SPRAWOZDANIE 

10.2.2017 - (COM(2016)0742 – C8-0018/2017 – 2017/2014(BUD))

w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (wniosek Niderlandów – EGF//2016/005 NL/Drenthe Overijssel Retail)
Komisja Budżetowa
Sprawozdawca: Nedzhmi Ali

Procedura : 2017/2014(BUD)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A8-0036/2017
Teksty złożone :
A8-0036/2017
Debaty :
Głosowanie :
Teksty przyjęte :

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (wniosek Niderlandów – EGF//2016/005 NL/Drenthe Overijssel Retail)

(COM(2016)0742 – C8-0018/2017 –2017/2014(BUD))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2016)0742 – C8-0018/2017),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006[1] (rozporządzenie EGF),

–  uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020[2], w szczególności jego art. 12,

–  uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami[3] (porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r.), w szczególności jego pkt 13,

–  uwzględniając procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w pkt 13 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r.,

–  uwzględniając pismo Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

–  uwzględniając pismo Komisji Rozwoju Regionalnego,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A8-0036/2017),

A.  mając na uwadze, że Unia opracowała instrumenty ustawodawcze i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym skutkami poważnych zmian w strukturze światowego handlu lub światowego kryzysu finansowego i gospodarczego oraz z myślą o ułatwieniu im powrotu na rynek pracy;

B.  mając na uwadze, że pomoc finansowa Unii dla zwolnionych pracowników powinna być dynamiczna i powinno się jej udzielać jak najszybciej i jak najskuteczniej, zgodnie ze wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, przyjętą na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r., a także przy należytym uwzględnieniu porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. w odniesieniu do przyjmowania decyzji o uruchomieniu Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG);

C.  mając na uwadze, że przyjęcie rozporządzenia w sprawie EFG odzwierciedla porozumienie osiągnięte przez Parlament i Radę w sprawie ponownego wprowadzenia kryterium uruchomienia z powodu kryzysu, ustalenia wkładu finansowego Unii na poziomie 60 % łącznych szacunkowych kosztów proponowanych działań, poprawy skuteczności rozpatrywania wniosków o uruchomienie EFG przez Komisję oraz przez Parlament i Radę dzięki skróceniu czasu oceny i zatwierdzania, w sprawie rozszerzenia zakresu kwalifikowalnych działań i beneficjentów poprzez włączenie osób samozatrudnionych i osób młodych oraz w sprawie finansowania środków zachęcających do podejmowania własnej działalności gospodarczej;

D.  mając na uwadze, że Niderlandy złożyły wniosek EGF/2016/005 NL/Drenthe Overijssel Retail o przyznanie wkładu finansowego z EFG w związku ze zwolnieniami w sektorze gospodarki zaklasyfikowanym do działu 47 według NACE Rev. 2 („Handel detaliczny, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi i motocyklami”) głównie w regionach Drenthe (NL13) i Overijssel (NL21), zaliczanych do poziomu NUTS 2, przy czym zakłada się, że spośród 1096 zwolnionych pracowników kwalifikujących się w ramach wkładu z EFG ze środków skorzysta 800;

E.  mając na uwadze, że wniosek złożono na podstawie kryterium interwencji przewidzianego w art. 4 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie EFG, zgodnie z którym wymagane jest zwolnienie co najmniej 500 pracowników w dziewięciomiesięcznym okresie odniesienia w przedsiębiorstwach działających w jednym sektorze gospodarki według klasyfikacji NACE Rev. 2 i zlokalizowanych w dwóch sąsiadujących ze sobą regionach zaliczanych do poziomu NUTS 2 w państwie członkowskim;

F.  mając na uwadze, że znaczącej zmianie uległy przyzwyczajenia konsumentów, na przykład zmniejszyła się sprzedaż w segmencie średnich cen, natomiast odnotowano wzrastającą popularność zakupów przez internet; mając na uwadze, że w wielu niderlandzkich miastach rozwój nowych obszarów handlowych usytuowanych poza centrum miasta i zmniejszające się zaufanie konsumentów[4] do gospodarki również wpłynęły negatywnie na sytuację tradycyjnego sektora detalicznego;

