Όχι στην τροποποίηση του νόμου-πλαισίου αριθ. 266/91 και των επακόλουθων περικοπών στη χρηματοδότηση του εθελοντικού τομέα
22.4.2005
ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-1621/05
υποβολή: Antonio De Poli (PPE-DE)
προς το Συμβούλιο
Η ιταλική κυβέρνηση προτίθεται να αλλάξει το νόμο που διέπει την εθελοντική εργασία, διαιρώντας τον σε δύο ξεχωριστές οδούς μέσω του νομοθετικού διατάγματος «Σχέδιο δράσης για οικονομική, κοινωνική και χωρική ανάπτυξη». Η εθελοντική εργασία αποτελεί εξ ορισμού μια δραστηριότητα μη εμπορική και δωρεάν και, κατά συνέπεια, είναι ακατανόητη η τροποποίηση του νόμου που αφορά την εθελοντική εργασία με τη χρήση ενός μέσου που προορίζεται για την ενίσχυση της οικονομικής ανταγωνιστικότητας. Πιο συγκεκριμένα, το άρθρο 17 του νομοθετικού διατάγματος τροποποιεί το νόμο 266/91 (το νόμο-πλαίσιο για την εθελοντική εργασία), και ειδικά το άρθρο 15 που αφορά τα κέντρα εθελοντικών υπηρεσιών, ορίζοντας ότι οι πιστώσεις για τα ειδικά περιφερειακά ταμεία, οι οποίες αντιστοιχούν στο ένα δέκατο πέμπτο των εσόδων των τραπεζικών ιδρυμάτων, πρέπει να υποδιαιρούνται ως εξής:
50 % στα κέντρα εθελοντικών υπηρεσιών και 50 % στη διάθεση των επιτροπών διαχείρισης, οι οποίες απαρτίζονται κυρίως από τους εκπροσώπους των τραπεζικών ιδρυμάτων, για τα λειτουργικά τους έξοδα, για έργα εθελοντικών οργανισμών και για έργα δημόσιων πολιτικών υπηρεσιών.
Σύμφωνα με το ιταλικό σύνταγμα (άρθρο 118), το οποίο ορίζει τους κανόνες της επικουρικότητας, και σύμφωνα με την τυπική νομοθετική διαδικασία, η ιταλική κυβέρνηση πρέπει να διαγράψει το άρθρο 17 του νομοθετικού διατάγματος και να το επανεισάγει με ένα πιο κατάλληλο σχέδιο πράξης για τη γενική μεταρρύθμιση του νόμου που διέπει την εθελοντική εργασία, επιτρέποντας έτσι στο ιταλικό κοινοβούλιο, αλλά και στον ίδιο τον εθελοντικό τομέα, να συζητήσει το περιεχόμενό του.
Πρέπει να επισημανθεί ότι η εθνική πολιτική εθελοντική υπηρεσία, η οποία ιδρύθηκε με το νόμο 64/2001, αποτελεί ένα απτό μέσο για την ενεργή πολιτική συμμετοχή των νέων Ιταλών και ταυτόχρονα ένα ουσιώδες μέσο για την επίτευξη μιας κατάστασης ευημερίας που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες και που, κατά συνέπεια, πρέπει να χρηματοδοτείται από κρατικούς θεσμούς χωρίς την διαρροή πόρων από τον εθελοντικό τομέα. Αντιθέτως, πρέπει να επιδιωχθεί η διασφάλιση νέων και συμπληρωματικών πόρων χρηματοδότησης, και όχι μόνο μέσω τραπεζικών ιδρυμάτων. Αν η πρόταση τροπολογίας του νόμου παραμείνει ως έχει, ο εθελοντικός τομέας ενδέχεται να αντιμετωπίσει μείωση της τάξης του 50 % στους πόρους που διατίθενται επί του παρόντος σε αυτόν.
Είναι το Συμβούλιο ενήμερο για την κατάσταση στην Ιταλία; Δεν θεωρεί ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα, με βάση την ορθή ευρωπαϊκή πρακτική και με τα μέσα που έχει στη διάθεσή του, ώστε να υπενθυμιστεί στην ιταλική κυβέρνηση ότι πρόκειται για ένα ευαίσθητο θέμα, λαμβάνοντας υπόψη ότι ακόμη και αυτή τη στιγμή ο εθελοντικός τομέας δεν ωφελείται από μαζική χρηματοδότηση αλλά, παρ’ όλα αυτά, καταφέρνει να συμβάλλει με τεράστια προστιθέμενη αξία στην κοινωνία των πολιτών ως προς την αμοιβαία στήριξη, ευαισθητοποιώντας το κοινό όσον αφορά τους άπορους και την κοινωνική συναίνεση;
Δεν συμφωνεί το Συμβούλιο ότι αυτή η πρόταση νομοθετικής μεταρρύθμισης στην Ιταλία αντιβαίνει στις ευρωπαϊκές αρχές της προώθησης της κοινωνικής ευαισθησίας και ενότητας μεταξύ των λαών της Ευρώπης, θέματα που έχουν τονιστεί από τη νέα ομάδα εργασίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την εθελοντική εργασία, της οποία έχω την τιμή να είμαι πρόεδρος και η οποία απαρτίζεται από πολλούς βουλευτές του Κοινοβουλίου και ευρωπαίους εκπροσώπους του εθελοντικού τομέα;
ΕΕ C 299, 08/12/2006