SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej ochrony euro i innych walut przed fałszowaniem za pośrednictwem prawa karnego i zastępującej decyzję ramową Rady 2000/383/WSiSW

10.1.2014 - (COM(2013)0042 – C7‑0033/2013 – 2013/0023(COD)) - ***I

Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
Sprawozdawczyni: Anthea McIntyre


Procedura : 2013/0023(COD)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A7-0018/2014
Teksty złożone :
A7-0018/2014
Debaty :
Teksty przyjęte :

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej ochrony euro i innych walut przed fałszowaniem za pośrednictwem prawa karnego i zastępującej decyzję ramową Rady 2000/383/WSiSW

(COM(2013)0042 – C7‑0033/2013 – 2013/0023(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2013)0042),

–   uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 83 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7–0033/2013),

–   uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–   uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 23 maja 2013 r.[1],

–   uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego z dnia 28 maja 2013 r.[2],

–   uwzględniając art.55 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych oraz opinię Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A7-0018/2014),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzić znaczące zmiany do swojego wniosku lub zastąpić go innym tekstem;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.

Poprawka  1

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(1) Euro, jako wspólna waluta, którą posługują się państwa członkowskie strefy euro, stało się ważnym czynnikiem w gospodarce unijnej i życiu codziennym obywateli. W interesie Unii jako całości leży przeciwstawianie się każdemu działaniu, które mogłoby potencjalnie zagrozić wiarygodności euro przez jego fałszowanie, oraz ściganie każdego takiego działania.

(1) Euro, jako wspólna waluta, którą posługują się państwa członkowskie strefy euro, stało się ważnym czynnikiem w gospodarce unijnej i życiu codziennym obywateli. Od momentu wprowadzenia euro w 2002 r. jego fałszowanie spowodowało jednak straty finansowe rzędu co najmniej 500 mln EUR, ponieważ waluta ta jest stałym celem działań zorganizowanych grup przestępczych zajmujących się fałszowaniem pieniędzy. W interesie Unii jako całości leży przeciwstawianie się każdemu działaniu, które mogłoby potencjalnie zagrozić wiarygodności euro przez jego fałszowanie, oraz ściganie każdego takiego działania.

Poprawka  2

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(2) Fałszowanie pieniędzy ma niekorzystny wpływ na społeczeństwo. Obywatele i podmioty gospodarcze ponoszą szkodę, ponieważ nie otrzymują zwrotu za fałszywe pieniądze, nawet gdy przyjęli je w dobrej wierze. Jest szczególnie istotne, by obywatele, spółki i instytucje finansowe mieli pełne zaufanie i przeświadczenie co do autentyczności banknotów i monet.

(2) Fałszowanie pieniędzy ma niekorzystny wpływ na społeczeństwo. Obywatele i podmioty gospodarcze ponoszą szkodę, ponieważ nie otrzymują zwrotu za fałszywe pieniądze, nawet gdy przyjęli je w dobrej wierze. Jest szczególnie istotne, by obywatele, spółki i instytucje finansowe mieli pełne zaufanie i przeświadczenie co do autentyczności banknotów i monet. Równie istotna jest ochrona obywateli przed fałszowaniem, gdy korzystają oni ze swobody przemieszczania się, podejmowania pracy i osiedlania się w całej UE.

Poprawka  3

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3) Zagwarantowanie skutecznych i efektywnych środków prawnokarnych chroniących w odpowiedni sposób euro i inne waluty, których obieg jest prawnie dopuszczony, we wszystkich państwach członkowskich ma zasadnicze znaczenie.

(3) Zagwarantowanie, że państwa członkowskie podejmą wszystkie niezbędne środki chroniące euro i inne waluty, których obieg jest prawnie dopuszczony, ma zasadnicze znaczenie. Takie środki powinny obejmować zarówno środki prewencyjne, jak i egzekucyjne.

Poprawka  4

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(3a) W ramach znaczących środków prewencyjnych UE powinna zaprzestać stosowania banknotów o nominale 500 EUR, ponieważ okazało się, że ponad 90% tych banknotów wykorzystują wyłącznie zorganizowane grupy przestępcze.

Poprawka  5

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 10

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(10) Ochrona euro i innych walut wymaga wspólnej definicji przestępstw związanych z fałszowaniem pieniędzy, jak również wspólnych rodzajów sankcji tak dla osób fizycznych, jak i prawnych. W celu zapewnienia spójności z konwencją genewską niniejsza dyrektywa powinna przewidywać karalność tych samych przestępstw, które są uznane za karalne w konwencji. Produkcja fałszywych banknotów i monet oraz ich dystrybucja powinny być zatem uznawane za przestępstwo w rozumieniu prawa karnego. Odrębnie karalne powinny być istotne przygotowania prowadzące do popełnienia tych przestępstw, na przykład produkcja instrumentów i składników służących do fałszowania. Wspólnym celem tych definicji przestępstw powinno być działanie odstraszające od jakiegokolwiek posługiwania się fałszywymi banknotami i monetami, instrumentami i narzędziami służącymi do fałszowania.

(10) Ochrona euro i innych walut wymaga wspólnej definicji przestępstw związanych z fałszowaniem pieniędzy, jak również skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających kar tak dla osób fizycznych, jak i prawnych. W celu zapewnienia spójności z konwencją genewską niniejsza dyrektywa powinna przewidywać karalność tych samych przestępstw, które są uznane za karalne w konwencji. Produkcja fałszywych banknotów i monet oraz ich dystrybucja powinny być zatem uznawane za przestępstwo w rozumieniu prawa karnego. Odrębnie karalne powinny być istotne przygotowania prowadzące do popełnienia tych przestępstw, na przykład produkcja instrumentów i składników służących do fałszowania. Wspólnym celem tych definicji przestępstw powinno być działanie odstraszające od jakiegokolwiek posługiwania się fałszywymi banknotami i monetami, instrumentami i narzędziami służącymi do fałszowania.

