Parlament Europejski,

–   uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie sytuacji w Darfurze, zwłaszcza rezolucję z dnia 27 września 2007 r.(1),

–   uwzględniając rezolucję Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP–UE w sprawie sytuacji w Darfurze, przyjętą w Wiesbaden w dniu 28 czerwca 2007 r.,

–   uwzględniając porozumienie z Trypolisu w sprawie procesu politycznego w Darfurze, przyjęte w Trypolisie w dniach 28–29 kwietnia 2007 r.,

–   uwzględniając decyzję Unii Afrykańskiej (UA) z kwietnia 2004 r. o utworzeniu misji Unii Afrykańskiej w Sudanie (AMIS),

–   uwzględniając rezolucję Narodów Zjednoczonych nr 1706 zawierającą propozycję sił pokojowych dla Darfuru w sile 22 000,

–   uwzględniając statut Międzynarodowego Trybunału Karnego w zakresie międzynarodowych misji pokojowych,

–   uwzględniając rezolucję Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych nr 1778 z dnia 25 września 2007 r., która przewiduje obecność wielowymiarowych międzynarodowych sił we wschodnim Czadzie i w północno-wschodniej części Republiki Środkowoafrykańskiej, składających się z misji Narodów Zjednoczonych (MINURCAT), czadyjskich sił policyjnych wyszkolonych przez Narody Zjednoczone oraz z operacji wojskowej Unii Europejskiej (EUFOR),

–   uwzględniajac art. 115 ust. 5 Regulaminu,

A.   mając na uwadze, że w dniu 30 września 2007 r. niezidentyfikowani napastnicy zaatakowali bazę Unii Afrykańskiej (UA) w miejscowości Haskanita na południu Darfuru, zabijając – jak wynika z oświadczeń UA – 10 żołnierzy sił pokojowych UA i członków policji cywilnej oraz co najmniej 8 innych członków personelu misji Unii Afrykańskiej w Sudanie zostało ciężko rannych i około 40 wciąż uznaje się za zaginionych,

B.   mając na uwadze, że były to dotychczas największe straty w ludziach poniesione przez niedofinansowane siły UA,

C.   mając na uwadze, że w wyniku nasilenia się przemocy na południu Darfuru w ciągu ostatnich tygodni zginęło trzech kierowców pracujących dla Światowego Programu Żywnościowego, a organizacja udzielająca pomocy medycznej Lekarze bez Granic (Médecins Sans Frontières) postanowiła wycofać swoich pracowników z miejscowości Muhajiriya, zostawiając tam bez opieki medycznej liczną grupę przesiedleńców,

D.   mając na uwadze, że w chwili obecnej siły misji Unii Afrykańskiej w Sudanie znajdujące się w Darfurze składają się z ok. 7 000 żołnierzy i członków policji cywilnej i są w rzeczywistości jedynymi siłami w Darfurze, które na miejscu niosą pomoc ludności cywilnej; mając na uwadze, że w lipcu 2007 r. udzielono pozwolenia na mieszaną operację UA i Narodów Zjednoczonych UNAMID z udziałem 26 000 osób, która wciąż czeka na realizację;

E.   mając na uwadze, że misja Unii Afrykańskiej w Sudanie polega na monitorowaniu porozumienia pokojowego z Darfuru i kilku innych porozumień o zaprzestaniu walk,

F.   mając na uwadze, że ataki na personel misji Unii Afrykańskiej w Sudanie nasiliły się w ostatnim czasie i od czasu rozmieszczenia sił w 2004 r. zginęło 25 żołnierzy i członków personelu, a kilkadziesiąt osób odniosło rany,

G.   mając na uwadze, że od czasu nieudanego porozumienia pokojowego w sprawie Darfuru coraz bardziej szerzy się bezprawie i pogarsza bezpieczeństwo,

H.   mając na uwadze, że siły UNAMID, w przeciwieństwie do obecnych obserwatorów z ramienia Unii Afrykańskiej, mają prawo interweniowania w celu ratowania życia,

I.   mając na uwadze, że osiągnięcie przez misję pokojową pełni sił potrwa rok lub nawet dłużej,

1.   jest głęboko zasmucony i wstrząśnięty przypadkami śmierci w wyniku aktów przemocy i grabieżami w okolicach miast Haskanita i Muhajiriya,

2.   zdecydowanie potępia zabójstwo 10 żołnierzy sił pokojowych UA w Darfurze i uważa ten czyn za zbrodnię wojenną, którą jak najszybciej powinny zbadać UA i ONZ;

3.  ubolewa nad pogarszającą się sytuacją w zakresie bezpieczeństwa w regionie, o czym świadczą akty przemocy i ciągle napływające z Darfuru doniesienia międzynarodowych obserwatorów oraz organizacji pozarządowych;

4.  domaga się natychmiastowego zaprzestania działań wojennych i ataków na misję Unii Afrykańskiej w Sudanie, cywilów oraz organizacje humanitarne, ich personel i środki trwałe, jak również na konwoje z pomocą;

5.   wzywa rząd Sudanu i grupy rebeliantów do pełnej współpracy w ramach niezależnego dochodzenia mającego wyjaśnić tragiczny atak w miejscowości Haskanita, aby można było wymierzyć sprawiedliwość wszystkim winnym;

6.   podkreśla, że należy ustalić, jaki jest los osób wciąż uznawanych za zaginione oraz żąda, aby grupa odpowiedzialna za napaść natychmiast wskazała ich miejsce pobytu;

7.   ubolewa nad tym, że napaść miała miejsce w czasie, kiedy UA i ONZ czynią wszystko, aby podjąć rozmowy pokojowe w sprawie Darfuru w Libii w dniu 27 października bieżącego roku; domaga się rozmieszczenia sił UNAMID w Darfurze, aby pomogły one zakończyć trwający tam konflikt;

8.   podkreśla, że zwyczajowe prawo wojny zakazuje przeprowadzania ataków na personel i środki trwałe międzynarodowych misji pokojowych, jeżeli nie angażują się one w bezpośrednie działania wojenne;

9.   wyraża zadowolenie z przyjęcia przez rząd Sudanu w dniu 12 czerwca 2007 r. sił UNAMID; przypomina jednak, że rząd Sudanu już wcześniej zobowiązał się do wpuszczenia sił mieszanych do Sudanu, ale zobowiązań tych nie spełnił; wzywa do szybkiego rozmieszczenia sił UNAMID i wyposażenia ich w mandat umożliwiający skuteczną ochronę ludności cywilnej oraz wzywa ONZ do wypełnienia swojego zobowiązania i wysłania obiecanych żołnierzy;

10.   przypomina rządowi Sudanu, że ponosi on główny ciężar odpowiedzialności za bezpieczeństwo wewnętrzne oraz że nie powinien uchylać się od tej odpowiedzialności na rzecz społeczności międzynarodowej;

11.   wzywa państwa członkowskie UE i Narody Zjednoczone do bezzwłocznego zmobilizowania decydujących środków w ramach wsparcia politycznego, finansowego, logistycznego, technicznego i in., w tym również wyspecjalizowanego personelu na potrzeby misji Unii Afrykańskiej w Sudanie i UNAMID, aby na czas zakończyć przejęcie misji do końca grudnia 2007 r.; wzywa rząd Sudanu do zaakceptowania wsparcia i żołnierzy ze wszystkich krajów oraz do uczynienia wszystkiego, co w jego mocy, aby ułatwić im wykonywanie mandatów;

12.   podkreśla, że żołnierze wszystkich stron oraz ich personel, pojazdy i środki trwałe muszą się wyraźnie odróżniać od pracowników organizacji humanitarnych, aby zagwarantować ich całkowitą neutralność i uniknąć zbrojnych napaści;

13.  wzywa Komisję do informowania Parlamentu o wszelkich postępach w zakresie właściwego wykorzystania jej pomocy finansowej udzielanej misji Unii Afrykańskiej w Sudanie, zwłaszcza jeżeli chodzi o wypłacanie pensji i diet dziennych żołnierzom misji Unii Afrykańskiej w Sudanie;

14.   wzywa UE, Narody Zjednoczone i UA do wspólnego podejmowania wysiłków na rzecz rozwiązania konfliktu w Darfurze oraz do nadania priorytetowego znaczenia szeroko rozumianemu procesowi pokojowemu poprzez dialog polityczny ze wszystkimi zainteresowanymi stronami;

15.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich UE, rządowi i parlamentowi Sudanu, sekretarzowi generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, szefom państw i rządów Ligi Arabskiej, rządom państw AKP, Wspólnemu Zgromadzeniu Parlamentarnemu AKP–UE oraz instytucjom Unii Afrykańskiej.

(1) Teksty przyjęte, P6_TA(2007)0419.