Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Procedura : 2016/2272(INI)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury : A8-0214/2017

Teksty złożone :

A8-0214/2017

Debaty :

PV 03/07/2017 - 21
CRE 03/07/2017 - 21

Głosowanie :

PV 04/07/2017 - 6.13
Wyjaśnienia do głosowania

Teksty przyjęte :

P8_TA(2017)0287

Teksty przyjęte
PDF 450kWORD 59k
Wtorek, 4 lipca 2017 r. - Strasburg
Dłuższy cykl życia produktów: korzyści dla konsumentów i przedsiębiorstw
P8_TA(2017)0287A8-0214/2017

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 4 lipca 2017 r. w sprawie dłuższego cyklu życia produktów: korzyści dla konsumentów i przedsiębiorstw (2016/2272(INI))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), w szczególności jego art. 114,

–  uwzględniając art. 191, 192 i 193 TFUE oraz odniesienie do celu, jakim jest zapewnienie ostrożnego i racjonalnego wykorzystywanie zasobów naturalnych,

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 16 lipca 2008 r. dotyczący planu działania na rzecz zrównoważonej konsumpcji i produkcji oraz zrównoważonej polityki przemysłowej (COM(2008)0397),

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiającą ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów wykorzystujących energię(1),

–  uwzględniając plan działań Komisji w sprawie ekoprojektu na lata 2016–2019 (COM(2016)0773), w szczególności cel, jakim jest wprowadzenie bardziej przekrojowych i bardziej dostosowanych do produktu wymogów m.in. pod względem trwałości, możliwości naprawy, możliwości modernizacji, projektowania z uwzględnieniem demontażu oraz łatwości ponownego użycia i recyklingu,

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie wskazania poprzez etykietowanie oraz standardowe informacje o produkcie, zużycia energii oraz innych zasobów przez produkty związane z energią(2),

–  uwzględniając decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1386/2013/UE z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie ogólnego unijnego programu działań w zakresie środowiska do 2020 r. „Dobra jakość życia z uwzględnieniem ograniczeń naszej planety”(3) (siódmy program działań w zakresie środowiska),

–  uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 17 października 2013 r. pt. „W kierunku bardziej zrównoważonej konsumpcji: okres użytkowania produktów przemysłowych oraz informowanie konsumentów w celu odzyskania zaufania”(4),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 26 stycznia 2011 r. pt. „Europa efektywnie korzystająca z zasobów – inicjatywa przewodnia strategii »Europa 2020«” (COM(2011)0021),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 20 września 2011 r. pt. „Plan działania na rzecz zasobooszczędnej Europy” (COM(2011)0571),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 9 kwietnia 2013 r. pt. „Tworzenie jednolitego rynku dla produktów ekologicznych – Poprawa sposobu informowania o efektywności środowiskowej produktów i organizacji” (COM(2013)0196),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 2 lipca 2014 r. pt. „Ku gospodarce o obiegu zamkniętym: program »zero odpadów dla Europy«” (COM(2014)0398),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 2 grudnia 2015 r. pt. „Zamknięcie obiegu – plan działania UE dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym” (COM(2015)0614) oraz pakiet dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym, który obejmuje w szczególności przegląd dyrektywy w sprawie odpadów (dyrektywa ramowa w sprawie odpadów, 2008/98/WE), opakowań i odpadów opakowaniowych (dyrektywa 94/62/WE), składowania odpadów (dyrektywa 1999/31/WE), pojazdów wycofanych z eksploatacji (dyrektywa 2000/53/WE), baterii i akumulatorów oraz zużytych baterii i akumulatorów (dyrektywa 2006/66/WE) oraz zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (dyrektywa 2012/19/UE),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 22 listopada 2016 r. pt. „Kolejne kroki w kierunku zrównoważonej przyszłości Europy – Europejskie działania na rzecz zrównoważonego rozwoju” (COM(2016)0739),

–  uwzględniając wniosek Komisji dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 grudnia 2015 r. w sprawie niektórych aspektów umów sprzedaży towarów zawieranych przez internet lub w inny sposób na odległość (COM(2015)0635),

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów(5),

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/29/WE z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącą nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym(6),

–  uwzględniając sprawozdanie Europejskiej Organizacji Konsumentów z dnia 18 sierpnia 2015 r. pt. „Durable goods: More sustainable products, better consumer rights – Consumer expectations from the EU’s ressource efficiency and circular economy agenda” [Trwałe produkty: bardziej zrównoważone produkty a większe prawa konsumentów – Oczekiwania konsumentów dotyczące unijnego programu działania w dziedzinie zasobooszczędności i gospodarki o obiegu zamkniętym],

–  uwzględniając badanie Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 29 marca 2016 r. pt. „ The Influence of Lifespan Labelling on Consumers” [Jaki wpływ na konsumentów ma podawanie na etykiecie informacji o żywotności produktów?],

–  uwzględniając badanie przeprowadzone w lipcu 2016 r. na zlecenie Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów Parlamentu pt. „Dłuższy cykl życia produktów: korzyści dla konsumentów i przedsiębiorstw”,

–  uwzględniając podsumowanie Europejskiego Centrum Konsumpcji z dnia 18 kwietnia 2016 r. pt. „L’obsolescence programmée ou les dérives de la société de consommation” [Sztucznie skrócony cykl życia czyli aberracje społeczeństwa konsumpcyjnego],

–  uwzględniając austriacką normę ONR 192102 pt. „Label of excellence for durable, repair-friendly designed electrical and electronic appliances” [Znak doskonałości trwałych urządzeń elektrycznych i elektronicznych zaprojektowanych w sposób ułatwiający naprawę],

–  uwzględniając art. 52 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów oraz opinię Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A8-0214/2017),

A.  mając na uwadze, że w planie działań Komisji w sprawie ekoprojektu na lata 2016–2019 zapisano odwołanie do gospodarki o obiegu zamkniętym oraz do konieczności zmierzenia się z problemem trwałości i możliwości recyklingu;

B.  mając na uwadze, że Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny (EKES) przyjął opinię w sprawie cyklu życia produktów, co dowodzi, że temat ten interesuje podmioty gospodarcze i społeczeństwo obywatelskie;

C.  mając na uwadze konieczność zachowania równowagi między wydłużaniem cyklu życia produktu a innowacyjnością i działalnością badawczo-rozwojową;

D.  mając na uwadze, że badanie zlecone przez Komisję Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów wskazuje na potrzebę szeroko zakrojonych działań politycznych służących propagowaniu dłuższego cyklu życia produktów;

E.  mając na uwadze współwystępowanie różnorodnych modeli gospodarczych i biznesowych, w tym modelu gospodarczego opartego na użytkowaniu, który może przyczynić się do ograniczenia negatywnych skutków dla środowiska;

F.  mając na uwadze, że należy wspierać wydłużanie żywotności produktów, zwłaszcza przez zapobieganie sztucznemu skracaniu ich cyklu życia;

G.  mając na uwadze konieczność wspierania europejskiego sektora napraw, na który składają się głównie mikroprzedsiębiorstwa oraz małe i średnie przedsiębiorstwa;

H.  mając na uwadze, że większa harmonizacja rozwiązań dotyczących ponownego użycia produktów pobudzi gospodarkę lokalną i rynek wewnętrzny dzięki tworzeniu nowych miejsc pracy i stymulowaniu popytu na produkty używane;

I.  mając na uwadze, że zarówno z gospodarczego, jak i ze środowiskowego punktu widzenia należy chronić surowce i ograniczać powstawanie odpadów, co starano się uwzględnić w koncepcji poszerzonej odpowiedzialności producenta;

J.  mając na uwadze, że zgodnie z badaniem Eurobarometru z czerwca 2014 r. 77 % konsumentów w UE deklaruje, że woleliby spróbować naprawić uszkodzone towary zamiast kupować nowe; mając na uwadze, że należy w dalszym ciągu poprawiać jakość przekazywanych konsumentom informacji o trwałości i możliwości naprawy produktów;

K.  mając na uwadze, że niezawodne i trwałe produkty dają konsumentom odpowiedni stosunek jakości do ceny oraz zapobiegają nadmiernej eksploatacji zasobów i powstawaniu nadmiernej ilości odpadów; mając zatem na uwadze, że okres użyteczności towarów konsumpcyjnych można przedłużyć na etapie projektowania, zapewniając trwałość oraz możliwość naprawy, modernizacji, demontażu i recyklingu produktu;

L.  mając na uwadze, że spadek zaufania konsumentów do jakości produktów szkodzi europejskim przedsiębiorstwom; mając na uwadze, że obecnie w całej UE minimalny okres gwarancji prawnej to 24 miesiące, a niektóre państwa członkowskie wprowadziły przepisy dające konsumentom większą ochronę, zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 1999/44/WE z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie niektórych aspektów sprzedaży towarów konsumpcyjnych i związanych z tym gwarancji;

M.  mając na uwadze, że należy szanować prawo konsumentów do dokonywania wyboru zgodnie z ich zróżnicowanymi potrzebami, oczekiwaniami i preferencjami;

N.  mając na uwadze, że choć w badaniu EKES z marca 2016 r. wykazano pozytywny związek między podawaniem na etykiecie informacji o cyklu życia produktów a zachowaniami konsumentów, to jednak konsumenci nie otrzymują dostatecznych informacji o cyklu życia produktów;

O.  mając na uwadze, że cykl życia i starzenie się produktu zależą od różnych naturalnych lub sztucznych czynników, takich jak skład produktu, jego funkcjonalność, koszty naprawy i wzorce konsumpcji;

P.  mając na uwadze, że naprawa i części zamienne powinny być łatwiej dostępne;

Q.  mając na uwadze, że obok długiego cyklu życia zasadnicze znaczenie dla wkładu produktu w ochronę zasobów ma również jego wysoka jakość w całym cyklu życia;

R.  mając na uwadze wzrost liczby inicjatyw krajowych mających zaradzić problemowi przedwczesnego końca cyklu życia produktów i oprogramowania; mając na uwadze potrzebę opracowania na jednolitym rynku wspólnej strategii w tej dziedzinie;

S.  mając na uwadze, że cykl życia nośników cyfrowych ma kluczowe znaczenie dla cyklu życia urządzeń elektronicznych; mając na uwadze, że nośniki cyfrowe starzeją się coraz szybciej, dlatego musi istnieć możliwość dostosowywania urządzeń elektronicznych, by zachowały one konkurencyjność na rynku;

T.  mając na uwadze, że produkty z celowo wprowadzonymi defektami, które mają doprowadzić do usterki i ostatecznie do zaprzestania funkcjonowania urządzenia po użyciu go określoną liczbę razy, powodują tylko nieufność konsumentów i nie powinny być dopuszczane do obrotu na rynku;

U.  mając na uwadze, że według Eurobarometru 90 % obywateli uważa, że na etykiecie produktu należy jednoznacznie podawać okres użyteczności;

V.  mając na uwadze, że wszystkie podmioty gospodarcze, w tym MŚP, mogą czerpać korzyści z produktów o dłuższym cyklu życia;

W.  mając na uwadze, że w siódmym programie działań w zakresie środowiska zaapelowano o szczególne środki służące zwiększeniu trwałości, możliwości naprawy i zdatności do ponownego użycia oraz wydłużeniu cyklu życia produktów;

X.  mając na uwadze, że ważną rolę w tym zakresie odgrywa rozszerzona odpowiedzialność producenta;

Y.  mając na uwadze, że wypracowanie modelu gospodarki o obiegu zamkniętym wymaga zaangażowania decydentów, obywateli i przedsiębiorstw, a także zmian nie tylko w projektowaniu i sprzedaży produktów i usług, lecz również w mentalności i oczekiwaniach konsumentów oraz w działalności przedsiębiorstw, by w odpowiedzi na zmiany modelu konsumpcji powstały nowe rynki, rozwijające się w kierunku użycia, ponownego użycia i współdzielenia produktów, co przyczyni się do wydłużenia okresu użyteczności oraz do stworzenia produktów konkurencyjnych, trwałych i zrównoważonych;

Z.  mając na uwadze, że w wielu lampach nie da się wymienić żarówki, co może prowadzić do problemów, gdy żarówka się przepali, gdy na rynek wejdą nowe, wydajniejsze żarówki lub gdy zmienią się upodobania klientów dotyczące np. barwy światła, gdyż w takim przypadku trzeba wymienić całą lampę;

AA.  mając na uwadze, że również żarówki LED powinny być wymienne, a nie wbudowane na stałe;

AB.  mając na uwadze, że w miarę rozwoju gospodarki o obiegu zamkniętym należy nadal sprzyjać możliwościom naprawy produktów, ich dostosowywania i modernizacji, ich trwałości i zdatności do recyklingu, aby wydłużać cykl życia i okres użytkowania produktów lub ich części składowych;

AC.  mając na uwadze, że coraz większa różnorodność produktów, coraz krótsze cykle innowacji i stale zmieniające się mody zwiększają częstotliwość zakupu nowych produktów, a tym samym do skrócenia okresu użytkowania;

AD.  mając na uwadze znaczny potencjał sektora usług naprawczych, sprzedaży produktów używanych i ich wymiany, czyli sektora działającego na rzecz wydłużenia cyklu życia produktów;

AE.  mając na uwadze konieczność znalezienia równowagi między wydłużaniem cyklu życia produktów a utrzymaniem otoczenia sprzyjającego innowacyjności i rozwojowi;

Projektowanie solidnych, trwałych produktów wysokiej jakości

1.  apeluje do Komisji, by tam gdzie jest to wykonalne, zachęcała do wprowadzania kryteriów minimalnej odporności poszczególnych kategorii produktów, obejmujących m.in. solidność oraz możliwość naprawy i modernizacji, począwszy od etapu projektu, z wykorzystaniem standardów opracowanych przez wszystkie europejskie organizacje normalizacyjne (CEN, CENELEC i ETSI);

2.  podkreśla, że na wszystkich etapach cyklu życia produktów należy znaleźć równowagę między wydłużaniem cyklu życia produktów, przekształcaniem odpadów w zasoby (surowce wtórne), symbiozą przemysłową, innowacyjnością, popytem po stronie konsumentów, ochroną środowiska i polityką wzrostu, oraz uważa, że opracowywanie coraz bardziej zasobooszczędnych produktów nie może zachęcać do skracania cyklu życia produktów ani do ich przedwczesnego wyrzucania;

3.  zaznacza, że takie elementy jak trwałość produktu, rozszerzona gwarancja, dostępność części zamiennych, łatwość dokonania naprawy i wymienialność komponentów powinny być ujęte w ofercie handlowej producenta i odpowiadać zróżnicowanym potrzebom, oczekiwaniom i preferencjom konsumentów, oraz że są to ważne aspekty konkurencji na wolnym rynku;

4.  zwraca uwagę na znaczenie strategii handlowych, takich jak leasing produktów, przy projektowaniu trwałych produktów, gdyż przedsiębiorstwa leasingowe zachowują własność przedmiotów leasingu, dlatego zależy im na ich ponownym wprowadzaniu do obrotu i inwestowaniu w projektowanie trwalszych produktów, co przynosi ograniczenie liczby zarówno wytwarzanych, jak i wyrzucanych produktów;

5.  przypomina stanowisko Parlamentu w sprawie przeglądu pakietu dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym w odniesieniu do zmiany dyrektywy w sprawie odpadów, w której potwierdzono zasadę rozszerzonej odpowiedzialności producenta, a przez to stworzono zachęty do bardziej zrównoważonego projektowania produktów;

6.  zwraca się do Komisji i państw członkowskich o wspieranie producentów przedmiotów modułowych, które można łatwo rozmontować i wymieniać poszczególne elementy;

7.  zauważa, że dążeniu do trwałości i możliwości naprawy produktu powinno towarzyszyć dążenie do zrównoważonego rozwoju, np. dzięki korzystaniu z materiałów przyjaznych dla środowiska;

8.  z zaniepokojeniem zwraca uwagę na ilość odpadów elektronicznych (modemów, routerów oraz dekoderów telewizyjnych i przystawek set-top box), które powstają, gdy konsumenci zmieniają dostawcę usług telekomunikacyjnych; przypomina konsumentom i dostawcom usług telekomunikacyjnych, że zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2120 konsumenci mają już prawo wyboru urządzeń końcowych w momencie zmiany dostawcy usług telekomunikacyjnych;

Propagowanie możliwości naprawy i trwałości produktów

9.  wzywa Komisję, by propagowała możliwości naprawy produktów:

   przez wspieranie i ułatwianie stosowania środków, które sprawiają, że naprawa produktu jest dla konsumentów atrakcyjna;
   przez stosowanie technik budowy i materiałów, dzięki którym naprawa lub wymiana elementów jest łatwiejsza i mniej kosztowna; konsumenci nie powinni wpadać w błędne koło niekończących się napraw i konserwacji wadliwych produktów;
   w razie powtarzającego się braku zgodności lub gdy czas naprawy wynosi więcej niż miesiąc – przez zachęcanie do przedłużenia gwarancji o okres odpowiadający czasowi naprawy;
   przez apelowanie, by części niezbędne do funkcjonowania produktu były wymienne i zdatne do naprawy, przez włączenie możliwości naprawy produktu do jego podstawowej charakterystyki, gdy jest to korzystne, i zniechęcanie do wmontowywania na stałe istotnych komponentów, takich jak baterie i żarówki LED, chyba że uzasadniają to względy bezpieczeństwa;
   przez apelowanie do producentów o dostarczanie w momencie zakupu instrukcji konserwacji i naprawy, zwłaszcza jeśli chodzi o produkty, w których przypadku konserwacja i naprawa ma szczególne znaczenie, by zwiększyć prawdopodobieństwo przedłużenia cyklu życia;
   przez zapewnienie możliwości stosowania zamienników takiej samej jakości i efektywności jak oryginalne części zamienne, z myślą o naprawie wszystkich produktów zgodnie z obowiązującymi przepisami;
   tam gdzie jest to wykonalne – przez rozwijanie normalizacji części zamiennych i narzędzi niezbędnych do naprawy, aby zwiększyć wydajność usług naprawczych;
   przez zachęcanie producentów, by na żądanie zapewniali punktom naprawczym instrukcje konserwacji i naprawy w różnych językach;
   przez zachęcanie producentów do opracowywania technologii produkcji baterii w celu zapewnienia większej zgodności cyklu życia baterii i akumulatorów z oczekiwanym cyklem życia produktu albo w celu ułatwienia wymiany baterii za cenę współmierną do ceny produktu;

10.  uważa za korzystne zapewnienie dostępności części zamiennych o podstawowym znaczeniu dla prawidłowego i bezpiecznego działania produktu:

   przez wspieranie dostępności części zamiennych oprócz zmontowanych produktów;
   przez zachęcanie podmiotów gospodarczych do zapewniania odpowiedniej obsługi technicznej w odniesieniu do dóbr konsumpcyjnych, które produkują lub importują, oraz do dostarczania części zamiennych niezbędnych do prawidłowego i bezpiecznego funkcjonowania towarów po cenach współmiernych do charakteru i cyklu życia produktu;
   przez jednoznaczne wskazywanie, czy części zamienne do danych produktów są dostępne, na jakich warunkach i przez jak długi czas, w stosownych wypadkach na stworzonej w tym celu platformie cyfrowej;

11.  zachęca państwa członkowskie, by rozważyły wprowadzenie odpowiednich zachęt na rzecz trwałych i nadających się do naprawy produktów wysokiej jakości oraz na rzecz napraw i sprzedaży produktów używanych, a także by rozwijały szkolenia z zakresu naprawy;

12.  podkreśla, że należy zapewnić możliwość skorzystania z usług niezależnego punktu naprawczego, zwłaszcza przez zniechęcanie do stosowania rozwiązań technicznych, zabezpieczeń lub oprogramowania, które uniemożliwiają przeprowadzenie naprawy poza autoryzowanymi serwisami;

13.  apeluje o działania zachęcające do ponownego użycia części zamiennych na rynku produktów używanych;

14.  odnotowuje możliwość wykorzystania druku 3D do zapewniania części przedsiębiorcom i konsumentom; podkreśla z naciskiem, że należy w związku z tym zapewnić bezpieczeństwo produktów oraz nie dopuścić do podrabiania towarów i chronić prawa autorskie;

15.  przypomina, że we wdrażaniu z powodzeniem gospodarki o obiegu zamkniętym ważną rolę do odegrania ma dostępność standardowych i modułowych podzespołów, projektowanie z uwzględnieniem demontażu i długiej trwałości produktów, a także wydajne procesy produkcji;

Funkcjonowanie modelu gospodarczego opartego na użytkowaniu oraz wspieranie MŚP i zatrudnienia w UE

16.  podkreśla, że przejście na nowe modele biznesowe, np.. model „produkty jako usługi”, może potencjalnie poprawić zrównoważoność wzorców produkcji i konsumpcji, o ile systemy produktowo-usługowe nie doprowadzą do skrócenia cyklu życia produktów, oraz podkreśla, że takie modele biznesowe nie powinny dawać możliwości unikania opodatkowania;

17.  podkreśla, że rozwój nowych modeli biznesowych, np. usług internetowych, nowe formy dystrybucji, sklepy wyłącznie z towarami używanymi i upowszechnienie dostępności nieformalnych punktów naprawczych (kawiarenki naprawcze, warsztaty, w których można samemu dokonać naprawy) może przyczynić się do wydłużenia cyklu życia produktów, a jednocześnie zwiększać świadomość konsumentów i zaufanie do produktów o długiej żywotności;

18.  wzywa państwa członkowskie, by:

   zasięgały opinii wszystkich zainteresowanych stron, by zachęcać do rozwoju modelu korzystanej dla wszystkich stron sprzedaży opartej na użytkowaniu;
   wzmogły starania na rzecz środków wspierających rozwój gospodarki ukierunkowanej na funkcjonalność oraz zwiększających atrakcyjność wynajmu, wymiany i wypożyczania produktów;
   zachęcały władze lokalne i regionalne do aktywnego propagowania rozwoju modeli ekonomicznych, takich jak gospodarka dzielenia się i gospodarka o obiegu zamkniętym, które zachęcają do większej zasobooszczędności i trwałości towarów oraz sprzyjają naprawom, ponownemu użyciu i recyklingowi;

19.  zachęca państwa członkowskie, by zapewniły uwzględnianie w zamówieniach publicznych rachunku kosztów cyklu życia, o którym mowa w dyrektywie 2014/24/UE, i zwiększyły wskaźnik ponownego użycia urządzeń nabywanych przez organy publiczne;

20.  zachęca państwa członkowskie i Komisję, by w swojej polityce wspierały gospodarkę dzielenia się ze względu na przynoszone przez nią korzyści w postaci wykorzystania wolnych zasobów i potencjału, na przykład w sektorze transportu i zakwaterowania;

21.  zwraca się do Komisji, by wspierając gospodarkę o obiegu zamkniętym, podkreślała znaczenie trwałości produktów;

22.  wzywa Komisję i państwa członkowskie, by w pełni stosowały hierarchię postępowania z odpadami wprowadzoną w prawodawstwie UE (dyrektywa ramowa w sprawie odpadów 2008/98/WE), a w szczególności by zachowały jak największą użyteczność i wartość urządzeń elektrycznych i elektronicznych i nie traktowały ich jak odpady, lecz jak zasoby, np. zapewniając dostęp do punktów zbiórki zużytego sprzętu elektrotechnicznego i elektronicznego (WEEE) pracownikom punktów przygotowania do ponownego użycia, które mogą wykorzystać takie towary i ich części;

23.  uważa, że środki opisane w niniejszej rezolucji należy stosować do MŚP, a w szczególności do mikroprzedsiębiorstw, zgodnie z definicją podaną w zaleceniu Komisji 2003/361/WE, odpowiednio i proporcjonalnie do rozmiaru i potencjału MŚP lub mikroprzedsiębiorstw, by chronić ich możliwości rozwoju oraz wspierać w UE zatrudnienie i szkolenia w nowych zawodach;

24.  apeluje do Komisji o rozważenie możliwości wspierania i ułatwiania wymienności żarówek LED oraz o przeanalizowanie również mniej rygorystycznych środków (obok ekoprojektu), na przykład etykietowania, systemów zachęt, zamówień publicznych czy rozszerzonej gwarancji w razie niemożliwości wymiany żarówki;

25.  wzywa państwa członkowskie do skutecznej kontroli rynku w celu zapewnienia zgodności zarówno produktów europejskich, jak przywożonych z wymogami polityki produktowej i ekoprojektu;

26.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do zaangażowania samorządów lokalnych i regionalnych oraz do poszanowania ich kompetencji;

Zapewnienie konsumentom lepszych informacji

27.  zachęca Komisję, by podniosła jakość informacji o trwałości produktów:

   przez rozważenie wprowadzenia dobrowolnego europejskiego znaku jakości, obejmującego zwłaszcza: trwałość produktu, ekoprojekt, możliwość modernizacji produktu stosownie do postępu technicznego oraz możliwości jego naprawy;
   przez dobrowolne eksperymenty na szczeblu UE, z udziałem przedsiębiorstw i innych zainteresowanych podmiotów, służące opracowaniu oznakowania oczekiwanego okresu użyteczności produktu na podstawie znormalizowanych kryteriów, które mogłyby stosować wszystkie państwa członkowskie;
   przez stworzenie licznika zużycia szczególnie istotnych produktów konsumpcyjnych, zwłaszcza dużego sprzętu gospodarstwa domowego;
   przez ocenę skutków dostosowania informacji o żywotności do czasu trwania gwarancji prawnej;
   przez korzystanie z aplikacji cyfrowych lub mediów społecznościowych;
   przez normalizację podawanych w instrukcjach obsługi informacji o trwałości produktu oraz możliwości modernizacji i naprawy, by zapewnić ich czytelność, przystępność i zrozumiałość;
   przez podawanie informacji na podstawie standardowych kryteriów przy wskazywaniu przewidywanego cyklu życia produktu;

28.  apeluje do państw członkowskich i Komisji, by:

   wspomagały władze lokalne i regionalne, przedsiębiorstwa i stowarzyszenia w organizowaniu kampanii informowania konsumentów o wydłużaniu żywotności produktów, zwłaszcza dzięki dostarczaniu informacji o doradztwie z zakresu konserwacji, naprawy, ponownego użycia itp.;
   zwiększały świadomość konsumentów o produktach szybko się psujących i nienadających się do naprawy, w stosownych przypadkach przez powiadamianie na stworzonych w tym celu platformach dla konsumentów;

29.  wzywa Komisję, by zachęcała do regularnej i zorganizowanej wymiany informacji i najlepszych praktyk w całej Unii, między Komisją a państwami członkowskimi, z uwzględnieniem władz regionalnych i gminnych;

Środki dotyczące sztucznego skracania cyklu życia produktów

30.  wzywa Komisję, by po konsultacji z organizacjami konsumentów, producentami i innymi zainteresowanymi stronami przedstawiła ogólnounijną definicję sztucznego skracania cyklu życia dóbr materialnych i oprogramowania; apeluje ponadto do Komisji, by we współpracy z organami nadzoru rynku przeanalizowała możliwość utworzenia niezależnego systemu testowania i wykrywania przypadków sztucznie skróconego cyklu życia produktów; w związku z tym apeluje o wprowadzenie odpowiednich środków zniechęcających producentów do opisanych praktyk oraz o zapewnienie lepszej ochrony prawnej demaskatorów;

31.  zwraca uwagę na pionierską rolę niektórych państw członkowskich, np. na inicjatywę krajów Beneluksu na rzecz zwalczania sztucznego skracania cyklu życia i na rzecz wydłużania cyklu życia (elektrycznych) urządzeń gospodarstwa domowego; podkreśla znaczenie wymiany najlepszych praktyk w tym zakresie;

32.  zauważa, że możliwość modernizacji produktów może spowolnić ich starzenie się oraz zmniejszyć oddziaływanie na środowisko i koszty ponoszone przez użytkowników;

Umocnienie prawa do prawnej gwarancji zgodności

33.  uważa, że zasadnicze znaczenie ma lepsze informowanie konsumentów o zasadach działania prawnej gwarancji zgodności; wzywa do umieszczania pełnych informacji o tej gwarancji na rachunku za zakupiony produkt;

34.  wzywa Komisję do wystąpienia z inicjatywami i środkami służącymi poprawie zaufania konsumentów:

   dzięki lepszej ochronie konsumentów, zwłaszcza w odniesieniu do produktów, co do których można racjonalnie zakładać dłuższy okres użytkowania, i z uwzględnieniem zdecydowanych środków ochrony konsumenta już przyjętych w niektórych państwach członkowskich;
   przez uwzględnienie wpływu przepisów dotyczących ekoprojektu i prawa umów na produkty związane z energią w celu wypracowania całościowego podejścia do regulacji produktów;
   przez zagwarantowanie konsumentom formalnego podawania w umowie sprzedaży informacji o przysługującym im prawie do gwarancji prawnej, a także przez wspieranie programów podnoszenia świadomości w tej kwestii;
   przez uproszczenie dowodu zakupu wymaganego od konsumenta dzięki powiązaniu gwarancji nie z kupującym, lecz z towarem, i przez dalsze zachęcanie do upowszechnienia rachunków elektronicznych i systemów gwarancji cyfrowej;

35.  zwraca się o wprowadzenie na szczeblu UE mechanizmu składania skarg w sprawach dotyczących niestosowania prawa do gwarancji, by ułatwić odpowiednim organom kontrolowanie stosowania norm europejskich;

36.  zauważa, że lepsze stosowanie zasady rozszerzonej odpowiedzialności producenta i wprowadzenie wymogów minimalnych może stworzyć zachętę do bardziej zrównoważonego projektowania produktów;

Ochrona konsumentów przez utratą przydatności oprogramowania

37.  wzywa do większej przejrzystości w odniesieniu do możliwości modernizacji, aktualizacji zabezpieczeń i trwałości jako elementów niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania oprogramowania i sprzętu; wzywa Komisję, by przeanalizowała potrzebę ułatwienia ściślejszej współpracy między przedsiębiorcami;

38.  zachęca dostawców i producentów, by zachowali przejrzystość, podając w umowach sprzedaży produktów minimalny okres dostępności aktualizacji zapewniających bezpieczeństwo systemów operacyjnych; proponuje, by opracowano definicję rozsądnego okresu użytkowania; podkreśla ponadto, że w przypadku wbudowanych systemów operacyjnych dostawca produktu musi zagwarantować dostarczenie tych aktualizacji zabezpieczeń; wzywa producentów, by dostarczali jasne informacje o zgodności aktualizacji i uzupełnień oprogramowania z wbudowanymi systemami operacyjnymi dostarczanymi konsumentom;

39.  apeluje o zapewnienie możliwości cofnięcia istotnych aktualizacji oprogramowania oraz o podawanie wraz z aktualizacją informacji o jej wpływie na działanie urządzenia, a także o kompatybilność nowych zasadniczych elementów oprogramowania z oprogramowaniem poprzedniej generacji;

40.  wzywa, by w procesie normalizacji sprzyjano możliwości wymiany podzespołów, w tym procesora, co umożliwi zachowanie aktualnego poziomu technologicznego danego produktu;

o
o   o

41.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji.

(1) Dz.U. L 285 z 31.10.2009, s. 10.
(2) Dz.U. L 153 z 18.6.2010, s. 1.
(3) Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 171.
(4) Dz.U. C 67 z 6.3.2014, s. 23.
(5) Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 64.
(6) Dz.U. L 149 z 11.6.2005, s. 22.

Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności