Ευρετήριο 
 Προηγούμενο 
 Επόμενο 
 Πλήρες κείμενο 
Διαδικασία : 2007/2002(INI)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου : A6-0375/2007

Κείμενα που κατατέθηκαν :

A6-0375/2007

Συζήτηση :

PV 24/10/2007 - 13
CRE 24/10/2007 - 13

Ψηφοφορία :

PV 25/10/2007 - 7.12
CRE 25/10/2007 - 7.12
Αιτιολογήσεις ψήφου

Κείμενα που εγκρίθηκαν :

P6_TA(2007)0483

Κείμενα που εγκρίθηκαν
PDF 464kWORD 212k
Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2007 - Στρασβούργο
Η σημερινή κατάσταση των σχέσεων ΕΕ-Αφρικής
P6_TA(2007)0483A6-0375/2007

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 25ης Οκτωβρίου 2007 σχετικά με την πρόοδο στις σχέσεις ΕΕ-Αφρικής (2007/2002(INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη την δήλωση και το σχέδιο δράσης, όπως διαμορφώθηκαν κατά τη σύνοδο κορυφής Αφρικής-Ευρώπης, που πραγματοποιήθηκε στις 3 και 4 Απριλίου 2000 στο Κάιρο, υπό την αιγίδα του Οργανισμού Αφρικανικής Ενότητας και της ΕΕ,

–   έχοντας υπόψη το στρατηγικό σχέδιο 2004-2007 της Επιτροπής της Αφρικανικής Ένωσης (ΕΑΕ), το οποίο εγκρίθηκε στις 7 Ιουλίου 2004 κατά την τρίτη σύνοδο κορυφής των αφρικανών αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, που πραγματοποιήθηκε στην Αντίς Αμπέμπα της Αιθιοπίας,

–   έχοντας υπόψη το "Outline for the Joint EU-Africa Strategy" (Σχέδιο για την κοινή στρατηγική ΕΕ-Αφρικής), το οποίο ενέκρινε η 8η υπουργική διάσκεψη της τρόικας της ΕΕ και της τρόικας της Αφρικής, που πραγματοποιήθηκε στις 15 Μαΐου 2007 στις Βρυξέλλες,

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, της 27ης Ιουνίου 2007, με τίτλο "Από το Κάιρο στη Λισαβόνα – Στρατηγική εταιρική σχέση ΕΕ-Αφρικής" (COM(2007)0357),

–   έχοντας υπόψη το κοινό έγγραφο της Γραμματείας της Επιτροπής και της Γραμματείας του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2007, με τίτλο "Επέκεινα της Λισαβόνας: για την ευόδωση της στρατηγικής σύμπραξης ΕΕ-Αφρικής" (SEC(2007)0856),

–   έχοντας υπόψη το στρατηγικό σχέδιο 2006-2010 "One Africa, One Voice" (Μία Αφρική, μία φωνή) του Παναφρικανικού Κοινοβουλίου (ΠΑΚ), που εγκρίθηκε τον Νοέμβριο του 2005,

–   έχοντας υπόψη το Έγγραφο Εργασίας της ΕΑΕ σχετικά με το κοινό όραμα για την στρατηγική ΑΕ-ΕΕ για την Αφρικανική Ένωση (ΑΕ),

–   έχοντας υπόψη τη συμφωνία εταιρικής σχέσης μεταξύ των μελών της ομάδας κρατών της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού (ΑΚΕ), αφενός, και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της, αφετέρου, η οποία υπεγράφη στο Κοτονού στις 23 Ιουνίου 2000(1), όπως τροποποιήθηκε από τη συμφωνία για την τροποποίηση της συμφωνίας εταιρικής σχέσης, η οποία υπεγράφη στο Λουξεμβούργο στις 25 Ιουνίου 2005(2) ("συμφωνία του Κοτονού"),

–   έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1905/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για τη θέσπιση μηχανισμού χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας(3) (εφεξής: μηχανισμός αναπτυξιακής συνεργασίας (ΜΑΣ)),

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, της 12ης Οκτωβρίου 2005, με τίτλο "Στρατηγική της ΕΕ για την Αφρική: στην πορεία για τη σύναψη ευρωαφρικανικού συμφώνου με στόχο την ταχύτερη ανάπτυξη της Αφρικής" (COM(2005)0489),

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 17ης Νοεμβρίου 2005 σχετικά με την αναπτυξιακή στρατηγική για την Αφρική(4),

–   έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων (ΣΓΥΕΣ) της 21ης και 22ας Νοεμβρίου 2005 σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ για την Αφρική,

–   έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της 5ης υπουργικής διάσκεψης της τρόικας της Αφρικής και της τρόικας της ΕΕ, που πραγματοποιήθηκε στο Μπαμάκο του Μάλι στις 2 Δεκεμβρίου 2005,

–   έχοντας υπόψη το κείμενο "Η ΕΕ και η Αφρική: προς μια στρατηγική εταιρική σχέση", που ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κατά τη συνεδρίασή του στις 15 και 16 Δεκεμβρίου 2005 στις Βρυξέλλες,

–   έχοντας υπόψη την κοινή έκθεση προόδου της Επιτροπής και της Γενικής Γραμματείας του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 2006, προς το ΣΓΥΕΣ σχετικά με την εφαρμογή της στρατηγικής της ΕΕ για την Αφρική,

–   έχοντας υπόψη τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματα της διαβούλευσης των οργανώσεων της αφρικανικής κοινωνίας των πολιτών σχετικά με την κοινή στρατηγική ΑΕ/ΕΕ για την ανάπτυξη της Αφρικής, που διοργάνωσε η ΕΑΕ στην Άκκρα της Γκάνας μεταξύ 26 και 28 Μαρτίου 2007,

–   έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση του Συμβουλίου και των εκπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών συνερχομένων στα πλαίσια του Συμβουλίου, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής σχετικά με την αναπτυξιακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης – "Η ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη", η οποία υπεγράφη στις 20 Δεκεμβρίου 2005(5),

–   έχοντας υπόψη τις διαδοχικές εκθέσεις για την ανθρώπινη ανάπτυξη που έχει συντάξει το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ),

–   έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 12ης Απριλίου 2005 σχετικά με τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετηρίδας (ΑΣΧ)(6) και της 20ής Ιουνίου 2007 σχετικά με τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετηρίδας – το ήμισυ της διαδρομής(7),

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, της 12ης Απριλίου 2005, με τίτλο "Επιτάχυνση της προόδου που σημειώνεται όσον αφορά την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας – Η συμβολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης" (COM(2005)0132),

–   έχοντας υπόψη τη διακήρυξη της Χιλιετηρίδας του ΟΗΕ, στις 8 Σεπτεμβρίου 2000, στην οποία ορίζονται οι ΑΣΧ ως κριτήρια που θέτει από κοινού η διεθνής κοινότητα για την εξάλειψη της φτώχειας,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση, τον Δεκέμβριο 2001, της Διεθνούς Επιτροπής για την Επέμβαση και την Κρατική Κυριαρχία με τίτλο "Η ευθύνη για προστασία",

–   έχοντας υπόψη το σχέδιο δράσης του Μαπούτο για την υλοποίηση της ηπειρωτικής πολιτικής πλαισίου για τη γενετήσια και αναπαραγωγική υγεία και τα δικαιώματα 2007-2010, που εγκρίθηκε από το ειδικό τμήμα της Διάσκεψης των Υπουργών Υγείας της ΑΕ μεταξύ 18 και 22 Σεπτεμβρίου 2006 στο Μαπούτο της Μοζαμβίκης,

–   έχοντας υπόψη την έκκληση για επιτάχυνση της δράσης προς καθολική πρόσβαση στις υπηρεσίες αντιμετώπισης του HIV/AIDS, της φυματίωσης και της ελονοσίας στην Αφρική, η οποία εγκρίθηκε κατά την ειδική σύνοδο κορυφής της ΑΕ για το HIV/AIDS, τη φυματίωση και την ελονοσία μεταξύ 2 και 4 Μαΐου 2006 στην Αμπούζα της Νιγηρίας,

–   έχοντας υπόψη την τέταρτη έκθεση αξιολόγησης της ομάδας εργασίας ΙΙ της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την αλλαγή του κλίματος με τίτλο "Επιπτώσεις, προσαρμογή και ευπάθεια",

–   έχοντας υπόψη την έκθεση αξιολόγησης οικοσυστημάτων της Χιλιετίας, του 2005, στην οποία μελετάται η χρήση και η λεηλασία διαφόρων φυσικών πόρων του πλανήτη,

–   έχοντας υπόψη τα αποτελέσματα της δημόσιας διαβούλευσης σχετικά με την κοινή στρατηγική ΕΕ-Αφρικής που διοργανώθηκε κατόπιν αιτήματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ΕΑΕ από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Διαχείρισης της Αναπτυξιακής Πολιτικής,

–   έχοντας υπόψη τα άρθρα 177 έως 181 της Συνθήκης ΕΚ,

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 45 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Ανάπτυξης και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (A6-0375/2007),

Α.   λαμβάνοντας υπόψη ότι το διεθνές πλαίσιο έχει εξελιχθεί σε μεγάλο βαθμό, από το 2000 έως σήμερα, καθώς αυξήθηκαν οι παγκόσμιες προκλήσεις όπως η ανθρώπινη ασφάλεια, η μετανάστευση, η αλλαγή του κλίματος και η απερήμωση, η βιώσιμη διαχείριση των δημόσιων αγαθών, η καταπολέμηση της φτώχειας και των πανδημιών, η σύσταση της ΑΕ και η διεύρυνση της ΕΕ,

Β.   λαμβάνοντας υπόψη ότι κατά την 5η υπουργική διάσκεψη της Τρόικας της Αφρικής και της Τρόικας της ΕΕ, που πραγματοποιήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2005 στο Μπαμάκο, η αφρικανική πλευρά χαιρέτισε τη στρατηγική της ΕΕ του 2005 για την Αφρική και οι δύο πλευρές συμφώνησαν, αφενός, να τη μετατρέψουν σε κοινή στρατηγική Αφρικής-ΕΕ που θα αντικατοπτρίζει τις ανάγκες και τις προσδοκίες των λαών τους, και, αφετέρου, να αναπτύξουν σχέδιο δράσης για την εφαρμογή της,

Γ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι στο προαναφερθέν έγγραφο εργασίας σχετικά με το κοινό όραμα για τη στρατηγική ΑΕ-ΕΕ, το Εκτελεστικό Συμβούλιο της ΑΕ επισημαίνει ότι "πρέπει να καταστεί σαφές ότι ο στόχος της κοινής στρατηγικής δεν μπορεί να είναι η επικύρωση της υφιστάμενης στρατηγικής της ΕΕ για την Αφρική, αλλά η χάραξη νέας κοινής στρατηγικής που θα αντικατοπτρίζει τις συνδυασμένες προσδοκίες και των δύο πλευρών",

Δ.   λαμβάνοντας, συνεπώς, υπόψη ότι ο σκοπός της κοινής στρατηγικής θα πρέπει να είναι η ανάπτυξη κοινού πολιτικού οράματος και πρακτικών προσεγγίσεων για τη μελλοντική εταιρική σχέση μεταξύ της ΕΕ και της Αφρικής με βάση τον αμοιβαίο σεβασμό, τα κοινά συμφέροντα και αξίες και την αρχή της κυριότητας,

Ε.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η προθυμία και των δύο πλευρών να επανακαθορίσουν την κοινή εταιρική σχέση φαίνεται να απορρέει από αυξανόμενη συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι η Αφρική και η ΕΕ δεν είναι πλέον, κατ" ανάγκη, ο αμοιβαίως προτιμώμενος εταίρος,

ΣΤ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η προαναφερθείσα κοινή έκθεση προόδου σχετικά με την εφαρμογή της στρατηγικής της ΕΕ για την Αφρική δεν είχε συνταχθεί βάσει ανεξάρτητης εξωτερικής αξιολόγησης,

Ζ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η Αφρική είναι η φτωχότερη ήπειρος του κόσμου και η μόνη στην οποία η φτώχεια έχει αυξηθεί τα τελευταία 25 χρόνια,

Η.   λαμβάνοντας υπόψη ότι οι υπογράφοντες το προαναφερθέν σχέδιο δράσης του Καΐρου, εκφράζουν τη λύπη τους για το απαράδεκτο γεγονός ότι περισσότεροι από τους μισούς Αφρικανούς ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας και συμφωνούν να εντείνουν τον αγώνα τους κατά της φτώχειας· κάθε χώρα φέρει την πρωταρχική ευθύνη για την ανακούφιση της φτώχειας, χωρίς όμως αυτό να μειώνει τη σημασία της διεθνούς διάστασης στον πόλεμο κατά της φτώχειας,

Θ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι το 2006 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συνέστησε ειδική αντιπροσωπεία για τις σχέσεις με το ΠΑΚ, καθώς και ότι, το 2007, το ΠΑΚ συνέστησε ειδική επιτροπή για τις σχέσεις με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

Ι.   λαμβάνοντας υπόψη ότι τα κοινοβούλια των δύο Ενώσεων, ως κεντρικοί παράγοντες της αναπτυξιακής διαδικασίας, πρέπει να συμμετέχουν ενεργά στις στρατηγικές και στα σχέδια δράσης που αφορούν τους πληθυσμούς που αντιπροσωπεύουν,

ΙΑ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι οι περισσότερες αφρικανικές χώρες είναι μέλη της ομάδας ΑΚΕ και συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας του Κοτονού,

ΙΒ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η Αφρική εμμένει στη θέλησή της να αντιμετωπίζεται ως μία οντότητα και να στηρίζεται στη διαδικασία της παναφρικανικής ολοκλήρωσης την οποία προωθεί και η οποία θα καλύπτει τη βόρεια, την υποσαχάρια και τη μεσημβρινή Αφρική· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι η ΑΕ έχει συγκροτήσει το δικό της στρατηγικό πρόγραμμα για την ανάπτυξη της Αφρικής,

ΙΓ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι στην παγκόσμια διάσκεψη κορυφής για την βιώσιμη ανάπτυξη στο Γιοχάνεσμπουργκ το 2002, οι κυβερνήσεις συμφώνησαν ότι η χρηστή διακυβέρνηση θα πρέπει να βασίζεται σε ορθές περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές πολιτικές, σε δημοκρατικούς θεσμούς που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες όλων των ανθρώπων, στα ανθρώπινα δικαιώματα και στο κράτος δικαίου, στα μέτρα για την καταπολέμηση της διαφθοράς, στην ισότητα των φύλων και σε ευνοϊκό περιβάλλον για τις επενδύσεις,

ΙΔ.   λαμβάνοντας υπόψη την καίρια σημασία του να έχει η κοινή στρατηγική ολιστική προσέγγιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων,

ΙΕ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι τα θεσμικά όργανα της ΑΕ έχουν συσταθεί σχετικά πρόσφατα και δεν έχουν ακόμη το ίδιο επίπεδο ολοκλήρωσης, οργάνωσης και αποδοτικότητας με τα θεσμικά όργανα της ΕΕ,

P.  ΙΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η αποτελεσματικότητα και η κατ" αμοιβαιότητα λογοδοτική ευθύνη συνεπάγονται προβλέψιμους και μακροπρόθεσμους χρηματοδοτικούς πόρους, σαφή χρονοδιαγράμματα και την τήρηση των δεσμεύσεων και από τις δύο πλευρές,

ΙΖ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι, πολύ συχνά, οι περί λογοδοσίας κατευθυντήριες γραμμές υπαγορεύονται άμεσα από τις εθνικές εκτελεστικές αρχές στους αναπτυξιακούς εταίρους, παρακάμπτοντας κατ' αυτόν τον τρόπο κάθε είδους κοινοβουλευτική έγκριση για τις διεθνείς συμφωνίες (καθώς και τις διαβουλεύσεις με την κοινωνία των πολιτών και τις τοπικές αρχές),

ΙΗ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η συμβολή της Αφρικής στις αιτίες της αλλαγής του κλίματος είναι, από ιστορική άποψη, αμελητέα, ενώ ως ήπειρος είναι αναγκασμένη να υπομένει τις συνέπειες της αλλαγής αυτής με ιδιαίτερη σφοδρότητα· ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την αλλαγή του κλίματος, από 75 έως 200 εκατομμύρια άτομα στην Αφρική θα εκτίθενται σε αύξηση της πίεσης στους υδάτινους πόρους έως το 2020, και ότι σε ορισμένες χώρες θα σημειωθεί μείωση κατά 50 % των μη αρδευομένων γεωργικών παραγωγών έως το ίδιο έτος,

ΙΘ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξάντληση των φυσικών πόρων της Αφρικής αποτελεί σοβαρή απειλή για τη μείωση της φτώχειας και την επίτευξη των ΑΣΧ,

Κ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η Αφρική παρέχει ευρύ φάσμα υπηρεσιών οικοσυστημάτων στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της αποθήκευσης άνθρακα από τα τροπικά της δάση, χωρίς να λαμβάνει τη δέουσα αντιστάθμιση,

Διαδικασία, δομή και αρχές της κοινής στρατηγικής
Διαδικασία και δομή

1.   χαιρετίζει το σχέδιο της τρόικας της ΕΕ και της τρόικας της Αφρικής της 15ης Μαΐου 2007 ως την πρώτη κοινή προσπάθεια προς κοινή στρατηγική·

2.   αποδοκιμάζει το γεγονός ότι η προαναφερθείσα στρατηγική της ΕΕ του 2005 για την Αφρική εγκρίθηκε χωρίς εις βάθος διαβούλευση με τα θεσμικά όργανα της ΑΕ και τις αφρικανικές κυβερνήσεις και τα αφρικανικά κοινοβούλια και χωρίς καμία συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών και των τοπικών αρχών της Ευρώπης και της Αφρικής· σημειώνει, εν προκειμένω, ότι η στρατηγική αυτή υπαγορεύει τα βασικά θέματα που καλύπτει η προτεινόμενη νέα κοινή στρατηγική, διατρέχοντας, συνεπώς, τον κίνδυνο παράλειψης άλλων σημαντικών ζητημάτων για την αειφόρο ανάπτυξη της Αφρικής· ελπίζει ότι η νέα προταθείσα στρατηγική θα προκύψει από την εις βάθος διαβούλευση με τα θεσμικά όργανα της ΑΕ·

3.   εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για το γεγονός ότι τα χρονικά όρια που έθεσαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο της ΕΕ και η Επιτροπή και το Εκτελεστικό Συμβούλιο της ΑΕ για τη χάραξη και την έγκριση της κοινής στρατηγικής έχουν προκαλέσει σοβαρούς περιορισμούς στη διαδικασία· σημειώνει ότι η πρόκληση που συνιστά η διασφάλιση της πλήρους συμμετοχής των κοινοβουλίων και των μη κρατικών φορέων θα πρέπει να εξεταστεί σε όλα τα στάδια έγκρισης, υλοποίησης, παρακολούθησης και αξιολόγησης της κοινής στρατηγικής, εφόσον η διάσκεψη κορυφής της Λισαβόνας θα πρέπει να θεωρηθεί ορόσημο μακρύτερης και ανοικτής διαδικασίας·

4.   χαιρετίζει τη διαβεβαίωση της Επιτροπής ότι "το Κοινοβούλιο έχει σαφώς σημαντικό ρόλο να διαδραματίσει στη διαδικασία", την υπόσχεσή της "να ενημερώνει τακτικά το Κοινοβούλιο για την πρόοδο που συντελείται για την προετοιμασία της κοινής στρατηγικής" και την ενθάρρυνσή της προς το Κοινοβούλιο "να συμμετάσχει στις συζητήσεις και μάλιστα να αναλάβει πρωτοβουλίες'· σημειώνει, ωστόσο, ότι το χρονοδιάγραμμα για τις διαπραγματεύσεις ορίζεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και από την ΕΑΕ και αναμένει ως εκ τούτου από τις εν λόγω Επιτροπές να λάβουν ενεργά μέτρα για τη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Παναφρικανικού Κοινοβουλίου στη διαδικασία προετοιμασίας της κοινής στρατηγικής και στα στάδια της έγκρισης και της εφαρμογής αυτής·

Κοινές αρχές και όραμα

5.   συμφωνεί με τη δήλωση του Εκτελεστικού Συμβουλίου της ΑΕ περί οράματος: "Η Αφρική και η Ευρώπη έχουν κοινό όραμα ανάπτυξης, ειρήνης, ασφάλειας και ευημερίας που θέτει τους πολίτες στο επίκεντρο των προσπαθειών τους. Το όραμα αυτό διαπνέεται από εταιρική σχέση βασισμένη στον αμοιβαίο σεβασμό, το κοινό συμφέρον και στον κοινό σκοπό που δεσμεύει και τις δύο περιφέρειες να εμβαθύνουν την περιφερειακή ολοκλήρωση ως μέσο επίτευξης της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Μοιράζονται επίσης το όραμα για την προαγωγή της δημοκρατίας, της χρηστής διακυβέρνησης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως οικουμενικών αξιών για την προώθηση της ανάπτυξης και την ενίσχυση της συνεργασίας σε πλαίσιο που σέβεται την αλληλεγγύη και το αδιαίρετο των δύο ηπείρων'·

6.   επισημαίνει ότι η ανθρωπιστική βοήθεια αποτελεί ένα από τα μέσα που διαθέτει η διεθνής κοινότητα για να βοηθά στην προστασία πληθυσμών υπό απειλή και τονίζει ότι η ΕΕ δεν επιθυμεί να παραμείνει αδρανής έναντι τέτοιων παραβιάσεων του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου· ζητεί τη διεξαγωγή εις βάθος πολιτικού διαλόγου μεταξύ των κρατών μελών και των θεσμικών οργάνων της ΕΕ σχετικά με το δικαίωμα –εάν όχι την υποχρέωση– επέμβασης σε περίπτωση σοβαρών παραβιάσεων του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου ή/και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, λαμβάνοντας επίσης υπόψη τα συμπεράσματα και τις συστάσεις της έκθεσης της Διεθνούς Επιτροπής για την επέμβαση και την κρατική κυριαρχία με τίτλο "Η ευθύνη για προστασία'·

7.   τονίζει ότι οι κοινές αυτές αρχές και το κοινό όραμα θα πρέπει επίσης να συμπεριλαμβάνουν τον σεβασμό του κράτους δικαίου καθώς και της συμμετοχικής δημοκρατίας, της πολυφωνίας και των θεμελιωδών ελευθεριών, στοιχεία που αναγνωρίζονται στο σύνολό τους στην προαναφερθείσα δήλωση του Καΐρου·

8.   χαιρετίζει τους στόχους που σημειώνονται στο προαναφερθέν σχέδιο της τρόικας της ΕΕ και της τρόικας της Αφρικής της 15ης Μαΐου 2007: (i) πολιτική εταιρική σχέση ΕΕ-Αφρικής, (ii) διαρκής προαγωγή της ειρήνης, της ασφάλειας, της αειφόρου ανάπτυξης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ολοκλήρωσης στην Αφρική σε περιφερειακό επίπεδο και σε επίπεδο ηπείρου με στόχο την επίτευξη των ΑΣΧ, (iii) κοινή αντιμετώπιση παγκόσμιων προκλήσεων και (iv) εταιρική σχέση "επικεντρωμένη στους πολίτες'· επιμένει ότι οι εν λόγω στόχοι θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν πιστά τις προτεραιότητες που έχουν εκφραστεί από τους Αφρικανούς και επισημαίνει ότι η ανάπτυξη είναι πάντοτε ο βασικός στόχος προτεραιότητας της στρατηγικής·

9.   καλεί την Επιτροπή να διευκρινίσει τον τρόπο με τον οποίο η νέα στρατηγική θα αντανακλάται στα έγγραφα στρατηγικής ανά χώρα και στα εθνικά και περιφερειακά ενδεικτικά προγράμματα στο πλαίσιο της συμφωνίας του Κοτονού, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο τα πιθανά νέα στοιχεία που θα προκύψουν από τη χάραξη της νέας κοινής στρατηγικής το Δεκέμβριο του 2007 θα επηρεάσουν τα εν λόγω έγγραφα στρατηγικής και τα ενδεικτικά προγράμματα·

10.   αποδοκιμάζει το γεγονός ότι, στην εισήγηση της Επιτροπής και του Συμβουλίου για τη στρατηγική, δεν περιλαμβάνεται ένα από τα βασικά αιτήματα της Αφρικής, δηλαδή να αντιμετωπίζεται ως ενιαία οντότητα· παρατηρεί σχετικά ότι, στο επίπεδο του πολιτικού διαλόγου και των διαπραγματεύσεων, θα πρέπει να εφαρμόζεται προσέγγιση "ηπείρου προς ήπειρο" χωρίς εν τούτοις να παρεμποδίζεται η διαφοροποιημένη προσέγγιση στο επίπεδο της εκτέλεσης της πολιτικής· ζητεί από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να προσαρμόσουν τους μηχανισμούς αναπτυξιακής συνεργασίας που διαθέτουν, ώστε να ανταποκριθούν στο νέο αυτό πολιτικό αίτημα της ΑΕ και να υποστηρίξουν πλήρως τη διαδικασία πολιτικής και οικονομικής ολοκλήρωσης της Αφρικής σε επίπεδο ηπείρου·

11.   ζητεί από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να καταρτίσει νέο προγραμματιζόμενο και προβλέψιμο παναφρικανικό χρηματοδοτικό κονδύλιο από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης, τα θεματικά μέσα του ΜΑΣ και τους πόρους του μηχανισμού για την ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας προκειμένου να χρηματοδοτηθεί και να υποστηριχθεί η υλοποίηση της νέας αυτής κοινής στρατηγικής·

12.   εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι στην κοινή στρατηγική δεν γίνεται καμία αναφορά στο προαναφερθέν στρατηγικό σχέδιο 2004-2007 της ΕΑΕ, και παροτρύνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να κατευθύνει τις δράσεις που προτείνει προς τη στήριξη –σε πολιτικό, οργανωτικό, τεχνικό επίπεδο και σε επίπεδο ανθρωπίνων πόρων– των θεσμικών οργάνων της ΑΕ και των πρωτοβουλιών και προτεραιοτήτων που ορίζουν αυτά τα ίδια, αντί να προτείνει νέες υπαγορευόμενες από τους δωρητές πρωτοβουλίες και παράλληλες δομές·

13.   επιβεβαιώνει ότι απαιτείται υπευθυνότητα από αμφότερες τις πλευρές όσον αφορά τη συνεισφορά, τον διάλογο και την αμοιβαία λογοδοσία· επιμένει εν προκειμένω ότι η κοινή στρατηγική πρέπει να λαμβάνει επίσης υπόψη το γεγονός ότι οι εταίροι είναι ίσοι όσον αφορά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους, όχι όμως και όσον αφορά το επίπεδο της ολοκλήρωσής τους και τη διαθεσιμότητα και το επίπεδο ανάπτυξης των οικονομικών, τεχνικών και ανθρωπίνων πόρων τους, καθώς και ότι η στρατηγική πρέπει να εφαρμοστεί κατά τρόπο ρεαλιστικό· για τον σκοπό αυτό, είναι απαραίτητο να ορισθούν οι έννοιες της "εταιρικής σχέσης" και της "κυριότητας" στο πλαίσιο της πραγματικότητας αυτής·

Δομή: οι τέσσερις τομείς προτεραιότητας για δράση

14.   επιμένει ότι η δίκαιη και αειφόρος ανάπτυξη και η εξάλειψη της φτώχειας πρέπει να συνιστούν κοινή δέσμευση και πρωταρχικό στόχο της συνεργασίας ΕΕ-Αφρικής, καθώς και τη βάση κάθε συνδυασμού πολιτικών· υπογραμμίζει τον κεντρικό ρόλο των ΑΣΧ, οι οποίοι παρέχουν πλαίσιο συμπεφωνημένο σε παγκόσμιο επίπεδο για τον εν λόγω σκοπό·

15.   είναι της άποψης ότι η κοινή στρατηγική πρέπει επίσης να υπογραμμίζει τον ρόλο των γυναικών, των νέων και των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών στις αναπτυξιακές διαδικασίες της Αφρικής·

16.   καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει τη συνοχή μεταξύ αυτής της νέας στρατηγικής και των άλλων ευρωπαϊκών πολιτικών που ενδέχεται να έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στην προαγωγή νέας στρατηγικής εταιρικής σχέσης μεταξύ της ΕΕ και της Αφρικής, ιδιαίτερα δε την εμπορική, περιβαλλοντική, μεταναστευτική και γεωργική πολιτική· επιμένει ότι ο πολιτικός διάλογος μεταξύ της ΕΕ και της Αφρικής θα πρέπει να καλύπτει αυτά τα ζητήματα·

Ειρήνη και ασφάλεια

17.   τάσσεται υπέρ της ολοκληρωμένης προσέγγισης των συγκρούσεων και των συγκρουσιακών καταστάσεων, η οποία θα βασίζεται στην έννοια της ευθύνης προστασίας και θα καλύπτει την πρόληψη, την επίλυση και τη διαχείριση των συγκρούσεων, καθώς και την ανασυγκρότηση·

18.   είναι πεπεισμένο ότι η ειρήνη έχει ζωτική σημασία ως το πρώτο βήμα προς την πολιτική, οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και ότι η αειφόρος και ισότιμη οικονομική ανάπτυξη αποτελεί βασική προϋπόθεση για διαρκή ειρήνη·

19.   είναι της γνώμης ότι η πολιτική πρόληψης των συγκρούσεων αποτελεί βασική προϋπόθεση για διαρκή ειρήνη και ζητεί κοινή στρατηγική ΑΕ/ΕΕ για την αντιμετώπιση των διαρθρωτικών αιτιών των συγκρούσεων με την εφαρμογή πολιτικής για την αειφόρο ανάπτυξη, προκειμένου να καλυφθούν οι βασικές ανάγκες του αφρικανικού πληθυσμού και να καταπολεμηθεί η ανεργία, καθώς και οι κοινωνικές και οικονομικές αδικίες·

20.   υπενθυμίζει ότι η κατάσταση των ευάλωτων κρατών πρέπει να αντιμετωπίζεται με προσέγγιση ευαίσθητη στο θέμα των συγκρούσεων, η οποία θα λαμβάνει υπόψη την προαγωγή της ανθρώπινης ασφάλειας και θα εξετάζει ζητήματα πολιτικής οικονομίας των συγκρούσεων και τις πηγές ανισότητας και διακρίσεων, ώστε να επιτυγχάνεται βιώσιμη ειρήνη και ασφάλεια· ζητεί μεγαλύτερη συνοχή στις πολιτικές της ΕΕ, υλοποιώντας για παράδειγμα τις υφιστάμενες δεσμεύσεις της για έλεγχο του εμπορίου όπλων, αλλά και αναβαθμίζοντας τον κώδικα συμπεριφοράς της ΕΕ για τις εξαγωγές όπλων στο επίπεδο νομικά δεσμευτικής κοινής θέσης ΚΕΠΠΑ, και επισπεύδοντας επιπλέον την εφαρμογή της στρατηγικής της ΕΕ για την καταπολέμηση της παράνομης συσσώρευσης και διακίνησης φορητών όπλων και ελαφρού οπλισμού (SALW)· τονίζει, εν προκειμένω, τη σημασία της πρόληψης έναντι της επίλυσης των συγκρούσεων· απευθύνει έκκληση να χορηγηθεί διεθνής βοήθεια για τη θέσπιση περιφερειακών κέντρων παρακολούθησης σε γεωγραφική βάση, τα οποία θα είναι σε θέση να εντοπίζουν ενδεχόμενη επιδείνωση των εντάσεων μεταξύ εθνοτικών, θρησκευτικών ή γλωσσικών ομάδων και να προειδοποιούν την διεθνή κοινότητα για καταστάσεις στην Αφρική που ενδέχεται να έχουν βίαιη εξέλιξη·

21.   ζητεί από την Επιτροπή και τις αντιπροσωπείες της να επαγρυπνούν ιδιαίτερα και να προειδοποιούν έγκαιρα τη διεθνή κοινότητα σχετικά με καταστάσεις που αφορούν εθνικές, θρησκευτικές και γλωσσικές εντάσεις στην ήπειρο·

22.   θεωρεί ότι ο υφιστάμενος κώδικας συμπεριφοράς της ΕΕ για τις εξαγωγές όπλων πρέπει να καταστεί αυστηρότερος, ώστε να αντισταθμίζει τη διασπορά φορητών όπλων και ελαφρού οπλισμού (SALW) που διαιωνίζει τις δολοφονικές συγκρούσεις σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες· πιστεύει ότι η κοινή στρατηγική θα ενισχύσει την καταπολέμηση του λαθρεμπορίου όπλων·

23.   αναγνωρίζει ότι τα ήδη ευάλωτα κράτη θα υποστούν περαιτέρω πιέσεις λόγω της αλλαγής του κλίματος· τονίζει, στο πλαίσιο των εταιρικών σχέσεων ΕΕ-Αφρικής σε θέματα αλλαγής του κλίματος και ενέργειας, την ανάγκη διαμόρφωσης συνολικής προσέγγισης όσον αφορά την προσαρμογή στην αλλαγή του κλίματος ως προς τις επιπτώσεις της σε θέματα ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένης της ενισχυμένης πρόληψης καταστροφών και της βελτιωμένης διακυβέρνησης και πρόληψης των συγκρούσεων·

24.   συμφωνεί ότι το Σύστημα στήριξης της ειρήνης στην Αφρική (Africa Peace Facility) πρέπει να ενισχυθεί και ενθαρρύνει άλλους μη στρατιωτικούς μηχανισμούς να συνεισφέρουν στο Σύστημα αυτό, προσφέροντας αυξημένη, ευέλικτη και βιώσιμη χρηματοδότηση· υπογραμμίζει ότι η αναπτυξιακή πολιτική είναι ένα από τα βασικά εργαλεία για την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτιών της ανασφάλειας, αλλά ότι δεν θα πρέπει να υπάγεται στην πολιτική για την ασφάλεια· επισημαίνει σχετικά ότι τα κριτήρια που είχε θεσπίσει η Επιτροπή Αναπτυξιακής Βοήθειας του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης για την επιλεξιμότητα των δαπανών ως επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια είναι επί του παρόντος υπερβολικά γενικά ώστε να αποτρέπονται ορισμένες δαπάνες προς κάλυψη άλλων αναγκών από αυτές που σχετίζονται αυστηρά με την καταπολέμηση της φτώχειας και τη χορήγηση πραγματικής βοήθειας, τονίζει δε ότι το ΕΤΑ δεν συνιστά επαρκή πηγή τροφοδότησης του Συστήματος στήριξης της ειρήνης στην Αφρική για το μέλλον·

25.   τονίζει τη σημασία της βιώσιμης δημοκρατίας, συμπεριλαμβανομένης της χρηστής διακυβέρνησης και των δημοκρατικών εκλογών, στην οποία πρέπει να περιλαμβάνεται επίσης η υποστήριξη για την οικοδόμηση κοινοβουλευτικής ικανότητας, ενθαρρύνοντας συγκεκριμένα τη συνεργασία μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του ΠΑΚ και των αφρικανικών περιφερειακών κοινοβουλίων, καθώς και στήριξη για την οργάνωση της κοινωνίας των πολιτών και τη συμμετοχή των τοπικών αρχών στον πολιτικό διάλογο, προωθώντας ιδιαίτερα τη συνεργασία και τις ανταλλαγές μεταξύ οργανώσεων της αφρικανικής και της ευρωπαϊκής κοινωνίας των πολιτών·

26.   ζητεί, στο πλαίσιο αυτό, την ενίσχυση των δραστηριοτήτων παρακολούθησης των εκλογών τόσο από την ΕΕ όσο και από την ΑΕ, καθώς και από άλλους αφρικανικούς περιφερειακούς φορείς, και τονίζει την ανάγκη περαιτέρω συνεργασίας μεταξύ αυτών των αποστολών παρακολούθησης των εκλογών·

27.   τονίζει τη σημασία του δημοκρατικού ελέγχου των ενόπλων δυνάμεων· ζητεί ως εκ τούτου από την ΕΕ να επισπεύσει τις προσπάθειές της στο πεδίο της μεταρρύθμισης του τομέα της ασφάλειας (ΜΤΑ), κυρίως με την πλήρη εφαρμογή των εγγράφων προβληματισμού της Επιτροπής και του Συμβουλίου σχετικά με τη ΜΤΑ·

28.   ζητεί να συμπεριληφθούν στην κοινή στρατηγική διατάξεις για την αντιμετώπιση της ατιμωρησίας· ζητεί εν προκειμένω την ενίσχυση των νομικών και δικαστικών συστημάτων της Αφρικής, καθώς και των μηχανισμών δημοκρατικού ελέγχου αυτών των συστημάτων, σύμφωνα με τα ανθρώπινα δικαιώματα ώστε να μπορούν να δικάζονται στην ίδια την Αφρική όσοι διαπράττουν σοβαρά εγκλήματα· επισύρει την προσοχή στη σημαντική πρόοδο που έχει σημειωθεί χάρη στη σύσταση διεθνούς δικαστηρίου·

29.   ζητεί από όλους τους φορείς που συμμετέχουν στην προαγωγή της ειρήνης και της ασφάλειας στην Αφρική να υιοθετήσουν στάση που θα συμπεριλαμβάνει τη διάσταση του φύλου και να αυξήσουν την εκπροσώπηση των γυναικών σε όλα τα επίπεδα λήψης αποφάσεων σε καταστάσεις επίλυσης συγκρούσεων, μεταξύ άλλων και σε όλες τις ειρηνευτικές αποστολές, στρατιωτικές και μη· παροτρύνει τα κράτη μέλη του ΟΗΕ να εφαρμόσουν πλήρως το ψήφισμα 1325 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ της 31ης Οκτωβρίου 2000 σχετικά με τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια (S/RES/1325)·

30.   ενθαρρύνει τον καθορισμό εκ μέρους του ΟΗΕ του ορισμού των φυσικών πόρων που αποτελούν αιτία συγκρούσεων ώστε να καταπολεμηθούν καλύτερα οι οικονομίες του πολέμου·

31.   ζητεί η ευαισθησία σε θέματα συγκρούσεων να ενσωματωθεί σε όλους τους στόχους της κοινής στρατηγικής: όχι μόνο σε θέματα ειρήνης και ασφάλειας, αλλά και στο εμπόριο, στη διαχείριση φυσικών πόρων, στην αλλαγή του κλίματος και σε άλλα βασικά αναπτυξιακά ζητήματα·

32.   ζητεί να συμπεριληφθεί, στην κοινή στρατηγική, δέσμευση ότι θα συμφωνηθεί διεθνής δράση για την αντιμετώπιση του λαθρεμπορίου φυσικών πόρων ως αιτία συγκρούσεων, συμπεριλαμβανομένου του ορισμού σχετικά με τους φυσικούς πόρους που μπορούν να αποτελέσουν αιτία συγκρούσεων· ζητεί τον διορισμό ομάδας εμπειρογνωμόνων για την ανάπτυξη πολυμερών προσεγγίσεων στο εν λόγω ζήτημα·

Διακυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου, και αμοιβαία λογοδοτική ευθύνη

33.   υπενθυμίζει ότι η έννοια της διακυβέρνησης, καθώς και των δεικτών που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγησή της, δεν μπορεί να επιβληθεί από εξωτερικούς παράγοντες, αλλά θα πρέπει να αναπτυχθεί σε συνεργασία με τους τοπικούς φορείς και βάσει κοινών αξιών και διεθνώς αναγνωρισμένων προτύπων·

34.   τονίζει τη σημασία της χρηστής διακυβέρνησης και των δημοκρατικών εκλογών· ζητεί αυξημένη υποστήριξη προς δράσεις οικοδόμησης ικανοτήτων που απευθύνονται σε κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους και σε οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, συγκεκριμένα με σκοπό τη διασφάλιση του δημοσιονομικού ελέγχου και την καταπολέμηση της διαφθοράς·

35.   επαναλαμβάνει τη στήριξή του στο αίτημα της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ, όπως εκφράστηκε κατά την 9η σύνοδό της τον Απρίλιο του 2005, ότι θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί κατάλληλο μερίδιο των πιστώσεων του ΕΤΑ για την πολιτική εκπαίδευση και κατάρτιση των βουλευτών και των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών ηγετών, προς όφελος της βιώσιμης ενίσχυσης της χρηστής διακυβέρνησης, του κράτους δικαίου, των δημοκρατικών δομών και της αλληλεπίδρασης μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης μέσα σε πολυφωνικές δημοκρατίες που βασίζονται σε ελεύθερες εκλογές· είναι της γνώμης ότι τα κεφάλαια αυτά θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν για την ίδρυση σχολών δημόσιας διοίκησης και την πολιτική εκπαίδευση των μελών του κοινοβουλίου, των τοπικών αρχών και των ατόμων που βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης σε πολιτικά κόμματα και ενώσεις·

36.   συμφωνεί ότι η ενίσχυση της διακυβέρνησης στην Αφρική αποτελεί προτεραιότητα· επισημαίνει, ωστόσο, ότι η διακυβέρνηση πρέπει να βελτιωθεί σε αμφότερες τις πλευρές – στην ευρωπαϊκή πλευρά ιδιαίτερα όσον αφορά την ευθύνη των αναλήψεων δεσμεύσεων για χορήγηση βοήθειας και τον καλύτερο συντονισμό μεταξύ των χορηγών ώστε να λαμβάνονται περισσότερο υπόψη οι αποκαλούμενοι "ορφανοί της βοήθειας'· τονίζει ότι τα εθνικά και ηπειρωτικά κοινοβούλια, οι μη κρατικοί φορείς και οι τοπικές αρχές έχουν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στον τομέα·

37.   χαιρετίζει την έναρξη του διαλόγου ΕΕ-ΑΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα τον Σεπτέμβριο 2007, ελπίζει δε ότι εν καιρώ θα εξελιχθεί σε αποτελεσματικό βήμα διαλόγου, το οποίο θα εξετάζει επείγοντα θέματα των επιμέρους χωρών και θα αποτελεί παράλληλα ευκαιρία για την ΕΕ και τους αφρικανικούς εταίρους να εντοπίσουν τομείς κοινού ενδιαφέροντος και να συντονίσουν τις δράσεις τους στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών και σε άλλα όργανα του ΟΗΕ·

38.   επαναλαμβάνει την έκκλησή του στην Επιτροπή και στο Συμβούλιο ότι πρέπει να λαμβάνει τακτική ενημέρωση ως προς το περιεχόμενο και τα αποτελέσματα του διαλόγου και των διαβουλεύσεων μεταξύ ΕΕ και τρίτων χωρών σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με ιδιαίτερη έμφαση στον διάλογο περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων μεταξύ ΕΕ-ΑΕ·

39.   τονίζει τον ρόλο των διακοινοβουλευτικών οργάνων μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των αφρικανικών κοινοβουλίων –όπως η Κοινοβουλευτική Συνέλευση Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ και η Κοινοβουλευτική Συνέλευση Ίσης Εκπροσώπησης της ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης– για την ενίσχυση της ειρήνης και της ασφάλειας, τη χρηστή διακυβέρνηση και τη δημοκρατία, καθώς και ως αποτελεσματικά βήματα για συνεργασία και αντιμετώπιση ζητημάτων κοινού ενδιαφέροντος·

40.   ζητεί την καθιέρωση μόνιμου διαλόγου μεταξύ της ΕΕ και της Αφρικής σχετικά με τη διακυβέρνηση και τη συγκρότηση βημάτων διαλόγου σε διάφορα επίπεδα, ώστε να μην διακόπτεται ο διάλογος σε περίπτωση διαφωνίας ή πολιτικής κρίσης·

41.   υπογραμμίζει ότι οι ΜΚΟ αποτελούν αυτοτελείς αναπτυξιακούς φορείς με σημαντική συνεισφορά σε τομείς όπως η διακυβέρνηση, η ειρήνη και η επίλυση συγκρούσεων, η παροχή κοινωνικών υπηρεσιών, η ισότητα των φύλων, η μείωση της φτώχειας και η μετάδοση γνώσεων· τονίζει ότι η αρχή της διαβούλευσης των ΜΚΟ στο πλαίσιο της χάραξης πολιτικών και της διαδικασίας εφαρμογής τους, καθώς και για τον καθορισμό των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης για την ανάπτυξη, θα πρέπει να τηρηθεί με συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και της Αφρικής·

42.   ζητεί την αυξημένη στήριξη των υφισταμένων αφρικανικών πρωτοβουλιών, όπως ο αφρικανικός μηχανισμός αξιολόγησης από ομοτίμους (African Peer Review Mechanism – APRM), ο οποίος αποτελεί τη σοβαρότερη έως σήμερα προσπάθεια αφρικανών ηγετών για τη βελτίωση της διακυβέρνησης στην αφρικανική ήπειρο, καθώς και των διαφόρων μηχανισμών της ΑΕ που θα ενισχύσουν την ισότιμη συμμετοχή της αφρικανικής πλευράς στην διαδικασία·

43.   εκφράζει τη σοβαρή ανησυχία του για το γεγονός ότι τα "χαρακτηριστικά διακυβέρνησης" που έχει διαμορφώσει η Επιτροπή για κάθε χώρα ΑΚΕ και θα αποτελέσουν τη βάση προγραμματισμού της αναπτυξιακής βοήθειας όσον αφορά τα πρόσθετα 2 700 000 000 ευρώ από το 10ο ΕΤΑ, έχουν προετοιμαστεί χωρίς κανένα συμμετοχικό στοιχείο· σημειώνει ότι η επιλεξιμότητα των δικαιούχων χωρών για τους πρόσθετους πόρους κρίθηκε βάσει συνόλου κριτηρίων που σχετίζονται με ζητήματα όπως η μετανάστευση, η ελευθέρωση του εμπορίου και η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, και μόνο ένα κριτήριο συνδέεται άμεσα με τους ΑΣΧ· εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι τα "χαρακτηριστικά" της Επιτροπής ενέχουν τον κίνδυνο υπονόμευσης της διαδικασίας του APRM και ότι, μόνο μετά την ολοκλήρωση του προγραμματισμού των επιπλέον πόρων, προτείνει η Επιτροπή την έναρξη, εκτός διαδικασίας APRM, "Φόρουμ Διακυβέρνησης" και ότι "για να διευκολυνθεί η αποτελεσματικότερη υποστήριξη της παναφρικανικής δομής διακυβέρνησης […] η ΕΕ θα αναζητήσει νέους τρόπους για να συγκεντρώσει πόρους από την Κοινότητα και τα κράτη μέλη'· ζητεί από την Επιτροπή να ενημερώνει και να διαβουλεύεται με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για τη συνέχεια και τη χρησιμοποίηση αυτών των πόρων, ώστε να διασφαλιστεί ότι κατανέμονται σε πρωτοβουλίες για τη διακυβέρνηση, για την υποστήριξη της ατζέντας της ΑΕ για τη διακυβέρνηση και τη διαδικασία του APRM·

44.   επιμένει ότι αμοιβαία λογοδοτική ευθύνη σημαίνει επίσης ότι τα θεσμικά όργανα της ΕΕ πρέπει να αντιμετωπίσει τη δική της έλλειψη συνεκτικότητας στις διάφορες συμφωνίες συνεργασίας που συνάπτει και στους διάφορους χρηματοδοτικούς της μηχανισμούς, καθώς και την έλλειψη εναρμόνισης μεταξύ των διαφόρων κοινοτικών φορέων (κράτη μέλη, Επιτροπή και διάφορες υπηρεσίες αυτής), καθώς και ότι τα θεσμικά όργανα της ΕΕ θα πρέπει, στις αξιολογήσεις τους, να αναφέρονται ρητώς στην πρόοδο που σημειώνεται σε ό,τι αφορά τη συνοχή·

45.   επιμένει ότι, στο πλαίσιο των ανωτέρω σχέσεων, τόσο η ΕΕ όσο και οι αφρικανοί εταίροι θα πρέπει να αναγνωρίσουν τις υποχρεώσεις τους ως προς τον σεβασμό, την προστασία και την πραγμάτωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από τα ανθρώπινα δικαιώματα στις πολιτικές και τις πρακτικές τους στους τομείς της διεθνούς ανάπτυξης και των επενδύσεων·

46.   προτρέπει την Επιτροπή και το Συμβούλιο να συνεχίσουν το έργο τους για τη συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής σε σχέση με άλλες πολιτικές της ΕΕ όπως στους τομείς του εμπορίου, της γεωργίας, της αλιείας, της μετανάστευσης (διαρροή εγκεφάλων), του εμπορίου όπλων, κ.λπ.·

47.   τονίζει τη σημασία του κοινοβουλευτικού ελέγχου των εγγράφων γεωγραφικής στρατηγικής· για τον λόγο αυτόν, χαιρετίζει την απόφαση του Συμβουλίου να διαβιβάσει τα σχέδια των εγγράφων στρατηγικής ανά χώρα ΑΚΕ στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ "προς ενημέρωση", αλλά επισημαίνει ότι πρόκειται μόλις για το πρώτο βήμα και ότι τα κοινοβούλια θα έπρεπε να έχουν τη δυνατότητα να ασκούν πλήρη έλεγχο επί των εγγράφων αυτών προγραμματισμού·

48.   σημειώνει ότι η ενισχυμένη εταιρική σχέση ΕΕ-Αφρικής θα πρέπει να περιλαμβάνει την υποστήριξη της ανάπτυξης του ρόλου της Αφρικής στην παγκόσμια σκηνή και τη σφυρηλάτηση ευρωαφρικανικών συμμαχιών σε ζητήματα όπως η αλλαγή του κλίματος και η απερήμωση, το εμπόριο, η διακυβέρνηση του διεθνούς αναπτυξιακού οικοδομήματος, περιλαμβανομένων των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων·

49.   σημειώνει ότι πρέπει να υπάρχει συνοχή μεταξύ όλων των πτυχών της εταιρικής σχέσης ΕΕ-Αφρικής, καθώς και ότι οι στόχοι της εταιρικής σχέσης για την ενέργεια θα πρέπει να αναπτυχθεί σύμφωνα με τους στόχους των εταιρικών σχέσεων για τη δημοκρατική διακυβέρνηση, την ειρήνη και την ασφάλεια·

50.   παροτρύνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ΑΕ να χρησιμοποιήσουν το πρόγραμμα για τη στήριξη της ΑΕ, με σκοπό να διευρυνθεί η πρόσβαση των αφρικανικών κοινοβουλίων, των τοπικών αρχών και των μη κρατικών φορέων στον πολιτικό διάλογο που πραγματοποιείται εντός της ΑΕ, καθώς και να διαθέσει μέρος των 55 000 000 ευρώ ειδικά για την ενίσχυση του Παναφρικανικού Κοινοβουλίου·

51.   συμφωνεί με το Παναφρικανικό Κοινοβούλιο ότι είναι επιτακτική η ανάγκη ενίσχυσης του ρόλου και των ικανοτήτων, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής αυτονομίας του Αφρικανικού Δικαστηρίου και της Αφρικανικής Επιτροπής Ανθρωπίνων και Λαϊκών Δικαιωμάτων, και να αυξηθεί ο αριθμός των κρατών μελών της ΑΕ που έχουν κυρώσει το πρωτόκολλο για τη σύσταση του δικαστηρίου, να τεθεί ως στόχος η παροχή του δικαιώματος άμεσης πρόσβασης σε αυτό τόσο σε άτομα όσο και σε ΜΚΟ· ζητεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ΑΕ να υποβάλουν προτάσεις που θα συμβάλουν στην κάλυψη αυτής της ουσιαστικής ανάγκης·

52.   τονίζει ότι είναι ιδιαιτέρως αναγκαίο να ενσωματωθεί σε όλα τα όργανα της ΑΕ η διάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ώστε να διασφαλιστεί ότι αξιολογούνται πλήρως όλες οι ευκαιρίες αντιμετώπισης περιπτώσεων παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

53.   ζητεί να συμπεριληφθούν στην κοινή στρατηγική σημεία δράσης στους τομείς της προαγωγής της εδραίωσης της ειρήνης και της διεθνούς δικαιοσύνης και της καταπολέμησης της διεθνούς εγκληματικότητας σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, δηλώνοντας ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της θα μεριμνήσουν ώστε να μοιραστούν με τα αφρικανικά κράτη τις εμπειρίες τους ως προς την θέσπιση των αναγκαίων νομικών προσαρμογών που απαιτούνται για την προσχώρηση στο Καταστατικό της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, παρέχοντας, κατά συνέπεια, τεχνική αρωγή και διαμορφώνοντας στενή συνεργασία με στόχο την επίτευξη των αναγκαίων νομοθετικών και συνταγματικών τροποποιήσεων που απαιτούνται για την προσχώρηση στο Καταστατικό της Ρώμης και την εφαρμογή του·

54.   τονίζει ότι οι εταιρικές σχέσεις που αποβλέπουν στην ενίσχυση της διακυβέρνησης σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο πρέπει να συμπεριλαμβάνουν την οικοδόμηση ικανοτήτων ώστε να λαμβάνονται υπόψη τα ζητήματα αλλαγής του κλίματος στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων σε εθνικό επίπεδο, ενισχύοντας τη συμμετοχή στις διεθνείς διαπραγματεύσεις για την αλλαγή του κλίματος και στα πολυμερή θεσμικά όργανα, και βελτιώνοντας τη διαχείριση κινδύνου και τις στρατηγικές πρόληψης καταστροφών·

Οικονομική μεγέθυνση, εμπόριο και περιφερειακή ολοκλήρωση

55.   τονίζει ότι η αναπτυξιακή βοήθεια είναι αναγκαία αλλά ανεπαρκής προϋπόθεση για την καταπολέμηση της φτώχειας και ότι μόνο η δίκαιη και αειφόρος οικονομική μεγέθυνση, μπορεί να δώσει στις χώρες τη δυνατότητα να αρχίσουν να ανελίσσονται στην αναπτυξιακή κλίμακα και στο λαό τους να απαλλαγεί σταδιακά από τη φτώχεια, υπό την προϋπόθεση ότι η μεγέθυνση συνδυάζεται με τις ορθές κοινωνικές και περιβαλλοντικές εγχώριες και διεθνείς πολιτικές·

56.   πιστεύει ότι η κοινή στρατηγική ΕΕ/Αφρικής θα πρέπει να βασίζεται σε αειφόρο αναπτυξιακή πολιτική που θα λαμβάνει υπόψη τις πραγματικές ανάγκες του αφρικανικού πληθυσμού, αποσκοπώντας στην εξασφάλιση αξιοπρεπούς εισοδήματος για τους μικρούς καλλιεργητές, αυξάνοντας την τοπική παραγωγή, διασφαλίζοντας την επισιτιστική ασφάλεια και τους αγροτικούς βιοτικούς πόρους, και διαμορφώνοντας εγχώριες και περιφερειακές αγορές για την καταπολέμηση της φτώχειας στην Αφρική

57.   θεωρεί ότι η κοινή στρατηγική θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις καταστροφικές συνέπειες της αλλαγής του κλίματος στις αφρικανικές χώρες και καλεί, κατά συνέπεια, την ΑΕ και την ΕΕ να θέσουν την αλλαγή του κλίματος στο επίκεντρο της κοινής τους αναπτυξιακής στρατηγικής·

58.   αναγνωρίζει τις δυνατότητες των ξένων δημοσίων και ιδιωτικών επενδύσεων για την προώθηση της ανάπτυξης· ζητεί η κοινή στρατηγική να περιλάβει μέτρα συνδρομής και ανάπτυξης ικανοτήτων προκειμένου να γίνει δυνατή στις Αφρικανικές χώρες η ανάπτυξη ευνοϊκού περιβάλλοντος για τις επενδύσεις·

59.   εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι –ενώ η μείωση της φτώχειας και η επίτευξη των ΑΣΧ έως το 2015 ορθώς εξακολουθούν να αποτελούν πρώτη προτεραιότητα– το προαναφερθέν από 15 Μαΐου 2007 σχέδιο της τρόικας δεν προβαίνει σε συγκεκριμένες προτάσεις για την προαγωγή της μεγέθυνσης, με την προώθηση μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και άμεσων ξένων επενδύσεων, με την ενίσχυση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας και με τη μείωση των διοικητικών επιβαρύνσεων·

60.   παροτρύνει την ΕΕ να διασφαλίσει ότι οι δανειοδοτικοί οργανισμοί, όπως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) και το Κέντρο Ανάπτυξης των Επιχειρήσεων (ΚΑΕ), διευκολύνουν τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις στην Αφρική και να σεβαστεί τις αρχές που ορίστηκαν το 2004 από την Επισκόπηση των Εξορυκτικών Βιομηχανιών από την Παγκόσμια Τράπεζα σχετικά με τη χρηστή διακυβέρνηση κατά την εκμετάλλευση φυσικών πόρων· εκτιμά ότι θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στον παραδοσιακό τομέα της οικονομίας, και ότι η πρακτική της μικροχρηματοδότησης επίσης αποτελεί μέσο για τη χειραφέτηση και την κοινωνική ένταξη των γυναικών·

61.   υπογραμμίζει ότι η ελευθέρωση του εμπορίου είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά κίνητρα για οικονομική ανάπτυξη και για πολιτική και κοινωνική πρόοδο και ότι είναι απολύτως αναγκαία για τη μείωση της φτώχειας, συνιστά δε σημαντικό καταλύτη για βιώσιμη παγκόσμια ανάπτυξη·

62.   υπενθυμίζει ότι οι συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης πρέπει, όσον αφορά την κατάρτιση και τη διαπραγμάτευσή τους να αντιμετωπίζονται τόσο ως αναπτυξιακές όσο και ως εμπορικές συμφωνίες, πρέπει δηλαδή να στηρίζονται στις αρχές της ασυμμετρίας προς όφελος των περιφερειών ΑΚΕ, της ενίσχυσης στην περιφερειακή ολοκλήρωση ΑΚΕ, της καθιέρωσης στέρεου και αξιόπιστου πλαισίου για την προώθηση του εμπορίου και των επενδύσεων στις περιφέρειες ΑΚΕ και της δημιουργίας και παγίωσης περιφερειακών αγορών πριν από οποιοδήποτε άνοιγμα της αγοράς στην Ένωση· ζητεί, λοιπόν, από την Επιτροπή να αναβάλει, εν ανάγκη, το άνοιγμα των αγορών ώσπου να επιτευχθούν συγκεκριμένα επίπεδα ανάπτυξης και να εξεύρει λύσεις συνεχίζοντας παράλληλα τις διαπραγματεύσεις·

63.   αναγνωρίζει ότι οι ΣΟΕΣ μπορούν να καταστούν σημαντικό εργαλείο για το αφρικανικό εμπόριο και την περιφερειακή ολοκλήρωση, με την προϋπόθεση ότι το περιεχόμενό τους συμφωνεί πλήρως με τους στόχους της αναπτυξιακής πολιτικής, αλλά μόνο υπό τον όρο ότι είναι "φιλικές προς την ανάπτυξη", προβλέποντας εξαιρέσεις και μακρές μεταβατικές περιόδους, εφόσον απαιτείται, προκειμένου να προσαρμόζονται οι εγχώριοι παραγωγοί και οι βιομηχανίες στις νέες συνθήκες της αγοράς·

64.   πιστεύει ότι η κοινή στρατηγική θα πρέπει να ενθαρρύνει τον διάλογο για διερεύνηση της συνοχής μεταξύ των ΣΟΕΣ και της εμπορικής συμφωνίας με τη βόρεια Αφρική, ώστε να αποτελέσουν δομικά στοιχεία της ολοκλήρωσης της αφρικανικής ηπείρου·

65.   ζητεί διαφοροποιημένη προσέγγιση που θα βασίζεται στην ποικιλότητα, θα στηρίζει τις υφιστάμενες βέλτιστες πρακτικές που εγγυώνται αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας στις αναπτυσσόμενες χώρες, όπως αυτές που ισχύουν στο διεθνές κίνημα του δίκαιου εμπορίου, και τις υφιστάμενες περιφερειακές οικονομικές κοινότητες (ΠΟΚ) στην Αφρική, και η οποία θα επιτρέπει στην παναφρικανική ολοκλήρωση να ακολουθήσει τον δικό της ρυθμό και πρόγραμμα· τονίζει ότι απαιτείται η ενίσχυση του εμπορίου μεταξύ χωρών του Νότου, όπως και η προώθηση της περιφερειακής ολοκλήρωσης και η διατήρηση υψηλών επιπέδων επενδύσεων που θα προέρχονται από την ίδια την Αφρική όσο και από το εξωτερικό· υπό αυτό το πνεύμα, τονίζει επίσης την ανάγκη για περισσότερη τεχνική βοήθεια με σκοπό να αυξήσει η Αφρική τις δυνατότητές της να παράγει μεγαλύτερη ποικιλία προϊόντων και υπηρεσιών·

66.   επιμένει ότι οι ΠΟΚ θα πρέπει να είναι οι πυλώνες της διαδικασίας αφρικανικής ολοκλήρωσης και της εδραίωσης παναφρικανικής αγοράς και ότι οι ΣΟΕΣ δεν θα πρέπει να υπονομεύουν το πρόγραμμα περιφερειακής ολοκλήρωσης της ίδιας της Αφρικής, αλλά επίσης να αποτελούν μέσα για την ολοκλήρωση και το εμπόριο μεταξύ χωρών του Νότου· ζητεί, ως εκ τούτου, από την ΕΕ να σεβαστεί τη διαδικασία ολοκλήρωσης της ίδιας της Αφρικής, όπως ορίζεται από τη Συνθήκη ίδρυσης της Αφρικανικής Οικονομικής Κοινότητας (συνθήκη της Αμπούζα) η οποία εγκρίθηκε τον Ιούνιο του 1991 και προβλέπει την ίδρυση της Αφρικανικής Οικονομικής Κοινότητας μέσω σταδιακής διαδικασίας που θα αποτελεί προϊόν συντονισμού, εναρμόνισης και σταδιακής ολοκλήρωσης των δραστηριοτήτων των υφισταμένων και μελλοντικών περιφερειακών οικονομικών κοινοτήτων (ΠΟΚ) στην Αφρική·

67.   σημειώνει ότι η φτώχεια στην Αφρική αποτελεί κατά κύριο λόγο φαινόμενο της υπαίθρου –οι φτωχότεροι πληθυσμοί της Αφρικής εξαρτώνται σε ποσοστό μεγαλύτερο του 70% από τον γεωργικό τομέα για τους βιοτικούς τους πόρους και τη διατροφή τους– και παρόλα αυτά η αναπτυξιακή βοήθεια προς τη γεωργία μειώνεται· χαιρετίζει, ως εκ τούτου, κάθε περαιτέρω πρωτοβουλία για την ενίσχυση της οικοδόμησης ικανοτήτων στον αφρικανικό γεωργικό τομέα, με την υποστήριξη για παράδειγμα των τραπεζών σπόρων και της έρευνας στον τομέα της διαφοροποίησης των καλλιεργειών· ζητεί τη συμμόρφωση των εξαγωγών με τοπική προστιθέμενη αξία προς την πρωτοβουλία "όλα εκτός από όπλα'·

68.   υπενθυμίζει τη σπουδαιότητα της χρηστής διακυβέρνησης και της διαφάνειας κατά την εκμετάλλευση φυσικών πόρων για την ανάπτυξη, καθώς και ότι ο τομέας των φυσικών πόρων μπορεί να αποτελέσει δύναμη υπέρ της αειφόρου ανάπτυξης εάν ελαχιστοποιηθούν οι αρνητικές κοινωνικές και περιβαλλοντικές του επιπτώσεις και τα οφέλη και τα κόστη του κατανεμηθούν δίκαια μεταξύ του πληθυσμού· ζητεί από την ΕΕ, τους αφρικανούς εταίρους, αλλά και άλλους εταίρους όπως η Κίνα, να ενισχύσουν τις προσπάθειές τους για την επίτευξη αυτών των στόχων· ζητεί από τις αφρικανικές χώρες να διασφαλίσουν ότι τα εισοδήματά τους επίσης χρησιμοποιούνται για τη διαφοροποίηση της οικονομίας τους και την ανάπτυξη οικονομικών δραστηριοτήτων σε υψηλότερο επίπεδο στην αλυσίδα παραγωγής, πέραν εκείνου της απλής άντλησης των φυσικών πόρων·

69.   χαιρετίζει την πρωτοβουλία της Επιτροπής να ξεκινήσει εταιρική σχέση ΕΕ-Αφρικής για θέματα ενέργειας, αναγνωρίζοντας ότι τα ορθώς αξιοποιούμενα έσοδα από βιώσιμους ενεργειακούς πόρους μπορούν να χρησιμεύσουν ως κινητήριος δύναμη για την οικονομική μεγέθυνση και ανάπτυξη· τονίζει ότι στο επίκεντρο της εταιρικής σχέσης θα πρέπει να βρίσκεται κατά κύριο λόγο η παροχή οικονομικά προσιτής ενέργειας για τη μείωση της φτώχειας που θα βασίζεται σε αποδοτικές και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αντί για την εξασφάλιση ενεργειακού εφοδιασμού από την Ευρώπη·

70.   τονίζει ότι η επίτευξη μακροπρόθεσμης οικονομικής μεγέθυνσης απαιτεί συνολική στρατηγική για αντιστροφή της συνεχιζόμενης εξάντλησης των φυσικών πόρων της Αφρικής· τονίζει ειδικότερα την επιτακτική ανάγκη τερματισμού της συνεχιζόμενης αποψίλωσης και της άρσης των κινήτρων που ενθαρρύνουν την καταστροφή των δασών· καλεί εν προκειμένω την ΕΕ να καθιερώσει μονάδες εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα για τα τροπικά δάση και τη χρήση γης στο πλαίσιο του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου της ΕΕ (ETS) και να παράσχει κίνητρα για την αναγέννηση των υποβαθμισμένων οικοσυστημάτων·

Επενδύσεις στους ανθρώπους

71.   σημειώνει ότι η προτεραιότητα της Αφρικής σε οιαδήποτε εταιρική σχέση επικεντρώνεται στην κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη των κατοίκων της·

72.   υπενθυμίζει ότι οι αναπτυξιακοί στόχοι δεν θα επιτευχθούν εάν δεν επιτευχθεί η ισότητα των φύλων και τα δικαιώματα των γυναικών· σημειώνει ότι η ΕΕ έχει επανειλημμένως εκφράσει σε βασικά έγγραφα πολιτικής τη δέσμευσή της υπέρ της ισότητας των φύλων και ότι η ίδια η ΑΕ έχει προβεί σε ευρείες δεσμεύσεις στον τομέα αυτόν, οι οποίες θα πρέπει να αποτελέσουν τη βάση της εταιρικής σχέσης· τονίζει, συνεπώς, ότι η κοινή στρατηγική θα πρέπει να συμβάλει στην ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου και στην υλοποίηση καθορισμένων και συγκεκριμένων δράσεων με στόχο τη χειραφέτηση των γυναικών·

73.   υπενθυμίζει ότι η υγεία είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες της οικονομικής ανάπτυξης και ότι ιδίως τα ποσοστά της παιδικής θνησιμότητας αποτελούν ισχυρό δείκτη φτώχειας· τονίζει, κατά συνέπεια, τη σημασία της προστασίας των παιδιών έναντι ασθενειών, ιδίως των ασθενειών που μπορούν να αποφευχθούν με νέα και μη χρησιμοποιούμενα επαρκώς εμβόλια·

74.   τονίζει τη σημασία της προστασίας των κοριτσιών και της αυξημένης ευαισθητοποίησης σε θέματα πρόωρου γάμου, βιασμού, σεξουαλικής παρενόχλησης στα σχολεία, καθώς και την ευάλωτη θέση των κοριτσιών ως προς τη διάδοση του HIV/AIDS·

75.   τονίζει ότι οι ανειλημμένες διεθνείς δεσμεύσεις υπέρ της καθολικής εκπαίδευσης και υγείας πρέπει να ενταχθούν ρητώς στην κοινή στρατηγική· σημειώνει ότι η υγεία και η εκπαίδευση θα πρέπει να βρίσκονται στο επίκεντρο κάθε αναπτυξιακής στρατηγικής υπέρ των φτωχών και ότι θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην πρόσβαση στις υπηρεσίες ειδικά από τις γυναίκες, τα παιδιά, τις ευάλωτες ομάδες και τα άτομα με αναπηρίες·

76.   θεωρεί ότι τα αδύναμα συστήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένης της κρίσης στους ανθρώπινους πόρους, αποτελούν μείζονα φραγμό στην επίτευξη των ΑΣΧ στον τομέα της υγείας και τονίζει ότι η ενίσχυση των συστημάτων υγείας θα πρέπει να αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο κοινής στρατηγικής, συμπεριλαμβανομένης της αναγνώρισης του σημαντικού ρόλου που διαδραματίζουν οι μη κρατικοί πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης, όπως οι οργανώσεις των τοπικών κοινοτήτων, για την παροχή υπηρεσιών υγείας, ιδίως σε δυσπρόσιτες περιοχές και μεταξύ των περισσότερο περιθωριοποιημένων και ευάλωτων ομάδων πληθυσμού·

77.   σημειώνει ότι το 63% του συνολικού αριθμού των ατόμων που έχουν προσβληθεί από τον ιό HIV στον κόσμο ζουν στην Αφρική και ότι, σε ορισμένες αφρικανικές χώρες, το μέσο προσδόκιμο ζωής μειώνεται δραστικά λόγω της πανδημίας του AIDS· τονίζει, συνεπώς, ότι η καθολική πρόσβαση σε υπηρεσίες αντιμετώπισης του HIV/AIDS, της φυματίωσης και της ελονοσίας, ιδίως δε η καθολική πρόσβαση στην πρόληψη, την αγωγή, τη φροντίδα και την υποστήριξη, στην Αφρική θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στην κοινή στρατηγική, καθώς αυτές οι ασθένειες έχουν μαζικές επιπτώσεις στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της Αφρικής·

78.   τονίζει ότι οι γυναίκες και τα κορίτσια είναι ιδιαιτέρως ευάλωτα στα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, μεταξύ των οποίων και το HIV/AIDS, και σε επιπλοκές της εγκυμοσύνης που επιφέρουν υψηλά επίπεδα θνησιμότητας μητέρας και νεογνού· ζητεί, συνεπώς, να συμπεριληφθούν η γενετήσια και αναπαραγωγική υγεία και τα συναφή δικαιώματα στην κοινή στρατηγική σύμφωνα προς το προαναφερθέν σχέδιο δράσης του Μαπούτο για την υλοποίηση της ηπειρωτικής πολιτικής πλαισίου για τη γενετήσια και αναπαραγωγική υγεία και τα δικαιώματα 2007-2010·

79.   σημειώνει ότι η παραποίηση φαρμακευτικών προϊόντων στην Αφρική (που κυρίως αφορά θανατηφόρες ασθένειες όπως η ελονοσία, η φυματίωση και το HIV/AIDS), αποτελεί επιδεινούμενη μάστιγα που απειλεί τη ζωή εκατομμυρίων ατόμων· ενθαρρύνει την ΕΕ και τις ενδιαφερόμενες χώρες να λάβουν μέτρα, ιδίως νομικά και ποινικά, για την καταπολέμηση αυτής της μάστιγας·

80.   υπογραμμίζει ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στους ευάλωτους πληθυσμούς όπως τα εκτοπισθέντα στο εσωτερικό της χώρας άτομα και οι πρόσφυγες, τονίζει, συνεπώς, ότι οι υπηρεσίες υγείας, μεταξύ των οποίων και οι υπηρεσίες αναπαραγωγικής υγείας και οι συναφείς προμήθειες θα πρέπει να παρέχονται και κατά τη διάρκεια ανθρωπιστικών κρίσεων·

81.   τονίζει τη σημασία του να στηριχθεί με μεγαλύτερη θέρμη η νέα εταιρική σχέση για την ανάπτυξη της Αφρικής (NEPAD) ως βασική αφρικανική πρωτοβουλία για την αειφόρο ανάπτυξη·

82.   επιμένει ότι η γεωργία και η επισιτιστική ασφάλεια θα πρέπει να έχουν ύψιστη σημασία στην κοινή στρατηγική και τονίζει ότι οι πολιτικές της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής των επιδοτήσεων, δεν πρέπει να παρεμβάλλουν προσκόμματα στη γεωργία και την επισιτιστική ασφάλεια της Αφρικής· ζητεί, συνεπώς, η στρατηγική να υποστηρίξει την ενισχυμένη ανταγωνιστικότητα και παραγωγικότητα της αφρικανικής γεωργίας, καθώς και στο πλαίσιο του αναπτυξιακού γύρου της Ντόχα· παροτρύνει περαιτέρω την ΕΕ να προσφέρει χρηματοδοτική στήριξη στο "συνολικό πρόγραμμα γεωργικής ανάπτυξης της Αφρικής" που εγκρίθηκε από την ΑΕ και τη NEPAD·

83.   υπογραμμίζει, ιδίως σε σχέση με το ανησυχητικό και επιδεινούμενο φαινόμενο της απερήμωσης, την ανάγκη για υποστηρικτικές μεθόδους αειφόρου γεωργίας· υπενθυμίζει σχετικά ότι, προκειμένου η μεγέθυνση να συμβάλει στη μείωση της φτώχειας, πρέπει να διαθέτει ευρεία βάση, να απευθύνεται στους μικρούς καλλιεργητές και να επιφέρει αυξημένες ευκαιρίες απασχόλησης·

84.   επιμένει ότι τα θέματα της απερήμωσης και της πρόσβασης σε υδάτινους πόρους για όλους θα πρέπει να χαίρουν ύψιστης σημασίας στην κοινή στρατηγική· εκφράζει ιδίως την ανησυχία του όσον αφορά τις πολλαπλές αρνητικές επιπτώσεις της απερήμωσης, μεταξύ άλλων στην επισιτιστική ασφάλεια, τη μετανάστευση, τους πρόσφυγες και τα εκτοπισθέντα στο εσωτερικό της χώρας άτομα·

85.   επισημαίνει ότι η Αφρική είναι η ήπειρος που προβλέπεται ότι θα πληγεί περισσότερο από την αλλαγή του κλίματος, και, ως εκ τούτου, παροτρύνει την ΕΕ, την ΑΕ και τα κράτη μέλη τους, καθώς και τους επενδυτές και τους επιχειρηματικούς φορείς, να αναγνωρίσουν την ευθύνη τους για την αλλαγή του κλίματος, και τους καλεί να αναπτύξουν φιλική προς το περιβάλλον αναπτυξιακή στρατηγική για την αντιστροφή της κατάστασης συμπεριλαμβανομένου του χρηματοδοτικού πλαισίου για την περιβαλλοντική προσαρμογή· ζητεί περαιτέρω από την ΕΕ να παράσχει χρηματοδοτική στήριξη στο σχέδιο δράσης της ΑΕ για την περιβαλλοντική πρωτοβουλία του NEPAD και τις αποφάσεις για την εφαρμογή της που έλαβε η Αφρικανική Υπουργική Διάσκεψη για το περιβάλλον (AMCEN) στη Μπραζαβίλ του Κονγκό το 2006 και ενέκρινε η όγδοη σύνοδος κορυφής της ΑΕ τον Ιανουάριο του 2007·

86.   χαιρετίζει την πρωτοβουλία της Επιτροπής να ξεκινήσει εταιρική σχέση ΕΕ-Αφρικής σχετικά με την αλλαγή του κλίματος, καθώς και συμμαχία για την αλλαγή του κλίματος του πλανήτη· υπό αυτή την έννοια, τονίζει ότι η ΕΕ πρέπει να διαθέσει σημαντικούς χρηματοδοτικούς πόρους για τα μέτρα προσαρμογής στις αφρικανικές χώρες· τονίζει, επίσης, ότι η προσαρμογή δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται μόνο ως ανθρωπιστικό θέμα· τονίζει ότι η μείωση των κινδύνων και τα μέτρα "κλιματικού ελέγχου" θα πρέπει να ενταχθούν στην κυρίαρχη αναπτυξιακή ατζέντα, καθώς και στα έγγραφα στρατηγικής για τη μείωση της φτώχειας και τα έγγραφα στρατηγικής ανά χώρα·

87.   ζητεί να προσεγγίσει η κοινή στρατηγική τις βαθύτερες αιτίες της μετανάστευσης και να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στα δικαιώματα και στην ένταξη των μεταναστών και στο ζήτημα της διαρροής εγκεφάλων, ιδίως στον κλάδο της υγείας, προτείνοντας πρακτικές λύσεις για επιτυχή κυκλική μετανάστευση· τονίζει ότι ο περιορισμός της μετανάστευσης προς την ΕΕ δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ούτε ως προϋπόθεση για τη βοήθεια ούτε ως αναπτυξιακή στρατηγική·

88.   θεωρεί ότι ο πολιτισμός αποτελεί βασικό παράγοντα για τον διαπολιτισμικό διάλογο και την αλληλοκατανόηση μεταξύ των θρησκειών, για το συναίσθημα εθνικής και περιφερειακής ταυτότητας, για ισχυρή κοινωνική βάση και ως σταθερή βάση για την αλληλεγγύη μεταξύ των λαών, και ότι, ως εκ τούτου, η ατζέντα για την αειφόρο ανάπτυξη θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει τον πολιτισμό·

89.   θεωρεί ότι, εφόσον σε αρκετές αφρικανικές χώρες το χρέος εξακολουθεί να αποτελεί βαρύ φορτίο που εξουδετερώνει κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια, η ελάφρυνση του χρέους θα έπρεπε να εξετάζεται κατά περίπτωση και υπό την προϋπόθεση της βελτίωσης της διακυβέρνησης, των οικονομικών πολιτικών και της διαχείρισης του χρέους και συγκεκριμένα με τη διασφάλιση ότι τα χρέη δεν ανανεώνονται συστηματικά από άλλους δανειστές·

90.   αναγνωρίζει τη χρησιμότητα και τη συνάφεια της δημοσιονομικής στήριξης που ευνοεί συγκεκριμένα τη βελτίωση βασικών κοινωνικών υπηρεσιών, συμβάλλοντας παράλληλα στην ενίσχυση της δομής των αφρικανικών κρατών· ζητεί, εντούτοις, προσοχή όσον αφορά την εκταμίευση βοήθειας υπό τη μορφή δημοσιονομικής στήριξης· επιμένει ότι η δημοσιονομική στήριξη πρέπει να εξετάζεται χωριστά για κάθε χώρα, ανάλογα με την ιδιαίτερη κατάστασή της και ότι δεν προσφέρεται για ευάλωτα κράτη ή χώρες όπου σημειώνονται συγκρούσεις· ζητεί τη θέσπιση δεικτών για την ανθρώπινη και την κοινωνική ανάπτυξη, για τη συνεκτίμηση της διάστασης του φύλου στη διαδικασία του προϋπολογισμού και για την εκπαίδευση και την υγεία· εν προκειμένω, ενθαρρύνει την Επιτροπή να αναπτύξει περαιτέρω την προτεινόμενη από την ίδια "σύμβαση ΑΣΧ" που θα συνάπτεται με τους προβλεπόμενους αποδέκτες της δημοσιονομικής στήριξης· επιμένει ότι η δημοσιονομική στήριξη πρέπει να συνοδεύεται από ενίσχυση της ικανότητας των κοινοβουλίων, των εθνικών ελεγκτικών συνεδρίων, των τοπικών αρχών και της κοινωνίας των πολιτών να ελέγχουν τη διαδικασία, ώστε να αποφεύγεται η υποχρηματοδότηση των βασικών κοινωνικών υπηρεσιών· προτείνει η δημοσιονομική βοήθεια να μην αντικαταστήσει την υποστήριξη σε ορισμένους βασικούς αναπτυξιακούς τομείς όπως η εκπαίδευση και η υγεία ή τομείς που κινδυνεύουν να περιθωριοποιηθούν από τις κυβερνήσεις που εισπράττουν τη βοήθεια·

91.   τονίζει ότι η αειφόρος ανάπτυξη είναι εφικτή μόνο εάν συνεπάγεται ανάπτυξη για όλους, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών και των μειονοτήτων ή/και ευάλωτων ομάδων·

92.   τονίζει τη σημασία της στήριξης της ΕΕ προς στρατηγικές που αποσκοπούν στη χειραφέτηση των γυναικών, μεταξύ άλλων μέσω της υποστήριξης των μικροπιστώσεων, καθώς και προγραμμάτων σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας, τα οποία είναι καίριας σημασίας για την καταπολέμηση του HIV/AIDS·

Εφαρμογή και παρακολούθηση

93.   ζητεί από την Επιτροπή και τη γενική γραμματεία του Συμβουλίου να αποστέλλουν όλες τις περαιτέρω εκθέσεις προόδου σχετικά με την εφαρμογή της στρατηγικής της ΕΕ για την Αφρική και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· ζητεί επίσης πληροφορίες σχετικά με την εκταμίευση και τη χρήση επιπλέον πόρων ύψους 2,7 δισεκατομμυρίων ευρώ στο πλαίσιο του 10ου ΕΤΑ προς διάθεση σε "πρωτοβουλίες διακυβέρνησης" που αναπτύχθηκαν από την Επιτροπή για κάθε χώρα ΑΚΕ·

94.   ζητεί από την Επιτροπή να ενημερώσει σχετικά με τη χρήση και τον αναπρογραμματισμό του 9ου ΕΤΑ με σκοπό την εφαρμογή της στρατηγικής της ΕΕ για την Αφρική· ζητεί ανεξάρτητη αξιολόγηση της εφαρμογής της εν λόγω στρατηγικής· ζητεί επίσης από την Επιτροπή να προτείνει κοινό μηχανισμό για την έμπρακτη εφαρμογή και την αξιολόγηση της νέας κοινής στρατηγικής τόσο σε τεχνικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο, συμπεριλαμβανομένων όλων των κοινοτικών χρηματοδοτικών μέσων για την ανάπτυξη σε όλα τα επίπεδα·

95.   χαιρετίζει την πρόθεση της ΕΕ και της ΑΕ να καταρτίσουν σχέδιο δράσης για την πρώτη περίοδο της κοινής στρατηγικής· επισημαίνει ότι το σχέδιο αυτό πρέπει να περιλαμβάνει συγκεκριμένη χρηματοδότηση και μετρήσιμους δείκτες σε όλα τα επίπεδα εφαρμογής (τοπικό, εθνικό, περιφερειακό και ηπειρωτικό) και σε όλα τα συναφή μέσα χρηματοδοτικής συνεργασίας, που θα καταστήσουν ευκολότερη και πιο διαφανή την παρακολούθηση· τονίζει ότι η παρακολούθηση από τα κοινοβούλια, τις τοπικές αρχές και την κοινωνία των πολιτών πρέπει να αποτελεί μέρος της επίσημης διαδικασίας παρακολούθησης·

96.   ζητεί από την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι κάθε πλαίσιο παρακολούθησης περιλαμβάνει την παρακολούθηση των υφισταμένων δεσμεύσεων εκ μέρους της ΑΕ και της ΕΕ, όπως των ΑΣΧ, της προαναφερθείσας συνθήκης του Κοτονού, της προαναφερθείσας έκκλησης για επιτάχυνση της δράσης της Αμπούζα, της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου·

97.   ζητεί η κοινή στρατηγική να συμπεριλάβει ρητή αναφορά σε επικοινωνιακή στρατηγική για την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης σχετικά με τις ενέργειες των κυβερνήσεων και να παράσχει πληροφορίες ώστε να διασφαλιστεί ότι οι κυβερνήσεις είναι συνδεδεμένες με τις ανάγκες των ψηφοφόρων τους ως προς τις εν λόγω πολιτικές·

98.   ενθαρρύνει τη διαμόρφωση, ως τμήματος της κοινής στρατηγικής, πολιτικού χώρου για αυθεντικό και αποτελεσματικό διάλογο μεταξύ των λαών, με την κατάλληλη χρηματοδότηση και εγγυήσεις για πολιτική ανεξαρτησία, και με θέσπιση μηχανισμών διά των οποίων η κοινωνία των πολιτών και οι μη κρατικοί φορείς μπορούν να συνεισφέρουν στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων από την κυβέρνηση και στην εξασφάλιση της λογοδοσίας των αρχών έναντι του λαού·

99.   ζητεί από την Επιτροπή να δηλώσει τους τρόπους με τους οποίους σκοπεύει να χρηματοδοτήσει τη νέα στρατηγική και το πρόγραμμα δράσης της· σημειώνει ότι το 10ο ΕΤΑ, το γεωγραφικό πρόγραμμα για τη Νότια Αφρική και τα θεματικά προγράμματα του ΜΑΣ και του ευρωπαϊκού μηχανισμού γειτονίας και εταιρικής σχέσης αποτελούν τους μόνους μείζονες πόρους που διατίθενται για την εφαρμογή της κοινής στρατηγικής· προτρέπει την Επιτροπή να διασφαλίσει τη συνοχή κατά την εφαρμογή των μέσων αυτών συνεργασίας και της κοινής στρατηγικής· ζητεί από την Επιτροπή να ενημερώνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Παναφρικανικό Κοινοβούλιο σε όλα τα στάδια της διαδικασίας (προγραμματισμός, ταυτοποίηση, εκτίμηση, χρηματοδότηση, εφαρμογή και αξιολόγηση)·

100.   ζητεί να συμπεριληφθούν στο πρώτο σχέδιο δράσης συγκεκριμένα χρηματοδοτικά κονδύλια για τα παναφρικανικά θεσμικά όργανα, δραστηριότητες προς υλοποίηση σε παναφρικανικό επίπεδο, και οι νέες εταιρικές σχέσεις (πρωτοβουλίες της Λισαβόνας)· επιμένει επίσης ότι τα κοινοβούλια που λειτουργούν σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο και σε επίπεδο ηπείρου πρέπει να θεωρούνται ρητώς δικαιούχοι βοήθειας·

101.   χαιρετίζει το γεγονός ότι το Συμβούλιο συνέστησε ειδική ομάδα εργασίας με εμπειρογνώμονες από τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη για τον συντονισμό των θέσεων των κρατών μελών σε ζητήματα που εμπίπτουν στην κοινή στρατηγική και ζητεί από την Επιτροπή και το Συμβούλιο να ενημερώνουν τακτικά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τις δραστηριότητες της εν λόγω ομάδας εργασίας·

102.   επιβεβαιώνει ότι, ως σημαντικοί θεσμικοί φορείς της διακυβέρνησης, τόσο το Παναφρικανικό Κοινοβούλιο, όσο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να αποτελέσουν καθοριστικής σημασίας παράγοντες για τη συνέχεια της κοινής στρατηγικής και ότι επίσης μη κρατικοί παράγοντες, όπως όσοι μετέχουν στο Οικονομικό, Κοινωνικό και Πολιτιστικό Συμβούλιο της Αφρικανικής Ένωσης (ECOSOCC) και στην αντίστοιχη Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή της ΕΕ πρέπει να παίξουν ρόλο επ" αυτού.·

103.   είναι, ως εκ τούτου, αποφασισμένο να παρακολουθήσει στενά, μαζί με το Παναφρικανικό Κοινοβούλιο, την εφαρμογή της κοινής στρατηγικής και των προγραμμάτων δράσης· για τον λόγο αυτόν, ζητεί τη σύσταση μικτής κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας ΕΚ-ΠΑΚ που θα λειτουργήσει ως φόρουμ δημοκρατικού διαλόγου για τα ζητήματα που αφορούν τις σχέσεις μεταξύ των λαών της ΕΕ και της Αφρικής·

104.   είναι αποφασισμένο, από κοινού με τις παναφρικανικές οργανώσεις, να μεριμνήσει για τη διασφάλιση της συνοχής μεταξύ της αναπτυξιακής πολιτικής συνεργασίας και άλλων τομέων πολιτικής της ΕΕ που επηρεάζουν τις αναπτυσσόμενες χώρες στην Αφρική·

105.   εκτιμά ότι ο κοινοβουλευτικός έλεγχος και η έγκριση των πακέτων αναπτυξιακής βοήθειας πρέπει να είναι προϋπόθεση για την εκταμίευση πόρων·

106.   αποφασίζει να διοργανώσει, μαζί με το Παναφρικανικό Κοινοβούλιο, κοινή κοινοβουλευτική εκδήλωση πριν από τη δεύτερη διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Αφρικής, που έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί τον Δεκέμβριο 2007 στη Λισαβόνα·

o
o   o

107.   αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή, καθώς και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών, στην Επιτροπή της ΑΕ, στο Εκτελεστικό Συμβούλιο της ΑΕ, στο Παναφρικανικό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο Υπουργών ΑΚΕ και στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ.

(1) ΕΕ L 317, 15.12.2000, σ. 3.
(2) ΕΕ L 209, 11.8.2005, σ. 27.
(3) ΕΕ L 378, 27.12.2006, σ. 41.
(4) ΕΕ C 280 E της 18.11.2006, σ. 475.
(5) ΕΕ C 46 της 24.2.2006, σ. 1.
(6) ΕΕ C 33 E της 9.2.2006, σ. 311.
(7) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2007)0274.

Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου