Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie europejskiej polityki sąsiedztwa i Partnerstwa Wschodniego,

–  uwzględniając wstępne wnioski OBWE/ODHIR dotyczące przedterminowych wyborów parlamentarnych na Ukrainie, które odbyły się w dniu 26 października 2014 r.,

–  uwzględniając 8. sprawozdanie Biura Wysokiego Komisarza NZ ds. Praw Człowieka (OHCHR) z dnia 15 grudnia 2014 r. na temat sytuacji w zakresie praw człowieka na Ukrainie oraz sprawozdanie nr 22 Biura ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA) z dnia 26 grudnia 2014 r. na temat sytuacji na Ukrainie,

–  uwzględniając podpisanie dnia 27 czerwca 2014 r. układu o stowarzyszeniu między UE a Ukrainą, który obejmuje pogłębioną i kompleksową umowę o wolnym handlu, oraz jego jednoczesną ratyfikację przez Parlament Europejski i Radę Najwyższą Ukrainy dnia 16 września 2014 r.,

–  uwzględniając protokół z Mińska z dnia 5 września 2014 r. oraz memorandum z Mińska z dnia 19 września 2014 r. w sprawie wdrożenia 12-punktowego planu pokojowego,

–  uwzględniając raport ONZ z dnia 20 listopada 2014 r. w sprawie poważnych naruszeń praw człowieka we wschodniej Ukrainie oraz raporty Human Rights Watch w sprawie naruszeń prawa na Krymie;

–  uwzględniając wspólne oświadczenie Komisji NATO-Ukraina z dnia 2 grudnia 2014 r.,

–  uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej w sprawie Ukrainy z dnia 21 marca 2014 r., z dnia 27 czerwca 2014 r., z dnia 16 lipca 2014 r., z dnia 30 sierpnia 2014 r. i z dnia 18 grudnia 2014 r.,

–  uwzględniając wyniki pierwszego posiedzenia Rady Stowarzyszenia między Unią Europejską a Ukrainą z dnia 15 grudnia 2014 r.,

–  uwzględniając konkluzje Rady z dnia 17 listopada 2014 r.,

–  uwzględniając art. 123 ust. 2 i 4 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że w dniu 26 października 2014 r. na Ukrainie odbyły się wybory parlamentarne, które – pomimo trwającego konfliktu we wschodnich regionach kraju i nielegalnej aneksji Krymu przez Rosję – przeprowadzono w sposób sprawny, uporządkowany i pokojowy, przy ogólnym poszanowaniu podstawowych wolności;

B.  mając na uwadze, że nowy rząd, utworzony przez siły proeuropejskie, posiada większość konstytucyjną potrzebną do przeprowadzenia reform i podpisał już umowę koalicyjną, kładąc podwaliny pod trudny proces reform mający na celu wsparcie integracji europejskiej, modernizację i rozwój kraju, ustanowienie rzeczywistej demokracji, zapewnienie praworządności i opracowanie zmian konstytucyjnych, zgodnie z propozycjami zawartymi w planie pokojowym Poroszenki;

C.  mając na uwadze, że tzw. wybory prezydenckie i parlamentarne, które odbyły się w Doniecku i Ługańsku w dniu 2 listopada 2014 r., stały w sprzeczności z prawem ukraińskim i porozumieniami zawartymi w Mińsku, a zatem nie mogą zostać uznane; mając na uwadze, że przeprowadzenie tych wyborów miało negatywny wpływ na proces pokojowy i proces pojednania;

D.  mając na uwadze, że porozumienie o zawieszeniu broni z dnia 5 września 2014 r. jest codziennie naruszane przez separatystów i siły rosyjskie; mając na uwadze, że od dnia 9 grudnia 2014 r. dzięki inicjatywie prezydenta Poroszenki apelującego o „przerwanie ognia” liczba aktów przemocy drastycznie spadła; mając zarazem na uwadze, że popierani przez Rosję separatyści nie wdrożyli głównych punktów memorandum z 19 września 2014r.; mając na uwadze, że według wiarygodnych źródeł Rosja wciąż wspiera separatystyczne bojówki, zapewniając stały dopływ najemników i regularnych oddziałów rosyjskich, jak również stałe dostawy sprzętu wojskowego, w tym czołgów bojowych, zaawansowanych systemów obrony przeciwlotniczej oraz artylerii;

E.  mając na uwadze, że w wyniku konfliktu zbrojnego we wschodniej części Ukrainy zginęły tysiące żołnierzy i cywilów, wiele tysięcy więcej zostało rannych, a setki tysięcy opuściło swoje domy, w większości przypadków uciekając do Rosji; mając na uwadze, że sytuacja na obszarze ogarniętym konfliktem jest przedmiotem głębokiego zaniepokojenia zarówno z punktu widzenia sytuacji humanitarnej, jak i zdrowotnej;

F.  mając na uwadze, że bezprawna aneksja Półwyspu Krymskiego była pierwszym przypadkiem przymusowego przyłączenia części jednego kraju do drugiego w Europie od czasów drugiej wojny światowej oraz że stanowi ona naruszenie prawa międzynarodowego, w tym Karty Narodów Zjednoczonych, aktu końcowego z Helsinek i memorandum budapeszteńskiego z 1994 r.;

G.  mając na uwadze, że na posiedzeniu w dniu 17 listopada 2014 r. unijna Rada do Spraw Zagranicznych podjęła decyzję o dalszych sankcjach wobec separatystycznych przywódców;

H.  mając na uwadze, że we wschodniej Ukrainie i na Krymie notorycznie dochodzi do naruszeń praw człowieka, których doświadczają zwłaszcza Tatarzy krymscy, a które obejmują zastraszanie i nową falę zaginięć;

I.  mając na uwadze, że ściślejsza współpraca między UE a USA w obszarach polityki związanych z Ukrainą byłaby bardzo korzystna;

J.  mając na uwadze, że w dniu 23 grudnia 2014 r. parlament ukraiński odrzucił w głosowaniu zapis o neutralnym statusie kraju;

1.  w pełni solidaryzuje się z Ukrainą i narodem ukraińskim; ponownie przypomina o swoim zaangażowaniu na rzecz niepodległości, suwerenności, integralności terytorialnej, nienaruszalności granic i europejskich aspiracji Ukrainy;

2.  potępia akty terroryzmu i przestępstwa dokonywane przez separatystów i inne nieregularne siły we wschodniej Ukrainie;

3.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że pomimo trudnych warunków bezpieczeństwa i okoliczności politycznych towarzyszących wyborom powszechnym w dniu 26 października 2014 r., oceniono je pozytywnie; z zadowoleniem przyjmuje również rozpoczęcie prac nowej Rady Najwyższej w następstwie tych wyborów; z zadowoleniem przyjmuje zdecydowane zobowiązanie polityczne prezydenta Poroszenki, premiera Jaceniuka i przewodniczącego parlamentu Grojsmana do współpracy i wsparcia trudnego procesu reform; usilnie zachęca nowy rząd i parlament Ukrainy do niezwłocznego przyjęcia i wdrożenia niezbędnych reform politycznych i społeczno-gospodarczych w celu budowania demokratycznego i prosperującego państwa opartego na rządach prawa;

4.  ubolewa, że w wyniku obecnej sytuacji w kraju nie wszystkie części terytorium i nie wszystkie grupy ludności Ukrainy są reprezentowane w Radzie Najwyższej; przypomina, że rząd i parlament Ukrainy powinny zapewnić ochronę praw i potrzeb tych obywateli, którzy nie mają swoich przedstawicieli w procesie podejmowania decyzji państwowych;

5.  zdecydowanie potępia agresywną i ekspansjonistyczną politykę Rosji, która stanowi zagrożenie dla jedności i niepodległości Ukrainy oraz potencjalne zagrożenie dla samej UE, w tym w szczególności potępia nielegalną aneksję Krymu i prowadzenie niewypowiedzianej wojny hybrydowej z Ukrainą, w tym wojny informacyjnej, która łączy w sobie elementy wojny internetowej, korzystania z oddziałów regularnych i nieregularnych, propagandy, nacisków gospodarczych, szantażu energetycznego, dyplomacji i destabilizacji politycznej; podkreśla, że takie działania są niezgodne z prawem międzynarodowym oraz stanowią poważne wyzwanie dla europejskiego bezpieczeństwa; podkreśla, że nie można w żadnym wypadku uzasadniać wykorzystania sił wojskowych w Europie obroną tak zwanych wartości historycznych, względami bezpieczeństwa ani koniecznością zapewnienia ochrony rodakom mieszkającym za granicą; wzywa Moskwę do powstrzymania eskalacji konfliktu poprzez natychmiastowe wstrzymanie dostaw broni oraz dopływu najemników i oddziałów wspierających separatystyczne bojówki oraz wykorzystanie swoich wpływów wśród separatystów do przekonania ich do przystąpienia do procesu politycznego;

6.  wzywa wszystkie strony do niezwłocznego pełnego wdrożenia protokołu z Mińska, co będzie dowodem ich szczególnej powściągliwości oraz pokaże, że rzeczywiście zależy im na deeskalacji; wzywa Rosję do umożliwienia międzynarodowego monitorowania granicy rosyjsko-ukraińskiej, do wykorzystania jej wpływu na separatystów w celu dopilnowania, by przestrzegali zawieszenia broni, a także do konstruktywnego działania na rzecz wdrożenia uzgodnień z Mińska; zachęca do przyjęcia środków budowy zaufania wspierających starania na rzecz pokoju i pojednania; w tym kontekście podkreśla znaczenie politycznego dialogu z udziałem wszystkich stron oraz program odbudowy gospodarki Donbasu;

7.  wzywa do utrzymania obecnych sankcji UE, szczególnie w perspektywie zbliżającego się posiedzenia Rady w marcu 2015 r., i stosowania ich, dopóki Rosja nie będzie w pełni przestrzegać, a przede wszystkim realizować swoich zobowiązań z Mińska, a także wzywa Komisję do znalezienia sposobów wzmocnienia solidarności wśród państw członkowskich na wypadek, gdyby kryzys w stosunkach z Rosją utrzymywał się; podkreśla konieczność przyjęcia jasnego zbioru kryteriów, które – w przypadku ich spełnienia – mogłyby zapobiec wprowadzaniu nowych środków restrykcyjnych wobec Rosji lub doprowadzić do zniesienia poprzednich; kryteria te mogą obejmować: wprowadzenie zawieszenia broni, bezwarunkowe wycofanie z Ukrainy wszystkich oddziałów rosyjskich i popieranych przez Rosję nielegalnych grup zbrojnych i najemników, wymianę wszystkich więźniów, w tym Nadii Sawczenko, i przywrócenie ukraińskiej kontroli nad całym terytorium kraju, w tym nad Krymem; zwraca się do Rady Europejskiej, aby w przypadku jakichkolwiek dalszych działań rosyjskich destabilizujących Ukrainę nałożyła dalsze sankcje i rozszerzyła ich zakres o sektor jądrowy oraz o ograniczenie możliwości zawierania międzynarodowych transakcji finansowych przez podmioty rosyjskie; uważa, że UE musi być gotowa wspierać państwa członkowskie leżące przy granicach zewnętrznych Unii, którym to krajom należy zapewnić ten sam poziom bezpieczeństwa co wszystkim państwom członkowskim;

8.  uważa, że sankcje powinny być częścią szerszego podejścia UE wobec Rosji i starań wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel o wzmocnienie dialogu; przypomina, że wyłącznym celem tych sankcji jest skłonienie rosyjskiego rządu do zmiany swej obecnej polityki i przyczynienia się w znaczący sposób do pokojowego rozwiązania kryzysu ukraińskiego; podkreśla, że utrzymanie, zaostrzenie lub możliwość uchylenia sankcji przez UE zależy od postawy samej Rosji oraz sytuacji na Ukrainie;

9.  podkreśla, że polityczne i dyplomatyczne kanały komunikacji z Rosją muszą pozostać otwarte, aby umożliwić dyplomatyczne rozwiązanie konfliktu, popiera zatem takie opcje jak format „genewski” i „normandzki”, jeżeli pozwolą one osiągnąć wymierne rezultaty;

10.  popiera politykę nieuznawania nielegalnej aneksji Krymu przez Rosję i, w tym kontekście, z zadowoleniem odnosi się do niedawno przyjętych dodatkowych sankcji dotyczących inwestowania, usług i handlu w odniesieniu do Krymu i Sewastopola;

11.  podkreśla, że układ o stowarzyszeniu oraz pogłębiona i kompleksowa umowa o wolnym handlu powinny stanowić wytyczne dla niezbędnych reform, które należy pilnie wprowadzić pomimo trudnej sytuacji związanej z działaniami wojennymi w częściach obwodów ługańskiego i donieckiego; wzywa Radę i Komisję, by nie szczędziły wysiłków na rzecz wspierania Ukrainy w przyjmowaniu i przede wszystkim w realizacji tych reform z myślą o utorowaniu drogi do pełnego wprowadzenia w życie dwustronnego układu o stowarzyszeniu między UE a Ukrainą; z zadowoleniem przyjmuje w tym kontekście rozpoczęcie misji doradczej UE (EUAM); podziela opinię Komisji Weneckiej, według której aby reforma konstytucyjna się powiodła, należy ją przygotować przy uwzględnieniu wszystkich stron, zapewniając szerokie konsultacje społeczne;

12.  apeluje o przyspieszenie i zwiększenie pomocy technicznej ze strony ustanowionej przez Komisję Europejską grupy wsparcia dla Ukrainy, w tym o identyfikację obszarów, gdzie taka pomoc jest potrzebna, aby wesprzeć Ukrainę w opracowywaniu i wdrażaniu kompleksowego programu reform, oraz o wysłanie doradców z instytucji UE i państw członkowskich; wzywa władze ukraińskie do utworzenia ministerstwa lub biura zajmującego się integracją europejską i koordynacją pomocy oraz międzyministerialnej komisji koordynacyjnej wysokiego szczebla, której zadaniem byłoby skuteczne monitorowanie i nadzorowanie postępów w zbliżeniu do UE oraz w reformach i która byłaby w stanie przygotować te reformy i koordynować ich wdrożenie;

13.  jest przekonany, że Ukraina pilnie potrzebuje ambitnego programu walki z korupcją, opartego na zasadzie „zero tolerancji”; wzywa przywódców ukraińskich do wyeliminowania systematycznej korupcji poprzez natychmiastowe i skuteczne wdrożenie krajowej strategii walki z korupcją, a także podkreśla, że walka z korupcją musi stać się jednym z głównych priorytetów nowego rządu; w tym celu zaleca utworzenie niezależnego politycznie biura antykorupcyjnego, wyposażonego w wystarczające kompetencje i zasoby, aby mogło zdecydowanie przyczynić się do budowy dobrze funkcjonujących instytucji państwowych; z zadowoleniem przyjmuje wniosek Ukrainy do Interpolu oraz wydanie nakazu aresztowania byłego prezydenta Janukowycza pod zarzutem sprzeniewierzenia funduszy publicznych; wzywa państwa członkowskie do wykonania wydanego przez Interpol nakazu aresztowania i do pomocy w odzyskaniu skradzionych aktywów; z zadowoleniem przyjmuje ustanowienie instytucji Rzecznika Praw Przedsiębiorców i zwraca się do rządu ukraińskiego o przedstawienie projektu ustawy w tej sprawie;

14.  przypomina, że w dniu 16 lipca 2014 r. Rada Unii Europejskiej zniosła embargo na dostawy broni na Ukrainę, zatem obecnie nie ma żadnych przeszkód ani ograniczeń prawnych uniemożliwiających państwom członkowskim dostarczanie Ukrainie broni obronnej; uważa, że UE powinna przeanalizować sposoby udzielenia rządowi ukraińskiemu wsparcia we wzmocnieniu potencjału obronnego kraju i ochrony jego granic zewnętrznych, w oparciu o doświadczenia z transformacji sił zbrojnych państw członkowskich UE należących niegdyś do Układu Warszawskiego, szczególnie w ramach misji szkoleniowych, wysyłanych już do sił zbrojnych w innych częściach świata; popiera obecne dostawy nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego;