Poprawka  6

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 10 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(10a) Szczególnie istotne jest zadbanie o to, by obywatele, spółki i instytucje finansowe mieli pełne zaufanie i przeświadczenie co do autentyczności banknotów i monet. Fałszywe pieniądze przynoszą społeczeństwu, jednostkom i przedsiębiorstwom znaczne szkody pieniężne i niepieniężne we wszystkich państwach członkowskich oraz w krajach trzecich. Mogą wywoływać obawy konsumentów co do odpowiedniej ochrony gotówki oraz strach przed otrzymaniem fałszywych banknotów i monet. W konsekwencji konsumenci mogą preferować inne środki płatności niż gotówka. Fałszywe pieniądze mogą zatem wpływać na system przepływu środków pieniężnych za pomocą różnych środków płatności. Przestępstwa fałszowania charakteryzują się tym, że często mają wymiar transgraniczny i są powiązane z przestępczością zorganizowaną.

Poprawka  7

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 13 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(13a) W odniesieniu do przestępstw, o których mowa w niniejszej dyrektywie, umyślność musi dotyczyć wszystkich elementów wymienionych w niej przestępstw. O umyślnym charakterze czynu lub zaniechania można wnioskować z obiektywnych, faktycznych okoliczności. Przestępstwa osób fizycznych niewymagające umyślności nie są objęte zakresem niniejszej dyrektywy.

Uzasadnienie

Prawo karne UE powinno stanowić jedynie środek ostateczny i zasadniczo mieć zastosowanie jedynie do czynów umyślnych lub zaniedbań.

Poprawka  8

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 14

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(14) Sankcje za przestępstwo fałszowania powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające na terytorium całej Unii.

skreślony

Uzasadnienie

Tekst uwzględniony w poprawce do motywu 10.

Poprawka  9

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 16

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16) Zatem państwa członkowskie powinny zapewnić pewne minimalne rodzaje i minimalną wysokość sankcji. Instytucja kar minimalnych jest obecnie przewidziana w większości państw członkowskich. Należy przyjąć to podejście na szczeblu Unii.

(16) Zatem państwa członkowskie powinny zapewnić minimalną wysokość maksymalnych kar. Z uwagi na obecne znaczne rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi wprowadzenie kar minimalnych za fałszowanie euro i innych walut mogłoby stworzyć ryzyko niejednolitych minimalnych poziomów wymiaru kary w obrębie tego samego krajowego systemu prawnego.

 

Poprawka  10

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 17

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(17) Wysokość sankcji powinna być skuteczna i zniechęcająca i nie powinna wykraczać poza poziom proporcjonalny do przestępstwa. Karą dla osób fizycznych w poważnych przypadkach, mianowicie, za podstawowe przestępstwa produkcji i dystrybucji fałszywych pieniędzy, dotyczące dużych ilości fałszywych banknotów i monet, powinna być minimalna kara w wymiarze przynajmniej sześciu miesięcy i maksymalna kara w wymiarze przynajmniej ośmiu lat pozbawienia wolności.

(17) Wysokość sankcji powinna być skuteczna i zniechęcająca i nie powinna wykraczać poza poziom proporcjonalny do przestępstwa.

Poprawka  11

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 18

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(18) Minimalna kara w wymiarze sześciu miesięcy pomaga w zagwarantowaniu, że organy ścigania i wymiarów sprawiedliwości będą przyznawały takie samo znaczenie przestępstwom fałszowania euro i innych walut oraz, z drugiej strony, ułatwia współpracę transgraniczną. Przyczynia się również do ograniczenia ryzyka forum-shopping. Ponadto umożliwia przekazanie skazanych sprawców z pomocą europejskiego nakazu aresztowania, tak by umożliwić wykonanie wyroku pozbawiającego wolność lub postanowienia o zatrzymaniu.

(18) Organy ścigania i wymiary sprawiedliwości powinny nadawać takie samo znaczenie przestępstwom fałszowania euro i innych walut; ułatwia to współpracę transgraniczną, między innymi za pomocą europejskiego nakazu aresztowania oraz ogranicza ryzyko forum-shopping.

Poprawka  12

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 19

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(19) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość nakładania kary pozbawienia wolności na krótki okres lub powstrzymania się od nakładania kary pozbawienia wolności, gdy łączna wartość nominalna fałszywych banknotów i monet nie jest znacząca i gdy nie zachodzą szczególnie poważne okoliczności. Wartość ta powinna się mieścić poniżej 5 000 EUR, to znaczy dziesięciokrotności najwyższej wartości nominalnej, w przypadkach, w których przewidziano karę inną niż kara pozbawienia wolności, i poniżej 10 000 EUR w przypadkach, w których przewidziano karę pozbawienia wolności na okres krótszy niż sześć miesięcy.

(19) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość nakładania kary pozbawienia wolności na krótki okres lub powstrzymania się od nakładania kary pozbawienia wolności, gdy łączna wartość potencjalna lub nominalna fałszywych banknotów i monet nie jest znacząca i gdy nie zachodzą szczególnie poważne okoliczności.

Poprawka  13

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 22

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(22) Aby zapewnić powodzenie dochodzeniom dotyczącym przestępstwa fałszowania pieniędzy oraz ich ścigania, osoby odpowiedzialne za prowadzenie dochodzeń dotyczących takich przestępstw lub za ich ściganie powinny mieć dostęp do narzędzi dochodzeniowych stosowanych do zwalczania przestępczości zorganizowanej i innych ciężkich przestępstw. Takie narzędzia obejmują na przykład podsłuch i kontrolę korespondencji, niejawną obserwację, w tym nadzór elektroniczny, monitorowanie rachunków bankowych lub inne metody dochodzenia finansowego, z uwzględnieniem między innymi zasady proporcjonalności oraz charakteru i wagi przestępstwa będącego przedmiotem dochodzenia.

(22) Aby zapewnić powodzenie dochodzeniom dotyczącym przestępstwa fałszowania pieniędzy oraz ich ścigania, osoby odpowiedzialne za prowadzenie dochodzeń dotyczących takich przestępstw lub za ich ściganie powinny mieć dostęp do narzędzi dochodzeniowych stosowanych do zwalczania przestępczości zorganizowanej i innych ciężkich przestępstw. Takie narzędzia obejmują na przykład podsłuch i kontrolę korespondencji, niejawną obserwację, w tym nadzór elektroniczny, monitorowanie rachunków bankowych lub inne metody dochodzenia finansowego, z uwzględnieniem między innymi zasady proporcjonalności oraz charakteru i wagi przestępstwa będącego przedmiotem dochodzenia, a także prawa do ochrony danych osobowych.

Poprawka  14

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 23

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(23) Państwa członkowskie powinny ustanowić swoją jurysdykcję zgodnie z konwencją genewską i przepisami dotyczącymi jurysdykcji w innych unijnych aktach prawnych z zakresu prawa karnego, mianowicie za przestępstwa popełnione na ich terytorium i za przestępstwa popełnione przez ich obywateli. Niezwykle istotna rola, jaką euro odgrywa w gospodarce i społeczeństwie Unii Europejskiej, jak również szczególne zagrożenie, jakiemu podlega euro jako waluta o światowym znaczenia, wymaga wprowadzenia dodatkowego środka jego ochrony. Zatem każde państwo członkowskie, którego walutę stanowi euro, powinno wykonywać jurysdykcję uniwersalną w przypadku przestępstw związanych z euro, popełnionych poza Unią Europejską, jeżeli albo sprawca czynu znajduje się na jego terytorium albo fałszywe euro związane z tym przestępstwem zostało wykryte w tym państwie członkowskim. W czasie wykonywania jurysdykcji uniwersalnej państwa członkowskie powinny przestrzegać zasady proporcjonalności, zwłaszcza w odniesieniu do skazań orzeczonych w państwie trzecim za ten sam czyn.

(23) Państwa członkowskie powinny ustanowić swoją jurysdykcję zgodnie z konwencją genewską i przepisami dotyczącymi jurysdykcji w innych unijnych aktach prawnych z zakresu prawa karnego, mianowicie za przestępstwa popełnione na ich terytorium i za przestępstwa popełnione przez ich obywateli, biorąc pod uwagę, że przestępstwami najskuteczniej jest zajmować się w systemie prawa karnego kraju, w którym są one popełniane. Należy przestrzegać zasady ne bis in idem, co oznacza, że nie podejmuje się żadnych środków ścigania wobec osób, które zostały prawomocnie skazane lub uniewinnione we wcześniejszym procesie sądowym.

Poprawka  15

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Niniejsza dyrektywa ustanawia minimalne zasady dotyczące definicji przestępstw i sankcji w dziedzinie fałszowania euro i innych walut. Wprowadza również wspólne przepisy mające na celu skuteczniejsze zwalczanie tych przestępstw i udoskonalające prowadzenie dochodzeń w ich sprawie.

1. Niniejsza dyrektywa ustanawia minimalne zasady dotyczące definicji przestępstw i sankcji w dziedzinie fałszowania euro i innych walut. Wprowadza również wspólne przepisy mające na celu skuteczniejsze zwalczanie tych przestępstw; udoskonalenie prowadzenia dochodzeń w ich sprawie oraz zapewnienie lepszej koordynacji środków w dziedzinie walki z fałszowaniem pomiędzy organami krajowymi w strefie euro i poza nią.

Poprawka  16

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – ustęp 1 – litera b

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) „osoba prawna” oznacza każdy podmiot mający osobowość prawną na mocy właściwego prawa, z wyjątkiem państw i organów publicznych wykonujących władzę państwową oraz publicznych organizacji międzynarodowych;

b) „osoba prawna” oznacza każdy podmiot mający osobowość prawną na mocy właściwego prawa, z wyjątkiem państw;

Poprawka  17

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 1 – litera b

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) wykorzystanie fałszywej waluty mające na celu oszustwo;

b) wprowadzenie do obiegu fałszywej waluty;

Poprawka  18

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 1 – litera d – podpunkt i

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(i) narzędzi, przedmiotów, programów komputerowych oraz wszelkich innych środków szczególnie dostosowanych do podrabiania lub przerabiania waluty; lub

(i) narzędzi, przedmiotów, programów komputerowych oraz wszelkich innych środków specjalnie dostosowanych do podrabiania lub przerabiania waluty; lub

Poprawka  19

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 1 – litera d – podpunkt ii

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(ii) hologramów lub innych składników waluty, które służą do ochrony przed fałszowaniem pieniędzy.

(ii) hologramów, znaków wodnych lub innych składników waluty, które służą do ochrony przed fałszowaniem pieniędzy.

Poprawka  20

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Postępowanie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje postępowanie w odniesieniu do banknotów i monet, które nie zostały jeszcze wyemitowane, ale zostały zaprojektowane, by wprowadzić je do obiegu, i są walutą, która jest legalnym środkiem płatniczym.

3. Postępowanie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje postępowanie w odniesieniu do banknotów lub monet, które nie zostały jeszcze wyemitowane, ale zostały zaprojektowane, by wprowadzić je do obiegu, i są walutą, która jest legalnym środkiem płatniczym.

Poprawka  21

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Każde państwo członkowskie podejmuje środki konieczne, by zapewnić karalność postępowania określonego w art. 3 i 4 za pomocą skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających kar, w tym kary grzywny lub kary pozbawienia wolności.

1. Każde państwo członkowskie podejmuje środki konieczne, by zapewnić karalność na mocy prawa krajowego postępowania określonego w art. 3 i 4 za pomocą skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających kar, w tym kary grzywny lub kary pozbawienia wolności.

Poprawka  22

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. W przypadku przestępstw, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. a), b) lub c), dotyczących banknotów i monet o łącznej wartości niższej niż 5 000 EUR i niepopełnionych w szczególnie poważnych okolicznościach, państwa członkowskie mogą przewidzieć karę inną niż kara pozbawienia wolności.

2. Bez uszczerbku dla przepisów ust. 4 w przypadku przestępstw, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. a), b) lub c) państwa członkowskie mogą przewidzieć karę inną niż kara pozbawienia wolności.

Poprawka  23

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Przestępstwa, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. a), b) i c), dotyczące banknotów i monet o łącznej wartości nominalnej wynoszącej co najmniej 5 000 EUR, podlegają maksymalnej karze pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej ośmiu lat.

skreślony

Poprawka  24

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4. Przestępstwa, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. a), b) i c), dotyczące banknotów i monet o łącznej wartości nominalnej wynoszącej co najmniej 10 000 EUR, popełnione w szczególnie poważnych okolicznościach, podlegają:

4. Przestępstwa, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. a), b) i c), podlegają na mocy prawa krajowego maksymalnej karze pozbawienia wolności w wysokości przynajmniej ośmiu lat.

a) karze minimalnej w wymiarze co najmniej sześciu miesięcy pozbawienia wolności;

 

b) karze maksymalnej w wymiarze co najmniej ośmiu lat pozbawienia wolności.

 

Poprawka  25

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5 – ustęp 4 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

4a. Stosując i wykonując kary za przestępstwa, o których mowa w niniejszej dyrektywie, państwa członkowskie stosują ogólne normy i zasady krajowego prawa karnego przy uwzględnieniu konkretnych okoliczności każdej sprawy.

Poprawka  26

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 6 – ustęp 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

3a. Audytorzy odpowiedzialni za kontrole sprawozdań finansowych osób prawnych ujawniają właściwym organom wymiaru sprawiedliwości wszelkie udowodnione przestępstwa, o których mowa w art. 3 i 4 niniejszej dyrektywy, i nie poddaje się w wątpliwość ich odpowiedzialności wskutek takiego ujawnienia.

Poprawka  27

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Każde państwo członkowskie podejmuje środki niezbędne do ustanowienia swojej jurysdykcji w odniesieniu do przestępstw, o których mowa w art. 3 i 4, gdy:

1. Pod warunkiem, że terytorialność jest głównym czynnikiem determinującym, każde państwo członkowskie podejmuje środki niezbędne do ustanowienia swojej jurysdykcji w odniesieniu do przestępstw, o których mowa w art. 3 i 4, gdy:

a) przestępstwo jest popełnione w całości lub części na jego terytorium; lub

a) przestępstwo jest popełnione w całości lub części na jego terytorium; lub

b) sprawca jest jednym z jego obywateli.

b) sprawca jest jednym z jego obywateli.

Poprawka  28

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 – ustęp 2 – akapit pierwszy

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Każde państwo członkowskie, którego walutą jest euro, przyjmuje środki niezbędne do ustanowienia swojej jurysdykcji w odniesieniu do przestępstw, o których mowa w art. 3 i 4, popełnionych poza Unią Europejską, przynajmniej gdy dotyczą one euro oraz

skreślony

a) sprawca znajduje się na terytorium państwa członkowskiego; lub

 

b) fałszywe banknoty lub monety euro związane z przestępstwem zostały wykryte w państwie członkowskim.

 

Poprawka  29

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 – ustęp 2 – akapit drugi

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Do celów ścigania każdego z tych przestępstw, każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki, które zapewniają uniezależnienie jego jurysdykcji od warunku stanowiącego, że czyny są przestępstwem w miejscu ich popełnienia.

skreślony

Poprawka  30

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 – ustęp 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

3a. Państwa członkowskie nie wszczynają postępowań karnych, jeżeli przestępstwa, o których mowa w art. 3 i 4, były już przedmiotem postępowań karnych zakończonych prawomocnym wyrokiem uniewinniającym lub skazującym podejrzanego.

Poprawka  31

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 10 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 10a

 

Gromadzenie danych na temat liczby przypadków fałszowania banknotów i monet euro

 

Państwa członkowskie regularnie gromadzą wiarygodne dane na temat liczby przypadków fałszowania banknotów i monet euro, biorąc szczególnie pod uwagę wszczęte i pomyślnie zakończone postępowania karne. Tego rodzaju dane udostępnia się OLAF.

Poprawka  32

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 10 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Jeżeli niezbędne próbki budzących wątpliwość fałszywych banknotów i monet nie mogą być przekazane, ponieważ konieczne jest zatrzymanie ich jako dowodów w postępowaniu karnym, by zapewnić rzetelny i skuteczny proces sądowy i prawo obrony podejrzewanego sprawcy, Krajowe Centrum Analiz i Krajowe Centrum Analiz Monet niezwłocznie uzyskają do nich dostęp.

2. Jeżeli niezbędne próbki budzących wątpliwość fałszywych banknotów i monet nie mogą być przekazane, ponieważ konieczne jest zatrzymanie ich jako dowodów w postępowaniu karnym, by zapewnić rzetelny i skuteczny proces sądowy i prawo obrony podejrzewanego sprawcy, Krajowe Centrum Analiz i Krajowe Centrum Analiz Monet niezwłocznie uzyskają do nich dostęp. Bezpośrednio po zakończeniu postępowania organy wymiaru sprawiedliwości przekazują te niezbędne próbki każdego rodzaju budzących wątpliwość fałszywych banknotów do Krajowego Centrum Analiz oraz próbki każdego rodzaju budzących wątpliwość fałszywych monet do Krajowego Centrum Analiz Monet.

Poprawka  33

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 12 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 12a

Sprawozdanie Europejskiego Banku Centralnego

 

Najpóźniej …* Europejski Bank Centralny, w porozumieniu z Komisją, przedstawi sprawozdanie w sprawie banknotów o nominale 200 EUR i 500 EUR. W sprawozdaniu zostanie ocenione, w jakim stopniu emisja banknotów o takich nominałach jest uzasadniona w świetle ryzyka ich fałszowania, a także prania pieniędzy. W razie konieczności sprawozdaniu towarzyszyć będzie wniosek w sprawie decyzji.

 

____________

* Dz.U.: Należy wstawić datę: rok od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy.

Poprawka  34

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 14 – nagłówek

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Sprawozdanie Komisji i przegląd

Sprawozdanie Komisji i przegląd – przepisy końcowe

Poprawka  35

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 14 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

W imieniu Unii Komisja rozważy wynegocjowanie odpowiednich umów z krajami trzecimi, w których wykorzystuje się euro jako walutę, w celu przeciwdziałania wszelkim czynom mogącym podważyć autentyczność euro w drodze fałszowania tej waluty oraz w celu ukarania sprawców, a także w celu realizacji celów niniejszej dyrektywy.

  • [1]  Dz.U. C 271 z 19.9.2013, s. 42.
  • [2]  Dz.U. C 179 z 25.6.2013, s. 9.

UZASADNIENIE

W niniejszym krótkim sprawozdaniu skupiono się na zaleceniach, które mają zachęcać państwa członkowskie do rozwiązania problemu fałszowania pieniędzy w sposób, jaki państwa te uznają za właściwy. Szczególnie poprawka 8 ma na celu zagwarantowanie pierwszeństwa terytorialności w ustalaniu właściwej jurysdykcji. Nie jest bowiem rzeczą ani praktyczną ani sprawiedliwą wymaganie od państw członkowskich, by brały odpowiedzialność za przestępstwa, które ich obywatele popełniają poza ich terytorium.

Według danych Europejskiego Banku Centralnego w 2012 r. z obiegu wycofano 184 000 fałszywych monet oraz 531 000 fałszywych banknotów euro. OLAF szacuje, że od czasu wprowadzenia euro w 2002 r. fałszowanie tej waluty kosztowało przedsiębiorstwa i konsumentów europejskich ok. 500 mln EUR; konsumenci i przedsiębiorstwa ponoszą tego rodzaju koszty bezpośrednio, jako że otrzymują one rekompensaty za sfałszowane monety i banknoty.

Euro jest drugą pod względem częstotliwości używania międzynarodową walutą na świecie, co sprawia, że jest celem zorganizowanych grup przestępczych specjalizujących się w fałszowaniu pieniędzy. Europol angażuje znaczne zasoby i czas w przechwytywanie sfałszowanych banknotów i monet euro oraz likwidowanie nielegalnych drukarni.

Komisja Europejska jest zdania, że ujednolicone podejście do określania sankcji karnych byłoby skutecznym środkiem odstraszającym, jednak wiele państw członkowskich uważa te sankcje za zbyt surowe i niezgodne z zasadą pomocniczości. Ponadto mając na uwadze dysproporcje gospodarcze pomiędzy państwami członkowskimi, wprowadzenie ujednoliconych minimalnych kar przyczyni się do powstania niespójności w zakresie skutków odstraszających w Unii i przyniesie efekty odwrotne do zamierzonych.

OPINIA Komisji Gospodarczej i Monetarnej (25.9.2013)

dla Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej ochrony euro i innych walut przed fałszowaniem za pośrednictwem prawa karnego i zastępującej decyzję ramową Rady 2000/383/WSiSW
(COM(2013)0042 – C7‑0033/2013 – 2013/0023(COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Pablo Zalba Bidegain

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Wniosek w sprawie dyrektywy ma na celu zmodernizowanie aktualnych unijnych ram prawa karnego dotyczących ochrony euro i innych walut przed fałszowaniem. Zastępuje on istniejące rozporządzenie Rady (WE) nr 1338/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. ustanawiające środki niezbędne dla ochrony euro przed fałszowaniem i wychodzi poza jego zakres, w szczególności gdy chodzi o poprawę systemu kar, narzędzia dochodzeniowe w przypadku poważnych przestępstw fałszowania oraz obowiązek przekazywania budzących wątpliwości fałszywych pieniędzy Krajowym Centrom Analiz i Krajowym Centrom Analiz Monet.

Sprawozdawca komisji opiniodawczej z zadowoleniem przyjmuje niniejszy wniosek, zwłaszcza w odniesieniu do harmonizacji systemu kar. Minimalna harmonizacja w tym obszarze jest w pełni uzasadniona z uwagi na to, że euro jako wspólna waluta 17 państw członkowskich odgrywa znaczącą rolę w integracji gospodarczej i finansowej UE, a zaufanie obywateli UE do waluty ma podstawowe znaczenie dla stabilności finansowej. Z tego powodu euro powinno podlegać ochronie w jednakowy sposób w całej UE.

Sprawozdawca komisji opiniodawczej proponuje dodatkowe poprawki do wniosku ustawodawczego w poniższych obszarach.

- Podawanie wyroków skazujących do wiadomości publicznej

W celu zapewnienia skutecznych i odstraszających kar wyroki skazujące powinny być podawane do wiadomości publicznej, chyba że takie upublicznienie stanowiłoby poważne zagrożenie dla formalnych dochodzeń będących w toku.

- Proporcjonalność kar

Zgodnie z podstawowymi zasadami proporcjonalności i pomocniczości władze krajowe powinny stosować system kar w sposób wyważony. Można to dodatkowo sprecyzować w nowym akapicie art. 5 ust. 1.

- Zakres: niedokończone fałszywe banknoty i monety

Pojęcie fałszywych banknotów i monet nie musi ograniczać się do gotowych fałszywych banknotów i monet, ale powinno obejmować również niedokończone fałszywe banknoty i monety będące w procesie produkcji.

Takie niedokończone fałszywe pieniądze nie miałyby wartości nominalnej, lecz potencjalną wartość nominalną, którą należy uwzględniać przy określaniu proporcjonalnej kary na mocy art. 5 proponowanej dyrektywy. W związku z tym motyw 19 i art. 5 należy zmienić w taki sposób, aby obejmowały one odniesienie do potencjalnej wartości nominalnej niedokończonych fałszywych pieniędzy. Potencjalną wartość nominalną należy uznać za dodatkowe kryterium podczas nakładania proporcjonalnej kary za każde przestępstwo określone w art. 3 ust. 1 lit. a)–c) proponowanej dyrektywy.

- Zakres: euro i inne waluty

Zgodnie z zasadą niedyskryminacji walut zapisaną w konwencji genewskiej państwa członkowskie muszą stosować jednakowy system kar do walut krajowych i do walut zagranicznych. Można to dodatkowo sprecyzować w proponowanym akcie prawnym w drodze zmiany motywu 19 i art. 5 i określenie, że stosuje się je do banknotów i monet niebędących fałszywymi banknotami lub monetami euro.

- Przestępstwa związane z narzędziami i surowcami do produkcji banknotów i monet

Aby wzmocnić odstraszające działanie proponowanego aktu prawnego oraz z uwagi na to, że narzędzia stosowane do fałszowania odgrywają zasadniczą rolę w tego typu przestępstwach, przestępstwa określone w art. 3 ust. 1 lit. d), z zastrzeżeniem oceny proporcjonalności, powinny również podlegać karom minimalnym i maksymalnym określonym w art. 5 ust. 4.

- Przekazywanie budzących wątpliwości fałszywych pieniędzy Krajowym Centrom Analiz i Krajowym Centrom Analiz Monet w trakcie postępowania sądowego

W art. 10 wniosku wprowadzono obowiązek przekazywania budzących wątpliwości fałszywych pieniędzy Krajowym Centrom Analiz i Krajowym Centrom Analiz Monet ustanowionym na podstawie rozporządzenia 1338/2001. Jednak w niektórych okolicznościach, zwłaszcza w trakcie toczącego postępowania sądowego, próbki budzących wątpliwości fałszywych banknotów i monet nie mogą zostać przekazane, ponieważ konieczne jest ich zachowanie jako materiału dowodowego. W takich przypadkach próbki budzących wątpliwości fałszywych banknotów i monet powinny zostać przekazane Krajowym Centrom Analiz i Krajowym Centrom Analiz Monet niezwłocznie po zakończeniu danego postępowania sądowego.

POPRAWKI

Komisja Gospodarcza i Monetarna zwraca się do Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka  1

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 9 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(9a) Harmonizacja prawa karnego w Unii powinna przyczynić się do rozwoju wspólnej kultury prawnej w Unii w zakresie zwalczania przestępczości, co miałoby pozytywny wpływ na wzajemne zaufanie do systemów prawnych państw członkowskich.

Poprawka  2

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 10 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

.

(10a) Kwestią podstawową jest zapewnienie, by obywatele, spółki i instytucje finansowe miały pełne zaufanie i przeświadczenie co do autentyczności banknotów i monet. Fałszywe pieniądze przynoszą społeczeństwu, jednostkom i przedsiębiorstwom znaczne szkody pieniężne i niepieniężne we wszystkich państwach członkowskich oraz w państwach trzecich. Mogą wywoływać obawy konsumentów co do odpowiedniej ochrony gotówki oraz strach przed otrzymaniem fałszywych banknotów i monet. W konsekwencji konsumenci mogą preferować inne środki płatności niż gotówka. Fałszywe pieniądze mogą zatem wpływać na system przepływu środków pieniężnych za pomocą różnych środków płatności. Przestępstwa fałszowania charakteryzują się tym, że często mają wymiar transgraniczny i są powiązane z przestępczością zorganizowaną.

Poprawka  3

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 16 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(16a) Każdy wyrok skazujący wydany zgodnie z niniejszą dyrektywą powinien być niezwłocznie podany do wiadomości publicznej oraz zawierać przynajmniej informację o rodzaju i charakterze przestępstwa, zastosowanej karze i tożsamości skazanej osoby fizycznej lub prawnej, chyba że takie upublicznienie stanowiłoby poważne zagrożenie dla formalnych dochodzeń będących w toku.

Poprawka  4

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 19

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(19) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość nakładania kary pozbawienia wolności na krótki okres lub powstrzymania się od nakładania kary pozbawienia wolności, gdy łączna wartość nominalna fałszywych banknotów i monet nie jest znacząca i gdy nie zachodzą szczególnie poważne okoliczności. Wartość ta powinna się mieścić poniżej 5 000 EUR, to znaczy dziesięciokrotności najwyższej wartości nominalnej, w przypadkach, w których przewidziano karę inną niż kara pozbawienia wolności, i poniżej 10 000 EUR w przypadkach, w których przewidziano karę pozbawienia wolności na okres krótszy niż sześć miesięcy.

(19) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość nakładania kary pozbawienia wolności na krótki okres lub powstrzymania się od nakładania kary pozbawienia wolności, gdy łączna wartość nominalna lub potencjalna wartość nominalna fałszywych banknotów i monet nie jest znacząca i gdy nie zachodzą szczególnie poważne okoliczności. Wartość ta powinna się mieścić poniżej 5 000 EUR lub kwoty równoważnej w walucie odpowiednich fałszywych banknotów i monet, to znaczy dziesięciokrotności najwyższej wartości nominalnej, w przypadkach, w których przewidziano karę inną niż kara pozbawienia wolności, i poniżej 10 000 EUR lub kwoty równoważnej w walucie odpowiednich fałszywych banknotów i monet w przypadkach, w których przewidziano karę pozbawienia wolności na okres krótszy niż sześć miesięcy.

Poprawka  5

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5 – ustęp 1 – akapit pierwszy a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

W celu zapewnienia odstraszającego efektu kar w stosunku do ogółu społeczeństwa państwa członkowskie w stosownych przypadkach upubliczniają bez zbędnej zwłoki kary, o których mowa w akapicie pierwszym, w tym przynajmniej informację o rodzaju i charakterze przestępstwa oraz tożsamości osób za nie odpowiedzialnych, chyba że takie upublicznienie stanowiłoby poważne zagrożenie dla stabilności rynków finansowych. W przypadku gdy publikacja wspomnianych informacji wyrządziłaby niewspółmierną szkodę zaangażowanym stronom, państwa członkowskie publikują informacje o nałożonych karach w sposób anonimowy.

Poprawka  6

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a. Przy ocenie proporcjonalności kar państwa członkowskie biorą pod uwagę korzyści uzyskane lub straty uniknięte przez osoby obarczone odpowiedzialnością, jak również spowodowane czynem szkody poniesione przez inne osoby oraz, w stosownych przypadkach, szkody w funkcjonowaniu rynków lub szeroko pojętej gospodarki.

Poprawka  7

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. W przypadku przestępstw, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. a), b) lub c), dotyczących banknotów i monet o łącznej wartości niższej niż 5 000 EUR i niepopełnionych w szczególnie poważnych okolicznościach, państwa członkowskie mogą przewidzieć karę inną niż kara pozbawienia wolności.

2. W przypadku przestępstw, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. a), b) lub c), dotyczących banknotów i monet o łącznej wartości nominalnej lub potencjalnej wartości nominalnej niższej niż 5 000 EUR lub kwota równoważna w walucie odpowiednich fałszywych banknotów i monet i niepopełnionych w szczególnie poważnych okolicznościach, państwa członkowskie mogą przewidzieć karę inną niż kara pozbawienia wolności.

Poprawka  8

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Przestępstwa, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. a), b) i c), dotyczące banknotów i monet o łącznej wartości nominalnej wynoszącej co najmniej 5 000 EUR, podlegają maksymalnej karze pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej ośmiu lat.

3. Przestępstwa, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. a), b) i c), dotyczące banknotów i monet o łącznej wartości nominalnej lub potencjalnej wartości nominalnej wynoszącej co najmniej 5 000 EUR lub kwotę równoważną w walucie odpowiednich fałszywych banknotów i monet, podlegają maksymalnej karze pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej ośmiu lat.

Poprawka  9

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5 – ustęp 4 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4. Przestępstwa, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. a), b) i c), dotyczące banknotów i monet o łącznej wartości nominalnej wynoszącej co najmniej 10 000 EUR, popełnione w szczególnie poważnych okolicznościach, podlegają:

4. Przestępstwa, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. a), b) i c), dotyczące banknotów i monet o łącznej wartości nominalnej lub potencjalnej wartości nominalnej wynoszącej co najmniej 10 000 EUR lub kwotę równoważną w walucie odpowiednich fałszywych banknotów i monet, podlegają maksymalnej karze pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej ośmiu lat.

Poprawka  10

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5 – ustęp 4 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

4a. Karę, o której mowa w ust. 4, stosuje się również do przestępstw, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. d), jeżeli popełnione zostały w szczególnie poważnych okolicznościach.

Poprawka  11

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 10 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Jeżeli niezbędne próbki budzących wątpliwość fałszywych banknotów i monet nie mogą być przekazane, ponieważ konieczne jest zatrzymanie ich jako dowodów w postępowaniu karnym, by zapewnić rzetelny i skuteczny proces sądowy i prawo obrony podejrzewanego sprawcy, Krajowe Centrum Analiz i Krajowe Centrum Analiz Monet niezwłocznie uzyskają do nich dostęp.

2. Jeżeli niezbędne próbki budzących wątpliwość fałszywych banknotów i monet nie mogą być przekazane, ponieważ konieczne jest zatrzymanie ich jako dowodów w postępowaniu karnym, by zapewnić rzetelny i skuteczny proces sądowy i prawo obrony podejrzewanego sprawcy, Krajowe Centrum Analiz i Krajowe Centrum Analiz Monet niezwłocznie uzyskają do nich dostęp. Bezpośrednio po zakończeniu tego postępowania organy wymiaru sprawiedliwości przekażą niezbędne próbki każdego rodzaju budzących wątpliwość fałszywych banknotów do odpowiedniego Krajowego Centrum Analiz oraz próbki każdego rodzaju budzących wątpliwość fałszywych monet do odpowiedniego Krajowego Centrum Analiz Monet.

Poprawka  12

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 12 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 12a

 

Najpóźniej [rok po wejściu w życie niniejszej dyrektywy] Europejski Bank Centralny, w porozumieniu z Komisją, przedstawi sprawozdanie w sprawie banknotów o wartości jednostkowej 200 EUR i 500 EUR. W sprawozdaniu zostanie ocenione, do jakiego stopnia emisja banknotów o takich nominałach jest uzasadniona w świetle ryzyka ich fałszowania, a także prania pieniędzy. W razie konieczności sprawozdaniu towarzyszyć będzie wniosek w sprawie decyzji.

Poprawka  13

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 14 – nagłówek

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Sprawozdanie Komisji i przegląd

Sprawozdanie Komisji i przegląd – przepisy końcowe

Poprawka  14

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 14 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Komisja w imieniu Unii rozważy wynegocjowanie odpowiednich umów z państwami trzecimi, w których wykorzystuje się euro jako walutę, w celu przeciwdziałania wszelkim czynom mogącym podważyć autentyczność euro w drodze fałszowania tej waluty oraz w celu ścigania sprawców, a ogólniej rzecz biorąc, w celu realizacji celów niniejszej dyrektywy.

PROCEDURA

Tytuł

Ochrona euro i innych walut przed fałszowaniem za pośrednictwem prawa karnego (zastępująca decyzję ramową Rady 2000/383/WSiSW)

Odsyłacze

COM(2013)0042 – C7-0033/2013 – 2013/0023(COD)

Komisja przedmiotowo właściwa

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

LIBE

12.3.2013

 

 

 

Opinia wydana przez

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

ECON

12.3.2013

Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej

       Data powołania

Pablo Zalba Bidegain

12.3.2013

Rozpatrzenie w komisji

5.9.2013

24.9.2013

 

 

Data przyjęcia

24.9.2013

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

41

4

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Marino Baldini, Jean-Paul Besset, Sharon Bowles, Udo Bullmann, George Sabin Cutaş, Diogo Feio, Markus Ferber, Elisa Ferreira, Ildikó Gáll-Pelcz, Jean-Paul Gauzès, Sven Giegold, Sylvie Goulard, Syed Kamall, Othmar Karas, Wolf Klinz, Rodi Kratsa-Tsagaropoulou, Philippe Lamberts, Werner Langen, Astrid Lulling, Ivana Maletić, Marlene Mizzi, Sławomir Nitras, Ivari Padar, Alfredo Pallone, Anni Podimata, Antolín Sánchez Presedo, Olle Schmidt, Peter Simon, Theodor Dumitru Stolojan, Ivo Strejček, Kay Swinburne, Sampo Terho, Marianne Thyssen, Ramon Tremosa i Balcells, Corien Wortmann-Kool, Pablo Zalba Bidegain

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Zdravka Bušić, Ashley Fox, Robert Goebbels, Enrique Guerrero Salom, Olle Ludvigsson, Petru Constantin Luhan, Thomas Mann, Godelieve Quisthoudt-Rowohl, Andreas Schwab, Nils Torvalds

Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Rita Borsellino

PROCEDURA

Tytuł

Ochrona euro i innych walut przed fałszowaniem za pośrednictwem prawa karnego i zastąpienie decyzji ramowej Rady 2000/383/WSiSW

Odsyłacze

COM(2013)0042 – C7-0033/2013 – 2013/0023(COD)

Data przedstawienia w PE

5.2.2013

 

 

 

Komisja przedmiotowo właściwa

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

LIBE

12.3.2013

 

 

 

Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

ECON

12.3.2013

IMCO

12.3.2013

 

 

Opinia niewydana

       Data decyzji

IMCO

20.3.2013

 

 

 

Sprawozdawca(y)

       Data powołania

Anthea McIntyre

31.1.2013

 

 

 

Rozpatrzenie w komisji

20.2.2013

19.6.2013

16.9.2013

17.12.2013

Data przyjęcia

17.12.2013

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

46

0

2

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Jan Philipp Albrecht, Edit Bauer, Arkadiusz Tomasz Bratkowski, Philip Claeys, Carlos Coelho, Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Ioan Enciu, Tanja Fajon, Monika Flašíková Beňová, Kinga Gál, Kinga Göncz, Sylvie Guillaume, Anna Hedh, Salvatore Iacolino, Lívia Járóka, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Timothy Kirkhope, Baroness Sarah Ludford, Monica Luisa Macovei, Svetoslav Hristov Malinov, Véronique Mathieu Houillon, Anthea McIntyre, Nuno Melo, Roberta Metsola, Claude Moraes, Georgios Papanikolaou, Carmen Romero López, Judith Sargentini, Birgit Sippel, Csaba Sógor, Renate Sommer, Nils Torvalds, Wim van de Camp, Axel Voss, Renate Weber, Auke Zijlstra

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Cornelis de Jong, Mariya Gabriel, Ana Gomes, Wolfgang Kreissl-Dörfler, Jean Lambert, Ulrike Lunacek, Jan Mulder, Raül Romeva i Rueda, Salvador Sedó i Alabart, Marie-Christine Vergiat, Janusz Wojciechowski

Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Leonardo Domenici

Data złożenia

10.1.2014