SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 2001/110/WE odnoszącą się do miodu

4.12.2013 - (COM(2012)0530 – C7‑0304/2012 – 2012/0260(COD)) - ***I

Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności
Sprawozdawczyni: Julie Girling

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 2001/110/WE odnoszącą się do miodu

(COM(2012)0530 – C7‑0304/2012 – 2012/0260(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2012)0530),

–   uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 43 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7–0304/2012),

–   uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–   uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 14 listopada 2012 r.[1],

–   uwzględniając art.55 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności oraz opinię Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A7-0440/2013),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzić znaczące zmiany do swojego wniosku lub zastąpić go innym tekstem;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.

Poprawka  1 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(1) W następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 września 2011 r. w sprawie C-442/098 pyłek w miodzie należy uznać za składnik w rozumieniu dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w zakresie etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych. Wyrok Trybunału opierał się na rozważaniach opartych na przedstawionych mu faktach, zgodnie z którymi obecność pyłku w miodzie wynika głównie z odwirowywania dokonanego przez pszczelarza celem zebrania miodu. Tymczasem pyłek dostaje się do ula wyłącznie w wyniku działalności pszczół i występuje w miodzie w sposób naturalny niezależnie od odwirowywania dokonywanego przez pszczelarza celem zebrania miodu. Z tego powodu konieczne jest, by – bez uszczerbku dla stosowania rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy do zmodyfikowanego genetycznie pyłku w miodzie – uściślić, że w miodzie, który jest substancją naturalną nie zawierającą składników, pyłek jest komponentem, a nie składnikiem w rozumieniu dyrektywy 2000/13/WE. Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę Rady 2001/110/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącą się do miodu.	(1) W następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 września 2011 r. w sprawie C-442/098 pyłek pochodzący z upraw genetycznie zmodyfikowanych należy uznać za składnik miodu lub dodatków do żywności zawierających pyłek w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/20118a.
___________________	_________________
8 Dz.U. C 311 z 22.10.2011, s. 7.	8 Dz.U. C 311 z 22.10.2011, s. 7.
	8a Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz.U. C 311 z 22.10.2011, s. 7).
9 Dz.U. L 109 z 6.5.2000, s. 29.
10 Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 1.
11 Dz.U. L 10 z 12.1.2002, s. 47.
Uzasadnienie
Przekształcenie decyzji ETS z dnia 6 września 2011 r.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(1a) Aby uwzględnić rosnące uwrażliwienie konsumentów na obecność genetycznie zmodyfikowanych organizmów w żywności, ich prawo do uzyskiwania informacji na ten temat i zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1169/2011, należy odpowiednio zmienić dyrektywę Rady 2001/110/WE z dnia 20 grudnia 2001 r.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 1 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(1b) Aby zapewnić konsumentom wolność informacji i wyboru, a także uwzględniając specjalne cechy charakterystyczne miodu, w niniejszej dyrektywie należy uznać pyłek za składnik, jednak wyłącznie w rozumieniu art. 2 i art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 1 c (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(1c) Rozporządzenie (UE) nr 1169/2011 określa składnik jako substancję użytą przy wytwarzaniu żywności. W procesie produkcji miodu i zapylania upraw niezbędne jest celowe umieszczanie uli tam, gdzie pszczoły mogą stykać się z pewnymi konkretnymi gatunkami roślin. Skład wyprodukowanego miodu zależy w głównej mierze od tego, gdzie ulokowane są ule i kiedy zbierany jest miód. Pyłek pochodzący z upraw genetycznie zmodyfikowanych należy zatem uznać za składnik charakterystyczny dla danego gatunku.
Uzasadnienie
Jest to praktyka powszechnie stosowana obecnie w laboratoriach i zgodna z aktualnymi metodami testowania jakiejkolwiek innej żywności. W tym zakresie miodu nie należy traktować inaczej niż innych rodzajów żywności. Dla przykładu – jest wielce prawdopodobne, że prawie cały pyłek zawarty w „miodzie rzepakowym” z Kanady pochodzi z roślin zmodyfikowanych genetycznie. W związku z tym konsumenci byliby całkowicie wprowadzeni w błąd, jeżeli taki miód nie zostałby oznaczony jako „zawierający składniki wyprodukowane z organizmów zmodyfikowanych genetycznie”.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 1 d (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(1d) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1829/2003 miód oraz inna żywność lub dodatki do żywności zawierające pyłek pochodzący z upraw genetycznie zmodyfikowanych mają być oznakowane jako składniki spożywcze zawierające składniki wyprodukowane z organizmów zmodyfikowanych genetycznie.
Uzasadnienie
Przekształcenie decyzji ETS z dnia 6 września 2011 r.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 1 e (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(1e) Ponieważ miód jest produktem naturalnym, nie powinien podlegać wymogowi etykietowania w postaci wykazu składników.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(4) Załączniki do dyrektywy 2001/110/WE zawierają elementy techniczne, które będą być może musiały zostać dostosowane lub zaktualizowane dla uwzględnienia zmian w odpowiednich normach międzynarodowych. W dyrektywie tej nie powierza się Komisji odpowiednich uprawnień koniecznych do szybkiego dostosowania lub aktualizacji wspomnianych załączników, tak by uwzględniały one zmiany w normach międzynarodowych. Dlatego też, celem spójnego wykonania dyrektywy 2001/110/WE, Komisji należy ponadto powierzyć uprawnienie do dostosowania i aktualizacji załączników do tej dyrektywy celem uwzględnienia nie tylko postępu technicznego, ale także zmian w normach międzynarodowych.	skreślony
Poprawka  8 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 6
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(6) Dlatego, aby uwzględnić postęp techniczny i w stosownych przypadkach zmiany w normach międzynarodowych, Komisji należy przekazać uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu celem dostosowania lub aktualizacji charakterystyki technicznej odnoszącej się do opisów i definicji produktów w załącznikach do dyrektywy 2001/110/WE.	skreślony
Poprawka  9 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 1 Dyrektywa 2001/110/WE Artykuł 2
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 1) w art. 2 dodaje się punkt w brzmieniu: skreślony „5. Pyłku, który jest naturalnym komponentem szczególnym dla miodu, nie uznaje się za składnik, w rozumieniu art. 6 ust. 4 dyrektywy 2000/13/WE, produktów określonych w załączniku 1 do niniejszej dyrektywy.”;
Poprawka  10 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 1 a (nowy) Dyrektywa 2001/110/WE Artykuł 2 – punkt 5 (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   1a) w art. 2 dodaje się punkt w brzmieniu:     „5. W drodze odstępstwa od art. 9 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 w przypadku miodu nie jest wymagany wykaz składników. Pyłek uznaje się jednak za składnik w rozumieniu art. 2 i 12 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003.”
Poprawka  11 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 1 b (nowy) Dyrektywa 2001/110/WE Artykuł 2 – punkt 6 (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   1b) w art. 2 dodaje się punkt w brzmieniu:   „6. Miód oraz inną żywność lub dodatki do żywności zawierające pyłek pochodzący z upraw genetycznie zmodyfikowanych uznaje się za składniki spożywcze zawierające składniki wyprodukowane z organizmów zmodyfikowanych genetycznie i oznakowuje zgodnie z wymogami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1829/2003, w szczególności jego art. 12 ust. 2 oraz art. 24 ust. 2.”
Uzasadnienie
Przekształcenie decyzji ETS z dnia 6 września 2011 r.
Poprawka  12 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 1 – punkt 3 Dyrektywa 2001/110/WE Artykuł 6
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 6a w celu zmiany charakterystyki technicznej w odniesieniu do nazw, opisów i definicji produktów w załączniku I oraz do kryteriów składu miodu w załączniku II, by uwzględnić postęp techniczny oraz, w stosownych przypadkach, zmiany w odpowiednich normach międzynarodowych. skreślony
Poprawka  13 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – punkt 3 Dyrektywa 2001/110/WE Artykuł 6
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 4 i 6, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia (...) r. (Urząd Publikacji wprowadza datę wejścia w życie niniejszego aktu zmieniającego). 2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 4, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia …+. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.   __________________________   ++ Dz.U. – proszę wstawić datę: data wejścia w życie niniejszej dyrektywy zmieniającej.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – punkt 3 Dyrektywa 2001/110/WE Artykuł 6 a – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 4 i 6, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych. 3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 4, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.
Poprawka  15 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – punkt 3 Dyrektywa 2001/110/WE Artykuł 6 a – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 4 i 6 wchodzi w życie, tylko jeśli Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie Parlament Europejski, lub jeśli, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 4 wchodzi w życie tylko wtedy, kiedy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub kiedy przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.
Poprawka  16 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 1 – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania art. 1 pkt 1 najpóźniej do dnia […] r. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.	Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania art. 1 pkt 1 najpóźniej do dnia … + [12 miesięcy po wejściu w życie]. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.
	___________________
	+ Dz.U. – proszę wstawić datę: 12 miesięcy po wejściu w życie niniejszej dyrektywy zmieniającej.

