Przewodniczący. Kolejnym punktem porządku dziennego są oświadczenia Rady i Komisji w sprawie Estonii.

  Benita Ferrero-Waldner, Member of the Commission. Mr President, I welcome this discussion on the recent dispute between Russia and Estonia. Let me state right away that this is not a human rights issue. The moving of the bronze soldier statue in Tallinn and the exhumation of the soldiers’ graves were carried out with full respect for Estonia’s international obligations, notably under the Geneva Convention with regard to war graves. However, I am aware of the sensitivity of this matter, which touches on the interpretation of history.

While there have been concerns in Russia about this, we made it clear to Russia at the last summit that these concerns should be addressed through dialogue rather than through ‘megaphone diplomacy’. We regret that the demonstrations that took place in Estonia turned into looting and riots. There is the right to demonstrate, which emanates clearly from freedom of expression. However, the fact that it led to a siege in front of the Estonian Embassy in Moscow was unacceptable. We have made clear our views about this and a demarche was conducted in Moscow immediately to remind Russia of its obligations under the Vienna Conventions.

We are concerned about cyber-attacks against official Estonian internet sites. These need to be properly investigated and the perpetrators must be brought to justice. We remind Russia of our joint commitment to cooperate in fighting cybercrime both in the context of the Common Space on Freedom, Security and Justice and by acceding to the Council of Europe Convention on Cybercrime. Today the Commission adopted a communication on cybercrimes and we will certainly work on its implementation.

We are also following closely the situation regarding trade between Russia and Estonia. There have been calls in Russia for trade boycotts of Estonian goods and services and restrictions on transport operations. At one point restrictions were imposed on trucks crossing the bridge over the Narva River and oil shipments through Estonia were reduced. Our latest information is that expert talks took place today concerning the bridge and that oil shipments through Estonia have resumed. We shall continue to monitor the situation.

I hope that this issue has now passed its climax and that emotions will subside. We discussed it at the EU-Russia summit in Samara and it was also raised at the press conference. President Putin even acknowledged that there might have been some overreaction on the Russian side and he regretted that the Estonian Ambassador had to leave Moscow. I fully support the Presidency in calling for a ‘dispassionate dialogue on the matter’, addressing the problems ‘in a spirit of understanding and mutual respect’.

The Samara summit took place at a critical time in EU-Russia relations. The discussions were open and frank and the media reports have, of course, highlighted the areas of disagreement between us. I think it was highly important that we had this frank discussion: we have to talk to each other because Russia is and remains a strategic partner and an important neighbour. At the same time, we also have to talk frankly to them.

The EU side placed considerable emphasis, as Mr Barroso in particular knows, on the importance of the respect for democracy and human rights, notably in the run-up to elections. The detention of Garry Kasparov at Moscow airport, preventing him from attending a demonstration in Samara to coincide with the summit, was particularly regrettable and was very clearly addressed.

However, let me stress that there are also a number of positive issues to note from the summit. I would say that the picture of the summit was mixed.

First and most importantly, Russia was left in no doubt of the importance we attach to EU solidarity in our relations with Russia. Secondly, the summit confirmed that the EU and Russia see eye-to-eye on the underlying necessity of constructing a strong EU-Russia strategic partnership in the future. Thirdly, both the EU and Russia recognise that our economic and trading links in particular are larger and more intense than ever. Indeed, Russia is our third trading partner and we are their number one trading partner. We are working together for Russia’s accession to the WTO this year, which will also see the signature of the Siberian overflight agreement, most probably in November. Fourthly, the summit also registered that, despite our difficulties, cooperation is proceeding well in many areas covered by the four common space roadmaps agreed in 2005. For instance the agreement on facilitation of visas and readmission will come into force on 1 June 2007.

In the field of education, we have the European studies centre in Moscow, where there are hundreds of students who study European law. Europe attracts great attention from the students. There are questions such as the early alert system for energy, which Russia agreed to in principle and which we now have to work on, and finally a sort of dialogue on the investment climate and on investment in general.

Therefore, as I have said, I do not think the picture is black and white: there is a full spectrum of different colours, from warm to cold shades.

(Applause)

  Tunne Kelam, on behalf of the PPE-DE Group. – Mr President, I fully agree with the Commissioner’s statement that we do not have to look at the picture in black and white, but unfortunately the black and white situation was forced on us and was forced on one Member State by its big neighbour.

However, I would like to congratulate both the Commission and the Presidency for their convincing demonstration of solidarity in Samara. I think the clear statement by the President of the Commission to the Russian President that Estonia or Poland are considered as equally important members of the Union as Portugal or Germany should be considered a key message. I think the most important thing in the current situation was to make our counterparts understand what solidarity means for the Union, which is based on common values.

As the motion for a resolution on Estonia states, attacks targeted at one of the smallest Member States are considered a test case for the solidarity of the EU as a whole, and all the major political groups have agreed on the text of the joint motion for a resolution on Estonia.

I think there are some issues which you need to address collectively in future. It is inadmissible to interfere brutally in the internal affairs of any State, especially a small one. There is a crucial difference between two former totalitarian states. New democratic Germany made it the basic principle of its foreign policy never to threaten any of its neighbours, and this has contributed to a very significant extent to a positive change in post-war Europe. I think we need to act together to help Russia take a similar stand regarding its past imperialist deeds and help it to come to similar conclusions.

  Jan Marinus Wiersma, namens de PSE-Fractie. – Voorzitter, twee opmerkingen vooraf. Ik ben het helemaal eens met de commissaris, als hij spreekt over een strategisch partnerschap en de waarde daarvan en zegt dat we de dialoog met Rusland moeten voortzetten en moeten kijken wat we eruit kunnen halen op basis van onze eigen principes en waarden.

Tweede opmerking: ik ben Nederlander. Ik ben niet geboren in Oost-Europa. Ik heb altijd in vrijheid geleefd en ben in vrijheid opgegroeid. Ik vind het heel erg van belang om als vertegenwoordiger van een zeg maar "oude" lidstaat iets te zeggen over wat er gebeurd is met Estland en de manier waarop Rusland daarmee is omgegaan.

Het is ook van belang vast te stellen dat dingen die met het verleden te maken hebben, altijd gevoelig liggen, bij ons en bij anderen. Daar moet je voorzichtig mee omgaan. Ik ben zelf historicus en ik weet hoe gevaarlijk het is, als je te veel geschiedenis in de politiek stopt. Ik pleit altijd voor een zekere zelfbeperking. Maar dat neemt niet weg dat de solidariteit van mijn fractie uitgaat naar Estland en dat moet ook de basis zijn voor de Europese opstelling in het conflict dat tussen Estland en Rusland is ontstaan.

Dit conflict gaat niet alleen Rusland aan, maar de hele Europese Unie en dit standpunt is in Samara door Commissievoorzitter Barroso ook heel helder naar voren gebracht. De Europese Unie heeft niet gepoogd het conflict te bagatelliseren. De reactie van Rusland was ongepast en onacceptabel. De Europese regeringen en parlementsleden hebben geprobeerd zich in de interne aangelegenheden van een lidstaat van de Europese Unie te mengen en dat is ongehoord.

Daar komt nog bij dat de Russische autoriteiten niets hebben gedaan om het functioneren van de Estse ambassade in Moskou te beschermen, waardoor het conflict in feite uitdraaide op een diplomatieke crisis. Ik denk - en dat staat ook in de resolutie goed verwoord - dat de Russische autoriteiten, maar misschien ook wij zelf er goed aan zouden doen om de vijandelijke retoriek te vervangen door een poging om bij te dragen aan een dialoog, ook tussen de gemeenschappen in de landen waar we over praten, Estland en Letland, en de zaak niet op scherp te stellen, want die dialoog is ook nodig om binnen die landen verhoudingen te creëren die overeenkomen met Europese waarden.

Ik hoop dat de boodschap van dialoog, de boodschap van praten over de toekomst, niet alleen maar over het verleden, ook overkomt in Moskou.

  Toomas Savi, fraktsiooni ALDE nimel. – Härra president, proua volinik, tahaksin puudutada kahte teemat Eesti-Vene hiljutistes suhetes. Esiteks kübersõda ja teiseks väärinformatsiooni, mida on esitanud president Putin.

Esiteks. Isegi peale kõiki toetusavaldusi Eestile ei ole Venemaa võtnud ette ühtegi sammu, lõpetamaks süstemaatilisi küberrünnakuid Eesti ametlikele info- ja kommunikatsioonikanalitele ning Eesti administratsiooni veebilehekülgedele. Propagandarünnakud Internetis ja mobiilsõnumite kaudu kutsuvad üles vägivallale ja relvastatud vastupanule. Neid sõnumeid levitatakse isegi televisioonis ja teiste meediakanalite kaudu. Eesti on küberrünnakute osas eriti haavatav, kuivõrd Eestil on e-valitsus, e-riik ja esimest korda sel aastal toimusid ka e-parlamendivalimised.