G.  mając na uwadze, że Niderlandy argumentują, że niderlandzki sektor finansowy jest podmiotem na arenie międzynarodowej, który ma obowiązek przestrzegania regulacji międzynarodowych, w tym regulacji dotyczących rezerw finansowych, oraz że w związku z koniecznością spełnienia nowych międzynarodowych standardów banki dysponują niższymi zasobami na finansowanie gospodarki niż do tej pory;

H.   mając na uwadze, że od 1 sierpnia 2015 r. do 1 maja 2016 r. w regionach Drenthe i Overijssel w Niderlandach doszło do 1096 zwolnień w sektorze detalicznym;

I.  mając na uwadze, że chociaż na usługi w sektorze sprzedaży detalicznej i hurtowej przypada 11 % PKB Unii oraz 15 % całkowitego zatrudnienia w Unii, sektor ten wciąż odczuwa skutki kryzysu;

1.  zgadza się z Komisją, że warunki wymienione w art. 4 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie EFG zostały spełnione i że w związku z tym Niderlandy mają prawo do wkładu finansowego w wysokości 1 818 750 EUR na mocy tego rozporządzenia, co stanowi 60 % łącznego kosztu wynoszącego 3 031 250 EUR;

2.  zauważa, że Niderlandy przedłożyły wniosek o wkład finansowy z EFG w dniu 12 lipca 2016 r., a dnia 29 listopada 2016 r. Komisja sfinalizowała ocenę wniosku i przekazała ją Parlamentowi dnia 23 stycznia 2017 r.;

3.  zauważa, że do chwili obecnej złożono sześć innych wniosków o wsparcie z EFG, które dotyczyły sektora handlu detalicznego, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi i motocyklami, które to wnioski również były uzasadniane światowym kryzysem gospodarczym i finansowym[5];

4.  zwraca uwagę, że słaba pozycja finansowa większych domów towarowych uniemożliwiła finansowanie innych modeli sklepów na potrzeby zainicjowania niezbędnych zmian i odzyskania konkurencyjności;

5.  zwraca uwagę, że w Niderlandach rynek pracy powoli wychodzi z kryzysu, a jego skutki są nadal widoczne w niektórych sektorach, przy czym pewne sektory, tak jak sektor detaliczny, dopiero ostatnio zaczęły naprawdę odczuwać konsekwencje kryzysu finansowego i gospodarczego;

6.  odnotowuje liczne zwolnienia w niderlandzkim sektorze detalicznym w ostatnich kilku miesiącach, kiedy najważniejsze domy towarowe musiały stawić czoła upadłości, która przyczyniła się do 27 052[6] zwolnień łącznie w latach 2011–2015; z ubolewaniem zauważa, że wielkość sprzedaży w sektorze detalicznym również odzwierciedlała ten wzór, wykazując spadek z -2 % (w 2011 r.) do -4 % (w 2013 r.), a poziom sprzedaży jest nadal niższy o 2,7 % w porównaniu z 2008 r.[7];

7.  podkreśla, że sektor detaliczny odpowiada za znaczną część zatrudnienia (17–19 %) w regionach Drenthe and Overeijssel zaklasyfikowanych na poziomie NUTS 2; zauważa, że od rozpoczęcia kryzysu zbankrutowało 5200 sklepów detalicznych, a w ostatnim czasie problem ten dotyczy dużych domów towarowych; ubolewa, że od stycznia 2015 r. do marca 2016 w sektorze detalicznym w tych regionach liczba osób pobierających zasiłek dla bezrobotnych wzrosła z tego powodu o 3461[8];

8.  ubolewa, że zwolnienia dotyczą w największym stopniu młodszych pracowników, gdyż 67,1 % beneficjentów pomocy stanowią osoby w wieku poniżej 30 lat;

