Ευρετήριο 
Κείμενα που εγκρίθηκαν
Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012 - Στρασβούργο
Απόθεμα σολομού της Βαλτικής και αλιευτική εκμετάλλευση του συγκεκριμένου αποθέματος ***I
 Ανάθεση κατ' εξουσιοδότηση αρμοδιοτήτων για τη θέσπιση ορισμένων μέτρων σχετικών με την κοινή εμπορική πολιτική ***I
 Διατήρηση των αλιευτικών πόρων μέσω τεχνικών μέτρων προστασίας των νεαρών θαλάσσιων οργανισμών ***I
 Αφαίρεση πτερυγίων καρχαρία επί του σκάφους ***I
 Σύμβαση της Χάγης για τα Αστικά Θέματα της Διεθνούς Απαγωγής Παιδιών
 Προσεχής Παγκόσμια Διάσκεψη για τις Διεθνείς Τηλεπικοινωνίες (WCIT-2012) της Διεθνούς Ένωσης Τηλεπικοινωνιών και η ενδεχόμενη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής του Κανονισμού Διεθνών Τηλεπικοινωνιών
 Διάσκεψη για την αλλαγή του κλίματος στη Ντόχα (COP 18)
 Διεύρυνση: πολιτικές, κριτήρια και στρατηγικά συμφέροντα της ΕΕ
 Η κατάσταση στη Γάζα
 Εφαρμογή της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας (με βάση την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας)
 Η ρήτρα αμοιβαίας άμυνας και η ρήτρα αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης: πολιτική και επιχειρησιακή διάσταση
 Ασφάλεια και άμυνα στον κυβερνοχώρο
 Ο ρόλος της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας στις κρίσεις που προκαλούνται από το κλίμα και τις φυσικές καταστροφές
 Διαπραγματεύσεις για μια ενισχυμένη εταιρική σχέση και συμφωνία συνεργασίας ΕΕ-Καζακστάν
 Μικρής κλίμακας αλιεία και παραδοσιακή αλιεία και μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ
 Εξωτερική διάσταση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής
 Εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2014
 Η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν και συγκεκριμένα οι μαζικές εκτελέσεις και ο πρόσφατος θάνατος του μπλόγκερ Sattar Behesthi
 Η κατάσταση στη Βιρμανία και συγκεκριμένα η συνεχιζόμενη βία στην πολιτεία Rakhine
 Η κατάσταση των μεταναστών στην Λιβύη

Απόθεμα σολομού της Βαλτικής και αλιευτική εκμετάλλευση του συγκεκριμένου αποθέματος ***I
PDF 575kWORD 63k
Ψήφισμα
Ενοποιημένο κείμενο
Παράρτημα
Παράρτημα
Παράρτημα
Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Νοεμβρίου 2012 σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά τη θέσπιση πολυετούς σχεδίου για το απόθεμα σολομού της Βαλτικής και την αλιευτική εκμετάλλευση του συγκεκριμένου αποθέματος (COM(2011)0470 – C7-0220/2011 – 2011/0206(COD))
P7_TA(2012)0446A7-0239/2012

(Συνήθης νομοθετική διαδικασία: πρώτη ανάγνωση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο (COM(2011)0470),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 2 και το άρθρο 43 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τα οποία του υποβλήθηκε η πρόταση από την Επιτροπή (C7-0220/2011),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 3 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής της 18ης Ιανουαρίου 2012(1),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 55 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αλιείας και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (A7-0239/2012),

1.  εγκρίνει τη θέση σε πρώτη ανάγνωση όπως παρατίθεται κατωτέρω·

2.  ζητεί από την Επιτροπή να του υποβάλει εκ νέου την πρόταση, αν προτίθεται να της επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις ή να την αντικαταστήσει με νέο κείμενο·

3.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στα εθνικά κοινοβούλια.

Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που καθορίσθηκε σε πρώτη ανάγνωση στις 22 Νοεμβρίου 2012 εν όψει της έγκρισης κανονισμού (ΕE) αριθ. …/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη θέσπιση πολυετούς σχεδίου για το απόθεμα σολομού της Βαλτικής και την αλιευτική εκμετάλλευση του συγκεκριμένου αποθέματος

P7_TC1-COD(2011)0206


ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 43 παράγραφος 2,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Μετά τη διαβίβαση του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής(2),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία(3),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)  Το σχέδιο δράσης για το σολομό, που θεσπίστηκε το 1997 από τη Διεθνή Επιτροπή Αλιείας της Βαλτικής Θάλασσας έληξε το 2010. Τα συμβαλλόμενα μέρη της Επιτροπής Προστασίας Θαλασσίου Περιβάλλοντος της Βαλτικής (HELCOM) κάλεσαν επειγόντως την Ένωση να καταρτίσει ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο διαχείρισης του σολομού της Βαλτικής.

(2)  Από πρόσφατες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις του Διεθνούς Συμβουλίου Εξερεύνησης της Θάλασσας (ICES) και της Επιστημονικής, Τεχνικής και Οικονομικής Επιτροπής Αλιείας (ΕΤΟΕΑ) προκύπτει ότι σε ορισμένα ποτάμια αποθέματα σολομού της Βαλτικής έχει σημειωθεί υπέρβαση των ασφαλών βιολογικών ορίων και ότι πρέπει να καταρτιστεί ένα πολυετές σχέδιο σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

(3)  Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο δ) της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), η Ένωση έχει αποκλειστική αρμοδιότητα για την διατήρηση των βιολογικών πόρων της θάλασσας σύμφωνα με την κοινή αλιευτική πολιτική. Δεδομένου ότι ο σολομός είναι ανάδρομο είδος, η διατήρηση των θαλάσσιων αποθεμάτων σολομού της Βαλτικής δεν μπορεί να επιτευχθεί εάν δεν ληφθούν μέτρα προστασίας των εν λόγω αποθεμάτων κατά την ποτάμια φάση της ζωής τους. Κατά συνέπεια, τα εν λόγω μέτρα καλύπτονται επίσης από την αποκλειστική αρμοδιότητα της Ένωσης για την διασφάλιση αποτελεσματικής διατήρησης των θαλάσσιων ειδών σε ολόκληρο τον μεταναστευτικό τους κύκλο και θα πρέπει να καλυφθούν από το πολυετές σχέδιο.

(4)  Η οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 1992 για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας(4) αναφέρει τον σολομό ως είδος ενωσιακού ενδιαφέροντος και τα μέτρα που λαμβάνονται δυνάμει της εν λόγω οδηγίας θα πρέπει να έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να εξασφαλίζουν ότι η εκμετάλλευσή του είναι συμβατή με ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης. Απαιτείται συνεπώς να εξασφαλιστεί ότι τα μέτρα προστασίας του σολομού που λαμβάνονται βάσει του παρόντος κανονισμού συνάδουν και συντονίζονται με εκείνα που λαμβάνονται βάσει της προαναφερθείσας οδηγίας. Η απαγόρευση της αλιείας με ελεύθερα κινούμενα παραγάδια αποτελεί επίσης σημαντικό μέσο για τη βελτίωση των αποθεμάτων σολομού, δεδομένου ότι μειώνει τις απορρίψεις σολομών με μέγεθος κατώτερο του ζητουμένου. [Τροπολογία 1]

(5)  Η οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων(5), αποσκοπεί στην προστασία, διατήρηση και ενίσχυση του υδατικού περιβάλλοντος στο οποίο ο σολομός διανύει μέρος του κύκλου της ζωής του. Το πολυετές σχέδιο για το απόθεμα του σολομού της Βαλτικής θα πρέπει να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων της οδηγίας 2000/60/ΕΚ. Τα μέτρα, τα οποία απαιτούνται ήδη από την εν λόγω οδηγία, όπως τα σχέδια διαχείρισης των λεκανών απορροής ποταμών, δεν πρέπει να επαναληφθούν στον παρόντα κανονισμό. Απαιτείται ωστόσο να εξασφαλιστεί συντονισμός και συνέπεια μεταξύ των μέτρων που λαμβάνονται βάσει του παρόντος κανονισμού και εκείνων που λαμβάνονται βάσει της προαναφερθείσας οδηγίας για την προστασία και την ενίσχυση των ενδιαιτημάτων σολομού στα εσωτερικά ύδατα.

(6)  Το σχέδιο εφαρμογής που συμφωνήθηκε στην Παγκόσμια Διάσκεψη κορυφής για την αειφόρο ανάπτυξη στο Γιοχάνεσμπουργκ το 2002, αναφέρει ότι όλα τα εμπορικά αποθέματα πρέπει να αποκατασταθούν μέχρι το 2015 σε επίπεδα στα οποία να μπορούν να παράγουν την μέγιστη βιώσιμη απόδοση. Πρόκειται για νομική απαίτηση σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας από το 1994 και έπειτα. Το ICESΗ HELCOM θεωρεί ότι για τα ποτάμια αποθέματα σολομού της Βαλτικής το επίπεδο αυτό αντιστοιχεί σε επίπεδο παραγωγής νεαρών σολομών από 60% έως 75%που αντιπροσωπεύει το 80% της δυνητικής παραγωγικής ικανότητας νεαρών σολομών για τα διάφορα ποτάμια με άγριο σολομό. Η εν λόγω επιστημονική γνωμοδότηση πρέπει να αποτελέσει τη βάση για τον καθορισμό των αντικειμενικών σκοπών και στόχων του πολυετούς σχεδίου. [Τροπολογία 2]

(6α)  Η παραγωγική ικανότητα νεαρών σολομών αποτελεί κατά προσέγγιση έναν δείκτη της υγείας ενός αποθέματος σολομού σε οποιονδήποτε ποταμό. Είναι απαραίτητο να έχουν γίνει ορισμένες υποθέσεις πριν να είναι δυνατή η χρησιμοποίηση της παραγωγής νεαρών σολομών ως δείκτη. Εξάλλου, το επίπεδο της παραγωγής νεαρών σολομών επηρεάζεται από τόσους παράγοντες ώστε να είναι δύσκολη η αποσαφήνιση της συνάρτησης μεταξύ της παραγωγής νεαρών σολομών και της υγείας του αποθέματος των σολομών. Πρέπει, συνεπώς, να χρησιμοποιείται ως βιώσιμος δεύτερος δείκτης της υγείας του αποθέματος σολομού το επίπεδο των θηλυκών σολομών που επιστρέφουν στους ποταμούς. [Τροπολογία 3]

(7)  Από τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις προκύπτει ότι η γενετική επιμόλυνση των αποθεμάτων σολομού της Βαλτικής μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την μείωση του ποσοστού επιβίωσης και της αφθονίας των εντόπιων πληθυσμών και την υποβάθμιση της γενετικής ικανότητας για την αντιμετώπιση ασθενειών και αλλαγών στις τοπικές περιβαλλοντικές συνθήκες. Συνεπώς, η διατήρηση της γενετικής ακεραιότητας και ποικιλομορφίας των αποθεμάτων σολομού της Βαλτικής διαδραματίζει ρόλο ζωτικής σημασίας για την διατήρησή τους και πρέπει να συμπεριληφθεί ως στόχος στο πολυετές σχέδιο.

(8)  Το ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας στην θάλασσα και στους ποταμούς θα πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα μέγεθος αποθέματος άγριου σολομού που παράγει την μέγιστη βιώσιμη απόδοση σύμφωνα με τους καθορισμένους στόχους και χρονοδιαγράμματα. Το ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας στη θάλασσα πρέπει να καθοριστεί με βάση τη γνωμοδότηση της ΕΤΟΕΑ.

(9)  Για να εφαρμοστεί αποτελεσματικότερα το σχέδιο και για να καταστεί δυνατή πιο επικεντρωμένη προσαρμογή στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε ποτάμιου αποθέματος σολομού, τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη θα πρέπει να εξουσιοδοτηθούν να καθορίζουν το επίπεδο του ποσοστού θνησιμότητας λόγω αλιείας του σολομού, τα συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα και ορισμένα τεχνικά μέτρα διατήρησης στους ποταμούς τους σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 1 ΣΛΕΕ.

(10)  Κατά την θέσπιση μέτρων στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη πρέπει να τηρούν πλήρως τις διεθνείς τους υποχρεώσεις, ιδίως όσες απορρέουν από το άρθρο 66 της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών της 10ης Δεκεμβρίου 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας(6) που προβλέπει, μεταξύ άλλων, ότι το κράτος προέλευσης των ανάδρομων αποθεμάτων και τα άλλα εμπλεκόμενα κράτη πρέπει να συνεργάζονται όσον αφορά την διατήρηση και τη διαχείριση των εν λόγω αποθεμάτων.

(11)  Πρέπει να ληφθεί πρόνοια για την περιοδική αξιολόγηση από την Επιτροπή της επάρκειας και της αποτελεσματικότητας των μέτρων που λαμβάνουν τα κράτη μέλη βάσει των αντικειμενικών σκοπών και των στόχων που καθορίζονται στο πολυετές σχέδιο.

(12)  Οι επιστημονικές γνωμοδοτήσεις αναφέρουν ότι οι ακατάλληλες διαδικασίες εμπλουτισμού αποθεμάτων ενδέχεται να έχουν σημαντικές επιπτώσεις επί της γενετικής ποικιλομορφίας του αποθέματος σολομού της Βαλτικής.και ότι Υφίσταται επίσης κίνδυνος ο μεγάλος αριθμός εκτρεφόμενων ιχθύων που απελευθερώνονται κάθε χρόνο στην Βαλτική Θάλασσα να επηρεάζειεπηρεάσει ενδεχομένως την γενετική ακεραιότητα των πληθυσμών του άγριου σολομού και πρέπει σταδιακά να καταργηθεί. Συνεπώς,Τούτου δοθέντος, θα πρέπει ο εμπλουτισμός να υπόκειται σε αυστηρότερους ελέγχους. Επιπλέον, οι προϋποθέσεις που διέπουν τον εφοδιασμό σε γενετικό υλικό για την αναπαραγωγή και εκτροφή σολομών προοριζόμενων για εμπλουτισμό, καθώς και οι προϋποθέσεις που διέπουν τις διαδικασίες εμπλουτισμού θα πρέπει να καθοριστούν στο παρόν πολυετές σχέδιο πρέπει να θεσπιστούν οι όροι απελευθέρωσηςπροκειμένου να διασφαλιστεί ότι ο εμπλουτισμός δεν έχει αρνητικό αντίκτυπο στην γενετική ποικιλομορφία. [Τροπολογία 4]

(13)  Ο άμεσος επανεμπλουτισμός αποθεμάτων σε δυνητικούς ποταμούς σολομού θεωρείται υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις ότι αποτελεί μέτρο διατήρησης: δεδομένου ότι επιτρέπει την ανασύσταση αυτοδύναμα βιώσιμων πληθυσμών σολομού, έχει θετική επίπτωση στον συνολικό αριθμό σολομών και στον συγκεκριμένο τύπο αλιείας, . Θα πρέπει να προβλεφθεί ρητά ότι η δυνατότητα άμεσου επανεμπλουτισμού αποθεμάτων με τήρηση των εν λόγω προϋποθέσεων είναι επιλέξιμη για χρηματοδότηση σύμφωνα με το άρθρο 38 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 του Συμβουλίου, της 27ης Ιουλίου 2006, για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας(7).

(14)  Ωστόσο, επειδή οι απελευθερώσεις σολομού,μπορεί να είναι προς το παρόν υποχρεωτικές σε ορισμένα κράτη μέλη και προκειμένου να δοθεί στα κράτη μέλη χρόνος για να προσαρμοστούν στις εν λόγω προϋποθέσεις, οι με εξαίρεση εκείνες που γίνονται για εμπλουτισμό ή για άμεσο επανεμπλουτισμό αποθεμάτων, δεν πρέπει να συνεχίσουν να επιτρέπονται μετά την παρέλευση δεκαετίας, εάν, κατά το τέλος αυτής της περιόδου, η παραγωγή νεαρών αγρίων σολομών έχει φτάσει στο 80% της δυνητικής ικανότητας παραγωγής νεαρών σολομών σε δεδομένο ποταμό. Εάν αυτός ο στόχος δεν επιτευχθεί, απελευθερώσεις σολομού, με εξαίρεση εκείνες που γίνονται για εμπλουτισμό ή για άμεσο επανεμπλουτισμό αποθεμάτων, πρέπει να συνεχίσουν να επιτρέπονται επί μεταβατική περίοδο επτά ετών μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμούμπορούν να συνεχιστούν για ακόμη 10 χρόνια εφόσον το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος έχει αναλύσει τους λόγους της αποτυχίας και έχει λάβει μέτρα για την εξάλειψη αυτών. Είναι πιθανόν οι απελευθερώσεις σολομού να είναι προς το παρόν υποχρεωτικές σε ορισμένα κράτη μέλη και είναι συνεπώς αναγκαίο να δοθεί χρόνος στα κράτη μέλη ώστε να προσαρμοστούν στις εν λόγω προϋποθέσεις. [Τροπολογία 5]

(15)  Για να διασφαλισθεί η συμμόρφωση με τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, πρέπει να ληφθούν ειδικά μέτρα ελέγχου επιπλέον αυτών που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2009, περί θεσπίσεως κοινοτικού συστήματος ελέγχου της τήρησης των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής(8).

(15α)  Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της βιώσιμης αλιείας, θα πρέπει να βελτιωθεί η εμπιστοσύνη μεταξύ των ενδιαφερομένων καθώς και οι μέθοδοι επικοινωνίας τους. [Τροπολογία 6]

(16)  Σημαντικός αριθμός των σκαφών παράκτιας αλιείας σολομού έχει μήκος κάτω των 10 μέτρων. Για το λόγο αυτό η χρήση ημερολογίου αλιείας, όπως απαιτείται από το άρθρο 14, και η προαναγγελία, όπως απαιτείται από το άρθρο 17, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 πρέπει να επεκταθούν για να καλύψουν όλα τα σκάφη εμπορικής αλιείας και όλα τα σκάφη εξυπηρέτησης. [Τροπολογία 7]

(17)  Για να εξασφαλιστεί ότι τα αλιεύματα σολομού δεν αναφέρονται ψευδώς ως θαλάσσια πέστροφα με αποτέλεσμα να διαφεύγουν του κατάλληλου ελέγχου, απαιτείται η επέκταση της υποχρέωσης προαναγγελίας σύμφωνα με το άρθρο 17 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 και σε όλα τα σκάφη που διατηρούν επί του σκάφους θαλάσσια πέστροφα.

(17α)  Τα κράτη μέλη πρέπει να ενισχύσουν τα συστήματα ελέγχου και προαναγγελίας για τα σκάφη που χρησιμοποιούνται για την ερασιτεχνική αλιεία και άλλους τύπους αλιείας, προκειμένου να διασφαλισθεί ένα απλό και αποτελεσματικό σύστημα και να προωθηθεί η βιώσιμη αλιεία. [Τροπολογία 8]

(17β)  Θα πρέπει να ορισθεί ένα ελάχιστο μέγεθος εκφόρτωσης για την θαλασσινή πέστροφα (Salmo trutta) και τον σολομό (Salmo salars), στις υποδιαιρέσεις ICES 22-32, κατά παρέκκλιση από το άρθρο 14 και το παράρτημα IV του κανονισμού (ΕK) αριθ. 2187/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2005, για τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων μέσω τεχνικών μέτρων στα ύδατα της Βαλτικής Θάλασσας, των Belts και του Sound(9). [Τροπολογία 9]

(18)  Για να εξασφαλιστεί η συλλογή καλύτερων και περισσότερων επιστημονικών στοιχείων σχετικά με το απόθεμα σολομού πρέπει να επιτραπεί η ηλεκτρική αλιεία.

(19)  Από πρόσφατες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις προκύπτει ότι η ερασιτεχνική αλιεία σολομού στη θάλασσα επηρεάζει σημαντικά τα αποθέματα σολομού, αν και τα διαθέσιμα σχετικά στοιχεία δεν είναι ιδιαιτέρως ακριβή. Ειδικότερα, η ερασιτεχνική αλιεία με σκάφη τα οποία εκμεταλλεύονται επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών έναντι κέρδους ενδέχεται να καλύπτει σημαντικό μέρος των αλιευμάτων σολομού της Βαλτικής. Για να διασφαλιστεί η ορθή λειτουργία του πολυετούς σχεδίου, ενδείκνυται συνεπώς να θεσπιστούν ορισμένα συγκεκριμένα μέτρα διαχείρισης για τον έλεγχο των εν λόγω δραστηριοτήτων ερασιτεχνικής αλιείας. [Τροπολογία 10]

(19α)  Η θέσπιση διαδικτυακών συστημάτων υποβολής εκθέσεων τόσο εντός ενός κράτους μέλους όσο και μεταξύ κρατών μελών πρέπει να ενθαρρυνθεί και να υποστηριχθεί προκειμένου να καταστεί η υποβολή εκθέσεων ακόμη ευκολότερη. Οι πληροφορίες σχετικά με τα δηλωμένα αλιεύματα πρέπει να δημοσιοποιούνται. Εντούτοις, η συγκεκριμένη περιοχή της αλίευσης δεν πρέπει να δημοσιοποιείται προκειμένου να μην λειτουργήσει η γνωστοποίηση ως κίνητρο για να στοχεύσουν οι αλιείς την συγκεκριμένη περιοχή αλίευσης. [Τροπολογία 11]

(20)  Για να επιτευχθούν αποτελεσματικά οι στόχοι του παρόντος κανονισμού και να υπάρχει η δυνατότητα ταχείας αντίδρασης στις μεταβολές των συνθηκών του αποθέματος, πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η αρμοδιότητα έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ όσον αφορά ορισμένα μη ουσιώδη στοιχεία του παρόντος κανονισμού, τα οποία προβλέπονται στα οικεία άρθρα 6, 7, 11 και 25. Οι εν λόγω αρμοδιότητες πρέπει να περιλαμβάνουν την δυνατότητα τροποποίησης του ποσοστού θνησιμότητας λόγω αλιείας στη θάλασσα, τροποποίησης του καταλόγου με τους ποταμούς με άγριους σολομούς και ορισμένων τεχνικών πληροφοριών που περιέχονται στα παραρτήματα του παρόντος κανονισμού, καθώς και θέσπισης μέτρων για τα ποτάμια αποθέματα της Βαλτικής στις περιπτώσεις που δεν έχουν θεσπιστεί μέτρα από τα κράτη μέλη βάσει της εξουσιοδότησης που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 9 ή τα θεσπισθέντα μέτρα θεωρηθούν αναποτελεσματικά.

(20α)  Η Επιτροπή οφείλει να μεριμνήσει ούτως ώστε να λάβουν τα κράτη μέλη τα αναγκαία διοικητικά ή ποινικά μέτρα προκειμένου να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας. [Τροπολογία 12]

(21)  Η Επιτροπή, κατά την προετοιμασία και τη σύνταξη κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, πρέπει να διασφαλίζει ταυτόχρονη, έγκαιρη και προσήκουσα διαβίβαση των συναφών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

1.  Για να διασφαλιστούν ενιαίοι όροι εφαρμογής των διατάξεων σχετικά με τον εμπλουτισμό αποθεμάτων σολομού που θεσπίζονται στο άρθρο 12 του παρόντος κανονισμού, πρέπει να ανατεθούν εκτελεστικές αρμοδιότητες στην Επιτροπή. Οι αρμοδιότητες αυτές πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή(10),

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ

Άρθρο 1

Αντικείμενο

Με τον παρόντα κανονισμό θεσπίζεται πολυετές σχέδιο για τη διατήρηση και διαχείριση του αποθέματος σολομού της Βαλτικής («το σχέδιο»).

Άρθρο 2

Πεδίο εφαρμογής

Το σχέδιο εφαρμόζεται: α) στην εμπορική και στην ερασιτεχνική αλιεία στη Βαλτική Θάλασσα και στους ποταμούς που συνδέονται με αυτήν στο έδαφος των κρατών μελών («τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη»)· [Τροπολογία 13]

   β) στην ερασιτεχνική αλιεία σολομού στη Βαλτική Θάλασσα στις περιπτώσεις που η αλιεία διεξάγεται με σκάφη εξυπηρέτησης. [Τροπολογία 14]

Άρθρο 3

Ορισμοί

1.  Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού ισχύουν οι ορισμοί που προβλέπονται στο άρθρο 3 του κανονισμού (EΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής(11), στο άρθρο 2 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ και στο άρθρο 4 του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1224/2009.

2.  Επίσης, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

   α) «Βαλτική Θάλασσα»: οι υποδιαιρέσεις ICES 22-32·
   β) «ποταμοί της Βαλτικής»: οι ποταμοί που συνδέονται με την Βαλτική Θάλασσα στο έδαφος των κρατών μελών·
   γ) «απόθεμα σολομού της Βαλτικής»: όλα τα αποθέματα σολομού στη Βαλτική Θάλασσα και στους ποταμούς της Βαλτικής, άγρια και εκτρεφόμενα·
   δ) «ποταμός με άγριο σολομό»: ποταμός με αυτοδύναμα βιώσιμους πληθυσμούς άγριου σολομού με καθόλου ή περιορισμένες απελευθερώσεις εκτρεφόμενου σολομού κατά τα προβλεπόμενα στο παράρτημα Ι·
   ε) «δυνητικός ποταμός με σολομό»: ποταμός με ιστορικό πληθυσμό ή πληθυσμούς άγριου σολομού με λίγη ή καθόλου φυσική αναπαραγωγή προς το παρόν, ο οποίος διαθέτει τη δυνατότητα ανασύστασης αυτοδύναμα βιώσιμου πληθυσμού άγριου σολομού·
   στ) «δυνητική παραγωγική ικανότητα νεαρών σολομών»: η παραγωγική ικανότητα νεαρών σολομών που υπολογίζεται για κάθε ποταμό βάσει των σχετικών, συγκεκριμένων για κάθε ποταμό, παραμέτρων·
   ζ) «τεχνικά μέτρα διατήρησης»: μέτρα με τα οποία ρυθμίζονται η σύνθεση του είδους και η σύνθεση των αλιευμάτων όσον αφορά το μέγεθος, καθώς και οι επιπτώσεις στις συνιστώσες των οικοσυστημάτων λόγω αλιευτικών δραστηριοτήτων, μέσω της ρύθμισης της χρήσης και της δομής των αλιευτικών εργαλείων και της επιβολής περιορισμών στην πρόσβαση ορισμένων περιοχών·
   η) «εμπλουτισμός αποθεμάτων»: η σκόπιμη απελευθέρωση νεαρών σολομών ή εκτρεφόμενων σολομών σε προγενέστερα στάδια της ζωής τους σε ποταμούς με άγριο σολομό·
   ηα) «ερασιτεχνική αλιεία»: αλιευτικές δραστηριότητες, κατά παρέκκλιση από το άρθρο 4 παράγραφος 28 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009, άλλες εκτός των εμπορικών για την άσκηση των οποίων χρησιμοποιούνται αλιευτικά σκάφη και εργαλεία όλων των τύπων με εμπορικό και μη εμπορικό σκοπό· [Τροπολογία 15]
   θ) «άμεσος επανεμπλουτισμός αποθεμάτων»: η απελευθέρωση νεαρών σολομών ή εκτρεφόμενων σολομών σε προγενέστερα στάδια της ζωής τους σε δυνητικούς ποταμούς με σολομό·
   ι) «σκάφος εξυπηρέτησης»: σκάφος του οποίου την εκμετάλλευση εξασφαλίζει επιχείρηση παροχής υπηρεσιών, οι οποίες περιλαμβάνουν την προμήθεια αλιευτικού εξοπλισμού, τη μεταφορά ή/και την καθοδήγηση, με σκοπό την διεξαγωγή ερασιτεχνικής αλιείας με στόχο σολομό στην Βαλτική Θάλασσα·
   ια) «συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα (TAC)»: η ποσότητα σολομού της Βαλτικής που μπορεί να αλιευθεί από το απόθεμα και να εκφορτωθεί κάθε έτος.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ ΣΚΟΠΟΙ

Άρθρο 4

Αντικειμενικοί σκοποί

Το σχέδιο αποσκοπεί:

   α) στην εκμετάλλευση του αποθέματος του σολομού της Βαλτικής κατά βιώσιμο τρόπο σύμφωνα με την αρχή της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης·
   β) στην διασφάλιση της γενετικής ακεραιότητας και ποικιλομορφίας του αποθέματος σολομού της Βαλτικής.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ

ΣΤΟΧΟΙ

Άρθρο 5

Στόχοι για τα ποτάμια αποθέματα άγριου σολομού

1.  Για ποταμούς με άγριο σολομό στους οποίους, από ...(12), η παραγωγή νεαρών σολομών έχει φθάσει στο 50% της δυνητικής παραγωγικής ικανότητας νεαρών σολομών, στόχος είναι η εν λόγω παραγωγή νεαρών σολομών να ανέρχεται στο 75%80% της δυνητικής παραγωγικής ικανότητας νεαρών σολομών σε κάθε ποταμό από ...(13)*. [Τροπολογία 16]

2.  Για ποταμούς με άγριο σολομό στους οποίους, από ...(14), η παραγωγή νεαρών σολομών δεν έχει φθάσει στο 50% της δυνητικής παραγωγικής ικανότητας νεαρών σολομών, στόχος είναι η εν λόγω παραγωγή νεαρών σολομών να ανέρχεται στο 50% της δυνητικής παραγωγικής ικανότητας νεαρών σολομών σε κάθε ποταμό από ...(15)* και στο 75%80% της εν λόγω δυνητικής παραγωγικής ικανότητας από ...(16)**. [Τροπολογία 17]

3.  Μετά ...***, η παραγωγή νεαρών σολομών διατηρείται σε επίπεδο που αντιστοιχεί τουλάχιστον στο 75%80% της δυνητικής παραγωγικής ικανότητας νεαρών σολομών σε κάθε ποταμό με άγριο σολομό. [Τροπολογία 18]

4.  Τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη μπορούν να καθορίσουν για κάθε ποταμό με άγριο σολομό διαφορετικούς αυστηρότερους στόχους, όπως εκείνους που βασίζονται στον αριθμό των αναπαραγωγικών ψαριών που επιστρέφουν. [Τροπολογία 19]

Τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη συλλέγουν και δημοσιεύουν στοιχεία σχετικά με τους θηλυκούς σολομούς που επιστρέφουν στους ποταμούς τους. [Τροπολογία 20]

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΛΙΕΥΣΗΣ

Άρθρο 6

Καθορισμός συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων (TAC) σε ποταμούς

1.  Τα ετήσια TAC για αποθέματα σολομού σε ποταμούς με άγριο σολομό δεν υπερβαίνουν το επίπεδο, το οποίο αντιστοιχεί στο ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας που αναφέρεται στην παράγραφο 2.

2.  Το ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας για αποθέματα σολομού σε ποταμούς με άγριο σολομό καθορίζεται από κάθε κράτος μέλος σύμφωνα με τους στόχους του άρθρου 5 και τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις της ΕΤΟΕΑ και του ICES και επαναξιολογείται τακτικά από τους εν λόγω φορείς όταν διατίθενται περισσότερες πληροφορίες ή αλλάξουν τα χαρακτηριστικά του ποταμού. Προς το σκοπό αυτό τα κράτη μέλη συνεκτιμούν την δυνητική παραγωγική ικανότητα νεαρών σολομών, όπως υπολογίζεται για κάθε ποταμό από το ICES βάσει των σχετικών, συγκεκριμένων για κάθε ποταμό, παραμέτρων και επαναξιολογείται τακτικά από τον εν λόγω φορέα όταν διατίθενται περισσότερες πληροφορίες ή αλλάξουν τα χαρακτηριστικά του ποταμού.

3.  Τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη δημοσιεύουν το ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας στους ποταμούς με άγριο σολομό και τα αντίστοιχα TAC σολομού στο τμήμα του επίσημου ιστοτόπου τους, στο οποίο έχει πρόσβαση το κοινό και το οποίο έχει δημιουργηθεί σύμφωνα με το άρθρο 114 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009, έως ...(17) και επικαιροποιούν τα στοιχεία αυτά σε ετήσια βάση.

4.  Η Επιτροπή αξιολογεί ανά τριετίαέτος την συμβατότητα και την αποτελεσματικότητα των μέτρων που έχουν λάβει τα κράτη μέλη δυνάμει του παρόντος άρθρου βάσει των αντικειμενικών σκοπών και των στόχων που καθορίζονται στα άρθρα 4 και 5. [Τροπολογία 21]

5.  Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 26 για τον καθορισμό του ποσοστού θνησιμότητας λόγω αλιείας ή/και τα αντίστοιχα TAC σε ποταμούς με άγριο σολομό ή/και τα σχετικά με την απαγόρευση της αλιείας μέτρα, εάν τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη δεν δημοσιεύσουν αντίστοιχα μέτρα σύμφωνα με τις παραγράφους 1, 2 και 3 εντός των προκαθορισμένων προθεσμιών.

6.  Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 26 για τον καθορισμό του ποσοστού θνησιμότητας λόγω αλιείας ή/και τα αντίστοιχα TAC σε ποταμούς με άγριο σολομό ή/και τα σχετικά με την απαγόρευση της αλιείας μέτρα, εάν βάσει αξιολόγησης που διεξήχθη σύμφωνα με την παράγραφο 4 τα μέτρα του κράτους μέλους κρίθηκαν ασύμβατα με τους σκοπούς και τους στόχους των άρθρων 4 και 5 ή κρίθηκαν ότι εμποδίζουν την επίτευξη των εν λόγω σκοπών και στόχων.

7.  Τα μέτρα που θεσπίζει η Επιτροπή έχουν σκοπό να διασφαλίσουν ότι πληρούνται οι σκοποί και οι στόχοι που ορίζονται στα άρθρα 4 και 5. Αφού εκδοθούν οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις από την Επιτροπή, τα μέτρα των κρατών μελών παύουν να ισχύουν.

Άρθρο 7

Καθορισμός συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων (TAC) στη θάλασσα

1.  Τα ετήσια TAC για τα αποθέματα σολομού στη θάλασσα δεν υπερβαίνουν το επίπεδο που αντιστοιχεί σε ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας ίσο με 0,1.

2.  Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 26, για την τροποποίηση της τιμής του ποσοστού θνησιμότητας λόγω αλιείας στη θάλασσα της παραγράφου 1 στις περιπτώσεις που υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι οι συνθήκες του αποθέματος έχουν αλλάξει ή/και ότι το υφιστάμενο ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας δεν είναι το ενδεικνυόμενο για να επιτευχθούν οι αντικειμενικοί σκοποί του άρθρου 4.

3.  Σε περίπτωση ξαφνικής εκδήλωσης ασθενειών, κρίσιμα μειωμένων ποσοστών επιβίωσης στο στάδιο που ακολουθεί το στάδιο του νεαρού σολομού, ή άλλων απρόβλεπτων εξελίξεων, το Συμβούλιο αποφασίζει να επιβάλει TAC χαμηλότερο από το TAC το οποίο θα προέκυπτε βάσει του ποσοστού θνησιμότητας λόγω αλιείας της παραγράφου 1.

Άρθρο 8

Χρήση της εθνικής ποσόστωσης από τα σκάφη εξυπηρέτησηςστο πλαίσιο δραστηριοτήτων ερασιτεχνικής αλιείας [Τροπολογία 22]

Ο σολομός που αλιεύεται στη θάλασσα κατά την άσκηση ερασιτεχνικής αλιείας και από σκάφη εξυπηρέτησηςτην ερασιτεχνική αλιεία σε ακτές και ποταμούς προσμετρείται στην εθνική ποσόστωση. [Τροπολογία 23]

Κεφάλαιο IVα

Ελάχιστο μέγεθος εκφόρτωσης σολομού και θαλάσσιας πέστροφας

Άρθρο 8α

Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2187/2005, το ελάχιστο μέγεθος εκφόρτωσης σολομού πρέπει να είναι 60 εκ. και το ελάχιστο μέγεθος εκφόρτωσης θαλάσσιας πέστροφας πρέπει να είναι 50 εκ., σε κάθε υποδιαίρεση ICES που αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 στοιχείο a) του παρόντος κανονισμού. [Τροπολογία 26]

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

ΤΕΧΝΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ

Άρθρο 9

Μέτρα των κρατών μελών για την προστασία εξασθενημένων ποτάμιων αποθεμάτων σολομού

1.  Για ποταμούς με άγριο σολομό στους οποίους, από ...(18), η παραγωγή νεαρών σολομών δεν έχει φθάσει στο 50% της δυνητικής παραγωγικής ικανότητας νεαρών σολομών, τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη θεσπίζουν, το αργότερο εντός διετίας από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού,διατηρούν και, κατά περίπτωση, βελτιώνουν εθνικά τεχνικά μέτρα διατήρησης από την …(19)*. [Τροπολογία 24]

2.  Τα τεχνικά μέτρα διατήρησης της παραγράφου 1 στηρίζονται σε συγκεκριμένες για κάθε ποταμό απαιτήσεις για να συμβάλουν επαρκώς στην επίτευξη των αντικειμενικών σκοπών και των στόχων των άρθρων 4 και 5. Η τοποθεσία εφαρμογής των εν λόγω μέτρων στηρίζεται στις βέλτιστες διαθέσιμες πληροφορίες για τις μεταναστευτικές διαδρομές του σολομού στη θάλασσα.

Άρθρο 10

Μέτρα προστασίας άλλων ποτάμιων αποθεμάτων σολομού

Τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν εθνικά τεχνικά μέτρα διατήρησης στους οικείους ποταμούς της Βαλτικής για τα ποτάμια αποθέματα σολομού που δεν καλύπτονται από το άρθρο 9. Τα εν λόγω μέτρα συμβάλλουν στην επίτευξη των αντικειμενικών σκοπών και των στόχων των άρθρων 4 και 5.

Η Επιτροπή επανεξετάζει τις κατευθυντήριες γραμμές περί κρατικών ενισχύσεων προκειμένου να μπορούν ευκολότερα τα κράτη μέλη να αποζημιώνουν τις ζημίες που προξενούν φώκιες και κορμοράνοι. [Τροπολογία 25]

Άρθρο 11

Μέτρα της Επιτροπής

1.  Η Επιτροπή αξιολογεί ανά τριετίαέτος, βάσει των αντικειμενικών σκοπών και των στόχων των άρθρων 4 και 5, την συμβατότητα και την αποτελεσματικότητα των μέτρων που λαμβάνουν τα κράτη μέλη δυνάμει των άρθρων 9 και 10, ιδίως στις περιπτώσεις που ποταμοί με άγριο σολομό διέρχονται από περισσότερα του ενός κράτη μέλη. [Τροπολογία 27]

2.  Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 26 για τον καθορισμό τέτοιων τεχνικών μέτρων διατήρησης εφόσον χρειάζεται, εάν τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη δεν έχουν εγκρίνει τέτοια μέτρα σύμφωνα με το άρθρο 9 εντός της προκαθορισμένης προθεσμίας μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.

3.  Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 26 για τον καθορισμό τέτοιων τεχνικών μέτρων διατήρησης εφόσον χρειάζεται, εάν βάσει αξιολόγησης που διεξήχθη σύμφωνα με την παράγραφο 1 τα μέτρα του κράτους μέλους κρίθηκαν ασύμβατα με τους σκοπούς και τους στόχους των άρθρων 4 και 5 ή κρίθηκαν ότι εμποδίζουν την επίτευξη των εν λόγω σκοπών και στόχων.

4.  Τα μέτρα που θεσπίζει η Επιτροπή έχουν σκοπό να διασφαλίσουν ότι πληρούνται οι σκοποί και οι στόχοι που ορίζονται στα άρθρα 4 και 5. Αφού εκδοθούν οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις από την Επιτροπή, τα μέτρα των κρατών μελών παύουν να ισχύουν.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙΣ

Άρθρο 12

Εμπλουτισμός αποθεμάτων

1.  Εμπλουτισμός αποθεμάτων σολομού μπορεί να γίνει μόνο σε ποταμούς με άγριο σολομό Ο αριθμός των απελευθερούμενων νεαρών σολομών σε κάθε ποταμό δεν υπερβαίνει την εκτιμώμενη δυνητική παραγωγική ικανότητα νεαρών σολομών του ποταμού.όταν τούτο κρίνεται απαραίτητο προκειμένου να αποτραπεί η εξόντωση των τοπικών αποθεμάτων. [Τροπολογία 28]

2.  Ο εμπλουτισμός αποθεμάτων διενεργείται με τρόπο που διασφαλίζει τη γενετική ποικιλομορφία και την διασπορά των διάφορων ποτάμιων αποθεμάτων σολομού συνεκτιμώντας τις υφιστάμενες κοινότητες ιχθύων στον εμπλουτιζόμενο ποταμό και σε γειτονικούς ποταμούς με ταυτόχρονη μεγιστοποίηση των επιπτώσεων του εμπλουτισμού. Οι νεαροί σολομοί προέρχονται από τον πλησιέστερο δυνατό ποταμό με άγριο σολομό. [Τροπολογία 29]

2α.  Οι προοριζόμενοι για εμπλουτισμό νεαροί σολομοί επισημαίνονται με περικοπή των λιπωδών πτερυγίων τους. [Τροπολογία 30]

3.  Η Επιτροπή μπορεί να θεσπίσειεκδίδει εκτελεστικές πράξεις έως …(20), προκειμένου να καθορίσει τους λεπτομερείς κανόνες για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου μέσω εκτελεστικών πράξεων που. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρουπου προβλέπεται στο άρθρο 28 παράγραφος 2. [Τροπολογία 31]

Άρθρο 13

Άμεσος επανεμπλουτισμός αποθεμάτων

Άμεσος επανεμπλουτισμός αποθεμάτων σε δυνητικούς ποταμούς με σολομό διενεργείται μόνον υπό την προϋπόθεση ότι:

   α) ο ποταμός διαθέτειή οι παραπόταμοί του διαθέτουν ελεύθερα προς μετανάστευση ρέοντα ύδατα κατάλληλης ποιότητας και ενδιαιτήματα κατάλληλα για την αναπαραγωγή και ανάπτυξη του σολομού· [Τροπολογία 32]
   β) σκοπός του άμεσου επανεμπλουτισμού είναι η δημιουργία ή η ενίσχυση αυτοδύναμα βιώσιμου πληθυσμού άγριου σολομού·
   γ) υφίσταται πρόγραμμα παρακολούθησης πριν και μετά την απελευθέρωση καθώς και διευθετήσεις αξιολόγησης·
   δ) υφίστανται κατάλληλα και επαρκή μέτρα διατήρησης και διαχείρισης για να διευκολυνθεί η ανασύσταση αυτοδύναμα βιώσιμου πληθυσμού άγριου σολομού στον ποταμό·
   δα) o εμπλουτισμός αποθεμάτων διενεργείται με τρόπο που διασφαλίζει τη γενετική ποικιλομορφία των διάφορων ποτάμιων αποθεμάτων σολομού, συνεκτιμώντας τις υφιστάμενες κοινότητες ιχθύων στον εμπλουτιζόμενο ποταμό και σε γειτονικούς ποταμούς και με ταυτόχρονη μεγιστοποίηση των επιπτώσεων του εμπλουτισμού· [Τροπολογία 34]
   δβ) οι προοριζόμενοι για εμπλουτισμό νεαροί σολομοί επισημαίνονται με περικοπή των λιπωδών πτερυγίων τους. [Τροπολογία 35]

Η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» πρέπει να αποτελεί την κατευθυντήρια αρχή κατά την αποκατάσταση των πλωτών οδών. Ο άμεσος επανεμπλουτισμός αποθέματος σύμφωνα με την παράγραφο 1 θεωρείται επίσης μέτρο διατήρησης για τους σκοπούς του άρθρου 38 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006. [Τροπολογία 36]

Άρθρο 13α

Προέλευση των ενηλίκων ιχθύων και των νεαρών σολομών

Οι ενήλικοι ιχθύες και οι νεαροί σολομοί προέρχονται ει δυνατόν από τον ίδιο ποταμό με άγριο σολομό ή, σε αντίθετη περίπτωση, από τον πλησιέστερο δυνατό ποταμό με άγριο σολομό. [Τροπολογία 33]

Άρθρο 14

Μεταβατική περίοδος

Οι απελευθερώσεις σολομού πλην εκείνων που διενεργούνται σύμφωνα με τα άρθρα 12 και 13 μπορούν να συνεχιστούν μέχρι πάροδο 7 ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού(21), και θα αξιολογηθούν με προσοχή. Μια προσέγγιση βασισμένη στην εξατομικευμένη αξιολόγηση κάθε ποταμού επιλέγεται για την σταδιακή κατάργηση. Διεκπεραιώνεται δε από τους τοπικούς, περιφερειακούς και/ή εθνικούς οργανισμούς των κρατών μελών και προϋποθέτει την συμμετοχή τοπικών ενδιαφερόμενων φορέων στην αρμοδιότητα των οποίων βασίζεται όσον αφορά την αποκατάσταση των οικοτόπων και λοιπά μέτρα Νομικά δεσμευτικές αποφάσεις των κρατών μελών σχετικά με την χρήση των οικονομικών πόρων που αναλώνονται σήμερα στον επανεμπλουτισμό ανακατευθύνουν αυτούς τους πόρους στην στήριξη εκείνων των αλιέων που θα υποστούν ενδεχομένως τις αρνητικές επιπτώσεις της σταδιακής κατάργησης. [Τροπολογία 37]

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII

ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ

Άρθρο 15

Σχέση με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1224/2009

Τα μέτρα ελέγχου που προβλέπονται στο παρόν κεφάλαιο εφαρμόζονται επιπλέον εκείνων που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1224/2009, εκτός εάν προβλέπεται διαφορετικά στα άρθρα του παρόντος κεφαλαίου.

Επιπροσθέτως, το άρθρο 55 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009, καθώς και τα άρθρα 64 και 65 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 404/2011 της Επιτροπής, της 8ης Απριλίου 2011, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου(22), εφαρμόζονται κατ' αναλογίαν, σε όλες τις μορφές ερασιτεχνικής αλιείας σολομού στη Βαλτική Θάλασσα. [Τροπολογία 38]

Άρθρο 16

Ημερολόγια πλοίου

Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 οι πλοίαρχοι αλιευτικών σκαφών της Ένωσης ανεξαρτήτως μήκους που κατέχουν άδεια αλιείας σολομού, καθώς και οι πλοίαρχοι σκαφών εξυπηρέτησης που χρησιμοποιούνται για αλιεία με καλάμι ή άλλα είδη αλιείας, τηρούν ημερολόγιο των δραστηριοτήτων τους σύμφωνα με τους κανόνες του άρθρου 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009. [Τροπολογία 39]

Άρθρο 17

Προαναγγελίες

Κατά παρέκκλιση από την εισαγωγική φράση του άρθρου 17 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009, οι πλοίαρχοι αλιευτικών σκαφών της Ένωσης ανεξαρτήτως μήκους καθώς και οι πλοίαρχοι σκαφών εξυπηρέτησης που διατηρούν επί του σκάφους σολομό ή/και θαλάσσια πέστροφα, κοινοποιούν στις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους σημαίας, αμέσως μετά την ολοκλήρωση των αλιευτικών δραστηριοτήτων, τις πληροφορίες που απαριθμούνται στο άρθρο 17 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009. [Τροπολογία 40]

Άρθρο 18

Άδειες άσκησης ειδικών δραστηριοτήτων

1.  Τα σκάφη εξυπηρέτησης κατέχουν άδεια άσκησης ειδικών δραστηριοτήτων για την αλιεία σολομού η οποία εκδίδεται σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙ του παρόντος κανονισμού.

2.  Τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη περιλαμβάνουν τις άδειες άσκησης ειδικών δραστηριοτήτων στον κατάλογο των αδειών αλιείας που περιέχεται στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων η οποία έχει δημιουργηθεί σύμφωνα με το άρθρο 116 παράγραφος 1 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009. Επιπλέον, περιλαμβάνουν στοιχεία σχετικά με τις άδειες άσκησης ειδικών δραστηριοτήτων στο ηλεκτρονικό σύστημα επικύρωσης του άρθρου 109 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009.

Άρθρο 19

ΔήλωσηΔηλώσεις αλιευμάτων ερασιτεχνικής αλιείας [Τροπολογία 41]

1.  Ο πλοίαρχος σκάφους εξυπηρέτησης συμπληρώνειΟι ερασιτέχνες αλιείς όλων των τύπων συμπληρώνουν δήλωση αλιευμάτων σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙΙ και την υποβάλλειυποβάλλουν στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους σημαίας του σκάφους εξυπηρέτησης μέχρι την τελευταία ημέρα εκάστου μηνός. [Τροπολογία 42]

2.  Μέχρι την δεκάτη πέμπτη ημέρα εκάστου μηνός τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη καταχωρίζουν τις πληροφορίες των δηλώσεων αλιευμάτων του προηγούμενου μήνα στην ηλεκτρονική τους βάση δεδομένων, η οποία έχει δημιουργηθεί σύμφωνα με το άρθρο 116 παράγραφος 1 στοιχείο στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 και στο ηλεκτρονικό σύστημα επικύρωσης του άρθρου 109 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009. Τα ηλεκτρονικά δεδομένα και οι δηλώσεις αλιευμάτων τηρούνται επί τριετία.

Άρθρο 20

Επιθεωρήσεις εκφόρτωσης

Τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη επαληθεύουν την ακρίβεια των πληροφοριών που καταγράφονται στις δηλώσεις αλιευμάτων μέσω επιθεωρήσεων εκφόρτωσης. Οι εν λόγω επιθεωρήσεις εκφόρτωσης καλύπτουν τουλάχιστον ποσοστό 10%20% του συνολικού αριθμού εκφορτώσεων. Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ελέγχου της Αλιείας διενεργεί αποτελεσματικούς ελέγχους και παροτρύνει τα κράτη μέλη να διενεργούν επιθεωρήσεις ειδικά και αυστηρά προσηλωμένες σε περιοχές για τις οποίες υπάρχουν υπόνοιες ή καταγγελίες παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας. [Τροπολογία 43]

Άρθρο 20α

Έλεγχος της ερασιτεχνικής αλιείας

Οι διατάξεις για τον έλεγχο της ερασιτεχνικής αλιείας για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού βασίζονται κυρίως στο άρθρο 55 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 και στα άρθρα 64 και 65 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 404/2011. [Τροπολογία 44]

Άρθρο 21

Εθνικά ελεγκτικά προγράμματα δράσης

Τα εθνικά ελεγκτικά προγράμματα δράσης που προβλέπονται στο άρθρο 46 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 περιλαμβάνουν επίσης κατ' ελάχιστον:

   α) την εφαρμογή των τεχνικών μέτρων διατήρησης που έχουν θεσπιστεί σύμφωνα με το κεφάλαιο V του παρόντος κανονισμού·
   β) τη συμμόρφωση με τους κανόνες περί απορρόφησης των ποσοστώσεων, άδειας δραστηριότητας και δηλώσεων αλιευμάτων από τα σκάφη εξυπηρέτησης και από ερασιτέχνες αλιείς που κάνουν χρήση κάθε είδους αλιευτικών εργαλείων· [Τροπολογία 45]
   γ) την παρακολούθηση των κανόνων περί εμπλουτισμού και άμεσου επανεμπλουτισμού αποθεμάτων.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VIII

ΣΥΛΛΟΓΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ

Άρθρο 22

Για τους σκοπούς της συλλογής δεδομένων κάθε κλάση ιχθυδίων σολομών στους ποταμούς με άγριο σολομό μπορεί να επιθεωρείται με ηλεκτρική αλιεία πριν περάσει στην κατηγορία νεαρών σολομών.

Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που θεσπίζουν λεπτομερείς όρους για τη διεξαγωγή ηλεκτρικής αλιείας βάσει των πλέον πρόσφατων επιστημονικών στοιχείων. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 28 παράγραφος 2. [Τροπολογία 46]

Άρθρο 22α

Το αργότερο ...(23), η Επιτροπή υποβάλλει στο Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο τα αποτελέσματα των επιστημονικών μελετών σχετικά με την επίδραση των φυσικών εχθρών, κυρίως της φώκιας και του κορμοράνου, στα αποθέματα σολομού της Βαλτικής Θάλασσας. Τα πορίσματα των μελετών αυτών θα αποτελέσουν τη βάση για ένα σχέδιο διαχείρισης των πληθυσμών των φυσικών εχθρών του σολομού που έχουν αντίκτυπο στα αποθέματά του στη Βαλτική Θάλασσα, το οποίο η Επιτροπή θα εκπονήσει και που θα τεθεί σε ισχύ το αργότερο το 2016. [Τροπολογία 47]

Άρθρο 22β

Το αργότερο …(24), η Επιτροπή υποβάλλει στο Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο τα αποτελέσματα των επιστημονικών μελετών που έχουν πραγματοποιηθεί σχετικά με τις απορρίψεις και τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα σολομού σε όλα τα σχετικά αλιεύματα της Βαλτικής. [Τροπολογία 48]

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IX

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ

Άρθρο 23

Εκθέσεις των κρατών μελών

1.  Το τρίτο έτος μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού και στη συνέχεια ανά τριετία Τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη υποβάλλουν εκθέσεις στην Επιτροπή περί των τεχνικών μέτρων διατήρησης που θεσπίζονται σύμφωνα με το κεφάλαιο V και την εκπλήρωση των αντικειμενικών σκοπών του άρθρου 5 στις …(25)* και στη συνέχεια κάθε χρόνο. [Τροπολογία 49]

2.  Τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη υποβάλλουν εκθέσεις στην Επιτροπή περί της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού και περί της εκπλήρωσης των σκοπών που καθορίζονται στο άρθρο 5 το ...(26) και στη συνέχεια ανά εξαετίατριετία. Οι εκθέσεις των κρατών μελών περιλαμβάνουν ιδίως τις ακόλουθες πληροφορίες:

[Τροπολογία 50]

   α) ανάπτυξη της εθνικής αλιείας συμπεριλαμβανομένου του μεριδίου των αλιευμάτων που προέρχονται από ανοικτή θάλασσα, παράκτια ύδατα και ποταμούς και από επαγγελματίες αλιείς, επιχειρήσεις σκαφών εξυπηρέτησης και άλλους ερασιτέχνες αλιείς·
   β) για κάθε ποταμό με άγριο σολομό, την παραγωγή νεαρών σολομών πριν αφήσουν τα γλυκά νερά και μετά, καθώς και την βέλτιστη διαθέσιμη εκτίμηση της δυνητικής παραγωγικής ικανότητας νεαρών σολομών·
   γ) για κάθε ποτάμιο απόθεμα άγριου σολομού τις διαθέσιμες γενετικές πληροφορίες·
   δ) τις δραστηριότητες εμπλουτισμού και άμεσου επανεμπλουτισμού αποθεμάτων σολομού·
   ε) την εφαρμογή του εθνικού ελεγκτικού προγράμματος δράσης του άρθρου 46 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009.

Άρθρο 24

Αξιολόγηση του σχεδίου

Η Επιτροπή, βάσει των εκθέσεων των κρατών μελών που προβλέπονται στο άρθρο 23 του παρόντος κανονισμού και των επιστημονικών γνωμοδοτήσεων, αξιολογεί τις επιπτώσεις των μέτρων διαχείρισης στα αποθέματα σολομού της Βαλτικής και στις αλιευτικές δραστηριότητες εκμετάλλευσης του εν λόγω αποθέματος κατά το έτος που έπεται του έτους παραλαβής των εκθέσεων των κρατών μελών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ X

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΩΝ

Άρθρο 25

Τροποποιήσεις των παραρτημάτων

1.  Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 26, για την τροποποίηση του καταλόγου των ποταμών με άγριο σολομό που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι για να τον επικαιροποιεί βάσει πρόσφατων επιστημονικών πληροφοριών.

2.  Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 26, για την τροποποίηση των παραρτημάτων ΙΙ και ΙΙΙ για να εξασφαλίσει αποτελεσματικό έλεγχο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ XI

ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 26

Άσκηση των κατ’ εξουσιοδότηση αρμοδιοτήτων

1.  Η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τους όρους του παρόντος άρθρου.

2.  Η προβλεπόμενη στα άρθρα 6, 7, 11 και 25 εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων ανατίθεται στην Επιτροπή επ’ αόριστον.

3.  Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στα άρθρα 6, 7, 11 και 25 μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανακληθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την εξουσιοδότηση που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτήν. Δεν θίγει το κύρος των ήδη εν ισχύι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

4.  Μόλις εκδώσει μια κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.  Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται δυνάμει των άρθρων 6 7, 11 και 25 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση της εν λόγω πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο ή εάν, πριν λήξει αυτή η περίοδος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν θα προβάλουν αντιρρήσεις. Η περίοδος αυτή παρατείνεται κατά δύο μήνες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

Άρθρο 27

Ανάκληση εξουσιοδότησης

Στις περιπτώσεις που τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη δεν έχουν θεσπίσει ή δημοσιεύσει, εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, τα μέτρα που προβλέπονται στα άρθρα 6 ή 11 ή τα εν λόγω μέτρα κρίνονται ανεπαρκή ή/και αναποτελεσματικά κατόπιν της αξιολόγησης που διεξάγεται σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 4 ή το άρθρο 11 παράγραφος 1, η εξουσιοδότηση του εμπλεκόμενου κράτους μέλους η οποία αναφέρεται στα άρθρα 6 και 11 ανακαλείται από την Επιτροπή. Η απόφαση ανάκλησης επιφέρει τη λήξη της εξουσιοδότησης που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Τίθεται σε ισχύ την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτήν. [Τροπολογία 51]

Άρθρο 28

Διαδικασία επιτροπής

1.  Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που συγκροτήθηκε βάσει του άρθρου 30 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002. Η τελευταία είναι επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

2.  Οσάκις γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ XII

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 29

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται από τις ....

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

...,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Ποταμοί με άγριο σολομό στη Βαλτική Θάλασσα

Φινλανδία

–  Simojoki

Φινλανδία/ Σουηδία

–  Tornionjoki/Torneälven

Σουηδία

–  Kalixälven, Råneälven, Piteälven, Åbyälven, Byskeälven, Rickleån, Sävarån, Ume/Vindelälven, Öreälven, Lögdeälven, Emån, Mörrumsån, Ljungan

Εσθονία

–  Pärnu, Kunda, Keila, Vasalemma

Λετονία

–  Salaca, Vitrupe, Peterupe, Irbe, Uzava, Saka

Λετονία/Λιθουανία

–  Barta/Bartuva

Λιθουανία

–  Λεκάνη απορροής ποταμού Nemunas (Zeimena)

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΔΕΙΕΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΕΙΔΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ

1.  ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΚΑΦΟΥΣ

Όνομα σκάφους(27)

Κράτος σημαίας

Λιμένας νηολόγησης (Όνομα και εθνικός κωδικός)

Εξωτερική σήμανση

Διεθνές διακριτικό κλήσεως ασυρμάτου (IRCS(28))

2.  ΚΑΤΟΧΟΣ ΑΔΕΙΑΣ, ΠΛΟΙΟΚΤΗΤΗΣ ΚΑΙ ΠΛΟΙΑΡΧΟΣ(29)

Όνομα και διεύθυνση φυσικού ή νομικού προσώπου

3.  ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΣΚΑΦΟΥΣ

Ισχύς μηχανής (kW)(30)

Χωρητικότητα (σε GT)

Ολικό μήκος

4.  ΟΡΟΙ ΑΛΙΕΙΑΣ

1.  Ημερομηνία έκδοσης:

2.  Διάρκεια ισχύος:

3.  Όροι χορήγησης άδειας, στους οποίους περιλαμβάνονται, ενδεχομένως, τα είδη, η ζώνη και τα αλιευτικά εργαλεία:

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΛΙΕΥΜΑΤΩΝ

Κάθε εμπλεκόμενο κράτος μέλος εκδίδει για τα οικεία σκάφη εξυπηρέτησης επίσημο έντυπο που συμπληρώνεται ως δήλωση αλιευμάτων. Το έντυπο περιλαμβάνει τουλάχιστον τις κάτωθι πληροφορίες:

   α) Αριθμός αναφοράς της άδειας άσκησης ειδικής δραστηριότητας που έχει εκδοθεί σύμφωνα με το άρθρο 18·
   β) Όνομα του φυσικού ή του νομικού προσώπου που κατέχει την άδεια άσκησης ειδικής δραστηριότητας που έχει εκδοθεί σύμφωνα με το άρθρο 18·
   γ) Όνομα και υπογραφή του πλοιάρχου του σκάφους εξυπηρέτησης·
   δ) Ημερομηνία και ώρα αναχώρησης και άφιξης στο λιμένα και διάρκεια του αλιευτικού ταξιδίου·
   ε) Τόπος και ώρα εκφόρτωσης για κάθε αλιευτικό ταξίδι·
   στ) Εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν κατά τις αλιευτικές εργασίες·
   ζ) Ποσότητες ιχθύων που εκφορτώθηκαν ανά είδος για κάθε αλιευτικό ταξίδι·
   η) Ποσότητες ιχθύων που απορρίφθηκαν ανά είδος για κάθε αλιευτικό ταξίδι·
   θ) Περιοχή προέλευσης των αλιευμάτων για κάθε αλιευτικό ταξίδι εκπεφρασμένη ως στατιστικά ορθογώνια ICES.

(1) ΕΕ C 68 της 6.3.2012, σ. 47.
(2) ΕΕ C 68 της 6.3.2012, σ. 47.
(3) Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Νοεμβρίου 2012.
(4) ΕΕ L 206 της 22.7.1992, σ. 7.
(5) ΕΕ L 327 της 22.12.2000, σ. 1.
(6) ΕΕ L 179 της 23.6.1998, σ. 1.
(7) ΕΕ L 223 της 15.8.2006, σ. 1.
(8) ΕΕ L 343 της 22.12.2009, σ. 1.
(9) ΕΕ L 349 της 31.12.2005, σ. 1.
(10) ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13.
(11) ΕΕ L 358 της 31.12.2002, σ. 59.
(12)* Ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(13)** Επτά έτη από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(14)* Ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(15)** Πέντε έτη από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(16)*** Δώδεκα έτη από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(17)* Ένα έτος από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(18)* Ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(19)** Δύο έτη από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(20)* Τρία έτη από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(21)* 10 έτη από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(22) ΕΕ L 112 της 30.4.2011, σ. 1.
(23)* Τρία έτη από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(24)* Τρία έτη από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(25)** Ένα έτος μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(26)* Τρία έτη από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(27) Για σκάφη που διαθέτουν όνομα.
(28) Για σκάφη που απαιτείται να διαθέτουν IRCS.
(29) Να αναφερθεί η ιδιότητα που ισχύει για κάθε πρόσωπο.
(30) Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2930/86 του Συμβουλίου (ΕΕ L 274 της 25.9.1986, σ. 1).


Ανάθεση κατ' εξουσιοδότηση αρμοδιοτήτων για τη θέσπιση ορισμένων μέτρων σχετικών με την κοινή εμπορική πολιτική ***I
PDF 537kWORD 84k
Ψήφισμα
Ενοποιημένο κείμενο
Παράρτημα
Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Νοεμβρίου 2012 σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση ορισμένων κανονισμών σχετικών με την κοινή εμπορική πολιτική όσον αφορά την ανάθεση κατ’ εξουσιοδότηση αρμοδιοτήτων για τη θέσπιση ορισμένων μέτρων (COM(2011)0349 – C7-0162/2011 – 2011/0153(COD))
P7_TA(2012)0447A7-0096/2012

(Συνήθης νομοθετική διαδικασία: πρώτη ανάγνωση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο (COM(2011)0349),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 2 και το άρθρο 207 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τα οποία του υποβλήθηκε η πρόταση από την Επιτροπή (C7-0162/2011),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 3 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 55 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου (A7-0096/2012),

1.  εγκρίνει τη θέση κατά την πρώτη ανάγνωση όπως παρατίθεται κατωτέρω·

2.  ζητεί από την Επιτροπή να του υποβάλει εκ νέου την πρόταση, αν προτίθεται να της επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις ή να την αντικαταστήσει με νέο κείμενο·

3.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στα εθνικά κοινοβούλια.

Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που καθορίσθηκε σε πρώτη ανάγνωση στις 22 Νοεμβρίου 2012 εν όψει της έγκρισης κανονισμού (ΕE) αριθ. …/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση ορισμένων κανονισμών σχετικών με την κοινή εμπορική πολιτική όσον αφορά την ανάθεση κατ’ εξουσιοδότηση και εκτελεστικώναρμοδιοτήτων για τη θέσπιση ορισμένων μέτρων [Τροπολογία 1]

P7_TC1-COD(2011)0153


ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 207,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία(1),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)  Μια σειρά βασικών κανονισμών που αφορούν την κοινή εμπορική πολιτική προβλέπουν ότι πρέπει να θεσπίζονται πράξεις βάσει των διαδικασιών που ορίζονται στην απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή(2).

(2)  Απαιτείται εξέταση των εν ισχύι νομοθετικών πράξεων που δεν έχουν προσαρμοστεί στην κανονιστική διαδικασία με έλεγχο πριν από την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η συνέπεια με τις διατάξεις της εν λόγω Συνθήκης. Κρίνεται σκόπιμο, σε ορισμένες περιπτώσεις, να τροποποιηθούν αυτές οι πράξεις ώστε να χορηγηθούν στην Επιτροπή κατ’ εξουσιοδότηση αρμοδιότητες, σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ). Σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι επίσης σκόπιμο να εφαρμόζονται ορισμένες διαδικασίες που προβλέπει ο κανονισμός (EΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Φεβρουαρίου 2011 για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή(3).[Τροπολογία 2]

(3)  Επομένως, θα πρέπει να τροποποιηθούν ανάλογα οι ακόλουθοι κανονισμοί:

   Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 3030/93 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1993, περί κοινών κανόνων εισαγωγής ορισμένων κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων καταγωγής τρίτων χωρών(4),
   Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 517/94 του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 1994, περί της θέσπισης κοινών κανόνων για τις εισαγωγές κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων από ορισμένες τρίτες χώρες τα οποία δεν καλύπτονται από διμερείς συμφωνίες, πρωτόκολλα ή άλλους διακανονισμούς ή άλλους κοινοτικούς κανόνες εισαγωγής(5),
   Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 953/2003 του Συμβουλίου, της 26ης Μαΐου 2003, για να αποφευχθεί η εκτροπή του εμπορίου ορισμένων βασικών φαρμακευτικών προϊόντων προς την Ευρωπαϊκή Ένωση(6),
   Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 673/2005 του Συμβουλίου, της 25ης Απριλίου 2005, για την επιβολή πρόσθετων δασμών στις εισαγωγές ορισμένων προϊόντων καταγωγής Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής(7),
   Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1342/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη διαχείριση ορισμένων περιορισμών κατά την εισαγωγή ορισμένων προϊόντων χάλυβα από τη Ρωσική Ομοσπονδία(8),
   Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1528/2007 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2007, περί εφαρμογής στα προϊόντα καταγωγής ορισμένων χωρών μελών της ομάδας κρατών Αφρικής, Καραϊβικής και Ειρηνικού (ΑΚΕ) των ρυθμίσεων που προβλέπονται στις συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης ή στις συμφωνίες που οδηγούν στην σύναψη τέτοιων συμφωνιών(9),
   Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 55/2008 του Συμβουλίου, της 21ης Ιανουαρίου 2008, για τη χορήγηση αυτόνομων εμπορικών προτιμήσεων στη Μολδαβία και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 980/2005 και της απόφασης 2005/924/ΕΚ της Επιτροπής(10),
   Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 732/2008 του Συμβουλίου, της 22ας Ιουλίου 2008, για την εφαρμογή συστήματος γενικευμένων δασμολογικών προτιμήσεων για την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2009 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2011 και για τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 552/97, (ΕΚ) αριθ. 1933/2006 και των κανονισμών της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 1100/2006 και (ΕΚ) αριθ. 964/2007(11),[Τροπολογία 3]
   Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1340/2008 του Συμβουλίου, της 8ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με το εμπόριο ορισμένων προϊόντων χάλυβα μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας του Καζακστάν(12),
   Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1215/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την εισαγωγή εκτάκτων εμπορικών μέτρων για χώρες και εδάφη που συμμετέχουν ή συνδέονται με τη διαδικασία σταθεροποίησης και σύνδεσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης(13).[Τροπολογία 4]

(4)  Για να εξασφαλιστεί ασφάλεια δικαίου, είναι απαραίτητο να μην επηρεαστούν από τον παρόντα κανονισμό οι διαδικασίες θέσπισης μέτρων οι οποίες έχουν αρχίσει, αλλά δεν έχουν ολοκληρωθεί πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Οι κανονισμοί που απαριθμούνται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού προσαρμόζονται, σύμφωνα με το παράρτημα, στο άρθρο 290 ΣΛΕΕ ή στις εφαρμοστέες διατάξεις του κανονισμού (EΕ) αριθ. 182/2011. [Τροπολογία 5]

Άρθρο 2

Οι παραπομπές στις διατάξεις των κανονισμών που αναφέρονται στο παράρτημα νοούνται ως παραπομπές στις εν λόγω διατάξεις όπως αυτές τροποποιούνται με τον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 3

Ο παρών κανονισμός δεν επηρεάζει τις διαδικασίες θέσπισης μέτρων που προβλέπονται στους κανονισμούς που αναφέρονται στο παράρτημα, οι οποίες έχουν αρχίσει, αλλά δεν έχουν ολοκληρωθεί, πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 4

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την 30ή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

…,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

Ο Πρόεδρος

Για το Συμβούλιο

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Κατάλογος κανονισμών στον τομέα της κοινής εμπορικής πολιτικής, οι οποίοι προσαρμόζονται στο άρθρο 290 ΣΛΕΕ ή στις εφαρμοστέες διατάξεις του κανονισμού (EΕ) αριθ. 182/2011. [Τροπολογία 5]

1.  ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΟΚ) ΑΡΙΘ. 3030/93 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 12ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1993 ΠΕΡΙ ΚΟΙΝΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΤΡΙΤΩΝ ΧΩΡΩΝ(14)

Όσον αφορά τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3030/93, για να εξασφαλιστεί η σωστή λειτουργία του συστήματος διαχείρισης των εισαγωγών ορισμένων κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η αρμοδιότητα θέσπισης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ, όσον αφορά αναγκαίες αλλαγές στα παραρτήματα του εν λόγω κανονισμού. Επιπλέον θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή εκτελεστικές αρμοδιότητες για τη θέσπιση των αναγκαίων μέτρων για την εκτέλεση του εν λόγω κανονισμού σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

Επομένως, ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 3030/93 τροποποιείται ως εξής:

-1.  Σε ολόκληρο το κείμενο του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3030/93 οι αναφορές «άρθρο 17» αντικαθίστανται από τις αναφορές «άρθρο 17 παράγραφος 2».[Τροπολογία 7]

-1α.  Προστίθενται οι ακόλουθες αιτιολογικές σκέψεις 15α και 15β:"

ότι για να διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία του συστήματος διαχείρισης των εισαγωγών ορισμένων κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, η εξουσία για την έκδοση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να ανατίθεται στην Επιτροπή όσον αφορά την τροποποίηση των παραρτημάτων, τη χορήγηση συμπληρωματικών ευκαιριών για εισαγωγές, την καθιέρωση ή την προσαρμογή ποσοτικών ορίων και τη θέσπιση μέτρων διασφάλισης και ενός συστήματος εποπτείας, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό. Ιδιαιτέρως σημαντικό είναι να διενεργεί η Επιτροπή τις δέουσες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες της, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Η Επιτροπή, κατά την επεξεργασία και κατάρτιση των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, θα πρέπει να διασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Η Επιτροπή θα πρέπει να παρέχει πλήρη ενημέρωση και τεκμηρίωση σχετικά με τις συναντήσεις που πραγματοποιεί με εθνικούς εμπειρογνώμονες στο πλαίσιο των εργασιών προετοιμασίας και εφαρμογής των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων. Προς το σκοπό αυτό, η Επιτροπή θα πρέπει να διασφαλίζει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετέχει δεόντως, με βάση τις βέλτιστες πρακτικές από προηγούμενες εμπειρίες σε άλλους τομείς πολιτικής προκειμένου να δημιουργούνται οι καλύτερες δυνατές συνθήκες για το μελλοντικό έλεγχο των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.[Τροπολογία 6]

ότι, προκειμένου να εξασφαλισθούν ενιαίες προϋποθέσεις για τη θέσπιση ορισμένων μέτρων για την εκτέλεση του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή εκτελεστικές αρμοδιότητες. Οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή*.

* ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13.“.

[Τροπολογία 8]

1.  Το άρθρο 2 παράγραφος 6 αντικαθίσταται ως εξής:

“6.  Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 16α, ώστε να προσαρμόζει τον ορισμό των ποσοτικών ορίων που καθορίζονται στο παράρτημα V και τις κατηγορίες προϊόντων για τις οποίες ισχύουν τα όρια, όπου αυτό είναι αναγκαίο, για να εξασφαλιστεί ότι κάθε μεταγενέστερη τροποποίηση της συνδυασμένης ονοματολογίας (ΣΟ) ή κάθε απόφαση που τροποποιεί την ταξινόμηση αυτών των προϊόντων δεν θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση αυτών των ποσοτικών ορίων.

"

2.  Το άρθρο 6 παράγραφος 2 αντικαθίσταται ως εξής:"

2.  Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 16α, για την τροποποίηση των παραρτημάτων ώστε να αντιμετωπίζεται η κατάσταση που αναφέρεται στην παράγραφο 1, με τον δέοντα σεβασμό των όρων και των προϋποθέσεων που περιέχονται στις σχετικές διμερείς συμφωνίες.

Όταν η καθυστέρηση επιβολής μέτρων μπορεί να προκαλέσει ζημία που θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί και, επομένως, επιτακτικοί λόγοι επείγοντος το απαιτούν, η διαδικασία του άρθρου 16β εφαρμόζεται στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο.

"

3.  Το άρθρο 8 τροποποιείται ως εξής:

   α) Το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"
Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 16α για να επιτρέψει πρόσθετες δυνατότητες εισαγωγών στη διάρκεια συγκεκριμένου έτους ποσόστωσης, όταν, υπό συγκεκριμένες συνθήκες, απαιτούνται πρόσθετες εισαγωγές επιπλέον αυτών που αναφέρονται στο παράρτημα V, για μία ή περισσότερες κατηγορίες προϊόντων.
Όταν η καθυστέρηση επιβολής μέτρων μπορεί να προκαλέσει ζημία που θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί και, επομένως, επιτακτικοί λόγοι επείγοντος το απαιτούν, η διαδικασία του άρθρου 16β εφαρμόζεται στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο. Η Επιτροπή αποφασίζει εντός 15 εργάσιμων ημερών μετά την παραλαβή αίτησης από κράτος μέλος."
   β) το προτελευταίο εδάφιο διαγράφεται.

4.  Το άρθρο 10 τροποποιείται ως εξής:

   α) στην παράγραφο 7, το στοιχείο β) διαγράφεται·
   β) η παράγραφος 13 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"
13.  Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις δυνάμει του άρθρου 16α σχετικά με τα μέτρα που προβλέπονται στις παραγράφους 3 και 9.
Όταν η καθυστέρηση επιβολής μέτρων μπορεί να προκαλέσει ζημία που θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί και, επομένως, επιτακτικοί λόγοι επείγοντος το απαιτούν, η διαδικασία του άρθρου 16β εφαρμόζεται στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο. Η Επιτροπή αποφασίζει εντός 10 εργάσιμων ημερών μετά την παραλαβή αίτησης από κράτος μέλος."

5.  Το άρθρο 10α τροποποιείται ως εξής:

   α) η παράγραφος 2α διαγράφεται·
   β) η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"
3.  Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις δυνάμει του άρθρου 16α σχετικά με τα μέτρα που προβλέπονται στην παράγραφο 1, με εξαίρεση την έναρξη διαβουλεύσεων, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 1 στοιχείο α).
Όταν η καθυστέρηση επιβολής μέτρων μπορεί να προκαλέσει ζημία που θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί και, επομένως, επιτακτικοί λόγοι επείγοντος το απαιτούν, η διαδικασία του άρθρου 16β εφαρμόζεται στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο."

6.  Στο άρθρο 13 παράγραφος 3, το δεύτερο εδάφιο τροποποιείται ως εξής:"

Η Επιτροπή αποφασίζει για την εφαρμογή συστήματος εκ των προτέρων ή εκ των υστέρων επιτήρησης. Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις δυνάμει του άρθρου 16α σχετικά με την εφαρμογή του συστήματος εκ των προτέρων ή εκ των υστέρων επιτήρησης.

Όταν η καθυστέρηση επιβολής μέτρων μπορεί να προκαλέσει ζημία που θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί και, επομένως, επιτακτικοί λόγοι επείγοντος το απαιτούν, η διαδικασία του άρθρου 16β εφαρμόζεται στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο.

"

7.  Το άρθρο 15 τροποποιείται ως εξής:

   α) η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"
3.  Εάν η Ένωση και η προμηθεύτρια χώρα δεν καταλήξουν σε ικανοποιητική λύση εντός του χρονικού διαστήματος που καθορίζεται στο άρθρο 16 και η Επιτροπή διαπιστώσει ότι υπάρχουν σαφείς αποδείξεις καταστρατήγησης, η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να θεσπίσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 16α, για την αφαίρεση από τα ποσοτικά όρια αντίστοιχου όγκου προϊόντων καταγωγής της συγκεκριμένης προμηθεύτριας χώρας.
Όταν η καθυστέρηση επιβολής μέτρων μπορεί να προκαλέσει ζημία που θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί και, επομένως, επιτακτικοί λόγοι επείγοντος το απαιτούν, η διαδικασία του άρθρου 16β εφαρμόζεται στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο."
   β) η παράγραφος 5 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"
5.  Επιπλέον, εφόσον αποδειχθεί ότι ενέχεται οποιαδήποτε τρίτη χώρα μέλος του ΠΟΕ που δεν απαριθμείται στο παράρτημα V, η Επιτροπή ζητά την έναρξη διαβουλεύσεων με την ή τις ενδιαφερόμενες τρίτες χώρες σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 16 προκειμένου να ληφθούν τα κατάλληλα διορθωτικά μέτρα. Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 16α, για την εισαγωγή ποσοτικών ορίων κατά της οικείας τρίτης χώρας ή των οικείων τρίτων χωρών ή για την αντιμετώπιση της κατάστασης που αναφέρεται στην παράγραφο 1.
Όταν η καθυστέρηση επιβολής μέτρων μπορεί να προκαλέσει ζημία που θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί και, επομένως, επιτακτικοί λόγοι επείγοντος το απαιτούν, η διαδικασία του άρθρου 16β εφαρμόζεται στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο."

7a.  Στο άρθρο 16 παράγραφος 1, το εισαγωγικό τμήμα αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"

1.  Η Επιτροπή, ενεργώντας σύμφωνα με τη συμβουλευτική διαδικασία του άρθρου 17 παράγραφος 1α, διεξαγάγει τις διαβουλεύσεις που αναφέρονται στον παρόντα κανονισμό σύμφωνα με τους παρακάτω κανόνες:“.

[Τροπολογία 9]

8.  Προστίθενται τα ακόλουθα άρθρα:

“Άρθρο 16α

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.  Η εξουσία για την έκδοση πράξεων κατ’ εξουσιοδότηση ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στο παρόν άρθρο.

2.  Η εξουσιοδότηση που αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 6, το άρθρο 6 παράγραφος 2, το άρθρο 8, το άρθρο 10 παράγραφος 13, το άρθρο 10α παράγραφος 3, το άρθρο 13 παράγραφος 3, το άρθρο 15 παράγραφοι 3 και 5 και το άρθρο 19 του παρόντος κανονισμού, στο άρθρο 4 παράγραφος 3 του παραρτήματος IV και στο άρθρο 2 και στο άρθρο 3 παράγραφοι 1 και 3 του παραρτήματος VII του παρόντος κανονισμού χορηγείται στην Επιτροπή επ’ αόριστονγια περίοδο πέντε ετών από ...(15). Η Επιτροπή συντάσσει, το αργότερο εννέα μήνες πριν από το τέλος αυτής της πενταετίας, έκθεση σχετικά με τη εξουσιοδότηση. Η εξουσιοδότηση παρατείνεται σιωπηρά για περιόδους ίσης διάρκειας, εκτός εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο αντιτεθεί στην εν λόγω παράταση το αργότερο τρεις μήνες πριν από το τέλος κάθε περιόδου.[Τροπολογία 10]

3.  Η εξουσιοδότηση που αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 6, το άρθρο 6 παράγραφος 2, το άρθρο 8, το άρθρο 10 παράγραφος 13, το άρθρο 10α παράγραφος 3, το άρθρο 13 παράγραφος 3, το άρθρο 15 παράγραφοι 3 και 5 και το άρθρο 19 του παρόντος κανονισμού, στο άρθρο 4 παράγραφος 3 του παραρτήματος IV και στο άρθρο 2 και στο άρθρο 3 παράγραφοι 1 και 3 του παραρτήματος VII του παρόντος κανονισμού μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση περί ανάκλησης τερματίζει την εξουσιοδότηση στην οποία αναφέρεται η ίδια αυτή απόφαση. Η ανάκληση τίθεται σε ισχύ την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που καθορίζεται στην απόφαση. Δεν επηρεάζει την ισχύ των τυχόν κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ήδη ισχύουν.

4.  Μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.  Κάθε κατ’ εξουσιοδότηση πράξη η οποία εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 2 παράγραφος 6, του άρθρου 6 παράγραφος 2, του άρθρου 8, του άρθρου 10 παράγραφος 13, του άρθρου 10α παράγραφος 3, του άρθρου 13 παράγραφος 3, του άρθρου 15 παράγραφοι 3 και 5 και του άρθρου 19 του παρόντος κανονισμού, του άρθρου 4 παράγραφος 3 του παραρτήματος IV και του άρθρου 2 και του άρθρου 3 παράγραφοι 1 και 3 του παραρτήματος VII του παρόντος κανονισμού τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχουν αντιταχθεί σε αυτήν ούτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο ή εφόσον, πριν από την παρέλευση της εν λόγω χρονικής περιόδου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έχουν αμφότερα ενημερώσει την Επιτροπή για το ότι δεν σκοπεύουν να προβάλουν αντίρρηση. Η ανωτέρω προθεσμία παρατείνεται κατά 2 μήνεςτέσσερεις μήνες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου. [Τροπολογία 11]

Άρθρο 16β

Διαδικασία επείγοντος

1.  Οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που εκδίδονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο τίθενται σε ισχύ αμέσως και εφαρμόζονται επί όσο χρονικό διάστημα δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση σύμφωνα με την παράγραφο 2. Στην κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο εκθέτονται οι λόγοι για τους οποίους γίνεται χρήση της διαδικασίας επείγοντος.

2.  Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο μπορούν να διατυπώσουν αντιρρήσεις σχετικά με κατ’ εξουσιοδότηση πράξη σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 16α παράγραφος 5. Στην περίπτωση αυτή, η Επιτροπή ανακαλεί την πράξη αμέσως, ύστερα από την κοινοποίηση της απόφασης αντίθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

"

8a.  Στο άρθρο 17 η παράγραφος 2 αντικαθίσταται ως εξής:"

1a.  Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζεται το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011. Η συμβουλευτική επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της εντός ενός μηνός από την ημερομηνία παραπομπής του θέματος.[Τροπολογία 12]

2.  Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011. Η εξεταστική επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της εντός ενός μηνός από την ημερομηνία παραπομπής του θέματος.[Τροπολογία 13]

2a.  Σε περίπτωση που η γνωμοδότηση της επιτροπής πρέπει να ληφθεί μέσω γραπτής διαδικασίας, η διαδικασία αυτή περατώνεται χωρίς αποτέλεσμα, όταν, εντός της προθεσμίας έκδοσης της γνωμοδότησης, το αποφασίσει ο πρόεδρος της επιτροπής ή το ζητήσει πλειοψηφία των μελών της επιτροπής.“.

[Τροπολογία 14]

8β.  Το άρθρο 17α διαγράφεται.[Τροπολογία 15]

9.  Το άρθρο 19 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

“Άρθρο 19

Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 16α, για την τροποποίηση των σχετικών παραρτημάτων, όπου χρειάζεται, ώστε να λαμβάνεται υπόψη η σύναψη, η τροποποίηση ή η λήξη συμφωνιών, πρωτοκόλλων ή διακανονισμών με τρίτες χώρες ή τροποποιήσεις των κανόνων της Ένωσης για τις στατιστικές, τις τελωνειακές ρυθμίσεις ή τους κοινούς κανόνες εισαγωγών.

"

9a.  Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο:"

Άρθρο 19α

Έκθεση

1.  Η Επιτροπή υποβάλλει ανά διετία έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

2.  Η έκθεση περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με την εκτέλεση του παρόντος κανονισμού.

3.  Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορεί, εντός ενός μηνός από την υποβολή της έκθεσης από την Επιτροπή, να καλέσει την Επιτροπή σε ειδική συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής του προκειμένου να παρουσιάσει και να διευκρινίσει οποιαδήποτε θέματα σχετίζονται με την εκτέλεση του παρόντος κανονισμού.

4.  Το αργότερο έξι μήνες μετά την υποβολή της έκθεσης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Επιτροπή δημοσιοποιεί την έκθεση.“.

[Τροπολογία 16]

10.  Στο άρθρο 4 του παραρτήματος IV, η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

“3.  Εφόσον διαπιστώνεται καταστρατήγηση των διατάξεων του παρόντος κανονισμού, και σε συμφωνία με την(τις) προμηθεύτρια(ες) χώρα(ες), η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 16α του παρόντος κανονισμού, σχετικά με την τροποποίηση των σχετικών παραρτημάτων του παρόντος κανονισμού, όπως ενδείκνυται για την πρόληψη της επανάληψης της καταστρατήγησης.

Όταν η καθυστέρηση επιβολής μέτρων μπορεί να προκαλέσει ζημία που θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί και, επομένως, επιτακτικοί λόγοι επείγοντος το απαιτούν, η διαδικασία του άρθρου 16β του παρόντος κανονισμού εφαρμόζεται στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με το παρόν εδάφιο.

"

11.  Στο παράρτημα VII, το άρθρο 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"

Άρθρο 2

Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 16α του παρόντος κανονισμού, ώστε οι επανεισαγωγές που δεν καλύπτονται από το παρόν παράρτημα να υπόκεινται σε ειδικά ποσοτικά όρια, υπό την προϋπόθεση ότι τα εν λόγω προϊόντα υπόκεινται στα ποσοτικά όρια που ορίζονται στο άρθρο 2 του παρόντος κανονισμού.

Όταν η καθυστέρηση επιβολής μέτρων μπορεί να προκαλέσει ζημία που θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί και, επομένως, επιτακτικοί λόγοι επείγοντος το απαιτούν, η διαδικασία του άρθρου 16β του παρόντος κανονισμού εφαρμόζεται στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με το παρόν εδάφιο.

"

12.  Στο παράρτημα VII, το άρθρο 3 τροποποιείται ως ακολούθως:

   α) η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"
1.  Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 16α του παρόντος κανονισμού για τη μεταφορά μεταξύ κατηγοριών και την προκαταβολική χρήση ή τη μεταβίβαση μεριδίων ειδικών ποσοτικών ορίων από το ένα έτος στο άλλο.
Όταν η καθυστέρηση επιβολής μέτρων μπορεί να προκαλέσει ζημία που θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί και, επομένως, επιτακτικοί λόγοι επείγοντος το απαιτούν, η διαδικασία του άρθρου 16β του παρόντος κανονισμού εφαρμόζεται στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο."
   β) η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"
3.  Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 16α του παρόντος κανονισμού για την προσαρμογή των ειδικών ποσοτικών ορίων όταν υπάρχει ανάγκη πρόσθετων εισαγωγών.
Όταν η καθυστέρηση επιβολής μέτρων μπορεί να προκαλέσει ζημία που θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί και, επομένως, επιτακτικοί λόγοι επείγοντος το απαιτούν, η διαδικασία του άρθρου 16β του παρόντος κανονισμού εφαρμόζεται στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο."

2.  ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) ΑΡΙΘ. 517/94 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 7ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 1994 ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΘΕΣΠΙΣΗΣ ΚΟΙΝΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΑΠΟ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΤΡΙΤΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΔΙΜΕΡΕΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ, ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ Η ΑΛΛΟΥΣ ΔΙΑΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ Η ΑΛΛΟΥΣ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ(16)

Όσον αφορά τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 517/94, για να εξασφαλιστεί η σωστή λειτουργία του συστήματος διαχείρισης των εισαγωγών ορισμένων κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων που δεν καλύπτονται από διμερείς συμφωνίες, πρωτόκολλα ή άλλους διακανονισμούς ή από άλλους ειδικούς ενωσιακούς κανόνες εισαγωγής, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η αρμοδιότητα θέσπισης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ, όσον αφορά αναγκαίες αλλαγές στα παραρτήματα του εν λόγω κανονισμού. Επιπλέον θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή εκτελεστικές αρμοδιότητες για τη θέσπιση των αναγκαίων μέτρων για την εκτέλεση του εν λόγω κανονισμού σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

Επομένως, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 517/94 τροποποιείται ως εξής:

- 1.  Προστίθενται οι ακόλουθες αιτιολογικές σκέψεις 22α, 22β και 22γ:"

ότι, για να διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία του συστήματος διαχείρισης των εισαγωγών ορισμένων κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων που δεν διέπονται από διμερείς συμφωνίες, πρωτόκολλα ή άλλες ρυθμίσεις, ή άλλους συγκεκριμένους κανόνες εισαγωγής της Ένωσης, η εξουσία για την έκδοση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να ανατίθεται στην Επιτροπή όσον αφορά την τροποποίηση των παραρτημάτων, την αλλαγή των κανόνων εισαγωγής και την επιβολή μέτρων διασφάλισης και μέτρων εποπτείας, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό. Ιδιαιτέρως σημαντικό είναι να διενεργεί η Επιτροπή τις δέουσες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες της, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Η Επιτροπή, κατά την επεξεργασία και κατάρτιση των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, πρέπει να διασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Η Επιτροπή θα πρέπει να παρέχει πλήρη ενημέρωση και τεκμηρίωση σχετικά με τις συναντήσεις που πραγματοποιεί με εθνικούς εμπειρογνώμονες στο πλαίσιο των εργασιών προετοιμασίας και εφαρμογής των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων. Προς το σκοπό αυτό, η Επιτροπή πρέπει να διασφαλίζει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετέχει δεόντως, με βάση τις βέλτιστες πρακτικές από προηγούμενες εμπειρίες σε άλλους τομείς πολιτικής προκειμένου να δημιουργούνται οι καλύτερες δυνατές συνθήκες για το μελλοντικό έλεγχο των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου· [Τροπολογία 17]

ότι, προκειμένου να εξασφαλισθούν ενιαίες προϋποθέσεις για τη θέσπιση ορισμένων μέτρων για την εκτέλεση του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή εκτελεστικές αρμοδιότητες. Οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή*· [Τροπολογία 18]

ότι θα πρέπει να χρησιμοποιείται η συμβουλευτική διαδικασία για την έγκριση εποπτικών μέτρων, δεδομένων των επιπτώσεων αυτών των μέτρων και του γεγονότος ότι η έγκριση των οριστικών μέτρων διασφάλισης αποτελεί τη λογική τους συνέχεια· [Τροπολογία 19]

* ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13.

"

1.  Το άρθρο 3 παράγραφος 3 αντικαθίσταται ως εξής:"

3.  Οποιοδήποτε κλωστοϋφαντουργικό προϊόν αναφέρεται στο παράρτημα V και κατάγεται από τις χώρες που αναφέρονται σε αυτό είναι δυνατό να εισαχθεί στην Ένωση, μόνον αν καθοριστεί ετήσιο ποσοτικό όριο από την Επιτροπή. Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για την τροποποίηση των σχετικών παραρτημάτων, σύμφωνα με το άρθρο 25α σχετικά με τον καθορισμό αυτών των ετήσιων ποσοτικών ορίων.

"

  2. Το άρθρο 5 τροποποιείται ως εξής:
     α) η παράγραφος 1 διαγράφεται·[Τροπολογία 20]
   β) η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"
2.  Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις δυνάμει του άρθρου 25α σχετικά με τα μέτρα που απαιτούνται για την προσαρμογή των παραρτημάτων III έως VII."
  2a. Το άρθρο 7 τροποποιείται ως εξής:

[Τροπολογία 21]

[Τροπολογία 22]

   α) στην παράγραφο 1, το εισαγωγικό μέρος αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"
1.  Όταν η Επιτροπή εκτιμά ότι υπάρχουν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία που δικαιολογούν την έναρξη διαδικασίας έρευνας, όσον αφορά τους όρους εισαγωγής προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1:“· "
   β) στην παράγραφο 2, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"
“2.  Εκτός από τις πληροφορίες που παρέχονται βάσει του άρθρου 6, η Επιτροπή ζητά κάθε πληροφορία που κρίνει αναγκαία και, αν το κρίνει σκόπιμο, προβαίνει σε επαλήθευση των πληροφοριών αυτών απευθυνόμενη στους εισαγωγείς, τους εμπόρους, τους διαμεσολαβητές, τους παραγωγούς και τις εμπορικές ενώσεις και οργανώσεις.“."

2β.  Το άρθρο 8 παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"

“2.  Σε περίπτωση που η Επιτροπή κρίνει ότι δεν απαιτείται οποιοδήποτε μέτρο επιτήρησης ή διασφάλισης της Ένωσης, δημοσιεύει στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανακοίνωση για την περάτωση των ερευνών, εκθέτοντας τα βασικά συμπεράσματά τους.“.

"

[Τροπολογία 23]

2γ.  Το άρθρο 11 τροποποιείται ως εξής:

[Τροπολογία 25]

   α) στην παράγραφο 1, τα στοιχεία α) και β) αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:"
     “a) να αποφασίσει την εκ των υστέρων επιτήρηση ορισμένων εισαγωγών από την Ένωση, σύμφωνα με τη συμβουλευτική διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 25 παράγραφος 1α·[Τροπολογία 24]
   β) να αποφασίσει, για τον έλεγχο της εξέλιξης των εισαγωγών αυτών, ότι ορισμένες εισαγωγές υπόκεινται σε προηγούμενη επιτήρηση από την Ένωση, σύμφωνα με τη συμβουλευτική διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 25 παράγραφος 1α.”·
"
   β) στην παράγραφο 2, τα στοιχεία α) και β) αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:"

[Τροπολογία 27]

     “a) να αποφασίσει την εκ των υστέρων επιτήρηση ορισμένων εισαγωγών από την Ένωση, σύμφωνα με τη συμβουλευτική διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 25 παράγραφος 1α·[Τροπολογία 26]
   β) να αποφασίσει, για τον έλεγχο της εξέλιξης των εισαγωγών αυτών, ότι ορισμένες εισαγωγές υπόκεινται σε προηγούμενη επιτήρηση από την Ένωση, σύμφωνα με τη συμβουλευτική διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 25 παράγραφος 1α.”.

3.  Το άρθρο 12 παράγραφος 3 αντικαθίσταται ως εξής:
“3.  Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις δυνάμει του άρθρου 25α σχετικά με τα μέτρα που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 2."

4.  Το άρθρο 13 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"

Άρθρο 13

Εφόσον συντρέχουν επιτακτικοί λόγοι επείγοντος, όταν η Επιτροπή διαπιστώσει, με δική της πρωτοβουλία ή μετά από αίτημα κράτους μέλους, ότι ικανοποιούνται οι όροι του άρθρου 12 παράγραφοι 1 και 2 και όταν θεωρεί ότι κάποια συγκεκριμένη κατηγορία προϊόντων που απαριθμείται στο παράρτημα Ι, αλλά δεν υπόκειται σε ποσοτικούς περιορισμούς, θα πρέπει να υπόκειται σε ποσοτικά όρια ή προηγούμενο ή αναδρομικό μέτρο επιτήρησης, η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 25β, για την επιβολή των μέτρων που αναφέρονται στο άρθρο 12 παράγραφοι 1 και 2.

"

4a.  Στο άρθρο 15, το εισαγωγικό μέρος αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"

Σύμφωνα με τη συμβουλευτική διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 25 παράγραφος 1α, η Επιτροπή δύναται, κατόπιν αιτήσεως κράτους μέλους ή κατόπιν δικής της πρωτοβουλίας, στην περίπτωση που ενδέχεται να προκύψει η κατάσταση που αναφέρεται στο άρθρο 12 παράγραφος 2:“.

[Τροπολογία 28]

5.  Στο άρθρο 16, το τρίτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

“Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις δυνάμει του άρθρου 25α σχετικά με τα μέτρα που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο.

Όταν η καθυστέρηση επιβολής μέτρων μπορεί να προκαλέσει ζημία που θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί και, επομένως, επιτακτικοί λόγοι επείγοντος το απαιτούν, η διαδικασία του άρθρου 25β εφαρμόζεται στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με το τρίτο εδάφιο.

"

6.  Στο άρθρο 25, οι παράγραφοι 2, 3 και 4 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:"

1a.   Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζεται το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011. Η συμβουλευτική επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της εντός ενός μηνός από την ημερομηνία παραπομπής του θέματος.[Τροπολογία 29]

2.  Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011. Η εξεταστική επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της εντός ενός μηνός από την ημερομηνία παραπομπής του θέματος.[Τροπολογία 30]

3.  Σε περίπτωση που η γνωμοδότηση της επιτροπής πρέπει να ληφθεί μέσω γραπτής διαδικασίας, η εν λόγω διαδικασία περατώνεται χωρίς αποτέλεσμα, όταν, εντός της προθεσμίας έκδοσης της γνωμοδότησης, το αποφασίσει ο πρόεδρος της επιτροπής ή το ζητήσει η πλειοψηφία των μελών της επιτροπής.“·

[Τροπολογία 31]

7.  Προστίθενται τα ακόλουθα άρθρα:

“Άρθρο 25α

1.  Η εξουσία για την έκδοση πράξεων κατ’ εξουσιοδότηση ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στο παρόν άρθρο.

2.  Η εξουσιοδότηση που αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 3, το άρθρο 5 παράγραφος 2, το άρθρο 12 παράγραφος 3 και στα άρθρα 13, 16 και 28 χορηγείται στην Επιτροπή επ’ αόριστονγια περίοδο πέντε ετών από ...(17). Η Επιτροπή υποβάλλει, το αργότερο εννέα μήνες πριν από το τέλος αυτής της πενταετίας, έκθεση σχετικά με την εξουσιοδότηση. Η εξουσιοδότηση παρατείνεται σιωπηρά για περιόδους ίσης διάρκειας, εκτός εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο αντιτεθεί στην εν λόγω παράταση το αργότερο τρεις μήνες πριν από το τέλος κάθε περιόδου.[Τροπολογία 32]

3.  Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στο άρθρο 3 παράγραφος 3, στο άρθρο 5 παράγραφος 2, στο άρθρο 12 παράγραφος 3 και στα άρθρα 13, 16 και 28 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση περί ανάκλησης τερματίζει την εξουσιοδότηση στην οποία αναφέρεται η ίδια αυτή απόφαση. Η ανάκληση τίθεται σε ισχύ την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που καθορίζεται στην απόφαση. Δεν επηρεάζει την ισχύ των τυχόν κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ήδη ισχύουν.

4.  Μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.  Κάθε κατ’ εξουσιοδότηση πράξη η οποία εκδίδεται σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 3, το άρθρο 5 παράγραφος 2, το άρθρο 12 παράγραφος 3 και τα άρθρα 13, 16 και 28 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχουν αντιταχθεί σε αυτή ούτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εφόσον, πριν από την παρέλευση της εν λόγω χρονικής περιόδου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έχουν αμφότερα ενημερώσει την Επιτροπή για το ότι δεν σκοπεύουν να προβάλουν αντίρρηση. Η ανωτέρω προθεσμία παρατείνεται κατά 2 μήνεςτέσσερεις μήνες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου. [Τροπολογία 33]

Άρθρο 25β

1.  Οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που εκδίδονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο τίθενται σε ισχύ αμέσως και εφαρμόζονται επί όσο χρονικό διάστημα δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση σύμφωνα με την παράγραφο 2. Στην κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο εκθέτονται οι λόγοι για τους οποίους γίνεται χρήση της διαδικασίας επείγοντος.

2.  Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο μπορούν να διατυπώσουν αντιρρήσεις σχετικά με κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 25α παράγραφος 5. Στην περίπτωση αυτή, η Επιτροπή ανακαλεί την πράξη αμέσως, ύστερα από την κοινοποίηση της απόφασης αντίθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

"

7a.  Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο:"

Άρθρο 26α

1.  Η Επιτροπή υποβάλλει ανά διετία έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

2.  Η έκθεση περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με την εκτέλεση του παρόντος κανονισμού.

3.  Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορεί, εντός ενός μηνός από την υποβολή της έκθεσης από την Επιτροπή, να καλέσει την Επιτροπή σε ειδική συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής του προκειμένου να παρουσιάσει και να διευκρινίσει οποιαδήποτε θέματα σχετίζονται με την εκτέλεση του παρόντος κανονισμού.

4.  Το αργότερο έξι μήνες μετά την υποβολή της έκθεσης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Επιτροπή δημοσιοποιεί την έκθεση αυτή.“.

[Τροπολογία 34]

8.  Το άρθρο 28 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

“Άρθρο 28

Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 25α, για την τροποποίηση των σχετικών παραρτημάτων, όπου χρειάζεται, ώστε να λαμβάνεται υπόψη η σύναψη, η τροποποίηση ή η λήξη συμφωνιών ή διακανονισμών με τρίτες χώρες ή τροποποιήσεις των κανόνων της Ένωσης για τις στατιστικές, τις τελωνειακές ρυθμίσεις ή τους κοινούς κανόνες εισαγωγών.

"

3.  ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) ΑΡΙΘ. 953/2003 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ, ΤΗΣ 26ΗΣ ΜΑΪΟΥ 2003, ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΧΘΕΙ Η ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ(18)

Όσον αφορά τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 953/2003, για να προστεθούν προϊόντα στον κατάλογο προϊόντων που καλύπτει ο εν λόγω κανονισμός, πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η αρμοδιότητα θέσπισης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ, όσον αφορά την τροποποίηση του παραρτήματος του εν λόγω κανονισμού.

Επομένως, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 953/2003 τροποποιείται ως εξής:

-1.  Η αιτιολογική σκέψη 12 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"

(12)  Προκειμένου να προστεθούν προϊόντα στον κατάλογο προϊόντων που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, η εξουσία για την έκδοση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να ανατίθεται στην Επιτροπή όσον αφορά την τροποποίηση των παραρτημάτων. Ιδιαιτέρως σημαντικό είναι να διενεργεί η Επιτροπή τις δέουσες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες της, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Η Επιτροπή, κατά την επεξεργασία και κατάρτιση των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, θα πρέπει να διασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Η Επιτροπή θα πρέπει να παρέχει πλήρη ενημέρωση και τεκμηρίωση σχετικά με τις συναντήσεις που πραγματοποιεί με εθνικούς εμπειρογνώμονες στο πλαίσιο των εργασιών προετοιμασίας και εφαρμογής των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων. Προς το σκοπό αυτό, η Επιτροπή θα πρέπει να διασφαλίζει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετέχει δεόντως, με βάση τις βέλτιστες πρακτικές από προηγούμενες εμπειρίες σε άλλους τομείς πολιτικής προκειμένου να δημιουργούνται οι καλύτερες δυνατές συνθήκες για το μελλοντικό έλεγχο των κατ’εξουσιοδότηση πράξεων εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.“

[Τροπολογίες 35 και 36]

1.  Το άρθρο 4 τροποποιείται ως εξής:

   α) οι παράγραφοι 3 και 4 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

“3.  Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 5, ώστε να καθορίζεται αν ένα προϊόν ικανοποιεί τα κριτήρια που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό.

Όταν η καθυστέρηση ανάληψης δράσης μπορεί να προκαλέσει ζημία που θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί και, επομένως, επιτακτικοί λόγοι επείγοντος το απαιτούν, η διαδικασία του άρθρου 5α εφαρμόζεται στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο.

4.  Όταν ικανοποιούνται οι απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 5, ώστε να προστίθεται το εν λόγω προϊόν στο παράρτημα Ι κατά την επόμενη επικαιροποίηση. Ο αιτών ενημερώνεται για την απόφαση της Επιτροπής εντός 15 ημερών.

Όταν η καθυστέρηση ανάληψης δράσης μπορεί να προκαλέσει ζημία που θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί και, επομένως, επιτακτικοί λόγοι επείγοντος το απαιτούν, η διαδικασία του άρθρου 5α εφαρμόζεται στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο.

"

   β) η παράγραφος 9 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"
9.  Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 5, ώστε να προσαρμόζει τα παραρτήματα II, III και IV, όπου χρειάζεται, υπό το πρίσμα, μεταξύ άλλων, της εμπειρίας που αποκτάται από την εφαρμογή του ή για να ανταποκρίνεται σε υγειονομική κρίση.
Όταν η καθυστέρηση ανάληψης δράσης μπορεί να προκαλέσει ζημία που θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί και, επομένως, επιτακτικοί λόγοι επείγοντος το απαιτούν, η διαδικασία του άρθρου 5α εφαρμόζεται στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο."

2.  Το άρθρο 5 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"

Άρθρο 5

1.  Η εξουσία για την έκδοση πράξεων κατ’ εξουσιοδότηση ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στο παρόν άρθρο.

2.  Οι εξουσίες που αναφέρονται στο άρθρο 4 ανατίθενται στην Επιτροπή επ’ αόριστον για περίοδο πέντε ετών από ...(19). Η Επιτροπή υποβάλλει, το αργότερο εννέα μήνες πριν από το τέλος αυτής της πενταετίας, έκθεση σχετικά με την εξουσιοδότηση. Η εξουσιοδότηση παρατείνεται σιωπηρά για περιόδους ίσης διάρκειας, εκτός εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο αντιτεθεί στην εν λόγω παράταση το αργότερο τρεις μήνες πριν από το τέλος κάθε περιόδου.[Τροπολογία 37]

3.  Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στο άρθρο 4 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση περί ανάκλησης τερματίζει την εξουσιοδότηση στην οποία αναφέρεται η ίδια αυτή απόφαση. Η ανάκληση τίθεται σε ισχύ την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που καθορίζεται στην απόφαση. Δεν επηρεάζει την ισχύ των τυχόν κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ήδη ισχύουν.

4.  Μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.  Κάθε κατ’ εξουσιοδότηση πράξη η οποία εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 4 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχουν αντιταχθεί σε αυτήν ούτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εφόσον, πριν από την παρέλευση της εν λόγω χρονικής περιόδου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έχουν αμφότερα ενημερώσει την Επιτροπή για το ότι δεν σκοπεύουν να προβάλουν αντίρρηση. Η ανωτέρω προθεσμία παρατείνεται κατά 2 μήνεςτέσσερεις μήνες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

"

[Τροπολογία 38]

3.  Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο:"

Άρθρο 5α

1.  Οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που εκδίδονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο τίθενται σε ισχύ αμέσως και εφαρμόζονται επί όσο χρονικό διάστημα δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση σύμφωνα με την παράγραφο 2. Στην κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο εκθέτονται οι λόγοι για τους οποίους γίνεται χρήση της διαδικασίας επείγοντος.

2.  Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο μπορούν να διατυπώσουν αντιρρήσεις σχετικά με κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 5 παράγραφος 5. Στην περίπτωση αυτή, η Επιτροπή ανακαλεί την πράξη αμέσως, ύστερα από την κοινοποίηση της απόφασης αντίθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

"

4.  Το άρθρο 11 παράγραφος 2 αντικαθίσταται ως εξής:"

2.  Η Επιτροπή υποβάλλει περιοδικέςανά διετία εκθέσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με τους όγκους που εξάγονται σε κλιμακωτές τιμές, συμπεριλαμβανομένων των όγκων που εξάγονται στο πλαίσιο εταιρικής συμφωνίας μεταξύ του κατασκευαστή και της κυβέρνησης της χώρας προορισμού. Στις εκθέσεις εξετάζεται ο κατάλογος των χωρών και των ασθενειών καθώς και τα γενικά κριτήρια εφαρμογής του άρθρου 3. [Τροπολογία 39]

3.  Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορεί, εντός ενός μηνός από την υποβολή της έκθεσης από την Επιτροπή, να καλέσει την Επιτροπή σε ειδική συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής του προκειμένου να παρουσιάσει και να διευκρινίσει οποιαδήποτε θέματα σχετίζονται με την εκτέλεση του παρόντος κανονισμού.[Τροπολογία 40]

4.  Το αργότερο έξι μήνες μετά την υποβολή της έκθεσης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο, η Επιτροπή δημοσιοποιεί την έκθεση αυτή.“.

[Τροπολογία 41]

4.  ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) ΑΡΙΘ. 673/2005 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ, ΤΗΣ 25ΗΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2005, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΡΟΣΘΕΤΩΝ ΔΑΣΜΩΝ ΣΤΙΣ ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ(20)

Όσον αφορά τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 673/2005, για να γίνουν οι αναγκαίες προσαρμογές στα μέτρα που προβλέπονται στον εν λόγω κανονισμό, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία θέσπισης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ, όσον αφορά αυτές τις προσαρμογές.

Επομένως, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 673/2005 τροποποιείται ως εξής:

-1.  Η αιτιολογική σκέψη 7 αντικαθίσταται από το εξής κείμενο:

“(7) Για να επέλθουν οι αναγκαίες προσαρμογές στα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, η εξουσία για την έκδοση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να ανατίθεται στην Επιτροπή όσον αφορά την τροποποίηση του ποσοστού των πρόσθετων δασμών ή των καταλόγων στα παραρτήματα I και II, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό. Ιδιαιτέρως σημαντικό είναι να διενεργεί η Επιτροπή τις δέουσες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες της, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Κατά την προετοιμασία και τη σύνταξη κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, η Επιτροπή θα πρέπει να διασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και δέουσα διαβίβαση των συναφών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Η Επιτροπή θα πρέπει να παρέχει πλήρη ενημέρωση και τεκμηρίωση σχετικά με τις συναντήσεις που πραγματοποιεί με εθνικούς εμπειρογνώμονες στο πλαίσιο των εργασιών προετοιμασίας και εφαρμογής των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων. Προς το σκοπό αυτό, η Επιτροπή θα πρέπει να διασφαλίζει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετέχει δεόντως, με βάση τις βέλτιστες πρακτικές από προηγούμενες εμπειρίες σε άλλους τομείς πολιτικής προκειμένου να δημιουργούνται οι καλύτερες δυνατές συνθήκες για το μελλοντικό έλεγχο των κατ’εξουσιοδότηση πράξεων εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.”.

[Τροπολογία 42]

1.  Το άρθρο 3 παράγραφος 3 αντικαθίσταται ως εξής:

“3.  Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις δυνάμει του άρθρου 4, ώστε να γίνονται προσαρμογές και τροποποιήσεις στο πλαίσιο του παρόντος άρθρου.

Εφόσον, στην περίπτωση προσαρμογών και τροποποιήσεων των παραρτημάτων, επιτακτικοί λόγοι επείγοντος το απαιτούν, η διαδικασία του άρθρου 4α εφαρμόζεται στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο.

"

2.  Το άρθρο 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"

Άρθρο 4

1.  Η εξουσία για την έκδοση πράξεων κατ’ εξουσιοδότηση ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στο παρόν άρθρο.

2.  Οι αρμοδιότητες για την έκδοση των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 3 ανατίθενται στην Επιτροπή επ’ αόριστον για περίοδο πέντε ετών από ...(21). Η Επιτροπή υποβάλλει, το αργότερο εννέα μήνες πριν από το τέλος αυτής της πενταετίας, έκθεση σχετικά με την εξουσιοδότηση. Η εξουσιοδότηση παρατείνεται σιωπηρά για περιόδους ίσης διάρκειας, εκτός εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο αντιτεθεί στην εν λόγω παράταση το αργότερο τρεις μήνες πριν από το τέλος κάθε περιόδου.[Τροπολογία 43]

3.  Η εξουσιοδότηση που αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 3 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση περί ανάκλησης τερματίζει την εξουσιοδότηση στην οποία αναφέρεται η ίδια αυτή απόφαση. Η ανάκληση τίθεται σε ισχύ την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που καθορίζεται στην απόφαση. Δεν επηρεάζει την ισχύ των τυχόν κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ήδη ισχύουν.

4.  Μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.  Κάθε κατ’ εξουσιοδότηση πράξη η οποία εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 3 παράγραφος 3 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχουν αντιταχθεί σε αυτήν ούτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εφόσον, πριν από την παρέλευση της εν λόγω χρονικής περιόδου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έχουν αμφότερα ενημερώσει την Επιτροπή για το ότι δεν σκοπεύουν να προβάλουν αντίρρηση. Η ανωτέρω προθεσμία παρατείνεται κατά 2 μήνεςτέσσερεις μήνες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

"

[Τροπολογία 44]

3.  Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο:"

Άρθρο 4α

1.  Οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που εκδίδονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο τίθενται σε ισχύ αμέσως και εφαρμόζονται επί όσο χρονικό διάστημα δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση σύμφωνα με την παράγραφο 2. Στην κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο εκθέτονται οι λόγοι για τους οποίους γίνεται χρήση της διαδικασίας επείγοντος.

2.  Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο μπορούν να διατυπώσουν αντιρρήσεις σχετικά με κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 4 παράγραφος 5. Στην περίπτωση αυτή, η Επιτροπή ανακαλεί την πράξη αμέσως, ύστερα από την κοινοποίηση της απόφασης αντίθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

"

3a.  Το άρθρο 7 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"

Άρθρο 7

Η Επιτροπή θα υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο πρόταση για την κατάργηση του παρόντος κανονισμού μόλις οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής συμμορφωθούν πλήρως προς τη σύσταση του οργάνου επίλυσης διαφορών του ΠΟΕ.“.

[Τροπολογία 45]

5.  ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) ΑΡΙΘ. 1342/2007 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 22ΑΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2007 ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΧΑΛΥΒΑ ΑΠΑ ΤΗ ΡΩΣΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ(22)

Όσον αφορά τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1342/2007, για την αποτελεσματική διαχείριση μέσω της έγκρισης προσαρμογών στους περιορισμούς εισαγωγής ορισμένων προϊόντων χάλυβα, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία θέσπισης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ, όσον αφορά την τροποποίηση του παραρτήματος V.

Επομένως, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1342/2007 τροποποιείται ως εξής:

-1.  Προστίθεται η ακόλουθη αιτιολογική σκέψη:

Προκειμένου να επιτραπεί η αποτελεσματική διαχείριση μέσω της έγκρισης προσαρμογών στους περιορισμούς εισαγωγής ορισμένων προϊόντων χάλυβα, πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να θεσπίζει πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσον αφορά τροποποιήσεις του παραρτήματος V. Ιδιαιτέρως σημαντικό είναι να διενεργεί η Επιτροπή τις δέουσες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες της, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Η Επιτροπή, κατά την επεξεργασία και κατάρτιση των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, θα πρέπει να διασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Η Επιτροπή θα πρέπει να παρέχει πλήρη ενημέρωση και τεκμηρίωση σχετικά με τις συναντήσεις που πραγματοποιεί με εθνικούς εμπειρογνώμονες στο πλαίσιο των εργασιών προετοιμασίας και εφαρμογής των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων. Προς το σκοπό αυτό, η Επιτροπή πρέπει να διασφαλίζει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετέχει δεόντως, με βάση τις βέλτιστες πρακτικές από προηγούμενες εμπειρίες σε άλλους τομείς πολιτικής προκειμένου να δημιουργούνται οι καλύτερες δυνατές συνθήκες για το μελλοντικό έλεγχο των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.“

[Τροπολογία 46]

1.  Το άρθρο 5 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

“Άρθρο 5

Για την εφαρμογή του άρθρου 3 παράγραφοι 3 και 4 και του δεύτερου εδαφίου του άρθρου 10 παράγραφος 1 της συμφωνίας, η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 31α του παρόντος κανονισμού, ώστε να γίνονται οι αναγκαίες προσαρμογές στα ποσοτικά όρια που καθορίζονται στο παράρτημα V.

Όταν η καθυστέρηση ανάληψης δράσης μπορεί να προκαλέσει ζημία που θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί και, επομένως, επιτακτικοί λόγοι επείγοντος το απαιτούν, η διαδικασία του άρθρου 31β εφαρμόζεται στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο.

"

2.  Το άρθρο 6 παράγραφος 3 αντικαθίσταται ως εξής:"

3.  Εάν η Ένωση και η Ρωσική Ομοσπονδία δεν καταλήξουν σε ικανοποιητική λύση και αν η Επιτροπή διαπιστώσει ότι υπάρχουν σαφείς αποδείξεις καταστρατήγησης, η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να θεσπίσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 31α, σχετικά με προσαρμογές στο παράρτημα V, για την αφαίρεση από τα ποσοτικά όρια αντίστοιχου όγκου προϊόντων καταγωγής Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Όταν η καθυστέρηση ανάληψης δράσης μπορεί να προκαλέσει ζημία που θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί και, επομένως, επιτακτικοί λόγοι επείγοντος το απαιτούν, η διαδικασία του άρθρου 31β εφαρμόζεται στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο.

"

3.  Το άρθρο 12 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"

Στην περίπτωση που απόφαση κατάταξης, η οποία λαμβάνεται σύμφωνα με τις ισχύουσες ενωσιακές διαδικασίες που προβλέπονται στο άρθρο 11, αφορά ομάδα προϊόντων που υπόκεινται σε ποσοτικό όριο, η Επιτροπή προβαίνει αμελλητί, εάν αποβεί αναγκαίο, σε διαβουλεύσεις σύμφωνα με το άρθρο 9 του κανονισμού, προκειμένου να επιτύχει συμφωνία όσον αφορά τις απαραίτητες προσαρμογές των αντίστοιχων ποσοτικών ορίων που προβλέπονται στο παράρτημα V. Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις δυνάμει του άρθρου 31α, σχετικά με προσαρμογές στο παράρτημα V για το σκοπό αυτό.

"

4.  Μετά τον τίτλο του κεφαλαίου IV προστίθενται τα ακόλουθα άρθρα:"

Άρθρο 31α

1.  Η εξουσία για την έκδοση πράξεων κατ’ εξουσιοδότηση ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στο παρόν άρθρο.

2.  Οι εξουσίες που αναφέρονται στο άρθρο 5, στο άρθρο 6 παράγραφος 3 και στο άρθρο 12 ανατίθενται στην Επιτροπή επ’ αόριστον για περίοδο πέντε ετών από ...(23). Η Επιτροπή υποβάλλει, το αργότερο εννέα μήνες πριν από το τέλος αυτής της πενταετίας, έκθεση σχετικά με την εξουσιοδότηση. Η εξουσιοδότηση παρατείνεται σιωπηρά για περιόδους ίσης διάρκειας, εκτός εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο αντιτεθεί στην εν λόγω παράταση το αργότερο μήνες πριν από το τέλος κάθε περιόδου.[Τροπολογία 47]

3.  Η ανάθεση εξουσίας κατά το άρθρο 5, το άρθρο 6 παράγραφος 3 και το άρθρο 12 μπορεί να ανακαλείται ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση περί ανάκλησης τερματίζει την εξουσιοδότηση στην οποία αναφέρεται η ίδια αυτή απόφαση. Η ανάκληση τίθεται σε ισχύ την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που καθορίζεται στην απόφαση. Δεν επηρεάζει την ισχύ των τυχόν κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ήδη ισχύουν.

4.  Μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.  Κάθε κατ’ εξουσιοδότηση πράξη η οποία θεσπίζεται δυνάμει του άρθρου 5, του άρθρου 6 παράγραφος 3 και του άρθρου 12 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχουν αντιταχθεί σε αυτήν ούτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εφόσον, πριν από την παρέλευση της εν λόγω χρονικής περιόδου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έχουν αμφότερα ενημερώσει την Επιτροπή για το ότι δεν σκοπεύουν να προβάλουν αντίρρηση. Η ανωτέρω προθεσμία παρατείνεται κατά 2 μήνεςτέσσερεις μήνες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου. [Τροπολογία 48]

Άρθρο 31β

1.  Οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που εκδίδονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο τίθενται σε ισχύ αμέσως και εφαρμόζονται επί όσο χρονικό διάστημα δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση σύμφωνα με την παράγραφο 2. Στην κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο εκθέτονται οι λόγοι για τους οποίους γίνεται χρήση της διαδικασίας επείγοντος.

2.  Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο μπορούν να διατυπώσουν αντιρρήσεις σχετικά με κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 31α παράγραφος 5. Στην περίπτωση αυτή, η Επιτροπή ανακαλεί την πράξη αμέσως, ύστερα από την κοινοποίηση της απόφασης αντίθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

"

6.  ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) ΑΡΙΘ. 1528/2007 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 20ΗΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2007 ΠΕΡΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΣΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΧΩΡΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΚΡΑΤΩΝ ΑΦΡΙΚΗΣ, ΚΑΡΑΪΒΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΟΥ (ΑΚΕ) ΤΩΝ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ´Η ΣΤΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΥΝΑΨΗ ΤΕΤΟΙΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ(24)

Όσον αφορά τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1528/2007, για τις τεχνικές προσαρμογές των ρυθμίσεων για προϊόντα καταγωγής ορισμένων χωρών μελών της ομάδας κρατών Αφρικής, Καραϊβικής και Ειρηνικού (ΑΚΕ), θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία θέσπισης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ, όσον αφορά τις τεχνικές τροποποιήσεις του παρόντος κανονισμού.

Επομένως, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1528/2007 τροποποιείται ως εξής:

-1.  Προστίθεται η ακόλουθη αιτιολογική σκέψη:"

(16α)  Προκειμένου να θεσπιστούν οι απαραίτητες διατάξεις για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία για την έκδοση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) όσον αφορά τροποποιήσεις του παραρτήματος I για την προσθήκη ή διαγραφή περιφερειών ή κρατών και όσον αφορά τη θέσπιση τεχνικών τροποποιήσεων στο παράρτημα ΙΙ που απορρέουν από την εφαρμογή του εν λόγω παραρτήματος. Ιδιαιτέρως σημαντικό είναι να διενεργεί η Επιτροπή τις δέουσες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες της, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Κατά την προετοιμασία και τη σύνταξη κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, η Επιτροπή θα πρέπει να διασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και δέουσα διαβίβαση των συναφών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Η Επιτροπή θα πρέπει να παρέχει πλήρη ενημέρωση και τεκμηρίωση σχετικά με τις συναντήσεις που πραγματοποιεί με εθνικούς εμπειρογνώμονες στο πλαίσιο των εργασιών προετοιμασίας και εφαρμογής των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων. Προς το σκοπό αυτό, η Επιτροπή θα πρέπει να διασφαλίζει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετέχει δεόντως, με βάση τις βέλτιστες πρακτικές από προηγούμενες εμπειρίες σε άλλους τομείς πολιτικής προκειμένου να δημιουργούνται οι καλύτερες δυνατές συνθήκες για το μελλοντικό έλεγχο των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.“.

[Τροπολογία 49]

-1α.  Το άρθρο 2 τροποποιείται ως εξής:

   α) η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

2.  Η Επιτροπή τροποποιεί το παράρτημα I, με πράξεις κατ’ εξουσιοδότηση σύμφωνα με το άρθρο 24α, προκειμένου να προστεθούν περιφέρειες ή κράτη από την ομάδα κρατών ΑΚΕ που έχουν ολοκληρώσει τις διαπραγματεύσεις σχετικά με μια συμφωνία μεταξύ της Ένωσης και της εν λόγω περιφέρειας ή κράτους, η οποία πληροί τουλάχιστον τις απαιτήσεις του άρθρου XXIV της συμφωνίας GATT 1994.“.

[Τροπολογία 50]

   β) στην παράγραφο 3 το εισαγωγικό μέρος αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

“3.  Το εν λόγω κράτος ή η εν λόγω περιφέρεια παραμένει στον κατάλογο του παραρτήματος Ι, εκτός αν η Επιτροπή εκδίδει πράξη κατ’ εξουσιοδότηση, σύμφωνα με το άρθρο 24α, που τροποποιεί το παράρτημα Ι, για να αφαιρέσει μια περιφέρεια ή ένας κράτος από το εν λόγω παράρτημα, ιδίως σε περίπτωση:“.

[Τροπολογία 51]

1.  Στο άρθρο 4, η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

Η Επιτροπή, επικουρούμενη από την επιτροπή τελωνειακού κώδικα, η οποία δημιουργείται δυνάμει του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92 του Συμβουλίου της 12ης Οκτωβρίου 1992 περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα*, ελέγχει την υλοποίηση και την εφαρμογή των διατάξεων του παραρτήματος II.

4.  Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο [να εισαχθεί ο αριθμός του άρθρου (των άρθρων) στο οποίο καθορίζεται η διαδικασία για τη θέσπιση κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, προς το παρόν τα άρθρα 24α έως 24γ της πρότασης COM(2011)82 τελικό]άρθρο 24α σχετικά με τεχνικές τροποποιήσεις στο παράρτημα ΙΙ, οι οποίες είναι αναγκαίες ως αποτέλεσμα της εφαρμογής του εν λόγω παραρτήματος. [Τροπολογία 52]

5.  Οι αποφάσεις σχετικά με τη διαχείριση του παραρτήματος II δύνανται να θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στα άρθρα 247 και 247α του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92.

* ΕΕ L 302 της 19.10.1992, σ. 1.

"

2.  Το άρθρο 23 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"

Άρθρο 23

Προσαρμογή στις τεχνικές εξελίξεις

Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο [να εισαχθεί ο αριθμός του άρθρου (των άρθρων) στο οποίο καθορίζεται η διαδικασία για τη θέσπιση κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, προς το παρόν τα άρθρα 24α έως 24γ της πρότασης COM(2011)82 τελικό]άρθρο 24α σχετικά με τεχνικές τροποποιήσεις των άρθρων 5 και 8 έως 22, που ενδεχομένως απαιτούνται λόγω των διαφορών ανάμεσα στον παρόντα κανονισμό και τις συμφωνίες που υπογράφονται με προσωρινή εφαρμογή ή που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 218 ΣΛΕΕ με τις περιφέρειες ή τα κράτη που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι.

"

[Τροπολογία 53]

2a.  Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο:"

Άρθρο 24α

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.  Η εξουσία για την έκδοση πράξεων κατ’ εξουσιοδότηση ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στο παρόν άρθρο.

2.  Η εξουσιοδότηση κατά την έννοια του άρθρου 2 παράγραφοι 2 και 3, του άρθρου 4 παράγραφος 4 και του άρθρου 23, ανατίθεται στην Επιτροπή για περίοδο πέντε ετών από ...(25). Η Επιτροπή υποβάλλει, το αργότερο εννέα μήνες πριν από το τέλος αυτής της πενταετίας, έκθεση σχετικά με την εξουσιοδότηση. Η εξουσιοδότηση παρατείνεται σιωπηρά για περιόδους ίσης διάρκειας, εκτός εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο αντιτεθεί στην εν λόγω παράταση κατά τους τρεις τελευταίους μήνες πριν από το τέλος κάθε περιόδου.

3.  Η εξουσιοδότηση κατά την έννοια του άρθρου 2 παράγραφοι 2 και 3, του άρθρου 4 παράγραφος 4 και του άρθρου 23, μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή από το Συμβούλιο. Η απόφαση περί ανάκλησης τερματίζει την εξουσιοδότηση στην οποία αναφέρεται η εν λόγω απόφαση. Η ανάκληση τίθεται σε ισχύ την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που καθορίζεται στην απόφαση. Δεν επηρεάζει την ισχύ των τυχόν κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ήδη ισχύουν.

4.  Μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.  Κάθε κατ’ εξουσιοδότηση πράξη η οποία εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 2 παράγραφοι 2 και 3 του άρθρου 4 παράγραφος 4 και του άρθρου 23 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχουν αντιταχθεί σε αυτήν ούτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εφόσον, πριν από την παρέλευση της εν λόγω χρονικής περιόδου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έχουν αμφότερα ενημερώσει την Επιτροπή για το ότι δεν σκοπεύουν να προβάλουν αντίρρηση. Η ανωτέρω προθεσμία παρατείνεται κατά τέσσερεις μήνες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

"

[Τροπολογία 54]

7.  ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) ΑΡΙΘ. 55/2008 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ, ΤΗΣ 21ΗΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2008, ΓΙΑ ΤΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΩΝ ΣΤΗ ΜΟΛΔΑΒΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ (ΕΚ) ΑΡΙΘ. 980/2005 ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 2005/924/ΕΚ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ(26)

Όσον αφορά τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 55/2008, για να γίνει προσαρμογή του, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία θέσπισης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ, όσον αφορά τις τροποποιήσεις που απαιτούνται λόγω αλλαγών στους τελωνειακούς κωδικούς ή της σύναψης συμφωνιών με τη Μολδαβία.

Επομένως, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 55/2008 τροποποιείται ως εξής:

-1.  Προστίθεται η ακόλουθη αιτιολογική σκέψη:"

(12α)  Για να επιτραπεί η προσαρμογή του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία για την έκδοση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τροποποιήσεις που απαιτούνται λόγω αλλαγών των τελωνειακών κωδίκων ή για τη σύναψη συμφωνιών με τη Μολδαβία. Ιδιαιτέρως σημαντικό είναι να διενεργεί η Επιτροπή τις δέουσες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες της, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Η Επιτροπή, κατά την επεξεργασία και κατάρτιση των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, θα πρέπει να διασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Η Επιτροπή θα πρέπει να παρέχει πλήρη ενημέρωση και τεκμηρίωση σχετικά με τις συναντήσεις που πραγματοποιεί με εθνικούς εμπειρογνώμονες στο πλαίσιο των εργασιών προετοιμασίας και εφαρμογής των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων. Προς το σκοπό αυτό, η Επιτροπή θα πρέπει να διασφαλίζει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετέχει δεόντως, με βάση τις βέλτιστες πρακτικές από προηγούμενες εμπειρίες σε άλλους τομείς πολιτικής προκειμένου να δημιουργούνται οι καλύτερες δυνατές συνθήκες για το μελλοντικό έλεγχο των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

[Τροπολογία 55]

1.  Το άρθρο 7 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

Άρθρο 7

Ανάθεση αρμοδιοτήτων

Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 8β, για τις αναγκαίες τροποποιήσεις και προσαρμογές των διατάξεων του παρόντος κανονισμού, λόγω:

   α) των τροποποιήσεων των κωδικών της συνδυασμένης ονοματολογίας και των υποδιαιρέσεων Taric·
   β) της σύναψης άλλων συμφωνιών μεταξύ της Ένωσης και της Μολδαβίας.

"

2.  Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο:"

Άρθρο 8β

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.  Η εξουσία για την έκδοση πράξεων κατ’ εξουσιοδότηση ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στο παρόν άρθρο.

2.  Οι εξουσίες που αναφέρονται στο άρθρο 7 ανατίθενται στην Επιτροπή επ’ αόριστον για περίοδο πέντε ετών από ...(27). Η Επιτροπή υποβάλλει, το αργότερο εννέα μήνες πριν από το τέλος αυτής της πενταετίας, έκθεση σχετικά με την εκχώρηση εξουσίας. Η ανάθεση εξουσιών παρατείνεται σιωπηρά για περιόδους ίσης διάρκειας, εκτός εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο αντιτεθεί στην εν λόγω παράταση το αργότερο τρεις μήνες πριν από το τέλος κάθε περιόδου.[Τροπολογία 56]

3.  Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στο άρθρο 7 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση περί ανάκλησης τερματίζει την εξουσιοδότηση στην οποία αναφέρεται η ίδια αυτή απόφαση. Η ανάκληση τίθεται σε ισχύ την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που καθορίζεται στην απόφαση. Δεν επηρεάζει την ισχύ των τυχόν κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ήδη ισχύουν.

4.  Μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.  Κάθε κατ’ εξουσιοδότηση πράξη η οποία εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 7 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχουν αντιταχθεί σε αυτήν ούτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εφόσον, πριν από την παρέλευση της εν λόγω χρονικής περιόδου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έχουν αμφότερα ενημερώσει την Επιτροπή για το ότι δεν σκοπεύουν να προβάλουν αντίρρηση. Η ανωτέρω προθεσμία παρατείνεται κατά 2 μήνεςτέσσερεις μήνες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

"

[Τροπολογία 57]

2a.  Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο:"

Άρθρο 12a

Έκθεση

1.  Η Επιτροπή υποβάλλει ανά διετία έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την εφαρμογή και την εκτέλεση του παρόντος κανονισμού.

2.  Η έκθεση περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με την εκτέλεση του παρόντος κανονισμού.

3.  Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορεί, εντός ενός μηνός από την υποβολή της έκθεσης από την Επιτροπή, να καλέσει την Επιτροπή σε ειδική συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής του προκειμένου να παρουσιάσει και να διευκρινίσει οποιαδήποτε θέματα σχετίζονται με την εκτέλεση του παρόντος κανονισμού.

4.  Το αργότερο έξι μήνες μετά την υποβολή της έκθεσης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Επιτροπή δημοσιοποιεί την έκθεση αυτή.

[Τροπολογία 58]

8.  ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) ΑΡΙΘ. 732/2008 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 22ΑΣ ΙΟΥΛΙΟΥ 2008 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΩΝ ΔΑΣΜΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ 1Η ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2009 ΕΩΣ ΤΙΣ 31 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2011 ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ (ΕΚ) ΑΡΙΘ. 552/97, (ΕΚ) ΑΡΙΘ. 1933/2006 ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ (ΕΚ) ΑΡΙΘ. 1100/2006 ΚΑΙ (ΕΚ) ΑΡΙΘ. 964/2007(28)

Όσον αφορά τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 732/2008, για την προσαρμογή των παραρτημάτων του στις εξελίξεις, πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία θέσπισης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσον αφορά ορισμένες προσαρμογές των παραρτημάτων. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να πραγματοποιεί η Επιτροπή τις κατάλληλες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες, μεταξύ άλλων, σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων.

Η Επιτροπή, κατά την επεξεργασία και κατάρτιση των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, πρέπει να διασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

Επομένως, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 732/2008 τροποποιείται ως εξής:

1.  Το άρθρο 10 παράγραφος 2 αντικαθίσταται ως εξής:

2.  Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις δυνάμει του άρθρου 27α, έτσι ώστε να αποφασίζει, ύστερα από εξέταση του αιτήματος, σχετικά με τη χορήγηση στην αιτούσα χώρα ειδικού καθεστώτος κινήτρων για την αειφόρο ανάπτυξη και τη χρηστή διακυβέρνηση και για την αντίστοιχη τροποποίηση του παραρτήματος Ι.

Όταν η καθυστέρηση ανάληψης δράσης μπορεί να προκαλέσει ζημία που θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί και, επομένως, επιτακτικοί λόγοι επείγοντος το απαιτούν, η διαδικασία του άρθρου 27β εφαρμόζεται στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο.

"

2.  Το άρθρο 11 παράγραφος 8 αντικαθίσταται ως εξής:"

8.  Όταν ο ΟΗΕ διαγράφει μια χώρα από τον κατάλογο των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών, αυτή διαγράφεται και από τον κατάλογο των δικαιούχων του καθεστώτος. Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 27α, έτσι ώστε να διαγράφεται μια χώρα από το καθεστώς, με τροποποίηση του παραρτήματος Ι, και να καθορίζεται μεταβατική περίοδος τουλάχιστον τριών ετών.

"

3.  Το άρθρο 25 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"

Άρθρο 25

Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις δυνάμει του άρθρου 27α για την έγκριση αναγκαίων τροποποιήσεων των παραρτημάτων, λόγω:

   α) τροποποιήσεων στη συνδυασμένη ονοματολογία·
   β) αλλαγών στο διεθνές καθεστώς ή στη διεθνή κατάταξη χωρών ή εδαφών·
   γ) της εφαρμογής του άρθρου 3 παράγραφος 2·
   δ) του ότι κάποια χώρα φθάνει τα κατώτατα όρια που καθορίζονται στο άρθρο 3 παράγραφος 1.

"

4.  Προστίθενται τα ακόλουθα άρθρα 27α και 27β:"

Άρθρο 27α

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.  Η εξουσία για την έκδοση πράξεων κατ’ εξουσιοδότηση ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στο παρόν άρθρο.

2.  Η εξουσία για την οποία γίνεται λόγος στο άρθρο 10 παράγραφος 2, στο άρθρο 11 παράγραφος 8 και στο άρθρο 25 ανατίθεται στην Επιτροπή επ’ αόριστον.

3.  Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στο άρθρο 10 παράγραφος 2, στο άρθρο 11 παράγραφος 8 και στο άρθρο 25 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση περί ανάκλησης τερματίζει την εξουσιοδότηση στην οποία αναφέρεται η ίδια αυτή απόφαση. Η ανάκληση τίθεται σε ισχύ την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που καθορίζεται στην απόφαση. Δεν επηρεάζει την ισχύ των τυχόν κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ήδη ισχύουν.

4.  Μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.  Κάθε κατ’ εξουσιοδότηση πράξη η οποία εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 10 παράγραφος 2, του άρθρου 11 παράγραφος 8 και του άρθρου 25 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχουν αντιταχθεί σε αυτήν ούτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε το Συμβούλιο εντός 2 μηνών από την κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εφόσον, πριν από την παρέλευση της εν λόγω χρονικής περιόδου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έχουν αμφότερα ενημερώσει την Επιτροπή για το ότι δεν σκοπεύουν να προβάλουν αντίρρηση. Η ανωτέρω προθεσμία παρατείνεται κατά 2 μήνες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

Άρθρο 27β

Διαδικασία επείγοντος

1.  Οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που εκδίδονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο τίθενται σε ισχύ αμέσως και εφαρμόζονται επί όσο χρονικό διάστημα δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση σύμφωνα με την παράγραφο 2. Στην κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο εκθέτονται οι λόγοι για τους οποίους γίνεται χρήση της διαδικασίας επείγοντος.

2.  Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο μπορούν να διατυπώσουν αντιρρήσεις σχετικά με κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 27α παράγραφος 5. Στην περίπτωση αυτή, η Επιτροπή ανακαλεί την πράξη αμέσως, ύστερα από την κοινοποίηση της απόφασης αντίθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.“.

"

[Τροπολογία 59]

9.  ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) ΑΡΙΘ. 1340/2008 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ, ΤΗΣ 8ΗΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2008, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΧΑΛΥΒΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΖΑΚΣΤΑΝ(29)

Όσον αφορά τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1340/2008, για την αποτελεσματική διαχείριση ορισμένων περιορισμών, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία θέσπισης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ, όσον αφορά την τροποποίηση του παραρτήματος V.

Επομένως, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1340/2008 τροποποιείται ως εξής:

-1.  Προστίθεται η ακόλουθη αιτιολογική σκέψη:"

  “(9α) Για να δοθεί η δυνατότητα αποτελεσματικής διαχείρισης ορισμένων περιορισμών, η εξουσία για την έκδοση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να ανατίθεται στην Επιτροπή όσον αφορά τροποποιήσεις του παραρτήματος V. Ιδιαιτέρως σημαντικό είναι να διενεργεί η Επιτροπή τις δέουσες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες της, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Η Επιτροπή, κατά την επεξεργασία και κατάρτιση των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, θα πρέπει να διασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Η Επιτροπή θα πρέπει να παρέχει πλήρη ενημέρωση και τεκμηρίωση σχετικά με τις συναντήσεις που πραγματοποιεί με εθνικούς εμπειρογνώμονες στο πλαίσιο των εργασιών προετοιμασίας και εφαρμογής των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων. Προς το σκοπό αυτό, η Επιτροπή θα πρέπει να διασφαλίζει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετέχει δεόντως, με βάση τις βέλτιστες πρακτικές από προηγούμενες εμπειρίες σε άλλους τομείς πολιτικής προκειμένου να δημιουργούνται οι καλύτερες δυνατές συνθήκες για το μελλοντικό έλεγχο των κατ’εξουσιοδότηση πράξεων εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

[Τροπολογία 60]

1.  Το άρθρο 5 παράγραφος 3 αντικαθίσταται ως εξής:

3.  Εάν η Ένωση και η Δημοκρατία του Καζακστάν δεν καταλήξουν σε ικανοποιητική λύση και εφόσον η Επιτροπή διαπιστώσει ότι υπάρχουν σαφείς αποδείξεις καταστρατήγησης, η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να θεσπίσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 16α, για την αφαίρεση από τα ποσοτικά όρια αντίστοιχου όγκου προϊόντων καταγωγής Δημοκρατίας του Καζακστάν και για την αντίστοιχη τροποποίηση του παραρτήματος V.

Όταν η καθυστέρηση ανάληψης δράσης μπορεί να προκαλέσει ζημία που θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί και, επομένως, επιτακτικοί λόγοι επείγοντος το απαιτούν, η διαδικασία του άρθρου 16β εφαρμόζεται στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο.

"

2.  Προστίθενται τα ακόλουθα άρθρα:"

Άρθρο 16α

1.  Η εξουσία για την έκδοση πράξεων κατ’ εξουσιοδότηση ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στο παρόν άρθρο.

2.  Η εξουσία για την οποία γίνεται λόγος στο άρθρο 5 παράγραφος 3 ανατίθεται στην Επιτροπή επ’ αόριστονγια περίοδο πέντε ετών από ...(30). Η Επιτροπή υποβάλλει, το αργότερο εννέα μήνες πριν από το τέλος αυτής της πενταετίας, έκθεση σχετικά με την εκχώρηση εξουσίας. Η ανάθεση εξουσιών παρατείνεται σιωπηρά για περιόδους ίσης διάρκειας, εκτός εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο αντιτεθεί στην εν λόγω παράταση το αργότερο τρεις μήνες πριν από το τέλος κάθε περιόδου.[Τροπολογία 61]

3.  Η εξουσιοδότηση που αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 3 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση περί ανάκλησης τερματίζει την εξουσιοδότηση στην οποία αναφέρεται η ίδια αυτή απόφαση. Η ανάκληση τίθεται σε ισχύ την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που καθορίζεται στην απόφαση. Δεν επηρεάζει την ισχύ των τυχόν κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ήδη ισχύουν.

4.  Μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.  Κάθε κατ’ εξουσιοδότηση πράξη η οποία εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 5 παράγραφος 3 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχουν αντιταχθεί σε αυτήν ούτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εφόσον, πριν από την παρέλευση της εν λόγω χρονικής περιόδου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έχουν αμφότερα ενημερώσει την Επιτροπή για το ότι δεν σκοπεύουν να προβάλουν αντίρρηση. Η ανωτέρω προθεσμία παρατείνεται κατά 2 μήνεςτέσσερεις μήνες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου. [Τροπολογία 62]

Άρθρο 16β

1.  Οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που εκδίδονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο τίθενται σε ισχύ αμέσως και εφαρμόζονται επί όσο χρονικό διάστημα δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση σύμφωνα με την παράγραφο 2. Στην κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο εκθέτονται οι λόγοι για τους οποίους γίνεται χρήση της διαδικασίας επείγοντος.

2.  Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο μπορούν να διατυπώσουν αντιρρήσεις σχετικά με κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 16α παράγραφος 5. Στην περίπτωση αυτή, η Επιτροπή ανακαλεί την πράξη αμέσως, ύστερα από την κοινοποίηση της απόφασης αντίθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

"

10.  ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) ΑΡΙΘ. 1215/2009 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ, ΤΗΣ 30ΗΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2009, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΕΚΤΑΚΤΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΓΙΑ ΧΩΡΕΣ ΚΑΙ ΕΔΑΦΗ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ Η ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ(31)

Όσον αφορά τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1215/2009, για να γίνει προσαρμογή του, πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία θέσπισης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσον αφορά τις τροποποιήσεις που απαιτούνται για την προσαρμογή λόγω αλλαγών στους τελωνειακούς κωδικούς ή της σύναψης συμφωνιών με τις χώρες και τα εδάφη που καλύπτονται από τον εν λόγω κανονισμό. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να πραγματοποιεί η Επιτροπή τις κατάλληλες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες, μεταξύ άλλων, σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων.

Η Επιτροπή, κατά την επεξεργασία και κατάρτιση των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, πρέπει να διασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

Επομένως, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1215/2009 τροποποιείται ως εξής:

1.  Το άρθρο 7 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"

Άρθρο 7

Ανάθεση αρμοδιοτήτων

Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να θεσπίζει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 8β, για τις αναγκαίες τροποποιήσεις και προσαρμογές των διατάξεων του παρόντος κανονισμού, λόγω:

   α) των τροποποιήσεων των κωδικών της συνδυασμένης ονοματολογίας και των υποδιαιρέσεων Taric·
   β) της σύναψης άλλων συμφωνιών μεταξύ της Ένωσης και των χωρών και εδαφών που αναφέρονται στο άρθρο 1.

"

2.  Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο 8β:"

Άρθρο 8β

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.  Η εξουσία για την έκδοση πράξεων κατ’ εξουσιοδότηση ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στο παρόν άρθρο.

2.  Οι εξουσίες που αναφέρονται στο άρθρο 7 ανατίθενται στην Επιτροπή επ’ αόριστον.

3.  Η εκχώρηση των εξουσιών κατά το άρθρο 7 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση περί ανάκλησης τερματίζει την εξουσιοδότηση στην οποία αναφέρεται η ίδια αυτή απόφαση. Η ανάκληση τίθεται σε ισχύ την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που καθορίζεται στην απόφαση. Δεν επηρεάζει την ισχύ των τυχόν κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ήδη ισχύουν.

4.  Μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.  Κάθε κατ’ εξουσιοδότηση πράξη η οποία εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 7 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχουν αντιταχθεί σε αυτήν ούτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε το Συμβούλιο εντός 2 μηνών από την κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εφόσον, πριν από την παρέλευση της εν λόγω χρονικής περιόδου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έχουν αμφότερα ενημερώσει την Επιτροπή για το ότι δεν σκοπεύουν να προβάλουν αντίρρηση. Η ανωτέρω προθεσμία παρατείνεται κατά 2 μήνες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

"

[Τροπολογία 63]

(1) Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Νοεμβρίου 2012.
(2) ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.
(3) ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13.
(4) ΕΕ L 275 της 8.11.1993, σ. 1.
(5) ΕΕ L 67 της 10.3.1994, σ. 1.
(6) ΕΕ L 135 της 3.6.2003, σ. 5.
(7) ΕΕ L 110 της 30.4.2005, σ. 1.
(8) ΕΕ L 300 της 17.11.2007, σ. 1.
(9) ΕΕ L 348 της 31.12.2007, σ. 1.
(10) ΕΕ L 20 της 24.1.2008, σ. 1.
(11) ΕΕ L 211 της 6.8.2008, σ. 1.
(12) ΕΕ L 348 της 24.12.2008, σ. 1.
(13) ΕΕ L 328 της 15.12.2009, σ. 1.
(14) ΕΕ L 275 της 8.11.1993, σ. 1.
(15)+ Ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(16) ΕΕ L 67 της 10.3.1994, σ. 1.
(17)+ Ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(18) ΕΕ L 135 της 3.6.2003, σ. 5.
(19)+ Ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(20) ΕΕ L 110 της 30.4.2005, σ. 1.
(21)+ Ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(22) ΕΕ L 300 της 17.11.2007, σ. 1.
(23)+ Ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(24) ΕΕ L 348 της 31.12.2007, σ. 1.
(25)+ Ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(26) ΕΕ L 20 της 24.1.2008, σ. 1.
(27)+ Ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(28) ΕΕ L 211 της 6.2.2008, σ. 1.
(29) ΕΕ L 348 της 24.12.2008, σ. 1.
(30)+ Ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(31) ΕΕ L 328 της 15.12.2009, σ. 1.


Διατήρηση των αλιευτικών πόρων μέσω τεχνικών μέτρων προστασίας των νεαρών θαλάσσιων οργανισμών ***I
PDF 1028kWORD 1186k
Κείμενο
Ενοποιημένο κείμενο
Παράρτημα
Τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Νοεμβρίου 2012 στην πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 850/98 του Συμβουλίου για τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων μέσω τεχνικών μέτρων προστασίας των νεαρών θαλάσσιων οργανισμών και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1288/2009 του Συμβουλίου (COM(2012)0298 – C7-0156/2012 – 2012/0158(COD))(1)
P7_TA(2012)0448A7-0342/2012

(Συνήθης νομοθετική διαδικασία: πρώτη ανάγνωση)

[Τροπολογία 32]

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ(2)
P7_TA(2012)0448A7-0342/2012
στην πρόταση της Επιτροπής
P7_TA(2012)0448A7-0342/2012

------------------------------------------------------

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 850/98 του Συμβουλίου για τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων μέσω τεχνικών μέτρων προστασίας των νεαρών θαλάσσιων οργανισμών και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1434/98 του Συμβουλίου περί των όρων υπό τους οποίους επιτρέπεται να εκφορτώνεται ρέγγα για βιομηχανικούς σκοπούς, πλην της άμεσης ανθρώπινης κατανάλωσης

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 43 παράγραφος 2,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής(3),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)  Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1288/2009 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με τη θέσπιση μεταβατικών τεχνικών μέτρων από 1ης Ιανουαρίου 2010 έως 30 Ιουνίου 2011(4) και ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 579/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2011(5), προβλέπουν τη διατήρηση ορισμένων τεχνικών μέτρων που θεσπίστηκαν με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 43/2009 του Συμβουλίου, της 16ης Ιανουαρίου 2009, περί καθορισμού, για το 2009, για ορισμένα αποθέματα ιχθύων και ομάδες αποθεμάτων ιχθύων, των αλιευτικών δυνατοτήτων και των συναφών όρων στα κοινοτικά ύδατα και, για τα κοινοτικά σκάφη, σε άλλα ύδατα όπου απαιτούνται περιορισμοί αλιευμάτων(6) σε προσωρινή βάση έως την 31η Δεκεμβρίου 2012.

(2)  Αναμένεται η κατάρτιση νέου πλαισίου τεχνικών μέτρων διατήρησης εκκρεμούσης της μεταρρύθμισης της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΚΑΠ). Η έλλειψη πιθανότητας το εν λόγω νέο πλαίσιο να τεθεί σε εφαρμογή έως το τέλος του 2012 δικαιολογεί την παράταση της εφαρμογής των εν λόγω μεταβατικών τεχνικών μέτρων.

(3)  Για να διασφαλιστεί η συνέχεια της ορθής διατήρησης και διαχείρισης των θαλάσσιων βιολογικών πόρων, θα πρέπει να ενημερωθεί ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 850/98 του Συμβουλίου(7) με την ενσωμάτωση των μεταβατικών τεχνικών μέτρων σε αυτόν.

(3a)  Για να διασφαλιστεί η συνέχεια της ορθής διατήρησης και διαχείρισης των θαλάσσιων βιολογικών πόρων στον Εύξεινο Πόντο, θα πρέπει να περιληφθούν στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 850/98 διατάξεις για το ελάχιστο μέγεθος εκφόρτωσης και το μέγεθος των ματιών στα δίχτυα όσον αφορά την αλιεία του καλκανιού, όπως έχει οριστεί προηγουμένως στο δίκαιο της Ένωσης.

(5)  Θα πρέπει να διατηρηθεί η απαγόρευση της επιλεκτικής αλίευσης σε όλες τις ζώνες ICES προκειμένου να μειωθούν οι απορρίψεις ειδών που υπόκεινται σε ποσοστώσεις.

(5a)  Βάσει των διαβουλεύσεων που πραγματοποιήθηκαν το 2009 μεταξύ της Ένωσης, της Νορβηγίας και των Νήσων Φερόε, με στόχο τη μείωση των ανεπιθύμητων αλιευμάτων, θα πρέπει να θεσπιστεί απαγόρευση της απελευθέρωσης ή της απόρριψης ορισμένων ειδών, καθώς επίσης και απαίτηση μεταβολής των περιοχών αλιείας όταν το 10% των αλιευμάτων αντιστοιχεί σε ιχθύς που δεν έχουν το ελάχιστο απαιτούμενο μέγεθος.

(5β)  Βάσει της γνωμοδότησης της Επιστημονικής, Τεχνικής και Οικονομικής Επιτροπής Αλιείας (ΕΤΟΕΑ), πρέπει να διατηρηθούν οι περιορισμοί εκφόρτωσης ή διατήρησης επί του σκάφους της ρέγγας που αλιεύεται στη διαίρεση ICES IIa.

(6)  Βάσει της γνωμοδότησης της ΕΤΟΕΑ, το κλείσιμο περιοχής για την προστασία της αναπαραγόμενης ρέγγας στη διαίρεση ICES VIa δεν είναι πλέον απαραίτητο για να διασφαλιστεί η βιώσιμη εκμετάλλευση του είδους αυτού και θα πρέπει, επομένως, το κλείσιμο αυτό να καταργηθεί.

(7)  Βάσει της γνωμοδότησης της ΕΤΟΕΑ, η οποία συνδέει τη χαμηλή διαθεσιμότητα μικροαμμόχελων με τα χαμηλά επίπεδα αναπαραγωγής του τριδαχτυλόγλαρου, θα πρέπει να διατηρηθεί το κλείσιμο της υποπεριοχής ICES IV, πλην περιορισμένων αλιευμάτων ετησίως για την παρακολούθηση του αποθέματος.

(8)  Βάσει της γνωμοδότησης της ΕΤΟΕΑ, θα πρέπει να είναι δυνατόν να επιτραπεί η χρήση εργαλείων τα οποία δεν αλιεύουν καραβίδα σε ορισμένες περιοχές, όπου απαγορεύεται η αλιεία καραβίδας.

(11)  Βάσει της γνωμοδότησης της ΕΤΟΕΑ, το κλείσιμο της περιοχής για την προστασία του νεαρού εγκλεφίνου στη διαίρεση ICES VIb θα πρέπει να διατηρηθεί.

(11a)  Βάσει της γνωμοδότησης του ICES και της ΕΤΟΕΑ, ορισμένα τεχνικά μέτρα διατήρησης στα ύδατα δυτικά της Σκωτίας (διαίρεση ICES VIa) για την προστασία των αποθεμάτων γάδου, εγκλεφίνου και νταουκιού θα πρέπει να διατηρηθούν για να συμβάλουν στη διατήρηση των ιχθυαποθεμάτων.

(11β)  Βάσει της γνωμοδότησης της ΕΤΟΕΑ, θα πρέπει να επιτραπεί η χρήση καλαμιδιών και πετονιών για το μαυροπολλάκιο στη διαίρεση ICES VIa.

(11γ)  Βάσει της γνωμοδότησης της ΕΤΟΕΑ για τη χωρική κατανομή του γάδου στη διαίρεση ICES VIa που δείχνει ότι μεγάλη πλειοψηφία των αλιευμάτων γάδου γίνονται σε πλάτος 59°Β, θα πρέπει να επιτραπεί η χρήση απλαδιών για τον εγκλεφίνο νοτίως αυτής της γραμμής.

(11δ)  Βάσει της γνωμοδότησης της ΕΤΟΕΑ, θα πρέπει να επιτραπεί η χρήση απλαδιών για το σκυλοψαράκι (Scyliorhinus canicula) στη διαίρεση ICES VIa.

(11ε)  Η καταλληλότητα των χαρακτηριστικών των εργαλείων στην παρέκκλιση για την αλιεία με τράτα, τράτες βενθικής αλιείας ή παρόμοια εργαλεία στη διαίρεση ICES VIa θα πρέπει να επανεξετάζεται τακτικά, σύμφωνα με επιστημονική γνώμη, για την ενδεχόμενη τροποποίηση ή κατάργησή τους.

(11στ)  Βάσει της γνωμοδότησης της ΕΤΟΕΑ, θα πρέπει να εισαχθεί το κλείσιμο της περιοχής για την προστασία του νεαρού εγκλεφίνου στη διαίρεση ICES VIa.

(11ζ)  Η καταλληλότητα της απαγόρευσης της αλιείας γάδου, εγκλεφίνου και νταουκιού του Ατλαντικού στην υποπεριοχή ICES VI θα πρέπει να επανεξετάζεται τακτικά, σύμφωνα με επιστημονική γνώμη, για την ενδεχόμενη τροποποίηση ή κατάργησή της.

(11η)  Βάσει της γνωμοδότησης του ICES και της ΕΤΟΕΑ, θα πρέπει να διατηρηθούν τα μέτρα για την προστασία των αποθεμάτων γάδου στην Κελτική Θάλασσα (διαιρέσεις ICES VIIf,g).

(12)  Βάσει της γνωμοδότησης της ΕΤΟΕΑ, τα μέτρα για την προστασία των αναπαραγωγικών συγκεντρώσεων μουρούνας στη διαίρεση ICES VIa θα πρέπει να διατηρηθούν.

(13)  Τα μέτρα που θεσπίστηκαν το 2011 από την Επιτροπή Αλιείας Βορειοανατολικού Ατλαντικού (NEAFC) για την προστασία του κοκκινόψαρου σε διεθνή ύδατα των υποπεριοχών ICES I και ΙΙ πρέπει να διατηρηθούν.

(14)  Τα μέτρα που θέσπισε η NEAFC το 2011 για την προστασία του κοκκινόψαρου στη Θάλασσα Irminger και στα παρακείμενα ύδατα θα πρέπει να διατηρηθούν.

(15)  Βάσει της γνωμοδότησης της ΕΤΟΕΑ, η αλιεία με δοκότρατα και χρήση ηλεκτρικού ρεύματος θα πρέπει να εξακολουθήσει να επιτρέπεται στις διαιρέσεις ICES IVc και IVb νοτίως υπό ορισμένες προϋποθέσεις.

(16)  Βάσει διαβουλεύσεων που πραγματοποιήθηκαν το 2009 μεταξύ της ΕΕ, της Νορβηγίας και των νήσων Φερόε, ορισμένα μέτρα για τον περιορισμό των δυνατοτήτων χειρισμού αλιευμάτων και εκφόρτωσης των σκαφών πελαγικής αλιείας που αλιεύουν σκουμπρί, ρέγγα και σαφρίδι στον νοτιοανατολικό Ατλαντικό θα πρέπει, να εφαρμόζονται σε μόνιμη βάση.

(17)  Βάσει της γνωμοδότησης του ICES, τα τεχνικά μέτρα διατήρησης για την προστασία των αποθεμάτων γάδου ώριμης ηλικίας στη Θάλασσα της Ιρλανδίας κατά τη διάρκεια της περιόδου αναπαραγωγής πρέπει να διατηρηθούν.

(17α)  Βάσει της γνωμοδότησης της ΕΤΟΕΑ, θα πρέπει να επιτραπεί η χρήση εσχάρας διαλογής σε μια περιορισμένη περιοχή της διαίρεσης ICES VIIa.

(18)  Βάσει της γνωμοδότησης της ΕΤΟΕΑ, η αλιεία με απλάδια και δίχτυα εμπλοκής στις διαιρέσεις ICES IIIa, VIa, VIb, VIIb, VIIc, VIIj, VIIk και στις υποπεριοχές ICES VIII, IX, X και XII ανατολικώς των 27°Δ σε ύδατα βάθους άνω των 200 μέτρων σύμφωνα με τον χάρτη και κάτω των 600 μέτρων θα πρέπει να επιτρέπεται μόνον υπό ορισμένες προϋποθέσεις που αφορούν την προστασία των βιολογικά ευαίσθητων ειδών βαθέων υδάτων.

(18α)  Είναι σημαντικό να διευκρινισθεί η διάδραση μεταξύ διαφόρων καθεστώτων που εφαρμόζονται στην αλιεία με απλάδια ιδιαίτερα στην υποπεριοχή ICES VII. Ειδικότερα, θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι μια ειδική παρέκκλιση για την αλιεία με απλάδια με μέγεθος ματιού ίσο ή μεγαλύτερο από 100mm στις διαιρέσεις ICES ΙΙΙa, IVa, Vβ, VIa, VIβ, VII b, c, j και k, με τους ειδικούς όρους σχετικά με την εν λόγω παρέκκλιση, επιτρέπεται μόνον σε ύδατα βάθους άνω των 200 μέτρων σύμφωνα με τον χάρτη αλλάι κάτω των 600 μέτρων και ότι, επομένως, οι προκαθορισμένοι κανόνες σχετικά με τα μεγέθη ματιού και τη σύνθεση των αλιευμάτων που παρατίθενται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 850/98 εφαρμόζονται στις διαιρέσεις ICES VIIa, VIId, VIIe, VIIf, VIIg και VIIh και σε ύδατα βάθους κάτω των 200 μέτρων σύμφωνα με τον χάρτη στις διαιρέσεις ICES ΙΙΙa, IVa, Vb, VIa, VII b, c, j και k.

(18β)  Βάσει της γνωμοδότησης της ΕΤΟΕΑ, η χρήση μανωμένων διχτυών στην υποπεριοχή ICES IX σε ύδατα βάθους άνω των 200 μέτρων σύμφωνα με τον χάρτη αλλά κάτω των 600 μέτρων θα πρέπει να επιτρέπεται.

(19)  Θα πρέπει να εξακολουθήσει να επιτρέπεται η χρήση ορισμένων επιλεκτικών εργαλείων στον Βισκαϊκό Κόλπο με στόχο την εξασφάλιση της βιώσιμης εκμετάλλευσης των αποθεμάτων μερλούκιου και καραβίδας, καθώς και τη μείωση των απορρίψεων των ειδών αυτών.

(20)  Οι περιορισμοί της αλιείας σε ορισμένες περιοχές για την προστασία των ευαίσθητων ενδιαιτημάτων βαθέων υδάτων στη Ζώνη Διακανονισμού NEAFC, που ενέκρινε η NEAFC το 2004, και σε ορισμένες περιοχές των διαιρέσεων ICES VIIc,j,k και VIIIc, που ενέκρινε η Ένωση το 2008, θα πρέπει να εξακολουθήσουν να ισχύουν.

(21)  Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση της μικτής ομάδας ΕΕ/Νορβηγίας σχετικά με τα τεχνικά μέτρα, η απαγόρευση αλιείας ρέγγας, σκουμπριού ή σαρδελόρρεγγας με τράτες ή γρι-γρι κατά τη διάρκεια του σαββατοκύριακου στο Skagerrak και το Kattegat δεν συμβάλλει πλέον στη διατήρηση των πελαγικών ιχθυαποθεμάτων λόγω των τροποποιήσεων των μοντέλων αλιείας. ▌Επομένως, βάσει των διαβουλεύσεων μεταξύ της Ένωσης, της Νορβηγίας και των Νήσων Φερόε του 2011, η απαγόρευση αυτή θα πρέπει να καταργηθεί.

(22)  Για λόγους σαφήνειας και βελτίωσης της νομοθεσίας, θα πρέπει να απαλειφθούν ορισμένες διατάξεις που πλέον στερούνται αντικειμένου.

(22α)  Προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι τροποποιήσεις των μοντέλων αλιείας και η υιοθέτηση επιλεκτικότερων εργαλείων, τα μεγέθη ματιών, τα είδη-στόχοι και τα απαιτούμενα ποσοστά αλιευμάτων που εφαρμόζονται στο Skagerrak και το Kattegat θα πρέπει να διατηρηθούν.

(23)  Το ελάχιστο απαιτούμενο μέγεθος για το κυδώνι της Ιαπωνίας θα πρέπει να αναθεωρηθεί με βάση τα βιολογικά δεδομένα.

(24)  Το ελάχιστο απαιτούμενο μέγεθος για το χταπόδι που αλιεύεται σε θαλάσσια ύδατα υπό την κυριαρχία ή δικαιοδοσία τρίτων χωρών, τα οποία βρίσκονται στην περιοχή της Επιτροπής Αλιείας Κεντροανατολικού Ατλαντικού (CECAF), έχει καθοριστεί με στόχο τη συμβολή στη διατήρηση του είδους αυτού και ιδιαίτερα την προστασία των νεαρών οργανισμών.

(24α)  Θα πρέπει να προστεθεί ανάλογο μέτρο για το ελάχιστο μέγεθος φόρτωσης της αντζούγιας, όσον αφορά τον αριθμό ψαριών ανά κιλό, επειδή θα απλουστεύσει τις εργασίες επί των σκαφών που αλιεύουν αυτό το είδος και τα διευκολύνει τα μέτρα ελέγχου στη στεριά.

(25)  Θα πρέπει να διατηρηθούν οι προδιαγραφές για τις εσχάρες διαλογής που πρέπει να χρησιμοποιούνται για ▌τη μείωση των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων κατά την αλίευση καραβίδας στη διαίρεση ICES IIIa, στην υποπεριοχή ICES VI και στη διαίρεση ICES VIIa.

(26)  Θα πρέπει να διατηρηθούν οι προδιαγραφές για τα φύλλα δικτυωμάτων τετραγωνικών ματιών που χρησιμοποιούνται υπό ορισμένες προϋποθέσεις για την αλιεία με ορισμένα συρόμενα εργαλεία στον Βισκαϊκό Κόλπο.

(27)  ▌Θα πρέπει να επιτραπεί η χρήση φύλλων δικτυωμάτων τετραγωνικών ματιών μήκους 2 m από σκάφη με ισχύ κινητήρα κάτω των 112 Kw σε περιορισμένη περιοχή της διαίρεσης ICES VIa.

(27α)  Ο όρος «Κοινότητα» που χρησιμοποιείται στο διατακτικό του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 850/98 θα πρέπει να τροποποιηθεί, μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας την 1η Δεκεμβρίου 2009.

(27β)  Προκειμένου να εξασφαλιστεί η ομοιομορφία των όρων για την εφαρμογή των κανόνων για τη χρήση εργαλείων με ανάλογη υψηλή επιλεκτικότητα για την αλιεία της καραβίδας στη διαίρεση ICES VIa και των κανόνων αποκλεισμού ορισμένων αλιευμάτων κράτους μέλους από την εφαρμογή της απαγόρευσης για τη χρήση απλαδιών, διχτυών εμπλοκής ή μανωμένων διχτυών στις υποπεριοχές ICES VIII, IX, X όπου το επίπεδο παρεμπιπτόντων αλιευμάτων και απορρίψεων σκυλόψαρου είναι πολύ χαμηλό, η Επιτροπή θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί να θεσπίσει εκτελεστικές πράξεις. Οι εξουσίες αυτές θα πρέπει να ασκηθούν χωρίς την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011(8).

(29)  Επομένως, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 850/98 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(29α)  Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1434/98 του Συμβουλίου προβλέπει ειδικούς όρους κατά τους οποίους η ρέγγα μπορεί να εκφορτώνεται για εμπορικούς σκοπούς εκτός της άμεσης ανθρώπινης κατανάλωσης. Στον εν λόγω κανονισμό, θα πρέπει να περιληφθεί ειδική παρέκκλιση από τους όρους εκφόρτωσης των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων ρέγγας σε αλιεύματα διχτυών με μικρό μάτι στη διαίρεση ICES IIIa, στην υποπεριοχή IV και στη διαίρεση VIId και στα ενωσιακά ύδατα της διαίρεσης ICES IIa που περιλαμβάνονταν προηγουμένως σε άλλες πράξεις της Ένωσης. Επομένως, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1434/98 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Τροποποιήσεις στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 850/98

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 850/98 τροποποιείται ως εξής:

(-1α)  Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:"

Άρθρο 1α

Στο άρθρο 4, παράγραφος 2, στοιχείο γ), το άρθρο 46, παράγραφος 1, στοιχείο β) και το Παράρτημα Ι, υποσημείωση 5, το ουσιαστικό “Κοινότητα” ή το αντίστοιχο επίθετο, αντικαθίσταται από το ουσιαστικό “Ένωση” ή το αντίστοιχο επίθετο, και επέρχονται οιεσδήποτε γραμματικές προσαρμογές απαιτούνται ως συνέπεια αυτής της αντικατάστασης.

"

(-1β)  Στο άρθρο 2, προστίθεται το ακόλουθο σημείο:"

i)  Περιοχή 9

“Όλα τα ύδατα του Ευξείνου Πόντου που αντιστοιχούν στη γεωγραφική υποπεριοχή 29, όπως ορίζεται στο Παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1343/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13ης Δεκεμβρίου 2011 σχετικά με ορισμένες διατάξεις περί αλιείας στην περιοχή της συμφωνίας ΓΕΑΜ (Γενική Επιτροπή Αλιείας για τη Μεσόγειο) και στο ψήφισμα GFCM/33/2009/2.

* ΕΕ L 347, 30.12.2011, σ. 44.

"

(-1γ)  Στο άρθρο 11, παράγραφος 1, προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:"

Η παρούσα παρέκκλιση εφαρμόζεται με την επιφύλαξη του άρθρου 34β παράγραφος 2, στοιχείο γ).

(-1δ)  Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

Άρθρο 11α

Στην Περιοχή 9, το ελάχιστο μέγεθος ματιών για τα στάσιμα απλάδια που χρησιμοποιείται για την αλιεία καλκανιού είναι 400 mm.

"

(1α)  Το άρθρο 17 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο :"

Ένας θαλάσσιος οργανισμός θεωρείται ότι δεν έχει το απαιτούμενο μέγεθος εάν οι διαστάσεις του είναι μικρότερες των ελαχίστων που ορίζονται στο Παράρτημα XII και στο Παράρτημα ΧΙΙα, για τα ανάλογα είδη και τη σχετική γεωγραφική περιοχή.

"

(1β)  Στο άρθρο 19, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:"

4.   Οι παράγραφοι 2 και 3 δεν εφαρμόζονται στην περιοχή 9.

"

(2)  Παρεμβάλλεται ο ακόλουθος τίτλος."

“ΤΙΤΛΟΣ IIIα

ΜΕΤΡΑ ΜΕΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΨΕΩΝ

Άρθρο 19α

Απαγόρευση διαλογής αλιευμάτων ανώτερης κατηγορίας

1.  Στις περιοχές 1, 2, 3 και 4, απαγορεύεται η απόρριψη ειδών υποκείμενων σε ποσοστώσεις τα οποία μπορούν να εκφορτώνονται νομίμως κατά τις αλιευτικές δραστηριότητες.

2.  Οι διατάξεις της παραγράφου 1 ισχύουν με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό ή σε οποιανδήποτε άλλη πράξη της Ένωσης περί αλιείας.

Άρθρο 19β

Διατάξεις για την αλλαγή του τόπου αλίευσης και απαγόρευση της απόρριψης

1.  Εντός των περιοχών 1, 2, 3 και 4, όταν η ποσότητα σκουμπριού, ρέγγας ή σαφριδιού που δεν έχει το ελάχιστο απαιτούμενο μέγεθος υπερβαίνει το 10% της συνολικής ποσότητας των αλιευμάτων σε κάθε ανάσυρση, το σκάφος μετακινείται από την περιοχή αλιείας.

2.  Εντός των περιοχών 1, 2, 3 και 4, απαγορεύεται η απελευθέρωση σκουμπριού, ρέγγας ή σαφριδιού πριν ανασυρθεί πλήρως το δίχτυ επί του αλιευτικού σκάφους με αποτέλεσμα την απώλεια νεκρών ή ετοιμοθάνατων ιχθύων.“

"

(3)  Στο άρθρο 20, παράγραφος 1, το στοιχείο δ) απαλείφεται.

(3α)  Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:"

Άρθρο 20α

Περιορισμοί της αλιείας ρέγγας στα ενωσιακά ύδατα της διαίρεσης ICES IIa

Απαγορεύεται η εκφόρτωση ή διατήρηση επί του σκάφους ρέγγας που έχει αλιευθεί στα ενωσιακά ύδατα της διαίρεσης ICES IIa κατά τις περιόδους από 1ης Ιανουαρίου έως 28 Φεβρουαρίου και από 16ης Maΐου έως 31 Δεκεμβρίου.

"

(4)  Το άρθρο 29α αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:"

Άρθρο 29α

Απαγόρευση της αλιείας αμμόχελου στην υποπεριοχή ICES IV

1.  Απαγορεύεται η εκφόρτωση ή η διατήρηση επί του σκάφους αμμόχελου που έχει αλιευθεί εντός της γεωγραφικής περιοχής, η οποία οριοθετείται από την ανατολική ακτή της Αγγλίας και της Σκωτίας και περικλείεται από τις λοξοδρομικές γραμμές που συνδέουν διαδοχικά τα εξής σημεία, τα οποία μετρώνται σύμφωνα με το σύστημα συντεταγμένων WGS84:

   ανατολική ακτή της Αγγλίας στο γεωγραφικό πλάτος 55o30'Β,
   γεωγραφικό πλάτος 55o30'Β, γεωγραφικό μήκος 01o00'Δ,
   γεωγραφικό πλάτος 58o00'Β, γεωγραφικό μήκος 01o00'Δ,
   γεωγραφικό πλάτος 58o00'Β, γεωγραφικό μήκος 02o00'Δ,
   την ανατολική ακτή της Σκωτίας σε γεωγραφικό μήκος 02o00'Δ.

2.  Η αλιεία για λόγους επιστημονικής έρευνας, επιτρέπεται προκειμένου να παρακολουθούνται το απόθεμα αμμόχελου στη περιοχή και τα αποτελέσματα της απαγόρευσης.

"

(5)  Στο άρθρο 29β, η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο :"

3.  Κατά παρέκκλιση της απαγόρευσης που προβλέπεται στην παράγραφο 1, η αλιεία με κοφινέλλα που δεν αλιεύουν καραβίδα επιτρέπεται στις γεωγραφικές ζώνες και κατά τις περιόδους που καθορίζονται στην παράγραφο 1 στοιχεία α) και β).

"

(6)  Παρεμβάλλονται τα ακόλουθα άρθρα:"

Άρθρο 29γ

Αλιεία μπακαλιάρου του Rockall στην υποπεριοχή ICES VI

1.  Η αλιεία μπακαλιάρου του Rockall, με εξαίρεση την αλιεία με παραγάδι, απαγορεύεται στις περιοχές που περικλείονται από διαδοχικές λοξοδρομικές γραμμές που ενώνουν τα εξής σημεία, τα οποία μετρώνται σύμφωνα με το σύστημα συντεταγμένων WGS84:

   57º00'Β, 15o00'Δ
   57o00'Β, 14o00'Δ
   56º30'Β, 14º00'Δ
   56º30'Β, 15º00'Δ
   57º00'Β, 15º00'Δ

Άρθρο 29δ

Περιορισμοί της αλιείας γάδου, εγκλεφίνου και νταουκιού του Ατλαντικού στην υποπεριοχή ICES VI

1.  Απαγορεύεται η διεξαγωγή οποιασδήποτε αλιευτικής δραστηριότητας γάδου, εγκλεφίνου και νταουκιού του Ατλαντικού εντός του τμήματος της διαίρεσης ICES VIa, το οποίο βρίσκεται ανατολικά ή νότια των διαδοχικών λοξοδρομικών γραμμών που ενώνουν τα εξής σημεία, τα οποία μετρώνται σύμφωνα με το σύστημα συντεταγμένων WGS84:

   54º30'Β, 10º35'Δ
   55º20'Β, 09º50'Δ
   55º30'Β, 09º20'Δ
   56º40'Β, 08º55'Δ
   57º00'Β, 09º00'Δ
   57º20'Β, 09º20'Δ
   57º50'Β, 09º20'Δ
   58º10'Β, 09º00'Δ
   58º40'Β, 07º40'Δ
   59º00'Β, 07º30'Δ
   59º20'Β, 06º30'Δ
   59º40'Β, 06º05'Δ
   59º40'Β, 05º30'Δ
   60º00'Β, 04º50'Δ
   60º15'Β, 04º00'Δ

2.  Κάθε αλιευτικό σκάφος παρόν εντός της περιοχής που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου εξασφαλίζει ότι τα αλιευτικά εργαλεία που φέρει είναι προσδεδεμένα και στοιβαγμένα σύμφωνα με το άρθρο 47 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2009, περί θεσπίσεως κοινοτικού συστήματος ελέγχου της τήρησης των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής*.

3.  Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, επιτρέπεται η διεξαγωγή αλιευτικών δραστηριοτήτων εντός της περιοχής που αναφέρεται στην εν λόγω παράγραφο, χρησιμοποιώντας παράκτια στατικά δίχτυα που διαθέτουν πασσάλους, δράγες για χτένια, δράγες για μύδια, καλαμίδια, μηχανικές πετονιές, παρασυρόμενα δίχτυα και γρίπους ακτής, κιούρτους και κοφινέλλα, υπό τον όρο ότι:

   α) δεν μεταφέρεται επί του σκάφους ούτε χρησιμοποιείται κανένα άλλο αλιευτικό εργαλείο, εκτός από παράκτια στατικά δίχτυα που διαθέτουν πασσάλους, δράγες για χτένια, δράγες για μύδια, καλαμίδια, μηχανικές πετονιές, παρασυρόμενα δίχτυα και γρίπους ακτής, κιούρτους και κοφινέλλα· και
   β) δεν διατηρείται επί του σκάφους ούτε εκφορτώνεται κανένα είδος εκτός από σκουμπρί, κίτρινο μπακαλιάρο, μαυροπολλάκιο και σολομό ή οστρακόδερμα εκτός μαλακίων και μαλακόστρακα.

4.  Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, επιτρέπεται η διεξαγωγή αλιευτικών δραστηριοτήτων στις περιοχές που αναφέρονται στην εν λόγω παράγραφο με τη χρήση διχτυών με μέγεθος ματιών μικρότερο από 55 mm, υπό τον όρο ότι:

   α) δεν μεταφέρεται επί του σκάφους κανένα δίχτυ με μέγεθος ματιών μεγαλύτερο ή ίσο προς 55 mm· και
   β) δεν διατηρείται επί του σκάφους κανένα είδος, εκτός από ρέγγα, σκουμπρί, σαρδέλα, σαρδελίτσα, σαφρίδι, παπαλίνα, προσφυγάκι και γουρλομάτη.

4α.  Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, επιτρέπεται η διεξαγωγή αλιευτικών δραστηριοτήτων στις περιοχές που αναφέρονται στην εν λόγω παράγραφο με τη χρήση απλαδιών με μέγεθος ματιών μεγαλύτερο από 120mm, υπό τον όρο ότι:

   α) απλώνονται μόνον στην περιοχή νοτίως των 59ο Β,
   β) το μέγιστο μήκος των απλαδιών είναι 20 χιλιόμετρα ανά σκάφος,
   γ) ο μέγιστος χρόνος παραμονής στο νερό είναι 24 ώρες, και
   δ) το 5 % το πολύ των αλιευμάτων είναι σκυλοψαράκι (Scyliorhinus canicula).

4β.  Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, επιτρέπεται η διεξαγωγή αλιευτικών δραστηριοτήτων στις περιοχές που αναφέρονται στην εν λόγω παράγραφο με τη χρήση απλαδιών με μέγεθος ματιών μεγαλύτερο από 90mm, υπό τον όρο ότι:

   α) χρησιμοποιούνται μόνον εντός τριών ναυτικών μιλίων από την ακτή και για 10 ημέρες το πολύ ανά ημερολογιακό έτος,
  β) το μέγιστο μήκος των χρησιμοποιούμενων απλαδιών είναι 1000m,
   γ) ο μέγιστος χρόνος παραμονής στο νερό είναι 24 ώρες, και
   δ) τουλάχιστον το 70% των αλιευμάτων είναι σκυλοψαράκι (Scyliorhinus canicula).

5.  Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, επιτρέπεται η αλίευση καραβίδας, εντός της περιοχής που αναφέρεται στην εν λόγω παράγραφο, υπό τον όρο ότι:

   α) στα χρησιμοποιούμενα αλιευτικά εργαλεία ενσωματώνεται εσχάρα διαλογής σύμφωνα με τα σημεία 2 έως 5 του παραρτήματος XIVα· ή φύλλο δικτυώματος τετραγωνικών ματιών όπως περιγράφεται στο παράρτημα XIVγ· ή άλλο εργαλείο ανάλογα υψηλής επιλεκτικότητας,
   β) το αλιευτικό εργαλείο είναι κατασκευασμένο με ελάχιστο μέγεθος ματιών 80 mm,
   γ) η καραβίδα αποτελεί τουλάχιστον το 30% των συγκρατούμενων αλιευμάτων κατά βάρος.
  

Σύμφωνα με ευνοϊκότερη γνωμοδότηση της ETOEA, η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις, καθορίζοντας τα αλιευτικά εργαλεία που έχουν ανάλογα υψηλή επιλεκτικότητα για τους σκοπούς του στοιχείου α).

6.  Η παράγραφος 5 δεν εφαρμόζεται εντός της περιοχής που περικλείεται από διαδοχικές λοξοδρομικές γραμμές που ενώνουν τα εξής σημεία, τα οποία μετρώνται σύμφωνα με το σύστημα συντεταγμένων WGS84:

   59º05'Β, 06º45'Δ
   59º30'Β, 06º00'Δ
   59º40'Β, 05º00'Δ
   60º00'Β, 04º00'Δ
   59º30'Β, 04º00'Δ
   59º05'Β, 06º45'Δ

7.  Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, επιτρέπεται η αλιεία με τράτες, τράτες βενθικής αλιείας ή παρόμοια εργαλεία, εντός της περιοχής που αναφέρεται στην εν λόγω παράγραφο, υπό τον όρο ότι:

   α) όλα τα δίχτυα επί του σκάφους έχουν κατασκευαστεί με ελάχιστο μέγεθος ματιών 120 mm για σκάφη με συνολικό μήκος άνω των 15 μέτρων και 110 mm για όλα τα άλλα σκάφη·
  

   γ) όταν τα αλιεύματα που διατηρούνται επί του σκάφους περιλαμβάνουν μαυροπολλάκιο κατά 90% το πολύ, το αλιευτικό εργαλείο που χρησιμοποιείται έχει ενσωματωμένο φύλλο δικτυώματος τετραγωνικών ματιών όπως περιγράφεται στο Παράρτημα XIVγ, και
   δ) όταν το συνολικό μήκος του σκάφους είναι μικρότερο ή ίσο με 15 μέτρα, ανεξάρτητα από την ποσότητα αλιευμάτων μαυροπολλάκιου που διατηρούνται επί του σκάφους, το αλιευτικό εργαλείο που χρησιμοποιείται έχει ενσωματωμένο φύλλο δικτυώματος τετραγωνικών ματιών όπως περιγράφεται στο Παράρτημα XIVδ.

7α.  Το αργότερο την 1η Ιανουαρίου 2015, και, εν συνεχεία, τουλάχιστον ανά διετία, η Επιτροπή, με γνωμοδότηση της ΕΤΟΕΑ, αξιολογεί την κατάσταση των αποθεμάτων γάδου, εγκλεφίνου και νταουκιού στην περιοχή που ορίζεται στην παράγραφο 7 και υποβάλλει, ενδεχομένως, πρόταση για την τροποποίηση της παραγράφου 7 στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

8.  Η παράγραφος 7 δεν εφαρμόζεται εντός της περιοχής που περικλείεται από διαδοχικές λοξοδρομικές γραμμές που ενώνουν τα εξής σημεία, τα οποία μετρώνται σύμφωνα με το σύστημα συντεταγμένων WGS84:

   59º05'Β, 06º40'Δ
   59o30'Β, 06º00'Δ
   59º40'Β, 05º00'Δ
   60º00'Β, 04º00'Δ
   59º30'Β, 04º00'Δ
   59º05'Β, 06º45'Δ

8α.  Από την 1η Ιανουαρίου έως τις 31 Μαρτίου, και από την 1η Οκτωβρίου έως τις 31 Δεκεμβρίου,κάθε έτους, απαγορεύεται κάθε αλιευτική δραστηριότητα που χρησιμοποιεί οιοδήποτε από τα εργαλεία που ορίζονται στο Παράρτημα Ι του κανονισμού του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1342/2008 της 18ης Δεκεμβρίου 2008 για τη σύσταση μακροπρόθεσμου σχεδίου για τα αποθέματα γάδου και τις αλιευτικές δραστηριότητες που εκμεταλλεύονται τα αποθέματα αυτά** στην περιοχή ICES Via που περικλείεται από διαδοχικές λοξοδρομικές γραμμές που ενώνουν τα εξής σημεία:

   γεωγραφικό μήκος 7o07'Δ, γεωγραφικό πλάτος 55o25'Β,
   γεωγραφικό μήκος 7o00'Δ, γεωγραφικό πλάτος 55o25'Β,
   γεωγραφικό μήκος 6o50'Δ, γεωγραφικό πλάτος 55o18'Β,
   γεωγραφικό μήκος 6o50'Δ, γεωγραφικό πλάτος 55o17'Β,
   γεωγραφικό μήκος 6o52'Δ, γεωγραφικό πλάτος 55o17'Β,
   γεωγραφικό μήκος 7º07 'Δ, γεωγραφικό πλάτος 55o25'Β,

Ο πλοίαρχος του αλιευτικού ή άλλο πρόσωπο στο σκάφος δεν διατάσσει ούτε επιτρέπει σε άτομο που επιβαίνει στο σκάφος να αλιεύσει, εκφορτώσει, μεταφέρει σε άλλο σκάφος ή διατηρήσει επί του σκάφους ιχθύς που αλιεύθηκαν στη συγκεκριμένη περιοχή.

9.  Κάθε ενδιαφερόμενο κράτος μέλος οργανώνει πρόγραμμα παρουσίας παρατηρητών επί του σκάφους από την 1η Ιανουαρίου έως την 31η Δεκεμβρίου κάθε έτους με στόχο τη δειγματοληψία των αλιευμάτων και των απορρίψεων των σκαφών που ωφελούνται από τις παρεκκλίσεις που προβλέπονται στις παραγράφους 4α, 4β, 5 και 7. Τα προγράμματα παρατηρητών εκτελούνται χωρίς να θίγονται οι υποχρεώσεις που απορρέουν από τους αντίστοιχους κανόνες και αποσκοπούν στην εκτίμηση των αλιευμάτων γάδου, εγκλεφίνου και νταουκιού του Ατλαντικού με ακρίβεια τουλάχιστον 20%.

10.  Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη συντάσσουν ▌έκθεση σχετικά με τη συνολική ποσότητα αλιευμάτων και απορρίψεων των σκαφών που υπάγονται στο πρόγραμμα παρατηρητών κάθε ημερολογιακό έτος και την υποβάλλουν στην Επιτροπή, το αργότερο έως την ▌1η Φεβρουαρίου του έτους που έπεται του συγκεκριμένου ημερολογιακού έτους.

10α.  Το αργότερο την 1η Ιανουαρίου 2015 και, εν συνεχεία, τουλάχιστον ανά διετία, η Επιτροπή, αξιολογεί την κατάσταση των αποθεμάτων γάδου, εγκλεφίνου και νταουκιού στην περιοχή που ορίζεται στην παράγραφο 1, υπό το πρίσμα επιστημονικής γνωμοδότησης της ΕΤΟΕΛ, και υποβάλλει, ενδεχομένως, πρόταση για την τροποποίηση του παρόντος άρθρου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

Άρθρο 29ε

Περιορισμός της αλιείας γάδου στην υποπεριοχή ICES VII

1.  Από την 1η Φεβρουαρίου ως τις 31 Μαρτίου κάθε έτους, απαγορεύεται η διεξαγωγή οποιασδήποτε αλιευτικής δραστηριότητας στην υποπεριοχή ICES VII στην περιοχή που συνίσταται στα στατιστικά ορθογώνια ICES: 30E4, 31E4, 32E3. Η απαγόρευση αυτή δεν ισχύει σε απόσταση μικρότερη των έξι ναυτικών μιλίων από τη γραμμή βάσης.

2.  Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, επιτρέπεται η διεξαγωγή αλιευτικών δραστηριοτήτων χρησιμοποιώντας παράκτια στατικά δίχτυα που διαθέτουν πασσάλους, δράγες για χτένια, δράγες για μύδια, καλαμίδια, παρασυρόμενα δίχτυα και γρίπους ακτής, καλαμίδια, μηχανικές πετονιές, κιούρτους και κοφινέλλα στις περιοχές και χρονικές περιόδους, που αναφέρονται στην εν λόγω παράγραφο, υπό τον όρο ότι:

   α) δεν μεταφέρεται επί του σκάφους ούτε χρησιμοποιείται κανένα άλλο αλιευτικό εργαλείο, εκτός από παράκτια στατικά δίχτυα που διαθέτουν πασσάλους, δράγες για χτένια, δράγες για μύδια, παρασυρόμενα δίχτυα και γρίπους ακτής, καλαμίδια, μηχανικές πετονιές, κιούρτους και κοφινέλλα· και
   β) δεν εκφορτώνεται, ούτε διατηρείται επί του σκάφους ή άλλως μεταφέρεται στη ξηρά, κανένα είδος, εκτός από σκουμπρί, κίτρινο μπακαλιάρο, σολομό, οστρακόδερμα εκτός μαλακίων και μαλακόστρακα.

3.  Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, επιτρέπεται η διεξαγωγή αλιευτικών δραστηριοτήτων στις περιοχές που αναφέρονται στην εν λόγω παράγραφο με τη χρήση διχτυών με μέγεθος ματιών μικρότερο από 55 mm, υπό τον όρο ότι:

   α) δεν μεταφέρεται επί του σκάφους κανένα δίχτυ με μέγεθος ματιών μεγαλύτερο ή ίσο προς 55 mm· και
   β) δεν διατηρείται επί του σκάφους κανένα είδος, εκτός από ρέγγα, σκουμπρί, σαρδέλα, σαρδελίτσα, σαφρίδι, παπαλίνα, προσφυγάκι και γουρλομάτη.

Άρθρο 29στ

Ειδικοί κανόνες προστασίας της διπτερυγίου μουρούνας

1.  Από 1ης Μαρτίου έως 31 Μαΐου κάθε έτους, απαγορεύεται η διατήρηση επί του σκάφους οιασδήποτε ποσότητας διπτερυγίου μουρούνας άνω των 6 τόνων ανά αλιευτικό ταξίδι στις περιοχές της διαίρεσης ICES VIa που περικλείονται από διαδοχικές λοξοδρομικές γραμμές που ενώνουν τα εξής σημεία, τα οποία μετρώνται σύμφωνα με το σύστημα συντεταγμένων WGS84:

  (α) Όριο της σκωτικής υφαλοκρηπίδας
   59º58'Β, 07º00'Δ
   59º55'Β, 06º47'Δ
   59º51'Β, 06º28'Δ
   59º45'Β, 06º38'Δ
   59º27'Β, 06º42'Δ
   59º22'Β, 06º47'Δ
   59º15'Β, 07º15'Δ
   59º07'Β, 07º31'Δ
   58º52'Β, 07º44'Δ
   58º44'Β, 08º11'Δ
   58º43'Β, 08º27'Δ
   58º28'Β, 09º16'Δ
   58º15'Β, 09º32'Δ
   58º15'Β, 09º45'Δ
   58º30'Β, 09º45'Δ
   59º30'Β, 07º00'Δ
   59º58'Β, 07º00'Δ
  (β) Όριο του Rosemary bank

Δεν περιλαμβάνεται η περιοχή που περικλείεται από διαδοχικές λοξοδρομικές γραμμές που ενώνουν τα εξής σημεία, τα οποία μετρώνται σύμφωνα με το σύστημα συντεταγμένων WGS84:
   60º00'Β, 11º00'Δ
   59o00'Β, 11o00'Δ
   59º00'Β, 09o00'Δ
   59º30’Β, 09o00'Δ
   59º30'Β, 10o00'Δ
   60º00'Β, 10o00'Δ
   60o00’Β, 11o00’Δ
   59o15'Β, 10o24'Δ
   59o10' Β, 10o22' Δ
   59o08' Β, 10o07' Δ
   59o11'Β, 09o59'Δ
   59o15'Β, 09o58'Δ
   59o22'Β, 10o02'Δ
   59o23'Β, 10o11'Δ
   59o20' Β, 10o19' Δ
   59o15'Β, 10o24'Δ

2.  Κατά την είσοδό του στην περιοχή που ορίζεται στην παράγραφο 1 και κατά την έξοδό του από αυτή, ο πλοίαρχος αλιευτικού σκάφους καταγράφει την ημερομηνία, την ώρα και το σημείο εισόδου και εξόδου στο ημερολόγιο.

3.  Σε αμφότερες τις περιοχές που ορίζονται στην παράγραφο 1, εάν ένα σκάφος συμπληρώσει την ποσότητα 6 τόνων διπτερυγίου μουρούνας:

   α) διακόπτει αμέσως την αλιεία και εξέρχεται από την περιοχή στην οποία βρίσκεται,
   β) δεν επιτρέπεται να εισέλθει εκ νέου σε καμία από τις δύο περιοχές, έως ότου εκφορτωθούν τα αλιεύματά του,
   γ) δεν επιτρέπεται να ρίψει εκ νέου στη θάλασσα οποιαδήποτε ποσότητα μουρούνας.

4.  Οι παρατηρητές που αναφέρονται στο άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2347/2002 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για τη θέσπιση ειδικών απαιτήσεων πρόσβασης και συναφών όρων που εφαρμόζονται στην αλιεία αποθεμάτων βαθέων υδάτων ***, οι οποίοι έχουν τοποθετηθεί σε αλιευτικά σκάφη παρόντα σε μία από τις περιοχές που αναφέρονται στην παράγραφο 1, εκτός από τα καθήκοντά τους που αναφέρονται στην παράγραφο 4 του εν λόγω άρθρου, για λήψη των κατάλληλων δειγμάτων από τα αλιεύματα μουρούνας, μετρούν το μέγεθος των ιχθύων των δειγμάτων και προσδιορίζουν το στάδιο γενετήσιας ωριμότητας των ιχθύων του επιμέρους δείγματος. Βάση της γνωμοδότησης της ΕΤΟΕΑ, τα κράτη μέλη καταρτίζουν λεπτομερή πρωτόκολλα δειγματοληψίας και προβαίνουν στην αντιπαραβολή των αποτελεσμάτων.

5.  Από τις 15 Φεβρουαρίου έως τις 15 Απριλίου κάθε έτους, απαγορεύεται να χρησιμοποιούνται βενθοπελαγική τράτα, παραγάδια και απλάδια εντός της περιοχής που περικλείεται από διαδοχικές λοξοδρομικές γραμμές που ενώνουν τα εξής σημεία, τα οποία μετρώνται σύμφωνα με το σύστημα συντεταγμένων WGS84:

   60o58.76' Β, 27o27.32' Δ
   60o56.02' Β, 27o31.16' Δ
   60o59.76' Β, 27o43.48' Δ
   61o03.00' Β, 27o39.41'Δ
   60o58.76' Β, 27o27.32' Δ

Άρθρο 29ζ

Μέτρα για την αλιεία κοκκινόψαρου στα διεθνή ύδατα των υποπεριοχών ICES I και II

1.  Η κατευθυνόμενη αλιεία του κοκκινόψαρου στα διεθνή ύδατα των υποπεριοχών ICES I και II επιτρέπεται μόνον κατά την περίοδο από 15 Αυγούστου έως 30 Νοεμβρίου από σκάφη που έχουν προηγουμένως αλιεύσει κοκκινόψαρο στη Ζώνη Διακανονισμού NEAFC, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 3 παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1236/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 2010, για τη θέσπιση συστήματος ελέγχου και επιβολής που εφαρμόζεται στη ζώνη της σύμβασης για τη μελλοντική πολυμερή συνεργασία στον τομέα της αλιείας στο Βορειοανατολικό Ατλαντικό****.

2.  Τα αλιευτικά σκάφη περιορίζουν τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα κοκκινόψαρου σε άλλα είδη αλιείας στο 1% κατ’ ανώτατο όριο των συνολικών αλιευμάτων επί του σκάφους.

3.  Ο συντελεστής μετατροπής που εφαρμόζεται στην παρουσίαση “απεντερωμένα και χωρίς κεφάλι”, συμπεριλαμβανομένου του ιαπωνικού τρόπου τεμαχισμού, κοκκινόψαρων που έχουν αλιευθεί στην περιοχή είναι 1,70.

4.  Κατά παρέκκλιση του άρθρου 9 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1236/2010 οι πλοίαρχοι των αλιευτικών σκαφών που αλιεύουν το είδος αυτό διαβιβάζουν αναφορές αλιευμάτων σε καθημερινή βάση.

5.  Εκτός των διατάξεων του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1236/2010, η άδεια αλίευσης κοκκινόψαρου ισχύει μόνο εάν οι αναφορές που διαβιβάζονται από τα σκάφη σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού, καταγράφονται σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 3 αυτού.

6.  Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να συλλέγονται επιστημονικά στοιχεία από τους επιστημονικούς παρατηρητές στα σκάφη που φέρουν τη σημαία τους. Τα συλλεγόμενα στοιχεία περιλαμβάνουν τουλάχιστον αντιπροσωπευτικά στοιχεία σχετικά με τη σύνθεση φύλου, ηλικίας και μήκους σε σχέση με το βάθος. Τα στοιχεία αυτά ανακοινώνονται στο ICES από τις αρμόδιες αρχές στα κράτη μέλη.

7.  Η Επιτροπή ενημερώνει τα κράτη μέλη για την ημερομηνία κατά την οποία η Γραμματεία της NEAFC ειδοποιεί τα συμβαλλόμενα μέρη της NEAFC ότι το συνολικό επιτρεπόμενο αλίευμα (TAC) χρησιμοποιήθηκε πλήρως. Από την ημερομηνία αυτή, τα κράτη μέλη απαγορεύουν την κατευθυνόμενη αλιεία κοκκινόψαρου από σκάφη φέροντα τη σημαία τους.

Άρθρο 29η

Μέτρα για την αλιεία κοκκινόψαρου στη Θάλασσα Irminger και στα παρακείμενα ύδατα

1.  Απαγορεύεται η αλίευση κοκκινόψαρου ▌στα διεθνή ύδατα της υποπεριοχής ICES V και στα ενωσιακά ύδατα των υποπεριοχών ICES XII και XIV, με εξαίρεση την περίοδοαπό τις 11 Μαΐου έως τις 31 Δεκεμβρίου κάθε έτους και μόνον στις περιοχές που περικλείονται από διαδοχικές λοξοδρομικές γραμμές που ενώνουν τα εξής σημεία, τα οποία μετρώνται σύμφωνα με το σύστημα συντεταγμένων WGS84 (στο εξής “περιοχή διατήρησης κοκκινόψαρου”):

   64°45’ Β, 28°30’ Δ
   62°50’ Β, 25°45’ Δ
   61°55’ Β, 26°45’ Δ
   61°00’ Β, 26°30’ Δ
   59°00’Β, 30°00’ Δ
   59°00’ Β, 34°00’ Δ
   61°30’ Β, 34°00’ Δ
   62°50’ Β, 36°00’ Δ
   64°45’ Β, 28°30’ Δ

1α.  Με την επιφύλαξη της παραγράφου 1, η αλίευση κοκκινόψαρου μπορεί να επιτραπεί, με ενωσιακή νομική πράξη, εκτός της περιοχής διατήρησης κοκκινόψαρου στη Θάλασσα Irminger και στα παρακείμενα ύδατα από τις 11 Μαΐου έως τις 31 Δεκεμβρίου κάθε έτους, βάσει επιστημονικής γνωμοδότησης και με την προϋπόθεση ότι, όσον αφορά το κοκκινόψαρο στην εν λόγω γεωγραφική περιοχή, η NEAFC έχει καταρτίσει σχέδιο αποκατάστασης. Στην εν λόγω αλίευση συμμετέχουν μόνον σκάφη της Ένωσης, τα οποία έχουν λάβει τη δέουσα άδεια από τα αντίστοιχα κράτη μέλη και έχουν κοινοποιηθεί στην Επιτροπή όπως προβλέπεται στο άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1236/2010.

2.  Απαγορεύεται η χρήση τράτας με μέγεθος ματιών μικρότερο από 100 mm.

3.  Ο συντελεστής μετατροπής που εφαρμόζεται στην παρουσίαση “απεντερωμένα και χωρίς κεφάλι”, συμπεριλαμβανομένου του ιαπωνικού τρόπου τεμαχισμού, κοκκινόψαρων που έχουν αλιευθεί στην περιοχή είναι 1,70.

4.  Οι πλοίαρχοι των αλιευτικών σκαφών που αλιεύουν στην περιοχή διατήρησης κοκκινόψαρου διαβιβάζουν την αναφορά αλιευμάτων που προβλέπεται στο άρθρο 9, παράγραφος 1, στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1236/2010, καθημερινά μετά το πέρας των αλιευτικών δραστηριοτήτων της εν λόγω ημερολογιακής ημέρας. Στην αναφορά αναγράφονται τα επί του σκάφους αλιεύματα, τα οποία έχουν αλιευθεί μετά την τελευταία κοινοποίηση των αλιευμάτων.

5.  Εκτός των διατάξεων του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1236/2010, η άδεια αλίευσης κοκκινόψαρου ισχύει μόνο εάν οι αναφορές που διαβιβάζονται από τα σκάφη συνάδουν με το άρθρο 9, παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού και καταγράφονται σύμφωνα με το άρθρο 9, παράγραφος 3 αυτού.

6.  Οι αναφορές που αναφέρονται στην παράγραφο 5 υποβάλλονται σύμφωνα με τους σχετικούς κανόνες.

* ΕΕ L 343, 22.12.2009, σ. 1.

** ΕΕ L 348, 24.12.2008, σ. 20.

*** ΕΕ L 351, 28.12.2002, σ. 6.

**** ΕΕ L 348, 31.12.2010, σ. 17.

"

(6α)  Στο άρθρο 30, παρεμβάλλεται η ακόλουθη παράγραφος:"

1α)   Η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται στην περιοχή 9.

"

(7)  Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:"

Άρθρο 31α

Ηλεκτρική αλιεία στις διαιρέσεις ICES IVc και IVb

1.  Κατά παρέκκλιση του άρθρου 31, η αλιεία με δοκότρατα και χρήση ηλεκτρικού ρεύματος επιτρέπεται στις διαιρέσεις ICES IVc και IVb νοτίως της λοξοδρομικής γραμμής που συνδέει τα ακόλουθα σημεία, τα οποία προσδιορίζονται βάσει του συστήματος συντεταγμένων WGS84:

   σημείο της ανατολικής ακτής του Ηνωμένου Βασιλείου σε γεωγραφικό πλάτος 55oΒ,
   στη συνέχεια ανατολικά έως το γεωγραφικό πλάτος 55oΒ, γεωγραφικό μήκος 5oΑ,
   στη συνέχεια βόρεια έως το γεωγραφικό πλάτος 56oΒ,
   και τέλος, ανατολικά έως το σημείο της δυτικής ακτής της Δανίας σε γεωγραφικό πλάτος 56oΒ.

2.  Η αλιεία με χρήση ηλεκτρικού ρεύματος επιτρέπεται μόνον εφόσον:

   α) το πολύ 5% του στόλου σκαφών με δοκότρατες των κρατών μελών χρησιμοποιεί τράτες με ηλεκτρικό ρεύμα,
   β) η μέγιστη ηλεκτρική ισχύς σε kW για κάθε δοκότρατα δεν υπερβαίνει το μήκος της δοκού σε μέτρα πολλαπλασιασμένο επί 1,25,
   γ) η πραγματική τάση μεταξύ των ηλεκτροδίων δεν υπερβαίνει τα 15 V,
   δ) το σκάφος είναι εξοπλισμένο με ηλεκτρονικό σύστημα αυτόματης διαχείρισης που καταγράφει τη μέγιστη χρησιμοποιούμενη ανά δοκό ισχύ και την πραγματική τάση μεταξύ των ηλεκτροδίων κατά τις τελευταίες 100, τουλάχιστον, ανασύρσεις. Η τροποποίηση του ηλεκτρονικού συστήματος αυτόματης διαχείρισης από μη εντεταλμένο προσωπικό δεν είναι δυνατή,
   ε) απαγορεύεται η χρήση μίας ή περισσότερων αλυσίδων ανάδευσης στο εμπρόσθιο τμήμα του κάτω γραντιού.

"

(8)  Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:"

Άρθρο 32α

Περιορισμοί του χειρισμού των αλιευμάτων και των απορρίψεων στα σκάφη πελαγικής αλιείας

1.  Η μέγιστη απόσταση μεταξύ των ράβδων του διαχωριστή ύδατος επί των σκαφών πελαγικής αλιείας που αλιεύουν σκουμπρί, ρέγγα και σαφρίδι και τα οποία αλιεύουν στη ζώνη της σύμβασης NEAFC κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 3, παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1236/2010 είναι 10 mm.

Οι ράβδοι είναι συγκολλημένες. Εάν ο διαχωριστής ύδατος φέρει οπές αντί για ράβδους, η μέγιστη διάμετρος αυτών δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 10 mm. Η διάμετρος των οπών που βρίσκονται στους αγωγούς πριν τον διαχωριστή ύδατος δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 15 mm.

2.  Η δυνατότητα απόρριψης ιχθύων κάτω από την ίσαλο γραμμή του σκάφους από δεξαμενή αποθήκευσης ή από δεξαμενές με ψυχόμενο θαλάσσιο ύδωρ (RSW) απαγορεύεται για όλα τα σκάφη πελαγικής αλιείας που αλιεύουν στη ζώνη της σύμβασης NEAFC.

3.  Τα σχέδια σχετικά με τον χειρισμό των αλιευμάτων και τις δυνατότητες απόρριψης των σκαφών πελαγικής αλιείας που αλιεύουν σκουμπρί, ρέγγα και σαφρίδι στη ζώνη της σύμβασης NEAFC, τα οποία πιστοποιούνται από τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών σημαίας, καθώς και τυχόν τροποποιήσεις αυτών διαβιβάζονται από τον πλοίαρχο του σκάφους στις αρμόδιες αρχές αλιείας του κράτους μέλους σημαίας. Οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους των οποίων τη σημαία φέρουν τα σκάφη διεξάγουν περιοδικούς ελέγχους σχετικά με την ακρίβεια των υποβληθέντων σχεδίων. Αντίγραφα των σχεδίων αυτών φυλάσσονται μονίμως επί του σκάφους.

"

(9)  Παρεμβάλλονται τα ακόλουθα άρθρα:"

Άρθρο 34α

Τεχνικά μέτρα διατήρησης στη Θάλασσα της Ιρλανδίας

1.  Κατά την περίοδο από 14 Φεβρουαρίου έως 30 Απριλίου απαγορεύεται να χρησιμοποιούνται βενθοπελαγικές τράτες, γρίποι ή παρόμοια συρόμενα δίχτυα, απλάδια, μανωμένα δίχτυα, δίχτυα εμπλοκής ή παρόμοια στατικά δίχτυα ή αλιευτικά εργαλεία που περιέχουν αγκίστρια στο τμήμα εκείνο της διαίρεσης ICES VIIa που περικλείεται από:

   την ανατολική ακτή της Ιρλανδίας και την ανατολική ακτή της Βορείου Ιρλανδίας, και
   ευθείες γραμμές που ενώνουν με τη σειρά τις εξής γεωγραφικές συντεταγμένες:
   σημείο στην ανατολική ακτή της χερσονήσου Ards στη Βόρειο Ιρλανδία σε γεωγραφικό πλάτος 54o30 Β,
   54o30’ Β, 04o50’Δ
   53o15’ Β, 04o50’ Δ,
   σημείο στην ανατολική ακτή της Ιρλανδίας στις 53°15'Β.

2.  Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, εντός της περιοχής και κατά την χρονική περίοδο που αναφέρονται σε αυτήν:

  α) επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται βενθοπελαγικές τράτες με πόρτες, εφόσον δεν διατηρείται επί του σκάφους κανένας άλλος τύπος αλιευτικού εργαλείου και τα εν λόγω δίχτυα:
   έχουν μέγεθος ματιών από 70 έως 79 mm είτε από 80 έως 99 mm, και
   ανήκουν σε μία μόνο από τις επιτρεπόμενες κατηγορίες μεγεθών ματιών, και
   δεν φέρουν ενσωματωμένα μεμονωμένα μάτια, ανεξάρτητα της θέσης τους στο δίχτυ, με μέγεθος μεγαλύτερο από 300 mm, και
   χρησιμοποιούνται μόνον εντός περιοχής που περικλείεται από διαδοχικές λοξοδρομικές γραμμές που ενώνουν τα εξής σημεία, τα οποία μετρώνται σύμφωνα με το σύστημα συντεταγμένων WGS84:
   53o30’ Β, 05o30’Δ
   53o30’ Β, 05o20’Δ
   54o20’ Β, 04o50’Δ
   54o30’ Β, 05o10’ Δ
   54o30’ Β, 05o20’ Δ
   54o00’ Β, 05o50’Δ
   54o00’ Β, 06o10’Δ
   53o45’ Β, 06o10’ Δ
   53o45’ Β, 05o30’Δ
   53o30’ Β, 05o30’Δ
  β) επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται βενθοπελαγικές τράτες, γρίποι ή παρόμοια συρόμενα δίχτυα με φύλλο επιλογής ή εσχάρα διαλογής, εφόσον δεν διατηρείται επί του σκάφους κανένας άλλος τύπος αλιευτικού εργαλείου και τα εν λόγω δίχτυα:
   πληρούν τους όρους που ορίζονται στην παράγραφο 2 στοιχείο α),
   στην περίπτωση των φύλλων επιλογής, έχουν κατασκευαστεί σύμφωνα με τις τεχνικές λεπτομέρειες του παραρτήματος του κανονισμού του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 254/2002 του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2002, για τη θέσπιση μέτρων που θα εφαρμοσθούν το 2002 για την αποκατάσταση του αποθέματος γάδου στη Θάλασσα της Ιρλανδίας (διαίρεση ICES VIIα)*, και
   στην περίπτωση των εσχαρών διαλογής, συμμορφώνονται προς τα σημεία 2 έως 5 του Παραρτήματος XIVα του παρόντος κανονισμού.
  γ) Επιπλέον, επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται βενθοπελαγικές τράτες, γρίποι ή παρόμοια συρόμενα δίχτυα με φύλλο επιλογής ή εσχάρα διαλογής επίσης εντός της περιοχής που περικλείεται από διαδοχικές λοξοδρομικές γραμμές που ενώνουν τα εξής σημεία, τα οποία μετρώνται σύμφωνα με το σύστημα συντεταγμένων WGS84:
   53o45' Β, 06o00' Δ
   53o45' Β, 05o30' Δ
   53o30' Β, 05o30' Δ
   53o30' Β, 06o00' Δ
   53o45' N, 06o00' Δ

Άρθρο 34β

Χρήση απλαδιών στις διαιρέσεις ICES IIIa, IVa, Vb, VIa, VIb, VIIb, c, j, k και στις υποπεριοχές ICES VIII, IX, X και ΧΙΙ ανατολικά των 27o Δ

1.  Τα σκάφη της ΕΕ δεν χρησιμοποιούν στάσιμα απλάδια βυθού, δίχτυα εμπλοκής και μανωμένα δίχτυα σε οποιοδήποτε σημείο στο οποίο το βάθος σύμφωνα με το χάρτη είναι μεγαλύτερο από 200 μέτρα στις διαιρέσεις ICES IIIa, IVa, Vb, VIa, VIb, VII b, c, j, k και στις υποπεριοχές ICES ΧΙΙ ανατολικώς των 27o Δ, VIII, IX και X.

3.  Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, επιτρέπεται η χρήση των εξής εργαλείων:

  (α) Απλάδια στις διαιρέσεις ICES IIIa, IVa, Vb, VIa, VIb, VII b, c, j, k και την υποπεριοχή ICES ΧΙΙ ανατολικά των 27oΔ με μέγεθος ματιών ίσο ή μεγαλύτερο από 120 mm και μικρότερο από 150 mm, απλάδια στις διαιρέσεις ICES VIIIa, b, d και την υποπεριοχή ICES Χ με μέγεθος ματιών ίσο ή μεγαλύτερο από 100 mm και μικρότερο από 130 mm και απλάδια στη διαίρεση ICES VIIIc και στην υποπεριοχή IX με μέγεθος ματιών ίσο ή μεγαλύτερο από 80 mm και μικρότερο από 110 mm, υπό τον όρο ότι:
   χρησιμοποιούνται σε ύδατα όπου το βάθος σύμφωνα με το χάρτη είναι μικρότερο των 600 m,
   το βάθος τους δεν υπερβαίνει τα 100 μάτια, έχουν αναλογία ανάρτησης τουλάχιστον 0,5,
   φέρουν πλωτήρες ή ισοδύναμες διατάξεις επίπλευσης,
   κάθε δίχτυ αναπτύσσεται σε μέγιστο μήκος 5 ναυτικών μιλίων, και το μέγιστο μήκος όλων των ανά πάσα στιγμή χρησιμοποιούμενων διχτυών δεν υπερβαίνει τα 25 km ανά σκάφος.
   Ο μέγιστος χρόνος παραμονής στο νερό είναι 24 ώρες, ή
  (β) Δίχτυα εμπλοκής με μέγεθος ματιών ίσο ή μεγαλύτερο από 250 mm, υπό τον όρο ότι:
   χρησιμοποιούνται σε ύδατα όπου το βάθος σύμφωνα με το χάρτη είναι μικρότερο των 600 m,
   το βάθος τους δεν υπερβαίνει τα 15 μάτια, έχουν αναλογία ανάρτησης τουλάχιστον 0,33,
   δεν φέρουν πλωτήρες ή ισοδύναμες διατάξεις επίπλευσης,
   κάθε δίχτυ αναπτύσσεται σε μέγιστο μήκος 10 km. Το συνολικό μήκος όλων των ανά πάσα στιγμή χρησιμοποιούμενων διχτυών δεν υπερβαίνει τα 100 km ανά σκάφος.
   Ο μέγιστος χρόνος παραμονής στο νερό είναι 72 ώρες,
  (γ) Απλάδια στις διαιρέσεις ICES IIIa, IVa, Vb, VIa, VIb, VII b, c, j, k και στην υποπεριοχή ICES ΧΙΙ ανατολικά των 27oΔ με μέγεθος ματιών ίσο ή μεγαλύτερο από 100 mm και μικρότερο από 130 mm, υπό τον όρο ότι:
   χρησιμοποιούνται σε ύδατα όπου το βάθος σύμφωνα με το χάρτη είναι μεγαλύτερο των 200 m και μικρότερο των 600 m,
   το βάθος τους δεν υπερβαίνει τα 100 μάτια, και έχουν αναλογία ανάρτησης τουλάχιστον 0,5,
   φέρουν πλωτήρες ή ισοδύναμες διατάξεις επίπλευσης,
   κάθε δίχτυ αναπτύσσεται σε μέγιστο μήκος 4 ναυτικών μιλίων και το μέγιστο μήκος όλων των ανά πάσα στιγμή χρησιμοποιούμενων διχτυών δεν υπερβαίνει τα 20 km ανά σκάφος,
   ο μέγιστος χρόνος παραμονής στο νερό είναι 24 ώρες,
   ο μερλούκιος αποτελεί τουλάχιστον το 85 % των συγκρατούμενων αλιευμάτων κατά βάρος,
   ο αριθμός σκαφών που συμμετέχουν στην αλιεία δεν αυξάνεται πέραν του επιπέδου που καταγράφηκε το 2008,
   ο πλοίαρχος σκάφους που συμμετέχει στην εν λόγω αλιεία καταγράφει στο ημερολόγιο, πριν από τον απόπλου, την ποσότητα και το συνολικό μήκος των εργαλείων που φέρει το σκάφος. Τουλάχιστον το 15% των απόπλων αποτελούν αντικείμενο επιθεώρησης,
   ο πλοίαρχος μεριμνά ώστε το 90 % των εργαλείων που βρίσκονται επί του σκάφους να αντιστοιχεί στα στοιχεία που αναφέρονται στο ενωσιακό ημερολόγιο για το συγκεκριμένο ταξίδι κατά τον χρόνο εκφόρτωσης, και
   η ποσότητα όλων των αλιευθέντων ειδών άνω των 50 kg, συμπεριλαμβανομένων όλων των ποσοτήτων που απορρίφθηκαν και υπερβαίνουν τα 50 kg, καταγράφεται στο ενωσιακό ημερολόγιο.
  (γα) Μανωμένα δίχτυα στην υποπεριοχή ICES IX με μέγεθος ματιών ίσο ή μεγαλύτερο από 220 mm, υπό τον όρο ότι:
   χρησιμοποιούνται σε ύδατα όπου το βάθος σύμφωνα με το χάρτη είναι μικρότερο των 600 m,
   το βάθος τους δεν υπερβαίνει τα 30 μάτια, και έχουν αναλογία ανάρτησης τουλάχιστον 0,44,
   δεν φέρουν πλωτήρες ή ισοδύναμες διατάξεις επίπλευσης,
   κάθε δίχτυ αναπτύσσεται σε μέγιστο μήκος 5 km. Το συνολικό μήκος όλων των ανά πάσα στιγμή χρησιμοποιούμενων διχτυών δεν υπερβαίνει τα 20 km ανά σκάφος.
   ο μέγιστος χρόνος παραμονής στο νερό είναι 72 ώρες.

4.  Ωστόσο, η παρέκκλιση αυτή δεν ισχύει για τη Ζώνη Διακανονισμού NEAFC.

4α.  Όλα τα σκάφη που χρησιμοποιούν στάσιμα απλάδια βυθού, δίχτυα εμπλοκής ή μανωμένα δίχτυα σε οποιοδήποτε σημείο όπου το βάθος σύμφωνα με το χάρτη είναι άνω των 200 m στις διαιρέσεις ICES IIIa, IVa, Vb, VIa, VIb, VII b, c, j, k και τις υποπεριοχές ICES XII ανατολικά των 27oΔ, VIII, IX, X, λαμβάνουν άδεια αλιείας σύμφωνα με το άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009.

5.  Ανά πάσα στιγμή επί του σκάφους επιτρέπεται να βρίσκεται ένας μόνον από τους τύπους εργαλείων που περιγράφονται στην παράγραφο 3, στοιχεία α), ▌β) ή δ). Τα σκάφη μπορούν να μεταφέρουν δίχτυα συνολικού μήκους κατά 20 % μεγαλύτερου από το μέγιστο μήκος των στόλων που είναι ποντισμένοι ανά πάσα στιγμή.

6.  Ο πλοίαρχος σκάφους που αλιεύει βάσει της άδειας αλιείας που αναφέρεται στην παράγραφο 4α καταγράφει στο ημερολόγιο την ποσότητα και τα μήκη των εργαλείων που φέρει το σκάφος πριν τον απόπλου και μετά τον κατάπλου του στον λιμένα και πρέπει να δικαιολογεί κάθε διαφορά μεταξύ των δύο στοιχείων.

8.  Οι αρμόδιες αρχές έχουν το δικαίωμα να απομακρύνουν τα αφύλακτα εργαλεία στη θάλασσα στις διαιρέσεις ICES IIIa, IVa, Vb, VIa, VIb, VII b, c, j, k και στις υποπεριοχές ICES XII ανατολικά των 27o Δ, VIII, IX και X, στις εξής περιπτώσεις:

   (α) τα εργαλεία δεν φέρουν τη δέουσα σήμανση,
   (β) τα σήματα των σημαντήρων ή τα στοιχεία του VMS καταδεικνύουν ότι ο ιδιοκτήτης δεν βρισκόταν σε απόσταση μικρότερη των 100 ναυτικών μιλίων από το εργαλείο για διάστημα άνω των 120 ωρών,
   (γ) τα εργαλεία έχουν ποντισθεί σε ύδατα όπου το βάθος σύμφωνα με το χάρτη είναι μεγαλύτερο από το επιτρεπόμενο,
   (δ) τα εργαλεία έχουν παράνομο μέγεθος ματιών.

9.  Ο πλοίαρχος σκάφους που αλιεύει βάσει της άδειας αλιείας που αναφέρεται στην παράγραφο 4α καταγράφει στο ημερολόγιο του πλοίου κατά τη διάρκεια κάθε αλιευτικού ταξιδίου τις ακόλουθες πληροφορίες:

   το μέγεθος ματιών των χρησιμοποιούμενων διχτυών,
   το ονομαστικό μήκος ενός διχτυού,
   τον αριθμό διχτύων του στόλου,
   τον συνολικό αριθμό των αλιευόντων στόλων,
   το στίγμα του κάθε αλιεύοντος στόλου,
   το βάθος του κάθε αλιεύοντος στόλου,
   τον χρόνο παραμονής στο νερό του κάθε αλιεύοντος στόλου,
   την ποσότητα κάθε απολεσθέντος εργαλείου, το τελευταίο γνωστό του στίγμα και την ημερομηνία της απώλειας.

10.  Τα σκάφη που αλιεύουν βάσει της άδειας αλιείας που αναφέρεται στην παράγραφο 4α επιτρέπεται να εκφορτώνουν μόνον στους λιμένες που έχουν ορισθεί από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2347/2002.

11.  Η ποσότητα των καρχαριών που διατηρούνται επί κάθε σκάφους που χρησιμοποιεί εργαλεία του τύπου που περιγράφεται στην παράγραφο 3, στοιχεία β) και δ) δεν υπερβαίνει ποσοστό 5% του βάρους ζωντανών αλιευμάτων της συνολικής ποσότητας θαλάσσιων οργανισμών που διατηρούνται επί του σκάφους.

11α.  Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει, μετά από συνεννόηση με την ΕΤΟΕΑ, εκτελεστικές πράξεις, αποκλείοντας συγκεκριμένη αλιεία ενός κράτους μέλους, στις υποπεριοχές ICES VIII, ΙΧ, Χ, από την εφαρμογή των παραγράφων 1 έως 10, όταν πληροφορίες που παρέχουν τα κράτη μέλη καταδεικνύουν ότι η αλιεία αυτή συνεπάγεται πολύ χαμηλό επίπεδο παρεμπιπτόντων αλιευμάτων καρχαρία και απορρίψεων.

Άρθρο 34γ

Προϋποθέσεις αλιείας με ορισμένα συρόμενα εργαλεία που επιτρέπονται στον Βισκαϊκό Κόλπο

1.  Κατά παρέκκλιση των διατάξεων του άρθρου 5, παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 494/2002 της Επιτροπής, της 19ης Μαρτίου 2002, περί θεσπίσεως πρόσθετων τεχνικών μέτρων για την αποκατάσταση του αποθέματος μπακαλιάρου “Merluccius merluccius” στις υποπεριοχές ICES III, IV, V, VI και VII και στις διαιρέσεις ICES VIIIa,b,d,e**, επιτρέπονται οι αλιευτικές δραστηριότητες με τράτες, δανέζικους γρίπους και παρόμοια εργαλεία, εκτός της δοκότρατας, με μέγεθος ματιού από 70 έως 99 mm στην περιοχή που ορίζεται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 494/2002, εάν τα εργαλεία είναι εξοπλισμένα με φύλλο δικτυώματος τετραγωνικών ματιών σύμφωνα με το Παράρτημα XIVβ.

2.  Κατά την αλιεία στις διαιρέσεις ICES VIII a και b, επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί εσχάρα διαλογής και τα εξαρτήματά της από το εμπρόσθιο άκρο του σάκου ή/και φύλλο δικτυώματος τετραγωνικών ματιών με μέγεθος ματιών ίσο ή μεγαλύτερο των 60 mm στο χαμηλότερο μέρος του τεμαχίου επιμήκυνσης στο εμπρόσθιο άκρο του σάκου. Οι διατάξεις του άρθρου 4 παράγραφος 1, του άρθρου 6 και του άρθρου 9, παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού και του άρθρου 3, παράγραφοι α) και β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 494/2002 δεν εφαρμόζονται όσον αφορά το τμήμα της τράτας όπου τοποθετούνται αυτές οι επιλεκτικές διατάξεις.

Άρθρο 34δ

Μέτρα για την προστασία ευαίσθητων ενδιαιτημάτων βαθέων υδάτων στη Ζώνη Διακανονισμού NEAFC

1.  Απαγορεύεται η διεξαγωγή αλιείας με τράτες βυθού και με στατικά εργαλεία, συμπεριλαμβανομένων των στάσιμων απλαδιών βυθού και των στάσιμων παραγαδιών βυθού, στις περιοχές που περικλείονται από διαδοχικές λοξοδρομικές γραμμές που ενώνουν τα εξής σημεία, τα οποία μετρώνται σύμφωνα με το σύστημα συντεταγμένων WGS84:

Τμήμα της Ράχης Reykjanes:

   55o04.5327' Β, 36o49.0135' Δ
   55o05.4804' Β, 35o58.9784' Δ
   54o58.9914' Β, 34o41.3634' Δ
   54o41.1841' Β, 34o00.0514' Δ
   54o00' Β, 34o00' Δ
   53o54.6406' Β, 34o49.9842' Δ
   53o58.9668' Β, 36o39.1260' Δ
   55o04.5327' Β, 36o49.0135'

Βόρειο τμήμα της Μεσο-Ατλαντικής Ράχης:

   59o45' Β, 33o30' Δ
   57o30' Β, 27o30' Δ
   56o45' Β, 28o30' Δ
   59o15' Β, 34o30' Δ
   59o45' Β, 33o30' Δ

Μέσο τμήμα της Μεσο-Ατλαντικής Ράχης (ζώνη ρηγμάτων Charlie-Gibbs και περιοχή υποπολικού μετώπου (Subpolar Frontal Region)):

   53o30' Β, 38o00' Δ
   53o30' Β, 36o49' Δ
   55o04.5327' Β, 36o49' Δ
   54o58.9914' Β, 34o41.3634' Δ
   54o41.1841' Β, 34o00' Δ
   53o30' Β, 30o00' Δ
   51o30' Β, 28o00'Δ
   49o00' Β, 26o30' Δ
   49o00' Β, 30o30' Δ
   51o30' Β, 32o00' Δ
   51o30' Β, 38o00' Δ
   53o30' Β, 38o00' Δ

Νότιο τμήμα της Μεσο-Ατλαντικής Ράχης:

   44o30' Β, 30o30' Δ
   44o30' Β, 27o00' Δ
   43o15' Β, 27o15' Δ
   43o15' Β, 31o00' Δ
   44o30' Β, 30o30' Δ

Θαλάσσια όρη Altair:

   45o00' Β, 34o35' Δ
   45o00' Β, 33o45' Δ
   44o25' Β, 33o45' Δ
   44o25' Β, 34o35' Δ
   45o00' Β, 34o35' Δ

Θαλάσσια όρη Antialtair:

   43o45' Β, 22o50' Δ
   43o45' Β, 22o05'Δ
   43o25' Β, 22o05' Δ
   43o25' Β, 22o50' Δ
   43o45' Β, 22o50' Δ

Hatton Bank:

   59°26’ Β, 14°30’ Δ
   59°12’ Β, 15°08’ Δ
   59°01’ Β, 17°00’ Δ
   58°50’ Β, 17°38’ Δ
   58°30’ Β, 17°52’ Δ
   58°30’ Β, 18°22’ Δ
   58°03’ Β, 18°22’ Δ
   58°03’ Β, 17°30’ Δ
   57°55’ Β, 17°30’ Δ
   57°45’ Β, 19°15’ Δ
   58°11.15’ Β, 18°57.51’ Δ
   58°11.57’ Β, 19°11.97’ Δ
   58°27.75’ Β, 19°11.65’ Δ
   58°39.09’ Β, 19°14.28’ Δ
   58°38.11’ Β, 19°01.29’ Δ
   58°53.14’ Β, 18°43.54’ Δ
   59°00.29’ Β, 18°01.31’ Δ
   59°08.01’ Β, 17°49.31’ Δ
   59°08.75’ Β, 18°01.47’ Δ
   59°15.16’ Β, 18°01.56’ Δ
   59°24.17’ Β, 17°31.22’ Δ
   59°21.77’ Β, 17°15.36’ Δ
   59°26.91’ Β, 17°01.66’ Δ
   59°42.69’ Β, 16°45.96’ Δ
   59°20.97’ Β, 15°44.75’ Δ
   59°21’ Β, 15°40’ Δ
   59°26’ Β, 14°30’ Δ

Βορειοδυτικό Rockall:

   57o00' Β, 14o53' Δ
   57o37' Β, 14o42' Δ
   57o55' Β, 14o24' Δ
   58o15' Β, 13o50' Δ
   57o57' Β, 13o09' Δ
   57o50' Β, 13o14' Δ
   57o57' Β, 13o45' Δ
   57o49' Β, 14o06' Δ
   57o29' Β, 14o19' Δ
   57o22' Β, 14o19' Δ
   57o00' Β, 14o34' Δ
   56o56' Β, 14o36' Δ
   56o56' Β, 14o51' Δ
   57o00' Β, 14o53' Δ

Νοτιοδυτικό Rockall (Empress of Britain Bank):

   56o24' Β, 15o37' Δ
   56o21' Β, 14o58' Δ
   56o04' Β, 15o10' Δ
   55o51' Β, 15o37' Δ
   56o10' Β, 15o52' Δ
   56o24' Β, 15o37' Δ

Όρος Logachev:

   55°17’ Β, 16°10’ Δ
   55°34’ Β, 15°07’ Δ
   55°50’ Β, 15°15’ Δ
   55°33’ Β, 16°16’ Δ
   55°17’ Β, 16°10’ Δ

Δυτικό όρος Rockall:

   57o20' Β, 16o30' Δ
   57o05' Β, 15o58' Δ
   56o21' Β, 17o17' Δ
   56o40' Β, 17o50' Δ
   57o20'Β, 16o30' Δ

2.  Όταν, κατά τη διάρκεια αλιείας σε νέες και υφιστάμενες ζώνες αλιείας βυθού εντός της ζώνης διακανονισμού της NEAFC, η ποσότητα ζώντων κοραλλίων ή ζώντων σπόγγων που αλιεύονται ανά χρησιμοποίηση αλιευτικού εργαλείου υπερβαίνει τα 60 kg ζώντων κοραλλίων ή/και 800 kg ζώντων σπόγγων, το σκάφος ενημερώνει το κράτος σημαίας του, διακόπτει την αλιεία και μετακινείται τουλάχιστον 2 ναυτικά μίλια από τη θέση η οποία, σύμφωνα με τις ενδείξεις, είναι η εγγύτερη στην ακριβή θέση αλίευσης.

Άρθρο 34ε

Μέτρα για την προστασία ευαίσθητων ενδιαιτημάτων βαθέων υδάτων στις διαιρέσεις ICES VIIc, j, k

1.  Απαγορεύεται η διεξαγωγή αλιείας με τράτες βυθού και με στατικά εργαλεία, συμπεριλαμβανομένων των στάσιμων απλαδιών βυθού και των στάσιμων παραγαδιών βυθού, στις περιοχές που περικλείονται από διαδοχικές λοξοδρομικές γραμμές που ενώνουν τα εξής σημεία, τα οποία μετρώνται σύμφωνα με το σύστημα συντεταγμένων WGS84:

Επαρχία ορέων Belgica:

   51o29.4' Β, 11o51.6' Δ
   51o32.4' Β, 11o41.4' Δ
   51o15.6' Β, 11o33.0' Δ
   51o13.8' Β, 11o44.4' Δ
   51o29.4' Β, 11o51.6' Δ

Επαρχία ορέων Hovland:

   52o16.2' Β, 13o12.6' Δ
   52o24.0' Β, 12o58.2' Δ
   52o16.8' Β, 12o54.0' Δ
   52o16.8' Β, 12o29.4' Δ
   52o04.2' Β, 12o29.4' Δ
   52o04.2' Β, 12o52.8' Δ
   52o09.0' Β, 12o56.4' Δ
   52o09.0' Β, 13o10.8' Δ
   52o16.2' Β, 13o12.6' Δ

Βορειοδυτική Porcupine Bank Περιοχή I:

   53o30.6' Β, 14o32.4' Δ
   53o35.4' Β, 14o27.6' Δ
   53o40.8' Β, 14o15.6' Δ
   53o34.2' Β, 14o11.4' Δ
   53o31.8' Β, 14o14.4' Δ
   53o24.0' Β, 14o28.8' Δ
   53o30.6'Β, 14o32.4' Δ

Βορειοδυτική Porcupine Bank Περιοχή IΙ:

   53o43.2' Β, 14o10.8' Δ
   53o51.6' Β, 13o53.4' Δ
   53o45.6' Β, 13o49.8' Δ
   53o36.6' Β, 14o07.2' Δ
   53o43.2'Β, 14o10.8' Δ

Νοτιοδυτική Porcupine Bank:

   51o54.6' Β, 15o07.2' Δ
   51o54.6' Β, 14o55.2' Δ
   51o42.0' Β, 14o55.2' Δ
   51o42.0' Β, 15o10.2' Δ
   51o49.2' Β, 15o06.0' Δ
   51o54.6' Β, 15o07.2' Δ

2.  Όλα τα σκάφη πελαγικής αλιείας τα οποία αλιεύουν στις προστατευόμενες για τα ευαίσθητα ενδιαιτήματα βαθέων υδάτων ζώνες που καθορίζονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, καταχωρίζονται σε εγκεκριμένο κατάλογο σκαφών και λαμβάνουν ▌άδεια αλιείας σύμφωνα με το άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009▌. Τα σκάφη που περιλαμβάνονται στον κατάλογο των εγκεκριμένων σκαφών μεταφέρουν αποκλειστικά εργαλεία πελαγικής αλιείας.

3.  Τα σκάφη πελαγικής αλιείας που πρόκειται να αλιεύσουν σε προστατευόμενες για τα ευαίσθητα ενδιαιτήματα βαθέων υδάτων ζώνες όπως καθορίζονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, κοινοποιούν τέσσερις ώρες νωρίτερα την πρόθεσή τους να εισέλθουν σε προστατευόμενη για τα ευαίσθητα ενδιαιτήματα βαθέων υδάτων ζώνη στο ιρλανδικό Κέντρο Παρακολούθησης Αλιείας (FMC) κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 4, παράγραφος 15 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009. Συγχρόνως κοινοποιούν τις ποσότητες ιχθύων που βρίσκονται επί του σκάφους.

4.  Τα σκάφη πελαγικής αλιείας που αλιεύουν σε προστατευόμενες για τα ευαίσθητα ενδιαιτήματα βαθέων υδάτων ζώνες όπως καθορίζονται στην παράγραφο 1 διαθέτουν πλήρως λειτουργικό και ασφαλές σύστημα παρακολούθησης σκαφών (VMS) που συμμορφώνεται απολύτως προς τους αντίστοιχους κανόνες, όταν ευρίσκονται σε προστατευόμενη για τα ευαίσθητα ενδιαιτήματα βαθέων υδάτων ζώνη.

5.  Τα σκάφη πελαγικής αλιείας που αλιεύουν σε προστατευόμενες για τα ευαίσθητα ενδιαιτήματα βαθέων υδάτων ζώνες, όπως καθορίζονται στην παράγραφο 1, διαβιβάζουν αναφορές VMS ανά ώρα.

6.  Τα σκάφη πελαγικής αλιείας που ολοκλήρωσαν την αλιεία τους σε προστατευόμενες για τα ευαίσθητα ενδιαιτήματα βαθέων υδάτων ζώνες, όπως καθορίζονται στην παράγραφο 1, ενημερώνουν το ιρλανδικό ΚΠΑ σχετικά με την αναχώρησή τους από την περιοχή. Συγχρόνως κοινοποιούν τις ποσότητες ιχθύων που βρίσκονται επί του σκάφους.

7.  Η αλιεία πελαγικών ειδών σε προστατευόμενες για τα ευαίσθητα ενδιαιτήματα βαθέων υδάτων ζώνες όπως αυτές καθορίζονται στην παράγραφο 1, υπόκειται στον περιορισμό να υπάρχουν επί του σκάφους ή να διενεργείται η αλιεία με δίχτυα με άνοιγμα ματιών από 16 έως 31 mm ή από 32 έως 54 mm.

Άρθρο 34στ

Μέτρα για την προστασία ευαίσθητων ενδιαιτημάτων βαθέων υδάτων στη διαίρεση ICES VIIIc

1.  Απαγορεύεται η διεξαγωγή αλιείας με τράτες βυθού και με στατικά εργαλεία, συμπεριλαμβανομένων των στάσιμων απλαδιών βυθού και των στάσιμων παραγαδιών βυθού, στις περιοχές που περικλείονται από διαδοχικές λοξοδρομικές γραμμές που ενώνουν τα εξής σημεία, τα οποία μετρώνται σύμφωνα με το σύστημα συντεταγμένων WGS84:

El Cachucho:

   44o12' Β, 05o16' Δ
   44o12' Β, 04o26' Δ
   43o53' Β, 04o26' Δ
   43o53’ Β, 05o16’ Δ
   44o12’ Β, 05o16’ Δ

2.  Κατά παρέκκλιση από την απαγόρευση της παραγράφου 1, τα σκάφη που έχουν διεξαγάγει αλιευτικές δραστηριότητες με στάσιμα παραγάδια βυθού κατά τα έτη 2006, 2007 και 2008 με στόχο το σαλούβαρδο μπορούν να λάβουν από τις οικείες υπηρεσίες αλιείας ▌άδεια αλιείας σύμφωνα με το άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 η οποία τους επιτρέπει να συνεχίσουν την αλιεία αυτή στην περιοχή νοτίως των 44o00.00' Β. Όλα τα σκάφη που έχουν λάβει τη συγκεκριμένη ▌άδεια αλιείας, ανεξάρτητα από το συνολικό μήκος τους, έχουν σε χρήση πλήρως λειτουργικό, ασφαλές VMS, που συμμορφώνεται προς τους αντίστοιχους κανόνες, όταν ασκούν αλιευτικές δραστηριότητες στην περιοχή που καθορίζεται στην παράγραφο 1.

* ΕΕ L 41, 13.2.2002, σ. 1.

** ΕΕ L77, 20.3.2002, σ. 8.

"

(10)  Το άρθρο 38 διαγράφεται.

(11)  Το άρθρο 47 διαγράφεται.

(11α)  Σύμφωνα με το Παράρτημα του παρόντος κανονισμού, τροποποιούνται τα Παραρτήματα I, IV, XII και XIV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 850/98.

(11β)   Σύμφωνα με το Παράρτημα του παρόντος κανονισμού, παρεμβάλλονται τα Παραρτήματα ΧΙΙa, XIVa, XIVβ, XIVγ και XIVδ.

Άρθρο 2

Τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 1434/98

Στο άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΚ) 1434/98, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:"

1α.  Η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται στη ρέγγα που αλιεύεται στη διαίρεση ICES IIIa, υποπεριοχή IV, τη διαίρεση VIId και τα ύδατα της ΕΕ στη διαίρεση ICES IIa.

"

Άρθρο 3

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2013.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

...,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Τα Παραρτήματα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 850/98 τροποποιούνται ως εξής:

   (1) Στο Παράρτημα Ι, η υποσημείωση 6 του πίνακα απαλείφεται.
   (2) Στο Παράρτημα IV, ο πίνακας αντικαθίσταται από τον εξής πίνακα:"

Συρόμενα εργαλεία: Skagerrak και Kattegat

Κατηγορίες μεγεθών ματιών, είδη-στόχοι και απαιτούμενα ποσοστά αλιευμάτων που εφαρμόζονται για τη χρησιμοποίηση μίας μόνον κατηγορίας μεγέθους ματιών


Είδος

Κατηγορίες μεγέθους ματιών (mm)

<16

16-31

32-69

35-69

70-89 (5)

≥90

Ελάχιστο ποσοστό των ειδών-στόχων

50% (6)

50% (6)

20% (6)

50% (6)

20% (6)

20% (7)

30% (8)

none

Αμμόχελα (Ammodytidae)(3)

X

X

X

X

X

X

X

X

Αμμόχελα (Ammodytidae)(4)

X

X

X

X

X

X

Μπακαλιαράκι της Νορβηγίας (Trisopterus esmarkii)

X

X

X

X

X

X

Προσφυγάκι (Micromesistius poutassou)

X

X

X

X

X

X

Δράκαινα (Trachinus draco) (1)

X

X

X

X

X

X

Μαλάκια (εκτός Sepia) (1)

X

X

X

X

X

X

Ζαργάνα (Belone belone) (1)

X

X

X

X

X

X

Καπόνι γκρίζο (Eutrigla gurnardus) (1)

X

X

X

X

X

X

Γουρλομάτης (Argentina spp.)

X

X

X

X

X

Παπαλίνα (σαρδελόρεγγα) (Sprattus sprattus)

X

X

X

X

X

X

Χέλι (Anguilla Αnguilla)

X

X

X

X

X

X

Κοινές γαρίδες/Γαρίδες της Βαλτικής (Crangon spp., Palaemon adspersus) (1)

X

X

X

X

X

X

Σκουμπρί (Scomber spp.)

X

X

X

Σαυρίδι (Trachurus spp)

X

X

X

Ρέγγα (Clupea harengus)

X

X

X

Γαρίδα της Αρκτικής (Pandalus borealis)

X

X

X

Κοινές γαρίδες/Γαρίδες της Βαλτικής (Crangon spp., Palaemon adspersus) (2)

X

X

X

Μπακαλιάρος Μερλάν (Merlangius merlangus)

X

X

Καραβίδα (Nephrops norvegicus)

X

X

Όλοι οι λοιποί θαλάσσιοι οργανισμοί

X
   (1) Μόνον εντός 4 μιλίων από τις γραμμές βάσης
   (2) Εκτός των 4 μιλίων από τις γραμμές βάσης.
   (3) Από την 1η Μαρτίου έως τις 31 Οκτωβρίου στο Skagerrak και από την 1η Μαρτίου έως τις 31 Ιουλίου στο Kattegat.
   (4) Από την 1η Νοεμβρίου έως την τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου στο Skagerrak και από την 1η Αυγούστου έως την τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου στο Kattegat
   (5) Όταν εφαρμόζεται αυτή η κατηγορία μεγεθών ματιών, ο σάκος της τράτας πρέπει να είναι κατασκευασμένος από δικτύωμα με τετραγωνικά μάτια που διαθέτει εσχάρα διαλογής σύμφωνα με το Παράρτημα XIVa του παρόντος κανονισμού.
   (6) Τα αλιεύματα που διατηρούνται επί του σκάφους δεν πρέπει να περιέχουν σε ποσοστό μεγαλύτερο του 10% οποιοδήποτε μείγμα από γάδο, εγκλεφίνο, μερλούκιο, ευρωπαϊκή χωματίδα, καλκάνι Glyptocephalus cynoglossus, λεμονόγλωσσα, γλώσσα, καλκάνι Psetta maxima, πησσί, καλκάνι Platichthys flesus, σκουμπρί, ζαγκέτα, νταούκι του Ατλαντικού, χωματίδα, μαύρο μπακαλιάρο, καραβίδα και αστακό.
   (7) Τα αλιεύματα που διατηρούνται επί του σκάφους δεν πρέπει να περιέχουν σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50% οποιοδήποτε μείγμα από γάδο, εγκλεφίνο, μερλούκιο, ευρωπαϊκή χωματίδα, καλκάνι Glyptocephalus cynoglossus, λεμονόγλωσσα, γλώσσα, καλκάνι Psetta maxima, πησσί, καλκάνι Platichthys flesus, ρέγγα, σκουμπρί, ζαγκέτα, χωματίδα, μαύρο μπακαλιάρο, καραβίδα και αστακό.
   (8) Τα αλιεύματα που διατηρούνται επί του σκάφους δεν πρέπει να περιέχουν σε ποσοστό μεγαλύτερο του 60% οποιοδήποτε μείγμα από γάδο, εγκλεφίνο, μερλούκιο, ευρωπαϊκή χωματίδα, καλκάνι Glyptocephalus cynoglossus, λεμονόγλωσσα, γλώσσα, καλκάνι Psetta maxima, πησσί, καλκάνι Platichthys flesus, ζαγκέτα, νταούκι του Ατλαντικού, χωματίδα, μαύρο μπακαλιάρο και αστακό.
"

(3)  Ο πίνακας του Παραρτήματος XII τροποποιείται ως εξής :

   α) οι σειρές που αντιστοιχούν στο κυδώνι της Ιαπωνίας (Ruditapes philippinarum) και το χταπόδι αντικαθιστώνται από το ακόλουθο κείμενο:"

Είδος

Ελάχιστο μέγεθος

Περιοχές 1 έως 5, εκτός Skagerrak/Kattegat

Skagerrak/Kattegat

Κυδώνι της Ιαπωνίας (Venerupis philippinarum)

35mm

Είδος

Ελάχιστο μέγεθος: Περιοχές 1 έως 5, εκτός Skagerrak/Kattegat

Χταπόδι (Octopus Vulgaris)

Ολόκληρη η ζώνη εκτός από τα θαλάσσια ύδατα υπό την κυριαρχία ή δικαιοδοσία της περιοχής 5: 750 γραμμάρια
Θαλάσσια ύδατα υπό την κυριαρχία ή δικαιοδοσία της περιοχής 5: 450 γραμμάρια (εκσπλαχνισμένο)
"
   β) Οι σειρές που αντιστοιχούν στη ρέγγα αντικαθίστανται ως εξής:"

Είδος

Ελάχιστο μέγεθος: Περιοχές 1 έως 5, εκτός Skagerrak/Kattegat

Αντζούγια (Engraulis encrasicolus)

Ολόκληρη η περιοχή, εκτός ICES IXa ανατολικά του μήκους 7° 2' 48'' Δ: 12 cm ή 90 ιχθύες ανά κιλό
ICES IXa ανατολικά του μήκους 7° 23' 48'' W: 10 cm“
"

γ)  Παρεμβάλλεται το ακόλουθο Παράρτημα:"

Παράρτημα XIIα

ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ 9

Είδος

Ελάχιστο μέγεθος: Περιοχή 9

Καλκάνι (Psetta maxima)

45cm

"

5)  Στο Παράρτημα ΧΙV, παρεμβάλλονται οι ακόλουθες ονομασίες, στην αντίστοιχη αλφαβητική σειρά των κοινών ονομασιών τους:"

ΚΟΙΝΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ

Βασιλάκης

Capros aper

Σαλούβαρδος

Phycis blennoides

Κοκκινόψαρο

Sebastes spp.

Σαρδελίτσα

Sardinella aurita

"

6)  Παρεμβάλλονται τα ακόλουθα Παραρτήματα:"

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XIVα

ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΕΣΧΑΡΑΣ ΔΙΑΛΟΓΗΣ

-1.  Η επιλεκτική μεταξύ ειδών σχάρα προσαρμόζεται σε τράτες με σάκο αποτελούμενο εξ ολοκλήρου από τετραγωνικά μάτια με μέγεθος ματιών ίσο ή μεγαλύτερο από 70 mm και μικρότερο από 90 mm. Το ελάχιστο μήκος του σάκου είναι 8 μέτρα. Απαγορεύεται η χρήση τρατών με περισσότερα από 100 τετραγωνικά μάτια σε οποιαδήποτε περιφέρεια του σάκου, εκτός του σημείου συναρμογής ή των πλευρικών νευρώσεων. Ο σάκος ο αποτελούμενος από τετραγωνικά μάτια απαιτείται μόνον στο Skagerrak και το Kattegat.

1.  Η εσχάρα διαλογής είναι ορθογώνια. Οι ράβδοι της εσχάρας είναι παράλληλες προς τον διαμήκη άξονα της εσχάρας. Το διάστημα μεταξύ των ράβδων της εσχάρας δεν υπερβαίνει τα 35 mm. Επιτρέπεται η χρήση ενός ή περισσότερων γιγγλυμών για τη διευκόλυνση της περιέλιξης στο τύμπανο περιέλιξης των διχτυών.

2.  Η εσχάρα διαλογής προσαρμόζεται διαγωνίως στην τράτα, προς τα επάνω και προς τα οπίσω, οπουδήποτε από το εμπρόσθιο άκρο του σάκου έως και το οπίσθιο άκρο του μη κωνικού τμήματος. Όλες οι πλευρές της εσχάρας προσδένονται στην τράτα.

3.  Στο άνω φύλλο δικτυώματος της τράτας υπάρχει ανεμπόδιστο στόμιο εξόδου ιχθύων σε άμεση σύνδεση με την άνω πλευρά της εσχάρας. Το άνοιγμα της εξόδου ιχθύων έχει το ίδιο πλάτος στην οπίσθια πλευρά με το πλάτος της εσχάρας και σχηματίζει αιχμή στην πρόσθια κατεύθυνση κατά μήκος των πλευρών των ματιών και από τις δύο πλευρές της εσχάρας.

4.  Επιτρέπεται να προσαρμόζεται έμπροσθεν της εσχάρας μια χοάνη, για να οδηγεί τους ιχθύς προς τον πυθμένα της τράτας και την εσχάρα. Το ελάχιστο μέγεθος ματιών της χοάνης είναι 70 mm. Το ελάχιστο κάθετο άνοιγμα της καθοδηγητικής χοάνης προς την εσχάρα είναι 15 cm. Το πλάτος της καθοδηγητικής χοάνης προς την εσχάρα είναι ίσο με το πλάτος της εσχάρας.

20121122-P7_TA(2012)0448_EL-p0000001.jpg

Σχηματική απεικόνιση τράτας επιλεκτικής ως προς τα μεγέθη και τα είδη. Οι εισερχόμενοι ιχθύες οδηγούνται προς τον πυθμένα της τράτας και την εσχάρα μέσω καθοδηγητικής χοάνης. Οι μεγαλύτεροι ιχθύες οδηγούνται τότε έξω από την τράτα από την εσχάρα, ενώ οι μικρότεροι και οι καραβίδες διέρχονται μέσω της εσχάρας και καταλήγουν στον σάκο της τράτας. Ο σάκος, που αποτελείται εξ ολοκλήρου από τετραγωνικά μάτια, διευκολύνει τη διαφυγή των μικρών ιχθύων και της καραβίδας με μέγεθος μικρότερο από το επιτρεπόμενο. Ο σάκος ο αποτελούμενος από τετραγωνικά μάτια απαιτείται μόνον στο Skagerrak και το Kattegat.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XΙVβ

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΛΙΕΙΑΣ ΜΕ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΣΥΡΟΜΕΝΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΒΙΣΚΑΪΚΟ ΚΟΛΠΟ

1.  Προδιαγραφές του άνω φύλλου δικτυώματος τετραγωνικών ματιών

Το άνοιγμα διαφυγής αποτελείται από ορθογώνιο τμήμα δικτυώματος. Υπάρχει μόνον ένα άνοιγμα διαφυγής. Το άνοιγμα διαφυγής δεν φράζεται κατ’ ουδένα τρόπο, ούτε με εσωτερικά ούτε με εξωτερικά προσαρτήματα.

2.  Θέση του ανοίγματος διαφυγής

Το άνοιγμα διαφυγής τοποθετείται στο μέσο του άνω φύλλου δικτυώματος του οπίσθιου κωνικού τμήματος της τράτας, ακριβώς έμπροσθεν του μη κωνικού τμήματος που αποτελείται από το τεμάχιο επιμήκυνσης και τον σάκο της τράτας.

Το άκρο του ανοίγματος διαφυγής δεν απέχει περισσότερο από 12 μάτια από τη χειροποίητη σειρά ματιών μεταξύ του τεμαχίου επιμήκυνσης και του οπίσθιου κωνικού τμήματος της τράτας.

3.  Μέγεθος του ανοίγματος διαφυγής

Το μήκος του ανοίγματος διαφυγής είναι τουλάχιστον 2 μέτρα και το πλάτος τουλάχιστον 1 μέτρο.

4.  Δικτύωμα του ανοίγματος διαφυγής

Τα μάτια πρέπει να διαθέτουν ελάχιστο άνοιγμα 100 mm. Τα μάτια είναι τετράγωνα, δηλαδή και οι τέσσερις πλευρές του δικτυώματος του ανοίγματος είναι κομμένες διαγώνια.

Το δικτύωμα τοποθετείται κατά τρόπον ώστε οι πλευρές των ματιών να είναι παράλληλες και κάθετες προς τον διαμήκη άξονα του σάκου.

Το δικτύωμα είναι κατασκευασμένο με μονό νήμα. Το πάχος του νήματος δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 4 mm.

5.  Προσαρμογή του ανοίγματος διαφυγής στο δικτύωμα ρομβοειδών ματιών

Επιτρέπεται να συνδέεται πλευρική νεύρωση στις τέσσερις πλευρές του ανοίγματος. Η διάμετρος της εν λόγω πλευρικής νεύρωσης δεν υπερβαίνει τα 12 mm.

Το μήκος του ανοίγματος, όταν είναι τεντωμένο, πρέπει να είναι ίσο με το μήκος των ρομβοειδών ματιών, όταν είναι τεντωμένα, που προσδένονται στην επιμήκη πλευρά του ανοίγματος.

Ο αριθμός των ρομβοειδών ματιών του άνω φύλλου δικτυώματος που είναι συνδεδεμένα με την μικρότερη πλευρά του ανοίγματος διαφυγής (δηλ. την πλευρά μήκους ενός μέτρου η οποία είναι κάθετη προς τον διαμήκη άξονα του σάκου) είναι τουλάχιστον ίσος με τον αριθμό των πλήρων ρομβοειδών ματιών που είναι συνδεδεμένα με την επιμήκη πλευρά του ανοίγματος διαφυγής διαιρούμενο δια του 0,7.

6.  Η προσαρμογή του ανοίγματος διαφυγής στην τράτα παρουσιάζεται παρακάτω.

20121122-P7_TA(2012)0448_EL-p0000003.jpg

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XΙVγ

ΑΝΟΙΓΜΑ ΔΙΑΦΥΓΗΣ ΜΕ ΤΕΤΡΑΓΩΝΑ ΜΑΤΙΑ ΓΙΑ ΣΚΑΦΗ ΑΝΩ ΤΩΝ 15 ΜΕΤΡΩΝ

1.  Προδιαγραφές του άνω φύλλου δικτυώματος τετραγωνικών ματιών

Το άνοιγμα διαφυγής αποτελείται από ορθογώνιο τμήμα δικτυώματος. Το δικτύωμα είναι κατασκευασμένο με μονό νήμα. Τα μάτια είναι τετράγωνα, δηλαδή και οι τέσσερις πλευρές του δικτυώματος του ανοίγματος είναι κομμένες διαγώνια. Το μέγεθος του ματιού είναι ίσο ή μεγαλύτερο από 120 mm. Το μήκος του ανοίγματος είναι τουλάχιστον 3 μέτρα εκτός εάν ενσωματώνεται σε δίχτυα συρόμενα από σκάφη κάτω των 112 κιλοβάτ, οπότε και πρέπει να έχει μήκος τουλάχιστον 2 μέτρα.

2.  Θέση του ανοίγματος διαφυγής

Το άνοιγμα διαφυγής τοποθετείται στο άνω φύλλο δικτυώματος του σάκου της τράτας. Το απώτερο πίσω άκρο του ανοίγματος δεν πρέπει να απέχει περισσότερο από 12 μέτρα από το σχοινί του σάκου κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3440/84 της Επιτροπής, της 6ης Δεκεμβρίου 1984, σχετικά με τα προσαρτήματα στα δίχτυα μηχανότρατας (τράτας), δανικής τράτας και άλλα παρόμοια δίχτυα*.

3.  Προσαρμογή του ανοίγματος διαφυγής στο δικτύωμα ρομβοειδών ματιών

Δεν πρέπει να υπάρχουν περισσότερα από δύο ανοικτά ρομβοειδή μάτια μεταξύ της επιμήκους πλευράς του ανοίγματος και της παρακείμενης πλευρικής νεύρωσης.

Το μήκος του ανοίγματος, όταν είναι τεντωμένο, πρέπει να είναι ίσο με το μήκος των ρομβοειδών ματιών, όταν είναι τεντωμένα, που προσδένονται στην επιμήκη πλευρά του ανοίγματος. Η αναλογία ένωσης μεταξύ των ρομβοειδών ματιών του άνω φύλλου δικτυώματος του σάκου της τράτας και της μικρότερης πλευράς του ανοίγματος διαφυγής είναι τρία ρομβοειδή μάτια προς ένα τετράγωνο μάτι ανά 80 mm του σάκου της τράτας, ή δύο ρομβοειδή μάτια προς ένα τετράγωνο μάτι ανά 120 mm του σάκου της τράτας, πλην των ακραίων πλευρών των ματιών του ανοίγματος και από τις δύο πλευρές του.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XΙVδ

ΑΝΟΙΓΜΑ ΔΙΑΦΥΓΗΣ ΜΕ ΤΕΤΡΑΓΩΝΑ ΜΑΤΙΑ ΓΙΑ ΣΚΑΦΗ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 15 ΜΕΤΡΩΝ

1.  Προδιαγραφές του άνω φύλλου δικτυώματος τετραγωνικών ματιών

Το άνοιγμα διαφυγής αποτελείται από ορθογώνιο τμήμα δικτυώματος. Το δικτύωμα είναι κατασκευασμένο με μονό νήμα. Τα μάτια είναι τετράγωνα, δηλαδή και οι τέσσερις πλευρές του δικτυώματος του ανοίγματος είναι κομμένες διαγώνια. Το μέγεθος του ματιού είναι ίσο ή μεγαλύτερο από 110 mm. Το μήκος του ανοίγματος είναι τουλάχιστον 3 μέτρα εκτός εάν ενσωματώνεται σε δίχτυα συρόμενα από σκάφη κάτω των 112 κιλοβάτ, οπότε και πρέπει να έχει μήκος τουλάχιστον 2 μέτρα.

2.  Θέση του ανοίγματος διαφυγής

Το άνοιγμα διαφυγής τοποθετείται στο άνω φύλλο δικτυώματος του σάκου της τράτας. Το απώτερο πίσω άκρο του ανοίγματος δεν πρέπει να απέχει περισσότερο από 12 μέτρα από το σχοινί του σάκου κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3440/84 της Επιτροπής.

3.  Προσαρμογή του ανοίγματος διαφυγής στο δικτύωμα ρομβοειδών ματιών

Δεν πρέπει να υπάρχουν περισσότερα από δύο ανοικτά ρομβοειδή μάτια μεταξύ της επιμήκους πλευράς του ανοίγματος και της παρακείμενης πλευρικής νεύρωσης. Το μήκος του ανοίγματος, όταν είναι τεντωμένο, πρέπει να είναι ίσο με το μήκος των ρομβοειδών ματιών, όταν είναι τεντωμένα, που προσδένονται στην επιμήκη πλευρά του ανοίγματος. Η αναλογία ένωσης μεταξύ των ρομβοειδών ματιών του άνω φύλλου δικτυώματος του σάκου της τράτας και της μικρότερης πλευράς του ανοίγματος διαφυγής είναι δύο ρομβοειδή μάτια προς ένα τετράγωνο μάτι, πλην των ακραίων πλευρών των ματιών του ανοίγματος και από τις δύο πλευρές του.

* EE L 318, 7.12.1984, σ. 23.

"

(1) Το θέμα αναπέμφθηκε στην αρμόδια επιτροπή προς επανεξέταση, σύμφωνα με το άρθρο 57 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο του Κανονισμού (Α7-0342/2012).
(2)* Τροπολογίες: το νέο ή τροποποιημένο κείμενο σημειώνεται με έντονους πλάγιους χαρακτήρες· η διαγραφή κειμένου σημειώνεται με το σύμβολο ▌.
(3) ΕΕ C 351, 15.11.2012, σ. 83.
(4) ΕΕ L 347, 24.12.2009, σ. 6.
(5) ΕΕ L 165, 24.6.2011, σ. 1.
(6) ΕΕ L 22, 26.1.2009, σ. 1.
(7) ΕΕ L 125, 27.4.1998, σ. 1.
(8) ΕΕ L 55, 28.2.2011, σ.13


Αφαίρεση πτερυγίων καρχαρία επί του σκάφους ***I
PDF 268kWORD 23k
Ψήφισμα
Κείμενο
Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Nοεμβρίου 2012 σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1185/2003 του Συμβουλίου σχετικά με την αφαίρεση πτερυγίων καρχαρία επί του σκάφους (COM(2011)0798 – C7-0431/2011 – 2011/0364(COD))
P7_TA(2012)0449A7-0295/2012

(Συνήθης νομοθετική διαδικασία: πρώτη ανάγνωση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο (COM(2011)0798),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 2 και το άρθρο 43 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τα οποία του υποβλήθηκε η πρόταση από την Επιτροπή (C7-0431/2011),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 3 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, που εκδόθηκε στις 28 Μαρτίου 2012(1),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 55 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αλιείας και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (A7-0295/2012),

1.  εγκρίνει τη θέση κατά την πρώτη ανάγνωση όπως παρατίθεται κατωτέρω·

2.  ζητεί από την Επιτροπή να του υποβάλει εκ νέου την πρόταση, αν προτίθεται να της επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις ή να την αντικαταστήσει με νέο κείμενο·

3.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στα εθνικά κοινοβούλια.

Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που καθορίσθηκε σε πρώτη ανάγνωση στις 22 Νοεμβρίου 2012 εν όψει της έγκρισης κανονισμού (ΕE) αριθ. …/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1185/2003 του Συμβουλίου σχετικά με την αφαίρεση πτερυγίων καρχαρία επί του σκάφους

P7_TC1-COD(2011)0364


(Καθώς έχει επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, η θέση του Κοινοβουλίου αντιστοιχεί στην τελική νομοθετική πράξη, κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 605/2013.)

(1) EE C 181 της 21.6.2012, σ. 195.


Σύμβαση της Χάγης για τα Αστικά Θέματα της Διεθνούς Απαγωγής Παιδιών
PDF 273kWORD 23k
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Nοεμβρίου 2012 σχετικά με τη δήλωση αποδοχής από τα κράτη μέλη, προς το συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της προσχώρησης οκτώ τρίτων χωρών στη σύμβαση της Χάγης του 1980 για τα αστικά θέματα της διεθνούς απαγωγής παιδιών (2012/2791(RSP))
P7_TA(2012)0450B7-0497/2012

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 2 παράγραφος 2, το άρθρο 3 παράγραφος 2, το άρθρο 4 παράγραφος 2 στοιχείο ι), το άρθρο 81 παράγραφος 3, το άρθρο 216 παράγραφος 1 και το άρθρο 218 παράγραφος 6 στοιχείο β) της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ειδικότερα στην Υπόθεση 22/70(1), στην Υπόθεση C-467/98(2) και τη Γνωμοδότηση 1/03(3),

–  έχοντας υπόψη τις προτάσεις της Επιτροπής για αποφάσεις του Συμβουλίου σχετικά με τη δήλωση αποδοχής από τα κράτη μέλη, προς το συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της προσχώρησης της Γκαμπόν(4), της Ανδόρας(5), των Σεϋχελλών(6), της Ρωσικής Ομοσπονδίας(7), της Αλβανίας(8), της Σιγκαπούρης(9), του Μαρόκου(10) και της Αρμενίας(11) στη Σύμβαση της Χάγης του 1980 για τα αστικά θέματα της διεθνούς απαγωγής παιδιών,

–  έχοντας υπόψη ότι το Συμβούλιο δεν έχει ζητήσει ακόμη την έγκριση του Κοινοβουλίου για αυτές τις αποφάσεις,

–  έχοντας υπόψη την ερώτηση προς την Επιτροπή σχετικά με τη δήλωση αποδοχής από τα κράτη μέλη, προς το συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της προσχώρησης οκτώ τρίτων χωρών στη Σύμβαση της Χάγης του 1980 για τα αστικά θέματα της διεθνούς απαγωγής παιδιών (O-000159/2012 – B7-0367/2012),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 115 παράγραφος 5 και το άρθρο 110 παράγραφος 2 του Κανονισμού,

A.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Σύμβαση της Χάγης της 25ης Οκτωβρίου 1980 για τα αστικά θέματα της διεθνούς απαγωγής παιδιών είναι πολύ σημαντική διότι δημιουργεί ένα σύστημα που επιτρέπει στα συμμετέχοντα κράτη να συνεργάζονται για την εξεύρεση μιας λύσης στις διεθνείς απαγωγές παιδιών μέσω του προσδιορισμού των δικαστηρίων που είναι αρμόδια και της νομοθεσίας που έχει εφαρμογή προκειμένου να αποφασισθεί σε ποιά χώρα θα πρέπει να διαμένει ένα παιδί·

B.  λαμβάνοντας υπόψη ότι έτσι η Σύμβαση επιτρέπει την ταχεία επιστροφή ενός απαχθέντος παιδιού στη σωστή χώρα διαμονής του·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Σύμβαση έχει εφαρμογή μόνο μεταξύ των χωρών που την έχουν επικυρώσει ή που έχουν προσχωρήσει σε αυτήν·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η προσχώρηση νέων κρατών πρέπει να γίνεται αποδεκτή από τα κράτη που είναι ήδη μέλη, ώστε να μπορεί η Σύμβαση να εφαρμόζεται μεταξύ τους·

E.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η αποδοχή των προσχωρήσεων είναι επομένως υψίστης σημασίας·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη ασκήσει την εσωτερική της αρμοδιότητα στο πεδίο της διεθνούς απαγωγής παιδιών, ειδικά μέσω του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2201/2003 του Συμβουλίου περί της διεθνούς δικαιοδοσίας, αναγνώρισης και εκτέλεσης αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας(12)·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι κατά συνέπεια η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αποκτήσει αποκλειστική εξωτερική αρμοδιότητα στο πεδίο της διεθνούς απαγωγής παιδιών·

H.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, επειδή η Σύμβαση δεν επιτρέπει σε διεθνείς οργανισμούς να είναι μέλη της, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να εξουσιοδοτήσει τα κράτη μέλη να ενεργήσουν βάσει των δικών της συμφερόντων αποδεχόμενα τις ως άνω προσχωρήσεις·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Συμβούλιο θα πρέπει ως εκ τούτου να λάβει μέτρα το ταχύτερο για την έγκριση των προτεινόμενων από την Επιτροπή αποφάσεων, καθώς και να ζητήσει αμέσως τη γνωμοδότηση του Κοινοβουλίου·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρά το επείγον του θέματος και την ξεκάθαρη κατάσταση από νομικής πλευράς, το Συμβούλιο δείχνει να έχει αποφασίσει να καθυστερήσει να ζητήσει τη γνωμοδότηση του Κοινοβουλίου και να εγκρίνει τις αποφάσεις, με σκοπό να αμφισβητήσει ως θέμα αρχής τη νομική βάση αυτών των αποφάσεων·

1.  απευθύνει στο Συμβούλιο τις ακόλουθες συστάσεις:

   α) το Συμβούλιο θα πρέπει να ξεκινήσει αμέσως τη διαδικασία έγκρισης των ανωτέρω προτεινομένων προτάσεων·
   β) προς το σκοπό αυτό, θα πρέπει να ζητήσει τη γνωμοδότηση του Κοινοβουλίου επί των οκτώ προτεινόμενων αποφάσεων·
   γ) προς το συμφέρον των ευρωπαίων πολιτών, που θα ωφεληθούν από την έγκριση των αποφάσεων, θα πρέπει να αποφύγει να παρεμποδίσει την εύρυθμη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με αβάσιμα νομικά προσχήματα·

2.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και, προς ενημέρωση, στην Επιτροπή και στο Μόνιμο Γραφείο της Διάσκεψης της Χάγης για το Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο.

(1) Υπόθεση 22/70, Επιτροπή κατά Συμβουλίου (ERTA), [1971] ECR 263, παράγραφος 16.
(2) Υπόθεση C-467/98, Επιτροπή κατά Δανίας, [2002] ECR I-9519, παράγραφος 77.
(3) Γνωμοδότηση 1/03 για την αρμοδιότητα της Κοινότητας να συνάψει τη νέα Σύμβαση του Λουγκάνο για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, [2006] ECR I-1145, παράγραφος 126.
(4) COM(2011)0904.
(5) COM(2011)0908.
(6) COM(2011)0909.
(7) COM(2011)0911.
(8) COM(2011)0912.
(9) COM(2011)0915.
(10) COM(2011)0916.
(11) COM(2011)0917.
(12) ΕΕ L 338 της 23.12.2003, σ. 1.


Προσεχής Παγκόσμια Διάσκεψη για τις Διεθνείς Τηλεπικοινωνίες (WCIT-2012) της Διεθνούς Ένωσης Τηλεπικοινωνιών και η ενδεχόμενη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής του Κανονισμού Διεθνών Τηλεπικοινωνιών
PDF 282kWORD 25k
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Nοεμβρίου 2012 σχετικά με την επικείμενη Παγκόσμια Διάσκεψη για τις Διεθνείς Τηλεπικοινωνίες (WCIT-2012) της Διεθνούς Ένωσης Τηλεπικοινωνιών και την ενδεχόμενη επέκταση του πεδίου εφαρμογής του κανονισμού διεθνών τηλεπικοινωνιών (2012/2881(RSP))
P7_TA(2012)0451RC-B7-0498/2012

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την οδηγία 2009/140/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009(1), για την τροποποίηση των οδηγιών 2002/21/ΕΚ σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών, 2002/19/ΕΚ σχετικά με την πρόσβαση σε δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών και συναφείς ευκολίες καθώς και με τη διασύνδεσή τους, και 2002/20/ΕΚ για την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών,

–  έχοντας υπόψη την οδηγία 2009/136/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Νοεμβρίου 2009(2) για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/22/EΚ για την καθολική υπηρεσία και τα δικαιώματα των χρηστών όσον αφορά δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών, της οδηγίας 2002/58/EΚ σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2006/2004 για τη συνεργασία μεταξύ των εθνικών αρχών που είναι αρμόδιες για την επιβολή της νομοθεσίας για την προστασία των καταναλωτών,

–  έχοντας υπόψη την οδηγία 2002/77/ΕΚ της Επιτροπής της 16ης Σεπτεμβρίου 2002(3) σχετικά με τον ανταγωνισμό στις αγορές δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 17ης Νοεμβρίου 2011 σχετικά με το ανοιχτό Διαδίκτυο και τη δικτυακή ουδετερότητα στην Ευρώπη(4),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Ιουνίου 2010 με τίτλο «Διακυβέρνηση του διαδικτύου: τα επόμενα βήματα’(5),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμα A/HRC/20/L13 του Συμβουλίου Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ,

–  έχοντας υπόψη την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου για τον καθορισμό της θέσης της ΕΕ ενόψει της εξετάσεως του κανονισμού διεθνών τηλεπικοινωνιών που θα διενεργηθεί κατά την Παγκόσμια Διάσκεψη για τις Διεθνείς Τηλεπικοινωνίες ή στο πλαίσιο των προπαρασκευαστικών της οργάνων (COM(2012)0430),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 110 παράγραφοι 2 και 4 του Κανονισμού του,

A.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο κανονισμός διεθνών τηλεπικοινωνιών (ITR) εγκρίθηκε από την Παγκόσμια Διοικητική Διάσκεψη Τηλεγραφίας και Τηλεφωνίας στη Μελβούρνη το 1988 και δεν έχει έκτοτε αναθεωρηθεί,

B.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν υπογράψει αυτόν τον κανονισμό,

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Διεθνής Ένωση Τηλεπικοινωνιών (ITU) έχει συγκαλέσει σύνοδο στο Ντουμπάι από τις 3 έως τις 14 Δεκεμβρίου 2012, με την ονομασία World Conference on International Telecommunications (Παγκόσμια Διάσκεψη για τις Διεθνείς Τηλεπικοινωνίες - WCIT) και με στόχο να υπάρξει συμφωνία επί ενός νέου κειμένου του εν λόγω κανονισμού,

1.  καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να εξασφαλίσουν ότι οιεσδήποτε αλλαγές στον κανονισμό διεθνών τηλεπικοινωνιών θα είναι συμβατές με το κεκτημένο της ΕΕ και θα προωθούν την επιδίωξη και το ενδιαφέρον της Ένωσης για προαγωγή του Διαδικτύου ως δημόσιου χώρου, όπου γίνονται σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι θεμελιώδεις ελευθερίες, και ιδίως η ελευθερία της έκφρασης και η ελευθερία του συνέρχεσθαι, και όπου διασφαλίζονται οι αρχές της ελεύθερης αγοράς, της ουδετερότητας του δικτύου και της επιχειρηματικότητας·

2.  αποδοκιμάζει την έλλειψη διαφάνειας και ευρείας συμμετοχής που χαρακτηρίζει τις διαπραγματεύσεις για την WCIT-12, ενώ η έκβαση της συνάντησης αυτής μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στο δημόσιο συμφέρον·

3.  πιστεύει ότι ούτε η ITU ούτε οιοσδήποτε άλλος ενιαίος, συγκεντρωτικού χαρακτήρα διεθνής φορέας είναι κατάλληλο όργανο για να ασκεί ρυθμιστική εξουσία επί της διακυβέρνησης του Διαδικτύου ή επί των διαδικτυακών ροών·

4.  τονίζει ότι ορισμένες από τις προτάσεις για την αναμόρφωση του κανονισμού διεθνών τηλεπικοινωνιών θα είχαν αρνητικό αντίκτυπο στο Διαδίκτυο, την αρχιτεκτονική του, τη λειτουργία του, το περιεχόμενό του, την ασφάλειά του, τις επιχειρηματικές σχέσεις και τη διακυβέρνηση, καθώς και στην ελεύθερη ροή πληροφοριών στο Διαδίκτυο·

5.  πιστεύει ότι, ως συνέπεια μερικών από τις προτάσεις που παρουσιάζονται, θα μπορούσε η ίδια η ITU να καταστεί κυρίαρχη εξουσία ορισμένων πτυχών του Διαδικτύου, κάτι που θα ήταν δυνατόν να βάλει τέλος στο σημερινό εκ των κάτω προς τα άνω, πολυσυμμετοχικό μοντέλο· φοβάται ότι, αν εγκριθούν, οι προτάσεις αυτές ενδέχεται να πλήξουν σοβαρά την ανάπτυξη και την προσβασιμότητα των διαδικτυακών υπηρεσιών για τους τελικούς χρήστες, καθώς και την ψηφιακή οικονομία στο σύνολό της· πιστεύει ότι η διακυβέρνηση του Διαδικτύου και τα συναφή ρυθμιστικά ζητήματα πρέπει να εξακολουθήσουν να προσδιορίζονται με τρόπο ολοκληρωμένο και πολυσυμμετοχικό·

6.  εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι, ανάμεσα σε αυτές τις μεταρρυθμιστικές προτάσεις της ITU, περιλαμβάνεται η δημιουργία νέων μηχανισμών κερδοφορίας, που θα μπορούσαν να απειλήσουν σοβαρά τον ανοιχτό και ανταγωνιστικό χαρακτήρα του Διαδικτύου ωθώντας τις τιμές προς τα άνω, παρεμποδίζοντας την καινοτομία και περιορίζοντας την πρόσβαση· υπενθυμίζει ότι το Διαδίκτυο πρέπει να παραμείνει ελεύθερο και ανοιχτό·

7.  υποστηρίζει οιεσδήποτε προτάσεις για διατήρηση του σημερινού πεδίου εφαρμογής του ITR και της σημερινής εντολής της ITU· εναντιώνεται σε κάθε πρόταση για επέκταση του πεδίου εφαρμογής σε τομείς όπως το Διαδίκτυο, συμπεριλαμβανομένου του χώρου ονομάτων περιοχής, της διευθυνσιοδότησης IP, της δρομολόγησης της διαδικτυακής κίνησης και των ζητημάτων που σχετίζονται με το περιεχόμενο·

8.  καλεί τα κράτη μέλη να αποτρέψουν οποιεσδήποτε αλλαγές του κανονισμού διεθνών τηλεπικοινωνιών οι οποίες θα ήταν επιζήμιες για τον ανοιχτό χαρακτήρα του Διαδικτύου, για τη δικτυακή ουδετερότητα, για την αρχή της διατερματικότητας (end-to-end principle), για τις υποχρεώσεις καθολικής υπηρεσίας και για τη συμμετοχική διακυβέρνηση που ανατίθεται σε πολλούς παράγοντες, όπως οι κυβερνήσεις, οι υπερεθνικοί οργανισμοί, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, οι μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, η τεχνολογική κοινότητα και οι χρήστες του Διαδικτύου και καταναλωτές εν γένει·

9.  καλεί την Επιτροπή να συντονίσει τις διαπραγματεύσεις για την αναθεώρηση του ITR εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βασιζόμενο στη συγκέντρωση των απόψεων ευρέος φάσματος συμμετόχων, μέσω μιας στρατηγικής που θα αποσκοπεί πρωτίστως στην εξασφάλιση και διαφύλαξη του ανοιχτού χαρακτήρα του Διαδικτύου και στην προστασία των δικαιωμάτων και ελευθεριών των χρηστών όταν είναι συνδεδεμένοι στο Διαδίκτυο·

10.  υπενθυμίζει ότι είναι σημαντικό να διαφυλαχθεί ένα εύρωστο Διαδίκτυο «βέλτιστης προσπάθειας», το οποίο θα προωθεί την καινοτομία και την ελευθερία έκφρασης, θα διασφαλίζει τον ανταγωνισμό και θα αποτρέπει ένα νέο ψηφιακό χάσμα·

11.  τονίζει ότι ο ITR πρέπει να αναφέρει πως οι συστάσεις της ITU είναι μη δεσμευτικά έγγραφα που προωθούν τις βέλτιστες πρακτικές·

12.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή, καθώς και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών.

(1) ΕΕ L 337 της 18.12.2009, σ. 37.
(2) ΕΕ L 337 της 18.12.2009, σ. 11.
(3) ΕΕ L 249 της 17.9.2002, σ. 21.
(4) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2011)0511.
(5) ΕΕ C 236 E της 12.8.2011, σ. 33.


Διάσκεψη για την αλλαγή του κλίματος στη Ντόχα (COP 18)
PDF 443kWORD 55k
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Nοεμβρίου 2012 σχετικά με τη Διάσκεψη για την αλλαγή του κλίματος, στην Ντόχα του Κατάρ (COP 18) (2012/2722(RSP))
P7_TA(2012)0452B7-0496/2012

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη τη Σύμβαση-Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Αλλαγή του Κλίματος (UNFCCC) και το συνημμένο σε αυτήν Πρωτόκολλο του Κιότο,

–  έχοντας υπόψη τα αποτελέσματα της Διάσκεψης του ΟΗΕ του 2007 στο Μπαλί, για την κλιματική αλλαγή, και το Σχέδιο Δράσης του Μπαλί (Απόφαση 1/COP 13),

–  έχοντας υπόψη τη 15η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (COP 15) της UNFCCC και την 5η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών που επέχει θέση Συνόδου των Συμβαλλομένων Μερών του Πρωτοκόλλου του Κιότο (COP/MOP 5), οι οποίες διεξήχθησαν στην Κοπεγχάγη της Δανίας από τις 7 έως τις 18 Δεκεμβρίου 2009, καθώς και τη συμφωνία της Κοπεγχάγης,

–  έχοντας υπόψη τη 16η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (CΟΡ 16) της UNFCCC, και την 6η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών, που επέχει θέση Συνόδου των Συμβαλλομένων Μερών του Πρωτοκόλλου του Κιότο (CΟΡ/ΜΟΡ 6), οι οποίες διεξήχθησαν στο Κανκούν, Μεξικό, από τις 29 Νοεμβρίου έως τις 10 Δεκεμβρίου 2010, καθώς και τις συμφωνίες του Κανκούν,

–  έχοντας υπόψη τη 17η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (COP 17) της UNFCCC και την 7η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών που επέχει θέση Συνόδου των Συμβαλλομένων Μερών στο Πρωτόκολλο του Κιότο (COP/MOP 7), οι οποίες διεξήχθησαν στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής από τις 28 Νοεμβρίου έως τις 9 Δεκεμβρίου 2011, και ιδιαίτερα τις αποφάσεις που περιλαμβάνουν την Πλατφόρμα Ενισχυμένης Δράσης του Ντέρμπαν,

–  έχοντας υπόψη την επικείμενη 18η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (COP 18) της UNFCCC και την 8η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών, που επέχει θέση Συνόδου των Συμβαλλομένων Μερών στο Πρωτόκολλο του Κιότο (COP/MOP 8), οι οποίες θα διεξαχθούν στην Ντόχα του Κατάρ, από τις 26 Νοεμβρίου έως τις 8 Δεκεμβρίου 2012,

–  έχοντας υπόψη τη δέσμη μέτρων της ΕΕ του Δεκεμβρίου 2008 για το κλίμα και την ενέργεια,

–  έχοντας υπόψη την οδηγία 2008/101/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, για την τροποποίηση της οδηγίας 2003/87/EΚ ώστε να ενταχθούν οι αεροπορικές δραστηριότητες στο σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας(1),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 4ης Φεβρουαρίου 2009, με θέμα «2050: το μέλλον αρχίζει σήμερα – συστάσεις για τη μελλοντική ολοκληρωμένη περιβαλλοντική πολιτική της ΕΕ για την αλλαγή του κλίματος»,(2)

–  έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 25ης Νοεμβρίου 2009 σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ στη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης για την κλιματική αλλαγή (COP 15)(3), της 10ης Φεβρουαρίου 2010 σχετικά με την έκβαση της Διάσκεψης της Κοπεγχάγης για την Αλλαγή του Κλίματος (COP 15)(4), της 25ης Νοεμβρίου 2010 σχετικά με τη διάσκεψη για την αλλαγή του κλίματος στο Κανκούν (COP 16)(5), και της 16ης Νοεμβρίου 2011 σχετικά με τη διάσκεψη για την αλλαγή του κλίματος στο Ντέρμπαν (COP 17)(6),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 15ης Μαρτίου 2012, σχετικά με τον χάρτη πορείας για τη μετάβαση σε μια ανταγωνιστική οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών το 2050(7),

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2012 σχετικά με τη συνέχεια που πρέπει να δοθεί στη 17η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (COP 17) της Σύμβασης-Πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος (UNFCCC) και στην 7η σύνοδο της Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών στο Πρωτόκολλο του Κιότο (CMP 7) (Ντέρμπαν, Νότιος Αφρική, 28 Νοεμβρίου–9 Δεκεμβρίου 2011),

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2012 σχετικά με τα οικονομικά του κλίματος - χρηματοδότησης ταχείας εκκίνησης,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2011 σχετικά με τη διπλωματία της ΕΕ στον τομέα του κλίματος,

–  έχοντας υπόψη τη συγκεφαλαιωτική έκθεση του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP), με τίτλο «Bridging the Emissions Gap» (γεφυρώνοντας το χάσμα των εκπομπών),

–  έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση της 20ής Δεκεμβρίου 2005, του Συμβουλίου και των εκπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών που συνήλθαν στο πλαίσιο του Συμβουλίου, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής, σχετικά με την αναπτυξιακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης: «Η ευρωπαϊκή συναίνεση»(8), και ιδίως τα σημεία 22, 38, 75, 76 και 105,

–  έχοντας υπόψη τη Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών για τη Χιλιετία, της 8ης Σεπτεμβρίου 2000, η οποία παρουσιάζει τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας (ΑΣΧ) ως στόχους που η διεθνής κοινότητα καθόρισε από κοινού για την εξάλειψη της φτώχειας,

–  έχοντας υπόψη τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η διάσκεψη κορυφής της G20 στο Πίτσμπουργκ, στις 24-25 Σεπτεμβρίου 2009, για σταδιακή κατάργηση των επιδοτήσεων στους υδρογονάνθρακες μεσοπρόθεσμα και την παροχή στοχευμένης στήριξης για να μπορέσουν οι φτωχότερες χώρες να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή,

–  έχοντας υπόψη την 11η σύνοδο της Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών (COP 11) για τη βιοποικιλότητα, που διεξήχθη στο Χαϊντεραμπάντ της Ινδίας από τις 8 έως τις 19 Οκτωβρίου 2012,

–  έχοντας υπόψη τις προφορικές ερωτήσεις (O-000160/2012 - B7-0364/2012 και O-000161/2012 - B7-0365/2012), που υπέβαλε η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων σύμφωνα με το άρθρο 115 του Κανονισμού του, καθώς και τις δηλώσεις του Συμβουλίου και της Επιτροπής,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 115 παράγραφος 5 και το άρθρο 110 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αποφάσεις που περιλαμβάνουν την Πλατφόρμα Ενισχυμένης Δράσης του Ντέρμπαν (δέσμη Ντέρμπαν) αναγνωρίζουν ότι η αλλαγή του κλίματος αποτελεί μια επείγουσα και ενδεχομένως μη αναστρέψιμη απειλή για τις ανθρώπινες κοινωνίες και τον πλανήτη και κατά συνέπεια πρέπει να αντιμετωπιστεί σε διεθνές επίπεδο από όλα τα μέρη·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η δέσμη Ντέρμπαν έθεσε κατ’ αρχήν τα θεμέλια για μια ολοκληρωμένη, φιλόδοξη, νομικά δεσμευτική διεθνή συμφωνία με τη συμμετοχή όλων των μερών, η οποία θα πρέπει να επιτευχθεί μέχρι το 2015 και να εφαρμοστεί μέχρι το 2020·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Διάσκεψη της Ντόχα (COP 18) πρέπει να αξιοποιήσει τη δυναμική που επιτεύχθηκε στο Ντέρμπαν, ώστε να διασφαλιστεί ότι θα συνεχιστούν οι προσπάθειες επίτευξης μιας τέτοιας παγκόσμιας νομικά δεσμευτικής συμφωνίας μέχρι το 2015·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι μια τέτοια νομικά δεσμευτική παγκόσμια συμφωνία θα πρέπει να συμμορφώνεται με την αρχή των «κοινών αλλά διαφοροποιημένων ευθυνών και αντίστοιχων ικανοτήτων», αλλά και να αναγνωρίζει την ανάγκη να υιοθετηθούν από όλα τα μέρη που παράγουν εκπομπές φιλόδοξοι και επαρκείς στόχοι και αντίστοιχα μέτρα πολιτικής για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, που να ανταποκρίνονται στην εξέλιξη των ικανοτήτων·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η δέσμη Ντέρμπαν δεν αναγνωρίζει σε επαρκή βαθμό την ανάγκη να αναληφθεί δράση για τον μετριασμό της αλλαγής του κλίματος έως το 2020, καθώς και ότι οι υφιστάμενες δεσμεύσεις και υποσχέσεις δεν επαρκούν για την εκπλήρωση του στόχου να περιοριστεί η παγκόσμια μέση ετήσια αύξηση της θερμοκρασίας στην επιφάνεια του πλανήτη σε 2ºC («ο στόχος των 2º C»), και ζητεί, ως εκ τούτου, τα ζητήματα αυτά να αντιμετωπιστούν με ύψιστη προτεραιότητα στη Διάσκεψη της Ντόχα,

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με τα επιστημονικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν στη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC), για να επιτευχθεί ο στόχος των 2º C πρέπει οι παγκόσμιες εκπομπές, αφού κορυφωθούν έως το 2015, να μειωθούν κατά τουλάχιστον 50% σε σύγκριση με το 1990 έως το 2050 και από τότε και στο εξής να μειώνονται σταθερά· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ θα πρέπει κατά συνέπεια να πιέσει για τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων από τις χώρες με τις μεγαλύτερες εκπομπές και για την αποτελεσματική εφαρμογή των μέτρων αυτών πριν από το 2020,

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με πρόσφατα επιστημονικά ευρήματα, η αλλαγή του κλίματος θα έχει ταχύτερες και πιο έντονες επιπτώσεις από ό,τι είχε προβλεφθεί στο παρελθόν, για παράδειγμα στην Αρκτική·

Η.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας, προβλέπεται αύξηση της παγκόσμιας ζήτησης ενέργειας κατά ένα τρίτο μεταξύ 2010 και 2035· λαμβάνοντας υπόψη ότι η αύξηση της ζήτησης και των εκπομπών θα προέρχεται ως επί το πλείστον από τις αναδυόμενες οικονομίες· λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχουν επιδοτήσεις ύψους 400 δισεκατομμυρίων δολαρίων που προωθούν τη σπατάλη στην κατανάλωση ορυκτών καυσίμων·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η μείωση των εκπομπών άνθρακα στον ενεργειακό τομέα και τη βιομηχανία με την εφαρμογή καινοτομιών θα αποτελούσε ένα πλεονέκτημα για την Ευρώπη, καθιστώντας την πρωτοπόρο στην αναπτυσσόμενη παγκόσμια αγορά προϊόντων και υπηρεσιών που σχετίζονται με την ενέργεια·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι καινοτομίες σε παγκόσμιο επίπεδο στον τομέα της βιώσιμης ενέργειας (τόσο στο επίπεδο της παραγωγής όσο και στο επίπεδο της χρήσης) δημιουργεί θέσεις απασχόλησης, τονώνει την οικονομική ανάπτυξη, ενισχύει την ενεργειακή ανεξαρτησία και προάγει έναν καθαρότερο κόσμο στον οποίο μετριάζονται οι επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος και εξασφαλίζεται η επάρκεια του ενεργειακού εφοδιασμού·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι επενδύσεις στον ενεργειακό τομέα έχουν συχνά διάρκεια 30 ετών ή μεγαλύτερη και ότι ο σχεδιασμός νέων έργων και πολιτικών είναι ιδιαίτερα χρονοβόρος, γεγονός το οποίο επιτείνει την ανάγκη, σε παγκόσμιο επίπεδο, για νέα βήματα στον τομέα της ενέργειας·

ΙΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για χρήσιμες καινοτομίες στο ενεργειακό σύστημα και το σύστημα μεταφορών·

ΙΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ θα πρέπει, για να αποδείξει τη σοβαρότητα των προσπαθειών της και δεδομένης της τεχνολογικής και οικονομικής της ικανότητας, να είναι πρωτοπόρος στην προστασία του κλίματος·

ΙΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν θα καταστεί δυνατή η σύναψη νομικά δεσμευτικής συμφωνίας το 2015, αν δεν υπάρχει συναίνεση σχετικά με την ισοκατανομή των μακροπρόθεσμων προσπαθειών μετριασμού σε παγκόσμιο επίπεδο·

ΙΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι κατά την COP 16 στο Κανκούν (2010), οι αναπτυσσόμενες χώρες δεσμεύτηκαν να διαθέτουν ετησίως, έως το 2020, 100 δισεκατομμύρια δολάρια για «νέα και πρόσθετη» χρηματοδότηση για την αντιμετώπιση των αναγκών των αναπτυσσόμενων χωρών σε σχέση με την κλιματική αλλαγή, χωρίς ωστόσο να έχει οριστεί ως τώρα τι σημαίνει «νέα και επιπρόσθετη» χρηματοδότηση·

ΙΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι μετά το 2012, τελευταίο έτος της χρηματοδότησης ταχείας εκκίνησης (δέσμευση για 30 εκατομμύρια δολάρια, που αναλήφθηκε στην Κοπεγχάγη), δεν υπάρχει βεβαιότητα σχετικά με το συνολικό ύψος της χρηματοδότησης για το κλίμα·

ΙΖ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι περίπου το 20% των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου προέρχονται από την αποδάσωση και άλλες μορφές χρήσης και αλλαγής χρήσης γης, καθώς και ότι η γεωργοδασοκομία εντείνει τα φαινόμενα μετριασμού των εκπομπών CO2, μέσω της αυξημένης αποθήκευσης άνθρακα, και μειώνει τη φτώχεια, μέσω της διαφοροποίησης των εισοδημάτων των τοπικών κοινοτήτων·

ΙΗ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η βελτίωση της διακυβέρνησης στον τομέα της δασοκομίας αποτελεί θεμελιώδες προαπαιτούμενο για τον διαρκή περιορισμό της αποψίλωσης των δασών·

Πλατφόρμα Ενισχυμένης Δράσης του Ντέρμπαν

1.  εκφράζει την ικανοποίησή του για τη συγκρότηση της ειδικής ομάδας εργασίας για την Πλατφόρμα Ενισχυμένης Δράσης του Ντέρμπαν, και επισημαίνει ότι σύμφωνα με την απόφαση 1/CP 17, η ομάδα αυτή πρέπει να αρχίσει επειγόντως τις εργασίες για την ανάπτυξη πρωτοκόλλου, νομικού μέσου ή συμφωνημένου αποτελέσματος με νομική ισχύ στο πλαίσιο της σύμβασης, το οποίο θα ισχύει για όλα τα μέρη, οι οποίες να ολοκληρωθούν το συντομότερο δυνατό και σε κάθε περίπτωση όχι αργότερα από το 2015· επισημαίνει ακόμα ότι κατά τις εργασίες αυτές πρέπει να ληφθούν υπόψη τα αποτελέσματα της πέμπτης έκθεσης αξιολόγησης της IPCC, που αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το 2014· εκφράζει επίσης την ικανοποίησή του για τη διαδικασία αύξησης του επιπέδου φιλοδοξίας των συμβαλλομένων μερών για την περίοδο έως το 2020·

2.  τονίζει ότι οι αρχές της ισότητας και των κοινών αλλά διαφοροποιημένων ευθυνών και αντίστοιχων δυνατοτήτων (CBDRRC) πρέπει να βρίσκονται στο επίκεντρο της Πλατφόρμας Ενισχυμένης Δράσης του Ντέρμπαν, ώστε αυτή να αποφέρει επαρκή οφέλη για το κλίμα·

3.  επισημαίνει ότι σύμφωνα με τη δέσμη του Ντέρμπαν απαιτείται παράλληλα η επίτευξη των συμφωνηθέντων αποτελεσμάτων της ειδικής ομάδας εργασίας για τη μακροπρόθεσμη συνεργατική δράση (LCA) μέχρι τη Διάσκεψη της Ντόχα·

4.  τονίζει ότι το νέο νομικό μέσο θα πρέπει να προβλέπει μέτρα μετριασμού στο πλαίσιο ενός παγκόσμιου προϋπολογισμού άνθρακα ο οποίος θα είναι συνεπής με τη διατήρηση της αλλαγής του κλίματος κάτω από τους 2° C σε σύγκριση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, καθώς και την εξασφάλιση των μέσων για την απαιτούμενη δράση για το κλίμα στις αναπτυσσόμενες χώρες, αξιόπιστους κανόνες λογιστικής, παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων, και ένα αξιόπιστο καθεστώς εφαρμογής και συμμόρφωσης·

5.  επισημαίνει με ανησυχία την παρελκυστική στάση ορισμένων μερών στις συνομιλίες της Βόννης που πραγματοποιήθηκαν τον Μάιο του 2012, αλλά χαιρετίζει τα μικρά αλλά αναγνωρίσιμα βήματα σύγκλισης που επιτεύχθηκαν κατά τις πρόσθετες άτυπες συνόδους στην Μπανγκόκ της Ταϊλάνδης, μεταξύ 30 Αυγούστου και 5 Σεπτεμβρίου 2012·

6.  ζητεί μεγαλύτερη σαφήνεια και συμφωνία όσον αφορά τη συγκρισιμότητα των προσπαθειών και ένα κοινό σύστημα λογιστικής για τις συμβαλλόμενες ανεπτυγμένες χώρες που δεν έχουν υπογράψει το Πρωτόκολλο του Κιότο, πριν από την ολοκλήρωση των εργασιών της AWG-LCA·

7.  τονίζει ότι η ΕΕ θα πρέπει να δώσει πρώτη το παράδειγμα, εφαρμόζοντας τις δεσμεύσεις της και επιδεικνύοντας φιλοδοξία, τόσο σχετικά με τα μέτρα μετριασμού όσο και σχετικά με τη χρηματοδότηση· εκτιμά, συνεπώς, ότι είναι ευθύνη όλων των θεσμικών οργάνων της ΕΕ ενόψει της Διάσκεψης της Ντόχα, να αναλάβουν έντονη διπλωματική δράση για το κλίμα και για τη δημιουργία διεθνών συμμαχιών, ώστε να διασφαλιστούν η τήρηση των δεσμεύσεων της δέσμης του Ντέρμπαν και η απλούστευση της διαδικασίας της UNFCCC προς την κατεύθυνση ενός νέου πολυμερούς καθεστώτος το οποίο θα συμφωνηθεί έως το 2015· υπογραμμίζει ότι είναι σημαντικό να αποσαφηνιστεί ο τρόπος με τον οποίο θα εφαρμοστούν οι αρχές της σύμβασης μετά το 2020, ώστε να αναλάβουν όλα τα μέρη δεσμεύσεις· θεωρεί ότι ο νέος, βασισμένος στην αγορά μηχανισμός, ο οποίος ορίστηκε στη διάσκεψη COP 17, είναι ιδιαίτερα σημαντικός από αυτήν την άποψη, και ελπίζει ότι η AWG-LCA θα καταφέρει να αναπτύξει τις λεπτομέρειες και τις διαδικασίες για τον μηχανισμό αυτό·

Πρωτόκολλο του Κιότο – 2η περίοδος δέσμευσης

8.  επισημαίνει την απόφαση των μερών, όπως αντικατοπτρίζεται στη δέσμη του Ντέρμπαν, η οποία καλύπτει συνολικά περίπου το 15% των παγκόσμιων εκπομπών, γεγονός που επιβάλλει στην ΕΕ να εντείνει τις προσπάθειές της για εξεύρεση λύσεων σχετικά με κοινά μέτρα με στόχο να συμφωνήσουν όλοι οι κύριοι εμπλεκόμενοι, ως ενδιάμεσο βήμα, σε μια δεύτερη περίοδο δέσμευσης του Πρωτοκόλλου του Κιότο με ημερομηνία έναρξης την 1η Ιανουαρίου 2013, ως μεταβατικό στάδιο προς ένα αποτελεσματικότερο και πιο ολοκληρωμένο νομικά δεσμευτικό διεθνές καθεστώς για όλα τα μέρη·

9.  επισημαίνει την απουσία των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Ιαπωνίας και του Καναδά από μια ενδεχόμενη δεύτερη περίοδο δέσμευσης του Πρωτοκόλλου του Κιότο, καθώς και την αβεβαιότητα σχετικά με τη συμμετοχή της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας· επισημαίνει περαιτέρω τη συνεχιζόμενη έλλειψη στόχων μείωσης των εκπομπών για τις αναπτυσσόμενες χώρες, όπως η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία και η Ινδονησία·

10.  ζητεί να εγκριθούν στην Ντόχα όλες οι απαιτούμενες τροποποιήσεις, ώστε να είναι δυνατή η άμεση έναρξη της δεύτερης περιόδου δέσμευσης του Πρωτοκόλλου του Κιότο σε προσωρινή βάση·

11.  επισημαίνει τη δέσμευση που περιλαμβάνεται στην απόφαση 1/CMP.7 της δέσμης του Ντέρμπαν, ότι η ημερομηνία λήξης της δεύτερης περιόδου δέσμευσης θα αποφασιστεί στη Διάσκεψη της Ντόχα, και υποστηρίζει την επιλογή για οκταετή περίοδο δέσμευσης με καταληκτική ημερομηνία την 31η Δεκεμβρίου 2020·

12.  τονίζει, στο πλαίσιο της υφιστάμενης λειτουργικής δομής του Πρωτοκόλλου του Κιότο, την ανάγκη να ενταχθούν, κατά τη Διάσκεψη της Ντόχα, οι ποσοτικοποιημένοι στόχοι περιορισμού ή μείωσης των εκπομπών (QELRO), οι οποίοι επρόκειτο να υποβληθούν από τα μέρη έως τον Μάιο του 2012, στο Πρωτόκολλο του Κιότο υπό μορφή τροποποιήσεων, σύμφωνα με την απόφαση 1/CMP 7· ζητεί από όλα τα μέρη του Παραρτήματος Β να υποβάλουν τους στόχους QELRO, αν δεν το έχουν κάνει ήδη, και εκφράζει εν προκειμένω την ικανοποίησή του για την αρχική υποβολή από πλευράς ΕΕ· τονίζει ότι η μεταφορά των καταλογισμένων ποσοτικών μονάδων (AAU) στη δεύτερη περίοδο δέσμευσης θα υπονόμευε την ακεραιότητα του Πρωτοκόλλου του Κιότο· επισημαίνει ότι αν επιτραπεί στα κράτη μέλη να μεταφέρουν AAU, το Πρωτόκολλο του Κιότο δεν θα οδηγήσει σε πραγματικά αποτελέσματα μετριασμού της αλλαγής του κλίματος·

13.  χαιρετίζει την πρόταση της ομάδας των 77 και της Κίνας για ουσιαστικό περιορισμό και ελαχιστοποίηση της χρήσης του πλεονάσματος· επισημαίνει ότι η ΕΕ δεν έχει υποβάλει έως τώρα πρόταση για τη διευθέτηση του πλεονάσματος AAU· υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία τόσο για τα μέτρα γενικής εφαρμογής (άρθρο 16 της ΣΛΕΕ) όσο και καθ’ όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων και της σύναψης νέων διεθνών συμφωνιών (άρθρο 218 της ΣΛΕΕ)·

14.  επαναλαμβάνει το αίτημά του για μεταρρύθμιση του μηχανισμού καθαρής ανάπτυξης (CDM), με τη θέσπιση αυστηρών κανόνων ποιότητας που να εγγυώνται την υψηλή ποιότητα των εν λόγω έργων, έτσι ώστε να συμβάλλουν στη μείωση των εκπομπών κατά τρόπο αξιόπιστο, επαληθεύσιμο, πραγματικό και συμπληρωματικό, συνεισφέροντας στη βιώσιμη ανάπτυξη των αναπτυσσόμενων χωρών και στην πρόληψη της ακατάλληλης χρήσης του μηχανισμού μέσω έργων υποδομής με υψηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα· εκτιμά ότι ο CDM πρέπει στο μέλλον να περιοριστεί στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες (ΛΑΧ)·

Ανεπάρκεια των προτεινόμενων δράσεων μετριασμού

15.  τονίζει την επείγουσα ανάγκη να υλοποιήσουν όλα τα μέρη τις δεσμεύσεις τους, αλλά και να αυξήσουν το επίπεδο των φιλοδοξιών τους έως το 2020, ώστε να παραμείνουν στο πλαίσιο του στόχου των 2ºC· επαναλαμβάνει ιδιαίτερα την επείγουσα ανάγκη να επιτευχθεί πρόοδος στη γεφύρωση του «χάσματος γιγατόνων» που υπάρχει μεταξύ των επιστημονικών στοιχείων και των υφιστάμενων δεσμεύσεων των μερών, να υιοθετηθούν δεσμεύσεις και δράσεις μείωσης εκπομπών πιο φιλόδοξες από αυτές που περιλαμβάνονται στη συμφωνία της Κοπεγχάγης, βάσει της αρχής της «κοινής αλλά διαφοροποιημένης ευθύνης και αντίστοιχων ικανοτήτων», που σημαίνει ότι οι φτωχότερες χώρες θα πρέπει -μέσω μέτρων οικονομικής και τεχνικής βοήθειας, αλλά και ανάπτυξης ικανοτήτων- να μπορέσουν να περάσουν άμεσα σε ένα προηγμένο ενεργειακό και οικονομικό σύστημα με χαμηλές εκπομπές άνθρακα· καλεί, ειδικότερα, τα μέρη να λάβουν επείγοντα μέτρα, τα οποία να τεθούν σε ισχύ το αργότερο έως το 2015, για τη μείωση των εκπομπών από τις διεθνείς αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές, και τους άλλους συναφείς τομείς, όπως επίσης να μειώσουν τους υδροφθοράνθρακες (HFC), την αιθάλη, το μεθάνιο και άλλους βραχύβιους παράγοντες κλιματικής πίεσης, ώστε να γεφυρωθεί το χάσμα με τον στόχο των 2º C·

16.  ζητεί τη λήψη απόφασης στην Ντόχα, για την ποσοτική αποτίμηση του μεγέθους του χάσματος σε παγκόσμιο επίπεδο και για τη συνεχή παρακολούθησή του, προκειμένου να ληφθούν κατάλληλα μέτρα για τη γεφύρωσή του·

17.  καλεί την Επιτροπή και την Κυπριακή Προεδρία να αναζητήσουν συμμάχους για τη γεφύρωση του «χάσματος γιγατόνων», δηλαδή της διαφοράς μεταξύ των υφιστάμενων επιπέδων φιλοδοξίας και αυτών που απαιτούνται για τη διατήρηση της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη κάτω από τους 2 °C·

18.  αναγνωρίζει ότι η αποτελεσματική σταδιακή κατάργηση των επιδοτήσεων για τα ορυκτά καύσιμα θα συνέβαλλε σημαντικά στην κάλυψη της ανεπάρκειας των προτεινόμενων δράσεων μετριασμού·

19.  υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με τα ευρήματα της τέταρτης έκθεσης αξιολόγησης της IPCC, οι βιομηχανικές χώρες οφείλουν να μειώσουν τις εγχώριες εκπομπές τους κατά 25-40% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, μέχρι το 2020, ενώ οι αναπτυσσόμενες χώρες ως ομάδα οφείλουν να επιτύχουν σημαντική απόκλιση κάτω από τον προβλεπόμενο σήμερα συντελεστή αύξησης των εκπομπών, της τάξης του 15-30%, μέχρι το 2020· υπενθυμίζει, επιπλέον, ότι οι συνολικές παγκόσμιες εκπομπές θα πρέπει να φτάσουν στο ανώτατο επίπεδό τους πριν από το 2020, και ζητεί μια ανοικτή συζήτηση σχετικά με τον σχεδιασμό αποτελεσματικότερων στρατηγικών πολιτικής για την κάλυψη της ανεπάρκειας των προτεινόμενων δράσεων μετριασμού·

20.  τονίζει την ανάγκη αξιόπιστης επιστημονικής βάσης, όπως αυτή που παρέχεται από την IPCC, η οποία υπέστη ριζική μεταρρύθμιση όσον αφορά τη δομή και τις διαδικασίες της, και επισημαίνει στο πλαίσιο αυτό τη σημασία των ευρημάτων της πέμπτης έκθεσης αξιολόγησης της πέμπτης έκθεσης αξιολόγησης (IPCC AR5), η οποία αναμένεται το 2014·

21.  υπενθυμίζει ότι είναι προς το συμφέρον της ίδιας της ΕΕ να επιδιωχθεί ένας στόχος προστασίας του κλίματος ύψους 30% έως το 2020, ο οποίος θα οδηγούσε σε βιώσιμη ανάπτυξη, πρόσθετες θέσεις απασχόλησης και μείωση της εξάρτησης από τις εισαγωγές ενέργειας·

22.  χαιρετίζει την προτεινόμενη ενσωμάτωση στη νομοθεσία της ΕΕ, της συμφωνίας του Κανκούν για την κατάρτιση στρατηγικών ανάπτυξης με χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τα μέρη που είναι ανεπτυγμένες χώρες, και τονίζει τη σημασία που έχει η παροχή οικονομικής και τεχνικής στήριξης για την έγκριση και εφαρμογή σχεδίων ανάπτυξης με χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τις συμβαλλόμενες αναπτυσσόμενες χώρες· επισημαίνει ότι τα εν λόγω σχέδια και στρατηγικές θα πρέπει να ορίζουν πολιτικές και μέτρα τα οποία θα περιλαμβάνουν έγκαιρη εσωτερική δράση για την αποφυγή του εγκλωβισμού σε επενδύσεις και υποδομές έντασης ανθρακούχων εκπομπών, καθώς και βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους για την ενεργειακή απόδοση και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας·

Οικονομικά του κλίματος

23.  υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη να αποφευχθεί το χρηματοδοτικό κενό μετά το 2012 (όταν λήξει η περίοδος χρηματοδότησης ταχείας εκκίνησης) και να επιδιωχθεί η εξασφάλιση της χρηματοδότησης μεταξύ του 2013 και του 2020 από διάφορες πηγές· εκτιμά ότι η ανάληψη συγκεκριμένων δεσμεύσεων για τη χρηματοδότηση κατά την περίοδο 2013-2020 έχει καθοριστική σημασία για την επιτάχυνση των διαδικασιών μετασχηματισμού και για την αποφυγή του εγκλωβισμού σε πηγές ορυκτών καυσίμων σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς επίσης για την υποστήριξη των προσπαθειών των αναπτυσσόμενων χωρών για τον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν· υπενθυμίζει ότι η πλειονότητα των κρατών μελών δεν έχει αναλάβει ακόμη δεσμεύσεις σχετικά με τη χρηματοδότηση για το κλίμα κατά την περίοδο μετά το 2013·

24.  επισημαίνει με ανησυχία ότι, μολονότι οι αναπτυσσόμενες χώρες έχουν δεσμευτεί να διαθέτουν 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως στο πλαίσιο της χρηματοδότησης σε σχέση με το κλίμα έως το 2020, δεν έχει συμφωνηθεί ως τώρα σε διεθνές επίπεδο τι σημαίνει «νέα και επιπρόσθετη»·

25.  υπογραμμίζει ότι η μέτρηση, η επαλήθευση και η παρακολούθηση των κονδυλίων για το κλίμα, σε συνδυασμό με την προσθετικότητά τους, έχουν ουσιαστική σημασία και επιβάλλουν τη συμφωνία για έναν ορισμό σε διεθνές επίπεδο· ζητεί από την ΕΕ να αναπτύξει μια κοινή προσέγγιση προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια (ΕΑΒ) δεν θα παρεκτρέπεται από τους υπάρχοντες αναπτυξιακούς στόχους, αλλά θα είναι πραγματικά επιπρόσθετη·

26.  εκφράζει την ικανοποίησή του για τις δραστηριότητες που προβλέπει το πρόγραμμα εργασίας σε σχέση με τις πηγές μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης και τις χρηματοδοτικές ανάγκες των αναπτυσσόμενων χωρών, και αναμένει την έκθεση των συμπροέδρων που θα συζητηθεί στην Ντόχα·

27.  θεωρεί ότι η χρηματοδότηση μέτρων για το κλίμα στις αναπτυσσόμενες χώρες πρέπει να αντιμετωπίζει τις αρνητικές επιδράσεις της αλλαγής του κλίματος που είναι ήδη αισθητές, και να συμβάλλει στην ανάπτυξη της ανθεκτικότητας, ιδίως στις πιο φτωχές και ευάλωτες χώρες, στη γεφύρωση του χάσματος όσον αφορά τις φιλοδοξίες μετριασμού πριν από το 2020, και παράλληλα στη βιώσιμη ανάπτυξη·

28.  υπενθυμίζει στο πλαίσιο αυτό ότι θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν καινοτόμες και επιπρόσθετες πηγές χρηματοδότησης (διεθνής φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και εισφορές για τις διεθνείς αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές)·

29.  καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι η χρηματοδότηση θα είναι νέα και επιπρόσθετη, και να προωθήσει καινοτόμες πηγές χρηματοδότησης·

30.  τονίζει τις σημαντικές δυνατότητες εξοικονόμησης κόστους και μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που συνεπάγεται η κατάργηση των επιδοτήσεων για τα ορυκτά καύσιμα· ζητεί την έγκριση σχεδίων στην Ντόχα γα τη σταδιακή κατάργηση των επιδοτήσεων για τα ορυκτά καύσιμα τόσο στις ανεπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες, με προτεραιότητα για τις χώρες του Παραρτήματος Ι·

31.  εκφράζει την ικανοποίησή του για τη συγκρότηση του διοικητικού συμβουλίου του Πράσινου Ταμείου για το Κλίμα (GCF) και προσδοκά ότι στην Ντόχα θα ληφθεί απόφαση σχετικά με την έδρα της Γραμματείας του GCF· επισημαίνει ότι στη Διάσκεψη της Ντόχα θα πρέπει να ληφθούν περαιτέρω αποφάσεις προκειμένου να καταστεί λειτουργικό το GCF, όπως προβλέπεται στις συμφωνίες του Κανκούν, ιδιαίτερα όσον αφορά την αρχική χρηματοδότησή του, και υπογραμμίζει την ανάγκη κινητοποίησης χρηματοδοτικών πόρων από τα συμβαλλόμενα μέρη, προκειμένου να καταστεί λειτουργικό το GCF· αναγνωρίζει ότι το Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα συμβάλλει καθοριστικά στην ικανότητα των ΛΑΧ να μετριάσουν τις επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος και να προσαρμοστούν σε αυτήν,

32.  υπογραμμίζει ότι στις συμφωνίες του Κανκούν προσδιορίζεται σαφώς ότι τα κονδύλια που διατίθενται στις αναπτυσσόμενες χώρες μέσω του GCF θα πρέπει να είναι «νέα» και «επιπρόσθετα» στην υπάρχουσα αναπτυξιακή βοήθεια·

33.  υπενθυμίζει πως οι φτωχές χώρες, παρά το γεγονός ότι έχουν συμβάλει λιγότερο στην αύξηση της συγκέντρωσης αερίων θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, είναι πιο ευαίσθητες στον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής και έχουν μικρότερη ικανότητα προσαρμογής·

34.  τονίζει ότι η διασφάλιση μιας συνεκτικής πολιτικής και η ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής πτυχής στα αναπτυξιακά έργα πρέπει να αποτελέσουν τον πυρήνα οποιασδήποτε αποτελεσματικής στρατηγικής της ΕΕ για το μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν·

35.  καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να υποστηρίξουν παρεμβάσεις υπέρ των φτωχών στις αναπτυσσόμενες χώρες, για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων· καλεί, ειδικότερα, την ΕΕ, να μεριμνήσει ώστε η χρηματοδότηση να διατίθεται μόνο για την υποστήριξη τρόπων ανάπτυξης που δεν βλάπτουν το περιβάλλον και το κλίμα, γεγονός που συνεπάγεται τη σταδιακή κατάργηση της άμεσης ή έμμεση στήριξης της ΕΕ προς τον κλάδο ορυκτών καυσίμων (π.χ. με δανειακές εγγυήσεις από την ΕΤΕπ, μέσω οργανισμών εξαγωγικών πιστώσεων, κ.λπ.), σύμφωνα με τη δέσμευση που ανέλαβε η ΕΕ κατά τη διάσκεψη κορυφής της G20 στο Πίτσμπουργκ, το 2009·

36.  τονίζει ότι η παρούσα οικονομική κρίση δεν θα πρέπει να αποτελέσει πρόφαση για τη μη ανάληψη δράσης ή για τη μη χορήγηση κονδυλίων για μέτρα προσαρμογής στις αναπτυσσόμενες χώρες· υπογραμμίζει μάλιστα ότι η ανάπτυξη μιας οικονομίας χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα αποτελεί σημαντικό βήμα για την έξοδο από την κρίση·

37.  καλεί τα βιομηχανικά κράτη να υποστηρίξουν τις αναπτυσσόμενες χώρες στην εφαρμογή βιώσιμων και αποδοτικών τεχνολογιών με επαρκή οικονομικά και τεχνολογικά μέσα·

38.  φρονεί ότι τα εν λόγω μέτρα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα και τις προτεραιότητες των αναπτυσσομένων χωρών, ενσωματώνοντας την τοπική γνώση, και να ενισχύουν τη συνεργασία Νότου-Νότου και το ρόλο της μικρομεσαίας γεωργίας, επιδεικνύοντας τη δέουσα μέριμνα για τη φύση και την οικολογική ισορροπία·

39.  τονίζει ότι τα χρηματοδοτικά μέσα για τα μέτρα προστασίας του κλίματος θα πρέπει να διατίθενται ως νέα και πρόσθετη συνεισφορά, επιπλέον της ήδη υφιστάμενης αναπτυξιακής βοήθειας·

40.  υπενθυμίζει στην ΕΕ και τα κράτη μέλη της ότι η επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια έχει ζωτική σημασία για τη χρηματοδότηση βασικών αναπτυξιακών αναγκών –όπως υγεία και παιδεία- και δεν θα πρέπει να παροχετεύεται στη χρηματοδότηση μέτρων για το κλίμα· ζητεί από την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να εγγυηθούν επαρκή κονδύλια για την επίτευξη των ΑΣΧ, καθώς και νέα και επιπρόσθετα κονδύλια για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν·

Χρήση γης, αλλαγή στη χρήση γης και δασοκομία (LULUCF)

41.  εκφράζει την ικανοποίησή του για την έγκριση της απόφασης 2/CMP.7 στη Διάσκεψη του Ντέρμπαν, ως σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση καθιέρωσης στέρεων λογιστικών κανόνων για τον κλάδο LULUCF· επισημαίνει ότι η συγκεκριμένη απόφαση προβλέπει διετές πρόγραμμα εργασίας για την εξέταση της ανάγκης για πληρέστερους κανόνες λογιστικής, ώστε να διασφαλίζεται η περιβαλλοντική ακεραιότητα της συμβολής του κλάδου στη μείωση των εκπομπών·

42.  υπενθυμίζει πως τόσο η αλλαγή χρήσης της γης όσο και η γεωργία ευθύνονται για σημαντικό μέρος των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στις αναπτυσσόμενες χώρες· καλεί την ΕΕ να προωθήσει τη γεωργοδασοκομία ή τη βιολογική γεωργία, ιδιαίτερα στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, καθώς και οι δύο συμβάλλουν στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και στη μείωση της φτώχειας, επιτρέποντας τη διαφοροποίηση των εισοδημάτων των τοπικών κοινοτήτων·

43.  επαναλαμβάνει ότι η παραγωγή αγροκαυσίμων από καλλιέργειες τροφίμων (όπως οι ελαιόσποροι, το φοινικέλαιο, το ζαχαροκάλαμο, τα ζαχαρότευτλα και το σιτάρι) θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε τεράστια ζήτηση γης και να θέσουν σε κίνδυνο τους ανθρώπους στις φτωχές χώρες, των οποίων τα μέσα διαβίωσης εξαρτώνται από την πρόσβαση σε γη και σε φυσικούς πόρους·

44.  θεωρεί λυπηρό το γεγονός ότι τα κριτήρια βιωσιμότητας που παρατίθενται στην οδηγία για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και στην οδηγία για την ποιότητα των καυσίμων σε σχέση με τα βιοκαύσιμα είναι περιορισμένης εμβέλειας και δεν επαρκούν για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της επέκτασης της χρήσης αγροκαυσίμων, ιδιαίτερα μέσω της έμμεσης αλλαγής χρήσης γης (ILUC)· καλεί την ΕΕ να αναβαθμίσει τα κριτήριά της για τη βιωσιμότητα και την πιστοποίηση αναφορικά με τα βιοκαύσιμα, προκειμένου να εξασφαλίσει συνέπεια προς τη δέσμευσή της να καταπολεμήσει την κλιματική αλλαγή και να ανταποκριθεί στη νομική υποχρέωσή της για συνέπεια της αναπτυξιακής πολιτικής, όπως ορίζεται στο άρθρο 208 της Συνθήκης της Λισαβόνας·

45.  επαναλαμβάνει ότι η αυξημένη χρήση βιομάζας ενδέχεται να οδηγήσει στην ένταση της δασικής εκμετάλλευσης και στη μείωση των δασικών αποθεμάτων άνθρακα, θέτοντας σε κίνδυνο τον στόχο της ΕΕ να περιοριστεί η αύξηση της θερμοκρασίας σε 2 °C· ζητεί από την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να δέχονται μόνο αγροκαύσιμα που αποδεδειγμένα μειώνουν τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, δεν θέτουν σημαντικά θέματα χρήσης γης, δεν απειλούν την επισιτιστική ασφάλεια των ανθρώπων και δεν εγκυμονούν κίνδυνο σύγκρουσης για τη διατήρηση των φυσικών πόρων· καλεί την Επιτροπή, στο πλαίσιο αυτό, να αναπτύξει νομικά δεσμευτικά κριτήρια βιωσιμότητας για τη βιομάζα, να συμπεριλάβει τους υπολογισμούς της ILUC στα υπάρχοντα κριτήρια βιωσιμότητας για τα αγροκαύσιμα, και να ενσωματώσει τους υπολογισμούς της ILUC και του χρέους άνθρακα στα κριτήρια βιωσιμότητας για τη βιοενέργεια·

Μείωση των Εκπομπών που οφείλονται στην Αποδάσωση και στην Υποβάθμιση των Δασών (REDD+)

46.  εκφράζει την ικανοποίησή του για την έγκριση αποφάσεων στο Ντέρμπαν, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τις εγγυήσεις και τα επίπεδα αναφοράς· εκτιμά ότι απαιτείται περαιτέρω πρόοδος στην Ντόχα, ειδικότερα όσον αφορά την τεχνική αξιολόγηση των επιπέδων αναφοράς για τα δάση· επισημαίνει περαιτέρω τον σημαντικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει το πρόγραμμα REDD+ για τον περιορισμό της ανεπάρκειας των προτεινόμενων δράσεων μετριασμού έως το 2020·

47.  τονίζει ότι σύμφωνα με το πλαίσιο της UNFCCC, το πρόγραμμα REDD+ θα χρηματοδοτείται με δημόσια κονδύλια, και καλεί τα μέρη να επιδείξουν ισχυρή πολιτική δέσμευση στην κατεύθυνση της ανάπτυξης καινοτόμων χρηματοδοτικών λύσεων·

48.  εκφράζει την αντίθεσή του στην εμπορία του δασικού διοξειδίου του άνθρακα και στην ένταξη του προγράμματος REDD+ στις αγορές διοξειδίου του άνθρακα, καθώς κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε κατανομή υπέρμετρων ποσοτήτων δικαιωμάτων και περαιτέρω μείωση της τιμής του διοξειδίου άνθρακα·

49.  τονίζει ότι η επιτυχής υλοποίηση του προγράμματος REDD+ εξαρτάται από τη διαφάνεια και την ανάπτυξη συνεκτικών συστημάτων παρακολούθησης·

50.  αναγνωρίζει τη σημασία του REDD+ για την αντιμετώπιση των εκπομπών που προκαλεί η δασοκομία· επιμένει ότι το REDD+ δεν θα πρέπει να υπονομεύει οποιοδήποτε βήμα προόδου που έχει σημειωθεί μέχρι τώρα με το Πρόγραμμα FLEGT (επιβολή δασικής νομοθεσίας, διακυβέρνηση και εμπόριο), ειδικά σε ό,τι αφορά τη δασική διακυβέρνηση, και τη διευκρίνιση και αναγνώριση εθιμικών μορφών ιδιοκτησίας· ζητεί από την ΕΕ να ασκήσει πίεση για λεπτομερέστερες διασφαλίσεις σε σχέση με τα κοινωνικά ζητήματα, τη διακυβέρνηση και το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων μηχανισμών για την προστασία των δικαιωμάτων των ανθρώπων που ζουν στα δάση·

51.  θεωρεί ότι το σύστημα πληρωμών για την προστασία των δασών θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα σταθερό και μακροπρόθεσμο· υπογραμμίζει ότι η καταστροφή των δασών θα ξεκινούσε ξανά σε περίπτωση μείωσης των κονδυλίων κάτω από ένα ορισμένο επίπεδο·

Διεθνείς αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές

52.  επαναλαμβάνει την έκκλησή για υιοθέτηση διεθνών πράξεων με παγκόσμιους στόχους μείωσης των εκπομπών, για τον περιορισμό των κλιματικών επιπτώσεων από τις διεθνείς αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές· συνεχίζει να υποστηρίζει τη συμπερίληψη των αεροπορικών μεταφορών στο ευρωπαϊκό σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών (ETS)·

53.  καλεί τα κράτη μέλη να χρησιμοποιούν από το 2013 και στο εξής το σύνολο των εσόδων από τον εκπλειστηριασμό των δικαιωμάτων εκπομπών από τις αεροπορικές μεταφορές ως συνεισφορά στην αύξηση της χρηματοδότησης για το κλίμα στις αναπτυσσόμενες χώρες·

Προστασία του κλίματος, ιδίως σε περίοδο οικονομικής κρίσης

54.  τονίζει ότι η παρούσα περίοδος οικονομικής κρίσης καταδεικνύει έντονα ότι μόνο μια βιώσιμη οικονομία μπορεί να εξασφαλίσει την ευημερία σε μακροπρόθεσμη βάση, και ότι η προστασία του κλίματος αποτελεί έναν από τους κύριους πυλώνες μιας βιώσιμης οικονομίας· υπογραμμίζει ότι σήμερα είναι πιο σημαντικό από ποτέ να αποσαφηνιστεί ο λόγος για τον οποίο απαιτείται πολιτική δράση στον τομέα της προστασίας του κλίματος, δηλαδή η επίτευξη υψηλότερου βιοτικού επιπέδου για περισσότερους ανθρώπους με την παράλληλη εξασφάλιση πόρων και δυνατοτήτων ανάπτυξης και για τις μελλοντικές γενιές·

55.  επαναλαμβάνει ότι οι προκλήσεις της αλλαγής του κλίματος δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν μεμονωμένα, αλλά μόνο στο πλαίσιο της βιώσιμης ανάπτυξης, της βιομηχανικής πολιτικής και της πολιτικής για τους πόρους·

Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις

56.  θεωρεί ότι ένας από τους λόγους για την επιτυχία της διάσκεψης του Ντέρμπαν ήταν ότι τέθηκε η βάση για την υπέρβαση των προηγούμενων αυστηρών διακρίσεων σε «συμβαλλόμενα μέρη» και «παρατηρητές», σε «ανεπτυγμένες χώρες» και «αναπτυσσόμενες χώρες», καθώς και σε «χώρες του Παραρτήματος Ι» και «χώρες εκτός του Παραρτήματος Ι», και καλεί ως εκ τούτου όλους τους συμμετέχοντες να επιδιώξουν τη δημιουργία μιας νέας, ολιστικής και πιο σφαιρικής δομής για τις μελλοντικές διαπραγματεύσεις·

57.  θεωρεί ότι το υφιστάμενο σύστημα «δέσμευσης και αναθεώρησης» δεν πρόκειται να επιφέρει τις θεμελιώδεις αλλαγές που απαιτούνται για την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος σε μακροπρόθεσμη βάση και καλεί ως εκ τούτου όλα τα μέρη να εξετάσουν και άλλες προσεγγίσεις·

58.  τονίζει ότι δεν υπάρχει πανάκεια για την αλλαγή του κλίματος και επισημαίνει στο πλαίσιο αυτό τους πολυάριθμους δυνατούς τρόπους για την επίτευξη των αναγκαίων μειώσεων εκπομπών και, κυρίως, των αναγκαίων αλλαγών στο επίπεδο συνείδησης· εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι πολλές χώρες έχουν ήδη λάβει φιλόδοξα μέτρα μετριασμού, και καλεί την UNFCCC να προσφέρει μια πλατφόρμα για την αύξηση της διαφάνειας σχετικά με τις επιτόπιες δράσεις·

Μετάβαση σε μια αειφόρο οικονομία και βιομηχανία

59.  εκφράζει την ανησυχία του σχετικά με την αύξηση των παγκόσμιων εκπομπών CO2 από την καύση ορυκτών καυσίμων σε επίπεδα ρεκόρ το 2011, σύμφωνα με τα δεδομένα του IEA· υπενθυμίζει ότι η προβλεπόμενη παγκόσμια αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας θα βασίζεται στην ανάπτυξη όλων των πηγών ενέργειας· εκτιμά, ως εκ τούτου, ότι δεν πρέπει να υποχωρήσουν οι προσπάθειες της ΕΕ για μετάβαση σε βιώσιμη οικονομία, έτσι ώστε η Ευρώπη να αποκτήσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στις βιώσιμες τεχνολογίες και την αντίστοιχη τεχνογνωσία· εκτιμά ότι η ΕΕ θα πρέπει να προωθήσει διεθνώς τη διάδοση φιλικών προς το περιβάλλον τεχνολογιών, συμπεριλαμβανομένων των τομέων της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, των καινοτόμων και αποδοτικών τεχνολογιών ορυκτών καυσίμων, και, ιδιαίτερα, των ενεργειακά αποδοτικών τεχνολογιών·

60.  ζητεί στενότερο συντονισμό μεταξύ του Συμβουλίου, της Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης, ώστε να μπορεί η ΕΕ να αρθρώνει ενιαίο και συνεκτικό λόγο σε διεθνείς οργανισμούς όπως ο IEA (Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας), ο IRENA (Διεθνής Οργανισμός Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας), η IPEEC (Διεθνής Εταιρική Σχέση για τη Συνεργασία σχετικά με την Ενεργειακή Απόδοση) και ο IAEA (Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας), και να διαδραματίζει έτσι ενεργότερο και σημαντικότερο ρόλο, ιδίως στην προώθηση πολιτικών βιώσιμης ενέργειας και ενεργειακής ασφάλειας·

61.  υπογραμμίζει το γεγονός ότι πολλές χώρες πραγματοποιούν βήματα στην κατεύθυνση της πράσινης οικονομίας για διάφορους λόγους, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται η προστασία του κλίματος, η σπανιότητα και η αποδοτική χρήση των πόρων, η ενεργειακή ασφάλεια, η καινοτομία και η ανταγωνιστικότητα· σημειώνει, για παράδειγμα, τα επενδυτικά προγράμματα που αποσκοπούν στην ενεργειακή μετάβαση σε χώρες όπως η Κίνα και η Νότια Κορέα, και καλεί την Επιτροπή να αναλύσει τα προγράμματα αυτά και τις συνέπειές τους για την ανταγωνιστικότητα της ΕΕ στους σχετικούς τομείς·

62.  χαιρετίζει αυτές τις διεθνείς προσπάθειες και επαναλαμβάνει ότι η διεθνώς συντονισμένη δράση θα βοηθούσε στην διασκέδαση των ανησυχιών των ενδιαφερομένων κλάδων όσον αφορά τη γεωγραφική μετακίνηση των πηγών των εκπομπών άνθρακα και την ανταγωνιστικότητα, και ειδικότερα των κλάδων έντασης ενέργειας· ζητεί μια συμφωνία για την εξασφάλιση ίσων όρων ανταγωνισμού μεταξύ των βιομηχανιών με υψηλό αποτύπωμα άνθρακα·

63.  εκφράζει την ανησυχία του σχετικά με το αυξανόμενο επίπεδο των αποκαλούμενων εισαγόμενων εκπομπών, δεδομένου ότι η αύξηση των εκπομπών που οφείλονται σε εισαγόμενα αγαθά είναι ταχύτερη από ό,τι η μείωση των εκπομπών που οφείλονται στην εγχώρια παραγωγή· εκτιμά ότι αν η ΕΕ μπορούσε να παρακολουθεί καλύτερα και να ενισχύσει την ευαισθητοποίηση σχετικά με την ανάπτυξη των εισαγόμενων εκπομπών, αυτό θα μπορούσε να ενθαρρύνει τους βιομηχανικούς ανταγωνιστές να ενταχθούν σε ένα αυστηρότερο καθεστώς μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, προκειμένου να επιτύχουν μεγαλύτερη αποδοχή των προϊόντων τους στην αγορά της ΕΕ·

64.  υπογραμμίζει ότι η χρηματοπιστωτική και δημοσιονομική κρίση που πλήττει την ΕΕ δεν θα πρέπει να κάμψει το επίπεδο φιλοδοξίας της ΕΕ και των βιομηχανιών, των καταναλωτών και των κρατών μελών της ως προς τις διεθνείς διαπραγματεύσεις για το κλίμα στην Ντόχα· εκτιμά ότι η προσπάθεια της ΕΕ για μετασχηματισμό της οικονομίας της δεν πρέπει να ατονήσει, π.χ. προκειμένου να αποφευχθεί η απώλεια θέσεων εργασίας, και ειδικότερα «πράσινων θέσεων εργασίας, και ότι η ΕΕ οφείλει να πείσει τους εταίρους της σε ολόκληρο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων της Κίνας και των ΗΠΑ, σχετικά με τα οφέλη της συμμετοχής σε μια διεθνή συμφωνία, καθώς και για το γεγονός ότι οι μειώσεις των εκπομπών είναι εφικτές χωρίς απώλεια ανταγωνιστικότητας και θέσεων εργασίας, ιδίως αν πραγματοποιηθούν συλλογικά·

65.  τονίζει την ανάγκη ανάπτυξης και επείγουσας εφαρμογής μιας ολιστικής στρατηγικής για θέματα πρώτων υλών και φυσικών πόρων, συμπεριλαμβανομένης της αποδοτικής χρήσης των πόρων, σε όλους τους τομείς της οικονομίας τόσο στις ανεπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες, ώστε να επιτευχθούν μακροπρόθεσμες βιώσιμες οικονομίες, και καλεί εν προκειμένω τα κράτη μέλη της ΕΕ να δώσουν πρώτα το παράδειγμα· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να στηρίξουν τις αναπτυσσόμενες χώρες τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο, προσφέροντας τεχνογνωσία για βιώσιμες εξορυκτικές δραστηριότητες, για πιο αποδοτική αξιοποίηση των φυσικών πόρων και για καλύτερους συντελεστές επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης·

66.  εκτιμά πως οι τομεακές προσεγγίσεις, σε συνδυασμό με την επιβολή ανωτάτων ορίων σε όλη την οικονομία στις βιομηχανικές χώρες, μπορούν να συμβάλουν στην κλιματική δράση, την ανταγωνιστικότητα και την οικονομική μεγέθυνση· τονίζει ότι είναι σημαντικό να υιοθετηθεί σε σχέση με τις διεθνείς διαπραγματεύσεις μια τομεακή προσέγγιση στις βιομηχανικές εκπομπές, ειδικότερα για τις αναδυόμενες χώρες· ελπίζει ότι μια τέτοια προσέγγιση θα μπορούσε να αποτελέσει στοιχείο ενός διεθνούς πλαισίου για την κλιματική δράση μετά το 2012·

67.  επισημαίνει ότι η τιμή των διαφόρων πηγών ενέργειας αποτελεί σημαντικό παράγοντα για τον καθορισμό της συμπεριφοράς των φορέων της αγοράς, συμπεριλαμβανομένων της βιομηχανίας και των καταναλωτών· επισημαίνει επίσης ότι η αδυναμία του υφιστάμενου διεθνούς πλαισίου πολιτικής να ενσωματώσει πλήρως το εξωτερικό κόστος διαιωνίζει μη βιώσιμα πρότυπα κατανάλωσης· καλεί την ΕΕ και τους εταίρους της να καθορίσουν, στο άμεσο μέλλον, τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο για την προώθηση δεσμών μεταξύ του συστήματος εμπορίας εκπομπών της ΕΕ (EU ETS) και άλλων συστημάτων εμπορίας με στόχο τη δημιουργία παγκόσμιας αγοράς εκπομπών άνθρακα και την εξασφάλιση μεγαλύτερης διαφοροποίησης των επιλογών για τον περιορισμό των εκπομπών, βελτίωσης του μεγέθους και της ρευστότητας της αγοράς, διαφάνειας και, σε τελική ανάλυση, αποδοτικότερης κατανομής των πόρων για τον ενεργειακό τομέα και τη βιομηχανία·

Έρευνα και τεχνολογία

68.  εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι στη διάσκεψη κορυφής Ρίο+20 στο Ρίο ντε Τζανέιρο δεν κατέστη δυνατό να επιτευχθεί σημαντική πρόοδος σε βασικά ζητήματα για το μέλλον όσον αφορά τη βιωσιμότητα· αποδοκιμάζει την έλλειψη συγκεκριμένων στόχων, μετρήσιμων δραστηριοτήτων και δεσμεύσεων από την πλευρά των παγκόσμιων ηγετών· σημειώνει τα αποτελέσματα της διάσκεψης του Ντέρμπαν, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται η προώθηση της πλατφόρμας του Ντέρμπαν, η συνέχιση του πρωτοκόλλου του Κιότο και η σύσταση του ταμείου 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων για το κλίμα, καθώς και η περαιτέρω ανάπτυξη της τεχνολογικής εκτελεστικής επιτροπής για την εφαρμογή τεχνολογιών με χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα·

69.  τονίζει ότι η ανάπτυξη και διάδοση προηγμένων τεχνολογιών είναι το κλειδί για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και, ταυτόχρονα, για να πεισθούν οι διεθνείς εταίροι της ΕΕ ότι οι μειώσεις των εκπομπών είναι εφικτές χωρίς απώλεια ανταγωνιστικότητας και θέσεων εργασίας· ζητεί μια διεθνή δέσμευση υπέρ της αύξησης των επενδύσεων σε Έρευνα και Ανάπτυξη (Ε&Α) για προηγμένες τεχνολογίες στους αντίστοιχους τομείς· θεωρεί ουσιαστικό να αναλάβει η ΕΕ ηγετικό ρόλο δίνοντας πρώτη το παράδειγμα, π.χ. μέσω της σημαντικής αύξησης των δαπανών για την έρευνα σε βιομηχανικές και ενεργειακές τεχνολογίες φιλικές προς το κλίμα και ενεργειακά αποδοτικές, και να αναπτύξει στενή επιστημονική συνεργασία στο συγκεκριμένο πεδίο με τους διεθνείς εταίρους, όπως τις χώρες BRIC και τις ΗΠΑ·

70.  θεωρεί ότι η καινοτομία είναι καθοριστική για να διατηρηθεί η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κάτω από 2 °C, και σημειώνει ότι υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να δοθούν κίνητρα στην καινοτομία σε μια οικονομία που βασίζεται στην αγορά· καλεί την Επιτροπή να αξιολογήσει τους διαφόρους μηχανισμούς επιβράβευσης των πρωτοπόρων επιχειρήσεων που διαφέρουν ανάλογα με την ικανότητά τους να προωθούν την καινοτομία και να μεταφέρουν και να διαδίδουν τεχνολογίες παγκοσμίως· ζητεί να αναγνωριστεί το δικαίωμα των αναπτυσσόμενων χωρών να αξιοποιούν πλήρως την ευελιξία που προσφέρει η συμφωνία για τις πτυχές της διανοητικής ιδιοκτησίας που συνδέονται με το εμπόριο (TRIPS)·

71.  τονίζει τη σημασία της οικοδόμησης μιας στενότερης συνεργασίας μεταξύ ΕΕ και ΛΑΧ· θεωρεί ότι η ΕΕ θα πρέπει να υποστηρίξει τις προσπάθειες προκειμένου να μπορέσουν οι λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες να αποκτήσουν πρόσβαση σε εταίρους και σε χρηματοδότηση για επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και πράσινες τεχνολογίες, και καλεί την Επιτροπή να παρουσιάσει ιδέες για με κοινά ερευνητικά προγράμματα για εναλλακτικές πηγές ενέργειες, καθώς και σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο μπορεί η ΕΕ να ενθαρρύνει τη συνεργασία μεταξύ ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών στο πλαίσιο διαφόρων βιομηχανικών τομέων·

Ενέργεια, ενεργειακή απόδοση και αποδοτική χρήση πόρων

72.  επισημαίνει ότι, σύμφωνα με μια πρόσφατη ανάλυση του IEA, η βελτίωση της απόδοσης αποτελεί τον πιο ξεκάθαρο τρόπο για την επίτευξη καλύτερης διαχείρισης της ενέργειας στις επόμενες δεκαετίες, καθώς παρέχει απόδοση τριπλάσια των επενδύσεων στο πλαίσιο μιας πορείας προς το 2050 συμβατής με την προστασία του κλίματος, αλλά απαιτεί ισχυρή δράση και κίνητρα από την πλευρά της κυβερνητικής πολιτικής·

73.  θεωρεί λυπηρό το γεγονός ότι δεν αξιοποιούνται επαρκώς οι δυνατότητες για εξοικονόμηση ενέργειας, ούτε διεθνώς ούτε σε επίπεδο ΕΕ· υπογραμμίζει ότι η εξοικονόμηση ενέργειας διευκολύνει τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης, την εξοικονόμηση οικονομικών μέσων, την ενεργειακή ασφάλεια, την ανταγωνιστικότητα και τη μείωση των εκπομπών· ζητεί από την ΕΕ να δίνει μεγαλύτερη προσοχή στην εξοικονόμηση ενέργειας, κατά τις διεθνείς διαπραγματεύσεις, τόσο όταν συζητά για μεταφορά τεχνολογίες και για αναπτυξιακά σχέδια σε αναπτυσσόμενες χώρες, όσο και όταν συζητά για οικονομική βοήθεια· υπογραμμίζει ότι, για λόγους αξιοπιστίας, η ΕΕ και τα κράτη μέλη της θα πρέπει να επιτύχουν τους δικούς τους στόχους·

74.  επισημαίνει ότι σύμφωνα με εκτιμήσεις υπάρχουν ανά τον κόσμο 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι που συνεχίζουν να μην έχουν πρόσβαση σε βιώσιμη και φθηνή ενέργεια· τονίζει την ανάγκη αντιμετώπισης της ενεργειακής φτώχειας, σύμφωνα με τους στόχους της κλιματικής πολιτικής· επισημαίνει ότι υπάρχουν διαθέσιμες ενεργειακές τεχνολογίες που καλύπτουν τόσο την παγκόσμια περιβαλλοντική προστασία όσο και τις τοπικές αναπτυξιακές ανάγκες·

75.  εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι δεν υπάρχει επαρκής συντονισμός μεταξύ της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές μεταβολές (UNFCCC) και της Σύμβασης για τη Βιοποικιλότητα (CBD), με συνέπεια τη σπατάλη πόρων και την απώλεια πολύτιμων ευκαιριών για συμπληρωματικές πολιτικές· υπογραμμίζει διάφορες μελέτες, συμπεριλαμβανομένης της μελέτης TEEB (Η οικονομική των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας), καθιστούν σαφές ότι η διατήρηση των υπηρεσιών οικοσυστήματος με βιώσιμες πρακτικές είναι συχνά φτηνότερη από την αντικατάσταση χαμένων λειτουργιών με επενδύσεις σε βαριά υποδομή και τεχνολογικές λύσεις· καλεί, συνεπώς, την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να συνδέσουν στενά τους στόχους τους για την κλιματική αλλαγή με στόχους για την προστασία της βιοποικιλότητας κατά την COP 11 στο Χαϊντεραμπάντ·

76.  υπογραμμίζει ότι είναι αναγκαία η προώθηση μεγαλύτερης πρόσβασης σε περιβαλλοντικά ασφαλείς τεχνολογίες και εντατικότερης μεταφοράς τέτοιων τεχνολογιών παντού, αλλά ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες, προκειμένου να βελτιωθεί η πρόσβαση σε τεχνολογικές πληροφορίες, να παράγονται και να διατίθενται αξιόπιστα στοιχεία για τις υπάρχουσες ευρεσιτεχνίες και τεχνολογίες, να διευκολυνθούν και να αυξηθούν η κοινοχρησία, η ανταλλαγή και η συγκέντρωση δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας μέσω διαφανών και ασφαλών μηχανισμών, και να αναπτυχθούν νέοι ειδικοί μηχανισμοί για την προώθηση της έρευνας χωρίς να εμποδίζεται η πρόσβαση στην καινοτομία· καλεί, συνεπώς, την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να αντιμετωπίσουν το θέμα των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, προκειμένου να παράγεται και να διαδίδεται γρήγορα και αποδοτικά καινοτομία απαραίτητη για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής·

Διπλωματία για το κλίμα

77.  υπογραμμίζει ότι η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί εποικοδομητικά στο πλαίσιο των παγκόσμιων διαπραγματεύσεων για το κλίμα, και ότι η διπλωματία της ΕΕ για το κλίμα πρέπει να αναπτυχθεί περαιτέρω από όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ πριν από τη Διάσκεψη της Ντόχα, υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης, με στόχο την παρουσίαση μιας πιο καθαρής εικόνας της ΕΕ σε σχέση με την κλιματική πολιτική, προσδίδοντας νέα δυναμική στις διεθνείς διαπραγματεύσεις για το κλίμα και ενθαρρύνοντας τους ανά τον κόσμο εταίρους να λάβουν και αυτοί δεσμευτικά, συγκρίσιμα και αποτελεσματικά μέτρα μείωσης των εκπομπών και κατάλληλα μέτρα μετριασμού και προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή·

78.  θεωρεί λυπηρό το γεγονός ότι ο στόχος της ΕΕ για μείωση δεν είναι συνεπής προς τον στόχο των 2ºC, που υιοθέτησε, ούτε αντιπροσωπεύει έναν οικονομικά αποδοτικό τρόπο για την επίτευξη του στόχου μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου για το 2050·

79.  υπογραμμίζει τη σημασία (σε «υπο-παγκόσμιο» επίπεδο) συμμαχιών με τα πλέον προοδευτικά κράτη, οι οποίες αποτελούν το μέσο για να δοθεί περαιτέρω ώθηση στη διαδικασία διαπραγματεύσεων και να διασφαλιστεί η έγκριση φιλόδοξων και επαρκών στόχων για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τους μεγαλύτερους παραγωγούς εκπομπών·

80.  υπογραμμίζει στο πλαίσιο αυτό ότι είναι σημαντικό η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως σημαντικός παράγοντας, να εκφραστεί με «μία φωνή» στη Διάσκεψη της Ντόχα υποστηρίζοντας την επίτευξη προόδου προς την κατεύθυνση μιας διεθνούς συμφωνίας και να παραμείνει ενωμένη όσον αφορά τον στόχο αυτόν·

81.  καλεί τα Μέρη να αναγνωρίσουν ότι η συμμετοχή των νομοθετών στις διαπραγματεύσεις είναι καίριας σημασίας για την επιτυχία της διακυβερνητικής διαδικασίας με μια συνολική συμφωνία το 2015, στο βαθμό που η πρόοδος της εθνικής νομοθεσίας των Μερών για το κλίμα δημιουργεί τις πολιτικές προϋποθέσεις για τις πολυμερείς διαπραγματεύσεις και μπορεί να διευκολύνει την εκπλήρωση των φιλοδοξιών τους στο σύνολό τους·

82.  υπογραμμίζει τη ζωτική θέση των δύο κρατών που φιλοξενούν τις διαπραγματεύσεις –του Κατάρ ως ενός από τους σημαντικότερους παραγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου παγκοσμίως, το οποίο βρίσκεται πλέον αντιμέτωπο με τη μείωση των φυσικών του πόρων, αλλά εξακολουθεί να διαθέτει τις υψηλότερες κατά κεφαλή εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα παγκοσμίως, καθώς και της Νότιας Κορέας ως πρωτοπόρου στις «πράσινες τεχνολογίες» καθώς και πρώτης ασιατικής χώρας που υιοθέτησε νομοθεσία σχετικά με την αλλαγή του κλίματος υλοποιώντας πολιτικές ανωτάτων ορίων και δικαιωμάτων εμπορίας– και ενθαρρύνει και τις δύο χώρες, οι οποίες βρίσκονται σήμερα εκτός του Παραρτήματος Ι, να δώσουν το παράδειγμα και να συμβάλουν στη δημιουργία νέων συμμαχιών·

83.  εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι η ανεπίσημη πρακτική αναμονής για την επίτευξη συναίνεσης μεταξύ όλων των αντιπροσωπειών του Συμβουλίου καθυστερεί την ανάληψη επείγουσας δράσης για το κλίμα και ως εκ τούτου ζητεί από το Συμβούλιο να ενεργεί σε κάθε περίπτωση βάσει ψηφοφορίας με ειδική πλειοψηφία, σύμφωνα με τις Συνθήκες, ιδίως όσον αφορά τις πράξεις γενικής εφαρμογής (άρθρο 16 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ), και πιο συγκεκριμένα σύμφωνα με το άρθρο 218 παράγραφος 8 της ΣΛΕΕ σχετικά με τη λήψη αποφάσεων «καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας» κατά την επίτευξη διεθνών συμφωνιών·

84.  επισημαίνει ότι η Επιτροπή έχει προτείνει έναν οδικό χάρτη προς μια Ευρώπη χωρίς εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα έως το 2050, στόχος ιδιαίτερα φιλόδοξος, αλλά επιτεύξιμος· επιβεβαιώνει στο πλαίσιο αυτό τη δέσμευσή του στον στόχο μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου ακόμη και εκτός διεθνούς συμφωνίας·

85.  επισημαίνει ότι η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη αναδεικνύει την αλληλεξάρτηση όλων των χωρών· θεωρεί κατά συνέπεια απαραίτητη την επίτευξη παγκόσμιας συμφωνίας, προκειμένου να αποφευχθεί μια καταστροφική αλλαγή με δραματικές επιπτώσεις για όλη την ανθρωπότητα·

Η αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

86.  πιστεύει ότι η αντιπροσωπεία της ΕΕ διαδραματίζει ζωτικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για την κλιματική αλλαγή, και θεωρεί κατά συνέπεια απαράδεκτο το γεγονός ότι δεν στάθηκε δυνατόν να παραστούν βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις συντονιστικές συσκέψεις της ΕΕ στις προηγούμενες Διασκέψεις των Συμβαλλομένων Μερών· αναμένει ότι θα επιτραπεί τουλάχιστον στον επικεφαλής της αντιπροσωπείας του Κοινοβουλίου να παραστεί στις συντονιστικές συνεδριάσεις της ΕΕ στην Ντόχα·

87.  επισημαίνει ότι, βάσει της συμφωνίας-πλαισίου που συνάφθηκε μεταξύ Επιτροπής και Κοινοβουλίου τον Νοέμβριο του 2010, η Επιτροπή οφείλει να διευκολύνει την συμμετοχή βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ως παρατηρητών στις αντιπροσωπείες της ΕΕ που συμμετέχουν σε διαπραγματεύσεις για πολυμερείς συμφωνίες· υπενθυμίζει ότι, δυνάμει της Συνθήκης της Λισαβόνας (άρθρο 218 ΣΛΕΕ), το Κοινοβούλιο πρέπει να καλείται να δίνει την έγκρισή του για συμφωνίες συναπτόμενες μεταξύ της ΕΕ και τρίτων χωρών ή διεθνών οργανισμών·

o
o   o

88.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών και στη Γραμματεία της UNFCCC, με αίτημα να διανεμηθεί σε όλα τα μη ευρωπαϊκά συμβαλλόμενα μέρη.

(1) ΕΕ L 8 της 13.1.2009, σ. 3.
(2) ΕΕ C 67 E της 18.3.2010, σ. 44.
(3) ΕΕ C 285 E της 21.10.2010, σ. 1.
(4) ΕΕ C 341 E της 16.12.2010, σ. 25.
(5) ΕΕ C 99 E της 3.4.2012, σ. 77.
(6) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2011)0504.
(7) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2012)0086.
(8) ΕΕ C 46 της 24.2.2006, σ. 1.


Διεύρυνση: πολιτικές, κριτήρια και στρατηγικά συμφέροντα της ΕΕ
PDF 392kWORD 51k
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Νοεμβρίου 2012 σχετικά με τη διεύρυνση: πολιτικές, κριτήρια και στρατηγικά συμφέροντα της ΕΕ (2012/2025(INI))
P7_TA(2012)0453A7-0274/2012

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), ιδίως τα άρθρα 2, 21 και 49 αυτής,

–  έχοντας υπόψη την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση Μηχανισμού Προενταξιακής Βοήθειας (ΜΠΒ ΙΙ) (COM(2011)0838/4),

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της Προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Κοπεγχάγης στις 21-22 Ιουνίου 1993, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Μαδρίτης στις 15-16 Δεκεμβρίου 1995, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Θεσσαλονίκης στις 19-20 Ιουνίου 2003 και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου των Βρυξελλών στις 14-15 Δεκεμβρίου 2006,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 5ης Δεκεμβρίου 2011 σχετικά με τη διεύρυνση και τη διαδικασία σταθεροποίησης και σύνδεσης,

–  έχοντας υπόψη την ανανεωμένη συναίνεση για τη διεύρυνση, που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο το 2006, και την ενοποιημένη στρατηγική για τη διεύρυνση που εφάρμοσε η Επιτροπή έκτοτε,

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 20ής Φεβρουαρίου 2009 σχετικά με «Πέντε έτη διευρυμένης ΕΕ – Οικονομικά επιτεύγματα και προκλήσεις» (COM(2009)0079/3),

–  έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 13ης Δεκεμβρίου 2006 σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής για τη στρατηγική διεύρυνσης και τις κυριότερες προκλήσεις για το διάστημα 2006-2007(1), της 10ης Ιουλίου 2008 σχετικά με το έγγραφο της Επιτροπής για τη στρατηγική διεύρυνσης του 2007(2), της 26ης Νοεμβρίου 2009 σχετικά με το έγγραφο στρατηγικής του 2009 για τη διεύρυνση, που εκπόνησε η Επιτροπή και το οποίο αφορά τα κράτη των Δυτικών Βαλκανίων, την Ισλανδία και την Τουρκία(3), καθώς και τις ανακοινώσεις της Επιτροπής για τη στρατηγική διεύρυνσης των ετών 2009-2010, 2010-2011 και 2011-2012,

–  έχοντας υπόψη τα προηγούμενα ψηφίσματά του για τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, την Ισλανδία και την Τουρκία,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Προϋπολογισμών (A7-0274/2012),

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με το άρθρο 49 της ΣΕΕ, κάθε ευρωπαϊκό κράτος που σέβεται και έχει δεσμευθεί να προάγει τις αξίες της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ισότητας, του κράτους δικαίου και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων των προσώπων που ανήκουν σε μειονότητες, μπορεί να ζητήσει να γίνει μέλος της ίδιας της Ένωσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εν λόγω αρχές συνιστούν τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διέπουν τη δράση της σε διεθνές επίπεδο, και πρέπει να γίνονται σεβαστά και να εφαρμόζονται από όλα τα κράτη μέλη··

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η διεύρυνση συγκαταλέγεται στην ημερήσια διάταξη της ΕΕ ήδη από τη δεκαετία του 60· λαμβάνοντας υπόψη ότι από την πρώτη διεύρυνση, το 1973, η ΕΕ έχει μεγαλώσει σταδιακά, καθώς τα μέλη της έχουν αυξηθεί από τα έξι ιδρυτικά μέλη στα σημερινά 27 (σύντομα 28), και ότι ορισμένες άλλες χώρες επιθυμούν να γίνουν μέλη της ΕΕ, ως εγγύηση για ένα μέλλον με ασφάλεια, δημοκρατία και ευημερία·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολιτική ολοκλήρωσης την τελευταία δεκαετία κατέδειξε ότι η διεύρυνση ωφελεί την ΕΕ στο σύνολό της και της επιτρέπει να είναι σε καλύτερη θέση να αντιμετωπίσει τις παγκόσμιες προκλήσεις·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η διεύρυνση είναι μια υπόθεση που έχει στεφθεί με επιτυχία για την ΕΕ και την Ευρώπη συνολικά, καθώς βοήθησε να ξεπεραστεί ο διχασμός του Ψυχρού πολέμου, συμβάλλοντας στην ειρήνη, τη σταθερότητα και την ευημερία σε όλη την Ευρώπη, ενισχύοντας την αποτροπή συγκρούσεων, στηρίζοντας μεταρρυθμίσεις και εδραιώνοντας την ελευθερία, τη δημοκρατία, τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών και του κράτους δικαίου, καθώς επίσης την οικονομία της αγοράς και την κοινωνικά και οικολογικά βιώσιμη ανάπτυξη·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι σχεδόν 20 χρόνια μετά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Κοπεγχάγης του 1993, που επιβεβαίωσε τις ενταξιακές προοπτικές για τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και καθόρισε τα κριτήρια προσχώρησης, έφτασε η στιγμή για μια γενική επαναξιολόγηση των κριτηρίων προσχώρησης, των καθιερωμένων διαδικασιών και της πολιτικής διεύρυνσης συνολικά, με την επιφύλαξη των συνεχιζόμενων διαπραγματεύσεων·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα κριτήρια της Κοπεγχάγης άντεξαν στο χρόνο και εξακολουθούν να παραμένουν στο επίκεντρο της πολιτικής της ΕΕ για τη διεύρυνση, και ότι η ενοποιημένη στρατηγική για τη διεύρυνση και η νέα εστίαση στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων, στο κράτος δικαίου και το σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων αναμένεται ότι θα είναι αποτελεσματική και αποδοτική·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, μέσω των ετήσιων ψηφισμάτων του για τις υποψήφιες και δυνάμει υποψήφιες χώρες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συμβάλλει στη βελτίωση της διαφάνειας και λογοδοσίας της διαδικασίας για τη διεύρυνση αντικατοπτρίζοντας τις γνώμες των ευρωπαίων πολιτών, και ότι, μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, ο ρόλος του Κοινοβουλίου έχει ενισχυθεί χάρη στην αναγνώριση της συν-νομοθετικής εξουσίας, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο του μηχανισμού προενταξιακής βοήθειας (ΜΠΒ)·

H.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η προοπτική της προσχώρησης έχει σημαντικό αντίκτυπο που μεταμορφώνει τα πολιτικά, κοινωνικοοικονομικά και πολιτισμικά δεδομένα των χωρών που επιθυμούν να ενταχθούν στην ΕΕ, και λειτουργεί ως ισχυρό κίνητρο για την επιδίωξη των αναγκαίων πολιτικών, οικονομικών και νομοθετικών μεταρρυθμίσεων και για την ισχυροποίηση της ειρήνης, της σταθερότητας, της συμφιλίωσης και των καλών σχέσεων γειτονίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτή η δυναμική μετασχηματισμού καθιστά τη διεύρυνση την πεμπτουσία της ήπιας δύναμης της ΕΕ και ένα σημαντικό στοιχείο της εξωτερικής της δράσης·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η δέσμευση, η εκπλήρωση προϋποθέσεων και η αξιοπιστία έχουν τοποθετηθεί στο επίκεντρο της διαδικασίας προσχώρησης·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι ύψιστης σημασίας να εξακολουθήσουν τα κράτη μέλη να σέβονται και να τηρούν πλήρως τα κριτήρια προσχώρησης και τα θεμελιώδη δικαιώματα ώστε να ενισχυθεί η αξιοπιστία και η συνοχή της διαδικασίας διεύρυνσης και να αποφευχθεί κάθε μορφή διακριτικής μεταχείρισης των εν δυνάμει νέων μελών·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι μια δέσμευση υπέρ των πολιτικών, οικονομικών και νομοθετικών μεταρρυθμίσεων είναι κατά πρώτο και κύριο λόγο προς το συμφέρον των υποψηφίων και εν δυνάμει υποψηφίων χωρών και των πολιτών τους·

ΙΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι κάθε χώρα που φιλοδοξεί να γίνει μέλος της ΕΕ πρέπει να κρίνεται βάσει των επιδόσεών της σε σχέση με την εκπλήρωση προϋποθέσεων, την εφαρμογή και τη συμμόρφωση με τα ίδια πάντα κριτήρια· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ρυθμός της προόδου της διαδικασίας προσχώρησης πρέπει να καθορίζεται βάσει του βαθμού της πραγματικής εφαρμογής και συμμόρφωσης με τα κριτήρια προσχώρησης στην ΕΕ καθώς και της τήρησης των προτεραιοτήτων της ευρωπαϊκής εταιρικής σχέσης και της εταιρικής σχέσης προσχώρησης και του πλαισίου διαπραγμάτευσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο βαθμός συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις προσχώρησης πρέπει να αξιολογείται με τον πλέον δίκαιο και διαφανή τρόπο·

ΙΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαδικασία της διεύρυνσης έχει σημαντικό αντίκτυπο και στην ίδια την ΕΕ, αποτελώντας ευκαιρία για καλύτερο προσδιορισμό της ταυτότητας, των στόχων, των αξιών και των πολιτικών της, και επίσης αποτελώντας την κατάλληλη στιγμή για την πληρέστερη κοινοποίηση των παραμέτρων αυτών προς τους πολίτες της·

ΙΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με την ανανεωμένη συναίνεση για τη διεύρυνση του 2006, η εν λόγω διαδικασία πρέπει να στηρίζεται στην εμπέδωση, την εκπλήρωση προϋποθέσεων και την επικοινωνία, σε συνδυασμό με την ικανότητα της Ένωσης να ενσωματώνει νέα μέλη· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ικανότητα ενσωμάτωσης της ΕΕ αποτελεί μείζονα προβληματισμό καθώς και προαπαιτούμενο για τη βιωσιμότητα της πολιτικής της για τη διεύρυνση και της συνολικής διαδικασίας ολοκλήρωσης· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι ο εν λόγω προβληματισμός αποτέλεσε θετικό κίνητρο για τη θεσμική εμβάθυνση, όπως διαφαίνεται στις διαδοχικές αναθεωρήσεις των Συνθηκών οι οποίες συνόδευσαν τα διαφορά κύματα διεύρυνσης, επεκτείνοντας τις λειτουργίες και τις δραστηριότητες της Ένωσης·

ΙΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η πραγματική συμφιλίωση μεταξύ διαφορετικών εθνών και ανθρώπων, η ειρηνική επίλυση των διαφορών και η καθιέρωση σχέσεων καλής γειτονίας μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών είναι θεμελιώδους σημασίας για τη βιώσιμη ειρήνη και σταθερότητα και ότι συμβάλλουν με ουσιαστικό τρόπο σε μια αυθεντική διαδικασία ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, και είναι επομένως καίριας σημασίας για τη διαδικασία διεύρυνσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι ορισμένες υποψήφιες και εν δυνάμει υποψήφιες χώρες εξακολουθούν να έχουν ανεπίλυτες διαφορές με γείτονές τους, ως εκ τούτου όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη θα πρέπει να εργαστούν καταφανώς για την επίλυση των διμερών εντάσεων, και ότι αυτά τα ζητήματα θα πρέπει να επιλυθούν πριν την προσχώρησή τους·

Γενικές εκτιμήσεις

1.  στηρίζει σθεναρά τη διαδικασία της διεύρυνσης και πιστεύει ότι η διεύρυνση πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί αξιόπιστη πολιτική, που υποστηρίζει η κοινή γνώμη τόσο στην ΕΕ όσο και στις υποψήφιες και εν δυνάμει υποψήφιες χώρες· υπογραμμίζει, ως εκ τούτου, πόσο σημαντικό είναι για την ΕΕ και τις υποψήφιες και εν δυνάμει υποψήφιες χώρες η εκπλήρωση όλων των υποχρεώσεων, η τήρηση όλων των δεσμεύσεων και η δημιουργία των προϋποθέσεων που θα διασφαλίσουν ότι οι μελλοντικές διευρύνσεις θα είναι επιτυχείς, μεταξύ άλλων βοηθώντας τις ενδιαφερόμενες χώρες στις προσπάθειές τους να ανταποκριθούν στα κριτήρια για την ένταξή τους στην ΕΕ·

2.  αναγνωρίζει τα οφέλη της διαδικασίας διεύρυνσης και προσχώρησης τόσο για τους πολίτες στις υποψήφιες και εν δυνάμει υποψήφιες για προσχώρηση στην ΕΕ χώρες όσο και για τους πολίτες της ΕΕ·

3.  θεωρεί ότι τα κριτήρια της Κοπεγχάγης εξακολουθούν να αποτελούν θεμελιώδη βάση και πρέπει να παραμείνουν στο επίκεντρο της πολιτικής της διεύρυνσης· τονίζει την επιτακτική ανάγκη για την πλήρη και αυστηρή συμμόρφωση με αυτά τα κριτήρια, και ότι πρέπει να δίδεται η δέουσα προσοχή στις κοινωνικές επιπτώσεις για τις υποψήφιες και εν δυνάμει υποψήφιες χώρες, και ότι πρέπει να λαμβάνεται πλήρως υπόψη η ικανότητα ολοκλήρωσης της Ένωσης·

4.  θεωρεί ότι η έννοια της ικανότητας ολοκλήρωσης συνίσταται σε τέσσερα στοιχεία·

   i) τα υπό ένταξη κράτη πρέπει να συμβάλλουν θετικά και να μην παρακωλύουν την ικανότητα της ΕΕ να διατηρήσει τη δυναμική της για την επίτευξη των πολιτικών της στόχων·
   ii) το θεσμικό πλαίσιο της Ένωσης θα πρέπει να μπορεί να ασκεί αποδοτική και αποτελεσματική διακυβέρνηση·
   iii) οι χρηματοδοτικοί πόροι της Ένωσης θα πρέπει να είναι επαρκείς ώστε να αντιμετωπίζονται οι προκλήσεις της κοινωνικής και οικονομικής συνοχής και των κοινών πολιτικών της Ένωσης·
   iv) θα πρέπει να καταρτιστεί ολοκληρωμένη επικοινωνιακή στρατηγική προκειμένου να ενημερώνεται η κοινή γνώμη για τις συνέπειες της διεύρυνσης·

5.  τονίζει, ωστόσο, ότι η Ένωση ευθύνεται για τη βελτίωση της ικανότητας ολοκλήρωσής της κατά την εξέταση των θεμιτών ευρωπαϊκών φιλοδοξιών των υποψηφίων, εν δυνάμει υποψηφίων ή εν δυνάμει αιτουσών χωρών;

6.  επισημαίνει ότι οι χώρες της ΕΕ εξακολουθούν να είναι ελκυστικές, επίσης λόγω του ότι η ΕΕ συνδυάζει μοναδικά τον οικονομικό δυναμισμό με ένα κοινωνικό μοντέλο, και εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι αυτή η κοινωνική διάσταση έχει παραμεληθεί σε μεγάλο βαθμό κατά τη διαδικασία διεύρυνσης· καλεί την Επιτροπή να εξετάσει το ζήτημα αυτό, ιδίως στο πλαίσιο του κεφαλαίου 19 (κοινωνική πολιτική και απασχόληση), να ενισχύσει τον κοινωνικό μετασχηματισμό των μελλοντικών κρατών μελών της ΕΕ και να μεριμνήσει δεόντως για την κοινωνική δικαιοσύνη·

7.  υπενθυμίζει ότι το κεκτημένο στον κοινωνικό τομέα περιλαμβάνει ελάχιστες προδιαγραφές σε τομείς όπως το εργατικό δίκαιο, η ίση μεταχείριση γυναικών και ανδρών, η υγεία και η ασφάλεια στον χώρο εργασίας και η μη εισαγωγή διακρίσεων, και ότι οι Συνθήκες της ΕΕ επιβεβαιώνουν την δέσμευση για τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη του 1961 και τον Κοινοτικό Χάρτη των Θεμελιωδών Κοινωνικών Δικαιωμάτων των Εργαζομένων του 1989, ενώ και ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ περιέχει επίσης ορισμένα θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα· τονίζει ότι η μη τήρηση των βασικών κοινωνικών προτύπων της ΕΕ αποτελεί μια μορφή κοινωνικού ντάμπινγκ, το οποίο ζημιώνει τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και τους ευρωπαίους εργαζόμενους, και δεν θα επέτρεπε ουσιαστικά σε ένα υποψήφιο κράτος να συμμετάσχει στην ενιαία αγορά· επισημαίνει ότι οι κοινωνικοί εταίροι και ιδιαίτερα οι συνδικαλιστικές οργανώσεις χρειάζονται τη στοχευμένη συνδρομή της ΕΕ ώστε να ενισχύσουν τις ικανότητές τους·

8.  είναι της άποψης ότι η δέσμη των κριτηρίων προσχώρησης θα πρέπει να μεταφραστεί επαρκώς σε σαφείς, συγκεκριμένους και μετρήσιμους στόχους στον ΜΠΒ προκειμένου να αναδεικνύεται σαφώς η σύνδεση μεταξύ των πολιτικών που χρηματοδοτούνται από την Ένωση στις χώρες της διεύρυνσης και της προόδου ως προς την επίτευξη των γενικών κριτηρίων προσχώρησης·

9.  αναγνωρίζει την ανάγκη να αναπτυχθούν οι οικονομίες των υπό ένταξη χωρών στην ίδια κατεύθυνση με τις οικονομίες των κρατών μελών ώστε να διευκολύνεται η μεταξύ τους ευθυγράμμιση· ενθαρρύνει, συνεπώς, τις υπό ένταξη χώρες να διατυπώσουν εφικτούς και ειδικούς ανά χώρα στόχους για κάθε έναν από τους πρωταρχικούς στόχους της στρατηγικής «ΕΕ 2020» για μια έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς κοινωνία·

10.  εφιστά την προσοχή στη σημασία των κριτηρίων της Μαδρίτης (όπως θεσπίστηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Μαδρίτης του Δεκεμβρίου 1995) που τόνιζαν την ικανότητα των υποψηφίων χωρών να εφαρμόζουν τους κανόνες και τις διαδικασίες της ΕΕ· υποστηρίζει επίσης την άποψη ότι η αρχή της αυστηρής εκπλήρωσης προϋποθέσεων απαιτεί την ουσιαστική αξιολόγηση της προόδου μιας υποψήφιας και/ή εν δυνάμει υποψήφιας προς ένταξη χώρας ως προς την έγκριση και εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων με βάση σαφή κριτήρια σε κάθε στάδιο της διαδικασίας, και ότι οι χώρες που επιθυμούν να ενταχθούν στην ΕΕ πρέπει να είναι σε θέση να περνούν από το ένα στάδιο στο επόμενο μόνον αφού έχουν τηρηθεί όλες οι προϋποθέσεις στο κάθε στάδιο· τονίζει ότι προκειμένου να ενισχυθεί η αξιοπιστία και η αποτελεσματικότητα της στρατηγικής για τη διεύρυνση, τα κριτήρια της Κοπεγχάγης πρέπει να τηρούνται πλήρως από τα κράτη μέλη ακόμη και για να αποφεύγεται το ενδεχόμενο να απαιτείται από τις αιτούσες χώρες να ανταποκρίνονται σε υψηλότερα πρότυπα από εκείνα που εφαρμόζονται σε ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ· τονίζει πόσο σημαντικό είναι να καθορίζονται τα διάφορα στάδια σαφέστερα, να προβλέπονται διαφανή και δίκαια κριτήρια καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας η οποία θα πρέπει να μετατρέπει τα γενικά κριτήρια προσχώρησης σε συγκεκριμένα βήματα προς την προσχώρηση, και να εκτιμούν εάν και κατά πόσο έχουν εκπληρωθεί οι απαιτούμενες απαιτήσεις, καθώς και να μην καθορίζουν ή να υπόσχονται ημερομηνία προσχώρησης εάν δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί οι διαπραγματεύσεις· θα πρέπει επίσης να είναι σαφές ότι εφόσον επιτευχθεί ένας δείκτης αναφοράς, θα πρέπει να διατηρείται και ότι η οπισθοδρόμηση θα πρέπει να προκαλέσει την ανάλογη απάντηση εκ μέρους αυτών που θέτουν τους δείκτες αναφοράς·

11.  τονίζει ότι ο στόχος της διαδικασίας προσχώρησης είναι η πλήρης ένταξη στην ΕΕ

12.  καλεί την Επιτροπή να διατηρήσει και να εντείνει την εποπτεία της όσον αφορά την πρόοδο της διαδικασίας προσχώρησης, ώστε να διασφαλίζει ότι οι υποψήφιες και εν δυνάμει υποψήφιες χώρες επιτυγχάνουν υψηλό βαθμό ετοιμότητας, πράγμα επωφελές τόσο για αυτές όσο και για την ΕΕ·

13.  πιστεύει ότι, προκειμένου να διατηρηθεί η αξιοπιστία της διαδικασίας διεύρυνσης, η ικανότητα ολοκλήρωσης της ΕΕ πρέπει να αξιολογηθεί στα πρώτα στάδια και πρέπει να εξεταστεί δεόντως στη «γνώμη» της Επιτροπής για κάθε υποψήφιο κράτος, υπογραμμίζοντας τις κύριες ανησυχίες επί του θέματος και τους πιθανούς τρόπους αντιμετώπισής τους· υποστηρίζει την άποψη ότι εν συνεχεία πρέπει να ακολουθεί συνολική εκτίμηση των επιπτώσεων· σε αυτό το πλαίσιο τονίζει ότι, προκειμένου να καταστεί αποτελεσματική η διαδικασία διεύρυνσης, πρέπει να διασφαλίζεται η ικανότητα ανάληψης δράσης, η ανάπτυξη, η δημοκρατική και αποτελεσματική λήψη αποφάσεων, η συνολική συνεισφορά των χρηματοδοτικών πόρων στην οικονομική και κοινωνική συνοχή, και η επιδίωξη των πολιτικών της στόχων·

Πολιτικές διεύρυνσης

14.  χαιρετίζει τη νέα διαπραγματευτική προσέγγιση για τα μελλοντικά πλαίσια διαπραγματεύσεων, που δίνει προτεραιότητα σε ζητήματα που αφορούν το δικαστικό σώμα και τα θεμελιώδη δικαιώματα, καθώς και τη δικαιοσύνη και τις εσωτερικές υποθέσεις· συμφωνεί ότι τα ζητήματα αυτά θα πρέπει να εξεταστούν από τα πρώτα ήδη στάδια της διαδικασίας προσχώρησης και ότι, κατά κανόνα, τα κεφάλαια 23 και 24 θα πρέπει να ανοίξουν, συνεπώς, με βάση τα σχέδια δράσης, δεδομένου ότι είναι αναγκαίο να επιτευχθεί πειστικό μητρώο αποτελεσμάτων· καλεί την Επιτροπή να ενημερώνει τακτικά το Κοινοβούλιο όσον αφορά την πρόοδο σε αυτούς τους τομείς, και να διατίθενται οι μηνιαίες προενταξιακές εκθέσεις των αντιπροσωπειών της ΕΕ στα μέλη της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, κατόπιν αιτήματος· σημειώνει, ωστόσο, ότι η εστίαση στους εν λόγω τομείς δεν θα πρέπει να γίνεται εις βάρος των προσπαθειών και της προόδου στους άλλους τομείς που αναφέρονται στα επιμέρους χρονοδιαγράμματα διεύρυνσης των υποψηφίων και εν δυνάμει υποψηφίων χωρών·

15.  θεωρεί σημαντικό να προσδοθεί η κατάλληλη προτεραιότητα, στο πλαίσιο της πολιτικής της διεύρυνσης, στην οικοδόμηση ενός αποτελεσματικού, ανεξάρτητου και αμερόληπτου δικαστικού συστήματος και ενός διαφανούς δημοκρατικού πολιτικού συστήματος που να μπορεί να ενισχύσει το κράτος δικαίου· υπογραμμίζει, ταυτόχρονα, τη σημασία όλων των μορφών της ελευθερίας της έκφρασης, και την ανάγκη να διασφαλίζεται η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης νομικώς και εμπράκτως, καθώς και να καταπολεμείται αποτελεσματικά η διαφθορά και το οργανωμένο έγκλημα·

16.  τονίζει ότι η απελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεων συνιστά καλό παράδειγμα εκπλήρωσης προϋποθέσεων σε επίπεδο ΕΕ, συνδυάζοντας πολιτικά και τεχνικά κριτήρια με έναν ευκταίο στόχο και απτά οφέλη· χαιρετίζει και στηρίζει, επομένως, τις προσπάθειες της Επιτροπής και των ενδιαφερομένων χωρών σε αυτόν τον τομέα·

17.  καλεί την Επιτροπή να απλουστεύσει τη διοικητική διαδικασία και να ελαφρύνει τον διοικητικό φόρτο για τη χρηματοδότηση από τον ΜΠΒ, προκειμένου να καταστεί πιο ευπρόσιτος και να αυξηθεί η συμμετοχή μικρότερων και αποκεντρωμένων οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, συνδικαλιστικών οργανώσεων και άλλων δικαιούχων·

18.  ενθαρρύνει την αυξημένη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών και των μη κρατικών φορέων, ιδιαίτερα των κοινωνικών εταίρων, στη διαδικασία προσχώρησης· προτρέπει την Επιτροπή να διατηρήσει τον διαρκή διάλογο με αυτούς· καλεί τις υποψήφιες και εν δυνάμει υποψήφιες χώρες να διασφαλίσουν τη συμμετοχή τους σε όλα τα στάδια· τονίζει ότι η κοινωνία των πολιτών μπορεί να λειτουργήσει ως σημαντική κινητήριος δύναμη για την προσέγγιση με την ΕΕ και να ασκήσει πίεση από κάτω προς τα πάνω για την εφαρμογή της ευρωπαϊκής ατζέντας, να αυξήσει τη διαφάνεια της διαδικασίας και να ενισχύσει τη δημόσια στήριξη για την προσχώρηση· τονίζει την σπουδαιότητα επαρκούς χρηματοοικονομικής στήριξης, μεταξύ άλλων μέσω του Μηχανισμού Χρηματοδότησης της Κοινωνίας των Πολιτών, ιδίως προκειμένου να ενισχυθούν οι δυνατότητες της κοινωνίας των πολιτών να παρακολουθεί την εφαρμογή του κεκτημένου· τονίζει πόσο σημαντική είναι η συνεργασία μεταξύ ευρωπαϊκών οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και των ομολόγων τους στις υποψήφιες και εν δυνάμει υποψήφιες χώρες·

19.  τονίζει επίμονα την ανάγκη αναβάθμισης των διοικητικών ικανοτήτων και των ανθρώπινων πόρων προκειμένου να είναι σε θέση να μεταφέρουν, να εφαρμόσουν και να επιβάλουν το κεκτημένο· υποστηρίζει την άποψη ότι οι διαδικασίες στο πλαίσιο της διεύρυνσης δεν θα πρέπει να είναι απλώς «τεχνικής φύσεως», και τονίζει την ανάγκη να συνδεθεί η διαδικασία αναλυτικής αξιολόγησης περισσότερο με τις επιτόπιες επικρατούσες συνθήκες· καλεί, επομένως, την Επιτροπή να εξασφαλίσει τη συμμετοχή ΜΚΟ, συνδικαλιστικών οργανώσεων και μειζόνων ενδιαφερομένων μερών, κατά περίπτωση, σε αυτή τη διαδικασία·

20.  αναγνωρίζοντας τον σημαντικό ρόλο του κοινωνικού διαλόγου στη διαδικασία λήψης αποφάσεων στην ΕΕ, ζητεί να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην ενίσχυση των ικανοτήτων των κοινωνικών εταίρων και του ρόλου του κοινωνικού διαλόγου στο πλαίσιο της διαδικασίας διεύρυνσης· επιπλέον, ζητεί να δοθεί περισσότερη προσοχή στη δημιουργία μηχανισμών επιβολής, όπως είναι η επιθεώρηση εργασίας ώστε να παρέχεται προστασία στους εργαζόμενους, και να διασφαλίζεται ο σεβασμός των κοινωνικών δικαιωμάτων τους, και των προδιαγραφών υγείας και ασφάλειας καθώς και η καταπολέμηση της εκμετάλλευσης, ιδίως των αδήλωτων εργαζομένων·

21.  ζητεί την εντονότερη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΕΟΚΕ) στη διαδικασία διεύρυνσης· τονίζει τον ρόλο της στη διάδοση ορθών πρακτικών στις υποψήφιες και εν δυνάμει υποψήφιες χώρες, καθώς και στη συσπείρωση της κοινωνίας των πολιτών στην υπόθεση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης στην ΕΕ· στηρίζει την περαιτέρω ενίσχυση του διαλόγου μεταξύ οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών στην ΕΕ και στις χώρες της διεύρυνσης, και ενθαρρύνει την ευρύτερη συνεργασία μεταξύ της ΕΟΚΕ, της Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·

22.  υπενθυμίζει ότι η επίτευξη βιώσιμης ανάκαμψης της οικονομίας συνιστά μείζονα πρόκληση για τις περισσότερες χώρες της διεύρυνσης, και υπογραμμίζει την ανάγκη να προαχθεί η έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη σύμφωνα με τη στρατηγική «Ευρώπη 2020»· ζητεί να παρασχεθεί μεγαλύτερη στήριξη προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) δεδομένου ότι διαδραματίζουν ρόλο καίριας σημασίας για την κοινωνικοοικονομική πρόοδο σε όλες τις χώρες της διεύρυνσης, και προτρέπει την Επιτροπή να υποστηρίξει επίμονα τις μεταρρυθμίσεις προτεραιότητας που διαμορφώνουν ένα κανονιστικό περιβάλλον που ευνοεί τις καινοτόμες και υψηλών δυνατοτήτων ΜΜΕ· τονίζει, παράλληλα, την ανάγκη να εξακολουθήσει να δίδεται προσοχή στα ζητήματα του διογκούμενου τομέα της άτυπης οικονομίας, της υψηλής ανεργίας και της κοινωνικής ένταξης των πλέον ευάλωτων ατόμων·

23.  πιστεύει ακράδαντα ότι είναι ανάγκη να προωθηθεί ένα κλίματος ανοχής και αμοιβαίου σεβασμού, καλών σχέσεων γειτονίας και περιφερειακής και διασυνοριακής συνεργασίας, ως προαπαιτούμενα και ως μέσο διευκόλυνσης μιας πραγματικής και διαρκούς συμφιλίωσης· θεωρεί ότι η δίωξη εγκλημάτων πολέμου, η ειρηνική συνύπαρξη διαφορετικών εθνοτικών, πολιτισμικών και θρησκευτικών κοινοτήτων, η προστασία των μειονοτήτων και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και η επανένταξη και επιστροφή των προσφύγων και των εκτοπισθέντων πρέπει να εξακολουθήσουν να αποτελούν θεμελιώδη στοιχεία της διαδικασίας προσχώρησης σε περιοχές όπου μαίνονταν οι συγκρούσεις· στο πλαίσιο αυτό, ενθαρρύνει τις υποψήφιες και εν δυνάμει υποψήφιες χώρες που δεν έχουν κυρώσει τη Σύμβαση πλαίσιο για την προστασία των εθνικών μειονοτήτων, να το πράξουν· υποδεικνύει ότι, στις εν λόγω περιπτώσεις, η προαγωγή της αμοιβαίας διδασκαλίας και μάθησης της ιστορίας, της γλώσσας και της πολιτισμικής κληρονομιάς κατά τη διάρκεια της διαδικασίας προσχώρησης και μετά την ολοκλήρωση αυτής θα διευκολύνει την αλληλοκατανόηση και θα συμβάλλει στην ιστορική συμφιλίωση·

24.  είναι της γνώμης ότι στο πλαίσιο της πολιτικής για τη διεύρυνση θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προτεραιότητα στην ισότητα των φύλων και στην καταπολέμηση των διακρίσεων· τονίζει ότι η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών ως θεμελιώδες δικαίωμα συνιστά βασική αξία της ΕΕ και καίρια αρχή της εξωτερικής της δράσης, και ότι επίσης παρέχει σημαντικές δυνατότητες για επίτευξη των στόχων της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» συνεισφέροντας στην ανάπτυξη και την πλήρη απασχόληση· ενθαρρύνει, συνεπώς, τη συμμετοχή των γυναικών στη διαδικασία προσχώρησης και υπογραμμίζει τη σημασία της ενσωμάτωσης των πολιτικών για την ισότητα των φύλων· τονίζει ότι απαγορεύονται οι διακρίσεις για οποιονδήποτε λόγο και ότι οι εκτιμήσεις της ΕΕ θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα δικαιώματα των μελών της κοινότητας ΛΟΑΤ και την ένταξη των μειονοτήτων στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή·

25.  καλεί την Επιτροπή να εμπλέξει τις χώρες της διεύρυνσης στις πρωτοβουλίες της για κοινωνική ένταξη - όπως το ευρωπαϊκό πλαίσιο για τις εθνικές στρατηγικές ένταξης των Ρομά -, να ενεργοποιήσει καλύτερα τον ΜΠΒ για αυτόν τον σκοπό, και να προτρέψει τις χώρες της διεύρυνσης μέσω της διαδικασίας σταθεροποίησης και σύνδεσης (ΔΣΣ) να υλοποιήσουν αυτούς τους στόχους· καλεί αυτές τις χώρες να συμμετάσχουν ενεργά στη δεκαετία ένταξης των Ρομά και να βελτιώσουν την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των Ρομά, ώστε να εξασφαλίζουν την πρόσβασή τους σε στέγαση·

26.  υποστηρίζει την άποψη ότι κάθε κράτος που προσχωρεί πρέπει να επιλύσει τα βασικά διμερή προβλήματά του και τις μείζονες διαφωνίες του με γείτονες χώρες, ιδιαίτερα όσα αφορούν εδαφικά ζητήματα, πριν μπορέσει να γίνει μέλος της Ένωσης· συνιστά ένθερμα τα ζητήματα αυτά να αντιμετωπίζονται το νωρίτερο δυνατό στη διαδικασία προσχώρησης, με εποικοδομητικό πνεύμα και πνεύμα καλής γειτονίας και κατά προτίμηση πριν από την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, ώστε να μην επηρεάζονται αρνητικά οι διαπραγματεύσεις· στο πλαίσιο αυτό, θεωρεί απαραίτητο να λαμβάνονται υπόψη τα συνολικά συμφέροντα της ΕΕ, οι αξίες της και η υποχρέωση της πλήρους συμμόρφωσης με το κεκτημένο και σεβασμού των αρχών επάνω στις οποίες θεμελιώνεται η ίδια η ΕΕ·

27.  καλεί την ΕΕ να στηρίζει τις προσπάθειες για την επίλυση εκκρεμών διαφορών, συμπεριλαμβανομένων διασυνοριακών διαφορών, πριν από την προσχώρηση· σύμφωνα με τις διατάξεις του διεθνούς δικαίου, του Χάρτη του ΟΗΕ και τα σχετικά ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών καθώς και την τελική πράξη του Ελσίνκι, ενθαρρύνει όλα τα μέρη που εμπλέκονται σε διενέξεις, η συνέχιση των οποίων ενδέχεται να παρεμποδίσει την εφαρμογή του κεκτημένου ή να θέσει σε κίνδυνο τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας να καταβάλουν εποικοδομητικές προσπάθειες για την ειρηνική επίλυσή τους και, εφόσον ενδείκνυται, σε περίπτωση που δεν είναι σε θέση να καταλήξουν σε διμερή συμφωνία, να προσφύγουν στο Διεθνές Δικαστήριο ή να καταφύγουν σε δεσμευτικό μηχανισμό διαιτησίας της επιλογής τους ή να συνεργαστούν εποικοδομητικά στο πλαίσιο εντατικής αποστολής διαμεσολάβησης· επαναλαμβάνει το αίτημά του στην Επιτροπή και το Συμβούλιο να αρχίσουν να διαμορφώνουν, σύμφωνα με τις συνθήκες της ΕΕ, μηχανισμό διαιτησίας που θα στοχεύει στην επίλυση διμερών και πολυμερών διαφορών·

28.  επισημαίνει πρωτοβουλίες, όπως τη θετική ατζέντα για την Τουρκία, τον υψηλού επιπέδου διάλογο προσχώρησης με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, και τον διαρθρωμένο διάλογο με το Κοσσυφοπέδιο(4) σχετικά με το κράτος δικαίου· χαιρετίζει τον στόχο της δημιουργίας μιας νέας δυναμικής στη διαδικασία μεταρρύθμισης, ενώ παράλληλα τονίζει ότι οι εν λόγω πρωτοβουλίες δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αντικαταστήσουν τις επίσημες διαπραγματευτικές διαδικασίες, αλλά πρέπει να ευθυγραμμίζονται πλήρως με το πλαίσιο διαπραγμάτευσης·

29.  τονίζει την ανάγκη να επιφέρουν οι υποψήφιες και εν δυνάμει υποψήφιες χώρες βελτιώσεις στους τομείς της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και στις διαδικασίες συμφιλίωσης, τομείς στους οποίους θα πρέπει πάντοτε να δίνεται προτεραιότητα στη διαδικασία διεύρυνσης και να αντικατοπτρίζονται στα χρηματοπιστωτικά μέσα· υπενθυμίζει στο πλαίσιο αυτό τη σπουδαιότητα της χρηματοοικονομικής βοήθειας λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη να αποκαθίστανται τόποι πολιτιστικής κληρονομιάς σε περιοχές συρράξεων, συνεκτιμώντας το ρόλο που διαδραματίζουν στο πλαίσιο της οικοδόμησης κλίματος εμπιστοσύνης και ενσωμάτωσης μεταξύ διαφόρων εθνοτικών και θρησκευτικών κοινοτήτων·

30.  τονίζει ότι η πολιτική διεύρυνσης της ΕΕ είναι ένα εργαλείο υπέρ του εκσυγχρονισμού, του εκδημοκρατισμού και της σταθεροποίησης, και επίσης αποσκοπεί στην ισχυροποίηση της ΕΕ τόσο εντός των ορίων της όσο και στην παγκόσμια σκηνή· καλεί την Επιτροπή να διεξάγει σφαιρικές εκτιμήσεις επιπτώσεων κάθε φορά που εξετάζει νέες αιτήσεις προσχώρησης στην ΕΕ καθώς και κάθε φορά που προτείνει την έναρξη ή, σε περίπτωση άρδην μεταβολής των συνθηκών, την διακοπή των διαπραγματεύσεων προσχώρησης·

31.  στηρίζει τη δέσμευση της Επιτροπής για βελτίωση της ποιότητας της διαδικασίας προσχώρησης, βασίζοντάς την περισσότερο σε επιδόσεις και δείκτες αναφοράς και καθιστώντας την πιο διαφανή· έχει την άποψη ότι τούτο θα καταστήσει τη διαδικασία δικαιότερη και μετρήσιμη επί τη βάσει αντικειμενικότερων κριτηρίων, ενώ θα αυξήσει ακόμα περισσότερο την αξιοπιστία της· στο πλαίσιο αυτό, συνιστά οι εκθέσεις προόδου να είναι πιο σαφείς όσον αφορά τις εκτιμήσεις τους· τονίζει ότι οι δείκτες αναφοράς δεν θα πρέπει να θέτουν συμπληρωματικές προϋποθέσεις για τις υποψήφιες και εν δυνάμει υποψήφιες χώρες, αλλά πρέπει να μεταφράζουν τα γενικά κριτήρια προσχώρησης και τους στόχους της προενταξιακής βοήθειας της ΕΕ σε συγκεκριμένα βήματα και αποτελέσματα με στόχο την προσχώρηση, συμμορφούμενες πλήρως με το πλαίσιο διαπραγμάτευσης··

32.  τονίζει την ζωτική σημασία της καταπολέμησης της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος για την επιτυχία της διαδικασίας προσχώρησης· καλεί την Επιτροπή να υιοθετήσει μια νέα προσέγγιση σε αυτό το ζήτημα, εφιστώντας την προσοχή των αρχών των ενδιαφερομένων χωρών σε επιμέρους κρούσματα συστημικής διαφθοράς· καλεί την Επιτροπή να συνεργαστεί στενά με την Ομάδα κρατών κατά της δωροδοκίας (GRECO) και με τους φορείς καταπολέμησης της διαφθοράς στις ενδιαφερόμενες χώρες· τονίζει ότι η εν λόγω νέα προσέγγιση θα ωφελήσει ιδιαίτερα την εικόνα της Ένωσης ενώπιον των πολιτών των ενδιαφερομένων χωρών και ενδέχεται να διευκολύνει την καταπολέμηση της διαφθοράς·

33.  παροτρύνει την Επιτροπή να προβλέψει ότι δεν θα μειωθεί σε πραγματικούς όρους η συνολική χρηματοδότηση για κάθε δικαιούχο· επισημαίνει ότι ο υπολογισμός αυτός θα πρέπει να πραγματοποιηθεί λαμβάνοντας υπόψη τα εξής: α) ο λόγος της συνολικής προγραμματισθείσας προενταξιακής βοήθειας σε σχέση με το ΑΕγχΠ της εκάστοτε χώρας δεν θα πρέπει να μειώνεται, σε σχετικούς αριθμούς, ακόμη και αν ο παρανομαστής (ΑΕγχΠ) για κάθε αποδέκτρια χώρα έχει εμφανίσει, σε πραγματικές τιμές, σωρευτική αύξηση την περίοδο 2007-2013· β) ο αριθμός των χωρών που έχουν πρόσβαση σε χρηματοδοτικούς πόρους του μελλοντικού μέσου αναμένεται να μειωθεί με την προσχώρηση της Κροατίας, πράγμα που θα είχε ενδεχομένως ως συνέπεια να τροποποιηθεί η συγκριτική ανακατανομή των κονδυλίων, και γ) λόγω των προτεινόμενων αλλαγών στο νέο μέσο που θα συμβάλλουν στην κατάργηση της διαφοροποίησης μεταξύ χωρών βάσει του καθεστώτος τους ως υποψηφίων, περισσότερες χώρες θα έχουν πρόσβαση σε χρηματοδοτικούς πόρους σε τομείς πολιτικής με επίκεντρο την κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη, από τους οποίους ήταν μέχρι σήμερα αποκλεισμένες οι μη υποψήφιες χώρες· συνιστά, στη συνάρτηση αυτή, καμία χώρα να μην αποκλειστεί από μια επαρκή και δίκαιη πρόσβαση σε χρηματοδότηση λόγω περιορισμένων κονδυλίων της ΕΕ, ιδίως όσον αφορά τον τομέα πολιτικής για τη θεσμική συγκρότηση·

34.  υπενθυμίζει την ανάγκη η διεύρυνση της ΕΕ να συνοδεύεται από συγκεκριμένη και πιο αποτελεσματική και διαφανή πολιτική επικοινωνίας στην οποία να συμμετέχουν όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, οι κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών και εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών προκειμένου να ξεκινήσει ένας ανοικτός και ειλικρινής διάλογος σχετικά με τις συνέπειες της διεύρυνσης που θα συμπεριλαμβάνει την κοινή γνώμη τόσο των κρατών μελών της ΕΕ όσο και των υποψηφίων χωρών· τονίζει ότι η επικοινωνιακή πολιτική αυτής της μορφής θα πρέπει επίσης να εφαρμόζεται στις υποψήφιες χώρες σε συνεργασία με όλους τους φορείς·

35.  υποστηρίζει την άποψη ότι, προκειμένου να ενθαρρυνθούν οι πολίτες της ΕΕ να υποστηρίζουν την περαιτέρω διεύρυνση και να διατηρηθεί η δέσμευση των πολιτών των υποψηφίων και εν δυνάμει υποψηφίων χωρών για συνέχιση των μεταρρυθμίσεων, έχει αποφασιστική σημασία η παροχή σαφούς και ολοκληρωμένης πληροφόρησης σχετικά με τα πολιτικά, κοινωνικοοικονομικά και πολιτισμικά οφέλη της διεύρυνσης· θεωρεί σημαντικό να διευκρινιστεί, συγκεκριμένα, στην κοινή γνώμη πώς η πολιτική της διεύρυνσης έχει δημιουργήσει νέες ευκαιρίες επενδύσεων και εξαγωγών, και πώς μπορεί να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων της ΕΕ όσον αφορά την προαγωγή της πρόληψης συγκρούσεων, την ενίσχυση της ειρηνικής επίλυσης των συγκρούσεων, την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, τη διευκόλυνση της ελεύθερης μετακίνησης του εργατικού δυναμικού, την προστασία του περιβάλλοντος και την ενίσχυση της ασφάλειας, ενώ παράλληλα επιταχύνει την ατζέντα των μεταρρυθμίσεων, διευκολύνοντας την πρόσβαση σε χρηματοδοτικούς πόρους και ως εκ τούτου βελτιώνει τις συνθήκες διαβίωσης στις χώρες της διεύρυνσης προς όφελος όλων των ευρωπαίων πολιτών και μειώνει τις κοινωνικές και οικονομικές ανισορροπίες· τονίζει την ανάγκη εστίασης σε όλους τους τομείς της κοινωνίας με την προώθηση, μεταξύ άλλων, της ενσωμάτωσης - σε δευτεροβάθμιο ή αντίστοιχο επίπεδο εκπαίδευσης - μιας ειδικής συνιστώσας στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, τους στόχους και τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και για τις διαδικασίες διεύρυνσης· επισημαίνει επίσης την ανάγκη να τεθούν στο επίκεντρο οι κρίσιμοι παράγοντες διαμόρφωσης της κοινής γνώμης, όπως δημοσιογράφοι, εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών, κοινωνικοοικονομικοί φορείς και συνδικαλιστικές οργανώσεις· υποστηρίζει την άποψη ότι παρόμοιες προσπάθειες των υποψηφίων και εν δυνάμει υποψηφίων χωρών θα πρέπει να ενθαρρύνονται και να υποστηρίζονται·

Προοπτικές και στρατηγικά συμφέροντα της ΕΕ

36.  πιστεύει ακράδαντα ότι η ΕΕ μπορεί να αποκομίσει μεγάλα στρατηγικά οφέλη από την πολιτική διεύρυνσης· υπογραμμίζει ότι η προσχώρηση στην ΕΕ παρέχει σταθερότητα σε ένα ραγδαίως μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον, και ότι η αίσθηση του ότι «ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση» εξακολουθεί να εξασφαλίζει την προοπτική για κοινωνική ανάπτυξη και ευημερία· υποστηρίζει την άποψη ότι η διεύρυνση είναι ένα μακροπρόθεσμο στρατηγικό συμφέρον την ΕΕ, το οποίο δεν μπορεί απαραιτήτως να προσμετρηθεί με όρους βραχυπρόθεσμων θετικών ισολογισμών· θεωρεί σημαντικό να ληφθούν δεόντως υπόψη οι ουσιαστικές και διαρκείς αξίες του, καθώς αντιπροσωπεύει ήπιες αλλά κρίσιμης σημασίας αρμοδιότητες της ΕΕ·

37.  επαναλαμβάνει την αμετακίνητη δέσμευσή του έναντι της προοπτικής της διεύρυνσης, και καλεί τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να δίνουν ώθηση στη διαδικασία της διεύρυνσης· τονίζει την πεποίθησή του ότι, με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, η ΕΕ μπορεί να επιδιώξει την επίτευξη της ατζέντας της διεύρυνσης, αλλά και να συνεχίσει να προωθεί την βαθύτερη ολοκλήρωση·

38.  υπενθυμίζει ότι η διαδικασία δεν ολοκληρώνεται μόνο με την απλή μεταφορά του κεκτημένου, και τονίζει τη σημασία της αποτελεσματικής εφαρμογής και του σεβασμού σε μακροπρόθεσμη βάση τόσο του κεκτημένου όσο και των κριτηρίων της Κοπεγχάγης· θεωρεί ότι, προκειμένου να διατηρήσει την αξιοπιστία των συνθηκών προσχώρησης, τα κράτη μέλη της ΕΕ πρέπει επίσης να αξιολογηθούν όσον αφορά τη συνεχή συμμόρφωσή τους με τις θεμελιώδεις αξίες της ΕΕ και την τήρηση των δεσμεύσεών τους σε σχέση με τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών και του κράτους δικαίου· καλεί την Επιτροπή να εκπονήσει λεπτομερή πρόταση για έναν εποπτικό μηχανισμό, βασιζόμενη στις διατάξεις του άρθρου 7 της ΣΕΕ και του άρθρου 258 της ΣΛΕΕ·

39.  υπενθυμίζει ότι μια συντονισμένη και μακροπρόθεσμη πολιτική διεύρυνσης θα μπορούσε να αποδειχθεί πολύτιμο στρατηγικό εργαλείο για την οικονομική ανάπτυξη της ΕΕ και της περιοχής κι ότι θα πρέπει να αποσκοπεί στην επίτευξη συνεργειών στον δημοσιονομικό τομέα και ενισχυμένου συντονισμού μεταξύ των διαφόρων μέτρων και μορφών βοήθειας της ΕΕ, των κρατών μελών και διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων καθώς και των υφισταμένων μέσων, όπως το ΜΠΣ, προκειμένου, στο πλαίσιο δημοσιονομικής στενότητας, να αποφευχθούν οποιεσδήποτε πιθανές αλληλεπικαλύψεις ή κενά χρηματοδότησης

40.  επισημαίνει ότι η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και τα προβλήματα της ευρωζώνης προβάλλουν ανάγλυφα την αλληλεξάρτηση των εθνικών οικονομικών, τόσο εντός όσο και πέραν των συνόρων της ΕΕ· υπογραμμίζει, ως εκ τούτου, τη σημασία που ενέχει η περαιτέρω εδραίωση της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και η προώθηση της ανάπτυξης, και στις υποψήφιες και εν δυνάμει υποψήφιες χώρες· σε αυτές τις δυσχερείς συνθήκες, τονίζει την ανάγκη να παρέχεται κατάλληλη και καλύτερα στοχευμένη προενταξιακή οικονομική βοήθεια στις υποψήφιες και εν δυνάμει υποψήφιες χώρες· λαμβάνει υπόψη την πρόταση της Επιτροπής για έναν νέο ΜΠΒ , συμπεριλαμβανόμενης της αυξημένης χρηματοδοτικής στήριξης για τις δημοσιονομικές προοπτικές για την περίοδο 2014-2020· υπογραμμίζει, ως προς αυτό, την ανάγκη απλοποίησης και επιτάχυνσης των διαδικασιών, καθώς και ενίσχυσης της διοικητικής ικανότητας των δικαιούχων χωρών, προκειμένου να διασφαλίζεται υψηλό επίπεδο συμμετοχής στα προγράμματα της ΕΕ και να αυξηθεί η ικανότητα απορρόφησης· επισημαίνει ότι μια συνολική θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τον ΜΠΒ θα παρουσιαστεί κατά τη διάρκεια της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας· τονίζει τη σημασία της εθνικής δημοσιονομικής σταθερότητας και την αυξανόμενη εστίαση σε επίπεδο ΕΕ στην οικονομική διακυβέρνηση· συνιστά να αντιμετωπιστεί καταλλήλως το ζήτημα των υγιών δημόσιων οικονομικών στη διαδικασία προσχώρησης·

41.  τονίζει ότι οι στόχοι της «Ευρώπης 2020» έχουν σχεδιασθεί βάσει οικουμενικών αρχών που υπήρξαν σημαντικός καταλύτης οικονομικής ευημερίας· συνιστά κατά συνέπεια να συμπεριληφθεί στον προενταξιακό διάλογο η πρόοδος που συντελείται στις εμβληματικές πρωτοβουλίες και ως κίνητρο να δοθεί πρόσθετη χρηματοδότηση· θεωρεί ότι ένα μοντέλο ανάπτυξης με χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα αξίζει να τύχει ιδιαίτερης προσοχής και να εφαρμοσθεί ενεργά κατά τη διάρκεια της διαδικασίας διεύρυνσης·

42.  ζητεί να συνεχιστεί ο διάλογος μεταξύ των δωρητών και, ενδεχομένως, να δημιουργηθούν κατάλληλες δομές για τον συντονισμό και τη διαχείριση της βοήθειας· ζητεί, στη συνάρτηση αυτή, να εξεταστεί προσεκτικά η χρήση καινοτόμων χρηματοπιστωτικών μέσων που προϋποθέτουν δομές συντονισμού, όπως για παράδειγμα το Επενδυτικό Πλαίσιο για τα Δυτικά Βαλκάνια, που συμπληρώνει τον ΜΠΒ και αποσκοπεί στην προσέλκυση, στη συγκέντρωση και στη διοχέτευση της βοήθειας σε τομείς προτεραιότητας· τονίζει τις οικονομικές και πολιτικές δυνατότητες μόχλευσης από τη χρηματοδότηση σχεδίων μέσω συνδυασμού κονδυλίων της ΕΕ, των κρατών μελών ή των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, κατά τρόπο που διασφαλίζει τόσο την αυστηρή εναρμόνιση με βέλτιστες πρακτικές χρηματοπιστωτικής διαχείρισης όσο και τον συντονισμό των σημαντικότερων φορέων·

o
o   o

43.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών και της Αλβανίας, της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, της Κροατίας, της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, της Ισλανδίας, του Κοσσυφοπεδίου, του Μαυροβουνίου, της Σερβίας και της Τουρκίας.

(1) ΕΕ C 317 Ε της 23.12.2006, σ. 480.
(2) ΕΕ C 294 Ε της 3.12.2009, σ. 60.
(3) ΕΕ C 285 Ε της 21.10.2010, σ. 47.
(4) Ο χαρακτηρισμός αυτός αναφέρεται με την επιφύλαξη θέσεων για το καθεστώς, και συμφωνεί με την απόφαση του ΣΑΗΕ 1244/1999 και τη γνώμη του ΔΔ σχετικά με τη διακήρυξη ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου.


Η κατάσταση στη Γάζα
PDF 274kWORD 28k
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Nοεμβρίου 2012 σχετικά με την κατάσταση στη Γάζα (2012/2883(RSP))
P7_TA(2012)0454RC-B7-0522/2012

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της συνεδρίασης της 19ης Νοεμβρίου 2012 του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών,

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν, στην Μπανγκόκ στις 18 και 19 Νοεμβρίου 2012,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με την ειρηνευτική διαδικασία για τη Μέση Ανατολή, της 14ης Μαΐου 2012, της 18ης Ιουλίου και 23ης Μαΐου 2011 και της 8ης Δεκεμβρίου 2009,

–  έχοντας υπόψη της δηλώσεις της Αντιπροέδρου της Επιτροπής/Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για τις Εξωτερικές Υποθέσεις και την Πολιτική Ασφάλειας, κυρίας Catherine Ashton, στις 12 Νοεμβρίου 2012 σχετικά με την τελευταία κλιμάκωση της βίας μεταξύ Γάζας και Ισραήλ, και στις 16 Νοεμβρίου 2012 σχετικά με την περαιτέρω κλιμάκωση της βίας στο Ισραήλ και τη Γάζα,

–  έχοντας υπόψη τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός της 21ης Νοεμβρίου 2012,

–  έχοντας υπόψη την τέταρτη Σύμβαση της Γενεύης του 1949 περί προστασίας των πολιτών εν καιρώ πολέμου,

–  έχοντας υπόψη τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ,

–  έχοντας υπόψη την Ενδιάμεση Συμφωνία της 18ης Σεπτεμβρίου 1995 για τη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας,

–  έχοντας υπόψη τις Συμφωνίες του Όσλο («Διακήρυξη Αρχών για τις προσωρινές συμφωνίες αυτοκυβέρνησης») της 13ης Σεπτεμβρίου 1993,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 110 παράγραφοι 2 και 4 του Κανονισμού του,

A.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρόσφατη κλιμάκωση της βίας είχε ως αποτέλεσμα να χάνονται ζωές και να υποφέρουν με απαράδεκτο τρόπο οι πολίτες και των δύο ενεχομένων πλευρών·

Β.   λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Αιγύπτιος Υπουργός Εξωτερικών Mohamed Kamel Amr και η Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον ανακοίνωσαν κατάπαυση του πυρός σε συνέντευξη τύπου στο Κάιρο την 21η Νοεμβρίου 2012· λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με την εν λόγω συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, το Ισραήλ παύει κάθε εχθροπραξία στον χερσαίο, θαλάσσιο και εναέριο χώρο της Λωρίδα της Γάζας με επίγεια θαλάσσια ή εναέρια μέσα, συμπεριλαμβανομένων των εφόδων και της στόχευσης μεμονωμένων ατόμων ενώ όλες οι παλαιστινιακές παρατάξεις παύουν κάθε εχθροπραξία από τη Λωρίδα της Γάζας εναντίον του Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένων των επιθέσεων με ρουκέτες και των επιθέσεων κατά μήκος των συνόρων·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο έχει επανειλημμένα υποστηρίξει τη λύση των δύο κρατών, το Κράτος του Ισραήλ και ένα ανεξάρτητο, δημοκρατικό και βιώσιμο Κράτος της Παλαιστίνης τα οποία θα ζουν το ένα δίπλα στο άλλο σε συνθήκες ειρήνης και ασφάλειας, έχει δε ζητήσει να δημιουργηθούν οι συνθήκες που θα επιτρέψουν την επανάληψη των άμεσων ειρηνευτικών συνομιλιών μεταξύ των πλευρών·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας και η ανθρωπιστική κρίση σε αυτήν συνεχίζονται παρά τις πολυάριθμες εκκλήσεις της διεθνούς κοινότητας για το άνοιγμα των σημείων διέλευσης της ανθρωπιστικής βοήθειας, των εμπορικών προϊόντων και των ανθρώπων προς και από την Γάζα, όπως εξάλλου επαναλαμβάνεται στα Συμπεράσματα του Συμβουλίου της 14ης Μαΐου 2012·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο επανειλημμένα εξέφρασε την ένθερμη δέσμευσή του υπέρ της ασφάλειας του Κράτους του Ισραήλ, ότι τα Συμπεράσματα του Συμβουλίου της 14ης Μαΐου 2012 επανέλαβαν επίσης τη θεμελιώδη δέσμευση της ΕΕ και των κρατών μελών της υπέρ της ασφάλειας του Ισραήλ, καταδίκασαν με τον πλέον απερίφραστο τρόπο τις πράξεις βίας που εσκεμμένα έχουν ως στόχο τους αμάχους, συμπεριλαμβανομένων των επιθέσεων με ρουκέτες που ξεκινούν από τη Λωρίδα της Γάζας, και ζήτησαν την αποτελεσματική πρόληψη της λαθραίας εισαγωγής όπλων στη Γάζα·

1.  εκφράζει τη σοβαρή ανησυχία του για την κατάσταση στη Γάζα και το Ισραήλ και θεωρεί εξαιρετικά λυπηρή την απώλεια της ζωής αμάχων, στους οποίους περιλαμβάνονται γυναίκες και παιδιά· χαιρετίζει τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός που ανακοινώθηκε στο Κάιρο και καλεί για την πλήρη εφαρμογή της· τονίζει ότι όλες οι επιθέσεις πρέπει να σταματήσουν αμέσως, διότι προξενούν αδικαιολόγητη οδύνη σε αθώους αμάχους, και ζητεί την επείγουσα αποκλιμάκωση και παύση των εχθροπραξιών· επαινεί τις μεσολαβητικές προσπάθειες της Αιγύπτου και άλλων για μια βιώσιμη κατάπαυση του πυρός και επικροτεί την αποστολή του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στην περιοχή·

2.  καταδικάζει έντονα τις επιθέσεις με πυραύλους κατά του Ισραήλ από τη Λωρίδα της Γάζας, τις οποίες η Χαμάς και άλλες ένοπλες ομάδες στη Γάζα πρέπει να σταματήσουν αμέσως· τονίζει το δικαίωμα του Ισραήλ να προστατεύσει τον πληθυσμό του από παρόμοιες επιθέσεις, τονίζοντας παράλληλα ότι, το Ισραήλ πρέπει να δράσει αναλόγως για τη διασφάλιση της προστασίας των αμάχων ανά πάσα στιγμή· τονίζει την ανάγκη να σεβασθούν πλήρως όλες οι πλευρές το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και ότι δεν μπορεί να υπάρξει καμία δικαιολογία για τη σκόπιμη στόχευση αθώων αμάχων·

3.  Καταδικάζει την τρομοκρατική επίθεση της 21ης Νοεμβρίου 2012 σε λεωφορείο στο οποίο επέβαιναν πολίτες του Τελ Αβίβ·

4.  επαναλαμβάνει την αμέριστη υποστήριξή του στη λύση των δύο κρατών, με βάση τα σύνορα του 1967 και την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα αμφότερων των κρατών, στο πλαίσιο της οποίας το κράτος του Ισραήλ και ένα ανεξάρτητο, δημοκρατικό και βιώσιμο παλαιστινιακό κράτος θα συνυπάρχουν το ένα δίπλα στο άλλο υπό συνθήκες ειρήνης και ασφάλειας·

5.  τονίζει εκ νέου ότι τα ειρηνικά και μη βίαια μέσα αποτελούν τη μόνη οδό για την επίτευξη δίκαιης και βιώσιμης ειρήνης μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων· απευθύνει εκ νέου έκκληση για τη δημιουργία συνθηκών που θα επιτρέψουν την επανάληψη άμεσων ειρηνευτικών συνομιλιών μεταξύ των δύο πλευρών·

6.  υποστηρίζει, στο πλαίσιο αυτό, το αίτημα της Παλαιστίνης να αποκτήσει το καθεστώς κράτους παρατηρητή-μη μέλους του ΟΗΕ, και θεωρεί την κίνηση αυτή σημαντική διότι θα προσδώσει μεγαλύτερη προβολή, ισχύ και αποτελεσματικότητα στις διεκδικήσεις της Παλαιστίνης· ζητεί εν προκειμένω από τα κράτη μέλη της ΕΕ και τη διεθνή κοινότητα να έλθουν σε συμφωνία προς την κατεύθυνση αυτή·

7.  καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να αναλάβουν ενεργότερο πολιτικό ρόλο στις προσπάθειες για την επίτευξη δίκαιης και βιώσιμης ειρήνης μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων· υποστηρίζει τις προσπάθειες της Ύπατης Εκπροσώπου να δημιουργήσει αξιόπιστη προοπτική για την επανέναρξη της ειρηνευτικής διαδικασίας·

8.  επαναλαμβάνει την έκκλησή του για την άρση του αποκλεισμού στη Λωρίδα της Γάζας, απαραίτητη προϋπόθεση για την οποία είναι ένας ουσιαστικός μηχανισμός ελέγχου με σκοπό την αποτροπή του παράνομου εμπορίου όπλων στη Γάζα, αναγνωρίζοντας τις νόμιμες ανάγκες του Ισραήλ για ασφάλεια· ζητεί επίσης να ληφθούν μέτρα τα οποία θα επιτρέψουν την ανασυγκρότηση και την οικονομική ανάκαμψη της Γάζας·

9.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή, στην Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας, στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών, στον ειδικό εντεταλμένο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή, στον Πρόεδρο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, στον Απεσταλμένο της Τετραμερούς Διάσκεψης για τη Μέση Ανατολή, στην Κνεσέτ και την κυβέρνηση του Ισραήλ, στον Πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής και στο Παλαιστινιακό Νομοθετικό Συμβούλιο.


Εφαρμογή της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας (με βάση την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας)
PDF 473kWORD 68k
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Νοεμβρίου 2012 σχετικά με την εφαρμογή της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας (σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας) (12562/2011 – 2012/2138(INI))
P7_TA(2012)0455A7-0357/2012

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την Ετήσια Έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας και, κυρίως, το σκέλος που αφορά την κοινή ευρωπαϊκή πολιτική ασφάλειας και άμυνας (ΚΠΑΑ) (12562/2011),

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Αντιπροέδρου της Επιτροπής/Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας προς το Συμβούλιο, της 23ης Ιουλίου 2012, σχετικά με την ΚΠΑΑ,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 23ης Ιουλίου 2012 για την ΚΠΑΑ,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 1ης Δεκεμβρίου 2011 για την ΚΠΑΑ,

–  έχοντας υπόψη την πρωτοβουλία της Γάνδης που δρομολογήθηκε στο πλαίσιο της άτυπης συνόδου των Υπουργών Άμυνας της ΕΕ τον Σεπτέμβριο του 2010,

–  έχοντας υπόψη τα άρθρα 2, 3, 24 και 36 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ),

–  έχοντας υπόψη την παράγραφο 43 της διοργανικής συμφωνίας της 17ης Μαΐου 2006 μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής για δημοσιονομική πειθαρχία και χρηστή δημοσιονομική διαχείριση(1),

–  έχοντας υπόψη τον Τίτλο V της ΣΕΕ και τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη τη στρατηγική της ΕΕ κατά της διάδοσης όπλων μαζικής καταστροφής, που προσυπέγραψε το Συμβούλιο στις 9 Δεκεμβρίου 2003,

–   έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών,

–  έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφάλειας με τίτλο «Μια ασφαλής Ευρώπη σε έναν καλύτερο κόσμο», η οποία εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 12 Δεκεμβρίου 2003, καθώς και την έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της με τίτλο «Μεριμνώντας για την ασφάλεια σε ένα μεταβαλλόμενο κόσμο», η οποία εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 11 και 12 Δεκεμβρίου 2008,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 10ης Μαρτίου 2010 σχετικά με την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ασφάλειας και της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας(2),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 23ης Νοεμβρίου 2010, σχετικά με την πολιτικοστρατιωτική συνεργασία και την ανάπτυξη πολιτικοστρατιωτικών ικανοτήτων(3),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 11ης Μαΐου 2011, σχετικά με την ανάπτυξη της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας(4),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 14ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τον αντίκτυπο της χρηματοπιστωτικής κρίσης στον αμυντικό τομέα των κρατών μελών της ΕE(5),

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2012 για την κατάσταση στο Μαλί,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 119 παράγραφος 1 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (A7-0357/2012),

A.  λαμβάνοντας υπόψη τις σημαντικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στο γεωστρατηγικό πλαίσιο δράσης της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) και της ΚΠΑΑ, ιδίως λόγω των αναταραχών στη Μέση Ανατολή και τη Βόρειο Αφρική (επαναστάσεις, συγκρούσεις και/ή αλλαγές καθεστώτων στη Λιβύη, την Τυνησία, την Αίγυπτο και τη Συρία), της εμφάνισης στη διεθνή σκηνή νέων παραγόντων με περιφερειακές ή ακόμα και παγκόσμιες βλέψεις και τον επαναπροσδιορισμό των προτεραιοτήτων της αμυντικής πολιτικής των ΗΠΑ προς την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού·

B.  εκτιμώντας παράλληλα ότι οι απειλές και οι προκλήσεις για την παγκόσμια ασφάλεια αυξάνονται, λόγω της αβεβαιότητας που απορρέει από τη στάση κρατών και των μη κρατικών παραγόντων που εμπλέκονται σε προγράμματα τα οποία συμβάλλουν επικίνδυνα στη διάδοση όπλων μαζικής καταστροφής (περιλαμβανομένων των πυρηνικών όπλων), από την ανάπτυξη τοπικών κρίσεων σε κράτη γειτονικά της ΕΕ, με σημαντικές περιφερειακές επιπτώσεις, όπως οι τρέχουσες συγκρούσεις στη Συρία, τις ιδιαιτερότητες των μεταπολιτευτικών διαδικασιών στις αραβικές χώρες και της σχετικής με την ασφάλεια διάστασής τους (για παράδειγμα στη Λιβύη και τη χερσόνησο του Σινά), από την εξέλιξη στη ζώνη Πακιστάν-Αφγανιστάν εν όψει της αποχώρησης των στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ, καθώς και από την αύξηση των τρομοκρατικών απειλών στην Αφρική, ιδιαίτερα στο Σαχέλ, στο Κέρας της Αφρικής και στη Νιγηρία·

Γ.  εκτιμώντας ότι η κλιματική αλλαγή έχει αναγνωριστεί ευρέως ως βασικός παράγοντας και αιτία πολλαπλασιασμού των απειλών για τη διεθνή ασφάλεια, την ειρήνη και τη σταθερότητα·

Δ.  επισημαίνοντας ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δώσει απαντήσεις σε αυτές τις απειλές και προκλήσεις μιλώντας με ενιαία φωνή, ώστε να διασφαλίσει την πολιτική συνοχή, ενεργώντας με πνεύμα αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών και χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα και όργανα που έχει στη διάθεσή της για την εξασφάλιση της ειρήνης και της ασφάλειας των πολιτών της·

E.  εκτιμώντας ότι η ΚΠΑΑ, που εντάσσεται στο πλαίσιο της ΚΕΠΠΑ, οι στόχοι της οποίας ορίζονται στο άρθρο 21 της Συνθήκης ΕΕ, παρέχει στην Ένωση επιχειρησιακή ικανότητα βασιζόμενη σε στρατιωτικά και μη στρατιωτικά μέσα·

ΣΤ.  εκτιμώντας ότι η ΚΠΑΑ πρέπει να εδραιώσει τη συμβολή της στην παγκόσμια ειρήνη και σταθερότητα, μέσω των αποστολών και επιχειρήσεών της που αποτελούν μέρος της συνολικής προσέγγισης που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Ένωση έναντι μιας χώρας ή μιας περιοχής, μεταξύ άλλων και μέσω της πολυμερούς συνεργασίας στο πλαίσιο διεθνών οργανισμών και με τους διεθνείς οργανισμούς ‐ιδίως των Ηνωμένων Εθνών‐ και περιφερειακών οργανισμών, σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών·

Ζ.  εκτιμώντας ότι ο αφοπλισμός και η μη διάδοση αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ΚΠΑΑ, γεγονός που θα πρέπει να τονίζεται κατά τον πολιτικό διάλογο της ΕΕ με τρίτες χώρες και διεθνείς οργανισμούς, και συνιστούν υποχρέωση των κρατών μελών της ΕΕ στο πλαίσιο διεθνών συμφωνιών και συμβάσεων· εκτιμώντας επίσης ότι η εν λόγω δέσμευση είναι απολύτως συμβατή με τον στόχο της ΚΠΑΑ για την ενίσχυση των μη στρατιωτικών και στρατιωτικών ικανοτήτων·

H.  υπενθυμίζοντας ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας εισήγαγε σημαντικές καινοτομίες, που επιβάλλουν την ενίσχυση της ΚΠΑΑ αλλά έχουν αξιοποιηθεί ελάχιστα μέχρι τώρα·

Θ.  υπενθυμίζοντας ότι, από το 2003, η ΕΕ έχει πραγματοποιήσει 19 μη στρατιωτικές αποστολές και 7 στρατιωτικές επιχειρήσεις στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας και της ΚΠΑΑ, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη 11 μη στρατιωτικές αποστολές και 3 στρατιωτικές επιχειρήσεις·

Στρατηγικό πλαίσιο της ΚΠΑΑ
Νέο στρατηγικό πλαίσιο

1.  υπογραμμίζει ότι στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι να εξελιχθεί σε παγκόσμιο πολιτικό παράγοντα στη διεθνή σκηνή ώστε να προάγει την ειρήνη και τη διεθνή ασφάλεια, να προστατεύει τα συμφέροντά της σε παγκόσμιο επίπεδο και να εγγυάται την ασφάλεια των πολιτών της· εκτιμά ότι η ΕΕ πρέπει να είναι σε θέση να αναλάβει την ευθύνη που της αναλογεί απέναντι σε απειλές, διεθνείς κρίσεις και συγκρούσεις, ειδικά στο γειτονικό της περιβάλλον· υπογραμμίζει, εν προκειμένω, την ανάγκη συνέπειας της ΕΕ όσον αφορά τις πολιτικές της και την ταχύτερη και αποτελεσματικότερη ανάληψη των ευθυνών που προαναφέρθηκαν·

2.  τονίζει, στο πλαίσιο αυτό, την αναγκαιότητα για την ΕΕ να επιβεβαιώσει τη στρατηγική της αυτονομία μέσω της άσκησης ισχυρής και αποτελεσματικής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής για την ασφάλεια και την άμυνα, που θα της επιτρέπει να ενεργεί αυτόνομα, αν κρίνεται απαραίτητο· τονίζει επίσης ότι η στρατηγική αυτονομία είναι ουτοπική χωρίς αξιόπιστες στρατιωτικές και μη στρατιωτικές ικανότητες· υπενθυμίζει ότι η εν λόγω στρατηγική αυτονομία συγκροτείται με τον απαιτούμενο σεβασμό στις υφιστάμενες συμμαχίες, ιδίως όσον αφορά το ΝΑΤΟ, και διατηρώντας ισχυρούς διατλαντικούς δεσμούς, όπως τονίζεται στο άρθρο 42 της ΣΕΕ, και με τον σεβασμό και την ενίσχυση μιας γνήσια πολυμερούς προσέγγισης, ως θεμελιώδους αρχής της παρέμβασης της ΕΕ στη διαχείριση διεθνών κρίσεων·

3.  εκφράζει ανησυχία για την προοπτική στρατηγικής παρακμής με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η ΕΕ, όχι μόνο λόγω της τάσης μείωσης των προϋπολογισμών στον τομέα της άμυνας, λόγω της παγκόσμιας και ευρωπαϊκής χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης, αλλά και λόγω της σχετικής και σταδιακής περιθωριοποίησης των μέσων και των ικανοτήτων διαχείρισης κρίσεων που διαθέτει, και ιδίως των στρατιωτικών· σημειώνει επίσης την αρνητική επίδραση της χαλαρής δέσμευσης των κρατών μελών στο πλαίσιο αυτό·

4.  εκτιμά ότι η Ένωση πρέπει να διαδραματίσει έναν σημαντικό ρόλο ως πάροχος ασφάλειας για τα κράτη μέλη και τους πολίτες της· είναι πεπεισμένο ότι θα πρέπει να επιδιώξει την ενίσχυση της ασφάλειάς της και εκείνης των γειτόνων της, ώστε να μην χρειάζεται να την αναθέσει σε άλλους· επαναλαμβάνει ότι η ΕΕ πρέπει να είναι σε θέση να συμβάλλει ουσιαστικά σε ειρηνευτικές επιχειρήσεις σε όλη την υφήλιο·

5.  σημειώνει ότι η ευρωπαϊκή στρατηγική ασφάλειας που καταρτίστηκε το 2003 και αναθεωρήθηκε το 2008, παρά το βάσιμο των αναλύσεων και των προτάσεών της, αρχίζει πλέον να ξεπερνιέται από τα γεγονότα δεν επαρκεί πλέον για την κατανόηση του σύγχρονου κόσμου·

6.  καλεί, συνεπώς, εκ νέου το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να αναθέσει στην ΥΕ/ΑΕ την παρουσίαση Λευκού Βιβλίου για την άμυνα και την ασφάλεια της ΕΕ, το οποίο θα εξετάζει τα στρατηγικά συμφέροντα της ΕΕ σε ένα πλαίσιο μεταβαλλόμενων απειλών, υπό το πρίσμα των ικανοτήτων ασφαλείας των κρατών μελών της ΕΕ, της ικανότητας των θεσμικών οργάνων της ΕΕ να δρουν αποτελεσματικά σε σχέση με την πολιτική ασφάλειας και άμυνας, και των εταιρικών σχέσεων της ΕΕ, ιδίως με τους γείτονές της και με το ΝΑΤΟ, και το οποίο θα λαμβάνει υπόψη τις μεταβαλλόμενες απειλές και την εξέλιξη των σχέσεων με τους συμμάχους και τους εταίρους μας, αλλά και με τις αναδυόμενες χώρες·

7.  υπογραμμίζει τη σημασία ενός τέτοιου στρατηγικού πλαισίου, το οποίο θα καθοδηγεί την εξωτερική δράση και θα διατυπώνει σαφείς προτεραιότητες για την πολιτική ασφάλειας της ΕΕ·

8.  σημειώνει ότι αυτό το Λευκό Βιβλίο θα πρέπει να βασίζεται τόσο στις έννοιες που εισήγαγαν οι ευρωπαϊκές στρατηγικές ασφάλειας του 2003 και του 2008, όσο και στις νέες έννοιες για την ασφάλεια που προέκυψαν τα τελευταία χρόνια, όπως η «ευθύνη προστασίας», η ανθρώπινη ασφάλεια και η ουσιαστική πολυμέρεια·

9.  υπογραμμίζει τη σημασία της διενέργειας, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας (ΕΟΑ) και με τη συνεργασία του ΝΑΤΟ, μιας τεχνικής ανασκόπησης των στρατιωτικών δυνατών σημείων και αδυναμιών των κρατών μελών της ΕΕ· θεωρεί ότι το Λευκό Βιβλίο θα αποτελέσει τη βάση της μελλοντικής στρατηγικής προσέγγισης για την ΕΕ και θα παράσχει καθοδήγηση σχετικά με τον μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο στρατηγικό σχεδιασμό των στρατιωτικών και μη στρατιωτικών ικανοτήτων που θα πρέπει να αναπτυχθούν και να αποκτηθούν στο πλαίσιο της ΚΠΑΑ·

10.  χαιρετίζει τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 23ης Ιουλίου 2012 σχετικά με την ΚΠΑΑ και τον προγραμματισμό ενός Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για ζητήματα άμυνας, που θα διεξαχθεί στη διάρκεια του 2013· ενθαρρύνει τα κράτη μέλη και τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να εντάξουν το Κοινοβούλιο στη διαδικασία προετοιμασίας αυτής της συνόδου του Συμβουλίου·

11.  χαιρετίζει την έκθεση της ΥΕ/ΑΕ σχετικά με τις κύριες πτυχές και τις βασικές επιλογές της ΚΕΠΠΑ, μέρος της οποίας καλύπτει θέματα ασφάλειας και άμυνας· εμμένει ωστόσο στην ανάγκη μιας πιο φιλόδοξης προοπτικής για το μέλλον της ΚΠΑΑ· καλεί τα κράτη μέλη, με την υποστήριξη της ΥΕ/ΑΕ, να αξιοποιήσουν πλήρως αυτό το εργαλείο που κατοχυρώνεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας, δεδομένου ότι εξακολουθούν να υφίστανται πολυάριθμες κρίσεις, ακόμη και δίπλα στην Ευρώπη, ενώ η επαναπροσδιορισμένη εμπλοκή των ΗΠΑ καθίσταται ολοένα πιο εμφανής·

12.  χαιρετίζει τη συμβολή της πρωτοβουλίας της Βαϊμάρης, που υποστηρίχθηκε από την Ισπανία και την Ιταλία, στην αναζωογόνηση του προγράμματος δράσης της ΚΠΑΑ και τη νέα ώθηση στους τρεις βασικούς τομείς: θεσμικά όργανα, λειτουργίες και ικανότητες· καλεί τις χώρες αυτές να διατηρήσουν τη δέσμευσή τους και να συνεχίσουν να υποστηρίζουν το φιλόδοξο όραμα της ΚΠΑΑ και θεωρεί τις δράσεις τους ως πρότυπο το οποίο πρέπει να ασπαστούν και να ακολουθήσουν όλα τα κράτη μέλη·

Η ΚΠΑΑ στον πυρήνα της συνολικής προσέγγισης

13.  χαιρετίζει τα συμπεράσματα του Συμβουλίου για την ΚΠΑΑ, της 23ης Ιουλίου 2012, και τη δήλωση σχετικά με την παρουσίαση μιας κοινής ανακοίνωσης για την ολοκληρωμένη προσέγγιση από την Επιτροπή και την ΥΕ/ΑΕ· καλεί την Επιτροπή και την ΥΕ/ΑΕ να συνεργαστούν με το Κοινοβούλιο στην προσπάθεια αυτήν·

14.  τονίζει ότι η δύναμη της ΕΕ σε σχέση με άλλους οργανισμούς έγκειται στη μοναδική της δυνατότητα να κινητοποιεί το πλήρες φάσμα πολιτικών, οικονομικών, αναπτυξιακών και ανθρώπινων μέσων για να συνδράμουν στις στρατιωτικές και μη στρατιωτικές αποστολές και επιχειρήσεις διαχείρισης κρίσεων, υπό την αιγίδα μιας ενιαίας πολιτικής αρχής – του ΥΕ/ΑΕ – και ότι αυτή η συνολική προσέγγιση προσφέρει μια μοναδική και ευρέως επιδοκιμαζόμενη ευελιξία και αποτελεσματικότητα·

15.  πιστεύει, ωστόσο, ότι η εφαρμογή της συνολικής προσέγγισης πρέπει να εξασφαλίζει ότι η Ένωση θα αντιδρά στους κατά περίπτωση κινδύνους με τα κατάλληλα στρατιωτικά ή/και μη στρατιωτικά μέσα· επαναλαμβάνει ότι η συνολική προσέγγιση πρέπει να στηρίζεται στην ΚΠΑΑ στον ίδιο βαθμό που στηρίζεται σε άλλα μέσα εξωτερικής δράσης·

16.  τονίζει ότι η ΚΠΑΑ, μέσω των επιχειρήσεων αυτών, αποτελεί το βασικό εργαλείο διαχείρισης κρίσεων που διαθέτει η ΕΕ, προσφέροντας πολιτική αξιοπιστία και ορατότητα στις δραστηριότητες της Ένωσης και επιτρέποντας, ταυτόχρονα, τον πολιτικό τους έλεγχο·

Εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας

17.  υπενθυμίζει ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας εισήγαγε σημαντικές καινοτομίες σε σχέση με την ΚΠΑΑ, οι οποίες ακόμη δεν έχουν υλοποιηθεί· θεωρεί λυπηρή, στο πλαίσιο αυτό, την αμέλεια που έχει επιδείξει η ΥΕ/ΑΕ όσον αφορά προηγούμενα ψηφίσματα του Κοινοβουλίου που ζητούσαν πιο δραστήρια και συνεκτικά βήματα προόδου προς την υλοποίηση των νέων μέσων που θεσπίστηκαν με τη Συνθήκη της Λισαβόνας:

   το Συμβούλιο μπορεί να αναθέτει μια αποστολή σε ομάδα κρατών μελών με σκοπό τη διαφύλαξη των αξιών της Ένωσης και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της·
   μπορεί να καθιερωθεί μόνιμη διαρθρωμένη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών που πληρούν υψηλότερα κριτήρια στρατιωτικών ικανοτήτων και τα οποία έχουν αναλάβει πιο δεσμευτικές υποχρεώσεις στο πεδίο αυτό, σε σχέση με τις απαιτητικότερες αποστολές·
   στη Συνθήκη έχει εισαχθεί μια ρήτρα αμοιβαίας άμυνας και μια ρήτρα αλληλεγγύης·
   ο ΕΟΑ είναι επιφορτισμένος με σημαντικά καθήκοντα όσον αφορά την ανάπτυξη των στρατιωτικών δυνατοτήτων των κρατών μελών, στα οποία περιλαμβάνεται η ενίσχυση της βιομηχανικής και τεχνολογικής βάσης του αμυντικού τομέα, ο καθορισμός ευρωπαϊκής πολιτικής για τις στρατιωτικές δυνατότητες και τους εξοπλισμούς και η εφαρμογή μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας·
   θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα ταμείο εκκίνησης για τις προπαρασκευαστικές δραστηριότητες ενόψει αποστολών, που δεν καταλογίζονται στον προϋπολογισμό της Ένωσης·

18.  προτρέπει την ΥΕ/ΑΕ να παράσχει την αναγκαία ώθηση για την ανάπτυξη των δυνατοτήτων της Συνθήκης της Λισαβόνας ώστε η ΕΕ να διαθέτει όλες τις δυνατότητες δράσης στη διεθνή σκηνή στο πλαίσιο της συνολικής της προσέγγισης, είτε μέσω της «ήπιας δύναμής» της είτε μέσω ισχυρότερων ενεργειών, αν κριθεί απαραίτητο, και πάντα σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών·

19.  καλεί τα κράτη μέλη να συνεργαστούν δραστήρια με την ΥΕ/ΑΕ και το Συμβούλιο προκειμένου να θέσουν σε εφαρμογή τις διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας σχετικά με την ΚΠΑΑ στο πλαίσιο των εθνικών στρατηγικών τους για την ασφάλεια·

20.  επικροτεί τη διεύρυνση των καθηκόντων που μπορούν να υλοποιηθούν στο πλαίσιο της ΚΠΑΑ σε σχέση με τα προηγούμενα καθήκοντα του Πέτερσμπεργκ, όπως ορίζεται στο άρθρο 43 της ΣΕΕ· σημειώνει, ωστόσο, ότι ο στόχος αυτός δεν αντανακλάται στις αποφάσεις που λαμβάνονται μετά την ίδρυση της ΕΥΕΔ·

Οι στρατιωτικές και μη στρατιωτικές επιχειρήσεις

21.  τονίζει ότι η ΚΠΑΑ έχει ήδη συμβάλει στη διαχείριση κρίσεων, τη διατήρηση της ειρήνης και την ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας· επαναλαμβάνει ότι τώρα η ΚΠΑΑ πρέπει να είναι σε θέση να παρεμβαίνει σε κάθε είδους κρίση, ακόμη και σε μεγάλης έντασης συγκρούσεις στις γειτονικές της περιοχές, αλλά και να είναι φιλόδοξη όσον αφορά τα πραγματικά αποτελέσματα της δράσης της·

22.  σημειώνει ότι σήμερα βρίσκονται σε εξέλιξη 14 επιχειρήσεις, 11 μη στρατιωτικές και 3 στρατιωτικές· εκφράζει ικανοποίηση για την έναρξη τριών νέων μη στρατιωτικών επιχειρήσεων το καλοκαίρι του 2012, στο Κέρας της Αφρικής (EUCAP Nestor), στον Νίγηρα (EUCAP Sahel Niger) και στο Νότιο Σουδάν (EUAVSEC South Sudan) και τον σχεδιασμό μίας μη στρατιωτικής αποστολής για την υποστήριξη των συνοριακών ελέγχων στη Λιβύη και μιας εκπαιδευτικής αποστολής στο Μαλί· θεωρεί ότι οι εν λόγω αποστολές αποτελούν μια πρώτη ένδειξη αναζωογόνησης του προγράμματος δράσης της ΚΠΑΑ· υπογραμμίζει τη σημασία της βελτίωσης του πλαισίου των διδαγμάτων που αντλούνται από αποστολές και επιχειρήσεις·

23.  θεωρεί ωστόσο λυπηρό το γεγονός ότι η ΕΕ δεν εκμεταλλεύεται πλήρως τα στρατιωτικά μέσα της ΚΠΑΑ, παρότι πολλές κρίσεις θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την παρέμβαση της ΚΠΑΑ, όπως εκείνες της Λιβύης και του Μαλί· τονίζει την ανάγκη να εξεταστεί η προσφορά συνδρομής όσον αφορά τη μεταρρύθμιση του τομέα της ασφάλειας στις χώρες της Αραβικής Άνοιξης, και ιδίως σε εκείνες της Βορείου Αφρικής και της περιοχής του Σαχέλ· ενθαρρύνει, στο πλαίσιο αυτό, την επιτάχυνση του υπό εξέλιξη σχεδιασμού ενδεχόμενων στρατιωτικών επιχειρήσεων και, ταυτόχρονα, ζητεί την επαναξιολόγηση των αποστολών που βρίσκονται σε εξέλιξη·

24.  καλεί επίσης τα κράτη μέλη να υποστηρίξουν τα λόγια τους με έργα και να χρησιμοποιήσουν τα υφιστάμενα μέσα, πρωτόκολλα και συμφωνίες, προκειμένου να θέσουν στη διάθεση της ΚΠΑΑ τις ικανότητές τους, για παράδειγμα υπό τη μορφή μάχιμων μονάδων ή κοινών ομάδων έργου·

Δυτικά Βαλκάνια

25.  υπενθυμίζει και χαιρετίζει την πολιτική, στρατηγική και συμβολική σημασία της δέσμευσης της ΕΕ απέναντι στα Δυτικά Βαλκάνια, η οποία έχει συμβάλει στην ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή· σημειώνει, εντούτοις, ότι αυτή η περιοχή συνεχίζει να αντιμετωπίζει πληθώρα προκλήσεων οι οποίες θέτουν σε δοκιμασία την αξιοπιστία της Ένωσης· καλεί την ΥΕ/ΑΕ και το Συμβούλιο να επανεξετάσουν τη συμβολή της ΕΕ στον τομέα της ασφάλειας στα Δυτικά Βαλκάνια, εστιάζοντας ιδίως στην ενίσχυση της έννομης τάξης, της προστασίας των μειονοτικών κοινοτήτων και της καταπολέμησης του οργανωμένου εγκλήματος και της διαφθοράς·

26.  εκφράζει ικανοποίηση για τα αποτελέσματα της πρώτης μη στρατιωτικής αποστολής EUPM στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, που ολοκληρώθηκε στις 30 Ιουνίου 2012 και η οποία συνέβαλε, παράλληλα με την επιχείρηση EUFOR Althea, στην ανάπτυξη του διαλόγου μεταξύ των οντοτήτων που συγκροτούν τη χώρα, καθώς και στην εδραίωση του κράτους δικαίου·

27.  σημειώνει ότι το προσωπικό της επιχείρησης EUFOR Althea στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, που ξεκίνησε το 2004, μειώνεται συνεχώς· ως εκ τούτου, υποστηρίζει τον τερματισμό της αποστολής αυτής και μια νέα μορφή συνδρομής της ΕΕ στον τομέα της ενίσχυσης των ικανοτήτων και την εκπαίδευση των ενόπλων δυνάμεων της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης·

28.  στηρίζει τον ρόλο της αποστολής EULEX Kosovo, η οποία επιχειρεί σε ένα δυσχερές πολιτικό περιβάλλον, και χαιρετίζει την παράταση της εντολής της για ακόμη δύο έτη, έως την 14η Ιουνίου 2014·

29.  χαιρετίζει τον θετικό ρόλο της στην υποστήριξη του Κοσσυφοπεδίου στην καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος σε όλα τα επίπεδα και στην οικοδόμηση ενός κράτους δικαίου και την εγκαθίδρυση δικαστικού, αστυνομικού και τελωνειακού μηχανισμού απαλλαγμένου από πολιτικές παρεμβάσεις και ευθυγραμμισμένου με τις διεθνείς και ευρωπαϊκές βέλτιστες πρακτικές και πρότυπα· σημειώνει την αναδιαμόρφωση και τον περιορισμό της αποστολής, θεωρώντας την εξέλιξη αυτήν ως ένα σαφές σημάδι της προόδου που έχει σημειωθεί έως τώρα·

30.  τονίζει, ωστόσο, ότι πρέπει να γίνουν ακόμη πολλά για να ολοκληρωθεί πλήρως η αποστολή που έχει ανατεθεί στην EULEX, η οποία απολαμβάνει την απόλυτη εμπιστοσύνη των πολιτών του Κοσσυφοπεδίου και ιδίως της σερβικής κοινότητας· καλεί την αποστολή να ενισχύσει τις δραστηριότητές της στο βόρειο τμήμα του Κοσσυφοπεδίου και να ασχοληθεί εκτενέστερα με την έρευνα και τη δίωξη υποθέσεων διαφθοράς υψηλού επιπέδου·

31.  καλεί την ειδική ερευνητική ομάδα εργασίας της EULEX να συνεχίσει να ερευνά με τη μέγιστη δυνατή επιμέλεια και σοβαρότητα στα ερωτήματα που εγείρονται από την έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με την ορθότητα των ισχυρισμών περί εμπορίας οργάνων· καλεί την EULEX να εφαρμόσει, με την πλήρη υποστήριξη των κρατών που συνεισφέρουν σε αυτήν, ένα πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων - περιλαμβανομένων, για παράδειγμα, μέτρων μετεγκατάστασης των μαρτύρων - ούτως ώστε μια αυστηρή δικαστική διαδικασία να κάνει δυνατή τη διαλεύκανση των γεγονότων·

32.  σημειώνει ότι η παρουσία της KFOR εξακολουθεί να είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της ασφάλειας στο Κοσσυφοπέδιο και ότι η σχέση μεταξύ της στρατιωτικής αποστολής του ΝΑΤΟ και της μη στρατιωτικής αποστολής της ΕΕ εξακολουθεί να εγείρει πολλά ερωτήματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα και τη βιωσιμότητά της· ως εκ τούτου, καλεί την ΥΕ/ΑΕ να υποβάλλει τακτικά εκθέσεις σχετικά με την πρόοδο της αποστολής EULEX, την παράταση της εντολής της οποίας μέχρι τις 14 Ιουνίου 2014 κρίνει θετικά, καθώς επίσης σχετικά με τα επιτευχθέντα αποτελέσματα και τις σχέσεις με τον στρατιωτικό μηχανισμό του ΝΑΤΟ·

Κέρας της Αφρικής

33.  χαιρετίζει τη νέα στρατηγική της ΕΕ για το Κέρας της Αφρικής, η οποία εφαρμόζει την ολοκληρωμένη προσέγγιση για την καταπολέμηση της πειρατείας και των αιτίων της, καθώς και τον ηγετικό ρόλο της Ένωσης σε σχέση με τα ζητήματα ασφάλειας στην περιοχή, ο οποίος ενισχύει την προβολή και την αξιοπιστία της ΕΕ στη διαχείριση κρίσεων· χαιρετίζει την έναρξη λειτουργίας του κέντρου επιχειρήσεων της ΕΕ τον Μάιο 2012 προς στήριξη των αποστολών της ΚΠΑΑ στο Κέρας της Αφρικής·

34.  σημειώνει ότι, σήμερα, οι τρεις επιχειρήσεις (EUNAVFOR Atalanta, EUTM Somalia και EUCAP Nestor) αναπτύσσονται προς όφελος της περιοχής και υπογραμμίζει την ανάγκη να συνεχιστεί ο συντονισμός της παρέμβασης της ΕΕ με τις προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας, πρώτα και κύρια της Αφρικανικής Ένωσης (ΑΕ), με σκοπό να διασφαλιστεί ότι η Σομαλία διαθέτει ένα λειτουργικό και δημοκρατικό κράτος· θεωρεί ότι το κέντρο επιχειρήσεων της ΕΕ θα οδηγήσει στον αποτελεσματικότερο συντονισμό στο πλαίσιο της στρατηγικής για το Κέρας της Αφρικής·

35.  συνιστά, λαμβάνοντας υπόψη τις εξελίξεις στη Σομαλία, τόσο σε επίπεδο πολιτικής όσο και σε επίπεδο ασφάλειας, τα κράτη μέλη και η ΥΕ/ΑΕ, σε συνεργασία με τις νόμιμες αρχές της Σομαλίας, την ΑΕ, την Διακυβερνητική Αρχή για την Ανάπτυξη (IGAD), καθώς και τις Ηνωμένες Πολιτείες, να εξετάσουν το ενδεχόμενο εφαρμογής μιας διαδικασίας για τη μεταρρύθμιση του τομέα της ασφάλειας (MTA)·

36.  επικροτεί την έναρξη της αποστολής EUCAP Nestor και καλεί την Τανζανία να δεχθεί την αποστολή αυτήν, που αποσκοπεί στην ενίσχυση των ναυτικών δυνατοτήτων στο Τζιμπουτί, την Κένυα και τις Σεϋχέλλες και στην υποστήριξη του κράτους δικαίου στη Σομαλία (αρχικά στην Πουντλάνδη και τη Σομαλιλάνδη), μέσω της ανάπτυξης μιας αξιόπιστης δύναμης ακτοφυλακής και ενός δικαστικού μηχανισμού ο οποίος θα σέβεται το κράτος δικαίου, τη διαφάνεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα·

37.  ζητεί η αποστολή EUCAP Nestor να συντονιστεί με άλλες πρωτοβουλίες που αφορούν την ασφάλεια στη ναυτιλία, όπως οι MARSIC και MASE, που χρηματοδοτούνται από τον μηχανισμό σταθερότητας και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης αντίστοιχα· προτείνει την επέκταση της αποστολής EUCAP Nestor και σε άλλες χώρες, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις·

38.  αποδίδει τιμή στη ζωτικής σημασίας συμβολή της αποστολής EUNAVFOR Atalanta στην καταπολέμηση της πειρατείας στον κόλπο του Άντεν και στον δυτικό Ινδικό Ωκεανό και στην ανθρωπιστική συμβολή της και τη συμβολή της στην ασφάλεια στη ναυτιλία, με την προστασία των πλοίων που ναυλώνονται από το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα, καθώς και άλλων ευάλωτων πλοίων, ενώ εγκρίνει την παράταση της εντολής της αποστολής έως τον Δεκέμβριο του 2014· εγκρίνει επίσης την επέκταση του πεδίου δράσης της εν λόγω αποστολής ώστε να περιλάβει την παράκτια ζώνη, τα χωρικά ύδατα και τα εσωτερικά ύδατα της Σομαλίας· καλεί τα κράτη μέλη να παρέχουν στην εν λόγω αποστολή επαρκή ναυτικά και αεροπορικά μέσα και ενθαρρύνει τα εμπορικά πλοία να συνεχίσουν να εφαρμόζουν τις ορθές πρακτικές ναυσιπλοΐας προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος επιθέσεων· αναγνωρίζει τη συμβολή των Κάτω Χωρών στην επιχείρηση Atalanta με τη διάθεση μιας ομάδας προστασίας εν πλω για την ασφάλεια των ανθρωπιστικών αποστολών και ενθαρρύνει και άλλα κράτη μέλη να συνεισφέρουν ανάλογα·

39.  επισημαίνει ότι η πειρατεία εξομοιώνεται με οργανωμένο έγκλημα και ότι προς χάριν της ελευθερίας των εμπορικών συναλλαγών και της προστασίας των θαλάσσιων μεταφορών είναι απαραίτητο να διαταραχθεί η οικονομική κερδοφορία που σχετίζεται με αυτήν και να αντιμετωπιστούν τα βαθύτερα αίτια της πειρατείας μέσω της μακροπρόθεσμης δέσμευσης η οποία θα ενισχύσει τη χρηστή διακυβέρνηση και τις ανεξάρτητες, νόμιμες οικονομικές ευκαιρίες για τον πληθυσμό· καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε να διασφαλίσουν την ιχνηλασιμότητα των χρηματοοικονομικών ροών που προέρχονται από την εν λόγω δραστηριότητα και να διευκολύνουν την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ της EUNAVFOR Atalanta και της Europol·

40.  τονίζει τον θετικό ρόλο που διαδραματίζει η αποστολή EUTM Somalia, η οποία σε στενή συνεργασία με την Ουγκάντα, την ΑΕ και τις ΗΠΑ συμβάλλει στην εκπαίδευση άνω των 3 000 Σομαλών νεοσύλλεκτων, από τους οποίους περίπου οι 2 500 έχουν ήδη επανενταχθεί στις δυνάμεις ασφαλείας της Σομαλίας, ενώ ταυτόχρονα ενισχύει το κράτος δικαίου· εκτιμά ότι η αποστολή έχει συμβάλει σημαντικά στη βελτίωση της κατάστασης στο Μογκαντίσου και γύρω από αυτό, με την ενίσχυση των δυνάμεων ασφαλείας της Σομαλίας και της AMISOM· ζητεί τη συγκέντρωση των προσπαθειών των αποστολών για τη δημιουργία αξιόπιστων και διαφανών δομών διοίκησης και ελέγχου και ενός οικονομικού πλαισίου το οποίο θα διεκπεραιώνει την τακτική καταβολή των μισθών, καθώς για τη μείωση του αριθμού λιποταξιών εκπαιδευμένων στρατιωτών·

41.  εγκρίνει την παράταση της εντολής της EUTM Somalia μέχρι τον Δεκέμβριο του 2012 και επιδοκιμάζει την έμφαση που δίδεται στην ανάπτυξη ικανοτήτων διοίκησης και ελέγχου, εξειδικευμένων ικανοτήτων και ικανοτήτων αυτοεκπαίδευσης των εθνικών δυνάμεων ασφαλείας της Σομαλίας, με απώτερο στόχο τη μεταφορά ικανοτήτων κατάρτισης στους τοπικούς παράγοντες· σημειώνει ότι η ΕΕ θα συνεχίσει τις προσπάθειές της για κατάρτιση και μετά το 2012 και, στο πλαίσιο αυτό, καλεί την ΕΥΕΔ να διερευνήσει τη δυνατότητα μεταβίβασης του συνόλου ή μέρους αυτής της κατάρτισης, μόλις η κατάσταση το επιτρέψει, στις τοπικές αρχές, στα τμήματα της Σομαλίας που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των αρχών, με σκοπό τη βελτίωση της ασφάλειας· συνιστά η αποστολή EUTM Somalia να μπορεί να συμμετέχει πιο ενεργά στη διαδικασία της στρατολόγησης και της συνακόλουθης επανένταξης του προσωπικού που έχει λάβει την εν λόγω στρατιωτική κατάρτιση·

42.  υπογραμμίζει ότι το μοντέλο λειτουργίας της επιχείρησης EUTM, η οποία, με σχετικά μικρή οικονομική, υλική και ανθρώπινη επένδυση, δίνει τη δυνατότητα στην ΕΕ να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην Ανατολική Αφρική, θα μπορούσε να επαναληφθεί και σε άλλες περιοχές, ιδιαίτερα στο Σαχέλ·

Σαχέλ

43.  εκφράζει την εντονότατη ανησυχία του για την ανάπτυξη μιας ζώνης αστάθειας στην περιοχή του Σαχέλ, που χαρακτηρίζεται από τη διασύνδεση εγκληματικών δραστηριοτήτων, ιδίως εμπορίου ναρκωτικών, όπλων και ανθρώπων, και ένοπλων επιχειρήσεων από ακραίες τρομοκρατικές ομάδες, που θέτουν σε κίνδυνο την εδαφική ακεραιότητα των κρατών της περιοχής και η δράση των οποίων θα μπορούσε να οδηγήσει στη δημιουργία μίας μόνιμης περιοχής εκτός νόμου στο Μαλί και στην επέκτασή της σε γειτονικές χώρες, αυξάνοντας τον κίνδυνο για τα ευρωπαϊκά συμφέροντα στην περιοχή και για τους ευρωπαίους υπηκόους, οι οποίοι έχουν ήδη πέσει θύματα δολοφονιών και απαγωγών· τονίζει, συνεπώς, την ανάγκη στήριξης μιας σταθερής κυβέρνησης στο Μαλί, προκειμένου να αποφευχθεί η διάλυση της χώρας και η εκτεταμένη διάχυση των συνεπειών ενός τέτοιου γεγονός γεγονότος, όσον αφορά τη διάδοση της εγκληματικότητας και των συγκρούσεων·

44.  υπογραμμίζει την απειλή για την ασφάλεια που θα μπορούσε να αποτελέσει η κατάσταση αυτή για την Ευρώπη στο σύνολό της· στο πλαίσιο αυτό, καλεί την ΥΕ/ΑΕ και το Συμβούλιο να εφαρμόσουν ταχέως και πλήρως τη στρατηγική της ΕΕ για το Σαχέλ που εγκρίθηκε τον Μάιο του 2011 και να προβούν στις κατάλληλες ενέργειες σε επίπεδο ασφαλείας, μέσω αποστολών ΚΠΑΑ εάν είναι απαραίτητο, ώστε να συνδράμουν τα κράτη της περιοχής στην προσπάθειά τους να ενισχύσουν το δυναμικό τους για την καταπολέμηση του διασυνοριακού οργανωμένου εγκλήματος και των τρομοκρατικών ομάδων·

45.  χαιρετίζει την έναρξη της αποστολής EUCAP Sahel, που έχει ως στόχο να συνδράμει τον Νίγηρα στην αντιμετώπιση των προκλήσεων στον τομέα της ασφάλειας· σημειώνει ότι η εν λόγω αποστολή εντάσσεται πλήρως στο πλαίσιο της συνολικής στρατηγικής για την περιοχή του Σαχέλ, αλλά εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι αφορά μόνο μία χώρα, ενώ και άλλες χώρες της περιοχής, ιδιαίτερα το Μαλί, αντιμετωπίζουν επείγουσες και σημαντικές ανάγκες να ενισχύσουν τις ικανότητές τους και να αντιμετωπίσουν τις απειλές για την εδαφική τους ακεραιότητα·

46.  εκφράζει ικανοποίηση για την ομόφωνη έγκριση της απόφασης αριθ. 2071 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για το Μαλί στις 12 Οκτωβρίου 2012· σημειώνει ότι, στην απόφαση αυτήν, καλούνται ευθέως οι περιφερειακοί και διεθνείς οργανισμοί, περιλαμβανομένης της ΕΕ, να προσφέρουν «συντονισμένη βοήθεια, εμπειρογνωμοσύνη, εκπαίδευση και δημιουργία ικανοτήτων για την υποστήριξη των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας του Μαλί (…) ώστε να αποκαταστήσουν την εξουσία του κράτους του Μαλί»· καλεί επίσης το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να εγκρίνει μία ακόμη απόφαση που θα επιτρέπει επισήμως την ανάπτυξη μιας νέας αφρικανικής αποστολής, η οποία θα τεθεί σε κίνηση με την υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας, στο πρότυπο της υποστήριξης που προσφέρθηκε στην AMISOM στη Σομαλία·

47.  επικροτεί τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2012, για την κατάσταση στο Μαλί, με τα οποία ζητείται να συνεχιστεί επειγόντως η εργασία όσον αφορά τον σχεδιασμό μιας πιθανής στρατιωτικής επιχείρησης ΚΠΑΑ, ιδίως με την ανάπτυξη μιας έννοιας διαχείρισης κρίσεων που θα σχετίζεται με την αναδιοργάνωση και την εκπαίδευση των ενόπλων δυνάμεων του Μαλί·

48.  επιδοκιμάζει την απόφαση που έλαβαν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ECOWAS, στις 11 Νοεμβρίου 2012, να προσφέρουν μια δύναμη σταθεροποίησης με δύναμη τουλάχιστον 3.200 ανδρών και με εντολή παρέμβασης διάρκειας ενός έτους·

49.  ζητεί τον σχεδιασμό επιχειρήσεων για την υποστήριξη, σε συνεργασία με την ECOWAS, της αναδιάρθρωσης των ενόπλων δυνάμεων του Μάλι, ώστε να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα των δυνάμεων ασφαλείας του και να μπορέσει η χώρα να επανακτήσει τον έλεγχο των εδαφών της·

Λιβύη

50.  χαιρετίζει την προηγούμενη ανθρωπιστική βοήθεια και τις δράσεις πολιτικής προστασίας της Επιτροπής και των κρατών μελών στη Λιβύη και τις γειτονικές χώρες, προς στήριξη των υπηρεσιών του ΟΗΕ· εκτιμά, ωστόσο, ότι η κρίση στη Λιβύη θα μπορούσε να είχε αποτελέσει ευκαιρία για την ΕΕ να αποδείξει την ικανότητά της να ενεργεί με πιο ολοκληρωμένο τρόπο, ακόμα και με στρατιωτικά μέσα αν χρειαστεί, σε πλήρη συμμόρφωση με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, απέναντι σε μια σημαντική κρίση στις άμεσα γειτονικές της χώρες η οποία επηρεάζει άμεσα τη σταθερότητα της περιοχής· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η απουσία κοινής πολιτικής βούλησης των κρατών μελών και η ιδεολογική τους απροθυμία να δουν την Ένωση να θέτει σε εφαρμογή τις δυνατότητές της, την έχουν κρατήσει σε δευτερεύοντα ρόλο· σημειώνει την απροθυμία ορισμένων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ να εξουσιοδοτήσουν την ΕΕ να δρομολογήσει την ανθρωπιστική στρατιωτική επιχείρησή της στη Λιβύη·

51.  καλεί την ΥΕ/ΑΕ να αντλήσει όλα τα διδάγματα από την κρίση στη Λιβύη, τόσο σχετικά με τη διαδικασία λήψης αποφάσεων στο πλαίσιο της ΕΕ και με τη στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ όσον αφορά τις ικανότητες, όσο και -κυρίως- ως προς τη πολιτική συνοχή και αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών και τη σχέση μεταξύ της ΕΕ και της ΚΠΑΑ αφενός και του ΝΑΤΟ αφετέρου·

52.  εκτιμά ότι η ΕΕ μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη θεσμική μεταπολίτευση της Λιβύης, ιδίως στους τομείς της αποστράτευσης και της ενσωμάτωσης των επαναστατικών ταξιαρχιών, στην αναδιοργάνωση των ενόπλων δυνάμεων και στην παροχή συνδρομής για τον έλεγχο των χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων· αποδοκιμάζει τη βραδύτητα στην υλοποίηση της συμβολής της ΕΕ στον τομέα της ασφάλειας και το γεγονός ότι οι δυσχέρειες στον σχεδιασμό και την εφαρμογή της εν λόγω συμβολής αφήνουν ελεύθερο το πεδίο σε διμερείς πρωτοβουλίες αμφίβολης προβολής και συνοχής· υποστηρίζει την επιτάχυνση των εργασιών για τον σχεδιασμό μιας μη στρατιωτικής αποστολής ενίσχυσης του ελέγχου των συνόρων·

Νότιο Σουδάν

53.  σημειώνει την έναρξη της αποστολής EUAVSEC South Sudan με στόχο την ενίσχυση της ασφάλειας στο αεροδρόμιο στη Τζούμπα· διερωτάται, ωστόσο, εάν είναι σκόπιμη η κινητοποίηση μιας αποστολής ΚΠΑΑ για την ασφάλεια του αεροδρομίου, δεδομένου ότι μια τέτοια αποστολή θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί από την Επιτροπή μέσω του μηχανισμού σταθερότητας·

Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό

54.  υπογραμμίζει τη σημασία της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό για τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην Αφρική και υποστηρίζει τη δράση της MONUSCO για την προστασία των άμαχων πληθυσμών στις ανατολικές περιοχές της χώρας·

55.  χαιρετίζει τις προσπάθειες που καταβάλλει η ΕΕ στο πλαίσιο των δύο αποστολών - EUSEC RD Congo και EUPOL RD Congo - για την εδραίωση του κράτους δικαίου στην χώρα αυτή· σημειώνει, ωστόσο, ότι το μέγεθος των δύο αυτών αποστολών είναι πολύ μικρό σε σχέση με το εύρος των αντίστοιχων καθηκόντων τους και ότι η ενεργός συνεργασία των αρχών του Κονγκό είναι απαραίτητη για την επίτευξη απτών αποτελεσμάτων·

Αφγανιστάν

56.  χαιρετίζει την αποστολή EUPOL Afghanistan που έχει ως στόχο την δημιουργία μιας μη στρατιωτικής αστυνομικής δύναμης και ενός δικαστικού συστήματος που θα επιτρέψουν στους Αφγανούς να αναλάβουν την πρωταρχική ευθύνη για τα συγκεκριμένα καθήκοντα στο πλαίσιο της ανασυγκρότησης του αφγανικού κράτους· τονίζει ότι η εν λόγω αποστολή, η οποία πρέπει να παραμείνει στο Αφγανιστάν μέχρι τις 31 Μαΐου 2013 και θα μπορούσε να παραταθεί μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2014, αποτελεί μέρος της συνολικής προσπάθειας της διεθνούς κοινότητας με στόχο να μπορέσουν οι Αφγανοί να πάρουν το μέλλον της χώρας στα χέρια τους μετά την αποχώρηση των στρατευμάτων του ΝΑΤΟ το 2014· καλεί την ΥΕ/ΑΕ και το Συμβούλιο να διαβουλευθούν σε βάθος και από κοινού με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την εξέλιξη του συνολικού μηχανισμού της Ένωσης και την αποστολή EUPOL, κυρίως για την μετά το 2014 εποχή στο Αφγανιστάν·

Παλαιστινιακά εδάφη

57.  θεωρεί ότι η αποστολή εκπαίδευσης της παλαιστινιακής αστυνομίας EUPOL COPPS, σκοπός της οποίας είναι να βοηθήσει την Παλαιστινιακή Αρχή στην ενίσχυση των θεσμών ενός μελλοντικού κράτους της Παλαιστίνης στους τομείς της έννομης τάξης και της ποινικής δικαιοσύνης υπό παλαιστινιακή διοίκηση και σύμφωνα με τα βέλτιστα διεθνή πρότυπα, είναι επιτυχής· σημειώνει ότι η εν λόγω αποστολή εντάσσεται στο πλαίσιο των προσπαθειών που καταβάλλει η ΕΕ για τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους που θα συνυπάρχει ειρηνικά με το Ισραήλ·

58.  εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η αποστολή EUBAM Rafah ανέστειλε τις επιχειρήσεις της όταν η Χαμάς ανέλαβε τον έλεγχο της Λωρίδας της Γάζας, καθώς και για τη μείωση του ανθρώπινου δυναμικού της, υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα ότι η συνεχιζόμενη παρουσία της στην περιοχή αποδεικνύει τη βούληση της ΕΕ να συνδράμει σε οποιαδήποτε ενέργεια θα μπορούσε να διευκολύνει τον διάλογο μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων· εκφράζει λύπη για το γεγονός ότι η ισραηλινή κυβέρνηση δεν επέτρεψε να αναλάβει ο επικεφαλής της αποστολής EUPOL COPPS ταυτόχρονα τον ρόλο του επικεφαλής της αποστολής EUBAM Rafah και ότι το αρχηγείο της εν λόγω αποστολής βρίσκεται στο Τελ Αβίβ και όχι στην Ανατολική Ιερουσαλήμ·

Γεωργία

59.  υπογραμμίζει τον θετικό ρόλο της αποστολής παρατηρητών EUMM Georgia, ιδιαίτερα στην υποστήριξη του διαλόγου και την αποκατάσταση των μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης μεταξύ των μερών, αλλά εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η αποστολή εξακολουθεί να μην έχει τη δυνατότητα να επισκεφθεί τα κατεχόμενα εδάφη της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας, όπου η Ρωσία έχει αναγνωριστεί ως κατοχική δύναμη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το ΝΑΤΟ, το Συμβούλιο της Ευρώπης και ορισμένα κράτη μέλη·

Ιράκ

60.  σημειώνει ότι η αποστολή EUJUST LEX-Iraq, της οποίας η εντολή παρατάθηκε μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2013, ήταν η πρώτη ολοκληρωμένη αποστολή «κράτους δικαίου» της ΕΕ, με σκοπό να συμβάλει στη δημιουργία επαγγελματικού συστήματος ποινικής δικαιοσύνης στο Ιράκ βασιζόμενου στο κράτος δικαίου· διαπιστώνει, ωστόσο, ότι η κατάσταση στο Ιράκ απέχει πολύ από το να σταθεροποιηθεί, όπως αποδεικνύεται από τις τακτικές επιθέσεις στη χώρα, κατάσταση που επιδεινώνεται από το εξαιρετικά αβέβαιο τοπίο στη γύρω περιοχή·

Αξιοποίηση εμπειριών

61.  επισημαίνει τη σημασία της αξιοποίησης των εμπειριών από τις αποστολές και τις επιχειρήσεις που διεξάγονται στο πλαίσιο της ΚΠΑΑ και χαιρετίζει το έργο της Διεύθυνσης Διαχείρισης Κρίσεων και Σχεδιασμού (CMPD) και του Στρατιωτικού Επιτελείου της ΕΕ (ΣΕΕΕ) προς αυτή την κατεύθυνση· καλεί την ΥΕ/ΑΕ να υποβάλλει τακτικά εκθέσεις στο Κοινοβούλιο σχετικά με τα αποτελέσματα των εργασιών αυτών·

62.  θεωρεί ότι η εμπειρία των αποστολών και των μη στρατιωτικών επιχειρήσεων είναι εξαιρετικά σημαντικές· επισημαίνει ότι η ΕΕ έχει πραγματοποιήσει εκτεταμένη εργασία στο πεδίο αυτό, με αξιοθαύμαστα αποτελέσματα· Πιστεύει ότι αυτή η προστιθέμενη αξία των μη στρατιωτικών επιχειρήσεων της ΕΕ πρέπει να συνεκτιμάται στον συντονισμό των προσπαθειών με τους εταίρους και συμμάχους μας στο πεδίο της διαχείρισης διεθνών κρίσεων·

Οι δυνατότητες και οι δομές διεξαγωγής επιχειρήσεων

63.  επισημαίνει ότι οι στρατιωτικές επιχειρήσεις της Ένωσης αντιμετωπίζουν πολύ συχνά προβλήματα στη συγκρότηση δυνάμεων και ότι η αξιοπιστία της ΚΠΑΑ κινδυνεύει λόγω έλλειψης αξιόπιστων ικανοτήτων· ως εκ τούτου, καλεί τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να παρέχουν ποιοτικό ανθρώπινο δυναμικό και εξοπλισμό·

64.  σημειώνει ότι οι δομές διαχείρισης κρίσεων στο πλαίσιο της ΕΥΕΔ είναι υποστελεχωμένες, τόσο σε πολιτικό όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο, γεγονός που μειώνει την ικανότητα αντίδρασής τους και συμβάλλει στη σχετική περιθωριοποίηση της ΚΠΑΑ· καλεί την ΥΕ/ΑΕ να προβεί συντομότερο δυνατό στις δέουσες ενέργειες για την αντιμετώπιση της κατάστασης· τονίζει τον άμεσο σύνδεσμο που πρέπει να υπάρχει μεταξύ της ΥΕ/ΑΕ και των δομών διαχείρισης κρίσεων της ΚΠΑΑ·

Μη στρατιωτικό προσωπικό και δυνατότητες

65.  υπογραμμίζει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα κράτη μέλη όσον αφορά την παροχή κατάλληλου και επαρκούς προσωπικού για τις μη στρατιωτικές αποστολές που διεξάγονται στο πλαίσιο της ΚΠΑΑ· καλεί την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να διερευνήσουν τρόπους συνδρομής των κρατών μελών όσον αφορά την αύξηση του αριθμού αστυνομικών και δικαστικών υπαλλήλων καθώς και προσωπικού υψηλής εξειδίκευσης στον τομέα της δημόσιας διοίκησης στις μη στρατιωτικές αποστολές της ΚΠΑΑ·

66.  σημειώνει την παράταση του προγράμματος «Μη στρατιωτικός πρωταρχικός στόχος 2010» πέραν της ημερομηνίας αυτής και επικροτεί την υιοθέτηση ενός πολυετούς προγράμματος ανάπτυξης μη στρατιωτικών δυνατοτήτων· καλεί τα κράτη μέλη, και ιδιαίτερα τα σχετικά υπουργεία, να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για την εφαρμογή του·

67.  υπογραμμίζει την ανάγκη ανάπτυξης -επιπλέον των ικανοτήτων που αναφέρονται στο πλαίσιο του προγράμματος «Μη στρατιωτικός πρωταρχικός στόχος 2010» το οποίο αναφέρεται σε αστυνομικούς, δικαστικούς υπαλλήλους και προσωπικό υψηλής εξειδίκευσης στον διοικητικό τομέα- αποτελεσματικότερων κατευθυντήριων γραμμών και ικανοτήτων διαμεσολάβησης ώστε να παρασχεθούν οι απαραίτητοι πόροι για έγκαιρη και συντονισμένη διαμεσολάβηση·

68.  σημειώνει με ανησυχία ότι σε ορισμένα κράτη μέλη, η αναγνώριση, ο συντονισμός και η ανάπτυξη μη στρατιωτικού προσωπικού στις αποστολές της ΚΠΑΑ εξακολουθεί να παρεμποδίζεται από την εφαρμογή διαφορετικών εθνικών πρακτικών και κριτηρίων· ζητεί να υπάρξει μεγαλύτερος συντονισμός μεταξύ των κρατών μελών και να αναζητηθούν οι βέλτιστες πρακτικές από την άποψη αυτήν·

69.  εκφράζει τη λύπη του, εν προκειμένω, για το γεγονός ότι η ΥΕ/ΑΕ και τα κράτη μέλη αγνόησαν προηγούμενα ψηφίσματα που ζητούσαν επαρκές και αρμόδιο μη στρατιωτικό προσωπικό και ουσιαστικές ικανότητες· υπενθυμίζει, στο πλαίσιο αυτό, τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 21ης Μαρτίου 2011 σχετικά με τις προτεραιότητες όσον αφορά τις μη στρατιωτικές ικανότητες της ΚΠΑΑ, οι οποίες θεωρεί ότι εξακολουθούν να ισχύουν, ήτοι:

   να προσελκυστεί επαρκής αριθμός ικανού και εκπαιδευμένου ανθρώπινου δυναμικού·
   να αναπτυχθούν επαρκή στοιχεία για τη βελτίωση της ποιότητας των αποστολών, περιλαμβανομένου και εξειδικευμένου υπεύθυνου για την τήρηση των στόχων· περισσότερο ελαστικά προπαρασκευαστικά μέτρα· καλύτεροι μηχανισμοί για τον εξοπλισμό μη στρατιωτικών αποστολών (περιλαμβανομένης μιας μόνιμης λύσης αποθήκευσης)·
   να συνεχισθεί η εφαρμογή των προπαρασκευαστικών δραστηριοτήτων για μη στρατιωτικές αποστολές, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις της ΣΕΕ·
   να ενισχυθεί η εκτίμηση του αντίκτυπου και η εφαρμογή των διδαγμάτων·
   να ενισχυθεί η συνεργασία με τρίτες χώρες και διεθνείς οργανισμούς·

Στρατιωτικό προσωπικό και δυνατότητες

70.  σημειώνει ότι η ΕΕ αντιμετωπίζει σήμερα σημαντικούς χρηματοοικονομικούς περιορισμούς και τα κράτη μέλη, για οικονομικούς, δημοσιονομικούς και πολιτικούς λόγους,που είτε σχετίζονται είτε όχι με την κρίση στη ζώνη του ευρώ, μειώνουν ή, στην καλύτερη περίπτωση, διατηρούν στα ίδια επίπεδα τους αμυντικούς τους προϋπολογισμούς· επισημαίνει τις αρνητικές επιπτώσεις αυτών των μέτρων για τις στρατιωτικές τους ικανότητες και, συνεπώς, για την ικανότητα της ΕΕ να αναλάβει αποτελεσματικά τις ευθύνες τις όσον αφορά τις ειρηνευτικές διαδικασίες, την πρόληψη συγκρούσεων και την ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας·

71.  παρατηρεί τις αυξημένες στρατιωτικές και εξοπλιστικές δυνατότητες στην Ασία και ιδίως στην Κίνα· ζητεί εμβάθυνση του διαλόγου με την περιοχή, με έμφαση στα θέματα ασφάλειας και άμυνας·

72.  υπογραμμίζει ότι ο πολλαπλασιασμός των εξωτερικών επιχειρήσεων τα τελευταία έτη, στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Αφρική ή τη Λιβύη, έχει επιβαρύνει και εξακολουθεί να επιβαρύνει οικονομικά σε σημαντικό βαθμό τα κράτη που έχουν συμμετάσχει ή εξακολουθούν να συμμετέχουν σε αυτές τις επιχειρήσεις· σημειώνει ότι οι εν λόγω δαπάνες έχουν άμεσο αντίκτυπο στην πρόωρη φθορά ή βλάβη του εξοπλισμού αλλά και στη βούληση των κρατών να συμμετέχουν σε επιχειρήσεις της ΚΠΑΑ λόγω των δημοσιονομικών περιορισμών και των περιορισμών ικανότητας που αντιμετωπίζουν·

73.  υπογραμμίζει ότι οι προϋπολογισμοί άμυνας όλων των κρατών μελών συνολικά είναι συγκριτικά ανώτεροι, σε απόλυτες τιμές, των δαπανών των σημαντικότερων αναδυόμενων δυνάμεων και ότι, συνεπώς, το πρόβλημα είναι στην ουσία μάλλον πολιτικό παρά δημοσιονομικό, από τον ορισμό μιας ευρωπαϊκής βιομηχανικής και τεχνολογικής βάσης έως τη συγκέντρωση ορισμένων επιχειρησιακών ικανοτήτων· επισημαίνει ότι οι κοινοπραξίες, οι κοινές πρωτοβουλίες και οι προτάσεις συγχώνευσης μεταξύ ευρωπαϊκών επιχειρήσεων μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη μιας ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας·

74.  σημειώνει ότι η στρατιωτική δράση στη Λιβύη, η οποία ξεκίνησε από τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο με την υποστήριξη των ΗΠΑ και συνεχίστηκε από το ΝΑΤΟ, κατέδειξε την ικανότητα ορισμένων ευρωπαϊκών κρατών να εμπλέκονται σε συγκρούσεις υψηλής έντασης, αλλά και τις δυσχέρειες που αντιμετωπίζουν όσον αφορά τη μακρόχρονη διεξαγωγή τέτοιων επιχειρήσεων, κυρίως λόγω έλλειψης βασικών δυνατοτήτων, όπως ο ανεφοδιασμός εν πτήσει, η συλλογή πληροφοριών ή τα τηλεκατευθυνόμενα όπλα ακριβείας·

75.  υπενθυμίζει το ψήφισμά του, της 14ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τον αντίκτυπο της χρηματοπιστωτικής κρίσης στον αμυντικό τομέα των κρατών μελών της ΕΕ και τονίζει ότι οι συστάσεις του είναι σημαντικές για την ανάπτυξη των στρατιωτικών ικανοτήτων των κρατών μελών σε πνεύμα επιμερισμού και αμοιβαιότητας·

76.  εκφράζει ικανοποίηση για τις διμερείς συμφωνίες όπως η γαλλοβρετανική συνθήκη στρατιωτικής συνεργασίας και καλεί τα κράτη μέλη να εξετάσουν τέτοιες διμερείς ή πολυμερείς συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας και ενοποίησης ως ένα σημαντικό μέσο εξοικονόμησης δαπανών το οποίο θα μπορεί να αποτρέψει την επικάλυψη και να αποτελέσει τη διαδικασία δημιουργίας μιας βάσης για την ΚΠΑΑ και τη μελλοντική ολοκλήρωση της ΕΕ από την άποψη της ασφάλειας·

77.  επικροτεί την πρόοδο της πρωτοβουλίας «συγκέντρωσης και κοινής χρήσης» της ΕΕ και αποδίδει τιμή στο έργο του ΕΟΑ, που έχει καθορίσει 11 κύριους τομείς δράσης· τονίζει ειδικότερα την πρόοδο που έχει επιτευχθεί σε τέσσερις τομείς: ανεφοδιασμός εν πτήσει, θαλάσσια επιτήρηση, ιατρική υποστήριξη και εκπαίδευση· επισημαίνει, ωστόσο, ότι η εν λόγω πρωτοβουλία θα πρέπει να ενταχθεί σε ένα στρατηγικό πλαίσιο·

78.  εκφράζει τη λύπη του, ωστόσο, για το γεγονός ότι μέχρι στιγμής η πρωτοβουλία δεν έχει καλύψει κανένα από τα κενά που είχαν εντοπιστεί στον «Πρωταρχικό στόχο του 2010»· επισημαίνει την απροθυμία των κρατών μελών να επιφορτιστούν με το βάρος του κράτους που θα αναλάβει την ηγεσία ενός εκ των 300 προτεινόμενων έργων συγκέντρωσης και κοινής χρήσης τα οποία παρουσίασε το στρατιωτικό προσωπικό της ΕΕ τον Απρίλιο του 2011·

79.  καλεί τα κράτη μέλη, ενόψει του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου άμυνας το επόμενο έτος, να καταγράψουν τις ικανότητες εντός της ΕΕ και εν τέλει να καταστήσουν βιώσιμη την πρωτοβουλία προκειμένου να ξεκινήσουν μια διαδικασία σχεδιασμού της ευρωπαϊκής άμυνας·

80.  επιδοκιμάζει την πρόταση του ΕΟΑ για την ανάπτυξη ενός ευρωπαϊκού κώδικα δεοντολογίας όσον αφορά τη συγκέντρωση και κοινή χρήση, ώστε να γίνει δυνατή η συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών στην αγορά, τη χρήση και την από κοινού διαχείριση στρατιωτικών ικανοτήτων·

81.  υποστηρίζει ιδιαίτερα το έργο που αφορά τον ανεφοδιασμό εν πτήσει, το οποίο περιλαμβάνει ένα σκέλος απόκτησης ικανοτήτων· εκφράζει ωστόσο την απογοήτευσή του, εν προκειμένω, διότι τα αποτελέσματα του εγχειρήματος αναμένεται να περιοριστούν στην απλή ανανέωση των υφιστάμενων ικανοτήτων αντί της δημιουργίας νέων· καλεί τα κράτη μέλη να διατηρήσουν τον ευρωπαϊκό χαρακτήρα αυτής της πρωτοβουλίας και εκτιμά ότι ο Κοινός Οργανισμός Συνεργασίας στον τομέα των Εξοπλισμών (OCCAR) θα είναι σε θέση να διαχειριστεί το εν λόγω σκέλος·

82.  χαιρετίζει τη συμφωνία που υπεγράφη στις 27 Ιουλίου 2012 μεταξύ του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας και του OCCAR, η οποία παρέχει τη δυνατότητα εδραίωσης των σχέσεων μεταξύ των δύο οργανισμών, ολοκληρωμένης συνεργασίας στα προγράμματα ανάπτυξης στρατιωτικών δυνατοτήτων και ανταλλαγής διαβαθμισμένων πληροφοριών·

83.  υπενθυμίζει ότι ο πόλεμος στη Λιβύη κατέδειξε επίσης την έλλειψη μη επανδρωμένων αναγνωριστικών αεροσκαφών στις ευρωπαϊκές ένοπλες δυνάμεις και σημειώνει ότι στην Ευρώπη βρίσκονται επί του παρόντος σε εξέλιξη δύο ανταγωνιστικά έργα για την κατασκευή μη επανδρωμένων αεροσκαφών μεσαίου υψομέτρου και μακράς διάρκειας (MALE), επισημαίνει επίσης τη γαλλοβρετανική συνεργασία για την κατασκευή μαχητικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών, για την οποία επετεύχθη να μην υπάρχει αποκλειστικότητα αλλά να είναι ανοιχτή και σε άλλους ευρωπαίους εταίρους·

84.  θεωρεί ότι η Ευρωπαϊκή Διοίκηση Αερομεταφορών (ΕΔΑ) αποτελεί ένα απτό και επιτυχές παράδειγμα της πρωτοβουλίας «συγκέντρωση και κοινή χρήση» και τονίζει ότι η δημιουργία ενός στόλου αεροσκαφών Α400Μ εντός αυτού του πλαισίου θα ενισχύσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τις επιχειρησιακές ικανότητες της ΕΕ και των κρατών μελών της· παροτρύνει όλα τα συμμετέχοντα κράτη να συμβάλουν με όλα τα διαθέσιμα μέσα μεταφοράς στην ΕΔΑ· παροτρύνει όλα τα μη συμμετέχοντα κράτη μέλη της ΕΕ να συμμετάσχουν στην ΕΔΑ·

85.  καλεί την Επιτροπή, το Συμβούλιο, τα κράτη μέλη και τον ΕΟΑ να εξετάσουν την εφαρμογή καινοτόμων λύσεων για την ενίσχυση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ειδικότερα με διπλή προοπτική: μία εταιρική σχέση δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στον τομέα των αερομεταφορών με ένα μικρό στόλο A400M θα διευκόλυνε την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας σε περιπτώσεις καταστροφών αλλά και την παροχή υλικού και προσωπικού στο πλαίσιο αποστολών και επιχειρήσεων της ΚΠΑΑ·

86.  επαναλαμβάνει ότι η ενίσχυση των ευρωπαϊκών ικανοτήτων θα πρέπει επίσης να έχει ως αποτέλεσμα την εδραίωση της βιομηχανικής και τεχνολογικής βάσης της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας· στο πλαίσιο αυτό υπενθυμίζει τη σημασία της αρχής της «ευρωπαϊκής προτίμησης» και ενός κανόνα «προτίμησης ευρωπαϊκών προϊόντων» (European Buying Act)·

87.  σημειώνει ότι η οικονομική και δημοσιονομική κρίση που αντιμετωπίζουν η ΕΕ και τα κράτη μέλη της θα οδηγήσει στην απώλεια τεχνογνωσίας εάν δεν υλοποιηθεί κανένα σημαντικό διμερές ή πολυμερές πρόγραμμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, και μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια άκρως εξειδικευμένου βιομηχανικού ιστού· εφιστά επίσης την προσοχή στην ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία μεσαίου μεγέθους, που έχει επίσης επηρεαστεί από την οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση, και η οποία μπορεί να συμβάλει στην οικονομική δραστηριότητα και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας σε ορισμένα κράτη μέλη·

88.  χαιρετίζει την πρόταση της Επιτροπής στο πλαίσιο του προγράμματος «Ορίζοντας 2020» για μελλοντική πολιτικοστρατιωτική έρευνα και δημόσιες προμήθειες υπό χρηματοδότηση της ΕΕ στην υπηρεσία των αποστολών της ΚΠΑΑ· σημειώνει με ανησυχία τη μείωση των πιστώσεων για την έρευνα και την τεχνολογία, γεγονός που μακροπρόθεσμα θα επηρεάσει την ικανότητα των Ευρωπαίων να διατηρούν αξιόπιστη αμυντική ικανότητα που θα βασίζεται σε ολόκληρο το φάσμα των όπλων και του στρατιωτικού εξοπλισμού· υπενθυμίζει στα κράτη μέλη τη δέσμευσή τους για αύξηση των κονδυλίων αμυντικής έρευνας και τεχνολογίας τουλάχιστον στο 2% του αμυντικού προϋπολογισμού και υπενθυμίζει ότι οι επενδύσεις σε αμυντική έρευνα και τεχνολογία είχαν σημαντικά αποτελέσματα σε μη στρατιωτικές εφαρμογές·

89.  χαιρετίζει τις πρόσφατες πρωτοβουλίες και τα προγράμματα που αφορούν την κυβερνοάμυνα· παροτρύνει τα κράτη μέλη να συνδεθούν στενότερα με τον ΕΟΑ στην ανάπτυξη των αμυντικών ικανοτήτων τους, ιδίως στον τομέα της κυβερνοάμυνας και ειδικά όσον αφορά την οικοδόμηση εμπιστοσύνης και τη συγκέντρωση και κοινή χρήση· χαιρετίζει το γεγονός ότι η κυβερνοάμυνα θα αποτελέσει μία εκ των προτεραιοτήτων της έρευνας και τεχνολογίας στον τομέα της άμυνας στο πλαίσιο του ΕΟΑ·

90.  εκφράζει ικανοποίηση για τις προσπάθειες του ΕΟΑ για τη διατήρηση της βιομηχανικής και τεχνολογικής βάσης της ευρωπαϊκής άμυνας και την πρωτοβουλία των Επιτρόπων Barnier και Tajani να συστήσουν εντός της Επιτροπής μια ομάδα εργασίας για τη διατήρηση και ανάπτυξη αυτού του στρατηγικού εργαλείου που θα εξασφαλίσει την αυτονομία της ΕΕ και των κρατών μελών της στον τομέα της άμυνας· καλεί την Επιτροπή να τηρεί το Κοινοβούλιο ενήμερο σχετικά με τις δραστηριότητες της ομάδας εργασίας και ζητεί να ενταχθεί μελλοντικά το Κοινοβούλιο στις δραστηριότητες αυτές·

91.  ζητεί από τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν πλήρως την οδηγία για την προμήθεια αμυντικού εξοπλισμού (2009/81/ΕΚ(6)) προκειμένου να εξασφαλιστεί μεγαλύτερη διαλειτουργικότητα του εξοπλισμού και να καταπολεμηθεί ο κατακερματισμός της αγοράς, από τον οποίο συχνά επωφελούνται τρίτες χώρες·

92.  επιδοκιμάζει την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη βιομηχανική πολιτική, της 10ης Οκτωβρίου 2012, με τίτλο «Ισχυρότερη ευρωπαϊκή βιομηχανία για ανάπτυξη και οικονομική ανάκαμψη», στην οποία αναγνωρίζεται ότι ο αμυντικός τομέας επηρεάζεται αρνητικά από την έντονα εθνική διάσταση και ανακοινώνεται η εκπόνηση μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής για την υποστήριξη της ανταγωνιστικότητάς του·

93.  υπενθυμίζει τη σημασία του σχεδίου ανάπτυξης δυνατοτήτων που εκπόνησε ο ΕΟΑ· καλεί τα κράτη μέλη να το ενσωματώσουν καλύτερα στον εθνικό σχεδιασμό τους και να επιδεικνύουν μεγαλύτερη προθυμία αγοράς προγραμμάτων του ΕΟΑ·

94.  εκτιμά ότι το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποστηρίξουν περαιτέρω τις δυνατότητες της Ένωσης που θα επιτρέψουν την από κοινού εξοικονόμηση δαπανών, κυρίως του ΕΟΑ, του Δορυφορικού Κέντρου της ΕΕ και της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Ασφάλειας και Άμυνας·

95.  καλεί το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη να παράσχουν στο ΕΟΑ επαρκή χρηματοδότηση και προσωπικό ώστε να είναι σε θέση να ανταποκρίνεται σε όλα τα καθήκοντα που του έχουν ανατεθεί από τη Συνθήκη της Λισαβόνας· τονίζει ότι αυτό θα πρέπει να ληφθεί υπόψη στο πλαίσιο του επόμενου πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου·

Διαστημική πολιτική για την υποστήριξη της ΚΠΠΑ

96.  υπογραμμίζει την αναγκαιότητα, για την επιχειρησιακή αυτονομία και αυτονομία λήψης αποφάσεων της ΕΕ, να διατίθενται επαρκή δορυφορικά μέσα στους τομείς της διαστημικής απεικόνισης, τη συλλογής πληροφοριών, των επικοινωνιών και της διαστημικής επιτήρησης· εκτιμά ότι οι τομείς αυτοί θα μπορούσαν να αποτελέσουν πεδίο πιο ενισχυμένου επιμερισμού και αμοιβαιότητας σε σχέση με τις υφιστάμενες συμφωνίες, είτε διμερείς ή σε σύνδεση με το Δορυφορικό Κέντρο της ΕΕ, για τα προγράμματα Helios, Cosmo-SkyΜed και SAR-Lupe· ελπίζει ότι το πρόγραμμα MUSIS, το οποίο θα αντικαταστήσει την τρέχουσα γενιά δορυφόρων παρατήρησης, θα αποτελέσει παράδειγμα συνεργασίας μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, αλλά και με την ΕΥΕΔ και τα πολιτικοστρατιωτικά όργανα της ΕΕ·

97.  στο πλαίσιο αυτό, καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να μελετήσουν τη δυνατότητα χρηματοδοτικής συμμετοχής της ΕΕ στα μελλοντικά δορυφορικά προγράμματα διαστημικής απεικόνισης, ώστε να δώσουν τη δυνατότητα στα πολιτικοστρατιωτικά όργανα της ΕΕ και στην ΕΥΕΔ να «στείλουν» δορυφόρους και να λάβουν, κατόπιν αίτησής τους και σύμφωνα με τις ανάγκες τους, δορυφορικές εικόνες των περιοχών που βρίσκονται σε κρίση ή στις οποίες θα έχουν αναπτυχθεί αποστολές της ΚΠΑΑ·

98.  επισημαίνει την ανάγκη για κοινοτική χρηματοδότηση του ευρωπαϊκού προγράμματος γεωσκόπησης (GMES) που αποτελεί, όπως και το πρόγραμμα GALILEO, μια υποδομή ζωτικής σημασίας για την ΕΕ·

Ενίσχυση της ικανότητας ταχείας αντίδρασης

99.  επισημαίνει ότι, παρά τις αλλαγές που σημειώθηκαν στο μηχανισμό ATHENA, σε προηγούμενα ψηφίσματα του Κοινοβουλίου και στην πολιτική αξιοποίησης των μάχιμων μονάδων της ΕΕ, όπως ζητήθηκε για παράδειγμα με την επιστολή της Βαϊμάρης, έως σήμερα δεν έχει αναπτυχθεί καμία, αν και θα μπορούσαν να αποτελέσουν δύναμη πρώτης εισόδου, εν αναμονή της ανάληψης δράσης από άλλες δυνάμεις εξοπλισμένες για μεγαλύτερη διάρκεια·

100.  εκτιμά ότι η κατάσταση αυτή υπονομεύει την αξιοπιστία των μάχιμων μονάδων και της ΚΠΑΑ γενικότερα, επειδή ακριβώς θα μπορούσαν να είχαν ήδη αναπτυχθεί· ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να παραμείνουν ενεργά και να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους όσον αφορά το εν λόγω μέσο, έχοντας κατά νου ότι δεδομένης της οικονομικής επένδυσης και της επένδυσης σε ανθρώπινο δυναμικό στις μάχιμες μονάδες, η μη χρήση τους ενόψει διάφορων «ευκαιριών» συνιστά παθητικό·

101.  επαναλαμβάνει ότι ο μηχανισμός ATHENA πρέπει να προσαρμοστεί περαιτέρω προκειμένου να αυξήσει το ποσοστό κοινών δαπανών διασφαλίζοντας, επομένως, τον δικαιότερο επιμερισμό της επιβάρυνσης στις στρατιωτικές επιχειρήσεις και ξεπερνώντας τα αντικίνητρα για τα κράτη μέλη ώστε να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στις αποστολές της ΚΠΑΑ·

102.  υποστηρίζει τη διαδικασία επανεξέτασης των διαδικασιών διαχείρισης κρίσεων, η οποία θα πρέπει να ολοκληρωθεί πριν από το τέλος του έτους και να διευκολύνει την ταχύτερη ανάπτυξη στρατιωτικών και μη στρατιωτικών επιχειρήσεων της ΚΠΑΑ· εκτιμά ότι οι διαδικασίες διαχείρισης κρίσεων θα πρέπει να περιοριστούν στις επιχειρήσεις της ΚΠΑΑ και δεν θα πρέπει να περιλαμβάνουν άλλα μέσα που μπορεί να επιβαρύνουν τις διαδικασίες· υποστηρίζει επίσης την επανεξέταση των διαδικασιών χρηματοδότησης για μεγαλύτερη ευελιξία και ταχύτητα στην κινητοποίηση των κονδυλίων·

Δομές και σχεδιασμός

103.  εκτιμά ότι ο ρόλος συντονισμού των αποστολών στο Κέρας της Αφρικής που ανατέθηκε στο Κέντρο Επιχειρήσεων αποτελεί το πρώτο βήμα για τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής δυνατότητας σχεδιασμού και διεξαγωγής επιχειρήσεων, στελεχωμένης από επαρκές προσωπικό και εφοδιασμένης με επαρκή μέσα επικοινωνίας και ελέγχου· εντούτοις, εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι το κέντρο δεν είναι ούτε μόνιμο ούτε αποτελεί κεντρικό σημείο σχεδιασμού και διεξαγωγής στρατιωτικών και μη στρατιωτικών αποστολών και επιχειρήσεων·

104.  επαναλαμβάνει την έκκληση για δημιουργία ενός επιχειρησιακού στρατηγείου (OHQ) της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον επιχειρησιακό σχεδιασμό και τη διεξαγωγή μη στρατιωτικών αποστολών και στρατιωτικών επιχειρήσεων στο πλαίσιο της ΕΥΕΔ, με συνεργασία μόνιμης δομής, εάν κριθεί απαραίτητο·

105. σημειώνει τη βούληση του Συμβουλίου, όπως εκφράστηκε στα συμπεράσματά του τον Δεκέμβριο του 2011, να ενισχύσει τις ικανότητες έγκαιρου σχεδιασμού· υποστηρίζει την επέκταση των αρμοδιοτήτων του στρατιωτικού επιτελείου της ΕΕ στο θέμα αυτό· εκτιμά, επίσης, ότι το κέντρο επιχειρήσεων θα μπορούσε να συνδράμει στο έργο του ΣΕΕΕ·

106.  σημειώνει με ενδιαφέρον τον διαχωρισμό του κέντρου διαχείρισης κρίσεων σε δύο νέα τμήματα, το κέντρο διαχείρισης κρίσεων (Situation Room) και το κέντρο πληροφοριών (Intelligence Centre ή INTCEN) και χαιρετίζει το γεγονός ότι το τελευταίο θα πρέπει να αναπτυχθεί, εάν τα κράτη μέλη επιθυμούν ανάλογα την ανάπτυξη της ΚΕΠΠΑ και της ΚΠΑΑ·

107.  ζητεί τη δημιουργία έκτακτων ή μόνιμων θέσεων εμπειρογνωμόνων σε θέματα ασφάλειας στις σημαντικότερες αντιπροσωπείες της ΕΕ για την ΚΠΑΑ για καλύτερη αντιμετώπιση των προκλήσεων σε θέματα ασφάλειας, ζητεί να συνεκτιμηθεί ο ρόλος που μπορούν να διαδραματίσουν όσον αφορά την πρόληψη στον τομέα της ασφάλειας και την έγκαιρη προειδοποίηση·

Εταιρικές σχέσεις
EE / NATO

108.  σημειώνει ότι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, λόγω της στρατηγικής εταιρικής σχέσης τους, η οποία επιβεβαιώθηκε στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής του Σικάγου, έχουν πραγματοποιήσει διάφορες επιχειρήσεις από κοινού, όπως στο Κοσσυφοπέδιο, στο Αφγανιστάν, καθώς και για την καταπολέμηση της πειρατείας στον Κόλπο του Άντεν και στον Ινδικό Ωκεανό· υπενθυμίζει στο πλαίσιο αυτό τη σημασία της καλής συνεργασίας μεταξύ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ·

109.  θεωρεί ότι η ενίσχυση των μη στρατιωτικών και στρατιωτικών δυνατοτήτων της ΕΕ θα ωφελήσει και το ΝΑΤΟ και θα συμβάλει στη δημιουργία συνεργειών μεταξύ των δύο οργανισμών·

110.  σημειώνει ότι η εμπλοκή που συνδέεται με τη διαμάχη μεταξύ Τουρκίας και Κύπρου δεν εμποδίζει τους δύο αυτούς οργανισμούς να διεξάγουν, πολιτικό διάλογο μέσω των κατάλληλων διαύλων, να συνεργάζονται μέσω επαφών σε επίπεδο στελεχών και να συντονίζουν τις δραστηριότητές τους· καλεί, ωστόσο, για επίλυση του ζητήματος με στόχο τη βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ των δύο οργανισμών·

111.  χαιρετίζει τη συνεργασία της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στον τομέα των στρατιωτικών δυνατοτήτων, ιδιαίτερα προκειμένου να αποφευχθεί οποιαδήποτε επικάλυψη μεταξύ της πρωτοβουλίας επιμερισμού και κοινής χρήσης των δυνατοτήτων της ΕΕ και του προγράμματος Έξυπνη Άμυνα (Smart Defense) του ΝΑΤΟ·

112.  υπογραμμίζει τη σημασία της πρακτικής συνεργασίας στον τομέα της κυβερνοασφάλειας και της κυβερνοάμυνας, με βάση την υφιστάμενη συμπληρωματικότητα στην ανάπτυξη της αμυντικής ικανότητας, και τονίζει την ανάγκη στενότερου συντονισμού στο πεδίο αυτό, ιδίως όσον αφορά τον σχεδιασμό, την τεχνολογία, την εκπαίδευση και τον εξοπλισμό·

113.  εκφράζει την απογοήτευσή του για την ανάπτυξη μη στρατιωτικών δομών διαχείρισης κρίσεων στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, σημειώνοντας την περιττή επανάληψη ήδη υφιστάμενων δυνατοτήτων που έχουν αναπτυχθεί επαρκώς στο πλαίσιο της ΕΕ·

ΕΕ / ΑΕ

114.  επιδοκιμάζει τη συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και της ΑΕ για τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην αφρικανική ήπειρο· σημειώνει ότι η ΕΕ συμβάλλει στην εφαρμογή μιας αρχιτεκτονικής ειρήνης και ασφάλειας στην Αφρική, και για το σκοπό αυτό υποστηρίζει τις ειρηνευτικές προσπάθειες της Αφρικανικής Ένωσης και των αφρικανικών περιφερειακών οργανώσεων, όπως η Οικονομική Κοινότητα των Δυτικοαφρικανικών Κρατών (ECOWAS) για την καταπολέμηση της αστάθειας, της ανασφάλειας και της τρομοκρατικής απειλής, από το Κέρας της Αφρικής έως το Σαχέλ·

115.  υπενθυμίζει ότι η ΕΕ παραμένει ο μεγαλύτερος χρηματοδότης του προϋπολογισμού της AMISOM και υπογραμμίζει την ανάγκη στρατηγικού οράματος για το μέλλον αυτών των επιχειρήσεων·

ΕΕ / ΟΗΕ

116.  εκφράζει ικανοποίηση για την καλή συνεργασία της ΕΥΕΔ και της Υπηρεσίας ειρηνευτικών επιχειρήσεων του ΟΗΕ· σημειώνει ότι η ΕΕ, με τις μάχιμες μονάδες της, θα μπορούσε να παράσχει μια δύναμη πρώτης εισόδου για επείγουσες επιχειρήσεις για τη διατήρηση της ειρήνης, έως ότου αναλάβουν δράση δυνάμεις των Ηνωμένων Εθνών·

ΕΕ / ΟΑΣΕ

117.  υπογραμμίζει τη σημασία της συνεργασίας μεταξύ της ΕΕ και του ΟΑΣΕ σε περιοχές κοινού ενδιαφέροντος και σε ζητήματα όπως η πρόληψη συγκρούσεων, η διαχείριση κρίσεων, η αποκατάσταση μετά από κρίσεις, καθώς και η προώθηση και ενίσχυση του κράτους δικαίου· εκφράζει την ικανοποίησή του για τη διεύρυνση του φάσματος της συνεργασίας αυτής κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, αλλά ζητεί στενότερη συνεργασία και συνέργεια στην αντιμετώπιση των κρίσεων και των συγκρούσεων, αποφεύγοντας την επικάλυψη των προσπαθειών και αναπτύσσοντας οικονομικά αποδοτικές προσεγγίσεις·

ΕΕ/Τρίτες χώρες

118.  υπογραμμίζει τη συνεχιζόμενη σπουδαιότητα ενός ισχυρού διατλαντικού δεσμού και χαιρετίζει τη συνεργασία της ΕΕ και των ΗΠΑ για επιχειρήσεις διαχείρισης κρίσεων, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρήσεων EUTM Somalia, EUNAVFOR Atalanta, EULEX Kosovo και EUPOL Afghanistan·

119.  επιδοκιμάζει τις συμφωνίες-πλαίσιο που έχει υπογράψει μέχρι σήμερα η ΕΕ με δώδεκα τρίτες χώρες, καθιστώντας δυνατή τη συμμετοχή τους σε στρατιωτικές και μη στρατιωτικές επιχειρήσεις που διεξάγονται στο πλαίσιο της ΚΠΑΑ·

o
o   o

120.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στην Ύπατη Εκπρόσωπο/Αντιπρόεδρο της Επιτροπής, στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια των κρατών μελών, στον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, στον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ, στον Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, στον Προεδρεύοντα του ΟΑΣΕ και στον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΟΑΣΕ.

(1) ΕΕ C 139 της 14.6.2006, σ. 1.
(2) ΕΕ C 349 E της 22.12.2010, σ. 63.
(3) ΕΕ C 99 E της 3.4.2012, σ. 7.
(4) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2011)0228.
(5) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2011)0574.
(6) ΕΕ L 216 της 20.8.2009, σ. 76.


Η ρήτρα αμοιβαίας άμυνας και η ρήτρα αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης: πολιτική και επιχειρησιακή διάσταση
PDF 391kWORD 44k
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Nοεμβρίου 2012 σχετικά με τη ρήτρα αμοιβαίας άμυνας και τη ρήτρα αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης: πολιτική και επιχειρησιακή διάσταση (2012/2223(INI))
P7_TA(2012)0456A7-0356/2012

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 42 παράγραφος 7 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) και το άρθρο 222 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 24 και το άρθρο 42 παράγραφος 2 της ΣΕΕ, τα άρθρα 122 και 196 της ΣΛΕΕ και τη Δήλωση 37 όσον αφορά το άρθρο 222 της ΣΛΕΕ,

–  έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, και ιδίως τις διατάξεις του κεφαλαίου του VII και το άρθρο 51,

–  έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφάλειας (ΕΣΑ) που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 12 Δεκεμβρίου 2003, και την έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 11-12 Δεκεμβρίου 2008,

–  έχοντας υπόψη τη στρατηγική εσωτερικής ασφάλειας για την Ευρωπαϊκή Ένωση που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 25-26 Μαρτίου 2010,

–  έχοντας υπόψη τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 15-16 Δεκεμβρίου 2005,

–  έχοντας υπόψη τα άρθρα 4 και 5 του Βορειοατλαντικού Συμφώνου,

–  έχοντας υπόψη τη Στρατηγική Αντίληψη των μελών της οργάνωσης της Συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού (ΝΑΤΟ) για την άμυνα και την ασφάλεια που εγκρίθηκε στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα στις 19-20 Νοεμβρίου 2010,

–  έχοντας υπόψη την απόφαση για τη διάλυση της Δυτικοευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 30ής Νοεμβρίου 2009 σχετικά με κοινοτικό πλαίσιο για την πρόληψη καταστροφών εντός της ΕΕ,

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 26ης Οκτωβρίου 2010 με τίτλο «Αναβάθμιση της ευρωπαϊκής αντιμετώπισης των καταστροφών: ο ρόλος της πολιτικής προστασίας και της ανθρωπιστικής βοήθειας» (COM(2010)0600),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 22ας Νοεμβρίου 2010 με τίτλο «Η στρατηγική εσωτερικής ασφάλειας στην ΕΕ στην πράξη: πέντε βήματα για μια ασφαλέστερη Ευρώπη» (COM(2010)0673),

–  έχοντας υπόψη το υπόμνημα σχετικά με «Ρυθμίσεις για τον συντονισμό σε περίπτωση κρίσεων σε πολιτικό επίπεδο στην ΕΕ» που εγκρίθηκε από την Corepere στις 30 Μαΐου 2012(1),

–  έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 22ας Μαΐου 2012 σχετικά με τη στρατηγική εσωτερικής ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης(2), της 14ης Δεκεμβρίου 2011 σχετικά με τον αντίκτυπο της χρηματοπιστωτικής κρίσης στον αμυντικό τομέα των κρατών μελών της ΕΕ, της 27ης Σεπτεμβρίου 2011(3) με θέμα «Προς μια ισχυρότερη ευρωπαϊκή αντίδραση στις καταστροφές: ο ρόλος της πολιτικής προστασίας και της ανθρωπιστικής βοήθειας»(4), και της 23ης Νοεμβρίου 2010 σχετικά με την πολιτικοστρατιωτική συνεργασία και την ανάπτυξη πολιτικοστρατιωτικών ικανοτήτων(5),

–  έχοντας υπόψη το σχέδιο δράσης της ΕΕ στον τομέα της χημικής, βιολογικής, ραδιολογικής και πυρηνικής (ΧΒΡΠ) ασφάλειας για το 2009(6) και το ψήφισμά του της 14ης Δεκεμβρίου 2010 για την ενίσχυση της χημικής, βιολογικής, ραδιολογικής και πυρηνικής (ΧΒΡΠ) ασφάλειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση – σχέδιο δράσης της ΕΕ στον τομέα ΧΒΡΠ(7),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων και της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (A7-0356/2012),

A.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ασφάλεια των κρατών μελών της ΕΕ είναι αδιαίρετη και ότι όλοι οι ευρωπαίοι πολίτες θα πρέπει να απολαμβάνουν τις ίδιες εγγυήσεις ασφαλείας και ισότιμο επίπεδο προστασίας έναντι τόσο παραδοσιακών όσο και μη συμβατικών απειλών· ότι η προάσπιση της ειρήνης, της ασφάλειας, της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου και της ελευθερίας στην Ευρώπη, στοιχείων απαραίτητων για την ευημερία των λαών μας, πρέπει να παραμείνει βασικός στόχος και ευθύνη των ευρωπαϊκών χωρών και της Ένωσης·

B.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι υφιστάμενες προκλήσεις σε θέματα ασφάλειας περιλαμβάνουν πολλαπλούς σύνθετους και μεταβαλλόμενους κινδύνους, όπως είναι η διεθνής τρομοκρατία, η διάδοση όπλων μαζικής καταστροφής, τα κράτη υπό διάλυση, οι ατέρμονες συγκρούσεις που βρίσκονται σε αδιέξοδο, το οργανωμένο έγκλημα, οι απειλές στον κυβερνοχώρο, η σπανιότητα των ενεργειακών πόρων, η υποβάθμιση του περιβάλλοντος και οι συναφείς κίνδυνοι για την ασφάλεια, οι φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές, οι πανδημίες και άλλοι κίνδυνοι·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ αναγνωρίζει μια διεθνή τάξη που στηρίζεται σε μια αποτελεσματική πολυμερή προσέγγιση με βάση το διεθνές δίκαιο και ότι με τον τρόπο αυτό εκφράζεται η πεποίθηση των Ευρωπαίων ότι κανένα έθνος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνο του τις νέες απειλές·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι για την ΕΕ η ασφάλεια και η καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας θεωρούνται προτεραιότητα· ότι απαιτείται συλλογική απάντηση και κοινή στρατηγική από όλα τα κράτη μέλη·

E.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τις τελευταίες δεκαετίες οι φυσικές και οι ανθρωπογενείς καταστροφές, και ιδιαίτερα οι καταστροφές που οφείλονται στις κλιματικές συνθήκες, είναι συχνότερες και δριμύτερες, και ότι αναμένεται περαιτέρω αύξησή τους όσο επιδεινώνεται η αλλαγή του κλίματος·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο προοδευτικός καθορισμός κοινής αμυντικής πολιτικής, η οποία αποσκοπεί σε κοινή άμυνα, ενισχύει την ευρωπαϊκή ταυτότητα και τη στρατηγική αυτονομία της ΕΕ· λαμβάνοντας ταυτόχρονα υπόψη ότι μια ισχυρότερη και ικανότερη ευρωπαϊκή άμυνα είναι ουσιώδους σημασίας για την εδραίωση της διατλαντικής σύνδεσης, στο πλαίσιο διαθρωτικών γεωστρατηγικών αλλαγών, που επισπεύσθηκαν από την παγκόσμια οικονομική κρίση και ιδίως σε μια περίοδο κατά την οποία βρίσκεται σε εξέλιξη η στρατηγική επανατοποθέτηση των ΗΠΑ έναντι της περιοχής Ασίας-Ειρηνικού·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα 21 κράτη μέλη της ΕΕ που είναι επίσης μέλη του ΝΑΤΟ δύνανται να πραγματοποιούν διαβουλεύσεις μεταξύ τους όποτε απειλείται η εδαφική τους ακεραιότητα, η πολιτική τους ανεξαρτησία ή ασφάλεια, και ότι δεσμεύονται εν πάση περιπτώσει για συλλογική άμυνα εάν σημειωθεί ένοπλη επίθεση·

H.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, ενώ τα κράτη μέλη διατηρούν την πρωταρχική ευθύνη για τη διαχείριση κρίσεων στα πλαίσια της επικράτειάς τους, οι σοβαρές και σύνθετες απειλές κατά της ασφάλειας, από ένοπλες επιθέσεις έως τρομοκρατία και από φυσικές καταστροφές ή καταστροφές στον τομέα ΧΒΡΠ έως επιθέσεις στον κυβερνοχώρο, λαμβάνουν ολονέν και περισσότερο διεθνικό χαρακτήρα και μπορούν εύκολα να υπερκεράσουν τις ικανότητες κάθε μεμονωμένου κράτους μέλους, με αποτέλεσμα να είναι ζωτικής σημασίας η διασφάλιση δεσμευτικής αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών και συντονισμένη αντίδραση σε αυτές τις απειλές·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας εισήγαγε το άρθρο 42 παράγραφος 7 της ΣΕΕ («ρήτρα αμοιβαίας άμυνας(8)» ή «ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής») και το άρθρο 222 της ΣΛΕΕ («ρήτρα αλληλεγγύης») για την αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων, αλλά ότι, σχεδόν τρία έτη μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης, εξακολουθούν να μην υπάρχουν ρυθμίσεις για την εφαρμογή των ρητρών αυτών·

Γενικά

1.  καλεί επιτακτικά τα κράτη μέλη, την Επιτροπή και την Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητες όλων των συναφών διατάξεων της Συνθήκης, και ειδικότερα της ρήτρας αμοιβαίας άμυνας και της ρήτρας αλληλεγγύης, προκειμένου να παράσχουν σε όλους τους ευρωπαίους πολίτες τις ίδιες εγγυήσεις ασφαλείας έναντι τόσο παραδοσιακών όσο και μη συμβατικών απειλών, με βάση τις αρχές του αδιαίρετου της ασφάλειας και της αμοιβαίας αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών, και λαμβανομένης υπόψη της ανάγκης ενίσχυσης της οικονομικής αποδοτικότητας και του δίκαιου επιμερισμού των επιβαρύνσεων και κατανομής των δαπανών·

2.  επαναλαμβάνει την ανάγκη να αναπτύξουν τα κράτη μέλη και η Ένωση μια πολιτική που εδράζεται στην πρόληψη, την ετοιμότητά τους και την αντιμετώπιση όλων των σημαντικών απειλών κατά της ασφάλειας, ιδίως αυτών που προσδιορίζονται στην Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφάλειας, στη στρατηγική εσωτερικής ασφάλειας και σε τακτικές εκθέσεις του Συντονιστή της Αντιτρομοκρατικής Δράσης της ΕΕ προς το Συμβούλιο·

3.  τονίζει την ανάγκη να προβαίνουν τα κράτη μέλη και η Ένωση σε τακτικές από κοινού αξιολογήσεις απειλής και κινδύνου βάσει κοινών αναλύσεων των πληροφοριών που ανταλλάσσονται, αξιοποιώντας πλήρως τις υφιστάμενες δομές της ΕΕ·

4.  επισημαίνει τη νέα στρατηγική προσέγγιση του ΝΑΤΟ η οποία, παράλληλα με τη διατήρηση του ρόλου του ως στρατιωτικής συμμαχίας, αποσκοπεί να αναπτύξει το δυναμικό του ώστε να ενεργεί ως πολιτική κοινότητα και κοινότητα ασφάλειας, σε συνεργασία με την ΕΕ· σημειώνει τη συμπληρωματικότητα που υφίσταται μεταξύ των στόχων του ΝΑΤΟ και εκείνων που ορίζονται στο Άρθρο 43 της ΣΕΕ· προειδοποιεί, επομένως, για τη δαπανηρή αλληλοεπικάλυψη της προσπάθειας μεταξύ των δύο οργανισμών καθώς και την σπατάλη πόρων που συνεπάγεται, και ενθαρρύνει τη στενότερη και πιο τακτική πολιτική συνεργασία μεταξύ της Ύπατης Εκπροσώπου της ΕΕ και του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ για σκοπούς αξιολόγησης κινδύνου, διαχείρισης πόρων, σχεδιασμού πολιτικής και εκτέλεσης μη στρατιωτικών και στρατιωτικών επιχειρήσεων·

5.  επιβεβαιώνοντας ότι η προστασία της εδαφικής ακεραιότητας και των πολιτών παραμένει στο επίκεντρο της αμυντικής πολιτικής, προτρέπει το Συμβούλιο να υιοθετήσει την προσέγγιση του ΝΑΤΟ, η οποία προβλέπει τις αναπόφευκτες καταστάσεις στις οποίες απαιτείται πρόληψη των εξωτερικών απειλών προκειμένου να ενισχυθούν τα συμφέροντα των συμμάχων στον τομέα της ασφάλειας και επίδειξη ισχύος·

6.  επιβεβαιώνει ότι η χρήση βίας από την ΕΕ ή τα κράτη μέλη της είναι αποδεκτή μόνον εάν δικαιολογείται από νομική άποψη βάσει του Χάρτη του ΟΗΕ· υπογραμμίζει, στο πλαίσιο αυτό, το φυσικό δικαίωμα της νόμιμης άμυνας, ατομικής ή συλλογικής· επαναλαμβάνει τη δέσμευσή του υπέρ της τήρησης των κατευθυντήριων γραμμών του Όσλο σχετικά με τη χρησιμοποίηση ξένων στρατιωτικών πόρων και πολιτικής προστασίας σε περίπτωση καταστροφής· επισημαίνει ότι η πρόληψη συγκρούσεων, επιθέσεων και καταστροφών είναι προτιμότερη από την αντιμετώπιση των συνεπειών τους·

7.  επισημαίνει το ευρύ φάσμα μέσων που διαθέτουν η Ένωση και τα κράτη μέλη για την αντιμετώπιση έκτακτων περιστάσεων με πνεύμα αλληλεγγύης· υπενθυμίζει τη χρησιμότητα των νομικών βάσεων του άρθρου 122 της ΣΛΕΕ για οικονομική και χρηματοδοτική συνδρομή σε κράτη μέλη με σοβαρές δυσκολίες, και του άρθρου 196 της ΣΛΕΕ για μέτρα στον τομέα της πολιτικής προστασίας·

8.  υπενθυμίζει τη δέσμευση για τη συστηματική ανάπτυξη αμοιβαίας πολιτικής αλληλεγγύης στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας σύμφωνα με το άρθρο 24 της ΣΕΕ· επισημαίνει τις δυνατότητες που παρέχει η Συνθήκη της Λισαβόνας για ενισχυμένη συνεργασία στον τομέα της ΚΠΑΑ, συμπεριλαμβανομένης της ανάθεσης συγκεκριμένων καθηκόντων και αποστολών σε ομάδες κρατών, καθώς και της έννοιας της μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας σε στρατιωτικά ζητήματα·

9.  τονίζει ότι σκοπός της ρήτρας αμοιβαίας άμυνας και της ρήτρας αλληλεγγύης δεν είναι να αντικαταστήσουν κάποιο από τα ανωτέρω μέσα, αλλά να παράσχουν ένα πλαίσιο προστασίας ενόψει καταστάσεων έκτακτου κινδύνου ή καταστροφής, ιδιαίτερα δε όταν η αντίδραση απαιτεί υψηλού επιπέδου πολιτικό συντονισμό και τη συμμετοχή των ενόπλων δυνάμεων, σύμφωνα με τις αρχές της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας·

10.  καλεί επιτακτικά την Επιτροπή και την Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο να υποβάλουν, πριν από το τέλος του 2012, την κοινή τους πρόταση απόφασης του Συμβουλίου σχετικά με τον καθορισμό των ρυθμίσεων για την εφαρμογή της ρήτρας αλληλεγγύης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 222 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ, διευκρινίζοντας συγκεκριμένα τους ρόλους και τις αρμοδιότητες των διαφόρων παραγόντων· καλεί, για λόγους συνέπειας, την Επιτροπή Πολιτικής και Ασφάλειας καθώς και την Μόνιμη Επιτροπή για την Εσωτερική Ασφάλεια να υποβάλουν κοινή γνωμοδότηση για την υλοποίηση της ρήτρας αλληλεγγύης, λαμβάνοντας υπόψη την πολιτική και επιχειρησιακή διάσταση αμφοτέρων των ρητρών, συμπεριλαμβανομένου του συνδέσμου με το ΝΑΤΟ· επισημαίνει ότι το Συμβούλιο πρέπει να δράσει με ειδική πλειοψηφία σε σχέση με μη στρατιωτικές πτυχές της αμοιβαίας βοήθειας και συνδρομής· υπογραμμίζει, στο πλαίσιο αυτό, την ανάγκη να τηρείται απολύτως ενήμερο το Κοινοβούλιο·

Ρήτρα αμοιβαίας άμυνας
Πεδίο εφαρμογής

11.  υπενθυμίζει στα κράτη μέλη τη ρητή υποχρέωσή τους να παρέχουν βοήθεια και συνδρομή με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους, σε περίπτωση κατά την οποία κράτος μέλος δεχθεί ένοπλη επίθεση στο έδαφός του· τονίζει ότι, μολονότι μια μεγάλης κλίμακας επίθεση κατά κράτους μέλους μοιάζει απίθανη στο άμεσο μέλλον, τόσο η παραδοσιακή υπεράσπιση του εδάφους όσο και η προστασία από νέες απειλές πρέπει να εξακολουθήσουν να συνιστούν απόλυτη προτεραιότητα· υπενθυμίζει επίσης ότι η Συνθήκη ορίζει ότι οι δεσμεύσεις και η συνεργασία στον τομέα της αμοιβαίας άμυνας πρέπει να συνάδουν με τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, η οποία, για τα κράτη που είναι μέλη της, εξακολουθεί να αποτελεί το θεμέλιο της συλλογικής τους άμυνας και τον φορέα υλοποίησής της·

12.  επισημαίνει παράλληλα ότι είναι εξίσου σημαντική η ανάγκη προετοιμασίας για καταστάσεις που περιλαμβάνουν κράτη μέλη της ΕΕ εκτός ΝΑΤΟ ή εδάφη κρατών μελών της ΕΕ εκτός της περιοχής του Βόρειου Ατλαντικού, τα οποία κατά συνέπεια δεν καλύπτονται από τη Συνθήκη της Ουάσινγκτον, ή για καταστάσεις για τις οποίες δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία περί συλλογικής δράσης εντός του ΝΑΤΟ· τονίζει επίσης, εν προκειμένω, την ανάγκη να υπάρχει η δυνατότητα χρησιμοποίησης των δυνατοτήτων του ΝΑΤΟ όπως προβλέπεται από τη Συμφωνία «Βερολίνο +»·

13.  εκτιμά ότι ακόμη και μη ένοπλες επιθέσεις, όπως οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο κατά κρίσιμων υποδομών, που αποσκοπούν στην πρόκληση σοβαρών ζημιών και διαταραχών σε κάποιο κράτος μέλος και αποδίδονται σε εξωτερική οντότητα, θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι καλύπτονται από τη ρήτρα, εάν οι συνέπειές τους συνιστούν σοβαρή απειλή για την ασφάλεια κράτους μέλους, σε πλήρη συμμόρφωση με την αρχή της αναλογικότητας·

Ικανότητες

14.  επισημαίνει την ανάγκη να διαθέτουν οι ευρωπαϊκές χώρες αξιόπιστες στρατιωτικές δυνατότητες· ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να εντείνουν τις προσπάθειές τους για συλλογική ανάπτυξη των στρατιωτικών τους δυνατοτήτων, ιδίως μέσω των συμπληρωματικών πρωτοβουλιών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ «Συνένωση και κοινή χρήση των πόρων» και «Έξυπνη άμυνα», οι οποίες συνιστούν εξαιρετικά σημαντικό βήμα προόδου σε καιρούς περιορισμένων αμυντικών προϋπολογισμών, ευνοώντας τις ευρωπαϊκές και περιφερειακές συνέργειες, αντί μιας κοντόφθαλμης εθνικής προσέγγισης· στο πλαίσιο αυτό, επαναλαμβάνει την έκκλησή του για πλήρη αξιοποίηση και συνυπολογισμό από τα εθνικά υπουργεία άμυνας του έργου του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας, και ενθαρρύνει τα κράτη μέλη και την ΕΥΕΔ να συνεχίσουν τον διάλογο για τη θέσπιση της μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας που προβλέπεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας·

15.  παρατηρεί ότι, για την εδραίωση της συνεργασίας τους, τόσο το ΝΑΤΟ όσο και η ΕΕ, πρέπει να επικεντρωθούν στην ενίσχυση των βασικών δυνατοτήτων τους, στη βελτίωση της διαλειτουργικότητάς τους και στον συντονισμό των δογμάτων τους, του σχεδιασμού, των τεχνολογιών, του εξοπλισμού και των μεθόδων εκπαίδευσής τους·

16.  επαναλαμβάνει την έκκλησή του για συστηματική εναρμόνιση των στρατιωτικών αναγκών και για εναρμονισμένη αμυντική σχεδίαση και διαδικασία προμηθειών της ΕΕ, που θα ανταποκρίνονται στα επίπεδα φιλοδοξιών της Ένωσης και θα είναι συντονισμένες με τη διαδικασία αμυντικής σχεδίασης του ΝΑΤΟ· λαμβάνοντας υπόψη το αυξημένο επίπεδο εγγυήσεων ασφαλείας που παρέχει η ρήτρα αμοιβαίας άμυνας, ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να εξετάσουν το ενδεχόμενο πολυεθνικής συνεργασίας στον τομέα της ανάπτυξης δυνατοτήτων και, εφόσον κρίνεται απαραίτητο, της εξειδίκευσης, ως βασικών αρχών της αμυντικής τους σχεδίασης·

Δομές και διαδικασίες

17.  καλεί την Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο να προτείνει πρακτικές ρυθμίσεις και κατευθυντήριες γραμμές για τη διασφάλιση αποτελεσματικής αντίδρασης σε περίπτωση επίκλησης από κάποιο κράτος μέλος της ρήτρας αμοιβαίας άμυνας, καθώς και να προβεί σε ανάλυση του ρόλου των θεσμικών οργάνων της ΕΕ σε περίπτωση επίκλησης της ρήτρας· φρονεί ότι η υποχρέωση παροχής βοήθειας και συνδρομής, που εκφράζει πολιτική αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών, θα πρέπει να διασφαλίζει την ταχεία λήψη απόφασης στο Συμβούλιο προς υποστήριξη του κράτους μέλους που δέχεται την επίθεση· θεωρεί ότι τον σκοπό αυτόν θα εξυπηρετούσε η διενέργεια διαβουλεύσεων σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου 32 της ΣΕΕ, με την επιφύλαξη του δικαιώματος κάθε κράτους μέλους να μεριμνά στο μεταξύ για τη νόμιμη άμυνά του·

18.  φρονεί ότι, όταν αναλαμβάνεται συλλογική δράση προς υπεράσπιση κράτους μέλους που δέχεται επίθεση, θα πρέπει να είναι δυνατή η χρήση των υφιστάμενων δομών διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ, όπου αρμόζει, και ειδικότερα να προβλεφθεί η δυνατότητα ενεργοποίησης ενός επιχειρησιακού στρατηγείου της ΕΕ· τονίζει ότι απαιτείται ολοκληρωμένο μόνιμο επιχειρησιακό στρατηγείο της ΕΕ, ώστε να διασφαλίζεται επαρκές επίπεδο ετοιμότητας και ταχύτητας αντίδρασης, και επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς τα κράτη μέλη να θεσπίσουν μια τέτοια μόνιμη δυνατότητα, αξιοποιώντας το κέντρο επιχειρήσεων της ΕΕ που ενεργοποιήθηκε πρόσφατα·

Ρήτρα αλληλεγγύης
Πεδίο εφαρμογής

19.  υπενθυμίζει ότι, σε περίπτωση που κράτος μέλος δεχθεί τρομοκρατική επίθεση ή πληγεί από φυσική ή ανθρωπογενή καταστροφή, η Ένωση και τα κράτη μέλη υποχρεούνται να ενεργήσουν από κοινού με πνεύμα αλληλεγγύης για να το συνδράμουν, κατόπιν αιτήματος των πολιτικών του αρχών, και ότι η Ένωση κινητοποιεί σε αυτές τις περιπτώσεις όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή της, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών πόρων που θέτουν στη διάθεσή της τα κράτη μέλη· υπενθυμίζει επίσης την υποχρέωση της Ένωσης να κινητοποιεί όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή της για την πρόληψη τρομοκρατικών απειλών στην ΕΕ και για την προστασία των δημοκρατικών θεσμών και του άμαχου πληθυσμού από ενδεχόμενη τρομοκρατική επίθεση·

20.  ζητεί ικανοποιητική ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και συνέπειας όσον αφορά τα είδη των επιθέσεων και καταστροφών, για τις οποίες μπορεί να ενεργοποιηθεί η ρήτρα, ούτως ώστε να διασφαλισθεί ότι δεν παραβλέπονται σημαντικές απειλές, όπως είναι οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο, οι πανδημίες ή η ενεργειακή ανεπάρκεια· επισημαίνει ότι η ρήτρα θα μπορούσε επίσης να καλύπτει σοβαρά επεισόδια που συμβαίνουν εκτός της Ένωσης τα οποία έχουν άμεσο και σημαντικό αντίκτυπο σε κράτος μέλος·

21.  τονίζει την ανάγκη να επενδύσουν τα κράτη μέλη στις δικές τους δυνατότητες ασφάλειας και αντιμετώπισης καταστροφών και να μην βασίζονται υπέρμετρα στην αλληλεγγύη των άλλων· επισημαίνει την πρωταρχική ευθύνη των κρατών μελών για εγγύηση της πολιτικής προστασίας και ασφάλειας στο έδαφός τους·

22.  φρονεί ότι επίκληση της ρήτρας αλληλεγγύης θα πρέπει να γίνεται σε καταστάσεις που υπερβαίνουν τις ικανότητες αντίδρασης του πληγέντος κράτους μέλους ή που απαιτούν πολυτομεακή αντίδραση με τη συμμετοχή διαφόρων φορέων, αλλά εφόσον αποφασίσει κάποιο κράτος μέλος να επικαλεστεί τη ρήτρα, η παροχή συνδρομής δεν πρέπει να αποτελεί θέμα συζήτησης για τους υπολοίπους· τονίζει ότι ο όρος αλληλεγγύη συνεπάγεται επίσης υποχρέωση επενδύσεων σε επαρκείς εθνικές και ευρωπαϊκές δυνατότητες·

23.  θεωρεί ότι η ρήτρα αλληλεγγύης μπορεί να παράσχει το έναυσμα για την ενίσχυση της ουσιαστικής παρουσίας της ΕΕ έναντι των ευρωπαίων πολιτών, προσφέροντας απτές αποδείξεις για τα οφέλη της αυξημένης συνεργασίας της ΕΕ όσον αφορά τις δυνατότητες διαχείρισης κρίσεων και αντιμετώπισης καταστροφών·

Ικανότητες και πόροι

24.  τονίζει ότι η εφαρμογή της ρήτρας αλληλεγγύης θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος ενός μόνιμου συστήματος της ΕΕ για την αντιμετώπιση και διαχείριση κρίσεων και τον συντονισμό σε περίπτωση κρίσεων, που θα βασίζεται στα υφιστάμενα μέσα και τις δυνατότητες ανά τομέα και που θα προβλέπει την αποτελεσματική κινητοποίησή τους προκειμένου να υπάρξει συντονισμένη πολυτομεακή αντίδραση, όποτε απαιτείται· τονίζει ότι, κατ’ αρχήν, η εφαρμογή δεν θα πρέπει να επιφέρει τη δημιουργία ad hoc μέσων·

25.  επισημαίνει τον θεμελιώδη ρόλο του μηχανισμού πολιτικής προστασίας ως βασικού μέσου αλληλεγγύης για μια ταχεία ευρωπαϊκή αντίδραση σε ευρύ φάσμα κρίσεων· υποστηρίζει το ευρύτερο πλαίσιο της πρότασης της Επιτροπής για ενίσχυση του μηχανισμού(9), σε συνέχεια της ανακοίνωσης της Επιτροπής του 2010 με τίτλο «Αναβάθμιση της ευρωπαϊκής αντιμετώπισης των καταστροφών» και αντλώντας έμπνευση από την έκθεση Barnier του 2006·

26.  διαπιστώνει τις συνεχιζόμενες εργασίες για την εφαρμογή της εσωτερικής στρατηγικής ασφάλειας, ιδιαίτερα στους τομείς της αντιτρομοκρατίας, της καταπολέμησης του εγκλήματος στον κυβερνοχώρο και της αύξησης της ανθεκτικότητας σε κρίσεις και καταστροφές· τονίζει ότι η εφαρμογή της ρήτρας αλληλεγγύης δεν συνίσταται απλώς στη θέσπιση διαδικασιών για τη στιγμή της εκδήλωσης μιας μείζονος κρίσης, αλλά ότι ουσιαστικά αφορά την οικοδόμηση ικανοτήτων, την πρόληψη και την ετοιμότητα· υπενθυμίζει τη συνάφεια των ασκήσεων διαχείρισης κρίσεων, προσαρμοσμένων στις συγκεκριμένες απρόβλεπτες καταστάσεις που καλύπτει η ρήτρα·

27.  διαπιστώνει ότι η συγκέντρωση προκαθορισμένων πόρων πολιτικής προστασίας σε εθελοντική βάση θα ενισχύσει σημαντικά την ετοιμότητα της ΕΕ και θα καταστήσει δυνατό τον εντοπισμό των υφιστάμενων κενών που πρέπει να καλυφθούν· επισημαίνει τη σημασία της από κοινού ανάλυσης των κενών για την αποδοτική επικέντρωση των προσπαθειών όλων των μερών και προκειμένου να διασφαλισθεί η δέουσα συνεισφορά κάθε κράτους μέλους·

28.  εκτιμά ότι, όταν πρόκειται για πόρους με υψηλό κόστος, ιδιαίτερα όσους αφορούν κινδύνους χαμηλότερης πιθανότητας, είναι οικονομικά εύλογο να εντοπίζουν τα κράτη μέλη λύσεις για κοινές επενδύσεις και από κοινού ανάπτυξη αυτών των απαραίτητων μέσων, ιδίως στο τρέχον πλαίσιο της χρηματοπιστωτικής κρίσης· υπενθυμίζει, υπό το πρίσμα αυτό, την ανάγκη ανάπτυξης της εμπειρογνωμοσύνης και της εμπειρίας της Επιτροπής, του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας καθώς και άλλων οργανισμών της ΕΕ·

29.  επισημαίνει ότι είναι σημαντικό να διασφαλισθεί ότι η αλληλεγγύη στηρίζεται από επαρκείς χρηματοδοτικούς μηχανισμούς σε επίπεδο ΕΕ που παρέχουν ικανοποιητικό βαθμό ευελιξίας σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης· επικροτεί την προτεινόμενη αύξηση του επιπέδου συγχρηματοδότησης στο πλαίσιο του μηχανισμού πολιτικής προστασίας, ιδίως όσον αφορά το κόστος μεταφοράς· σημειώνει τις διατάξεις σχετικά με την παροχή επείγουσας βοήθειας στο πλαίσιο του προτεινόμενου Ταμείου Εσωτερικής Ασφάλειας·

30.  υπενθυμίζει ότι το Ταμείο Αλληλεγγύης μπορεί να παρέχει χρηματοδοτική ενίσχυση μετά από μείζονα καταστροφή· υπενθυμίζει επίσης ότι περαιτέρω χρηματοδοτική ενίσχυση μπορεί να χορηγηθεί από το Συμβούλιο, δυνάμει του άρθρου 122 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ, όταν ένα κράτος μέλος αντιμετωπίζει δυσκολίες ή διατρέχει μεγάλο κίνδυνο να αντιμετωπίσει σοβαρές δυσκολίες, οφειλόμενες σε φυσικές καταστροφές ή έκτακτες περιστάσεις που εκφεύγουν από τον έλεγχό του·

31.  υπενθυμίζει ότι δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 122 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, το Συμβούλιο μπορεί να θεσπίζει, σε πνεύμα αλληλεγγύης, τα κατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπιση μιας δύσκολης οικονομικής κατάστασης, ιδίως εάν ανακύψουν σοβαρές δυσκολίες στον εφοδιασμό με ορισμένα προϊόντα, ιδίως στον τομέα της ενέργειας· τονίζει τη σημασία του να θεωρηθεί αυτή η διάταξη μέρος μιας ολοκληρωμένης δέσμης εργαλείων αλληλεγγύης της Ένωσης για την αντιμετώπιση ορισμένων νέων μειζόνων προκλήσεων στον τομέα της ασφάλειας, όπως είναι εκείνες στον τομέα της ασφάλειας του ενεργειακού εφοδιασμού και της ασφάλειας του εφοδιασμού με άλλα κρίσιμα προϊόντα, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις αποκλεισμού υποκινούμενου από πολιτικά κίνητρα·

Δομές και διαδικασίες

32.  τονίζει ότι η ΕΕ πρέπει να διαθέτει δομές ικανές για την αντιμετώπιση κρίσεων με δυνατότητα παρακολούθησης και αντίδρασης σε 24ωρη βάση, που θα είναι σε θέση να παρέχουν έγκαιρη προειδοποίηση και δυνατότητα διαρκούς επίγνωσης της κατάστασης για όλους τους εμπλεκόμενους φορείς· διαπιστώνει την ύπαρξη πληθώρας κέντρων παρακολούθησης σε επίπεδο ΕΕ, και ότι αυτό εγείρει ερωτήματα ως προς τον αποτελεσματικό συντονισμό αυτών σε περιπτώσεις σύνθετων, πολυδιάστατων κρίσεων· διαπιστώνει τη δημιουργία του κέντρου διαχείρισης έκτακτων καταστάσεων στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης, καθώς και την ύπαρξη ορισμένων τομεακών κέντρων παρακολούθησης σε τμήματα της Επιτροπής και εξειδικευμένους φορείς της ΕΕ· εφιστά την προσοχή, ειδικότερα, στο Κέντρο Παρακολούθησης και Ενημέρωσης της ΓΔ ECHO, την Ικανότητα Στρατηγικής Ανάλυσης και Αντίδρασης της ΓΔ HOME, την υπηρεσία ενεργειών έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας της ΓΔ SANCO και το κέντρο διαχείρισης έκτακτων καταστάσεων της Frontex·

33.  επαναλαμβάνει ότι είναι αναγκαίο να αποφευχθούν οι περιττές επικαλύψεις και να διασφαλισθεί η συνοχή και ο αποτελεσματικός συντονισμός στην πράξη, πολλώ δε μάλλον δεδομένης της τρέχουσας ανεπάρκειας πόρων· διαπιστώνει τις διαφορετικές προσεγγίσεις όσον αφορά τον τρόπο εξορθολογισμού αυτών των ικανοτήτων πολλαπλής παρακολούθησης, ορισμένες εκ των οποίων βασίζονται στην ιδέα μιας κεντρικής μονοαπευθυντικής θυρίδας, ενώ άλλες συνηγορούν υπέρ της καλύτερης διασύνδεσης των εξειδικευμένων εγκαταστάσεων·

34.  φρονεί ότι το ευρύ φάσμα πιθανών κρίσεων, από πλημμύρες έως επιθέσεις ή καταστροφές στον τομέα της χημικής, βιολογικής, ραδιολογικής και πυρηνικής ασφάλειας (ΧΒΡΠ), αναπόφευκτα προϋποθέτει ευρύ φάσμα εξειδικευμένων υπηρεσιών και δικτύων, η συγχώνευση των οποίων δεν θα οδηγούσε απαραίτητα σε μεγαλύτερη αποδοτικότητα· εκτιμά, παράλληλα, ότι όλες οι εξειδικευμένες υπηρεσίες σε επίπεδο ΕΕ θα πρέπει να ενταχθούν σε ένα ενιαίο ασφαλές σύστημα πληροφοριών, και καλεί την Επιτροπή και την Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο να μεριμνήσουν για την ενίσχυση της πλατφόρμας εσωτερικού συντονισμού ARGUS·

35.  επισημαίνει την ανάγκη πολιτικού συντονισμού στο Συμβούλιο σε περιπτώσεις σοβαρών κρίσεων· διαπιστώνει την επανεξέταση των ρυθμίσεων της ΕΕ για τον συντονισμό σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και κρίσεις (CCA), και επικροτεί τη συμφωνία στο πλαίσιο του Συμβουλίου σχετικά με το νέο εννοιολογικό πλαίσιο των CCA, με χρήση των συνήθων διαδικασιών του Συμβουλίου, και συγκεκριμένα της COREPER, και όχι ad hoc δομών· τονίζει ότι για να υπάρξει αντίδραση στο πολιτικό επίπεδο της ΕΕ κατά τρόπο συνεκτικό, αποδοτικό και έγκαιρο σε κρίσεις τέτοιας κλίμακας και φύσεως απαιτείται να ισχύει ένα μόνο σύνολο ρυθμίσεων· εκτιμά, επομένως, ότι οι νέες CCA θα πρέπει επίσης να στηρίζουν τη ρήτρα αλληλεγγύης·

36.  ενθαρρύνει τις προσπάθειες εξορθολογισμού και καλύτερης ενσωμάτωσης της πληθώρας διαδικτυακών πλατφορμών επικοινωνίας και ανταλλαγής πληροφοριών σχετικά με καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, περιλαμβανομένης της ιστοσελίδας CCA, του ARGUS, του κοινού συστήματος επικοινωνίας και πληροφόρησης έκτακτης ανάγκης (CECIS) και του συστήματος ενημέρωσης για τις έκτακτες ανάγκες υγείας και τις ασθένειες (HEDIS), προκειμένου να υπάρχει αδιάλειπτη, ελεύθερη και αποτελεσματική ροή πληροφοριών σε διατομεακό και διοργανικό επίπεδο· σημειώνει την απόφαση που ελήφθη στο πλαίσιο του Συμβουλίου για ενίσχυση της ιστοσελίδας CCA, ώστε να χρησιμοποιηθεί ως μελλοντική διαδικτυακή πλατφόρμα για καταστάσεις κρίσεων που απαιτούν πολιτικό συντονισμό σε επίπεδο ΕΕ·

37.  ζητεί επιτακτικά την ανάπτυξη κοινής επίγνωσης καταστάσεων, η οποία έχει ουσιαστική σημασία κατά την αντιμετώπιση μείζονων πολυτομεακών κρίσεων, όταν απαιτείται παροχή ταχείας και ολοκληρωμένης ενημέρωσης προς τις πολιτικές αρχές· επικροτεί την επικέντρωση της επανεξέτασης των CCA στην ανάπτυξη ολοκληρωμένης επίγνωσης και ανάλυσης καταστάσεων (ΟΕΑΚ) για τα θεσμικά όργανα και τα κράτη μέλη της ΕΕ, και καλεί το Συμβούλιο να διασφαλίσει την έγκαιρη εφαρμογή της· επισημαίνει ότι η κοινή επίγνωση καταστάσεων είναι αδύνατη χωρίς μια νοοτροπία ανταλλαγής πληροφοριών και ότι η ανάπτυξη αυτής της νοοτροπίας είναι αδύνατη χωρίς σαφή κατανομή των ρόλων·

38.  επικροτεί την προγραμματισμένη αναβάθμιση του Κέντρου Παρακολούθησης και Ενημέρωσης με σκοπό τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού κέντρου αντιμετώπισης καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, τονίζοντας ότι θα πρέπει να αποτελεί έναν από τους πυλώνες του διασυνδεδεμένου συστήματος ταχείας αντίδρασης της ΕΕ· φρονεί ότι η ευθύνη για τον συντονισμό σε περίπτωση πολυτομεακών κρίσεων θα πρέπει να προσδιορίζεται ανά περίπτωση, σύμφωνα με την αρχή του «κέντρου βάρους»·

39.  επισημαίνει ότι, στο ισχύον παγκόσμιο περιβάλλον, όπου οι αλληλεξαρτήσεις πολλαπλασιάζονται, οι μείζονες κρίσεις σε κλίμακα που θα δικαιολογούσε την ενεργοποίηση της ρήτρας αλληλεγγύης ενδέχεται να είναι πολυδιάστατες και να διαθέτουν διεθνή διάσταση, όσον αφορά υπηκόους τρίτων χωρών που πλήττονται από αυτές ή τη διεθνή δράση που απαιτείται για την αντιμετώπισή τους· τονίζει τον σημαντικό ρόλο που καλείται να διαδραματίσει η ΕΥΕΔ σε αυτές τις περιπτώσεις·

40.  καλεί τα κράτη μέλη να ενισχύσουν τις δυνατότητές τους όσον αφορά την παροχή και λήψη συνδρομής, καθώς και να προβούν σε ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών σχετικά με τρόπους εξορθολογισμού των εθνικών τους διαδικασιών συντονισμού σε περιπτώσεις κρίσεων και την αλληλεπίδραση των εθνικών τους κέντρων συντονισμού σε περιπτώσεις κρίσεων με την ΕΕ· θεωρεί ότι πρέπει να εξεταστούν επίσης ο σχεδιασμός και η διεξαγωγή κατάλληλων ασκήσεων σε επίπεδο ΕΕ για την αντιμετώπιση κρίσεων, με τη συμμετοχή εθνικών δομών αντιμετώπισης κρίσεων και των κατάλληλων δομών της ΕΕ·

41.  θεωρεί ουσιώδους σημασίας τη θέσπιση των απαραίτητων διαδικαστικών και οργανωτικών επαφών μεταξύ των αρμόδιων υπηρεσιών των κρατών μελών, προκειμένου να διασφαλιστεί η ορθή λειτουργία της ρήτρας αλληλεγγύης μετά την ενεργοποίησή της·

42.  τονίζει ότι οποιαδήποτε διαδικασία λήψης αποφάσεων στο Συμβούλιο κατόπιν αιτήματος για παροχή συνδρομής δυνάμει της ρήτρας αλληλεγγύης δεν θα πρέπει να περιορίζει την ικανότητα αντίδρασης της ΕΕ, και ότι η αντιμετώπιση κρίσεων μέσω των υφιστάμενων μηχανισμών, όπως είναι ο μηχανισμός πολιτικής προστασίας, θα πρέπει να είναι σε θέση να ξεκινά άμεσα, ανεξάρτητα από τέτοιου είδους πολιτικές αποφάσεις· επισημαίνει το γεγονός ότι η χρήση στρατιωτικών πόρων για υποστήριξη επιχειρήσεων πολιτικής προστασίας προβλέπεται ήδη σε επιχειρησιακό επίπεδο χωρίς την ενεργοποίηση της ρήτρας αλληλεγγύης, όπως μαρτυρά η επιτυχής συνεργασία μεταξύ της Επιτροπής και του Στρατιωτικού Επιτελείου της ΕΕ σε παλαιότερες επιχειρήσεις στο Πακιστάν ή τη Λιβύη·

43.  τονίζει την ανάγκη να παρουσιασθεί αναλυτικά η δημοκρατική διαδικασία που πρέπει να εφαρμοσθεί όταν γίνεται επίκληση της ρήτρας αλληλεγγύης, η οποία θα πρέπει επίσης να διασφαλίζει τη λογοδοσία για αποφάσεις που λαμβάνονται και να περιλαμβάνει την κατάλληλη συμμετοχή των εθνικών κοινοβουλίων και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου· τονίζει τη σημασία να αποτραπεί οποιαδήποτε δυσανάλογη χρήση της ρήτρας εις βάρος των θεμελιωδών δικαιωμάτων·

44.  επισημαίνει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, ως νομοθέτες και αρμόδιες επί του προϋπολογισμού αρχές της ΕΕ, θα πρέπει να τηρούνται ενήμερα σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί σε περίπτωση καταστροφής ή επίθεσης, η οποία ενεργοποιεί τη ρήτρα αλληλεγγύης, καθώς και σχετικά με τα αίτια και πιθανές συνέπειες ούτως ώστε να μπορεί να πραγματοποιείται για μελλοντική χρήση εμπεριστατωμένη και αντικειμενική αξιολόγηση που θα βασίζεται σε επίκαιρες και συγκεκριμένες πληροφορίες·

45.  υπενθυμίζει ότι η ρήτρα αλληλεγγύης απαιτεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να προβαίνει σε τακτικές αξιολογήσεις των απειλών κατά της Ένωσης· είναι της άποψης ότι τέτοιες αξιολογήσεις πρέπει να πραγματοποιούνται σε συντονισμό με το ΝΑΤΟ και να διεξάγονται σε δύο τουλάχιστον ξεχωριστά επίπεδα, και συγκεκριμένα, σε μια μακροπρόθεσμη βάση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στο πλαίσιο διαδικασίας, η οποία θα συμβάλλει επίσης στον στρατηγικό προβληματισμό που θα αποτυπωθεί σε μελλοντικές επικαιροποιήσεις της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ασφάλειας και της στρατηγικής εσωτερικής ασφάλειας, καθώς και μέσω συχνότερων ολοκληρωμένων επισκοπήσεων των τρεχουσών απειλών·

46.  θεωρεί ότι οι αξιολογήσεις των απειλών πρέπει να συμπληρώνονται από αξιολογήσεις κινδύνου, που θα αναλύουν τις απειλές υπό το πρίσμα των υφιστάμενων τρωτών σημείων, εντοπίζοντας με αυτόν τον τρόπο τα πλέον πιεστικά κενά ως προς τις ικανότητες που πρέπει να καλυφθούν· υπενθυμίζει ότι, στο πλαίσιο της εφαρμογής της στρατηγικής εσωτερικής ασφάλειας, η ΕΕ θα πρέπει έως το 2014 να καταρτίσει μια συνεκτική πολιτική διαχείρισης κινδύνου, που θα συνδέει την αξιολόγηση των απειλών και των κινδύνων με τη λήψη των αποφάσεων· υπενθυμίζει επίσης ότι, έως τα τέλη του 2012, η Επιτροπή θα πρέπει να εκπονήσει, βάσει εθνικών αναλύσεων κινδύνου, μια διατομεακή επισκόπηση των μεγαλύτερων φυσικών και ανθρωπογενών κινδύνων που ενδέχεται να αντιμετωπίσει η ΕΕ στο μέλλον· ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να ανταλλάσσουν τις εθνικές τους αξιολογήσεις κινδύνου και τα σχέδια διαχείρισης κινδύνου, ώστε να καταστεί εφικτή η από κοινού εκτίμηση της εκάστοτε κατάστασης·

47.  τονίζει ότι οι κοινές αξιολογήσεις πολλαπλών κινδύνων που θα προκύψουν θα πρέπει να αξιοποιούν τις ικανότητες του Κέντρου Ανάλυσης Πληροφοριών της ΕΕ, βασιζόμενες στις πληροφορίες που ανταλλάσσονται και ενσωματώνοντας εισροές από όλους τους φορείς της ΕΕ που συμμετέχουν στην αξιολόγηση απειλής και κινδύνου, όπως είναι τα συναφή τμήματα της Επιτροπής (συμπεριλαμβανομένων των ΓΔ HOME, ECHO και ΓΔ SANCO) και οι οργανισμοί της Ένωσης (Ευρωπόλ, Frontex, Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων και άλλοι)·

o
o   o

48.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στην Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο, το Συμβούλιο, την Επιτροπή, τα κοινοβούλια των κρατών μελών της ΕΕ, την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ και τον Γενικό Γραμματέα του NATO.

(1) 10207/12.
(2) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2012)0207.
(3) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2011)0574.
(4) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2011)0404.
(5) EE C 99 E της 3.4.2012, σ. 63.
(6) Συμπεράσματα του Συμβουλίου της 12ης Νοεμβρίου 2009, 15505/1/09 ΑΝΑΘ.
(7) ΕΕ C 169 Ε της 15.6.2012, σ. 8.
(8) Εφεξής αποκαλούμενη »ρήτρα αμοιβαίας άμυνας«, μολονότι δεν έχει δοθεί ονομασία στη ρήτρα στη Συνθήκη. Πρβ. ειδικότερα τη δέσμευση για αμοιβαία άμυνα που περιέχεται στο άρθρο V της τροποποιημένης Συνθήκης των Βρυξελλών, που τα συμβαλλόμενα μέρη θεωρούν ότι καλύπτεται από το άρθρο 42 παράγραφος 7 της ΣΕΕ (Δήλωση της Προεδρίας του Μόνιμου Συμβουλίου της ΔΕΕ της 31ης Μαρτίου 2010).
(9) Βλ.: Πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του συμβουλίου περί μηχανισμούς πολιτικής προστασίας της Ένωσης (COM(2011)0934).


Ασφάλεια και άμυνα στον κυβερνοχώρο
PDF 401kWORD 43k
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Nοεμβρίου 2012 σχετικά με την ασφάλεια και την άμυνα στον κυβερνοχώρο (2012/2096(INI))
P7_TA(2012)0457A7-0335/2012

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ασφάλειας που συμφωνήθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 11 και 12 Δεκεμβρίου 2008,

–  έχοντας υπόψη τη σύμβαση για την κυβερνοεγκληματικότητα του Συμβουλίου της Ευρώπης, η οποία υπεγράφη στη Βουδαπέστη στις 23 Νοεμβρίου 2001,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με την προστασία των υποδομών πληροφοριών ζωτικής σημασίας της 27ης Μαΐου 2011 και τα προηγούμενα συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο,

–  έχοντας υπόψη το «Ψηφιακό θεματολόγιο για την Ευρώπη» της Επιτροπής της 19ης Μαΐου 2010 (COM(2010)0245),

–  έχοντας υπόψη την οδηγία 2008/114/ΕΚ του Συμβουλίου της 8ης Δεκεμβρίου 2008 σχετικά με τον προσδιορισμό και τον χαρακτηρισμό των ευρωπαϊκών υποδομών ζωτικής σημασίας, και σχετικά με την αξιολόγηση της ανάγκης βελτίωσης της προστασίας τους(1),

–  έχοντας υπόψη την πρόσφατη ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την ίδρυση ευρωπαϊκού κέντρου για εγκλήματα στον κυβερνοχώρο ως προτεραιότητα της στρατηγικής εσωτερικής ασφάλειας (COM(2012)0140),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 10ης Μαρτίου 2010 σχετικά με την εφαρμογή της ευρωπαϊκής στρατηγικής ασφάλειας και της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας(2),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 11ης Μαΐου 2011 σχετικά με την ανάπτυξη της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας(3),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 22ας Μαΐου 2012 σχετικά με τη Στρατηγική Εσωτερικής Ασφάλειας της Ένωσης(4),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 27ης Σεπτεμβρίου 2011 σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1334/2000 περί κοινοτικού συστήματος ελέγχου των εξαγωγών ειδών και τεχνολογίας διπλής χρήσης(5),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 12ης Ιουνίου 2012 σχετικά με την προστασία υποδομών πληροφοριών ζωτικής σημασίας - επιτεύγματα και επόμενα βήματα: προς την παγκόσμια ασφάλεια στον κυβερνοχώρο(6),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμα του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ της 5ης Ιουλίου 2012 σχετικά με την προαγωγή, προάσπιση και απόλαυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Διαδίκτυο(7), το οποίο αναγνωρίζει τη σημασία της προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελεύθερης διαδικτυακής ροής πληροφοριών,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής του Σικάγου της 20ης Μαΐου 2012,

–  έχοντας υπόψη τον τίτλο V της Συνθήκης ΕΕ,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (A7-0335/2012),

Α.  εκτιμώντας ότι, στον σημερινό παγκοσμιοποιημένο κόσμο, η ΕΕ και τα κράτη μέλη της βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στην κυβερνοασφάλεια, στην ασφαλή χρήση των πληροφοριών και των ψηφιακών τεχνολογιών και σε ευέλικτες και αξιόπιστες υπηρεσίες πληροφόρησης και συναφείς υποδομές,

Β.  εκτιμώντας ότι οι τεχνολογίες πληροφοριών και επικοινωνιών χρησιμοποιούνται και ως μέσα καταστολής· εκτιμώντας ότι το πλαίσιο στο οποίο χρησιμοποιούνται οι τεχνολογίες καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τον αντίκτυπο που μπορεί να έχουν οι εν λόγω τεχνολογίες ως μοχλός είτε θετικών εξελίξεων είτε καταστολής,

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι προκλήσεις, οι απειλές και οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο αυξάνονται με δραματικούς ρυθμούς και συνιστούν μείζονος σημασίας απειλή για την ασφάλεια, την άμυνα, τη σταθερότητα και την ανταγωνιστικότητα των εθνικών κρατών, καθώς και του ιδιωτικού τομέα· εκτιμώντας ότι οι εν λόγω απειλές δεν θα πρέπει να θεωρούνται μελλοντικά ζητήματα· εκτιμώντας ότι η πλειοψηφία των άκρως προβεβλημένων συμβάντων στον κυβερνοχώρο που επιφέρουν αναταραχές έχει πλέον πολιτικά υποκινούμενη φύση· εκτιμώντας ότι αν και η συντριπτική πλειοψηφία των συμβάντων στον κυβερνοχώρο εξακολουθεί να έχει απλοϊκή μορφή, οι απειλές κατά περιουσιακών στοιχείων ζωτικής σημασίας καθίστανται ολοένα και πιο επιτηδευμένες και απαιτούν εις βάθος προστασία,

Δ.  εκτιμώντας ότι ο κυβερνοχώρος, με τους σχεδόν δύο δισεκατομμύρια διασυνδεμένους χρήστες σε παγκόσμιο επίπεδο, έχει αναδειχθεί σε ένα από τα πιο δυναμικά και αποτελεσματικά μέσα προαγωγής δημοκρατικών ιδεών και οργάνωσης των πολιτών, καθώς επιδιώκουν να πραγματοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους για ελευθερία και αγώνα κατά των δικτατοριών· εκτιμώντας ότι η χρήση του κυβερνοχώρου από μη δημοκρατικά και απολυταρχικά καθεστώτα απειλεί όλο και περισσότερο τα ατομικά δικαιώματα της ελευθερίας της έκφρασης και του συνεταιρίζεσθαι· εκτιμώντας ότι είναι, επομένως, κρίσιμης σημασίας να διασφαλισθεί ότι ο κυβερνοχώρος θα παραμείνει ανοικτός στην ελεύθερη ροή ιδεών, πληροφοριών και της έκφρασης,

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχουν πολλά εμπόδια πολιτικής, νομοθετικής και οργανωτικής φύσης στην ΕΕ και στα κράτη μέλη της όσον αφορά την ανάπτυξη μιας ολοκληρωμένης και ενιαίας προσέγγισης της κυβερνοάμυνας και της κυβερνοασφάλειας· εκτιμώντας ότι υπάρχει έλλειψη κοινού ορισμού, κοινών προτύπων και κοινών μέτρων στον ευαίσθητο και ευάλωτο τομέα της κυβερνοασφάλειας,

ΣΤ.  εκτιμώντας ότι οι ανταλλαγές και ο συντονισμός εντός των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και με τα κράτη μέλη και μεταξύ αυτών, καθώς και με τους εξωτερικούς εταίρους, εξακολουθούν να μην επαρκούν,

Ζ.  εκτιμώντας ότι δεν υφίστανται σαφείς και εναρμονισμένοι ορισμοί για την «κυβερνοασφάλεια» και την «κυβερνοάμυνα» σε επίπεδο ΕΕ και κρατών μελών· εκτιμώντας ότι η κατανόηση της κυβερνοασφάλειας και άλλων σημαντικών όρων ποικίλλει σημαντικά μεταξύ των διαφόρων χωρών,

Η.  εκτιμώντας ότι η ΕΕ δεν έχει αναπτύξει ακόμη δικές της συνεκτικές πολιτικές όσον αφορά την προστασία πληροφοριακών υποδομών ζωτικής σημασίας, γεγονός που καθιστά αναγκαία μια διεπιστημονική προσέγγιση, ενισχύοντας έτσι την ασφάλεια και επιδεικνύοντας παράλληλα σεβασμό στα θεμελιώδη δικαιώματα,

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ έχει προτείνει διάφορες πρωτοβουλίες για την καταπολέμηση της κυβερνοεγκληματικότητας σε επίπεδο πολιτών, συμπεριλαμβανομένης της ίδρυσης ενός νέου Ευρωπαϊκού Κέντρου για Κυβερνοεγκλήματα, αλλά δεν διαθέτει συγκεκριμένο σχέδιο σε επίπεδο ασφάλειας και άμυνας,

Ι.  εκτιμώντας ότι η οικοδόμηση πίστης και εμπιστοσύνης μεταξύ του ιδιωτικού τομέα, των αρχών επιβολής του νόμου, των θεσμών άμυνας και των άλλων αρμόδιων θεσμών είναι ύψιστης σημασίας για την καταπολέμηση της κυβερνοεγκληματικότητας,

ΙΑ.  εκτιμώντας ότι η πίστη και η αμοιβαία εμπιστοσύνη στις σχέσεις μεταξύ κρατικών και μη κρατικών παραγόντων αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη αξιόπιστης κυβερνοασφάλειας,

ΙΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι μεγάλος αριθμός συμβάντων στον κυβερνοχώρο τόσο από τον δημόσιο όσο και από τον ιδιωτικό τομέα εξακολουθούν να μην αναφέρονται λόγω της ευαίσθητης φύσης των πληροφοριών και της πιθανής ζημιάς στην εικόνα των εμπλεκόμενων εταιρειών,

ΙΓ.  εκτιμώντας ότι μεγάλος αριθμός συμβάντων στον κυβερνοχώρο λαμβάνει χώρα λόγω της έλλειψης ευελιξίας και ανθεκτικότητας των ιδιωτικών και δημόσιων υποδομών δικτύων, της περιορισμένης προστασίας ή ασφάλειας των βάσεων δεδομένων και άλλων μειονεκτημάτων των υποδομών πληροφοριών ζωτικής σημασίας· εκτιμώντας ότι λίγα μόνο κράτη μέλη θεωρούν την προστασία των δικτύων και των συστημάτων πληροφοριών τους, καθώς και των συναφών δεδομένων, μέρος του αντίστοιχου καθήκοντος επιμέλειάς τους, πράγμα που εξηγεί την έλλειψη επενδύσεων σε υπερσύγχρονη τεχνολογία ασφαλείας, κατάρτιση και ανάπτυξη κατάλληλων κατευθυντήριων γραμμών, ότι μεγάλος αριθμός κρατών μελών εξαρτάται από την τεχνολογία ασφάλειας που αναπτύσσουν τρίτες χώρες, και ότι πρέπει να αυξηθούν οι προσπάθειες για μείωση της εν λόγω εξάρτησης,

ΙΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι περισσότεροι δράστες κυβερνοεπιθέσεων υψηλού επιπέδου, που συνιστούν απειλή για την εθνική ή τη διεθνή ασφάλεια και άμυνα, δεν αναγνωρίζονται ποτέ ούτε διώκονται· εκτιμώντας ότι δεν υπάρχει διεθνώς συμφωνημένη απόκριση σε κρατικά υποστηριζόμενη κυβερνοεπίθεση κατά άλλου κράτους, ούτε συμφωνία για το κατά πόσον αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί casus belli,

ΙΕ.  εκτιμώντας ότι ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια Δικτύων και Πληροφοριών (ENISA) δραστηριοποιείται ως διαμεσολαβητής των κρατών μελών για να στηρίξει την ανταλλαγή ορθών πρακτικών στον τομέα της κυβερνοασφάλειας, προτείνοντας τρόπους ανάπτυξης, υλοποίησης και διατήρησης μιας στρατηγικής για την κυβερνοασφάλεια, και διαδραματίζει υποστηρικτικό ρόλο σε εθνικές στρατηγικές για την κυβερνοασφάλεια, σε εθνικά σχέδια έκτακτης ανάγκης, στη διοργάνωση πανευρωπαϊκών και διεθνών ασκήσεων για την προστασία υποδομών πληροφοριών ζωτικής σημασίας (CIIP) και στην ανάπτυξη σεναρίων εθνικών ασκήσεων,

ΙΣΤ.  εκτιμώντας ότι έως τον Ιούνιο του 2012 μόνο 10 κράτη μέλη της ΕΕ είχαν εγκρίνει επίσημα μια εθνική στρατηγική για την κυβερνοασφάλεια,

ΙΖ.  εκτιμώντας ότι η κυβερνοάμυνα είναι μία από τις κορυφαίες προτεραιότητες του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας (ΕΟΑ), ο οποίος έχει συγκροτήσει, στο πλαίσιο του σχεδίου ανάπτυξης δυνατοτήτων, μια ομάδα έργου σχετικά με την κυβερνοασφάλεια με την πλειονότητα των κρατών μελών, η οποία συλλέγει εμπειρίες και εισηγείται συστάσεις,

ΙΗ.  εκτιμώντας ότι οι επενδύσεις στην έρευνα και ανάπτυξη της κυβερνοασφάλειας και της κυβερνοάμυνας είναι ζωτικής σημασίας για την προαγωγή και τη διατήρηση υψηλού επιπέδου κυβερνοασφάλειας και κυβερνοάμυνας· εκτιμώντας ότι οι αμυντικές δαπάνες για έρευνα και ανάπτυξη έχουν μειωθεί, αντί να ανέλθουν στο 2% των συνολικών αμυντικών δαπανών, όπως είχε συμφωνηθεί,

ΙΘ.  εκτιμώντας ότι η αύξηση της ευαισθητοποίησης και η ενημέρωση των πολιτών σχετικά με την κυβερνοασφάλεια θα πρέπει να αποτελεί τη βάση κάθε ολοκληρωμένης στρατηγικής για την κυβερνοασφάλεια,

Κ.  εκτιμώντας ότι πρέπει να επιτευχθεί σαφής ισορροπία μεταξύ των μέτρων για την ασφάλεια και των δικαιωμάτων των πολιτών σύμφωνα με την ΣΛΕΕ, όπως το δικαίωμα ιδιωτικότητας, η προστασία των δεδομένων και η ελευθερία της έκφρασης, χωρίς κάποιο από αυτά να θυσιάζεται στο όνομα κάποιου άλλου·

ΚΑ.  εκτιμώντας ότι υπάρχει ολοένα και μεγαλύτερη ανάγκη για περισσότερο σεβασμό και προστασία των ατομικών δικαιωμάτων ιδιωτικότητας όπως ορίζονται στον Χάρτη της ΕΕ και στο άρθρο 16 της ΣΛΕΕ· εκτιμώντας ότι η ανάγκη διασφάλισης και προάσπισης του κυβερνοχώρου σε εθνικό επίπεδο για τα θεσμικά όργανα και τους στρατιωτικούς φορείς, αν και σημαντική, δεν θα πρέπει επ’ ουδενί να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για τον περιορισμό, με οποιονδήποτε τρόπο, των δικαιωμάτων και ελευθεριών στον κυβερνοχώρο και στον χώρο των πληροφοριών,

ΚΒ.  εκτιμώντας ότι η παγκόσμια και ασύνορη φύση του διαδικτύου απαιτεί νέες μορφές διεθνούς συνεργασίας και διακυβέρνησης με πολλαπλά ενδιαφερόμενα μέρη,

ΚΓ.  εκτιμώντας ότι οι κυβερνήσεις βασίζονται ολοένα περισσότερο σε ιδιωτικούς παράγοντες για την ασφάλεια των υποδομών ζωτικής σημασίας τους,

ΚΔ.  εκτιμώντας ότι η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) δεν έχει ακόμη συμπεριλάβει προδραστικά στις σχέσεις της με τρίτες χώρες την παράμετρο της κυβερνοασφάλειας,

ΚΕ.  εκτιμώντας ότι το Μέσο Σταθερότητας αποτελεί μέχρι στιγμής το μοναδικό πρόγραμμα της ΕΕ το οποίο είναι σχεδιασμένο για την αντιμετώπιση επειγουσών κρίσεων ή παγκόσμιων/διαπεριφερειακών προκλήσεων στον τομέα της ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένων απειλών της κυβερνοασφάλειας,

ΚΣΤ.  εκτιμώντας ότι η από κοινού αντιμετώπιση –μέσω της ομάδας εργασίας ΕΕ-ΗΠΑ για την κυβερνοασφάλεια και την κυβερνοεγκληματικότητα– απειλών κυβερνοασφάλειας αποτελεί ένα από τα ζητήματα προτεραιότητας των σχέσεων ΕΕ-ΗΠΑ,

Δράσεις και συντονισμός στην ΕΕ

1.  σημειώνει ότι οι κυβερνοαπειλές και οι κυβερνοεπιθέσεις κατά κυβερνητικών, διοικητικών, στρατιωτικών και διεθνών φορέων αποτελούν ταχέως αυξανόμενη απειλή που σημειώνεται συχνά τόσο στην ΕΕ όσο και διεθνώς και ότι υπάρχουν σημαντικοί λόγοι που γεννούν ανησυχία ότι κρατικοί και μη κρατικοί παράγοντες, ιδίως τρομοκρατικές και εγκληματικές οργανώσεις, είναι σε θέση να πραγματοποιούν επιθέσεις κατά των ζωτικής σημασίας δομών και υποδομών πληροφοριών και επικοινωνιών των θεσμικών οργάνων και των μελών της ΕΕ, με δυνατότητα πρόκλησης σοβαρής βλάβης, συμπεριλαμβανομένων κινητικών επιπτώσεων·

2.  υπογραμμίζει, επομένως, την ανάγκη μιας καθολικής και συντονισμένης προσέγγισης των προκλήσεων αυτών σε επίπεδο ΕΕ, με την ανάπτυξη μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής της ΕΕ για την κυβερνοασφάλεια, η οποία θα πρέπει να εξασφαλίσει έναν κοινό ορισμό της κυβερνοασφάλειας και της κυβερνοάμυνας, καθώς και του τι συνιστά άμυνα σε σχέση με μια κυβερνοεπίθεση, να προσφέρει ένα κοινό επιχειρησιακό όραμα και να λαμβάνει υπόψη την προστιθέμενη αξία των υφιστάμενων υπηρεσιών και οργανισμών, καθώς και τις ορθές πρακτικές και τα διδάγματα από τα κράτη μέλη που ήδη διαθέτουν εθνική στρατηγική· τονίζει τη ζωτική σημασία του συντονισμού και της δημιουργίας συνεργειών στο επίπεδο της Ένωσης για τη συμβολή στον συνδυασμό διαφορετικών πρωτοβουλιών, προγραμμάτων και δραστηριοτήτων, τόσο στρατιωτικών όσο και μη στρατιωτικών· επισημαίνει ότι η εν λόγω στρατηγική θα πρέπει να διασφαλίζει ευελιξία και να ενημερώνεται σε τακτική βάση, προκειμένου να προσαρμόζεται στη ραγδαία μεταβαλλόμενη φύση του κυβερνοχώρου·

3.  παροτρύνει την Επιτροπή και την Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας να εξετάσουν, στην επικείμενη πρότασή τους για τις ρυθμίσεις ενόψει της υλοποίησης της Ρήτρας Αλληλεγγύης (Άρθρο 222 ΣΛΕΕ), το ενδεχόμενο σοβαρής κυβερνοεπίθεσης εναντίον κράτους μέλους· υποστηρίζει επιπλέον ότι, αν και εξακολουθεί να υπάρχει ανάγκη να οριστούν με κοινή ορολογία οι κυβερνοεπιθέσεις που θέτουν σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια, αυτές θα μπορούσαν να καλυφθούν από τη Ρήτρα Αμοιβαίας Άμυνας (άρθρο 42.7 ΣΕΕ), χωρίς να θίγεται η αρχή της αναλογικότητας·

4.  επισημαίνει ότι η ΚΠΑΑ πρέπει να διασφαλίζει ότι οι δυνάμεις που συμμετέχουν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις και αποστολές πολιτικού χαρακτήρα της ΕΕ προστατεύονται έναντι κυβερνοεπιθέσεων· υπογραμμίζει ότι η κυβερνοάμυνα θα πρέπει να καταστεί ενεργός δυνατότητα της ΚΠΑΑ·

5.  τονίζει ότι όλες οι πολιτικές κυβερνοασφάλειας της ΕΕ θα πρέπει να βασίζονται στη μέγιστη προστασία και διατήρηση των ψηφιακών ελευθεριών και στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο επιγραμμικό περιβάλλον και να είναι σχεδιασμένες έτσι ώστε να συμβάλλουν στη διασφάλισή τους· πιστεύει ότι το Διαδίκτυο και οι τεχνολογίες των επικοινωνιών και των πληροφοριών πρέπει να περιλαμβάνονται στην εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας της ΕΕ έτσι ώστε να προωθηθεί αυτή η προσπάθεια·

6.  ζητεί από την Επιτροπή και το Συμβούλιο να αναγνωρίσουν απερίφραστα τις ψηφιακές ελευθερίες ως θεμελιώδη δικαιώματα και ως απαραίτητες προϋποθέσεις για την άσκηση των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων· τονίζει ότι στόχος των κρατών μελών πρέπει να είναι να μην διακυβευθούν σε καμία περίπτωση τα δικαιώματα και οι ελευθερίες των πολιτών τους κατά τον καθορισμό των τρόπων απόκρισής τους σε κυβερνοαπειλές και κυβερνοεπιθέσεις και ότι θα πρέπει να υπάρχουν επαρκείς νομοθετικές διαφοροποιήσεις μεταξύ κυβερνοσυμβάντων σε στρατιωτικό και μη στρατιωτικό επίπεδο· ζητεί να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή όσον αφορά την επιβολή περιορισμών στην ικανότητα των πολιτών να χρησιμοποιούν τα εργαλεία των τεχνολογιών επικοινωνιών και πληροφοριών·

7.  ζητεί από το Συμβούλιο και την Επιτροπή να εκπονήσουν, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, Λευκή Βίβλο για την κυβερνοάμυνα, καθορίζοντας σαφείς ορισμούς και κριτήρια για τον διαχωρισμό των κυβερνοεπιθέσεων σε στρατιωτικό και μη στρατιωτικό επίπεδο, σύμφωνα με τα κίνητρα και τις επιπτώσεις τους, καθώς και σε επίπεδο αντίδρασης, συμπεριλαμβανομένης της διερεύνησης, του εντοπισμού και της δίωξης των δραστών·

8.  διακρίνει τη σαφή ανάγκη επικαιροποίησης της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ασφάλειας για τον εντοπισμό και την εξεύρεση μέσων καταδίωξης και δικαστικής δίωξης ιδιωτών, σχετιζόμενων με δίκτυα και υποστηριζόμενων από κράτη δραστών κυβερνοεπιθέσεων·

Επίπεδο ΕΕ

9.  τονίζει τη σημασία της συνεργασίας και του συντονισμού σε οριζόντια βάση σχετικά με την κυβερνοασφάλεια στο εσωτερικό των θεσμικών οργάνων και των οργανισμών της ΕΕ και μεταξύ αυτών·

10.  τονίζει ότι οι νέες τεχνολογίες δημιουργούν προκλήσεις όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις εκτελούν τα βασικά τους καθήκοντα· επαναβεβαιώνει ότι οι πολιτικές ασφαλείας και άμυνας βρίσκονται εν τέλει στα χέρια των κυβερνήσεων, συμπεριλαμβανομένης της επαρκούς δημοκρατικής εποπτείας· λαμβάνει υπό σημείωση τον ολοένα σημαντικότερο ρόλο των ιδιωτικών φορέων για την εκτέλεση καθηκόντων στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας, συχνά χωρίς διαφάνεια, λογοδοσία ή μηχανισμούς δημοκρατικής εποπτείας·

11.  τονίζει ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να τηρούν τις βασικές αρχές του διεθνούς δημόσιου και του ανθρωπιστικού δικαίου, όπως ο σεβασμός της κρατικής κυριαρχίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όταν χρησιμοποιούν νέες τεχνολογίες στο πλαίσιο των πολιτικών ασφάλειας και άμυνας· επισημαίνει την πολύτιμη εμπειρία κρατών μελών της ΕΕ, όπως η Εσθονία, στον καθορισμό και τον σχεδιασμό πολιτικών κυβερνοασφάλειας και κυβερνοάμυνας·

12.  αναγνωρίζει την ανάγκη αξιολόγησης του συνολικού επιπέδου των κυβερνοεπιθέσεων κατά των συστημάτων πληροφοριών και υποδομών της ΕΕ· επισημαίνει, στο πλαίσιο αυτό, την ανάγκη συνεχούς αξιολόγησης του βαθμού ετοιμότητας των θεσμικών οργάνων της ΕΕ για την αντιμετώπιση πιθανών κυβερνοεπιθέσεων· εμμένει ιδίως στην ανάγκη ενίσχυσης των υποδομών πληροφοριών ζωτικής σημασίας·

13.  τονίζει επίσης την ανάγκη παροχής πληροφοριών ως προς τα τρωτά σημεία, τις ειδοποιήσεις και προειδοποιήσεις για νέες απειλές στα συστήματα πληροφοριών·

14.  σημειώνει ότι οι πρόσφατες κυβερνοεπιθέσεις κατά ευρωπαϊκών πληροφοριακών δικτύων και κυβερνητικών συστημάτων πληροφοριών προκάλεσαν σοβαρή ζημία από οικονομική άποψη και από άποψη ασφάλειας, ο βαθμός της οποίας δεν έχει εκτιμηθεί επαρκώς·

15.  καλεί όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να καταρτίσουν δικές τους στρατηγικές για την κυβερνοασφάλεια και να εκπονήσουν σχέδια έκτακτης ανάγκης όσον αφορά τα συστήματά τους το συντομότερο δυνατό·

16.  καλεί όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να συμπεριλάβουν στα σχέδιά τους για την ανάλυση κινδύνου και τη διαχείριση κρίσεων το ζήτημα της διαχείρισης κρίσεων στον κυβερνοχώρο· καλεί, επιπλέον, όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να προσφέρουν σε όλο τους το προσωπικό σεμινάρια κατάρτισης για την αύξηση της ευαισθητοποίησης σχετικά με την κυβερνοασφάλεια· προτείνει τη διεξαγωγή κυβερνοασκήσεων, μία φορά ετησίως, όπως γίνεται με τις ασκήσεις έκτακτης ανάγκης·

17.  υπογραμμίζει τη σημασία της αποτελεσματικής ανάπτυξης της ομάδας αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών στην πληροφορική της ΕΕ (EU-CERT) και εθνικών ομάδων αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών στην πληροφορική, καθώς και την ανάπτυξη εθνικών σχεδίων έκτακτης ανάγκης σε περίπτωση που είναι αναγκαία η ανάληψη δράσης· επιδοκιμάζει το γεγονός ότι, έως το Μάιο του 2012, όλα τα κράτη μέλη είχαν συγκροτήσει ομάδες αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών στην πληροφορική· ενθαρρύνει την περαιτέρω ανάπτυξη εθνικών ομάδων αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών στην πληροφορική και μιας ομάδας αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών στην πληροφορική της ΕΕ, οι οποίες θα μπορούν να κινητοποιηθούν εντός 24 ωρών, αν παραστεί ανάγκη· επισημαίνει ότι πρέπει να διερευνηθεί η σκοπιμότητα συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα στο πεδίο αυτό·

18.  αναγνωρίζει ότι η «Cyber Europe 2010», η πρώτη πανευρωπαϊκή άσκηση για την προστασία υποδομών πληροφοριών ζωτικής σημασίας η οποία διεξήχθη με τη συμμετοχή διάφορων κρατών μελών με επικεφαλής τον ENISA, αποδείχθηκε χρήσιμη ενέργεια και παράδειγμα ορθών πρακτικών· τονίζει επίσης την ανάγκη δημιουργίας του δικτύου προειδοποίησης σχετικά με τις υποδομές ζωτικής σημασίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο το συντομότερο δυνατόν·

19.  τονίζει τη σημασία των πανευρωπαϊκών ασκήσεων προετοιμασίας για περιπτώσεις μεγάλης κλίμακας συμβάντων ασφάλειας δικτύων, και θεωρεί αναγκαίο τον καθορισμό ενιαίας δέσμης προτύπων για την αξιολόγηση απειλών·

20.  καλεί την Επιτροπή να διερευνήσει την αναγκαιότητα και τη σκοπιμότητα μιας θέσης Συντονιστή του κυβερνοχώρου σε επίπεδο ΕΕ·

21.  θεωρεί ότι, δεδομένου του υψηλού επιπέδου δεξιότητας που απαιτείται τόσο για την επαρκή προάσπιση των συστημάτων και των υποδομών του κυβερνοχώρου όσο και για τις επιθέσεις σε βάρος αυτών, θα πρέπει να αναπτυχθεί μια «λευκή» (white hat) στρατηγική μεταξύ της Επιτροπής, του Συμβουλίου και των κρατών μελών· επισημαίνει ότι το δυναμικό «διαρροής εγκεφάλων» σε αυτές τις περιπτώσεις είναι υψηλό και ότι, ιδίως οι ανήλικοι που καταδικάζονται για τέτοιου είδους επιθέσεις, έχουν πολλές δυνατότητες τόσο για αποκατάσταση όσο και για ένταξη στους οργανισμούς και φορείς άμυνας·

Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας (EΟA)

22.  επιδοκιμάζει τις πρόσφατες πρωτοβουλίες και τα έργα σχετικά με την κυβερνοάμυνα, ειδικά όσον αφορά τη συγκέντρωση και τη χαρτογράφηση σχετικών δεδομένων, προκλήσεων και αναγκών στον τομέα της κυβερνοασφάλειας και της κυβερνοάμυνας, και παροτρύνει τα κράτη μέλη να συνεργαστούν περισσότερο, μεταξύ άλλων και σε στρατιωτικό επίπεδο, με τον ΕΟΑ για την κυβερνοάμυνα·

23.  υπογραμμίζει ότι τα κράτη μέλη πρέπει να συνεργαστούν στενά με τον ΕΟΑ για την ανάπτυξη των εθνικών δυνατοτήτων τους στον τομέα της κυβερνοάμυνας· πιστεύει ότι η ανάπτυξη συνεργειών, η συγκέντρωση και η ανταλλαγή σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι κρίσιμης σημασίας για την αποτελεσματική κυβερνοάμυνα σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο·

24.  ενθαρρύνει τον ΕΟΑ να εμβαθύνει τη συνεργασία του με το ΝΑΤΟ, με εθνικά και διεθνή κέντρα αριστείας, με το Ευρωπαϊκό Κέντρο Κυβερνοεγκληματικότητας της Ευρωπόλ που συμβάλλει στην ταχύτερη αντίδραση σε περίπτωση κυβερνοεπιθέσεων , και ειδικά το Συνεργατικό Κέντρο Αριστείας για την Κυβερνοάμυνα (CCDCOE), και να επικεντρωθεί στην ανάπτυξη ικανοτήτων, την κατάρτιση καθώς και την ανταλλαγή πληροφοριών και πρακτικών·

25.  παρατηρεί με ανησυχία ότι μόνο ένα κράτος μέλος κατάφερε να φθάσει στο 2% των δαπανών για έρευνα και ανάπτυξη στον τομέα της άμυνας έως το 2010 και ότι πέντε κράτη μέλη δεν πραγματοποίησαν καθόλου δαπάνες για έρευνα και ανάπτυξη το 2010· παροτρύνει τον ΕΟΑ, μαζί με τα κράτη μέλη, να συγκεντρώσει πόρους και να επενδύσει αποτελεσματικά σε συνεργατική έρευνα και ανάπτυξη, με ιδιαίτερη έμφαση στην κυβερνοασφάλεια και στην κυβερνοάμυνα·

Κράτη μέλη

26.  καλεί όλα τα κράτη μέλη να αναπτύξουν και να ολοκληρώσουν τις αντίστοιχες εθνικές στρατηγικές τους για την κυβερνοασφάλεια και την κυβερνοάμυνα χωρίς να χρονοτριβούν περαιτέρω και να εξασφαλίσουν ένα σταθερό περιβάλλον διαμόρφωσης πολιτικής και ένα σταθερό ρυθμιστικό περιβάλλον, να αναπτύξουν ολοκληρωμένες διαδικασίες διαχείρισης κινδύνου, καθώς και τα απαιτούμενα προπαρασκευαστικά μέτρα και μηχανισμούς· καλεί τον ENISA να συνδράμει τα κράτη μέλη· καλεί τον ENISA να συνδράμει τα κράτη μέλη· εκφράζει την υποστήριξή του προς τον ENISA για την εκπόνηση οδηγού ορθής πρακτικής σχετικά με ορθές πρακτικές και συστάσεις όσον αφορά τον τρόπο ανάπτυξης, υλοποίησης και διατήρησης μιας στρατηγικής για την κυβερνοασφάλεια·

27.  ενθαρρύνει όλα τα κράτη μέλη να δημιουργήσουν καθορισμένες μονάδες κυβερνοασφάλειας και κυβερνοάμυνας στο πλαίσιο της στρατιωτικής δομής τους, με σκοπό τη συνεργασία με παρεμφερείς φορείς σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ·

28.  ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να συστήσουν εξειδικευμένα δικαστήρια σε περιφερειακό επίπεδο με στόχο την αποτελεσματικότερη καταστολή σε περίπτωση επίθεσης κατά των συστημάτων πληροφοριών· εμμένει στην ανάγκη ενθάρρυνσης της προσαρμογής των εθνικών νομοθεσιών έτσι ώστε να ακολουθούν τις εξελίξεις τόσο σε τεχνικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο εφαρμογής·

29.  καλεί την Επιτροπή να συνεχίσει να εργάζεται για μια συνεκτική και αποτελεσματική ευρωπαϊκή προσέγγιση, προκειμένου να αποφευχθούν οι πλεονασματικές πρωτοβουλίες, ενθαρρύνοντας και στηρίζοντας τα κράτη μέλη στις προσπάθειές τους να αναπτύξουν μηχανισμούς συνεργασίας και να ενισχύσουν την ανταλλαγή πληροφοριών· πιστεύει ότι πρέπει να καθιερωθεί ένα ελάχιστο επίπεδο υποχρεωτικής συνεργασίας και ανταλλαγής μεταξύ των κρατών μελών·

30.  ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να καταρτίσουν εθνικά σχέδια έκτακτης ανάγκης και να συμπεριλάβουν τη διαχείριση κυβερνοκρίσεων στα σχέδια διαχείρισης κρίσεων και τις αναλύσεις κινδύνων· υπογραμμίζει, εν συνεχεία, τη σημασία της επαρκούς κατάρτισης στην στοιχειώδη κυβερνοασφάλεια για όλο το προσωπικό των δημόσιων φορέων και ιδίως της παροχής κατάλληλης κατάρτισης στα μέλη των δικαστικών φορέων και των φορέων ασφάλειας σε κέντρα κατάρτισης· ζητεί από τον ENISA και άλλα αρμόδια όργανα να συνδράμουν τα κράτη μέλη στη διασφάλιση της συγκέντρωσης και της ανταλλαγής πόρων, καθώς και της αποφυγής των επικαλύψεων·

31.  παροτρύνει τα κράτη μέλη να αναδείξουν την έρευνα και ανάπτυξη σε έναν από τους βασικούς πυλώνες της κυβερνοασφάλειας και της κυβερνοάμυνας και να ενθαρρύνουν την κατάρτιση προγραμματιστών με ειδίκευση στην προστασία των συστημάτων πληροφοριών· καλεί τα κράτη μέλη να τηρήσουν τη δέσμευσή τους για αύξηση των αμυντικών δαπανών για έρευνα και ανάπτυξη σε τουλάχιστον 2%, ιδιαίτερα όσον αφορά την κυβερνοασφάλεια και την κυβερνοάμυνα·

32.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να προτείνουν προγράμματα για την προώθηση και την αύξηση της ευαισθητοποίησης των τελικών χρηστών, ιδιωτών και επιχειρηματιών, για την προώθηση της γενικής ασφαλούς χρήσης του διαδικτύου, των συστημάτων και των τεχνολογιών πληροφοριών· προτείνει να εγκαινιάσει η Επιτροπή μια δημόσια πανευρωπαϊκή εκπαιδευτική πρωτοβουλία από αυτή την άποψη, καλεί τα κράτη μέλη να συμπεριλάβουν την εκπαίδευση σχετικά με την κυβερνοασφάλεια στα προγράμματα σπουδών των σχολείων από όσο το δυνατόν νεαρότερη ηλικία·

Συνεργασία δημόσιου-ιδιωτικού τομέα

33.  υπογραμμίζει τον κρίσιμο ρόλο της ουσιαστικής και συμπληρωματικής συνεργασίας στον τομέα της κυβερνοασφάλειας μεταξύ των δημόσιων αρχών και του ιδιωτικού τομέα, τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε εθνικό επίπεδο, με στόχο την ανάπτυξη αμοιβαίας εμπιστοσύνης· γνωρίζει ότι η περαιτέρω ενίσχυση της αξιοπιστίας και της αποτελεσματικότητας των αρμόδιων δημόσιων οργανισμών θα συμβάλει στην ανάπτυξη εμπιστοσύνης και στην ανταλλαγή κρίσιμων πληροφοριών·

34.  καλεί τους εταίρους του ιδιωτικού τομέα να εξετάζουν λύσεις «ασφαλείας βάσει σχεδιασμού» κατά την ανάπτυξη νέων προϊόντων, συσκευών, υπηρεσιών και εφαρμογών, και τη θέσπιση κινήτρων για όσους σχεδιάζουν νέα προϊόντα, συσκευές, υπηρεσίες και εφαρμογές με κεντρικό χαρακτηριστικό την ασφάλεια βάσει σχεδιασμού· ζητεί, στη συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα για την πρόληψη και την καταπολέμηση κυβερνοεπιθέσεων, να υπάρχουν ελάχιστα πρότυπα διαφάνειας και μηχανισμοί λογοδοσίας·

35.  επισημαίνει ότι η προστασία των υποδομών πληροφοριών ζωτικής σημασίας αποτελεί μέρος της στρατηγικής εσωτερικής ασφάλειας της ΕΕ στο πλαίσιο των αυξανόμενων επιπέδων ασφάλειας για τους πολίτες καθώς και τις επιχειρήσεις στον κυβερνοχώρο·

36.  ζητεί να εγκαθιδρυθεί μόνιμος διάλογος με τους εν λόγω φορείς σχετικά με τη βέλτιστη χρήση και την ανθεκτικότητα των συστημάτων πληροφοριών και τη διαμοιρασμένη ευθύνη που απαιτείται για την ασφαλή και καλή λειτουργία των συστημάτων αυτών·

37.  θεωρεί ότι τα κράτη μέλη, η ΕΕ και ο ιδιωτικός τομέας, σε συνεργασία με τον ENISA, πρέπει να εγκρίνουν μέτρα προκειμένου να αυξηθεί η ασφάλεια και η ακεραιότητα των συστημάτων πληροφοριών, να προληφθούν οι επιθέσεις και να μειωθεί στο ελάχιστο ο αντίκτυπος των επιθέσεων· στηρίζει την Επιτροπή στις προσπάθειές της να καταρτίσει ελάχιστα πρότυπα κυβερνοασφάλειας και συστήματα πιστοποίησης για εταιρείες και να παράσχει κατάλληλα κίνητρα για την τόνωση των προσπαθειών του ιδιωτικού τομέα όσον αφορά τη βελτίωση της ασφάλειας·

38.  καλεί την Επιτροπή και τις κυβερνήσεις των κρατών μελών να ενθαρρύνουν τους φορείς του ιδιωτικού τομέα και της κοινωνίας των πολιτών να συμπεριλάβουν τη διαχείριση κυβερνοκρίσεων στα σχέδιά τους για τη διαχείριση κρίσεων και στις αναλύσεις κινδύνων· ζητεί, επιπλέον, την καθιέρωση κατάρτισης για την αύξηση της ευαισθητοποίησης σχετικά με τη στοιχειώδη κυβερνοασφάλεια και την κυβερνουγιεινή για όλα τα μέλη του προσωπικού τους·

39.  καλεί την Επιτροπή, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη και τις αρμόδιες υπηρεσίες και τα όργανα, να αναπτύξουν πλαίσια και μέσα για ένα σύστημα ταχείας ανταλλαγής πληροφοριών που θα διασφαλίζει την ανωνυμία κατά την αναφορά κυβερνοπεριστατικών για τον ιδιωτικό τομέα, θα δίνει τη δυνατότητα στους δημόσιους φορείς να ενημερώνονται συνεχώς και θα παρέχει βοήθεια, όποτε είναι αναγκαίο·

40.  τονίζει ότι η ΕΕ πρέπει να διευκολύνει την ανάπτυξη μιας ανταγωνιστικής και καινοτόμου αγοράς για την κυβερνοασφάλεια στην ΕΕ, προκειμένου να δώσει τη δυνατότητα στις ΜΜΕ να δραστηριοποιηθούν στο πεδίο αυτό, γεγονός το οποίο θα συμβάλει στην τόνωση της οικονομικής ανάπτυξης και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας·

Διεθνής συνεργασία

41.  καλεί την ΕΥΕΔ να ακολουθήσει προδραστική προσέγγιση όσον αφορά την κυβερνοασφάλεια και να εντάξει την παράμετρο της κυβερνοασφάλειας σε όλες τις δράσεις της, ειδικότερα όσον αφορά τρίτες χώρες· ζητεί την επιτάχυνση της συνεργασίας και της ανταλλαγής πληροφοριών σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης των ζητημάτων κυβερνοασφάλειας που ανακύπτουν με τρίτες χώρες·

42.  τονίζει ότι η κατάρτιση μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής της ΕΕ για την κυβερνοασφάλεια αποτελεί προϋπόθεση για την εδραίωση της αποτελεσματικής διεθνούς συνεργασίας στον τομέα της κυβερνοασφάλειας, την οποία απαιτεί η διασυνοριακή φύση των κυβερνοαπειλών·

43.  καλεί τα κράτη μέλη τα οποία δεν έχουν ακόμη υπογράψει ή κυρώσει τη σύμβαση για την κυβερνοεγκληματικότητα (Σύμβαση της Βουδαπέστης) του Συμβουλίου της Ευρώπης να το πράξουν χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση· στηρίζει την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ στις προσπάθειές τους να προωθήσουν τη σύμβαση και τις αξίες της σε τρίτες χώρες·

44.  έχει επίγνωση της ανάγκης για διεθνώς συμφωνημένη και συντονισμένη αντιμετώπιση των κυβερνοαπειλών· καλεί, επομένως, την Επιτροπή, την ΕΥΕΔ και τα κράτη μέλη να ηγηθούν σε όλα τα φόρουμ, αρχής γενομένης από τα Ηνωμένα Έθνη, με προσπάθειες για την επίτευξη ευρύτερης διεθνούς συνεργασίας και εντέλει συμφωνίας σχετικά με τον καθορισμό μιας κοινής αντίληψης ως προς τα πρότυπα συμπεριφοράς στον κυβερνοχώρο καθώς και να εντατικοποιήσουν τη συνεργασία για την εκπόνηση συμφωνιών ελέγχου των κυβερνοόπλων·

45.  ενθαρρύνει την ανταλλαγή γνώσεων στον τομέα της κυβερνοασφάλειας με τις χώρες BRICS και άλλες χώρες με αναδυόμενες οικονομίες, με σκοπό να διερευνηθούν τρόποι δυνητικής κοινής αντιμετώπισης της αυξανόμενης κυβερνοεγκληματικότητας και των κυβερνοαπειλών και κυβερνοεπιθέσεων τόσο σε στρατιωτικό όσο και σε μη στρατιωτικό επίπεδο·

46.  απευθύνει έκκληση στην ΕΥΕΔ και την Επιτροπή να ακολουθήσουν προδραστική προσέγγιση στο πλαίσιο των σχετικών διεθνών φόρουμ και οργανισμών, ιδίως του ΟΗΕ, του ΟΑΣΕ, του ΟΟΣΑ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, με στόχο την εφαρμογή της ισχύουσας διεθνούς νομοθεσίας και την επίτευξη ομοφωνίας σχετικά με τα πρότυπα υπεύθυνης κρατικής συμπεριφοράς όσον αφορά την κυβερνοασφάλεια και την κυβερνοάμυνα, και συντονίζοντας τις θέσεις των κρατών μελών με στόχο την προώθηση των βασικών αξιών και πολιτικών της ΕΕ στο πεδίο της κυβερνοασφάλειας και της κυβερνοάμυνας·

47.  καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή, κατά τις διαβουλεύσεις και συμφωνίες συνεργασίας με τρίτες χώρες, ιδιαίτερα εκείνες που προβλέπουν τη συνεργασία ή ανταλλαγή σε θέματα τεχνολογίας, να επιμείνουν στην εφαρμογή ελάχιστων απαιτήσεων για την πρόληψη και την καταπολέμηση της κυβερνοεγκληματικότητας και των κυβερνοεπιθέσεων και για την εφαρμογή ελάχιστων προτύπων για την ασφάλεια των συστημάτων πληροφοριών·

48.  καλεί την Επιτροπή να διευκολύνει και να συνδράμει τρίτες χώρες, εάν είναι αναγκαίο, στις προσπάθειές τους να αναπτύξουν τις δυνατότητές τους στον τομέα της κυβερνοασφάλειας και της κυβερνοάμυνας·

Συνεργασία με το ΝΑΤΟ

49.  επαναλαμβάνει ότι, με βάση τις κοινές τους αξίες και τα στρατηγικά συμφέροντα, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ έχουν ιδιαίτερη υποχρέωση και δυνατότητα να αντιμετωπίσουν τις αυξανόμενες προκλήσεις στον τομέα της κυβερνοασφάλειας αποτελεσματικότερα και σε στενή συνεργασία, αναζητώντας πιθανή συμπληρωματικότητα, χωρίς επικάλυψη, και με σεβασμό των αντίστοιχων ευθυνών τους·

50.  υπογραμμίζει την ανάγκη συγκέντρωσης και ανταλλαγής σε πρακτικό επίπεδο, λαμβάνοντας υπόψη τη συμπληρωματική φύση της προσέγγισης της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στην κυβερνοασφάλεια και την κυβερνοάμυνα· τονίζει την ανάγκη στενότερης συνεργασίας, ειδικότερα σχετικά με το σχεδιασμό, την τεχνολογία, την κατάρτιση και τον εξοπλισμό όσον αφορά την κυβερνοασφάλεια και την κυβερνοάμυνα·

51.  παροτρύνει όλα τα αρμόδια όργανα στην ΕΕ που ασχολούνται με την κυβερνοασφάλεια και την κυβερνοάμυνα, αξιοποιώντας τις υφιστάμενες συμπληρωματικές δραστηριότητες στην ανάπτυξη αμυντικών δυνατοτήτων, να εμβαθύνουν την πρακτική συνεργασία τους με το ΝΑΤΟ, με στόχο την ανταλλαγή εμπειριών και την απόκτηση γνώσεων σχετικά με τον τρόπο ανάπτυξης ανθεκτικότητας για τα συστήματα της ΕΕ·

Συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες

52.  θεωρεί ότι η ΕΕ και οι ΗΠΑ θα πρέπει να εμβαθύνουν την αμοιβαία συνεργασία τους για την αντιμετώπιση των κυβερνοεπιθέσεων και της κυβερνοεγκληματικότητας, καθώς ο στόχος αυτός αποτέλεσε προτεραιότητα της διατλαντικής σχέσης μετά τη σύνοδο κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ του 2010 στη Λισαβόνα·

53.  χαιρετίζει τη συγκρότηση, στη σύνοδο κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ τον Νοέμβριο 2010, της ομάδας εργασίας ΕΕ-ΗΠΑ για την κυβερνοασφάλεια και την κυβερνοεγκληματικότητα και υποστηρίζει τις προσπάθειές της για την ενσωμάτωση θεμάτων κυβερνοασφάλειας στον διατλαντικό πολιτικό διάλογο·

54.  χαιρετίζει την από κοινού χάραξη, από την Επιτροπή και την κυβέρνηση των ΗΠΑ και υπό την κάλυψη της ομάδας εργασίας ΕΕ-ΗΠΑ, ενός κοινού προγράμματος και ενός χάρτη πορείας προς την πραγματοποίηση κοινών/συγχρονισμένων διηπειρωτικών κυβερνοασκήσεων το 2012/2013· σημειώνει τη διεξαγωγή της πρώτης άσκησης με τίτλο «Cyber Atlantic» το 2011·

55.  υπογραμμίζει την ανάγκη συνεργασίας μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ, ως των μεγαλύτερων πηγών τόσο κυβερνοχώρου όσο και χρηστών, για την προστασία των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των πολιτών τους να χρησιμοποιούν τον εν λόγω χώρο· υπογραμμίζει ότι, ενώ η εθνική ασφάλεια αποτελεί πρωταρχικής σημασίας στόχο, ο κυβερνοχώρος θα πρέπει να είναι ασφαλής αλλά και προστατευμένος·

o
o   o

56.  αναθέτει στον πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή, στην ΥΕ/ΑΕ, στον ΕΟΑ, στον ENISA και στο ΝΑΤΟ.

(1) ΕΕ L 345 της 23.12.2008, σ. 75.
(2) ΕΕ C 349 Ε της 22.12.2010, σ. 63.
(3) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2011)0228.
(4) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2012)0207.
(5) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2011)0406.
(6) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2012)0237.
(7) http://www.ohchr.org/EN/HRBodies/HRC/RegularSessions/Session20/Pages/ResDecStat.aspx.


Ο ρόλος της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας στις κρίσεις που προκαλούνται από το κλίμα και τις φυσικές καταστροφές
PDF 456kWORD 45k
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Νοεμβρίου 2012 για το ρόλο της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας (ΚΠΑΑ) στις κρίσεις που προκαλούνται από το κλίμα και τις φυσικές καταστροφές (2012/2095(INI))
P7_TA(2012)0458A7-0349/2012

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη τον τίτλο V της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και ιδίως τα άρθρα 42 και 43,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 196 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την πολιτική προστασία και το άρθρο 214 για την ανθρωπιστική βοήθεια,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με τη διπλωματία της ΕΕ στον τομέα του κλίματος της 18ης Ιουλίου 2011(1),

–  έχοντας υπόψη το κοινό έγγραφο προβληματισμού που εξέδωσε στις 9 Ιουλίου 2011 η ΕΥΕΔ (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης) και η Επιτροπή σχετικά με τη διπλωματία για το κλίμα(2),

–  έχοντας υπόψη την κοινή έκθεση του Ύπατου Εκπροσώπου κ. Solana και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναφορικά με την κλιματική αλλαγή, τη διεθνή ασφάλεια και τις συστάσεις παρακολούθησης που παρουσιάστηκε το 2008 στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο(3),

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής με τίτλο «Για μια ευρωπαϊκή δύναμη πολιτικής προστασίας: Europe Αid» Μάιος 2006,

–  έχοντας υπόψη την απόφαση του Συμβουλίου της 8ης Νοεμβρίου 2007 περί δημιουργίας κοινοτικού μηχανισμού πολιτικής προστασίας(4), με την ανακοίνωση της Επιτροπής «αναβάθμιση της Ευρωπαϊκής αντιμετώπισης των καταστροφών: ο ρόλος της πολιτικής προστασίας και της ανθρωπιστικής βοήθειας» της 26ης Οκτωβρίου 2010 (COM(2010)0600) και το ψήφισμά του της 27ης Σεπτεμβρίου 2011(5),

–  έχοντας υπόψη την πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Δεκεμβρίου 2011 για Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας της Ένωσης (COM(2011)0934),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση που εξέδωσε η Επιτροπή το 2008 με θέμα «Ευρωπαϊκή Ένωση και η περιοχή της Αρκτικής» (COM(2008)0763) αλλά και το ψήφισμα του της 20ής Ιανουαρίου 2011 σχετικά με μια βιώσιμη πολιτική της ΕΕ για τον Απώτατο Βορρά(6),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 14ης Δεκεμβρίου 2011 σχετικά με τον αντίκτυπο της χρηματοπιστωτικής κρίσης στον αμυντικό τομέα των κρατών μελών της ΕE(7),

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της Διάσκεψης στο Βερολίνο του Οκτωβρίου 2011 με τίτλο «Από τις διαπραγματεύσεις για το κλίμα στην διπλωματία για το κλίμα» και της Διάσκεψης του Λονδίνου τον Μάρτιο 2012 με τίτλο «Διάλογος στον 21ο αιώνα σχετικά με το κλίμα και την ασφάλεια»,

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση της προεδρίας του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ τον Ιούλιο του 2011 αναφορικά με την κλιματική αλλαγή και τη διεθνή ασφάλεια(8),

–  έχοντας υπόψη τις εκθέσεις των ετών 2011 και 2012 του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον με τίτλο «Ασφάλεια πόρων διαβίωσης: Κλιματική αλλαγή, συγκρούσεις και μετανάστευση στο Σαχέλ»(9),

–  έχοντας υπόψη τα έγγραφα του ΟΗΕ για την ανθρώπινη ασφάλεια και ευθύνη για προστασία(10),

–  έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΗΕ σχετικά με την χρήση αλλοδαπών στρατιωτικών πόρων και πόρων πολιτικής άμυνας για την υποστήριξη των ανθρωπιστικών δραστηριοτήτων σε φυσικές καταστροφές (κατευθυντήριες γραμμές του Όσλο)(11) και τις κατευθυντήριες γραμμές της Μόνιμης Διοργανικής Επιτροπής (IASC) για τη χρήση στρατιωτικών πόρων και μέσων πολιτικής άμυνας για την υποστήριξη των δράσεων ανθρωπιστικής βοήθειας των Ηνωμένων Εθνών σε πολύπλοκες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης (κατευθυντήριες γραμμές MCDA),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο (SEC(2007)0781, SEC(2007)0782, COM(2007)0317) με τίτλο «Προς μία ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την ανθρωπιστική βοήθεια»(12),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (A7-0349/2012),

Γενικές εκτιμήσεις

1.  σημειώνει την επίπτωση της κλιματικής αλλαγής στη διεθνή ασφάλεια, ειρήνη και σταθερότητα·

2.  εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι κατά τα τελευταία τέσσερα έτη, το θέμα της κλιματικής αλλαγής ως της μεγαλύτερης απειλής για την παγκόσμια ασφάλεια έχει επισκιασθεί όσον αφορά τον δημόσιο διάλογο από την οικονομική και δημοσιονομική κρίση, που επίσης αποτελεί άμεση παγκόσμια απειλή·

3.  θεωρεί ότι η αύξηση των ακραίων καιρικών φαινομένων κατά τα πρόσφατα έτη αντιπροσωπεύει ένα κλιμακούμενο κόστος για την παγκόσμια οικονομία, όχι μόνο για τις αναπτυσσόμενες χώρες αλλά και για τον κόσμο συνολικά, είτε ως άμεσο κόστος υπό τη μορφή ανασυγκρότησης και αρωγής είτε ως έμμεσο κόστος υπό τη μορφή προσαυξήσεων στις ασφαλιστικές εισφορές, τις τιμές των προϊόντων και υπηρεσιών· τονίζει ότι τα συμβάντα αυτά αντιπροσωπεύουν επίσης επιδείνωση των απειλών για τη διεθνή ειρήνη και την ανθρώπινη ασφάλεια·

4.  τονίζει ότι οι φυσικές καταστροφές που οξύνονται από το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής αποτελούν παράγοντα έντονης αποσταθεροποίησης, ειδικά για τα ευάλωτα κράτη· επισημαίνει, όμως, ότι μέχρι σήμερα καμία περίπτωση συγκρούσεως δεν μπορεί να αποδοθεί αποκλειστικά σε κλιματική αλλαγή· υπογραμμίζει ότι οι πληθυσμοί με μειούμενη πρόσβαση σε καθαρό νερό και τρόφιμα, η οποία προκλήθηκε από φυσικές καταστροφές εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, αναγκάζονται να μεταναστεύσουν φέρνοντας στα άκρα τις οικονομικές, κοινωνικές και διοικητικές ικανότητες των ήδη ευαίσθητων περιφερειών ή μη λειτουργικών κρατών, δημιουργώντας συνεπώς συγκρούσεις με αρνητικό αντίκτυπο στη συνολική ασφάλεια· υπενθυμίζει ότι τα εν λόγω συμβάντα προκαλούν ανταγωνισμό μεταξύ κοινοτήτων και χωρών για τους πόρους που σπανίζουν·

5.  αναγνωρίζει ότι μπορεί να υπάρξει πρόληψη και πρέπει να υπάρξει αποτροπή των σύνθετων κρίσεων, εφαρμόζοντας μια ολοκληρωμένη προσέγγιση η οποία περιλαμβάνει τομείς πολιτικής που αξιοποιούν πλήρως τα υφιστάμενα εργαλεία της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας και της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας καθώς επίσης και της ανθρωπιστικής και αναπτυξιακής αρωγής· σημειώνει επίσης ότι το ΝΑΤΟ ήταν στο επίκεντρο της πρώτης διεθνούς απάντησης σε προκλήσεις στον τομέα της περιβαλλοντικής ασφάλειας το 2004, όταν η συμμαχία από κοινού με πέντε άλλους διεθνείς οργανισμούς(13) δημιούργησε την πρωτοβουλία για το περιβάλλον και την ασφάλεια (ENVSEC) για να αντιμετωπίσει περιβαλλοντικά θέματα τα οποία απειλούν την ασφάλεια σε ευάλωτες περιφέρειες·

6.  αναγνωρίζει τη σημασία σημαντικών υποδομών που παρέχουν υποστήριξη στην ΚΠΑΑ·

7.  αναγνωρίζει ότι, ενώ η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής μέσω της διασύνδεσης με την ασφάλεια μπορεί να θεωρηθεί θετικό στοιχείο, δεν αποτελεί παρά μόνον ένα συστατικό της δράσης της ΕΕ για την κλιματική αλλαγή το οποίο προσπαθεί να χρησιμοποιήσει πολιτικά και οικονομικά εργαλεία για να μετριάσει και να προσαρμόσει την κλιματική αλλαγή·

8.  επισημαίνει ότι στις στρατηγικές, τις πολιτικές και τα μέσα εξωτερικής δράσης της, η ΕΕ θα πρέπει να συνεκτιμήσει τις επιπτώσεις των φυσικών καταστροφών και της κλιματικής αλλαγής στη διεθνή ασφάλεια· υπενθυμίζει περαιτέρω, ότι σε σχέση τόσο με τις φυσικές όσο και με άλλες καταστροφές είναι σημαντικό να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή σε γυναίκες και παιδιά, που είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σε κρίσεις·

9.  υπενθυμίζει στο πλαίσιο αυτό την εντολή της Επιτροπής για ανθρωπιστική βοήθεια και πολιτική προστασία και τονίζει την ανάγκη για περαιτέρω ανάπτυξη και ενίσχυση των υφιστάμενων μέσων·

10.  επαναλαμβάνει τη σημασία, στο πλαίσιο αυτό, της μείωσης των επιπτώσεων των κρίσεων σε ευάλωτους πληθυσμούς·

11.  τονίζει ότι είναι ουσιώδες να ενσωματωθούν οι επιπτώσεις των κρίσεων που προκαλούνται από το κλίμα καθώς και οι σχετικές φυσικές καταστροφές στις στρατηγικές και στα επιχειρησιακά σχέδια της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας (ΚΠΑΑ), πριν, στη διάρκεια και μετά το πέρας οποιασδήποτε φυσικής ή ανθρωπιστικής κρίσης, με ταυτόχρονο σεβασμό των ανθρωπιστικών αρχών όπως καθορίζονται στη Συνθήκη της Λισαβόνας· ζητεί επίσης να υπάρξει πρακτική συνεργασία όπως ασκήσεις στον τομέα της συνεργασίας·

12.  υπογραμμίζει ότι η δημιουργία μιας αποτελεσματικής απάντησης στις επιπτώσεις ασφάλειας της κλιματικής αλλαγής θα πρέπει όχι μόνον να ενισχύει την πρόληψη των συγκρούσεων και τη διαχείριση των κρίσεων αλλά επίσης να βελτιώνει την ανάλυση και τις δυνατότητες έγκαιρης προειδοποίησης·

13.  υπενθυμίζει ότι σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας η Ένωση οφείλει να αξιοποιήσει το πολιτικό και στρατιωτικό δυναμικό της για τη διαχείριση διεθνών κρίσεων, μέσα από το φάσμα ενεργειών που αποτυπώνονται στο άρθρο 43 και ειδικότερα την πρόληψη συγκρούσεων, τις ανθρωπιστικές αποστολές και τις αποστολές διάσωσης, τις αποστολές με στόχο την παροχή συμβουλών και αρωγής επί στρατιωτικών θεμάτων καθώς και αποστολές αποκατάστασης της ειρήνης και σταθεροποίησης μετά το πέρας των συγκρούσεων· ταυτόχρονα πιστεύει ότι πρέπει να αποφευχθεί η επικάλυψη των μέσων και ότι θα πρέπει να υπάρξει σαφής διάκριση μεταξύ μέσων εντός και εκτός του πεδίου της ΚΠΑΑ σύμφωνα με τα άρθρα 196 και 214 ΣΛΕΕ· υπενθυμίζει την ανάγκη να αποφευχθεί κάθε επικάλυψη με σωστά εδραιωμένους μηχανισμούς για την ανθρωπιστική βοήθεια και την πολιτική προστασία οι οποίοι θα ευρίσκονται εκτός του πεδίου αναφοράς της ΚΠΑΑ·

14.  αναγνωρίζει ότι οι στρατιωτικές δομές διαθέτουν δυναμικό και στοιχεία ενεργητικού σε θέματα περιβάλλοντος, πληροφοριών, αξιολόγησης κινδύνου, ανθρωπιστικής μέριμνας, ανακούφισης από καταστροφές και ζητήματα εκκένωσης τα οποία θα διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο σε καταστάσεις έγκυρης προειδοποίησης, διαχείρισης κρίσεων που συνδέεται με το κλίμα και αντιμετώπισης καταστροφών·

15.  τονίζει ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας εισήγαγε νέες διατάξεις (άρθρα 21-23, άρθρο 27, άρθρο 39, άρθρο 41 παράγραφος 3, άρθρα 43-46 ΣΕΕ) που αφορούν συγκεκριμένα το ταμείο εκκίνησης όπως ορίζει το άρθρο 41 παράγραφος 3, οι οποίες πρέπει ακόμη να εφαρμοστούν·

16.  τονίζει ότι η ΕΕ θα πρέπει να συνεργασθεί περαιτέρω με τον ΟΗΕ, την Αφρικανική Ένωση (ΑΕ) και τον ΟΑΣΕ, καθώς και στο πλαίσιο του ENVSEC (Πρωτοβουλία για το Περιβάλλον και την Ασφάλεια), με σκοπό να υπάρξει κοινή χρήση αναλύσεων και να αντιμετωπίσει μέσω της συνεργασίας τις προκλήσεις της αλλαγής τους κλίματος·

17.  επισημαίνει την αξία των συνεργιών μεταξύ του στρατιωτικού και του πολιτικού τομέα σε κρίσεις όπως στην Αϊτή, το Πακιστάν και τη Νέα Ορλεάνη· εκφράζει την άποψη ότι οι εν λόγω συνέργιες απέδειξαν ότι οι ένοπλες δυνάμεις μπορούν να παράσχουν σημαντική συμβολή σε κρίσεις που σχετίζονται με το κλίμα και οι φυσικές καταστροφές παρέχοντας άμεση και έγκαιρη συνδρομή στις περιοχές οι οποίες έχουν πληγεί καθώς και στους πληθυσμούς·

18.  χαιρετίζει το γεγονός ότι η κλιματική αλλαγή σταδιακά έλαβε κεντρικό ρόλο στον διάλογο για την παγκόσμια ασφάλεια, ιδιαίτερα μετά το 2007, όταν το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έθεσε το θέμα της κλιματικής αλλαγής και των επιπλοκών που επιφέρει στη διεθνή ασφάλεια· επικροτεί τις προσπάθειες της ΕΕ και των κυβερνήσεων των κρατών μελών να παρουσιάσουν το ζήτημα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ τον Ιούλιο του 2011 και να το συμπεριλάβουν στα συμπεράσματα του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων σχετικά με τη διπλωματία στον τομέα του κλίματος·

Ανάγκη για πολιτική βούληση και δράση

19.  καλεί την Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για τις Εξωτερικές Υποθέσεις και την Πολιτική Ασφάλειας (ΥΕ/ΑΠ), η οποία είναι υπεύθυνη για τη διεξαγωγή της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας της Ένωσης, να προβεί στις ακόλουθες ενέργειες:

   α) να λαμβάνει υπόψη, όποτε αυτό θεωρείται κατάλληλο, την κλιματική αλλαγή και τις φυσικές καταστροφές καθώς και τις επιπτώσεις τους από απόψεως ασφάλειας και άμυνας όταν αναλύει τις κρίσεις και τις απειλές από συρράξεις·
   β) να αξιολογήσει ποιες χώρες και/ή περιφέρειες βρίσκονται ενδεχομένως σε μεγαλύτερο κίνδυνο συγκρούσεων και αποσταθεροποίησης ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής και των φυσικών καταστροφών· να εκπονήσει έναν κατάλογο παρόμοιων χωρών/περιφερειών, ως τμήμα των ετήσιων εκθέσεων της ΚΕΠΠΑ· να παράσχει πληροφορίες για την υλοποίηση των πολιτικών της ΕΕ και των μέσων τα οποία αποσκοπούν να αντιμετωπίσουν τις εν λόγω προκλήσεις στις προαναφερθείσες χώρες/περιφέρειες·
   γ) να βελτιώσει την πρακτική δυνατότητα της ΕΕ για αποτροπή συγκρούσεων, διαχείριση κρίσεων και ανασυγκρότηση μετά το πέρας των συγκρούσεων· να συντονίσει εκ του σύνεγγυς τις προσπάθειες με την Επιτροπή και την αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ σε ότι αφορά την ανάγκη να παρασχεθεί βοήθεια σε χώρες εταίρους όταν πρόκειται για θέματα ανθεκτικότητας στον τομέα της κλιματικής αλλαγής καθώς και άλλες διαστάσεις προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή·
   δ) να προσαρμόσει, σε στενή συνεργασία με την Επιτροπή, αναλόγως τον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό της ΕΕ σχετικά με πολιτικό και στρατιωτικό δυναμικό και δυνατότητες·

20.  θεωρεί ότι η ΕΕ πρέπει να παρουσιάσει έναν κατάλογο των προκλήσεων που αντιμετωπίζει σε περιοχές όπως η Αρκτική, η Αφρική, ο αραβικός κόσμος αλλά και ο λεγόμενος τρίτος πόλος (Ιμαλάια και οροπέδιο του Θιβέτ) και ειδικότερα την πιθανότητα συγκρούσεων για κοιτάσματα υδάτινων πόρων·

21.  τονίζει τη σημασία συνέχισης και ενίσχυσης της αναπτυξιακής και ανθρωπιστικής βοήθειας της ΕΕ που αποσκοπεί στην προσαρμογή, περιορισμό, αντιμετώπιση, ανθεκτικότητα , ανακούφιση και ανάπτυξη μετά την περίοδο της κρίσεως σε σχέση με κρίσεις που συνδέονται με το κλίμα και τις φυσικές καταστροφές· επισημαίνει τη σημασία πρωτοβουλιών όπως μείωση του κινδύνου καταστροφών και της ενίσχυσης των σχέσεων μεταξύ της έκτακτης βοήθειας, της ανακατασκευής και της ανάπτυξης και καλεί την Επιτροπή να ενσωματώσει στα εν λόγω προγράμματα και δράσεις στην ανθρωπιστική της και κυρίως στην αναπτυξιακή βοήθειά της· χαιρετίζει τον προτεινόμενο μεγαλύτερο ρόλο του μηχανισμού πολιτικής προστασίας της ΕΕ ειδικά εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

22.  χαιρετίζει την πρωτοβουλία για το περιβάλλον και ασφάλεια (ENVSEC) από τους οργανισμούς και φορείς UNDP, UNEP, ΟΑΣΕ, NATO, UNECE και REC(14) που αποσκοπεί να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που συνδέονται με την ανθρώπινη ασφάλεια και το φυσικό περιβάλλον προσφέροντας σε χώρες στην Κεντρική Ασία, τον Καύκασο και την Νοτιο-Ανατολική Ευρώπη την συνδυασμένη εμπειρογνωμοσύνη καθώς και τους πόρους· σημειώνει το γεγονός ότι τα αποτελέσματα της εν λόγω πρωτοβουλίας (ENVSEC) είναι ακόμη περιορισμένα, αλλά διαπιστώνει ότι μέχρι σήμερα έχει ήδη χρησιμεύσει ως ένα σημαντικό εργαλείο για τον θεσμικό συντονισμό και ως σημείο εισόδου για τη διευκόλυνση της ενσωμάτωσης των διαδικασιών·

23.  υπογραμμίζει ότι η ΕΕ θα πρέπει να εργασθεί με σημαντικές περιφέρειες που βρίσκονται σε κίνδυνο καθώς και τα πλέον ευάλωτα κράτη για να ενισχύσει το δυναμικό τους αντιμετώπισης καταστάσεων· επισημαίνει ότι επιπλέον θα μπορούσε να ενσωματώσει την προσαρμογή και την ανθεκτικότητα στις κλιματικές αλλαγές στις περιφερειακές στρατηγικές της ΕΕ (π.χ. στρατηγική της ΕΕ για την Αφρική, Διαδικασία Βαρκελώνη, Συνέργεια Μαύρης Θάλασσας, Στρατηγική ΕΕ-Κεντρικής Ασίας και πρόγραμμα δράσης για την Μέση Ανατολή)·

24.  καλεί την ΥΕ/ΑΠ και την Επιτροπή να ενσωματώσουν τις βασικές αρχές, τις κατευθυντήριες γραμμές και τα μέσα της πολιτικής της ΕΕ για την ασφάλεια του κλίματος στις πλέον σημαντικές στρατηγικές, έγγραφα πολιτικής και χρηματοπιστωτικά μέσα για εξωτερική δράση και την ΚΠΑΑ·

25.  εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι η ενεργειακή ασφάλεια είναι στενά συνδεδεμένη με την κλιματική αλλαγή· θεωρεί ότι πρέπει να υπάρξει βελτίωση της ενεργειακής ασφάλειας, προκειμένου να μειωθεί η εξάρτηση της ΕΕ από τα ορυκτά καύσιμα που εισάγονται από τη Ρωσία μέσω αγωγών· υπενθυμίζει ότι οι αγωγοί αυτοί θα καταστούν ευάλωτοι σε διακοπές από την τήξη του πέρμαφροστ, και τονίζει ότι ο μετασχηματισμός της Αρκτικής αντιπροσωπεύει μια σημαντική συνέπεια της κλιματικής αλλαγής σε σχέση με την ασφάλεια της ΕΕ· υπογραμμίζει την ανάγκη να αντιμετωπισθεί αυτός ο πολλαπλασιαστής κινδύνου με μία κατάλληλη στρατηγική της ΕΕ για την Αρκτική, και μέσω μιας ενισχυμένης πολιτικής ανανεώσιμων πηγών παραγωγής ΕΕ και ενεργειακής απόδοσης που θα μειώνει σημαντικά την εξάρτηση της Ένωσης από εξωτερικές πηγές και έτσι θα βελτιώνει τη θέση της από πλευράς ασφάλειας·

26.  καλεί τον ΕΟΑ και τις ένοπλες δυνάμεις των κρατών μελών να αναπτύξουν πράσινες τεχνολογίες που θα λαμβάνουν υπόψη την προσεκτική χρήση της ενέργειας εκμεταλλευόμενες πλήρως το δυναμικό το οποίο προσφέρουν οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας·

27.  χαιρετίζει τις πρόσφατες προσπάθειες για ενίσχυση του συντονισμού μεταξύ ΝΑΤΟ και ΕΕ στο πεδίο ανάπτυξης ικανοτήτων· αναγνωρίζει την έντονη ανάγκη προσδιορισμού αμοιβαίων πλεονεκτημάτων συνεργασίας, με παράλληλη τήρηση των συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων των δύο οργανισμών· τονίζει την ανάγκη εντοπισμού και δημιουργίας συνεργειών αναφορικά με τα «έργα συγκέντρωσης και κοινής χρήσης» και «έργα ευφυούς άμυνας» (του ΝΑΤΟ) που θα μπορούσαν να υλοποιηθούν σε απάντηση των φυσικών καταστροφών και κρίσεων λόγω του κλίματος·

28.  καλεί την ΥΕ/ΑΠ, με χαρακτήρα κατεπείγοντος, να χρησιμοποιήσει στο έπακρο τη Συνθήκη της Λισαβόνας και να παρουσιάσει προτάσεις για την εφαρμογή ενός ταμείου εκκίνησης (άρθρο 41 παράγραφος 3 ΣΕΕ) σχετικά με πιθανά, μελλοντικά έργα συγκέντρωσης και κοινής χρήσης, κοινές ικανότητες και μια κοινή, μόνιμη δεξαμενή εξοπλισμού για επιχειρήσεις αντιμετώπισης μη στρατιωτικών κρίσεων·

Ανάγκη για μια νέα αντίληψη: στρατηγικές και εννοιολογικές προκλήσεις

29.  σημειώνει ότι οι αρνητικές επιπτώσεις που επιφέρει η κλιματική αλλαγή και οι φυσικές καταστροφές στην ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα θα μπορούσαν να ενσωματωθούν σε όλα τα στρατηγικά έγγραφα ΚΕΠΠΑ/ΚΠΑΑ τα οποία αποτελούν κατευθυντήριες γραμμές για τον σχεδιασμό και την εκτέλεση μεμονωμένων πολιτικών και αποστολών·

30.  σημειώνει ότι η έγκυρη αξιολόγηση καθώς και οι δυνατότητες διερεύνησης θα πρέπει να εξασφαλίσουν ότι η ΕΕ απαντά σε κρίσεις χρησιμοποιώντας τα πλέον κατάλληλα διαθέσιμα μέσα, αναπτύσσοντας πολυλειτουργικές ομάδες όσον το δυνατόν ταχύτερα, που θα αποτελούνται από εμπειρογνώμονες οι οποίοι θα ανήκουν στο στρατιωτικό και μη στρατιωτικό κλάδο·

31.  υπογραμμίζει ότι πρόσβαση της ΕΕ σε ακριβή και έγκυρη ανάλυση θα είναι ουσιώδους σημασία για την ανταπόκριση και πρόβλεψη της αβεβαιότητας που αφορά την κλιματική αλλαγή, με το δυναμικό της ΚΠΑΑ να αποτελεί καλή πηγή πληροφόρησης σχετικά· η ΕΕ θα πρέπει να λάβει μέτρα για να αναπτύξει περαιτέρω το δυναμικό συλλογής δεδομένων και ανάλυσης πληροφοριών μέσω δομών όπως οι αντιπροσωπείες της ΕΕ, το Κέντρο Δορυφόρων της ΕΕ και το Κέντρο Επιχείρησης της ΕΕ·

32.  θεωρεί ότι η έγκαιρη προειδοποίηση και προληπτική δράση σχετικά με τις αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και των φυσικών καταστροφών εξαρτώνται από την επάρκεια του ανθρώπινου δυναμικού και τη μεθοδολογία για τη συλλογή και ανάλυση δεδομένων· σημειώνει ότι οι σχετικές μονάδες ΕΥΕΔ που διαχειρίζονται την ασφάλεια και οι σχετικές υπηρεσίες της Επιτροπής καθώς και τα γεωγραφικά γραφεία θα πρέπει να ενσωματώσουν την ανάλυση της επίπτωσης των φυσικών καταστροφών στην διεθνή ασφάλεια και την πολιτική σταθερότητα στην εργασία τους· συνιστά την εκπαίδευση του προσωπικού της ΕΥΕΔ και της Επιτροπής στην παρακολούθηση των επιπτώσεων των φυσικών καταστροφών, στην ανάπτυξη κρίσεων και την πολιτική σταθερότητα και ασφάλεια· προτείνει την ανάπτυξη κοινών κριτηρίων ανάλυσης, εκτίμησης κινδύνων αλλά και την εγκαθίδρυση ενός κοινού συστήματος συναγερμού·

33.  ενθαρρύνει τους σχετικούς φορείς της ΕΥΕΔ και της Επιτροπής να ενισχύσουν τον συντονισμό της ανάλυσης καταστάσεων και του σχεδιασμού πολιτικής – καθώς και τη συστηματική ανταλλαγή πληροφοριών – σχετικά με ζητήματα κλιματικής αλλαγής και φυσικών καταστροφών· παροτρύνει τους σχετικούς φορείς της ΕΥΕΔ να χρησιμοποιήσουν τους διαθέσιμους διαύλους επικοινωνίας και ανταλλαγής πληροφοριών με τους αντίστοιχους φορείς της Επιτροπής, και ιδίως την ECHO, αλλά και με όργανα και προγράμματα του ΟΗΕ, καθώς και με το ΝΑΤΟ· υπογραμμίζει ότι τα πολιτικά και στρατιωτικά όργανα που είναι επιφορτισμένα να διαχειρίζονται κρίσεις που προκαλούνται από το κλίμα και φυσικές καταστροφές πρέπει να συνεργάζονται εκ του σύνεγγυς με οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, ανθρωπιστικές και μη κυβερνητικές οργανώσεις·

34.  προτρέπει την Επιτροπή να αναπτύξει σχέδια ετοιμότητας για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων των φυσικών καταστροφών και των κρίσεων που προκύπτουν από την αλλαγή του κλίματος εκτός της Ένωσης που έχουν άμεση ή έμμεση επίπτωση στην ασφάλεια για την Ένωση (π.χ. μετανάστευση που προκαλείται από το κλίμα)·

35.  επικροτεί τα βήματα που έχουν γίνει από το 2011 σε επίπεδο Υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ επί πολωνικής προεδρίας, και στο Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΕ επί γερμανικής προεδρίας, για την επεξεργασία της αλληλεπίδρασης μεταξύ της κλιματικής αλλαγής και των συνεπειών της από πλευράς ασφάλειας·

36.  θεωρεί ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν προσαρμογές και τροποποιήσεις, ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και των φυσικών καταστροφών, στα κύρια έγγραφα πολιτικής ΚΠΑΑ, μεταξύ των οποίων τα: EU Concept for Military Planning at the Political and Strategic level(15), EU Concept for Military Command and Control(16), EU Concept for Force Generation(17) και EU Military Rapid Response Concept(18), καθώς και τα έγγραφα που σχετίζονται με τις μη στρατιωτικές αποστολές ΚΠΑΑ, όπως: EU concept for comprehensive planning και EU Concept for Police Planning and Guidelines for Command and Control Structure for EU Civilian Operations in Crisis Management(19)·

37.  εκφράζει την άποψη ότι οι πολιτικές και στρατιωτικές δυνατότητες θα πρέπει να εξελιχθούν κατά τρόπο ώστε να επιτρέψει την ανάπτυξή τους για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών και των κρίσεων λόγω κλίματος· πιστεύει ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην ανάπτυξη στρατιωτικών ικανοτήτων ειδικότερα κατά τη διαδικασία συγκέντρωσης και κοινής χρήσης· ζητεί ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας να διαδραματίσει σημαντικότερο ρόλο στον εν λόγω τομέα·

Ανάγκη για θεσμική δημιουργικότητα: μέσα και ικανότητες

38.  επαναλαμβάνει ότι ουσιαστικές απαντήσεις σε κρίσεις όπως φυσικές καταστροφές αποτελούν συχνά τη χρησιμοποίηση τόσο πολιτικού και στρατιωτικού δυναμικού και απαιτούν στενότερη συνεργασία μεταξύ αυτών των δύο πόρων· υπενθυμίζει ότι είναι ζωτικής σημασίας να καθορισθούν οι ειδικές ικανότητες και τα κενά όπου το στρατιωτικό δυναμικό θα μπορούσε να προσφέρει προστιθέμενη αξία·

39.  τονίζει ότι είναι απαραίτητη η επεξεργασία συγκεκριμένου καταλόγου στρατιωτικών και πολιτικών ικανοτήτων ΚΠΑΑ, οι οποίες έχουν ιδιαίτερη σχέση τόσο με την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και των φυσικών καταστροφών, όσο και με τις αποστολές ΚΠΑΑ· τονίζει ότι, όταν εκπονείται ο εν λόγω κατάλογος ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίδεται στην εργασία της συμβουλευτικής ομάδας για τη χρήση στρατιωτικών πόρων και πόρων πολιτικής άμυνας· παρατηρεί ότι παρόμοιοι πόροι περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, ικανότητες έργων μηχανικού όπως η ad hoc κατασκευή και λειτουργία υποδομών λιμένων και αεροδρομίων, η εναέρια και θαλάσσια επιχειρησιακή διαχείριση και μεταφορά, τα κινητά νοσοκομεία με μονάδες εντατικής θεραπείας, οι επικοινωνιακές δομές, ο καθαρισμός νερού και η διαχείριση των καυσίμων· καλεί το Συμβούλιο και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Άμυνας (EDA), κατά την αναθεώρηση του προγράμματος ανάπτυξης ικανοτήτων που θα λάβει χώρα το 2013, να ενοποιήσουν τους τρέχοντες καταλόγους πολιτικών και στρατιωτικών ικανοτήτων με τους καταλόγους που απαιτούνται για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της κλιματικής αλλαγής και να παρουσιάσουν τις απαραίτητες προτάσεις για την κάλυψη τυχόν ελλείψεων στους εν λόγω καταλόγους·

40.  υπογραμμίζει ότι είναι απαραίτητο να διερευνηθεί, στα πλαίσια των υφιστάμενων ικανοτήτων, όπως οι σχηματισμοί μάχης της ΕΕ (EU Battle Groups) και η Διοίκηση ευρωπαϊκών αεροπορικών μεταφορών (European Air Transport Command), η δυνατότητα δημιουργίας περαιτέρω κοινών ικανοτήτων που σχετίζονται με τις επιχειρήσεις που αναλαμβάνονται για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και των φυσικών καταστροφών·

41.  τονίζει την ανάγκη να εξερευνηθούν τρόποι βελτίωσης της ενεργειακής αποδοτικότητας και της διαχείρισης του περιβάλλοντος εντός των ένοπλων δυνάμεων, τόσο στο εσωτερικό όσο και το εξωτερικό, αξιοποιώντας,, μεταξύ άλλων, το δυναμικό το οποίο προσφέρουν οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας· υπενθυμίζει ότι οι ένοπλες δυνάμεις ενός κράτους μέλους της ΕΕ καταναλώνουν την ενέργεια μιας μεγάλης ευρωπαϊκής πόλης και ότι, συνεπώς, οι στρατιωτικές δομές θα πρέπει επίσης να επιδείξουν καινοτόμο πνεύμα, μειώνοντας το οικολογικό τους αποτύπωμα· χαιρετίζει την έκθεση «Το πρασίνισμα των Κυανόκρανων: Περιβάλλον, Φυσικοί Πόροι και Επιχειρήσεις Διατήρησης της Ειρήνης του ΟΗΕ» που εκδόθηκε τον Μάιο του 2012 από το UNEP, την Υπηρεσία Ειρηνευτικών Επιχειρήσεων των ΗΕ (UNDPKO) και και την Υπηρεσία Επιτόπου Υποστήριξης των ΗΕ (UNDFS)· επισημαίνει το γεγονός ότι για πολλά χρόνια οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ(20) αναζητούσαν με ενεργό τρόπο τη δυνατότητα να αυξήσουν την ενεργειακή ανεξαρτησία χρησιμοποιώντας ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και αυξάνοντας την ενεργειακή αποδοτικότητα σε όλες τις επιχειρήσεις του στρατού και τις υποδομές· χαιρετίζει στο πλαίσιο αυτό το πρόσφατο σχέδιο του ΕΟΑ με τίτλο GO GREEN, το οποίο αποσκοπεί στην σημαντική βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας και την χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας· υπογραμμίζει την ανάγκη να αναπτυχθούν κατευθυντήρες γραμμές για βέλτιστες πρακτικές στον τομέα της αποτελεσματικότητας των πόρων και τον έλεγχο της περιβαλλοντικές διαχείρισης για τις αποστολές ΚΠΑΑ·

42.  τονίζει επίσης την ανάγκη να σημειωθεί μεγαλύτερη πρόοδος στην ευρωπαϊκή βιομηχανική βάση στον τομέα της άμυνας, σε συνδυασμό με τις συγκεκριμένες απαιτήσεις των κρίσεων που προκαλούνται από το κλίμα αλλά και των φυσικών καταστροφών· προτείνει να ενισχυθεί ο ρόλος του ΕΟΑ και να υπάρξει στην προκειμένη διαδικασία στενή συνεργασία με την στρατιωτική επιτροπή της ΕΕ· καλεί τους φορείς της ΚΠΑΑ να διασφαλίσουν ότι τα προγράμματα προμήθειας και ανάπτυξης ικανοτήτων αφιερώνουν επαρκή χρηματοοικονομικά μέσα και λοιπούς πόρους για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και των φυσικών καταστροφών·

43.  καλεί τον στρατό να αναλάβει τις ευθύνες του στον τομέα της αειφορίας του περιβάλλοντος και τους τεχνικούς εμπειρογνώμονες να εξεύρουν τρόπους για δράση φιλικότερη προς το περιβάλλον, από τη μείωση των εκπομπών έως της βελτίωση της ανακύκλωσης·

44.  υπογραμμίζει την ανάγκη για την διατήρηση και περαιτέρω ενίσχυση μιας συνεκτικής προσέγγισης στο πλαίσιο των προσεχών πολυετών δημοσιονομικών προοπτικών 2014-2020 προκειμένου να υπάρξει μετριασμός και αντίδραση στις φυσικές καταστροφές και τις κρίσεις που προκαλούνται από το κλίμα μέσω της χρήσης όλων των σχετικών μέσων που βρίσκονται στη διάθεση της Ένωσης· χαιρετίζει την πρόταση της Επιτροπής για την ανανέωση του Μέσου Σταθερότητας (ΜΣ) το οποίο ήδη έχει λάβει υπόψη τις αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και των φυσικών καταστροφών ως προς την ασφάλεια, την ειρήνη και την πολιτική σταθερότητα·

45.  ζητεί οι δημοσιονομικές επιπτώσεις παρόμοιων προτάσεων να καθορισθούν και να συνεκτιμηθούν κατά την επανεξέταση του προϋπολογισμού της ΕΕ·

46.  καλεί την ΥΕ/ΑΠ να αποστέλλει εμπειρογνώμονες της κλιματικής ασφάλειας στις αντιπροσωπείες της ΕΕ που επισκέπτονται τις πληγείσες χώρες και περιφέρειες, προκειμένου να ενισχύεται η ικανότητα της Ένωσης για έγκαιρη προειδοποίηση και πληροφόρηση σχετικά με πιθανές επερχόμενες συγκρούσεις·

47.  καλεί την ΕΥΕΔ να ενισχύσει τον συντονισμό μεταξύ της Ένωσης και των γειτονικών της κρατών στον τομέα της ανάπτυξης ικανότητας αντιμετώπισης κρίσεων που δημιουργούνται από το κλίμα·

48.  καλεί την ΕΥΕΔ να υποστηρίξει τη συνεκτίμηση των πτυχών αλλαγής του κλίματος και προστασίας του περιβάλλοντος στον προγραμματισμό και την υλοποίηση στρατιωτικών, στρατιωτικο-πολιτικών και μη στρατιωτικών επιχειρήσεων σε παγκόσμιο επίπεδο·

49.  επιδοκιμάζει την ιδέα της δημιουργίας μιας θέσης ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ για ζητήματα κλιματικής ασφάλειας·

50.  προτείνει να συγκροτηθούν μηχανισμοί συντονισμού μεταξύ της ΕΕ συνολικά και των κρατών μελών τα οποία ενδέχεται να δράσουν στο μέλλον σύμφωνα με τις διατάξεις της μόνιμης, δομημένης συνεργασίας, ώστε οι ενέργειές τους να είναι συνεπείς προς τη συνολική προσέγγιση της ΕΕ στο εν λόγω πεδίο·

51.  θεωρεί ότι οι μελέτες για τον αντίκτυπο των φυσικών καταστροφών και των κρίσεων που προκαλούνται από το κλίμα στη διεθνή και ευρωπαϊκή ασφάλεια θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στο πρόγραμμα διδασκαλίας του Ευρωπαϊκού Κολεγίου για την ασφάλεια και την άμυνα·

52.  καλεί την ΕΕ να εξετάσει τις επιπτώσεις ασφάλειας λόγω της κλιματικής αλλαγής στον διάλογο με τις τρίτες χώρες, κυρίως με βασικούς εταίρους όπως η Ινδία, η Κίνα και η Ρωσία· υπογραμμίζει ότι μία πραγματικά ουσιαστική αντιμετώπιση θα απαιτήσει μία πολυμερή προσέγγιση και κοινές επενδύσεις με τρίτες χώρες και ότι η ΕΕ θα μπορούσε να προχωρήσει σε συνεργασία με τις ένοπλες δυνάμεις τρίτων χωρών με κοινές αποστολές ανάπτυξης και εκπαίδευσης·

o
o   o

53.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στην Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για τις Εξωτερικές Υποθέσεις και την Πολιτική Ασφάλειας, στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στα κοινοβούλια των κρατών μελών της ΕΕ, στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ, στον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, και στη Γενική Συνέλευση και το Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.

(1) http://ec.europa.eu/clima/events/0052/council_conclusions_en.pdf
(2) http://eeas.europa.eu/environment/docs/2011_joint_paper_euclimate_diplomacy_en.pdf
(3) http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/en/reports/99387.pdf
(4) ΕΕ L 314 της 1.12.2007, σ. 9.
(5) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2011)0404.
(6) ΕΕ C 136 Ε της 11.5.2012, σ. 71.
(7) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2011)0574.
(8) http://www.un.org/News/Press/docs/2011/sc10332.doc.htm
(9) www.unep.org/disastersandconflicts
(10) Οι παράγραφοι 138 και 139 του Εγγράφου αποτελεσμάτων της Παγκόσμιας Διάσκεψης Κορυφής του ΟΗΕ το 2005, το ψήφισμα του Απριλίου 2006 S/RES/1674 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, η έκθεση που εξέδωσε στις 15 Σεπτεμβρίου 2009 ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Ban Ki-moon, με τίτλο «Implementing the Responsibility to Protect» καθώς και το ψήφισμα που ενέκρινε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ σχετικά με την ευθύνη για προστασία. A/RES 63/308 της 7ης Οκτωβρίου 2009.
(11) http://www.unhcr.org/refworld/docid/47da87822.html
(12) Κοινή δήλωση εκ μέρους του Συμβουλίου και των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών που συνήλθαν στο πλαίσιο του Συμβουλίου, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (2008/C 25/01).
(13) Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP), Αναπτυξιακό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών (UNDP), Οργάνωση για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη(ΟΑΣΕ), Οικονομική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (UNECE) και Περιφερειακό Κέντρο Περιβάλλοντος για την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη (REC).
(14) Το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη (UNDP), το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP), η Οργάνωση για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη(ΟΑΣΕ), η οργάνωση της Συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού (ΝΑΤΟ), η Οικονομική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (ΟΕΕ/ΟΗΕ) και το Περιφερειακό Κέντρο Περιβάλλοντος για την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη (REC).
(15) http://register.consilium.europa.eu/pdf/en/08/st10/st10687.en08.pdf
(16) - 10688/08 - διαβαθμισμένο
(17) http://register.consilium.europa.eu/pdf/en/08/st10/st10690.en08.pdf
(18) http://register.consilium.europa.eu/pdf/en/09/st05/st05654.en09.pdf
(19) έγγρ 13983/05- έγγρ. 6923/1/02 - έγγρ. 9919/07
(20) Powering America’s Defence: Energy and the Risks to National Security, May 2009. http://www.cna.org/sites/default/files/Powering%20Americas%20Defense.pdf


Διαπραγματεύσεις για μια ενισχυμένη εταιρική σχέση και συμφωνία συνεργασίας ΕΕ-Καζακστάν
PDF 398kWORD 43k
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Nοεμβρίου 2012 που περιέχει τις συστάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς το Συμβούλιο και την Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης σχετικά με τις διαπραγματεύσεις για μια ενισχυμένη συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας μεταξύ ΕΕ-Καζακστάν (2012/2153(INI))
P7_TA(2012)0459A7-0355/2012

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη τη συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των κρατών μελών τους αφενός, και του Καζακστάν αφετέρου, η οποία τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιουλίου 1999(1),

–  έχοντας υπόψη τις διαπραγματεύσεις που ανέθεσε το Συμβούλιο στις 24 Μαΐου 2011 και άρχισαν στις Βρυξέλλες τον Ιούνιο 2011 για μια ενισχυμένη συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας μεταξύ ΕΕ-Καζακστάν,

–  έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του για το Καζακστάν, και ιδίως αυτό της 15ης Μαρτίου 2012(2) και αυτό της 17 Σεπτεμβρίου 2009 σχετικά με την περίπτωση του Yevgeny Zhovtis(3), καθώς και το ψήφισμα της 7ης Οκτωβρίου 2010 για την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Θανατικής Ποινής(4),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμα του που ενέκρινε στις 15 Δεκεμβρίου 2011 σχετικά με την εφαρμογή της στρατηγικής της ΕΕ για την περιοχή της Κεντρικής Ασίας(5),

–  έχοντας υπόψη τη στρατηγική της ΕΕ για μια νέα εταιρική σχέση με την Κεντρική Ασία «Η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Κεντρική Ασία: στρατηγική για μια νέα εταιρική σχέση», που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 21-22 Ιουνίου 2007, και τις εκθέσεις προόδου της 24ης Ιουνίου 2008 και της 28ης Ιουνίου 2010,

–  έχοντας υπόψη τις δηλώσεις της ΕΕ για το Καζακστάν στο μόνιμο συμβούλιο του ΟΑΣΕ, στις 3 Νοεμβρίου και 22 Δεκεμβρίου 2011 και στις 19 Ιανουαρίου, 26 Ιανουαρίου και 9 Φεβρουαρίου 2012, καθώς και τις δηλώσεις της ΑΠ/ΥΕ της ΕΕ, Catherine Ashton, στις 17 Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τα γεγονότα στην περιφέρεια του Ζαναοζέν, και στις 17 Ιανουαρίου 2012, σχετικά με τις βουλευτικές εκλογές της 15ης Ιανουαρίου 2012 στο Καζακστάν,

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση σχετικά με τα προκαταρκτικά ευρήματα και τα συμπεράσματα της αποστολής παρατηρητών υπό την αιγίδα του Γραφείου Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων (ODIHR) του ΟΑΣΕ, σχετικά με τις βουλευτικές εκλογές της 15ης Ιανουαρίου 2012,

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση σχετικά με την κατάσταση των μέσων ενημέρωσης στο Καζακστάν, εκ μέρους του εκπροσώπου του ΟΑΣΕ για την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης, στις 25 Ιανουαρίου 2012,

–  έχοντας υπόψη τους γενικούς κανόνες όσον αφορά την εξωτερική δράση της Ένωσης, που ορίζονται στο άρθρο 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και τη διαδικασία για τη σύναψη διεθνών συμφωνιών, που περιγράφεται στο άρθρο 218 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η Ύπατη Εκπρόσωπος στις επιστολές της 24ης Νοεμβρίου 2011 και 11ης Μαΐου 2012 σχετικά με μηχανισμό για την παρακολούθηση της εφαρμογής της ΣΕΣΣ ΕΕ-Τουρκμενιστάν και ιδίως του άρθρου 2 αυτής,

–  έχοντας υπόψη την παράγραφο 23 του ψηφίσματός του της 16ης Φεβρουαρίου 2012 σχετικά με την 19η σύνοδο του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών(6),

–  έχοντας υπόψη το νέο Στρατηγικό Πλαίσιο της ΕΕ και το Σχέδιο Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Δημοκρατία που εγκρίθηκε από τους υπουργούς Εξωτερικών της ΕΕ, καθώς και τα συμπεράσματα που εγκρίθηκαν κατά την 3179η σύνοδο Εξωτερικών Υποθέσεων του Συμβουλίου της 25ης Ιουνίου 2012,

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το Καζακστάν, που υπέβαλε εξ ονόματος της ΥΕ Catherine Ashton, ο υπουργός εξωτερικών της Δανίας κ. Villy Søvndal, στις 14 Μαρτίου 2012 (A 122/12),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 90, παράγραφος 4, και το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου (A7-0355/2012),

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι Καζακστάν φιλοδοξεί να εμβαθύνει κα να διευρύνει τις σχέσεις του με την ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι λαοί της ΕΕ και του Καζακστάν μπορούν να αποκομίσουν αμοιβαία οφέλη από την εμβάθυνση της συνεργασίας τους· εκτιμώντας ότι η ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για τη νέα ΣΕΣΣ θα πρέπει να παρέχει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο συνεργασίας βασισμένο στα ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα, καθώς και ευκαιρίες για κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη και για τις αναγκαίες πολιτικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, γνωρίζοντας ότι η κοινωνική και η οικονομική ανάπτυξη είναι στενά αλληλένδετες·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρά το γεγονός ότι η αναστολή της εφαρμογής οποιασδήποτε ΣΕΣΣ έχει χρησιμοποιηθεί σπάνια και εν μέρει μόνο από το Συμβούλιο, παραμένει βιώσιμη επιλογή σε περίπτωση σοβαρών και τεκμηριωμένων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Καζακστάν έχει διαδραματίσει εποικοδομητικό ρόλο στη Κεντρική Ασία, καταβάλλοντας προσπάθειες για την ανάπτυξη σχέσεων καλής γειτονίας με τις γειτονικές χώρες, για την επανάληψη της περιφερειακής συνεργασίας και την ειρηνική επίλυση όλων των διμερών ζητημάτων·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, προκειμένου να είναι σε θέση να εκπληρώνει τα καθήκοντά του σε σχέση με τον πολιτικό έλεγχο, πρέπει να διαθέτει πλήρεις πληροφορίες ώστε να παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τις εξελίξεις στο Καζακστάν και την εφαρμογή της ΣΕΣΣ, σύμφωνα με τις συστάσεις και τα ψηφίσματά του·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Καζακστάν έχει γίνει αποδεκτό στην Επιτροπή της Βενετίας του Συμβουλίου της Ευρώπης· ότι κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για μια ενισχυμένη ΣΕΣΣ είναι απαραίτητο η ΕΕ και το Καζακστάν να βρουν μια κοινή γλώσσα σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Καζακστάν άσκησε την προεδρία του ΟΑΣΕ το 2010· λαμβάνοντας υπόψη ότι θα πρέπει ακόμη να εκπληρωθούν οι δεσμεύσεις που ανελήφθησαν για εναρμόνιση της νομοθεσίας για τα μέσα ενημέρωσης με τα διεθνή πρότυπα, ελευθέρωση των απαιτήσεων καταχώρησης των πολιτικών κομμάτων έως το 2008 και ενσωμάτωση των συστάσεων του Γραφείου Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΓΔΘΑΔ) του ΟΑΣΕ στην εκλογική νομοθεσία·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρά τη δεδηλωμένη φιλοδοξία της κυβέρνησης του Καζακστάν να ενισχύσει τη δημοκρατική διαδικασία στη χώρα και να πραγματοποιήσει εκλογές σύμφωνες με τα διεθνή πρότυπα, οι γενικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στις 15 Ιανουαρίου 2012 κρίθηκαν από τον ΟΑΣΕ ως μη σύμφωνες με τα πρότυπα του, αν ληφθούν υπόψη οι εκτεταμένες εκλογικές παρατυπίες και η μη ύπαρξη των απαραίτητων προϋποθέσεων για τη διεξαγωγή γνήσια πλουραλιστικών εκλογών

Η.  λαμβάνοντας υπόψη ότι μετά τα τραγικά γεγονότα του Δεκεμβρίου 2011, στο Ζαναοζέν, υπάρχουν κόμματα της αντιπολίτευσης, ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης και συνδικαλιστικές οργανώσεις τα οποία έχουν γίνει στόχοι της καταστολής, συμπεριλαμβανομένων κρατήσεων χωρίς αποδεδειγμένη παραβίαση του νόμου, οι οποίες θα μπορούσαν να θεωρηθούν πολιτικά υπαγορευόμενες

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει συνεχιζόμενος διάλογος μεταξύ ΒΕΚ, επίσημων εκπροσώπων του Καζακστάν, εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών και ΜΚΟ σε θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αρχές του Καζακστάν έχουν καταβάλει σημαντικές προσπάθειες όσον αφορά τη συνεργασία με ΜΚΟ στο Δυτικό Καζακστάν, έτσι ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση των κατοίκων της περιοχής, και ιδίως των απεργών εργατών·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι 34 καταδικάστηκαν, 13 από τους οποίους θα εκτίσουν ποινή φυλάκισης, μεταξύ των οποίων διακεκριμένοι ηγέτες και ακτιβιστές της απεργίας των εργατών πετρελαίου, συμπεριλαμβανομένων των Talgat Saktaganov, Roza Tuletaeva και Maksat Dosmagambetov λαμβάνοντας υπόψη ότι τον Ιούλιο του 2012, η Ύπατη Αρμόστρια των ΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα κ. Navi Pillay, ύστερα από τη διήμερη επίσκεψή της στο Καζακστάν, κάλεσε τις αρχές να εξουσιοδοτήσουν ανεξάρτητη διεθνή διερεύνηση των γεγονότων στο Ζαναοζέν, των αιτιών τους και των επακολούθων τους.

ΙΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Διεθνής Αποστολή Παρακολούθησης της Αλληλεγγύης των Πολιτών καταλήγει στην προκαταρκτική έκθεσή της ότι οι δίκες στο Ζαναοζέν δεν μπορούν να θεωρηθούν συμβατές με τα πρότυπα δίκαιης δίκης και ότι η έρευνα για τα γεγονότα του Δεκεμβρίου 2011 δεν ήταν ούτε πλήρης ούτε ανεξάρτητη· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κατηγορούμενοι και ορισμένοι μάρτυρες υπέστησαν παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους κατά το προδικαστικό στάδιο, συμπεριλαμβανομένης της καταγγελλόμενης χρήσης βίας, άρνησης πρόσβασης σε συνήγορο, εκφοβισμού και κατασκευής πειστηρίων· λαμβάνοντας υπόψη ότι η μαρτυρία των κατηγορουμένων κατά τη διάρκεια των δικών σε σχέση με κακή μεταχείριση και βασανιστήρια που υπέστησαν κατά την προδικαστική κράτηση δεν διερευνήθηκαν πλήρως, ανεξάρτητα και διεξοδικά, κατά τρόπο που να οδηγήσει σε καταλογισμό ευθυνών στους δράστες· λαμβάνοντας υπόψη ότι στις 7 Οκτωβρίου 2012 σκοτώθηκε ο Aleksandr Bozhenko, μάρτυρας στα τραγικά γεγονότα της Ζαναοζέν·

ΙΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Vladimir Kozlov, ηγέτης του κόμματος της αντιπολίτευσης ALGA, κρίθηκε ένοχος για «υποκίνηση κοινωνικής έριδος», «έκκληση για βίαιη ανατροπή της συνταγματικής τάξης » και « τη δημιουργία και την ηγεσία οργανωμένης ομάδας με σκοπό την διάπραξη εγκλημάτων» και καταδικάστηκε σε φυλάκιση επτάμισυ ετών· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Akzhanat Aminov, εργάτης πετρελαίου από το Zhanaozen και ο Serik Sapargali, κοινωνικός ακτιβιστής, δικάστηκαν με τις ίδιες κατηγορίες και καταδικάσθηκαν αντιστοίχως σε πενταετή και τετραετή φυλάκιση με αναστολή·

ΙΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, στις 17 Φεβρουαρίου 2012, ο Πρόεδρος του Καζακστάν υπέγραψε μια σειρά νόμων με στόχο τη βελτίωση της νομικής βάσης των εργασιακών σχέσεων, των δικαιωμάτων των εργαζομένων και του κοινωνικού διαλόγου, καθώς και την ενίσχυση της ανεξαρτησίας της δικαστικής εξουσίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι παρά τις ως άνω προσπάθειες, το δικαίωμα των ατόμων να ιδρύουν, οργανώνουν και καταχωρούν ανεξάρτητες συνδικαλιστικές οργανώσεις, το δικαίωμα συλλογικών διαπραγματεύσεων και το δικαίωμα της απεργίας δεν γίνονται πλήρως σεβαστά, και δεν υφίσταται πλήρως ανεξάρτητη δικαστική εξουσία· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι τροποποιήσεις που επήλθαν στον Εργατικό Κώδικα, και ιδίως τα τροποποιημένα άρθρα 55, 74, 266, 287, 289, 303, και 305, αποτελούν σοβαρή οπισθοχώρηση στον τομέα των εργασιακών σχέσεων, των δικαιωμάτων των εργαζομένων και του κοινωνικού διαλόγου, καθώς και παραβίαση των απαιτούμενων όρων της ΔΟΕ και άλλων διεθνών συμβάσεων·

ΙΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ αποτελεί βασικό εμπορικό εταίρο για το Καζακστάν και τον μεγαλύτερο επενδυτή της χώρας· ότι το Καζακστάν έχει σαφώς εκφράσει την επιθυμία του να πλησιάσει τα πρότυπα της ΕΕ και το κοινωνικό και οικονομικό μοντέλο της, κάτι που προϋποθέτει σύντονη μεταρρύθμιση του κράτους και της δημόσιας διοίκησης του Καζακστάν·

ΙΣΤ.  εκτιμώντας ότι το Καζακστάν διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην εξασφάλιση της περιφερειακής σταθεροποίησης και ότι μπορεί να αποτελέσει γέφυρα μεταξύ της ΕΕ και της όλης περιφέρειας της Κεντρικής Ασίας·

ΙΖ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι Καζακστάν έχει επιτύχει σημαντικά αποτελέσματα στους τομείς του περιορισμού της φτώχειας, της δημόσιας υγείας και της εκπαίδευσης·

ΙΗ.  υπενθυμίζει την σημαντική εξάρτηση της ΕΕ από τις εισαγωγές ορυκτών φωσφορικών αλάτων προκειμένου να συντηρηθεί η γεωργική και τεχνολογική παραγωγή της· λαμβάνοντας υπόψη ότι το Καζακστάν εφοδιάζει πολλά κράτη με λευκό φώσφορο και ότι η Επιτροπή έχει δρομολογήσει διαδικασία αντιντάμπινγκ εναντίον εισαγωγών λευκού φωσφόρου από το Καζακστάν από τον Δεκέμβριο του 2011·

1.  χαιρετίζει την πολιτική βούληση και την έμπρακτη δέσμευση του Καζακστάν για περαιτέρω εμβάθυνση της εταιρικής σχέσης με την ΕΕ και έναρξη διαπραγματεύσεων για μια συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας ΕΕ-Καζαχστάν (ΣΕΣΣ)·

2.  απευθύνει τις ακόλουθες συστάσεις προς το Συμβούλιο, την Επιτροπή και την ΑΠ/ΥΕ, ζητώντας:

o
o   o

  

Σχετικά με τη διεξαγωγή των διαπραγματεύσεων

   α) να εξασφαλιστεί ότι η νέα αυτή ΣΕΣΣ αποτελεί ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για την περαιτέρω ανάπτυξη των σχέσεων, συμπεριλαμβάνοντας όλους τους τομείς προτεραιότητας, όπως: τα ανθρώπινα δικαιώματα, το κράτος δικαίου, η χρηστή διακυβέρνηση και εκδημοκρατισμός, η νεολαία και η εκπαίδευση η οικονομική ανάπτυξη, το εμπόριο και οι επενδύσεις, η ενέργεια και οι μεταφορές, η βιωσιμότητα του περιβάλλοντος και το νερό, καθώς και η καταπολέμηση κοινών απειλών και προκλήσεων·
  

Πολιτικός διάλογος και συνεργασία

   β) να διασφαλιστεί ότι η εμπλοκή της ΕΕ είναι συνεπής με τις άλλες πολιτικές της Ένωσης και ότι εφαρμόζεται η αρχή των «αναλογικών κερδών» με ιδιαίτερη έμφαση στην υποστήριξη πολιτικών, νομοθετικών, οικονομικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων·
   γ) να διασφαλισθεί η συνεργασία με το Καζακστάν για την προώθηση της περιφερειακής συνεργασίας και τη βελτίωση των σχέσεων γειτονίας στην περιοχή της Κεντρικής Ασίας μεταξύ άλλων με την υποστήριξη σε μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, όπου αρμόζει, ιδίως σε τομείς όπως η διαχείριση των υδάτων και των πόρων, η διαχείριση των συνόρων, η καταπολέμηση του εξτρεμισμού και της τρομοκρατίας· κρίνει ότι η συνεργασία αυτή θα πρέπει να καλλιεργεί την ανταλλαγή εμπειριών και να υιοθετεί συστάσεις των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών·
   δ) να ζητηθεί η υποστήριξή του Καζακστάν με σκοπό τη διασφάλιση ταχείας προόδου προς την καθιέρωση ενός τακτικού Διαλόγου Υψηλού Επιπέδου σε θέματα ασφάλειας μεταξύ ΕΕ-Κεντρικής Ασίας σε περιφερειακή μορφή, έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν κοινές προκλήσεις και απειλές·
   ε) να επιδιωχθεί η συνεργασία με το Καζακστάν, τα άλλα κράτη της Κεντρικής Ασίας καθώς και με τους τοπικούς, περιφερειακούς και τους διεθνείς παράγοντες για την προώθηση της ασφάλειας και της ανάπτυξης στο Αφγανιστάν·
   στ) να ενισχυθούν οι δράσεις της ΕΕ στους τομείς της εκπαίδευσης, του κράτους δικαίου, του περιβάλλοντος και των υδάτων, μεταξύ άλλων, μέσω της νεοσυσταθείσας πλατφόρμας υποστήριξης και της στοχευμένης βοήθειας ·τάσσεται υπέρ της συμμετοχής των τοπικών ΜΚΟ και ΟΚΠ στον διάλογο της ΕΕ με την κυβέρνηση του Καζακστάν σε αυτούς τους τομείς, όπου αρμόζει και είναι δυνατόν· ζητεί, δεδομένων των τρεχουσών δυσχερειών στην καταχώρηση ΜΚΟ και ΟΚΠ, ο διάλογος αυτός να μην περιοριστεί στις επισήμως καταχωρημένες ΜΚΟ και ΟΚΠ
   ζ) να κληθεί το Καζακστάν να συνεργαστεί με τις γειτονικές του χώρες ώστε να εξεύρουν μια κοινή λύση σχετικά με το καθεστώς της Κασπίας Θάλασσας·
   η) να υποστηριχθούν μεταρρυθμίσεις πολιτικής και οικοδόμηση θεσμικών δυνατοτήτων μέσω στοχευμένης τεχνικής βοήθειας (δηλ. ανταλλαγής εμπειρογνωμόνων)·
  

Ανθρώπινα δικαιώματα και θεμελιώδεις ελευθερίες

   θ) να εξασφασλισθεί ότι η ΣΕΣΣ ενσωματώνει ρήτρες και κριτήρια αξιολόγησης σχετικά με την προστασία και προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως κατοχυρώνονται στο Σύνταγμα του Καζακστάν, αξιοποιώντας στο μέγιστο δυνατό βαθμό τα πρότυπα που καθορίζονται από το Συμβούλιο της Ευρώπης (Επιτροπή της Βενετίας), τον ΟΑΣΕ και τον ΟΗΕ για τα οποία το Καζακστάν έχει δεσμευθεί·
   ι) να κληθούν οι αρχές του Καζακστάν να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για τη βελτίωση της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα·
   ια) να τονιστεί ότι η πρόοδος στις διαπραγματεύσεις για τη νέα ΣΕΣΣ πρέπει να συνδέεται με την πρόοδο των πολιτικών μεταρρυθμίσεων· παροτρύνει το Καζακστάν να τηρήσει τη δεδηλωμένη δέσμευσή του για νέες μεταρρυθμίσεις με σκοπό τη δημιουργία μίας ανοικτής και δημοκρατικής κοινωνίας συμπεριλαμβανομένης μίας ανεξάρτητης κοινωνίας των πολιτών και αντιπολίτευσης, στο πλαίσιο της οποίας θα είναι σεβαστά τα θεμελιώδη δικαιώματα και το κράτος δικαίου· πρέπει να διατεθεί η κατάλληλη βοήθεια από την πλευρά της ΕΕ για την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων·
   ιβ) να εκφράσουν τη βαθιά ανησυχία τους για τις ωθούμενες από πολιτικά κίνητρα συλλήψεις που δείχνουν περιφρόνηση προς το ψήφισμα του Κοινοβουλίου της 15ης Μαρτίου 2012, στο οποίο ζητείται η αποφυλάκιση όλων των προσώπων που κρατούνται με πολιτικά υπαγορευόμενες κατηγορίες·
   ιγ) να κληθούν εν προκειμένω οι αρχές του Καζακστάν να διερευνήσουν άμεσα και αμερόληπτα όλες τις καταγγελίες βασανιστηρίων και κακής μεταχείρισης σε σχέση με τις βιαιοπραγίες στο Ζαναοζέν και να προσαγάγουν τους δράστες στη δικαιοσύνη· να αποσύρουν την ασαφή ποινική κατηγορία της «υποκίνησης κοινωνικής διχόνοιας» και να απελευθερώσουν από το καθεστώς προφυλάκισης ακτιβιστές της πολιτικής αντιπολίτευσης που κρατούνται σε αυτή τη βάση· να αναθεωρήσουν τη νομοθεσία για την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι έτσι ώστε να την εναρμονίσουν με τις διεθνείς υποχρεώσεις του Καζακστάν σχετικά με την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι·
   ιδ) εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για την αγωγή που κατατέθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2012 από τον Γενικό Εισαγγελέα του Καζακστάν ζητώντας την απαγόρευση ως εξτρεμιστικών του μη καταχωρισμένου κόμματος της αντιπολίτευσης ALGA, της οργάνωσης Khalyk Maidany και αρκετών αντιπολιτευόμενων μέσων ενημέρωσης· υπογραμμίζει με έμφαση ότι η θεμιτή καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του εξτρεμισμού δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για την απαγόρευση αντιπολιτευτικών δραστηριοτήτων και για την παρεμπόδιση της ελευθερίας έκφρασης·
   ιε) να εκφράσουν τη βαθιά ανησυχία τους για την καταδίκη των Vladimir Kozlov, Akzhanat Aminov και Serik Sapargali, μετά από μια δίκη με πολλές διαδικαστικές ελλείψεις, με αποτέλεσμα την περαιτέρω περιορισμό της πολιτικής ελευθερίας της αντιπολίτευσης στο Καζακστάν· να κληθούν οι αρχές του Καζακστάν να εξασφαλίσουν στους Kozlov, Aminov και Sapargaly μια δίκαιη και διαφανή διαδικασία προσφυγής·
   ιστ) να ζητηθεί επιμόνως από το Καζακστάν να μεταφέρει περαιτέρω το Σχέδιο Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στη νομοθεσία του και να συνεχίσει να το εφαρμόζει στο ακέραιο, με βάση τις συστάσεις της Επιτροπής της Βενετίας και κάνοντας χρήση της τεχνικής βοήθειας της ΕΕ βάσει της πρωτοβουλίας για το Κράτος Δικαίου·
   ιζ) να κληθεί το Καζακστάν, με την ιδιότητά του ως μέλος της Επιτροπής της Βενετίας, να καταδείξει τη δέσμευσή του προς τα πρότυπα του Συμβουλίου της Ευρώπης συνεργαζόμενο με την Επιτροπή της Βενετίας, και μέσω της υποβολής ορισμένων νομοσχεδίων ή νόμων που θεσπίσθηκαν πρόσφατα στην εν λόγω Επιτροπή προκειμένου να δεχθεί τις παρατηρήσεις της, και εφαρμόζοντας τις συστάσεις της·
   ιη) να κληθούν επιμόνως οι αρχές του Καζακστάν να δεσμευθούν για την πλήρη εναρμόνιση του νομικού συστήματος με τα διεθνή πρότυπα και να εξασφαλιστεί ότι η εφαρμογή τους θα διευκολύνει την ουσιαστική ελευθερία των μέσων ενημέρωσης, την ελευθερία της έκφρασης και του συνεταιρίζεσθαι και την ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας στο Καζακστάν·
   ιθ) να εξασφαλιστεί η βελτίωση της πρόσβασης στη δικαιοσύνη, στη δικαστική ανεξαρτησία, και στην επιστροφή του ελέγχου και της διαχείρισης των φυλακών στο Υπουργείο Δικαιοσύνης·
   κ) να κληθεί επιμόνως το Καζακστάν να απελευθερώσει, χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, τους κρατούμενους που έχουν καταδικαστεί για πολιτικούς λόγους και να θέσει τέλος στις ωθούμενες από πολιτικά κίνητρα συλλήψεις και καταδίκες που πραγματοποιούνται με βάση αόριστες κατηγορίες για «υποκίνηση κοινωνικής έριδος»·
   κα) να κληθούν επιμόνως οι αρχές του Καζακστάν να τροποποιήσουν το άρθρο 164 του Ποινικού Κώδικα του Καζακστάν «υποκίνηση κοινωνικής έριδος» για να το ευθυγραμμίσουν με το Διεθνές Δίκαιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων·
   κβ) να κληθεί το Καζακστάν να επανεξετάσει περιοριστικές τροποποιήσεις στον διοικητικό κώδικα και τον πρόσφατο νόμο του περί θρησκειών, και να τερματίσει τις αυθαίρετες επιδρομές, ανακρίσεις, απειλές και πρόστιμα εναντίον μειονοτικών θρησκευτικών ομάδων·
   κγ) να αρχίσουν διαπραγματεύσεις για τη διευκόλυνση της χορήγησης θεωρήσεων μεταξύ της ΕΕ και του Καζακστάν, δεδομένου ότι αυτό μπορεί να παράσχει απτά οφέλη για τις οικονομικές, πολιτιστικές και επιστημονικές ανταλλαγές, και την περαιτέρω προώθηση των επαφών μεταξύ των ανθρώπων·
   κδ) να επιμείνουν ότι το Καζακστάν οφείλει να συμμορφώνεται με τις συστάσεις της Επιτροπής του ΟΗΕ κατά των βασανιστηρίων και τις συστάσεις του 2009 του ειδικού εισηγητή του ΟΗΕ για τα βασανιστήρια· να κληθεί το Καζακστάν να διασφαλίσει τη συμμετοχή ανεξάρτητων ΜΚΟ στις διαβουλεύσεις για την επερχόμενη μεταρρύθμιση του Ποινικού Κώδικα και του Ποινικού Δικονομικού Κώδικα·
   κε) να κληθεί το Καζακστάν να υπογράψει και να κυρώσει το Καταστατικό της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου·
   κστ) να επιδιωχθεί η ίδρυση ανεξάρτητων φορέων της κοινωνίας των πολιτών που θα συμβάλλουν στις χωρίς αποκλεισμούς ανταλλαγές σε διάφορους τομείς και αναζητεί τρόπους παροχής χρηματοδοτικής βοήθειας για το σκοπό αυτό
   κζ) την εντατικοποίηση και την ενίσχυση των ετησίων διαλόγων για τα ανθρώπινα δικαιώματα με σκοπό την επίτευξη απτών βελτιώσεων, μεταξύ άλλων με τον καθορισμό συγκεκριμένων κριτηρίων αξιολόγησης για τη μέτρηση της προόδου, με σχετική ενημέρωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·
   κη) την εντατικοποίηση και τη διεύρυνση του πεδίου των προγραμμάτων ανταλλαγών στον τομέα της εκπαίδευσης και του πολιτισμού· την ενθάρρυνση και την υποστήριξη της νομικής κατάρτισης των τοπικών και περιφερειακών υπαλλήλων και των μελών των οργάνων επιβολής του νόμου ώστε να ευθυγραμμισθούν με τα πρότυπα της ΕΕ· ενθάρρυνση και υποστήριξη του Καζακστάν ώστε να αναλάβει την πρωτοπορία για τη διαμόρφωση ενός ειδικού εκπαιδευτικού προγράμματος, συμπεριλαμβανόμενης τόσο της ακαδημαϊκής όσο και της επαγγελματικής κατάρτισης, μεταξύ της ΕΕ και χωρών της Κεντρικής Ασίας·
  

Οικονομική συνεργασία

   κθ) να τονισθεί ότι η ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για τη νέα ΣΕΣΣ θα έχει θετικό αντίκτυπο στην εμβάθυνση της οικονομικής συνεργασίας μεταξύ εταιρειών της ΕΕ και του Καζακστάν, συμπεριλαμβανομένων των ΜΜΕ·
   λ) να ενθαρρυνθεί η ευθυγράμμιση της νομοθεσίας με τους κανόνες του ΠΟΕ, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων περί τοπικού περιεχομένου σύμφωνα με την Συμφωνία για τα επενδυτικά μέτρα στον τομέα του εμπορίου (TRIM), και να ανοίξει ο δρόμος για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και για την δημιουργία μιας λειτουργούσας οικονομίας της αγοράς, αφετέρου δε να εφοδιασθεί το Καζακστάν με ειδικευμένη τεχνική βοήθεια έτσι ώστε να ανοίξει το δρόμο για τις επόμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα, και τη δημιουργία μια κοινωνικής οικονομίας της αγοράς·
   λα) να ζητηθεί η άρση των δασμολογικών και μη φραγμών έτσι ώστε να επεκταθούν οι εμπορικές ανταλλαγές, ιδίως υπηρεσιών, και οι ξένες επενδύσεις, υποστηρίζοντας τις φιλοδοξίες για εναρμόνιση των προτύπων στο εμπόριο αγαθών, πέρα και από τις προϋποθέσεις που ορίζει ο ΠΟΕ, δεδομένου ότι αυτό θα οδηγούσε επίσης σε διεύρυνση των εμπορικών ευκαιριών·
   λβ) να υπογραμμισθεί η σημασία της ενεργειακής συνεργασίας ΕΕ-Καζακστάν, ιδίως σε προσπάθειες για ανάπτυξη του διακασπιακού ενεργειακού δρόμου· να εξακολουθήσει η ΕΕ να δίνει έμφαση στην υποστήριξη για ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας, της βιώσιμης ενεργειακής ανάπτυξης και της προσέλκυσης επενδύσεων για ενεργειακά έργα κοινού και περιφερειακού ενδιαφέροντος·
   λγ) να εξασφαλιστεί ότι η συμμετοχή του Καζακστάν στην Ρωσικής ηγεσίας τελωνειακή ένωση και την Ευρασιατική Οικονομική Ένωση δεν θα αποτελέσει εμπόδιο ούτε στο εμπόριο και στην οικονομική και χρηματοπιστωτική συνεργασία με την ΕΕ, ούτε στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών του που συνεπάγεται η ιδιότητα του μέλους του ΠΟΕ, αφετέρου δε ότι δεν εμποδίζει τη στενότερη συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και του Καζακστάν· τονίζει ότι εάν καθυστερήσει η σύναψη της συμφωνίας ενισχυμένης εταιρικής σχέσης και συνεργασίας θα προκληθεί ανταγωνισμός και ως εκ τούτου θα πρέπει να επιδείξουν διάθεση υποστήριξης των προσπαθειών του Καζακστάν για την προώθηση σύγχρονων οικονομικών θεσμών, σε περίπτωση που αναληφθούν τέτοιες προσπάθειες·
   λδ) να ενθαρρυνθεί η κυβέρνηση του Καζακστάν να επαναλάβει τη δέσμευσή της για την πρωτοβουλία διαφάνειας των εξορυκτικών βιομηχανιών (ΠΔΕΒ), καταργώντας όλα τα νομικά ή κανονιστικά εμπόδια για την επιτυχή εφαρμογή της και επιτρέποντας σε ανεξάρτητες οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών να συμμετάσχουν πλήρως στην πρωτοβουλία·
   λε) να συμπεριληφθεί κεφάλαιο για τη σύγκλιση των προτύπων και των ρυθμιστικών συστημάτων του Καζακστάν με εκείνα της ΕΕ, ιδίως στους τομείς και τα καίρια σημεία στα οποία το εμπόριο μεταξύ ΕΕ και Καζακστάν παρουσιάζει μεγάλο δυναμικό·
   λστ) να τονισθεί ότι το ζήτημα του νερού στην περιοχή παραμένει μία από τις κύριες πηγές έντασης και ενδεχόμενων αντιπαραθέσεων και υπογραμμίζει τη σημασία μιας περιφερειακής προσέγγισης στην προστασία και την ορθή διαχείριση των κοινών υδάτινων πόρων· στο πλαίσιο αυτό επαναλαμβάνει ότι οι χώρες της περιοχής είναι σημαντικό να υπογράψουν και κυρώσουν χωρίς καθυστέρηση τις συμβάσεις Espoo και Århus και να προωθήσουν τη συμμετοχή τοπικών παραγόντων στη λήψη αποφάσεων
   λζ) να ενταθεί η τεχνολογική βοήθεια προς το Καζακστάν στον τομέα της διατήρησης των υδάτων και της διαχείρισης των υδάτινων πόρων γενικά στο πλαίσιο της ενωσιακής πρωτοβουλίας για τα ύδατα στην Κεντρική Ασία, με στόχο επίσης να βελτιωθούν οι σχέσεις μεταξύ των ανάντη και των κατάντη χωρών της περιοχής και να συναφθούν βιώσιμες συμφωνίες μερισμού των υδάτων·
   λη) να χορηγηθεί υποστήριξη και αρωγή στο Καζακστάν στις προσπάθειές του για διάσωση της Λίμνης Αράλης στο πλαίσιο του προγράμματος δράσης του Διεθνούς Ταμείου για τη διάσωση της Λίμνης Αράλης·
   λθ) να χορηγηθεί βοήθεια στο Καζακστάν για τη θέσπιση αποτελεσματικών μέτρων μετριασμού και προγραμμάτων καθαρισμού των ραδιενεργών αποβλήτων και της ραδιενεργού ρύπανσης στην περιοχή Semey/Semipalatinsk·
   μ) να εξαρθεί η δράση του Καζακστάν για έναν κόσμο απαλλαγμένο από πυρηνικά όπλα και την ηγετική θέση που έχει αναλάβει στην παγκόσμια διαδικασία πυρηνικού αφοπλισμού και υπέρ μιας συνολικής απαγόρευσης των πυρηνικών δοκιμών·
   μα) να δοθεί προσοχή στην κρίσιμη κατάσταση που επικρατεί όσον αφορά την δημοκρατία, το κράτος δικαίου (συμπεριλαμβανομένης της προσπάθειας πάταξης της διαφθοράς), καθώς και στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, ιδίως στον τομέα των δικαιωμάτων των εργαζομένων, μια κατάσταση από την οποία απορρέουν αθέμιτα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα, επισημαίνοντας, βάσει της κατάστασης αυτής, ότι πρέπει να συμπεριληφθεί στον τίτλο περί εμπορίου της νέας συμφωνίας ένα δεσμευτικό κεφάλαιο σχετικά με το εμπόριο και την βιώσιμη ανάπτυξη·
   μβ) να τονιστεί η ανάγκη θέσπισης αποτελεσματικού μηχανισμού εξώδικης διευθέτησης διαφορών προκειμένου να διασφαλιστεί η τήρηση της συμφωνίας·
   μγ) να τονιστεί ότι ένα ισχυρό κεφάλαιο περί υπηρεσιών και εγκατάστασης και μια σύγκλιση του Καζακστάν προς τα πρότυπα και τα ρυθμιστικά συστήματα της ΕΕ (συμπεριλαμβανομένων μέτρων υγειονομικής και φυτοϋγειονομικής προστασίας, συμφωνίας για τα τεχνικά εμπόδια στο εμπόριο και δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας) μπορούν να γίνουν αιτία για αυξημένες εμπορικές ροές και επενδύσεις, οι οποίες με τη σειρά τους θα διευκολύνουν τον εκσυγχρονισμό και την διαφοροποίηση της οικονομίας του Καζακστάν, υπογραμμίζοντας πόση σημασία έχει να βελτιωθούν οι διαδικασίες έκδοσης αδειών στο Καζακστάν προκειμένου να διευκολυνθεί η παροχή υπηρεσιών και οι επενδύσεις·
   μδ) να ενθαρρυνθούν οι προσπάθειες του Καζακστάν να καταργήσει όλους τους μη δασμολογικούς φραγμούς που έχουν μέχρι σήμερα παρακωλύσει την ανάπτυξη του εμπορίου και των επενδύσεων στην χώρα·
   με) να επικεντρωθεί η οικονομικού και εμπορικού περιεχομένου βοήθεια προς το Καζακστάν στην ανάπτυξη των ΜΜΕ και στην ενίσχυση των ενδιάμεσων επιχειρηματικών φορέων·
   μστ) δεδομένων των πρόσφατων καταγγελιών για διαφθορά εναντίον εταιριών που εδρεύουν στην ΕΕ και δραστηριοποιούνται στο Καζακστάν, να ενσωματωθούν αυστηρότερες και δεσμευτικές διατάξεις περί εταιρικής κοινωνικής ευθύνης·
   μζ) θεωρεί ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό οι εταιρείες που εδρεύουν στην Ευρώπη να σέβονται τα πρότυπα του ΔΟΕ σχετικά με τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, καθώς και τα περιβαλλοντικά πρότυπα και τα πρότυπα υγείας και ασφάλειας, όταν δραστηριοποιούνται στο Καζακστάν και ιδίως στον εξορυκτικό τομέα της οικονομίας·
   μη) να ληφθεί μέριμνα κατά τις διαπραγματεύσεις ώστε να προβλεφθεί η κατηγορηματική εξάλειψη των πρακτικών ντάμπινγκ στην παραγωγή και στις εξαγωγές φωσφορικών αλάτων διότι τα συμφέροντα των ευρωπαίων παραγωγών φέρονται να πλήττονται από ντάμπινγκ εισαγωγές και διότι είναι αδύνατον να ανακτηθεί και να ανακυκλωθεί ο φώσφορος από τις δευτερογενείς ροές φωσφόρου·
   μθ) να εξασφαλισθεί η επαρκής παρουσία οικονομικών και εμπορικών εμπειρογνωμόνων στην Αντιπροσωπεία της ΕΕ στο Καζακστάν·
  

Άλλες διατάξεις

   ν) διαβούλευση με το ΕΚ όσον αφορά τις διατάξεις για την κοινοβουλευτική συνεργασία· ενίσχυση του ρόλου του Κοινοβουλίου, των κοινοβουλευτικών επιτροπών συνεργασίας και των διακοινοβουλευτικών συναντήσεων ως μέσο για την παρακολούθηση των διαπραγματεύσεων και την εφαρμογή των συμφωνιών εταιρικής σχέσης· ενίσχυση των προσπαθειών του Κοινοβουλίου για του διαλόγου και της τακτικής διμερούς και πολυμερούς κοινοβουλευτικής συνεργασίας·
   να) Εξασφαλίζει ότι η νέα ΣΕΣΣ περιλαμβάνει τον σεβασμό των δημοκρατικών αρχών, των θεμελιωδών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την αρχή του κράτους δικαίου ως «βασικών στοιχείων» της συμφωνίας, εις τρόπον ώστε η μη τήρησή τους από οιοδήποτε εκ των συμβαλλομένων μερών να συνεπάγεται την λήψη μέτρων τα οποία θα μπορούσαν να φθάσουν μέχρι και την ακύρωση της συμφωνίας·
   νβ) ενσωμάτωση, από κοινού με τις αρχές του Καζακστάν, σαφών κριτηρίων αξιολόγησης και δεσμευτικών προθεσμιών για την εφαρμογή της νέας ΣΕΣΣ και πρόβλεψη μηχανισμών παρακολούθησης, συμπεριλαμβανομένων τακτικών εκθέσεων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μεταξύ άλλων πριν από τις συνεδριάσεις του Συμβουλίου Συνεργασίας·
  νγ) συγκρότηση ενός συνολικού μηχανισμού παρακολούθησης μεταξύ Κοινοβουλίου και ΕΥΕΔ, μόλις συναφθεί η συμφωνία, έτσι ώστε να καθίσταται δυνατή η σφαιρική και τακτική πληροφόρηση σχετικά με την υλοποίηση της ΣΕΣΣ, και ιδίως των στόχων της· ο εν λόγω μηχανισμός θα πρέπει να περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:
   i) παροχή πληροφοριών στο ΕΚ σχετικά με τους στόχους που επιδιώκονται με τις δράσεις και τις τοποθετήσεις της ΕΕ και σχετικά με όλα τα ζητήματα που αφορούν το Καζακστάν·
  ii) παροχή πληροφοριών στο ΕΚ για τη συγκριτική αξιολόγηση των αποτελεσμάτων των δράσεων που αναλαμβάνονται από την ΕΕ και το Καζακστάν, με επισήμανση της εξέλιξης της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου στη χώρα, ιδίως μέσω
     * της παροχής πρόσβασης, τηρουμένων των κατάλληλων διαδικασιών εμπιστευτικότητας, στα σχετικά εσωτερικά έγγραφα της ΕΥΕΔ·
     * χορήγησης καθεστώτος παρατηρητή στο Κοινοβούλιο στις ενημερωτικές συναντήσεις πριν από τις συνεδριάσεις του Συμβουλίου Συνεργασίας, καθώς και πρόσβασης στα έγγραφα που προσφέρονται στο Συμβούλιο και την Επιτροπή·
     * συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών στην κατάρτιση αυτών των πληροφοριών και στην εκτίμηση της κατάστασης·
   νδ) προτροπή προς την ομάδα διαπραγματεύσεων της ΕΕ να συνεχίσει τη στενή της συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, παρέχοντας συνεχή ενημέρωση, υποστηριζόμενη από τεκμηρίωση, για την πρόοδο των διαπραγματεύσεων σύμφωνα με το άρθρο 218 παράγραφος10 της ΣΛΕΕ, το οποίο αναφέρει ότι το Κοινοβούλιο ενημερώνεται αμέσως και πλήρως σε όλα τα στάδια της διαδικασίας,
   νε) παροχή επαρκούς ενωσιακής χρηματοδότησης για μια σφαιρική και βιώσιμη συνεργασία με τις χώρες της Κεντρικής Ασίας συμπεριλαμβανομένης της επιτυχούς υλοποίησης της νέας ΣΕΣΣ με το Καζακστάν·

3.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα που περιέχει τις συστάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς το Συμβούλιο, την Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης και την κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο της Δημοκρατίας του Καζακστάν.

(1) ΕΕ L 196 της 28.7.1999, σ. 1. ΕΕ L 248 της 21.9.1999, σ. 35.
(2) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2012)0089.
(3) ΕΕ C 224 E της 19.8.2010, σ. 30.
(4) ΕΕ C 371 E της 20.12.2011, σ. 5.
(5) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2011)0588.
(6) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2012)0058.


Μικρής κλίμακας αλιεία και παραδοσιακή αλιεία και μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ
PDF 382kWORD 48k
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Νοεμβρίου 2012 σχετικά με την παράκτια αλιεία, την παραδοσιακή αλιεία και τη μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής (2011/2292(INI))
P7_TA(2012)0460A7-0291/2012

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη τη μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΚΑλΠ),

–  έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), ιδίως το άρθρο 43 παράγραφος 2 και το άρθρο 349,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 349 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τα μέτρα προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και οι περιορισμοί των εξόχως απόκεντρων περιοχών,

–  έχοντας υπόψη την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής με τίτλο «Μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής» (CΟΜ(2009)0163),

–  λαμβάνοντας υπόψη ότι το μελλοντικό ΕΤΘΑ πρέπει να εγγυάται το δικαίωμα των τοπικών πληθυσμών στην αλιεία, για οικογενειακή κατανάλωση, σύμφωνα με συγκεκριμένες συνήθεις πρακτικές και με στόχο τη διατήρηση των παραδοσιακών οικονομικών τους δραστηριοτήτων,

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής(1),

–  έχοντας υπόψη τις ρυθμίσεις που διέπουν το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας, ιδίως τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 του Συμβουλίου(2), για τον καθορισμό των λεπτομερών κανόνων και ρυθμίσεων σχετικά με την κοινοτική διαρθρωτική βοήθεια στον τομέα της αλιείας,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Δεκεμβρίου 2005 σχετικά με τα δίκτυα γυναικών: αλιεία, εκτροφή και διαφοροποίηση(3),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Ιουνίου 2006 σχετικά με την παράκτια αλιεία και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αλιείς παράκτιας αλιείας(4),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 2ας Σεπτεμβρίου 2008 σχετικά με την αλιεία και την υδατοκαλλιέργεια στο πλαίσιο της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παρακτίων ζωνών στην Ευρώπη(5),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 16ης Φεβρουαρίου 2012 σχετικά με τη συμβολή της κοινής αλιευτικής πολιτικής στην παραγωγή δημοσίων αγαθών(6),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 25ης Φεβρουαρίου 2010 σχετικά με την Πράσινη Βίβλο για τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής(7),

–  έχοντας υπόψη τη νέα πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την κοινή αλιευτική πολιτική (COM(2011)0425),

–  έχοντας υπόψη την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας [για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 861/2006 του Συμβουλίου και του κανονισμού αριθ. XXX/2011 του Συμβουλίου για την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική] (COM(2011)0804),

–  έχοντας υπόψη την πρόταση νέου κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την κοινή οργάνωση των αγορών των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας (COM(2011)0416),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών με τίτλο «Μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής» (COM(2011)0417),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών σχετικά με την εξωτερική διάσταση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (COM(2011)0424),

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο, στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και στην Επιτροπή των Περιφερειών για τις υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων κατ’ εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (COM(2011)0418),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αλιείας και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης και της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (A7-0291/2012),

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η αλιεία μικρής κλίμακας – περιλαμβανομένων της παραδοσιακής αλιείας και ορισμένων τύπων παράκτιας αλιείας, της συλλογής οστρακοειδών και των λοιπών παραδοσιακών δραστηριοτήτων εκτατικής υδατοκαλλιέργειας όπως η φυσική εκτροφή μαλακίων σε παράκτια ύδατα – έχει εξαιρετικά ποικίλες εδαφικές, κοινωνικές και πολιτισμικές συνέπειες στο ηπειρωτικό έδαφος και στις νησιωτικές περιοχές καθώς στις εξόχως απόκεντρες περιοχές και παρουσιάζει ειδικά προβλήματα που τη διαφοροποιούν από την αλιεία μεγάλης κλίμακας και από την εντατική ή βιομηχανική υδατοκαλλιέργεια·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, για τους σκοπούς του νέου κανονισμού αλιευτικής πολιτικής, είναι αναγκαίο να οριστεί η έννοια της παραδοσιακής αλιείας και να ληφθούν υπόψη οι επιπτώσεις που θα έχει αυτό το είδος αλιείας στη χρηματοδότηση από το νέο Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο στόλος παραδοσιακής ή παράκτιας αλιείας αποτελεί καίριο παράγοντα για τη διατήρηση και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης στις παράκτιες περιοχές και συμβάλλει στην επισιτιστική αυτάρκεια της ΕΕ, καθώς και στην ανάπτυξη των παράκτιων περιοχών και στον εφοδιασμό της ευρωπαϊκής αγοράς με προϊόντα αλιείας·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι περίπου το 80% της κοινοτικής αλιείας πραγματοποιείται από σκάφη μικρότερα των 15 μέτρων, γεγονός που καθιστά αυτό το τμήμα του στόλου τον σημαντικότερο πρωταγωνιστή της ΚΑλΠ· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΚΑλΠ πρέπει να δώσει κατάλληλες, επαρκείς και αναγκαίες απαντήσεις στα διάφορα προβλήματα τα οποία, παρά τα διαδοχικά μέτρα που έχουν τεθεί στη διάθεση των κρατών μελών, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει ένα μεγάλο μέρος της αλιείας μικρής κλίμακας·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο στόλος της παράκτιας και παραδοσιακής αλιείας αποτελείται από παλαιά σκάφη τα οποία πρέπει να καταστούν ασφαλέστερα και να εκσυγχρονιστούν ή ακόμη και να αντικατασταθούν με νέα σκάφη που εξοικονομούν περισσότερη ενέργεια και συμμορφώνονται προς τα πρότυπα ασφαλείας·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει έλλειψη στατιστικών στοιχείων και δεικτών, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όσον αφορά την κοινωνική, οικονομική και εδαφική συνοχή, και ότι τα στοιχεία αυτά είναι αναγκαία για την προώθηση δεικτών οι οποίοι παρέχουν κοινωνικοοικονομικά, επιστημονικά και περιβαλλοντικά δεδομένα που αντικατοπτρίζουν τη γεωγραφική, περιβαλλοντική και κοινωνικοοικονομική ποικιλομορφία αυτού του είδους αλιείας·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η απουσία αξιόπιστων επιστημονικών δεδομένων παραμένει ένα σημαντικό πρόβλημα στην προσπάθεια επίτευξης βιώσιμης διαχείρισης του μεγαλύτερου μέρους των ιχθυαποθεμάτων·

Η.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, για τον καθορισμό της αλιευτικής πολιτικής, πέραν των σημαντικών περιβαλλοντικών στόχων που αφορούν τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων, πρέπει να ληφθούν επίσης υπόψη κοινωνικοί και οικονομικοί στόχοι, καθώς έχουν παραμεληθεί, ιδιαίτερα στην περίπτωση της αλιείας μικρής κλίμακας·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι από την τρέχουσα κεντρική διαχείριση της ΚΑλΠ συχνά προκύπτουν κατευθυντήριες γραμμές που δεν λαμβάνουν υπόψη την πραγματικότητα, τις οποίες ο τομέας (ο οποίος δεν συμμετέχει ούτε στη συζήτηση ούτε στη διαμόρφωσή τους) δυσκολεύεται να κατανοήσει και, επιπλέον, είναι δυσεφάρμοστες ενώ παράγουν αποτελέσματα συχνά αντίθετα προς τα επιδιωκόμενα·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα πρότυπα διαχείρισης βάσει μεταβιβάσιμων αλιευτικών δικαιωμάτων δεν μπορούν να θεωρηθούν μέτρο αντιμετώπισης της υπεραλίευσης και της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η υποχρεωτική μείωση του στόλου που επετεύχθη αποκλειστικά με μέσα της αγοράς, όπως οι μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις, ενδέχεται να οδηγήσει αφενός στην επικράτηση επιχειρηματιών που είναι πιο ανταγωνιστικοί από καθαρά οικονομική άποψη, αφετέρου στη ζημία των επιχειρηματιών και τμημάτων του στόλου που έχουν μικρότερο περιβαλλοντικό αντίκτυπο και δημιουργούν (άμεσα ή έμμεσα) περισσότερες θέσεις εργασίας·

ΙΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η οικονομική και κοινωνική κρίση πλήττει κατά κύριο λόγο τον αλιευτικό τομέα και ότι σε αυτό το πλαίσιο η αλιεία μικρής κλίμακας ενδέχεται να είναι πιο ευάλωτη λόγω της χαμηλής κεφαλαιοποίησής της· λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι σημαντικό να διασφαλιστεί η οικονομική και κοινωνική σταθερότητα των κοινοτήτων αλιείας μικρής κλίμακας·

ΙΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η αλιεία μικρής κλίμακας ή η παραδοσιακή αλιεία, λόγω των διαρθρωτικών αδυναμιών που παρουσιάζει, είναι περισσότερο εκτεθειμένη σε συγκεκριμένα εξωτερικά πλήγματα (όπως η απότομη αύξηση στην τιμή των καυσίμων και, κυρίως, η έλλειψη πρόσβασης σε πιστώσεις) ή σε αιφνίδιες μεταβολές στη διαθεσιμότητα των πόρων·

ΙΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ιδιαιτερότητες της αλιείας μικρής κλίμακας συνιστούν μια πτυχή η οποία πρέπει να ληφθεί υπόψη στη μελλοντική ΚΑλΠ, αλλά ότι ταυτόχρονα δεν πρέπει να αποτελούν αποκλειστικό σημείο εστίασης της κοινωνικής διάστασης της μεταρρύθμισης, δεδομένης της σοβαρής κρίσης που πλήττει σήμερα ολόκληρο τον κλάδο·

ΙΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι τιμές των αλιευτικών προϊόντων κατά την πρώτη πώληση δεν συμβαδίζουν με την τρέχουσα σημαντική αύξηση στα έξοδα παραγωγής, ειδικότερα όσον αφορά τα καύσιμα, και σε πολλές περιπτώσεις είτε είναι στάσιμες είτε μειώνονται, γεγονός που συντελεί στην κρίση που αντιμετωπίζει ο κλάδος·

ΙΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η αγορά δεν αμείβει στο ακέραιο τους εξωτερικούς θετικούς, κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες που συνδέονται με την αλιεία μικρής κλίμακας· λαμβάνοντας υπόψη ότι το σύνολο της κοινωνίας δεν αναγνωρίζει ή δεν αμείβει τις δραστηριότητες που σχετίζονται με την αλιεία, οι οποίες αποτελούν την πολυλειτουργική διάσταση του τομέα, παράγουν δε δημόσια αγαθά τονώνοντας, μεταξύ άλλων, την ακτογραμμή, τη γαστρονομία, τη μουσειολογία και την ερασιτεχνική αλιεία, προς όφελος της κοινωνίας στο σύνολό της·

ΙΖ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το μελλοντικό Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας (ΕΤΘΑ) θα πρέπει να συνεκτιμά πλήρως τα ειδικά προβλήματα και τις ιδιαίτερες ανάγκες της παραδοσιακής αλιείας και της αλιείας μικρής κλίμακας, τόσο στα παράκτια όσο και στα εσωτερικά ύδατα, καθώς και τις συνέπειες που απορρέουν από την εφαρμογή των μέτρων που περιλαμβάνει η μελλοντική μεταρρύθμιση τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες·

ΙΗ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ειδικές ασθένειες που πλήττουν τις γυναίκες που εργάζονται στον τομέα της παραδοσιακής αλιείας δεν αναγνωρίζονται ως επαγγελματικές ασθένειες·

ΙΘ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η δημιουργία ειδικών ζωνών αποκλειστικής πρόσβασης συμβάλλει στην ανάπτυξη υπεύθυνων πρακτικών, στη βιωσιμότητα τόσο των παράκτιων θαλάσσιων οικοσυστημάτων όσο και των παραδοσιακών αλιευτικών δραστηριοτήτων, καθώς και στην επιβίωση των αλιευτικών κοινοτήτων·

Κ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η παράκτια αλιεία μικρής κλίμακας και η παραδοσιακή αλιεία έχουν πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά, τα οποία ποικίλλουν από χώρα σε χώρα και από τη μία παράκτια ζώνη στην άλλη·

ΚΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν πρέπει να παραβλεφθεί η σημασία της αλιείας μικρής κλίμακας ως προς την προστασία των μειονοτικών γλωσσών σε απομονωμένες, παράκτιες περιοχές·

ΚΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το επίπεδο διασύνδεσης και οργάνωσης των επαγγελματιών στον τομέα της αλιείας μικρής κλίμακας είναι ανεπαρκές και άνισο στα διάφορα κράτη μέλη·

ΚΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 349 της Συνθήκης για της λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφέρεται στην ανάγκη προώθησης πολιτικών για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές, ιδίως στον τομέα της αλιείας·

1.  εκτιμά ότι η αλιεία μικρής κλίμακας περιλαμβάνει την παραδοσιακή αλιεία και ορισμένους τύπους παράκτιας αλιείας, τη συλλογή οστρακοειδών και άλλες παραδοσιακές δραστηριότητες εκτατικής υδατοκαλλιέργειας όπως η φυσική εκτροφή μαλακίων σε παράκτια ύδατα·

2.  τονίζει ότι η αλιεία μικρής κλίμακας με τα χαρακτηριστικά που φέρει και τη σημασία που έχει στον τομέα, καλείται να διαδραματίσει καίριο ρόλο στην επίτευξη των θεμελιωδών στόχων κάθε πολιτικής για την αλιεία: εξασφάλιση εφοδιασμού του κοινού με αλιευτικά προϊόντα και ανάπτυξη των παράκτιων κοινοτήτων, προώθηση της απασχόλησης και βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης των επαγγελματιών αλιέων, στο πλαίσιο της διασφάλισης της βιωσιμότητας και της ορθής διατήρησης των πόρων·

3.  θεωρεί ότι τα ειδικά χαρακτηριστικά της αλιείας μικρής κλίμακας δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αποτελέσουν δικαιολογία για τον αποκλεισμό αυτού του κλάδου από το γενικό πλαίσιο της ΚΑλΠ, παρότι αυτή πρέπει να διαθέτει επαρκή ευελιξία ώστε τα συστήματα διαχείρισης να μπορούν να προσαρμόζονται στα ειδικά χαρακτηριστικά και προβλήματα της παραδοσιακής αλιείας·

4.  υπενθυμίζει ότι τα ειδικά χαρακτηριστικά της αλιείας μικρής κλίμακας ποικίλλουν σημαντικά μεταξύ των κρατών μελών και ότι η επιλογή του χαμηλότερου κοινού παρανομαστή σπανίως αποτελεί εποικοδομητική προσέγγιση για τη λήψη αποφάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο·

5.  εκτιμά ότι αφετηρία πρέπει να είναι ένας γενικός ορισμός της παραδοσιακής αλιείας κατά τρόπον ώστε η ευρεία ποικιλομορφία της αλιείας, ανάλογα με τις ζώνες αλιείας, το είδος των αλιευόμενων πόρων ή οιαδήποτε άλλη ιδιαιτερότητα καθαρά τοπικού χαρακτήρα, να μην αποτελεί εμπόδιο στην επίτευξη των στόχων της απλούστευσης, της νομοθετικής σαφήνειας και της μη εισαγωγής διακρίσεων· φρονεί επίσης ότι η ΚΑλΠ πρέπει να περιλαμβάνει μέτρα που θα επιτρέπουν μια σχετική ευελιξία σε περιπτώσεις στις οποίες, βάσει επιστημονικών αποδείξεων, η αλιευτική δραστηριότητα θα ήταν αδύνατη χωρίς συγκεκριμένες προσαρμογές των γενικών κανόνων·

6.  εφιστά την προσοχή στην ανάγκη να ληφθούν δεόντως υπόψη οι υπάρχουσες επιστημονικές μελέτες για την αλιεία μικρής κλίμακας· επισημαίνει ότι ορισμένες από τις μελέτες αυτές προτείνουν ορισμούς για την «αλιεία μικρής κλίμακας», όπως συμβαίνει με το πρόγραμμα PRESPO για τη βιώσιμη ανάπτυξη της παραδοσιακής αλιείας στην Ανταρκτική, το οποίο προτείνει προσέγγιση με βάση τα αριθμητικά χαρακτηριστικά για τον καθορισμό και την κατάτμηση των παραδοσιακών αλιευτικών στόλων της Ευρώπης·

7.  φρονεί ότι ο ορισμός της αλιείας μικρής κλίμακας πρέπει να λαμβάνει υπόψη ένα φάσμα εθνικών και περιφερειακών χαρακτηριστικών και διαφορών σε επίπεδο διακυβέρνησης, περιλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, του σεβασμού της παραδοσιακής μεθόδου που είναι βαθιά ριζωμένη στην περιοχή, με τη συμμετοχή της οικογένειας τόσο στην ιδιοκτησία όσο και στη δραστηριότητα αλιευτικών επιχειρήσεων· τονίζει ότι είναι σημαντική η διαμόρφωση ευέλικτων κριτηρίων οριοθέτησης τα οποία θα συνδυάζονται/ή θα μπορούν να συνδυαστούν και να προσαρμοστούν με ισόρροπο τρόπο στην ποικιλομορφία της αλιείας μικρής κλίμακας στην Ευρωπαϊκή Ένωση·

Διαχείριση σε τοπικό επίπεδο

8.  εκτιμά ότι το υπερβολικά συγκεντρωτικό μοντέλο διαχείρισης της αλιείας που εφαρμόζεται τα τελευταία 30 χρόνια στο πλαίσιο της ΚΑλΠ απέτυχε και ότι η τρέχουσα μεταρρύθμιση πρέπει να επιφέρει ουσιαστική αποκέντρωση· θεωρεί ότι η μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ πρέπει να δημιουργεί τις προϋποθέσεις που θα επιτρέπουν τις τοπικές, περιφερειακές και εθνικές ιδιαιτερότητες· τονίζει ότι η διαχείριση που ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες της αλιείας μικρής κλίμακας και παρέχει τα βέλτιστα κίνητρα για προληπτική συμπεριφορά μεταξύ των αλιέων, είναι η διαχείριση σε τοπικό επίπεδο, η οποία βασίζεται στην επιστημονική γνώση και διαβούλευση και στη συμμετοχή του τομέα στον καθορισμό, την εφαρμογή, τη συνδιαχείριση και την αξιολόγηση των οικείων πολιτικών·

9.  θεωρεί ότι τα περιφερειακά γνωμοδοτικά συμβούλια θα πρέπει, στο νέο πλαίσιο της αποκεντρωμένης και περιφερειοποιημένης ΚΑλΠ, να διαδραματίσουν πολύ σημαντικότερο ρόλο στη μελλοντική Κοινή Αλιευτική Πολιτική·

10.  θεωρεί εξαιρετικά σημαντική την ενίσχυση του ρόλου των συμβουλευτικών επιτροπών και την εξέταση του ενδεχομένου συνεργασίας και συνδιαχείρισης των πόρων, χάρη στην οποία θα διατηρηθεί ο χαρακτήρας αυτών των επιτροπών και θα ενισχυθεί η αξία τους, ούτως ώστε να μετατραπούν σε διαχειριστικό φόρουμ χωρίς εξουσία λήψης αποφάσεων, στο οποίο, ωστόσο, θα συμμετέχουν οι ενδιαφερόμενοι του κλάδου και των ΜΚΟ και θα δίνεται η δυνατότητα αντιμετώπισης οριζόντιων ζητημάτων που αφορούν τα ειδικά προβλήματα της παραδοσιακής αλιείας·

11.  θεωρεί ότι η επιβολή ενιαίου μοντέλου σε όλα τα κράτη μέλη, όπως οι μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις, δεν συνιστά ενδεδειγμένη λύση υπό το πρίσμα της τεράστιας διαφοροποίησης που χαρακτηρίζει τις αλιευτικές δραστηριότητες στην ΕΕ·

12.  θεωρεί πλεονέκτημα την ύπαρξη διαφορετικών προτύπων διαχείρισης αλιείας που είναι διαθέσιμα στα κράτη μέλη και/ή στις περιφέρειες σε ένα προαιρετικό σύστημα, όπου υπάρχει ελευθερία επιλογής στο πλαίσιο της περιφερειοποιημένης ΚΑλΠ·

13.  απορρίπτει αναφανδόν την υποχρεωτική εφαρμογή των μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων για κάθε τύπο στόλου· εκτιμά ότι η απόφαση σχετικά με την έγκριση ή μη του συστήματος των μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων και τον καθορισμό των τμημάτων του στόλου που θα υπάγονται σε αυτό το καθεστώς θα πρέπει να εναπόκειται στα κράτη μέλη σε συμφωνία με τις αρμόδιες περιφέρειες, λαμβανομένης υπόψη της ποικιλομορφίας των καταστάσεων και των απόψεων των ενδιαφερομένων· εκτιμά ότι είναι ήδη εφικτό για τα κράτη μέλη να καθιερώσουν ένα σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων στις εθνικές τους νομοθεσίες·

14.  εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι το σύστημα των μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων δεν μπορεί να θεωρηθεί αλάνθαστο μέτρο για την επίλυση των προβλημάτων της υπεραλίευσης και της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας· υπογραμμίζει ότι μια ρυθμιστική προσέγγιση η οποία μπορεί να πραγματοποιήσει τις απαιτούμενες προσαρμογές στην αλιευτική ικανότητα είναι πάντα μια πιθανή εναλλακτική προσέγγιση αντί αυτής με βάση τα κριτήρια της αγοράς·

15.  φρονεί ότι, μετά τον καθορισμό των γενικών στόχων διαχείρισης, πρέπει να παραχωρηθεί ευελιξία στα κράτη μέλη και στις αρμόδιες περιφέρειες ώστε να λάβουν αποφάσεις σχετικά με τους κανόνες διαχείρισης που ανταποκρίνονται καλύτερα στην επιδίωξη αυτών των στόχων στο πλαίσιο της περιφερειοποίησης, ιδίως όσον αφορά το δικαίωμα πρόσβασης στους αλιευτικούς πόρους, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτεροτήτων των οικείων στόλων, αλιευμάτων και πόρων·

16.  εφιστά την προσοχή στη σημασία της συμμετοχής όλων των ενδιαφερομένων μερών στη διαμόρφωση της πολιτικής για την παράκτια αλιεία μικρής κλίμακας και για την παραδοσιακή αλιεία·

17.  εφιστά την προσοχή στη σημασία της συνεκτίμησης όχι μόνο του μεγέθους του στόλου, αλλά και του σωρευτικού αντίκτυπου που έχει στους πόρους και την επιλεκτικότητα και βιωσιμότητα των μεθόδων αλιείας του· εκτιμά ότι η μελλοντική ΚΑλΠ πρέπει να παρέχει κίνητρα για τη βελτίωση της βιωσιμότητας του στόλου, σε περιβαλλοντικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο (κατάσταση συντήρησης και ασφάλεια, ελεύθερος χώρος, συνθήκες εργασίας, ενεργειακή απόδοση, αποθήκευση αλιεύματος κλπ), προάγοντας τη σταδιακή επικράτηση τμημάτων στόλου και φορέων εκμετάλλευσης που χρησιμοποιούν επιλεκτικές αλιευτικές τεχνικές και αλιευτικά εργαλεία με μικρότερο αντίκτυπο στους πόρους και το θαλάσσιο περιβάλλον και παρουσιάζουν σημαντικότερα οφέλη για τις κοινότητες στις οποίες εντάσσονται, από πλευράς δημιουργίας θέσεων απασχόλησης και ποιότητας των θέσεων αυτών· υποστηρίζει μια βιώσιμη ισορροπία μεταξύ της προστασίας των υφιστάμενων αλιευτικών πόρων στις θαλάσσιες ζώνες και της προστασίας του τοπικού κοινωνικοοικονομικού ιστού που εξαρτάται από την αλιεία και τη συλλογή οστρακοειδών·

Χαρακτηριστικά του στόλου

18.  απορρίπτει τη γενική και άνευ διακρίσεως μείωση της ικανότητας του στόλου και υπογραμμίζει ότι η προσαρμογή της, εφόσον κρίνεται απαραίτητη, δεν μπορεί να υπαγορεύεται αποκλειστικά και υποχρεωτικά από κριτήρια της αγοράς· εκτιμά ότι τέτοιες προσαρμογές πρέπει να βασίζονται σε μια οικοσυστημική προσέγγιση, στην οποία οι συγκεκριμένες αποφάσεις για τη διαχείριση του στόλου μικρής κλίμακας λαμβάνονται σε περιφερειακό επίπεδο, σε πλαίσιο σεβασμού της αρχής της επικουρικότητας, με τη διασφάλιση ενός ειδικού αλιευτικού καθεστώτος, το οποίο δίνει προτεραιότητα στην πρόσβαση στους πόρους και προστατεύει τους στόλους μικρής κλίμακας, και την εξασφάλιση της συμμετοχής των κοινοτήτων· ζητεί την επείγουσα εκπόνηση μελέτης για την κατάσταση της ικανότητας των στόλων της ΕΕ·

19.  απορρίπτει οιαδήποτε γενική μείωση της ικανότητας κάποιου στόλου η οποία υπαγορεύεται αποκλειστικά και υποχρεωτικά από κριτήρια της αγοράς, με την ενδεχόμενη και ανεπιθύμητη επιβολή μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων·

20.  τονίζει τη σημασία περαιτέρω έρευνας στον τομέα της κοινωνικής, οικονομικής και εδαφικής συνοχής· υπογραμμίζει την ανάγκη στατιστικών στοιχείων και δεικτών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τα οποία θα παρέχουν αξιόπιστα και επαρκώς θεμελιωμένα κοινωνικοοικονομικά, επιστημονικά και περιβαλλοντικά δεδομένα, περιλαμβανομένης της ευρείας αξιολόγησης των ιχθυαποθεμάτων και των αλιευμάτων στο πλαίσιο τόσο της επαγγελματικής όσο και της ερασιτεχνικής αλιείας, και ζητεί την πρόβλεψη επαρκών πόρων για την επίτευξη αυτού του στόχου· θεωρεί ότι τα δεδομένα αυτά πρέπει να αποτυπώνουν επίσης το πλήρες φάσμα των γεωγραφικών, πολιτιστικών και περιφερειακών διαφορών·

21.  προτρέπει την Επιτροπή να προβεί σε αξιολόγηση της αλιευτικής ικανότητας του στόλου σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πράγμα που θα επιτρέψει τη λήψη καταλληλότερων αποφάσεων·

22.  καλεί την Επιτροπή να παρακολουθεί και να αναπροσαρμόζει τα ανώτατα επίπεδα αλιευτικής ικανότητας του στόλου για τα κράτη μέλη έτσι ώστε να συνάδουν με αξιόπιστα στοιχεία και να λαμβάνουν υπόψη τις τεχνικές εξελίξεις·

23.  τονίζει ότι η διαχείριση της αλιείας μικρής κλίμακας έχει καταστεί πιο απαιτητική και πιο δύσκολη εξαιτίας του μεγάλου αριθμού σκαφών και της μεγάλης ποικιλίας τεχνικών και αλιευμάτων· τονίζει ότι η διαθεσιμότητα των πληροφοριών είναι καθοριστική για την αποτελεσματική διαχείριση και ότι απαιτείται περισσότερη και καλύτερη ενημέρωση για την αλιεία μικρής κλίμακας·

24.  προτρέπει την Επιτροπή να εργαστεί από κοινού με τα κράτη μέλη, τα περιφερειακά γνωμοδοτικά συμβούλια και τους ενδιαφερόμενους φορείς για τη βελτίωση του χαρακτηρισμού της αλιείας μικρής κλίμακας και τη χαρτογράφηση της κατανομής της στην ΕΕ για τους σκοπούς της διαχείρισης της αλιείας· προτρέπει ιδιαίτερα την Επιτροπή, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, να εκπονήσει λεπτομερή και σοβαρή μελέτη για το μέγεθος, τα χαρακτηριστικά και την κατανομή των διαφορετικών τομέων της αλιείας μικρής κλίμακας, αναλύοντας όσο το δυνατόν πιο συστηματικά τον τόπο, τον χρόνο και τον τρόπο αλίευσης, με στόχο τον προσδιορισμό των τμημάτων του στόλου που έχουν πλεονάζουσα ικανότητα και των αιτίων αυτού του φαινομένου·

25.  τονίζει ότι μέχρι στιγμής η Κοινότητα συγχρηματοδοτεί μέχρι και 50% του προϋπολογισμού για τη συλλογή, επεξεργασία και κατανομή βιολογικών δεδομένων τα οποία χρησιμοποιούνται για τη στήριξη της γνωσιοκεντρικής διαχείρισης· καλεί, συνεπώς, την Κοινότητα να εντείνει τις προσπάθειές της στον τομέα αυτό αυξάνοντας το μέγιστο επιτρεπόμενο επίπεδο συγχρηματοδότησης·

26.  επισημαίνει την ανάγκη να γίνει περισσότερο κατανοητή η παρούσα θέση και η ανάπτυξη της ερασιτεχνικής αλιείας, συμπεριλαμβανομένου του οικονομικού, κοινωνικού και περιβαλλοντικού αντικτύπου της· εφιστά την προσοχή σε καταστάσεις στις οποίες η ερασιτεχνική αλιεία υπερβαίνει τα όρια και ανταγωνίζεται αθέμιτα την επαγγελματική αλιεία στην αλίευση και εμπορία ψαριών, προκαλώντας μείωση στις ποσοστώσεις της αγοράς σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο και πτώση των τιμών κατά την πρώτη πώληση·

Μέτρα στήριξης

27.  αναγνωρίζει ότι το νέο ΕΤΘΑ έχει σχεδιαστεί κατά τρόπον ώστε να επιτρέπει την άντληση χρηματοδότησης, ιδίως για τα τμήματα του στόλου που ασχολούνται με την παραδοσιακή και την παράκτια αλιεία∙ αναγνωρίζει ότι, με βάση το γενικό πλαίσιο που παρέχει το ΕΤΘΑ, τα κράτη μέλη είναι αυτά που πρέπει να θεσπίσουν τις χρηματοδοτικές προτεραιότητες ώστε να δοθεί απάντηση στα ειδικά προβλήματα του κλάδου και να στηριχθεί μια βιώσιμη επιτόπια διαχείριση των σχετικών τύπων αλιείας·

28.  τάσσεται υπέρ της ανάγκης διατήρησης ενός ταμείου που θα τηρεί την αρχή της μεγαλύτερης στήριξης των συγχρηματοδοτούμενων δραστηριοτήτων στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες και θα διατηρεί ειδικά μέσα αποζημίωσης για τα επιπλέον έξοδα που σχετίζονται με την αλιευτική δραστηριότητα και την κατανομή των αλιευτικών προϊόντων, λαμβάνοντας υπόψη τους δομικούς περιορισμούς που επηρεάζουν τον κλάδο της αλιείας στις περιφέρειες αυτές·

29.  τονίζει ότι, δεδομένης της επισφαλούς θέσης και της παρακμής ορισμένων παράκτιων κοινοτήτων που εξαρτώνται από την αλιεία, καθώς και της έλλειψης εναλλακτικών προτάσεων οικονομικής διαφοροποίησης, πρέπει να ενισχυθούν τα υπάρχοντα μέσα, κεφάλαια και μηχανισμοί προκειμένου να διασφαλιστεί η συνοχή όσον αφορά την απασχόληση και την οικολογική βιωσιμότητα· πιστεύει ότι τούτο πρέπει να αναγνωριστεί στο πλαίσιο της νέας ΚΑλΠ και του ΠΔΠ· τονίζει, επιπλέον, την ανάγκη να δοθεί έμφαση στη μεγαλύτερη συνδιαχείριση και συμμετοχή του τομέα της αλιείας μικρής κλίμακας στη λήψη των αποφάσεων, με την προώθηση των τοπικών και περιφερειακών στρατηγικών και της διασυνοριακής συνεργασίας στον συγκεκριμένο τομέα, που θα περιλαμβάνει και σχέδια ανάπτυξης, έρευνας και κατάρτισης, με την κατάλληλη χρηματοδότηση από τα ΕΤΘΑ, ΕΚΤ και ΕΤΠΑ·

30.  καλεί τα κράτη μέλη να λάβουν υπόψη τη σημασία του οικονομικού, κοινωνικού και πολιτιστικού ρόλου που διαδραματίζουν οι γυναίκες στον τομέα της αλιείας ώστε να μπορούν να έχουν πρόσβαση σε κοινωνικές παροχές· επισημαίνει ότι η ενεργός συμμετοχή των γυναικών σε διάφορες δραστηριότητες που σχετίζονται με την αλιεία συμβάλλει, αφενός, στη διατήρηση ιδιαίτερων πολιτιστικών παραδόσεων και πρακτικών και, αφετέρου, στην επιβίωση των κοινοτήτων τους, διασφαλίζοντας έτσι την προστασία της πολιτιστικής ποικιλομορφίας των συγκεκριμένων περιοχών·

31.  θεωρεί ότι οι κανόνες εφαρμογής του μελλοντικού ΕΤΘΑ θα πρέπει να προβλέπουν τη δυνατότητα χρηματοδότησης δράσεων, μεταξύ άλλων, στους εξής τομείς:

   βελτίωση της ασφάλειας, των συνθηκών διαβίωσης και των συνθηκών εργασίας επί των σκαφών, βελτίωση της διατήρησης των αλιευμάτων και αύξηση της οικονομικής και περιβαλλοντικής βιωσιμότητας των σκαφών (επιλεκτικότητα των τεχνικών, ενεργειακή απόδοση κ.λπ.), χωρίς παράλληλη αύξηση της αλιευτικής τους ικανότητας·
   επενδύσεις σε περισσότερο βιώσιμα αλιευτικά εργαλεία·
   υποστήριξη της αυξημένης συμμετοχής και της παραμονής νέων ανθρώπων στην αλιευτική δραστηριότητα, μέσω ενός ειδικού συστήματος κινήτρων που θα ανταποκρίνεται στις προκλήσεις που αφορούν την απασχόληση και τη βιωσιμότητα του τομέα, καθώς και της διάθεσης πακέτων εκκίνησης προκειμένου να διασφαλιστεί η είσοδος μιας νέας γενιάς αλιέων στην αλιεία μικρής κλίμακας·
   κατασκευή ειδικών αλιευτικών λιμένων και ειδικών εγκαταστάσεων για την εκφόρτωση, αποθήκευση και πώληση των αλιευτικών προϊόντων·
   στήριξη της διασύνδεσης, της οργάνωσης και της συνεργασίας των επαγγελματιών του τομέα·
   προώθηση ποιοτικών πολιτικών·
   συνοχή του οικονομικού και κοινωνικού ιστού των παράκτιων κοινοτήτων που εξαρτώνται περισσότερο από την αλιεία μικρής κλίμακας, με ιδιαίτερη εστίαση στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, προκειμένου να τονωθεί η ανάπτυξη των εν λόγω παράκτιων περιοχών·
   στήριξη των βιώσιμων πρακτικών συλλογής οστρακοειδών, μεταξύ άλλων μέσω της παροχής βοήθειας στα άτομα που ασκούν την εν λόγω δραστηριότητα, τα οποία είναι συχνά γυναίκες, και υποφέρουν από ασθένειες που σχετίζονται με την εργασία τους·
   στήριξη της προώθησης και εμπορίας των προϊόντων της παραδοσιακής αλιείας και της εκτατικής υδατοκαλλιέργειας, μέσω της δημιουργίας ευρωπαϊκού σήματος για την αναγνώριση και την ταυτοποίηση των ευρωπαϊκών προϊόντων παραδοσιακής αλιείας και συλλογής οστρακοειδών, εφόσον τηρούν τις ορθές πρακτικές της βιωσιμότητας και τις αρχές της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής·
   στήριξη των εκπαιδευτικών και διαφημιστικών εκστρατειών με σκοπό την ευαισθητοποίηση των καταναλωτών και των νέων απέναντι στην αξία της κατανάλωσης ιχθύων που προέρχονται από την αλιεία μικρής κλίμακας, περιλαμβανομένης της θετικής επίδρασης της εν λόγω δραστηριότητας στην τοπική οικονομία και στο περιβάλλον·
   χορήγηση χρηματοδότησης από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας ούτως ώστε να καταστεί ο τομέας της αλιείας φιλικότερος προς τις γυναίκες, μέσω του επανασχεδιασμού του τομέα και της παροχής κατάλληλων εγκαταστάσεων (όπως αποδυτήρια επί των σκαφών ή στους λιμένες)·
   στήριξη των γυναικείων οργανώσεων, όπως των κατασκευαστριών διχτυών, των υπεύθυνων για την εκφόρτωση των αλιευμάτων και των συσκευαστριών·
   επαγγελματική κατάρτιση, ιδίως για τις γυναίκες που απασχολούνται στον τομέα της αλιείας, προκειμένου να αποκτήσουν μεγαλύτερη πρόσβαση σε διευθυντικές και τεχνικές θέσεις στον εν λόγω τομέα·
   ενίσχυση του ρόλου των γυναικών στον τομέα της αλιείας, ιδίως μέσω της παροχής στήριξης σε δραστηριότητες που πραγματοποιούνται στη στεριά, σε αντίστοιχους επαγγελματίες και σε δραστηριότητες σε σχέση με την αλιεία, στα στάδια που προηγούνται και έπονται της αλιευτικής δραστηριότητας·

32.  υπογραμμίζει ότι η πρόσβαση σε χρηματοδοτήσεις από το μελλοντικό ΕΤΘΑ θα πρέπει να ευνοεί προγράμματα που προσφέρουν ολοκληρωμένες λύσεις υπέρ των παράκτιων κοινοτήτων στο σύνολό τους, αντί αυτών που ωφελούν μόνο έναν μικρό αριθμό επιχειρηματιών· εκτιμά ότι η πρόσβαση στις χρηματοδοτήσεις του ΕΤΘΑ πρέπει να διασφαλιστεί για τους αλιείς και τις οικογένειές τους και όχι μόνο για τους ιδιοκτήτες πλοίων·

33.  υπογραμμίζει ότι η κοινή οργάνωση αγοράς προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας (ΚΟΑ) αναμένεται να συμβάλει στην εξασφάλιση μεγαλύτερων εισοδημάτων για την αλιεία μικρής κλίμακας, τη σταθερότητα των αγορών, τη βελτίωση της εμπορίας των αλιευτικών προϊόντων και στην αύξηση της προστιθεμένης αξίας τους· εκφράζει τη ανησυχία του σχετικά με την ενδεχόμενη κατάργηση όσων δημόσιων μέσων ρύθμισης των αγορών έχουν απομείνει, των δημόσιων ρυθμιστικών φορέων και των ενισχύσεων της χερσαίας αποθήκευσης και ζητεί μια φιλόδοξη μεταρρύθμιση που θα ενισχύσει τα όργανα της ΚΟΑ για την επίτευξη των στόχων της·

34.  προτείνει τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού σήματος για την επιβράβευση των αλιευτικών προϊόντων της αλιείας μικρής κλίμακας που παράγονται σύμφωνα με τις αρχές της ΚΑλΠ, με σκοπό την ενθάρρυνση των βέλτιστων πρακτικών·

35.  υποστηρίζει τη δημιουργία μηχανισμών που θα εξασφαλίζουν την αναγνώριση των λεγόμενων «θετικών εξωτερικών παραγόντων» που δημιουργεί η αλιεία μικρής κλίμακας και που δεν αμείβονται από την αγορά, είτε σε περιβαλλοντικό επίπεδο είτε σε επίπεδο οικονομικής και κοινωνικής συνοχής των παράκτιων κοινοτήτων·

36.  θεωρεί σημαντική την ανάγκη να προαχθεί μια δίκαιη και σωστή κατανομή της προστιθεμένης αξίας στην αλυσίδα αξίας του τομέα·

37.  ζητεί αυστηρό έλεγχο και πιστοποίηση των αλιευτικών προϊόντων που εισάγονται από τρίτες χώρες προκειμένου να διασφαλίζεται ότι προέρχονται από βιώσιμη αλιεία και ότι πληρούν τις ίδιες προϋποθέσεις με τις οποίες πρέπει να συμμορφώνονται οι παραγωγοί της Κοινότητας (π.χ. όσον αφορά τη σήμανση, την ιχνηλασιμότητα, τους κανονισμούς φυτοϋγειονομικής προστασίας και τα ελάχιστα μεγέθη)·

38.  τάσσεται υπέρ της δημιουργίας (στο πλαίσιο του ΕΤΘΑ ή άλλων μέσων) ειδικών και προσωρινών μηχανισμών στήριξης που θα ενεργοποιούνται σε καταστάσεις ανάγκης, όπως οι φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές (πετρελαιοκηλίδες, ρύπανση των υδάτων κλπ.), η αναγκαστική παύση δραστηριοτήτων λόγω ανασύστασης των αποθεμάτων ή η αναδιάρθρωση ή αιφνίδια και συγκυριακή αύξηση της τιμής των καυσίμων·

39.  ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να θεσπίσουν μέτρα για να εξασφαλιστεί η μισθολογική ισότητα των γυναικών καθώς και άλλα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένης της ασφάλισης έναντι των κινδύνων που διατρέχουν λόγω της εργασίας τους στον αλιευτικό κλάδο και της αναγνώρισης των ειδικών ασθενειών τους ως επαγγελματικών ασθενειών·

40.  αναγνωρίζει ότι οι προσωρινές απαγορεύσεις αλιείας, γνωστές και ως βιολογικές παύσεις δραστηριότητας, είναι σημαντικό και αποδεδειγμένης αξίας μέσο διατήρησης των αλιευτικών πόρων και παράλληλα σπουδαίο εργαλείο για τη βιώσιμη διαχείριση της ειδικής αλιείας· αναγνωρίζει ότι η θέσπιση αλιευτικών απαγορεύσεων κατά τη διάρκεια κρίσιμων φάσεων στον κύκλο ζωής ενός είδους επιτρέπει την ανάπτυξη των αποθεμάτων κατά τρόπο συμβατό με την αλίευση εκτός της περιόδου ανάπαυσης· υποστηρίζει ότι υπό αυτές τις συνθήκες είναι δίκαια και αναγκαία η οικονομική αποζημίωση των αλιέων κατά τη διάρκεια της αδρανούς περιόδου, ιδιαίτερα μέσω του ΕΤΘΑ·

41.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διερευνήσουν τρόπους για τη θετική διάκριση υπέρ της αλιείας μικρής κλίμακας σε σύγκριση με την αλιεία μεγάλης κλίμακας και τους πιο βιομηχανοποιημένους στόλους, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι η συνολική διαχείριση της αλιείας είναι αποτελεσματική και βιώσιμη· εκτιμά ότι η χωρική απομόνωση διαφορετικών αλιευτικών τεχνικών, με τον καθορισμό περιοχών αποκλειστικής αλιείας μικρής κλίμακας, αποτελεί μία από τις επιλογές που πρέπει να εξεταστούν·

42.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να λάβουν μέτρα για να ενισχύσουν και να επιτύχουν, τόσο σε νομικό όσο και κοινωνικό επίπεδο, μεγαλύτερη αναγνώριση της εργασίας των γυναικών στον τομέα της αλιείας και να διασφαλίσουν ότι οι γυναίκες που εργάζονται με καθεστώς πλήρους ή μερικής απασχόλησης στις οικογενειακές επιχειρήσεις ή βοηθούν τους συζύγους τους και συμβάλλουν με αυτό τον τρόπο στη δική τους και την οικογενειακή οικονομική βιωσιμότητα έχουν την ίδια νομική αναγνώριση ή λαμβάνουν τις ίδιες κοινωνικές παροχές με τους ελεύθερους επαγγελματίες, ιδίως μέσω της εφαρμογής της οδηγίας 2010/41/ΕΕ, και ότι τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματά τους, μεταξύ άλλων μισθολογική ισότητα, επίδομα ανεργίας σε περίπτωση (προσωρινής ή οριστικής) απώλειας της θέσης εργασίας, δικαίωμα σε σύνταξη, συμφιλίωση της επαγγελματικής με την οικογενειακή ζωή, πρόσβαση σε άδεια μητρότητας, πρόσβαση στην κοινωνική ασφάλιση και σε δωρεάν υπηρεσίες υγείας και προστασία της ασφάλειας και της υγείας στον χώρο εργασίας, καθώς και άλλα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα, περιλαμβανομένης της ασφάλισης έναντι κινδύνου στη θάλασσα·

43.  υποστηρίζει ότι πρέπει να διατηρηθεί το ειδικό καθεστώς πρόσβασης για τις αλιευτικές δραστηριότητες μικρής κλίμακας στη θαλάσσια ζώνη των δώδεκα μιλίων·

44.  θεωρεί αναγκαία τη συμμετοχή της αλιείας μικρής κλίμακας, ιδίως στην ανταλλαγή απόψεων για τον χωροταξικό σχεδιασμό της ζώνης των δώδεκα μιλιών, όπου υπάρχουν γενικώς περισσότερες χρήσεις και όπου οι θαλάσσιες ανεμογεννήτριες, η εξόρυξη αδρανών υλικών και οι προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές συχνά συνυπάρχουν στην ίδια ζώνη με τις αλιευτικές δραστηριότητες·

45.  εφιστά την προσοχή στην ανάγκη για μεγαλύτερη εμπλοκή και συμμετοχή των επαγγελματιών του τομέα της αλιείας μικρής κλίμακας στη διαχείριση, τον καθορισμό και την εφαρμογή των πολιτικών για την αλιεία· υπογραμμίζει τη σημασία που έχει η παροχή μεγαλύτερης στήριξης στις ομάδες των αλιέων και στις επαγγελματικές οργανώσεις που επιθυμούν να μοιράζονται την ευθύνη για την εφαρμογή της ΚΑλΠ, με στόχο την περαιτέρω αποκέντρωση της πολιτικής· ζητεί επιτακτικά από τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της αλιείας μικρής κλίμακας είτε να συμμετάσχουν σε υπάρχουσες οργανώσεις παραγωγών είτε να δημιουργήσουν νέες οργανώσεις·

o
o   o

46.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, στην Επιτροπή των Περιφερειών, στις κυβερνήσεις των κρατών μελών, καθώς και στα Περιφερειακά Γνωμοδοτικά Συμβούλια.

(1) ΕΕ L 358 της 31.12.2002, σ. 59.
(2) ΕΕ L 223 της 15.8.2006, σ. 1.
(3) ΕΕ C 286 E της 23.11.2006, σ. 519.
(4) ΕΕ C 300 E της 9.12.2006, σ. 504.
(5) ΕΕ C 295 Ε της 4.12.2009, σ. 1..
(6) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2012)0052.
(7) ΕΕ C 348 Ε της 21.12.2010, σ. 15.


Εξωτερική διάσταση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής
PDF 489kWORD 54k
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Νοεμβρίου 2012 σχετικά με την εξωτερική διάσταση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ) (2011/2318(INI))
P7_TA(2012)0461A7-0290/2012

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 13ης Ιουλίου 2011 για την εξωτερική διάσταση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ) (η ανακοίνωση) (COM(2011)0424),

–  έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το Δίκαιο της Θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982 (UNCLOS),

–  έχοντας υπόψη τη συμφωνία του 1995 για την εφαρμογή των διατάξεων της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982, όσον αφορά τη διατήρηση και διαχείριση των αλληλεπικαλυπτόμενων και των άκρως μεταναστευτικών αποθεμάτων ιχθύων,

–  έχοντας υπόψη τον κώδικα συμπεριφοράς για μια υπεύθυνη αλιεία του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (ΟΤΓ) που εγκρίθηκε τον Οκτώβριο του 1995 από τη διάσκεψη του ΟΤΓ (ο κώδικας συμπεριφοράς),

–  έχοντας υπόψη τη σύμβαση για την πρόσβαση στην πληροφόρηση, τη συμμετοχή του κοινού στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα που θεσπίστηκε τον Ιούνιο 1998 στο Aarhus,

–  έχοντας υπόψη το διεθνές σχέδιο δράσης του ΟΤΓ για τη διαχείριση της αλιευτικής ικανότητας, που εγκρίθηκε από το συμβούλιο ΟΤΓ τον Νοέμβριο του 2000 (IPOA-Capacity),

–  έχοντας υπόψη την έκθεση του ΟΤΓ σχετικά με την κατάσταση της παγκόσμιας αλιείας και υδατοκαλλιέργειας το 2010,

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2008 περί δημιουργίας κοινοτικού συστήματος πρόληψης, αποτροπής και εξάλειψης της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας (κανονισμός ΠΛΑ)(1) και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1006/2008 του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2008 σχετικά με τις άδειες αλιείας κοινοτικών αλιευτικών σκαφών εκτός των υδάτων της Κοινότητας και για την πρόσβαση σκαφών τρίτων χωρών στα ύδατα της Κοινότητας (κανονισμός για τις άδειες αλιείας)(2),

–  έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής για κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την Κοινή Αλιευτική Πολιτική (ο βασικός κανονισμός) (COM(2011)0425),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 17ης Νοεμβρίου 2011 για την καταπολέμηση της παράνομης αλιείας σε παγκόσμιο επίπεδο ‒ο ρόλος της ΕΕ(3),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 25ης Φεβρουαρίου 2010 σχετικά με την Πράσινη Βίβλο για τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής(4),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 8ης Ιουλίου 2010 σχετικά με το καθεστώς εισαγωγής στην ΕΕ προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας με προοπτική τη μελλοντική μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ(5),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 12ης Μαΐου 2011 σχετικά με τη συμφωνία αλιευτικής σύμπραξης της ΕΕ-Μαυριτανίας(6),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 14ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με το μελλοντικό πρωτόκολλο για τον καθορισμό των αλιευτικών δυνατοτήτων και της χρηματικής αντιπαροχής που προβλέπονται στη συμφωνία αλιευτικής σύμπραξης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Βασιλείου του Μαρόκου(7),

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα που υιοθετήθηκαν από το Συμβούλιο Γεωργίας και Αλιείας που πραγματοποιήθηκε στις 19 και 20 Μαρτίου 2012 σχετικά με την εξωτερική διάσταση της ΚΑλΠ,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αλιείας και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Ανάπτυξης και της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου (A7-0290/2012),

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα δύο τρίτα των ωκεανών του πλανήτη βρίσκονται εκτός εθνικής δικαιοδοσίας, ότι οποιοδήποτε σφαιρικό και ολοκληρωμένο νομικό καθεστώς για τη διαχείριση της αλιείας πρέπει να βασίζεται στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας και τα σχετικά νομικά μέσα· ότι η βιώσιμη διαχείριση της αλιείας είναι στρατηγικής σημασίας για τις παράκτιες κοινότητες που εξαρτώνται από την αλιεία και για την ασφάλεια των τροφίμων·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ποσοστό σχεδόν 85% των ελάχιστων παγκόσμιων αλιευτικών αποθεμάτων για τα οποία υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, αποτελεί αντικείμενο πλήρους ή υπερβολικής εκμετάλλευσης, σύμφωνα με την πιο πρόσφατη αξιολόγηση που διενεργήθηκε από τον ΟΤΓ, παρά το γεγονός ότι στην έκθεση του για το 2010 τονίζεται η πρόοδος που έχει σημειωθεί όσον αφορά την αποκατάσταση των αποθεμάτων που έχουν υποστεί υπεραλίευση και των θαλάσσιων οικοσυστημάτων σε παγκόσμιο επίπεδο χάρη στην εφαρμογή πρακτικών χρηστής διαχείρισης·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ αποτελεί μια από τις κύριες αλιευτικές δυνάμεις με ισχυρή παρουσία και σημαντικές δραστηριότητες σε όλους τους ωκεανούς του κόσμου μέσω συνδυασμένων αλιευτικών δραστηριοτήτων, επενδύσεων των υπηκόων της ΕΕ, διμερών αλιευτικών συμφωνιών και συμμετοχή της σε όλες τις κύριες περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης της αλιείας (ΠΟΔΑ) ενώ παράλληλα προωθεί τις ορθές πρακτικές και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

Δ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ αποτελεί μία από τις σημαντικότερες αγορές αλιευτικών προϊόντων και τον μεγαλύτερο σε παγκόσμιο επίπεδο εισαγωγέα προϊόντων αλιείας, καθώς καταναλώνει ποσοστό 11% της παγκόσμιας ιχθυοπαραγωγής όσον αφορά τον όγκο και εισαγάγει ποσοστό 24% των αλιευτικών προϊόντων όσον αφορά την αξία, ακόμη κι αν αλιεύει μόνο το 8% των παγκόσμιων αλιευμάτων (το 2% εάν εστιάσουμε στα εξωτερικά ύδατα)·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ποσοστώσεις στις ΠΟΔΑ έχουν βασιστεί κατά κύριο λόγο στις ιστορικές αλιεύσεις, πράγμα το οποίο έχει οδηγήσει στην προτιμησιακή πρόσβαση στα παγκόσμια αποθέματα ιχθύων για τις ανεπτυγμένες χώρες· λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτές πρέπει τώρα να λάβουν υπόψη την αλιεία εκ μέρους των παράκτιων αναπτυσσόμενων χωρών οι οποίες έχουν εξαρτηθεί επί γενεές από παρακείμενους αλιευτικούς πόρους, γεγονός που πρέπει να τύχει σεβασμού από την ΕΕ·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ πρέπει να επιδιώξει συνοχή των πολιτικών για την ανάπτυξη με βάση το άρθρο 208, παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, το οποίο ορίζει ότι «Η Ένωση λαμβάνει υπόψη τους στόχους της συνεργασίας για την ανάπτυξη κατά την εφαρμογή πολιτικών που ενδέχεται να επηρεάσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες»·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ πρέπει επίσης να εφαρμόζει με συνεπή και συντονισμένο τρόπο όλες τις άλλες πολιτικές της σε σχέση με χώρες μη μέλη – όπως την αλιεία, την υγεία, τις εμπορικές συναλλαγές, το περιβάλλον, τους κοινούς στόχους εξωτερικής πολιτικής και την επίτευξη της στρατηγικής «Ευρώπη 2020»·

Η.  λαμβάνοντας υπόψη ότι για να διασφαλιστεί η βιώσιμη αλιεία χρειάζεται σε πολλές περιπτώσεις να βελτιωθούν τα δεδομένα για τα αποθέματα ιχθύων που αλιεύει η ΕΕ, ή που προορίζονται για την αγορά της ΕΕ, όσον αφορά την κατάστασή τους, και να διασφαλιστεί ότι είναι διαθέσιμες οι πληροφορίες σχετικά με τις συνολικές αφαιρέσεις από τους τοπικούς στόλους και άλλους στόλους τρίτων χωρών·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι θα πρέπει να διατίθενται συστηματικές επιστημονικές μελέτες για να διαπιστωθεί σε ποιες αλιευτικές δραστηριότητες υπάρχει ή μπορεί να υπάρξει πλεονάζουσα ικανότητα στόλου·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΚΑλΠ πρέπει να συνιστά εργαλείο που θα επιτρέπει στην ΕΕ να καταδεικνύει παγκοσμίως τον τρόπο με τον οποίο ασκείται μια υπεύθυνη αλιευτική δραστηριότητα και προωθείται η βελτίωση της διεθνούς διαχείρισης των αλιευτικών δραστηριοτήτων εφαρμόζοντας ευρωπαϊκά πρότυπα διαχείρισης στόλου·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ πρέπει να αναλάβει καίρια ευθύνη όσον αφορά την κινητοποίηση της διεθνούς κοινότητας για την καταπολέμηση της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας (ΠΛΑ)·

1.  επικροτεί την ανακοίνωση της Επιτροπής και τις πολλές θετικές προτάσεις που περιλαμβάνει για την ενθάρρυνση της βιωσιμότητας των αλιευτικών και συναφών δραστηριοτήτων της ΕΕ εκτός των υδάτων της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων και των εξόχως απόκεντρων περιοχών· θεωρεί, ωστόσο, ότι το πεδίο εφαρμογής του εγγράφου δεν είναι αρκετά ευρύ, καθώς εστιάζει σε μεγάλο βαθμό στις διμερείς συμφωνίες και στους πολυμερείς οργανισμούς και ότι πρέπει να βλέπει με ολοκληρωμένο τρόπο τις δραστηριότητες που επιδιώκουν να παρέχουν προϊόντα που προορίζονται για την αγορά της ΕΕ·

2.  επιμένει ότι είναι αναγκαίο η ΕΕ να λειτουργεί με βάση την ενωσιακή πολιτική συνοχή που οδηγεί στη βελτίωση της διακυβέρνησης της διεθνούς αλιείας·

3.  θεωρεί ότι είναι πολύ σημαντικός ο συντονισμός μεταξύ της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής συνεργασίας ώστε να θεσπιστούν συμφωνίες βιώσιμης αλιείας, και η εξασφάλιση των απαραίτητων συνεργειών με σκοπό να συμβάλλουν πιο αποτελεσματικά στην ανάπτυξη των συνδεδεμένων τρίτων χωρών·

4.  θεωρεί ότι το μέγεθος της αγοράς αλιευτικών προϊόντων της ΕΕ και το γεωγραφικό φάσμα των δραστηριοτήτων των σκαφών που φέρουν σημαία κράτους μέλους της ΕΕ ή σκαφών ιδιοκτησίας φορέων της ΕΕ θέτουν ένα υψηλό επίπεδο ευθύνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση ώστε να εξασφαλίσει ότι το οικολογικό «αποτύπωμα» της αλιείας και ο κοινωνικο-οικονομικός αντίκτυπος είναι βιώσιμα, παρέχοντας υψηλής ποιότητας αλιευτικά προϊόντα στους καταναλωτές στην Ευρώπη και σε άλλες χώρες όπου διατίθενται η ευρωπαϊκή αλιεία και τα συναφή προϊόντα, και συμβάλλοντας στον κοινωνικό και οικονομικό ιστό των παράκτιων κοινοτήτων που εξαρτώνται από την αλιεία τόσο εντός της ΕΕ όσο και σε άλλα μέρη·

5.  πιστεύει ότι η αλιεία συμφερόντων ΕΕ εντός και εκτός των υδάτων της Ένωσης καθώς και τα αλιευτικά προϊόντα που προορίζονται για την αγορά της ΕΕ πρέπει να βασίζονται στα ίδια πρότυπα όσον αφορά την οικολογική και κοινωνική βιωσιμότητα και διαφάνεια και ότι η εφαρμογή των ίδιων αυτών αρχών πρέπει να υποστηρίζεται και να απαιτείται από τις τρίτες χώρες, τόσο σε διμερές όσο και σε πολυμερές επίπεδο· φρονεί δε πως θα πρέπει να εφαρμόζεται η απαγόρευση των απορρίψεων παράλληλα με την εισαγωγή της στα ύδατα της ΕΕ, για τα ίδια είδη, με παρακολούθηση μέσω CCTV και παρατηρητών, με κατάλληλες παρεκκλίσεις για την αποφυγή της αύξησης των τιμών για την παραγωγή που καταναλώνεται τοπικά·

6.  υπενθυμίζει την ανάγκη συνοχής των πολιτικών της ΕΕ με τους στόχους για την ανάπτυξη, όπως προβλέπεται στο άρθρο 208 της ΣΛΕΕ· επισημαίνει ότι η συνοχή αυτή απαιτεί συντονισμό όχι μόνο εντός της ίδιας της Επιτροπής αλλά και εντός των κυβερνήσεων των κρατών μελών και μεταξύ της Επιτροπής και των κυβερνήσεων των μεμονωμένων κρατών μελών·

7.  επαναλαμβάνει ότι, με σκοπό τη βελτίωση της συνοχής στις αποφάσεις της ΕΕ, οι ενέργειές της θα πρέπει να ενσωματώνουν πτυχές σχετικές με τις πολιτικές της για το εμπόριο, την υγεία, την απασχόληση, τη γειτνίαση, το περιβάλλον, τη θαλάσσια πολιτική, την εξωτερική πολιτική και την υλοποίηση της ευρωπαϊκής στρατηγικής 2020·

8.  υπενθυμίζει ότι το διεθνές σχέδιο δράσης για τη διαχείριση της αλιευτικής ικανότητας (IPOA-Capacity) δέσμευσε την ΕΕ, έως το 2005, να αναπτύξει και να εφαρμόσει ένα σύστημα για τη διαχείριση της αλιευτικής ικανότητας· ζητεί από την Επιτροπή να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους φαίνεται να επιδιώκει αντικρουόμενες προσεγγίσεις στη διαχείριση της ικανότητας προτείνοντας το πάγωμα σε ορισμένες ΠΟΔΑ ενώ προτείνει την κατάργηση των βασικών κανονιστικών ορίων της ικανότητας εντός των εσωτερικών στόλων της ΕΕ· καλεί δε την Επιτροπή να προωθήσει διμερείς και πολυμερείς μηχανισμούς για την προσαρμογή της αλιευτικής ικανότητας στους διαθέσιμους πόρους, οι οποίοι κρίνονται απαραίτητοι για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των πόρων από όλους τους στόλους που δραστηριοποιούνται στις εν λόγω περιοχές·

9.  θεωρεί ότι οι στόχοι και οι αρχές της εξωτερικής διάστασης της ΚΑλΠ θα πρέπει να θεμελιώνονται στον βασικό κανονισμό·

Γενικές Διατάξεις

10.  επισημαίνει ότι η διατήρηση των ισχυουσών συμφωνιών αλιείας και η αναζήτηση νέων ευκαιριών αλιείας σε τρίτες χώρες θα πρέπει να συνιστά πρωταρχικό στόχο της αλιευτικής εξωτερικής πολιτικής, αναγνωρίζοντας ότι όταν ο στόλος της ΕΕ σταματά να δραστηριοποιείται σε περιοχές αλιείας τρίτης χώρας, αυτές οι αλιευτικές δυνατότητες κανονικά αναδιανέμονται σε άλλους στόλους που διαθέτουν πρότυπα συντήρησης, διαχείρισης και βιωσιμότητας πολύ κατώτερα από αυτά που προάγει και υπερασπίζεται η ΕΕ·

11.  καλεί επειγόντως την Επιτροπή να υποστηρίξει σαφώς καθορισμένες αρχές και στόχους για περιβαλλοντικά, οικονομικά και κοινωνικά βιώσιμη αλιεία στην ανοικτή θάλασσα και σε ύδατα υπό εθνική δικαιοδοσία σε όλα τα διεθνή φόρα στα οποία συμμετέχει η ΕΕ και να εφαρμόσει γρήγορα και αποτελεσματικά τις αποφάσεις που θα ληφθούν εκεί·

12.  τονίζει ότι η ΕΕ θα πρέπει να αναπτύξει μια συγκεκριμένη στρατηγική στον τομέα της αλιείας και της διαχείρισης των έμβιων ενάλιων πόρων, με τη συμμετοχή όλων των μη ευρωπαϊκών μεσογειακών παράκτιων κρατών·

13.  καλεί επιτακτικά την Επιτροπή να υλοποιήσει την παγκόσμια και πολυμερή ατζέντα για την προώθηση της βιώσιμης αλιείας και τη διατήρηση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, μετατρέποντας ταυτόχρονα τις συζητήσεις της με χώρες, όπως οι ΗΠΑ, Ιαπωνία, Ρωσία και Κίνα καθώς και άλλες τρίτες χώρες με έντονη αλιευτική παρουσία στους ανά τον κόσμο ωκεανούς, σε αποτελεσματική εταιρική σχέση συνεργασίας προκειμένου να αντιμετωπιστούν κρίσιμα ζητήματα, όπως η εξάλειψη της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας (ΠΛΑ), η μείωση τόσο της υπεραλίευσης όσο και της αλιευτικής ικανότητας του στόλου όπου κρίνεται αναγκαίο, και η ενδυνάμωση του ελέγχου και της διακυβέρνησης της ανοικτής θάλασσας σύμφωνα με τις αρχές της σύμβασης UNCLOS και άλλων συναφών μέσων·

14.  καλεί επειγόντως την Επιτροπή να προωθήσει το διεθνές δίκαιο, και δη τη σύμβαση UNCLOS και τη συμμετοχή στις συμβάσεις της ΔΟΕ, και να παρακολουθήσει τη συμμόρφωση προς τους κανόνες αυτούς· ενθαρρύνει την Επιτροπή να συνεργαστεί με τρίτες χώρες σε όλα τα κατάλληλα φόρα, ιδίως στις ΠΟΔΑ·

15.  πιστεύει ότι η ΕΕ θα πρέπει να ξεκινήσει μια πρωτοβουλία σε επίπεδο ΟΗΕ για τη θέσπιση ενός παγκόσμιου συστήματος τεκμηρίωσης αλιευμάτων και ιχνηλασιμότητας για όλα τα μείζονα είδη ιχθύων που συμμετέχουν στο διεθνές εμπόριο, με βάση την αρχή της ευθύνης του κράτους σημαίας και σύμφωνα με τον κανονισμό ΠΛΑ, ως βασικό εργαλείο για την ενίσχυση της συμμόρφωσης με υφιστάμενα μέτρα διατήρησης και διαχείρισης και για την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας προκειμένου να προαχθεί η υπεύθυνη κατανάλωση·

16.  καλεί την Επιτροπή να επιδείξει μεγαλύτερη τόλμη όσον αφορά την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 σχετικά με την παράνομη, λαθραία και άναρχη αλιείας (ΠΛΑ) αλιεία, ιδίως σε σχέση με τα συμβαλλόμενα μέρη των ΠΟΔΑ που δεν συνεργάζονται ενεργά για τη θέσπιση και εφαρμογή των κύριων μηχανισμών καταπολέμησης της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας (ΠΛΑ) αλιείας·

17.  φρονεί πως η ΕΕ πρέπει να δραστηριοποιηθεί εντός του συστήματος του ΟΗΕ και να αναζητήσει τρόπους με τους οποίους θα μπορέσει η διεθνής κοινότητα να αντιμετωπίσει:

   την ανάγκη για μια πιο περιφερειοποιημένη και ολοκληρωμένη παγκόσμια διακυβέρνηση των ωκεανών, όσον αφορά τους έμβιους ενάλιους πόρους και άλλους πόρους,
   τη ρύπανση και την επίδραση της κλιματικής αλλαγής στους ωκεανούς, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας και της αποκατάστασης των πολύτιμων γαλάζιων δεξαμενών άνθρακα, και
   τα κοινωνικά πρότυπα και τους όρους εργασίας·

18.  επισημαίνει τη σημασία των διαπραγματεύσεων στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ) σχετικά με την πειθαρχία στη χορήγηση επιδοτήσεων στον τομέα της αλιείας και καλεί την ΕΕ να διαδραματίσει πιο ενεργό ρόλο στις εν λόγω συζητήσεις·

19.  επισημαίνει την ανάγκη δημιουργίας μηχανισμών προώθησης των αλιευτικών προϊόντων με οικολογικά βιώσιμη και κοινωνικά θεμιτή προέλευση εντός και εκτός της ΕΕ·

20.  επισημαίνει ότι ένας από τους πρωταρχικούς στόχους της εξωτερικής διάστασης της ΚΑλΠ πρέπει να είναι η εξασφάλιση του μέλλοντος του ευρωπαϊκού στόλου μεγάλων αποστάσεων και, ιδίως, του στόλου που κατέχει δικαιώματα αλιείας τα οποία αποτέλεσαν τις βάσεις για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη των χωρών όπου δραστηριοποιείται·

Διμερείς αλιευτικές συμφωνίες

21.  θεωρεί ότι οι διμερείς αλιευτικές συμφωνίες, ή συμφωνίες βιώσιμης αλιείας (ΣΒΑ) όπως προτείνει η Επιτροπή να καλούνται, οι οποίες αποτελούν αντικείμενο διαπραγματεύσεων μεταξύ των εταίρων και εφαρμόζονται αναλογικά, θα πρέπει να βασίζονται στην υπεύθυνη και βιώσιμη εκμετάλλευση των πόρων από τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη και να ωφελούν και τα δύο μέρη, διευκολύνοντας τη διάθεση οικονομικών πόρων, την τεχνική και επιστημονική εμπειρογνωμοσύνη και την υποστήριξη για βελτιωμένη διαχείριση και χρηστή διακυβέρνηση της αλιείας προς την τρίτη χώρα, ενισχύοντας δε ταυτόχρονα τη συνέχιση των αλιευτικών δραστηριοτήτων κοινωνικο-οικονομικής σημασίας οι οποίες αποτελούν πηγή εφοδιασμού για την ΕΕ και για τις αγορές ορισμένων αναπτυσσόμενων κρατών, όσον αφορά τόσο τα νωπά όσο και τα επεξεργασμένα προϊόντα·

22.  ζητεί από την ΕΕ να θέσει ως στόχο τη σύναψη, το συντομότερο δυνατόν, συμφωνιών βιώσιμης αλιευτικής σύμπραξης με τις γειτονικές χώρες στις οποίες παρέχει η ΕΕ χρηματοδότηση και τεχνική υποστήριξη για την επίτευξη μιας πιο συντονισμένης και συνεκτικής πολιτικής, με απώτερο στόχο την επίτευξη μιας εναρμονισμένης και βιώσιμης αλιευτικής πολιτικής σε όλες τις κοινές θαλάσσιες λεκάνες, αυξάνοντας έτσι την αποτελεσματικότητα της ΚΑλΠ σε όλες τις ενδιαφερόμενες περιοχές· ζητεί να συνάπτονται αυτές οι συμφωνίες με πνεύμα δίκαιης και ισότιμης συνεργασίας καθώς και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να αποσκοπούν σε δίκαιο επιμερισμό των ευθυνών μεταξύ της Ένωσης και της αντίστοιχης χώρας εταίρου·

23.  ζητεί από την ΕΕ, προκειμένου να βελτιωθεί τόσο η συνεργασία με τις γειτονικές χώρες όσο και η διαχείριση των κοινών αποθεμάτων, να επιδιώξει τη σύναψη συμφωνιών βιώσιμης αλιευτικής σύμπραξης με τις χώρες αυτές, οι οποίες δεν πρέπει να αποσκοπούν στην εξασφάλιση αλιευτικών δικαιωμάτων για τα σκάφη της ΕΕ, αλλά στη δημιουργία μιας κατάστασης στην οποία η ΕΕ θα μπορεί να παρέχει χρηματοδότηση και τεχνική υποστήριξη σε αντάλλαγμα για την εφαρμογή στην τρίτη χώρα εταίρο των ίδιων ή συγκρίσιμων κανόνων βιώσιμης διαχείρισης με τους κανόνες της ΕΕ·

24.  υπενθυμίζει ότι κατά την αξιολόγηση του αντίκτυπου των Συμφωνιών Βιώσιμης Αλιείας (ΣΒΑ) όπως αποκαλούνται επί του παρόντος, πρέπει να υπάρξει διαχωρισμός μεταξύ των ενισχύσεων που χορηγούνται για την ανάπτυξη του αλιευτικού τομέα σε τρίτες χώρες και εκείνων που προέρχονται από τις πληρωμές που καταβάλλονται για την απόκτηση αλιευτικών δικαιωμάτων·

25.  λυπάται, ωστόσο, για το γεγονός ότι οι διμερείς συμφωνίες της ΕΕ δεν έχουν επιτύχει τα προαναφερθέντα πιθανά οφέλη, και υπογραμμίζει την ανάγκη για διεξαγωγή αξιολογήσεων αντίκτυπου στις εξόχως αποκεντρωμένες περιοχές, σε περίπτωση που τις αφορά το θέμα, λαμβάνοντας υπόψη το άρθρο 349 της Συνθήκης, ενώ αναγνωρίζει ότι έχει σημειωθεί σημαντική βελτίωση από την προηγούμενη μεταρρύθμιση· φρονεί πως στοιχείο κλειδί για την επιτυχία των συμφωνιών είναι η καλύτερη επιστημονική αξιολόγηση των αποθεμάτων, η συμμόρφωση προς τους στόχους, τα οφέλη για τον τοπικό πληθυσμό και η καλύτερη διακυβέρνηση της αλιείας·

26.  επικροτεί την πρόθεση της Επιτροπής να συμπεριλάβει πολλές διατάξεις σε μελλοντικές διμερείς συμφωνίες, μεταξύ των οποίων: την τήρηση της αρχής του περιορισμού της πρόσβασης σε πόρους που έχουν αποδειχθεί επιστημονικά ότι είναι πλεονασματικοί για το παράκτιο κράτος σύμφωνα με τις διατάξεις της σύμβασης UNCLOS· την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σύμφωνα με τις διεθνείς συμφωνίες περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων· και μια ρήτρα αποκλειστικότητας, αν και αυτή πρέπει να ενισχυθεί και αναγνωρισθεί επισήμως μέσω συμφωνιών, η οποία θα εξασφαλίζει σε όλες τις περιπτώσεις την αυστηρότερη δυνατή τήρηση των δημοκρατικών αρχών·

27.  θεωρεί ότι οι διμερείς συμφωνίες της ΕΕ πρέπει να τηρούν όχι μόνο το άρθρο 62 της σύμβασης UNCLOS σχετικά με το πλεόνασμα αλλά και τα άρθρα 69 και 70 σχετικά με τα δικαιώματα των μεσόγειων και γεωγραφικά μειονεκτικών κρατών της περιοχής, ιδίως όσον αφορά τις διατροφικές και κοινωνικοοικονομικές ανάγκες των τοπικών πληθυσμών·

28.  είναι της άποψης ότι η ρήτρα σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να συμπεριληφθεί χωρίς διακρίσεις και να ισχύει το ίδιο για όλες τις χώρες και όχι μόνο για τις αλιευτικές, αλλά και τις εμπορικές συμφωνίες· φρονεί πως μέσω του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) πρέπει να φροντίσουμε να ποινικοποιήσουμε την παραγωγή των χωρών εκείνων που εξακολουθούν να μην σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα ή χρησιμοποιούν την παιδική εργασία στα εργοστάσιά τους για την παραγωγή και προβαίνουν σε διακρίσεις σε βάρος των γυναικών με το να μην τις αποζημιώνουν ούτε να αναγνωρίζουν τη δραστηριότητά τους και την οικονομική συμβολή τους στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας·

29.  ενθαρρύνει την εφαρμογή ολοκληρωμένης διαχείρισης με βάση το οικοσύστημα σε νέες και υφιστάμενες συμφωνίες·

30.  θεωρεί ότι η αύξηση της συμβολής των επιχειρήσεων στις μελλοντικές συμφωνίες αλιείας πρέπει να συμβαδίζει με μεγαλύτερη ικανότητα επιρροής του ίδιου του τομέα στα τεχνικά πρότυπα και μέτρα τα οποία διαπραγματεύεται η Επιτροπή στο πλαίσιο των εν λόγω συμφωνιών·

31.  θεωρεί ότι ο κανονισμός για τις άδειες αλιείας πρέπει να τροποποιηθεί έτσι ώστε τα σκάφη που φέρουν σημαία κράτους μέλους της ΕΕ και παύουν να είναι εγγεγραμμένα στο νηολόγιο ενός κράτους μέλους προσωρινά για να αναζητήσουν αλιευτικές δυνατότητες σε άλλα μέρη να μην επιτρέπεται να επωφεληθούν για περίοδο 24 μηνών των αλιευτικών δυνατοτήτων στα πλαίσια της ΣΒΑ και των πρωτοκόλλων της που ισχύουν κατά τη διακοπή της εγγραφής τους αν επιστρέψουν στη συνέχεια σε νηολόγιο της ΕΕ· φρονεί πως το ίδιο θα πρέπει να ισχύει για την προσωρινή μετανηολόγηση κατά την αλιεία στο πλαίσιο ΠΟΔΑ·

32.  θεωρεί ότι η κοινωνική ρήτρα που χρησιμοποιείται τώρα πρέπει να ενδυναμωθεί ώστε να συμπεριλάβει την τήρηση της σύμβασης αριθ. 188 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ), της σύστασης αριθ. 199 της ΔΟΕ σχετικά με την εργασία στον τομέα της αλιείας, καθώς και των οκτώ Θεμελιωδών Συμβάσεων της ΔΟΕ(8) και να διασφαλιστεί ότι οι συνθήκες εργασίας των μελών πληρωμάτων που εδρεύουν εκτός της ΕΕ και απασχολούνται επί σκαφών που φέρουν σημαία της ΕΕ πρέπει να είναι ίδιες με τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων που εδρεύουν στην ΕΕ·

33.  πιστεύει ότι οι ΣΒΑ θα πρέπει να συμβάλλουν στη βιώσιμη ανάπτυξη των τρίτων χωρών εταίρων και να ενθαρρύνουν τον τοπικό ιδιωτικό τομέα, με ιδιαίτερη βαρύτητα στην αλιεία μικρής κλίμακας και στις ΜΜΕ, και ζητεί για τον σκοπό αυτόν αύξηση της απασχόλησης τοπικών αλιέων και ανάπτυξη τοπικών, βιώσιμων βιομηχανιών μεταποίησης και δραστηριοτήτων μάρκετινγκ·

34.  ενθαρρύνει τις προσπάθειες της Επιτροπής να λαμβάνει ολοένα και πιο πλήρη και αξιόπιστα δεδομένα από τα παράκτια κράτη σχετικά με τον συνολικό όγκο αλιευμάτων, συμπεριλαμβανομένου και του είδους τους, στα ύδατά τους, ως απαίτηση για το δύσκολο έργο τους εντοπισμού πλεονασμάτων και για την αποφυγή υπερεκμετάλλευσης· σημειώνει πως η αλιεία της ΕΕ και οι αναπτυξιακές πολιτικές θα μπορούσαν να επιφέρουν τις απαιτούμενες βελτιώσεις στην ικανότητα των τρίτων χωρών να παρέχουν αυτού του είδους τις πληροφορίες·

35.  ζητεί επίσης από την Επιτροπή να ευνοήσει την αύξηση της διαφάνειας κατά τον καθορισμό των επιπέδων εκμετάλλευσης των αλιευτικών πόρων στα ύδατα υπό τη δικαιοδοσία των παράκτιων κρατών·

36.  επαναβεβαιώνει ότι σύμφωνα με την αρχή της τήρησης των παραδοσιακών δεσμών μεταξύ των παράκτιων κοινοτήτων και των υδάτων στα οποία αλιεύουν κατά παράδοση, τα σκάφη της ΕΕ δεν πρέπει να ανταγωνίζονται τους τοπικούς αλιείς για τους ίδιους πόρους ή τις τοπικές αγορές και ότι πρέπει να διευκολύνεται η συνεργασία μεταξύ τοπικών και κοινοτικών φορέων τονίζοντας έτσι την ανάγκη επακριβούς υπολογισμού του πλεονάσματος·

37.  πιστεύει ότι η ΕΕ πρέπει να καταβάλει κάθε προσπάθεια ώστε να παράσχει στις τρίτες χώρες με τις οποίες διαπραγματεύεται διμερείς συμφωνίες επαρκή δεδομένα και πληροφορίες για αξιόπιστες αξιολογήσεις των αποθεμάτων και ότι η παροχή ευρωπαϊκής χρηματοδότησης για ένα σκάφος επιστημονικών ερευνών στις περιοχές όπου δραστηριοποιείται ο στόλος της ΕΕ θα ενδυνάμωνε σημαντικά τις επιστημονικές αναλύσεις των αποθεμάτων ιχθύων, που αποτελεί προϋπόθεση για κάθε ΣΒΑ·

38.  ζητεί την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ενθάρρυνση των σκαφών επιστημονικών ερευνών διαφόρων κρατών μελών που πραγματοποιούν περιοδικές έρευνες σε ζώνες όπου αλιεύει ο στόλος της ΕΕ και μάλιστα τούτο σε συνεργασία με τα ενδιαφερόμενα παράκτια κράτη και με δυνατότητα πρόσβασης και σε ντόπιους επιστήμονες· ζητεί μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής σχετικά με το θέμα αυτό και αύξηση της χρηματοδότησης για την επέκταση της επιστημονικής έρευνας στα ύδατα εκτός της ΕΕ·

39.  πιστεύει ότι πρέπει ταυτόχρονα να αυξηθούν οι προσπάθειες εξασφάλισης των απαιτούμενων στοιχείων από τρίτες χώρες με τις οποίες συνάπτει η ΕΕ διμερείς αλιευτικές συμφωνίες, προκειμένου να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα της συμφωνίας και κατά πόσο πληρούνται οι προϋποθέσεις, π.χ. ότι ωφελείται ο τοπικός πληθυσμός·

40.  τονίζει τη σημασία των κοινών επιστημονικών ομάδων που είναι αρμόδιες για την παροχή επιστημονικών γνωμοδοτήσεων επί της κατάστασης των αλιευτικών πόρων με βάση τα πιο αξιόπιστα διαθέσιμα στοιχεία, προκειμένου να αποφεύγεται η υπεραλίευση, δεδομένου ότι ο αλιευτικός τομέας, ιδιαίτερα δε η αλιεία μικρής κλίμακας, διαδραματίζει μείζονα ρόλο στη διαφύλαξη της επισιτιστικής ασφάλειας σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες· επιμένει ότι στις ομάδες αυτές πρέπει να παρέχονται επαρκείς οικονομικοί, τεχνικοί και ανθρώπινοι πόροι για να μπορούν να εκτελούν τα καθήκοντά τους και να συνεργάζονται με τις ΠΟΔΑ·

41.  εκφράζει την επιθυμία να προωθήσει η Επιτροπή γενικότερα την ενίσχυση της στοχευμένης επιστημονικής και τεχνικής συνεργασίας στις ΣΒΑ μέσω της ενίσχυσης του ρόλου των κοινών επιστημονικών επιτροπών· επίσης ζητεί να καταβληθούν προσπάθειες για την επίτευξη εναρμόνισης των υγειονομικών συνθηκών μεταξύ της ΕΕ και τρίτων χωρών·

42.  υποστηρίζει πλήρως την ιδέα αποσύνδεσης της οικονομικής αποζημίωσης για πρόσβαση στους αλιευτικούς πόρους από τις τομεακές ενισχύσεις για την ανάπτυξη· εμμένει δε σθεναρά ότι κατά την απόκτηση δικαιωμάτων πρόσβασης στο πλαίσιο διμερούς αλιευτικής συμφωνίας οι πλοιοκτήτες πρέπει να καταβάλλουν ένα δίκαιο τμήμα των δαπανών βασισμένου στην αγορά· ζητεί να διενεργείται ενδελεχής ανάλυση του τμήματος που πρέπει να πληρωθεί από τους πλοιοκτήτες για μια άδεια αλιείας, συμπεριλαμβανομένων των δαπανών για πιθανά αλιεύματα και δαπανών λειτουργίας· πιστεύει ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη για βελτιωμένη εποπτεία της τομεακής ενίσχυσης, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας αναστολής των πληρωμών σε περίπτωση μη εκπλήρωσης των δεσμεύσεων του παράκτιου κράτους·

43.  επιμένει στο ότι το χρηματοδοτικό κονδύλιο που προορίζεται για τις τομεακές ενισχύσεις πρέπει να είναι πιο αποτελεσματικό και να επιτύχει περισσότερα αποτελέσματα και καλύτερη ποιότητα, εστιάζοντας ιδιαίτερα στην επιστημονική έρευνα, τη συλλογή δεδομένων και τον έλεγχο και τη διαχείριση των δραστηριοτήτων αλιείας·

44.  καλεί την Επιτροπή να μεριμνά ώστε οι πιστώσεις για τις τομεακές ενισχύσεις στο πλαίσιο των ΣΒΑ να στοχεύουν στη στήριξη του διοικητικού και επιστημονικού δυναμικού των τρίτων χωρών και να βοηθούν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να ενισχύουν τους στόχους της αναπτυξιακής συνεργασίας της ΕΕ και να συνάδουν με το εθνικό σχέδιο ανάπτυξης της υπογράφουσας χώρας· ζητεί οι πιστώσεις αυτές να μην υποκαθιστούν τη συνεργασία σε θέματα αλιείας που προβλέπεται από άλλες συμφωνίες ή μέσα συνεργασίας αλλά να τη συμπληρώνουν κατά τρόπο συνεκτικό, διαφανή, αποτελεσματικό και καλύτερα στοχοθετημένο·

45.  καλεί επιτακτικά την Επιτροπή να προσπαθεί κατά τις διαπραγματεύσεις για τη σύναψη ΣΒΑ να φροντίζει να εξασφαλίζει την απόδοση ενός ελάχιστου τμήματος της τομεακής στήριξης του παράκτιου κράτους για την ανάπτυξη που παρέχεται στο πλαίσιο της ΣΒΑ σε έργα τα οποία αποσκοπούν στην αναγνώριση, την προώθηση και τη διαφοροποίηση του ρόλου των γυναικών στον τομέα της αλιείας, διασφαλίζοντας την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης και των ίσων ευκαιριών μεταξύ ανδρών και γυναικών όσον αφορά ιδίως την κατάρτιση και την πρόσβαση σε χρηματοδότηση και δάνεια·

46.  θεωρεί ότι οι τομεακές ενισχύσεις για την ανάπτυξη πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τη λήψη κατάλληλων αποφάσεων στο μέλλον·

47.  επιμένει ότι η Επιτροπή πρέπει να παρακολουθεί στενά την εφαρμογή των διμερών συμφωνιών, με τη διαβίβαση ετήσιων εκθέσεων στο Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο, καθώς και τη διαβίβαση αξιολογήσεων που διεξάγονται από εξωτερικούς, ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες στους συν-νομοθέτες σε εύθετο χρόνο πριν από τη διαπραγμάτευση των νέων πρωτόκολλων, όπου όλα πρέπει να δημοσιοποιούνται με την επιφύλαξη των κανόνων προστασίας των δεδομένων και να διατίθενται τουλάχιστον σε τρεις γλώσσες εργασίας της ΕΕ·

48.  υπογραμμίζει την ανάγκη επαρκούς συμμετοχής του Κοινοβουλίου τόσο στη διαδικασία διαπραγμάτευσης όσο και στη μακροπρόθεσμη παρακολούθηση και αξιολόγηση της λειτουργίας των διμερών συμφωνιών, σύμφωνα με τις διατάξεις της ΣΛΕΕ· επιμένει ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει να ενημερώνεται πάραυτα και πλήρως, σε ισότιμη βάση με το Συμβούλιο, σε όλα τα στάδια της διαδικασίας που σχετίζεται με τις ΣΑΣ, δυνάμει του άρθρου 13 παράγραφος 2 και του άρθρου 218 παράγραφος 10 της ΣΛΕΕ· υπενθυμίζει την πεποίθησή του ότι το Κοινοβούλιο πρέπει να εκπροσωπείται από παρατηρητές στις συνεδριάσεις της Μικτής Επιτροπής που προβλέπεται για τις αλιευτικές συμφωνίες και επιμένει στις συνεδριάσεις αυτές να παρακολουθούν επίσης ως παρατηρητές εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών, μεταξύ των οποίων εκπρόσωποι της ΕΕ και του αλιευτικού κλάδου τόσο της ΕΕ της τρίτης χώρας·

49.  υποστηρίζει τη διενέργεια επιστημονικών ελέγχων για την αξιολόγηση των πληθυσμών ιχθύων πριν από τη διαπραγμάτευση των συμφωνιών και ζητεί την εκ μέρους της τρίτης χώρας δημοσιοποίηση της αλιευτικής προσπάθειας που καταβάλλουν στα ύδατά της οι στόλοι άλλων χωρών, προκειμένου οι στόχοι αυτοί να είναι αποτελεσματικοί·

50.  πιστεύει ότι η πλήρης διαφάνεια για τα αλιεύματα, τις πληρωμές και την εφαρμογή των τομεακών ενισχύσεων θα αποτελέσει ένα απαραίτητο εργαλείο για την ανάπτυξη της υπεύθυνης και βιώσιμης αλιείας, που βασίζεται στη χρηστή διακυβέρνηση, την καταπολέμηση της κακής χρήσης της στήριξης της ΕΕ και την καταπολέμηση της διαφθοράς·

51.  τονίζει επίσης πως χρειάζεται να βελτιωθεί η διαφάνεια τόσο κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης όσο και κατά τη διάρκεια ισχύος των συμφωνιών αλιείας, αφενός από πλευράς ΕΕ και αφετέρου από πλευράς τρίτων χωρών·

52.  επιμένει να αναφέρουν τα κράτη μέλη στα παράκτια κράτη τα αλιεύματα σε καθημερινή βάση και να συμμορφώνονται πλήρως προς τους κανόνες που ισχύουν στα ύδατα των χωρών εταίρων·

53.  πιστεύει ακράδαντα ότι η Επιτροπή θα πρέπει να βεβαιωθεί ότι οι διαπραγματεύσεις με τρίτες χώρες για τη σύναψη νέων συμφωνιών ή πρωτοκόλλων διμερών αλιευτικών συμφωνιών ξεκινούν πολύ πριν από την ημερομηνία λήξης των εν λόγω διατάξεων· στο πλαίσιο αυτό υπογραμμίζει τη σημασία της έγκαιρης συμμετοχής του Κοινοβουλίου προς αποφυγή της προσωρινής εφαρμογής τέτοιου είδους διατάξεων η οποία οδηγεί σε μη αναστρέψιμα τετελεσμένα γεγονότα και δεν λειτουργεί ούτε προς όφελος της ΕΕ ούτε προς όφελος της τρίτης χώρας·

54.  πιστεύει ότι η ευρωπαϊκή αλιευτική βιομηχανία πρέπει να αναλάβει σημαντικό οικονομικό μερίδιο των εξόδων αποκτώντας δικαιώματα πρόσβασης σε αλιευτικές ζώνες εκτός ΕΕ στο πλαίσιο μιας διμερούς ή πολυμερούς αλιευτικής συμφωνίας·

55.  πιστεύει ότι πρέπει να υπάρχει μια περιφερειακή προσέγγιση στη διαπραγμάτευση και στην εφαρμογή των διμερών συμφωνιών της ΕΕ, κυρίως αυτών που αφορούν τον στόλο αλιείας τόνου, και, εφόσον κρίνεται σκόπιμο, ένας σαφής δεσμός μεταξύ των όρων που περιέχουν και των μέτρων διαχείρισης και των επιδόσεων των σχετικών ΠΟΔΑ·

56.  νοιώθει την υποχρέωση να εκφράσει την ανησυχία του στην Επιτροπή για τη σαφή ανατροπή πολιτικής, σε περιφερειακό επίπεδο, σ’ ό, τι αφορά τα μέτρα πρόσληψης ναυτικών, καθώς στην πλειοψηφία των περιπτώσεων παρατηρείται οπισθοδρόμηση προς τη μη βιώσιμη πολιτική της πρόσληψης αυτού του προσωπικού βάσει εθνικότητας και όχι βάσει της καταγωγής τους γενικά από χώρες ΑΚΕ·

57.  είναι της άποψης ότι πρέπει να συναφθούν διμερείς συμβάσεις οι οποίες θα ενθαρρύνουν τις ενωσιακές αλιευτικές επενδύσεις σε χώρες όπου δεν υπάρχουν σήμερα συμφωνίες εταιρικής σχέσης λόγω του ότι δεν υπάρχουν πλεονασματικές αλιευτικές δυνατότητες, και να συμβάλλουν έτσι στην επίτευξη βιώσιμης αλιείας· φρονεί επίσης ότι, σε αυτές οι περιπτώσεις, πρωταρχική σημασία θα πρέπει να έχει ο συντονισμός μεταξύ των ευρωπαϊκών ταμείων για την ανάπτυξη και των ταμείων για διμερείς συμφωνίες·

Περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης αλιείας (ΠΟΔΑ)

58.  καλεί επιτακτικά την ΕΕ να ηγηθεί της ενδυνάμωσης των ΠΟΔΑ προκειμένου να βελτιωθούν οι επιδόσεις τους, ακόμα και μέσω τακτικών ανασκοπήσεων από ανεξάρτητους φορείς του βαθμού στον οποίο επιτυγχάνουν τους στόχους τους, και να εξασφαλιστεί ότι οι συστάσεις που αναφέρονται σε αυτές τις ανασκοπήσεις εφαρμόζονται ταχύτατα και πλήρως· παροτρύνει την ΕΕ να φροντίσει να διασφαλίσει την ύπαρξη αποτελεσματικής επιτροπής συμμόρφωσης σε όλες τις ΠΟΔΑ και πιστεύει ότι οι αποδεδειγμένες περιπτώσεις έλλειψης συμμόρφωσης από τα κράτη πρέπει να οδηγούν σε αποτρεπτικές, ανάλογες και χωρίς διακρίσεις κυρώσεις, συμπεριλαμβανομένων και μειώσεων των ποσοστώσεων, της προσπάθειας, της επιτρεπόμενης ικανότητας, κ.λπ.·

59.  ζητεί από την Επιτροπή να διαθέσει αυξημένους δημοσιονομικούς πόρους στις περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης αλιείας (ΠΟΔΑ), λαμβανομένου υπόψη ότι διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην καταπολέμηση της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας·

60.  θεωρεί ότι η ΕΕ πρέπει να επιδιώξει ένα βελτιωμένο σύστημα λήψης αποφάσεων στις ΠΟΔΑ έτσι ώστε να ξεπερασθεί η προσέγγιση του «χαμηλότερου κοινού παρονομαστή» που μπορεί να προκύψει από συναίνεση, ενώ παράλληλα αναγνωρίζεται πως χρειάζεται συζήτηση πριν υπάρξει ψηφοφορία κατά την δεν μπορεί να επιτευχθεί συναίνεση· φρονεί δε πως πρέπει να προαχθούν πολυετή σχέδια·

61.  είναι της άποψης ότι η Ένωση πρέπει να συντονίζει καλύτερα την αλιευτική και αναπτυξιακή πολιτική της και να συμμετέχει σε συστηματικούς, μακροπρόθεσμους και εμπεριστατωμένους διαλόγους και εταιρικές σχέσεις με κράτη άλλης σημαίας, αγορών και παράκτια κράτη, προκειμένου να επιτευχθεί βελτίωση της διαχείρισης της αλιείας και της επισιτιστικής ασφάλειας παγκοσμίως·

62.  καλεί την Επιτροπή να ηγηθεί μιας προσπάθειας για τη δημιουργία ενός σφαιρικού δικτύου κάλυψης των ΠΟΔΑ έτσι ώστε να γίνεται αποτελεσματική διαχείριση όλης της αλιείας ανοικτής θάλασσας με προσεγγίσεις προφύλαξης οι οποίες στηρίζονται στο οικοσύστημα και εξασφαλίζουν τη διατήρηση των πόρων· προς τούτο, υπενθυμίζει πως υποστηρίζει την καθιέρωση νέων ΠΟΔΑ εκεί όπου δεν υπάρχουν και την αύξηση των αρμοδιοτήτων των υφιστάμενων ΠΟΔΑ με αναθεώρηση των συμβάσεών τους·

63.  σημειώνει ότι λόγω της κλιματικής αλλαγής και των μεταβολών στην κατανομή των ειδών, ανοίγουν νέες αλιευτικές περιοχές στα ύδατα της Αρκτικής· θεωρεί ότι η ΕΕ θα πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες για να διασφαλίσει ότι η αλιευτική δραστηριότητα τυγχάνει αποτελεσματικής διαχείρισης (από τις υφιστάμενες ΠΟΔΑ ή μέσω της δημιουργίας νέων) για τη βιώσιμη διαχείριση και διατήρηση των αποθεμάτων στα ύδατα αυτά· πιστεύει ότι η αλιεία θα πρέπει να αρχικά να είναι περιορισμένη για να μπορέσουν να διενεργηθούν επιστημονικές εκτιμήσεις των αρκτικών αποθεμάτων και των τύπων αλιείας που μπορούν να λειτουργήσουν βιώσιμα·

64.  επισημαίνει ότι η Μαύρη Θάλασσα θα μπορούσε να ωφεληθεί από μια νέα ΠΟΔΑ και καλεί επιτακτικά την Επιτροπή να προτείνει τη δημιουργία της·

65.  πιστεύει ότι οι ΠΟΔΑ πρέπει να αναπτύξουν συστήματα διαχείρισης, με σκοπό τη διατήρηση των αποθεμάτων άνω της MBA, τα οποία θα προβλέπουν, για την απόκτηση αλιευτικών δυνατοτήτων, την αναλογική και δίκαιη κατανομή των πόρων με βάση διαφανή περιβαλλοντικά και κοινωνικά κριτήρια, σε συνδυασμό με το κριτήριο των ιστορικών αλιεύσεων, και θα περιλαμβάνουν τα νόμιμα δικαιώματα/επιδιώξεις των αναπτυσσομένων κρατών καθώς και τις προσδοκίες των αλιευτικών στόλων που έχουν αλιεύσει στα ύδατα αυτά με βιώσιμο τρόπο, ενώ ταυτόχρονα θα εξασφαλίζουν ότι τα μέτρα διαχείρισης και διατήρησης εφαρμόζονται πλήρως από όλα τα μέλη·

66.  εκφράζει την πλήρη αντίθεσή του στην εκ μέρους της ΕΕ υποστήριξη της έγκρισης συστημάτων μεταβιβάσιμων παραχωρήσεων αλιευμάτων (ΜΠΑ) στις ΠΟΔΑ· φρονεί πως οποιοδήποτε σύστημα διαχείρισης με βάση τα δικαιώματα στις ΠΟΔΑ δεν πρέπει να θέτει σε κίνδυνο το μέσο διαβίωσης των εξαρτώμενων αλιευτικών κοινοτήτων στις αναπτυσσόμενες χώρες·

67.  θεωρεί ότι η συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων μερών, από τη χάραξη των πολιτικών μέχρι την υλοποίησή τους θα οδηγήσει σε χρηστή διακυβέρνηση·

68.  ζητεί να διεξαχθεί λεπτομερής αξιολόγηση της αλιευτικής ικανότητας των στόλων της ΕΕ που έχουν λάβει έγκριση αλιείας εκτός των υδάτων της ΕΕ, χρησιμοποιώντας αξιόπιστους δείκτες της ικανότητας αλιείας των σκαφών και λαμβάνοντας υπόψη τις εξελίξεις στην τεχνολογία με βάση τις συστάσεις της τεχνικής διαβούλευσης του ΟΤΓ του 1999 για τη μέτρηση της αλιευτικής ικανότητας(9)· πιστεύει ότι η ΕΕ θα πρέπει να εντοπίσει τις ΠΟΔΑ στις οποίες υπάρχουν προβλήματα πλεονάζουσας ικανότητας και να εξασφαλίσει το πάγωμα και την προσαρμογή της ικανότητας των στόλων λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη τα δικαιώματα των παράκτιων χωρών·

Άλλες πτυχές της εξωτερικής διάστασης

69.  θεωρεί ότι ακόμη και εάν οι δραστηριότητες των ενωσιακών επιχειρήσεων στο εξωτερικό μπορούν να υπερβαίνουν την εξωτερική διάσταση της ΚΑλΠ, οι εμπορικές δραστηριότητες και οι ιδιωτικές συμφωνίες μεταξύ πλοιοκτητών της ΕΕ και τρίτων χωρών, μεταξύ των οποίων και εκείνες που ασκούνται πολλές φορές στο πλαίσιο διμερών πολιτικών συνεργασίας, πρέπει να τηρούνται σύννομα και να προστατεύονται εφόσον διεξάγονται στο πλαίσιο της διεθνούς νομιμότητας·

70.  θεωρεί ότι οι ευρωπαϊκές αλιευτικές επενδύσεις στο εξωτερικό πρέπει να καταγράφονται ως τρίτη συνιστώσα της εξωτερικής διάστασης της ΚΑλΠ, μαζί με τις συμφωνίες αλιείας και τις ΠΟΔΑ και η ΚΑλΠ πρέπει να προωθεί τις βιώσιμες αλιευτικές επενδύσεις στο εξωτερικό·

71.  θεωρεί ότι η ΚΑλΠ πρέπει να προωθεί τις στρατηγικές της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης για την πλήρη ανάληψη της κοινωνικής μας ευθύνης, κατά την έννοια της στρατηγικής ΕΕ 2011-2014 για την εταιρική κοινωνική ευθύνη·

72.  πιστεύει ότι οι πληροφορίες σχετικά με τις ιδιωτικές συμφωνίες μεταξύ των πλοιοκτητών της ΕΕ και τρίτων χωρών, καθώς και τις κοινές επιχειρήσεις σε τρίτες χώρες, συμπεριλαμβανομένου του αριθμού και του τύπου των σκαφών που δραστηριοποιούνται στα πλαίσια αυτών των συμφωνιών και κοινών επιχειρήσεων, καθώς και τα αλιεύματά τους, θα πρέπει να συνεχίσουν να παρέχονται από το κράτος μέλος στην Επιτροπή και να δημοσιοποιούνται σύμφωνα με τους κανόνες για την προστασία των προσωπικών και εμπορικών δεδομένων, όπως προβλέπεται στον κανονισμό για τις άδειες αλιείας·

73.  παροτρύνει την ΕΕ να προωθήσει μια παγκόσμια και πολυμερή ατζέντα που περιλαμβάνει την ευθύνη για την ανάπτυξη της βιώσιμης αλιευτικής δραστηριότητας·

74.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξετάσουν σοβαρά μεθόδους για τη δημιουργία ισχυρών κινήτρων για να διατηρήσουν την εγγραφή τους στο νηολόγιο σκαφών τα σκάφη που φέρουν σημαία κράτους μέλους της ΕΕ, εκτός αν πρόκειται να μετανηολογηθούν σε χώρες που τηρούν όλες τις υποχρεώσεις τους σε όλες τις σχετικές ΠΟΔΑ· φρονεί πως ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο είναι να εξασφαλισθεί δίκαιος ανταγωνισμός ανάμεσα στις σημαίες της ΕΕ και τις σημαίες των κρατών μη μελών της ΕΕ και να απαιτούντα από τις τρίτες χώρες τα ίδια πρότυπα όσον αφορά την οικολογική και κοινωνική βιωσιμότητα, τόσο σε διμερές όσο και σε πολυμερές επίπεδο, καθώς και η χρήση μέτρων σχετικών με την αγορά·

75.  δυσανασχετεί για το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν έχει προσθέσει σκάφη που θα συμπεριληφθούν στον κατάλογο ΠΛΑ της ΕΕ εκτός από αυτά που έχουν καταχωρηθεί από τις ΠΟΔΑ και ότι δεν έχει προτείνει έναν κατάλογο των μη συνεργαζόμενων χωρών, παρά το γεγονός ότι ο κανονισμός ΠΛΑ έχει τεθεί σε ισχύ πάνω από δύο έτη, και απαιτεί να γίνουν τα ανωτέρω το συντομότερο δυνατόν· επιμένει πως χρειάζεται αν αναζητηθεί υποστήριξη από τους κύριους εταίρους μας με σκοπό την εξάλειψη της ΠΛΑ σε όλους τους ωκεανούς·

76.  επιμένει ότι η Επιτροπή, και όχι οι τρίτες χώρες, πρέπει να είναι η αρχή χορήγησης φυτοϋγειονομικών πιστοποιητικών στα σκάφη τρίτων χωρών που επιτρέπουν την άμεση εξαγωγή αλιευτικών προϊόντων στην ΕΕ·

77.  υπενθυμίζει πως χρειάζεται να καθοριστούν τα ανώτατα όρια της αλιευτικής ικανότητας του εξωτερικού κοινοτικού στόλου κατά τρόπο διαφορετικό, σε συνάρτηση με τις ΠΟΔΑ, και να ληφθεί υπόψη το διαφοροποιημένο πλαίσιο εντός του οποίου δραστηριοποιείται αυτό το τμήμα του στόλου·

78.  ενθαρρύνει τις τράπεζες και άλλα πιστωτικά ιδρύματα να ενσωματώσουν αξιολογήσεις της οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής βιωσιμότητας των δραστηριοτήτων, και όχι μόνο τη βραχυπρόθεσμη κερδοφορία, πριν από τη χορήγηση κεφαλαίων·

79.  πιστεύει ότι η εμπορική πολιτική της ΕΕ θα πρέπει επίσης να συμβάλει στη διασφάλιση της βιώσιμης αλιείας παγκοσμίως, μέσω της προώθησης της τήρησης των σχετικών διεθνών συμβάσεων και συμφωνιών στον τομέα της διακυβέρνησης των αλιευτικών δραστηριοτήτων στο πλαίσιο των προτιμησιακών εμπορικών συμφωνιών·

80.  καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει την ενίσχυση του δίκαιου, διαφανούς και βιώσιμου εμπορίου ιχθύων στις διμερείς και πολυμερείς εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ·

81.  φρονεί πως ταυτόχρονα θα πρέπει να προβλεφθούν κίνητρα ώστε οι τρίτες χώρες που δεν εφαρμόζουν τα πρότυπα της ΕΕ να υιοθετήσουν ορθές πρακτικές και, κατά περίπτωση, να θεσπιστούν εμπορικά μέτρα, όπως απαγόρευση των εισαγωγών προϊόντων παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας (ΠΛΑ) και προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που αλιεύονται και παράγονται χωρίς να τηρούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι συμβάσεις των Ηνωμένων Εθνών για την εργασία (ΔΟΕ) και την ναυσιπλοΐα (ΔΝΟ)·

82.  παροτρύνει την Επιτροπή να προωθήσει τη διεθνή συνεργασία κατά της παράνομης, αδήλωτης, ανεξέλεγκτης αλιείας (ΠΑΑ), αναλύοντας τη σκοπιμότητα να εμφανίζονται οι άλλες δύο χώρες που μαζί με την ΕΕ αποτελούν τις κύριες αγορές ιχθύων του κόσμο, δηλαδή η ΗΠΑ και η Ιαπωνία, έτσι ώστε ένας τρόπος ανάληψης αυτής της κοινής δράσης να είναι η εφαρμογή ενός ενιαίου αριθμού ταυτοποίησης για όλα τα σκάφη, ο οποίος εξασφαλίζει την πλήρη ιχνηλασιμότητα του προϊόντος κατά τρόπο εντελώς διαφανή·

83.  υπογραμμίζει ότι η σοβαρή και συστηματική παραβίαση από χώρα εταίρο των στόχων που έχουν υιοθετήσει οι ΠΟΔΑ ή άλλων διεθνών συμφωνιών στις οποίες η ΕΕ είναι συμβαλλόμενο μέρος και οι οποίες αφορούν τη διατήρηση και τη διαχείριση των αλιευτικών πόρων, μπορεί να επιφέρει την προσωρινή κατάργηση των προτιμησιακών δασμών· ζητεί από την Επιτροπή να υποβάλλει τακτικά εκθέσεις στο Κοινοβούλιο σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων που αφορούν τη διατήρηση και τη διαχείριση των αλιευτικών πόρων και περιλαμβάνονται στην πρόταση της Επιτροπής σχετικά με την αναθεώρηση του συστήματος γενικευμένων δασμολογικών προτιμήσεων (ΣΓΠ)·

84.  θεωρεί ότι η ΕΕ πρέπει να διασφαλίσει ότι τα προϊόντα που εισάγονται μέσω διεθνούς εμπορίου πληρούν τους ίδιους κανόνες και κανονισμούς που ισχύουν και για τα προϊόντα της ΕΕ·

85.  καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι τα ψάρια και τα αλιευτικά προϊόντα από τρίτες χώρες πληρούν τις ίδιες υγειονομικές προϋποθέσεις καθώς και ότι προέρχονται από βιώσιμες αλιευτικές δραστηριότητες, δημιουργώντας έτσι ίσους όρους ανταγωνισμού μεταξύ των αλιευτικών δραστηριοτήτων της ΕΕ και χωρών εκτός ΕΕ·

86.  καλεί την Επιτροπή να απλουστεύσει περαιτέρω την πολιτική της ΕΕ σχετικά με τους στόχους της αναπτυξιακής, της εμπορικής και της αλιευτικής πολιτικής·

87.  επιμένει ότι οι διμερείς και πολυμερείς εμπορικές συμφωνίες που διαπραγματεύεται η ΕΕ πρέπει:

   να συνοδεύονται από αξιολογήσεις των οικονομικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών επιπτώσεων αναφορικά με την απειλή της υπερεκμετάλλευσης των πόρων, τόσο σε επίπεδο χωρών μελών και μη μελών της ΕΕ, λαμβανομένων υπόψη των δικτύων που έχουν ήδη δημιουργηθεί από προϋπάρχουσες συμφωνίες,
   να τηρούν τους κανόνες καταγωγής,
   να απαιτούν την ιχνηλασιμότητα του προϊόντος για να διασφαλίζεται ότι προέρχεται από νόμιμη και βιώσιμη αλιεία,
   να μην υπονομεύουν τον κανονισμό ΠΛΑ ή άλλες διατάξεις της ΚΑλΠ,
   να περιλαμβάνουν διατάξεις για τη διασφάλιση της εμπορίας μόνο αλιευτικών προϊόντων που προέρχονται από αλιευτικές δραστηριότητες υπό ορθή διαχείριση,
   να μην οδηγούν στην αύξηση του εμπορίου, γεγονός που θα είχε ως αποτέλεσμα την υπερεκμετάλλευση και εξάλειψη των πόρων,
   να φροντίζουν να εισέρχονται στην αγορά της ΕΕ προϊόντα που προέρχονται από μη βιώσιμα αλιεύματα,
   να περιλαμβάνουν διατάξεις για την αναστολή και αναθεώρηση της καταβολής της οικονομικής συνεισφοράς καθώς και διατάξεις σχετικά με την αναστολή της εφαρμογής του πρωτοκόλλου σε περίπτωση αθέτησης ουσιωδών και στοιχειωδών διατάξεων σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως προβλέπεται για παράδειγμα στο άρθρο 9 της συμφωνίας του Κοτονού, ή σε περίπτωση μη συμμόρφωσης προς τη Διακήρυξη της ΔΟΕ περί των θεμελιωδών αρχών και δικαιωμάτων στην εργασία·

88.  υπενθυμίζει ότι λόγω των διαφορετικών νομοθετικών ρυθμίσεων σε πολλές χώρες που είναι εμπορικοί εταίροι της ΕΕ, οι κανόνες προέλευσης και η σώρευσή τους αποτελούν αμφιλεγόμενα και ευαίσθητα ζητήματα στο πλαίσιο των εμπορικών διαπραγματεύσεων· καλεί, συνεπώς, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στα εν λόγω ζητήματα και να διαπραγματευτεί ισορροπημένες λύσεις που να μη συνεπάγονται επιβαρύνσεις για τον αλιευτικό κλάδο της ΕΕ·

89.  επικροτεί τις προτάσεις της Επιτροπής για τη λήψη μέτρων εμπορικού χαρακτήρα, όπως η επιβολή περιορισμών στις εισαγωγές ιχθύων και αλιευτικών προϊόντων από χώρες που επιτρέπουν τη μη βιώσιμη αλιεία, τα οποία θα διασφαλίζουν παράλληλα την τήρηση των κανόνων του ΠΟΕ.

90.  καλεί επιτακτικά την ΕΕ να αναπτύξει και να εφαρμόσει περιφερειακές στρατηγικές δραστηριοτήτων στους ωκεανούς και τις θάλασσες, ιδιαίτερα για τις περιφέρειες όπου η βιώσιμη αλιεία μπορεί να διασφαλιστεί μόνο μέσω διεθνούς συνεργασίας·

o
o   o

91.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

(1) ΕΕ L 286 της 29.10.2008, σ. 1.
(2) ΕΕ L 286 της 29.10.2008, σ. 33.
(3) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2011)0516.
(4) ΕΕ C 348 E της 21.12.2010, σ. 15.
(5) ΕΕ C 351 E της 2.12.2011, σ. 119.
(6) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2011)0232.
(7) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2011)0573.
(8) Η σύμβαση περί αναγκαστικής εργασίας 1930, (αριθ. 29), η σύμβαση περί συνδικαλιστικής ελευθερίας και προστασίας συνδικαλιστικού δικαιώματος, 1948 (αριθ. 87), η σύμβαση περί εφαρμογής των αρχών του δικαιώματος οργανώσεως και συλλογικής διαπραγματεύσεως, 1949, (αριθ. 98), η σύμβαση περί ισότητας των αμοιβών, 1951 (αριθ. 100), η σύμβαση περί κατάργησης της καταναγκαστικής εργασίας, 1957 (αριθ. 105), η σύμβαση περί διακρίσεων (στον τομέα της απασχόλησης και της επαγγελματικής δραστηριότητας), 1958 (αριθ. 111), η σύμβαση περί ελάχιστου ορίου ηλικίας, 1973 (αριθ. 138), η σύμβαση περί των χειρίστων μορφών παιδικής εργασίας, 1999 (αριθ. 182).
(9) ftp://ftp.fao.org/docrep/fao/007/x4874e/x4874e00.pdf.


Εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2014
PDF 338kWORD 22k
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Nοεμβρίου 2012 σχετικά με τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2014 (2012/2829(RSP))
P7_TA(2012)0462B7-0520/2012

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη τα άρθρα 10 και 17 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη τα άρθρα 10 και 11 της πράξης περί της εκλογής των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με άμεση καθολική ψηφοφορία, η οποία είναι προσαρτημένη στην απόφαση του Συμβουλίου, της 20ής Σεπτεμβρίου 1976, όπως έχει τροποποιηθεί(1),

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση της Επιτροπής της 22ας Νοεμβρίου 2012 σχετικά με τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2014,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 110 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πολίτες εκπροσωπούνται άμεσα στο επίπεδο της Ένωσης από τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα πολιτικά κόμματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, συμβάλλουν στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής πολιτικής συνείδησης και στην έκφραση της βούλησης των πολιτών της Ένωσης,

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εκλέγεται από το Κοινοβούλιο κατόπιν πρότασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, το οποίο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία, και πρέπει να λαμβάνει υπόψη το αποτέλεσμα των εκλογών για την ανάδειξη του Κοινοβουλίου και να έχει προβεί στις κατάλληλες διαβουλεύσεις πριν προβεί στον ορισμό του,

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή, ως Σώμα, ευθύνεται έναντι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το νέο Κοινοβούλιο χρειάζεται επαρκή χρόνο για να οργανωθεί πριν από την εκλογή του Προέδρου της Επιτροπής,

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι για να είναι η νέα Επιτροπή έτοιμη να αναλάβει καθήκοντα την 1η Νοεμβρίου 2014, η εκλογή του Προέδρου της Επιτροπής θα πρέπει να πραγματοποιείται τον Ιούλιο 2014 κατά την πρώτη περίοδο συνόδου του Κοινοβουλίου,

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο συγκατατίθεται με την ψήφο του στον διορισμό ολόκληρου του σώματος των Επιτρόπων κατόπιν ακρόασης των υποψηφίων που προτείνονται από το Συμβούλιο, σε κοινή συμφωνία με τον εκλεγέντα Πρόεδρο, βάσει συστάσεων των κρατών μελών,

1.  προτρέπει τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα να προτείνουν υποψηφίους για την Προεδρία της Επιτροπής και αναμένει ότι οι υποψήφιοι αυτοί θα διαδραματίσουν ηγετικό ρόλο στην προεκλογική εκστρατεία για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ιδίως παρουσιάζοντας προσωπικά το πρόγραμμά τους σε όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης· υπογραμμίζει ότι είναι σημαντικό να ενισχυθεί η πολιτική νομιμοποίηση τόσο του Κοινοβουλίου όσο και της Επιτροπής με τη σύνδεση των αντίστοιχων διαδικασιών εκλογής τους με την επιλογή των ψηφοφόρων·

2.  ζητεί όσο το δυνατόν περισσότερα μέλη της προσεχούς Επιτροπής να προέρχονται από τους βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, έτσι ώστε να αντανακλάται η ισορροπία μεταξύ των δύο σωμάτων της νομοθετικής αρχής·

3.  ζητεί από τον μελλοντικό Πρόεδρο της Επιτροπής να διασφαλίσει την ισόρροπη εκπροσώπηση των φύλων στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή· συνιστά να προτείνει κάθε κράτος μέλος από μία υποψήφια και έναν υποψήφιο για το προσεχές σώμα των Επιτρόπων·

4.  θεωρεί, ενόψει των νέων ρυθμίσεων που εισήγαγε η Συνθήκη της Λισαβόνας σε σχέση με την εκλογή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, και της μεταβαλλόμενης σχέσης μεταξύ Κοινοβουλίου και Επιτροπής η οποία θα προκύψει από τις εκλογές του 2014, ότι θα είναι εξαιρετικά σημαντικό, για τη σταθερότητα των νομοθετικών διαδικασιών της Ένωσης και την καλή λειτουργία της εκτελεστικής της αρχής, να υπάρχουν αξιόπιστες πλειοψηφίες στο Κοινοβούλιο και κατά συνέπεια καλεί τα κράτη μέλη να καθιερώσουν στον εκλογικό νόμο τους, σύμφωνα με το άρθρο 3 της Πράξης σχετικά με την εκλογή των αντιπροσώπων της Συνέλευσης με άμεση και καθολική ψηφοφορία, κατάλληλα και αναλογικά ελάχιστα όρια για την κατανομή των εδρών, έτσι ώστε να αντικατοπτρίζονται δεόντως οι επιλογές των πολιτών, όπως εκφράζονται στις εκλογές, αλλά και παράλληλα να διασφαλίζεται αποτελεσματικά η λειτουργικότητα του Κοινοβουλίου·

5.  καλεί το Συμβούλιο να συμβουλευτεί το Κοινοβούλιο σχετικά με τη διεξαγωγή των εκλογών είτε κατά το διάστημα 15-18 Μαΐου είτε μεταξύ 22-25 Μαΐου 2014·

6.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, καθώς και στα κοινοβούλια και στις κυβερνήσεις των κρατών μελών.

(1) Απόφαση του Συμβουλίου 76/787/ΕΚΑΧ, ΕΟΚ, ΕΥΡΑΤΟΜ (ΕΕ L 278 της 8.10.1976, σ. 1) όπως τροποποιήθηκε από την απόφαση 93/81/Ευρατόμ του Συμβουλίου, ΕΚΑΧ, ΕΟΚ (ΕΕ L 33 της 9.2.1993, σ. 15) και από την απόφαση 2002/772/ΕΚ του Συμβουλίου, ΕΥΡΑΤΟΜ (ΕΕ L 283 της 21.10.2002, σ. 1).


Η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν και συγκεκριμένα οι μαζικές εκτελέσεις και ο πρόσφατος θάνατος του μπλόγκερ Sattar Behesthi
PDF 296kWORD 29k
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Νοεμβρίου 2012 σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν, και ιδίως τις μαζικές εκτελέσεις και τον πρόσφατο θάνατο του ιστολόγου Sattar Behesthi (2012/2877(RSP))
P7_TA(2012)0463RC-B7-0500/2012

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη τα προηγούμενα ψηφίσματά του σχετικά με το Ιράν και ειδικότερα τα ψηφίσματά του για τα ανθρώπινα δικαιώματα,

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση της Αντιπροέδρου της Επιτροπής/Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας (ΑΕ/ΥΠ) της 23ης Οκτωβρίου 2012 για το Ιράν,

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση της εκπροσώπου της ΑΕ/ΥΠ της 11ης Νοεμβρίου 2012 σχετικά με το θάνατο του Ιρανού ιστολόγου Sattar Beheshti, ενώ βρισκόταν υπό κράτηση,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της 13ης Σεπτεμβρίου 2012 του Ειδικού Εισηγητή των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν,

–  έχοντας υπόψη την αποφυλάκιση του Πάστορα Youcef Nadarkhani τον Σεπτέμβριο του 2012,

–  έχοντας υπόψη τα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών 62/149 της 18ης Δεκεμβρίου 2007 και 63/168 της 18ης Δεκεμβρίου 2008 σχετικά με μορατόριουμ στη χρήση της θανατικής ποινής,

–  έχοντας υπόψη το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ICCPR), το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτισμικά Δικαιώματα (ICESCR), τη Σύμβαση για την Εξάλειψη Κάθε Μορφής Φυλετικών Διακρίσεων, και τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, πράξεις στις οποίες το Ιράν είναι συμβαλλόμενο μέρος,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 122 παράγραφος 5 και το άρθρο 110 παράγραφος 4 του Κανονισμού του,

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η τρέχουσα κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν χαρακτηρίζεται από τη διαρκή και συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· ότι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (και ιδίως υπέρμαχοι των δικαιωμάτων των γυναικών, των παιδιών και των μειονοτήτων), δημοσιογράφοι, ιστολόγοι, καλλιτέχνες, φοιτητικοί ηγέτες, συνδικαλιστές και περιβαλλοντιστές εξακολουθούν να ζουν υπό έντονη πίεση και συνεχή απειλή σύλληψης,

Β.   λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ιστολόγος Sattar Beheshti, ο οποίος επέκρινε το καθεστώς του Ιράν στο Διαδίκτυο, συνελήφθη στις 30 Οκτωβρίου 2012 από την εξειδικευμένη μονάδα αστυνόμευσης του κυβερνοχώρου που είναι γνωστή ως FATA, κατηγορούμενος για εγκλήματα του κυβερνοχώρου και πέθανε ενώ βρισκόταν υπό κράτηση· ότι οι ακριβείς συνθήκες του θανάτου του δεν έχουν ακόμη εξακριβωθεί και ότι από ορισμένες αναφορές προκύπτει ότι ο θάνατός του ήταν αποτέλεσμα βασανιστηρίων σε σωφρονιστικό κατάστημα στο Ιράν,

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι μέλη της οικογένειας του Sattar Beheshti που ζουν στο Ιράν απειλήθηκαν με σύλληψη εάν μιλούσαν στα μέσα ενημέρωσης για το θάνατό του ή εάν υπέβαλλαν μήνυση εναντίον των φερόμενων ως ενόχων βασανιστηρίων,

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο θάνατος του Sattar Beheshti είναι ένα ακόμη τραγικό παράδειγμα των συστηματικών και συνεχιζόμενων βασανιστηρίων, κακομεταχείρισης, και άρνησης στοιχειωδών δικαιωμάτων, στα οποία υποβάλλονται κατά κανόνα οι κρατούμενοι συνείδησης στο Ιράν, ενώ το προσωπικό των υπηρεσιών ασφαλείας και πληροφοριών λειτουργεί σε ατμόσφαιρα πλήρους ατιμωρησίας,

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ύστερα από ημέρες σιωπής σχετικά με το θάνατο του Sattar Beheshti, ο σύμβουλος ανθρωπίνων δικαιωμάτων της δικαστικής αρχής του Ιράν δήλωσε ότι δεσμεύεται να εξετάσει όλες τις πτυχές της υπόθεσης και να διώξει αποφασιστικά όσους βρεθούν ένοχοι,

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αναπληρωτής πρόεδρος της κοινοβουλίου του Ιράν Mohammad Hasan Abutorabifard δήλωσε στις 11 Νοεμβρίου 2012 ότι η επιτροπή εθνικής ασφαλείας και εξωτερικής πολιτικής του ιρανικού κοινοβουλίου επρόκειτο να διερευνήσει την υπόθεση,

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι Ειδικοί Εισηγητές των Ηνωμένων Εθνών για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν, τις συνοπτικές εκτελέσεις, τα βασανιστήρια και την ελευθερία της έκφρασης χαιρέτισαν τις αποφάσεις του κοινοβουλίου και της δικαστικής εξουσίας του Ιράν να διερευνήσουν το θάνατο του κ. Beheshti, επισημαίνοντας παράλληλα ότι έχουν γίνει γνωστές και άλλες υποθέσεις στο Ιράν στις οποίες κρατούμενοι φέρεται ότι αποβίωσαν ενώ βρίσκονταν υπό κράτηση λόγω κακής μεταχείρισης ή βασανιστηρίων, έλλειψης ιατρικής φροντίδας ή παραμέλησης,

Η.   λαμβάνοντας υπόψη ότι στις 22 Οκτωβρίου 2012, ο Saeed Sedighi και εννέα άλλοι άνδρες εκτελέστηκαν κατηγορούμενοι για αδικήματα ναρκωτικών· ότι οι περισσότεροι από τους άνδρες αυτούς δεν έτυχαν δίκαιης δίκης και υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια κατά την κράτησή τους,

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι σε συνέχεια της εκτέλεσης του κ. Sedeghi, οι αρχές προειδοποίησαν τα μέλη της οικογενείας του να μην απευθυνθούν στα μέσα ενημέρωσης και τους απαγόρευσαν να πραγματοποιήσουν δημόσια νεκρώσιμη τελετή μετά την κηδεία του,

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι κατά τα τελευταία έτη έχει σημειωθεί δραματική αύξηση των εκτελέσεων στο Ιράν, συμπεριλαμβανομένων εκτελέσεων ανηλίκων, με περισσότερες από 300 εκτελέσεις να καταγράφονται από την αρχή του τρέχοντος έτους· λαμβάνοντας υπόψη ότι η θανατική ποινή επιβάλλεται τακτικά σε περιπτώσεις όπου ο κατηγορούμενος αποστερείται τα προσήκοντα διαδικαστικά δικαιώματά του, και για εγκλήματα που δεν εμπίπτουν στην κατηγορία των πλέον σοβαρών εγκλημάτων σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα,

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ιρανικές αρχές εξακολουθούν να κατασκευάζουν ένα «εγκεκριμένο διαδίκτυο» το οποίο ουσιαστικά αποκόπτει τους Ιρανούς από τον Παγκόσμιο Ιστό και ότι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τις τεχνολογίες των πληροφοριών και της επικοινωνίας για να καταστέλλουν τις θεμελιώδεις ελευθερίες, όπως την ελευθερία της έκφρασης και του συνέρχεσθαι· ότι το Ιράν περιορίζει την ελευθερία του Διαδικτύου, επιβάλλοντας περιορισμούς στο εύρος ζώνης, αναπτύσσοντας κρατικούς διακομιστές, Ειδικά Πρωτόκολλα Διαδικτύου (IP), παρόχους υπηρεσιών Διαδικτύου (ISP), και μηχανές αναζήτησης, ενώ επιβάλλουν φραγμούς σε διεθνείς και εγχώριους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης·

ΙΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Βραβείο Ζαχάρωφ 2012 για την ελευθερία της σκέψης απονεμήθηκε σε δύο Ιρανούς ακτιβιστές, τη δικηγόρο Nasrin Sotoudeh και τον σκηνοθέτη Jafar Panahi· ότι η Nasrin Sotoudeh εκτίει ποινή φυλάκισης για το έργο της σχετικά με την ανάδειξη των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν και έχει ξεκινήσει απεργία πείνας, διότι οι αρχές αρνήθηκαν να εγκρίνουν επισκέψεις μελών της οικογενείας της· ότι ο Jafar Panahi έχει προσφύγει κατά της εξαετούς ποινής φυλάκισης, της 20ετούς απαγόρευσης κινηματογράφησης και της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα που του έχουν επιβληθεί.

1.  εκφράζει έντονη ανησυχία για τη συνεχή επιδείνωση της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν, τον αυξανόμενο αριθμό πολιτικών κρατουμένων και κρατουμένων συνείδησης, το συνεχώς υψηλό επίπεδο εκτελέσεων, συμπεριλαμβανομένων ανηλίκων, τα διαδεδομένα βασανιστήρια, τις άδικες δίκες, τα υπέρογκα ποσά που ζητούνται για εγγύηση, καθώς και τους έντονους περιορισμούς της ελευθερίας της πληροφόρησης, της έκφρασης, του συνέρχεσθαι, της πίστης, της εκπαίδευσης και της μετακίνησης·

2.  εκφράζει τη βαθιά ανησυχία του για τον θάνατο του Sattar Beheshti ενώ βρισκόταν υπό κράτηση· ζητεί επιμόνως από τις ιρανικές αρχές να διενεργήσουν διεξοδική έρευνα στην υπόθεση έτσι ώστε να διακριβωθούν οι συνθήκες του θανάτου του·

3.  εκφράζει τη βαθιά ανησυχία του για τις αναφορές σύμφωνα με τις οποίες ο Sattar Beheshti βασανίστηκε στη φυλακή· ζητεί επιμόνως από τις ιρανικές αρχές να εξασφαλίσουν ότι πραγματοποιείται έρευνα σε κάθε υπόθεση καταγγελίας βασανιστηρίων και ωμής, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης σε σωφρονιστικά καταστήματα και ότι οι δράστες λογοδοτούν για τις πράξεις τους· υπενθυμίζει ότι η χρήση σωματικής τιμωρίας – που ισοδυναμεί με βασανιστήριο – είναι ασύμβατη με το άρθρο 7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα·

4.  καταδικάζει έντονα τη χρήση της θανατικής ποινής στο Ιράν και καλεί τις ιρανικές αρχές, σύμφωνα με τα ψηφίσματα 62/149 και 63/168 της Γενικής Συνέλευσης των ΗΕ, να θεσπίσουν μορατόριουμ στις εκτελέσεις, ενόψει της κατάργησης της θανατικής ποινής· καλεί την κυβέρνηση του Ιράν να απαγορεύσει την εκτέλεση ανηλίκων και να μετατρέψει όλες τις θανατικές ποινές που έχουν επιβληθεί σε ανηλίκους· ζητεί επιμόνως από την ιρανική κυβέρνηση να δημοσιεύει στατιστικές σχετικά με την ποινή του θανάτου και πληροφοριακά στοιχεία για την απονομή δικαιοσύνης σε υποθέσεις θανατικής ποινής·

5.  αποδοκιμάζει έντονα την έλλειψη αμεροληψίας και διαφάνειας στη δικαστική διαδικασία καθώς και την άρνηση δικαιωμάτων δίκαιης δίκης· καλεί τις αρχές του Ιράν να εξασφαλίσουν τον αυστηρό σεβασμό της δίκαιης δίκης και της δέουσας διαδικασίας σε όλους τους κρατούμενους, όπως ορίζεται από το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα·

6.  ζητεί επιμόνως από τις ιρανικές αρχές να απελευθερώσουν όλους τους πολιτικούς κρατούμενους και τους κρατούμενους συνείδησης, μεταξύ των οποίων η Nasrin Sotoudeh, βραβευμένη με το Βραβείο Ζαχάρωφ από κοινού με τον Jafar Panahi, και να τους επιτρέψουν να προσέλθουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το Δεκέμβριο του 2012 προκειμένου να παραλάβουν το βραβείο τους· εκφράζει την ανησυχία του για την επιδείνωση της κατάστασης της υγείας της Nasrin Sotoudeh· καλεί τις δικαστικές και σωφρονιστικές αρχές του Ιράν να θέσουν τέρμα στην κακομεταχείριση της Nasrin Sotoudeh· εκφράζει τη συμπάθειά του και την αμέριστη αλληλεγγύη του προς τα αιτήματα της Nasrin Sotoudeh· καλεί τις αρχές του Ιράν να επιτρέψουν την πρόσβαση όλων των κρατουμένων σε συνηγόρους της επιλογής τους, στην απαραίτητη ιατρική περίθαλψη και στις επισκέψεις μελών της οικογενείας τους τις οποίες δικαιούνται βάσει του διεθνούς δικαίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να τους μεταχειρίζονται με αξιοπρέπεια και σεβασμό·

7.  καλεί τις ιρανικές αρχές να αποδεχθούν την ειρηνική διαμαρτυρία και να αντιδράσουν στα πολυάριθμα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός του Ιράν·

8.  καλεί τις ιρανικές αρχές να διασφαλίσουν τη θρησκευτική ελευθερία σύμφωνα με το ιρανικό σύνταγμα και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα·

9.  παροτρύνει τις ιρανικές αρχές να επιδείξουν την απόλυτη δέσμευσή τους στη συνεργασία με τη διεθνή κοινότητα βελτιώνοντας την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν και καλεί την ιρανική κυβέρνηση να εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις της, τόσο βάσει του διεθνούς δικαίου όσο και αυτές που απορρέουν από τις διεθνείς συμφωνίες που έχει υπογράψει·

10.  πιστεύει ότι μια επίσκεψη Ειδικού Εισηγητή των Ηνωμένων Εθνών μπορεί να βοηθήσει στην κατάρτιση επισκόπησης της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν· επισημαίνει με ανησυχία ότι το Ιράν δεν έχει αποδεχτεί καμία επίσκεψη ειδικών εισηγητών των ΗΕ ή του Ύπατου Αρμοστή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από το 2005· καλεί το Ιράν να τιμήσει τη δεδηλωμένη πρόθεσή του να επιτρέψει κατά το 2012 επίσκεψη του Ειδικού Εισηγητή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Δρος Ahmed Shaheed στο Ιράν·

11.  καλεί την Επιτροπή, σε στενή συνεργασία με το Κοινοβούλιο, να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά το νέο Μέσο για τη Δημοκρατία και τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας της έκφρασης στο Διαδίκτυο· προκειμένου να υποστηρίξουν τη δημοκρατία και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν·

12.  καλεί τους αντιπροσώπους της ΕΕ και την Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για Εξωτερικές Υποθέσεις να ενθαρρύνουν τις ιρανικές αρχές να συμμετάσχουν εκ νέου σε διάλογο ανθρωπίνων δικαιωμάτων· επαναβεβαιώνει την ετοιμότητά του για διάλογο με το Ιράν σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλα τα επίπεδα, στη βάση των οικουμενικών αξιών που κατοχυρώνονται στον Χάρτη και τις Συμβάσεις του ΟΗΕ·

13.  υποστηρίζει την διττή προσέγγιση της ΕΕ προς το Ιράν (συνδυασμός κυρώσεων και διπλωματίας), αλλά ταυτόχρονα εκφράζει την ανησυχία του για τις αρνητικές επιπτώσεις που έχουν στον ιρανικό λαό οι γενικού χαρακτήρα κυρώσεις εναντίον του Ιράν, μεταξύ των οποίων είναι η αύξηση του πληθωρισμού και η έλλειψη απαραίτητων ειδών, ιδίως φαρμάκων·

14.  καλεί το Συμβούλιο να ενισχύσει τα στοχευμένα μέτρα εναντίον ατόμων και φορέων στο Ιράν, συμπεριλαμβανομένων κρατικών φορέων, που είναι υπεύθυνα ή συμμετέχουν σε σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και περιορισμούς των θεμελιωδών ελευθεριών, ιδίως μέσω της κατάχρησης της ΤΕΠ και της λογοκρισίας στο Διαδίκτυο και τα μέσα ενημέρωσης· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν ότι όλα τα περιουσιακά στοιχεία και η ακίνητη περιουσία Ιρανών που αποτελούν στόχο των περιοριστικών μέτρων και τα οποία βρίσκονται στην επικράτεια της ΕΕ, κατάσχονται και δεσμεύονται·

15.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στην Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας, στο Συμβούλιο, την Επιτροπή, τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών, τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, το Συμβούλιο Ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ΗΕ και την κυβέρνηση και το κοινοβούλιο της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν, καθώς και να μεριμνήσει για τη μετάφρασή του στα περσικά.


Η κατάσταση στη Βιρμανία και συγκεκριμένα η συνεχιζόμενη βία στην πολιτεία Rakhine
PDF 294kWORD 29k
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Νοεμβρίου 2012 σχετικά με την κατάσταση στη Βιρμανία/Μιανμάρ και ειδικότερα τις συνεχιζόμενες βιαιοπραγίες στο κράτος του Rakhine (2012/2878(RSP))
P7_TA(2012)0464RC-B7-0503/2012

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη τα προηγούμενα ψηφίσματά του για τη Βιρμανία/Μιανμάρ, και ειδικότερα εκείνα της 20ής Απριλίου 2012(1) και της 13ης Σεπτεμβρίου 2012(2),

–  έχοντας υπόψη την από 24 Αυγούστου 2012 έκθεση του Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Βιρμανία/Μιανμάρ,

–  έχοντας υπόψη την από 26 Απριλίου 2012 απόφαση 2012/225/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου,

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση του Προέδρου Thein Sein της 17ης Αυγούστου 2012 προς το Βιρμανικό Κοινοβούλιο σχετικά με την κατάσταση στο κράτος του Rakhine,

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση του Γ.Γ. του ΟΗΕ της 25ης Οκτωβρίου 2012 σχετικά με την κατάσταση στο κράτος του Rakhine στη Βιρμανία/Μιανμάρ,

–  έχοντας υπόψη την από 26 Οκτωβρίου 2012 δήλωση του εκπροσώπου της Αντιπροέδρου της Επιτροπής και Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας κυρίας Catherine Ashton σχετικά με την αναζωπύρωση των βιαιοτήτων στο κράτος του Rakhine στην Βιρμανία/Μιανμάρ,

–  έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση που υπέγραψαν στις 3 Νοεμβρίου 2012 ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Jose Manuel Barroso και ο Υπουργός Προεδρίας της Βιρμανίας/ Μιανμάρ κ. U Aung Min στο Βιρμανικό Κέντρο Ειρήνης στην πόλη Yangon (Ραγκούν),

–  έχοντας υπόψη την έκκληση της Ύπατης Αρμοστού του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα κυρίας Navi Pillay στις 9 Νοεμβρίου 2012 προς την Κυβέρνηση της Βιρμανίας/Μιανμάρ να λάβει τα αναγκαία μέτρα για να αναγνωρίσει στα μέλη της εθνότητας Rohingya πολιτικά δικαιώματα και ίση μεταχείριση,

–  έχοντας υπόψη την από 16 Νοεμβρίου 2012 επιστολή του Προέδρου Thein Sein προς τον Γ.Γ. του ΟΗΕ κ. Ban Ki-moon με την οποία ο Βιρμανός Πρόεδρος υπόσχεται να εξετάσει την απόδοση της ιθαγένειας στους ανιθαγενείς μουσουλμάνους Rohingya,

–  έχοντας υπόψη τη Σύμβαση του ΟΗΕ του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων, και το Πρωτόκολλο του 1967,

–  έχοντας υπόψη τα άρθρα 18 έως 21 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (UDHR) του 1948,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 25 του Διεθνούς Συμφώνου του 1966 για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ICCPR),

–  έχοντας υπόψη τις δηλώσεις διαφόρων εκπροσώπων της Βιρμανικής Κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης, συμπεριλαμβανομένης της Aung San Suu Kyi, που αρνούνται τα πολιτικά δικαιώματα στα μέλη της εθνικής μειονότητας των Rohingya και υποβαθμίζουν την ευθύνη των κρατικών αρχών για τις πρόσφατες βίαιες συγκρούσεις,

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση της Εθνικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Βιρμανίας/Μιανμάρ τον Αύγουστο 2012 ότι ο διωγμός των Rohingya και τα γεγονότα στο κράτος του Rakhine δεν εμπίπτουν στις αρμοδιότητές της,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 122, παράγραφος 5, και το άρθρο 110, παράγραφος 4, του Κανονισμού,

A.  λαμβάνοντας υπόψη ότι από τις αρχές του 2011 η Βιρμανική Κυβέρνηση έλαβε σημαντικά μέτρα για την αποκατάσταση των πολιτικών ελευθεριών, αν και τα πρόσφατα έκτροπα στο κράτος του Rakhine τονίζουν τις τεράστιες δυσκολίες που απομένει να ξεπεραστούν·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η κατάσταση στο κράτος του Rakhine παραμένει οξυμμένη, με 110.000 άτομα τουλάχιστον να έχουν υποχρεωθεί να εγκαταλείψουν τις εστίες τους από τον Ιούνιο 2012, και με 89 νεκρούς και πάνω από 5.300 κατοικίες και θρησκευτικά κτίρια να έχουν καταστραφεί μετά την αναζωπύρωση της βίας τον Οκτώβριο·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι περισσότεροι από τους μετακινηθέντες είναι μέλη της εθνότητας των Rohingya, που ζουν σε στρατόπεδα κάτω από απαράδεκτες συνθήκες, υπερπληρότητα, ανησυχητικά επίπεδα παιδικού υποσιτισμού, τελείως ανεπαρκή ύδρευση και αποχέτευση, σχεδόν καθόλου σχολικές δυνατότητες και χωρίς την κατάλληλη ανθρωπιστική πρόσβαση·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που επιτρέπει την επιβολή του στρατιωτικού νόμου κηρύχθηκε στο κράτος του Rakhine μετά την έναρξη των κοινοτικών συγκρούσεων τον Ιούνιο 2012 κι ότι στα τέλη Οκτωβρίου η Κυβέρνηση κήρυξε απαγόρευση στις πληγείσες περιοχές και ανέπτυξε πρόσθετες δυνάμεις ασφαλείας, μέτρα που μέχρι στιγμής δεν μπόρεσαν να σταματήσουν τη βία·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι διακρίσεις σε βάρος της μειονότητας των Rohingya συνεχίζονται· ότι σύμφωνα με αναφορές οι τοπικές αρχές ήταν επανειλημμένα συνένοχες στις επιθέσεις κατά των Rohingya και εφαρμόζουν μια ενεργό πολιτική για την εκδίωξή τους από τη χώρα· ότι η διεθνής κοινότητα έχει καλέσει τη Βιρμανική Κυβέρνηση να αναθεωρήσει το Νόμο του 1982 περί ιθαγενείας ώστε να πάψουν πλέον οι Rohingya να είναι ανιθαγενείς και να εξαλειφθούν τα αίτια των μακροχρόνιων διακρίσεων κατά του πληθυσμού των Rohingya·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Rakhine είναι το δεύτερο πιο φτωχό κράτος της Βιρμανίας/Μιανμάρ, μιας χώρας που κι η ίδια είναι από τις λιγότερο προηγμένες στον κόσμο, κι ότι η φτώχεια και η καταπίεση έχουν παίξει ρόλο στην υποδαύλιση της βίας μεταξύ κοινοτήτων, σύμφωνα με τις πικρές ιστορικές μνήμες και των δυο κοινοτήτων·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι στις 31 Οκτωβρίου 2012 τρεις ειδικοί του ΟΗΕ εξέφρασαν τη βαθειά τους ανησυχία για τις συνεχιζόμενες βιαιοπραγίες μεταξύ κοινοτήτων στο κράτος του Rakhine και κάλεσαν την Κυβέρνηση να θεραπεύσει επειγόντως τα βαθύτερα αίτια της έντασης και της σύγκρουσης των βουδιστικών με τις μουσουλμανικές κοινότητες στην περιοχή·

Η.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Βιρμανική Κυβέρνηση συγκρότησε μια εξεταστική επιτροπή τον Αύγουστο 2012 χωρίς να συμπεριλάβει σε αυτήν έναν εκπρόσωπο της κοινότητας των Rohingya, για να εξετάσει τα αίτια των φατριαστικών βιαιοτήτων και να υποβάλει προτάσεις για τον τρόπο τερματισμού τους, της οποίας όμως το έργο μέχρι στιγμής δεν απέδωσε αποτελέσματα·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, μπροστά στη συνεχιζόμενη βία, εκτιμάται ότι ένα εκατομμύριο Rohingya κατέφυγαν σε γειτονικές χώρες τα τελευταία έτη, εκ των οποίων οι 300 000 στο Μπανγκλαντές και οι 92 000 στην Ταϊλάνδη, ενώ εκτιμάται ότι κάπου 54 000 μη καταγεγραμμένοι ικέτες ασύλου βρίσκονται σε εννέα στρατόπεδα κατά μήκος των συνόρων Ταϊλάνδης-Βιρμανίας·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τουλάχιστον 4 000 άτομα κατέφυγαν με πλοία στην Sittwe, την πρωτεύουσα του κράτους Rakhine, όπου η κυβέρνηση χώρισε τους μουσουλμάνους, συμπεριλαμβανομένων των Rohingya, από τον υπόλοιπο πληθυσμό και τους μετέφερε σε στρατόπεδα· κι ότι τουλάχιστον 3 000 Rohingya πιστεύεται ότι διέφυγαν με πλοία στα σύνορα μεταξύ Βιρμανίας και Μπαγκλαντές, όπου οι Μπαγκλαντεσιανές δυνάμεις ασφαλείας έλαβαν από τον Ιούνιο τη διαταγή να επαναπροωθούν όσους πλησιάζουν στα σύνορα·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Jose Manuel Barroso πρόσφερε στη Βιρμανία 78 εκατομμύρια ευρώ ως ευρωπαϊκή αναπτυξιακή βοήθεια κατά την επίσκεψή του στην πρωτεύουσα της χώρας Nay Pyi Taw, και τόνισε ότι η ΕΕ είναι έτοιμη να κινητοποιήσει 4 εκατομμύρια ευρώ για άμεση ανθρωπιστική βοήθεια, εφόσον λάβει εγγυήσεις για δυνατότητα εισόδου στις πληγείσες περιοχές·

1.  ανησυχεί από την αναζωπύρωση της εθνοτικής βίας στο Rakhine, που προκάλεσε πολλούς θανάτους και τραυματισμούς, καταστροφές οικιών και μετακινήσεις τοπικών πληθυσμών, και εκφράζει το φόβο ότι οι συγκρούσεις μεταξύ κοινοτήτων θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την πορεία εκδημοκρατισμού της χώρας και να έχουν ευρύτερο αντίκτυπο σε ολόκληρη την περιφέρεια·

2.  αναγνωρίζει τις συνεχιζόμενες μεταρρυθμίσεις στον τομέα των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων στη Βιρμανία, όμως καλεί τις Αρχές να εντείνουν τις προσπάθειές τους, μεταξύ άλλων και με την απελευθέρωση των υπόλοιπων πολιτικών κρατουμένων, και να αντιμετωπίσουν επειγόντως τη βία μεταξύ κοινοτήτων και τις συνέπειές της·

3.  εκτιμά πως η τρέχουσα αναζωπύρωση της βίας μεταξύ των κοινοτήτων στο κράτος του Rakhine είναι συνέπεια μακροχρόνιων διακριτικών πολιτικών σε βάρος των Rohingya· τονίζει ότι λίγα έχουν γίνει μέχρι στιγμής για τη θεραπεία των βασικών αιτίων της έντασης μεταξύ των κοινοτήτων και των εθνοτικών διακρίσεων·

4.  λαμβάνει γνώση των δηλώσεων της Κυβέρνησης ότι θα διενεργήσει πλήρη και ανεξάρτητη έρευνα για τα γεγονότα κι ότι θα προβεί σε ενέργειες κατά των ηθικών αυτουργών των βιαιοτήτων· καλεί τη Βιρμανική Κυβέρνηση να λάβει άμεσα μέτρα για να θέσει τέλος στην εθνοτική βία και στις διακρίσεις και να παραπέμψει στη δικαιοσύνη τους αυτουργούς των βίαιων συγκρούσεων και άλλων σχετικών πράξεων βίας που σημειώθηκαν στο κράτος του Rakhine·

5.  καλεί όλα τα μέρη να βρουν βιώσιμους τρόπους για να λύσουν τα ζητήματα που χωρίζουν τις κοινότητες, και επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς τις πολιτικές δυνάμεις να λάβουν ξεκάθαρη θέση υπέρ μιας πλουραλιστικής κοινωνίας με έναν διάλογο χωρίς αποκλεισμούς με τις τοπικές κοινότητες·

6.  καλεί τη Βιρμανική Κυβέρνηση να θέσει τέλος στις διακριτικές πρακτικές σε βάρος των Rohingya· επαναλαμβάνει τις παλαιότερες εκκλήσεις του για τροποποίηση ή κατάργηση του Νόμου του 1982 περί ιθαγενείας, ώστε οι Rohingya να έχουν ίση πρόσβαση στη βιρμανική ιθαγένεια·

7.  καλεί τις Βιρμανικές Αρχές να προωθήσουν πιο ενεργά τα ζητήματα των δικαιωμάτων των πολιτών, και ειδικότερα την πρόσβαση στην παιδεία, τις άδειες εργασίας και την ελευθερία μετακίνησης των μελών της μειονότητας Rohingya·

8.  καλεί τη Βιρμανική Κυβέρνηση να επιτρέψει στους οργανισμούς του ΟΗΕ και στις ανθρωπιστικές οργανώσεις καθώς και στους δημοσιογράφους και διπλωμάτες ανεμπόδιστη είσοδο σε όλες τις περιοχές της χώρας, συμπεριλαμβανομένου του κράτους του Rakhine, και να επιτρέψει την ανεμπόδιστη πρόσβαση όλων των αναξιοπαθούντων πληθυσμών στην ανθρωπιστική βοήθεια· ακόμη, καλεί τις Βιρμανικές Αρχές να βελτιώσουν επειγόντως τις συνθήκες στα στρατόπεδα εκτοπισθέντων Rohingya·

9.  καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να παράσχουν ανθρωπιστική βοήθεια και υποστήριξη στη Βιρμανική Κυβέρνηση στο πλαίσιο των προσπαθειών αυτής της τελευταίας να σταθεροποιήσει την κατάσταση και να εφαρμόσει ταχύτερα τα μεταρρυθμιστικά προγράμματα κατά τρόπο που θα εδραιώσει το κράτος δικαίου, το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την πολιτική ελευθερία·

10.  επικροτεί τις προτάσεις που διατύπωσε η Επιτροπή του Βιρμανικού Κοινοβουλίου για το Κράτος Δικαίου και καλεί τη Βιρμανική Κυβέρνηση να θέσει σύντομα σε εφαρμογή νομοθετικές, θεσμικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις που θα θέσουν τέλος στις σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις περιοχές που μαστίζονται από εθνοτικές και άλλες ένοπλες συγκρούσεις και θα αντιμετωπίσουν τη συνεχιζόμενη ατιμωρησία για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδιαίτερα όταν αυτές διαπράττονται από κρατικές δυνάμεις·

11.  χαιρετίζει την απελευθέρωση στις 17 Σεπτεμβρίου 2012, 514 κρατουμένων, μεταξύ των οποίων ήταν 90 πολιτικοί κρατούμενοι, και την απελευθέρωση στις 19 Νοεμβρίου 2012 άλλων 66 κρατουμένων, μεταξύ των οποίων ήταν τουλάχιστον 44 πολιτικοί κρατούμενοι, στο πλαίσιο μιας αμνηστίας που συνέπεσε με την επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου Obama στη Βιρμανία/Μιανμάρ· καλεί τη Βιρμανική Κυβέρνηση να απελευθερώσει όλους τους εναπομείναντες κρατουμένους συνείδησης, να διευκρινίσει πόσοι ακριβώς παραμένουν υπό κράτηση και να λάβει μέτρα για την κοινωνική επανένταξη των απελευθερωθέντων κρατουμένων·

12.  χαιρετίζει τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 23ης Απριλίου 2012 σχετικά με τη Βιρμανία/Μιανμάρ, που περιλαμβάνουν την αναστολή των απαγορευτικών μέτρων που είχαν επιβληθεί στη Βιρμανική Κυβέρνηση, εξαιρέσει του εμπάργκο όπλων, καθώς και την επιθυμία της ΕΕ να συνεχίσει να παρέχει υποστήριξη για τον εκδημοκρατισμό της χώρας· τονίζει ότι τα ανθρωπιστικά ζητήματα έχουν κεντρική σημασία για την ΕΕ: υποστήριξη των μεταρρυθμίσεων, συμβολή στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική ανάπτυξη και εδραίωση του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών ελευθεριών και ειδικότερα της ελευθερίας της έκφρασης και του συνέρχεσθαι· χαιρετίζει σε σχέση με τα ανωτέρω την πρόσφατη επίσκεψη του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και την άμεση αύξηση της ανθρωπιστικής βοήθειας εκ μέρους της Επιτροπής για το 2012 υπέρ του πληθυσμού του κράτους του Rakhine·

13.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στην Κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο της Βιρμανίας/Μιανμάρ, στην Αντιπρόεδρο της Επιτροπής και Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στις Κυβερνήσεις και τα Κοινοβούλια των κρατών μελών της ΕΕ, στον Γ.Γ. του ASEAN, στη Διακυβερνητική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ASEAN, στον Γ.Γ. της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, στον Ειδικό Εισηγητή του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στη Βιρμανία/Μιανμάρ, στην Ύπατη Αρμοστή του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, και στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.

(1) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2012)0142.
(2) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2012)0355.


Η κατάσταση των μεταναστών στην Λιβύη
PDF 277kWORD 26k
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Νοεμβρίου 2012 σχετικά με την κατάσταση των μεταναστών στη Λιβύη (2012/2879(RSP))
P7_TA(2012)0465RC-B7-0504/2012

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη τη Σύμβαση του ΟΗΕ, του 1951, για το Καθεστώς του Πρόσφυγα, και το σχετικό Πρωτόκολλο του 1967,

–  έχοντας υπόψη την κύρωση, εκ μέρους της Λιβύης, στις 25 Απριλίου 1981, της Σύμβασης της Αφρικανικής Ένωσης που ρυθμίζει ορισμένες πτυχές των προβλημάτων των μεταναστών στην Αφρική,

–  έχοντας υπόψη τον Αφρικανικό Χάρτη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και των Λαών και το πρωτόκολλό του σχετικά με την ίδρυση Αφρικανικού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Λαών, όπως κυρώθηκαν από τη Λιβύη στις 26 Μαρτίου 1987 και στις 19 Νοεμβρίου 2003 αντιστοίχως,

–  έχοντας υπόψη τα παλαιότερα ψηφίσματά του για τη Λιβύη, και ειδικότερα εκείνο της 15ης Σεπτεμβρίου 2011(1),

–  έχοντας υπόψη τη δέσμη της ΕΠΓ για τη Λιβύη, της 15ης Μαΐου 2012,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 14ης Ιουνίου 2012, σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ασφάλειας στην περιοχή του Σαχέλ(2),

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της 23ης Ιουλίου 2012,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 12ης Σεπτεμβρίου 2012, σχετικά με την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας(3),

–  έχοντας υπόψη τις δηλώσεις της Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας/Αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (ΥΕ/ΑΕ), στις 19 Ιουλίου 2012 και στις 3 Νοεμβρίου 2012, σχετικά με τη Λιβύη,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ σχετικά με την αποστολή υποστήριξης του ΟΗΕ στη Λιβύη, που εγκρίθηκε στις 30 Αυγούστου 2012,

–  έχοντας υπόψη τα άρθρα 122 παράγραφος 5, και 110 παράγραφος 4, του Κανονισμού του,

A.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Λιβύη διεξήγαγε τις πρώτες δημοκρατικές και ελεύθερες εκλογές της, τον Ιούλιο του 2012, κατά τρόπο αξιοσημείωτα ειρηνικό και ομαλό· λαμβάνοντας υπόψη ότι στη χώρα πραγματοποιήθηκε η πρώτη ειρηνική μεταβίβαση της εξουσίας, στις 9 Αυγούστου 2012, από το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο στο Γενικό Εθνικό Κογκρέσο, που είναι επιφορτισμένο με την έγκριση ενός νέου Συντάγματος και άλλες ουσιώδεις νομοθετικές μεταρρυθμίσεις·

B.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρώτη λιβυκή κυβέρνηση, εδώ και πάνω από πενήντα χρόνια, που σχηματίζεται μετά από δημοκρατικές εκλογές, ορκίστηκε στις 14 Νοεμβρίου 2012,

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Λιβύη βρίσκεται σε μετεπαναστατική περίοδο, γεμάτη προκλήσεις που σχετίζονται, μεταξύ άλλων, με την ασφάλεια (αφοπλισμός, αποστράτευση και επανένταξη των μαχητών των επαναστατικών ομάδων, μεταρρύθμιση του εθνικού Στρατού, της Αστυνομίας, της Συνοριοφυλακής και των λοιπών σωμάτων ασφαλείας), με την εθνική συμφιλίωση, με τη μεταβατική Δικαιοσύνη και με την επιβολή του νόμου, με την εξασφάλιση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και με την ανάγκη έναρξης πολλών άλλων μεταρρυθμίσεων που είναι καίριας σημασίας για την οικοδόμηση δημοκρατικών θεσμών και ενός δημοκρατικού κράτους·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Λιβύη πάντοτε στηριζόταν σε μετανάστες εργαζομένους, σε τομείς όπως η υγεία, η παιδεία, η γεωργία, ο τουρισμός και οι υπηρεσίες υγιεινής, καθώς επίσης και ότι η Λιβύη συνεχίζει να θεωρείται σημαντικός κόμβος για τους ανθρώπους που ζητούν άσυλο και τους πρόσφυγες που προσπαθούν να ξεφύγουν από συρράξεις στην Αφρική, την Ασία και τη Μέση Ανατολή·

E.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ικανότητα των αρχών να ελέγχουν την είσοδο ανθρώπων, στα 4.378 χιλιόμετρα των συνόρων της Λιβύης, είναι εξαιρετικά περιορισμένη·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, την εποχή που κατείχε την εξουσία ο συνταγματάρχης Καντάφι, εργάζονταν στη Λιβύη περίπου 1,5 έως 2,5 εκατομμύρια ξένοι· λαμβάνοντας υπόψη ότι, από την έναρξη των επιχειρήσεων απελευθέρωσης, στις 17 Φεβρουαρίου 2011, πολλοί μετανάστες υποχρεώθηκαν να ενταχτούν σε μισθοφορικές ομάδες υπό τον έλεγχο του Καντάφι και πολλοί από αυτούς είναι τώρα φυλακισμένοι χωρίς δίκη ή έχουν φύγει από τη χώρα· λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης (ΔOM), στο τέλος Νοεμβρίου 2011 περίπου 800 000 μετανάστες είχαν ήδη διαφύγει προς γειτονικές χώρες, πολλοί όμως επέστρεψαν στη συνέχεια, ή έφθασαν για πρώτη φορά·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι στη Λιβύη παρατηρούνται συνεχώς παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εις βάρος μεταναστών, ανθρώπων που ζητούν άσυλο και προσφύγων, καθώς και ότι ξένοι χωρίς νόμιμα έγγραφα, ακόμα και όταν βρίσκονται υπό κράτηση, κινδυνεύουν να πέσουν θύματα εκμετάλλευσης, ρατσισμού, ξυλοδαρμού και βασανιστηρίων·

H.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ξένοι στη Λιβύη είναι ακόμη ιδιαίτερα εκτεθειμένοι σε κακομεταχείριση εξαιτίας του κενού ασφαλείας, της διάδοσης όπλων, της έλλειψης εθνικής νομοθεσίας για το άσυλο και τους μετανάστες εργαζόμενους, του ακατάλληλου δικαστικού συστήματος και της ασθενούς διακυβέρνησης· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ξένοι, μεταξύ των οποίων έγκυοι και γυναίκες με μικρά παιδιά, καθώς και ασυνόδευτα παιδιά που κρατούνται μαζί με ενήλικες, κρατούνται σε ένα πλήθος κέντρων κράτησης που δημιουργήθηκαν ειδικά για λαθρομετανάστες ή κρατούνται από παραστρατιωτικές ομάδες·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι πρόσφατες εκθέσεις εκ μέρους της Διεθνούς Ομοσπονδίας για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, της Migreurop, της Διεθνούς Αμνηστίας και της Δικαιοσύνης Χωρίς Σύνορα για τους Μετανάστες, στη βάση διαφόρων ερευνών στη Λιβύη τον Ιούνιο του 2012, τονίζουν πολυάριθμες περιπτώσεις κακομεταχείρισης μεταναστών σε οκτώ κέντρα κράτησης στην Κούφα, την Τρίπολη, τη Βεγγάζη και την περιοχή του Όρους Ναφούσα·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Λιβύη δεν έχει ακόμη κυρώσει τη Σύμβαση του ΟΗΕ, του 1951, σχετικά με το καθεστώς των προσφύγων·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, παρότι είναι ήδη παρούσα, δεν έχει ακόμη νομικό καθεστώς στη Λιβύη,

ΙΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ ξεκίνησαν εκ νέου συνομιλίες με τη Λιβύη για τον έλεγχο της μετανάστευσης·

ΙΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ύπαρξη στη Λιβύη μιας πλήρως λειτουργούσας και δημοκρατικής κυβέρνησης αποτελεί προϋπόθεση για την έναρξη διαπραγματεύσεων με την ΕΕ, τον ΟΗΕ και άλλους διεθνείς εταίρους σε σχέση με οποιεσδήποτε συμφωνίες συνεργασίας με τη Λιβύη·

1.  εκφράζει ικανοποίηση για την ανάληψη των καθηκόντων της πρώτης κυβέρνησης της Λιβύης που αντλεί τη νομιμοποίηση της από το αποτέλεσμα δημοκρατικών εκλογών και ενθαρρύνει τα μέλη της κυβέρνησης αυτής να ενεργήσουν με αποφασιστικότητα για τη θεμελίωση μιας δημοκρατικής, υπεύθυνης και λειτουργικής κρατικής δομής στη Λιβύη· καλεί όλους τους διεθνείς παράγοντες, και ιδίως την ΕΕ, να είναι έτοιμοι να βοηθήσουν τη λιβυκή κυβέρνηση και το Γενικό Εθνικό Κογκρέσο (ΓΕΚ) στην τεράστια αυτή προσπάθεια·

2.  καλεί τη Λιβύη να εγκρίνει και να θέσει σε ισχύ νομοθεσία σύμφωνη προς τις διεθνείς υποχρεώσεις της, ιδίως όσον αφορά τον σεβασμό των οικουμενικών δικαιωμάτων του ανθρώπου· αναγνωρίζει ωστόσο ότι η προσπάθεια αυτή θα απαιτήσει χρόνο, δεδομένου ότι η νέα κυβέρνηση μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά της· αναγνωρίζει ότι η υπέρβαση της καταστροφικής κληρονομιάς του καταπιεστικού καθεστώτος του Καντάφι θα απαιτήσει αποφασιστικές ενέργειες και ειδική προετοιμασία, μέχρις ότου συγκροτηθούν συστήματα νόμων, δικαιοσύνης και ασφάλειας που θα είναι πλήρως υπόλογα και θα είναι εδραιωμένα στα ανθρώπινα δικαιώματα·

3.  εκφράζει την ανησυχία του για την ιδιαίτερα ευαίσθητη κατάσταση, όσον αφορά την ασφάλεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα, των ξένων που βρίσκονται στη Λιβύη και ιδίως εκείνων που προέρχονται από χώρες της υποσαχάρειας και της ανατολικής Αφρικής και ζητούν εργασία ή πολιτικό άσυλο και εκείνων που βρίσκονται ακόμα στη φυλακή· ανησυχεί ιδίως για τις συνθήκες διαβίωσης και τη μεταχείριση που υφίστανται οι μετανάστες στα κέντρα κράτησης και ιδίως σε εκείνα στην Κούφα, την Τρίπολη, τη Βεγγάζη και την περιοχή του Όρους Ναφούσα·

4.  εκφράζει έντονη ανησυχία για τις χείριστες συνθήκες κράτησης στις οποίες υποβάλλονται ξένοι, μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά, που, σε πολλές περιπτώσεις, πέφτουν θύματα σεξουαλικής βίας και βίας για λόγους φύλου, καθώς και για το γεγονός ότι δεν διαθέτουν δυνατότητα πρόσβασης σε ένα κατάλληλο νομικό πλαίσιο και σε νομική προστασία, με αποτέλεσμα να βρίσκονται σε κράτηση επ' αόριστο και να μην έχουν δυνατότητα προσφυγής κατά της απέλασής τους·

5.  καλεί την κυβέρνηση της Λιβύης να προστατεύσει όλους τους ξένους υπηκόους από τη βία, την εκμετάλλευση, τις απειλές, τον εκφοβισμό και την κακομεταχείριση, ανεξάρτητα από το μεταναστευτικό καθεστώς τους·

6.  καλεί την κυβέρνηση της Λιβύης και το ΓΕΚ να εγκρίνουν την κατάλληλη νομοθεσία και οδηγίες προς όλες τις εθνικές και τοπικές υπηρεσίες ώστε να εξασφαλιστεί η δίκαιη μεταχείριση, χωρίς διακρίσεις, καθώς και η αναγκαία προστασία για όλους τους πρόσφυγες, για όσους ζητούν άσυλο και για τους μετανάστες, δίδοντας ιδιαίτερη προσοχή στην ασφάλεια και τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών·

7.  ζητεί από τις νέες αρχές της Λιβύης να κυρώσουν χωρίς καθυστέρηση τη Σύμβαση του ΟΗΕ, του 1951, σχετικά με το καθεστώς των προσφύγων, καθώς και το σχετικό Πρωτόκολλο του 1967, και να εγκρίνουν νομοθεσία για το άσυλο που θα είναι συμβατή με τη διεθνή νομοθεσία και τα διεθνή πρότυπα·

8.  καλεί τις νέες λιβυκές αρχές να χορηγήσουν αμέσως νομικό καθεστώς στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και να διευκολύνουν το έργο της· ενθαρρύνει τη στενότερη συνεργασία μεταξύ της ΕΕ, της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και άλλων υπηρεσιών του ΟΗΕ που σχετίζονται με τη διαχείριση μεταπολεμικών καταστάσεων·

9.  καλεί τις νέες λιβυκές αρχές να διευκολύνουν το έργο οργανώσεων που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην προστασία και την υποστήριξη των ανθρώπων που ζητούν άσυλο, των προσφύγων και των μεταναστών·

10.  καλεί τη Λιβύη να θέσει σε ισχύ νομοθεσία που θα ρυθμίζει την είσοδο και παραμονή ξένων υπηκόων στο έδαφός της, περιλαμβάνοντας και ένα λειτουργικό σύστημα ασύλου· καλεί την ΕΕ να διαθέσει στη Λιβύη, που είναι γειτονική χώρα, τεχνική και πολιτική βοήθεια στην προσπάθεια αυτή, περιλαμβανομένων και μέτρων για τη βελτίωση των σημερινών εγκαταστάσεων κράτησης·

11.  καλεί τη Λιβύη να θέσει σε ισχύ ένα νομικό καθεστώς για τους ξένους εργαζόμενους στη χώρα, προσφέροντάς τους πλήρη προστασία όσον αφορά τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους, περιλαμβανομένων των εργασιακών δικαιωμάτων τους, σύμφωνα με τα σχετικά πρότυπα του ΔΟΕ·

12.  καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να ενεργήσουν με προσοχή όταν διαπραγματεύονται μελλοντικές συμφωνίες συνεργασίας και συμφωνίες για τον έλεγχο της μετανάστευσης με τις νέες λιβυκές αρχές, ώστε να εξασφαλίσουν ότι οι συμφωνίες αυτές θα περιλαμβάνουν αποτελεσματικούς μηχανισμούς εποπτείας για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μεταναστών, των προσφύγων και των ανθρώπων που ζητούν άσυλο·

13.  καλεί τις ξένες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη Λιβύη, και ιδίως τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, να εξασφαλίσουν την πλήρη συμμόρφωση με την εταιρική κοινωνική ευθύνη τους, εφαρμόζοντας μια πολιτική αρχών σε όλες τις δραστηριότητές τους, και να εφαρμόσουν τις αρχές της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης ιδίως σε σχέση με τους μετανάστες εργαζομένους·

14.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στην Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, στη λιβυκή κυβέρνηση και στο Γενικό Εθνικό Κογκρέσο, στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, στον Αραβικό Σύνδεσμο και στην Αφρικανική Ένωση.

(1) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2011)0386.
(2) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2012)0263.
(3) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2012)0334.

Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου