Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Procedura : 2008/2536(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Wybrany dokument :

Teksty złożone :

RC-B6-0147/2008

Debaty :

PV 23/04/2008 - 2
CRE 23/04/2008 - 2

Głosowanie :

PV 24/04/2008 - 7.4
CRE 24/04/2008 - 7.4
Wyjaśnienia do głosowania
Wyjaśnienia do głosowania

Teksty przyjęte :

P6_TA(2008)0177

Pełne sprawozdanie z obrad
Środa, 23 kwietnia 2008 r. - Strasburg Wydanie Dz.U.

2. Szczyt Unia Europejska-Ameryka Łacińska i Karaiby (debata)
PV
MPphoto
 
 

  Przewodniczący. − Kolejnym punktem porządku obrad są oświadczenia Rady i Komisji dotyczące szczytu przedstawicieli Unii Europejskiej, Ameryki Łacińskiej i Karaibów.

 
  
MPphoto
 
 

  Janez Lenarčič, urzędujący przewodniczący Rady. (SL) Rada z zadowoleniem przyjmuje zainteresowanie Parlamentu Europejskiego wzmacnianiem strategicznego partnerstwa pomiędzy Unią Europejską, Ameryką Łacińską i Karaibami. Jesteśmy równie zadowoleni z aktywnej roli Parlamentu, jaką pełni on w zachęcaniu do podjęcia konkretnych zobowiązań wobec danego regionu, co przyniosłoby znaczące korzyści dla obywateli zarówno Unii Europejskiej jak i Ameryki Łacińskiej.

Na początku chciałbym pogratulować powołania do życia Europejsko-Latynoamerykańskiego Zgromadzenia Parlamentarnego, które będzie odgrywało kluczową rolę w jednoczeniu obywateli obu regionów. Rezolucje podjęte przez Europejsko-Latynoamerykańskie Zgromadzenie Parlamentarne podczas sesji grudniowej wniosły cenny oraz stymulujący wkład w ustanowienie przez głowy państw lub rządów z krajów należących do danego Zgromadzenia celów podczas szczytu, który ma się odbyć w następnym miesiącu. Panie przewodniczący! Cieszymy się również, że wyraził pan chęć uczestnictwa w majowym szczycie Unia Europejska - Ameryka Łacińska i Karaiby. W ten sposób pana obecność będzie kontynuacją dobrych zwyczajów, które zostały wprowadzone podczas szczytu w Wiedniu w 2006 r.

Unia Europejska oraz kraje Ameryki Łacińskiej i Karaibów ustaliły, że na szczycie w Limie, którego hasło przewodnie będzie brzmiało „Łączenie różnic na rzecz wspólnego sukcesu”, najwięcej uwagi poświęcą dwóm głównym obszarom tematycznym. Po pierwsze skupią się na ubóstwie, nierówności i społecznym wykluczeniu, czyli trzech tematach, które stanowią główne wyzwanie dla spójności społecznej. Po drugie na ochronie środowiska naturalnego, zmianach klimatycznych i energii - tematy te będą omawiane w ramach „zrównoważonego rozwoju”. Jeżeli chodzi o pierwszy z obszarów tematycznych, tj. ubóstwo, nierówność i wykluczenie społeczne, chciałbym podkreślić, że spójność społeczna ma dla Unii Europejskiej kluczowe znaczenie, jak również jest celem odpowiadającym wieloletnim tradycjom europejskim. Spójność społeczna odnosi się do wszystkich trzech kwestii, czyli oznacza walkę z ubóstwem, nierównością oraz wykluczeniem społecznym. Wszystkie trzy elementy są ze sobą nierozerwalnie połączone. Zgadzamy się z przedstawicielami państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów, że powinniśmy wzmacniać naszą współpracę we wszystkich trzech wymienionych obszarach. Stąd też zamierzamy skupić się na następujących tematach: bezpieczeństwie społecznym, polityce podatkowej oraz jej skuteczności, efektywnych inwestycjach zorientowanych na tworzenie większej liczby oraz lepszych miejsc pracy, polityce zwalczania wszelkich form dyskryminacji: seksualnej, etnicznej, religijnej i innych, poprawie podstawowej opieki społecznej i sieci bezpieczeństwa społecznego oraz jakości kształcenia.

Znaczącym aspektem postępu społecznego jest zapewnienie odpowiednich miejsc pracy. Jak Państwu wiadomo, wszystkie porozumienia pomiędzy Unią Europejską i regionami oraz krajami Ameryki Łacińskiej zawierają artykuły dotyczące współpracy w zakresie polityki społecznej i obowiązku respektowania tak zwanych podstawowych standardów pracy, zdefiniowanych przez Międzynarodową Organizację Pracy. Podczas przygotowań do szczytu w Limie obie strony poszukiwały określonych sposobów na zachęcanie do tworzenia miejsc pracy, zwłaszcza w małych i średnich przedsiębiorstwach. Prezydencja Słowenii jednocześnie podkreśla, że większe inwestycje na rzecz edukacji, przede wszystkim na poziomie kształcenia podstawowego i zawodowego, mają kluczowe znaczenie w zwiększaniu konkurencyjności naszych krajów zarówno w Unii Europejskiej, jak i krajach Ameryki Łacińskiej i Karaibów.

Drugi główny obszar tematyczny nadchodzącego szczytu będzie obejmował: zrównoważony rozwój i ochronę środowiska, jak również zmiany klimatyczne i kwestie energetyczne. Chcielibyśmy podkreślić, że ubóstwo jest ściśle związane z tymi tematami. Zmiany klimatyczne w znaczny sposób wpłyną na gospodarkę i rozwój naszych krajów, oraz na naszą politykę zwalczania ubóstwa. Wiemy już, że prawdopodobnie najbardziej ucierpią na tym najbardziej bezbronne grupy. Zarówno w Unii Europejskiej, jak i w krajach Ameryki Łacińskiej i Karaibów, jesteśmy świadomi zagrożeń bezpieczeństwa, jakie spowodują zmiany klimatyczne. Zdajemy również sobie sprawę z tego, że nasza bierność będzie oznaczać poważniejsze konsekwencje niż koszt zastosowania środków zapobiegawczych. Z prowadzonych obecnie dyskusji na temat oświadczenia, jakie ma zostać uchwalone na szczycie, jasno wynika, że powinniśmy wspólnie zająć się licznymi aspektami globalnego wyzwania.

Wszyscy musimy zmienić metody niezrównoważonej produkcji i konsumpcji. Aby zmniejszyć emisję gazów cieplarnianych, stymulować inwestycje na rzecz produkcji przy wykorzystaniu niskiego poziomu emisji dwutlenku węgla, zachować różnorodność biologiczną, właściwie zarządzać zasobami wodnymi itp., należy wdrożyć postanowienia dotyczące konkretnych i natychmiastowych środków zrównoważonego zarządzania lasami i wykorzystywania zasobów.

Oczywiście Unia Europejska, kraje Ameryki Łacińskiej i Karaibów również będą priorytetowo traktować dalszą współpracę w tej dziedzinie w ramach ONZ-u. Na zakończenie tego wstępnego przemówienia chciałbym podziękować za uwagę.

 
  
MPphoto
 
 

  Jacques Barrot, wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej. − (FR) Panie przewodniczący, panie i panowie! Chciałbym przyłączyć się do słów pana ministra i także podziękować Parlamentowi za to, że w programie posiedzenia plenarnego znalazł się szczyt Unia Europejska - Ameryka Łacińska i Karaiby. Będzie to piąte spotkanie przedstawicieli naszych regionów na najwyższym szczeblu od rozpoczęcia strategicznego partnerstwa na szczycie w Rio w 1999 r.

Szczyt w Limie położy szczególny nacisk na dwa obszary tematyczne: po pierwsze walkę z ubóstwem, nierównością i wykluczeniem społecznymi, a po drugie na zmiany klimatyczne i energię. Szczyt odbędzie się w bardzo stymulującym otoczeniu.

Region Ameryki Łacińskiej i Karaibów bardzo szybko się zmienia. Produkt krajowy brutto tego regionu po raz pierwszy wzrósł na przestrzeni ostatnich pięciu lat o średnio 5%. Wpłynęło to również na zwiększenie budżetu publicznego, co umożliwia tym krajom skierowanie uwagi na zagrożenie równości społecznej, które nadal jest ważne. Należy pamiętać o tym, że w regionie tym nadal żyje w ubóstwie ponad 200 milionów ludzi. Region ten również zdobywa coraz większe znaczenie na arenie międzynarodowej jako producent produktów rolnych i biopaliw.

Rozwój ten jest częścią politycznego kontekstu, dzielonego między demokrację, która cały czas jest najpowszechniejszym systemem w regionie, oraz rosnącą tendencję populistyczną, która rzeczywiście w niektórych przypadkach wzmacnia siłę wykonawczą kosztem rządu parlamentarnego i wobec wyższości prawa.

Jak wiadomo, Europa jest zaangażowana w te działania na wielu poziomach i we współpracy z danym regionem zobowiązała się rozwiązać określone problemy strukturalne. Europa cały czas jest głównym donatorem na rzecz współpracy w zakresie rozwoju, największym pracodawcą zagranicznym. Jako drugi partner handlowy regionu Europa przewodzi w dziedzinie inwestycji, które to są znacznie wyższe niż inwestycje ze strony Chin. Nasze ogólne porozumienia stowarzyszeniowe z Chile i Meksykiem od momentu ich wprowadzenia w znaczny sposób wpłynęły na rozwój handlu. Znajdujemy się obecnie na trzecim etapie negocjacji, które mają zostać uwieńczone podpisaniem porozumień stowarzyszeniowych ze Wspólnotą Andyjską i Ameryką Środkową. Wszystko wskazuje na to, że porozumienia te zostaną podpisane już wkrótce. Zajmujemy się promocją i wspieraniem integracji regionalnej, podzielając w tej kwestii pozytywne doświadczenia Europy.

