SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw autorskich na jednolitym rynku cyfrowym

29.6.2018 - (COM(2016)0593 – C8-0383/2016 – 2016/0280(COD)) - ***I

Komisja Prawna
Sprawozdawca: Axel Voss
Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej (*):
Catherine Stihler, Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów
(*) Zaangażowana komisja – art. 54 Regulaminu


PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw autorskich na jednolitym rynku cyfrowym

(COM(2016)0593 – C8-0383/2016 – 2016/0280(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2016)0593),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0383/2016),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 25 stycznia 2017 r.[1],

–  uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia 8 lutego 2017 r.[2],

–  uwzględniając art. 59 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej i opinie Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, Komisji Kultury i Edukacji oraz Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0245/2018),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

Poprawka     1

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(2)  Dyrektywy przyjęte w dziedzinie praw autorskich i praw pokrewnych zapewniają wysoki poziom ochrony podmiotów praw i tworzą ramy, w których może odbywać się eksploatacja utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną. Takie zharmonizowane ramy prawne przyczyniają się do dobrego funkcjonowania rynku wewnętrznego; pobudzają innowacyjność, kreatywność, inwestycje i produkcję nowych treści, także w otoczeniu cyfrowym. Poziom ochrony zapewniany przez te ramy prawne przyczynia się również do realizacji celu Unii, jakim jest poszanowanie i wspieranie różnorodności kulturowej, równocześnie uwydatniając znaczenie wspólnego europejskiego dziedzictwa kulturowego. Art. 167 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zobowiązuje Unię do uwzględniania w swoim działaniu aspektów kulturalnych.

(2)  Dyrektywy przyjęte w dziedzinie praw autorskich i praw pokrewnych przyczyniają się do funkcjonowania rynku wewnętrznego, zapewniają wysoki poziom ochrony podmiotów praw, ułatwiają weryfikację praw i tworzą ramy, w których może odbywać się eksploatacja utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną. Takie zharmonizowane ramy prawne przyczyniają się do dobrego funkcjonowania prawdziwie zintegrowanego rynku wewnętrznego; pobudzają innowacyjność, kreatywność, inwestycje i produkcję nowych treści, także w otoczeniu cyfrowym, w celu unikania rozdrobnienia rynku wewnętrznego. Poziom ochrony zapewniany przez te ramy prawne przyczynia się również do realizacji celu Unii, jakim jest poszanowanie i wspieranie różnorodności kulturowej, równocześnie uwydatniając znaczenie wspólnego europejskiego dziedzictwa kulturowego. Art. 167 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zobowiązuje Unię do uwzględniania w swoim działaniu aspektów kulturalnych.

Poprawka    2

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3)  Szybki rozwój technologii cyfrowych zmienia sposób, w jaki tworzy się, produkuje, rozpowszechnia i eksploatuje utwory i inne przedmioty objęte ochroną. Wciąż pojawiają się nowe modele biznesowe i nowe podmioty. Cele i zasady określone w unijnych ramach prawa autorskiego są solidne. Nadal jednak brakuje pewności prawnej, zarówno jeśli chodzi o podmioty praw, jak i użytkowników, w odniesieniu do niektórych sposobów korzystania, w tym transgranicznych sposobów korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w otoczeniu cyfrowym. Jak wskazano w komunikacie Komisji zatytułowanym „W kierunku nowoczesnych, bardziej europejskich ram prawa autorskiego”26, w niektórych obszarach konieczne jest dostosowanie obecnych unijnych ram prawa autorskiego oraz ich uzupełnienie. Niniejsza dyrektywa ustanawia zasady dotyczące dostosowania niektórych wyjątków i ograniczeń do otoczenia cyfrowego i transgranicznego, jak również środki ułatwiające niektóre praktyki licencyjne dotyczące rozpowszechniania utworów niedostępnych w obrocie handlowym oraz udostępniania w internecie utworów audiowizualnych na platformach wideo na żądanie w celu zapewnienia szerszego dostępu do treści. Aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie rynku praw autorskich, należy również wprowadzić zasady dotyczące praw w publikacjach i korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną przez dostawców usług internetowych polegających na przechowywaniu i zapewnianiu dostępu do treści zamieszczanych przez użytkowników oraz zasady dotyczące przejrzystości umów zawieranych przez autorów i wykonawców.

(3)  Szybki rozwój technologii cyfrowych zmienia sposób, w jaki tworzy się, produkuje, rozpowszechnia i eksploatuje utwory i inne przedmioty objęte ochroną, a odnośne przepisy powinny uwzględniać przyszłe przemiany, tak aby nie ograniczać rozwoju technologicznego. Wciąż pojawiają się nowe modele biznesowe i nowe podmioty. Cele i zasady określone w unijnych ramach prawa autorskiego są solidne. Nadal jednak brakuje pewności prawnej, zarówno jeśli chodzi o podmioty praw, jak i użytkowników, w odniesieniu do niektórych sposobów korzystania, w tym transgranicznych sposobów korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w otoczeniu cyfrowym. Jak wskazano w komunikacie Komisji zatytułowanym „W kierunku nowoczesnych, bardziej europejskich ram prawa autorskiego”26, w niektórych obszarach konieczne jest dostosowanie obecnych unijnych ram prawa autorskiego oraz ich uzupełnienie. Niniejsza dyrektywa ustanawia zasady dotyczące dostosowania niektórych wyjątków i ograniczeń do otoczenia cyfrowego i transgranicznego, jak również środki ułatwiające niektóre praktyki licencyjne dotyczące rozpowszechniania utworów niedostępnych w obrocie handlowym oraz udostępniania w internecie utworów audiowizualnych na platformach wideo na żądanie w celu zapewnienia szerszego dostępu do treści. Aby zapewnić prawidłowe i uczciwe funkcjonowanie rynku praw autorskich, należy również wprowadzić zasady dotyczące wykonania i egzekwowania w odniesieniu do praw do korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w obrębie platform dostawców usług internetowych oraz dotyczące przejrzystości umów zawieranych przez autorów i wykonawców, a także rachunkowości związanej z eksploatacją utworów chronionych na podstawie tych umów.

__________________

__________________

26 COM(2015) 626 final.

26 COM(2015) 626 final.

Poprawka     3

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(4)  Niniejsza dyrektywa opiera się na zasadach określonych w dyrektywach obowiązujących obecnie w tej dziedzinie, a także uzupełnia te dyrektywy; są to w szczególności: dyrektywa 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady27, dyrektywa 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady28, dyrektywa 2006/115/WE Parlamentu Europejskiego i Rady29, dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE30, dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/28/UE31 oraz dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/26/UE32.

(4)  Niniejsza dyrektywa opiera się na zasadach określonych w dyrektywach obowiązujących obecnie w tej dziedzinie, a także uzupełnia te dyrektywy; są to w szczególności: dyrektywa 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady27, dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady27a, dyrektywa 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady28, dyrektywa 2006/115/WE Parlamentu Europejskiego i Rady29, dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE30, dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/28/UE31 oraz dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/26/UE32.

_________________

_________________

27 Dyrektywa 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 1996 r. w sprawie ochrony prawnej baz danych (Dz.U. L 77 z 27.3.1996, s. 20–28).

27 Dyrektywa 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 1996 r. w sprawie ochrony prawnej baz danych (Dz.U. L 77 z 27.3.1996, s. 20–28).

 

27a Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (dyrektywa o handlu elektronicznym) (Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1).

28 Dyrektywa 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym (Dz.U. L 167 z 22.6.2001, s. 10–19).

28 Dyrektywa 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym (Dz.U. L 167 z 22.6.2001, s. 10–19).

29 Dyrektywa 2006/115/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie prawa najmu i użyczenia oraz niektórych praw pokrewnych prawu autorskiemu w zakresie własności intelektualnej (Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 28–35).

29 Dyrektywa 2006/115/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie prawa najmu i użyczenia oraz niektórych praw pokrewnych prawu autorskiemu w zakresie własności intelektualnej (Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 28–35).

30 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (Dz.U. L 111 z 5.5.2009, s. 16–22).

30 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (Dz.U. L 111 z 5.5.2009, s. 16–22).

31 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/28/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie niektórych dozwolonych sposobów korzystania z utworów osieroconych (Dz.U. L 299 z 27.10.2012, s. 5–12).

31 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/28/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie niektórych dozwolonych sposobów korzystania z utworów osieroconych (Dz.U. L 299 z 27.10.2012, s. 5–12).

32 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/26/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi oraz udzielania licencji wieloterytorialnych dotyczących praw do utworów muzycznych do korzystania online na rynku wewnętrznym (Dz.U. L 84 z 20.3.2014, s. 72–98).

32 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/26/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi oraz udzielania licencji wieloterytorialnych dotyczących praw do utworów muzycznych do korzystania online na rynku wewnętrznym (Dz.U. L 84 z 20.3.2014, s. 72–98).

Poprawka     4

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(5)  W dziedzinie badań, edukacji i zachowania dziedzictwa kulturowego technologie cyfrowe umożliwiają nowe sposoby korzystania, które nie są uregulowane wprost w obecnych unijnych przepisach dotyczących wyjątków i ograniczeń. Ponadto fakultatywny charakter wyjątków i ograniczeń przewidzianych w dyrektywach 2001/29/WE, 96/9/WE i 2009/24/WE w tych dziedzinach może mieć negatywny wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego. Jest to szczególnie istotne w odniesieniu do korzystania transgranicznego, którego znaczenie w otoczeniu cyfrowym jest coraz większe. W związku z tym obecne wyjątki i ograniczenia w prawie Unii, które są istotne z punktu widzenia badań naukowych, nauczania i zachowania dziedzictwa kulturowego, należy poddać ponownej ocenie w świetle tych nowych sposobów korzystania. Należy wprowadzić obowiązkowe wyjątki lub ograniczenia w odniesieniu do korzystania z technologii eksploracji tekstów i danych w odniesieniu do badań naukowych, zilustrowania nauczania w otoczeniu cyfrowym oraz do celów zachowania dziedzictwa kulturowego. Do sposobów korzystania, które nie są objęte zakresem wyjątków lub ograniczeń przewidzianych w niniejszej dyrektywie, zastosowanie powinny mieć nadal wyjątki i ograniczenia obowiązujące w prawie Unii. Należy dostosować dyrektywy 96/9/WE oraz 2001/29/WE.

(5)  W dziedzinie badań, innowacji, edukacji i zachowania dziedzictwa kulturowego technologie cyfrowe umożliwiają nowe sposoby korzystania, które nie są uregulowane wprost w obecnych unijnych przepisach dotyczących wyjątków i ograniczeń. Ponadto fakultatywny charakter wyjątków i ograniczeń przewidzianych w dyrektywach 2001/29/WE, 96/9/WE i 2009/24/WE w tych dziedzinach może mieć negatywny wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego. Jest to szczególnie istotne w odniesieniu do korzystania transgranicznego, którego znaczenie w otoczeniu cyfrowym jest coraz większe. W związku z tym obecne wyjątki i ograniczenia w prawie Unii, które są istotne z punktu widzenia innowacji, badań naukowych, nauczania i zachowania dziedzictwa kulturowego, należy poddać ponownej ocenie w świetle tych nowych sposobów korzystania. Należy wprowadzić obowiązkowe wyjątki lub ograniczenia w odniesieniu do korzystania z technologii eksploracji tekstów i danych w dziedzinie innowacji i badań naukowych, zilustrowania nauczania w otoczeniu cyfrowym oraz do celów zachowania dziedzictwa kulturowego. Do sposobów korzystania, które nie są objęte zakresem wyjątków lub ograniczeń przewidzianych w niniejszej dyrektywie, zastosowanie powinny mieć nadal wyjątki i ograniczenia obowiązujące w prawie Unii. W związku z tym w państwach członkowskich nadal powinny móc być dostępne dobrze funkcjonujące wyjątki w tych dziedzinach, pod warunkiem że nie ograniczają zakresu wyjątków lub ograniczeń przewidzianych w niniejszej dyrektywie. Należy dostosować dyrektywy 96/9/WE oraz 2001/29/WE.

Poprawka    5

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 6

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(6)  Celem wyjątków i ograniczeń określonych w niniejszej dyrektywie jest osiągnięcie właściwej równowagi między prawami i interesami autorów i innych podmiotów praw a prawami i interesami użytkowników. Mają one zastosowanie jedynie w niektórych szczególnych przypadkach, które nie kolidują z normalną eksploatacją utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną ani nie powodują nadmiernego uszczerbku uzasadnionych interesów podmiotów praw.

(6)  Celem wyjątków oraz ograniczeń określonych w niniejszej dyrektywie jest osiągnięcie właściwej równowagi między prawami i interesami autorów i innych podmiotów praw a prawami i interesami użytkowników. Mają one zastosowanie jedynie w niektórych szczególnych przypadkach, które nie kolidują z normalną eksploatacją utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną ani nie powodują nadmiernego uszczerbku uzasadnionych interesów podmiotów praw.

Poprawka    6

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 8

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(8)  Nowe technologie umożliwiają automatyczną matematyczną analizę informacji w formie cyfrowej, takich jak teksty, dźwięki, obrazy lub dane, ogólnie znaną jako eksploracja tekstów i danych. Technologie te umożliwiają naukowcom przetwarzanie dużych ilości informacji w celu uzyskania nowej wiedzy i odkrycia nowych tendencji. Chociaż techniki eksploracji tekstów i danych są powszechne w całej gospodarce cyfrowej, powszechnie uważa się, że eksploracja tekstów i danych może przynieść szczególne korzyści badaczom, a tym samym wspierać innowacje. Instytucje badawcze w Unii, takie jak uniwersytety i instytuty naukowe, stają wobec problemu niepewności prawnej dotyczącej stopnia, w jakim mogą dokonywać analizy treści poprzez eksplorację tekstów i danych. W niektórych przypadkach eksploracja tekstów i danych może obejmować czynności chronione prawem autorskim lub prawem do bazy danych sui generis, w szczególności zwielokrotnianie utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną lub pobieranie treści z bazy danych. W przypadku braku obowiązującego wyjątku lub ograniczenia, konieczne byłoby uzyskanie zezwolenia na prowadzenie takich działań od podmiotów praw autorskich. Eksploracja tekstów i danych może być również prowadzona w odniesieniu do samych faktów lub danych, które nie są chronione prawami autorskimi, i w takich przypadkach zezwolenie nie byłoby wymagane.

(8)  Nowe technologie umożliwiają automatyczną matematyczną analizę informacji w formie cyfrowej, takich jak teksty, dźwięki, obrazy lub dane, ogólnie znaną jako eksploracja tekstów i danych. Eksploracja tekstów i danych umożliwia odczyt i analizę dużych ilości informacji przechowywanych w formie cyfrowej w celu uzyskania nowej wiedzy i odkrycia nowych tendencji. Chociaż techniki eksploracji tekstów i danych są powszechne w całej gospodarce cyfrowej, powszechnie uważa się, że eksploracja tekstów i danych może przynieść szczególne korzyści badaczom, a tym samym wspierać innowacje. Instytucje badawcze w Unii, takie jak uniwersytety i instytuty naukowe, stają wobec problemu niepewności prawnej dotyczącej stopnia, w jakim mogą dokonywać analizy treści poprzez eksplorację tekstów i danych. W niektórych przypadkach eksploracja tekstów i danych może obejmować czynności chronione prawem autorskim lub prawem do bazy danych sui generis, w szczególności zwielokrotnianie utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną lub pobieranie treści z bazy danych. W przypadku braku obowiązującego wyjątku lub ograniczenia, konieczne byłoby uzyskanie zezwolenia na prowadzenie takich działań od podmiotów praw autorskich. Eksploracja tekstów i danych może być również prowadzona w odniesieniu do samych faktów lub danych, które nie są chronione prawami autorskimi, i w takich przypadkach zezwolenie nie byłoby wymagane.

Poprawka    7

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 8 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(8a)  Do eksploracji tekstów i danych w większości przypadków niezbędne jest uprzednie uzyskanie dostępu do informacji oraz ich zwielokrotnienie. Zwykle dopiero po znormalizowaniu informacje mogą zostać przetworzone w drodze eksploracji tekstów i danych. W przypadku legalnego dostępu do informacji ich wykorzystanie chronione prawem ma miejsce wówczas, gdy informacja jest znormalizowana, gdyż proces ten prowadzi do zwielokrotnienia informacji poprzez zmianę jej formatu lub poprzez pobranie jej z bazy danych i wyrażenie w formacie, który może zostać poddany eksploracji tekstów i danych. Procesy istotne dla praw autorskich w stosowaniu technologii eksploracji tekstów i danych to zatem nie sam proces eksploracji tekstów i danych, polegający na odczytaniu i analizie przechowywanych w formie cyfrowej, znormalizowanych informacji, ale proces dostępu do informacji i proces, w którym informacje zostają znormalizowane w celu umożliwienia automatycznej analizy obliczeniowej w zakresie, w jakim proces ten wiąże się z pobraniem z bazy danych lub ze zwielokrotnieniem. Przewidziane w niniejszej dyrektywie wyjątki w odniesieniu do celu eksploracji tekstów i danych należy rozumieć jako odnoszące się do takich procesów istotnych dla praw autorskich, które są niezbędne do umożliwienia eksploracji tekstów i danych. W przypadku gdy obowiązujące przepisy prawa autorskiego nie mają zastosowania do korzystania z technologii eksploracji tekstów i danych, na takie korzystanie niniejsza dyrektywa nie powinna mieć wpływu.

Poprawka    8

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 10

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(10)  Wspomnianą niepewność prawa należy usunąć poprzez wprowadzenie obowiązkowego wyjątku od prawa do zwielokrotniania oraz od prawa do ochrony przed pobieraniem danych z bazy danych. Nowy wyjątek nie powinien naruszać istniejącego obowiązkowego wyjątku dotyczącego tymczasowych czynności zwielokrotniania określonego w art. 5 ust. 1 dyrektywy 2001/29, który nadal powinien być stosowany do technik eksploracji tekstów i danych nie polegających na sporządzaniu kopii wykraczającym poza zakres tego wyjątku. Instytucje badawcze powinny również korzystać z tego wyjątku w sytuacji, gdy biorą udział w partnerstwach publiczno-prywatnych.

(10)  Wspomnianą niepewność prawa należy usunąć poprzez wprowadzenie obowiązkowego wyjątku od prawa do zwielokrotniania oraz od prawa do ochrony przed pobieraniem danych z bazy danych mającego zastosowanie do organizacji badawczych. Nowy wyjątek nie powinien naruszać istniejącego obowiązkowego wyjątku dotyczącego tymczasowych czynności zwielokrotniania określonego w art. 5 ust. 1 dyrektywy 2001/29, który nadal powinien być stosowany do technik eksploracji tekstów i danych nie polegających na sporządzaniu kopii wykraczającym poza zakres tego wyjątku. Wyjątek dotyczący eksploracji tekstów i danych powinien mieć również zastosowanie do placówek edukacyjnych i instytucji dziedzictwa kulturowego prowadzących badania naukowe, pod warunkiem że z wyników tych badań nie czerpie korzyści przedsiębiorstwo wywierające decydujący wpływ w szczególności na te organizacje. W przypadku gdy badania prowadzone są w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego, przedsiębiorstwo uczestniczące w tym partnerstwie publiczno-prywatnym powinno również dysponować legalnym dostępem do utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną. Zwielokrotnienia i pobrania dokonane do celu eksploracji tekstów i danych należy przechowywać w bezpieczny sposób oraz w sposób gwarantujący, że kopie wykorzystywane będą jedynie do celów badań naukowych.

Poprawka    9

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 13 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(13a)  Aby zachęcać do innowacji również w sektorze prywatnym, państwa członkowskie powinny mieć możliwość przewidzenia wyjątku wykraczającego poza obowiązkowy wyjątek, pod warunkiem że korzystanie z danych utworów i innych przedmiotów objętych ochroną nie zostało wyraźnie zastrzeżone przez podmioty praw, również z użyciem środków odczytu maszynowego.

Poprawka    10

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 15

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(15)  Programy nauczania na odległość i kształcenia transgranicznego funkcjonują przede wszystkim na poziomie szkolnictwa wyższego, jednak cyfrowe narzędzia i zasoby są coraz częściej wykorzystywane na wszystkich poziomach kształcenia, w szczególności w celu poprawienia i wzbogacenia procesu uczenia się. Wyjątek lub ograniczenie przewidziane w niniejszej dyrektywie powinny zatem przynieść korzyści wszystkim placówkom edukacyjnym na poziomie kształcenia podstawowego, średniego, zawodowego i wyższego, w zakresie, w jakim prowadzą one działalność edukacyjną w celach niehandlowych. Struktura organizacyjna i środki finansowania danej placówki edukacyjnej nie są decydującymi czynnikami przy określaniu niehandlowego charakteru działalności.

(15)  Programy nauczania na odległość i kształcenia transgranicznego funkcjonują przede wszystkim na poziomie szkolnictwa wyższego, jednak cyfrowe narzędzia i zasoby są coraz częściej wykorzystywane na wszystkich poziomach kształcenia, w szczególności w celu poprawienia i wzbogacenia procesu uczenia się. Wyjątek lub ograniczenie przewidziane w niniejszej dyrektywie powinny zatem przynieść korzyści wszystkim placówkom edukacyjnym na poziomie kształcenia podstawowego, średniego, zawodowego i wyższego, w zakresie, w jakim prowadzą one działalność edukacyjną w celach niehandlowych. Struktura organizacyjna i środki finansowania danej placówki edukacyjnej nie są decydującymi czynnikami przy określaniu niehandlowego charakteru działalności. W przypadku gdy instytucje dziedzictwa kulturowego mają cel edukacyjny i są zaangażowane w nauczanie, państwa członkowskie powinny mieć możliwość uznania tych instytucji za placówki edukacyjne w ramach wyjątku w odniesieniu do ich działań związanych z nauczaniem.

Poprawka    11

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 16

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16)  Wyjątek lub ograniczenie powinny obejmować cyfrowe sposoby korzystania z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, takich jak korzystanie z części lub fragmentów utworów w celu wspierania, wzbogacenia lub uzupełnienia nauczania, włączając w to powiązane działania w zakresie uczenia się. Korzystanie z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną na podstawie wyjątku lub ograniczenia powinno odbywać się jedynie w kontekście działań w zakresie nauczania i uczenia się przeprowadzanych na odpowiedzialność placówek edukacyjnych, w tym podczas egzaminów, i ograniczać się do tego, co jest konieczne do celów takich działań. Wyjątek lub ograniczenie powinno obejmować zarówno korzystanie za pomocą narzędzi cyfrowych w klasie, jak i korzystanie online poprzez bezpieczną sieć elektroniczną danej placówki edukacyjnej, do której dostęp powinien być chroniony, w szczególności przez procedury uwierzytelniania. Wyjątek lub ograniczenie powinny być rozumiane w taki sposób, że w kontekście ilustrowania nauczania obejmują szczególne potrzeby osób niepełnosprawnych w zakresie dostępności.

(16)  Wyjątek lub ograniczenie powinny obejmować cyfrowe sposoby korzystania z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w celu wspierania, wzbogacenia lub uzupełnienia nauczania, włączając w to powiązane działania w zakresie uczenia się. Wyjątek lub ograniczenie należy przyznać pod warunkiem, że utworowi lub innemu przedmiotowi objętemu ochroną towarzyszy wskazanie źródła, w tym nazwiska autora, chyba że okaże się to niewykonalne. Korzystanie z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną na podstawie wyjątku lub ograniczenia powinno odbywać się jedynie w kontekście działań w zakresie nauczania i uczenia się przeprowadzanych na odpowiedzialność placówek edukacyjnych, w tym podczas egzaminów, i ograniczać się do tego, co jest konieczne do celów takich działań. Wyjątek lub ograniczenie powinno obejmować zarówno korzystanie za pomocą narzędzi cyfrowych, gdy działalność o charakterze edukacyjnym jest wykonywana przez osoby, które są fizycznie obecne w miejscu jej wykonywania, w tym poza siedzibą placówki edukacyjnej, np. w bibliotekach lub instytucjach dziedzictwa kulturowego, pod warunkiem że korzystanie odbywa się na odpowiedzialność placówki edukacyjnej, jak i korzystanie online w bezpiecznym środowisku sieci elektronicznej danej placówki edukacyjnej, do której dostęp powinien być chroniony, w szczególności przez procedury uwierzytelniania. Wyjątek lub ograniczenie powinny być rozumiane w taki sposób, że w kontekście ilustrowania nauczania obejmują szczególne potrzeby osób niepełnosprawnych w zakresie dostępności.

Poprawka    12

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 16 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(16a)  Bezpieczne środowisko elektroniczne należy rozumieć jako cyfrowe otoczenie nauczania i uczenia się, do którego dostęp jest zarezerwowany przez odpowiednią procedurę uwierzytelniania dla pracowników dydaktycznych oraz uczniów i studentów realizujących dany program nauki.

Poprawka    13

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 17

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(17)  W niektórych państwach członkowskich, w oparciu o wyjątek przewidziany w dyrektywie 2001/29/WE lub o umowy licencyjne dotyczące dalszych zastosowań, w celu ułatwienia korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w celach edukacyjnych wprowadzono inne rozwiązania. Rozwiązania te zazwyczaj opracowywano w taki sposób, aby uwzględnić potrzeby placówek edukacyjnych i różnych poziomów kształcenia. Choć harmonizacja zakresu nowego obowiązkowego wyjątku lub ograniczenia w odniesieniu do cyfrowych sposobów korzystania oraz transgranicznej działalności dydaktycznej jest niezbędna, to sposoby wdrożenia mogą różnić się w poszczególnych państwach członkowskich w stopniu, który nie utrudniałby skutecznego stosowania wyjątku, ograniczenia lub korzystania transgranicznego. Takie podejście powinno umożliwić państwom członkowskim korzystanie z dotychczasowych rozwiązań wprowadzonych na szczeblu krajowym. W szczególności państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o uzależnieniu stosowania wyjątku lub ograniczenia, całkowicie lub częściowo, od dostępności odpowiednich licencji obejmujących co najmniej te same sposoby korzystania, na które zezwala wyjątek. Taki mechanizm umożliwiłby np. przyznanie pierwszeństwa licencjom na materiały przeznaczone przede wszystkim na rynek edukacyjny. Aby uniknąć sytuacji, w której taki mechanizm prowadzi do niepewności prawa lub obciążeń administracyjnych dla placówek edukacyjnych, państwa członkowskie stosujące to podejście powinny podjąć konkretne środki, aby zapewnić łatwy dostęp do systemów licencjonowania umożliwiających cyfrowe sposoby korzystania z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w celu zilustrowania nauczania oraz zagwarantować, że placówki edukacyjne są świadome istnienia takich systemów licencjonowania.

(17)  W niektórych państwach członkowskich, w oparciu o wyjątek przewidziany w dyrektywie 2001/29/WE lub o umowy licencyjne dotyczące dalszych zastosowań, w celu ułatwienia korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w celach edukacyjnych wprowadzono inne rozwiązania. Rozwiązania te zazwyczaj opracowywano w taki sposób, aby uwzględnić potrzeby placówek edukacyjnych i różnych poziomów kształcenia. Choć harmonizacja zakresu nowego obowiązkowego wyjątku lub ograniczenia w odniesieniu do cyfrowych sposobów korzystania oraz transgranicznej działalności dydaktycznej jest niezbędna, to sposoby wdrożenia mogą różnić się w poszczególnych państwach członkowskich w stopniu, który nie utrudniałby skutecznego stosowania wyjątku, ograniczenia lub korzystania transgranicznego. Takie podejście powinno umożliwić państwom członkowskim korzystanie z dotychczasowych rozwiązań wprowadzonych na szczeblu krajowym. W szczególności państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o uzależnieniu stosowania wyjątku lub ograniczenia, całkowicie lub częściowo, od dostępności odpowiednich licencji. Licencje te mogą przybrać formę zbiorowych umów licencyjnych i licencji negocjowanych zbiorowo jako „kompleksowe licencje”, aby uniknąć konieczności podejmowania przez placówki edukacyjne indywidualnych negocjacji z podmiotami praw. Licencje te powinny być przystępne cenowo i obejmować co najmniej te same sposoby korzystania, na które zezwala wyjątek. Taki mechanizm umożliwiłby np. przyznanie pierwszeństwa licencjom na materiały przeznaczone przede wszystkim na rynek edukacyjny lub do nauczania w placówkach edukacyjnych lub do zapisu nutowego. Aby uniknąć sytuacji, w której taki mechanizm prowadzi do niepewności prawa lub obciążeń administracyjnych dla placówek edukacyjnych, państwa członkowskie stosujące to podejście powinny podjąć konkretne środki, aby zapewnić łatwy dostęp do takich systemów licencjonowania umożliwiających cyfrowe sposoby korzystania z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w celu zilustrowania nauczania oraz zagwarantować, że placówki edukacyjne są świadome istnienia takich systemów licencjonowania. Państwa członkowskie powinny być w stanie przewidzieć systemy zapewniające podmiotom praw godziwą rekompensatę za korzystanie odbywające się w ramach tych wyjątków lub ograniczeń. Należy zachęcać państwa członkowskie do stosowania systemów, które nie stwarzają obciążeń administracyjnych, jak np. systemy przewidujące wypłatę jednorazową.

Poprawka     14

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 17 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(17a)  Aby zagwarantować pewność prawa, w przypadku gdy państwo członkowskie zdecyduje się uzależnić stosowanie wyjątku od dostępności odpowiednich licencji, konieczne jest określenie, pod jakimi warunkami placówka edukacyjna może korzystać z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w ramach tego wyjątku, a kiedy powinna działać na podstawie systemu licencjonowania.

Uzasadnienie

Proponowana poprawka jest potrzebna w celu zapewnienia pewności prawa w przypadkach, gdy państwo członkowskie decyduje się uzależnić stosowanie wyjątku od dostępności odpowiednich licencji.

Poprawka    15

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 18

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(18)  Czynność zachowania może wymagać zwielokrotnienia utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną znajdującego się w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego i w związku z tym – uzyskania zezwolenia od właściwych podmiotów praw. Instytucje dziedzictwa kulturowego działają na rzecz zachowania swoich zbiorów dla przyszłych pokoleń. Technologie cyfrowe oferują nowe sposoby zachowania dziedzictwa znajdującego się w ich zbiorach, stawiają jednak również nowe wyzwania. W związku z tymi nowymi wyzwaniami, aby umożliwić czynności zachowywania, konieczne jest dostosowanie obecnych ram prawnych poprzez wprowadzenie obowiązkowego wyjątku od prawa do zwielokrotniania.

(18)  Czynność zachowania utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną znajdującego się w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego może wymagać zwielokrotnienia i w związku z tym – uzyskania zezwolenia od właściwych podmiotów praw. Instytucje dziedzictwa kulturowego działają na rzecz zachowania swoich zbiorów dla przyszłych pokoleń. Technologie cyfrowe oferują nowe sposoby zachowania dziedzictwa znajdującego się w ich zbiorach, stawiają jednak również nowe wyzwania. W związku z tymi nowymi wyzwaniami, aby umożliwić czynności zachowywania przez te instytucje, konieczne jest dostosowanie obecnych ram prawnych poprzez wprowadzenie obowiązkowego wyjątku od prawa do zwielokrotniania.

Poprawka    16

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 19

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(19)  Różne podejścia państw członkowskich do czynności zachowywania przez instytucje dziedzictwa kulturowego utrudniają współpracę transgraniczną i dzielenie się środkami zachowywania przez instytucje dziedzictwa kulturowego w ramach rynku wewnętrznego, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania zasobów.

(19)  Różne podejścia państw członkowskich do czynności zwielokrotniania do celów zachowywania utrudniają współpracę transgraniczną, dzielenie się środkami zachowywania i tworzenie transgranicznych sieci zachowywania w obrębie organizacji rynku wewnętrznego zaangażowanych w zachowywanie, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania zasobów. Może mieć to negatywny wpływ na zachowywanie dziedzictwa kulturowego.

Poprawka    17

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 20

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(20)  W związku z tym państwa członkowskie powinny przewidzieć wyjątek umożliwiający instytucjom dziedzictwa kulturowego zwielokrotnianie utworów i innych przedmiotów objętych ochroną znajdujących się na stałe w ich zbiorach w celu zachowania, np. aby zaradzić problemowi utraty przydatności technicznej lub degradacji pierwotnego formatu. Taki wyjątek powinien umożliwiać sporządzanie kopii przy pomocy właściwego narzędzia, środków lub technologii zachowywania, w odpowiedniej ilości i w dowolnym momencie istnienia utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną, w takim zakresie, w jakim jest to konieczne do sporządzenia kopii wyłącznie w celu zachowania.

(20)  W związku z tym państwa członkowskie powinny przewidzieć wyjątek umożliwiający instytucjom dziedzictwa kulturowego zwielokrotnianie utworów i innych przedmiotów objętych ochroną znajdujących się na stałe w ich zbiorach w celu zachowania, aby zaradzić problemowi utraty przydatności technicznej lub degradacji pierwotnego formatu lub aby zabezpieczyć utwory. Taki wyjątek powinien umożliwiać sporządzanie kopii przy pomocy właściwego narzędzia, środków lub technologii zachowywania, w jakimkolwiek formacie lub na jakimkolwiek nośniku, w odpowiedniej ilości, w dowolnym momencie istnienia utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną, a także w takim zakresie, w jakim jest to konieczne do sporządzenia kopii wyłącznie w celu zachowania. Archiwa organizacji badawczych i nadawców publicznych należy uznać za instytucje dziedzictwa kulturowego i w związku z tym powinny one być beneficjentami tego wyjątku. Do celów tego wyjątku państwa członkowskie powinny mieć możliwość zachowania przepisów, na mocy których publicznie dostępne galerie uznaje się za muzea.

Poprawka    18

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 21

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(21)  Do celów niniejszej dyrektywy należy uznać, że utwory i inne przedmioty objęte ochroną znajdują się na stałe w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego, jeżeli kopie są własnością instytucji dziedzictwa kulturowego lub znajdują się trwale w jej posiadaniu, np. w wyniku przeniesienia własności lub umów licencyjnych.

(21)  Do celów niniejszej dyrektywy należy uznać, że utwory i inne przedmioty objęte ochroną znajdują się na stałe w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego, jeżeli kopie tych utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną są własnością tych organizacji lub znajdują się trwale w ich posiadaniu, np. w wyniku przeniesienia własności, umów licencyjnych, systemu przekazywania egzemplarza obowiązkowego lub długoterminowego użyczenia. Utwory lub inne przedmioty objęte ochroną, do których instytucje dziedzictwa kulturowego mają czasowy dostęp za pomocą serwerów stron trzecich, nie uznaje się za znajdujące się na stałe w ich zbiorach.

Poprawka    19

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 21 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(21a)  W wyniku rozwoju technologii powstały usługi społeczeństwa informacyjnego umożliwiające ich użytkownikom zamieszczanie lub udostępnianie treści w różnych formach i w różnych celach, takich jak przedstawienie idei, krytyka, parodia, a nawet pastisz. Treści te mogą zawierać krótkie fragmenty wcześniej istniejących utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które mogły zostać zmienione, połączone lub przekształcone przez tych użytkowników.

Poprawka    20

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 21 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(21b)  Pomimo pewnego nakładania się z istniejącymi wyjątkami lub ograniczeniami, jak w przypadku cytowania i parodii, nie wszystkie treści zamieszczane lub udostępniane przez użytkownika zawierające w uzasadniony sposób wykorzystane fragmenty utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną podlegają przepisom art. 5 dyrektywy 2001/29/WE. Taka sytuacja jest przyczyną niepewności prawa, zarówno dla użytkowników, jak i dla podmiotów praw. Konieczne jest zatem zapewnienie nowego specjalnego wyjątku zezwalającego na uzasadnione wykorzystanie fragmentów istniejących wcześniej utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w treściach zamieszczanych lub udostępnianych przez użytkowników. W przypadku gdy treść zamieszczana lub udostępniana przez użytkownika wiąże się z proporcjonalnym wykorzystaniem krótkiego cytatu lub fragmentu chronionego utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną w zasadnym celu, takie wykorzystanie powinno podlegać ochronie na mocy wyjątku przewidzianego w niniejszej dyrektywie. Wyjątek ten ma zastosowanie jedynie w niektórych szczególnych przypadkach, które nie szkodzą normalnemu wykorzystaniu utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną ani nie naruszają w sposób nieuzasadniony prawnie uzasadnionych interesów podmiotu prawa. W celu oceny takiej szkody niezmiernie istotne jest, by w stosownym przypadku oszacować stopień oryginalności danej treści, długość/zakres cytatu lub wykorzystanego fragmentu, profesjonalny charakter danej treści lub stopień szkody gospodarczej, nie wyłączając jednak zasadnego korzystania z wyjątku. Wyjątek ten nie może naruszać autorskich praw osobistych twórcy utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną.

Poprawka    21

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 21 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(21c)  Dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego objęci zakresem art. 13 niniejszej dyrektywy nie powinni móc powoływać się na korzystanie z przewidzianego w niniejszej dyrektywie wyjątku dotyczącego wykorzystania fragmentów istniejących utworów, wykorzystania cytatów lub fragmentów utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w treściach zamieszczanych lub udostępnianych przez użytkowników w obrębie świadczonych usług społeczeństwa informacyjnego, w celu zmniejszenia zakresu swoich obowiązków wynikających z art. 13 niniejszej dyrektywy.

Poprawka    22

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 22

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(22)  Instytucje dziedzictwa kulturowego powinny odnosić korzyści z jasnych ram dotyczących digitalizacji i rozpowszechniania, w tym transgranicznego, utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną niedostępnych w obrocie handlowym. Jednak szczególne cechy zbiorów utworów niedostępnych w obrocie handlowym powodują, że uzyskanie uprzedniej zgody poszczególnych podmiotów praw może być bardzo trudne. Może to wynikać z wieku utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, ich ograniczonej wartości handlowej lub z faktu, że nigdy nie były one przeznaczone do celów handlowych. Dlatego należy przewidzieć środki ułatwiające udzielanie licencji na prawa do utworów niedostępnych w obrocie handlowym znajdujących się w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego, a co za tym idzie – umożliwić zawieranie umów o zasięgu transgranicznym na rynku wewnętrznym.

(22)  Instytucje dziedzictwa kulturowego powinny odnosić korzyści z jasnych ram dotyczących digitalizacji i rozpowszechniania, w tym transgranicznego, utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną niedostępnych w obrocie handlowym. Jednak szczególne cechy zbiorów utworów niedostępnych w obrocie handlowym powodują, że uzyskanie uprzedniej zgody poszczególnych podmiotów praw może być bardzo trudne. Może to wynikać z wieku utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, ich ograniczonej wartości handlowej lub z faktu, że nigdy nie były one przeznaczone do celów handlowych lub nigdy nie były dostępne w obrocie handlowym. Dlatego należy przewidzieć środki ułatwiające korzystanie z utworów niedostępnych w obrocie handlowym znajdujących się w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego, a co za tym idzie – umożliwić zawieranie umów o zasięgu transgranicznym na rynku wewnętrznym.

Poprawka    23

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 22 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(22a)  Kilka państw członkowskich już przyjęło systemy działające w oparciu o rozszerzone licencje zbiorowe, upoważnienia prawne lub domniemania prawne, które ułatwiają udzielanie licencji na utwory niedostępne w obrocie handlowym. Uwzględniając jednak różnorodność utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego i różnicę między praktykami zbiorowego zarządzania wśród państw członkowskich i sektorów produkcji kulturalnej, takie środki nie zapewniają rozwiązania we wszystkich przypadkach, na przykład z tego względu, że nie praktykuje się zbiorowego zarządzania pewnymi rodzajami utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną. W takich konkretnych przypadkach niezbędne jest zatem umożliwienie instytucjom dziedzictwa kulturowego udostępniania online znajdujących się w ich stałych zbiorach utworów niedostępnych w obrocie handlowym na mocy wyjątku od praw autorskich lub praw pokrewnych. Podczas gdy zasadnicze znaczenie ma zharmonizowanie zakresu nowego obowiązkowego wyjątku w celu umożliwienia transgranicznego korzystania z utworów niedostępnych w obrocie handlowym, państwa członkowskie powinny jednak mieć możliwość skorzystania lub dalszego korzystania z rozwiązań w zakresie rozszerzonych licencji zbiorowych zawartych na poziomie krajowym z instytucjami dziedzictwa kulturowego w odniesieniu do określonych kategorii utworów znajdujących się na stałe w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego. Braku porozumienia w sprawie warunków licencyjnych nie należy interpretować jako brak dostępności rozwiązań licencyjnych. Wszelkie sposoby korzystania w ramach wyjątku powinny podlegać tym samym wymogom niewyrażenia zgody i upubliczniania, jakie obowiązują w przypadku korzystania dopuszczonego na podstawie mechanizmu licencyjnego. Aby dopilnować, by wyjątek był stosowany wyłącznie gdy spełnione zostaną pewne warunki oraz aby zagwarantować pewność prawa, państwa członkowskie – we współpracy z podmiotami praw, organizacjami zbiorowego zarządzania i organizacjami dziedzictwa kulturowego – powinny w odpowiednich odstępach czasu określać, dla jakich sektorów i rodzajów utworów nie są dostępne odpowiednie rozwiązania licencyjne i w związku z tym w ich przypadku zastosować należy wyjątek.

Poprawka    24

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 23

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(23)  Państwa członkowskie powinny, w ramach przewidzianych w niniejszej dyrektywie, mieć swobodę wyboru konkretnego rodzaju mechanizmu umożliwiającego objęcie licencjami na utwory niedostępne w obrocie handlowym podmiotów praw, które nie są reprezentowane przez organizację zbiorowego zarządzania, w zależności od swoich tradycji prawnych, praktyk lub okoliczności. Mechanizmy te mogą obejmować rozszerzone licencje zbiorowe i domniemania reprezentacji.

(23)  Państwa członkowskie powinny, w ramach przewidzianych w niniejszej dyrektywie, mieć swobodę wyboru konkretnego rodzaju mechanizmu umożliwiającego objęcie licencjami na utwory niedostępne w obrocie handlowym podmiotów praw, które nie są reprezentowane przez właściwą organizację zbiorowego zarządzania, w zależności od swoich tradycji prawnych, praktyk lub okoliczności. Mechanizmy te mogą obejmować rozszerzone licencje zbiorowe i domniemania reprezentacji.

Poprawka    25

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 24

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(24)  Do celów tych mechanizmów licencjonowania ważny jest precyzyjny i sprawnie funkcjonujący system zbiorowego zarządzania. System ten obejmuje w szczególności zasady dobrego zarządzania, przejrzystości i sprawozdawczości, jak również regularny, rzetelny i dokładny podział i wypłatę kwot należnych poszczególnym podmiotom praw, zgodnie z dyrektywą 2014/26/UE. Wszystkie podmioty praw powinny mieć dostęp do odpowiednich dodatkowych zabezpieczeń oraz powinny one mieć możliwość odstąpienia od stosowania takich mechanizmów do swoich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną. Warunki dotyczące tych mechanizmów nie powinny mieć wpływu na ich przydatność w praktyce dla instytucji dziedzictwa kulturowego.

(24)  Do celów tych mechanizmów licencjonowania ważny jest precyzyjny i sprawnie funkcjonujący system zbiorowego zarządzania, a państwa członkowskie powinny wspierać jego utworzenie. System ten obejmuje w szczególności zasady dobrego zarządzania, przejrzystości i sprawozdawczości, jak również regularny, rzetelny i dokładny podział i wypłatę kwot należnych poszczególnym podmiotom praw, zgodnie z dyrektywą 2014/26/UE. Wszystkie podmioty praw powinny mieć dostęp do odpowiednich dodatkowych zabezpieczeń oraz powinny one mieć możliwość odstąpienia od stosowania takich mechanizmów licencyjnych lub takich wyjątków do swoich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną. Warunki dotyczące tych mechanizmów nie powinny mieć wpływu na ich przydatność w praktyce dla instytucji dziedzictwa kulturowego.

Poprawka    26

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 25

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(25)  Biorąc pod uwagę różnorodność utworów oraz innych przedmiotów objętych ochroną w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego, ważne jest, aby mechanizmy licencyjne wprowadzane niniejszą dyrektywą były dostępne i mogły być stosowane w praktyce do różnych typów utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, w tym do zdjęć, nagrań dźwiękowych i utworów audiowizualnych. Aby odzwierciedlić specyfikę różnych kategorii utworów lub przedmiotów objętych ochroną w zakresie sposobów publikowania i rozpowszechniania oraz ułatwić korzystanie z tych mechanizmów i procedur, konieczne może się okazać wprowadzenie przez państwa członkowskie szczególnych wymogów w zakresie praktycznego stosowania tych mechanizmów licencyjnych. Państwa członkowskie powinny konsultować się w tej sprawie z podmiotami praw autorskich, użytkownikami i organizacjami zbiorowego zarządzania.

(25)  Biorąc pod uwagę różnorodność utworów oraz innych przedmiotów objętych ochroną w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego, ważne jest, aby mechanizmy licencyjne wprowadzane niniejszą dyrektywą były dostępne i mogły być stosowane w praktyce do różnych typów utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, w tym do zdjęć, nagrań dźwiękowych i utworów audiowizualnych. Aby odzwierciedlić specyfikę różnych kategorii utworów lub przedmiotów objętych ochroną w zakresie sposobów publikowania i rozpowszechniania oraz ułatwić korzystanie z wprowadzonych na mocy niniejszej dyrektywy rozwiązań w zakresie korzystania z utworów niedostępnych w obrocie handlowym, konieczne może się okazać wprowadzenie przez państwa członkowskie szczególnych wymogów w zakresie praktycznego stosowania tych mechanizmów licencyjnych. Państwa członkowskie powinny konsultować się w tej sprawie z podmiotami praw autorskich, instytucjami dziedzictwa kulturowego i organizacjami zbiorowego zarządzania.

Poprawka    27

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 26

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(26)  Z uwagi na wzajemne poszanowanie praw na szczeblu międzynarodowym, mechanizmy udzielania licencji na digitalizację i upowszechnianie utworów niedostępnych w obrocie handlowym przewidziane w niniejszej dyrektywie nie powinny mieć zastosowania do utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które opublikowano po raz pierwszy lub – w razie braku publikacji – po raz pierwszy nadano na terytorium państwa trzeciego lub, w przypadku utworów filmowych lub audiowizualnych, do utworów, których producent ma siedzibę lub miejsce stałego pobytu w kraju trzecim. Mechanizmy te nie powinny również mieć zastosowania do utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną należących do obywateli państw trzecich, chyba że zostały one po raz pierwszy opublikowane lub – w przypadku braku publikacji – po raz pierwszy nadane na terytorium państwa członkowskiego, lub – w przypadku utworów filmowych lub audiowizualnych – do utworów, których producent ma siedzibę lub miejsce stałego pobytu w państwie członkowskim.

(26)  Z uwagi na wzajemne poszanowanie praw na szczeblu międzynarodowym, mechanizmy udzielania licencji i wyjątków w odniesieniu do digitalizacji i upowszechniania utworów niedostępnych w obrocie handlowym przewidziane w niniejszej dyrektywie nie powinny mieć zastosowania do utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które opublikowano po raz pierwszy lub – w razie braku publikacji – po raz pierwszy nadano na terytorium państwa trzeciego lub, w przypadku utworów filmowych lub audiowizualnych, do utworów, których producent ma siedzibę lub miejsce stałego pobytu w kraju trzecim. Mechanizmy te nie powinny również mieć zastosowania do utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną należących do obywateli państw trzecich, chyba że zostały one po raz pierwszy opublikowane lub – w przypadku braku publikacji – po raz pierwszy nadane na terytorium państwa członkowskiego, lub – w przypadku utworów filmowych lub audiowizualnych – do utworów, których producent ma siedzibę lub miejsce stałego pobytu w państwie członkowskim.

Poprawka    28

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 27

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(27)  Projekty masowej cyfryzacji mogą oznaczać konieczność zainwestowania przez instytucje dziedzictwa kulturowego poważnych środków, dlatego wszelkie licencje przyznawane na podstawie mechanizmów przewidzianych w niniejszej dyrektywie nie powinny uniemożliwiać tym instytucjom czerpania rozsądnych przychodów w celu pokrycia kosztów licencji oraz kosztów digitalizacji i upowszechniania utworów i innych przedmiotów objętych ochroną.

(27)  Projekty masowej cyfryzacji mogą oznaczać konieczność zainwestowania przez instytucje dziedzictwa kulturowego poważnych środków, dlatego wszelkie licencje przyznawane na podstawie mechanizmów przewidzianych w niniejszej dyrektywie nie powinny uniemożliwiać tym instytucjom pokrywania kosztów licencji oraz kosztów digitalizacji i upowszechniania utworów i innych przedmiotów objętych ochroną.

Poprawka    29

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 28

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(28)  Informacje dotyczące korzystania obecnie i w przyszłości z utworów niedostępnych w obrocie handlowym i innych przedmiotów objętych ochroną przez instytucje dziedzictwa kulturowego na podstawie mechanizmów licencjonowania przewidzianych w niniejszej dyrektywie oraz rozwiązania skierowane do wszystkich podmiotów praw dotyczące odstąpienia od stosowania licencji do własnych utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną należy odpowiednio nagłośnić. Jest to szczególnie ważne, jeśli chodzi o korzystanie w kontekście transgranicznym na rynku wewnętrznym. Należy zatem przewidzieć utworzenie jednego publicznie dostępnego portalu internetowego dla Unii w celu udostępniania takich informacji ogółowi odbiorców w rozsądnym terminie przed rozpoczęciem korzystania transgranicznego. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 386/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady Urzędowi Harmonizacji Rynku Wewnętrznego („urząd”) powierzono pewne zadania i działania finansowane z jego własnych środków budżetowych mające na celu ułatwienie i wspieranie działań organów krajowych, sektora prywatnego i instytucji unijnych w zakresie walki z naruszaniem praw własności intelektualnej oraz zapobiegania takim naruszeniom. Należy zatem powierzyć temu urzędowi obowiązek ustanowienia i prowadzenia europejskiego portalu udostępniającego takie informacje.

(28)  Informacje dotyczące korzystania obecnie i w przyszłości z utworów niedostępnych w obrocie handlowym i innych przedmiotów objętych ochroną przez instytucje dziedzictwa kulturowego na podstawie mechanizmów licencjonowania lub wyjątków przewidzianych w niniejszej dyrektywie oraz rozwiązania skierowane do wszystkich podmiotów praw dotyczące odstąpienia od stosowania licencji lub wyjątków do własnych utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną należy odpowiednio nagłośnić. Jest to szczególnie ważne, jeśli chodzi o korzystanie w kontekście transgranicznym na rynku wewnętrznym. Należy zatem przewidzieć utworzenie jednego publicznie dostępnego portalu internetowego dla Unii w celu udostępniania takich informacji ogółowi odbiorców w rozsądnym terminie przed rozpoczęciem korzystania transgranicznego. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 386/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady Urzędowi Harmonizacji Rynku Wewnętrznego („urząd”) powierzono pewne zadania i działania finansowane z jego własnych środków budżetowych mające na celu ułatwienie i wspieranie działań organów krajowych, sektora prywatnego i instytucji unijnych w zakresie walki z naruszaniem praw własności intelektualnej oraz zapobiegania takim naruszeniom. Należy zatem powierzyć temu urzędowi obowiązek ustanowienia i prowadzenia europejskiego portalu udostępniającego takie informacje.

Poprawka    30

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 28 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(28a)  Państwa członkowskie powinny wspierać dialog z zainteresowanymi stronami w poszczególnych sektorach w celu zapewnienia, aby mechanizmy udzielania licencji ustalone dla utworów niedostępnych w obrocie handlowym były uznawane i działały prawidłowo, tak by w ramach tych mechanizmów podmioty praw autorskich były odpowiednio chronione, licencje były odpowiednio publikowane i zapewniona była przejrzystość prawa w odniesieniu do reprezentatywności organizacji zbiorowego zarządzania i kategoryzacji utworów.

Poprawka    31

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 30

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(30)  Aby ułatwić udzielanie licencji na prawa do utworów audiowizualnych na platformach wideo na żądanie, niniejsza dyrektywa wymaga od państw członkowskich ustanowienia mechanizmu negocjacji, umożliwiającego stronom, które chcą zawrzeć umowę, skorzystanie z pomocy bezstronnego organu. Organ ten powinien spotkać się ze stronami i pomóc w negocjacjach, zapewniając profesjonalne i niezależne doradztwo. W tym kontekście państwa członkowskie powinny podjąć decyzję w sprawie warunków funkcjonowania mechanizmu negocjacji, w tym ustalić terminy i czas trwania pomocy w negocjacjach oraz kwestię ponoszenia kosztów. Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby obciążenia administracyjne i finansowe były odpowiednie do zagwarantowania skuteczności forum negocjacyjnego.

(30)  Aby ułatwić udzielanie licencji na prawa do utworów audiowizualnych na platformach wideo na żądanie, państwa członkowskie powinny ustanowić mechanizm negocjacji, zarządzany przez organ krajowy, który istniał wcześniej lub został utworzony do tego celu, umożliwiający stronom, które chcą zawrzeć umowę, skorzystanie z pomocy bezstronnego organu. Udział w mechanizmie negocjacji i późniejsze zawarcie umowy powinny być dobrowolne. Jeżeli w negocjacjach uczestniczą strony z różnych państw członkowskich, powinny one wcześniej ustalić, które państwo członkowskie będzie właściwe w przypadku podjęcia decyzji o zastosowaniu mechanizmu negocjacji. Organ ten powinien spotkać się ze stronami i pomóc w negocjacjach, zapewniając profesjonalne, bezstronne i niezależne doradztwo. W tym kontekście państwa członkowskie powinny podjąć decyzję w sprawie warunków funkcjonowania mechanizmu negocjacji, w tym ustalić terminy i czas trwania pomocy w negocjacjach, a także podział wszelkich kosztów związanych z negocjacjami oraz skład takich organów. Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby obciążenia administracyjne i finansowe były odpowiednie do zagwarantowania skuteczności forum negocjacyjnego.

Poprawka    32

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 30 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(30a)  Ochrona dziedzictwa Unii ma ogromne znaczenie i należy ją wzmocnić z myślą o następnych pokoleniach. Można tego dokonać zwłaszcza poprzez ochronę opublikowanego dziedzictwa. W tym celu należy utworzyć usankcjonowany prawnie unijny zbiór w celu zapewnienia systematycznego gromadzenia publikacji dotyczących Unii, jak publikacje w dziedzinie prawa unijnego, historii i integracji Unii, polityki Unii i unijnej demokracji, spraw i strategii instytucjonalnych i parlamentarnych, a także dziedzictwo intelektualne Unii oraz przyszłe publikowane dziedzictwo. Dziedzictwo to należy chronić, nie tylko tworząc unijne archiwum publikacji dotyczących spraw związanych z Unią, ale również udostępniając je obywatelom Unii i następnym pokoleniom. Bibliotece Parlamentu Europejskiego, jako bibliotece jedynej instytucji unijnej, która bezpośrednio reprezentuje unijnych obywateli, należy nadać kształt unijnego repozytorium bibliotecznego. Aby nie tworzyć nadmiernych obciążeń dla wydawców, drukarni i importerów, w Bibliotece Parlamentu Europejskiego należy składać jedynie publikacje elektroniczne, jak e-booki, gazety i czasopisma elektroniczne, a Biblioteka Parlamentu Europejskiego powinna udostępniać czytelnikom publikacje objęte prawnym zbiorem unijnym w do celów badań lub studiów, sprawując w tym zakresie kontrolę. Publikacje te nie powinny być udostępniane online na zewnątrz.

Poprawka    33

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 31

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(31)  Wolna i pluralistyczna prasa jest niezbędna do zapewnienia wysokiej jakości dziennikarstwa i dostępu obywateli do informacji. Wnosi ona zasadniczy wkład w debatę publiczną i prawidłowe funkcjonowanie demokratycznego społeczeństwa. W fazie przechodzenia od druku do publikacji cyfrowych wydawcy publikacji prasowych mają trudności z udzielaniem licencji na internetowe korzystanie ze swoich publikacji oraz z osiągnięciem zwrotu z inwestycji. W przypadku gdy wydawców publikacji prasowych nie uznaje się za podmioty praw, udzielanie licencji i egzekwowania praw autorskich w otoczeniu cyfrowym jest często skomplikowane i nieefektywne.

(31)  Wolna i pluralistyczna prasa jest niezbędna do zapewnienia wysokiej jakości dziennikarstwa i dostępu obywateli do informacji. Wnosi ona zasadniczy wkład w debatę publiczną i prawidłowe funkcjonowanie demokratycznego społeczeństwa. Coraz bardziej pogłębiająca się nierównowaga między potężnymi platformami a wydawcami prasowymi, którymi mogą być także agencje prasowe, już doprowadziła do znacznego regresu otoczenia medialnego na poziomie regionalnym. W fazie przechodzenia od druku do publikacji cyfrowych wydawcy publikacji prasowych i agencje prasowe mają trudności z udzielaniem licencji na internetowe korzystanie ze swoich publikacji oraz z osiągnięciem zwrotu z inwestycji. W przypadku gdy wydawców publikacji prasowych nie uznaje się za podmioty praw, udzielanie licencji i egzekwowania praw autorskich w otoczeniu cyfrowym jest często skomplikowane i nieefektywne.

Poprawka    34

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 32

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(32)  Należy uznać organizacyjny i finansowy wkład, jaki wnoszą w produkcję publikacji prasowych wydawcy, i stworzyć dla nich zachęty, aby zapewnić stabilność branży wydawniczej. Należy zatem przewidzieć na poziomie unijnym zharmonizowaną ochronę prawną publikacji prasowych w odniesieniu do korzystania cyfrowego. Taką ochronę należy skutecznie zagwarantować poprzez wprowadzenie w prawie Unii praw pokrewnych do praw autorskich, dotyczących zwielokrotniania i podawania do publicznej wiadomości publikacji prasowych w zakresie korzystania cyfrowego.

(32)  Należy uznać organizacyjny i finansowy wkład, jaki wnoszą w produkcję publikacji prasowych wydawcy, i stworzyć dla nich zachęty, aby zapewnić stabilność branży wydawniczej, a tym samym zagwarantować dostępność rzetelnych informacji. Państwa członkowskie powinny zatem przewidzieć na poziomie unijnym ochronę prawną publikacji prasowych w Unii w odniesieniu do korzystania cyfrowego. Taką ochronę należy skutecznie zagwarantować poprzez wprowadzenie w prawie Unii praw pokrewnych do praw autorskich, dotyczących zwielokrotniania i podawania do publicznej wiadomości publikacji prasowych w zakresie korzystania cyfrowego w celu uzyskania godziwego i proporcjonalnego wynagrodzenia za takie korzystanie. Z zakresu tego odniesienia wyłączyć należy korzystanie do celów prywatnych. Ponadto ujęcia w wykazie w wyszukiwarce internetowej nie należy uznawać za godne i proporcjonalne wynagrodzenie.