9.  podkreśla długość okresu, jaki beneficjenci objęci pomocą spędzili, nie pracując, nie kształcąc się ani nie biorąc udziału w szkoleniach, a także zwraca uwagę na długi okres wynoszący ponad rok między ostatnim zwolnieniem (1 maja 2016 r.) a rozpoczęciem otrzymywania wsparcia z EFG przez państwo członkowskie składające wniosek;

10.  uznaje fakt, że Niderlandy poinformowały, iż wniosek, a w szczególności skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług został przygotowany we współpracy z zainteresowanymi stronami, partnerami społecznymi, przedstawicielami sektora detalicznego i odnośnymi regionami;

11.  zauważa, że wniosek nie zawiera dodatków ani zachęt, o których mowa w art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie EFG; z zadowoleniem przyjmuje decyzję o ograniczeniu kosztów pomocy technicznej do 4 % kosztów całkowitych, dzięki czemu 96 % środków na pomoc zostanie przeznaczonych na pakiet zindywidualizowanych usług;

12.  apeluje do Komisji o zbadanie nowych sposobów przyspieszenia procedury udzielania wsparcia z EFG poprzez ograniczenie biurokracji związanej ze składaniem wniosków;

13.  odnotowuje, że zindywidualizowane usługi dla zwolnionych pracowników, współfinansowane przez EFG, obejmują ocenę zdolności, potencjału i perspektyw każdego zwolnionego na rynku pracy; pomoc przy szukaniu zatrudnienia i doradztwo indywidualne; elastyczną bazę danych zarówno dla poszukujących zatrudnienia, jak i dla pracodawców oferujących pracę tymczasową; pomoc w zakresie zwolnień monitorowanych; szkolenia i przekwalifikowanie, w tym szkolenia dotyczące przedsiębiorczości oraz coaching i dotacje na promowanie przedsiębiorczości;

14.  przypomina, że zgodnie z art. 7 rozporządzenia w sprawie EFG przy opracowywaniu skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług wspieranego z EFG należy przewidywać przyszłe perspektywy rynku pracy i potrzebne umiejętności, a pakiet ten powinien ponadto wpisywać się w strategię przechodzenia na zasobooszczędną i zrównoważoną gospodarkę;

15.  zauważa, że władze Niderlandów przedstawiły gwarancje, iż proponowane działania nie będą objęte wsparciem finansowym w ramach innych funduszy unijnych lub instrumentów finansowych, będzie się zapobiegać wszelkim przypadkom podwójnego finansowania, działania będą komplementarne względem działań finansowanych z funduszy strukturalnych oraz spełnione zostaną wymogi przepisów krajowych i unijnych dotyczące zwolnień grupowych;

16.  przypomina, jak ważne jest zwiększenie szans wszystkich pracowników na zatrudnienie poprzez odpowiednie szkolenia oraz uznanie umiejętności i kompetencji zdobytych przez pracowników w trakcie kariery zawodowej; oczekuje, że szkolenia oferowane w ramach skoordynowanego pakietu będą dostosowane nie tylko do potrzeb zwolnionych pracowników, lecz także do faktycznej sytuacji gospodarczej;

17.  ponownie podkreśla, że wsparcie z EFG nie może zastępować działań, za podjęcie których – na mocy prawa krajowego lub układów zbiorowych – odpowiedzialne są przedsiębiorstwa, ani środków restrukturyzacji przedsiębiorstw lub sektorów;

18.  zwraca się do Komisji o zapewnienie publicznego dostępu do dokumentów związanych z pomocą z EFG;

19.  zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;

20.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i zapewnienia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

21.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji.