Podobnie, prowadzimy obecnie negocjacje z organizacją Mercosur odnośnie do możliwości ponownego ruszenia spraw w obecnej sytuacji. Niedawno podpisaliśmy strategiczne partnerstwo z Brazylią, co do końca tego roku powinno doprowadzić do rozpoczęcia realizacji pierwszego wspólnego planu działania. Region Karaibów jest pierwszym oraz dotychczas jedynym regionem, któremu udało się wynegocjować warunki umowy o partnerstwie gospodarczym z Unią na mocy układu z Kotonu.

Oczywiście kontynuujemy wspieranie demokracji i praw człowieka w całym regionie, zarówno poprzez realizację programów w zakresie współpracy, jak i poprzez misje obserwacyjne wyborów - tam, gdzie jest to konieczne i wyłącznie na życzenie.

Na koniec chciałbym przedstawić w skrócie najistotniejsze zagadnienia, które zostaną poruszone na szczycie oraz które mają duże znaczenie dla najbliższej przyszłości. Spójność społeczna i integracja regionalna, biorąc pod uwagę ich znaczenie dla stabilności gospodarczej i politycznej, oraz multilateralizm, z uwagi na bardzo podobne wartości dwóch regionów, muszą pozostać sprawami priorytetowymi dla partnerstwa Unii Europejskiej z Ameryką Łacińską i Karaibami. Głównym celem Unii Europejskiej na szczycie w Limie będzie wzmocnienie już istniejącego partnerstwa strategicznego i rozszerzenie go na dwa obszary, tj. spójność społeczną i zrównoważony rozwój, które w najbliższej przyszłości będą miały decydujące znaczenie dla naszych relacji z tym regionem.

Jeżeli chodzi o spójność społeczną, Komisja Europejska jest w trakcie wprowadzania głównych programów pomocowych oraz programów współpracy, mających na celu zmniejszenie ubóstwa w regionie. Na rozwiązanie problemów związanych ze spójnością społeczną na okres kolejnych sześciu lat przeznaczonych zostało 40% z 2,6 miliarda euro, przeznaczonych na współpracę i rozwój.

Jeżeli zaś chodzi o ochronę środowiska naturalnego i zmiany klimatyczne, chcemy zintensyfikować naszą współpracę z regionem, tak aby móc stawić czoła globalnemu wyzwaniu. Z inicjatywy Komisji w marcu 2008 r. rozpoczęto pierwszy dialog w kwestii środowiska pomiędzy Unią Europejską, Ameryką Łacińską i Karaibami na szczeblu ministerialnym, który pełni rolę wstępu do szczytu w Limie. Musimy wykorzystać okazję, jaka stoi przed nami, w celu ratyfikowania z naszymi partnerami istniejącego związku pomiędzy zrównoważonym rozwojem i zmianami klimatycznymi, nawet jeżeli wiele państw Ameryki Łacińskiej nadal poświęca niewiele uwagi problemom związanym ze zmianami klimatycznymi oraz pomimo ich negatywnego i czasami też katastrofalnego wpływu na region.

Na zakończenie chciałbym dodać, że Unia Europejska musi podkreślić swoją znaczącą rolę, jaką nadal odgrywa w promowaniu integracji regionalnej, oraz pozytywny wpływ tej integracji na stabilność gospodarczą i polityczną podregionów.

W swojej wypowiedzi przekazałem informacje skierowane do Parlamentu i oczywiście jestem zainteresowany wysłuchaniem kolejnych przemówień.

 
  
MPphoto
 
 

  José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, w imieniu grupy PPE-DE. - (ES) Panie przewodniczący! Poza samą retoryką ambitnej rezolucji, jaką Parlament Europejski ma jutro przyjąć, Parlament zamierza wcielić słowa tej rezolucji w czyn, wspierając porządek szczytu w Limie w kwestii ubóstwa i wyłączenia społecznego, jak również ochrony środowiska i walki ze zmianami klimatycznymi przy użyciu wielu różnych środków.

Panie przewodniczący! Chcielibyśmy również rozszerzyć ustalenia zawarte w porozumieniach stowarzyszeniowych - którym musimy ufać i w które musimy wierzyć - z Unią Celną Mercosur, ze Wspólnotą Andyjską i Ameryką Środkową, tak aby porozumienia te można było zawrzeć możliwie szybko oraz przede wszystkim w ciągu kadencji parlamentarnej, co umożliwi Izbie wydanie obowiązkowej zgody.

Chcielibyśmy wyrazić również naszą solidarność ze wszystkimi osobami, które zostały uprowadzone w Kolumbii, oczywiście w tym z Ingrid Betancourt, i ponownie zaapelować o ich bezwarunkowe i natychmiastowe uwolnienie.

Panie przewodniczący! Ameryka Łacińska ma 600 milionów mieszkańców, posiada 10% światowego PKB. W tym rejonie rośnie również 40% gatunków roślin spotykanych na całym świecie oraz występuje całe bogactwo wyjątkowych zasobów ludzkich.

Dla Unii Europejskiej Ameryka Łacińska nie jest jednak tylko rynkiem, lecz kontynentem posiadającym wspólną historię i wspólne wartości, które - choć z trudem i nie wszędzie - rzeczywiście stają się coraz silniejsze: wolność, demokracja, poszanowanie praw człowieka i zasada państwa prawa.

Jest to przesłanie, jakie chcemy przekazać z Parlamentu Europejskiego oraz które zaprezentujemy również w przyszłym tygodniu podczas spotkania Europejsko-Latynoamerykańskiego Zgromadzenia w Limie: chcemy, aby powstało regionalne, strategiczne stowarzyszenie oparte na wartościach, międzyregionalne, strategiczne stowarzyszenie z duszą.

Panie przewodniczący! Uważam, że jest to znakomita okazja, aby poprosić urzędujących przewodniczących Rady oraz Komisji o podjęcie starań w możliwie szerokim zakresie. Parlament Europejski w samej rzeczy dopilnuje tego, aby szczyt w Limie zakończył się spektakularnym sukcesem, a pan, panie przewodniczący, będzie miał okazję przekazać w imieniu Parlamentu jasne i wyraźne przesłanie dotyczące nowych zobowiązań Unii Europejskiej wobec Ameryki Łacińskiej.

 
  
MPphoto
 
 

  Martin Schulz, w imieniu grupy PSE. - (DE) Panie przewodniczący, wysoka pusta Izbo, panie i panowie! W dniach 16-17 maja głowy państw i rządów Unii Europejskiej i krajów Ameryki Łacińskiej spotkają się w Limie. Będą mieli oni szansę dokonać historycznego przełomu w dialogu pomiędzy Europą i Ameryką Łacińską oraz nawiązać pomiędzy tymi dwoma kontynentami relacje o całkiem nowym charakterze.

Jedną trzecią państw członkowskich ONZ stanowią kraje europejskie oraz kraje Ameryki Łacińskiej. Już sama ta liczba powinna dać Europejczykom do zrozumienia, że stosunki transatlantyckie są czymś więcej niż tylko relacjami Europy ze Stanami Zjednoczonymi. Stosunki transatlantyckie odnoszą się nade wszystko do Europy i Ameryki Łacińskiej! W praktycznie wszystkich ważnych kwestiach, jakie są omawiane w tej Izbie, poglądy krajów Ameryki Łacińskiej zgadzają się z poglądami państw Unii Europejskiej.

W proponowanej przez nas rezolucji przedstawiamy nasze poglądy na temat spójności społecznej i poglądy te w całości podzielają wszystkie rządy Ameryki Łacińskiej, bez względu na to, czy rządzi prawica czy też lewica. Mówimy o środkach, które są konieczne pod względem ochrony środowiska i klimatu, co budzi duże zainteresowanie ze strony Ameryki Łacińskiej. Chciałbym przy okazji zwrócić uwagę na to, że żaden z celów związanych z klimatem - ani jeden - nie może zostać osiągnięty, jeżeli kraje Ameryki Łacińskiej nie będą z nami współpracować.

Kiedy mówimy o reformie instytucji międzynarodowych, reformie Organizacji Narodów Zjednoczonych, reformie Rady Bezpieczeństwa, kiedy my, Europejczycy, mówimy o wielostronnych praktykach będących rozwiązaniem konfliktów XXI-ego wieku, wszyscy nasi latynoamerykańscy partnerzy udzielają nam pełnego poparcia. Kiedy mówimy o potrzebie zreformowania systemów finansowych i kontrolowania międzynarodowych rynków finansowych, z największym zrozumieniem spotykamy się właśnie w Ameryce Łacińskiej. Wystarczy porozmawiać z którymkolwiek politykiem argentyńskim, bez względu na to, czy reprezentuje on lewicę czy prawicę, a powie on dokładnie, która międzynarodowa polityka finansowa może dokonać spustoszenia w kraju!

Jeżeli poruszamy temat kryzysu żywnościowego, tak jak to miało miejsce wczoraj, oraz rozmawiamy o pogłębiającym się niedostatku żywności i niewystarczającej powierzchni gruntów pod uprawę roślin spożywczych jako rezultat produkcji biomasy i w jakim wymiarze stanowi to konsekwencję polityki środowiskowej, powinniśmy zwrócić się do polityków z Brazylii i Ameryki Łacińskiej, gdyż to właśnie oni koncentrują się na tych problemach. Pogłębiający się niedostatek żywności powoduje wzrost cen i dotyka naszych konsumentów, ale dużo bardziej dotkliwy jest dla konsumentów latynoamerykańskich. Kiedy stoimy wobec potrzeby rozwiązania obecnych problemów, żaden innych kraj nie udziela tak silnego poparcia dla Europy, ani nie odpowiada tak silną reakcją, jak Ameryka Łacińska.