Poprawka    35

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 33

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(33)  Do celów niniejszej dyrektywy należy zdefiniować pojęcie publikacji prasowej w taki sposób, aby obejmowało ono wyłącznie publikacje dziennikarskie publikowane przez usługodawcę, okresowo lub regularnie aktualizowane na wszelkich nośnikach, w celu informowania lub dostarczenia rozrywki. Publikacje takie mogą obejmować np. gazety codzienne, tygodniki i miesięczniki o tematyce ogólnej lub specjalistycznej oraz internetowe serwisy informacyjne. Publikacje periodyczne, które są publikowane do celów naukowych lub akademickich, takie jak czasopisma naukowe, nie powinny być objęte ochroną udzielaną publikacjom prasowym zgodnie z niniejszą dyrektywą. Ochrona ta nie obejmuje czynności linkowania, która nie stanowi publicznego udostępnienia.

(33)  Do celów niniejszej dyrektywy należy zdefiniować pojęcie publikacji prasowej w taki sposób, aby obejmowało ono wyłącznie publikacje dziennikarskie publikowane przez usługodawcę, okresowo lub regularnie aktualizowane na wszelkich nośnikach, w celu informowania lub dostarczenia rozrywki. Publikacje takie mogą obejmować np. gazety codzienne, tygodniki i miesięczniki o tematyce ogólnej lub specjalistycznej oraz internetowe serwisy informacyjne. Publikacje periodyczne, które są publikowane do celów naukowych lub akademickich, takie jak czasopisma naukowe, nie powinny być objęte ochroną udzielaną publikacjom prasowym zgodnie z niniejszą dyrektywą. Ochrona ta nie obejmuje czynności linkowania.

Poprawka    36

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 34

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(34)  Prawa przyznane wydawcom publikacji prasowych zgodnie z niniejszą dyrektywą powinny mieć ten sam zakres co prawa do zwielokrotniania i publicznego udostępniania, o których mowa w dyrektywie 2001/29/WE, w zakresie, w jakim dotyczy to korzystania cyfrowego. Wydawcy powinni również podlegać tym samym przepisom dotyczącym wyjątków i ograniczeń, które mają zastosowanie do praw przewidzianych w dyrektywie 2001/29/WE, w tym przepisom dotyczącym wyjątku obejmującego cytowanie do celów takich jak słowa krytyki lub recenzji przewidzianym w art. 5 ust. 3 lit. d) tej dyrektywy.

(34)  Prawa przyznane wydawcom publikacji prasowych zgodnie z niniejszą dyrektywą powinny mieć ten sam zakres co prawa do zwielokrotniania i publicznego udostępniania, o których mowa w dyrektywie 2001/29/WE, w zakresie, w jakim dotyczy to korzystania cyfrowego. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość poddania tych praw tym samym przepisom dotyczącym wyjątków i ograniczeń, które mają zastosowanie do praw przewidzianych w dyrektywie 2001/29/WE, w tym przepisom dotyczącym wyjątku obejmującego cytowanie do celów takich jak słowa krytyki lub recenzji przewidzianym w art. 5 ust. 3 lit. d) tej dyrektywy.

Poprawka    37

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 35

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(35)  Ochrona przyznana wydawcom publikacji prasowych na podstawie niniejszej dyrektywy nie powinna naruszać praw autorów i innych podmiotów praw do utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, w tym w odniesieniu do zakresu, w jakim mogą eksploatować swoje utwory lub inne przedmioty objęte ochroną niezależnie od publikacji prasowej, w skład której wchodzą te utwory lub przedmioty. W związku z tym wydawcy publikacji prasowych nie powinni mieć możliwości powoływania się na przyznaną im ochronę wobec autorów i innych podmiotów praw. Pozostaje to bez uszczerbku dla ustaleń umownych zawartych między wydawcami publikacji prasowych a autorami i innymi podmiotami praw.

(35)  Ochrona przyznana wydawcom publikacji prasowych na podstawie niniejszej dyrektywy nie powinna naruszać praw autorów i innych podmiotów praw do utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, w tym w odniesieniu do zakresu, w jakim mogą eksploatować swoje utwory lub inne przedmioty objęte ochroną niezależnie od publikacji prasowej, w skład której wchodzą te utwory lub przedmioty. W związku z tym wydawcy publikacji prasowych nie powinni mieć możliwości powoływania się na przyznaną im ochronę wobec autorów i innych podmiotów praw. Pozostaje to bez uszczerbku dla ustaleń umownych zawartych między wydawcami publikacji prasowych a autorami i innymi podmiotami praw. Niezależnie od tego, że autorzy utworów zamieszczonych w publikacji prasowej otrzymują odpowiednie wynagrodzenie za wykorzystanie tych utworów zgodnie z warunkami udzielenia wydawcy prasowemu licencji na te utwory, autorzy utworów zamieszczonych w publikacji prasowej powinni być uprawnieni do otrzymania odpowiedniego udziału w dodatkowych przychodach uzyskanych przez wydawcę prasowego za pewne rodzaje wtórnego wykorzystania publikacji prasowych przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego, w związku z prawami przewidzianymi w art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy. Kwota rekompensaty przyznawanej autorom powinna uwzględniać specjalne branżowe standardy licencyjne dotyczące utworów zamieszczanych w publikacjach prasowych, przyjęte jako właściwe w danym państwie członkowskim; rekompensata przyznawana autorom pozostaje bez wpływu na warunki licencyjne uzgodnione między autorem a wydawcą prasowym w związku z wykorzystaniem artykułu danego autora przez wydawcę prasowego.

Poprawka    38

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 36

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(36)  Wydawcy, w tym wydawcy publikacji prasowych, książek lub publikacji naukowych, często działają w oparciu o przeniesienie praw autorskich w drodze umowy lub przepisów ustawowych. W tym kontekście wydawcy dokonują inwestycji w celu eksploatacji utworów znajdujących się w swoich publikacjach i w niektórych przypadkach mogą zostać pozbawieni przychodów, jeżeli korzystanie z takich utworów odbywa się na podstawie wyjątków lub ograniczeń, np. dotyczących kopiowania na użytek prywatny i opłat reprograficznych. W wielu państwach członkowskich rekompensata za korzystanie w ramach tych wyjątków jest dzielona między autorów a wydawców. W celu uwzględnienia tej sytuacji i zwiększenia pewności prawa dla wszystkich zainteresowanych stron, państwa członkowskie powinny mieć możliwość określenia, że jeżeli autor przekazuje swoje prawa lub udziela na nie licencji lub w inny sposób wnosi wkład w postaci swoich utworów do publikacji oraz istnieją systemy służące do zrekompensowania szkód spowodowanych przez wyjątek lub ograniczenie, to wydawcy są uprawnieni do żądania udziału w takiej rekompensacie, a obciążenie wynikające z obowiązku uzasadnienia tego żądania przez wydawcę nie powinno wykraczać poza to, co jest wymagane w ramach obowiązującego systemu.

(36)  Wydawcy, w tym wydawcy publikacji prasowych, książek, publikacji naukowych lub muzycznych, działają w oparciu umowy z autorami. W tym kontekście wydawcy dokonują inwestycji i nabywają prawa, w niektórych dziedzinach również prawa do domagania się rekompensaty w ramach wspólnych organizacji zbiorowego zarządzania zrzeszających autorów i wydawców, w celu eksploatacji utworów i w związku z tym mogą również zostać pozbawieni przychodów, jeżeli korzystanie z takich utworów odbywa się na podstawie wyjątków lub ograniczeń, np. dotyczących kopiowania na użytek prywatny i opłat reprograficznych. W bardzo wielu państwach członkowskich rekompensata za korzystanie w ramach tych wyjątków jest dzielona między autorów a wydawców. W celu uwzględnienia tej sytuacji i zwiększenia pewności prawa dla wszystkich zainteresowanych stron, państwa członkowskie powinny mieć możliwość przewidzenia ekwiwalentnego systemu podziału rekompensaty, jeśli w danym państwie członkowskim taki system funkcjonował przed dniem 12 listopada 2015 r. Wielkość udziału autorów i wydawców w tej rekompensacie powinna zostać określona w wewnętrznych przepisach dystrybucji organizacji zbiorowego zarządzania działającej jednocześnie w imieniu autorów, jak i wydawców, lub przez państwa członkowskie w przepisach ustawowych lub wykonawczych, zgodnie z systemem ekwiwalentnym, który funkcjonował w danym państwie członkowskim przed dniem 12 listopada 2015 r. Przepis ten nie narusza ustaleń podjętych w państwach członkowskich odnośnie do praw publicznego użyczenia, zarządzania prawami nie opierającymi się na wyjątkach lub ograniczeniach praw autorskich, jak systemy rozszerzonych licencji zbiorowych, lub odnośnie do prawa do wynagrodzenia na podstawie prawa krajowego.

Poprawka     39

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 36 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(36a)  Sektor kultury i sektor kreatywny odgrywają istotną rolę w reindustrializacji Europy, są motorem wzrostu i mają strategiczne znaczenie w generowaniu innowacyjnych skutków ubocznych w innych sektorach przemysłu. Ponadto sektor kultury i sektor kreatywny są siłą napędową innowacji i rozwoju technologii informacyjno-komunikacyjnych w Europie. Sektor kultury i sektor kreatywny w Europie zapewniają ponad 12 mln pełnoetatowych miejsc pracy, co stanowi 7,5 % czynnej zawodowo populacji Unii i generuje około 509 mld EUR wartości dodanej PKB (5,3 % całkowitej wartości dodanej brutto w UE). Ochrona prawa autorskiego i praw pokrewnych ma główne znaczenie w dochodach sektora kultury i sektora kreatywnego.

Poprawka    40

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 37

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(37)  W ostatnich latach funkcjonowanie rynku treści online stało się bardziej złożone. Internetowe usługi zapewniania dostępu do treści chronionych prawem autorskim zamieszczanych przez użytkowników bez udziału podmiotów praw rozwinęły się i stały się głównym źródłem dostępu do treści online. Ma to wpływ na możliwości ustalenia przez podmioty praw, czy ktoś korzysta z ich utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, a jeśli tak, to na jakich warunkach, a także na możliwości uzyskania przez nich odpowiedniego wynagrodzenia.

(37)  W ostatnich latach funkcjonowanie rynku treści online stało się bardziej złożone. Internetowe usługi zapewniania dostępu do treści chronionych prawem autorskim zamieszczanych przez użytkowników bez udziału podmiotów praw rozwinęły się i stały się głównym źródłem dostępu do treści online chronionych prawem autorskim. Usługi internetowe są sposobem zapewnienia szerszego dostępu do dzieł kultury i pracy twórczej oraz oferują sektorowi kultury i sektorowi kreatywnemu duże możliwości rozwijania nowych modeli biznesowych. Jednak, chociaż umożliwiają różnorodność i łatwy dostęp do treści, niosą także ze sobą wyzwania, gdy treści chronione prawem autorskim są zamieszczane bez uprzedniej zgody podmiotów praw. Ma to wpływ na możliwości ustalenia przez podmioty praw, czy ktoś korzysta z ich utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, a jeśli tak, to na jakich warunkach, a także na możliwości uzyskania przez nie odpowiedniego wynagrodzenia, ponieważ niektóre zamieszczone przez użytkowników usługi dotyczące treści nie są objęte umowami licencyjnymi ze względu na roszczenie, iż podlegają wyjątkowi „bezpiecznej przystani” przewidzianemu w dyrektywie 2000/31/WE.

Poprawka    41

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 37 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(37a) Niektóre usługi społeczeństwa informacyjnego, w ramach ich zwykłego użytkowania, udzielają dostępu publicznego do zamieszczanych przez swoich użytkowników treści chronionych prawami autorskimi lub innych przedmiotów objętych ochroną. Definicja dostawcy usług udostępniania treści online w niniejszej dyrektywie obejmuje dostawców usług społeczeństwa informacyjnego, których jednym z głównych celów jest udzielanie dostępu publicznego do zamieszczonych/udostępnionych przez swoich użytkowników treści chronionych prawami autorskimi lub transmitowanie ich strumieniowo, przy jednoczesnej optymalizacji tych treści, między innymi przez promowanie ich wyświetlania, oznakowywanie ich, sprawowanie nad nimi kurateli, sekwencjonowanie zamieszczonych utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, niezależnie od używanych do tego środków, i którzy w związku z tym prowadzą aktywną działalność. Definicja dostawców usług udostępniania treści online w niniejszej dyrektywie nie obejmuje dostawców usług, którzy działają w celach niekomercyjnych, jak encyklopedie online, ani dostawców usług internetowych, w ramach których treści zamieszczane są za zgodą wszystkich zainteresowanych podmiotów praw, jak repozytoria edukacyjne lub naukowe. Dostawcy usług w chmurze dla użytkowników indywidualnych, którzy nie udzielają bezpośredniego dostępu publicznego do treści, platformy rozwoju otwartego oprogramowania, a także internetowe platformy handlowe, których główna działalność polega na sprzedaży detalicznej online dóbr materialnych, nie są uznawani za dostawców usług udostępniania treści online w rozumieniu niniejszej dyrektywy.

Poprawka    42

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 38

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(38)  Jeżeli dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego przechowują i udostępniają społeczeństwu utwory chronione prawem autorskim lub inne przedmioty objęte ochroną zamieszczane przez swoich użytkowników, wykraczając tym samym poza zwykłe dostarczenie urządzeń oraz dokonując czynności publicznego udostępniania utworu, są one zobowiązane do zawierania umów licencyjnych z podmiotami praw autorskich, chyba że kwalifikują się one do zwolnienia od odpowiedzialności, o którym mowa w art. 14 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/31/WE34.

(38)   Dostawcy usług udostępniania treści online dokonują czynności publicznego udostępniania utworu i są zatem odpowiedzialni za udostępniane treści. W konsekwencji tego powinni zawierać sprawiedliwe i właściwe umowy licencyjne z podmiotami praw autorskich. Dlatego też nie mogą korzystać ze zwolnienia od odpowiedzialności, o którym mowa w art. 14 dyrektywy 2000/31/WE.

 

Podmioty praw nie powinny być zobowiązane do zawierania umów licencyjnych.

W odniesieniu do art. 14 należy sprawdzić, czy dostawca usług odgrywa aktywną rolę, w tym przez zoptymalizowanie sposobu prezentacji zamieszczonych utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną lub przez ich promowanie, bez względu na rodzaj środków wykorzystanych do tego celu.

W odniesieniu do art. 14 dyrektywy 2000/31/WE należy sprawdzić, czy dostawca usług odgrywa aktywną rolę, w tym przez zoptymalizowanie sposobu prezentacji zamieszczonych utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną lub przez ich promowanie, bez względu na rodzaj środków wykorzystanych do tego celu.

 

W przypadku zawarcia umów licencyjnych umowy te powinny również obejmować, w takim samym stopniu i zakresie, odpowiedzialność użytkowników w sytuacji gdy działają oni w celach niekomercyjnych.

Aby zapewnić funkcjonowanie każdej umowy licencyjnej, dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do dużej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników powinni przyjąć odpowiednie i proporcjonalne środki zapewniające ochronę utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, takie jak stosowanie skutecznych technologii. Obowiązek ten powinien mieć także zastosowanie w przypadku, gdy dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego kwalifikują się do zwolnienia od odpowiedzialności przewidzianego w art. 14 dyrektywy 2000/31/WE.

Aby zapewnić funkcjonowanie każdej umowy licencyjnej, dostawcy usług udostępniania treści online powinni przyjąć odpowiednie i proporcjonalne środki zapewniające ochronę zamieszczonych przez swoich użytkowników utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, takie jak stosowanie skutecznych technologii. Obowiązek ten powinien mieć także zastosowanie w przypadku, gdy dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego kwalifikują się do zwolnienia od odpowiedzialności przewidzianego w art. 14 dyrektywy 2000/31/WE.

 

Jeśli nie zawarto umowy z podmiotami praw autorskich, rozsądne jest oczekiwanie od dostawców usług udostępniania treściami online, że przyjmą odpowiednie i proporcjonalne środki w celu dopilnowania, by w usługach tych nie były dostępne utwory lub inne przedmioty objęte ochroną zamieszczone ze złamaniem praw autorskich lub praw pokrewnych. Tacy dostawcy usług są istotnymi dystrybutorami treści, przez co mają wpływ na eksploatację treści chronionych prawami autorskimi. Ci dostawcy usług powinni przyjąć odpowiednie i proporcjonalne środki w celu dopilnowania, że utwory lub inne przedmioty objęte ochroną określone przez podmioty praw nie będą w tych usługach dostępne. Środki te nie mogą jednak skutkować niedostępnością utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczonych przez użytkowników bez naruszenia praw autorskich.

Poprawka    43

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 39

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(39)  Funkcjonowanie technologii, takich jak technologie rozpoznawania treści, wymaga współpracy między dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego, polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do dużej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników, a podmiotami praw. W takim przypadku podmioty praw powinny zapewnić niezbędne dane umożliwiające identyfikację ich treści, a usługi powinny zapewniać podmiotom praw przejrzystość w odniesieniu do stosowanych technologii, aby umożliwić ocenę ich adekwatności. Usługi powinny w szczególności zapewniać podmiotom praw informacje o rodzaju stosowanych technologii, sposobie ich stosowania i wskaźniku skuteczności w zakresie rozpoznawania treści należących do podmiotów praw. Technologie te powinny również umożliwić podmiotom praw uzyskiwanie od podmiotów świadczących usługi społeczeństwa informacyjnego danych na temat korzystania z treści objętych umową.

(39)  Dla funkcjonowania tych środków niezbędna jest współpraca między dostawcami usług udostępniania treści online a podmiotami praw. W szczególności podmioty praw powinny zapewnić dostawcom usług udostępniania treści online właściwe informacje, dzięki którym, do celów stosowania ww. środków, będą mogli oni zidentyfikować treści należące do podmiotów praw. Dostawcy usług powinni zapewniać podmiotom praw przejrzystość w odniesieniu do stosowanych środków, aby umożliwić ocenę adekwatności tych środków. Przy ocenie proporcjonalności i skuteczności wdrożonych środków należy wziąć pod uwagę ograniczenia technologiczne i inne utrudnienia, a także ilość i rodzaj utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczonych przez użytkowników danych usług. Zgodnie z art. 15 dyrektywy 2000/31/WE, w stosownych przypadkach, wdrażanie tych środków przez dostawców usług nie powinno oznaczać ogólnego obowiązku monitorowania i powinno ograniczać się do dopilnowania, by w danych usługach nie były dostępne konkretne i należycie wskazane utwory lub inne przedmioty objęte ochroną wykorzystane bezprawnie. Wdrażając te środki, dostawcy usług powinni również dbać o równowagę między prawami użytkowników a prawami podmiotów praw zgodnie z Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej. Wdrażane środki nie powinny wymagać identyfikacji poszczególnych użytkowników zamieszczających treści online i nie powinny wiązać się z przetwarzaniem danych dotyczących poszczególnych użytkowników, zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/6791a i dyrektywą 2002/58/WE1b. Ponieważ środki wdrażane przez dostawców usług udostępniania treści online w ramach stosowania niniejszej dyrektywy mogą mieć negatywny lub nieproporcjonalny wpływ na legalne treści zamieszczane lub wyświetlane przez użytkowników, w szczególności jeżeli dane treści są objęte wyjątkiem lub ograniczeniem, należy zobowiązać dostawców usług udostępniania treści online do oferowania mechanizmu składania skarg z myślą o użytkownikach, których treści zostały przez te środki zakłócone. Taki mechanizm powinien umożliwiać użytkownikowi ustalenie, dlaczego określone treści objęto środkami, oraz zawierać podstawowe informacje na temat istotnych wyjątków i obowiązujących ograniczeń. Powinien określać standardy minimalne dotyczące skarg, aby zapewnić podmiotom praw informacje wystarczające do oceny skarg i do reagowania na nie. Podmioty praw lub ich przedstawiciel powinni w rozsądnym terminie odpowiedzieć na wszystkie otrzymane skargi. Platformy lub zaufana strona trzecia odpowiedzialna za mechanizm dochodzenia roszczeń bezzwłocznie podejmują działania naprawcze, jeśli zastosowane środki okazały się być nieuzasadnione.

 

__________

 

1a Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

 

1b Dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37).

Poprawka     44

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 39 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(39a)  Państwa członkowskie powinny przewidzieć wdrożenie środków w zakresie pośrednictwa, które umożliwią dostawcom usług i podmiotom praw znalezienie w stosownych przypadkach polubownego rozwiązania wszelkich sporów dotyczących przepisów mających zastosowanie do umów o współpracy zawartych między nimi. Państwa członkowskie powinny w tym celu wyznaczyć niezależny organ posiadający wszelkie niezbędne kompetencje i doświadczenie, aby pomóc stronom w rozstrzygnięciu sporu.

Poprawka     45

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 39 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(39b)  Rynek technologii rozpoznawania treści jest już dobrze rozwinięty, ponadto przewiduje się jego rozwój w ramach gospodarki opartej na danych. Wobec tego przy konkurencji między dostawcami tego rodzaju technologii należy zagwarantować opłacalny i łatwy dostęp MŚP do tego rynku przez stworzenie równych warunków dla wszystkich przedsiębiorstw, niezależnie od ich rozmiarów. Jednakże brak jasnych obowiązków prawnych związanych z użytkowaniem wspomnianych technologii umożliwia operatorom dominującym na rynku odmowę stosowania wspomnianych narzędzi, odpowiednich do celów udzielania licencji i zarządzania prawami.

Poprawka    46

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 39 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(39c)   Co do zasady podmioty praw powinny zawsze otrzymywać sprawiedliwe i odpowiednie wynagrodzenie. Autorzy i wykonawcy, którzy zawarli umowy z pośrednikami takimi jak wydawnictwa muzyczne i producenci, powinni otrzymywać od nich uczciwe i odpowiednie wynagrodzenie w ramach indywidualnych umów lub istniejących układów zbiorowych, umów o zbiorowe zarządzanie lub zasad o podobnym skutku, na przykład wspólnych zasad dotyczących wynagrodzeń. Wynagrodzenie to powinno być wyraźnie zapisane w umowach w zależności od każdego sposobu eksploatacji, w tym eksploatacji internetowej. Państwa członkowskie powinny uwzględniać specyfikę każdego sektora i być upoważnione do zapewnienia, że wynagrodzenie można uznać za uczciwe i odpowiednie, jeżeli zostanie ustalone zgodnie z układem zbiorowym lub wspólnym porozumieniem w sprawie wynagrodzeń.

Poprawka    47

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 40

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(40)  Niektórym podmiotom praw, takim jak autorzy i wykonawcy, potrzebne są informacje umożliwiające ocenę wartości rynkowej należących do nich praw, które są zharmonizowane na podstawie prawa Unii. Jest to szczególnie ważne w momencie, gdy podmioty praw udzielają licencji lub przenoszą prawa w zamian za wynagrodzenie. Ponieważ wynikająca z umów pozycja twórców i wykonawców udzielających licencji lub przenoszących swoje prawa jest zazwyczaj słabsza, potrzebują oni informacji do stałej oceny wartości rynkowej swoich praw w stosunku do wynagrodzenia otrzymywanego z licencji lub przeniesienia praw, jednak często stykają się z brakiem przejrzystości. W związku z tym wymiana stosownych informacji przez ich kontrahentów lub ich następców prawnych jest ważna dla przejrzystości i równowagi w systemie, który reguluje wynagrodzenie autorów i wykonawców.

(40)   Niektórym podmiotom praw, takim jak autorzy i wykonawcy, potrzebne są informacje umożliwiające ocenę wartości rynkowej należących do nich praw, które są zharmonizowane na podstawie prawa Unii. Jest to szczególnie ważne w momencie, gdy podmioty praw udzielają licencji lub przenoszą prawa w zamian za wynagrodzenie. Ponieważ wynikająca z umów pozycja twórców i wykonawców udzielających licencji lub przenoszących swoje prawa jest zazwyczaj słabsza, potrzebują oni informacji do stałej oceny wartości rynkowej swoich praw w stosunku do wynagrodzenia otrzymywanego z licencji lub przeniesienia praw, jednak często stykają się z brakiem przejrzystości. W związku z tym wymiana wyczerpujących i istotnych informacji przez ich kontrahentów lub ich następców prawnych jest ważna dla przejrzystości i równowagi w systemie, który reguluje wynagrodzenie autorów i wykonawców. Informacje, jakich autorzy i wykonawcy mają prawo oczekiwać, powinny być proporcjonalne i obejmować wszystkie sposoby eksploatacji, bezpośrednie i pośrednie uzyskane dochody, w tym dochody ze sprzedaży artykułów promocyjnych, oraz należne wynagrodzenie. Informacje na temat eksploatacji powinny zawierać także informacje dotyczące tożsamości każdego licencjobiorcy w umowie sublicencji i przejmującego prawa w umowie o dalszym przeniesieniu praw. Obowiązek przejrzystości powinien jednak mieć zastosowanie jedynie w przypadku praw związanych z prawami autorskimi.

Poprawka    48

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 42

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(42)  Niektóre zharmonizowane na poziomie Unii umowy o eksploatację praw są zawierane na długie okresy i oferują autorom i wykonawcom niewiele możliwości ich renegocjowania z kontrahentami lub ich następcami prawnymi. W związku z tym, bez uszczerbku dla przepisów mających zastosowanie do umów zawieranych w państwach członkowskich, należy wprowadzić mechanizm dostosowania wynagrodzeń w przypadkach, gdy wynagrodzenie pierwotnie uzgodnione na podstawie licencji lub przeniesienia praw jest nieproporcjonalnie niskie w stosunku do dochodów oraz korzyści płynących z korzystania z utworu lub utrwalenia wykonania, również w świetle wymogu przejrzystości wprowadzanego w niniejszej dyrektywie. Ocena sytuacji powinna uwzględniać szczególne okoliczności każdego przypadku, jak również specyfikę i praktyki stosowane w różnych sektorach w zależności od treści. W przypadku gdy strony nie osiągną porozumienia w sprawie dostosowania wynagrodzenia, autor lub wykonawca powinien mieć prawo wystąpienia z roszczeniem do sądu lub innego właściwego organu.

(42)   Niektóre zharmonizowane na poziomie Unii umowy o eksploatację praw są zawierane na długie okresy i oferują autorom i wykonawcom niewiele możliwości ich renegocjowania z kontrahentami lub ich następcami prawnymi. W związku z tym, bez uszczerbku dla przepisów mających zastosowanie do umów zawieranych w państwach członkowskich, należy wprowadzić mechanizm dostosowania wynagrodzeń w przypadkach, gdy wynagrodzenie pierwotnie uzgodnione na podstawie licencji lub przeniesienia praw jest nieproporcjonalnie niskie w stosunku do dochodów bezpośrednich i pośrednich oraz korzyści płynących z korzystania z utworu lub utrwalenia wykonania, również w świetle wymogu przejrzystości wprowadzanego w niniejszej dyrektywie. Ocena sytuacji powinna uwzględniać szczególne okoliczności każdego przypadku, specyfikę i praktyki stosowane w różnych sektorach, a także charakter i wkład do utworu autora lub wykonawcy. Taki wniosek o dostosowanie umowy mogłaby również złożyć organizacja reprezentująca autora lub wykonawcę w jego imieniu, chyba że wniosek byłby niekorzystny dla interesów autora lub wykonawcy. W przypadku gdy strony nie osiągną porozumienia w sprawie dostosowania wynagrodzenia, autor lub wykonawca lub wyznaczona przez nich organizacja reprezentująca powinni, na wniosek autora lub wykonawcy, mieć prawo wystąpienia z roszczeniem do sądu lub innego właściwego organu.

Poprawka    49

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 43

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(43)  Autorzy i wykonawcy często niechętnie dochodzą swoich praw wobec kontrahentów na drodze sądowej. Państwa członkowskie powinny zatem ustanowić procedurę alternatywnego rozwiązywania sporów dotyczących roszczeń związanych z obowiązkami w zakresie przejrzystości i mechanizmu dostosowania umów.

(43) Autorzy i wykonawcy często niechętnie dochodzą swoich praw wobec kontrahentów na drodze sądowej. Państwa członkowskie powinny zatem ustanowić procedurę alternatywnego rozwiązywania sporów dotyczących roszczeń związanych z obowiązkami w zakresie przejrzystości i mechanizmu dostosowania umów. Organizacje reprezentujące autorów i wykonawców, w tym organizacje zbiorowego zarządzania i związki zawodowe, powinny mieć możliwość wszczynania takich procedur na wniosek autorów i wykonawców. Szczegółowe informacje o tym, kto wszczął procedurę, powinny pozostać niejawne.

Poprawka    50

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 43 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(43a) Jeżeli autorzy i wykonawcy udzielają licencji lub przenoszą prawa, spodziewają się, że ich utwór lub wykonanie będą eksploatowane. Zdarza się jednak, że utwory lub wykonania, na które udzielono licencji lub w przypadku których przeniesiono prawa, nie są w ogóle eksploatowane. Jeżeli prawa te przeniesiono na zasadzie wyłączności, autorzy i wykonawcy nie mogą zwrócić się do innego partnera o eksploatowanie ich twórczości. W takim przypadku i po upływie rozsądnego okresu autorzy i wykonawcy powinni mieć prawo do odwołania zezwalające im na przeniesienie prawa na inną osobę lub udzielenie jej licencji. Odwołanie powinno być również możliwe, gdy przejmujący prawa lub licencjobiorca nie wywiązał się z ciążącego na nim obowiązku w zakresie sprawozdawczości/przejrzystości, o którym mowa w art. 14 niniejszej dyrektywy. Odwołanie powinno być rozpatrywane dopiero po zakończeniu wszystkich etapów alternatywnego rozstrzygania sporów, w szczególności w odniesieniu do sprawozdawczości. Jako że eksploatacja utworów może się różnić w zależności od sektora, na szczeblu krajowym można przyjąć szczegółowe przepisy w celu uwzględnienia specyfiki sektorów – takich jak sektor audiowizualny – lub utworów i przewidywanych okresów eksploatacji, szczególnie dzięki określeniu terminów dotyczących prawa do odwołania. Aby zapobiegać nadużyciom i wziąć pod uwagę fakt, że potrzeba czasu, zanim dany utwór będzie rzeczywiście eksploatowany, autorzy i wykonawcy powinni mieć możliwość skorzystania z prawa do odwołania dopiero po upływie pewnego czasu od chwili zawarcia umowy o licencję lub umowy o przeniesieniu praw. Prawo krajowe powinno regulować korzystanie z prawa do odwołania w przypadku utworów obejmujących wielu autorów lub wykonawców, z uwzględnieniem względnego znaczenia poszczególnych wkładów.

Poprawka    51

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 43 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(43b)  Aby zapewnić efektywność stosowania odpowiednich przepisów niniejszej dyrektywy we wszystkich państwach członkowskich, Komisja powinna, we współpracy z państwami członkowskimi, zachęcać do wymiany najlepszych praktyk i promowania dialogu na szczeblu unijnym.

Poprawka     52

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 46

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(46)  Wszelkie przetwarzanie danych osobowych na podstawie niniejszej dyrektywy powinno odbywać się z poszanowaniem praw podstawowych, zwłaszcza prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego oraz prawa do ochrony danych osobowych zgodnie z art. 7 i 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz musi być zgodne z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady35 oraz z dyrektywą 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady36.

(46)  Wszelkie przetwarzanie danych osobowych na podstawie niniejszej dyrektywy powinno odbywać się z poszanowaniem praw podstawowych, zwłaszcza prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego oraz prawa do ochrony danych osobowych zgodnie z art. 7 i 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz musi być zgodne z rozporządzeniem (UE) 2016/679 oraz z dyrektywą 2002/58/WE. Należy przestrzegać przepisów ogólnego rozporządzenia o ochronie danych, w tym „prawa do bycia zapomnianym”.

Poprawka     53

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 46 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(46a)  Należy podkreślić znaczenie anonimowości przy przetwarzaniu danych osobowych w celach komercyjnych. Dodatkowo należy wspierać automatyczne ustawienie opcji nieudostępniania w odniesieniu do danych osobowych w kontekście korzystania z interfejsów platform internetowych.

Poprawka    54

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 1

Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

Przedmiot i zakres stosowania

1.  Niniejsza dyrektywa określa zasady, których celem jest dalsza harmonizacja przepisów Unii mających zastosowanie do praw autorskich i praw pokrewnych w ramach rynku wewnętrznego, ze szczególnym uwzględnieniem cyfrowych i transgranicznych sposobów korzystania z treści chronionych. Określa ona także zasady dotyczące wyjątków i ograniczeń, ułatwiania udzielania licencji, jak również zasady mające na celu zapewnienie prawidłowego funkcjonowania rynku w zakresie eksploatacji utworów i innych przedmiotów objętych ochroną.

1.  Niniejsza dyrektywa określa zasady, których celem jest dalsza harmonizacja przepisów Unii mających zastosowanie do praw autorskich i praw pokrewnych w ramach rynku wewnętrznego, ze szczególnym uwzględnieniem cyfrowych i transgranicznych sposobów korzystania z treści chronionych. Określa ona także zasady dotyczące wyjątków i ograniczeń, ułatwiania udzielania licencji, jak również zasady mające na celu zapewnienie prawidłowego funkcjonowania rynku w zakresie eksploatacji utworów i innych przedmiotów objętych ochroną.

2.   Z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 6, niniejsza dyrektywa nie narusza zasad ustanowionych w dyrektywach obowiązujących obecnie w tym obszarze, w szczególności w dyrektywach 96/9/WE, 2001/29/WE, 2006/115/WE, 2009/24/WE, 2012/28/UE i 2014/26/UE, i nie ma na te zasady żadnego wpływu.

2.   Z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 6, niniejsza dyrektywa nie narusza zasad ustanowionych w dyrektywach obowiązujących obecnie w tym obszarze, w szczególności w dyrektywach 96/9/WE, 2000/31/WE, 2001/29/WE, 2006/115/WE, 2009/24/WE, 2012/28/UE i 2014/26/UE, i nie ma na te zasady żadnego wpływu.

Poprawka     55

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 1 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1)  „instytucja badawcza” oznacza uniwersytet, instytut badawczy lub każdą inną organizację, której głównym celem jest prowadzenie badań naukowych lub prowadzenie badań naukowych i świadczenie usług edukacyjnych:

1)   „instytucja badawcza” oznacza uniwersytet, włącznie z jego bibliotekami, instytut badawczy lub każdą inną organizację, której głównym celem jest prowadzenie badań naukowych lub prowadzenie badań naukowych i świadczenie usług edukacyjnych:

Poprawka    56

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – akapit 1 – punkt 1 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a)  na zasadach niekomercyjnych lub poprzez ponowne inwestowanie całości zysków w swoje badania naukowe; lub

a)  na zasadach niedochodowych lub poprzez ponowne inwestowanie całości zysków w swoje badania naukowe; lub

Poprawka     57

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 1 – akapit 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

w taki sposób, że z dostępu do wyników otrzymanych z badań naukowych nie może korzystać na preferencyjnych warunkach przedsiębiorstwo mające decydujący wpływ na taką organizację;

w taki sposób, że z dostępu do wyników otrzymanych z badań naukowych nie może korzystać na preferencyjnych warunkach przedsiębiorstwo mające istotny wpływ na taką organizację;

Poprawka     58

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2)  „eksploracja tekstów i danych” oznacza każdą technikę zautomatyzowanej analizy służącą do analizowania tekstów i danych w postaci cyfrowej w celu wygenerowania informacji takich jak wzorce, tendencje i korelacje;

2)  „eksploracja tekstów i danych” oznacza każdą technikę zautomatyzowanej analizy, która analizuje utwory i inne przedmioty objęte ochroną w postaci cyfrowej w celu wygenerowania informacji takich jak między innymi wzorce, tendencje i korelacje;

Poprawka    59

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4)  „publikacja prasowa” oznacza utrwalenie zbioru utworów literackich o charakterze dziennikarskim, które może także obejmować inne utwory lub przedmioty objęte ochroną, i które stanowi odrębną całość w ramach periodycznej lub regularnie aktualizowanej pod jednym tytułem publikacji, takiej jak gazeta lub czasopismo o tematyce ogólnej lub specjalistycznej, w celu dostarczenia informacji dotyczących wiadomości lub innej tematyki i publikowane w dowolnym medium z inicjatywy dostawcy usług, na jego odpowiedzialność i pod jego kontrolą.

4) „publikacja prasowa” oznacza utrwalenie przez wydawcę lub agencje prasowe zbioru utworów literackich o charakterze dziennikarskim, które może także obejmować inne utwory lub przedmioty objęte ochroną, i które stanowi odrębną całość w ramach periodycznej lub regularnie aktualizowanej pod jednym tytułem publikacji, takiej jak gazeta lub czasopismo o tematyce ogólnej lub specjalistycznej, w celu dostarczenia informacji dotyczących wiadomości lub innej tematyki i publikowane w dowolnym medium z inicjatywy dostawcy usług, na jego odpowiedzialność i pod jego kontrolą. Czasopisma publikowane do celów naukowych lub akademickich, takie jak czasopisma naukowe, nie są objęte niniejszą definicją.

Poprawka    60

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 4 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

4a) utwór niedostępny w obrocie handlowym oznacza:

 

a) cały utwór lub inny przedmiot objęty ochroną w jakiejkolwiek wersji lub postaci, który nie jest już dostępny publicznie w danym państwie członkowskim za pośrednictwem zwykłych kanałów handlowych;

 

b) utwór lub inny przedmiot objęty ochroną, który nigdy nie był dostępny w sprzedaży w danym państwie członkowskim, chyba że z okoliczności sprawy wynika, że autor sprzeciwił się udostępnianiu go publicznie;

Poprawka    61

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 4 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

4b) „dostawca usług udostępniania treści online” oznacza dostawcę usług społeczeństwa informacyjnego, którego jednym z głównych celów jest przechowywanie i udzielanie dostępu publicznego do chronionych prawami autorskimi utworów lub do innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników, które usługa ta optymalizuje. Usługi działające w celach niekomercyjnych, takie jak encyklopedie online, ani dostawcy usług internetowych, w ramach których treści zamieszczane są za zgodą wszystkich zainteresowanych podmiotów praw, jak repozytoria edukacyjne lub naukowe, nie powinni być uznawani za dostawców usług udostępniania treści online w rozumieniu niniejszej dyrektywy. Dostawcy usług w chmurze dla użytkowników indywidualnych, którzy nie udzielają bezpośredniego dostępu publicznego do treści, platformy rozwoju otwartego oprogramowania, a także internetowe platformy handlowe, których główna działalność polega na sprzedaży detalicznej online dóbr materialnych, nie są uznawani za dostawców usług udostępniania treści online w rozumieniu niniejszej dyrektywy;

Poprawka    62

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 4 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

4c) „usługa społeczeństwa informacyjnego” oznacza usługę w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. b) dyrektywy (UE) 2015/1535 Parlamentu Europejskiego i Rady1a;

 

___________

 

1a Dyrektywa (UE) 2015/1535 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiająca procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.U. L 241 z 17.9.2015, s. 1).

Poprawka     63

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 4 d (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

4d) „automatyczna usługa wyszukiwania obrazów” oznacza usługę internetową, w ramach której zwielokrotnia się lub udostępnia publicznie do celów indeksacji lub tworzenia odniesień utwory graficzne, plastyczne lub fotograficzne pobierane w sposób automatyczny z usług online stron trzecich.

Poprawka    64

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 3

Artykuł 3

Eksploracja tekstów i danych

Eksploracja tekstów i danych

1.  Państwa członkowskie przewidują wyjątek od praw przewidzianych w art. 2 dyrektywy 2001/29/WE, w art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE oraz w art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy w odniesieniu do zwielokrotnień i pobrań dokonywanych przez instytucje badawcze w celu przeprowadzenia eksploracji tekstów i danych na utworach lub innych przedmiotach objętych ochroną, do których mają legalny dostęp, do celów badań naukowych.

1.  Państwa członkowskie przewidują wyjątek od praw przewidzianych w art. 2 dyrektywy 2001/29/WE, w art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE oraz w art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy w odniesieniu do zwielokrotnień i pobrań utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, do których instytucje badawcze nabyły legalny dostęp i które pobrały w celu przeprowadzania eksploracji tekstów i danych do celów badań naukowych przez te instytucje.

 

Państwa członkowskie przewidują, że placówki edukacyjne i instytucje dziedzictwa kulturowego prowadzące badania naukowe w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. a) lub lit. b) w taki sposób, że z dostępu do wyników otrzymanych z badań naukowych nie może korzystać na preferencyjnych warunkach przedsiębiorstwo mające istotny wpływ na taką organizację, mają również możliwość korzystania z wyjątku przewidzianego w niniejszym artykule.

 

1a.   Zwielokrotnienia i pobrania dokonane do celu eksploracji tekstów i danych są przechowywane w bezpieczny sposób, na przykład przez uprawnione podmioty wyznaczone do tego celu.

2.  Każde postanowienie umowne sprzeczne z wyjątkiem przewidzianym w ust. 1 jest bezskuteczne.

2.  Każde postanowienie umowne sprzeczne z wyjątkiem przewidzianym w ust. 1 jest bezskuteczne.

3.  Podmioty praw mają prawo stosować środki zapewniające bezpieczeństwo i integralność sieci i baz danych, w których utwory lub inne przedmioty objęte ochroną są przechowywane. Środki te nie wykraczają poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

3.  Podmioty praw mają prawo stosować środki zapewniające bezpieczeństwo i integralność sieci i baz danych, w których utwory lub inne przedmioty objęte ochroną są przechowywane. Środki te nie wykraczają poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

4.  Państwa członkowskie zachęcają podmioty praw i instytucje badawcze do zdefiniowania wspólnie uzgodnionych najlepszych praktyk dotyczących stosowania środków, o których mowa w ust. 3.

4   Państwa członkowskie mogą nadal wprowadzać wyjątki od eksploracji tekstów i danych zgodnie z art. 5 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2001/29/WE.

Poprawka    65

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 3a

 

Fakultatywne wyjątki lub ograniczenia w odniesieniu do eksploracji tekstów i danych

 

1.  Z zastrzeżeniem art. 3 niniejszej dyrektywy państwa członkowskie mogą przewidzieć wyjątek od praw przewidzianych w art. 2 dyrektywy 2001/29/WE, w art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE oraz w art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy w odniesieniu do zwielokrotnień i pobrań dostępnych zgodnie z prawem utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które są częścią procesu eksploracji tekstów i danych, pod warunkiem że korzystanie z danych utworów i innych przedmiotów objętych ochroną nie zostało wyraźnie zastrzeżone przez podmioty praw, również z użyciem środków odczytu maszynowego.

 

2.  Zwielokrotnienia i pobrania dokonane zgodnie z ust. 1 nie mogą być wykorzystywane do celów innych niż eksploracja tekstów i danych.

 

3.  Państwa członkowskie mogą nadal wprowadzać wyjątki od eksploracji tekstów i danych zgodnie z art. 5 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2001/29/WE.

Poprawka    66

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 4

Artykuł 4

Korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w cyfrowej i transgranicznej działalności dydaktycznej

Korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w cyfrowej i transgranicznej działalności dydaktycznej

1.  Państwa członkowskie przewidują wyjątek lub ograniczenie dotyczące praw przewidzianych w art. 2 i 3 dyrektywy 2001/29/WE, art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 dyrektywy 2009/24/WE oraz art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy, aby umożliwić cyfrowe korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną wyłącznie w celu zilustrowania nauczania, w zakresie uzasadnionym przez niekomercyjny cel, który ma zostać osiągnięty, pod warunkiem że korzystanie to:

1.  Państwa członkowskie przewidują wyjątek lub ograniczenie dotyczące praw przewidzianych w art. 2 i 3 dyrektywy 2001/29/WE, art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 dyrektywy 2009/24/WE oraz art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy, aby umożliwić cyfrowe korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną wyłącznie w celu zilustrowania nauczania, w zakresie uzasadnionym przez niekomercyjny cel, który ma zostać osiągnięty, pod warunkiem że korzystanie to:

a) odbywa się na terenie placówki edukacyjnej lub za pośrednictwem bezpiecznej sieci elektronicznej dostępnej wyłącznie dla uczniów lub studentów i pracowników dydaktycznych danej placówki edukacyjnej;

a) odbywa się na terenie placówki edukacyjnej lub innego obiektu, w którym odbywa się działalność o charakterze edukacyjnym na odpowiedzialność placówki edukacyjnej, lub za pośrednictwem bezpiecznego środowiska elektronicznego dostępnego wyłącznie dla uczniów lub studentów i pracowników dydaktycznych danej placówki edukacyjnej;

b) jest opatrzone informacją dotyczącą źródła, łącznie z nazwiskiem autora, chyba że okaże się to niemożliwe.

b) jest opatrzone informacją dotyczącą źródła, łącznie z nazwiskiem autora, chyba że okaże się to niewykonalne.

2.  Państwa członkowskie mogą przewidzieć, że wyjątek przyjęty na podstawie ust. 1 nie ma zastosowania ogólnie lub w odniesieniu do szczególnych rodzajów utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, w zakresie, w jakim odpowiednie licencje uprawniające do czynności określonych w ust. 1 są łatwo dostępne na rynku.

2.  Państwa członkowskie mogą przewidzieć, że wyjątek przyjęty na podstawie ust. 1 nie ma zastosowania ogólnie lub w odniesieniu do szczególnych rodzajów utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, takich jak materiał przeznaczony przede wszystkim na rynek edukacyjny lub zapis nutowy, w zakresie, w jakim odpowiednie umowy o licencję uprawniające do czynności określonych w ust. 1 i dostosowane do potrzeb i specyfiki placówek edukacyjnych są łatwo dostępne na rynku.

Państwa członkowskie korzystające z przepisu zawartego w akapicie pierwszym podejmują środki niezbędne do tego, aby zapewnić odpowiednią dostępność i widoczność licencji uprawniających do czynności określonych w ust. 1 dla placówek edukacyjnych.

Państwa członkowskie korzystające z przepisu zawartego w akapicie pierwszym podejmują środki niezbędne do tego, aby zapewnić odpowiednią dostępność i widoczność licencji uprawniających do czynności określonych w ust. 1 dla placówek edukacyjnych.

3.  Uznaje się, że korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną wyłącznie w celu zilustrowania nauczania za pośrednictwem bezpiecznych sieci elektronicznych, podejmowane zgodnie z przepisami prawa krajowego przyjętymi zgodnie z niniejszym artykułem, ma miejsce wyłącznie w państwie członkowskim, w którym dana placówka edukacyjna ma swoją siedzibę.

3.  Uznaje się, że korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną wyłącznie w celu zilustrowania nauczania za pośrednictwem bezpiecznych środowisk elektronicznych, podejmowane zgodnie z przepisami prawa krajowego przyjętymi zgodnie z niniejszym artykułem, ma miejsce wyłącznie w państwie członkowskim, w którym dana placówka edukacyjna ma swoją siedzibę.

4.  Państwa członkowskie mogą przewidzieć godziwą rekompensatę za szkodę poniesioną przez podmioty praw z tytułu korzystania na podstawie ust. 1 z ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną.

4.  Państwa członkowskie mogą przewidzieć godziwą rekompensatę za szkodę poniesioną przez podmioty praw z tytułu korzystania na podstawie ust. 1 z ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną.

 

4a.  Z zastrzeżeniem ust. 2 każde postanowienie umowne sprzeczne z wyjątkiem lub ograniczenie przyjęte zgodnie z ust. 1 jest bezskuteczne. Państwa członkowskie zapewniają, aby podmioty praw miały prawo do udzielania nieodpłatnych licencji uprawniających do czynności określonych w ust. 1 ogólnie lub w odniesieniu do szczególnych rodzajów utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które mogą wybrać.

Poprawka    67

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 5

Artykuł 5

Zachowanie dziedzictwa kulturowego

Zachowanie dziedzictwa kulturowego

Państwa członkowskie przewidują wyjątek od praw przewidzianych w art. 2 dyrektywy 2001/29/WE, art. 5 lit. a) oraz art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2009/24/WE i art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy, zezwalający instytucjom dziedzictwa kulturowego na wykonywanie kopii wszelkich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które znajdują się na stałe w ich zbiorach, niezależnie od formatu lub nośnika, w wyłącznym celu zachowania takich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną i w zakresie potrzebnym do tego zachowania.

1.  Państwa członkowskie przewidują wyjątek od praw przewidzianych w art. 2 dyrektywy 2001/29/WE, art. 5 lit. a) oraz art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2009/24/WE i art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy, zezwalający instytucjom dziedzictwa kulturowego na wykonywanie kopii wszelkich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które znajdują się na stałe w ich zbiorach, niezależnie od formatu lub nośnika, w celu zachowania takich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną i w zakresie potrzebnym do tego zachowania.

 

1a.  Państwa członkowskie dopilnowują, aby wszelki materiał powstały w wyniku zwielokrotnienia materiału w domenie publicznej nie podlegał prawom autorskim ani prawom pokrewnym, chyba że zwielokrotnienie takie jest wiernym odtworzeniem do celów zachowania materiału oryginalnego.

 

1b.  Każde postanowienie umowne sprzeczne z wyjątkiem przewidzianym w ust. 1 jest bezskuteczne.

Poprawka     68

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 6

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 6

Artykuł 6

Przepisy wspólne

Przepisy wspólne

Do wyjątków i ograniczeń przewidzianych w niniejszym tytule zastosowanie ma art. 5 ust. 5 oraz art. 6 ust. 4 akapit pierwszy, trzeci i piąty dyrektywy 2001/29/WE.

1.   Dostęp do treści objętej wyjątkiem przewidzianym w niniejszej dyrektywie nie daje użytkownikowi prawa do wykorzystania jej w innym celu na podstawie innego wyjątku.

 

2.   Do wyjątków i ograniczeń przewidzianych w niniejszym tytule zastosowanie ma art. 5 ust. 5 oraz art. 6 ust. 4 akapit pierwszy, trzeci, czwarty i piąty dyrektywy 2001/29/WE.

Poprawka    69

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 7

Artykuł 7

Korzystanie z utworów niedostępnych w obrocie handlowym przez instytucje dziedzictwa kulturowego

Korzystanie z utworów niedostępnych w obrocie handlowym przez instytucje dziedzictwa kulturowego

1.  Państwa członkowskie przewidują, że w przypadku gdy organizacja zbiorowego zarządzania w imieniu swoich członków udziela niewyłącznej licencji do celów niehandlowych instytucji dziedzictwa kulturowego w celu digitalizacji, rozpowszechniania, publicznego udostępniania lub podawania do wiadomości utworów niedostępnych w obrocie handlowym lub innych przedmiotów objętych ochroną znajdujących się na stałe w zbiorach danej instytucji, to taką niewyłączną licencję można rozszerzyć na podmioty praw należące do tej samej kategorii co podmioty objęte licencją, które nie są reprezentowane przez organizację zbiorowego zarządzania lub można uznać, że taka licencja ma do nich zastosowanie, pod warunkiem że:

1.  Państwa członkowskie przewidują, że w przypadku gdy organizacja zbiorowego zarządzania w imieniu swoich członków udziela niewyłącznej licencji do celów niehandlowych instytucji dziedzictwa kulturowego w celu digitalizacji, rozpowszechniania, publicznego udostępniania lub podawania do wiadomości utworów niedostępnych w obrocie handlowym lub innych przedmiotów objętych ochroną znajdujących się na stałe w zbiorach danej instytucji, to taką niewyłączną licencję można rozszerzyć na podmioty praw należące do tej samej kategorii co podmioty objęte licencją, które nie są reprezentowane przez organizację zbiorowego zarządzania lub można uznać, że taka licencja ma do nich zastosowanie, pod warunkiem że:

a)  organizacja zbiorowego zarządzania, na podstawie mandatów udzielonych przez podmioty praw, szeroko reprezentuje podmioty praw w danej kategorii utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną oraz prawa, które są przedmiotem licencji;

a)  organizacja zbiorowego zarządzania, na podstawie mandatów udzielonych przez podmioty praw, szeroko reprezentuje podmioty praw w danej kategorii utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną oraz prawa, które są przedmiotem licencji;

b)  zagwarantowane jest równe traktowanie wszystkich podmiotów praw w odniesieniu do warunków licencji;

b)  zagwarantowane jest równe traktowanie wszystkich podmiotów praw w odniesieniu do warunków licencji;

c)  wszystkie podmioty praw mogą w dowolnym momencie sprzeciwić się uznaniu swoich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną za niedostępne w obrocie handlowym oraz mogą odstąpić od stosowania licencji do swoich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną.

c)  wszystkie podmioty praw mogą w dowolnym momencie sprzeciwić się uznaniu swoich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną za niedostępne w obrocie handlowym oraz mogą odstąpić od stosowania licencji do swoich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną.

 

1a.  Państwa członkowskie przewidują wyjątek lub ograniczenie dotyczące praw przewidzianych w art. 2 i 3 dyrektywy 2001/29/WE, art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 dyrektywy 2009/24/WE oraz art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy, zezwalający instytucjom dziedzictwa kulturowego na wykonywanie dostępnych w internecie kopii utworów niedostępnych w obrocie handlowym, które znajdują się na stałe w zbiorach instytucji do celów niekomercyjnych, pod warunkiem że:

 

a)  podane zostanie nazwisko autora lub innego dającego się ustalić podmiotu praw, chyba że okaże się to niemożliwe;

 

b)  wszystkie podmioty praw mogą w dowolnym momencie sprzeciwić się uznaniu swoich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną za niedostępne w obrocie handlowym oraz mogą odstąpić od stosowania wyjątku wobec swoich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną.

 

1b.  Państwa członkowskie przewidują, że wyjątek przyjęty na podstawie ust. 1a nie ma zastosowania w odniesieniu do sektorów lub rodzajów utworów, dla których dostępne są odpowiednie rozwiązania licencyjne, takie jak między innymi rozwiązania, o których mowa w ust. 1. Po zasięgnięciu opinii autorów, innych podmiotów praw, organizacji zbiorowego zarządzania i instytucji dziedzictwa kulturowego państwa członkowskie określają dostępność takich rozwiązań opartych na rozszerzonych licencjach zbiorowych dla poszczególnych sektorów lub rodzajów utworów.

2.  Utwór lub inny przedmiot objęty ochroną uznaje się za niedostępny w obrocie handlowym, jeżeli cały utwór lub inny przedmiot objęty ochroną, we wszystkich tłumaczeniach, wersjach i postaciach, nie jest dostępny publicznie za pośrednictwem zwykłych kanałów handlowych i nie można racjonalnie oczekiwać, że stanie się dostępny.

2.   Państwa członkowskie mogą określić ostateczny termin dla określenia, czy utwór uprzednio wprowadzony do obrotu uznaje się za niedostępny w obrocie handlowym.

Państwa członkowskie, w porozumieniu z podmiotami praw, organizacjami zbiorowego zarządzania i instytucjami dziedzictwa kulturowego, zapewniają, aby wymogi stosowane do określania, czy utwory i inne przedmioty objęte ochroną można objąć licencją zgodnie z ust. 1, nie wykraczały poza to, co jest konieczne i rozsądne, i nie wykluczały możliwości uznania całości zbiorów za niedostępne w obrocie handlowym, jeżeli można rozsądnie przyjąć, że wszystkie utwory lub inne przedmioty objęte ochroną znajdujące się w zbiorach są niedostępne w obrocie handlowym.

Państwa członkowskie, w porozumieniu z podmiotami praw, organizacjami zbiorowego zarządzania i instytucjami dziedzictwa kulturowego, zapewniają, aby wymogi stosowane do określania, czy utwory i inne przedmioty objęte ochroną można objąć licencją zgodnie z ust. 1 lub korzystać z nich zgodnie z ust. 1a, nie wykraczały poza to, co jest konieczne i rozsądne, i nie wykluczały możliwości uznania całości zbiorów za niedostępne w obrocie handlowym, jeżeli można rozsądnie przyjąć, że wszystkie utwory lub inne przedmioty objęte ochroną znajdujące się w zbiorach są niedostępne w obrocie handlowym.

3.  Państwa członkowskie przewidują podjęcie odpowiednich środków upubliczniania informacji w odniesieniu do:

3.  Państwa członkowskie przewidują podjęcie odpowiednich środków upubliczniania informacji w odniesieniu do:

a)  uznania utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną za niedostępne w obrocie handlowym;

a)  uznania utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną za niedostępne w obrocie handlowym;

b)  licencji, a w szczególności jej stosowania do niereprezentowanych podmiotów praw;

b)   jakiejkolwiek licencji, a w szczególności jej stosowania do niereprezentowanych podmiotów praw;

c)  możliwości wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w ust. 1 lit. c), przez podmioty praw;

c)   możliwości wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w ust. 1 lit. c) oraz w ust. 1a lit. b), przez podmioty praw;

w tym w rozsądnym okresie zanim utwory lub inne przedmioty objęte ochroną zostaną zdigitalizowane, rozpowszechnione, udostępnione lub podane do wiadomości publicznej.

w okresie co najmniej sześciu miesięcy, zanim utwory lub inne przedmioty objęte ochroną zostaną zdigitalizowane, rozpowszechnione, udostępnione lub podane do wiadomości publicznej.

4.  Państwa członkowskie zapewniają, aby licencje, o których mowa w ust. 1, były uzyskiwane od organizacji zbiorowego zarządzania, która jest reprezentatywna dla danego państwa członkowskiego, w którym:

4.   Państwa członkowskie zapewniają, aby licencje, o których mowa w ust. 1, były uzyskiwane od organizacji zbiorowego zarządzania, która jest reprezentatywna dla danego państwa członkowskiego, w którym:

a)  po raz pierwszy opublikowano utwory lub fonogramy lub, w razie braku publikacji, po raz pierwszy je nadano, z wyjątkiem utworów kinematograficznych i audiowizualnych;

a)   po raz pierwszy opublikowano utwory lub fonogramy lub, w razie braku publikacji, po raz pierwszy je nadano, z wyjątkiem utworów kinematograficznych i audiowizualnych;

b)  w przypadku utworów kinematograficznych i audiowizualnych – swoją siedzibę główną lub miejsce zwykłego pobytu mają producenci utworów; lub

b)   w przypadku utworów kinematograficznych i audiowizualnych – swoją siedzibę główną lub miejsce zwykłego pobytu mają producenci utworów; lub

c)  swoją siedzibę ma instytucja dziedzictwa kulturowego, jeżeli pomimo podjęcia rozsądnych starań nie można było określić państwa członkowskiego lub kraju trzeciego zgodnie z lit. a) i b).

c)   swoją siedzibę ma instytucja dziedzictwa kulturowego, jeżeli pomimo podjęcia rozsądnych starań nie można było określić państwa członkowskiego lub kraju trzeciego zgodnie z lit. a) i b).

5.  Ust. 1, 2 i 3 nie mają zastosowania do utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną należących do obywateli państw trzecich z wyjątkiem przypadków, w których zastosowanie ma ust. 4 lit. a) i b).