15.  zwraca uwagę na przyjęcie ustawy, która znosi neutralny status państwa, wprowadzony w 2010 r.; uznając prawo Ukrainy do swobodnego podejmowania własnych decyzji, popiera stanowisko prezydenta Poroszenki, według którego Ukraina musi się pilnie skupić na reformach politycznych, gospodarczych i społecznych, a przystąpienie do NATO jest kwestią, którą należy poddać ocenie ludności w ogólnoukraińskim referendum na późniejszym etapie; podkreśla, że zacieśnienie stosunków Ukrainy z UE i przystąpienie do NATO to dwie odrębne kwestie;

16.  podkreśla znaczenie zobowiązania się społeczności międzynarodowej do wspierania stabilizacji gospodarczej i politycznej oraz reform na Ukrainie; zwraca się do Komisji i państw członkowskich o opracowanie głównego planu pomocowego dla Ukrainy, opartego na zasadzie „więcej za więcej” i określonych warunkach, a także o zwiększenie wysiłków na rzecz pomocy Ukrainie poprzez, między innymi, organizację konferencji darczyńców/inwestorów oraz współpracę z międzynarodowymi instytucjami finansowymi w celu określenia dalszych kroków na drodze ku odbudowie gospodarczej i finansowej Ukrainy; z zadowoleniem przyjmuje pakiet pomocowy dla Ukrainy na najbliższe lata w wysokości 11 mld EUR, a także propozycję Komisji dotyczącą udzielenia Ukrainie dodatkowych średnioterminowych pożyczek w wysokości 1,8 mld EUR;

17.  przypomina w tym kontekście, że układ o stowarzyszeniu nie jest ostatecznym celem stosunków UE-Ukraina; ponadto zwraca uwagę, że zgodnie z art. 49 TUE Ukraina, podobnie jak każde inne państwo europejskie, ma możliwość integracji z Unią Europejską i może starać się o przystąpienie do niej pod warunkiem przestrzegania kryteriów kopenhaskich, zasad demokracji, poszanowania podstawowych wolności oraz praw człowieka i praw mniejszości, a także zapewnienia praworządności; nakłania państwa członkowskie UE do ratyfikacji układu o stowarzyszeniu przed szczytem w Rydze;

18.  podkreśla znaczenie bezpieczeństwa energetycznego na Ukrainie oraz konieczność przeprowadzenia reform ukraińskiego sektora energetycznego, zgodnych ze zobowiązaniami Wspólnoty Energetycznej; z zadowoleniem przyjmuje porozumienie między UE, Rosją i Ukrainą w sprawie tzw. pakietu zimowego w celu zapewnienia dostaw gazu z Rosji do marca 2015 r., a także solidarność okazaną przez UE w postaci zwiększonych ilości gazu docierających na Ukrainę dzięki przesyłowi zwrotnemu z państw członkowskich UE;

19.  podkreśla konieczność radykalnego zwiększenia bezpieczeństwa energetycznego i niezależności energetycznej UE, a także jej odporności na presję z zewnątrz, jak również zmniejszenia zależności energetycznej od Rosji dzięki wdrażaniu rozwiązań alternatywnych w celu zapewnienia pomocy tym państwom członkowskim, których jedynym dostawcą energii jest obecnie Rosja; wzywa UE do prowadzenia rzeczywistej wspólnej zewnętrznej polityki energetycznej, a także do działania na rzecz utworzenia europejskiej unii energetycznej; zachęca do pełnego wdrożenia wewnętrznego wspólnego rynku energii, w tym trzeciego pakietu energetycznego, oraz do niedyskryminacyjnego podejścia do trwającego procesu sądowego przeciwko Gazpromowi;

20.  podkreśla, że należy priorytetowo traktować projekty rurociągów, które pozwalają na dywersyfikację dostaw energii do UE, i w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje wstrzymanie projektu South Stream; zwraca się do europejskiej wspólnoty energetycznej o opracowanie programu współpracy z Ukrainą, a także z krajami Kaukazu Południowego, Azji Środkowej, Bliskiego Wschodu i regionu Morza Śródziemnego, w celu stworzenia infrastruktury i wzajemnych połączeń między UE a jej europejskimi sąsiadami niezależnie od geopolitycznych strategii dotyczących rosyjskiego gazu; przyznaje, że stabilność dostaw gazu na Ukrainę ma również ogromne znaczenie dla bezpieczeństwa energetycznego państw członkowskich UE;

21.  podkreśla, że UE wraz z władzami ukraińskimi powinna poświęcić więcej uwagi kryzysowi humanitarnemu na Ukrainie i na Krymie oraz podjąć działania w celu poprawy katastrofalnej sytuacji humanitarnej, w szczególności sytuacji uchodźców wewnętrznych; wzywa Komisję Europejską i komisarza ds. pomocy humanitarnej i zarządzania kryzysowego do podjęcia długo oczekiwanych zdecydowanych i bezpośrednich działań humanitarnych z pominięciem organizacji pośredniczących, w formie „niebieskiego konwoju”, wskazującego wyraźnie na pomoc pochodzącą z UE; wzywa Komisję do przedstawienia takiego planu działań Parlamentowi w ciągu najbliższych dwóch miesięcy; podkreśla potrzebę dalszej pomocy finansowej dla Ukrainy ze strony UE i jej państw członkowskich, aby zaradzić głębokiemu kryzysowi humanitarnemu w tym kraju; przypomina ostrzeżenia WHO, że wschodnia Ukraina boryka się z kryzysową sytuacją w zakresie zdrowia, szpitale nie funkcjonują w pełni, a także brakuje leków oraz szczepionek, i apeluje o większą i skuteczniejszą pomoc humanitarną dla uchodźców wewnętrznych, szczególnie dzieci i osób starszych, oraz o pełny i nieograniczony dostęp Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża (MKCK) do obszarów ogarniętych konfliktem; przyjmuje z zadowoleniem wprowadzenie w życie długo oczekiwanej ustawy o uchodźcach wewnętrznych, a także decyzję o wysłaniu ekspertów UE w ramach unijnego mechanizmu ochrony ludności celem doradzania władzom ukraińskim w kwestiach związanych z uchodźcami wewnętrznymi;

22.  apeluje o dalszą pomoc humanitarną i wsparcie dla ludności dotkniętej tym konfliktem; przypomina, że niesienie pomocy humanitarnej wschodniej Ukrainie musi się odbywać przy pełnym poszanowaniu międzynarodowego prawa humanitarnego oraz zasad człowieczeństwa, neutralności, bezstronności i niezależności, a także w ścisłej współpracy z rządem Ukrainy, ONZ i MKCK; wzywa Rosję do umożliwienia międzynarodowej kontroli konwojów humanitarnych dla Donbasu w celu rozwiania wątpliwości co do ich zawartości;

23.  podkreśla, że OBWE odgrywa podstawową rolę w zażegnaniu kryzysu na Ukrainie z uwagi na jej doświadczenie w dziedzinie rozwiązywania konfliktów zbrojnych oraz wychodzenia z sytuacji kryzysowych, a także z uwagi na fakt, że zarówno Federacja Rosyjska, jak i Ukraina są członkami tej organizacji; ubolewa nad tym, że specjalna misja obserwacyjna OBWE nadal boryka się z niedoborem personelu i w związku z tym nie spełnia oczekiwań; wzywa państwa członkowskie UE, wiceprzewodniczącą / wysoką przedstawiciel oraz Komisję do dołożenia dalszych starań, by wzmocnić i powiększyć specjalną misję obserwacyjną OBWE na Ukrainie, zarówno pod względem liczby personelu, jak i pod względem sprzętu; uważa, że jeżeli władze ukraińskie wystosują odnośny wniosek, UE powinna wysłać unijną misję obserwacyjną, aby przyczynić się do skutecznej kontroli i monitorowania granicy ukraińsko-rosyjskiej;

24.  wzywa wiceprzewodniczącą Komisji / wysoką przedstawiciel oraz komisarza do spraw europejskiej polityki sąsiedztwa i negocjacji w sprawie rozszerzenia do podjęcia – w ramach przysługujących im uprawnień – kroków mających na celu ułatwienie osiągnięcia politycznego rozwiązania kryzysu na Ukrainie, które zyskałoby uznanie wszystkich zaangażowanych stron; podkreśla, że takie rozwiązanie nie może polegać na „zamrożeniu” konfliktu we wschodniej Ukrainie i na Krymie; wzywa wiceprzewodniczącą / wysoką przedstawiciel do przyjęcia podejścia łączącego zasadnicze i zdecydowane stanowisko w odniesieniu do suwerenności i terytorialnej integralności Ukrainy oraz zasady prawa międzynarodowego z dążeniem do rozwiązania kryzysu we wschodniej Ukrainie i na Krymie w oparciu o negocjacje; ponownie podkreśla, że jedność i spójność państw członkowskich UE stanowi niezbędny warunek powodzenia wszelkich strategii unijnych wobec Rosji; w tym kontekście wzywa rządy państw członkowskich do powstrzymania się od jednostronnych działań i retoryki, a także do nasilenia wysiłków na rzecz wypracowania wspólnego europejskiego stanowiska wobec Rosji;

25.  wzywa do wznowienia prawdziwego i obejmującego wszystkie strony dialogu narodowego, który mógłby również umożliwić rozwiązanie problemu wypłacania świadczeń socjalnych, emerytur i rent oraz udzielanie przez rząd Ukrainy pomocy humanitarnej ludności na obszarach objętych konfliktem; uważa, że ogromne znaczenie ma przeprowadzenie bezstronnego i skutecznego dochodzenia w sprawie wszystkich poważnych aktów przemocy, w tym tych, do których doszło na Majdanie, w Odessie, Mariupolu, Słowiańsku, Iłowajsku i na ulicy Rymarskiej; uważa, że organizacje społeczeństwa obywatelskiego mogą odegrać istotną rolę w ułatwianiu kontaktów międzyludzkich i wzajemnego zrozumienia na Ukrainie, a także w promowaniu demokratycznych przemian i poszanowania praw człowieka; wzywa UE do bardziej zdecydowanego wspierania społeczeństwa obywatelskiego;

26.  z zadowoleniem przyjmuje decyzję rządu francuskiego o wstrzymaniu dostawy okrętów Mistral do transportu śmigłowców i wzywa wszystkie państwa członkowskie do przyjęcia podobnego podejścia w odniesieniu do towarów eksportowych nieobjętych decyzjami UE w sprawie sankcji, w szczególności broni i materiałów podwójnego zastosowania;

27.  wzywa Komisję oraz komisarza ds. europejskiej polityki sąsiedztwa i negocjacji w sprawie rozszerzenia do przygotowania i przedstawienia Parlamentowi w ciągu dwóch miesięcy strategii komunikacji pozwalającej przeciwstawić się rosyjskiej kampanii propagandowej skierowanej do UE, jej wschodnich sąsiadów i samej Rosji, a także do opracowania instrumentów, które pozwoliłyby UE i jej państwom członkowskim przeciwdziałać tej kampanii propagandowej na szczeblu europejskim i krajowym;

28.  ponownie wyraża poparcie dla międzynarodowego dochodzenia w sprawie okoliczności tragicznego zestrzelenia samolotu malezyjskich linii lotniczych (lot MH17) i ponawia apel o postawienie winnych przed sądem; ubolewa nad przeszkodami napotykanymi w tym procesie i wzywa wszystkie strony do wykazania prawdziwej woli współpracy, do zagwarantowania bezpiecznego i nieograniczonego dostępu do miejsca katastrofy lotu MH17 oraz do udostępnienia wszystkich innych istotnych materiałów, które mogą mieć znaczenie dla śledztwa; pragnie być na bieżąco informowany o postępach dochodzenia;

29.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, państwom członkowskim, prezydentowi Ukrainy, rządom i parlamentom krajów Partnerstwa Wschodniego oraz rządowi i parlamentowi Federacji Rosyjskiej, Zgromadzeniu Parlamentarnemu Euronest, Zgromadzeniu Parlamentarnemu Rady Europy oraz Zgromadzeniu Parlamentarnemu Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie.