Explications de vote orales

- Interprétation du règlement (Article 19, paragraphe 1)

  Richard Corbett (PSE). – Mr President, you will have to excuse the fact that I have lost my voice. I wish to state that I voted in favour of this interpretation and I want to say that Mr Hannan’s comparison, while pretending not to make it, of our vote with Hitler’s Ermächtigungsgesetz of 1933 was an absolutely disgraceful comparison.

But such a ludicrous comparison just shows the state of mind of the person making it. We have simply confirmed, in accordance with our rules, that Rule 19 of our Rules of Procedure already gives the President of Parliament the right to bring an end to successive uses of points of order, procedural motions etc., ‘where the President is convinced that these are manifestly intended to cause and will result in a prolonged and serious obstruction of the procedures of the House or the rights of other Members’.

This is not stifling debate. We have ample speaking time in debates, shared out proportionally to every group in accordance with their size. This is simply a safeguard against those who are trying to disrupt this House.

The powers that our President has are far less than what exists in most national parliaments, if you take the Speaker of the House of Commons, for instance. We are right to take that safeguard measure, and I note that the former leader of Mr Hannan’s party, a member of our committee, actually voted in favour of that, so his attitude is disgraceful.

  Le Président. – Chers collègues, la règle est la suivante.

Quand les explications de vote ont commencé sur un sujet, en principe – je dis bien en principe – la Présidence ne prend plus d'orateurs sur le même sujet, mais vu la sensibilité et le sujet, je vous propose de déroger à cette règle et de donner la parole à tous les collègues qui l'ont demandée.

  Mirosław Mariusz Piotrowski (UEN). – Panie Przewodniczący! Ze względu na fakt, że pierwsze głosowanie imienne dotyczące zmiany Regulaminu nie było odzwierciedlone w naszych dokumentach, wkradł się pewien błąd. Mówię tu w imieniu swoim, a także pana posła Czarneckiego i pana posła Libickiego. Myśmy głosowali przez podniesienie ręki za wnioskiem pana Farage i sądziliśmy również, że głosowanie imienne tego dotyczy, a wynikła tutaj pomyłka, dlatego chcemy to sprostować tu ustnie, a jednocześnie wniesiemy elektronicznie o zmianę naszego głosowania na wniosek przeciwny.

  Bogdan Pęk (UEN). – Panie Przewodniczący! Ta sama kwestia: myśmy tutaj w grupie kilku posłów głosowali niezgodnie z własnymi przekonaniami, a mianowicie powinniśmy głosować przeciwko tej zmianie Regulaminu, która jest zdecydowanie zmianą niedemokratyczną i tutaj w sercu demokratycznej Europy wprowadza taką regułę, która daje władzę absolutną przewodniczącemu Parlamentu. To nie prawda, że są w którymkolwiek demokratycznym Parlamencie tak daleko idące rozwiązania, dlatego chcieliśmy przeciwko temu głosować, ale w wyniku pomyłki, o której mówił poseł Piotrowski zagłosowaliśmy za. To dotyczy Bogdana Pęka, Dariusza Grabowskiego i Andrzeja Zapałowskiego.

  Dariusz Maciej Grabowski (UEN). – Panie Przewodniczący! Tak jak powiedział mój przedmówca, proszę o sprostowanie mojego głosowania w kwestii regulaminowej. Głosowałem niezgodnie z własnymi przekonaniami, proszę o zmianę. Jestem przeciwny zmianie Regulaminu.

  Christopher Heaton-Harris (PPE-DE). – Mr President, may I thank you for your very wise interpretation of your new powers in allowing us to make explanations of vote even if we did not put our name down for this report? May I also thank you for allowing Mr Corbett an extra half a minute to make a political aside that might not have been truly relevant to the subject of the matter?

I just rise to say that I really do think this is an aberration of our Rules of Procedure. I am very concerned about it. I have been in communication with the Presidency, and I hope the Presidency respects the views of the minority of this Parliament. Mr Corbett made the statement that we had the opportunity to rise within debates in this House because all groups get speaking time. Alas, as we have seen today, sometimes some groups are not as tolerant of different views as others. It is very difficult to get speaking time for those Members that might express a minority view in a big group. Thank you very much indeed for allowing us to make this point.

  Ewa Tomaszewska (UEN). – Panie Przewodniczący! Ja również zostałam wprowadzona w błąd. Sądziłam, że sprawdzamy głosowanie poprzednie. Jestem zdecydowanie przeciwko tej interpretacji artykułu 19, który stawia sprawy porządkowe ponad zasadami i prawami, w szczególności wolnością słowa.

  Syed Kamall (PPE-DE). – Mr President, thank you very much for showing discretion on this matter and allowing me to take the floor to offer my explanation of vote.

I did understand what I was voting for on this issue, and I clearly voted against. I understand that some people in this House interpret the Rules and I understand that to mean that we are within our Rules on this.

But what I would say is that we always have to be very careful about giving arbitrary powers to a chairman or a president. I am sure that the President and the Vice-Presidents of this current Parliament will use these powers with extreme caution, and I am sure we welcome that. But what of future presidents? What of future chairmen who choose to interpret these rules as they see fit, to frown upon dissent and to suppress it?

We have to be careful that this is not a slippery slope, or perceived to be a slippery slope, to dictatorship, rather than a diversity of views. Therefore, I say to everyone, the true test of a democracy is how you treat your minorities, and, if you treat your minorities well, then we can all be agreed that this is a true democracy.

  Hans-Peter Martin (NI). – Herr Präsident! Ich habe bisher im Zusammenhang mit den europäischen Institutionen trotz all meiner Kritik über die Jahre hinweg das Wort „diktatorisch“ noch nie verwendet. Ich denke und bin überzeugt davon, dass das, was heute durch diese unglaublich weitgehende Ermächtigung des Präsidenten möglich wurde, der Willkür Tür und Tor öffnet. Man kann nicht immer davon ausgehen – und gerade in diesem Haus nicht –, dass der Präsident fair und ausgewogen agiert. Aufgrund dessen, was hier beschlossen wurde und wogegen ich natürlich war, gibt es jetzt eine unglaubliche Willkürmacht von Seiten des Präsidenten, und dieses Parlament kann sich so zu einem Willkürparlament verändern. Das haben die europäischen Bürger nicht verdient! Ich glaube, hier ist ganz eindeutig ein Graben überschritten worden, und das wird zu großen demokratischen Problemen führen!

- Rapport: Armando França (A6-0507/2007)

  Syed Kamall (PPE-DE). – Mr President, I am sorry. I was temporarily delayed by a colleague. We were discussing democracy: a very important concept that I am sure we all support in this House, even though we do not always act that way.

I understand about the amendments to this report in terms of cooperation between the different special intervention units, but we have to remember that this is actually an amendment to the Prüm Treaty. The British Conservatives originally opposed the Prüm Treaty. The reason that we opposed it was because, initially, it was an agreement on cooperation between a limited number of Member States. Under the presidency of one of the Member States, they decided to extend this provision without proper consultation. Even the European Data Protection Supervisor had to submit his own opinion after he realised he was not consulted.

We as Conservatives are against the use of rapid border intervention units and the implementation of the Prüm Treaty, and we did not support the amendments to this Treaty.

- Rapport: Markus Ferber (A6-0505/2007)

  Jim Higgins (PPE-DE). – Mr President, my Irish PPE-DE colleagues now fully support the liberalisation of the postal services within the Union, and we voted accordingly. We do so knowing that universal service is guaranteed to all citizens within the Union, and that specific measures have been taken to ensure that rural and sparsely populated areas are served by an adequate number of postal outlets.

A Uachtaráin, ba mhaith liom béim a chur chomh maith ar chomh tábhachtach agus a bhfuil seirbhísí poist do dhaoine a bhfuil radharc lag acu nó do dhaoine atá dall agus in éineacht le mo chomhghleacaithe Éireannacha ón EEP-ED iarraimid ar na Ballstáit go léir an tseirbhís a choinneáil in áiteanna i ngach tír ina bhfuil sé ar fáil i láthair na huaire agus é a chur ar fáil sna tíortha nach bhfuil sé ar fáil faoi láthair.

  Zuzana Roithová (PPE-DE). – Pane předsedo, dnes po letech dozrála naše diskuse a shodli jsme se na otevření volné nabídky poštovních služeb pro všechny občany Evropské unie. Je to důležitý milník na cestě k jednotnému trhu s poštovními službami, aniž by byly ohroženy služby ve veřejném zájmu. Jsem velmi ráda, že jsme nalezli rozumný kompromis, který chrání například donášky zásilek v odlehlých oblastech.

Směrnice také nebrání členským zemím ponechat určité výjimky, jako je například bezplatné doručování zásilek zrakově postiženým a to i přesto, že Parlament dnes odmítl konkrétní článek.

Digitalizace komunikace má zásadní vliv na změnu struktury poptávky po poštovních službách, a tak liberalizace umožní lépe a hlavně pružněji reagovat na širší nabídku služeb, zejména pokud jde o balíčky. A věřím, že to povede i k nižším cenám za efektivnější služby a gratuluji nám k tomuto kompromisu.

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – Vážení kolegovia, je mi veľmi ľúto, že pozmeňujúci návrh č. 3, identický s č. 18, týkajúci sa bezplatnej slepeckej pošty alebo pošty pre nevidiacich a slabozrakých, vo Ferberovej správe neprešiel. Byť slepým a slabozrakým je hendikep, ktorý neumožňuje vidieť svet očami. Verím však, že títo ľudia budú vnímať 321 hlasov poslancov Európskeho parlamentu, ktorí hlasovali za tento pozmeňujúci návrh, srdcom. Keďže smernica je v druhom čítaní schválená, verím, že členské štáty v rámci subsidiarity vyriešia tento problém k spokojnosti nevidiacich a slabozrakých.

  Syed Kamall (PPE-DE). – Mr President, before I became a Member of the European Parliament, I had a real job. One job I had was advising companies on the newly liberalised industries – the telecoms industry, the postal industry (to a limited extent) and the energy industry. What we saw in telecoms liberalisation was an explosion in choice. We saw an explosion in innovation. We saw competition leading to lower prices and consumers and businesses across Europe, which led to great innovation and great choice for all consumers. Let us hope that, with this directive, what we will now see is the same sort of market discipline that was applied to the telecom sector spread to the postal sector; that we will enjoy a spread of wealth, innovation and better services right across Europe; and that, at the end of the day, it will be the consumer who wins.

  Christopher Heaton-Harris (PPE-DE). – Mr President, I would like to associate my comments with the latter part of Mr Kamall’s statement because I truly believe that liberalisation in the postal services market is the way forward for innovation and consumer choice.

I have a significant problem, though, with the definition of universal services and how that is applied to rural services. Earlier this week, in my own constituency in the UK, there was an announcement that seven post offices would close. This was after a massive consultation. Some of these post offices were profitable. The consultation reports stated that nearly 100% of people were in favour of keeping these post offices open. However, because of a definition of what service was required by government, the consultation turned into a sham, everybody was ignored. Rural services will be decimated in places like Staverton, Hellidon, Brington and Harlestone, and Milton Malsor in my constituency.

So I am very concerned about the implementation of this directive within Member States.

– Proposition de résolution: Situation en Iran (B6-0046/2008)

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – Pán predsedajúci, prosím, aby bolo zaznamenané, že som chcela hlasovať za návrh uznesenia o situácii o Iráne, ale nepočula som dobre tlmočenie a v momente Roll-call hlasovania v záverečnom hlasovaní som svoje hlasovacie zariadenie nestlačila.

- Proposition de résolution: Résultats de la Conférence sur le changement climatique (Bali) (B6-0059/2008)

  Zuzana Roithová (PPE-DE). – Pane předsedo, jsem přesvědčena, že lidstvo má účinně redukovat své negativní vlivy na klima na této planetě. Do tohoto procesu zpomalení klimatických změn je potřeba zahrnout nejen Unii, ale celý svět.

Musíme tedy sáhnout i po účinnějších nástrojích, pokud jde o naši rozvojovou politiku, a směřovat pomoc rozvojovým zemím tak, aby se rovněž efektivně přizpůsobily dopadu změn klimatu a snižování emisí skleníkových plynů. Je to jeden z dalších důležitých úkolů, který stojí před námi a na které upozornila naše dnešní rezoluce o konferenci na Bali.

- Rapport: Fiona Hall (A6-0003/2008)

  Milan Gaľa (PPE-DE). – Vážené dámy a páni, dovoľte mi povedať, že ako vlastník malej vodnej elektrárne viem, čo je výroba elektrickej energie z obnoviteľných zdrojov. Bohužiaľ, viem veľa aj o tom, s akými problémami, častokrát umelo produkovanými, zápasia ľudia, ktorí chcú týmto spôsobom energiu vyrábať a distribuovať.

Zároveň vlastním starší rodinný dom, ktorý som v roku 2001 rozsiahlo z vlastných zdrojov rekonštruoval, aby som dosiahol vyšší štandard energetickej účinnosti. Viem, že ušetrený kilowatt energie je rovnako dobrý ako vyrobený kilowatt. Vítam a v hlasovaní som podporil akčný plán pre energetickú účinnosť z mnohých uvedených dôvodov. Zároveň ma veľmi mrzí, že Európska komisia, ako aj mnohé vlády členských štátov nesú vinu na tom, že opatrenia v oblasti energetickej účinnosti sa zanedbávajú a ešte stále sa podceňuje ich strategický význam a zároveň potreba jeho politickej priority.

  Zuzana Roithová (PPE-DE). – Pane předsedo, vítám zprávu o akčním plánu pro energetickou účinnost. Je apelem na finanční podporu pro rychlejší zavádění nejmodernějších technologií, které šetří životní prostředí. Zajistí tím i menší závislost na dodávkách energií z Východu.

Ovšem systém obchodování s povolenkami emisí je kontroverzní. Mohl by splnit účel, pokud by jednotlivé státy Unie měly stejné výchozí podmínky. Zvláštní podmínky musí platit pro rozvíjející se ekonomiky, jako je ta česká. Je také nutné podpořit energetickou účinnost nových staveb. Ta může přinést změnu trendu nejefektivněji. Nárůst spotřeby energií je totiž stále ještě každý rok větší než úspory získané z nasazení energeticky úsporných technologií. A bude tomu tak i nadále.

Princip partnerství veřejného a soukromého sektoru podpoří výzkum energeticky šetrných technologií do praxe a v souladu s Lisabonskou strategií. Informační povinnost o energetické náročnosti na štítcích spotřebičů nesmí být byrokratickou zátěží pro výrobce a nesmí obsahovat zavádějící informace pro spotřebitele.

  Syed Kamall (PPE-DE). – Mr President, unlike the previous colleague who spoke, I do not own my own power station, but I do own a very old house – an 1840s house – and it is a wonderful house. If you are ever in London, you are most welcome to drop in for a cup of tea. But what I would like to say is that, whatever one feels about climate change, I think we can all be in favour of the need for energy efficiency.

You may not realise this, but I represent London, the greatest city in the world, capital of the greatest country in the world. We have a number of office blocks and buildings that leave their lights on at night. That is a sign of success, but they should be aware of energy efficiency.

We also have a number of establishments for the hospitality industry – restaurants and pubs – and recently, due to smoking bans, they have been forced to use patio heaters to accommodate their customers who wish to sit outside and have a cigarette. What worries me is that it is a completely disproportionate measure to ban the use of these patio heaters, which contribute less than 0.1% to CO2 emissions. So let us get this in context. We all need better energy efficiency, but let us have solutions that are workable.

  Christopher Heaton-Harris (PPE-DE). – Mr President, like everyone in this House I know the statistics that are commonly available, that prove that we could save ourselves a ton of energy and a ton of problems in the future if we were more efficient about the way we use energy.

I did not vote on this report, because I forgot to make a declaration of interest – of financial interest, no less. Under paragraph 22, it calls for getting rid of fixed-cost systems by which people buy their energy, be it electricity or gas. I have signed up to a fixed-cost system in the United Kingdom. I signed up to it because it is easy to budget for my energy bills, and millions of people – generally poor people – in the United Kingdom do exactly the same thing. I think limiting their choice in this matter is a retrograde step.

I also think we should be very savvy as to what we have called for in the past in this place and how we act. We talk about energy efficiency and energy saving, yet we still have trade difficulties with China – a massive tax on imports of energy-efficient light bulbs from that country. So we are being very two-faced in passing this report and not acting on those sorts of measures.

- Rapport: Carl Schlyter (A6-0495/2007)

  Christopher Heaton-Harris (PPE-DE). – Mr President, I rise on this report because I absolutely despise the Common Fisheries Policy and the ecological disaster that it has caused for my country and the waters around it.

There are many good things in this report because it aims to cut down on the amount of fish that are disposed of, that are caught and not needed, or for which fishermen do not have the appropriate quota. But this does not sort out the root of the problem, in that this is a policy that deserves to be consigned to the rubbish bin.

It does not conserve fish, it does not help fishermen, and in fact many fishermen in my country think it would be best to get rid of it. There are plenty of examples around the world where fisheries policy aids conservation and keeps fishermen in jobs and doing what they want to do. Iceland has transferable quotas that become the property of the fishermen and their families and which can be transferred throughout generations.

We are not being wise enough or clever enough in this policy, and we should just get rid of it.

- Proposition de resolution: Une stratégie européenne vis-à-vis des Roms (B6-0050/2008)

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – Vážený pán predseda, v súčasnej multikulturálnej spoločnosti má svoje miesto aj 12 miliónov Rómov, ktorí žijú roztrúsene po celej Európe. Európa musí reagovať na často komplikovanú problematiku rómskej komunity. Z tohto dôvodu je potrebné navrhnúť komplexný prístup k jej riešeniu.

Hlasovala som za návrh uznesenia, keďže som presvedčená, že začarovaný kruh diskriminácie Rómov môže prelomiť vzdelanie a následne uplatnenie sa na pracovnom trhu. V praxi sa osvedčil program IS EQUAL zameraný na podporu zamestnanosti marginalizovaných skupín. Je potrebné oceniť aktivity združení, menovite združenia Kolpingovo dielo, ktoré vytvorilo poradenské centrá ponúkajúce pomoc pri hľadaní práce pre dlhodobo nezamestnaných.

Týmto prospešným aktivitám hrozí na Slovensku zánik v dôsledku neskorého prefinancovania uskutočnených aktivít. Vyzývam na odstránenie všetkých prekážok, ktoré zapríčiňujú platobnú neschopnosť neziskových združení a miestnych samospráv, a tým znemožňujú uskutočňovať ďalšie projekty. Verím, že Komisia bude pozornejšie monitorovať vnútroštátne stratégie a na základe najlepších praktík skoordinuje spoločný postup členských štátov v spolupráci s mimovládnymi a rómskymi organizáciami.

  Philip Claeys (NI). – Voorzitter, ik heb tegen de resolutie gestemd, omdat deze tekst alle typische kwalijke kenmerken vertoont van de teksten die hier worden aangenomen, als het gaat over discriminatie. Er moet een kaderstrategie komen, er moet een speciale task force komen om die kaderstrategie te coördineren, daar moet waarschijnlijk ook nog eens extra personeel voor worden aangeworven, enz.

Natuurlijk moeten de Roma als EU-burgers van hun grondrechten kunnen genieten en is het niet aanvaardbaar als dat niet het geval zou zijn, maar deze resolutie is opnieuw een vorm van overacting. Roma-zigeuners zouden ook zelf geresponsabiliseerd moeten worden, en dat aspect komt hier helemaal niet aan bod.

De amendementen van mevrouw Angelilli waren terecht. Problemen zoals geforceerde huwelijken, de achterstelling van vrouwen en kinderen, moeten binnen de Roma-gemeenschappen zelf worden opgelost. Het helpt echt niet als we verder blijven zeggen dat alle problemen waar die mensen mee geconfronteerd worden, te maken hebben met discriminatie. Zij moeten ook zélf voor hun verantwoordelijkheden worden gesteld.

  Zuzana Roithová (PPE-DE). – (Začátek vystoupení nebylo slyšet) V každém členském státě jsou úkoly vůči romské komunitě, které nedokáže společnost rychle vyřešit. Proto mi vadí, že v dobře, ale obecně formulované rezoluci je jako jediný konkrétní příklad zmíněna Česká republika, resp. koncentrační tábor v Letech.

Přesto jsem obecnou rezoluci podpořila, ale mám výhradu. Komise je zde vyzývána, aby zrušila vepřín, který i podle mého soudu nemá co dělat na místě, kde byl koncentrační tábor Romů, a aby pomohla zřídit pietní památník. A já žádám, aby Komise k tomu vzala dostatečný objem finančních prostředků a pomohla tedy České republice tuto situaci zvládnout.

Jestliže Evropský parlament odhlasoval jako jediný konkrétní případ Českou republiku, pak si myslím, že by to měla být priorita také pro Evropskou komisi a pro finanční zdroje.

  Milan Horáček (Verts/ALE). – Herr Präsident! Die heute verabschiedete Entschließung ist ein weiterer, wenn auch immer noch zu zaghafter Schritt hin zu einer wirklichen Integrationsstrategie der Roma. Das Parlament hat heute, wie schon vor drei Jahren, die Verlegung der Schweinezucht im ehemaligen Konzentrationslager in Lety gefordert, um dort eine Gedenkstätte zu errichten.

Dieses konkrete Beispiel zeigt einmal mehr, wie unzureichend die bisherigen Maßnahmen gewesen sind. Dort wie auch in vielen anderen europäischen Ländern lassen die gesellschaftspolitischen Bemühungen noch zu wünschen übrig. Eine wirkliche Integration der Roma in unsere Gesellschaft wäre ein guter Beweis dafür, dass die Grundpfeiler der Demokratie, des Rechtsstaats und der Menschenrechte nach wie vor die Grundlage der Europäischen Gemeinschaft bilden.

Explications de vote écrites

- Interprétation du règlement (Article 19, paragraphe 1)

  Alyn Smith (Verts/ALE), in writing. − The way the Parliament conducts votes is sloppy, and this ruling will make it worse. This means that the rights of minorities have been curtailed. Minorities will find it harder within the Parliament to ensure that votes are credible. We must recognise that some Vice-Presidents are considerably better than others.

In any case, I am of the view that the ‘electronic votes for everything’ policy was working pretty well. It means MEPs need to be in their seats and paying attention (and, let’s face it, many do not) and the lack of checks and challenges to the ruling of the Chair mean that sessions are actually going pretty smoothly, and all votes are recorded for posterity so our electors can see, on the record, how individual members vote.

- Rapport: Michael Cashman (A6-0511/2007)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), par écrit. – J’ai voté le rapport de mon collègue Britannique Michael Cashman, en 1ère lecture et selon la procédure de codécision sur le régime simplifié de contrôle des personnes aux frontières extérieures de l’Union fondé sur la reconnaissance unilatérale par la Bulgarie, la République tchèque, Chypre, la Lettonie, la Hongrie, Malte, la Pologne, la Roumanie, la Slovénie et la Slovaquie de certains documents comme équivalant à leurs visas nationaux aux fins de transit par leur territoire. J’approuve les amendements de la commission des libertés civiles, de la justice et des affaires intérieures destinés à tenir compte de la nouvelle situation existant dans la zone Schengen et du fait que depuis le 21 décembre 2007, un grand nombre des pays visés par le dispositif font désormais partie de l’Espace Schengen sans frontières intérieures.

  Alessandro Battilocchio (PSE), per iscritto. − Sono stato relatore per la Commissione Sviluppo del rapporto "Sull'attraversamento delle frontiere esterne" e saluto dunque con soddisfazione l'ottimo lavoro del collega Cashman.Nel 2008 il sogno del 1957 ha fatto un ulteriore passo avanti:la famiglia europea ha formalmente allargato i suoi confini. Altre frontiere sono cadute e lo "spazio Schengen"si e' decisamente ampliato, con evidenti risvolti positivi. Tuttavia sarebbe importante che, oltre all'ambito fisico-geografico, si mettesse maggiore impegno nel campo della politica e della economia. Ancora oggi i 27 Stati hanno in molti settori una impostazione distinta e, in alcuni casi, distante: su troppi ambiti manca una sinergia di fondo ed il quadro che ne emerge e' del tutto disorganico. L'Unione Europea deve implementare le modalità di sintesi delle politiche e delle strategie degli Stati membri: ben venga, dunque, la libera circolazione dei cittadini e dei mezzi, ma si insista con maggiore convinzione sulla necessità di creare una cornice politico-normativa finalmente omogenea.

  Adam Bielan (UEN), na piśmie. − Głosowany dzisiaj raport jest kluczowy dla uproszczenia kontroli osób na granicach zewnętrznych Unii. Dzięki nowym regulacjom wizy wydane przez Polskę oraz nowe kraje członkowskie UE zyskują te same prawa jak reszta krajów członkowskich UE. Dzięki temu obywatele np. Ukrainy będą mogli się poruszać z wizą wydaną przez Polskę po całym terytorium UE.

Chciałbym również zwrócić uwagę, iż ten raport jest swego rodzaju odpowiedzią na rozszerzenie strefy Schengen, które ułatwia tranzyt osób z państw trzecich na terytorium UE. Jednocześnie za pozytywne uznaję wzmocnienie działań na terenie UE na rzecz walki z przemytem i handlem narkotykami, handlem ludźmi, organami ludzkimi, nielegalnym handlem bronią oraz terroryzmem. Ze względu na powyższe stanowczo poparłem raport Michaela Cashmana.

  Carlos Coelho (PPE-DE), por escrito. − Com esta iniciativa pretende-se que Chipre e os dois países que aderiram à UE em 2007 - a Roménia e a Bulgária, tenham a possibilidade de instaurar um regime simplificado de controlo de pessoas nas fronteiras externas baseado numa equivalência unilateral dos vistos e autorizações de residência.

Esse reconhecimento é limitado ao trânsito pelo território desses 3 EM e por um período que não deverá exceder 5 dias.

Apoio, claramente, este regime simplificado uma vez que os nacionais de países terceiros que possuem um visto emitido por outro EM e que beneficiam deste sistema, já foram sujeitos a um processo de verificação rigoroso nesse EM e não foram considerados como ameaça para a ordem pública, nem um risco em termos de imigração ilegal.

Estas regras foram introduzidas pela primeira vez, em 2006, no acervo comunitário em matéria de vistos, relativamente ao reconhecimento unilateral dos vistos e das autorizações de residência, com o objectivo de simplificar o trânsito de certas categorias de pessoas e, ao mesmo tempo, evitar uma eventual sobrecarga administrativa desnecessária, nos postos consulares.

Os 9 países que aderiram à UE em 2004 e que passaram a estar plenamente integrados no espaço Schengen a partir de 21.12.2007, vêem, no final do período transitório, o reconhecimento mútuo destes documentos ser obrigatório.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), por escrito. − Tal como no relatório relativo à Suiça e ao Liechtenstein, pensamos ser importante sublinhar que, de um modo geral, estes acordos deverão inscrever-se num quadro mais geral que tenha igualmente por objectivo a promoção dos direitos dos trabalhadores imigrantes e a sua protecção contra situações inaceitáveis de sobre-exploração, favorecendo o exercício efectivo dos seus direitos e a sua a integração, por exemplo, garantindo o direito ao reagrupamento familiar, aplicando a Convenção Internacional para a Protecção dos Direitos de todos os Trabalhadores Migrantes e dos Membros de suas Famílias - sublinhe-se, até à data não ratificada por qualquer país membro da UE -, elaborada sob aos auspícios da ONU, instrumento de direito internacional que pretende garantir a defesa dos direitos humanos dos trabalhadores migrantes, nomeadamente o direito inalienável a viver em família.

Isto é, a facilitação da circulação de cidadãos entre os diferentes países não deverá ser utilizada como um instrumento que vise facilitar situações de exploração de uma mão-de-obra temporária, de baixo custo e facilmente “descartável”, de aumento dos níveis de exploração e de pressão sobre os salários, de promoção da precariedade, de desregulamentação das relações laborais, alimentando uma dinâmica de retrocesso quanto a direitos e condições sociais para o conjunto dos trabalhadores, mas pelo contrário, para combater tais realidades.

  Andreas Mölzer (NI), schriftlich. − Es ist ein offenes Geheimnis, dass aus vielen östlichen Staaten ein gewaltiges Bedrohungspotential ausgeht, organisierte Bandenkriminalität, Prostitution, Menschenhandel und Rauschgiftdelikte werden nur allzu oft von Osten aus gelenkt. Und viele unserer neuen Mitgliedstaaten werden als Transitländer angesehen, von denen aus man weiter Richtung Westeuropa marschieren kann.

Daher sind verstärkte Kontrollen an den östlichen EU-Außengrenzen längst überfällig, damit der Wegfall der Schengengrenzen nicht zum „Freifahrtschein für Verbrecher“ verkommt. Aus diesem Grund habe ich auch für den Bericht Cashman gestimmt.

  Frank Vanhecke (NI), schriftelijk. − Ik heb tegen dit verslag gestemd. Ik heb in het verleden reeds herhaaldelijk mijn fundamentele bedenkingen bij het Schengen-systeem geuit en kan dan ook vandaag niet akkoord gaan met het beginsel van wederzijdse erkenning dat in dit verslag vervat is. Schengen staat of valt natuurlijk met een waterdichte controle aan de buitengrenzen. Nu, Commissievoorzitter Barroso mag nog duizend maal beweren dat de uitbreiding van Schengen niet zal leiden tot een verhoging van de onveiligheid, de werkelijkheid is totaal anders. Zo zeggen Duitse veiligheidsexperts in de entourage van kanselier Merkel dat er enorme zwakheden zijn in de nieuwe oostelijke buitengrenzen alsook in de politiesamenwerking tussen de nationale politiediensten. De algemene vrees is dat de illegale immigratie beduidend zal toenemen. Alweer nemen de verlichte geesten in Euroland hun wensen voor werkelijkheid en spelen ze met de veiligheid van de Europese burgers.

- Rapport: Panayiotis Demetriou (A6-0509/2007)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), par écrit. – J’ai voté le rapport de mon excellent collègue Chypriote Panayiotis Demetriou, en 1ère lecture et selon la procédure de codécision sur la modification de la décision de 2006 établissant un régime simplifié de contrôle des personnes aux frontières extérieures, fondé sur la reconnaissance unilatérale par les États membres de certains titres de séjour délivrés par la Suisse et le Liechtenstein, aux fins de transit par leur territoire. J’approuve, également, les amendements techniques proposés par la commission des libertés civiles, de la justice et des affaires intérieures et destinés à mieux faire correspondre le texte proposé aux dispositions initiales et ceux concernant les dispositions territoriales.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), por escrito. − Como temos salientado, as medidas e acordos que facilitam a circulação de cidadãos de diferentes países deverão ter por base princípios de equilíbrio e de vantagens mútuas para as diversas partes envolvidas.

Recordemos os anteriores acordos entre a CE e a Suiça sobre livre circulação de pessoas, que tiveram um particular interesse para Portugal, tendo em conta que nesse país trabalham mais de cem mil portugueses, incluindo muitos milhares de trabalhadores sazonais. Acordos que devem contribuir para a resolução de muitas limitações e problemas com que se debatem os trabalhadores portugueses na Suiça, por exemplo, quanto à mudança de emprego ou profissão, ao reagrupamento familiar, à mudança de cantão ou à protecção social dos trabalhadores e suas famílias.

Neste sentido, e de um modo geral, estes acordos deverão inscrever-se num quadro mais geral que tenha igualmente por objectivo a promoção dos direitos dos trabalhadores imigrantes e a sua protecção contra situações inaceitáveis de sobre-exploração.

A facilitação da circulação de cidadãos entre os diferentes países não deverá ser utilizada como um instrumento que vise facilitar situações de exploração de uma mão-de-obra temporária, de baixo custo e facilmente “descartável”, a fragilização das relações laborais, nomeadamente, alimentando uma dinâmica de retrocesso quanto a direitos e condições sociais dos trabalhadores.

- Rapport: Philippe Morillon (A6-0001/2008)

  Duarte Freitas (PPE-DE), por escrito. − A presente proposta da Comissão Europeia pretende melhorar e simplificar a legislação nesta matéria que data já de há 10 anos atrás. Na última década, o sector aquícola foi o sector da Indústria Agro-alimentar que mais cresceu e neste momento a aquacultura na Europa representa mais de 80 000 empregos!

A importância crescente do sector, quer ao nível económico, quer ao nível social, justifica uma melhoria na qualidade da informação disponibilizada. Pretende-se deste modo melhorar a recolha e transmissão de dados. Harmoniza-los entre os diferentes Estados Membros é também fundamental.

Esta proposta enriquecida pelas alterações introduzidas pelo Parlamento Europeu merece portanto o meu voto favorável.

- Rapport: Armando França (A6-0507/2007)

  Carlos Coelho (PPE-DE), por escrito. − O aumento, especialmente na última década, das ameaças e dos ataques terroristas, com as suas consequências devastadoras, levou à necessidade premente de se criarem as medidas e os instrumentos necessários para fazer face a este flagelo.

Esta é uma ameaça comum que requer uma resposta global, proporcionando os meios, os recursos e os conhecimentos especializados necessários para lidar, de forma eficaz, com situações de crises em larga escala, que um Estado Membro por si só teria dificuldades em enfrentar.

Esta iniciativa da Presidência Austríaca permite a existência de equipas comuns de apoio que deverão ser capazes de proporcionar uma assistência operacional ao Estado Membro que o requeira, na sequência de um ataque terrorista.

Não tenho dúvidas de que este tipo de situações de crise em larga escala requer uma reacção rápida, através da acção de unidades especiais de intervenção.

Apoio, assim, esta Decisão que pretende estabelecer o quadro jurídico necessário, simplificando esta cooperação e permitindo uma resposta mais rápida dos Estados Membros, em situações de crise ou atentados terroristas, ao mesmo tempo que deverá assegurar o mais elevado nível possível de ajuda ao Estado Membro afectado.

  Bruno Gollnisch (NI), par écrit. – Ce texte, à l'initiative de l'Autriche, prévoit la possibilité, pour un Etat membre, de demander l'assistance d'une unité spéciale d'intervention d'un autre Etat membre afin de maîtriser une situation de crise (prise d'otages, détournements d'avions). Cette aide apportée pourrait consister, soit à la mise à disposition de matériels ou d'un savoir-faire spécifique, soit à la possibilité de mener une opération sur le territoire de l'Etat membre requérant.

Nous sommes favorable à ce texte et ce, pour différentes raisons. Tout d'abord parce que ce dispositif, destiner à lutter contre le terrorisme, n'est pas contraignant puisqu'il n'oblige les Etats membres, ni à solliciter une telle assistance, ni à y répondre favorablement. Par ailleurs, il est prévu dans ce texte, que l'ensemble des modalités pratiques (types d'unités, de matériels...) sont renvoyées à des ententes bilatérales entre Etat membre requérant et Etat membre requis.

Dans le cadre de la lutte contre le terrorisme, qui par définition ne connaît pas de frontières, il est en effet très important d'œuvrer pour la plus efficace des coopérations entre les polices nationales de l'Union.

A l'heure où l'ensemble des questions relevant de la justice et des affaires intérieures des Etats va devenir de compétence supranationale avec le traité de Lisbonne, un pôle de résistance intergouvernemental semble subsister : nous nous en félicitons.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), por escrito. − A UE em matéria de liberdades cívicas, de justiça e assuntos internos tem vindo a trilhar um caminho extremamente perigoso e fortemente atentatório dos direitos, liberdades e garantias dos cidadãos e da própria soberania dos Estados e povos.

O reforço das tendências e medidas federalistas e militaristas na UE tem sido responsável pela tomada de decisões com vista à criação de estruturas, tanto ao nível das informações como de grupos operacionais de polícias, com competências para intervirem em território nacional, numa dinâmica que se pretende de sobreposição às próprias polícias nacionais.

Com esta iniciativa da Áustria, habilmente agravada pelas propostas do PE, o que se pretende efectivamente é criar ou permitir, com o argumento do "terrorismo" e de hipotéticas "situações de crise ou risco", que se formem autênticas "guardas pretorianas", devidamente doutrinadas, para actuarem, nomeadamente, no controlo, intimidação ou repressão do exercício de direitos e liberdades, em violação dos princípios básicos da democracia, do Estado de Direito e da própria legalidade constitucional e soberania nacional de Portugal.

Por isso, alertamos para os perigos que encerra o conteúdo e os objectivos desta iniciativa, assim como de todas as outras medidas que visem o exercício de qualquer poder de forma ilimitada, irracional, desproporcionada e inconstitucional.

  Anna Hedh (PSE), skriftlig. − Jag röstade emot betänkandet då jag är orolig för vad detta kommer att innebära för framtiden. Jag är inte emot att vi ställer upp och hjälper varandra i krissituationer, men det bör ske efter vart på ett naturligt sätt. Jag tycker inte det är försvarligt med gemensamma övningar på bekostnad av EU-medborgarna och är absolut emot att utländska tjänstemän ska kunna operera och ägna sig åt myndighetsutövning på svenskt territorium med bibehållen immunitet. I förlängningen är det en utveckling mot en gemensam poliskår vilket jag helt är emot.

  Carl Lang (NI), par écrit. – Le texte qui nous est soumis tend à donner un cadre légal aux opérations menées par des unités spéciales d'intervention d'un Etat membre, envoyées sur le territoire d'un autre, en cas d'attaque terroriste. Face à la diversité que peuvent prendre ces interventions : échange de matériels, de savoir-faire, d'unités actives..., il est laissé aux Etats membres le soin de conclure des conventions bilatérales pour la définition de toutes les modalités pratiques et la possibilité d'avoir le choix d'accepter ou de refuser la demande d'intervention sur son territoire d'une de ces unités opérationnelles. Incroyable. Voici enfin un cas réel d'application du, si controversé et compliqué, principe de subsidiarité !

Voici enfin un domaine, celui de la sécurité nationale, domaine certes régalien par excellence, qui résiste au bulldozer supranational d'une Europe légiférant sur tout et partout.

L'Europe mise donc pour l'efficacité de la lutte contre le terrorisme sur la coopération des polices nationales. Nous soutenons cette initiative.

Mais la clé de la victoire sur le terrorisme ne se joue pas uniquement sur cette coopération. Elle nécessite une prise de conscience de la volonté révolutionnaire de l'internationale islamiste qui prône la destruction de la société occidentale, humaniste et chrétienne, et de se valeurs.

  Inger Segelström (PSE), skriftlig. − Vi röstade för betänkandet då det baserar sig på frivillighet och samarbete således endast kan komma till stånd genom en ömsesidig överenskommelse mellan två medlemsstater. Vi är dock av den principiella uppfattningen att utländska tjänstemän inte ska få operera eller ägna sig åt myndighetsutövning på svenskt territorium med bibehållen immunitet. I förlängningen ser vi framför oss en möjligt utveckling mot en gemensam polis, vilket vi ställer oss ytterst tveksamma till.

- Rapport: Umberto Guidoni (A6-0005/2008)

  Jan Březina (PPE-DE), v písemné formě. − Dovolte mi vysvětlující poznámku k hlasování o zprávě o Evropském výzkumném prostoru. Evropský výzkumný prostor, který se tu skloňuje ve všech pádech, je velmi dobrá myšlenka a vize. Ale zatím má daleko k tomu, aby se stal realitou. Nestačí o něm jenom mluvit, ale je třeba se také podívat na to, jak a jestli vůbec funguje. Moje zkušenost jako poslance z nového členského státu je taková, že Evropský výzkumný prostor je zatím jen iluzí, zbožným přáním.

Demostruji to na prvních dostupných datech o míře spěšnosti projektů z nových členských zemí. Z 559 schválených dotací v rámci grantu zaměřeného na začínající vědce jen dvě směřovaly do Česka (do několikanásobně většího Polska ani jedna!), zatímco do Velké Británie přes sto a do Německa osmdesát. Nechce se věřit, že by rozdíl v kvalitě projektů byl tak propastný, aby jím bylo možno taková čísla odůvodnit. Jistě, určitou roli zde hrají chybějící zkušenosti s předkládáním projektů na straně subjektů z nových členských států. Každopádně je to známka toho, že Evropský výzkumný prostor zatím nefunguje tak, jak by měl. Proto je třeba o něm méně se jím zaklínat v slovní rovině a více podnikat konkrétní kroky k jeho naplňování. A nutno říct, že v tom zatím pokulháváme.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), por escrito. − Este relatório tem algumas contradições e posições que não subscrevemos. Mas é verdade que a investigação científica deve retomar a sua principal missão: a criação de novos conhecimentos. É verdade que não existe uma relação linear entre I&D e inovação, embora haja certas correlações, mas complexas e envolvendo aspectos que transcendem a esfera da ciência.

Por conseguinte, é necessário rever a concepção da investigação como uma espécie de panaceia para a resolução dos problemas económicos e sociais, e investir mais na investigação.

Algumas medidas adoptadas no Conselho Europeu de Lisboa, de 2000, foram uma reacção ao problema do sub investimento da Europa na economia do conhecimento, as quais foram reforçadas no Conselho Europeu de Barcelona, de 2002, que fixou o objectivo de aumentar o nível global da despesa em I&D, na União Europeia, a fim de se aproximar dos 3% do PIB até 2010. Contudo, o aumento das despesas em I&D, desde 2000, não foi suficiente e, em média, é de apenas 1,84%, em parte por responsabilidade da indústria.

O investimento do sector privado em investigação é inferior ao que seria necessário em termos sociais. Os Estados devem desempenhar um papel central e desenvolver a cooperação para ser possível criar novos conhecimentos, colocando-os à disposição do conjunto da sociedade.

  Genowefa Grabowska (PSE), na piśmie. − W pełni popieram sprawozdanie w sprawie Europejskiego Obszaru Badawczego, które kreśli nowe perspektywy badawcze i rozwojowe dla Unii Europejskiej. Nie ulega wątpliwości, że postęp i rozwój społeczny, a także miejsce Europy w zglobalizowanym świecie zależy od inwestycji w naukę i badania, zależy od tworzenia nowej – odpowiadającej potrzebom XXI wieku – wiedzy.

Badania naukowe, nowe technologie oddziaływują przecież bezpośrednio na rozwój społeczny, a nawet – decydują o wzroście gospodarczym, bo przynoszą wymierne korzyści. Dlatego tak niezbędny jest dobry i efektywny system zarządzania badaniami naukowymi na szczeblu europejskim. Ponadto jeśli chcemy, aby Europa sprostała nowym wyzwaniom dotyczącym zwłaszcza konkurencji w gospodarce i ochronie środowiska naturalnego, musimy apelować, wręcz skłaniać państwa członkowskie do systematycznego zwiększania wydatków na badania naukowe.

  Miroslav Mikolášik (PPE-DE), pisno. − Zelenú knihu o Európskom výskumnom priestore nám Komisia predložila v čase keď Európa čelí neprestajnému transatlantickému odlivu investícií a kvalifikovaných výskumných pracovníkov. Ak chceme dosiahnuť konkurencieschopnosť európskeho výskumu vo svete, ktorá je jedným z cieľov Lisabonskej stratégie, musí únia prekonať elementárne prekážky, ktorým v tejto oblasti čelí.

Mám pritom na mysli najmä roztrieštenosť európskeho výskumného priestoru a nedostatočne rozvinuté európske stratégie vedeckej spolupráce, nedostatok ľudských a materiálnych zdrojov či slabo rozvinuté výskumné infraštruktúry, ktoré môžu len ťažko konkurovať svetovým výskumným centrám. Rovnako pripomínam nízku mobilitu vedeckých pracovníkov, odborných znalostí a skúseností spôsobenú najmä právnymi, administratívnymi a jazykovými prekážkami.

Pri budovaní európskeho výskumného priestoru a pri prekonávaní jeho roztrieštenosti by sme mali dať významný priestor našim regiónom.

Regióny by mali iniciovať stratégie rozvoja ľudských a materiálnych zdrojov v oblasti výskumu a mali by sa zasadiť o sprístupnenie výskumu pre všetkých, najmä pre mladých vedcov a ženy. Členské štáty by sa mali viac angažovať pri vytváraní lepších pracovných podmienok pre výskumníkov a prijímať také opatrenia, ktoré by zosúladili ich profesionálny a rodinný život.

Rovnako dôležitá je úloha regiónov v presadzovaní a zabezpečení efektívnejšieho financovania výskumu, vychádzajúc pritom zo záväzkov zakotvených v operačných programoch. Regióny by sa taktiež mali spolupodieľať na budovaní európskych centier excelentnosti spadajúcich do ich územnej pôsobnosti, vznikajúcich prepojením univerzít, výskumných inštitúcií a priemyslu.

  Zita Pleštinská (PPE-DE), pisno. − Vážení kolegovia, prišiel čas , keď už nik nepochybuje o tom, že veda je hybnou silou rozvoja spoločnosti. Súčasný svetový trend poukazuje na dôležitosť vedy a žiada si jej primerané postavenie v spoločnosti. Jedine investície do poznatkovej spoločnosti urobia Úniu konkurencieschopnou, tvorivou a strategicky príťažlivou.

Význam a formovanie vedomostnej spoločnosti si uvedomuje aj Komisia, ktorá v zelenej knihe pod názvom Európsky výskumný priestor: nové perspektívy prináša analýzu a riešenia. EP prostredníctvom správy spravodajcu Umberta Guidoniho poukázal, že investície do vzdelania, vedy, výskumu, kultúry, informatizácie znamenajú budúci trvalo udržateľný rozvoj. Samozrejme musíme si byť vedomí, že tieto kroky neprinesú okamžité a hmatateľné výsledky. Je to beh na dlhšiu trať, ale verím, že s víťazným koncom.

Európsky výskumný priestor poskytuje možnosť spolupráce medzi výskumnými inštitúciami, univerzitami, vedcami z 27 krajín EÚ. Ešte stále však existujú cezhraničné administratívne prekážky, ktoré bránia spolupráci medzi vedeckými inštitúciami. Otvorenie EÚ na východ znamená významné rozšírenie európskeho výskumného priestoru a pre približne 150 000 výskumných pracovníkov nové príležitosti a zvýšenie vedecko-technického potenciálu.

Som presvedčená, že nové koncepty a inovácie vo všetkých oblastiach umožnia vytvoriť nové pracovné miesta a nájsť nové spôsoby ochrany životného prostredia, zaistiť väčšiu bezpečnosť potravín a zdravotnícku bezpečnosť, ako aj bezpečnejšie trvalé energetické zdroje.

  Luís Queiró (PPE-DE), por escrito. − A noção de que a Investigação & Desenvolvimento e a Inovação são parte fundamental da competitividade, não sendo nova, mantém-se actual. Independentemente de divergências sobre a necessidade de dirigir os esforços para a inovação ou para a investigação mais académica, o certo é que a Europa tem de melhorar o seu investimento no conhecimento e na aplicação prática desse conhecimento. Mas, esta necessidade não se resume ao investimento financeiro.

Diversos e sucessivos relatórios dão conta das inúmeras causas para o atraso que a Europa tem e mantém face a outras partes do Mundo. Das universidades americanas à investigação indiana, a concorrência que nos rodeia é imensa e crescente. Por outro lado, a atractividade das Escolas europeias é reduzida, como também provam esses relatórios, que insistentemente fazem referência, entre outros, ao fraco financiamento global e per capita e à falta de autonomia das nossas universidades como factores inibidores de melhores prestações.

Por todas estas razões, qualquer abordagem que encare esta matéria como uma urgência económica e estratégica, deve merecer o nosso aplauso. E se é certo que o tempo corre contra nós, não é menos verdade que é preferível perder tempo a tomar as opções correctas a decidir precipitada e ineficazmente.

  Teresa Riera Madurell (PSE), por escrito. − Ante la anulación del debate sobre el informe del Sr. Guidoni en relación con el Espacio Europeo de Investigación quiero explicar, como ponente del Grupo Socialista, los motivos de nuestro voto afirmativo.

Ante todo cabe destacar el buen trabajo del Sr. Guidoni, que incluye muchas de nuestras propuestas. Ciertamente un espacio europeo de investigación debe contemplar:

– un mercado único de trabajo para investigador@s, lo que implica establecer un modelo único europeo de carrera investigadora y un sistema integrado de información sobre puestos de trabajo y contratos de prácticas;

– abrir los procesos de selección y promoción, con mayor equilibrio entre hombres y mujeres en los tribunales;

– eliminar barreras que se oponen a la movilidad y promover mayor participación de mujeres en I+D, con medidas para conciliar la vida profesional y privada;

– reforzar las instituciones de investigación y la participación de las PYME en la I+D;

– mayor coordinación con programas nacionales y regionales, y más sinergias con otros programas europeos;

– construir infraestructuras con explotación por empresas conjuntas europeas; y

– fomentar la cooperación internacional, promoviendo iniciativas multilaterales, intercambios para usar infraestructuras y proyectos de cooperación científica para el desarrollo.

Se trata de vías para avanzar necesarias y coherentes. Por ello nuestro voto favorable.

  Margie Sudre (PPE-DE), par écrit. – La science ignore les frontières, et les questions à la base des travaux de recherche revêtent de plus en plus souvent un caractère mondial. L'Espace Européen de la Recherche (EER) doit s'assurer que la coopération scientifique et technologique contribue effectivement à la stabilité, à la sûreté et à la prospérité de l'humanité.

Ainsi, je souhaite que l'EER, dans l'optique de son ouverture sur le monde, accorde une place privilégiée aux régions ultrapériphériques de l'UE (RUP), afin d'exploiter les avantages et les richesses qu'offre la diversité régionale européenne, en les intégrant à des programmes de recherche d'une façon cohérente, dans le cadre de "réseaux d'excellence".

J'insiste également pour que l'EER reconnaisse l'importance des pays et territoires d'Outre-mer (PTOM), qui constituent des associés précieux pour établir des ponts entre les nations et les continents dans la perspective d'un développement mondial durable, afin de relever les défis auxquels la planète est confrontée.

Je remercie sincèrement le rapporteur et les membres de la commission de l'industrie, de la recherche et de l'énergie d'avoir soutenu mon amendement à ce sujet contenu dans l'avis de la commission du développement régional. C'est une preuve supplémentaire de l'esprit de coordination et de complémentarité qui règne dans notre Parlement.

  Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL), γραπτώς. – Εκφράζουμε την αντίθεσή μας στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στο χώρο της έρευνας που προωθούν οι βασικές κατευθύνσεις της ΕΕ για την διαμόρφωση του Ενιαίου Χώρου Έρευνας (ΕΧΕ) στα πλαίσια της στρατηγικής της Λισαβόνας.

Ο ΕΧΕ αποτελεί χώρο σύγκρουσης και ανταγωνισμού συμφερόντων μεταξύ χωρών και μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, χώρο όπου θα εντείνεται η ανισόμετρη επιστημονική ανάπτυξη.

Ενισχύονται τα κίνητρα, οι επιδοτήσεις και οι φοροαπαλλαγές των μονοπωλιακών επιχειρήσεων για να επενδύσουν και να αξιοποιήσουν για λογαριασμό τους τα αποτελέσματα. O δημόσιος τομέας υποτάσσεται και εξυπηρετεί τις ανάγκες των μονοπωλιακών ομίλων. Προωθείται η κινητικότητα των ερευνητών μεταξύ επιχειρήσεων, πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων και υποστηρίζεται το ευρωπαϊκό σύστημα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας με πρόφαση το κόστος. Τα πάντα υποτάσσονται στην ανταγωνιστικότητα, στην ανάπτυξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Είναι φανερό ότι μέσα από το σκληρά ανταγωνιστικό περιβάλλον, που διαμορφώνεται και στο χώρο της έρευνας, θα ξεχωρίζουν τα περίφημα «κέντρα αριστείας» των ισχυρών κρατών τα οποία θα εξασφαλίζουν τα «φιλέτα» των ερευνητικών προγραμμάτων συγκεντρώνοντας τους δημόσιους και ιδιωτικούς πόρους.

Αγωνιζόμαστε για την ανατροπή της ερευνητικής πολιτικής της Ε.Ε. -στα πλαίσια της πάλης για την συνολική ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής της Ε.Ε. και του κεφαλαίου- για να αποκατασταθεί ο κοινωνικός χαρακτήρας της επιστήμης, για έρευνα και επιστήμη στην υπηρεσία των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και της κοινωνικής ευημερίας.

- Rapport: Markus Ferber (A6-0505/2007)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), par écrit. – Je salue l’adoption, en seconde lecture, de la position commune avec le conseil modifiant la directive postale de 1997 et visant à achever le marché intérieur des services postaux et je félicite mon excellent collègue Allemand Markus Ferber pour l’immense travail accompli.

Je me réjouis que le Conseil ait accepté tous les principaux éléments de la position du Parlement européen, notamment le report de la date générale d’application au 31 décembre 2010 avec une prolongation de 2 ans pour les Etats devenus membres de l’Union à partir de 2004 ; le service universel avec au moins une distribution et une levée 5 jours par semaine pour chaque citoyen de l'Union avec maintien d’un nombre suffisant de points d'accès dans les régions rurales, isolées ou peu peuplées ; le respect de la subsidiarité en matière sociale au sujet de laquelle je souhaite que les partenaires sociaux travaillent à l’échelle européenne. Je regrette que les prémices d’un régulateur européen de ce secteur n’aient pas été mises en place. Enfin, je forme le vœu que, rapidement, les opérateurs se mettent d’accord pour instaurer un timbre européen pour la lettre de 50 grammes et je prendrais, prochainement, une initiative politique sur ce sujet.

  Bruno Gollnisch (NI), par écrit. – Malgré les améliorations apportées au texte initial de la Commission et le compromis proposé par le Parlement européen visant notamment à différer la libéralisation totale du marché postal au 31 décembre 2010, le texte qui nous est représenté en deuxième lecture par le Conseil n'est toujours pas satisfaisant.

Il ne l'est pas, car il ne fait que régler sommairement et au minima les questions et problèmes soulevés concernant notamment le financement du service universel, l'obligation de distribution du courrier cinq jours par semaine ou encore l'égalité de traitement des territoires ainsi que l'existence d'un tarif unique du timbre. Il ne l'est pas, car l'insécurité juridique résulte de tous ces points.

En réalité ce texte, aux seules vertus consensuelles durement acquises, ne fait que retarder les incontournables conséquences non maîtrisées d'une ouverture du secteur postal à la concurrence.

Les projets de l’Union européenne vont se traduire inévitablement par une recrudescence des fermetures de bureaux de poste, des suppressions d’emploi à grande échelle et une course au moins-disant sur les salaires et les conditions de travail du secteur postal en Europe.

  Hélène Goudin (IND/DEM), skriftlig. − Jag anser att medlemsstaterna självständigt skall avgöra om de önskar avreglera sina respektive nationella postmonopol. Jag har därför röstat ja till ändringsförslag 10, vilket avvisar rådets gemensamma ståndpunkt.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), por escrito. − Lamentamos a não aprovação da nossa proposta de rejeição desta directiva que visa a total liberalização dos serviços postais, criando um dito "mercado" ao nível da UE.

Desta forma a maioria do PE - que representa as mesmas forças políticas que protagonizam a política de direita em cada país -, procura dar mais um passo no processo de desmantelamento deste serviço público fundamental.

Trata-se do assalto das grandes transnacionais ao serviço público postal, à propriedade pública da prestação deste serviço e à administração pública que o deverá assegurar, assim como ao seu carácter democrático, procurando subtrair da competência de cada povo, ou seja, da sua soberania nacional, o controlo e a decisão sobre estas questões cruciais, que passam a ser decididas ao nível supranacional pelas instituições da UE, segundo interesses alheios às populações e a Portugal.

Igualmente significativa é a rejeição da nossa proposta de alteração que visava reforçar a garantia da exigência a todos os "operadores" do respeito integral da legislação laboral, ou seja, de qualquer disposição jurídica ou contratual relativa às condições de trabalho, incluindo a saúde e a segurança no trabalho, que os Estados-Membros apliquem nos termos do direito nacional, assim como da legislação de segurança social e dos acordos colectivos celebrados.

  Małgorzata Handzlik (PPE-DE), na piśmie. − W nawiązaniu do mojego wczorajszego wystąpienia na temat liberalizacji poczty, chciałabym dodać komentarz, którego nie udało mi się zawrzeć ze względu na ograniczony czas wystąpienia, a dotyczący źródeł finansowania usługi powszechnej. Obawiam się, że sposoby jej finansowania poprzez specjalnie utworzony fundusz czy państwowe dotacje może blokować liberalizację sektora i może stać się narzędziem w rękach państw członkowskich do hamowania i niewypełniania zapisów dyrektywy. Dlatego też dużą rolę widzę tutaj w rękach Komisji Europejskiej, której zadaniem będzie kontrolowanie właściwego wdrażania zapisów dyrektywy.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), in writing. − I supported amendments which would have obliged Member States to guarantee the financing of universal postal services. This is a hugely important issue, especially in the many rural and island communities of Scotland.

I also supported amendments tabled by my Group calling for the strengthening of obligations to finance the provision of free postal services to blind and partially-sighted persons.

The fact that the Ferber report was approved unamended in these respects may lead to concern that further erosion of postal service provision could occur.

  Nils Lundgren (IND/DEM), skriftlig. − Jag stödjer den svenska avregleringen av postmarknaden, men är emot att EU-institutionerna skall avgöra huruvida respektive postmonopol skall avskaffas eller inte.

Jag anser att medlemsstaterna självständigt skall avgöra om de önskar avreglera sina respektive nationella postmonopol. Jag har därför röstat ja till ändringsförslag 10, vilket avvisar rådets gemensamma ståndpunkt.

  Δημήτριος Παπαδημούλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Καταψήφισα, όπως και σύσσωμη η Ευρωομάδα της Αριστεράς, τον συμβιβασμό Ευρωκοινοβουλίου και Συμβουλίου, γιατί ενισχύει τη δογματική νεοφιλελεύθερη προσέγγιση σε έναν νευραλγικό τομέα δημοσίου συμφέροντος, τις ταχυδρομικές υπηρεσίες. Η οδηγία αυτή δεν παρέχει μακροπρόθεσμη λύση και η αναβολή της έναρξης ισχύος της, αναβάλλει απλώς τα αρνητικά αποτελέσματα για δύο χρόνια.

Με την επί της ουσίας κατάργηση της "αρχής της καθολικής υπηρεσίας", η πρόσβαση των πολιτών σε ποιοτικές και φθηνές ταχυδρομικές υπηρεσίες θα περιοριστεί. Οι συνέπειες θα είναι ακόμη μεγαλύτερες για τους κατοίκους απομακρυσμένων και δυσπρόσιτων, ορεινών ή νησιωτικών, περιοχών, η εξυπηρέτηση των οποίων δε θα είναι συμφέρουσα για τις επιχειρήσεις.

H μέχρι σήμερα εμπειρία στις χώρες όπου η αγορά έχει ήδη απελευθερωθεί πλήρως, κάθε άλλο παρά θετική είναι. Η απαίτηση για την απελευθέρωση των ταχυδρομικών υπηρεσιών με το "έτσι θέλω", μάλλον προβλήματα δημιουργεί, παρά λύσεις.

  Pierre Pribetich (PSE), par écrit. – J'ai tenu à m'opposer à la libéralisation du marché des services postaux en soutenant trois positions fondamentales:

- la nécessaire gratuité des services postaux pour les personnes aveugles et malvoyantes, valeur indispensable au sein d'une société non discriminatoire.

- l'assurance par les Etats membres du financement du service universel avant l'ouverture des marchés, condition essentielle à la protection des consommateurs.

- le respect de la législation du travail, notamment la sécurité sociale, par tous les opérateurs.

Les amendements concernés n'ayant pas été adoptés, je ne peux que regretter cette dérive vers une libéralisation non maîtrisée et irrespectueuse des droits fondamentaux des citoyens européens pour un service public postal.

  Luís Queiró (PPE-DE), por escrito. − Congratulamo-nos com a aprovação final do relatório sobre o mercado dos serviços postais, constatando que o moroso processo que as instituições viveram mostra a importância deste dossier para a resolução dos seus dois principais objectivos, ou seja, a garantia da manutenção do serviço universal e a adequada abertura do mercado a uma concorrência justa.

Gostaria, sobretudo, de sublinhar que a abertura dos mercados vai significar um melhor serviço e uma maior escolha para os cidadãos, evitando-se assim a distorção da concorrência e terminando definitivamente com as posições de monopólio existentes.

Outra questão tem a ver com o financiamento do serviço universal. Quando implicar custos líquidos para um Estado-membro, este poderá ser objecto de um plano de financiamento, a apresentar à Comissão. No entanto, é oportuno relembrar o caso português, entre outros, que revelam que o serviço público universal é perfeitamente solvível com os recursos provenientes da área reservada, método transparente, neutro e isento de subsídios estatais.

É pois de reiterar que nunca houve razão para impedir a continuação deste serviço, fundamental para a coesão territorial e social e para o apoio às populações que vivem em áreas desertificadas ou nos territórios mais remotos e de difícil acesso.

  Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL), γραπτώς. – Η κοινή θέση του Συμβουλίου για τις ταχυδρομικές υπηρεσίες, που έρχεται για έγκριση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ολοκληρώνει την πλήρη απελευθέρωση της "αγοράς ταχυδρομικών υπηρεσιών" από την 31-12-2010.

Με την τροποποίηση της Οδηγίας ένας ακόμη χρυσοφόρος τομέας, αυτός των ταχυδρομικών υπηρεσιών, παραδίδεται στο μεγάλο κεφάλαιο, στα πλαίσια της Στρατηγικής της Λισσαβόνας, για την μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του.

Οι ταχυδρομικές υπηρεσίες από δημόσιο αγαθό μετατρέπονται σε εμπόρευμα. Στη χώρα μας, η ιδιωτικοποίηση τομέων δραστηριότητας των ΕΛΤΑ που προώθησαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, θα συνεχιστεί με μεγαλύτερη ένταση. Τα ΕΛΤΑ θα λειτουργούν πλέον με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με γνώμονα το κέρδος και όχι το κοινωνικό όφελος. Άμεσες θα είναι οι επιπτώσεις στην ποιότητα των υπηρεσιών και οδυνηρές οι συνέπειες για τους εργαζόμενους στα ΕΛΤΑ, αλλά και στις ιδιωτικές επιχειρήσεις ταχυδρομικών υπηρεσιών, όπου οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, η ανυπαρξία εργασιακών, κοινωνικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων αποτελούν ήδη τον κανόνα.

Σε αμφισβήτηση μπαίνει και το συνταγματικά κατοχυρωμένο απόρρητο της αλληλογραφίας, αφού παραδίδεται πλέον σε ιδιώτες, χωρίς καμία εγγύηση και με ελάχιστες δυνατότητες ελέγχου για τη διασφάλιση του απορρήτου της, και την προστασία των προσωπικών δεδομένων.

Το ΚΚΕ αντιτάσσεται στην απελευθέρωση των ταχυδρομικών υπηρεσιών και παλεύει για ταχυδρομικές υπηρεσίες αποκλειστικά δημόσιες, σύγχρονες και αποτελεσματικές και για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

  Lars Wohlin (PPE-DE), skriftlig. − Europaparlamentet har idag röstat för kompromissen med rådet som innebär att Europas postmarknad ska liberaliseras senast sista december 2010 (med undantag för de länder som extra besvärlig topografi vilka ges ytterligare två år). Jag har under arbetes gång främst fokuserat på att reciprocitet ska gälla, dvs att det finns en ömsesidig överenskommelse om att de länder som väntar med att liberalisera inte ska kunna gå in och konkurrera i de länder som påbörjar sin liberalisering.

Det är med stor tillfredsställelse jag därför kan konstatera att först rapportören (Ferber) och sedan rådet accepterade mitt ändringsförslag och att det numera är en del av den kompromiss som nu godkänts.

  David Martin (PSE), in writing. − The proposal seeks to create a European single market in postal services. Without appropriate safeguards, liberalisation could jeopardise the concept of a universal service. The reluctance of the Council to include a clear commitment to providing a free postal service for the blind and visually impaired in the proposal led me to vote in favour of making such a commitment more robust.

In general, I am satisfied that the proposal sufficiently attends to the other issues and welcome the guarantee that letters will be regularly collected and delivered in remote areas and cities.

- Proposition de résolution: Situation en Iran (B6-0046/2008)

  Alessandro Battilocchio (PSE), per iscritto. − La questione del "nucleare" in Iran deve essere improntata ad un approccio diplomatico volto alla "normalizzazione" dei rapporti. Dobbiamo sostenere una linea politica basata sulla diplomazia che consenta di abbandonare l'escalation dei toni e le minacce di azione militare, prediligendo la via del dialogo attraverso il riconoscimento del diritto dell'Iran allo sviluppo di una tecnologia nucleare ad uso civile. Ciononostante, è opportuno un impegno per addivenire ad una situazione negoziale che induca l'Iran a rinunciare all'opzione dell'uso militare, in un'ottica multilaterale di disarmo nucleare, per assicurare uno stato di tranquillità e di pace internazionale.

D'altro canto, non posso non esprimere una certa preoccupazione in merito all'attuale situazione dei diritti umani in Iran, dove stiamo assistendo ad una recrudescenza della repressione della libertà di opinione, dei diritti delle minoranze e delle donne, dove a farne da padrone è un sistema giudiziario e carcerario duro ed inumano che, troppo spesso, fa ricorso alle esecuzioni capitali, alle torture e alle lapidazioni. Gli sforzi fatti finora non hanno prodotto alcun risultato tangibile. L'Iran dovrà a questo punto, per rivendicare un posto nel tavolo delle grandi potenze internazionali, presentarsi non più come superpotenza militare, bensì come un paese capace di salvaguardare i diritti umani dei suoi cittadini.

  Glyn Ford (PSE), in writing. − Only a few months ago US intelligence acknowledged that its claim that Iran was developing nuclear weapons was in error. In fact, Iran’s nuclear weapons programme was abandoned in 2001/2002.

Yet Washington has failed to draw the appropriate political conclusion from this intellectual U-turn. The argument for deploying National Missile Defence technologies in Eastern Europe was to supposedly defend against a nuclear Iran which had mysteriously acquired ICBMs.

Now if Iran’s nuclear programme does not exist, the justification for NMD deployment vanishes, unless the hidden agenda is to threaten a resurgent Russia. I am resolutely opposed to such a deployment and will campaign against it.

  Patrick Gaubert (PPE-DE), par écrit. – La résolution votée aujourd'hui sur l'Iran revêt une importance politique certaine. L'Iran est au centre des préoccupations internationales et il nous fallait revenir sur ce point.

Ce texte traite à la fois du dossier nucléaire et de la situation des droits de l'homme. Sur ces deux points, nous sommes clairs. Nous ne pouvons pas accepter le développement d'un programme nucléaire militaire en Iran. La résolution exprime son accord et soutien aux efforts de l'UE pour arriver à un règlement négocié durable de la question nucléaire iranienne et souligne le rôle essentiel à jouer par l'AIEA Elle réaffirme également qu'une solution à l'actuelle escalade du dossier nucléaire est possible et qu'aucune action militaire ne devrait être envisagée.

D'autre part, les violations graves et répétées des droits de l'homme doivent être dénoncées de manière ferme. La situation est préoccupante, et ce dans quatre domaines: la peine de mort, les droits de la femme, la liberté d'expression et la répression des minorités religieuses. Il me semblait absolument essentiel de ne pas se montrer complaisant à ce sujet et la résolution appelle fortement le gouvernement iranien de changer de cap en la matière.

  Bruno Gollnisch (NI), par écrit. – Le Conseil de Sécurité de l’ONU va adopter encore une fois une résolution sanctionnant l’Iran pour ses activités nucléaires. S’agira-t-il de cautionner une opération militaire contre ce pays ? Simplement de durcir le ton et d’imaginer des sanctions diplomatiques ou économiques ?

Voilà des mois que ce psychodrame savamment entretenu tient ce parlement et d’autres instances internationales en haleine. Mais la capacité nucléaire iranienne est-elle vraiment la principale menace à laquelle le monde en général, et l’occident et ses alliés en particulier, doivent faire face ? Il est tout à fait paradoxal que nous ne réagissions pas à l’arme nucléaire pakistanaise, qui existe réellement, elle, dans un contexte géopolitique particulièrement instable. Ou à celle de la Corée du Nord, aux mains d’un régime plus que dangereux. J’ai déjà eu l’occasion de le dire : les règles de droit dont nous nous réclamons doivent être les mêmes pour tous. Sinon, elles perdent leur sens et leur légitimité.

Je suis beaucoup plus inquiet, quant à moi, des menaces islamistes qui pèsent sur notre continent et qui, loin d'être hypothétiques, ont déjà démontré leur capacité meurtrière à Londres et à Madrid, sans implication de l'Iran. Il est vrai que cette menace-là est une des conséquences de la politique d'immigration massive que vous menez et que vous voulez encore aggraver.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), por escrito. − Não pode deixar de ser denunciada toda a hipocrisia da dita "comunidade internacional" - isto é, dos EUA e seus aliados -, relativamente ao TNP e, nomeadamente, ao programa nuclear do Irão.

Não se verifica a mesma iniciativa política em relação aos programas de desenvolvimento de armas nucleares de alguns dos membros da UE ou dos EUA - ou mesmo dos programas nucleares de Israel, do Paquistão ou da Índia, países não signatários do TNP que possuem armas nucleares - sendo que os EUA já declararam poder vir a utilizá-las ofensivamente.

Pelo que, o que se exige é o total cumprimento do TNP e a eliminação de todas as armas nucleares.

O que está verdadeiramente em causa relativamente ao Irão, é que, tanto os EUA como a UE sabem que o pico de produção de petróleo já foi ultrapassado em muitos países.

A razão das sérias ameaças de agressão militar, das provocações e de tanta azáfama em relação ao programa nuclear do Irão, é que este país tem das maiores reservas mundiais de hidrocarbonetos e os EUA e a UE tentam criar as condições, incluindo a manipulação da opinião pública, para controlar os seus recursos energéticos e todo o Médio Oriente, como o Iraque aí está a demonstrar.

  David Martin (PSE), in writing. − I support the recommendations made in the resolution. However, as regards the PMOI, I voted against the amendments referring to the group in the text.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Οι τοποθετήσεις του Χ. Σολάνα, εκπροσώπων της Ε.Ε. και των κομμάτων που την στηρίζουν εξαφανίζουν οριστικά τις όποιες αυταπάτες για το ρόλο της ΕΕ κατά του Ιράν και γενικότερα στη Μ. Ανατολή.

Αποδεικνύουν πως η ΕΕ αποτελεί σύμμαχο στην προώθηση του Αμερικανονατοϊκού σχεδίου για τον "εκδημοκρατισμό της Μ. Ανατολής" που στοχεύει στην υποταγή κρατών και λαών, στον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Οι διαβεβαιώσεις της ΔΕΑΕ, η έκθεση της CIA, για τη μη στρατιωτική χρησιμοποίηση από το Ιράν της πυρηνικής ενέργειας σκόπιμα αγνοούνται από την ΕΕ, που κλιμακώνει τις πιέσεις με κυρώσεις κατά του Ιράν, δυναμώνει την προπαγάνδα για να εξοικειώσει την κοινή γνώμη με έναν πόλεμο εναντίον του. Άλλωστε, με σαφήνεια ο Χ. Σολάνα συνέδεσε την κατάσταση στο Λίβανο και την ευρύτερη περιοχή με το θέμα των πυρηνικών, χωρίς ωστόσο να κάνει καμία αναφορά στα πυρηνικά του Ισραήλ.

Στην ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής εκδηλώνονται η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και οι ανταγωνισμοί για το μοίρασμα των αγορών. Θύματά της είναι οι λαοί της Παλαιστίνης, του Ιράν, του Λιβάνου κλπ. Μοναδική απάντηση στα νέα επιθετικά, πολεμικά σχέδια είναι η αντίσταση των λαών στον ιμπεριαλισμό, χωρίς ψευδαισθήσεις για το ρόλο της ΕΕ.

Για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την παραβίασή τους αρμόδιοι είναι οι λαοί κάθε χώρας που δεν πρέπει να επιτρέψουν να αποτελέσουν πρόσχημα για ένα νέο Ιράκ.

  Luís Queiró (PPE-DE), por escrito. − O Irão é, presentemente, uma ameaça regional e global e um desafio à capacidade dos Estados Membros da União Europeia de se apresentarem unidos e firmes na cena internacional. Independentemente dos sucessivos e contraditórios relatórios que vão surgindo, a verdade é que o Irão não tem cumprido a sua obrigação de transparência nem contribuído para a criação de um sentimento de confiança. Pelo contrário. Acresce que fora do dossier nuclear as notícias também não são animadoras. As violações de Direitos Humanos, a violência de Estado, a falsa democraticidade eleitoral, são tudo dados a ter em conta na nossa atitude face ao Irão.

Assim, pelo exposto, mas também pelo que tenho defendido no passado, concordando com o essencial da Resolução aprovada, destaco a insistência do Parlamento Europeu para que o Conselho e a Comissão cumpram o decidido pelo Tribunal Europeu de Justiça e retirem a resistência iraniana, o PMOI, da lista das organizações terroristas. A UE (e alguns Estados Membros) tem tratado a resistência iraniana de uma forma que beneficia o regime iraniano e não o povo iraniano nem os objectivos de democratização daquela parte do Mundo. Essa estratégia tem de mudar – e começa a mudar.

- Proposition de résolution: Résultats de la Conférence sur le changement climatique (Bali) (B6-0059/2008)

  Alessandro Battilocchio (PSE), per iscritto. − Saluto con favore l’andamento della conferenza di Bali che, anche grazie al ruolo giocato dall’UE durante i negoziati, ha portato a risultati insperati. In questo frangente infatti era di fondamentale importanza dare un segnale di unione, cooperazione e responsabilità così da iniziare nel migliore dei modi i negoziati per fissare nuovi obiettivi di riduzioni dell’emissioni per il periodo post- Kyoto (2012).

Nell’accettare le conclusioni degli scienziati del GIEC tutti i partecipanti hanno riconosciuto a livello politico che: il cambiamento climatico esiste, che ha origine antropogenica e che, bisogna agire entro il 2020 per evitare danni irrimediabili alle condizioni climatiche del pianeta.

Auspico che Copenaghen, nel 2009 segni la svolta in materia di lotta al cambiamento climatico con l’assunzione di obiettivi di riduzione stringenti entro il 2020 per tutti i paesi industrializzati e per quelli in via si sviluppo. E’ certo che questa nuova sfida comporterà costi ed inefficienze difficilmente giustificabili almeno che, come già espresso in precedenti interventi, non si facciano delle scelte dovute e coraggiose come il ritorno al nucleare. La non-azione, il temporeggiamento ed estenuanti conferenze porterebbero soltanto a provocare danni ambientali irreversibili.

  Edite Estrela (PSE), por escrito. − Votei favoravelmente a proposta de resolução sobre os resultados da Conferência de Bali sobre as alterações climáticas (COP 13 e COP/MOP 3), porque, tendo em conta a urgência de abrandar o crescente processo de aquecimento global, considero que o acordo alcançado em Bali constitui um passo importante para que, em 2009, em Copenhaga, seja fixado e aprovado um novo Protocolo, com metas renovadas para a redução de emissões com efeito de estufa.

Considero que a Presidência Portuguesa da União Europeia desempenhou um papel determinante na Conferência de Bali, contribuindo activamente para o progresso das negociações e conseguindo chegar a um acordo muito positivo. Seria desejável, no entanto, que o Plano de Acção de Bali referisse metas quantificadas em relação à redução de emissões de CO2.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), por escrito. − Esta resolução no geral limita-se a repetir ideias gerais, sendo insuficiente em diversos domínios. Daí a nossa abstenção.

Desde logo, porque se o objectivo é reduzir sobretudo a emissão de CO2 decorrente da queima de combustíveis fósseis, coloca-se a questão de medir essas emissões. Sabe-se que essa medição é muito complexa e manipulável, dado que os combustíveis fósseis, após a sua extracção, são transportados, processados, os seus derivados distribuídos e utilizados de muitas maneiras, em milhares de pontos finais

Como referem vários especialistas nesta área, para reduzir emissões e atingir metas, era mais eficaz e mais simples de monitorizar um instrumento aprovado na base de um Protocolo sobre a extracção e comercialização internacional de combustíveis fósseis. Assim, seria mais fácil fixar taxas ou metas de redução da produção primária de combustíveis fósseis, e correspondentes exportações/importações, ficando, assim, fixados limites máximos de emissões por país.

Mas igualmente seria necessário negociar compromissos dos países mais ricos para desbloquear fundos que apoiem os países em desenvolvimento, de modo a que possam fazer face aos custos económicos e sociais das medidas necessárias.

Lamento que tenham rejeitado as propostas do Grupo que iam nesse sentido.

  Duarte Freitas (PPE-DE), por escrito. − No passado mês de Dezembro, as Partes da Convenção Quadro das Nações Unidas para as Alterações Climáticas reuniram-se em Bali, tendo avançado em muitos aspectos relativos à protecção do clima à escala global.

Para além do início das negociações para um novo Protocolo a substituir o Protocolo de Quioto, saliento a declaração de que o 4°relatório do IPCC constituía a melhor base científica para os trabalhos da Convenção e a referência, pela primeira vez e pondo termo ao tabu, da necessidade dos países em desenvolvimento também cooperarem, tendo, obviamente, em conta, o seu contexto económico e o seu desenvolvimento.

Finalmente, considero que a grande inovação de Bali foi a inclusão, pela primeira vez, da problemática da desflorestação que, fazendo parte do Plano de Acção de Bali, será discutida tendo em vista a sua inclusão no futuro Protocolo.

Voto favoravelmente a Resolução da Comissão Temporária para as Alterações Climáticas uma vez que esta defende os resultados obtidos em Bali, faz uma série de observações relativas ao papel da UE nas futuras negociações, com as quais concordo, e particulariza o que, no Plano de Acção de Bali, ficou menos desenvolvido.

  Françoise Grossetête (PPE-DE), par écrit. – J'ai voté en faveur du rapport.

La Convention Cadre des Nations Unies sur les Changements Climatiques, qui s'est tenu du 3 au 15 décembre à Bali, devait définir un calendrier pour les deux prochaines années et trouver d'un accord prolongeant le protocole de Kyoto qui arrive à échéance en 2012. Si le premier objectif semble avoir été atteint, on reste toujours loin d'aboutir concernant le second.

Il est très regrettable que la communauté internationale n’ait pas pu s’accorder sur un objectif chiffré de stabilisation puis de réduction des émissions mondiales de gaz à effet de serre d'au moins 20 % par rapport à leur niveau de 1990 d'ici à 2020. L'union européenne doit renforcer le rôle constructif et moteur qu'elle a pu jouer à Bali afin de ne pas fournir de prétextes pour refuser d'agir aux pays qui rejettent tout objectif chiffré.

Même s'il faut saluer l’accord de Bali qui a été signé par tous les pays présents, il ne faut pas céder le pas à une nouvelle forme de "langue de bois environnementale". Il reste désormais deux ans pour arriver à un accord et les hésitations sur la feuille de route indiquent que le plus dur reste à venir.

  Διαμάντω Μανωλάκου (GUE/NGL), γραπτώς. – Το ψήφισμα για την αλλαγή του κλίματος στη Διάσκεψη του Μπαλί, προσπαθεί να βρει θετικά εκεί που δεν υπάρχουν και ταυτόχρονα να συγκαλύψει τα αίτια της περιβαλλοντικής καταστροφής, δηλαδή τη ληστρική εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου από το κεφάλαιο, προκειμένου να κερδοφορήσει εμπορευματοποιώντας γη, αέρα, ενέργεια και νερό.

Επισείει τον κίνδυνο ότι η αλλαγή του κλίματος θα μπορούσε "να αποτελέσει σημαντικό παράγοντα αποσταθεροποίησης των φτωχότερων χωρών", προκειμένου το ευρωμονοπωλιακό κεφάλαιο να χρησιμοποιήσει τις κλιματικές αλλαγές, ως άλλοθι για τη μεγαλύτερη εκμετάλλευση των αναπτυσσομένων χωρών, όταν είναι γνωστό ότι η δράση των πολυεθνικών είναι μια από τις σημαντικότερες αιτίες φτώχειας τους.

Ζητά σοβαρές δεσμεύσεις από τις αναδυόμενες χώρες, σε συνάρτηση με το στάδιο ανάπτυξης και διάρθρωσης της οικονομίας τους. Αναφέρει πιο ειδικά την Κίνα και Ινδία για προώθηση συνεργασίας, στην ενεργειακή πολιτική για το περιορισμό των ρύπων. Ουσιαστικά στοχεύει να τις πιέσει, περιορίζοντας την αναπτυσσόμενη δυναμική τους και τα μεγαλύτερα μερίδια αγοράς που διεκδικούν στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό στο μοίρασμα των αγορών. Ίσως γι’ αυτό λείπει οποιαδήποτε αναφορά στα μέτρα ευθείας μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και διατυπώνονται μόνο γενικά ευχολόγια.

Με λίγα λόγια στο Μπαλί η βιτρίνα ήταν οι κλιματικές αλλαγές. Το κύριο ήταν η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων στον ενεργειακό τομέα και η εμπορευματοποίηση του περιβάλλοντος.

  David Martin (PSE), in writing. − I fully support the resolution’s assessment of the outcome of the Bali Summit negotiations. Thanks to the EU, Bali achieved more than might have been expected, but less than was needed. The lack of agreement among all negotiating parties on concrete objectives and figures for the reduction of CO2 emissions is regrettable. I voted in favour of the resolution.

  Karin Scheele (PSE), schriftlich. − Wichtig in der abgestimmten Resolution ist die explizite Hervorhebung des Zusammenhangs von Abholzung und Klimawandel. Die Regenwälder haben für das Weltklima eine entscheidende Funktion. Sie speichern in gigantischem Ausmaß CO2. Darüber hinaus sind sie die größten Wasserspeicher der Erde. Wie ein Schwamm speichern sie Wasser und kühlen damit die Atmosphäre. Abholzung und Brandrodung gefährden diese überaus wichtige Funktion aber massiv. Ein Stopp der Abholzungen und Brandrodungen wäre daher ein überaus entscheidender Beitrag im Kampf gegen die Erderwärmung.

Die erhöhte Nachfrage nach Biokraftstoffen in Europa steht dem Schutz der Regenwälder diametral entgegen. Für die erhöhte Nachfrage nach Bio-Diesel werden bereits jetzt tausende Hektar des Regenwaldes abgeholzt, um Palmöl zu gewinnen. Zertifizierung und Kennzeichnung der nachhaltigen Erzeugung von Biokraftstoffen sind daher wesentliche Voraussetzungen für den Schutz des Regenwaldes und des Weltklimas. Zusätzlich verschärft die Produktion die soziale Situation in den betroffenen Ländern auf Grund des massiven Anstiegs der Preise für Grundnahrungsmittel. Ich bin daher gegen den Kommissionsvorschlag im Klima- und Energiepaket, bis 2020 10 Prozent Biokraftstoffe verbindlich festzuschreiben, weil dies für den Klimaschutz nichts bringt und von einer nachhaltigen Politik weit entfernt ist.

  Lars Wohlin (PPE-DE), skriftlig. − Utsläppen av växthusgaser måste minska drastiskt inom de kommande åren. Resolutionen innehåller många goda idéer för hur detta mål skall bli verklighet och därför har jag valt att rösta ja till resolutionen.

Målen som sätts upp kan sammanfattas i begreppet 20-20-20, vilket innebär att utsläppen skall minska med 20 %, användandet av förnyelsebara energikällor öka med 20 % och detta skall ske till år 2020. Jag anser dock att vikten bör ligga på att minska utsläppen och att det därefter skall vara upp till varje medlemsland att avgöra på vilket sätt det skall ske. Därmed blir preciseringen av hur länderna skall förändra sin användning av förnyelsebara energikällor något EU bör ha klarat sig förutan.

I och med ovannämnda precisering är det beklagansvärt att kärnkraftsenergi inte innefattas i begreppet förnyelsebar energikälla. IAEA har konstaterat att kärnkraft är en nödvändig komponent för att minska koldioxidutsläppen. Det är beklagligt att denna resolution väljer att bortse från detta genom att vidhålla att utsläpp inte får minskas genom kärnenergi

I implementeringen av denna resolution så kommer det bli tydligt att man ifrån EU indirekt dömer ut kärnkraftsenergins roll för en förbättrad klimatsituation. Ett sådant, i mina ögon, väldigt märkligt ställningstagande bör uppmärksammas.

- Rapport: Fiona Hall (A6-0003/2008)

  Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark och Anna Ibrisagic (PPE-DE), skriftlig. − Vi har röstat för resolutionen på grund av dess allmänna inriktning, men stöder inte alla tekniska detaljer eller ambitionerna att med politiska beslut reglera vilka produkter som ska få tillverkas eller säljas,  som exempelvis terassvärmare.

  Giles Chichester (PPE-DE), in writing. − British Conservatives support the broad thrust of this own-initiative report – who could be against energy efficiency? However, we have reservations about certain aspects of the proposal where the rapporteur seems to have lost a sense of proportion.

Energy efficiency marking is good for enabling consumers to make a choice but to start proscribing particular products merely because they use energy in a way that some do not approve seems excessive.

It seems particularly unreasonable to pick on patio heaters (paragraph 16), which have become widespread as a direct consequence of the UK Government’s anti-smoking legislation.

We trust that this particular suggestion will not be incorporated into any future Commission proposal.

  Nigel Farage (IND/DEM), in writing. − I fully disapprove of discards – and this is the policy of my party – but I am unable to vote for the imposition of EU decisions, however enlightened they may sometimes appear.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), por escrito. − Este é mais um relatório que constata uma situação, mas não aprofunda as suas causas nem aponta caminhos essenciais, limitando-se a retomar declarações polémicas de organizações internacionais e, num caso ou noutro, como a referência à Rússia e a África, demonstrando que a sua preocupação é muito mais a defesa dos interesses da União Europeia do que de qualquer política de cooperação, do que discordamos.

O que é evidente é que a escassez de combustíveis fósseis, traduzida nos seus preços, impõe a redução dos seus consumos. Para evitar a redução das actividades económicas e sociais, é, então, forçoso reduzir deliberadamente consumos supérfluos, desperdícios nos processos de conversão, transporte e distribuição, e consumo final.

A energia, não sendo reciclável após a sua utilização e sendo escassa nas suas fontes, precisa de ser gerida segundo conhecimentos técnicos e prioridades políticas complexas, pelo que exige planeamento central pelos Estados para o interesse público, excluindo-se às flutuações e sentimentos dos agentes do mercado. E é o que continua a faltar.

Já outras recomendações, bem intencionadas, são dirigidas à vida e às actividades em cidades e áreas metropolitanas, com consequências potencialmente muito positivas na renovação e na inovação de redes de energia, parque edificado, transportes e demais serviços de utilidade pública.

  Glyn Ford (PSE), in writing. − I support the general principle of this report as an Action Plan for Energy Efficiency. I have no problem with investigating ways of making ‘space heaters’ more efficient, but I am not in favour of banning ‘patio heaters’.

As far as I can see, the majority of these are used by publicans to warm smokers that recent legislation has driven out into the cold. Already the smoking ban has closed hundreds of public houses with the consequent loss of jobs. Such a ban would only multiply closures and job losses.

  Bruno Gollnisch (NI), par écrit. – Au-delà même de l'antienne devenue ici habituelle sur le réchauffement climatique et sur les mesures à prendre pour le contrer, la question de la sécurité et de l'indépendance énergétiques des Etats européens justifierait en elle-même que l'on se penche sur une meilleure utilisation de l'énergie. Et c'est la raison, puisque c'est au niveau européen que s'élaborent la plupart des normes, pour laquelle nous ne voterons pas contre ce rapport.

Mais on retombe, dans ce dossier, sur la vision malthusienne et culpabilisatrice présente dans tous les rapports de ce Parlement liés à ce sujet : stigmatisation aveugle de l'automobiliste, interdiction de certains équipements, volonté de dicter les comportements individuels et d'embrigader les individus dès le plus jeune âge, de s'immiscer dans les politiques d'urbanisme ou de construction, de promouvoir une fiscalité et une tarification énergétiques qui, de fait, ne pénaliseront que les couches les plus fragiles de la population…

Alors, oui à des normes minimales, oui à l'encouragement de la recherche, oui à l'information objective qui permet un choix éclairé, oui à la promotion d'une fiscalité incitative. Non à la persécution et au matraquage.

  Hélène Goudin och Nils Lundgren (IND/DEM), skriftlig. − Forskningsresultaten indikerar att människans utsläpp av växthusgaser bidrar till en snabb klimatförändring. Vi stöder därför huvudslutsatsen att alla länder måste vidta omfattande åtgärder för att reducera dessa utsläpp och att EU-länderna bör gå i spetsen.

Samtidigt vänder vi oss mot att både kommissionen och parlamentsföredraganden som alltid försöker använda stora utmaningar för att centralisera den politiska makten och skapa ett EU utan frihet och dynamik.

EU:s roll i energipolitiken skall begränsas till att:

- sätta upp mål för utsläppen för varje land och sedan lämna till dessa länder och till marknaden att nå målen under fri tävlan

- med tillräckligt dyra utsläppsrätter internalisera kostnaderna för utsläpp. (Då blir dessa automatiskt beaktade i alla de miljarder ekonomiska beslut som tas varje dag runtom i världen av hushåll och företag. Då väljer hushållen självmant lågenergilampor, biltillverkare gör bränslesnåla fordon och fastighetsägare bygger passiva hus. Då lönar sig FoU på området.)

- anslå pengar till forskning och lagstifta om produktmärkning

EU-politiker skall inte detaljreglera. Ingen vet idag hur denna gigantiska omställning bäst skall ske. Därför säger vi nej till sådant som förbud mot terassvärmare och skattelättnader för att riva hus.

Vi har röstat nej för att därmed stödja ett omtänkande i EU:s energipolitik.

  Françoise Grossetête (PPE-DE), par écrit. – J'ai voté en faveur de ce rapport qui s'inscrit dans la continuité des conclusions du Conseil européen de Mars 2007 relatif à l'efficacité énergétique qui soulignait la nécessité d'accroître l'efficacité énergétique dans l'UE afin d'atteindre l'objectif visant à économiser 20% de la consommation énergétique de l'UE par rapport aux projections pour l'année 2020.

Je me satisfais des mesures visant à améliorer la performance énergétique des produits, bâtiments et services, à améliorer le rendement de la production et de la distribution d'énergie, à réduire l'impact des transports sur la consommation énergétique, à faciliter le financement et la réalisation d'investissements dans le domaine visant à susciter et renforcer un comportement rationnel vis-à-vis de la consommation d'énergie.

Les citoyens européens doivent pouvoir bénéficier des infrastructures (y compris les bâtiments), des produits (appareils et voitures entre autres), des procédés et des services énergétiques offrant la meilleure efficacité énergétique du monde.

Le plan d'action aura également pour effet de renforcer la compétitivité industrielle, de développer les exportations de nouvelles technologies et aura des effets positifs pour l'emploi. Les économies réalisées compenseront en outre les investissements effectués dans les technologies innovantes.

  Marian Harkin (ALDE), in writing. − I do not support the paragraph calling for the withdrawal from the market of specific household appliances as this is too strong a statement.

  Sarah Ludford (ALDE), in writing. − I have voted in support of the report, which is on the whole excellent. However paragraph 16 which ‘Urges the Commission to establish timetables for the withdrawal from the market of all the least energy-efficient items of equipment, appliances and other energy-using products, such as patio heaters’, would have been better without singling out one particular piece of equipment for a ‘ban’, since it is only one among many that raise concerns over energy wastage and it is one that many people enjoy using, not least in an urban social context like my own London constituency.

I welcome moves by some retailers to stop selling such heaters in response to consumer pressure, and I would not buy one myself. But I believe that the best course is to set minimum standards for energy efficiency of appliances, inform people of energy consumption and encourage them to consider their overall carbon footprint and choose their appliances, use of transport, social behaviour etc. accordingly, rather than to ban patio heaters or any other particular item as such. After all – and hopefully – innovation in response to efficiency standards may deliver more efficient patio heaters.

  Jules Maaten (ALDE), schriftelijk. − Ik verwelkom dit voorstel van mevrouw Hall. Het is prima dat er eindelijk wordt overgegaan van abstracte theorieën op concrete voorstellen om tot een hogere energie-effiëntie te komen in de Europese Unie. Ik ben blij dat dit verslag de doelstelling van 20% energie-efficiëntie verbetering tegen 2020 aanhoudt. Paragraaf 16 van dit verslag, waarin gevraagd wordt om verwijdering van de markt van de minst energie-efficiënte apparaten, onderschrijf ik niet. De industrie moet wél gemotivereerd worden om betere en efficiëntere apparaten te produceren. Ik heb mij daarom van stemming onthouden bij de eindstemming.

  Toine Manders (ALDE), schriftelijk. − De VVD is tegen verboden, maar vóór verbeteringen. De VVD is daarom tegen een verbod op terrasverwarmers, maar vóór innovatieve oplossingen die inefficiëntie tegengaan. De VVD-Eurofractie is van mening dat in het kader van de strijd tegen klimaatverandering het vreemd zou zijn als niet ook gekeken wordt naar de wijze waarop terrasverwarmers efficiënter gemaakt kunnen worden. Daarom heeft de fractie ingestemd met de oproep in het verslag van mevrouw Hall aan de Europese Commissie om energie-inefficiënte apparaten uit te faseren en te vervangen door efficiëntere apparaten. Het verslag moet worden gezien als een stimulans voor de industrie om meer energie-efficiënte apparaten - zoals terrasverwarmers - te ontwikkelen.

  David Martin (PSE), in writing. − The action plan delivers the most cost-effective tools to fight against climate change. Indeed, I welcome the plan and feel that the target of reducing our greenhouse gas emissions by 20% by 2020 is feasible both technically and economically.

The plan is a step in the right direction and I voted in favour of it, though this should be seen as a first step and more ambitious targets should follow.

  Andreas Mölzer (NI), schriftlich. − Aus umweltpolitischen und wirtschaftlichen Überlegungen sind Energiesparmaßnahmen und mehr Energieeffizienz erstrebenswert. Ich habe deshalb für den Bericht Hall gestimmt, hoffe aber, dass wir hier mehr Erfolg haben, als bei unserer angestrebten Reduktion des Energieverbrauchs bis 2020, oder der beschlossenen Anteilssteigerung erneuerbarer Energien – beides hehre Vorsätze, die wir nach momentanem Stand wohl nicht werden halten können.

  Olle Schmidt (ALDE), skriftlig. − Fiona Halls betänkande berör ett ytterligt viktigt ämne. Det räcker inte att EU sätter tuffa regler för koldioxidutsläppen. Människor måste kunna och vilja ändra sina egna konsumtions- och beteendemönster om verklig skillnad ska kunna uppnås. Som en klok paragraf 61 beskriver saken: kampen måste börja hemma.

För vår trovärdighets skulle måste Europaparlamentet därför föregå med gott exempel i sin egen verksamhet. Här uppmanar vi EU:s medborgare att låta bli allt från vattenkokare till uppvärmda uteserveringar samtidigt som bara energiförbrukningen för Europarlamentets andra säte kostar 5322 ton koldioxidutsläpp om året! En studie beställd av europaparlamentarikern Caroline Lucas pekar på dramatiska miljökonsekvenser för parlamentets månatliga resor till Frankrike. Totalt beräknas resorna till Strasbourg, där parlamentet håller sina omröstningar, resultera i 18 901 ton koldioxidutsläpp per år. Det motsvar över 10 000 resor till New York, från Europa.

Att rapporten gick igenom var bra. Att sluta åka till Strasbourg för omröstningar som precis lika gärna kan skötas hemma vore bättre.

- Rapport: Carl Schlyter (A6-0495/2007)

  Derek Roland Clark (IND/DEM), in writing. − I support a ban on discards which is in line with my party’s policy on sensible rules for commercial fishing. I am unable to vote for the resolution because it represents more EU interference in UK affairs. The UK is more than able to make its own arrangements for fishing and fishery protection, as we always used to do before joining this wasteful organisation.

  Duarte Freitas (PPE-DE), por escrito. − As devoluções (lançamento borda fora do pescado, morto ou moribundo) e as capturas acessórias representam um grave problema por resolver no âmbito na PCP.

Com mecanismos de gestão voltados para o desembarque e não para as capturas, o sector das pescas na UE necessita de uma rápida reformulação das suas políticas com o objectivo de reduzir estas práticas reprováveis.

Nesse sentido Comissão Europeia lançou uma Comunicação onde refere a sua intenção de instituir uma política que reduza as capturas acessórias indesejadas e elimine gradualmente as devoluções nas pescarias europeias.

As capturas acessórias indesejadas e a sua subsequente devolução ao mar têm inúmeras consequências negativas: representam um desperdício de recursos, a captura de juvenis de espécies alvo conduz a uma redução das possibilidades de pesca dessas espécies e da biomassa reprodutora e, juntamente com as capturas e devoluções de espécies não-alvo (peixes, crustáceos, mamíferos marinhos, aves,etc.) constituem um atentado biológico para com o ecossistema marinho.

Nesse sentido e porque que este relatório reforça a procura de uma pesca sustentada, de acordo com os princípios da PCP reformada, a minha intenção de voto é favorável.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), por escrito. − Sem dúvida que é desejável e necessário reduzir as capturas acessórias indesejáveis e as devoluções, no entanto tal não se deverá fazer por decreto.

Sendo impossível abordar todos os aspectos colocados pelo relatório, congratulamo-nos pela aprovação da nossa alteração que "relembra que o impacto da pequena pesca nas devoluções é mínimo e, portanto, solicita um maior apoio comunitário para a promoção e o desenvolvimento da pequena pesca costeira e artesanal".

E lamentamos a rejeição das nossas propostas que sublinhavam:

- Que para estabelecer as medidas adequadas para promover uma efectiva redução das devoluções é necessário conhecer e analisar primeiro as diferentes causas que estão na sua origem, como razões comerciais (de preço, de escoamento, de maximização do valor do pescado), a pesca de peixes abaixo dos tamanhos mínimos de desembarque ou as capturas acessórias;

- Que é necessário proceder a um estudo detalhado das medidas a adoptar e do seu impacto na situação socioeconómica do sector;

- A importância da redução voluntária do esforço de pesca e o estabelecimento de mecanismos que permitam compensar financeiramente os pescadores por esse esforço e a adopção de medidas positivas de intervenção no mercado de combate às devoluções (a garantia de escoamento do pescado a preços justos e o desenvolvimento da indústria de conservas).

  Roger Knapman (IND/DEM), in writing. − I support the call for a ban on discards, in line with my party’s policy, but I am unable to vote for the resolution as a whole as it includes the establishment of instruments at EU level.

Specifically regarding Amendment 14, whilst I commend the efforts of Scottish fishermen, who have taken a lead in voluntarily reducing the catch of immature fish, I cannot support the implementation of a compensation scheme that is administered by the EU institutions.

  Διαμάντω Μανωλάκου (GUE/NGL), γραπτώς. – Λογική φαίνεται η θεσμοθέτηση μέτρων για την αποφυγή απορρίψεων των αλιευμάτων, για λόγους προστασίας των ιχθυοαποθεμάτων. Ωστόσο, πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα γιατί υπάρχουν απορρίψεις αλιευμάτων, όταν πολλοί εργαζόμενοι θα ήθελαν να έχουν στη διατροφή τους περισσότερο ψάρι.

Αιτία είναι ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής. Τα αλιεύματα είναι εμπορεύματα που προορίζονται να μπουν στην αγορά με σκοπό το κέρδος της μεγάλης αλιευτικής επιχείρησης, και όχι απλώς αγαθά που θα καλύψουν τις διατροφικές ανάγκες. Αν η αλιευτική επιχείρηση εκτιμά ότι δεν πρόκειται να έχει κέρδος ή πολύ περισσότερο εκτιμά ότι η τιμή ορισμένων αλιευμάτων θα πέσει λόγω της μεγάλης προσφοράς, τότε εξηγούνται οι λόγοι των απορρίψεων, χωρίς όλοι οι λόγοι να περιορίζονται μόνο σ’ αυτό.

Η νέα πρόταση είναι ουσιαστικά ένα ευχολόγιο και επαναλαμβάνει μια ανάλογη πολιτική που θα έπρεπε να είχε εφαρμοστεί πριν από πέντε και περισσότερα χρόνια, όπως διαπιστώνει και η έκθεση. Δεν έχουμε αντίρρηση να ληφθούν ορισμένα μέτρα για τον περιορισμό ή την απαγόρευση των απορρίψεων. Έχουμε όμως την επιφύλαξη, ότι ορισμένα από τα μέτρα αυτά μπορεί να είναι επαχθή για τις μικρομεσαίες αλιευτικές επιχειρήσεις και ουσιαστικά να αποτελέσουν πρόσχημα να μην μπορούν να αλιεύσουν ελεύθερα. Δηλαδή μερικές από τις προτάσεις να αποτελέσουν άλλοθι για τη συρρίκνωση των μικρομεσαίων και γιγάντωση των μεγάλων αλιευτικών επιχειρήσεων.

  David Martin (PSE), in writing. − Any bid to improve Europe’s fisheries policy is positive for Scotland and its fishing industry. The report seeks to research ways of progressively reducing the amount of unwanted by-catches and implementing the banning of discards: two damaging practices that have become far too commonplace in the fisheries sector.

With this view, the report proposes a logical and effective approach to information gathering and calls for simple measures that are both easily enforceable and economically viable. My vote was one in favour of the report’s recommendations.

  Brian Simpson (PSE), in writing. − As an avid viewer of that great TV series ‘Deadliest Catch’ I am now a great admirer of fishermen and the work they do. I will be voting in favour of this report because we seriously have to address the waste that goes on, with perfectly good fish being thrown back into the sea because of the workings of the complicated quota system.

Whilst I do not believe that market intervention is the answer here or that quotas should be abandoned, we do need to address seriously this situation.

Our fish stocks are still low. Demand for fish is still growing and therein lies our dilemma. We must preserve our stocks and one way to do this is to eradicate or at least minimise the waste of unwanted by-catches and discards.

  Catherine Stihler (PSE), in writing. − I was surprised to see that Amendment 9 was carried. This amendment means that all fishing vessels would have to have CCTV. There is no explanation of how this would be implemented, no impact assessment has been given to show that it works and no means to show how this would be paid for.

  Cornelis Visser (PPE-DE), schriftelijk. − Het EP heeft vandaag gestemd over het verslag over een beleid om ongewenste bijvangsten te verminderen en de teruggooi uit te bannen. De CDA/EVP-delegatie heeft voor het uiteindelijke verslag gestemd, omdat er een aantal positieve punten in staan. Zo wordt erkend dat sommige vissoorten na vrijlating een grote overlevingskans hebben en dat uitzonderingen op een teruggooiverbod mogelijk zijn. Dit is voor jonge tong van belang, omdat deze soort een vrij grote overlevingskans heeft. Ook wordt in het verslag de nadruk gelegd op positieve en negatieve prikkels om de teruggooi terug te dringen. Dit is een verstandigere benadering dan een algeheel verbod op teruggooi. Een algeheel verbod op teruggooi is naar het inzicht van de CDA/EVP-delegatie niet realistisch.

  Thomas Wise (IND/DEM), in writing. − I support the call for a ban on discards, in line with my party’s policy, but I am unable to vote for the resolution as a whole as it includes the establishment of instruments at EU level.

Specifically regarding Amendment 14, whilst I commend the efforts of Scottish fishermen, who have taken a lead in voluntarily reducing the catch of immature fish, I cannot support the implementation of a compensation scheme that is administered by the EU institutions.

- Proposition de resolution: Une stratégie européenne vis-à-vis des Roms (B6-0050/2008)

  Philip Bradbourn (PPE-DE), in writing. − I and my British Conservative colleagues completely and unreservedly condemn all forms of racism and xenophobia and fully support the Roma people in their fight against the discrimination which they face. Nevertheless, this should occur within the mainstream of political policy within each Member State.

We are unable to support this resolution because it increases the possibility of isolating and marginalising the Roma by ‘pigeon-holing’ them into a separate category and it calls on the Commission to come up with various strategies and action plans which should remain the competence of Member States.

  Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark och Anna Ibrisagic (PPE-DE), skriftlig. − Social utslagning, fattigdom och diskriminering är missförhållanden som medlemsstaterna måste göra sitt yttersta för att bekämpa. Ofta är just den romska minoriteten hårt drabbad av dessa orättvisor. Vi anser dock att integrationspolitiken bäst hanteras på medlemsstatsnivå.

  Hélène Goudin och Nils Lundgren (IND/DEM), skriftlig. − Vi har röstat ja till denna resolution i slutomröstningen. Men vi vill påpeka att det är först och främst varje medlemsstats politiska ansvar att lösa problem med etnisk diskriminering och sociala rättighetsfrågor inom sina respektive länders territorier.

I en del ändringsförslag som lagts till resolutionen av UEN-gruppen finns det en fördomsfull underton. Vi har därför valt att rösta nej till UEN-gruppens ändringsförslag.

Den Europeiska unionens uppgift i detta sammanhang är att påpeka värderingsunionens principer. Rasism och etnisk diskriminering i EU och i Europa måste bekämpas. Men detta måste ske genom att varje medlemsstat genom opinionsbildning och utbildning förankrar alla människors lika värde hos varje ny generation.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), por escrito. − Os cidadãos de origem romanichél são muitas vezes vítimas de discriminação nos diferentes países que integram a UE, que assumindo multifacetadas vertentes - seja quanto aos seus direitos políticos, económicos, sociais ou culturais -, fomenta situações de pobreza, de exclusão social e de desintegração.

Com efeito, o não cumprimento e exercício de direitos fundamentais como o direito à saúde, à habitação, à educação, ao emprego com direitos, à segurança social, alimenta situações de desigualdade social, de marginalização e de guetização, de analfabetismo, de inserção na economia informal, de não participação socio-política com que se confrontam, igualmente, muitos cidadãos de origem romanichél.

Impõem-se, assim, políticas que efectivamente combatam as desigualdades sociais, a exploração e a concentração da riqueza , que criem emprego com direitos, que assegurem o acesso e exercício dos direitos mais fundamentais pela promoção dos serviços públicos, que erradiquem a pobreza e a exclusão social. No fundo, políticas que exigem uma ruptura com as políticas e orientações da União Europeia, questão central que a resolução omite.

Consideramos que a solução dos problemas com que muitos cidadãos de origem romanichél se confrontam não passa pelo estabelecimento de "políticas comuns" ao nível da UE, como a resolução advoga.

Por isso a nossa abstenção.

  Katalin Lévai (PSE), írásban. − 2005 áprilisában az Európai Parlament határozatott fogadott el a romák helyzetének javításáról, melyben felszólította az Európai Bizottságot egy romákat érintő akció program kidolgozására. Azóta az ígéreteken és hangzatos szavakon kívül semmi nem történt. 12-15 millió Európában élő és a 2004-es csatlakozás után 10 millió Unióban élő roma többsége rossz szociális körülmények között ugyanazokkal a gondokkal küzd, mint évekkel ezelőtt: a szegénység, a kirekesztés, a beilleszkedés problémájával, a foglalkoztatás hiányával, a roma nők és gyerekek többszörös diszkriminációjával.

A tagországok többsége, a romákat, anyaország híján, nem tekinti az országuk kisebbségének, helyzetükön lényeges változásokat nem eszközöl. Sőt, az elmúlt év tapasztalatai inkább a radikalizmus megerősödését mutatják mind az új mind, pedig a régi tagállamok területén. Ezért úgy gondolom, hogy elérkezett az idő a tényleges változtatásokra. Az Európai Szocialista Frakció már beindította cselekvési tervét, amelyben első lépcsőként egy "Resolutiont" hozott létre a többi párt jeles szakértőivel.

Kérem hát képviselőtársaimat, hogy nézzenek szembe ezzel az európai kihívással és a szavazással kezdeményezzünk együtt egy Európai Roma Stratégiát.

  Διαμάντω Μανωλάκου (GUE/NGL), γραπτώς. – Οι Ρομά αποτελούν σχεδόν μόνιμα θύματα φυλετικών διακρίσεων. Η μη αποδοχή των παραδόσεων και του πολιτισμού τους και η περιθωριοποίηση τους, τους οδηγεί στον κοινωνικό αποκλεισμό, τους μετατρέπει σε εύκολη λεία του κεφαλαίου. Πολλές φορές μάλιστα χρησιμοποιούνται ως εξιλαστήρια θύματα, τους αποδίδεται συλλογική ευθύνη, όπως πρόσφατα με τις απελάσεις από την Ιταλία.

Οι εθνικές κυβερνήσεις και η ΕΕ περιορίζονται σε μεγαλόστομες δηλώσεις, αποφεύγοντας τη λήψη οποιωνδήποτε ουσιαστικών μέτρων.

Στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, η πλειοψηφία των Ρομά ζει σε άθλιες συνθήκες, σε καταυλισμούς, χωρίς ύδρευση και αποχέτευση. Πολλοί είναι άνεργοι, χωρίς κοινωνική ασφάλιση και δικαιώματα στην υγεία. Οξυμένα είναι τα προβλήματα των παιδιών: αυξημένη παιδική θνησιμότητα, ελάχιστοι εμβολιασμοί, χαμηλό ποσοστό παιδιών που παρακολουθεί κανονικά το σχολείο. Το 80% παραμένουν αναλφάβητοι.

Οι κυβερνήσεις πρέπει να λάβουν μέτρα για την εξασφάλιση ισότιμης συμμετοχής των Ρομά στον κοινωνικό βίο και τον σεβασμό των πολιτιστικών τους παραδόσεων. Στην Ελλάδα, ζητάμε να ιδρυθεί Κέντρο Μελέτης της Τσιγγάνικης Φυλής, που θα ασχολείται με τον πολιτισμό τους.

Πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα που θα τους εξασφαλίζουν αξιοπρεπή διαβίωση και τα αναφαίρετα δικαιώματα στην δουλειά, την σύνταξη, την Υγεία, την περίθαλψη, την πρόσβαση στην εκπαίδευση.

Ο αγώνας τους είναι κοινός με αυτόν όλων των εργαζομένων ενάντια στα μονοπωλιακά συμφέροντα και το εκμεταλλευτικό σύστημα.

  David Martin (PSE), in writing. − The implementation of a strategy on the Roma is something that I am in favour of. I see that the EU urgently needs a strategy to aid in the Roma's inclusion in society. They are one of the continent's largest minority groups and deserve to be recognised as so through a European plan to engage with the issues they are faced with.

  Daciana Octavia Sârbu (PSE), în scris. − Această rezoluţie reprezintă o strategie de coordonare şi promovare a eforturilor statelor Uniunii Europene în vederea îmbunătăţirii situaţiei populaţiei rroma care se confruntă cu o serie de dificultăţi legate de discriminare, marginalizare, excludere socială şi sărăcie gravă. Preocuparea Uniunii Europene privind minorităţile, inclusiv grupurile sociale dezavantajate, vine şi ca răspuns la extinderea spre spatiul fost comunist care cuprinde o marte parte din populaţia rroma. Aceasta devine astfel o problemă a Uniunii Europene, şi nu doar a ţărilor din Europa Centrală şi de Est.

Am votat această rezoluţie pentru că aduce în atenţia statelor membre şi a instituţiilor europene necesitatea implementării unor măsuri de creare a unui mediu social şi politic adecvat pentru incluziunea socială a rromilor. Discriminarea acestora este răspândită în domeniile vieţii publice şi private, inclusiv în domeniul accesului la functii publice, educaţie, piaţa muncii, servicii de sănătate şi locuinţă. Guvernele statelor membre trebuie să se angajeze în reducerea discrepanţelor inacceptabile dintre populaţia rroma şi restul societăţii, astfel încât principiile libertăţii, democraţiei, respectului pentru drepturile omului şi libertăţilor fundamentale pe care este fondată Uniunea Europeană să fie îndeplin respectate.