Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji na Fidżi
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoją poprzednią rezolucję z dnia 8 września 2000 r. w sprawie sytuacji na Fidżi(1),
– uwzględniając oświadczenie Prezydencji UE z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie wojskowego zamachu stanu na Fidżi,
– uwzględniając oświadczenie Sekretarza Generalnego ONZ z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie przejęcia władzy przez wojsko na Fidżi,
– uwzględniając deklarację Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka z dnia 6 grudnia 2006 r.,
– uwzględniając art. 115 ust. 5 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że komandor Frank Bainimarama obalił demokratycznie wybrany rząd Fidżi w zamachu stanu w dniu 5 grudnia 2006 r., okazując lekceważenie wobec konstytucji Fidżi i praworządności, wobec ludności Wysp Fidżi i ich tradycyjnych instytucji,
B. mając na uwadze, że dwa wojskowe zamachy stanu, przeprowadzone przez podpułkownika Sitiveni Rabukę i rdzennych mieszkańców Fidżi, miały miejsce w maju i wrześniu 1987 r.
C. mając na uwadze, że w dniu 19 maja 2000 r. uzbrojona grupa wzięła jako zakładnika pierwszego premiera pochodzenia hinduskiego, Mahendrę Chaudhry'ego, oraz kilku parlamentarzystów, i przetrzymywała ich przez kilka tygodni,
D. mając na uwadze, że kryzys paraliżuje gospodarkę Fidżi – opóźniając produkcję cukru, dramatycznie redukując działalność branży turystycznej i pozostawiając tysiące osób bez pracy,
E. mając na uwadze, że pomoc na rzecz rozwoju dla Wysp Fidżi w ramach 9. Europejskiego Funduszu Rozwoju, o wartości 23 mln EUR, została przywrócona przez UE w 2004 r. w celu zagwarantowania wszystkim grupom etnicznym równego dostępu do edukacji i szkoleń,
F. mając na uwadze, że poszanowanie praw człowieka, zasad demokratycznych i praworządności stanowi istotny element Umowy o partnerstwie z Kotonu, która reguluje stosunki między państwami AKP a Unią Europejską,
G. mając na uwadze, że współpraca na rzecz rozwoju między Fidżi a Unią Europejską rozpoczęła się w 1975 r.,
H. mając na uwadze, że Wspólnota Narodów podjęła decyzję o zawieszeniu członkostwa Fidżi w swoich organach decyzyjnych,
1. zdecydowanie potępia odsunięcie od władzy demokratycznie wybranego rządu Fidżi przez siły zbrojne i ponawia swój stanowczy protest wobec działań, które podważają procesy demokratyczne na Fidżi;
2. żąda, aby siły wojskowe ustąpiły i oddały władzę demokratycznie wybranemu rządowi;
3. uważa, że trwałe rozwiązanie obecnego kryzysu politycznego może zostać osiągnięte wyłącznie środkami pokojowymi przy poszanowaniu problemów i interesów wszystkich grup;
4. podkreśla, że powstaje pokojowa opozycja wobec wojskowego reżimu, po tym jak usunięty ze stanowiska premier wezwał do pokojowego oporu, a zarówno Wielka Rada Wodzów jak i wpływowe grupy wyznaniowe potępiły zamach;
5. przypomina, że na Fidżi odbyły się w maju 2006 r. wybory powszechne, które międzynarodowi obserwatorzy uznali za wiarygodne, w tym zwłaszcza liczna misja obserwacyjna UE;
6. przypomina, że rząd koalicyjny utworzony przez premiera L. Qarasego w następstwie wyborów posiada pełną demokratyczną legitymację, jak również znaczną przewagę w parlamencie;
7. podkreśla, że przyszłość wieloetnicznego społeczeństwa Fidżi zależy od wiarygodności i legitymacji demokratycznych instytucji, w oparciu o zasadę równego traktowania wszystkich istot ludzkich niezależnie od ich pochodzenia etnicznego, wspieranych przez wszystkie społeczności;
8. sugeruje powołanie komisji prawdy i pojednania na Fidżi jako wkładu na rzecz pokojowego współistnienia dwóch największych grup etnicznych;
9. wzywa Komisję i państwa członkowskie do natychmiastowego zawieszenia wszelkiej pomocy nie mającej charakteru humanitarnego, zgodnie z art. 96 Umowy o partnerstwie z Kotonu; za wyjątkiem programów edukacyjnych, pod warunkiem, że realizują je organizacje pozarządowe;
10. wzywa Unię Europejską do natychmiastowego wprowadzenia zakazu podróżowania wobec członków sił zbrojnych, ich rodzin i wszystkich osób zaangażowanych w zamach stanu na Fidżi, aby uniemożliwić im wjazd do państw członkowskich;
11. wzywa wszystkich członków Forum Wysp Pacyfiku i pozostałe regionalne i międzynarodowe podmioty do wywierania presji, aby kryzys został rozwiązany i aby osiągnąć trwałą polityczną, gospodarczą i społeczną stabilizację na Fidżi;
12. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom państw członkowskich, Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, Sekretarzowi Generalnemu Wspólnoty Narodów, rządom krajów zrzeszonych w Forum Wysp Pacyfiku, w tym Australii i Nowej Zelandii oraz rządom krajów partnerskich Dialogu po etapie Forum, w tym Stanom Zjednoczonym.