5.   Ust. 1, 2 i 3 nie mają zastosowania do utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną należących do obywateli państw trzecich z wyjątkiem przypadków, w których zastosowanie ma ust. 4 lit. a) i b).

Poprawka    70

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 8

Artykuł 8

Transgraniczne sposoby korzystania

Transgraniczne sposoby korzystania

1.  Instytucje dziedzictwa kulturowego mogą korzystać z utworów lub innych przedmiotów objętych licencją udzieloną zgodnie z art. 7 zgodnie z warunkami licencji we wszystkich państwach członkowskich.

1.  Instytucje dziedzictwa kulturowego mogą korzystać z utworów niedostępnych w obrocie handlowym lub innych przedmiotów objętych ochroną, których dotyczy art. 7, zgodnie z tym artykułem we wszystkich państwach członkowskich.

2.  Państwa członkowskie zapewniają, aby informacje pozwalające na identyfikację utworów lub innych przedmiotów objętych licencją udzieloną zgodnie z art. 7 oraz informacje o możliwości zgłoszenia sprzeciwu przez podmioty praw, o której mowa w art. 7 ust. 1 lit. c), zostały podane do publicznej wiadomości na jednym portalu internetowym na co najmniej sześć miesięcy przed digitalizacją utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, ich rozpowszechnianiem, publicznym udostępnianiem lub podaniem do wiadomości w państwach członkowskich innych niż państwo, w którym udziela się licencji, i aby informacje te były dostępne przez cały czas obowiązywania licencji.

2.  Państwa członkowskie zapewniają, aby informacje pozwalające na identyfikację utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, których dotyczy art. 7, oraz informacje o możliwości zgłoszenia sprzeciwu przez podmioty praw, o której mowa w art. 7 ust. 1 lit. c) oraz w art. 7 ust. 1a lit. b), zostały na stałe, łatwo i skutecznie podane na jednym publicznym portalu internetowym na co najmniej sześć miesięcy przed digitalizacją utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, ich rozpowszechnianiem, publicznym udostępnianiem lub podaniem do wiadomości w państwach członkowskich innych niż państwo, w którym udziela się licencji, lub w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 1a, gdzie ma siedzibę instytucja dziedzictwa kulturowego, i przez cały czas obowiązywania licencji.

3.  Portal, o którym mowa w ust. 2, tworzy i zarządza nim Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 386/2012.

3.  Portal, o którym mowa w ust. 2, tworzy i zarządza nim Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 386/2012.

Poprawka    71

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 9 – akapit 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie zapewniają regularny dialog między przedstawicielskimi organizacjami użytkowników i podmiotów praw a wszelkimi innymi stosownymi organizacjami zainteresowanych stron, aby, w zależności od specyfiki poszczególnych sektorów, zwiększyć adekwatność i przydatność mechanizmów licencyjnych, o których mowa w art. 7 ust. 1, zapewnić podmiotom praw skuteczność zabezpieczeń, o których mowa w niniejszym rozdziale, w szczególności w odniesieniu do środków upubliczniania informacji, oraz, w stosownych przypadkach, pomóc we wprowadzaniu wymogów, o których mowa w art. 7 ust. 2 akapit drugi.

Państwa członkowskie zapewniają regularny dialog między przedstawicielskimi organizacjami użytkowników i podmiotów praw a wszelkimi innymi stosownymi organizacjami zainteresowanych stron, aby, w zależności od specyfiki poszczególnych sektorów, zwiększyć adekwatność i przydatność mechanizmów licencyjnych, o których mowa w art. 7 ust. 1, oraz wyjątku, o którym mowa w art. 7 ust. 1a, zapewnić podmiotom praw skuteczność zabezpieczeń, o których mowa w niniejszym rozdziale, w szczególności w odniesieniu do środków upubliczniania informacji, oraz, w stosownych przypadkach, pomóc we wprowadzaniu wymogów, o których mowa w art. 7 ust. 2 akapit drugi.

Poprawka    72

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 10

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 10

Artykuł 10

Mechanizm negocjacyjny

Mechanizm negocjacyjny

Państwa członkowskie zapewniają, aby strony, które zamierzają zawrzeć umowę w celu podania do wiadomości utworów audiowizualnych na platformach wideo na żądanie i napotykają trudności związane z udzielaniem licencji na prawa, mogły zwrócić się o pomoc do bezstronnego organu posiadającego stosowne doświadczenie. Organ ten udziela pomocy w negocjacjach i pomaga w osiągnięciu porozumienia.

Państwa członkowskie zapewniają, aby strony, które zamierzają zawrzeć umowę w celu podania do wiadomości utworów audiowizualnych na platformach wideo na żądanie i napotykają trudności związane z udzielaniem licencji na prawa audiowizualne, mogły zwrócić się o pomoc do bezstronnego organu posiadającego stosowne doświadczenie. Bezstronny organ utworzony lub wyznaczony przez państwo członkowskie do celów niniejszego artykułu udziela pomocy stronom w negocjacjach i pomaga im w osiągnięciu porozumienia.

Nie później niż [data, o której mowa w art. 21 ust. 1] państwa członkowskie powiadamiają Komisję o organie, o którym mowa w ust. 1.

Nie później niż [data, o której mowa w art. 21 ust. 1] państwa członkowskie informują Komisję o organie, który utworzyły lub wyznaczyły zgodnie z ust. 1.

 

Aby zachęcać do udostępniania utworów audiowizualnych na platformach wideo, państwa członkowskie wspierają dialog między organizacjami reprezentującymi autorów, producentami, platformami wideo na żądanie (VOD) a innymi zainteresowanymi stronami.

Poprawka    73

Wniosek dotyczący dyrektywy

Tytuł III – rozdział 2 a (nowy) – artykuł 10 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ROZDZIAŁ 2 a

 

Dostęp do publikacji Unii

 

Artykuł 10a

 

Prawny obowiązek przekazywania publikacji Unii

 

1.  Wszelka elektroniczna publikacja dotycząca zagadnień związanych z Unią, takich jak prawo unijne, historia i integracja Unii, polityka i demokracja Unii, unijne sprawy instytucjonalne i parlamentarne oraz dziedziny polityki Unii, którą udostępnia się publicznie w Unii, podlega obowiązkowi przekazania Unii.

 

2.  Biblioteka Parlamentu Europejskiego jest uprawniona do otrzymania bezpłatnie jednego egzemplarza każdej publikacji, o której mowa w ust. 1.

 

3.  Obowiązek określony w ust. 1 stosuje się do wydawców, drukarzy i importerów publikacji w odniesieniu do utworów, które wydają, drukują lub importują do Unii.

 

4.  Od dnia dostarczenia do Biblioteki Parlamentu Europejskiego publikacje, o których mowa w ust. 1, stają się częścią stałej kolekcji Biblioteki Parlamentu Europejskiego. Udostępnia się je użytkownikom w pomieszczeniach Biblioteki Parlamentu Europejskiego wyłącznie do celów badań naukowych lub studiów prowadzonych przez akredytowanych naukowców pod kontrolą Biblioteki Parlamentu Europejskiego.

 

5.   Komisja przyjmuje akty prawne w celu określenia szczegółowych zasad dotyczących przekazywania Bibliotece Parlamentu Europejskiego publikacji, o których mowa w ust. 1.

Poprawka    74

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 11

Artykuł 11

Ochrona publikacji prasowych w zakresie cyfrowych sposobów korzystania

Ochrona publikacji prasowych w zakresie cyfrowych sposobów korzystania

1.  Państwa członkowskie zapewniają wydawcom publikacji prasowych prawa przewidziane w art. 2 i art. 3 ust. 2 dyrektywy 2001/29/WE w zakresie cyfrowych sposobów korzystania z ich publikacji prasowych.

1.  Państwa członkowskie zapewniają wydawcom publikacji prasowych prawa przewidziane w art. 2 i art. 3 ust. 2 dyrektywy 2001/29/WE, aby mogli oni otrzymywać uczciwe i proporcjonalne wynagrodzenie za cyfrowe sposoby korzystania z ich publikacji prasowych przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego.

 

1a.  Prawa, o których mowa w ust. 1, nie uniemożliwiają prywatnego i niekomercyjnego korzystania z publikacji prasowych przez użytkowników indywidualnych.

2.  Prawa, o których mowa w ust. 1, nie naruszają jakichkolwiek przewidzianych w prawie Unii praw autorów i innych podmiotów praw w odniesieniu do utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zawartych w publikacji prasowej, i nie mają na te prawa żadnego wpływu. Na prawa te nie można się powoływać przeciwko autorom i innym podmiotom praw, a w szczególności na ich podstawie nie można pozbawiać autorów i innych podmiotów praw ich prawa do eksploatacji swoich utworów i innych przedmiotów objętych ochroną niezależnie od publikacji prasowej, w skład której wchodzą te utwory lub przedmioty.

2.  Prawa, o których mowa w ust. 1, nie naruszają jakichkolwiek przewidzianych w prawie Unii praw autorów i innych podmiotów praw w odniesieniu do utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zawartych w publikacji prasowej, i nie mają na te prawa żadnego wpływu. Na prawa te nie można się powoływać przeciwko autorom i innym podmiotom praw, a w szczególności na ich podstawie nie można pozbawiać autorów i innych podmiotów praw ich prawa do eksploatacji swoich utworów i innych przedmiotów objętych ochroną niezależnie od publikacji prasowej, w skład której wchodzą te utwory lub przedmioty.

 

2a.  Prawa, o których mowa w ust. 1, nie obejmują czynności linkowania.

3.  W odniesieniu do praw określonych w ust. 1 stosuje się odpowiednio art. 5–8 dyrektywy 2001/29/WE i dyrektywy 2012/28/UE.

3.  W odniesieniu do praw określonych w ust. 1 stosuje się odpowiednio art. 5–8 dyrektywy 2001/29/WE i dyrektywy 2012/28/UE.

4.  Prawa, o których mowa w ust. 1, wygasają 20 lat po opublikowaniu danej publikacji prasowej. Termin ten liczy się od dnia pierwszego stycznia roku następującego po dacie opublikowania.

4.  Prawa, o których mowa w ust. 1, wygasają 20 lat po opublikowaniu danej publikacji prasowej. Termin ten liczy się od dnia pierwszego stycznia roku następującego po dacie opublikowania.

 

Prawo, o którym mowa w ust. 1, nie ma mocy wstecznej.

 

4a.  Państwa członkowskie dopilnowują, aby autorzy otrzymywali odpowiednią część dodatkowych przychodów uzyskiwanych przez wydawców prasowych za korzystanie z danej publikacji prasowej przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego.

Poprawka    75

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 12

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 12

Artykuł 12

Roszczenia o godziwą rekompensatę

Roszczenia o godziwą rekompensatę

Państwa członkowskie mogą przewidzieć, że jeżeli autor przenosi prawo na wydawcę lub udziela wydawcy licencji na dane prawo, to takie przeniesienie lub licencja stanowią wystarczającą podstawę prawną dla wydawcy do roszczenia o udział w rekompensacie za korzystanie z utworu, które miało miejsce na podstawie wyjątku od prawa podlegającego przeniesieniu lub objętego licencją lub na podstawie ograniczenia tego prawa.

Państwa członkowskie, które stosują system podziału rekompensaty między autorów i wydawców w przypadku wyjątków i ograniczeń, mogą przewidzieć, że jeżeli autor przenosi prawo na wydawcę lub udziela wydawcy licencji na dane prawo, to takie przeniesienie lub licencja stanowią wystarczającą podstawę prawną dla wydawcy do roszczenia o udział w rekompensacie za korzystanie z utworu, które miało miejsce na podstawie wyjątku od prawa podlegającego przeniesieniu lub objętego licencją lub na podstawie ograniczenia tego prawa, pod warunkiem że ekwiwalentny system podziału rekompensaty funkcjonował w tym państwie członkowskim przed 12 listopada 2015 r.

 

Akapit pierwszy nie narusza ustaleń podjętych w państwach członkowskich odnośnie do praw publicznego użyczenia, zarządzania prawami nie opierającymi się na wyjątkach lub ograniczeniach praw autorskich, jak systemy rozszerzonych licencji zbiorowych, lub odnośnie do prawa do wynagrodzenia na podstawie prawa krajowego.

Poprawka     76

Wniosek dotyczący dyrektywy

Tytuł IV – rozdział 1 a (nowy) – artykuł 12 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ROZDZIAŁ 1a

 

Ochrona organizatorów wydarzeń sportowych

 

Artykuł 12a

 

Ochrona organizatorów wydarzeń sportowych

 

Państwa członkowskie zapewniają organizatorom wydarzeń sportowych prawa przewidziane w art. 2 i art. 3 ust. 2 dyrektywy 2001/29/WE oraz w art. 7 dyrektywy 2006/115/WE.

Uzasadnienie

Artykuł 165 ust. 1 TFUE stanowi, że Unia przyczynia się do wspierania przedsięwzięć w zakresie sportu. Wzmianka o ochronie własności intelektualnej organizatorów wydarzeń sportowych pojawiła się już w motywie 52 dyrektywy 2010/13/UE i potwierdził ją Parlament Europejski w kilku sprawozdaniach dotyczących sportu. Z kolei Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł w wyroku w sprawach połączonych C-403/08 i C-429/08, FAPL, EU:C:2011:631, że wydarzenia sportowe z uwagi na swój unikalny i oryginalny charakter zasługują na ochronę porównywalną do ochrony przysługującej utworom. Jak dotąd pięć państw członkowskich zagwarantowało prawa pokrewne organizatorom wydarzeń sportowych.

Poprawka    77

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 13

Artykuł 13

Korzystanie z treści chronionych przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do dużej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników

Korzystanie z treści chronionych przez dostawców usług udostępniania treści online

 

-1.   Z zastrzeżeniem art. 3 ust. 1 i 2 dyrektywy 2001/29/WE dostawcy usług udostępniania treści online dokonują czynności publicznego udostępniania i zawierają uczciwe i właściwe umowy licencyjne z podmiotami praw, chyba że podmiot praw nie chce udzielić licencji albo licencje nie są dostępne. Umowy licencyjne zawarte przez dostawców usług udostępniania treści online z podmiotami praw obejmują odpowiedzialność za utwory zamieszczanie przez użytkowników ich usług zgodnie z warunkami określonymi w umowie licencyjnej, pod warunkiem że użytkownicy ci nie działają w celach handlowych lub nie są podmiotem praw ani jego przedstawicielem.

1.   Dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego, którzy przechowują i zapewniają publiczny dostęp do dużej liczby utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez swoich użytkowników, we współpracy z podmiotami praw podejmują środki w celu zapewnienia funkcjonowania umów zawieranych z podmiotami praw o korzystanie z ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną bądź w celu zapobiegania dostępności w swoich serwisach utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną zidentyfikowanych przez podmioty praw w toku współpracy z dostawcami usług. Środki te, takie jak stosowanie skutecznych technologii rozpoznawania treści, muszą być odpowiednie i proporcjonalne. Dostawcy usług przekazują podmiotom praw adekwatne informacje na temat funkcjonowania i wdrażania środków, a także, w stosownych przypadkach, adekwatne sprawozdania na temat rozpoznawania utworów i innych przedmiotów objętych ochroną oraz korzystania z nich.

1.  Dostawcy usług udostępniania treści online, o których mowa w ust. -1, we współpracy z podmiotami praw podejmują właściwe i proporcjonalne środki w celu zapewnienia funkcjonowania umów licencyjnych zawieranych z podmiotami praw o korzystanie z ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w ramach tych usług.

 

Jeśli nie zawarto umów licencyjnych z podmiotami praw, dostawcy usług udostępniania treści online podejmują we współpracy z podmiotami praw właściwe i proporcjonalne środki w celu dopilnowania, by w ramach tych usług nie były dostępne utwory lub inne przedmioty objęte ochroną łamiące prawa autorskie lub prawa pokrewne, podczas gdy utwory i inne przedmioty objęte ochroną, które nie łamią praw, pozostają dostępne.

 

1a.   Państwa członkowskie dopilnowują, aby dostawcy usług udostępniania treści online, o których mowa w ust. -1, stosowali środki, o których mowa w ust. 1, na podstawie odpowiednich informacji dostarczanych przez podmioty praw.

 

Dostawcy usług udostępniania treści online powinni zapewniać podmiotom praw przejrzystość i powiadamiać ich o zastosowanych środkach, ich wdrażaniu, a w stosownych przypadkach także przedstawiać okresowe sprawozdania na temat korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną.

 

1b.  Państwa członkowskie dopilnowują, aby wdrażanie takich środków było proporcjonalne i zachowywało równowagę między prawami podstawowymi użytkowników i podmiotów praw oraz, zgodnie z art. 15 dyrektywy 2000/31/WE, w stosownych przypadkach, nie nakładało na dostawców usług udostępniania treści online ogólnego obowiązku monitorowania przekazywanych lub przechowywanych przez nich informacji.

2.  Państwa członkowskie zapewniają wdrożenie przez dostawców usług, o których mowa w ust. 1, mechanizmów składania skarg i dochodzenia roszczeń, które są dostępne dla użytkowników w przypadku sporów dotyczących stosowania środków, o których mowa w ust. 1.

2.   Aby zapobiegać nieodpowiedniemu stosowaniu wyjątków od praw autorskich i ograniczeń tych praw, państwa członkowskie zapewniają wdrożenie przez dostawców usług, o których mowa w ust. 1, skutecznych i sprawnych mechanizmów składania skarg i dochodzenia roszczeń, które są dostępne dla użytkowników w przypadku sporów dotyczących stosowania środków, o których mowa w ust. 1. Wszelkie skargi składane w ramach takich mechanizmów będą rozpatrywane bez zbędnej zwłoki. Podmioty praw w rozsądny sposób uzasadniają swoje decyzje, żeby uniknąć arbitralnego oddalania skarg.

 

Ponadto, zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679 i dyrektywą 2002/58/WE, środki, o których mowa w ust. 1, nie wymagają identyfikacji poszczególnych użytkowników ani przetwarzania dotyczących ich danych.

 

Państwa członkowskie dopilnowują także, aby w kontekście stosowania środków, o których mowa w ust. 1, użytkownicy mieli dostęp do sądu lub innego organu sądowego w celu dochodzenia prawa do korzystania z wyjątku lub ograniczenia praw autorskich.

3.  W stosownych przypadkach państwa członkowskie ułatwiają współpracę między dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego a podmiotami praw poprzez dialog zainteresowanych stron w celu określenia najlepszych praktyk, takich jak odpowiednie i proporcjonalne technologie rozpoznawania treści, biorąc pod uwagę m.in. charakter usług, dostępność technologii i ich skuteczność w świetle rozwoju technologii.

3.  W stosownych przypadkach państwa członkowskie ułatwiają współpracę między dostawców usług udostępniania treści online, użytkownikami a podmiotami praw poprzez dialog zainteresowanych stron w celu określenia najlepszych praktyk dla proporcjonalnego i skutecznego wdrożenia środków, o których mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę m.in. charakter usług, dostępność technologii i ich skuteczność w świetle rozwoju technologii.

Poprawka     78

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 13a

 

Państwa członkowskie zapewniają, aby spory pomiędzy podmiotami praw a dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego dotyczące stosowania art. 13 ust. 1 mogły być przedkładane do rozpatrzenia z zastosowaniem systemu alternatywnego rozstrzygania sporów.

 

Państwa członkowskie tworzą lub wyznaczają bezstronny organ dysponujący konieczną wiedzą fachową w celu udzielenia pomocy stronom przy rozwiązywaniu sporów w ramach tego systemu.

 

Najpóźniej [data podana w art. 21 ust. 1] państwa członkowskie informują Komisję o powstaniu tego organu.

Poprawka    79

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 13b

 

Korzystanie z treści chronionych przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego świadczących automatyczną usługę wyszukiwania obrazów

 

Państwa członkowskie zapewniają, aby dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego automatycznie zwielokrotniający lub umieszczający odesłania do znacznej liczby utworów wizualnych chronionych prawem autorskim i udostępniający je publicznie do celów indeksowania i umieszczania odesłań zawierali uczciwe i wyważone umowy licencyjne z żądającymi tego podmiotami praw w celu zapewnienia ich uczciwego wynagrodzenia. Wynagrodzeniem takim może zarządzać organizacja zbiorowego zarządzania zainteresowanego podmiotu praw.

Poprawka    80

Wniosek dotyczący dyrektywy

Rozdział 3 – artykuł -14 (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł -14

 

Zasada uczciwego i proporcjonalnego wynagrodzenia

 

1.   Państwa członkowskie dopilnowują, aby autorzy i wykonawcy otrzymywali sprawiedliwe i proporcjonalne wynagrodzenie za eksploatację ich utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, w tym za ich eksploatację internetową. Można to osiągnąć w każdym sektorze dzięki połączeniu umów, w tym układów zbiorowych, i prawnych mechanizmów dostosowania wynagrodzeń.

 

2.  Ustęp 1 nie ma zastosowania, jeżeli autor lub wykonawca przyznaje bezpłatnie wszystkim użytkownikom niewyłączne prawo do korzystania z jego utworu.

 

3.  Państwa członkowskie uwzględniają specyfikę każdego sektora przy zachęcaniu do proporcjonalnego wynagrodzenia za prawa przyznane przez autorów i wykonawców.

 

4.  W umowach określa się wynagrodzenie mające zastosowanie do każdego sposobu eksploatacji.

Poprawka    81

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 14

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 14

Artykuł 14

Obowiązek przejrzystości

Obowiązek przejrzystości

1.  Państwa członkowskie zapewniają, aby autorzy i wykonawcy otrzymywali regularnie i z uwzględnieniem specyfiki każdego sektora, aktualne, adekwatne i wystarczające informacje na temat eksploatacji swoich utworów i wykonań od podmiotów, którym udzielili licencji lub na które przenieśli swoje prawa, zwłaszcza w odniesieniu do sposobu eksploatacji, uzyskanych dochodów i należnego wynagrodzenia.

1.  Państwa członkowskie zapewniają, aby autorzy i wykonawcy otrzymywali regularnie, co najmniej raz w roku, z uwzględnieniem specyfiki każdego sektora i względnego znaczenia poszczególnych wkładów, aktualne, dokładne, istotne i wyczerpujące informacje na temat eksploatacji swoich utworów i wykonań od podmiotów, którym udzielili licencji lub na które przenieśli swoje prawa, zwłaszcza w odniesieniu do sposobu eksploatacji, uzyskanych dochodów bezpośrednich i pośrednich i należnego wynagrodzenia.

 

1a.   Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku, gdy licencjobiorca lub przejmujący prawa autorów i wykonawców udziela następnie licencji na te prawa innemu podmiotowi, podmiot taki przekazuje licencjobiorcy lub przejmującemu prawa wszystkie informacje, o których mowa w ust. 1.

 

Główny licencjobiorca lub przejmujący prawa przekazuje autorowi lub wykonawcy wszystkie informacje, o których mowa w pierwszym akapicie. Informacje te nie ulegają zmianie, z wyjątkiem przypadków szczególnie chronionych informacji handlowych określonych w prawie Unii lub w prawie krajowym, które, z zastrzeżeniem art. 15 i 16a, mogą być przedmiotem umowy o zachowaniu poufności, w celu zachowania uczciwej konkurencji. Jeżeli główny licencjobiorca lub przejmujący prawa nie przekazuje w odpowiednim czasie informacji, o których mowa w niniejszym akapicie, autor lub wykonawca jest uprawniony do zażądania tych informacji bezpośrednio od licencjobiorcy w umowie sublicencji.

2.  Obowiązek określony w ust. 1 musi być proporcjonalny i skuteczny oraz zapewniać odpowiedni poziom przejrzystości w każdym sektorze. Jednak w tych przypadkach, w których obciążenie administracyjne wynikające z powyższego obowiązku byłoby nieproporcjonalne w świetle dochodów uzyskanych z eksploatacji utworu lub wykonania, państwa członkowskie mogą dostosować obowiązek określony w ust. 1, pod warunkiem, że pozostanie on skuteczny i zapewni odpowiedni poziom przejrzystości.

2.  Obowiązek określony w ust. 1 musi być proporcjonalny i skuteczny oraz zapewniać wysoki poziom przejrzystości w każdym sektorze. Jednak w tych przypadkach, w których obciążenie administracyjne wynikające z powyższego obowiązku byłoby nieproporcjonalne w świetle dochodów uzyskanych z eksploatacji utworu lub wykonania, państwa członkowskie mogą dostosować obowiązek określony w ust. 1, pod warunkiem, że pozostanie on skuteczny i zapewni wysoki poziom przejrzystości.

3.  Państwa członkowskie mogą zdecydować, że obowiązek określony w ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli wkład autora lub wykonawcy nie jest znaczący w stosunku do całego utworu lub wykonania.

 

4.  Ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów podlegających wymogom przejrzystości ustanowionych w dyrektywie 2014/26/UE.

4.  Ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów podlegających wymogom przejrzystości ustanowionych w dyrektywie 2014/26/UE ani do układów zbiorowych, jeżeli wymogi te lub układy przewidują wymogi porównywalne do wymogów, o których mowa w ust. 2.

Poprawka    82

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 15 – akapit 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie zapewniają, aby autorzy i wykonawcy mieli prawo zażądać dodatkowego odpowiedniego wynagrodzenia od strony, z którą zawarli umowę o eksploatację praw, jeżeli pierwotnie uzgodnione wynagrodzenie jest niewspółmiernie niskie w porównaniu do późniejszych właściwych dochodów i korzyści uzyskiwanych z eksploatacji utworów lub wykonań.

Państwa członkowskie zapewniają, aby – wobec braku układów zbiorowych przewidujących porównywalny mechanizm – autorzy i wykonawcy lub reprezentujące ich organizacje działające w ich imieniu mieli prawo zażądać dodatkowego, odpowiedniego i godziwego wynagrodzenia od strony, z którą zawarli umowę o eksploatację praw, jeżeli pierwotnie uzgodnione wynagrodzenie jest niewspółmiernie niskie w porównaniu do późniejszych właściwych bezpośrednich i pośrednich dochodów i korzyści uzyskiwanych z eksploatacji utworów lub wykonań.

Poprawka    83

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 16 – akapit 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie przewidują możliwość rozstrzygania sporów dotyczących obowiązku przejrzystości na podstawie art. 14 oraz mechanizmu dostosowania umów na podstawie art. 15 w drodze dobrowolnej, alternatywnej procedury rozstrzygania sporów.

Państwa członkowskie przewidują możliwość rozstrzygania sporów dotyczących obowiązku przejrzystości na podstawie art. 14 oraz mechanizmu dostosowania umów na podstawie art. 15 w drodze dobrowolnej, alternatywnej procedury rozstrzygania sporów. Państwa członkowskie zapewniają, aby organizacje reprezentujące autorów i wykonawców mogły wszczynać takie procedury na wniosek autorów i wykonawców.

Poprawka    84

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 16 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 16a

 

Prawo do odwołania

 

1.  Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku, gdy autor lub wykonawca udzielił licencji lub przeniósł swoje prawa dotyczące utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną na zasadzie wyłączności, autor lub wykonawca miał prawo do odwołania, jeżeli utwór lub inny przedmiot objęty ochroną nie jest eksploatowany lub w przypadku ciągłego braku regularnej sprawozdawczości zgodnie z art. 14. Państwa członkowskie mogą przewidzieć szczegółowe przepisy uwzględniające specyfikę różnych sektorów i utworów oraz przewidywany okres eksploatacji, szczególnie dzięki określeniu terminów w odniesieniu do prawa do odwołania.

 

2.   Prawo do odwołania przewidziane w ust. 1 można wykonywać jedynie po upływie rozsądnego czasu od daty zawarcia umowy licencyjnej lub umowy o przeniesieniu praw oraz jedynie po pisemnym powiadomieniu, w którym określono odpowiedni termin, do którego może odbywać się eksploatacja udzielonych w ramach licencji lub przeniesionych praw. Po upłynięciu tego terminu autor lub wykonawca może podjąć decyzję o zakończeniu wyłączności umowy zamiast odwołania praw. Jeżeli utwór lub inny przedmiot objęty ochroną zawiera wkład wielu autorów lub wykonawców, korzystanie z indywidualnego prawa do odwołania takich autorów lub wykonawców reguluje prawo krajowe, określające przepisy dotyczące prawa do odwołania w przypadku dzieł zbiorowych, z uwzględnieniem względnego znaczenia poszczególnych wkładów.

 

3.  Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli niekorzystanie z praw wynika w przeważającej mierze z okoliczności, którym, jak można się rozsądnie spodziewać, autor lub wykonawca może zaradzić.

 

4.  Ustalenia umowne lub inne ustalenia wprowadzające odstępstwo od prawa do odwołania zgodne z prawem tylko wtedy, gdy zostały zawarte w formie umowy na podstawie układu zbiorowego.

Poprawka     85

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 17 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 17a

 

Państwa członkowskie mogą przyjmować lub utrzymywać szersze przepisy zgodne z wyjątkami lub ograniczeniami istniejącymi w prawie Unii w odniesieniu do sposobów korzystania objętych wyjątkami lub ograniczeniami przewidzianymi w niniejszej dyrektywie.

Poprawka     86

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 18 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Przepisy art. 11 mają zastosowanie również do publikacji prasowych opublikowanych przed [data wymieniona w art. 21 ust. 1].

skreśla się

  • [1]  Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym.
  • [2]  Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym.

OPINIA Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (*) (14.6.2017)

dla Komisji Prawnej

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw autorskich na jednolitym rynku cyfrowym
(COM(2016)0593 – C8-0383/2016 – 2016/0280(COD))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej (*): Catherine Stihler

(*)  Zaangażowana komisja – art. 54 Regulaminu

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Wprawdzie różne dyrektywy i obowiązujące ramy prawne UE w dziedzinie praw autorskich przyczyniły się w ubiegłych latach do lepszego funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz pobudziły innowacyjność, kreatywność, inwestycje i produkcję nowych treści, jednak „rewolucja cyfrowa” i wynikający z niej szybki rozwój technologiczny przyniosły ogromne wyzwania w tej dziedzinie.

Obecna ewolucja rynku spowodowała w niektórych przypadkach radykalne zmiany w sposobie, w jaki tworzy się, produkuje, rozpowszechnia i eksploatuje różnego rodzaju utwory chronione prawem autorskim. Zważywszy na powstawanie różnych modeli biznesowych i pojawiające się zapotrzebowanie, obecne ramy praw autorskich wymagają przyjęcia odpowiednich środków w reakcji na te wyzwania, co uczyni je zorientowanymi na przyszłość i zdolnymi do sprawnego działania w nowej rzeczywistości rynkowej.

W związku z tym sprawozdawczyni z zadowoleniem przyjmuje wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw autorskich na jednolitym rynku cyfrowym, w którym zaproponowano nowe przepisy służące zaspokojeniu tych potrzeb, przewidujące m.in. przyjęcie pewnych wyjątków i ograniczeń odnoszących się do otoczenia cyfrowego i transgranicznego, uproszczenie praktyk licencyjnych, zapewnienie konsumentom szerszego dostępu do treści oraz zagwarantowanie większej przejrzystości umów i wynagrodzeń autorów i wykonawców.

Sprawozdawczyni uważa jednak, że w niektórych aspektach tekst wniosku można by udoskonalić, a w innych – uzupełnić go bardziej szczegółowymi lub bardziej ambitnymi propozycjami. Dlatego w proponowanym projekcie opinii wprowadziła szereg ukierunkowanych poprawek zmierzających do udoskonalenia, uściślenia i poszerzenia proponowanego tekstu Komisji.

Wyjątki i ograniczenia w dziedzinie badań, edukacji i zachowania dziedzictwa kulturowego

Sprawozdawczyni z zadowoleniem przyjmuje wyrażony przez Komisję zamiar zareagowania na nowe wyzwania w tym obszarze, uważa jednak, że należało przyjąć bardziej ambitne podejście. Szczególnie jeśli chodzi o wyjątek dotyczący eksploracji tekstów i danych, przewidziany w art. 3 dyrektywy, sprawozdawczyni uważa, że ograniczenie proponowanego wyjątku unijnego do wąsko pojętych instytucji badawczych wywołałoby skutki przeciwne do zamierzonych, i dlatego wprowadziła prosty przepis, który nie dyskryminuje użytkowników ani celów oraz zapewnia ściśle ograniczone i przejrzyste wykorzystywanie technologicznych środków ochrony w stosownych przypadkach.

Również co się tyczy dziedziny korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w działalności dydaktycznej (art. 4), sprawozdawczyni uważa, że wyjątek powinien przynosić korzyść nie tylko placówkom edukacyjnym na poziomie kształcenia podstawowego, średniego, zawodowego i wyższego, lecz także innym organizacjom – takim jak biblioteki i inne instytucje dziedzictwa kulturowego – umożliwiającym kształcenie pozaformalne i nieformalne. Sprawozdawczyni uważa, że najlepszym rozwiązaniem byłby jeden obowiązkowy wyjątek dotyczący wszelkiego rodzaju nauczania – cyfrowego i niecyfrowego, formalnego i nieformalnego.

Co się tyczy przewidzianego w art. 5 wyjątku dotyczącego zachowania dziedzictwa kulturowego, sprawozdawczyni proponuje ambitne poszerzenie zakresu tego artykułu przez wprowadzenie szeregu nowych elementów. Przede wszystkim w projekcie opinii zaproponowano modyfikację tego wyjątku, pozwalającą instytucjom dziedzictwa kulturowego i placówkom edukacyjnym na zwielokrotnianie utworów i innych przedmiotów objętych ochroną znajdujących się na stałe w ich zbiorach do celów misji interesu publicznego w dziedzinach takich jak zachowanie dziedzictwa, badania, edukacja, kultura i nauczanie.

Ponadto zaproponowano trzy nowe wyjątki mające sprzyjać rozwojowi europejskiej przestrzeni badawczej, a także zachęcać do badań naukowych oraz do wykorzystywania i udostępniania wiedzy i dziedzictwa kulturowego. Z myślą o tym wprowadzono nowy wyjątek dotyczący dostarczania dokumentów przez instytucje dziedzictwa kulturowego lub placówki edukacyjne, a także inny wyjątek dotyczący dostępu w celach związanych z badaniami lub prywatnymi studiami na terenie instytucji dziedzictwa kulturowego lub placówek edukacyjnych. Wprowadzono również wyjątek dotyczący publicznego użyczania utworów literackich, aby zapewnić wszystkim obywatelom Unii Europejskiej dostęp do pełnego wyboru książek i innych zasobów.

Utwory niedostępne w obrocie handlowym

W art. 7 sprawozdawczyni wprowadziła wyjątek, który umożliwi instytucjom dziedzictwa kulturowego rozpowszechnianie, publiczne komunikowanie lub udostępnianie utworów bądź innych przedmiotów objętych ochroną niedostępnych w obrocie handlowym, znajdujących się na stałe w zbiorach danej instytucji, do celów niehandlowych, z należytym uwzględnieniem systemów wynagrodzenia służących rekompensowaniu wszelkich nieuzasadnionych naruszeń zasadnych interesów podmiotów praw. W każdym przypadku twórcom i podmiotom praw powinno przysługiwać prawo do wyrażenia sprzeciwu wobec takiego udostępniania i do tego, by ich utwory zostały usunięte z internetu.

Ochrona publikacji prasowych w zakresie cyfrowych sposobów korzystania

Sprawozdawczyni uważa, że zapewnienie prawa wydawcom publikacji prasowych w art. 11 nie jest wystarczająco uzasadnione. To prawda, że wydawcy mogą spotkać się z wyzwaniami przy wykonywaniu praw autorskich na licencji, jednak kwestię tę należy uregulować w drodze przepisów wykonawczych. Proste zmiany w art. 5 dyrektywy 2004/48/WE w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej sprawiające, że w jej zakres wejdą również wydawcy publikacji prasowych, to niezbędny i właściwy sposób rozwiązania tego problemu. Sprawozdawczyni uważa, że nie trzeba tworzyć nowego prawa, gdyż wydawcom przysługuje pełne prawo do wyłączenia się z ekosystemu w dowolnej chwili za pomocą prostych środków technicznych. Sprawozdawczyni niepokoi się również wpływem, jaki utworzenie tego nowego prawa mogłoby wywrzeć na rynek – bardzo prawdopodobne, że dodanie tego prawa dodatkowo skomplikuje umowy licencyjne. Nie zagwarantowano też, że jakikolwiek wzrost wynagrodzeń wydawców zaowocowałby wzrostem wynagrodzeń autorów. Istnieją potencjalnie skuteczniejsze sposoby promowania dziennikarstwa i działalności wydawniczej wysokiej jakości za pomocą zachęt podatkowych, a nie dodatkowego komplikowania przepisów prawa autorskiego.

Niektóre sposoby korzystania z treści chronionych przez serwisy internetowe

Co do art. 13 (i odpowiadających mu motywów 37, 38 i 39) – sprawozdawczyni uważa, że obecne brzmienie jest niezgodne z systemem ograniczonej odpowiedzialności przewidzianym w dyrektywie 2000/31/WE (dyrektywa w sprawie handlu elektronicznego), który to akt prawny okazał się niezwykle korzystny dla rynku wewnętrznego w sferze cyfrowej. Sprawozdawczyni zdecydowanie popiera pogląd, iż należy zaradzić nierównowadze w rozkładzie wartości, oraz podkreśla, że dostawcy usług online powinni przekazywać twórcom i podmiotom praw uczciwą i wyważoną rekompensatę za korzystanie z ich utworów. Jednakże należy to osiągnąć bez negatywnego wpływu na gospodarkę cyfrową lub swobody internetowe konsumentów. Obecne brzmienie art. 13 nie spełnia tego założenia. Rygorystyczne wymogi określone w tym artykule mogłyby stanowić przeszkodę we wchodzeniu na rynek nowych i powstających przedsiębiorstw. Przy tym dotyczy on konkretnych technologii i rynek mógłby zareagować po prostu przez zmianę procesów technicznych lub ukształtowanie nowych modeli biznesowych, które nie poddają się określonej w ten sposób kategoryzacji. Stosowanie filtrowania potencjalnie szkodzi interesom użytkowników, gdyż treści chronione prawem autorskim można wykorzystywać na wiele legalnych sposobów, których technologie filtrowania często nie mogą uwzględnić z powodu niedostatecznego zaawansowania.

POPRAWKI

Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów zwraca się do Komisji Prawnej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:

Poprawka    1

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(2)  Dyrektywy przyjęte w dziedzinie praw autorskich i praw pokrewnych zapewniają wysoki poziom ochrony podmiotów praw i tworzą ramy, w których może odbywać się eksploatacja utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną. Takie zharmonizowane ramy prawne przyczyniają się do dobrego funkcjonowania rynku wewnętrznego; pobudzają innowacyjność, kreatywność, inwestycje i produkcję nowych treści, także w otoczeniu cyfrowym. Poziom ochrony zapewniany przez te ramy prawne przyczynia się również do realizacji celu Unii, jakim jest poszanowanie i wspieranie różnorodności kulturowej, równocześnie uwydatniając znaczenie wspólnego europejskiego dziedzictwa kulturowego. Art. 167 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zobowiązuje Unię do uwzględniania w swoim działaniu aspektów kulturalnych.

(2)  Dyrektywy przyjęte w dziedzinie praw autorskich i praw pokrewnych zapewniają wysoki poziom ochrony podmiotów praw i tworzą ramy, w których może odbywać się eksploatacja utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną. Takie zharmonizowane ramy prawne przyczyniają się do dobrego funkcjonowania prawdziwie zintegrowanego rynku wewnętrznego; pobudzają innowacyjność, kreatywność, inwestycje i produkcję nowych treści, także w otoczeniu cyfrowym. Poziom ochrony zapewniany przez te ramy prawne przyczynia się również do realizacji celu Unii, jakim jest poszanowanie i wspieranie różnorodności kulturowej, równocześnie uwydatniając znaczenie wspólnego europejskiego dziedzictwa kulturowego. Art. 167 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zobowiązuje Unię do uwzględniania w swoim działaniu aspektów kulturalnych.

Poprawka    2

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3)  Szybki rozwój technologii cyfrowych zmienia sposób, w jaki tworzy się, produkuje, rozpowszechnia i eksploatuje utwory i inne przedmioty objęte ochroną. Wciąż pojawiają się nowe modele biznesowe i nowe podmioty. Cele i zasady określone w unijnych ramach prawa autorskiego są solidne. Nadal jednak brakuje pewności prawnej, zarówno jeśli chodzi o podmioty praw, jak i użytkowników, w odniesieniu do niektórych sposobów korzystania, w tym transgranicznych sposobów korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w otoczeniu cyfrowym. Jak wskazano w komunikacie Komisji zatytułowanym „W kierunku nowoczesnych, bardziej europejskich ram prawa autorskiego”26, w niektórych obszarach konieczne jest dostosowanie obecnych unijnych ram prawa autorskiego oraz ich uzupełnienie. Niniejsza dyrektywa ustanawia zasady dotyczące dostosowania niektórych wyjątków i ograniczeń do otoczenia cyfrowego i transgranicznego, jak również środki ułatwiające niektóre praktyki licencyjne dotyczące rozpowszechniania utworów niedostępnych w obrocie handlowym oraz udostępniania w internecie utworów audiowizualnych na platformach wideo na żądanie w celu zapewnienia szerszego dostępu do treści. Aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie rynku praw autorskich, należy również wprowadzić zasady dotyczące praw w publikacjach i korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną przez dostawców usług internetowych polegających na przechowywaniu i zapewnianiu dostępu do treści zamieszczanych przez użytkowników oraz zasady dotyczące przejrzystości umów zawieranych przez autorów i wykonawców.

(3)  Szybki rozwój technologii cyfrowych zmienia sposób, w jaki tworzy się, produkuje, rozpowszechnia i eksploatuje utwory i inne przedmioty objęte ochroną, a odnośne przepisy powinny uwzględniać przyszłe przemiany, tak aby nie ograniczać rozwoju technologicznego. Wciąż pojawiają się nowe modele biznesowe i nowe podmioty. Cele i zasady określone w unijnych ramach prawa autorskiego są solidne. Nadal jednak brakuje pewności prawnej, zarówno jeśli chodzi o podmioty praw, jak i użytkowników, w odniesieniu do niektórych sposobów korzystania, w tym transgranicznych sposobów korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w otoczeniu cyfrowym. Jak wskazano w komunikacie Komisji zatytułowanym „W kierunku nowoczesnych, bardziej europejskich ram prawa autorskiego”26, w niektórych obszarach konieczne jest dostosowanie obecnych unijnych ram prawa autorskiego oraz ich uzupełnienie. Niniejsza dyrektywa ustanawia zasady dotyczące dostosowania niektórych wyjątków i ograniczeń do otoczenia cyfrowego i transgranicznego, jak również środki ułatwiające niektóre praktyki licencyjne dotyczące rozpowszechniania utworów niedostępnych w obrocie handlowym oraz udostępniania w internecie utworów audiowizualnych na platformach wideo na żądanie w celu zapewnienia szerszego dostępu do treści. Aby zapewnić prawidłowe i uczciwe funkcjonowanie rynku praw autorskich, należy również wprowadzić zasady dotyczące korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną odnoszące się do dostawców usług internetowych i do przejrzystości umów zawieranych przez autorów i wykonawców, a także rachunkowości wynikającej z eksploatacji utworów chronionych na podstawie tych umów.

__________________

__________________

26 COM(2015) 626 final.

26 COM(2015) 626 final.

Poprawka     3

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(4)  Niniejsza dyrektywa opiera się na zasadach określonych w dyrektywach obowiązujących obecnie w tej dziedzinie, a także uzupełnia te dyrektywy; są to w szczególności: dyrektywa 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady27, dyrektywa 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady28, dyrektywa 2006/115/WE Parlamentu Europejskiego i Rady29, dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE30, dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/28/UE31 oraz dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/26/UE32.

(4)  Niniejsza dyrektywa opiera się na zasadach określonych w dyrektywach obowiązujących obecnie w tej dziedzinie, a także uzupełnia te dyrektywy; są to w szczególności: dyrektywa 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady27, dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady27a, dyrektywa 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady28, dyrektywa 2006/115/WE Parlamentu Europejskiego i Rady29, dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE30, dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/28/UE31 oraz dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/26/UE32.

_________________

_________________

27 Dyrektywa 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 1996 r. w sprawie ochrony prawnej baz danych (Dz.U. L 77 z 27.3.1996, s. 20–28).

27 Dyrektywa 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 1996 r. w sprawie ochrony prawnej baz danych (Dz.U. L 77 z 27.3.1996, s. 20–28).

 

27a Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (dyrektywa o handlu elektronicznym) (Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1).

28 Dyrektywa 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym, Dz.U. L 167 z 22.6 2001, s. 10-19.

28 Dyrektywa 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym, Dz.U. L 167 z 22.6 2001, s. 10-19.

29 Dyrektywa 2006/115/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie prawa najmu i użyczenia oraz niektórych praw pokrewnych prawu autorskiemu w zakresie własności intelektualnej (Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 28–35).

29 Dyrektywa 2006/115/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie prawa najmu i użyczenia oraz niektórych praw pokrewnych prawu autorskiemu w zakresie własności intelektualnej (Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 28–35).

30 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (Dz.U. L 111 z 5.5.2009, s. 16–22).

30 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (Dz.U. L 111 z 5.5.2009, s. 16–22).

31 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/28/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie niektórych dozwolonych sposobów korzystania z utworów osieroconych (Dz.U. L 299 z 27.10.2012, s. 5–12).

31 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/28/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie niektórych dozwolonych sposobów korzystania z utworów osieroconych (Dz.U. L 299 z 27.10.2012, s. 5–12).

32 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/26/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi oraz udzielania licencji wieloterytorialnych dotyczących praw do utworów muzycznych do korzystania online na rynku wewnętrznym (Dz.U. L 84 z 20.3.2014, s. 72–98).

32 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/26/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi oraz udzielania licencji wieloterytorialnych dotyczących praw do utworów muzycznych do korzystania online na rynku wewnętrznym (Dz.U. L 84 z 20.3.2014, s. 72–98).

Poprawka    4

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 6

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(6)  Celem wyjątków i ograniczeń określonych w niniejszej dyrektywie jest osiągnięcie właściwej równowagi między prawami i interesami autorów i innych podmiotów praw a prawami i interesami użytkowników. Mają one zastosowanie jedynie w niektórych szczególnych przypadkach, które nie kolidują z normalną eksploatacją utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną ani nie powodują nadmiernego uszczerbku uzasadnionych interesów podmiotów praw.

(6)  Celem wyjątków i ograniczeń określonych w niniejszej dyrektywie jest osiągnięcie właściwej równowagi między prawami i interesami autorów i innych podmiotów praw a prawami i interesami użytkowników. Mają one zastosowanie jedynie w niektórych szczególnych przypadkach, które nie kolidują z normalną eksploatacją utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną ani nie powodują nadmiernego uszczerbku uzasadnionych interesów podmiotów praw. Dotyczą w szczególności dostępu do edukacji, wiedzy i dziedzictwa kulturowego i jako takie leżą w interesie publicznym.

Poprawka     5

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 8

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(8)  Nowe technologie umożliwiają automatyczną matematyczną analizę informacji w formie cyfrowej, takich jak teksty, dźwięki, obrazy lub dane, ogólnie znaną jako eksploracja tekstów i danych. Technologie te umożliwiają naukowcom przetwarzanie dużych ilości informacji w celu uzyskania nowej wiedzy i odkrycia nowych tendencji. Chociaż techniki eksploracji tekstów i danych są powszechne w całej gospodarce cyfrowej, powszechnie uważa się, że eksploracja tekstów i danych może przynieść szczególne korzyści badaczom, a tym samym wspierać innowacje. Instytucje badawcze w Unii, takie jak uniwersytety i instytuty naukowe, stają wobec problemu niepewności prawnej dotyczącej stopnia, w jakim mogą dokonywać analizy treści poprzez eksplorację tekstów i danych. W niektórych przypadkach eksploracja tekstów i danych może obejmować czynności chronione prawem autorskim lub prawem do bazy danych sui generis, w szczególności zwielokrotnianie utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną lub pobieranie treści z bazy danych. W przypadku braku obowiązującego wyjątku lub ograniczenia, konieczne byłoby uzyskanie zezwolenia na prowadzenie takich działań od podmiotów praw autorskich. Eksploracja tekstów i danych może być również prowadzona w odniesieniu do samych faktów lub danych, które nie są chronione prawami autorskimi, i w takich przypadkach zezwolenie nie byłoby wymagane.

(8)  Nowe technologie umożliwiają automatyczną matematyczną analizę informacji w formie cyfrowej, takich jak teksty, dźwięki, obrazy lub inne rodzaje danych, ogólnie znaną jako eksploracja tekstów i danych. Technologie te umożliwiają przetwarzanie dużych ilości informacji przechowywanych w formie cyfrowej w celu uzyskania nowej wiedzy i odkrycia nowych tendencji. Chociaż techniki eksploracji tekstów i danych są powszechne w całej gospodarce cyfrowej, powszechnie uważa się, że eksploracja tekstów i danych może przynieść szczególne korzyści badaczom, a tym samym wspierać innowacje. Osoby fizyczne, podmioty publiczne i prywatne w Unii mające prawny dostęp do treści stają wobec problemu niepewności prawnej dotyczącej stopnia, w jakim mogą dokonywać analizy tych treści poprzez eksplorację tekstów i danych. W niektórych przypadkach eksploracja tekstów i danych może obejmować czynności chronione prawem autorskim lub prawem do bazy danych sui generis, w szczególności zwielokrotnianie utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną lub pobieranie treści z bazy danych. W przypadku braku obowiązującego wyjątku lub ograniczenia, konieczne byłoby uzyskanie zezwolenia na prowadzenie takich działań od podmiotów praw autorskich. W przypadkach, gdy eksploracja tekstów i danych jest prowadzona w odniesieniu do samych faktów lub danych, które nie są chronione prawami autorskimi, zezwolenie nie byłoby wymagane. Prawo do czytania jest faktycznie tożsame z prawem do eksploracji.

Poprawka    6

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 9

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(9)  Prawo Unii przewiduje już pewne wyjątki i ograniczenia dotyczące korzystania do celów badań naukowych, które mogą mieć zastosowanie do czynności eksploracji tekstów i danych. Wspomniane wyjątki i ograniczenia mają jednak charakter fakultatywny i nie są w pełni dostosowane do zastosowania technologii w badaniach naukowych. Ponadto w przypadku gdy naukowcy mają legalny dostęp do treści, np. poprzez abonamenty na publikacje lub licencje otwartego dostępu, warunki licencji mogą wykluczać eksplorację tekstów i danych. Ponieważ badania są coraz częściej prowadzone przy pomocy technologii cyfrowych, istnieje ryzyko, że jeżeli nie zostaną podjęte działania mające na celu rozwiązanie problemu niepewności prawa w odniesieniu do eksploracji tekstów i danych, to konkurencyjność Unii jako przestrzeni badawczej zmniejszy się.

(9)  Prawo Unii przewiduje już pewne wyjątki i ograniczenia dotyczące korzystania do celów badań naukowych, które mogą mieć zastosowanie do czynności eksploracji tekstów i danych. Wspomniane wyjątki i ograniczenia mają jednak charakter fakultatywny i nie są w pełni dostosowane do zastosowania tych technologii eksploracji tekstu i danych, których przydatność wykracza znacznie poza obszar badań naukowych. Ponadto jeżeli naukowcy dostęp do treści został uzyskany legalnie, np. poprzez abonamenty na publikacje lub licencje otwartego dostępu, warunki licencji mogą wykluczać eksplorację tekstów i danych. Ponieważ badania są coraz częściej prowadzone przy pomocy technologii cyfrowych, istnieje ryzyko, że jeżeli nie zostaną podjęte działania mające na celu rozwiązanie problemu niepewności prawa w odniesieniu do eksploracji tekstów i danych dla wszystkich potencjalnych użytkowników, to ucierpi na tym konkurencyjność Unii jako przestrzeni badawczej i jej kierunki działania przewidziane w europejskim programie na rzecz otwartej nauki. W prawie unijnym należy koniecznie uznać, że eksploracja tekstów i danych jest coraz częściej wykorzystywana przez podmioty inne niż oficjalne organizacje badawcze i w celach innych niż badania naukowe, co jednak sprzyja innowacyjności, transferowi technologii i interesowi publicznemu.

Poprawka    7

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 10

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(10)  Wspomnianą niepewność prawa należy usunąć poprzez wprowadzenie obowiązkowego wyjątku od prawa do zwielokrotniania oraz od prawa do ochrony przed pobieraniem danych z bazy danych. Nowy wyjątek nie powinien naruszać istniejącego obowiązkowego wyjątku dotyczącego tymczasowych czynności zwielokrotniania określonego w art. 5 ust. 1 dyrektywy 2001/29, który nadal powinien być stosowany do technik eksploracji tekstów i danych nie polegających na sporządzaniu kopii wykraczającym poza zakres tego wyjątku. Instytucje badawcze powinny również korzystać z tego wyjątku w sytuacji, gdy biorą udział w partnerstwach publiczno-prywatnych.

(10)  Wspomnianą niepewność prawa należy usunąć poprzez wprowadzenie obowiązkowego wyjątku od prawa do zwielokrotniania oraz od prawa do ochrony przed pobieraniem danych z bazy danych. Dodatkowy obowiązkowy wyjątek powinien zapewniać organizacjom badawczym dostęp do informacji w formacie umożliwiającym poddanie ich eksploracji tekstów i danych. Instytucje badawcze powinny korzystać z tego wyjątku również wtedy, gdy biorą udział w partnerstwach publiczno-prywatnych, pod warunkiem że reinwestują zyski w badania. Nowe wyjątki nie powinny naruszać istniejącego obowiązkowego wyjątku dotyczącego tymczasowych czynności zwielokrotniania określonego w art. 5 ust. 1 dyrektywy 2001/29, który nadal powinien być stosowany do technik eksploracji tekstów i danych nie polegających na sporządzaniu kopii wykraczającym poza zakres tego wyjątku.

Poprawka     8

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 11

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(11)  Instytucje badawcze w całej Unii obejmują wiele różnych podmiotów, których głównym celem jest prowadzenie badań naukowych lub prowadzenie badań i świadczenie usług edukacyjnych. Ze względu na zróżnicowanie takich podmiotów, istotne jest wspólne rozumienie, kto jest beneficjentem tego wyjątku. Mimo różnej formy prawnej i struktury, cechą wspólną instytucji badawczych w państwach członkowskich jest na ogół to, że działają w sposób nienastawiony na zysk lub w ramach uznanej przez dane państwo misji realizowania interesu publicznego. Taka misja realizowania interesu publicznego może znajdować odzwierciedlenie w finansowaniu ze środków publicznych, prawie krajowym lub zamówieniach publicznych. Jednocześnie instytucje, na które decydujący wpływ mają podmioty komercyjne, i wpływ ten umożliwia im sprawowanie kontroli z powodów strukturalnych, takich jak charakter ich akcjonariuszy lub wspólników, co może skutkować preferencyjnym dostępem do wyników badań, nie mogą zostać uznane za instytucje badawcze do celów niniejszej dyrektywy.

(11)  Instytucje badawcze w całej Unii obejmują wiele różnych podmiotów prowadzących badania, w tym instytucje sektora publicznego i dziedzictwa kulturowego, które to podmioty za główny cel mają prowadzenie badań naukowych lub prowadzenie badań i świadczenie usług edukacyjnych. Ze względu na zróżnicowanie takich podmiotów, istotne jest wspólne rozumienie, kto jest beneficjentem tego wyjątku. Mimo różnej formy prawnej i struktury, cechą wspólną instytucji badawczych w państwach członkowskich jest na ogół to, że działają w sposób nienastawiony na zysk lub w ramach uznanej przez dane państwo misji realizowania interesu publicznego. Taka misja realizowania interesu publicznego może znajdować odzwierciedlenie w finansowaniu ze środków publicznych, prawie krajowym lub zamówieniach publicznych. Jednocześnie instytucje, na które decydujący wpływ mają podmioty komercyjne, i wpływ ten umożliwia im sprawowanie kontroli z powodów strukturalnych, takich jak charakter ich akcjonariuszy lub wspólników, co może skutkować preferencyjnym dostępem do wyników badań, nie mogą zostać uznane za instytucje badawcze do celów niniejszej dyrektywy.

Poprawka    9

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 12

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(12)  Ze względu na potencjalnie dużą liczbę wniosków o dostęp i pobrań utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, w przypadku gdy zagrożone jest bezpieczeństwo i integralność systemu lub baz danych, w których utwory lub inne przedmioty objęte ochroną są przechowywane, podmioty praw powinny mieć możliwość stosowania odpowiednich środków. Środki te nie powinny wykraczać poza to, co jest niezbędne do realizacji celu polegającego na zapewnieniu bezpieczeństwa i integralności systemu i nie powinny utrudniać skutecznego stosowania tego wyjątku.

(12)  Ze względu na potencjalnie dużą liczbę wniosków o dostęp i pobrań utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, w przypadku gdy zagrożone jest bezpieczeństwo systemu lub baz danych, w których utwory lub inne przedmioty objęte ochroną są przechowywane, podmioty praw powinny mieć możliwość stosowania odpowiednich środków. Środki te nie powinny wykraczać poza to, co jest niezbędne, proporcjonalne oraz pozwala na skuteczną realizację celu polegającego na zapewnieniu bezpieczeństwa systemu i nie powinny utrudniać skutecznego stosowania tego wyjątku ani uniemożliwiać powtórzenia wyników badań.

Poprawka     10

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 13 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(13a)  Proces eksploracji tekstów i danych obejmuje pobieranie na znaczną skalę utworów i innych przedmiotów objętych ochroną. Z tego względu przechowywanie i powielanie treści powinno być ściśle ograniczone do tego, co jest konieczne do weryfikacji wyników. Wszelkie kopie powinny zostać usunięte po upływie rozsądnego okresu w celu uniknięcia innego wykorzystania nieobjętego wyjątkiem.

Poprawka    11

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 14

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(14)  Art. 5 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2001/29/WE upoważnia państwa członkowskie do wprowadzenia wyjątku lub ograniczenia w odniesieniu do prawa do zwielokrotniania, publicznego udostępniania i podawania do wiadomości wyłącznie w celach, m.in., zilustrowania nauczania. Ponadto w art. 6 ust. 2 lit. b i art. 9 lit. b dyrektywy 96/9/WE zezwala się na korzystanie z baz danych oraz pobieranie lub wtórne wykorzystanie istotnej części w celu zilustrowania nauczania. Zakres tych wyjątków lub ograniczeń w odniesieniu do cyfrowych sposobów korzystania jest niejasny. Ponadto brakuje jasności co do tego, czy te wyjątki lub ograniczenia mają zastosowanie, gdy nauczanie ma miejsce w internecie, a zatem odbywa się na odległość. Ponadto w obecnych ramach prawnych nie przewidziano skutku transgranicznego. Taka sytuacja może utrudniać rozwój działalności dydaktycznej wykorzystującej materiały cyfrowe i nauczania na odległość. W związku z tym, aby placówki edukacyjne mogły odnieść korzyści z całkowitej pewności prawa, korzystając z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w cyfrowej działalności dydaktycznej, w tym w internecie i ponad granicami, konieczne jest wprowadzenie nowego obowiązkowego wyjątku lub ograniczenia.

(14)  Art. 5 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2001/29/WE upoważnia państwa członkowskie do wprowadzenia wyjątku lub ograniczenia w odniesieniu do prawa do zwielokrotniania, publicznego udostępniania i podawania do wiadomości wyłącznie w celach, m.in., zilustrowania nauczania. Ponadto w art. 6 ust. 2 lit. b i art. 9 lit. b dyrektywy 96/9/WE zezwala się na korzystanie z baz danych oraz pobieranie lub wtórne wykorzystanie istotnej części w celu zilustrowania nauczania. Ponadto brakuje jasności co do tego, czy te wyjątki lub ograniczenia mają zastosowanie, gdy nauczanie ma miejsce w internecie, a zatem odbywa się na odległość. Ponadto w obecnych ramach prawnych nie przewidziano skutku transgranicznego. Taka sytuacja może utrudniać rozwój działalności dydaktycznej wykorzystującej materiały cyfrowe i nauczania na odległość. W związku z tym aby zagwarantować całkowitą pewność prawa przy korzystaniu z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną we wszystkich działaniach dydaktycznych, w tym w internecie i ponad granicami, konieczne jest wprowadzenie nowego obowiązkowego wyjątku lub ograniczenia.

Poprawka    12

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 15

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(15)  Programy nauczania na odległość i kształcenia transgranicznego funkcjonują przede wszystkim na poziomie szkolnictwa wyższego, jednak cyfrowe narzędzia i zasoby są coraz częściej wykorzystywane na wszystkich poziomach kształcenia, w szczególności w celu poprawienia i wzbogacenia procesu uczenia się. Wyjątek lub ograniczenie przewidziane w niniejszej dyrektywie powinny zatem przynieść korzyści wszystkim placówkom edukacyjnym na poziomie kształcenia podstawowego, średniego, zawodowego i wyższego, w zakresie, w jakim prowadzą one działalność edukacyjną w celach niehandlowych. Struktura organizacyjna i środki finansowania danej placówki edukacyjnej nie są decydującymi czynnikami przy określaniu niehandlowego charakteru działalności.

(15)  Programy nauczania na odległość, e-uczenia się i kształcenia transgranicznego funkcjonują przede wszystkim na poziomie szkolnictwa wyższego, jednak cyfrowe narzędzia i zasoby są coraz częściej wykorzystywane na wszystkich poziomach kształcenia, w szczególności w celu poprawienia i wzbogacenia procesu uczenia się. Wyjątek lub ograniczenie przewidziane w niniejszej dyrektywie powinny zatem być korzystne dla wszystkich działań i placówek edukacyjnych, w tym na poziomie kształcenia podstawowego, średniego, zawodowego i wyższego, a także dla organizacji zaangażowanych w działalność dydaktyczną, w tym w kontekście kształcenia pozaformalne lub nieformalnego uznawane przez państwa członkowskie, w zakresie, w jakim prowadzą one działalność edukacyjną w celach niehandlowych. Zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 12 maja 2009 r. w sprawie strategicznych ram Europejskiej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia ( „ET2020”) równolegle do kształcenia formalnego należy uznawać i rozwijać wkład kształcenia nieformalnego i pozaformalnego, aby zrealizować cele Unii. Struktura organizacyjna i środki finansowania danej placówki edukacyjnej nie są decydującymi czynnikami przy określaniu niehandlowego charakteru działalności.

Poprawka    13

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 16

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16)  Wyjątek lub ograniczenie powinny obejmować cyfrowe sposoby korzystania z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, takich jak korzystanie z części lub fragmentów utworów w celu wspierania, wzbogacenia lub uzupełnienia nauczania, włączając w to powiązane działania w zakresie uczenia się. Korzystanie z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną na podstawie wyjątku lub ograniczenia powinno odbywać się jedynie w kontekście działań w zakresie nauczania i uczenia się przeprowadzanych na odpowiedzialność placówek edukacyjnych, w tym podczas egzaminów, i ograniczać się do tego, co jest konieczne do celów takich działań. Wyjątek lub ograniczenie powinno obejmować zarówno korzystanie za pomocą narzędzi cyfrowych w klasie, jak i korzystanie online poprzez bezpieczną sieć elektroniczną danej placówki edukacyjnej, do której dostęp powinien być chroniony, w szczególności przez procedury uwierzytelniania. Wyjątek lub ograniczenie powinny być rozumiane w taki sposób, że w kontekście ilustrowania nauczania obejmują szczególne potrzeby osób niepełnosprawnych w zakresie dostępności.

(16)  Wyjątek lub ograniczenie powinny obejmować wszystkie – cyfrowe lub inne – sposoby korzystania z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, takich jak korzystanie z części lub fragmentów utworów w celu wspierania, wzbogacenia lub uzupełnienia nauczania, włączając w to powiązane działania w zakresie uczenia się. Pojęcie „ilustrowania nauczania” rozumie się zazwyczaj jako wykorzystywanie utworu w celu podania przykładu i wyjaśnienia lub też poparcia przekazywanej wiedzy. Korzystanie z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną na podstawie wyjątku lub ograniczenia powinno odbywać się jedynie w kontekście działań w zakresie nauczania i uczenia się, w tym podczas egzaminów, i ograniczać się do tego, co jest konieczne do celów takich działań. Wyjątek lub ograniczenie powinny obejmować zarówno korzystanie offline, np. korzystanie w klasie lub w placówkach takich jak biblioteki i inne instytucje dziedzictwa kulturalnego zaangażowane w działalność dydaktyczną, jak i korzystanie online poprzez należącą do danej placówki edukacyjnej bezpieczną sieć elektroniczną, do której dostęp powinien być chroniony, w szczególności przez procedury uwierzytelniania. Wyjątek lub ograniczenie powinny być rozumiane w taki sposób, że w kontekście ilustrowania nauczania obejmują szczególne potrzeby osób niepełnosprawnych w zakresie dostępności.

Poprawka    14

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 17

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(17)  W niektórych państwach członkowskich, w oparciu o wyjątek przewidziany w dyrektywie 2001/29/WE lub o umowy licencyjne dotyczące dalszych zastosowań, w celu ułatwienia korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w celach edukacyjnych wprowadzono inne rozwiązania. Rozwiązania te zazwyczaj opracowywano w taki sposób, aby uwzględnić potrzeby placówek edukacyjnych i różnych poziomów kształcenia. Choć harmonizacja zakresu nowego obowiązkowego wyjątku lub ograniczenia w odniesieniu do cyfrowych sposobów korzystania oraz transgranicznej działalności dydaktycznej jest niezbędna, to sposoby wdrożenia mogą różnić się w poszczególnych państwach członkowskich w stopniu, który nie utrudniałby skutecznego stosowania wyjątku, ograniczenia lub korzystania transgranicznego. Takie podejście powinno umożliwić państwom członkowskim korzystanie z dotychczasowych rozwiązań wprowadzonych na szczeblu krajowym. W szczególności państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o uzależnieniu stosowania wyjątku lub ograniczenia, całkowicie lub częściowo, od dostępności odpowiednich licencji obejmujących co najmniej te same sposoby korzystania, na które zezwala wyjątek. Taki mechanizm umożliwiłby np. przyznanie pierwszeństwa licencjom na materiały przeznaczone przede wszystkim na rynek edukacyjny. Aby uniknąć sytuacji, w której taki mechanizm prowadzi do niepewności prawa lub obciążeń administracyjnych dla placówek edukacyjnych, państwa członkowskie stosujące to podejście powinny podjąć konkretne środki, aby zapewnić łatwy dostęp do systemów licencjonowania umożliwiających cyfrowe sposoby korzystania z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w celu zilustrowania nauczania oraz zagwarantować, że placówki edukacyjne są świadome istnienia takich systemów licencjonowania.

(17)  W niektórych państwach członkowskich, w oparciu o wyjątek przewidziany w dyrektywie 2001/29/WE lub o rozszerzone zbiorowe umowy licencyjne, w celu ułatwienia korzystania z przynajmniej niewielkich części lub fragmentów utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w celach edukacyjnych wprowadzono inne rozwiązania. Rozwiązania te zazwyczaj opracowywano w taki sposób, aby uwzględnić ograniczenia wynikające z zamkniętego wykazu dobrowolnych wyjątków na poziomie UE, potrzeby placówek edukacyjnych i różnych poziomów kształcenia. Choć harmonizacja zakresu nowego obowiązkowego wyjątku lub ograniczenia korzystania offline i online, a szczególnie transgranicznej działalności dydaktycznej jest niezbędna, to sposoby wdrożenia mogą różnić się w poszczególnych państwach członkowskich w stopniu, który nie utrudniałby skutecznego stosowania wyjątku, ograniczenia lub korzystania transgranicznego. Takie podejście powinno umożliwić państwom członkowskim korzystanie z dotychczasowych rozwiązań wprowadzonych na szczeblu krajowym. W szczególności państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o uzależnieniu stosowania wyjątku lub ograniczenia, całkowicie lub częściowo, od dostępności odpowiednich licencji obejmujących co najmniej te same sposoby korzystania, na które zezwala wyjątek. Wszelkie inne mechanizmy kompensacyjne powinny być ograniczone do przypadków, gdy istnieje ryzyko bezzasadnego naruszenia uzasadnionych interesów podmiotów praw. W takich przypadkach państwa członkowskie powinny mieć możliwość wymagania rekompensaty za korzystanie na podstawie tego wyjątku. Taki mechanizm umożliwiłby np. przyznanie pierwszeństwa licencjom na materiały przeznaczone przede wszystkim na rynek edukacyjny. Aby uniknąć sytuacji, w której taki mechanizm prowadzi do niepewności prawa lub obciążeń administracyjnych dla placówek edukacyjnych, państwa członkowskie stosujące to podejście powinny podjąć konkretne środki, aby zapewnić łatwy dostęp do systemów licencjonowania umożliwiających cyfrowe sposoby korzystania z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w celu zilustrowania nauczania i przystępność tych systemów, z uwzględnieniem wszystkich sposobów korzystania dopuszczonych w ramach wyjątku, oraz zagwarantować, że placówki edukacyjne są świadome istnienia takich systemów licencjonowania.

Poprawka    15

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 18

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(18)  Czynność zachowania może wymagać zwielokrotnienia utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną znajdującego się w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego i w związku z tym – uzyskania zezwolenia od właściwych podmiotów praw. Instytucje dziedzictwa kulturowego działają na rzecz zachowania swoich zbiorów dla przyszłych pokoleń. Technologie cyfrowe oferują nowe sposoby zachowania dziedzictwa znajdującego się w ich zbiorach, stawiają jednak również nowe wyzwania. W związku z tymi nowymi wyzwaniami, aby umożliwić czynności zachowywania, konieczne jest dostosowanie obecnych ram prawnych poprzez wprowadzenie obowiązkowego wyjątku od prawa do zwielokrotniania.

(18)  Czynność zachowania może wymagać zwielokrotnienia utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną znajdującego się w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego i w związku z tym – uzyskania zezwolenia od właściwych podmiotów praw. Instytucje dziedzictwa kulturowego działają na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego dla przyszłych pokoleń. Technologie cyfrowe oferują nowe sposoby zachowania dziedzictwa znajdującego się w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego, stawiają jednak również nowe wyzwania. Jednym z takich wyzwań jest systematyczne gromadzenie i zachowanie utworów, które nie zostały pierwotnie opublikowane za pomocą tradycyjnych rozwiązań analogowych, lecz mają pierwotnie formę cyfrową (tzw. utwory powstałe w formacie cyfrowym). Chociaż wydawcy w państwach członkowskich mają zazwyczaj obowiązek przekazywania egzemplarza referencyjnego każdego opublikowanego utworu niektórym instytucjom dziedzictwa kulturowego do celów archiwizacji, taki obowiązek nie dotyczy często utworów powstałych w formacie cyfrowym. Jeżeli autorzy lub wydawcy nie przekazują egzemplarza referencyjnego utworów powstałych w formacie cyfrowym, instytucje dziedzictwa kulturowego powinny mieć możliwość zwielokrotnienia utworów powstałych w formacie cyfrowym z własnej inicjatywy, jeżeli są ogólnie dostępne w internecie, w celu dodania ich do swoich stałych zbiorów. Instytucje dziedzictwa kulturowego dokonują też zwielokrotnień na użytek wewnętrzny do wielu różnych celów, w tym związanych z ubezpieczeniem, weryfikacją praw i użyczaniem. W związku z tymi ewentualnymi nowymi wyzwaniami konieczne jest dostosowanie obecnych ram prawnych poprzez wprowadzenie obowiązkowego wyjątku od prawa do zwielokrotniania.

Poprawka    16

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 21

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(21)  Do celów niniejszej dyrektywy należy uznać, że utwory i inne przedmioty objęte ochroną znajdują się na stałe w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego, jeżeli kopie są własnością instytucji dziedzictwa kulturowego lub znajdują się trwale w jej posiadaniu, np. w wyniku przeniesienia własności lub umów licencyjnych.

(21)  Do celów niniejszej dyrektywy należy uznać, że utwory i inne przedmioty objęte ochroną znajdują się na stałe w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego, jeżeli kopie są własnością instytucji dziedzictwa kulturowego bądź placówki edukacyjnej, są przedmiotem długoterminowego użyczenia lub znajdują się trwale w ich posiadaniu, np. w wyniku przeniesienia własności lub umów licencyjnych.

Poprawka    17

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 31

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(31)  Wolna i pluralistyczna prasa jest niezbędna do zapewnienia wysokiej jakości dziennikarstwa i dostępu obywateli do informacji. Wnosi ona zasadniczy wkład w debatę publiczną i prawidłowe funkcjonowanie demokratycznego społeczeństwa. W fazie przechodzenia od druku do publikacji cyfrowych wydawcy publikacji prasowych mają trudności z udzielaniem licencji na internetowe korzystanie ze swoich publikacji oraz z osiągnięciem zwrotu z inwestycji. W przypadku gdy wydawców publikacji prasowych nie uznaje się za podmioty praw, udzielanie licencji i egzekwowania praw autorskich w otoczeniu cyfrowym jest często skomplikowane i nieefektywne.

(31)  Wolna i pluralistyczna prasa jest niezbędna do zapewnienia wysokiej jakości dziennikarstwa i dostępu obywateli do informacji. Wnosi ona zasadniczy wkład w debatę publiczną i prawidłowe funkcjonowanie demokratycznego społeczeństwa. W fazie przechodzenia od druku do publikacji cyfrowych wydawcy publikacji prasowych zainwestowali znaczne środki w digitalizację treści i wciąż mają trudności z udzielaniem licencji na internetowe korzystanie ze swoich publikacji oraz z osiągnięciem zwrotu z inwestycji. Dzieje się tak dlatego, że niektóre agregatory wiadomości i wyszukiwarki wykorzystują treść wydawców publikacji prasowych bez zawarcia umów licencyjnych i uczciwego wynagradzania tychże wydawców. Platformy cyfrowe, takie jak nowe agregatory i wyszukiwarki, rozwinęły działalność, bazując na inwestowaniu wydawców publikacji prasowych w tworzenie treści bez przyczyniania się do ich powstania. Wiąże się to z poważnym zagrożeniem dla zatrudnienia i uczciwego wynagradzania dziennikarzy i pluralizmu mediów w przyszłości. W przypadku gdy wydawców publikacji prasowych nie uznaje się za podmioty praw, udzielanie licencji i egzekwowania praw autorskich w otoczeniu cyfrowym jest często skomplikowane i nieefektywne.

Poprawka     18

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 32

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(32)  Należy uznać organizacyjny i finansowy wkład, jaki wnoszą w produkcję publikacji prasowych wydawcy, i stworzyć dla nich zachęty, aby zapewnić stabilność branży wydawniczej. Należy zatem przewidzieć na poziomie unijnym zharmonizowaną ochronę prawną publikacji prasowych w odniesieniu do korzystania cyfrowego. Taką ochronę należy skutecznie zagwarantować poprzez wprowadzenie w prawie Unii praw pokrewnych do praw autorskich, dotyczących zwielokrotniania i podawania do publicznej wiadomości publikacji prasowych w zakresie korzystania cyfrowego.

(32)  Należy uznać organizacyjny i finansowy wkład, jaki wnoszą w produkcję publikacji prasowych wydawcy, i stworzyć dla nich zachęty, aby zapewnić stabilność branży wydawniczej. Należy zatem przewidzieć na poziomie unijnym zharmonizowaną ochronę prawną publikacji prasowych w odniesieniu do korzystania cyfrowego. Taką ochronę należy skutecznie zagwarantować poprzez wprowadzenie w prawie Unii praw pokrewnych do praw autorskich, dotyczących zwielokrotniania i podawania do publicznej wiadomości publikacji prasowych w zakresie korzystania drukowanego i cyfrowego.

Uzasadnienie

Ponieważ wydawcy inwestują zarówno w format drukowany, jak i cyfrowy, ich prawo powinno odzwierciedlać tę rzeczywistość, ponieważ dzieje się tak w przypadku innych podmiotów tworzących treści na mocy aktualnej dyrektywy 2001/29/WE.

Poprawka     19

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 33

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(33)  Do celów niniejszej dyrektywy należy zdefiniować pojęcie publikacji prasowej w taki sposób, aby obejmowało ono wyłącznie publikacje dziennikarskie publikowane przez usługodawcę, okresowo lub regularnie aktualizowane na wszelkich nośnikach, w celu informowania lub dostarczenia rozrywki. Publikacje takie mogą obejmować np. gazety codzienne, tygodniki i miesięczniki o tematyce ogólnej lub specjalistycznej oraz internetowe serwisy informacyjne. Publikacje periodyczne, które są publikowane do celów naukowych lub akademickich, takie jak czasopisma naukowe, nie powinny być objęte ochroną udzielaną publikacjom prasowym zgodnie z niniejszą dyrektywą. Ochrona ta nie obejmuje czynności linkowania, która nie stanowi publicznego udostępnienia.

(33)  Do celów niniejszej dyrektywy należy zdefiniować pojęcie publikacji prasowej w taki sposób, aby obejmowało ono wyłącznie publikacje dziennikarskie publikowane przez usługodawcę, okresowo lub regularnie aktualizowane na wszelkich nośnikach, w celu informowania lub dostarczenia rozrywki. Publikacje takie mogą obejmować np. gazety codzienne, tygodniki i miesięczniki o tematyce ogólnej lub specjalistycznej oraz internetowe serwisy informacyjne. Publikacje periodyczne, które są publikowane do celów naukowych lub akademickich, takie jak czasopisma naukowe, nie powinny być objęte ochroną udzielaną publikacjom prasowym zgodnie z niniejszą dyrektywą. Ochrona ta nie obejmuje czynności komputerowych systemów referencjonowania lub indeksowania, takich jak linkowanie.

Poprawka     20

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 34

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(34)  Prawa przyznane wydawcom publikacji prasowych zgodnie z niniejszą dyrektywą powinny mieć ten sam zakres co prawa do zwielokrotniania i publicznego udostępniania, o których mowa w dyrektywie 2001/29/WE, w zakresie, w jakim dotyczy to korzystania cyfrowego. Wydawcy powinni również podlegać tym samym przepisom dotyczącym wyjątków i ograniczeń, które mają zastosowanie do praw przewidzianych w dyrektywie 2001/29/WE, w tym przepisom dotyczącym wyjątku obejmującego cytowanie do celów takich jak słowa krytyki lub recenzji przewidzianym w art. 5 ust. 3 lit. d) tej dyrektywy.

(34)  Prawa przyznane wydawcom publikacji prasowych zgodnie z niniejszą dyrektywą powinny mieć ten sam zakres co prawa do zwielokrotniania i publicznego udostępniania, o których mowa w dyrektywie 2001/29/WE, jak również prawa do najmu, użyczenia i rozpowszechniania przewidziane w dyrektywie 2006/115/WE. Wydawcy powinni również podlegać tym samym przepisom dotyczącym wyjątków i ograniczeń, które mają zastosowanie do praw przewidzianych w dyrektywie 2001/29/WE, w tym przepisom dotyczącym wyjątku obejmującego cytowanie do celów takich jak słowa krytyki lub recenzji przewidzianym w art. 5 ust. 3 lit. d) tej dyrektywy.

Poprawka     21

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 36

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(36)  Wydawcy, w tym wydawcy publikacji prasowych, książek lub publikacji naukowych, często działają w oparciu o przeniesienie praw autorskich w drodze umowy lub przepisów ustawowych. W tym kontekście wydawcy dokonują inwestycji w celu eksploatacji utworów znajdujących się w swoich publikacjach i w niektórych przypadkach mogą zostać pozbawieni przychodów, jeżeli korzystanie z takich utworów odbywa się na podstawie wyjątków lub ograniczeń, np. dotyczących kopiowania na użytek prywatny i opłat reprograficznych. W wielu państwach członkowskich rekompensata za korzystanie w ramach tych wyjątków jest dzielona między autorów a wydawców. W celu uwzględnienia tej sytuacji i zwiększenia pewności prawa dla wszystkich zainteresowanych stron, państwa członkowskie powinny mieć możliwość określenia, że jeżeli autor przekazuje swoje prawa lub udziela na nie licencji lub w inny sposób wnosi wkład w postaci swoich utworów do publikacji oraz istnieją systemy służące do zrekompensowania szkód spowodowanych przez wyjątek lub ograniczenie, to wydawcy są uprawnieni do żądania udziału w takiej rekompensacie, a obciążenie wynikające z obowiązku uzasadnienia tego żądania przez wydawcę nie powinno wykraczać poza to, co jest wymagane w ramach obowiązującego systemu.

(36)  Wydawcy, w tym wydawcy publikacji prasowych, książek lub publikacji naukowych, często działają w oparciu o przeniesienie praw autorskich w drodze umowy lub przepisów ustawowych. W tym kontekście wydawcy dokonują inwestycji w celu eksploatacji utworów znajdujących się w swoich publikacjach i w niektórych przypadkach mogą zostać pozbawieni przychodów, jeżeli korzystanie z takich utworów odbywa się na podstawie wyjątków lub ograniczeń, np. dotyczących kopiowania na użytek prywatny i opłat reprograficznych. W wielu państwach członkowskich rekompensata za korzystanie w ramach tych wyjątków jest dzielona między autorów a wydawców. W celu uwzględnienia tej sytuacji i zwiększenia pewności prawa dla wszystkich zainteresowanych stron, państwa członkowskie powinny określić, że jeżeli autor przekazuje swoje prawa lub udziela na nie licencji lub w inny sposób wnosi wkład w postaci swoich utworów do publikacji oraz istnieją systemy służące do zrekompensowania szkód spowodowanych przez wyjątek lub ograniczenie, to wydawcy są uprawnieni do żądania udziału w takiej rekompensacie, a obciążenie wynikające z obowiązku uzasadnienia tego żądania przez wydawcę nie powinno wykraczać poza to, co jest wymagane w ramach obowiązującego systemu.

Poprawka    22

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 37

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(37)  W ostatnich latach funkcjonowanie rynku treści online stało się bardziej złożone. Internetowe usługi zapewniania dostępu do treści chronionych prawem autorskim zamieszczanych przez użytkowników bez udziału podmiotów praw rozwinęły się i stały się głównym źródłem dostępu do treści online. Ma to wpływ na możliwości ustalenia przez podmioty praw, czy ktoś korzysta z ich utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, a jeśli tak, to na jakich warunkach, a także na możliwości uzyskania przez nich odpowiedniego wynagrodzenia.

(37)  W wyniku rozwoju technologii cyfrowych pojawiły się nowe modele biznesowe, zwiększyła się też rola internetu jako głównego rynku rozpowszechniania treści chronionych prawem autorskim. Na przestrzeni lat internetowe usługi umożliwiające użytkownikom zamieszczanie utworów i udostępnianie ich odbiorcom rozwinęły się i stały się istotnym źródłem dostępu do treści online, umożliwiając różnorodność i łatwy dostęp do treści, ale także niosąc ze sobą wyzwania, gdy treści chronione prawem autorskim są zamieszczane bez uprzedniej zgody podmiotów praw.

Poprawka    23

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 37 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(37a) Obecnie treści kreatywne konsumuje się na nieznaną dotychczas skalę. Ułatwiają to platformy internetowe i usługi agregacji. Są one sposobem zapewnienia szerszego dostępu do dzieł kultury i pracy twórczej oraz oferują sektorowi kultury i sektorowi kreatywnemu duże możliwości rozwijania nowych modeli biznesowych. Równocześnie artyści i autorzy mają trudności, by uzyskać porównywalny wzrost dochodów w związku z tym wzrostem konsumpcji. Za jeden z powodów takiego stanu rzeczy można uznać braku jasności co do statusu tych usług internetowych w świetle prawa regulującego handel elektroniczny. Należy rozważyć, jak proces ten mógłby funkcjonować dzięki większej pewności prawa i poszanowaniu wszystkich zainteresowanych stron, w tym artystów i użytkowników, przy czym ważne, aby zapewnić przejrzystość i równe warunki działania. Komisja powinna opracować wytyczne dotyczące wdrażania ram odpowiedzialności pośredników, aby umożliwić platformom internetowym wywiązywanie się z obowiązków i przestrzeganie przepisów dotyczących odpowiedzialności, a także aby zwiększyć pewność prawa i zaufanie użytkowników.

Poprawka    24

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 38 – akapit 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Jeżeli dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego przechowują i udostępniają odbiorcom utwory chronione prawem autorskim lub inne przedmioty objęte ochroną zamieszczane przez swoich użytkowników, wykraczając tym samym poza zwykłe dostarczenie urządzeń oraz dokonując czynności publicznego udostępniania utworu, zobowiązani do zawierania umów licencyjnych z podmiotami praw autorskich, chyba że kwalifikują się do zwolnienia od odpowiedzialności, o którym mowa w art. 14 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/31/WE34.

Jeżeli dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego oferują użytkownikom usługę polegającą na przechowywaniu treści i zapewnianiu publicznego dostępu do treści oraz jeżeli działania takie stanowią czynność publicznego udostępniania i nie mają charakteru wyłącznie technicznego, automatycznego i pasywnego, powinni być zobowiązani do zawierania umów licencyjnych z podmiotami praw w odniesieniu do utworów lub innych przedmiotów chronionych prawem autorskim, chyba że kwalifikują się do zwolnień od odpowiedzialności, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/31/WE34.

__________________

__________________

34 Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1–16).

34 Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1–16).

Poprawka    25

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 38 – akapit 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W odniesieniu do art. 14 należy sprawdzić, czy dostawca usług odgrywa aktywną rolę, w tym przez zoptymalizowanie sposobu prezentacji zamieszczonych utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną lub przez ich promowanie, bez względu na rodzaj środków wykorzystanych do tego celu.

skreśla się

Poprawka    26

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 38 – akapit 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Aby zapewnić funkcjonowanie każdej umowy licencyjnej, dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do dużej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników powinni przyjąć odpowiednie i proporcjonalne środki zapewniające ochronę utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, takie jak stosowanie skutecznych technologii. Obowiązek ten powinien mieć także zastosowanie w przypadku, gdy dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego kwalifikują się do zwolnienia od odpowiedzialności przewidzianego w art. 14 dyrektywy 2000/31/WE.

Aby zapewnić funkcjonowanie każdej umowy licencyjnej, dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego, którzy aktywnie i bezpośrednio uczestniczą w umożliwianiu użytkownikom zamieszczania i udostępniania utworów oraz ich popularyzowania utworów wśród odbiorców, powinni przyjąć odpowiednie i proporcjonalne środki zapewniające ochronę utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną. Takie środki powinny być zgodne z Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej i nie powinny nakładać na dostawców usług społeczeństwa informacyjnego ogólnego obowiązku monitorowania informacji przekazywanych lub przechowywanych przez nich zgodnie z art. 15 dyrektywy 2000/31/WE.

Poprawka    27

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 38 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(38a) Dla wdrożenia takich środków zasadnicze znaczenie ma współpraca między dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego. Podmioty praw powinny dokładnie wskazywać dostawcom usług społeczeństwa informacyjnego utwory lub inne przedmioty objęte ochroną, co do których twierdzą, iż posiadają prawa autorskie. Podmioty praw powinny zachowywać odpowiedzialność za roszczenia strony trzecich związane z wykorzystaniem utworów, które strony te uznałyby za własne, w ramach wykonywania wszelkich umów zawartych z dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego.

Poprawka    28

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 39

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(39)  Funkcjonowanie technologii, takich jak technologie rozpoznawania treści, wymaga współpracy między dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego, polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do dużej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników, a podmiotami praw. W takim przypadku podmioty praw powinny zapewnić niezbędne dane umożliwiające identyfikację ich treści, a usługi powinny zapewniać podmiotom praw przejrzystość w odniesieniu do stosowanych technologii, aby umożliwić ocenę ich adekwatności. Usługi powinny w szczególności zapewniać podmiotom praw informacje o rodzaju stosowanych technologii, sposobie ich stosowania i wskaźniku skuteczności w zakresie rozpoznawania treści należących do podmiotów praw. Technologie te powinny również umożliwić podmiotom praw uzyskiwanie od podmiotów świadczących usługi społeczeństwa informacyjnego danych na temat korzystania z treści objętych umową.

skreśla się

Poprawka    29

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 40

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(40)  Niektórym podmiotom praw, takim jak autorzy i wykonawcy, potrzebne są informacje umożliwiające ocenę wartości rynkowej należących do nich praw, które są zharmonizowane na podstawie prawa Unii. Jest to szczególnie ważne w momencie, gdy podmioty praw udzielają licencji lub przenoszą prawa w zamian za wynagrodzenie. Ponieważ wynikająca z umów pozycja twórców i wykonawców udzielających licencji lub przenoszących swoje prawa jest zazwyczaj słabsza, potrzebują oni informacji do stałej oceny wartości rynkowej swoich praw w stosunku do wynagrodzenia otrzymywanego z licencji lub przeniesienia praw, jednak często stykają się z brakiem przejrzystości. W związku z tym wymiana stosownych informacji przez ich kontrahentów lub ich następców prawnych jest ważna dla przejrzystości i równowagi w systemie, który reguluje wynagrodzenie autorów i wykonawców.

(40)  Niektórym podmiotom praw, takim jak autorzy i wykonawcy, potrzebne są informacje umożliwiające ocenę wartości rynkowej należących do nich praw, które są zharmonizowane na podstawie prawa Unii. Jest to szczególnie ważne w momencie, gdy podmioty praw udzielają licencji lub przenoszą prawa w zamian za wynagrodzenie. Ponieważ wynikająca z umów pozycja twórców i wykonawców udzielających licencji lub przenoszących swoje prawa jest słabsza, potrzebują oni precyzyjnych informacji do stałej oceny wartości rynkowej swoich praw w stosunku do wynagrodzenia otrzymywanego z licencji lub przeniesienia praw, jednak często stykają się z brakiem przejrzystości. W związku z tym regularna wymiana stosownych informacji przez ich bezpośrednich kontrahentów lub ich następców prawnych jest ważna dla przejrzystości i równowagi w systemie, który reguluje wynagrodzenie autorów i wykonawców. Obowiązek sprawozdawczy i obowiązek zachowania przejrzystości powinien towarzyszyć utworowi we wszystkich formach wykorzystania go i w wymiarze transgranicznym.

Poprawka    30

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 41

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(41)  Przy wdrażaniu wymogów w zakresie przejrzystości należy wziąć pod uwagę specyfikę treści i praw autorów i wykonawców w poszczególnych sektorach. Państwa członkowskie powinny konsultować się ze wszystkimi stosownymi zainteresowanymi stronami, co pozwoli na określenie wymogów dla poszczególnych sektorów. W celu osiągnięcia porozumienia między zainteresowanymi stronami w zakresie przejrzystości należy również wziąć pod uwagę możliwość zastosowania negocjacji zbiorowych. Aby umożliwić dostosowanie obecnych praktyk w zakresie sprawozdawczości do wymogów przejrzystości, należy przewidzieć okres przejściowy. Wymogi dotyczące przejrzystości nie muszą mieć zastosowania do umów zawartych z organizacjami zbiorowego zarządzania, które podlegają już wymogom przejrzystości na podstawie dyrektywy 2014/26/UE.

(41)  Przy wdrażaniu wymogów w zakresie przejrzystości należy wziąć pod uwagę specyfikę treści i praw autorów i wykonawców w poszczególnych sektorach, a także znaczenie wkładu autorów i wykonawców do całości utworu lub wykonania. Państwa członkowskie powinny konsultować się ze wszystkimi stosownymi zainteresowanymi stronami, co pozwoli pomóc w określeniu wymogów dla poszczególnych sektorów, a także standardowych oświadczeń i procedur sprawozdawczych. W celu osiągnięcia porozumienia między zainteresowanymi stronami w zakresie przejrzystości należy również wziąć pod uwagę możliwość zastosowania negocjacji zbiorowych. Aby umożliwić dostosowanie obecnych praktyk w zakresie sprawozdawczości do wymogów przejrzystości, należy przewidzieć okres przejściowy. Wymogi dotyczące przejrzystości nie muszą mieć zastosowania do umów zawartych z organizacjami zbiorowego zarządzania, o ile w pełni równoważne wymogi przejrzystości istnieją na podstawie dyrektywy 2014/26/UE.

Poprawka    31

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 42

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(42)  Niektóre zharmonizowane na poziomie Unii umowy o eksploatację praw są zawierane na długie okresy i oferują autorom i wykonawcom niewiele możliwości ich renegocjowania z kontrahentami lub ich następcami prawnymi. W związku z tym, bez uszczerbku dla przepisów mających zastosowanie do umów zawieranych w państwach członkowskich, należy wprowadzić mechanizm dostosowania wynagrodzeń w przypadkach, gdy wynagrodzenie pierwotnie uzgodnione na podstawie licencji lub przeniesienia praw jest nieproporcjonalnie niskie w stosunku do dochodów oraz korzyści płynących z korzystania z utworu lub utrwalenia wykonania, również w świetle wymogu przejrzystości wprowadzanego w niniejszej dyrektywie. Ocena sytuacji powinna uwzględniać szczególne okoliczności każdego przypadku, jak również specyfikę i praktyki stosowane w różnych sektorach w zależności od treści. W przypadku gdy strony nie osiągną porozumienia w sprawie dostosowania wynagrodzenia, autor lub wykonawca powinien mieć prawo wystąpienia z roszczeniem do sądu lub innego właściwego organu.

(42)  Większość zharmonizowanych na poziomie Unii umów o eksploatację praw jest zawierana na długie okresy i oferuje autorom i wykonawcom niewiele możliwości ich renegocjowania z kontrahentami lub ich następcami prawnymi. W związku z tym, z zastrzeżeniem przepisów mających zastosowanie do umów zawieranych w państwach członkowskich, należy wprowadzić mechanizm dostosowania wynagrodzeń w przypadkach nieprzewidywanego sukcesu, gdy wynagrodzenie pierwotnie uzgodnione na podstawie licencji lub przeniesienia praw jest nieproporcjonalnie niskie w stosunku do pośrednich i bezpośrednich przychodów i zysków netto płynących z korzystania z utworu lub utrwalenia wykonania, również w świetle wymogu przejrzystości wprowadzanego w niniejszej dyrektywie. Ocena sytuacji powinna uwzględniać szczególne okoliczności każdego przypadku, jak również specyfikę i praktyki stosowane w różnych sektorach w zależności od treści. Przy ocenie nieproporcjonalnego charakteru należy wziąć pod uwagę odpowiednie okoliczności w każdym przypadku, w tym charakter i znaczenie wkładu autora lub wykonawcy w cały utwór lub wykonanie. W przypadku gdy strony nie osiągną porozumienia w sprawie dostosowania wynagrodzenia, autor lub wykonawca powinien mieć prawo wystąpienia z roszczeniem do sądu lub innego właściwego organu.

Poprawka    32

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 43

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(43)  Autorzy i wykonawcy często niechętnie dochodzą swoich praw wobec kontrahentów na drodze sądowej. Państwa członkowskie powinny zatem ustanowić procedurę alternatywnego rozwiązywania sporów dotyczących roszczeń związanych z obowiązkami w zakresie przejrzystości i mechanizmu dostosowania umów.

(43)  Autorzy i wykonawcy często niechętnie dochodzą swoich praw lub nie są w stanie dochodzić swoich praw wobec kontrahentów na drodze sądowej. Państwa członkowskie powinny zatem ustanowić skuteczną procedurę alternatywnego rozwiązywania sporów dotyczących roszczeń związanych z obowiązkami w zakresie przejrzystości i mechanizmu dostosowania umów. Możliwe powinno być również uzgodnienie rozwiązania dotyczącego rozstrzygania sporów w układach zbiorowych.

Poprawka    33

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 6, niniejsza dyrektywa nie narusza zasad ustanowionych w dyrektywach obowiązujących obecnie w tym obszarze, w szczególności w dyrektywach 96/9/WE, 2001/29/WE, 2006/115/WE, 2009/24/WE, 2012/28/UE i 2014/26/UE, i nie ma na te zasady żadnego wpływu.

2.  Z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 6, niniejsza dyrektywa nie narusza zasad ustanowionych w dyrektywach obowiązujących obecnie w tym obszarze, w szczególności w dyrektywach 96/9/WE, 2000/31/WE, 2001/29/WE, 2006/115/WE, 2009/24/WE, 2012/28/UE i 2014/26/UE, i nie ma na te zasady żadnego wpływu.

Poprawka    34

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(1a)  „placówka edukacyjna” oznacza szkołę, szkołę pomaturalną, uniwersytet lub jakąkolwiek inną organizację, której głównym celem jest świadczenie usług edukacyjnych:

 

a)  na zasadach niekomercyjnych lub poprzez ponowne inwestowanie całości zysków w świadczone usługi; lub

 

b)  zgodnie z uznaną przez dane państwo członkowskie misją realizowania interesu publicznego.

Poprawka    35

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(2)   „eksploracja tekstów i danych” oznacza każdą technikę zautomatyzowanej analizy służącą do analizowania tekstów i danych w postaci cyfrowej w celu wygenerowania informacji takich jak wzorce, tendencje i korelacje;

(2)  „eksploracja tekstów i danych” oznacza każdą zautomatyzowaną technikę analityczną lub obliczeniową służącą do analizowania tekstów i danych lub innych przedmiotów objętych ochroną w postaci cyfrowej w celu wygenerowania informacji obejmujących m.in. wzorce, tendencje i korelacje;

Poprawka    36

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3)  „instytucja dziedzictwa kulturowego” oznacza ogólnodostępną bibliotekę lub muzeum, archiwum lub instytucję dziedzictwa filmowego lub instytucję dziedzictwa dźwiękowego;

(3)  „instytucja dziedzictwa kulturowego” oznacza ogólnodostępną bibliotekę, muzeum lub galerię, placówkę edukacyjną, archiwum lub instytucję dziedzictwa filmowego bądź dźwiękowego lub nadawcę publicznego;

Poprawka    37

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(3a) „treści tworzone przez użytkowników” oznaczają obraz, ciąg ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez dźwięku, fonogram, tekst, oprogramowanie, dane bądź kombinację powyższych, zamieszczane w serwisach internetowych przez użytkowników;

Poprawka    38

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(4)  „publikacja prasowa” oznacza utrwalenie zbioru utworów literackich o charakterze dziennikarskim, które może także obejmować inne utwory lub przedmioty objęte ochroną, i które stanowi odrębną całość w ramach periodycznej lub regularnie aktualizowanej pod jednym tytułem publikacji, takiej jak gazeta lub czasopismo o tematyce ogólnej lub specjalistycznej, w celu dostarczenia informacji dotyczących wiadomości lub innej tematyki i publikowane w dowolnym medium z inicjatywy dostawcy usług, na jego odpowiedzialność i pod jego kontrolą.

skreśla się

Poprawka    39

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 4 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(4a)  „utwór niedostępny w obrocie handlowym” oznacza utwór lub inny przedmiot objęty ochroną, który nie jest dostępny publicznie za pośrednictwem zwykłych kanałów handlowych; utwory niedostępne w obrocie handlowym obejmują zarówno utwory, które były wcześniej dostępne w obrocie handlowym, jak i utwory, które nigdy nie były dostępne w obrocie handlowym.

Poprawka    40

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Państwa członkowskie przewidują wyjątek od praw przewidzianych w art. 2 dyrektywy 2001/29/WE, w art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE oraz w art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy w odniesieniu do zwielokrotnień i pobrań dokonywanych przez instytucje badawcze w celu przeprowadzenia eksploracji tekstów i danych na utworach lub innych przedmiotach objętych ochroną, do których mają legalny dostęp, do celów badań naukowych.

1.  Państwa członkowskie przewidują wyjątek od praw przewidzianych w art. 2 dyrektywy 2001/29/WE, w art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 dyrektywy 2009/24/WE oraz w art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy w odniesieniu do zwielokrotnień i pobrań dokonywanych przez instytucje badawcze i instytucje dziedzictwa kulturowego w celu przeprowadzenia eksploracji tekstów i danych na utworach lub innych przedmiotach objętych ochroną, do których nabyły dostęp lub mają legalnie nabyty dostęp, do celów badań naukowych.

Poprawka    41

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Każde postanowienie umowne sprzeczne z wyjątkiem przewidzianym w ust. 1 jest bezskuteczne.

2.  Każde postanowienie umowne lub ochrona techniczna sprzeczne z wyjątkiem przewidzianym w ust. 1 jest bezskuteczne.

Poprawka     42

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  Podmioty praw mają prawo stosować środki zapewniające bezpieczeństwo i integralność sieci i baz danych, w których utwory lub inne przedmioty objęte ochroną są przechowywane. Środki te nie wykraczają poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

3.  Podmioty praw mają prawo stosować ukierunkowane, proporcjonalne, uzasadnione i niedyskryminacyjne środki zapewniające bezpieczeństwo i integralność sieci i baz danych, w których utwory lub inne przedmioty objęte ochroną są przechowywane. Środki te są uzasadnione i skuteczne, nie wykraczają poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu, ani niepotrzebnie nie utrudniają eksploracji tekstów i danych.

Poprawka     43

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4.  Państwa członkowskie zachęcają podmioty praw i instytucje badawcze do zdefiniowania wspólnie uzgodnionych najlepszych praktyk dotyczących stosowania środków, o których mowa w ust. 3.

4.  Komisja – we współpracy z państwami członkowskimi – zachęca podmioty praw i instytucje badawcze do zdefiniowania wspólnie uzgodnionych najlepszych praktyk dotyczących stosowania środków, o których mowa w ust. 3.

Poprawka    44

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – nagłówek

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w cyfrowej i transgranicznej działalności dydaktycznej

Korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w działaniach związanych z nauczaniem i kształceniem

Poprawka    45

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 1 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Państwa członkowskie przewidują wyjątek lub ograniczenie dotyczące praw przewidzianych w art. 2 i 3 dyrektywy 2001/29/WE, art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 dyrektywy 2009/24/WE oraz art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy, aby umożliwić cyfrowe korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną wyłącznie w celu zilustrowania nauczania, w zakresie uzasadnionym przez niekomercyjny cel, który ma zostać osiągnięty, pod warunkiem że korzystanie to:

1.  Państwa członkowskie przewidują wyjątek lub ograniczenie dotyczące praw przewidzianych w art. 2 i 3 dyrektywy 2001/29/WE, art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 dyrektywy 2009/24/WE oraz art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy, aby umożliwić cyfrowe korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną wyłącznie w celu zilustrowania nauczania, kształcenia lub badań naukowych, w zakresie uzasadnionym przez niekomercyjny cel, który ma zostać osiągnięty, pod warunkiem że korzystanie to:

Poprawka    46

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 1 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a)  odbywa się na terenie placówki edukacyjnej lub za pośrednictwem bezpiecznej sieci elektronicznej dostępnej wyłącznie dla uczniów lub studentów i pracowników dydaktycznych danej placówki edukacyjnej;

a)  odbywa się na terenie placówki edukacyjnej lub innych obiektów, takich jak instytucje dziedzictwa kulturowego, zaangażowanych w nauczanie lub za pośrednictwem bezpiecznej sieci elektronicznej dostępnej wyłącznie dla uczniów lub studentów i pracowników dydaktycznych danej placówki edukacyjnej lub zarejestrowanych członków instytucji dziedzictwa kulturowego zaangażowanych w kształcenie pozaformalne lub nieformalne;

Poprawka    47

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a.  Każde postanowienie umowne sprzeczne z wyjątkiem określonym w ust. 1 jest bezskuteczne.

Poprawka    48

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Państwa członkowskie mogą przewidzieć, że wyjątek przyjęty na podstawie ust. 1 nie ma zastosowania ogólnie lub w odniesieniu do szczególnych rodzajów utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, w zakresie, w jakim odpowiednie licencje uprawniające do czynności określonych w ust. 1 są łatwo dostępne na rynku.

2.  Państwa członkowskie mogą przewidzieć, że wyjątek przyjęty na podstawie ust. 1 nie ma zastosowania ogólnie lub w odniesieniu do szczególnych rodzajów utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, o ile odpowiednie rozszerzone zbiorowe umowy licencyjne uprawniające do czynności określonych w ust. 1 są osiągalne i łatwo dostępne na rynku.

Państwa członkowskie korzystające z przepisu zawartego w akapicie pierwszym podejmują środki niezbędne do tego, aby zapewnić odpowiednią dostępność i widoczność licencji uprawniających do czynności określonych w ust. 1 dla placówek edukacyjnych.

Państwa członkowskie korzystające z przepisu zawartego w akapicie pierwszym podejmują środki niezbędne do tego, aby zapewnić odpowiednią osiągalność, dostępność i widoczność licencji uprawniających do czynności określonych w ust. 1 dla placówek edukacyjnych i instytucji dziedzictwa kulturowego.

 

Nie wcześniej niż ... [trzy lata od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy] oraz w drodze konsultacji ze wszystkimi zainteresowanymi stronami Komisja sporządza sprawozdanie na temat dostępności takich licencji, aby zaproponować ewentualne potrzebne ulepszenia.

Poprawka    49

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  Uznaje się, że korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną wyłącznie w celu zilustrowania nauczania za pośrednictwem bezpiecznych sieci elektronicznych, podejmowane zgodnie z przepisami prawa krajowego przyjętymi zgodnie z niniejszym artykułem, ma miejsce wyłącznie w państwie członkowskim, w którym dana placówka edukacyjna ma swoją siedzibę.

3.  Uznaje się, że korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną wyłącznie w celu zilustrowania nauczania za pośrednictwem bezpiecznych sieci elektronicznych, podejmowane zgodnie z przepisami prawa krajowego przyjętymi zgodnie z niniejszym artykułem, ma miejsce wyłącznie w państwie członkowskim, w którym dana placówka edukacyjna ma swoją siedzibę lub z którego prowadzona jest działalność edukacyjna.

Poprawka    50

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4.  Państwa członkowskie mogą przewidzieć godziwą rekompensatę za szkodę poniesioną przez podmioty praw z tytułu korzystania na podstawie ust. 1 z ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną.

4.  Państwa członkowskie mogą przewidzieć godziwą rekompensatę za bezzasadne działania naruszające uzasadnione interesy podmiotów praw podejmowane w związku z korzystaniem na podstawie ust. 1 z ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną.

Poprawka    51

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 4 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

4a.  Państwa członkowskie dopilnowują, aby podmioty praw miały prawo do udzielania nieodpłatnych licencji uprawniających do czynności określonych w ust. 1 ogólnie lub w odniesieniu do szczególnych rodzajów utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które mogą wybrać.

Poprawka    52

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5 – akapit 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie przewidują wyjątek od praw przewidzianych w art. 2 dyrektywy 2001/29/WE, art. 5 lit. a) oraz art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2009/24/WE i art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy, zezwalający instytucjom dziedzictwa kulturowego na wykonywanie kopii wszelkich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które znajdują się na stałe w ich zbiorach, niezależnie od formatu lub nośnika, w wyłącznym celu zachowania takich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną i w zakresie potrzebnym do tego zachowania.

Państwa członkowskie przewidują wyjątek od praw przewidzianych w art. 2 dyrektywy 2001/29/WE, art. 5 lit. a) oraz art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2009/24/WE i art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy, zezwalający instytucjom dziedzictwa kulturowego lub placówkom edukacyjnym na wykonywanie kopii wszelkich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które znajdują się na stałe w ich zbiorach, niezależnie od formatu lub nośnika, w zakresie potrzebnym do takiego zwielokrotnienia, do celów, indywidualnej lub we współpracy z innymi, realizacji swych zadań leżących w interesie publicznym w dziedzinie zachowania, badań naukowych, kultury, kształcenia i nauczania.

Poprawka     53

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5 – akapit 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Państwa członkowskie uznają, że kiedy utwór przechodzi do domeny publicznej, tzn. prawa autorskie i prawa pokrewne do niego wygasły lub nigdy nie istniały, wierne odtworzenie całości lub części tego utworu, niezależnie od sposobu zwielokrotnienia, w tym digitalizacji, w takim samym stopniu nie podlega prawom autorskim i prawom pokrewnym.

Poprawka    54

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 5 a

 

Wolność panoramy

 

Państwa członkowskie przewidują wyjątki lub ograniczenia w odniesieniu do praw określonych w art. 2 i 3 dyrektywy 2001/29/WE oraz w art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, pozwalając na zwielokrotnianie i wykorzystywanie takich utworów jak utwory architektoniczne lub rzeźby, które zostały wykonane w celu umieszczenia ich na stałe w miejscach publicznych.

 

Każde postanowienie umowne sprzeczne z wyjątkiem przewidzianym w niniejszym artykule jest bezskuteczne.

Poprawka     55

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 5b

 

Wyjątek dotyczący treści tworzonych przez użytkowników

 

1.  Państwa członkowskie przewidują wyjątki lub ograniczenia dotyczące praw przewidzianych w art. 2, 3 i 4 dyrektywy 2001/29/WE, art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2009/24/WE oraz art. 13 niniejszej dyrektywy, aby umożliwić cyfrowe korzystanie z fragmentów lub cytatów utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w ramach kategorii treści tworzonych przez użytkowników do celów takich jak słowa krytyki lub recenzji, dla rozrywki, w celu zilustrowania, stworzenia karykatury, parodii lub pastiszu, pod warunkiem że te cytaty lub fragmenty:

 

a)  odnoszą się do utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które zostały już legalnie udostępnione publicznie;

 

b)  są opatrzone informacją dotyczącą źródła, łącznie z nazwiskiem autora, poza przypadkami, w których okaże się to niemożliwe oraz

 

c)  są wykorzystywane zgodnie z uczciwymi praktykami i w zakresie usprawiedliwionym przez szczególny cel, w jakim są one wykorzystywane.

 

2.  Każde postanowienie umowne sprzeczne z wyjątkiem przewidzianym w ust. 1 jest bezskuteczne.

Poprawka     56

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 6 – akapit 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Do wyjątków i ograniczeń przewidzianych w niniejszym tytule zastosowanie ma art. 5 ust. 5 oraz art. 6 ust. 4 akapit pierwszy, trzeci i piąty dyrektywy 2001/29/WE.

Dostęp do treści dozwolony w drodze wyjątku lub ograniczenia nie daje korzystającemu z wyjątku lub ograniczenia prawa do wykorzystywania tej treści w ramach przewidzianych innym wyjątkiem lub ograniczeniem.

 

Do wyjątków i ograniczeń przewidzianych w niniejszym tytule zastosowanie ma art. 5 ust. 5 oraz art. 6 ust. 4 akapit pierwszy, trzeci, czwarty i piąty dyrektywy 2001/29/WE.

Poprawka    57

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Państwa członkowskie przewidują, że w przypadku gdy organizacja zbiorowego zarządzania w imieniu swoich członków udziela niewyłącznej licencji do celów niehandlowych instytucji dziedzictwa kulturowego w celu digitalizacji, rozpowszechniania, publicznego udostępniania lub podawania do wiadomości utworów niedostępnych w obrocie handlowym lub innych przedmiotów objętych ochroną znajdujących się na stałe w zbiorach danej instytucji, to taką niewyłączną licencję można rozszerzyć na podmioty praw należące do tej samej kategorii co podmioty objęte licencją, które nie są reprezentowane przez organizację zbiorowego zarządzania lub można uznać, że taka licencja ma do nich zastosowanie, pod warunkiem że:

1.  Państwa członkowskie przewidują wyjątek lub ograniczenie dotyczące praw przewidzianych w art. 2 i 3 dyrektywy 2001/29/WE, art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 dyrektywy 2009/24/WE oraz art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy, aby umożliwić instytucjom dziedzictwa kulturowego dystrybucję, publiczne udostępnianie lub podawanie do wiadomości utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które są niedostępne w obrocie handlowym, a które znajdują się na stałe w zbiorach instytucji, do celów niekomercyjnych. Państwa członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, niezbędne do wykonania niniejszego ustępu przed 22 grudnia 2020 r. Stosując wyjątek lub ograniczenie, państwa członkowskie uwzględniają należycie systemy wynagradzania, aby rekompensować szkody związane z bezzasadnymi działaniami naruszającymi uzasadnione interesy podmiotów praw i zagwarantować, by wszystkie podmioty praw mogły w dowolnym momencie sprzeciwić się korzystaniu z ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, uznanych za niedostępne w obrocie handlowym, oraz mogły uniemożliwić korzystanie z ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną. Czynności, które w innych okolicznościach byłyby dozwolone na mocy ust. 1, są niedozwolone, jeżeli dostępne są ważne rozwiązania oparte na rozszerzonych licencjach zbiorowych, uprawniające do danych czynności i instytucja dziedzictwa kulturowego odpowiadająca za te czynności wiedziała o tym lub powinna była o tym wiedzieć. Państwa członkowskie przewidują, że w przypadku gdy organizacja zbiorowego zarządzania w imieniu swoich członków udziela niewyłącznej licencji do celów niehandlowych instytucji dziedzictwa kulturowego w celu digitalizacji, rozpowszechniania, publicznego udostępniania lub podawania do wiadomości utworów niedostępnych w obrocie handlowym lub innych przedmiotów objętych ochroną znajdujących się na stałe w zbiorach danej instytucji, to taką niewyłączną licencję można rozszerzyć na podmioty praw należące do tej samej kategorii co podmioty objęte licencją, które nie są reprezentowane przez organizację zbiorowego zarządzania lub można uznać, że taka licencja ma do nich zastosowanie, pod warunkiem że:

Poprawka    58

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Utwór lub inny przedmiot objęty ochroną uznaje się za niedostępny w obrocie handlowym, jeżeli cały utwór lub inny przedmiot objęty ochroną, we wszystkich tłumaczeniach, wersjach i postaciach, nie jest dostępny publicznie za pośrednictwem zwykłych kanałów handlowych i nie można racjonalnie oczekiwać, że stanie się dostępny.

2.  Utwór lub inny przedmiot objęty ochroną uznaje się za niedostępny w obrocie handlowym, jeżeli cały utwór lub inny przedmiot objęty ochroną nie jest dostępny za pośrednictwem zwykłych kanałów w formie odpowiedniej dla utworu znajdującego się na stałe w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego. Utwory niedostępne w obrocie handlowym obejmują zarówno utwory, które były wcześniej dostępne w obrocie handlowym, jak i utwory, które nigdy nie były dostępne w obrocie handlowym.

Państwa członkowskie, w porozumieniu z podmiotami praw, organizacjami zbiorowego zarządzania i instytucjami dziedzictwa kulturowego, zapewniają, aby wymogi stosowane do określania, czy utwory i inne przedmioty objęte ochroną można objąć licencją zgodnie z ust. 1, nie wykraczały poza to, co jest konieczne i rozsądne, i nie wykluczały możliwości uznania całości zbiorów za niedostępne w obrocie handlowym, jeżeli można rozsądnie przyjąć, że wszystkie utwory lub inne przedmioty objęte ochroną znajdujące się w zbiorach są niedostępne w obrocie handlowym.

Państwa członkowskie, w porozumieniu z podmiotami praw, organizacjami zbiorowego zarządzania i instytucjami dziedzictwa kulturowego, zapewniają, aby wymogi stosowane do określania, czy utwory i inne przedmioty objęte ochroną są niedostępne w obrocie handlowym, nie wykraczały poza to, co jest konieczne, rozsądne i proporcjonalne, i nie wykluczały możliwości uznania całości zbiorów za niedostępne w obrocie handlowym, jeżeli można rozsądnie przyjąć, że wszystkie utwory lub inne przedmioty objęte ochroną znajdujące się w zbiorach są niedostępne w obrocie handlowym.

Poprawka    59

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7 – ustęp 3 – litera b

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b)  licencji, a w szczególności jej stosowania do niereprezentowanych podmiotów praw;

b)  jakiejkolwiek licencji, a w szczególności jej stosowania do niereprezentowanych podmiotów praw;

Poprawka    60

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7 – ustęp 3 – litera c

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c)  możliwości wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w ust. 1 lit. c), przez podmioty praw;

c)  możliwości wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w ust. 2 i ust. 4 lit. c), przez podmioty praw;

Poprawka    61

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7 – ustęp 4 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a)  po raz pierwszy opublikowano utwory lub fonogramy lub, w razie braku publikacji, po raz pierwszy je nadano, z wyjątkiem utworów kinematograficznych i audiowizualnych;

a)  po raz pierwszy opublikowano większość utworów lub fonogramów lub, w razie braku publikacji, po raz pierwszy je stworzono lub nadano, z wyjątkiem utworów kinematograficznych i audiowizualnych;

Poprawka    62

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7 – ustęp 4 – litera c

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c)  swoją siedzibę ma instytucja dziedzictwa kulturowego, jeżeli pomimo podjęcia rozsądnych starań nie można było określić państwa członkowskiego lub kraju trzeciego zgodnie z lit. a) i b).

c)  swoją siedzibę ma instytucja dziedzictwa kulturowego, jeżeli pomimo podjęcia sprawdzonych starań nie można było określić państwa członkowskiego lub kraju trzeciego zgodnie z lit. a) i b).

Poprawka    63

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7 – ustęp 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5.  Ust. 1, 2 i 3 nie mają zastosowania do utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną należących do obywateli państw trzecich z wyjątkiem przypadków, w których zastosowanie ma ust. 4 lit. a) i b).

skreśla się

Poprawka    64

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Instytucje dziedzictwa kulturowego mogą korzystać z utworów lub innych przedmiotów objętych licencją udzieloną zgodnie z art. 7 zgodnie z warunkami licencji we wszystkich państwach członkowskich.

1.  Instytucje dziedzictwa kulturowego mogą we wszystkich państwach członkowskich korzystać z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną wykorzystywanych zgodnie z art. 7.

