Πρόεδρος . – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση επί έξι προτάσεων ψηφίσματος για το Ιράν.⁽¹⁾

  Ryszard Czarnecki (UEN), συντάκτης. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, ακόμη μια φορά συζητούμε για το Ιράν. Είμαι ένας από τους συντάκτες ψηφίσματος που ετοίμασε η Ομάδα Ένωση για την Ευρώπη των Εθνών. Η κατάσταση στο Ιράν είναι μια ατελείωτη ιστορία παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επανέρχεται τακτικότατα στο θέμα αυτό, δίνοντας στη δημοσιότητα τα ονόματα και άλλων θυμάτων και άλλες περιπτώσεις παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οφείλω με λύπη να πω ότι ορισμένοι από τους πολιτικούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ορισμένες κυβερνήσεις εφαρμόζουν δύο μέτρα και δύο σταθμά, με την έννοια ότι πολύ περισσότερα λέγονται σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα στις χώρες με τις οποίες δεν υπάρχει εμπόριο, όπου δεν μπορεί κανείς να έχει εμπορικές συναλλαγές. Στην περίπτωση χωρών με τις οποίες διατηρούνται οικονομικές σχέσεις, ακόμη και ανεπίσημα, χωρίς να λέγεται οτιδήποτε αλλά επιτυγχάνοντας κέρδη, οι άνθρωποι φαίνεται να μιλούν για τα ανθρώπινα δικαιώματα πιο ήσυχα, ψιθυριστά. Είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν ψιθυρίζει όταν η συζήτηση αφορά στο Ιράν.

Στο κοινό ψήφισμα που προτείνουμε, αυτό που θα ήθελα να τονίσω πάνω και πέρα από πολιτικούς διαχωρισμούς, είναι ότι διαπιστώνουμε νέα, συγκεκριμένα και τραγικά γεγονότα που απεικονίζουν το δράμα που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας στη χώρα αυτή. Ωστόσο, η προσοχή της παγκόσμιας κοινής γνώμης εστιάζεται σε άλλα θέματα, όπως σε ορισμένες απόπειρες της χώρας αυτής να αποκτήσει πυρηνική ισχύ ή στις σαφώς αντισημιτικές δηλώσεις του προέδρου του Ιράν. Ελίναι λυπηρό, ωστόσο, το γεγονός ότι δεν λαμβάνουμε υπόψη τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα αυτή, γι’ αυτό είναι θετικό το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξετάζει το θέμα αυτό σήμερα.

  Marios Matsakis (ALDE), συντάκτης. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, δεν είναι η πρώτη φορά και φοβάμαι ότι δεν θα είναι ούτε η τελευταία που αυτό το Σώμα καλείται να ασχοληθεί με την κατάσταση στο Ιράν. Αυτή η χώρα, που έχει όλους τους φυσικούς πόρους για την επίτευξη ενός αξιοζήλευτου βιοτικού επιπέδου για τον λαό της, δυστυχώς βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην άβυσσο της σκοτεινής, παρωχημένης, ολοκληρωτικής διακυβέρνησης, με τις επακόλουθες κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πολιτών της και με το Ιράν να απομονώνεται ολοένα και περισσότερο από τον υπόλοιπο κόσμο.

Η συνεχιζόμενη πρακτική των βάρβαρων ενεργειών, όπως ο θάνατος διά λιθοβολισμού των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών, και η μη αναγνώριση της αξίας των δικαιωμάτων των γυναικών και των πολιτικών αντιπάλων αποτελούν όνειδος για τον πολιτισμένο τρόπο ζωής. Καθημερινά καταφτάνουν αναφορές για ακόμη περισσότερες περιπτώσεις συλλήψεων, βασανιστηρίων και δολοφονιών αθώων πολιτών από τις αρχές του Ιράν.

(Ο Πρόεδρος ζήτησε από τον ομιλητή να επιβραδύνει)

Ελπίζω αυτό να μην μου στοιχίσει χρόνο, κύριε Πρόεδρε. Παρεμπιπτόντως, για αυτό μιλώ στα αγγλικά, ώστε ο κόσμος να με καταλαβαίνει χωρίς να υπάρχει ανάγκη διερμηνείας.

(Χειροκροτήματα από ορισμένες πλευρές)

Σας ευχαριστώ, κύριε Tannock.

Η ελευθερία του λόγου και η ελευθερία του Τύπου σχεδόν δεν υπάρχει στην εν λόγω χώρα, και όλα αυτά την ίδια στιγμή που το μυστικό έργο για παραγωγή πυρηνικών όπλων προχωρά ενάντια σε κάθε κοινή λογική και παρά τη διεθνή κατακραυγή.

Το ιρανικό καθεστώς, θαμπωμένο από κοντόφθαλμο εθνικισμό και ακραίο θρησκευτικό φανατισμό, ακολουθεί έναν δρόμο που μπορεί να οδηγήσει μόνο σε σύγκρουση και παρεπόμενα δεινά, κυρίως για τον ίδιο τον λαό του. Με την ευκαιρία της ψηφοφορίας για το εν λόγω ψήφισμα, ας στείλουμε ένα μήνυμα συμπαράστασης στους Ιρανούς που αγωνίζονται για την ελευθερία και τη δημοκρατία, και ας ξανακάνουμε σαφές στους εξτρεμιστές κυβερνώντες του Ιράν ότι η υπομονή μας εξαντλείται γρήγορα εξαιτίας της ανόητα επικίνδυνης συμπεριφοράς τους.

Επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω ενημερώνοντας τους συναδέλφους με κάποια καλά νέα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, που μόλις έλαβα, και τα οποία είναι ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ αποφάσισε να συμπεριλάβει τους Επαναστατικούς Φρουρούς στον κατάλογο των τρομοκρατών.

  Paulo Casaca (PSE), συντάκτης. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, αυτήν την εβδομάδα είχαμε τη χαρά να μάθουμε το όνομα της βραβευθείσας με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, της Doris Lessing, η οποία όπως γνωρίζουμε είναι ιρανικής καταγωγής, λέγοντας αυτό που όλοι μας πιστεύουμε: «Μισώ την ιρανική κυβέρνηση,. Είναι μια απάνθρωπη και κακή κυβέρνηση». Η Doris Lessing είπε επίσης ότι ο λόγος που κανείς δεν τολμά να επικρίνει την ιρανική κυβέρνηση είναι το πετρέλαιο. Πιστεύω ότι δεν θα μπορούσε να είναι ακριβέστερη και δεν θα μπορούσε να διατυπώσει αυτή την άποψη καλύτερα.

Αυτή η πολιτική κατευνασμού είναι φονική, όχι μόνο για τα συμφέροντα του ιρανικού λαού, αλλά επίσης για τον καθένα που επιθυμεί την ειρήνη. Η συνέχιση αυτής της πολιτικής και η τροφοδότηση των επεκτατικών και φανατικών ενστίκτων του ιρανικού καθεστώτος θα είναι η μεγαλύτερη τραγωδία που θα αντιμετωπίσουμε στο εγγύς μέλλον. Πιστεύω ότι πρέπει όλοι να αντιληφθούμε αυτό το γεγονός και πρέπει να αντιστρέψουμε αυτήν την πολιτική. Αν δεν το πράξουμε, το μέλλον θα είναι πολύ ζοφερό, και θα ήθελα μόνο να πω, κύριε Πρόεδρε, ότι το Σώμα πρέπει να στείλει θερμότατα συγχαρητήρια στη βραβευθείσα με το Βραβείο Νόμπελ λογοτέχνιδα για τις πολύ εύστοχες δηλώσεις της.

  Erik Meijer (GUE/NGL), συντάκτης. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, αξιολογώντας αυτά που συμβαίνουν στο Ιράν, αλλά και γύρω από αυτό επί του παρόντος, υπάρχουν τέσσερα θέματα που πρέπει να εξεταστούν. Πρώτον, η φρικώδης κατάσταση που έχει δημιουργηθεί ως αποτέλεσμα ενός καθεστώτος που δεν στηρίζεται στη δημοκρατία και την ισότητα των ανθρώπων, αλλά στη δική του ερμηνεία της βούλησης του Θεού, η οποία του δίδει το δικαίωμα να φυλακίζει, να βασανίζει και να δολοφονεί τους άλλους ανθρώπους.

Δεύτερον, η προσπάθεια του καθεστώτος να κερδίσει την υποστήριξη του κόσμου παρά τον ρόλο του ως βίαιης μειονότητας. Προσπαθεί τεχνητά να απευθυνθεί στην εθνική υπερηφάνεια. Ο λόγος για αυτήν την υπερηφάνεια είναι η κατοχή πυρηνικής ενέργειας και πιθανόν ακόμη και πυρηνικού όπλου, όπως ακριβώς η Ινδία, το Πακιστάν και το Ισραήλ, που δεν έχουν υπογράψει τη Συνθήκη περί μη Διάδοσης των Πυρηνικών Όπλων.

Τρίτον, η αντιπολίτευση στο καθεστώς. Τόσο η μετριοπαθής αντιπολίτευση, η οποία θέλει ένα ελαφρά λιγότερο αυστηρό σύστημα, όπως συνέβαινε με τον προηγούμενο πρόεδρο, όσο και η πραγματικά δημοκρατική αντιπολίτευση μεταξύ εργαζομένων και φοιτητών του Ιράν, καθώς επίσης και μεταξύ των διανοουμένων που έχουν διαφύγει στο εξωτερικό.

Τέταρτον, η αμερικανική απειλή να χρησιμοποιηθεί το ίδιο μοντέλο στο Ιράν όπως στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, με στρατιωτική εισβολή ή τουλάχιστον βομβαρδισμό. Μια τέτοια επίθεση από ξένους αντιπάλους θα ήταν αντιπαραγωγική. Αυτή θα ενεθάρρυνε τα πατριωτικά αισθήματα εκ μέρους των Ιρανών, και θα συσπειρώνονταν για να στηρίξουν το μισητό καθεστώς και τα πυρηνικά του, αν υπάρχουν.

Η πολιτική Ομάδα μου δεν είναι υπέρ μιας στρατιωτικής εισβολής κατά του καθεστώτος, ή της επιδίωξης φιλίας με το καθεστώς αυτό για λόγους ιδίου συμφέροντος. Πρέπει να δείξουμε ότι είμαστε αλληλέγγυοι με τα θύματα και την αντιπολίτευση. Στο καθεστώς δεν πρέπει με κανένα τρόπο να δοθεί η εντύπωση ότι είναι δυνατόν να διαπραγματευτεί περιορισμούς σχετικά με τα δικαιώματα της εξόριστης στην Ευρώπη αντιπολίτευσης, και δεν πρέπει να του επιτραπεί να διαδίδει προπαγάνδα ισχυριζόμενο ότι οι δημοκρατικές χώρες στηρίζουν την άφρονα εξουσία του.

Με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για αφαίρεση της οργάνωσης Μουτζαχεντίν του Λαού από τον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων πρέπει να υπάρξει πλήρης συμμόρφωση, έτσι ώστε αυτή η οργάνωση και άλλες ομάδες της αντιπολίτευσης να μην αντιμετωπίζουν οιαδήποτε νομικά ή οικονομικά εμπόδια.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), συντάκτης. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι υπάρχουν τρία στοιχεία –τουλάχιστον τρία– που δικαιολογούν αυτόν τον επείγοντα χαρακτήρα του θέματος.

Πρώτον, όπως έχει ήδη σημειωθεί, η εντεινόμενη επιδείνωση της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεύτερον, τα στοιχεία ρεκόρ για εκτελέσεις, όχι μόνο με αριθμητικούς όρους αλλά επίσης και όσον αφορά τη βαναυσότητα με την οποία αυτές εκτελούνται. Σήμερα έχουμε περισσότερες εκτελέσεις από όσες έλαβαν χώρα ολόκληρο το 2007 – 244 το 2007 και 177 το 2006. Το τρίτο στοιχείο είναι ο διωγμός που υφίστανται οι οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στην προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ειδικά δε οι οργανώσεις που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των γυναικών.

Πιστεύω ότι όλα αυτά δικαιολογούν όχι μόνο το παρόν ψήφισμα αλλά και, όπως αναφέρεται στο ψήφισμα, παροτρύνει τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών να εγκρίνει ψήφισμα με το οποίο θα καταδικάζεται ρητά και ανεπιφύλακτα η παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στο Ιράν. Αυτό είναι κάτι που ζητούμε επί μακρόν. Δεν κατανοούμε γιατί υπάρχει αυτή η επιφυλακτικότητα εν προκειμένω και ελπίζω το ψήφισμα αυτό να βοηθήσει τουλάχιστον να αλλάξουν ορισμένες νοοτροπίες.

  Tadeusz Zwiefka (PPE-DE), συντάκτης. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, το Κοράνι, το ιερό βιβλίο ων μουσουλμάνων, θεωρείται από εξέχοντες ειδικούς ότι είναι βιβλίο αγάπης. Όμως τι συμβαίνει σε αυτές τις χώρες που αυτοαποκαλούνται ισλαμικές χώρες; Κυβερνώνται από αδιάλλακτα ακραία στοιχεία. Το μόνο μήνυμα που έρχεται από αυτές τις χώρες είναι μήνυμα μίσους του εξωτερικού κόσμου, των άλλων μουσουλμάνων και των ίδιων των πολιτών τους. Αυτό που συμβαίνει σήμερα στο Ιράν είναι απαράδεκτο. Σε πολλές περιπτώσεις έχουμε ήδη μιλήσει στο Σώμα για την ανάγκη να εφαρμοστούν ριζικά μέτρα προκειμένου να προλαμβάνονται διάφοροι τύποι παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν.

Αυτό που είναι ιδιαίτερα τρομακτικό είναι ο τρόπος εκτέλεσης της θανατικής ποινής. Η εκτέλεση της θανατικής ποινής με λιθοβολισμό είναι πράξη απολίτιστη, απάνθρωπη και εντελώς απαράδεκτη σε οποιαδήποτε δημοκρατία. Η εκτέλεση της θανατικής ποινής σε ανηλίκους, η οποία απαγορεύεται σε ολόκληρο τον δημοκρατικό και πολιτισμένο κόσμο, συνεχίζεται στο Ιράν, παρά την υπόσχεση της ιρανικής κυβέρνησης κα του κοινοβουλίου.

Περαιτέρω πράξεις μίσους έχουν ως στόχο οιαδήποτε αντιπολίτευση –τόσο από την πολύ μικρή εσωτερική αντιπολίτευση από μεμονωμένους πολίτες όσο και από την πολύ μεγαλύτερη και περισσότερο οργανωμένη αντιπολίτευση εντός της χώρας και εκτός των συνόρων της. Οι συλλήψεις δημοσιογράφων, η έλλειψη ελευθερίας του λόγου, οι απαγορεύσεις δημοσίευσης ή ακόμη και της ομιλίας υπό την απειλή φυλάκισης ή ακόμη και θανάτου, αυτή είναι μια κατάσταση που δεν μπορούμε με κανένα τρόπο να αποδεχθούμε. Σήμερα, οιεσδήποτε εκκλήσεις φαίνεται ότι έρχονται πολύ αργά. Πρέπει να σκεφτούμε πιο συγκεκριμένους περιορισμούς που θα ανάγκαζαν την ιρανική κυβέρνηση να αλλάξει τη συμπεριφορά της.

  Benita Ferrero-Waldner, μέλος της Επιτροπής. − (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς, εμείς στην Επιτροπή επιδοκιμάζουμε αυτήν τη νέα κοινή πρόταση ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Μπορώ να σας πω ότι επανειλημμένα έχουμε εκφράσει τις σοβαρές ανησυχίες μας σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν – εγώ, η ίδια, πολύ πρόσφατα κατά τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, στο περιθώριο της οποίας συναντήθηκα με τον ιρανό υπουργό Εξωτερικών, όπου και πάλι υπογράμμισα σθεναρά όλα τα δεδομένα εκεί.

Πρέπει να πω ότι ο σεβασμός των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν συνέχισε να επιδεινώνεται το τελευταίο έτος και, για τον λόγο αυτόν, θα στηρίξουμε το νέο ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν, όπως κάνουμε κάθε χρόνο, το οποίο πιθανότατα θα καταθέσει ο Καναδάς.

Υπάρχει συνεχής καταστολή στην ελευθερία της έκφρασης, την ειρηνική συγκέντρωση και την πολιτική διαφωνία. Υπάρχουν νέες περιπτώσεις βασανιστηρίων και εκτελέσεων ανθρώπων που ήταν ανήλικοι τη στιγμή του υποτιθέμενου εγκλήματος. Υπάρχει επίσης αυξανόμενος αριθμός δημόσιων εκτελέσεων, όπως είπε ο κ. Romeva i Rueda, συμπεριλαμβανομένης μίας περίπτωσης διά λιθοβολισμού, παρά τις διαβεβαιώσεις από την ιρανική πλευρά ότι ο λιθοβολισμός έχει απαγορευτεί με τα υπάρχοντα διατάγματα. Ανέφερα και εγώ συγκεκριμένα αυτήν την περίπτωση στη συνάντησή μου με τον ιρανό υπουργό Εξωτερικών. Φέτος το Ιράν έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον 250 εκτελέσεις μέχρι στιγμής – είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος αριθμός εκτελέσεων παγκοσμίως.

Επισημαίνουμε επίσης τη συνεχή διάκριση σε βάρος μειονοτήτων, την αυξανόμενη παρενόχληση και το κλείσιμο ανεξάρτητων μη κυβερνητικών οργανώσεων. Ο τεκμηριωμένος εκφοβισμός και η δίωξη των υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων από όλους τους τομείς της ιρανικής κοινωνίας έχει αυξηθεί, όπως και η καταπίεση διανοουμένων, καθηγητών, σπουδαστών, γυναικών ακτιβιστριών και συνδικαλιστικών οργανώσεων. Μόλις πρόσφατα ένας από τους πιο γνωστούς υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Ιράν, ο κ. Emaddedin Baghi, φυλακίστηκε και πάλι, με την κατηγορία της προπαγάνδας εναντίον της κυβέρνησης. Από τον Ιούλιο, δε, ο κ. Mansour Osanlou, πρόεδρος της ένωσης ιρανών οδηγών λεωφορείων και προσωποποίηση μιας ανεξάρτητης συνδικαλιστικής οργάνωσης στο Ιράν, είναι υπό κράτηση. Ο κ. Osanlou χρειάζεται άμεση ιατρική θεραπεία, η οποία έχουμε λόγους να πιστεύουμε ότι δεν του έχει χορηγηθεί.

Όμως δεν μένουμε σιωπηλοί μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις. Έχουμε λάβει αρκετά μέτρα και έχουμε επανειλημμένα εκδώσει δημόσιες ανακοινώσεις που καταγγέλλουν τις συνεχιζόμενες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών στο Ιράν, καθώς και τη μόνιμη αδυναμία της χώρας να τηρήσει τα διεθνή πρότυπα στην απονομή της δικαιοσύνης. Άλλη μια φορά, καλώ την ιρανική κυβέρνηση να σεβαστεί πλήρως όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες, σύμφωνα με τις υποχρεώσεις του Ιράν με βάση το διεθνές δίκαιο και τις συμβάσεις που έχει επικυρώσει.

Θα ήθελα επίσης να επαναλάβω την ανησυχία μας για την άρνηση του Ιράν να ξαναρχίσει τον διμερή διάλογο για τα ανθρώπινα δικαιώματα που είχε διακόψει το 2004, κάτι που η Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθεί να ζητά. Από την πλευρά μας, παραμένουμε έτοιμοι για κάτι τέτοιο, καθώς πιστεύουμε στη σημασία ενός τέτοιου διαλόγου και δέσμευσης.

Ανακεφαλαιώνοντας, η Επιτροπή συμφωνεί πλήρως με το Κοινουβούλιο, ανεξαρτήτως των εξελίξεων στο θέμα των πυρηνικών ή σε άλλα θέματα που αφορούν την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και έχουμε αυτήν την προσέγγιση διπλής γραμμής, την οποία επεξεργάζονται αυτήν τη στιγμή ο Javier Solana και ο νέος ομόλογός του, και ταυτόχρονα εργαζόμαστε στο πλαίσιο του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών αναφορικά με την πιθανότητα περαιτέρω ενίσχυσης των κυρώσεων. Αυτήν τη στιγμή δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική πρόοδος στη σχέση με το Ιράν χωρίς κάποια σοβαρή βελτίωση στην κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

  Πρόεδρος . – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί σύντομα, κατά τη διάρκεια της ώρας των ψηφοφοριών.