Eestis toimuvad küberrünnakud peavad olema äratuskellaks kogu Euroopale. 21. sajandil võib selline oht ähvardada iga riiki. Me peame tõsiselt mõtlema, kuidas ennast kaitsta ja seda peame me tegema koos. Tegemist on ajaloo esimese "kübersõjaga", mis on suunatud selgelt ühe Euroopa Liidu suveräänse riigi toimimise vastu.

Ja teiseks. Samaras ametlikul pressikonverentsil, kus oli esindatud kogu maailma ajakirjandus, lausus Vene president järgmised sõnad, tsiteerin: "Tallinnas ei aetud lihtsalt meeleavaldust laiali, seal tapeti üks demonstrantidest. Asi pole selles, et tegemist oli õnnetu juhtumiga," väitis Putin ajakirjanikele, "meile teeb muret teine asi: inimesele ei antud abi, kui ta oli haavatud." Putini sõnul suri Ganin politsei silme all.

Head kolleegid, tegemist on tahtliku väärinformatsiooniga. Tõesti – rahutuste käigus sai surma 20aastane Dmitri Ganin. Dmitri surmaga seoses algatati kriminaalmenetlus, mille käigus selgus, et tema surm ei olnud seotud politsei tegevusega avaliku korra tagamisel Tallinnas. Politsei leidis 27. aprilli südaöö paiku torkehaavaga Dmitri, kellele politsei kutsus kiirabi kell 00.26. Kiirabi sõitis välja minut hiljem ja jõudis sündmuspaigale 00.32 ehk viie minutiga. Dmitri hospitaliseeriti kell 00.51, teda opereeriti ning ta suri haiglas kell 2.00. Rõhutan veelkord: kiirabi saabus viie minuti jooksul peale politsei väljakutset, seega, kolleegid, Dmitri ei surnud politsei silme all, vaid haiglas.

  Konrad Szymański, w imieniu grupy UEN. – Pani Komisarz! Panie Przewodniczący! Trudno o lepszą ilustrację prawdziwych mechanizmów i siły, jaka stoi za europejską współpracą w zakresie polityki zagranicznej niż ostatnie napięcia z Rosją na tle dyskryminacji handlowej Polski oraz ingerencji Rosji w wewnętrzne sprawy niepodległej Estonii.

Solidarna postawa z Estonią była naszym obowiązkiem moralnym, ale ta solidarność jest też w naszym najlepszym politycznym interesie. Ostatnie wypadki na linii Unia-Rosja były wielką inwestycją w przyszłość Unii Europejskiej, o wiele ważniejszą niż kolejne zmiany instytucjonalne.

Unia Europejska, dzięki dalekowzrocznej postawie przewodniczącego Barroso i kanclerz Merkel, przeżywa dzisiaj swój wielki czas. Myślę, że będę wyrazicielem uczuć wielu Polaków i mieszkańców Europy Środkowej, kiedy powiem tu uroczyście: dziękujemy!

  Satu Hassi, Verts/ALE-ryhmän puolesta. – Arvoisa puhemies, hyvät kollegat, on tärkeää tehdä ero Viron venäjänkielisen väestön ja Venäjän politiikan välillä. Viron venäjänkielisille kuuluvat samat kansalais- ja ihmisoikeudet kuin muillekin, mutta ongelmat ja erimielisyydet eivät oikeuta Venäjän sekaantumista Viron asioihin, kuten vaatimusta Viron hallituksen erosta. Kukaan ei usko, etteivät Moskovan viranomaiset olisi kyenneet estämään Viron lähettilääseen ja lähetystöön kohdistuvaa häirintää ja väkivaltaa kun, aivan kuten komissaari totesi, juuri oppositioaktiiveja estettiin matkustamasta Samaraan mielenosoitukseen. Patsaskiista on tuonut päivänvaloon kaksi erilaista historian tulkintaa. On totta, että puna-armeijalla oli tärkeä merkitys Euroopan vapauttamisessa natsismista, mutta on myös totta, että sama armeija muuttui sodan jälkeen miehitysarmeijaksi Virossa ja monissa muissa maissa.

Tapahtumat ovat tuoneet ilmi venäjänkielisen väestön puutteellisen integroitumisen Viron yhteiskuntaan. On Viron hallituksen ja yhteiskunnan tehtävä – tiedän, ettei se aina ole helppo tehtävä – löytää rakentava tie näiden ongelmien ratkaisemiseksi. Poliisin velvollisuus on pitää yllä järjestystä, mutta syytökset poliisin suhteettoman kovista otteista on tutkittava puolueettomasti ja rehellisesti. Venäjän näyttää olevan vaikea ymmärtää, että Viro ja muut Baltian maat todellakin ovat suvereeneja valtioita. Meidän on osoitettava Virolle solidaarisuutemme. Euroopan unionin jäsenvaltioiden on autettava Viroa selvittämään Viron viranomaisten Internet-sivuihin kohdistuvien hyökkäysten alkuperä.

(Suosionosoituksia)

  Eva-Britt Svensson, för GUE/NGL-gruppen. – GUE/NGL-gruppen beklagar naturligtvis de oproportionerliga reaktionerna i Ryssland och vi kräver självfallet att Ryssland fullföljer sina internationella åtaganden enligt Wienkonventionen.

Med detta sagt så måste också följande konstateras: ingen part är betjänt av en upptrappning av konflikten vilket kan bli resultatet av handlingar eller onyanserade resolutioner och uttalanden. Brobyggande och dialog mellan parter är bättre än resande av murar och barriärer. Det är också odiskutabelt att den diskriminering och begränsning av medborgerliga rättigheter som den rysktalande befolkningen i Estland utsätts för är den största grogrunden till konflikter. Ansvaret för den konflikt vi nu diskuterar vilar också på regeringen i Estland som inte respekterar den rysktalande befolkningens medborgerliga rättigheter. Den har ansvaret för att man inte före flytten av monumentet förde någon dialog med invånarna i Tallinn och att man ignorerade den betydelse monumentet har för oerhört många människor som en viktig påminnelse om alla de som förlorade sina liv i kampen mot nazismen och fascismen.

Man måste också beklaga den upptrappning av konflikten som var en reaktion på att de estniska myndigheterna inte tillät fredliga demonstrationer och den ytterligare upptrappning som var en konsekvens av den estniska polisens agerande mot demonstranterna. Den estniska åtgärden att flytta ett anti-nazistiskt minnesmärke och kvarlevorna av soldater som dog i kriget mot Hitlers trupper upplevs som en provokation av alla som tycker att kampen mot nazismen bör bli ihågkommen i framtiden. Ingen har rätt att skriva om historien och politiska uppfattningar får inte hindra en seriös analys och förståelse av hur konflikter uppstår. Endast så kan vi i framtiden lösa konflikter.

  Christopher Beazley (PPE-DE). – Mr President, I cannot agree with the last speaker in her interpretation of moving a war memorial to a military cemetery. It seems to me that this is entirely the correct procedure. It is the right of the Estonian Government to make that decision, and this was used as a pretext, not, Commissioner, as you said, for a dispute between Russia and Estonia, but for a dispute between Russia and the EU. Commission President Barroso made the point extremely eloquently at Samara that we express our total solidarity with Estonia – as well as with Poland, with the Czech Republic and, indeed, with my own country, whose Ambassador has also been harassed by Nashi, an organisation from which President Putin does very little to dissociate himself.

We are told constantly that we have to de-escalate the situation, which we did not create. In your reply, Commissioner, I wonder whether you can dwell on the WTO negotiations to which you referred. Is it possible that we can continue to negotiate entry with a country which apparently appears to be implicated in the disruption of electronic communications – as Mr Savi has just explained – with the banking system, with our own security? Surely a very clear message has to be sent to President Putin that of course we want to continue these negotiations, but we cannot do so until the cyber-attacks cease.

  Andres Tarand (PSE). – Lubage mul tänada soojalt ja südamest komisjoni ja kõikide liikmesriikide esindajaid siin saalis nende riikide solidaarsuse ning toetuse eest Eestile.

Ma ei peatu resolutsioonis üksikasjalikult loetletud sündmustel Tallinnas, vaid toonitan asjaolu, kuidas Venemaa on kogu sündmuste käiku propagandistlikult moonutanud. Ainsa hukkunud noormehe surma kohta, mida siin juba kolleeg Savi märkis, levitasid inimesed, kes ütlesid, et nad on olnud pealtnägijad, juba järgmisel hommikul Tallinnas varianti, et ta suri Draamateatri juures politsei kumminuia hoopidest. Kuna koht oli vale ning surmapõhjus oli pussitamine, kadus Moskva variandis tasapisi politsei süü ja president Putin teatas Euroopa Liidu liikmesriikide juhtidele Samaras, et kannatanu juurde ei tulnud tahtlikult kiirabi. Kontrollisin seda pühapäeva õhtul otse siseministrilt, kes vastas, et kiirabi jõudis kohale viie minutiga.

Niisiis on see vale siin kaks korda ümber lükatud, kuid see on siiski minu poolt veelkord rõhutatud selleks, et homme on arvatavasti siin majas liikvel ka väärad filmid. Täiesti uus on aga kübersõda, mida maailma press on ohtralt käsitlenud. (kõne katkestati)

  Georgs Andrejevs (ALDE). – Mr President, I would like to bring to your attention the historical background of the recent riots and violent demonstrations in Estonia. The European Union should understand that during the 50 years of Soviet occupation the Communist regime committed multiple crimes against the populations of the Baltic States. It moved hundreds of thousands of working migrants to the territories of these occupied, former sovereign states, which were members of the League of Nations, and created a real threat that Estonians and Latvians might become minorities in their own countries.

Following immense pressure from the international community, including the European institutions, Estonia and Latvia agreed to integrate those hundreds of thousands of non-citizens into their societies. However, integration is a two-way process, and the recent developments in Estonia show that there are reverse tendencies. The sentiments of Soviet times have been replaced by Russia’s new imperialistic approach. Especially alarming is the fact that the younger generation, on which the most hopes for integration and loyalty have been placed, was at the centre of the recent violent events in Estonia, and this must give us some food for thought.

  Inese Vaidere (UEN). – Godājamie kolēģi! Notikumi Igaunijā spilgti izgaismoja vairākas Eiropai svarīgas lietas:

1) Krievija nav atmetusi savus tīkojumus attiecībā pret Baltijas valstīm, mēģinot lietot principu "skaldi un valdi";

2) Krievijai jāatgādina par Baltijas valstu okupācijas fakta atzīšanas nepieciešamību, jo atšķirīgs vēstures traktējums nenovēršami vedīs pie līdzīgiem konfliktiem nākotnē;

3) nelielā Igaunijas valsts tāpat kā Somija 1939. gadā nenobijās no "kaimiņu lāča" uzbrukumiem, saglabāja pašcieņu un guva panākumus un Eiropas valstu atbalstu;

4) Krievija saprot vienīgi stingru un noteiktu pozīciju. Piekāpšanās tiek novērtēta kā vājuma pazīme, tāpēc vēlos pateikties Komisijai un prezidējošās valsts Vācijas kanclerei Merkelei par notikumu izpratni un solidaritāti, runājot ar Krieviju vienā Eiropas balsī, kā arī izteikt pārliecību, ka šāda taktika nesīs panākumus mums visiem nākotnē.

  Tatjana Ždanoka (Verts/ALE). – Mr President, I have listened with great attention to the Commissioner’s contribution, but I do not agree that the issue is just a dispute between Russia and Estonia. Moreover, I wonder how the inter-ethnic conflict, the relations between minorities and majorities, one of the crucial points of which is a different approach to history, now becomes a matter of relations between the European Union and Russia.

I represent the Russian-speaking minority in Latvia and I have said on many occasions that we do not want to be hostages to geo-political games. Unfortunately, Russian speakers in Estonia as well as in Latvia were so-called prisoners of the first Cold War by being denied their citizens’ rights – by being denied their language as an official language in the countries where they were a substantial minority. Now, unfortunately, we might be the hostages of the new Cold War and we see appeals in this House to the behaviour which is very like the Cold War.

There cannot be solidarity when there is violation of human rights. A number of international organisations just report on violations of human rights during the recent events in Estonia.

  Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL). – Η διένεξη μεταξύ Εσθονίας και Ρωσίας δεν είναι ένα μπρούτζινο άγαλμα αλλά έχει να κάνει με προκλητική ενέργεια παραχάραξης της ιστορικής αλήθειας. Προσβάλλει τη μνήμη εκατομμυρίων αγωνιστών που έδωσαν τη ζωή τους για τη συντριβή του φασισμού.

Η συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στην προηγούμενη ολομέλεια στις Βρυξέλλες, και η έγκριση του ψηφίσματος στο οποίο εκφράστηκε η αλληλεγγύη στην εσθονική κυβέρνηση αποτελεί μια συνειδητή πολιτική στήριξης της πλαστογράφησης της Ιστορίας και την αναβίωση του φασισμού στις Βαλτικές και άλλες χώρες.

Έχουμε επανειλημμένα καταγγείλει με στοιχεία τα οποία είναι γνωστά σε όλους ότι στην Εσθονία, στη Λετονία και στη Λιθουανία, μετά το 1991, μεθοδεύτηκε η αποκατάσταση των συνεργατών των SS και του γερμανικού φασισμού. Παράλληλα άρχισε η κατεδάφιση μνημείων του Κόκκινου Στρατού. Τον Ιούλιο του 2004 γκρεμίστηκε μνημείο του εσθονού αντιφασίστα Lembit Pärn και στήθηκε μνημείο του αξιωματικού των Βάφεν - SS Alfons Rebane.

Στη Λετονία, το στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Σαλασπίλς, όπου δολοφονήθηκαν 100.000 ενήλικες και 4.000 παιδιά, ονομάστηκε από την κυβέρνηση "Αναμορφωτικό Εργασιακό Στρατόπεδο". Στη Ρουμανία, ο συνεργάτης της ναζιστικής Γερμανίας, Πρωθυπουργός Ίων Αντωνέσκου, αθωώθηκε από την κατηγορία των εγκλημάτων πολέμου.

Δολοφόνοι και βασανιστές των Βάφεν - SS συνταξιοδοτούνται και θεωρούνται μαχητές της ελευθερίας στις Βαλτικές Χώρες. Σε όλες αυτές τις καταγγελίες με ερωτήσεις των Ευρωβουλευτών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας το Συμβούλιο σιωπά.

Δεν μας εκπλήσσει. Ο φασισμός είναι γνήσιο τέκνο του καπιταλισμού. Δεν συμφωνούμε με τον Πούτιν. Αναρωτιόμαστε όμως, όταν σκυλεύετε πάνω από 20 εκατομμύρια νεκρούς γιατί είστε τόσο προκλητικοί και ζητάτε σεβασμό των διεθνών συνθηκών;

Πλαστογραφείτε την Ιστορία, όμως τα γεγονότα δεν αλλάζουν. Η ιστορική αλήθεια περιλαμβάνει ότι ο Κόκκινος Στρατός, με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές, τη Σοβιετική Ένωση, ήταν εκείνοι που στην Ανατολική και την Κεντρική Ευρώπη συνέτριψαν τον φασισμό και έστησαν την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο στο Ράιχσταγκ.

Ήταν και παραμένει ο μόνιμος εφιάλτης που για πάντα θα σημαδεύει την ήττα γι’ αυτούς που ονειρεύτηκαν την παγκόσμια κυριαρχία …

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Charles Tannock (PPE-DE). – Mr President, Russia regrettably will not wake up to the new geopolitical reality that the so-called ‘near-abroad’, where it exercised total power for most of the last century, from the Caucuses to Ukraine, is no longer a reality. The Baltic States are now also proud, independent EU Member States and it is right and proper that the EU and NATO, which they have joined, should show total solidarity when Russia attempts to bully the smallest of them – Estonia – over what is entirely a sovereign internal matter of that newly independent republic.

Many might question the political wisdom of moving the statue of a so-called Soviet liberator. However, I, fortunately, come from a country that has never experienced the brutal Stalinist invasion and annexation that these countries have. One must appreciate that most Estonians do not see the Soviets as liberators but as tyrants, who extinguished the independence and freedom they enjoyed in the inter-war period.

The relocation of the statue and fallen Russian soldiers was conducted according to international law and it in no way justified the Duma resolutions calling for the resignation of the Estonian Government; the subsequent violent demonstrations; the cyber-attacks on Estonia’s sophisticated system of e-government; the outrageous use of Nashi, an extreme nationalist organisation, to harass the Estonian Embassy – in violation of the Vienna Conventions, and on the back of a similar strategy adopted against the British Ambassador, Anthony Brenton, who attended the Kasparov rally last year.

If it wants good relations after the summit with the EU as a whole and if it wants to negotiate a new PCA, Russia must appreciate that it has to respect all the EU Member States equally.

The cosy bilateral days of former Chancellor Schröder, now richly rewarded by President Putin with a cushy job after his retirement, are well and truly over. The new EU leaders, such as Sarkozy and Merkel, are going to get much tougher with Russia in future.

(Applause)

  Katrin Saks (PSE). – Head kolleegid, tänan selge sõnumi eest, et Venemaa ei tohi suhtuda Eestisse kui oma kubermangu või liiduvabariiki.

Pronkssõdur oli ju vaid ettekääne. Kui poleks seda, oleks leitud midagi muud, võimalik, et kuskil mujal. See oli katse tekitada lõhet mitte ainult Eestis, vaid ka Euroopa Liidus; katse tekitada ebastabiilsust, mis annaks õigustuse suuremale sekkumisele ja aitaks tähelepanu kõrvale juhtida oma mahavõetud sammastelt.

Endise rahvastikuministrina kinnitan teile, et tegemist polnud rahvuskonfliktiga, eestlaste ja venelaste vahelise konfliktiga. Kuigi meil on paljus erinev nägemus ajaloost ja selle sümbolitest, siis kinnitan teile, et need mõni tuhat vägivallatsenud noort ei esinda vene vähemust Eestis. Need, kes tänavale tulid, karjusid "Rossija, Rossija".

Me oleme uhked oma venelaste üle, kes peavad Eestit oma koduks ja püüame üheskoos teha kõik, et kodurahu taastuks. Me ei saa muuta minevikku, vaevalt, et ka suhtumist sellesse, aga me suudame kujundada ühise tulevikunägemuse. Suur osa ühiskonnast on tänaseks omaks võtnud seisukoha "erinev minevik, ühine tulevik".

  Henrik Lax (ALDE). – Upploppen i samband med flytten av bronssoldaten i Tallinn blev en chock för alla dem som arbetat för att integrera den rysktalande befolkningen i det estniska samhället och stärka samhörigheten mellan befolkningsgrupperna i Estland. Estland behöver nu allt stöd och all solidaritet från EU och dess medlemsländer för att kunna vända detta bakslag till en harmonisering av förhållandet mellan landets språkgrupper och en stabilisering av hela samhället. Estland skall inte vara sårbart för otillbörliga påtryckningar och inblandning från Rysslands sida. Detta är viktigt för hela Europeiska unionen.

Estland har stolta traditioner och alla förutsättningar att lyckas. Redan år 1920 fick den ryskspråkiga minoriteten en stark ställning i Estlands första konstitution. Ett viktigt steg vore nu att införa en estnisk TV-kanal på ryska. Idag är alltför många rysktalande ester utlämnade åt ensidig information från Ryssland.

  Wojciech Roszkowski (UEN). – Panie Przewodniczący! Spójrzmy na sprawę z szerszej perspektywy. Ostatni szczyt Rosja-Unia Europejska w Samarze przyniósł zmianę we wzajemnych stosunkach, gdyż nowe państwa członkowskie mogły odczuć, że istnieje unijna solidarność. Przewodniczącej Rady i przewodniczącemu Komisji należą się w związku z tym wyrazy uznania.

Brak postępów w rozmowach może martwić, jednak szczyt w Samarze należy ocenić pozytywnie, gdyż warunkiem rozwoju stosunków Unia-Rosja jest poszanowanie przez Rosję suwerenności poszczególnych krajów Unii i porzucenie przez nią taktyki nacisku politycznego przy pomocy instrumentów ekonomicznych i informatycznych.

Niestety, władze Rosji nie przyjmują tego do wiadomości. Cyberataki na Estonię nie ustały, a embargo na polskie mięso nadal obowiązuje. Ślady morderców Aleksandra Litwinienki wiodą do Moskwy. Unii nie pozostaje nic innego, jak kontynuowanie nacisków.

Nie zrozumiemy jednak dzisiejszej Rosji bez przyjrzenia się jej stosunkowi do własnej przeszłości. Trwałe i konstruktywne stosunki z Rosją wymagają bowiem wypracowania w Unii wspólnej wizji tej przeszłości. W tym celu należy stworzyć coś w rodzaju „Karty Prawdy i Pojednania”.

  Anna Ibrisagic (PPE-DE). – Jag tror att det står fullständigt klart för alla vad som har hänt i Tallinn sedan april i år. Jag är dock osäker på om alla förstår vad det betyder. De tidigare diskussionerna i parlamentet i detta ärende tyder på att alla inte förstår varför vissa har reagerat så kraftfullt. Låt mig därför förklara.

Redan vid Putins utnämning till president antydde han att han skulle göra allt han kunde för att åter ge Ryssland dess forna militärstyrka och den makt som han anser tillstår landet. Om jag minns rätt var det bara en fransk tidning som direkt uppfattade signalerna från Ryssland. Övriga medier såg dem inte. Vi som talar ryska och har erfarenhet av att leva nära eller under Ryssland - vi förstod. Under åren har det dock blivit alltmer klart att utvecklingen i Ryssland går åt fel håll, både när det gäller mänskliga rättigheter, mediernas oberoende och politisk frihet. Otto von Habsburg, en av Europas mest respekterade politiska gestalter, beskrev det som vägen tillbaka till Stalintiden. Han är 95 år idag, han har perspektivet, han minns. Men andra verkar ha glömt. Även i Europaparlamentet finns det ledamöter som förefaller ha glömt de prövningar som de östeuropeiska staterna fick utstå under sin väg mot frihet, självständighet och oberoende. Man tycks ha glömt alla hot och bojkotter, inblandningen i andra länders interna angelägenheter och utpressningen med hjälp av uteblivna energileveranser. Vissa av dessa händelser skedde helt nyligen och utspelar sig just nu i denna stund i några av de länder som jag betecknar som det nya Europa.

Men en del från det gamla Europa verkar ha glömt sin historiska läxa - att vi enbart genom en gemensam utrikespolitik och solidaritet och med en röst kan försvara freden. Detta handlar inte om monumentet i Tallinn. Debatten handlar inte om Estland. Debatten handlar om Europa och Europas suveränitet och oberoende.

  Roberts Zīle (UEN). – Priekšsēdētāja kungs, cienītā komisāre! Vispirms es gribētu pateikties Barosso kungam par Samārā izteikto domu, ka jebkuras pat vismazākās dalībvalsts problēmas ar Krieviju ir arī Eiropas Savienības problēmas ar Krieviju. Tas bija labs atbalsts dalībvalstīm, jaunajām dalībvalstīm, it īpaši Igaunijai, taču pat tiem politiķiem, kuriem "nokrita rozā brilles" par attiecībām ar Krieviju, ir būtiski saprast, ka turpināsies mēģinājumi parādīt, ka Krievijai pastāv īstā vecā Eiropa un tās tuvās pierobežas teritorijas, kas, Krievijas prāt, īslaicīgi dažādu notikumu iespaidā ir nejauši nokļuvušas Eiropas Savienībā, un paralēli testiem, cik stipra ir Eiropas Savienības vienotība, tiks izmēģināti arī jauni, un tiek izmēģināti arī jauni virtuālie ieroči, kuri modernā sabiedrībā var nodarīt milzīgu kaitējumu. Tāpēc jautājums ir, vai Eiropas Savienība nogaidīs un sastapsies ar jaunām problēmām kādā Eiropas Savienības pēcpadomju bloka dalībvalstī, vai arī būs spējīga pati izvirzīt Krievijai prasības, kādas jāizpilda jebkurai valstij, ja tā vēlas kļūt par demokrātisku un paredzamu partnerattiecību subjektu. Paldies!

  Ģirts Valdis Kristovskis (UEN). – Kolēģi, komisāres kundze! Ir īpaši svarīgi, ka Eiropa ne tikai parāda solidaritāti, bet arī atzīst Igaunijā notikušo grautiņu patiesos cēloņus. Eiropai noteikti jāsaprot, ka Igaunijā notika Rietumu demokrātijas un vecā padomju totalitārisma ideoloģiju sadursme. To apzinoties, Eiropai ir nešaubīgi jānoraida totalitārās PSRS laika vēsturiskās interpretācijas. Eiropai ir jāsekmē PSRS simbolu novākšana, kas aizskar PSRS paverdzināto tautu iedzīvotājus. Eiropai ir jāpiedalās vēsturiskās patiesības atjaunošanā okupētajās Baltijas valstīs un citur Austrumeiropā. Tas varētu būt priekšnoteikums dažādu ideoloģiju pārstāvju samierināšanai un integrācijai nākotnē bijušās PSRS okupētajās teritorijās. Tā ir arī visas Eiropas kopējā problēma. Īpaši vēlos uzsvērt, ka Eiropas Parlamentam turpmāk ir jābūt šo patiesības un tiesiskuma mērķu sasniegšanas aktīvam dalībniekam. Paldies!

  Benita Ferrero-Waldner, Member of the Commission. Mr President, this discussion has clearly shown that the key word is ‘solidarity’. I should like to thank a number of Members for their words of thanks.

Mr Barroso in particular could not have been clearer on this issue. Many of you know what he said. His meaning was that aggression against one Member State – in this case Estonia – represents aggression against the whole European Union. This was a very strong statement and it also showed that divide et impera politics cannot work if Europe speaks with one voice.

These were the main issues and main lessons of these proceedings. These questions took some considerable time in the discussions in our meeting. We emphasised again and again that we are working as an EU of 27 Member States and that solidarity will be maintained.

On WTO accession, both sides at Samara recognised that our economic and trading links are larger and more intensive than ever and it was encouraging to hear from the Russian side that they intend to accelerate the process of their accession to the WTO. It is encouraging because it is in our interests to bind Russia into a rules-based system where it can then be held to account. This is very important.

On cyber-attacks, it is now up to the Council to work on the Commission communication where we have added a specific paragraph on cyber-terrorism. I can see there is generally much agreement in this House on how important it is to work on this question of solidarity.

(Applause)

  Przewodniczący. Otrzymałem siedem projektów rezolucji⁽¹⁾ złożonych zgodnie z art. 103(2) Regulaminu.

Zamykam debatę.

Głosowanie odbędzie się w czwartek, 24 maja.