Poprawka    65

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 – akapit 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Państwa członkowskie zapewniają, aby informacje pozwalające na identyfikację utworów lub innych przedmiotów objętych licencją udzieloną zgodnie z art. 7 oraz informacje o możliwości zgłoszenia sprzeciwu przez podmioty praw, o której mowa w art. 7 ust. 1 lit. c), zostały podane do publicznej wiadomości na jednym portalu internetowym na co najmniej sześć miesięcy przed digitalizacją utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, ich rozpowszechnianiem, publicznym udostępnianiem lub podaniem do wiadomości w państwach członkowskich innych niż państwo, w którym udziela się licencji, i aby informacje te były dostępne przez cały czas obowiązywania licencji.

2.  Państwa członkowskie zapewniają, aby informacje pozwalające na identyfikację utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną wykorzystywanych zgodnie z art. 7 oraz informacje o możliwości zgłoszenia sprzeciwu przez podmioty praw, o której mowa w art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 4 lit. c), zostały podane do publicznej wiadomości na jednym portalu internetowym na co najmniej sześć miesięcy przed digitalizacją utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, ich rozpowszechnianiem, publicznym udostępnianiem lub podaniem do wiadomości we wszystkich państwach członkowskich.

Poprawka  66

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 9 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie zapewniają regularny dialog między przedstawicielskimi organizacjami użytkowników i podmiotów praw a wszelkimi innymi stosownymi organizacjami zainteresowanych stron, aby, w zależności od specyfiki poszczególnych sektorów, zwiększyć adekwatność i przydatność mechanizmów licencyjnych, o których mowa w art. 7 ust. 1, zapewnić podmiotom praw skuteczność zabezpieczeń, o których mowa w niniejszym rozdziale, w szczególności w odniesieniu do środków upubliczniania informacji, oraz, w stosownych przypadkach, pomóc we wprowadzaniu wymogów, o których mowa w art. 7 ust. 2 akapit drugi.

Państwa członkowskie zapewniają regularny dialog między przedstawicielskimi organizacjami użytkowników i podmiotów praw a wszelkimi innymi stosownymi organizacjami zainteresowanych stron, aby, w zależności od specyfiki poszczególnych sektorów, zwiększyć adekwatność i przydatność mechanizmów, o których mowa w art. 7, co obejmuje rozstrzyganie kwestii w przypadku gdy działania instytucji dziedzictwa kulturowego zgodnie z art. 7 i 8 nie są racjonalnie umożliwiane, zapewnić podmiotom praw skuteczność zabezpieczeń, o których mowa w niniejszym rozdziale, w szczególności w odniesieniu do środków upubliczniania informacji, oraz, w stosownych przypadkach, pomóc we wprowadzaniu wymogów, o których mowa w art. 7 ust. 6 akapit drugi.

Poprawka    67

Wniosek dotyczący dyrektywy

Tytuł IV – rozdział 2 – nagłówek

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Niektóre sposoby korzystania z treści chronionych przez serwisy internetowe

Niektóre sposoby korzystania z chronionych treści internetowych

Poprawka    68

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – nagłówek

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Korzystanie z treści chronionych przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do dużej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników

Korzystanie z treści chronionych przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do dużej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną

Poprawka    69

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego, którzy przechowują i zapewniają publiczny dostęp do dużej liczby utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez swoich użytkowników, we współpracy z podmiotami praw podejmują środki w celu zapewnienia funkcjonowania umów zawieranych z podmiotami praw o korzystanie z ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną bądź w celu zapobiegania dostępności w swoich serwisach utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną zidentyfikowanych przez podmioty praw w toku współpracy z dostawcami usług. Środki te, takie jak stosowanie skutecznych technologii rozpoznawania treści, muszą być odpowiednie i proporcjonalne. Dostawcy usług przekazują podmiotom praw adekwatne informacje na temat funkcjonowania i wdrażania środków, a także, w stosownych przypadkach, adekwatne sprawozdania na temat rozpoznawania utworów i innych przedmiotów objętych ochroną oraz korzystania z nich.

1.  W przypadku gdy dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego oferują użytkownikom usługi przechowania treści i zapewniają publiczny dostęp do treści i w przypadku gdy taka działalność nie kwalifikuje się do zwolnienia od odpowiedzialności przewidzianego w dyrektywie 2000/31/WE, podejmują oni odpowiednie i proporcjonalne środki w celu zapewnienia funkcjonowania umów licencyjnych zawieranych z podmiotami praw. Wykonywanie takich umów powinno przebiegać z poszanowaniem podstawowych praw użytkowników i nie powinno nakładać na dostawców usług społeczeństwa informacyjnego obowiązku monitorowania przekazywanych lub przechowywanych przez nich informacji zgodnie z art. 15 dyrektywy 2000/31/WE.

Poprawka    70

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a.  Dla zapewnienia funkcjonowania umów licencyjnych zgodnie z ust. 1 dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego i podmioty praw współpracują ze sobą. Podmioty praw wskazują dostawcom usług społeczeństwa informacyjnego należycie zidentyfikowane utwory lub inne przedmioty objęte ochroną, do których przysługują im prawa autorskie. Dostawcy usług społeczeństwa informacyjnegopowiadamiają podmioty praw o zastosowanych środkach i prawidłowości ich funkcjonowania, a także – w stosownych przypadkach – okresowo przedstawiają sprawozdanie na temat korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną.

Poprawka    71

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Państwa członkowskie zapewniają wdrożenie przez dostawców usług, o których mowa w ust. 1, mechanizmów składania skarg i dochodzenia roszczeń, które są dostępne dla użytkowników w przypadku sporów dotyczących stosowania środków, o których mowa w ust. 1.

2.  Państwa członkowskie zapewniają wdrożenie przez dostawców usług, o których mowa w ust. 1 – we współpracy z podmiotami praw – mechanizmów składania skarg i dochodzenia roszczeń, które są dostępne dla użytkowników w przypadku sporów dotyczących wykonywania umów licencyjnych, o których mowa w ust. 1.

Poprawka    72

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a.  Państwa członkowskie zapewniają, by użytkownicy mieli dostęp do sądu lub innego właściwego organu w celu dochodzenia ich praw użytkowania na mocy wyjątku lub ograniczenia i odwołania się od wszelkich środków ograniczających, uzgodnionych na podstawie ust. 3.

Poprawka    73

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  W stosownych przypadkach państwa członkowskie ułatwiają współpracę między dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego a podmiotami praw poprzez dialog zainteresowanych stron w celu określenia najlepszych praktyk, takich jak odpowiednie i proporcjonalne technologie rozpoznawania treści, biorąc pod uwagę m.in. charakter usług, dostępność technologii i ich skuteczność w świetle rozwoju technologii.

3.  W stosownych przypadkach państwa członkowskie ułatwiają współpracę między dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego, o których mowa w ust. 1, przedstawicielami użytkowników i podmiotami praw poprzez dialog zainteresowanych stron w celu określenia najlepszych praktyk w zakresie stosowania ust. 1. Podjęte środki są odpowiednie i proporcjonalne oraz uwzględniają, między innymi, charakter usług, dostępność technologii i ich skuteczność w świetle rozwoju technologii.

Poprawka    74

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 14 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Państwa członkowskie zapewniają, aby autorzy i wykonawcy otrzymywali regularnie i z uwzględnieniem specyfiki każdego sektora, aktualne, adekwatne i wystarczające informacje na temat eksploatacji swoich utworów i wykonań od podmiotów, którym udzielili licencji lub na które przenieśli swoje prawa, zwłaszcza w odniesieniu do sposobu eksploatacji, uzyskanych dochodów i należnego wynagrodzenia.

1.  Państwa członkowskie zapewniają, aby autorzy i wykonawcy otrzymywali regularnie, co najmniej raz w roku i z uwzględnieniem specyfiki każdego sektora, w otwartym, czytelnym formacie dokładne, aktualne, adekwatne i wystarczająco kompletne informacje na temat eksploatacji i promocji ich utworów i wykonań od podmiotów, którym udzielili licencji lub na które przenieśli swoje prawa, w tym dalszych przejmujących lub licencjobiorców, zwłaszcza w odniesieniu do sposobu promocji, eksploatacji, uzyskanych dochodów i należnego wynagrodzenia.

Poprawka    75

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 14 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Obowiązek określony w ust. 1 musi być proporcjonalny i skuteczny oraz zapewniać odpowiedni poziom przejrzystości w każdym sektorze. Jednak w tych przypadkach, w których obciążenie administracyjne wynikające z powyższego obowiązku byłoby nieproporcjonalne w świetle dochodów uzyskanych z eksploatacji utworu lub wykonania, państwa członkowskie mogą dostosować obowiązek określony w ust. 1, pod warunkiem, że pozostanie on skuteczny i zapewni odpowiedni poziom przejrzystości.

2.  Obowiązek określony w ust. 1 musi być proporcjonalny i skuteczny oraz zapewniać wysoki poziom przejrzystości w każdym sektorze. Jednak w tych przypadkach, w których obciążenie administracyjne wynikające z powyższego obowiązku byłoby nieproporcjonalne w świetle dochodów uzyskanych z eksploatacji utworu lub wykonania, państwa członkowskie mogą dostosować obowiązek określony w ust. 1, pod warunkiem że pozostanie on skuteczny i zapewni odpowiedni poziom przejrzystości, a poziom nieproporcjonalności jest należycie uzasadniony. Państwa członkowskie zapewniają, by standardowe oświadczenia i procedury sprawozdawcze dla każdego sektora były opracowywane w drodze dialogu z zainteresowanymi stronami.

Poprawka    76

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 14 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  Państwa członkowskie mogą zdecydować, że obowiązek określony w ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli wkład autora lub wykonawcy nie jest znaczący w stosunku do całego utworu lub wykonania.

skreśla się

Poprawka    77

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 15 – akapit 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie zapewniają, aby autorzy i wykonawcy mieli prawo zażądać dodatkowego odpowiedniego wynagrodzenia od strony, z którą zawarli umowę o eksploatację praw, jeżeli pierwotnie uzgodnione wynagrodzenie jest niewspółmiernie niskie w porównaniu do późniejszych właściwych dochodów i korzyści uzyskiwanych z eksploatacji utworów lub wykonań.

Państwa członkowskie zapewniają, aby autorzy i wykonawcy lub organizacje ich reprezentujące mieli prawo zażądać dodatkowego, godziwego i odpowiedniego wynagrodzenia od strony, z którą zawarli umowę o eksploatację praw, lub jej następców prawnych, jeżeli pierwotnie uzgodnione wynagrodzenie jest niewspółmiernie niskie w porównaniu do nieprzewidzianych późniejszych właściwych dochodów i korzyści uzyskiwanych z eksploatacji utworów lub wykonań.

Poprawka    78

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 18 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Przepisy art. 11 mają zastosowanie również do publikacji prasowych opublikowanych przed [data wymieniona w art. 21 ust. 1].

skreśla się

PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Tytuł

Prawo autorskie na jednolitym rynku cyfrowym

Odsyłacze

COM(2016)0593 – C8-0383/2016 – 2016/0280(COD)

Komisja przedmiotowo właściwa

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

JURI

6.10.2016

 

 

 

Opinia wydana przez

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

IMCO

6.10.2016

Zaangażowane komisje - data ogłoszenia na posiedzeniu

19.1.2017

Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej

       Data powołania

Catherine Stihler

11.10.2016

Rozpatrzenie w komisji

13.3.2017

24.4.2017

 

 

Data przyjęcia

8.6.2017

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

19

7

6

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Dita Charanzová, Carlos Coelho, Anna Maria Corazza Bildt, Daniel Dalton, Nicola Danti, Evelyne Gebhardt, Sergio Gutiérrez Prieto, Robert Jarosław Iwaszkiewicz, Liisa Jaakonsaari, Antonio López-Istúriz White, Morten Løkkegaard, Jiří Pospíšil, Virginie Rozière, Christel Schaldemose, Olga Sehnalová, Igor Šoltes, Ivan Štefanec, Catherine Stihler, Róża Gräfin von Thun und Hohenstein, Mylène Troszczynski, Anneleen Van Bossuyt

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Lucy Anderson, Pascal Arimont, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Kaja Kallas, Julia Reda, Marc Tarabella, Lambert van Nistelrooij, Sabine Verheyen

Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego

Georges Bach, Peter Jahr, Markus Pieper

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

19

+

PPE

Pascal Arimont, Georges Bach, Carlos Coelho, Anna Maria Corazza Bildt, Peter Jahr, Antonio López-Istúriz White, Markus Pieper, Jiří Pospíšil, Róża Gräfin von Thun und Hohenstein, Lambert van Nistelrooij, Ivan Štefanec

S&D

Lucy Anderson, Nicola Danti, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Sergio Gutiérrez Prieto, Liisa Jaakonsaari, Olga Sehnalová, Catherine Stihler, Marc Tarabella

7

-

ALDE

Dita Charanzová, Kaja Kallas

ECR

Daniel Dalton, Anneleen Van Bossuyt

ENF

Mylène Troszczynski

Verts/ALE

Julia Reda, Igor Šoltes

6

0

ALDE

Morten Løkkegaard

EFDD

Robert Jarosław Iwaszkiewicz

PPE

Sabine Verheyen

S&D

Evelyne Gebhardt, Virginie Rozière, Christel Schaldemose

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się

OPINIA Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (1.8.2017)

dla Komisji Prawnej

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw autorskich na jednolitym rynku cyfrowym
(COM(2016)0593 – C8-0383/2016 – 2016/0280(COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Zdzisław Krasnodębski

POPRAWKI

Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii zwraca się do Komisji Prawnej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:

Poprawka    1

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 8

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(8)  Nowe technologie umożliwiają automatyczną matematyczną analizę informacji w formie cyfrowej, takich jak teksty, dźwięki, obrazy lub dane, ogólnie znaną jako eksploracja tekstów i danych. Technologie te umożliwiają naukowcom przetwarzanie dużych ilości informacji w celu uzyskania nowej wiedzy i odkrycia nowych tendencji. Chociaż techniki eksploracji tekstów i danych są powszechne w całej gospodarce cyfrowej, powszechnie uważa się, że eksploracja tekstów i danych może przynieść szczególne korzyści badaczom, a tym samym wspierać innowacje. Instytucje badawcze w Unii, takie jak uniwersytety i instytuty naukowe, stają wobec problemu niepewności prawnej dotyczącej stopnia, w jakim mogą dokonywać analizy treści poprzez eksplorację tekstów i danych. W niektórych przypadkach eksploracja tekstów i danych może obejmować czynności chronione prawem autorskim lub prawem do bazy danych sui generis, w szczególności zwielokrotnianie utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną lub pobieranie treści z bazy danych. W przypadku braku obowiązującego wyjątku lub ograniczenia, konieczne byłoby uzyskanie zezwolenia na prowadzenie takich działań od podmiotów praw autorskich. Eksploracja tekstów i danych może być również prowadzona w odniesieniu do samych faktów lub danych, które nie są chronione prawami autorskimi, i w takich przypadkach zezwolenie nie byłoby wymagane.

(8)  Nowe technologie umożliwiają automatyczną matematyczną analizę informacji w formie cyfrowej, takich jak teksty, dźwięki, obrazy lub dane, ogólnie znaną jako eksploracja tekstów i danych. Technologie te umożliwiają przetwarzanie dużych ilości informacji w celu uzyskania nowej wiedzy i odkrycia nowych tendencji. Chociaż techniki eksploracji tekstów i danych są powszechne w całej gospodarce cyfrowej, powszechnie uważa się, że eksploracja tekstów i danych może przynieść szczególne korzyści badaczom, a tym samym wspierać innowacje, zrównoważony wzrost gospodarczy i zatrudnienie. Instytucje badawcze w Unii, takie jak uniwersytety i instytuty naukowe, stają wobec problemu niepewności prawnej dotyczącej stopnia, w jakim mogą dokonywać analizy treści poprzez eksplorację tekstów i danych. W niektórych przypadkach eksploracja tekstów i danych może obejmować czynności chronione prawem autorskim lub prawem do bazy danych sui generis, w szczególności zwielokrotnianie utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną lub pobieranie treści z bazy danych. W przypadku braku obowiązującego wyjątku lub ograniczenia, konieczne byłoby uzyskanie zezwolenia na prowadzenie takich działań od podmiotów praw autorskich. Eksploracja tekstów i danych może być również prowadzona w odniesieniu do samych faktów lub danych, które nie są chronione prawami autorskimi, i w takich przypadkach zezwolenie nie byłoby wymagane.

Poprawka    2

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 9

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(9)  Prawo Unii przewiduje już pewne wyjątki i ograniczenia dotyczące korzystania do celów badań naukowych, które mogą mieć zastosowanie do czynności eksploracji tekstów i danych. Wspomniane wyjątki i ograniczenia mają jednak charakter fakultatywny i nie są w pełni dostosowane do zastosowania technologii w badaniach naukowych. Ponadto w przypadku gdy naukowcy mają legalny dostęp do treści, np. poprzez abonamenty na publikacje lub licencje otwartego dostępu, warunki licencji mogą wykluczać eksplorację tekstów i danych. Ponieważ badania są coraz częściej prowadzone przy pomocy technologii cyfrowych, istnieje ryzyko, że jeżeli nie zostaną podjęte działania mające na celu rozwiązanie problemu niepewności prawa w odniesieniu do eksploracji tekstów i danych, to konkurencyjność Unii jako przestrzeni badawczej zmniejszy się.

(9)  Prawo Unii przewiduje już pewne wyjątki i ograniczenia dotyczące korzystania do celów badań naukowych, które mogą mieć zastosowanie do czynności eksploracji tekstów i danych. Wspomniane wyjątki i ograniczenia mają jednak charakter fakultatywny i nie są w pełni dostosowane do zastosowania technologii w badaniach naukowych. Ponadto w przypadku gdy naukowcy mają legalny dostęp do treści, np. poprzez abonamenty na publikacje lub licencje otwartego dostępu, warunki licencji mogą wykluczać eksplorację tekstów i danych. Ponieważ badania są coraz częściej prowadzone przy pomocy technologii cyfrowych, istnieje ryzyko, że jeżeli nie zostaną podjęte działania mające na celu rozwiązanie problemu niepewności prawa w odniesieniu do eksploracji tekstów i danych, to konkurencyjność Unii jako przestrzeni badawczej i lidera gospodarki opartej na danych zmniejszy się.

Poprawka     3

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 9 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(9a)  Prawo Unii powinno uwzględniać fakt, że eksploracja tekstów i danych ma ogromny potencjał, który należy wykorzystać w formalnych i nieformalnych placówkach badawczych oraz powinno uwzględniać potencjał eksplorowania tekstów i danych w celu pobudzenia innowacji, wzrostu gospodarczego i zatrudnienia.

Poprawka    4

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 10

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(10)  Wspomnianą niepewność prawa należy usunąć poprzez wprowadzenie obowiązkowego wyjątku od prawa do zwielokrotniania oraz od prawa do ochrony przed pobieraniem danych z bazy danych. Nowy wyjątek nie powinien naruszać istniejącego obowiązkowego wyjątku dotyczącego tymczasowych czynności zwielokrotniania określonego w art. 5 ust. 1 dyrektywy 2001/29, który nadal powinien być stosowany do technik eksploracji tekstów i danych nie polegających na sporządzaniu kopii wykraczającym poza zakres tego wyjątku. Instytucje badawcze powinny również korzystać z tego wyjątku w sytuacji, gdy biorą udział w partnerstwach publiczno-prywatnych.

(10)  Wspomnianą niepewność prawa należy usunąć poprzez wprowadzenie obowiązkowego wyjątku od prawa do zwielokrotniania oraz od prawa do ochrony przed pobieraniem danych z bazy danych, w tym danych nieprzetworzonych. Nowy wyjątek nie powinien naruszać istniejącego obowiązkowego wyjątku dotyczącego tymczasowych czynności zwielokrotniania określonego w art. 5 ust. 1 dyrektywy 2001/29, który nadal powinien być stosowany do technik eksploracji tekstów i danych nie polegających na sporządzaniu kopii wykraczającym poza zakres tego wyjątku. Większość eksploracji tekstu i danych przeprowadzanych w otwartym internecie nie obejmuje stałych kopii i w związku z tym znacznie różni się od eksploracji tekstów i danych dotyczących publikacji naukowych.

Poprawka    5

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 11

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(11)  Instytucje badawcze w całej Unii obejmują wiele różnych podmiotów, których głównym celem jest prowadzenie badań naukowych lub prowadzenie badań i świadczenie usług edukacyjnych. Ze względu na zróżnicowanie takich podmiotów, istotne jest wspólne rozumienie, kto jest beneficjentem tego wyjątku. Mimo różnej formy prawnej i struktury, cechą wspólną instytucji badawczych w państwach członkowskich jest na ogół to, że działają w sposób nienastawiony na zysk lub w ramach uznanej przez dane państwo misji realizowania interesu publicznego. Taka misja realizowania interesu publicznego może znajdować odzwierciedlenie w finansowaniu ze środków publicznych, prawie krajowym lub zamówieniach publicznych. Jednocześnie instytucje, na które decydujący wpływ mają podmioty komercyjne, i wpływ ten umożliwia im sprawowanie kontroli z powodów strukturalnych, takich jak charakter ich akcjonariuszy lub wspólników, co może skutkować preferencyjnym dostępem do wyników badań, nie mogą zostać uznane za instytucje badawcze do celów niniejszej dyrektywy.

(11)  Instytucje badawcze w całej Unii obejmują wiele różnych podmiotów, których głównym celem jest prowadzenie badań naukowych lub prowadzenie badań i świadczenie usług edukacyjnych. Ze względu na zróżnicowanie takich podmiotów, istotne jest wspólne rozumienie, kto jest beneficjentem tego wyjątku. Mimo różnej formy prawnej i struktury, cechą wspólną instytucji badawczych w państwach członkowskich jest na ogół to, że działają w sposób nienastawiony na zysk lub w ramach uznanej przez dane państwo misji realizowania interesu publicznego. Taka misja realizowania interesu publicznego może znajdować odzwierciedlenie w finansowaniu ze środków publicznych, prawie krajowym lub zamówieniach publicznych. Jednocześnie instytucje, na które decydujący wpływ mają podmioty komercyjne, i wpływ ten umożliwia im sprawowanie kontroli z powodów strukturalnych, takich jak charakter ich akcjonariuszy lub wspólników, co może skutkować preferencyjnym dostępem do wyników badań, nie mogą zostać uznane za instytucje badawcze do celów niniejszej dyrektywy. Do instytucji badawczych powinny zaliczać się uczelnie wyższe, włącznie z inkubatorami przedsiębiorczości działającymi przy uczelniach wyższych, oraz instytuty badawcze.

Poprawka    6

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 12

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(12)  Ze względu na potencjalnie dużą liczbę wniosków o dostęp i pobrań utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, w przypadku gdy zagrożone jest bezpieczeństwo i integralność systemu lub baz danych, w których utwory lub inne przedmioty objęte ochroną są przechowywane, podmioty praw powinny mieć możliwość stosowania odpowiednich środków. Środki te nie powinny wykraczać poza to, co jest niezbędne do realizacji celu polegającego na zapewnieniu bezpieczeństwa i integralności systemu i nie powinny utrudniać skutecznego stosowania tego wyjątku.

(12)  Ze względu na potencjalnie dużą liczbę wniosków o dostęp i pobrań utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, w przypadku gdy zagrożone jest bezpieczeństwo i integralność systemu lub baz danych, w których utwory lub inne przedmioty objęte ochroną są przechowywane, podmioty praw powinny mieć możliwość stosowania odpowiednich środków. Środki te nie powinny wykraczać poza to, co jest niezbędne do realizacji celu polegającego na zapewnieniu bezpieczeństwa i integralności systemu i nie powinny utrudniać skutecznego stosowania tego wyjątku. Środki te nie powinny udaremniać albo wykluczać możliwości opracowania narzędzi do eksploracji tekstów i danych innych niż narzędzia oferowane przed podmiot praw, dopóki zapewnione jest bezpieczeństwo i integralność sieci i baz danych.

Poprawka    7

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 13

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(13)  Rekompensaty dla podmiotów praw w odniesieniu do korzystania w ramach wyjątku dotyczącego eksploracji tekstów i danych wprowadzonego na podstawie niniejszej dyrektywy nie są konieczne, ponieważ ze względu na charakter i zakres wyjątku szkody powinny być minimalne.

(13)  Rekompensaty dla podmiotów praw w odniesieniu do korzystania w ramach wyjątku dotyczącego eksploracji tekstów i danych wprowadzonego na podstawie niniejszej dyrektywy nie są konieczne, ponieważ nie powstanie nieuzasadniona szkoda dla interesów podmiotów praw. Korzystanie w ramach wyjątku dotyczącego eksploracji tekstów i danych nie będzie również sprzeczne z normalnym korzystaniem z utworów w sposób, który wymaga osobnej rekompensaty.

Poprawka  8

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 14

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(14)  Art. 5 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2001/29/WE upoważnia państwa członkowskie do wprowadzenia wyjątku lub ograniczenia w odniesieniu do prawa do zwielokrotniania, publicznego udostępniania i podawania do wiadomości wyłącznie w celach, m.in., zilustrowania nauczania. Ponadto w art. 6 ust. 2 lit. b i art. 9 lit. b dyrektywy 96/9/WE zezwala się na korzystanie z baz danych oraz pobieranie lub wtórne wykorzystanie istotnej części w celu zilustrowania nauczania. Zakres tych wyjątków lub ograniczeń w odniesieniu do cyfrowych sposobów korzystania jest niejasny. Ponadto brakuje jasności co do tego, czy te wyjątki lub ograniczenia mają zastosowanie, gdy nauczanie ma miejsce w internecie, a zatem odbywa się na odległość. Ponadto w obecnych ramach prawnych nie przewidziano skutku transgranicznego. Taka sytuacja może utrudniać rozwój działalności dydaktycznej wykorzystującej materiały cyfrowe i nauczania na odległość. W związku z tym, aby placówki edukacyjne mogły odnieść korzyści z całkowitej pewności prawa, korzystając z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w cyfrowej działalności dydaktycznej, w tym w internecie i ponad granicami, konieczne jest wprowadzenie nowego obowiązkowego wyjątku lub ograniczenia.

(14)  Art. 5 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2001/29/WE upoważnia państwa członkowskie do wprowadzenia wyjątku lub ograniczenia w odniesieniu do prawa do zwielokrotniania, publicznego udostępniania i podawania do wiadomości wyłącznie w celach zilustrowania nauczania lub badań naukowych. Ponadto w art. 6 ust. 2 lit. b i art. 9 lit. b dyrektywy 96/9/WE zezwala się na korzystanie z baz danych oraz pobieranie lub wtórne wykorzystanie istotnej części w celu zilustrowania nauczania. Oprócz tego, że nie są one jednolicie stosowane w państwach członkowskich, zakres tych wyjątków lub ograniczeń w odniesieniu do cyfrowych sposobów korzystania jest niejasny. Ponadto brakuje jasności co do tego, czy te wyjątki lub ograniczenia mają zastosowanie, gdy nauczanie ma miejsce w internecie, a zatem odbywa się na odległość. Ponadto w obecnych ramach prawnych nie przewidziano skutku transgranicznego. Taka sytuacja może utrudniać rozwój działalności dydaktycznej wykorzystującej materiały cyfrowe i nauczania na odległość. W związku z tym, aby placówki edukacyjne mogły odnieść korzyści z całkowitej pewności prawa, korzystając z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną we wszelkiej działalności dydaktycznej, w tym w internecie i ponad granicami, konieczne jest wprowadzenie nowego obowiązkowego wyjątku lub ograniczenia.

Poprawka    9

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 15

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(15)  Programy nauczania na odległość i kształcenia transgranicznego funkcjonują przede wszystkim na poziomie szkolnictwa wyższego, jednak cyfrowe narzędzia i zasoby są coraz częściej wykorzystywane na wszystkich poziomach kształcenia, w szczególności w celu poprawienia i wzbogacenia procesu uczenia się. Wyjątek lub ograniczenie przewidziane w niniejszej dyrektywie powinny zatem przynieść korzyści wszystkim placówkom edukacyjnym na poziomie kształcenia podstawowego, średniego, zawodowego i wyższego, w zakresie, w jakim prowadzą one działalność edukacyjną w celach niehandlowych. Struktura organizacyjna i środki finansowania danej placówki edukacyjnej nie są decydującymi czynnikami przy określaniu niehandlowego charakteru działalności.

(15)  Programy nauczania na odległość i kształcenia transgranicznego funkcjonują przede wszystkim na poziomie szkolnictwa wyższego, jednak cyfrowe narzędzia i zasoby są coraz częściej wykorzystywane na wszystkich poziomach kształcenia, w szczególności w celu poprawienia i wzbogacenia procesu uczenia się. Wyjątek lub ograniczenie przewidziane w niniejszej dyrektywie powinny zatem przynieść korzyści wszystkim placówkom edukacyjnym na poziomie kształcenia podstawowego, średniego, zawodowego i wyższego, certyfikowanym programom edukacyjnym uznanym przez państwo członkowskie oraz instytucjom dziedzictwa kulturowego i instytucjom badawczym, w zakresie, w jakim prowadzą one działalność edukacyjną w celach niehandlowych. Struktura organizacyjna i środki finansowania danej placówki edukacyjnej nie są decydującymi czynnikami przy określaniu niehandlowego charakteru działalności.

Poprawka    10

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 16

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16)  Wyjątek lub ograniczenie powinny obejmować cyfrowe sposoby korzystania z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, takich jak korzystanie z części lub fragmentów utworów w celu wspierania, wzbogacenia lub uzupełnienia nauczania, włączając w to powiązane działania w zakresie uczenia się. Korzystanie z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną na podstawie wyjątku lub ograniczenia powinno odbywać się jedynie w kontekście działań w zakresie nauczania i uczenia się przeprowadzanych na odpowiedzialność placówek edukacyjnych, w tym podczas egzaminów, i ograniczać się do tego, co jest konieczne do celów takich działań. Wyjątek lub ograniczenie powinno obejmować zarówno korzystanie za pomocą narzędzi cyfrowych w klasie, jak i korzystanie online poprzez bezpieczną sieć elektroniczną danej placówki edukacyjnej, do której dostęp powinien być chroniony, w szczególności przez procedury uwierzytelniania. Wyjątek lub ograniczenie powinny być rozumiane w taki sposób, że w kontekście ilustrowania nauczania obejmują szczególne potrzeby osób niepełnosprawnych w zakresie dostępności.

(16)  Wyjątek lub ograniczenie powinny obejmować wszystkie sposoby korzystania z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, takich jak korzystanie z części lub fragmentów utworów w celu wspierania, wzbogacenia lub uzupełnienia nauczania, włączając w to powiązane działania w zakresie uczenia się. Korzystanie z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną na podstawie wyjątku lub ograniczenia powinno odbywać się jedynie w kontekście działań w zakresie nauczania i uczenia się przeprowadzanych na odpowiedzialność placówek prowadzących działalność edukacyjną, w tym podczas egzaminów, i ograniczać się do tego, co jest konieczne do celów takich działań. Wyjątek lub ograniczenie powinno obejmować zarówno korzystanie za pomocą narzędzi cyfrowych w klasie, jak i korzystanie online poprzez bezpieczną sieć elektroniczną danej placówki edukacyjnej, do której dostęp powinien być chroniony, w szczególności przez procedury uwierzytelniania. Wyjątek lub ograniczenie powinny być rozumiane w taki sposób, że w kontekście ilustrowania nauczania obejmują szczególne potrzeby osób niepełnosprawnych w zakresie dostępności.

Poprawka    11

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 18

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(18)  Czynność zachowania może wymagać zwielokrotnienia utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną znajdującego się w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego i w związku z tym – uzyskania zezwolenia od właściwych podmiotów praw. Instytucje dziedzictwa kulturowego działają na rzecz zachowania swoich zbiorów dla przyszłych pokoleń. Technologie cyfrowe oferują nowe sposoby zachowania dziedzictwa znajdującego się w ich zbiorach, stawiają jednak również nowe wyzwania. W związku z tymi nowymi wyzwaniami, aby umożliwić czynności zachowywania, konieczne jest dostosowanie obecnych ram prawnych poprzez wprowadzenie obowiązkowego wyjątku od prawa do zwielokrotniania.

(18)  Czynność zachowania może wymagać zwielokrotnienia utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną znajdującego się w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego, instytucji badawczej i placówek edukacyjnych i w związku z tym – uzyskania zezwolenia od właściwych podmiotów praw. Instytucje te działają na rzecz zachowania swoich zbiorów dla przyszłych pokoleń. Technologie cyfrowe oferują nowe sposoby zachowania dziedzictwa znajdującego się w ich zbiorach, stawiają jednak również nowe wyzwania. W związku z tymi nowymi wyzwaniami, aby umożliwić czynności zachowywania, konieczne jest dostosowanie obecnych ram prawnych poprzez wprowadzenie obowiązkowego wyjątku od prawa do zwielokrotniania.

Poprawka    12

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 19

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(19)  Różne podejścia państw członkowskich do czynności zachowywania przez instytucje dziedzictwa kulturowego utrudniają współpracę transgraniczną i dzielenie się środkami zachowywania przez instytucje dziedzictwa kulturowego w ramach rynku wewnętrznego, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania zasobów.

(19)  Różne podejścia państw członkowskich do czynności zachowywania przez instytucje dziedzictwa kulturowego, instytucje badawcze i placówki edukacyjne utrudniają współpracę transgraniczną i dzielenie się środkami zachowywania w ramach rynku wewnętrznego, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania zasobów. Państwa członkowskie powinny ułatwiać transgraniczną wymianę najlepszych praktyk, nowych technologii i technik zachowania dziedzictwa.

Poprawka    13

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 20

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(20)  W związku z tym państwa członkowskie powinny przewidzieć wyjątek umożliwiający instytucjom dziedzictwa kulturowego zwielokrotnianie utworów i innych przedmiotów objętych ochroną znajdujących się na stałe w ich zbiorach w celu zachowania, np. aby zaradzić problemowi utraty przydatności technicznej lub degradacji pierwotnego formatu. Taki wyjątek powinien umożliwiać sporządzanie kopii przy pomocy właściwego narzędzia, środków lub technologii zachowywania, w odpowiedniej ilości i w dowolnym momencie istnienia utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną, w takim zakresie, w jakim jest to konieczne do sporządzenia kopii wyłącznie w celu zachowania.

(20)  W związku z tym państwa członkowskie powinny przewidzieć wyjątek umożliwiający instytucjom dziedzictwa kulturowego, instytucjom badawczym i placówkom edukacyjnym zwielokrotnianie utworów i innych przedmiotów objętych ochroną znajdujących się na stałe w ich zbiorach w celu zachowania, np. aby zaradzić problemowi utraty przydatności technicznej lub degradacji pierwotnego formatu. Podmioty te powinny mieć również prawo do zwielokrotniania wewnątrz organizacji do różnych celów, takich jak ubezpieczenie, weryfikacja praw czy użyczanie. Taki wyjątek powinien umożliwiać sporządzanie kopii przy pomocy właściwego narzędzia, środków lub technologii zachowywania, w odpowiedniej ilości i w dowolnym momencie istnienia utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną, w takim zakresie, w jakim jest to konieczne do sporządzenia takiej kopii. Czynność zwielokrotniania może być prowadzona w partnerstwie z innymi instytucjami mającymi siedzibę w państwach członkowskich.

Poprawka    14

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 21

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(21)  Do celów niniejszej dyrektywy należy uznać, że utwory i inne przedmioty objęte ochroną znajdują się na stałe w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego, jeżeli kopie są własnością instytucji dziedzictwa kulturowego lub znajdują się trwale w jej posiadaniu, np. w wyniku przeniesienia własności lub umów licencyjnych.

(21)  Do celów niniejszej dyrektywy należy uznać, że utwory i inne przedmioty objęte ochroną znajdują się na stałe w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego, instytucji badawczej lub placówki edukacyjnej, jeżeli kopie są własnością takiego podmiotu, są przedmiotem długoterminowego użyczenia lub znajdują się trwale w jego posiadaniu, w tym w wyniku przeniesienia własności lub umów licencyjnych.

Poprawka     15

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 23

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(23)  Państwa członkowskie powinny, w ramach przewidzianych w niniejszej dyrektywie, mieć swobodę wyboru konkretnego rodzaju mechanizmu umożliwiającego objęcie licencjami na utwory niedostępne w obrocie handlowym podmiotów praw, które nie są reprezentowane przez organizację zbiorowego zarządzania, w zależności od swoich tradycji prawnych, praktyk lub okoliczności. Mechanizmy te mogą obejmować rozszerzone licencje zbiorowe i domniemania reprezentacji.

(23)  Państwa członkowskie powinny, w ramach przewidzianych w niniejszej dyrektywie, mieć swobodę wyboru konkretnego rodzaju mechanizmu umożliwiającego objęcie licencjami na utwory niedostępne w obrocie handlowym podmiotów praw, które albo nie są reprezentowane, albo nie są odpowiednio reprezentowane przez organizację zbiorowego zarządzania, w zależności od swoich tradycji prawnych, praktyk lub okoliczności. Mechanizmy te mogą obejmować rozszerzone licencje zbiorowe i domniemania reprezentacji.

Poprawka     16

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 25

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(25)  Biorąc pod uwagę różnorodność utworów oraz innych przedmiotów objętych ochroną w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego, ważne jest, aby mechanizmy licencyjne wprowadzane niniejszą dyrektywą były dostępne i mogły być stosowane w praktyce do różnych typów utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, w tym do zdjęć, nagrań dźwiękowych i utworów audiowizualnych. Aby odzwierciedlić specyfikę różnych kategorii utworów lub przedmiotów objętych ochroną w zakresie sposobów publikowania i rozpowszechniania oraz ułatwić korzystanie z tych mechanizmów i procedur, konieczne może się okazać wprowadzenie przez państwa członkowskie szczególnych wymogów w zakresie praktycznego stosowania tych mechanizmów licencyjnych. Państwa członkowskie powinny konsultować się w tej sprawie z podmiotami praw autorskich, użytkownikami i organizacjami zbiorowego zarządzania.

(25)  Biorąc pod uwagę różnorodność utworów oraz innych przedmiotów objętych ochroną w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego, ważne jest, aby mechanizmy licencyjne wprowadzane niniejszą dyrektywą były dostępne i mogły być stosowane w praktyce do różnych typów utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, w tym do zdjęć, nagrań dźwiękowych i utworów audiowizualnych. Aby odzwierciedlić specyfikę różnych kategorii utworów lub przedmiotów objętych ochroną w zakresie sposobów publikowania i rozpowszechniania oraz ułatwić korzystanie z tych mechanizmów i procedur, konieczne może się okazać wprowadzenie przez państwa członkowskie szczególnych wymogów w zakresie praktycznego stosowania tych mechanizmów licencyjnych. Państwa członkowskie powinny konsultować się w tej sprawie z podmiotami praw autorskich, instytucjami kultury, użytkownikami i organizacjami zbiorowego zarządzania.

Poprawka     17

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 33

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(33)  Do celów niniejszej dyrektywy należy zdefiniować pojęcie publikacji prasowej w taki sposób, aby obejmowało ono wyłącznie publikacje dziennikarskie publikowane przez usługodawcę, okresowo lub regularnie aktualizowane na wszelkich nośnikach, w celu informowania lub dostarczenia rozrywki. Publikacje takie mogą obejmować np. gazety codzienne, tygodniki i miesięczniki o tematyce ogólnej lub specjalistycznej oraz internetowe serwisy informacyjne. Publikacje periodyczne, które są publikowane do celów naukowych lub akademickich, takie jak czasopisma naukowe, nie powinny być objęte ochroną udzielaną publikacjom prasowym zgodnie z niniejszą dyrektywą. Ochrona ta nie obejmuje czynności linkowania, która nie stanowi publicznego udostępnienia.

(33)  Do celów niniejszej dyrektywy należy zdefiniować pojęcie publikacji prasowej w taki sposób, aby obejmowało ono wyłącznie publikacje dziennikarskie publikowane przez usługodawcę, okresowo lub regularnie aktualizowane na wszelkich nośnikach, w celu informowania lub dostarczenia rozrywki. Publikacje takie mogą obejmować np. gazety codzienne, tygodniki i miesięczniki o tematyce ogólnej lub specjalistycznej oraz internetowe serwisy informacyjne. Publikacje periodyczne, które są publikowane do celów naukowych lub akademickich, takie jak czasopisma naukowe, również powinny być objęte ochroną udzielaną publikacjom prasowym zgodnie z niniejszą dyrektywą. Ochrona ta nie obejmuje czynności linkowania, która nie stanowi publicznego udostępnienia.

Poprawka     18

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 33 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(33a)  Prawa wydawców prasowych powinny mieć zastosowanie z zastrzeżeniem praw osób indywidualnych do zwielokrotniania, publicznego udostępniania publikacji prasowej, podawania do niej linków lub publicznego udostępniania jej fragmentów do użytku prywatnego lub do celów niekomercyjnych i niehandlowych.

Poprawka     19

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 34

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(34)  Prawa przyznane wydawcom publikacji prasowych zgodnie z niniejszą dyrektywą powinny mieć ten sam zakres co prawa do zwielokrotniania i publicznego udostępniania, o których mowa w dyrektywie 2001/29/WE, w zakresie, w jakim dotyczy to korzystania cyfrowego. Wydawcy powinni również podlegać tym samym przepisom dotyczącym wyjątków i ograniczeń, które mają zastosowanie do praw przewidzianych w dyrektywie 2001/29/WE, w tym przepisom dotyczącym wyjątku obejmującego cytowanie do celów takich jak słowa krytyki lub recenzji przewidzianym w art. 5 ust. 3 lit. d) tej dyrektywy.

(34)  Prawa przyznane wydawcom publikacji prasowych zgodnie z niniejszą dyrektywą powinny mieć ten sam zakres co prawa do zwielokrotniania i publicznego udostępniania, o których mowa w dyrektywie 2001/29/WE. Wydawcy powinni również podlegać tym samym przepisom dotyczącym wyjątków i ograniczeń, które mają zastosowanie do praw przewidzianych w dyrektywie 2001/29/WE, w tym przepisom dotyczącym wyjątku obejmującego cytowanie do celów takich jak słowa krytyki lub recenzji przewidzianym w art. 5 ust. 3 lit. d) tej dyrektywy. Ochrona przyznana publikacjom prasowym na podstawie niniejszej dyrektywy powinna mieć zastosowanie również wtedy, gdy treści są generowane automatycznie, np. przez czytniki kanałów informacyjnych.

Poprawka     20

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 35

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(35)  Ochrona przyznana wydawcom publikacji prasowych na podstawie niniejszej dyrektywy nie powinna naruszać praw autorów i innych podmiotów praw do utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, w tym w odniesieniu do zakresu, w jakim mogą eksploatować swoje utwory lub inne przedmioty objęte ochroną niezależnie od publikacji prasowej, w skład której wchodzą te utwory lub przedmioty. W związku z tym wydawcy publikacji prasowych nie powinni mieć możliwości powoływania się na przyznaną im ochronę wobec autorów i innych podmiotów praw. Pozostaje to bez uszczerbku dla ustaleń umownych zawartych między wydawcami publikacji prasowych a autorami i innymi podmiotami praw.

(35)  Ochrona przyznana wydawcom publikacji prasowych na podstawie niniejszej dyrektywy nie powinna naruszać praw autorów i innych podmiotów praw do utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, w tym w odniesieniu do zakresu, w jakim mogą eksploatować swoje utwory lub inne przedmioty objęte ochroną niezależnie od publikacji prasowej, w skład której wchodzą te utwory lub przedmioty. W związku z tym wydawcy publikacji prasowych nie powinni mieć możliwości powoływania się na przyznaną im ochronę wobec autorów i innych podmiotów praw. Pozostaje to bez uszczerbku dla ustaleń umownych zawartych między wydawcami publikacji prasowych a autorami i innymi podmiotami praw. Państwa członkowskie powinny zapewnić przyznanie dziennikarzom sprawiedliwego udziału w dochodach uzyskiwanych w ramach korzystania z praw wydawców prasowych, autorów i innych podmiotów praw.

Poprawka     21

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 36 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(36a)  Sektor kultury i sektor kreatywny odgrywają istotną rolę w reindustrializacji Europy, są motorem wzrostu i mają strategiczne znaczenie w generowaniu innowacyjnych skutków ubocznych w innych sektorach przemysłu. Ponadto sektor kultury i sektor kreatywny są siłą napędową innowacji i rozwoju technologii informacyjno-komunikacyjnych w Europie. Sektor kultury i sektor kreatywny w Europie zapewniają ponad 12 mln pełnoetatowych miejsc pracy, co stanowi 7,5 % czynnej zawodowo populacji UE i generuje około 509 mld EUR wartości dodanej PKB (5,3 % całkowitej wartości dodanej brutto w UE). Ochrona prawa autorskiego i praw pokrewnych ma główne znaczenie w dochodach sektora kultury i sektora kreatywnego.

Poprawka     22

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 37

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(37)  W ostatnich latach funkcjonowanie rynku treści online stało się bardziej złożone. Internetowe usługi zapewniania dostępu do treści chronionych prawem autorskim zamieszczanych przez użytkowników bez udziału podmiotów praw rozwinęły się i stały się głównym źródłem dostępu do treści online. Ma to wpływ na możliwości ustalenia przez podmioty praw, czy ktoś korzysta z ich utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, a jeśli tak, to na jakich warunkach, a także na możliwości uzyskania przez nich odpowiedniego wynagrodzenia.

(37)  W ostatnich latach funkcjonowanie rynku treści online stało się bardziej złożone. Internetowe usługi zapewniania dostępu do treści chronionych prawem autorskim zamieszczanych przez użytkowników bez udziału podmiotów praw rozwinęły się i stały się głównym źródłem dostępu do treści online. Ma to wpływ na możliwości ustalenia przez podmioty praw, czy ktoś korzysta z ich utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, a jeśli tak, to na jakich warunkach, a także na możliwości uzyskania przez nich odpowiedniego wynagrodzenia. Mimo że konsumuje się obecnie więcej treści o charakterze kreatywnym niż kiedykolwiek w przeszłości – chociażby w kontekście usług takich jak platformy pozwalające na zamieszczanie treści przez użytkowników oraz usługi agregacji treści – ów wzrost konsumpcji nie wiąże się z analogicznym wzrostem przychodów w ramach sektora kreatywnego. Jednym z głównych powodów takiego stanu rzeczy jest przeniesienie wartości, które pojawiło się z powodu braku jasności co do statusu tych usług internetowych w przepisach prawa autorskiego i prawa handlu elektronicznego. Powstał nieuczciwy rynek, który zagraża rozwojowi jednolitego rynku cyfrowego i jego głównych graczy: sektorowi kultury i sektorowi kreatywnemu.

Poprawka     23

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 37 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(37a)  Platformy cyfrowe są sposobem zapewnienia szerszego dostępu do dzieł kultury i pracy twórczej oraz oferują sektorowi kultury i sektorowi kreatywnemu większe możliwości rozwijania nowych modeli biznesowych. Należy zatem rozważyć, jak proces ten może funkcjonować przy większej pewności prawa i poszanowaniu podmiotów praw. Z tego względu kluczowe znaczenie ma zapewnienie przejrzystości i uczciwych warunków działania. Ochrona podmiotów praw w ramach prawa autorskiego i prawa własności intelektualnej jest konieczna, aby zapewnić uznawanie wartości oraz stymulowanie innowacji, kreatywności, inwestycji i tworzenia treści.

Poprawka    24

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 38 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Jeżeli dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego przechowują i udostępniają społeczeństwu utwory chronione prawem autorskim lub inne przedmioty objęte ochroną zamieszczane przez swoich użytkowników, wykraczając tym samym poza zwykłe dostarczenie urządzeń oraz dokonując czynności publicznego udostępniania utworu, są one zobowiązane do zawierania umów licencyjnych z podmiotami praw autorskich, chyba że kwalifikują się one do zwolnienia od odpowiedzialności, o którym mowa w art. 14 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/31/WE34.

Jeżeli dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego przechowują i udostępniają społeczeństwu utwory chronione prawem autorskim lub inne przedmioty objęte ochroną zamieszczane przez swoich użytkowników, wykraczając tym samym poza zwykłe dostarczenie urządzeń oraz dokonując czynności publicznego udostępniania i czynności zwielokrotniania utworu, są oni zobowiązani do zawierania umów licencyjnych z podmiotami praw autorskich, chyba że kwalifikują się do zwolnienia od odpowiedzialności, o którym mowa w art. 14 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/31/WE.

__________________

__________________

34 Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1–16).

34 Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1–16).

Poprawka     25

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 38 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W odniesieniu do art. 14 należy sprawdzić, czy dostawca usług odgrywa aktywną rolę, w tym przez zoptymalizowanie sposobu prezentacji zamieszczonych utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną lub przez ich promowanie, bez względu na rodzaj środków wykorzystanych do tego celu.

W odniesieniu do art. 14 należy sprawdzić, czy dostawca usług odgrywa aktywną rolę, w tym przez zoptymalizowanie sposobu prezentacji zamieszczonych utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną lub przez ich promowanie, bez względu na rodzaj środków wykorzystanych do tego celu. Dostawca usług społeczeństwa informacyjnego jest zobowiązany do nabycia licencji na treści chronione prawem autorskim niezależnie od tego, czy treści te podlegają jego odpowiedzialności redakcyjnej. Licencje nabyte przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego od podmiotów praw należy uznawać za obejmujące wszelkie pochodzące od ich użytkowników treści generowane przez użytkowników usług tych dostawców, w tym użytkowników, którzy działają w celach niekomercyjnych. Zapewni to pewność prawa indywidualnym użytkownikom takich usług, a jednocześnie sprecyzuje odpowiedzialność platform.

Poprawka    26

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 38 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Aby zapewnić funkcjonowanie każdej umowy licencyjnej, dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do dużej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników powinni przyjąć odpowiednie i proporcjonalne środki zapewniające ochronę utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, takie jak stosowanie skutecznych technologii. Obowiązek ten powinien mieć także zastosowanie w przypadku, gdy dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego kwalifikują się do zwolnienia od odpowiedzialności przewidzianego w art. 14 dyrektywy 2000/31/WE.

Aby zapewnić funkcjonowanie każdej umowy licencyjnej, dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do znacznej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników powinni przyjąć odpowiednie i proporcjonalne środki zapewniające ochronę utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną. Obowiązek ten powinien mieć także zastosowanie w przypadku, gdy dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego kwalifikują się do zwolnienia od odpowiedzialności przewidzianego w art. 14 dyrektywy 2000/31/WE.

Poprawka    27

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 39

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(39)  Funkcjonowanie technologii, takich jak technologie rozpoznawania treści, wymaga współpracy między dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego, polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do dużej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników, a podmiotami praw. W takim przypadku podmioty praw powinny zapewnić niezbędne dane umożliwiające identyfikację ich treści, a usługi powinny zapewniać podmiotom praw przejrzystość w odniesieniu do stosowanych technologii, aby umożliwić ocenę ich adekwatności. Usługi powinny w szczególności zapewniać podmiotom praw informacje o rodzaju stosowanych technologii, sposobie ich stosowania i wskaźniku skuteczności w zakresie rozpoznawania treści należących do podmiotów praw. Technologie te powinny również umożliwić podmiotom praw uzyskiwanie od podmiotów świadczących usługi społeczeństwa informacyjnego danych na temat korzystania z treści objętych umową.

(39)  Skuteczne wdrażanie takich środków wymaga współpracy między dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego, polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do znacznej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników, a podmiotami praw. W takim przypadku podmioty praw powinny zapewnić niezbędne dane umożliwiające identyfikację ich treści, a usługi powinny zapewniać podmiotom praw przejrzystość w odniesieniu do stosowanych środków, aby umożliwić ocenę ich adekwatności. Usługi powinny w szczególności zapewniać podmiotom praw informacje o rodzaju podejmowanych środków, sposobie ich stosowania i wskaźniku skuteczności w zakresie rozpoznawania treści należących do podmiotów praw. Środki te powinny również umożliwić podmiotom praw uzyskiwanie od podmiotów świadczących usługi społeczeństwa informacyjnego danych na temat korzystania z treści objętych umową. Należy jednak wprowadzić odpowiednie zabezpieczenia w celu zagwarantowania, że stosowane środki nie będą naruszały podstawowych praw użytkowników, tj. prawa do ochrony danych osobowych zgodnie z dyrektywą 95/46/WE, dyrektywą 2001/58/WE i rozporządzeniem (UE) 2016/679 oraz wolności otrzymywania lub przekazywania informacji, a w szczególności możliwości korzystania z utworów zgodnie z wyjątkiem lub ograniczeniem dotyczącym prawa autorskiego.

Poprawka    28

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 40

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(40)  Niektórym podmiotom praw, takim jak autorzy i wykonawcy, potrzebne są informacje umożliwiające ocenę wartości rynkowej należących do nich praw, które są zharmonizowane na podstawie prawa Unii. Jest to szczególnie ważne w momencie, gdy podmioty praw udzielają licencji lub przenoszą prawa w zamian za wynagrodzenie. Ponieważ wynikająca z umów pozycja twórców i wykonawców udzielających licencji lub przenoszących swoje prawa jest zazwyczaj słabsza, potrzebują oni informacji do stałej oceny wartości rynkowej swoich praw w stosunku do wynagrodzenia otrzymywanego z licencji lub przeniesienia praw, jednak często stykają się z brakiem przejrzystości. W związku z tym wymiana stosownych informacji przez ich kontrahentów lub ich następców prawnych jest ważna dla przejrzystości i równowagi w systemie, który reguluje wynagrodzenie autorów i wykonawców.

(40)  Niektórym podmiotom praw, takim jak autorzy i wykonawcy, potrzebne są informacje umożliwiające ocenę wartości rynkowej należących do nich praw, które są zharmonizowane na podstawie prawa Unii. Jest to szczególnie ważne w momencie, gdy podmioty praw udzielają licencji lub przenoszą prawa w zamian za wynagrodzenie. Ponieważ wynikająca z umów pozycja twórców i wykonawców udzielających licencji lub przenoszących swoje prawa jest słabsza, potrzebują oni informacji do stałej oceny wartości rynkowej swoich praw w stosunku do wynagrodzenia otrzymywanego z licencji lub przeniesienia praw, jednak często stykają się z brakiem przejrzystości. W związku z tym wymiana stosownych informacji przez ich kontrahentów i dalszych przejmujących lub licencjobiorców bądź ich następców prawnych jest ważna dla przejrzystości i równowagi w systemie, który reguluje wynagrodzenie autorów i wykonawców. Obowiązek sprawozdawczy i obowiązek zachowania przejrzystości powinien towarzyszyć utworowi we wszystkich formach jego wykorzystania i w wymiarze transgranicznym.

Poprawka     29

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 41

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(41)  Przy wdrażaniu wymogów w zakresie przejrzystości należy wziąć pod uwagę specyfikę treści i praw autorów i wykonawców w poszczególnych sektorach. Państwa członkowskie powinny konsultować się ze wszystkimi stosownymi zainteresowanymi stronami, co pozwoli na określenie wymogów dla poszczególnych sektorów. W celu osiągnięcia porozumienia między zainteresowanymi stronami w zakresie przejrzystości należy również wziąć pod uwagę możliwość zastosowania negocjacji zbiorowych. Aby umożliwić dostosowanie obecnych praktyk w zakresie sprawozdawczości do wymogów przejrzystości, należy przewidzieć okres przejściowy. Wymogi dotyczące przejrzystości nie muszą mieć zastosowania do umów zawartych z organizacjami zbiorowego zarządzania, które podlegają już wymogom przejrzystości na podstawie dyrektywy 2014/26/UE.

(41)  Przy wdrażaniu wymogów w zakresie przejrzystości należy wziąć pod uwagę specyfikę treści i praw autorów i wykonawców w poszczególnych sektorach. Państwa członkowskie powinny konsultować się ze wszystkimi stosownymi zainteresowanymi stronami, co pozwoli na określenie wymogów dla poszczególnych sektorów, a także standardowych oświadczeń i procedur sprawozdawczych. W celu osiągnięcia porozumienia między zainteresowanymi stronami w zakresie przejrzystości należy również wziąć pod uwagę możliwość zastosowania negocjacji zbiorowych. Aby umożliwić dostosowanie obecnych praktyk w zakresie sprawozdawczości do wymogów przejrzystości, należy przewidzieć okres przejściowy. Wymogi dotyczące przejrzystości nie muszą mieć zastosowania do umów zawartych z organizacjami zbiorowego zarządzania, które podlegają już wymogom przejrzystości na podstawie dyrektywy 2014/26/UE, pod warunkiem że państwa członkowskie dokonały transpozycji tej dyrektywy oraz zastosowały wszystkie niezbędne środki, by zagwarantować, że zarządzanie wszystkimi organizacjami zbiorowego zarządzania będzie odbywać się w skuteczny i sprawiedliwy sposób. Państwa członkowskie powinny również dołożyć starań, by organizacje zbiorowego zarządzania działały w interesie podmiotów praw, zapewniając dokładny i prawidłowy podział należnych kwot oraz przedstawienie jawnego sprawozdania rocznego dotyczącego przejrzystości zgodnie z dyrektywą 2014/26/UE.

Poprawka     30

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 46

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(46)  Wszelkie przetwarzanie danych osobowych na podstawie niniejszej dyrektywy powinno odbywać się z poszanowaniem praw podstawowych, zwłaszcza prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego oraz prawa do ochrony danych osobowych zgodnie z art. 7 i 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz musi być zgodne z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady35 oraz z dyrektywą 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady36.

(46)  Wszelkie przetwarzanie danych osobowych na podstawie niniejszej dyrektywy powinno odbywać się z poszanowaniem praw podstawowych, zwłaszcza prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego oraz prawa do ochrony danych osobowych zgodnie z art. 7 i 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz musi być zgodne z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady35 oraz z dyrektywą 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady36. W przyszłości należy przestrzegać przepisów ogólnego rozporządzenia o ochronie danych, w tym „prawa do bycia zapomnianym”.

_________________

_________________

35 Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31–50). Niniejsza dyrektywa traci moc od dnia 25 maja 2018 r. i zostaje zastąpiona rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1–88).

35 Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31–50). Niniejsza dyrektywa traci moc od dnia 25 maja 2018 r. i zostaje zastąpiona rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1–88).

36 Dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37–47), zwana, po zmianach wprowadzonych dyrektywami 2006/24/WE i 2009/136/WE, „dyrektywą w sprawie e-prywatności”.

36 Dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37–47), zwana, po zmianach wprowadzonych dyrektywami 2006/24/WE i 2009/136/WE, „dyrektywą w sprawie e-prywatności”.

Poprawka     31

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 46 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(46a)  Należy podkreślić znaczenie anonimowości przy przetwarzaniu danych osobowych w celach komercyjnych. Dodatkowo należy wspierać automatyczne ustawienie opcji nieudostępniania w odniesieniu do danych osobowych w kontekście korzystania z interfejsów platform internetowych.

Poprawka    32

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 1 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  „instytucja badawcza” oznacza uniwersytet, instytut badawczy lub każdą inną organizację, której głównym celem jest prowadzenie badań naukowych lub prowadzenie badań naukowych i świadczenie usług edukacyjnych:

1.  „instytucja badawcza” oznacza uczelnię wyższą, włącznie z inkubatorami przedsiębiorczości działającymi przy uczelniach wyższych, instytut badawczy lub każdą inną instytucję, której głównym celem jest prowadzenie badań naukowych lub prowadzenie badań naukowych i świadczenie usług edukacyjnych:

Poprawka    33

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a)  „przedsiębiorstwo typu start-up” oznacza, do celów niniejszej dyrektywy, przedsiębiorstwo zatrudniające mniej niż 10 pracowników i mające obrót roczny lub sumę bilansową nieprzekraczającą 2 mln EUR, założone nie wcześniej niż trzy lata przed rozpoczęciem korzystania z wyjątku przewidzianego w ust. 3 ust. 1.

Poprawka     34

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 4 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

4a)  „legalny dostęp” oznacza dostęp do treści nabytej w legalny sposób

Poprawka     35

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 3

Artykuł 3

Eksploracja tekstów i danych

Eksploracja tekstów i danych

1.  Państwa członkowskie przewidują wyjątek od praw przewidzianych w art. 2 dyrektywy 2001/29/WE, w art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE oraz w art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy w odniesieniu do zwielokrotnień i pobrań dokonywanych przez instytucje badawcze w celu przeprowadzenia eksploracji tekstów i danych na utworach lub innych przedmiotach objętych ochroną, do których mają legalny dostęp, do celów badań naukowych.

1.  Państwa członkowskie przewidują wyjątek od praw przewidzianych w art. 2 dyrektywy 2001/29/WE, w art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE oraz w art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy w odniesieniu do zwielokrotnień i pobrań dokonywanych przez instytucje badawcze, organizacje niekomercyjne lub przedsiębiorstwa typu start-up w celu przeprowadzenia eksploracji tekstów i danych na utworach lub innych przedmiotach objętych ochroną, do których mają legalny dostęp nabyty do celów badań naukowych.

2.  Każde postanowienie umowne sprzeczne z wyjątkiem przewidzianym w ust. 1 jest bezskuteczne.

2.  Każde postanowienie umowne sprzeczne z wyjątkiem przewidzianym w ust. 1 jest bezskuteczne.

3.  Podmioty praw mają prawo stosować środki zapewniające bezpieczeństwo i integralność sieci i baz danych, w których utwory lub inne przedmioty objęte ochroną są przechowywane. Środki te nie wykraczają poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

3.  Podmioty praw mają prawo stosować środki zapewniające bezpieczeństwo i integralność sieci i baz danych, w których utwory lub inne przedmioty objęte ochroną są przechowywane. Środki te nie wykraczają poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu i nie udaremniają ani bezzasadnie nie ograniczają możliwości korzystania przez beneficjentów z wyjątku przewidzianego w ust. 1, ani możliwości opracowania narzędzi do eksploracji tekstów i danych innych niż narzędzia oferowane przez podmioty praw.

4.  Państwa członkowskie zachęcają podmioty praw i instytucje badawcze do zdefiniowania wspólnie uzgodnionych najlepszych praktyk dotyczących stosowania środków, o których mowa w ust. 3.

 

 

4a.  Beneficjenci wyjątku, o których mowa w ust. 1, prowadzący eksplorację tekstu i danych stosują środki gwarantujące, że dane uzyskane w wyniku tej eksploracji są przechowywane w bezpieczny sposób i nie są przechowywane przez okres dłuższy niż wymagają tego cele badania. Wyjątek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy czynności eksploracji tekstów i danych prowadzonych w odniesieniu do samych faktów lub danych, które nie są chronione prawami autorskimi, ani też czynności eksploracji tekstów i danych, które nie obejmują czynności zwielokrotniania lub pobrania. Upoważnienie przez podmioty praw lub autorów baz danych nie jest wymagane w odniesieniu do tymczasowych czynności zwielokrotniania objętych wyjątkami wynikającymi z prawa Unii ani też do czynności pobierania, które są niezbędne do celów dostępu do zawartości bazy danych i normalnego korzystania z tej zawartości przez legalnego użytkownika.

Poprawka    36

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 1 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Państwa członkowskie przewidują wyjątek lub ograniczenie dotyczące praw przewidzianych w art. 2 i 3 dyrektywy 2001/29/WE, art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 dyrektywy 2009/24/WE oraz art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy, aby umożliwić cyfrowe korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną wyłącznie w celu zilustrowania nauczania, w zakresie uzasadnionym przez niekomercyjny cel, który ma zostać osiągnięty, pod warunkiem że korzystanie to:

1.  Państwa członkowskie przewidują wyjątek lub ograniczenie dotyczące praw przewidzianych w art. 2 i 3 dyrektywy 2001/29/WE, art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 dyrektywy 2009/24/WE oraz art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy, aby umożliwić cyfrowe korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną wyłącznie w celu zilustrowania nauczania lub badań naukowych, w zakresie uzasadnionym przez niekomercyjny cel, który ma zostać osiągnięty, pod warunkiem że korzystanie to:

Poprawka    37

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 1 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a)  odbywa się na terenie placówki edukacyjnej lub za pośrednictwem bezpiecznej sieci elektronicznej dostępnej wyłącznie dla uczniów lub studentów i pracowników dydaktycznych danej placówki edukacyjnej;

a)  odbywa się w pomieszczeniach naukowych placówki edukacyjnej lub placówki, w której realizowany jest certyfikowany program edukacyjny uznany przez państwo członkowskie, a także w instytucji dziedzictwa kulturowego lub instytucji badawczej, lub za pośrednictwem bezpiecznej sieci elektronicznej dostępnej wyłącznie dla zarejestrowanych osób uczących się i pracowników dydaktycznych;

Poprawka     38

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 2 – akapit 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie korzystające z przepisu zawartego w akapicie pierwszym podejmują środki niezbędne do tego, aby zapewnić odpowiednią dostępność i widoczność licencji uprawniających do czynności określonych w ust. 1 dla placówek edukacyjnych.

Państwa członkowskie korzystające z przepisu zawartego w akapicie pierwszym podejmują środki niezbędne do tego, aby zapewnić odpowiednią dostępność i widoczność licencji, za pośrednictwem łatwo dostępnych baz danych, uprawniających do czynności określonych w ust. 1 dla placówek edukacyjnych.

Poprawka     39

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 4 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  Uznaje się, że korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną wyłącznie w celu zilustrowania nauczania za pośrednictwem bezpiecznych sieci elektronicznych, podejmowane zgodnie z przepisami prawa krajowego przyjętymi zgodnie z niniejszym artykułem, ma miejsce wyłącznie w państwie członkowskim, w którym dana placówka edukacyjna ma swoją siedzibę.

3.  Uznaje się, że korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną wyłącznie w celu zilustrowania nauczania lub badań naukowych za pośrednictwem bezpiecznych sieci elektronicznych, podejmowane zgodnie z przepisami prawa krajowego przyjętymi zgodnie z niniejszym artykułem, ma miejsce wyłącznie w państwie członkowskim, w którym dana placówka edukacyjna, certyfikowany program edukacyjny, instytucja dziedzictwa kulturowego czy instytucja badawcza ma swoją siedzibę.

Poprawka    40

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 5 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie przewidują wyjątek od praw przewidzianych w art. 2 dyrektywy 2001/29/WE, art. 5 lit. a) oraz art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2009/24/WE i art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy, zezwalający instytucjom dziedzictwa kulturowego na wykonywanie kopii wszelkich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które znajdują się na stałe w ich zbiorach, niezależnie od formatu lub nośnika, w wyłącznym celu zachowania takich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną i w zakresie potrzebnym do tego zachowania.

Państwa członkowskie przewidują wyjątek od praw przewidzianych w art. 2 dyrektywy 2001/29/WE, art. 5 lit. a) oraz art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2009/24/WE i art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy, zezwalający instytucjom dziedzictwa kulturowego, instytucjom badawczym i placówkom edukacyjnym na wykonywanie kopii wszelkich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które znajdują się na stałe w ich zbiorach, niezależnie od formatu lub nośnika, w wyłącznym celu zachowania takich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną i w zakresie potrzebnym do tego zachowania, a także zwielokrotniania wewnątrz organizacji do celów związanych z realizacją ich misji interesu publicznego.

Poprawka     41

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7 – ustęp 2 – akapit 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie, w porozumieniu z podmiotami praw, organizacjami zbiorowego zarządzania i instytucjami dziedzictwa kulturowego, zapewniają, aby wymogi stosowane do określania, czy utwory i inne przedmioty objęte ochroną można objąć licencją zgodnie z ust. 1, nie wykraczały poza to, co jest konieczne i rozsądne, i nie wykluczały możliwości uznania całości zbiorów za niedostępne w obrocie handlowym, jeżeli można rozsądnie przyjąć, że wszystkie utwory lub inne przedmioty objęte ochroną znajdujące się w zbiorach są niedostępne w obrocie handlowym.

Państwa członkowskie, w porozumieniu z podmiotami praw, organizacjami zbiorowego zarządzania i instytucjami dziedzictwa kulturowego, zapewniają, aby wymogi stosowane do określania, czy utwory i inne przedmioty objęte ochroną można objąć licencją zgodnie z ust. 1, nie wykraczały poza to, co jest konieczne i rozsądne, i nie wykluczały możliwości uznania całości zbiorów za niedostępne w obrocie handlowym, jeżeli można rozsądnie przyjąć, że wszystkie utwory lub inne przedmioty objęte ochroną znajdujące się w zbiorach są niedostępne w obrocie handlowym. W razie gdy organizacja zbiorowego zarządzania nie istnieje lub nie reprezentuje odpowiednio praw podmiotów praw, państwa członkowskie powinny przewidzieć wyjątki dla instytucji dziedzictwa kulturowego, dla instytucji badawczych i dla placówek edukacyjnych, zarówno formalnych, jak i nieformalnych, umożliwiające rozpowszechnianie, podawanie do publicznej wiadomości lub udostępnianie utworów niedostępnych w obrocie handlowym do celów niekomercyjnych. Państwa członkowskie powinny zapewnić właściwą rekompensatę za wszelkie nieuzasadnione naruszenia zasadnych interesów podmiotów praw, a także zapewnić, aby podmioty praw mogły w dowolnym momencie sprzeciwić się korzystaniu z ich utworów.

Poprawka     42

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 9 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie zapewniają regularny dialog między przedstawicielskimi organizacjami użytkowników i podmiotów praw a wszelkimi innymi stosownymi organizacjami zainteresowanych stron, aby, w zależności od specyfiki poszczególnych sektorów, zwiększyć adekwatność i przydatność mechanizmów licencyjnych, o których mowa w art. 7 ust. 1, zapewnić podmiotom praw skuteczność zabezpieczeń, o których mowa w niniejszym rozdziale, w szczególności w odniesieniu do środków upubliczniania informacji, oraz, w stosownych przypadkach, pomóc we wprowadzaniu wymogów, o których mowa w art. 7 ust. 2 akapit drugi.

Państwa członkowskie zapewniają regularny dialog między przedstawicielskimi organizacjami użytkowników i podmiotów praw a wszelkimi innymi stosownymi organizacjami zainteresowanych stron, aby, w zależności od specyfiki poszczególnych sektorów, zwiększyć adekwatność i przydatność mechanizmów licencyjnych, o których mowa w art. 7 ust. 1, co obejmuje rozwiązywanie problemów, gdy działania instytucji dziedzictwa kulturowego zgodnie z art. 7 i art. 8 nie są racjonalnie umożliwiane, i zapewnić podmiotom praw skuteczność zabezpieczeń, o których mowa w niniejszym rozdziale, w szczególności w odniesieniu do środków upubliczniania informacji, oraz, w stosownych przypadkach, pomóc we wprowadzaniu wymogów, o których mowa w art. 7 ust. 2 akapit drugi.

Poprawka     43

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11 – nagłówek

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Ochrona publikacji prasowych w zakresie cyfrowych sposobów korzystania

Ochrona publikacji prasowych

Uzasadnienie

Wydania drukowane zasługują na taką samą ochronę jak wydania cyfrowe. Z tego powodu jest niezwykle istotne, aby zapewnić przyznawanie praw w odniesieniu do korzystania zarówno cyfrowego, jak i innego niż cyfrowe, oraz usunąć wszelkie sformułowania, które mogą wykluczać sposoby korzystania inne niż cyfrowe.

Poprawka     44

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 11 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Państwa członkowskie zapewniają wydawcom publikacji prasowych prawa przewidziane w art. 2 i art. 3 ust. 2 dyrektywy 2001/29/WE w zakresie cyfrowych sposobów korzystania z ich publikacji prasowych.

1.  Państwa członkowskie zapewniają wydawcom publikacji prasowych prawa przewidziane w art. 2 i art. 3 ust. 2 dyrektywy 2001/29/WE w zakresie sposobów korzystania z ich publikacji prasowych.

Uzasadnienie

Wydania drukowane zasługują na taką samą ochronę jak wydania cyfrowe. Z tego powodu jest niezwykle istotne, aby zapewnić przyznawanie praw w odniesieniu do korzystania zarówno cyfrowego, jak i innego niż cyfrowe, oraz usunąć wszelkie sformułowania, które mogą wykluczać sposoby korzystania inne niż cyfrowe.

Poprawka     45

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11 – ustęp 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a.  Prawa, o których mowa w ust. 1, nie obejmują czynności linkowania, gdyż nie stanowi ona publicznego udostępnienia.

Poprawka     46

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11 – ustęp 4 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

4a.  Państwa członkowskie powinny zapewnić przyznanie dziennikarzom sprawiedliwego udziału w dochodach uzyskiwanych w ramach korzystania z praw wydawców prasowych.

Poprawka     47

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 12 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie mogą przewidzieć, że jeżeli autor przenosi prawo na wydawcę lub udziela wydawcy licencji na dane prawo, to takie przeniesienie lub licencja stanowią wystarczającą podstawę prawną dla wydawcy do roszczenia o udział w rekompensacie za korzystanie z utworu, które miało miejsce na podstawie wyjątku od prawa podlegającego przeniesieniu lub objętego licencją lub na podstawie ograniczenia tego prawa.

Państwa członkowskie mogą przewidzieć, że jeżeli autor przenosi prawo na wydawcę lub udziela wydawcy licencji na dane prawo, to wydawca ten jest podmiotem prawa na mocy i w zakresie takiego przeniesienia lub licencji. W związku z tym takie przeniesienie licencji stanowi wystarczającą podstawę prawną dla wydawcy do roszczenia o udział w rekompensacie za korzystanie z utworu, które miało miejsce na podstawie wyjątku od prawa podlegającego przeniesieniu lub objętego licencją lub na podstawie ustawowej licencji zbiorowej dotyczącej tego prawa lub na podstawie ograniczenia tego prawa.

Poprawka    48

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – nagłówek

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Korzystanie z treści chronionych przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do dużej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników

Korzystanie z treści chronionych przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do znacznej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników.

Poprawka    49

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 13 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego, którzy przechowują i zapewniają publiczny dostęp do dużej liczby utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez swoich użytkowników, we współpracy z podmiotami praw podejmują środki w celu zapewnienia funkcjonowania umów zawieranych z podmiotami praw o korzystanie z ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną bądź w celu zapobiegania dostępności w swoich serwisach utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną zidentyfikowanych przez podmioty praw w toku współpracy z dostawcami usług. Środki te, takie jak stosowanie skutecznych technologii rozpoznawania treści, muszą być odpowiednie i proporcjonalne. Dostawcy usług przekazują podmiotom praw adekwatne informacje na temat funkcjonowania i wdrażania środków, a także, w stosownych przypadkach, adekwatne sprawozdania na temat rozpoznawania utworów i innych przedmiotów objętych ochroną oraz korzystania z nich.

1.  Dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego, którzy przechowują znaczną liczbę utworów lub innych przedmiotów chronionych prawem autorskim zamieszczanych przez swoich użytkowników i zapewniają publiczny dostęp do znacznej liczby takich utworów, w przypadku gdy takie przechowywanie i zapewnianie dostępu stanowi istotną część ich działalności, we współpracy z podmiotami praw podejmują odpowiednie i proporcjonalne środki w celu zapewnienia funkcjonowania umów zawieranych z podmiotami praw o korzystanie z ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną bądź w celu zapobiegania dostępności w swoich serwisach utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną zidentyfikowanych przez podmioty praw w toku współpracy z dostawcami usług. Dostawcy usług przekazują podmiotom praw na ich wniosek adekwatne informacje na temat funkcjonowania i wdrażania środków, a także, w stosownych przypadkach, adekwatne sprawozdania na temat rozpoznawania utworów i innych przedmiotów objętych ochroną oraz korzystania z nich.

Poprawka    50

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 13 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Państwa członkowskie zapewniają wdrożenie przez dostawców usług, o których mowa w ust. 1, mechanizmów składania skarg i dochodzenia roszczeń, które są dostępne dla użytkowników w przypadku sporów dotyczących stosowania środków, o których mowa w ust. 1.

2.  Państwa członkowskie zapewniają wdrożenie przez dostawców usług, o których mowa w ust. 1, mechanizmów składania skarg i dochodzenia roszczeń, które są dostępne dla użytkowników w przypadku sporów dotyczących stosowania środków, o których mowa w tym ustępie. Mechanizmy te gwarantują w szczególności, że gdy usunięcie treści, o których mowa w ust. 1, jest bezzasadne, dane treści są ponownie zamieszczane w internecie w rozsądnym terminie.

Poprawka    51

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 13 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  W stosownych przypadkach państwa członkowskie ułatwiają współpracę między dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego a podmiotami praw poprzez dialog zainteresowanych stron w celu określenia najlepszych praktyk, takich jak odpowiednie i proporcjonalne technologie rozpoznawania treści, biorąc pod uwagę m.in. charakter usług, dostępność technologii i ich skuteczność w świetle rozwoju technologii.

3.  W stosownych przypadkach Komisja wraz z państwami członkowskimi ułatwiają współpracę między dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego a podmiotami praw poprzez dialog zainteresowanych stron w celu określenia najlepszych praktyk w zakresie stosowania środków, o których mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę między innymi charakter usług, dostępność technologii i ich skuteczność w świetle rozwoju technologii.

Poprawka     52

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 13 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego, którzy przechowują i zapewniają publiczny dostęp do dużej liczby utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez swoich użytkowników, we współpracy z podmiotami praw podejmują środki w celu zapewnienia funkcjonowania umów zawieranych z podmiotami praw o korzystanie z ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną bądź w celu zapobiegania dostępności w swoich serwisach utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną zidentyfikowanych przez podmioty praw w toku współpracy z dostawcami usług. Środki te, takie jak stosowanie skutecznych technologii rozpoznawania treści, muszą być odpowiednie i proporcjonalne. Dostawcy usług przekazują podmiotom praw adekwatne informacje na temat funkcjonowania i wdrażania środków, a także, w stosownych przypadkach, adekwatne sprawozdania na temat rozpoznawania utworów i innych przedmiotów objętych ochroną oraz korzystania z nich.

1.  Dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego, którzy przechowują utwory chronione prawem autorskim lub inne przedmioty objęte ochroną zamieszczane przez swoich użytkowników i zapewniają do nich publiczny dostęp, wykraczając tym samym poza zwykłe dostarczanie urządzeń oraz dokonując czynności publicznego udostępniania z inicjatywy użytkowników zamieszczających takie utwory lub inne przedmioty objęte ochroną, zawierają umowy licencyjne z podmiotami praw dotyczące zarówno publicznego udostępniania, jak i zwielokrotniania, chyba że kwalifikują się do zwolnienia od odpowiedzialności, o którym mowa w art. 14 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/31/WE.

2. Zwolnienie od odpowiedzialności przewidziane w art. 14 dyrektywy 2000/31/WE nie ma zastosowania do działań dostawców usług społeczeństwa informacyjnego, którzy upubliczniają utwory i inne przedmioty objęte ochroną oraz odgrywają aktywną rolę, w tym przez optymalizowanie sposobu prezentacji zamieszczanych utworów lub innych przedmiotów lub przez ich promowanie.

3. Uznaje się, że umowy licencyjne, o których mowa w ust. 1, obejmują czynności wykonywane przez użytkowników wspomnianych wyżej dostawców usług społeczeństwa informacyjnego, pod warunkiem że działalność tych użytkowników nie ma charakteru profesjonalnego.

4. Dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego, którzy przechowują znaczną liczbę utworów lub innych przedmiotów chronionych prawem autorskim zamieszczanych przez swoich użytkowników i zapewniają publiczny dostęp do znacznej liczby takich utworów, we współpracy z podmiotami praw podejmują środki w celu zapewnienia funkcjonowania umów zawieranych z podmiotami praw o korzystanie z ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną bądź w celu zapobiegania dostępności w swoich serwisach utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną zidentyfikowanych przez podmioty praw w toku współpracy z dostawcami usług. Środki te, takie jak stosowanie skutecznych technologii rozpoznawania treści, muszą być odpowiednie i proporcjonalne. Dostawcy usług przekazują podmiotom praw adekwatne informacje na temat funkcjonowania i wdrażania środków, a także, w stosownych przypadkach, adekwatne i aktualne sprawozdania na temat rozpoznawania utworów i innych przedmiotów objętych ochroną oraz korzystania z nich.

5. Państwa członkowskie zapewniają wdrożenie przez dostawców usług, o których mowa w ust. 4, mechanizmów składania skarg i dochodzenia roszczeń, które są dostępne dla użytkowników w przypadku sporów dotyczących stosowania środków, o których mowa w ust. 4.

6. Dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego przyjmujący środki, o których mowa w ust. 4, zapewniają pełną zgodność tych środków z art. 15 dyrektywy 2000/31/WE i z Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej.

7. W stosownych przypadkach państwa członkowskie ułatwiają współpracę między dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego a podmiotami praw poprzez dialog zainteresowanych stron w celu określenia najlepszych praktyk, takich jak odpowiednie i proporcjonalne technologie rozpoznawania treści, biorąc pod uwagę m.in. charakter usług, dostępność technologii i ich skuteczność w świetle rozwoju technologii.

Poprawka     53

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 14 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Państwa członkowskie zapewniają, aby autorzy i wykonawcy otrzymywali regularnie i z uwzględnieniem specyfiki każdego sektora, aktualne, adekwatne i wystarczające informacje na temat eksploatacji swoich utworów i wykonań od podmiotów, którym udzielili licencji lub na które przenieśli swoje prawa, zwłaszcza w odniesieniu do sposobu eksploatacji, uzyskanych dochodów i należnego wynagrodzenia.

1.  Państwa członkowskie zapewniają, aby autorzy i wykonawcy otrzymywali regularnie i z uwzględnieniem specyfiki każdego sektora dokładne, aktualne, adekwatne i wystarczające informacje na temat eksploatacji i promocji swoich utworów, w tym prac naukowych, i wykonań od podmiotów, którym udzielili licencji lub na które przenieśli swoje prawa, w tym dalszych przejmujących lub licencjobiorców, zwłaszcza w odniesieniu do sposobu eksploatacji, promocji, uzyskanych dochodów i należnego wynagrodzenia.

Poprawka    54

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 14 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Obowiązek określony w ust. 1 musi być proporcjonalny i skuteczny oraz zapewniać odpowiedni poziom przejrzystości w każdym sektorze. Jednak w tych przypadkach, w których obciążenie administracyjne wynikające z powyższego obowiązku byłoby nieproporcjonalne w świetle dochodów uzyskanych z eksploatacji utworu lub wykonania, państwa członkowskie mogą dostosować obowiązek określony w ust. 1, pod warunkiem, że pozostanie on skuteczny i zapewni odpowiedni poziom przejrzystości.

2.  Obowiązek określony w ust. 1 musi być proporcjonalny i skuteczny oraz zapewniać wysoki poziom przejrzystości w każdym sektorze oraz prawo autora i wykonawcy do audytu. Jednak w tych przypadkach, w których obciążenie administracyjne wynikające z powyższego obowiązku byłoby nieproporcjonalne w świetle dochodów uzyskanych z eksploatacji utworu lub wykonania, państwa członkowskie mogą dostosować obowiązek określony w ust. 1, pod warunkiem, że pozostanie on skuteczny, możliwy do wyegzekwowania i zapewni odpowiedni poziom przejrzystości.

Poprawka     55

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 14 – ustęp 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a.  Państwa członkowskie zapewniają, by standardowe oświadczenia i procedury sprawozdawcze dla każdego sektora były opracowywane w drodze dialogu z zainteresowanymi stronami.

Poprawka     56

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 14 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 14a (nowy)

 

Niezbywalne prawo autorów i wykonawców do godziwego wynagrodzenia

 

1.   Państwa członkowskie zapewniają, aby autorzy i wykonawcy, którzy przenoszą lub przekazują prawo do upublicznienia, zachowywali prawo do godziwego wynagrodzenia z tytułu eksploatacji ich utworu.

 

2.   Prawo autora lub wykonawcy do otrzymania godziwego wynagrodzenia za udostępnienie utworu jest niezbywalne i nie można się go zrzec.

 

3.   Wykonywanie prawa do otrzymania godziwego wynagrodzenia za udostępnienie utworu autorów lub wykonawców powierza się reprezentującym ich organizacjom zbiorowego zarządzania, chyba że inne umowy zbiorowe, w tym dobrowolne umowy dotyczące zbiorowego zarządzania, zapewniają takie wynagrodzenie autorom, autorom audiowizualnym i wykonawcom za prawo dotyczące udostępniania.

 

4.   Organizacje zbiorowego zarządzania pobierają godziwe wynagrodzenie od dostawców usług społeczeństwa informacyjnego, którzy udostępniają publicznie utwory.

Poprawka     57

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 15 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie zapewniają, aby autorzy i wykonawcy mieli prawo zażądać dodatkowego odpowiedniego wynagrodzenia od strony, z którą zawarli umowę o eksploatację praw, jeżeli pierwotnie uzgodnione wynagrodzenie jest niewspółmiernie niskie w porównaniu do późniejszych właściwych dochodów i korzyści uzyskiwanych z eksploatacji utworów lub wykonań.

Państwa członkowskie zapewniają, aby autorzy i wykonawcy lub wyznaczeni przez nich przedstawiciele mieli prawo zażądać dodatkowego godziwego wynagrodzenia od strony, z którą zawarli umowę o eksploatację praw, jeżeli pierwotnie uzgodnione wynagrodzenie jest niewspółmiernie niskie w porównaniu do późniejszych właściwych dochodów i korzyści uzyskiwanych z eksploatacji utworów lub wykonań.

Poprawka     58

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 15 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 15a (nowy)

 

Mechanizm zwrotu praw

 

1.   Państwa członkowskie zapewniają, aby autorzy i wykonawcy znajdujący się w stosunku umownym, z którym związane są bieżące zobowiązania płatnicze, mogli rozwiązać umowę o licencję lub przeniesienie praw, jeżeli ich utwory lub wykonania nie są w ogóle eksploatowane, jeżeli stale nie otrzymują uzgodnionego wynagrodzenia lub w przypadku całkowitego braku sprawozdawczości i przejrzystości.

 

2.   Z prawa do rozwiązania umowy dotyczącej przeniesienia lub licencjonowania praw można skorzystać, jeżeli w ciągu roku od powiadomienia przez wykonawcę lub autora o tym zamiarze rozwiązania umowy jej druga strona nie wywiąże się ze swojego obowiązku umownego w zakresie wypłaty uzgodnionego wynagrodzenia. W przypadku nieeksploatowania utworu oraz całkowitego braku sprawozdawczości i przejrzystości z prawa do rozwiązania umowy dotyczącej przeniesienia lub licencjonowania praw można skorzystać, jeżeli w ciągu pięciu lat od powiadomienia przez wykonawcę lub autora o zamiarze rozwiązania umowy jej druga strona nie wywiąże się ze swoich obowiązków umownych.

 

3.   Państwa członkowskie mogą zdecydować, że obowiązek określony w ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli wkład autora lub wykonawcy nie jest znaczący w stosunku do całego utworu lub wykonania.

Poprawka     59

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 16 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie przewidują możliwość rozstrzygania sporów dotyczących obowiązku przejrzystości na podstawie art. 14 oraz mechanizmu dostosowania umów na podstawie art. 15 w drodze dobrowolnej, alternatywnej procedury rozstrzygania sporów.

Państwa członkowskie przewidują możliwość rozstrzygania sporów dotyczących obowiązku przejrzystości na podstawie art. 14 oraz mechanizmu dostosowania umów na podstawie art. 15 w drodze dobrowolnej, alternatywnej procedury rozstrzygania sporów. Państwa członkowskie zapewniają autorom i wykonawcom możliwość anonimowego wszczęcia sporu za pośrednictwem upoważnionej osoby lub organizacji.

PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Tytuł

Prawo autorskie na jednolitym rynku cyfrowym

Odsyłacze

COM(2016)0593 – C8-0383/2016 – 2016/0280(COD)

Komisja przedmiotowo właściwa

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

JURI

6.10.2016

 

 

 

Opinia wydana przez

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

ITRE

6.10.2016

Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej

       Data powołania

Zdzisław Krasnodębski

1.12.2016

Rozpatrzenie w komisji

22.3.2017

 

 

 

Data przyjęcia

11.7.2017

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

39

18

6

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Zigmantas Balčytis, Nicolas Bay, Bendt Bendtsen, Xabier Benito Ziluaga, José Blanco López, Cristian-Silviu Buşoi, Reinhard Bütikofer, Jerzy Buzek, Angelo Ciocca, Edward Czesak, Jakop Dalunde, Pilar del Castillo Vera, Christian Ehler, Fredrick Federley, Ashley Fox, Adam Gierek, Theresa Griffin, András Gyürk, Roger Helmer, Eva Kaili, Kaja Kallas, Barbara Kappel, Krišjānis Kariņš, Seán Kelly, Jeppe Kofod, Jaromír Kohlíček, Zdzisław Krasnodębski, Miapetra Kumpula-Natri, Janusz Lewandowski, Paloma López Bermejo, Edouard Martin, Nadine Morano, Dan Nica, Angelika Niebler, Morten Helveg Petersen, Miroslav Poche, Paul Rübig, Massimiliano Salini, Sven Schulze, Neoklis Sylikiotis, Dario Tamburrano, Patrizia Toia, Evžen Tošenovský, Claude Turmes, Vladimir Urutchev, Kathleen Van Brempt, Henna Virkkunen, Martina Werner, Lieve Wierinck, Hermann Winkler, Anna Záborská, Flavio Zanonato, Carlos Zorrinho

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Pascal Arimont, Pilar Ayuso, Pervenche Berès, Werner Langen, Florent Marcellesi, Marisa Matias, Maria Spyraki

Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego

Czesław Hoc, Jan Huitema, Julia Reda, Yana Toom, Kazimierz Michał Ujazdowski, Julie Ward

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

39

+

ENF

Angelo Ciocca, Barbara Kappel

PPE

Pascal Arimont, Bendt Bendtsen, Cristian-Silviu Buşoi, Christian Ehler, András Gyürk, Krišjānis Kariņš, Seán Kelly, Werner Langen, Janusz Lewandowski, Nadine Morano, Angelika Niebler, Luděk Niedermayer, Paul Rübig, Massimiliano Salini, Sven Schulze, Vladimir Urutchev, Henna Virkkunen, Hermann Winkler, Anna Záborská, Pilar del Castillo Vera

S&D

Zigmantas Balčytis, Pervenche Berès, José Blanco López, Adam Gierek, Theresa Griffin, Eva Kaili, Jeppe Kofod, Miapetra Kumpula-Natri, Edouard Martin, Dan Nica, Miroslav Poche, Patrizia Toia, Kathleen Van Brempt, Julie Ward, Martina Werner, Flavio Zanonato, Carlos Zorrinho

18

-

ALDE

Fredrick Federley, Jan Huitema, Kaja Kallas, Morten Helveg Petersen, Yana Toom, Lieve Wierinck

EFDD

Roger Helmer, Dario Tamburrano

ENF

Nicolas Bay

GUE/NGL

Jaromír Kohlíček, Paloma López Bermejo, Marisa Matias, Neoklis Sylikiotis

Verts/ALE

Reinhard Bütikofer, Jakop Dalunde, Florent Marcellesi, Julia Reda, Claude Turmes

6

0

ECR

Edward Czesak, Ashley Fox, Czesław Hoc, Zdzisław Krasnodębski, Evžen Tošenovský, Kazimierz Michał Ujazdowski

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się

OPINIA Komisji Kultury i Edukacji (4.9.2017)

dla Komisji Prawnej

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw autorskich na jednolitym rynku cyfrowym
(COM(2016)0593 – C8-0383/2016 – 2016/0280(COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Marc Joulaud

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Przedmiot i zakres stosowania

Wniosek Komisji ma na celu modernizację unijnych przepisów dotyczących prawa autorskiego i dostosowanie ich do realiów otoczenia cyfrowego, przyczyniając się tym samym do powstania jednolitego rynku cyfrowego. Rozwój technologiczny w ostatnich dwóch dekadach zmienił drastycznie zarówno zakres usług internetowych, jak i zachowania konsumentów w internecie, powodując konieczność zaktualizowania przynajmniej części obowiązujących przepisów, które sięgają 2001 r.

Podstawowe zasady dotyczące prawa autorskiego, takie jak konieczność zapewnienia wysokiego poziomu ochrony i godziwego wynagrodzenia dla twórców i wykonawców, są nadal bardzo istotne i należy je zachować, ponieważ pozwoliły na utrzymanie bogatej różnorodności kulturowej w Unii Europejskiej, co pozostaje do dziś jedną z najbardziej cenionych cech dających Unii przewagę na świecie. Jednak rozwój usług cyfrowych wykorzystujących utwory chronione prawem autorskim stworzył ogromne trudności dla podmiotów praw, jeśli chodzi o odpowiednią kontrolę upowszechniania ich utworów i uzyskiwanie godziwego wynagrodzenia za te utwory.

Jednocześnie aby zagwarantować ochronę legalnych form wykorzystywania utworów chronionych prawem autorskim, w dyrektywie InfoSoc (2001/29/WE) przewidziano wykaz dobrowolnych wyjątków i ograniczeń, określając przypadki, w których do wykorzystania utworu należącego do podmiotu praw nie była potrzebna uprzednia zgoda tego podmiotu. Wyjątki te zostały zdefiniowane w sposób ogólny, były neutralne pod względem technologicznym i mogły być stosowane opcjonalnie, co miało umożliwić państwom członkowskim dostosowanie ich do własnej specyfiki strategii dotyczącej kultury. Chociaż stosowanie tych wyjątków było opcjonalne, zostały one przyjęte w większości państw członkowskich i okazały się skuteczne, nawet jeśli stosowanie niektórych z nich w otoczeniu cyfrowym budzi wątpliwości.

Na podstawie spostrzeżeń w tym zakresie Komisja postanowiła zachować obowiązujące przepisy, ponieważ są one nadal aktualne, jednak mając celu rozwiązanie konkretnych problemów wynikających z rewolucji cyfrowej, zwłaszcza dotyczących tych przypadków, w których w grę wchodzi charakter transgraniczny, podjęła decyzję o wprowadzeniu obowiązkowych wyjątków mających na celu uzupełnienie wyjątków, które zostały określone wcześniej w dyrektywie InfoSoc.

Bieżący wniosek opiera się na trzech filarach, z których każdy dotyczy problemów stwierdzonych w danym obszarze:

Pierwszy filar ma na celu wspieranie działań w interesie publicznym, takich jak badania naukowe, edukacja i ochrona dziedzictwa kulturowego, w przypadku których utwory chronione prawem autorskim wykorzystywane są na co dzień. Obowiązkowe wyjątki są definiowane w celu zapewnienia beneficjentom pewności prawa w zakresie cyfrowych sposobów korzystania z utworów.

Drugi filar został zaprojektowany, aby pomóc sektorowi produkcji treści rozwiązywać istotne problemy związane z negocjowaniem licencji i w miarę możliwości umożliwić otrzymywanie godziwie wynegocjowanych wynagrodzeń za korzystanie z ich utworów za pośrednictwem usług internetowych rozpowszechniających je na masową skalę. W tym celu Komisja dostarcza istotnych wyjaśnień na temat systemu odpowiedzialności w zakresie usług społeczeństwa informacyjnego w rozumieniu dyrektywy o handlu elektronicznym (2000/31/WE), w przypadku gdy takie usługi przechowują i zapewniają dostęp do dużej liczby utworów chronionych zamieszczanych przez ich użytkowników. W takich okolicznościach dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego powinni zawrzeć umowy licencyjne z podmiotami praw, a także we współpracy z podmiotami praw podjąć odpowiednie i proporcjonalne środki służące ochronie danych utworów.

Trzeci i ostatni filar ma na celu uregulowanie relacji pomiędzy autorami a ich kontrahentami. Przeniesienie praw z autorów i wykonawców na ich kontrahentów lub udzielanie kontrahentom licencji na prawa autorów i wykonawców jest standardową i ogólnie przyjętą praktyką, która zapewnia finansowanie twórczości. Jednak autorzy i wykonawcy nie zawsze uzyskują dostęp do danych dotyczących sposobu, w jaki ich utwory są następnie wykorzystywane i promowane oraz jak dzięki nim generowane są dochody, przez co trudno im określić, czy ich wynagrodzenie jest adekwatne do rzeczywistej popularności danego utworu. W związku z tym we wniosku Komisji zostały przedstawione obowiązki w zakresie przejrzystości, możliwości dostosowania wynagrodzeń oraz mechanizmu rozstrzygania sporów.

Ogólne stanowisko sprawozdawcy

Sprawozdawca popiera kierunek obrany przez Komisję we wniosku oraz jej podejście zmierzające do rozwiązania problemów, a także uważa, że ​​o ile obowiązujące przepisy dotyczące praw autorskich zachowują ważność w większości przypadków, istnieje potrzeba wprowadzania szczególnych przepisów uzupełniających, które będą odnosić się do konkretnych kwestii związanych z cyfrowymi sposobami korzystania z utworów chronionych prawem autorskim.

Poprawki mają na celu wyjaśnienie i sprecyzowanie, a także – w przypadkach, gdy jest to uzasadnione i możliwe – wzmocnienie niektórych przepisów zawartych we wniosku Komisji. Jednocześnie sprawozdawca pragnie zwrócić uwagę na zmiany w zachowaniach konsumentów oraz zapewnić gwarancje dotyczące niektórych nowych zastosowań i praktyk, które pojawiły się wraz z rewolucją cyfrową.

W tym celu sprawozdawca zgłosił poprawki dotyczące czterech kluczowych celów:

1.  Zagwarantowanie pewności prawa w odniesieniu do nowych wyjątków i ograniczeń

Sprawozdawca popiera nowe obowiązkowe wyjątki i ograniczenia przewidziane w danej dyrektywie w celu wsparcia działań w interesie publicznym, takich jak edukacja, badania i zachowanie dziedzictwa kulturowego. Potencjalne korzyści dla całego społeczeństwa oraz rozwój praktyk transgranicznych rzeczywiście uzasadniają taką harmonizację, a zakres jest na tyle precyzyjny, aby odpowiednio chronić podmioty praw przed nieproporcjonalnie dotkliwą szkodą.

Jednak w opinii sprawozdawcy bieżący wniosek nie zapewnia pełnej przejrzystości prawnej w zakresie ciężaru ponoszonego przez strony uczestniczące w stosowaniu poszczególnych wyjątków, co może zagrażać skuteczności przepisów i utrudniać ich zharmonizowane wdrożenie. W związku z tym sprawozdawca określił obowiązki odnośnych stron, których dotyczą wyjątki, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia szkód dla podmiotów praw (art. 3), zagwarantować pewną możliwość zgłaszania roszczeń z tytułu licencji lub wyjątku (art. 4) oraz zapewnić przestrzeganie wspólnych praktyk (art. 5).

2.  Wyjaśnienie odpowiedzialności platform i zapewnienie uczciwej współpracy z podmiotami praw

Sprawozdawca w pełni popiera cele i podejście zawarte we wniosku odnośnie do kwestii wyjaśnienia statusu niektórych kategorii usług społeczeństwa informacyjnego w sposób spójny z dyrektywą o handlu elektronicznymi i uzupełniający w stosunku do tej dyrektywy.

Sprawozdawca stwierdza jednak, że wniosek nie określa z wystarczającą precyzją zakresu usług objętych art. 13 przedmiotowej dyrektywy, powodując niepewność prawa. Podobnie przedstawiają się kwestie zakresu, charakteru i podstaw wzajemnych zobowiązań pomiędzy podmiotami praw a tymi usługami, tj. w opinii sprawozdawcy nie zostały one wystarczająco jasno określone.

Dlatego wyjaśnia w opinii obowiązki dotyczące usług społeczeństwa informacyjnego zgodnie z art. 13 tej dyrektywy. Zamiast skupiać się wyłącznie na parametrach technicznych usług (tj. na pojęciu przechowywania), w opinii oparto się na obowiązkach dotyczących usługi bez względu na to, czy chodzi o czynność publicznego udostępniania.

W przypadku gdy dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego, którzy przechowują i/lub udostępniają społeczeństwu utwory chronione prawem autorskim lub inne przedmioty objęte ochroną, wykraczając tym samym poza zwykłe dostarczenie urządzeń oraz dokonując czynności publicznego udostępniania i zwielokrotniania utworu, są oni zobowiązani do zawierania umów licencyjnych z podmiotami praw autorskich. W przypadku braku umów lub jeżeli usługi kwalifikują się do zwolnienia od odpowiedzialności na mocy dyrektywy o handlu elektronicznym, dostawcy pozostają zobowiązani do podjęcia środków w celu uniemożliwienia bezprawnego włączenia treści chronionych prawem autorskim. Podejście to powinno zapewnić niezbędną pewność prawa, aby przepisy dyrektywy będącej przedmiotem wniosku były skuteczne.

W celu zapewnienia lepszej i godziwej współpracy między właściwymi platformami a podmiotami praw, sprawozdawca zaproponował alternatywny mechanizm rozstrzygania sporów służący rozwiązywaniu wszelkich pojawiających się trudności, który to mechanizm przewiduje pomoc bezstronnego organu wyznaczonego przez państwo członkowskie.

3.  Stworzenie nowego filaru ochrony uzasadnionych praktyk konsumenckich

Sprawozdawca jest zdania, że wniosek nie uznaje realnej pozycji zajmowanej przez konsumentów jako użytkowników usług w otoczeniu cyfrowym. Nie są już oni jedynie stroną bierną, lecz stali się aktywnymi uczestnikami i obecnie są jednocześnie źródłem i odbiorcą treści w ekosystemie cyfrowym. W istocie pod względem konstrukcji, modelu biznesowego i optymalizacji usługi społeczeństwa informacyjnego opierają się w całości na koncepcji podwójnej roli ich użytkowników. Z prawnego punktu widzenia, co pokrywa się również z opinią sprawozdawcy, praktyki cyfrowe użytkowników nie gwarantują im pewności prawa na podstawie obowiązujących przepisów dotyczących praw autorskich, co dotyczy w szczególności wyjątków i ograniczeń, i w związku z tym wymagają zastosowania szczególnego podejścia.

Dlatego też w opinii uzupełnia się obowiązujący wyjątek dotyczący cytowania nowym wyjątkiem dotyczącym cyfrowego, niekomercyjnego, proporcjonalnego wykorzystywania cytatów i fragmentów utworów chronionych prawem autorskim lub innych przedmiotów objętych ochroną przez indywidualnych użytkowników. Z zastrzeżeniem przepisów art. 13 państwa członkowskie mogą przewidzieć wyjątek w odniesieniu do treści zamieszczanych przez użytkowników w przypadku gdy treści te są wykorzystywane w ramach krytyki, recenzji, ilustracji, karykatury, parodii lub pastiszu.

Ponadto sprawozdawca wzmocnił mechanizm składania skarg i dochodzenia roszczeń w art. 13 w celu zapewnienia użytkownikom minimalnego poziomu pewności prawa w odniesieniu do procedur.

4.  Umożliwienie autorom i wykonawcom skutecznego dochodzenia praw

Sprawozdawca z zadowoleniem przyjmuje wysiłki podjęte we wniosku, aby wzmocnić prawa autorów i wykonawców. W celu uniknięcia efektu ograniczającego, który mógłby zniechęcać autorów i wykonawców od egzekwowania praw, sprawozdawca zapewnił, aby spory pomiędzy autorami, wykonawcami i ich kontrahentami mogły być inicjowane zarówno indywidualnie, jak i zbiorowo.

POPRAWKI

Komisja Kultury i Edukacji zwraca się do Komisji Prawnej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:

Poprawka    1

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3)  Szybki rozwój technologii cyfrowych zmienia sposób, w jaki tworzy się, produkuje, rozpowszechnia i eksploatuje utwory i inne przedmioty objęte ochroną. Wciąż pojawiają się nowe modele biznesowe i nowe podmioty. Cele i zasady określone w unijnych ramach prawa autorskiego są solidne. Nadal jednak brakuje pewności prawnej, zarówno jeśli chodzi o podmioty praw, jak i użytkowników, w odniesieniu do niektórych sposobów korzystania, w tym transgranicznych sposobów korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w otoczeniu cyfrowym. Jak wskazano w komunikacie Komisji zatytułowanym „W kierunku nowoczesnych, bardziej europejskich ram prawa autorskiego”26, w niektórych obszarach konieczne jest dostosowanie obecnych unijnych ram prawa autorskiego oraz ich uzupełnienie. Niniejsza dyrektywa ustanawia zasady dotyczące dostosowania niektórych wyjątków i ograniczeń do otoczenia cyfrowego i transgranicznego, jak również środki ułatwiające niektóre praktyki licencyjne dotyczące rozpowszechniania utworów niedostępnych w obrocie handlowym oraz udostępniania w internecie utworów audiowizualnych na platformach wideo na żądanie w celu zapewnienia szerszego dostępu do treści. Aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie rynku praw autorskich, należy również wprowadzić zasady dotyczące praw w publikacjach i korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną przez dostawców usług internetowych polegających na przechowywaniu i zapewnianiu dostępu do treści zamieszczanych przez użytkowników oraz zasady dotyczące przejrzystości umów zawieranych przez autorów i wykonawców.

(3)  Szybki rozwój technologii cyfrowych zmienia sposób, w jaki tworzy się, produkuje, rozpowszechnia i eksploatuje utwory i inne przedmioty objęte ochroną. Istotne jest, aby odnośne przepisy pozostały aktualne, tak by nie ograniczać takiego rozwoju technologicznego. Wciąż pojawiają się nowe modele biznesowe i nowe podmioty. Cele i zasady określone w unijnych ramach prawa autorskiego są solidne. Nadal jednak brakuje pewności prawnej, zarówno jeśli chodzi o podmioty praw, jak i użytkowników, w odniesieniu do niektórych sposobów korzystania, w tym transgranicznych sposobów korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w otoczeniu cyfrowym. Jak wskazano w komunikacie Komisji zatytułowanym „W kierunku nowoczesnych, bardziej europejskich ram prawa autorskiego”26, w niektórych obszarach konieczne jest dostosowanie obecnych unijnych ram prawa autorskiego oraz ich uzupełnienie. W stale zmieniającym się środowisku cyfrowym Komisja powinna zbadać wszystkie możliwe środki zapobiegania nielegalnemu wykorzystywaniu treści wizualnych i audiowizualnych chronionych prawem autorskim do celów handlowych za pomocą technik osadzania lub kadrowania. Ponadto niniejsza dyrektywa ustanawia zasady dotyczące dostosowania niektórych wyjątków i ograniczeń do otoczenia cyfrowego i transgranicznego, jak również środki ułatwiające niektóre praktyki licencyjne dotyczące rozpowszechniania utworów niedostępnych w obrocie handlowym oraz udostępniania w internecie utworów audiowizualnych na platformach wideo na żądanie w celu zapewnienia szerszego dostępu do treści. Aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie rynku praw autorskich, należy również wprowadzić zasady dotyczące praw w publikacjach i korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną przez dostawców usług internetowych polegających na przechowywaniu i zapewnianiu dostępu do treści zamieszczanych przez użytkowników oraz zasady dotyczące przejrzystości umów zawieranych przez autorów i wykonawców.

_________________

_________________

26 COM(2015) 626 final.

26 COM(2015) 626 final.

Poprawka     2

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(3a)  Mimo że obecnie, w kontekście usług takich jak platformy pozwalające na zamieszczanie treści przez użytkowników oraz usługi agregacji treści, wykorzystuje się więcej treści o charakterze kreatywnym niż kiedykolwiek w przeszłości, przychody sektora kreatywnego nie wzrosły w porównywalnym stopniu. W konsekwencji powstała znaczna nierównowaga rozkładu wartości, polegająca na tym, że wartość generowana przez dzieła kultury i pracy twórczej jest przejmowana przez usługodawców świadczących usługi platform, kosztem twórców. Transfer wartości skutkuje powstaniem niewydajnego i niesprawiedliwego rynku, a w perspektywie długoterminowej zagraża dobremu stanowi sektora kultury i sektora kreatywnego w Unii oraz powodzeniu jednolitego rynku cyfrowego. Dlatego też zwolnienia od odpowiedzialności należy stosować wyłącznie do rzeczywiście neutralnych i biernych dostawców usług internetowych, nie zaś do usług odgrywających czynną rolę w dystrybucji, promocji i sprzedaży treści kosztem twórców.

Poprawka    3

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(5)  W dziedzinie badań, edukacji i zachowania dziedzictwa kulturowego technologie cyfrowe umożliwiają nowe sposoby korzystania, które nie są uregulowane wprost w obecnych unijnych przepisach dotyczących wyjątków i ograniczeń. Ponadto fakultatywny charakter wyjątków i ograniczeń przewidzianych w dyrektywach 2001/29/WE, 96/9/WE i 2009/24/WE w tych dziedzinach może mieć negatywny wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego. Jest to szczególnie istotne w odniesieniu do korzystania transgranicznego, którego znaczenie w otoczeniu cyfrowym jest coraz większe. W związku z tym obecne wyjątki i ograniczenia w prawie Unii, które są istotne z punktu widzenia badań naukowych, nauczania i zachowania dziedzictwa kulturowego, należy poddać ponownej ocenie w świetle tych nowych sposobów korzystania. Należy wprowadzić obowiązkowe wyjątki lub ograniczenia w odniesieniu do korzystania z technologii eksploracji tekstów i danych w odniesieniu do badań naukowych, zilustrowania nauczania w otoczeniu cyfrowym oraz do celów zachowania dziedzictwa kulturowego. Do sposobów korzystania, które nie są objęte zakresem wyjątków lub ograniczeń przewidzianych w niniejszej dyrektywie, zastosowanie powinny mieć nadal wyjątki i ograniczenia obowiązujące w prawie Unii. Należy dostosować dyrektywy 96/9/WE oraz 2001/29/WE.

(5)  W dziedzinie badań, edukacji i zachowania dziedzictwa kulturowego technologie cyfrowe umożliwiają nowe sposoby korzystania, które nie są uregulowane wprost w obecnych unijnych przepisach dotyczących wyjątków i ograniczeń. Ponadto fakultatywny charakter wyjątków i ograniczeń przewidzianych w dyrektywach 2001/29/WE, 96/9/WE i 2009/24/WE w tych dziedzinach może mieć negatywny wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego. Jest to szczególnie istotne w odniesieniu do korzystania transgranicznego, którego znaczenie w otoczeniu cyfrowym jest coraz większe. W związku z tym obecne wyjątki i ograniczenia w prawie Unii, które są istotne z punktu widzenia badań naukowych, nauczania, kształcenia na odległość i nauczania komplementarnego oraz zachowania dziedzictwa kulturowego, należy poddać ponownej ocenie w świetle tych nowych sposobów korzystania. Należy wprowadzić obowiązkowe wyjątki lub ograniczenia w odniesieniu do korzystania z technologii eksploracji tekstów i danych w odniesieniu do badań naukowych, zilustrowania nauczania w otoczeniu cyfrowym oraz do celów zachowania dziedzictwa kulturowego. Do sposobów korzystania, które nie są objęte zakresem wyjątków lub ograniczeń przewidzianych w niniejszej dyrektywie, zastosowanie powinny mieć nadal wyjątki i ograniczenia obowiązujące w prawie Unii. Należy odpowiednio dostosować dyrektywy 96/9/WE oraz 2001/29/WE.Określenie „badania naukowe” użyte w niniejszej dyrektywie należy rozumieć jako odnoszące się zarówno do nauk przyrodniczych, jak i do nauk humanistycznych.

Poprawka    4

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 9

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(9)  Prawo Unii przewiduje już pewne wyjątki i ograniczenia dotyczące korzystania do celów badań naukowych, które mogą mieć zastosowanie do czynności eksploracji tekstów i danych. Wspomniane wyjątki i ograniczenia mają jednak charakter fakultatywny i nie są w pełni dostosowane do zastosowania technologii w badaniach naukowych. Ponadto w przypadku gdy naukowcy mają legalny dostęp do treści, np. poprzez abonamenty na publikacje lub licencje otwartego dostępu, warunki licencji mogą wykluczać eksplorację tekstów i danych. Ponieważ badania są coraz częściej prowadzone przy pomocy technologii cyfrowych, istnieje ryzyko, że jeżeli nie zostaną podjęte działania mające na celu rozwiązanie problemu niepewności prawa w odniesieniu do eksploracji tekstów i danych, to konkurencyjność Unii jako przestrzeni badawczej zmniejszy się.

(9)  Prawo Unii przewiduje już pewne wyjątki i ograniczenia dotyczące korzystania do celów badań naukowych, które mogą mieć zastosowanie do czynności eksploracji tekstów i danych. Wspomniane wyjątki i ograniczenia mają jednak charakter fakultatywny i nie są w pełni dostosowane do zastosowania technologii w badaniach naukowych. Ponadto w przypadku gdy naukowcy nabyli legalny dostęp do treści, np. poprzez abonamenty na publikacje lub licencje otwartego dostępu, warunki licencji mogą wykluczać eksplorację tekstów i danych. Ponieważ badania są coraz częściej prowadzone przy pomocy technologii cyfrowych, istnieje ryzyko, że jeżeli nie zostaną podjęte działania mające na celu rozwiązanie problemu niepewności prawa w odniesieniu do eksploracji tekstów i danych, to konkurencyjność Unii jako przestrzeni badawczej zmniejszy się.

Poprawka    5

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 10

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(10)  Wspomnianą niepewność prawa należy usunąć poprzez wprowadzenie obowiązkowego wyjątku od prawa do zwielokrotniania oraz od prawa do ochrony przed pobieraniem danych z bazy danych. Nowy wyjątek nie powinien naruszać istniejącego obowiązkowego wyjątku dotyczącego tymczasowych czynności zwielokrotniania określonego w art. 5 ust. 1 dyrektywy 2001/29, który nadal powinien być stosowany do technik eksploracji tekstów i danych nie polegających na sporządzaniu kopii wykraczającym poza zakres tego wyjątku. Instytucje badawcze powinny również korzystać z tego wyjątku w sytuacji, gdy biorą udział w partnerstwach publiczno-prywatnych.

(10)  Wspomnianą niepewność prawa należy usunąć poprzez wprowadzenie obowiązkowego wyjątku od prawa do zwielokrotniania oraz od prawa do ochrony przed pobieraniem danych z bazy danych. Nowy wyjątek nie powinien naruszać istniejącego obowiązkowego wyjątku dotyczącego tymczasowych czynności zwielokrotniania określonego w art. 5 ust. 1 dyrektywy 2001/29, który nadal powinien być stosowany do technik eksploracji tekstów i danych nie polegających na sporządzaniu kopii wykraczającym poza zakres tego wyjątku. W celu uniknięcia nieuzasadnionego rozpowszechniania treści koniecznego do eksploracji tekstów i danych, organizacje badawcze powinny być uprawnione do przechowywania i zachowywania w bezpieczny sposób zwielokrotnionych utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną zgodnie z nowym wyjątkiem przez okres niezbędny do przeprowadzenia badania. Utwory lub inne przedmioty objęte ochroną zwielokrotnione w celu eksploracji tekstów i danych należy usunąć po zakończeniu wszystkich czynności niezbędnych do przeprowadzenia badania. Instytucje badawcze powinny również korzystać z tego wyjątku w sytuacji, gdy przystępują do partnerstwa publiczno-prywatnego, pod warunkiem że eksploracja tekstów i danych odnosi się bezpośrednio do celu badań prowadzonych w ramach danego partnerstwa. W kontekście partnerstw publiczno-prywatnych konieczne jest uprzednie nabycie zgodnie z prawem przez partnera z sektora prywatnego utworów chronionych prawem autorskim lub innych przedmiotów objętych ochroną wykorzystywanych na podstawie wyjątku.

Poprawka    6

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 12

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(12)  Ze względu na potencjalnie dużą liczbę wniosków o dostęp i pobrań utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, w przypadku gdy zagrożone jest bezpieczeństwo i integralność systemu lub baz danych, w których utwory lub inne przedmioty objęte ochroną są przechowywane, podmioty praw powinny mieć możliwość stosowania odpowiednich środków. Środki te nie powinny wykraczać poza to, co jest niezbędne do realizacji celu polegającego na zapewnieniu bezpieczeństwa i integralności systemu i nie powinny utrudniać skutecznego stosowania tego wyjątku.

(12)  Ze względu na potencjalnie dużą liczbę wniosków o dostęp i pobrań utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, w przypadku gdy zagrożone może być bezpieczeństwo i integralność systemu lub baz danych, w których utwory lub inne przedmioty objęte ochroną są przechowywane, podmioty praw powinny mieć możliwość stosowania odpowiednich środków, takich jak potwierdzenie tożsamości. Środki te powinny być proporcjonalne, nie powinny wykraczać poza to, co jest niezbędne do realizacji celu polegającego na zapewnieniu bezpieczeństwa i integralności systemu i nie powinny utrudniać skutecznego stosowania tego wyjątku.

Poprawka    7

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 13

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(13)  Rekompensaty dla podmiotów praw w odniesieniu do korzystania w ramach wyjątku dotyczącego eksploracji tekstów i danych wprowadzonego na podstawie niniejszej dyrektywy nie są konieczne, ponieważ ze względu na charakter i zakres wyjątku szkody powinny być minimalne.

skreśla się

Poprawka    8

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 14

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(14)  Art. 5 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2001/29/WE upoważnia państwa członkowskie do wprowadzenia wyjątku lub ograniczenia w odniesieniu do prawa do zwielokrotniania, publicznego udostępniania i podawania do wiadomości wyłącznie w celach, m.in., zilustrowania nauczania. Ponadto w art. 6 ust. 2 lit. b i art. 9 lit. b dyrektywy 96/9/WE zezwala się na korzystanie z baz danych oraz pobieranie lub wtórne wykorzystanie istotnej części w celu zilustrowania nauczania. Zakres tych wyjątków lub ograniczeń w odniesieniu do cyfrowych sposobów korzystania jest niejasny. Ponadto brakuje jasności co do tego, czy te wyjątki lub ograniczenia mają zastosowanie, gdy nauczanie ma miejsce w internecie, a zatem odbywa się na odległość. Ponadto w obecnych ramach prawnych nie przewidziano skutku transgranicznego. Taka sytuacja może utrudniać rozwój działalności dydaktycznej wykorzystującej materiały cyfrowe i nauczania na odległość. W związku z tym, aby placówki edukacyjne mogły odnieść korzyści z całkowitej pewności prawa, korzystając z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w cyfrowej działalności dydaktycznej, w tym w internecie i ponad granicami, konieczne jest wprowadzenie nowego obowiązkowego wyjątku lub ograniczenia.