• [1]           Dz.U. C 11 z 15.1.2013, s. 88.

UZASADNIENIE

Dostosowanie do Traktatu z Lizbony

Art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) określa zakres aktów delegowanych:

„Zgodnie z art. 290 TFEU prawodawca może przekazywać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów o charakterze nieprawodawczym o zasięgu ogólnym, które uzupełniają lub zmieniają niektóre, inne niż istotne, elementy aktu prawodawczego.” Akty prawne przyjęte w ten sposób przez Komisję określone są w terminologii stosowanej w Traktacie mianem „aktów delegowanych” (art. 290 ust. 3).”

Wniosek Komisji umożliwiłby jej dokonywanie zmiany charakterystyki technicznej w odniesieniu do nazw, opisów produktów i definicji w załączniku I oraz do kryteriów składu miodu w załączniku II do obowiązującej obecnie dyrektywy. Sprawozdawczyni uważa jednak, że wszystkie te kwestie są istotnymi elementami dyrektywy. W związku z tym wniosek Komisji, umożliwiając zmianę istotnych elementów, wykracza poza zakres aktów delegowanych określonych w Traktacie. Dlatego też w sprawozdaniu sprawozdawczyni usunięto te odniesienia z wniosku Komisji.

Komisji i tak mają zostać powierzone uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych dotyczących elementów innych niż istotne. Dlatego podtrzymano propozycję zawartą w art. 4, by akty delegowane określały metody weryfikacji zgodności miodu z postanowieniami niniejszej dyrektywy.

Takie stanowisko należy postrzegać w kontekście niedawnego przyjęcia podobnych modyfikacji dyrektywy 2012/12/UE w sprawie soków owocowych. W tej dyrektywie fragmenty załączników zawierające nazwy, definicje i charakterystykę produktów wyłączono z zakresu przekazania uprawnień. Podobne podejście przyjęto w odniesieniu do trwających dyskusji w sprawie tzw. „dyrektyw śniadaniowych”, które mają na celu dostosowanie istniejących uprawnień wykonawczych Komisji określonych w dyrektywach Rady 1999/4/WE, 2000/36/WE, 2001/111/WE, 2001/113/WE i 2001/114/WE do postanowień Traktatu z Lizbony. Ważne jest, aby Parlament zachował konsekwentne stanowisko w tej sprawie, dlatego sprawozdawczyni uwzględniła te pozostałe dyrektywy, przygotowując sprawozdanie.

Sprawozdawczyni zmieniła też okres, na jaki można przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych. Czas nieokreślony zastąpiono okresem pięciu lat, który podlega automatycznemu przedłużeniu. Poprawka ta odzwierciedla standardowe określenie Parlamentu dotyczące aktów delegowanych i jest spójna z podejściem przyjętym w odniesieniu do dyrektyw wspomnianych powyżej.

OPINIA Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (6.11.2013)

dla Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności

dotycząca wniosku w sprawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 2001/110/WE odnoszącą się do miodu
(COM(2012)0530 – C7‑0304/2012 – 2012/0260(COD))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Mariya Gabriel

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Głównym celem rozpatrywanego wniosku Komisji jest sprecyzowanie w dyrektywie 2001/110/WE (dyrektywa odnosząca się do miodu), że pyłek jest naturalnym komponentem miodu, a nie jego składnikiem. Komisja zareagowała na orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-442/09 („sprawa Babloka”), w którym stwierdzono, że pyłek jest składnikiem miodu zgodnie z definicją zawartą w art. 6 ust. 4 lit. a) dyrektywy 2000/13/WE. Drugim istotnym elementem wniosku Komisji jest zastąpienie dawnej procedury komitetowej przewidzianej w tej dyrektywie aktami delegowanymi, o których mowa w art. 290 TFUE.

Istnieje różnica zdań między Komisją a TSUE. Komisja stoi na stanowisku, że pyłek występuje w miodzie w sposób naturalny, gdyż dostaje się do ula wyłącznie w wyniku działalności pszczół i znajduje się w składzie miodu niezależnie od działalności ludzkiej. Natomiast Trybunał podkreśla, że przy zbiorze miodu jego plastry są poddawane odwirowywaniu, co może spowodować, iż pozyskana zostaje zawartość nie tylko komórek wypełnionych miodem, ale także sąsiadujących z nimi komórek przeznaczonych do przechowywania pyłku. W konsekwencji ilość pyłku znajdującego się w miodzie jest w większości przypadków zwiększana przez pszczelarzy w procesie pozyskiwania miodu.

W orzeczeniu Trybunał poruszył podstawowe kwestie współistnienia upraw genetycznie zmodyfikowanych i pszczelarstwa. Trybunał orzekł, że miód zawierający pyłek modyfikowany genetycznie, który ma być wprowadzony do obrotu, musi otrzymać zezwolenie na mocy art. 4 ust. 2 rozporządzenia 1829/2003. Orzeczenie to stosowane jest niezależnie od tego, czy pyłek jest zdefiniowany jako składnik, czy też jako komponent.

Stanowisko sprawozdawczyni komisji opiniodawczej

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej przychyla się do propozycji Komisji, by uznać pyłek jako naturalny komponent miodu.

Skutki dla sektora pszczelarstwa

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej uważa, że rozważając przyjęcie wniosku, należy poświęcić uwagę jego bezpośrednim i pośrednim skutkom dla sektora pszczelarstwa.

Miód jest uważany za zdrowy naturalny produkt. Dlatego też, jeżeli miód mógłby zostać oznaczony jako zawierający w swoim składzie pyłek zmodyfikowany genetycznie, wpłynęłoby to zdecydowanie na opinię o miodzie jako produkcie naturalnym. Jeżeli pyłek zostanie nazwany składnikiem, konsumenci mogą myśleć, że jest od odrębnym produktem dodanym do miodu, co nie jest zgodne z prawdą.

Uznanie pyłku za składnik spowodowałoby znaczne zwiększenie kosztów badań realizowanych w celu uzyskania informacji niezbędnych do etykietowania. Wzrost tych kosztów mógłby być znaczny i przekroczyć nawet obecne koszty produkcji w ulach. Będzie się on kształtował różnie w przypadku pszczelarzy amatorów i zawodowych pszczelarzy, którzy produkują duże ilości miodu i w związku z efektem skali mogą bez wyrzeczeń ponieść koszty, co sprawi, że zmiana ta będzie odczuwalna w większym stopniu przez pszczelarzy produkujących na niewielką skalę. Możliwe, że niektórzy pszczelarze z zamiłowania w konsekwencji zaprzestaną swojej działalności.

Z drugiej strony wzrost kosztów produkcji związany z wymogiem prowadzenia dodatkowych badań spowoduje wzrost cen detalicznych.

Ponadto we wniosku Komisji orzeczenie TSUE nie jest kwestionowane. Po zmianie dyrektywy 2001/110/WE miód zawierający pyłek zmodyfikowany genetycznie będzie nadal objęty zakresem art. 3 ust. 1 lit. c) wspomnianego rozporządzenia jako „żywność wyprodukowana z GMO”. Oznacza to, że aby można było zastosować wartość progową dla etykietowania wynoszącą 0,9%, ilość zatwierdzonego pyłku zmodyfikowanego genetycznie trzeba będzie obliczać jako wartość procentową ogólnej ilości jednoskładnikowego produktu, tj. miodu, a nie jako wartość procentową całego pyłku.

Jest mało prawdopodobne, by zawartość pyłków modyfikowanych genetycznie w miodzie przekroczyła dopuszczalny poziom. W praktyce są to wartości rzędu 0,005– 0,05% (składniki łącznie, w tym pyłek) w miodzie. W skrajnych przypadkach, gdy całą materię nierozpuszczalna w wodzie stanowi pyłek i pochodzi on wyłącznie z roślin modyfikowanych genetycznie, stanowiłby on 0,005– 0,05% całkowitej wagi miodu. Pod koniec maja 2013 r. nie istniała jeszcze metoda obliczenia zawartości pyłku modyfikowanego genetycznie w całkowitej ilości pyłku.

Próg 0,9 % dotyczy żywności i producentów produktów ekologicznych. Oznacza to nierówne traktowanie pszczelarzy i producentów żywności ekologicznej, co może spowodować napięcie w tych sektorach.

Dyskusja na temat współistnienia

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej pragnie podkreślić, że dyskusja w sprawie zmiany dyrektywy odnoszącej się do miodu nie powinna być mylona z dyskusją dotyczącą współistnienia upraw. W roku 2012 pięć państw członkowskich UE (Hiszpania, Portugalia, Republika Czeska, Rumunia i Słowacja) uprawiały w celach handlowych rośliny modyfikowane genetycznie, w dużej części w postaci kukurydzy MON 810 odpornej na szkody powodowane przez owady. Niedozwolone GMO i ich składniki nie są dopuszczone do obrotu, w związku z czym rozporządzenie w sprawie etykietowania GMO nie ma do nich zastosowania.

Ta niepewność związana z istnieniem pól GMO oraz jego skutkami wydaje się być centralną kwestią dyskusji poświęconej ogólnemu oddziaływaniu na środowisko. Oddziaływanie to jednak nie jest związane bezpośrednio z wnioskiem Komisji dotyczącym dyrektywy odnoszącej się do miodu, a raczej z faktem, że wiele państw nie wprowadziło jeszcze prawidłowo w życie dyrektywy 2001/18/WE w sprawie w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie.

POPRAWKI

Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi zwraca się do Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka  1 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(1a) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności1, definiuje „składnik” jako każdą substancję użytą przy wytworzeniu lub przygotowywaniu środka spożywczego i nadal obecną w produkcie gotowym, ewentualnie w zmienionej formie. Definicja ta implikuje celowe wykorzystanie danej substancji przy wytworzeniu lub przygotowaniu środka spożywczego. Uwzględniając naturalny charakter miodu, a zwłaszcza naturalne przyczyny obecności komponentów szczególnych dla miodu, w tym także pyłku, konieczne jest wyjaśnienie, że ani pyłek, ani żaden inny komponent szczególny dla miodu nie powinny być uznawane za „składniki” miodu w rozumieniu przepisów rozporządzenia (UE) nr 1169/2011.
	______________
	1 Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 18.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(4) Załączniki do dyrektywy 2001/110/WE zawierają elementy techniczne, które będą być może musiały zostać dostosowane lub zaktualizowane dla uwzględnienia zmian w odpowiednich normach międzynarodowych. W dyrektywie tej nie powierza się Komisji odpowiednich uprawnień koniecznych do szybkiego dostosowania lub aktualizacji wspomnianych załączników, tak by uwzględniały one zmiany w normach międzynarodowych. Dlatego też, celem spójnego wykonania dyrektywy 2001/110/WE, Komisji należy ponadto powierzyć uprawnienie do dostosowania i aktualizacji załączników do tej dyrektywy celem uwzględnienia nie tylko postępu technicznego, ale także zmian w normach międzynarodowych.	skreślony
Uzasadnienie
Załączniki zawierają istotne elementy dyrektywy i w związku z tym nie są objęte zakresem aktów delegowanych.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 6
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(6) Dlatego, aby uwzględnić postęp techniczny i w stosownych przypadkach zmiany w normach międzynarodowych, Komisji należy przekazać uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu celem dostosowania lub aktualizacji charakterystyki technicznej odnoszącej się do opisów i definicji produktów w załącznikach do dyrektywy 2001/110/WE.	skreślony
Uzasadnienie
Załączniki zawierają istotne elementy dyrektywy i w związku z tym nie są objęte zakresem aktów delegowanych.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – punkt 3 Dyrektywa 2001/110/WE Artykuł 6
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 6a w celu zmiany charakterystyki technicznej w odniesieniu do nazw, opisów i definicji produktów w załączniku I oraz do kryteriów składu miodu w załączniku II, by uwzględnić postęp techniczny oraz, w stosownych przypadkach, zmiany w odpowiednich normach międzynarodowych. skreślony
Uzasadnienie
Załączniki zawierają istotne elementy dyrektywy i w związku z tym nie są objęte zakresem aktów delegowanych.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – punkt 3 Dyrektywa 2001/110/WE Artykuł 6 a – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 4 i 6, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia (...) r. (Urząd Publikacji wprowadza datę wejścia w życie niniejszego aktu zmieniającego). 2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 4, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia (...) r. (Urząd Publikacji wprowadza datę wejścia w życie niniejszego aktu zmieniającego). Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed upływem pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień jest automatycznie przedłużane na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.
Uzasadnienie
Załączniki zawierają istotne elementy dyrektywy i w związku z tym nie są objęte zakresem aktów delegowanych.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – punkt 3 Dyrektywa 2001/110/WE Artykuł 6 a – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 4 i 6, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych. 3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 4, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.
Uzasadnienie
Załączniki zawierają istotne elementy dyrektywy i w związku z tym nie są objęte zakresem aktów delegowanych.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – ustęp 1 – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania art. 1 pkt 1 najpóźniej do dnia […] r. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.	1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy nie później niż dwanaście miesięcy po wejściu w życie niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

PROCEDURA

Tytuł	Zmiana dyrektywy Rady 2001/110/WE odnoszącej się do miodu
Odsyłacze	COM(2012)0530 – C7-0304/2012 – 2012/0260(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu	ENVI 22.10.2012
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu	AGRI 4.7.2013
Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej Data powołania	Mariya Gabriel 3.7.2013
Rozpatrzenie w komisji	30.9.2013
Data przyjęcia	5.11.2013
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	29 2 2
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	John Stuart Agnew, Eric Andrieu, Liam Aylward, José Bové, Luis Manuel Capoulas Santos, Paolo De Castro, Albert Deß, Diane Dodds, Herbert Dorfmann, Hynek Fajmon, Mariya Gabriel, Iratxe García Pérez, Julie Girling, Béla Glattfelder, Martin Häusling, Peter Jahr, Jarosław Kalinowski, Elisabeth Köstinger, George Lyon, Gabriel Mato Adrover, Mairead McGuinness, Britta Reimers, Ulrike Rodust, Giancarlo Scottà, Czesław Adam Siekierski, Sergio Paolo Francesco Silvestris, Marc Tarabella
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Luís Paulo Alves, Pilar Ayuso, Kent Johansson, Anthea McIntyre, Maria do Céu Patrão Neves, Milan Zver

PROCEDURA

Tytuł	Zmiana dyrektywy Rady 2001/110/WE odnoszącej się do miodu
Odsyłacze	COM(2012)0530 – C7-0304/2012 – 2012/0260(COD)
Data przedstawienia w PE	21.9.2012
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	ENVI 22.10.2012
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii        Data ogłoszenia na posiedzeniu	IMCO 22.10.2012	AGRI 4.7.2013
Opinia niewydana        Data decyzji	IMCO 10.10.2012
Sprawozdawca(y)        Data powołania	Julie Girling 14.11.2012
Rozpatrzenie w komisji	17.10.2013
Data przyjęcia	27.11.2013
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	47 15 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Elena Oana Antonescu, Pilar Ayuso, Paolo Bartolozzi, Sandrine Bélier, Sergio Berlato, Lajos Bokros, Franco Bonanini, Biljana Borzan, Yves Cochet, Spyros Danellis, Chris Davies, Bas Eickhout, Edite Estrela, Jill Evans, Karl-Heinz Florenz, Elisabetta Gardini, Matthias Groote, Françoise Grossetête, Jolanta Emilia Hibner, Dan Jørgensen, Karin Kadenbach, Martin Kastler, Holger Krahmer, Corinne Lepage, Kartika Tamara Liotard, Linda McAvan, Miroslav Ouzký, Gilles Pargneaux, Andrés Perelló Rodríguez, Pavel Poc, Frédérique Ries, Anna Rosbach, Oreste Rossi, Dagmar Roth-Behrendt, Kārlis Šadurskis, Carl Schlyter, Richard Seeber, Theodoros Skylakakis, Dubravka Šuica, Claudiu Ciprian Tănăsescu, Salvatore Tatarella, Thomas Ulmer, Glenis Willmott, Sabine Wils, Marina Yannakoudakis
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Erik Bánki, Gaston Franco, Julie Girling, Eduard-Raul Hellvig, Georgios Koumoutsakos, Marusya Lyubcheva, Jiří Maštálka, Judith A. Merkies, Miroslav Mikolášik, James Nicholson, Alojz Peterle, Vittorio Prodi, Bart Staes, Marita Ulvskog, Vladimir Urutchev, Anna Záborská, Andrea Zanoni
Data złożenia	5.12.2013