Ευρετήριο 
 Προηγούμενο 
 Επόμενο 
 Πλήρες κείμενο 
Διαδικασία : 2016/0280(COD)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου : A8-0245/2018

Κείμενα που κατατέθηκαν :

A8-0245/2018

Συζήτηση :

PV 11/09/2018 - 12
CRE 11/09/2018 - 12
PV 26/03/2019 - 2
CRE 26/03/2019 - 2

Ψηφοφορία :

PV 05/07/2018 - 6.4
CRE 05/07/2018 - 6.4
PV 12/09/2018 - 6.4
CRE 12/09/2018 - 6.4
Αιτιολογήσεις ψήφου
PV 26/03/2019 - 7.11
CRE 26/03/2019 - 7.11
Αιτιολογήσεις ψήφου

Κείμενα που εγκρίθηκαν :

P8_TA(2018)0337
P8_TA(2019)0231

Κείμενα που εγκρίθηκαν
PDF 364kWORD 127k
Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2018 - Στρασβούργο
Τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στην ψηφιακή ενιαία αγορά ***I
P8_TA(2018)0337A8-0245/2018

Τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 12ης Σεπτεμβρίου 2018 στην πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στην ψηφιακή ενιαία αγορά (COM(2016)0593 – C8-0383/2016 – 2016/0280(COD))(1)

(Συνήθης νομοθετική διαδικασία: πρώτη ανάγνωση)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή   Τροπολογία
Τροπολογία 1
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 2
(2)   Οι οδηγίες που εκδόθηκαν στον τομέα των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων παρέχουν υψηλό επίπεδο προστασίας στους δικαιούχους και δημιουργούν ένα πλαίσιο στο οποίο μπορεί να λάβει χώρα η εκμετάλλευση των έργων και άλλου προστατευόμενου υλικού. Το εν λόγω εναρμονισμένο νομικό πλαίσιο συμβάλλει στην εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς· προωθεί την καινοτομία, τη δημιουργικότητα, την επένδυση και την παραγωγή νέου περιεχομένου, επίσης και στο ψηφιακό περιβάλλον. Η προστασία που παρέχει το εν λόγω νομικό πλαίσιο συμβάλλει επίσης στον στόχο της Ένωσης περί σεβασμού και προώθησης της πολιτισμικής πολυμορφίας, ενώ παράλληλα προβάλλει την κοινή πολιτιστική κληρονομιά της Ευρώπης. Το άρθρο 167 παράγραφος 4 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης προβλέπει ότι η Ένωση, όταν αναλαμβάνει δράσεις, λαμβάνει υπόψη της τις πολιτιστικές πτυχές.
 (2)   Οι οδηγίες που εκδόθηκαν στον τομέα των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων συμβάλλουν στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, παρέχουν υψηλό επίπεδο προστασίας στους δικαιούχους, διευκολύνουν τη διαδικασία εκκαθάρισης των δικαιωμάτων και δημιουργούν ένα πλαίσιο στο οποίο μπορεί να λάβει χώρα η εκμετάλλευση των έργων και άλλου προστατευόμενου υλικού. Το εν λόγω εναρμονισμένο νομικό πλαίσιο συμβάλλει στην εύρυθμη λειτουργία μιας πραγματικά ολοκληρωμένης εσωτερικής αγοράς· προωθεί την καινοτομία, τη δημιουργικότητα, την επένδυση και την παραγωγή νέου περιεχομένου, επίσης και στο ψηφιακό περιβάλλον, αποσκοπώντας στην αποφυγή του κατακερματισμού της εσωτερικής αγοράς. Η προστασία που παρέχει το εν λόγω νομικό πλαίσιο συμβάλλει επίσης στον στόχο της Ένωσης περί σεβασμού και προώθησης της πολιτισμικής πολυμορφίας, ενώ παράλληλα προβάλλει την κοινή πολιτιστική κληρονομιά της Ευρώπης. Το άρθρο 167 παράγραφος 4 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης προβλέπει ότι η Ένωση, όταν αναλαμβάνει δράσεις, λαμβάνει υπόψη της τις πολιτιστικές πτυχές.
Τροπολογία 2
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 3
(3)   Οι ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις εξακολουθούν να μεταβάλλουν τον τρόπο δημιουργίας, παραγωγής, διανομής και εκμετάλλευσης έργων και άλλου υλικού. Νέα επιχειρηματικά μοντέλα και νέοι φορείς εξακολουθούν να εμφανίζονται. Οι αρχές και οι στόχοι που θεσπίζει το πλαίσιο της Ένωσης για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας παραμένουν σταθεροί. Ωστόσο, η ανασφάλεια δικαίου παραμένει για τους δικαιούχους και για τους χρήστες όσον αφορά ορισμένες χρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των διασυνοριακών χρήσεων, έργων και άλλου υλικού στο ψηφιακό περιβάλλον. Όπως ορίζεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Προς ένα σύγχρονο, πιο ευρωπαϊκό πλαίσιο για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας»26, σε ορισμένους τομείς είναι απαραίτητη η προσαρμογή και η συμπλήρωση του υφιστάμενου πλαισίου της Ένωσης για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Η παρούσα οδηγία προβλέπει κανόνες με στόχο την προσαρμογή ορισμένων εξαιρέσεων και περιορισμών σε ψηφιακά και διασυνοριακά περιβάλλοντα, καθώς και μέτρα με σκοπό τη διευκόλυνση ορισμένων πρακτικών αδειοδοτήσεων όσον αφορά τη διάδοση έργων μη διαθέσιμων στο εμπόριο και την επιγραμμική διαθεσιμότητα οπτικοακουστικών έργων σε πλατφόρμες διάθεσης βίντεο κατά παραγγελία για τη διασφάλιση ευρύτερης πρόσβασης στο περιεχόμενο. Προκειμένου να επιτευχθεί η εύρυθμη λειτουργία της αγοράς για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, πρέπει επίσης να θεσπιστούν κανόνες σχετικά με δικαιώματα σε δημοσιεύματα, με τη χρήση έργων και άλλου υλικού από παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών που αποθηκεύουν και δίνουν πρόσβαση σε περιεχόμενο που αναφορτώνεται από τους χρήστες τους και με τη διαφάνεια των συμβάσεων των δημιουργών και των ερμηνευτών.
 (3)   Οι ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις εξακολουθούν να μεταβάλλουν τον τρόπο δημιουργίας, παραγωγής, διανομής και εκμετάλλευσης έργων και άλλου υλικού, οι δε σχετικές νομοθετικές διατάξεις πρέπει να μπορούν να ανταποκριθούν στις μελλοντικές απαιτήσεις ώστε να μην εμποδίζουν την τεχνολογική ανάπτυξη. Νέα επιχειρηματικά μοντέλα και νέοι φορείς εξακολουθούν να εμφανίζονται. Οι αρχές και οι στόχοι που θεσπίζει το πλαίσιο της Ένωσης για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας παραμένουν σταθεροί. Ωστόσο, η ανασφάλεια δικαίου παραμένει για τους δικαιούχους και για τους χρήστες όσον αφορά ορισμένες χρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των διασυνοριακών χρήσεων, έργων και άλλου υλικού στο ψηφιακό περιβάλλον. Όπως ορίζεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Προς ένα σύγχρονο, πιο ευρωπαϊκό πλαίσιο για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας»26, σε ορισμένους τομείς είναι απαραίτητη η προσαρμογή και η συμπλήρωση του υφιστάμενου πλαισίου της Ένωσης για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Η παρούσα οδηγία προβλέπει κανόνες με στόχο την προσαρμογή ορισμένων εξαιρέσεων και περιορισμών σε ψηφιακά και διασυνοριακά περιβάλλοντα, καθώς και μέτρα με σκοπό τη διευκόλυνση ορισμένων πρακτικών αδειοδοτήσεων όσον αφορά τη διάδοση έργων μη διαθέσιμων στο εμπόριο και την επιγραμμική διαθεσιμότητα οπτικοακουστικών έργων σε πλατφόρμες διάθεσης βίντεο κατά παραγγελία για τη διασφάλιση ευρύτερης πρόσβασης στο περιεχόμενο. Προκειμένου να επιτευχθεί η εύρυθμη και δίκαιη λειτουργία της αγοράς για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, πρέπει επίσης να θεσπιστούν κανόνες σχετικά με την άσκηση και επιβολή της χρήσης έργων και άλλου υλικού σε πλατφόρμες παροχής επιγραμμικών υπηρεσιών και για τη διαφάνεια των συμβάσεων των δημιουργών και των ερμηνευτών και της εκκαθάρισης που σχετίζεται με την εκμετάλλευση προστατευόμενων έργων σύμφωνα με τις συμβάσεις.
__________________
 __________________
26 COM(2015)0626.
 26 COM(2015)0626.
Τροπολογία 3
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 4
(4)   Η παρούσα οδηγία βασίζεται και συμπληρώνει τους κανόνες που προβλέπονται στις ισχύουσες οδηγίες στον συγκεκριμένο τομέα, ιδίως δε στην οδηγία 96/9/ΕΟΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου27, την οδηγία 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου28, την οδηγία 2006/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου29, την οδηγία 2009/24/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου30, την οδηγία 2012/28/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου31 και την οδηγία 2014/26/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου32.
 (4)   Η παρούσα οδηγία βασίζεται και συμπληρώνει τους κανόνες που προβλέπονται στις ισχύουσες οδηγίες στον συγκεκριμένο τομέα, ιδίως δε στην οδηγία 96/9/ΕΟΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου27, την οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου27α, την οδηγία 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου28, την οδηγία 2006/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου29, την οδηγία 2009/24/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου30, την οδηγία 2012/28/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου31 και την οδηγία 2014/26/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου32.
_________________
 _________________
27 Οδηγία 96/9/ΕΟΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 1996, σχετικά με τη νομική προστασία των βάσεων δεδομένων (ΕΕ L 77 της 27.3.1996, σ. 20-28).
 27 Οδηγία 96/9/ΕΟΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 1996, σχετικά με τη νομική προστασία των βάσεων δεδομένων (ΕΕ L 77 της 27.3.1996, σ. 20).
27α Οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000, για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά («οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο») (ΕΕ L 178 της 17.7.2000, σ. 1).
28 Οδηγία 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας (ΕΕ L 167 της 22.6.2001, σ. 10–19).
 28 Οδηγία 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας (ΕΕ L 167 της 22.6.2001, σ. 10).
29 Οδηγία 2006/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με το δικαίωμα εκμίσθωσης, το δικαίωμα δανεισμού και ορισμένα δικαιώματα συγγενικά προς την πνευματική ιδιοκτησία στον τομέα των προϊόντων της διανοίας (ΕΕ L 376 της 27.12.2006, σ. 28–35).
 29 Οδηγία 2006/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με το δικαίωμα εκμίσθωσης, το δικαίωμα δανεισμού και ορισμένα δικαιώματα συγγενικά προς την πνευματική ιδιοκτησία στον τομέα των προϊόντων της διανοίας (ΕΕ L 376 της 27.12.2006, σ. 28).
30 Οδηγία 2009/24/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, για τη νομική προστασία των προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών (ΕΕ L 111 της 5.5.2009, σ. 16-22).
 30 Οδηγία 2009/24/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, για τη νομική προστασία των προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών (ΕΕ L 111 της 5.5.2009, σ. 16).
31 Οδηγία 2012/28/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με ορισμένες επιτρεπόμενες χρήσεις ορφανών έργων (ΕΕ L 299 της 27.10.2012, σ. 5-12).
 31 Οδηγία 2012/28/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με ορισμένες επιτρεπόμενες χρήσεις ορφανών έργων (ΕΕ L 299 της 27.10.2012, σ. 5).
32 Οδηγία 2014/26/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, για τη συλλογική διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων καθώς και τη χορήγηση πολυεδαφικών αδειών για επιγραμμικές χρήσεις μουσικών έργων στην εσωτερική αγορά (ΕΕ L 84 της 20.3.2014, σ. 72-98).
 32 Οδηγία 2014/26/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, για τη συλλογική διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων καθώς και τη χορήγηση πολυεδαφικών αδειών για επιγραμμικές χρήσεις μουσικών έργων στην εσωτερική αγορά (ΕΕ L 84 της 20.3.2014, σ. 72).
Τροπολογία 4
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 5
(5)   Στους τομείς της έρευνας, της εκπαίδευσης και της διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς, οι ψηφιακές τεχνολογίες επιτρέπουν νέα είδη χρήσεων που δεν καλύπτονται με σαφήνεια από τους ισχύοντες κανόνες της Ένωσης σχετικά με τις εξαιρέσεις και τους περιορισμούς. Επιπλέον, ο προαιρετικός χαρακτήρας των εξαιρέσεων και των περιορισμών που προβλέπονται στις οδηγίες 2001/29/ΕΚ, 96/9/ΕΟΚ και 2009/24/ΕΚ στους εν λόγω τομείς μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία όσον αφορά τις διασυνοριακές χρήσεις, οι οποίες γίνονται ολοένα και πιο σημαντικές στο ψηφιακό περιβάλλον. Επομένως, οι υφιστάμενες εξαιρέσεις και περιορισμοί στο δίκαιο της Ένωσης που αφορούν την επιστημονική έρευνα, τη διδασκαλία και τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς θα πρέπει να αξιολογηθούν εκ νέου ενόψει των νέων αυτών χρήσεων. Θα πρέπει να θεσπιστούν υποχρεωτικές εξαιρέσεις ή περιορισμοί για χρήσεις των τεχνολογιών εξόρυξης κειμένων και δεδομένων στον τομέα της επιστημονικής έρευνας, για τη χρήση για εκπαιδευτικούς σκοπούς στο ψηφιακό περιβάλλον και για τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Όσον αφορά τις χρήσεις που δεν καλύπτονται από τις εξαιρέσεις ή τον περιορισμό που προβλέπεται στην παρούσα οδηγία, θα πρέπει να εξακολουθήσουν να ισχύουν οι εξαιρέσεις και οι περιορισμοί που υφίστανται στο δίκαιο της Ένωσης. Θα πρέπει να προσαρμοστούν οι οδηγίες 96/9/ΕΟΚ και 2001/29/ΕΚ.
 (5)   Στους τομείς της έρευνας, της καινοτομίας, της εκπαίδευσης και της διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς, οι ψηφιακές τεχνολογίες επιτρέπουν νέα είδη χρήσεων που δεν καλύπτονται με σαφήνεια από τους ισχύοντες κανόνες της Ένωσης σχετικά με τις εξαιρέσεις και τους περιορισμούς. Επιπλέον, ο προαιρετικός χαρακτήρας των εξαιρέσεων και των περιορισμών που προβλέπονται στις οδηγίες 2001/29/ΕΚ, 96/9/ΕΟΚ και 2009/24/ΕΚ στους εν λόγω τομείς μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία όσον αφορά τις διασυνοριακές χρήσεις, οι οποίες γίνονται ολοένα και πιο σημαντικές στο ψηφιακό περιβάλλον. Επομένως, οι υφιστάμενες εξαιρέσεις και περιορισμοί στο δίκαιο της Ένωσης που αφορούν την καινοτομία, την επιστημονική έρευνα, τη διδασκαλία και τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς θα πρέπει να αξιολογηθούν εκ νέου ενόψει των νέων αυτών χρήσεων. Θα πρέπει να θεσπιστούν υποχρεωτικές εξαιρέσεις ή περιορισμοί για χρήσεις των τεχνολογιών εξόρυξης κειμένων και δεδομένων στον τομέα της καινοτομίας και της επιστημονικής έρευνας, για τη χρήση για εκπαιδευτικούς σκοπούς στο ψηφιακό περιβάλλον και για τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Όσον αφορά τις χρήσεις που δεν καλύπτονται από τις εξαιρέσεις ή τον περιορισμό που προβλέπεται στην παρούσα οδηγία, θα πρέπει να εξακολουθήσουν να ισχύουν οι εξαιρέσεις και οι περιορισμοί που υφίστανται στο δίκαιο της Ένωσης. Ως εκ τούτου, οι υπάρχουσες στα κράτη μέλη εξαιρέσεις στους τομείς αυτούς που λειτουργούν αποτελεσματικά πρέπει να συνεχίσουν να ισχύουν, υπό την προϋπόθεση ότι δεν περιορίζουν το πεδίο εφαρμογής των εξαιρέσεων ή των περιορισμών που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία. Θα πρέπει να προσαρμοστούν οι οδηγίες 96/9/ΕΟΚ και 2001/29/ΕΚ.
Τροπολογία 5
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 6
(6)   Οι εξαιρέσεις και ο περιορισμός που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία επιδιώκουν την επίτευξη δίκαιης ισορροπίας μεταξύ των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των δημιουργών και άλλων δικαιούχων αφενός και των χρηστών αφετέρου. Μπορούν να εφαρμόζονται μόνο σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις που δεν αντίκεινται στην κανονική εκμετάλλευση του έργου ή άλλου υλικού και δεν θίγουν αδικαιολογήτως τα νόμιμα συμφέροντα των δικαιούχων.
 (6)   Οι εξαιρέσεις και οι περιορισμοί που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία επιδιώκουν την επίτευξη δίκαιης ισορροπίας μεταξύ των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των δημιουργών και άλλων δικαιούχων αφενός και των χρηστών αφετέρου. Μπορούν να εφαρμόζονται μόνο σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις που δεν αντίκεινται στην κανονική εκμετάλλευση του έργου ή άλλου υλικού και δεν θίγουν αδικαιολογήτως τα νόμιμα συμφέροντα των δικαιούχων.
Τροπολογία 6
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 8
(8)   Οι νέες τεχνολογίες παρέχουν τη δυνατότητα αυτοματοποιημένης υπολογιστικής ανάλυσης πληροφοριών σε ψηφιακή μορφή, όπως κειμένων, ήχων, εικόνων ή δεδομένων, διαδικασία που είναι γενικά γνωστή ως εξόρυξη κειμένων και δεδομένων. Οι εν λόγω τεχνολογίες επιτρέπουν στους ερευνητές να επεξεργάζονται μεγάλο όγκο πληροφοριών για την απόκτηση νέων γνώσεων και τον εντοπισμό νέων τάσεων. Οι τεχνολογίες εξόρυξης κειμένων και δεδομένων αφενός μεν είναι διαδεδομένες σε όλο το φάσμα της ψηφιακής οικονομίας, αφετέρου δε αναγνωρίζεται ευρέως ότι η εξόρυξη κειμένων και δεδομένων μπορεί να αποβεί ιδιαίτερα επωφελής για την ερευνητική κοινότητα και, κατ’ επέκταση, για την προώθηση της καινοτομίας. Εντούτοις, σε ενωσιακό επίπεδο, οι ερευνητικοί οργανισμοί, όπως πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα, καλούνται να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της ανασφάλειας δικαίου αναφορικά με τον βαθμό στον οποίο μπορούν να προβαίνουν σε εξόρυξη κειμένων και δεδομένων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η εξόρυξη κειμένων και δεδομένων ενδέχεται να περιλαμβάνει πράξεις που προστατεύονται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και/ή από το δικαίωμα ειδικής φύσεως σε βάσεις δεδομένων, ιδίως την αναπαραγωγή έργων ή άλλου υλικού και/ή την εξαγωγή περιεχομένου βάσης δεδομένων. Στις περιπτώσεις όπου δεν εφαρμόζεται εξαίρεση ή περιορισμός, για την εκτέλεση των εν λόγω πράξεων θα πρέπει να απαιτείται η εξασφάλιση σχετικής άδειας από τους εκάστοτε δικαιούχους. Η εξόρυξη κειμένων και δεδομένων ενδέχεται επίσης να αφορά απλά πραγματικά στοιχεία ή δεδομένα που δεν προστατεύονται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας· στις περιπτώσεις αυτές, δεν θα πρέπει να απαιτείται η λήψη σχετικής άδειας.
 (8)   Οι νέες τεχνολογίες παρέχουν τη δυνατότητα αυτοματοποιημένης υπολογιστικής ανάλυσης πληροφοριών σε ψηφιακή μορφή, όπως κειμένων, ήχων, εικόνων ή δεδομένων, διαδικασία που είναι γενικά γνωστή ως εξόρυξη κειμένων και δεδομένων. Η εξόρυξη κειμένων και δεδομένων επιτρέπει την ανάγνωση και την ανάλυση μεγάλου όγκου ψηφιακά αποθηκευμένων πληροφοριών για την απόκτηση νέων γνώσεων και τον εντοπισμό νέων τάσεων. Οι τεχνολογίες εξόρυξης κειμένων και δεδομένων αφενός μεν είναι διαδεδομένες σε όλο το φάσμα της ψηφιακής οικονομίας, αφετέρου δε αναγνωρίζεται ευρέως ότι η εξόρυξη κειμένων και δεδομένων μπορεί να αποβεί ιδιαίτερα επωφελής για την ερευνητική κοινότητα και, κατ’ επέκταση, για την προώθηση της καινοτομίας. Εντούτοις, σε ενωσιακό επίπεδο, οι ερευνητικοί οργανισμοί, όπως πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα, καλούνται να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της ανασφάλειας δικαίου αναφορικά με τον βαθμό στον οποίο μπορούν να προβαίνουν σε εξόρυξη κειμένων και δεδομένων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η εξόρυξη κειμένων και δεδομένων ενδέχεται να περιλαμβάνει πράξεις που προστατεύονται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και/ή από το δικαίωμα ειδικής φύσεως σε βάσεις δεδομένων, ιδίως την αναπαραγωγή έργων ή άλλου υλικού και/ή την εξαγωγή περιεχομένου βάσης δεδομένων. Στις περιπτώσεις όπου δεν εφαρμόζεται εξαίρεση ή περιορισμός, για την εκτέλεση των εν λόγω πράξεων θα πρέπει να απαιτείται η εξασφάλιση σχετικής άδειας από τους εκάστοτε δικαιούχους. Η εξόρυξη κειμένων και δεδομένων ενδέχεται επίσης να αφορά απλά πραγματικά στοιχεία ή δεδομένα που δεν προστατεύονται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας· στις περιπτώσεις αυτές, δεν θα πρέπει να απαιτείται η λήψη σχετικής άδειας.
Τροπολογία 7
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 8 α (νέα)
(8a)  Για να καταστεί δυνατή η εξόρυξη κειμένων και δεδομένων, είναι απαραίτητη κατ’ αρχάς στις περισσότερες περιπτώσεις η πρόσβαση στις πληροφορίες και στη συνέχεια η αναπαραγωγή τους. Συνήθως, μόνο αφού ομαλοποιηθούν οι πληροφορίες αυτές μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία μέσω εξόρυξης κειμένων και δεδομένων. Από τη στιγμή που υπάρχει νόμιμη πρόσβαση σε πληροφορίες, η ομαλοποίησή τους συνιστά χρήση που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα, διότι οδηγεί σε αναπαραγωγή, αλλάζοντας τη μορφή των πληροφοριών ή εξάγοντάς τις από μια βάση δεδομένων σε μορφή που μπορεί να υποβληθεί σε εξόρυξη κειμένων και δεδομένων. Οι σχετικές με τα πνευματικά δικαιώματα διαδικασίες όσον αφορά τη χρήση τεχνολογίας εξόρυξης κειμένων και δεδομένων δεν είναι, κατά συνέπεια, η διαδικασία εξόρυξης κειμένων και δεδομένων αυτή καθαυτή, η οποία συνίσταται στην ανάγνωση και ανάλυση ψηφιακά αποθηκευμένων, ομαλοποιημένων πληροφοριών, αλλά η διαδικασία της πρόσβασης και η διαδικασία με την οποία οι πληροφορίες ομαλοποιούνται, προκειμένου να καταστεί δυνατή η αυτοματοποιημένη υπολογιστική τους ανάλυση, στο βαθμό που η διαδικασία αυτή συνεπάγεται εξόρυξη από βάση δεδομένων ή αναπαραγωγές. Οι εξαιρέσεις για σκοπούς εξόρυξης κειμένων και δεδομένων που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία δεν πρέπει να θεωρείται ότι αναφέρονται στις εν λόγω σημαντικές για τα πνευματικά δικαιώματα διαδικασίες που είναι απαραίτητες προκειμένου να καταστεί δυνατή η εξόρυξη κειμένων και δεδομένων. Στις περιπτώσεις που το ισχύον δίκαιο πνευματικής ιδιοκτησίας ήταν ανεφάρμοστο για χρήσεις εξόρυξης κειμένων και δεδομένων, οι χρήσεις αυτές δεν θίγονται από τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας.
Τροπολογία 8
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 10
(10)   Η εν λόγω ανασφάλεια δικαίου θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με τη θέσπιση υποχρεωτικής εξαίρεσης από το δικαίωμα αναπαραγωγής, καθώς και από το δικαίωμα απαγόρευσης της εξαγωγής περιεχομένου βάσης δεδομένων. Η νέα εξαίρεση δεν θα πρέπει να θίγει την υφιστάμενη υποχρεωτική εξαίρεση των προσωρινών πράξεων αναπαραγωγής του άρθρου 5 παράγραφος 1 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ, η οποία θα πρέπει να συνεχίσει να τυγχάνει εφαρμογής στις τεχνικές εξόρυξης κειμένων και δεδομένων που δεν περιλαμβάνουν τη δημιουργία αντιγράφων πέραν του πεδίου εφαρμογής της εν λόγω εξαίρεσης. Από την εξαίρεση θα πρέπει επίσης να επωφελούνται οι ερευνητικοί οργανισμοί, όταν μετέχουν σε συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
 (10)   Η εν λόγω ανασφάλεια δικαίου θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με τη θέσπιση υποχρεωτικής εξαίρεσης των ερευνητικών οργανισμών από το δικαίωμα αναπαραγωγής, καθώς και από το δικαίωμα απαγόρευσης της εξαγωγής περιεχομένου βάσης δεδομένων. Η νέα εξαίρεση δεν θα πρέπει να θίγει την υφιστάμενη υποχρεωτική εξαίρεση των προσωρινών πράξεων αναπαραγωγής του άρθρου 5 παράγραφος 1 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ, η οποία θα πρέπει να συνεχίσει να τυγχάνει εφαρμογής στις τεχνικές εξόρυξης κειμένων και δεδομένων που δεν περιλαμβάνουν τη δημιουργία αντιγράφων πέραν του πεδίου εφαρμογής της εν λόγω εξαίρεσης. Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα και τα ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς που διεξάγουν επιστημονική έρευνα θα πρέπει επίσης να καλύπτονται από την εξαίρεση της εξόρυξης κειμένων και δεδομένων, υπό την προϋπόθεση ότι τα αποτελέσματα της έρευνας δεν είναι προς όφελος μιας επιχείρησης που ασκεί καθοριστική επιρροή ιδίως στις εν λόγω οργανώσεις. Σε περίπτωση που η έρευνα πραγματοποιείται στο πλαίσιο σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, η επιχείρηση που συμμετέχει στη σύμπραξη αυτή θα πρέπει επίσης να έχει νομίμως πρόσβαση σε έργα και άλλο υλικό. Οι αναπαραγωγές και εξορύξεις που διενεργούνται για σκοπούς εξόρυξης κειμένων και δεδομένων πρέπει να αποθηκεύονται με ασφάλεια και κατά τρόπο που διασφαλίζει ότι τα αντίγραφα χρησιμοποιούνται μόνο για τους σκοπούς της επιστημονικής έρευνας.
Τροπολογία 9
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 13 α (νέα)
(13a)  Προκειμένου να ενθαρρύνεται η καινοτομία και στον ιδιωτικό τομέα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να προβλέπουν εξαίρεση που υπερβαίνει την υποχρεωτική εξαίρεση, υπό την προϋπόθεση ότι η χρήση έργων και άλλου υλικού που αναφέρονται σε αυτή, συμπεριλαμβανομένης της ανάγνωσης με μηχανικά μέσα, δεν περιορίζεται ρητώς από τους δικαιούχους τους.
Τροπολογία 10
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 15
(15)   Ενώ η εξ αποστάσεως εκπαίδευση και τα διασυνοριακά εκπαιδευτικά προγράμματα αναπτύσσονται κυρίως σε επίπεδο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τα ψηφιακά εργαλεία και πόροι χρησιμοποιούνται ολοένα και περισσότερο σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης, ιδίως δε για τη βελτίωση και τον εμπλουτισμό της μαθησιακής εμπειρίας. Η εξαίρεση ή ο περιορισμός που προβλέπεται στην παρούσα οδηγία θα πρέπει επομένως να αποφέρει οφέλη για όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα της πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας, επαγγελματικής και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στον βαθμό που ασκούν την εκπαιδευτική τους δραστηριότητα για μη εμπορικό σκοπό. Η οργανωτική διάρθρωση και τα μέσα χρηματοδότησης του εκπαιδευτικού ιδρύματος δεν αποτελούν αποφασιστικό παράγοντα ως προς τον καθορισμό του μη εμπορικού χαρακτήρα της δραστηριότητας.
 (15)   Ενώ η εξ αποστάσεως εκπαίδευση και τα διασυνοριακά εκπαιδευτικά προγράμματα αναπτύσσονται κυρίως σε επίπεδο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τα ψηφιακά εργαλεία και πόροι χρησιμοποιούνται ολοένα και περισσότερο σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης, ιδίως δε για τη βελτίωση και τον εμπλουτισμό της μαθησιακής εμπειρίας. Η εξαίρεση ή ο περιορισμός που προβλέπεται στην παρούσα οδηγία θα πρέπει επομένως να αποφέρει οφέλη για όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα της πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας, επαγγελματικής και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στον βαθμό που ασκούν την εκπαιδευτική τους δραστηριότητα για μη εμπορικό σκοπό. Η οργανωτική διάρθρωση και τα μέσα χρηματοδότησης του εκπαιδευτικού ιδρύματος δεν αποτελούν αποφασιστικό παράγοντα ως προς τον καθορισμό του μη εμπορικού χαρακτήρα της δραστηριότητας. Όταν τα ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς επιδιώκουν εκπαιδευτικούς στόχους και συμμετέχουν σε διδακτικές δραστηριότητες, θα πρέπει τα κράτη μέλη να μπορούν να θεωρούν τα εν λόγω ιδρύματα, όσον αφορά τις διδακτικές τους δραστηριότητες, ως εκπαιδευτικά ιδρύματα δυνάμει της εξαίρεσης αυτής.
Τροπολογία 11
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 16
(16)   Η εξαίρεση ή ο περιορισμός θα πρέπει να καλύπτει ψηφιακές χρήσεις έργων και άλλου υλικού, όπως η χρήση τμημάτων ή αποσπασμάτων έργων προς υποστήριξη, εμπλουτισμό ή συμπλήρωση της διδασκαλίας, συμπεριλαμβανομένων των συναφών δραστηριοτήτων μάθησης. Η χρήση των έργων ή άλλου υλικού δυνάμει της εξαίρεσης ή του περιορισμού θα πρέπει να πραγματοποιείται μόνο στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων διδασκαλίας και μάθησης που διεξάγονται υπό την ευθύνη των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, μεταξύ άλλων κατά τη διάρκεια εξετάσεων, και να περιορίζεται στα αναγκαία για τον σκοπό των εν λόγω δραστηριοτήτων. Η εξαίρεση ή ο περιορισμός θα πρέπει να καλύπτει τόσο τις χρήσεις με ψηφιακά μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας όσο και τις επιγραμμικές χρήσεις μέσω του ασφαλούς ηλεκτρονικού δικτύου του εκπαιδευτικού ιδρύματος, η πρόσβαση στο οποίο θα πρέπει να είναι προστατευμένη, κυρίως με διαδικασίες πιστοποίησης γνησιότητας της ταυτότητας. Η εξαίρεση ή ο περιορισμός θα πρέπει να θεωρείται ότι καλύπτει τις ειδικές ανάγκες προσβασιμότητας των ατόμων με αναπηρίες στο πλαίσιο χρήσης ως παραδείγματος κατά τη διδασκαλία.
 (16)   Η εξαίρεση ή ο περιορισμός θα πρέπει να καλύπτει ψηφιακές χρήσεις έργων και άλλου υλικού προς υποστήριξη, εμπλουτισμό ή συμπλήρωση της διδασκαλίας, συμπεριλαμβανομένων των συναφών δραστηριοτήτων μάθησης. Η εξαίρεση ή ο περιορισμός της χρήσης πρέπει να χορηγείται για όσο διάστημα το έργο ή το άλλο υλικό που χρησιμοποιείται αναφέρει την πηγή, συμπεριλαμβανομένου του ονόματος του δημιουργού, εκτός εάν αυτό καθίσταται αδύνατο για πρακτικούς λόγους. Η χρήση των έργων ή άλλου υλικού δυνάμει της εξαίρεσης ή του περιορισμού θα πρέπει να πραγματοποιείται μόνο στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων διδασκαλίας και μάθησης που διεξάγονται υπό την ευθύνη των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, μεταξύ άλλων κατά τη διάρκεια εξετάσεων, και να περιορίζεται στα αναγκαία για τον σκοπό των εν λόγω δραστηριοτήτων. Η εξαίρεση ή ο περιορισμός θα πρέπει να καλύπτει τόσο τις χρήσεις με ψηφιακά μέσα, στο πλαίσιο των οποίων η διδακτική δραστηριότητα ασκείται με φυσική παρουσία προσώπων, ακόμη και όταν λαμβάνει χώρα εκτός των εγκαταστάσεων του εκπαιδευτικού ιδρύματος, για παράδειγμα σε βιβλιοθήκες ή ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς, εφόσον η χρήση διενεργείται υπό την ευθύνη του εκπαιδευτικού ιδρύματος, όσο και τις επιγραμμικές χρήσεις μέσω του ασφαλούς ηλεκτρονικού περιβάλλοντος του εκπαιδευτικού ιδρύματος, η πρόσβαση στο οποίο θα πρέπει να είναι προστατευμένη, κυρίως με διαδικασίες πιστοποίησης γνησιότητας της ταυτότητας. Η εξαίρεση ή ο περιορισμός θα πρέπει να θεωρείται ότι καλύπτει τις ειδικές ανάγκες προσβασιμότητας των ατόμων με αναπηρίες στο πλαίσιο χρήσης ως παραδείγματος κατά τη διδασκαλία.
Τροπολογία 12
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 16 α (νέα)
(16a)  Ως ασφαλές ηλεκτρονικό περιβάλλον θα πρέπει να νοείται ένα ψηφιακό διδακτικό και μαθησιακό περιβάλλον στο οποίο η πρόσβαση περιορίζεται μέσω κατάλληλης διαδικασίας επαλήθευσης της ταυτότητας του διδακτικού προσωπικού του εκπαιδευτικού ιδρύματος και των μαθητών ή φοιτητών που είναι εγγεγραμμένοι σε ένα πρόγραμμα σπουδών.
Τροπολογία 13
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 17
17.  Υπάρχουν διάφορες ρυθμίσεις, βάσει της εφαρμογής της εξαίρεσης που προβλέπεται στην οδηγία 2001/29/ΕΚ ή συμφωνιών παραχώρησης άδειας εκμετάλλευσης που καλύπτουν περαιτέρω χρήσεις, σε μια σειρά κρατών μελών, με στόχο τη διευκόλυνση των εκπαιδευτικών χρήσεων έργων και άλλου υλικού. Οι εν λόγω ρυθμίσεις συνήθως έχουν αναπτυχθεί λαμβανομένων υπόψη των αναγκών των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και των διαφόρων επιπέδων εκπαίδευσης. Ενώ είναι ουσιαστικής σημασίας η εναρμόνιση του πεδίου εφαρμογής της νέας, υποχρεωτικής εξαίρεσης ή περιορισμού σε σχέση με τις ψηφιακές χρήσεις και τις διασυνοριακές διδακτικές δραστηριότητες, οι λεπτομέρειες εφαρμογής μπορεί να διαφέρουν από το ένα κράτος μέλος στο άλλο, στον βαθμό που δεν παρακωλύουν την αποτελεσματική εφαρμογή της εξαίρεσης ή του περιορισμού ή των διασυνοριακών χρήσεων. Αυτό θα δώσει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να βασιστούν στις υφιστάμενες ρυθμίσεις που έχουν συμφωνηθεί σε εθνικό επίπεδο. Συγκεκριμένα, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να υποβάλλουν την εφαρμογή της εξαίρεσης ή του περιορισμού, εν όλω ή εν μέρει, στη διαθεσιμότητα επαρκών αδειών, κατά τρόπο που να καλύπτονται τουλάχιστον οι ίδιες χρήσεις με αυτές που επιτρέπονται στο πλαίσιο της εξαίρεσης. Ο μηχανισμός αυτός θα επέτρεπε, για παράδειγμα, να δοθεί προτεραιότητα σε άδειες για υλικά που προορίζονται κατά κύριο λόγο για την αγορά της εκπαίδευσης. Προκειμένου ο εν λόγω μηχανισμός να μην οδηγήσει σε ανασφάλεια δικαίου ή σε διοικητική επιβάρυνση για τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, τα κράτη μέλη που ακολουθούν αυτή την προσέγγιση θα πρέπει να λαμβάνουν συγκεκριμένα μέτρα με σκοπό την εξασφάλιση εύκολης πρόσβασης στα συστήματα αδειοδότησης που επιτρέπουν τις ψηφιακές χρήσεις έργων ή άλλου υλικού χάριν παραδείγματος κατά τη διδασκαλία και ενημέρωσης των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων σχετικά με την ύπαρξη των εν λόγω συστημάτων αδειοδότησης.
 (17)  Υπάρχουν διάφορες ρυθμίσεις, βάσει της εφαρμογής της εξαίρεσης που προβλέπεται στην οδηγία 2001/29/ΕΚ ή συμφωνιών παραχώρησης άδειας εκμετάλλευσης που καλύπτουν περαιτέρω χρήσεις, σε μια σειρά κρατών μελών, με στόχο τη διευκόλυνση των εκπαιδευτικών χρήσεων έργων και άλλου υλικού. Οι εν λόγω ρυθμίσεις συνήθως έχουν αναπτυχθεί λαμβανομένων υπόψη των αναγκών των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και των διαφόρων επιπέδων εκπαίδευσης. Ενώ είναι ουσιαστικής σημασίας η εναρμόνιση του πεδίου εφαρμογής της νέας, υποχρεωτικής εξαίρεσης ή περιορισμού σε σχέση με τις ψηφιακές χρήσεις και τις διασυνοριακές διδακτικές δραστηριότητες, οι λεπτομέρειες εφαρμογής μπορεί να διαφέρουν από το ένα κράτος μέλος στο άλλο, στον βαθμό που δεν παρακωλύουν την αποτελεσματική εφαρμογή της εξαίρεσης ή του περιορισμού ή των διασυνοριακών χρήσεων. Αυτό θα δώσει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να βασιστούν στις υφιστάμενες ρυθμίσεις που έχουν συμφωνηθεί σε εθνικό επίπεδο. Συγκεκριμένα, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να υποβάλλουν την εφαρμογή της εξαίρεσης ή του περιορισμού, εν όλω ή εν μέρει, στη διαθεσιμότητα επαρκών αδειών. Οι άδειες αυτές μπορεί να λάβουν τη μορφή συμφωνιών συλλογικής αδειοδότησης, συμφωνιών διευρυμένης συλλογικής αδειοδότησης και αδειών που αποτελούν αντικείμενο συλλογικής διαπραγμάτευσης, όπως «άδειες γενικής χρήσης», προκειμένου τα εκπαιδευτικά ιδρύματα να μην είναι υποχρεωμένα να διαπραγματεύονται σε ατομική βάση με τους δικαιούχους. Οι άδειες αυτές πρέπει να έχουν αποδεκτό κόστος και να καλύπτουν τουλάχιστον τις ίδιες χρήσεις με αυτές που επιτρέπονται στο πλαίσιο της εξαίρεσης. Ο μηχανισμός αυτός θα επέτρεπε, για παράδειγμα, να δοθεί προτεραιότητα σε άδειες για υλικά που προορίζονται κατά κύριο λόγο για την αγορά της εκπαίδευσης ή για διδασκαλία σε εκπαιδευτικά ιδρύματα ή σε παρτιτούρες. Προκειμένου ο εν λόγω μηχανισμός να μην οδηγήσει σε ανασφάλεια δικαίου ή σε διοικητική επιβάρυνση για τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, τα κράτη μέλη που ακολουθούν αυτή την προσέγγιση θα πρέπει να λαμβάνουν συγκεκριμένα μέτρα με σκοπό την εξασφάλιση εύκολης πρόσβασης στα εν λόγω συστήματα αδειοδότησης που επιτρέπουν τις ψηφιακές χρήσεις έργων ή άλλου υλικού χάριν παραδείγματος κατά τη διδασκαλία και ενημέρωσης των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων σχετικά με την ύπαρξη των εν λόγω συστημάτων αδειοδότησης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να προβλέπουν συστήματα με τα οποία διασφαλίζεται δίκαιη αποζημίωση των δικαιούχων για χρήσεις στο πλαίσιο των εν λόγω εξαιρέσεων ή περιορισμών. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να χρησιμοποιούν συστήματα που δεν προκαλούν διοικητικά βάρη, όπως συστήματα που προβλέπουν κατ’ αποκοπήν πληρωμές.
Τροπολογία 14
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 17 α (νέα)
(17a)  Προκειμένου να διασφαλιστεί η βεβαιότητα δικαίου σε περίπτωση που ένα κράτος μέλος αποφασίσει να συνδέσει την εφαρμογή της εξαίρεσης με τη διαθεσιμότητα κατάλληλων αδειών, είναι αναγκαίο να καθοριστεί υπό ποιους όρους ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα μπορεί να χρησιμοποιεί προστατευόμενα έργα ή άλλο προστατευόμενο υλικό δυνάμει της εξαίρεσης και, αντιστρόφως, πότε θα πρέπει να ενεργεί στο πλαίσιο συστήματος αδειοδότησης.
Τροπολογία 15
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 18
(18)   Οι ενέργειες διατήρησης ενδέχεται να απαιτούν την αναπαραγωγή ενός έργου ή άλλου υλικού που βρίσκεται στη συλλογή ενός ιδρύματος πολιτιστικής κληρονομιάς και κατά συνέπεια την εξουσιοδότηση των οικείων δικαιούχων. Στόχος των ιδρυμάτων πολιτιστικής κληρονομιάς είναι η διατήρηση των συλλογών τους για τις επόμενες γενεές. Οι ψηφιακές τεχνολογίες προσφέρουν νέους τρόπους διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς που εμπεριέχεται στις συλλογές τους, δημιουργούν όμως και νέες προκλήσεις. Ενόψει των νέων αυτών προκλήσεων, είναι απαραίτητη η προσαρμογή του υφιστάμενου νομικού πλαισίου με την πρόβλεψη υποχρεωτικής εξαίρεσης στο δικαίωμα αναπαραγωγής, ώστε να επιτρέπονται οι εν λόγω ενέργειες διατήρησης.
 (18)   Οι ενέργειες διατήρησης ενός έργου ή άλλου υλικού που βρίσκεται στη συλλογή ενός ιδρύματος πολιτιστικής κληρονομιάς ενδέχεται να απαιτούν την αναπαραγωγή και κατά συνέπεια την εξουσιοδότηση των οικείων δικαιούχων. Στόχος των ιδρυμάτων πολιτιστικής κληρονομιάς είναι η διατήρηση των συλλογών τους για τις επόμενες γενεές. Οι ψηφιακές τεχνολογίες προσφέρουν νέους τρόπους διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς που εμπεριέχεται στις συλλογές τους, δημιουργούν όμως και νέες προκλήσεις. Ενόψει των νέων αυτών προκλήσεων, είναι απαραίτητη η προσαρμογή του υφιστάμενου νομικού πλαισίου με την πρόβλεψη υποχρεωτικής εξαίρεσης στο δικαίωμα αναπαραγωγής, ώστε να επιτρέπονται οι εν λόγω ενέργειες διατήρησης από τα εν λόγω ιδρύματα.
Τροπολογία 16
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 19
(19)   Οι διαφορετικές προσεγγίσεις των κρατών μελών ως προς τις ενέργειες διατήρησης από ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς δημιουργούν προσκόμματα στη διασυνοριακή συνεργασία και την ανταλλαγή μέσων διατήρησης από ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς στην εσωτερική αγορά, με αποτέλεσμα την αναποτελεσματική χρήση των πόρων.
 (19)   Οι διαφορετικές προσεγγίσεις των κρατών μελών ως προς τις ενέργειες αναπαραγωγής με σκοπό τη διατήρηση δημιουργούν προσκόμματα στη διασυνοριακή συνεργασία, την ανταλλαγή μέσων διατήρησης και τη δημιουργία διασυνοριακών δικτύων διατήρησης στο πλαίσιο των οργανώσεων της εσωτερικής αγοράς που ασκούν δραστηριότητες διατήρησης με αποτέλεσμα την αναποτελεσματική χρήση των πόρων. Αυτό μπορεί να επηρεάσει δυσμενώς τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Τροπολογία 17
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 20
(20)   Τα κράτη μέλη θα πρέπει επομένως να προβλέψουν εξαίρεση, προκειμένου να μπορούν τα ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς να αναπαράγουν έργα και άλλο υλικό που βρίσκονται μόνιμα στις συλλογές τους, με σκοπό τη διατήρησή τους, για την αντιμετώπιση, για παράδειγμα, της τεχνολογικής απαρχαίωσης ή της φθοράς του αρχικού υποθέματος. Η εξαίρεση αυτή θα πρέπει να επιτρέπει τη δημιουργία αντιγράφων με το κατάλληλο εργαλείο, μέσο ή τεχνολογία διατήρησης, στον απαιτούμενο αριθμό και σε οποιοδήποτε στάδιο της ύπαρξης ενός έργου ή άλλου υλικού, στον βαθμό που απαιτείται για τη δημιουργία αντιγράφου αποκλειστικά για σκοπούς διατήρησης.
 (20)   Τα κράτη μέλη θα πρέπει επομένως να προβλέψουν εξαίρεση, προκειμένου να μπορούν τα ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς να αναπαράγουν έργα και άλλο υλικό που βρίσκονται μόνιμα στις συλλογές τους, με σκοπό τη διατήρησή τους, για την αντιμετώπιση της τεχνολογικής απαρχαίωσης ή της φθοράς του αρχικού υποθέματος ή την ασφάλιση των έργων. Η εξαίρεση αυτή θα πρέπει να επιτρέπει τη δημιουργία αντιγράφων με το κατάλληλο εργαλείο, μέσο ή τεχνολογία διατήρησης, σε κάθε μορφή ή μέσο, στον απαιτούμενο αριθμό και σε οποιοδήποτε στάδιο της ύπαρξης ενός έργου ή άλλου υλικού και στον βαθμό που απαιτείται για τη δημιουργία αντιγράφου αποκλειστικά για σκοπούς διατήρησης. Τα αρχεία των ερευνητικών οργανισμών ή των δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών θα πρέπει να θεωρούνται ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς και συνεπώς να επωφελούνται από την εξαίρεση αυτή. Τα κράτη μέλη θα πρέπει, για τους σκοπούς της εξαίρεσης αυτής, να μπορούν να διατηρούν σε ισχύ διατάξεις, προκειμένου οι εκθέσεις έργων τέχνης στις οποίες έχει πρόσβαση το κοινό να θεωρούνται μουσεία.
Τροπολογία 18
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 21
(21)   Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, έργα και άλλο υλικό θα πρέπει να θεωρείται ότι βρίσκονται μόνιμα στη συλλογή ενός ιδρύματος πολιτιστικής κληρονομιάς, όταν το εν λόγω ίδρυμα έχει στην κυριότητα ή τη μόνιμη κατοχή του αντίγραφα, π.χ. ως αποτέλεσμα μεταβίβασης της κυριότητας ή συμφωνίας παραχώρησης άδειας εκμετάλλευσης.
 (21)   Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, έργα και άλλο υλικό θα πρέπει να θεωρείται ότι βρίσκονται μόνιμα στη συλλογή ενός ιδρύματος πολιτιστικής κληρονομιάς όταν οι οργανισμοί αυτοί έχουν στην κυριότητα ή τη μόνιμη κατοχή τους αντίγραφα των έργων αυτών ή άλλου υλικού, π.χ. ως αποτέλεσμα μεταβίβασης της κυριότητας, συμφωνίας παραχώρησης άδειας εκμετάλλευσης, νόμιμης κατάθεσης ή μακροχρόνιου δανεισμού. Τα έργα ή άλλο υλικό στα οποία τα ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς έχουν πρόσκαιρη πρόσβαση μέσω διακομεταμιστή τρίτου δεν θεωρούνται ότι βρίσκονται μόνιμα στις συλλογές τους.
Τροπολογία 19
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 21 α (νέα)
(21α)  Ως αποτέλεσμα των τεχνολογικών εξελίξεων εμφανίστηκαν οι υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας που επιτρέπουν στους χρήστες τους να αναφορτώνουν περιεχόμενο και να το διαθέτουν με διάφορες μορφές και ποικίλους σκοπούς, όπως η παρουσίαση μιας ιδέας, η άσκηση κριτικής, η παρωδία ή η μίμηση. Αυτό το περιεχόμενο μπορεί να περιλαμβάνει μικρά αποσπάσματα ήδη προστατευόμενων έργων τα οποία οι εν λόγω χρήστες έχουν ενδεχομένως αλλοιώσει, συνθέσει ή άλλως πως μετατρέψει.
Τροπολογία 20
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 21 β (νέα)
(21β)  Παρά ορισμένες αλληλεπικαλύψεις με υφιστάμενες εξαιρέσεις ή περιορισμούς, όπως η παράθεση αποσπάσματος ή η παρωδία, το περιεχόμενο που αναφορτώνεται ή διατίθεται από έναν χρήστη το οποίο ευλόγως περιλαμβάνει αποσπάσματα έργων ή άλλου προστατευόμενου υλικού δεν καλύπτεται από το άρθρο 5 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ. Αυτή η κατάσταση δημιουργεί ανασφάλεια δικαίου τόσο για τους χρήστες όσο και για τους δικαιούχους. Είναι, επομένως, αναγκαίο να προβλεφθεί νέα ειδική εξαίρεση που θα επιτρέπει τις νόμιμες χρήσεις αποσπασμάτων ήδη προστατευόμενων έργων ή άλλου υλικού στο περιεχόμενο που αναφορτώνουν ή διαθέτουν οι χρήστες. Όταν το περιεχόμενο που αναφορτώνεται ή διατίθεται από έναν χρήστη περιλαμβάνει σύντομη και αναλογική χρήση παράθεσης αποσπάσματος ή ενός αποσπάσματος προστατευόμενου έργου ή άλλου υλικού για νόμιμο σκοπό, η εν λόγω χρήση θα πρέπει να προστατεύεται από την εξαίρεση που προβλέπεται στην παρούσα οδηγία. Αυτή η εξαίρεση θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνον σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις που δεν αντίκεινται στην κανονική εκμετάλλευση του εν λόγω έργου ή άλλου υλικού και δεν θίγουν αδικαιολογήτως τα νόμιμα συμφέροντα του δικαιούχου. Προκειμένου να αξιολογηθεί κατά πόσον θίγονται τα εν λόγω συμφέροντα, θα πρέπει να εξεταστεί ο βαθμός πρωτοτυπίας του εν λόγω περιεχομένου, η διάρκεια/η έκταση της παράθεσης αποσπάσματος ή του αποσπάσματος που χρησιμοποιείται, ο επαγγελματικός χαρακτήρας του εν λόγω περιεχομένου ή ο βαθμός της οικονομικής ζημίας, κατά περίπτωση, χωρίς ωστόσο να αποκλείεται η νόμιμη χρήση της εξαίρεσης. Η εξαίρεση αυτή δεν θα πρέπει να θίγει τα ηθικά δικαιώματα των δημιουργών του εν λόγω έργου ή άλλου προστατευόμενου υλικού.
Τροπολογία 21
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 21 γ (νέα)
(21γ)  Οι πάροχοι υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 13 της παρούσας οδηγίας δεν θα πρέπει να μπορούν να επικαλούνται προς όφελός τους την εξαίρεση για τη χρήση των αποσπασμάτων από ήδη υφιστάμενα έργα που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία, για τη χρήση παραθεμάτων ή αποσπασμάτων προστατευόμενων έργων ή άλλου υλικού στο περιεχόμενο που αναφορτώνεται ή διατίθεται από τους χρήστες στις υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας, προκειμένου να περιορίσουν τις υποχρεώσεις τους δυνάμει του άρθρου 13 της παρούσας οδηγίας.
Τροπολογία 22
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 22
(22)   Τα ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς θα πρέπει να επωφελούνται από ένα σαφές πλαίσιο για την ψηφιοποίηση και τη διάδοση, και σε διασυνοριακό επίπεδο, μη διαθέσιμων στο εμπόριο έργων ή άλλου υλικού. Ωστόσο, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των συλλογών μη διαθέσιμων στο εμπόριο έργων έχουν ως αποτέλεσμα η λήψη της προηγούμενης συγκατάθεσης των μεμονωμένων δικαιούχων να είναι ενδεχομένως πολύ δύσκολη. Αυτό μπορεί να οφείλεται, π.χ. στην ηλικία των έργων ή άλλου υλικού, την περιορισμένη εμπορική τους αξία ή το γεγονός ότι δεν προορίζονταν ποτέ για εμπορική χρήση. Είναι επομένως απαραίτητο να προβλεφθούν μέτρα για τη διευκόλυνση της αδειοδότησης μη διαθέσιμων στο εμπόριο έργων που βρίσκονται στις συλλογές ιδρυμάτων πολιτιστικής κληρονομιάς, ώστε να επιτραπεί η σύναψη συμφωνιών με διασυνοριακή ισχύ στην εσωτερική αγορά.
 (22)   Τα ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς θα πρέπει να επωφελούνται από ένα σαφές πλαίσιο για την ψηφιοποίηση και τη διάδοση, και σε διασυνοριακό επίπεδο, μη διαθέσιμων στο εμπόριο έργων ή άλλου υλικού. Ωστόσο, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των συλλογών μη διαθέσιμων στο εμπόριο έργων έχουν ως αποτέλεσμα η λήψη της προηγούμενης συγκατάθεσης των μεμονωμένων δικαιούχων να είναι ενδεχομένως πολύ δύσκολη. Αυτό μπορεί να οφείλεται, π.χ. στην ηλικία των έργων ή άλλου υλικού, την περιορισμένη εμπορική τους αξία ή το γεγονός ότι δεν προορίζονταν ποτέ για εμπορική χρήση ή ότι ουδέποτε διατέθηκαν στο εμπόριο. Είναι επομένως απαραίτητο να προβλεφθούν μέτρα για τη διευκόλυνση της χρήσης μη διαθέσιμων στο εμπόριο έργων που βρίσκονται στις συλλογές ιδρυμάτων πολιτιστικής κληρονομιάς, ώστε να επιτραπεί η σύναψη συμφωνιών με διασυνοριακή ισχύ στην εσωτερική αγορά.
Τροπολογία 23
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 22 α (νέα)
(22α)  Πολλά κράτη μέλη έχουν ήδη θεσπίσει διευρυμένα καθεστώτα χορήγησης συλλογικών αδειών, νομικές εντολές ή νομικά τεκμήρια που διευκολύνουν την αδειοδότηση των μη διαθέσιμων στο εμπόριο έργων. Ωστόσο, λαμβανομένων υπόψη της ποικιλίας των έργων και άλλου υλικού στις συλλογές των ιδρυμάτων πολιτιστικής κληρονομιάς και των διαφορών μεταξύ των πρακτικών συλλογικής διαχείρισης ανάμεσα στα κράτη μέλη και τους κλάδους της πολιτιστικής παραγωγής, τα μέτρα αυτά ενδέχεται να μην προσφέρουν λύσεις σε όλες τις περιπτώσεις, για παράδειγμα επειδή δεν υπάρχει πρακτική συλλογικής διαχείρισης για μια συγκεκριμένη κατηγορία έργων ή άλλου υλικού. Στις ιδιαίτερες αυτές περιπτώσεις, είναι επομένως αναγκαίο να επιτραπεί στα ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς να καθιστούν μη διαθέσιμα στο εμπόριο έργα που διατηρούν στη μόνιμη συλλογή τους διαθέσιμα στο διαδίκτυο στο πλαίσιο εξαίρεσης όσον αφορά τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και τα συγγενικά δικαιώματα. Ενώ είναι σημαντικό να εναρμονιστεί το εύρος της νέας υποχρεωτικής εξαίρεσης προκειμένου να καταστούν δυνατές διασυνοριακές χρήσεις μη διαθέσιμων στο εμπόριο έργων, τα κράτη μέλη θα πρέπει ωστόσο να μπορούν να χρησιμοποιούν ή να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν διευρυμένες συμφωνίες συλλογικής αδειοδότησης που έχουν συναφθεί με ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς σε εθνικό επίπεδο σχετικά με κατηγορίες έργων που υπάρχουν μονίμως στις συλλογές των ιδρυμάτων πολιτιστικής κληρονομιάς. Η έλλειψη συμφωνίας σχετικά με τους όρους της αδειοδότησης δεν θα πρέπει να ερμηνεύεται ως ανυπαρξία λύσεων βάσει αδειοδότησης. Οι χρήσεις δυνάμει της εξαίρεσης αυτής θα πρέπει να υπόκεινται στις ίδιες απαιτήσεις εξαίρεσης και δημοσίευσης όπως και οι χρήσεις που εγκρίνονται από μηχανισμό αδειοδότησης. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η εξαίρεση εφαρμόζεται μόνον όταν πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις και να υπάρξει ασφάλεια δικαίου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να καθορίσουν, κατόπιν διαβούλευσης με δικαιούχους, οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης και οργανισμούς πολιτιστικής κληρονομιάς και σε κατάλληλα χρονικά διαστήματα, για ποιους τομείς και κατηγορίες έργων δεν υφίστανται κατάλληλες λύσεις βάσει αδειοδότησης, οπότε στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να ισχύει η εξαίρεση.
Τροπολογία 24
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 23
(23)   Τα κράτη μέλη θα πρέπει, στο πλαίσιο που προβλέπεται στην παρούσα οδηγία, να έχουν ευελιξία στην επιλογή συγκεκριμένου τύπου μηχανισμού που να επιτρέπει την επέκταση αδειών για έργα μη διαθέσιμα στο εμπόριο στα δικαιώματα των δικαιούχων που δεν εκπροσωπούνται από τον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης, σύμφωνα με τις νομικές τους παραδόσεις, πρακτικές ή περιστάσεις. Οι εν λόγω μηχανισμοί μπορούν να περιλαμβάνουν διευρυμένη συλλογική χορήγηση αδειών και τεκμήρια εκπροσώπησης.
 (23)   Τα κράτη μέλη θα πρέπει, στο πλαίσιο που προβλέπεται στην παρούσα οδηγία, να έχουν ευελιξία στην επιλογή συγκεκριμένου τύπου μηχανισμού που να επιτρέπει την επέκταση αδειών για έργα μη διαθέσιμα στο εμπόριο στα δικαιώματα των δικαιούχων που δεν εκπροσωπούνται από τον αρμόδιο οργανισμό συλλογικής διαχείρισης, σύμφωνα με τις νομικές τους παραδόσεις, πρακτικές ή περιστάσεις. Οι εν λόγω μηχανισμοί μπορούν να περιλαμβάνουν διευρυμένη συλλογική χορήγηση αδειών και τεκμήρια εκπροσώπησης.
Τροπολογία 25
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 24
(24)   Για τους σκοπούς των εν λόγω μηχανισμών αδειοδότησης, είναι σημαντική η ύπαρξη ενός συστήματος συλλογικής διαχείρισης που χαρακτηρίζεται από αυστηρότητα και εύρυθμη λειτουργία. Πιο συγκεκριμένα, το εν λόγω σύστημα περιλαμβάνει κανόνες χρηστής διακυβέρνησης, διαφάνειας και υποβολής εκθέσεων, καθώς και τακτική, επιμελή και ακριβή διανομή και καταβολή των ποσών που οφείλονται στους επιμέρους δικαιούχους, όπως προβλέπεται στην οδηγία 2014/26/ΕΕ. Θα πρέπει να υπάρχουν πρόσθετες κατάλληλες εγγυήσεις για όλους τους δικαιούχους, στους οποίους θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα να αποκλείουν την εφαρμογή των εν λόγω μηχανισμών στα έργα τους ή άλλο υλικό τους. Οι όροι που συνδέονται με τους εν λόγω μηχανισμούς δεν θα πρέπει να επηρεάζουν την πρακτική τους σημασία για τα ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς.
 (24)   Για τους σκοπούς των εν λόγω μηχανισμών αδειοδότησης, είναι σημαντική η ύπαρξη ενός συστήματος συλλογικής διαχείρισης που χαρακτηρίζεται από αυστηρότητα και εύρυθμη λειτουργία και πρέπει να ενθαρρύνεται από τα κράτη μέλη. Πιο συγκεκριμένα, το εν λόγω σύστημα περιλαμβάνει κανόνες χρηστής διακυβέρνησης, διαφάνειας και υποβολής εκθέσεων, καθώς και τακτική, επιμελή και ακριβή διανομή και καταβολή των ποσών που οφείλονται στους επιμέρους δικαιούχους, όπως προβλέπεται στην οδηγία 2014/26/ΕΕ. Θα πρέπει να υπάρχουν πρόσθετες κατάλληλες εγγυήσεις για όλους τους δικαιούχους, στους οποίους θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα να αποκλείουν την εφαρμογή των εν λόγω μηχανισμών αδειοδότησης ή των εξαιρέσεων αυτών στα έργα τους ή άλλο υλικό τους. Οι όροι που συνδέονται με τους εν λόγω μηχανισμούς δεν θα πρέπει να επηρεάζουν την πρακτική τους σημασία για τα ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς.
Τροπολογία 26
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 25
(25)   Λαμβανομένης υπόψη της ποικιλίας έργων και άλλου υλικού στις συλλογές των ιδρυμάτων πολιτιστικής κληρονομιάς, είναι σημαντικό οι μηχανισμοί αδειοδότησης που θεσπίζονται βάσει της παρούσας οδηγίας να είναι διαθέσιμοι και να μπορούν να χρησιμοποιούνται στην πράξη για διάφορα είδη έργων και άλλου υλικού, συμπεριλαμβανομένων φωτογραφιών, ηχογραφήσεων και οπτικοακουστικών έργων. Προκειμένου να αντικατοπτρίζονται οι ιδιαιτερότητες των διαφόρων κατηγοριών έργων και άλλου υλικού όσον αφορά τους τρόπους δημοσίευσης και διανομής και να διευκολύνεται η χρηστικότητα των εν λόγω μηχανισμών, ενδέχεται να είναι απαραίτητη η θέσπιση από τα κράτη μέλη ειδικών απαιτήσεων και διαδικασιών για την εφαρμογή στην πράξη των εν λόγω μηχανισμών αδειοδότησης. Κρίνεται σκόπιμο τα κράτη μέλη να διαβουλεύονται με τους δικαιούχους, τους χρήστες και τους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης κατά την εν λόγω διαδικασία.
 (25)   Λαμβανομένης υπόψη της ποικιλίας έργων και άλλου υλικού στις συλλογές των ιδρυμάτων πολιτιστικής κληρονομιάς, είναι σημαντικό οι μηχανισμοί αδειοδότησης που θεσπίζονται βάσει της παρούσας οδηγίας να είναι διαθέσιμοι και να μπορούν να χρησιμοποιούνται στην πράξη για διάφορα είδη έργων και άλλου υλικού, συμπεριλαμβανομένων φωτογραφιών, ηχογραφήσεων και οπτικοακουστικών έργων. Προκειμένου να αντικατοπτρίζονται οι ιδιαιτερότητες των διαφόρων κατηγοριών έργων και άλλου υλικού όσον αφορά τους τρόπους δημοσίευσης και διανομής και να διευκολύνεται η χρηστικότητα των λύσεων σχετικά με τη χρήση μη διαθέσιμων στο εμπόριο έργων, οι οποίες εισήχθησαν με την παρούσα οδηγία, ενδέχεται να είναι απαραίτητη η θέσπιση από τα κράτη μέλη ειδικών απαιτήσεων και διαδικασιών για την εφαρμογή στην πράξη των εν λόγω μηχανισμών αδειοδότησης. Κρίνεται σκόπιμο τα κράτη μέλη να διαβουλεύονται με τους δικαιούχους, τα ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς, τους χρήστες και τους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης κατά την εν λόγω διαδικασία.
Τροπολογία 27
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 26
(26)   Για λόγους διεθνούς αβροφροσύνης, οι μηχανισμοί αδειοδότησης για την ψηφιοποίηση και διάδοση μη διαθέσιμων στο εμπόριο έργων που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να εφαρμόζονται σε έργα ή άλλο υλικό που δημοσιεύονται για πρώτη φορά ή, ελλείψει δημοσίευσης, που μεταδίδονται ραδιοτηλεοπτικά για πρώτη φορά σε τρίτη χώρα ή, σε περίπτωση κινηματογραφικών ή οπτικοακουστικών έργων, σε έργα των οποίων ο παραγωγός έχει την έδρα ή τη συνήθη διαμονή του σε τρίτη χώρα. Οι εν λόγω μηχανισμοί δεν θα πρέπει επίσης να εφαρμόζονται σε έργα ή άλλο υλικό υπηκόων τρίτων χωρών, με εξαίρεση την πρώτη δημοσίευσή τους ή, ελλείψει δημοσίευσης, την πρώτη ραδιοτηλεοπτική μετάδοσή τους στην επικράτεια ενός κράτους μέλους ή, σε περίπτωση κινηματογραφικών ή οπτικοακουστικών έργων, σε έργα των οποίων ο παραγωγός έχει την έδρα ή τη συνήθη διαμονή του σε κράτος μέλος.
 (26)   Για λόγους διεθνούς αβροφροσύνης, οι μηχανισμοί αδειοδότησης και η εξαίρεση για την ψηφιοποίηση και διάδοση μη διαθέσιμων στο εμπόριο έργων που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να εφαρμόζονται σε έργα ή άλλο υλικό που δημοσιεύονται για πρώτη φορά ή, ελλείψει δημοσίευσης, που μεταδίδονται ραδιοτηλεοπτικά για πρώτη φορά σε τρίτη χώρα ή, σε περίπτωση κινηματογραφικών ή οπτικοακουστικών έργων, σε έργα των οποίων ο παραγωγός έχει την έδρα ή τη συνήθη διαμονή του σε τρίτη χώρα. Οι εν λόγω μηχανισμοί δεν θα πρέπει επίσης να εφαρμόζονται σε έργα ή άλλο υλικό υπηκόων τρίτων χωρών, με εξαίρεση την πρώτη δημοσίευσή τους ή, ελλείψει δημοσίευσης, την πρώτη ραδιοτηλεοπτική μετάδοσή τους στην επικράτεια ενός κράτους μέλους ή, σε περίπτωση κινηματογραφικών ή οπτικοακουστικών έργων, σε έργα των οποίων ο παραγωγός έχει την έδρα ή τη συνήθη διαμονή του σε κράτος μέλος.
Τροπολογία 28
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 27
(27)   Επειδή τα έργα μαζικής ψηφιοποίησης μπορεί να συνεπάγονται σημαντικές επενδύσεις από ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς, οι άδειες που τυχόν χορηγούνται δυνάμει των μηχανισμών που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να εμποδίζουν την παραγωγή εύλογων εσόδων προκειμένου να καλύπτουν τις δαπάνες της άδειας και τις δαπάνες για την ψηφιοποίηση και τη διάδοση των έργων και άλλου υλικού που καλύπτονται από την άδεια.
 (27)   Επειδή τα έργα μαζικής ψηφιοποίησης μπορεί να συνεπάγονται σημαντικές επενδύσεις από ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς, οι άδειες που τυχόν χορηγούνται δυνάμει των μηχανισμών που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να εμποδίζουν την κάλυψη των δαπανών της άδειας και τις δαπάνες για την ψηφιοποίηση και τη διάδοση των έργων και άλλου υλικού που καλύπτονται από την άδεια.
Τροπολογία 29
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 28
(28)   Στις πληροφορίες που σχετίζονται με τη μελλοντική και συνεχή χρήση μη διαθέσιμων στο εμπόριο έργων και άλλου υλικού από ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς βάσει των μηχανισμών αδειοδότησης που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία και των ρυθμίσεων που ισχύουν για όλους τους δικαιούχους, ώστε να αποκλείουν την εφαρμογή αδειών στα έργα ή άλλο υλικό τους, θα πρέπει να δίνεται κατάλληλη δημοσιότητα. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν οι χρήσεις πραγματοποιούνται σε διασυνοριακό επίπεδο στην εσωτερική αγορά. Είναι επομένως σκόπιμο να προβλεφθεί η δημιουργία μιας ενιαίας, προσιτής στο κοινό, διαδικτυακής πύλης προκειμένου η Ένωση να θέτει τις εν λόγω πληροφορίες στη διάθεση του κοινού για εύλογο χρονικό διάστημα πριν από την επέλευση της διασυνοριακής χρήσης. Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 386/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, το Γραφείο διανοητικής ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει επιφορτιστεί με ορισμένα καθήκοντα και ορισμένες δραστηριότητες που χρηματοδοτούνται χρησιμοποιώντας τα δικά του δημοσιονομικά μέσα, με στόχο να διευκολύνει και να υποστηρίζει τις δραστηριότητες των εθνικών αρχών, του ιδιωτικού τομέα και των θεσμικών οργάνων της Ένωσης για την καταπολέμηση, συμπεριλαμβανομένης της πρόληψης, της παραβίασης των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας. Είναι επομένως σκόπιμο να στηριζόμαστε στο εν λόγω Γραφείο για τη δημιουργία και τη διαχείριση της ευρωπαϊκής πύλης μέσω της οποίας καθίστανται διαθέσιμες οι εν λόγω πληροφορίες.
 (28)   Στις πληροφορίες που σχετίζονται με τη μελλοντική και συνεχή χρήση μη διαθέσιμων στο εμπόριο έργων και άλλου υλικού από ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς βάσει των μηχανισμών αδειοδότησης ή της εξαίρεσης που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία και των ρυθμίσεων που ισχύουν για όλους τους δικαιούχους, ώστε να αποκλείουν την εφαρμογή αδειών ή της εξαίρεσης στα έργα ή άλλο υλικό τους, θα πρέπει να δίνεται κατάλληλη δημοσιότητα. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν οι χρήσεις πραγματοποιούνται σε διασυνοριακό επίπεδο στην εσωτερική αγορά. Είναι επομένως σκόπιμο να προβλεφθεί η δημιουργία μιας ενιαίας, προσιτής στο κοινό, διαδικτυακής πύλης προκειμένου η Ένωση να θέτει τις εν λόγω πληροφορίες στη διάθεση του κοινού για εύλογο χρονικό διάστημα πριν από την επέλευση της διασυνοριακής χρήσης. Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 386/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, το Γραφείο διανοητικής ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει επιφορτιστεί με ορισμένα καθήκοντα και ορισμένες δραστηριότητες που χρηματοδοτούνται χρησιμοποιώντας τα δικά του δημοσιονομικά μέσα, με στόχο να διευκολύνει και να υποστηρίζει τις δραστηριότητες των εθνικών αρχών, του ιδιωτικού τομέα και των θεσμικών οργάνων της Ένωσης για την καταπολέμηση, συμπεριλαμβανομένης της πρόληψης, της παραβίασης των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας. Είναι επομένως σκόπιμο να στηριζόμαστε στο εν λόγω Γραφείο για τη δημιουργία και τη διαχείριση της ευρωπαϊκής πύλης μέσω της οποίας καθίστανται διαθέσιμες οι εν λόγω πληροφορίες.
Τροπολογία 30
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 28 α (νέα)
(28α)  Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενθαρρύνουν τον διάλογο με τα ενδιαφερόμενα μέρη συγκεκριμένου τομέα, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι μηχανισμοί για την αδειοδότηση μη διαθέσιμων στο εμπόριο έργων είναι αποτελεσματικοί και λειτουργικοί, ότι οι δικαιούχοι προστατεύονται επαρκώς στο πλαίσιο των εν λόγω μηχανισμών, ότι οι άδειες δημοσιοποιούνται δεόντως και ότι εξασφαλίζεται η νομική σαφήνεια όσον αφορά την αντιπροσωπευτικότητα των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης και την κατηγοριοποίηση των έργων.
Τροπολογία 31
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 30
(30)   Προς διευκόλυνση της χορήγησης αδειών για τα δικαιώματα επί οπτικοακουστικών έργων σε πλατφόρμες βίντεο κατά παραγγελία, η οδηγία απαιτεί από τα κράτη μέλη να θεσπίζουν ένα μηχανισμό διαπραγμάτευσης που επιτρέπει στα μέρη τα οποία επιθυμούν να συνάψουν συμφωνία να βασίζονται στη βοήθεια ενός αμερόληπτου οργάνου. Το εν λόγω όργανο θα πρέπει να πραγματοποιεί συναντήσεις με τα μέρη και να παρέχει βοήθεια στις διαπραγματεύσεις με παροχή επαγγελματικής και εξωτερικής συμβουλευτικής. Σε αυτό το πλαίσιο, τα κράτη μέλη θα πρέπει να αποφασίζουν σχετικά με τις προϋποθέσεις λειτουργίας του μηχανισμού διαπραγματεύσεων, συμπεριλαμβανομένου του χρονοδιαγράμματος και της διάρκειας της βοήθειας στις διαπραγματεύσεις και της ανάληψης των δαπανών. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι διοικητικές και οικονομικές επιβαρύνσεις παραμένουν αναλογικές ώστε να εξασφαλίζεται η αποδοτικότητα του φόρουμ διαπραγματεύσεων.
 (30)   Προς διευκόλυνση της χορήγησης αδειών για τα δικαιώματα επί οπτικοακουστικών έργων σε πλατφόρμες βίντεο κατά παραγγελία, τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν ένα μηχανισμό διαπραγμάτευσης, τον οποίο διαχειρίζεται ένας υφιστάμενος ή νεοσύστατος εθνικός φορέας, που επιτρέπει στα μέρη τα οποία επιθυμούν να συνάψουν συμφωνία να βασίζονται στη βοήθεια ενός αμερόληπτου οργάνου. Η συμμετοχή σε αυτόν το μηχανισμό διαπραγμάτευσης και η επακόλουθη σύναψη συμφωνιών θα πρέπει να είναι εθελοντική. Όταν η διαπραγμάτευση αφορά μέρη από διαφορετικά κράτη μέλη, τα μέρη αυτά θα πρέπει να συμφωνήσουν εκ των προτέρων σχετικά με το αρμόδιο κράτος μέλος σε περίπτωση που αποφασίσουν να κάνουν χρήση του μηχανισμού διαπραγμάτευσης. Το εν λόγω όργανο θα πρέπει να πραγματοποιεί συναντήσεις με τα μέρη και να παρέχει βοήθεια στις διαπραγματεύσεις με παροχή επαγγελματικής, αμερόληπτης και εξωτερικής συμβουλευτικής. Σε αυτό το πλαίσιο, τα κράτη μέλη θα πρέπει να αποφασίζουν σχετικά με τις προϋποθέσεις λειτουργίας του μηχανισμού διαπραγματεύσεων, συμπεριλαμβανομένων του χρονοδιαγράμματος και της διάρκειας της βοήθειας στις διαπραγματεύσεις, της κατανομής των δαπανών που προκύπτουν και της σύνθεσης αυτών των οργάνων. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι διοικητικές και οικονομικές επιβαρύνσεις παραμένουν αναλογικές ώστε να εξασφαλίζεται η αποδοτικότητα του φόρουμ διαπραγματεύσεων.
Τροπολογία 32
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 30 α (νέα)
(30α)  Η διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ένωσης είναι ύψιστης σημασίας και θα πρέπει να ενισχυθεί προς όφελος των μελλοντικών γενεών. Αυτό θα πρέπει να επιτευχθεί κυρίως μέσω της προστασίας της δημοσιευμένης κληρονομιάς. Για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα ενωσιακό σύστημα κατάθεσης δημοσιευμάτων, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι συλλέγονται συστηματικά δημοσιεύματα που αφορούν την Ένωση, όπως το δίκαιο της Ένωσης, η ιστορία και η ολοκλήρωση της Ένωσης, η στρατηγική της Ένωσης και η δημοκρατία στην Ένωση, τα θεσμικά και κοινοβουλευτικά ζητήματα και οι πολιτικές και, ως εκ τούτου, ο διανοητικός πλούτος και η κληρονομιά της Ένωσης που θα δημοσιευθεί στο μέλλον. Η κληρονομιά αυτή δεν θα πρέπει απλώς να διατηρηθεί μέσω της δημιουργίας ενός ενωσιακού αρχείου για τις δημοσιεύσεις που αφορούν θέματα της Ένωσης, αλλά θα πρέπει επίσης να τεθεί στη διάθεση των πολιτών και των μελλοντικών γενεών της Ένωσης. Η βιβλιοθήκη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ως η βιβλιοθήκη του μόνου θεσμικού οργάνου της Ένωσης που εκπροσωπεί άμεσα τους πολίτες της Ένωσης, θα πρέπει να οριστεί ως βιβλιοθήκη– θεματοφύλακας της Ένωσης. Για να μην προκύψει υπερβολική επιβάρυνση για τους εκδότες, τα τυπογραφεία και τους εισαγωγείς, μόνο ηλεκτρονικές εκδόσεις, όπως τα ηλεκτρονικά βιβλία, οι ηλεκτρονικές εφημερίδες και τα ηλεκτρονικά περιοδικά θα πρέπει να κατατίθενται στη βιβλιοθήκη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία θα πρέπει να θέτει στη διάθεση των αναγνωστών δημοσιεύσεις που καλύπτονται από το σύστημα κατάθεσης της Ένωσης στη βιβλιοθήκη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για σκοπούς έρευνας ή μελέτης και υπό τον έλεγχο της βιβλιοθήκης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Οι εν λόγω δημοσιεύσεις δεν θα πρέπει να διατίθενται προς τα έξω στο διαδίκτυο.
Τροπολογίες 33 και 137
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 31
(31)   Ο ελεύθερος και πολυφωνικός Τύπος είναι απαραίτητος για να διασφαλίζεται η ποιοτική δημοσιογραφία και η πρόσβαση των πολιτών στην ενημέρωση. Συμβάλλει καθοριστικά στον δημόσιο διάλογο και την ορθή λειτουργία της δημοκρατικής κοινωνίας. Κατά τη μετάβαση από την έντυπη στην ψηφιακή μορφή, οι εκδότες Τύπου αντιμετωπίζουν προβλήματα όσον αφορά την αδειοδότηση της επιγραμμικής χρήσης των εκδόσεών τους και την απόσβεση των επενδύσεών τους. Ελλείψει αναγνώρισης των εκδοτών Τύπου ως δικαιούχων, η αδειοδότηση και η επιβολή του νόμου στο ψηφιακό περιβάλλον είναι συχνά πολύπλοκη και αναποτελεσματική.
 (31)   Ο ελεύθερος και πολυφωνικός Τύπος είναι απαραίτητος για να διασφαλίζεται η ποιοτική δημοσιογραφία και η πρόσβαση των πολιτών στην ενημέρωση. Συμβάλλει καθοριστικά στον δημόσιο διάλογο και την ορθή λειτουργία της δημοκρατικής κοινωνίας. Η αυξανόμενη ανισορροπία μεταξύ ισχυρών πλατφορμών και εκδοτών Τύπου, στους οποίους μπορεί να περιλαμβάνονται και ειδησεογραφικά πρακτορεία, έχει ήδη οδηγήσει σε σημαντική συρρίκνωση του τοπίου των μέσων ενημέρωσης σε περιφερειακό επίπεδο. Κατά τη μετάβαση από την έντυπη στην ψηφιακή μορφή, οι εκδότες Τύπου και τα ειδησεογραφικά πρακτορεία αντιμετωπίζουν προβλήματα όσον αφορά την αδειοδότηση της επιγραμμικής χρήσης των εκδόσεών τους και την απόσβεση των επενδύσεών τους. Ελλείψει αναγνώρισης των εκδοτών Τύπου ως δικαιούχων, η αδειοδότηση και η επιβολή του νόμου στο ψηφιακό περιβάλλον είναι συχνά πολύπλοκη και αναποτελεσματική.
Τροπολογίες 34 και 138
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 32
(32)   Η οργανωτική και οικονομική συμβολή των εκδοτών στην παραγωγή εκδόσεων Τύπου πρέπει να αναγνωρίζεται και να ενθαρρύνεται περαιτέρω ώστε να διασφαλίζεται η βιωσιμότητα του εκδοτικού κλάδου. Είναι επομένως αναγκαίο να παρέχεται σε επίπεδο Ένωσης εναρμονισμένη έννομη προστασία για τις εκδόσεις Τύπου όσον αφορά τις ψηφιακές χρήσεις. Η εν λόγω προστασία θα πρέπει να διασφαλίζεται με αποτελεσματικό τρόπο μέσω της θέσπισης, στην ενωσιακή νομοθεσία, δικαιωμάτων που σχετίζονται με την πνευματική ιδιοκτησία για την αναπαραγωγή και τη διάθεση στο κοινό εκδόσεων Τύπου όσον αφορά τις ψηφιακές χρήσεις.
 (32)   Η οργανωτική και οικονομική συμβολή των εκδοτών στην παραγωγή εκδόσεων Τύπου πρέπει να αναγνωρίζεται και να ενθαρρύνεται περαιτέρω ώστε να διασφαλίζεται η βιωσιμότητα του εκδοτικού κλάδου και να εξασφαλίζεται συνεπώς η παροχή αξιόπιστης ενημέρωσης. Είναι επομένως αναγκαίο να παρέχουν τα κράτη μέλη σε επίπεδο Ένωσης έννομη προστασία για τις εκδόσεις Τύπου στην Ένωση όσον αφορά τις ψηφιακές χρήσεις. Η εν λόγω προστασία θα πρέπει να διασφαλίζεται με αποτελεσματικό τρόπο μέσω της θέσπισης, στην ενωσιακή νομοθεσία, δικαιωμάτων που σχετίζονται με την πνευματική ιδιοκτησία για την αναπαραγωγή και τη διάθεση στο κοινό εκδόσεων Τύπου όσον αφορά τις ψηφιακές χρήσεις, προκειμένου να καταβάλλεται δίκαιη και αναλογική αμοιβή για τις χρήσεις αυτές. Οι ιδιωτικοί χρήστες θα πρέπει να εξαιρεθούν από την παρούσα αναφορά. Επιπλέον, η καταχώρηση σε μηχανή αναζήτησης δεν θα πρέπει να θεωρείται ως εύλογη και αναλογική αμοιβή.
Τροπολογία 139
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 33
(33)   Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, είναι αναγκαίο να οριστεί η έννοια της έκδοσης Τύπου κατά τρόπον ώστε να καλύπτει μόνο δημοσιογραφικές εκδόσεις, που δημοσιεύονται από πάροχο υπηρεσιών και ενημερώνονται σε περιοδική ή τακτική βάση σε οποιοδήποτε μέσο, για σκοπούς ενημέρωσης ή ψυχαγωγίας. Οι εν λόγω εκδόσεις θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, καθημερινές εφημερίδες, εβδομαδιαία ή μηνιαία περιοδικά γενικού ή ειδικού ενδιαφέροντος και ειδησεογραφικούς δικτυακούς τόπους. Οι περιοδικές εκδόσεις που εκδίδονται για επιστημονικούς ή ακαδημαϊκούς σκοπούς, όπως τα επιστημονικά περιοδικά, δεν θα πρέπει να καλύπτονται από την προστασία που παρέχεται στις εκδόσεις Τύπου δυνάμει της παρούσας οδηγίας. Η εν λόγω προστασία δεν καλύπτει πράξεις χρήσης υπερσυνδέσμων (hyperlinking), οι οποίες δεν συνιστούν παρουσίαση στο κοινό.
 (33)   Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, είναι αναγκαίο να οριστεί η έννοια της έκδοσης Τύπου κατά τρόπον ώστε να καλύπτει μόνο δημοσιογραφικές εκδόσεις, που δημοσιεύονται από πάροχο υπηρεσιών και ενημερώνονται σε περιοδική ή τακτική βάση σε οποιοδήποτε μέσο, για σκοπούς ενημέρωσης ή ψυχαγωγίας. Οι εν λόγω εκδόσεις θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, καθημερινές εφημερίδες, εβδομαδιαία ή μηνιαία περιοδικά γενικού ή ειδικού ενδιαφέροντος και ειδησεογραφικούς δικτυακούς τόπους. Οι περιοδικές εκδόσεις που εκδίδονται για επιστημονικούς ή ακαδημαϊκούς σκοπούς, όπως τα επιστημονικά περιοδικά, δεν θα πρέπει να καλύπτονται από την προστασία που παρέχεται στις εκδόσεις Τύπου δυνάμει της παρούσας οδηγίας. Η εν λόγω προστασία δεν καλύπτει πράξεις χρήσης υπερσυνδέσμων (hyperlinking). Η προστασία δεν καλύπτει επίσης πληροφορίες που αναφέρονται σε δημοσιογραφικά άρθρα στον Τύπο και δεν εμποδίζει, επομένως, την αναφορά των πληροφοριών αυτών.
Τροπολογίες 36 και 140
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 34
(34)   Τα δικαιώματα που χορηγούνται στους εκδότες Τύπου δυνάμει της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να έχουν το ίδιο πεδίο εφαρμογής με τα δικαιώματα αναπαραγωγής και διάθεσης στο κοινό που προβλέπονται στην οδηγία 2001/29/ΕΚ, σε ό,τι αφορά τις ψηφιακές χρήσεις. Θα πρέπει επίσης να υπόκεινται στις ίδιες διατάξεις σχετικά με τις εξαιρέσεις και τους περιορισμούς με αυτές που ισχύουν για τα δικαιώματα που προβλέπονται στην οδηγία 2001/29/ΕΚ, συμπεριλαμβανομένης της εξαίρεσης από το δικαίωμα παράθεσης αποσπασμάτων με σκοπό την άσκηση κριτικής ή βιβλιοπαρουσίασης, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 3 στοιχείο δ) της εν λόγω οδηγίας.
 (34)   Τα δικαιώματα που χορηγούνται στους εκδότες Τύπου δυνάμει της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να έχουν το ίδιο πεδίο εφαρμογής με τα δικαιώματα αναπαραγωγής και διάθεσης στο κοινό που προβλέπονται στην οδηγία 2001/29/ΕΚ, σε ό,τι αφορά τις ψηφιακές χρήσεις. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να υποβάλλουν τα δικαιώματα αυτά στις ίδιες διατάξεις σχετικά με τις εξαιρέσεις και τους περιορισμούς με αυτές που ισχύουν για τα δικαιώματα που προβλέπονται στην οδηγία 2001/29/ΕΚ, συμπεριλαμβανομένης της εξαίρεσης από το δικαίωμα παράθεσης αποσπασμάτων με σκοπό την άσκηση κριτικής ή βιβλιοπαρουσίασης, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 3 στοιχείο δ) της εν λόγω οδηγίας.
Τροπολογία 37
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 35
(35)   Η προστασία που παρέχεται στους εκδότες Τύπου δυνάμει της παρούσας οδηγίας δεν θα πρέπει να επηρεάζει τα δικαιώματα των δημιουργών και άλλων δικαιούχων στα έργα και άλλο υλικό που περιλαμβάνονται σε αυτές τις εκδόσεις, μεταξύ άλλων όσον αφορά τον βαθμό στον οποίο οι δημιουργοί και άλλοι δικαιούχοι μπορούν να εκμεταλλεύονται τα έργα τους ή άλλο υλικό ανεξάρτητα από την έκδοση Τύπου στην οποία ενσωματώνονται. Κατά συνέπεια, οι εκδότες Τύπου δεν θα πρέπει να είναι σε θέση να επικαλούνται την προστασία που χορηγείται σε αυτούς έναντι δημιουργών και άλλων δικαιούχων. Τούτο δεν θίγει τις συμβατικές ρυθμίσεις που συμφωνούνται μεταξύ των εκδοτών Τύπου αφενός και των δημιουργών και άλλων δικαιούχων αφετέρου.
 (35)   Η προστασία που παρέχεται στους εκδότες Τύπου δυνάμει της παρούσας οδηγίας δεν θα πρέπει να επηρεάζει τα δικαιώματα των δημιουργών και άλλων δικαιούχων στα έργα και άλλο υλικό που περιλαμβάνονται σε αυτές τις εκδόσεις, μεταξύ άλλων όσον αφορά τον βαθμό στον οποίο οι δημιουργοί και άλλοι δικαιούχοι μπορούν να εκμεταλλεύονται τα έργα τους ή άλλο υλικό ανεξάρτητα από την έκδοση Τύπου στην οποία ενσωματώνονται. Κατά συνέπεια, οι εκδότες Τύπου δεν θα πρέπει να είναι σε θέση να επικαλούνται την προστασία που χορηγείται σε αυτούς έναντι δημιουργών και άλλων δικαιούχων. Τούτο δεν θίγει τις συμβατικές ρυθμίσεις που συμφωνούνται μεταξύ των εκδοτών Τύπου αφενός και των δημιουργών και άλλων δικαιούχων αφετέρου. Παρά το γεγονός ότι οι δημιουργοί έργων τα οποία ενσωματώνονται σε μια έκδοση Τύπου λαμβάνουν κατάλληλη αμοιβή για τη χρήση των έργων τους από τον εκδότη Τύπου βάσει των όρων για την αδειοδότηση του έργου τους, οι συγγραφείς, των οποίων το έργο ενσωματώνεται σε μια έκδοση Τύπου θα πρέπει να δικαιούνται ένα κατάλληλο μερίδιο από τα νέα πρόσθετα έσοδα που προκύπτουν για τους εκδότες Τύπου από ορισμένα είδη δευτερεύουσας χρήσης των εκδόσεών τους από παρόχους υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας σε σχέση με τα δικαιώματα που προβλέπονται στο άρθρο 11 παράγραφος 1 της παρούσας οδηγίας. Για το ποσό της αποζημίωσης που αποδίδεται στους δημιουργούς θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα ειδικά κλαδικά πρότυπα όσον αφορά την αδειοδότηση έργων που ενσωματώνονται σε μια έκδοση Τύπου, τα οποία γίνονται δεκτά ως κατάλληλα στο αντίστοιχο κράτος μέλος· με την αποζημίωση που αποδίδεται στους δημιουργούς δεν θα πρέπει να θίγονται οι όροι αδειοδότησης που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ δημιουργού και εκδότη Τύπου όσον αφορά τη χρήση του άρθρου του συντάκτη από τον εκδότη Τύπου.
Τροπολογία 38
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 36
(36)   Οι εκδότες, συμπεριλαμβανομένων των εκδοτών Τύπου, βιβλίων ή επιστημονικών εκδόσεων, συχνά λειτουργούν με βάση τη μεταβίβαση των δικαιωμάτων του δημιουργού μέσω συμβατικών ρυθμίσεων ή νομοθετικών διατάξεων. Σε αυτό το πλαίσιο, οι εκδότες πραγματοποιούν μια επένδυση για την εκμετάλλευση των έργων που περιλαμβάνονται στις εκδόσεις τους και ενδέχεται σε ορισμένες περιπτώσεις να στερηθούν έσοδα όταν τα εν λόγω έργα χρησιμοποιούνται δυνάμει εξαιρέσεων ή περιορισμών, όπως αυτοί που αφορούν την ιδιωτική αντιγραφή και τη φωτοαναπαραγωγή. Σε ορισμένα κράτη μέλη, η αποζημίωση για τις χρήσεις δυνάμει των εν λόγω εξαιρέσεων επιμερίζεται μεταξύ των δημιουργών και των εκδοτών. Για να λαμβάνεται υπόψη αυτή η κατάσταση και να ενισχύεται η ασφάλεια δικαίου για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, θα πρέπει να επιτρέπεται στα κράτη μέλη να καθορίζουν ότι, όταν ένας δημιουργός έχει μεταβιβάσει τα δικαιώματά του ή έχει παραχωρήσει άδεια χρήσης των δικαιωμάτων του σε έναν εκδότη ή συμβάλλει με άλλο τρόπο με τα έργα του σε μια έκδοση και έχουν θεσπιστεί συστήματα αποζημίωσης για τη ζημία που προκλήθηκε από μια εξαίρεση ή περιορισμό, οι εκδότες δικαιούνται να διεκδικήσουν μερίδιο της εν λόγω αποζημίωσης, ενώ το βάρος που φέρει ο εκδότης για τεκμηρίωση της αξίωσής του δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το απαιτούμενο δυνάμει του θεσπισθέντος συστήματος.
 (36)   Οι εκδότες, συμπεριλαμβανομένων των εκδοτών Τύπου, βιβλίων ή επιστημονικών εκδόσεων και μουσικών έργων, λειτουργούν με βάση συμβατικές ρυθμίσεις με τους δημιουργούς. Σε αυτό το πλαίσιο, οι εκδότες πραγματοποιούν μια επένδυση και αποκτούν δικαιώματα σε ορισμένους τομείς, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων να διεκδικήσουν μερίδιο της αποζημίωσης στο πλαίσιο των κοινών οργανισμών συλλογικής διαχείρισης δημιουργών και εκδοτών, με σκοπό την εκμετάλλευση των έργων και ως εκ τούτου ενδέχεται μάλιστα να στερηθούν έσοδα όταν τα εν λόγω έργα χρησιμοποιούνται δυνάμει εξαιρέσεων ή περιορισμών, όπως αυτοί που αφορούν την ιδιωτική αντιγραφή και τη φωτοαναπαραγωγή. Σε πολλά κράτη μέλη, η αποζημίωση για τις χρήσεις δυνάμει των εν λόγω εξαιρέσεων επιμερίζεται μεταξύ των δημιουργών και των εκδοτών. Για να λαμβάνεται υπόψη αυτή η κατάσταση και να ενισχύεται η ασφάλεια δικαίου για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, θα πρέπει να επιτρέπεται στα κράτη μέλη να προβλέπουν ένα ισοδύναμο σύστημα διεκδίκησης αποζημίωσης, εφόσον ένα τέτοιο σύστημα λειτουργούσε στο εν λόγω κράτος μέλος πριν από την 12η Νοεμβρίου 2015. Το μερίδιο από την αποζημίωση αυτή μεταξύ δημιουργών και εκδοτών θα μπορούσε να οριστεί στους εσωτερικούς κανόνες διανομής του οργανισμού συλλογικής διαχείρισης, που αποφασίζει από κοινού εξ ονόματος των δημιουργών και των εκδοτών, ή να προβλέπεται από τα κράτη μέλη σε νομοθετική ή κανονιστική διάταξη, σύμφωνα με το ισοδύναμο σύστημα που λειτουργούσε στο εν λόγω κράτος μέλος πριν από την 12η Νοεμβρίου 2015. Η διάταξη αυτή δεν θίγει τις ρυθμίσεις στα κράτη μέλη όσον αφορά δημόσια δικαιώματα δανεισμού, τη διαχείριση δικαιωμάτων που δεν βασίζονται σε εξαιρέσεις ή περιορισμούς σε συνάρτηση με δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, όπως οι διευρυμένες συλλογικές άδειες ή όσον αφορά τα δικαιώματα αμοιβής βάσει του εθνικού δικαίου.
Τροπολογία 39
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 36 α (νέα)
(36α)  Οι κλάδοι του πολιτισμού και της δημιουργικότητας (ΚΠΔ) διαδραματίζουν καίριο ρόλο στην οικονομική ανάκαμψη της Ευρώπης, αποτελούν μοχλό οικονομικής ανάπτυξης και κατέχουν στρατηγική θέση ώστε να επιφέρουν καινοτόμα δευτερογενή αποτελέσματα σε άλλους τομείς της οικονομίας. Επιπλέον, οι ΚΠΔ αποτελούν κινητήρια δύναμη καινοτομίας και ανάπτυξης των ΤΠΕ στην Ευρώπη. Οι κλάδοι του πολιτισμού και της δημιουργικότητας στην Ευρώπη προσφέρουν πάνω από 12 εκατομμύρια θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης, κάτι που ισοδυναμεί με το 7,5 % του εργατικού δυναμικού της ΕΕ, δημιουργώντας προστιθέμενη αξία περίπου 509 δισεκατομμυρίων EUR στο ΑΕγχΠ (5,3 % της συνολικής ΑΠΑ στην ΕΕ). Η προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων αποτελεί τον πυρήνα των εσόδων των ΚΠΔ.
Τροπολογίες 40 και 215/αναθ.
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 37
(37)   Τα τελευταία χρόνια η λειτουργία της αγοράς του επιγραμμικού περιεχομένου κατέστη πιο σύνθετη. Οι επιγραμμικές υπηρεσίες που παρέχουν πρόσβαση σε περιεχόμενο που προστατεύεται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, το οποίο αναφορτώνεται από τους χρήστες τους χωρίς τη συμμετοχή των κατόχων των δικαιωμάτων, έχουν γνωρίσει άνθηση και έχουν καταστεί βασικές πηγές επιγραμμικής πρόσβασης σε περιεχόμενο. Αυτό έχει αντίκτυπο στις δυνατότητες των δικαιούχων να προσδιορίζουν κατά πόσον, και υπό ποιες προϋποθέσεις, χρησιμοποιείται το έργο τους και άλλο υλικό, καθώς και στις πιθανότητες που έχουν να λάβουν κατάλληλη αμοιβή για αυτό.
 (37)   Τα τελευταία χρόνια η λειτουργία της αγοράς του επιγραμμικού περιεχομένου κατέστη πιο σύνθετη. Οι επιγραμμικές υπηρεσίες που παρέχουν πρόσβαση σε περιεχόμενο που προστατεύεται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, το οποίο αναφορτώνεται από τους χρήστες τους χωρίς τη συμμετοχή των κατόχων των δικαιωμάτων, έχουν γνωρίσει άνθηση και έχουν καταστεί βασικές πηγές επιγραμμικής πρόσβασης σε προστατευόμενο από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας περιεχόμενο. Οι επιγραμμικές υπηρεσίες αποτελούν μέσο για την παροχή ευρύτερης πρόσβασης σε πολιτιστικά και δημιουργικά έργα και προσφέρουν στους κλάδους του πολιτισμού και της δημιουργικότητας μεγάλες ευκαιρίες για την ανάπτυξη νέων επιχειρηματικών μοντέλων. Ωστόσο, αν και επιτρέπουν την ποικιλομορφία και την εύκολη πρόσβαση σε περιεχόμενο, δημιουργούν επίσης προβλήματα, όταν περιεχόμενο που προστατεύεται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας αναφορτώνεται χωρίς τη συγκατάθεση των δικαιούχων. Αυτό έχει αντίκτυπο στις δυνατότητες των δικαιούχων να προσδιορίζουν κατά πόσον, και υπό ποιες προϋποθέσεις, χρησιμοποιείται το έργο τους και άλλο υλικό, καθώς και στις πιθανότητες που έχουν να λάβουν κατάλληλη αμοιβή για αυτό, δεδομένου ότι ορισμένες υπηρεσίες περιεχομένου που αναφορτώνεται από χρήστες δεν συνάπτουν συμφωνίες αδειοδότησης, με το επιχείρημα ότι καλύπτονται από την εξαίρεση περί «ασφαλούς λιμένα» της οδηγίας 2000/31/ΕΚ.
Τροπολογία 143
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 37 α (νέα)
(37α)  Ορισμένες υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας, ως μέρος της κανονικής χρήσης τους, έχουν σχεδιαστεί για να παρέχουν στο κοινό πρόσβαση σε προστατευόμενο από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας περιεχόμενο ή άλλο υλικό που αναφορτώνεται από τους χρήστες τους. Ο ορισμός του παρόχου υπηρεσιών ανταλλαγής επιγραμμικού περιεχομένου δυνάμει της παρούσας οδηγίας καλύπτει παρόχους υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, κύριος σκοπός των οποίων είναι να αποθηκεύουν και να παρέχουν πρόσβαση στο κοινό ή να μεταδίδουν σημαντικές ποσότητες προστατευμένου από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας περιεχομένου που αναφορτώνεται ή διατίθεται από τους χρήστες του και να βελτιστοποιούν το περιεχόμενο και να το προωθούν για κερδοσκοπικούς σκοπούς, μεταξύ άλλων με την απεικόνιση, τη σήμανση, την επίβλεψη, την αλληλουχία αναφορτωμένων έργων ή άλλου υλικού, ανεξαρτήτως των μέσων που χρησιμοποιήθηκαν για τον σκοπό αυτό και οι οποίοι, ως εκ τούτου, παρεμβαίνουν ενεργητικά. Κατά συνέπεια, δεν μπορούν να τύχουν απαλλαγής από την ευθύνη που προβλέπεται στο άρθρο 14 της οδηγίας 2000/31/ΕΚ. Ο ορισμός των παρόχων υπηρεσιών ανταλλαγής επιγραμμικού περιεχομένου στο διαδίκτυο δυνάμει της παρούσας οδηγίας δεν καλύπτει τις πολύ μικρού και τις μικρού μεγέθους επιχειρήσεις υπό την έννοια του τίτλου Ι του παραρτήματος της σύστασης 2003/361/ΕΚ της Επιτροπής, τους παρόχους υπηρεσιών που ενεργούν για μη εμπορικούς σκοπούς, όπως η διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια, και τους παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών όπου το περιεχόμενο αναφορτώνεται με την άδεια όλων των οικείων κατόχων δικαιωμάτων, όπως εκπαιδευτικά ή επιστημονικά αποθετήρια. Οι πάροχοι υπηρεσιών υπολογιστικού νέφους για προσωπική χρήση που δεν παρέχουν άμεση πρόσβαση στο κοινό, πλατφόρμες ανάπτυξης λογισμικού ανοικτής πηγής και επιγραμμικές διαδικτυακές αγορές, των οποίων κύρια δραστηριότητα είναι η λιανική πώληση υλικών αγαθών στο διαδίκτυο, δεν θα πρέπει να θεωρούνται πάροχοι υπηρεσιών ανταλλαγής επιγραμμικού περιεχομένου κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας.
Τροπολογίες 144, 145 και 146
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 38
(38)   Όταν οι πάροχοι υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας αποθηκεύουν και παρέχουν πρόσβαση στο κοινό σε έργα ή άλλο υλικό που προστατεύονται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, τα οποία αναφορτώνονται από τους χρήστες τους, και, ως εκ τούτου, δεν περιορίζονται σε απλή παροχή των υλικών μέσων και εκτελούν πράξη παρουσίασης στο κοινό, είναι υποχρεωμένοι να συνάπτουν συμφωνίες παραχώρησης άδειας εκμετάλλευσης με τους δικαιούχους, εκτός εάν είναι επιλέξιμοι για την απαλλαγή από την ευθύνη που προβλέπεται στο άρθρο 14 της οδηγίας 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου34.
 (38)   Οι πάροχοι υπηρεσιών ανταλλαγής επιγραμμικού περιεχομένου εκτελούν μια πράξη παρουσίασης στο κοινό και, ως εκ τούτου, είναι υπεύθυνοι για το περιεχόμενό τους και, κατά συνέπεια, θα πρέπει να συνάπτουν δίκαιες και κατάλληλες συμφωνίες παραχώρησης άδειας εκμετάλλευσης με τους δικαιούχους. Όταν συνάπτονται συμφωνίες παραχώρησης άδειας εκμετάλλευσης, θα πρέπει επίσης να καλύπτουν, στην ίδια έκταση και στον ίδιο βαθμό, την ευθύνη των χρηστών όταν αυτοί ενεργούν υπό μη εμπορική ιδιότητα. Σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 2α, η ευθύνη των παρόχων υπηρεσιών ανταλλαγής επιγραμμικού περιεχομένου σύμφωνα με το άρθρο 13 δεν καλύπτει τις πράξεις υπερσύνδεσης όσον αφορά τα δημοσιεύματα του Τύπου. Ο διάλογος μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών έχει ουσιαστική σημασία στον ψηφιακό κόσμο. Θα πρέπει να καθορίζουν βέλτιστες πρακτικές για τη διασφάλιση της λειτουργίας των συμφωνιών παραχώρησης άδειας εκμετάλλευσης και της συνεργασίας μεταξύ των παρόχων υπηρεσιών ανταλλαγής επιγραμμικού περιεχομένου και των δικαιούχων. Αυτές οι βέλτιστες πρακτικές θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την έκταση του περιεχομένου της υπηρεσίας που θίγει δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας.
Όσον αφορά το άρθρο 14, είναι απαραίτητο να επαληθεύεται αν ο πάροχος υπηρεσιών διαδραματίζει ενεργό ρόλο, μεταξύ άλλων με τη βελτιστοποίηση της παρουσίασης των έργων ή του υλικού που αναφορτώνονται ή με την προώθησή τους, ανεξάρτητα από τη φύση των μέσων που χρησιμοποιήθηκαν για τον σκοπό αυτό.
Για να διασφαλίζεται η λειτουργία των συμφωνιών παραχώρησης άδειας εκμετάλλευσης, οι πάροχοι υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας που αποθηκεύουν και παρέχουν πρόσβαση στο κοινό σε μεγάλες ποσότητες έργων ή άλλου υλικού που προστατεύονται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, τα οποία αναφορτώνονται από τους χρήστες τους, θα πρέπει να λαμβάνουν κατάλληλα και αναλογικά μέτρα για τη διασφάλιση της προστασίας των έργων ή του άλλου υλικού, όπως εφαρμογή αποτελεσματικών τεχνολογιών. Η εν λόγω υποχρέωση θα πρέπει να ισχύει επίσης όταν οι πάροχοι υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας είναι επιλέξιμοι για την απαλλαγή από την ευθύνη που προβλέπεται στο άρθρο 14 της οδηγίας 2000/31/ΕΚ.
–––––––––––––––––––––
34 Οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000, για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά (ΕΕ L 178 της 17.7.2000, σ. 1-16).
Τροπολογία 147
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 39
(39)   Η συνεργασία μεταξύ των παρόχων υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας που αποθηκεύουν και παρέχουν πρόσβαση στο κοινό σε μεγάλες ποσότητες έργων ή άλλου υλικού που προστατεύονται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, τα οποία αναφορτώνονται από τους χρήστες τους, και των δικαιούχων είναι αναγκαία για τη λειτουργία τεχνολογιών, όπως τεχνολογίες αναγνώρισης περιεχομένου. Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι δικαιούχοι θα πρέπει να παρέχουν τα αναγκαία δεδομένα ώστε να επιτρέπουν στις υπηρεσίες να προσδιορίζουν το περιεχόμενό τους και οι υπηρεσίες θα πρέπει να επιδεικνύουν διαφάνεια έναντι των δικαιούχων όσον αφορά τις τεχνολογίες που εγκαθιστούν, ώστε να είναι δυνατή η αξιολόγηση της καταλληλότητάς τους. Οι υπηρεσίες θα πρέπει ειδικότερα να παρέχουν στους δικαιούχους πληροφορίες σχετικά με το είδος των τεχνολογιών που χρησιμοποιούνται, τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν και το ποσοστό επιτυχίας τους για την αναγνώριση του περιεχομένου των δικαιούχων. Οι εν λόγω τεχνολογίες θα πρέπει επίσης να επιτρέπουν στους δικαιούχους να λαμβάνουν πληροφορίες από τους παρόχους υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας σχετικά με τη χρήση του περιεχομένου τους που καλύπτεται από μια συμφωνία.
 (39)   Τα κράτη μέλη θα πρέπει να προβλέπουν ότι, στις περιπτώσεις που οι δικαιούχοι δεν επιθυμούν να συνάψουν συμφωνίες παραχώρησης άδειας εκμετάλλευσης, οι πάροχοι υπηρεσιών ανταλλαγής επιγραμμικού περιεχομένου και οι δικαιούχοι θα πρέπει να συνεργάζονται καλή τη πίστη, προκειμένου να εξασφαλίζεται ότι δεν θα είναι διαθέσιμα άνευ αδείας στις υπηρεσίες τους προστατευμένα έργα ή άλλο υλικό. Η συνεργασία μεταξύ παρόχων υπηρεσιών επιγραμμικού περιεχομένου και δικαιούχων δεν θα πρέπει να αποτρέπει τη διαθεσιμότητα μη παράνομων έργων ή άλλου προστατευόμενου υλικού, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που καλύπτονται από εξαίρεση ή περιορισμό ως προς τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας.
Τροπολογία 148
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 39 α (νέα)
(39α)   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι πάροχοι υπηρεσιών ανταλλαγής επιγραμμικού περιεχομένου που αναφέρονται στην παράγραφο 1 θέτουν σε εφαρμογή αποτελεσματικούς και ταχείς μηχανισμούς καταγγελιών και έννομης προστασίας που είναι διαθέσιμοι στους χρήστες σε περίπτωση που η αναφερόμενη στην παράγραφο 2α συνεργασία οδηγεί σε αδικαιολόγητες αφαιρέσεις του περιεχομένου τους. Οι καταγγελίες που διατυπώνονται στο πλαίσιο των εν λόγω μηχανισμών θα πρέπει να διεκπεραιώνονται αμελλητί. Οι δικαιούχοι θα πρέπει να αιτιολογούν τις αποφάσεις τους, προκειμένου να αποφευχθεί μια αυθαίρετη απόρριψη καταγγελιών. Επιπλέον, σύμφωνα με την οδηγία 95/46/ΕΚ, την οδηγία 2002/58/ΕΚ και τον γενικό κανονισμό για την προστασία των δεδομένων, η συνεργασία δεν θα πρέπει να οδηγεί σε οιαδήποτε ταυτοποίηση μεμονωμένων χρηστών ούτε στην επεξεργασία των προσωπικών τους δεδομένων. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να μεριμνούν ώστε οι χρήστες να έχουν πρόσβαση σε ανεξάρτητο όργανο επίλυσης των διαφορών καθώς και σε δικαστήριο ή άλλη σχετική δικαστική αρχή προκειμένου να διαπιστωθεί η χρήση εξαίρεσης ή περιορισμού στους κανόνες για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας.
Τροπολογία 149
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 39 β (νέα)
(39β)   Το συντομότερο δυνατό μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη θα πρέπει να οργανώσουν διαλόγους μεταξύ των ενδιαφερομένων για την εναρμόνιση και τον καθορισμό βέλτιστων πρακτικών. Θα πρέπει να εκδίδουν κατευθυντήριες οδηγίες ώστε να διασφαλίζεται η λειτουργία των συμφωνιών παραχώρησης αδείας και η συνεργασία μεταξύ των παρόχων υπηρεσιών ανταλλαγής επιγραμμικού περιεχομένου και των δικαιούχων για τη χρήση των έργων τους ή άλλου υλικού κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας. Κατά τον καθορισμό των βέλτιστων πρακτικών, θα πρέπει να λαμβάνονται ιδιαίτερα υπόψη τα θεμελιώδη δικαιώματα και η χρήση των εξαιρέσεων και των περιορισμών. Ιδιαίτερη έμφαση θα πρέπει επίσης να δίδεται στη διασφάλιση ότι η επιβάρυνση για τις ΜΜΕ εξακολουθεί να είναι κατάλληλη και ότι αποφεύγεται η αυτοματοποιημένη παρεμπόδιση του περιεχομένου.
Τροπολογίες 44 και 219/αναθ.
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 39 γ (νέα)
(39γ)  Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μεριμνήσουν για τη θέσπιση ενδιάμεσου μηχανισμού που θα επιτρέπουν στους παρόχους υπηρεσιών και στους δικαιούχους την αναζήτηση, κατά περίπτωση, μιας συμβιβαστικής λύσης για οποιαδήποτε διαφορά σε σχέση με τις διατάξεις που αφορούν τις μεταξύ τους συμφωνίες συνεργασίας. Τα κράτη μέλη θα πρέπει, για τον σκοπό αυτόν, να ορίσουν έναν αμερόληπτο φορέα που να διαθέτει κατάλληλη εμπειρία και ικανότητα προκειμένου να προσφέρει βοήθεια στα μέρη για να επιλύσουν τη διαφορά τους.
Τροπολογία 46
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 39 δ (νέα)
(39δ)  Κατ’ αρχήν οι δικαιούχοι θα πρέπει να λαμβάνουν δίκαιη και κατάλληλη αμοιβή. Οι δημιουργοί και οι ερμηνευτές που έχουν συνάψει συμβάσεις με μεσάζοντες, όπως σήματα και παραγωγοί, θα πρέπει να λαμβάνουν από αυτούς δίκαιη και κατάλληλη αμοιβή, είτε μέσω ατομικών συμφωνιών και/ή συλλογικών συμβάσεων, συμφωνιών συλλογικής διαχείρισης είτε μέσω ρυθμίσεων που έχουν παρόμοιο αποτέλεσμα, όπως για παράδειγμα, κοινές ρυθμίσεις σχετικά με τις αμοιβές. Η αμοιβή αυτή θα πρέπει να αναφέρεται ρητά στις συμβάσεις για κάθε τρόπο εκμετάλλευσης, συμπεριλαμβανομένης της επιγραμμικής εκμετάλλευσης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξετάζουν τις ιδιαιτερότητες του κάθε τομέα και θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να προβλέπουν ότι η αμοιβή θεωρείται δίκαιη και κατάλληλη εφόσον καθορίζεται σύμφωνα με τη συλλογική διαπραγμάτευση ή την κοινή συμφωνία αμοιβής.
Τροπολογία 47
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 40
(40)   Ορισμένοι δικαιούχοι, όπως δημιουργοί και ερμηνευτές, χρειάζονται πληροφορίες για να εκτιμούν την οικονομική αξία των δικαιωμάτων τους τα οποία είναι εναρμονισμένα δυνάμει της ενωσιακής νομοθεσίας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε περίπτωση που οι εν λόγω δικαιούχοι χορηγούν άδεια ή μεταβιβάζουν δικαιώματα έναντι αμοιβής. Επειδή οι δημιουργοί και οι ερμηνευτές τείνουν να είναι το αδύναμο μέρος της σύμβασης όταν χορηγούν άδειες ή μεταβιβάζουν τα δικαιώματά τους, χρειάζονται πληροφορίες για να προβαίνουν σε εκτίμηση της συνεχιζόμενης οικονομικής αξίας των δικαιωμάτων τους, σε σύγκριση με την αμοιβή που λαμβάνουν για την άδεια ή τη μεταβίβαση, αλλά συχνά έρχονται αντιμέτωποι με έλλειψη διαφάνειας. Επομένως, η ανταλλαγή επαρκών πληροφοριών από τους αντισυμβαλλομένους τους ή τους διαδόχους τους είναι σημαντική για τη διαφάνεια και την ισορροπία του συστήματος που διέπει την αμοιβή δημιουργών και ερμηνευτών.
 (40)   Ορισμένοι δικαιούχοι, όπως δημιουργοί και ερμηνευτές, χρειάζονται πληροφορίες για να εκτιμούν την οικονομική αξία των δικαιωμάτων τους τα οποία είναι εναρμονισμένα δυνάμει της ενωσιακής νομοθεσίας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε περίπτωση που οι εν λόγω δικαιούχοι χορηγούν άδεια ή μεταβιβάζουν δικαιώματα έναντι αμοιβής. Επειδή οι δημιουργοί και οι ερμηνευτές τείνουν να είναι το αδύναμο μέρος της σύμβασης όταν χορηγούν άδειες ή μεταβιβάζουν τα δικαιώματά τους, χρειάζονται πληροφορίες για να προβαίνουν σε εκτίμηση της συνεχιζόμενης οικονομικής αξίας των δικαιωμάτων τους, σε σύγκριση με την αμοιβή που λαμβάνουν για την άδεια ή τη μεταβίβαση, αλλά συχνά έρχονται αντιμέτωποι με έλλειψη διαφάνειας. Επομένως, η ανταλλαγή εμπεριστατωμένων και συναφών πληροφοριών από τους αντισυμβαλλομένους τους ή τους διαδόχους τους είναι σημαντική για τη διαφάνεια και την ισορροπία του συστήματος που διέπει την αμοιβή δημιουργών και ερμηνευτών. Οι πληροφορίες που οι δημιουργοί και οι ερμηνευτές δικαιούνται να αναμένουν θα πρέπει να είναι αναλογικές και να καλύπτουν όλους τους τρόπους εκμετάλλευσης, τα άμεσα και έμμεσα έσοδα, συμπεριλαμβανομένων των εσόδων από εμπορικές πράξεις, καθώς και την οφειλόμενη αμοιβή. Οι πληροφορίες σχετικά με την εκμετάλλευση θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνουν στοιχεία σχετικά με την ταυτότητα προσώπων σε περίπτωση περαιτέρω παραχώρησης άδειας ή μεταβίβασης δικαιώματος. Η υποχρέωση διαφάνειας θα πρέπει εντούτοις να ισχύει μόνον όταν πρόκειται για προστατευόμενα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας.
Τροπολογία 48
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 42
(42)   Ορισμένες συμβάσεις για την εκμετάλλευση δικαιωμάτων που έχουν εναρμονιστεί σε επίπεδο Ένωσης είναι μακράς διάρκειας και παρέχουν στους δημιουργούς και τους ερμηνευτές λίγες δυνατότητες αναδιαπραγμάτευσής τους με τους αντισυμβαλλομένους ή τους διαδόχους τους. Επομένως, με την επιφύλαξη του εφαρμοστέου στα κράτη μέλη δικαίου για τις συμβάσεις, θα πρέπει να υφίσταται μηχανισμός αναπροσαρμογής της αμοιβής σε περιπτώσεις που η αρχικά συμφωνηθείσα αμοιβή στο πλαίσιο παραχώρησης άδειας χρήσης ή μεταβίβασης δικαιώματος είναι δυσανάλογα χαμηλή σε σύγκριση με τα συναφή έσοδα και οφέλη που προέρχονται από την εκμετάλλευση του έργου ή της υλικής ενσωμάτωσης της ερμηνείας ή εκτέλεσης, μεταξύ άλλων και ενόψει της διαφάνειας που εξασφαλίζεται από την παρούσα οδηγία. Η αξιολόγηση της κατάστασης θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις ειδικές συνθήκες κάθε περίπτωσης, καθώς και τις ιδιαιτερότητες και τις πρακτικές των διαφορετικών τομέων περιεχομένου. Στις περιπτώσεις που τα μέρη δεν συμφωνούν σχετικά με την αναπροσαρμογή της αμοιβής, ο δημιουργός ή ο ερμηνευτής θα πρέπει να μπορεί να προσφύγει ενώπιον δικαστηρίου ή άλλης αρμόδιας αρχής.
 (42)   Ορισμένες συμβάσεις για την εκμετάλλευση δικαιωμάτων που έχουν εναρμονιστεί σε επίπεδο Ένωσης είναι μακράς διάρκειας και παρέχουν στους δημιουργούς και τους ερμηνευτές λίγες δυνατότητες αναδιαπραγμάτευσής τους με τους αντισυμβαλλομένους ή τους διαδόχους τους. Επομένως, με την επιφύλαξη του εφαρμοστέου στα κράτη μέλη δικαίου για τις συμβάσεις, θα πρέπει να υφίσταται μηχανισμός αναπροσαρμογής της αμοιβής σε περιπτώσεις που η αρχικά συμφωνηθείσα αμοιβή στο πλαίσιο παραχώρησης άδειας χρήσης ή μεταβίβασης δικαιώματος είναι δυσανάλογα χαμηλή σε σύγκριση με τα συναφή άμεσα και έμμεσα έσοδα και οφέλη που προέρχονται από την εκμετάλλευση του έργου ή της υλικής ενσωμάτωσης της ερμηνείας ή εκτέλεσης, μεταξύ άλλων και ενόψει της διαφάνειας που εξασφαλίζεται από την παρούσα οδηγία. Η αξιολόγηση της κατάστασης θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις ειδικές συνθήκες κάθε περίπτωσης, τις ιδιαιτερότητες και τις πρακτικές των διαφορετικών τομέων περιεχομένου, καθώς και το χαρακτήρα και τη συμβολή στο έργο του δημιουργού ή του ερμηνευτή. Η εν λόγω αναπροσαρμογή της σύμβασης θα μπορούσε επίσης να ζητηθεί από την οργάνωση που εκπροσωπεί τον δημιουργό ή τον ερμηνευτής εξ ονόματός του, εκτός αν το αίτημα θα μπορούσε να αποβεί επιζήμιο για τα συμφέροντα του δημιουργού ή του ερμηνευτή. Στις περιπτώσεις που τα μέρη δεν συμφωνούν σχετικά με την αναπροσαρμογή της αμοιβής, ο δημιουργός ή ο ερμηνευτής ή μια αντιπροσωπευτική οργάνωση που όρισαν να τους εκπροσωπεί θα πρέπει, κατόπιν αιτήματος του δημιουργού ή του ερμηνευτή, να μπορεί να προσφύγει ενώπιον δικαστηρίου ή άλλης αρμόδιας αρχής.
Τροπολογία 49
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 43
(43)   Οι δημιουργοί και οι ερμηνευτές συχνά διστάζουν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους έναντι των αντισυμβαλλομένων τους ενώπιον δικαστηρίου. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επομένως να προβλέψουν εναλλακτική διαδικασία επίλυσης διαφορών για την εξέταση αιτημάτων που αφορούν τις υποχρεώσεις διαφάνειας και τον μηχανισμό αναπροσαρμογής συμβάσεων.
 (43)  Οι δημιουργοί και οι ερμηνευτές συχνά διστάζουν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους έναντι των αντισυμβαλλομένων τους ενώπιον δικαστηρίου. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επομένως να προβλέψουν εναλλακτική διαδικασία επίλυσης διαφορών για την εξέταση αιτημάτων που αφορούν τις υποχρεώσεις διαφάνειας και τον μηχανισμό αναπροσαρμογής συμβάσεων. Οι αντιπροσωπευτικές οργανώσεις των δημιουργών και των ερμηνευτών, συμπεριλαμβανομένων των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης και των συνδικαλιστικών οργανώσεων, θα πρέπει να είναι σε θέση να κινήσουν τη διαδικασία αυτή κατόπιν αιτήματος των δημιουργών και των ερμηνευτών. Στοιχεία σχετικά με το πρόσωπο που κίνησε τη διαδικασία δεν θα πρέπει να γνωστοποιούνται.
Τροπολογία 50
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 43 α (νέα)
(43α)  Όταν οι δημιουργοί και οι ερμηνευτές παραχωρούν άδειες χρήσεις ή μεταβιβάζουν τα δικαιώματά τους, αναμένουν ότι το έργο τους ή η ερμηνεία τους θα τύχουν εκμετάλλευσης. Ωστόσο, ορισμένες φορές έργα ή ερμηνείες που έχουν αποτελέσει αντικείμενο παραχώρησης άδειας ή μεταβίβασης δεν αξιοποιούνται. Όταν τα δικαιώματα αυτά έχουν μεταβιβαστεί σε αποκλειστική βάση, οι δημιουργοί και οι ερμηνευτές δεν μπορούν να ζητήσουν από άλλον εταίρο να εκμεταλλευθεί το έργο τους. Στην περίπτωση αυτή, και μετά την πάροδο εύλογου χρονικού διαστήματος, οι δημιουργοί και οι ερμηνευτές θα πρέπει να έχουν δικαίωμα ανάκλησης που θα τους επιτρέπει να μεταβιβάσουν το δικαίωμά τους ή να παραχωρήσουν άδεια σε άλλο πρόσωπο. Η ανάκληση θα πρέπει να είναι επίσης δυνατή όταν εκείνος προς τον οποίο μεταβιβάστηκε το δικαίωμα ή παραχωρήθηκε η άδεια δεν έχει συμμορφωθεί προς την υποχρέωση υποβολής εκθέσεων/διαφάνειας που προβλέπεται στο άρθρο 14 της παρούσας οδηγίας. Η ανάκληση θα πρέπει να εξετάζεται μόνο αφού έχουν ολοκληρωθεί όλα τα μέτρα για την εναλλακτική επίλυση διαφορών, ιδίως όσον αφορά την υποβολή εκθέσεων. Δεδομένου ότι η εκμετάλλευση έργων μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τους τομείς, θα μπορούσαν να θεσπιστούν ειδικές διατάξεις σε εθνικό επίπεδο, προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες τομέων – όπως ο οπτικοακουστικός τομέας – ή έργων και η αναμενόμενη διάρκεια εκμετάλλευσης, προβλέποντας κυρίως προθεσμίες για το δικαίωμα ανάκλησης. Προκειμένου να αποτρέπονται οι καταχρηστικές πρακτικές και να λαμβάνεται υπόψη ότι απαιτείται κάποιο χρονικό διάστημα προτού ένα έργο αποτελέσει αντικείμενο εκμετάλλευσης, οι δημιουργοί και οι ερμηνευτές θα πρέπει να είναι σε θέση να ασκούν το δικαίωμα ανάκλησης μόνο μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα μετά τη σύναψη της συμφωνίας παραχώρησης άδειας ή μεταβίβασης δικαιώματος. Η εθνική νομοθεσία θα πρέπει να ρυθμίζει την άσκηση του δικαιώματος ανάκλησης στην περίπτωση έργων στα οποία εμπλέκονται πολλοί δημιουργοί ή ερμηνευτές, λαμβανομένης υπόψη της σχετικής σημασίας της επιμέρους συμβολής τους σε αυτά.
Τροπολογία 51
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 43 β (νέα)
(43β)  Προκειμένου να υποστηρίξει την αποτελεσματική εφαρμογή των σχετικών διατάξεων της παρούσας οδηγίας σε όλα τα κράτη μέλη, η Επιτροπή θα πρέπει, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, να προωθήσει την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών και τον διάλογο σε επίπεδο Ένωσης.
Τροπολογία 52
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 46
(46)   Τυχόν επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα δυνάμει της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος για σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής και του δικαιώματος προστασίας των προσωπικών δεδομένων βάσει των άρθρων 7 και 8 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και πρέπει να συμμορφώνεται με την οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου35 και την οδηγία 2002/58/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου36.
 (46)   Τυχόν επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα δυνάμει της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος για σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής και του δικαιώματος προστασίας των προσωπικών δεδομένων βάσει των άρθρων 7 και 8 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και πρέπει να συμμορφώνεται με τον κανονισμό (ΕΕ) 2016/679 και την οδηγία 2002/58/ΕΚ. Οι διατάξεις του γενικού κανονισμού για την προστασία των δεδομένων, περιλαμβανομένου του «δικαιώματος στη λήθη» θα πρέπει να τηρούνται.
Τροπολογία 53
Πρόταση οδηγίας
Αιτιολογική σκέψη 46 α (νέα)
(46a)  Είναι σημαντικό να τονιστεί η σημασία της ανωνυμίας, κατά την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα για εμπορικούς σκοπούς. Επιπλέον, θα πρέπει να προωθηθεί μια αυτόματη ρύθμιση μη γνωστοποίησης δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα κατά τη χρήση διεπαφών σε επιγραμμικές πλατφόρμες.
Τροπολογίες 54 και 238
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 1
Άρθρο 1
 Άρθρο 1
Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής
 Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής
1.   Η παρούσα οδηγία θεσπίζει κανόνες που αποσκοπούν στην περαιτέρω εναρμόνιση του δικαίου της Ένωσης σχετικά με τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και τα συγγενικά δικαιώματα στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς, ενώ λαμβάνει ιδιαίτερα υπόψη τις ψηφιακές και τις διασυνοριακές χρήσεις του προστατευόμενου περιεχομένου. Θεσπίζει επίσης κανόνες σχετικά με εξαιρέσεις και περιορισμούς, τη διευκόλυνση των αδειοδοτήσεων, καθώς και κανόνες που αποσκοπούν στη διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της αγοράς για την εκμετάλλευση έργων και άλλου υλικού.
 1.   Η παρούσα οδηγία θεσπίζει κανόνες που αποσκοπούν στην περαιτέρω εναρμόνιση του δικαίου της Ένωσης σχετικά με τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και τα συγγενικά δικαιώματα στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς, ενώ λαμβάνει ιδιαίτερα υπόψη τις ψηφιακές και τις διασυνοριακές χρήσεις του προστατευόμενου περιεχομένου. Θεσπίζει επίσης κανόνες σχετικά με εξαιρέσεις και περιορισμούς, τη διευκόλυνση των αδειοδοτήσεων, καθώς και κανόνες που αποσκοπούν στη διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της αγοράς για την εκμετάλλευση έργων και άλλου υλικού.
2.   Με εξαίρεση τις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 6, η παρούσα οδηγία ουδόλως θίγει τις διατάξεις που προβλέπονται ήδη στις ισχύουσες οδηγίες στον συγκεκριμένο τομέα, ιδίως δε τις οδηγίες 96/9/ΕΟΚ, 2001/29/ΕΚ, 2006/115/ΕΚ, 2009/24/ΕΚ, 2012/28/ΕΕ και 2014/26/ΕΕ.
 2.   Με εξαίρεση τις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 6, η παρούσα οδηγία ουδόλως θίγει τις διατάξεις που προβλέπονται ήδη στις ισχύουσες οδηγίες στον συγκεκριμένο τομέα, ιδίως δε τις οδηγίες 96/9/ΕΟΚ, 2000/31/ΕΚ, 2001/29/ΕΚ, 2006/115/ΕΚ, 2009/24/ΕΚ, 2012/28/ΕΕ και 2014/26/ΕΕ.
Τροπολογία 55
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 2 – παράγραφος 1 – σημείο 1 – εισαγωγικό μέρος
(1)   «ερευνητικός οργανισμός»: το πανεπιστήμιο, το ερευνητικό ίδρυμα ή οποιοσδήποτε άλλος οργανισμός με πρωταρχικό στόχο τη διεξαγωγή επιστημονικής έρευνας ή τη διεξαγωγή επιστημονικής έρευνας και την παροχή εκπαιδευτικών υπηρεσιών:
 (1)   «ερευνητικός οργανισμός»: το πανεπιστήμιο, συμπεριλαμβανομένων των βιβλιοθηκών του, το ερευνητικό ίδρυμα ή οποιοσδήποτε άλλος οργανισμός με πρωταρχικό στόχο τη διεξαγωγή επιστημονικής έρευνας ή τη διεξαγωγή επιστημονικής έρευνας και την παροχή εκπαιδευτικών υπηρεσιών:
Τροπολογία 57
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 2 – παράγραφος 1 – σημείο 1 – εδάφιο 2
κατά τρόπον ώστε η πρόσβαση στα αποτελέσματα της επιστημονικής έρευνας δεν ωφελεί σε προτιμησιακή βάση μια επιχείρηση που ασκεί αποφασιστική επιρροή σε έναν τέτοιο οργανισμό· «εξόρυξη κειμένων και δεδομένων»:
 κατά τρόπον ώστε η πρόσβαση στα αποτελέσματα της επιστημονικής έρευνας δεν ωφελεί σε προτιμησιακή βάση μια επιχείρηση που ασκεί σημαντική επιρροή σε έναν τέτοιο οργανισμό· «εξόρυξη κειμένων και δεδομένων»:
Τροπολογία 58
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 2 – παράγραφος 1 – σημείο 2
(2)   «εξόρυξη κειμένων και δεδομένων»: κάθε αυτοματοποιημένη αναλυτική τεχνική που αποσκοπεί στην ανάλυση κειμένων και δεδομένων σε ψηφιακή μορφή με στόχο την παραγωγή πληροφοριών, όπως προτύπων, τάσεων και συσχετισμών·
 (2)   «εξόρυξη κειμένων και δεδομένων»: κάθε αυτοματοποιημένη αναλυτική τεχνική που αναλύει έργα και άλλο υλικό σε ψηφιακή μορφή με στόχο την παραγωγή πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά, προτύπων, τάσεων και συσχετισμών·
Τροπολογία 59
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 2 – παράγραφος 1 – σημείο 4
(4)   «έκδοση Τύπου»: η υλική ενσωμάτωση μιας συλλογής συγγραφικών έργων δημοσιογραφικής φύσεως που μπορεί να αποτελείται και από άλλα έργα ή υλικό και συνιστά ξεχωριστό στοιχείο στο πλαίσιο περιοδικής έκδοσης ή έκδοσης που ενημερώνεται τακτικά υπό ενιαίο τίτλο, όπως εφημερίδα ή περιοδικό γενικού ή ειδικού ενδιαφέροντος, η οποία έχει σκοπό την παροχή πληροφοριών που σχετίζονται με τις ειδήσεις ή με άλλα θέματα και δημοσιεύεται σε οποιοδήποτε μέσον υπό την πρωτοβουλία, την εκδοτική ευθύνη και τον έλεγχο ενός παρόχου υπηρεσιών.
 (4)   «έκδοση Τύπου»: η υλική ενσωμάτωση από εκδότες ή πρακτορεία ειδήσεων μιας συλλογής συγγραφικών έργων δημοσιογραφικής φύσεως που μπορεί να αποτελείται και από άλλα έργα ή υλικό και συνιστά ξεχωριστό στοιχείο στο πλαίσιο περιοδικής έκδοσης ή έκδοσης που ενημερώνεται τακτικά υπό ενιαίο τίτλο, όπως εφημερίδα ή περιοδικό γενικού ή ειδικού ενδιαφέροντος, η οποία έχει σκοπό την παροχή πληροφοριών που σχετίζονται με τις ειδήσεις ή με άλλα θέματα και δημοσιεύεται σε οποιοδήποτε μέσον υπό την πρωτοβουλία, την εκδοτική ευθύνη και τον έλεγχο ενός παρόχου υπηρεσιών. Οι περιοδικές εκδόσεις που εκδίδονται για επιστημονικούς ή ακαδημαϊκούς σκοπούς, όπως τα επιστημονικά περιοδικά, δεν καλύπτονται από εν λόγω ορισμό.
Τροπολογία 60
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 2 – παράγραφος 1 – σημείο 4 α (νέο)
4α)  «μη διαθέσιμο στο εμπόριο έργο»:
α)  το σύνολο ενός έργου ή άλλου υλικού σε οποιαδήποτε έκδοση ή μορφή που δεν είναι πλέον διαθέσιμο στο κοινό σε κράτος μέλος μέσω των συνηθισμένων εμπορικών διαύλων·
β)  ένα έργο ή άλλο υλικό που ουδέποτε έχει διατεθεί στο εμπόριο σε κράτος μέλος, εκτός εάν, στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι πρόδηλο ότι ο δημιουργός του αντιτάχθηκε στο να καταστεί διαθέσιμο στο κοινό·
Τροπολογία 150
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 2 – παράγραφος 1 – σημείο 4 β (νέο)
4β)  «πάροχος υπηρεσιών ανταλλαγής επιγραμμικού περιεχομένου»: ο πάροχος υπηρεσίας της κοινωνίας της πληροφορίας, ένας από τους κύριους σκοπούς του οποίου είναι να αποθηκεύει και να παρέχει πρόσβαση στο κοινό σε σημαντική ποσότητα έργων με προστατευόμενα πνευματικά δικαιώματα ή σε άλλο προστατευόμενο υλικό που αναφορτώνονται από τους χρήστες τους, τα οποία η υπηρεσία βελτιστοποιεί και προωθεί με σκοπό το κέρδος. Οι πολύ μικρού και οι μικρού μεγέθους επιχειρήσεις κατά την έννοια του Τίτλου Ι του Παραρτήματος της σύστασης 2003/361/ΕΚ της Επιτροπής και οι υπηρεσίες που δεν επιδιώκουν εμπορικούς σκοπούς όπως η διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια, και οι πάροχοι επιγραμμικών υπηρεσιών, στο πλαίσιο των οποίων το περιεχόμενο αναφορτώνεται με την άδεια όλων των σχετικών δικαιούχων, όπως τα εκπαιδευτικά ή επιστημονικά αποθετήρια, δεν θεωρούνται πάροχοι υπηρεσιών ανταλλαγής επιγραμμικού περιεχομένου κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας. Οι πάροχοι υπηρεσιών υπολογιστικού νέφους για προσωπική χρήση που δεν παρέχουν άμεση πρόσβαση στο κοινό, πλατφόρμες ανάπτυξης λογισμικού ανοικτής πηγής και επιγραμμικές διαδικτυακές αγορές, των οποίων κύρια δραστηριότητα είναι η λιανική πώληση υλικών αγαθών στο διαδίκτυο, δεν θα πρέπει να θεωρούνται πάροχοι υπηρεσιών ανταλλαγής επιγραμμικού περιεχομένου, κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας·
Τροπολογία 62
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 2 – παράγραφος 1 – σημείο 4 γ (νέο)
4γ)  «υπηρεσία της κοινωνίας των πληροφοριών»: υπηρεσία κατά την έννοια του άρθρου 1 παράγραφος 1 στοιχείο β) της οδηγίας (ΕΕ) 2015/1535 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου1α·
___________
1α Οδηγία (ΕΕ) 2015/1535 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Σεπτεμβρίου 2015, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών (EE L 241 της 17.9.2015, σ. 1).
Τροπολογία 63
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 2 – παράγραφος 1 – σημείο 4 δ (νέο)
(4δ)  «αυτοματοποιημένη υπηρεσία αντιστοίχισης εικόνας»: κάθε επιγραμμική υπηρεσία που αναπαράγει ή καθιστά διαθέσιμα στο κοινό προς ευρετηρίαση και συσχέτιση γραφικά έργα, έργα τέχνης ή φωτογραφικά έργα που συλλέγονται με αυτοματοποιημένο τρόπο μέσω επιγραμμικών υπηρεσιών τρίτων.
Τροπολογία 64
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 3
Άρθρο 3
 Άρθρο 3
Εξόρυξη κειμένων και δεδομένων
 Εξόρυξη κειμένων και δεδομένων
1.   Τα κράτη μέλη προβλέπουν εξαίρεση στα δικαιώματα που προβλέπονται στο άρθρο 2 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ, στα άρθρα 5 στοιχείο α) και 7 παράγραφος 1 της οδηγίας 96/9/ΕΟΚ και στο άρθρο 11 παράγραφος 1 της παρούσας οδηγίας σχετικά με τις αναπαραγωγές και τις εξαγωγές που πραγματοποιούνται από ερευνητικούς οργανισμούς με σκοπό την εξόρυξη κειμένων και δεδομένων από έργα ή άλλο υλικό στα οποία έχουν νόμιμη πρόσβαση για τους σκοπούς της επιστημονικής έρευνας.
 1.   Τα κράτη μέλη προβλέπουν εξαίρεση στα δικαιώματα που προβλέπονται στο άρθρο 2 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ, στα άρθρα 5 στοιχείο α) και 7 παράγραφος 1 της οδηγίας 96/9/ΕΟΚ και στο άρθρο 11 παράγραφος 1 της παρούσας οδηγίας σχετικά με τις αναπαραγωγές και τις εξαγωγές από έργα ή άλλο υλικό στις οποίες ερευνητικοί οργανισμοί έχουν νόμιμη πρόσβαση και που πραγματοποιούνται με σκοπό την εξόρυξη κειμένων ή δεδομένων για τους σκοπούς της επιστημονικής έρευνας από τους οργανισμούς αυτούς.
Τα κράτη μέλη προβλέπουν ότι εκπαιδευτικά ιδρύματα και ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς που διεξάγουν επιστημονική έρευνα κατά την έννοια του άρθρου 2 σημείο 1α) ή 1β) μπορούν επίσης να επωφεληθούν από την εξαίρεση που προβλέπεται στο παρόν άρθρο, κατά τρόπο ώστε μια επιχείρηση που ασκεί καθοριστική επιρροή στους εν λόγω οργανισμούς, να μην έχει προτιμησιακή πρόσβαση στα αποτελέσματα της επιστημονικής αυτής έρευνας.
1α.  Αναπαραγωγές και εξαγωγές που πραγματοποιήθηκαν για τους σκοπούς της εξόρυξης κειμένων και δεδομένων αποθηκεύονται με ασφαλή τρόπο, για παράδειγμα μέσω αξιόπιστων οργανισμών που ορίζονται γι’ αυτό το σκοπό.
2.   Οποιαδήποτε αντίθετη προς την εξαίρεση της παραγράφου 1 συμβατική διάταξη είναι μη εκτελεστή.
 2.   Οποιαδήποτε αντίθετη προς την εξαίρεση της παραγράφου 1 συμβατική διάταξη είναι μη εκτελεστή.
3.   Οι δικαιούχοι επιτρέπεται να εφαρμόζουν μέτρα με σκοπό την εξασφάλιση της ασφάλειας και της ακεραιότητας των δικτύων και των βάσεων δεδομένων όπου φιλοξενούνται τα έργα ή άλλο υλικό. Τα εν λόγω μέτρα δεν υπερβαίνουν τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.
 3.   Οι δικαιούχοι επιτρέπεται να εφαρμόζουν μέτρα με σκοπό την εξασφάλιση της ασφάλειας και της ακεραιότητας των δικτύων και των βάσεων δεδομένων όπου φιλοξενούνται τα έργα ή άλλο υλικό. Τα εν λόγω μέτρα δεν υπερβαίνουν τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.
4.   Τα κράτη μέλη ενθαρρύνουν τους δικαιούχους και τους ερευνητικούς οργανισμούς να καθορίσουν κοινά αποδεκτές βέλτιστες πρακτικές σχετικά με την εφαρμογή των μέτρων που αναφέρονται στην παράγραφο 3.
 4.   Τα κράτη μέλη δύνανται να συνεχίσουν να προβλέπουν εξαιρέσεις όσον αφορά την εξόρυξη κειμένων και δεδομένων σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 3 στοιχείο α) της οδηγίας 2001/29/ΕΚ.
Τροπολογία 65
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 3 α (νέο)
Άρθρο 3α
Δυνατότητα εξαίρεσης ή περιορισμού όσον αφορά την εξόρυξη κειμένων και δεδομένων
1.  Με την επιφύλαξη του άρθρου 3 της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη δύνανται να προβλέπουν εξαίρεση ή περιορισμό στα δικαιώματα που προβλέπονται στο άρθρο 2 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ, στο άρθρο 5 στοιχείο α) και στο άρθρο 7 παράγραφος 1 της οδηγίας 96/9/ΕΚ, καθώς και στο άρθρο 11 παράγραφος 1 της οδηγίας αυτής, όσον αφορά τις αναπαραγωγές και εξαγωγές από νομίμως προσβάσιμα έργα και άλλο υλικό που αποτελούν μέρος της διαδικασίας εξόρυξης κειμένων και δεδομένων, υπό την προϋπόθεση ότι η χρήση έργων και άλλου υλικού που αναφέρονται σε αυτή, συμπεριλαμβανομένης της ανάγνωσης με μηχανικά μέσα, δεν περιορίζονται ρητώς από τους δικαιούχους τους.
2.  Αναπαραγωγές και εξαγωγές που πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με την παράγραφο 1, δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται για άλλους σκοπούς εκτός από την εξόρυξη κειμένων και δεδομένων.
3.  Τα κράτη μέλη δύνανται να συνεχίσουν να προβλέπουν εξαιρέσεις για την εξόρυξη κειμένων και δεδομένων σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 3 στοιχείο α) της οδηγίας 2001/29/ΕΚ.
Τροπολογία 66
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 4
Άρθρο 4
 Άρθρο 4
Χρήση έργων και άλλου υλικού σε ψηφιακές και διασυνοριακές διδακτικές δραστηριότητες
 Χρήση έργων και άλλου υλικού σε ψηφιακές και διασυνοριακές διδακτικές δραστηριότητες
1.   Τα κράτη μέλη προβλέπουν εξαίρεση ή περιορισμό στα δικαιώματα που προβλέπονται στα άρθρα 2 και 3 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ, στα άρθρα 5 στοιχείο α) και 7 παράγραφος 1 της οδηγίας 96/9/ΕΟΚ, στο άρθρο 4 παράγραφος 1 της οδηγίας 2009/24/ΕΚ και στο άρθρο 11 παράγραφος 1 της παρούσας οδηγίας προκειμένου να επιτραπεί η ψηφιακή χρήση έργων και άλλου υλικού χάριν μόνο παραδείγματος κατά τη διδασκαλία, στον βαθμό που δικαιολογείται από τον επιδιωκόμενο μη εμπορικό σκοπό, εφόσον η χρήση:
 1.   Τα κράτη μέλη προβλέπουν εξαίρεση ή περιορισμό στα δικαιώματα που προβλέπονται στα άρθρα 2 και 3 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ, στα άρθρα 5 στοιχείο α) και 7 παράγραφος 1 της οδηγίας 96/9/ΕΟΚ, στο άρθρο 4 παράγραφος 1 της οδηγίας 2009/24/ΕΚ και στο άρθρο 11 παράγραφος 1 της παρούσας οδηγίας προκειμένου να επιτραπεί η ψηφιακή χρήση έργων και άλλου υλικού χάριν μόνο παραδείγματος κατά τη διδασκαλία, στον βαθμό που δικαιολογείται από τον επιδιωκόμενο μη εμπορικό σκοπό, εφόσον η χρήση:
α)  πραγματοποιείται στις εγκαταστάσεις εκπαιδευτικού ιδρύματος ή μέσω ασφαλούς ηλεκτρονικού δικτύου στο οποίο έχουν πρόσβαση μόνο οι μαθητές ή οι φοιτητές και το εκπαιδευτικό προσωπικό του εκπαιδευτικού ιδρύματος·
 α)  πραγματοποιείται στις εγκαταστάσεις εκπαιδευτικού ιδρύματος, ή σε άλλο χώρο όπου η διδασκαλία διεξάγεται υπό την ευθύνη του εκπαιδευτικού ιδρύματος, ή μέσω ασφαλούς ηλεκτρονικού περιβάλλοντος στο οποίο έχουν πρόσβαση μόνο οι μαθητές ή οι φοιτητές και το εκπαιδευτικό προσωπικό του εκπαιδευτικού ιδρύματος·
β)  συνοδεύεται από αναφορά της πηγής, συμπεριλαμβανομένου του ονόματος του δημιουργού, εκτός εάν διαπιστωθεί ότι αυτό είναι αδύνατο.
 β)  συνοδεύεται από αναφορά της πηγής, συμπεριλαμβανομένου του ονόματος του δημιουργού, εκτός εάν διαπιστωθεί ότι αυτό είναι αδύνατο για πρακτικούς λόγους.
2.   Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ότι η εξαίρεση που θεσπίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 δεν εφαρμόζεται γενικά ή σε σχέση με ορισμένα είδη έργων ή άλλου υλικού, στον βαθμό που είναι εύκολα διαθέσιμες στην αγορά επαρκείς άδειες που επιτρέπουν τις πράξεις που περιγράφονται στην παράγραφο 1.
 2.   Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ότι η εξαίρεση που θεσπίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 δεν εφαρμόζεται γενικά ή σε σχέση με ορισμένα είδη έργων ή άλλου υλικού, όπως υλικό που προορίζεται κατά κύριο λόγο για την αγορά της εκπαίδευσης ή παρτιτούρες, στον βαθμό που είναι εύκολα διαθέσιμες στην αγορά επαρκείς συμφωνίες παραχώρησης αδειών που επιτρέπουν τις πράξεις που περιγράφονται στην παράγραφο 1 και ανταποκρίνονται στις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Τα κράτη μέλη που κάνουν χρήση της διάταξης του πρώτου εδαφίου λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για τη διασφάλιση της ενδεδειγμένης διαθεσιμότητας και προβολής των αδειών που επιτρέπουν τις πράξεις που περιγράφονται στην παράγραφο 1 για τα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
 Τα κράτη μέλη που κάνουν χρήση της διάταξης του πρώτου εδαφίου λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για τη διασφάλιση της ενδεδειγμένης διαθεσιμότητας και προβολής των αδειών που επιτρέπουν τις πράξεις που περιγράφονται στην παράγραφο 1 για τα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
3.   Η χρήση έργων και άλλου υλικού χάριν μόνο παραδείγματος κατά τη διδασκαλία μέσω ασφαλών ηλεκτρονικών δικτύων, η οποία συμμορφώνεται με τις διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας που θεσπίζονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο, θεωρείται ότι πραγματοποιείται αποκλειστικά στο κράτος μέλος εγκατάστασης του εκπαιδευτικού ιδρύματος.
 3.   Η χρήση έργων και άλλου υλικού χάριν μόνο παραδείγματος κατά τη διδασκαλία μέσω ασφαλούς ηλεκτρονικού περιβάλλοντος, η οποία συμμορφώνεται με τις διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας που θεσπίζονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο, θεωρείται ότι πραγματοποιείται αποκλειστικά στο κράτος μέλος εγκατάστασης του εκπαιδευτικού ιδρύματος.
4.   Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν δίκαιη αποζημίωση για τη ζημία που υφίστανται οι δικαιούχοι εξαιτίας της χρήσης των έργων τους ή άλλου υλικού σύμφωνα με την παράγραφο 1.
 4.   Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν δίκαιη αποζημίωση για τη ζημία που υφίστανται οι δικαιούχοι εξαιτίας της χρήσης των έργων τους ή άλλου υλικού σύμφωνα με την παράγραφο 1.
4α.  Με την επιφύλαξη της παραγράφου 2, κάθε συμβατική ρύθμιση αντίθετη προς την εξαίρεση ή τον περιορισμό της παραγράφου 1 είναι μη εκτελεστή. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι δικαιούχοι έχουν το δικαίωμα να χορηγούν άδειες ατελώς που επιτρέπουν τις πράξεις που περιγράφονται στην παράγραφο 1, γενικά ή όσον αφορά συγκεκριμένους τύπους έργων ή άλλου υλικού που μπορεί να επιλέγουν.
Τροπολογία 67
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 5
Άρθρο 5
 Άρθρο 5
Διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς
 Διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς
Τα κράτη μέλη προβλέπουν εξαίρεση στα δικαιώματα που προβλέπονται στο άρθρο 2 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ, στα άρθρα 5 στοιχείο α) και 7 παράγραφος 1 της οδηγίας 96/9/ΕΟΚ, στο άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο α) της οδηγίας 2009/24/ΕΚ και στο άρθρο 11 παράγραφος 1 της παρούσας οδηγίας, με την οποία επιτρέπεται στα ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς να κάνουν αντίγραφα των έργων ή άλλου υλικού που βρίσκονται μόνιμα στις συλλογές τους, σε οποιοδήποτε μορφότυπο ή μέσο, με αποκλειστικό σκοπό τη διατήρηση των εν λόγω έργων ή άλλου υλικού και στον βαθμό που απαιτείται για την εν λόγω διατήρηση.
 1.  Τα κράτη μέλη προβλέπουν εξαίρεση στα δικαιώματα που προβλέπονται στο άρθρο 2 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ, στα άρθρα 5 στοιχείο α) και 7 παράγραφος 1 της οδηγίας 96/9/ΕΟΚ, στο άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο α) της οδηγίας 2009/24/ΕΚ και στο άρθρο 11 παράγραφος 1 της παρούσας οδηγίας, με την οποία επιτρέπεται στα ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς να κάνουν αντίγραφα των έργων ή άλλου υλικού που βρίσκονται μόνιμα στις συλλογές τους, σε οποιοδήποτε μορφότυπο ή μέσο, με σκοπό τη διατήρηση των εν λόγω έργων ή άλλου υλικού και στον βαθμό που απαιτείται για την εν λόγω διατήρηση.
1α.  Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι κάθε υλικό που προκύπτει από μια πράξη αναπαραγωγής υλικού που ανήκει στο δημόσιο τομέα δεν αποτελεί αντικείμενο δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικών δικαιωμάτων, υπό την προϋπόθεση ότι η εν λόγω αναπαραγωγή αποτελεί πιστή αναπαραγωγή για σκοπούς διατήρησης του αρχικού υλικού.
1β.  Κάθε συμβατική ρύθμιση αντίθετη προς την εξαίρεση της παραγράφου 1 είναι μη εκτελεστή.
Τροπολογία 68
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 6
Άρθρο 6
 Άρθρο 6
Κοινές διατάξεις
 Κοινές διατάξεις
Το άρθρο 5 παράγραφος 5 και το άρθρο 6 παράγραφος 4 πρώτο, τρίτο και πέμπτο εδάφιο της οδηγίας 2001/29/ΕΚ εφαρμόζονται στις εξαιρέσεις και τον περιορισμό που προβλέπονται στον παρόντα τίτλο.
 1.  Η πρόσβαση σε περιεχόμενο που καλύπτεται από εξαίρεση προβλεπόμενη στην παρούσα οδηγία δεν παρέχει σε χρήστες δικαίωμα να το χρησιμοποιούν στο πλαίσιο άλλης εξαίρεσης.
2.  Το άρθρο 5 παράγραφος 5 και το άρθρο 6 παράγραφος 4 πρώτο, τρίτο, τέταρτο και πέμπτο εδάφιο της οδηγίας 2001/29/ΕΚ εφαρμόζονται στις εξαιρέσεις και τον περιορισμό που προβλέπονται στον παρόντα τίτλο.
Τροπολογία 69
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 7
Άρθρο 7
 Άρθρο 7
Χρήση έργων μη διαθέσιμων στο εμπόριο από ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς
 Χρήση έργων μη διαθέσιμων στο εμπόριο από ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς
1.   Τα κράτη μέλη προβλέπουν ότι, όταν οργανισμός συλλογικής διαχείρισης, για λογαριασμό των μελών του, συνάπτει συμφωνία παραχώρησης μη αποκλειστικής άδειας για μη εμπορικούς σκοπούς με ίδρυμα πολιτιστικής κληρονομιάς, με σκοπό την ψηφιοποίηση, διανομή, παρουσίαση στο κοινό ή τη διάθεση μη διαθέσιμων στο εμπόριο έργων ή άλλου υλικού που βρίσκονται μόνιμα στη συλλογή του ιδρύματος, η εν λόγω μη αποκλειστική άδεια μπορεί να επεκταθεί ή να θεωρηθεί ότι ισχύει για τους δικαιούχους της ίδιας κατηγορίας με αυτούς που καλύπτονται από την άδεια, οι οποίοι δεν εκπροσωπούνται από τον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης, εφόσον:
 1.   Τα κράτη μέλη προβλέπουν ότι, όταν οργανισμός συλλογικής διαχείρισης, για λογαριασμό των μελών του, συνάπτει συμφωνία παραχώρησης μη αποκλειστικής άδειας για μη εμπορικούς σκοπούς με ίδρυμα πολιτιστικής κληρονομιάς, με σκοπό την ψηφιοποίηση, διανομή, παρουσίαση στο κοινό ή τη διάθεση μη διαθέσιμων στο εμπόριο έργων ή άλλου υλικού που βρίσκονται μόνιμα στη συλλογή του ιδρύματος, η εν λόγω μη αποκλειστική άδεια μπορεί να επεκταθεί ή να θεωρηθεί ότι ισχύει για τους δικαιούχους της ίδιας κατηγορίας με αυτούς που καλύπτονται από την άδεια, οι οποίοι δεν εκπροσωπούνται από τον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης, εφόσον:
α)   ο οργανισμός συλλογικής διαχείρισης, βάσει των εντολών των δικαιούχων, εκπροσωπεί ευρέως τους δικαιούχους στην κατηγορία έργων ή άλλου υλικού και των δικαιωμάτων που αφορά η άδεια·
 α)   ο οργανισμός συλλογικής διαχείρισης, βάσει των εντολών των δικαιούχων, εκπροσωπεί ευρέως τους δικαιούχους στην κατηγορία έργων ή άλλου υλικού και των δικαιωμάτων που αφορά η άδεια·
β)   εξασφαλίζεται ίση μεταχείριση σε όλους τους δικαιούχους σε σχέση με τους όρους της άδειας·
 β)   εξασφαλίζεται ίση μεταχείριση σε όλους τους δικαιούχους σε σχέση με τους όρους της άδειας·
γ)   όλοι οι δικαιούχοι μπορούν ανά πάσα στιγμή να αντιταχθούν στον χαρακτηρισμό των έργων τους ή άλλου υλικού ως μη διαθέσιμων στο εμπόριο και να αποκλείσουν την εφαρμογή της άδειας στα έργα τους ή σε άλλο υλικό τους.
 γ)   όλοι οι δικαιούχοι μπορούν ανά πάσα στιγμή να αντιταχθούν στον χαρακτηρισμό των έργων τους ή άλλου υλικού ως μη διαθέσιμων στο εμπόριο και να αποκλείσουν την εφαρμογή της άδειας στα έργα τους ή σε άλλο υλικό τους.
1α.  Τα κράτη μέλη προβλέπουν εξαίρεση ή περιορισμό στα δικαιώματα που προβλέπονται στα άρθρα 2 και 3 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ, στο άρθρο 5 στοιχείο α) και στο άρθρο 7 παράγραφος 1 της οδηγίας 96/9/ΕΚ, στο άρθρο 4 παράγραφος 1 της οδηγίας 2009/24/ΕΚ και στο άρθρο 11 παράγραφος 1 της παρούσας οδηγίας, προκειμένου να επιτραπεί στα ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς να διαθέτουν επιγραμμικά για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς αντίγραφα μη διαθέσιμων στο εμπόριο έργων που βρίσκονται μόνιμα στις συλλογές τους, εφόσον:
α)  επισημαίνεται το όνομα του δημιουργού ή κάθε άλλου ταυτοποιήσιμου δικαιούχου, εκτός εάν διαπιστωθεί ότι αυτό είναι αδύνατο·
β)  όλοι οι δικαιούχοι μπορούν ανά πάσα στιγμή να αντιταχθούν στον χαρακτηρισμό των έργων τους ή άλλου υλικού ως μη διαθέσιμων στο εμπόριο και να αποκλείσουν την εφαρμογή της εξαίρεσης στα έργα τους ή σε άλλο υλικό·
1β.  Τα κράτη μέλη προβλέπουν ότι η εξαίρεση που θεσπίζεται δυνάμει της παραγράφου 1α δεν ισχύει σε τομείς ή σε είδη έργων όπου υπάρχουν κατάλληλες λύσεις που βασίζονται σε παραχώρηση αδειών, συμπεριλαμβανομένων ενδεικτικά των λύσεων που προβλέπονται στην παράγραφο 1. Τα κράτη μέλη, κατόπιν διαβούλευσης με τους δημιουργούς, άλλους δικαιούχους, οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης και ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς, καθορίζουν τη διαθεσιμότητα λύσεων που βασίζονται σε διευρυμένη χορήγηση συλλογικών αδειών για συγκεκριμένους τομείς ή είδη έργων.
2.   Ένα έργο ή άλλο υλικό θεωρείται μη διαθέσιμο στο εμπόριο όταν το συνολικό έργο ή άλλο υλικό, σε όλες τις μεταφράσεις, εκδόσεις και εκδηλώσεις του, δεν διατίθεται ούτε αναμένεται εύλογα να διατεθεί στο κοινό μέσω των συνηθισμένων εμπορικών διαύλων.
 2.   Τα κράτη μέλη μπορούν να ορίσουν μια καταληκτική ημερομηνία όσον αφορά τη διαπίστωση ότι ένα έργο που ήταν στο παρελθόν διαθέσιμο στο εμπόριο θεωρείται πλέον μη διαθέσιμο στο εμπόριο.
Κατόπιν διαβούλευσης με δικαιούχους, οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης και ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι απαιτήσεις, με τις οποίες καθορίζεται το κατά πόσον έργα και άλλο υλικό μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο άδειας σύμφωνα με την παράγραφο 1, δεν υπερβαίνουν ό,τι είναι αναγκαίο και εύλογο και δεν αποκλείουν τη δυνατότητα προσδιορισμού του καθεστώτος του συνόλου μιας συλλογής ως μη διαθέσιμης στο εμπόριο, όταν είναι εύλογο να υποτεθεί ότι όλα τα έργα και άλλο υλικό της συλλογής είναι μη διαθέσιμα στο εμπόριο.
 Κατόπιν διαβούλευσης με δικαιούχους, οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης και ιδρύματα πολιτιστικής κληρονομιάς, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι απαιτήσεις, με τις οποίες καθορίζεται κατά πόσον έργα και άλλο υλικό μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο άδειας σύμφωνα με την παράγραφο 1 ή να χρησιμοποιηθούν σύμφωνα με την παράγραφο 1α, δεν υπερβαίνουν ό,τι είναι αναγκαίο και εύλογο και δεν αποκλείουν τη δυνατότητα προσδιορισμού του καθεστώτος του συνόλου μιας συλλογής ως μη διαθέσιμης στο εμπόριο, όταν είναι εύλογο να υποτεθεί ότι όλα τα έργα ή άλλο υλικό της συλλογής είναι μη διαθέσιμα στο εμπόριο.
3.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα δημοσιότητας σε σχέση με:
 3.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα δημοσιότητας σε σχέση με:
α)   τον χαρακτηρισμό έργων ή άλλου υλικού ως μη διαθέσιμων στο εμπόριο·
 α)   τον χαρακτηρισμό έργων ή άλλου υλικού ως μη διαθέσιμων στο εμπόριο·
β)   την άδεια, και ιδίως την εφαρμογή της σε μη εκπροσωπούμενους δικαιούχους·
 β)   οιαδήποτε άδεια, και ιδίως την εφαρμογή της σε μη εκπροσωπούμενους δικαιούχους·
γ)   τη δυνατότητα των δικαιούχων να αντιτάσσονται, σύμφωνα με το στοιχείο γ) της παραγράφου 1·
 γ)   τη δυνατότητα των δικαιούχων να αντιτάσσονται, σύμφωνα με το στοιχείο γ) της παραγράφου 1 και το στοιχείο β) της παραγράφου 1α·
επίσης και εντός εύλογου χρονικού διαστήματος πριν την ψηφιοποίηση, διανομή, παρουσίαση στο κοινό ή διάθεση των έργων ή άλλου υλικού.
 επίσης και εντός διαστήματος τουλάχιστον έξι μηνών πριν την ψηφιοποίηση, διανομή, παρουσίαση στο κοινό ή διάθεση των έργων ή άλλου υλικού.
4.   Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι άδειες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 ζητούνται από οργανισμό συλλογικής διαχείρισης αντιπροσωπευτικό στο κράτος μέλος όπου:
 4.   Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι άδειες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 ζητούνται από οργανισμό συλλογικής διαχείρισης αντιπροσωπευτικό στο κράτος μέλος όπου:
α)   δημοσιεύθηκαν για πρώτη φορά τα έργα ή τα φωνογραφήματα ή, ελλείψει δημοσίευσης, όπου μεταδόθηκαν ραδιοτηλεοπτικά για πρώτη φορά, εκτός από την περίπτωση των κινηματογραφικών και οπτικοακουστικών έργων·
 α)   δημοσιεύθηκαν για πρώτη φορά τα έργα ή τα φωνογραφήματα ή, ελλείψει δημοσίευσης, όπου μεταδόθηκαν ραδιοτηλεοπτικά για πρώτη φορά, εκτός από την περίπτωση των κινηματογραφικών και οπτικοακουστικών έργων·
β)   έχουν την έδρα ή τη συνήθη διαμονή τους οι παραγωγοί των έργων, στην περίπτωση των κινηματογραφικών και οπτικοακουστικών έργων· ή
 β)   έχουν την έδρα ή τη συνήθη διαμονή τους οι παραγωγοί των έργων, στην περίπτωση των κινηματογραφικών και οπτικοακουστικών έργων· ή
γ)   έχει την έδρα του το ίδρυμα πολιτιστικής κληρονομιάς, σε περίπτωση που δεν κατέστη δυνατό, μετά από εύλογες προσπάθειες, να προσδιοριστεί κράτος μέλος ή τρίτη χώρα, σύμφωνα με τα στοιχεία α) και β).
 γ)   έχει την έδρα του το ίδρυμα πολιτιστικής κληρονομιάς, σε περίπτωση που δεν κατέστη δυνατό, μετά από εύλογες προσπάθειες, να προσδιοριστεί κράτος μέλος ή τρίτη χώρα, σύμφωνα με τα στοιχεία α) και β).
5.   Οι παράγραφοι 1, 2 και 3 δεν εφαρμόζονται στα έργα ή σε άλλο υλικό υπηκόων τρίτων χωρών, πλην των περιπτώσεων εφαρμογής της παραγράφου 4 στοιχεία α) και β).
 5.   Οι παράγραφοι 1, 2 και 3 δεν εφαρμόζονται στα έργα ή σε άλλο υλικό υπηκόων τρίτων χωρών, πλην των περιπτώσεων εφαρμογής της παραγράφου 4 στοιχεία α) και β).
Τροπολογία 70
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 8
Άρθρο 8
 Άρθρο 8
Διασυνοριακές χρήσεις
 Διασυνοριακές χρήσεις
1.   Έργα ή άλλο υλικό που καλύπτονται από άδεια που χορηγήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 7 μπορούν να χρησιμοποιούνται από το ίδρυμα πολιτιστικής κληρονομιάς, σύμφωνα με τους όρους της άδειας, σε όλα τα κράτη μέλη.
 1.   Έργα μη διαθέσιμα στο εμπόριο ή άλλο υλικό που καλύπτονται από το άρθρο 7 μπορούν να χρησιμοποιούνται από το ίδρυμα πολιτιστικής κληρονομιάς, σύμφωνα με το άρθρο αυτό, σε όλα τα κράτη μέλη.
2.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι πληροφορίες που επιτρέπουν τον προσδιορισμό των έργων ή άλλου υλικού που καλύπτονται από άδεια που χορηγήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 7 και οι πληροφορίες που αφορούν τη δυνατότητα των δικαιούχων να αντιταχθούν, η οποία αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 στοιχείο γ), καθίστανται προσπελάσιμες για το κοινό σε ενιαία διαδικτυακή πύλη, για τουλάχιστον έξι μήνες πριν από την ψηφιοποίηση, διανομή, παρουσίαση στο κοινό ή διάθεση στα κράτη μέλη πέραν αυτού όπου χορηγείται η άδεια, και για όλη τη διάρκεια ισχύος της άδειας.
 2.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι πληροφορίες που επιτρέπουν τον προσδιορισμό των έργων ή άλλου υλικού που καλύπτονται από με το άρθρο 7 και οι πληροφορίες που αφορούν τη δυνατότητα των δικαιούχων να αντιταχθούν, η οποία αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 στοιχείο γ) και στο άρθρο 7 παράγραφος 1α στοιχείο β), καθίστανται μόνιμα, εύκολα και ουσιαστικά προσπελάσιμες σε δημόσια ενιαία διαδικτυακή πύλη, για τουλάχιστον έξι μήνες πριν από την ψηφιοποίηση, διανομή, παρουσίαση στο κοινό ή διάθεση στα κράτη μέλη πέραν αυτού όπου χορηγείται η άδεια ή στις περιπτώσεις που καλύπτονται από το άρθρο 7 παράγραφος 1α όπου είναι εγκατεστημένο το ίδρυμα πολιτιστικής κληρονομιάς, και για όλη τη διάρκεια ισχύος της άδειας.
3.   Η πύλη που αναφέρεται στην παράγραφο 2 δημιουργείται από το Γραφείο διανοητικής ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τελεί υπό τη διαχείριση του, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 386/2012.
 3.   Η πύλη που αναφέρεται στην παράγραφο 2 δημιουργείται από το Γραφείο διανοητικής ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τελεί υπό τη διαχείριση του, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 386/2012.
Τροπολογία 71
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 9 – παράγραφος 1
Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τακτικό διάλογο μεταξύ των αντιπροσωπευτικών οργανώσεων χρηστών και δικαιούχων και κάθε άλλης σχετικής οργάνωσης ενδιαφερόμενων μερών, με σκοπό την, σε τομεακή βάση, ενίσχυση της καταλληλότητας και της χρηστικότητας των μηχανισμών αδειοδότησης που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 1, τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας των δικλείδων ασφαλείας για τους δικαιούχους που αναφέρονται στο παρόν κεφάλαιο, κυρίως όσον αφορά τα μέτρα δημοσιότητας, και, όπου συντρέχει περίπτωση, τη συνδρομή στον καθορισμό των απαιτήσεων που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο.
 Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τακτικό διάλογο μεταξύ των αντιπροσωπευτικών οργανώσεων χρηστών και δικαιούχων και κάθε άλλης σχετικής οργάνωσης ενδιαφερόμενων μερών, με σκοπό την, σε τομεακή βάση, ενίσχυση της καταλληλότητας και της χρηστικότητας των μηχανισμών αδειοδότησης που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 και της λειτουργικότητας της εξαίρεσης που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 1α, τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας των δικλείδων ασφαλείας για τους δικαιούχους που αναφέρονται στο παρόν κεφάλαιο, κυρίως όσον αφορά τα μέτρα δημοσιότητας, και, όπου συντρέχει περίπτωση, τη συνδρομή στον καθορισμό των απαιτήσεων που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο.
Τροπολογία 72
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 10
Άρθρο 10
 Άρθρο 10
Μηχανισμός διαπραγμάτευσης
 Μηχανισμός διαπραγμάτευσης
Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι, όταν τα μέρη που επιθυμούν να συνάψουν συμφωνία με σκοπό τη διάθεση οπτικοακουστικών έργων σε πλατφόρμες διάθεσης βίντεο κατά παραγγελία αντιμετωπίζουν δυσκολίες σε σχέση με τη χορήγηση αδειών χρήσης δικαιωμάτων, μπορούν να στηριχθούν στη βοήθεια αμερόληπτου οργάνου με τη σχετική εμπειρία. Το εν λόγω όργανο παρέχει βοήθεια στις διαπραγματεύσεις και συμβάλλει στην επίτευξη συμφωνίας.
 Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι, όταν τα μέρη που επιθυμούν να συνάψουν συμφωνία με σκοπό τη διάθεση οπτικοακουστικών έργων σε πλατφόρμες διάθεσης βίντεο κατά παραγγελία αντιμετωπίζουν δυσκολίες σε σχέση με τη χορήγηση αδειών χρήσης οπτικοακουστικών δικαιωμάτων, μπορούν να στηριχθούν στη βοήθεια αμερόληπτου οργάνου με τη σχετική εμπειρία. Το αμερόληπτο όργανο που ιδρύεται ή ορίζεται από το κράτος μέλος για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, παρέχει βοήθεια στα μέρη στις διαπραγματεύσεις και συμβάλλει στην επίτευξη συμφωνίας μεταξύ τους.
Το αργότερο την [ημερομηνία που αναφέρεται στο άρθρο 21 παράγραφος 1], τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή το όργανο της παραγράφου 1.
 Το αργότερο την ... [ημερομηνία που αναφέρεται στο άρθρο 21 παράγραφος 1], τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή για το όργανο που ίδρυσαν ή όρισαν σύμφωνα με την πρώτη παράγραφο.
Προκειμένου να ενθαρρυνθεί η διαθεσιμότητα οπτικοακουστικών έργων σε πλατφόρμες βίντεο κατά παραγγελία, τα κράτη μέλη προωθούν τον διάλογο μεταξύ των αντιπροσωπευτικών οργανώσεων των δημιουργών, παραγωγών, πλατφορμών διάθεσης βίντεο κατά παραγγελία και άλλων ενδιαφερομένων μερών.
Τροπολογία 73
Πρόταση οδηγίας
Τίτλος III – κεφάλαιο 2 α (νέο) – άρθρο 10 α (νέο)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2α
Πρόσβαση σε εκδόσεις της Ένωσης
Άρθρο 10α
Υποχρέωση κατάθεσης δημοσιεύσεων
1.  Για κάθε ηλεκτρονική έκδοση που αφορά ενωσιακά θέματα, όπως το δίκαιο της Ένωσης, η ιστορία και ολοκλήρωση της Ένωσης, η στρατηγική της Ένωσης και η δημοκρατία στην Ένωση, θεσμικά και κοινοβουλευτικά ζητήματα και πολιτικές η οποία τίθεται στη διάθεση του κοινού στην Ένωση, υφίσταται σύστημα κατάθεσης της Ένωσης.
2.  Η βιβλιοθήκη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει δικαίωμα να χορηγεί δωρεάν ένα αντίγραφο από κάθε έκδοση που αναφέρεται στην παράγραφο 1.
3.  Η υποχρέωση που θεσπίζεται στην παράγραφο 1 ισχύει για εκδότες, τυπογραφεία και εισαγωγείς εκδόσεων για τα έργα που δημοσιεύουν, εκτυπώνουν ή εισάγουν στην Ένωση.
4.  Από την ημερομηνία παράδοσής τους στη βιβλιοθήκη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, οι εκδόσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 αποτελούν μέρος της μόνιμης συλλογής της βιβλιοθήκης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Τίθενται στη διάθεση των χρηστών στους χώρους της βιβλιοθήκης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αποκλειστικά για σκοπούς έρευνας ή μελέτης από πιστοποιημένους ερευνητές και υπό τον έλεγχο της βιβλιοθήκης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
5.  Η Επιτροπή εγκρίνει πράξεις που καθορίζουν τους όρους σχετικά με την παράδοση στη βιβλιοθήκη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου των εκδόσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.
Τροπολογίες 151, 152, 153, 154 και 155
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 11
Άρθρο 11
 Άρθρο 11
Προστασία των εκδόσεων Τύπου σχετικά με τις ψηφιακές χρήσεις
 Προστασία των εκδόσεων Τύπου σχετικά με τις ψηφιακές χρήσεις
1.   Τα κράτη μέλη παρέχουν στους εκδότες Τύπου τα δικαιώματα που προβλέπονται στο άρθρο 2 και στο άρθρο 3 παράγραφος 2 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ για την ψηφιακή χρήση των εκδόσεών τους.
 1.  Τα κράτη μέλη παρέχουν στους εκδότες Τύπου τα δικαιώματα που προβλέπονται στο άρθρο 2 και στο άρθρο 3 παράγραφος 2 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ προκειμένου να λάβουν δίκαιη και αναλογική αμοιβή για την ψηφιακή χρήση των εκδόσεών τους από τους παρόχους υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας.
1α.  Τα δικαιώματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν εμποδίζουν τη νόμιμη ιδιωτική και μη εμπορική χρήση εκδόσεων Τύπου από μεμονωμένους χρήστες.
2.   Τα δικαιώματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 ουδόλως θίγουν τυχόν δικαιώματα που παρέχονται σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης σε δημιουργούς και άλλους δικαιούχους, σε σχέση με έργα και άλλο υλικό που περιέχονται σε εκδόσεις Τύπου. Τα εν λόγω δικαιώματα δεν μπορούν να αντιταχθούν στους δημιουργούς και τους άλλους δικαιούχους και, ειδικότερα, δεν μπορούν να τους στερήσουν το δικαίωμα να εκμεταλλεύονται τα έργα τους και το άλλο υλικό ανεξάρτητα από την έκδοση Τύπου στην οποία περιέχονται.
 2.   Τα δικαιώματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 ουδόλως θίγουν τυχόν δικαιώματα που παρέχονται σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης σε δημιουργούς και άλλους δικαιούχους, σε σχέση με έργα και άλλο υλικό που περιέχονται σε εκδόσεις Τύπου. Τα εν λόγω δικαιώματα δεν μπορούν να αντιταχθούν στους δημιουργούς και τους άλλους δικαιούχους και, ειδικότερα, δεν μπορούν να τους στερήσουν το δικαίωμα να εκμεταλλεύονται τα έργα τους και το άλλο υλικό ανεξάρτητα από την έκδοση Τύπου στην οποία περιέχονται.
2α.  Τα δικαιώματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν καλύπτουν απλούς υπερσυνδέσμους, οι οποίοι συνοδεύονται από μεμονωμένες λέξεις.
3.   Τα άρθρα 5 έως 8 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ και η οδηγία 2012/28/ΕΕ εφαρμόζονται κατ’ αναλογία όσον αφορά τα δικαιώματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1.
 3.   Τα άρθρα 5 έως 8 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ και η οδηγία 2012/28/ΕΕ εφαρμόζονται κατ’ αναλογία όσον αφορά τα δικαιώματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1.
4.   Τα δικαιώματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 λήγουν 20 έτη μετά τη δημοσίευση της έκδοσης Τύπου. Η περίοδος αυτή υπολογίζεται από την 1η Ιανουαρίου του έτους που έπεται της ημερομηνίας δημοσίευσης.
 4.   Τα δικαιώματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 λήγουν 5 έτη μετά τη δημοσίευση της έκδοσης Τύπου. Η περίοδος αυτή υπολογίζεται από την 1η Ιανουαρίου του έτους που έπεται της ημερομηνίας δημοσίευσης. Το δικαίωμα που αναφέρεται στην παράγραφο 1 δεν ισχύει αναδρομικά.
4α.  Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι δημιουργοί λαμβάνουν κατάλληλο μερίδιο των συμπληρωματικών εσόδων που αποκομίζουν οι εκδότες Τύπου για τη χρήση έκδοσης Τύπου από παρόχους υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας.
Τροπολογία 75
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 12
Άρθρο 12
 Άρθρο 12
Αξιώσεις δίκαιης αποζημίωσης
 Αξιώσεις δίκαιης αποζημίωσης
Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ότι, στις περιπτώσεις που ένας δημιουργός έχει μεταβιβάσει ορισμένο δικαίωμα ή έχει παραχωρήσει άδεια χρήσης δικαιώματος σε εκδότη, η εν λόγω μεταβίβαση ή παραχώρηση άδειας συνιστά επαρκή νομική βάση για τον εκδότη για τη διεκδίκηση μεριδίου της αποζημίωσης για τις χρήσεις του έργου που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο εξαίρεσης ή περιορισμού στο μεταβιβασθέν ή παραχωρηθέν δικαίωμα.
 Τα κράτη μέλη, στα οποία ισχύουν συστήματα κατανομής μεταξύ δημιουργών και εκδοτών της αποζημίωσης που καταβάλλεται για εξαιρέσεις και περιορισμούς, μπορούν να προβλέπουν ότι, στις περιπτώσεις που ένας δημιουργός έχει μεταβιβάσει ορισμένο δικαίωμα ή έχει παραχωρήσει άδεια χρήσης δικαιώματος σε εκδότη, η εν λόγω μεταβίβαση ή παραχώρηση άδειας συνιστά επαρκή νομική βάση για τον εκδότη για τη διεκδίκηση μεριδίου της αποζημίωσης για τις χρήσεις του έργου που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο εξαίρεσης ή περιορισμού στο μεταβιβασθέν ή παραχωρηθέν δικαίωμα υπό την προϋπόθεση ότι στο κράτος αυτό εφαρμοζόταν πριν από την 12η Νοεμβρίου 2015 ένα ισοδύναμο σύστημα κατανομής της αποζημίωσης.
Η πρώτη παράγραφος δεν θίγει τις ρυθμίσεις στα κράτη μέλη που αφορούν τα δικαιώματα δημόσιου δανεισμού, τη διαχείριση δικαιωμάτων που δεν βασίζονται σε εξαιρέσεις ή περιορισμούς όσον αφορά προστατευόμενα πνευματικά δικαιώματα, όπως διευρυμένα συστήματα συλλογικών αδειών ή όσον αφορά συστήματα αποδοχών βάσει του εθνικού δικαίου.
Τροπολογία 76
Πρόταση οδηγίας
Τίτλος IV – κεφάλαιο 1 α (νέο) – άρθρο 12 α (νέο)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1α
Προστασία διοργανωτών αθλητικών εκδηλώσεων
Άρθρο 12α
Προστασία διοργανωτών αθλητικών εκδηλώσεων
Τα κράτη μέλη παρέχουν στους διοργανωτές αθλητικών εκδηλώσεων τα δικαιώματα που προβλέπονται στο άρθρο 2 και στο άρθρο 3 παράγραφος 2 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ, καθώς και στο άρθρο 7 της οδηγίας 2006/115/ΕΚ.
Τροπολογία 156, 157, 158, 159, 160 και 161
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 13
Άρθρο 13
 Άρθρο 13
Χρήση προστατευόμενου περιεχομένου από παρόχους υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας που αποθηκεύουν και δίνουν πρόσβαση σε μεγάλο αριθμό έργων και άλλου υλικού που αναφορτώνονται από τους χρήστες τους
 Χρήση προστατευόμενου περιεχομένου από παρόχους υπηρεσιών ανταλλαγής επιγραμμικού περιεχομένου που αποθηκεύουν και δίνουν πρόσβαση σε μεγάλο αριθμό έργων και άλλου υλικού που αναφορτώνονται από τους χρήστες τους
1.   Οι πάροχοι υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας που αποθηκεύουν και παρέχουν στο κοινό πρόσβαση σε μεγάλο αριθμό έργων ή άλλου υλικού που αναφορτώνονται από τους χρήστες τους, λαμβάνουν, σε συνεργασία με τους δικαιούχους, μέτρα με σκοπό την εξασφάλιση της λειτουργίας των συμφωνιών που συνάπτονται με δικαιούχους για τη χρήση των έργων τους ή άλλου υλικού ή την αποτροπή της διαθεσιμότητας στις υπηρεσίες τους έργων ή άλλου υλικού που προσδιορίζονται από τους δικαιούχους, μέσω της συνεργασίας με τους παρόχους υπηρεσιών. Τα εν λόγω μέτρα, όπως η χρήση αποτελεσματικών τεχνολογιών αναγνώρισης περιεχομένου, είναι κατάλληλα και αναλογικά. Οι πάροχοι υπηρεσιών παρέχουν στους δικαιούχους επαρκή πληροφόρηση σχετικά με τη λειτουργία και την εφαρμογή των μέτρων, ενώ, όπου συντρέχει περίπτωση, υποβάλλουν και κατάλληλες αναφορές σχετικά με την αναγνώριση και τη χρήση των έργων και άλλου υλικού.
 1.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 3 παράγραφοι 1 και 2 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ, οι πάροχοι υπηρεσιών ανταλλαγής επιγραμμικού περιεχομένου εκτελούν πράξη παρουσίασης στο κοινό. Συνεπώς, συνάπτουν δίκαιες και κατάλληλες συμφωνίες παραχώρησης άδειας εκμετάλλευσης με τους δικαιούχους.
2.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι πάροχοι υπηρεσιών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 καθιερώνουν μηχανισμούς παραπόνων και επανόρθωσης που είναι διαθέσιμοι στους χρήστες σε περίπτωση διαφορών σε σχέση με την εφαρμογή των μέτρων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.
 2.   Συμφωνίες παραχώρησης άδειας εκμετάλλευσης που συνάπτονται από παρόχους υπηρεσιών ανταλλαγής επιγραμμικού περιεχομένου με δικαιούχους για τις πράξεις παρουσίασης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 καλύπτουν την ευθύνη για τα έργα που αναφορτώνονται από τους χρήστες των εν λόγω υπηρεσιών ανταλλαγής επιγραμμικού περιεχομένου, σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στη συμφωνία παραχώρησης άδειας εκμετάλλευσης, υπό την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω χρήστες δεν ενεργούν για εμπορικούς σκοπούς.
2α.   Τα κράτη μέλη προβλέπουν ότι, στις περιπτώσεις που οι δικαιούχοι δεν επιθυμούν να συνάψουν συμφωνίες παραχώρησης άδειας εκμετάλλευσης, οι πάροχοι υπηρεσιών ανταλλαγής επιγραμμικού περιεχομένου και οι δικαιούχοι συνεργάζονται καλή τη πίστει, προκειμένου να εξασφαλίζεται ότι δεν θα είναι διαθέσιμα στις υπηρεσίες τους μη εγκεκριμένα προστατευόμενα έργα ή άλλο υλικό. Η συνεργασία μεταξύ παρόχων υπηρεσιών επιγραμμικού περιεχομένου και δικαιούχων δεν αποτρέπει τη διαθεσιμότητα έργων ή άλλου προστατευόμενου υλικού τα οποία δεν παραβιάζουν δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που καλύπτονται από εξαίρεση ή περιορισμό ως προς τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας.
2β.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι πάροχοι υπηρεσιών ανταλλαγής επιγραμμικού περιεχομένου που αναφέρονται στην παράγραφο 1 θέτουν σε εφαρμογή αποτελεσματικούς και ταχείς μηχανισμούς υποβολής καταγγελιών και προσφυγών που είναι διαθέσιμοι στους χρήστες σε περίπτωση που η αναφερόμενη στην παράγραφο 2α συνεργασία οδηγεί σε αδικαιολόγητες αφαιρέσεις του περιεχομένου τους. Οι καταγγελίες που διατυπώνονται στο πλαίσιο των εν λόγω μηχανισμών υποβάλλονται αμελλητί σε επεξεργασία και υπόκεινται σε ανθρώπινο έλεγχο. Οι δικαιούχοι αιτιολογούν εύλογα τις αποφάσεις τους, προκειμένου να αποφευχθεί η αυθαίρετη απόρριψη καταγγελιών. Επιπλέον, σύμφωνα με την οδηγία 95/46/ΕΚ, την οδηγία 2002/58/ΕΚ και τον γενικό κανονισμό για την προστασία δεδομένων, η συνεργασία δεν οδηγεί σε οιαδήποτε ταυτοποίηση μεμονωμένων χρηστών ούτε στην επεξεργασία των προσωπικών τους δεδομένων. Τα κράτη μέλη επίσης μεριμνούν ώστε οι χρήστες να έχουν πρόσβαση σε ανεξάρτητο όργανο επίλυσης των διαφορών, καθώς και σε δικαστήριο ή άλλη σχετική δικαστική αρχή, προκειμένου να διαπιστωθεί η χρήση εξαίρεσης ή περιορισμού στους κανόνες για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας.
3.   Τα κράτη μέλη διευκολύνουν, κατά περίπτωση, τη συνεργασία μεταξύ των παρόχων υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας και των δικαιούχων, μέσω διαλόγων με τα ενδιαφερόμενα μέρη, με σκοπό τον καθορισμό βέλτιστων πρακτικών, όπως κατάλληλων και αναλογικών τεχνολογιών αναγνώρισης περιεχομένου, λαμβάνοντας υπόψη μεταξύ άλλων και τη φύση των υπηρεσιών, τη διαθεσιμότητα των τεχνολογιών και την αποτελεσματικότητά τους ενόψει των τεχνολογικών εξελίξεων.
 3.   Από την [ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας], η Επιτροπή και τα κράτη μέλη οργανώνουν διαλόγους μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών με σκοπό την εναρμόνιση και τον καθορισμό βέλτιστων πρακτικών, καθώς και την παροχή καθοδήγησης για τη διασφάλιση της λειτουργίας των συμφωνιών παραχώρησης άδειας εκμετάλλευσης και σχετικά με τη συνεργασία μεταξύ των παρόχων υπηρεσιών ανταλλαγής επιγραμμικού περιεχομένου και των δικαιούχων για τη χρήση των έργων τους ή άλλου υλικού κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας. Κατά τον καθορισμό των βέλτιστων πρακτικών, πρέπει να λαμβάνονται ιδιαίτερα υπόψη τα θεμελιώδη δικαιώματα, η χρήση εξαιρέσεων και περιορισμών, καθώς και η διασφάλιση ότι ο βαθμός επιβάρυνσης των ΜΜΕ παραμένει κατάλληλος και ότι αποφεύγεται η αυτοματοποιημένη φραγή περιεχομένου.
Τροπολογίες 78 και 252
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 13 α (νέο)
Άρθρο 13α
Τα κράτη μέλη προβλέπουν ότι οι διαφορές μεταξύ δικαιούχων και υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας όσον αφορά την εφαρμογή του άρθρου 13 παράγραφος 1 μπορούν να αποτελούν αντικείμενο εναλλακτικής διαδικασίας επίλυσης διαφορών.
Τα κράτη μέλη συγκροτούν ή ορίζουν ένα αμερόληπτο φορέα που διαθέτει την αναγκαία εμπειρογνωμοσύνη με σκοπό να συνδράμουν τα μέρη στην επίλυση της διαφοράς τους στο πλαίσιο του εν λόγω συστήματος.
Το αργότερο έως ... (ημερομηνία που αναφέρεται στο άρθρο 21 παράγραφος 1), τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με τη σύσταση του εν λόγω φορέα.
Τροπολογία 79
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 13 β (νέο)
Άρθρο 13β
Χρήση προστατευόμενου περιεχομένου από παρόχους υπηρεσιών της κοινωνίας των πληροφοριών που παρέχουν αυτοματοποιημένες υπηρεσίες αντιστοίχισης εικόνας
Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι πάροχοι υπηρεσιών της κοινωνίας των πληροφοριών που αναπαράγουν αυτόματα ή αντιστοιχίζουν σημαντικό αριθμό οπτικών έργων τέχνης που προστατεύονται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας με σκοπό την ευρετηρίαση και την αντιστοίχιση, συνάπτουν δίκαιες και ισόρροπες συμφωνίες παραχώρησης άδειας εκμετάλλευσης με όσους δικαιούχους το ζητούν, προκειμένου να διασφαλίζεται η δίκαιη αμοιβή τους. Για την αμοιβή αυτή αρμόδιος μπορεί να είναι ο οργανισμός συλλογικής διαχείρισης των εν λόγω δικαιούχων.
Τροπολογία 80
Πρόταση οδηγίας
Κεφάλαιο 1 – άρθρο -14 (νέο)
Άρθρο -14
Αρχή της δίκαιης και αναλογικής αμοιβής
1.  Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι δημιουργοί και οι ερμηνευτές λαμβάνουν δίκαιη και αναλογική αμοιβή για την εκμετάλλευση των έργων τους και άλλου υλικού, συμπεριλαμβανομένης της επιγραμμικής εκμετάλλευσής τους. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί σε κάθε τομέα μέσω ενός συνδυασμού συμφωνιών, συμπεριλαμβανομένων των συλλογικών συμβάσεων και των θεσμοθετημένων μηχανισμών παροχής αμοιβών.
2.  Η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται όταν ένας δημιουργός ή ερμηνευτής παραχωρεί δωρεάν μη αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης προς όφελος όλων των χρηστών.
3.  Τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε τομέα, ενθαρρύνοντας την αναλογική αμοιβή για δικαιώματα που παρέχονται από συγγραφείς και ερμηνευτές.
4.  Οι συμβάσεις προσδιορίζουν τις αμοιβές που ισχύουν για κάθε τρόπο εκμετάλλευσης.
Τροπολογία 81
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 14
Άρθρο 14
 Άρθρο 14
Υποχρέωση διαφάνειας
 Υποχρέωση διαφάνειας
1.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι δημιουργοί και οι ερμηνευτές λαμβάνουν τακτικά και, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτεροτήτων κάθε τομέα, έγκαιρες, κατάλληλες και επαρκείς πληροφορίες σχετικά με την εκμετάλλευση των έργων και των ερμηνειών τους από αυτούς στους οποίους έχουν παραχωρήσει άδεια χρήσης δικαιώματος ή στους οποίους έχουν μεταβιβάσει τα δικαιώματά τους, ιδιαίτερα όσον αφορά τους τρόπους εκμετάλλευσης, τα έσοδα και την οφειλόμενη αμοιβή.
 1.   Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι δημιουργοί και οι ερμηνευτές λαμβάνουν τακτικά, τουλάχιστον μία φορά το χρόνο, και, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτεροτήτων κάθε τομέα και της σχετικής σημασίας και επιμέρους συμβολής, έγκαιρες, ακριβείς, συναφείς και λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με την εκμετάλλευση των έργων και των ερμηνειών τους από αυτούς στους οποίους έχουν παραχωρήσει άδεια χρήσης δικαιώματος ή στους οποίους έχουν μεταβιβάσει τα δικαιώματά τους, ιδιαίτερα όσον αφορά τους τρόπους εκμετάλλευσης, τα άμεσα και έμμεσα έσοδα και την οφειλόμενη αμοιβή.
1α.  Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι όταν εκείνος στον οποίο παραχωρήθηκε άδεια χρήσης ή μεταβιβάστηκαν δικαιώματα των δημιουργών και των ερμηνευτών παραχωρεί, στη συνέχεια, άδειες εκμετάλλευσης των δικαιωμάτων αυτών σε τρίτο μέρος, το εν λόγω μέρος ανταλλάσσει όλες τις πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 με το πρόσωπο που του παραχώρησε τη σχετική άδεια ή το σχετικό δικαίωμα.
Ο αρχικός αποδέκτης της άδειας ή του δικαιώματος διαβιβάζει όλες τις πληροφορίες που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο στον δημιουργό ή τον ερμηνευτή. Οι εν λόγω πληροφορίες πρέπει να είναι αμετάβλητες, εκτός από την περίπτωση των εμπορικά ευαίσθητων πληροφοριών, σύμφωνα με την ενωσιακή ή την εθνική νομοθεσία, οι οποίες, με την επιφύλαξη των άρθρων 15 και 16α, μπορεί να αποτελούν αντικείμενο συμφωνίας περί τήρησης απορρήτου, με σκοπό τη διαφύλαξη του θεμιτού ανταγωνισμού. Όταν ο αρχικός αποδέκτης της άδειας ή του δικαιώματος δεν παρέχει εγκαίρως τις πληροφορίες που αναφέρονται σε αυτό το εδάφιο, ο δημιουργός ή ο ερμηνευτής ή εκτελεστής δικαιούται να ζητήσει τις πληροφορίες αυτές απευθείας από το τρίτο μέρος.
2.   Η υποχρέωση της παραγράφου 1 είναι αναλογική και αποτελεσματική και εξασφαλίζει το κατάλληλο επίπεδο διαφάνειας σε κάθε τομέα. Ωστόσο, στις περιπτώσεις που η διοικητική επιβάρυνση από την υποχρέωση θα ήταν δυσανάλογη ενόψει των εσόδων που προκύπτουν από την εκμετάλλευση του έργου ή της ερμηνείας, τα κράτη μέλη μπορούν να προσαρμόζουν την υποχρέωση της παραγράφου 1, υπό τον όρο ότι η υποχρέωση παραμένει αποτελεσματική και εξασφαλίζει το κατάλληλο επίπεδο διαφάνειας.
 2.   Η υποχρέωση της παραγράφου 1 είναι αναλογική και αποτελεσματική και εξασφαλίζει ένα υψηλό επίπεδο διαφάνειας σε κάθε τομέα. Ωστόσο, στις περιπτώσεις που η διοικητική επιβάρυνση από την υποχρέωση θα ήταν δυσανάλογη ενόψει των εσόδων που προκύπτουν από την εκμετάλλευση του έργου ή της ερμηνείας, τα κράτη μέλη μπορούν να προσαρμόζουν την υποχρέωση της παραγράφου 1, υπό τον όρο ότι η υποχρέωση παραμένει αποτελεσματική και εξασφαλίζει ένα υψηλό επίπεδο διαφάνειας.
3.  Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν ότι η υποχρέωση της παραγράφου 1 δεν έχει εφαρμογή όταν η συμβολή του δημιουργού ή του ερμηνευτή δεν είναι σημαντική, λαμβανομένου υπόψη του συνόλου του έργου ή της ερμηνείας.
4.   Η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται σε οντότητες που υπόκεινται στις υποχρεώσεις διαφάνειας που θεσπίζει η οδηγία 2014/26/ΕΕ.
 4.   Η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται σε οντότητες που υπόκεινται στις υποχρεώσεις διαφάνειας που θεσπίζει η οδηγία 2014/26/ΕΕ ή σε συλλογικές συμβάσεις, εφόσον οι εν λόγω υποχρεώσεις ή συμφωνίες προβλέπουν απαιτήσεις διαφάνειας συγκρίσιμες με εκείνες που αναφέρονται στην παράγραφο 2.
Τροπολογία 82
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 15 – παράγραφος 1
Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι δημιουργοί και οι ερμηνευτές δικαιούνται να ζητούν πρόσθετη, κατάλληλη αμοιβή από το μέρος με το οποίο έχουν συνάψει σύμβαση για την εκμετάλλευση των δικαιωμάτων, όταν η αρχικά συμφωνηθείσα αμοιβή είναι δυσανάλογα χαμηλή σε σύγκριση με τα επακόλουθα συναφή έσοδα και οφέλη που προέρχονται από την εκμετάλλευση των έργων ή των ερμηνειών.
 Όταν δεν υπάρχουν συλλογικές συμφωνίες για τη δημιουργία συγκρίσιμων μηχανισμών, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι δημιουργοί και οι ερμηνευτές ή οι αντιπροσωπευτικές οργανώσεις που ενεργούν εξ ονόματός τους δικαιούνται να αξιώνουν πρόσθετη, κατάλληλη και δίκαιη αμοιβή από το μέρος με το οποίο έχουν συνάψει σύμβαση για την εκμετάλλευση των δικαιωμάτων, όταν η αρχικά συμφωνηθείσα αμοιβή είναι δυσανάλογα χαμηλή σε σύγκριση με τα επακόλουθα συναφή άμεσα και έμμεσα έσοδα και οφέλη που προέρχονται από την εκμετάλλευση των έργων ή των ερμηνειών.
Τροπολογία 83
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 16 – παράγραφος 1
Τα κράτη μέλη προβλέπουν ότι οι διαφορές που αφορούν την υποχρέωση διαφάνειας του άρθρου 14 και τον μηχανισμό αναπροσαρμογής συμβάσεων του άρθρου 15 μπορούν να υποβάλλονται σε εκούσιες, εναλλακτικές διαδικασίες επίλυσης διαφορών.
 Τα κράτη μέλη προβλέπουν ότι οι διαφορές που αφορούν την υποχρέωση διαφάνειας του άρθρου 14 και τον μηχανισμό αναπροσαρμογής συμβάσεων του άρθρου 15 μπορούν να υποβάλλονται σε εκούσιες, εναλλακτικές διαδικασίες επίλυσης διαφορών. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι αντιπροσωπευτικές οργανώσεις των δημιουργών και των ερμηνευτών μπορούν να κινούν τις διαδικασίες αυτές κατόπιν αιτήματος ενός ή περισσοτέρων δημιουργών και ερμηνευτών.
Τροπολογία 84
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 16 α (νέο)
Άρθρο 16α
Δικαίωμα ανάκλησης
1.  Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι, όταν ένας δημιουργός ή ερμηνευτής έχει παραχωρήσει άδεια χρήσης ή έχει μεταβιβάσει κατ’ αποκλειστικότητα το δικαίωμά του σχετικά με ένα έργο ή άλλο προστατευόμενο υλικό, ο δημιουργός ή ο ερμηνευτής έχει δικαίωμα ανάκλησης, όταν δεν λαμβάνει χώρα η εκμετάλλευση του έργου ή άλλου προστατευόμενου υλικού ή όταν μονίμως δεν υποβάλλονται τακτικές εκθέσεις σύμφωνα με το άρθρο 14. Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ειδικές διατάξεις, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες των διαφόρων τομέων και έργων και την αναμενόμενη περίοδο εκμετάλλευσης τους, κυρίως δε να προβλέπουν προθεσμίες για την άσκηση του δικαιώματος ανάκλησης.
2.  Το δικαίωμα ανάκλησης που προβλέπεται στην παράγραφο 1 μπορεί να ασκηθεί μόνο μετά την πάροδο εύλογου χρονικού διαστήματος από τη σύναψη της συμφωνίας για την παραχώρηση άδειας ή τη μεταβίβαση δικαιώματος και μόνο μετά από γραπτή ειδοποίηση με την οποία τίθεται κατάλληλη προθεσμία εντός της οποίας πρέπει να πραγματοποιηθεί η εκμετάλλευση της παραχωρηθείσας άδειας ή του μεταβιβασθέντος δικαιώματος. Μετά την εκπνοή της εν λόγω προθεσμίας, ο δημιουργός ή ο ερμηνευτής, αντί της ανάκλησης, μπορεί να επιλέξει να άρει τον αποκλειστικό χαρακτήρα της σύμβασης. Όταν σε ένα έργο ή άλλο υλικό συμβάλλουν πλείονες δημιουργοί ή ερμηνευτές, η άσκηση του ατομικού δικαιώματος ανάκλησης των εν λόγω δημιουργών ή των ερμηνευτών ρυθμίζεται από το εθνικό δίκαιο, το οποίο θεσπίζει κανόνες σχετικά με το δικαίωμα ανάκλησης για συλλογικά έργα, λαμβάνοντας υπόψη τη σχετική σημασία της εκάστοτε συμβολής.
3.  Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν εφαρμόζονται σε περίπτωση που η μη άσκηση των δικαιωμάτων οφείλεται κυρίως σε συνθήκες, τις οποίες ο δημιουργός ή ο ερμηνευτής μπορεί ευλόγως να αναμένεται ότι θα επανορθώσει.
4.  Συμβατικές ή άλλες ρυθμίσεις παρέκκλισης από το δικαίωμα ανάκλησης είναι σύννομες μόνο εφόσον αποτελούν αντικείμενο συμφωνίας που βασίζεται σε συλλογική σύμβαση.
Τροπολογία 85
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 17 α (νέο)
Άρθρο 17α
Τα κράτη μέλη μπορούν να εγκρίνουν και να διατηρούν σε ισχύ ευρύτερες διατάξεις συμβατές με τις εξαιρέσεις και τους περιορισμούς που ισχύουν στο ενωσιακό δίκαιο για χρήσεις που καλύπτονται από εξαιρέσεις ή περιορισμούς που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία.
Τροπολογία 86
Πρόταση οδηγίας
Άρθρο 18 – παράγραφος 2
2.  Οι διατάξεις του άρθρου 11 εφαρμόζονται επίσης σε εκδόσεις Τύπου που δημοσιεύθηκαν πριν από την [ημερομηνία που αναφέρεται στο άρθρο 21 παράγραφος 1].
 Διαγράφεται

(1) Το θέμα αναπέμφθηκε για διοργανικές διαπραγματεύσεις στην αρμόδια επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 59 παράγραφος 4 τέταρτο εδάφιο του Κανονισμού (Α8-0245/2018).

Τελευταία ενημέρωση: 17 Σεπτεμβρίου 2019Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου