Index 
 Zurück 
 Vor 
 Vollständiger Text 
Verfahren : 2008/0062(COD)
Werdegang im Plenum
Entwicklungsstadium in Bezug auf das Dokument : A6-0371/2008

Eingereichte Texte :

A6-0371/2008

Aussprachen :

PV 16/12/2008 - 19
CRE 16/12/2008 - 19

Abstimmungen :

PV 17/12/2008 - 5.8
Erklärungen zur Abstimmung
Erklärungen zur Abstimmung

Angenommene Texte :

P6_TA(2008)0616

Ausführliche Sitzungsberichte
Dienstag, 16. Dezember 2008 - Straßburg Überprüfte Ausgabe

19. Grenzübergreifende Durchsetzung von Verkehrssicherheitsvorschriften (Aussprache)
Video der Beiträge
Protokoll
MPphoto
 

  Presidente. − L'ordine del giorno reca la relazione di Inés Ayala Sender, a nome della commissione per i trasporti e il turismo, sulla proposta di direttiva del Parlamento europeo e del Consiglio per agevolare l'applicazione transfrontaliera della normativa in materia di sicurezza stradale (COM(2008)0151 - C6-0149/2008 - 2008/0062(COD)) (A6-0371/2008).

 
  
MPphoto
 

  Inés Ayala Sender, Ponente. − Señor Presidente, comienzo por el capitulo grande de agradecimientos. He de agradecer en primer lugar a la Comisión que haya presentado un texto que nos da un instrumento que era necesario y urgente. Por lo tanto, he de agradecer a la Comisión —en su representación, al Vicepresidente Tajani— que haya hecho este gesto de ponernos en las manos un instrumento que en este momento, en 2008, era absolutamente necesario después de un año 2007 francamente malo en relación con los progresos logrados hasta entonces en seguridad vial —y sobre todo, teniendo en cuenta que estamos muy próximos, a dos años tan solo, de cumplir el compromiso y el objetivo de todos los Estados miembros, de la Unión Europea, de reducir a la mitad las víctimas mortales en la carretera. Por lo tanto, gracias a la Comisión por ello.

Gracias también a la Presidencia francesa (aunque acaban de marcharse de la sala), porque creo que con sus esfuerzos y su tenacidad nos convencieron de la posibilidad de hacer avanzar un expediente que resultaba complejo en su comienzo, por sus implicaciones, pero nos convencieron de que merecía la pena.

He de decir, sin embargo, que en la andadura posterior, teniendo en cuenta que había otros expedientes más importantes, es verdad que hemos tenido algunos problemas a la hora de entender los motivos del Servicio Jurídico. Pensábamos que siempre debería ayudar a las Presidencias en ejercicio a sacar adelante sus prioridades y objetivos, pero en este caso más bien nos hemos encontrado con que no nos servía de mucho.

En algún caso, un Consejo JAI en algún momento ha llevado adelante unas conclusiones, con toda su buena intención, pero que no nos han ayudado a mantener el planteamiento estricto de que este texto, este instrumento que nos dábamos, era un instrumento estrictamente de seguridad vial destinado a prevenir los problemas y los accidentes en las carreteras y la impunidad de los conductores.

Finalmente, un capítulo especial y cordial de cara a los ponentes, a mis colegas, especialmente a la señora Fouré, que me ha acompañado en el sentido de que hemos hecho un buen equipo en la mejora de este texto, así como el resto de mis compañeros, el Sr. Cocilovo, la Sra. Lichtenberger y mis colegas, con los que creo que hemos conseguido finalmente ahormar un texto que ha mejorado.

Yo creo que hemos conseguido completar un procedimiento, un sistema allí donde faltaban algunos temas, como puede ser la consecución de las infracciones administrativas posteriores una vez hecho el intercambio, el sistema de intercambio de información y la notificación: nos faltaba, en el caso de aquellos Estados miembros en los que las infracciones son de orden administrativo, un procedimiento complementario para el que creo que por lo menos hemos propuesto una posible solución.

También es importante haber reforzado los controles. Sabemos que, en los aspectos de seguridad vial, la verdad es que no tenemos normalmente esa posibilidad de reforzar los controles y la Comisión, en este caso, nos ha ayudado.

Se trataba de asegurar también las garantías de protección de datos y el reconocimiento del trabajo hecho por las asociaciones de víctimas y también la explicitación de cómo este sistema también debe afectar a los motoristas.

Por eso, no entendemos cómo el Consejo ha decidido mantenerse en un planteamiento, en una base jurídica, que no nos ayuda en absoluto y que más bien bloquea los posibles avances. En ese sentido, he de manifestar que el Parlamento y la Comisión estamos convencidos de que la base es una base de seguridad vial, que es un primer paso importante para mejorar precisamente ese aspecto que todos los ciudadanos europeos están esperando que se mejore y, por lo tanto, debe mantenerse en un planteamiento de tercer pilar, que está ahora mismo a punto de expirar, puesto que el Tratado de Lisboa, (ratificado por los Estados miembros, que precisamente tienen reticencias en el Consejo en este momento), aspira a eliminar ese tercer pilar, que ahora mismo aparece para algunos de ellos como un elemento a blandir en contra del avance de este texto.

Creemos y esperamos que se resuelvan los problemas causados por la base legal (que los ciudadanos no entenderán cuando les expliquemos por qué no nos damos un instrumento fundamental para mejora de la seguridad vial, para impedir la impunidad de esos conductores no residentes, de esos conductores que atraviesan nuestros países, que cometen infracciones porque se sienten impunes), pues realmente no acabamos de entender que se pueda seguir manteniéndo. De ahí que a la Presidencia checa —la próxima Presidencia— le pidamos que olvide sus reservas y dé un paso adelante en favor de la seguridad vial.

 
  
MPphoto
 

  Antonio Tajani, Vicepresidente della Commissione. − Signor Presidente, onorevoli deputati, io voglio innanzitutto ringraziare l'on. Ayala Sender per l'impegno che ha profuso in questo lavoro, che veramente ha svolto con passione, accanimento e anche con grande obiettività.

Quindi l'impegno della Commissione - non posso che ribadirlo davanti a voi - è un obiettivo primario, quello per la sicurezza delle strade. Per quanto riguarda invece i contenuti, abbiamo esaminato il testo dell'on. Ayala Sender, gli emendamenti che ha presentato, e non abbiamo obiezioni in merito, al contrario la Commissione ritiene che la relazione vada esattamente nella direzione della proposta che abbiamo presentato, addirittura contribuendo per certi aspetti a migliorare la qualità del testo.

Ad esempio, il Parlamento europeo considera la rete elettronica creata per lo scambio di informazioni come uno strumento da gestire a livello comunitario per poter garantire la protezione dei dati personali dei cittadini europei. Non posso che dichiararmi d'accordo con questi emendamenti che precisano e delineano il campo di applicazione della proposta. Ritengo anche che alcuni emendamenti rafforzino addirittura la proposta da noi presentata.

Penso agli emendamenti che garantiscono il perseguimento dell'infrazione alla sicurezza stradale che rientrano nella competenza di giurisdizioni amministrative o ancora quegli emendamenti che propongono la redazione di orientamenti sui metodi e sulle pratiche di controllo da parte degli Stati membri. Sono tutti elementi essenziali per garantire la sicurezza sulle strade e per conseguire l'obiettivo di ridurre il numero delle vittime causate da incidenti sulle strade europee di almeno la metà. Io vi ricordo che noi ogni anno sulle strade d'Europa vediamo morire più di 40.000 persone, nel 2007 sono state 42.500 le vittime di incidenti. Se andiamo a vedere bene equivalgono più o meno alla caduta di un aereo ogni giorno, è un dramma che noi troppo spesso sottovalutiamo e che siamo ormai abituati a non considerare per quanto è largo il fenomeno.

Noi dobbiamo certamente fare di più, molto di più. Per questo mi voglio congratulare, da un lato, con il Parlamento che ha agito con grande rapidità, ringrazio ancora l'on. Sender e la commissione parlamentare trasporti per il lavoro che ha svolto e per aver capito la posta in gioco, che è la sicurezza di tutti i cittadini europei. Ci troviamo in perfetta sintonia con il Parlamento. Commissione e Parlamento stanno insistendo per fare presto, abbiamo bisogno di norme che incidano sul serio per ridurre gli incidenti sulle strade.

Purtroppo non siamo riusciti ad avere all'ultimo Consiglio dei ministri il consenso da parte degli Stati membri. La Presidenza francese aveva tentato una mediazione, ma abbiamo dovuto constatare il 9 dicembre scorso che nonostante ci sia un accordo sulla strategia globale per ridurre il numero delle vittime, molti Stati membri insistono sulla questione del terzo pilastro. Mentre la Commissione, il Parlamento si trovano in sintonia sul primo pilastro, molti Stati membri continuano a parlare di necessità di regolare la questione sul terzo pilastro.

Questo mi pare in assoluta contraddizione - lo voglio dire pubblicamente nell'Aula del Parlamento, ripetere quello che ho detto al Consiglio dei ministri - noi non possiamo assistere ad una decisione del Consiglio europeo che punta a trovare un accordo per fare approvare il trattato di Lisbona con un nuovo referendum in Irlanda, il trattato di Lisbona come tutti quanti voi sapete cancella il terzo pilastro, contemporaneamente gli Stati membri dicono che bisogna regolare tutta l'azione per esigere le sanzioni transfrontaliere in base al terzo pilastro. Mi pare una contraddizione vera e propria che non porta ad alcun risultato positivo e a causa di disquisizioni giuridiche noi perdiamo tempo e non siamo capaci di agire concretamente per dare delle risposte concrete ai cittadini.

Gli incidenti sulle strade non sono qualche cosa di teorico, sono qualche cosa che da un momento all'altro può toccare qualsiasi famiglia europea, comprese le nostre. Sulle strade ci sono i nostri figli che tornano il sabato sera dalle discoteche o che vanno a giocare a pallone o vanno ad una festa. Questo noi dobbiamo tener presente, qui non è una questione di disquisizione giuridica, non possiamo perdere tempo.

Io lancio - mi dispiace che non ci sia la presenza del Consiglio questa sera - un altro appello accorato - e credo di poterlo fare anche a nome del Parlamento - perché il Consiglio modifichi la propria posizione e il Consiglio Trasporti sia in sintonia con il Consiglio europeo. Dobbiamo guardare al futuro, dobbiamo guardare al trattato di Lisbona, ci auguriamo tutti quanti che possa entrare presto in vigore, perché credo che non possiamo rimanere con la testa girata verso il passato per quanto riguarda una questione che concerne la tutela delle vite di tutti quanti noi.