Podczas ostatniego szczytu w Wiedniu kanclerz Schüssel jako ówczesny przewodniczący Rady powiedział: „To było cudowne, wszyscy potrafili ze sobą rozmawiać!”. Rzeczywiście jest to wspaniałe, ale nie możemy sobie na to pozwolić, aby było to jedynym sukcesem szczytu w Limie. Naszym celem jest obecnie osiągnięcie konkretnych porozumień z organizacją Mercosur, Wspólnotą Andyjską i krajami Ameryki Środkowej, jak również zakończenie z nimi negocjacji.

Nie chcę ukrywać wielu istniejących problemów, jakie należy rozwiązać; nimi również trzeba się zająć. Jakie kroki zamierzamy podjąć w sprawie Kuby? Czy chcemy utrzymać sankcje przez znacznie dłuższy okres? Znaczna większość państw członkowskich UE opowiada się za zniesieniem tych bezużytecznych sankcji, ale są też i takie państwa, które są temu przeciwne. Interesujące jest, że niektóre państwa, które nie chcą znieść sankcji, mimo to obecnie w znacznym stopniu rozbudowują swoje kontakty handlowe z Kubą. Na dłuższą metę takie postępowanie będzie trudno wyjaśnić komukolwiek. Zakończmy taką politykę. Nie zapominajmy o tym, że powodowanie zmian poprzez zacieśnianie kontaktów jest zawsze lepszym działaniem niż polityka izolacji, za jaką opowiada się George W. Bush.

Oczywiście José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra ma rację, mówiąc, że FARC musi uwolnić zakładników. Kolumbia jako kraj pełni rolę zakładnika terroryzmu w dużo większym stopniu niż inne państwa. Zarówno Ingrid Betancourt, jak i wszyscy inni zakładnicy, muszą zostać uwolnieni.

Kontakty pomiędzy Unią Europejską i Ameryką Łacińską mogą stać się kluczem do współpracy pomiędzy dwoma głównymi regionami świata. Na szczycie w Limie poruszone zostaną następujące tematy: polepszenie sytuacji pokojowej na świecie, dostosowanie systemów działania międzynarodowych instytucji do potrzeb XXI-ego wieku, rozwiązywanie problemów środowiskowych i żywnościowych, opracowanie lepszych systemów kontroli finansowej. Moja grupa przykłada dużą wagę do zachęcania Parlamentu Europejskiego, aby politykę tę traktował w przyszłości bardziej priorytetowo, niż miało to miejsce w przeszłości.

 
  
MPphoto
 
 

  Josu Ortuondo Larrea, w imieniu grupy ALDE. - (ES) Panie przewodniczący! Taka społeczność, jak społeczność latynosko-karaibska, której łączna liczba ludności zamieszkującej kontynent amerykański jest zbliżona do naszej liczby ludności, z którą możemy rozmawiać w ich językach - między innymi po portugalsku, francusku i hiszpańsku, zasługuje na specjalną uwagę i specjalne traktowanie przez instytucje europejskie.

Oprócz więzi historycznych łączą nas wspólne korzenie chrześcijańskie, zasady, wartości i wiele wspólnych interesów. Dlatego też musimy kontynuować rozwój partnerstwa pomiędzy obydwoma regionami, które zostało ogłoszone podczas czwartego szczytu głów państw i rządów, poprzedzającego szczyt w Limie, o którym dzisiaj tutaj rozmawiamy.

Oznacza to, że możemy kontynuować proces zbliżania ze sobą naszych społeczeństw pod kątem społecznym, kulturalnym i politycznym, jak również w odniesieniu do handlu, gospodarki, bezpieczeństwa i walki ze zmianami klimatycznymi oraz na korzyść zrównoważonego rozwoju.

Zgadzam się z opinią, że na potrzeby tego partnerstwa powinniśmy opracować całościową perspektywę strategicznego działania, która to w oparciu o porozumienia zawarte z Meksykiem i Chile powinna możliwie szybko doprowadzić do podjęcia negocjacji z organizacją Mercosur, Wspólnotą Andyjską i Ameryką Środkową oraz na podstawie wielokulturowej wizji umożliwić nam utworzenie globalnej, międzyregionalnej strefy EuroLat jako wzoru spełniającego wymagania określone przez Światową Organizację Handlu, zakładającego swobodę przepływu ludzi i wolny dostęp do handlu przemysłowego i regionalnego.

Aby osiągnąć ten cel, Europa musi przyczynić się do dywersyfikacji i modernizacji procesów produkcji w Ameryce Łacińskiej w oparciu o plany transferu technologicznego i budowania zdolności produkcyjnych, tworząc przy tym optymalne środowisko dla inwestycji w ramach porównywalnych podstaw pewności prawnej, ukierunkowanych na integrację latynosko-amerykańską, zaś ukoronowaniem wszystkich tych działań będzie wyeliminowanie ubóstwa, nierówności i wyłączenia społecznego.

Musimy mądrze wykorzystać instrumenty finansowania, jakimi dysponuje Wspólnota, odnoszące się do rozwoju współpracy, promowania demokracji i praw człowieka, jak również innych programów związanych ze szkoleniami, kształceniem, współpracą naukową i techniczną, zdrowiem, emigracją itp.

Powinniśmy utworzyć dwuregionalny fundusz solidarności, centrum zapobiegania konfliktom, fundację wspierającą dialog, obserwatorium emigracji oraz natychmiast włączyć Mercosur do Europejsko-Latynoamerykańskiego Zgromadzenia Parlamentarnego.

Panie przewodniczący! Przyszłość nie będzie na nas czekać, a połączenie ze sobą obu stron Atlantyku jest dla Zachodu wyzwaniem w kontekście globalizacji oraz XXI-ego wieku.

 
  
MPphoto
 
 

  Inese Vaidere w imieniu grupy UEN. - (LV) Panie i panowie! Mimo iż relacje pomiędzy Unią Europejską i Ameryką Łacińską można opisać jako dynamiczne, nasz potencjał współpracy niedługo całkiem się wyczerpie. Przejdźmy teraz do kwestii praktycznych: Ameryka Łacińska ogólnie rzecz biorąc dysponuje bogactwem zasobów energetycznych, lecz zapotrzebowanie na te zasoby cały czas będzie rosło, co też będzie wymagało koniecznych, poważnych inwestycji. Dla obu stron korzystne byłyby jednakowe możliwości inwestycyjne w różnych państwach Ameryki Łacińskiej - łącznie z tymi państwami, w których obowiązują ustalone ograniczenia. Unia Europejska ze swojej strony powinna wykazać chęć pomocy w dziedzinie technologii związanych z energią odnawialną, ponieważ zmiany klimatyczne są wspólnym problemem. W realiach panujących w krajach Ameryki Łacińskiej i regionie Karaibów korzyści płynące z demokracji w niektórych przypadkach nie docierają do społeczeństwa jako całości. W związku z tym bardzo istotne jest przekazanie naszego doświadczenia we wzmacnianiu instytucji demokratycznych. W naszym interesie leży utrzymanie stabilności i bezpieczeństwa regionu, jak również jego zrównoważony rozwój społeczno-gospodarczy. Zmiana polityki ukierunkowanej na ofiarodawstwo na formę współpracy pomiędzy równymi partnerami jest zarówno celem, jak i wynikiem naszych wspólnych działań, na jaki liczymy. Dziękuję.

 
  
MPphoto
 
 

  Raül Romeva i Rueda, w imieniu grupy Verts/ALE. - (ES) Panie przewodniczący! Po pierwsze chciałbym przypomnieć Izbie, że rozmawiamy o szczycie w kontekście niepewnego procesu, którego wyników oczywiście nie da się przewidzieć. Moim zdaniem nikt nie ma wątpliwości co do istotnego znaczenia wzmacniania relacji pomiędzy dwoma regionami o największej populacji na świecie, które mogą pochwalić się wysokim poziomem rozwoju, czyli Europą i Ameryką Łacińską.

Jednakże prawdą też jest, przynajmniej obecnie, oceniając wyniki poprzednich szczytów, że w procesie tym występuje wiele nieznanych czynników. Na przykład, pomijając kwestie retoryki, kontekst relacji pomiędzy UE i Ameryką Łacińską, przynajmniej dotychczas, tak naprawdę nie przyniósł wiele sukcesów w odniesieniu do integracji regionalnej czy też zmniejszenia poziomu ubóstwa w tych regionach.

Wszyscy jesteśmy świadomi tego, że zawarcie konkretnych porozumień na tak zróżnicowanym forum uczestników o bardzo różnych poglądach politycznych, jakim jest szczyt w Limie, nie należy do łatwych zadań. Mimo to uważam, że istotne jest zwrócenie szczególnej uwagi na ruchy społeczne i polityczne w regionie, dążąc do zmian niegdysiejszych większości na kontynencie amerykańskim. Chciałbym również skorzystać z okazji i pogratulować prezydentowi Lugo wyników, jakie udało mu się osiągnąć w Paragwaju, jako przykład tych zmieniających się tendencji, na które powinniśmy zwrócić należytą uwagę.

Przyznaję, że jestem bardzo sceptyczny co do wyników majowego spotkania głów państw i rządów, pomijając powtórzenie trzech zobowiązań, które zostały podjęte już wcześniej; walka z ubóstwem oraz walka na rzecz spójności społecznej i zrównoważonego rozwoju.

Tak czy inaczej, nadal uważam, że nie możemy przegapić tej nowej szansy, tak jak miało to miejsce w przeszłości. Mówiąc dokładniej, widzę tutaj dwa istotne aspekty, które należy uwzględnić zarówno w dyskusjach, jak i wnioskach płynących z tych dyskusji. Po pierwsze musimy pamiętać o tym, że porozumienia stowarzyszeniowe pomiędzy UE i Ameryką Łacińską powinny być nie tylko całościowe, ambitne i zrównoważone, ale niezwykle istotne jest również to, aby wniosły one pewien wkład w prawa człowieka, prawa społeczne i gospodarcze, jak również we wspólny, zrównoważony rozwój i zmniejszenie nierówności. Po drugie oznacza to, że należy uwzględnić obecne asymetrie pomiędzy obydwoma regionami, mając na uwadze konkretny cel: trzymanie nas z dala od tego, co niektóre partie jak widać chcą dostrzec, czyli Strefy Wolnego Handlu Ameryk w stylu europejskim.

Chciałbym również zwrócić uwagę uczestników szczytu na apel, który został ostatnio wygłoszony w tej Izbie, dotyczący zwalczania kobietobójstwa, ponieważ uważam to za jedno z głównych wyzwań, przed jakim stoi obecnie współczesny świat, w tym region, o którym tutaj mówimy.

Chciałbym zaapelować do organizatorów tego szczytu, w tym przypadku władz peruwiańskich, a dokładniej władz w Limie, o zagwarantowanie możliwości uczestniczenia w spotkaniach obywateli. Na tle innych środków oznacza to, że organizacjom cywilnym Enlazando Alternativas mogą zostać udostępnione obiekty i sprzęt na potrzeby organizacji pracy i debat w ramach szczytu i tak naprawdę można nawiązać dialog, o który apelowano już wielokrotnie.

Na koniec chciałbym odnieść się jeszcze do Kolumbii; mianowicie należy niezwłocznie podjąć istotne kroki, w niektórych przypadkach użyłbym nawet stwierdzenia drastyczne środki. Należę do tych osób - a osób, które mają takie same poglądy, jest wiele - które uważają, że wszelkie działania w tym kontekście należy podejmować jako element próby zakończenia konfliktu zbrojnego na drodze negocjacji. Jeżeli to się nie uda, obawiam się, że może nie być żadnego innego rozwiązania lub pozytywnych wyników, zwłaszcza dla tych, o których natychmiastowe uwolnienie dzisiaj apelujemy, lub dla grup ludzi, których życie jest wyraźnie zagrożone i są oni w niebezpieczeństwie w związku z działaniem wielu czynników, i nie chodzi tu tylko o frakcje partyzantów, ale też o inne elementy.

 
  
MPphoto
 
 

  Willy Meyer Pleite, w imieniu grupy GUE/NGL. - (ES) Panie przewodniczący, panie i panowie, panie komisarzu, panie ministrze! Porządek dzienny spotkań piątego szczytu z pewnością przewiduje specjalne dyskusje na temat społecznego wykluczenia i ubóstwa.

Panie i panowie! Obecnie można zaobserwować powszechny odzew na wszystkie praktyki, które doprowadziły do ubóstwa jednego z najbogatszych regionów naszej planety.

Nowe stanowisko mieszkańców Paragwaju, którego wynikiem jest wybór Fernando Lugo na prezydenta, jest wyraźnym świadectwem tego odzewu, przeciwnego do neoliberalnej polityki, która spowodowała zubożenie kontynentu.

Unia Europejska musi więc uwzględnić panującą sytuację. Dlatego też uważamy, że Unia Europejska musi przyjąć nowe stanowisko, traktując Republikę Kuby jako część tej nowej rzeczywistości.

Panie ministrze! W czerwcu będziemy mieć możliwość zniesienia starej polityki posiadającej wyjątkowy status, jaką Unia Europejska podtrzymywała wobec Republiki Kuby, jedynego kraju na świecie, w stosunku do którego Unia Europejska utrzymywała ten wyjątkowy status.

Prawdą jest, że w oparciu o wzajemny stan relacji państw członkowskich z Kubą to stanowisko już nie istnieje. Zostało ono zniszczone i dzięki temu mamy znakomitą okazję, aby stać się częścią nowej rzeczywistości, tworzonej obecnie przez Amerykę Łacińską i Karaiby.

Stąd też zamierzamy wspierać wspólne postanowienie. Uważam, że wszystkie grupy w Parlamencie Europejskim osiągnęły kompromis co do zabezpieczenia tego porozumienia. Bez wątpienia podtrzymamy wprowadzenie dwóch poprawek. Jedna z nich dotyczy Kolumbii; zgodnie ze stanowiskiem ONZ uważamy, że konflikt w Kolumbii należy rozwiązać drogą ustalonych negocjacji, negocjacji politycznych. Nie ma innej możliwości rozwiązania tego konfliktu. Chcielibyśmy również tutaj wyrazić naszą opinię, że społeczność cywilna musi być aktywnym uczestnikiem jako alternatywa dla spotkania głów państw i rządów w Limie.

Podobnie zamierzamy wystąpić z apelem do rządu peruwiańskiego, aby dołożył wszelkich starań, aby również odbywały się spotkania społeczności cywilnej Enlanzando Alternativas, będące alternatywą i dające możliwość krytycznych wypowiedzi.

 
  
MPphoto
 
 

  Jens-Peter Bonde, w imieniu grupy IND/DEM. - Panie przewodniczący! Niedawno komisarz Barroso odbył wizytę w Irlandii. Z przykrością stwierdził, że prezydent Bush podczas ośmiu lat swojej prezydentury spotkał się z 16 różnymi przewodniczącymi Rady, jak również pochwalił traktat lizboński za ustanowienie wspólnej prezydencji.

Obecnie w telewizji oglądamy walki toczące się pomiędzy kandydatami z ramienia każdej rywalizującej partii, we wszystkich stanach. Będą one trwały do momentu wyboru prezydenta USA. Jak wybierzemy naszego prezydenta? On nie zostanie wybrany! W telewizji nie są emitowane żadne kampanie wyborcze; nie ma kandydatów, którzy wybierani są w prawyborach; nie ma ludzi, na których możemy głosować. W Europie podjęcie takiej decyzji pozostawiamy 27 premierom. Spotykają się oni za zamkniętymi drzwiami i wybierają polityka z przeszłości: polityka, jak na przykład Tony'ego Blaira, który w swoim kraju nie może zostać wybrany na następną kadencję, albo byłego kanclerza Austrii, który w Austrii został odsunięty od władzy w drodze głosowania, a dla kanclerz Merkel, premiera Browna i prezydenta Sarkozy'ego - trzech liderów europejskich, którzy dla nas wszystkich wybiorą prezydenta - może okazać się on kandydatem kompromisowym.

Spotkają się oni osobiście za zamkniętymi drzwiami i wyznaczą prezydenta, którego oddelegujemy do Stanów Zjednoczonych i Ameryki Łacińskiej. Nasz prezydent, który nie zostanie wybrany drogą wyborów, poleci do Chin i Rosji i będzie krytykować upadającą demokrację tych państw. Będzie mu - prezydentem bowiem nie będzie kobieta - towarzyszyć przewodniczący Komisji, który również nie jest mianowany na to stanowisko drogą wyborów, oraz minister spraw zagranicznych, również wybierany kwalifikowaną większością głosów 20 z 27 premierów na mocy traktatu lizbońskiego.

Demokracja zrodziła się w Europie, a dokładniej w Grecji, 2 500 lat temu. Jak przewodniczący Komisji może chwalić Traktat, zgodnie z którym wszystkie funkcje wykonawcze są przydzielane za zamkniętymi drzwiami, a nie w drodze wyborów powszechnych? Zbyt wiele krajów zbyt często wysyła do Brukseli ludzi, których chcą się pozbyć we własnym kraju.

Zamiast tolerować brak demokracji w traktacie lizbońskim, powinniśmy optować za Europą demokracji i demokratyczną Europą, gdzie Europejczycy wybierają kandydatów, którzy będą reprezentować ich w negocjacjach z innymi krajami.

Komisarz Barroso powiedział w Cork, że traktat lizboński zbliży Unię Europejską do jej obywateli. Przecież to nieprawda! Traktat zlikwiduje demokrację parlamentarną w 49 nowych obszarach, ustawy będą uchwalać głównie ludzie, których nie możemy wybrać, a którzy będą nas reprezentować. Nas, wybranych kandydatów, można usłyszeć w polityce zagranicznej, ale nikt nie potrzebuje nas słuchać. My, wybrani kandydaci, możemy wysyłać propozycje w postaci poprawek do tych pracowników Komisji, którzy nie zostali wybrani drogą wyborów. My, wybrani kandydaci, możemy głosować za lub przeciw komisarzowi Barroso, jeżeli został on ponownie mianowany przez 20 z 27 premierów. Nie jest to sposób na demokrację, jaką powinniśmy reprezentować w niedemokratycznym świecie.

Panie przewodniczący! Dziękuję za możliwość wygłaszania przez 29 lat na tym zgromadzeniu, będącym ostatnią niewłaściwą instytucją w Unii Europejskiej, zarówno krytycznych jak i konstruktywnych poglądów. Możliwe, że jest to moja ostatnia debata z Komisją i Radą. Po 29 latach przekazuję swoje stanowisko mojej następczyni, pani poseł Hanne Dahl, i nie będę już sprawował funkcji posła podczas nadchodzącego sezonu szparagowego w maju. Żegnajcie szparagi, wina alzackie i sery muster. Żegnaj również gigantyczny cyrku, który podróżuje na trasie Strasburg - Bruksela.

 
  
MPphoto
 
 

  Irena Belohorská (NI). - (SK) Zbliżający się szczyt Unia Europejska - Ameryka Łacińska i Karaiby będzie piątym spotkaniem wyższych urzędników z obydwóch regionów. Uczestnicy szczytu skoncentrują się na priorytetach, którym należy poświęcić więcej uwagi: walce z ubóstwem, nierównością i dyskryminacją, zrównoważonym rozwoju, zmianach klimatycznych, ochronie środowiska i kwestiach energetycznych.

Jako wiceprzewodnicząca Europejsko-Latynoamerykańskiego Zgromadzenia Parlamentarnego chciałabym zwrócić uwagę przede wszystkim na ochronę środowiska naturalnego i kwestie związane ze środowiskiem wodnym. Na spotkanie w Limie przygotowałam dokumenty robocze, w których analizuję obecny stan tego istotnego źródła naturalnego w Unii Europejskiej. W opracowaniu tym również przeprowadzam ewaluację pomocy Unii Europejskiej Ameryce Łacińskiej w odniesieniu do kwestii związanych ze środowiskiem wodnym w formie przeglądu licznych projektów realizowanych w ramach tej pomocy, między innymi w następujących obszarach: zaopatrzenie w wodę i warunki sanitarne, zintegrowane zarządzanie, badania, monitoring i zapobieganie katastrofom naturalnym.

Podsumowując, chciałabym podkreślić potrzebę globalnego opracowania stanowiska wobec tych kwestii, które można zrealizować poprzez wprowadzenie zmian instytucjonalnych oraz legislacyjnych, jak również innowacji w sektorze wodnym. Dostęp do czystej wody, poprawne rozwiązania dotyczące usuwania ścieków oraz odpowiednie warunki sanitarne są koniecznymi warunkami utrzymania właściwego stanu zdrowia społeczeństwa.

 
  
MPphoto
 
 

  Peter Liese (PPE-DE). - (DE) Panie przewodniczący, panie i panowie! Oczywiście ze swojej strony również życzę posłowi Bonde na przyszłość wszystkiego dobrego. Mimo to szkoda, że pan poseł Bonde poczuł się w obowiązku powtórzyć swoje często wygłaszane uwagi na temat instytucji podczas tej ważnej debaty dotyczącej Ameryki Łacińskiej, ponieważ temat Ameryki Łacińskiej jest istotny już sam w sobie. Potwierdzają to liczby przytoczone przez posła Schulza. Jedna trzecia członków ONZ spotka się w Limie. Reprezentujemy miliard ludzi i jeżeli uda nam się osiągnąć porozumienie, będziemy mogli pozytywnie kształtować rozwój świata. W świetle globalizacji i wyzwań, wobec których stoimy zwłaszcza w relacjach z Chinami, ale też innymi krajami, współpraca pomiędzy Ameryką Łacińską i Europą jest konieczna.

Zmiany klimatyczne będą ważnym tematem obrad, a rezolucje wyraźnie wskazują, że zmiany klimatyczne najbardziej dotkną biednych ludzi. Mogę o tym mówić na podstawie własnych doświadczeń: sam jestem zaangażowany w prace niewielkiej organizacji pozarządowej w Ameryce Centralnej. To, jakich strat mieszkańcy tamtych rejonów doznali w wyniku przejścia huraganów Mitch i Stan, jest jedynie nieznacznym przedsmakiem tego, czego możemy się spodziewać, jeżeli nie zapanujemy nad zmianami klimatycznymi. Korzystne jest to, że zgadzamy się w tym temacie co do tak wielu kwestii.

W niektórych aspektach mamy jednak odmienne zdania. W tej Izbie przegłosowaliśmy większością głosów włączenie lotnictwa do handlu emisjami. Wiceprzewodniczący Barrot jest tego świadom, a jego wypowiedzi na ten temat były bardzo krytyczne. Reszta świata próbowała zablokować ten ruch poprzez ICAO, niestety łącznie z Ameryką Łacińską. Uważam, że temat ten należy poddać dyskusji w Limie. Jeżeli chcemy ze sobą współpracować w ramach walki ze zmianami klimatycznymi, kraje latynoamerykańskie również muszą wziąć w tym konstruktywny udział.

Na koniec chciałbym jeszcze odnieść się do Kuby. Poseł Schulz powiedział, że nie powinniśmy prowadzić takiej samej polityki jak prezydent Bush, ale przecież nigdy tego nie robiliśmy. Nigdy nie nakładaliśmy sankcji gospodarczych - sankcji, które dotknęłyby Kubańczyków, tak jak robili to Amerykanie. W przeszłości kładliśmy nacisk na to, aby nasi partnerzy, demokratyczna opozycja, nawiązali dialog.

Oswaldo Payá oraz grupa Damas de Blanco zostali uhonorowani Nagrodą Sacharowa i nie możemy przejść teraz tak po prostu do porządku dziennego, jeżeli grupa Damas de Blanco dotychczas nie mogła tej nagrody odebrać, a w poprzedni weekend niektórzy jej członkowie ponownie zostali aresztowani.

W dialogu z Kubą powinniśmy pamiętać o naszych partnerach.

 
  
MPphoto
 
 

  Luis Yañez-Barnuevo García (PSE). - (ES) Panie przewodniczący! Na początku chciałbym wyrazić poparcie dla przewodniczącego naszej grupy i rzecznika w tym temacie, posła Martina Schulza. Moim zdaniem stosunki Unii Europejskiej z Ameryką Łacińską są niezwykle ważne i posiadają ogromny potencjał na przyszłość, biorąc pod uwagę ich zasięg, tak jak zostało to już tutaj powiedziane, nasze wspólne wartości w multilateralnym systemie ONZ, jak również rozwój Ameryki Łacińskiej, wykazujący wzrost gospodarczy i zmniejszenie ubóstwa.

Wszystkie te kraje z wyjątkiem Kuby są krajami demokratycznymi. Szczyt w Limie jest dla pozostałych 49 państw dobrą okazją na zaapelowanie do władz kubańskich, aby rozpoczęły realizację pokojowego procesu przejścia na demokrację poprzez dialog, jak również szczyt ten jest znakomitą szansą na zawarcie prawdziwego, strategicznego i zrównoważonego sojuszu.

Na koniec chciałbym dodać, że aby nie dopuścić do tego, abyśmy ulegli raczej typowym dla Europy romantycznym pokusom związanym z terroryzmem lub organizacjami takimi, jak na przykład FARC, które są obecnie grupami partyzanckimi zajmującymi się handlem narkotykami, a nie romantycznymi grupami paramilitarnymi z lat 70-tych, również można by je wezwać do zawieszenia przemocy raz na zawsze, jednostronnie i bezwarunkowo.

 
  
MPphoto
 
 

  Renate Weber (ALDE). - Panie przewodniczący! Uważam, że prawa człowieka i prawa kobiet również powinny mieć priorytetowe znaczenie w stosunkach pomiędzy Unią Europejską i Ameryką Łacińską. Chciałabym zwrócić tutaj uwagę na szczególną sytuację w Nikaragui. Zakaz aborcji terapeutycznej, który został legalnie nałożony w 2006 r., wywarł już tragiczne konsekwencje na zdrowie kobiet, wliczając wszystkie ofiary gwałtów, jak np. dziewięcioletnią dziewczynkę czy też dwunastoletnią dziewczynkę cierpiącą na paraplegię, które muszą donosić ciążę, pomimo iż ich życie jest w niebezpieczeństwie.

Ponadto prawnicy i obrońcy praw człowieka sami są przedmiotem śledztwa w związku z zachęcaniem do popełniania przestępstw, głównie dlatego, że kwestionują oni nieludzkie ustawodawstwo lub bronią lekarzy. Taki stan rzeczy jest nie do przyjęcia i Unia Europejska nie może w tym temacie milczeć.

W ubiegłym tygodniu Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy przyjęło rezolucję w sprawie dostępności bezpiecznej i legalnej aborcji w Europie, co świadczy o tym, że sprawy kobiet w Europie nie są nam obojętne. Ale jeżeli chcemy przekonać naszych obywateli, że prawa człowieka są wartościami, które rzeczywiście są bardzo cenne, musimy udowodnić, że nie stosujemy podwójnych standardów w odniesieniu do partnerów, z którymi prowadzone są negocjacje umowne.

 
  
MPphoto
 
 

  Liam Aylward (UEN). - Panie przewodniczący! Strategiczne znaczenie partnerstwa pomiędzy Unią Europejską oraz Ameryką Łacińską i Karaibami jest niezwykle istotne. Począwszy od lat 60-tych XX wieku Unia Europejska, Ameryka Łacińska i region Karaibów budują bliższe więzi polityczne i ekonomiczne.

Unia Europejska jest obecnie największym donatorem pomocy tym krajom oraz drugim co do wielkości partnerem handlowym Ameryki Łacińskiej i regionu Karaibów. Dużą część funduszy UE przeznacza się na projekty promujące spójność społeczną i zwalczające ubóstwo. Jako polityczne organy demokratyczne wspólnie pracujemy nad licznymi zagadnieniami, które leżą w naszym wspólnym interesie. Zalicza do nich następujące kwestie: poruszanie tematu wzrostu znaczenia kwestii związanych z energią i środowiskiem, łącznie ze zmianami klimatycznymi, podczas spotkań pomiędzy UE i Grupą z Rio, współpraca nad wieloma projektami promującymi rozwiązanie konfliktu, państwo prawa, demokrację, dobre zarządzanie i prawa człowieka oraz tworzenie silniejszych powiązań pomiędzy systemami szkolnictwa wyższego dwóch ugrupowań.

Nasze kontakty polityczne, gospodarcze i społeczne muszą dalej się rozwijać. Jednak mimo to nadal istnieją między nami konkretne różnice. Uważam, że Unia Europejska podjęła właściwą decyzję odnośnie do przywozu brazylijskiej wołowiny oraz że wszelki przywóz żywności do Unii Europejskiej w przyszłości musi spełniać takie same standardy, jakie mają zastosowanie w stosunku do europejskich hodowli i sektorów żywnościowych. Muszą istnieć jednakowe zasady dotyczące przywozu żywności do Unii Europejskiej, bez względu na to, skąd te produkty pochodzą, oraz produktów wyprodukowanych na terenie Unii Europejskiej.

 
  
MPphoto
 
 

  Luca Romagnoli (NI). - (IT) Panie przewodniczący, panie i panowie! Już przy innej okazji zwróciłem uwagę na to, że zawarcie specjalnego partnerstwa z Ameryką Łacińską ma dla Europy strategiczne znaczenie, biorąc pod uwagę wspólne zasady, wartości, interesy i wspólną kulturę.

Aby spojrzeć poza liczne redukcje zawarte w rezolucji, uważam, że podczas nadchodzącego spotkania należy podkreślić fakt, że oba kontynenty są zainteresowane zwiększeniem handlu półproduktami wysokiej technologii ze względu na obydwu partnerów, bez asymetrycznych stosunków, stawiających innych ewentualnych partnerów handlowych w korzystnej sytuacji.

Jestem zdania, że takie działania będą przydatne dla obydwu kontynentów, częściowo ze względu na to, że podejście europejskie bez wątpienia wykazuje większą wrażliwość na zrównoważony rozwój, niż na przykład podejście Stanów Zjednoczonych i Chin. Znaczące doświadczenie Europy w organizacji i rozwoju społecznym może również przyczynić się do wniesienia znaczącej wartości dodanej do handlu dwustronnego. Stąd też moim zdaniem pojawia się potrzeba zwiększenia naszego zaangażowania w tworzenie EULAC.

 
  
MPphoto
 
 

  Alojz Peterle (PPE-DE). - (SL) Wydarzenia, jakie będą miały miejsce w kwietniu i maju w Limie na linii parlamentarnej i rządowej, muszą wzmocnić południowy wymiar transatlantyckiej współpracy. Niezwykle istotne z uwagi na rozwój strategicznego partnerstwa pomiędzy Ameryką Łacińską i Unią Europejską jest to, aby odbywało się to w momencie, gdy sytuacja gospodarcza, społeczna i polityczna jest stabilna. Dlatego też uważam, że biorąc pod uwagę liczne cele towarzyszące naszym staraniom, niezmiernie ważne jest, żeby nasze starania były skierowane przede wszystkim na dwa zasadnicze cele. Po pierwsze w kierunku wspierania zrównoważonego rozwoju gospodarczego - cieszę się, że Ameryka Łacińska od kilkunastu lat rozwija się pod względem gospodarczym; po drugie w kierunku wzmacniania współpracy regionalnej i międzyregionalnej.

Sądzę, że Ameryka Łacińska obecnie staje w obliczu takich samych wyzwań, przed jakimi stawała Unia Europejska podczas pierwszych lat wdrażania wspólnej metodologii. Tak więc jestem przekonany, że Ameryka Łacińska faktycznie mogłaby wykorzystać doświadczenia Unii Europejskiej w celu osiągnięcia nowej jakości we współpracy regionalnej i międzyregionalnej, łącznie z osiągnięciem nowej dynamiki. Uważam, że słowo „dynamika” jest właściwym słowem - wiemy, na jakie trudności na początku napotykał się Mercosur i tak naprawdę nadal się na nie napotyka.

Panie i panowie! Miałem okazję zobaczyć topniejące lodowce Patagonii. Jest to proces dobrze znany również na północy Europy i myślę, że można by tam zauważyć nieprzewidywalny rozwój i/lub konsekwencje tych coraz częściej występujących wydarzeń, które wymagałyby większej współpracy i znacznej solidarności. Mam nadzieję, że na szczycie w Limie również zwróci się uwagę na tego typu ewentualne sytuacje.

 
  
MPphoto
 
 

  Manuel António dos Santos (PSE). - (PT) Panie przewodniczący! Współpracę pomiędzy Unią Europejską i Ameryką Łacińską można nazwać historią ze szczęśliwym zakończeniem. Obecnie współpraca ta posiada własną strukturę, zakładającą powołanie Europejsko-Latynoamerykańskiego Zgromadzenia Parlamentarnego, które doda nowych bodźców motywacyjnych. Powiedziałbym, że jest to pierwszy etap integracji członków parlamentu latynoamerykańskiego z członkami tej Izby. Mam nadzieję, że Parlament Europejski weźmie na swoje barki tę odpowiedzialność i przyjmie wspólną deklarację, tak aby mogła ona pełnić dla szczytu głów państw i rządów rolę swego rodzaju mapy.

Nie mam zbyt dużo czasu na przedstawianie swoich przekonań i dlatego podpiszę się pod tym, co powiedział przewodniczący mojej grupy politycznej, poseł Martin Schulz. Mimo iż w pełni zgadzam się z tym, co powiedział poseł Schulz, chciałbym zwrócić jeszcze uwagę na kilka drobnych kwestii: po pierwsze Europa ma określone zobowiązanie rozwiązania problemów występujących w Kolumbii. Europa musi w pełni zaangażować się w sprawy Kolumbii i wspierać stabilność w tym kraju. Ponadto musi też szybko znaleźć rozwiązanie normalizujące relacje pomiędzy Unią Europejską i Kubą. Trwanie w obecnej sytuacji nie ma sensu. Musimy zrobić krok do przodu w duchu rozwoju i współpracy.

 
  
MPphoto
 
 

  Francisco José Millán Mon (PPE-DE). - (ES) Panie przewodniczący! Ameryka Łacińska podziela z Unią Europejską wiele zasad i wartości w wyniku bliskich relacji historycznych, międzyludzkich i kulturalnych. Można by nawet powiedzieć, że jesteśmy naturalnymi partnerami.

Szczyt w Limie powinien wzmocnić nasze stosunki z Ameryką Łacińską i Karaibami we wszystkich dziedzinach oraz zachęcić do podjęcia ustaleń dotyczących wspólnego zmierzenia się z globalnymi wyzwaniami, począwszy od zmian klimatycznych po handel narkotykami czy też terroryzm.

Jednym z głównych problemów w Ameryce Łacińskiej jest nierówność społeczna. Musimy wesprzeć w tym zakresie państwa regionu latynoamerykańskiego i mam nadzieję, że program spotkań dotyczących zwalczania ubóstwa jest ambitny, pomimo iż oczywiście nic nie zastąpi politycznej woli rządów uczestniczących w szczycie.

Głównym czynnikiem walki z ubóstwem jest wzrost gospodarczy, stymulowany przez prywatne inwestycje. Inwestycje wymagają jednak stabilnych podstaw prawnych i chciałbym, aby na szczycie w Limie zostało podjęte zobowiązanie dotyczące pewności prawnej. Nie wolno zniechęcać inwestorów zagranicznych do Ameryki Łacińskiej, ponieważ obecnie w czasach globalizacji z łatwością znajdą oni inne regiony, gdzie skierują swoje inwestycje.

W celu wzmocnienia stosunków pomiędzy dwoma regionami, łącznie z kontaktami gospodarczymi i handlowymi, należy przyspieszyć proces negocjacji porozumień stowarzyszeniowych z krajami Ameryki Łacińskiej i Wspólnotą Andyjską. Miejmy nadzieję, że szczyt w Limie pomoże pokonać impas w negocjacjach z organizacją Mercosur. Porozumienia z Chile i Meksykiem powinny być bodźcem do dalszego działania. W tym temacie chciałbym jeszcze powiedzieć, że powinniśmy zastanowić się nad podniesieniem rangi stowarzyszenia Meksyku z Unią Europejską do statusu strategicznego.

Panie i panowie! Mając na celu nawiązanie bliższych kontaktów międzyludzkich i w zakresie szkolnictwa, mam również nadzieję, że szczyt w Limie poprze tak zwany obszar szkolnictwa wyższego, wspólny obszar szkolnictwa wyższego, oraz że będziemy robić postępy w odniesieniu do współpracy pomiędzy uniwersytetami i uznawania studiów oraz kwalifikacji.

Szczyt ten powinien także zatwierdzić Europejsko-Latynoamerykańską Fundację, swego rodzaju zespół doradców zajmujący się rozwojem kontaktów pomiędzy dwoma regionami, oraz zaprezentować nasze stosunki w jaśniejszym świetle, co jest niezwykle potrzebne, gdyż niestety w Europie ich znajomość jest słaba.

Na koniec chciałbym wyrazić nadzieję, że szczyt w Limie przyniesie ze sobą nowe zaangażowanie w tworzenie pluralistycznej demokracji i poszanowanie praw człowieka zgodnie z istotnym pojęciem godności ludzkiej, którą popieramy po obu stronach Atlantyku. Panie przewodniczący! Należy w pełni wyeliminować w Ameryce Łacińskiej i na Kubie pojęcie więźnia politycznego i położyć kres przemocy wobec dysydentów.

 
  
MPphoto
 
 

  Małgorzata Handzlik (PPE-DE). - Panie Przewodniczący! Szczyty Unia Europejska – Ameryka Łacińska i Karaiby pełnią istotną rolę w umacnianiu i wyznaczaniu kierunków strategicznego partnerstwa pomiędzy naszymi regionami. Nadchodzący szczyt w Limie jest kolejną okazją do pogłębienia dialogu w kluczowych dla obu regionów sprawach. Dlatego cieszy mnie, że głównymi zagadnieniami szczytu będą kwestie istotne z punktu widzenia zapewnienia trwałego dobrobytu naszych społeczeństw i ich wpływu na stabilny wzrost gospodarczy.

Szczyt zajmie się z jednej strony sprawami spójności społecznej, a zwłaszcza ubóstwa, nierówności, dyskryminacji czy społecznego wykluczenia. Pragnę zauważyć, iż według szacunków Komisji Narodów Zjednoczonych ds. Ameryki i Karaibów za rok 2007 36,5% populacji regionu żyje w ubóstwie, a 13,5% w skrajnym ubóstwie. Mimo obserwowanej poprawy tych wskaźników w ostatnich latach problem ten nadal wymaga zaangażowania wielu partnerów, w tym z pewnością krajów Unii Europejskiej.

Z drugiej strony, kwestie zrównoważonego rozwoju, ochrony środowiska, zmian klimatycznych czy energii są wyzwaniami coraz mocniej oddziaływującymi na funkcjonowanie obu kontynentów. Dlatego też bezsprzecznie istnieje potrzeba wyznaczenia wspólnych priorytetów oraz współpracy, która będzie skuteczną odpowiedzią na zachodzące zmiany. Szczególnie ważne jest pogodzenie wzrostu gospodarczego z zasadami zrównoważonego rozwoju. Jest to niezmiernie trudne zadanie, zwłaszcza jeżeli mówimy o gospodarkach rozwijających się, bądź będących w fazie transformacji.

Pamiętajmy ponadto, że współpraca Unia Europejska – Ameryka Łacińska i Karaiby wybiega daleko poza dwa główne zagadnienia szczytu w Limie.

Pragnę przypomnieć, że w przededniu szczytu odbędzie się także druga sesja zwyczajna Europejsko-Latynoamerykańskiego Zgromadzenia Parlamentarnego w Limie. Bez wątpienia to zaangażowanie Parlamentu Europejskiego wzmacnia partnerstwo strategiczne naszych regionów. Z ogromną uwagą oczekuję zatem na rezultaty oraz deklarację końcową V szczytu Unia Europejska – Ameryka Łacińska i Karaiby.

 
  
MPphoto
 
 

  Reinhard Rack (PPE-DE). - (DE) Panie przewodniczący! Cieszę się, że na szczycie Unia Europejska - Ameryka Łacińska i Karaiby rządy rozpoczną dialog na temat głównych problemów. Pani poseł Małgorzata Handzlik w swojej ostatniej wypowiedzi zwróciła uwagę na fakt, że niezwykle istotne jest, aby parlamenty bardziej zaangażowały się w interkontynentalny dialog i wniosły w ten proces swój wkład.

Moim zdaniem szczególne znaczenie mają silniejsze kontakty pomiędzy Europejczykami i mieszkańcami Ameryki Południowej, czy też Ameryki Łacińskiej i Karaibów. Ważną rolę powinni w tym procesie odegrać nie tylko biznesmeni i turyści, ale przede wszystkim młodzi ludzie. Potrzebujemy ich, jeżeli rzeczywiście chcemy zbudować lepsze relacje.

W Unii Europejskiej zdobyliśmy wartościowe doświadczenia dzięki programom wymiany studentów pomiędzy państwami członkowskimi i system ten powinniśmy teraz wzmocnić również w naszych kontaktach z Ameryką Łacińską i Karaibami.

Abyśmy w przyszłości mogli znaleźć realne i trwałe rozwiązania wielu istotnych problemów, jakim wychodzimy naprzeciw, potrzebujemy młodych ludzi.

 
  
MPphoto
 
 

  Manuel Medina Ortega (PSE). - (ES) Panie przewodniczący! Ameryka Łacińska jest kontynentem przechodzącym zmiany. Zmiany te są trwałe i na przestrzeni ostatnich miesięcy, tygodni czy też dni można zaobserwować dwie główne zmiany.

Pierwszą z nich jest polityka Kuby odnosząca się do sposobu traktowania swoich mieszkańców z perspektywy gospodarczej i społecznej; na drugą zmianę wpłynęły wybory w Paragwaju, które zdają się nieść ze sobą obietnicę całkowicie odmiennych rządów.

Jak w obliczu tych sytuacji i zmian Rada i Komisja zareagowały na uwzględnienie tych zmian w swoich działaniach i możliwość wpłynięcia na oba kraje?

 
  
MPphoto
 
 

  Ewa Tomaszewska (UEN). - Panie Przewodniczący! Kraje Ameryki Łacińskiej przeprowadzały głębokie reformy emerytalne przy istotnym udziale Banku Światowego. Kryzys demograficzny w Europie skłania do rozważenia czy satysfakcjonują nas zapisy prawne obiecujące stosunkowo dużo przy braku pewności finansowego zabezpieczenia tych obietnic. Może warto wspólnie, biorąc pod uwagę tak różne doświadczenia obu kontynentów w tym zakresie, zastanowić się jak poradzić sobie z tym problemem. Jak dać szansę na godne życie osobom w podeszłym wieku i często w złym stanie zdrowia, niepozwalającym na dalszą pracę mimo skutków ekonomicznych zapaści demograficznej.

 
  
MPphoto
 
 

  Emanuel Jardim Fernandes (PSE). - (PT) Parlamenty Ameryki Łacińskiej i Europy odgrywają kluczową rolę dla sukcesu tego szczytu. Mają one również kluczowe znaczenie dla osiągnięcia dwóch głównych celów, do których należą integracja Ameryki Łacińskiej i współpraca pomiędzy Unią Europejską i Ameryką Łacińską, opierająca się na wartościach, jakich bronimy w tej Izbie, oraz w szczególności na tych wartościach, jakie podkreślił przewodniczący mojej grupy politycznej.

Panie przewodniczący! Chciałbym zwrócić uwagę na jeszcze jedną kwestię. Otóż współpraca i jej skuteczność mają istotne znaczenie nie tylko dla dwóch kontynentów, Ameryki Łacińskiej i Europy, ale również z uwagi na wartości, jakich bronią te dwie grupy na arenie międzynarodowej w myśl globalnego kontekstu. Wyniki, jakich nie dało się osiągnąć poprzez milenijne cele rozwoju, multilateralizm oraz w pościgu za wartościami kierującymi integracją europejską i europejski projekt, można osiągnąć na świecie dzięki współpracy. To jest właśnie aspekt globalny, który moim zdaniem uzasadnia większe zaangażowanie nas wszystkich, a zwłaszcza parlamentów.

 
  
MPphoto
 
 

  Gabriela Creţu (PSE). - (RO) Sytuacja historyczna, społeczna i polityczna, panująca w Ameryce Łacińskiej, wpłynęła na podwójnie trudną pozycję kobiet: z jednej strony kobiety ponoszą największą odpowiedzialność za produkcję gospodarczą, zwłaszcza w środowisku wiejskim.

Z drugiej strony kobiety są najczęstszymi ofiarami przymusowych przesiedleń i wywłaszczeń, handlu ludźmi, przemocy, wykorzystywania seksualnego, jak również publicznej kontroli ich zdolności rozrodczych.

Biorąc pod uwagę dane warunki, podejście uwzględniające płeć jest nie tyle mile widziane, co konieczne. W związku z tym zwracamy się z prośbą o poparcie ustnej poprawki, która wpłynęłaby na wzmocnienie pozycji kobiet i poszanowanie ich praw.

 
  
  

PRZEWODNICZY: MARIO MAURO
Wiceprzewodniczący

 
  
MPphoto
 
 

  Janez Lenarčič, urzędujący przewodniczący Rady. ((SL) Uważnie wysłuchałem debaty na temat przygotowań do szczytu Unia Europejska - Ameryka Łacińska i Karaiby, i wierzę, że debata ta okaże się niezwykle pomocna zarówno w przygotowaniach, jak i podczas prowadzenia spotkań w ramach szczytu. Poseł Salafranca powiedział, że współpraca pomiędzy Unią Europejską a Ameryką Łacińską i krajami Karaibów musi przejść ze słów do czynów. W pełni się z tym zgadzam, ale dodałbym, że tak naprawdę to się już dzieje. Spotkania w ramach szczytu Unia Europejska - Ameryka Łacińska i Karaiby nie są jedynie wydarzeniami, podczas który składane są wymowne oświadczenia oraz ogłaszane są wielkie projekty, które nigdy nie są realizowane. Podczas tych spotkań przyjmuje się zobowiązania, które faktycznie są później wypełniane.

W tym kontekście chciałbym zwrócić uwagę na kilka kwestii. Sprawozdanie na temat współpracy pomiędzy Unią Europejską a krajami Ameryki Łacińskiej i Karaibów, które zostało przedstawione przez wspólną prezydencję podczas ostatniego, czwartego szczytu w Wiedniu, jest dowodem znacznego postępu, jaki dotychczas osiągnięto w rzeczywistym wdrażaniu podjętych zobowiązań. Chciałbym również wspomnieć o prawie 400 środkach podjętych przez oba regiony w celu implementacji zobowiązań podjętych w Gudalajara, jak również o nowej liście, która została przygotowana z myślą o implementacji zobowiązań podjętych na szczycie w Wiedniu w 2006 r. Mamy nadzieję, że szczyt w Limie będzie kolejnym krokiem w kierunku akceptacji i implementacji podjętych zobowiązań.

Wielu posłów do Parlamentu Europejskiego, między innymi poseł Schulz, poseł Meyer Pleite, poseł Liese, poseł dos Santos i wielu innych - niestety nie jestem w stanie wymienić ich wszystkich - wspomniało o kwestii Kuby. Chciałbym powiedzieć, że szczyt w Limie nie będzie szczytem Unia Europejska - Kuba, ani szczytem zorientowanym na Kubę. Jednak ponieważ wyrażono na ten temat tak wiele opinii, chciałbym tutaj wspomnieć o kilku istotnych aspektach.

Politykę Unii Europejskiej, jak również Rady UE i prezydencji UE wobec Kuby regulują obecnie następujące dokumenty: wspólny program Unii Europejskiej na rok 2006 oraz wnioski Rady ds. Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych z zeszłego roku. Te dwa dokumenty wskazują państwom członkowskim podstawowe wytyczne dotyczące ich postawy wobec Kuby, które też wyznaczają kierunek rozmów na temat Kuby z państwami trzecimi. Chciałbym dodać, że centralne miejsce polityki Unii Europejskiej w stosunku Kuby zajmują prawa człowieka.

Posiedzenie Rady ds. Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych, które odbędzie się w czerwcu, będzie kolejną okazją do rozmów na temat Kuby. Chciałbym również powiedzieć, że słoweńska prezydencja dokłada wszelkich starań, aby podczas tej sesji uchwalony został nowy wspólny program. Mamy nadzieję, że nasze wysiłki zostaną uwieńczone sukcesem. Jednak tak jak już wspomniałem, nie będzie to tematem dyskusji prowadzonych na szczycie w Limie w maju, które będzie spotkaniem Unii Europejskiej z krajami Ameryki Łacińskiej i Karaibów.

Podsumowując, chciałbym powiedzieć, że prezydencja Słowenii żywi nadzieję, że spotkania odbywające się podczas szczytu przyniosą ze sobą dalsze bodźce, lub parafrazując wypowiedź posła dos Santosa, wprowadzą do relacji pomiędzy Unią Europejską, Ameryką Łacińską i Karaibami nowy dynamizm. Jestem przekonany co do tego, że dzięki debatom, jak ta dzisiejsza, Parlament Europejski może przyczynić się do osiągnięcia tego celu.

 
  
MPphoto
 
 

  Jacques Barrot, wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej. − (FR) Panie przewodniczący, pośle Salafranca! Mogę powiedzieć, że Komisja Europejska dokłada wszelkich starań, aby szczyt ten okazał się prawdziwym sukcesem. Tak jak wspomniał o tym poseł Schulz i przed chwilą powiedział minister, szczyt w Limie rzeczywiście jest okazją silnej stymulacji kontaktów pomiędzy Ameryką Łacińską i Europą.

Tak jak wielu posłów i posłanek już to podkreśliło, łącznie z posłem Schulzem, dzielimy ze sobą wiele wspólnych wartości. Wspólnie wspieramy multilateralizm i bez wątpienia istnieje potrzeba bliskiej współpracy pomiędzy Unią Europejską i krajami Ameryki Łacińskiej, jeżeli chcemy, aby nasz wpływ był odczuwalny w ulepszonej, globalnej strukturze. Jeżeli zamierzamy przeprowadzić reformy w głównych instytucjach międzynarodowych, osiągniemy to wyłącznie zawierając stosunkowo dalekosiężne porozumienie pomiędzy Ameryką Łacińską i Unią Europejską. Ameryka Łacińska jest jedynym regionem na świecie, z którym tak blisko współpracujemy na poziomie multilateralnym.

Panie przewodniczący! Chciałbym teraz krótko odpowiedzieć na kilka pytań. Pierwsze z nich dotyczy zakładników. Oczywiście Komisja systematycznie wspierała wszelkie starania ukierunkowane na osiągnięcie humanitarnego porozumienia w sprawie uwolnienia wszystkich zakładników. Komisja oczywiście wykazuje dużą wrażliwość na wypowiedzi, w których ten problem został poruszony.

Chciałbym również powiedzieć kilka słów na temat Kuby. Oczywiście, tak jak powiedział pan minister, Kuba nie będzie głównym tematem rozmów prowadzonych na szczycie w Limie, ale mimo to chciałbym powiedzieć, że polityka Unii Europejskiej stanowi konstruktywne zobowiązanie. Nie opowiadamy się za polityką izolacji i sankcji. Komisarz Louis Michel niedawno odwiedził Kubę. Jesteśmy przygotowani do współpracy z Kubą w wielu dziedzinach, które mają istotne znaczenie dla obu stron, ale nasz dialog z Kubą oczywiście obejmuje kwestie związane z prawami człowieka.

Chcemy również dalej pracować nad porozumieniami stowarzyszeniowymi, rozwinąć współpracę z organizacją Mercosur. Chcemy też w 2009 r. sfinalizować porozumienia ze Wspólnotą Andyjską.

Chciałbym teraz zwrócić uwagę na kilka kwestii, które zostały podniesione podczas tej niezwykle interesującej debaty. Uwagi pani poseł Belohorskiej na temat dostępu do wody są niezwykle istotne i temat ten uwzględniono w projektach orzeczeń, jakie będą omawiane podczas szczytu w Limie. Komisja Europejska wspiera projekty oraz programy dotyczące dostępu do wody w wielu krajach.

Wspomniano również o uczestnictwie społeczeństwa obywatelskiego. W ramach przygotowań do szczytu w Limie obywatele zorganizują dwa wydarzenia, a mianowicie konferencję na temat zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego, ESOSOC oraz konferencję organizacji pozarządowych i społeczności niezorganizowanych. Komisja zaoferowała finansowe wsparcie tych konferencji, a sprawozdanie z ich przebiegu zostanie zaprezentowane na szczycie w Limie.

Poruszono również kwestię cen żywności i prawdą jest, że podwyżka cen żywności z pewnością wpłynie na Amerykę Łacińską, gdzie ponad jedna trzecia populacji żyje w ubóstwie. W niektórych krajach, jak na przykład w Republice Salwadoru, sytuacja mieszkańców w dużym stopniu zależy od żywności. Wyższe ceny żywności z pewnością znacznie wpłyną na ludzi, którzy i tak są już niezwykle bezbronni. Temat ten oczywiście wiąże się ze strategią dotyczącą biopaliw. Jest to delikatny temat, który z pewnością warto jest poddać pod dyskusję.

Wspomniano również o pozycji kobiet w Ameryce Łacińskiej. Komisja Europejska jest niezwykle zmartwiona sytuacją w Ameryce Łacińskiej, zwłaszcza w Meksyku i Gwatemali. Jesteśmy w pełni świadomi sytuacji tamtejszych kobiet i staramy się zwalczać ten problem. Jesteśmy wdzięczni Parlamentowi Europejskiemu za pracę włożoną w tej dziedzinie.

Moje odpowiedzi co prawda nie są wyczerpujące, ale debata ta okazała się niezwykle pomocna i z pewnością pomoże wyjaśnić wiele kwestii, jakie zostaną poruszone na szczycie w Limie. Szczyt umożliwi nam zintensyfikowanie dialogu z regionem latynoamerykańskim i lepszą koordynację naszych starań zorientowanych na rozwiązanie ważnych międzynarodowych problemów, zwłaszcza w odniesieniu do środowiska. Będziemy mieli również okazję dowiedzieć się, w jaki sposób możemy wspierać demokratyczne odpowiedzi na strukturalne problemy, nieodłącznie związane ze spójnością społeczną. Z pewnością instytucje europejskie powinny koordynować swoje działania w celu rozróżnienia swojego podejścia oraz przystosowania go do problemów, z jakimi spotykają się poszczególne kraje w tym regionie.

Na koniec chciałbym przyjąć z zadowoleniem działania Europejsko-Latynoamerykańskiego Zgromadzenia Parlamentarnego. Zgromadzenie to powołano do życia po szczycie w Wiedniu, które odbyło się w 2006 r. W ramach swojej działalności zgromadzenie to w znacznym stopniu przyczyniło się do rozwoju współpracy z regionem latynoamerykańskim, po obu stronach wzmacniając chęć demokracji. W tym kontekście jesteśmy pewni tego, że Parlament Europejski, który posiada specjalne kontakty z regionem latynoamerykańskim dzięki Europejsko-Latynoamerykańskiemu Zgromadzeniu Parlamentarnemu, wykaże się stanowczością, zapewniając innych, że stosunki pomiędzy Unią Europejską i krajami latynoamerykańskimi odgrywają coraz istotniejszą strategiczną rolę.

Jeszcze raz chciałbym podziękować wszystkim posłom i posłankom, którzy zabrali dzisiaj głos i przedstawili konkretne wyjaśnienia, które można będzie wykorzystać w przygotowaniach do szczytu w Limie.

 
  
MPphoto
 
 

  Przewodniczący. − Kończąc tę debatę, otrzymałem sześć projektów rezolucji zgodnie z art. 103 ust. 2 Regulaminu.

Debata została zamknięta.

Głosowanie odbędzie się w czwartek, 24 kwietnia 2008 r.

Oświadczenia pisemne (art. 142 Regulaminu)

 
  
MPphoto
 
 

  Gyula Hegyi (PSE), na piśmie. - (HU) Nieprzypadkowo lasy deszczowe Ameryki Łacińskiej nazywane są płucami świata. Nasz klimat, a wraz z nim nasza przyszłość, zależą od tego, jak poradzimy sobie z zachowaniem oryginalnej wielkości terenów lasów deszczowych, dających życie, w Brazylii, Kolumbii, Ekwadorze, Wenezueli i innych krajach Ameryki Środkowej, wraz z ich różnorodnością biologiczną i bogactwem fauny i flory. Z tego względu ważne jest szczególne podkreślenie ochrony środowiska i właściwej polityki klimatycznej w naszej współpracy pomiędzy Unią Europejską i krajami Ameryki Łacińskiej. Nienasycona żądza zysku, wycinanie lasów deszczowych i sadzenie upraw przeznaczonych na biopaliwa są sprzeczne z podstawami człowieczeństwa. Dlatego też musimy skłonić naszych latynoamerykańskich przyjaciół do tego, aby położyli kres tym niszczycielskim działaniom. Najlepszym sposobem ochrony tych naturalnych zasobów, jeżeli nie chcemy niepokoić lokalnych społeczności, jest nieodbieranie ludziom praw własności ziemi i pozwolenie im, aby żyli własnym życiem. Kluczowym założeniem naszej polityki rozwoju i wsparcia musi być utrzymywanie wymogów wobec ochrony środowiska.

 
Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności