Ευρετήριο 
 Προηγούμενο 
 Επόμενο 
 Πλήρες κείμενο 
Διαδικασία : 2008/2071(INI)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου : A6-0054/2009

Κείμενα που κατατέθηκαν :

A6-0054/2009

Συζήτηση :

PV 23/03/2009 - 24
CRE 23/03/2009 - 24

Ψηφοφορία :

PV 24/03/2009 - 4.16
CRE 24/03/2009 - 4.16
Αιτιολογήσεις ψήφου
Αιτιολογήσεις ψήφου

Κείμενα που εγκρίθηκαν :

P6_TA(2009)0161

Κείμενα που εγκρίθηκαν
PDF 321kWORD 108k
Τρίτη 24 Μαρτίου 2009 - Στρασβούργο
Καταπολέμηση των ακρωτηριασμών των γυναικείων γεννητικών οργάνων στην ΕΕ
P6_TA(2009)0161A6-0054/2009

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαρτίου 2009 σχετικά με την καταπολέμηση των ακρωτηριασμών των γυναικείων γεννητικών οργάνων στην ΕΕ (2008/2071(INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη τα άρθρα 2, 3 και 5 της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, η οποία υπογράφηκε το 1948,

–   έχοντας υπόψη τα άρθρα 2, 3 και 26 του Διεθνούς Συμφώνου για τα αστικά και πολιτικά δικαιώματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, το οποίο υπογράφηκε το 1966,

–   έχοντας υπόψη ιδίως το άρθρο 5, στοιχείο α), της Σύμβασης για την εξάλειψη κάθε μορφής διακρίσεων κατά των γυναικών (CEDAW), η οποία υπογράφηκε το 1979,

–   έχοντας υπόψη τα άρθρα 2 παράγραφος 1, 19 παράγραφος 1, 24 παράγραφος 3, και τα άρθρα 34 και 39 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, την οποία ενέκρινε στις 20 Νοεμβρίου 1989 η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών,

–   έχοντας υπόψη τη Σύμβαση του ΟΗΕ του 1989 κατά των βασανιστηρίων και άλλων μορφών απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας,

–   έχοντας υπόψη τον Αφρικανικό Χάρτη του 1990 για τα δικαιώματα και την ευημερία των παιδιών,

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 1, το άρθρο 2, στοιχείο στ), το άρθρο 5, το άρθρο 10, στοιχείο γ), το άρθρο 12 και το άρθρο 16 της Γενικής Σύστασης αριθ. 19 της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την εξάλειψη κάθε μορφής διακρίσεων κατά των γυναικών που εγκρίθηκε το 1992,

–   έχοντας υπόψη τη διακήρυξη και το πρόγραμμα δράσης της Βιέννης, που εγκρίθηκαν κατά την Παγκόσμια Διάσκεψη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, του 1993,

–   έχοντας υπόψη τη Διακήρυξη της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών του 1993 για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, το πρώτο διεθνές έγγραφο ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ασχολείται αποκλειστικά με τη βία κατά των γυναικών,

–   έχοντας υπόψη τη διακήρυξη και το πρόγραμμα δράσης της διεθνούς διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για τον πληθυσμό και την ανάπτυξη, που εγκρίθηκαν στο Κάιρο, στις 13 Σεπτεμβρίου 1994,

–   έχοντας υπόψη τη διακήρυξη και το πρόγραμμα δράσης της παγκόσμιας διάσκεψης για τη Γυναίκα, που εγκρίθηκαν στο Πεκίνο στις 15 Σεπτεμβρίου 1995,

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Ιουνίου 1995 σχετικά με την τέταρτη παγκόσμια διάσκεψη για τη Γυναίκα με θέμα "Ισότητα, Ανάπτυξη και Ειρήνη"(1),

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 13ης Μαρτίου 1997 σχετικά με την παραβίαση των δικαιωμάτων των γυναικών(2),

–   έχοντας υπόψη το προαιρετικό πρωτόκολλο της Σύμβασης για την εξάλειψη κάθε μορφής διακρίσεων κατά των γυναικών, το οποίο εγκρίθηκε στις 12 Μαρτίου 1999 από την επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τη θέση της Γυναίκας,

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμα της επιτροπής για την ισότητα ευκαιριών γυναικών και ανδρών του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με τους ακρωτηριασμούς των γυναικείων γεννητικών οργάνων, της 12ης Απριλίου 1999,

–   έχοντας υπόψη τη θέση του της 16ης Απριλίου 1999 σχετικά με την τροποποιημένη πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση προγράμματος κοινοτικής δράσης (πρόγραμμα DAPHNE) (2000-2004) σχετικά με μέτρα που αποσκοπούν στην πρόληψη της βίας εις βάρος παιδιών, εφήβων και γυναικών(3),

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 18ης Μαΐου 2000 σχετικά με την παρακολούθηση του προγράμματος δράσης του Πεκίνου(4),

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Ιουνίου 2000, σχετικά με τα αποτελέσματα της ειδικής συνόδου της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών με τίτλο "Γυναίκες 2000: ισότητα φύλων, ανάπτυξη και ειρήνη για τον 21ο αιώνα" (5 έως 9 Ιουνίου 2000)(5),

–   έχοντας υπόψη τη συμφωνία εταιρικής σχέσης ΑΚΕ-ΕΕ (συμφωνία του Κοτονού), που υπεγράφη στις 23 Ιουνίου 2000, και το χρηματοδοτικό πρωτόκολλο αυτής,

–   έχοντας υπόψη την κοινή διακήρυξη του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων από το Συμβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Επιτροπή κατά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Νίκαιας στις 7 Δεκεμβρίου 2000,

–   έχοντας υπόψη την απόφασή του της 14ης Δεκεμβρίου 2000 να περιληφθούν οι ακρωτηριασμοί των γυναικείων γεννητικών οργάνων στο άρθρο B5-802 του προϋπολογισμού του 2001 για το πρόγραμμα DAPHNE,

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμα 1247 (2001) της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, της 22ας Μαΐου 2001, σχετικά με τους ακρωτηριασμούς των γυναικείων γεννητικών οργάνων,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση σχετικά με τους ακρωτηριασμούς των γυναικείων γεννητικών οργάνων που ενέκρινε στις 3 Μαΐου 2001 η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης,

–   έχοντας υπόψη το προηγούμενο ψήφισμά του της 20ής Σεπτεμβρίου 2001 σχετικά με τους ακρωτηριασμούς των γυναικείων γεννητικών οργάνων(6),

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμα 2003/28 της Επιτροπής των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου των Ηνωμένων Εθνών, της 22ας Απριλίου 2003, με το οποίο ορίζεται η 6η Φεβρουαρίου διεθνής ημέρα "μηδενικής ανοχής" έναντι των ακρωτηριασμών των γυναικείων γεννητικών οργάνων,

–   έχοντας υπόψη τα άρθρα 2, 5, 6 και 19 του πρόσθετου πρωτοκόλλου του Αφρικανικού Χάρτη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Λαών του 2003, το οποίο είναι γνωστό και ως "Πρωτόκολλο του Μαπούτο" και το οποίο ετέθη εν ισχύι στις 25 Νοεμβρίου 2005,

–   έχοντας υπόψη την αναφορά 298/2007, την οποία παρουσίασε η Cristiana Muscardini στις 27 Μαρτίου 2007,

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 16ης Ιανουαρίου 2008 σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού(7),

–   έχοντας υπόψη τα άρθρα 6 και 7, της Συνθήκης ΕΕ για τον σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου (γενικές αρχές) και τα άρθρα 12 και 13 της Συνθήκης ΕΚ (απαγόρευση των διακρίσεων),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 45 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (A6-0054/2009),

Α.   λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ), από 100 έως 140 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν υποστεί ακρωτηριασμούς των γεννητικών τους οργάνων και ότι, σύμφωνα με αριθμητικά στοιχεία της ΠΟΥ και του Ταμείου των Ηνωμένων Εθνών για τον πληθυσμό, κάθε χρόνο, περίπου δύο έως τρία εκατομμύρια γυναίκες εκτίθενται στον κίνδυνο να υποστούν αυτές τις πρακτικές σοβαρού ακρωτηριασμού,

Β.   λαμβάνοντας υπόψη ότι κάθε χρόνο περίπου 180 000 γυναίκες που έχουν μεταναστεύσει στην Ευρώπη υποβάλλονται ή κινδυνεύουν να υποβληθούν σε ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων,

Γ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με την ΠΟΥ, οι ακρωτηριασμοί των γυναικείων γεννητικών οργάνων εφαρμόζονται σε τουλάχιστον 28 αφρικανικές χώρες, σε ορισμένες χώρες της Ασίας και στη Μέση Ανατολή,

Δ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η βία κατά των γυναικών, συμπεριλαμβανομένου του ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων, προκύπτει από κοινωνικές δομές που βασίζονται στην ανισότητα των φύλων και σε ανισόρροπες σχέσεις εξουσίας, στην κυριαρχία και τον έλεγχο, και στο πλαίσιο αυτό η κοινωνική και οικογενειακή πίεση συνιστά αίτιο παραβίασης ενός θεμελιώδους δικαιώματος, όπως ο σεβασμός της ακεραιότητας του ατόμου,

Ε.   λαμβάνοντας υπόψη ότι οι υποχρεωτικοί ακρωτηριασμοί των γεννητικών οργάνων των κοριτσιών πρέπει να καταδικαστούν δριμύτατα, και ότι συνιστούν οφθαλμοφανή παραβίαση των διεθνών και εθνικών νομικών διατάξεων που προστατεύουν τα παιδιά και τα δικαιώματά τους,

ΣΤ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΠΟΥ έχει ορίσει τέσσερις τύπους ακρωτηριασμών των γυναικείων γεννητικών οργάνων, οι οποίοι εκτείνονται από την κλειτοριδεκτομή (μερική ή ολική αφαίρεση της κλειτορίδας) και την εκτομή (αφαίρεση της κλειτορίδας και των μικρών χειλέων), που αντιπροσωπεύουν περίπου το 85% των ακρωτηριασμών των γυναικείων γεννητικών οργάνων, έως την πιο ακραία μορφή τους, ήτοι τον αγκτηριασμό (ολική αφαίρεση της κλειτορίδας και των μικρών χειλέων καθώς και της εσωτερικής επιφάνειας των μεγάλων χειλέων και συνεχής ραφή του αιδοίου ώστε να μην μένει παρά ένα στενό κολπικό άνοιγμα) και τη διατομή (παρακεντήσεις, διάτρηση ή εντομή της κλειτορίδας ή των χειλέων),

Ζ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι κάθε ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων, ανεξάρτητα από την έκτασή του, συνιστά πράξη βίας κατά της γυναίκας που αποτελεί παραβίαση των θεμελιωδών της δικαιωμάτων, και συγκεκριμένα του δικαιώματος στην προσωπική και σωματική ακεραιότητα και στην πνευματική υγεία, καθώς και της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας, και ότι η παραβίαση αυτή δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να δικαιολογηθεί με επιχείρημα τον σεβασμό των διαφορετικών πολιτιστικών παραδόσεων ή τις μυητικές τελετουργίες,

Η.   λαμβάνοντας υπόψη ότι στην Ευρώπη περίπου 500 000 γυναίκες έχουν υποστεί ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων και ότι αυτή η περιτομή είναι συνηθισμένη κυρίως στις οικογένειες μεταναστών και προσφύγων, που μάλιστα στέλνουν για τον σκοπό αυτόν τα κορίτσια τους πίσω στην πατρίδα,

Θ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ακρωτηριασμοί των γυναικείων γεννητικών οργάνων προκαλούν σοβαρότατα και ανεπανόρθωτα τραύματα στην ψυχοσωματική υγεία των γυναικών και των κοριτσιών που τους υφίστανται, βλάβες που συνιστούν σοβαρή προσβολή της προσωπικής υπόστασης και της ακεραιότητάς τους και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούν να οδηγήσουν ακόμη και στον θάνατο· λαμβάνοντας υπόψη ότι η χρησιμοποίηση πρωτόγονων εργαλείων και η απουσία μέτρων πρόληψης για την αντισηψία έχουν βλαβερές παρενέργειες με αποτέλεσμα να είναι ενδεχομένως επώδυνες οι σεξουαλικές επαφές και οι τοκετοί, να βλάπτονται ανεπανόρθωτα τα όργανα και να είναι πιθανή η εμφάνιση επιπλοκών, όπως π.χ. αιμορραγίες, κατάσταση σοκ, μολύνσεις, μετάδοση του ιού του AIDS, τέτανος, καλοήθεις όγκοι, καθώς και σοβαρότατων επιπλοκών κατά την εγκυμοσύνη και τον τοκετό,

Ι.   λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων, ο οποίος συνιστά παραβίαση των δικαιωμάτων των γυναικών και των κοριτσιών που κατοχυρώνονται σε διάφορες διεθνείς συνθήκες, απαγορεύεται κατά το ποινικό δίκαιο των κρατών μελών και παραβιάζει τις αρχές του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

ΙΑ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι με το ψήφισμά του της 16ης Ιανουαρίου 2008 καλεί επίσης τα κράτη μέλη να θεσπίσουν ειδικές διατάξεις όσον αφορά τους ακρωτηριασμούς των γυναικείων γεννητικών οργάνων με στόχο τη δίωξη όσων εφαρμόζουν τις πρακτικές αυτές σε παιδιά,

ΙΒ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η σύμβαση για την εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεων κατά των γυναικών απαιτεί από τα συμβαλλόμενα κράτη να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για την τροποποίηση και την κατάργηση των υφισταμένων νόμων, κανονισμών, εθίμων και πρακτικών που συνιστούν διάκριση σε βάρος των γυναικών, και να λάβουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για την αλλαγή των κοινωνικών και πολιτισμικών προτύπων συμπεριφοράς ανδρών και γυναικών, προκειμένου να επιτευχθεί έτσι η εξάλειψη των προκαταλήψεων, καθώς και των παραδοσιακών πρακτικών και κάθε άλλης πρακτικής που βασίζεται στην ιδέα της υπεροχής ή της κατωτερότητας του ενός ή του άλλου φύλου ή στη στερεότυπη κατανομή των ρόλων του άνδρα και της γυναίκας,

ΙΓ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού που υπογράφηκε το 1989 ορίζει ότι τα συμβαλλόμενα κράτη θα σέβονται τα δικαιώματα που καθορίζονται στη σύμβαση και θα τα εξασφαλίζουν σε κάθε παιδί που υπόκειται στη δικαιοδοσία τους χωρίς καμία διάκριση, ανεξαρτήτως φύλου, και ότι θα λάβουν όλα τα αποτελεσματικά και κατάλληλα μέτρα για την κατάργηση παραδοσιακών εθίμων που βλάπτουν την υγεία των παιδιών,

ΙΔ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Αφρικανικός Χάρτης για τα δικαιώματα και την ευημερία των παιδιών συνιστά στα συμβαλλόμενα κράτη να καταργήσουν τις κοινωνικές και πολιτισμικές πρακτικές που είναι επιβλαβείς για τη ζωή, την αξιοπρέπεια και τη φυσιολογική ψυχοσωματική ανάπτυξη του παιδιού,

ΙΕ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με την παράγραφο 18 της Διακήρυξης και του Προγράμματος Δράσης της Βιέννης, που εγκρίθηκαν τον Ιούνιο 1993, τα δικαιώματα των γυναικών και των κοριτσιών αποτελούν αναφαίρετο, αναπόσπαστο και αδιαίρετο τμήμα των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων,

ΙΣΤ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 2 της Διακήρυξης των Ηνωμένων Εθνών του 1993 για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών αναφέρεται ρητά στους ακρωτηριασμούς των γυναικείων γεννητικών οργάνων και σε άλλες παραδοσιακές πρακτικές που θίγουν τις γυναίκες,

ΙΖ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 4 της εν λόγω Διακήρυξης ορίζει ότι τα κράτη οφείλουν να καταδικάσουν τη βία κατά των γυναικών και να μην επικαλούνται εθιμικούς, πολιτισμικούς και/ή θρησκευτικούς λόγους για να αποφύγουν να εκπληρώσουν την υποχρέωσή τους όσον αφορά την εξάλειψή της,

ΙΗ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι το βήμα δράσης της Διεθνούς διάσκεψης για τον πληθυσμό και την ανάπτυξη, που πραγματοποιήθηκε στο Κάιρο το 1994, προβλέπει ότι οι κυβερνήσεις οφείλουν να καταργήσουν τους ακρωτηριασμούς γυναικείων γεννητικών οργάνων όπου εφαρμόζονται και να παράσχουν υποστήριξη στις ΜΚΟ και στις θρησκευτικές οργανώσεις που αγωνίζονται για την κατάργηση αυτών των πρακτικών,

ΙΘ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι το Πρόγραμμα δράσης που εγκρίθηκε από την τέταρτη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών στο Πεκίνο καλεί τις κυβερνήσεις να ενισχύσουν τη νομοθεσία, να προβούν σε θεσμικές μεταρρυθμίσεις και να προωθήσουν κανόνες και πρακτικές με σκοπό την εξάλειψη των διακρίσεων κατά των γυναικών, συμπεριλαμβανομένων και των ακρωτηριασμών των γυναικείων γεννητικών οργάνων,

Κ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η συμφωνία εταιρικής σχέσης ΑΚΕ-ΕΕ (Συμφωνία Κοτονού) βασίζεται στις οικουμενικές αυτές αρχές και περιλαμβάνει διατάξεις κατά του ακρωτηριασμού γυναικείων γεννητικών οργάνων (το άρθρο 9 για τα ουσιώδη στοιχεία της συμφωνίας, στα οποία περιλαμβάνεται ο σεβασμός των δικαιωμάτων του ανθρώπου, και τα άρθρα 25 και 31 για την κοινωνική ανάπτυξη και για τα θέματα που αφορούν την ισότητα των φύλων, αντιστοίχως),

ΚΑ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η έκθεση που ενέκρινε στις 3 Μαΐου 2001 η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης ζητεί την απαγόρευση των ακρωτηριασμών των γυναικείων γεννητικών οργάνων και τους θεωρεί απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση υπό την έννοια του άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου· υπενθυμίζοντας ότι η προστασία των πολιτισμών και των παραδόσεων έχει ως όριο τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων και την απαγόρευση πρακτικών που συγγενεύουν με βασανιστήρια,

ΚΒ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι, στο πλαίσιο μιας κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής για τη μετανάστευση και το άσυλο, το Συμβούλιο και η Επιτροπή αναγνωρίζουν ότι οι ακρωτηριασμοί των γυναικείων γεννητικών οργάνων αποτελούν παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· λαμβάνοντας υπόψη ότι αυξάνεται ο αριθμός των αιτήσεων χορήγησης ασύλου από γονείς με την αιτιολογία της απειλής που μπορεί να υφίστανται στην πατρίδα τους διότι αρνήθηκαν να συναινέσουν στο να υποβληθεί το παιδί τους σε ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων,

ΚΓ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι, δυστυχώς, η χορήγηση του καθεστώτος του αιτούντος άσυλο στους γονείς δεν εξασφαλίζει ότι το παιδί θα ξεφύγει από τον κίνδυνο του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, ο οποίος σε ορισμένες περιπτώσεις, διενεργείται μετά την εγκατάσταση της οικογένειας στη χώρα υποδοχής της ΕΕ,

ΚΔ.   λαμβάνοντας υπόψη τη δήλωση της 5ης Φεβρουαρίου 2008 των ευρωπαίων Επιτρόπων κ. Ferrero-Waldner και κ. Michel, στην οποία καταγγέλλεται ρητά ο απαράδεκτος χαρακτήρας αυτών των πρακτικών τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στις τρίτες χώρες και υπογραμμίζεται ότι η παραβίαση των δικαιωμάτων των γυναικών δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αιτιολογείται στο όνομα του πολιτιστικού σχετικισμού ή των παραδόσεων,

ΚΕ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι εθνικά κέντρα και οργανισμοί για τους νέους και την οικογένεια μπορούν να προσφέρουν έγκαιρα βοήθεια στις οικογένειες, προκειμένου να καταστεί δυνατή η πρόληψη των ακρωτηριασμών των γυναικείων γεννητικών οργάνων,

1.   καταδικάζει απερίφραστα τους ακρωτηριασμούς των γυναικείων γεννητικών οργάνων ως παραβίαση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ως άγρια παραβίαση της ακεραιότητας και της προσωπικής υπόστασης των γυναικών και των κοριτσιών, και, συνεπώς, τους θεωρεί σοβαρό αδίκημα για την κοινωνία·

2.   καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να καταρτίσουν σαφή ολοκληρωμένη στρατηγική και σχέδια δράσης με σκοπό την εξάλειψη των ακρωτηριασμών των γυναικείων γεννητικών οργάνων στην ΕΕ και, προς το σκοπό αυτό, να επιτρέψουν την παροχή αποτελεσματικής προστασίας στα πραγματικά και δυνητικά θύματα μέσω δικαστικών, διοικητικών, προληπτικών, εκπαιδευτικών και κοινωνικών μέτρων, ιδίως δε με την ευρύτερη διάδοση πληροφοριών που αφορούν τους υπάρχοντες μηχανισμούς προστασίας που διατίθενται για τις ευάλωτες ομάδες·

3.   εμμένει στην ανάγκη να εξετάζεται χωριστά κάθε αίτηση χορήγησης ασύλου που υποβάλλεται από γονείς με την αιτιολογία ότι απειλούνται στην πατρίδα τους διότι αρνήθηκαν να συναινέσουν για να υποβληθεί το παιδί τους σε ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων, και να εξασφαλίζεται ότι οι σχετικές αιτήσεις υποστηρίζονται από λεπτομερή στοιχεία τα οποία λαμβάνουν υπόψη την ποιότητα της αίτησης, την προσωπικότητα και την αξιοπιστία του αιτούντος άσυλο και τη γνησιότητα των κινήτρων της αίτησης·

4.   επιμένει ότι οι γυναίκες και τα κορίτσια στα οποία έχει χορηγηθεί άσυλο στην ΕΕ λόγω της απειλής του ακρωτηριασμού των γεννητικών τους οργάνων θα πρέπει, ως μέτρο πρόληψης, να υποβάλλονται σε περιοδικούς ελέγχους από τις υγειονομικές αρχές και/ή γιατρούς με στόχο την προστασία τους από κάθε απειλή να υποβληθούν, στη συνέχεια, σε ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων στην ΕΕ· θεωρεί ότι το μέτρο αυτό σε καμία περίπτωση δεν εισάγει διακρίσεις εις βάρος αυτών των γυναικών και των κοριτσιών, αλλά ότι είναι ένας τρόπος για να διασφαλιστεί η απαγόρευση των ακρωτηριασμών των γυναικείων γεννητικών οργάνων στην ΕΕ·

5.   ζητεί να υποστηριχθεί η ευρεία αυτή στρατηγική με εκπαιδευτικά προγράμματα και με τη διοργάνωση εθνικών και διεθνών εκστρατειών ευαισθητοποίησης·

6.   υποστηρίζει τις πρωτοβουλίες της EUROPOL με σκοπό τον συντονισμό συνάντησης μεταξύ των ευρωπαϊκών αστυνομικών δυνάμεων για να ενισχυθούν τα μέτρα κατά των ακρωτηριασμών των γυναικείων γεννητικών οργάνων, να συζητηθεί το πρόβλημα του χαμηλού ποσοστού των καταγγελιών και της δυσκολίας συλλογής αποδεικτικών στοιχείων και μαρτυριών, καθώς και της αποτελεσματικής δίωξης των υπευθύνων των εν λόγω αδικημάτων· καλεί, προς το σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη να εξετάσουν πιθανά πρόσθετα μέτρα για την προστασία των θυμάτων, αφ' ης στιγμής παρουσιάζονται·

7.   επισημαίνει ότι στα μέτρα στα οποία αναφέρεται το προαναφερθέν πρωτόκολλο του Μαπούτο για την εξάλειψη βλαβερών πρακτικών, όπως ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων, περιλαμβάνονται τα εξής: ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης μέσω της ενημέρωσης, της επίσημης και ανεπίσημης εκπαίδευσης και εκστρατειών, απαγόρευση με νόμους και κυρώσεις κάθε μορφής ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, συμπεριλαμβανομένης της εκτέλεσης της επέμβασης από ιατρικό προσωπικό, υποστήριξη των θυμάτων με την παροχή υγειονομικών υπηρεσιών, νομικής συνδρομής, ψυχολογικής υποστήριξης και εκπαίδευσης, και προστασία των γυναικών που είναι πιθανά θύματα βλαβερών πρακτικών ή άλλων μορφών βίας, κακομεταχείρισης ή έλλειψης ανοχής·

8.   ζητεί από τα κράτη μέλη να προσδιορίσουν τον αριθμό των γυναικών που υπέστησαν ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων και των γυναικών που κινδυνεύουν σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα, λαμβάνοντας υπόψη ότι σε πολλές χώρες δεν υπάρχουν ακόμη διαθέσιμα στοιχεία ούτε εναρμονισμένα συστήματα συλλογής δεδομένων·

9.   ζητεί τη δημιουργία "ευρωπαϊκού υγειονομικού πρωτοκόλλου" ελέγχου και τράπεζας δεδομένων σχετικά με τους ακρωτηριασμούς των γυναικείων γεννητικών οργάνων, που θα χρησιμεύσουν για στατιστικούς σκοπούς και για παρεμβάσεις με σαφείς στόχους για την ενημέρωση των ενδιαφερομένων κοινοτήτων μεταναστών·

10.   καλεί τα κράτη μέλη να συγκεντρώσουν επιστημονικά δεδομένα, σκοπός των οποίων θα είναι να υποστηρίζουν την ΠΟΥ στις παρεμβάσεις της για τον τερματισμό των ακρωτηριασμών των γυναικείων γεννητικών οργάνων σε ευρωπαϊκό έδαφος και σε όλες τις άλλες ηπείρους·

11.   καλεί την Επιτροπή να συμπεριλάβει, στις διαπραγματεύσεις και συμφωνίες συνεργασίας της με τις ενδιαφερόμενες χώρες, ρήτρα για την εξάλειψη των ακρωτηριασμών των γυναικείων γεννητικών οργάνων·

12.   ζητεί τη δημιουργία συλλογής βέλτιστων πρακτικών σε διάφορα επίπεδα και ανάλυση των επιπτώσεών τους (πιθανώς μέσω των χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων και των αποτελεσμάτων του προγράμματος DAPHNE ΙΙΙ) και ευρεία διάδοση των δεδομένων αυτών, καθώς και την αξιοποίηση της πρακτικής και θεωρητικής πείρας των εμπειρογνωμόνων·

13.   επισημαίνει ότι τα εθνικά κέντρα και ιδρύματα διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στην ταύτιση των θυμάτων και στη λήψη προληπτικών μέτρων κατά της πρακτικής των ακρωτηριασμών των γυναικείων γεννητικών οργάνων·

14.   ζητεί την ενίσχυση των υφισταμένων ευρωπαϊκών δικτύων για την πρόληψη των επιβλαβών παραδοσιακών πρακτικών, για παράδειγμα με την παροχή επιμορφωτικών μαθημάτων για τις ΜΚΟ, τις τοπικές μη κερδοσκοπικές ενώσεις και τους παράγοντες του κλάδου, και την προαγωγή των εν λόγω δικτύων·

15.   επικροτεί τη σημαντική συνεισφορά πολλών διεθνών και εθνικών μη κυβερνητικών οργανώσεων, ερευνητικών ιδρυμάτων, του ευρωπαϊκού δικτύου για την αποτροπή του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων στην Ευρώπη και δραστήριων ανθρώπων που χάρη στη χρηματοδότηση, μεταξύ άλλων, από όργανα του ΟΗΕ και από το πρόγραμμα DAPHNE αναπτύσσουν διάφορα σχέδια με σκοπό την ευαισθητοποίηση, την πρόληψη και την εξάλειψη του ακρωτηριασμών των γυναικείων γεννητικών οργάνων· θεωρεί ότι η δημιουργία δικτύων μεταξύ των ΜΚΟ και των οργανώσεων που έχουν τη βάση τους στις επιμέρους κοινότητες σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο ασφαλώς έχει θεμελιώδη σημασία για την επιτυχία της εξάλειψης του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων και την ανταλλαγή πληροφοριών και εμπειριών·

16.   επισημαίνει ότι το άρθρο 10 της οδηγίας του Συμβουλίου αριθ. 2004/83/ΕΚ για τη θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων για την αναγνώριση και το καθεστώς των υπηκόων τρίτων χωρών και των απατρίδων ως προσφύγων ή ως προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας(8), διευκρινίζει ότι τα ζητήματα ισότητας πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, αλλά ότι μόνον αυτά δεν οδηγούν στην εφαρμογή του άρθρου 10·

17.   ζητεί να αναλάβουν ηγετικό ρόλο τόσο ο Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα για την Ισότητα των Φύλων, μέσω των αντίστοιχων πολυετών και/ή ετησίων προγραμμάτων εργασίας για την καταπολέμηση των ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων· πιστεύει ότι οι οργανισμοί αυτοί μπορούν να αναλάβουν δράσεις προτεραιότητας σχετικά με την έρευνα και/ή την ευαισθητοποίηση που θα μπορούσαν να επιφέρουν βελτίωση της γνώσης του φαινομένου σε ευρωπαϊκό επίπεδο·

18.   θεωρεί αναγκαίο να διοργανωθούν στις αντίστοιχες χώρες πεδία διαλόγου, να γίνει αναθεώρηση παραδοσιακών νομικών προτύπων, να αποτελέσει ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων αντικείμενο των μαθημάτων του σχολείου και να προαχθεί η συνεργασία με γυναίκες που δεν έχουν υποστεί ακρωτηριασμό·

19.   ζητεί να συνεργαστούν η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη, προς το συμφέρον των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ακεραιότητας του ατόμου, της ελευθερίας της συνείδησης και του δικαιώματος στην υγεία, για την εναρμόνιση των υφισταμένων νομικών διατάξεων και, εφόσον οι διατάξεις αυτές αποδειχθούν ακατάλληλες, για την υποβολή πρότασης για νέα νομοθεσία στο συγκεκριμένο θέμα·

20.   ζητεί από τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν τις ισχύουσες νομοθετικές διατάξεις σχετικά με τους ακρωτηριασμούς των γυναικείων γεννητικών οργάνων ή να τις εντάξουν στις νομοθετικές διατάξεις που τιμωρούν τις σοβαρές σωματικές βλάβες, εφόσον οι πρακτικές αυτές εφαρμόσθηκαν εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και να βοηθήσουν στην πρόληψη και στην καταπολέμηση του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων μέσω της κατάλληλης ευαισθητοποίησης των εμπλεκομένων επαγγελματιών (κοινωνικοί παράγοντες, εκπαιδευτικοί, δυνάμεις της αστυνομίας, επαγγελματίες του κλάδου της υγείας), προκειμένου να αναγνωρίζονται οι περιπτώσεις ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, και να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να επιτευχθεί ο υψηλότερος βαθμός εναρμόνισης των ισχυουσών νομοθεσιών των 27 κρατών μελών·

21.   καλεί τα κράτη μέλη να επιβάλουν στους γενικούς γιατρούς, στους γιατρούς και στις υγειονομικές ομάδες των νοσοκομείων την υποχρέωση να αναφέρουν τους ακρωτηριασμούς γυναικείων γεννητικών οργάνων στις υγειονομικές αρχές και/ή στην αστυνομία·

22.   καλεί τα κράτη μέλη είτε να εγκρίνουν ειδική νομοθεσία για τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων είτε, στο πλαίσιο της ισχύουσας νομοθεσίας τους, να διώκουν ποινικά κάθε πρόσωπο που διεξάγει ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων·

23.   καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη να διώκουν, να καταδικάζουν και να τιμωρούν τις πρακτικές αυτές, εφαρμόζοντας ευρεία στρατηγική που θα λαμβάνει υπόψη τη νομική και κοινωνική διάσταση και τη διάσταση της υγείας, καθώς και την ενσωμάτωση του πληθυσμού των μεταναστών· ζητεί να καθιερωθεί στις σχετικές οδηγίες για τη μετανάστευση η πρόβλεψη του αδικήματος διάπραξης ακρωτηριασμού γεννητικών οργάνων, καθώς και πρόβλεψη των κατάλληλων κυρώσεων για τους ενόχους του αδικήματος αυτού, εφόσον οι πρακτικές αυτές εφαρμόσθηκαν εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

24.   ζητεί τη δημιουργία μονίμων τεχνικών επιτροπών εναρμόνισης και σύνδεσης μεταξύ των κρατών μελών καθώς και μεταξύ των κρατών μελών και των αφρικανικών οργάνων· πιστεύει ότι στη σύνθεση των επιτροπών αυτών θα πρέπει να συμμετέχουν ειδικοί στο θέμα του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων και εκπρόσωποι των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών και αφρικανικών οργανώσεων γυναικών·

25.   ζητεί την κατηγορηματική απόρριψη της πρακτικής της μικρής επέμβασης στην κλειτορίδα και άλλων εναλλακτικών μεθόδων που προτείνονται ως μέση λύση μεταξύ της περιτομής της κλειτορίδας και του σεβασμού των παραδόσεων σε σχέση με την ταυτότητα, γιατί αυτό θα ισοδυναμούσε απλώς με τη δικαιολόγηση και αποδοχή της πρακτικής του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων στο έδαφος της ΕΕ· επαναλαμβάνει την απόλυτη και σθεναρή καταδίκη των ακρωτηριασμών των γυναικείων γεννητικών οργάνων, καθώς δεν υπάρχει κανένας λόγος –κοινωνικός, οικονομικός, εθνικός, υγειονομικός ή άλλος– που να τους δικαιολογεί·

26.   ζητεί την κατάργηση των ακρωτηριασμών των γυναικείων γεννητικών οργάνων με την εφαρμογή πολιτικής για τη στήριξη και ενσωμάτωση των γυναικών και των οικογενειών που είναι φορείς παραδόσεων σύμφωνα με τις οποίες εκτελούνται ακρωτηριασμοί των γυναικείων γεννητικών οργάνων, προκειμένου να προστατευτούν οι γυναίκες από κάθε μορφή κακομεταχείρισης και βίας με την αυστηρότητα των νόμων, τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου και του δικαιώματος στον γενετήσιο αυτοπροσδιορισμό·

27.   επαναλαμβάνει ότι οι λόγοι που προβάλλουν πολλές πληθυσμιακές ομάδες για τη διατήρηση παραδοσιακών πρακτικών οι οποίες βλάπτουν την υγεία των γυναικών και των κοριτσιών είναι αβάσιμοι·

28.   καλεί τα κράτη μέλη:

   να θεωρούν αξιόποινη πράξη κάθε ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων, ανεξάρτητα από οιαδήποτε συναίνεση της ενδιαφερόμενης, και να τιμωρούν όποιον βοηθεί, παροτρύνει, συμβουλεύει ή υποστηρίζει οποιονδήποτε στην εκτέλεση τέτοιας πράξης στο σώμα γυναίκας, νεαρής γυναίκας ή κοριτσιού,
   να διώκουν ποινικά κάθε κάτοικο που διέπραξε την αξιόποινη πράξη του ακρωτηριασμού γυναικείων γεννητικών οργάνων, να τον προσάγουν στα δικαστήρια και να τον τιμωρούν, ακόμη και αν η αξιόποινη πράξη τελέστηκε εκτός των συνόρων τους (εξωεδαφικότητα της αξιόποινης πράξης),
   να θεσπίσουν νομοθετικά μέτρα που θα δίνουν τη δυνατότητα στους δικαστές ή στους εισαγγελείς να λαμβάνουν μέτρα πρόληψης και προστασίας, όταν τους γνωστοποιούνται περιπτώσεις γυναικών ή κοριτσιών που διατρέχουν κίνδυνο ακρωτηριασμού·

29.   καλεί τα κράτη μέλη να δρομολογήσουν, με τη βοήθεια κρατικών προγραμμάτων και κοινωνικών υπηρεσιών, στρατηγική πρόληψης για τη θέσπιση κοινωνικών δράσεων για την προστασία των ανήλικων γυναικών, που δεν θα στιγματίζει τις κοινότητες των μεταναστών, που θα προλαμβάνει την πρακτική αυτήμε την εκπαίδευση, την παιδεία και την ευαισθητοποίηση των πληθυσμιακών ομάδων που κινδυνεύουν, αλλά και των θυμάτων που τις υπέστησαν, βοηθώντας με την παροχή ψυχολογικής και ιατρικής υποστήριξης, κατά το δυνατόν με δωρεάν ιατρική θεραπεία αποκατάστασης· επίσης, ζητεί από τα κράτη μέλη να λάβουν υπόψη ότι η απειλή ή ο κίνδυνος ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων ανήλικης μπορεί να συνιστά λόγο που δικαιολογεί την παρέμβαση κρατικών υπηρεσιών, όπως προβλέπουν οι διατάξεις για την προστασία του παιδιού·

30.   καλεί τα κράτη μέλη να επεξεργαστούν κατευθυντήριες γραμμές για όσους ασκούν επαγγέλματα σχετικά με την υγεία, τους παιδαγωγούς και τους κοινωνικούς λειτουργούς με σκοπό να ενημερώσουν και να πληροφορήσουν με σεβασμό, και ενδεχομένως με τη βοήθεια διερμηνέων, τους γονείς για τους τεράστιους κινδύνους του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων και για το γεγονός ότι τέτοιες πρακτικές συνιστούν ποινικό αδίκημα στα κράτη μέλη, καθώς και να συνεργαστούν και να χρηματοδοτήσουν το έργο δικτύων και μη κυβερνητικών οργανώσεων που εργάζονται για την εκπαίδευση, την ευαισθητοποίηση και την ενημέρωση σχετικά με τον ακρωτηριασμό γυναικείων γεννητικών οργάνων σε στενή επικοινωνία με τις οικογένειες και τις κοινότητες·

31.   καλεί τα κράτη μέλη να παρέχουν ακριβείς και κατανοητές πληροφορίες για τον αναλφάβητο πληθυσμό, ιδίως μέσω των προξενείων των κρατών μελών στο πλαίσιο της έκδοσης θεώρησης· θεωρεί ότι οι υπηρεσίες μετανάστευσης πρέπει να ενημερώνουν και κατά την άφιξη στη χώρα υποδοχής για τους λόγους της δια νόμου απαγόρευσης, προκειμένου να κατανοήσουν οι οικογένειες ότι η απαγόρευση αυτής της παραδοσιακής πρακτικής δεν έχει σε καμία περίπτωση σκοπό να πλήξει τον πολιτισμό τους, αλλά συνιστά νομική προστασία για τις γυναίκες και τα κορίτσια· θεωρεί ότι πρέπει να ενημερώνονται οι οικογένειες για τις ποινικές συνέπειες, στις οποίες μπορεί να συμπεριλαμβάνεται και ποινή φυλάκισης, εφόσον καταστεί δυνατό να αποδειχθεί ότι έγινε ακρωτηριασμός·

32.   ζητεί να βελτιωθεί η νομική θέση των γυναικών και των κοριτσιών στις χώρες όπου εφαρμόζεται ο ακρωτηριασμός, προκειμένου να ενισχυθεί η αυτοπεποίθηση, η ατομική πρωτοβουλία και η ευθύνη των γυναικών·

33.   αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια των κρατών μελών.

(1) ΕΕ C 166, 3.7.1995, σ. 92.
(2) ΕΕ C 115, 14.4.1997, σ. 172.
(3) ΕΕ C 219, 30.7.1999, σ. 497.
(4) ΕΕ C 59, 23.2.2001, σ. 258.
(5) ΕΕ C 67, 1.3.2001, σ. 289.
(6) ΕΕ C 77 E, 28.3.2002, σ. 126.
(7) ΕΕ C 41 Ε, 19.2.2009, σ. 24.
(8) ΕΕ L 304, 30.9.2004, σ. 12.

Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου