Przewodniczący. − Kolejnym punktem porządku dziennego jest sprawozdanie sporządzone przez Adamosa Adamou w imieniu Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności w sprawie dawstwa i przeszczepiania narządów: działania polityczne na poziomie UE (2007/2210(INI)) (A6-0090/2008).

  Αδάμος Αδάμου, Εισηγητής. − Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω κατ' αρχάς να ευχαριστήσω την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όχι μόνο για την ανακοίνωσή της, αλλά και για την εξαίσια συνεργασία που είχαμε μαζί. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους -και ιδιαίτερα τους σκιώδεις εισηγητές- για την πολύ σκληρή δουλειά που κάναμε όλοι μαζί για να φτάσουμε στις συμβιβαστικές τροπολογίες οι οποίες και ψηφίσθηκαν ομόφωνα.

Τα κύρια ζητήματα που επεξεργάζεται η Επιτροπή στην ανακοίνωσή της και με τα οποία έχω ασχοληθεί, ως εισηγητής, είναι τα εξής: οι κίνδυνοι μεταμόσχευσης και η ασφάλεια και, ειδικότερα, η μετάδοση ασθενειών, η έλλειψη οργάνων και η παράνομη διακίνηση οργάνων. Επιτρέψτε μου να αναφερθώ στο καθένα ξεχωριστά.

Όσον αφορά την ποιότητα και την ασφάλεια, η χρήση των οργάνων στη θεραπευτική εγκυμονεί κίνδυνο μετάδοσης νόσων στον λήπτη. Άρα ο έλεγχος του δωρητή είναι σημαντικός, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι για τον λήπτη και είναι σημαντικό να εξετάζονται οι δωρητές για να διαπιστώνεται η παρουσία ή η απουσία κινδύνου μετάδοσης οποιασδήποτε ασθένειας. Προκειμένου να διαπιστωθεί το πρότυπο επίπεδο της ασφάλειας του δωρητή θα πρέπει να διενεργείται μια ελάχιστη δέσμη εξετάσεων. Πρέπει να σημειώσουμε ωστόσο ότι, επί του παρόντος, δεν υπάρχει συναίνεση μεταξύ των κρατών μελών γι' αυτές τις εξετάσεις.

Όσον αφορά την έλλειψη οργάνων, η σοβαρή έλλειψη δωρητών οργάνων παραμένει βασική πρόκληση, την οποία αντιμετωπίζουν τα κράτη μέλη κατά τη μεταμόσχευση οργάνων. Το αυξανόμενο μέγεθος των καταλόγων αναμονής αποτελεί σοβαρό πρόβλημα. Άρα η θέσπιση ενός αποτελεσματικού συστήματος για τον εντοπισμό των ατόμων που θα μπορούσαν να γίνουν δωρητές οργάνων μετά το θάνατό τους -εφόσον φυσικά πληρούνται όλες οι υποχρεωτικές απαιτήσεις συναίνεσης στα κράτη μέλη- έχει αναγνωριστεί σαν σημαντικό στοιχείο για την καταπολέμηση της έλλειψης οργάνων.

Μια άλλη σημαντική επιλογή, προκειμένου να αυξηθεί ο αριθμός των δωρητών, θα ήταν να διερευνηθεί, ενδεχομένως, η προώθηση αλτρουιστικών δωρεών από ζωντανούς δότες. Απαιτείται, παράλληλα, προσεκτική εξέταση πιθανών δωρητών, οι οποίοι υπό κανονικές συνθήκες δεν θα θεωρούντο ιδανικοί υποψήφιοι, και αυτοί φυσικά ονομάζονται διευρυμένοι δωρητές. Για παράδειγμα, θα μπορούσαν να επιτραπούν οι μεταμοσχεύσεις από άτομα που φέρουν τον ιό AIDS HIV σε άλλα οροθετικά άτομα.

Τώρα, όσον αφορά την παράνομη διακίνηση των οργάνων, κυρία Επίτροπε, όλοι ξέρουν ότι το εμπόριο οργάνων πραγματοποιείται. Όλοι ξέρουμε ότι οι πλούσιοι τουρίστες της Δύσης εκμεταλλεύονται τις οικονομικές ανάγκες των ανθρώπων που προέρχονται από τις φτωχότερες χώρες. Όλοι έχουμε ακούσει ότι υπάρχουν τιμοκατάλογοι οργάνων, ότι υπάρχει μαύρη αγορά για τα όργανα, ιδιαίτερα σε χώρες της Άπω Ανατολής, όπως Ινδία, Πακιστάν, Κίνα, και ότι αυτά τα πράγματα συμβαίνουν ακόμη και στη διευρυμένη Ευρώπη. Υποστηρίζω συνεπώς, την τροπολογία 7, στην παράγραφο 57, των συναδέλφων Frieda Brepoels, Peter Liese και John Bowis, εξ ονόματος της Ομάδας του ΕΛΚ, και είναι σημαντικό να βελτιωθεί ο έλεγχος των περιπτώσεων λαθρεμπορίου οργάνων ώστε να συναγάγουμε επιτέλους τα απαιτούμενα συμπεράσματα.

Θα ήθελα, παράλληλα, να τονίσω ότι ο αλτρουισμός πρέπει να αποτελεί το κύριο κίνητρο της δωρεάς και μεταμόσχευσης οργάνων. Η οικονομική ορολογία που χρησιμοποιείται στην ανακοίνωση της Επιτροπής δεν είναι, ως εκ τούτου, κατάλληλη. Ειδικότερα, υπό το πρίσμα της αρχής της μη εμπορευματοποίησης του ανθρώπινου σώματος. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο δεν μπορούσα να υποστηρίξω την τροπολογία 2, στην παράγραφο 38, του κυρίου Martin και του κυρίου Ματσάκη. Φυσικά κατόπιν λεπτομερών συνομιλιών μου με τον κύριο Ματσάκη, ο κύριος Ματσάκης -όπως θα σας εξηγήσει και ο ίδιος- προτίθεται να την αποσύρει και θα υποβάλει μια άλλη προφορική τροπολογία, αύριο, την οποία και υποστηρίζω.

Θεωρώ όμως, όπως είπα και προηγουμένως, ότι τα όργανα δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν εμπόρευμα της εσωτερικής αγοράς και, συνεπώς, η αφαίρεση αυτής της προσθήκης δεν θα με έβρισκε σύμφωνο. Εξάλλου, η αρχή της μη εμπορευματοποίησης του ανθρώπινου σώματος ορίζεται ρητά στο άρθρο 3, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αγαπητοί συνάδελφοι, δεν έχω άλλο χρόνο διότι τελειώνουν τα τέσσερα λεπτά. Επιφυλάσσομαι, στον επίλογό μου, όταν θα δευτερολογήσω μετά το τέλος των δικών σας παρεμβάσεων.

  Ανδρούλα Βασιλείου, Μέλος της Επιτροπής. − Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, κατ' αρχήν θα ήθελα να συγχαρώ τον δόκτορα Αδάμου για την εξαιρετική έκθεση που έχει ετοιμάσει σχετικά με το θέμα της δωρεάς και μεταμόσχευσης οργάνων. Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που η έκθεση υποστηρίζει την άποψη της Επιτροπής, ότι οι τρεις βασικοί άξονες δράσης για τη δωρεά και τη μεταμόσχευση οργάνων θα πρέπει να είναι: πρώτον, η βελτίωση της ποιότητας και η ασφάλεια των οργάνων, δεύτερον η αύξηση της διαθεσιμότητας οργάνων και τρίτον το να καταστούν οι μεταμοσχεύσεις ασφαλείς.

Ensuring high quality and safety standards in human organs is a benefit to everyone. We know that a number of organs are exchanged between EU Member States. At present, there is a lack of common quality and safety standards in the procurement of human organs and, therefore, meeting this need is very important.

It provides not only a comparable safety standard to apply across the EU, but also leads to a feeling of security and solidarity in the transplantation system.

The Commission plans to propose a legislative framework on the basic safety and quality principles in relation to the donation and procurement of human organs.

These requirements will be broad and flexible, to maximise the number of transplantations taking place. After all, this is all about saving lives. We must keep uppermost in our minds the fact that there are 50 000 people on organ waiting lists across Europe at this point.

Increasing organ availability requires raising public awareness of the issue. Citizens need to know that transplantation systems are safe and reliable. Otherwise they will not consent to donation.

We already have some good examples in Member States where the addition of transplant coordinators, for example, has had a positive impact on donation rates. The Commission intends to propose an action plan with 10 priority actions to meet the challenges of organ donation and transplantation in the EU. The Commission recognises the importance of fighting organ trafficking as reflected in the communication on organ donation and transplantation.

I also noted Dr Adamou’s comments and will seriously consider them. His report makes it clear that we should look very carefully at how we intend to respond to the menace of organ trafficking in the EU.

The Commission will monitor the situation in collaboration with our international partners, the Council of Europe and the World Health Organisation. We shall also support Interpol in order to continue with the monitoring of this problem.

Moreover, I believe that by increasing organ availability in the European Union, we shall indirectly fight transplant tourism and trafficking of organs.

In addition, organ trafficking will be included in this year’s Commission report on an EU action plan on trafficking in human beings.

  Edit Bauer, Draftsman of the opinion of the Committee on Civil Liberties, Justice and Home Affairs. − Mr President, organ donation and transplantation is a sensitive and important issue, where good legislation, together with good practice, might save thousands of human lives on a yearly basis. Issues on the fragile line between life and death are really sensitive. It is hard to help with legislation, but it is easy to harm. That is why it is profoundly important to respect good practices in the Member States.

On the other hand, it is vitally necessary to discover all those practices which cause lack of trust and transparency in managing waiting lists or lead to scandalous cases of misused loopholes in legislation.

I would like to point out three topics in the opinion of the Committee on Civil Liberties, Justice and Home Affairs. First, living donors are mainly unrelated. In this regard, legal procedures should minimise the possibility of illicit organ selling. The question of reimbursement of the social costs of donors is still awaiting a suitable solution.

Secondly, in those cases where international cooperation is included in the transplantation process, legislation should ensure rules as clear as those within Member States. Transplantation tourism raises new questions, as the Commissioner mentioned. How should we handle such cases?

Thirdly, international cooperation in detecting cases of organ trafficking should be more organised and more serious, because hidden trafficking and its consequences can destroy the hopes of thousands of patients waiting for life-saving organs. On the other hand, European legislation on trafficking in human beings should also include organ selling and trafficking, even if it is still hidden but becoming an increasing global problem.

I would like to congratulate the rapporteur and also the shadow rapporteurs and thank them for good cooperation.

  Frieda Brepoels, namens de PPE-DE-Fractie. – Voorzitter, commissaris, transplantaties van organen redden inderdaad dagelijks mensenlevens in Europa. Door het tekort aan donoren sterven jammer genoeg jaarlijks duizenden Europeanen op de wachtlijst. De uitdaging blijft om het aantal donoren op een veilige manier te verhogen. Als schaduwrapporteur voor de PPE-DE-Fractie ben ik vandaag heel verheugd dat het Parlement het initiatief van de Commissie ook voluit steunt en erkent dat Europa hierbij een essentiële rol kan spelen.

Orgaandonatie en -transplantatie is, zoals de collega's al hebben gezegd, een heel complex en gevoelig thema, waarover heel wat verschillende opvattingen bestaan in de lidstaten. Ter voorbereiding van het verslag heb ik zelf ook heel wat artsen gezien, patiënten en organisaties gesproken. Ook de hoorzitting die we georganiseerd hebben en het studiebezoek aan Spanje hebben ons interessante inzichten bijgebracht, en ik wil de rapporteur vandaag dan ook van harte bedanken dat hij onze inbreng ook volledig heeft opgenomen in zijn verslag.

Ten eerste willen wij er vooral over waken dat de richtlijn over kwaliteit en veiligheid zoals de Commissie die voorstelt, voldoende flexibiliteit biedt en niet leidt tot bijkomende administratieve lasten of zelfs zou resulteren in een afname van het aantal beschikbare organen. Voor ons blijft het ook de arts die uiteindelijk beslist inzake kwaliteit en veiligheid. Om die kwaliteit en veiligheid te garanderen vragen wij ook dat de lidstaten posttransplantatie- en postdonatieresultaten monitoren en evalueren. Omdat de vergelijkbaarheid van de gegevens tussen de lidstaten daarbij van groot belang is, kan misschien worden gezocht naar een gemeenschappelijke methodologie van gegevensanalyse.

Ten tweede is ook de organisatie van het donatiesysteem voor ons de meest essentiële factor bij het verhogen van het aantal donoren, zelfs meer dan de wetgeving ter zake. Daarom vragen wij ook dat de ziekenhuizen voldoende personeel zouden inzetten om potentiële donoren te identificeren, maar ook de nabestaanden te begeleiden. We zien dat landen die dergelijke transplantcoördinatoren al inzetten een stijging kennen van het aantal donoren.

Dit toont ook aan dat het uitwisselen van goede praktijken tussen de lidstaten cruciaal is. De Europese Unie kan dit alleen maar faciliteren. Het is eveneens belangrijk dat ziekenhuizen de positieve resultaten van transplantaties onder de aandacht van de burgers brengen en dat ze ook proactief omgaan met de media.

Ten vierde vinden wij het heel belangrijk dat levende donatie als aanvullend kan worden beschouwd op de donatie post mortem. We vragen ook dat levende donoren niet gediscrimineerd worden, bijvoorbeeld door verzekeringsmaatschappijen.

Tenslotte moet orgaandonatie ook strikt niet-commercieel, altruïstisch en vrijwillig blijven. Mogelijke compensatie mag volgens ons alleen maar de kosten en ongemakken die verbonden zijn met de donatie, vergoeden. Om orgaanverkoop, orgaanhandel en transplanttoerisme tegen te gaan moet de Commissie samen met de lidstaten veel proactiever optreden. Traceerbaarheid is hierbij heel belangrijk en ook Europol moet beter monitoren en gevallen van orgaanverkoop en/of -handel opsporen.

Ik ben ervan overtuigd dat het Parlement met dit verslag een heel evenwichtig en onderbouwd signaal geeft, en ik zou de collega's dan ook willen vragen dit verslag te ondersteunen morgen.

  María Sornosa Martínez, en nombre del Grupo PSE. – Señor Presidente, señora Comisaria, espero con gran interés la propuesta de directiva que presentará la Comisión, en la que se establecerán los requisitos de calidad y de seguridad para la donación y obtención de órganos en toda la Unión Europea.

Para que quede constancia en su tramitación, quiero manifestar que los socialistas apoyamos las medidas encaminadas a proteger a los donantes y garantizar que la donación de órganos se haga de forma altruista y voluntaria, sin otro pago que las compensaciones estrictamente limitadas a cubrir los gastos y molestias relacionados con la donación.

El futuro marco legislativo no debería crear una excesiva carga administrativa para los Estados miembros, ni poner en peligro la utilización de las buenas prácticas existentes.

En cuanto al proceso práctico en sí, quiero señalar que unos estándares cualitativos muy exigentes no deberían aumentar los costes, ni, sobre todo, disminuir las disponibilidades de órganos para trasplante. Hay que dejar claro que no hay que adoptar medidas que lleven a dejar de trasplantar órganos que hoy se consideran válidos, ya que de lo que se trata es de salvar vidas humanas y que esta vida humana sea lo más cómoda posible para el enfermo.

Afortunadamente, los excelentes resultados de los trasplantes, en cuanto al aumento de años de vida y mejora de la calidad de vida, han multiplicado las indicaciones de esta terapia.

Vengo de un país, España, que es líder mundial en donación y trasplantes de órganos. Si hemos conseguido encabezar este decoroso ranking es, sin duda, por la existencia de una Organización Nacional de Trasplantes que coordina todos los equipos de profesionales de los hospitales de referencia, y en cada uno de ellos existe la figura de un coordinador hospitalario de trasplantes, profesional médico, que coordina todo un equipo y el proceso que lleva a cabo esas donaciones.

Espero que la propuesta legislativa de la Comisión Europea tenga en cuenta este tipo de modelo que tan buenos frutos está dando.

Por último quiero decir que sería muy deseable incluir una referencia a la necesidad de incorporar a los ciudadanos procedentes de terceros países, con distintas culturas y religiones, a la cultura de la donación, con medidas específicas de sensibilización, campañas en sus lenguas de origen, mediadores culturales, etc., e instar a los Estados a que adopten medidas de responsabilidad penal para aquellos ciudadanos europeos que realizan turismo sanitario con el fin de obtener órganos en terceros países, luchando de este modo enérgicamente contra el tráfico.

Sólo me queda darle las gracias al señor ponente y a todos los ponentes en la sombra, porque ha sido muy fácil trabajar y llegar a acuerdos.

  Jules Maaten, namens de ALDE-Fractie. – Voorzitter, ik probeer me even te verplaatsen in de positie van de ouders van een meisje van drie jaar bij wie een hartdefect wordt vastgesteld en waarvoor een drie jaar oud hart - wat niet makkelijk te vinden is - in eigen land niet voorradig is. In een ander land in Europa is dat wel voorradig, maar dat land is niet geïnteresseerd in Europese samenwerking. Ik zou in dat geval vragen om Europese actie. Het is dan ook daarom dat deze Europese actie noodzakelijk is. In Europa staan momenteel 400.000 mensen op een wachtlijst voor een orgaan en hiervan komen er dagelijks ongeveer tien te overlijden omdat er een tekort is aan organen.

Op het gebied van veiligheid en kwaliteitscriteria pleit het voortreffelijke verslag-Adamou zeer terecht tegen een eventuele verzwaring door Brusselse regelgeving. Maar de aanstaande wetgeving - waarvan ik blij ben dat de commissaris die zojuist heeft toegezegd - mag dus inderdaad geen verzwaring van de bureaucratische lasten veroorzaken. Want als er één sector kwetsbaar is voor bureaucratie, is het deze wel. Ik ben ook zeer verheugd dat u zojuist heeft gezegd dat u zoveel mogelijk transplantaties mogelijk wilt maken en ze niet wilt beperken. Ik denk dat dat een belangrijke invalshoek is.

Wel zijn er garanties nodig voor de versterkte samenwerking tussen de lidstaten. Grensoverschrijdende samenwerking betekent namelijk dat het transplantatieproces wordt verzorgd door ziekenhuizen en artsen van verschillende rechtssystemen. Vorig jaar heeft de voormalige commissaris voor volksgezondheid Kyprianou gepleit voor het instellen van een Europese donorkaart. En wijsheid, meneer Adamou en mevrouw Vassiliou, wijsheid komt kennelijk uit Cyprus. Deze kaart, al dan niet geïncorporeerd in de Europese gezondheidskaart, kan ervoor zorgen dat de organen die ter beschikking komen, zo efficiënt mogelijk worden behandeld. Uit Eurobarometeronderzoek blijkt dat 81% van de burgers het gebruik van een orgaandonorkaart steunen, hoewel maar 12% van de Europeanen een dergelijke kaart heeft. Het verslag-Adamou vraagt om het instellen van een vrijwillige Europese donorkaart en daarom zou ik van deze gelegenheid gebruik willen maken, commissaris, om u op te roepen om nog voor het eind van het jaar met wetgeving te komen die een dergelijke kaart, een aanvulling op nationale kaarten, mogelijk zou maken.

  Margrete Auken, for Verts/ALE-Gruppen. – Hr. formand! Tak til hr. Adamou for en meget fin betænkning og for et fortræffeligt samarbejde om udarbejdelsen af denne betænkning til i dag. Vi skal have flere organer - det er vi vist nok enige om - men det er vigtigt, at det foregår på en ordentlig måde. Det er godt med samarbejde, og jeg personligt tror, at der skal ordentlig oplysning til, bedre oplysning, således at mennesker bliver trygge ved at blive organdonorer. Således at de ved, at det alt sammen vil foregå med respekt, også for de pårørende, som jo er i deres livs værste situation, og således at de kan vide, at der bliver taget godt hånd også om de pårørende. Hvis man på den måde kan få talt med hinanden om dette spørgsmål rundt omkring, så kommer der noget godt ud af det.

Men behovet for organer må for alt i verden ikke føre til en kommercialisering. Jeg tror, at vi alle sammen er meget glade for og helt enige om, at det nu er slået så klart fast, at vi skal bekæmpe den "trafficking", der foregår. Her er det beklageligt, at vi ikke har fået Europol tilstrækkeligt involveret, for det er virkelig kriminelt. Også de steder, hvor det ikke er ulovligt, er det jo forbryderisk, at man får fattige mennesker til at sælge deres nyrer for at kunne forsørge deres familie.

Og lad mig så sige til sidst, at ligegyldigt hvor mange forsikringer vi kommer med, skal vi passe på, for vi er udsat for et voldsomt pres. Jeg mener f.eks., at en formulering som "at mennesker dør, fordi der mangler organer", er giftig. Mennesker dør, fordi de er syge. Og vi får aldrig organer nok. Der er nogle mennesker, der er så lykkelige, at de kan få et raskt organ og af den grund redde deres liv. Og det er for at få flere tilfælde af den slags, at vi skal have vedtaget denne betænkning. Men vi kommer aldrig i den situation, at vi har organer nok. Selv hvis vi ophævede alle fartbegrænsninger i Europa, ville det ikke lykkes.

PRZEWODNICZY: ADAM BIELAN
Wiceprzewodniczący

  Jiří Maštálka, za skupinu GUE/NGL. – Pane předsedo, kolegyně a kolegové, já bych především chtěl poblahopřát upřímně jako lékař a poslanec kolegovi Adamou za velký kus práce, který vykonal na této zprávě. Téma transplantací a dárcovství může být někdy chápáno kontroverzně. Důvod je jasný, na jedné straně musíme brát do úvahy otázky etiky a na druhé straně bychom neměli připustit, aby se zastavil pokrok v medicíně a tím pádem i možnost, jak pomoci člověku nebo abychom dokonce nedávali možnost pomoci člověku.

Velmi vítám, že zpráva je vypracována na pilířích, které i já sdílím. Zaprvé právní nástroje, které musí zaručit jistotu, že darování orgánů zůstane darem, nikoliv obchodem. Je dobře, že budeme mít standardy, ale měli bychom mít takové, které nebudou snižovat legislativní úroveň a možnosti v jednotlivých členských státech. Druhý pilíř, stejně jako v ostatních oblastech se neobejdeme bez vzájemné spolupráce členských států. Třetí pilíř, žádné opatření se neobejde bez spolupráce s občany, proto vítám nutnost zvýšené informovanosti a větší transparentnost. Společným úkolem, a zpráva Adamou k tomuto cíli směřuje, je dosáhnout za každou cenu likvidace nelegálního obchodu. Všechny tyto předpoklady zpráva kolegy Adamou naplňuje.

  Urszula Krupa, w imieniu grupy IND/DEM. – Panie Przewodniczący! Wzniosłe cele komunikatu Komisji o dawstwie i przeszczepianiu narządów oraz działaniach politycznych na poziomie Unii, jak i sprawozdanie pana Adamou podkreślające, że oddanie organów jest darem oraz, że ważne jest poszanowanie i ochrona wolnego wyboru oddawania lub nieoddawania narządów do transplantacji, nie są działaniami wystarczającymi.

Podobnie nie wystarczą uregulowania zapowiadające wprowadzenie europejskiej karty dawcy przy negowaniu wszelkich poprawek dotyczących kierowania się zasadami etycznymi i moralnymi w dokumentach Parlamentu Europejskiego. Brak przestrzegania zasad moralnych i kierowania się nimi w postępowaniu oraz stanowionym prawie prowadzi do utraty zdrowia moralnego społeczeństw i różnego rodzaju nadużyć we wszystkich dziedzinach życia społecznego, także w nauce i medycynie.

Poza szerzącym się liberalizmem i komercją powodem handlu organami i innych różnych nadużyć jest ogromne rozwarstwienie społeczne. Wraz z powstawaniem grupy ludzi bardzo bogatych, mogących kupić sobie wszystko, łącznie z organami do transplantacji oraz takich, którzy żyjąc w nędzy doprowadzeni do ostateczności, zwłaszcza pod przymusem mogą oddawać swoje narządy, zmniejszając swoją szansę na zdrowie i przeżycie.

Takiego stanu rzeczy nie zmienią zapewnienia o równych szansach, równym dostępie do służby zdrowia, ale potrzeba rzeczywistego zabezpieczenia socjalnego oraz popartych prawnie działań chroniących zdrowie i życie człowieka.

  Irena Belohorská (NI). – Vážené dámy, vážení páni, aj ja sa pripájam k tým, ktorí blahoželajú doktorovi Adamosovi Adamou za vypracovanie tejto správy, ktorá bola vo Výbore pre životné prostredie odhlasovaná jednomyseľne, teda žiaden poslanec nehlasoval proti. Zároveň ani v jednom z výborov, ktoré podávali stanovisko, sa nikto nepostavil proti. Táto vzácna zhoda sa však dosiahla aj vďaka častým a dlhým rokovaniam, ktoré o tejto správe organizoval spravodajca.

Naša úloha v problematike transplantácií má dve roviny, a to: pomôcť ľuďom, pre ktorých je transplantácia jedinou možnou alternatívou prežitia, na druhej strane je našou povinnosťou zabrániť obchodovaniu s orgánmi, teda jednej z najzávažnejších trestných činností. Vieme, že obchod s orgánmi prekvitá v súčasnosti hlavne v chudobnejších častiach sveta, kde sa darcovstvo stalo jedinou možnosťou pre chudobných, aby prežili.

V tejto súvislosti je pre mňa šokujúce, že v dnešnej Európskej únii, ktorá je založená na hodnotách, morálke a etike, dnes niekto žiada legalizáciu tohto obchodu. Vzhľadom na veľký rozdiel medzi ponukou orgánov od živých, resp. mŕtvych darcov a dopytom je dôležité zvýšiť počet darcov.

V zdravotnom programe na roky 2008 – 2013 Komisia uvádza ako jednu z priorít v rámci zdravotnej bezpečnosti aj hodnotenie výsledkov po transplantáciách, a teda je daná aj možnosť čerpať prostriedky z grantov na tieto účely. Síce veľmi vítam možnosť financovania projektov prostredníctvom grantov, ale mám niekoľko výhrad.

Viem, že táto diskusia nie je o zdravotnom programe na rok 2008. Musím podotknúť: čo sa týka projektov, zarazil ma matematický nesúlad medzi počtom schválených a počtom ukončených projektov. V roku 2004 bolo schválených 72 projektov, ukončených 9. V roku 2005 bolo schválených 61, ukončených 7. V roku 2006 bolo schválených 87 a nebol ukončený ani jeden. V roku 2007 bolo schválených 6 a ukončených 0 projektov. Existuje nejaká kontrola efektivity týchto projektov spolufinancovaných Európskou úniou?

  Glenis Willmott (PSE). – Mr President, the use of human organs for transplantation has increased steadily over the past decades. Organ transplantation is now the most cost-effective treatment for end-stage renal failure. For end-stage failure of organs such as the liver, lung and heart, it is the only available treatment.

Transplants are one of the most miraculous achievements of modern medicine, but less than 25% of the UK population are registered organ donors. Last year, around 2 400 people in the UK benefited from an organ transplant, but more than a thousand die every year whilst waiting for such a transplant.

Organ shortage is a common dilemma in all European countries, and there is clearly a need to improve the system supporting organ donation across the EU. Therefore, I warmly welcome this report, and I especially welcome the expanded section on organ trafficking.

A lack of donors has resulted in an exponential growth in transplant tourism to the world’s developing nations. The international black market in organs is attracting people in search of a kidney or other organ, and people living in abject poverty or other vulnerable circumstances are being exploited. They have become a spare parts inventory for the sick. However, when illegal organs transplants are practised, safety is often ignored and the lives of both donor and recipient are put at risk. British newspapers have already exposed several macabre websites aimed at so-called ‘transplant tourists’, including the offer of kidneys from executed prisoners in China.

We should not view this as a distant crime. Several European nations have also become embroiled in the transplant trade, including Moldova, Serbia, Turkey and Russia. Governments across Europe must do more to prevent this shameful crime, so I would like to congratulate Mr Amadou on what is a wide-ranging and thoughtful report.

  Marios Matsakis (ALDE). – Mr President, I wish to congratulate the rapporteur on his truly excellent report.

Allow me to take this opportunity to raise an important but highly controversial issue, which, although not the subject of decision presently, nevertheless needs to be addressed at some stage: this is the concept of presumed consent. Most potential donors’ organs never become available, because the system of obtaining the consent of the donor in life, or of his or her relatives, can never function to such an efficient degree so as to overcome the constraints of narrow time limitations, the sensitive psychosociological manifestations of bereavement and the complex technicalities of organ harvesting and transportation.

The answer to this problem of organ availability is decidedly to presume that all dead people are donors unless this is specifically objected to in time by a close relative or by the donor when alive. I know that this is not easy for legislators to accept, but I hope that this will cause some serious and mature thinking in the future, based on realism and bearing in mind the enormous number of lives that could be saved if such a system were put into effect.

  Hiltrud Breyer (Verts/ALE). – Herr Präsident, liebe Kolleginnen und Kollegen, lieber Herr Berichterstatter! Wir wissen, dass wir eine größere Nachfrage nach Organen haben, als es Angebote gibt. Doch wir wissen auch gleichzeitig, dass in der Tat nur durch die Gewährleistung der Nichtkommerzialisierung das Angebot wachsen wird. Daher darf es keine Kommerzialisierung geben, und die Aufwandsentschädigung und die Kosten dürfen keine getarnte oder verdeckte Bezahlung werden und sein.

Organhandel wird in der Europäischen Union nicht ernst genommen. Ich bin zwar froh, Frau Kommissarin, dass Sie gesagt haben, dass der Organhandel endlich in den Bericht über Menschenhandel aufgenommen wird. Doch was passiert, wenn ein europäischer Bürger oder eine europäische Bürgerin aus einem Drittstaat – etwa aus den Philippinen oder aus anderen Ländern – mit einem Organ kommt. Dann fragt kein Arzt und kein Krankenhaus, wo dieses Organ herkommt. Er oder sie muss nicht nachweisen, dass dieses Organ nicht aus dem Organhandel stammt. Daher brauchen wir die Rückverfolgbarkeit, um den Organhandel auch wirklich auszuschließen. Das ist die große Verantwortung, die die Europäische Union hat, denn wir dürfen nicht zulassen, dass Menschen in China, in der Ukraine und in anderen Ländern vor der Organmafia Angst haben.

Es ist tragisch, wenn Menschen gezwungen sind, aus Not und Elend ihre Organe zu verkaufen. Genauso tragisch ist es natürlich, wenn Menschen sterben müssen, weil nicht genügend Organe zur Verfügung stehen. Aber wir müssen beide Seiten der Medaille betrachten.

  Kathy Sinnott (IND/DEM). – Mr President, to be reprieved from death and disease through the gift of an organ is a wonderful thing, but we have a shortage of organs. Adult stem cells are a promising development, worthy of mention. Many people who would otherwise have needed a transplant are being taken off the list, as their own stem cells are being used to repair their damaged organs. Also, in a research setting, new organs have been made for animals, using their own stem cells. Such replacement organs do not present rejection problems for the recipient.

I would like to thank the rapporteur for supporting the amendments on equality in organ donation for people with disabilities. Research by the Disability Rights Commission suggests that people with disabilities are four times more likely to die from a treatable disease, with organ failure being one of these conditions. We must fight such institutionalised discrimination and ensure fair, free and equitable access to organ donation for all.

I also want to congratulate Mr Derek Rowe and all those at Irish Air Ambulance who, despite receiving no support from the Irish Government, will finally have the first air ambulance operational in Ireland by the end of the year. They have based it on the Cornwall Air Ambulance. The very first mission of the Cornwall Air Ambulance involved a person who had drowned and donated four of their organs – organs that would have been lost without an air ambulance.

  Maciej Marian Giertych (NI). – Panie Przewodniczący! Transplantologia cierpi na brak dostępnych organów. Zapotrzebowanie jest duże, stąd też w temat zaangażowane są duże pieniądze. A tam, gdzie są duże pieniądze, tam są nadużycia. W rezultacie mamy cały szereg nowego rodzaju przestępstw. Znamy przykłady kupowania organów od biednych dawców – za parę groszy oddają nerki do przeszczepów. Słyszymy o pobieraniu organów od skazańców po wykonaniu kary śmierci – nikt ich o zgodę nie pyta. Słyszymy o porywaniu potencjalnych dawców i zabijaniu ich, by zdobyć organy. Są przypadki przyspieszania śmierci, by pobrać organy. Właśnie tym zjawiskiem chcę się bliżej zająć.

Od czasu pojawienia się transplantologii została zmieniona definicja śmierci. Pojawiło się kryterium śmierci mózgowej – pierwotnie zdefiniowane w 1968 roku w Bostonie, znane jako kryterium harwardzkie. Od tego czasu pojawiło się już wiele innych kryteriów śmierci mózgowej, każde następne coraz mniej restrykcyjne. Nieodwracalność pracy mózgu to nie obserwacja, ale prognoza. By ją sprawdzić, odłącza się aparaturę podtrzymującą życie i to odłączenie może stać się przyczyną śmierci. Bywa, że do pobierania organów od rzekomo zmarłych korzysta się z pomocy anestezjologów, by to pobieranie nie bolało trupa dawcy.

Potrzebne jest zaostrzenie, a nie liberalizowanie kryterium śmierci. Odbieranie jednego życia, by ratować inne, jest nie do zaakceptowania.

  Harald Ettl (PSE). – Herr Präsident! Wenn wir gesundheitspolitisch vernetzt handeln wollen, dann kommt die Aufforderung an die Kommission, einen Richtlinienvorschlag für Organspenden und Transplantationen vorzulegen, rechtzeitig. Das in einigen Mitgliedstaaten noch völlig unzureichende Organangebot führt in vielen Fällen zu mehrjährigen Wartezeiten mit tödlichem Ausgang. Schon zwanzig bis dreißig Organspenden von Verstorbenen und Lebendorganspenden pro einer Million Einwohner könnten für die Europäische Union eine gute Versorgung sichern.

Aber: Wesentliche Voraussetzung dafür ist ein Transplantationsgesetz, das die Organentnahme bei Toten sichert. Es sei denn, es wurde schon zu Lebzeiten des Verstorbenen Widerspruch eingelegt. Nur Mitgliedstaaten mit einer derartigen Gesetzesgrundlage haben eine Chance, das Problem europäisch fair zu regeln. Das sind zurzeit elf. Artikel 38 bzw. der Abänderungsantrag dazu konterkarieren diese Lösung. In Österreich wird zum Beispiel trotz unserer Rechtssicherheit für die Organentnahme noch zusätzlich von eigens dafür psychologisch geschulten Intensivmedizinern mit den Angehörigen gesprochen, und das mit großem Erfolg. Bei Nichtakzeptanz der Hinterbliebenen wird aber dann auch deren Standpunkt akzeptiert.

Wird das aber anders gehandhabt – wie zum Beispiel in Österreichs größtem Nachbarland -, dann kommt es zu größten Versorgungsproblemen, und damit wird das Ganze zu einem europäischen Problem. Funktionierende Organentnahme setzt eine in ganz Europa gleiche Entnahmeregelung und eine national kontrollierte, transparente und gerechte Organzuteilung voraus. Sorgen wir nicht dafür, bleibt alles andere Makulatur und Willkür und wird im schlimmsten Fall zum fragwürdigen Geschäft ärmerer, hauptsächlich nicht europäischer Länder.

Ich sage Ihnen das, weil ich in Österreich als Gesundheitsminister für die Organisation dieser Frage verantwortlich war und wir heute damit gute Erfahrungen haben. Das, was das Europäische Parlament jetzt vorlegt, reicht nicht aus, um das Problem europäisch zu lösen. Ich erwarte mir mehr von Ihnen, Frau Kommissarin – hoffentlich!

  Johannes Blokland (IND/DEM). – Voorzitter, de vorige sprekers zeiden het al: orgaandonatie is een gevoelig onderwerp. Het is ook een onderwerp dat mijns inziens grotendeels op lidstaatniveau behandeld moet worden. Toch kan een Europese aanpak zinvol zijn, voornamelijk op het gebied van kwaliteitseisen en de uitwisseling van informatie. Verder moet illegale orgaanhandel hard aangepakt worden. Het initiatiefverslag van de heer Adamou levert aan dat idee een belangrijke bijdrage en ik zou hem daarvoor willen bedanken.

Sommige collega's hebben de invoering van een "geen bezwaar"-systeem bepleit maar hierover heb ik ernstige zorgen. We mogen niemand dwingen tot een keuze over orgaandonatie als deze zelf nog geen duidelijke en verantwoorde afweging gemaakt heeft. Ik ben blij dat dit punt in de voorliggende resolutie onder de verantwoordelijkheid van de lidstaten geplaatst wordt.

Tenslotte wil ik mijn steun uitspreken voor de amendementen die onder meer mijn collega's Sinnot, Liese en Bowis hebben ingediend met betrekking tot de bewezen voordelen van het gebruik van volwassen stamcellen.

  Anne Ferreira (PSE). – Monsieur le Président, Madame le Commissaire, chers collègues, je tiens d'abord à féliciter M. Adamou pour son travail.

Si l'un des objectifs de ce rapport est d'abolir les frontières en ce qui concerne les dons d'organes et d'assurer la sécurité des transplantations, le premier problème est bien celui de l'autosuffisance au sein de chaque État membre et au sein de l'Union européenne. La pénurie d'organes touche tous les États membres à des degrés divers. Si cette situation aux conséquences dramatiques pour les personnes en attente d'une transplantation est une des causes du trafic d'organes, elle n'en est pas la seule raison. Il semble que la première origine du trafic d'organes, c'est leur valeur marchande.

Pour remédier à cette situation au moins au sein de l'Union européenne, trois principes doivent nous guider: gratuité, volontariat, anonymat. Si la commercialisation n'est pas possible, le trafic sera plus difficile. Et pour tenter de répondre à cette question fondamentale de la pénurie, comme le souligne le rapport, il faut non seulement mener de véritables campagnes de mobilisation mais aussi davantage sensibiliser les donneurs potentiels. Certains États membres nous ont déjà montré la voie à suivre en la matière.

Rappelons qu'en matière de don du sang, qui souffre de la même pénurie en Europe, nous avions, il y a déjà plusieurs années, demandé que chaque État membre mène des campagnes d'incitation au don du sang. Qu'en est-il de cette demande? Pouvons-nous nous appuyer sur cette expérience et l'étendre, voire l'améliorer, pour couvrir également les organes?

Je voudrais cependant souligner deux points qui me posent problème. D'abord, la carte de donneur, non convenable et, ensuite, la question du donneur vivant qu'il conviendrait, à mon avis, de mieux encadrer. Ces deux points soulignent le rôle et la place essentielle que doivent occuper les médecins ou les chirurgiens.

Enfin, dans ce rapport, il est fait référence aux possibilités thérapeutiques offertes par l'utilisation des cellules souches adultes. Je voudrais aussi mentionner les perspectives présentées par le sang du cordon ombilical dans le traitement des cancers du sang et ce, en substitution des greffes de moelle. Ne négligeons pas cette voie. Je l'avais déjà mentionnée lors de votre audition, Madame le Commissaire.

  Hélène Goudin (IND/DEM). – Herr talman! Frågan om organdonation är en etiskt känslig fråga och måste styras av nationella värderingar. Samarbete över nationsgränser kan ske för att uppnå krav på kvalitet och säkerhet, men valet att ge eller ta emot organ är individens eller de närståendes val. Ett val som oftast har rötter i ett kulturellt sammanhang.

Det föreslagna europeiska donationskortet är olämpligt eftersom regler för samtycke, fördelning och organisationsstruktur ser olika ut i olika medlemsländer. Sjukvården är och ska förbli en nationell fråga. Dock är svenska Junilistan positiv till ett frivilligt utbyte av organ och kunskap inom medlemsländernas i dag befintliga organisationer.

Parlamentets föreslagna åtgärder för att få diskussionen om organdonation, nationella telefonjourer, positiv medieexponering om organdonation och utbildning av idrottsstjärnor är kanske befogade, men dessa insatser ska bestämmas av medlemsländerna själva utifrån det samhällsklimat som råder i respektive land.

  Anna Záborská (PPE-DE). – Srdečne gratulujem kolegovi Adamou. Vzhľadom na nedostatok orgánov niektorí neváhajú používať kriminálne metódy. Zo starostlivosti o ľudské bytosti si urobili výhodný obchod s ľudskými orgánmi. Najviac ohrozenou skupinou sú deti.

Pred dvoma týždňami som vyzvala na Slovensku a teraz vyzývam Európsky parlament a Európsku komisiu na intenzívnu kampaň na zvýšenie ostražitosti rodičov voči nebezpečenstvám, ktoré hrozia ich deťom. Vyhlásme celoeurópsku kampaň pod názvom Viete, kde je teraz vaše dieťa?

Táto kampaň by mala prebudiť v rodičoch väčšiu zodpovednosť voči svojim deťom. Berme tento problém veľmi vážne. Európska únia musí prijať opatrenia, ktorými bude čeliť cezhraničnému charakteru ilegálneho obchodu s ľudskými orgánmi.

  Gyula Hegyi (PSE). – Indokolatlanul sok ember hal meg, vagy szenved azért, mert nem jut beültethető szervhez időben. Pedig sok embernek nem jelentene etikai problémát, hogy halála után felhasználják a szerveit, ha tudna a lehetőségről, de információ híján nem ajánlja fel szerveit. Természetesen ebben a kérdésben mindenkinek magának kell döntenie, és ezt senkinek sem szabad felülbírálni, sem erőltetni. Fontos lenne, hogy a különböző tagországi szabályozások miatt az egyes országok polgárai tudják, hogy ha nem rendelkeznek a szerveik esetleges átültetéséről, akkor ez bizonyos államokban engedélyt, másokban pedig az átültetés tilalmát jelenti. Üdvözlöm, hogy az EP ajánlása szerint egy jogi képviselő a halál után is dönthet a szervek sorsáról, ha az elhunyt külön erről másképp nem rendelkezett. Az illegális szervkereskedelem egyike a legundorítóbb bűnöknek, ami az egész szervátültetést lejárathatja. Ez ellen a leghatározottabban fel kell lépni, akkor is, ha a Nyugat úgynevezett szövetségesei követik el, az ilyen bűnök takargatása kollektív szégyen lenne.

  Siiri Oviir (ALDE). – Elundite siirdamine peab toimuma kiiresti. Hankimisest kuni siirdamiseni ei tohi kuluda üle paari tunni. Järelikult mängivad üldsuse teadlikkus ja avalik arvamus elundidoonorluse suurendamisel olulist rolli.

Elundidoonorlus ja siirdamine on meditsiinilised protseduurid, mille edasiarendamiseks on vaja tõsta ühiskonna täielikku osalust ja teadlikkust. Kõige tõhusam vahend üldsuse valmiduse suurendamisel näib olevat üldsuse ja meedia teadmiste parandamine siirdamisküsimustes. Seda esiteks.

Teiseks tahaks rõhutada, et arvestades, et elundite vahetamise üle-Euroopaline koordineerimine täna puudub, on väga oluline tugevdada just seda osa ja konkreetsemalt koordineerida olemasolevat liikmesriikidevahelist elundite vahetamise korda, näiteks Euroopa doonorikaardi ja üle-Euroopalise teabeliini kaudu.

  Sylwester Chruszcz (NI). – Panie Przewodniczący! Widzę, że generalnie wszyscy zgadzamy się, że przeszczepy narządów nie mogą być działaniem komercyjnym. Wszelkie komercyjne wykorzystanie narządów jest po prostu nieetyczne i stoi w sprzeczności z podstawowymi wartościami ludzkimi. Ogromne zapotrzebowanie na organy do transplantacji może prowadzić do patologii czy wręcz zbrodni. Cała Europa była niedawno zbulwersowana fragmentami książki Carli Del Ponte, która mówiła o albańskich terrorystach, którzy na serbskich obywatelach Kosowa dokonywali przeszczepów komercyjnych. Tą właśnie sprawą powinien zająć się Parlament i kraje Unii Europejskiej. Uważam, że podstawą dawstwa i przeszczepiania narządów bezwzględnie powinna być świadoma zgoda dawcy. Trzeba zabezpieczyć takie rozwiązanie, musi ono być normą w Europie.

  Péter Olajos (PPE-DE). – Köszönöm, elnök úr! Tisztelt képviselőtársaim! Talán nem mindenki tudja, hogy a világon az első szervátültetést a magyar származású Ulmann Imre végezte 1902-ben, Bécsben. Az osztrák fővárossal azóta is megmaradt a kapcsolat, olyannyira, hogy annak ellenére, hogy nagyjából mind a személyi, mind az eszközi feltételek adottak, a mai napig Bécsben végzik a magyar tüdő-transzplantációkat. Miért is ne? Így körülbelül pont háromszor annyiba kerül, és még a betegek száma is limitálva van. Nem kétséges: transzplantációs koordinátorokat kell kijelölni az európai kórházak intenzív osztályain. Ezek száma Magyarországon jelenleg 0, hallottuk, Spanyolországban 156. A szív-átültetések tekintetében hazám Európában az utolsók között szerepel, pedig eredményeink kitűnőek, nemzetközi összehasonlításban is az elvárásnak megfelelnek. Az ok a donorhiány, a hiányos felszereltség, a légi-szállítás, valamint a szűkös emberi erőforrás kapacitás. Remélhetőleg jelen rendelet segít felszámolni ezeket az anomáliákat, hiszen nem a szívekben, hanem a fejekben van a baj. Köszönöm szépen, és ajánlom a jelentés elfogadását.

  Catherine Stihler (PSE). – Mr President, I should like to thank the rapporteur for his report.

Tonight, there are 700 people in Scotland waiting for an organ transplant: that is 700 families waiting for calls that could guarantee their loved ones’ survival.

The need for consensus on this sensitive subject is essential, and it is a sad day when Member States cannot agree on this. I would like the system of organ donation to be, as Mr Matsakis has said, a system into which everyone has opted in to donate, unless they have requested to opt out. That would help with the supply side, particularly for the young and those from an ethnic minority, where shortages are most acute. Such a system would help save European lives. While I welcome the Commission’s action plan, let us make sure that it is not too little, too late.

  Androula Vassiliou, Member of the Commission. − Mr President, this has been a very interesting and lively debate and no wonder, given the seriousness and importance of this problem.

Now, a lot of issues have been raised. I will try to comment on some of them. Non-commercialisation of organs is a very important issue and I believe, and agree, that organ donation should be done on an altruistic and voluntary basis. That is why, of course, donor cards should be voluntary, and the same applies to the European donor card, which we intend to introduce in our action plan.

Good practices exist in some Member States and these good practices should be shared with other Member States for the benefit of all. The Commission’s directive on quality and safety will, I assure you, be flexible enough not to affect donation whilst ensuring basic requirements throughout the European Union. I also want to confirm that traceability will be included in the directive.

Consent for donation is a particularly sensitive issue, which needs to take into account local and cultural attitudes to donation and transplantation. I wish to point out, on this point, that national authorities are responsible for deciding the legal requirements and practices regarding donation consent in their own Member State and for ensuring that their citizens are aware of their rights in this area.

I would like to say that the use of stem cells from cord blood has proved to be useful for the treatment of some malignant diseases, such as cancer. The Commission supports the development of cord blood banks and the use of this technology.

I also think that it is very important that we raise awareness among European citizens, so that we encourage the increase of both live donations and donations after death, because, in this way, we shall also – as I said in the beginning – indirectly fight trafficking. In order to prevent transplant tourism, I think it is very important that citizens should be made aware of both the dangers regarding the safety and security of organs and the ethical questions that may arise. As we know, in many third countries, very poor and vulnerable people are being exploited for the purpose of organ extraction.

Finally, honourable Members, I would like to thank you once again for providing us with such a constructive report. In particular, I want to stress the fundamental aim of saving lives, whilst recognising the important scientific advances in organ donation.

I therefore look forward to continuing our close and constructive collaboration and presenting the Commission’s proposal to this House later this year.

  Αδάμος Αδάμου, Εισηγητής. − Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους έχουν μιλήσει για αυτό το ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα και θα επιθυμούσα να κάνω ορισμένα σχόλια.

Ο κύριος Maaten και άλλοι, μίλησαν για την ευρωπαϊκή κάρτα, την οποία έχουμε ψηφίσει σαν συμπληρωματική σε ό,τι προβλέπεται στα κράτη μέλη. Ο κύριος Maaten έδωσε και ορισμένα νούμερα, που είναι πολύ σωστά: το 80% των πολιτών που ερωτήθηκαν είναι υπέρ, μόνο 12% όμως έχει την κάρτα. Αλλά υπάρχει και ένας άλλος αριθμός που πρέπει να μας προβληματίζει: ότι από τα άτομα που είχαν κάρτα δότη, όταν έφτασε η στιγμή να γίνουν δότες, 50% δεν έδωσαν τα όργανα, διότι το αρνήθηκε η οικογένεια. Άρα, υπάρχουν προβλήματα και δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι με την ευρωπαϊκή κάρτα λύθηκαν.

Όσον αφορά το θέμα, το οποίο έθεσε ο κύριος Ματσάκης σχετικά με το "presumed consent" το οποίο, κατά τη συνάδελφο που μίλησε για τη Σκωτία λύνει και το πρόβλημα, αυτό είναι ένα θέμα που αφορά τα κράτη μέλη. Είναι τα κράτη μέλη που θα αποφασίσουν εάν θα εφαρμόσουν τέτοιο μέτρο. Υπάρχει και η αρχή της επικουρικότητας που δεν πρέπει να ξεχνάμε. Εδώ, πρέπει να δούμε ποια συστήματα έχουν επιτύχει, ώστε να ανταλλάξουμε εμπειρίες και διαδικασίες, όπως το παράδειγμα της Ισπανίας, που ανέφερε η κυρία Sornosa Martínez. Γιατί να μην έχουμε στα διάφορα νοσοκομεία συντονιστές, εκπαιδευμένους γιατρούς, νοσηλεύτριες, οι οποίοι θα μπορούν να αναγνωρίζουν ποιοι είναι οι πιθανοί δότες, ώστε να μπορέσει να προχωρήσει η διαδικασία και έτσι να αυξήσουμε και τα διαθέσιμα όργανα; Η κυρία Margrete Auken, που δεν είναι αυτή τη στιγμή παρούσα, είπε ότι δεν πρόκειται ποτέ να καλύψουμε το κενό της δωρεάς οργάνων. Ως γιατρός και επιστήμονας, θα απαντήσω ότι μπορεί να μην είμαι ίσως ζωντανός εγώ, ή να μιλούμε για μια μεταγενέστερη δεκαετία, όμως στις επόμενες δεκαετίες θα μπορούμε να κατασκευάζουμε το όργανο που θέλουμε από κύτταρα του ατόμου που το χρειάζεται. Μπορεί να είναι από το δέρμα ή από κάπου αλλού.

Κυρία Επίτροπε, έχετε μιλήσει για τα ομφαλοπλακουντιανά κύτταρα, και είπατε για τη φύλαξή τους. Θα ήθελα όμως να παρατηρήσω εδώ, ότι είναι πολύ σημαντικό να μην τα αφήνουμε σε ιδιωτικές εταιρείες επ' αμοιβή. Στην πατρίδα μου, την Κύπρο, υπάρχει το Καραϊσκάκειο Ίδρυμα που παρέχει αυτή την υπηρεσία δωρεάν. Υπάρχουν όμως και τρεις ιδιωτικές εταιρείες που χρεώνουν τους γονείς για να φυλάξουν τα κύτταρα του ομφάλιου λώρου που είναι και πρόδρομα, που είναι και stem cels και που έχουν πολύ μεγάλη αξία, απ' ό,τι γνωρίζετε.

Όσο για την αναφορά που έγινε στο εμπόριο, τί να πω; Ο συνάδελφος αναφέρθηκε στην έκθεση της κυρίας Carla Del Ponte. Θα περίμενα να δω πιο νωρίς αυτή την έκθεση, για να είμαι ειλικρινής. Και, φυσικά, αυτό είναι ακόμα μια απόδειξη για το ότι και στην ευρύτερη Ευρώπη γίνεται λαθρεμπόριο.

Σας ευχαριστώ όλους, για άλλη μια φορά, και νομίζω ότι έχει έρθει πια η ώρα να αναλάβουμε δράση, σαν ευρωπαίοι πολίτες: να κινητοποιηθούμε, να συντονιστούμε, να ευαισθητοποιήσουμε τους γύρω μας και να δώσουμε και το καλό παράδειγμα: να γίνουμε δηλαδή εμείς δωρητές οργάνων.

  Przewodniczący. − Zamykam debatę.

Głosowanie odbędzie się we wtorek 22 kwietnia 2008 r.

Oświadczenia pisemne (art. 142)

  Слави Бинев (NI), в писмен вид. – Изразявам огромното си задоволство от доклада на г-н Адаму. Подкрепям мнението, че намаляването на недостига на органи е главното предизвикателство пред държавите-членки на ЕС по отношение на трансплантацията на органи.

На 9/04/2008 г. аз и колегите ми от ПП АТАКА Димитър Стоянов и Десислав Чуколов внесохме писмена декларация относно защитата на съзнателното съгласие при донорство на органи, тъкани и клетки в България, в която призоваваме Европейската комисия да излезе с предложение за качество и безопасност на донорството на органи. Въвеждането на европейска донорска карта, която да допълва съществуващите национални системи ще допринесе за бързото идентифициране на донори и по такъв начин ще увеличи наличността на необходимия материал за трансплантация. Също така информираността на обществото за донорството и трансплантацията на органи, както и въвеждането на единно законодателство и строги наказателни мерки в ЕС, за лицата отговорни за трафика на органи, включително и за медицинския персонал, ще гарантира процедурите при донорство и съзнателното съгласие.

Още веднъж Ви поздравявам за доклада.

  Titus Corlăţean (PSE), în scris. – Susţinerea propunerii de rezoluţie a Parlamentului European privind acţiunile politice la nivelul Uniunii Europene referitoare la donarea şi transplantarea de organe.

Invit Comisia Europeană să propună o directivă mai cuprinzătoare care să fixeze exigenţele de calitate şi de securitate pentru donarea şi transportul organelor pentru transplant în Uniunea Europeană. Această directivă ar urma să prevadă şi modalităţile de preîntâmpinare a eventualelor abuzuri.

Noul act legislativ va trebui să completeze şi să întărească eforturile statelor membre pentru a îmbunătăţi situaţia actuală, impunând liniile de conduită la nivel european, ţinând cont de progresele din medicină.

Insist asupra implicării statelor membre, inclusiv statul membru din care provin, România, în educarea cetăţenilor prin prezentarea avantajelor donării de organe şi a conştientizării faptului că donarea şi transplantarea de organe înseamnă vieţi salvate.

De asemenea, susţin implicarea Comisiei Europene în organizarea de dezbateri publice împreună cu organizaţii non-guvernamentale europene de profil, cu scopul identificării celor mai bune soluţii, atât în ceea ce priveşte campania de comunicare, cât şi fructificarea experienţei şi a bunelor practici ale statelor membre.

Viteza de reacţie în astfel de cazuri este esenţială. Este necesară o mai bună organizare a sistemului medical la nivel naţional, cât şi sensibilizarea personalului paramedical pentru asemenea urgenţe.

  Neena Gill (PSE), in writing. – This is a crucial report and a real opportunity to save lives. Chronic shortages of organs across Europe are causing 60 000 unnecessary deaths.

Therefore, urgent action is needed:

1. Removal of restrictions in organ donation and increased cooperation across Member States and the number of quality safe organs available for transplantation. What is required is a Commission directive that adds value and sets common EU-wide quality and safety standards which complement existing arrangements in Member States.

2. Encourage Member States to adopt a system of ‘opting out’ rather than ‘opting in’ to organ donation. This would enable greater awareness of shortages, and would allow more people to actively consider their position on the issue.

3. I fully support the emphasis in this report on illegal trafficking of organs. I am especially concerned that it is often the poorest who are targeted for donating organs. We must end this cruel exploitation of poverty and protect the innocent victims who are tricked into losing their organs. This is not just a problem in developing countries but also in eastern Europe. I want to see strong measures put in place through Europol and Interpol to curb this illegal trade.

  Katalin Lévai (PSE), írásban. – Üdvözlöm Adamosz Adamou úr a szervadományozásról és szervkereskedelemről szóló önálló jelentését. Habár sajnos ebben a fontos kérdésben rendkívül eltérő a tagországok szakértelme, az emberi szervek átültetés céljára történő felhasználása az elmúlt évtizedekben az egész Európai Unióban rohamosan nőtt. Nyugat Európában jelenleg közel 40.000 fő szerepel a várólistákon, ennek következményeként a kelet-európai országok szegényebb térségeiben virágzik a megélhetésből fakadó szervkereskedelem.

Az európai donor kártya jó megoldást jelenthet az adományozással kapcsolatban felmerülő jogi kérdésekre, az illegális és kereskedelmi indíttatású szervkereskedelem ellen azonban komolyabb fellépésre van szükség. Tekintve, hogy sok helyütt – elszigetelt próbálkozások ellenére - még nemzeti szinten sincs áttekinthető nyilvántartás a rendelkezésre álló átültethető szervekről, fontos lenne egy schengeni rendszerhez hasonló, interneten hozzáférhető, egységes uniós transzplantációs adatbank, valamint orvosi szakvéleménnyel alátámasztott, egész unióra érvényes igazolás bevezetése. Az igazolással rendelkező emberi szervek legális átültetésével foglalkozó intézmények pillanatok alatt juthatnának az életmentő információkhoz, bonyolíthatnának le kétoldali megállapodásokat, míg a legszegényebb és legsebezhetőbb donorokat megvédhetnék attól, hogy a szervkereskedelem áldozataivá váljanak.

Az adatbank létrehozásához elengedhetetlenül szükséges, hogy a szerveket több országon belül is fel lehessen használni, ezért nélkülözhetetlen, hogy a tagországok, mielőbb szüntessék meg az ezt tiltó jogszabályaikat.

Fontos továbbá, hogy a szervadományozás továbbra is szigorúan "nem kereskedelmi" jellegű maradjon, de meg kell határozni azokat a feltételeket is, melyek esetében pénzügyi ellentételezést lehet majd nyújtani.

  Joseph Muscat (PSE), bil-miktub. – In-nuqqas ta’ azzjoni jew l-ittardjar ta’ din l-azzjoni fil-qasam tad-donazzjoni ta’ l-organi jiswew hajjiet li jistghu jigu salvati.

Bhala Ewropej ghandna hafna x’ nitghallmu minn xulxin. Aktar minn hekk, pajjizi li ghandhom tradizzjoni u infrastruttura f’ dan il-qasam jistghu jghinu lil pajjizi ohra, bhal Malta, li jistghu m’ ghandhomx il-massa kritika, specjalment f’ kazijiet ta’ kundizzjonijiet rari.

Fil-jiem li ghaddew il-poplu Malti u Ghawdxi ingibed lejn il-kaz tat-tfajjel Jamie Zammit. Jamie qed isib problema biex jinstab donator biex isalvah mill-kundizzjoni tal-Fanconi Anaemia minhabba li f’ Malta bhalissa ma jezistix Registru tad-Donaturi ghat-Trapjant tal-Mudullun.

Il-Gvern Malti issa habbar li se jwaqqaf dan ir-registru. Din hija ahbar tajba. Izda biex jitwaqqaf dan ir-Registru irid ikun hemm il-procedura specjalizzata ta’ HLA Typing li ghadha ma tezistix f’ Malta u li hemm bzonn tahrig fit-tul f’ pajjizi ohra biex tigi introdotta.

Nappella biex f’ sens Ewropew ta’ solidarjeta’, Malta tinghata l-ghajnuna kollha li hemm bzonn, specjalment sakemm titwaqqaf is-sistema f’ pajjizna, sabiex ikunu salvati kemm jista’ jkun hajjiet innocenti.

  Daciana Octavia Sârbu (PSE), ín scris. – Penuria de organe care a dus la dezvoltarea rapidă a mercantilizării şi a turismului pentru transplanturi reprezintă o problemă de sănătate esenţială cu care Uniunea Europeană se confruntă. Traficul de organe este cauzat de o combinaţie de factori precum sărăcia, corupţia sau criminalitatea, motiv pentru care ţările din estul Europei sunt cele mai expuse acestui fenomen. Pentru a împiedica acest „turism al transplanturilor”, raportul Comisiei pentru mediu solicită ca donarea de organe să fie făcută în mod altruist şi voluntar, fără ca aceasta să devină sursă de profit pentru donatori. Statele membre trebuie să ia măsuri pentru a-i proteja pe donatorii cei mai săraci şi mai vulnerabili, astfel încât aceştia să nu cadă victime traficului de organe.

Există însă diferenţe considerabile între ţările UE în ceea ce priveşte modalităţile de organizare a activităţii de donare şi transplant, comunitatea de donatori şi sursele de recoltare a organelor. De exemplu, numărul mic de donatori din România se datorează lipsei unui sistem eficient de identificare a donatorilor şi a medicilor pregătiţi pentru a coordona organizarea unui transplant. Din această cauză, media europeană pentru numărul de donatori este de 20, iar în România este de numai 0,5. Avem nevoie de infrastructuri tehnice şi logistice adecvate, precum şi suport psihologic şi organizatoric pentru a reduce diferenţele dintre cerere şi ofertă.

  Richard Seeber (PPE-DE), schriftlich. – Derzeit sind knapp 1000 Patienten in Österreich zur Transplantation angemeldet. Leider erleben nicht alle dieser schwerkranken Patienten die rettende Transplantation.

Jährlich versterben etwa 150 Patienten während der Wartezeit, da die Zahl der verfügbaren Spende-Organe sehr limitiert ist. Organmangel ist eine große Herausforderung, vor der wir in Europa stehen. Aus diesen Gründen ist eine Richtlinie zur Qualität und Sicherheit von Organspenden erforderlich. Eine Zusammenarbeit zwischen den Mitgliedstaaten und der Austausch guter Praktiken sind jedoch genauso notwendig. Derzeit bestehen innerhalb Europas erhebliche Unterschiede in der Zahl der Organspenden sowie der Transplantationsquote. Die Zusammenarbeit zwischen den Mitgliedstaaten sollte sich darauf konzentrieren, die effizientesten Systeme zu ermitteln, Erfahrungen auszutauschen und bewährte Verfahren zu fördern. Die Mitgliedstaaten müssen voneinander lernen.

Ich bin davon überzeugt, daß die Lebendspende immer nur komplementär zur Post-mortemspende bleiben sollte. Darüber hinaus ist es wichtig, daß die Spenden freiwillig bleiben und unentgeltlich erfolgen. Geldtransfers zwischen Spender und Empfänger sind unakzeptabel. Kommission und Mitgliedstaaten müssen Maßnahmen ergreifen, um Transplantationstourismus und den illegalen Organhandel besser zu bekämpfen.