ZAŁĄCZNIK: DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji w następstwie wniosku Niderlandów – EGF/2016/005 NL/Drenthe Overijssel Retail

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006[1], w szczególności jego art. 15 ust. 4,

uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami[2], w szczególności jego pkt 13,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)  Celem Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) jest zapewnienie wsparcia zwolnionym pracownikom i osobom, które zaprzestały prowadzenia działalności na własny rachunek w wyniku istotnych zmian w strukturze światowego handlu spowodowanych globalizacją, w wyniku dalszego trwania światowego kryzysu finansowego i gospodarczego lub w wyniku nowego światowego kryzysu finansowego i gospodarczego, oraz w celu udzielenia im pomocy umożliwiającej reintegrację na rynku pracy.

(2)  Środki EFG nie mogą przekroczyć maksymalnej rocznej kwoty 150 mln EUR (w cenach z 2011 r.), zgodnie z art. 12 rozporządzenia Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013[3].

(3)  W dniu 12 lipca 2016 r. Niderlandy przedłożyły wniosek o uruchomienie środków z EFG w związku ze zwolnieniami w sześciu przedsiębiorstwach prowadzących działalność w sektorze handlu detalicznego w dwóch regionach (Drenthe i Overijssel) w Niderlandach. Wniosek został uzupełniony o dodatkowe informacje złożone zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1309/2013. Wniosek ten spełnia wymogi dotyczące określenia wkładu finansowego z EFG, ustanowione w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 1309/2013.

(4)  Należy zatem uruchomić środki z EFG, aby zapewnić wkład finansowy na kwotę 1 818 750 EUR dla wniosku złożonego przez Niderlandy.

(5)  W celu ograniczenia do minimum czasu potrzebnego do uruchomienia EFG niniejszą decyzję należy stosować od dnia jej przyjęcia.

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W ramach budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2017 z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji udostępnia się kwotę 1 818 750 EUR w postaci środków na zobowiązania i środków na płatności.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie w dniu jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Stosuje się ją od dnia ... [data przyjęcia niniejszej decyzji].*.

[4]Sporządzono w […] dnia […] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego  W imieniu Rady

Przewodniczący  Przewodniczący

  • [1]   Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 855.
  • [2]   Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.
  • [3]   Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884).
  • [4] *  Data do wstawienia przez Parlament przed publikacją w Dz.U.

UZASADNIENIE

I. Kontekst

Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) utworzono w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym konsekwencjami istotnych zmian w strukturze światowego handlu.

Zgodnie z przepisami art. 12 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1311/2013 ustanawiającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2014−2020[1][1] oraz art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1309/2013[2][2] środki funduszu nie mogą przekraczać maksymalnej rocznej kwoty w wysokości 150 mln EUR (w cenach z 2011 r.). Odpowiednie kwoty figurują w budżecie ogólnym Unii jako rezerwa.

Jeżeli chodzi o procedurę, zgodnie z pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w sprawach budżetowych i należytego zarządzania finansami[3][3] w celu uruchomienia funduszu w przypadku pozytywnej oceny wniosku Komisja przedkłada władzy budżetowej wniosek o uruchomienie funduszu i jednocześnie odpowiedni wniosek o przesunięcie środków. W razie braku porozumienia wszczyna się procedurę rozmów trójstronnych.

II. Wniosek Niderlandów i wniosek Komisji

1.  W dniu 29 listopada 2016 r. Komisja przyjęła wniosek w sprawie decyzji dotyczącej uruchomienia EFG na rzecz Niderlandów w celu wsparcia powrotu na rynek pracy pracowników zwolnionych w wyniku upadłości i zamknięcia sześciu przedsiębiorstw prowadzących działalność w dziale 47 NACE Rev. 2 (Handel detaliczny, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi i motocyklami) głównie w regionach na poziomie 2 według klasyfikacji NUTS[4][4] – Drenthe (NL13) i Overijssel (NL21).

Przedsiębiorstwa i liczba zwolnień w okresie odniesienia

Aktiesport (Drenthe)

41

Perry Sport (Drenthe)

19

Aktiesport (Overijssel)

84

Perry Sport (Overijssel)

36

Dolcis (Drenthe)

19

Scapino (Drenthe)

209

Dolcis (Overijssel)

44

Scapino (Overijssel)

213

Manfield (Drenthe)

11

V&D (Drenthe)

125

Manfield (Overijsse)

27

V&D (Overijssel)

268

Liczba przedsiębiorstw ogółem: 6

Liczba zwolnień ogółem:

1 096

Łączna liczba osób, które zaprzestały prowadzenia działalności na własny rachunek:

0

Łączna liczba uprawnionych pracowników i osób prowadzących działalność na własny rachunek:

1 096

 

 

 

 

 

 

Jest to pierwszy wniosek analizowany w ramach budżetu na 2017 r. oraz siódmy wniosek odnoszący się do sektora handlu detalicznego, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi i motocyklami; dotyczy on uruchomienia z EFG łącznej kwoty 1 818 750 EUR na rzecz Niderlandów. Wniosek dotyczy 800 zwolnionych pracowników.

Wniosek przedstawiono Komisji w dniu 12 lipca 2016 r. i uzupełniono o dodatkowe informacje do dnia 6 września 2016 r. Zgodnie z wszystkimi właściwymi przepisami rozporządzenia w sprawie EFG Komisja uznała, że wniosek spełnia warunki przekazania wkładu finansowego z EFG, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie EFG.

Chociaż niderlandzki rynek pracy powoli wychodzi z kryzysu, jego skutki są nadal widoczne w niektórych sektorach. Pewne sektory, tak jak sektor detaliczny, dopiero ostatnio zaczęły naprawdę odczuwać konsekwencje kryzysu finansowego i gospodarczego. Niektóre z największych domów towarowych w Niderlandach ogłosiły upadłość przed końcem 2015 r. W analizie opisano dziesięć największych przypadków upadłości w sektorze detalicznym na przestrzeni lat, liczbę zamkniętych punktów sprzedaży/sklepów oraz liczbę utraconych miejsc pracy[5][5]. Już w środku trwającego kryzysu (w latach 2011–2013) odnotowywano przypadki ogłaszania upadłości, przy czym najpierw upadłość ogłaszały mniejsze sieci sprzedaży detalicznej, a obecnie (w latach 2015–2016) także większe[6][6].

Usługi, które mają być świadczone na rzecz zwolnionych pracowników, obejmują następujące sześć działań:

–  Przyjęcie: dzięki temu środkowi określa się umiejętności każdego uczestnika, jego potencjał i perspektywy zawodowe. Każda przyjęta osoba uzyska na zakończenie poradę.

–  Pomoc przy szukaniu zatrudnienia i doradztwo indywidualne: środek ten polega na zaproponowaniu na samym początku dostosowanego do danej osoby programu. Między innymi obejmuje on przygotowanie dokumentów związanych z przenoszeniem pracowników, intensywne szkolenie dotyczące poszukiwania pracy, organizowanie targów pracy i intensywne kontakty z pracodawcami.

–   Baza danych pracowników mobilnych: w ramach tego środka przewidziano elastyczną bazę danych zarówno dla poszukujących zatrudnienia, jak i pracodawców oferujących pracę (tymczasową). Usługę można wykorzystać do zatrudniania na elastycznych warunkach. Środek ten umożliwi zdobycie doświadczenia przez (przekwalifikowanych) pracowników i pomoże im w zaprezentowaniu siebie pracodawcom.

–  Pomoc w zakresie zwolnień monitorowanych: środek ten obejmuje doradztwo zawodowe, poradnictwo zawodowe i szkolenia służące nabyciu nowych kompetencji.

–  Szkolenia i przekwalifikowanie: środek ten zapewni szkolenie, przekwalifikowanie i inne udogodnienia edukacyjne na potrzeby sektora detalicznego i nowych profili zawodowych, takich jak transport, usługi IT, zawody techniczne i inne.

–  Szkolenie dotyczące przedsiębiorczości i coaching: niektórzy uczestnicy mogą wykorzystywać swoje umiejętności i doświadczenia handlowe w celu rozpoczęcia własnej działalności gospodarczej. Środek ten obejmuje szkolenie i coaching dla takich osób, poprzez rozwijanie ich umiejętności, sporządzenie planu biznesowego i wspieranie w procedurach prawnych.

–  Dotacja na promowanie przedsiębiorczości: środek ten zapewni dotację na pokrycie kosztów inwestycyjnych, jeżeli uczestnik uzyska niezbędne umiejętności i przedstawi racjonalny plan biznesowy.

Wyżej wymieniony pakiet środków jest uzupełnieniem usług świadczonych na stałe na rzecz osób, które zostały zwolnione z pracy. Środki te są zindywidualizowane i dostosowane do potrzeb poszczególnych zwolnionych pracowników, natomiast środki wspierające przedsiębiorczość są skierowane do ograniczonej liczby osób posiadających realistyczne projekty biznesowe.

Według Komisji opisane działania stanowią aktywne instrumenty rynku pracy należące do działań kwalifikowalnych określonych w art. 7 rozporządzenia w sprawie EFG. Działania te nie zastępują biernych środków ochrony socjalnej.

Niderlandy przedstawiły wszelkie niezbędne gwarancje, zgodnie z którymi:

–  w zakresie dostępu do proponowanych działań i ich wdrażania przestrzegane będą zasady równego traktowania i niedyskryminacji;

–  spełniono wymogi przepisów krajowych i unijnych odnoszących się do zwolnień grupowych;

–  na proponowane działania nie zostanie przyznane wsparcie finansowe z innych funduszy ani instrumentów finansowych Unii oraz będzie się zapobiegać wszelkim przypadkom podwójnego finansowania;

–  proponowane działania będą komplementarne względem działań finansowanych z funduszy strukturalnych;

–  wkład finansowy z EFG będzie zgodny z przepisami prawa proceduralnego i materialnego Unii w zakresie pomocy państwa.

III. Procedura

W celu uruchomienia funduszu Komisja przedłoży władzy budżetowej wniosek o przesunięcie środków na łączną kwotę 1 818 750 EUR.

Jest to pierwszy wniosek o przesunięcie środków w celu uruchomienia funduszu, przedłożony władzy budżetowej w 2017 r.

W przypadku braku porozumienia rozpoczyna się procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w art. 15 ust. 4 rozporządzenia w sprawie EFG.

Zgodnie z wewnętrznym porozumieniem w proces powinna zostać włączona Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych w celu zapewnienia konstruktywnego wsparcia i pomocy przy ocenie wniosków o wkład z funduszu.

ZAŁĄCZNIK : PISMO KOMISJI ZATRUDNIENIA I SPRAW SOCJALNYCH

D(2017)3389

Sz.P. Jean Arthuis

Przewodniczący Komisji Budżetowej

ASP 09G205

Przedmiot: Opinia w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) w sprawie EGF/2016/005 NL/Drenthe Overijssel Retail

Szanowny Panie Przewodniczący!

Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych i jej grupa robocza ds. EFG rozpatrzyły uruchomienie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) w sprawie EGF/2016/005 NL/Drenthe Overijssel Retail i przyjęły poniższą opinię.

Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych i grupa robocza ds. EFG opowiadają się za uruchomieniem EFG w związku z przedmiotowym wnioskiem. W tym kontekście Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych zgłasza kilka uwag, nie podważając jednak decyzji o przesunięciu płatności.

Rozważania Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych opierają się na następujących przesłankach:

A)  mając na uwadze, że przedmiotowy wniosek opiera się na art. 4 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1309/2013 (zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie EFG”) i dotyczy 1 096 zwolnionych pracowników sześciu przedsiębiorstw prowadzących działalność w sektorze gospodarki zaklasyfikowanym do działu 47 według NACE Rev. 2 – Handel detaliczny, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi i motocyklami;

B)  mając na uwadze, że na potrzeby wykazania związku między zwolnieniami a istotnymi zmianami w strukturze światowego handlu spowodowanymi globalizacją Niderlandy podnoszą argument, że w sektorze detalicznym panuje kryzys w związku ze wzrastającą popularnością zakupów przez internet i z rozwojem nowych obszarów handlowych usytuowanych poza centrum miasta, a także w związku z bardziej restrykcyjnymi regulacjami bankowymi, które zostały wdrożone w następstwie kryzysu finansowego i gospodarczego, co oznacza, że banki stały się bardziej restrykcyjne w zakresie przyznawania kredytu spółkom;

C)  mając na uwadze, że 71,2 % pracowników objętych przedmiotowym środkiem to mężczyźni, a 28,8 % to kobiety; mając na uwadze, że 61,5 % beneficjentów pomocy stanowią osoby w wieku od 15 do 24 lat, 24,8 % to osoby w wieku od 30 do 54 lat, a 8 % to osoby w wieku od 55 do 64 lat;

D)  mając na uwadze, że jest to siódmy wniosek o wsparcie z EFG dotyczący działu 47 według NACE (handel detaliczny, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi i motocyklami).

Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych zwraca się do Komisji Budżetowej, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w projekcie rezolucji następujących wskazówek dotyczących wniosku Niderlandów:

1.  zgadza się z Komisją, że spełnione są kryteria interwencji wymienione w art. 4 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1309/2013 i że w związku z tym Niderlandy mają prawo do wkładu finansowego w wysokości 1 818 750 EUR na mocy tego rozporządzenia, co stanowi 60 % łącznych kosztów wynoszących 3 031 250 EUR;

2.  zwraca uwagę, że Komisja dotrzymała terminu 12 tygodni od daty otrzymania kompletnego wniosku od władz niderlandzkich na ukończenie oceny zgodności tego wniosku z warunkami przyznania wkładu finansowego, co nastąpiło w dniu 29 listopada 2016 r., i przekazała tę ocenę do wiadomości Parlamentowi w dniu 23 stycznia 2017 r.;

3.  kładzie nacisk na znaczący udział zatrudnienia w sektorze detalicznym (17–19 %) w przedmiotowych regionach zaliczanych do poziomu NUTS 2 – Drenthe i Overeijssel; zwraca uwagę, że od początku kryzysu 5 200 sklepów detalicznych ogłosiło upadłość, przy czym największe domy towarowe dopiero niedawno odczuły następstwa kryzysu; wyraża ubolewanie, że między innymi z tego powodu liczba osób otrzymujących świadczenia z tytułu bezrobocia w sektorze detalicznym w tych dwóch regionach wzrosła o 3 461 w okresie od stycznia 2015 r. do marca 2016 r.;

4.  zwraca uwagę, że zindywidualizowane usługi na rzecz zwolnionych pracowników współfinansowane przez EFG obejmują ocenę umiejętności, potencjału i perspektyw zawodowych uczestników; pomoc przy szukaniu zatrudnienia i doradztwo indywidualne; elastyczną bazę danych pracowników mobilnych przeznaczoną dla poszukujących zatrudnienia i pracodawców oferujących pracę tymczasową; pomoc w zakresie zwolnień monitorowanych: szkolenia i przekwalifikowanie, w tym szkolenie dotyczące przedsiębiorczości, coaching i dotacje;

5.  z zadowoleniem przyjmuje zapewnienie Niderlandów, że wniosek, a w szczególności skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług, został przygotowany we współpracy z zainteresowanymi stronami, partnerami społecznymi, zwolnionymi pracownikami oraz przedstawicielami sektora detalicznego i regionów;

6.  zauważa, że wniosek nie obejmuje żadnych dodatków ani zachęt w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie EFG; z zadowoleniem przyjmuje decyzję dotyczącą ograniczenia kosztów pomocy technicznej do 4 % łącznych kosztów i przeznaczenia pozostałych 96 % na pakiet zindywidualizowanych usług;

7.  zwraca uwagę, że władze niderlandzkie przedstawiły gwarancje, iż proponowane działania nie będą finansowane ze środków innych unijnych funduszy lub instrumentów finansowych, będzie się zapobiegać wszelkim przypadkom podwójnego finansowania, przedmiotowe działania będą komplementarne względem działań finansowanych z funduszy strukturalnych i zostaną spełnione wymogi dotyczące zwolnień grupowych określone w przepisach krajowych i UE;

8.  przypomina, że zgodnie z art. 7 rozporządzenia przy opracowywaniu skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług należy przewidywać przyszłe perspektywy rynku pracy i potrzebne umiejętności, a ponadto pakiet ten powinien wpisywać się w strategię przechodzenia na zasobooszczędną i zrównoważoną gospodarkę.

Z wyrazami szacunku

Thomas HÄNDEL

Przewodniczący Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych

ZAŁĄCZNIK: PISMO KOMISJI ROZWOJU REGIONALNEGO

Sz.P. Jean ARTHUIS

Przewodniczący

Komisja Budżetowa

Parlament Europejski

Przedmiot:  Uruchomienie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji

Szanowny Panie Przewodniczący!

Komisja Rozwoju Regionalnego otrzymała do zaopiniowania wniosek Komisji Europejskiej dotyczący decyzji w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG). Rozumiem, że Komisja Budżetowa planuje przyjęcie sprawozdania w tej sprawie w dniu 9 lutego 2017 r.:

-  COM(2016)0742/1 to wniosek o wkład z EFG w wysokości 1 818 750 EUR dla 1096 pracowników zwolnionych w sektorze gospodarki zaklasyfikowanym do działu 47 według NACE Rev. 2 – Handel detaliczny, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi i motocyklami. Zwolnienia miały miejsce w zaliczanych do poziomu NUTS 2 regionach Drenthe (NL13) i Overijssel (NL21) w Niderlandach.

Zasady dotyczące wkładów finansowych z EFG określono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006.

Koordynatorzy komisji ocenili ten wniosek i zwrócili się do mnie z prośbą o wystosowanie do Pana pisma z oświadczeniem, że większość członków Komisji Rozwoju Regionalnego nie ma zastrzeżeń w związku z uruchomieniem Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji i przyznaniem wyżej wspomnianych środków zgodnie z propozycją Komisji Europejskiej.

Z poważaniem

Iskra MIHAYLOVA

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGOW KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

Data przyjęcia

9.2.2017

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

23

3

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Jean Arthuis, Richard Ashworth, Reimer Böge, Lefteris Christoforou, Manuel dos Santos, José Manuel Fernandes, Eider Gardiazabal Rubial, Jens Geier, Ingeborg Gräßle, Vladimír Maňka, Clare Moody, Siegfried Mureşan, Jan Olbrycht, Stanisław Ożóg, Jordi Solé, Eleftherios Synadinos, Indrek Tarand, Isabelle Thomas, Inese Vaidere, Daniele Viotti, Tiemo Wölken, Marco Zanni

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Jean-Paul Denanot, Andrey Novakov, Ivan Štefanec, Marco Valli

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO

23

+

ALDE

Jean Arthuis

EFDD

Marco Valli

ENF

Marco Zanni

PPE

Reimer Böge, Lefteris Christoforou, , José Manuel Fernandes, Ingeborg Gräßle, Siegfried Mureşan, Andrey Novakov, Jan Olbrycht, Inese Vaidere, , Ivan Štefanec

S&D

Jean-Paul Denanot, Eider Gardiazabal Rubial, Jens Geier, Vladimír Maňka, Clare Moody, , Isabelle Thomas, Daniele Viotti, Tiemo Wölken, Manuel dos Santos

Verts/ALE

Jordi Solé, Indrek Tarand

3

-

ECR

Richard Ashworth, Stanisław Ożóg

NI

Eleftherios Synadinos

0

0

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymali się