Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη τη Σύμβαση Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Αλλαγή του Κλίματος (UNFCCC) και το πρωτόκολλο του Κιότο στη UNFCCC,

–   έχοντας υπόψη το σχέδιο δράσης του Μπαλί (Απόφαση 1/COP 13),

–   έχοντας υπόψη την επικείμενη δέκατη πέμπτη Διάσκεψη των Μερών (COP 15) της UNFCCC και την πέμπτη Διάσκεψη των Μερών που θα αποτελέσει τη Σύνοδο των Μερών του Πρωτοκόλλου του Κιότο (COP/MOP 5), οι οποίες θα διεξαχθούν στην Κοπεγχάγη της Δανίας από 7 έως 18 Δεκεμβρίου 2009,

–   έχοντας υπόψη τη δέσμη μέτρων για το κλίμα και την ενέργεια, που ενέκρινε το Κοινοβούλιο στις 17 Δεκεμβρίου 2008, και ειδικότερα την οδηγία 2009/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Απριλίου 2009 για την τροποποίηση της οδηγίας 2003/87/EΚ με στόχο τη βελτίωση και διεύρυνση του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου της Κοινότητας(1) και την απόφαση αριθ. 406/2009/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Απριλίου 2009 περί των προσπαθειών των κρατών μελών να μειώσουν τις οικείες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, ώστε να τηρηθούν οι δεσμεύσεις της Κοινότητας για μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου μέχρι το 2020(2),

–   έχοντας υπόψη την οδηγία 2008/101/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 19ης Νοεμβρίου 2008 για την τροποποίηση της οδηγίας 2003/87/EΚ ώστε να ενταχθούν οι αεροπορικές δραστηριότητες στο σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας(3),

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 10ης Σεπτεμβρίου 2009 για την ενίσχυση της διεθνούς χρηματοδότησης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής: ευρωπαϊκός οδηγός ενόψει της συμφωνίας της Κοπεγχάγης (COM(2009)0475),

–   έχοντας υπόψη τα προηγούμενα ψηφίσματά του σχετικά με την αλλαγή του κλίματος, και ειδικότερα αυτά της 4ης Φεβρουαρίου 2009 με τίτλο "2050: Το μέλλον αρχίζει σήμερα - συστάσεις για μια μελλοντική ολοκληρωμένη περιβαλλοντική πολιτική της ΕΕ για την αλλαγή του κλίματος"(4) και της 11ης Μαρτίου 2009 σχετικά με μια στρατηγική της ΕΕ με σκοπό την επίτευξη μιας συνεκτικής συμφωνίας για την κλιματική αλλαγή στην Κοπεγχάγη και τη δέουσα πρόβλεψη χρηματοδότησης της σχετικής πολιτικής(5),

–   έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση της 20ής Δεκεμβρίου 2005 του Συμβουλίου και των εκπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών που συνέρχονται στο πλαίσιο του Συμβουλίου, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής, σχετικά με την αναπτυξιακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης: "Η ευρωπαϊκή συναίνεση"(6), και συγκεκριμένα τα σημεία της 22, 38, 75, 76 και 105,

–   έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 29ης και 30ης Οκτωβρίου 2009,

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 21ης Οκτωβρίου 2008 με τίτλο: "Δημιουργία συμμαχίας όσον αφορά την αλλαγή του κλίματος του πλανήτη μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των φτωχών αναπτυσσόμενων χωρών που είναι οι πλέον ευάλωτες στις κλιματικές αλλαγές"(7),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 110, παράγραφος 2 του Κανονισμού του,

Α.   λαμβάνοντας υπόψη ότι τον Δεκέμβριο του 2009 πρόκειται να συναφθεί στην Κοπεγχάγη γενική διεθνής συμφωνία για την κλιματική αλλαγή μετά το 2012· λαμβάνοντας υπόψη ότι η συμφωνία πρέπει να είναι νομικά δεσμευτική και συνεπής τόσο με τα τελευταία επιστημονικά τεκμήρια που καταδεικνύουν ότι η κλιματική αλλαγή επέρχεται ταχύτερα και με πιο επιθετικό τρόπο από ό,τι είχε εκτιμηθεί παλαιότερα, αλλά και με τον στόχο του περιορισμού της συνολικής μέσης ετήσιας αύξησης της θερμοκρασίας επιφανείας στους 2ºC πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα ("ο στόχος 2ºC"),

Β.   λαμβάνοντας υπόψη ότι για να επιτευχθεί ο στόχος 2ºC, είναι απαραίτητο οι ανεπτυγμένες χώρες να τεθούν επικεφαλής της προσπάθειας για μείωση των εκπομπών τους και οι αναπτυσσόμενες χώρες να συμβάλουν από την πλευρά τους στην επίτευξη του στόχου αυτού,

Γ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες συνέβαλαν λιγότερο στην κλιματική αλλαγή αλλά αντιμετωπίζουν τις δριμύτερες επιπτώσεις της, και λαμβάνοντας υπόψη ότι με την αλλαγή του κλίματος διακυβεύεται το 40% των διεθνών επενδύσεων για τη μείωση της φτώχειας, με αποτέλεσμα να τίθεται σοβαρά σε κίνδυνο η αποτελεσματικότητα και η βιωσιμότητα του αναπτυξιακού έργου· λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει σαφής ανάγκη να ενισχυθεί ο συντονισμός, η συμπληρωματικότητα και η συνοχή μεταξύ της αλλαγής του κλίματος και των αναπτυξιακών πρωτοβουλιών,

Δ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η αλλαγή του κλίματος μπορεί να αυξήσει το ενδεχόμενο συγκρούσεων για την κατοχή των φυσικών πόρων εξαιτίας της συρρίκνωσης της καλλιεργήσιμης γης, της επιδείνωσης της λειψυδρίας ή της αποψίλωσης των δασών, ή εξαιτίας της μετανάστευσης για κλιματικούς λόγους, και ότι θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη η πιθανή επίπτωση επί της δημόσιας υγείας,

Ε.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η αποψίλωση των δασών ευθύνεται για το 20% περίπου των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου σε παγκόσμιο επίπεδο, αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την απώλεια της βιοποικιλότητας και απειλεί σοβαρά την ανάπτυξη και κυρίως τις συνθήκες διαβίωσης των φτωχών,

ΣΤ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι προκειμένου να προωθηθούν οι αναγκαίες δράσεις μετριασμού και προσαρμογής στις αναπτυσσόμενες χώρες, είναι απαραίτητο να διατεθούν σημαντικά περισσότεροι οικονομικοί πόροι και, συνεπώς, πρέπει να εξευρεθούν πόροι για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής με δέσμευση ανάλογη αυτής που απαιτήθηκε για την αντιμετώπιση της τρέχουσας χρηματοπιστωτικής κρίσης,

Ζ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι οι περισσότεροι οικονομικοί πόροι που προορίζονται για την κλιματική αλλαγή προέρχονται από προϋπολογισμούς της επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας και κατ" αυτόν τον τρόπο εκτρέπονται τα κονδύλια από τις δραστηριότητες αναπτυξιακής βοήθειας με αποτέλεσμα να απειλείται σοβαρά η μείωση της φτώχειας αλλά και η επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετηρίδας,

Η.   λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα δεσμευτικό διεθνές πλαίσιο που οδηγεί σε μείωση εκπομπών στην απαιτούμενη κλίμακα θα επιφέρει συν τοις άλλοις άμεσα μείζονα παράλληλα οφέλη στην παγκόσμια υγεία, και λαμβάνοντας υπόψη ότι χωρίς ένα τέτοιο πλαίσιο τίθεται σε κίνδυνο η πρόοδος προς την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετηρίδας, που θα μπορούσε μάλιστα να αναστραφεί,

Θ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ είναι η μόνη περιφερειακή οντότητα στο κόσμο που έχει αποδεχθεί δεσμευτικούς στόχους για την επίτευξη μειώσεων στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, υιοθετώντας την προαναφερθείσα κλιματική και ενεργειακή δέσμη που συνίσταται σε νομοθετικά μέτρα για την επίτευξη, μέχρι το 2020, μονομερούς μείωσης κατά 20% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990, με τη δέσμευση να προχωρήσει σε μείωση κατά 30% ή και περισσότερο, ευθυγραμμιζόμενη με τις πλέον πρόσφατες εξελίξεις στην επιστήμη, εφόσον επιτευχθεί μια δεόντως φιλόδοξη και δεσμευτική διεθνής συμφωνία στην Κοπεγχάγη, που απαιτεί παρόμοια προσπάθεια και από άλλες ανεπτυγμένες χώρες και κατάλληλη συνδρομή από τις πλέον προηγμένες οικονομικά αναπτυσσόμενες χώρες, η οποία θα αντιστοιχεί στις ευθύνες και τις ικανότητές τους,

Ι.   λαμβάνοντας υπόψη ότι ένας παγκόσμιος μετασχηματισμός στην τεχνολογία και την τεχνολογική συνεργασία είναι αναγκαίος για να επιταχυνθεί ο ρυθμός καινοτομίας και να αυξηθεί η κλίμακα επίδειξης και ανάπτυξης των τεχνολογιών, έτσι ώστε όλες οι χώρες να μπορούν να έχουν πρόσβαση σε οικονομικά προσιτές και βιώσιμες τεχνολογίες,

ΙΑ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η ενεργειακή απόδοση διαδραματίζει ζωτικό ρόλο στον περιορισμό των εκπομπών CO2, ιδίως δε οι πρόσφατες πρωτοβουλίες για την ενεργειακή απόδοση των κτηρίων και οι κανόνες για τη σήμανση της κατανάλωσης ενέργειας,

ΙΒ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι τα φιλόδοξα μέτρα για το κλίμα θα συμβάλουν στην επίλυση της σημερινής οικονομικής κρίσης μέσω της δημιουργίας θέσεων εργασίας και αυξημένης οικονομικής δραστηριότητας, και λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας θεωρεί ότι απαιτείται η σύναψη μιας φιλόδοξης συμφωνίας στην Κοπεγχάγη ώστε οι οικονομικοί πόροι που καθυστέρησαν λόγω της κρίσης να διοχετευθούν σε περιβαλλοντικά βιώσιμες επενδύσεις,

ΙΓ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι αρκετές τρίτες χώρες έλαβαν μέτρα για την αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος, όπως είναι οι στόχοι για τη μείωση των εκπομπών,

ΙΔ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι μια συμφωνία εφ" όλης της ύλης στην Κοπεγχάγη είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση της διαρροής άνθρακα και την εξασφάλιση ισότιμων όρων ανταγωνισμού στην προσπάθεια μείωσης κατά 30% των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου,

ΙΕ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι μια αποτελεσματική μείωση των αερίων θερμοκηπίου απαιτεί σφαιρική προσέγγιση η οποία θα καλύπτει όλους τους τομείς παραγωγής και μεταφορών που ευθύνονται για τις εκπομπές και η οποία πρέπει να εντάσσεται στο πλαίσιο της επιτυχούς μετάβασης προς ένα βιώσιμο οικονομικό πρότυπο το οποίο θα μεριμνά ώστε η ποιότητα του περιβάλλοντος να συμβαδίζει με την οικονομική ανάπτυξη, τη δημιουργία πλούτου και την τεχνολογική πρόοδο,

Σκοπός

1.   καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να συνεχίσει τη χάραξη εξωτερικής πολιτικής στον τομέα της κλίματος και να εκφραστεί με ενιαία φωνή διατηρώντας ηγετικό ρόλο κατά τις διαπραγματεύσεις της COP 15, και να διατηρήσει υψηλό επίπεδο φιλοδοξιών στις διαπραγματεύσεις με τους διεθνείς εταίρους της, προκειμένου να επιτευχθεί μια φιλόδοξη και νομικά δεσμευτική διεθνής συμφωνία στην Κοπεγχάγη, που θα ευθυγραμμίζεται με τις τελευταίες εξελίξεις στην επιστήμη και θα είναι συνεπής με τον στόχο 2ºC·

2.   επισημαίνει ότι μέχρι τα τέλη του τρέχοντος έτους στην Κοπεγχάγη, τα συμβαλλόμενα μέρη πρέπει να καταλήξουν σε μια νομικά δεσμευτική συμφωνία όσον αφορά τους στόχους των βιομηχανικών χωρών για μετριασμό των επιπτώσεων, καθώς και τη χρηματοδότηση, και να θεσπίσουν μια επίσημη διαδικασία για την επίτευξη, εντός των πρώτων μηνών του 2010, μιας συνολικής, νομικά δεσμευτικής συμφωνίας για το κλίμα η οποία θα τεθεί σε ισχύ από 1ης Ιανουαρίου 2013·

3.   καλεί τους αρχηγούς κρατών ή κυβερνήσεων και των 15 μελών της COP να αποδώσουν στο θέμα αυτό ύψιστη προτεραιότητα και να επιδείξουν πολιτική ηγεσία και επισημαίνει ότι είναι σημαντικό οι εν λόγω αρχηγοί κρατών ή κυβερνήσεων να είναι διατεθειμένοι να συμμετάσχουν στη σύνοδο υψηλού επιπέδου στην COP 15 προκειμένου να αποφευχθεί κάθε ενδεχόμενο μη διασφάλισης μιας συμφωνίας που θα συνεπάγεται σημαντικές και μακροπρόθεσμες εθνικές δεσμεύσεις λόγω του γεγονότος ότι οι διαπραγματευτές που παρέστησαν δεν έχουν την απαιτούμενη πολιτική εντολή ή εξουσία·

4.   επισημαίνει ότι, για να διασφαλιστεί η συνέχιση των δεσμεύσεων μετά τη λήξη της πρώτης περιόδου δέσμευσης του πρωτοκόλλου του Κιότο, έχει ζωτική σημασία να ολοκληρωθούν στην Κοπεγχάγη οι διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συμφωνίας για μετά το 2012 και επισημαίνει ότι περαιτέρω καθυστέρηση στην ανάληψη παγκόσμιας δράσης μπορεί να οδηγήσει σε μια κατάσταση όπου οι μελλοντικές γενεές δεν θα είναι πλέον σε θέση να ελέγξουν την κλιματική αλλαγή·

Δεσμεύσεις για μείωση

5.   επισημαίνει ότι η διεθνής συμφωνία πρέπει να βασίζεται στην αρχή "μιας κοινής αλλά διαφοροποιημένης ευθύνης", με τις βιομηχανικές χώρες επικεφαλής στην προσπάθεια μείωσης των εγχώριων εκπομπών τους· υποστηρίζει, ωστόσο, ότι, λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική βαρύτητά τους, η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία πρέπει να δεσμευτούν σε στόχους παρόμοιους με αυτούς των βιομηχανικών χωρών, ενώ οι άλλες αναδυόμενες χώρες πρέπει, σύμφωνα με το σχέδιο δράσης του Μπαλί, να αναλάβουν τις κατάλληλες δράσεις για τη μείωση σε εθνικό επίπεδο, στο πλαίσιο της αειφόρου ανάπτυξης, και θα λάβουν ενίσχυση και θα διευκολυνθούν με μετρήσιμο τρόπο, να καταγραφεί και να επιβεβαιωθεί, με τεχνολογία, χρηματοδότηση και οικοδόμηση ικανοτήτων από τις ανεπτυγμένες χώρες, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη, κατά τις μεταφορές τεχνολογίας, την προστασία των δικαιωμάτων βιομηχανικής ιδιοκτησίας καθώς και τις ειδικές ανάγκες των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών·

6.   πιστεύει ότι η συμφωνία της Κοπεγχάγης πρέπει να δεσμεύει τα μέρη σε υποχρεωτικές μειώσεις και, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, να προβλέπει κυρώσεις σε διεθνές επίπεδο η μορφή των οποίων μένει να προσδιοριστεί·

7.   υπενθυμίζει ότι η διεθνής συμφωνία πρέπει να διασφαλίζει ότι οι συλλογικές μειώσεις εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στις ανεπτυγμένες χώρες θα πρέπει το 2020 να φτάσουν στο επίπεδο του 25-40% σε σχέση με το 1990, όπως προτείνεται και στην τέταρτη έκθεση αξιολόγησης της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC 4AR), και ότι πρόσφατα επιστημονικά στοιχεία υπαγορεύουν την ανάγκη μείωσης κατά τουλάχιστον 40%· ζητεί οι περιορισμοί αυτοί να είναι εγχώριοι· υπενθυμίζει ότι πρέπει να τεθεί για το 2050 μακροπρόθεσμος στόχος μείωσης για την ΕΕ και τις άλλες ανεπτυγμένες χώρες τουλάχιστον κατά 80% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990· υπενθυμίζει ότι οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου σε παγκόσμιο επίπεδο θα πρέπει να αρχίσουν να μειώνονται το αργότερο από το 2015· τονίζει την ανάγκη οι στόχοι μείωσης που θεσπίστηκαν στη διεθνή συμφωνία να συνάδουν με τον στόχο των 2°C και τα πορίσματα των πρόσφατων επιστημονικών ερευνών· ζητεί, κατά συνέπεια, να υπάρχουν τακτικές αναθεωρήσεις της συμφωνίας κάθε πέντε έτη, προκειμένου να διασφαλίζεται ότι οι στόχοι για τη μείωση των εκπομπών θα είναι δεόντως φιλόδοξοι για την επίτευξη του στόχου των 2°C και ότι οι στόχοι αυτοί θα συνεχίσουν να ευθυγραμμίζονται με τις πλέον πρόσφατες εξελίξεις στην επιστήμη· ζητεί να συσταθεί παγκόσμιος λογιστικός μηχανισμός για τον έλεγχο των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα·

8.   καλεί την ΕΕ να διευκρινίσει κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα διευρύνει τη δέσμευσή της για μείωση των εκπομπών, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα επιστημονικά πορίσματα, απαιτείται δέσμευση για μείωση των εκπομπών κατά 40%·

9.   ζητεί να περιληφθούν στη συμφωνία της Κοπεγχάγης απαιτήσεις ενημέρωσης σύμφωνα με τις οποίες τα Μέρη του Παραρτήματος Ι πρέπει να καταρτίσουν σχέδια δράσης για την επίτευξη της μείωσης των εκπομπών κατά την περίοδο μέχρι το 2050, σύμφωνα με το όριο των 2°C·

10.   αναγνωρίζει τη δέσμευση της Ιαπωνίας να περιορίσει τις εκπομπές της κατά 25% μέχρι το 2020 και χαιρετίζει τα θετικά μηνύματα που έρχονται από την Κίνα· καλεί, υπό το φως των εξελίξεων αυτών, τις ΗΠΑ να καταστήσουν δεσμευτικούς τους στόχους που τέθηκαν κατά την προεκλογική εκστρατεία, σηματοδοτώντας έτσι την αποφασιστικότητα των πλέον ανεπτυγμένων χωρών για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής· επισημαίνει σε σχέση με αυτό ότι εξαιρετική σημασία έχει και η συμβολή της Ινδίας·

11.   χαιρετίζει την προαναφερθείσα ανακοίνωση της Επιτροπής, της 10ης Σεπτεμβρίου 2009 ως σημαντικό βήμα στον προβληματισμό και επισημαίνει ειδικότερα τον ρόλο του Κοινοβουλίου ως αρμόδιας επί του προϋπολογισμού αρχής·

12.   υπενθυμίζει ότι η διεθνής συμφωνία πρέπει επίσης να διασφαλίζει ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες θα περιορίσουν ως ομάδα την αύξηση των εκπομπών τους σε 15% έως 30% κάτω από τα συνηθισμένα επίπεδα, προκειμένου να εξασφαλισθεί η επίτευξη του στόχου των 2ºC·

13.   επισημαίνει ότι οι χώρες που δεν περιλαμβάνονται στο Παράρτημα Ι δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται ως ενιαία ομάδα, καθόσον οι ικανότητές τους για επενδύσεις στον τομέα της άμβλυνσης των επιπτώσεων και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, καθώς και οι ικανότητες προσαρμογής τους στην κλιματική αλλαγή, δεν είναι ίδιες·

14.   καλεί την ΕΕ να ζητήσει από τα μέλη της COP 15 να αναπτύξουν κοινή προοπτική για το 2050 και μετέπειτα·

15.   υπενθυμίζει, επιπλέον, τη σύστασή του ότι ορισμένες αρχές που έχουν υιοθετηθεί στη δέσμη μέτρων για το κλίμα και την ενέργεια, πρέπει να χρησιμοποιηθούν ως πρότυπο για τη διεθνή συμφωνία, ιδίως δε η δεσμευτική γραμμική διαδρομή για τις δεσμεύσεις των ανεπτυγμένων χωρών, η διαφοροποίηση με βάση τις διαπιστωμένες εκπομπές και το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕγχΠ), και ένα ενισχυμένο καθεστώς συμμόρφωσης με ετήσιο συντελεστή μείωσης·

Χρηματοδότηση

16.   υπογραμμίζει ότι μια συμφωνία στην Κοπεγχάγη θα μπορούσε να παράσχει τα αναγκαία κίνητρα για μια "Βιώσιμη Νέα Συμφωνία" που θα δώσει ώθηση στην βιώσιμη κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη, προωθώντας τις περιβαλλοντικά βιώσιμες τεχνολογίες, τις ανανεώσιμες μορφές ενέργειας και την ενεργειακή αποδοτικότητα, μειώνοντας την κατανάλωση ενέργειας και εξασφαλίζοντας νέες θέσεις εργασίας και κοινωνική συνοχή τόσο στις ανεπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες· επισημαίνει επίσης ότι πρέπει να δοθεί η δέουσα προσοχή στα ζητήματα δημόσιας υγείας που επηρεάζονται από την κλιματική αλλαγή· υπενθυμίζει την έκθεση Stern για την Οικονομία της Αλλαγής του Κλίματος, η οποία υποδεικνύει σαφή οικονομικά κίνητρα για να δράσει το συντομότερο δυνατόν η διεθνής κοινότητα προς αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής· αναγνωρίζει ότι οι αρχικές επενδύσεις του δημόσιου τομέα σε υποδομές πράσινης ενέργειας και σε συμπληρωματική έρευνα και ανάπτυξη θα μειώσουν το κοινωνικό κόστος της αλλαγής του κλίματος·

17.   επισημαίνει ότι η ενεργός συμμετοχή όλων των χωρών στην αντιμετώπιση της κλιματικής πρόκλησης θα επιτευχθεί μόνο αν οι αναπτυσσόμενες χώρες και οι αναδυόμενες οικονομίες κατορθώσουν να διατηρήσουν βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη· κατά συνέπεια, ζητεί να υιοθετηθούν πιο ουσιαστικά ολοκληρωμένες απαντήσεις στις προκλήσεις της ανάπτυξης και της κλιματικής αλλαγής·

18.   επισημαίνει ότι η κλιματική αλλαγή αποτελεί πρόκληση η οποία δεν επιδέχεται μία και μόνο πολιτική λύση, αλλά ο συνδυασμός των υφιστάμενων δυνατοτήτων καθώς και η καθοριστική αύξηση της αποτελεσματικότητας σε όλους τους τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας στις ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες θα συμβάλει στην επίλυση του προβλήματος των πόρων και της κατανομής τους και θα ανοίξει το δρόμο για μια τρίτη βιομηχανική επανάσταση·

19.   τονίζει ότι οι λαοί των αναπτυσσόμενων χωρών θα πληγούν περισσότερο από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και ότι, ως εκ τούτου, είναι προς το συμφέρον των χωρών αυτών να συμβάλουν στην επιτυχή ολοκλήρωση της Διάσκεψης για την κλιματική αλλαγή·

20.   υπογραμμίζει την ευθύνη των ανεπτυγμένων χωρών να παράσχουν επαρκή, βιώσιμη και προβλέψιμη οικονομική και τεχνική στήριξη στις αναπτυσσόμενες χώρες ώστε να τους δώσουν κίνητρα για να αναλάβουν τη δέσμευση για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, να προσαρμοστούν στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και να μειώσουν τις εκπομπές που οφείλονται στην αποψίλωση και στην υποβάθμιση των δασών, καθώς και να ενισχύσουν τις δημιουργικές τους ικανότητες προκειμένου να συμμορφωθούν με τις υποχρεώσεις που θα προβλέπει η μελλοντική διεθνής συμφωνία για την κλιματική αλλαγή·

21.   επιμένει ότι η απαιτούμενη οικονομική ενίσχυση για τον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν στο πλαίσιο της UNFCCC πρέπει να είναι νέα και συμπληρωματική της Επίσημης Αναπτυξιακής Βοήθειας (ΕΑΒ) και ανεξάρτητη από τις ετήσιες διαδικασίες προϋπολογισμού στα κράτη μέλη· υπενθυμίζει ότι οι πόροι πρέπει να διατίθενται υπό μορφή επιχορηγήσεων και όχι προνομιακών δανείων· υπενθυμίζει τις ήδη υφιστάμενες δεσμεύσεις, που στοχεύουν στην επίτευξη επιπέδου ΕΑΒ ύψους 0,7 % του ΑΕγχΠ μέχρι το 2015·

22.   επισημαίνει ότι για την επίτευξη μιας φιλόδοξης συμφωνίας στην Κοπεγχάγη είναι απαραίτητη η διεθνής δημόσια στήριξη "ταχείας εκκίνησης" και καλεί την ΕΕ να δεσμευθεί τουλάχιστον στην εκτίμηση της Επιτροπής όσον αφορά τη συνολική χρηματοδότηση με ποσό 5 έως 7 δισ. ευρώ ετησίως για την περίοδο 2010-2012·

23.   υπενθυμίζει ότι η συλλογική συνεισφορά της ΕΕ για τις προσπάθειες μετριασμού και τις ανάγκες προσαρμογής των αναπτυσσομένων χωρών δεν θα πρέπει να είναι μικρότερη από 30 δισ. ευρώ ετησίως μέχρι το 2020, ποσό που μπορεί να αυξηθεί καθόσον απαιτείται νέα γνώση όσον αφορά τη σοβαρότητα της κλιματικής αλλαγής και της κλίμακας του κόστους που αυτή συνεπάγεται·

24.   καλεί τη διεθνή κοινότητα να αυξήσει σημαντικά την οικονομική ενίσχυσή της για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και τον μετριασμό των επιπτώσεών της στις αναπτυσσόμενες χώρες μέσω της διερεύνησης άλλων καινοτόμων οικονομικών μηχανισμών (π.χ., ανταλλαγές χρέους αντί φύσης·

25.   επισημαίνει ότι σημαντικό μέρος των εσόδων που παράγονται από τη δημοπράτηση πιστοποιητικών στο σύστημα εμπορίας εκπομπών της ΕΕ (EU ETS), συμπεριλαμβανομένης και της δημοπράτησης στον κλάδο των αεροπορικών και θαλάσσιων μεταφορών, πρέπει να διατεθεί για τη διευκόλυνση των αναπτυσσομένων χωρών στην αντιμετώπιση και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή· υπογραμμίζει όμως ότι περισσότερο από 50 % των εκπομπών της ΕΕ δεν καλύπτονται από το EU ETS, το οποίο τέθηκε σε ισχύ το 2005· υπενθυμίζει, συνεπώς, ότι είναι αναγκαίο να αναπτυχθούν εναλλακτικές στρατηγικές ούτως ώστε όλοι οι κλάδοι της οικονομίας, και όχι μόνο η βιομηχανία, και ιδίως όλα τα κράτη μέλη, να φέρουν το βάρος της μείωσης των εκπομπών και να αναλάβουν και τις ευθύνες τους·

26.   τονίζει ότι η επικείμενη επανεξέταση του προϋπολογισμού της ΕΕ πρέπει να επικεντρωθεί στη διάθεση επαρκών πόρων για μέτρα προστασίας από την κλιματική αλλαγή και την προσαρμογή σε αυτήν·

27.   προτείνει οι ανεπτυγμένες χώρες να διαθέσουν ποσοστό του ΑΕγχΠ τους για τη δημιουργία ταμείου συνεργασίας με σκοπό την υλοποίηση τεχνολογιών καθαρής ενέργειας, ανεξαρτήτως των υφισταμένων ταμείων αναπτυξιακής βοήθειας·

28.   υποστηρίζει την πρόταση της Νορβηγίας για τις καταλογισμένες ποσοτικές μονάδες καθώς και τις προτάσεις της Δανίας και του Μεξικού·

29.   ζητεί οι διευθύνουσες αρχές που θα δημιουργηθούν για τη χρηματοδότηση του αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής δυνάμει της συμφωνίας της Κοπεγχάγης να εξασφαλίζουν ίση εκπροσώπηση ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών· επιπλέον τονίζει ότι, για να διασφαλιστεί ότι οι χρηματοπιστωτικές μεταφορές αξιοποιούνται με βιώσιμο τρόπο, πρέπει να εφαρμοστεί η εμπειρία που αποκτήθηκε από την αναπτυξιακή πολιτική και τις καθιερωμένες αρχές, όπως η αρχή της "χρηστής διακυβέρνησης'· επισημαίνει ότι οι δωρήτριες χώρες χρειάζεται να επενδύουν σε αύξηση της "απορροφητικής ικανότητας" στις αναπτυσσόμενες χώρες, ώστε οι τελευταίες να είναι σε θέση να αξιοποιούν αποτελεσματικά τους πόρους·

Συνεργασία με αναπτυσσόμενες χώρες

30.   καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να ενισχύσουν τις υπάρχουσες εταιρικές σχέσεις για το κλίμα με αναπτυσσόμενες χώρες και να συνάψουν νέες εταιρικές σχέσεις, σε τομείς όπου δεν υφίστανται επί του παρόντος, παρέχοντας σημαντικά αυξημένη οικονομική ενίσχυση για την τεχνολογική ανάπτυξη και τη μεταφορά τεχνολογίας, τη συμφωνία περί δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και τη θεσμική οικοδόμηση ικανοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των εθνικών σχεδίων δράσης για την προσαρμογή, ως σημαντικών μηχανισμών για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή οι οποίοι προάγουν την ενεργό συμμετοχή·

31.   επιμένει ότι η διεθνής συμφωνία για την κλιματική αλλαγή για την μετά το 2012 περίοδο πρέπει να λάβει υπόψη τις υφιστάμενες αναπτυξιακές διεργασίες τόσο σε διεθνές όσο και σε εθνικό επίπεδο· ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να οικοδομήσουν το8υς απαραίτητους δεσμούς μεταξύ της αλλαγής του κλίματος και των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετηρίδας, ενσωματώνοντας τα θέματα προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή και του μετριασμού των επιπτώσεών της σε έργα και προγράμματα για την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετηρίδας, καθώς και σε όλες τις στρατηγικές για τη μείωση της φτώχειας·

32.   καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αυξήσουν ουσιαστικά τον προϋπολογισμό για τη Συμμαχία όσον αφορά την Αλλαγή του Κλίματος του Πλανήτη (GCCΑ) και προτείνει ότι μία πηγή χρηματοδότησης θα μπορούσε να προκύψει από τα αναμενόμενα έσοδα της δημοπράτησης στο πλαίσιο του EU ETS· προτρέπει την Επιτροπή να εξασφαλίσει ότι η GCCΑ θα αποτελέσει ένα είδος οργανισμού ελέγχου για τη χρηματοδότηση των μέτρων προσαρμογής σε αναπτυσσόμενες χώρες αποφεύγοντας με τον τρόπο αυτό την προώθηση νέων διμερών πρωτοβουλιών της ΕΕ·

33.   θεωρεί ότι η κλιματική αλλαγή προξενεί μετατόπιση πληθυσμών και κατά συνέπεια δημιουργεί μια νέα μορφή αναγκαστικής μετανάστευσης που πρέπει να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά από τη διεθνή κοινότητα· καλεί τη διεθνή κοινότητα να εντοπίσει και να εξετάσει τις νομικές ελλείψεις που υπάρχουν σε ό,τι αφορά την προστασία των κλιματικών προσφύγων και να θέσει σε λειτουργία ειδικό σύστημα αρωγής και προστασίας·

34.   υπογραμμίζει την ανάγκη θεσμικής ευθύνης και εμπιστοσύνης καθιερώνοντας ισότιμη εκπροσώπηση χωρών-δωρητών και δικαιούχων χωρών στο διοικητικό συμβούλιο των φορέων που χρηματοδοτούν τα μέτρα προσαρμογής·

Ενέργεια και ενεργειακή αποδοτικότητα

35.   θεωρεί ότι ο παγκόσμιος μετασχηματισμός προς επαρκώς βιώσιμη οικονομία δεν είναι μόνο απαραίτητος για την πρόληψη επικίνδυνων κλιματικών αλλαγών αλλά είναι επίσης σε θέση να αυξήσει τις επενδύσεις, την απασχόληση, την οικονομική ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο ο στόχος τού να εξασφαλίζεται σε όλους η πρόσβαση σε σύγχρονες υπηρεσίες ενέργειας· επισημαίνει, κατά συνέπεια, την επείγουσα ανάγκη για βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας σε παγκόσμιο επίπεδο και αύξηση του μεριδίου των ανανεώσιμων ενεργειακών πόρων·

36.   τονίζει ότι μια διεθνής μεταστροφή προς μια οικονομία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα θα θεωρήσει την πυρηνική ενέργεια ως σημαντική συνιστώσα του ενεργειακού μείγματος μεσοπρόθεσμα· επισημαίνει, ωστόσο, ότι το θέμα της ασφάλειας του κύκλου του πυρηνικού καυσίμου πρέπει να αντιμετωπιστεί επαρκώς σε διεθνές επίπεδο ώστε να εγγυάται το υψηλότερο δυνατό επίπεδο ασφαλείας·

37.   προτρέπει όλες τις κυβερνήσεις, περιλαμβανομένων εκείνων των κρατών μελών της ΕΕ, και την ΕΕ, να παράσχουν κίνητρα για ενεργειακή αποδοτικότητα· καλεί επειγόντως τα κράτη μέλη της ΕΕ να αναβαθμίσουν τις φιλοδοξίες τους όσον αφορά την ενεργειακή αποδοτικότητα, ιδίως για την αναδιατύπωση της οδηγίας σχετικά με την ενεργειακή απόδοση των κτηρίων, η οποία συζητείται σήμερα (COM(2008)0780), με σκοπό να καταστεί δυνατή η επίτευξη δυναμικής και συνεπούς συμφωνίας με το Συμβούλιο, στέλνοντας με τον τρόπο αυτό σαφές μήνυμα για τη δέσμευση της ΕΕ εν όψει της συμφωνίας στην Κοπεγχάγη, και διευκολύνοντας τη μετάβαση σε μια μείωση των εκπομπών CO2 της τάξεως του 30%·

38.   τονίζει ότι η μεγάλης κλίμακας χρήση ορυκτών καυσίμων σε σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας συνιστά μείζονα πηγή εκπομπών CO2 ανά τον κόσμο· αναγνωρίζει ότι μεσοπρόθεσμα τα ορυκτά καύσιμα θα εξακολουθήσουν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον ενεργειακό εφοδιασμό· καλεί τα διαπραγματευόμενα μέρη να αποδώσουν μεγάλη σημασία στην περαιτέρω ανάπτυξη και χρήση τεχνολογιών ορυκτών καυσίμων για την παραγωγή ηλεκτρισμού οι οποίες να είναι βιώσιμες, αποδοτικές ως προς τα καύσιμα και να συντελούν στη μείωση των εκπομπών·

39.   θεωρεί ότι τόσο οι στόχοι μείωσης των εκπομπών όσο και οι δεσμεύσεις χρηματοδότησης πρέπει να υπόκεινται σε ενισχυμένο καθεστώς συμμόρφωσης που να περιλαμβάνει μηχανισμό έγκαιρης προειδοποίησης και κυρώσεων, όπως για παράδειγμα η κατάργηση των μελλοντικών καταλογισμένων ποσοτικών μονάδων·

Προσαρμογή

40.   τονίζει την ιστορική ευθύνη που έχουν οι βιομηχανικές χώρες σε ό,τι αφορά τις μη αναστρέψιμες αλλαγές του κλίματος και υπενθυμίζει την υποχρέωση να παρασχεθεί βοήθεια στις αναπτυσσόμενες και τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες για να προσαρμοστούν στις αλλαγές αυτές·

41.   καλεί, ως εκ τούτου, την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να παράσχουν βοήθεια στις αναπτυσσόμενες χώρες σε ό,τι αφορά την οικοδόμηση ικανοτήτων για να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή και να προσφέρουν επαρκή τεχνολογική υποστήριξη στις χώρες εκείνες που πλήττονται περισσότερο από ένα περιβάλλον στο οποίο επέρχονται αλλαγές·

42.   αναγνωρίζει τη σημασία της προορατικής προσαρμογής στην αναπότρεπτη κλιματική αλλαγή, ιδίως για τις πιο ευπαθείς περιφέρειες και κοινωνικές ομάδες και τονίζει τη σημασία του να υπάρξει επίγνωση του προβλήματος, ώστε η προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή να αντιμετωπισθεί με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο·

43.   τονίζει ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της πρέπει επίσης να τονώσουν τις ενέργειές τους για να ενισχύσουν την άμεση εφαρμογή δράσεων προσαρμογής εντός της ΕΕ με σκοπό την εξοικονόμηση πόρων για μελλοντικές διεθνείς δράσεις·

Τεχνολογική συνεργασία και έρευνα

44.   θεωρεί ότι απαιτείται νέα προσέγγιση στην τεχνολογική συνεργασία για να επιτευχθεί η απαραίτητη επιτάχυνση του ρυθμού καινοτομίας και της κλίμακας ανάπτυξης των τεχνολογιών ώστε να μπορέσουν όλες οι χώρες να έχουν πρόσβαση σε οικονομικά προσιτές και φιλικές προς το περιβάλλον τεχνολογίες, μεριμνώντας ταυτόχρονα για τον σεβασμό των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας·

45.   θεωρεί ότι η συμφωνία της Κοπεγχάγης πρέπει να προβλέπει προγράμματα τεχνολογικής δράσης για βασικές τεχνολογίες για την προσαρμογή στη κλιματική αλλαγή και τον μετριασμό των συνεπειών της, με σκοπό την παροχή στήριξης σε ολόκληρη την τεχνολογική αλυσίδα, επιδιώκοντας την ουσιαστική αύξηση των χρηματοδοτήσεων για τις δραστηριότητες έρευνας, ανάπτυξης και επίδειξης (RS&D) που συνδέονται με τον μετριασμό και την προσαρμογή· στο πλαίσιο αυτό, υποστηρίζει την εκτίμηση της Επιτροπής ότι, σε παγκόσμιο επίπεδο, οι δραστηριότητες έρευνας, ανάπτυξης και επίδειξης (RS&D) που συνδέονται με την ενέργεια θα πρέπει τουλάχιστον να διπλασιαστούν μέχρι το 2012 και να τετραπλασιαστούν σε σύγκριση με τα σημερινά επίπεδά τους μέχρι το 2020·

46.   προτρέπει τις ανεπτυγμένες χώρες να επενδύσουν περισσότερο στην έρευνα όσον αφορά τις νέες και προηγμένες τεχνολογίες για βιώσιμες και ενεργειακώς αποδοτικές παραγωγικές διεργασίες· κρίνει απαραίτητο να βελτιωθεί η χρηματοδότηση για τη διεθνή συνεργασία σχετικά με την αλλαγή του κλίματος εντός του 7ου προγράμματος-πλαισίου·

Μια παγκόσμια αγορά άνθρακα

47.   επισημαίνει ότι, μολονότι οι λύσεις της αγοράς, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης παγκόσμιας αγοράς άνθρακα, μέσω μηχανισμών ανώτατου ορίου και εμπορίας (cap and trade) ή φορολογικών συστημάτων στις ανεπτυγμένες χώρες, δεν μπορούν στο εγγύς μέλλον να αποτελέσουν λύση για τις αναπτυσσόμενες χώρες, πρέπει να παραμείνει ο μακροπρόθεσμος στόχος για όλες τις διαπραγματεύσεις· καλεί την ΕΕ και τους εταίρους της ανά τον κόσμο να αναζητήσουν, στο άμεσο μέλλον, τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο για την προώθηση δεσμών μεταξύ του EU ETS και των περιφερειακών ή ομοσπονδιακών συστημάτων εμπορίας στις ΗΠΑ και αλλού, που με τη σειρά τους υπόσχονται μεγαλύτερη διαφοροποίηση των επιλογών για τον περιορισμό των εκπομπών, βελτίωση του μεγέθους και της ρευστότητας της αγοράς και, σε τελική ανάλυση, αποδοτικότερη κατανομή των πόρων·

48.   επισημαίνει ότι ένα λειτουργικό παγκόσμιο σύστημα εμπορίας εκπομπών άνθρακα έχει κεφαλαιώδη σημασία για την οικονομία της ΕΕ προκειμένου αυτή να ανταποκριθεί στις φιλόδοξες δεσμεύσεις που ανέλαβε περί μείωσης των εκπομπών CO2 μέχρι το 2020· υπογραμμίζει την ανάγκη να συναφθεί γενική διεθνής συμφωνία για την κλιματική αλλαγή μετά το 2012, βάσει της οποίας θα πρέπει να καταβληθούν αντίστοιχες προσπάθειες από άλλες βιομηχανικές χώρες προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος διαρροής άνθρακα, ιδίως όσον αφορά τους μακροπρόθεσμους στόχους της μείωσης των εκπομπών CO2· τονίζει σχετικά την καίρια σημασία που έχει η στενή συνεργασία μεταξύ των αναδυομένων και των ανεπτυγμένων οικονομιών·

49.   χαιρετίζει τον Μηχανισμό Καθαρής Ανάπτυξης (CDM) του Πρωτοκόλλου του Κιότο ως πιθανό μέσον που θα επιτρέψει στις αναπτυσσόμενες χώρες να συμμετάσχουν στην εμπορία εκπομπών άνθρακα και θα τους εξασφαλίσει σύγχρονες και αποτελεσματικές τεχνολογίες· υπογραμμίζει, ωστόσο, ότι η χρήση από τις ανεπτυγμένες χώρες σχεδίων αντιστάθμισης για την επίτευξη των στόχων μείωσης των εκπομπών δεν μπορεί να καταλογίζεται ως μέρος της ευθύνης των αναπτυσσόμενων χωρών για μετριασμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε μια διεθνή συμφωνία για την κλιματική αλλαγή και δεν αποτελεί υποκατάστατο της οικονομικής και τεχνολογικής στήριξης προς τις αναπτυσσόμενες χώρες για τις δράσεις μετριασμού που αυτές αναλαμβάνουν·

50.   επιμένει, ως εκ τούτου, ότι οι μελλοντικοί αντισταθμιστικοί μηχανισμοί πρέπει να περιλαμβάνουν αυστηρά πρότυπα όσον αφορά την ποιότητα των έργων, προκειμένου να αποφευχθεί μια κατάσταση κατά την οποία οι ανεπτυγμένες χώρες θα αφαιρούν τις επιλογές χαμηλού κόστους από τις αναπτυσσόμενες χώρες, και να διασφαλισθούν οι υψηλές προδιαγραφές των έργων αυτών με αξιόπιστες, επαληθεύσιμες και πραγματικές μειώσεις των εκπομπών που, επί πλέον, θα υποστηρίζουν και τη βιώσιμη ανάπτυξη στις χώρες αυτές·

51.   υποστηρίζει ότι ο CDM και η Κοινή Υλοποίηση (JI) πρέπει να μεταρρυθμιστούν, λαμβάνοντας υπόψη τις εν λόγω προδιαγραφές ποιότητας των έργων· επιπλέον, συμμερίζεται την άποψη της Επιτροπής σχετικά με την ανάγκη θέσπισης τομεακών μηχανισμών για τις οικονομικά πιο προηγμένες αναπτυσσόμενες χώρες, και πέραν του 2012, με στόχο να καταστούν αποτελεσματικό εργαλείο προστασίας του κλίματος και της αειφόρου ανάπτυξης στις αναπτυσσόμενες χώρες·

52.   επιμένει ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της οφείλουν να εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν ως προς τον μετριασμό των κλιματικών επιπτώσεων κυρίως εντός της ΕΕ και υπενθυμίζει σε όλα τα μέρη ότι η χρήση ευέλικτων μηχανισμών πρέπει να περιοριστεί στο ελάχιστο δυνατό·

Αλλαγή στις χρήσεις γης, αποψίλωση, υποβάθμιση των δασών και των φυσικών πόρων

53.   φρονεί ότι πρέπει να παρασχεθεί σημαντική χρηματοδοτική υποστήριξη καθώς και τεχνική και διοικητική βοήθεια στις αναπτυσσόμενες χώρες, προκειμένου να σταματήσει η πλήρης αποψίλωση τροπικών δασών το αργότερο έως το 2020, και ότι η ανάληψη δέσμευσης για τον σκοπό αυτό θα έχει αποφασιστική σημασία στις διεθνείς διαπραγματεύσεις για μια περιεκτική συμφωνία για το κλίμα σε παγκόσμιο επίπεδο μετά το 2012·

54.   επισημαίνει ότι η διατήρηση των φυσικών δεξαμενών διοξειδίου του άνθρακα αποτελεί τον πλέον αποτελεσματικό και αποδοτικό τρόπο για μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής μεταβολής και δεν ενέχει διαπιστωμένες αρνητικές παρενέργειες· επιπλέον, για την αντιμετώπιση της κλιματικής μεταβολής θεωρεί ότι ανεκτίμητη αξία θα έχει και η ανάπτυξη μιας δασικής πολιτικής σε παγκόσμιο επίπεδο

55.   καλεί την ΕΕ να δεσμευτεί στη χρηματοδότηση των διεθνών προσπαθειών για διακοπή της αποψίλωσης και προώθηση μιας παγκόσμιας μη εμπορικής αναδάσωσης·

56.   επισημαίνει ότι η προστασία των δασών είναι κρίσιμης σημασίας για την προστασία ολόκληρου του πλανήτη από τις κλιματικές μεταβολές και παροτρύνει σχετικά την ΕΕ και τα κράτη μέλη να αναγνωρίσουν τη σημασία της διαφύλαξης των δασών και της ενσωμάτωσης αυτής της παραμέτρου στη διεθνή συμφωνία·

57.   συμμερίζεται την άποψη της Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία η δημόσια χρηματοδότηση αποτελεί το πλέον ρεαλιστικό μέσο δημιουργίας κινήτρων για την καταπολέμηση της αποψίλωσης των δασών κατά την περίοδο 2013-2020· καλεί επιπλέον την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να παράσχουν χρηματοδότηση για την περίοδο 2010-2012 προκειμένου να αναληφθεί εγκαίρως δράση στις αναπτυσσόμενες χώρες και υποστηρίζει την πρόταση της Επιτροπής για τη δημιουργία παγκόσμιου μηχανισμού για τον έλεγχο του διοξειδίου του άνθρακα μέσω της προστασίας των δασών (GFCM) στο πλαίσιο της UNFCCC, με βάση ένα σύστημα μόνιμης χρηματοδότησης· ζητεί από τα κράτη μέλη να στηρίξουν τη δέσμευσή τους για ανακοπή της αποψίλωσης των δασών και της υποβάθμισης και απερήμωσης των γαιών σε παγκόσμιο επίπεδο, με την αξιοποίηση εσόδων από δημοπρατήσεις στο πλαίσιο του EU ETS, προκειμένου να περιοριστεί η αποψίλωση και η υποβάθμιση των δασών στις αναπτυσσόμενες χώρες· απευθύνει έκκληση προς τα κράτη μέλη να στηρίξουν την πρόταση της Επιτροπής για αποδοχή της χρηματοδοτικής πρότασης της Νορβηγίας και να διαθέσουν μέρος των μελλοντικών εσόδων από τη δημοπράτηση καταλογισμένων ποσοτικών μονάδων στον GFCM·

58.   επισημαίνει ότι ο μελλοντικός GFCM πρέπει να συνδέεται με τις αποφάσεις και να συνεισφέρει στην επίτευξη των στόχων της Σύμβασης για τη Βιοποικιλότητα, και ότι οι επιπτώσεις στην βιοποικιλότητα πρέπει να λαμβάνονται ρητά υπόψη στον καθορισμό των δράσεων, κανόνων και μεθοδολογιών στο πλαίσιο του προγράμματος του ΟΗΕ για τη "Μείωση των Εκπομπών από την Αποψίλωση και Υποβάθμιση των Δασών στις Αναπτυσσόμενες Χώρες" (REDD)· φρονεί ότι ο GFCM οφείλει πριν από ο,τιδήποτε άλλο να διασφαλίζει την προστασία των τροπικών δασών· οι δασοκομικές δραστηριότητες βιομηχανικής κλίμακας που έχουν περιορισμένο δυναμικό μετριασμού των κλιματικών επιπτώσεων και αποτελούν ενδεχομένως απειλή για τη βιοποικιλότητα δεν πρέπει να είναι επιλέξιμες για χρηματοδότηση μέσω του GFCM·

59.   υπογραμμίζει ότι οιοσδήποτε μελλοντικός GFCM οφείλει να διασφαλίζει τα δικαιώματα των αυτοχθόνων πληθυσμών και των τοπικών κοινωνιών, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματός τους για συλλογική ιδιοκτησία και αυτόνομα αυτόχθονα εδάφη και να προβλέπει την πλήρη και ουσιαστική συμμετοχή και δυνατότητα λήψης αποφάσεων αυτών των πληθυσμών και κοινωνιών σε όλα τα επίπεδα, συμπεριλαμβανομένων της εκπόνησης και εφαρμογής εθνικών προγραμμάτων REDD και της κατανομής ή διανομής χρηματοδοτικών πόρων·

60.   καλεί την ΕΕ να προωθήσει ισχυρά κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα για το πρόγραμμα REDD· καλεί την ΕΕ να υποστηρίξει μηχανισμούς REDD που δεν περιορίζονται στην τρέχουσα προσέγγιση περί έργων του CDM και προτείνουν λύσεις για τις υποβόσκουσες αιτίες της αποψίλωσης τω δασών, όπως είναι η κακή διακυβέρνηση, η φτώχεια, η διαφθορά και η ελλιπής εφαρμογή του νόμου, μέσω της προαγωγής πολιτικών και θεσμικών μεταρρυθμίσεων τόσο σε εθνικό όσο και σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο·

61.   ζητεί η περιβαλλοντική αποτελεσματικότητα των στόχων μείωσης των εκπομπών του Παραρτήματος Ι να αποτελέσει την κατευθυντήρια αρχή όσον αφορά τις αντιλήψεις της ΕΕ σχετικά με τους διεθνώς αναγνωρισμένους λογιστικούς κανόνες για τη διαχείριση των δασών, καθώς και για τις χρήσεις γης, την αλλαγή των χρήσεων γης και τη δασοκομία εν γένει·

62.   επισημαίνει ότι οι ακολουθούμενες πρακτικές σε πολλούς τομείς, όπως η διαχείριση των υδάτινων πόρων, η προστασία των οικοσυστημάτων, η γεωργική παραγωγή, οι εδαφολογικές συνθήκες, η αλλαγή στη χρήση γης, η υγεία, η επισιτιστική ασφάλεια και οι κίνδυνοι καταστροφών έχουν προκαλέσει και επιδεινώσει τις κλιματικές μεταβολές, ενώ ταυτοχρόνως υφίστανται και οι ίδιοι αυτοί τομείς τις σοβαρές επιπτώσεις της κλιματικής μεταβολής· εκτιμά ότι αμφότερες αυτές οι παράμετροι πρέπει να ενσωματωθούν στη Συμφωνία της Κοπεγχάγης από κοινού με στοχευμένα μέτρα προκειμένου να διασφαλιστεί σε μεγάλο βαθμό η προσαρμογή των εν λόγω τομέων στις κλιματικές αλλαγές·

Διεθνείς αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές

63.   υπενθυμίζει ότι οι αερομεταφορές συνεπάγονται μια σειρά μη οφειλόμενων στο CO2 επιπτώσεων που διπλασιάζουν σχεδόν τον αντίκτυπο που έχουν στο παγκόσμιο φαινόμενο του θερμοκηπίου· καλεί την ΕΕ να μεριμνήσει ώστε να συνυπολογιστούν οι επιπτώσεις αυτές στη Συμφωνία της Κοπεγχάγης·

64.   επιμένει ότι - με δεδομένη την αποτυχία των συνομιλιών με τον Διεθνή Οργανισμό Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) και τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (IMO) – η διεθνής αεροπορία και ναυτιλία πρέπει να ενσωματωθούν σε μια συμφωνία στο πλαίσιο της UNFCCC·

65.   ζητεί επιτακτικά οι διεθνείς συμφωνίες στους τομείς της αεροπορίας και της ναυτιλίας να θέσουν δεσμευτικούς στόχους ίδιους με αυτούς που έχουν θεσπισθεί για τους άλλους βιομηχανικούς κλάδους· ζητεί επιπλέον τη δημοπράτηση τουλάχιστον του 50% των επιχορηγήσεων στον τομέα αυτό σε παγκόσμιο επίπεδο·

Συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών

66.   επισημαίνει τη μεγάλη σημασία της πλήρους ενημέρωσης, διαβούλευσης και συμμετοχής των πολιτών στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων, και ειδικότερα ενθαρρύνει τα αστικά κέντρα, τις περιφέρειες και τα πολεοδομικά συγκροτήματα να ξεκινήσουν δικές τους ενημερωτικές εκστρατείες, με τη συνδρομή της κυβέρνησης, που θα μπορούσαν να συνδεθούν με συγκεκριμένους στόχους μείωσης των εκπομπών·

67.   αναγνωρίζει ότι δεδομένου ότι το 2030 τα δύο τρίτα της ανθρωπότητας θα ζει σε αστικά κέντρα, οι τοπικές και περιφερειακές αρχές θα διαδραματίζουν ζωτικής σημασίας ρόλο για την εφαρμογή πρακτικών μέτρων που αφορούν την αλλαγή του κλίματος· χαιρετίζει τη δέσμευση της Διεθνούς Συμφωνίας Δήμων και Τοπικών Κυβερνήσεων για την Προστασία του Κλίματος, και καλεί την ΕΕ να προαγάγει τη δέσμευση δημοτικών, τοπικών και περιφερειακών αρχών στην ανάπτυξη και εφαρμογή εθνικών στρατηγικών για την αλλαγή του κλίματος, περιλαμβανομένων σχεδίων δράσης για τον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και προγραμμάτων δράσης στον τομέα της προσαρμογής στην αλλαγή του κλίματος·

Αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

68.   θεωρεί ότι η αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις αυτές για την αλλαγή του κλίματος και, επομένως, θεωρεί απαράδεκτο το γεγονός ότι τα μέλη της αντιπροσωπείας που προέρχονται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν μπόρεσαν να παραστούν στις συνεδριάσεις συντονισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην προηγούμενη Διάσκεψη των Μερών· προσδοκά ότι οι συμμετέχοντες από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα έχουν πρόσβαση στις συνεδριάσεις αυτές στην Κοπεγχάγη, τουλάχιστον ως παρατηρητές, με ή χωρίς δικαίωμα λόγου·

o
o   o

69.   αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή, τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών καθώς και στη Γραμματεία της Σύμβασης-Πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή, με αίτηση να διανεμηθεί σε όλα τα εκτός ΕΕ συμβαλλόμενα μέρη.

(1) ΕΕ L 140, 5.6.2009, σ. 63. (2) ΕΕ L 140, 5.6.2009, σ. 136. (3) ΕΕ L 8, 13.1.2009, σ. 3. (4) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2009)0042. (5) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2009)0121. (6) ΕΕ C 46, 24.2.2006, σ. 1. (7) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2008)0491.