Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Procedura : 2013/0264(COD)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury : A7-0169/2014

Teksty złożone :

A7-0169/2014

Debaty :

PV 02/04/2014 - 26
CRE 02/04/2014 - 26

Głosowanie :

PV 03/04/2014 - 7.4
CRE 03/04/2014 - 7.4
Wyjaśnienia do głosowania

Teksty przyjęte :

P7_TA(2014)0280

Teksty przyjęte
PDF 924kWORD 722k
Czwartek, 3 kwietnia 2014 r. - Bruksela
Usługi płatnicze w ramach rynku wewnętrznego ***I
P7_TA(2014)0280A7-0169/2014

Poprawki przyjete przez Parlament Europejski w dniu 3 kwietnia 2014 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego oraz zmieniającej dyrektywy 2002/65/WE, 2013/36/UE i 2009/110/WE i uchylającej dyrektywę 2007/64/WE (COM(2013)0547 – C7–0230/2013 – 2013/0264(COD))(1)

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Tekst proponowany przez Komisję   Poprawka
Poprawka 1
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 2
(2)   Dyrektywę 2007/64/WE przyjęto w grudniu 2007 r. w oparciu o wniosek Komisji z grudnia 2005 r. Od tego czasu na rynku płatności detalicznych zaszły znaczne zmiany pod względem innowacji technicznych, przejawiające się gwałtownym rozwojem szeregu rozwiązań z zakresu płatności elektronicznych i płatności realizowanych przy użyciu urządzeń przenośnych oraz pojawieniem się na rynku nowych rodzajów usług płatniczych.
(2)   Dyrektywę 2007/64/WE przyjęto w grudniu 2007 r. w oparciu o wniosek Komisji z grudnia 2005 r. Od tego czasu na rynku płatności detalicznych zaszły znaczne zmiany pod względem innowacji technicznych, przejawiające się gwałtownym rozwojem szeregu rozwiązań z zakresu płatności elektronicznych i płatności realizowanych przy użyciu urządzeń przenośnych oraz pojawieniem się na rynku nowych rodzajów usług płatniczych, które stanowią wyzwanie dla obowiązujących ram prawnych.
Poprawka 2
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 3
"3. Przegląd unijnych ram prawnych dotyczących usług płatniczych, a zwłaszcza analiza skutków dyrektywy 2007/64/WE oraz konsultacje poświęcone zielonej księdze Komisji „W kierunku zintegrowanego europejskiego rynku płatności realizowanych przy pomocy kart płatniczych, przez internet i za pośrednictwem urządzeń przenośnych”24 wskazały, że zaistniałe zmiany stały się źródłem poważnych wyzwań z regulacyjnego punktu widzenia. Ważne obszary rynku płatności, w szczególności płatności realizowane przy użyciu kart, przez internet i za pośrednictwem urządzeń przenośnych, są często nadal podzielone wzdłuż granic krajowych. Wiele innowacyjnych produktów i usług płatniczych nie wchodzi – w całości lub w znacznej części – w zakres stosowania dyrektywy 2007/64/WE. Ponadto zakres stosowania dyrektywy 2007/64/WE, a zwłaszcza wyłączone z tego zakresu elementy takie jak niektóre rodzaje działalności związanej z płatnościami, w kilku przypadkach okazały się – w świetle zmian na rynku – zbyt wieloznaczne, zbyt ogólne lub po prostu przestarzałe. Doprowadziło to do braku pewności prawa, potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa w łańcuchu płatności oraz braku ochrony konsumentów w niektórych obszarach. W przypadku innowacyjnych i łatwych w użyciu cyfrowych usług płatniczych wystąpiły trudności z popularyzacją tych rozwiązań i zapewnieniem konsumentom i detalistom skutecznych, wygodnych i bezpiecznych metod płatności w Unii.
(3)   Przegląd unijnych ram prawnych dotyczących usług płatniczych, a zwłaszcza analiza skutków dyrektywy 2007/64/WE oraz konsultacje poświęcone zielonej księdze Komisji „W kierunku zintegrowanego europejskiego rynku płatności realizowanych przy pomocy kart płatniczych, przez internet i za pośrednictwem urządzeń przenośnych”24 wskazały, że zaistniałe zmiany stały się źródłem poważnych wyzwań z regulacyjnego punktu widzenia. Ważne obszary rynku płatności, w szczególności płatności realizowane przy użyciu kart, przez internet i za pośrednictwem urządzeń przenośnych, są często nadal podzielone wzdłuż granic krajowych. Wiele innowacyjnych produktów i usług płatniczych nie wchodzi – w całości lub w znacznej części – w zakres stosowania dyrektywy 2007/64/WE. Ponadto zakres stosowania dyrektywy 2007/64/WE, a zwłaszcza wyłączone z tego zakresu elementy takie jak niektóre rodzaje działalności związanej z płatnościami, w kilku przypadkach okazały się – w świetle zmian na rynku – zbyt wieloznaczne, zbyt ogólne lub po prostu przestarzałe. Doprowadziło to do braku pewności prawa, potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa w łańcuchu płatności oraz braku ochrony konsumentów w niektórych obszarach. W przypadku innowacyjnych, bezpiecznych i łatwych w użyciu cyfrowych usług płatniczych wystąpiły trudności z popularyzacją tych rozwiązań i zapewnieniem konsumentom i detalistom skutecznych, wygodnych i bezpiecznych metod płatności w Unii. Istnieje w tym zakresie duży pozytywny potencjał, który należy wykorzystać w bardziej spójny sposób.
__________________
__________________
24 COM(2012) 941 final.
24 COM(2012) 941 final.
Poprawka 3
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 4
(4)   Ustanowienie zintegrowanego jednolitego rynku płatności elektronicznych ma zasadnicze znaczenie, aby – zważywszy na rozwój gospodarki cyfrowej – umożliwić konsumentom, akceptantom i przedsiębiorstwom czerpanie pełni korzyści, jakie niesie rynek wewnętrzny.
(4)   Ustanowienie zintegrowanego jednolitego rynku bezpiecznych płatności elektronicznych ma zasadnicze znaczenie, aby – zważywszy na rozwój gospodarki cyfrowej – wspierać rozwój gospodarki unijnej i umożliwić konsumentom, akceptantom i przedsiębiorstwom swobodę wyboru i przejrzystość usług płatniczych w celu czerpania pełni korzyści, jakie niesie rynek wewnętrzny.
Poprawka 4
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 5
(5)   Należy ustanowić nowe przepisy w celu wyeliminowania luk w przepisach, zapewniając jednocześnie większość jasność prawa i spójne stosowanie ram legislacyjnych w całej Unii. Dotychczasowym oraz nowym uczestnikom rynku należy zagwarantować równorzędne warunki działania, ułatwiając upowszechnienie nowych sposobów płatności wśród szerokiego kręgu użytkowników i zapewniając wysoki poziom ochrony konsumentów przy korzystaniu z tych usług płatniczych w całej Unii. Powinno to doprowadzić do spadku kosztów i cen dla użytkowników usług płatniczych oraz przyczynić się do powstania szerszej oferty usług płatniczych i zapewnienia ich przejrzystości.
(5)   Należy ustanowić nowe przepisy w celu wyeliminowania luk w przepisach, zapewniając jednocześnie większość jasność prawa i spójne stosowanie ram legislacyjnych w całej Unii. Dotychczasowym oraz nowym uczestnikom rynku należy zagwarantować równorzędne warunki działania, ułatwiając upowszechnienie nowych sposobów płatności wśród szerokiego kręgu użytkowników i zapewniając wysoki poziom ochrony konsumentów przy korzystaniu z tych usług płatniczych w całej Unii. Powinno to zwiększać skuteczne funkcjonowanie całego systemu płatności i powinno doprowadzić do spadku kosztów i cen dla użytkowników usług płatniczych oraz przyczynić się do powstania szerszej oferty usług płatniczych i zapewnienia ich przejrzystości, przy jednoczesnym zwiększeniu zaufania konsumentów do zharmonizowanego rynku płatności.
Poprawka 5
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 5 a (nowy)
(5a)  Jednolity obszar płatności w euro („SEPA”) osiągnie istotny punkt rozwoju w 2014 r. wraz z migracją krajowych poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro do zgodnych z SEPA poleceń przelewu i poleceń zapłaty. Należy kontynuować tworzenie zintegrowanego, konkurencyjnego, innowacyjnego i oferującego równe warunki działania rynku dla płatności detalicznych w euro w strefie euro w celu osiągnięcia prawdziwego wewnętrznego rynku usług płatniczych w Unii. To będące w toku tworzenie tego rynku powinno być podtrzymywane przez wzmocnione zarządzanie pod przewodnictwem Europejskiego Banku Centralnego (EBC). Zapowiedziane przez EBC stworzenie Europejskiej Rady ds. Płatności Detalicznych (ERPB), następcy Rady ds. SEPA, powinno przyczynić się do osiągnięcia tego celu, a także jego ułatwienia. Skład ERPB uwzględniający większą równowagę między interesami stron podażowej i popytowej na rynku płatności powinien zapewnić skuteczne doradztwo w odniesieniu do ukierunkowania projektu SEPA w przyszłości oraz ewentualnych przeszkód stojących na drodze do jego realizacji, sposobów ich przezwyciężenia oraz sposobów sprzyjania innowacyjności, konkurencji i integracji na rynku płatności detalicznych w euro w UE. Należy przewidzieć uczestnictwo Komisji w charakterze obserwatora w celu dopilnowania, by zadania, skład i funkcjonowanie ERPB przyczyniały się do promowania projektu SEPA.
Poprawka 6
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 6
(6)   W ostatnich latach nastąpił wzrost zagrożeń bezpieczeństwa związanych z płatnościami elektronicznymi, którego przyczyną jest większa złożoność techniczna płatności elektronicznych, stale rosnąca liczba transakcji z wykorzystaniem płatności elektronicznych na całym świecie oraz pojawiające się nowe rodzaje usług płatniczych. Bezpieczne usługi płatnicze stanowią zasadniczy warunek prawidłowo funkcjonującego ryku usług płatniczych, dlatego też użytkownicy usług płatniczych powinni być przed takimi zagrożeniami należycie chronieni. Usługi płatnicze mają decydujące znaczenie dla zapewnienia trwałości ważnych rodzajów działalności o charakterze ekonomiczno-społecznym i dlatego dostawców usług płatniczych, takich jak instytucje kredytowe, uznano za podmioty gospodarcze zgodnie z art. 3 ust. 8 dyrektywy [proszę wstawić nr dyrektywy w sprawie bezpieczeństwa sieci i informacji po jej przyjęciu] Parlamentu Europejskiego i Rady (dalej „dyrektywa w sprawie bezpieczeństwa sieci i informacji”)25.
(6)   W ostatnich latach nastąpił wzrost zagrożeń bezpieczeństwa związanych z płatnościami elektronicznymi, którego przyczyną jest większa złożoność techniczna płatności elektronicznych, stale rosnąca liczba transakcji z wykorzystaniem płatności elektronicznych na całym świecie oraz pojawiające się nowe rodzaje usług płatniczych. Bezpieczne usługi płatnicze stanowią zasadniczy warunek prawidłowo funkcjonującego ryku usług płatniczych, dlatego też użytkownicy usług płatniczych powinni być przed takimi zagrożeniami należycie chronieni. Usługi płatnicze mają decydujące znaczenie dla zapewnienia trwałości ważnych rodzajów działalności o charakterze ekonomiczno-społecznym i dlatego dostawców usług płatniczych, takich jak instytucje kredytowe, uznano za podmioty gospodarcze zgodnie z art. 3 ust. 8 dyrektywy [proszę wstawić nr dyrektywy w sprawie bezpieczeństwa sieci i informacji po jej przyjęciu] Parlamentu Europejskiego i Rady (dalej „dyrektywa w sprawie bezpieczeństwa sieci i informacji”)25. Podczas przetwarzania danych osobowych do celów niniejszej dyrektywy należy przestrzegać wymogów bezpieczeństwa określonych w art. 16 i 17 dyrektywy 95/46/WE.
__________________
__________________
25 Dyrektywa XXXX/XX/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia [data] r. w sprawie środków mających na celu zapewnienie wspólnego wysokiego poziomu bezpieczeństwa sieci i informacji w całej Unii (Dz.U. L z […], s. [...]).
25 Dyrektywa XXXX/XX/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia [data] r. w sprawie środków mających na celu zapewnienie wspólnego wysokiego poziomu bezpieczeństwa sieci i informacji w całej Unii (Dz.U. L z […], s. [...]).
Poprawka 7
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 7
(7)   Oprócz ogólnych środków przewidzianych w dyrektywie [proszę wstawić nr dyrektywy w sprawie bezpieczeństwa sieci i informacji po jej przyjęciu], które będą podejmowane na szczeblu państw członkowskich, zagrożenia bezpieczeństwa związane z transakcjami płatniczymi powinny również być neutralizowane na poziomie dostawców usług płatniczych. Środki bezpieczeństwa podejmowane przez dostawców usług płatniczych powinny być współmierne do danego zagrożenia. Należy ustanowić mechanizm regularnej sprawozdawczości, aby zadbać o to, by dostawcy usług płatniczych co roku przekazywali właściwym organom zaktualizowane informacje dotyczące oceny zagrożeń bezpieczeństwa, na które są narażeni, oraz (dodatkowych) środków, które podjęli w odpowiedzi na te zagrożenia. Ponadto, aby zapewnić ograniczenie do minimum szkód, na jakie narażeni są inni dostawcy usług płatniczych i systemy płatności (takich jak poważne zakłócenie funkcjonowania systemu płatności), a także użytkownicy, należy zadbać o to, by dostawcy usług płatniczych mieli obowiązek zgłaszać bez zbędnej zwłoki poważne incydenty z zakresu bezpieczeństwa Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Bankowego.
(7)   Oprócz ogólnych środków przewidzianych w dyrektywie [proszę wstawić nr dyrektywy w sprawie bezpieczeństwa sieci i informacji po jej przyjęciu], które będą podejmowane na szczeblu państw członkowskich, zagrożenia bezpieczeństwa związane z wyborem systemu technicznego w celu oferowania transakcji płatniczych powinny również być neutralizowane na poziomie dostawców usług płatniczych oraz na ich koszt i odpowiedzialność. Środki bezpieczeństwa podejmowane przez dostawców usług płatniczych powinny być proporcjonalne do danego zagrożenia dla ich klientów. Należy ustanowić mechanizm regularnej sprawozdawczości, aby zadbać o to, by dostawcy usług płatniczych co najmniej trzy razy w roku przekazywali właściwym organom zaktualizowane informacje dotyczące oceny zagrożeń bezpieczeństwa, na które są narażeni, oraz dodatkowych środków, które podjęli w odpowiedzi w celu ograniczenia tych zagrożeń. Ponadto, aby zapewnić ograniczenie do minimum szkód, na jakie narażeni są inni dostawcy usług płatniczych i systemy płatności (takich jak poważne zakłócenie funkcjonowania systemu płatności), a także użytkownicy, należy zadbać o to, by dostawcy usług płatniczych mieli obowiązek zgłaszać bez zbędnej zwłoki poważne incydenty z zakresu bezpieczeństwa Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Bankowego, który powinien publikować roczne sprawozdanie dotyczące bezpieczeństwa cyfrowych usług płatniczych w Unii Europejskiej.
Poprawka 8
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 7 a (nowy)
(7a)  Aby konsumenci rozumieli swoje prawa i obowiązki wynikające z niniejszej dyrektywy, muszą oni być o tym informowani w sposób jasny i zrozumiały. W terminie dwóch lat od wejścia w życie niniejszej dyrektywy Komisja powinna zatem opracować elektroniczny druk informacyjny w przystępnej dla konsumenta formie określający, w sposób jasny i łatwo zrozumiały, prawa i obowiązki konsumentów wynikające z niniejszej dyrektywy oraz odnośnego prawa unijnego dotyczącego usług płatniczych. Informacje te powinny być dostępne na stronie internetowej Komisji, Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego – EUNB), ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/20101a, oraz krajowych organów regulacyjnych sektora bankowego. Państwa członkowskie dopilnowują, aby dostawcy usług płatniczych udostępnili ten druk informacyjny w jego oryginalnym formacie, nieodpłatnie, wszystkim swoim obecnym i nowym klientom w formie elektronicznej na swoich stronach internetowych oraz w wersji papierowej w oddziałach, u agentów lub podmiotów świadczących usługi w ramach outsourcingu.
_________________
1a Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12).
Poprawka 9
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 8
(8)   Zmienione ramy regulacyjne dotyczące usług płatniczych uzupełnia rozporządzenie (UE) [XX/XX/XX] Parlamentu Europejskiego i Rady26. Rozporządzenie to wprowadza przepisy dotyczące pobierania wielostronnych i dwustronnych opłat interchange z tytułu wszystkich transakcji realizowanych przez konsumentów przy użyciu kart debetowych i kredytowych oraz płatności elektronicznych i płatności realizowanych za pośrednictwem urządzeń przenośnych wynikających z tych transakcji oraz wprowadza ograniczenia dotyczące stosowania niektórych zasad biznesowych w odniesieniu do transakcji realizowanych przy użyciu kart. Rozporządzenie to ma na celu dalsze przyśpieszenie procesu tworzenia skutecznego zintegrowanego rynku płatności realizowanych przy użyciu kart.
(8)   Zmienione ramy regulacyjne dotyczące usług płatniczych uzupełnia rozporządzenie (UE) [XX/XX/XX] Parlamentu Europejskiego i Rady26. Rozporządzenie to wprowadza przepisy dotyczące pobierania wielostronnych i dwustronnych opłat interchange z tytułu wszystkich transakcji realizowanych przez konsumentów przy użyciu kart debetowych i kredytowych oraz płatności elektronicznych i płatności realizowanych za pośrednictwem urządzeń przenośnych wynikających z tych transakcji, usuwając tym samym istotną barierę między krajowymi rynkami płatności, oraz wprowadza ograniczenia dotyczące stosowania niektórych zasad biznesowych w odniesieniu do transakcji realizowanych przy użyciu kart. Rozporządzenie to ma na celu dalsze przyśpieszenie procesu tworzenia skutecznego zintegrowanego rynku płatności realizowanych przy użyciu kart.
__________________
__________________
26 Rozporządzenie (UE) nr [XX/XX/XX/] Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia [data] r. w sprawie opłat interchange z tytułu transakcji płatniczych realizowanych przy użyciu kart (Dz.U. L z […], s. […]).
26 Rozporządzenie (UE) nr [XX/XX/XX/] Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia [data] r. w sprawie opłat interchange z tytułu transakcji płatniczych realizowanych przy użyciu kart (Dz.U. L z […], s. […]).
Poprawka 10
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 9
(9)   Aby uniknąć stosowania w poszczególnych państwach członkowskich rozbieżnych podjeść ze szkodą dla konsumentów, przewidziane w niniejszej dyrektywie przepisy dotyczące przejrzystości i wymogów informacyjnych mające zastosowanie do dostawców usług płatniczych powinny mieć również zastosowanie do transakcji, w których dostawca usług płatniczych płatnika lub odbiorcy znajduje się na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego (dalej „EOG”), a drugi dostawca usług płatniczych znajduje się poza granicami EOG. Należy również objąć zakresem stosowania przepisów dotyczących przejrzystości i wymogów informacyjnych transakcje we wszystkich walutach realizowane między dostawcami usług płatniczych znajdującymi się na terytorium EOG.
(9)   Aby uniknąć stosowania w poszczególnych państwach członkowskich rozbieżnych podjeść ze szkodą dla konsumentów, przewidziane w niniejszej dyrektywie przepisy dotyczące przejrzystości i wymogów informacyjnych mające zastosowanie do dostawców usług płatniczych oraz przepisy dotyczące praw i obowiązków związanych ze świadczeniem i korzystaniem z usług płatniczych powinny mieć również zastosowanie do transakcji, w których dostawca usług płatniczych płatnika lub odbiorcy znajduje się na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego (dalej „EOG”), a drugi dostawca usług płatniczych znajduje się poza granicami EOG. Na podstawie przeglądu i, w stosownych przypadkach, wniosku ustawodawczego Komisji zakres stosowania niniejszej dyrektywy w odniesieniu do takich transakcji powinien zostać również rozszerzony w taki sposób, aby obejmował główne części przepisów dotyczących praw i obowiązków w zakresie świadczenia i korzystania z usług płatniczych. Należy również objąć zakresem stosowania przepisów dotyczących przejrzystości i wymogów informacyjnych transakcje we wszystkich walutach realizowane między dostawcami usług płatniczych znajdującymi się na terytorium EOG.
Poprawka 11
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 10
(10)   Definicja usług płatniczych powinna być neutralna z punktu widzenia technologii oraz powinna umożliwiać dalsze opracowywanie nowych rodzajów usług płatniczych, zapewniając jednocześnie równorzędne warunki prowadzenia działalności zarówno istniejącym, jak i nowym dostawcom usług płatniczych.
(10)   Definicje usług płatniczych, protokołów i standardów płatności powinny być neutralne z punktu widzenia technologii oraz powinny umożliwiać dalsze opracowywanie nowych rodzajów usług płatniczych, zapewniając jednocześnie równorzędne bezpieczne warunki prowadzenia działalności zarówno istniejącym, jak i nowym dostawcom usług płatniczych.
Poprawka 12
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 12
(12)   Informacje zwrotne pochodzące z rynku wskazują, że w ramach działalności związanej z realizacją płatności objętej wyłączeniem z tytułu ograniczonej sieci często obsługiwane są płatności na skalę masową i na wysokie kwoty oraz oferowane są konsumentom setki lub tysiące różnych produktów i usług, co jest sprzeczne z celem wyłączenia z tytułu ograniczonej sieci przewidzianego w dyrektywie 2007/64/WE. Sytuacja ta powoduje większe ryzyko i brak ochrony prawnej dla użytkowników usług płatniczych, zwłaszcza konsumentów, oraz stawia w wyraźnie niekorzystnym położeniu regulowanych uczestników rynku. Aby ograniczyć te zagrożenia konieczny jest precyzyjniejszy opis ograniczonej sieci, zgodnie z dyrektywą 2009/110/WE. Instrument płatniczy można zatem uznać za wykorzystywany w ramach takiej ograniczonej sieci, jeśli można go wykorzystać wyłącznie do nabycia towarów i usług w określonym sklepie lub sieci sklepów albo do nabycia ograniczonego asortymentu towarów lub usług, bez względu na geograficzne położenie punktu sprzedaży. Instrumenty tego rodzaju mogą obejmować karty sklepowe, karty paliwowe, karty członkowskie, karty transportu publicznego, bony na posiłki lub bony na konkretne usługi, które podlegają niekiedy szczególnym przepisom prawa podatkowego lub prawa pracy, mającym wspierać korzystanie z tych instrumentów, aby osiągnąć cele określone w przepisach socjalnych. W przypadku gdy taki instrument o celu szczególnym przeradza się w instrument o celu ogólnym, wyłączenie z zakresu niniejszej dyrektywy nie powinno mieć dłużej zastosowania. Z zakresu niniejszej dyrektywy nie należy wyłączać instrumentów, które można wykorzystać do zakupów w sklepach określonej grupy akceptantów, ponieważ takie instrumenty są zazwyczaj zaprojektowane z myślą o ciągle powiększających się sieciach podmiotów świadczących usługi. Wyłączenie powinno stosować się w połączeniu ze spoczywającym na potencjalnych dostawcach usług płatniczych obowiązkiem zgłaszania działalności wchodzącej w zakres definicji ograniczonej sieci.
(12)   Informacje zwrotne pochodzące z rynku wskazują, że w ramach działalności związanej z realizacją płatności objętej wyłączeniem z tytułu ograniczonej sieci często obsługiwane są płatności na skalę masową i na wysokie kwoty oraz oferowane są konsumentom setki lub tysiące różnych produktów i usług, co jest sprzeczne z celem wyłączenia z tytułu ograniczonej sieci przewidzianego w dyrektywie 2007/64/WE. Sytuacja ta powoduje większe ryzyko i brak ochrony prawnej dla użytkowników usług płatniczych, zwłaszcza konsumentów, oraz stawia w wyraźnie niekorzystnym położeniu regulowanych uczestników rynku. Aby ograniczyć te zagrożenia konieczny jest precyzyjniejszy opis ograniczonej sieci, zgodnie z dyrektywą 2009/110/WE. Instrument płatniczy można zatem uznać za wykorzystywany w ramach takiej ograniczonej sieci, jeśli można go wykorzystać wyłącznie do nabycia towarów i usług u określonego detalisty lub w sieci detalicznej albo do nabycia ograniczonego asortymentu towarów lub usług, bez względu na geograficzne położenie punktu sprzedaży. Instrumenty tego rodzaju mogą obejmować karty sklepowe, karty paliwowe, karty członkowskie, karty transportu publicznego, bilety parkingowe, bony na posiłki lub bony na konkretne usługi, które podlegają niekiedy szczególnym przepisom prawa podatkowego lub prawa pracy, mającym wspierać korzystanie z tych instrumentów, aby osiągnąć cele określone w przepisach socjalnych. W przypadku gdy taki instrument o celu szczególnym przeradza się w instrument o celu ogólnym, wyłączenie z zakresu niniejszej dyrektywy nie powinno mieć dłużej zastosowania. Z zakresu niniejszej dyrektywy nie należy wyłączać instrumentów, które można wykorzystać do zakupów w sklepach określonej grupy akceptantów, ponieważ takie instrumenty są zazwyczaj zaprojektowane z myślą o ciągle powiększających się sieciach podmiotów świadczących usługi. Wyłączenie powinno stosować się w połączeniu ze spoczywającym na potencjalnych dostawcach usług płatniczych obowiązkiem zgłaszania działalności wchodzącej w zakres definicji ograniczonej sieci.
Poprawka 13
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 13
(13)   Z zakresu stosowania dyrektywy 2007/64/WE wyłączono niektóre transakcje płatnicze realizowane za pośrednictwem urządzeń telekomunikacyjnych lub informatycznych, w których operator sieci nie tylko pełni rolę pośrednika przy dostawie cyfrowych towarów i usług za pośrednictwem danego urządzenia, ale wzbogaca je o pewną wartość. W szczególności wyłączenie to umożliwia dokonywanie zakupów (m.in. dzwonków do telefonów lub usług SMS o podwyższonej wartości), za które opłaty są pobierane przez operatora lub wykazywane na rachunku telefonicznym, i przyczynia się do opracowywania nowych modeli biznesowych opierających się na sprzedaży treści cyfrowych o niewielkiej wartości. Z informacji zwrotnych pochodzących z rynku wynika, że brak jest dowodów na to, by ta metoda płatności, ciesząca się zaufaniem konsumentów jako wygodne narzędzie w przypadku płatności na niskie kwoty, przerodziła się w ogólna usługę pośrednictwa w płatnościach. Ze względu jednak na fakt, że obowiązujące wyłączenie zostało sformułowane w sposób niejednoznaczny, przepis ten został wdrożony w różny sposób w poszczególnych państwach członkowskich. Przekłada się to na brak pewności prawa dla operatorów i konsumentów oraz umożliwiło w niektórych przypadkach dostawcom innych usług pośrednictwa w płatnościach roszczenie sobie prawa do objęcia tych usług wyłączeniem z zakresu stosowania dyrektywy 2007/64/WE. Należy zatem zawęzić zakres stosowania tej dyrektywy. Wyłączeniem tym powinny zostać konkretnie objęte mikropłatności za treści cyfrowe, takie jak dzwonki do telefonów, tapety, utwory muzyczne, gry, pliki wideo czy aplikacje. Wyłączenie to powinno mieć zastosowanie jedynie do usług płatniczych świadczonych jako usługi dodatkowe w stosunku do usług komunikacji elektronicznej (tzn. podstawowej działalności danego operatora).
(13)   Z zakresu stosowania dyrektywy 2007/64/WE wyłączono niektóre transakcje płatnicze realizowane za pośrednictwem urządzeń telekomunikacyjnych lub informatycznych, w których operator sieci nie tylko pełni rolę pośrednika przy dostawie cyfrowych towarów i usług za pośrednictwem danego urządzenia, ale wzbogaca je o pewną wartość. W szczególności wyłączenie to umożliwia dokonywanie zakupów (m.in. dzwonków do telefonów lub usług SMS o podwyższonej wartości), za które opłaty są pobierane przez operatora lub wykazywane na rachunku telefonicznym, i przyczynia się do opracowywania nowych modeli biznesowych opierających się na sprzedaży treści cyfrowych o niewielkiej wartości. Z informacji zwrotnych pochodzących z rynku wynika, że brak jest dowodów na to, by ta metoda płatności, ciesząca się zaufaniem konsumentów jako wygodne narzędzie w przypadku płatności na niskie kwoty, przerodziła się w ogólna usługę pośrednictwa w płatnościach. Ze względu jednak na fakt, że obowiązujące wyłączenie zostało sformułowane w sposób niejednoznaczny, przepis ten został wdrożony w różny sposób w poszczególnych państwach członkowskich. Przekłada się to na brak pewności prawa dla operatorów i konsumentów oraz umożliwiło w niektórych przypadkach dostawcom innych usług pośrednictwa w płatnościach roszczenie sobie prawa do objęcia tych usług wyłączeniem z zakresu stosowania dyrektywy 2007/64/WE. Należy zatem zawęzić negatywny zakres stosowania tej dyrektywy. Aby nie pozostawić nieuregulowanymi działań w zakresie płatności realizowanych na dużą skalę, wyłączeniem tym powinny zostać objęte mikropłatności za treści cyfrowe, takie jak dzwonki do telefonów, tapety, utwory muzyczne, gry, pliki wideo czy aplikacje. Wyłączenie to powinno mieć zastosowanie jedynie do usług płatniczych świadczonych jako usługi dodatkowe w stosunku do usług komunikacji elektronicznej (tzn. podstawowej działalności danego operatora).
Poprawka 14
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 13 a (nowy)
(13a)  Z zakresu stosowania dyrektywy 2007/64/WE wyłączono dostawców usług technicznych, którzy wspierają świadczenie usług płatniczych, jednak bez wchodzenia na jakimkolwiek etapie w posiadanie przekazywanych środków pieniężnych. Do typowych usług, które wchodzą w zakres tego wyłączenia, należy przetwarzanie i przechowywanie danych, ochrona prywatności i technologie informatyczne. Samo wyłączenie obejmuje także opracowywanie technicznych rozwiązań płatniczych na rzecz dostawców usług płatniczych (rozwiązania te są czasami określane mianem „portfeli cyfrowych”), którzy zazwyczaj umożliwiają dostęp do swoich usług płatniczych na urządzeniu mobilnym lub informatycznym.
Poprawka 15
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 15
(15)   Dostawcy usług pragnący skorzystać z wyłączenia przewidzianego w dyrektywie 2007/64/WE często nie zasięgają opinii organów w kwestii tego, czy ich działalność objęta jest zakresem stosowania tej dyrektywy, czy też jest z niej wyłączona, lecz polegają na swojej własnej ocenie. Wydaje się, że niektóre wyłączenia mogły być wykorzystywane przez dostawców usług płatniczych do zmiany modeli biznesowych w taki sposób, by prowadzona przez nich działalność polegającą na realizacji płatności znalazła się poza zakresem stosowania tej dyrektywy. Może to prowadzić do wzrostu poziomu ryzyka, na jakie narażeni są użytkownicy usług płatniczych, oraz powstania nierównych warunków dla dostawców usług płatniczych na rynku wewnętrznym. Dlatego też dostawcy usług powinni być zobowiązani do zgłaszania właściwym organom niektórych rodzajów działalności, aby zapewnić jednolitą interpretację przepisów na całym rynku wewnętrznym.
(15)   Dostawcy usług pragnący skorzystać z wyłączenia przewidzianego w dyrektywie 2007/64/WE często nie zasięgają opinii organów w kwestii tego, czy ich działalność objęta jest zakresem stosowania tej dyrektywy, czy też jest z niej wyłączona, lecz polegają na swojej własnej ocenie. Wydaje się, że niektóre wyłączenia mogły być wykorzystywane przez dostawców usług płatniczych do zmiany modeli biznesowych w taki sposób, by prowadzona przez nich działalność polegającą na realizacji płatności znalazła się poza zakresem stosowania tej dyrektywy. Może to prowadzić do wzrostu poziomu ryzyka, na jakie narażeni są użytkownicy usług płatniczych, oraz powstania nierównych warunków dla dostawców usług płatniczych na rynku wewnętrznym. Dlatego też dostawcy usług powinni być zobowiązani do zgłaszania właściwym organom swoich rodzajów działalności, aby zapewnić jednolitą interpretację przepisów na całym rynku wewnętrznym.
Poprawka 16
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 18
(18)   Od czasu przyjęcia dyrektywy 2007/64/WE pojawiły się nowe rodzaje usług płatniczych, zwłaszcza w obszarze płatności realizowanych przez internet. W szczególności nastąpił rozwój dostawców usług będących osobami trzecimi, oferujących konsumentom i akceptantom tzw. usługi inicjowania płatności, których świadczenie często nie wiąże się z wejściem w posiadanie środków, które mają zostać przekazane. Usługi te ułatwiają płatności realizowane w ramach handlu elektronicznego poprzez ustanowienie interfejsu programowego między stroną internetową akceptanta a platformą bankowości internetowej konsumenta w celu inicjowania płatności internetowych w oparciu o polecenia przelewu lub polecenia zapłaty. Dostawcy usług będący osobami trzecimi oferują tanie rozwiązania stanowiące alternatywę dla płatności realizowanych przy użyciu kart zarówno dla akceptantów, jak i konsumentów, oraz zapewniają konsumentom możliwość dokonywania zakupów w internecie, nawet jeśli nie posiadają oni kart kredytowych. Ponieważ jednak dostawcy ci nie podlegają obecnie przepisom dyrektywy 2007/64/WE, niekoniecznie są oni nadzorowani przez właściwe organy i wypełniają wymogi przewidziane w tej dyrektywie. Taki stan rzeczy jest źródłem szeregu problemów prawnych związanych m.in. z ochroną konsumentów, bezpieczeństwem i odpowiedzialnością, a także konkurencją i ochroną danych. Nowe przepisy powinny więc regulować te kwestie.
(18)   Od czasu przyjęcia dyrektywy 2007/64/WE pojawiły się nowe rodzaje usług płatniczych, zwłaszcza w obszarze płatności realizowanych przez internet. W szczególności nastąpił rozwój dostawców usług będących osobami trzecimi, oferujących konsumentom i akceptantom tzw. usługi inicjowania płatności, których świadczenie często nie wiąże się z wejściem w posiadanie środków, które mają zostać przekazane. Usługi te ułatwiają płatności realizowane w ramach handlu elektronicznego poprzez ustanowienie interfejsu programowego między stroną internetową akceptanta a platformą bankowości internetowej konsumenta w celu inicjowania płatności internetowych w oparciu o polecenia przelewu lub polecenia zapłaty. Dostawcy usług będący osobami trzecimi oferują tanie rozwiązania stanowiące alternatywę dla płatności realizowanych przy użyciu kart zarówno dla akceptantów, jak i konsumentów, oraz zapewniają konsumentom możliwość dokonywania zakupów w internecie, nawet jeśli nie posiadają oni kart płatniczych. Dostawcy usług płatniczych będący osobami trzecimi mają także obiecujący potencjał w zakresie ułatwiania transgranicznego handlu elektronicznego na rynku wewnętrznym. Dostawcy usług będący osobami trzecimi stanowią również poważne wyzwanie w zakresie bezpieczeństwa dotyczące ochrony integralności płatności i danych osobowych udostępnianych im przez płatników. Ponieważ jednak dostawcy ci nie podlegają obecnie przepisom dyrektywy 2007/64/WE, niekoniecznie są oni nadzorowani przez właściwe organy i wypełniają wymogi przewidziane w tej dyrektywie. Taki stan rzeczy jest źródłem szeregu problemów prawnych związanych m.in. z ochroną konsumentów, bezpieczeństwem i odpowiedzialnością, a także konkurencją i ochroną danych. Nowe przepisy powinny więc, w odpowiedni sposób, umożliwiać sprostanie takim wyzwaniom i dopilnowanie, aby dostawcy usług będący osobami trzecimi działający w Unii posiadali zezwolenia lub byli zarejestrowani i podlegali nadzorowi tak jak instytucje płatnicze.
Poprawka 17
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 19
(19)   Usługa przekazu pieniężnego jest prostą usługą płatniczą, która zwykle polega na przekazaniu gotówki przez płatnika dostawcy usług płatniczych, który przesyła odpowiednią kwotę, na przykład poprzez sieć komunikacyjną, odbiorcy lub innemu dostawcy usług płatniczych działającemu w imieniu odbiorcy. W niektórych państwach członkowskich supermarkety oraz inne podmioty prowadzące sprzedaż towarów i usług świadczą na rzecz ogółu klientów podobną usługę umożliwiającą płacenie rachunków za media i innych stałych opłat związanych z prowadzeniem gospodarstwa domowego. Te usługi umożliwiające opłacanie rachunków powinny być traktowane jako usługa przekazu pieniężnego, chyba że właściwe organy uznają, że działalność ta mieści się w definicji innego rodzaju usług płatniczych.
(19)   Usługa przekazu pieniężnego jest prostą usługą płatniczą, która zwykle polega na przekazaniu gotówki przez płatnika dostawcy usług płatniczych, który przesyła odpowiednią kwotę, na przykład poprzez sieć komunikacyjną, odbiorcy lub innemu dostawcy usług płatniczych działającemu w imieniu odbiorcy. W niektórych państwach członkowskich operatorzy bankomatów, supermarkety, akceptanci i inni detaliści świadczą na rzecz ogółu klientów podobną usługę umożliwiającą płacenie rachunków za media i innych stałych opłat związanych z prowadzeniem gospodarstwa domowego. Te usługi umożliwiające opłacanie rachunków powinny być traktowane jako usługa przekazu pieniężnego, chyba że właściwe organy uznają, że działalność ta mieści się w definicji innego rodzaju usług płatniczych.
Poprawka 18
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 19 a (nowy)
(19a)  Aby ukończyć tworzenie rynku wewnętrznego usług płatniczych i dopilnować, by rynek ten sprzyjał ambitnemu sektorowi handlu elektronicznego i wzrostowi gospodarczemu, ważne jest, aby potencjalne nowe podmioty oraz działający już dostawcy usług płatniczych mogli stosować rozwiązania alternatywne do płatności z wykorzystaniem kart w celu rozwijania i poszerzania usług świadczonych na rzecz konsumentów i detalistów. W związku z tym EUNB, w ścisłej współpracy z EBC, w terminie dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy przedstawia pełną ocenę wykonalności i zasadności wprowadzenia wymogu, aby IBAN, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 15 rozporządzenia (UE) nr 260/2012, lub inny podobny identyfikator, był udostępniany w formacie do odczytu elektronicznego odpowiednio na kartach debetowych lub innych właściwych instrumentach płatniczych. W ocenie tej uwzględnia się zasady dotyczące zapobiegania nadużyciom i ochrony danych.
Poprawka 19
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 27
(27)   Dostawcy usług płatniczych podejmujący się świadczenia usługi płatniczej lub usług płatniczych objętych zakresem niniejszej dyrektywy powinni zawsze posiadać rachunki płatnicze wykorzystywane wyłączenie do celów transakcji płatniczych. Aby instytucje płatnicze były w stanie świadczyć usługi płatnicze, powinny one bezwzględnie posiadać dostęp do rachunków płatniczych. Państwa członkowskie powinny zadbać o to, by taki dostęp był zapewniany w sposób współmierny do uzasadnionego celu, jakiemu ma służyć.
(27)   Dostawcy usług płatniczych podejmujący się świadczenia usługi płatniczej lub usług płatniczych objętych zakresem niniejszej dyrektywy powinni zawsze posiadać rachunki płatnicze wykorzystywane wyłączenie do celów transakcji płatniczych. Aby instytucje płatnicze były w stanie świadczyć usługi płatnicze, powinny one bezwzględnie posiadać dostęp do rachunków płatniczych. Państwa członkowskie powinny zadbać o to, by taki dostęp był niedyskryminacyjny i zapewniany w sposób współmierny do uzasadnionego celu, jakiemu ma służyć. O ile dostęp mógłby być podstawowy, to powinien on zawsze być wystarczająco szeroki, aby instytucja płatnicza była w stanie świadczyć swoje usługi w wolny od przeszkód i efektywny sposób. Opłaty pobierane za taki dostęp nie powinny być nierozsądne lub niezgodne ze standardową praktyką biznesową.
Poprawka 20
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 29
(29)   Ogólnie rzecz biorąc, można stwierdzić, że współpraca między właściwymi organami krajowymi odpowiedzialnymi za udzielanie zezwoleń instytucjom płatniczym, prowadzenie kontroli oraz podejmowanie decyzji w sprawie cofnięcia tych zezwoleń przebiega pomyślnie. Należy jednak zacieśnić współpracę między właściwymi organami w odniesieniu do wymiany informacji oraz spójnego stosowania i interpretowania przepisów dyrektywy w przypadkach, gdy posiadająca zezwolenie instytucja płatnicza chciałaby świadczyć usługi płatnicze również w państwie członkowskim innym niż jej państwo członkowskie pochodzenia, korzystając ze swobody przedsiębiorczości lub swobody świadczenia usług („paszport”). Należy zwrócić się do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego (EUNB) o przygotowanie zbioru wytycznych w zakresie współpracy i wymiany danych.
(29)   Ogólnie rzecz biorąc, można stwierdzić, że współpraca między właściwymi organami krajowymi odpowiedzialnymi za udzielanie zezwoleń instytucjom płatniczym, prowadzenie kontroli oraz podejmowanie decyzji w sprawie cofnięcia tych zezwoleń przebiega pomyślnie. Należy jednak zacieśnić współpracę między właściwymi organami w odniesieniu do wymiany informacji oraz spójnego stosowania i interpretowania przepisów dyrektywy w przypadkach, gdy posiadająca zezwolenie instytucja płatnicza chciałaby świadczyć usługi płatnicze również w państwie członkowskim innym niż jej państwo członkowskie pochodzenia, korzystając ze swobody przedsiębiorczości lub swobody świadczenia usług („paszport”). EUNB powinien opracować zbiór wytycznych w zakresie współpracy i wymiany danych po konsultacji z komitetem doradczym ustanowionym w celu wdrożenia niniejszej dyrektywy zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1093/2010 i reprezentującym między innymi zainteresowane strony działające poza sektorem bankowym.
Poprawka 21
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 30
(30)   W celu zwiększenia przejrzystości instytucji płatniczych posiadających zezwolenie wydane przez właściwe organy lub przez nie zarejestrowanych, w tym ich agentów i oddziałów, w ramach EUNB należy stworzyć portal internetowy pełniący funkcję europejskiego elektronicznego punktu dostępu, który połączy ze sobą rejestry krajowe. Środki te powinny przyczyniać się do zacieśniania współpracy między właściwymi organami.
(30)   W celu zwiększenia przejrzystości instytucji płatniczych posiadających zezwolenie wydane przez właściwe organy lub przez nie zarejestrowanych, w tym ich agentów i oddziałów, w ramach EUNB należy stworzyć portal internetowy pełniący funkcję europejskiego elektronicznego punktu dostępu, który połączy ze sobą rejestry krajowe. Środki te powinny przyczyniać się do zacieśniania współpracy między właściwymi organami, w pełni przyczyniając się do tworzenia przyjaznych płatnościom warunków, które sprzyjają konkurencji, innowacyjności i bezpieczeństwu z korzyścią dla wszystkich zainteresowanych stron, a zwłaszcza konsumentów.
Poprawka 22
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 32
(32)   Chociaż w niniejszej dyrektywie określono minimalny zakres uprawnień, które właściwe organy powinny posiadać do celów nadzorowania przestrzegania przez instytucje płatnicze przepisów, uprawnienia te powinny być wykonywane z poszanowaniem praw podstawowych, w tym prawa do prywatności. W przypadku wykonywania uprawnień, które mogą wiązać się z poważną ingerencją w prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, domu i wolność komunikowania się, państwa członkowskie powinny posiadać odpowiednie i skuteczne mechanizmy ochronne zapobiegające nadużyciom i uznaniowości, na przykład w szczególności poprzez wymóg uzyskania uprzedniej zgody władzy sądowniczej danego państwa członkowskiego.
(32)   Chociaż w niniejszej dyrektywie określono minimalny zakres uprawnień, które właściwe organy powinny posiadać do celów nadzorowania przestrzegania przez instytucje płatnicze przepisów, uprawnienia te powinny być wykonywane z poszanowaniem praw podstawowych, w tym prawa do prywatności. Bez uszczerbku dla kontroli niezależnego organu (krajowego organu ds. ochrony danych) przeprowadzanej na podstawie art. 8 ust. 3 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, w przypadku wykonywania uprawnień, które mogą wiązać się z poważną ingerencją w prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, domu i wolności komunikowania się, państwa członkowskie powinny posiadać odpowiednie i skuteczne mechanizmy ochronne zapobiegające nadużyciom i uznaniowości, na przykład w szczególności poprzez wymóg uzyskania uprzedniej zgody władzy sądowniczej danego państwa członkowskiego.
Poprawka 23
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 34
(34)   Konieczne jest umożliwienie każdemu dostawcy usług płatniczych dostępu do usług zapewnianych w oparciu o infrastrukturę techniczną systemów płatności. Taki dostęp powinien jednak podlegać odpowiednim wymogom służącym zapewnieniu integralności i stabilności tych systemów. Każdy dostawca usług płatniczych ubiegający się o uczestnictwo w systemie płatności powinien przedstawić uczestnikom systemu płatności dowody na to, że jego rozwiązania wewnętrzne chronią go w wystarczającym stopniu przed wszelkimi rodzajami ryzyka. Te systemy płatności obejmują zazwyczaj np. czterostronne systemy płatności kartą, jak również duże systemy obsługujące polecenia przelewu i polecenia zapłaty. W celu zapewnienia równego traktowania na terytorium całej Unii różnych kategorii dostawców usług płatniczych posiadających zezwolenie zgodnie z warunkami określonymi w ich zezwoleniu, konieczne jest doprecyzowanie zasad dotyczących zezwalania na świadczenie usług płatniczych i dostępu do systemów płatności.
(34)   Konieczne jest umożliwienie każdemu dostawcy usług płatniczych dostępu do usług zapewnianych w oparciu o infrastrukturę techniczną systemów płatności. Taki dostęp powinien jednak podlegać odpowiednim wymogom służącym zapewnieniu integralności i stabilności tych systemów. Każdy dostawca usług płatniczych ubiegający się o uczestnictwo w systemie płatności powinien ponosić ryzyko związane z jego własnym wyborem systemu oraz przedstawić uczestnikom systemu płatności dowody na to, że jego rozwiązania wewnętrzne chronią go w wystarczającym stopniu przed wszelkimi rodzajami ryzyka i nieuprawnionym użyciem przez stronę trzecią ze względu na wybór systemów operacyjnych. Te systemy płatności obejmują zazwyczaj np. czterostronne systemy płatności kartą, jak również duże systemy obsługujące polecenia przelewu i polecenia zapłaty. W celu zapewnienia równego traktowania na terytorium całej Unii różnych kategorii dostawców usług płatniczych posiadających zezwolenie zgodnie z warunkami określonymi w ich zezwoleniu, konieczne jest doprecyzowanie zasad dotyczących zezwalania na świadczenie usług płatniczych i dostępu do systemów płatności.
Poprawka 24
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 41
(41)   Niniejsza dyrektywa powinna określać spoczywające na dostawcach usług płatniczych obowiązki w zakresie informowania użytkowników tych usług, którzy powinni otrzymywać informacje o usługach płatniczych charakteryzujące się jednolicie wysokim poziomem jasności, aby móc dokonywać świadomego wyboru i swobodnie wybierać oferty z całej Unii. W celu zachowania przejrzystości niniejsza dyrektywa powinna ustanowić zharmonizowane wymogi, które są konieczne, aby zapewnić przekazywanie użytkownikom usług płatniczych niezbędnychodpowiednio szczegółowych informacji dotyczących umowy o usługę płatniczą i transakcji płatniczych. W celu wspierania prawidłowego funkcjonowania jednolitego rynku usług płatniczych państwa członkowskie powinny mieć możliwość przyjmowania tylko tych przepisów dotyczących informowania, które zostały ustanowione niniejszą dyrektywą.
(41)   Niniejsza dyrektywa powinna określać spoczywające na dostawcach usług płatniczych obowiązki w zakresie informowania użytkowników tych usług, którzy powinni otrzymywać informacje o usługach płatniczych charakteryzujące się jednolicie wysokim poziomem jasności, aby móc dokonywać świadomego wyboru w oparciu o porównanie warunków różnych dostawców (szczególnie w odniesieniu do struktury ich opłat) i swobodnie wybierać oferty z całej Unii. W celu zachowania przejrzystości niniejsza dyrektywa powinna ustanowić zharmonizowane wymogi, które są konieczne, aby zapewnić przekazywanie użytkownikom usług płatniczych niezbędnych, odpowiednio szczegółowych i zrozumiałych informacji dotyczących umowy o usługę płatniczą i transakcji płatniczych. W celu wspierania prawidłowego funkcjonowania jednolitego rynku usług płatniczych państwa członkowskie powinny mieć możliwość przyjmowania tylko tych przepisów dotyczących informowania, które zostały ustanowione niniejszą dyrektywą, a także dyrektywą 95/46/WE oraz rozporządzeniem (WE) nr 45/2001.
Poprawka 25
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 43
(43)   Wymagane informacje powinny być proporcjonalne do potrzeb użytkowników i przekazywane w standardowym formacie. Wymogi dotyczące informacji przekazywanych w odniesieniu do pojedynczej transakcji płatniczej powinny być jednak inne niż w przypadku umowy ramowej przewidującej szereg transakcji płatniczych.
(43)   Wymagane informacje powinny być proporcjonalne do potrzeb użytkowników i przekazywane w standardowym i przejrzystym formacie, co powinno zwiększyć wydajność. Wymogi dotyczące informacji przekazywanych w odniesieniu do pojedynczej transakcji płatniczej powinny być jednak inne niż w przypadku umowy ramowej przewidującej szereg transakcji płatniczych.
Poprawka 26
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 46
(46)   Niniejsza dyrektywa powinna przewidywać prawo konsumenta do otrzymywania stosownych informacji bezpłatnie, dopóki nie jest on związany umową o usługę płatniczą. W każdej chwili w okresie trwania stosunku umownego konsument powinien mieć również możliwość zażądania bezpłatnego otrzymania wstępnych informacji, jak również umowy ramowej w wersji papierowej, tak aby umożliwić mu porównanie usług oferowanych przez dostawców usług płatniczych i warunków ich świadczenia oraz – w przypadku wszelkich sporów – weryfikacji swoich praw i obowiązków umownych. Przepisy te powinny być zgodne z dyrektywą 2002/65/WE. Zawarte w niniejszej dyrektywie wyraźnie określone przepisy dotyczące bezpłatnych informacji nie powinny skutkować powstaniem możliwości nakładania opłat za dostarczanie informacji konsumentom na mocy innych obowiązujących dyrektyw.
(46)   Niniejsza dyrektywa powinna przewidywać prawo konsumenta do otrzymywania stosownych informacji bezpłatnie, dopóki nie jest on związany umową o usługę płatniczą. W każdej chwili w okresie trwania stosunku umownego konsument powinien mieć również możliwość zażądania bezpłatnego otrzymania wstępnych informacji, jak również umowy ramowej w wersji papierowej, tak aby umożliwić mu porównanie usług oferowanych przez dostawców usług płatniczych i warunków ich świadczenia oraz – w przypadku wszelkich sporów – weryfikacji swoich praw i obowiązków umownych, utrzymując tym samym wysoki poziom ochrony konsumentów. Przepisy te powinny być zgodne z dyrektywą 2002/65/WE. Zawarte w niniejszej dyrektywie wyraźnie określone przepisy dotyczące bezpłatnych informacji nie powinny skutkować powstaniem możliwości nakładania opłat za dostarczanie informacji konsumentom na mocy innych obowiązujących dyrektyw.
Poprawka 27
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 49
(49)   Mając na celu zwiększenie mobilności klientów, należy stworzyć konsumentom możliwość wypowiedzenia umowy ramowej po upływie jednego roku bez ponoszenia jakichkolwiek opłat. Wynikający z umowy okres wypowiedzenia w przypadku konsumentów powinien wynosić nie więcej niż miesiąc, a w przypadku dostawców usług płatniczych – nie mniej niż dwa miesiące. Niniejsza dyrektywa nie powinna wpływać na spoczywający na dostawcy usług płatniczych obowiązek wypowiedzenia umowy o usługę płatniczą w wyjątkowych okolicznościach na mocy innych właściwych przepisów unijnych lub krajowych, takich jak przepisy dotyczące prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, ani na wszelkie działania służące zamrożeniu środków pieniężnych lub wszelkie inne środki szczegółowe związane z zapobieganiem przestępstwom i prowadzeniem dochodzeń w ich sprawie.
(49)   Mając na celu zwiększenie mobilności klientów, należy stworzyć konsumentom możliwość wypowiedzenia umowy ramowej bez ponoszenia jakichkolwiek opłat. Wynikający z umowy okres wypowiedzenia w przypadku konsumentów powinien wynosić nie więcej niż miesiąc, a w przypadku dostawców usług płatniczych – nie mniej niż trzy miesiące. Niniejsza dyrektywa nie powinna wpływać na spoczywający na dostawcy usług płatniczych obowiązek wypowiedzenia umowy o usługę płatniczą w wyjątkowych okolicznościach na mocy innych właściwych przepisów unijnych lub krajowych, takich jak przepisy dotyczące prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, ani na wszelkie działania służące zamrożeniu środków pieniężnych lub wszelkie inne środki szczegółowe związane z zapobieganiem przestępstwom i prowadzeniem dochodzeń w ich sprawie.
Poprawka 28
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 51
(51)   Należy ustanowić kryteria, których spełnienie pozwoli dostawcom usług będących osobami trzecimi uzyskać dostęp do informacji o dostępności środków pieniężnych na rachunku użytkownika usług płatniczych prowadzonym u innego dostawcy usług płatniczych oraz korzystać z tych informacji. W szczególności zarówno dostawca usług będący osobą trzecią, jak i dostawca usług płatniczych prowadzący rachunek użytkownika usług płatniczych powinni spełniać niezbędne wymogi w zakresie ochrony danych i bezpieczeństwa, które zostały określone lub o których mowa w niniejszej dyrektywie lub które uwzględniono w wytycznych EUNB. Płatnicy powinni udzielić dostawcy usług będącemu osobą trzecią wyraźnej zgody na dostęp do ich rachunku płatniczego oraz powinni być odpowiednio informowani o zakresie tego dostępu. Aby umożliwić rozwój innych dostawców usług płatniczych, którzy nie mogą przyjmować depozytów, instytucje kredytowe powinny przekazywać im informacje na temat dostępności środków pieniężnych, jeżeli płatnik wyraził zgodę na przekazanie tej informacji dostawcy usług płatniczych, który jest emitentem instrumentu płatniczego.
(51)   Należy ustanowić kryteria, których spełnienie pozwoli dostawcom usług będących osobami trzecimi uzyskać dostęp do informacji o dostępności środków pieniężnych na rachunku użytkownika usług płatniczych prowadzonym u innego dostawcy usług płatniczych oraz korzystać z tych informacji. W szczególności zarówno dostawca usług będący osobą trzecią, jak i dostawca usług płatniczych prowadzący rachunek użytkownika usług płatniczych powinni spełniać niezbędne wymogi w zakresie ochrony danych i bezpieczeństwa, które zostały określone lub o których mowa w niniejszej dyrektywie lub które uwzględniono w wykonawczych standardach technicznych EUNB. EUNB powinien rozwijać te wykonawcze standardy techniczne po konsultacji z komitetem doradczym, o którym mowa w motywie 29. Płatnicy powinni być w jednoznaczny sposób informowani, że korzystają z usług dostawcy usług będącego osobą trzecią i powinni udzielić dostawcy usług będącemu osobą trzecią wyraźnej zgody na dostęp do ich rachunku płatniczego oraz powinni być odpowiednio informowani o zakresie tego dostępu. Oprócz dostawców usług płatniczych będących osobami trzecimi istnieją na rynku inni emitenci instrumentu płatniczego będący osobami trzecimi, którzy – podobnie jak dostawcy usług płatniczych będący osobami trzecimi – nie mogą przyjmować depozytów, ale którzy – w przeciwieństwie do dostawców usług płatniczych będących osobami trzecimi – budują swoje modele biznesowe w oparciu o emisję instrumentów płatniczych opartych na kartach. Aby umożliwić rozwój tych emitentów instrumentów płatniczych będących osobami trzecimi, dostawcy usług płatniczych prowadzący rachunki muszą koniecznie przekazywać im informacje na temat dostępności środków pieniężnych, jeżeli płatnik wyraził zgodę na przekazanie im tej informacji. W celu zapewnienia dostawcom innowacyjnych usług płatniczych wolnego dostępu do rynku nie należy wymagać zawierania umów pomiędzy dostawcą usług płatniczych prowadzącym rachunek a dostawcą usług będącym osobą trzecią.
Poprawka 29
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 51 a (nowy)
(51a)  Aby ułatwić innowacyjność oraz utrzymać równe warunki działania, na dostawców usług płatniczych będących osobami trzecimi nie należy nakładać obowiązku wchodzenia w stosunki umowne z dostawcami usług płatniczych prowadzącymi rachunki w kontekście inicjowania płatności lub usług zapewniających dostęp do informacji dotyczących rachunku. Dostawcy usług będący osobami trzecimi powinni mieć wyłącznie obowiązek zachowania zgodności z ogólnymi ramami ustawodawczymi i nadzorczymi.
Poprawka 30
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 54
(54)   W przypadku nieautoryzowanych transakcji płatniczych płatnik powinien niezwłocznie uzyskać zwrot kwoty danej transakcji. Aby zapobiec powstaniu jakiejkolwiek szkody po stronie płatnika, data waluty zastosowana w odniesieniu do zwrotu nie powinna być późniejsza niż data obciążenia rachunku daną kwotą. Aby zachęcić użytkownika usług płatniczych do zgłaszania swojemu dostawcy bez zbędnej zwłoki każdej kradzieży lub utraty instrumentu płatniczego, a tym samym aby zmniejszyć ryzyko nieautoryzowanych transakcji płatniczych, użytkownik powinien ponosić odpowiedzialność wyłącznie do wysokości bardzo niewielkiej kwoty, chyba że użytkownik ten działał w nieuczciwych zamiarach lub dopuścił się rażącego niedbalstwa w tym zakresie. W tym kontekście kwota w wysokości 50 EUR wydaje się być odpowiednia, aby zapewnić zharmonizowany, wysoki poziom ochrony w Unii. Ponadto od momentu zgłoszenia dostawcy usług płatniczych przez użytkownika faktu, że może dojść do nieuprawnionego użycia jego instrumentu płatniczego, użytkownik nie powinien być zobowiązany do pokrycia żadnych dalszych szkód wynikających z nieuprawnionego użycia tego instrumentu. Niniejsza dyrektywa nie powinna wpływać na odpowiedzialność dostawców usług płatniczych za bezpieczeństwo techniczne ich produktów.
(54)   W przypadku nieautoryzowanych transakcji płatniczych płatnik powinien w terminie jednego dnia roboczego uzyskać zwrot kwoty danej transakcji. Aby zapobiec powstaniu jakiejkolwiek szkody po stronie płatnika, data waluty zastosowana w odniesieniu do zwrotu nie powinna być późniejsza niż data obciążenia rachunku daną kwotą. Jeżeli nie jest to już możliwe pod względem technicznym, płatnik powinien również otrzymać rekompensatę z tytułu utraty odsetek. Aby zachęcić użytkownika usług płatniczych do zgłaszania swojemu dostawcy bez zbędnej zwłoki każdej kradzieży lub utraty instrumentu płatniczego, a tym samym aby zmniejszyć ryzyko nieautoryzowanych transakcji płatniczych, użytkownik powinien ponosić odpowiedzialność wyłącznie do wysokości bardzo niewielkiej kwoty, chyba że użytkownik ten działał w nieuczciwych zamiarach lub dopuścił się rażącego niedbalstwa w tym zakresie. W tym kontekście kwota w wysokości 50 EUR wydaje się być odpowiednia, aby zapewnić zharmonizowany, wysoki poziom ochrony w Unii. Ponadto od momentu zgłoszenia dostawcy usług płatniczych przez użytkownika faktu, że może dojść do nieuprawnionego użycia jego instrumentu płatniczego, użytkownik nie powinien być zobowiązany do pokrycia żadnych dalszych szkód wynikających z nieuprawnionego użycia tego instrumentu. Niniejsza dyrektywa nie powinna wpływać na odpowiedzialność dostawców usług płatniczych za bezpieczeństwo techniczne ich produktów.
Poprawka 31
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 57
(57)   Niniejsza dyrektywa powinna ustanowić przepisy dotyczące zwrotu w celu ochrony konsumenta w przypadkach, gdy kwota wykonanej transakcji płatniczej przekracza kwotę, której można było w uzasadniony sposób oczekiwać. Aby zapobiec powstaniu szkody finansowej po stronie płatnika, należy zapewnić, by data waluty zastosowana w odniesieniu do jakiegokolwiek zwrotu nie była późniejsza niż data obciążenia rachunku daną kwotą. W przypadku poleceń zapłaty dostawcy usług płatniczych powinni być w stanie zapewnić jeszcze korzystniejsze warunki swoim klientom, którym powinno przysługiwać bezwarunkowe prawo do otrzymania zwrotu kwoty wszelkich spornych transakcji płatniczych. To bezwarunkowe prawo do otrzymania zwrotu, które zapewnia najwyższy poziom ochrony konsumentów, nie jest jednak uzasadnione w przypadkach, gdy akceptant wykonał już umowę i wykorzystano już dane towary lub usługi. Jeżeli użytkownik zażąda zwrotu w związku z transakcją płatniczą, prawo do uzyskania zwrotu nie powinno wpływać na odpowiedzialność płatnika wobec odbiorcy wynikającą ze stosunku leżącego u podstaw tej transakcji, np. obowiązek zapłaty za zamówione, wykorzystane lub prawidłowo ujęte w rachunku towary lub usługi, ani też na prawa użytkownika do odwołania zlecenia płatniczego.
(57)   Niniejsza dyrektywa powinna ustanowić przepisy dotyczące zwrotu w celu ochrony konsumenta w przypadkach, gdy kwota wykonanej transakcji płatniczej przekracza kwotę, której można było w uzasadniony sposób oczekiwać. Aby zapobiec powstaniu szkody finansowej po stronie płatnika, należy zapewnić, by data waluty zastosowana w odniesieniu do jakiegokolwiek zwrotu nie była późniejsza niż data obciążenia rachunku daną kwotą. Jeżeli nie jest to już możliwe pod względem technicznym, płatnik powinien również otrzymać rekompensatę z tytułu utraty odsetek. W przypadku poleceń zapłaty dostawcy usług płatniczych powinni być w stanie zapewnić jeszcze korzystniejsze warunki swoim klientom, którym powinno przysługiwać bezwarunkowe prawo do otrzymania zwrotu kwoty wszelkich spornych transakcji płatniczych. Jeżeli użytkownik zażąda zwrotu w związku z transakcją płatniczą, prawo do uzyskania zwrotu nie powinno wpływać na odpowiedzialność płatnika wobec odbiorcy wynikającą ze stosunku leżącego u podstaw tej transakcji, np. obowiązek zapłaty za zamówione, wykorzystane lub prawidłowo ujęte w rachunku towary lub usługi, ani też na prawa użytkownika do odwołania zlecenia płatniczego.
Poprawka 32
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 63
(63)   Zróżnicowane praktyki krajowe w zakresie pobierania opłat z tytułu korzystania z danego instrumentu płatniczego (dalej „pobieranie dodatkowych opłat”) doprowadziły do powstania krańcowej niejednorodności unijnego rynku płatności oraz stały się źródłem niepewności dla konsumentów, zwłaszcza w kontekście handlu elektronicznego i w kontekście transgranicznym. Akceptanci mający siedzibę w państwach członkowskich, w których dozwolone jest pobieranie dodatkowych opłat, oferują produkty i usługi w państwach członkowskich, w których praktyka ta jest zakazana, a mimo to nadal pobierają tam dodatkowe opłaty od konsumentów. Ponadto silnym argumentem przemawiającym za zasadnością weryfikacji tej praktyki jest fakt, że w rozporządzeniu (UE) nr xxx/yyyy ustanowiono przepisy dotyczące wielostronnych opłat interchange z tytułu płatności realizowanych przy użyciu kart. Ponieważ opłaty interchange stanowią główny czynnik przyczyniający się do wysokich kosztów większości płatności realizowanych przy użyciu kart, a pobieranie dodatkowych opłat jest zasadniczo praktyką ograniczoną do płatności tego rodzaju, przepisom dotyczącym opłat interchange powinna towarzyszyć zmiana przepisów regulujących pobieranie dodatkowych opłat. W interesie przejrzystości kosztów oraz korzystania z najbardziej wydajnych instrumentów płatniczych, państwa członkowskie i dostawcy usług płatniczych nie powinni uniemożliwiać odbiorcy pobierania opłaty od płatnika z tytułu korzystania z konkretnego instrumentu płatniczego, z należytym uwzględnieniem przepisów określonych w dyrektywie 2011/83/UE. Prawo odbiorcy do żądania dodatkowej opłaty powinno mieć jednak wyłącznie zastosowanie w stosunku do instrumentów płatniczych, w przypadku których opłaty interchange nie są uregulowane. Rozwiązanie to powinno ukierunkować wybór użytkowników, stanowiąc dla nich zachętę do korzystania z najtańszych sposobów płatności.
(63)   Zróżnicowane praktyki krajowe w zakresie pobierania opłat z tytułu korzystania z danego instrumentu płatniczego (dalej „pobieranie dodatkowych opłat”) doprowadziły do powstania krańcowej niejednorodności unijnego rynku płatności oraz stały się źródłem niepewności dla konsumentów, zwłaszcza w kontekście handlu elektronicznego i w kontekście transgranicznym. Akceptanci mający siedzibę w państwach członkowskich, w których dozwolone jest pobieranie dodatkowych opłat, oferują produkty i usługi w państwach członkowskich, w których praktyka ta jest zakazana, a mimo to nadal pobierają tam dodatkowe opłaty od konsumentów. W wielu przypadkach akceptanci nakładają na konsumentów opłaty dodatkowe znacznie wyższe niż koszt poniesiony przez akceptanta za korzystanie z określonego instrumentu płatniczego. Ponadto silnym argumentem przemawiającym za zasadnością weryfikacji tej praktyki jest fakt, że w rozporządzeniu (UE) nr xxx/yyyy ustanowiono przepisy dotyczące wielostronnych opłat interchange z tytułu płatności realizowanych przy użyciu kart. Ponieważ opłaty interchange stanowią główny czynnik przyczyniający się do wysokich kosztów większości płatności realizowanych przy użyciu kart, a pobieranie dodatkowych opłat jest zasadniczo praktyką ograniczoną do płatności tego rodzaju, przepisom dotyczącym opłat interchange powinna towarzyszyć zmiana przepisów regulujących pobieranie dodatkowych opłat. Aby usprawnić funkcjonowanie unijnego rynku płatności, zmniejszyć nieporozumienia wśród klientów oraz położyć kres praktyce pobierania nadmiernych opłat dodatkowych, państwa członkowskie powinny zakazać stosowania opłat dodatkowych poprzez stałe uniemożliwianie odbiorcom żądania opłaty od płatnika za korzystanie z określonego instrumentu płatniczego.
Poprawka 33
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 66
(66)   Aby użytkownicy usług płatniczych mogli dokonywać wyboru, muszą posiadać informacje na temat rzeczywistych kosztów i opłat związanych z usługami płatniczymi. Tym samym niedozwolone powinno być stosowanie nieprzejrzystych metod ustalania cen, ponieważ powszechnie przyjmuje się, że metody te sprawiają, że ustalenie rzeczywistej ceny usługi płatniczej jest niezmiernie trudne dla użytkownika. Zabroniona powinna być szczególnie praktyka polegająca na przyjmowaniu niekorzystnej dla użytkownika daty waluty.
(66)   Aby zwiększyć zaufanie konsumentów do zharmonizowanego rynku płatności, użytkownicy usług płatniczych muszą posiadać informacje na temat rzeczywistych kosztów i opłat związanych z usługami płatniczymi w celu dokonania wyboru. Tym samym niedozwolone powinno być stosowanie nieprzejrzystych metod ustalania cen, ponieważ powszechnie przyjmuje się, że metody te sprawiają, że ustalenie rzeczywistej ceny usługi płatniczej jest niezmiernie trudne dla użytkownika. Zabroniona powinna być szczególnie praktyka polegająca na przyjmowaniu niekorzystnej dla użytkownika daty waluty.
Poprawka 34
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 68
(68)   Dostawca usług płatniczych płatnika powinien przyjąć odpowiedzialność za prawidłowe wykonanie płatności, w tym w szczególności za pełną kwotę transakcji płatniczej i termin wykonania, oraz pełną odpowiedzialność za wszelkie uchybienia innych stron na kolejnych etapach łańcucha płatności aż do rachunku odbiorcy. W ramach tej odpowiedzialności, w przypadku gdy rachunek dostawcy usług płatniczych odbiorcy nie zostanie uznany pełną kwotą lub zostanie uznany pełną kwotą z opóźnieniem, dostawca usług płatniczych płatnika powinien skorygować transakcję płatniczą lub bez zbędnej zwłoki zwrócić płatnikowi odpowiednią kwotę tej transakcji, bez uszczerbku dla wszelkich innych ewentualnych roszczeń, które mogą przysługiwać zgodnie z prawem krajowym. Ze względu na odpowiedzialność dostawcy usług płatniczych płatnik lub odbiorca nie powinni być obciążani żadnymi kosztami związanymi z nieprawidłową płatnością. W przypadku niewykonania, wadliwego lub opóźnionego wykonania transakcji płatniczych państwa członkowskie powinny zapewnić, by data waluty płatności korygujących wykonywanych przez dostawców usług płatniczych była zawsze taka sama jak data waluty obowiązująca w przypadku prawidłowego wykonania transakcji.
(68)   Dostawca usług płatniczych płatnika, będący dostawcą usług płatniczych prowadzącym rachunek lub, jeśli występuje, dostawcą usług będącym osobą trzecią, powinien przyjąć odpowiedzialność za prawidłowe wykonanie płatności, w tym w szczególności za pełną kwotę transakcji płatniczej i termin wykonania, oraz pełną odpowiedzialność za wszelkie uchybienia innych stron na kolejnych etapach łańcucha płatności aż do rachunku odbiorcy. W ramach tej odpowiedzialności, w przypadku gdy rachunek dostawcy usług płatniczych odbiorcy nie zostanie uznany pełną kwotą lub zostanie uznany pełną kwotą z opóźnieniem, dostawca usług płatniczych płatnika powinien skorygować transakcję płatniczą lub bez zbędnej zwłoki zwrócić płatnikowi odpowiednią kwotę tej transakcji w tym samym dniu, w którym dostawca usług płatniczych dowiedział się o błędzie, bez uszczerbku dla wszelkich innych ewentualnych roszczeń, które mogą przysługiwać zgodnie z prawem krajowym. Ze względu na odpowiedzialność dostawcy usług płatniczych płatnik lub odbiorca nie powinni być obciążani żadnymi kosztami związanymi z nieprawidłową płatnością. W przypadku niewykonania, wadliwego lub opóźnionego wykonania transakcji płatniczych państwa członkowskie powinny zapewnić, by data waluty płatności korygujących wykonywanych przez dostawców usług płatniczych była zawsze taka sama jak data waluty obowiązująca w przypadku prawidłowego wykonania transakcji. Przeciwnicy prawa do bezwarunkowego zwrotu zwracają uwagę na ryzyko nadużyć ze strony konsumentów. Nie istnieją dowody na naruszenie tego prawa w krajach, w których konsumenci korzystają z prawa do bezwarunkowego zwrotu. Wszelkie nadużycia mogłyby zostać objęte sankcjami w postaci ponownego wystąpienia odbiorcy z żądaniem dokonania płatności, dodatkowych kosztów poniesionych przez stronę, która wywołała transakcję R, wpisania konsumenta na czarną listę lub zakazania mu korzystania z usługi poprzez anulowanie pierwotnej umowy, a odwołanie płatności nie zwalniałoby z obowiązku uiszczenia opłaty za wykorzystane towary.
Poprawka 35
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 71
(71)   Dla ułatwienia skutecznego zapobiegania nadużyciom i w celu zwalczania oszustw płatniczych w całej Unii należy przewidzieć sprawną wymianę danych między dostawcami usług płatniczych, którym należy zezwolić na gromadzenie, przetwarzanie i wymianę danych osobowych osób zamieszanych w oszustwa płatnicze. Do przetwarzania danych osobowych do celów niniejszej dyrektywy zastosowanie mają przepisy dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady37, przepisy krajowe transponujące dyrektywę 95/46/WE oraz przepisy rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady38.
(71)   Świadczenie usług płatniczych może wymagać przetwarzania danych osobowych. Do przetwarzania danych osobowych do celów niniejszej dyrektywy zastosowanie mają przepisy dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady37, przepisy krajowe transponujące dyrektywę 95/46/WE oraz przepisy rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady38.
__________________
__________________
37 Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).
37 Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).
38 Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).
38 Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).
Poprawka 36
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 72 a (nowy)
(72a)  Obowiązki w zakresie zgłaszania incydentów bezpieczeństwa pozostają bez uszczerbku dla innych obowiązków w zakresie zgłaszania incydentów określonych w innych aktach ustawodawczych, zwłaszcza w wymogach dotyczących naruszeń ochrony danych osobowych określonych w dyrektywie 2002/58/WE, rozporządzeniu (UE) nr …/… [ogólne rozporządzenie o ochronie danych] oraz w wymogach dotyczących powiadamiania o incydentach bezpieczeństwa, które to wymogi mają zostać ujęte w dyrektywie …/…/UE [dyrektywa w sprawie bezpieczeństwa sieci i informacji].
Poprawka 37
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 74
(74)   Bez uszczerbku dla prawa klientów do wniesienia powództwa do sądu, państwa członkowskie powinny zapewnić łatwo dostępny i racjonalny pod względem kosztów mechanizm pozasądowego rozstrzygania sporów między dostawcami usług płatniczych a konsumentami, które wynikają z praw i obowiązków określonych w niniejszej dyrektywie. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/200840 stanowi, że żadne warunki umowne dotyczące prawa właściwego nie mogą prowadzić do pozbawienia konsumenta ochrony przysługującej mu na podstawie bezwzględnie obowiązujących przepisów państwa, w którym ma on miejsce zwykłego pobytu. Jeśli chodzi o ustanowienie skutecznej i wydajnej procedury rozstrzygania sporów, państwa członkowskie powinny zapewnić wprowadzenie przez dostawców usług płatniczych skutecznej procedury rozpatrywania skarg konsumentów, z której konsumenci mogliby skorzystać przed przekazaniem sporu do rozstrzygnięcia w ramach procedury pozasądowej lub w ramach postępowania sądowego. Procedura rozpatrywania skarg powinna przewidywać krótkie i jasno określone terminy, przed upływem których dostawca usług płatniczych powinien udzielić odpowiedzi na skargę.
(74)   Bez uszczerbku dla prawa klientów do wniesienia powództwa do sądu, państwa członkowskie powinny zapewnić ustanowienie i utrzymanie łatwo dostępnych, niezależnych, bezstronnych, przejrzystych i skutecznych procedur pozasądowego rozstrzygania sporów między dostawcami usług płatniczych a użytkownikami usług płatniczych, które wynikają z praw i obowiązków określonych w niniejszej dyrektywie. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/200840 stanowi, że żadne warunki umowne dotyczące prawa właściwego nie mogą prowadzić do pozbawienia konsumenta ochrony przysługującej mu na podstawie bezwzględnie obowiązujących przepisów państwa, w którym ma on miejsce zwykłego pobytu. Jeśli chodzi o ustanowienie skutecznej i wydajnej procedury rozstrzygania sporów, państwa członkowskie powinny zapewnić wprowadzenie przez dostawców usług płatniczych skutecznej procedury rozpatrywania skarg, z której użytkownicy usług płatniczych mogliby skorzystać przed przekazaniem sporu do rozstrzygnięcia w ramach procedury pozasądowej lub w ramach postępowania sądowego. Procedura rozpatrywania skarg powinna przewidywać krótkie i jasno określone terminy, przed upływem których dostawca usług płatniczych powinien udzielić odpowiedzi na skargę.
__________________
__________________
40 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I) (Dz.U. L 177 z 4.7.2008, s. 6).
40 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I) (Dz.U. L 177 z 4.7.2008, s. 6).
Poprawka 38
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 74 a (nowy)
(74a)  W świetle zobowiązania EBC do ustanowienia Rady ds. SEPA i przewodniczenia jej oraz w świetle zobowiązania Komisji do aktywnego uczestnictwa w ERPB, Komisja powinna dopilnować, aby po dacie wejścia w życie niniejszej dyrektywy mechanizmy zarządzania SEPA zostały niezwłocznie wzmocnione. Komisja w miarę możliwości powinna zapewnić stosowanie metody unijnej; jednocześnie powinno się dążyć do zapewnienia odpowiedzialności zainteresowanych podmiotów, po stronie podażowej i popytowej, poprzez aktywne zaangażowanie, konsultacje i pełną przejrzystość. W szczególności w równym stopniu reprezentować należy dostawców i użytkowników usług płatniczych, zapewniać aktywne zaangażowanie stron zainteresowanych, wspierać odpowiednie informowanie użytkowników końcowych o procesie SEPA i monitorować jego wdrażanie.
Poprawka 39
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 80
(80)   Aby zapewnić spójne stosowanie niniejszej dyrektywy, Komisja powinna móc korzystać ze specjalistycznej wiedzy i wsparcia EUNB, któremu należy powierzyć zadanie opracowania wytycznych oraz przygotowania regulacyjnych standardów technicznych dotyczących bezpieczeństwa usług płatniczych, a także dotyczących współpracy między państwami członkowskimi w kontekście świadczenia usług i podejmowania działalności w innych państwach członkowskich przez posiadające zezwolenie instytucje płatnicze. Komisji należy powierzyć uprawnienia do przyjęcia tych regulacyjnych standardów technicznych. Te szczegółowe zadania są w pełni zgodne z rolą i zakresem obowiązków EUNB, jak określono w rozporządzeniu (UE) nr 1093/2010 stanowiącym podstawę ustanowienia EUNB.
(80)   Aby zapewnić spójne stosowanie niniejszej dyrektywy, Komisja powinna móc korzystać ze specjalistycznej wiedzy i wsparcia EUNB, któremu należy powierzyć zadanie przygotowania wykonawczych standardów technicznych dotyczących bezpieczeństwa usług płatniczych, a także dotyczących współpracy między państwami członkowskimi w kontekście świadczenia usług i podejmowania działalności w innych państwach członkowskich przez posiadające zezwolenie instytucje płatnicze. Jeżeli wykonawcze standardy techniczne dotyczą aspektu bezpieczeństwa płatności, EUNB uwzględnia także zalecenia przyjęte przez Europejskie Forum ds. Bezpieczeństwa Płatności Detalicznych (forum SecurePay) dotyczące bezpieczeństwa płatności internetowych oraz usług zapewniających dostęp do rachunków płatniczych. Wypełniając te wymogi, EUNB powinien skonsultować się z komitetem doradczym, o którym mowa w motywie 29. Komisji należy powierzyć uprawnienia do przyjęcia tych wykonawczych standardów technicznych. Te szczegółowe zadania są w pełni zgodne z rolą i zakresem obowiązków EUNB, jak określono w rozporządzeniu (UE) nr 1093/2010 stanowiącym podstawę ustanowienia EUNB.
Poprawka 40
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 80 a (nowy)
(80a)  Aby usługi płatnicze funkcjonowały sprawnie i aby szerszy projekt SEPA mógł osiągnąć swój pełny potencjał, ogromne znaczenie ma, by wszystkie zainteresowane strony, a szczególnie użytkownicy, w tym także konsumenci, byli w ten proces ściśle zaangażowani i mogli w nim odgrywać pełną rolę. Wprawdzie ustanowienie organu zarządzającego SEPA stanowi krok naprzód na drodze zarządzania SEPA i kolejnych usług płatniczych, z uwagi na lepiej dobraną reprezentację zainteresowanych stron, jednak proces decyzyjny w sprawie usług płatniczych nadal skłania się ku stronie podażowej, a zwłaszcza stronie europejskich banków za sprawą Europejskiej Rady ds. Płatności (EPC). W związku z tym zasadnicze znaczenie ma, aby Komisja dokonała przeglądu między innymi składu EPC, interakcji między EPC i całościową strukturą zarządzania, taką jak Rada ds. SEPA, oraz roli tej całościowej struktury. Jeżeli przegląd Komisji potwierdzi, że do usprawnienia zarządzania SEPA konieczne są dalsze inicjatywy, Komisja powinna, w stosownych przypadkach, przedłożyć wniosek ustawodawczy.
Poprawka 41
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 83 a (nowy)
(83a)  Zasady wzajemnego uznawania i nadzoru ze strony rodzimego państwa członkowskiego wymagają, aby właściwe organy państw członkowskich nie przyznawały zezwolenia bądź cofały je w przypadku, gdy czynniki takie jak treść programów działań, rozkład geograficzny lub rodzaje obecnie prowadzonej działalności jednoznacznie wskazują na to, że instytucja płatnicza wybrała system prawny danego państwa członkowskiego w celu uniknięcia bardziej restrykcyjnych norm obowiązujących w innym państwie członkowskim, na którego terytorium instytucja płatnicza zamierza prowadzić lub prowadzi większą część swojej działalności. Instytucja płatnicza powinna uzyskać zezwolenie w państwie członkowskim, w którym znajduje się jej siedziba statutowa lub – jeśli zgodnie z przepisami krajowymi nie posiada siedziby statutowej – siedziba główna. Ponadto państwa członkowskie powinny wymagać, aby siedziba zarządu instytucji płatniczej zawsze znajdowała się w jej państwie członkowskim pochodzenia i faktycznie tam działała.
Poprawka 42
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 2 – ustęp 1 – akapit pierwszy a (nowy)
Komisja dokonuje przeglądu stosowania niniejszego ustępu. Do dnia …* Komisja, na podstawie tego przeglądu, przedkłada wniosek ustawodawczy, w stosownych przypadkach, rozszerza stosowanie przepisów tytułu IV z wyjątkiem art. 78 na transakcje płatnicze, w których jedynie jeden z dostawców usług płatniczych znajduje się na terytorium Unii w odniesieniu do tych części transakcji płatniczych, które są przeprowadzane w Unii w przypadkach technicznie wykonalnych.
________________
*Dwa lata od dnia wejścia w życie niniejszej dyrektywy.
Poprawka 43
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 3 – litera d
d)   transakcji płatniczych obejmujących wykonywane niezawodowo gromadzenie i przekazywanie gotówki w ramach działalności nienastawionej na przynoszenie zysku lub charytatywnej;
d)   transakcji płatniczych obejmujących gromadzenie i przetwarzanie darowizn w celach niekomercyjnych w ramach działalności charytatywnej prowadzonej przez upoważnioną organizację;
Poprawka 44
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 3 – litera j
j)   usług świadczonych przez dostawców usług technicznych, wspierających świadczenie usług płatniczych, jednak bez wchodzenia na jakimkolwiek etapie w posiadanie przekazywanych środków pieniężnych, włączając w to przetwarzanie i przechowywanie danych, usługi powiernicze i ochrony prywatności, uwierzytelnianie danych i podmiotów, udostępnianie technologii informatycznych (IT) i sieci komunikacyjnych, dostarczanie i konserwację terminali i urządzeń wykorzystywanych na potrzeby świadczenia usług płatniczych, z wyłączeniem usług inicjowania płatności i usług zapewniających dostęp do informacji o rachunku;
j)   usług świadczonych przez dostawców usług technicznych, wspierających świadczenie usług płatniczych, jednak bez wchodzenia na jakimkolwiek etapie w posiadanie przekazywanych środków pieniężnych, włączając w to przetwarzanie i przechowywanie danych, usługi powiernicze i ochrony prywatności, uwierzytelnianie danych i podmiotów, udostępnianie technologii informatycznych (IT) i sieci komunikacyjnych oraz zabezpieczonych kanałów, dostarczanie i konserwację terminali i urządzeń wykorzystywanych na potrzeby świadczenia usług płatniczych, z wyłączeniem usług inicjowania płatności i usług zapewniających dostęp do informacji o rachunku;
Poprawka 45
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 3 – litera k
k)   usług, które mają odpowiadać na konkretne potrzeby i które zostały oparte na szczególnych instrumentach, które można wykorzystywać jedynie w ograniczony sposób, ponieważ pozwalają one posiadaczowi takiego instrumentu nabywać towary lub usługi wyłącznie w pomieszczeniach emitenta lub w ramach ograniczonej sieci podmiotów świadczących usługi na podstawie bezpośredniej umowy handlowej z profesjonalnym emitentem, albo ponieważ można je wykorzystywać wyłącznie do nabycia ograniczonego asortymentu towarów lub usług;
k)   usług, które mają odpowiadać na konkretne potrzeby i które zostały oparte na szczególnych instrumentach, które można wykorzystywać jedynie w ograniczony sposób, ponieważ pozwalają one posiadaczowi takiego instrumentu nabywać towary lub usługi wyłącznie jednego emitenta lub w ramach ograniczonej sieci podmiotów świadczących usługi na podstawie bezpośredniej umowy handlowej z emitentem, albo ponieważ można je wykorzystywać wyłącznie do nabycia wąskiego asortymentu towarów lub usług;
Poprawka 46
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 3 – litera k a (nowa)
ka)  instrumentu ważnego wyłącznie w jednym państwie członkowskim i podlegającemu szczególnym ramom społecznym lub podatkowym, udostępnianego na wniosek przedsiębiorstwa lub podmiotu publicznego, wiążącego się z prawem jednostki do otrzymania towarów lub usług od dostawcy, który zawarł umowę handlową z emitentem, którego to instrumentu nie można wymienić na pieniądz;
Poprawka 47
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 3 – litera l
l)   transakcji płatniczych przeprowadzanych przez dostawcę sieci lub usług łączności elektronicznej, w przypadku gdy transakcje są realizowane na rzecz abonenta sieci lub usługi oraz w celu zakupu treści cyfrowej jako usługi pomocniczej w stosunku do usług łączności elektronicznej, niezależnie od urządzenia wykorzystywanego do nabycia lub odbioru treści, pod warunkiem że wartość pojedynczej transakcji płatniczej nie przekracza 50 EUR, a łączna wartość transakcji płatniczych nie przekracza 200 EUR w żadnym miesiącu fakturowania;
l)   transakcji płatniczych przeprowadzanych przez działającego w charakterze pośrednika dostawcę sieci lub usług łączności elektronicznej oraz transakcji płatniczych, które mają charakter pomocniczy w stosunku do podstawowej działalności dostawcy, w przypadku gdy transakcje są realizowane na rzecz abonenta sieci lub usługi oraz w celu zakupu cyfrowych towarów lub usług, niezależnie od urządzenia wykorzystywanego do nabycia lub odbioru cyfrowego towaru lub usługi, pod warunkiem że wartość pojedynczej transakcji płatniczej nie przekracza 20 EUR, a łączna wartość transakcji płatniczych nie przekracza 100 EUR w żadnym miesiącu kalendarzowym;
Poprawka 48
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 – punkt 12
12)   „użytkownik usług płatniczych” oznacza osobę fizyczną lub prawną korzystającą z usługi płatniczej w charakterze płatnika albo odbiorcy, lub obu łącznie;
12)   „użytkownik usług płatniczych” oznacza osobę fizyczną lub prawną korzystającą z usługi płatniczej w charakterze płatnika, odbiorcy lub obu łącznie, z wyłączeniem dostawcy usług płatniczych bedącego osobą trzecią występującym w konkretnym charakterze w imieniu innego użytkownika usług płatniczych;
Poprawka 49
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 – punkt 18
18)   „zlecenie płatnicze” oznacza każdą dyspozycję płatnika lub odbiorcy dla jego dostawcy usług płatniczych z żądaniem wykonania transakcji płatniczej;
18)   „zlecenie płatnicze” oznacza każdą dyspozycję płatnika lub odbiorcy dla jego dostawcy usług płatniczych, zainicjowaną bezpośrednio lub za pośrednictwem dostawcy usług płatniczych będącego osobą trzecią z żądaniem wykonania transakcji płatniczej;
Poprawka 50
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 – punkt 21
21)   „autoryzacja” oznacza procedurę umożliwiającą dostawcy usług płatniczych weryfikację tożsamości użytkownika konkretnego instrumentu płatniczego, w tym na podstawie jego indywidualnych zabezpieczeń lub przez weryfikację indywidualnych dokumentów tożsamości;
21)   „autoryzacja” oznacza procedury umożliwiające dostawcy usług płatniczych weryfikację ważności stosowania konkretnego instrumentu płatniczego, w tym na podstawie jego indywidualnych zabezpieczeń lub przez weryfikację indywidualnych dokumentów tożsamości, lub umożliwiające ustalenie tożsamości uczestniczącego dostawcy usług płatniczych będącego osobą trzecią;
Poprawka 51
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 – punkt 22
22)   „wzmocniona autoryzacja klienta” oznacza procedurę potwierdzenia tożsamości osoby fizycznej lub prawnej w oparciu o zastosowanie co najmniej dwóch elementów należących do kategorii: wiedza, posiadanie i inherencja, niezależnych w tym sensie, że niezgodność z jednym z z nich nie osłabia wiarygodności innych, która jest zaprojektowana w sposób zapewniający ochronę poufności danych służących autoryzacji;
22)   „wzmocniona autoryzacja klienta” oznacza procedurę weryfikacji ważności instrumentu płatniczego w oparciu o zastosowanie co najmniej dwóch elementów należących do kategorii: wiedza (coś, co wie wyłącznie użytkownik), posiadanie (coś, co posiada wyłącznie użytkownik) i inherencja (coś, czym jest użytkownik), niezależnych w tym sensie, że niezgodność z jednym z nich nie osłabia wiarygodności innych, która jest zaprojektowana w sposób zapewniający ochronę poufności danych służących autoryzacji;
Poprawka 52
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 – punkt 26
26)   „instrument płatniczy” oznacza każde zindywidualizowane urządzenie lub każdy zindywidualizowany i uzgodniony przez użytkownika usług płatniczych i dostawcę usług płatniczych zbiór procedur wykorzystywany w celu zainicjowania zlecenia płatniczego;
26)   „instrument płatniczy” oznacza każde zindywidualizowane urządzenie lub każdy zindywidualizowany i uzgodniony przez użytkownika usług płatniczych i dostawcę usług płatniczych zbiór procedur, z których korzysta użytkownik usług płatniczych w celu zainicjowania zlecenia płatniczego;
Poprawka 53
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 – punkt 32
32)   „usługa inicjowania płatności” oznacza usługę płatniczą umożliwiającą dostęp do rachunku płatniczego świadczoną przez dostawcę usług płatniczych będącego osobą trzecią, w przypadku której płatnik może mieć aktywny udział w inicjowaniu płatności lub w oprogramowaniu dostawcy usług płatniczych będącego osobą trzecią, bądź też w przypadku której instrumenty płatnicze mogą być wykorzystane przez płatnika lub odbiorcę do przekazania danych płatnika dostawcy usług płatniczych prowadzącemu rachunek;
32)   „usługa inicjowania płatności” oznacza usługę płatniczą umożliwiającą dostęp do rachunku płatniczego, w przypadku gdy transakcja płatnicza została zainicjowana przez dostawcę usług płatniczych będącego osobą trzecią na wniosek płatnika z rachunku płatniczego płatnika, prowadzonego przez dostawcę usług płatniczych;
Poprawka 54
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 – punkt 33
33)   „usługa zapewniająca dostęp do informacji o rachunku” oznaczają usługę płatniczą polegającą na tym, że użytkownikowi usług płatniczych dostarczane są w przystępnej formie skonsolidowane informacjena temat posiadanego przez użytkownika usług płatniczych co najmniej jednego rachunku płatniczego u co najmniej jednego dostawcy usług płatniczych prowadzącego rachunek;
33)   „usługa zapewniająca dostęp do informacji o rachunku” oznacza usługę świadczoną przez dostawcę usług płatniczych będącego osobą trzecią na wniosek użytkownika usług płatniczych o dostarczanie skonsolidowanych informacji na temat posiadanego przez użytkownika usług płatniczych co najmniej jednego rachunku płatniczego u co najmniej jednego dostawcy usług płatniczych;
Poprawka 55
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 – punkt 38 a (nowy)
38a)  „dane dotyczące indywidualnych zabezpieczeń” oznaczają informacje wykorzystywane do potwierdzania tożsamości osoby fizycznej lub prawnej.
Poprawka 56
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 – punkt 38 b (nowy)
38b)  „emitent instrumentu płatniczego będący osobą trzecią” oznacza nieprowadzącego rachunku dostawcę usług płatniczych prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w załączniku I pkt 3 lub 5;
Poprawka 57
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 – punkt 38 c (nowy)
38c)  „polecenie przelewu” oznacza krajową lub transgraniczną usługę płatniczą polegającą na uznaniu na rachunku płatniczym odbiorcy transakcji płatniczych lub serii transakcji płatniczych z rachunku płatniczego płatnika, dokonywanych przez dostawcę usług płatniczych prowadzącego rachunek płatniczy płatnika na podstawie dyspozycji udzielonych przez płatnika;
Poprawka 58
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 – punkt 38 d (nowy)
38d)  „szczególnie chronione dane dotyczące płatności” oznaczają dane, które mogłyby zostać wykorzystane do oszustwa, z wyłączeniem imienia i nazwiska posiadacza rachunku oraz numeru rachunku, obejmujące dane umożliwiające zainicjowanie zlecenia płatniczego, dane do autoryzacji, dane wykorzystywane do zamawiania instrumentów płatniczych lub narzędzi autoryzacji, które mają zostać przesłane do klientów, jak również dane, parametry i oprogramowanie, które, w przypadku modyfikacji, mogą wpłynąć na zdolność uprawnionej strony do zweryfikowania transakcji płatniczej, autoryzacji e-mandatów lub kontroli rachunku;
Poprawka 59
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 – punkt 38 e (nowy)
38e)  „usługa acquiringu transakcji płatniczych” oznacza usługę płatniczą świadczoną pośrednio lub bezpośrednio przez dostawcę usług płatniczych zawierającego z odbiorcą umowę polegającą na przyjmowaniu i przetwarzaniu transakcji płatniczych odbiorcy zainicjowanych przez instrument płatniczy płatnika, co skutkuje transferem środków do odbiorcy; usługa mogłaby obejmować uwierzytelnienie, autoryzację i inne usługi związane z zarządzaniem przepływami finansowymi do odbiorcy niezależnie od tego, czy dostawca usług płatniczych przechowuje środki w imieniu odbiorcy;
Poprawka 60
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 5 – ustęp 1 - litera g
g)   opis procedury wprowadzonej w celu monitorowania, śledzenia i ograniczenia dostępu do szczególnie chronionych danych dotyczących płatności, a także strategicznych zasobów logicznych i fizycznych;
g)   opis procedury wprowadzonej w celu monitorowania, śledzenia i ograniczenia dostępu do szczególnie chronionych danych dotyczących płatności;
Poprawka 61
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 5 – ustęp 1 - litera k
k)   opis mechanizmów kontroli wewnętrznej ustanowionych przez wnioskodawcę w celu dopełnienia obowiązków związanych z zapobieganiem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu zgodnie z dyrektywą 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady45 i rozporządzeniem (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady46;
k)   w przypadku instytucji płatniczych podlegających obowiązkom związanym z zapobieganiem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu zgodnie z dyrektywą 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady45 i rozporządzeniem (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady46 opis mechanizmów kontroli wewnętrznej ustanowionych przez wnioskodawcę w celu dopełnienia tych obowiązków;
__________________
__________________
45 Dyrektywa 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 15).
45 Dyrektywa 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 15).
46 Rozporządzenie (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym (Dz.U. L 345 z 8.12.2006, s. 1).
46 Rozporządzenie (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym (Dz.U. L 345 z 8.12.2006, s. 1).
Poprawka 62
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 5 – ustęp 3 – akapit pierwszy (nowy)
3a.  EUNB, po konsultacji z komitetem doradczym ustanowionym zgodnie z art. 41 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, reprezentującym wszystkie zainteresowane strony, w tym podmioty działające poza sektorem bankowym, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających informacje przekazywane właściwym organom we wniosku o autoryzację instytucji płatniczych, w tym wymogi określone w ust. 1 lit. a), b), c), e) i g)–j).
Poprawka 63
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 5 – ustęp 3 – akapit drugi (nowy)
EUNB przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie ….
Poprawka 64
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 5 – ustęp 3 a – akapit trzeci (nowy)
Komisja przyjmuje projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.
Poprawka 65
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 9 – ustęp 1 - wprowadzenie
1.   Państwa członkowskie lub właściwe organy wymagają od instytucji płatniczej świadczącej jakiekolwiek usługi płatnicze oraz prowadzącej jednocześnie inne rodzaje działalności gospodarczej, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. c), by chroniła ona wszystkie środki pieniężne otrzymane od użytkowników usług płatniczych lub za pośrednictwem innego dostawcy usług płatniczych w celu wykonania transakcji płatniczych, w jeden z następujących sposobów:
1.   Państwa członkowskie lub właściwe organy wymagają od instytucji płatniczej świadczącej jakąkolwiek usługę płatniczą wymienioną w załączniku I lub prowadzącej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 17 ust. 1 lit. c), by chroniła ona wszystkie środki pieniężne otrzymane od użytkowników usług płatniczych lub za pośrednictwem innego dostawcy usług płatniczych w celu wykonania transakcji płatniczych, w jeden z następujących sposobów:
Poprawka 66
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 9 – ustęp 1 - litera a
a)   środki pieniężne nie są w żadnym momencie łączone ze środkami pieniężnymi jakiejkolwiek osoby fizycznej lub prawnej niebędącej użytkownikiem usług płatniczych, w którego imieniu te środki pieniężne są przechowywane oraz, jeżeli na koniec dnia roboczego następującego po dniu otrzymania tych środków pieniężnych nadal znajdują się w posiadaniu instytucji płatniczej i nie zostały jeszcze dostarczone odbiorcy lub przekazane innemu dostawcy usług płatniczych, zostają złożone na odrębnym rachunku w instytucji kredytowej lub zainwestowane w bezpieczne, płynne aktywa o niskim ryzyku, określone przez właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia; są one chronione zgodnie z prawem krajowym w interesie użytkowników usług płatniczych przed roszczeniami innych wierzycieli instytucji płatniczej, szczególnie w przypadku niewypłacalności;
a)   środki pieniężne nie są w żadnym momencie łączone ze środkami pieniężnymi jakiejkolwiek osoby fizycznej lub prawnej niebędącej użytkownikiem usług płatniczych, w którego imieniu te środki pieniężne są przechowywane oraz, jeżeli na koniec dnia roboczego następującego po dniu otrzymania tych środków pieniężnych nadal znajdują się w posiadaniu instytucji płatniczej i nie zostały jeszcze dostarczone odbiorcy lub przekazane innemu dostawcy usług płatniczych, zostają następnie złożone na odrębnym rachunku w instytucji kredytowej lub zainwestowane w bezpieczne, płynne aktywa o niskim ryzyku, określone przez właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia; są one chronione zgodnie z prawem krajowym w interesie użytkowników usług płatniczych przed roszczeniami innych wierzycieli instytucji płatniczej, szczególnie w przypadku niewypłacalności;
Poprawka 67
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 10 – ustęp 3
3.   Siedziba zarządu instytucji płatniczej posiadającej zgodnie z prawem krajowym jej państwa członkowskiego pochodzenia siedzibę statutową, musi znajdować się w tym samym państwie członkowskim, w którym znajduje się jej siedziba statutowa.
3.   Siedziba zarządu instytucji płatniczej posiadającej zgodnie z prawem krajowym jej państwa członkowskiego pochodzenia siedzibę statutową, musi znajdować się w tym samym państwie członkowskim, w którym znajduje się jej siedziba statutowa i w którym faktycznie prowadzi ona swoją działalność gospodarczą.
Poprawka 68
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 12 – ustęp 1 - wprowadzenie
1.  Właściwe organy mogą cofnąć zezwolenie wydane instytucji płatniczej jedynie wówczas, gdy instytucja:
1.  Właściwe organy mogą cofnąć zezwolenie wydane instytucji płatniczej jedynie wówczas, gdy instytucja:
Poprawka 69
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 12 – ustęp 1 - litera d
d)  kontynuując swoją działalność w zakresie usług płatniczych, stanowiłaby zagrożenie dla stabilności systemu płatności lub dla zaufania do tego systemu;
d)  kontynuując swoją działalność w zakresie usług płatniczych, stanowiłaby zagrożenie dla stabilności systemu płatności lub dla zaufania do tego systemu; lub
Poprawka 70
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 13 – ustęp 2 a (nowy)
Rejestr określa również i podaje przyczyny cofnięcia zezwolenia przez właściwe organy.
Poprawka 71
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 14 – ustęp 4 – akapit pierwszy
4.   EUNB opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających wymogi techniczne dotyczące dostępu na poziomie Unii do informacji zawartych w rejestrach publicznych, o których mowa w art. 13. EUNB przedstawia Komisji projekty tych regulacyjnych standardów technicznych [w terminie dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy].
4.   EUNB opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych określających wymogi techniczne dotyczące dostępu na poziomie Unii do informacji zawartych w rejestrach publicznych, o których mowa w art. 13, po konsultacji z komitetem doradczym, o którym mowa w art. 5 ust. 3a.
EUNB przedstawia Komisji projekty tych regulacyjnych standardów technicznych do dnia ...*.
______________
* Dwa lata od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy.
Poprawka 72
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 17 – ustęp 2
2.   Jeżeli instytucje płatnicze zajmują się świadczeniem co najmniej jednej z usług płatniczych, mogą one prowadzić tylko rachunki płatnicze wykorzystywane wyłącznie do transakcji płatniczych. Państwa członkowskie zapewniają proporcjonalny dostęp do tych rachunków płatniczych.
2.   Jeżeli instytucje płatnicze zajmują się świadczeniem co najmniej jednej z usług płatniczych, mogą one prowadzić rachunki płatnicze wykorzystywane wyłącznie do transakcji płatniczych. Państwa członkowskie dopilnowują, by instytucje płatnicze miały dostęp do świadczonych przez instytucje kredytowe usług rachunków płatniczych i depozytowych w oparciu o obiektywne, niedyskryminujące i proporcjonalne zasady. Taki dostęp powinien być wystarczająco szeroki, by instytucja płatnicza mogła świadczyć usługi płatnicze w wolny od przeszkód i efektywny sposób.
Poprawka 73
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 21 – ustęp 3
3.   Jeżeli na terytorium państwa członkowskiego wyznaczony został więcej niż jeden organ właściwy do spraw objętych przepisami niniejszego tytułu, państwa członkowskie zapewniają, aby organy te ściśle ze sobą współpracowały w sposób umożliwiający im skuteczne wykonywanie swoich odpowiednich obowiązków. Dotyczy to również przypadków, gdy organy właściwe do spraw objętych przepisami niniejszego tytułu nie są właściwymi organami odpowiedzialnymi za nadzór nad instytucjami kredytowymi.
3.   Jeżeli organ właściwy do spraw objętych przepisami niniejszego tytułu nie jest właściwym organem odpowiedzialnym za nadzór nad instytucjami kredytowymi, państwa członkowskie zapewniają, aby organy te ściśle ze sobą współpracowały w sposób umożliwiający im skuteczne wykonywanie swoich odpowiednich obowiązków.
Poprawka 74
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 22 – ustęp 1 – akapit drugi – litera a
a)   wezwania instytucji płatniczej do dostarczenia wszelkich informacji niezbędnych do monitorowania zgodności;
a)   wezwania instytucji płatniczej do dostarczenia wszelkich informacji niezbędnych do monitorowania zgodności w drodze oficjalnej decyzji, w której określone zostaną: podstawa prawna i cel wniosku, wymagane informacje oraz ostateczny termin ich dostarczenia.
Poprawka 75
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 22 – ustęp 2 a (nowy)
2a.  Wszelkie wnioski właściwych organów państw członkowskich dotyczące udzielenia informacji lub dostarczenia dokumentów składa się na podstawie decyzji, w której wskazano podstawę prawną, cel wniosku, szczegóły dotyczące informacji lub wymaganych dokumentów, termin, w jakim są one wymagane, oraz okres, przez jaki informacje lub dokumenty muszą być przechowywane.
Poprawka 76
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 25 – ustęp 1
1.   Właściwe organy poszczególnych państw członkowskich współpracują ze sobą, a w stosownych przypadkach z Europejskim Bankiem Centralnym i krajowymi bankami centralnymi państw członkowskich, EUNB oraz z innymi stosownymi właściwymi organami wyznaczonymi na mocy przepisów unijnych lub krajowych obowiązujących w odniesieniu do dostawców usług płatniczych.
1.   Właściwe organy poszczególnych państw członkowskich współpracują ze sobą, a w stosownych przypadkach z Europejskim Bankiem Centralnym i krajowymi bankami centralnymi państw członkowskich, EUNB oraz z innymi stosownymi właściwymi organami wyznaczonymi na mocy przepisów unijnych lub krajowych obowiązujących w odniesieniu do dostawców usług płatniczych. W przypadku gdy organy te przetwarzają dane osobowe, powinny one dokładnie określić konkretny cel przetwarzania oraz powołać się na odpowiednią podstawę prawną w przepisach unijnych.
Poprawka 77
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 25 – ustęp 2 – litera d a (nowa)
da)  Europolem, jako unijnym organem ścigania odpowiedzialnym za wsparcie i koordynację wspólnego podejścia właściwych organów policyjnych państw członkowskich do zwalczania przestępczości zorganizowanej i innych poważnych przestępstw oraz terroryzmu, w tym fałszowania euro, podrabiania pieniędzy i innych środków płatniczych.
Poprawka 78
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 25 – ustęp 2 a (nowy)
2a.  EUNB posiada uprawnienia w zakresie rozpoczynania i promowania wiążącej mediacji w celu rozstrzygania sporów wynikających z wymiany informacji między właściwymi organami.
Poprawka 79
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 26 – ustęp 1 a (nowy)
1a.  Państwa członkowskie nie mogą nakładać żadnych dodatkowych wymogów na unijną instytucję płatniczą chcącą świadczyć usługi płatnicze w przyjmującym państwie członkowskim, które to wymogi nie mają zastosowania do instytucji płatniczych, których działalność jest dozwolona w przyjmującym państwie członkowskim.
Poprawka 80
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 26 – ustęp 3
3.   Właściwe organy przekazują sobie wzajemnie wszelkie istotne lub stosowne informacje, w szczególności w przypadkach stwierdzenia lub podejrzenia naruszenia prawa przez agenta, oddział lub podmiot świadczący usługi w ramach outsourcingu. W związku z tym właściwe organy przekazują na żądanie wszelkie stosowne informacje, a z własnej inicjatywy przekazują wszelkie istotne informacje.
3.   Właściwe organy przekazują sobie wzajemnie wszelkie istotne lub stosowne informacje, w szczególności w przypadkach stwierdzenia lub podejrzenia naruszenia prawa przez agenta, oddział lub podmiot świadczący usługi w ramach outsourcingu. W związku z tym właściwe organy przekazują na żądanie wszelkie stosowne informacje, a z własnej inicjatywy przekazują wszelkie istotne informacje. W przypadku zatrzymania danych osobowych okres ich przechowywania przez właściwe organy nie może przekroczyć dziesięciu lat. Przechowywanie danych osobowych musi w każdym przypadku odbywać się zgodnie z dyrektywą 95/46/WE.
Poprawka 81
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 26 – ustęp 5
5.   EUNB wydaje wytyczne skierowane do właściwych organów zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 dotyczące czynników, które należy wziąć pod uwagę przy podejmowaniu decyzji, czy zgłoszona przez instytucję płatniczą działalność, która ma być prowadzona w innym państwie członkowskim zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, oznaczałaby korzystanie z prawa przedsiębiorczości lub swobody świadczenia usług. Wytyczne te wydaje się w terminie […dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy].
5.   EUNB wydaje wytyczne skierowane do właściwych organów zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 dotyczące czynników, które należy wziąć pod uwagę przy podejmowaniu decyzji, czy zgłoszona przez instytucję płatniczą działalność, która ma być prowadzona w innym państwie członkowskim zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, oznaczałaby korzystanie z prawa przedsiębiorczości lub swobody świadczenia usług. Wytyczne te wydaje się do dnia ….*
____________
* Dwa lata od wejścia w życie niniejszej dyrektywy.
Poprawka 82
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 27 – ustęp 1 - litera a
a)   średnia miesięczna z poprzedzających dwunastu miesięcy całkowitej kwoty transakcji płatniczych wykonanych przez zainteresowaną osobę, w tym wszelkich agentów, za działania których ponosi ona pełną odpowiedzialność, nie przekracza 1 mln EUR. Wymóg ten oceniany jest na podstawie całkowitej kwoty transakcji płatniczych prognozowanej w biznesplanie, chyba że właściwe organy zażądają skorygowania biznesplanu;
a)   średnia miesięczna z poprzedzających dwunastu miesięcy całkowitej kwoty transakcji płatniczych wykonanych lub zainicjowanych przez zainteresowaną osobę, w tym wszelkich agentów, za działania których ponosi ona pełną odpowiedzialność, nie przekracza 1 mln EUR. Wymóg ten oceniany jest na podstawie całkowitej kwoty transakcji płatniczych prognozowanej w biznesplanie, chyba że właściwe organy zażądają skorygowania biznesplanu;
Poprawka 83
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 31 – ustęp 2 a (nowy)
2a.  Państwa członkowskie dopilnowują, aby osobom fizycznym udzielano odpowiednich informacji na temat przetwarzania danych osobowych zgodnie z przepisami krajowymi transponującymi art. 10 i 11 dyrektywy 95/46/WE oraz z art. 11 rozporządzenia (WE) nr 45/2001.
Poprawka 84
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 33 – ustęp 3
3.   Jeżeli dostawca usług płatniczych może nakładać opłaty za informacje zgodnie z ust. 2, opłaty te muszą być adekwatne i zgodne z faktycznie poniesionymi przez dostawcę usług płatniczych kosztami.
3.   Jeżeli dostawca usług płatniczych może nakładać opłaty za informacje zgodnie z ust. 2, opłaty te muszą być rozsądne i zgodne z faktycznie poniesionymi przez dostawcę usług płatniczych kosztami.
Poprawka 85
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 33 – ustęp 3 a (nowy)
3a.  Państwa członkowskie dopilnowują, aby konsumenci, którzy przenoszą swój rachunek płatniczy, mogli na żądanie otrzymać od dokonującego przeniesienia dostawcy usług płatniczych za rozsądną opłatą wyciąg transakcji dokonanych na poprzednim rachunku płatniczym zapisany na trwałym nośniku.
Poprawka 86
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 34
Państwa członkowskie mogą postanowić, że na dostawcy usług płatniczych spoczywa obowiązek udowodnienia, że spełnił on wymogi informacyjne określone w niniejszym tytule.
Państwa członkowskie postanawiają, że na dostawcy usług płatniczych spoczywa obowiązek udowodnienia, że spełnił on wymogi informacyjne określone w niniejszym tytule.
Poprawka 87
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 37 – ustęp 1
1.   Państwa członkowskie nakładają wymóg, zgodnie z którym zanim jakakolwiek umowa lub oferta dotycząca pojedynczej usługi płatniczej stanie się dla użytkownika usług płatniczych wiążąca, dostawca usług płatniczych ma obowiązek udostępnić użytkownikowi usług płatniczych, w łatwo dostępny sposób, informacje i warunki określone w art. 38. Na wniosek użytkownika usług płatniczych dostawca usług płatniczych dostarcza informacje i warunki w formie papierowej lub na innym trwałym nośniku informacji. Informacje i warunki muszą być sformułowane w sposób łatwo zrozumiały oraz w przejrzystej i czytelnej formie, w języku urzędowym państwa członkowskiego, w którym usługa płatnicza jest oferowana, lub w jakimkolwiek innym języku uzgodnionym przez strony.
1.   Państwa członkowskie nakładają wymóg, zgodnie z którym zanim jakakolwiek umowa lub oferta dotycząca pojedynczej usługi płatniczej stanie się dla użytkownika usług płatniczych wiążąca, dostawca usług płatniczych ma obowiązek udostępnić użytkownikowi usług płatniczych, w łatwo dostępny sposób, informacje i warunki określone w art. 38 dotyczące świadczonych przez niego usług. Na wniosek użytkownika usług płatniczych dostawca usług płatniczych dostarcza informacje i warunki w formie papierowej lub na innym trwałym nośniku informacji. Informacje i warunki muszą być sformułowane w sposób łatwo zrozumiały oraz w przejrzystej i czytelnej formie, w języku urzędowym państwa członkowskiego, w którym usługa płatnicza jest oferowana, lub w jakimkolwiek innym języku uzgodnionym przez strony.
Poprawka 88
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 37 – ustęp 2 a (nowy)
2a.  W przypadku gdy zlecenie płatnicze jest inicjowane przez dostawcę usług płatniczych będącego osobą trzecią, państwa członkowskie nakładają wymóg, aby udostępnił on użytkownikowi usług płatniczych informacje i warunki, o których mowa w art. 38. Informacje i warunki są przekazywane w przejrzystej i zrozumiałej formie, w języku urzędowym państwa członkowskiego, w którym usługa płatnicza jest oferowana lub w jakimkolwiek innym języku uzgodnionym przez strony.
Poprawka 89
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 38 – ustęp 2
2.   Państwa członkowskie zapewniają, by w przypadku usług inicjowania płatności dostawca usług płatniczych będący osobą trzecią dostarczał płatnikowi informacje na temat oferowanych usług oraz dane kontaktowe dostawcy usług płatniczych będącego osobą trzecią.
2.   Państwa członkowskie zapewniają, by w przypadku usług inicjowania płatności dostawca usług płatniczych będący osobą trzecią, przed zainicjowaniem, dostarczał płatnikowi następujących jasnych i zrozumiałych informacji:
a)  dane kontaktowe i numer rejestracji dostawcy usług płatniczych będącego osobą trzecią oraz nazwę odpowiedzialnego organu nadzorczego;
b)  w stosownych przypadkach maksymalny termin procedury inicjowania płatności;
c)  wszelkie możliwe opłaty należne dostawcy usług płatniczych będącemu osobą trzecią od użytkownika usług płatniczych i, w stosownych przypadkach, wyszczególnienie kwot wszelkich opłat;
d)  w stosownych przypadkach faktyczny kurs walutowy lub referencyjny kurs walutowy, który ma zostać zastosowany;
Poprawka 90
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 39 – wprowadzenie
W przypadku gdy dostawca usług płatniczych będący osobą trzecią na polecenie płatnika inicjuje zlecenie płatnicze, bezpośrednio po zainicjowaniu zlecenia płatniczego dostarcza lub udostępnia on płatnikowi oraz, w stosownym przypadku, odbiorcy następujące dane:
W przypadku gdy dostawca usług płatniczych będący osobą trzecią na polecenie płatnika inicjuje zlecenie płatnicze, bezpośrednio po zainicjowaniu zlecenia płatniczego dostarcza płatnikowi oraz, w stosownym przypadku, odbiorcy następujące dane w sposób jasny i jednoznaczny:
Poprawka 91
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 39 – litera a
a)   potwierdzenie pomyślnego zainicjowania zlecenia płatniczego u dostawcy usług płatniczych prowadzącego rachunek dla płatnika;
a)   potwierdzenie pomyślnego zainicjowania transakcji płatniczej u dostawcy usług płatniczych prowadzącego rachunek dla płatnika;
Poprawka 92
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 39 – ustęp 1 - litera d
d)   w stosownych przypadkach kwotę wszelkich opłat należnych z tytułu transakcji płatniczej i, w stosownych przypadkach, wyszczególnienie kwot takich opłat.
d)   w stosownych przypadkach kwotę wszelkich opłat należnych dostawcy usług płatniczych będącemu osobą trzecią z tytułu transakcji płatniczej, przy czym takie opłaty muszą być pojedynczo wyszczególnione.
Poprawka 93
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 39 – ustęp 1 a (nowy)
Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla przepisów o ochronie danych mających zastosowanie do dostawcy usług płatniczych będącego osobą trzecią i do odbiorcy.
Poprawka 94
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 41 – wprowadzenie
Bezpośrednio po otrzymaniu zlecenia płatniczego dostawca usług płatniczych płatnika dostarcza lub udostępnia płatnikowi, w ten sam sposób jak określony w art. 37 ust. 1, następujące dane:
Bezpośrednio po otrzymaniu zlecenia płatniczego dostawca usług płatniczych prowadzący rachunek dostarcza lub udostępnia płatnikowi, w ten sam sposób jak określony w art. 37 ust. 1, następujące dane w odniesieniu do jego własnych usług:
Poprawka 95
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 42 – wprowadzenie
Bezpośrednio po wykonaniu transakcji płatniczej dostawca usług płatniczych odbiorcy dostarcza lub udostępnia odbiorcy, w ten sam sposób jak określony w art. 37 ust. 1, wszystkie następujące dane:
Bezpośrednio po wykonaniu transakcji płatniczej dostawca usług płatniczych odbiorcy dostarcza lub udostępnia odbiorcy, w ten sam sposób jak określony w art. 37 ust. 1, wszystkie następujące dane w odniesieniu do jego własnych usług, o ile nimi bezpośrednio dysponuje:
Poprawka 96
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 44 – ustęp 1
1.   Państwa członkowskie nakładają wymóg, zgodnie z którym w odpowiednim czasie, zanim jakakolwiek umowa ramowa lub oferta takiej umowy stanie się dla użytkownika usług płatniczych wiążąca, dostawca usług płatniczych ma obowiązek dostarczenia użytkownikowi usług płatniczych w formie papierowej lub na innym trwałym nośniku informacji i warunków określonych w art. 45. Informacje i warunki muszą być sformułowane w sposób łatwo zrozumiały oraz w przejrzystej i czytelnej formie, w języku urzędowym państwa członkowskiego, w którym usługa płatnicza jest oferowana, lub w jakimkolwiek innym języku uzgodnionym przez strony.
1.   Państwa członkowskie nakładają wymóg, zgodnie z którym w odpowiednim czasie, zanim jakakolwiek umowa ramowa lub oferta takiej umowy stanie się dla użytkownika usług płatniczych wiążąca, dostawca usług płatniczych ma obowiązek udostępnienia lub, na wniosek użytkownika usług płatniczych, dostarczenia użytkownikowi usług płatniczych w formie papierowej lub na innym trwałym nośniku informacji i warunków określonych w art. 45. Informacje i warunki muszą być sformułowane w sposób łatwo zrozumiały oraz w przejrzystej i czytelnej formie, w języku urzędowym państwa członkowskiego, w którym usługa płatnicza jest oferowana, lub w jakimkolwiek innym języku uzgodnionym przez strony.
Poprawka 97
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 45 – punkt 2 – litera a
а)  opis najważniejszych cech świadczonej usługi płatniczej;
а)  jasny opis najważniejszych cech świadczonej usługi płatniczej;
Poprawka 98
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 45 – punkt 2 – litera c
c)   informacje na temat sposobu i procedury udzielania zgody na zainicjowanie lub wykonanie transakcji płatniczej oraz wycofywania takiej zgody zgodnie z art. 57 i 71;
c)   informacje na temat sposobu i procedury udzielania zgody na zainicjowanie zlecenia płatniczego lub wykonanie transakcji płatniczej oraz wycofywania takiej zgody zgodnie z art. 57 i 71;
Poprawka 99
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 45 – punkt 6 – litera a
a)   o ile zostało to uzgodnione, informacja, że jeżeli przed proponowanym dniem wejścia w życie zmian warunków użytkownik usług płatniczych nie zgłosi dostawcy sprzeciwu wobec takich zmian, to uznaje się, że użytkownik wyraził na nie zgodę zgodnie z art. 47;
a)   o ile zostało to uzgodnione, z wyjątkiem okoliczności, w których zmiana jest wyraźnie i jednoznacznie korzystniejsza dla użytkowników usług płatniczych na mocy art. 47 ust. 2, informacja, że jeżeli przed proponowanym dniem wejścia w życie zmian warunków użytkownik usług płatniczych nie zgłosi dostawcy sprzeciwu wobec takich zmian, to uznaje się, że użytkownik wyraził na nie zgodę zgodnie z art. 47, przy czym takie powiadomienie jest nieskuteczne, jeżeli zmiana jest wyraźnie i jednoznacznie korzystniejsza dla użytkowników usług płatniczych;
Poprawka 100
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 47 – ustęp 1 – akapit pierwszy
1.   Wszelkie zmiany w umowie ramowej oraz w informacjach i warunkach określonych w art. 45 są proponowane przez dostawcę usług płatniczych w sposób przewidziany w art. 44 ust. 1, nie później niż dwa miesiące przed proponowaną datą ich zastosowania.
1.   Wszelkie zmiany w umowie ramowej, które nie są wyraźnie i jednoznacznie korzystniejsze dla użytkowników usług płatniczych, oraz w informacjach i warunkach określonych w art. 45 są proponowane przez dostawcę usług płatniczych w sposób przewidziany w art. 44 ust. 1 i nie później niż dwa miesiące przed proponowaną datą ich zastosowania.
Poprawka 101
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 47 – ustęp 2
2.   Zmiany stóp procentowych lub kursów walutowych mogą być stosowane bezzwłocznie i bez uprzedzenia, pod warunkiem że takie prawo zostało uzgodnione w umowie ramowej oraz że podstawą tych zmian są referencyjne stopy procentowe lub referencyjne kursy walutowe uzgodnione zgodnie z art. 45 ust. 3 lit. b) i c). Użytkownik usług płatniczych otrzymuje informację na temat wszelkich zmian stopy procentowej przy najbliższej okazji w taki sam sposób, jak przewidziano w art. 44 ust. 1, chyba że strony uzgodniły konkretną częstotliwość lub sposób dostarczania lub udostępniania informacji. Zmiany stóp procentowych i kursów walutowych na korzystniejsze dla użytkowników usług płatniczych mogą być jednak dokonywane bez uprzedzenia.
2.   Zmiany stóp procentowych lub kursów walutowych mogą być stosowane bezzwłocznie i bez uprzedzenia, pod warunkiem że takie prawo zostało uzgodnione w umowie ramowej oraz że podstawą tych zmian stóp procentowych lub kursów walutowych są referencyjne stopy procentowe lub referencyjne kursy walutowe uzgodnione zgodnie z art. 45 ust. 3 lit. b) i c). Użytkownik usług płatniczych otrzymuje informację na temat wszelkich zmian stopy procentowej przy najbliższej okazji w taki sam sposób, jak przewidziano w art. 44 ust. 1, chyba że strony uzgodniły konkretną częstotliwość lub sposób dostarczania lub udostępniania informacji. Zmiany stóp procentowych i kursów walutowych na korzystniejsze dla użytkowników usług płatniczych oraz zmiany w umowie ramowej, które są wyraźnie i jednoznacznie korzystniejsze dla użytkowników usług płatniczych, mogą być jednak dokonywane bez uprzedzenia.
Poprawka 102
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 48 – ustęp 2
2.   Wypowiedzenie przez użytkownika usług płatniczych umowy ramowej zawartej na określony okres dłuższy niż 12 miesięcy lub też na czas nieokreślony nie wiąże się dla niego z żadnymi opłatami, jeżeli następuje po upływie 12 miesięcy. We wszystkich innych przypadkach opłaty za wypowiedzenie umowy powinny być adekwatne i zgodne z kosztami.
2.   Wypowiedzenie przez użytkownika usług płatniczych umowy ramowej nie wiąże się dla niego z żadnymi opłatami.
Poprawka 103
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 50 – ustęp 2
2.   Umowa ramowa może zawierać warunek, zgodnie z którym informacje, o których mowa w ust. 1, należy dostarczać lub udostępniać okresowo co najmniej raz w miesiącu i w uzgodniony sposób umożliwiający płatnikowi przechowywanie i odtwarzanie tych informacji w niezmienionej postaci.
2.   Umowa ramowa zawiera warunek, zgodnie z którym informacje, o których mowa w ust. 1, należy dostarczać lub udostępniać okresowo co najmniej raz w miesiącu, bezpłatnie i w uzgodniony sposób umożliwiający płatnikowi przechowywanie i odtwarzanie tych informacji w niezmienionej postaci.
Poprawka 104
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 50 – ustęp 3
3.   Państwa członkowskie mogą jednak wprowadzić wymóg, zgodnie z którym dostawcy usług płatniczych raz w miesiącu bezpłatnie dostarczają informacje w formie papierowej.
3.   Państwa członkowskie mogą jednak wprowadzić wymóg, zgodnie z którym dostawcy usług płatniczych raz w miesiącu bezpłatnie dostarczają informacje w formie papierowej lub na innym trwałym nośniku informacji.
Poprawka 105
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 51 – ustęp 1 - litera a
a)   informację umożliwiającą odbiorcy zidentyfikowanie transakcji płatniczej i, w stosownych przypadkach, płatnika, oraz wszelkie inne informacje przekazane wraz z transakcją płatniczą;
a)   informację umożliwiającą odbiorcy zidentyfikowanie transakcji płatniczej i płatnika, oraz wszelkie inne informacje przekazane wraz z transakcją płatniczą;
Poprawka 106
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 51 – ustęp 3
3.   Państwa członkowskie mogą jednak wprowadzić wymóg, zgodnie z którym dostawcy usług płatniczych raz w miesiącu bezpłatnie dostarczają informacje w formie papierowej.
3.   Państwa członkowskie mogą jednak wprowadzić wymóg, zgodnie z którym dostawcy usług płatniczych raz w miesiącu bezpłatnie dostarczają informacje w formie papierowej lub na innym trwałym nośniku informacji.
Poprawka 107
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 52 – ustęp 2 – akapit pierwszy
2.  W przypadku gdy usługa przeliczenia waluty oferowana jest przed zainicjowaniem transakcji płatniczej i gdy usługa ta jest oferowana w punkcie sprzedaży lub przez odbiorcę, strona oferująca płatnikowi usługę przeliczenia waluty ujawnia płatnikowi informacje dotyczące wszelkich opłat, jak również kurs walutowy, który ma być zastosowany przy przeliczaniu waluty transakcji płatniczej.
2.  W przypadku gdy usługa przeliczenia waluty oferowana jest przed zainicjowaniem transakcji płatniczej i gdy usługa ta jest oferowana za pośrednictwem bankomatu, w punkcie sprzedaży lub przez odbiorcę, strona oferująca płatnikowi usługę przeliczenia waluty ujawnia płatnikowi informacje dotyczące wszelkich opłat, jak również kurs walutowy, który ma być zastosowany przy przeliczaniu waluty transakcji płatniczej.
Poprawka 108
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 53 – ustęp 2
2.  W przypadku gdy za korzystanie z danego instrumentu płatniczego dostawca usług płatniczych lub osoba trzecia żąda opłaty, informuje o tym użytkownika usług płatniczych przed zainicjowaniem transakcji płatniczej.
skreślony
Poprawka 109
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 53 – ustęp 2 a (nowy)
2a.  Jeżeli dostawca usług płatniczych jest uprawniony do przerzucenia kosztów strony trzeciej na płatnika, płatnik nie ma obowiązku ich uregulowania, o ile ich pełna kwota nie została przedstawiona przed zainicjowaniem transakcji płatniczej.
Poprawka 110
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 55 – ustęp 1
1.  Dostawca usług płatniczych nie może pobierać od użytkownika usług płatniczych opłat za wypełnienie obowiązków informacyjnych lub za środki naprawcze i zapobiegawcze na podstawie niniejszego tytułu, chyba że w art. 70 ust. 1, art. 71 ust. 5 i art. 79 ust. 2 określono inaczej. Opłaty te są uzgadniane pomiędzy użytkownikiem usług płatniczych a dostawcą usług płatniczych i muszą być adekwatne i zgodne z faktycznie poniesionymi przez dostawcę usług płatniczych kosztami.
1.  Dostawca usług płatniczych nie może pobierać od użytkownika usług płatniczych opłat za wypełnienie obowiązków informacyjnych lub za środki naprawcze i zapobiegawcze na podstawie niniejszego tytułu, chyba że w art. 70 ust. 1, art. 71 ust. 5 i art. 79 ust. 2 określono inaczej. Opłaty te są uzgadniane pomiędzy użytkownikiem usług płatniczych a dostawcą usług płatniczych i muszą być adekwatne i zgodne z faktycznie poniesionymi przez dostawcę usług płatniczych kosztami. Dostawca usług płatniczych na wniosek ujawnia rzeczywiste koszty transakcji płatniczej.
Poprawka 111
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 55 – ustęp 3
3.   Dostawca usług płatniczych nie uniemożliwia odbiorcy żądania od płatnika opłaty, oferowania mu zniżki lub zachęcania go w inny sposób do korzystania z określonego instrumentu płatniczego. Wszelkie obowiązujące opłaty nie mogą jednak przekraczać kosztów ponoszonych przez odbiorcę z tytułu korzystania z danego instrumentu płatniczego.
3.   Dostawca usług płatniczych nie uniemożliwia odbiorcy żądania od płatnika opłaty, oferowania mu zniżki lub zachęcania go w inny sposób do korzystania z określonego instrumentu płatniczego. Wszelkie obowiązujące opłaty nie mogą jednak przekraczać bezpośrednich kosztów ponoszonych przez odbiorcę z tytułu korzystania z danego instrumentu płatniczego.
Poprawka 112
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 55 – ustęp 4 a (nowy)
4a.  Niezależnie od ust. 4 państwa członkowskie mogą przewidzieć, że odbiorca nie może nakładać żadnej opłaty za wykorzystywanie instrumentu płatniczego.
Poprawka 113
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 57 – ustęp 2 – akapit pierwszy
2.   Udzielenie zgody na wykonanie transakcji płatniczej lub szeregu transakcji płatniczych odbywa się w sposób uzgodniony pomiędzy płatnikiem a dostawcą usług płatniczych. Zgody można udzielić również bezpośrednio lub pośrednio za pośrednictwem odbiorcy. Uznaje się również, że udzielono zgody na wykonanie transakcji płatniczej, w przypadku gdy płatnik udzielił zezwolenia dostawcy usług płatniczych będącemu osobą trzecią na zainicjowanie transakcji płatniczej z dostawcą usług płatniczych prowadzącym rachunek.
2.   Udzielenie zgody na wykonanie transakcji płatniczej lub szeregu transakcji płatniczych (w tym polecenia zapłaty) odbywa się w sposób uzgodniony pomiędzy płatnikiem a dostawcą usług płatniczych. Zgody można udzielić również bezpośrednio lub pośrednio za pośrednictwem odbiorcy. Uznaje się również, że udzielono zgody na wykonanie transakcji płatniczej, w przypadku gdy płatnik udzielił zezwolenia dostawcy usług płatniczych będącemu osobą trzecią na zainicjowanie transakcji płatniczej z dostawcą usług płatniczych prowadzącym rachunek należący do płatnika.
Poprawka 114
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 58 – tytuł
Dostęp do informacji dotyczących rachunku płatniczego dla dostawcy usług płatniczych będącego osobą trzecią oraz wykorzystywanie przez niego tych informacji
Dostęp do informacji dotyczących rachunku płatniczego dla dostawcy usług płatniczych będącego osobą trzecią i emitenta instrumentu płatniczego będącego osobą trzecią oraz wykorzystywanie przez nich tych informacji
Poprawka 115
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 58 – ustęp 1
1.   Państwa członkowskie zapewniają, by płatnik miał prawo do korzystania z dostawcy usług płatniczych będącego osobą trzecią w celu otrzymania usługi płatniczej umożliwiającej dostęp do rachunków płatniczych, zgodnie z pkt 7 załącznika I.
1.   Państwa członkowskie zapewniają, by płatnik, pod warunkiem że posiada on rachunek płatniczy z możliwością dostępu w oparciu o bankowość internetową, miał prawo do korzystania z dostawcy usług płatniczych będącego osobą trzecią posiadającą zezwolenie w celu otrzymania usługi płatniczej umożliwiającej dostęp do rachunków płatniczych, zgodnie z pkt 7 załącznika I. Państwa członkowskie dopilnowują, by płatnik miał prawo do korzystania z emitenta instrumentu płatniczego będącego osobą trzecią posiadającą zezwolenie w celu otrzymania instrumentu płatniczego umożliwiającego transakcje płatnicze.
Poprawka 116
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 58 – ustęp 1 a (nowy)
1a.  Dostawca usług płatniczych prowadzący rachunek nie odmawia dostępu na podstawie niniejszego artykułu dostawcy usług płatniczych będącemu osobą trzecią ani emitentowi instrumentu płatniczego będącemu osobą trzecią, jeśli są oni upoważnieni do przeprowadzenia określonej płatności w imieniu płatnika, pod warunkiem że płatnik udzielił im wyraźnej zgody zgodnie z art. 57.
Poprawka 117
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 58 – ustęp 1 b (nowy)
1b.  Odbiorcy oferujący płatnikom możliwość skorzystania z usług dostawców usług płatniczych będących osobami trzecimi lub emitentów instrumentu płatniczego będących osobami trzecimi udostępniają, w sposób jednoznaczny, płatnikom informacje na temat takiego dostawcy usług płatniczych będącego osobą trzecią lub takich dostawców usług płatniczych będących osobami trzecimi, w tym numer rejestracji i nazwę odpowiedzialnego organu nadzorczego.
Poprawka 118
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 58 – ustęp 2 - wprowadzenie
2.  W przypadku gdy dostawca usług płatniczych będący osobą trzecią otrzymał zezwolenie płatnika na świadczenie usług płatniczych zgodnie z ust. 1, jest on zobowiązany do:
poprawka nie dotyczy polskiej wersji językowej
Poprawka 119
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 58 – ustęp 2 - litera a
a)   zapewnienia, by indywidualne zabezpieczenia użytkownika usług płatniczych nie były dostępne dla innych stron;
a)   zapewnienia, by dane dotyczące indywidualnych zabezpieczeń użytkownika usług płatniczych nie były dostępne dla innych stron;
Poprawka 120
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 58 – ustęp 2 - litera b
b)   autoryzowania samego siebie w jednoznaczny sposób wobec dostawcy (dostawców) usług płatniczych prowadzącego (prowadzących) rachunek na rzecz posiadacza rachunku;
b)   autoryzowania samego siebie w jednoznaczny sposób wobec dostawcy (dostawców) usług płatniczych prowadzącego (prowadzących) rachunek na rzecz posiadacza rachunku w każdym przypadku inicjowania płatności lub zbierania informacji dotyczących rachunku;
Poprawka 121
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 58 – ustęp 2 - litera c
c)   nieprzechowywania szczególnie chronionych danych dotyczących płatności lub indywidualnych zabezpieczeń użytkownika usług płatniczych.
c)   nieprzechowywania indywidualnych zabezpieczeń użytkownika usług płatniczych.
Poprawka 122
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 58 – ustęp 2 – litera c a (nowa)
ca)  niewykorzystywania danych na cele inne niż te wyraźnie wskazane przez płatnika.
Poprawka 123
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 58 – ustęp 3 a (nowy)
3a.  Jeżeli płatnik udzielił zgody emitentowi instrumentu płatniczego będącemu osobą trzecią, który zapewnił płatnikowi instrument płatniczy, na uzyskanie informacji na temat dostępności wystarczających środków pieniężnych na potrzeby danej transakcji płatniczej na danym rachunku płatniczym posiadanym przez płatnika, dostawca usług płatniczych prowadzący rachunek w odniesieniu do danego rachunku płatniczego dostarcza takich informacji emitentowi instrumentu płatniczego będącemu osobą trzecią bezzwłocznie po otrzymaniu zlecenia płatniczego płatnika. Informacje dotyczące dostępności wystarczających środków pieniężnych oznaczałyby po prostu odpowiedź „tak” lub „nie” a nie stwierdzenie salda rachunku, zgodnie z dyrektywą 95/46/WE.
Poprawka 124
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 58 – ustęp 4
4.   Dostawcy usług płatniczych prowadzący rachunek traktują zlecenia płatnicze przekazane za pośrednictwem usług dostawcy usług płatniczych będącego stroną trzecią w niedyskryminujący sposób pod względem czasu wykonania i priorytetowego charakteru w stosunku do zleceń płatniczych przekazanych przez samego płatnika, chyba że istnieją ku temu obiektywne powody.
4.   Dostawcy usług płatniczych prowadzący rachunek traktują zlecenia płatnicze przekazane za pośrednictwem usług dostawcy usług płatniczych będącego osobą trzecią lub przez emitenta instrumentu płatniczego będącego osobą trzecią w niedyskryminujący sposób, w szczególności pod względem czasu wykonania, priorytetowego charakteru lub opłat w stosunku do zleceń płatniczych przekazanych przez samego płatnika, chyba że istnieją ku temu obiektywne powody.
Poprawka 125
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 58 – ustęp 4 a (nowy)
4a.  Nie wymaga się zawierania stosunku umownego między dostawcami usług płatniczych będącymi osobami trzecimi a dostawcami usług płatniczych prowadzącymi rachunek w kontekście inicjowania płatności lub usług zapewniających dostęp do informacji o rachunku.
Poprawka 126
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 58 – ustęp 4 b (nowy)
4b.  Państwa członkowskie zapewniają, że po ustaleniu i wdrożeniu wspólnych i bezpiecznych otwartych standardów komunikacji przez dostawcę usług płatniczych prowadzącego rachunek użytkownika w stosunku do dostawcy usług płatniczych będącego osobą trzecią zgodnie z art. 94a, użytkownik usług płatniczych może korzystać z najbezpieczniejszych, zgodnych z aktualnym stanem wiedzy rozwiązań technologicznych przy inicjowaniu elektronicznych transakcji płatniczych przez dostawców usług płatniczych będących osobami trzecimi.
Poprawka 127
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 59
Artykuł 59
skreślony
Dostęp do informacji dotyczących rachunku płatniczego dla dostawcy usług płatniczych będącego osobą trzecią oraz wykorzystywanie przez niego tych informacji
1.  Państwa członkowskie zapewniają, by płatnik miał prawo do korzystania z emitenta instrumentu płatniczego będącego osobą trzecią w celu otrzymania usługi związanej z kartami płatniczymi.
2.  Jeżeli płatnik udzielił zgody emitentowi instrumentu płatniczego będącemu osobą trzecią, który zapewnił płatnikowi instrument płatniczy, na otrzymanie informacji na temat dostępności wystarczających środków pieniężnych na potrzeby danej transakcji płatniczej na danym rachunku płatniczym posiadanym przez płatnika, dostawca usług płatniczych prowadzący rachunek w odniesieniu do danego rachunku płatniczego dostarcza takie informacje emitentowi instrumentu płatniczego będącemu osobą trzecią bezzwłocznie po otrzymaniu zlecenia płatniczego płatnika.
3.  Dostawcy usług płatniczych prowadzący rachunek traktują zlecenia płatnicze przekazane za pośrednictwem usług emitenta instrumentu płatniczego będącego stroną trzecią w niedyskryminujący sposób pod względem czasu wykonania i priorytetowego charakteru w stosunku do zleceń płatniczych przekazanych przez samego płatnika, chyba że istnieją ku temu obiektywne powody.
Poprawka 128
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 61 – ustęp 2
2.   Do celów ust. 1 lit. a) użytkownik usług płatniczych podejmuje w szczególności, z chwilą otrzymania instrumentu płatniczego, wszelkie stosowne kroki w celu ochrony indywidualnych zabezpieczeń tego instrumentu. Obowiązki dochowania staranności w tym względzie przez użytkowników usług płatniczych nie utrudniają jednak wykorzystywania jakichkolwiek instrumentów i usług płatniczych dopuszczonych zgodnie z niniejszą dyrektywą.
2.   Do celów ust. 1 lit. a) użytkownik usług płatniczych podejmuje w szczególności, z chwilą otrzymania instrumentu płatniczego, wszelkie stosowne kroki w celu ochrony danych dotyczących indywidualnych zabezpieczeń tego instrumentu. Obowiązki dochowania staranności w tym względzie przez użytkowników usług płatniczych nie utrudniają jednak wykorzystywania jakichkolwiek instrumentów i usług płatniczych dopuszczonych zgodnie z niniejszą dyrektywą.
Poprawka 129
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 62 – ustęp 1 - litera a
a)   upewnia się, że indywidualne zabezpieczenia instrumentu płatniczego nie są dostępne dla osób innych niż użytkownik usług płatniczych uprawniony do wykorzystywania tego instrumentu płatniczego, bez uszczerbku dla obowiązków użytkownika usług płatniczych określonych w art. 61;
a)   upewnia się, że indywidualne dane dotyczące zabezpieczenia instrumentu płatniczego są pewne i nie są dostępne dla osób innych niż użytkownik usług płatniczych uprawniony do wykorzystywania tego instrumentu płatniczego, bez uszczerbku dla obowiązków użytkownika usług płatniczych określonych w art. 61;
Poprawka 130
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 62 – ustęp 2
2.   Dostawca usług płatniczych ponosi ryzyko związane z przesłaniem płatnikowi instrumentu płatniczego lub jego indywidualnych zabezpieczeń.
2.   Dostawca usług płatniczych ponosi ryzyko związane z przesłaniem płatnikowi instrumentu płatniczego lub jego danych dotyczących indywidualnych zabezpieczeń.
Poprawka 131
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 63 – ustęp 2
2.   W przypadku gdy zaangażowany jest dostawca usług płatniczych będący osobą trzecią, użytkownik usług płatniczych uzyskuje korektę również od dostawcy usług płatniczych prowadzącego rachunek zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, nie naruszając przepisów art. 65 ust. 2 i art. 80 ust. 1.
2.   W przypadku gdy użytkownik usług płatniczych zdecyduje się skorzystać z dostawcy usług płatniczych będącego osobą trzecią, użytkownik usług płatniczych zawiadomi takiego dostawcę i poinformuje dostawcę usług płatniczych prowadzącego rachunek. Użytkownik usług płatniczych uzyskuje korektę również od dostawcy usług płatniczych prowadzącego rachunek zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, nie naruszając przepisów art. 80 ust. 1.
Poprawka 132
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 63 – ustęp 2 a (nowy)
2a.  Użytkownik usług płatniczych zgłasza swojemu dostawcy usług płatniczych prowadzącemu rachunek wszelkie znane mu incydenty mające wpływ na użytkownika w kontekście korzystania przez niego z dostawcy usług płatniczych będącego osobą trzecią lub emitenta instrumentu płatniczego będącego osobą trzecią. Dostawca usług płatniczych prowadzący rachunek powiadamia właściwe organy krajowe o wszelkich incydentach, jakie mają miejsce. Właściwe organy krajowe wdrażają następnie procedury ustanowione przez EUNB w ścisłej współpracy z EBC zgodnie z art. 85.
Poprawka 133
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 64 – ustęp 1 – akapit pierwszy
1.   Państwa członkowskie nakładają wymóg, zgodnie z którym w przypadku gdy użytkownik usług płatniczych zaprzecza, że autoryzował wykonaną transakcję płatniczą, lub twierdzi, że transakcja płatnicza została wykonana nieprawidłowo, do dostawcy usług płatniczych oraz, jeżeli jest zaangażowany i w stosownym przypadku, do dostawcy usług płatniczych będącego osobą trzecią należy udowodnienie, że transakcja płatnicza była autoryzowana, odpowiednio zapisana i zaksięgowana i że na transakcję nie miała wpływu żadna awaria techniczna ani innego rodzaju usterka.
1.   Państwa członkowskie nakładają wymóg, zgodnie z którym w przypadku gdy użytkownik usług płatniczych zaprzecza, że autoryzował wykonaną transakcję płatniczą, lub twierdzi, że transakcja płatnicza została wykonana nieprawidłowo, do dostawcy usług płatniczych oraz, jeżeli jest zaangażowany, do dostawcy usług płatniczych będącego osobą trzecią należy udowodnienie, że transakcja płatnicza była autoryzowana, odpowiednio zapisana i zaksięgowana i że na transakcję nie miała wpływu żadna awaria techniczna ani innego rodzaju usterka.
Poprawka 134
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 64 – ustęp 1 – akapit drugi
Jeżeli transakcja płatnicza została zainicjowana za pośrednictwem dostawcy usług płatniczych będącego osobą trzecią, to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że na transakcję płatniczą nie wpłynęła żadna awaria techniczna ani innego rodzaju usterka związana z usługą płatniczą, za która jest on odpowiedzialny.
Jeżeli użytkownik usług płatniczych zainicjuje transakcję płatniczą za pośrednictwem dostawcy usług płatniczych będącego osobą trzecią, to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że transakcja płatnicza była autoryzowana, odpowiednio zapisana i że na transakcję płatniczą nie wpłynęła żadna awaria techniczna ani innego rodzaju usterka związana z usługą płatniczą, za która jest on odpowiedzialny.
Poprawka 135
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 64 – ustęp 2
2.  W przypadku gdy użytkownik usług płatniczych zaprzecza temu, że autoryzował wykonaną transakcję płatniczą, zarejestrowane przez dostawcę usług płatniczych, w tym w stosownym przypadku przez dostawcę usług płatniczych będącego osobą trzecią, samo użycie instrumentu płatniczego niekoniecznie jest wystarczające do udowodnienia, że transakcja płatnicza została przez płatnika autoryzowana albo że płatnik działał w nieuczciwych zamiarach lub dopuścił się celowego lub rażącego zaniedbania co najmniej jednego z obowiązków przewidzianych w art. 61.
2.  W przypadku gdy użytkownik usług płatniczych zaprzecza temu, że autoryzował wykonaną transakcję płatniczą, zarejestrowane przez dostawcę usług płatniczych, w tym w stosownym przypadku przez dostawcę usług płatniczych będącego osobą trzecią, samo użycie instrumentu płatniczego niekoniecznie jest wystarczające do udowodnienia, że transakcja płatnicza została przez płatnika autoryzowana albo że płatnik działał w nieuczciwych zamiarach lub dopuścił się celowego lub rażącego zaniedbania co najmniej jednego z obowiązków przewidzianych w art. 61. W takim przypadku samo założenie bez dalszych dowodów poza zarejestrowanym użyciem instrumentu płatniczego nie kwalifikuje się jako dowód przeciwko użytkownikowi usługi płatniczej. Dostawca usług płatniczych, w tym w stosownych przypadkach dostawca usług płatniczych będący osobą trzecią, przedstawia dowód potwierdzający w celu udowodnienia oszustwa lub rażącego zaniedbania ze strony płatnika.
Poprawka 136
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 65 – ustęp 1
1.   Bez uszczerbku dla art. 63 państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku nieautoryzowanej transakcji płatniczej dostawca usług płatniczych płatnika bezzwłocznie dokonywał na jego rzecz zwrotu kwoty, na jaką opiewała nieautoryzowana transakcja płatnicza oraz, w stosownych przypadkach, przywrócił obciążony rachunek płatniczy do stanu, jaki istniałby, gdyby nie miała miejsca nieautoryzowana transakcja płatnicza. Obejmuje to zapewnienie, by data waluty w odniesieniu do uznania rachunku płatniczego płatnika nie była późniejsza od daty obciążenia tą kwotą.
1.   Bez uszczerbku dla art. 63 państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku nieautoryzowanej transakcji płatniczej dostawca usług płatniczych płatnika w ciągu 24 godzin od momentu zauważenia transakcji bądź powiadomienia o transakcji, dokonywał na jego rzecz zwrotu kwoty, na jaką opiewała nieautoryzowana transakcja płatnicza oraz, w stosownych przypadkach, przywrócił obciążony rachunek płatniczy do stanu, jaki istniałby, gdyby nie miała miejsca nieautoryzowana transakcja płatnicza. Obejmuje to zapewnienie, by data waluty w odniesieniu do uznania rachunku płatniczego płatnika nie była późniejsza od daty obciążenia tą kwotą.
Poprawka 137
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 65 – ustęp 2
2.   W przypadku gdy zaangażowany jest dostawca usług płatniczych będący osobą trzecią, dostawca usług płatniczych prowadzący rachunek zwraca kwotę nieautoryzowanej transakcji płatniczej i, w stosownych przypadkach, przywraca obciążony rachunek płatniczy do stanu, jaki istniałby, gdyby nie miała miejsca nieautoryzowana transakcja płatnicza. Możliwa jest rekompensata finansowa dla dostawcy usług płatniczych prowadzącego rachunek ze strony dostawcy usług płatniczych będącego osobą trzecią.
2.   W przypadku gdy zaangażowany jest dostawca usług płatniczych będący osobą trzecią, dostawca usług płatniczych prowadzący rachunek zwraca kwotę nieautoryzowanej transakcji płatniczej i, w stosownych przypadkach, przywraca obciążony rachunek płatniczy do stanu, jaki istniałby, gdyby nie miała miejsca nieautoryzowana transakcja płatnicza. Jeżeli dostawca usług płatniczych będący osobą trzecią nie może wykazać, że nie ponosi odpowiedzialności za nieautoryzowaną transakcję płatniczą, w ciągu jednego dnia roboczego dokonuje rekompensaty wobec dostawcy usług płatniczych prowadzącego rachunek obejmującej uzasadnione koszty poniesione wskutek dokonania zwrotu wobec płatnika, w tym kwotę nieautoryzowanej transakcji płatniczej.
Poprawka 138
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 66 – ustęp 1 – akapit pierwszy
1.  Na zasadzie odstępstwa od art. 65 płatnik może ponosić odpowiedzialność za straty związane z wszelkimi nieautoryzowanymi transakcjami płatniczymi do maksymalnej wysokości 50 EUR, będące skutkiem posłużenia się utraconym lub skradzionym instrumentem płatniczym lub sprzeniewierzenia instrumentu płatniczego.
1.  Na zasadzie odstępstwa od art. 65 płatnik może ponosić odpowiedzialność za straty związane z wszelkimi nieautoryzowanymi transakcjami płatniczymi do maksymalnej wysokości 50 EUR lub kwoty równoważnej w innej walucie krajowej, będące skutkiem posłużenia się utraconym lub skradzionym instrumentem płatniczym lub sprzeniewierzenia instrumentu płatniczego. Powyższe nie ma zastosowania, jeśli płatnik nie ma możliwości wykrycia utraty, kradzieży lub sprzeniewierzenia instrumentu płatniczego przed płatnością.
Poprawka 139
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 66 – ustęp 2 a (nowy)
2a.  EUNB w ścisłej współpracy z EBC i po konsultacji z komitetem doradczym, o którym mowa w art. 5 ust. 3a, opracowuje wytyczne kierowane do dostawców usług płatniczych zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 dotyczące interpretacji oraz praktycznego zastosowania koncepcji „rażącego zaniedbania” w tym kontekście. Wytyczne te wydaje się do dnia [wstawić datę: dwanaście miesięcy od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy] r. i w stosownym przypadku regularnie aktualizuje.
Poprawka 140
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 66 – ustęp 2 b (nowy)
2b.  W przypadku gdy zleceniodawca nie działał w nieuczciwych zamiarach ani nie zaniedbał celowo swoich obowiązków na mocy art. 61, państwa członkowskie mogą ograniczyć odpowiedzialność, o której mowa w ust. 1, biorąc w szczególności pod uwagę charakter indywidualnych zabezpieczeń instrumentu płatniczego oraz okoliczności, w których został on utracony, skradziony lub sprzeniewierzony.
Poprawka 141
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 66 – ustęp 2 c (nowy)
2c.  Płatnik nie ponosi żadnych konsekwencji finansowych będących skutkiem posłużenia się utraconym, skradzionym lub sprzeniewierzonym instrumentem płatniczym, jeśli wynikła z niego nieautoryzowana płatność była możliwa wskutek zastosowania metody lub sposobu złamania zabezpieczeń, które są już znane i udokumentowane, a dostawca usług płatniczych nie poprawił systemów zabezpieczeń, aby skutecznie blokować dalsze ataki tego typu, chyba że płatnik działał w nieuczciwych zamiarach.
Poprawka 142
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 67 – ustęp 1 – akapit drugi
Na wniosek dostawcy usług płatniczych płatnik ponosi ciężar udowodnienia, że warunki te zostały spełnione.
Na wniosek dostawcy usług płatniczych płatnik przedstawia elementy stanu faktycznego dotyczące tych warunków.
Poprawka 143
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 67 – ustęp 1 – akapit trzeci
Zwrot obejmuje pełną kwotę wykonanej transakcji płatniczej. Obejmuje to zapewnienie, by data waluty w odniesieniu do uznania rachunku płatniczego płatnika nie była późniejsza od daty obciążenia tą kwotą.
skreślony
Poprawka 144
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 67 – ustęp 1 – akapit czwarty
W odniesieniu do poleceń zapłaty płatnik posiada bezwarunkowe prawo do otrzymania zwrotu w terminie określonym w art. 68. z wyjątkiem sytuacji, w których odbiorca spełnił już zobowiązania umowne, a płatnik skorzystał już z usługi lub zużył towary. Na wniosek dostawcy usług płatniczych odbiorca ponosi ciężar udowodnienia, że warunki, o którym mowa w akapicie trzecim, zostały spełnione.
Państwa członkowskie zapewniają, że poza prawem, o którym mowa w ust. 1, w odniesieniu do poleceń zapłaty płatnik posiada bezwarunkowe prawo do otrzymania zwrotu w terminie określonym w art. 68.
Poprawka 145
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 67 – ustęp 3 a (nowy)
3a.  Zwrot obejmuje pełną kwotę wykonanej transakcji płatniczej. Data waluty w odniesieniu do uznania rachunku płatniczego płatnika nie jest późniejsza od daty obciążenia tą kwotą. Związane z transakcją roszczenie prawne odbiorcy płatności nie ulega zmianie wskutek zwrotu płatności.
Poprawka 146
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 67 – ustęp 3 b (nowy)
3b.  Państwa członkowskie mogą zezwolić swoim dostawcom usług płatniczych na proponowanie bardziej korzystnych praw do zwrotu zgodnie z ich systemami polecenia zapłaty, pod warunkiem że są one bardziej korzystne dla płatnika.
Poprawka 147
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 67 a (nowy)
Artykuł 67a
Transakcje płatnicze, w przypadku których kwota transakcji nie jest znana w chwili zawierania transakcji
1.  Dla transakcji płatniczych, w przypadku których kwota transakcji nie jest znana w momencie zakupu, państwa członkowskie ustanawiają maksymalną kwotę środków pieniężnych, jakie mogą zostać zablokowane na rachunku płatniczym płatnika oraz maksymalne limity dotyczące czasu, na jaki środki pieniężne mogą zostać zablokowane przez odbiorcę płatności.
2.  Odbiorca płatności ma obowiązek poinformować płatnika przed dokonaniem transakcji, jeśli środki pieniężne przekraczające kwotę zakupu miałyby być zablokowane na rachunku płatniczym płatnika.
3.  Jeśli środki pieniężne przekraczające kwotę zakupu zostały zablokowane na rachunku płatniczym płatnika, taka informacja zostanie przekazana płatnikowi przez jego dostawcę usług płatniczych w wyciągu z rachunku.
Poprawka 148
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 68 – ustęp 1
1.   Państwa członkowskie zapewniają, aby płatnik mógł występować o zwrot, o którym mowa w art. 67, z tytułu nieautoryzowanej transakcji płatniczej zainicjowanej przez odbiorcę lub za jego pośrednictwem przez okres ośmiu tygodni, począwszy od daty obciążenia rachunku.
1.   Państwa członkowskie zapewniają, aby płatnik mógł występować o zwrot, o którym mowa w art. 67, z tytułu nieautoryzowanej transakcji płatniczej zainicjowanej przez odbiorcę lub za jego pośrednictwem przez okres co najmniej ośmiu tygodni, począwszy od daty obciążenia rachunku.
Poprawka 149
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 69 – ustęp 1
1.  Państwa członkowskie zapewniają, by za moment otrzymania zlecenia płatniczego uznawano moment, w którym zlecenie płatnicze zainicjowane bezpośrednio przez płatnika lub w jego imieniu przez dostawcę usług płatniczych będącego osobą trzecią, bądź też pośrednio przez odbiorcę lub za jego pośrednictwem, zostało otrzymane przez dostawcę usług płatniczych płatnika. Jeżeli moment otrzymania zlecenia płatniczego nie przypada na dzień roboczy dostawcy usług płatniczych płatnika, uznaje się, że zlecenie płatnicze zostało otrzymane następnego dnia roboczego. Dostawca usług płatniczych może ustalić nieprzekraczalny termin pod koniec dnia roboczego, po którym wszelkie otrzymane zlecenia płatnicze uznaje się za otrzymane następnego dnia roboczego.
1.  Państwa członkowskie zapewniają, by za moment otrzymania zlecenia płatniczego uznawano moment, w którym zlecenie płatnicze zainicjowane bezpośrednio przez płatnika lub w jego imieniu przez dostawcę usług płatniczych będącego osobą trzecią, bądź też pośrednio przez odbiorcę lub za jego pośrednictwem, zostało otrzymane przez dostawcę usług płatniczych płatnika. Moment otrzymania zlecenia płatniczego nie może być późniejszy niż moment obciążenia rachunku płatnika. Jeżeli moment otrzymania zlecenia płatniczego nie przypada na dzień roboczy dostawcy usług płatniczych płatnika, uznaje się, że zlecenie płatnicze zostało otrzymane następnego dnia roboczego. Dostawca usług płatniczych może ustalić nieprzekraczalny termin pod koniec dnia roboczego, po którym wszelkie otrzymane zlecenia płatnicze uznaje się za otrzymane następnego dnia roboczego.
Poprawka 150
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 70 – ustęp 1 – akapit pierwszy
1.   W przypadku gdy dostawca usług płatniczych odmawia wykonania zlecenia płatniczego, użytkownik usług płatniczych powiadamiany jest o odmowie i, o ile to możliwe, jej przyczynach oraz o procedurze korekty błędów rzeczowych, które spowodowały odmowę, chyba że zakazują tego inne właściwe przepisy unijne lub krajowe.
1.   W przypadku gdy dostawca usług płatniczych, w tym, w stosownych przypadkach, dostawca usług płatniczych będący osobą trzecią, odmawia wykonania zlecenia płatniczego lub zainicjowania transakcji płatniczej, użytkownik usług płatniczych powiadamiany jest o odmowie i, o ile to możliwe, jej przyczynach oraz o procedurze korekty błędów rzeczowych, które spowodowały odmowę, chyba że zakazują tego inne właściwe przepisy unijne lub krajowe.
Poprawka 151
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 70 – ustęp 1 – akapit trzeci
Umowa ramowa może zawierać warunek, zgodnie z którym dostawca usług płatniczych może pobierać opłaty za takie powiadomienie, jeżeli odmowa ta była obiektywnie uzasadniona.
Dostawca usług płatniczych nie pobiera od użytkownika usług płatniczych opłat za takie powiadomienie.
Poprawka 152
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 73 – ustęp 2
2.   Niniejsza sekcja ma zastosowanie do innych transakcji płatniczych, chyba że użytkownik usług płatniczych i dostawca usług płatniczych uzgodnili inaczej, z wyjątkiem art. 78, z którego strony nie mogą zmieniać. Jeżeli jednak użytkownik usług płatniczych i dostawca usług płatniczych uzgodnią okres dłuższy niż te, które określono w art. 74, okres ten w przypadku wewnątrzunijnych transakcji płatniczych nie może przekraczać czterech dni roboczych od momentu otrzymania zlecenia zgodnie z art. 69.
2.   Niniejsza sekcja ma zastosowanie do innych transakcji płatniczych, chyba że użytkownik usług płatniczych i dostawca usług płatniczych uzgodnili inaczej, z wyjątkiem art. 78, z którego strony nie mogą zmieniać. Jeżeli jednak użytkownik usług płatniczych i dostawca usług płatniczych uzgodnią okres dłuższy niż te, które określono w art. 74, okres ten w przypadku wewnątrzunijnych transakcji płatniczych nie może przekraczać czterech dni roboczych, lub czasu dozwolonego w ramach innych obowiązków prawnych wynikających z prawa krajowego i unijnego, od momentu otrzymania zlecenia zgodnie z art. 69.
Poprawka 153
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 74 – ustęp 1
1.   Państwa członkowskie wprowadzają wymóg, zgodnie z którym dostawca usług płatniczych płatnika zapewnia, by po momencie otrzymania zlecenia zgodnie z art. 69 rachunek dostawcy usług płatniczych odbiorcy został uznany kwotą transakcji płatniczej nie później niż do końca następnego dnia roboczego. Terminy te mogą zostać przedłużone o kolejny dzień roboczy w odniesieniu do transakcji płatniczych inicjowanych w formie papierowej.
1.   Państwa członkowskie wprowadzają wymóg, zgodnie z którym dostawca usług płatniczych płatnika zapewnia, by po momencie otrzymania zlecenia zgodnie z art. 69 rachunek dostawcy usług płatniczych odbiorcy został uznany kwotą transakcji płatniczej nie później niż do końca następnego dnia roboczego. Termin ten może zostać przedłużony o kolejny dzień roboczy w odniesieniu do transakcji płatniczych inicjowanych w formie papierowej.
Poprawka 154
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 79 – ustęp 5 a (nowy)
5a.  Państwa członkowskie dopilnowują, by w przypadku niepowodzenia próby odzyskania środków pieniężnych na mocy ust. 3, dostawca usług płatniczych niewłaściwie wskazanego odbiorcy był zobowiązany do przekazania płatnikowi wszelkich informacji niezbędnych do skontaktowania się z odbiorcą środków pieniężnych, a w razie potrzeby złożył roszczenie prawne mające na celu odzyskanie ich.
Poprawka 155
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 80 – ustęp 1 – akapit trzeci
W przypadku gdy dostawca usług płatniczych płatnika lub dostawca usług płatniczych będący osobą trzecią ponosi odpowiedzialność zgodnie z akapitem pierwszym lub drugim, dany dostawca usług płatniczych bez zbędnej zwłoki zwraca płatnikowi kwotę niewykonanej lub wadliwie wykonanej transakcji płatniczej oraz, w stosownych przypadkach, przywraca obciążony rachunek płatniczy do stanu, jaki istniałby, gdyby nie miało miejsca wadliwe wykonanie transakcji płatniczej. Data waluty w odniesieniu do uznania rachunku płatniczego płatnika nie jest późniejsza od daty obciążenia tą kwotą.
W przypadku gdy dostawca usług płatniczych płatnika lub dostawca usług płatniczych będący osobą trzecią ponosi odpowiedzialność zgodnie z akapitem pierwszym lub drugim, dany dostawca usług płatniczych bez zbędnej zwłoki zwraca płatnikowi kwotę niewykonanej lub wadliwie wykonanej transakcji płatniczej oraz, w stosownych przypadkach, przywraca obciążony rachunek płatniczy do stanu, jaki istniałby, gdyby nie miało miejsca wadliwe wykonanie transakcji płatniczej. Data waluty w odniesieniu do uznania rachunku płatniczego płatnika nie jest późniejsza od daty obciążenia tą kwotą. Jeżeli nie jest już to możliwe pod względem technicznym, płatnik otrzymuje również rekompensatę z tytułu utraty odsetek.
Poprawka 156
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 80 – ustęp 1 – akapit szósty
W przypadku niewykonanej lub wadliwie wykonanej transakcji płatniczej, jeżeli zlecenie płatnicze jest inicjowane przez płatnika, dostawca usług płatniczych, bez względu na odpowiedzialność ponoszoną zgodnie z niniejszym ustępem, podejmuje na wniosek natychmiastowe starania w celu prześledzenia transakcji płatniczej i powiadamia płatnika o wyniku. Za podjęcie tych działań na płatnika nie jest nakładana żadna opłata.
W przypadku niewykonanej lub wadliwie wykonanej transakcji płatniczej, jeżeli zlecenie płatnicze zostało zainicjowane przez płatnika, jego dostawca usług płatniczych, bez względu na odpowiedzialność ponoszoną zgodnie z niniejszym ustępem, podejmuje na wniosek natychmiastowe starania w celu prześledzenia transakcji płatniczej i powiadamia płatnika o wyniku. Za podjęcie tych działań na płatnika nie jest nakładana żadna opłata.
Poprawka 157
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 80 – ustęp 2 – akapit pierwszy
2.   W przypadku gdy zlecenie płatnicze jest inicjowane przez odbiorcę lub za jego pośrednictwem, nie naruszając przepisów art. 63, art. 79 ust. 2 i 3 oraz art. 83, dostawca usług płatniczych ponosi wobec odbiorcy odpowiedzialność za prawidłowe przekazanie zlecenia płatniczego dostawcy usług płatniczych płatnika zgodnie z art. 74 ust. 3. Jeżeli dostawca usług płatniczych odbiorcy ponosi odpowiedzialność zgodnie z niniejszym akapitem, niezwłocznie przekazuje ponownie dane zlecenie płatnicze dostawcy usług płatniczych płatnika. W przypadku opóźnionego przekazania zlecenia płatniczego kwota zostaje uznana na rachunku płatniczym odbiorcy z datą waluty nie późniejszą niż data waluty, z którą kwota powinna była zostać uznana, gdyby transakcja została wykonana prawidłowo.
2.   W przypadku gdy zlecenie płatnicze jest inicjowane przez odbiorcę lub za jego pośrednictwem, nie naruszając przepisów art. 63, art. 79 ust. 2 i 3 oraz art. 83, dostawca usług płatniczych ponosi wobec odbiorcy odpowiedzialność za prawidłowe przekazanie zlecenia płatniczego dostawcy usług płatniczych płatnika zgodnie z art. 74 ust. 3. Jeżeli dostawca usług płatniczych odbiorcy ponosi odpowiedzialność zgodnie z niniejszym akapitem, niezwłocznie przekazuje ponownie dane zlecenie płatnicze dostawcy usług płatniczych płatnika. W przypadku opóźnionego przekazania zlecenia płatniczego kwota zostaje uznana na rachunku płatniczym odbiorcy z datą waluty nie późniejszą niż data waluty, z którą kwota powinna była zostać uznana, gdyby transakcja została wykonana prawidłowo. Jeżeli nie jest już to możliwe pod względem technicznym, płatnik otrzymuje również rekompensatę z tytułu utraty odsetek.
Poprawka 158
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 80 – ustęp 2 – akapit drugi
Ponadto, nie naruszając przepisów art. 63, art. 79 ust. 2 i 3 oraz art. 83, dostawca usług płatniczych odbiorcy ponosi wobec odbiorcy odpowiedzialność za przeprowadzenie transakcji płatniczej zgodnie z jego obowiązkami na mocy art. 78. Jeżeli dostawca usług płatniczych odbiorcy ponosi odpowiedzialność zgodnie z niniejszym akapitem, zapewnia on, by kwota transakcji płatniczej była do dyspozycji odbiorcy niezwłocznie po uznaniu nią rachunku dostawcy usług płatniczych odbiorcy. Kwota zostaje uznana na rachunku płatniczym odbiorcy z datą waluty nie późniejszą niż data waluty, z którą kwota powinna była zostać uznana, gdyby transakcja została wykonana prawidłowo.
Ponadto, nie naruszając przepisów art. 63, art. 79 ust. 2 i 3 oraz art. 83, dostawca usług płatniczych odbiorcy ponosi wobec odbiorcy odpowiedzialność za przeprowadzenie transakcji płatniczej zgodnie z jego obowiązkami na mocy art. 78. Jeżeli dostawca usług płatniczych odbiorcy ponosi odpowiedzialność zgodnie z niniejszym akapitem, zapewnia on, by kwota transakcji płatniczej była do dyspozycji odbiorcy niezwłocznie po uznaniu nią rachunku dostawcy usług płatniczych odbiorcy. Kwota zostaje uznana na rachunku płatniczym odbiorcy z datą waluty nie późniejszą niż data waluty, z którą kwota powinna była zostać uznana, gdyby transakcja została wykonana prawidłowo. Jeżeli nie jest już to możliwe pod względem technicznym, płatnik otrzymuje również rekompensatę z tytułu utraty odsetek.
Poprawka 159
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 80 – ustęp 2 – akapit trzeci
W przypadku niewykonanej lub wadliwie wykonanej transakcji płatniczej, za którą dostawca usług płatniczych odbiorcy nie ponosi odpowiedzialności zgodnie z akapitami pierwszym i drugim, odpowiedzialność wobec płatnika ponosi dostawca usług płatniczych płatnika. Jeżeli dostawca usług płatniczych płatnika ponosi w ten sposób odpowiedzialność, w stosownych przypadkach i bez zbędnej zwłoki zwraca on płatnikowi kwotę niewykonanej lub wadliwie wykonanej transakcji płatniczej i przywraca obciążony rachunek płatniczy do stanu, jaki istniałby, gdyby nie miało miejsca wadliwe wykonanie transakcji płatniczej. Data waluty w odniesieniu do uznania rachunku płatniczego płatnika nie jest późniejsza od daty obciążenia tą kwotą.
W przypadku niewykonanej lub wadliwie wykonanej transakcji płatniczej, za którą dostawca usług płatniczych odbiorcy nie ponosi odpowiedzialności zgodnie z akapitami pierwszym i drugim, odpowiedzialność wobec płatnika ponosi dostawca usług płatniczych płatnika. Jeżeli dostawca usług płatniczych płatnika ponosi w ten sposób odpowiedzialność, w stosownych przypadkach i bez zbędnej zwłoki zwraca on płatnikowi kwotę niewykonanej lub wadliwie wykonanej transakcji płatniczej i przywraca obciążony rachunek płatniczy do stanu, jaki istniałby, gdyby nie miało miejsca wadliwe wykonanie transakcji płatniczej. Data waluty w odniesieniu do uznania rachunku płatniczego płatnika nie jest późniejsza od daty obciążenia tą kwotą. Jeżeli nie jest już to możliwe pod względem technicznym, płatnik otrzymuje również rekompensatę z tytułu utraty odsetek.
Poprawka 160
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 80 – ustęp 2 – akapit czwarty
W przypadku opóźnionego wykonania transakcji płatniczej płatnik może zadecydować, by kwota została uznana na rachunku płatniczym odbiorcy z datą waluty nie późniejszą niż data waluty, z którą kwota powinna była zostać uznana, gdyby transakcja została wykonana prawidłowo.
W przypadku opóźnionego wykonania transakcji płatniczej płatnik może zadecydować, by kwota została uznana na rachunku płatniczym odbiorcy z datą waluty nie późniejszą niż data waluty, z którą kwota powinna była zostać uznana, gdyby transakcja została wykonana prawidłowo. Jeżeli nie jest już to możliwe pod względem technicznym, płatnik otrzymuje również rekompensatę z tytułu utraty odsetek.
Poprawka 161
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 82 – ustęp 1
1.   Jeżeli odpowiedzialność dostawcy usług płatniczych zgodnie z art. 80 można przypisać innemu dostawcy usług płatniczych lub pośrednikowi, ten dostawca usług płatniczych lub pośrednik rekompensuje pierwszemu dostawcy usług płatniczych wszelkie straty poniesione lub kwoty zapłacone zgodnie z art. 80. Obejmuje to rekompensatę w przypadku, gdy którykolwiek z dostawców usług płatniczych nie zastosuje wzmocnionej autoryzacji klienta.
1.   Jeżeli odpowiedzialność dostawcy usług płatniczych zgodnie z art. 65 i 80 można przypisać innemu dostawcy usług płatniczych lub pośrednikowi, ten dostawca usług płatniczych lub pośrednik rekompensuje pierwszemu dostawcy usług płatniczych wszelkie straty poniesione lub kwoty zapłacone zgodnie z art. 65 i 80. Obejmuje to rekompensatę w przypadku, gdy którykolwiek z dostawców usług płatniczych nie zastosuje wzmocnionej autoryzacji klienta.
Poprawka 162
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 82 – ustęp 2 a (nowy)
2a.  EUNB jest upoważniony do rozpoczęcia i wspierania wiążących mediacji mających na celu rozstrzyganie sporów między właściwymi organami wynikłych z wykonywania uprawnień przyznanych na mocy niniejszego artykułu.
Poprawka 163
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 84 – ustęp 1
Do przetwarzania danych osobowych do celów niniejszej dyrektywy zastosowanie mają przepisy dyrektywy 95/46/WE, przepisy krajowe transponujące dyrektywę 95/46/WE oraz przepisy rozporządzenia (WE) nr 45/2001.
1.  Państwa członkowskie wyrażają zgodę na przetwarzanie danych osobowych przez systemy płatności i dostawców usług płatniczych, jeżeli jest to niezbędne, aby zagwarantować zapobieganie oszustwom płatniczym, dochodzenie i wykrywanie tego rodzaju oszustw. Do przetwarzania takich danych osobowych zastosowanie mają przepisy dyrektywy 95/46/WE, przepisy krajowe transponujące dyrektywę 95/46/WE oraz przepisy rozporządzenia (WE) nr 45/2001.
Poprawka 164
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 84 – ustęp 1 a (nowy)
1a.  Przy przetwarzaniu danych osobowych do celów wynikających z niniejszej dyrektywy przestrzega się zasad konieczności, proporcjonalności, celowości oraz proporcjonalnego okresu przechowywania danych.
Poprawka 165
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 84 – ustęp 1 b (nowy)
1b.  Przede wszystkim każdy dostawca, agent, użytkownik przetwarzający dane osobowe powinien mieć dostęp do tych danych osobowych, które są konieczne do świadczenia danych usług płatniczych, i tylko takie dane przetwarzać i przechowywać.
Poprawka 166
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 84 – ustęp 1 c (nowy)
1c.  Uwzględnienie ochrony prywatności już w fazie projektowania lub domyślna ochrona prywatności będą zakodowane we wszystkich systemach przetwarzających dane opracowywanych i używanych w ramach niniejszej dyrektywy.
Poprawka 167
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 84 – ustęp 1 d (nowy)
1d.  Dokumenty, o których mowa w art. 5 lit. j), zawierają między innymi również specyfikację środków mających na celu przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i poufności oraz wdrażanie zasady uwzględniania ochrony prywatności już w fazie projektowania oraz domyślnej ochrony prywatności.
Poprawka 168
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 84 – ustęp 1 e (nowy)
1e.  Opracowywanie standardów i zapewnianie interoperacyjności do celów niniejszej dyrektywy opiera się na ocenie skutków w odniesieniu do prywatności, co umożliwia ustalenie, jakie zagrożenia wiążą się z każdą z dostępnych opcji technicznych oraz jakie środki zaradcze można wdrożyć, aby zminimalizować zagrożenia związane z ochroną danych.
Poprawka 169
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 85 – ustęp 1
1.   Dostawcy usług płatniczych podlegają dyrektywie [dyrektywa w sprawie bezpieczeństwa sieci i informacji] [Urząd Publikacji proszę wstawić nr dyrektywy po jej przyjęciu], a zwłaszcza przepisom dotyczącym zarządzania ryzykiem i wymogom w zakresie zgłaszania incydentów zawartym w art. 14 i 15 wspomnianej dyrektywy.
1.   Dostawcy usług płatniczych ustanawiają ramy obejmujące odpowiednie środki łagodzące i mechanizmy kontroli służące zarządzaniu ryzykiem operacyjnym, w tym zagrożeniami bezpieczeństwa związanymi z usługami płatniczymi, które świadczą. W zakresie takich ram dostawcy usług płatniczych ustanawiają i utrzymują skuteczne procedury zarządzania incydentami, w tym wykrywanie i klasyfikację poważnych incydentów.
Poprawka 170
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 85 – ustęp 2
2.   Organ wyznaczony zgodnie z art. 6 ust. 1 dyrektywy [dyrektywa w sprawie bezpieczeństwa sieci i informacji] [Urząd Publikacji proszę wstawić nr dyrektywy po jej przyjęciu] bez zbędnej zwłoki informuje właściwe organy w państwie członkowskim pochodzenia oraz EUNB o zgłoszeniach incydentów w zakresie bezpieczeństwa sieci i informacji otrzymanych od dostawców usług płatniczych.
2.   Dostawcy usług płatniczych bez zbędnej zwłoki zgłaszają właściwym organom w państwie członkowskim pochodzenia dostawcy usług płatniczych poważne incydenty operacyjne, w tym incydenty z zakresu bezpieczeństwa.
Poprawka 171
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 85 – ustęp 2 a (nowy)
2a.  Po otrzymaniu zgłoszenia właściwe organy w państwie członkowskim pochodzenia bez zbędnej zwłoki przekazują odpowiednie szczegóły incydentu EUNB.
Poprawka 172
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 85 – ustęp 3
3.   Po otrzymaniu zgłoszenia i w stosownym przypadkach EUNB powiadamia właściwe organy w innych państwach członkowskich.
3.   Po otrzymaniu zgłoszenia EUNB we współpracy z właściwym organem w państwie członkowskim pochodzenia dokonuje oceny istotności incydentu oraz na podstawie takiej oceny powiadamia właściwe organy w innych państwach członkowskich.
Poprawka 173
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 85 – ustęp 3 a (nowy)
3a.  Właściwy organ krajowy w stosownych przypadkach podejmuje działania prewencyjne oraz mające na celu ochronę bezpośredniego bezpieczeństwa systemu finansowego.
Poprawka 174
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 85 – ustęp 4
4.   W uzupełnieniu przepisów art. 14 ust. 4 dyrektywy [dyrektywa w sprawie bezpieczeństwa sieci i informacji] [Urząd Publikacji proszę wstawić nr dyrektywy po jej przyjęciu], w przypadku gdy incydent w zakresie bezpieczeństwa potencjalnie może wpłynąć na interesy finansowe użytkowników usług płatniczych danego dostawcy usług płatniczych, bez zbędnej zwłoki powiadamia on swoich użytkowników usług płatniczych o incydencie oraz informuje ich o możliwych środkach łagodzących, które mogą oni podjąć w celu złagodzenia skutków incydentu.
4.   W przypadku gdy incydent w zakresie bezpieczeństwa potencjalnie może wpłynąć na interesy finansowe użytkowników usług płatniczych danego dostawcy usług płatniczych, bez zbędnej zwłoki powiadamia on swoich użytkowników usług płatniczych o incydencie oraz informuje ich o wszelkich dostępnych środkach łagodzących, które mogą oni podjąć w celu złagodzenia skutków incydentu.
Poprawka 175
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 85 – ustęp 4 a (nowy)
4a.  EUNB w ścisłej współpracy z EBC i po konsultacji z komitetem doradczym, o którym mowa w art. 5 ust. 3a, opracowuje wytyczne określające ramy dotyczące zawiadamiania o poważnych incydentach, o których mowa w poprzednich ustępach. Wytyczne precyzują zakres informacji, które mają być przekazywane, i sposób postępowania z tymi informacjami, w tym kryteria dotyczące istotności incydentów oraz standardowe szablony zgłoszeń, aby zapewnić spójny i wydajny proces dokonywania zgłoszeń.
Poprawka 176
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 85 – ustęp 4 b (nowy)
4b.  Państwa członkowskie dopilnowują, by dostawcy usług płatniczych regularnie przekazywali dane dotyczące oszustw związanych z różnymi sposobami płatności właściwym organom krajowym i EUNB.
Poprawka 177
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 86 – ustęp 1
1.   Państwa członkowskie zapewniają, by dostawcy usług płatniczych co roku przekazywali organowi wyznaczonemu zgodnie z art. 6 ust. 1 dyrektywy [dyrektywa w sprawie bezpieczeństwa sieci i informacji] [Urząd Publikacji proszę wstawić nr dyrektywy po jej przyjęciu] zaktualizowane informacje na temat oceny ryzyka operacyjnego i zagrożeń bezpieczeństwa związanych z usługami płatniczymi, które świadczą, oraz na temat adekwatności środków łagodzących i mechanizmów kontroli wprowadzonych w odpowiedzi na to ryzyko i zagrożenia. Organ wyznaczony zgodnie z art. 6 ust. 1 dyrektywy [dyrektywa w sprawie bezpieczeństwa sieci i informacji] [Urząd Publikacji proszę wstawić nr dyrektywy po jej przyjęciu] bez zbędnej zwłoki przekazuje kopię tych informacji właściwym organom w państwie członkowskim pochodzenia.
1.   Państwa członkowskie zapewniają, by dostawcy usług płatniczych co roku przekazywali właściwemu organowi zaktualizowane i kompleksowe informacje na temat oceny ryzyka operacyjnego i zagrożeń bezpieczeństwa związanych z usługami płatniczymi, które świadczą, oraz na temat adekwatności środków łagodzących i mechanizmów kontroli wprowadzonych w odpowiedzi na to ryzyko i zagrożenia.
Poprawka 178
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 86 – ustęp 2
2.   Nie naruszając przepisów art. 14 i 15 dyrektywy [dyrektywa w sprawie bezpieczeństwa sieci i informacji] [Urząd Publikacji proszę wstawić nr dyrektywy po jej przyjęciu] EUNB w ścisłej współpracy z EBC opracowuje wytyczne w odniesieniu do ustanowienia, wdrożenia i monitorowania środków bezpieczeństwa, w tym w stosownym przypadku procedur certyfikacyjnych. EUNB uwzględnia między innymi normy lub specyfikacje opublikowane przez Komisję zgodnie z art. 16 ust. 2 dyrektywy [dyrektywa w sprawie bezpieczeństwa sieci i informacji] [Urząd Publikacji proszę wstawić nr dyrektywy po jej przyjęciu].
2.   EUNB w ścisłej współpracy z EBC opracowuje wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do ustanowienia, wdrożenia i monitorowania środków bezpieczeństwa, w tym w stosownym przypadku procedur certyfikacyjnych. EUNB uwzględnia między innymi normy lub specyfikacje opublikowane przez Komisję oraz zalecenia Eurosystemu EBC dotyczące bezpieczeństwa płatności internetowych w ramach forum „SecuRePay”.
EUNB przedstawi Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych w terminie do ….
Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.
Poprawka 179
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 86 – ustęp 3
3.   EUNB dokonuje regularnego przeglądu tych wytycznych, w ścisłej współpracy z EBC, nie rzadziej niż co dwa lata;
3.   EUNB w ścisłej współpracy z EBC dokonuje regularnego przeglądu wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w ust.2, nie rzadziej niż co dwa lata;
Poprawka 180
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 86 – ustęp 4
4.   Nie naruszając przepisów art. 14 i 15 dyrektywy [dyrektywa w sprawie bezpieczeństwa sieci i informacji] [Urząd Publikacji proszę wstawić nr dyrektywy po jej przyjęciu] EUNB wydaje wytyczne mające ułatwić dostawcom usług płatniczych identyfikowanie poważnych incydentów oraz okoliczności, w jakich instytucja płatnicza jest zobowiązana do zgłoszenia incydentu w zakresie bezpieczeństwa. Wytyczne te wydaje się do dnia [wstawić datę: dwa lata od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy] r.
4.   EUNB koordynuje przekazywanie informacji w obszarze ryzyka operacyjnego i zagrożeń bezpieczeństwa związanych z usługami płatniczymi do właściwych organów i EBC.
Poprawka 181
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 87 – ustęp 2
2.   W przypadku gdy dostawca usług płatniczych świadczy usługi, o których mowa w załączniku I pkt 7, autoryzuje samego siebie wobec dostawcy usług płatniczych prowadzącego rachunek na rzecz posiadacza rachunku.
2.   W przypadku gdy dostawca usług płatniczych świadczy usługi, o których mowa w załączniku I pkt 7, autoryzuje samego siebie wobec dostawcy usług płatniczych prowadzącego rachunek na rzecz posiadacza rachunku, zgodnie z wspólnymi i bezpiecznymi otwartymi standardami komunikacji określonymi w art. 94a.
Poprawka 182
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 87 – ustęp 3
3.   EUNB w ścisłej współpracy z EBC wydaje wytyczne skierowane do dostawców usług płatniczych określonych w art. 1 ust. 1 niniejszej dyrektywy zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 dotyczące aktualnego stanu wiedzy na temat autoryzacji klienta oraz wszelkich wyjątków od stosowania wzmocnionej autoryzacji klienta. Wytyczne te wydaje się do dnia [wstawić datę: dwa lata od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy] r. i w stosownym przypadku regularnie aktualizuje.
3.   EUNB w ścisłej współpracy z EBC po konsultacji z EIOD i komitetem doradczym, o którym mowa w art. 5 ust. 3a, wydaje wytyczne skierowane do dostawców usług płatniczych określonych w art. 1 ust. 1 niniejszej dyrektywy zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 dotyczące sposobu, w jaki dostawcy usług płatniczych będący osobami trzecimi autoryzują samych siebie wobec dostawcy usług płatniczych prowadzącego rachunek, aktualnego stanu wiedzy na temat autoryzacji klienta oraz wszelkich wyjątków od stosowania wzmocnionej autoryzacji klienta. Wytyczne te wchodzą w życie przed dniem …* i w stosownym przypadku podlegają regularnej aktualizacji.
_____________
* Data transpozycji niniejszej dyrektywy (dwa lata od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy).
Poprawka 183
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 88 – ustęp 1
1.   Państwa członkowskie zapewniają ustanowienie procedur umożliwiających użytkownikom usług płatniczych i innym zainteresowanym stronom, w tym organizacjom konsumenckim, składanie do właściwych organów skarg w odniesieniu do domniemanych naruszeń przez dostawców usług płatniczych przepisów niniejszej dyrektywy.
1.   Państwa członkowskie zapewniają ustanowienie procedur umożliwiających użytkownikom usług płatniczych i innym zainteresowanym stronom, w tym organizacjom konsumenckim, składanie do właściwych organów lub organów pozasądowego rozstrzygania sporów (ADR) skarg w odniesieniu do domniemanych naruszeń przez dostawców usług płatniczych przepisów niniejszej dyrektywy.
Poprawka 184
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 89 – ustęp 1
1.   Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy w celu zapewnienia i monitorowania skutecznego przestrzegania niniejszej dyrektywy. Wyznaczone właściwe organy podejmują wszelkie niezbędne działania, aby zapewnić skuteczne przestrzeganie niniejszej dyrektywy. Organy te są niezależne od dostawców usług płatniczych. Są one właściwymi organami w rozumieniu art. 4 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1039/2010.
1.   Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy w celu zapewnienia i monitorowania skutecznego przestrzegania niniejszej dyrektywy. Wyznaczone właściwe organy podejmują wszelkie niezbędne działania, aby zapewnić skuteczne przestrzeganie niniejszej dyrektywy. Organy te są niezależne od dostawców usług płatniczych. Są one właściwymi organami, jak określono w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.
Poprawka 185
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 89 – ustęp 2
2.   Organy, o których mowa w ust. 1, posiadają wszystkie uprawnienia niezbędne do wykonywania swoich obowiązków. W przypadku gdy do zapewnienia i monitorowania skutecznego przestrzegania niniejszej dyrektywy uprawniony jest więcej niż jeden właściwy organ, państwa członkowskie zapewniają ścisłą współpracę pomiędzy tymi organami, tak aby mogły one skutecznie wykonywać swoje odpowiednie obowiązki.
2.   Organy, o których mowa w ust. 1, posiadają wszystkie uprawnienia i zasoby niezbędne do wykonywania swoich obowiązków.
Poprawka 186
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 89 – ustęp 4 a (nowy)
4a.  EUNB, po konsultacji z EBC, wydaje wytyczne dla właściwych organów zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 w zakresie procedur dotyczących skarg, które należy uwzględniać w celu zapewnienia zgodności z odpowiednimi przepisami określonymi w niniejszej dyrektywie, zgodnie z ust. 1. Wytyczne te wydaje się do dnia… * . i w stosownym przypadku regularnie aktualizuje.
_________
* Datę: dwa lata od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy
Poprawka 187
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 90 – ustęp 1
1.   Państwa członkowskie zapewniają, by dostawcy usług płatniczych wprowadzili odpowiednie i skuteczne procedury rozpatrywania skarg konsumenckich w celu rozpatrywania skarg użytkowników usług płatniczych związanych z prawami i obowiązkami wynikającymi z niniejszej dyrektywy.
1.   Państwa członkowskie zapewniają, by dostawcy usług płatniczych wprowadzili odpowiednie i skuteczne procedury rozpatrywania skarg konsumenckich w celu rozpatrywania skarg użytkowników usług płatniczych związanych z prawami i obowiązkami wynikającymi z niniejszej dyrektywy i stosowali te procedury oraz zapewniają monitorowanie ich skuteczności.
Poprawka 188
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 90 – ustęp 2
2.   Państwa członkowskie nakładają wymóg, by dostawcy usług płatniczych podejmowali wszelkie możliwe wysiłki w celu udzielenia pisemnej odpowiedzi na skargi użytkowników usług płatniczych, ustosunkowując się do wszystkich podniesionych kwestii w odpowiednim terminie wynoszącym co najwyżej 15 dni roboczych. W wyjątkowych sytuacjach, jeżeli odpowiedź nie może zostać udzielona w terminie 15 dni roboczych ze względów, na które dostawca usług płatniczych nie ma wpływu, dostawca ten jest zobowiązany do przesłania wstępnej odpowiedzi, w której wyraźnie podaje się powód opóźnienia w udzieleniu odpowiedzi oraz termin, w którym konsument otrzyma ostateczną odpowiedź. Termin ten nie może w żadnym wypadku przekroczyć kolejnych 30 dni roboczych.
2.   Państwa członkowskie nakładają wymóg, by dostawcy usług płatniczych podejmowali wszelkie możliwe wysiłki w celu udzielenia pisemnej odpowiedzi na skargi użytkowników usług płatniczych, ustosunkowując się do wszystkich podniesionych kwestii w odpowiednim terminie wynoszącym co najwyżej 15 dni roboczych. W wyjątkowych sytuacjach, jeżeli odpowiedź nie może zostać udzielona w terminie 15 dni roboczych ze względów, na które dostawca usług płatniczych nie ma wpływu, dostawca ten jest zobowiązany do przesłania wstępnej odpowiedzi, w której wyraźnie podaje się powód opóźnienia w udzieleniu odpowiedzi oraz termin, w którym konsument otrzyma ostateczną odpowiedź. Termin ten nie może w żadnym wypadku przekroczyć kolejnych 15 dni roboczych. W przypadku gdy państwo członkowskie posiada bardziej złożone procedury rozpatrywania skarg podlegające właściwym organom krajowym, państwo członkowskie może stosować przepisy w nim obowiązujące.
Poprawka 189
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 90 – ustęp 4
4.   Informacje, o których mowa w ust. 2, są udostępnione w sposób łatwy, bezpośredni, wyraźnie widoczny i stale dostępny na stronie internetowej dostawcy usług płatniczych, jeżeli strona taka istnieje, w ogólnych warunkach umowy między dostawcą usług płatniczych a użytkownikiem usług płatniczych oraz na fakturach i paragonach związanych z takimi umowami. Określa się w nich również, w jaki sposób można uzyskać dostęp do dalszych informacji na temat danego podmiotu ds. dochodzenia praw oraz warunków korzystania z niego.
4.   Informacje, o których mowa w ust. 3, są udostępnione w sposób jasny, zrozumiały i łatwo dostępny na stronie internetowej przedsiębiorcy, jeżeli taka strona istnieje, i, w stosownych przypadkach, w ogólnych warunkach umów sprzedaży towarów lub świadczenia usług między przedsiębiorcą a konsumentem.
Poprawka 190
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 91 – ustęp 1
1.   Państwa członkowskie zapewniają ustanowienie – zgodnie z właściwymi przepisami prawa krajowego lub unijnego – odpowiednich i skutecznych pozasądowych procedur wnoszenia skarg i dochodzenia praw regulujących rozstrzyganie sporów, regulujących rozstrzyganie sporów między użytkownikami usług płatniczych a dostawcami usług płatniczych związanych z prawami i obowiązkami wynikającymi z niniejszej dyrektywy, w stosownych przypadkach – z wykorzystaniem istniejących organów. Państwa członkowskie zapewniają, by takie procedury miały zastosowanie do dostawców usług płatniczych oraz by obejmowały one również działalność upoważnionych przedstawicieli.
1.   Państwa członkowskie zapewniają ustanowienie – zgodnie z właściwymi przepisami prawa krajowego lub unijnego – odpowiednich, niezależnych, bezstronnych, przejrzystych i skutecznych pozasądowych procedur wnoszenia skarg i dochodzenia praw regulujących rozstrzyganie sporów, regulujących rozstrzyganie sporów między użytkownikami usług płatniczych a dostawcami usług płatniczych związanych z prawami i obowiązkami wynikającymi z niniejszej dyrektywy, w stosownych przypadkach – z wykorzystaniem istniejących właściwych organów. Państwa członkowskie zapewniają, by takie procedury miały zastosowanie do użytkowników i dostawców usług płatniczych oraz by obejmowały one również działalność upoważnionych przedstawicieli oraz by mieli oni dostęp do tych procedur.
Poprawka 191
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 91 – ustęp 1 a (nowy)
1a.  Państwa członkowskie zapewniają to, by dostawcy usług płatniczych należeli do jednego lub kilku organów ADR.
Poprawka 192
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 91 – ustęp 2
2.  Państwa członkowskie wymagają, by organy, o których mowa w ust. 1, współpracowały w celu rozstrzygania transgranicznych sporów związanych z prawami i obowiązkami wynikającymi z niniejszej dyrektywy.
2.  Państwa członkowskie wymagają, by organy, o których mowa w ust. 1, współpracowały w celu rozstrzygania transgranicznych sporów związanych z prawami i obowiązkami wynikającymi z niniejszej dyrektywy. Państwa członkowskie dopilnowują, by te organy miały wystarczające zasoby, aby angażować się w odpowiedni i efektywny sposób w taką współpracę transgraniczną.
Poprawka 193
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 92 – ustęp 2 a (nowy)
2а.  EUNB wydaje wytyczne dotyczące stosowania kar, o których mowa w ust. 2, i zapewnia, że są one skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.
Poprawka 194
Wniosek dotyczący dyrektywy
Tytuł V
AKTY DELEGOWANE
AKTY DELEGOWANE I STANDARDY TECHNICZNE
Poprawka 195
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 93 a (nowy)
Artykuł 93a
Standardy techniczne
EUNB opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych mających na celu doprecyzowanie warunków zastosowania wymogów dotyczących własnych środków pieniężnych z art. 7 i 8 oraz wymogów ochronnych z art. 9.
EUNB przedłoży te projekty regulacyjnych standardów technicznych Komisji do dnia …
Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.
Poprawka 196
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 94 – ustęp 5
5.   Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 93 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.
5.   Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 93 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.
Poprawka 197
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 94 a (nowy)
Artykuł 94a
Wspólne i bezpieczne otwarte standardy komunikacji
1.  EUNB w ścisłej współpracy z EBC i po konsultacji z komitetem doradczym, o którym mowa w art. 5 ust. 3a, opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w postaci wspólnych i bezpiecznych otwartych standardów komunikacji, by ustalić, jak dostawcy usług płatniczych prowadzący rachunek i dostawcy usług płatniczych będący osobami trzecimi lub emitenci instrumentu płatniczego będący osobą trzecią mają porozumiewać się ze sobą.
EUNB przedstawia Komisji projekty tych regulacyjnych standardów technicznych do dnia …*
Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.
2.  Wspólne i bezpieczne otwarte standardy komunikacji, o których mowa w ust. 1, obejmują specyfikacje techniczne i funkcjonalne przekazywania informacji i skupiają się na optymalizacji bezpieczeństwa i wydajności komunikacji.
3.  Wspólne i bezpieczne otwarte standardy komunikacji określają w szczególności, na podstawie przepisów art. 58 i 87, w jaki sposób dostawcy usług płatniczych będący osobami trzecimi autoryzują samych siebie wobec dostawcy usług płatniczych prowadzącego rachunek i w jaki sposób dostawcy usług płatniczych prowadzący rachunek powiadamiają i informują dostawcę usług płatniczych będącego osobą trzecią.
4.  EUNB w ścisłej współpracy z EBC dopilnowuje opracowania wspólnych i bezpiecznych otwartych standardów komunikacji po odpowiedniej konsultacji ze wszystkimi zainteresowanymi stronami na rynku usług płatniczych, wraz z podmiotami działającymi poza sektorem bankowym.
5.  Państwa członkowskie zapewniają stosowanie wspólnych i bezpiecznych otwartych standardów komunikacji przez dostawców usług płatniczych prowadzących rachunek, dostawców usług płatniczych będących osobami trzecimi i emitentów instrumentów płatniczych będących osobami trzecimi.
6.  Wspólne i bezpieczne otwarte standardy komunikacji podlegają regularnym przeglądom mającym na celu uwzględnienie innowacji i rozwoju technicznego.
7.  Przepisy niniejszego artykułu nie stanowią przeszkody dla stosowania innych obowiązków określonych w niniejszej dyrektywie.
_______
* 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy.
Poprawka 198
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 94 b (nowy)
Artykuł 94b
1.  EUNB udostępnia na swojej stronie internetowej wykaz wszystkich posiadających zezwolenie dostawców usług płatniczych w Unii.
2.  Wykaz ten powinien odnosić się do wszystkich posiadających zezwolenie dostawców usług płatniczych, których rejestracja została odwołana wraz z podaniem przyczyn odwołania.
3.  Wszyscy dostawcy usług płatniczych oferują na swoich stronach internetowych bezpośrednie łącza do strony internetowej właściwego organu, zawierającej wykaz wszystkich posiadających zezwolenie dostawców usług płatniczych.
Poprawka 199
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 94 c (nowy)
Artykuł 94c
Obowiązek informowania konsumentów o przysługujących im prawach
1.  Do dnia … * Komisja, po konsultacjach społecznych w sprawie projektu, opracowuje elektroniczny druk informacyjny w przystępnej formie określający, w sposób jasny i zrozumiały, prawa konsumentów wynikające z niniejszej dyrektywy oraz odnośnego prawa unijnego.
2.  Druk informacyjny, o którym mowa w ust. 1, jest udostępniany wszystkim konsumentom w Unii i innym zainteresowanym stronom na stronie internetowej Komisji, EUNB i krajowych organów regulacyjnych sektora bankowego, a także jest łatwy do pobrania i przeniesienia na inne strony internetowe. Komisja informuje państwa członkowskie, dostawców usług płatniczych i organizacje konsumenckie o publikacji druku informacyjnego.
3.  Dostawcy usług płatniczych dopilnowują, aby druk informacyjny, w pierwotnej formie, został udostępniony wszystkim konsumentom, także niebędącym klientami, w wersji elektronicznej na stronach internetowych oraz w wersji papierowej w ich oddziałach, u agentów i podmiotów świadczących usługi w ramach outsourcingu.
W oddziałach, u agentów i podmiotów umieszczana jest, w miejscu widocznym dla konsumentów, czytelna informacja zawierająca następujący tekst: „Przy okienku poproś o tekst opisujący Twoje prawa jako użytkownika usług płatniczych”.
Na stronach internetowych umieszczana jest w sposób widoczny następująca informacja: „Kliknij tutaj, aby uzyskać informacje na temat Twoich praw jako użytkownika usług płatniczych”. Dostawcy usług płatniczych dopilnowują również, aby informacje takie były zawsze łatwo dostępne dla klientów za pośrednictwem ich rachunków internetowych, jeżeli są one dostępne.
4.  Druk informacyjny jest w szczególności rozpowszechniany w formie elektronicznej lub papierowej w momencie zawarcia umowy z klientem lub w odniesieniu do istniejących klientów w dacie publikacji druku informacyjnego, poprzez powiadomienie klientów w terminie jednego roku od daty publikacji druku przez Komisję.
5.  Wszyscy dostawcy usług płatniczych oferują na swoich stronach internetowych bezpośrednie łącza do strony internetowej właściwego organu, zawierającej wykaz wszystkich zatwierdzonych dostawców usług płatniczych.
6.  Dostawcy usług płatniczych nie pobierają od klientów opłat za udostępnienie informacji wymaganych na mocy niniejszego artykułu.
7.  W przypadku osób niewidomych i niedowidzących, przepisy niniejszego artykułu wykonuje są za pomocą innych odpowiednich środków.
_________
* Dwa lata od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy.
Poprawka 200
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 95 – ustęp 2
2.   Jeżeli państwo członkowskie korzysta z jednej z możliwości, o których mowa w ust. 1, informuje Komisję o tym fakcie, jak również o wszelkich późniejszych zmianach. Komisja podaje tę informację do wiadomości publicznej na stronie internetowej lub w inny łatwo dostępny sposób.
2.   Jeżeli państwo członkowskie korzysta z jednej z możliwości, o których mowa w ust. 1, informuje Komisję o tym fakcie, jak również o wszelkich późniejszych zmianach. Komisja podaje tę informację do wiadomości publicznej na stronie internetowej lub w inny łatwo dostępny sposób i równocześnie informuje o tym Parlament Europejski.
Poprawka 201
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 96 – ustęp 1 a (nowy)
Do dnia….* Komisja przedstawia sprawozdanie, w razie potrzeby wraz z wnioskiem ustawodawczym, w sprawie wpływu uwzględnienia systemów trójstronnych w przepisach dotyczących dostępu do usług płatniczych, ze szczególnym uwzględnieniem poziomu konkurencji i udziału rynkowego systemów płatności kartą.
____________
*Dwa lata od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy.

(1) Sprawa została odesłana do właściwej komisji w celu ponownego rozpatrzenia zgodnie z art. 57 ust. 2 akapit drugi regulaminu (A7-0169/2014).

Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności