SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady upoważniającej niektóre państwa członkowskie do wyrażenia zgody, w interesie Unii Europejskiej, na przystąpienie Kazachstanu do konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę

28.9.2016 - (COM(2016)0368 – C8-0232/2016 – 2016/0169(NLE)) - *

Komisja Prawna
Sprawozdawca: Angel Dzhambazki

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady upoważniającej niektóre państwa członkowskie do wyrażenia zgody, w interesie Unii Europejskiej, na przystąpienie Kazachstanu do konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę

(COM(2016)0368 – C8-0232/2016 – 2016/0169(NLE))

(Konsultacja)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek dotyczący decyzji Rady (COM(2016)0368),

–  uwzględniając art. 38 akapit czwarty konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę,

–  uwzględniając art. 81 ust. 3 oraz art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. b) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, na mocy których Rada skonsultowała się z Parlamentem (C8-0232/2016),

–  uwzględniając opinię Trybunału Sprawiedliwości[1] w sprawie wyłącznych kompetencji zewnętrznych Unii Europejskiej w odniesieniu do kwestii wyrażenia zgody na przystąpienie państwa trzeciego do konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę,

–  uwzględniając art. 59 oraz art. 108 ust. 7 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A8-0268/2016),

1.  zatwierdza upoważnienie niektórych państw członkowskich do wyrażenia zgody, w interesie Unii Europejskiej, na przystąpienie Kazachstanu do konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Stałemu Biuru Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego.

• [1]  Opinia Trybunału Sprawiedliwości z dnia 14 października 2014 r., 1/13, ECLI:EU:C:2014:2303.

UZASADNIENIE

Konwencja haska z dnia 25 października 1980 r. dotycząca cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę jest instrumentem o szczególnym znaczeniu, który został ratyfikowany przez wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej.

Konwencja ta wprowadza system umożliwiający umawiającym się państwom współpracę przy rozstrzyganiu spraw dotyczących uprowadzenia dziecka za granicę.

Bardzo często takie problemy pojawiają się, gdy dochodzi do rozpadu związku. Jeżeli matka i ojciec pochodzą z dwóch różnych państw, kuszące może być wykorzystanie braku współpracy między państwami w celu uzyskania opieki nad dzieckiem. W prasie często mówi się o przypadkach uprowadzenia dziecka za granicę, do którego dochodzi po separacji lub rozwodzie.

Największym problemem w takich przypadkach jest stronniczość krajowych systemów prawnych w poszczególnych państwach. W takich sytuacjach często zdarza się, że sądy obu zainteresowanych państw stwierdzają swoją właściwość i każdy z sądów przyznaje opiekę nad dzieckiem rodzicowi posiadającemu obywatelstwo państwa, w którym znajduje się sąd.

Celem przedmiotowej konwencji jest zaradzenie tego typu sytuacjom na szczeblu międzynarodowym poprzez ustalenie, że właściwe są sądy i przepisy prawne państwa, w którym zamieszkuje dziecko. Konwencja ustanawia również system gwarantujący niezwłoczny powrót uprowadzonego dziecka.

Unia Europejska posiada obecnie wyłączne kompetencje zewnętrzne w tym zakresie, co potwierdza opinia Trybunału Sprawiedliwości 1/13. Państwa członkowskie nie działają już zatem we własnym imieniu. Problemem jest fakt, że konwencja nie przewiduje niezależnych działań prowadzonych przez organizacje międzynarodowe.

Po przystąpieniu Kazachstanu do konwencji niezbędna jest w związku z tym decyzja Rady upoważniająca państwa członkowskie (z wyjątkiem Danii, która jest wyłączona z unijnej polityki w zakresie wymiaru sprawiedliwości w sprawach cywilnych, oraz Holandii, która wyraziła już zgodę na przystąpienie Kazachstanu) do wyrażenia zgody na to przystąpienie. Umożliwi to wejście w życie konwencji zawartej między Kazachstanem a całą Unią Europejską.

Przystąpienie Kazachstanu do konwencji jest powodem do zadowolenia. Komisja wraz z ekspertami z państw członkowskich w zakresie wymiaru sprawiedliwości w sprawach cywilnych oceniła funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości w Kazachstanie oraz gotowość tego kraju do wdrożenia konwencji i uważa, że jest jak najbardziej pożądane, aby konwencja zawarta między Unią Europejską a Kazachstanem weszła w życie. Sprawozdawca wyraża w tej kwestii pełne poparcie, gdyż system oparty na konwencji haskiej będzie tym skuteczniejszy, im więcej państw będzie w nim uczestniczyć.

Sprawozdawca proponuje zatem, aby Parlament zatwierdził wniosek bez poprawek, tak aby dzieci znajdujące się w wyżej opisanej sytuacji podlegały ochronie w całej UE.

PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

Tytuł	Decyzja Rady upoważniająca niektóre państwa członkowskie do wyrażenia zgody, w interesie Unii Europejskiej, na przystąpienie Kazachstanu do konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę
Odsyłacze	COM(2016)0368 – C8-0232/2016 – 2016/0169(NLE)
Data skonsultowania się / zwrócenia się o wyrażenie zgody	22.6.2016
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	JURI 4.7.2016
Komisje wyznaczone do wydania opinii        Data ogłoszenia na posiedzeniu	LIBE 4.7.2016
Opinia niewydana        Data decyzji	LIBE 11.7.2016
Sprawozdawcy        Data powołania	Angel Dzhambazki 11.7.2016
Data przyjęcia	26.9.2016
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	22 0 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Joëlle Bergeron, Marie-Christine Boutonnet, Jean-Marie Cavada, Kostas Chrysogonos, Mady Delvaux, Rosa Estaràs Ferragut, Sajjad Karim, Dietmar Köster, Gilles Lebreton, António Marinho e Pinto, Emil Radev, Evelyn Regner, József Szájer, Axel Voss, Tadeusz Zwiefka
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Daniel Buda, Sergio Gaetano Cofferati, Pascal Durand, Angel Dzhambazki, Sylvia-Yvonne Kaufmann, Stefano Maullu, Virginie Rozière
Data złożenia	28.9.2016