(14)  Art. 5 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2001/29/WE upoważnia państwa członkowskie do wprowadzenia wyjątku lub ograniczenia w odniesieniu do prawa do zwielokrotniania, publicznego udostępniania i podawania do wiadomości wyłącznie w celach, m.in., zilustrowania nauczania. Ponadto w art. 6 ust. 2 lit. b i art. 9 lit. b dyrektywy 96/9/WE zezwala się na korzystanie z baz danych oraz pobieranie lub wtórne wykorzystanie istotnej części w celu zilustrowania nauczania. Zakres tych wyjątków lub ograniczeń w odniesieniu do cyfrowych sposobów korzystania jest niejasny. Ponadto brakuje jasności co do tego, czy te wyjątki lub ograniczenia mają zastosowanie, gdy nauczanie ma miejsce w internecie, a zatem odbywa się na odległość. Ponadto w obecnych ramach prawnych nie przewidziano skutku transgranicznego. Taka sytuacja może utrudniać rozwój działalności dydaktycznej wykorzystującej materiały cyfrowe i nauczanie na odległość, która może być prowadzona poza tradycyjnym kontekstem formalnego uczenia się i może obejmować szerszy krąg usługodawców. W związku z tym, aby placówki edukacyjne i podmioty certyfikowane przez państwa członkowskie w zakresie prowadzenia działalności dydaktycznej mogły odnieść korzyści z całkowitej pewności prawa, korzystając z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w cyfrowej działalności dydaktycznej, w tym w internecie i ponad granicami, konieczne jest wprowadzenie nowego obowiązkowego wyjątku lub ograniczenia.

Poprawka    9

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 15

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(15)  Programy nauczania na odległość i kształcenia transgranicznego funkcjonują przede wszystkim na poziomie szkolnictwa wyższego, jednak cyfrowe narzędzia i zasoby są coraz częściej wykorzystywane na wszystkich poziomach kształcenia, w szczególności w celu poprawienia i wzbogacenia procesu uczenia się. Wyjątek lub ograniczenie przewidziane w niniejszej dyrektywie powinny zatem przynieść korzyści wszystkim placówkom edukacyjnym na poziomie kształcenia podstawowego, średniego, zawodowego i wyższego, w zakresie, w jakim prowadzą one działalność edukacyjną w celach niehandlowych. Struktura organizacyjna i środki finansowania danej placówki edukacyjnej nie są decydującymi czynnikami przy określaniu niehandlowego charakteru działalności.

(15)  Programy nauczania na odległość i kształcenia transgranicznego funkcjonują przede wszystkim na poziomie szkolnictwa wyższego, jednak cyfrowe narzędzia i zasoby są coraz częściej wykorzystywane na wszystkich poziomach kształcenia, w szczególności w celu poprawienia i wzbogacenia procesu uczenia się. Wyjątek lub ograniczenie przewidziane w niniejszej dyrektywie powinny zatem przynieść korzyści wszystkim placówkom edukacyjnym uznanym przez państwo członkowskie, w którym mają siedzibę i w którym działają na poziomie kształcenia podstawowego, średniego, zawodowego i wyższego, a także wszelkim podmiotom certyfikowanym przez państwo członkowskie, w którym mają one siedzibę w celu prowadzenia konkretnej działalności dydaktycznej w zakresie, w jakim prowadzą one działalność edukacyjną w celach niehandlowych. Struktura organizacyjna i środki finansowania danej placówki edukacyjnej lub podmiotu certyfikowanego nie są decydującymi czynnikami w zakresie określania niehandlowego charakteru działalności.

Poprawka    10

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 16

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16)  Wyjątek lub ograniczenie powinny obejmować cyfrowe sposoby korzystania z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, takich jak korzystanie z części lub fragmentów utworów w celu wspierania, wzbogacenia lub uzupełnienia nauczania, włączając w to powiązane działania w zakresie uczenia się. Korzystanie z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną na podstawie wyjątku lub ograniczenia powinno odbywać się jedynie w kontekście działań w zakresie nauczania i uczenia się przeprowadzanych na odpowiedzialność placówek edukacyjnych, w tym podczas egzaminów, i ograniczać się do tego, co jest konieczne do celów takich działań. Wyjątek lub ograniczenie powinno obejmować zarówno korzystanie za pomocą narzędzi cyfrowych w klasie, jak i korzystanie online poprzez bezpieczną sieć elektroniczną danej placówki edukacyjnej, do której dostęp powinien być chroniony, w szczególności przez procedury uwierzytelniania. Wyjątek lub ograniczenie powinny być rozumiane w taki sposób, że w kontekście ilustrowania nauczania obejmują szczególne potrzeby osób niepełnosprawnych w zakresie dostępności.

(16)  Wyjątek lub ograniczenie powinny obejmować cyfrowe sposoby korzystania z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, takich jak korzystanie z części lub fragmentów utworów, z wyjątkiem partytur, w celu wspierania, wzbogacenia lub uzupełnienia nauczania, włączając w to powiązane działania w zakresie uczenia się. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość ustanowienia odpowiednich ograniczeń dotyczących ilości niektórych kategorii utworów chronionych prawem autorskim lub innych przedmiotów objętych ochroną, które mogą być wykorzystane, o ile takie ograniczenia gwarantują uczciwą równowagę między potrzebami i uzasadnionymi interesami użytkowników i podmiotów praw autorskich. Korzystanie z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną lub z ich fragmentów na podstawie wyjątku lub ograniczenia powinno odbywać się jedynie w kontekście działań w zakresie nauczania i uczenia się przeprowadzanych na odpowiedzialność placówek edukacyjnych lub podmiotów certyfikowanych, w tym podczas egzaminów, i ograniczać się do tego, co jest konieczne do celów takich działań. Wyjątek lub ograniczenie powinno obejmować zarówno korzystanie za pomocą narzędzi cyfrowych w miejscu, w którym prowadzona jest działalność w zakresie nauczania i uczenia się, w tym poza siedzibą placówki edukacyjnej lub podmiotu certyfikowanego, jak i korzystanie online poprzez bezpieczną sieć elektroniczną danej placówki edukacyjnej lub podmiotu certyfikowanego, do której dostęp powinien być chroniony, w szczególności przez procedury uwierzytelniania. Wyjątek lub ograniczenie powinny być rozumiane w taki sposób, że w kontekście ilustrowania nauczania obejmują szczególne potrzeby osób niepełnosprawnych w zakresie dostępności.

Poprawka    11

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 17

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(17)  W niektórych państwach członkowskich, w oparciu o wyjątek przewidziany w dyrektywie 2001/29/WE lub o umowy licencyjne dotyczące dalszych zastosowań, w celu ułatwienia korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w celach edukacyjnych wprowadzono inne rozwiązania. Rozwiązania te zazwyczaj opracowywano w taki sposób, aby uwzględnić potrzeby placówek edukacyjnych i różnych poziomów kształcenia. Choć harmonizacja zakresu nowego obowiązkowego wyjątku lub ograniczenia w odniesieniu do cyfrowych sposobów korzystania oraz transgranicznej działalności dydaktycznej jest niezbędna, to sposoby wdrożenia mogą różnić się w poszczególnych państwach członkowskich w stopniu, który nie utrudniałby skutecznego stosowania wyjątku, ograniczenia lub korzystania transgranicznego. Takie podejście powinno umożliwić państwom członkowskim korzystanie z dotychczasowych rozwiązań wprowadzonych na szczeblu krajowym. W szczególności państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o uzależnieniu stosowania wyjątku lub ograniczenia, całkowicie lub częściowo, od dostępności odpowiednich licencji obejmujących co najmniej te same sposoby korzystania, na które zezwala wyjątek. Taki mechanizm umożliwiłby np. przyznanie pierwszeństwa licencjom na materiały przeznaczone przede wszystkim na rynek edukacyjny. Aby uniknąć sytuacji, w której taki mechanizm prowadzi do niepewności prawa lub obciążeń administracyjnych dla placówek edukacyjnych, państwa członkowskie stosujące to podejście powinny podjąć konkretne środki, aby zapewnić łatwy dostęp do systemów licencjonowania umożliwiających cyfrowe sposoby korzystania z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w celu zilustrowania nauczania oraz zagwarantować, że placówki edukacyjne są świadome istnienia takich systemów licencjonowania.

(17)  W niektórych państwach członkowskich, w oparciu o wyjątek przewidziany w dyrektywie 2001/29/WE lub o umowy licencyjne dotyczące dalszych zastosowań, w celu ułatwienia korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną w celach edukacyjnych wprowadzono inne rozwiązania. Rozwiązania te zazwyczaj opracowywano w taki sposób, aby uwzględnić potrzeby placówek edukacyjnych i różnych poziomów kształcenia. Choć harmonizacja zakresu nowego obowiązkowego wyjątku lub ograniczenia w odniesieniu do cyfrowych sposobów korzystania oraz transgranicznej działalności dydaktycznej jest niezbędna, to sposoby wdrożenia mogą różnić się w poszczególnych państwach członkowskich w stopniu, który nie utrudniałby skutecznego stosowania wyjątku, ograniczenia lub korzystania transgranicznego. Takie podejście powinno umożliwić państwom członkowskim korzystanie z dotychczasowych rozwiązań wprowadzonych na szczeblu krajowym. W szczególności państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o uzależnieniu stosowania wyjątku lub ograniczenia, całkowicie lub częściowo, od dostępności odpowiednich licencji obejmujących co najmniej te same sposoby korzystania, na które zezwala wyjątek. Taki mechanizm umożliwiłby np. przyznanie pierwszeństwa licencjom na materiały przeznaczone przede wszystkim na rynek edukacyjny, na które licencje są łatwo dostępne. Aby uniknąć sytuacji, w której taki mechanizm prowadzi do niepewności prawa lub obciążeń administracyjnych dla placówek edukacyjnych, państwa członkowskie stosujące to podejście powinny podjąć konkretne środki, aby zapewnić łatwy dostęp do systemów licencjonowania umożliwiających cyfrowe sposoby korzystania z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w celu zilustrowania nauczania oraz zagwarantować, że placówki edukacyjne i podmioty certyfikowane w zakresie prowadzenia działalności dydaktycznej są świadome istnienia takich systemów licencjonowania. W celu zapewnienia beneficjentom dyspozycyjności i dostępności tego rodzaju systemów licencjonowania, państwa członkowskie powinny stosować lub opracować odpowiednie narzędzia, takie jak jeden portal lub jedna baza danych.

Poprawka    12

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 17 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(17a)  W celu zagwarantowania pewności prawa w przypadku gdy państwo członkowskie podejmie decyzję o uzależnieniu stosowania wyjątku od dostępności odpowiednich licencji, konieczne jest określenie, na jakich warunkach placówka edukacyjna lub podmiot certyfikowany w zakresie prowadzenia działalności dydaktycznej może korzystać z chronionych utworów lub innego przedmiotu objętego ochroną w ramach wyjątku, i odwrotnie – kiedy powinien on być objęty systemem licencjonowania. W związku z tym w sytuacji, gdy placówka edukacyjna lub podmiot certyfikowany w zakresie prowadzenia działalności dydaktycznej nie mogą znaleźć licencji na wykorzystanie danego utworu chronionego lub innego przedmiotu objętego ochroną, stosując narzędzia techniczne utworzone przez państwa członkowskie w celu zapewnienia widoczności systemów licencyjnych obejmujących wykorzystanie do celów nauczania, należy uprawnić je do korzystania z takiego utworu w ramach zakresu wyjątku.

Poprawka    13

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 20

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(20)  W związku z tym państwa członkowskie powinny przewidzieć wyjątek umożliwiający instytucjom dziedzictwa kulturowego zwielokrotnianie utworów i innych przedmiotów objętych ochroną znajdujących się na stałe w ich zbiorach w celu zachowania, np. aby zaradzić problemowi utraty przydatności technicznej lub degradacji pierwotnego formatu. Taki wyjątek powinien umożliwiać sporządzanie kopii przy pomocy właściwego narzędzia, środków lub technologii zachowywania, w odpowiedniej ilości i w dowolnym momencie istnienia utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną, w takim zakresie, w jakim jest to konieczne do sporządzenia kopii wyłącznie w celu zachowania.

(20)  W związku z tym państwa członkowskie powinny przewidzieć wyjątek umożliwiający instytucjom dziedzictwa kulturowego zwielokrotnianie utworów i innych przedmiotów objętych ochroną znajdujących się na stałe w ich zbiorach w celu zachowania, np. aby zaradzić problemowi utraty przydatności technicznej lub degradacji pierwotnego formatu bądź w celu digitalizacji. Taki wyjątek powinien umożliwiać sporządzanie kopii w dowolnym formacie i na dowolnym nośniku przy pomocy właściwego narzędzia, środków lub technologii zachowywania, w odpowiedniej ilości i w dowolnym momencie istnienia utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną, w takim zakresie, w jakim jest to konieczne do sporządzenia kopii wyłącznie w celu zachowania. Taki wyjątek powinien obejmować zarówno instytucje dziedzictwa kulturowego przechowujące utwory lub inne przedmioty objęte ochroną, jak i osoby trzecie upoważnione przez takie instytucje dziedzictwa kulturowego do zwielokrotniania utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w ramach zakresu wyjątku.

Poprawka    14

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 21 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(21a)  W następstwie postępu technologicznego i zmieniających się zachowań konsumentów pojawiły się nowe usługi społeczeństwa informacyjnego, które umożliwiają użytkownikom zamieszczanie treści w różnych formach. Treści zamieszczane przez użytkowników obejmują czasem krótkie fragmenty lub krótkie cytaty z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które mogą być zmienione, połączone lub przekształcone. Takie stosowanie fragmentów lub cytatów z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w treściach zamieszczanych przez użytkowników w ramach ilustracji, karykatury, parodii, pastiszu, krytyki lub recenzji, jest obecnie zjawiskiem powszechnym w internecie, i – pod warunkiem że jest proporcjonalne i nie powoduje znaczących szkód gospodarczych podmiotom praw autorskich – może nawet służyć do reklamowania dzieła wykorzystanego w odnośnej treści.

Poprawka    15

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 21 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(21b)  Pomimo pewnego nakładania się istniejących wyjątków lub ograniczeń, zamieszczona lub udostępniona przez użytkownika treść, która zawiera krótkie fragmenty lub krótkie cytaty z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, nie jest odpowiednio objęta istniejącym wykazem wyjątków lub ograniczeń, a wyłącznie w drodze ustaleń umownych nie można rozstrzygnąć kwestii sposobu wykorzystania takiej treści. Takie okoliczności powodują brak pewności prawa zarówno dla użytkowników, jak i podmiotów praw autorskich, co prowadzi do frustracji i nadużyć. Dlatego należy uzupełnić istniejące wyjątki przewidziane w dyrektywie 2001/29/WE, w szczególności te dotyczące cytowania i parodii, poprzez określenie nowego szczególnego wyjątku, aby zezwolić na krótkie, proporcjonalne i niekomercyjne wykorzystywanie fragmentów lub cytatów z utworów chronionych lub innych przedmiotów objętych ochroną w treściach zamieszczanych przez użytkowników.

Poprawka    16

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 21 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(21c)  W przypadku gdy treść zamieszczona przez użytkownika wiąże się z krótkim, proporcjonalnym i niekomercyjnym wykorzystaniem krótkiego fragmentu lub krótkiego cytatu z utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną w zasadnym celu, takie wykorzystanie powinno podlegać ochronie na mocy wyjątku przewidzianego w niniejszej dyrektywie. Wyjątek ten powinien mieć zastosowanie jedynie w niektórych szczególnych przypadkach, które nie szkodzą normalnemu wykorzystaniu utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną ani nie naruszają w sposób nieuzasadniony prawowitych interesów podmiotu prawa. W celu oceny szkody należy w stosownym przypadku oszacować stopień oryginalności danej treści, długość i zakres wykorzystanego fragmentu lub cytatu, ocenić, czy fragment lub cytat stanowią podrzędną część danej treści, profesjonalny charakter treści oraz poziom szkody gospodarczej. Wyjątek nie może naruszać autorskich praw osobistych twórcy danego utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną.

Poprawka    17

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 21 d (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(21d)  W ramach usług społeczeństwa informacyjnego nie można korzystać z wyjątku przewidzianego w niniejszej dyrektywie w odniesieniu do wykorzystywania krótkich fragmentów lub krótkich cytatów z utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w treściach zamieszczanych przez użytkowników, w celu ograniczenia ich odpowiedzialności lub zakresu zobowiązań na mocy umów zawartych z podmiotami praw autorskich na podstawie art. 13 niniejszej dyrektywy.

Poprawka    18

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 22

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(22)  Instytucje dziedzictwa kulturowego powinny odnosić korzyści z jasnych ram dotyczących digitalizacji i rozpowszechniania, w tym transgranicznego, utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną niedostępnych w obrocie handlowym. Jednak szczególne cechy zbiorów utworów niedostępnych w obrocie handlowym powodują, że uzyskanie uprzedniej zgody poszczególnych podmiotów praw może być bardzo trudne. Może to wynikać z wieku utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, ich ograniczonej wartości handlowej lub z faktu, że nigdy nie były one przeznaczone do celów handlowych. Dlatego należy przewidzieć środki ułatwiające udzielanie licencji na prawa do utworów niedostępnych w obrocie handlowym znajdujących się w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego, a co za tym idzie – umożliwić zawieranie umów o zasięgu transgranicznym na rynku wewnętrznym.

(22)  Instytucje dziedzictwa kulturowego powinny odnosić korzyści z jasnych ram dotyczących digitalizacji i rozpowszechniania, w tym transgranicznego, utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną niedostępnych w obrocie handlowym. Jednak szczególne cechy zbiorów utworów niedostępnych w obrocie handlowym powodują, że uzyskanie uprzedniej zgody poszczególnych podmiotów praw może być bardzo trudne lub niemożliwe. Może to wynikać z wieku utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, ich ograniczonej wartości handlowej lub z faktu, że nigdy nie były one przeznaczone do celów handlowych lub nigdy nie były dostępne w obrocie handlowym. Dlatego należy przewidzieć środki ułatwiające udzielanie licencji na prawa do utworów niedostępnych w obrocie handlowym znajdujących się w zbiorach instytucji dziedzictwa kulturowego, a co za tym idzie – umożliwić zawieranie umów o zasięgu transgranicznym na rynku wewnętrznym.

Poprawka    19

Wniosek dotyczący dyrektywy

Recital 23

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(23)  Państwa członkowskie powinny, w ramach przewidzianych w niniejszej dyrektywie, mieć swobodę wyboru konkretnego rodzaju mechanizmu umożliwiającego objęcie licencjami na utwory niedostępne w obrocie handlowym podmiotów praw, które nie są reprezentowane przez organizację zbiorowego zarządzania, w zależności od swoich tradycji prawnych, praktyk lub okoliczności. Mechanizmy te mogą obejmować rozszerzone licencje zbiorowe i domniemania reprezentacji.

(23)  Państwa członkowskie powinny, w ramach przewidzianych w niniejszej dyrektywie, mieć swobodę wyboru konkretnego rodzaju mechanizmu umożliwiającego objęcie licencjami na utwory niedostępne w obrocie handlowym podmiotów praw, które nie są reprezentowane przez właściwą organizację zbiorowego zarządzania, w zależności od swoich tradycji prawnych, praktyk lub okoliczności. Mechanizmy te mogą obejmować rozszerzone licencje zbiorowe i domniemania reprezentacji.

Poprawka    20

Wniosek dotyczący dyrektywy

Recital 24

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(24)  Do celów tych mechanizmów licencjonowania ważny jest precyzyjny i sprawnie funkcjonujący system zbiorowego zarządzania. System ten obejmuje w szczególności zasady dobrego zarządzania, przejrzystości i sprawozdawczości, jak również regularny, rzetelny i dokładny podział i wypłatę kwot należnych poszczególnym podmiotom praw, zgodnie z dyrektywą 2014/26/UE. Wszystkie podmioty praw powinny mieć dostęp do odpowiednich dodatkowych zabezpieczeń oraz powinny one mieć możliwość odstąpienia od stosowania takich mechanizmów do swoich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną. Warunki dotyczące tych mechanizmów nie powinny mieć wpływu na ich przydatność w praktyce dla instytucji dziedzictwa kulturowego.

(24)  Do celów tych mechanizmów licencjonowania ważny jest precyzyjny i sprawnie funkcjonujący system zbiorowego zarządzania, a państwa członkowskie powinny wspierać jego utworzenie. System ten obejmuje w szczególności zasady dobrego zarządzania, przejrzystości i sprawozdawczości, jak również regularny, rzetelny i dokładny podział i wypłatę kwot należnych poszczególnym podmiotom praw, zgodnie z dyrektywą 2014/26/UE. Wszystkie podmioty praw powinny mieć dostęp do odpowiednich dodatkowych zabezpieczeń oraz powinny one mieć możliwość odstąpienia od stosowania takich mechanizmów do swoich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną. Warunki dotyczące tych mechanizmów nie powinny mieć wpływu na ich przydatność w praktyce dla instytucji dziedzictwa kulturowego.

Poprawka    21

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 28 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(28a)  Państwa członkowskie powinny wspierać dialog z zainteresowanymi stronami w poszczególnych sektorach w celu zapewnienia, aby mechanizmy udzielania licencji ustalone dla utworów niedostępnych w obrocie handlowym były uznawane i działały prawidłowo, tak by w ramach tych mechanizmów podmioty praw autorskich były odpowiednio chronione, licencje były odpowiednio publikowane i zapewniona była pewność prawa w odniesieniu do reprezentatywności organizacji zbiorowego zarządzania i kategoryzacji utworów. Ponadto państwa członkowskie powinny w razie potrzeby ułatwiać prowadzenie dialogu w celu ustanowienia organizacji zbiorowego zarządzania w sektorach, w których one jeszcze nie istnieją, zapewniając właściwe prawa dla każdej kategorii utworów.

Poprawka    22

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 30

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(30)  Aby ułatwić udzielanie licencji na prawa do utworów audiowizualnych na platformach wideo na żądanie, niniejsza dyrektywa wymaga od państw członkowskich ustanowienia mechanizmu negocjacji, umożliwiającego stronom, które chcą zawrzeć umowę, skorzystanie z pomocy bezstronnego organu. Organ ten powinien spotkać się ze stronami i pomóc w negocjacjach, zapewniając profesjonalne i niezależne doradztwo. W tym kontekście państwa członkowskie powinny podjąć decyzję w sprawie warunków funkcjonowania mechanizmu negocjacji, w tym ustalić terminy i czas trwania pomocy w negocjacjach oraz kwestię ponoszenia kosztów. Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby obciążenia administracyjne i finansowe były odpowiednie do zagwarantowania skuteczności forum negocjacyjnego.

(30)  Aby ułatwić udzielanie licencji na prawa do utworów audiowizualnych, należy ustawowo lub umownie powiązać odnośne prawa z producentem. Aby wspierać różnorodność kulturową i dostępność utworów na platformach wideo na żądanie, niniejsza dyrektywa wymaga od państw członkowskich ustanowienia mechanizmu wsparcia, który umożliwi stronom zainteresowanym zawarciem umowy o udzielanie licencji na prawa do utworów audiowizualnych na platformach wideo na żądanie skorzystanie z pomocy bezstronnego organu. Jeżeli w negocjacjach uczestniczą strony z różnych państw członkowskich, powinny one wcześniej ustalić, które państwo członkowskie będzie właściwe w przypadku wymogu zastosowania mechanizmu wsparcia. Organ ten powinien spotkać się ze stronami i wesprzeć je w negocjacjach, zapewniając profesjonalne i niezależne doradztwo. W tym kontekście państwa członkowskie powinny podjąć decyzję w sprawie warunków funkcjonowania mechanizmu wsparcia, w tym ustalić terminy i czas trwania pomocy w negocjacjach oraz kwestię podziału ewentualnych kosztów. Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby obciążenia administracyjne i finansowe były odpowiednie do zagwarantowania skuteczności forum wsparcia. Aby zachęcać do stałej eksploatacji utworów audiowizualnych na platformach wideo na żądanie, państwa członkowskie umacniają dialog między organizacjami reprezentującymi autorów, producentów, platformy wideo na żądanie, a także innymi właściwymi zainteresowanymi stronami.

Poprawka    23

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 31

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(31)  Wolna i pluralistyczna prasa jest niezbędna do zapewnienia wysokiej jakości dziennikarstwa i dostępu obywateli do informacji. Wnosi ona zasadniczy wkład w debatę publiczną i prawidłowe funkcjonowanie demokratycznego społeczeństwa. W fazie przechodzenia od druku do publikacji cyfrowych wydawcy publikacji prasowych mają trudności z udzielaniem licencji na internetowe korzystanie ze swoich publikacji oraz z osiągnięciem zwrotu z inwestycji. W przypadku gdy wydawców publikacji prasowych nie uznaje się za podmioty praw, udzielanie licencji i egzekwowania praw autorskich w otoczeniu cyfrowym jest często skomplikowane i nieefektywne.

(31)  Wolna i pluralistyczna prasa jest niezbędna do zapewnienia wysokiej jakości uczciwie płatnego dziennikarstwa i dostępu obywateli do informacji. Wnosi ona zasadniczy wkład w debatę publiczną i prawidłowe funkcjonowanie demokratycznego społeczeństwa. W fazie przechodzenia od druku do publikacji cyfrowych wydawcy publikacji prasowych mają trudności z udzielaniem licencji na internetowe korzystanie ze swoich publikacji oraz z osiągnięciem zwrotu z inwestycji. Usługi online, takie jak agregatory wiadomości i wyszukiwarki, coraz intensywniej rozwijają działalność, czerpiąc zyski z treści pochodzących od wydawców prasowych. Zyski te nie są sprawiedliwie dzielone z dziennikarzami i wydawcami. W przypadku gdy wydawców publikacji prasowych nie uznaje się za podmioty praw, udzielanie licencji i egzekwowanie praw autorskich w otoczeniu cyfrowym jest często skomplikowane i nieefektywne.

Poprawka    24

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 32

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(32)  Należy uznać organizacyjny i finansowy wkład, jaki wnoszą w produkcję publikacji prasowych wydawcy, i stworzyć dla nich zachęty, aby zapewnić stabilność branży wydawniczej. Należy zatem przewidzieć na poziomie unijnym zharmonizowaną ochronę prawną publikacji prasowych w odniesieniu do korzystania cyfrowego. Taką ochronę należy skutecznie zagwarantować poprzez wprowadzenie w prawie Unii praw pokrewnych do praw autorskich, dotyczących zwielokrotniania i podawania do publicznej wiadomości publikacji prasowych w zakresie korzystania cyfrowego.

(32)  Należy uznać organizacyjny i finansowy wkład, jaki wnoszą w produkcję publikacji prasowych wydawcy, i stworzyć dla nich zachęty, aby zapewnić stabilność branży wydawniczej. Należy zatem przewidzieć na poziomie unijnym zharmonizowaną ochronę prawną publikacji prasowych. Taką ochronę należy skutecznie zagwarantować poprzez wprowadzenie w prawie Unii praw pokrewnych do praw autorskich, dotyczących zwielokrotniania i podawania do publicznej wiadomości publikacji prasowych.

Poprawka    25

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 33

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(33)  Do celów niniejszej dyrektywy należy zdefiniować pojęcie publikacji prasowej w taki sposób, aby obejmowało ono wyłącznie publikacje dziennikarskie publikowane przez usługodawcę, okresowo lub regularnie aktualizowane na wszelkich nośnikach, w celu informowania lub dostarczenia rozrywki. Publikacje takie mogą obejmować np. gazety codzienne, tygodniki i miesięczniki o tematyce ogólnej lub specjalistycznej oraz internetowe serwisy informacyjne. Publikacje periodyczne, które są publikowane do celów naukowych lub akademickich, takie jak czasopisma naukowe, nie powinny być objęte ochroną udzielaną publikacjom prasowym zgodnie z niniejszą dyrektywą. Ochrona ta nie obejmuje czynności linkowania, która nie stanowi publicznego udostępnienia.

(33)  Do celów niniejszej dyrektywy należy zdefiniować pojęcie publikacji prasowej w taki sposób, aby obejmowało ono wyłącznie profesjonalne publikacje dziennikarskie publikowane przez usługodawcę, okresowo lub regularnie aktualizowane na wszelkich nośnikach, w celu informowania lub dostarczenia rozrywki, a których wiarygodność w oczach społeczeństwa zależy w pewnej mierze od ich marki. Publikacje takie mogą obejmować np. gazety codzienne, tygodniki i miesięczniki o tematyce ogólnej lub specjalistycznej oraz internetowe serwisy informacyjne. Publikacje periodyczne, które są publikowane do celów naukowych lub akademickich, takie jak czasopisma naukowe, nie powinny być objęte ochroną udzielaną publikacjom prasowym zgodnie z niniejszą dyrektywą. Ochrona ta nie obejmuje czynności linkowania, jeżeli takie czynności nie stanowią publicznego udostępnienia w rozumieniu dyrektywy 2001/29/WE.

Poprawka    26

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 34

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(34)  Prawa przyznane wydawcom publikacji prasowych zgodnie z niniejszą dyrektywą powinny mieć ten sam zakres co prawa do zwielokrotniania i publicznego udostępniania, o których mowa w dyrektywie 2001/29/WE, w zakresie, w jakim dotyczy to korzystania cyfrowego. Wydawcy powinni również podlegać tym samym przepisom dotyczącym wyjątków i ograniczeń, które mają zastosowanie do praw przewidzianych w dyrektywie 2001/29/WE, w tym przepisom dotyczącym wyjątku obejmującego cytowanie do celów takich jak słowa krytyki lub recenzji przewidzianym w art. 5 ust. 3 lit. d) tej dyrektywy.

(34)  Prawa przyznane wydawcom publikacji prasowych zgodnie z niniejszą dyrektywą powinny mieć ten sam zakres co prawa do zwielokrotniania i publicznego udostępniania, o których mowa w dyrektywie 2001/29/WE. Wydawcy powinni również podlegać tym samym przepisom dotyczącym wyjątków i ograniczeń, które mają zastosowanie do praw przewidzianych w dyrektywie 2001/29/WE, w tym przepisom dotyczącym wyjątku obejmującego cytowanie do celów takich jak słowa krytyki lub recenzji przewidzianym w art. 5 ust. 3 lit. d) tej dyrektywy. Prawa przyznane na mocy niniejszej dyrektywy nie naruszają praw autorskich i nie mają zastosowania do zgodnego z prawem wykorzystywania publikacji prasowych przez indywidualnych użytkowników działających jako osoby prywatne w celach niehandlowych. Ochrona publikacji prasowych na mocy niniejszej dyrektywy powinna mieć zastosowanie do treści generowanych automatycznie w drodze czynności linkowania publikacji prasowej, z zastrzeżeniem uzasadnionego wykorzystania cytatów.

Poprawka    27

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 35

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(35)  Ochrona przyznana wydawcom publikacji prasowych na podstawie niniejszej dyrektywy nie powinna naruszać praw autorów i innych podmiotów praw do utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, w tym w odniesieniu do zakresu, w jakim mogą eksploatować swoje utwory lub inne przedmioty objęte ochroną niezależnie od publikacji prasowej, w skład której wchodzą te utwory lub przedmioty. W związku z tym wydawcy publikacji prasowych nie powinni mieć możliwości powoływania się na przyznaną im ochronę wobec autorów i innych podmiotów praw. Pozostaje to bez uszczerbku dla ustaleń umownych zawartych między wydawcami publikacji prasowych a autorami i innymi podmiotami praw.

(35)  Ochrona przyznana wydawcom publikacji prasowych na podstawie niniejszej dyrektywy nie powinna naruszać praw autorów i innych podmiotów praw do utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, w tym w odniesieniu do zakresu, w jakim mogą eksploatować swoje utwory lub inne przedmioty objęte ochroną niezależnie od publikacji prasowej, w skład której wchodzą te utwory lub przedmioty. W związku z tym wydawcy publikacji prasowych nie powinni mieć możliwości powoływania się na przyznaną im ochronę wobec autorów i innych podmiotów praw. Pozostaje to bez uszczerbku dla ustaleń umownych zawartych między wydawcami publikacji prasowych a autorami i innymi podmiotami praw. Państwa członkowskie powinny być uprawnione do zapewnienia, by dziennikarze otrzymywali sprawiedliwy udział w dochodach uzyskiwanych z wykorzystaniem praw wydawców prasowych.

Poprawka    28

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 36

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(36)  Wydawcy, w tym wydawcy publikacji prasowych, książek lub publikacji naukowych, często działają w oparciu o przeniesienie praw autorskich w drodze umowy lub przepisów ustawowych. W tym kontekście wydawcy dokonują inwestycji w celu eksploatacji utworów znajdujących się w swoich publikacjach i w niektórych przypadkach mogą zostać pozbawieni przychodów, jeżeli korzystanie z takich utworów odbywa się na podstawie wyjątków lub ograniczeń, np. dotyczących kopiowania na użytek prywatny i opłat reprograficznych. W wielu państwach członkowskich rekompensata za korzystanie w ramach tych wyjątków jest dzielona między autorów a wydawców. W celu uwzględnienia tej sytuacji i zwiększenia pewności prawa dla wszystkich zainteresowanych stron, państwa członkowskie powinny mieć możliwość określenia, że jeżeli autor przekazuje swoje prawa lub udziela na nie licencji lub w inny sposób wnosi wkład w postaci swoich utworów do publikacji oraz istnieją systemy służące do zrekompensowania szkód spowodowanych przez wyjątek lub ograniczenie, to wydawcy są uprawnieni do żądania udziału w takiej rekompensacie, a obciążenie wynikające z obowiązku uzasadnienia tego żądania przez wydawcę nie powinno wykraczać poza to, co jest wymagane w ramach obowiązującego systemu.

(36)  Wydawcy, w tym wydawcy publikacji prasowych, książek lub publikacji naukowych, często działają w oparciu o przeniesienie praw autorskich w drodze umowy lub przepisów ustawowych. W tym kontekście wydawcy dokonują inwestycji w celu eksploatacji utworów znajdujących się w swoich publikacjach i w niektórych przypadkach mogą zostać pozbawieni przychodów, jeżeli korzystanie z takich utworów odbywa się na podstawie wyjątków lub ograniczeń, np. dotyczących kopiowania na użytek prywatny i opłat reprograficznych. W wielu państwach członkowskich rekompensata za korzystanie w ramach tych wyjątków jest dzielona między autorów a wydawców. W celu uwzględnienia tej sytuacji i zwiększenia pewności prawa dla wszystkich zainteresowanych stron, państwa członkowskie powinny ustalić, że jeżeli autor przekazuje swoje prawa lub udziela na nie licencji lub w inny sposób wnosi wkład w postaci swoich utworów do publikacji oraz istnieją systemy służące do zrekompensowania szkód spowodowanych przez wyjątek lub ograniczenie, to wydawcy są uprawnieni do żądania udziału w takiej rekompensacie. Obciążenie wynikające z obowiązku uzasadnienia tego żądania przez wydawcę nie powinno wykraczać poza to, co jest wymagane w ramach obowiązującego systemu.

Poprawka    29

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 37

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(37)  W ostatnich latach funkcjonowanie rynku treści online stało się bardziej złożone. Internetowe usługi zapewniania dostępu do treści chronionych prawem autorskim zamieszczanych przez użytkowników bez udziału podmiotów praw rozwinęły się i stały się głównym źródłem dostępu do treści online. Ma to wpływ na możliwości ustalenia przez podmioty praw, czy ktoś korzysta z ich utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, a jeśli tak, to na jakich warunkach, a także na możliwości uzyskania przez nich odpowiedniego wynagrodzenia.

(37)  W ostatnich latach funkcjonowanie rynku treści online stało się bardziej złożone. Internetowe usługi zapewniania dostępu do treści chronionych prawem autorskim zamieszczanych przez użytkowników bez udziału lub zgody podmiotów praw rozwinęły się i stały się głównym źródłem dostępu do treści online. Tym sposobem usługi te nieuczciwie konkurują z usługami, których treść jest przedmiotem licencji udzielonej przez podmioty praw autorskich, ponieważ czerpią one zyski z treści, których same nie tworzą, i nie zawsze sprawiedliwie dzielą się zyskami z właściwymi twórcami. W konsekwencji internetowe usługi zapewniania dostępu do treści chronionych prawem autorskim zamieszczanych przez użytkowników bez udziału lub zgody podmiotów praw prowadzą do spadku ogólnej wartości treści kreatywnych online. Zapewniając łatwy dostęp do zróżnicowanych treści, ma to wpływ na zdolność do ustalenia przez podmioty praw, czy ktoś korzysta z ich utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, a jeśli tak, to na jakich warunkach, a także na zakres możliwości uzyskania przez nich odpowiedniego wynagrodzenia, ponieważ niektóre serwisy zawierające treści zamieszczane przez użytkowników nie przystępują do umów licencyjnych w oparciu o argument, że podlegają one wyjątkowi na zasadzie „bezpiecznej przystani” na mocy dyrektywy 2000/31/WE.

Poprawka    30

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 38

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(38)  Jeżeli dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego przechowują i udostępniają społeczeństwu utwory chronione prawem autorskim lub inne przedmioty objęte ochroną zamieszczane przez swoich użytkowników, wykraczając tym samym poza zwykłe dostarczenie urządzeń oraz dokonując czynności publicznego udostępniania utworu, są one zobowiązane do zawierania umów licencyjnych z podmiotami praw autorskich, chyba że kwalifikują się one do zwolnienia od odpowiedzialności, o którym mowa w art. 14 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/31/WE34.

(38)  Jeżeli dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego przechowują i/lub udostępniają społeczeństwu utwory lub inne przedmioty chronione prawem autorskim zamieszczane przez swoich użytkowników, wykraczając tym samym poza zwykłe dostarczenie urządzeń oraz dokonując zarówno czynności publicznego udostępniania, jak i czynności zwielokrotniania, powinni być oni zobowiązani do zawierania sprawiedliwych i wyważonych umów licencyjnych z podmiotami praw autorskich w celu zapewnienia ochrony zasadnych interesów podmiotów praw i uczciwego wynagrodzenia, chyba że kwalifikują się do zwolnienia od odpowiedzialności, o którym mowa w art. 14 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/31/WE34.

W odniesieniu do art. 14 należy sprawdzić, czy dostawca usług odgrywa aktywną rolę, w tym przez zoptymalizowanie sposobu prezentacji zamieszczonych utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną lub przez ich promowanie, bez względu na rodzaj środków wykorzystanych do tego celu.

W odniesieniu do art. 14 dyrektywy 2000/31/WE oraz kwalifikowalności do zwolnienia od odpowiedzialności, o którym tam mowa, konieczne jest sprawdzenie zakresu roli, jaką odgrywa dostawca usługi społeczeństwa informacyjnego. Jeżeli dostawca odgrywa aktywną rolę, w tym przez optymalizowanie prezentacji zamieszczanych utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, ich promowanie lub komercyjną eksploatację, bez względu na rodzaj środków wykorzystywanych do tego celu, wówczas nie powinien być on nadal uznawany za podmiot, który jedynie przechowuje takie treści, i należy go zatem uznać za podmiot niekwalifikujący się do zwolnienia od odpowiedzialności.

Aby zapewnić funkcjonowanie każdej umowy licencyjnej, dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do dużej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników powinni przyjąć odpowiednie i proporcjonalne środki zapewniające ochronę utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, takie jak stosowanie skutecznych technologii. Obowiązek ten powinien mieć także zastosowanie w przypadku, gdy dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego kwalifikują się do zwolnienia od odpowiedzialności przewidzianego w art. 14 dyrektywy 2000/31/WE.

Aby zapewnić funkcjonowanie każdej umowy licencyjnej lub, w przypadku braku takiej umowy, zapobiec nieuprawnionemu udostępnianiu w swoich serwisach utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną zidentyfikowanych przez podmioty praw, dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego polegających na przechowywaniu i/lub zapewnianiu publicznego dostępu do znacznej liczby utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników powinni przyjąć, we współpracy z podmiotami praw autorskich, odpowiednie i proporcjonalne środki zapewniające ochronę utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, takie jak stosowanie skutecznych technologii, a także ułatwić skuteczne i przejrzyste informowanie podmiotów praw. Obowiązek ten powinien mieć także zastosowanie w przypadku, gdy dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego kwalifikują się do zwolnienia od odpowiedzialności przewidzianego w art. 14 dyrektywy 2000/31/WE. Obowiązek ten nie powinien mieć zastosowania do rynku internetowego.

__________________

__________________

34 Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1–16).

34 Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1–16).

Poprawka    31

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 39

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(39)  Funkcjonowanie technologii, takich jak technologie rozpoznawania treści, wymaga współpracy między dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego, polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do dużej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników, a podmiotami praw. W takim przypadku podmioty praw powinny zapewnić niezbędne dane umożliwiające identyfikację ich treści, a usługi powinny zapewniać podmiotom praw przejrzystość w odniesieniu do stosowanych technologii, aby umożliwić ocenę ich adekwatności. Usługi powinny w szczególności zapewniać podmiotom praw informacje o rodzaju stosowanych technologii, sposobie ich stosowania i wskaźniku skuteczności w zakresie rozpoznawania treści należących do podmiotów praw. Technologie te powinny również umożliwić podmiotom praw uzyskiwanie od podmiotów świadczących usługi społeczeństwa informacyjnego danych na temat korzystania z treści objętych umową.

(39)  Skuteczne funkcjonowanie technologii, takich jak technologie rozpoznawania treści, wymaga współpracy między dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego, polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do znacznej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników, a podmiotami praw. W takim przypadku podmioty praw powinny zapewnić niezbędne dane umożliwiające identyfikację ich treści, takie jak pliki referencyjne i metadane. Powinny one dostarczać dane w odpowiednim czasie i w odpowiednim formacie, a dane te powinny być kompletne i dokładne. Usługi powinny zapewniać podmiotom praw przejrzystość w odniesieniu do stosowanych technologii, aby umożliwić ocenę ich adekwatności. Usługi powinny w szczególności zapewniać podmiotom praw informacje o rodzaju stosowanych technologii, sposobie ich stosowania i wskaźniku skuteczności w zakresie rozpoznawania treści należących do podmiotów praw. Technologie te powinny również umożliwić podmiotom praw uzyskiwanie od podmiotów świadczących usługi społeczeństwa informacyjnego danych na temat korzystania z treści objętych umową. Przy ocenie proporcjonalności i skuteczności podjętych działań należy wziąć pod uwagę ograniczenia technologiczne i inne możliwe ograniczenia. Technologie te nie powinny wymagać ujawniania tożsamości indywidualnych użytkowników zamieszczających treści ani wiązać się z przetwarzaniem danych dotyczących indywidualnych użytkowników, zgodnie z dyrektywą 95/46/WE i dyrektywą 2002/58/WE. Powinny one być ograniczone do zapobiegania bezprawnego udostępniania konkretnie wskazanych i należycie zgłoszonych utworów na podstawie informacji przekazanych przez podmioty praw, a zatem nie powinny prowadzić do ogólnego obowiązku monitorowania.

Poprawka    32

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 39 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(39a)  Ponieważ środki i technologie stosowane przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego w wykonaniu niniejszej dyrektywy mogą mieć negatywny lub nieproporcjonalny wpływ na legalne treści zamieszczane lub wyświetlane przez użytkowników, w szczególności jeżeli dane treści są objęte wyjątkiem lub ograniczeniem, należy zobowiązać dostawców usług społeczeństwa informacyjnego do oferowania mechanizmu składania skarg z myślą o użytkownikach, na których treści środki te wywierają wpływ. Taki mechanizm powinien umożliwiać użytkownikowi ustalenie, dlaczego określone treści objęto środkami, oraz zawierać podstawowe informacje na temat istotnych wyjątków i obowiązujących ograniczeń. Powinien on określać standardy minimalne dotyczące skarg, aby zapewnić podmiotom praw informacje wystarczające do oceny skarg i reagowania na nie. Podmioty praw powinny w rozsądnym terminie rozpatrzyć wszelkie otrzymane skargi oraz podjąć działania naprawcze w przypadku gdy przyjęte środki okażą się nieuzasadnione. Zamieszczone przez użytkowników treści przechowywane lub udostępnianie w ramach usług społeczeństwa informacyjnego mogą generować dochody, w tym w przypadku gdy na taką treść mają wpływ środki zastosowane przez dostawcę usług społeczeństwa informacyjnego. W czasie rozpatrywania i rozwiązywania sporu dotyczącego treści zamieszczonych przez użytkownika tego rodzaju przychody nie powinny być przydzielane lub dystrybuowane na rzecz danego użytkownika lub właściwego podmiotu praw aż do momentu, gdy spór zostanie ostatecznie rozstrzygnięty w drodze mechanizmu skarg i dochodzenia roszczeń.

Poprawka    33

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 39 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(39b)  Mając na uwadze wprowadzone na mocy niniejszej dyrektywy wymogi w odniesieniu do umów i współpracy między dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego a podmiotami praw autorskich, a także w celu uniknięcia zbędnego, długotrwałego i drogiego postępowania sądowego, należy przewidzieć procedurę pośrednią umożliwiającą stronom znalezienie polubownego rozwiązania wszelkich sporów powstałych w związku z przepisami niniejszej dyrektywy. Państwa członkowskie muszą wspierać taki mechanizm przez wyznaczenie bezstronnego organu posiadającego doświadczenie i kompetencje odpowiednie do tego, aby pomóc stronom w rozstrzygnięciu sporu.

Poprawka    34

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 40

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(40)  Niektórym podmiotom praw, takim jak autorzy i wykonawcy, potrzebne są informacje umożliwiające ocenę wartości rynkowej należących do nich praw, które są zharmonizowane na podstawie prawa Unii. Jest to szczególnie ważne w momencie, gdy podmioty praw udzielają licencji lub przenoszą prawa w zamian za wynagrodzenie. Ponieważ wynikająca z umów pozycja twórców i wykonawców udzielających licencji lub przenoszących swoje prawa jest zazwyczaj słabsza, potrzebują oni informacji do stałej oceny wartości rynkowej swoich praw w stosunku do wynagrodzenia otrzymywanego z licencji lub przeniesienia praw, jednak często stykają się z brakiem przejrzystości. W związku z tym wymiana stosownych informacji przez ich kontrahentów lub ich następców prawnych jest ważna dla przejrzystości i równowagi w systemie, który reguluje wynagrodzenie autorów i wykonawców.

(40)  Niektórym podmiotom praw, takim jak autorzy i wykonawcy, potrzebne są informacje umożliwiające ocenę wartości rynkowej należących do nich praw, które są zharmonizowane na podstawie prawa Unii. Jest to szczególnie ważne w momencie, gdy podmioty praw udzielają licencji lub przenoszą prawa w zamian za wynagrodzenie. Ponieważ wynikająca z umów pozycja negocjacyjna twórców i wykonawców udzielających licencji lub przenoszących swoje prawa na mocy umowy jest zazwyczaj słabsza, potrzebują oni informacji o stałej ocenie wartości rynkowej swoich praw w stosunku do wynagrodzenia otrzymywanego z licencji lub przeniesienia praw. Jednak często stykają się z brakiem przejrzystości. W związku z tym regularna wymiana stosownych i dokładnych informacji przez ich bezpośrednich kontrahentów lub ich następców prawnych jest niezbędna dla przejrzystości i równowagi w systemie, który reguluje wynagrodzenie autorów i wykonawców.

Poprawka    35

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 41

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(41)  Przy wdrażaniu wymogów w zakresie przejrzystości należy wziąć pod uwagę specyfikę treści i praw autorów i wykonawców w poszczególnych sektorach. Państwa członkowskie powinny konsultować się ze wszystkimi stosownymi zainteresowanymi stronami, co pozwoli na określenie wymogów dla poszczególnych sektorów. W celu osiągnięcia porozumienia między zainteresowanymi stronami w zakresie przejrzystości należy również wziąć pod uwagę możliwość zastosowania negocjacji zbiorowych. Aby umożliwić dostosowanie obecnych praktyk w zakresie sprawozdawczości do wymogów przejrzystości, należy przewidzieć okres przejściowy. Wymogi dotyczące przejrzystości nie muszą mieć zastosowania do umów zawartych z organizacjami zbiorowego zarządzania, które podlegają już wymogom przejrzystości na podstawie dyrektywy 2014/26/UE.

(41)  Przy wdrażaniu wymogów w zakresie przejrzystości należy wziąć pod uwagę specyfikę treści i praw autorów i wykonawców w poszczególnych sektorach. Państwa członkowskie powinny odpowiednio konsultować się ze wszystkimi stosownymi zainteresowanymi stronami, co pozwoli na określenie wymogów dla poszczególnych sektorów oraz odpowiednie ustanowienie standardowych wymagań i procedur w zakresie sprawozdawczości, w tym w drodze automatycznego przetwarzania i wykorzystania międzynarodowych identyfikatorów. W celu osiągnięcia porozumienia między zainteresowanymi stronami w zakresie przejrzystości należy również wziąć pod uwagę możliwość zastosowania negocjacji zbiorowych. Aby umożliwić dostosowanie obecnych praktyk w zakresie sprawozdawczości do wymogów przejrzystości, należy przewidzieć okres przejściowy. Wymogi dotyczące przejrzystości nie muszą mieć zastosowania do umów zawartych z organizacjami zbiorowego zarządzania, które podlegają już wymogom przejrzystości na podstawie dyrektywy 2014/26/UE, lub w przypadku gdy obowiązujące układy zbiorowe przewidują porównywalny poziom przejrzystości.

Poprawka    36

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 42

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(42)  Niektóre zharmonizowane na poziomie Unii umowy o eksploatację praw są zawierane na długie okresy i oferują autorom i wykonawcom niewiele możliwości ich renegocjowania z kontrahentami lub ich następcami prawnymi. W związku z tym, bez uszczerbku dla przepisów mających zastosowanie do umów zawieranych w państwach członkowskich, należy wprowadzić mechanizm dostosowania wynagrodzeń w przypadkach, gdy wynagrodzenie pierwotnie uzgodnione na podstawie licencji lub przeniesienia praw jest nieproporcjonalnie niskie w stosunku do dochodów oraz korzyści płynących z korzystania z utworu lub utrwalenia wykonania, również w świetle wymogu przejrzystości wprowadzanego w niniejszej dyrektywie. Ocena sytuacji powinna uwzględniać szczególne okoliczności każdego przypadku, jak również specyfikę i praktyki stosowane w różnych sektorach w zależności od treści. W przypadku gdy strony nie osiągną porozumienia w sprawie dostosowania wynagrodzenia, autor lub wykonawca powinien mieć prawo wystąpienia z roszczeniem do sądu lub innego właściwego organu.

(42)  Wiele zharmonizowanych na poziomie Unii umów o eksploatację praw ma długoterminowy charakter i oferuje autorom i wykonawcom niewiele możliwości ich renegocjowania z kontrahentami lub ich następcami prawnymi. W związku z tym, bez uszczerbku dla przepisów mających zastosowanie do umów zawieranych w państwach członkowskich, należy wprowadzić mechanizm dostosowania wynagrodzeń w przypadkach, gdy autor lub wykonawca są w stanie wykazać, że wynagrodzenie pierwotnie uzgodnione na podstawie licencji lub przeniesienia praw jest nieproporcjonalnie niskie w stosunku do dochodów oraz korzyści, takich jak subwencje lub udziały kapitałowe, płynących z korzystania z utworu lub utrwalenia wykonania, biorąc pod uwagę wymóg przejrzystości wprowadzany w niniejszej dyrektywie. Ocena sytuacji powinna uwzględniać szczególne okoliczności każdego przypadku, wszystkie wydatki rzeczywiście poniesione przy produkcji utworu lub przy jego wykonaniu, jak również specyfikę i praktyki stosowane w różnych sektorach w zależności od treści. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość decydowania o niestosowaniu mechanizmu dostosowania, gdy wkład autorów lub wykonawców nie jest znaczący w stosunku do całego utworu lub wykonania. W przypadku gdy strony nie osiągną porozumienia w sprawie dostosowania wynagrodzenia, autor lub wykonawca powinien mieć prawo wystąpienia z roszczeniem do sądu lub innego właściwego organu.

Poprawka     37

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 42 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(42a)  Państwa członkowskie powinny zagwarantować autorom i wykonawcom niezbywalne prawo do uzyskania godziwego i proporcjonalnego wynagrodzenia za udostępnienie ich utworów w ramach usług na żądanie, a także za odnośne czynności ich zwielokrotniania. Takie godziwe wynagrodzenie powinno być wypłacane zgodnie z krajowymi praktykami i wymogami prawnymi, z zastrzeżeniem istniejących już mechanizmów, takich jak dobrowolne umowy o zbiorowe zarządzanie lub rozszerzone licencje zbiorowe.

Poprawka    38

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 43

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(43)  Autorzy i wykonawcy często niechętnie dochodzą swoich praw wobec kontrahentów na drodze sądowej. Państwa członkowskie powinny zatem ustanowić procedurę alternatywnego rozwiązywania sporów dotyczących roszczeń związanych z obowiązkami w zakresie przejrzystości i mechanizmu dostosowania umów.

(43)  Autorzy i wykonawcy często niechętnie dochodzą swoich praw wobec kontrahentów na drodze sądowej, ponieważ wytoczenie powództwa może pociągać za sobą znaczne koszty i mieć niekorzystny wpływ na zdolność tych autorów i wykonawców do zawierania stosunków umownych w przyszłości. Państwa członkowskie powinny zatem ustanowić procedurę alternatywnego rozwiązywania sporów dotyczących roszczeń autorów, wykonawców lub powołanych przez nich przedstawicieli wynikających z obowiązków w zakresie przejrzystości, niezbywalnego prawa do wynagrodzenia i mechanizmu dostosowania umów. Taki mechanizm powinien obejmować powództwa indywidualne i zbiorowe wnoszone bezpośrednio przez poszkodowanych autorów i wykonawców lub przez organizacje działające w ich imieniu. Mechanizm powinien być również przystępny finansowo.

Poprawka    39

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 43 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(43a)  Aby zapewnić efektywność stosowania odpowiednich przepisów niniejszej dyrektywy we wszystkich państwach członkowskich, Komisja powinna we współpracy z państwami członkowskimi zachęcać do wymiany najlepszych praktyk i promowania dialogu na szczeblu unijnym.

Poprawka    40

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Niniejsza dyrektywa określa zasady, których celem jest dalsza harmonizacja przepisów Unii mających zastosowanie do praw autorskich i praw pokrewnych w ramach rynku wewnętrznego, ze szczególnym uwzględnieniem cyfrowych i transgranicznych sposobów korzystania z treści chronionych. Określa ona także zasady dotyczące wyjątków i ograniczeń, ułatwiania udzielania licencji, jak również zasady mające na celu zapewnienie prawidłowego funkcjonowania rynku w zakresie eksploatacji utworów i innych przedmiotów objętych ochroną.

1.  Niniejsza dyrektywa określa zasady, których celem jest dalsza harmonizacja przepisów Unii mających zastosowanie do praw autorskich i praw pokrewnych w ramach rynku wewnętrznego, ze szczególnym uwzględnieniem cyfrowych i transgranicznych sposobów korzystania z treści chronionych oraz potrzeby zapewnienia wysokiego poziomu ochrony własności intelektualnej. Określa ona także zasady dotyczące wyjątków i ograniczeń, ułatwiania udzielania licencji, jak również zasady mające na celu zapewnienie prawidłowego funkcjonowania rynku w zakresie eksploatacji utworów i innych przedmiotów objętych ochroną.

Uzasadnienie

Należy podkreślić, że ochrona własności intelektualnej, a także jej funkcji jako źródła przychodów dla autorów, jest podstawową zasadą, która musi być brana pod uwagę w przypadku każdej reformy systemu praw autorskich.

Poprawka    41

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 1 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a)  na zasadach niekomercyjnych lub poprzez ponowne inwestowanie całości zysków w swoje badania naukowe; lub

a)  na zasadach niedochodowych lub poprzez ponowne inwestowanie całości zysków w swoje badania naukowe; lub

Poprawka    42

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3)  „instytucja dziedzictwa kulturowego” oznacza ogólnodostępną bibliotekę lub muzeum, archiwum lub instytucję dziedzictwa filmowego lub instytucję dziedzictwa dźwiękowego;

(3)  „instytucja dziedzictwa kulturowego” oznacza podmiot, którego głównym celem jest ochrona i promowanie dziedzictwa kulturowego, w szczególności ogólnodostępną bibliotekę, muzeum, galerię, archiwum lub instytucję dziedzictwa filmowego lub instytucję dziedzictwa dźwiękowego;

Poprawka    43

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(4)  „publikacja prasowa” oznacza utrwalenie zbioru utworów literackich o charakterze dziennikarskim, które może także obejmować inne utwory lub przedmioty objęte ochroną, i które stanowi odrębną całość w ramach periodycznej lub regularnie aktualizowanej pod jednym tytułem publikacji, takiej jak gazeta lub czasopismo o tematyce ogólnej lub specjalistycznej, w celu dostarczenia informacji dotyczących wiadomości lub innej tematyki i publikowane w dowolnym medium z inicjatywy dostawcy usług, na jego odpowiedzialność i pod jego kontrolą.

(4)  „publikacja prasowa” oznacza profesjonalne utrwalenie pod jednym tytułem zbioru utworów literackich o charakterze dziennikarskim autorstwa jednej lub kilku osób, które może także obejmować inne utwory lub przedmioty objęte ochroną, i które stanowi odrębną całość, a także:

 

a)  ukazuje się w ramach periodycznej lub regularnie aktualizowanej pod jednym tytułem publikacji, takiej jak gazeta lub czasopismo o tematyce ogólnej lub specjalistycznej; 

 

b)  ma na celu dostarczenie informacji dotyczących wiadomości lub innej tematyki i

 

c)  jest publikowane w dowolnym medium z inicjatywy dostawcy usług, na jego odpowiedzialność i pod jego kontrolą.

Poprawka    44

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Państwa członkowskie przewidują wyjątek od praw przewidzianych w art. 2 dyrektywy 2001/29/WE, w art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE oraz w art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy w odniesieniu do zwielokrotnień i pobrań dokonywanych przez instytucje badawcze w celu przeprowadzenia eksploracji tekstów i danych na utworach lub innych przedmiotach objętych ochroną, do których mają legalny dostęp, do celów badań naukowych.

1.  Państwa członkowskie przewidują wyjątek od praw przewidzianych w art. 2 dyrektywy 2001/29/WE, w art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE oraz w art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy w odniesieniu do zwielokrotnień i pobrań dokonywanych przez instytucje badawcze w celu przeprowadzenia eksploracji tekstów i danych na utworach lub innych przedmiotach objętych ochroną, do których nabyły legalny dostęp, do celów badań naukowych.

Poprawka    45

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  Podmioty praw mają prawo stosować środki zapewniające bezpieczeństwo i integralność sieci i baz danych, w których utwory lub inne przedmioty objęte ochroną są przechowywane. Środki te nie wykraczają poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

3.  Podmioty praw mają prawo stosować proporcjonalne środki zapewniające bezpieczeństwo i integralność sieci i baz danych, w których utwory lub inne przedmioty objęte ochroną są przechowywane. Środki te nie wykraczają poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu, i nie uniemożliwiają ani nie utrudniają korzystania przez instytucje badawcze z wyjątku przewidzianego w ust. 1.

Poprawka    46

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4.  Państwa członkowskie zachęcają podmioty praw i instytucje badawcze do zdefiniowania wspólnie uzgodnionych najlepszych praktyk dotyczących stosowania środków, o których mowa w ust. 3.

4.  Państwa członkowskie zachęcają podmioty praw i instytucje badawcze do współpracy w zakresie zdefiniowania wspólnie uzgodnionych najlepszych praktyk dotyczących stosowania środków, o których mowa w ust. 3, oraz protokołów eksploracji tekstów i danych. Komisja we współpracy z państwami członkowskimi zachęca do wymiany najlepszych praktyk i doświadczeń w całej Unii.

Poprawka    47

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – punkt 4 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

4a.  Państwa członkowskie mogą przewidzieć godziwą rekompensatę dla podmiotów praw z tytułu korzystania na podstawie ust. 1 z ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną.

Poprawka    48

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 1 – litera -a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

-a)  przez placówkę edukacyjną uznaną przez państwo członkowskie, w którym ma siedzibę, lub przez podmiot certyfikowany przez państwo członkowskie w zakresie prowadzenia działalności dydaktycznej;

Poprawka    49

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 1 – litera a

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a)  odbywa się na terenie placówki edukacyjnej lub za pośrednictwem bezpiecznej sieci elektronicznej dostępnej wyłącznie dla uczniów lub studentów i pracowników dydaktycznych danej placówki edukacyjnej;

a)  odbywa się w miejscu, gdzie ma miejsce działalność dydaktyczna lub za pośrednictwem bezpiecznej sieci elektronicznej dostępnej wyłącznie dla uczniów danej placówki edukacyjnej lub certyfikowanego podmiotu bądź dla pracowników dydaktycznych danej placówki edukacyjnej lub certyfikowanego podmiotu bezpośrednio zaangażowanych w określoną działalność dydaktyczną;

Poprawka    50

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 1 – litera b a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ba)  jest ograniczone do okresu uzasadnionego celem zilustrowania.

Poprawka    51

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a.  Państwa członkowskie mogą przewidzieć proporcjonalne ograniczenia części utworu, jaka może zostać wykorzystana. Ograniczenia takie uwzględniają potrzeby i prawnie uzasadnione interesy zarówno użytkowników, jak i podmiotów praw.

Poprawka    52

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 2 – akapit 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie mogą przewidzieć, że wyjątek przyjęty na podstawie ust. 1 nie ma zastosowania ogólnie lub w odniesieniu do szczególnych rodzajów utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, w zakresie, w jakim odpowiednie licencje uprawniające do czynności określonych w ust. 1 są łatwo dostępne na rynku.

Państwa członkowskie mogą przewidzieć, że wyjątek przyjęty na podstawie ust. 1 nie ma zastosowania ogólnie lub w odniesieniu do szczególnych rodzajów utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, w zakresie, w jakim odpowiednie licencje uprawniające co najmniej do czynności określonych w ust. 1 są łatwo dostępne na rynku oraz dostosowane do potrzeb i specyfiki placówek edukacyjnych i podmiotów certyfikowanych w zakresie prowadzenia działalności dydaktycznej.

Poprawka    53

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 2 – akapit 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie korzystające z przepisu zawartego w akapicie pierwszym podejmują środki niezbędne do tego, aby zapewnić odpowiednią dostępność i widoczność licencji uprawniających do czynności określonych w ust. 1 dla placówek edukacyjnych.

Państwa członkowskie korzystające z przepisu zawartego w akapicie pierwszym podejmują środki niezbędne do tego, aby zapewnić odpowiednią osiągalność, dostępność i widoczność licencji uprawniających do czynności określonych w ust. 1 dla placówek edukacyjnych i podmiotów certyfikowanych w zakresie prowadzenia działalności dydaktycznej.

Poprawka    54

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a.  Do celów stosowania ust. 2, państwa członkowskie aktywnie pomagają w zapewnieniu dostępności licencji uprawniających co najmniej do działań opisanych w ust. 1, lub ułatwiają dialog pomiędzy podmiotami praw, placówkami edukacyjnymi i podmiotami certyfikowanymi w zakresie prowadzenia działalności dydaktycznej w celu ustanowienia indywidualnych licencji upoważniających do działań opisanych w ust. 1.

 

Państwa członkowskie zapewniają, by informacja o licencjach upoważniających do działań opisanych w ust. 1 była odpowiednio rozpowszechniona za pomocą odpowiednich narzędzi, takich jak pojedynczy portal lub jedna baza danych, które są dostępne dla placówek edukacyjnych i podmiotów certyfikowanych w zakresie prowadzenia działalności dydaktycznej. Państwa członkowskie dopilnowują, by dostępne licencje były wykazywane i aktualizowane na tych narzędziach.

 

Jeśli państwo członkowskie skorzystało z przepisu w ust. 2, a licencja na cyfrowe wykorzystanie utworu nie widnieje na narzędziu, o którym mowa w akapicie drugim, placówka edukacyjna lub podmiot certyfikowany w zakresie prowadzenia działalności dydaktycznej posiadające siedzibę na jego terytorium mogą skorzystać z wyjątku, o którym mowa w ust. 1.

Poprawka    55

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 2 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2b.  Każde postanowienie umowne sprzeczne z wyjątkiem przewidzianym w ust. 1 jest bezskuteczne, z zastrzeżeniem ust. 2.

Poprawka    56

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  Uznaje się, że korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną wyłącznie w celu zilustrowania nauczania za pośrednictwem bezpiecznych sieci elektronicznych, podejmowane zgodnie z przepisami prawa krajowego przyjętymi zgodnie z niniejszym artykułem, ma miejsce wyłącznie w państwie członkowskim, w którym dana placówka edukacyjna ma swoją siedzibę.

3.  Uznaje się, że korzystanie z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną wyłącznie w celu zilustrowania nauczania za pośrednictwem bezpiecznych sieci elektronicznych, podejmowane zgodnie z przepisami prawa krajowego przyjętymi zgodnie z niniejszym artykułem, ma miejsce wyłącznie w państwie członkowskim, w którym dana placówka edukacyjna lub podmiot certyfikowany w zakresie prowadzenia działalności dydaktycznej mają swoją siedzibę.

Poprawka    57

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4.  Państwa członkowskie mogą przewidzieć godziwą rekompensatę za szkodę poniesioną przez podmioty praw z tytułu korzystania na podstawie ust. 1 z ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną.

4.  Państwa członkowskie przewidują, z zastrzeżeniem ust. 2, godziwą rekompensatę dla podmiotów praw z tytułu korzystania na podstawie ust. 1 z ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną.

Poprawka    58

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie przewidują wyjątek od praw przewidzianych w art. 2 dyrektywy 2001/29/WE, art. 5 lit. a) oraz art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2009/24/WE i art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy, zezwalający instytucjom dziedzictwa kulturowego na wykonywanie kopii wszelkich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które znajdują się na stałe w ich zbiorach, niezależnie od formatu lub nośnika, w wyłącznym celu zachowania takich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną i w zakresie potrzebnym do tego zachowania.

Państwa członkowskie przewidują wyjątek od praw przewidzianych w art. 2 dyrektywy 2001/29/WE, art. 5 lit. a) oraz art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2009/24/WE i art. 11 ust. 1 niniejszej dyrektywy, zezwalający instytucjom dziedzictwa kulturowego na wykonywanie kopii lub digitalizację wszelkich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które znajdują się na stałe w ich zbiorach, niezależnie od formatu lub nośnika, w wyłącznym celu zachowania takich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, w zakresie potrzebnym do tego zachowania i bez modyfikowania oryginalnych utworów ponad to, co jest konieczne do jego zachowania.

Poprawka    59

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5 – ustęp 1 – akapit 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

W przypadku gdy instytucja dziedzictwa kulturowego upoważni stronę trzecią, w tym w innym państwie członkowskim, do dokonania, na jej odpowiedzialność, czynności zwielokrotniania lub digitalizacji do celów akapitu pierwszego, wyjątek przewidziany w akapicie pierwszym stosuje się do czynności zwielokrotniania lub digitalizacji, pod warunkiem że wszystkie kopie utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną są zwracane instytucji dziedzictwa kulturowego lub usuwane.

 

Każde postanowienie umowne sprzeczne z wyjątkiem przewidzianym w akapicie pierwszym jest bezskuteczne.

Poprawka    60

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 5a

 

Wykorzystywanie krótkich fragmentów i cytatów z utworów lub innych przedmiotów chronionych prawem autorskim w treściach zamieszczanych przez użytkowników

 

1.  W przypadku gdy osoba fizyczna w sposób cyfrowy, niekomercyjny i proporcjonalny korzysta z krótkich fragmentów lub krótkich cytatów z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną przy tworzeniu nowego utworu zamieszczanego przez nią w internecie do celów krytyki, recenzji, zilustrowania, stworzenia karykatury, parodii lub pastiszu, państwa członkowskie mogą przewidzieć wyjątki lub ograniczenia w odniesieniu do praw określonych w artykułach 2 oraz 3 dyrektywy 2001/29/WE, art. 5 lit. a) i art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE, art. 4 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2009/24/WE oraz art. 11 niniejszej dyrektywy, pod warunkiem że te fragmenty lub cytaty:

 

a)  odnoszą się do utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które zostały już legalnie udostępnione publicznie;

 

b)  są opatrzone informacją dotyczącą ich źródła, łącznie z nazwiskiem autora, poza przypadkami, w których okaże się to niemożliwe; oraz

 

c)  są wykorzystywane zgodnie z uczciwymi praktykami i w zakresie usprawiedliwionym przez szczególny cel, w jakim są one wykorzystywane.

 

2.  Każde postanowienie umowne sprzeczne z wyjątkiem przewidzianym w niniejszym artykule jest bezskuteczne.

 

3.  Dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego, którzy przechowują utwory chronione prawem autorskim lub inne przedmioty objęte ochroną zamieszczane przez swoich użytkowników lub zapewniają do nich publiczny dostęp, wykraczając tym samym poza zwykłe dostarczanie urządzeń oraz dokonując czynności publicznego udostępniania nie mogą powoływać się na korzystanie z wyjątku, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, w celu ograniczenia swojej odpowiedzialności lub zakresu ich obowiązków wynikających z umów zawartych z podmiotami praw na podstawie art. 13 niniejszej dyrektywy.

 

4.  Stosowanie tego wyjątku nie narusza przepisów art. 13 niniejszej dyrektywy.

Poprawka    61

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7 – ustęp 2 – akapit 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Utwór lub inny przedmiot objęty ochroną uznaje się za niedostępny w obrocie handlowym, jeżeli cały utwór lub inny przedmiot objęty ochroną, we wszystkich tłumaczeniach, wersjach i postaciach, nie jest dostępny publicznie za pośrednictwem zwykłych kanałów handlowych i nie można racjonalnie oczekiwać, że stanie się dostępny.

Utwór lub inny przedmiot objęty ochroną uznaje się za niedostępny w obrocie handlowym, jeżeli cały utwór lub inny przedmiot objęty ochroną, we wszystkich wersjach i postaciach, nie jest dostępny publicznie za pośrednictwem zwykłych kanałów handlowych i nie można racjonalnie oczekiwać, że stanie się dostępny w państwie członkowskim, w którym ma siedzibę właściwa organizacja zbiorowego zarządzania oraz instytucja dziedzictwa kulturowego. Do celów niniejszego artykułu utwory, które nigdy nie były ani nie miały być dostępne w obrocie handlowym traktuje się jako niedostępne w obrocie handlowym.

Poprawka    62

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7 – ustęp 2 – akapit 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie, w porozumieniu z podmiotami praw, organizacjami zbiorowego zarządzania i instytucjami dziedzictwa kulturowego, zapewniają, aby wymogi stosowane do określania, czy utwory i inne przedmioty objęte ochroną można objąć licencją zgodnie z ust. 1, nie wykraczały poza to, co jest konieczne i rozsądne, i nie wykluczały możliwości uznania całości zbiorów za niedostępne w obrocie handlowym, jeżeli można rozsądnie przyjąć, że wszystkie utwory lub inne przedmioty objęte ochroną znajdujące się w zbiorach są niedostępne w obrocie handlowym.

Państwa członkowskie, w porozumieniu z podmiotami praw, organizacjami zbiorowego zarządzania i instytucjami dziedzictwa kulturowego, zapewniają, aby wymogi stosowane do określania, czy utwory i inne przedmioty objęte ochroną są niedostępne w obrocie handlowym i czy można objąć je licencją zgodnie z ust. 1, nie wykraczały poza to, co jest konieczne, proporcjonalne i rozsądne, były dostosowane do określonej kategorii utworów lub innego przedmiotu objętego ochroną i nie wykluczały możliwości uznania całości zbiorów za niedostępne w obrocie handlowym, jeżeli można rozsądnie przyjąć, że wszystkie utwory lub inne przedmioty objęte ochroną znajdujące się w zbiorach są niedostępne w obrocie handlowym.

Poprawka    63

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7 – ustęp 3 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  Państwa członkowskie przewidują podjęcie odpowiednich środków upubliczniania informacji w odniesieniu do:

3.  Państwa członkowskie przewidują podjęcie odpowiednich i skutecznych środków upubliczniania informacji w odniesieniu do:

Poprawka    64

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7 – ustęp 3 – akapit 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

w tym w rozsądnym okresie zanim utwory lub inne przedmioty objęte ochroną zostaną zdigitalizowane, rozpowszechnione, udostępnione lub podane do wiadomości publicznej.

(Nie dotyczy polskiej wersji językowej)

Poprawka    65

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 9 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie zapewniają regularny dialog między przedstawicielskimi organizacjami użytkowników i podmiotów praw a wszelkimi innymi stosownymi organizacjami zainteresowanych stron, aby, w zależności od specyfiki poszczególnych sektorów, zwiększyć adekwatność i przydatność mechanizmów licencyjnych, o których mowa w art. 7 ust. 1, zapewnić podmiotom praw skuteczność zabezpieczeń, o których mowa w niniejszym rozdziale, w szczególności w odniesieniu do środków upubliczniania informacji, oraz, w stosownych przypadkach, pomóc we wprowadzaniu wymogów, o których mowa w art. 7 ust. 2 akapit drugi.

Państwa członkowskie zapewniają regularny, dostosowany do specyfiki poszczególnych sektorów dialog między przedstawicielskimi organizacjami użytkowników i podmiotów praw a wszelkimi innymi stosownymi organizacjami zainteresowanych stron, aby zwiększyć adekwatność i przydatność mechanizmów licencyjnych, o których mowa w art. 7 ust. 1, zapewnić podmiotom praw skuteczność zabezpieczeń, o których mowa w niniejszym rozdziale, w szczególności w odniesieniu do środków upubliczniania informacji, oraz, w stosownych przypadkach, pomóc we wprowadzaniu wymogów, o których mowa w art. 7 ust. 2 akapit drugi, w szczególności w zakresie reprezentatywności organizacji zbiorowego zarządzania oraz kategoryzacji utworów.

Poprawka    66

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 9 – ustęp 1 – akapit 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

W razie potrzeby państwa członkowskie ułatwiają dialog pomiędzy podmiotami praw w celu ustanowienia organizacji zbiorowego zarządzania odpowiadających za właściwe prawa dla ich kategorii utworów.

Poprawka    67

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 9 – ustęp 1 – akapit 1 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Komisja we współpracy z państwami członkowskimi zachęca do wymiany najlepszych praktyk w całej Unii w odniesieniu do wszelkich dialogów ustanowionych zgodnie z niniejszym artykułem.

Poprawka    68

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 10 – nagłówek

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Mechanizm negocjacyjny

Wsparcie w zakresie dostępności utworów audiowizualnych

Poprawka    69

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 10 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie zapewniają, aby strony, które zamierzają zawrzeć umowę w celu podania do wiadomości utworów audiowizualnych na platformach wideo na żądanie i napotykają trudności związane z udzielaniem licencji na prawa, mogły zwrócić się o pomoc do bezstronnego organu posiadającego stosowne doświadczenie. Organ ten udziela pomocy w negocjacjach i pomaga w osiągnięciu porozumienia.

1.  Państwa członkowskie ułatwiają udostępnianie utworów audiowizualnych na platformach wideo na żądanie, zapewniając, aby zainteresowane strony, które zamierzają zawrzeć umowę w celu podania do wiadomości utworów audiowizualnych na platformach wideo na żądanie i napotykają trudności związane z udzielaniem licencji na prawa, mogły za obopólnym porozumieniem zwrócić się o pomoc do bezstronnego organu posiadającego stosowne doświadczenie, wyznaczanego przez państwo członkowskie do celów niniejszego artykułu. Organ ten udziela bezstronnej pomocy w negocjacjach z myślą o zawarciu porozumień możliwych do zaakceptowania przez obie strony.

Poprawka    70

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 10 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a.  Państwa członkowskie wspierają dialog między organizacjami reprezentującymi autorów, producentami, platformami wideo na żądanie (VOD) a innymi zainteresowanymi stronami.

Poprawka    71

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11 – nagłówek

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Ochrona publikacji prasowych w zakresie cyfrowych sposobów korzystania

Ochrona publikacji prasowych

Poprawka    72

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Państwa członkowskie zapewniają wydawcom publikacji prasowych prawa przewidziane w art. 2 i art. 3 ust. 2 dyrektywy 2001/29/WE w zakresie cyfrowych sposobów korzystania z ich publikacji prasowych.

1.  Państwa członkowskie zapewniają wydawcom publikacji prasowych prawa przewidziane w art. 2 i art. 3 ust. 2 dyrektywy 2001/29/WE w zakresie sposobów korzystania z ich publikacji prasowych.

Poprawka    73

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a.  Prawa, o których mowa w ust. 1, nie uniemożliwiają prywatnego i niekomercyjnego korzystania z publikacji prasowych przez użytkowników indywidualnych.

Poprawka    74

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4.  Prawa, o których mowa w ust. 1, wygasają 20 lat po opublikowaniu danej publikacji prasowej. Termin ten liczy się od dnia pierwszego stycznia roku następującego po dacie opublikowania.

4.  Prawa, o których mowa w ust. 1, wygasają osiem lat po opublikowaniu danej publikacji prasowej. Termin ten liczy się od dnia pierwszego stycznia roku następującego po dacie opublikowania.

Poprawka    75

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 11 – ustęp 4 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

4a.  Państwa członkowskie mogą postanowić, że zapewnią przyznanie dziennikarzom sprawiedliwego udziału w dochodach uzyskiwanych w ramach korzystania z praw wydawców prasowych.

Poprawka    76

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 12 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie mogą przewidzieć, że jeżeli autor przenosi prawo na wydawcę lub udziela wydawcy licencji na dane prawo, to takie przeniesienie lub licencja stanowią wystarczającą podstawę prawną dla wydawcy do roszczenia o udział w rekompensacie za korzystanie z utworu, które miało miejsce na podstawie wyjątku od prawa podlegającego przeniesieniu lub objętego licencją lub na podstawie ograniczenia tego prawa.

Państwa członkowskie przewidują, że jeżeli autor przenosi prawo na wydawcę, odstępuje mu je lub udziela mu na nie licencji, to wydawcę tego należy uznać za podmiot prawa na mocy i w zakresie takiego przeniesienia, odstąpienia lub licencji.W związku z tym takie przeniesienie, odstąpienie lub licencja stanowi wystarczającą podstawę prawną dla wydawcy do roszczenia o udział w rekompensacie za korzystanie z utworu, które miało miejsce na podstawie wyjątku od prawa podlegającego przeniesieniu, odstąpieniu lub objętego licencją lub na podstawie ograniczenia tego prawa.

Poprawka    77

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – nagłówek

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Korzystanie z treści chronionych przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do dużej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników

Korzystanie z treści chronionych przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego polegających na przechowywaniu lub zapewnianiu publicznego dostępu do znacznej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników.

Poprawka    78

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego, którzy przechowują i zapewniają publiczny dostęp do dużej liczby utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez swoich użytkowników, we współpracy z podmiotami praw podejmują środki w celu zapewnienia funkcjonowania umów zawieranych z podmiotami praw o korzystanie z ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną bądź w celu zapobiegania dostępności w swoich serwisach utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną zidentyfikowanych przez podmioty praw w toku współpracy z dostawcami usług. Środki te, takie jak stosowanie skutecznych technologii rozpoznawania treści, muszą być odpowiednie i proporcjonalne. Dostawcy usług przekazują podmiotom praw adekwatne informacje na temat funkcjonowania i wdrażania środków, a także, w stosownych przypadkach, adekwatne sprawozdania na temat rozpoznawania utworów i innych przedmiotów objętych ochroną oraz korzystania z nich.

1.  Dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego, którzy przechowują lub zapewniają publiczny dostęp do utworów chronionych prawem autorskim lub innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez swoich użytkowników, wykraczając tym samym poza zwykłe dostarczenie urządzenia oraz dokonując czynności publicznego udostępniania utworu, zawierają sprawiedliwe i wyważone umowy licencyjne z żądającymi tego podmiotami praw autorskich. Po zakończeniu obowiązywania tych umów dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego przyjmują we współpracy z podmiotami praw środki mające na celu zapewnienie skutecznego i przejrzystego funkcjonowania umów zawartych z podmiotami praw w odniesieniu do wykorzystania ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną.

 

W przypadku gdy wobec braku stosownego żądania ze strony podmiotu praw nie zawiera się umów licencyjnych zgodnie z akapitem pierwszym lub jeżeli dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego, którzy przechowują znaczne ilości utworów chronionych prawem autorskim lub innych przedmiotów objętych ochroną lub zapewniają do nich publiczny dostęp mogą korzystać ze zwolnienia od odpowiedzialności, o którym mowa w art. 14 dyrektywy 2000/31/WE, dostawcy tacy podejmują środki w celu zapobiegania dostępności w swoich serwisach utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną zidentyfikowanych przez podmioty praw w toku współpracy z dostawcami usług.

 

Środki te, takie jak stosowanie skutecznych technologii rozpoznawania treści, muszą być odpowiednie, proporcjonalne oraz zgodne z odpowiednimi standardami sektorowymi. Dostawcy usług przekazują podmiotom praw odpowiednie i aktualne informacje na temat funkcjonowania i wdrażania środków, a także, w stosownych przypadkach, odpowiednie sprawozdania na temat rozpoznawania utworów podmiotów praw i innych przedmiotów objętych ochroną oraz korzystania z nich. Podmioty praw przekazują dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego odpowiednie i niezbędne dane umożliwiające skuteczne funkcjonowanie środków podjętych przez dostawcę zgodnie z niniejszym artykułem.

Poprawka    79

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Państwa członkowskie zapewniają wdrożenie przez dostawców usług, o których mowa w ust. 1, mechanizmów składania skarg i dochodzenia roszczeń, które są dostępne dla użytkowników w przypadku sporów dotyczących stosowania środków, o których mowa w ust. 1.

2.  Państwa członkowskie zapewniają wdrożenie przez dostawców usług, o których mowa w ust. 1, skutecznych mechanizmów umożliwiających podmiotom praw żądanie udzielenia licencji oraz mechanizmów składania skarg i dochodzenia roszczeń, dostępnych dla użytkowników w przypadku sporów dotyczących stosowania środków, o których mowa w ust. 1, w szczególności w odniesieniu do ewentualnego zastosowania wyjątku lub ograniczenia odnośnie do określonych treści. Gdy taki mechanizm jest uruchomiony, wszelkie wynagrodzenie uzyskane ze spornych treści w trakcie trwania procedury nie może zostać przekazane żadnej ze stron do czasu, aż spór zostanie rozstrzygnięty w ramach mechanizmu.

Poprawka    80

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 2 – akapit 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Mechanizm skarg i dochodzenia roszczeń ustanowiony na mocy akapitu pierwszego zapewnia użytkownikom i podmiotom praw dostęp do wystarczających informacji na temat odpowiednich wyjątków i ograniczeń, które mogą mieć zastosowanie w odniesieniu do treści zakłóconych przez środki, o których mowa w ust. 1.

Poprawka    81

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 2 – akapit 1 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Wszelkie skargi złożone przez użytkownika w ramach mechanizmu, o którym mowa w akapicie pierwszym, są rozpatrywane przez dany podmiot praw w rozsądnym terminie. Podmiot praw należycie uzasadnia decyzję w odniesieniu do skargi.

Poprawka    82

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a.  Jeżeli dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego podejmują środki, o których mowa w ust. 1, środki takie muszą być w pełni zgodne z dyrektywą 95/46/WE i dyrektywą 2002/58/WE. Środki zapobiegające nieupoważnionemu udostępnianiu utworów chronionych prawem autorskim lub innych przedmiotów objętych ochroną ograniczają się do konkretnie wskazanych i należycie zgłoszonych utworów i nie wymagają aktywnego monitorowania wszystkich danych każdego użytkownika usług.

Poprawka    83

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  W stosownych przypadkach państwa członkowskie ułatwiają współpracę między dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego a podmiotami praw poprzez dialog zainteresowanych stron w celu określenia najlepszych praktyk, takich jak odpowiednie i proporcjonalne technologie rozpoznawania treści, biorąc pod uwagę m.in. charakter usług, dostępność technologii i ich skuteczność w świetle rozwoju technologii.

3.  W stosownych przypadkach państwa członkowskie ułatwiają współpracę między dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego a podmiotami praw poprzez dialog zainteresowanych stron w celu określenia najlepszych praktyk, takich jak odpowiednie i proporcjonalne technologie rozpoznawania treści, biorąc pod uwagę między innymi charakter usług, dostępność i przystępność technologii, ich skuteczność w odniesieniu do całego szeregu rodzajów treści oraz w świetle rozwoju technologii. Komisja we współpracy z państwami członkowskimi zachęca do wymiany najlepszych praktyk w całej Unii w odniesieniu do rezultatów wszystkich przypadków współpracy podjętej zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu.

Poprawka    84

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 3 – akapit 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Państwa członkowskie zachęcają do poszukiwania przez przemysł rozwiązań w celu zaradzenia specyficznym dla tego sektora problemom, oraz do skutecznego wdrażania istniejących środków służących zwalczaniu piractwa, w tym zwiększania wiedzy na temat legalnych sposobów dostępu do utworów chronionych prawem autorskim lub innych przedmiotów objętych ochroną.

Poprawka    85

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

3a.  Państwa członkowskie zapewniają, aby spory pomiędzy podmiotami praw a dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego dotyczące stosowania ust. 1 niniejszego artykułu mogły być przedkładane do rozpatrzenia z zastosowaniem mechanizmu alternatywnego rozstrzygania sporów.

 

Państwa członkowskie tworzą lub wyznaczają bezstronne organy dysponujące odpowiednią wiedzą specjalistyczną, aby pomagały stronom w rozstrzyganiu sporów w ramach mechanizmu przewidzianego w akapicie pierwszym.

 

Nie później niż... [data, o której mowa w art. 21 ust. 1] państwa członkowskie powiadamiają Komisję o organie, o którym mowa w akapicie drugim.

Poprawka    86

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 13a

 

Korzystanie z treści chronionych przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego świadczących automatyczną usługę wyszukiwania obrazów

 

Państwa członkowskie zapewniają, aby dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego automatycznie zwielokrotniający lub umieszczający odesłania do znacznej liczby utworów wizualnych chronionych prawem autorskim i udostępniający je publicznie do celów indeksowania i umieszczania odesłań zawierali sprawiedliwe i wyważone umowy licencyjne z żądającymi tego podmiotami praw w celu zapewnienia ich uczciwego wynagrodzenia. Wynagrodzeniem takim może zarządzać organizacja zbiorowego zarządzania zainteresowanego podmiotu praw.

Poprawka    87

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 14 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Państwa członkowskie zapewniają, aby autorzy i wykonawcy otrzymywali regularnie i z uwzględnieniem specyfiki każdego sektora, aktualne, adekwatne i wystarczające informacje na temat eksploatacji swoich utworów i wykonań od podmiotów, którym udzielili licencji lub na które przenieśli swoje prawa, zwłaszcza w odniesieniu do sposobu eksploatacji, uzyskanych dochodów i należnego wynagrodzenia.

1.  Państwa członkowskie zapewniają, aby autorzy i wykonawcy otrzymywali co najmniej raz w roku i z uwzględnieniem specyfiki każdego sektora, aktualne, adekwatne, dokładne i wystarczające informacje na temat eksploatacji i promocji swoich utworów i wykonań od podmiotów, którym bezpośrednio udzielili licencji, odstąpili swoje prawa lub na których przenieśli swoje prawa, zwłaszcza w odniesieniu do sposobu eksploatacji, podjętych działań promocyjnych, uzyskanych dochodów i należnego wynagrodzenia.

Poprawka    88

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 14 – ustęp 1 – akapit 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Do celów niniejszego ustępu wszelcy odnośni następcy prawni dostarczają beneficjentowi licencji lub przeniesienia praw istotnych informacji umożliwiających beneficjentowi wypełnienie zobowiązań przewidzianych w akapicie pierwszym.

Poprawka    89

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 14 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Obowiązek określony w ust. 1 musi być proporcjonalny i skuteczny oraz zapewniać odpowiedni poziom przejrzystości w każdym sektorze. Jednak w tych przypadkach, w których obciążenie administracyjne wynikające z powyższego obowiązku byłoby nieproporcjonalne w świetle dochodów uzyskanych z eksploatacji utworu lub wykonania, państwa członkowskie mogą dostosować obowiązek określony w ust. 1, pod warunkiem, że pozostanie on skuteczny i zapewni odpowiedni poziom przejrzystości.

Obowiązek określony w ust. 1 musi być proporcjonalny i skuteczny oraz zapewniać wysoki poziom przejrzystości w każdym sektorze. Jednak w tych przypadkach, w których obciążenie administracyjne wynikające z powyższego obowiązku byłoby nieproporcjonalne w świetle dochodów uzyskanych z eksploatacji utworu lub wykonania, państwa członkowskie mogą dostosować obowiązek określony w ust. 1, pod warunkiem że pozostanie on skuteczny i zapewni odpowiedni poziom przejrzystości, a nieproporcjonalność obciążenia jest uzasadniona.

Poprawka    90

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 14 – ustęp 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a.  Państwa członkowskie ułatwiają opracowywanie standardowych procedur dla każdego sektora w drodze dialogu z zainteresowanymi stronami i sprzyjają automatycznemu przetwarzaniu z wykorzystaniem międzynarodowych identyfikatorów utworów.

Poprawka    91

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 14 – ustęp 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

3a.  W przypadku gdy istniejące układy zbiorowe przewidują porównywalne wymogi, w wyniku czego poziom przejrzystości jest równy poziomowi, o którym mowa w ust. 2, obowiązek określony w ust. 1 uznaje się za spełniony.

Poprawka    92

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 14 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 14a

 

Niezbywalne prawo autorów i wykonawców do godziwego wynagrodzenia

 

1.  Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku gdy autorzy i wykonawcy przenoszą lub odstępują prawo do publicznego udostępniania ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną w celu ich wykorzystania przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego udostępniających utwory lub inne przedmioty objęte ochroną na podstawie licencjonowanego katalogu, tacy autorzy i wykonawcy zachowali prawo do otrzymania godziwego wynagrodzenia za takie korzystanie.

 

2.  Państwa członkowskie zakazują odstępowania od prawa autora lub wykonawcy do otrzymania godziwego wynagrodzenia za udostępnienie jego utworu zgodnie z ust. 1. Ustęp 1 nie ma zastosowania, jeżeli autor lub wykonawca przyznaje bezpłatnie wszystkim użytkownikom niewyłączne prawo do korzystania z jego utworu.

 

3.  Zarządzanie prawem do godziwego wynagrodzenia z tytułu udostępnienia utworu danego autora lub wykonawcy powierza się odpowiedniej organizacji zbiorowego zarządzania. Organizacje zbiorowego zarządzania pobierają godziwe wynagrodzenie od dostawców usług społeczeństwa informacyjnego, którzy udostępniają publicznie utwory.

 

4.  Jeżeli prawo do godziwego wynagrodzenia zostało już przewidziane w porozumieniach dotyczących utworów audiowizualnych lub w układach zbiorowych, w tym w dobrowolnych umowach o zbiorowe zarządzanie, zawartych między autorem lub wykonawcą a jego kontrahentem, przepisy niniejszego artykułu uznaje się za spełnione.

Poprawka    93

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 15 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie zapewniają, aby autorzy i wykonawcy mieli prawo zażądać dodatkowego odpowiedniego wynagrodzenia od strony, z którą zawarli umowę o eksploatację praw, jeżeli pierwotnie uzgodnione wynagrodzenie jest niewspółmiernie niskie w porównaniu do późniejszych właściwych dochodów i korzyści uzyskiwanych z eksploatacji utworów lub wykonań.

Państwa członkowskie zapewniają, aby autorzy i wykonawcy lub powołani przez nich przedstawiciele, mieli prawo zażądać dodatkowego sprawiedliwego wynagrodzenia od strony, z którą zawarli umowę o eksploatację praw, jeżeli uzasadni się, że pierwotnie uzgodnione wynagrodzenie jest niewspółmiernie niskie w porównaniu do późniejszych właściwych dochodów i korzyści uzyskiwanych z eksploatacji utworów lub wykonań.

Poprawka    94

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 15 – ustęp 1 – akapit 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Państwa członkowskie mogą zdecydować, że obowiązek określony w ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli wkład autora lub wykonawcy nie jest znaczący w stosunku do ogólnego charakteru utworu lub wykonania.

Poprawka    95

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 16 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie przewidują możliwość rozstrzygania sporów dotyczących obowiązku przejrzystości na podstawie art. 14 oraz mechanizmu dostosowania umów na podstawie art. 15 w drodze dobrowolnej, alternatywnej procedury rozstrzygania sporów.

Niezależnie od innych środków zaskarżenia państwa członkowskie przewidują możliwość rozstrzygania sporów dotyczących obowiązku przejrzystości na podstawie art. 14, mechanizmu dostosowania umów na podstawie art. 15 i niezbywalnego prawa do wynagrodzenia na podstawie art. 14a w drodze dobrowolnej i publicznej alternatywnej procedury rozstrzygania sporów.

Poprawka    96

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 16 – ustęp 1 – akapit 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Procedura, o której mowa w akapicie pierwszym, może być inicjowana przez którąkolwiek ze stron sporu lub na drodze działań zbiorowych podjętych przez kilku autorów lub wykonawców związanych z tym samym kontrahentem i mających podobne roszczenia, lub może być inicjowana w ich imieniu przez reprezentującą ich organizację zbiorową. Koszty bezpośrednio związane z procedurą powinny być przystępne.

ZAŁĄCZNIK: WYKAZ PODMIOTÓW LUB OSÓB, OD KTÓRYCH SPRAWOZDAWCA KOMISJI OPINIODAWCZEJ OTRZYMAŁ INFORMACJE

Poniższy wykaz sporządzono na zasadzie zupełnej dobrowolności, na wyłączną odpowiedzialność sprawozdawcy komisji opiniodawczej. Przy sporządzaniu projektu opinii, do czasu przyjęcia go w komisji, sprawozdawca otrzymał informacje od następujących podmiotów lub osób:

Metoda: Poniższy dokument zawiera wykaz wszystkich zainteresowanych stron, które dostarczyły informacji na potrzeby dyrektywy będącej przedmiotem projektu opinii sporządzonego przez sprawozdawcę. Wykaz obejmuje zainteresowane strony, które dostarczyły materiałów podczas osobistych spotkań lub rozmów telefonicznych, po otrzymaniu prośby o stawienie się na spotkanie lub podczas nieplanowanej rozmowy (przy spełnieniu warunku, aby rozmowa była wystarczająco długa, by mogła zostać uznana za równoznaczną ze spotkaniem, i dotyczyła istoty przedmiotowej dyrektywy).

W przypadkach, w których spotkanie zorganizowało przedsiębiorstwo zajmujące się działalnością lobbingową, wskazano odpowiedniego klienta.

Wykaz zawiera dane w porządku chronologicznym, od pierwszego do ostatniego spotkania.

Bieżący wykaz obejmuje spotkania, które miały miejsce od dnia, w którym sprawozdawca został oficjalnie wyznaczony (26 października 2016 r.), do dnia, w którym projekt opinii został przesłany do sekretariatu Komisji Kultury i Edukacji (3 lutego 2017 r.).

Podmiot lub osoba

PRS For Music

Syndicat de la Presse Quotidienne Nationale

Association de la Presse d’information Politique et Générale

LERU

Science Europe 

Représentation permanente de la France auprès de l’Union européenne

EDRi

BEUC

Google

Edima

SNEP

SCAM

SACD

Europeana

Authors’ Group

IFJ

FERA

EWC

EPC

EBLIDA

IFLA

IFRRO

Communia

International Association of STM Publishers

SAA

ENPA

EMMA

CMS - Axel Springer

GESAC

CEPIC

Sacem

Audible Magic

IFPI

Avisa - Springer-Nature

IMPALA

FEP

SNE

Kreab - Soundcloud

Représentation permanente de la France auprès de l’Union européenne

NotaBene (YouTuber)

Dave Sheik (YouTuber)

La Tronche en Biais (YouTuber)

DanyCaligula (YouTuber)

Cabinet DN - RELX Group

News Media Europe

France Télévisions

IFJ

PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Tytuł

Prawa autorskie na jednolitym rynku cyfrowym

Odsyłacze

COM(2016)0593 – C8-0383/2016 – 2016/0280(COD)

Komisja przedmiotowo właściwa

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

JURI

6.10.2016

 

 

 

Opinia wydana przez

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

CULT

6.10.2016

Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej

       Data powołania

Marc Joulaud

7.11.2016

Rozpatrzenie w komisji

28.2.2017

 

 

 

Data przyjęcia

11.7.2017

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

20

8

1

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Isabella Adinolfi, Dominique Bilde, Nikolaos Chountis, Silvia Costa, María Teresa Giménez Barbat, Giorgos Grammatikakis, Petra Kammerevert, Svetoslav Hristov Malinov, Stefano Maullu, Morten Messerschmidt, Luigi Morgano, Momchil Nekov, John Procter, Michaela Šojdrová, Yana Toom, Helga Trüpel, Sabine Verheyen, Julie Ward, Bogdan Brunon Wenta, Bogdan Andrzej Zdrojewski, Milan Zver, Krystyna Łybacka

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Mary Honeyball, Marc Joulaud, Morten Løkkegaard, Emma McClarkin, Martina Michels

Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego

Lefteris Christoforou, Maria Heubuch

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

20

+

ALDE

María Teresa Giménez Barbat, Morten Løkkegaard

PPE

Lefteris Christoforou, Marc Joulaud, Svetoslav Hristov Malinov, Stefano Maullu, Sabine Verheyen, Bogdan Brunon Wenta, Bogdan Andrzej Zdrojewski, Milan Zver, Michaela Šojdrová

S&D

Silvia Costa, Giorgos Grammatikakis, Mary Honeyball, Luigi Morgano, Momchil Nekov, Julie Ward, Krystyna Łybacka

Verts/ALE

Maria Heubuch, Helga Trüpel

8

-

ALDE

Yana Toom

ECR

Emma McClarkin, Morten Messerschmidt, John Procter

EFDD

Isabella Adinolfi

GUE/NGL

Nikolaos Chountis, Martina Michels

S&D

Petra Kammerevert

1

0

ENF

Dominique Bilde

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się

OPINIA Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (22.11.2017)

dla Komisji Prawnej

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw autorskich na jednolitym rynku cyfrowym
(COM(2016)0593 – C8-0383/2016 – 2016/0280(COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Michał Boni

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Projekt opinii komisji LIBE koncentruje się na art. 13 dyrektywy i na odnośnych motywach.

Zważywszy, że komisja LIBE jest komisją przedmiotowo właściwą w sprawach takich jak ochrona praw i swobód podstawowych oraz prawodawstwo dotyczące ochrony danych osobowych uznanej w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, niniejszy projekt opinii odpowiada celowi polegającemu na zapewnieniu zgodności z Kartą wszelkich rozwiązań przyjętych w proponowanym akcie prawnym.

W projekcie opinii doprecyzowano, których dostawców usług społeczeństwa informacyjnego dotyczy wspomniany artykuł. Dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego, którzy dokonują czynności publicznego udostępniania oraz aktywnie i bezpośrednio uczestniczą w umożliwianiu użytkownikom zamieszczania i udostępniania utworów oraz ich popularyzowania wśród odbiorców, muszą zawierać umowy licencyjne z podmiotami praw. Dostawcy, którzy świadczą usługi o charakterze wyłącznie technicznym, automatycznym i pasywnym, nie będą podlegać tym przepisom. W art. 13 podkreślono, że z zakresu tych przepisów należy wyłączyć też dostawców usług, którzy kwalifikują się do zwolnienia od odpowiedzialności na podstawie dyrektywy 2000/31/WE.

Aby wykonywać umowy licencyjne, dostawcy usług muszą przyjąć odpowiednie i proporcjonalne środki. Ze względu na neutralność technologiczną, a także z uwagi na potencjał technologiczny MŚP i start-upów w projekcie opinii mowa o „odpowiednich i proporcjonalnych środkach”, gdyż jest to pojęcie szersze, które może obejmować technologie lub inne środki. Takie podejście zapewnia też neutralność technologiczną. Wszelkie stosowane środki muszą być zgodne z prawami podstawowymi oraz z art. 15 dyrektywy 2000/31/WE.

Z myślą o wykonywaniu umów licencyjnych w projekcie opinii podkreślono konieczność współpracy między dostawcami usług a podmiotami praw. W projekcie opinii wyjaśniono niektóre szczegóły tej współpracy. Podmioty praw wskazują dostawcom usług społeczeństwa informacyjnego należycie zidentyfikowane utwory lub inne przedmioty objęte ochroną, do których przysługują im prawa autorskie. Dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego informują podmioty praw o zastosowanych środkach i o prawidłowości ich funkcjonowania.

Państwa członkowskie zapewniają, aby dostawcy usług, we współpracy z podmiotami praw, wprowadzili mechanizm rozpatrywania skarg z myślą o użytkownikach, którzy twierdzą, że mają prawo do wykorzystywania utworów objętych ochroną lub że podlegają zwolnieniu umożliwiającemu takie wykorzystywanie. Państwa członkowskie zapewniają też użytkownikom mechanizm dochodzenia roszczeń.

Aby przy opracowywaniu najlepszych praktyk dotyczących wykonywania umów zapewnione było uwzględnianie głosu użytkowników, przedstawiciele użytkowników muszą mieć możliwość udziału w dialogu ze wszystkim zainteresowanymi podmiotami.

POPRAWKI

Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych zwraca się do Komisji Prawnej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o wzięcie pod uwagę następujących poprawek:

Poprawka    1

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 38 – akapit 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Jeżeli dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego przechowują i udostępniają społeczeństwu utwory chronione prawem autorskim lub inne przedmioty objęte ochroną zamieszczane przez swoich użytkowników, wykraczając tym samym poza zwykłe dostarczenie urządzeń oraz dokonując czynności publicznego udostępniania utworu, są one zobowiązane do zawierania umów licencyjnych z podmiotami praw autorskich, chyba że kwalifikują się one do zwolnienia od odpowiedzialności, o którym mowa w art. 14 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/31/WE34.

Jeżeli dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego oferują użytkownikom usługę polegającą na przechowywaniu treści i zapewnianiu publicznego dostępu do treści oraz jeżeli działania takie stanowią czynność publicznego udostępniania i nie mają charakteru wyłącznie technicznego, automatycznego i pasywnego, powinni być zobowiązani do zawierania umów licencyjnych z podmiotami praw w odniesieniu do utworów lub innych przedmiotów chronionych prawem autorskim, chyba że kwalifikują się do zwolnień od odpowiedzialności, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/31/WE34.

__________________

__________________

34 Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1–16).

34 Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1–16).

Poprawka    2

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 38 – akapit 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W odniesieniu do art. 14 należy sprawdzić, czy dostawca usług odgrywa aktywną rolę, w tym przez zoptymalizowanie sposobu prezentacji zamieszczonych utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną lub przez ich promowanie, bez względu na rodzaj środków wykorzystanych do tego celu.

skreśla się

Poprawka    3

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 38 – akapit 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Aby kwalifikować się do zwolnienia od odpowiedzialności przewidzianego w art. 14 dyrektywy 2000/31/WE, dostawcy usług społeczeństwa obywatelskiego są obowiązani – po otrzymaniu zgłoszenia lub po powzięciu wiedzy, że dany utwór chroniony prawem autorskim i prawami pokrewnymi jest wykorzystywany w sposób niedozwolony – podjąć niezwłoczne działania mające na celu usunięcie danej treści lub zawarcie umowy licencyjnej z właściwymi podmiotami praw na uczciwych i rozsądnych warunkach. Aby zapobiegać nieodpowiedniemu wykorzystywaniu oraz nadużywaniu zgłoszeń i ograniczeń, a także zapobiegać stosowaniu wyjątków od prawa autorskiego, jak również aby chronić wolność informacji i wypowiedzi, należy zapewnić użytkownikom usług społeczeństwa informacyjnego dostęp do skutecznych mechanizmów umożliwiających dochodzenie roszczeń i składanie skarg.

Uzasadnienie

Celem tego dodanego fragmentu jest jasne, pozytywne określenie tego, jakie środki powinni przyjąć dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego po otrzymaniu zgłoszenia dotyczącego naruszenia praw autorskich.

Poprawka    4

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 38 – akapit 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Aby zapewnić funkcjonowanie każdej umowy licencyjnej, dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do dużej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników powinni przyjąć odpowiednie i proporcjonalne środki zapewniające ochronę utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, takie jak stosowanie skutecznych technologii. Obowiązek ten powinien mieć także zastosowanie w przypadku, gdy dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego kwalifikują się do zwolnienia od odpowiedzialności przewidzianego w art. 14 dyrektywy 2000/31/WE.

Aby zapewnić funkcjonowanie każdej umowy licencyjnej, dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego, którzy aktywnie i bezpośrednio uczestniczą w umożliwianiu użytkownikom zamieszczania i udostępniania utworów oraz ich popularyzowania wśród odbiorców, powinni przyjąć odpowiednie i proporcjonalne środki zapewniające ochronę utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną. Takie środki powinny być zgodne z Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej i nie powinny nakładać na dostawców usług społeczeństwa informacyjnego ogólnego obowiązku monitorowania informacji przekazywanych lub przechowywanych przez nich zgodnie z art. 15 dyrektywy 2000/31/WE.

Poprawka    5

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 38 – akapit 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Dla wdrożenia takich środków zasadnicze znaczenie ma współpraca między dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego. Podmioty praw powinny dokładnie wskazywać dostawcom usług społeczeństwa informacyjnego utwory lub inne przedmioty objęte ochroną, co do których twierdzą, iż posiadają prawa autorskie. Podmioty praw powinny zachowywać odpowiedzialność za roszczenia strony trzecich związane z wykorzystaniem utworów, które strony te uznałyby za własne, w ramach wykonywania wszelkich umów zawartych z dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego.

Poprawka    6

Wniosek dotyczący dyrektywy

Motyw 39

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(39)  Funkcjonowanie technologii, takich jak technologie rozpoznawania treści, wymaga współpracy między dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego, polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do dużej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników, a podmiotami praw. W takim przypadku podmioty praw powinny zapewnić niezbędne dane umożliwiające identyfikację ich treści, a usługi powinny zapewniać podmiotom praw przejrzystość w odniesieniu do stosowanych technologii, aby umożliwić ocenę ich adekwatności. Usługi powinny w szczególności zapewniać podmiotom praw informacje o rodzaju stosowanych technologii, sposobie ich stosowania i wskaźniku skuteczności w zakresie rozpoznawania treści należących do podmiotów praw. Technologie te powinny również umożliwić podmiotom praw uzyskiwanie od podmiotów świadczących usługi społeczeństwa informacyjnego danych na temat korzystania z treści objętych umową.

skreśla się

Poprawka    7

Wniosek dotyczący dyrektywy

Tytuł IV – rozdział 2 – tytuł

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Niektóre sposoby korzystania z treści chronionych przez serwisy internetowe

Niektóre sposoby korzystania z chronionych treści internetowych

Poprawka    8

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – tytuł

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Korzystanie z treści chronionych przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do dużej liczby utworów i innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez użytkowników

Korzystanie z treści chronionych przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego polegających na przechowywaniu i zapewnianiu publicznego dostępu do utworów i innych przedmiotów objętych ochroną

Poprawka    9

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.  Dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego, którzy przechowują i zapewniają publiczny dostęp do dużej liczby utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną zamieszczanych przez swoich użytkowników, we współpracy z podmiotami praw podejmują środki w celu zapewnienia funkcjonowania umów zawieranych z podmiotami praw o korzystanie z ich utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną bądź w celu zapobiegania dostępności w swoich serwisach utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną zidentyfikowanych przez podmioty praw w toku współpracy z dostawcami usług. Środki te, takie jak stosowanie skutecznych technologii rozpoznawania treści, muszą być odpowiednie i proporcjonalne. Dostawcy usług przekazują podmiotom praw adekwatne informacje na temat funkcjonowania i wdrażania środków, a także, w stosownych przypadkach, adekwatne sprawozdania na temat rozpoznawania utworów i innych przedmiotów objętych ochroną oraz korzystania z nich.

1.  Jeżeli dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego oferują użytkownikom usługi przechowania treści i zapewniają publiczny dostęp do treści i jeżeli taka działalność nie kwalifikuje się do zwolnienia od odpowiedzialności przewidzianego w dyrektywie 2000/31/WE, przyjmują oni odpowiednie i proporcjonalne środki w celu zapewnienia funkcjonowania umów licencyjnych zawieranych z podmiotami praw. Wykonywanie takich umów powinno przebiegać z poszanowaniem podstawowych praw użytkowników i nie powinno nakładać na dostawców usług społeczeństwa informacyjnego obowiązku monitorowania przekazywanych lub przechowywanych przez nich informacji zgodnie z art. 15 dyrektywy 2000/31/WE.

Poprawka    10

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a.  Dla zapewnienia funkcjonowania umów licencyjnych zgodnie z ust. 1 dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego i podmioty praw współpracują ze sobą. Podmioty praw wskazują dostawcom usług społeczeństwa informacyjnego należycie zidentyfikowane utwory lub inne przedmioty objęte ochroną, do których przysługują im prawa autorskie. Dostawcy usług społeczeństwa informacyjnego powiadamiają podmioty praw o zastosowanych środkach i prawidłowości ich funkcjonowania, a także – w stosownych przypadkach – okresowo przedstawiają sprawozdanie na temat korzystania z utworów i innych przedmiotów objętych ochroną.

Poprawka    11

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2.  Państwa członkowskie zapewniają wdrożenie przez dostawców usług, o których mowa w ust. 1, mechanizmów składania skarg i dochodzenia roszczeń, które są dostępne dla użytkowników w przypadku sporów dotyczących stosowania środków, o których mowa w ust. 1.

2.  Państwa członkowskie zapewniają wdrożenie przez dostawców usług, o których mowa w ust. 1 – we współpracy z podmiotami praw – mechanizmów składania skarg i dochodzenia roszczeń, które są dostępne dla użytkowników w przypadku sporów dotyczących wykonywania umów licencyjnych, o których mowa w ust. 1.

Poprawka    12

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a.  Państwa członkowskie zapewniają, by użytkownicy mieli dostęp do sądu lub innego właściwego organu w celu dochodzenia ich praw użytkowania na mocy wyjątku lub ograniczenia, a także możliwość odwołania się od wszelkich środków ograniczających uzgodnionych na podstawie ust. 3.

Poprawka    13

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  W stosownych przypadkach państwa członkowskie ułatwiają współpracę między dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego a podmiotami praw poprzez dialog zainteresowanych stron w celu określenia najlepszych praktyk, takich jak odpowiednie i proporcjonalne technologie rozpoznawania treści, biorąc pod uwagę m.in. charakter usług, dostępność technologii i ich skuteczność w świetle rozwoju technologii.

3.  W stosownych przypadkach państwa członkowskie ułatwiają współpracę między dostawcami usług społeczeństwa informacyjnego, o których mowa w ust. 1, przedstawicielami użytkowników i podmiotami praw poprzez dialog zainteresowanych stron w celu określenia najlepszych praktyk w zakresie stosowania ust. 1. Przyjęte środki są odpowiednie i proporcjonalne oraz uwzględniają m.in. charakter usług, dostępność technologii i ich skuteczność w świetle rozwoju technologii.

Poprawka    14

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 13 – ustęp 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

3a.  Zamieszczanie hiperłączy do treści, które są już publicznie dostępne, nie stanowi publicznego udostępniania źródła danej treści, jeżeli hiperłącze zawiera wyłącznie informacje potrzebne do znalezienia treści źródła lub uzyskania do niej dostępu.

PROCEDURA W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Tytuł

Prawa autorskie na jednolitym rynku cyfrowym

Odsyłacze

COM(2016)0593 – C8-0383/2016 – 2016/0280(COD)

Komisja przedmiotowo właściwa

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

JURI

6.10.2016

 

 

 

Opinia wydana przez

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

LIBE

16.3.2017

Sprawozdawca komisji opiniodawczej

       Data powołania

Michał Boni

30.3.2017

Rozpatrzenie w komisji

29.5.2017

20.11.2017

 

 

Data przyjęcia

20.11.2017

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

36

5

3

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Asim Ademov, Jan Philipp Albrecht, Monika Beňová, Malin Björk, Michał Boni, Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Frank Engel, Cornelia Ernst, Ana Gomes, Nathalie Griesbeck, Sophia in ‘t Veld, Eva Joly, Dietmar Köster, Barbara Kudrycka, Cécile Kashetu Kyenge, Juan Fernando López Aguilar, Monica Macovei, Barbara Matera, József Nagy, Péter Niedermüller, Soraya Post, Judith Sargentini, Birgit Sippel, Sergei Stanishev, Helga Stevens, Traian Ungureanu, Bodil Valero, Marie-Christine Vergiat, Udo Voigt, Josef Weidenholzer, Kristina Winberg, Tomáš Zdechovský, Auke Zijlstra

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Carlos Coelho, Pál Csáky, Maria Grapini, Anna Hedh, Jeroen Lenaers, Maite Pagazaurtundúa Ruiz

Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego

André Elissen, Eugen Freund, Elisabetta Gardini, Susanne Melior, Virginie Rozière

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI OPINIODAWCZEJ

36

+

ALDE

Nathalie Griesbeck, Sophia in 't Veld, Maite Pagazaurtundúa Ruiz

ECR

Monica Macovei, Helga Stevens

GUE/NGL

Malin Björk, Cornelia Ernst, Marie-Christine Vergiat

PPE

Asim Ahmedov Ademov, Michał Boni, Carlos Coelho, Pál Csáky, Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Frank Engel, Barbara Kudrycka, Jeroen Lenaers, József Nagy, Traian Ungureanu, Tomáš Zdechovský

S&D

Monika Beňová, Eugen Freund, Ana Gomes, Maria Grapini, Anna Hedh, Cécile Kashetu Kyenge, Dietmar Köster, Susanne Melior, Péter Niedermüller, Soraya Post, Birgit Sippel, Sergei Stanishev, Josef Weidenholzer

VERTS/ALE

Jan Philipp Albrecht, Eva Joly, Judith Sargentini, Bodil Valero

5

-

ENF

André Elissen, Auke Zijlstra

NI

Udo Voigt

PPE

Elisabetta Gardini, Barbara Matera

3

0

EFDD

Kristina Winberg

S&D

Juan Fernando López Aguilar, Virginie Rozière

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się

PROCEDURA W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

Tytuł

Prawo autorskie na jednolitym rynku cyfrowym

Odsyłacze

COM(2016)0593 – C8-0383/2016 – 2016/0280(COD)

Data przedstawienia w PE

14.9.2016

 

 

 

Komisja przedmiotowo właściwa

Data ogłoszenia na posiedzeniu

JURI

6.10.2016

 

 

 

Komisje wyznaczone do wydania opinii

Data ogłoszenia na posiedzeniu

INTA

6.10.2016

ITRE

6.10.2016

IMCO

6.10.2016

CULT

6.10.2016

 

LIBE

16.3.2017

 

 

 

Opinia niewydana

Data decyzji

INTA

12.10.2016

 

 

 

Zaangażowane komisje

Data ogłoszenia na posiedzeniu

IMCO

19.1.2017

 

 

 

Sprawozdawcy

Data powołania

Axel Voss

12.10.2016

 

 

 

Rozpatrzenie w komisji

12.1.2017

22.3.2017

13.7.2017

 

Data przyjęcia

20.6.2018

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

14

9

2

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Max Andersson, Joëlle Bergeron, Marie-Christine Boutonnet, Jean-Marie Cavada, Mady Delvaux, Rosa Estaràs Ferragut, Enrico Gasbarra, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Heidi Hautala, Mary Honeyball, Sajjad Karim, Sylvia-Yvonne Kaufmann, Gilles Lebreton, António Marinho e Pinto, Emil Radev, Julia Reda, Evelyn Regner, Pavel Svoboda, József Szájer, Axel Voss, Francis Zammit Dimech, Tadeusz Zwiefka

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Isabella Adinolfi, Sergio Gaetano Cofferati, Luis de Grandes Pascual, Geoffroy Didier, Angel Dzhambazki, Angelika Niebler, Jens Rohde

Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego

Luke Ming Flanagan

Data złożenia

29.6.2018

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

14

+

ALDE

Jean-Marie Cavada, António Marinho e Pinto

EFDD

Joëlle Bergeron

ENF

Marie-Christine Boutonnet, Gilles Lebreton

PPE

Geoffroy Didier, Rosa Estaràs Ferragut, Pavel Svoboda, József Szájer, Axel Voss, Francis Zammit Dimech, Tadeusz Zwiefka

S&D

Enrico Gasbarra, Mary Honeyball

9

-

EFDD

Isabella Adinolfi

GUE/NGL

Luke Ming Flanagan

S&D

Mady Delvaux, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Sylvia-Yvonne Kaufmann, Evelyn Regner

VERTS/ALE

Max Andersson, Heidi Hautala, Julia Reda

2

0

ECR

Angel Dzhambazki, Sajjad Karim

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się

Ostatnia aktualizacja: 13 lipca 2018
Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności