Parlament Europejski,

–   uwzględniając komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie przygotowań do euro-śródziemnomorskiej konferencji ministrów spraw zagranicznych w Tampere (COM(2006)0620),

–   uwzględniając wnioski ósmej konferencji euro-śródziemnomorskiej ministrów spraw zagranicznych, która odbyła się w Tampere w dniach 27-28 listopada 2006 r. (ósma konferencja euro-śródziemnomorska),

–   uwzględniając komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie wzmocnienia Europejskiej Polityki Sąsiedztwa (COM(2006)0726),

–   uwzględniając wnioski ze szczytu euro-śródziemnomorskiego zorganizowanego z okazji dziesiątej rocznicy partnerstwa euro-śródziemnomorskiego, który odbył się w Barcelonie w dniach 27-28 listopada 2005 r.,

–   uwzględniając wyniki euro-śródziemnomorskiej konferencji ministrów handlu, która odbyła się w Marrakeszu w dniu 24 marca 2006 r.,

–   uwzględniając oświadczenie końcowe forum obywatelskiego, które miało miejsce w Marrakeszu w dniach 4-7 listopada 2006 r.,

–   uwzględniając konferencję euro-afrykańską w Rabacie, która odbyła się w dniach 10-11 lipca 2006 r. i konferencję w Trypolisie w dniach 22-23 listopada 2006 r.,

–   uwzględniając program Prezydencji Niemieckiej,

–   uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej ze szczytu w dniach 8 i 9 marca 2007 r.,

–   uwzględniając art. 113 ust. 2 Regulaminu,

A.   mając na uwadze strategiczne znaczenie regionu Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu dla Unii Europejskiej oraz konieczność solidarnej polityki śródziemnomorskiej dla stawienia czoła licznym wspólnym wyzwaniom, a także realizacji celów zmierzających do utworzenia strefy pokoju, stabilności i wspólnego dobrobytu,

B.   mając na uwadze przyjęcie dnia 28 listopada 2005 r. przez szefów państw rządów pięcioletniego programu prac mającego na celu ożywienie procesu barcelońskiego,

C.   mając na uwadze, że trwały rozwój nie jest możliwy bez pokoju, stabilności, solidarności i bez dobrego zarządzania; oraz że powinien on znajdować się w centrum uwagi partnerstwa euro-śródziemnomorskiego,

D.   mając na uwadze, że zaostrzenie w ostatnich latach konfliktu izraelsko-palestyńskiego, który doprowadził do poważnego pogorszenia sytuacji humanitarnej w Strefie Gazy i na Zachodnim Brzegu Jordanu, ma bardzo negatywne skutki dla bezpieczeństwa w całym regionie,

E.   mając na uwadze decyzję ósmej konferencji euro-śródziemnomorskiej dotyczącą zorganizowania w 2007 r. konferencji w sprawie przestrzegania praw człowieka w ramach zwalczania terroryzmu zgodnie z prawem międzynarodowym, w wykonaniu kodeksu postępowania Euromed, przyjętego podczas szczytu w Barcelonie w listopadzie 2005 r.,

F.   mając na uwadze, że UE nadal brak wspólnej polityki imigracyjnej oraz że w poszczególnych państwach członkowskich mają zastosowanie różne przepisy krajowe w tym zakresie,

G.   mając na uwadze, ze nielegalna imigracja może prowadzić do wykorzystywania ludzi, przymusowej pracy oraz handlu ludźmi,

H.   podkreślając, że włączenie kobiet w życie gospodarcze i społeczne ma zasadnicze znaczenie dla rozwoju społecznego,

I.   odnotowując negatywny wpływ problemu długu i deficytu handlowego wobec UE na rozwój większości krajów południowego wybrzeża Morza Śródziemnego,

J.   mając na względzie ww. komunikat Komisji w sprawie wzmocnienia Europejskiej Polityki Sąsiedztwa (EPS), zawierający między innymi szereg propozycji mających na celu znaczne zwiększenie wpływu polityki partnerstwa, stworzenie nowych możliwości pogłębienia wspólnych stosunków, wzmocnienie dialogu politycznego oraz postępujące włączanie krajów partnerskich w zakres polityki UE,

K.   mając na uwadze, że środki budżetowe przeznaczone przez UE dla krajów południowego i wschodniego wybrzeża Morza Śródziemnego na okres 2007-2013 powinny zostać utrzymane na poziomie odpowiadającym handlowemu, gospodarczemu i strategicznemu znaczeniu tego regionu w jego stosunkach z UE,

L.   podkreślając ogromne korzyści wynikające dla wszystkich partnerów z powstania euro-śródziemnomorskiego rynku energii, w pełni objętego systemem wzajemnych połączeń i zintegrowanego poprzez rozszerzenie i połączenie rynków energetycznych regionu euro-śródziemnomorskiego i regionu na południe od Sahary, a także realizację projektów w zakresie niezbędnej infrastruktury energetycznej,

M.   mając na uwadze, że użyteczne mogłoby się okazać powiązanie celów polityki euro-śródziemnomorskiej, a zwłaszcza jej wymiaru gospodarczego i finansowego, z celami stosunków UE z państwami członkowskimi Rady Współpracy Zatoki,

N.   mając na uwadze, że przekształcenie Euro-śródziemnomorskiego Forum Parlamentarnego w Euro-śródziemnomorskie Zgromadzenie Parlamentarne (EMPA), w ramach którego działają trzy komisje, umacnia parlamentarny wymiar procesu euro-śródziemnomorskiego, zwiększając jego demokratyczną odpowiedzialność; mając na uwadze, że dzięki tej nowej instytucji zacieśni się ogólny dialog pomiędzy obydwoma regionami,

1.   uważa, że należałoby rozszerzyć na południe polityczny wymiar sąsiedztwa, mając na uwadze rosnącą złożoność stosunków z regionem Morza Śródziemnego, których znaczącym etapem jest proces barceloński; stwierdza, że dalecy jesteśmy jeszcze osiągnięcia celów, dla których zapoczątkowano tę politykę dla nawiązania stałych stosunków, opartych na wspólnych wartościach podzielanych z nowymi sąsiadami rozszerzonej Europy,

2.   uważa, że rozwój EPS nie może ograniczać się do uaktualniania układów o stowarzyszeniu z każdym zainteresowanym krajem, podkreślając jedynie dwustronny wymiar stosunków, i zachęca wszystkie strony do odnowienia i uaktualnienia strategicznych i politycznych celów procesu barcelońskiego, w tym do utworzenia sieci współpracy oraz promowania integracji regionalnej Północ-Południe i Południe-Południe,

3.   z zadowoleniem przyjmuje propozycję Komisji nadania EPS wymiaru tematycznego, dalszego pogłębiania umów o wolnym handlu oraz zwiększenia wsparcia dla reform służących poprawie środowiska prawnego oraz klimatu dla inwestycji,

4.   zwraca się do Komisji o skonkretyzowanie stosunku między EPS a partnerstwem euro-śródziemnomorskim poprzez dodanie nowych i rozwinięcie istniejących umów i programów dwustronnych w zakresie energii i transportu; podkreśla w szczególności zagrożenie dla środowiska w regionie euro-śródziemnomorskim, zwłaszcza w zakresie zmian klimatycznych i zwraca się w związku z tym do Komisji o przedstawienie planu działania w dziedzinie energii odnawialnych dla tego regionu;

5.   podkreśla konieczność wznowienia procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie ze względu na powagę sytuacji politycznej i humanitarnej oraz zwraca uwagę na ograniczenia tymczasowego mechanizmu międzynarodowego; uważa, że wznowienie negocjacji opartych na "mapie drogowej" nie byłoby wystarczające bez rozważenia innych propozycji, takich jak arabski plan pokojowy z 2002 r. i udział w negocjacjach wszystkich zainteresowanych stron regionu; popiera ideę zorganizowania konferencji międzynarodowej umożliwiającej regionalne, ostateczne rozwiązanie konfliktu;

6.   z zainteresowaniem śledzi zapowiedź, zgodnie z którą dojdzie do utworzenia nowego koalicyjnego rządu Palestyny oraz wyraża zadowolenie z inicjatywy Arabii Saudyjskiej i porozumienia podpisanego w Mekce w dniu 8 lutego 2007 r.;

7.   podkreśla, że rozwiązanie konfliktu na Bliskim Wschodzie jest możliwe jedynie poprzez negocjowanie trwałego i ostatecznego porozumienia pokojowego, opracowanego na podstawie "mapy drogowej", czyli bez warunków wstępnych, opartego na współistnieniu dwóch demokratycznych, suwerennych i trwałych państw, współistniejących w pokoju wewnątrz bezpiecznych i uznanych granic międzynarodowych;

8.   podkreśla zaniepokojenie poważnym problemem, jakim jest systematyczne niszczenie zasobów naturalnych oraz potencjału ludzkiego w związku z różnymi toczącymi się konfliktami; wnosi o większą mobilizację środków politycznych i gospodarczych w ramach partnerstwa euro-śródziemnomorskiego i pięcioletniego programu pracy, aby stawić czoła temu problemowi;

9.   podkreśla wagę dialogu między kulturami i religiami, kładąc nacisk na konieczność poszanowania wspólnych wartości oraz umacnianie państwa prawa, demokracji i praw człowieka; przypomina wszystkim rządom krajów regionu euro-śródziemnomorskiego, że podpisując deklarację z Barcelony w 1995 r. zobowiązały się do poszanowania różnorodności, innych przekonań i kultur oraz promowania tolerancji i poszanowania wolności podstawowych, w tym wolności słowa;

10.   uważa, że nie można usprawiedliwiać żadnego aktu terrorystycznego, bez względu na okoliczności, cele polityczne lub religijne, oraz że nie można uzasadniać napiętnowania kultury, cywilizacji, a zwłaszcza religii, zwalczaniem terroryzmu; wzywa wszystkie kraje do wypełnienia prawnego obowiązku przestrzegania praw człowieka oraz międzynarodowego prawa humanitarnego przy zwalczaniu terroryzmu;

11.   zwraca się do Komisji, aby dołożyła wszelkich starań w celu utworzenia komitetów "demokracja-prawa człowieka" we współpracy ze wszystkimi krajami, które podpisały plany działania EPS i wzywa kraje partnerskie do przestrzegania ich zobowiązań w tym zakresie, w szczególności odnośnie do indywidualnych przypadków; ponownie wzywa wszystkich sygnatariuszy euro-środziemnomorskich umów o stowarzyszeniu do przełożenia klauzuli dotyczącej prawa człowieka i demokracji na program działania na rzecz umocnienia i promowania przestrzegania praw człowieka oraz do wprowadzenia mechanizmu regularnej oceny przestrzegania art. 2 umów o stowarzyszeniu, aby były one skuteczniejsze i bardziej wiążące;

12.   nalega na konieczność poruszenia kwestii praw kobiet w ramach dialogu Euromed i podkreśla znaczenie, jakie mają reformy legislacyjne dla promowania równouprawnienia mężczyzn i kobiet; podkreśla znaczenie uczestnictwa kobiet w życiu politycznym, gospodarczym i społecznym oraz ich obecności w mediach; wzywa do poprawienia dostępu kobiet do edukacji i opieki zdrowotnej, w szczególności w krajach partnerskich Południa; kładzie ponadto nacisk na konieczność udzielenia wsparcia organizacjom rządowym i pozarządowym w celu obrony praw kobiet oraz poprzez wdrożenie przyjętego na ósmej konferencji euro-śródziemnomorskiej planu działania na rzecz kobiet;

13.   potwierdza znaczenie polityki socjalnej, która przyczynia się do tworzenia miejsc pracy, zwłaszcza dla ludzi młodych, w szczególności poprzez przywrócenie korzystnego klimatu dla wzrostu bezpośrednich inwestycji zagranicznych oraz zachęcanie młodych ludzi do tworzenia nowych przedsiębiorstw na szczeblu lokalnym poprzez udostępnienie odpowiednich instrumentów, takich jak mikrokredyty;

14.   uważa, że polityka w zakresie szkolenia i edukacji ma zasadnicze znaczenie dla rozwoju krajów położonych na południowym wybrzeżu Morza Śródziemnego, dla zwalczania ubóstwa oraz pełnego włączenia do społeczeństwa ludzi młodych; wzywa do zwiększenia wymiany kulturalnej, uniwersyteckiej i naukowej w regionie Morza Śródziemnego;

15.   wzywa instytucje UE oraz instytucje śródziemnomorskich krajów partnerskich do upewnienia się, że ich założenia strategiczne, polityczne i gospodarcze uwzględniają cele strategii lizbońskiej, goeteborskiej strategii trwałego rozwoju i strategii śródziemnomorskiej na rzecz trwałego rozwoju, a zarazem niwelowanie nierówności i różnic między oboma brzegami Morza Śródziemnego;

16.   wzywa Radę i Komisję oraz rządy krajów partnerskich, by przywiązywały większą wagę do problemów związanych ze środowiskiem, a w szczególności by uporały się ze skutkami rosnącej urbanizacji oraz działalności przemysłowej i handlowej po obu stronach Morza Śródziemnego;

17.   wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby wspierały przestrzeganie praw społecznych i związkowych przy wykorzystywaniu pomocy finansowej i technicznej w krajach partnerskich; wzywa Komisję do realizacji programu regionalnego na rzecz budowy euro-śródziemnomorskiej przestrzeni społecznej opartej na dialogu społecznym między wszystkimi partnerami stawiającymi sobie za naczelny cel zatrudnienie; opowiada się za opracowaniem kodeksów postępowania dotyczących godnej pracy i odpowiedzialności społecznej przedsiębiorstw euro-śródziemnomorskich;

18.   zwraca się o zawarcie w strategii europejskiej na rzecz omawianego regionu większych inwestycji w odniesieniu do polityki i środków finansowych w aspekcie regionalnym i wewnątrzregionalnym partnerstwa będącego wartością dodaną tej strategii; zwraca się do Komisji, aby zgodnie z ustaleniami dotyczącymi budżetu UE na 2007 r. dopilnowała utrzymania w przygotowywanych dokumentach strategicznych i w związanych z nimi programach całości środków przeznaczonych na działania regionalne i wielostronne na poziomie z okresu 2000-2006, pamiętając, że wynosił on według Komisji 20% całkowitej kwoty;

19.   podkreśla konieczność prowadzenia wspólnej europejskiej polityki imigracyjnej i azylowej oraz usprawnienia zarządzania przepływami migracyjnymi w sposób kompletny i zrównoważony, z korzyścią dla mieszkańców regionu Morza Śródziemnego; w duchu partnerstwa i w oparciu o barceloński pięcioletni program pracy kładzie nacisk na znaczenie rzeczywistego otwarcia kanałów legalnej imigracji przy jednoczesnym zwalczaniu imigracji nielegalnej, a także na znaczenie ochrony praw podstawowych imigrantów i osób ubiegających się o azyl; wzywa do zwalczania wyzysku oraz handlu ludźmi; wzywa państwa członkowskie uczestniczące w procesie barcelońskim, a w szczególności państwa członkowskie UE, do ratyfikowania Konwencji ONZ dotyczącej praw pracowników migrujących;

20.   wzywa z naciskiem do zwiększenia kwoty przyznanej Europejskiej Agencji Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich (FRONTEX) przeznaczonych na projekty związane z polityką imigracyjną w rejonie Morza Śródziemnego, a także do zwiększenia jej zdolności egzekwowania praw człowieka;

21.   przypomina, że zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka europejskie państwa nie mogą w żadnym przypadku wydalić danej osoby do państwa, w którym groziłyby jej tortury albo okrutne, nieludzkie lub poniżające traktowanie, w tym kara śmierci, jeśli nie otrzymają gwarancji dyplomatycznych od kraju pochodzenia;

22.   wzywa państwa członkowskie UE i ich śródziemnomorskich partnerów do przeprowadzenia koniecznych badań zmierzających do przekształcenia instrumentu na rzecz inwestycji i partnerstwa śródziemnomorskiego w euro-śródziemnomorski bank rozwoju ze względu na znaczenie tego banku dla wspierania sektora prywatnego i rozwijania inwestycji w tym regionie;

23.   wzywa Radę i Komisję do przygotowania wniosku mającego na celu zbadanie możliwości współpracy, zwłaszcza w dziedzinie finansów i gospodarki, między wszystkimi krajami partnerskimi i państwami członkowskimi Rady Współpracy w Zatoce;

24.   zwraca się do Rady, Komisji i państw partnerskich o dalszą pracę nad stopniową integracją euro-śródziemnomorskich rynków energii w celu realizacji leżących we wspólnym interesie programów energetycznych oraz rozwoju zrównoważonych źródeł energii, zgodnie z krajowymi planami i programami i przy udziale samorządów lokalnych;

25.   podkreśla potrzebę zacieśnienia współpracy na rzecz bezpieczeństwa dostaw energii w regionie Morza Śródziemnego poprzez środki związane z różnicowaniem krajowych zasobów energetycznych, w szczególności na szczeblu lokalnym i regionalnym, wspieranie wydajności energetycznej, zwłaszcza zdecentralizowanych metod magazynowania, rozwój nowych technologii niestanowiących zagrożenia dla mieszkańców i środowiska naturalnego, działalność badawczą i rozwojową, a także poprzez zwiększenie możliwości finansowania trwałych projektów energetycznych;

26.   ponownie stwierdza konieczność nowego zdynamizowania procesu partnerstwa, w szczególności poprzez ożywienie EMPA jako ram demokratycznych dla działań parlamentarnych; zgromadzenie powinno otrzymać środki i struktury administracyjne konieczne dla zagwarantowania jego widoczności i zapewnienia prawidłowego funkcjonowania; przyjmuje z zadowoleniem pierwsze posiedzenie Zgromadzenia Młodzieży regionu Morza Śródziemnego;

27.   wzywa Radę do zapewnienia aktywnego uczestnictwa EMPA w posiedzeniach i konferencjach ministerialnych Euromed;

28.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, prezydium EMPA oraz rządom i parlamentom wszystkich państw członkowskich i krajom partnerstwa euro-śródziemnomorskiego.