Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Wybrany dokument :

Teksty złożone :

RC-B6-0362/2007

Debaty :

PV 26/09/2007 - 11
CRE 26/09/2007 - 11

Głosowanie :

PV 27/09/2007 - 9.4
CRE 27/09/2007 - 9.4
Wyjaśnienia do głosowania

Teksty przyjęte :


Teksty przyjęte
PDF 214kWORD 51k
Czwartek, 27 września 2007 r. - Strasburg
Czad i Republika Środkowoafrykańska
P6_TA(2007)0419RC-B6-0362/2007

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 27 września 2007 r. w sprawie operacji EPBiO w Czadzie i w Republice Środkowoafrykańskiej

Parlament Europejski,

–   uwzględniając konflikt w Darfurze i jego szersze skutki w regionie, zwłaszcza we wschodniej części Czadu i w północnej części Republiki Środkowoafrykańskiej,

–   uwzględniając rezolucję 1706 (2006) Rady Bezpieczeństwa ONZ z dnia 31 sierpnia 2006 r., podkreślającą, że aby uzyskać trwały pokój w Darfurze, należy rozwiązać regionalne aspekty problemów dotyczących bezpieczeństwa,

–   uwzględniając konkluzje z posiedzenia Rady ds. Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych, które odbyło się w dniach 23-24 lipca 2007 r., wzywające "właściwe organy do kontynuacji planów zmierzających do ewentualnego podjęcia decyzji o operacji pomostowej, w ramach europejskiej polityki bezpieczeństwa i obrony (EPBiO), jako wsparcia wielowymiarowej obecności ONZ we wschodnim Czadzie i na północnym wschodzie Republiki Środkowoafrykańskiej w celu poprawy bezpieczeństwa na tych obszarach",

–   uwzględniając rezolucję Rady Bezpieczeństwa ONZ 1769 (2007) z dnia 31 lipca 2007 r. ustanawiającą, początkowo na 12 miesięcy, połączoną operację ONZ i Unii Afrykańskiej w Darfurze (UNAMID),

–   uwzględniając sprawozdanie Sekretarza Generalnego ONZ w sprawie Czadu z dnia 10 sierpnia 2007 r., zalecające rozmieszczenie międzynarodowych sił we wschodnim Czadzie i na północnym wschodzie Republiki Środkowoafrykańskiej, w celu poprawy bezpieczeństwa uchodźców i wysiedleńców, ułatwienia dostarczania pomocy humanitarnej i stworzenia warunków dla odbudowy i rozwoju na tych obszarach,

–   uwzględniając spotkanie w sprawie pokoju w Darfurze, które odbyło się w Aruszy w dniach od 3 do 6 sierpnia 2007 r.,

–   uwzględniając podpisanie przez czadyjskie partie polityczne, rządzące i należące do opozycji, porozumienia politycznego mającego na celu wzmocnienie procesu demokratycznego w Czadzie, które to wydarzenie miało miejsce w Ndżamenie w dniu 13 sierpnia 2007 r. w obecności przedstawicieli społeczności międzynarodowej oraz prezydenta Czadu Idrissa Deby Itno,

–   uwzględniając oświadczenie przewodniczącego Rady Bezpieczeństwa ONZ z dnia 27 sierpnia 2007 r., potwierdzające gotowość Rady Bezpieczeństwa ONZ do ustanowienia misji ONZ w Czadzie i przyjmujące z zadowoleniem zamiar zapewnienia przez Unię Europejską wsparcia w postaci misji wojskowej w ramach europejskiej polityki bezpieczeństwa i obrony,

–   uwzględniając przyjęcie przez Radę w dniu 10 września 2007 r. "pojęcia zarządzania w sytuacjach kryzysowych" w procedurze pisemnej,

–   mając na uwadze spostrzeżenia delegacji swojej Komisji ds. Rozwoju, która odwiedziłą Sudan i Czad w dniach 30 czerwca - 6 lipca 2007 r.,

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 lipca 2007 r. w sprawie sytuacji w Darfurze(1),

–   uwzględniając art. 103 ust. 4 Regulaminu,

A.   wyrażając najgłębsze zaniepokojenie z powodu pogarszającej się sytuacji humanitarnej w Czadzie, gdzie w wyniku transgranicznych skutków konfliktu w Darfurze w 12 obozach wzdłuż wschodniej granicy Czadu z Sudanem znalazło się około 238 000 uchodźców z Sudanu, 44 600 uchodźców z Republiki Środkowoafrykańskiej oraz 170 000 wysiedleńców wewnętrznych,

B.   zaniepokojony stanem bezpieczeństwa we wschodnim Czadzie, który pogarsza się od 2006 r. w wyniku starć między czadyjskimi siłami bezpieczeństwa a rebeliantami oraz wypadów milicji Dżandżałid i grup zbrojnych z Sudanu, do których dochodzą jeszcze rozboje i ataki na organizacje humanitarne,

C.   mając na uwadze, że ludność cywilna na północnym wschodzie Republiki Środkowoafrykańskiej również zaznała ataków ze strony sił rebelianckich z Sudanu,

D.   mając na uwadze, że w ramach kompleksowego i regionalnego podejścia sprawą zasadniczą jest dążenie do stabilizacji tego regionu, dotkniętego skutkami konfliktu w Darfurze,

E.   mając na uwadze, że długotrwała stabilność wymaga poszanowania praw człowieka, zasad państwa prawa i dobrych rządów zarówno w Sudanie, jak i w Czadzie oraz w Republice Środkowoafrykańskiej,

F.   z zadowoleniem przyjmując rezolucję Rady Bezpieczeństwa ONZ 1769 (2007), w której wyrażono zgodę na rozmieszczenie w Darfurze 26 000 żołnierzy i policjantów z Unii Afrykańskiej i ONZ, co będzie się przyczyniać do zaprowadzenia pokoju w całym regionie, w połączeniu z rozmieszczeniem sił policyjnych ONZ i z planowaną w ramach EPBiO operacją we wschodnim Czadzie i na północy Republiki Środkowoafrykańskiej,

G.   mając na uwadze, że władze Czadu i Republiki Środkowoafrykańskiej przekazały Sekretarzowi Generalnemu ONZ potwierdzenie zgody na rozmieszczenie wielowymiarowego wsparcia ze strony Unii Europejskiej,

H.   popierając wysiłki Sekretarza Generalnego ONZ Ban Ki-Moona na rzecz znalezienia w drodze negocjacji rozwiązania konfliktu w Darfurze poprzez wspieranie kontaktów między władzami Sudanu a różnymi grupami rebeliantów,

I.   z zadowoleniem przyjmując podpisanie w Ndżamenie w dniu 13 sierpnia 2007 r. przez wszystkie czadyjskie partie polityczne porozumienia politycznego mającego na celu wzmocnienie procesu demokratycznego w Czadzie,

J.   odnotowując wysiłki podmiotów regionalnych na rzecz znalezienia rozwiązania konfliktu wewnętrznego w Czadzie przy współudziale grup, które nie podpisały poprzedniego porozumienia,

K.   z zadowoleniem przyjmując rezolucję Rady Bezpieczeństwa ONZ 1778 (2007) z dnia 25 września 2007 r., upoważniającą UE do wysłania do Czadu i Republiki Środkowoafrykańskiej sił pokojowych opatrzonych solidnym mandatem,

1.   przypomina, że żadna misja pokojowa we wschodnim Czadzie i na północy Republiki Środkowoafrykańskiej nie może się udać bez autentycznego procesu pojednania politycznego;

2.   w związku z tym wzywa Radę, Komisję i ONZ do koordynacji wysiłków na rzecz stworzenia warunków umożliwiających poszczególnym stronom konfliktu w szerokim regionie Darfuru, wschodniego Czadu i północnej części Republiki Środkowoafrykańskiej znalezienie politycznego rozwiązania, które pozwoli zaprowadzić bezpieczeństwo i uniknąć katastrofy humanitarnej w tym rejonie, ułatwiając tym samym powrót uchodźców i wysiedleńców wewnętrznych do ich rodzinnych wiosek;

3.   popiera rozpoczęcie rocznej operacji EPBiO we wschodnim Czadzie i na północy Republiki Środkowoafrykańskiej, ale uzależnia swoją akceptację od spełnienia następujących warunków:

   a) misja sił europejskich (EUFOR) musi tworzyć warunki dla bezpiecznej pracy sił policyjnych ONZ, powrotu wysiedleńców wewnętrznych, dostarczania pomocy humanitarnej, swobodnego przemieszczania się pracowników organizacji humanitarnych i kontynuacji dialogu między siłami politycznymi w regionie,
   b) niezmiernie istotne jest, by EUFOR postrzegano jako siły bezstronne; dlatego też skład EUFOR powinien być zróżnicowany, a państwa członkowskie powinny jak najszybciej oddać do dyspozycji niezbędne oddziały,
   c) jednocześnie, aby uniknąć sytuacji, w której EUFOR sam stanie się celem ataków, musi on pozostać neutralny wobec skomplikowanej sytuacji politycznej w regionie, nie dając się wciągnąć w walki między siłami rządowymi a grupami rebeliantów,
   d) przy zachowaniu pełnej zgodności z zasadami międzynarodowego prawa humanitarnego siły EUFOR nie powinny być angażowane ani ingerować w zadania spełniane przez organizacje pozarządowe działające w Czadzie i w Republice Środkowoafrykańskiej, aby nie ściągać na nie zagrożenia,
   e) siły EUFOR muszą ustanowić rzeczywistą koordynację z siłami UNAMID, aby jak najskuteczniejszej zapewniać bezpieczeństwo na obszarze, za który będą odpowiedzialne,
   f) EUFOR ma pełnić rolę sił powstrzymujących, co oznacza, że musi posiadać solidny mandat zgodny z rozdziałem VII Karty ONZ i jasne zasady interwencji, dopuszczające użycie siły w razie konieczności, zwłaszcza w celu zapobiegania atakom na osoby cywilne, obozy i wioski, pracowników organizacji humanitarnych lub funkcjonariuszy policji ONZ, a także w obronie własnej,
   g) siły EUFOR muszą być odpowiednio liczne i właściwie wyposażone, aby móc powstrzymać ewentualnych napastników; muszą być w stanie zabezpieczyć swoje linie dostaw i przeprowadzać dalekie patrole z wykorzystaniem pojazdów opancerzonych, helikopterów (w tym helikopterów transportowych i bojowych) oraz samolotów zwiadowczych,
   h) EUFOR należy uważać za "siły pomostowe" o tymczasowym mandacie; należy w  związku z tym przed rozpoczęciem rozmieszczania opracować jasną strategię wycofania, przewidującą zastąpienie sił EUFOR przez kolejną operację (UA, ONZ lub sił połączonych) w celu zapewnienia pomyślnego zakończenia ich mandatu i terminowego powrotu zaangażowanych oddziałów;

4.   ubolewa, że z wielu powodów operacja EPBiO nie może być prowadzona z nowo utworzonego centrum operacyjnego Unii Europejskiej w Brukseli;

5.   podkreśla, że jego ostateczna zgoda na operację EPBiO będzie uzależniona od otrzymania pełnych informacji o poszczególnych etapach przygotowań do operacji (koncepcja zarządzania w sytuacjach kryzysowych, wspólne działania, koncepcja operacji, plan operacji, proces tworzenia oddziałów itd.);

6.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Unii Afrykańskiej, Sekretarzowi Generalnemu ONZ oraz prezydentom, rządom i parlamentom Czadu, Republiki Środkowoafrykańskiej i Sudanu.

(1) Teksty przyjęte, P6_TA(2007)0342.

Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności