Indeks 
Teksty przyjęte
Środa, 18 czerwca 2008 r. - Strasburg
Nowy zakres obowiązków wiceprzewodniczącego Komisji Jacques'a Barrot
 Zatwierdzenie nominacji Antonio Tajani na członka Komisji
 Osoby zaginione na Cyprze – działania następcze w związku z rezolucją Parlamentu Europejskiego z dnia 15 marca 2007 r.
 Wspólne normy i procedury odsyłania nielegalnych imigrantów pochodzących z państw trzecich ***I
 Rynek wewnętrzny energii elektrycznej ***I
 Warunki dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej ***I
 Agencja ds. Współpracy pomiędzy Organami Regulacji Energetyki ***I
 Ochrona pieszych i innych niechronionych uїytkownikуw drуg ***I
 Dostosowanie niektórych aktów w zakresie procedury regulacyjnej poі№czonej z kontrol№ - czкњж pierwsza ***I
 Dostosowanie niektórych aktów w zakresie procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą - część trzecia ***I
 Autonomiczne wspólnotowe kontyngenty taryfowe na przywóz niektórych produktów rybołówstwa na Wyspy Kanaryjskie *
 Status Rzecznika Praw Obywatelskich

Nowy zakres obowiązków wiceprzewodniczącego Komisji Jacques'a Barrot
PDF 189kWORD 31k
Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 2008 r. w sprawie zatwierdzenia nowego zakresu obowiązków wiceprzewodniczącego Komisji Jacques'a Barrot
P6_TA(2008)0290B6-0306/2008

Parlament Europejski,

–   uwzględniając art. 217 ust. 2 traktatu WE,

–   uwzględniając pkt. 5 porozumienia ramowego w sprawie stosunków między Parlamentem Europejskim a Komisją(1),

–   uwzględniając propozycję z dnia 9 maja 2008 r., dotyczącą zmiany zakresu obowiązków wiceprzewodniczącego Komisji Jacques'a Barrot,

–   uwzględniając przesłuchanie wiceprzewodniczącego przez swoją właściwą komisję w dniu 16 czerwca 2008 r.,

–   uwzględniając art. 99 Regulaminu,

1.   zatwierdza nowy zakres obowiązków wiceprzewodniczącego Jacques'a Barrot do końca kadencji Komisji, czyli do dnia 31 października 2009 r.;

2.   zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji Radzie, Komisji i rządom państw członkowskich.

(1) Dz.U. C 117 E z 18.5.2006, s. 123.


Zatwierdzenie nominacji Antonio Tajani na członka Komisji
PDF 201kWORD 32k
Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 2008 r. w sprawie zatwierdzenia nominacji Antonio Tajani na członka Komisji
P6_TA(2008)0291B6-0307/2008

Parlament Europejski

-   uwzględniając art. 214 ust. 2 akapit trzeci oraz art. 215 Traktatu WE,

-   uwzględniając pkt. 4 porozumienia ramowego w sprawie stosunków między Parlamentem Europejskim a Komisją(1),

-   uwzględniając złożoną w dniu 7 maja 2008 r. rezygnację Franco Frattiniego ze stanowiska członka Komisji,

-   uwzględniając mianowanie w dniu 8 maja 2008 r. przez rząd Republiki Włoskiej Antonio Tajaniego kandydatem do zatwierdzenia na członka Komisji,

-   uwzględniając decyzję Rady 2008/380/WE, Euratom z dnia 9 maja 2008 r. w sprawie mianowania nowego członka Komisji Wspólnot Europejskich(2),

-   uwzględniając przesłuchanie desygnowanego komisarza przez swoją właściwą komisję w dniu 16 czerwca 2008 r.,

–   uwzględniając art. 99 Regulaminu,

1.   zatwierdza nominację Antonio Tajaniego na członka Komisji do końca kadencji Komisji, czyli do dnia 31 października 2009 r.;

2.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji Radzie, Komisji i rządom państw członkowskich.

(1) Dz.U. C 117 E z 18.5.2006, s. 123.
(2) Dz.U. L 131 z 21.5.2008, s. 6.


Osoby zaginione na Cyprze – działania następcze w związku z rezolucją Parlamentu Europejskiego z dnia 15 marca 2007 r.
PDF 209kWORD 44k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 2008 r. w sprawie osób zaginionych na Cyprze – kontynuacja działań w związku z rezolucją Parlamentu Europejskiego z dnia 15 marca 2007 r. (2007/2280(INI))
P6_TA(2008)0292A6-0139/2008

Parlament Europejski,

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 marca 2007 r. w sprawie osób zaginionych na Cyprze(1),

–   uwzględniając odnośne sprawozdania Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych(2), rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ(3) oraz inicjatywy międzynarodowe podjęte w celu zbadania losu osób zaginionych na Cyprze(4),

–   uwzględniając wyroki Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 10 maja 2001 r.(5) oraz 10 stycznia 2008 r. dotyczące osób zaginionych na Cyprze(6),

–   uwzględniając art. 45 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A6-0139/2008),

A.   mając na uwadze, że celem wizyty sprawozdawcy Parlamentu w Komitecie ds. Osób Zaginionych na terenie prac ekshumacyjnych, we wspólnym grecko-tureckim laboratorium antropologicznym oraz u rodzin osób zaginionych na Cyprze było jedynie podjęcie kwestii osób zaginionych (Greków cypryjskich i Turków cypryjskich) jako problemu humanitarnego, w związku z prawem rodzin do informacji o losie bliskich,

B.   mając na uwadze ogromne cierpienie i ból rodzin osób zaginionych, które już od dziesięcioleci nie znają losu swoich bliskich oraz mając na uwadze, że należy w związku z tym dołożyć wszelkich starań, aby przyspieszyć śledztwa dopóki zeznawać mogą naoczni świadkowie wydarzeń,

C.   mając na uwadze, że Komitet ds. Osób Zaginionych na Cyprze dokonał postępów od 2004 r. w zakresie ekshumacji i identyfikacji szczątków oraz wykazuje determinację do kontynuowania prac, tak aby zrealizować swoje cele, co stanie się możliwe jedynie po zwiększeniu możliwości Komitetu, zwłaszcza w terenie,

D.   mając na uwadze projekt ekshumacji, identyfikacji i wydania rodzinom szczątków osób zaginionych prowadzony przez Komitet ds. Osób Zaginionych od sierpnia 2006 r., dzięki któremu do chwili obecnej ekshumowano 398 grup szczątków, z czego 266 poddano analizie w laboratorium antropologicznym Komitetu w celu ewentualnej identyfikacji,

E.   mając na uwadze, że Laboratorium Genetyki Sądowej Cypryjskiego Instytutu Neurologii i Genetyki ma za zadanie zidentyfikować szczątki kostne wydobyte za pomocą technik profilowania DNA, a pierwsze próbki zostały przekazane na początku kwietnia 2007 r.,

F.   mając na uwadze, że pierwszej pozytywnej identyfikacji dokonano pod koniec czerwca 2007 r., a do chwili obecnej zidentyfikowano szczątki 91 osób w ramach prac ekshumacyjnych Komitetu ds. Osób Zaginionych,

G.   mając na uwadze, że najwyższy jednorazowy wkład na rzecz Komitetu ds. Osób Zaginionych w wysokości 1,5 mln EUR obejmuje okres jedynie do końca 2008 r. i dokonuje się go w ramach wsparcia finansowego UE dla społeczności Turków cypryjskich,

H.   mając w szczególności na uwadze konstruktywną współpracę Greków cypryjskich oraz Turków cypryjskich, którzy są członkami Komitetu ds. Osób Zaginionych, jak również dobrą współpracę we wspólnych grupach, zarówno w laboratorium, jak i w terenie,

1.   wzywa zainteresowane strony do kontynuowania prawdziwej i szczerej współpracy w celu szybkiego zakończenia odpowiednich dochodzeń w sprawie losu zaginionych na Cyprze oraz do pełnego wykonania wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 10 maja 2001 r.;

2.   wzywa zainteresowane strony i wszystkie osoby posiadające lub mogące posiadać jakiekolwiek informacje lub dowody, płynące z wiedzy osobistej, archiwów, relacji z konfliktów lub rejestrów z miejsc przetrzymywania, do ich przekazania Komitetowi ds. Osób Zaginionych w celu usprawnienia pracy komitetu;

3.   popiera przyznanie dalszego wsparcia finansowego dla Komitetu ds. Osób Zaginionych na lata 2009 i późniejsze oraz uważa za niezwykle istotne przeznaczenie dodatkowej kwoty w wysokości 2 mln EUR w budżecie ogólnym Unii Europejskiej na rok 2009;

4.   wzywa Radę i Komisję do osiągnięcia porozumienia co do dalszej pomocy finansowej na rok 2009, nie tylko w celu kontynuowania prac, ale również zwiększenia możliwości, w szczególności w terenie, aby zatrudnić większą liczbę naukowców i zakupić więcej sprzętu;

5.   wzywa państwa członkowskie do utrzymania swojego wsparcia na dotychczasowym poziomie;

6.   wzywa Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych do dalszego monitorowania sprawy zaginionych osób na Cyprze i do przedstawiania rocznych sprawozdań;

7.   upoważnia sprawozdawcę Parlamentu oraz swoją Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych do podjęcia wszelkich możliwych działań w celu przekonania wszystkich zainteresowanych stron do szczerego i aktywnego zaangażowania w uczestnictwo w śledztwie na temat losu wszystkich osób zaginionych;

8.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Sekretarzowi Generalnemu ONZ oraz rządom i parlamentom Cypru, Turcji, Grecji i Wielkiej Brytanii oraz Komitetowi ds. Osób Zaginionych na Cyprze.

(1) Dz.U. C 301 E z 13.12.2007, str. 243.
(2) W szczególności ostatnie sprawozdanie w sprawie misji Narodów Zjednoczonych na Cyprze (S/2008/353), rozdział IV.
(3) W szczególności rezolucję 1818 (2008) z dnia 13 czerwca 2008 r.
(4) Komitet ds. osób zaginionych na Cyprze: http://www.cmp-cyprus.org
(5) Cypr przeciwko Turcji, 25781/94, EHCR 2001-IV.
(6) Varnava i inni przeciw Turcji, nr 16064/90, 16065/90,16066/90, 16068/90, 16069/90, 16070/90, 16071/90, 16072/90 i 16073/90; postępowanie odwoławcze w toku.


Wspólne normy i procedury odsyłania nielegalnych imigrantów pochodzących z państw trzecich ***I
PDF 367kWORD 74k
Rezolucja
Tekst
Załącznik
Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 2008 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnych norm i procedur dla państw członkowskich dotyczących odsyłania nielegalnych imigrantów z państw trzecich (COM(2005)0391 – C6-0266/2005 – 2005/0167(COD))
P6_TA(2008)0293A6-0339/2007

(Procedura współdecyzji, pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2005)0391),

–   uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 63 ust. 3 lit. b) Traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony przez Komisję (C6-0266/2005),

–   uwzględniając art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych oraz opinie Komisji Spraw Zagranicznych i Komisji Rozwoju (A6-0339/2007),

1.   zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.   zwraca się do Komisji o ponowne przedłożenie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

3.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 18 czerwca 2008 r. w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/.../WE w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich

P6_TC1-COD(2005)0167


(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu z pierwszego czytania odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, dyrektywy 2008/.../WE.)

ZAŁĄCZNIK

Oświadczenia do protokołu Rady złożone w chwili przyjmowania dyrektywy

1.  Rada oświadcza, że wykonywanie niniejszej dyrektywy nie powinno stanowić pretekstu do przyjmowania przepisów mniej korzystnych dla osób, których dyrektywa dotyczy.

2.  Komisja oświadcza, że przegląd SIS II (przewidziany klauzulą o przeglądzie zawartą w art. 24 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1987/2006) będzie okazją do zaproponowania obowiązku, by w SIS rejestrować zakazy wjazdu wydane na mocy niniejszej dyrektywy.

3.  W duchu solidarności Komisja zobowiązuje się do wspomagania państw członkowskich w znajdowaniu możliwości łagodzenia obciążeń finansowych wynikających z wykonywania przepisów art. 12 ust. 3a (nieodpłatna pomoc prawna) w państwach członkowskich.

Komisja podkreśla, że w ramach europejskiego funduszu powrotów imigrantów (decyzja nr 575/2007/WE) można współfinansować działania krajowe propagujące stosowanie w państwach członkowskich art. 12 ust. 3a (nieodpłatna pomoc prawna):

- działania związane z konkretnym celem, jakim jest "promowanie skutecznego i jednolitego stosowania wspólnych norm w kwestii powrotów imigrantów" (art. 3 lit. c)), mogą obejmować wsparcie na rzecz "poprawy zdolności właściwych organów do podejmowania odpowiedzialnych decyzji w sprawie powrotów imigrantów" (art. 4 ust. 3 lit. a)). Istnienie odpowiednich zabezpieczeń prawnych, w tym zasady równości stron, zwiększa możliwość podjęcia odpowiedzialnej decyzji.

-   - zgodnie z priorytetem nr 4 strategicznych wytycznych funduszu powrotów imigrantów (decyzja 2007/837/WE) wkład Wspólnoty może być podwyższony aż do 75% w przypadku działań zapewniających "sprawiedliwe i skuteczne wdrażanie wspólnych norm" dotyczących powrotu imigrantów przez państwa członkowskie. Oznacza to, że działania związane z przepisami art. 12 ust. 3a (nieodpłatna pomoc prawna) mogą w ramach europejskiego funduszu powrotu imigrantów być współfinansowane w wysokości sięgającej 75%.

Komisja zachęca państwa członkowskie do uwzględniania tego faktu przy ustalaniu priorytetów w programach krajowych i przy programowaniu działań w ramach priorytetu 4 wytycznych strategicznych.

4.  Komisja oświadcza, że w ocenie, o której mowa w art. 17 ust. 2, rozpatrzy dodatkowe skutki dotyczące wymiaru sprawiedliwości w państwach członkowskich.


Rynek wewnętrzny energii elektrycznej ***I
PDF 626kWORD 336k
Rezolucja
Tekst skonsolidowany
Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 2008 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 2003/54/WE dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej (COM(2007)0528 – C6-0316/2007 – 2007/0195(COD))
P6_TA(2008)0294A6-0191/2008

(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2007)0528),

–   uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 47 ust. 2, art. 55 i art. 95 traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C6-0316/2007),

–   uwzględniając art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz opinie Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (A6-0191/2008),

1.   zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.   zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

3.   zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 18 czerwiec 2008 r. w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/.../WE zmieniającej dyrektywę 2003/54/WE dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej

P6_TC1-COD(2007)0195


(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 47 ust. 2, art. 55 i art. 95,

uwzględniając wniosek Komisji║,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(1),

uwzględniając opinię Komitetu Regionów(2),

działając zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(3),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)  Wewnętrzny rynek energii elektrycznej, który od 1999 r. jest stopniowo wprowadzany na całym obszarze Wspólnoty, ma na celu zapewnienie prawdziwej możliwości wyboru wszystkim konsumentom w Unii Europejskiej, zarówno obywatelom i przedsiębiorstwom ║, stworzenie nowych możliwości gospodarczych oraz zwiększenie poziomu handlu transgranicznego, co ma służyć osiągnięciu korzyści wynikających z energooszczędności, konkurencyjnych cen i wyższych standardów obsługi, jak również przyczynić się do bezpieczeństwa dostaw i racjonalnego wykorzystania energii.

(2)  Dyrektywa 2003/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej ║ (4) wniosła znaczący wkład w utworzenie takiego wewnętrznego rynku energii elektrycznej.

(3)  W chwili obecnej jednak prawo do sprzedawania energii elektrycznej w którymkolwiek państwie członkowskim na równych prawach z przedsiębiorstwami krajowymi, bez dyskryminacji i występowania ze słabszej pozycji, nie może być zagwarantowane wszystkim spółkom w Państwach Członkowskich. W szczególności nie istnieje jeszcze niedyskryminacyjny dostęp do sieci ani równie skuteczny poziom nadzoru regulacyjnego we wszystkich państwach członkowskich, gdyż obecne ramy prawne są niewystarczające.

(4)   Bezpieczeństwo dostaw energii elektrycznej ma kluczowe znaczenie dla rozwoju społeczeństwa europejskiego, wdrożenia zrównoważonej polityki dotyczącej zmian klimatu oraz wspierania konkurencyjności na rynku wewnętrznym. W tym celu należy dalej rozwijać wzajemne połączenia transgraniczne, aby zapewnić odbiorcom i przemysłowi w Unii Europejskiej dostawy wszystkich źródeł energii po jak najniższych cenach.

(5)   Dobrze funkcjonujący wewnętrzny rynek energii elektrycznej powinien dostarczać producentom właściwe zachęty do inwestowania w nowe technologie wytwarzania energii elektrycznej, a odbiorcom odpowiednie środki do promowania bardziej wydajnego zużycia energii dla którego warunkiem koniecznym jest bezpieczeństwo dostaw energii.

(6)   Biorąc pod uwagę, że źródła odnawialne mają charakter stały, niezwykle ważny jest rozwój zdolności przesyłowych dla wzajemnych połączeń sieci energii elektrycznej na szczeblu wspólnotowym ze zwróceniem szczególnej uwagi na kraje i regiony najbardziej oddalone na wspólnotowym rynku energetycznym, w celu zapewnienia państwom członkowskim środków do osiągnięcia celu w postaci wykorzystywania 20% energii odnawialnej do 2020 r.

(7)   Wewnętrzny handel i transgraniczny przepływ energii elektrycznej powinien ulec zwiększeniu na rynku wewnętrznym, w celu zagwarantowania jak najlepszego wykorzystania dostępnych technologii wytwarzania energii elektrycznej po jak najniższych cenach. Nie może to jednak stanowić pretekstu dla państw członkowskich lub producentów do powstrzymywania się od inwestowania w nowe i nowoczesne technologie wytwarzania energii elektrycznej.

(8)  W komunikacie Komisji z dnia 10 stycznia 2007 r., zatytułowanym "Europejska polityka energetyczna", zwrócono szczególną uwagę na zasadnicze znaczenie stworzenia wewnętrznego rynku energii elektrycznej oraz jednakowych warunków konkurencji dla wszystkich przedsiębiorstw energetycznych mających siedzibę we Wspólnocie. Komunikaty Komisji tej samej daty w sprawie perspektyw rynku wewnętrznego energii elektrycznej i gazu oraz w odniesieniu do swojego raportu końcowego z dochodzenia zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 w odniesieniu do europejskich sektorów energii elektrycznej i gazu wykazały, że obecne przepisy i środki nie zapewniają podstaw niezbędnych dla osiągnięcia celu, jakim jest właściwie funkcjonujący rynek wewnętrzny.

(9)   W celu zagwarantowania konkurencji i dostaw energii elektrycznej po jak najniższej cenie, a jednocześnie uniknąć dominacji rynkowej dużych podmiotów, państwa członkowskie i krajowe organy regulacyjne powinny ułatwiać transgraniczny dostęp dla nowych dostawców różnych źródeł energii elektrycznej oraz nowych dostawców technologii jej wytwarzania.

(10)  Bez skutecznego oddzielenia działań związanych z eksploatacją sieci od działań związanych z wytwarzaniem i dostawami istnieje nieuniknione ryzyko dyskryminacji w zakresie eksploatacji sieci oraz zniechęcania pionowo zintegrowanych spółek do dokonywania stosownych inwestycji w posiadane sieci.

(11)  Obowiązujące obecnie zasady prawnego i funkcjonalnego rozdziału nie doprowadziły do skutecznego rozdziału operatorów systemu przesyłowego. Na posiedzeniu w Brukseli w dniach 8 i 9 marca 2007 r. Rada Europejska wezwała Komisję do opracowania wniosków legislacyjnych w zakresie skutecznego oddzielenia działań związanych z dostawami i wytwarzaniem energii od działań związanych z eksploatacją sieci.

(12)  Skuteczny rozdział może zagwarantować jedynie zlikwidowanie naturalnych tendencji pionowo zintegrowanych przedsiębiorstw do stosowania dyskryminacji względem konkurentów w zakresie dostępu do sieci oraz inwestycji. Podział własności, który należy rozumieć jako wyznaczenie właściciela sieci na operatora sieci zachowującego niezależność od wszelkich przedsiębiorstw związanych z dostawami i wytwarzaniem, jest bezspornie najskuteczniejszym i najbardziej stabilnym sposobem na rozwiązanie nieuniknionego konfliktu interesów oraz zapewnienie bezpieczeństwa dostaw. Z tej przyczyny Parlament Europejski w swojej rezolucji z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie perspektyw rynku wewnętrznego energii elektrycznej i gazu, nawiązał do podziału własności na poziomie przesyłania i określił go jako najskuteczniejsze narzędzie promowania inwestycji w infrastrukturę w niedyskryminujący sposób, sprawiedliwego dostępu do sieci dla nowych podmiotów oraz przejrzystego rynku. Dlatego też państwa członkowskie powinny być zobowiązane do zagwarantowania, że ta sama osoba lub te same osoby nie są uprawnione do sprawowania kontroli, włączając w to posiadanie prawa akcjonariuszy mniejszościowych do blokowania decyzji w kwestiach o znaczeniu strategicznym, takich jak inwestycje, nad przedsiębiorstwem prowadzącym działalność wytwórczą lub dostawczą, ani też do posiadania jakichkolwiek interesów lub wykonywania jakichkolwiek praw względem operatora systemu przesyłowego lub systemu przesyłowego. Przeciwnie, sprawowanie kontroli nad operatorem systemu przesyłowego powinno wykluczać możliwość posiadania jakichkolwiek interesów lub wykonywania jakichkolwiek praw względem przedsiębiorstwa dostarczającego energię elektryczną.

(13)   Każdy wdrażany w przyszłości system powinien być skuteczny w zakresie eliminowania wszelkich konfliktów interesów między producentami i operatorami systemów przesyłowych i nie może tworzyć uciążliwego lub skomplikowanego systemu prawnego dla krajowych organów regulacyjnych, którego wdrożenie byłoby trudne lub kosztowne.

(14)  Z racji, iż w ramach podziału własności wymagana jest w niektórych przypadkach restrukturyzacja przedsiębiorstw, państwom członkowskim powinno przydzielić się dodatkowy czas na dokonanie transpozycji tych przepisów ujętych w dyrektywie. Co więcej, ze względu na pionowe powiązania pomiędzy sektorami energii elektrycznej i gazu, przepisy dotyczące rozdziału powinny mieć zastosowanie do obu sektorów.

(15)  Aby zapewnić całkowitą niezależność działania sieci od przedsiębiorstw związanych z dostarczaniem i wytwarzaniem, a także, aby uniemożliwić wymianę jakichkolwiek poufnych informacji, ta sama osoba nie powinna pełnić funkcji członka rad nadzorczych zarówno operatora systemu przesyłowego, jak też przedsiębiorstwa prowadzącego działalność wytwórczą lub dostawczą. Z tego samego powodu ta sama osoba nie powinna być upoważniona do wyznaczania członków rad nadzorczych operatora systemu przesyłowego oraz posiadać interesów w przedsiębiorstwie dostarczającym energię elektryczną.▌

(16)  W przypadku, gdy przedsiębiorstwo będące właścicielem systemu przesyłowego jest częścią pionowo zintegrowanego przedsiębiorstwa, państwa członkowskie powinny otrzymać możliwość dokonania wyboru pomiędzy podziałem własności a, na zasadzie odstępstwa, ustanowieniem operatorów systemu, którzy zachowują niezależność od przedsiębiorstw związanych z dostawami i wytwarzaniem. Pełna skuteczność rozwiązania opierającego się na niezależnych operatorach systemu musi być zapewniona za pośrednictwem szczególnych zasad uzupełniających. Aby w pełni zabezpieczyć interesy akcjonariuszy pionowo zintegrowanych przedsiębiorstw, państwa członkowskie powinny mieć możliwość wprowadzenia podziału własności w drodze bezpośredniego zbycia lub poprzez rozdział akcji zintegrowanej spółki na akcje spółki sieciowej oraz akcje pozostałych przedsiębiorstw związanych z dostawami i wytwarzaniem pod warunkiem, że spełnione zostaną wymogi wynikające z podziału własności.

(17)  Przy wdrażaniu skutecznego podziału należy przestrzegać zasady niedyskryminacji pomiędzy sektorem publicznym a prywatnym. Aby cel ten mógł zostać osiągnięty, ta sama osoba nie powinna mieć możliwości wywierania żadnego wpływu, samodzielnie lub wspólnie, na skład, głosowanie lub decyzje organów zarówno operatorów systemu przesyłowego, jak i przedsiębiorstw dostarczających energię elektryczną. Pod warunkiem, że państwo członkowskie jest w stanie dowieść, że ten wymóg jest respektowany, dwa odrębne organy publiczne będą mogły kontrolować zarówno działalność wytwórczą i dostawczą, jak i działalność przesyłową.

(18)   Całkowite oddzielenie działalności związanej z eksploatacją sieci od działalności dostawczej powinno obowiązywać na całym obszarze Wspólnoty tak, aby zapobiec prowadzeniu jakiejkolwiek działalności dostawczej lub wytwórczej w jakimkolwiek państwie członkowskim przez jakiegokolwiek operatora sieci we Wspólnocie lub jego przedsiębiorstwa powiązane. Powinno stosować się to w równym stopniu do przedsiębiorstw prowadzących przedsiębiorstwo w UE jak i przedsiębiorstw z krajów trzecich. Aby zapewnić, że działalność związana z eksploatacją sieci oraz działalność dostawcza na całym obszarze Wspólnoty będą stale oddzielone, organy regulacyjne powinny zostać upoważnione do odmowy przyznania certyfikacji tym operatorom systemu przesyłowego, którzy nie stosują się do zasad rozdziału. Aby zapewnić konsekwentne stosowanie na całym obszarze Wspólnoty oraz przestrzeganie międzynarodowych zobowiązań Wspólnoty, Agencja ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki ("Agencja") ustanowiona rozporządzeniem (WE) nr .../2008 Parlamentu Europejskiego i Rady(5) powinna mieć prawo do dokonywania przeglądu decyzji w sprawie certyfikacji podjętych przez organy regulacyjne.

(19)  Ochrona dostaw energii jest zasadniczym elementem bezpieczeństwa publicznego, a zatem jest ściśle powiązana z efektywnym funkcjonowaniem rynku energii elektrycznej Unii Europejskiej i likwidacją jego izolacji pod względem geograficznym. Energia elektryczna może być dostarczana obywatelom Unii wyłącznie za pośrednictwem sieci. Funkcjonujące rynki energii elektrycznej, a w szczególności sieci oraz inne aktywa powiązane z dostawami energii elektrycznej, są niezbędne z punktu widzenia bezpieczeństwa publicznego, konkurencyjności gospodarki oraz dobrobytu obywateli Unii. Bez uszczerbku dla międzynarodowych zobowiązań Wspólnoty, Wspólnota jest zdania, że sektor przesyłu energii elektrycznej ma dla niej ogromne znaczenie, w związku z czym niezbędne są dodatkowe zabezpieczenia dotyczące wpływu krajów trzecich w celu uniknięcia jakichkolwiek zagrożeń dla porządku i bezpieczeństwa publicznego Wspólnoty oraz dla dobrostanu jej obywateli. Środki takie są również niezbędne dla zapewnienia zgodności z zasadami skutecznego rozdziału.

(20)  Niedyskryminacyjny dostęp do sieci dystrybucyjnej decyduje o dostępie dostawcy do odbiorców na poziomie detalicznym. Możliwości stosowania dyskryminacji w zakresie dostępu osób trzecich oraz inwestycji są jednak mniejsze na poziomie dystrybucyjnym niż na poziomie przesyłania, gdyż na poziomie dystrybucyjnym ograniczenia przesyłowe i wpływ przedsiębiorstw związanych z wytwarzaniem są zazwyczaj mniej istotne niż na poziomie przesyłania. Co więcej, funkcjonalny rozdział operatorów systemu dystrybucyjnego stał się obowiązkowy dopiero od dnia 1 lipca 2007 r., zgodnie z dyrektywą 2003/54/WE, zaś jego wpływ na rynek wewnętrzny w dalszym ciągu wymaga dokonania oceny. Obowiązujące obecnie zasady prawnego i funkcjonalnego rozdziału mogą doprowadzić do skutecznego rozdziału pod warunkiem, że będą wyraźniej określone, właściwie realizowane i ściśle monitorowane. Mając na względzie stworzenie jednakowych warunków konkurencji na poziomie detalicznym, należy monitorować działalność operatorów systemu dystrybucyjnego, aby zapobiec wykorzystywaniu przez nich swojej integracji pionowej w zakresie konkurencyjności, zwłaszcza w stosunku do niewielkich krajowych i zagranicznych odbiorców.

(21)  W celu zwiększenia konkurencji na wewnętrznym rynku elektryczności należy umożliwić odbiorcom niebędącym gospodarstwami domowymi wybór dostawców, jak również podpisanie umów na dostawę elektryczności z kilkoma dostawcami. Odbiorców należy chronić przed klauzulami o wyłączności w umowach, które mają na celu wyeliminowanie konkurencyjnych i/lub uzupełniających ofert.

(22)  Dyrektywa 2003/54/WE wprowadziła wymóg, aby państwa członkowskie ustanowiły organy regulacyjne posiadające szczególne uprawnienia. Jednak, jak pokazuje doświadczenie, na przeszkodzie skuteczności regulacji stoi często brak niezależności organów regulacyjnych od władz, a także niewystarczające uprawnienia i zdolność decyzyjna. Z tej przyczyny na powyższym posiedzeniu Rada Europejska║ wezwała Komisję do opracowania wniosków legislacyjnych, zapewniających dalszą harmonizację uprawnień i zwiększanie niezależności krajowych organów regulacyjnych sektora energetycznego.

(23)   Każda harmonizacja kompetencji krajowych organów regulacyjnych powinna obejmować zachęty i sankcje dla przedsiębiorstw energii elektrycznej. Agencji należy nadać odpowiednie uprawnienia, tak aby stała się ona naczelnym organem zapewniającym równowagę między zachętami i sankcjami w państwach członkowskich i mogła formułować wytyczne dotyczące takich środków.

(24)  Krajowe organy regulacyjne sektora energetycznego muszą mieć możliwość podejmowania decyzji odnośnie do wszelkich istotnych kwestii regulacyjnych, o ile rynek wewnętrzny ma funkcjonować w sposób poprawny, jak również muszą być w pełni niezależne od wszelkich innych interesów publicznych bądź prywatnych.

(25)  Krajowe Organy regulacyjne sektora energetycznego powinny posiadać uprawnienia do wydawania wiążących decyzji w odniesieniu do przedsiębiorstw energii elektrycznej oraz do nakładania skutecznych, odpowiednich i odstraszających sankcji na te przedsiębiorstwa energetyczne, które nie wywiązują się ze swoich zobowiązań. Niezbędne jest również przyznanie im uprawnień do podejmowania decyzji, niezależnie od stosowania reguł konkurencji, w sprawie wszelkich stosownych środków zapewniających korzyści dla odbiorców poprzez promowanie skutecznej konkurencji, niezbędnej dla właściwego funkcjonowania rynku, jak również do zapewnienia wysokich standardów usług powszechnych i użyteczności publicznej zgodnie z otwarciem rynku, ochrony słabych odbiorców, a także zapewnienia pełnej skuteczności środków na rzecz ochrony odbiorców. Przepisy te powinny pozostawać bez uszczerbku zarówno dla uprawnień Komisji w zakresie stosowania reguł konkurencji, włącznie z badaniem połączeń przedsiębiorstw o wymiarze wspólnotowym, jak i dla zasad dotyczących rynku wewnętrznego, takich jak swobodny przepływ kapitału.

