Artykuł
73
: Negocjacje międzyinstytucjonalne w procedurach ustawodawczych
1.
Negocjacje z pozostałymi instytucjami mające na celu osiągnięcie porozumienia w trakcie trwania procedury ustawodawczej są prowadzone z uwzględnieniem kodeksu postępowania określonego przez Konferencję Przewodniczących
(1).
2.
Negocjacji takich nie podejmuje się przed przyjęciem przez właściwą komisję decyzji w sprawie ich rozpoczęcia. Decyzja taka zapada większością głosów członków komisji, odrębnie dla każdej procedury ustawodawczej. Decyzja określa mandat i skład zespołu negocjacyjnego. O decyzjach takich powiadamia się Przewodniczącego, który regularnie informuje Konferencję Przewodniczących.
Mandat składa się ze sprawozdania przyjętego w komisji i przedłożonego do późniejszego rozpatrzenia przez Parlament. W drodze wyjątku, jeżeli komisja właściwa uzna za zasadne podjęcie negocjacji przed przyjęciem sprawozdania w komisji, mandat może składać się ze zbioru poprawek lub zbioru jasno określonych celów, priorytetów lub kierunków.
3.
Zespołem negocjacyjnym kieruje sprawozdawca, a jego pracom przewodniczy przewodniczący komisji właściwej lub wiceprzewodniczący wyznaczony przez przewodniczącego. Zespół ten obejmuje przynajmniej kontrsprawozdawców z każdej grupy politycznej.
4.
Każdy dokument, który ma być omawiany na posiedzeniu z udziałem Rady i Komisji (posiedzeniu trójstronnym), ma formę dokumentu określającego odpowiednie stanowiska uczestniczących instytucji oraz możliwe rozwiązania kompromisowe i jest udostępniany zespołowi negocjacyjnemu co najmniej 48 godzin, a w pilnych przypadkach co najmniej 24 godziny przed danym posiedzeniem trójstronnym.
Po każdym posiedzeniu trójstronnym zespół negocjacyjny składa z niego sprawozdanie na kolejnym posiedzeniu właściwej komisji. Komisji tej udostępnia się dokumenty przedstawiające wyniki ostatniego posiedzenia trójstronnego.
Jeżeli nie ma możliwości zwołania posiedzenia komisji w stosownym terminie, zespół negocjacyjny składa sprawozdanie przewodniczącemu, kontrsprawozdawcom i koordynatorom komisji, stosownie do przypadku.
Właściwa komisja może aktualizować mandat w świetle postępów negocjacji.
5.
Jeżeli negocjacje prowadzą do kompromisu, niezwłocznie informuje się o tym właściwą komisję. Uzgodniony tekst przekazuje się właściwej komisji do rozpatrzenia. W przypadku zatwierdzenia uzgodnionego tekstu w drodze głosowania w komisji, tekst ten przedkładany jest do rozpatrzenia przez Parlament w odpowiedniej formie, w tym w formie poprawek kompromisowych. Można go przedstawić w formie tekstu skonsolidowanego pod warunkiem, że wyraźnie pokazuje zmiany w rozpatrywanym wniosku dotyczącym rozpatrywanego aktu.
6.
Jeżeli procedura obejmuje zaangażowane komisje lub wspólne posiedzenia komisji, art. 54 i 55 mają zastosowanie do decyzji o rozpoczęciu negocjacji oraz do ich przebiegu.
W razie braku porozumienia między zainteresowanymi komisjami warunki rozpoczęcia i przebiegu negocjacji ustala przewodniczący Konferencji Przewodniczących Komisji zgodnie z zasadami określonymi we wspomnianych artykułach.