 
  
MPphoto
 

  Brigitte Fouré, au nom du groupe PPE-DE. – Monsieur le Président, je voudrais tout d'abord remercier Mme Ayala Sender pour son rapport parce que, en effet, nous avons travaillé de manière très constructive, et elle a pris en considération la plupart des amendements qui avaient été apportés par les différents membres de la commission des transports pour faire en sorte, eh bien, qu'on aboutisse à un projet de directive qui puisse être adopté, si ce n'est à l'unanimité, en tout cas à une majorité des voix extrêmement importante au sein de la commission des transports.

Je voudrais rappeler que – bien sûr, cela a été dit – l'objectif de cette directive, c'est la sécurité routière. C'est d'abord d'abaisser le nombre de tués et de blessés sur les routes d'Europe, parce que c'est une véritable calamité, une véritable catastrophe qui se déroule tous les ans sous nos yeux. Cet objectif, bien sûr, est partagé par les 27 États membres et par l'ensemble des parlementaires européens. Il est logique de le redire. Il s'agit donc de sauver des vies, et en même temps, eh bien, de mettre fin à la discrimination qui existe jusqu'à présent entre les conducteurs nationaux et les conducteurs des autres États. On ne peut pas supporter que sur les autoroutes d'un pays, deux automobilistes différents soient traités de manière différente. C'est absolument intolérable. Cela ne peut pas continuer ainsi, surtout quand ce sont des vies qui – je le répète encore une fois – sont en jeu.

Les infractions qui sont visées sont bien ciblées comme étant les plus accidentogènes: c'est l'excès de vitesse, c'est la conduite sous l'empire d'un état alcoolique, c'est le fait de griller un feu rouge, et c'est enfin le non-port de la ceinture de sécurité. Il est donc vraiment fondamental d'aller dans le sens de cette directive.

Pour conclure, je voudrais rappeler – M. le Commissaire le disait il y a une seconde – que le Conseil des ministres a émis des réserves: troisième pilier, etc., mais je pense que l'enjeu des vies humaines mérite évidemment qu'on trouve des solutions juridiques, et là j'ai parfois l'impression que les arguties juridiques servent de véritables prétextes. Il me semble que l'enjeu, c'est qu'on n'assiste plus à cette véritable catastrophe sur nos routes qui n'est pas à la hauteur de l'Europe. Il faut absolument que l'Europe nous aide à protéger ces vies humaines auxquelles il est mis fin tous les ans.

Voilà l'enjeu de cette directive, et j'espère que le Parlement européen sera très majoritaire, quasi unanime, pour que nous puissions faire en sorte que, lors de la Présidence tchèque, les choses avancent sur cette question.

 
  
MPphoto
 

  Silvia-Adriana Ţicău, în numele grupului PSE. – Doresc să o felicit întâi pe doamna Ayala Sender pentru raportul domniei sale, este o temă extrem de importantă, 43 000 de cetăţeni îşi pierd viaţa pe şoselele europene şi aproximativ 1 300 000 de cetăţeni sunt accidentaţi. Cei 43 000 de morţi pe şoselele europene înseamnă echivalentul unui accident aviatic de dimensiune medie pe săptămână. Cred că acest lucru nu mai poate fi tolerat.

Doresc să menţionez faptul că directiva propusă nu se referă la sancţiuni penale şi nici la sistemele de puncte, acolo unde ele există în statele membre. Solicit ca transferul de date între statele membre să se facă cu asigurarea confidenţialităţii şi securităţii datelor transmise, iar comunicările între statele membre să conţină inclusiv modalităţile de plată accesibile şi moneda în care se va face acea plată.

De asemenea, solicit ca autoritatea centrală din statul membru de reşedinţă, dacă va decide să nu urmărească aplicarea sancţiunilor financiare transmise de statul membru în care a avut loc infracţiunea, atunci aceasta trebuie neapărat să notifice Comisia Europeană. Cred că această directivă este extrem de importantă şi de aceea sper ca votul pe care-l va da Parlamentul European să ajute şi Consiliul European să facă un pas în direcţia corectă, şi anume acea de a aproba această directivă. Ea este necesară. Mulţumesc.

 
  
MPphoto
 

  Биляна Илиева Раева, от името на групата ALDE. – Уважаема г-жо докладчик, бих искала да започна поздравявайки Ви затова, че превръщате един от най-трагичните обществени проблеми в наш общ политически приоритет. Днес загубата на човешки живот, както казахте г-н комисар, е далеч над стойностите, които искаме да видим като едно общо европейско ниво.

Разполагаме с близо 70 стандарта за различни авточасти, но директива, ограничаваща човешките жертви по пътищата на Европейския съюз, засега нямаме. Това е парадоксално. Човешкият живот по пътищата е не по-малко важен от екостандартите, които налагаме на страните членки. В този контекст, е необходимо да подкрепим в сутрешния вот доклада на г-жа Ayala Sender, предлагащ задължителни трансгранични санкции за основните четири нарушения, които отговарят за над 75% от смъртните случаи по пътищата.

Налагането на трансгранични мерки срещу тях ще ограничи сериозно и фаталните произшествия и ще ни доближи до целта за тяхното намаление с 50% до 2010 г. Общата пътна политика минава през общо пътно законодателство за Европейския съюз и през общи стандарти, но не непременно еднакви показатели. Говорим за червената светлина, говорим за скоростта, но не говорим за употреба на светлини, на кръгови кръстовища, неупотреба на мобилни телефони и на цигари, за шофьорските курсове в Европейския съюз, както и за общи глоби, които биха стреснали и най-заклетите хулигани.

Ако сега шофьор от Унгария си позволи да наруши пътния кодекс на Германия и не е санкциониран по никакъв начин, то с влизането на тази директива и на Вашите предложения в сила той ще бъде санкциониран в неговата страна. Европейският съюз има необходимост от обща европейска политика по пътна сигурност, която да не допуска страните членки да се отклоняват от едно средно ниво за опазване на човешкия живот по пътищата.

Смятаме за естествено Комисията да санкционира правителства, които не са се справили с боклука, спазването на работното време или околната среда. А нямаме ли нужда от механизми, които да гарантират, че националните пътни жертви не надвишават едни средни европейски стойности?

В този контекст, бих искала още веднъж да наблегна на важността да се базираме върху общоприети европейски индикатори за произшествията. Смятам, че Вашият доклад, г-жо Ayala Sender, е стъпка напред към създаването на интегрирана общоевропейска пътна безопасност, а с тази директива се полага основата на Европа без пътни нарушения, без граници и без възможност за неспазване на правилата.

 
  
MPphoto
 

  Eva Lichtenberger, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Herr Präsident! Herzlichen Dank vor allem an unsere Berichterstatterin. Sie hat sich in diesem Bereich, der unvermutet zur sehr heißen Materie geworden ist, sehr darum bemüht, einen Konsens zu erreichen, auch mit dem Rat. Der nimmt in dieser Frage eine sehr unlogische und eine sehr uneuropäische Haltung ein, da offensichtlich etliche Regierungen in erster Linie das Ziel haben, ihre eigenen Schnellfahrer, Drängler oder Alkolenker zu schützen, ganz gleichgültig, welche Leben sie gefährden.

Was ist die Praxis derzeit? Menschen halten sich an die Verbote im eigenen Land. Sobald sie über die Grenze fahren, wächst ihnen ein Bleifuß, und sie kommen nicht mehr vom Gaspedal herunter – ganz genau, weil sie ja keine Angst haben müssen, jemals dafür irgendeine Strafe zu kassieren. Eines muss klar sein: Gerade in kleinen Ländern oder in Ländern mit viel Tourismus ist es besonders schwierig, bei den eigenen Staatsbürgerinnen und Staatsbürgern Verständnis für die Strafen, also die Durchsetzung der Gesetze, zu erhalten, wenn diese völlig sicher sein können, dass die anderen dieser Strafdrohung realiter nicht unterliegen.

Wenn ich also auf einer Straße einen Drängler hinter mir habe, der mir ganz eng auffährt, und der hat ein Nummernschild aus einem anderen Mitgliedstaat der Europäischen Union, muss ich mich dann fragen, ob mein eigenes Leben weniger wert ist als das Leben bei diesem Staatsbürger zuhause, dass er dieses Mehr an Sicherheit nur den Menschen im eigenen Land gewährt? Das ist nicht gerecht, es ist nicht europäisch, und es schadet der Verkehrssicherheit.

Wir hätten einen guten Text erreicht. Einiges fehlt natürlich noch, die Frage des Datenschutzes etwa ist noch nicht hinreichend geklärt. Aber ich bitte Sie zum Abschluss: Unterstützen Sie meinen Abänderungsantrag über die 70-Euro-Grenze! Dann haben wir einen Großteil der Debatte über Ungleichgewichte ausgeräumt. Hier geht es einfach darum, dass eine kluge Höhe der Strafbemessung eine sinnvolle Grenze wäre.

 
  
MPphoto
 

  Sebastiano (Nello) Musumeci, a nome del gruppo UEN. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, signor Vicepresidente della Commissione, 40.000 morti in un anno sono un dato raccapricciante.

Se non è ancora una calamità, certamente è un fenomeno sociale gravissimo quello delle vittime della strada, di fronte al quale fenomeno gli Stati membri sono spesso costretti a limitarsi alla disarmante conta e a elaborare allarmanti statistiche. È il frutto di una maggiore mobilità delle persone, si dirà, è il frutto della dilagante meccanizzazione, si dirà, certo, ma è anche la conseguenza di una latitante politica di prevenzione da un lato e di repressione dall'altro da parte degli Stati membri e da parte della stessa Unione europea che finora non ha saputo assicurare una politica comune in materia di sicurezza stradale.

Un recente studio elaborato dall'Istituto italiano di statistica rileva che nel 2007 gli incidenti stradali notturni che si sono verificati in Italia, fra il venerdì sera e la domenica mattina, sono dell'ordine del 44% del totale. Ma i comportamenti irresponsabili di chi si mette al volante non conoscono purtroppo confini territoriali, è perciò più che pertinente esaminare la proposta di direttiva oggetto della nostra discussione, che tenta di scoraggiare gli automobilisti dal commettere infrazioni al codice della strada ovunque essi siano con l'obiettivo di ridurre della metà il numero delle vittime entro il 2010.

Queste sono condivisibili, ma richiedono almeno in alcuni casi ulteriori miglioramenti, voglio fare solo un esempio: il procedimento contro le infrazioni. A mio parere, dovremmo seguire l'esempio della Svizzera, signor Vicepresidente della Commissione, dove chi commette un'infrazione al codice della strada di solito viene fermato pochi chilometri dopo da una pattuglia della polizia stradale e delle due l'una: o l'automobilista paga subito la multa oppure gli viene sequestrata la macchina fino al momento del pagamento della sanzione.

Mi rendo benissimo conto e concludo della non facile attuazione di una tale misura che può sembrare drastica ma che è senz'altro efficace, del resto è noto che il tumore, e ormai si tratta di metastasi, non si può curare con l'aspirina. La relazione della collega Ayala Sender rimane comunque una buona relazione e avrà senz'altro il mio sostegno.

 
  
MPphoto
 

  Luís Queiró (PPE-DE). - Senhor Presidente, costuma dizer o nosso colega Ari Vatanen, que é um conhecido campeão do desporto automóvel, que todos temos de morrer um dia, mas acrescenta que tal não deve acontecer obrigatoriamente ao volante de um carro. Desde 2005, no entanto, que o número de vítimas de acidentes mortais rodoviários não abranda como devia. Os números de 2007 reflectem esta nossa preocupação. São estes altos e baixos que melhor demonstram o quanto ainda há a fazer.

Estamos todos conscientes de que muitas das infracções cometidas no território dos Estados-Membros, que não o da residência do condutor, são frequentemente seguidas de sanções que não são aplicadas. O projecto de directiva que estamos aqui a analisar delineia, e bem, um sistema electrónico de troca de informações que visa facilitar a execução transfronteiriça de sanções estradais de natureza pecuniária, focando-se nas quatro infracções mais graves em termos de vidas humanas na Europa. Este sistema justifica-se por si próprio. Tem, contudo, de preservar as garantias dos cidadãos relativas à protecção dos seus dados pessoais.

A avaliação da Comissão Europeia quanto aos resultados da sua execução é, pois, indispensável e deverá ser feita com o maior rigor. Subsiste ainda o problema da diferente natureza jurídica das infracções consoante os Estados-Membros onde são praticadas. Nuns casos, são infracções meramente administrativas, noutros têm natureza penal. Nuns casos são acompanhadas de sanções acessórias, como a inibição de conduzir, noutros não. Não é a oportunidade para entrar em detalhes técnicos, mas é o momento de apelar a que se estudem para o futuro as melhores soluções de aplicação da directiva.

A relatora, que aproveito para cumprimentar, sugere já caminhos de solução que apontam inclusivamente para a harmonização quer das multas, quer dos equipamentos e práticas de controlo da circulação rodoviária. A nosso ver, levantam-se também dúvidas quanto ao efectivo direito de recurso quando o condutor não se conforma com a multa aplicada. Estará esse direito devidamente assegurado quando o recorrente tem de recorrer para uma jurisdição e para leis que não são as do seu Estado de residência? É uma pergunta que eu deixo ao Senhor Comissário Tajani.

Por fim, importa que os cidadãos condutores sejam devidamente informados destes seus novos deveres e direitos. Só assim verão em mais esta iniciativa, não tanto um instrumento repressivo, mas antes um meio de estimular comportamentos ao volante mais seguros e mais respeitadores das vidas alheias e das suas próprias vidas.

 
  
MPphoto
 

  Presidente. − Grazie on. Queiró, per quanto mi riguarda, voglio tranquillizzarla, io uso più il motorino che l'automobile, ma vorrei evitare anche di morire in motorino, non solo in automobile.

 
  
MPphoto
 

  Robert Evans (PSE). - Mr President, this is an important dossier, and I am disappointed that the Council is not here, because it now has a crucial role to play as the direction of its thinking is, I understand, rather different from that of this Parliament.

Ms Ayala Sender referred to concerns about the legal base. While I support the principle of cross-border enforcement, it has to be legally sound and stronger than it is now.

The offences covered by this proposal are limited to speeding, drink-driving, the seat belt and not driving through a red light. Ms Fouré said that these cannot be tolerated and Ms Ayala Sender spoke of people getting away with it. I hope that, as we approach the next phase of discussion, we will address this aspect of getting away with it. People who get away with drink-driving, speeding or jumping red traffic lights are a danger to other citizens, but they are often, I would argue, the very same people who think that other rules of the road do not apply to them, whether we are talking about parking restrictions, congestion charges or, as Ms Raeva said, driving using a mobile phone. There are also those who ignore innovative measures such as low-emission zones. These are very important issues and no one should ignore them. We need cross-border, pan-European enforcement to counter them all.

All the people who break the laws contribute to those 42 000 deaths which the Commissioner spoke about earlier. If there were 42 000 deaths in any field of European activity other than driving, we would be up in arms about it day after day, week after week, month after month.

Colleagues, together we must act to strengthen this piece of legislation second time around for all our citizens in the 27 EU Member States.

 
  
MPphoto
 

  Presidente. − Nel comunicare comunque che il Segretariato del Consiglio è presente e sta prendendo piena nota degli interventi - questo lo dico a beneficio dei colleghi intervenuti e delle osservazioni fatte - per due minuti la parola all'on. Rack.

 
  
MPphoto
 

  Reinhard Rack (PPE-DE). - Herr Präsident, Herr Kommissar! Es ist gut, dass wir wenigstens die Einigung haben, vier häufige Delikte nun gemeinsam zu verfolgen. Aber in Wirklichkeit geht es vor allem darum, dass diese Verkehrsverstöße dann auch wirklich geahndet werden, nicht nur, dass wir sagen, wir einigen uns darüber, dass manche Delikte verfolgt werden sollten.

Das Kernproblem ist ja wirklich, dass sehr viele Mitgliedstaaten nicht verfolgen, was eigentlich zu verfolgen wäre. Vor dem Hintergrund halte ich es für unverständlich – und wir sollten das auch in aller Deutlichkeit sagen –, dass sich einige Mitgliedstaaten – und das sind vor allem auch diejenigen, die Verkehrsdelikte aus anderen Mitgliedstaaten nicht ahnden wollen, hinter der Rechtsfrage und dem Kompetenzstreit verstecken. Hier geht es darum, dass wir sehr deutlich die vom Vertrag von Lissabon eingenommene Grundposition einhalten.

In jedem Fall aber geht es darum, dass Mitgliedstaaten nicht ihre eigenen Bürger vor dem schützen, was in anderen Mitgliedstaaten angestellt wird. Vor dem Hintergrund tut es mir eigentlich leid, der Kommission einen Vorwurf machen zu müssen – aber er muss einmal gemacht werden – und die Frage zu stellen, warum man in hier noch nie darüber nachgedacht hat, Vertragsverletzungsverfahren gegen jene Staaten einzuleiten oder zumindest anzudrohen, die ganz systematisch bestimmte Delikte nicht ahnden.

Ich hielte das für eine vernünftige Vorgangsweise, für ein sehr klares und sehr deutliches Signal, dass es sich hier wirklich um ein echtes Anliegen Europas und der Europäischen Gemeinschaft handelt, und ich würde das daher ganz konkret anraten.

Ein zweiter Punkt, der aus meiner Sicht wichtig wäre: Warum binden wir nicht auch Kandidatenländer in dieses System ein? Ich komme aus einem Land, in dem es sehr viele Fahrer aus Nachbarstaaten gibt, die noch nicht oder eben gerade noch nicht Mitglieder der Europäischen Union sind. Deren Freifahrtschein in unserem Land halte ich auch für völlig ungerechtfertigt.

 
  
MPphoto
 

  Bogusław Liberadzki (PSE). - Panie Przewodniczący! Panie Komisarzu! Chciałbym pogratulować sprawozdania pani sprawozdawczyni Inés Ayala Sender. Jest to kolejne bardzo dobre sprawozdanie przygotowane przez jedną z najlepszych posłanek naszej komisji.

Istnieją cztery przyczyny wypadków i cztery obszary regulacji w skali europejskiej, które zostały zidentyfikowane, czyli: łamanie ograniczenia prędkości, zapinanie pasów, kwestia alkoholu i prowadzenia samochodu oraz przejeżdżanie na czerwonym świetle. Rzeczywiście są to przyczyny o kluczowym znaczeniu dla wypadków.

Bardzo dramatycznie zabrzmiało Pana stanowisko, Panie Komisarzu, odnośnie Rady Europejskiej. Jest to przykre, że nasi ministrowie w ten sposób podchodzą do sprawy zasadniczej, czyli bezpieczeństwa ruchu drogowego. Jest to kwestia naszej przestrzeni unijnej, która jest przestrzenią otwartą. Bezkarność czy poczucie bezkarności jest rzeczywistym źródłem złych zachowań.

I drugi bardzo ważny czynnik: nierówność traktowania obywateli unijnych zależnie od kraju, na obszarze którego się znajdują. Potrzebny jest system skuteczny. Musi istnieć świadomość, że kara jest egzekwowalna niezależnie od obszaru geograficznego Unii Europejskiej. Jeżeli omawiana regulacja przyczyni się do takiego funkcjonowania, będzie to nasz sukces. Mam szczególną przyjemność wypowiadać się znając rzeczywistość mojego kraju, czyli Polski, gdzie mamy 5 600 ofiar rocznie na drodze.

 
  
MPphoto
 

  Justas Vincas Paleckis (PSE). - Autokatastrofų Europos keliuose juodasis skaitliukas vis dar sukasi grėsmingai, žuvusiųjų skaičius pastoviai mažėjęs pastaraisiais metais stabilizavosi. Tam, kad būtų įvykdyti ES užbrėžti tikslai, reikia naujų pastangų. Europos Komisija apčiuopė ir paruošė pasiūlymus, pranešėja pridėjo savus, ir štai turime svarbų kiekvienam pranešimą dėl nuobaudų taikymo kelių eismo pažeidėjams iš kitų valstybių. Žuvusiųjų skaičius Sąjungos šalyse smarkiai skiriasi. Lietuvos keliuose, palyginus su senbuvėmis ES valstybėmis, žūsta net penkis kartus daugiau žmonių. Neperkeldamas pagrindinės naštos Briuseliui ir pabrėždamas valstybių atsakomybę vis dėlto neabejoju, kad Sąjunga turėtų palaipsniui pereiti prie bendros arba bent suderintos vairuotojų elgsenos keliuose ir taisyklių politikos. Apie tai jau buvo kalbėta ir aš visiškai tam pritariu.

Tuo labiau, kad dabar, po Šengeno erdvės išplėtimo, vis daugiau automobilių su įvairių valstybių numeriais pasirodo ir senosiose, ir naujosiose Europos Sąjungos valstybėse. Mes visi suinteresuoti, kad protinga vairavimo kultūra paplistų visoje Sąjungoje, kad išnyktų nebaudžiamumo jausmas: „svetimoje valstybėje važinėsiu ir stovinėsiu kaip įpratęs, vis tiek manęs nesuras.“ O tos valstybės, kurios priešinasi šios direktyvos pasiūlymams, norom nenorom greitina to juodojo skaitliuko sukimąsi.

 
  
MPphoto
 

  Zuzana Roithová (PPE-DE). - Vypátrání a pokutování zahraničních řidičů, kteří se dopouštějí dopravních přestupků uvnitř Evropské unie, je sice nepopulární návrh, ale naprosto logický a účelný. Je nepochopitelné, že se členské státy dokážou dohodnout na harmonizaci nových bezpečnostních prvků při výrobě aut pro silnice Evropské unie, aby se snížily důsledky dopravních úrazů, ale přitom se nechtějí dohodnout na prevenci. Návrh na elektronický systém pro výměnu informací o dopravních přestupcích mezi jednotlivými členskými státy by měl být samozřejmostí v prostředí, kde v podstatě už léta funguje volný pohyb lidí.

Účelné ovšem by také bylo harmonizovat systémy dopravních přestupků. Jsem si vědoma, že nebude snadné mít třeba stejný metr pro jižní Itálii a sever Evropy, a dokonce i některá pravidla ne vždy vedou ke stejným dopravním přestupkům nebo k závažnosti těch přestupků. Ale myslím si, že na těch základních, o kterých je známo, že způsobují chronicky většinu dopravních přestupků, by evropské státy najít shodu měly. A podporuji samozřejmě návrh Komise a zpravodaje.

 
  
MPphoto
 

  Marios Matsakis (ALDE). - Mr President, it is amazing that it has taken so long to attempt to pass legislation to give the arm of traffic law the potential to cross EU Member State borders in order to save lives. It is even more amazing that the Council is hindering this from happening. It is also amazing that we set maximum speed limits for our cars, and then we produce vehicles that can travel twice or three times the maximum limits. It is also amazing that we have legal alcohol limits for drivers, and yet we bombard our citizens – especially in the festive season – with alcohol advertisements. And we especially associate alcohol intake with sex appeal and manhood, in some cases.

Commissioner, please do not give up your fight. Please, fight with us against the Council, which is absent today, in order to save lives and make our roads a safer place to be.

 
  
MPphoto
 

  Antonio Tajani, Vicepresidente della Commissione. − Signor Presidente, onorevoli deputati, io non posso che ringraziare tutti coloro che hanno partecipato al dibattito, che hanno dato forza alla decisione che mi auguro domani possa essere presa da questa Assemblea, ma anche all'azione che la Commissione sta svolgendo presso il Consiglio. Credo che insieme alla fine riusciremo a spuntarla, anche se non sarà facile.

Io voglio insistere sull'importanza delle infrazioni delle quali stiamo discutendo, che rappresentano la maggioranza delle cause di incidenti mortali. Voglio rileggere, insieme a voi, alcune percentuali: in base alla valutazione d'impatto del 2007, che reca stime relative a tre anni prima, il 30% delle vittime della strada è dovuto all'eccesso di velocità, il 25% alla guida in stato di ebbrezza e aggiungo anche la guida sotto l'effetto di sostanze stupefacenti. Ecco perché io sono favorevole all'emendamento n. 38 della on. Lichtenberger che aggiunge e arricchisce di alcuni elementi il testo presentato dalla Commissione, ho qualche perplessità per quanto riguarda la questione dei 70 euro perché renderebbe disomogeneo il trattamento.

Il 17% degli incidenti riguarda il mancato uso delle cinture di sicurezza e circa il 4% il transito con semaforo rosso. Insomma il 75% dei decessi per incidenti stradali è causato da una o più di queste 4 infrazioni ai codici della strada. Non credo che serva aggiungere altro - sia chiaro io mi rivolgo al Consiglio, a chi rappresenta il Consiglio, al Segretariato generale del Consiglio - ripeto quello che ho detto qualche giorno fa in occasione del Consiglio dei ministri dei Trasporti, non è intenzione della Commissione ridurre le competenze degli Stati membri, a noi interessa soltanto ridurre il numero dei morti sulle strade dell'Unione europea e su questo noi intendiamo - così rispondo anche all'on. Rack - non nasconderci mai dietro applicazioni di norme.

Per quanto riguarda le infrazioni noi siamo stati inflessibili nei confronti degli Stati membri, però soltanto su questioni che riguardano sistemi di trasporto diversi dall'auto perché questa è la prima volta che noi interveniamo nei confronti delle auto. Abbiamo normative che riguardano la guida dei mezzi pesanti, ma non che riguardano le auto. Ecco però credo che grazie agli incoraggiamenti che sono venuti oggi da questo Parlamento, la Commissione - ve lo posso confermare, lo confermo anche all'ultimo parlamentare che è intervenuto - noi andiamo avanti, non intendiamo fermarci perché, ripeto, quando si tratta di salvare vite umane non può esserci obiezione giuridica che fermi l'azione di chi ha delle responsabilità politiche di fronte a mezzo miliardo di cittadini europei.

Io mi auguro, signor Presidente, nel concludere, che il Natale e l'inizio del Nuovo Anno facciano riflettere i tanti ministri che hanno presentato perplessità nei confronti del testo che la Commissione, in sintonia con il Parlamento, ha presentato al Consiglio e visto che è l'ultimo intervento che pronuncio prima della pausa natalizia, signor Presidente, formulo, a nome anche della Commissione, i miei migliori auguri a tutti i parlamentari, alla Presidenza e al Parlamento tutto.

 
  
MPphoto
 

  Presidente. − Grazie signor Vicepresidente, ovviamente ricambiamo gli auguri e per il Consiglio siamo disposti ad arrivare anche all'Epifania e se si comporterà male, grandi sacchetti di carbone.

 
  
MPphoto
 

  Inés Ayala Sender, Ponente. − Señor Presidente, yo le quería plantear precisamente una queja en relación con la no presencia del Consejo, pero veo que sí hay una persona que lo representa, aunque hubiéramos preferido, evidentemente, tener a un representante directo de la Presidencia. Pero es verdad que el señor Borloo estaba muy cansado.

Quisiera agradecer los comentarios de los colegas. A algunos de ellos les puedo asegurar, en relación con la confidencialidad de los datos, que hemos procurado asegurarla totalmente con el responsable europeo de los datos. Precisamente, en relación con las garantías procedimentales, hemos procurado, con la ayuda inestimable de la Comisión y los servicios jurídicos del Parlamento, plantear todas las posibles en este estadio de la Directiva.

En cuanto al sistema suizo, puedo asegurarles que el problema actual es que, para los no residentes, normalmente nuestra policía no puede intercambiar los datos o notificarlos, con lo cual, aunque en los casos en que los pillan sí les hacen pagar —y eso existe en todos nuestros Estados miembros— , cuando se utilizan radares o cámaras, es decir, medios mecánicos, no se pueden conseguir dichos datos y ése es el sistema que estamos aplicando ahora mismo.

Simplemente, quisiera agradecer a todos su paciencia, porque en algunos ámbitos no hemos podido ampliar los planteamientos que estaban llevando a cabo, por ejemplo, el señor Evans, la señora Lichtenberger o la señora Ţicău. No obstante, existe la cláusula de revisión que la Comisión nos ha garantizado que permitiría, en los dos años siguientes a la aplicación de la Directiva, poner en marcha una evaluación e introducir o incluir nuevos aspectos que en ese momento fueran convenientes.

Para ello, por supuesto, es necesario que la Directiva se apruebe. Necesitamos, pues, soluciones políticas y no estratagemas leguleyas y, por lo tanto, agradezco tanto a la Comisión como a la Presidencia francesa y, sobre todo, a mis colegas no solamente la paciencia y su apoyo sino también, espero, el voto de mañana, que debe ser lo más mayoritario posible para así poder hacer frente a la nueva Presidencia, la Presidencia checa, conjuntamente con la Comisión, y plantearle la necesidad de progresar hacia la aprobación de esta Directiva.

 
  
MPphoto
 

  Presidente. − La discussione è chiusa.

La votazione si svolgerà mercoledì 17 dicembre.

Dichiarazioni scritte (articolo 142)

 
  
MPphoto
 
 

  Zita Pleštinská (PPE-DE), písomne. – Nadmerná rýchlosť, riadenie pod vplyvom alkoholu, nepoužívanie bezpečnostných pásov alebo nezastavenie na červenú sú hlavnými príčinami častých smrteľných dopravných nehôd na európskych cestách, preto sa EÚ snaží v prvom kroku harmonizovať pravidlá práve pre tieto štyri priestupky.

Prínos smernice vidím v jednotnom európskom prístupe k vymáhaniu a výške sankcií a v používaní elektronickej siete na výmenu informácií. Za negatívum pokladám nedostatočnú informovanosť vodičov so zmenami pravidiel v oblasti vymáhania pokút v rámci EÚ.

Za dôležité považujem, aby Komisia v spolupráci s členskými štátmi uskutočnila informačnú kampaň, pretože občania musia byť už pri prekročení hraníc iného členského štátu EÚ v predstihu informovaní o právnych dôsledkoch v oblasti výšky a ukladania sankcií za porušenie Je potrebné, aby mali vodiči právo na doručenie oznámenia v jazyku, ktorému rozumejú najmä v prípade, ak sú s prijatím oznámenia spojené právne účinky. Musia vedieť právoplatnosť rozhodnutia a o spôsobe odvolania pripadne o následkoch nereagovania.

Verím, že aj na základe tejto smernice budú vodiči jazdiť opatrnejšie a bezpečnejšie a smernica prispeje k zníženiu smrteľných dopravných nehôd na európskych cestách, na ktorých v roku 2007 zahynulo 40 000 osôb. Podporujem prijatie smernice o zjednodušení cezhraničných pravidiel v oblasti bezpečnosti cestnej premávky, a preto vítam správu spravodajkyne Ayala Sender.

 
Rechtlicher Hinweis - Datenschutzbestimmungen