(26)  Wewnętrzny rynek energii elektrycznej ponosi konsekwencje braku płynności i przejrzystości, który przeszkadza skutecznej alokacji zasobów, zabezpieczeniu przed ryzykiem oraz wejściu nowych podmiotów na rynek. Niezbędne jest zwiększenie zaufania do rynku, jego płynności oraz liczby uczestników rynku ▌.

(27)   Organy regulacyjne sektora energetycznego oraz sektora finansowego powinny współpracować, aby umożliwić sobie wzajemnie wgląd w odnośne rynki. Powinny one też posiadać uprawnienia do pozyskiwania właściwych informacji od przedsiębiorstw energetycznych, do odpowiedniego i zadawalającego prowadzenia dochodzeń, rozstrzygania sporów i nakładania skutecznych sankcji.

(28)  Przed przyjęciem przez Komisję wytycznych określających dalsze wymagania w zakresie prowadzenia rejestrów, Agencja ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki i Komitet Europejskich Regulatorów Rynku Papierów Wartościowych (CESR) powinny współpracować w celu przeprowadzenia dochodzenia oraz udzielenia Komisji porad w sprawie treści wytycznych. Agencja i Komitet powinny również współpracować w celu przeprowadzenia kolejnego dochodzenia i udzielenia porad co do kwestii, czy transakcje w ramach umów na dostawy energii elektrycznej i derywatów elektroenergetycznych powinny podlegać wymogom w zakresie zachowania przejrzystości przed i/lub po zawarciu transakcji, a jeżeli tak, jaka powinna być treść tych wymogów.

(29)   W celu zapobieżenia ograniczaniu otwarcia rynku przez podmioty posiadające pozycję dominującą, ważne jest umożliwienie rozwoju nowych modeli biznesowych, na przykład zapewnienie możliwości zawierania umów jednocześnie z kilkoma dostawcami.

(30)  Wymogi usługi powszechnej i publicznej oraz związane z nimi wspólne minimalne standardy muszą być w dalszym ciągu umacniane w celu zapewnienia, że wszyscy odbiorcy, w szczególności słabi, mogą odnieść korzyści wynikające z konkurencji i bardziej uczciwych cen. Wymogi usługi publicznej należy definiować na szczeblu krajowym, z uwzględnieniem krajowych okoliczności, państwa członkowskie muszą jednak przestrzegać przepisów wspólnotowych i wspólnych minimalnych standardów. Obywatele Unii oraz małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) powinni posiadać gwarancje usługi publicznej, zwłaszcza w odniesieniu do bezpieczeństwa dostaw i uzasadnionych taryf. Kluczowym aspektem dostaw dla odbiorców jest dostęp do obiektywnych i przejrzystych danych na temat zużycia, dlatego też odbiorcy muszą być w posiadaniu dotyczących ich danych na temat zużycia, związanych z nim cen i kosztów usług, tak by mogli zwracać się do konkurentów o składanie ofert w oparciu o te dane. Odbiorcy powinni również posiadać prawo do odpowiedniej informacji o własnym zużyciu energii, a wysokość przedpłat powinna być adekwatna i odzwierciedlać rzeczywiste zużycie energii elektrycznej. Informacje na temat kosztów energii dostarczane odbiorcom przynajmniej raz na kwartał i oparte o wspólne kryteria będą zachęcać do oszczędności energii, gdyż dzięki nim odbiorcy uzyskają bezpośrednie informacje zwrotne dotyczące skutków inwestycji w energooszczędne rozwiązania oraz skutków zmiany ich postępowania.

(31)   Interesy odbiorców powinny być najważniejszym elementem niniejszej dyrektywy. Należy poszerzyć i zagwarantować obowiązujące prawa odbiorców, które powinny obejmować większą przejrzystość i przedstawicielstwo. W ramach ochrony odbiorców należy zapewnić, by wszyscy oni odnosili korzyści z konkurencyjnego rynku. Krajowe organy regulacyjne powinny egzekwować prawa odbiorców tworząc zachęty i nakładając sankcje na przedsiębiorstwa, które nie przestrzegają zasad ochrony konsumentów i konkurencji.

(32)   Odbiorcy powinni mieć dostęp do jasnych i zrozumiałych informacji na temat ich praw w odniesieniu do sektora energetycznego. W następstwie komunikatu Komisji z dnia 5 lipca 2007 r. zatytułowanym "W kierunku Europejskiej karty praw odbiorców energii" Komisja powinna przedstawić – po skonsultowaniu się z odnośnymi zainteresowanymi stronami, w tym z krajowymi organami regulacyjnymi, organizacjami konsumentów i partnerami społecznymi – przystępną i dostosowaną do odbiorców kartę z wykazem przysługujących odbiorcom energii praw ujętych już w obowiązującym prawie wspólnotowym, w tym w niniejszej dyrektywie. Dostawcy energii powinni zagwarantować, że wszyscy odbiorcy otrzymają kopię tej karty oraz że będzie ona publicznie dostępna.

(33)   Ubóstwo energetyczne stanowi coraz większy problem w Unii Europejskiej. Państwa członkowskie powinny zatem tworzyć krajowe plany działania, aby zmierzyć się z tym problemem i zapewnić niezbędne dostawy energii słabym odbiorcom. W tym celu potrzebne jest zintegrowane podejście, a środki powinny obejmować polityki socjalne i taryfowe oraz podnoszenie wydajności energetycznej w budynkach. Niniejsza dyrektywa powinna co najmniej pozwalać na krajowe polityki dotyczące korzystne dla słabych odbiorców w odniesieniu do modeli cenowych.

(34)   Skuteczne i dostępne dla wszystkich środki odwoławcze gwarantują odbiorcom większą ochronę. Państwa członkowskie powinny wprowadzić procedury szybkiego i skutecznego rozstrzygania sporów.

(35)   Ceny rynkowe powinny stwarzać właściwe zachęty do rozwoju sieci i inwestowania w nowe technologie wytwarzania energii elektrycznej.

(36)   Promowanie uczciwej konkurencji i łatwego dostępu dla różnych dostawców oraz przyznawanie zdolności nowym technologiom wytwarzania energii elektrycznej powinno być dla państw członkowskich kwestią najwyższej wagi, aby odbiorcy mogli w pełni wykorzystać możliwości wynikające z istnienia zliberalizowanego wewnętrznego rynku energii elektrycznej. Jednocześnie państwa członkowskie powinny być odpowiedzialne za opracowywanie krajowych planów działania i polityki socjalnej.

(37)  Regionalne rynki energetyczne mogą przyczynić się do postawienia pierwszego kroku w kierunku utworzenia wewnętrznego rynku energii elektrycznej. W związku z tym państwa członkowskie powinny dążyć na szczeblu wspólnotowym i, tam gdzie to możliwe, na poziomie regionalnym do osiągnięcia większej integracji rynków krajowych, a także wspierać współpracę operatorów sieci na szczeblu wspólnotowym i krajowym. Inicjatywy dotyczące integracji regionalnej są istotnym etapem pośrednim w osiągnięciu integracji wspólnotowych rynków energii, która pozostaje celem końcowym. Szczebel regionalny pozwala przyspieszyć proces integracji, dając możliwość współpracy przy rozwiązywaniu konkretnych problemów różnym zainteresowanym podmiotom, w szczególności państwom członkowskim, krajowym organom regulacyjnym i operatorom systemów przesyłowych.

(38)   Jednym z głównych celów niniejszej dyrektywy powinien być rozwój prawdziwie ogólnowspólnotowej sieci, dlatego też regulacyjne kwestie dotyczące wzajemnych połączeń transgranicznych i rynków regionalnych powinny leżeć w gestii Agencji.

(39)   Komisja powinna zatem, w konsultacji z zainteresowanymi podmiotami (w szczególności operatorami systemów przesyłowych i Agencją), ocenić wykonalność utworzenia wspólnego europejskiego operatora systemu przesyłowego i przeanalizować koszty i korzyści pod względem integracji rynkowej, a także skutecznego i bezpiecznego funkcjonowania sieci przesyłowej.

(40)   Jednym z głównych celów niniejszej dyrektywy powinno być również zapewnienie wspólnych zasad dla prawidłowo funkcjonującego rynku wewnętrznego i szerokich dostaw energii dostępnej dla każdego. W tym celu niezakłócone ceny rynkowe stanowiłyby najlepsze zachęty do tworzenia wzajemnych połączeń transgranicznych oraz inwestycji w nowe technologie wytwarzania energii, co w perspektywie długoterminowej prowadziłoby do konwergencji cen.

(41)   Zwiększona współpraca regionalna powinna być pierwszym krokiem na drodze do utworzenia w pełni zintegrowanej europejskiej sieci energetycznej, która ostatecznie połączy wyspy energetyczne, które nadal istnieją w Unii Europejskiej.

(42)  Organy regulacyjne powinny dostarczać rynkowi informacje, również po to, by Komisja mogła wypełniać swoją rolę polegającą na obserwowaniu i monitorowaniu europejskiego rynku energii elektrycznej oraz jego rozwoju w perspektywie krótko-, średnio- i długoterminowej, włączając w to aspekty, takie jak zdolności wytwórcze, różne źródła wytwarzania energii elektrycznej, elementy infrastruktury przesyłowej i dystrybucyjnej, jakość usług i dostaw, obrót transgraniczny, zarządzanie w sytuacjach przeciążenia, inwestycje, ceny hurtowe i dla odbiorców indywidualnych, płynność rynku, poprawa w zakresie środowiska naturalnego i wydajności.

(43)  Z racji, iż cel niniejszej dyrektywy, a mianowicie utworzenie w pełni funkcjonalnego wewnętrznego rynku energii elektrycznej, nie może zostać w wystarczającym stopniu osiągnięty przez państwa członkowskie, może zaś, ze względu na rozmiary i skutki działań, być lepiej osiągnięty na poziomie wspólnotowym, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, jak określono we wzmiankowanym artykule, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne dla osiągnięcia tego celu.

(44)  Rozporządzenie (WE) nr 1228/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej(6) zapewnia Komisji możliwość przyjęcia wytycznych w celu osiągnięcia wymaganego stopnia harmonizacji. Wytyczne takie, które są tym samym wiążącymi środkami wykonawczymi, stanowią użyteczne narzędzie, które może być w razie konieczności szybko dostosowane.

(45)  Dyrektywa 2003/54/WE powinna zostać odpowiednio zmieniona,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Zmiany w dyrektywie 2003/54/WE

W dyrektywie 2003/54/WE wprowadza się następujące zmiany:

1)   Artykuł 1 otrzymuje następujące brzmienie:"

Niniejsza dyrektywa ustanawia wspólne reguły dotyczące wytwarzania, przesyłania, dystrybucji i dostaw energii elektrycznej, wraz z postanowieniami dotyczącymi ochrony konsumentów, w celu ulepszenia i zintegrowania konkurencyjnych rynków energii w Unii Europejskiej, połączonych wspólną siecią. Ustala ona reguły odnoszące się do organizacji i funkcjonowania sektora energetycznego, otwartego dostępu do rynku, kryteriów i procedur mających zastosowanie w zaproszeniach do składania ofert i przyznawania zezwoleń, a także działania systemów. Określa ona również zobowiązania świadczenia usługi powszechnej i prawa odbiorców energii elektrycznej oraz wyjaśnia wymogi dotyczące konkurencji.

"

2)  Artykuł 2 otrzymuje następujące brzmienie:

a)   Punkt 12 otrzymuje brzmienie:"

   12. "uprawnieni odbiorcy" oznaczają odbiorców mających swobodę zakupu energii elektrycznej od dostawcy, którego wybrali w rozumieniu art. 21 niniejszej dyrektywy, oraz zawierania jednocześnie umów z kilkoma dostawcami;
"

b)   punkt 21 otrzymuje następujące brzmienie:"

   21. "przedsiębiorstwo zintegrowane pionowo" oznacza przedsiębiorstwo energii elektrycznej lub grupę przedsiębiorstw energii elektrycznej, w których ta sama osoba lub ║ osoby są uprawnione, bezpośrednio lub pośrednio, do sprawowania kontroli w rozumieniu art. 3 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw*, a dane przedsiębiorstwo lub grupa przedsiębiorstw realizuje co najmniej jedną z funkcji przesyłania lub dystrybucji, i co najmniej jedną z funkcji wytwarzania lub dostarczania energii elektrycznej;
  

____________________________

  

* Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1";

"

c)  Dodaje się punkty 32 do 34 w następującym brzmieniu: "

   32. "32. "umowa na dostawy energii elektrycznej" oznacza umowę na dostawy energii elektrycznej, ale nie obejmuje derywatu elektroenergetycznego;
   33. "derywat elektroenergetyczny" oznacza instrument finansowy wyszczególniony w jednej z sekcji C5, C6 lub C7 załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych*, w przypadku, gdy instrument ten odnosi się do energii elektrycznej;
  34. "kontrola" oznacza wszelkiego rodzaju prawa, umowy lub wszystkie inne środki, które zarówno oddzielnie, jak i wspólnie, uwzględniając poszanowanie stanu faktycznego lub związanego z tym obszarem prawa, dają możliwość wywierania decydującego wpływu na przedsiębiorstwo, w szczególności przez:
   a) własność lub prawo użytkowania wszystkich lub części aktywów przedsiębiorstwa;
   b) prawa lub umowy, które mają decydujący wpływ na skład, głosowanie lub decyzje organów przedsiębiorstwa;
   35. 35. "tereny przemysłowe" oznaczają będący własnością prywatną obszar geograficzny z siecią energetyczną zaprojektowaną w celu zapewniania dostaw dla odbiorców przemysłowych na danym terenie;
   36. 36. "uczciwa i niezakłócona konkurencja na otwartym rynku" oznacza wspólne możliwości i równy dostęp dla wszystkich dostawców w Unii Europejskiej za zapewnienie której odpowiadają państwa członkowskie, krajowe organy regulacyjne i Agencja Współpracy Regulatorów Energii ("Agencja") ustanowiona rozporządzeniem (WE) nr .../2008 Parlamentu Europejskiego i Rady**;
   37. 37. "przedsiębiorstwo energii elektrycznej" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która prowadzi przynajmniej jeden z następujących rodzajów działalności: produkcja, przesyłanie, dystrybucja, dostarczanie lub zakup energii elektrycznej; przedsiębiorstwo takie jest także odpowiedzialne za zadania handlowe, techniczne lub konserwacyjne związane z tymi funkcjami; nie obejmuje odbiorców końcowych;
   38. 38. "ubóstwo energetyczne" oznacza sytuację, w której odbiorca będący gospodarstwem domowym nie może pozwolić sobie na ogrzanie gospodarstwa domowego do odpowiedniego poziomu ustalanego w oparciu o poziomy zalecane przez Światową Organizację Zdrowia;
   39. 39. "wirtualna elektrownia" oznacza program uwalniania energii elektrycznej, w ramach którego przedsiębiorstwo wytwarzające energię elektryczną jest zobowiązane do sprzedaży lub udostępnienia pewnej ilości energii elektrycznej lub udostępnienia części zdolności generacyjnej zainteresowanym dostawcom przez określony okres.
  

________________________

  

* Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1.

  

** Dz.U. L

"

3)   W artykule 3 wprowadza się następujące zmiany:

   a) ust. 2 otrzymuje następujące brzmienie:"
2.   Uwzględniając w pełni odpowiednie przepisy traktatu, w szczególności jego art. 86, państwa członkowskie mogą w ogólnym interesie gospodarczym nałożyć na przedsiębiorstwa energii elektrycznej obowiązek świadczenia usługi publicznej, który może odnosić się do bezpieczeństwa, w tym bezpieczeństwa dostaw, regularności, jakości i ceny dostaw, a także ochrony środowiska, łącznie z wydajnością energetyczną, energią ze źródeł odnawialnych i ochroną klimatu. Zobowiązania te są jasno określone, przejrzyste, niedyskryminacyjne, sprawdzalne i gwarantują spółkom energetycznym UE równy dostęp do odbiorców krajowych. W odniesieniu do bezpieczeństwa dostaw, wydajności energetycznej/zarządzania popytem i wypełniania celów ochrony środowiska i celów, określonych w niniejszym ustępie, w zakresie energii ze źródeł odnawialnych państwa członkowskie mogą wprowadzić wykonanie planowania długoterminowego, uwzględniając możliwość, iż o dostęp do systemu ubiegać się będą strony trzecie."

b)   ustęp 3 akapit pierwszy otrzymuje następujące brzmienie:"

3.   Państwa członkowskie zapewniają wszystkim odbiorcom będącym gospodarstwami domowymi, a także [...] małym przedsiębiorstwom zdefiniowanym w zaleceniu Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 dotyczącym definicji mikroprzedsiębiorstwa, małego i średniego przedsiębiorstwa** (to jest przedsiębiorstwom zatrudniającym mniej niż 50 osób i mającym obrót roczny lub bilans nieprzekraczający 10 milionów EUR), prawo do korzystania z usługi powszechnej, to znaczy z prawa do dostaw energii elektrycznej o określonej jakości na ich terytorium w opartych na kosztach, łatwo i wyraźnie porównywalnych, przejrzystych i niedyskryminacyjnych cenach. Odbiorcy ci mają prawo wyboru, prawo do sprawiedliwego traktowania, reprezentacji i zadośćuczynienia. Jakość usług jest głównym obowiązkiem przedsiębiorstw energii elektrycznej. Dla zapewnienia usługi powszechnej państwa członkowskie mogą wyznaczyć dostawcę awaryjnego. Państwa członkowskie nakładają na spółki dystrybucyjne obowiązek przyłączania odbiorców do ich sieci na warunkach i według taryf ustalonych zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 22 lit. c). Żadne przepisy niniejszej dyrektywy nie stanowią przeszkody w działaniach państw członkowskich zmierzających do wzmocnienia pozycji rynkowej małych i średnich krajowych odbiorców poprzez wspieranie możliwości dobrowolnego łączenia reprezentacji tej klasy odbiorców.

_________________

** Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 36.

"

c)   po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w następującym brzmieniu:"

3a.   Państwa członkowskie zapewniają prawo wszystkich odbiorców do zakupu energii elektrycznej od dostawcy, o ile wyrazi on na to zgodę, niezależnie od tego, w jakim państwie członkowskim dostawca jest zarejestrowany. W tym kontekście państwa członkowskie podejmują wszelkie środki konieczne do zapewnienia, że przedsiębiorstwa zarejestrowane na ich terytorium mogą świadczyć dostawy na rzecz odbiorców bez konieczności spełniania dodatkowych warunków.

3b.   Państwa członkowskie zapewniają, aby:

   a) w przypadku, gdy odbiorca chce zmienić dostawcę, operator(zy) dokonał(li) tej zmiany w terminie nieprzekraczającym dwóch tygodni oraz
   b) odbiorcy mieli prawo do otrzymywania wszystkich istotnych danych dotyczących zużycia.

Państwa członkowskie zapewniają poszanowanie praw wymienionych w punktach (a) i (b) w odniesieniu do wszystkich odbiorców w sposób niedykryminacyjny pod względem kosztów, wysiłku i czasu.

"

d)  art. 3 ust. 5 otrzymuje następujące brzmienie:"

5.   Państwa członkowskie podejmują właściwe środki dla ochrony odbiorców końcowych, w szczególności zapewniają wprowadzenie odpowiednich zabezpieczeń chroniących odbiorców wrażliwych, łącznie ze środkami zakazującymi odłączenia od sieci emerytów i osób niepełnosprawnych w zimie. W tym kontekście państwa członkowskie uznają ubóstwo energetyczne określone w art. 2 i tworzą definicje odbiorców wrażliwych. Państwa członkowskie gwarantują, że przestrzegane są prawa i obowiązki dotyczące odbiorców wrażliwych, w szczególności zaś podejmują środki dla ochrony odbiorców końcowych na odległych obszarach. Państwa członkowskie zapewniają wysoki poziom ochrony odbiorców, w szczególności w odniesieniu do przejrzystości warunków umów, informacji ogólnych i mechanizmów rozstrzygania sporów. Państwa członkowskie zapewniają uprawnionym odbiorcom możliwość łatwego przełączenia się do nowego dostawcy. W odniesieniu przynajmniej do odbiorców będących gospodarstwami domowymi, środki te obejmują działania wymienione w załączniku A.

"

e)   po ust. 5 dodaje się ustęp 5a w brzmieniu:"

5a.   Państwa członkowskie przyjmują odpowiednie środki w celu uwzględnienia kwestii ubóstwa energetycznego w krajowych planach działania w zakresie energii w celu zapewnienia spadku liczby osób dotkniętych ubóstwem energetycznym i informują o takich środkach Komisję. Każde państwo członkowskie odpowiada za definiowanie, zgodnie z zasadą pomocniczości, ubóstwa energetycznego na poziomie krajowym w ramach konsultacji z organami prawodawczymi i zainteresowanymi stronami w odniesieniu do art. 2 (34d). Środki te mogą obejmować korzyści w ramach systemów ubezpieczeń społecznych, wspieranie poprawy wydajności energetycznej i produkcji energii po możliwie jak najniższych cenach. Rzeczone środki nie będą utrudniać otwarcia rynku zapisanego w art. 21. Komisja określa wskaźniki służące do monitorowania wpływu takich środków na ubóstwo energetyczne oraz na funkcjonowanie rynku.

"

f)   w ust. 6 wprowadza się następujące zmiany:

i)   akapit pierwszy litera a) otrzymuje następujące brzmienie: "

   a) "a) udział każdego źródła energii w całkowitej mieszance paliw zużywanych przez dostawcę w poprzednim roku w zharmonizowany i zrozumiały sposób w ramach państwa członkowskiego, tak aby umożliwić łatwe porównanie;";
"

ii)   w akapicie pierwszy dodaje się lit. ba) w następującym brzmieniu:"

ba) informacje na temat ich praw i środków odwoławczych w przypadku sporu.

"

iii)   akapit trzeci w art. 3 ust. 6 otrzymuje następujące brzmienie:"

Krajowe organy regulacyjne podejmują niezbędne kroki dla zapewnienia rzetelności informacji dostarczanych przez dostawców ich odbiorcom na mocy niniejszego artykułu. Zasady dotyczące dostarczania tych informacji podlegają harmonizacji w ramach państw członkowskich i odnośnych rynków.

"

g)   ust. 7 otrzymuje następujące brzmienie:"

7.   Państwa członkowskie wprowadzają właściwe środki dla osiągnięcia celów spójności społecznej i ekonomicznej w celu zmniejszenia koszt energii dla gospodarstw domowych o niskich dochodach i gwarantujące jednakowe warunki dla mieszkańców odległych obszarów oraz cele ochrony środowiska. które mogą również obejmować zarządzanie wydajnością energetyczną/zarządzanie popytem i środki do walki ze zmianami klimatu oraz do zapewnienia bezpieczeństwa dostaw. Takie środki mogą obejmować w szczególności gwarantowanie odpowiednich ekonomicznych środków zachęty, używając, gdzie stosowne, wszystkich krajowych i wspólnotowych narzędzi, dla utrzymania i budowy koniecznej infrastruktury sieci, łącznie ze zdolnością połączeń wzajemnych.

"

h)   po ust. 7 dodaje się ustęp 7a i 7b w brzmieniu:"

7a.   W celu promowania wydajności energetycznej krajowe organy regulacyjne upoważniają przedsiębiorstwa energii elektrycznej do wprowadzenia cenników, w których taryfy wzrastają wraz z rosnącym poziomem zużycia, a także zapewniają aktywny udział odbiorców i operatorów systemów dystrybucyjnych w działaniach systemowych poprzez wsparcie dla wprowadzania środków służących optymalizacji zużycia energii, w szczególności w godzinach szczytu. Takie cenniki, w połączeniu z wprowadzeniem inteligentnych liczników i sieci, promują zachowania charakteryzujące się wydajnym  wykorzystaniem energii i jak najniższe koszty dla odbiorców będących gospodarstwami domowymi, w szczególności gospodarstw domowych dotkniętych ubóstwem energetycznym.

7b.   Państwa członkowskie zapewniają otwarcie jednego punktu kontaktowego, aby udostępnić odbiorcom wszystkie niezbędne informacje na temat ich praw, obowiązującego ustawodawstwa oraz środków odwoławczych w przypadku sporu.

"

i)   dodaje się ust. 9a i 9b w następującym brzmieniu:"

9a.   Komisja sporządza – w porozumieniu z odnośnymi zainteresowanymi stronami, w tym z krajowymi organami regulacyjnymi, organizacjami konsumentów i partnerami społecznymi – kartę z wykazem praw odbiorców energii określonych w prawie wspólnotowym, w tym w niniejszej dyrektywie. Państwa członkowskie gwarantują, że dostawcy energii podejmą konieczne działania, aby przekazać wszystkim odbiorcom kopię tej karty, i że będzie ona publicznie dostępna. Krajowe organy regulacyjne zapewniają, że dostawcy energii wywiązują się z tych zobowiązań i przestrzegają praw konsumentów zapisanych w karcie.

9 ter.  9b. Aby pomóc odbiorcom w zmniejszeniu ich kosztów energii elektrycznej, państwa członkowskie mogą wymagać, by dochody z energii elektrycznej pochodzące od odbiorców będących gospodarstwami domowymi były przeznaczane na finansowanie rozwiązań energooszczędnych i programów pomiaru popytu ze strony tych odbiorców.

"

4)   Art. 4 otrzymuje następujące brzmienie:"

Państwa członkowskie zapewniają monitoring zagadnień związanych z bezpieczeństwem dostaw. Jeżeli państwa członkowskie uznają to za właściwe, wówczas mogą powierzyć to zadanie krajowym organom regulacyjnym określonym w art. 22 lit. a). Taki monitoring powinien w szczególności obejmować równowagę dostaw i zapotrzebowania na rynku krajowym, w tym szczegółowe prognozy przyszłego zapotrzebowania i dostępnych dostaw, przewidywane dodatkowe zdolności w fazie planowania lub budowy, a także jakość i poziom utrzymania sieci, dostęp wytwarzania rozproszonego i mikroelektrowni oraz środki podejmowane dla pokrycia zapotrzebowania szczytowego i postępowania w przypadku niedoborów dostaw ze strony jednego lub więcej dostawców. Właściwe organy publikują co roku najpóźniej do dnia 31 lipca, sprawozdanie omawiające wnioski oparte na wynikach monitoringu tych zagadnień, a także wszelkie środki podjęte lub przewidywane dla rozwiązania problemów, oraz niezwłocznie przesyłają to sprawozdanie Komisji.

"

5)   W art. 5 przed istniejącym ustępem dodaje się ustęp w następującym brzmieniu:"

Krajowe organy regulacyjne gwarantują określenie technicznych kryteriów operacyjnych oraz opracowanie i opublikowanie zasad technicznych ustanawiających odpowiednie poziomy niezawodności i bezpieczeństwa oraz wymogi operacyjne dla instalacji wytwarzających energię, systemów dystrybucyjnych, urządzeń należących do odbiorców przyłączonych bezpośrednio, obwodów łączących i linii bezpośrednich. Tego rodzaju zasady techniczne zapewniają współdziałanie systemów oraz są obiektywne i niedyskryminacyjne. Jeżeli Agencja uzna, że wymagana jest harmonizacja tych zasad, wydaje właściwym krajowym organom regulacyjnym odpowiednie zalecenia.

"

6)  Dodaje się art. 5a w następującym brzmieniu:"

Artykuł 5a

Promowanie współpracy regionalnej

1.  Krajowe organy regulacyjne współpracują dla celów zharmonizowania struktury rynku i zintegrowania swoich rynków krajowych przynajmniej na jednym lub kilku szczeblach regionalnych, stawiając w ten sposób pierwszy krok na drodze do w pełni zliberalizowanego rynku wewnętrznego. Promują one w szczególności współpracę operatorów sieci na szczeblu regionalnym oraz ułatwiają ich integrację na tym szczeblu w celu utworzenia konkurencyjnego rynku europejskiego, ułatwienia harmonizacji swoich ram prawnych, regulacyjnych i technicznych oraz przede wszystkim połączenia wysp energetycznych, które nadal istnieją w Unii Europejskiej. Państwa członkowskie promują zatem współpracę krajowych organów regulacyjnych na szczeblu transgranicznym i regionalnym.

2.  Agencja współpracuje z krajowymi organami regulacyjnymi i operatorami systemów przesyłowych zgodnie z rozdziałem IV w celu zapewnienia konwergencji ram regulacyjnych między regionami dla utworzenia konkurencyjnego rynku europejskiego. W sytuacjach, w których Agencja uzna, że konieczne są wiążące zasady takiej współpracy, formułuje ona odpowiednie zalecenia. Na rynkach regionalnych Agencja staje się organem właściwym w dziedzinach określonych w art. 22d.

"

7)   W artykule 6 ust. 2 wprowadza się następujące zmiany:

   a) część wprowadzająca otrzymuje następujące brzmienie:"
2.   Państwa członkowskie ustalają kryteria dotyczące przyznawania zezwoleń na budowę zdolności wytwórczych na ich terytorium. Kryteria te odnoszą się do:"
   b) dodaje się następujące litery w brzmieniu:"
ia) wkładu państw członkowskich w realizację docelowego 20% udziału energii odnawialnej do 2020 r.;
ib) konieczności uwzględnienia systemu handlu emisjami przez producentów energii elektrycznej."

8)   Art. 6 ust. 3 otrzymuje następujące brzmienie:"

3.   Państwa członkowskie zapewniają, że mali wytwórcy stosujący wytwarzanie zdecentralizowane lub rozproszone korzystają z uproszczonych procedur przyznawania zezwoleń. Procedury uproszczone powinny mieć zastosowanie do wszystkich zakładów produkujących poniżej 50 MW i do wszystkich wytwórców stosujących wytwarzanie rozproszone.

"

9)   Art. 7 ust. 5 otrzymuje następujące brzmienie:"

5.   Państwa członkowskie wyznaczają organ lub jednostkę publiczną, lub prywatną niezależną jednostkę ds. wytwarzania, przesyłania, dystrybucji lub dostarczania energii elektrycznej, którą może być krajowy organ regulacyjny określony w art. 22a ust. 1, które będą odpowiedzialne za organizację, monitorowanie i kontrolę procedur przetargowych, o których mowa w ust. 1-4. Organ ten lub jednostka podejmuje wszystkie konieczne środki dla zapewnienia poufności informacji zawartych w ofertach.

"

10)  Artykuł 8 otrzymuje następujące brzmienie:"

Artykuł 8

Rozdział systemów przesyłowych i operatorów systemu przesyłowego

1.  Państwa członkowskie zapewniają, że od dnia [data transpozycji plus jeden rok]:

   a) każde przedsiębiorstwo będące właścicielem systemu przesyłowego pełni funkcję operatora systemu przesyłowego;
  b) ta sama osoba lub ║osoby nie są uprawnione, indywidualnie lub łącznie:

lub
   i) do bezpośredniego lub pośredniego sprawowania kontroli nad przedsiębiorstwem realizującym jakąkolwiek funkcję wytwarzania lub dostarczania, ani do bezpośredniego lub pośredniego sprawowania kontroli lub posiadania jakichkolwiek interesów lub wykonywania jakichkolwiek praw względem operatora systemu przesyłowego ▌,
   ii) do bezpośredniego lub pośredniego sprawowania kontroli nad operatorem systemu przesyłowego ▌ ani do bezpośredniego lub pośredniego sprawowania kontroli lub posiadania jakichkolwiek interesów lub wykonywania jakichkolwiek praw względem przedsiębiorstwa realizującego jakąkolwiek funkcję wytwarzania lub dostarczania;
   c) ta sama osoba lub ║osoby nie są uprawnione do powoływania członków rady nadzorczej, rady administracyjnej lub organów będących prawnymi przedstawicielami przedsiębiorstwa, operatora systemu przesyłowego ▌ ani do posiadania jakichkolwiek interesów lub, bezpośrednio lub pośrednio, kontrolowania lub wykonywania jakichkolwiek praw względem przedsiębiorstwa realizującego jakąkolwiek funkcję wytwarzania lub dostarczania;
   d) ta sama osoba nie jest uprawniona do pełnienia funkcji członka rady nadzorczej, rady administracyjnej lub organów będących prawnymi przedstawicielami przedsiębiorstwa, zarówno przedsiębiorstwa realizującego jakąkolwiek funkcję wytwarzania lub dostarczania, jak również operatora systemu przesyłowego lub systemu przesyłowego;
   e) ta sama osoba lub osoby nie są uprawnione do eksploatacji systemu przesyłowego w drodze umowy o zarządzanie ani do wywierania wpływu w inny sposób niepodlegający stosunkom własnościowym lub ‐ bezpośrednio lub pośrednio ‐ kontrolowania, posiadania jakichkolwiek interesów lub wykonywania jakichkolwiek praw względem przedsiębiorstwa realizującego jakąkolwiek funkcję wytwarzania lub dostarczania.

2.  Interesy i prawa, o których mowa w ust. 1 lit. b) obejmują w szczególności:

   a) własność części kapitału albo aktywów przedsiębiorstwa;
   b) prawo do wykonywania prawa głosu;
   c) prawo do powoływania członków rady nadzorczej, rady administracyjnej lub organów będących przedstawicielami prawnymi przedsiębiorstwa;
   d) prawo do otrzymywania dywidend lub korzystania z innych świadczeń.

3.  Dla celów ust. 1 lit. b), pojęcie "przedsiębiorstwo realizujące jakąkolwiek funkcję wytwarzania lub dostarczania" obejmuje "przedsiębiorstwo realizujące jakąkolwiek funkcję wytwarzania i dostarczania" w rozumieniu dyrektywy 2003/55/WE, a określenia "operator systemu przesyłowego" i "system przesyłowy" obejmują "operatora systemu przesyłowego" i "system przesyłowy" w rozumieniu dyrektywy 2003/55/WE.

4.  Państwa członkowskie monitorują proces rozdziału przedsiębiorstw zintegrowanych pionowo i przedkładają Komisji sprawozdanie z dokonanych postępów.

5.  Państwa członkowskie mogą zezwolić na odstępstwa od ust. 1 lit. b) i ust. 1 lit. c) do dnia [data transpozycji plus dwa lata] pod warunkiem, że operatorzy systemu przesyłowego nie są częścią przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo.

6.  Zobowiązanie, o którym mowa w ust. 1 lit. a), uważa się za spełnione w sytuacji, w której kilka przedsiębiorstw będących właścicielami systemu przesyłowego utworzyło spółkę joint venture, pełniącą funkcję operatora systemu przesyłowego w kilku państwach członkowskich w odniesieniu do danych systemów przesyłowych. ▌

7.  W sytuacji, gdy osobą, o której mowa w ust. 1 lit. b) do e), jest państwo członkowskie lub organ publiczny, uznaje się, że dwa oddzielne organy publiczne sprawujące kontrolę nad operatorem systemu przesyłowego lub systemem przesyłowym oraz nad przedsiębiorstwem realizującym jakąkolwiek funkcję wytwarzania lub dostarczania, nie są tą samą osobą lub tymi samymi osobami.

8.  Państwa członkowskie zapewniają, że wrażliwe informacje handlowe, o których mowa w art. 12, przetrzymywane przez operatora systemu przesyłowego, który był częścią przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo, oraz personel takiego operatora systemu przesyłowego, nie są przekazywane przedsiębiorstwom realizującym jakąkolwiek funkcję wytwarzania i dostarczania."

"

11)  Dodaje się art. 8a i art. 8b w następującym brzmieniu:"

Artykuł 8a

Kontrola nad właścicielami systemu przesyłowego i operatorami systemu przesyłowego

1.  Bez uszczerbku dla międzynarodowych zobowiązań Wspólnoty, systemy przesyłowe lub operatorzy systemów przesyłowych nie są kontrolowani przez osobę lub osoby z krajów trzecich.

2.  Porozumienie zawarte z jednym lub większą liczbą krajów trzecich, którego Wspólnota jest stroną, może zezwolić na odstępstwo od ustępu 1.

Artykuł 8b

Wyznaczenie i certyfikacja operatorów systemu przesyłowego

1.  Przedsiębiorstwa posiadające system przesyłowy, które uzyskały certyfikację od krajowego organu regulacyjnego jako spełniające wymogi art. 8 ust. 1 i art. 8a, zgodnie z wyszczególnioną poniżej procedurą certyfikacji, są zatwierdzane i wyznaczane jako operatorzy systemu przesyłowego przez państwa członkowskie. Wyznaczenie operatorów systemu przesyłowego jest przekazywane do wiadomości Komisji oraz publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2.  Bez uszczerbku dla międzynarodowych zobowiązań Wspólnoty, w przypadku, gdy właściciel systemu przesyłowego lub operator systemu przesyłowego, kontrolowany przez osobę lub osoby z krajów trzecich zgodnie z art. 8a, zwraca się z wnioskiem o certyfikację, wniosek ten zostaje odrzucony, chyba że właściciel systemu przesyłowego lub operator systemu przesyłowego wykaże, że nie ma możliwości, aby na zainteresowany podmiot mógł być wywierany wpływ, z naruszeniem art. 8 ust. 1, bezpośrednio lub pośrednio przez jakiegokolwiek operatora prowadzącego działalność związaną z wytwarzaniem lub dostarczaniem gazu lub energii elektrycznej, lub przez kraj trzeci.

3.  Operatorzy systemu przesyłowego zgłaszają do krajowego organu regulacyjnego wszelkie planowane transakcje, które mogą wymagać zmiany oceny ich zgodności z art. 8 ust. 1 lub art. 8a.

4.  Krajowe organy regulacyjne monitorują nieprzerwaną zgodność operatorów systemu przesyłowego z art. 8 ust. 1 i art. 8a. Otwierają one procedurę certyfikacji w celu zapewnienia takiej zgodności:

   a) z chwilą zgłoszenia przez operatora systemu przesyłowego na mocy ust. 3;
   b) z własnej inicjatywy w przypadku, gdy posiadają wiedzę, że planowana zmiana w zakresie praw lub wpływu na właścicieli systemu przesyłowego lub operatorów systemu przesyłowego może doprowadzić do naruszenia zasad zawartych w art. 8 ust. 1 lub 8a, albo w przypadku, gdy mają podstawy sądzić, że takie naruszenie mogło mieć miejsce; lub
   c) na podstawie uzasadnionego wniosku Komisji.

5.  Krajowe organy regulacyjne przyjmują decyzję w sprawie certyfikacji operatora systemu przesyłowego w terminie czterech miesięcy od daty zgłoszenia przez operatora systemu przesyłowego lub od daty wniosku Komisji. Po upływie tego terminu przyjmuje się, że certyfikacja została przyznana. Wyraźna lub dorozumiana decyzja krajowego organu regulacyjnego może stać się obowiązująca jedynie po sfinalizowaniu procedury określonej w ust. 6 – 9 i tylko pod warunkiem, że Komisja nie wnosi względem niej zastrzeżeń.

6.  Wyraźna lub dorozumiana decyzja w sprawie certyfikacji operatora systemu przesyłowego jest bezzwłocznie zgłaszana Komisji przez krajowy organ regulacyjny, włącznie z wszelkimi stosownymi informacjami odnoszącymi się do tej decyzji.

7.  Komisja bada zgłoszenie natychmiast po jego otrzymaniu. W ciągu dwóch miesięcy od otrzymania zgłoszenia, jeżeli Komisja stwierdza, że decyzja krajowego organu regulacyjnego budzi wątpliwości co do jej zgodności z art. 8 ust. 1, art. 8a lub art. 8b ust. 2, podejmuje decyzję o wszczęciu postępowania. W takim przypadku Komisja wzywa organ regulacyjny oraz przedmiotowego operatora systemu przesyłowego do przedstawienia uwag. W sytuacji, gdy Komisja potrzebuje dodatkowych informacji, termin dwumiesięczny może zostać przedłużony o dwa dodatkowe miesiące od momentu otrzymania kompletnych informacji.

8.  W przypadku, gdy Komisja podjęła decyzję o wszczęciu postępowania, wydaje, w terminie nieprzekraczającym czterech miesięcy od daty tej decyzji, ostateczną decyzję:

   a) o niewnoszeniu zastrzeżeń względem decyzji krajowego organu regulacyjnego;
  

lub

   b) o zażądaniu od przedmiotowego krajowego organu regulacyjnego wprowadzenia poprawek lub cofnięcia jego decyzji, jeżeli jest zdania, że nie zachowano zgodności z art. 8 ust. 1, art. 8a lub art. 8b ust. 2.

9.  W przypadku, gdy Komisja nie podjęła decyzji o wszczęciu postępowania ani ostatecznej decyzji w terminie określonym odpowiednio w ust. 7 i 8, uważa się, że Komisja nie wniosła zastrzeżeń względem decyzji krajowego organu regulacyjnego.

10.  Krajowy organ regulacyjny stosuje się do decyzji Komisji o wprowadzeniu poprawek lub cofnięciu decyzji o przyznaniu certyfikacji w terminie czterech tygodni i odpowiednio informuje Komisję.

11.  Krajowy organ regulacyjny oraz Komisja mogą zwrócić się do operatorów systemu przesyłowego i przedsiębiorstw prowadzących jakąkolwiek działalność w zakresie wytwarzania lub dostarczania o wszelkie informacje istotne z punktu widzenia wypełnienia jej zadań na mocy niniejszego artykułu.

12.  Krajowe organy regulacyjne oraz Komisja zachowują poufność wrażliwych informacji handlowych.

"

12)  W art. 9 wprowadza się następujące zmiany:

a)  lit. a) otrzymuje następujące brzmienie:"

   a) zapewnianie długoterminowej zdolności systemu w celu spełnienia uzasadnionych wymogów dotyczących przesyłania energii elektrycznej, działania, konserwacji i rozwoju w akceptowalnych warunkach ekonomicznych bezpiecznego, niezawodnego i wydajnego systemu przesyłowego energii elektrycznej z należytym uwzględnieniem środowiska ▌, pod kątem włączenia do systemu sieci odnawialnych źródeł energii, rozproszonego wytwarzania oraz ▌ niskowęglowych technologii energetycznych, a także propagowania wydajności energetycznej oraz badań i innowacji;
"

b)   lit. c) otrzymuje następujące brzmienie:"

   c) zarządzanie przepływami energii w systemie z uwzględnieniem wymian z innymi wzajemnie połączonymi systemami oraz wspólnych norm koordynowanych na szczeblu europejskim. W tym kontekście operator systemu przesyłowego jest odpowiedzialny za zapewnienie bezpiecznego, niezawodnego i wydajnego systemu przesyłowego energii elektrycznej, a także za zapewnienie dostępności wszelkich niezbędnych usług pomocniczych, w tym usług świadczonych w ramach reakcji na popyt w oparciu o wspólne normy, w zakresie, w jakim ta dostępność jest niezależna od jakiegokolwiek innego systemu przesyłowego, z którym jego system jest wzajemnie połączony;
"

c)   lit. d) otrzymuje następujące brzmienie:"

   d) dostarczanie operatorowi każdego innego systemu, z którym połączony jest jego system, wyczerpujących informacji dla zapewnienia bezpiecznego i wydajnego działania […], skoordynowanego rozwoju i współdziałania wzajemnie połączonego systemu, przy wspólnym wykorzystaniu tych informacji;
"

d)   lit. f) otrzymuje następujące brzmienie:"

   f) dostarczanie użytkownikom systemu informacji koniecznych dla zapewnienia im skutecznego dostępu do systemu, w oparciu o wspólne normy;
"

e)   dodaje się lit. fa) w następującym brzmieniu:"

fa) pobieranie różnic cen energii elektrycznej i opłat w ramach mechanizmu rekompensat dla operatorów działających między systemami przesyłowymi zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1228/2003, przyznawanie i zarządzanie dostępem strony trzeciej oraz przedstawianie uzasadnień w przypadku odmowy takiego dostępu, co monitorują krajowe organy regulacyjne; wykonując zadania wynikające z niniejszego artykułu, operatorzy systemów przesyłowych przede wszystkim ułatwiają integrację rynkową i optymalizują wzrost dobrobytu społeczno-gospodarczego.

"

13)  Skreśla się art. 10.

14)   W art. 11 wprowadza się następujące zmiany:

a)  ust. 2 otrzymuje następujące brzmienie:"

2.   Dysponowanie instalacjami wytwarzającymi energię elektryczną i używanie połączeń wzajemnych jest ustalane na podstawie kryteriów, które są zatwierdzane przez krajowe organy regulacyjne oraz które muszą być obiektywne, opublikowane i stosowane w sposób niedyskryminujący, zapewniający właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego energii elektrycznej. Kryteria te uwzględniają pierwszeństwo gospodarcze energii elektrycznej pochodzącej z instalacji wytwarzających energię elektryczną lub z przesyłania przez połączenia wzajemne, a także ograniczenia techniczne systemu.

"

b)   Artykuł 11 ustęp 3 otrzymuje następujące brzmienie:"

3.   Krajowe organy regulacyjne zobowiązują operatora systemu, aby, dysponując instalacjami wytwarzającymi energię elektryczną, przyznawał pierwszeństwo tym instalacjom, które wykorzystują odnawialne źródła energii lub odpady, lub takie, które produkują łącznie ciepło i elektryczność, z pominięciem sytuacji, w których ważniejsze byłyby wymogi zrównoważenia technicznego lub bezpieczeństwa i niezawodności sieci.

"

c)   Artykuł 11 ustęp 5 otrzymuje następujące brzmienie:"

5.   Państwa członkowskie za pośrednictwem krajowych organów regulacyjnych żądają od operatorów systemu przesyłowego spełnienia minimalnych standardów w zakresie funkcjonowania, utrzymania i rozwoju systemu przesyłowego, łącznie ze zdolnością połączeń wzajemnych. Krajowym organom regulacyjnym należy przyznać szersze uprawnienia w celu ochrony konsumenta w Unii Europejskiej.

"

d)   W artykule 11 dodaje się ustęp w następującym brzmieniu:"

7a.   Operatorzy systemów przesyłowych powinni ułatwiać udział dużych odbiorców końcowych i grup odbiorców końcowych w rynkach rezerw i rynkach bilansujących. Jeżeli oferty producentów i odbiorców mają tę samą cenę, pierwszeństwo ma popyt.

7b.   Krajowe organy regulacyjne zapewniają odpowiednią harmonizację przepisów dotyczących bilansowania i taryf we wszystkich państwach członkowskich do dnia ...*. W szczególności zapewniają dużym odbiorcom końcowym, grupom odbiorców końcowych i wytwórcom stosującym formy rozproszonego wytwarzania możliwość skutecznego wkładu w usługi równoważenia i inne istotne usługi pomocnicze.

_________________

* Dwa lata od daty wejścia w życie dyrektywy .../.../WE [zmieniającej dyrektywę 2003/54/WE dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej].

"

15)  Artykuł 12 otrzymuje następujące brzmienie:"

Artykuł 12

Zasady poufności w odniesieniu do operatorów systemu przesyłowego i właścicieli systemu przesyłowego

1.  Bez uszczerbku dla przepisów art. 18 lub innego obowiązku prawnego nakazującego ujawnianie informacji, wszyscy operatorzy systemu przesyłowego i właściciele systemu przesyłowego chronią poufny charakter wrażliwych informacji handlowych, które zgromadzili w trakcie swojej działalności, oraz ochraniają przed ujawnieniem informacje o swojej własnej działalności, które mogą być handlowo korzystniejsze od informacji ujawnianych w sposób dyskryminacyjny, i w szczególności nie ujawniają żadnych wrażliwych informacji handlowych pozostałym częściom spółki, chyba że jest to niezbędne dla przeprowadzenia transakcji biznesowej. W celu zapewnienia całkowitego poszanowania zasad w sprawie rozdziału informacji, niezbędne jest również zapewnienie, że właściciel systemu przesyłowego oraz pozostała część spółki nie wykorzystuje wspólnych służb, za wyjątkiem funkcji czysto administracyjnych lub informatycznych (nie istnieje np. wspólna służba prawna).

2.  Operatorzy systemu przesyłowego, w ramach sprzedaży lub zakupu energii elektrycznej przez przedsiębiorstwa powiązane, nie wykorzystują w nieuzasadniony sposób wrażliwych informacji handlowych, uzyskanych od osób trzecich w kontekście udostępniania lub negocjowania dostępu do systemu.

3.  Informacje handlowe niezbędne z punktu widzenia konkurencji na rynku, a w szczególności informacje umożliwiające identyfikację punktu dostawy oraz informacje dotyczące zainstalowanej mocy, a także mocy wynikającej z umowy są dostępne wszystkim dostawcom energii elektrycznej na rynku. W razie potrzeby krajowy organ regulacyjny narzuca przedsiębiorstwom zasiedziałym obowiązek dostarczenia tych danych zainteresowanym stronom.

"

16)   W art. 14 wprowadza się następujące zmiany:

a)  ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie:"

1.  "1. Operator systemu dystrybucyjnego jest odpowiedzialny za zapewnianie długoterminowej zdolności systemu w celu spełnienia uzasadnionych wymogów dotyczących dystrybucji energii elektrycznej, działania, konserwacji i rozwoju w akceptowalnych warunkach ekonomicznych bezpiecznego, niezawodnego i wydajnego systemu dystrybucyjnego energii elektrycznej na swoim obszarze z należytym poszanowaniem środowiska, jak również promowanie wydajności energetycznej.";

"

b)   ust. 3 otrzymuje następujące brzmienie:"

3.   Operator systemu dystrybucyjnego dostarcza użytkownikom systemu informacje konieczne do tego, by mieli sprawny dostęp do systemu i mogli z niego korzystać.

"

c)   po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w następującym brzmieniu:"

3a.   W terminie ...* operator systemu dystrybucyjnego przedkłada właściwemu krajowemu organowi regulacyjnemu wniosek, w którym opisuje odpowiednie systemy informacji i komunikacji, jakie należy wdrożyć, żeby udzielać informacji, o której mowa w ust. 3. Wniosek ma ułatwić między innymi wykorzystanie dwukierunkowych liczników elektronicznych, które zostaną rozpowszechnione wśród wszystkich odbiorców w ciągu**, aktywny udział odbiorców końcowych i producentów wytwarzania rozproszonego w operowaniu systemem, a także przepływ bieżących informacji pomiędzy operatorami systemów dystrybucyjnych oraz operatorami systemów przesyłowych, co ma na celu optymalizację wykorzystania dostępnych zasobów w zakresie produkcji, sieci i popytu.

3b.   W terminie ...*** krajowe organy regulacyjne zatwierdzają lub odrzucają wnioski, o których mowa w ust. 3a. Krajowe organy regulacyjne zapewniają pełne współdziałanie systemów informacji i komunikacji, które mają zostać wdrożone. W tym celu mogą wydawać wytyczne i żądać poprawek do wniosków, o których mowa w ust. 3a.

3c.  Przed zawiadomieniem operatora systemu dystrybucyjnego o swojej decyzji w sprawie wniosku, o którym mowa w ust. 3a, krajowy organ regulacyjny zawiadamia Agencję lub Komisję, jeżeli Agencja jeszcze nie podjęła prac. Agencja lub Komisja zapewniają, że systemy informacji i komunikacji, które mają zostać wdrożone, ułatwiają rozwój wewnętrznego rynku energii elektrycznej i nie wprowadzają żadnych przeszkód technicznych.

"

________________

* Rok od wejścia w życie dyrektywy .../.../WE [zmieniającej dyrektywę 2003/54/WE dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej].

* Dziesięć lat od wejścia w życie dyrektywy .../.../WE [zmieniającej dyrektywę 2003/54/WE dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej].

* Dwa lata od wejścia w życie dyrektywy .../.../WE [zmieniającej dyrektywę 2003/54/WE dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej].

d)   po ust. 4 dodaje się ustęp 4a w następującym brzmieniu:"

4a.   Państwa członkowskie wspierają modernizację sieci dystrybucyjnych, które budowane będą w sposób promujący zdecentralizowane wytwarzanie energii i zapewniający wydajność energetyczną.

"

17)  Artykuł 15 otrzymuje następujące brzmienie:

a)  W ust. 2 lit. c) dodaje się po pierwszym zdaniu następujące zdanie:"

Aby móc zrealizować te zadania, operator systemu dystrybucyjnego dysponuje niezbędnymi zasobami, w tym kadrowymi, technicznymi, finansowymi i materialnymi.

"

b)  Ustęp 2 lit. d) otrzymuje następujące brzmienie:

i)   się zdanie w brzmieniu:"

Roczne sprawozdanie, określające podjęte środki, jest przedkładane przez osobę lub jednostkę odpowiedzialną za monitorowanie programu zgodności, zwaną dalej "urzędnikiem ds. zgodności", krajowemu organowi regulacyjnemu określonemu w art. 22a ust. 1, oraz jest publikowane;

"

ii)   dodaje się zdanie w brzmieniu:"

Urzędnik ds. zgodności jest w pełni niezależny oraz ma dostęp do wszelkich niezbędnych informacji dotyczących operatora systemu dystrybucyjnego i wszelkich spółek powiązanych, by móc realizować swoje zadanie.

"

c)  Dodaje się ustęp w następującym brzmieniu:"

3.  W przypadku, gdy operator systemu dystrybucyjnego jest częścią pionowo zintegrowanego przedsiębiorstwa, krajowe organy regulacyjne zapewniają, że działania operatora systemu dystrybucyjnego są monitorowane, tak aby nie mógł on wykorzystywać swojej integracji pionowej w celu zakłócania konkurencji. W szczególności pionowo zintegrowani operatorzy systemu dystrybucyjnego nie doprowadzają, w ramach swojej komunikacji lub kreowania marki, do nieporozumień w zakresie odrębnej tożsamości sektora dostaw przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo.

"

18)  Artykuł 17 otrzymuje następujące brzmienie:"

Niniejsza dyrektywa nie stanowi przeszkody dla działalności operatora połączonego systemu przesyłowego i dystrybucji, pod warunkiem, że zachowuje on zgodność, w przypadku każdego z rodzajów działalności, ze stosownymi przepisami art. 8, art. 10b i art. 15 ust. 1.

"

19)   Artykuł 19 ustęp 3 otrzymuje następujące brzmienie:"

3.   Przedsiębiorstwa energii elektrycznej przechowują w swej wewnętrznej księgowości oddzielne sprawozdania finansowe dotyczące działalności przesyłowej i dystrybucyjnej, tak jak powinny to robić w przypadku prowadzenia tego rodzaju form działalności przez odrębne przedsiębiorstwa, w celu uniknięcia dyskryminacji, subsydiowania skrośnego i zakłócenia konkurencji. Przedsiębiorstwa prowadzą także rachunkowość, która może być skonsolidowana, odnoszącą się do każdej działalności dotyczącej energii elektrycznej niezwiązanej z przesyłaniem ani dystrybucją. Do dnia 1 lipca 2007 r. przedsiębiorstwa te prowadzą oddzielną rachunkowość dla dostaw odbiorcom uprawnionym oraz dla dostaw odbiorcom nieuprawnionym. W rachunkowości określa się dochód wynikający z posiadania na własność systemu przesyłowego/dystrybucyjnego. W stosownych przypadkach przedsiębiorstwa prowadzą skonsolidowaną rachunkowość dla innych rodzajów działalności poza sektorem energii elektrycznej. Wewnętrzna rachunkowość obejmuje zestawienia bilansowe oraz rachunek zysków i strat dla każdego rodzaju działalności.

"

20)   Artykuł 20 ustęp 2 otrzymuje następujące brzmienie:"

2.   Operator danego systemu przesyłowego lub dystrybucyjnego może odmówić dostępu, jeśli nie dysponuje konieczną zdolnością fizyczną. Odmowę należy odpowiednio uzasadnić na podstawie obiektywnych kryteriów opartych na względach technicznych i gospodarczych. Krajowy organ regulacyjny zapewnia, że kryteria te stosuje się spójnie oraz że użytkownik systemu, któremu odmówiono dostępu, ma prawo wniesienia środka odwoławczego. Krajowy organ regulacyjny dopilnowuje, by w stosownych przypadkach i gdy ma miejsce odmowa dostępu, operator systemu przesyłowego lub dystrybucyjnego przedstawił istotne informacje o środkach, jakie byłyby konieczne dla usprawnienia sieci. Od strony występującej o takie informacje można wymagać uzasadnionej opłaty odzwierciedlającej koszt przygotowania takich informacji.

"

21)   W artykule 21 dodaje się ustęp w następującym brzmieniu:"

2a.   Odbiorcy spełniający warunki mają prawo do zawierania umów z kilkoma dostawcami jednocześnie.

2 ter.  "2b. Agencja monitoruje na bieżąco wszystkie zorganizowane rynki hurtowe energii elektrycznej powstałe w Unii, w Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz w państwach sąsiadujących, żeby wykrywać nadużywanie pozycji na rynku i braki w strukturze rynku oraz żeby wspierać wydajne funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

"

22)  Po art. 22 dodaje się nowy rozdział VIIa w następującym brzmieniu:"

ROZDZIAŁ VIIa

KRAJOWE ORGANY REGULACYJNE

Artykuł 22a

Wyznaczanie i niezależność krajowych organów regulacyjnych

1.  Każde państwo członkowskie wyznacza jeden krajowy organ regulacyjny.

2.  Państwa członkowskie gwarantują niezależność krajowego organu regulacyjnego i zapewniają, że wykonuje on swoje uprawnienia w sposób bezstronny i przejrzysty. W tym celu państwo członkowskie zapewnia, że w czasie wykonywania zadań regulacyjnych, powierzonych mu na mocy niniejszej dyrektywy i aktów powiązanych, krajowy organ regulacyjny:

   a) jest prawnie oddzielony i funkcjonalnie niezależny od jakiegokolwiek innego podmiotu publicznego lub prywatnego, oraz
   b) jego personel i osoby odpowiedzialne za jego zarządzanie działają niezależnie od jakichkolwiek interesów rynkowych, oraz
   c) podczas wykonywania zadań regulacyjnych nie występuje o bezpośrednie instrukcje ani nie przyjmuje ich od żadnego rządu ani innych publicznych i prywatnych podmiotów.

3.  W celu ochrony niezależności krajowego organu regulacyjnego państwa członkowskie zapewniają w szczególności, że:

   a) krajowy organ regulacyjny posiada osobowość prawną, autonomię finansową oraz stosowne zasoby kadrowe i finansowe do realizacji swoich zadań;
   b) członkowie zarządu krajowego organu regulacyjnego powoływani są na nieodnawialny ustalony okres co najmniej pięciu lat, lecz nie więcej niż na siedem lat. W przypadku pierwszego mandatu kadencja połowy członków wynosi dwa i pół roku. Członkowie zarządu mogą zostać zwolnieni z pełnienia funkcji w trakcie swojej kadencji jedynie w przypadku, gdy nie spełniają już warunków określonych w niniejszym artykule lub dopuścili się poważnego uchybienia w świetle prawa krajowego; oraz
   c) zapotrzebowanie budżetowe krajowego organu regulacyjnego pokrywane jest z bezpośrednich wpływów z operacji na rynku energii.

Artykuł 22b

Cele polityczne krajowego organu regulacyjnego

Przy realizacji zadań regulacyjnych, wyszczególnionych w niniejszej dyrektywie, organ regulacyjny podejmuje wszelkie uzasadnione kroki, które są ukierunkowane na osiągnięcie następujących celów:

   a) promowanie, w ścisłej współpracy z Komisja, Agencją oraz krajowymi organami regulacyjnymi innych państw członkowskich║, konkurencyjnego, bezpiecznego i trwałego z punktu widzenia ochrony środowiska rynku energii elektrycznej na terenie Wspólnoty ▌, skutecznego otwarcia rynku dla wszystkich odbiorców i dostawców we Wspólnocie, oraz zagwarantowanie, że sieci dostaw energii będą eksploatowane długoterminowo, wydajnie i niezawodnie;
   b) rozwój konkurencyjnych i prawidłowo funkcjonujących rynków ▌ na terenie Wspólnoty, mając na uwadze osiągnięcie celu określonego w lit. a);
   c) zniesienie wszelkich ograniczeń w handlu energią elektryczną pomiędzy państwami członkowskimi, w tym rozwój odpowiednich transgranicznych zdolności przesyłowych w celu zaspokojenia popytu i pogłębienia integracji rynków krajowych w celu ułatwienia swobodnego przepływu energii elektrycznej na terenie Wspólnoty;
   d) rozwój║, przy najniższych kosztach, nakierowanych na odbiorców bezpiecznych, niezawodnych i efektywnych systemów sieciowych, wspieranie wystarczalności systemu przy jednoczesnym zapewnieniu energooszczędności i integracji małych i dużych jednostek korzystających z energii ze źródeł odnawialnych oraz zapewnienie rozproszonego wytwarzania zarówno w sieci przesyłowej, jak i dystrybucyjnej;
   e) ułatwianie dostępu do sieci nowych zdolności wytwórczych, w szczególności usuwanie barier, które mogłyby uniemożliwić wchodzenie nowych uczestników rynku i wykorzystujących energię ze źródeł odnawialnych;
   f) zapewnienie, że operatorzy sieci otrzymają stosowne bodźce, zarówno krótko-, jak i długoterminowe, do zwiększenia wydajności w zakresie działania sieci oraz wspierania integracji rynkowej;
   g) zapewnienie korzyści dla klientów poprzez efektywne funkcjonowanie własnego rynku krajowego, zapewnienie ochrony odbiorców i promowanie skutecznej konkurencji we współpracy z organami ochrony konkurencji;
   h) pomoc w osiąganiu wysokich standardów usługi powszechnej i publicznej w odniesieniu do dostaw energii elektrycznej, wspieranie ochrony odbiorców znajdujących się w trudnej sytuacji oraz pomoc w zagwarantowaniu skuteczności środków ochrony odbiorcy, o których mowa w załączniku A;
   i) harmonizacja koniecznych procesów wymiany danych.

Artykuł 22c

Obowiązki i uprawnienia organu regulacyjnego

1.  Do obowiązków krajowego organu regulacyjnego należy wykonywanie w stosownych przypadkach i przy regularnym zasięganiu opinii innych właściwych wspólnotowych i krajowych organów, operatorów systemów przesyłowych oraz innych podmiotów rynkowych bez uszczerbku dla ich szczegółowych kompetencji następujących obowiązków:

   a) ustanawianie lub zatwierdzanie, niezależnie i w oparciu o przejrzyste kryteria, regulowanych taryf sieciowych oraz ich składników;
   b) zapewnienie spełnienia przez operatorów systemu przesyłowego i dystrybucyjnego oraz, w stosownych przypadkach, właścicieli systemu, jak również wszelkie przedsiębiorstwa energii elektrycznej, ich zobowiązań na mocy niniejszej dyrektywy i innych właściwych aktów prawnych Wspólnoty, także w zakresie kwestii transgranicznej;
   c) współpraca w zakresie kwestii transgranicznej z krajowym organem lub organami regulacyjnymi innych państw członkowskich i Agencją, w tym zagwarantowanie istnienia zdolności połączeń wzajemnych między infrastrukturami przesyłowymi wystarczającej do zapewnienia skutecznej ogólnej oceny rynkowej oraz bezpieczeństwa kryteriów dostaw bez dyskryminowania przedsiębiorstw dostawczych z poszczególnych państw członkowskich;
   d) przestrzeganie i wdrażanie wszelkich odnośnych wiążących decyzji Komisji i Agencji i Komisji;
   e) przedkładanie co roku sprawozdania w sprawie własnej działalności i wypełniania obowiązków wobec Komisji, właściwych organów państw członkowskich oraz Agencji║. Sprawozdanie to dotyczy podjętych środków oraz uzyskanych wyników w zakresie każdego z zadań wyszczególnionych w niniejszym artykule;
   f) nadzorowanie zgodności z obowiązującymi na mocy niniejszej dyrektywy oraz innego odnośnego prawodawstwa wspólnotowego wymogami dotyczącymi wydzielenia i zagwarantowanie, że nie istnieje subsydiowanie skrośne między działalnością przesyłową, dystrybucyjną a dostawczą, jak również zagwarantowanie, że taryfy dystrybucyjne i przesyłowe będą ustalane z dużym wyprzedzeniem w stosunku do okresów, w których będą stosowane;
   g) dokonywanie przeglądu planów inwestycyjnych operatorów systemu przesyłowego, a także zamieszczanie w swoim sprawozdaniu rocznym oceny planu inwestycyjnego operatorów systemu przesyłowego w zakresie jego zgodności z ogólnoeuropejskim dziesięcioletnim planem inwestycji sieciowych, o którym mowa w art. 2c ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1228/2003; dziesięcioletni plan inwestycyjny stworzy zachęty do promowania inwestycji oraz zapewni wystarczającą jakość oraz ilość siły roboczej do wykonania zobowiązań w zakresie świadczenia usług; nieprzestrzeganie dziesięcioletniego planu inwestycyjnego skutkuje nałożeniem proporcjonalnych sankcji na operatora przez krajowy organ regulacyjny zgodnie z zaleceniami wydanymi przez Agencję;
   h) zatwierdzanie rocznych planów inwestycyjnych operatorów systemu przesyłowego;
   i) monitorowanie zgodności z wymogami dotyczącymi bezpieczeństwa i niezawodności sieci, ustanawianie lub zatwierdzanie norm i wymogów w zakresie jakości usług i dostaw, a także dokonywanie przeglądu dotychczasowych wyników w odniesieniu do jakości usług i dostaw oraz przeglądu przepisów dotyczących bezpieczeństwa i niezawodności sieci;
   j) monitorowanie poziomu przejrzystości, zapewnianie zgodności przedsiębiorstw energii elektrycznej z wymaganiami w zakresie przejrzystości;
   k) zachęcanie do rozwijania europejskich umów na dostawy przerywalne;
   l) monitorowanie, we współpracy z organami ochrony konkurencji, poziomu rzeczywistego otwarcia rynku i konkurencji na poziomie hurtowym i detalicznym, w tym w centrach handlu energią elektryczną, cen dla gospodarstw domowych, częstotliwości zmian dostawców, adekwatnych warunków przedpłat odzwierciedlających rzeczywiste zużycie, częstotliwości przyłączenia i odłączenia od sieci, opłat za utrzymanie, skarg zgłaszanych przez gospodarstwa domowe w uzgodnionym formacie, jak również wszelkich zakłóceń lub ograniczeń konkurencji, włącznie z dostarczaniem wszelkich stosownych informacji oraz informowaniem właściwych organów ochrony konkurencji o wszelkich stosownych przypadkach;
   m) monitorowanie występowania restrykcyjnych praktyk umownych, w tym klauzul wyłączności, które mogą uniemożliwiać odbiorcom innym niż gospodarstwa domowe jednoczesne zawieranie umów z więcej niż jednym dostawcą lub utrudniać im wybór w tym zakresie oraz powiadamianie, tam gdzie to właściwe, o takich praktykach krajowych organów ochrony konkurencji;
   n) z pełnym uwzględnieniem przepisów traktatu – promowanie długoterminowych umów między odbiorcami i dostawcami energii, które przyczyniają się do poprawy produkcji i dystrybucji energii, a jednocześnie umożliwiają odbiorcom czerpanie związanych z tym korzyści, o ile umowy takie będą mogły również przyczynić się do zapewnienia optymalnego poziomu inwestycji w sektorze energii;
   o) uznawanie swobody umów w odniesieniu do umów długoterminowych oraz możliwości zawierania umów gwarantowanych majątkiem, pod warunkiem że są one zgodne z przepisami prawa wspólnotowego;
   p) monitorowanie czasu potrzebnego przedsiębiorstwom przesyłowym i dystrybucyjnym do wykonania połączeń i napraw oraz nakładanie sankcji zgodnie z wytycznymi ustalonymi przez Agencję, jeżeli te połączenia i naprawy ulegają wydłużeniu z nieuzasadnionych przyczyn;
   q) kontrola, bez uszczerbku dla kompetencji innych krajowych organów regulacyjnych, wysokich standardów usług powszechnych i użyteczności publicznej w odniesieniu do energii elektrycznej ochrony słabych odbiorców ▌;
   r) zagwarantowanie skuteczności środków ochrony odbiorców przedstawionych w załączniku A;
   s) publikowanie zaleceń, przynajmniej raz w roku, w sprawie zgodności taryf za dostawy z art. 3 z należytym uwzględnieniem w tych zaleceniach wpływu cen regulowanych, mianowicie dla hurtowych i końcowych odbiorców na funkcjonowanie rynku;
   t) zgłaszanie do krajowych organów ochrony konkurencji i Komisji tych państw członkowskich, w których regulowane taryfy są niższe niż cena rynkowa;
   u) ustanowienie standardowych przepisów w zakresie stosunków między końcowym odbiorcą a dostawcami, dystrybutorami bądź operatorami systemu pomiarowego, obejmujących co najmniej zapewnienie dostępu do danych dotyczących zużycia przez odbiorców, w tym informacji na temat cen i wszelkich powiązanych wydatków, stosowania łatwo zrozumiałego, jednolitego formatu w odniesieniu do tych danych, adekwatnej wysokości przedpłat odzwierciedlającej rzeczywiste zużycie oraz szybkiego dostępu dla wszystkich odbiorców do takich danych na mocy lit. h) załącznika A;
   v) monitorowanie wdrażania przepisów dotyczących funkcji i zakresu odpowiedzialności operatorów systemu przesyłowego, operatorów systemu dystrybucyjnego, dostawców i odbiorców oraz innych uczestników rynku na mocy rozporządzenia (WE) 1228/2003;
   w) monitorowanie inwestycji w zdolności wytwórcze w zakresie bezpieczeństwa dostaw;
   x) wykonywanie, tam gdzie to właściwe, prawa sprzeciwu wobec decyzji mianowania i odwoływania osób sprawujących funkcje kierownicze u operatora sieci przesyłowej;
   y) ustalanie lub zatwierdzanie opłat za dostęp do sieci i publikowanie metod stosowanych do ustalenia takich opłat;
   z) ustanawianie lub zatwierdzanie norm jakości usług, monitorowanie ich wdrażania i nakładanie sankcji za niestosowanie się do nich;
   aa) monitorowanie wdrażania środków zabezpieczających, o których mowa w art. 24;
   ab) harmonizacja procesów wymiany danych dla najważniejszych procesów rynkowych na szczeblu regionalnym;

"

   ac) nakładanie limitów cen na niekonkurencyjne rynki na określony, ograniczony okres w celu ochrony odbiorców przed nadużyciami na rynku, limity te ustala się na wystarczająco wysokim poziomie, tak aby nie zniechęcać nowych podmiotów wkraczających na rynek ani nie ograniczać rozwoju istniejących konkurentów;
   ad) zapewnienie audytu polityki konserwacyjnej operatorów sieci;
   ae) opracowanie, we współpracy z właściwymi organami ds. planowania, wytycznych dotyczących procedury przyznawania licencji na ograniczony czas w celu zachęcenia nowych przedsiębiorstw do angażowania się w wytwarzanie i handel; oraz
   af) zapewnienie przejrzystości w odniesieniu do wahań cen hurtowych.

2.  Jeżeli tak zostało przewidziane w państwie członkowskim, obowiązki monitorowania, do których odnosi się ust. 1, mogą być wykonywane przez organy inne niż krajowy organ regulacyjny. W takim przypadku informacje będące wynikiem tego monitorowania są jak najszybciej udostępniane krajowemu organowi regulacyjnemu.

Zgodnie z zasadami lepszego stanowienia prawa, krajowy organ regulacyjny, w stosownych przypadkach, przy wykonywaniu obowiązków wymienionych w ust. 1 zasięga opinii operatorów systemu przesyłowego i ściśle współpracuje z innymi odnośnymi organami krajowymi, zachowując swoją niezależność i bez uszczerbku dla swoich szczegółowych kompetencji.

3.  Oprócz realizacji zadań powierzonych mu na mocy ust. 1, w przypadku, gdy niezależny operator systemu został wyznaczony na mocy art. 10, krajowy organ regulacyjny:

   a) monitoruje spełnianie przez właściciela systemu przesyłowego i niezależnego operatora systemu ich zobowiązań na mocy niniejszego artykułu oraz wymierza kary za ich niespełnienie na mocy ust. 3 lit. d);
   b) monitoruje relacje i komunikację pomiędzy niezależnym operatorem systemu a właścicielem systemu przesyłowego w celu zapewnienia spełnienia przez niezależnego operatora systemu jego zobowiązań, a w szczególności zatwierdza umowy oraz pełni funkcję organu rozstrzygającego spory pomiędzy niezależnym operatorem systemu i właścicielem systemu przesyłowego w przypadku skargi złożonej przez którąkolwiek ze stron na mocy ust. 10;
   c) bez uszczerbku dla procedury na mocy art. 10 ust. 2 lit c), w odniesieniu do pierwszego dziesięcioletniego planu rozwoju sieci, zatwierdza plany inwestycyjne oraz wieloletni plan rozbudowy sieci, przedkładane co roku przez niezależnego operatora systemu;
   d) zapewnia, że opłaty za dostęp do sieci, pobierane przez niezależnych operatorów systemu, obejmują wynagrodzenie dla właściciela lub właścicieli sieci, co zapewnia stosowne wynagrodzenie za aktywa sieciowe oraz wszelkie nowe inwestycje w sieć;
   e) jest upoważniony do przeprowadzania inspekcji na terenie właściciela systemu przesyłowego i niezależnego operatora systemu; oraz
   f) monitoruje wykorzystanie opłat za ograniczenia przesyłowe, pobieranych przez niezależnego operatora systemu zgodnie z art. 6 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1228/2003 ║.

4.  Krajowe organy regulacyjne przyjmują uzgodnione i zatwierdzone przez Agencję zharmonizowane metody monitorowania krajowych rynków energii elektrycznej zgodnie z ust. 1 lit. l), łącznie z monitorowaniem cen hurtowych i detalicznych.

5.  Państwa członkowskie zapewniają, że krajowe organy regulacyjne otrzymają uprawnienia umożliwiające im wykonywanie obowiązków określonych w ust. 1 i ust. 2 w sposób skuteczny i sprawny. Dla tego celu krajowy organ regulacyjny posiada między innymi ║uprawnienia do:

   a) wydawania wiążących decyzji w sprawie przedsiębiorstw energii elektrycznej;
   b) prowadzenia we współpracy z krajowym organem ochrony konkurencji dochodzeń w sprawie funkcjonowania rynków energii elektrycznej, a także podejmowanie decyzji ▌ w sprawie wszelkich stosownych środków, niezbędnych i współmiernych, na rzecz wspierania skutecznej konkurencji oraz zapewnienia prawidłowego funkcjonowania rynku ▌;
   c) pozyskiwania od przedsiębiorstw energii elektrycznej wszelkich informacji stosownych z punktu widzenia realizacji jego zadań, w tym uzasadnień wszelkich przypadków odmowy udzielenia dostępu stronom trzecim, oraz wszelkich informacji w sprawie środków niezbędnych do wzmocnienia sieci, jak również współpraca, tam gdzie to niezbędne, z regulatorami rynku finansowego;
   d) nakładania skutecznych, odpowiednich i odstraszających sankcji na te przedsiębiorstwa energii elektrycznej, które nie spełniają swoich zobowiązań na mocy niniejszej dyrektywy lub wszelkich decyzji organu regulacyjnego lub Agencji;
   e) podejmowania należytych dochodzeń ║oraz stosownych uprawnień do udzielania poleceń w zakresie rozstrzygania sporów zgodnie z ust. 10 i ust. 11;
   f) zatwierdzania środków zabezpieczających określonych w art. 24.

4.  Krajowe organy regulacyjne są odpowiedzialne za ustanwaianie lub zatwierdzanie, przed ich wejściem w życie, warunków w odniesieniu do:

   a) przyłączenia i dostępu do krajowych sieci, łącznie z taryfami za przesyłanie i dystrybucję oraz ich metodologiami lub ewentualnie metodologiami ustalania lub zatwierdzania taryf za przesyłanie i dystrybucję oraz ich monitorowaniem. Taryfy te odzwierciedlają faktyczne poniesione koszty, o ile koszty takie odpowiadają kosztom wydajnego operatora, a także są przejrzyste. Taryfy te umożliwiają prowadzenie niezbędnych inwestycji w sieci w sposób zapewniający możliwość działania sieci. Nie dyskryminują one nowych podmiotów wkraczających na rynek;
   b) zapewnienia usług równoważenia sieci, które w możliwie największym stopniu odzwierciedlają rzeczywiste koszty i są neutralne z punktu widzenia dochodów, zapewniając jednocześnie odpowiednie bodźce dla użytkowników sieci w celu zrównoważenia ich wkładu i poboru; usługi te są uczciwe i niedyskryminujące i opierają się na obiektywnych kryteriach;
   c) dostępu do infrastruktury transgranicznej, łącznie z procedurami w zakresie alokacji zdolności przesyłowych i zarządzania w sytuacjach przeciążenia.

Krajowe organy regulacyjne mają prawo żądać od operatorów systemów przesyłowych zmiany tych warunków.

7.  Przy ustalaniu lub zatwierdzaniu warunków lub metodologii dotyczących taryf, a także usług równoważenia sieci, krajowe organy regulacyjne zapewniają, że operatorzy sieci otrzymają stosowne bodźce, zarówno krótko-, jak i długoterminowe, do zwiększenia wydajności, sprzyjania integracji rynkowej, zapewnienia bezpieczeństwa dostaw oraz wspierania działalności badawczej.

8.  Krajowe organy regulacyjne monitorują zarządzanie w sytuacjach przeciążenia w krajowych systemach energii elektrycznej i połączeniach wzajemnych.

Krajowi operatorzy systemu przesyłowego przedkładają swoje procedury zarządzania w sytuacjach przeciążenia, łącznie z informacją o alokacji zdolności przesyłowych, do zatwierdzenia przez krajowe organy regulacyjne. Przed zatwierdzeniem procedur krajowe organy regulacyjne mogą zażądać wprowadzenia zmian do tych procedur.

9.  Krajowe organy regulacyjne mają prawo żądać od operatorów systemów przesyłowych i dystrybucyjnych, jeśli jest to konieczne, zmian warunków określonych w niniejszym artykule, w celu zapewnienia, że są one współmierne i stosowane w sposób niedyskryminujący. W przypadku wystąpienia opóźnienia w ustanowieniu taryf za przesyłanie i dystrybucję krajowe organy regulacyjne mają prawo do ustalenia tymczasowych taryf za przesyłanie i dystrybucję oraz ustanowić odpowiednie środki wyrównawcze w przypadku, gdy taryfy końcowe odbiegają od taryf tymczasowych.

10.  Każda ze stron zgłaszających skargę na operatora systemu przesyłowego lub dystrybucyjnego w odniesieniu do obowiązków tego operatora określonych w niniejszej dyrektywie może złożyć skargę do krajowego organu regulacyjnego, który, działając jako organ rozjemczy, wydaje decyzję w terminie dwóch miesięcy od otrzymania skargi. Okres ten może zostać przedłużony o dwa miesiące, jeżeli krajowy organ regulacyjny potrzebuje dodatkowych informacji. Okres ten może zostać również przedłużony za zgodą wnoszącego skargę. Decyzja krajowego organu regulacyjnego jest wiążąca, jeżeli nie zostanie unieważniona w wyniku odwołania.

11.  Każda ze stron, której to dotyczy i która ma prawo do składania skargi dotyczącej decyzji w sprawie metod podjętych w zastosowaniu niniejszego artykułu, lub gdy krajowy organ regulacyjny ma obowiązek zasięgać opinii dotyczących proponowanych taryf lub metod, może najpóźniej w terminie dwóch miesięcy od publikacji decyzji lub propozycji decyzji, lub w krótszym terminie określonym przez państwa członkowskie, złożyć skargę do rozpatrzenia. Taka skarga nie ma skutku zawieszającego.

12.  Państwa członkowskie tworzą odpowiednie i skuteczne mechanizmy regulowania, kontroli i przejrzystości w celu niedopuszczenia do nadużywania pozycji dominującej, w szczególności na szkodę odbiorców, i wszelkiego grabieżczego zachowania. Mechanizmy te uwzględniają przepisy Traktatu, w szczególności jego art. 82.

13.  Krajowe organy regulacyjne tworzą niezależne organy odwoławcze lub alternatywne procedury dochodzenia roszczeń, takie jak niezależny mediator ds. odbiorców energii lub organ ochrony odbiorców energii. Zadaniem tych organów lub procedur jest efektywne rozpatrywanie skarg. Ponadto powinny one spełniać kryteria sprawdzonych wzorców postępowania. Krajowe organy regulacyjne ustanawiają normy i wytyczne określające, w jaki sposób producenci i operatorzy sieci powinni postępować ze skargami.

14.  Państwa członkowskie zapewniają podjęcie właściwych środków, łącznie z postępowaniem administracyjnym lub karnym zgodnie z ich prawem krajowym, przeciwko osobom fizycznym lub prawnym odpowiedzialnym za nieprzestrzeganie zasad poufności nałożonych niniejszą dyrektywą.

15.  Skargi określone w ust. 10 i 11 nie powodują uszczerbku dla wykonywania praw do apelacji zgodnie z prawem Wspólnoty i prawem krajowym.

16.  Decyzje podjęte przez krajowe organy regulacyjne muszą być należycie uzasadnione i powszechnie dostępne, aby możliwa była kontrola sądowa.

17.  Państwa członkowskie zapewniają istnienie na poziomie krajowym odpowiednich mechanizmów, wedle których strona, której dotyczy decyzja krajowego organu regulacyjnego, ma prawo do odwołania się do krajowego organu sądowniczego lub innego niezależnego organu krajowego, niezależnego zarówno od zainteresowanych stron jak i od jakiegokolwiek rządu.

Artykuł 22d

System regulacyjny dotyczący kwestii transgranicznej

1.  Krajowe organy regulacyjne ściśle współpracują i konsultują się między sobą, jak również dostarczają sobie nawzajem oraz Agencji wszelkich informacji niezbędnych dla realizacji ich zadań na mocy niniejszej dyrektywy. W odniesieniu do udostępnianych informacji organ otrzymujący informacje winien zapewnić taki sam stopień poufności, jaki został zapewniony przez organ udostępniający informacje.

2.  W celu zagwarantowania, że stosowne struktury regulacyjne odzwierciedlają integrację regionalnych rynków energii elektrycznej, tam gdzie one występują. Właściwe krajowe organy regulacyjne gwarantują, że w ścisłej współpracy z Agencją i pod jej kierownictwem wykonywane są przynajmniej następujące zadania regulacyjne związane z ich rynkami regionalnymi:

   a) współpraca przynajmniej na szczeblu regionalnym, aby wspierać tworzenie ustaleń operacyjnych w celu umożliwienia optymalnego zarządzania siecią, promowania wspólnych giełd energii elektrycznej oraz alokacji przepustowości transgranicznej, jak również zapewnienia odpowiedniego poziomu zdolności połączeń wzajemnych – w tym nowych połączeń wzajemnych – w obrębie regionu i między regionami, tak aby umożliwić rozwój skutecznej konkurencji i poprawę bezpieczeństwa dostaw;
   b) harmonizacja co najmniej na odpowiednim poziomie regionalnym wszystkich kodów technicznych i rynkowych dotyczących odpowiednich operatorów systemów przesyłowych i innych podmiotów na rynku;
   c) harmonizacja zasad regulujących zarządzanie w sytuacjach przeciążenia oraz uczciwy podział dochodów z zarządzania w sytuacjach przeciążenia i/lub jego kosztów między wszystkie podmioty na rynku;
   d) zasady mające na celu zagwarantowanie, że właściciele i/lub dyrektorzy centrów handlu energią działających na odpowiednim regionalnym rynku zasobów są całkowicie niezależni od właścicieli i/lub dyrektorów przedsiębiorstw wytwórczych.

3.  Krajowe urzędy regulacji mają prawo zawierania wzajemnych porozumień w celu pobudzenia współpracy w zakresie regulacji, a działania, o których mowa w ust. 1 i 2, prowadzone są, w stosownych przypadkach, w ścisłym porozumieniu z innymi właściwymi organami krajowymi i bez uszczerbku dla ich szczególnych kompetencji.

4.  Agencja podejmuje decyzje w sprawie systemu regulacyjnego dotyczącego infrastruktury łączącej co najmniej dwa państwa członkowskie.

   a) na wspólny wniosek właściwych krajowych organów regulacyjnych, lub,
   b) w przypadku, gdy właściwe krajowe organy regulacyjne nie były w stanie osiągnąć porozumienia w sprawie odpowiedniego systemu regulacyjnego w terminie sześciu miesięcy od daty przedłożenia dokumentacji ostatniemu z tych organów regulacyjnych.
  

Artykuł 22e

Zgodność z wytycznymi

1.  Komisja oraz każdy z krajowych organów regulacyjnych ║ może zwrócić się do Agencji o opinię w sprawie zgodności decyzji podjętej przez organ regulacyjny z wytycznymi określonymi w niniejszej dyrektywie lub w rozporządzeniu (WE) nr 1228/2003.

2.  Agencja przekazuje swoją opinię odpowiednio Komisji lub krajowemu organowi regulacyjnemu, który się o nią zwrócił, ║ a także krajowemu organowi regulacyjnemu, który podjął przedmiotową decyzję, w terminie czterech miesięcy od daty złożenia zapytania.

3.  W przypadku, gdy krajowy organ regulacyjny, który podjął sporną decyzję, nie zastosuje się do opinii Agencji w terminie czterech miesięcy od daty otrzymania, Agencja informuje odpowiednio Komisję.

4.  Każdy z krajowych organów regulacyjnych może poinformować Komisję, jeżeli jest zdania, że decyzja podjęta przez krajowy organ regulacyjny nie zachowuje zgodności z wytycznymi określonymi w niniejszej dyrektywie lub w rozporządzeniu (WE) nr 1228/2003, w terminie dwóch miesięcy od daty tej decyzji.

5.  Jeżeli Komisja, w terminie dwóch miesięcy po poinformowaniu jej przez Agencję zgodnie z ust. 3, lub przez organ regulacyjny zgodnie z ust. 4, lub z własnej inicjatywy w terminie trzech miesięcy od daty decyzji stwierdza, że decyzja organu regulacyjnego budzi poważne wątpliwości co do jej zgodności z wytycznymi określonymi w niniejszej dyrektywie lub w rozporządzeniu (WE) nr 1228/2003, Komisja może podjąć decyzję o wszczęciu postępowania. W takim przypadku Komisja wzywa krajowy organ regulacyjny oraz strony postępowania przed krajowym organem regulacyjnym do przedstawienia uwag.

6.  W przypadku, gdy Komisja podjęła decyzję o wszczęciu postępowania, wydaje w terminie nieprzekraczającym czterech miesięcy od daty takiej decyzji ostateczną decyzję:

   a) o niewnoszeniu zastrzeżeń wobec decyzji krajowego organu regulacyjnego; lub
   b) o zażądaniu od przedmiotowego krajowego organu regulacyjnego wprowadzenia poprawek lub cofnięcia jego decyzji, jeżeli jest zdania, że nie zachowano zgodności z wytycznymi.

7.  W przypadku, gdy Komisja nie podjęła decyzji o wszczęciu postępowania ani ostatecznej decyzji w terminie określonym odpowiednio w ust. 5 i ust. 6, uważa się, że Komisja nie wniosła zastrzeżeń wobec decyzji krajowego organu regulacyjnego.

8.  Krajowy organ regulacyjny stosuje się do decyzji Komisji o wprowadzeniu poprawek lub cofnięciu decyzji w terminie dwóch miesięcy i odpowiednio informuje Komisję.

Artykuł 22f

Prowadzenie rejestrów

1.  Państwa członkowskie wymagają, aby przedsiębiorstwa dostarczające energię elektryczną przez okres co najmniej pięciu lat przechowywały do dyspozycji krajowego organu regulacyjnego, krajowego organu ochrony konkurencji oraz Komisji, stosowne dane dotyczące wszelkich transakcji w ramach umów na dostawy energii elektrycznej i derywatów elektroenergetycznych z odbiorcami hurtowymi i operatorami systemu przesyłowego.

2.  Dane te obejmują szczegóły dotyczące charakterystyki odpowiednich transakcji, takie jak czas trwania i zasady dostaw oraz rozliczeń, ilości, terminy i godziny realizacji, a także ceny transakcji oraz środki identyfikacji danego odbiorcy hurtowego, jak również określone szczegóły dotyczące wszystkich nierozliczonych umów na dostawy energii elektrycznej i derywatów elektroenergetycznych.

3.  Krajowy organ regulacyjny składa sprawozdania z wyników swoich dochodzeń lub swojego wniosku uczestnikom rynku, gwarantując jednocześnie, że nie zostaną ujawnione wrażliwe informacje handlowe dotyczące poszczególnych uczestników rynku lub poszczególnych transakcji.

4.   ║ Niniejszy artykuł nie stwarza dodatkowych zobowiązań względem organów, o których mowa w ust. 1 w przypadku podmiotów objętych zakresem dyrektywy 2004/39/WE.

5.  W przypadku, gdy organy, o których mowa w ust. 1 potrzebują dostępu do danych przechowywanych przez podmioty objęte zakresem dyrektywy 2004/39/WE, organy odpowiedzialne na mocy przedmiotowej dyrektywy przekazują tym organom║ wymagane dane.

23)  Skreśla się art. 23.

24)   W art. 26 ust. 2 wprowadza się następujące zmiany:

a)  ust. 2 otrzymuje następujące brzmienie:"

2.   Państwa członkowskie, które po wejściu dyrektywy w życie, mają, ze względów natury technicznej, istotne problemy w otwarciu swego rynku dla niektórych ograniczonych grup odbiorców niebędących gospodarstwami domowymi określonymi w art. 21 ust. 1 lit. b), mogą wystąpić o wyłączenie od stosowania tego przepisu, które może być im przyznane przez Komisję na okres nieprzekraczający 12 miesięcy od daty określonej w art. 30 ust. 1. W każdym przypadku odstępstwo takie kończy się w dniu określonym w art. 21 ust. 1 lit. c).

"

b)   dodaje się ustęp w następującym brzmieniu:"

2a.   Państwa członkowskie mogą wyłączyć tereny przemysłowe z przepisów niniejszej dyrektywy (rozdziały III, IV, V, VI i VII). Takie wyłączenia nie mają wpływu na zasadę dostępu stron trzecich. Ponadto wyłączenia nie mogą zakłócać zadań publicznych systemów dystrybucji.

"

25)  ▌25) W załączniku A wprowadza się następujące zmiany:

a)   litera a) otrzymuje następujące brzmienie:"

   a) mają prawo do zawarcia z ich dostawcą energii elektrycznej umowy, która określa:
   nazwę i adres dostawcy;
   zapewniane usługi, poziom jakości oferowanych usług, a także czas do pierwszego podłączenia;
   typ oferowanych usług konserwacyjnych;
   sposób, w jaki można otrzymać aktualne informacje dotyczące wszystkich obowiązujących taryf i opłat konserwacyjnych;
   czas obowiązywania umowy, warunki odnowienia i zakończenia świadczenia usług oraz wygaśnięcia umowy, istnienie jakichkolwiek praw do nieodpłatnego odstąpienia od umowy;
   wszelkie ustalenia dotyczące rekompensat i zwrotów opłat obowiązujących w przypadku niedotrzymania poziomu jakości usług włącznie z niepoprawnym i opóźnionym rozliczeniem;
   metody uruchamiana procedury rozstrzygania sporów zgodnie z lit. f);
   informacje dotyczące praw odbiorcy, włącznie z powyższymi, przekazanymi w sposób wyraźny wraz z rozliczeniem oraz na stronach internetowych przedsiębiorstw energetycznych; oraz
   dane właściwego organu odwoławczego, jak również informacje o tym, jak powinni postępować odbiorcy w przypadku sporu.

Warunki umów są uczciwe i znane z góry. W każdym przypadku informacje, o których mowa w lit. a) są dostarczane przed zawarciem lub potwierdzeniem umowy. Jeżeli umowy są zawierane przez pośredników, to powyższa informacja dostarczana jest także przed zawarciem umowy

"

b)   W załączniku A litera b) otrzymuje następujące brzmienie:"

   b) otrzymują stosowne powiadomienie o wszelkich zamiarach zmian warunków umownych i są powiadomieni o ich prawie do odstąpienia od umowy w momencie zawiadomienia. Usługodawcy bezpośrednio powiadamiają swych odbiorców, w przejrzysty i zrozumiały sposób, o wszelkich podwyżkach opłat, w odpowiednim terminie, nie później niż jeden normalny okres rozliczeniowy po wejściu podwyżki w życie. Państwa członkowskie zapewniają odbiorcom swobodę odstąpienia od umów, jeżeli nie akceptują oni nowych warunków, o których zawiadomił ich dostawca energii elektrycznej;
"

c)   W załączniku A litera d) otrzymuje następujące brzmienie:"

   d) oferowanie szerokiego wyboru sposobu rozliczania płatności, które nie dyskryminują odbiorców. Każda różnica w warunkach uwzględnia koszty dostawcy w różnych systemach płatności. Ogólne warunki są uczciwe i przejrzyste. Warunki są przedstawione jasnym i zrozumiałym językiem. Odbiorcy są chronieni przed nieuczciwymi lub wprowadzającymi w błąd metodami sprzedaży, włącznie z barierami pozaumownymi narzuconymi przez dostawcę, na przykład wymogiem nadmiernej dokumentacji umów;
"

d)   lit. f) otrzymuje następujące brzmienie:"

   f) korzystanie z przejrzystych, prostych i niedrogich procedur rozpatrywania skarg. W szczególności, wszyscy odbiorcy mają prawo do tego, aby ich dostawca usług energii elektrycznej świadczył usługi i rozpatrywał skargi. Takie procedury zapewniają uczciwe i szybkie (w ciągu trzech miesięcy) rozpatrywanie skarg łącznie z systemem zwrotu opłat i/albo rekompensat, jeśli jest on zagwarantowany. Gdzie to możliwe, procedury te powinny być zgodne z zasadami wymienionymi w zaleceniu Komisji 98/257/WE*.
  

_______________________

  

* Dz.U. L 115 z 17.4.1998, s. 31.

"


_________________
* 10 lat od wejścia w życie dyrektywy .../.../WE [zmieniającej dyrektywę 2003/54/WE dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej].
   e) dodaje się lit. h) w następującym brzmieniu:"
   h) mają możliwość łatwej zmiany na nowego dostawcę oraz swobodny dostęp do danych dotyczących ich zużycia, oraz możliwość, w ramach jednoznacznego uzgodnienia i nieodpłatnie, udostępnienia każdemu upoważnionemu dostawcy swoich danych dotyczących pomiaru. Strona odpowiedzialna za zarządzanie danymi ma obowiązek przekazania tych danych przedsiębiorstwu. Państwa członkowskie określają format danych oraz procedurę udostępniania danych dostawcom i odbiorcom. Odbiorca nie może zostać obciążony żadnymi dodatkowymi kosztami tej usługi.
   i) co najmniej raz na kwartał właściwie informowani w sprawie rzeczywistego zużycia energii elektrycznej oraz kosztów. Odbiorca nie może zostać obciążony żadnymi dodatkowymi kosztami tej usługi. Państwa członkowskie gwarantują, że rozpowszechnianie inteligentnych liczników zakończy się, powodując jak najmniejsze zakłócenia dla odbiorców, w ciągu ...*, a odpowiedzialne w tej kwestii są przedsiębiorstwa zajmujące się dystrybucją lub dostawą energii elektrycznej. Krajowe organy regulacyjne monitorują ten rozwój i ustanawiają na jego rzecz wspólne standardy. Państwa członkowskie zapewniają, by normy ustanawiające minimalne wymagania projektowe i eksploatacyjne dla liczników rozwiązywały kwestie związane ze współdziałaniem, tak aby odbiorcy odnosili największe korzyści przy ponoszeniu jak najmniejszych kosztów.
   j) w wyniku wszelkich zmian dostawcy energii otrzymują ostateczny bilans zamknięcia konta nie później niż miesiąc po przekazaniu informacji odnośnemu dostawcy.
"

Artykuł 2

Transpozycja

1.  Państwa członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia ...(7) ║. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji między tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia * ║ .

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odesłanie do niniejszej dyrektywy lub odesłanie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odesłania określane są przez państwa członkowskie.

2.  Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty najważniejszych przepisów prawa krajowego, które przyjmują w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie [...] dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

Przewodniczący Przewodniczący

(1) Dz.U. C 211 z 19.8.2008, s. 23.
(2) Dz.U. C 172 z 5.7.2008, s. 55.
(3) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 2008 r.
(4) Dz.U. L 176 z 15.7.2003, s. 37.
(5) Dz.U. L ...
(6) Dz.U. L 176 z 15.7.2003, s. 1.
(7)* 18 miesięcy od wejścia w życie niniejszej dyrektywy.


Warunki dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej ***I
PDF 543kWORD 192k
Rezolucja
Tekst skonsolidowany
Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 2008 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1228/2003 w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej (COM(2007)0531 – C6-0320/2007 – 2007/0198(COD))
P6_TA(2008)0295A6-0228/2008

(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2007)0531),

–   uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 95 traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C6-0320/2007),

–   uwzględniając art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz opinie Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (A6-0228/2008),

1.   zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.   zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

3.   zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 18 czerwca 2008 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady(WE) nr .../2008 zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1228/2003 w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej

P6_TC1-COD(2007)0198


(tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,

uwzględniając wniosek Komisji║,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(1),

uwzględniając opinię Komitetu Regionów(2),

działając zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(3),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)  Wewnętrzny rynek energii elektrycznej, który od 1999 r. jest stopniowo wprowadzany we Wspólnocie, ma na celu zapewnienie prawdziwej możliwości wyboru wszystkim obywatelom i przedsiębiorstwom we Wspólnocie, stworzenie nowych możliwości gospodarczych oraz zwiększenie poziomu handlu transgranicznego, co ma służyć osiągnięciu korzyści wynikających z energooszczędności, konkurencyjnych cen i wyższych standardów obsługi, jak również przyczynić się do bezpieczeństwa dostaw i racjonalnego wykorzystania energii.

(2)  Dyrektywa 2003/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej ║(4) oraz rozporządzenie (WE) nr 1228/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej(5) wniosły znaczący wkład w utworzenie ║wewnętrznego rynku energii elektrycznej.

(3)  Obecnie nie można zagwarantować żadnemu przedsiębiorstwu we Wspólnocie prawa do sprzedawania energii elektrycznej w innym państwie członkowskim na równych prawach z przedsiębiorstwami krajowymi, bez dyskryminacji i występowania ze słabszej pozycji. W szczególności nie istnieje jeszcze niedyskryminacyjny dostęp do sieci ani równie skuteczny nadzór regulacyjny we wszystkich państwach członkowskich i nadal istnieją oddzielne rynki.

(4)  W komunikacie Komisji ║ z dnia 10 stycznia 2007 r. zatytułowanym "Europejska polityka energetyczna", zwrócono szczególną uwagę na zasadnicze znaczenie stworzenia wewnętrznego rynku energii elektrycznej oraz jednakowych warunków konkurencji dla wszystkich przedsiębiorstw energetycznych we Wspólnocie. Komunikaty Komisji z tego samego dnia w sprawie perspektyw wewnętrznego rynku gazu i energii elektrycznej oraz w sprawie dochodzenia w ramach art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 w odniesieniu do europejskich sektorów gazu i energii elektrycznej ║ wykazały, że obecne przepisy i środki nie zapewniają podstaw niezbędnych dla osiągnięcia celu, jakim jest właściwie funkcjonujący, wydajny i otwarty rynek wewnętrzny, ani też nie uwzględniają tworzenia fizycznych połączeń.

(5)  Rozporządzenie (WE) nr 1228/2003 musi zostać dostosowane zgodnie z tymi komunikatami w celu poprawy ram regulacyjnych wewnętrznego rynku energii elektrycznej.

(6)  W szczególności niezbędne jest tworzenie fizycznych połączeń oraz wzmocniona współpraca i lepsza koordynacja między operatorami systemów przesyłowych, tak by zapewnić coraz większą zgodność przepisów technicznych i handlowych w celu udostępnienia skutecznego i przejrzystego transgranicznego dostępu do sieci przesyłowych i zarządzania nim w celu zapewnienia skoordynowanego i dostatecznie wybiegającego w przyszłość planowania i odpowiedniego rozwoju technicznego systemu przesyłowego we Wspólnocie z odpowiednim uwzględnieniem środowiska naturalnego i przy promocji energooszczędności oraz badań i innowacji, zwłaszcza w zakresie ║propagowania odnawialnych źródeł energii i upowszechniania technologii niskowęglowej. Operatorzy systemów przesyłowych powinni eksploatować swoje sieci zgodnie z tymi przepisami technicznymi i handlowymi.

(7)  W celu zapewnienia optymalnego zarządzania siecią przesyłu energii elektrycznej i umożliwienia obrotu i dostaw energii elektrycznej klientom detalicznym ponad granicami we Wspólnocie, należy stworzyć europejską sieć operatorów systemów przesyłowych. Jej zadania powinny być realizowane zgodnie ze wspólnotowymi zasadami konkurencji, które w dalszym ciągu mają zastosowanie do decyzji europejskiej sieci operatorów systemów przesyłowych. Jej zadania powinny być właściwie określone, zaś jej metoda pracy powinna gwarantować skuteczność, reprezentatywność i przejrzystość. Biorąc pod uwagę, że bardziej efektywny postęp można osiągnąć poprzez podejście na szczeblu regionalnym, operatorzy systemów przesyłowych powinni ustanowić struktury regionalne w ramach ogólnej struktury współpracy przy jednoczesnym zapewnieniu, że wyniki na szczeblu regionalnym będą zgodne z przepisami i planami inwestycyjnymi na szczeblu Wspólnoty. Państwa członkowskie powinny promować współpracę oraz monitorować skuteczność sieci na szczeblu regionalnym. Współpraca na szczeblu regionalnym powinna być zgodna z dążeniem do utworzenia konkurencyjnego i skutecznego wewnętrznego rynku energii elektrycznej.

(8)  W celu zagwarantowania większej przejrzystości w odniesieniu do całej sieci przesyłu energii elektrycznej w Unii Europejskiej, Komisja powinna regularnie opracowywać, publikować i aktualizować plan działania. Plan ten zwany "mapą drogową" powinien obejmować wszystkie możliwe do realizacji sieci przesyłu energii elektrycznej oraz ewentualne połączenia regionalne.

(9)  Monitorowanie rynku dokonywane w ciągu ostatnich lat przez krajowe organy regulacyjne oraz przez Komisję wykazało, że obecne wymogi przejrzystości oraz zasady określające dostęp do infrastruktury nie są wystarczające do zapewnienia sprawnie funkcjonującego, otwartego i wydajnego rynku wewnętrznego.

(10)  Niezbędny jest równy dostęp do informacji dotyczących rzeczywistego stanu i wydajności systemu, aby umożliwić wszystkim uczestnikom rynku ocenę ogólnej sytuacji w zakresie popytu i podaży oraz zidentyfikowanie przyczyn wahań cen hurtowych. Obejmuje to dokładniejsze informacje dotyczące wytwarzania energii elektrycznej, podaży i popytu, przepustowości sieci, przepływów i utrzymania, bilansowania i zdolności rezerwowej.

(11)  Aby zaufanie do rynku mogło być większe, jego uczestnicy muszą mieć pewność, że postępowanie noszące znamiona nadużycia może podlegać skutecznym sankcjom. Właściwe organy powinny mieć kompetencje w zakresie skutecznego rozpatrywania zarzutów w sprawie nadużyć rynkowych. W tym celu właściwe organy muszą mieć dostęp do danych zawierających informacje dotyczące decyzji operacyjnych podejmowanych przez przedsiębiorstwa dostarczające energię elektryczną. Na rynku energii elektrycznej wiele odnośnych decyzji jest podejmowanych przez wytwórców, którzy powinni przechowywać informacje dotyczące tych decyzji w sposób łatwo dostępny do dyspozycji właściwych organów przez ustalony okres czasu. Właściwe organy powinny ponadto regularnie sprawdzać przestrzeganie reguł przez operatorów systemu przesyłowego. Niewielcy wytwórcy, niemający rzeczywistej możliwości zakłócania rynku, powinni zostać zwolnieni z tego obowiązku.

(12)  Konkurencja w zakresie dostaw dla gospodarstw domowych wymaga, aby dostawcy nie byli blokowani, gdy pragną wejść na nowe rynki detaliczne. W związku z tym, zasady i obowiązki panujące w łańcuchu dostaw muszą być znane wszystkim uczestnikom rynku, a także wymagają harmonizacji w celu zwiększenia integracji rynkowej we Wspólnocie. Właściwe organy powinny regularnie sprawdzać przestrzeganie reguł przez podmioty rynkowe.

(13)  Inwestycje w ważne nowe elementy infrastruktury wymagają zdecydowanego wsparcia przy jednoczesnym zapewnieniu właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego energii elektrycznej. Aby wzmocnić korzystny wpływ zwolnionych połączeń wzajemnych prądu stałego na konkurencję i bezpieczeństwo podaży, należy badać zainteresowanie ze strony rynku na etapie planowania projektu oraz wdrożyć zasady zarządzania ograniczeniami przesyłowymi. Jeżeli połączenia wzajemne prądu stałego znajdują się na terytorium więcej niż jednego państwa członkowskiego, Agencja ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki, ustanowiona rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr …/2008 z dnia ... [ustanawiającym Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki] (6), powinna rozpatrzyć wniosek o odstępstwo w celu lepszego uwzględnienia jego transgranicznych implikacji i ułatwienia jego obsługi administracyjnej. Co więcej, uwzględniając wyjątkowo wysoki profil ryzyka, wpisany w konstruowanie tych zwolnionych ważnych projektów infrastrukturalnych, powinno umożliwić się czasowe zwolnienie przedsiębiorstw dostarczających energię elektryczną i wytwórczych ze skutków stosowania zasad pełnego rozdziału w zakresie rozpatrywanych projektów.

(14)  Rozporządzenie (WE) nr 1228/2003 stanowi, że mają zostać przyjęte określone środki zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(7).

(15)  Decyzja 1999/468/WE została zmieniona decyzją Rady 2006/512/WE(8), która wprowadziła procedurę regulacyjną połączoną z kontrolą w odniesieniu do środków o ogólnym zasięgu, mających na celu zmianę innych niż istotne elementów aktu podstawowego przyjętego zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 251 Traktatu, między innymi poprzez usunięcie niektórych z tych elementów lub dodanie nowych elementów, innych niż istotne.

(16)  Zgodnie ze ║oświadczeniem Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji(9) w sprawie decyzji 2006/512/WE, aby ║ procedura regulacyjna połączona z kontrolą mogła być stosowana do już obowiązujących instrumentów przyjętych zgodnie z art. 251 Traktatu, instrumenty te należy odpowiednio dostosować zgodnie z obowiązującymi procedurami.

(17)  Należy upoważnić Komisję do przyjęcia środków niezbędnych do wdrożenia rozporządzenia (WE) nr 1228/2003 w celu ustanowienia lub przyjęcia wytycznych niezbędnych do zapewnienia minimalnego stopnia harmonizacji, wymaganego dla osiągnięcia celu niniejszego rozporządzenia. Z racji, iż środki te mają ogólny zasięg, zaś ich celem jest zmiana innych niż istotne elementów rozporządzenia (WE) nr 1228/2003 poprzez uzupełnienie go o inne niż istotne elementy, należy je przyjąć zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 5a decyzji 1999/468/WE.

(18)  Rozporządzenie (WE) nr 1228/2003 powinno w związku z tym zostać odpowiednio zmienione,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

RW rozporządzeniu (WE) nr 1228/2003 wprowadza się następujące zmiany:

1)  W art. 1 dodaje się ustęp w brzmieniu:"

Niniejsze rozporządzenie ma również na celu sprzyjanie powstaniu ▌właściwie funkcjonującego i przejrzystego ▌rynku hurtowego charakteryzującego się wysokim bezpieczeństwem dostaw. Wprowadza ono w tym celu mechanizmy ▌harmonizacji ▌zasad.

"

2)  W art. 2 ust. 2 dodaje się punkt h) w brzmieniu:"

h)  "Agencja" oznacza Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki ustanowioną rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr …/2008 z dnia ... [ustanawiającym Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki] *.

_________________

* Dz.U. C ..."

"

3)  Dodaje się artykuły 2a do 2h w brzmieniu:"

Artykuł 2a

Europejska Sieć Operatorów Systemów Przesyłowych Energii Elektrycznej

Wszyscy operatorzy systemów przesyłowych współpracują na szczeblu Wspólnoty dzięki powołaniu Europejskiej sieci operatorów systemów przesyłowych energii elektrycznej w celu zapewnienia optymalnego zarządzania europejską elektroenergetyczną siecią przesyłową i jej odpowiedniego rozwoju technicznego, a także w celu wspierania działań na rzecz zakończenia tworzenia wewnętrznego rynku energii elektrycznej.

Artykuł 2b

Ustanowienie Europejskiej Sieci Operatorów Systemów Przesyłowych Energii Elektrycznej

1.  Nie później niż do [...] operatorzy systemów przesyłowych energii elektrycznej przedstawiają Komisji i Agencji projekty statutu, wykaz przyszłych członków oraz projekt regulaminu wewnętrznego ▌ w celu ustanowienia Europejskiej sieci operatorów systemów przesyłowych energii elektrycznej.

2.  Agencja przedstawia Komisji opinię o projekcie statutu, wykazie członków i projekcie regulaminu w ciągu sześciu tygodni od ich otrzymania.

3.  Komisja wyraża opinię o projekcie statutu, wykazie członków i projekcie regulaminu w ciągu 3 miesięcy od otrzymania opinii Agencji.

4.  W ciągu 3 miesięcy od otrzymania opinii Komisji operatorzy systemów przesyłowych ustanawiają Europejską Sieć Operatorów Systemów Przesyłowych Energii Elektrycznej, przyjmują jej statut oraz regulamin i publikują je.

Artykuł 2c

Zadania Europejskiej Sieci Operatorów Systemów Przesyłowych Energii Elektrycznej

1.  W celu osiągnięcia celów określonych w art. 2a Europejska Sieć Operatorów Systemów Przesyłowych Energii Elektrycznej uzgadnia i przedstawia Agencji do zatwierdzenia zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 2d w połączeniu z art. 6 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr .../2008 [ustanawiającego Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki], co następuje:

   a) projekt przepisów dotyczących sieci w dziedzinach, o których mowa w ust. 3, opracowany we współpracy z podmiotami rynkowymi i użytkownikami sieci;
   b) wspólne narzędzia eksploatacji sieci i plany badawcze;
   c) dziesięcioletni plan inwestycyjny, włącznie z prognozą dotyczącą wystarczalności mocy wytwórczych, co dwa lata;
   d) środki gwarantujące koordynację funkcjonowania sieci w czasie rzeczywistym w warunkach normalnych i w sytuacji nadzwyczajnej;
   e) wytyczne w sprawie koordynacji współpracy technicznej między wspólnotowymi operatorami systemów przesyłowych i operatorami systemów przesyłowych krajów trzecich;
   f) roczny program prac w oparciu o priorytety określone przez Agencję;
   g) sprawozdanie roczne; oraz
   h) coroczne letnie i zimowe prognozy dotyczące wystarczalności mocy wytwórczych.

2.  Roczny program prac wymieniony w ust. 1 lit. f) zawiera opis przepisów dotyczących sieci, które zostaną opracowane w danym roku, a także plan dotyczący wspólnej eksploatacji sieci oraz działalności badawczej i na rzecz rozwoju na dany rok, oraz orientacyjny harmonogram.

3.  Szczegółowe przepisy dotyczące sieci obejmują następujące dziedziny zgodnie z priorytetami określonymi w rocznym programie prac:

   a) zasady bezpieczeństwa i niezawodności, w tym przepisy dotyczące interoperacyjności i procedury na wypadek wystąpienia sytuacji nadzwyczajnych;
   b) zasady podłączenia i dostępu do sieci;
  

   c) transgraniczne zasady alokacji zdolności przesyłowych i zarządzania ograniczeniami przesyłowymi;
  

   d) zasady przejrzystości w odniesieniu do sieci;
   e) zasady dotyczące bilansowania i rozliczania rezerw energii elektrycznej;

f)   zasady dotyczące ▌rozliczeń międzyoperatorskich;

   g) energooszczędność sieci energii elektrycznej.

4.  Agencja monitoruje wdrażanie przepisów dotyczących sieci przez Europejską Sieć Operatorów Systemów Przesyłowych Energii Elektrycznej.

5.  Europejska Sieć Operatorów Systemów Przesyłowych Energii Elektrycznej co dwa lata, po zatwierdzeniu przez Agencję, publikuje ogólnowspólnotowy 10-letni plan inwestycji sieciowych. Ten plan inwestycyjny obejmuje modelowanie zintegrowanej sieci, rozwój scenariusza, sprawozdanie w sprawie wystarczalności mocy wytwórczych oraz ocenę odporności systemu na awarie. Plan inwestycyjny jest przygotowywany zwłaszcza na podstawie krajowych planów inwestycyjnych przy uwzględnieniu regionalnych i wspólnotowych aspektów planowania sieci, w tym wytycznych dla transeuropejskich sieci energetycznych, zgodnie z decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1364/2006/WE*. Plan inwestycyjny wskazuje luki inwestycyjne, zwłaszcza w zakresie transgranicznych zdolności przesyłowych, oraz obejmuje inwestycje w połączenia wzajemne i inną infrastrukturę niezbędną do sprawnego prowadzenia handlu, skutecznej konkurencji i bezpieczeństwa dostaw.

6.  Do planu inwestycyjnego załącza się przegląd barier hamujących wzrost transgranicznych możliwości sieci, wynikających z różnych procedur zatwierdzania lub stosowanych praktyk.

▌Europejska Sieć Operatorów Systemów Przesyłowych z własnej inicjatywy może zaproponować Agencji projekt przepisów dotyczących sieci we wszelkich dziedzinach innych niż dziedziny wymienione w ust. 3 w celu osiągnięcia celów określonych w art. 2a. Agencja przyjmuje przepisy zgodnie z procedurą określoną w art. 2f, dbając jednocześnie o to, aby przepisy te nie były sprzeczne z wytycznymi przyjętymi na podstawie art. 2e.

Artykuł 2d

1.  Monitoring prowadzony przez Agencję

1.  Agencja monitoruje realizację zadań Europejskiej Sieci Operatorów Systemów Przesyłowych Energii Elektrycznej wymienionych w art. 2c ust. 1.

2.  Europejska Sieć Operatorów Systemów Przesyłowych Energii Elektrycznej gromadzi odnośne informacje dotyczące wdrażania przepisów dotyczących sieci i przedkłada je do oceny Agencji.

Europejska Sieć Operatorów Systemów Przesyłowych Energii Elektrycznej przedstawia Agencji do zatwierdzenia projekt przepisów dotyczących sieci oraz dokumenty, o których mowa w art. 2c ust. 1.

Agencja monitoruje wdrażanie przepisów dotyczących sieci, 10-letniego planu inwestycyjnego i rocznego planu prac oraz zamieszcza wyniki działań monitorujących w sprawozdaniu rocznym. Jeżeli operatorzy systemów przesyłowych nie przestrzegają przepisów dotyczących sieci, dziesięcioletniego planu inwestycyjnego lub rocznego programu prac, Agencja zawiadamia o tym Komisję.

Artykuł 2e

1.  Opracowywanie wytycznych

1.  Po konsultacjach z Agencją Komisja ustala roczną listę priorytetów, określającą zagadnienia szczególnie ważne dla rozwoju wewnętrznego rynku energii elektrycznej.

2.  Mając na uwadze powyższą listę priorytetów, Komisja upoważnia Agencję do opracowania w ciągu sześciu miesięcy projektu wytycznych określających podstawowe, jasne i obiektywne zasady harmonizacji przepisów określonych w art. 2c.

3.  Opracowując te wytyczne, Agencja przeprowadza otwarte i przejrzyste formalne konsultacje z Europejską Siecią Operatorów Systemów Przesyłowych Energii Elektrycznej i z innymi zainteresowanymi stronami.

4.  Agencja przyjmuje projekt wytycznych w oparciu o te konsultacje. Wypowiada się na temat uwag otrzymanych w trakcie konsultacji i wyjaśnia, w jaki sposób je uwzględniono. Agencja podaje również przyczyny ewentualnego nieuwzględnienia uwag.

Z własnej inicjatywy lub na wniosek Agencji Komisja może rozpocząć tę samą procedurę w celu zaktualizowania wytycznych.

Artykuł 2f

1.  Opracowywanie przepisów dotyczących sieci

1.   W ciągu sześciu miesięcy od przyjęcia przez Agencję wytycznych oraz zgodnie z art. 2e, Komisja upoważnia Europejską Sieć Operatorów Systemów Przesyłowych Energii Elektrycznej do opracowania projektu przepisów dotyczących sieci w pełni zgodnych z zasadami ustanowionymi w wytycznych.

2.   Opracowując powyższe przepisy dotyczące sieci, Europejska Sieć Operatorów Systemów Przesyłowych Energii Elektrycznej bierze pod uwagę techniczne doświadczenie podmiotów rynkowych i użytkowników sieci oraz informuje ich o postępach.

3.   Europejska Sieć Operatorów Systemów Przesyłowych Energii Elektrycznej przedkłada Agencji projekt przepisów dotyczących sieci.

4.   Agencja przeprowadza otwarte i przejrzyste formalne konsultacje w związku z projektem przepisów dotyczących sieci.

5.  Agencja przyjmuje projekt przepisów dotyczących sieci w oparciu o te konsultacje. Przepisy te zawierają uwagi otrzymane w trakcie konsultacji oraz wyjaśnienia, w jaki sposób je uwzględniono. Podaje również przyczyny ewentualnego nieuwzględnienia uwag.

6.   Z własnej inicjatywy Agencji lub na wniosek Europejskiej Sieci Operatorów Systemów Przesyłowych Energii Elektrycznej można dokonać przeglądu istniejących przepisów w oparciu o tę samą procedurę.

Komisja, w oparciu o zalecenie Agencji, może przedłożyć powyższe przepisy dotyczące sieci komitetowi, o którym mowa w art. 13 ust. 1 do ich ostatecznego przyjęcia zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 13 ust. 2.

Artykuł 2g

1.  Konsultacje

1.  Realizując swoje zadania, Agencja prowadzi ▌ szeroko zakrojone, otwarte, przejrzyste formalne konsultacje ze wszystkimi odpowiednimi uczestnikami rynku ▌. Konsultacje obejmują przedsiębiorstwa dostarczające i wytwarzające energię, klientów, użytkowników systemów, operatorów systemów dystrybucyjnych, w tym odpowiednie stowarzyszenia (branżowe), organy techniczne i grupy osób zainteresowanych.

2.  Wszystkie dokumenty i protokoły ze spotkań dotyczących zagadnień wymienionych w ustępie pierwszym podaje się do wiadomości publicznej.

3.  Przed przyjęciem wytycznych i przepisów dotyczących sieci Agencja wyszczególnia uwagi otrzymane podczas konsultacji i przedstawia wyjaśnienia dotyczące sposobu w taki uwagi te zostały uwzględnione. Agencja podaje przyczyny ewentualnego nieuwzględnienia uwag.

Europejska Sieć Operatorów Systemów Przesyłowych Energii Elektrycznej współpracuje z uczestnikami rynku i użytkownikami sieci zgodnie z art. 2f ust. 2.

Artykuł 2h

Koszty

Koszty związane z działalnością Europejskiej Sieci Operatorów Systemów Przesyłowych Energii Elektrycznej, o której mowa w art. 2a do 2j, ponoszą operatorzy systemów przesyłowych i są one ujmowane przy obliczaniu taryf. Organy regulacyjne zatwierdzają te koszty tylko wtedy, gdy są one rozsądne i proporcjonalne.

Artykuł 2i

Współpraca regionalna operatorów systemów przesyłowych

1.  Operatorzy systemów przesyłowych nawiązują współpracę regionalną w ramach Europejskiej Sieci Operatorów Systemów Przesyłowych Energii Elektrycznej w celu wniesienia wkładu w zadania, o których mowa w art. 2c ust. 1. W szczególności publikują oni co dwa lata regionalny plan inwestycyjny, a także mogą podejmować decyzje inwestycyjne w oparciu o powyższe plany.

Regionalny plan inwestycyjny nie może być sprzeczny z dziesięcioletnim planem inwestycyjnym wymienionym w art. 2c ust. 1 lit. c).

2.  Operatorzy sieci przesyłowych wspierają uregulowania operacyjne w celu zapewnienia optymalnego zarządzania siecią, a także, jeżeli poprawia to wydajność, wspierają rozwój giełd energii, koordynowaną alokację transgranicznych zdolności przesyłowych ▌ oraz zgodność transgranicznych mechanizmów bilansowania ▌.

Artykuł 2j

Współpraca techniczna między operatorami systemów przesyłowych ze Wspólnoty i krajów trzecich

1.   Współpraca techniczna między wspólnotowymi operatorami systemów przesyłowych i operatorami systemów przesyłowych krajów trzecich jest monitorowana przez krajowe organy regulacyjne.

2.   Jeżeli w trakcie takiej współpracy technicznej uwidoczniona zostanie niezgodność z regułami i przepisami przyjętymi przez Agencję, krajowe organy regulacyjne zwracają się do Agencji o wyjaśnienie.

__________________

* Dz.U. L 262 z 22.9.2006, s. 1."

"

4)  W art. 5 wprowadza się następujące zmiany:

   a) tytuł art. 5 otrzymuje brzmienie: "Przekazywanie informacji";
   b) dodaje się ust. 4, 5 i 6 w brzmieniu:"
4.  Operatorzy systemów przesyłowych publikują stosowne dane dotyczące prognozowanego i rzeczywistego popytu, dotyczące dostępności i rzeczywistego wykorzystania aktywów wytwórczych i dystrybucyjnych, dotyczące dostępności i rzeczywistego wykorzystania sieci i połączeń wzajemnych, a także dotyczące bilansowania zdolności przesyłowych i poziomu rezerw zdolności przesyłowych.
5.  Przedmiotowi uczestnicy rynku przekazują operatorom systemów przesyłowych stosowne dane.
6.  Spółki wytwarzające energię elektryczną posiadające lub eksploatujące aktywa wytwórcze, z których jeden ma moc zainstalowaną nie niższą niż 250 MW, przechowują do dyspozycji Komisji, krajowego organu regulacyjnego, krajowego organu ds. konkurencji oraz Agencji przez pięć lat wszystkie dane godzinowe dla każdej instalacji niezbędne w celu weryfikacji wszystkich operacyjnych decyzji dyspozytorskich oraz postępowania w ramach przetargów na giełdach energii, aukcjach połączeń wzajemnych, rynkach rezerwowych i rynkach pozagiełdowych. Informacje w podziale na instalacje i godziny, jakie mają być przechowywane, obejmują w szczególności dane o dostępnych mocach wytwórczych i rezerwach zakontraktowanych, w tym o alokacji rezerw zakontraktowanych do poszczególnych instalacji w czasie realizacji przetargu i podczas produkcji."

5)  W art. 6 wprowadza się następujące zmiany:

a)   w ust. 1 dodaje się następujące akapity:"

Krajowe organy regulacyjne monitorują zarządzanie ograniczeniami przesyłowymi krajowych systemów elektroenergetycznych i połączeń wzajemnych.

Operatorzy systemów przesyłowych przekazują do zatwierdzenia krajowym organom regulacyjnym swoje procedury zarządzania ograniczeniami przesyłowymi wraz z alokacją zdolności. Przed zatwierdzeniem procedur krajowe organy regulacyjne mogą zażądać wprowadzenia do nich zmian

"

   b) ║ ust. 6 otrzymuje brzmienie:"
6.  Wszelkie wpływy wynikające z alokacji połączeń wzajemnych są wykorzystywane do poniższych celów ▌:
   a) zagwarantowanie rzeczywistej dostępności przydzielonej zdolności; oraz
   b) inwestycje sieciowe utrzymujące lub zwiększające zdolności połączeń wzajemnych.

Jeżeli dany wpływ nie może być wykorzystany dla celów określonych w punktach a) lub b) ║, zostaje on umieszczony na oddzielnym koncie do czasu, gdy możliwe będzie jego wydatkowanie na te cele. W takim przypadku, krajowe organy regulacji, po zatwierdzeniu przez Agencję, mogą uwzględnić dostępną kwotę w procesie zatwierdzania metodologii obliczania taryf sieciowych podczas dokonywania oceny, czy taryfy należy zmienić, lub podczas podejmowania decyzji odnośnie sygnałów lokalizacyjnych lub środków regulujących popyt, takich jak przesunięcie obciążenia i wymiana kompensacyjna."

6)  Artykuł 7 otrzymuje brzmienie:"

Artykuł 7

Nowe połączenia wzajemne

1.  "1. Nowe połączenia wzajemne prądu stałego pomiędzy państwami członkowskimi mogą być, na żądanie, na czas ograniczony wyłączone z przepisów art. 6 ust. 6 niniejszego rozporządzenia i art. 8, 10, 20 i 22c ust. 4, 5 i 6 dyrektywy 2003/54/WE, jeżeli spełnione są następujące warunki:

   a) inwestycja musi zwiększać konkurencję w dziedzinie dostaw energii elektrycznej;
   b) poziom ryzyka związanego z inwestycją powoduje, że inwestycja ta nie zostałaby zrealizowana, gdyby nie wyrażono zgody na wyłączenie;
   c) połączenie wzajemne musi być własnością osoby fizycznej lub prawnej odrębnej – przynajmniej pod względem formy prawnej – od operatorów systemów, w których systemach połączenie wzajemne zostanie zbudowane;
   d) opłatami obciąża się użytkowników tego połączenia wzajemnego;
   e) od czasu częściowego otwarcia rynku wymienionego w art. 19 dyrektywy 96/92/WE żadna część kapitału ani kosztów operacyjnych połączenia wzajemnego nie została odzyskana z żadnego składnika opłat naliczanych za korzystanie z systemów przesyłowych lub dystrybucyjnych złączonych połączeniem wzajemnym; oraz
   f) wyłączenie nie szkodzi konkurencji, skutecznemu funkcjonowaniu wewnętrznego rynku energii elektrycznej ani efektywnemu funkcjonowaniu regulowanego systemu, do którego jest podłączone połączenie wzajemne.

2.  W wyjątkowych przypadkach ust. 1 ma zastosowanie również do połączeń wzajemnych prądu zmiennego, o ile koszty i ryzyko inwestycji są szczególnie wysokie w porównaniu z kosztami i ryzykiem ponoszonymi zwykle w przypadku połączenia dwóch sąsiednich krajowych systemów przesyłowych połączeń wzajemnych prądu zmiennego.

3.  Ustęp 1 ma również zastosowanie do przypadków znacznego wzrostu przepustowości istniejących połączeń wzajemnych.

4.  Agencja może, w zależności od przypadku, decydować o zwolnieniach określonych w ust. 1, 2. i 3. Zwolnienie może dotyczyć całości lub części przepustowości nowego połączenia wzajemnego lub istniejącego połączenia wzajemnego o znacznie zwiększonej przepustowości.

Podejmując decyzję o zwolnieniu uwzględnia się indywidualnie konieczność wprowadzenia warunków dotyczących czasu trwania zwolnienia i niedyskryminującego dostępu do połączenia wzajemnego. Podejmując decyzję o warunkach wymienionych w niniejszym punkcie uwzględnia się zwłaszcza przewidywaną dodatkową przepustowość lub zmianę aktualnej przepustowości, horyzont czasowy przedsięwzięcia oraz sytuację w kraju.

Przed udzieleniem zwolnienia Agencja podejmuje decyzję w sprawie zasad i mechanizmów zarządzania i alokacji przepustowości. Agencja wymaga, aby zasady zarządzania ograniczeniami przesyłu uwzględniały obowiązek oferowania niewykorzystanej przepustowości na rynku wtórnym; wymaga również, aby użytkownicy obiektu byli upoważnieni do obrotu zakontraktowaną przepustowością na rynku wtórnym. Dokonując oceny kryteriów wymienionych w ust. 1 lit. a), b) i f) ║, Agencja uwzględnia wyniki procedury alokacji przepustowości.

Decyzję w sprawie zwolnienia, w tym warunki wymienione w drugim akapicie, odpowiednio się uzasadnia i podaje do publicznej wiadomości. Agencja konsultuje się z zainteresowanymi organami regulacyjnymi.

5.  Agencja bezzwłocznie przekazuje Komisji kopię każdego wniosku o zwolnienie z chwilą jego otrzymania. Agencja bezzwłocznie przekazuje do wiadomości Komisji każdą decyzję o zwolnieniu wraz ze wszystkimi potrzebnymi informacjami, które jej dotyczą. Możliwe jest przedstawienie Komisji tych informacji w postaci zbiorczej, umożliwiającej Komisji podjęcie uzasadnionej decyzji. Informacja zawiera w szczególności:

   a) szczegółowe przyczyny, z powodu których Agencja przyznała zwolnienie, łącznie z informacją finansową uzasadniającą potrzebę zwolnienia;
   b) przeprowadzone analizy wpływu na konkurencję i skuteczne funkcjonowanie rynku wewnętrznego energii elektrycznej powodowanego przyznaniem zwolnienia;
   c) uzasadnienie okresu i części całkowitej zdolności danego połączenia wzajemnego, dla którego przyznano zwolnienie;
   d) wyniki konsultacji z zainteresowanymi krajowymi organami regulacyjnymi.

6.  W terminie dwóch miesięcy od otrzymania powiadomienia Komisja może podjąć decyzję o zażądaniu, aby Agencja zmieniła lub wycofała decyzję o przyznaniu zwolnienia. W przypadku, gdy Komisja domagała się dodatkowych informacji, może ona podjąć swoją decyzję w ciągu dwóch miesięcy od dnia otrzymania kompletnych informacji dodatkowych. Ten dwumiesięczny okres może ║ zostać przedłużony za zgodą zarówno Komisji, jak i Agencji. Jeżeli informacje, o które wystąpiono, nie zostaną dostarczone w terminie wskazanym we wniosku, powiadomienie uważa się za wycofane, chyba że, przed wygaśnięciem tego okresu, okres ten został przedłużony za zgodą zarówno Komisji, jak i Agencji, albo Agencja, w należycie uzasadnionym oświadczeniu, poinformowała Komisję o tym, że uważa powiadomienie za wyczerpujące.

Agencja stosuje się do decyzji Komisji o wprowadzeniu poprawek lub wycofaniu decyzji o przyznaniu zwolnienia w terminie czterech tygodni i odpowiednio informuje Komisję.

Komisja zachowuje poufność wrażliwych informacji handlowych.

Wydane przez Komisję zatwierdzenie decyzji o przyznaniu zwolnienia przestaje obowiązywać po upływie dwóch lat od jego przyjęcia, w przypadku gdy budowa połączenia wzajemnego jeszcze się nie rozpoczęła lub po upływie pięciu lat, jeżeli połączenie wzajemne nie rozpoczęło działalności, chyba że Komisja podejmie decyzję, że wszelkie opóźnienia są wynikiem ważnych przyczyn administracyjnych lub innych przyczyn mających wpływ na decyzję, będących jednak poza kontrolą wnioskodawcy.

7.  Komisja może zmienić istniejące wytyczne w odniesieniu do stosowania warunków, o których mowa w ust. 1, jak również ustanowić procedurę, która będzie realizowana w celu zastosowania ust. 4 i 5. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 13 ust. 2.

8.  Odstępstwa przyznane zgodnie z niniejszym artykułem i mające zastosowanie w dniu wejście w życie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr ... / 2008 [zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1228/2003 w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej]* są w dalszym ciągu stosowane automatycznie.

_________________

* OJ L ...

"

7)  Dodaje się artykuł 7a i 7b w brzmieniu:"

Artykuł 7a

Zniesienie barier administracyjnych w celu zwiększenia zdolności

Państwa członkowskie dokonują przeglądu swych procedur mając na uwadze zidentyfikowanie i usunięcie przeszkód administracyjnych w celu zwiększenia zdolności połączeń wzajemnych. Państwa członkowskie identyfikują te segmenty sieci, które wymagają wzmocnienia, aby podnieść ogólny poziom zdolności transgranicznych połączeń wzajemnych zgodnie z celem szerokiej integracji rynku.

"

║Artykuł 7b

Rynki detaliczne

W celu sprzyjania powstaniu właściwie funkcjonujących, wydajnych i przejrzystych ▌ rynków ▌ w skali regionalnej i wspólnotowej, państwa członkowskie zapewniają dokładne określenie funkcji i zakresu odpowiedzialności operatorów systemów przesyłowych, operatorów systemów dystrybucyjnych, dostawców i odbiorców oraz, w razie konieczności, innych uczestników rynku w odniesieniu do uzgodnień umownych, zobowiązań względem odbiorców, zasad dotyczących wymiany danych i rozliczeń, własności danych i odpowiedzialności za dokonywanie pomiarów zużycia.

Zasady te są podawane do wiadomości publicznej ▌ i podlegają przeglądowi przeprowadzanemu przez krajowe organy regulacyjne.

8)  Artykuł  8 otrzymuje następujące brzmienie:"

Artykuł 8

Wytyczne dotyczące mechanizmów kompensacyjnych operatorów działających między systemami przesyłowymi

1.  W odpowiednich przypadkach Komisja może przyjąć wytyczne dotyczące mechanizmu wynagradzania operatorów działających pomiędzy systemami przesyłowymi, które zgodnie z zasadami określonymi w art. 3 i 4 określają:

   a) szczegóły procedury ustalenia, którzy operatorzy systemów przesyłowych mają obowiązek wypłacania rekompensat za przepływy transgraniczne, łącznie z ustaleniem podziału opłat między operatorami krajowych systemów przesyłowych, w których ma początek przepływ transgraniczny, a operatorami krajowych systemów przesyłowych, w których ten przepływ się kończy, zgodnie z art. 3 ust. 2;
   b) szczegóły procedury płatności, jaka ma być stosowana, łącznie z określeniem pierwszego okresu, za który rekompensata ma być wypłacona, zgodnie z art. 3 ust. 3 akapit drugi;
   c) szczegóły metod określania przyjmowanych przepływów transgranicznych, za które rekompensata jest wypłacana na mocy art. 3, zarówno w kategoriach ilości, jak i typu przepływu, oraz oznaczania wielkości takich przepływów jako pochodzących i/lub kończących się w systemie przesyłowym danego państwa członkowskiego, zgodnie z art. 3 ust. 5;
   d) szczegóły metod ustalania kosztów i korzyści powstających w wyniku przyjmowania przepływów transgranicznych, zgodnie z art. 3 ust. 6;
   e) szczegóły traktowania, w kontekście mechanizmu wynagradzania operatorów działających pomiędzy systemami przesyłowymi, przepływów energii elektrycznej pochodzących lub kończących się w krajach poza Europejskim Obszarem Gospodarczym;
   f) udziału systemów krajowych połączonych wzajemnie przez bezpośrednie linie prądowe, zgodnie z art. 3.

2.  Wytyczne dotyczące mechanizmów kompensacyjnych operatorów działających między systemami przesyłowymi mogą także ustalić właściwe zasady stopniowej harmonizacji podstawowych zasad ustalania opłat nakładanych na producentów i odbiorców (obciążenie) zgodnie z krajowym systemem taryf, łącznie z odzwierciedleniem mechanizmu wynagradzania operatorów działających pomiędzy systemami przesyłowymi w krajowych opłatach sieciowych i zapewnieniem właściwych i skutecznych sygnałów lokalizacyjnych, zgodnie z zasadami określonymi w art. 4.

Wytyczne dotyczące mechanizmów kompensacyjnych operatorów działających między systemami przesyłowymi przewidują odpowiednie i skuteczne zharmonizowane sygnały lokalizacyjne na poziomie wspólnotowym.

Żadna harmonizacja w tym zakresie nie stanowi przeszkody dla wprowadzenia przez państwa członkowskie mechanizmu zapewniającego porównywalny poziom opłat za dostęp do sieci ponoszonych przez odbiorców (obciążenie) na całym jego terytorium.

3.  W odpowiednich przypadkach Komisja może zaproponować dodatkowe wytyczne zapewniające minimalny stopień harmonizacji wymagany dla realizacji celu niniejszego rozporządzenia ▌.

4.  Wytyczne w sprawie zarządzania i alokacji dostępnej zdolności przesyłowej połączeń wzajemnych między krajowymi systemami przesyłowymi zostały określone w Załączniku.

"

9)   Art. 12 ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie:"

1.   Bez uszczerbku dla ust. 2 państwa członkowskie zapewniają krajowym organom regulacyjnym uprawnienia skutecznego gwarantowania zgodności z niniejszym rozporządzeniem za sprawą udzielenia im lub innym organom uprawnień do wydawania zaleceń zgodności oraz nakładania skutecznych, odstraszających i proporcjonalnych kar. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach najpóźniej do dnia 1 stycznia 2010 r. i będą powiadamiać Komisję bezzwłocznie o kolejnych zmianach mających na nie wpływ.

"

10)  Art. 13 ust. 2 otrzymuje brzmienie:"

2.  W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1 – 4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów art. 8 tej decyzji.

"

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w ║

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

Przewodniczący Przewodniczący

(1) Dz.U. C 211 z 19.8.2008, s. 23.
(2) Dz.U. C 172 z 5.7.2008, str. 55.
(3) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 2008 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym)
(4) Dz.U. L 176 z 15.7.2003, str. 37.
(5) Dz.U. L 176 z 15.7.2003, str. 1.
(6) Dz.U. L…
(7) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23. ║
(8) Dz.U. L 200, z 22.7.2006, str. 11.
(9) Dz.U. C 255 z 21.10.2006, str. 1.


Agencja ds. Współpracy pomiędzy Organami Regulacji Energetyki ***I
PDF 597kWORD 224k
Rezolucja
Tekst skonsolidowany
Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 2008 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (COM(2007)0530 – C6-0318/2007 – 2007/0197(COD))
P6_TA(2008)0296A6-0226/2008

(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2007)0530),

–   uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 95 traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony przez Komisję (C6-0318/2007),

–   uwzględniając art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz opinie Komisji Budżetowej, Komisji Gospodarczej i Monetarnej i Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (A6-0226/2008),

1.   zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.   podkreśla, że w przypadku ustanowienia Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki należałoby rozważyć wszystkie opcje finansowania przewidziane w porozumieniu międzyinstytucjonalnym zawartym pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w dniu 17 maja 2006 r. w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania środkami finansowymi(1);

3.   jest zdania, że punkt 47 porozumienia międzyinstytucjonalnego powinien mieć zastosowanie przy ustanawianiu agencji oraz że Parlament powinien przystąpić do negocjacji z drugim organem władzy budżetowej w celu terminowego uzyskania porozumienia w sprawie finansowania agencji zgodnie z odpowiednimi przepisami porozumienia międzyinstytucjonalnego;

4.   zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

5.   zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 18 czerwca 2008 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady(WE) nr .../2008 ustanawiającego Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki

P6_TC1-COD(2007)0197


(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,

uwzględniając wniosek Komisji║,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),

uwzględniając opinię Komitetu Regionów(3),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(4),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)  W komunikacie Komisji z dnia 10 stycznia 2007 r. zatytułowanym "Europejska polityka energetyczna" ║ zwrócono szczególną uwagę na zasadnicze znaczenie dokończenia budowy wewnętrznego rynku energii elektrycznej i gazu ziemnego. Jako podstawowy środek pozwalający osiągnąć ten cel została wskazana poprawa ram prawnych na poziomie wspólnotowym.

(2)  Decyzją Komisji 2003/796/WE(5)ustanowiono niezależną grupę doradczą ds. energii elektrycznej i gazu pod nazwą ║Europejski Organ Nadzoru Energii Elektrycznej i Gazu║ (ERGEG) w celu ułatwienia konsultacji, koordynacji i współpracy między organami regulacyjnymi w państwach członkowskich oraz między tymi organami a Komisją, aby wzmocnić rynek wewnętrzny energii elektrycznej i gazu ziemnego. ERGEG składa się z przedstawicieli krajowych organów regulacyjnych ustanowionych na podstawie dyrektywy 2003/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej ║ (6) oraz dyrektywy 2003/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego ║(7).

(3)  Działania podjęte przez ERGEG od czasu jej utworzenia wniosły pozytywny wkład w rozwój wewnętrznego rynku energii elektrycznej i gazu. W sektorze panuje jednak powszechna opinia, że dobrowolna współpraca między krajowymi organami regulacyjnymi powinna być teraz prowadzona w ramach struktury wspólnotowej mającej jasne kompetencje i uprawnionej do przyjmowania, w określonych przypadkach, ▌decyzji regulacyjnych; proponuje to także sama ERGEG.

(4)  Na wiosennym posiedzeniu w 2007 r. Rada Europejska wezwała Komisję, aby zaproponowała środki mające na celu utworzenie niezależnej struktury współpracy między krajowymi organami regulacyjnymi.

(5)  Państwa członkowskie powinny ściśle współpracować, usuwając przeszkody w transgranicznej wymianie energii elektrycznej i gazu w dążeniu do realizacji celów europejskiej polityki energetycznej. Ustanowienie w tym celu Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (Agencji), powinno włączyć perspektywę Wspólnoty w zakres praktyk krajowych władz regulacyjnych i przyczynić się do zwiększenia skuteczności wspólnotowych zasad równego traktowania i warunków dostępu do europejskiego systemu przesyłu gazu i energii elektrycznej, a tym samym przyczynić się do właściwego funkcjonowania wewnętrznego rynku energii. Agencja powinna umożliwić również krajowym władzom regulacyjnym umacnianie współpracy w perspektywie wspólnotowej i udział w sprawowaniu funkcji o wymiarze wspólnotowym na wspólnych podstawach.

(6)  Na podstawie oceny wpływu dotyczącej zasobów niezbędnych do działania jednostki centralnej stwierdzono, że na tle innych możliwości za wyborem niezależnej jednostki centralnej przemawia szereg długofalowych korzyści. ║.

(7)  Agencja powinna zapewniać właściwą koordynację funkcji regulacyjnych wykonywanych na szczeblu krajowym przez krajowe organy regulacyjne zgodnie z dyrektywą 2003/54/WE i dyrektywą 2003/55/WE oraz, w razie potrzeby, ich uzupełnienie na szczeblu wspólnotowym. W tym celu konieczne jest zagwarantowanie Agencji i jej członkom niezależności wobec konsumentów, producentów energii i operatorów systemu przesyłu i dystrybucji (publicznych lub prywatnych), a także zgodności jej działania z przepisami wspólnotowymi, możliwości technicznych, zdolności do dostosowania się do bieżących uregulowań oraz przejrzystości, podporządkowania się kontroli demokratycznej i skuteczności.

(8)  Agencja powinna monitorować współpracę pomiędzy operatorami systemów przesyłowych w sektorze energii elektrycznej i gazu oraz wykonywanie zadań Europejskich sieci operatorów systemów przesyłowych energii elektrycznej i gazu. Udział Agencji jest konieczny, aby zagwarantować, że współpraca pomiędzy operatorami systemów przesyłowych będzie przebiegać w sposób sprawny i przejrzysty, przynosząc korzyści rynkowi wewnętrznemu.

(9)  Agencja powinna regularnie nadzorować rynki pod względem zakłóceń na rynku oraz informować o nich Parlament Europejski, Komisję i organy krajowe, jeśli jest to właściwe.

(10)  Właściwe jest stworzenie zintegrowanych ram umożliwiających uczestnictwo i współpracę krajowym organom regulacyjnym. Ramy takie ułatwiłyby jednolite stosowanie prawodawstwa dotyczącego wewnętrznego rynku energii elektrycznej i gazu w całej Wspólnocie. Agencja powinna otrzymać uprawnienie do przyjmowania decyzji indywidualnych w sytuacjach dotyczących więcej niż jednego państwa członkowskiego. Uprawnienie to powinno obejmować regulacje prawne dotyczące infrastruktury łączącej co najmniej dwa państwa członkowskie oraz zwolnienia z zasad stosujących się do rynku wewnętrznego w przypadku nowych wzajemnych połączeń elektroenergetycznych i nowej infrastruktury gazowej usytuowanych na terytorium więcej niż jednego państwa członkowskiego.

(11)  Ponieważ Agencja posiada informacje pochodzące od krajowych organów regulacyjnych i innych źródeł informacji i fachowej wiedzy, powinna pełnić rolę doradczą przy Komisji, pozostałych instytucjach Wspólnoty i krajowych organach regulacyjnych co najmniej dwóch państw członkowskich w kwestiach dotyczących regulacji rynku. Agencja powinna mieć również obowiązek powiadamiać Komisję, gdy stwierdzi, że współpraca pomiędzy operatorami systemów przesyłowych nie przynosi wymaganych wyników, lub że krajowy organ regulacyjny, który wydał decyzję naruszającą wytyczne, odmawia zastosowania się do opinii, zaleceń i decyzji Agencji.

(12)  Agencja powinna być również w stanie wydawać wiążące wytyczne, aby pomóc organom regulacyjnym i uczestnikom rynku w dzieleniu się dobrymi praktykami.

(13)  Agencja powinna konsultować się w miarę potrzeb z zainteresowanymi stronami i stwarzać im racjonalną możliwość przedstawienia uwag na temat proponowanych środków, takich jak projekty kodeksów i przepisów dotyczących sieci.

(14)  Strukturę Agencji należy dostosować do szczególnych potrzeb związanych z regulacją energetyki. Należy uwzględnić w szczególności specjalną rolę krajowych organów regulacyjnych oraz zagwarantować ich niezależny status.

(15)  Rada administracyjna powinna mieć uprawnienia konieczne do uchwalania budżetu, kontrolowania jego wykonywania, stanowienia regulaminów wewnętrznych, przyjmowania przepisów finansowych oraz mianowania dyrektora.

(16)  Agencja powinna mieć uprawnienia konieczne do wykonywania funkcji regulacyjnych w sposób skuteczny, przejrzysty, racjonalny i przede wszystkim niezależny. Niezależność organów regulacyjnych wobec producentów energii oraz operatorów systemów przesyłu i dystrybucji stanowi kluczową zasadę dobrego ładu administracyjnego i jest podstawowym warunkiem gwarantującym zaufanie rynku. Rozpatrując sytuację na szczeblu wspólnotowym i krajowym, rada organów regulacyjnych i jej członkowie powinni zatem działać niezależnie od ewentualnych interesów rynkowych, unikać konfliktów interesów i nie zabiegać o instrukcje ani nie przyjmować instrukcji czy zaleceń od żadnego rządu lub innego podmiotu publicznego lub prywatnego. Rada Organów Regulacyjnych powinna jednocześnie przestrzegać przepisów wspólnotowych dotyczących polityki energetycznej, ochrony środowiska, wewnętrznego rynku energii i konkurencji oraz informować instytucje wspólnotowe o swoich decyzjach i propozycjach.

(17)  W przypadkach, gdy Agencji przysługują uprawnienia decyzyjne, ze względu na ekonomiczność postępowania zainteresowane strony powinny otrzymać prawo odwołania się najpierw do komisji odwoławczej, która powinna stanowić część Agencji, ale być niezależna od jej organów administracyjnych i regulacyjnych. Decyzja komisji odwoławczej powinna podlegać odwołaniu do Trybunału Sprawiedliwości.

(18)  Agencja powinna być finansowana głównie z budżetu ogólnego Unii Europejskiej, a także ze składek i wpłat. W szczególności środki gromadzone obecnie przez organy regulacyjne na cele współpracy na szczeblu europejskim powinny pozostawać dostępne dla Agencji. Procedura budżetowa Wspólnoty powinna nadal mieć zastosowanie w zakresie dotacji, którymi obciążany jest budżet ogólny Unii Europejskiej. Kontrolę ksiąg rachunkowych powinien prowadzić Trybunał Obrachunkowy, zgodnie z art. 91 rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2343/2002 z dnia 19 listopada 2002 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów określonych w art. 185 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich.(8).

(19)  Po ustanowieniu Agencji jej budżet powinien podlegać ciągłej ocenie przez władzę budżetową w oparciu o obciążenie Agencji pracą i jej wyniki. Ocena ta pozwoli określić, czy zapewniono wystarczające zasoby ludzkie i finansowe. Władza budżetowa powinna gwarantować przestrzeganie najwyższych standardów skuteczności.

(20)  Agencja powinna dysponować wysoko wykwalifikowanym personelem. W szczególności powinna korzystać z kompetencji i doświadczenia personelu oddelegowanego przez Komisję, państwa członkowskie i krajowe organy regulacyjne ║. Do pracowników Agencji powinny stosować się: regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich, regulaminy dotyczące innych pracowników Wspólnot Europejskich oraz zasady przyjęte wspólnie przez instytucje wspólnotowe w celach stosowania tych regulaminów. Rada administracyjna, w uzgodnieniu z Komisją, powinna przyjmować niezbędne przepisy wykonawcze.

(21)  Agencja powinna stosować ogólne zasady dotyczące publicznego dostępu do dokumentów znajdujących się w posiadaniu organów Wspólnoty. Rada administracyjna powinna ustalić praktyczne środki ochrony w stosunku do informacji istotnych z handlowego punktu widzenia i danych osobowych.

(22)  Powinna istnieć możliwość udziału państw trzecich w pracy Agencji, zgodnie z odpowiednimi umowami, które zawrze Wspólnota.

(23)  Najpóźniej w ciągu trzech lat od daty objęcia przez pierwszego dyrektora swoich obowiązków, a następnie co trzy lata, Komisja powinna przedstawiać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat konkretnych zadań Agencji i osiągniętych rezultatów, uzupełnione wszelkimi stosownymi wnioskami.

(24)  Jako że cele niniejszego rozporządzenia, a mianowicie uczestnictwo i współpraca krajowych organów regulacyjnych na szczeblu wspólnotowym, nie mogą być w wystarczającym stopniu osiągnięte przez państwa członkowskie, a mogą być lepiej osiągnięte na poziomie wspólnotowym ze względu na jego skalę i efekty, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym samym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza środki niezbędne do osiągnięcia tych celów.

(25)  Agencja powinna ponosić pełną odpowiedzialność przed Parlamentem Europejskim.

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zakres przedmiotowy

Niniejsze rozporządzenie ustanawia ║Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki, zwaną dalej "Agencją", w celu uzupełnienia na szczeblu wspólnotowym zadań regulacyjnych wykonywanych na szczeblu krajowym przez organy regulacyjne wymienione w art. 22a dyrektywy 2003/54/WE i art. 24a dyrektywy 2003/55/WE oraz, w razie potrzeby, koordynowania ich działań.

Artykuł 2

Status prawny i siedziba

1.  Agencja jest organem Wspólnoty i posiada osobowość prawną.

2.  W każdym państwie członkowskim Agencja posiada zdolność prawną o najszerszym zakresie przyznanym przez ustawodawstwo krajowe osobom prawnym. Agencja może w szczególności nabywać lub zbywać majątek ruchomy i nieruchomy oraz być stroną w postępowaniach sądowych.

3.  Agencję reprezentuje jej dyrektor.

4.  Siedziba Agencji znajduje się w Brukseli. Do czasu przygotowania jej własnych lokali, Agencja będzie mieścić się w lokalach Komisji.

Artykuł 3

Skład Agencji

Agencja składa się z:

   a) rady administracyjnej, która wykonuje obowiązki określone w art. 14;
   b) rady organów regulacyjnych, która wykonuje obowiązki określone w art. 17;
   c) dyrektora, który wykonuje obowiązki określone w art. 19;
   d) komisji odwoławczej, która wykonuje obowiązki określone w art. 21.

Artykuł 4

Zadania Agencji

Agencja, w ramach realizacji celu swej działalności określonego w art. 1:

   a) wydaje opinie, zalecenia i decyzje skierowane do operatorów systemów przesyłowych, związane ze wszystkimi sprawami technicznymi dotyczącymi dobrego funkcjonowania wewnętrznego rynku energii;
   b) wydaje opinie skierowane do organów regulacyjnych;
   c) wydaje opinie i zalecenia skierowane do Parlamentu Europejskiego, Rady lub Komisji;
   d) wydaje decyzje w określonych przypadkach, o których mowa w art. 6-12;
   e) zapewnia ramy dla uczestnictwa i współpracy krajowych organów regulacyjnych;
   f) dokonuje przeglądu wykonywania zadań przez europejskie sieci operatorów systemów przesyłowych;
   g) ustanawia zasady i warunki ekonomiczne i techniczne dla opracowywania projektów kodeksów i przepisów sporządzonych przez europejskie sieci operatorów systemów przesyłowych energii elektrycznej i gazu oraz zatwierdza kodeksy i przepisy w celu zagwarantowania sprawnego i bezpiecznego funkcjonowania wewnętrznego rynku energii;
   h) określa metodologie i taryfy dla mechanizmów rekompensat między operatorami sieci przesyłowych, w oparciu o ocenę ich rzeczywistych kosztów;
   i) koordynuje działania zainteresowanych krajowych organów regulacyjnych na regionalnych rynkach energii elektrycznej lub gazu;
   j) wspiera wraz z Komisją międzyregionalną współpracę między rynkami energetycznymi oraz włącza regionalne rynki energetyczne w ramy wewnętrznego rynku energii;
   k) prowadzi ogólnounijne konsultacje w kwestiach określonych w pkt (e)-(h).

Artykuł 5

Zadania ogólne

Na wniosek Parlamentu Europejskiego, Rady oraz Komisji lub z własnej inicjatywy Agencja może przedkładać Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji opinię lub zalecenia w sprawie wszelkich zagadnień związanych z celem, dla którego Agencja została ustanowiona.

Artykuł 6

Zadania dotyczące współpracy operatorów systemów przesyłowych

1.  Agencja przedstawia Komisji opinię w sprawie projektu statutów, wykazu członków oraz projektu regulaminu wewnętrznego Europejskich sieci operatorów systemów przesyłowych energii elektrycznej i gazu zgodnie z art. 2b ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1228/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie warunków dostępu do sieci wymiany transgranicznej elektryczności(9) oraz ║ art. 2b ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1775/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 września 2005 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego(10).

2.  Agencja monitoruje wykonywanie zadań Europejskich sieci operatorów systemów przesyłowych energii elektrycznej i gazu, zgodnie z art. 2d rozporządzenia (WE) nr 1228/2003 oraz ║ art. 2d rozporządzenia (WE) nr 1775/2005.

3.  Agencja zatwierdza dziesięcioletnie plany inwestycyjne Europejskich sieci operatorów systemów przesyłowych energii elektrycznej i gazu, o których mowa w art. 2c rozporządzenia (WE) nr 1228/2003 oraz w art. 2c rozporządzenia (WE) nr 1775/2005, gwarantując brak dyskryminacji, skuteczną konkurencję oraz sprawne i bezpieczne funkcjonowanie wewnętrznego rynku energii.

4.  10-letnie plany inwestycyjne zawierają przepisy dotyczące przejścia na inteligentne liczniki i sieci w ciągu 10 lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Agencja i krajowe organy regulacyjne monitorują postępy operatorów systemów przesyłowych w dziedzinie rozwoju inteligentnych liczników i sieci. W tym celu Agencja i krajowe organy regulacyjne ustalają stopniowy harmonogram, zawierający termin realizacji.

Agencja zapewnia, że wdrażane systemy informacji i komunikacji, w tym inteligentne liczniki i sieci, ułatwiają rozwój wewnętrznego rynku energii i nie wprowadzają żadnych przeszkód technicznych.

5.  Agencja opracowuje i przyjmuje wytyczne zawierające podstawowe, jasne i obiektywne zasady harmonizacji przepisów dotyczących sieci zgodnie z procedurą określoną w art. 2 lit. e rozporządzenia (WE) nr 1228/2003 i w art. 2 lit. e rozporządzenia (WE) nr 1775/2005. Agencja przyjmuje projekty kodeksów sieci przygotowane przez europejskie sieci operatorów systemów przesyłowych energii elektrycznej i gazu zgodnie z procedurą określoną w art. 2 lit. f rozporządzenia (WE) nr 1228/2003 i w art. 2 lit. f rozporządzenia (WE) nr 1775/2005 i monitoruje ich wdrażanie. Agencja może kierować zalecenia do Komisji zgodnie z postanowieniami art. 2 lit. f (7) rozporządzenia (WE) nr 1228/2003 i art. 2 lit. f (7) rozporządzenia (WE) nr 1775/2005.

6.  Agencja koordynuje komunikację między UE a operatorami systemów przesyłowych z krajów trzecich.

7.  Agencja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji należycie uzasadnioną opinię, gdy jest zdania, że projekt rocznego programu prac lub projekt 10-letniego planu inwestycyjnego przedstawionego jej zgodnie z art. 2d ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1228/2003 oraz art. 2d ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1775/2005 nie gwarantuje braku dyskryminacji, skutecznej konkurencji lub sprawnego funkcjonowania rynku lub w przypadku braku jego zgodności z polityką energetyczną określoną przez przepisy prawa wspólnotowego.

8.  Poprzez przekazanie uprawnień Komisji i zgodnie z art. 2f ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1228/2003 oraz art. 2f ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1775/2005, Agencja może podejmować decyzje wdrażające i proponować Komisji nakładanie grzywien, gdy jest zdania, że projekt przepisów technicznych nie został przyjęty w rozsądnym terminie lub że operatorzy systemów przesyłowych nie wdrożyli ▌przepisu technicznego.

9.  Agencja monitoruje współpracę regionalną operatorów systemów przesyłowych, o której mowa w art. 2i rozporządzenia (WE) nr 1228/2003 i art. 2i rozporządzenia (WE) nr 1775/2005.

10.  Agencja monitoruje proces udzielania zezwoleń na budowę nowego potencjału transgranicznego i zapewnia przyspieszenie tego procesu w granicach ściślejszej współpracy regionalnej.

11.  Agencja monitoruje obliczanie przez operatorów systemów przesyłowych potencjału transgranicznego oraz rzeczywiste (zagregowane) wykorzystanie potencjału przesyłowych połączeń wzajemnych między sieciami, a także rozwiązywanie problemów niesprawiedliwego, dyskryminującego lub nieskutecznego dostępu przez granice między poszczególnymi krajami.

12.  Agencja może nałożyć skuteczne sankcje, jeżeli bariery dla handlu transgranicznego nie zostaną usunięte.

13.  Agencja może podjąć wiążące decyzje we wszelkich kwestiach z zakresu dostępu do połączonych systemów przesyłowych dotyczących co najmniej dwóch państw członkowskich i korzystania z nich, jeżeli właściwe krajowe organy regulacyjne nie osiągnęły wspólnego porozumienia.

Artykuł 7

Zadania dotyczące krajowych organów regulacyjnych

1.  Agencja przyjmuje indywidualne decyzje w kwestiach technicznych, o ile takie decyzje są przewidziane w wytycznych określonych zgodnie z dyrektywą 2003/54/WE, dyrektywą 2003/55/WE, rozporządzeniem (WE) nr 1228/2003 lub rozporządzeniem (WE) nr 1775/2005.

2.  Agencja może, zgodnie ze swoim programem prac lub na wniosek Komisji, przyjmować niewiążące wytyczne, aby pomóc organom regulacyjnym i uczestnikom rynku w dzieleniu się dobrymi praktykami.

3.  Agencja zapewnia współpracę pomiędzy krajowymi organami regulacyjnymi na szczeblu wspólnotowym i regionalnym. Agencja przedkłada Komisji odpowiednie zalecenia, gdy uzna, że konieczne są wiążące przepisy dotyczące takiej współpracy.

4.  Na wniosek organu regulacyjnego Agencja przedkłada opinię w sprawie zgodności decyzji podjętej przez urząd regulacyjny z wytycznymi, o których jest mowa w dyrektywie 2003/54/WE, dyrektywie 2003/55/WE, rozporządzeniu (WE) nr 1228/2003 lub rozporządzeniu (WE) nr 1775/2005 oraz w pozostałym prawodawstwie wspólnotowym odnoszącym się do polityki energetycznej.

5.  W przypadku, gdy krajowy organ regulacyjny nie zastosuje się do opinii Agencji, o której mowa w ust. 4, w terminie czterech miesięcy od daty jej otrzymania, Agencja zawiadamia o tym odpowiednio Komisję i rząd właściwego państwa członkowskiego.

6.  Gdy organ regulacyjny napotyka w określonym przypadku na trudności w stosowaniu wytycznych, o których mowa w dyrektywie 2003/54/WE, dyrektywie 2003/55/WE, rozporządzeniu (WE) nr 1228/2003 lub rozporządzeniu (WE) nr 1775/2005, może zwrócić się do Agencji z prośbą o opinię. Agencja przedkłada swoją opinię w terminie dwóch miesięcy od złożenia tej prośby.

7.  Agencja decyduje w sprawie uregulowań prawnych dotyczących infrastruktury łączącej co najmniej dwa państwa członkowskie, zgodnie z art. 22d ust. 3 dyrektywy 2003/54/WE i art. 24d ust. 3 dyrektywy 2003/55/WE.

8.  Agencja monitoruje rozwój sytuacji na rynkach energii elektrycznej i gazu, zwłaszcza dostęp energii ze źródeł odnawialnych do sieci, poprzez pozytywne porównywanie krajowych przepisów w zakresie dostępu oraz poprzez ułatwianie takiego dostępu w innych państwach członkowskich.

Artykuł 8

Inne zadania

1.  Agencja może udzielać zwolnień, jak przewidziano w art. 7 ust. 4 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1228/2003. Agencja może również udzielać odstępstw, jak przewidziano w art. 22 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2003/55/WE, jeżeli przedmiotowa infrastruktura znajduje się na terytorium co najmniej dwóch państw członkowskich.

W przypadku, gdy Agencja nie przyjmie decyzji odnoszącej się do wniosku o udzielenie zwolnienia na mocy niniejszego ustępu w ciągu trzech miesięcy od daty złożenia tego wniosku, Komisja podejmuje decyzję zamiast Agencji.

2.  Agencja proponuje niezależnego operatora systemu przesyłowego zgodnie z art. 10 ust. 4 dyrektywy 2003/54/WE i art. 9 ust. 4 dyrektywy 2003/55/WE.

3.  Agencja wspiera realizację wytycznych dotyczących transeuropejskich sieci energetycznych utworzonych decyzją (WE) nr 1364/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. ustanawiającą wytyczne dla transeuropejskich sieci energetycznych(11).

W szczególności Agencja uwzględnia te wytyczne podczas zatwierdzania dziesięcioletnich planów inwestycyjnych zgodnie z art. 6 ust. 3.

4.  Na wniosek Komisji Agencja realizuje określone dodatkowe zadania, związane z jej zakresem kompetencji.

Artykuł 9

Przechowywanie energii i zarządzanie kryzysowe

1.  Publikując sprawozdanie roczne, Agencja określa potrzeby Unii Europejskiej w zakresie magazynowania – zarówno z punktu widzenia koniunktury, jak i bezpieczeństwa – oraz daje wytyczne dotyczące inwestycji produkcyjnych i infrastruktury przesyłowej.

2.  Agencja koordynuje na szczeblu Wspólnoty krajowe mechanizmy zarządzania kryzysami energetycznymi.

3.  Agencja koordynuje komunikację między UE a operatorami z krajów trzecich.

Artykuł 10

Konsultacje i przejrzystość

1.  Przed podjęciem jakichkolwiek działań Agencja odbywa w sposób otwarty i przejrzysty formalne konsultacje z podmiotami rynkowymi, konsumentami i użytkownikami końcowymi, zwłaszcza odnośnie do jej zadań dotyczących współpracy operatorów systemów przesyłowych.

W stosownych przypadkach Agencja daje zainteresowanym stronom racjonalną możliwość wypowiedzenia się na temat proponowanego środka i podaje do wiadomości publicznej wyniki procedury konsultacji.

2.  Agencja wykonuje swoje działania z zachowaniem wysokiego stopnia przejrzystości.

3.  Agencja gwarantuje, że instytucje publiczne i inne zainteresowane strony otrzymują wiarygodne i łatwo dostępne informacje, szczególnie w odniesieniu do wyników jej pracy, w odpowiednim przypadku.

4.  Agencja określa w swoim regulaminie wewnętrznym ustalenia praktyczne dotyczące wdrożenia zasad przejrzystości określonych w ust. 2 i 3.

5.  Agencja publikuje na swojej stronie internetowej przynajmniej porządek obrad, dokumenty bazowe oraz protokoły posiedzeń rady administracyjnej, rady organów regulacyjnych oraz komisji odwoławczej.

Artykuł 11

Monitorowanie i sprawozdawczość dotyczące sektora energetyki

1.  Agencja monitoruje zjawiska na rynkach gazu i energii elektrycznej, a w szczególności ceny detaliczne gazu i energii elektrycznej oraz przestrzeganie praw odbiorców określonych w dyrektywach 2003/55/WE i 2003/54/WE.

2.  Agencja publikuje roczne sprawozdanie na temat wydarzeń na rynkach gazu i energii elektrycznej, w tym spraw dotyczących odbiorców, w którym przedstawia wszystkie istniejące jeszcze bariery dla ostatecznego utworzenia rynku wewnętrznego energii.

3.  W czasie publikacji rocznego sprawozdania Agencja może przedstawić Parlamentowi Europejskiemu i Komisji opinię w sprawie środków, jakie można by podjąć w celu likwidacji barier, o których mowa w ust. 2.

Artykuł 12

Nadzór, egzekwowanie przepisów i kary

1.  W porozumieniu z Komisją Agencja może nakładać kary finansowe na operatorów systemów przesyłowych, którzy nie wywiążą się z jej odnośnych zobowiązań na mocy art. 7 lub nie dostarczą informacji wymaganych przez Agencję do pełnienia jej funkcji. Kary te muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2.  Krajowe organy regulacyjne – we współpracy z Agencją – odpowiadają za weryfikację stopnia, w jakim operatorzy systemów przesyłowych przestrzegają zobowiązań wynikających z przepisów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

3.  Nakładając kary zgodnie z niniejszym artykułem, organ publikuje nazwy operatorów systemów przesyłowych oraz wysokość kar finansowych i przyczyny ich nałożenia.

Artykuł 13

Rada Administracyjna

1.  Rada administracyjna składa się z sześciu członków. Komisja, Rada i Parlament Europejski powołują po dwóch członków. Żaden z członków rady administracyjnej nie może być jednocześnie posłem do Parlamentu Europejskiego. Kadencja trwa pięć lat i jest odnawialna jeden raz.

2.  Rada administracyjna powołuje przewodniczącego i zastępcę przewodniczącego spośród swoich członków. Jeżeli przewodniczący nie może pełnić swoich obowiązków, zastępuje go automatycznie zastępca przewodniczącego. Kadencja przewodniczącego i zastępcy przewodniczącego trwa dwa i pół roku i jest odnawialna. Kadencja przewodniczącego i zastępcy przewodniczącego wygasa jednak zawsze z chwilą, gdy przestaną być członkami rady administracyjnej.

3.  Posiedzenia rady administracyjnej zwołuje jej przewodniczący. Przewodniczący rady organów regulacyjnych lub mianowany przezeń członek tej rady oraz dyrektor Agencji biorą udział w obradach bez prawa głosu. Rada administracyjna zbiera się co najmniej dwa razy w roku na sesji zwyczajnej. Rada administracyjna zbiera się również z inicjatywy przewodniczącego, na wniosek Komisji lub na wniosek co najmniej jednej trzeciej członków. Rada administracyjna może zaprosić na swoje posiedzenie w charakterze obserwatora dowolną osobę, której opinia może mieć znaczenie. Członkowie rady administracyjnej mogą korzystać z pomocy doradców lub ekspertów, z zastrzeżeniem przepisów regulaminu wewnętrznego. Usługi sekretariatu na rzecz rady administracyjnej świadczy Agencja.

4.  Rada administracyjna podejmuje decyzje większością dwóch trzecich głosów obecnych członków, chyba że niniejsze rozporządzenie lub statut Agencji stanowią inaczej.

5.  Każdy członek ma jeden głos. Szczegółową procedurę głosowania, w szczególności warunki, na jakich jeden z członków może działać w imieniu innego członka, jak również, w odpowiednich przypadkach, zasady dotyczące kworum, określają przepisy regulaminu wewnętrznego.

6.  Członkowie rady administracyjnej zobowiązują się do niezależnego działania w interesie publicznym. W tym celu składają oni corocznie pisemną deklarację zobowiązań i pisemną deklarację interesów, wskazując na brak jakichkolwiek interesów, które mogłyby być uważane za podważające ich niezależność, albo też na występowanie jakichkolwiek bezpośrednich lub pośrednich interesów, które mogłyby być uważane za podważające ich niezależność. Deklaracje te są podawane do wiadomości publicznej.

7.  Rada administracyjna wykonuje swoje zadania w sposób niezależny i obiektywny oraz w interesie publicznym i nie zwraca się o instrukcje do żadnych władz krajowych lub regionalnych ani nie przyjmuje takich instrukcji.

8.  Żaden z członków rady administracyjnej nie może być jednocześnie członkiem rady organów regulacyjnych.

9.  Rada administracyjna może zostać odwołana na wniosek Komisji i w drodze decyzji podjętej przez Parlament Europejski. Parlament Europejski podejmuje decyzję absolutną większością głosów.

Artykuł 14

Zadania rady administracyjnej

1.  Rada administracyjna powołuje dyrektora zgodnie z art. 18 ust. 2, po uzgodnieniu z radą organów regulacyjnych i po zatwierdzeniu w drodze głosowania przez Parlament Europejski .

2.  Rada administracyjna powołuje członków komisji odwoławczej zgodnie z art. 20 ust. 1.

3.  Rada administracyjna przyjmuje program prac Agencji na nadchodzący rok do dnia 30 września każdego roku, po skonsultowaniu się z Parlamentem Europejskim i Komisją i po zatwierdzeniu przez radę organów regulacyjnych zgodnie z art. 17 ust. 3, po czym przesyła go do Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji. Program prac jest przyjmowany bez naruszenia rocznej procedury budżetowej i podawany do wiadomości publicznej.

4.  Rada administracyjna wykonuje swoje uprawnienia budżetowe zgodnie z art. 23-26.

5.  Po otrzymaniu zgody Komisji, rada administracyjna decyduje o ewentualnym przyjęciu zapisów lub darowizn lub dotacji z innych źródeł wspólnotowych.

6.  Rada administracyjna sprawuje władzę dyscyplinarną nad dyrektorem w porozumieniu z radą organów regulacyjnych.

7.  Parlament Europejski może wezwać dowolnego członka lub członków rady administracyjnej do złożenia oświadczenia przed właściwą komisją oraz do udzielenia odpowiedzi na pytania zadane przez członków tej komisji.

8.  Jeżeli zachodzi taka potrzeba, rada administracyjna opracowuje na piśmie politykę personalną Agencji zgodnie z art. 30 ust. 2.

9.  Rada administracyjna przyjmuje szczególne przepisy dotyczące prawa dostępu do dokumentów Agencji, zgodnie z art. 32.

10.  Rada administracyjna przyjmuje roczne sprawozdanie z działalności Agencji, o którym mowa w art. 19 ust. 9, oraz roczne sprawozdanie na temat wydarzeń na rynkach gazu i energii elektrycznej, o którym mowa w art. 11 ust. 2. Agencja przesyła te roczne sprawozdania, najpóźniej do dnia 15 kwietnia, do Parlamentu Europejskiego, Rady, Komisji, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, Komitetu Regionów oraz Trybunału Obrachunkowego do 15 kwietnia. Sprawozdanie z działalności agencji powinno zawierać odrębny rozdział, zatwierdzony przez radę organów regulacyjnych, dotyczący działalności regulacyjnej Agencji w danym roku. Sześć wyżej wymienionych instytucji i organów wspólnotowych udziela, lub nie, absolutorium z wdrożenia przez Agencję unijnej polityki w dziedzinie energetyki, wewnętrznego rynku energii i konkurencji.

11.  Rada administracyjna uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 15

Sprawozdania rady administracyjnej

Parlament Europejski i Rada mogą wezwać radę administracyjną do przedstawienia sprawozdania z wykonania jej obowiązków.

Artykuł 16

Rada organów regulacyjnych

1.  W skład rady organów regulacyjnych wchodzi jeden przedstawiciel spośród kierowników krajowych organów regulacyjnych lub ich przedstawicieli, zgodnie z art. 22a dyrektywy 2003/54/WE i art. 24a dyrektywy 2003/55/WE, z każdego państwa członkowskiego oraz jeden przedstawiciel Komisji, któremu nie przysługuje prawo głosu. Z każdego państwa członkowskiego do rady organów regulacyjnych dopuszcza się tylko jednego przedstawiciela krajowego organu regulacyjnego. Każdy krajowy organ regulacyjny jest odpowiedzialny za nominację zastępcy spośród obecnego personelu krajowego organu regulacyjnego.

2.  Rada organów regulacyjnych wybiera spośród swoich członków przewodniczącego i zastępcę przewodniczącego. Jeżeli przewodniczący nie może pełnić swoich obowiązków, zastępuje go zastępca przewodniczącego. Kadencja przewodniczącego i zastępcy przewodniczącego trwa dwa i pół roku i jest odnawialna. Kadencja przewodniczącego i zastępcy przewodniczącego wygasa jednak zawsze z chwilą, gdy przestaną być członkami rady organów regulacyjnych.

3.  Decyzje rady organów regulacyjnych podejmowane są większością dwóch trzecich głosów jej obecnych członków. Każdy członek lub zastępca członka ma jeden głos.

4.  Rada organów regulacyjnych uchwala swój regulamin wewnętrzny. Szczegółową procedurę głosowania, w szczególności głosowanie na podstawie pełnomocnictwa, jak również, w odpowiednich przypadkach, zasady dotyczące kworum, określają przepisy regulaminu wewnętrznego. Regulamin wewnętrzny może określać szczególne metody pracy w zakresie rozpatrywania kwestii wynikłych w kontekście inicjatyw współpracy regionalnej.

5.  Podczas wykonywania powierzonych jej zadań rada organów regulacyjnych działa niezależnie i nie zwraca się o instrukcje od żadnego rządu państwa członkowskiego lub innego publicznego lub prywatnego podmiotu, ani nie przyjmuje takich instrukcji.

6.  Usługi sekretariatu na rzecz rady organów regulacyjnych świadczy Agencja.

7.  Parlament Europejski i Rada mogą wezwać przewodniczącego rady organów regulacyjnych do przedstawienia sprawozdania z wykonania jego zadań i obowiązków.

Artykuł 17

Zadania rady organów regulacyjnych

1.  Rada organów regulacyjnych udziela dyrektorowi zgody przed przyjęciem opinii, zaleceń i decyzji, o których mowa w art. 5-11 zgodnie z art. 19 ust. 3. Oprócz tego rada organów regulacyjnych udziela dyrektorowi wskazówek, w zakresie wynikającym z jej kompetencji, dotyczących wykonywania zadań dyrektora. Dyrektor wykonuje swoje zadania zgodnie z decyzjami rady organów regulacyjnych, która w sprawach dotyczących uregulowań powinna być jedynym organem decyzyjnym Agencji w odniesieniu do regulacji rynku energetycznego.

2.  Rada organów regulacyjnych przedkłada zgodę dotyczącą kandydata, który ma zostać powołany na stanowisko dyrektora, zgodnie z art. 14 ust. 1 i art. 18 ust. 2. Rada organów regulacyjnych podejmuje decyzję większością trzech czwartych głosów swoich członków

3.  Rada organów regulacyjnych zatwierdza program prac Agencji na nadchodzący rok, zgodnie z art. 14 ust. 3 i art. 19 ust. 7 oraz zgodnie z projektem budżetu uchwalonym zgodnie z art. 25 ust. 1, i do dnia 1 września przedkłada go radzie administracyjnej do przyjęcia.

4.  Rada organów regulacyjnych zatwierdza odrębny rozdział sprawozdania rocznego poświęcony działalności regulacyjnej, jak przewidziano w art. 14 ust. 10 i art. 19 ust. 9.

5.  Parlament Europejski może wezwać dowolnego członka lub członków rady organów regulacyjnych do złożenia oświadczenia przed właściwą komisją oraz do udzielenia odpowiedzi na pytania zadane przez członków tej komisji.

Artykuł 18

Dyrektor

1.  Agencją zarządza dyrektor, który pełni swoje obowiązki zgodnie z decyzjami przyjmowanymi przez radę organów regulacyjnych. Bez uszczerbku dla odpowiednich uprawnień Komisji, rady administracyjnej i rady organów regulacyjnych, dyrektor nie zwraca się o instrukcje do jakiegokolwiek rządu lub innego organu, ani ich nie przyjmuje.

2.  Dyrektor jest powoływany przez radę administracyjną za zgodą rady organów regulacyjnych na podstawie osiągnięć, umiejętności i doświadczenia istotnych dla sektora energetycznego, z listy co najmniej dwóch kandydatów zaproponowanych przez Komisję po wystosowaniu publicznego zaproszenia do wyrażenia zainteresowania. Przed mianowaniem kandydat wybrany przez radę administracyjną zostaje wezwany do złożenia oświadczenia przed właściwą komisją Parlamentu Europejskiego i udzielenia odpowiedzi na pytania zadane przez jej członków oraz jest zatwierdzany w drodze głosowania przez Parlament Europejski.

3.  Kadencja dyrektora trwa pięć lat. Podczas dziewięciu miesięcy poprzedzających koniec kadencji Komisja przeprowadza ocenę. W ocenie tej Komisja analizuje w szczególności:

   a) wykonywanie obowiązków przez Dyrektora; oraz
   b) zadania i zobowiązania Agencji w nadchodzących latach.

4.  Rada administracyjna, działając na wniosek Komisji oraz po wysłuchaniu opinii rady organów regulacyjnych, która jest szczególnie brana pod uwagę, a także uwzględniając sprawozdanie z oceny, może jednokrotnie przedłużyć kadencję dyrektora nie dłużej niż o trzy lata, wyłącznie w przypadkach, gdy jest to uzasadnione zadaniami i zobowiązaniami Agencji.

5.  Rada administracyjna informuje Parlament Europejski o swoim zamiarze przedłużenia kadencji dyrektora. W ciągu miesiąca poprzedzającego przedłużenie jego kadencji dyrektor może zostać wezwany do złożenia oświadczenia przed właściwym komitetem Parlamentu Europejskiego i do udzielenia odpowiedzi na pytania zadane przez członków tego komitetu. Przedłużenie kadencji dyrektora jest zatwierdzane w drodze głosowania przez Parlament Europejski.

6.  W przypadku nieprzedłużenia kadencji dyrektor pełni swoje funkcje do czasu mianowania następcy.

7.  Dyrektor może zostać odwołany ze stanowiska tylko na podstawie decyzji rady administracyjnej, po wyrażeniu zgody przez radę organów regulacyjnych. Rada administracyjna podejmuje tę decyzję większością dwóch trzecich głosów swoich członków.

8.  Oprócz wymogu, o którym mowa w art. 14 ust. 10, Parlament Europejski i Rada mogą wezwać dyrektora do przedstawienia sprawozdania z wykonania jego obowiązków.

Artykuł 19

Zadania dyrektora

1.  Dyrektor jest odpowiedzialny za reprezentowanie Agencji i zarządzanie nią.

2.  Dyrektor przygotowuje prace rady administracyjnej. Dyrektor uczestniczy, bez prawa do głosu, w pracach rady administracyjnej.

3.  Dyrektor przyjmuje opinie, zalecenia i decyzje, o których mowa w art. 5-11, z zastrzeżeniem zgody organów regulacyjnych.

4.  Dyrektor jest odpowiedzialny za wykonywanie rocznego programu prac Agencji pod kierownictwem rady organów regulacyjnych i pod kontrolą administracyjną rady administracyjnej.

5.  Parlament Europejski może wezwać dyrektora do złożenia oświadczenia przed właściwą komisją oraz do udzielenia odpowiedzi na pytania zadane przez członków tej komisji.

6.  Dyrektor podejmuje wszelkie niezbędne kroki, w szczególności poprzez przyjmowanie wewnętrznych instrukcji administracyjnych oraz publikowanie komunikatów, w celu zapewnienia funkcjonowania Agencji zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

   7. 7. ║Dyrektor przygotowuje projekt rocznego programu prac Agencji na nadchodzący rok i przedkłada go radzie organów regulacyjnych, Parlamentowi Europejskiemu i Komisji do dnia 30 czerwca bieżącego roku.

8.  Dyrektor sporządza preliminarz przychodów i wydatków Agencji zgodnie z art. 30 i wykonuje budżet Agencji zgodnie z art. 26.

9.  Każdego roku dyrektor przygotowuje projekt sprawozdania rocznego, w tym rozdział poświęcony działalności regulacyjnej Agencji oraz rozdział dotyczący spraw finansowo-administracyjnych.

10.  Wobec personelu Agencji dyrektor wykonuje uprawnienia przewidziane w art. 30 ust. 3.

Artykuł 20

Komisja odwoławcza

1.  Komisja odwoławcza składa się z sześciu członków i sześciu zastępców członków wybranych spośród obecnego lub byłego personelu wyższego szczebla krajowych organów regulacyjnych, organów ochrony konkurencji lub innych instytucji krajowych lub wspólnotowych posiadających odpowiednie doświadczenie w sektorze energetycznym. Komisja odwoławcza wyznacza przewodniczącego. Decyzje komisji odwoławczej zapadają kwalifikowaną większością głosów co najmniej czterech z sześciu jej członków. Komisja odwoławcza jest zwoływana w razie potrzeby.

2.  Członkowie komisji odwoławczej są na wniosek Komisji powoływani przez radę administracyjną, po wystosowaniu publicznego zaproszenia do wyrażenia zainteresowania i po konsultacji z radą organów regulacyjnych. Przed mianowaniem kandydaci wybrani przez radę administracyjną składają oświadczenie przed właściwą komisją Parlamentu Europejskiego i udzielają odpowiedzi na pytania zadane przez członków tej komisji.

3.  Kadencja członków komisji odwoławczej trwa pięć lat Mandat ten jest odnawialny. Członkowie komisji odwoławczej podejmują decyzje w sposób niezależny; nie są związani żadnymi instrukcjami. Nie wolno im pełnić żadnych innych funkcji w Agencji, w radzie administracyjnej ani w radzie organów regulacyjnych. Członka komisji odwoławczej nie można odwołać ze stanowiska w czasie trwania kadencji, chyba że został uznany za winnego poważnego uchybienia, a rada administracyjna, po uzyskaniu opinii rady organów regulacyjnych, podejmie decyzję o jego odwołaniu.

4.  Członkowie komisji odwoławczej nie mogą brać udziału w postępowaniu odwoławczym, jeśli mają w nim interes osobisty ║ jeśli wcześniej działali jako przedstawiciele jednej ze stron postępowania albo jeśli uczestniczyli w podejmowaniu decyzji stanowiącej przedmiot postępowania odwoławczego.

5.  Jeżeli członek komisji odwoławczej uważa, że inny członek nie powinien brać udziału w postępowaniu odwoławczym z przyczyn o której mowa w ust. 4 bądź z innego powodu, powiadamia o tym komisję odwoławczą. Strona postępowania odwoławczego może wystąpić o wyłączenie członka komisji odwoławczej z powodów o których mowa w ust. 4 oraz w przypadku podejrzenia o stronniczość. Podstawą wystąpienia o wyłączenie nie może być obywatelstwo członków; wniosek o wyłączenie jest również niedopuszczalny, jeśli strona postępowania odwoławczego dokonała jakiejkolwiek czynności procesowej, mimo że wiedziała o okolicznościach dających podstawę do wniosku o wyłączenie.

6.  Komisja odwoławcza decyduje o działaniu, które należy podjąć w przypadkach określonych w ust. 4 i 5, bez udziału zainteresowanego członka. Przy podejmowaniu tej decyzji zainteresowanego członka zastępuje w komisji odwoławczej jego zastępca, chyba że zastępcy dotyczy taka sama sytuacja. W takim przypadku przewodniczący wyznacza osobę zastępującą spośród innych zastępców.

7.  Parlament Europejski może wezwać dowolnego członka lub członków komisji odwoławczej do złożenia oświadczenia przed właściwą komisją oraz do udzielenia odpowiedzi na pytania zadane przez członków tej komisji.

Artykuł 21

Odwołania

1.  Każda osoba fizyczna lub prawna może odwołać się od decyzji, o której mowa w art. 7 lub art. 8 i której jest adresatem, oraz od decyzji, która dotyczy jej bezpośrednio i indywidualnie, mimo że została przyjęta w formie decyzji skierowanej do innej osoby.

2.  Odwołanie, wraz z uzasadnieniem, jest składane do Agencji w formie pisemnej w terminie dwóch miesięcy od powiadomienia osoby zainteresowanej o decyzji lub, w razie braku takiego powiadomienia, w terminie dwóch miesięcy od opublikowania decyzji przez Agencję. Komisja odwoławcza podejmuje decyzję w sprawie odwołania w terminie dwóch miesięcy od złożenia odwołania.

3.  Odwołanie wniesione zgodnie z ust. 1 nie ma skutku zawieszającego. Komisja odwoławcza może jednak zawiesić wykonanie zaskarżonej decyzji, jeśli uzna, że wymagają tego okoliczności.

4.  Jeżeli odwołanie jest dopuszczalne, komisja odwoławcza bada, czy jest ono uzasadnione. Komisja odwoławcza wzywa, według potrzeb, strony postępowania odwoławczego do wnoszenia w przewidzianym terminie uwag do powiadomień, które do nich skierowała, lub do informacji udzielonych przez pozostałe strony postępowania odwoławczego. Strony postępowania odwoławczego są uprawnione do ustnego zgłaszania swoich uwag.

5.  Komisja odwoławcza może, zgodnie z przepisami niniejszego artykułu, wykonywać wszelkie uprawnienia, które wchodzą w zakres kompetencji Agencji, lub przekazać sprawę do rozstrzygnięcia właściwemu organowi Agencji. Ten ostatni związany jest decyzją komisji odwoławczej.

6.  Komisja odwoławcza uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 22

Skargi do Sądu Pierwszej Instancji i Trybunału Sprawiedliwości

1.  Od decyzji podjętej przez komisję odwoławczą lub w przypadku gdy nie przysługuje odwołanie do komisji odwoławczej, od decyzji Agencji, może zostać wniesiona skarga do Sądu Pierwszej Instancji Trybunału Sprawiedliwości, zgodnie z art. 230 Traktatu.

2.  W przypadku, gdy Agencja uchyla się od podjęcia decyzji, postępowanie o zaniechanie działania może zostać wniesione do Sądu Pierwszej Instancji lub Trybunału Sprawiedliwości zgodnie z art. 232 Traktatu.

3.  Agencja zobowiązana jest do podjęcia niezbędnych środków w celu wykonania orzeczenia Sądu Pierwszej Instancji lub Trybunału Sprawiedliwości.

Artykuł 23

Budżet Agencji

1.  Przychody Agencji obejmują przede wszystkim:

   a) dotację wspólnotową zapisaną we właściwych działach budżetu ogólnego Unii Europejskiej (sekcja "Komisja") zgodnie z decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady (zwanego dalej władzą budżetową), na mocy pkt. 47 porozumienia międzyinstytucjonalnego;
   b) opłaty wnoszone na rzecz Agencji zgodnie z art. 24;
   c) finansowy wkład wnoszony przez wszystkie krajowe organy regulacyjne, z każdego państwa członkowskiego;
   d) wszelkie proponowane alternatywne metody finansowania, szczególnie poprzez opłaty za przesył energii elektrycznej i gazu; oraz
   e) ewentualne zapisy, darowizny lub dotacje o których mowa w art. 14 ust. 5.

Rada organów regulacyjnych wyraża zgodę do ...(12) na wysokość wkładu finansowego wnoszonego przez każde państwo członkowskie na mocy lit. c).

2.  Wydatki pokrywają koszty personelu, koszty administracyjne, koszty infrastruktury oraz koszty operacyjne.

3.  Przychody i wydatki równoważą się.

4.  Wszystkie przychody i wydatki Agencji są ujmowane w prognozie dla każdego roku budżetowego, pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, i są zapisywane w jej budżecie.

Artykuł 24

Opłaty

1.  Wnioski o wydanie decyzji o zwolnieniu lub odstępstwie zgodnie z art. 88 ust. 1 albo określone lub specjalistyczne informacje, zalecenia, decyzje lub zadania monitorowania na rzecz Europejskiej Sieci Operatorów Systemów Przesyłowych podlegają opłacie na rzecz Agencji

2.  Wysokość ║ opłaty, o której mowa w ust. 1 jest ustalana przez Komisję.

Artykuł 25

Uchwalenie budżetu

1.  Najpóźniej do dnia 15 lutego każdego roku dyrektor przedstawia wstępny projekt budżetu dotyczący wydatków operacyjnych i programu prac przewidzianych na nadchodzący rok budżetowy i przekazuje go radzie administracyjnej, razem z wykazem etatów tymczasowych. Na podstawie projektu przygotowanego przez dyrektora rada administracyjna opracowuje co roku preliminarz przychodów i wydatków Agencji na następny rok budżetowy. Preliminarz, w tym projekt planu zatrudnienia, jest przekazywany przez radę administracyjną Komisji najpóźniej do dnia 31 marca. Przed przyjęciem preliminarza projekt przygotowany przez dyrektora jest przekazywany do rady organów regulacyjnych, która może wydać uzasadnioną opinię w sprawie tego projektu.

2.  Komisja przekazuje preliminarz władzy budżetowej ║ , razem ze wstępnym projektem budżetu ogólnego Unii Europejskiej.

3.  Na podstawie preliminarza Komisja wprowadza do wstępnego projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej prognozy, które uważa za konieczne w odniesieniu do planu zatrudnienia oraz kwotę dotacji obciążającej budżet ogólny, zgodnie z art. 272 Traktatu.

4.  Władza budżetowa przyjmuje plan zatrudnienia dla Agencji.

5.  Budżet Agencji jest sporządzany przez radę administracyjną. Budżet staje się ostateczny po ostatecznym przyjęciu budżetu ogólnego Unii Europejskiej. W razie konieczności budżet jest odpowiednio dostosowywany.

6.  Rada administracyjna zawiadamia niezwłocznie władzę budżetową o zamiarze zrealizowania każdego projektu, który może mieć znaczące skutki finansowe dla finansowania jej budżetu, w szczególności o wszelkich projektach dotyczących nieruchomości, takich jak najem lub zakup budynków. Rada administracyjna zawiadamia o tym również Komisję. Jeżeli którykolwiek dział władzy budżetowej zamierza wydać opinię, powiadamia Agencję o tym zamiarze w terminie dwóch tygodni od otrzymania informacji o projekcie dotyczącym nieruchomości. W przypadku braku odpowiedzi na powyższe zawiadomienie, Agencja może przystąpić do wdrożenia projektu.

Artykuł 26

Wykonanie i kontrola budżetu

1.  Dyrektor działa w charakterze urzędnika zatwierdzającego i wykonuje budżet Agencji.

2.  Najpóźniej do dnia 1 marca po zamknięciu każdego roku budżetowego księgowy Agencji przekazuje tymczasowe sprawozdania finansowe księgowemu Komisji oraz Trybunałowi Obrachunkowemu, wraz ze sprawozdaniem z zarządzania budżetem i finansami za dany rok budżetowy. Księgowy Agencji przesyła sprawozdanie z zarządzania budżetem i finansami również do Parlamentu Europejskiego i Rady, najpóźniej do dnia 31 marca następnego roku. Księgowy Komisji konsoliduje następnie tymczasowe sprawozdania finansowe instytucji wspólnotowych i organów zdecentralizowanych, zgodnie z art. 128 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich(13).

3.  Najpóźniej do dnia 31 marca po zamknięciu każdego roku budżetowego księgowy Komisji przekazuje Trybunałowi Obrachunkowemu tymczasowe sprawozdania finansowe Agencji, wraz ze sprawozdaniem z zarządzania budżetem i finansami w danym roku budżetowym. Sprawozdanie z zarządzania budżetem i finansami w danym roku budżetowym przesyłane jest także Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

4.  Po otrzymaniu uwag Trybunału Obrachunkowego w sprawie tymczasowych sprawozdań finansowych Agencji zgodnie z art. 129 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002, dyrektor , działając na własną odpowiedzialność, sporządza ostateczne sprawozdania finansowe Agencji i przekazuje je do zaopiniowania radzie administracyjnej.

5.  Rada administracyjna przedkłada opinię w sprawie ostatecznych sprawozdań finansowych Agencji.

6.  Do dnia 1 lipca po zamknięciu roku budżetowego dyrektor przekazuje ostateczne sprawozdania finansowe, wraz z opinią rady administracyjnej, Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Sprawiedliwości.

7.  Ostateczne sprawozdania finansowe są publikowane.

8.  Dyrektor przesyła Trybunałowi Obrachunkowemu odpowiedź na jego uwagi do dnia 15 października. Kopię odpowiedzi przesyła również radzie administracyjnej i Komisji.

9.  Dyrektor przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, na jego żądanie oraz zgodnie z art. 146 ust. 3 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002, wszelkie informacje niezbędne do sprawnego zastosowania procedury udzielania absolutorium na dany rok budżetowy.

10.  Parlament Europejski, na zalecenie Rady stanowiącej większością kwalifikowaną, w terminie do dnia 15 maja roku n +2 udziela dyrektorowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy n.

Artykuł 27

Regulacje finansowe

Przepisy finansowe stosujące się do Agencji są sporządzane przez radę administracyjną po konsultacji z Komisją. Przepisy te mogą odbiegać od rozporządzenia ║ (WE, Euratom) nr 2343/2002, jeżeli jest to konieczne ze względu na szczególne potrzeby operacyjne Agencji, ale tylko jeżeli Komisja udzieliła na to uprzedniej zgody.

Artykuł 28

Środki zwalczania nadużyć finansowych

1.  W celu zwalczania nadużyć finansowych, korupcji i innych nielegalnych działań, wobec Agencji stosują się bez żadnych ograniczeń przepisy rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (14).

2.  Agencja przystąpi do Porozumienia Międzyinstytucjonalnego z dnia 25 maja 1999 r. między Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Wspólnot Europejskich dotyczącego wewnętrznych dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)(15) oraz bezzwłocznie przyjmuje stosowne przepisy odnoszące się do całego personelu Agencji.

3.  Decyzje dotyczące finansowania oraz wynikające z nich umowy oraz instrumenty wykonawcze muszą wyraźnie stwierdzać, że Trybunał Obrachunkowy i OLAF mogą, w razie potrzeby, przeprowadzać na miejscu kontrole wobec beneficjentów środków finansowych wydatkowanych przez Agencję oraz pracowników odpowiedzialnych za przydzielenie tych środków.

Artykuł 29

Przywileje i ochrona

Do Agencji stosuje się protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich.

Artykuł 30

Personel

1.  Do pracowników Agencji mają zastosowanie: regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich, warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich oraz zasady przyjęte wspólnie przez instytucje wspólnotowe w celach stosowania tego regulaminu pracowniczego i warunków zatrudnienia.

2.  Rada administracyjna, w porozumieniu z Komisją, przyjmuje niezbędne przepisy wykonawcze, zgodnie z postanowieniami art. 110 regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich.

3.  Wobec swoich pracowników Agencja korzysta z uprawnień przyznanych organowi mianującemu na mocy regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich oraz organowi upoważnionemu do zawierania umów na mocy warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich.

4.  Rada administracyjna może przyjąć postanowienia umożliwiające w wyjątkowych przypadkach zatrudnianie przez Agencję oddelegowanych ekspertów krajowych z państw członkowskich.

Artykuł 31

Odpowiedzialność Agencji

1.  W przypadku odpowiedzialności pozaumownej Agencja, zgodnie z ogólnymi zasadami wspólnymi dla prawa wszystkich państw członkowskich, naprawia szkody wyrządzone przez Agencję lub przez jej pracowników przy pełnieniu funkcji. Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania w sporach dotyczących naprawy takich szkód.

2.  Osobista odpowiedzialność finansowa oraz odpowiedzialność dyscyplinarna pracowników Agencji wobec Agencji jest regulowana przez odpowiednie zapisy mające zastosowanie do pracowników Agencji.

Artykuł 32

Dostęp do dokumentów

1.  Do dokumentów będących w posiadaniu Agencji ma zastosowanie rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji(16).

2.  Rada Administracyjna przyjmuje praktyczne środki dotyczące stosowania rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 w ciągu sześciu miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

3.  Decyzje podejmowane przez Agencję zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 mogą stanowić przedmiot skarg wnoszonych do Rzecznika Praw Obywatelskich lub postępowania przed Trybunałem Sprawiedliwości na warunkach określonych odpowiednio w art. 195 i 230 Traktatu.

Artykuł 33

Udział krajów trzecich

Agencja jest otwarta na udział państw niebędących członkami Unii Europejskiej, które zawarły ze Wspólnotą umowy dotyczące takiego udziału. W odpowiednich postanowieniach tych umów określone zostaną, w szczególności, charakter, zakres i aspekty proceduralne udziału tych państw w pracy Agencji, w tym przepisy dotyczące wkładu finansowego i pracowników.

Artykuł 34

Ustalenia dotyczące języka

1.  Do Agencji stosują się postanowienia rozporządzenia Rady nr 1 z dnia 15 kwietnia 1958 r. określającego języki używane przez Europejską Wspólnotę Gospodarczą(17).

2.  Rada administracyjna określa wewnętrzne zasady językowe Agencji.

3.  Tłumaczenia wymagane dla funkcjonowania Agencji zapewnia Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej.

Artykuł 35

Ocena

1.  Działalność Agencji jest oceniana przez Komisję. Ocena ta obejmuje wyniki osiągnięte przez Agencję i jej metody pracy, zgodnie z celem, mandatem i zadaniami Agencji określonymi w niniejszym rozporządzeniu oraz w jej rocznych programach prac. Ocena ta jest oparta na obszernych konsultacjach.

2.  Pierwsze sprawozdanie z oceny zostanie przedstawione przez Komisję Parlamentowi Europejskiemu i Radzie najpóźniej trzy lata po objęciu stanowiska przez pierwszego dyrektora Agencji. Komisja przedstawia kolejne raporty z oceny co najmniej raz na trzy lata.

Artykuł 36

Wejście w życie i środki przejściowe

1.  Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2.  Artykuły 5-12 stosuje się od .... (18)

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w ║

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

Przewodniczący Przewodniczący

(1) Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1. Porozumienie zmienione decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/29/WE (Dz.U. L 6 z 10.1.2008, s. 7).
(2) Dz.U. C 211 z 19.8.2008, s. 23.
(3) Dz.U. C 172 z 5.7.2008, s. 55.
(4) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 2008 r.
(5) Dz.U. L 296 z 14.11.2003, s. 34.
(6) Dz.U. L 176 z 15.7.2003, s. 37.
(7) Dz.U. L 176 z 15.7.2003, s. 57.
(8) Dz.U. L 357 z 31.12.2002, s. 72.
(9) Dz.U. L 176 z 15.7.2003, s. 1.
(10) Dz.U. L 289 z 3.11.2005, s. 1.
(11) Dz.U. L 262 z 22.9.2006, s. 1.
(12)* 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
(13) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1.
(14) Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 1.
(15) Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 15.
(16) Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43.
(17) Dz.U. 17 z 6.10.1958, s. 385/58.
(18)* 18 miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.


Ochrona pieszych i innych niechronionych uїytkownikуw drуg ***I
PDF 272kWORD 71k
Rezolucja
Tekst
Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 2008 r. w sprawie wniosku dotycz№cego rozporz№dzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony pieszych i innych niechronionych uїytkownikуw drуg (COM(2007)0560 – C6-0331/2007 – 2007/0201(COD))
P6_TA(2008)0297A6-0081/2008

(Procedura wspуіdecyzji: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzglкdniaj№c wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2007)0560),

–   uwzglкdniaj№c art. 251 ust. 2 oraz art. 95 Traktatu WE, zgodnie z ktуrymi wniosek zostaі przedstawiony Parlamentowi przez Komisjк (C6-0331/2007),

–   uwzglкdniaj№c art. 51 Regulaminu,

–   uwzglкdniaj№c sprawozdanie Komisji Transportu i Turystyki (A6-0081/2008),

1.   zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.   zwraca siк do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeњli uzna ona za stosowne wprowadzenie znacz№cych zmian do swojego wniosku lub zast№pienie go innym tekstem;

3.   zobowi№zuje swojego Przewodnicz№cego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjкte w pierwszym czytaniu w dniu 18 czerwca 2008 r. w celu przyjкcia rozporz№dzenia Parlamentu Europejskiego i Rady(WE) nr .../2008 w sprawie homologacji typu pojazdуw w odniesieniu do ochrony pieszych i innych niechronionych uїytkownikуw drуg zmieniaj№cego dyrektywк 2007/46/WE i uchylaj№ce dyrektywy 2003/102/WE i 2005/66/WE

P6_TC1-COD(2007)0201


(Jako їe pomiкdzy Parlamentem i Rad№ osi№gniкte zostaіo porozumienie, stanowisko Parlamentu z pierwszego czytania odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, rozporz№dzenia (WE) nr .../2008.)


Dostosowanie niektórych aktów w zakresie procedury regulacyjnej poі№czonej z kontrol№ - czкњж pierwsza ***I
PDF 331kWORD 62k
Rezolucja
Tekst
Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 2008 r. w sprawie wniosku dotycz№cego rozporz№dzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dostosowuj№cego do decyzji Rady 1999/468/WE zmienionej decyzj№ 2006/512/WE niektуre akty podlegaj№ce procedurze, o ktуrej mowa w art. 251 Traktatu, w zakresie do procedury regulacyjnej poі№czonej z kontrol№ -czкњж pierwsza (COM(2007)0741 – C6-0432/2007 – 2007/0262(COD))
P6_TA(2008)0298A6-0088/2008

(Procedura wspуіdecyzji: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzglкdniaj№c wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2007)0741),

–   uwzglкdniaj№c art. 251 ust. 2 oraz art. 40, 47 ust. 1 i 2, pierwsze i trzecie zdanie, 55, 71, 80 ust. 2; 95, 100, 137 ust. 2, 156, 175 ust. 1 i 285 traktatu WE, zgodnie z ktуrymi wniosek zostaі przedstawiony przez Komisjк (C6-0432/2007),

-   uwzglкdniaj№c zobowi№zania podjкte przez przedstawiciela Rady w piњmie z dnia 28 maja 2008 r. odnoњnie do przyjкcia wniosku bez poprawek, zgodnie z art. 251 ust. 2 zdanie drugie tiret drugie traktatu WE;

–   uwzglкdniaj№c art. 51 Regulaminu,

–   uwzglкdniaj№c sprawozdanie Komisji Prawnej oraz opinie Komisji Handlu Miкdzynarodowego, jak rуwnieї Komisji Gospodarczej i Monetarnej, Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych, Komisji Ochrony Њrodowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeсstwa Їywnoњci, Komisji Przemysіu, Badaс Naukowych i Energii, Komisji Rynku Wewnкtrznego i Ochrony Konsumentуw, Komisji Transportu i Turystyki, Komisji Rozwoju Regionalnego i Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A6-0088/2008),

1.   zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.   zwraca siк do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeњli uzna ona za stosowne wprowadzenie znacz№cych zmian do swojego wniosku lub zast№pienie go innym tekstem;

3.   zobowi№zuje swojego Przewodnicz№cego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjкte w pierwszym czytaniu w dniu 18 czerwca 2008 r. w celu przyjкcia rozporz№dzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr .../2008 dostosowuj№cego do decyzji Rady 1999/468/WE niektуre akty podlegaj№ce procedurze ustanowionej w art. 251 Traktatu, w zakresie do procedury regulacyjnej poі№czonej z kontrol№ – Dostosowanie do procedury regulacyjnej poі№czonej z kontrol№ – Czкњж pierwsza

P6_TC1-COD(2007)0262


(Jako їe pomiкdzy Parlamentem i Rad№ osi№gniкte zostaіo porozumienie, stanowisko Parlamentu z pierwszego czytania odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, rozporz№dzenia (WE) nr 1137/2008.)


Dostosowanie niektórych aktów w zakresie procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą - część trzecia ***I
PDF 192kWORD 33k
Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 2008 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dostosowującego do decyzji Rady 1999/468/WE zmienionej decyzją 2006/512/WE niektóre akty podlegające procedurze, o której mowa w art. 251 Traktatu, w zakresie procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą – część trzecia (COM(2007)0822 – C6-0474/2007 – 2007/0282(COD))
P6_TA(2008)0299A6-0086/2008

(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2007)0822),

–   uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 61 lit. c), art. 63 ust. 1 pkt 1 lit. a) i art. 67 traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C6-0474/2007),

–   uwzględniając zobowiązania podjęte przez przedstawiciela Rady w piśmie z dnia 28 maja 2008 r. odnośnie do przyjęcia wniosku bez poprawek, zgodnie z art. 251 ust. 2 zdanie drugie tiret drugie traktatu WE;

–   uwzględniając art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej oraz opinię Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A6-0086/2008),

1.   zatwierdza wniosek Komisji;

2.   zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

3.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.


Autonomiczne wspólnotowe kontyngenty taryfowe na przywóz niektórych produktów rybołówstwa na Wyspy Kanaryjskie *
PDF 198kWORD 32k
Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 2008 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady otwierającego autonomiczne wspólnotowe kontyngenty taryfowe na przywóz niektórych produktów rybołówstwa na Wyspy Kanaryjskie i ustanawiającego zarządzanie tymi kontyngentami. (COM(2008)0129 – C6-0153/2008 – 2008/0054(CNS))
P6_TA(2008)0300A6-0213/2008

(Procedura konsultacji)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2008)0129),

–   uwzględniając art. 299 ust. 2 Traktatu WE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6-0153/2008),

–   uwzględniając art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Rozwoju Regionalnego (A6-0213/2008),

1.   zatwierdza wniosek Komisji;

2.   zwraca się do Rady, jeśli ta uzna za stosowne odejść od przyjętego przez Parlament tekstu, o poinformowanie go o tym fakcie;

3.   występuje o rozpoczęcie postępowania porozumiewawczego przewidzianego we wspólnej deklaracji z dnia 4 marca 1975 r., jeżeli Rada uznałaby za stosowne odejść od przyjętego przez Parlament tekstu;

4.   zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem w przypadku uznania za stosowne wprowadzenia znaczących zmian do wniosku Komisji;

5.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.


Status Rzecznika Praw Obywatelskich
PDF 304kWORD 70k
Rezolucja
Tekst skonsolidowany
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 2008 r. w sprawie przyjęcia decyzji Parlamentu Europejskiego zmieniającej decyzję 94/262/EWWiS, WE, Euratom z dnia 9 marca 1994 r. w sprawie przepisów i ogólnych warunków regulujących wykonywanie funkcji Rzecznika Praw Obywatelskich (2006/2223(INI))
P6_TA(2008)0301A6-0076/2008

Parlament Europejski,

–   uwzględniając pismo z dnia 11 lipca 2006 r. skierowane przez Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich do Przewodniczącego PE,

–   uwzględniając pismo z dnia 21 września 2006 r. skierowane przez Przewodniczącego do Komisji Spraw Konstytucyjnych,

–   uwzględniając art. 195 ust. 4 traktatu WE,

–   uwzględniając art. 107d ust. 4 traktatu Euratom,

–   uwzględniając decyzję 94/262/EWWiS, WE, Euratom z dnia 9 marca 1994 r. w sprawie postanowień i ogólnych warunków wykonywania funkcji Rzecznika Praw Obywatelskich(1), w brzmieniu ujętym w Załączniku X do regulaminu PE,

–   uwzględniając opinię Komisji w sprawie projektu decyzji zmieniającej decyzję 94/262/EWWiS, WE, Euratom zatwierdzoną na swoim posiedzeniu w dniu 22 kwietnia 2008 r.(2)

–   uwzględniając zatwierdzenie przez Radę w wyniku głosowania zmienionego projektu decyzji,

–   uwzględniając art. 45 ust. 2 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Konstytucyjnych oraz opinię Komisji Petycji (A6-0076/2008),

1.   przyjmuje decyzję zmieniającą decyzję 94/262/EWWiS, WE, Euratom;

2.   zobowiązuje swojego przewodniczącego do opublikowania w tekstach przyjętych ostatecznej wersji decyzji zmieniającej decyzję 94/262/EWWiS, WE, Euratom przyjętej w wyniku głosowania w dniach: 22 kwietnia i 18 czerwca 2008 r. oraz do przekazania jej wraz z niniejszą rezolucją Radzie i Komisji;

3.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do zapewnienia w odpowiednim czasie publikacji decyzji zmieniającej decyzję 94/262/EWWiS, WE, Euratom w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniająca decyzję 94/262/EWWiS, WE, Euratom z dnia 9 marca 1994 r. w sprawie postanowień i ogólnych warunków wykonywania funkcji Rzecznika Praw Obywatelskich

PARLAMENT EUROPEJSKI,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 195 ust. 4,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 107d ust. 4,

uwzględniając projekt decyzji zatwierdzony przez Parlament Europejski w dniu 22 kwietnia 2008 r.(3) oraz poprawki zatwierdzone w dniu 18 czerwca 2008 r.(4),

uwzględniając opinię Komisji,

za zgodą Rady(5),

a także mając na uwadze co następuje:

(1)  Karta praw podstawowych Unii Europejskiej uznaje prawo do dobrej administracji za podstawowe prawo obywateli Unii;

2)  ufność obywateli w zdolność Rzecznika Praw Obywatelskich do prowadzenia szczegółowego i bezstronnego dochodzenia w zgłaszanych przypadkach złej administracji ma zasadnicze znaczenie w działalności Rzecznika;

3)  należy dostosować status Rzecznika Praw Obywatelskich, żeby usunąć wszelką ewentualną niepewność co do zdolności Rzecznika do przeprowadzenia szczegółowego i bezstronnego dochodzenia w zgłaszanych przypadkach złej administracji;

4)  należy dostosować Statut Rzecznika Praw Obywatelskich w taki sposób, żeby umożliwić ewentualną ewolucję prawa stanowionego lub orzecznictwa w sprawie występowania instytucji i organów Unii Europejskiej w sprawach przed Trybunałem Sprawiedliwości;

5)  należy dostosować Statut Rzecznika Praw Obywatelskich, tak aby uwzględnić zmiany, jakie nastąpiły w ostatnich latach w odniesieniu do roli instytucji UE lub organów w zwalczaniu naruszeń interesów finansowych Unii Europejskiej, w szczególności utworzenie Europejskiego urzędu ds. zwalczania nadużyć finansowych (OLAF), żeby umożliwić Rzecznikowi Praw Obywatelskich przekazywanie tym instytucjom lub organom informacji pozostających w zakresie ich właściwości;

6)  należy podjąć kroki w celu umożliwienia Rzecznikowi Praw Obywatelskich rozwoju współpracy z podobnymi instytucjami na szczeblu krajowym i międzynarodowym, jak również z instytucjami krajowymi lub międzynarodowymi nawet wówczas, gdy zakres ich działań jest szerszy niż zakres działań Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich – np. ochrona praw człowieka – ponieważ taka współpraca może pozytywnie wpłynąć na zwiększenie skuteczności działań Rzecznika;

(7)  Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Węgla i Stali wygasł w 2002 r.

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Poprawki do decyzji 94/262/EWWiS, WE, Euratom

Dokonuje się następujących zmian w decyzji 94/262/EWWiS, WE, Euratom:

1.  W odniesieniu 1 skreśla się słowa ", art. 20 D ust. 4 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali";

2.  Punkt 3 preambuły otrzymuje brzmienie:"

Rzecznik Praw Obywatelskich, który może także działać z inicjatywy własnej, musi dysponować wszelkimi środkami niezbędnymi dla właściwego wykonywania swoich zadań; w tym celu instytucje i organy wspólnotowe są zobowiązane dostarczać Rzecznikowi Praw Obywatelskich wszelkich informacji, których zażąda, z zastrzeżeniem obowiązku nieujawniania informacji przez Rzecznika; dostęp do dokumentów lub informacji niejawnych, w szczególności do dokumentów sensytywnych w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001(6), następuje zgodnie z zasadami bezpieczeństwa zainteresowanej instytucji lub zainteresowanego organu Wspólnoty; zgodnie z pierwszym akapitem art. 3 ust. 2 instytucje lub organy przekazujące niejawne informacje lub dokumenty powiadamiają Rzecznika Praw Obywatelskich o takim utajnieniu; do celów realizacji przepisów określonych w pierwszym akapicie art. 3 ust. 2 Rzecznik Praw Obywatelskich uzgadnia wcześniej z zainteresowaną instytucją lub zainteresowanym organem warunki postępowania z dokumentami lub informacjami niejawnymi lub z innymi dokumentami objętymi obowiązkiem zachowania tajemnicy zawodowej. w przypadku, gdy Rzecznik Praw Obywatelskich nie otrzyma żądanej pomocy, informuje o tym Parlament Europejski, który podejmuje odpowiednie środki;

"

3. W art.  1 ust. 1 skreśla się słowa "art. 20 D ust. 4 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali

4. Art.  3 ust. 2 otrzymuje brzmienie:"

2.  Instytucje i organy Wspólnoty zobowiązane są dostarczyć Rzecznikowi Praw Obywatelskich wszelkie informacje, których od nich żądał, oraz umożliwić mu dostęp do odpowiednich akt. Dostęp do dokumentów lub informacji niejawnych, w szczególności do dokumentów sensytywnych w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001, następuje zgodnie z zasadami bezpieczeństwa zainteresowanej instytucji lub zainteresowanego organu Wspólnoty.

Zgodnie z poprzednim akapitem instytucje lub organy przekazujące niejawne informacje lub dokumenty powiadamiają Rzecznika Praw Obywatelskich o takim utajnieniu.

Do celów realizacji przepisów określonych w pierwszym akapicie Rzecznik Praw Obywatelskich uzgadnia wcześniej z zainteresowaną instytucją lub zainteresowanym organem warunki postępowania z dokumentami lub informacjami niejawnymi lub z innymi dokumentami objętymi obowiązkiem zachowania tajemnicy zawodowej.

Instytucje i organy wspólnotowe udostępniają dokumenty pochodzące z państw członkowskich, opatrzone na podstawie przepisów ustawowych lub wykonawczych klauzulą tajności, wyłącznie za uprzednią zgodą tego państwa.

Inne dokumenty pochodzące z państw członkowskich są udostępniane przez instytucje i organy wspólnotowe po poinformowaniu państwa członkowskiego.

W obu przypadkach, zgodnie z art. 4, Rzecznik Praw Obywatelskich nie może ujawniać treści dokumentów.

Urzędnicy oraz inni pracownicy instytucji i organów wspólnotowych są zobowiązani do składania zeznań na wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich. Są wówczas związani odpowiednimi postanowieniami regulaminu pracowniczego, w szczególności tajemnicą służbową.

"

5. Art.  4 otrzymuje brzmienie:"

Artykuł 4

1.  Rzecznik Praw Obywatelskich oraz jego personel, do których stosuje się art. 287 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz art. 194 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, są zobowiązani do nierozpowszechniania informacji i dokumentów, z którymi zapoznali się w ramach przeprowadzanych dochodzeń. Osoby te są zobowiązane w szczególności nie ujawniać żadnych dokumentów ani informacji niejawnych dostarczonych Rzecznikowi Praw Obywatelskich, w szczególności dokumentów sensytywnych w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001, ani dokumentów, które wchodzą w zakres zastosowania przepisów wspólnotowych dotyczących ochrony danych osobowych, ani też żadnych informacji, które mogłyby zaszkodzić skarżącemu lub każdej innej zainteresowanej osobie, z zastrzeżeniem ust. 2.

2.  Jeżeli w ramach prowadzonego dochodzenia Rzecznik Praw Obywatelskich powziął wiadomość o faktach, które jego zdaniem mogą pociągać za sobą odpowiedzialność karną, natychmiast informuje o tym, za pośrednictwem Stałych Przedstawicielstw Państw Członkowskich przy Wspólnotach Europejskich, właściwe organy krajowe, jak również w przypadku gdy leży to w jego kompetencjach, właściwą instytucję, służbę lub właściwy organ Wspólnoty odpowiedzialną za zwalczanie nadużyć finansowych; w stosownym przypadku Rzecznik Praw Obywatelskich powiadamia również instytucję wspólnotową lub organ wspólnotowy, którym podlega urzędnik lub pracownik, którego dotyczy dana sprawa. Instytucja wspólnotowa może zastosować art. 18 akapit drugi Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich w stosownych przypadkach instytucję lub organ Wspólnoty posiadający władzę zwierzchnią nad danym urzędnikiem lub pracownikiem, która może zastosować art. 18 akapit drugi Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich. Rzecznik Praw Obywatelskich może także poinformować zainteresowaną instytucję lub organ wspólnotowy o niewłaściwym z punktu widzenia dyscyplinarnego postępowaniu jednego z podlegających im urzędników lub pracowników.

"

6.  Dodaje się art. 4a w brzmieniu:"

Artykuł 4a

Rzecznik Praw Obywatelskich i jego personel zajmują się wnioskami o publiczny dostęp do dokumentów innych niż te, o których mowa w art. 4 ust. 1, na warunkach i w granicach określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1049/2001.

"

7. Art.  5 otrzymuje brzmienie:"

Artykuł 5

1.  Rzecznik Praw Obywatelskich może współpracować z podobnymi organami istniejącymi w niektórych państwach członkowskich, w poszanowaniu odpowiednich przepisów prawa krajowego, o ile może się to przyczynić do zwiększenia skuteczności jego dochodzeń oraz do zapewnienia lepszej ochrony praw i interesów osób składających skargi. Rzecznik nie może żądać tą drogą dokumentów, do których nie miałby dostępu na mocy art. 3.

2.  W ramach swojego zakresu obowiązków określonego w art. 195 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i w art. 107 d Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej oraz unikając powielania działań innych instytucji lub organów, Rzecznik Praw Obywatelskich może – na tych samych warunkach – współpracować z instytucjami i organami państw członkowskich odpowiedzialnymi za promowanie i ochronę praw podstawowych.

"

Artykuł 2

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie czternaście dni po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w

W imieniu Parlamentu Europejskiego

Przewodniczący

(1)1 Dz.U. L 113 z 4.5.1994, s. 15. Decyzja zmieniona decyzją 2002/262/WE, EWWiS, Euratom (Dz.U. L 92 z 9.4.2002, s. 13).
(2) Teksty przyjęte, P6_TA(2008)0129.
(3) Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.
(4) Dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym.
(5) Decyzja Rady z dnia 12 czerwca 2008 r.
(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1049/2001 z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, str. 43).";

Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności