Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 21 października 2014 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zgodnie z pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (wniosek nr EGF/2013/002 BE/Carsid z Belgii) (COM(2014)0553 – C8-0136/2014 – 2014/2071(BUD))
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2014)0553 – C8–0136/2014),
– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1927/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji(1) (rozporządzenie w sprawie EFG),
– uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014−2020(2), w szczególności jego art. 12,
– uwzględniając zawarte pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w sprawach budżetowych i należytego zarządzania finansami(3) (porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r.), w szczególności jego pkt 13,
– uwzględniając procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w pkt 13 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r.,
– uwzględniając pismo Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,
– uwzględniając pismo Komisji Rozwoju Regionalnego,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A8-0017/2014),
A. mając na uwadze, że Unia opracowała instrumenty ustawodawcze i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym skutkami poważnych zmian w strukturze światowego handlu oraz z myślą o ułatwieniu im powrotu na rynek pracy,
B. mając na uwadze, że pomoc finansowa Unii dla zwolnionych pracowników powinna być dynamiczna i powinno się jej udzielać jak najszybciej i jak najskuteczniej, zgodnie ze wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, przyjętą na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r., a także przy należytym uwzględnieniu porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. w odniesieniu do przyjęcia decyzji o uruchomieniu Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG),
C. mając na uwadze, że rozporządzenie (UE) nr 1309/2013(4) odzwierciedla porozumienie osiągnięte przez Parlament Europejski i Radę co do ponownego wprowadzenia kryterium uruchomienia z powodu kryzysu, zwiększenia wkładu finansowego Unii do 60 % łącznych szacunkowych kosztów proponowanych działań, zwiększenia skuteczności rozpatrywania wniosków o uruchomienie EFG przez Komisję oraz przez Parlament i Radę dzięki skróceniu czasu oceny i zatwierdzenia, rozszerzenia zakresu kwalifikowalnych działań i beneficjentów poprzez włączenie osób samozatrudnionych i osób młodych oraz finansowania środków zachęcających do rozpoczęcia własnej działalności,
D. mając na uwadze, że Belgia złożyła wniosek EGF/2013/002 BE/Carsid o wkład finansowy z EFG w związku ze zwolnieniem w okresie referencyjnym od 28 września 2012 r. do 28 stycznia 2013 r. 939 osób (pomocą mają zostać objęte 752 osoby) w wyniku zamknięcia zakładu produkcyjnego przedsiębiorstwa Carsid SA(5) w Marcinelle niedaleko Charleroi w Belgii,
E. mając na uwadze, że wkład finansowy z EFG, którego dotyczy wniosek, opiewa na kwotę 911 934 EUR (50 % całkowitego budżetu),
F. mając na uwadze, że złożony wniosek spełnia kryteria kwalifikowalności przewidziane w rozporządzeniu w sprawie EFG,
1. zwraca uwagę, że podstawą wniosku jest art. 2 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG; zgadza się z Komisją, że warunki przewidziane w rozporządzeniu w sprawie EFG zostały spełnione i że w związku z tym Belgia ma prawo do pomocy finansowej na mocy wspomnianego rozporządzenia;
2. odnotowuje, że w dniu 2 kwietnia 2013 r. władze Belgii złożyły wniosek o wkład finansowy z EFG i uzupełniły go dodatkowymi informacjami do dnia 4 lipca 2014 r., a także zauważa, że Komisja udostępniła swoją ocenę dnia 5 września 2014 r.;
3. zwraca uwagę, że stosunkowo długa procedura, licząc od daty pierwszych zwolnień do oceny wniosku, pozwoliła na zgromadzenie dokładnych informacji dotyczących tej sprawy;
4. wyraża zaniepokojenie długością tego okresu i przypomina, że EFG powinien interweniować jak najszybciej;
5. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że aby szybko zapewnić wsparcie pracownikom, władze belgijskie postanowiły rozpocząć świadczenie zwalnianym pracownikom zindywidualizowanych usług w dniu 1 października 2012 r., jeszcze na długo przed zapadnięciem ostatecznej decyzji o przyznaniu z EFG pomocy na zaproponowany skoordynowany pakiet;
6. wyraża zadowolenie, że takie opóźnienia przestaną mieć miejsce wraz z wejściem w życie rozporządzenia (UE) nr 1309/2013, choć szybkie rozpatrywanie wniosków o wkład z EFG nie powinno odbywać się kosztem wydajności;
7. uważa, że zwolnienia w zakładzie produkcyjnym przedsiębiorstwa Carsid SA są skutkiem poważnych zmian strukturalnych w handlu światowym spowodowanych globalizacją oraz szybkiego spadku udziału Unii w rynku produkcji stali surowej za pomocą odlewania ciągłego (co obejmuje kęsy, kęsiska i slaby) na poziomie światowym, jak i systematycznego spadku produkcji stali surowej za pomocą odlewania w Unii z uwagi na mniejszy popyt na stal w branży motoryzacyjnej i budowlanej;
8. zwraca uwagę, że zwolnienia w przedsiębiorstwie Carsid SA doprowadzą do znacznego pogłębienia bezrobocia w regionie Charleroi (gdzie wcześniej wydobywano węgiel i produkowano stal oraz gdzie zatrudnienie w dużej mierze zależy od tradycyjnego przemysłu ciężkiego), który charakteryzuje się wysokim odsetkiem bezrobocia długoterminowego oraz niskim poziomem kwalifikacji i umiejętności; zauważa, że w 2012 r. stopa bezrobocia w okręgu Charleroi wynosiła 21,6 % w porównaniu ze średnią 15,8 % w regionie Walonii i 11,2 % w skali kraju;
9. z zadowoleniem przyjmuje aktywne instrumenty rynku pracy oraz to, że dodatków nie wymieniono wśród zindywidualizowanych usług, które mają być finansowane w ramach interwencji EFG;
10. podkreśla znaczenie skuteczności zindywidualizowanych usług świadczonych na rzecz beneficjentów, zwłaszcza dlatego, że z powodu spadku zatrudnienia w przemyśle wytwórczym w regionie dotkniętym zwolnieniami pracownicy ci będą musieli się przekwalifikować, aby znaleźć pracę w innych zawodach i w innych sektorach;
11. zwraca uwagę, że w latach 2006–2011 produkcja stali surowej za pomocą odlewania ciągłego w UE‑27 spadła o 13,4 %, a udział UE‑27 w rynku w tym samym czasie zmniejszył się o 30,7 %; podkreśla, że w związku z tym przemysł hutniczy w Europie jest narażony na poważne trudności gospodarcze; z uwagi na to przypomina, że branża hutnicza była przedmiotem czterech wniosków o wkład z EFG(6);
12. zauważa, że skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług, które mają być współfinansowane, obejmuje następujące środki skierowane do 752 zwolnionych pracowników (pogrupowane według kategorii): 1) indywidualna pomoc w poszukiwaniu pracy, zarządzanie sprawami, ogólne usługi informacyjne oraz 2) szkolenia i przekwalifikowanie;
13. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że różni partnerzy społeczni i różne organizacje były zaangażowane w ogólną koordynację i wdrażanie środków: związki zawodowe (FGTB, CSC), sektorowe ośrodki szkolenia zawodowego i technologicznego działające w regionie Walonii, FOREM (publiczna agencja ds. zatrudnienia i szkolenia w regionie Walonii), Agencja Europejskiego Funduszu Społecznego Wspólnoty Francuskiej Belgii i rząd Walonii; docenia ponadto, że związki zawodowe są bezpośrednio zaangażowane w zarządzanie specjalnie utworzoną jednostką ds. przeniesienia pracowników oraz we wdrażanie niektórych środków;
14. przypomina, jak ważne jest zwiększenie szans wszystkich pracowników na zatrudnienie poprzez odpowiednie szkolenia oraz uznanie umiejętności i kompetencji zdobytych przez pracownika w trakcie kariery zawodowej; oczekuje, że szkolenia oferowane w ramach skoordynowanego pakietu będą dostosowane nie tylko do potrzeb zwolnionych pracowników, lecz także do faktycznej sytuacji gospodarczej;
15. odnotowuje, że wśród informacji na temat skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług, które mają być finansowane z EFG, znajdują się dane na temat komplementarności z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych; podkreśla, że władze belgijskie potwierdzają, iż działania kwalifikowalne nie są objęte pomocą w ramach innych instrumentów finansowych UE; ponownie wzywa Komisję do przedstawiania w sprawozdaniach rocznych analizy porównawczej tych danych w celu zapewnienia pełnego przestrzegania obowiązujących przepisów i zapobiegania powielaniu usług finansowanych przez Unię;
16. zwraca się do zainteresowanych instytucji o podjęcie niezbędnych działań na rzecz poprawy przepisów proceduralnych w celu szybszego uruchamiania środków z EFG; docenia usprawnioną procedurę wprowadzoną przez Komisję w następstwie wniosku Parlamentu o przyspieszenie uwalniania dotacji, która ma na celu przedstawianie Parlamentowi i Radzie oceny Komisji dotyczącej kwalifikowalności wniosku o wkład z EFG równocześnie z wnioskiem o uruchomienie środków z EFG; podkreśla, że w rozporządzeniu (UE) nr 1309/2013) wprowadzono dalsze usprawnienia procedury oraz że uda się osiągnąć większą skuteczność, przejrzystość i widoczność EFG;
17. podkreśla, że zgodnie z art. 6 rozporządzenia w sprawie EFG należy zadbać o to, aby EFG wspierał reintegrację na rynku pracy poszczególnych zwolnionych pracowników w ramach stabilnego zatrudnienia; ponadto podkreśla, że z EFG można współfinansować jedynie aktywne instrumenty rynku pracy prowadzące do długotrwałego zatrudnienia; ponownie podkreśla, że wsparcie z EFG nie może zastępować działań, za podjęcie których – na mocy prawa krajowego lub układów zbiorowych – odpowiedzialne są przedsiębiorstwa, ani środków restrukturyzacji przedsiębiorstw lub sektorów;
18. zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;
19. zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i zadbania o jej publikację w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;
20. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 855).
Przedsiębiorstwo Carsid produkowało slaby stalowe przeznaczone do dalszej obróbki przez przedsiębiorstwa należące do grupy Duferco w Belgii (głównie w produkcji walcowanych na gorąco i na zimno wyrobów stosowanych w budownictwie, sprzęcie transportowym i w przemyśle motoryzacyjnym). W latach 2006–2011 przedsiębiorstwo Carsid było częścią spółki joint venture przedsiębiorstw Duferco i NLMK. W związku z powyższym przedmiotowy wniosek jest powiązany z wnioskiem EGF/2013/007 BE/Hainaut steel (Duferco-NLMK).
w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zgodnie z pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2013/002 BE/Carsid z Belgii)
(Tekst tego załącznika nie został powtórzony w tym miejscu, ponieważ odpowiada on końcowej wersji decyzji 2014/811/UE.)