Index 
 Înapoi 
 Înainte 
 Text integral 
Procedură : 2008/2536(RSP)
Stadiile documentului în şedinţă
Stadii ale documentelor :

Texte depuse :

RC-B6-0147/2008

Dezbateri :

PV 23/04/2008 - 2
CRE 23/04/2008 - 2

Voturi :

PV 24/04/2008 - 7.4
CRE 24/04/2008 - 7.4
Explicaţii privind voturile
Explicaţii privind voturile

Texte adoptate :

P6_TA(2008)0177

Stenograma dezbaterilor
Miercuri, 23 aprilie 2008 - Strasbourg Ediţie revizuită

2. Reuniunea la nivel înalt Uniunea Europeană - America Latină şi Caraibe (dezbatere)
Proces-verbal
MPphoto
 
 

  Der Präsident. − Als nächster Punkt folgen die Erklärungen des Rates und der Kommission zu dem Gipfel EU-Lateinamerika/Karibik.

 
  
MPphoto
 
 

  Janez Lenarčič, predsedujoči Svetu. − Svet pozdravlja zanimanje Evropskega parlamenta za krepitev strateškega partnerstva med Evropsko unijo ter Latinsko Ameriko in Karibi. Prav tako smo veseli dejavne vloge Parlamenta pri spodbujanju konkretnih zavez do te regije, kar bi za državljane obeh strani prineslo velike koristi.

Dovolite, da vam najprej čestitam za ustanovitev skupne parlamentarne skupščine Eurolat. Ta bo odigrala odločilno vlogo pri povezovanju državljanov obeh strani. Resolucije, ki jih je na decembrskem zasedanju sprejel Eurolat, so dragocen in vzpodbuden prispevek k ciljem vrha voditeljev držav in vlad obeh strani, ki bo potekal naslednji mesec. Prav tako nas veseli, gospod predsednik, da ste izrazili interes za udeležbo na majskem vrhu EU–Latinska Amerika in Karibi. S tem, z vašo udeležbo se bo nadaljevala dobra tradicija, ki smo jo začeli že na dunajskem vrhu leta 2006.

Evropska unija ter države Latinske Amerike in Karibov so se dogovorile, da se bo vrh v Limi, ki bo poimenovan "skupno obravnavanje prednostnih ciljev naših narodov", osredotočil na dve ključni poglavji. Prvič: revščina, neenakost in izključenost, torej tri točke, ki sodijo med ključne izzive družbene kohezije. In drugič: okolje, podnebne spremembe in energija v okviru naslova trajnostni razvoj. Glede prvega, glede revščine, neenakosti in izključenosti, naj poudarim, da je družbena kohezija za Evropsko unijo ključnega pomena in hkrati cilj, ki je v skladu z dolgoletno evropsko tradicijo. Družbena kohezija pomeni vse troje, pomeni boj proti revščini, neenakosti in izključenosti. Vse tri komponente so med seboj tesno povezane. Z državami Latinske Amerike in Karibov se strinjamo, da je treba okrepiti naše sodelovanje na vseh teh omenjenih področjih, zato nameravamo posebno pozornost posvetiti naslednjim temam: socialnemu varstvu, davčnim politikam ter njihovi učinkovitosti, produktivnim naložbam za več delovnih mest in za boljša delovna mesta, politiki za boj proti vsem oblikam diskriminacije, spolne, etnične, verske ali katerekoli druge, izboljšanju osnovnih socialnih storitev ter mrež socialne varnosti ter kakovosti izobraževanja.

Pomemben vidik družbenega napredka je zagotavljanje primernih delovnih mest. Kot veste vsi sporazumi Evropske unije z državami in regijami Latinske Amerike vsebujejo člene o sodelovanju na področju socialne politike in zaveze za spoštovanje tako imenovanih poglavitnih delovnih standardov, kot jih opredeljuje Mednarodna organizacija za delo. Med pripravami za vrh v Limi obe strani iščeta način za spodbujanje tako opredeljenih delovnih mest, zlasti v malih in srednje velikih podjetjih. Slovensko predsedstvo obenem poudarja, da je večje vlaganje v izobraževanje, zlasti osnovnošolsko in poklicno, ključnega pomena za izboljšanje konkurenčnosti naših držav tako v Evropski uniji kot Latinski Ameriki in Karibih.

Drugo ključno poglavje prihajajočega vrha: trajnostni razvoj ter okolje, podnebne spremembe in energija. Poudarjamo, da je revščina tesno povezana s temi vprašanji. Podnebne spremembe bodo močno vplivale na naša gospodarstva, rast in na politiko za zmanjševanje revščine. Že sedaj vemo, da bodo najbolj ranljive skupine verjetno najbolj prizadete. Zavedamo se, tako v Evropski uniji kot v Latinski Ameriki in na Karibih, varnostnih tveganj, ki jih prinašajo podnebne spremembe. Vemo tudi, da bi imelo neukrepanje veliko večje posledice, kot pa znašajo stroški preventivnih ukrepov. Iz sedanjih razprav o izjavi, ki naj bi bila sprejeta na vrhu je jasno razvidna odločenost, da se bomo skupaj ukvarjali s številnimi vidiki tega svetovnega globalnega izziva.

Netrajnostne vzorce proizvodnje in potrošnje bomo morali spremeniti oboji. Predvideti je treba konkretne in hitre ukrepe za trajnostno gospodarjenje z gozdovi in rabo virov za zmanjševanje izpustov toplogrednih plinov, za spodbujanje naložb v proizvodnjo z nizkimi emisijami ogljika, za ohranjanje biotske raznovrstnosti, za gospodarjenje z vodnimi viri in podobno.

Seveda bodo Evropska unija in države Latinske Amerike in Karibov dajale prednost nadaljevanju sodelovanja na trem področju tudi in predvsem v okviru Združenih narodov. Toliko za uvod, hvala za vašo pozornost.

 
  
MPphoto
 
 

  Jacques Barrot, . vice-président de la Commission. − Monsieur le Président, Mesdames et Messieurs les parlementaires, je voudrais remercier à mon tour, comme l'a fait le ministre, le Parlement, pour avoir inscrit ce sommet Union européenne-Amérique latine et Caraïbes à l'ordre du jour de sa session plénière. Il s'agira de la cinquième rencontre au plus haut niveau entre nos deux régions depuis le lancement de notre partenariat stratégique lors du Sommet de Rio, en 1999.

Le Sommet de Lima mettra plus particulièrement l'accent sur deux thèmes spécifiques: la lutte contre la pauvreté, l'inégalité et l'exclusion, d'une part, l'environnement, le changement climatique et l'énergie, d'autre part. Le Sommet se déroule dans un contexte très stimulant.

La région Amérique latine-Caraïbes est en pleine mutation. Pour la première fois, la région enregistre une augmentation moyenne de son produit intérieur brut de l'ordre de 5 % sur les cinq dernières années. Ainsi, les budgets publics se sont accrus, les réserves en devises aussi, et cela permet à la région de s'attaquer aux risques d'inégalités sociales encore marquées. Il ne faut pas oublier que plus de 200 millions de personnes continuent d'y vivre dans la pauvreté. La région gagne également en importance sur le plan international en sa qualité de producteur de produits agricoles, de biocarburants.

Ces évolutions s'inscrivent dans un contexte politique ambiant partagé entre la voie démocratique, qui demeure le système le plus répandu dans la région, et une tendance croissante au populisme, voire, dans certains cas, au renforcement du pouvoir exécutif au détriment du parlementarisme et de la primauté du droit.

Comme vous le savez, l'Europe intervient à de très nombreux échelons. Elle s'est engagée, avec la région, à venir à bout de ces problèmes structurels. L'Europe demeure le premier donateur en matière de coopération au développement, le premier employeur étranger. Deuxième partenaire commercial de la région, l'Europe arrive en tête pour les investissements, qui dépassent largement ceux réalisés par la Chine. Nos accords d'association globaux avec le Chili et le Mexique ont eu une incidence notable sur la croissance de nos échanges commerciaux depuis le début de leur mise en œuvre. Nous sommes à présent au troisième cycle de la négociation en vue de la conclusion d'accords d'association avec la Communauté andine et l'Amérique centrale, dont tout laisse à penser qu'elle surviendra dans un proche avenir. Nous nous employons à promouvoir et à soutenir l'intégration régionale en partageant l'expérience positive de l'Europe en la matière.

Dans le même esprit, nous négocions en ce moment avec le Mercosur afin d'examiner les moyens dont nous disposons pour débloquer la situation actuelle. Nous avons récemment signé un partenariat stratégique avec le Brésil, qui devrait déboucher sur le lancement d'un premier plan d'action conjoint avant la fin de l'année en cours. La région des Caraïbes est la première, et jusqu'ici la seule, à avoir négocié avec succès un accord de partenariat économique avec l'Union dans le cadre de l'accord de Cotonou.

Nous continuons, bien sûr, à soutenir la démocratie et les droits de l'homme dans toute la région, à la fois au travers des programmes de coopération et aussi par le déploiement, le cas échéant et sur leur demande uniquement, de missions d'observation électorale.

Je conclus, Monsieur le Président, en évoquant les priorités pour le Sommet et pour l'avenir immédiat. La cohésion sociale et l'intégration régionale, en raison de leur importance pour la stabilité économique et politique, et le multilatéralisme, en raison de la forte convergence des valeurs entre les deux régions, doivent demeurer les priorités politiques du partenariat Union européenne-Amérique latine-Caraïbes. Le principal objectif de l'Union européenne pour le Sommet de Lima consiste à consolider le partenariat stratégique existant et à le faire progresser sur deux plans, la cohésion sociale et le développement durable, qui revêtiront une importance capitale pour notre relation avec la région dans un proche avenir.

S'agissant de la cohésion sociale, la Commission européenne a déployé d'importants programmes d'aide et de coopération en faveur de la réduction de la pauvreté dans la région. 40 % de l'enveloppe des 2,6 milliards d'euros consacrés à la coopération et au développement pour les six prochaines années sont employés à la résolution de problèmes relatifs à la cohésion sociale.

En matière d'environnement et de changement climatique, nous voulons renforcer notre coopération avec la région afin de relever ce défi mondial. C'est à l'initiative de la Commission que le premier dialogue Union européenne-Amérique latine-Caraïbes sur l'environnement au niveau ministériel a été engagé en mars 2008 en prélude au Sommet de Lima. Il faudra saisir l'occasion qui nous est offerte d'entériner avec nos partenaires de la région la relation existant entre développement durable et changement climatique, même si la priorité accordée aux problèmes du changement climatique demeure encore relativement modeste pour bon nombre de pays d'Amérique latine, en dépit des conséquences négatives et souvent dramatiques des changements climatiques pour la région.

Enfin, l'Union européenne doit mettre en avant le rôle important qu'elle ne cesse de jouer dans la promotion de cette intégration régionale et l'incidence positive de cette intégration régionale sur la stabilité économique et politique des sous-régions.

Voilà ces quelques éléments d'information que je livre au Parlement en portant évidemment beaucoup d'intérêt aux interventions qui vont venir.

 
  
MPphoto
 
 

  José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, en nombre del Grupo PPE-DE. – Señor Presidente, más allá de cuestiones meramente retóricas, lo que ha querido el Parlamento Europeo en la ambiciosa resolución que va a aprobar mañana es pasar de las palabras a los hechos, apoyando sin reservas la Agenda de Lima en lo que se refiere a la pobreza, la exclusión social y también en lo que se refiere a la preservación del medio ambiente y la lucha contra el cambio climático, proponiendo toda una batería de medidas.

También, señor Presidente, queremos profundizar en la conclusión de los acuerdos de asociación −en los que hay que tener fe y en los que hay que creer− con Mercosur, con la Comunidad Andina y con Centroamérica para que se concluyan lo antes posible, especialmente en el plazo de esta legislatura, para que nuestro Parlamento pueda emitir su preceptivo dictamen conforme.

Hemos querido también expresar nuestra solidaridad con las personas secuestradas en Colombia, con todas las personas, incluida, naturalmente, Íngrid Betancourt, y pedir nuevamente su liberación incondicional e inmediata.

América Latina, señor Presidente, es un espacio donde viven 600 millones de personas, contribuye al 10 % del producto interior bruto mundial, supone y tiene el 40 % de las especies vegetales del planeta y tiene unas riquezas en recursos humanos excepcionales.

Pero, para la Unión Europea, América Latina no es solamente un mercado, es un continente con una historia compartida y unos valores comunes que no sin esfuerzos parece que se consolidan, aunque no en todas partes: la libertad, la democracia, el respeto a los derechos humanos y el Estado de Derecho.

Ese es el mensaje que hoy queremos transmitir desde el Parlamento Europeo, y que reiteraremos a través de la Asamblea EuroLat la semana que viene en Lima: la construcción de una asociación estratégica y regional basada en valores, una asociación estratégica birregional con alma.

Señor Presidente, creo que es una excelente ocasión para pedirle a la Presidencia en ejercicio del Consejo y a la Comisión que movilicen todos sus esfuerzos, y este Parlamento va a contribuir para que la Cumbre de Lima sea un éxito y también para transmitir −y usted tendrá la oportunidad de hacerlo en nombre de la Cámara, señor Presidente−, un mensaje claro y bien definido del nuevo compromiso de la Unión Europea con América Latina.

 
  
MPphoto
 
 

  Martin Schulz, im Namen der PSE-Fraktion. – Herr Präsident, verehrtes leeres Haus, liebe Kolleginnen und Kollegen! Wenn sich am 16. und 17. Mai die Staats- und Regierungschefs der Europäischen Union und der lateinamerikanischen Staaten in Lima treffen, dann haben sie die Chance für einen historischen Durchbruch, um im biregionalen Dialog zwischen Europa und Lateinamerika eine neue Dimension der Beziehungen zwischen diesen beiden Kontinenten zu entwickeln.

Ein Drittel der Mitgliedstaaten der Vereinten Nationen sind die europäischen Staaten und die lateinamerikanischen Staaten. Alleine diese Zahl muss für die Europäer bedeuten, dass transatlantische Beziehungen mehr sind als die Beziehungen Europas zu den Vereinigten Staaten von Amerika. Transatlantische Beziehungen heißt vor allem Europa und Lateinamerika! In fast allen wichtigen Fragen, die wir in diesem Parlament diskutieren, teilen die lateinamerikanischen Staaten die Auffassungen der Europäischen Union!

In unserer Entschließung sprechen wir von unseren Vorstellungen von sozialer Kohäsion, integral geteilt von allen lateinamerikanischen Regierungen, seien sie rechts oder links geführt. Wir sprechen von den notwendigen Umwelt- und Klimamaßnahmen und stoßen auf große Resonanz auf der lateinamerikanischen Seite. Nebenbei bemerkt: Kein einziges klimapolitisches Ziel ist erreichbar, wenn wir beim Erreichen dieser Ziele nicht die Staaten Lateinamerikas auf unsere Seite ziehen.

Wenn wir über die Reform der internationalen Institutionen reden, über die Reform der Vereinten Nationen, über die Reform des Weltsicherheitsrates, wenn wir Europäer darüber diskutieren, dass multilaterale Politik die Lösung der Konflikte im 21. Jahrhundert bedeutet, stoßen wir bei allen lateinamerikanischen Partnern auf uneingeschränkte Zustimmung. Wenn wir darüber reden, dass die Finanzsysteme reformiert werden müssen, dass die internationalen Finanzmärkte kontrolliert werden müssen, finden wir nirgendwo mehr Verständnis als in Lateinamerika. Sprechen Sie einmal mit einem argentinischen Politiker, sei er rechts oder links, über das, was internationale Finanzpolitik in einem Land anrichten kann!

Wenn wir – wie gestern – über die Lebensmittelkrise reden und darüber, dass die Verknappung von Lebensmitteln und die Verknappung von Flächen, die für die Produktion von Lebensmitteln zur Verfügung stehen, wegen der Nutzung für die Biomasse eine Folge der Umweltpolitik ist – sprechen Sie mit Brasilianern, sprechen Sie mit lateinamerikanischen Politikern; Sie werden dort die Probleme fokussiert finden. Die Verknappung der Lebensmittel, die zum Anstieg der Lebensmittelpreise führt, trifft uns und unsere Bürgerinnen und Bürger, aber erst recht die Menschen in lateinamerikanischen Staaten in ihrem Alltag. Nirgendwo findet Europa einen größeren Rückhalt, eine größere Resonanz bei der Lösung der aktuellen Probleme als in Lateinamerika.

In Wien, beim letzten Gipfel, hat Bundeskanzler Schüssel als damaliger Ratspräsident gesagt: „Es war schön, wir konnten jeder mit jedem reden!“ Toll! Das können wir uns in Lima nicht mehr leisten. Wir müssen mit dem Mercosur, mit der Andengemeinschaft, mit den zentralamerikanischen Staaten jetzt zu konkreten Vereinbarungen und zum Abschluss der Verhandlungen kommen!

Dabei will ich nicht verkennen, dass es viele Probleme gibt, die es zu lösen gilt, aber wir müssen sie ansprechen. Wie gehen wir mit Kuba um? Wollen wir diese Sanktionen noch länger fortführen? Die überwiegende Mehrzahl der Mitgliedstaaten der Europäischen Union will diese zu nichts dienlichen Sanktionen aufheben. Es gibt einige, die wollen es nicht. Interessant ist: Unter denen, die es nicht wollen, sind einige Staaten, die dennoch ihre Wirtschaftsbeziehungen zu Kuba bilateral massiv ausbauen. Das wird man auf Dauer niemandem erklären können. Also machen wir Schluss mit dieser Politik und besinnen wir uns, dass Wandel durch Annäherung immer noch das bessere Konzept als die Isolation im Sinne von George W. Bush ist!

Natürlich hat José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra Recht, wenn er sagt, die FARC muss die Geiseln freilassen. Kolumbien ist ein Land, das von der Geißel des Terrorismus am stärksten betroffen ist, und Ingrid Betancourt muss freigelassen werden, so wie übrigens auch alle anderen Geiseln freigelassen werden müssen!

Die europäisch-lateinamerikanischen Beziehungen könnten ein Schlüssel in der Kooperation zweier großer Weltregionen sein. Die Welt friedlicher zu machen, ihre Institutionen ans 21. Jahrhundert anzupassen, die Umweltprobleme, die Nahrungsmittelprobleme, die Finanzkontrollen besser zu entwickeln – all das steht in Lima auf der Tagesordnung. Meine Fraktion legt größten Wert darauf, dass wir als Europäisches Parlament in der Zukunft dieser Politik einen höheren Stellenwert geben als wir das bisher getan haben.

 
  
MPphoto
 
 

  Josu Ortuondo Larrea, en nombre del Grupo ALDE. – Señor Presidente, una colectividad como la latinocaribeña, que en todo el continente americano supone una población parecida a la de nuestra Unión y con la que pueden dialogar en sus propias lenguas portugueses, franceses y españoles, además de otros, merece ser considerada y atendida de forma muy especial por las instituciones europeas.

Con dicha colectividad, además de lazos históricos, compartimos raíces cristianas, principios, valores e intereses numerosos, por lo que debemos seguir profundizando en la asociación estratégica birregional ya proclamada en las cuatro cumbres de Jefes de Estado y de Gobierno, que han precedido a ésta de Lima que tratamos hoy aquí.

Y, en esa línea, continuar propiciando un mayor acercamiento entre nuestras sociedades, tanto a nivel social y cultural como político, comercial, económico, de seguridad y de lucha contra el cambio climático y por el desarrollo sostenible.

Estoy de acuerdo en dar a esta asociación una visión estratégica de conjunto que, tras las ya vigentes con México y Chile, impulse la conclusión, en el más breve plazo de tiempo posible, de las negociaciones con Mercosur, con la Comunidad Andina y con Centroamérica y que, apoyada en una visión multicultural, nos pueda llevar a la creación de una zona eurolatinoamericana de asociación global interregional, basada en un modelo compatible con la Organización Mundial del Comercio y que contemple la libre circulación de personas y los libres intercambios comerciales y regionales.

Para ello, desde Europa debemos contribuir a la diversificación y modernización de los aparatos productivos latinoamericanos con planes de transferencia y de capacitación tecnológica, a que se cree un marco adecuado y propicio para las inversiones, soportado en una homologable seguridad jurídica, a la integración latinoamericana y, como meta de todo lo anterior, a la erradicación de la pobreza, la desigualdad y la exclusión.

Debemos utilizar inteligentemente los instrumentos comunitarios de financiación de la cooperación al desarrollo, de promoción de la democracia y los derechos humanos y también el resto de programas en los ámbitos de la formación, la educación, la cooperación científico-técnica, la salud, la emigración, etc.

Deberíamos crear a nivel birregional un fondo de solidaridad, un centro de prevención de conflictos, una fundación para la promoción del diálogo, un observatorio de la emigración y, de forma inmediata, resolver adecuadamente la incorporación de Mercosur a la Asamblea Parlamentaria Eurolatinoamérica (EuroLat).

El futuro no espera, señor Presidente, y unir el Atlántico es el reto de Occidente en el escenario de la globalización y del siglo XXI.

 
  
MPphoto
 
 

  Inese Vaidere, UEN grupas vārdā. – Godātie kolēģi! Lai gan Eiropas Savienības un Latīņamerikas attiecības raksturojamas kā dinamiskas, mūsu sadarbības potenciāls ne tuvu nav izsmelts. Tagad dažas praktiskas lietas: Latīņamerika kopumā ir bagāta ar energoresursiem, tomēr to pieprasījums pieaugs un tam būs nepieciešamas apjomīgas investīcijas. Ir abpusēji izdevīgi, lai dažādās Latīņamerikas valstīs būtu vienlīdzīgas iespējas mūsu investīcijām – arī tajās, kurās ir noteikti ierobežojumi. Eiropas Savienībai savukārt jāsniedz palīdzīga roka atjaunojamo energoresursu tehnoloģiju jomā, jo klimata pārmaiņas ir kopīga lieta. Latīņamerikas un Karību jūras reģiona valstu realitāte ir tā, ka demokrātijas labumi dažkārt nenonāk sabiedrībai kopumā. Tāpēc ir ļoti svarīgi nodot mūsu pieredzi demokrātisko institūciju stiprināšanā. Mūsu interesēs ir stabils un drošs reģions ar ilgtspējīgu sociālekonomisko attīstību. Pāreja no donorpolitikas uz līdzvērtīgu partneru sadarbību ir gan mērķis, gan kopīga darba vēlams rezultāts. Paldies!

 
  
MPphoto
 
 

  Raül Romeva i Rueda, en nombre del Grupo Verts/ALE. – Señor Presidente, quiero, en primer lugar, empezar recordando que nos encontramos ante una Cumbre de proceso dudoso y de resultados ciertamente imprevisibles. Nadie duda –creo– de la importancia de mejorar las relaciones entre dos de las regiones más pobladas y, seguramente, más en progreso del mundo hoy, como son Europa y América Latina.

Sin embargo, también es cierto que, al menos por ahora, y a la vista de los resultados de las anteriores cumbres, las incógnitas son altamente elevadas. Por ejemplo, más allá de la retórica, lo cierto es que el marco de relaciones existentes entre la Unión Europea y América Latina, al menos por el momento, poco ha contribuido a fomentar la integración regional o a reducir la pobreza en América Latina.

No se nos escapa a nadie que encontrar acuerdos concretos en un foro tan amplio y con visiones políticas tan dispares como la Cumbre de Lima y otras precedentes, no es nada fácil. Pero, por ello, creo relevante poner la adecuada atención en los movimientos sociopolíticos que están teniendo lugar en la región y que aventuran un cambio en las mayorías existentes hasta el momento en el continente americano. Y, por cierto, quiero aprovechar para expresar mi felicitación por el resultado del Presidente Lugo, que es en Paraguay uno de los símbolos de estos cambios de tendencia que tendremos que tener en cuenta de forma muy clara.

Reconozco que soy altamente escéptico con relación a lo que pueda surgir de la Cumbre de Jefes de Estado, prevista para mediados de mayo, más allá de reiterar el triple compromiso ya adquirido en el pasado, por otra parte, con relación a la lucha contra la pobreza y en favor de la cohesión social y del desarrollo sostenible.

Y, sin embargo, sigo apostando por no desaprovechar esta nueva oportunidad como lo hicimos en el pasado. En concreto, hay dos aspectos que me parecen fundamentales y que quisiera ver presentes tanto en las discusiones como en las conclusiones que tienen lugar. En primer lugar, tener presente que los acuerdos de asociación entre la Unión Europea y América Latina no sólo deben ser completos, ambiciosos y equilibrados, sino que, sobre todo, deben contribuir al respeto de los derechos humanos, económicos y sociales de la población, así como a un desarrollo mutuo y sostenible y a la reducción de las desigualdades. Para ello es necesario, en segundo lugar, que se tengan en cuenta las asimetrías existentes entre ambas regiones, y ello se concreta en una ambición: que no avancemos hacia lo que algunos parecen querer, que es un ALCA a la europea.

Asimismo, quisiera que la Cumbre se hiciera eco también de una de las peticiones que este Parlamento hizo, en su momento, hace poco, con relación a la lucha contra los asesinatos de mujeres, los feminicidios, puesto que entiendo que éste es, sin duda, uno de los principales retos globales actuales y también en la región afectada.

También quisiera hacer, de nuevo, un llamado a los organizadores de la Cumbre, en este caso a las autoridades de Perú y, en concreto, de Lima, para que garanticen la participación de la sociedad civil de forma adecuada, lo que implica, entre otras medidas, que la red de organizaciones civiles «enlazando alternativas» pueda contar con los espacios y las facilidades necesarias para poder desarrollar sus debates y sus trabajos en el marco de la Cumbre, con vistas, precisamente, a esa apertura de diálogo que se está reclamando desde hace tiempo.

Y, por último, con relación a Colombia, es evidente que urgen medidas importantes y diría que incluso, en algunos casos, drásticas, pero, en cualquier caso, soy de los que piensa –y muchos somos los que pensamos así– que cualquier acción en este contexto debe hacerse en el marco de la búsqueda de una solución negociada del conflicto armado. De otro modo, me temo que no habrá ni solución, ni resultados positivos, sobre todo para las personas a las que hoy queremos ver libres de forma inmediata pero tampoco para aquellos grupos que hoy se ven claramente amenazados y en peligro, por muchas circunstancias, no sólo por las guerrillas, sino también por otros actores.

 
  
MPphoto
 
 

  Willy Meyer Pleite, en nombre del Grupo GUE/NGL. – Señor Presidente, Señorías, señor Comisario, señor Ministro del Consejo, efectivamente, la agenda de la 5ª Cumbre es una agenda concreta para hablar de la exclusión social y de la pobreza.

Hay una realidad, Señorías, y es que hay una contestación popular de todas aquellas políticas que han empobrecido una de las regiones más ricas del planeta.

La nueva incorporación del pueblo de Paraguay, con la elección del Presidente Fernando Lugo, es la constatación más clara de esa constatación en la calle, en las elecciones, frente a esas políticas neoliberales que han empobrecido el continente.

Por lo tanto, esa realidad hay que tenerla en cuenta desde la Unión Europea. En ese sentido creemos que hay que incorporar, en esa nueva realidad, una nueva posición de la Unión Europea respecto a la República de Cuba.

Señor Ministro del Consejo, en el mes de junio hay una oportunidad de acabar con la vieja política en relación con el trato de excepción que ha mantenido la Unión Europea con la República de Cuba, que es el único país del mundo —del mundo— con el que ha mantenido la Unión Europea ese trato de excepción.

Ya es una realidad que, en la realidad bilateral de la relación de los Estados miembros con Cuba, esa posición, ya no existe, ha saltado por los aires y, por lo tanto, tenemos una magnífica oportunidad para incorporarnos a esa nueva realidad que imponen América Latina y el Caribe.

En ese sentido, nosotros vamos a compartir la resolución común —hemos llegado a un compromiso, yo creo que importante, todos los grupos parlamentarios para alcanzar ese acuerdo. Indudablemente, hay dos enmiendas que nosotros vamos a mantener. Una, en relación con Colombia, porque entendemos, como así plantearon las Naciones Unidas, que el conflicto de Colombia hay que resolverlo mediante la negociación pactada, negociación política. Ese conflicto no tiene otra posibilidad de solución. Y, a partir de ahí, plantear también nuestra posición de que la sociedad civil participe activamente, de forma alternativa a la Cumbre de Jefes de Estado y de Gobierno en Lima.

En ese sentido también vamos a plantear al Gobierno de Perú que facilite todo lo que esté en su mano para que, efectivamente, esos encuentros Enlazando Alternativas –la sociedad civil– estén presentes también con sus posiciones, con sus críticas y con sus alternativas.

 
  
MPphoto
 
 

  Jens-Peter Bonde, on behalf of the IND/DEM Group. – Mr President, Commissioner Barroso was on a sales mission the other day in Ireland. He regretted that President Bush had met 16 different Council presidents during his eight years and praised the Lisbon Treaty for establishing a joint president.

We are currently following the battles between candidates for each competing party, from state to state, on television channels until the American president is elected. How will we choose our president? He will not be elected! There is no election campaign to follow on TV; there are no candidates for primary selection; there are no individuals we can vote for. In Europe, we are leaving it to 27 prime ministers to meet behind closed doors and select a politician from the past: a politician like Mr Blair, who cannot be elected any longer in his own country, or the former Austrian Chancellor, who was voted out of his job in Austria and who may be a candidate of compromise for Chancellor Merkel, Prime Minister Brown and President Sarkozy – the three European leaders who will elect the president for all of us.

They will meet privately behind closed doors and appoint the president whom we shall send to the US and Latin America. Our non-elected president will go to China and Russia and criticise their failing democracy. He – there are no plans for a she – can be accompanied by a Commission president, who is not elected either, and a foreign minister, also hand-picked by a super-qualified majority of 20 of the 27 prime ministers in the Lisbon Treaty Union.

Democracy was born in Europe, 2 500 years ago in Greece. How can a Commission president praise a Treaty in which all the executive functions are hand-picked behind closed doors instead of being the result of the voters’ choice? Too many countries have too often sent to Brussels people they wanted to get rid of at home.

Instead of the lack of democracy in the Lisbon Treaty, we should opt for a Europe of democracies and a democratic Europe where the voters elect all the people who will serve the European citizens in negotiations with other countries.

Commissioner Barroso said in Cork that the Lisbon Treaty would bring the EU closer to its citizens. No, it will not! It will erase parliamentary democracy in 49 new areas and give us legislation and representation mainly by people we cannot elect or select. We, the elected, can be heard in foreign policy, but no one needs to listen. We, the elected, can send proposals, via amendments, to the non-elected in the Commission. We, the elected, can vote for or against Commissioner Barroso, if he is reappointed by 20 of the 27 prime ministers. It is not the recipe for democracy we shall represent in a non-democratic world.

Mr President, thank you for allowing the expression of both critical and constructive views for 29 years in this assembly – the least bad institution in the EU. This may be my last debate with the Commission and the Council. After 29 years I will leave this place to my successor, Hanne Dahl, and I will not be a Member during the coming asparagus season in May. Bye, bye, asparagus, Alsace wine, Munster cheese and the monster travelling circus between Strasbourg and Brussels.

 
  
MPphoto
 
 

  Irena Belohorská (NI). – Nadchádzajúci samit Európskej únie, Latinskej Ameriky a Karibiku bude v poradí už piatym stretnutím najvyšších predstaviteľov oboch regiónov. Účastníci samitu sa zamerajú na priority, ktorým budú venovať zvýšenú pozornosť, a to sú: boj proti chudobe, nerovnosti a diskriminácii, trvalý rozvoj, klimatické zmeny, životné prostredie a energia.

Ako podpredsedníčka Eurolatu by som sa rada vyjadrila k téme životného prostredia, a to konkrétne k vode. Na budúce zasadanie v Lime som pripravila pracovný dokument, v ktorom rozoberám súčasný stav Európskej únie ohľadom tohto dôležitého prírodného zdroja. Takisto sa venujem pomoci Európskej únie Latinskej Amerike v oblasti vody, kde poskytujem prehľad tejto pomoci prostredníctvom mnohých projektov v oblastiach, ako je prísun vody a jej asanácia, integrovaný manažment, výskum, monitoring, ako aj prevencia prírodných katastrof.

Na záver vyzdvihujem potrebu globálneho prístupu k tejto otázke prostredníctvom inštitucionálnych a legislatívnych zmien a inovácií v sektore vody. Prístup k čistej vode a správne riešenia likvidácie odpadovej vody, ako aj asanácia – to sú dôležité predpoklady pre verejné zdravie.

 
  
MPphoto
 
 

  Peter Liese (PPE-DE). – Herr Präsident, liebe Kolleginnen und Kollegen! Auch ich wünsche Herrn Bonde natürlich persönlich alles Gute. Aber ich finde es schon ein wenig schade, dass das, was er ja schon oft genug zu den Institutionen gesagt hat, ausgerechnet in dieser wichtigen Debatte zu Lateinamerika noch einmal gesagt werden sollte. Denn das Thema Lateinamerika ist an sich wichtig. Das zeigen auch die Zahlen, die Herr Schulz genannt hat: Ein Drittel der Mitglieder der Vereinten Nationen kommen in Lima zusammen. Sie repräsentieren eine Milliarde Menschen, und wenn wir uns einig sind, dann können wir gemeinsam die Welt positiv gestalten. Und angesichts der Globalisierung und der Herausforderungen, die wir z. B. in der Auseinandersetzung mit China oder auch anderen Ländern haben, ist es notwendig, dass Lateinamerika und Europa zusammenarbeiten.

Der Klimawandel wird ein wichtiges Thema sein, und es ist in den Entschließungen zu Recht gesagt worden, dass gerade die armen Menschen vom Klimawandel besonders betroffen sind. Ich kann das aus eigener Erfahrung sagen, denn ich bin engagiert in einer kleinen NGO in Mittelamerika. Was die Menschen dort nach den Hurrikans Mitch und Stan erlitten haben, ist ein kleiner Vorgeschmack auf das, was wir erleben werden, wenn wir den Klimawandel nicht in den Griff bekommen. Es ist gut, dass wir uns da an vielen Stellen einig sind.

An einigen Stellen sind wir uns noch nicht einig. Wir haben hier im Haus mit großer Mehrheit die Einbeziehung des Flugverkehrs in den Emissionshandel angenommen. Herr Vizepräsident Barrot weiß das und hat sich auch sehr kritisch geäußert. Der Rest der Welt hat bei der ICAO versucht, dies zu blockieren, leider auch Lateinamerika. Ich finde, dass dies in Lima ein Thema sein muss. Wenn wir gemeinsam den Klimawandel bekämpfen wollen, dann müssen auch die lateinamerikanischen Staaten konstruktiv an diesem Thema mitarbeiten.

Zum Schluss noch ein Wort zu Kuba. Herr Schulz hat gesagt, wir sollten nicht die Bush-Politik verfolgen. Das haben wir aber auch nie getan. Es gab nie die Form von Sanktionen wirtschaftlicher Art, die die Menschen treffen, wie sie die Amerikaner durchgeführt haben. Aber wir haben in der Vergangenheit Wert darauf gelegt, dass unsere Partner, die demokratische Opposition, in dem Dialog vorkommen.

Oswaldo Payá und die Damas de Blanco haben den Sacharow-Preis bekommen, und wir können nicht zur Tagesordnung übergehen, wenn die Damas de Blanco ihn immer noch nicht entgegennehmen konnten und wenn – wie jetzt gerade am Wochenende – wieder einige von ihnen inhaftiert worden sind. Wir sollten unsere Partner im Dialog mit Kuba nicht vergessen.

 
  
MPphoto
 
 

  Luis Yañez-Barnuevo García (PSE). – Señor Presidente, quiero apoyar en primer lugar las palabras que ha dicho el Presidente y portavoz de mi Grupo en este tema, Martin Schulz, y decir que las relaciones eurolatinoamericanas son, en mi opinión, las más importantes, las de mayor carga de futuro que puede tener la Unión Europea, por sus dimensiones, que ya se han dicho aquí, por la coincidencia de valores en el multilateralismo de las Naciones Unidas y, además, por la evolución de América Latina, una evolución económica de crecimiento y de disminución de la pobreza.

Todos son países democráticos, es cierto, con la única excepción de Cuba. Lima es una buena oportunidad para que entre el resto de los 49 países invitemos a las autoridades cubanas a iniciar un proceso pacífico y dialogado de transición a la democracia y también es una magnífica oportunidad para establecer una verdadera alianza estratégica, duradera y perdurable.

Y, por último, para no caer en tentaciones muy típicamente europeas, románticas, respecto al terrorismo o respecto a organizaciones que, como las FARC, son hoy narcoguerrillas y no guerrillas románticas como en los años 70. Se les podría invitar a la renuncia definitiva a la violencia sin condiciones, unilateral e incondicional.

 
  
MPphoto
 
 

  Renate Weber (ALDE). – Mr President, I think that human rights and women’s rights should also be a high priority in the relationship between the European Union and Latin America. I would like to draw your attention to a specific situation in Nicaragua. The ban on therapeutic abortion, which was legally imposed in 2006, has already had tragic consequences on women’s health, with all victims of rape, such as a nine-year-old girl or a paraplegic twelve-year-old girl, obliged to go through with their pregnancies although their own lives are at stake.

Moreover, lawyers and human rights defenders are themselves under criminal investigation for incitement to commit crimes, merely because they challenge this inhuman legislation or because they defend doctors. This is unacceptable and the European Union cannot afford to be silent.

Last week, the Parliamentary Assembly of the Council of Europe adopted a resolution on access to safe and legal abortion in Europe, which means that we care about women in Europe. But, if we want to convince our citizens that human rights are values that we genuinely treasure, we must prove that we do not apply double standards with regard to partners with whom agreements negotiations are ongoing.

 
  
MPphoto
 
 

  Liam Aylward (UEN). – Mr President, the strategic importance of the partnership between the European Union and Latin America and the Caribbean is a very important one. Ever since the 1960s, the European Union, Latin America and the Caribbean region have been building closer political and economic ties.

The EU is now the largest donor of aid to these countries, and the EU is the second largest trading partner of Latin America and the Caribbean region. A large element of these EU monies goes to projects which promote social cohesion and combat poverty. Together as political democratic bodies we are working on a range of issues of mutual importance, including the following: addressing the increasing importance of energy and environmental issues, including climate change via the EU Rio Group, working together on many projects to promote conflict resolution, the rule of law, democracy, good governance and human rights, and putting in place a stronger level of third level education links between our two groupings.

Our political, economic and social links must continue to grow. That said, however, we still have our clear differences. I believe that the EU has made the right decision with regard to Brazilian beef imports, and that all food imports into the European Union in the future must accord at all times to the same exact standards which apply to the European farm and food sectors. There must be a level playing pitch at all times with regard to the rules which apply to EU food imports – regardless of where they come from – and to EU-manufactured products.

 
  
MPphoto
 
 

  Luca Romagnoli (NI). – Signor Presidente, onorevole colleghi, già in un'altra occasione ho sostenuto quanto sia una scelta strategica per l'Europa un partenariato privilegiato con l'America Latina, per la chiara convergenza di principi, valori, cultura e interesse.

Per questo prossimo incontro, cercando di andare oltre le numerose e ridondanze contenute nella risoluzione, credo sia importante sottolineare che entrambi i partner continentali hanno interesse affinché si rafforzi l'interscambio di risorse - semilavorati - produzioni ad alta tecnologia, con criteri di mutuo interesse senza che asimmetrie finiscano per dare vantaggi ad altri possibili partner commerciali.

Ritingo che questo sia utile ad entrambi i continenti, grazie anche alla maggior sensibilità in tema di sviluppo sostenibile che indiscutibilmente si può ascrivere alle strategie europee, rispetto ad esempio a quelle degli Stati Uniti e della Cina. Anche la grande esperienza europea in tema di organizzazione e sviluppo sociale può rappresentare un importante valore aggiunto nell'interscambio bilaterale, di qui, ad esempio, la necessità, a mio parere, di rafforzare l'impegno per la creazione dell'EULAC.

 
  
MPphoto
 
 

  Alojz Peterle (PPE-DE). – Tisto, kar se bo dogajalo aprila in maja po parlamentarni in vladni liniji v Limi, mora okrepiti južno dimenzijo transatlantskega sodelovanja. Za razvoj strateškega partnerstva med Latinsko Ameriko in Evropsko zvezo je bistveno, da se dogaja v stabilnih gospodarskih, socialni in političnih pogojih. Zato se mi zdi ob številnih ciljih, ki spremljajo naša prizadevanja, ključno, da ta prizadevanja usmerimo predvsem v dva bistvena cilja. Prvič, v podporo trajni gospodarski rasti – vesel sem, da že nekaj let Latinska Amerika doživlja gospodarsko rast – drugič, v krepitev regijskega in medregijskega sodelovanja.

Mislim, da je Latinska Amerika pred podobnim izzivom, kot je bila Evropska zveza v prvih letih uveljavljanja skupnostne metode. Tukaj sem prepričan, da bi izkušnja Evropske zveze bila dejansko zelo uporabna pri poskusih na tem kontinentu, da pride do nove kakovosti regijskega in medregijskega sodelovanja, pa tudi, da pride do nove dinamike. Mislim, da je beseda dinamika zelo potrebna – vemo s kakšnimi težavami se je soočal Mercosur, ko je začenjal, oziroma se s temi težavami še sooča.

Gospe in gospodje, dragi kolegi, imel sem priliko videti izginjajoče ledenike Patagonije. Gre za proces, ki je seveda poznan tudi na evropskem severu in mislim, da lahko pride do nepredvidljivega razvoja oziroma posledic tega hitrega dogajanja, ki bo zahtevalo veliko več sodelovanja in veliko solidarnosti in želim si, da bi bil vrh v Limi pozoren tudi do teh možnosti.

 
  
MPphoto
 
 

  Manuel António dos Santos (PSE). – Senhor Presidente, a história da cooperação União Europeia-América Latina é uma história de sucesso, mas tem hoje um enquadramento especial: a criação da Assembleia Parlamentar Euro-Latino-Americana dá-lhe um novo estímulo e um novo impulso. Eu diria que é a chegada à primeira linha da integração dos deputados da América Latina e dos deputados europeus. Espero que o Parlamento Europeu assuma esta responsabilidade e aprove a Declaração Conjunta que estamos a apreciar, de forma a que essa declaração conjunta sirva como guião para a Cimeira de Chefes de Estado e de Governo.

Não tenho muito tempo para desenvolver o meu raciocínio, por isso louvo-me nas palavras que aqui foram proferidas pelo chefe do meu grupo político, Martin Schulz, com o qual estou inteiramente de acordo, mas permitia-me apenas fazer duas pequenas notas: a primeira é que a Europa tem uma especial responsabilidade na resolução do problema da Colômbia. A Europa deve empenhar-se fortemente na questão da Colômbia e contribuir para a estabilidade deste país e deve também, rapidamente, encontrar uma solução para a normalização das relações entre a União Europeia e Cuba. Não tem sentido a manutenção da situação actual, temos que evoluir no sentido do progresso e da cooperação.

 
  
MPphoto
 
 

  Francisco José Millán Mon (PPE-DE). – Señor Presidente, América Latina comparte con la Unión Europea muchos principios y valores; estrechos vínculos históricos, humanos y culturales lo explican. Somos, por así decirlo, socios naturales.

La Cumbre de Lima debe reforzar nuestra asociación birregional con América Latina y el Caribe en todos los planos e impulsar la concertación para afrontar juntos retos globales, desde el cambio climático hasta el narcotráfico o el terrorismo.

Uno de los problemas más graves que tiene Iberoamérica es la desigualdad social. Debemos ayudarles en este desafío, y confío en que la agenda de Lima para la erradicación de la pobreza sea ambiciosa pero, obviamente, la voluntad política de los Gobiernos concernidos es insustituible.

En la lucha contra la pobreza un elemento clave es, también, el crecimiento económico, que es facilitado por las inversiones privadas. Pero éstas reclaman marcos jurídicos estables y me gustaría que de la Cumbre de Lima surgiera un compromiso con el principio de la seguridad jurídica. En Latinoamérica no deberían ahuyentar al inversor extranjero, que en la globalización encontrará, sin dificultades, otras regiones donde invertir.

Para fortalecer las relaciones birregionales, incluidas las económico-comerciales, conviene acelerar las negociaciones de los acuerdos de asociación con los países centroamericanos y los andinos. Ojalá también la Cumbre de Lima ayude al desbloqueo de las negociaciones con Mercosur. Los acuerdos de Chile y México deberían ser un estímulo. Un México, por cierto, cuya asociación con la Unión Europea hay que pensar en elevarla a la categoría de estratégica.

Señorías, para estrechar los lazos humanos y educativos espero que en Lima se impulse también el llamado espacio de educación superior, el espacio común de educación superior, y que sigamos así avanzando en la colaboración entre las universidades y en el objetivo del reconocimiento de estudios y de títulos.

En esta Cumbre también debería aprobarse la Fundación Eurolatinoamericana, una especie de think tank para fomentar las relaciones birregionales y que daría la necesaria visibilidad a nuestro partenariado, desgraciadamente no bien conocido en Europa.

Finalmente, espero que la Cumbre alumbre un compromiso renovado con la democracia pluralista y el respeto de los derechos humanos acorde con la idea profunda de la dignidad del ser humano, que compartimos a ambos lados del Atlántico. La figura del prisionero político, señor Presidente, debería desaparecer totalmente de Iberoamérica y también de Cuba, y la violencia contra el disidente ser desterrada.

 
  
MPphoto
 
 

  Małgorzata Handzlik (PPE-DE). – Panie Przewodniczący! Szczyty Unia Europejska – Ameryka Łacińska i Karaiby pełnią istotną rolę w umacnianiu i wyznaczaniu kierunków strategicznego partnerstwa pomiędzy naszymi regionami. Nadchodzący szczyt w Limie jest kolejną okazją do pogłębienia dialogu w kluczowych dla obu regionów sprawach. Dlatego cieszy mnie, że głównymi zagadnieniami szczytu będą kwestie istotne z punktu widzenia zapewnienia trwałego dobrobytu naszych społeczeństw i ich wpływu na stabilny wzrost gospodarczy.

Szczyt zajmie się z jednej strony sprawami spójności społecznej, a zwłaszcza ubóstwa, nierówności, dyskryminacji czy społecznego wykluczenia. Pragnę zauważyć, iż według szacunków Komisji Narodów Zjednoczonych ds. Ameryki i Karaibów za rok 2007 36,5% populacji regionu żyje w ubóstwie, a 13,5% w skrajnym ubóstwie. Mimo obserwowanej poprawy tych wskaźników w ostatnich latach problem ten nadal wymaga zaangażowania wielu partnerów, w tym z pewnością krajów Unii Europejskiej.

Z drugiej strony, kwestie zrównoważonego rozwoju, ochrony środowiska, zmian klimatycznych czy energii są wyzwaniami coraz mocniej oddziaływującymi na funkcjonowanie obu kontynentów. Dlatego też bezsprzecznie istnieje potrzeba wyznaczenia wspólnych priorytetów oraz współpracy, która będzie skuteczną odpowiedzią na zachodzące zmiany. Szczególnie ważne jest pogodzenie wzrostu gospodarczego z zasadami zrównoważonego rozwoju. Jest to niezmiernie trudne zadanie, zwłaszcza jeżeli mówimy o gospodarkach rozwijających się, bądź będących w fazie transformacji.

Pamiętajmy ponadto, że współpraca Unia Europejska – Ameryka Łacińska i Karaiby wybiega daleko poza dwa główne zagadnienia szczytu w Limie.

Pragnę przypomnieć, że w przededniu szczytu odbędzie się także druga sesja zwyczajna Europejsko-Latynoamerykańskiego Zgromadzenia Parlamentarnego w Limie. Bez wątpienia to zaangażowanie Parlamentu Europejskiego wzmacnia partnerstwo strategiczne naszych regionów. Z ogromną uwagą oczekuję zatem na rezultaty oraz deklarację końcową V szczytu Unia Europejska – Ameryka Łacińska i Karaiby.

 
  
MPphoto
 
 

  Reinhard Rack (PPE-DE). – Herr Präsident! Es ist gut, dass auf dem EU-Lateinamerika/Karibik-Gipfel die Regierungen miteinander in das Gespräch über wichtige Fragen einsteigen. Malgorzata Handzlik hat es gerade angesprochen. Es ist wichtig, dass auch die Parlamente zunehmend in diesen interkontinentalen Dialog eingebunden werden und sich hier einbringen.

Aus meiner Sicht ist es ganz wichtig, dass vor allem die Menschen aus Süd- bzw. Lateinamerika und der Karibik und die Europäer stärker als bisher miteinander ins Gespräch kommen. Nicht nur als Geschäftsleute und nicht nur als Touristen, sondern vor allem die Jugend ist gefordert. Wir brauchen sie, damit wir hier tatsächlich bessere Beziehungen erreichen.

Wir haben auf der Ebene der Europäischen Union mit Studienaustauschprogrammen unter den Mitgliedstaaten exzellente Erfahrungen gemacht. Wir müssen dieses System auch im Verhältnis zu Lateinamerika und zur Karibik intensivieren.

Wir brauchen die jungen Leute, damit wir auch in Zukunft zukunftsträchtige und zukunftsfähige Lösungen für wichtige Fragen finden.

 
  
MPphoto
 
 

  Manuel Medina Ortega (PSE). – Señor Presidente, América Latina es un continente en cambio. Se están produciendo cambios continuamente y, concretamente, en los últimos meses, o semanas, o días, se han producido dos cambios importantes.

Por un lado, la política de Cuba con respecto al trato de sus ciudadanos en materia económica y social y, en segundo lugar, las elecciones en Paraguay, que parecen prometer un Gobierno completamente distinto.

Ante este tipo de situaciones, ante estos cambios, ¿qué reacciones han tenido el Consejo y la Comisión para tomar en cuenta los cambios y la posibilidad de influir en estos dos países?

 
  
MPphoto
 
 

  Ewa Tomaszewska (UEN). – Panie Przewodniczący! Kraje Ameryki Łacińskiej przeprowadzały głębokie reformy emerytalne przy istotnym udziale Banku Światowego. Kryzys demograficzny w Europie skłania do rozważenia czy satysfakcjonują nas zapisy prawne obiecujące stosunkowo dużo przy braku pewności finansowego zabezpieczenia tych obietnic. Może warto wspólnie, biorąc pod uwagę tak różne doświadczenia obu kontynentów w tym zakresie, zastanowić się jak poradzić sobie z tym problemem. Jak dać szansę na godne życie osobom w podeszłym wieku i często w złym stanie zdrowia, niepozwalającym na dalszą pracę mimo skutków ekonomicznych zapaści demograficznej.

 
  
MPphoto
 
 

  Emanuel Jardim Fernandes (PSE). – É componente parlamentar da América Latina e da Europa e fundamental para o sucesso desta cimeira, e é fundamental para os dois grandes objectivos que são a integração da América Latina e a cooperação entre a União Europeia e a América Latina, com base nos valores aqui defendidos e, designadamente, daqueles que foram apontados pelo presidente do meu grupo parlamentar.

Mas, Senhor Presidente, eu gostaria de salientar e de pôr em relevo ainda outro aspecto: é que esta cooperação, a eficácia desta cooperação, é importante não apenas para os dois continentes - para a América Latina e para a Europa - mas, pelos valores que estes dois grupos defendem no mundo, é fundamental para o quadro global para, no plano global, se conseguir resultados não atingidos nos Objectivos do Milénio, no multilateralismo, na prossecução de valores que são aqueles que norteiam a construção da Europa e do projecto europeu. Era este aspecto global que me parece que deve justificar o maior empenhamento de todos nós e, designadamente, da componente parlamentar.

 
  
MPphoto
 
 

  Gabriela Creţu (PSE). – Condiţiile istorice, sociale şi politice din America Latină au pus femeile într-o poziţie de două ori dificilă: sunt, pe de o parte, în mare măsură responsabile pentru producţia economică, mai ales în mediul rural.

Pe de altă parte, sunt victimele favorite ale deplasărilor şi deposedărilor forţate, ale traficului de persoane, violenţei, exploatării sexuale şi controlului public asupra capacităţilor reproductive.

În aceste condiţii, a avea o abordare de gen este nu numai de dorit, este necesar. Solicităm, din acest motiv, susţinerea dumneavoastră pentru un amendament oral care să susţină întărirea poziţiei femeii şi respectarea drepturilor acestora.

 
  
  

PRESIDENZA DELL'ON. MARIO MAURO
Vicepresidente

 
  
MPphoto
 
 

  Janez Lenarčič, predsedujoči Svetu. − Zelo pozorno sem poslušal razpravo o pripravah na vrh EU–LAK in mislim, da nam bo v veliko pomoč pri pripravi in izvedbi vrha. Gospod Salafranca Sánchez-Neyra je dejal, da mora sodelovanje med Evropsko unijo in Latinsko Ameriko ter Karibi preiti od besed k dejanjem. Zelo se strinjam s tem, dodal pa bi, da se to tudi v resnici dogaja. Pri vrhunskih zasedanjih EU – Latinska Amerika in Karibi ne gre za samo lepe besede, velikopotezne cilje, ki se nato ne uresničijo, ampak gre za zaveze, ki se dejansko uresničujejo.

Naj samo dodam nekaj podatkov v tej zvezi. Poročilo o dvoregionalnem sodelovanju med Evropsko unijo in državami Latinske Amerike in Karibov, ki ga je predstavilo skupno predsedstvo na zadnjem, četrtem vrhu na Dunaju, dokazuje ta bistven napredek, ki je bil dotlej dosežen pri dejanskem izvajanju zavez. Naj omenim tudi skoraj 400 dvoregionalnih ukrepov za izvajanje zavez iz Guadalajare, pa tudi novi seznam, ki je bil pripravljen o izvajanju zavez z vrha na Dunaju leta 2006. Želimo si, da bi vrh v Limi naredil nadaljnji korak v smeri sprejemanja in izvajanja sprejetih zavez.

Večje število poslancev in poslank, med njimi gospod Schulz, gospod Meyer-Pleite, gospod Liese, gopod dos Santos in še nekateri drugi, ne morem tukaj omeniti vseh, so omenili vprašanje Kube. Naj rečem, da vrh v Limi ne bo vrh EU – Kuba, tudi ne bo vrh o Kubi, ampak ker je bilo toliko mnenj izrečenih, naj samo poudarim par bistvenih zadev.

Politiko Evropske unije in Sveta in predsedstva do Kube zaenkrat uravnavajo naslednji dokumenti: gre za skupno stališče Evropske unije iz leta 1996 in pa sklepi Sveta za splošne zadeve in zunanje odnose iz lanskega leta. Ta dva dokumenta predstavljata temeljne smernice za vse države članice in njihov odnos do Kube ter v njihovih pogovorih s tretjimi državami o Kubi. Naj dodam, da so človekove pravice v jedru politike Evropske unije do Kube.

Nova priložnost za razpravo o Kubi bo na junijskem zasedanju Sveta za splošne zadeve in zunanje odnose. Naj povem, da si Slovenija, slovensko predsedstvo, prizadeva, da bi prišlo tedaj do sprejetja novega skupnega stališča. Upamo, da bomo pri tem uspešni. Ne bo pa to, kot sem rekel, predmet obravnave na vrhunskem zasedanju maja v Limi, ki bo zasedanje med EU in celoto latinskoameriških in karibskih držav.

Naj končam, da si slovensko predsedstvo želi, da bi ta vrh dodal nov zagon oziroma, kot je rekel gospod dos Santos, ustvaril nov dinamizem v odnosih med Evropsko unijo in Latinsko Ameriko ter Karibi in prepričan sem, da lahko ta parlament z razpravami, kot je ta, bistveno pripomore k doseganju tega cilja.

 
  
MPphoto
 
 

  Jacques Barrot, vice-président de la Commission. − Monsieur le Président, Monsieur Salafranca, la Commission, je peux le dire, a déployé tous les efforts pour que ce Sommet soit vraiment une réussite. Comme le Président Martin Schulz l'a indiqué, comme vous venez de le dire, Monsieur le ministre, il faut vraiment que Lima permette de donner une impulsion forte à nos relations latino-européennes.

En effet, il y a – beaucoup d'entre vous l'ont souligné, comme Martin Schulz – beaucoup de valeurs partagées, il y a un attachement commun au multilatéralisme et il y a incontestablement la nécessité d'une coopération étroite entre l'Union européenne et les pays d'Amérique latine, si nous voulons, en effet, peser dans une meilleure organisation mondiale. Si nous voulons des réformes dans les grandes institutions mondiales, ce n'est que par un accord assez profond entre l'Amérique latine et l'Union européenne que nous y parviendrons. Il n'y a aucune région du monde avec laquelle nous travaillions aussi étroitement au niveau multilatéral que l'Amérique latine.

Maintenant, je voudrais, Monsieur le Président, répondre brièvement à quelques questions. D'abord les otages: évidemment, la Commission a systématiquement soutenu tous les efforts tendant vers un accord humanitaire pour la libération de tous les otages. Et la Commission est évidemment très sensible aux interventions qui ont soulevé ce problème.

Je voudrais dire un mot sur Cuba. Certes, comme l'a dit Monsieur le ministre, Cuba ne sera pas la question au centre de cette rencontre de Lima, mais je veux quand même dire que la politique de l'Union européenne est une politique d'engagement constructif. Nous ne soutenons pas une politique d'isolation ni de sanctions. Notre commissaire, Louis Michel, était récemment à Cuba. Nous sommes disposés à coopérer avec Cuba dans les domaines d'intérêt commun, mais évidemment, la question du respect des droits de l'homme fait partie de notre dialogue avec Cuba.

Sur les accords d'association, nous voulons aussi progresser. Nous avons la volonté de progresser avec le Mercosur. Nous avons aussi, avec la Communauté andine, le désir de parvenir à une conclusion en 2009.

Je vais évoquer quelques questions qui ont été soulevées dans ce débat très intéressant. L'accès à l'eau, Madame Belohorská, est une question très importante et le problème de l'accès à l'eau est repris dans le projet de déclaration du Sommet de Lima. La Commission soutient, dans plusieurs pays, des projets, des programmes pour faciliter l'accès à l'eau.

A été aussi évoqué le problème de la participation de la société civile. Je précise qu'il y aura deux événements préparatoires au Sommet de Lima, organisés par la société civile: il y aura la Conférence de la société civile organisée, l'ESOSOC; la Conférence des ONG, sociétés non organisées et la Commission a donné un appui financier pour l'organisation de ces conférences et ces conférences feront l'objet d'un rapport au Sommet de Lima.

Le problème des prix alimentaires a été soulevé et il est vrai que la croissance des prix alimentaires aura certainement un effet en Amérique latine, où plus du tiers de la population vit déjà dans la pauvreté. Dans certains pays, comme le Salvador, la population dépend fortement des aliments. Évidemment, cette augmentation des prix alimentaires pourra affecter profondément la population déjà très vulnérable. Évidemment, autour de ce problème se greffe celui de la stratégie en matière de biocarburants. Cela est une question délicate sur laquelle le dialogue sera sûrement utile.

Une question a été soulevée aussi sur la place des femmes en Amérique latine. La Commission est sérieusement préoccupée par le problème en Amérique latine, spécialement au Mexique et au Guatemala. Nous sommes bien conscients de ce problème et nous nous efforçons de combattre cette réalité. Nous remercions le Parlement européen pour son travail sur cette question.

Mes réponses, Monsieur le Président, Mesdames et Messieurs, ne sont pas exhaustives, mais le débat a été très fructueux et il éclairera vraiment ce Sommet de Lima. Ce Sommet de Lima, je conclus, doit nous permettre de renforcer le dialogue avec la région et de mieux coordonner notre action au regard des grandes échéances internationales en matière d'environnement, notamment. C'est aussi l'occasion, pour nous, de voir comment nous pouvons appuyer les réponses démocratiques aux problèmes structurels inhérents à la cohésion sociale. Il est certain que les institutions européennes doivent coordonner leurs efforts pour bien différencier leur approche, pour l'adapter aux problèmes de chacun des États de la région.

Je voudrais terminer, Monsieur le Président, en me félicitant de l'action d'Eurolat. Eurolat, l'Assemblée parlementaire euro-latino-américaine, a été créée à l'issue du Sommet de Vienne en 2006, et Eurolat a déjà apporté une contribution précieuse à la coopération avec la région, tout en renforçant, de part et d'autre, cette volonté démocratique. Dans ce contexte, nous sommes convaincus que le Parlement européen, grâce aux liens particuliers qui l'unissent à la région par l'intermédiaire d'Eurolat, jouera un rôle déterminant pour permettre à l'association entre l'Union européenne et les pays de la région de jouer un rôle stratégique de plus en plus important.

Voilà les quelques propos qui me permettent, encore une fois, de remercier tous les parlementaires qui sont intervenus et d'apporter leur éclairage pour une bonne préparation de ce Sommet de Lima.

 
  
MPphoto
 
 

  Presidente. − Comunico di aver ricevuto sei proposte di risoluzione(1)a norma dell'articolo 103, paragrafo 2, del regolamento.

La discussione è chiusa.

La votazione si svolgerà giovedì 24 aprile 2008.

Dichiarazioni scritte (articolo 142)

 
  
MPphoto
 
 

  Gyula Hegyi (PSE), írásban. – A latin-amerikai esőerdőket nem véletlenül nevezik a Föld tüdejének. Egész klímánk, s vele a jövőnk függ attól, hogy megőrizzük eredeti kiterjedésükben Brazília, Kolumbia, Ecuador, Venezuela és több más dél-amerikai ország területén az életet jelentő esőerdőket. Ezzel együtt a biodiverzitást, a flóra és a fauna gazdagságát. Ezért fontos, hogy az Európai Unió és a latin-amerikai orzágok együttműködésében kiemelt hangsúlyt kapjon a környezetvédelem és a megfelelő klímapolitika. A mohó profitéhség, az esőerdők kivágása és a bioüzemanyag-ültetvények telepítése ellentétes az emberiség elemi érdekeivel. Arra kell ösztönözni latin-amerikai barátainkat, hogy vessenek véget ennek a pusztító folyamatnak. Az eredeti természeti értékek megőrzésének az a legjobb módja, ha nem háborítjuk a bennszülött közösségeket, meghagyjuk tulajdonukban a földjeiket és a természetes életformájukat folytathatják rajtuk. Fejlesztési és támogatási politikánk alapfeltételéül kell tenni a környezetvédelmi előírások kölcsönös betartását.

 
  

(1)Vedasi processo verbale.

Aviz juridic - Politica de confidențialitate