Parlament Europejski,

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 3 października 2012 r. skierowany do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego oraz Komitetu Regionów pt. „Akt o jednolitym rynku II” (COM(2012)0573),

–  uwzględniając wniosek z dnia 4 czerwca 2012 r. dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług powierniczych w transakcjach elektronicznych na rynku wewnętrznym (COM(2012)0238),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 29 maja 2012 r. zatytułowany „Konsumenci wiedzą, gdzie w Europie warunki konsumenckie są najlepsze”, siódme wydanie tablicy wyników dla warunków konsumenckich (SWD(2012)0165),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie strategii na rzecz wzmocnienia praw konsumentów znajdujących się w niekorzystnej sytuacji(1),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie tabeli wyników rynku wewnętrznego(2),

–  uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego oraz Komitetu Regionów – „Europejski program na rzecz konsumentów - Zwiększanie zaufania i pobudzanie wzrostu gospodarczego”, z dnia 22 maja 2012 r. (COM(2012)0225),

–  uwzględniając dokument służb Komisji z dnia 22 maja 2012 r. zatytułowany „Sprawozdanie w sprawie polityki konsumenckiej (lipiec 2010 – grudzień 2011 r.) (SWD(2012)0132) opublikowany z komunikatem pt. ”Europejski program na rzecz konsumentów - Zwiększanie zaufania i pobudzanie wzrostu gospodarczego„ (COM(2012)0225),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 2 maja 2012 r. zatytułowany „Europejska strategia na rzecz lepszego internetu dla dzieci” (COM(2012)0196),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 20 kwietnia 2012 r. pt. „Strategia na rzecz e-zamówień” (COM(2012)0179),

–  uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 stycznia 2012 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (COM(2012)0011),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 11 stycznia 2012 r. pt. „Spójne ramy na rzecz wzmocnienia zaufania na jednolitym rynku cyfrowym handlu elektronicznego i usług on-line” (COM(2011)0942),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 listopada 2011 r. w sprawie nowej strategii dla polityki ochrony konsumentów(3),

–  uwzględniając rezolucję z dnia 15 listopada 2011 r. w sprawie gier hazardowych oferowanych w internecie w obrębie rynku wewnętrznego(4),

–  uwzględniając dyrektywę 2011/83/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów, zmieniającą dyrektywę Rady 93/13/EWG i dyrektywę 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającą dyrektywę Rady 85/577/EWG i dyrektywę 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady(5),

–  uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie programu ochrony konsumentów na lata 2014–2020 (COM(2011)0707) i towarzyszące mu dokumenty (SEC(2011)1320 i SEC(2011)1321),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 25 października 2011 r. w sprawie mobilności i integracji osób niepełnosprawnych oraz europejskiej strategii na rzecz osób niepełnosprawnych 2010–2020(6),

–  uwzględniając wniosek z dnia 19 października 2011 r. w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego instrument „Łącząc Europę” (COM(2011)0665),

–  uwzględniając komunikat Komisji z 21 października 2011 r. zatytułowany „Wykorzystanie rynków na rzecz konsumentów: szóste wydanie tablicy wyników dla rynków konsumenckich” (SEC(2011)1271),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 5 lipca 2011 r. w sprawie wydajniejszego i bardziej sprawiedliwego rynku detalicznego(7),

–  uwzględniając dokument roboczy służb Komisji z dnia 7 kwietnia 2011 r. zatytułowany „Umocnienie pozycji konsumenta w UE” (SEC(2011)0469),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 4 marca 2011 r. zatytułowany „Konsumenci czujący się pewnie na jednolitym rynku”, piąte wydanie tablicy wyników dla warunków konsumenckich (SEC(2011)0299),

–  uwzględniając komunikat Komisji dla Rady Europejskiej pt. „Europa 2020, strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu” (COM(2010)2020),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie wpływu reklamy na zachowania konsumentów(8),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 21 września 2010 r. w sprawie pełnego ukształtowania rynku wewnętrznego w handlu elektronicznym(9),

–  uwzględniając dyrektywę Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r. zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania(10),

–  uwzględniając wyroki Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawach Google (sprawy połączone od C-236/08 do C-238/08, wyrok z dnia 23 marca 2010 r.) oraz BergSpechte (sprawa C-278/08, wyrok z dnia 25 marca 2010 r.), które definiują typowego konsumenta w internecie jako „właściwie poinformowanego, dostatecznie uważnego i rozsądnego internautę”,

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/13/UE z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących świadczenia audiowizualnych usług medialnych (dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych)(11),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 9 marca 2010 r. w sprawie ochrony konsumentów(12),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 25 października 2011 r. w sprawie mobilności i integracji osób niepełnosprawnych oraz europejskiej strategii na rzecz osób niepełnosprawnych 2010–2020(13),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 3 marca 2010 r. zatytułowany „Europa 2020” – strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu„ (COM(2010)2020),

–  uwzględniając sprawozdanie M. Montiego z dnia 9 maja 2010 r. w sprawie nowej strategii na rzecz jednolitego rynku,

–  uwzględniając sprawozdanie analityczne dotyczące postaw wobec sprzedaży transgranicznej i ochrony konsumentów, opublikowane przez Komisję w marcu 2010 r. (Eurobarometr Flash nr 282),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 22 października 2009 r. w sprawie transgranicznego elektronicznego handlu konsumenckiego w UE (COM(2009)0557),

–  uwzględniając analizę zatytułowaną „Ocena tzw. tajemniczego klienta (mystery shopping) transgranicznego handlu elektronicznego w UE” przeprowadzoną w imieniu Komisji Europejskiej, DG SANCO, przez YouGovPsychonomics i opublikowaną 20 października 2009 r.,

–  uwzględniając dokument roboczy służb Komisji z dnia 22 września 2009 r. w sprawie dalszych działań związanych z tablicą wyników dla rynków konsumenckich w zakresie detalicznych usług finansowych (SEC(2009)1251),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 7 lipca 2009 r. do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów w sprawie zharmonizowanej metodologii klasyfikacji i zgłaszania skarg i zapytań konsumentów (COM(2009)0346) oraz towarzyszący mu projekt zaleceń Komisji (SEC(2009)0949),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 2 lipca 2009 r. w sprawie egzekwowania dorobku wspólnotowego w dziedzinie praw konsumenta (COM(2009)0330),

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji z dnia 2 lipca 2009 r. dotyczące stosowania rozporządzenia (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów („rozporządzenie w sprawie współpracy w dziedzinie ochrony konsumentów”) (COM(2009)0336),

–  uwzględniając dokument roboczy służb Komisji z dnia 5 marca 2009 r. zatytułowany „Sprawozdanie na temat transgranicznego handlu elektronicznego w UE”(SEC(2009)0283),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 5 lutego 2009 r. na temat handlu międzynarodowego i internetu(14),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 stycznia 2009 r. w sprawie transpozycji, wdrażania i egzekwowania dyrektywy 2005/29/WE dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz dyrektywy 2006/114/WE dotyczącej reklamy wprowadzającej w błąd i reklamy porównawczej(15),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 3 września 2008 r. w sprawie wpływu marketingu i reklamy na równouprawnienie kobiet i mężczyzn(16),

–  mając na uwadze swoją rezolucję z dnia 21 czerwca 2007 r. w sprawie zaufania konsumentów do środowiska cyfrowego(17),

–  uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów (rozporządzenie w sprawie współpracy w dziedzinie ochrony konsumentów)(18),

–  uwzględniając dyrektywę 2006/114/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącą reklamy wprowadzającej w błąd i reklamy porównawczej(19),

–  uwzględniając art. 20 ust. 2 dyrektywy 2006/123/WE z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącej usług na rynku wewnętrznym(20),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 23 marca 2006 r. w sprawie europejskiego prawa umów i rewizji dorobku prawnego: kierunek(21), a także rezolucję z dnia 7 września 2006 r. w sprawie europejskiego prawa umów(22),

–  uwzględniając komunikat Komisji w sprawie przeglądu ram regulacyjnych UE dotyczących sieci i usług łączności elektronicznej (COM(2006)0334),

–  uwzględniając dyrektywę 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącą nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym(23),

–  uwzględniając dyrektywę Rady 2004/113/WE z dnia 13 grudnia 2004 r. wprowadzającą w życie zasadę równego traktowania mężczyzn i kobiet w zakresie dostępu do towarów i usług oraz dostarczania towarów i usług(24),

–  uwzględniając specjalne badanie Eurobarometru nr 342 w sprawie wzmocnienia pozycji konsumentów,

–  uwzględniając konwencję UNCITRAL o wykorzystaniu komunikacji elektronicznej w kontraktach międzynarodowych z 2005 r., prawo modelowe UNCITRAL o podpisach elektronicznych (2001) oraz prawo modelowe o e-handlu (1996)(25),

–  uwzględniając pierwsze sprawozdanie ze stosowania dyrektywy o handlu elektronicznym z dnia 21 listopada 2003 r. (COM(2003)0702),

–  uwzględniając dyrektywę 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 września 2002 r. dotyczącą sprzedaży konsumentom usług finansowych na odległość(26) oraz zmieniającą dyrektywę Rady 90/619/EWG oraz dyrektywy 97/7/WE i 98/27/WE,

–  uwzględniając dyrektywę 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotyczącą przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej(27),

–  uwzględniając dyrektywę 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego(28),

–  uwzględniając dyrektywę 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych(29),

–  uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej włączoną do Traktatów na mocy art. 6 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE), w szczególności jej art. 7 (poszanowanie życia prywatnego i rodzinnego), art. 21 (niedyskryminacja), art. 24 (prawa dziecka), art. 25 (prawa osób w podeszłym wieku), art. 26 (integracja osób niepełnosprawnych) i art. 38 (ochrona konsumentów),

–  uwzględniając art. 9 TFUE, który stanowi, że „przy określaniu i realizacji swoich polityk i działań Unia bierze pod uwagę wymogi związane ze wspieraniem wysokiego poziomu zatrudnienia, zapewnianiem odpowiedniej ochrony socjalnej, zwalczaniem wyłączenia społecznego, a także z wysokim poziomem kształcenia, szkolenia oraz ochrony zdrowia ludzkiego”,

–  uwzględniając art. 11 TFUE, który stanowi, że „przy ustalaniu i realizacji polityk i działań Unii, w szczególności w celu wspierania stałego rozwoju, muszą być brane pod uwagę wymogi ochrony środowiska naturalnego”,

–  uwzględniając art. 12 TFUE, który stanowi, że „wymogi ochrony konsumentów są uwzględniane przy określaniu i urzeczywistnianiu innych polityk i działań Unii”,

–  uwzględniając art. 14 TFUE oraz protokół nr 26 do niego w sprawie usług świadczonych w interesie ogólnym (gospodarczym),

–  uwzględniając art. 48 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów oraz opinie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, Komisji Rozwoju, Komisji Kultury i Edukacji oraz Komisji Prawnej (A7-0341/2012),

A.  mając na uwadze, że ustanowienie jednolitego rynku cyfrowego ma decydujące znaczenie dla tego, aby UE stała się najbardziej konkurencyjną i dynamiczną, opartą na wiedzy gospodarką na świecie;

B.  mając na uwadze, że handel elektroniczny i usługi on-line to największa siła internetu i najważniejsza dla celów strategii „Europa 2020” w zakresie rynku wewnętrznego, przynosząca korzyści zarówno obywatelom, jak i przedsiębiorstwom dzięki inteligentnemu, trwałemu i sprzyjającemu włączeniu wzrostowi;

C.  mając na uwadze, że 99% wszystkich przedsiębiorstw europejskich to MŚP zapewniające 85% miejsc pracy, a ponadto, że MŚP są siłą napędową gospodarki europejskiej ponoszącą nadrzędną odpowiedzialność za tworzenie dobrobytu, zatrudnienia i wzrostu, a także innowacje oraz badania i rozwój;

D.  mając na uwadze, że handel elektroniczny stał się kluczowym elementem handlu i ważną siłą napędową dokonywanych przez konsumentów wyborów, konkurencji i innowacji technologicznych, zważywszy że konsumenci i przedsiębiorcy przykładają coraz mniejszą wagę do różnicy między on-line i off-line w życiu codziennym;

E.  przypomina, że jednolity rynek cyfrowy, umożliwiający swobodny przepływ usług i obejmujący 500 mln konsumentów, jest główną siłą napędową konkurencyjności i wzrostu gospodarczego, a także przyczynia się do tworzenia miejsc pracy dla wysoko wykwalifikowanych osób oraz ułatwia UE przejście na gospodarkę opartą na wiedzy;

F.  podkreśla, że sieci szerokopasmowe i internet to ważne czynniki napędzające wzrost gospodarczy, budujące społeczeństwo oparte na wiedzy, przyczyniające się do tworzenia miejsc pracy, innowacji i europejskiej konkurencyjności, oraz pobudzające handel elektroniczny i usługi online; podkreśla, że konsumenci i przedsiębiorstwa potrzebują dostępu szerokopasmowego, aby czerpać pełne korzyści z internetu;

G.  podkreśla znaczenie pojedynczych punktów kontaktowych dla podatku VAT w celu ułatwienia MŚP transgranicznego handlu elektronicznego i upowszechniania e-fakturowania; zwraca jednak uwagę, że takie pojedyncze punkty kontaktowe powinny być tworzone wyłącznie w ramach istniejących instytucji, bez zwiększania obciążeń dla podatników;

H.  mając na uwadze, że przedsiębiorstwa, które rozwinęły swoją gospodarkę internetową, daleko wyprzedziły pozostałe, a w dobie dzisiejszego kryzysu gospodarczego i finansowego, gdy tworzenie miejsc pracy praktycznie zależy od MŚP, najważniejsze jest zniesienie barier w handlu elektronicznym, aby mogły one wykorzystywać wszystkie płynące z niego korzyści;

I.  mając na uwadze, że rynki online muszą być jak najbardziej elastyczne w celu stworzenia lepszych możliwości biznesowych i możliwości rozwoju w tym sektorze;

J.  mając na uwadze, że handel elektroniczny jest ważnym uzupełnieniem handlu pozainternetowego oferującym małym firmom możliwość wzrostu i zapewniającym lepszy dostęp do towarów i usług także na obszarach peryferyjnych, wiejskich i osobom niepełnosprawnym oraz o ograniczonej sprawności ruchowej;

K.  mając na uwadze, że na przestrzeni ostatnich pięciu lat w niektórych państwach G-8 internet odpowiadał za 20% wzrostu gospodarczego i 25% wzrostu liczby miejsc pracy;

L.  mając na uwadze, że korzyści z globalizacji mogą być jeszcze sprawiedliwiej podzielone między konsumentów i MŚP dzięki internetowi i handlowi elektroniczmeu;

M.  mając na uwadze, że efektywnie funkcjonujący rynek wewnętrzny byłby ważnym krokiem naprzód w realizacji celów strategii lizbońskiej dotyczących wyższego wzrostu, zatrudnienia i konkurencyjności, służących 500 milionom konsumentów w UE;

N.  mając na uwadze, że jednolity rynek cyfrowy zapewnia konsumentom szerszy wybór po bardziej konkurencyjnych cenach, w szczególności obywatelom mieszkającym na obszarach mniej dostępnych, odległych i peryferyjnych, a także osobom o ograniczonych możliwościach przemieszczania się, które w przeciwnym razie nie miałby dostępu do szerokiego asortymentu towarów; mając na uwadze, że internet pozwala nowym przedsiębiorstwom, zwłaszcza MŚP, na rozpoczęcie działalności, a już istniejącym firmom na rozwój, dzięki znajdywaniu nowych nisz na rynku;

O.  mając na uwadze, że Europę zamieszkuje 75 milionów osób niepełnosprawnych i osoby te także powinny mieć pełny dostęp do rynku wewnętrznego, zwracając szczególną uwagę na problemy z interfejsami cyfrowymi w przypadku osób z upośledzeniem wzroku;

P.  mając na uwadze, że internet i technologia są narzędziami umożliwiającymi umiędzynarodowienie MŚP i ich większy udział w rynku międzynarodowym i handlu; wzywa do zbudowania zintegrowanego europejskiego rynku płatności realizowanych przy pomocy kart płatniczych, przez internet i za pośrednictwem urządzeń przenośnych; wzywa jednocześnie do stworzenia uproszczonych ram prawnych regulujących e-fakturowanie; w obu tych aspektach podkreśla znaczenie interoperacyjności oraz otwartych standardów w celu zapewnienia maksymalnego potencjału rynkowego i maksymalnej konkurencji;

Q.  mając na uwadze, że konsumenci korzystają z handlu elektronicznego ze względu na niższe ceny i szerszy wybór, a także wygody dokonywania zakupów bez wychodzenia z domu; mając na uwadze, że jest to szczególnie korzystne dla konsumentów niepełnosprawnych i konsumentów na obszarach wiejskich lub oddalonych;

R.  mając na uwadze, że dobrze funkcjonująca gospodarka cyfrowa jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania całej gospodarki UE; mając jednak na uwadze, że swobodny przepływ usług cyfrowych jest dziś poważnie utrudniony przez niejednolite zasady na poziomie krajowym, w wyniku których przedsiębiorstwa napotykają szereg barier w sprzedaży transgranicznej w UE, głównie z powodu różnic w przepisach obowiązujących na szczeblu państw członkowskich w takich dziedzinach jak ochrona konsumenta, podatek od wartości dodanej (VAT), szczegółowe uregulowania dotyczące produktów oraz transakcje płatnicze; mając na uwadze, że konieczne jest wezwanie instytucji UE, aby do 2015 r. zwiększyły swoje zaangażowanie na rzecz usunięcia głównych barier regulacyjnych dla transgranicznych transakcji internetowych, a także wezwanie Komisji, aby nadal proponowała działania legislacyjne ukierunkowane na usunięcie głównych przeszkód;

S.  mając na uwadze, że handel elektroniczny pozwala konsumentom na korzystanie z niższych cen i większego wyboru, ale 60% stron internetowych jest dziś niedostosowanych do transgranicznych zakupów on-line, a zaufanie konsumentów i przedsiębiorstw do środowiska cyfrowego jest nadal niskie;

T.  mając na uwadze, że należy rozszerzyć dostęp do wiarygodnych informacji i przejrzystość, umożliwiając konsumentom porównywanie nie tylko cen, ale także jakości i trwałości towarów i usług on-line;

U.  mając na uwadze, że rozdrobnienie rynku cyfrowego UE zagraża prawom przyznanym w ramach wspólnotowego dorobku prawnego, ponieważ konsumenci i przedsiębiorstwa mają niewielką pewność prawa, jeśli chodzi o transgraniczny handel elektroniczny, z uwagi na zbyt dużą liczbę przepisów prawnych ustanawiających rozbieżne wymogi, co prowadzi do sytuacji, która nie pozwala podmiotom działającym na rynku, organom czy konsumentom na korzystanie z jasnych i wykonalnych przepisów;

V.  mając na uwadze, że większość sporów rozstrzyga się obecnie poza sądem oraz że okresy czasu przyznawane na ADR mogą być zbyt krótkie – niezbędny jest skuteczny system ODR;

W.  mając na uwadze, że dla osiągnięcia pełnego i realnego jednolitego rynku cyfrowego najważniejsze jest pokonanie obecnej fragmentacji prawnej;

X.  mając na uwadze, że handel elektroniczny i usługi on-line sprzyjają rozwojowi zrównoważonego, jednolitego rynku dzięki wykorzystaniu niskoemisyjnych i przyjaznych dla środowiska technologii, norm, etykiet, produktów i usług;

Jednolity rynek cyfrowy na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia

1.  podkreśla, że w czasach kryzysu gospodarczego i finansowego najważniejsze jest podjęcie działań na rzecz stymulowania wzrostu i tworzenia miejsc pracy oraz zaznacza, że ustanowienie jednolitego rynku cyfrowego byłoby kluczowym krokiem dla osiągnięcia tego celu; w związku z tym wzywa Komisję do wdrożenia planu uruchomienia i ustanowienia jednolitego rynku cyfrowego; podkreśla fakt, że jednolity rynek cyfrowy to najprostszy sposób dla obywateli i przedsiębiorców, aby czerpać korzyści z jednolitego rynku;

2.  z zadowoleniem przyjmuje nowy, opublikowany w dniu 11 stycznia 2012 r. komunikat Komisji w sprawie handlu elektronicznego i usług on-line, którego celem jest wprowadzenie spójnych ram handlu elektronicznego poprzez zbudowanie zaufania i rozszerzenie handlu elektronicznego oraz usług on-line na usługi dla sektora B2B, B2C, C2C i G2G; wzywa Komisję do złożenia sprawozdania w sprawie postępów dokonanych w 16 głównych działaniach określonych w ramach pięciu obszarów priorytetowych komunikatu do końca 2012 r.;

3.  z zadowoleniem przyjmuje nowy komunikat Komisji w sprawie Aktu o jednolitym rynku II, który obejmuje główne działania wspierające rozwój europejskiej gospodarki cyfrowej; podkreśla potrzebę wykorzystania w pełni potencjału jednolitego rynku;

4.  wzywa Komisję do wdrożenia, rozszerzenia i skutecznego monitorowania planu działania dotyczącego ułatwiania transgranicznego dostępu do produktów i treści on-line, a co za tym idzie, wprowadzenia planu działania celem wdrażania przekrojowego planu, gwarantującego rozwój jednolitego rynku cyfrowego i promocję długoterminowego wzrostu, konkurencyjności i tworzenia miejsc pracy przy jednoczesnym dostosowaniu gospodarki europejskiej do wyzwań dzisiejszej gospodarki światowej;

5.  podkreśla, że fragmentacja i brak pewności prawa to główne problemy jednolitego rynku cyfrowego oraz że należy pokonać niespójne egzekwowanie przepisów w państwach członkowskich, aby poszerzyć wybór oferowany konsumentom; uważa, że fragmentacja jest także częściowo spowodowana niestaranną lub późną transpozycją dyrektyw przez państwa członkowskie, które powinny podlegać bardziej surowej kontroli przez instytucje europejskie;

6.  podkreśla, że całe odpowiednie nowe ustawodawstwo dotyczące jednolitego rynku powinno zostać poddane testowi jednolitego rynku cyfrowego; zachęca Komisję do zbadania wykonalności wdrożenia takiego testu w ramach oceny skutków, tak aby upewnić się, że nie szkodzi on rozwojowi jednolitego rynku cyfrowego ani nie tworzy dodatkowych przeszkód lub rozdrobnienia w handlu offline i online;

7.  z zadowoleniem przyjmuje ogłoszenie przez Komisję nowego systemu zgłaszania i usuwania nielegalnych treści i przypomina w tym kontekście, że na mocy dyrektywy o handlu elektronicznym usługodawcy mają w niektórych przypadkach obowiązek działania w celu zapobieżenia bezprawnej działalności w internecie lub wstrzymania jej;

8.  zgadza się z Komisją co do tego, że obecne ramy regulacyjne wynikające z dyrektywy o handlu elektronicznym nie wymagają przeglądu; podkreśla jednak potrzebę dalszego doprecyzowania w celu wdrożenia procedur zgłaszania nielegalnych treści i podejmowania działań w tym zakresie;

9.  podkreśla konieczność unowocześnienia i ułatwienia procedur uznawania kwalifikacji zawodowych i rozszerzenia zakresu automatycznego uznawania poza zawody aktualnie nim objęte, mając na celu zwłaszcza nowe zawody poszukiwane w branży ekologicznej i cyfrowej; zauważa, że ułatwi to mobilność wysoko wykwalifikowanych pracowników;

10.  podkreśla znaczenie rozwoju europejskiej strategii dotyczącej chmury obliczeniowej, zważywszy na jej potencjał dla unijnej konkurencyjności, wzrostu i tworzenia zatrudnienia; podkreśla, że chmura obliczeniowa, dzięki minimalnym kosztom początkowym i niewielkim wymogom w zakresie infrastruktury, to okazja dla europejskiej branży informatycznej, a zwłaszcza MŚP do rozwoju i zajęcia pozycji lidera w obszarach takich jak outsourcing, nowe usługi cyfrowe i centra danych;

11.  odnotowuje znaczenie związku między dyrektywą o handlu elektronicznym i systemem wymiany informacji na rynku wewnętrznym;

MŚP

12.  podkreśla, że MŚP są osią gospodarki europejskiej oraz że w związku z tym, najważniejsze jest opracowanie planu działania dotyczącego włączenia ich w jednolity rynek cyfrowy; ponadto podkreśla pilne zapotrzebowanie wśród europejskich MŚP na dostęp szerokopasmowy; podkreśla, że wykorzystanie możliwości gospodarki cyfrowej i jednolitego rynku cyfrowego poprzez innowacje i inteligentne wykorzystanie ICT byłoby niezwykle pomocne w umożliwianiu MŚP wyjścia z obecnego kryzysu, a także tworzenia wzrostu i zatrudnienia;

13.  wspiera determinację, z jaką Komisja dąży do wzmocnienia i ułatwienia rozwoju infrastruktury ICT w celu likwidacji przepaści cyfrowej; przypomina, że rozwój infrastruktury ICT pozytywnie wpływa na spójność społeczną, wzrost gospodarczy i konkurencyjność UE i na komunikację, kreatywność i dostęp obywateli do edukacji i informacji; z zadowoleniem przyjmuje inicjatywy w ramach programów rozwoju regionalnego i wiejskiego, a także inicjatywy EBI na rzecz poprawy integracji obszarów wiejskich z infrastrukturą ICT;

14.  podkreśla fakt, że eliminacja pozostałych przeszkód prawnych dla handlu elektronicznego i zapewnienie przedsiębiorstwom zarówno niezbędnych informacji, jak i umiejętności oraz zaoferowanie im niezbędnych do rozwoju działalności on-line narzędzi, które ułatwią i usprawnią ten proces, będzie kluczowe dla realizacji celu, jakim jest wzrost i tworzenie zatrudnienia;

15.  podkreśla, że osiągnięcie w pełni operacyjnego jednolitego rynku cyfrowego wymaga skoordynowanych wysiłków w celu dopilnowania, by wszyscy obywatele, bez względu na wiek, miejsce zamieszkania, wykształcenie i płeć, mieli dostęp do internetu i umiejętności potrzebne do korzystania z niego;

16.  podkreśla, że kompetencje informatyczne mają kluczowe znaczenie dla rozwoju konkurencyjnego jednolitego rynku cyfrowego oraz że wszyscy Europejczycy powinni być wyposażeni w odpowiednie umiejętności informatyczne; podkreśla zasadnicze znaczenie zobowiązania do zmniejszenia do 2015 r. o połowę braków w zakresie umiejętności i kompetencji informatycznych;

17.  w związku z tym wzywa Komisję i państwa członkowskie do opracowania planu działania, który byłby oparty na promowaniu włączenia MŚP do łańcuchów wartości cyfrowej poprzez podejmowanie działań i inicjatyw zachęcających do inteligentnego wykorzystania ICT dla potrzeb innowacji i konkurencyjności oraz konkurencyjności i rozwoju umiejętności cyfrowych, a także udostępnianie większej ilości informacji dotyczących korzyści i potencjału gospodarki internetowej - np. za pośrednictwem Europejskiej sieci wsparcia e-biznesu (eBSN – przy, oprócz innych działań, jednoczesnym zapewnieniu innowacyjnym MŚP wsparcia finansowego;

18.  podkreśla znaczenie rozwoju strategii promującej przedsiębiorczość cyfrową w Europie, wspieranie szkoleń dla podmiotów działających na rynku on-line i programów rozwoju MŚP koncentrujących się na innowacyjnych i dynamicznych MŚP ze wszystkich sektorów, która zapewni wysoki potencjał wzrostu i innowacyjności oraz stworzy nowe miejsca pracy w Europie, zwiększając jednocześnie zaufanie konsumentów oraz tworząc nowe nisze na rynku dla MŚP, które w przeciwnym razie nie miałyby racji bytu;

19.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do wdrożenia istniejącego ustawodawstwa w celu usunięcia barier, które hamują wzrost MŚP, takich jak wysokie koszty wejścia na rynek, koszty budowania znajomości marki w wielu krajach i ograniczeń systemu IT;

20.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do wprowadzenia środków ukierunkowanych na zapewnienie innowacyjnym MŚP wsparcia finansowego z aktualnie realizowanych programów, na przykład programu konkurencyjności i innowacyjności (CIP), nowego programu konkurencyjności przedsiębiorstw i MŚP (COSME) oraz programu badań i innowacji „Horyzont 2020”, lub dzięki tworzeniu specjalnych programów, a także proponowanego rozporządzenia w sprawie kapitału wysokiego ryzyka;

21.  uważa, że oprócz konsekwentnego wdrażania technologii informacyjno-komunikacyjnych dla rozwoju jednolitego rynku cyfrowego niezbędne jest promowanie doskonałości w zakresie badań nad TIK oraz wspieranie inwestycji publicznych i prywatnych we wspólne badania naukowe i innowacje o dużym stopniu ryzyka; podkreśla, że Europa powinna być liderem w zakresie rozwoju technologii i standardów internetowych; proponuje, aby w przyszłych perspektywach finansowych oraz w programie „Horyzont 2020” znacznie zwiększyć budżet UE przeznaczony na badania nad ICT;

Pokonywanie pozostałych barier na jednolitym rynku cyfrowym

22.  popiera możliwość współpracy z ośrodkami badawczymi; z zadowoleniem przyjmuje plany Komisji dotyczące promowania publicznych i prywatnych inwestycji w sieci telekomunikacyjne w ramach instrumentu „Łącząc Europę” i podkreśla wagę trwałego uruchomienia transeuropejskiej sieci cyfrowej dla wzrostu gospodarczego i konkurencyjności w UE;

23.  zauważa, że szybki rozwój ultraszybkich łączy szerokopasmowych ma kluczowe znaczenie dla światowej konkurencyjności Europy, zwiększenia wydajności w Europie oraz dla powstawania nowych i małych przedsiębiorstw, które mają szansę stać się liderami w różnych sektorach, np.: w sektorze opieki zdrowotnej, wytwórstwa czy usług;

24.  wzywa do przedsięwzięcia szczególnych środków w celu dopilnowania, aby MŚP mogły w pełni korzystać z potencjału sieci szerokopasmowych w dziedzinach handlu elektronicznego i e-zamówień; wzywa Komisję do wspierania inicjatyw państw członkowskich mających na celu rozwijanie umiejętności w MŚP oraz stymulowanie innowacyjnych, internetowych modeli biznesowych za pośrednictwem Programu ramowego na rzecz konkurencyjności i innowacji oraz jego następcy, Programu na rzecz konkurencyjności przedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (COSME);

25.  wzywa Komisję do zidentyfikowania istniejących barier dla transgranicznej dostawy usług i podjęcia odpowiednich działań zaradczych, uwzględniając wyniki nowego badania, które zostało przeprowadzone, w taki sposób, aby umożliwić zarówno przedsiębiorstwom, jak i konsumentom korzystanie z pełnego potencjału jednolitego rynku cyfrowego; podkreśla, że takie czynniki jak dostępność, rzetelność i szybkość dostawy, przyjazna obsługa, skuteczny i przejrzysty system zwrotów oraz niższe ceny za transgraniczną dostawę usług będą najskuteczniej promowane dzięki wolnej i uczciwej konkurencji, tak aby nie szkodzić handlowi transgranicznemu i zwiększyć zaufanie konsumentów; uważa, że transgraniczna dostawa usług nie powinna być oparta jedynie na granicach geograficznych, lecz – o ile to możliwe – powinna uwzględniać także odległość do konsumenta; uważa za kluczowe zapewnienie innowacyjnych metod dostawy umożliwiających większą elastyczność pod względem wyboru terminu lub miejsca odbioru lub ewentualnego punktu odbioru bez ponoszenia dodatkowych kosztów; uważa za kluczowe rozważenie środków gwarantujących rozsądnie wycenioną dostawę na bardziej oddalone lub peryferyjne obszary;

26.  przypomina o potrzebie zintegrowanego podejścia wobec pełnego ukształtowania rynku wewnętrznego wszystkich rodzajów transportu (obejmującego kabotaż drogowy, transport kolejowy itd.) oraz prawodawstwa dotyczącego ochrony środowiska, w celu uniknięcia niewydolności łańcucha dostaw i niepotrzebnego wzrostu kosztów zarówno dla podmiotów handlujących na odległość, jak i klientów handlu elektronicznego;

27.  wzywa państwa członkowskie i Komisję do zmniejszenia obciążenia administracyjnego przez umożliwienie korzystania z systemu kraju sprzedawcy lub kraju kupującego, w celu uniknięcia powielania procedur i zamieszania związanego z wyborem przepisów mających zastosowanie zarówno do detalistów on-line, jak i konsumentów;

28.  wzywa Komisję do znalezienia rozwiązań dla trudności, jakie napotykają MŚP w obsłudze zwrotów, problemów z infrastrukturą transportową, oraz do zmniejszenia kosztów ponoszonych na rozpatrywanie skarg i rozwiązywanie transgranicznych konfliktów;

29.  podkreśla, że ponieważ zawartość stron internetowych można dosyć łatwo w sposób zautomatyzowany przetłumaczyć, dodatkową zaletą świata cyfrowego jest możliwość pokonania bariery językowej na jednolitym rynku;

30.  podkreśla znaczenie, jakie ma dla konsumentów sprawna dostawa, informacja zwrotna o dostawie, a także odbiór produktu w terminie, które to kwestie znalazły się wśród najważniejszych dla konsumentów kwestii w najnowszym wydaniu tablicy wyników dla warunków konsumenckich;

31.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do przeanalizowania możliwości uproszczenia i ujednolicenia przepisów VAT w kontekście transgranicznych transakcji on-line; podkreśla, że istniejące europejskie ramy VAT są przeszkodą dla rozwoju nowych usług cyfrowych oraz że zachęcanie firm do rozwoju i oferowania nowych ogólnoeuropejskich usług on-line powinno być priorytetem podczas zmiany przepisów o VAT; uważa, że treści kulturowe, dziennikarskie i twórczość w dystrybucji cyfrowej powinny być objęte stawką VAT identyczną z tą, jaką stosuje się do produktu równorzędnego w formie materialnej lub dostępnego poza internetem, aby uniknąć zakłóceń na rynku; wzywa Komisję i państwa członkowskie do wykorzystania okazji, jaką stanowi zmiana przepisów o VAT w 2015 r., w celu stworzenia i rozszerzenia pojedynczego punktu kontaktowego na handel elektroniczny, przynajmniej dla MŚP;

32.  apeluje do Komisji o zaproponowanie zmiany dyrektywy 2006/112/WE w celu wprowadzenia nowej kategorii usług o treści kulturowej świadczonych elektronicznie, które mogłyby korzystać z obniżonej stawki VAT; proponuje, by dzieła i usługi kultury sprzedawane w internecie, takie jak książki w wersji cyfrowej, korzystały z takiego samego preferencyjnego traktowania co porównywalne produkty w postaci tradycyjnej, takie jak książki kieszonkowe, i dlatego powinny podlegać niższej stawce VAT; jest w związku z tym zdania, że zastosowanie obniżonej stawki VAT w odniesieniu do publikacji cyfrowych mogłoby zachęcić do rozwoju legalnej oferty i znacznie zwiększyć się atrakcyjność platform cyfrowych;

33.  wzywa Komisję do zajęcia się w przeglądzie przepisów dotyczących podatku VAT nieprawidłowościami związanymi z możliwością ubiegania się o niższe stawki VAT na drukowane książki i inne treści kulturowe, gdy nie jest to możliwe w przypadku identycznych prac dostępnych w formacie elektronicznym;

34.  z zadowoleniem przyjmuje zieloną księgę Komisji w sprawie płatności kartą, internetowych i przez telefon komórkowy; wzywa Komisję i państwa członkowskie do przygotowania i wdrożenia właściwych środków ukierunkowanych na uzyskanie w pełni i skutecznie zintegrowanych, konkurencyjnych, innowacyjnych, neutralnych i bezpiecznych ram regulacyjnych dotyczących płatności on-line i przez telefon komórkowy;

35.  podkreśla znaczenie rozwiązania problemu drobnych płatności i wysokich kosztów administracyjnych często ponoszonych przy uiszczaniu niewielkich kwot; stwierdza rosnące powszechne dokonywanie płatności za pomocą telefonu komórkowego, smartfona i tabletów i uważa, że wymaga to nowych rozwiązań;

36.  podkreśla, że mikropłatności są coraz częściej wykorzystywane do płacenia za treści medialne i kulturalne w internecie i postrzega je jako użyteczne narzędzie do zagwarantowania, by podmioty praw autorskich otrzymywały należne im wynagrodzenie;

37.  zwraca uwagę, że znaczące różnice w krajowych i transgranicznych wielostronnych opłatach interchange (WOI) w jednolitym obszarze płatności w euro (SEPA) pomiędzy państwami członkowskimi; jest zdania, że zarówno krajowe, jak i transgraniczne wielostronne opłaty interchange w jednolitym obszarze płatności w euro (SEPA) powinny być ujednolicone celem umożliwienia konsumentom czerpania korzyści z jednolitego rynku; wzywa Komisję do przeprowadzenia do końca 2012 r. oceny skutków na temat nałożenia pułapu na WOI i stopniowego ograniczenia go; wzywa Komisję do zaproponowania rozporządzenia harmonizującego wielostronne opłaty interchange i stopniowego ich obniżania, tak aby zostały dostosowane do realnych kosztów do końca 2015 r.; uważa, że należy stopniowo wycofać narzuty, rabaty i inne działania kierunkujące wybór formy płatności, co przygotuje grunt pod bardziej przejrzysty europejski jednolity rynek płatności;

38.  podkreśla, że największe obawy konsumentów oraz czynniki zniechęcające ich do zakupów on-line to kwestie ochrony prywatności i danych; za konieczne uznaje dostosowanie obowiązującego prawodawstwa o ochronie danych do nowych wyzwań i innowacji w dziedzinie obecnych i przyszłych osiągnięć technologicznych, np. chmury obliczeniowej;

39.  dostrzega gospodarczy i społeczny potencjał, jaki kryje w sobie przetwarzanie w chmurze i wzywa Komisję do przyjęcia inicjatyw w tej dziedzinie, mając na uwadze korzyści, jakie zapewni lepszy rozwój tej technologii; zdaje sobie jednak sprawę, jak wiele wyzwań technologicznych i prawnych niesie ze sobą rozwój przetwarzania w chmurze;

40.  uznaje ogromny potencjał chmury obliczeniowej oraz wzywa Komisję do niezwłocznego zaproponowania europejskiej strategii dotyczącej tego zagadnienia;

41.  wzywa Komisję do wprowadzenia w życie przepisów dotyczących powiadamiania o naruszeniu danych w pakiecie telekomunikacyjnym i zapewnienia dostępu do nich wszystkim konsumentom w państwach członkowskich;

42.  przypomina o przepisach dyrektywy o usłudze powszechnej i prawach użytkowników, zgodnie z którymi operatorzy telekomunikacji powinni wymagać od dostawców usług internetowych dostarczania wiadomości użyteczności publicznej wszystkim klientom; wzywa Komisję do monitorowania i raportowania Parlamentowi, ilu regulatorów telekomunikacji przestrzega tych przepisów;

43.  co za tym idzie, z zadowoleniem przyjmuje wnioskowane przez Komisję nowe prawodawstwo o ochronie danych, podkreśla konieczność umożliwienia obywatelom większej kontroli nad przetwarzaniem ich danych osobowych i podkreśla konieczność przyjęcia i wykonania nowego rozporządzenia dotyczącego tego zagadnienia w formie, która przy ochronie prywatności i zagwarantowaniu praw podstawowych, zapewnia pewność prawa i daje przedsiębiorstwom wystarczającą elastyczność umożliwiającą im rozwijanie ich przedsiębiorstw bez ponoszenia wysokich kosztów, oferując im uproszczenie i zmniejszenie obciążeń administracyjnych przy równoczesnym silnym zobowiązaniu do przestrzegania obowiązujących już wymogów;

44.  z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji w sprawie ram prawnych dotyczących zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi w celu polepszenia odpowiedzialności, przejrzystości i zarządzania ze strony podmiotów zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, wprowadzenia skutecznych mechanizmów rozstrzygania sporów i wyjaśnienia i uproszczenia przyznawania licencji; za konieczne uważa jasne i zrozumiałe informowanie użytkowników internetu o tym, jakie dane osobowe są zapisywane, w jakim celu i na jak długo w celu ugruntowania praw użytkowników, a tym samym również ich zaufania do internetu; podkreśla, że w trakcie obecnych prac nad dorobkiem prawnym w dziedzinie ochrony danych należy zapewnić pewność i jasność prawa oraz wysoki poziom ochrony danych; z zadowoleniem przyjmuje zapowiedź przyjęcia w 2012 r. wspólnej europejskiej strategii dotyczącej przetwarzania w chmurze i w związku z tym oczekuje przede wszystkim rozwiązania kwestii jurysdykcji, ochrony danych i odpowiedzialności;

45.  głęboko wierzy w to, że ochrona prywatności stanowi nie tylko jedną z podstawowych wartości Unii Europejskiej, lecz także odgrywa główną rolę w zwiększeniu zaufania użytkowników do środowiska cyfrowego, które jest konieczne do pełnego rozwoju jednolitego rynku cyfrowego; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje wnioski Komisji dotyczące dostosowania dyrektywy o ochronie danych do obecnego środowiska cyfrowego, co pozwoliłoby na promowanie innowacyjnego charakteru środowiska cyfrowego i wspieranie rozwoju obiecujących nowych technologii, takich jak przetwarzanie w chmurze;

46.  przypomina, że globalne podejście ma istotne znaczenie przy reagowaniu na wyzwania takie jak ochrona danych i piractwo; w związku z tym zachęca do ścisłej współpracy między UE a Forum Zarządzania Internetem;

47.  domaga się wyjaśnienia obowiązku dostawców usług internetowych podczas przetwarzania i/lub gromadzenia danych w ramach UE do przestrzegania prawa UE dotyczącego ochrony danych i konkurencji oraz do postępowania zgodnie z przepisami w zakresie ochrony własności intelektualnej w zakresie ochrony własności intelektualnej i dyrektywy o e-handlu(30) oraz pakietu telekomunikacyjnego(31) niezależnie od miejsca zapisywania i/lub przetwarzania tych danych; uważa, że wyższy poziom przejrzystości w odniesieniu do identyfikacji dostawców usług internetowych powinien odgrywać kluczową rolę w sprzyjaniu zaufaniu konsumentów, i będzie również promować najlepsze praktyki w tej dziedzinie i stanowić istotne kryterium przy tworzeniu europejskiego znaku zaufania;

48.  przypomina, że zgodnie z art. 5 dyrektywy 2000/31/WE dostawcy usług internetowych są zobowiązani do jasnego przedstawiania swojej tożsamości, oraz że wywiązywanie się z tego obowiązku przyczynia się w decydującym stopniu do zapewnienia zaufania konsumentów do handlu elektronicznego;

49.  wzywa Komisję do zmodernizowania ram prawnych rządzących prawami własności intelektualnej w kontekście realizacji jednolitego rynku cyfrowego i do zaproponowania i szybkiego wdrożenia europejskiej strategii praw własności intelektualnej w celu dostosowania do rzeczywistości on-line XXI wieku; oczekuje na wnioski Komisji dotyczące instrumentów prawnych w tej dziedzinie, takich jak ustawodawstwo upraszczające zbiorowe zarządzanie prawami autorskimi w Europie i dyrektywa o egzekwowaniu praw własności intelektualnej i walce z podrabianiem i piractwem; sądzi ponadto, że należy rozważyć i w większym stopniu rozwinąć innowacyjne modele działalności oraz różne struktury przyznawania licencji w celu zwiększenia dostępności, przy jednoczesnym zachowaniu praw autorskich oraz zapewnieniu podmiotom tych praw wynagrodzenia;

50.  podkreśla znaczenie zharmonizowanego podejścia do ograniczeń prawa autorskiego i wyjątków od tego prawa, jak również zharmonizowanych ustawowych wyjątków od znaków towarowych i patentów, często na korzyść badaczy i producentów, pamiętając o tym, że celem jest ułatwienie opracowywania, wdrażania i przyjmowania przez klientów nowych, innowacyjnych usług i zapewnienia pewności prawa zespołom badawczym, innowatorom, artystom i użytkownikom, które to warunki są konieczne do stworzenia dobrze prosperującego europejskiego środowiska cyfrowego;

51.  zwraca uwagę na potrzebę dalszej pracy nad harmonizacją przepisów w zakresie praw własności intelektualnej, z uwzględnieniem praw i swobód obywateli, w celu ułatwienia zakończenia prac nad jednolitym rynkiem cyfrowym;

52.  wzywa Komisję do zaproponowania uzgodnionych rozwiązań dla poszczególnych sektorów, które respektują prawo autorskie, zapewniają uczciwe wynagrodzenie autorom i promują publiczny dostęp do szerokiego asortymentu legalnych produktów kulturalnych;

53.  zachęca Komisję do przyspieszenia prac przygotowawczych nad inicjatywą ustawodawczą dotyczącą zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, mając na celu zapewnienie większej odpowiedzialności, przejrzystości i lepszego zarządzania ze strony organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, jak również skutecznych mechanizmów rozstrzygania sporów, oraz wyjaśnienie i uproszczenie zasad funkcjonowania systemów udzielania licencji w branży muzycznej;

54.  podkreśla, że mikropłatności stają się coraz ważniejsze przy płaceniu za treści medialne i kulturalne w internecie, należy jednak dalej pracować nad usprawnianiem korzystania z nich oraz postrzega je jako użyteczne narzędzie do zapewniania, by twórcy otrzymywali należne im wynagrodzenie, ponieważ dzięki nim społeczeństwo ma dostęp do legalnych treści po przystępnej cenie; uważa w związku z tym, że mikropłatności są skutecznym środkiem zwalczania nielegalnych treści; podkreśla jednak, że problemy związane z systemami płatności w internecie, takie jak brak interoperacyjności i wysokie koszty drobnych płatności dla konsumentów, należy rozwiązywać w taki sposób, aby wypracowywać proste, innowacyjne i racjonalne pod względem kosztów rozwiązania z korzyścią dla konsumentów oraz platform cyfrowych; podkreśla, że rozwój legalnych zasobów treści kulturalnych w internecie po przystępnych cenach pozwoli ograniczyć w dłuższej perspektywie liczbę nielegalnych platform;

55.  podkreśla, że nowe i rozszerzające się technologie internetowe i usługi elektroniczne zwiększyły zapotrzebowanie na treści audiowizualne oraz inne cyfrowe treści kulturalne i kreatywne oraz zapewniają nowe i innowacyjne sposoby na dostosowanie i wzbogacenie oferty, zwłaszcza wśród osób młodych; zauważa jednak, że obecna legalna podaż jest niewystarczająca dla zaspokojenia tego popytu, przez co użytkownicy chętniej sięgają po treści z nielegalnych źródeł; sądzi, że należy rozważyć innowacyjne modele działalności oraz inną strukturę przyznawania licencji pod kątem zwiększenia dostępności; wzywa do lepszego wykorzystania technologii cyfrowych, które powinny stanowić podstawę zarówno dla zróżnicowania, jak i dla zwielokrotnienia legalnych ofert, dzięki czemu zachowane zostanie zaufanie konsumentów i podtrzymany wzrost, przy jednoczesnym zagwarantowaniu uczciwych i odpowiednich wynagrodzeń artystom;

56.  zdecydowanie popiera środki – zarówno na szczeblu państw członkowskich, jak i europejskim – mające zapobiegać podrabianiu produktów i piractwu w internecie;

57.  z zadowoleniem przyjmuje propozycje służące zwiększeniu dostępności i rozwojowi legalnych usług elektronicznych w zakresie treści, ale podkreśla konieczność unowocześnienia i ujednolicenia praw autorskich w UE na szczeblu unijnym; podkreśla w związku z tym zapotrzebowanie na przepisy dotyczące praw autorskich, które zapewnią stosowne zachęty, równowagę oraz dotrzymają kroku nowoczesnym technologiom; uważa, że zachęcanie, promowanie oraz równoważność zezwoleń na wiele terytoriów w ramach jednolitego rynku cyfrowego powinny przede wszystkim być ułatwiane przez inicjatywy o charakterze rynkowym tworzone w odpowiedzi na zapotrzebowanie konsumentów; wzywa Komisję, aby odpowiednio i niezwłocznie wdrożyła inicjatywy dotyczące strategii w zakresie praw własności intelektualnej;

58.  zdecydowanie potępia wszelkie akty dyskryminowania konsumentów ze względu na narodowość i miejsce zamieszkania przywołując artykuł 20 ust. 2 dyrektywy usługowej (2006/123/WE) oraz wzywa Komisję i państwa członkowskie do zadbania o pełne wdrożenie tej dyrektywy;

Budowanie pewności i zaufania do jednolitego rynku cyfrowego

59.  podkreśla, że dyrektywa w sprawie praw konsumentów wyznaczyła ważny etap pod względem zwiększonej pewności prawa konsumentów i przedsiębiorstw do transakcji on-line i stanowi dziś główny instrument ochrony konsumentów w usługach on-line; wzywa państwa członkowskie do zagwarantowania jej skutecznego i szybkiego wdrożenia; apeluje o kodeks dobrej praktyki dla sektora handlu elektronicznego i popiera propozycje w sprawie wzorów umów w tym zakresie; uważa, że wdrożenie dyrektywy o wymogach kapitałowych stanowiłoby ważną część wzorów umów, przy czym obowiązujące w handlu detalicznym praktyki także musiałyby być respektowane; wzywa ponadto państwa członkowskie do podjęcia decyzji czy – w dłuższej perspektywie – popierają one pełną harmonizację ustawodawstwa dotyczącego jednolitego rynku lub drugi system krajowy; jeśli chodzi o ten ostatni zachęca państwa członkowskie do przyspieszenia starań w celu dokonania konstruktywnego postępu w zakresie kwestii takich jak wspólne europejskie przepisy dotyczące sprzedaży z myślą o ułatwieniu transgranicznego handlu w UE z korzyścią dla konsumentów i przedsiębiorców;

60.  dostrzega w zaproponowanym niedawno rozporządzeniu w sprawie wspólnych europejskich przepisów dotyczących sprzedaży, które mogą być stosowane przez strony umowy zamiast krajowych przepisów dotyczących sprzedaży, duży potencjał w zakresie rozwiązania problemu fragmentaryzacji jednolitego rynku oraz zapewnienia większej dostępności i przewidywalności prawnej sklepów internetowych zarówno dla konsumentów, jak i dla przedsiębiorców;

61.  przypomina, że państwa członkowskie również muszą odegrać swoją rolę, jeżeli chodzi o zapewnienie szybkiego i niebiurokratycznego wdrażania przepisów UE, dążąc do urzeczywistnienia praw konsumentów;

62.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do wypracowania i przeznaczenia odpowiednich zasobów na skuteczne instrumenty, na przykład sieć współpracy na rzecz ochrony konsumentów (CPC) w celu zagwarantowania, że podmioty działające na rynku on-line będą stosować przepisy UE dotyczące przejrzystości i nieuczciwych praktyk rynkowych, zapewniając w ten sposób wysoki poziom ochrony konsumentów;

63.  podkreśla, że potrzebne są inicjatywy w państwach członkowskich mające na celu podniesienie umiejętności informatycznych ogółu obywateli; zauważa znaczenie wyposażenia obywateli UE w umiejętności informatyczne, co pomoże im w pełnym czerpaniu korzyści z obecności on-line i z udziału w społeczeństwie cyfrowym;

64.  wzywa Komisję do uwzględnienia, pod kątem zrealizowania wolnego od barier otoczenia i szerokiego zakresu dostępnych usług dla osób niepełnosprawnych, w strategiach dotyczących jednolitego rynku cyfrowego elementu dostępności dla konsumentów, celem zagwarantowania, że wszystkie grupy obywateli będą mieć dostęp i będą mogły w pełni korzystać z jednolitego rynku cyfrowego;

65.  podkreśla, że potrzebne są inicjatywy w państwach członkowskich mające na celu podniesienie umiejętności informatycznych ogółu obywateli, szczególnie wśród osób znajdujących się w niekorzystnej sytuacji społecznej, poświęcając szczególną uwagę osobom starszym w celu promowania idei aktywności osób starszych;

66.  uznaje znaczenie europejskiej karty praw użytkowników, wyjaśniającej prawa i obowiązki obywateli w społeczeństwie informacyjnym;

67.  podkreśla znaczenie wspierania tworzenia przejrzystych i godnych zaufania stron internetowych porównujących ceny, które byłyby dostępne w różnych językach, aby zwiększyć zaufanie konsumentów do handlu transgranicznego;

68.  podkreśla konieczność ustanowienia europejskiego znaku zaufania, który gwarantowałby, że przedsiębiorstwo działające on-line w pełni przestrzega prawodawstwa UE; powinien on być prosty i dobrze skonstruowany i powinien zawierać bogactwo treści wnoszącej wartość dodaną do handlu elektronicznego, tym samym zwiększając pewność i przejrzystość, a także pewność prawną konsumentów i przedsiębiorstw, i powinien dostarczać informacji w formie zgodnej z obowiązującymi, prawnie niewiążącymi standardami W3C, w interesie osób niepełnosprawnych;

69 ponadto podkreśla konieczność zastosowania zintegrowanego podejścia w celu poprawy zaufania konsumentów do korzystania z legalnych transgranicznych usług on-line;

70.  podkreśla pilną potrzebę zwiększenia przez UE zaufania przedsiębiorstw i konsumentów do handlu przez internet oraz udostępnienia im w tym celu odpowiednich środków, aby rozwinąć handel transgraniczny; wzywa w związku z tym do uproszczenia systemów licencjonowania oraz do stworzenia skutecznych przepisów dla praw autorskich;

71.  z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji na rzecz usunięcia przeszkód utrudniających utworzenie jednolitego rynku cyfrowego, w szczególności barier wstrzymujących rozwój legalnych transgranicznych usług elektronicznych; ponadto podkreśla konieczność poprawy zaufania konsumentów korzystających z legalnych usług transgranicznych; podkreśla, że jednolity rynek cyfrowy umożliwi obywatelom dostęp, na całym terytorium UE, do wszystkich rodzajów treści i usług cyfrowych (treści muzyczne, audiowizualne, gry wideo);

72.  podziela pogląd Komisji, że pełne wykorzystanie potencjału jednolitego rynku internetowego jest utrudnione w dużej mierze ze względu na obowiązujący dotychczas pakiet różnorodnych przepisów oraz niemal całkowity brak „interoperacyjnych” norm i praktyk.

73.  z zadowoleniem przyjmuje legislacyjne wnioski Komisji w sprawie alternatywnych metod rozwiązywania sporów (ADR) i internetowego rozstrzygania sporów (ODR) oraz podkreśla znaczenie ich skutecznego przyjęcia w celu usprawnienia rozpatrywania skarg i rozwiązywania konfliktów transgranicznych; podkreśla również konieczność szerokiego upowszechnienia wiedzy o tych mechanizmach wśród konsumentów i przedsiębiorców, tak aby mogły osiągnąć pożądany poziom praktycznej skuteczności; przypomina o roli skutecznych mechanizmów dochodzenia roszczeń jako środka gwarantującego konsumentom możliwość dochodzenia swych praw, podkreślając jednocześnie, że obywatele powinni być lepiej i szczegółowo informowani o takim mechanizmie i innych instrumentach pomagających rozwiązywać problemy; uważa, że powinno to rozszerzyć transgraniczne zakupy towarów i usług i przyczynić się do usunięcia utrzymujących się zatorów, które hamują wzrost i innowacje, zwłaszcza na rynku cyfrowym, i które obecnie powstrzymują rynek cyfrowy przed korzystaniem z pełni jego potencjału; podkreśla, że istnienie platformy on-line służącej rozstrzyganiu sporów w wewnętrznym i transgranicznym handlu elektronicznym zwiększy zaufanie konsumentów do jednolitego rynku cyfrowego;

74.  uznaje konieczność wypracowania sposobów na zwiększenie zaufania obywateli do środowiska online oraz zagwarantowania ochrony danych osobowych i prywatności oraz wolności słowa i informacji, w tym na zniesienie barier geograficznych, technicznych i organizacyjnych, z którymi borykają się obecnie mechanizmy dochodzenia roszczeń; uważa, że w przypadku sklepów internetowych szybkie i tanie rozwiązywanie sporów jest kluczowym warunkiem zdobycia zaufania użytkowników; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje wnioski Komisji w sprawie pozasądowego rozstrzygania sporów konsumenckich oraz internetowego systemu rozstrzygania sporów konsumenckich i z zainteresowaniem oczekuje na wniosek ustawodawczy w sprawie rozstrzygania sporów pomiędzy przedsiębiorstwami;

75.  odnotowuje wnioski Komisji dotyczące środków współpracy z usługami płatności w celu przeciwdziałania nieautoryzowanym i nielegalnym treściom; podkreśla, że wszelka współpraca z podmiotami prywatnymi powinna być stosownie umocowana w ramach prawnych poprzez poszanowanie prywatności danych, ochronę konsumentów, oraz prawo do roszczeń i dostęp do wymiaru sprawiedliwości dla wszystkich stron; podkreśla, że pierwszym krokiem musi być skuteczne wprowadzenie w życie środków powiadamiania, które zagwarantują jednoznacznie i dla wszystkich poszanowanie podstawowego prawa do rzetelnego procesu sądowego przed niezależnym i bezstronnym sądem ustanowionym z mocy prawa; podkreśla, że wszyscy operatorzy, w tym dostawcy płatności oraz reklamodawcy, mają do odegrania rolę w zwalczaniu nieautoryzowanych i nielegalnych treści;

76.  z ogromnym zadowoleniem przyjmuje nowy komunikat Komisji zatytułowany „Europejska strategia na rzecz lepszego internetu dla dzieci”; zachęca Komisję, państwa członkowskie i branżę do promowania wykorzystywania nowych osiągnięć technologicznych w edukacji i ochronie nieletnich oraz do bliskiej i wydajnej współpracy w celu zapewnienia nieletnim bezpiecznego dostępu do internetu; wzywa Komisję i państwa członkowskie do wspierania przedsięwzięć w zakresie umiejętności korzystania z technologii cyfrowych i zapoznawania się z nimi skierowanych do osób dorosłych odpowiedzialnych za edukowanie, szkolenie i przyszłość młodych pokoleń, aby w ten sposób zwiększać ich znajomość szans i zagrożeń, jakie niosą ze sobą ICT dla dzieci i nieletnich, ale również aby umożliwić ograniczenie przepaści technologicznej między pokoleniami. wzywa Komisję i państwa członkowskie do rozwoju programów szkoleń informatycznych w zakresie praw i obowiązków konsumentów oraz zagrożeń dla konsumentów związanych z wewnętrznym rynkiem cyfrowym.

77.  wzywa interesariuszy do zobowiązania się do odpowiedzialnych praktyk w zakresie reklamy skierowanej do nieletnich, zwłaszcza przez powstrzymanie się od agresywnych i wprowadzających w błąd reklam telewizyjnych i internetowych i respektowanie oraz pełne stosowanie istniejących kodeksów postępowania i tym podobnych inicjatyw;

78.  uważa, że konieczne jest wspieranie digitalizacji treści edukacyjnych i kulturowych w jak największej liczbie języków urzędowych UE, aby zaoferować społeczeństwu dostęp do cennych i użytecznych treści;

79.  podkreśla znaczenie utworzenia jasnych zasad regulujących stosunki z rynkami cyfrowymi w państwach trzecich, zwłaszcza w odniesieniu do przedsięwzięć na szczeblu unijnym, takich jak digitalizacja światowego dziedzictwa kultury;

80.  wzywa Komisję do zagwarantowania odpowiedniego stosowania przepisów dotyczących selektywnej dystrybucji celem uniknięcia nadużyć i dyskryminacji;

81.  wzywa Komisję do zaproponowania przepisów gwarantujących neutralność sieci;

82.  zaznacza, że konkurencja i przejrzystość w odniesieniu do zarządzania przesyłem i jakości usług, a także łatwa zmiana, to tylko niektóre z minimalnych warunków koniecznych dla zapewnienia neutralności sieci; ponownie potwierdza swoje poparcie dla otwartego internetu, w którym treści i indywidualne usługi handlowe nie mogą być blokowane; podkreśla ostatnie wnioski Organu Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (BEREC) i uważa, że zapewnienie neutralności sieci wymaga dodatkowych środków regulacyjnych;

83.  ponownie zwraca uwagę na potencjalne problemy wynikające z odejścia od koncepcji neutralności sieci, takie jak zachowanie niezgodne z zasadami uczciwej konkurencji, blokowanie innowacji, ograniczanie wolności wypowiedzi, brak świadomości konsumentów i naruszenia prywatności oraz na to, że brak neutralności sieci godzi w przedsiębiorców, konsumentów i całe społeczeństwo;

84.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do zagwarantowania wolnej i uczciwej konkurencji on-line przez podjęcie działań przeciw nieuczciwym praktykom handlowym w sektorze B2B, takich jak ograniczanie dostępu on-line, kontrolowanie cen i kwoty;

85.  uznaje za najwyższy priorytet dalszą rozbudowę sieci szerokopasmowych, a zwłaszcza przyłączanie do nich obszarów wiejskich, oddalonych i najbardziej oddalonych; wzywa w związku z tym Komisję do przeprowadzania systematycznych kontroli w celu ustalenia, czy zostaje zachowana neutralność sieci i czy dostawcom usług internetowych nie utrudnia się dostępu do infrastruktury sieciowej oraz ewentualnie do uregulowania tych kwestii za pomocą stosownych przepisów;

Stworzenie podwalin bardziej konkurencyjnej i sprzyjającej włączeniu Europy

86.  wzywa państwa członkowskie do wzmocnienia i umożliwienia rozwoju infrastruktury informacji i komunikacji, ponieważ – choć wszystkie państwa członkowskie opracowały swoją krajową strategię w zakresie usług szerokopasmowych – tylko kilka z nich przygotowało kompletne plany operacyjne, które zawierają wyznaczone cele wymagane do pełnej realizacji przewodniego projektu na rzecz agendy cyfrowej dla Europy, określonej w strategii „Europa 2020”; z zadowoleniem przyjmuje nową inicjatywę, instrument „Łącząc Europę”, ponieważ będzie ona miała zasadnicze znaczenie dla skutecznego wykonania celów Europejskiej agendy cyfrowej ustalonych na rok 2020, obiecującej szerokopasmowy dostęp do internetu dla wszystkich, i celu pośredniego, jakim jest zapewnienie każdemu obywatelowi UE podstawowego dostępu do internetu do 2013 r.;

87.  zwraca uwagę, że oferta usług internetowych ma charakter transgraniczny, w związku z czym usługi te wymagają podjęcia wspólnych działań zgodnie z Europejską agendą cyfrową; zwraca uwagę, że europejski rynek, na którym blisko 500 mln osób korzysta z szerokopasmowego łącza o dużej prędkości, sprzyjałby rozwojowi rynku wewnętrznego; podkreśla potrzebę powiązania agendy cyfrowej ze świadczeniem nowych usług, takich jak usługi związane z handlem elektronicznym, e-zdrowiem, e-kształceniem, e-bankowością i administracją elektroniczną;

88.  podkreśla znaczenie, jakie dla rozwoju europejskiego jednolitego rynku cyfrowego ma kontynuowanie wysiłków na rzecz powszechnego dostępu do szybkich sieci dla wszystkich konsumentów dzięki wspieraniu dostępu do internetu stacjonarnego i mobilnego oraz rozmieszczaniu infrastruktur nowej generacji; podkreśla, że wymaga to polityki promowania dostępu na konkurencyjnych zasadach; wzywa Komisję i państwa członkowskie do dostarczenia nowych bodźców do realizacji europejskiej strategii szybkich i bardzo szybkich sieci szerokopasmowych oraz do aktualizacji odnośnych celów;

89.  podkreśla potencjalne znaczenie cyfryzacji usług publicznych dla konsumentów i przedsiębiorstw i wzywa państwa członkowskie do opracowania krajowych planów przejścia na cyfrowe usługi publiczne, które powinny obejmować cele i środki dotyczące udostępniania do 2015 r. wszystkich usług publicznych w internecie; przyznaje, że szybkie sieci warunkują rozwój usług online oraz wzrost gospodarczy; wzywa Komisję do opracowania wiodących na świecie założeń agendy cyfrowej zapewniających Europie pozycję globalnego lidera w zakresie szybkości i dostępności internetu; zachęca państwa członkowskie do dalszego opracowywania krajowych planów na rzecz sieci szerokopasmowych i przyjęcia planów operacyjnych przewidujących konkretne środki służące osiągnięciu celów w zakresie sieci szerokopasmowych, oraz podkreśla strategiczne i kluczowe znaczenie instrumentów zaproponowanych przez Komisję w instrumencie „Łącząc Europę”;

90.  wyraża ubolewanie w związku z tym, że UE pozostaje w tyle pod względem internetowych łączy światłowodowych; wzywa w związku z tym państwa członkowskie i Komisję do zwiększenia tempa rozpowszechniania i wprowadzania ultraszybkich łączy szerokopasmowych, a także apeluje o opracowanie europejskiej strategii wprowadzania na szeroką skalę łączy światłowodowych;

91.  wzywa państwa członkowskie do sporządzenia planów awaryjnych na wypadek zdarzeń w cyberprzestrzeni w celu przeciwdziałania zakłóceniom lub atakom cybernetycznym o znaczeniu transgranicznym, obejmujących europejskie i krajowe plany krytycznej infrastruktury informatycznej, oraz do opracowania strategii zapewniających bardziej odporną i niezawodną infrastrukturę; podkreśla konieczność pogłębienia współpracy międzynarodowej w tej dziedzinie; przypomina, że zapewnienie bezpieczeństwa sieci i informacji stanowi obowiązek wszystkich zainteresowanych stron, w tym użytkowników w domu, usługodawców i podmiotów opracowujących produkty; zaleca wspieranie szkoleń i programów edukacyjnych w dziedzinie bezpieczeństwa cybernetycznego, skierowanych zarówno do obywateli, jak i profesjonalistów;

92.  podkreśla, że do korzystania z internetu coraz częściej służą urządzenia przenośne, oraz wzywa do podjęcia działań w celu zapewnienia większej dostępności widma radiowego dla internetu mobilnego oraz poprawy jakości usług elektronicznych świadczonych za pośrednictwem tych urządzeń przenośnych; podkreśla, że przydział spektrum radiowego w przyszłości musi utorować drogę do europejskiego przywództwa w dziedzinie aplikacji bezprzewodowych i nowych usług w celu pobudzenia europejskiego wzrostu gospodarczego i globalnej konkurencyjności;

93.  zauważa, że zarówno stacjonarny, jak i mobilny przesył danych rosną w tempie geometrycznym i wiele działań, takich jak dalsze przydziały zharmonizowanego widma dla bezprzewodowej łączności szerokopasmowej, poprawa efektywności wykorzystania widma oraz szybkie udostępnianie sieci dostępu następnej generacji, będzie miało kluczowe znaczenie dla zarządzania tym wzrostem;

94.  zauważa, że dokonanie oceny potrzeby otwarcia pasma 700 MHz dla mobilnej transmisji danych stanowi konieczny pierwszy krok w kierunku spełnienia przyszłych wymogów w zakresie wydajności;

95.  z zadowoleniem przyjmuje nowy komunikat Komisji w sprawie e-zamówień opublikowany w dniu 20 kwietnia 2012 r.; podkreśla, że e-zamówienia uproszczą sposób udzielania zamówień, zagwarantują przejrzystość, zmniejszą obciążenia i koszty, zwiększą udział MŚP oraz zapewnią lepszą jakość i niższe ceny;

96.  z zadowoleniem przyjmuje wniosek ustawodawczy Komisji Europejskiej dotyczący rozporządzenia w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług powierniczych w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym, który zwiększy zaufanie i wygodę w kontekście bezpiecznego środowiska cyfrowego i który dzięki przewidzeniu wzajemnego uznawania i akceptowania na szczeblu UE krajowych systemów identyfikacji elektronicznej przedstawia potencjał w zakresie zapewnienia bezpiecznej i łatwej wymiany elektronicznej między przedsiębiorstwami, obywatelami i władzami publicznymi, co zwiększy skuteczność usług publicznych i prywatnych online, e-biznesu i handlu elektronicznego w UE; podkreśla znaczenie podpisu elektronicznego i wzajemnego uznawania elektronicznych dowodów tożsamości na szczeblu europejskim w celu zapewnienia pewności prawnej europejskim konsumentom i przedsiębiorstwom; podkreśla znaczenie zapewnienia ogólnounijnej interoperacyjności przy jednoczesnym zagwarantowaniu ochrony danych osobowych;

97.  zwraca uwagę, że wykorzystywanie technologii informacyjno-komunikacyjnych przez sektor publiczny stanowi fundament rozwoju społeczeństwa cyfrowego opartego na wiedzy, i w związku z tym apeluje do Komisji i państw członkowskich o dalszy rozwój bezpiecznych i efektywnych usług online; zauważa, zwłaszcza w odniesieniu do identyfikacji elektronicznej i podpisów elektronicznych, że przyjęcie rozwiązań transgranicznych z zakresu e-fakturowania wymaga interoperacyjności w wymiarze transgranicznym;

98.  przypomina, że w swojej rezolucji z dnia 20 kwietnia 2012 r. w sprawie konkurencyjnego jednolitego rynku cyfrowego – administracja elektroniczna jako projekt przewodni Parlament Europejski podkreślił znaczenie ułatwiania przyjęcia na dużą skalę takich czynników jak pewność prawa, jasne warunki techniczne oraz otwarte, interoperacyjne rozwiązania w zakresie e-fakturowania oparte na wspólnych wymogach prawnych, procesach biznesowych i normach technicznych; wzywa Komisję do dokonania oceny potrzeby jednolitych, otwartych unijnych standardów w zakresie identyfikacji elektronicznej i podpisów elektronicznych; stwierdza, że główne przeszkody dla transgranicznego dostępu do elektronicznych usług świadczonych przez administrację publiczną są związane z wykorzystaniem elektronicznych podpisów i identyfikacji, a także problemem braku interoperacyjności systemów administracji elektronicznej na szczeblu UE; z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji dotyczący rozporządzanie w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług powierniczych w przypadku transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym;

o
o   o

99.  zobowiązuje przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji oraz parlamentom narodowym.

(1) Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0209. (2) Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0211. (3) Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0491. (4) Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0492. (5) Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 64. (6) Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0453. (7) Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0307. (8) Dz.U. C 169 E z 15.6.2012, s. 58. (9) Dz.U. C 50E z 21.2.2012, s. 1. (10) Dz.U. L 189 z 22.7.2010, s. 1. (11) Dz.U. L 95 z 15.4.2010, s. 1. (12) Dz.U. C 349E z 22.12.2010, s. 1. (13) Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0453. (14) Dz.U. C 67E z 18.3.2010, s. 112. (15) Dz.U. C 46 E z 24.2.2010, s. 26. (16) Dz.U. C 295 E z 4.12.2009, s. 43. (17) Dz.U. C 146E z 12.6.2008, s. 370. (18) Dz.U. L 364 z 9.12.2004, s. 1. (19) Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 21. (20) Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 36. (21) Dz.U. C 292 E z 1.12.2006, s. 109. (22) Dz.U. C 305E z 14.12.2006, s. 247. (23) Dz.U. L 149 z 11.6.2005, s. 22. (24) Dz.U. L 373 z 21.12.2004, s. 37. (25) http://www.un.or.at/unictral (26) Dz.U. L 271 z 9.10.2002, s. 16. (27) Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37. (28) Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1. (29) Dz.U. L 281 z 23.11.95, s. 31. (30) Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1). (31) Dyrektywa 2009/136/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2009 r. (Dz.U. L 337 z 18.12.2009, s. 11) i dyrektywa 2009/140/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2009 r. (Dz.U. L 337 z 18.12.2009, s. 37).