Het Europees Parlement,

–   gelet op zijn vorige resoluties over de situatie in Zimbabwe, waarvan die van 16 december 2004(1) de meest recente is,

–   gelet op Gemeenschappelijk Standpunt 2005/146/GBVB van de Raad van 21 februari 2005 houdende verlenging van Gemeenschappelijk Standpunt 2004/161/GBVB betreffende beperkende maatregelen tegen Zimbabwe(2), en Verordening (EG) nr. 898/2005 van de Commissie van 15 juni 2005 tot wijziging van Verordening (EG) nr. 314/2004 van de Raad betreffende bepaalde beperkende maatregelen tegen Zimbabwe(3),

–   gelet op artikel 115, lid 5 van zijn Reglement,

A.   overwegende dat op 19 mei 2005 het regime van Mugabe de onderdrukking van de bevolking van Zimbabwe heeft geïntensiveerd door de barbaarse vernietiging van duizenden huizen in Harare, Bulawayo en andere stadsgebieden in de zogenaamde "operation drive out rubbish", zodat volgens VN-schattingen thans ruim 200.000 mensen hun onderdak en bestaansbronnen verloren hebben, en overwegende dat velen van deze uitgezette personen thans aan de oevers van de Mukluvisi-rivier leven in omstandigheden die zeer bevorderlijk zijn voor de verspreiding van besmettelijke ziekten,

B.   overwegende dat de groeperingen die loyaal aan Mugabe zijn hun macht geconsolideerd hebben in de vervalste parlementsverkiezingen van 31 maart 2005, verkiezingen die gekenmerkt werden door onderdrukking en intimidatie en die niet beantwoordden aan de internationaal aanvaarde standaarden voor democratie,

C.   overwegende dat de G8-leiders, die van 6 tot 8 juli 2005 te Gleneagles bijeen zijn, en het Britse voorzitterschap van de G8 hulp aan Afrika bovenaan hun agenda hadden geplaatst; overwegende dat er in de Live8-campagne extra nadruk is gelegd op de problemen van Afrika, met inbegrip van de behoefte aan goed bestuur,

D.   overwegende dat op 24 mei 2005 de ministers van ontwikkelingssamenwerking van de EU ermee ingestemd hebben de Europese ontwikkelingshulp tegen 2010 tot 0,56% van het bruto nationaal inkomen te verhogen, en om in 2015 een percentage van 0,7% te bereiken, ter bevordering van de millenniumdoelstellingen voor ontwikkeling; benadrukkend dat deze toename naar raming tegen 2010 neer zal komen op een extra bedrag van 20 miljard EUR per jaar,

E.   overwegende dat met hulp alleen in Afrika weinig zal worden bereikt, wanneer er geen sprake is van goed bestuur, rechtsstaat en naleving van de mensenrechten, en dat de houding die de Afrikaanse regeringen aannemen tegen de ontwikkelingen in Zimbabwe een belangrijke indicatie vormt voor de mate waarin zij het belang van deze waarden onderschrijven,

F.   overwegende dat Zimbabwe vroeger een succesvolle economie had, voedsel naar andere Afrikaanse landen exporteerde en in een positie verkeerde om zijn zwakkere buren te helpen bij het overwinnen van hun problemen; overwegende dat Zimbabwe nu een staat is die bankroet is met miljoenen mensen die afhankelijk zijn van voedselhulp welke verstrekt wordt door de internationale gemeenschap,

G.   overwegende dat volgens ramingen van het Wereldvoedselprogramma (WFP) van de Verenigde Naties Zimbabwe dit jaar 1,8 miljoen ton graan nodig zal hebben om de 4 miljoen mensen te voeden die aan ondervoeding lijden en met hongerdood bedreigd worden, terwijl de binnenlandse graanproductie van het land thans slechts tussen de 400.000 en 600.000 ton bedraagt,

H.   overwegende dat het Internationaal Monetair Fonds (IMF) heeft medegedeeld dat Zimbabwe thans bij de IMF betalingsachterstanden van 295 miljoen US dollar heeft en dat Mugabe's politiek van "stadsschoonmaking", tezamen met de verminderde landbouwproductie, ertoe zal leiden dat de inflatie nog verder zal oplopen, hetgeen tot een nog diepere economische crisis zal leiden,

I.   overwegende dat bedrijven uit de lidstaten van de EU voortgaan met het kopen van producten die vermoedelijk afkomstig zijn van boerderijen die rechtstreeks onder de controle staan van personen die met het regime van Mugabe verbonden zijn,

J.   overwegende dat de Afrikaanse Unie geweigerd heeft op te treden om een einde te maken aan de brute onderdrukking door Mugabe en dat de Zuid-Afrikaanse president Thabo Mbeki geweigerd heeft om zelfs maar kritiek uit te oefenen op het optreden van Mugabe, laat staan serieuze maatregelen te nemen tegen diens regime,

K.   overwegende dat de Zuid-Afrikaanse Ontwikkelingsgemeenschap (SADC) nog steeds een regionaal centrum voor training van vredesbewaringstroepen in Harare onderhoudt,

L.   overwegende dat de Raad, toen het de gerichte sancties tegen het regime van Mugabe in februari 2005 verlengde, de toezegging heeft gedaan om een verder onderzoek te doen naar deze sancties "in het licht van de parlementaire verkiezingen die in maart 2005 in Zimbabwe zullen plaatsvinden",

M.   overwegende dat het reisverbod van de EU tegen Zimbabwe op 15 juni 2005 werd uitgebreid tot 120 personen die aan de regering van Mugabe verbonden zijn; maar dat deze uitbreiding weinig effect zal hebben op de stringente naleving van de sancties; overwegende dat de Raad geen nieuwe maatregelen tegen het regime van Mugabe heeft genomen na de frauduleuze verkiezingen van 31 maart 2005 en de recente onderdrukkingsmaatregelen,

N.   overwegende dat Roy Bennett, voormalig parlementslid voor de oppositionele Beweging voor Democratische Verandering (MDC), op 28 juni 2005 uit de gevangenis is ontslagen, nadat hij daar acht maanden had moeten doorbrengen onder afschuwelijke omstandigheden,

O.   overwegende dat de volgende zitting van de EU-Raad Algemene Zaken en Externe betrekkingen (GAERC), die op 18-19 juli 2005 zal plaatsvinden, de gelegenheid biedt om maatregelen te treffen,

1.   benadrukt dat op dit moment de internationale gemeenschap de prioriteit geeft aan Afrika, en veroordeelt daarom des te scherper het regime van Mugabe wegens de intensivering van haar onderdrukking van het volk van Zimbabwe , waarbij het uitdrukking geeft aan zijn grote teleurstelling dat andere Afrikaanse regeringen, en met name Zuid-Afrika, de SADC en de Afrikaanse Unie, weigeren om kritiek te leveren op het optreden van Mugabe en maatregelen te nemen tegen zijn regime;

2.   dringt er bij de G8 op aan om van de kant van de Afrikaanse regionale organisaties en naties te eisen dat zij duidelijk blijk geven van het belang dat zij hechten aan goed bestuur, corruptiebestrijding, democratie, rechtsstaat, naleving van de mensenrechten, en economische vooruitgang en beschouwt het geval Zimbabwe als een lakmoestest in dit verband;

3.   verlangt dat er onmiddellijk een einde komt aan de massale uitzettingen door het regime Mugabe en dringt aan op het verlenen van onbeperkte toegang aan hulporganisaties en humanitaire organisaties die steun bieden aan de personen die ontheemd zijn geraakt ten gevolge van de "operation drive out rubbish";

4.   dringt erop aan dat de hulp aan het volk van Zimbabwe beschikbaar wordt gesteld via niet-gouvernementele organisaties en doet een beroep op de Commissie om alles te doen wat in haar macht ligt om ervoor te zorgen dat de verstrekking van de hulp niet door het regime van Mugabe wordt gehinderd;

5.   dringt aan op de oprichting van een internationale onderzoekscommissie, die onderzoek moet doen naar het gebruik van voedsel en onderdak als politieke wapens;

6.   betreurt het slappe optreden van de Afrikaanse Unie, en met name dat van Zuid-Afrika en een aantal andere buurlanden van Zimbabwe, die hun blik afwenden van de dagelijkse onderdrukking van het volk van Zimbabwe en de vernietiging van de economie van dat land; herinnert de regering van Zuid-Afrika eraan dat zij een speciale verantwoordelijkheid draagt ten opzichte van haar buurland Zimbabwe en doet een beroep op deze regering om zich ervoor in te spannen dat de regering van Mugabe onmiddellijk een eind maakt aan de gedwongen uitzettingen;

7.   doet een beroep op de SADC om haar regionale trainingscentrum voor vredesbewaringstroepen in Harare te sluiten, als indicatie van haar bereidheid om druk uit te oefenen op het regime van Mugabe;

8.   weigert de resultaten te erkennen van de buitengewoon gecorrumpeerde verkiezingen van 31 maart 2005, die niet beantwoordden aan de standaarden die geaccepteerd worden door de internationale gemeenschap, met inbegrip van de SADC;

9.   betreurt het ten zeerste dat de Raad geen gevolg heeft gegeven aan de aanhoudende verzoeken van het Parlement om meer druk uit te oefenen op het regime van Mugabe;

10.   dringt er, in het licht van de situatie in Zimbabwe en vanuit de wens om de volkeren van onze landen om Afrika te steunen, bij de Raad op aan om serieuze maatregelen te nemen om verbetering te bewerkstelligen in de situatie in Zimbabwe; doet in dit verband een beroep op de Raad om een einde te maken aan de sluipwegen die er nog bestaan in de gerichte sancties van de EU en zich duidelijk ervoor in te zetten dat deze door alle lidstaten nauwgezet worden nageleefd;

11.   dringt erop aan dat deze maatregelen de schorsing moeten inhouden van alle economische betrekkingen met Zimbabwe die rechtstreeks in het voordeel van het regime zijn (zoals handel met boerderijen die gecontroleerd worden door personen die aan het regime gelieerd zijn); de vaststelling en oplegging van maatregelen tegen personen die financiële steun bieden aan de antidemocratische activiteiten van het regime (zulks in samenwerking met de Verenigde Staten en de landen van het Gemenebest) en maatregelen om te verhinderen dat familieleden van de helpers van Mugabe toegang krijgen tot werkgelegenheid en onderwijsvoorzieningen in de lidstaten van de EU;

12.   dringt aan op benoeming van een speciale gezant van de EU voor Zimbabwe, die de andere Afrikaanse staten tot actie moet aanzetten (zulks in samenwerking met de Verenigde Staten en de landen van het Gemenebest); en op opschorting van elke terugzending van asielzoekers uit Zimbabwe door de lidstaten, totdat er werkelijke verbetering is gekomen in de situatie in dit land;

13.   doet een beroep op de ondernemingen in de lidstaten van de EU die met Zimbabwe handel drijven om transparante zakenpraktijken toe te passen, te weigeren contracten te sluiten met personen die geprofiteerd hebben van Mugabe's landbezettingsprogramma en op zodanige wijze op te treden dat dit in het voordeel is van de bevolking van Zimbabwe en niet van het regime van Mugabe;

14.   steunt de voorzitter van de Commissie in diens uiting van teleurstelling over het feit dat de Afrikaanse Unie en Zuid-Afrika nagelaten hebben te reageren op de mensenrechtencrisis in Zimbabwe, en dringt erop aan dat de Commissie in haar komende "strategie voor Afrika" terdege rekening zal houden met onderhavige resolutie;

15.   doet een beroep op de Veiligheidsraad van de VN om ernstige en dringende aandacht te schenken aan de onderdrukking die thans in Zimbabwe plaatsvindt en te onderzoeken in hoeverre de personen die hiervoor verantwoordelijk zijn tot rekenschap kunnen worden geroepen;

16.   is tevreden met de vrijlating van Roy Bennett uit de gevangenis, maar betreurt de afschuwelijke omstandigheden waarin hij onder het bewind van Mugabe gevangen heeft gezeten; dringt aan op vrijlating van de andere 30.000 onschuldige slachtoffers, die na de "operation drive out rubbish" gevangen zijn gezet;

17.   dringt er bij Robert Mugabe op aan om af te treden en verlangt de oprichting van een overgangsregering in Zimbabwe, waarin ook personen uit oppositiegroeperingen en andere mensen van goede wil zijn opgenomen, ten einde opnieuw aanvaardbare bestuursnormen in Zimbabwe in te voeren en de aan de grond gelopen economie weer op de been te helpen en verbetering te brengen in de naleving van de mensenrechten;

18.   verzoekt zijn Voorzitter deze resolutie te doen toekomen aan de Raad, de Commissie, de regeringen van de lidstaten, de regeringen van de G8-landen, de regering en het parlement van Zimbabwe, de regering en het parlement van Zuid-Afrika, de secretaris-generaal van het Gemenebest, de secretaris-generaal van de VN, de voorzitters van de Commissie en de Raad van de Afrikaanse unie en de secretaris-generaal van de SADC.

(1) Aangenomen teksten, P6_TA(2004)0112. (2) PB L 49 van 22.2.2005, blz. 30. (3) PB L 153 van 16.6.2005, blz. 9.