Le Président. – L'ordre du jour appelle le débat sur six propositions de résolution concernant la liberté d'expression sur Internet⁽¹⁾.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), Autor. – Señor Presidente, quiero comenzar recordando la declaración de la Cumbre Mundial de la Información, que tuvo lugar en Túnez en noviembre de 2005, en la que se concedió gran importancia a la sociedad de la información con relación a los derechos humanos y las libertades fundamentales y, en particular, a la libertad de expresión y de opinión, así como a la libertad de recibir y tener acceso a la información.

Por ello resulta tan triste y lamentable que hoy tengamos que recordar que decenas de personas se encuentran en prisión en varios países del mundo, aunque sobre todo en China, por la simple y única razón de querer comunicarse y expresarse a través de la Red.

No obstante, aunque la responsabilidad principal ciertamente recae en los gobiernos censores, hay que recordar también que, en muchos casos, son empresas occidentales, muchas de ellas europeas, las que proporcionan a esos gobiernos los instrumentos y las capacidades para poder llevar a cabo el control y la censura. Éste es el caso, entre otras, de empresas como Yahoo, Google, Microsoft, Cisco Systems, Telecom Italia, Wanadoo y alguna subsidiaria de France Telecom.

Por todo ello, con esta Resolución queremos condenar, sin fisuras, las restricciones a la libertad de expresión que algunos gobiernos imponen a través de Internet y, especialmente, aquellos actos de persecución y detenciones que algunos llevan a cabo. Por ello, pedimos expresamente al Consejo y a la Comisión que aborden esta cuestión en sus encuentros bilaterales con los países mencionados en la Resolución y, especialmente, con China.

En segundo lugar, queremos también hacer un llamamiento al Consejo y a los Estados miembros para que hagan público, en un comunicado conjunto, su compromiso con la protección de los derechos de los internautas y con la libertad de expresión en el marco de la red de Internet.

En tercer lugar, pedimos que se pongan límites a ciertas compañías que obtienen beneficios en ciertos países a costa de menoscabar los derechos humanos.

En suma, en el mundo de hoy, una forma de promover y respetar los derechos humanos es, precisamente, garantizar la libertad de expresión en Internet y evitar censuras, persecuciones y encarcelamientos. Por eso, debemos pedir a la Comisión y al Consejo que tengan en cuenta, también a la hora de establecer sus programas de ayuda, la necesidad de prestar atención a estas cuestiones particulares.

  Tobias Pflüger (GUE/NGL), Verfasser. – Herr Präsident! Nicht überall auf der Welt ist der Zugang zu den verschiedenen Medien jedem möglich. Häufig ist das Internet die einzige Möglichkeit für Oppositionelle, ihre Positionen überhaupt an die Öffentlichkeit zu bringen. Das kommt in Erwägung C dieser Entschließung sehr gut zum Ausdruck. Nur müssten wir natürlich nach den Gründen fragen, warum dies so ist. Das Ganze hat auch sehr viel mit Medienkonzentration zu tun. Es ist z. B. für sehr viele Menschen überhaupt nicht möglich, an Fernsehen oder Zeitungen zu kommen.

In der Entschließung wird Internetzensur in bestimmten Ländern kritisiert. Das ist durchaus zutreffend, nur passiert wiederum das, was in diesem Hause sehr häufig passiert: Man zeigt mit dem Finger nur auf die anderen, und man schaut nicht auf die Situation in der Europäischen Union selbst. Internetzensur ist nirgendwo gut, auch nicht in den Ländern der Europäischen Union.

Einige Beispiele dafür: Der deutsche Chaos Computer Club hatte die letzten Jahre immer wieder mit Repressionen zu tun, und es gibt z. B. Sekten wie Scientology, die durch juristische Verfahren erwirkt haben, dass Seiten gesperrt wurden, die sich kritisch mit ihnen auseinandergesetzt haben.

Als Vorwände für Zensur werden insbesondere zwei Themen ins Treffen geführt: einerseits Kinderpornographie, andererseits Rechtsextremismus. Beides ist eindeutig zu verurteilen, nur ist Kinderpornographie überall auf der Welt rechtlich verboten, und wer solche Seiten aufruft, macht sich überall strafbar. Mit Rechtsextremismus müssen wir uns politisch auseinandersetzen, wie etwa mit dem, was Kollege Giertych hier vor wenigen Tagen gesagt hat.

In Bezug auf das Internet ist es auch sehr wichtig, darauf hinzuweisen, wie Suchmaschinen ihre Macht inzwischen regelrecht ausnutzen und bestimmte Inhalte durch diese Suchmaschinen nicht mehr gefunden werden. Stück für Stück findet hier eine Kommerzialisierung statt, so dass auf den Internetseiten nur noch bestimmte bezahlte Inhalte zu finden sind. Wir müssen klar sagen: In der Europäischen Union insgesamt darf Internetzensur nicht stattfinden! Das bedeutet auch, dass die Kommission in diesem Bereich tätig werden muss, damit es diese Zensur in der Europäischen Union nicht mehr gibt.

  Simon Coveney (PPE-DE), author. – Mr President, this resolution is a broad one attempting to deal with global access to the web, which is a huge issue. It welcomes the statement from the world summit in Tunis last November on the prime importance of the information society for democracy and respect for human rights and fundamental freedoms, in particular freedom of expression and opinion, as well as the freedom to receive and give access to information.

The reality is, of course, that the web provides a fantastic vehicle for change in countries that have to date suppressed freedom of expression and frustrated democracy. For that reason, the Internet is a real headache for totalitarian dictators and governments, who go to great lengths to restrict and prevent its free use. This resolution uses strongly worded language and condemns a number of countries who are openly attempting to restrict and censor information over the web, referring to them as enemies of freedom of expression.

Many of these countries continue to imprison persons who are referred to as ‘cyber dissidents’ and we call for their immediate release. This is particularly the case with China, and we have named a whole series of people involved.

The resolution also tries to deal with the more sensitive issue of involvement by Western, and specifically US and European, technology and companies in providing the capacity for certain governments to censor and filter Internet material. The great firewall of China is perhaps the starkest example of such censorship. The Chinese authorities have successfully persuaded companies such as Yahoo and Google to allow filtering of their search engines. For example, if one types in Tiananmen Square in China, one is likely to get an architectural history of the buildings around the square.

We call on the Commission to put together a voluntary code of conduct, working with rather than lecturing to companies operating in repressive countries, in an effort to reduce the capacity to prevent freedom of expression.

  Jules Maaten (ALDE), Auteur. – Voorzitter, in landen als China, Cuba, Birma en Wit-Rusland - en de resolutie noemt nog een tiental andere landen - wordt het gebruik van internet steeds sterker aan banden gelegd. Het is begrijpelijk dat zij dat doen, want als er nu één voertuig is voor vrijheid van meningsuiting, voor oppositie en het ontwikkelen van oppositie in totalitaire staten, dan is het natuurlijk juist het internet. En het zijn de internetbedrijven die ook altijd de vrijheid van het internet, de vrijheid van informatie zo hoog in het vaandel hebben gedragen.

Toch zijn het niet zelden Amerikaanse en Europese internetbedrijven die deze schending van de vrijheid van meningsuiting vergemakkelijken door bijvoorbeeld ermee in te stemmen dat hun diensten worden gecensureerd. Amerikaanse bedrijven, bedrijven als Google, Microsoft en vooral Yahoo, zitten in een wespennest in China. Natuurlijk zijn ook een aantal andere bedrijven hierbij betrokken: Secure Computing en Fortinet in Tunesië en Birma, Cisco Systems ook, maar ook Europese bedrijven, zoals Telecom Italia in Cuba en Wanadoo, een bedrijf van France Telecom in Tunesië.

Het kan gewoon niet dat Westerse bedrijven repressieve overheden helpen mensenrechten te schenden. De Europese instellingen moeten ten eerste een gedragscode opstellen om zichzelf ertoe te verbinden niet deel te nemen aan online repressieve acties. Eveneens moet worden benadrukt dat bedrijven die zoek-, chat-, publishing- of andere diensten op het internet aanbieden, elke inspanning moeten leveren om ervoor te zorgen dat ze de rechten van de consumenten om het internet te gebruiken, volledig eerbiedigen.

In China zitten nu 48 cyberdissidenten achter de tralies, enkel en alleen omdat deze van het officiële internetpad afwijken. Ik vind het ondenkbaar dat Westerse bedrijven deze repressieve en autoritaire regimes assisteren en een actieve rol spelen bij het plegen van censuur. Die samenwerking gaat in tegen fundamentele Europese waarden van vrijheid van meningsuiting en informatie. Die vrijheid van meningsuiting moet een prioriteit blijven ook op het internet, of neen, vooràl op het internet. Wetgevers in de Verenigde Staten werken aan een Global Online Freedom Act. Europa kan natuurlijk niet achter blijven.

Willen we dan persé wetgeving dan zou ik liever proberen een gedragscode uit te werken om te kijken of we het samen met deze bedrijven kunnen regelen. We moeten echter wel duidelijk maken waar we voor staan. Tenslotte ligt het probleem natuurlijk niet in de eerste plaats bij die internetbedrijven maar bij de onderdrukkende regimes zelf. Vaak zal handel en communicatie met die landen een positieve invloed hebben en ik ben daar in het algemeen ook een voorstander van, maar natuurlijk niet als we ons bij die handel en die communicatie inhoudelijk door deze regimes laten ringeloren.

  Catherine Trautmann (PSE), auteur. – Monsieur le Président, dans notre société globalisée, Internet est un moyen rapide et convivial de communiquer entre individus ou en groupe, de commercer, de s'informer, de créer. Internet est devenu un espace public mondial ouvert, où chacun est, en principe, libre de circuler et de s'exprimer.

Le sommet mondial sur la société de l'information a placé les droits fondamentaux de la personne humaine comme socle de la société de l'information. Or, nous ne sommes pas tous égaux face à la liberté d'expression sur Internet, et certains États ont entrepris de censurer l'expression de citoyens, de journalistes et d'autres. Pire, Reporters sans frontières a dressé un constat alarmant de la répression sur Internet et fait état d'un nombre très important d'internautes emprisonnés, en particulier en Chine.

Notre résolution permet de nous opposer avec force à ces atteintes aux libertés et de condamner les États qui les pratiquent.

Nous demandons au Conseil et à la Commission de faire preuve de la même exigence dans leurs relations internationales et leurs programmes d'aide et de coopération. Mais nous souhaitons aussi en appeler à la responsabilité des entreprises, en particulier européennes, qui, par la fourniture de technologies ou de services, sont plus ou moins mêlées à ces actes et qui devraient s'engager à souscrire à un code de conduite leur évitant de participer à la censure, à la répression et à la persécution. On ne peut prôner la liberté de commercer tout en refusant de préserver les libertés individuelles.

Le Forum d'Athènes sur la gouvernance de l'internet, en novembre prochain, doit permettre à l'Union européenne de mettre en pratique les recommandations de cette résolution.

  Tadeusz Zwiefka, w imieniu grupy PPE-DE. – Panie Przewodniczący! Rezolucja, którą dzisiaj ma przyjąć Parlament Europejski, jest w istocie rezolucją w obronie wolności słowa – wolności słowa będącego podstawą każdego demokratycznego społeczeństwa.

Można zaryzykować stwierdzenie, że Internet chroni tę wolność najlepiej ze wszystkich mediów, jednak rządy wielu państw próbują wpływać na treści rozpowszechniane w sieci. Podejmowane w wielu krajach inicjatywy ustawodawcze mają na celu uregulowanie nurtu tej dzikiej i groźnej rzeki, jaką może się wydawać Internet, a tym samym niosą niestety za sobą poważną groźbę ograniczenia wolności słowa. Komputer osobisty wraz z drukarką to przecież potencjalna maszyna drukarska, na której można drukować ulotki, odezwy czy nawet całe książki w nieoficjalnym obiegu. Komputer podłączony do Internetu to przecież nic innego niż radio nastawione na stację Radio Wolna Europa, i to w dodatku radio interaktywne, w którym każdy może się wypowiedzieć i przekazać swój komentarz. Jest to poważne zagrożenie dla każdego państwa totalitarnego czy państwa choćby w pewnym stopniu ograniczającego dostęp do informacji.

W Internecie można jedynie ocenzurować pojedyncze strony, nie da się zrobić tego z całą siecią, ale jest ta pokusa i groźba, aby to czynić; m.in. rząd Chin stworzył policję internetową, która sprawdza, czy któryś z kilkudziesięciu milionów chińskich internautów nie narusza reguł korzystania z sieci, a za takie naruszenie grozi kara nawet dziesięciu lat w ciężkim obozie pracy. Właściciele kawiarni internetowych zatrudniają personel obserwujący, czy na ekranie użytkownika nie ma przypadkiem niedozwolonych treści. Treści te są filtrowane poprzez hasła. Jeśli pojawią się słowa "Tybet", czy "dysydent", albo "Chiny i prawa człowieka" ta strona zostaje zablokowana.

Internet ze swoją anarchistyczną jednak w gruncie rzeczy naturą jest solą wokół i rządów i biurokratów, których nie brakuje także w kolebkach demokracji w Europie i w Stanach Zjednoczonych. Trzeba pamiętać, że odwieczny wyścig wolności i cenzury nigdy się nie kończy, ale to także niekończąca się walka dobra i zła. Musimy pamiętać, że wolność, jaką daje nam Internet, niesie za sobą także groźbę rozpowszechniania treści antydemokratycznych i antymoralnych.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, w imieniu grupy PSE. – Panie Przewodniczący! Wolność słowa i opinii to wartości fundamentalne, zawarte w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Bez względu na to, w jakiej formie wyraża się swoje poglądy, powinno się mieć zagwarantowaną wolność wypowiedzi. Internet stał się w ostatnich latach nowym, powszechnym sposobem komunikacji. Obecnie, jak się szacuje, korzysta z niego około 600 milionów użytkowników i liczba ta z dnia na dzień wzrasta. Internet jest medium umożliwiającym swobodne wyrażanie opinii, także obrońcom praw człowieka, działaczom na rzecz demokracji, politycznym dysydentom czy niezależnym dziennikarzom.

Będąc wolnym forum przyczynia się także do rozwoju demokracji, co zostało dostrzeżone podczas światowego szczytu w Tunezji w listopadzie ubiegłego roku. Nie wszystkim jednak takie wolne medium się podoba. Rządy, które nawykły do kierowania prasą, radiem czy telewizją, teraz chcą kontrolować jedyne wymykające się ich wpływom niezależne medium, jakim jest Internet. Chiny, Iran, Korea Północna, Syria, Nepal, Kuba czy Białoruś stosują coraz bardziej wyszukane techniki, by kontrolować i ograniczać wolność słowa. Co gorsza - firmy takie jak Yahoo, Google i Microsoft godzą się na stosowanie cenzury na żądanie władz, jak to ma obecnie miejsce na przykład w Chinach.

Sytuacja taka jest nie do zaakceptowania. Wolność słowa jest wartością nadrzędną. Musimy działać przeciwko wszelkim próbom jej ograniczania także w Internecie. Należy stworzyć taki system zarządzania siecią, w którym ograniczeniom poddawane będą tylko i wyłącznie zjawiska zakazane prawem, jak na przykład szerzenie dziecięcej pornografii czy innych form przemocy. Ograniczanie wolności słowa w Internecie to zakładanie kagańca tym, którzy mówią niewygodną prawdę i to o tę wartość przede wszystkim musimy walczyć.

  Kathy Sinnott, on behalf of the IND/DEM Group. – Mr President, I think there are controls and controls. We pass laws every month for controls and limits that protect the vulnerable. Restricting pornography that uses or targets children should not be seen as an affront to true freedom. As a mother, I believe that robbing children of their innocence is a crime. Indeed, the Christian gospels say it is worthy of a millstone around the neck.

For a child, abuse, whether it is at the hand of a lecherous adult or the Internet, becomes a psychological millstone that blights the child for life. With the use of technologies like MRI and chemical screening, we now know that pornography alters children’s developing brains and stimulates the production of highly addictive brain chemicals. Researchers have even likened the long-term use of Internet pornography to the devastating effects of heroin.

We must do what we can to make the Internet safer. If Yahoo and Google can censor the web to suit a totalitarian Chinese Government, they can certainly censor the web for the benefit of our children.

  Ryszard Czarnecki (NI). – Łatwo i przyjemnie jest potępiać kilkanaście krajów na paru kontynentach, gdy chodzi o cenzurę w Internecie. Obawiam się jednak, że poza poprawieniem sobie samopoczucia efekty naszych działań będą symboliczne.

A może lepiej jednak wybrać konkrety i to dotyczące krajów i firm europejskich. Weźmy przykład Białorusi - sąsiada Unii Europejskiej – to klasyczny wróg wolności online. Jeżeli będziemy wymieniać go z Malediwami czy Nepalem, to w praktyce nie pomożemy żadnemu z tych krajów.

Jeżeli europejski, włoski Telecom Italia jest operatorem sieci na Kubie, to cenzurowanie wolności wypowiedzi ze strony komunistycznego reżimu odbywa się tam za zgodą tej europejskiej firmy. Jeżeli filia France Telecom uruchamia usługi szerokopasmowe wspólnie z operatorem z Tunezji, to dzieje się to w momencie, gdy rząd Tunezji odciął dostęp do wszystkich opozycyjnych stron internetowych w tym kraju.

To są konkrety. Nie uciekajmy w mówienie o tym, na co mamy tylko moralny wpływ – zajmijmy się tym, na co mamy wpływ realny.

  Urszula Krupa (IND/DEM). – Panie Przewodniczący! Dzięki nauce i technice człowiek zaczyna władać kosmosem, chodzi po księżycu. Stworzył on również tak wspaniałe środki komunikacji, jak Internet. Jednak należy ciągle przypominać, że przy użyciu techniki dokonywano milionowych mordów, demoralizacji wraz z deptaniem godności człowieka. Dlatego, chociaż sama w sobie nauka i technika jest niewątpliwie ogromnym dobrem, jednak jak każda ludzka działalność powinna podlegać bezustannej refleksyjnej weryfikacji, ograniczeniom i zasadom etycznym, dzięki którym możliwe jest odróżnienie dobra od zła, co nie oznacza ograniczenia wypowiedzi.

Współczesne problemy techniki wychodzą daleko poza ramy technologii, stając się problemami moralnymi. Powinno propagować się prawdziwą wolność, czyli wolność od zła, a nie swawolę i samowolę, które niszczą i degradują człowieka. Przykłady zagrożeń ze strony Internetu można mnożyć, z nich najbardziej bulwersujące i drastyczne są internetowe strony pornografii dziecięcej, i te zawierające treści pedofilskie, które świadczą o dramatycznej i głębokiej degeneracji człowieka.

  Peter Mandelson, Member of the Commission. Mr President, the motions for resolutions on freedom of expression on the Internet propose the means to promote access to the Internet free of repression by national authorities. These suggestions concentrate on measures to improve Internet governance and fight human rights violations.

The World Summit on the Information Society held in Tunis in November 2005 reaffirmed the links between the development of the Information Society and respect for human rights and fundamental freedoms, including the freedom of expression and opinion, as well as the freedom to receive and access information.

This consensus reached during the summit is a basis for us ‘to prevent and counteract threats, risks and limitations to human rights posed by the misuse of information and communication technologies’ as outlined in the Commission’s communication of April 2006 on the summit follow-up.

In this communication, the Commission ‘encourages the companies concerned to work on a code of conduct on this crucial issue, in close cooperation with NGOs’. This code of conduct would constitute an important step towards inspiring these countries to establish respective ethical standards.

The promotion of freedom of expression figures highly on the agenda of the Community’s corresponding external assistance programmes, in particular the European Initiative for Democracy and Human Rights. This will remain unchanged in the coming years under the new financing instrument for democracy and human rights.

Furthermore, we have a policy of bridging the digital divide between rich and poor countries. The more Internet use spreads, the more difficult it becomes for repressive governments to control it, despite the whole panoply of censorship methods. The Commission is actively promoting the summit’s recommendations in this area.

Before concluding, let me add a few more words on Internet governance. The Tunis Agenda called for the establishment of a forum for multi-stakeholder policy dialogue, the Internet Governance Forum, which will first meet at the end of October in Athens.

Europe should play a central role in this process. I am therefore hopeful that the European Parliament will take this opportunity to launch this dialogue with the representatives of European civil society before the Athens Forum.

  Le Président. – Le débat est clos.

Le vote aura lieu à l'issue des débats de cet après-midi, c'est-à-dire dans un instant.

Déclaration écrite (article 142)

  Hannu Takkula (ALDE). – Ensiksi haluan kiittää tätä esitystä ajankohtaisuudesta. Kun sähköinen viestintä leviää vauhdilla, on todella tärkeää kiinnittää huomiota myös internetin sananvapauteen. Sananvapaus on tärkeä asia. Siitä on huolehdittava kaikissa olosuhteissa, mutta samalla on myös muistettava, että sananvapauteen sisältyy erityinen vastuu. Meidän on huolehdittava siitä, että sähköisessä verkostossa, internetissä, ei ole sellaista aineistoa, joka on ihmiskuntaa, ihmisoikeuksia ja demokratiaa vastaan.

Erityinen huoli tulee kohdistaa lapsiin ja nuoriin, he ovat yhteiskuntiemme arvokkain pääoma. Heidän nimensä on "tänään", joten meidän päätöksentekijöiden on pyrittävä huolehtimaan siitä, että he voisivat internetin kautta saada asiallista ja asianomaista informaatiota ja välttyä kaikelta, mikä on kestäviä ja ihmiselämää suojelevia arvoja vastaan.

Vapaudella on vastuu. Se on hyvä muistaa tässä ajassamme, jonka keskeisenä teema tuntuu usein olevan "arvo uus", arvottomuus.