Index 
 Zurück 
 Vor 
 Vollständiger Text 
Ausführliche Sitzungsberichte
Mittwoch, 17. Dezember 2008 - Straßburg Überprüfte Ausgabe

16. Fragestunde (Anfragen an die Kommission)
Video der Beiträge
Protokoll
MPphoto
 
 

  President. − The next item is Question Time (B6-0491/2008).

The following questions are addressed to the Commission.

Part one

 
  
  

Question No 32 by Tadeusz Zwiefka (H-0934/08)

Subject: Contingency plans for SMEs

In the light of the current financial and economic crisis, in the words of Jean Claude Trichet the most serious crisis since the Second World War, I would like to ask the Commission about its contingency plans for SMEs.

The recovery framework plan, due out on 26 November, is supposed to include short-term measures to help head off a recession. The Commission is looking at new funding and new uses for existing funds. It also wants to increase capital available for the European Investment Bank, the EU’s long-term lending institution. The Bank has already put together a €30 bn loan package to help small businesses struggling to get financing. Such actions are highly commendable; however one of the most serious issues facing SMEs at this stage is the problem of defaults on loan repayments. Has the European Commission devised contingency plans especially targeted at this specific problem?

 
  
MPphoto
 

  Joaquín Almunia, Miembro de la Comisión. − Señora Presidenta, la Comisión, en la propuesta de ley de la pequeña empresa o Small Business Act, ha reconocido plenamente los problemas a los que se enfrentan las pequeñas y medianas empresas.

En lo que respecta al acceso a la financiación, que es a lo se refiere la pregunta del señor Zwiefka, junto con el Banco Europeo de Inversiones, la Comisión ha anunciado acciones específicas para mejorar esta situación.

Por supuesto que estamos de acuerdo con la necesidad de ayudar especialmente a las pequeñas y medianas empresas. La crisis financiera ha empeorado sustancialmente los canales de financiación a las empresas y, en particular, a las pequeñas y medianas empresas, en muchos Estados miembros. Para contrarrestar estos efectos, las Instituciones de la Comunidad y también los Estados miembros, en el ámbito de sus competencias, hemos tomado medidas concretas.

La Comisión ha introducido medidas destinadas a estabilizar el sistema financiero que ayudarán a los bancos a volver a conceder préstamos a sus clientes. También hemos apoyado determinados cambios en las normas contables y una aprobación acelerada de programas de recapitalización de bancos y de avales para los bancos.

Además, como es sabido, el 26 de noviembre la Comisión aprobó el plan de recuperación por un valor de doscientos mil millones de euros, plan que fue apoyado y respaldado por el Consejo Europeo la semana pasada. Dentro de ese plan por un valor de doscientos mil millones de euros hay en nuestra comunicación treinta mil millones de euros que proceden del presupuesto europeo o de acciones de financiación del Banco Europeo de Inversiones para ayudar a revitalizar la economía.

Y dentro de esas actuaciones, tanto a través de recursos presupuestarios como a través de acciones financieras, hay claramente líneas de financiación y de ayuda que van a beneficiar sustancialmente a las pequeñas y medianas empresas, y esto viene a añadirse al acuerdo que se alcanzó en el Consejo informal Ecofin de septiembre de este año, en Niza, para que el Banco Europeo de Inversiones intensificara y, a la vez, anticipara sus líneas de financiación específica para pequeñas y medianas empresas.

Complementando esos acuerdos, el Banco Europeo de Inversiones ha anunciado que va a proporcionar financiación intermedia −llamada técnicamente mezzanine− a las pequeñas y medianas empresas a través del Fondo Europeo de Inversiones, por un valor total de mil millones de euros.

Como he dicho antes, en los planes de los diferentes Estados miembros, en el marco del plan de recuperación respaldado la semana pasada por el Consejo Europeo, ya hay varios ejemplos de países importantes de la Unión Europea por tamaño económico, como Reino Unido, Francia, Alemania, España, que han previsto medidas específicas de financiación para las pequeñas y medianas empresas, que todos sabemos representan un volumen importante de cifra de ventas, de empleo y de tejido productivo en todos nuestros países.

Por último, quería hacer alusión a los acuerdos que ha adoptado la Comisión, en este momento de especiales dificultades económicas, utilizando las disposiciones escritas y previstas en el Tratado, para aportar la flexibilidad necesaria en el marco de las ayudas de Estado, y ello también va a beneficiar especialmente a las pequeñas y medianas empresas, como, por ejemplo, el acuerdo que ayer adoptamos para elevar la llamada «regla de mínimis» en ayudas de Estado.

Por último, el próximo mes de enero, la Comisión y las pequeñas y medianas empresas, sus representantes y también los bancos vamos a celebrar una reunión del llamado «diálogo constructivo» para intercambiar opiniones acerca de la eficacia de estas ayudas, acerca de la situación y acerca de la eventual necesidad de reforzar las decisiones adoptadas ya en los últimos meses.

 
  
MPphoto
 

  Tadeusz Zwiefka (PPE-DE). - Pani Przewodnicząca! Panie Komisarzu! Bardzo dziękuję za obszerne wyjaśnienia. Ponieważ mówił Pan o wykonanej pracy Komisji, a także o zobowiązaniach Europejskiego Banku Inwestycyjnego, chciałem zapytać czy w ogóle banki, z którymi prowadzone są rozmowy, banki, którym udzielane jest ogromne wsparcie, zobowiązują się do prowadzenia polityki zapewniającej w miarę spokojne funkcjonowanie sektora małych i średnich przedsiębiorstw? Czy jest to także zobowiązanie z drugiej strony?

 
  
MPphoto
 

  Joaquín Almunia, Miembro de la Comisión. − Contestando a la pregunta del señor Zwiefka, sin duda hablamos con los bancos. Éstos expresan también en sus balances y en sus estados las dificultades por las que están atravesando.

Pero claro, todos los recursos, todas las decisiones, todas las medidas adoptadas, tanto a escala europea como a escala de los Estados miembros, más la provisión de liquidez y el recorte de los tipos de interés del Banco Central Europeo y de otros bancos centrales, todo ello va dirigido a evitar un colapso del crédito, a incentivar, a crear el marco adecuado para una recuperación de los niveles de crédito y de financiación necesarios para las familias y para las empresas.

Sin duda, las pequeñas y medianas empresas son mucho más dependientes que las grandes empresas de la financiación vía crédito bancario, en la medida en que las grandes empresas, a pesar de las dificultades actuales de los mercados, pueden ir directamente a emitir sus títulos, sus obligaciones, a conseguir financiación en los mercados de valores o en los mercados de renta fija. Las pequeñas y medianas empresas necesitan el canal bancario.

Esperamos, sinceramente, que los bancos y el sistema crediticio respondan positivamente a un volumen de ayudas y a un volumen de apoyo necesarios, por un lado, pero también de una magnitud que hubiese sido inimaginable hace todavía pocos meses.

Creo que no sólo los Gobiernos, las instituciones europeas o los bancos centrales tenemos que asumir responsabilidades —y las estamos asumiendo—, también a los bancos, en la medida en que han recibido apoyo con recapitalización basada en dinero público o con garantías de avales prestados con la garantía pública, les incumben responsabilidades ante el resto de la sociedad y, en particular, respecto de las pequeñas y medianas empresas.

 
  
MPphoto
 

  Mairead McGuinness (PPE-DE). - Commissioner, I think your last comment was so appropriate. The banks need to realise that they need SMEs and have made money from them in the past.

I suppose my question is a very basic one: will this work? We may not know now if it is working, but when will we know, and at what time will we say that we need to do something else? The figure of EUR 30 billion is a significant figure, but the Irish authorities have had to inject EUR 10 billion into the banks, and some independent experts say that EUR 30 billion is needed to recapitalise the Irish banks. Perhaps you would comment.

 
  
MPphoto
 

  Silvia-Adriana Ţicău (PSE). - Aş dori să vă întreb, care este procedura prin care IMM-urile din România pot avea acces la finanţări din acest buget alocat de 30 de miliarde de euro? Care este procedura prin care statele membre pot facilita IMM-urilor lor accesul la aceste finanţări; spuneaţi de un plan din Franţa, din Marea Britanie... Întrebarea este: va fi procedura primul venit, primul servit sau au statele membre, deci şi IMM-urile din România, posibilitatea să obţină astfel de finanţări?

 
  
MPphoto
 

  Joaquín Almunia, Miembro de la Comisión. − Señora Presidenta, señoría, estamos en una economía de mercado y, sentándose usted en los bancos en los que se sienta, estoy seguro de que comparte esta afirmación, y las reglas del juego de la economía de mercado son las que son.

Por lo tanto, yo creo que nadie piensa que el sistema crediticio, el sistema financiero, el sistema económico en general fuera a funcionar mejor si todas las decisiones de los agentes económicos y, en particular, en este supuesto, de los agentes financieros fuesen decididas por los ministerios o fuesen decididas en Bruselas en alguno de los múltiples edificios en los que las Instituciones europeas desarrollan su actividad.

Por lo tanto, tienen que ser los bancos los que decidan dar crédito. Lo que pasa es que, cuando los bancos se apoyan en dinero público y en garantías o avales públicos, tienen también que cumplir una serie de condiciones. Los programas nacionales de apoyo al sector bancario varían en cuanto al tipo de condiciones en función de las circunstancias, de las características, del tipo de instrumento que se está utilizando en cada país.

Por nuestra parte, por parte de la Comisión Europea, hemos aprobado los programas presentados por cada uno de los Estados miembros en materia de avales para comprobar que cumplen con las reglas de la competencia y de las ayudas de Estado. Estamos ultimando en estos días la aprobación de los últimos planes nacionales presentados en materia de recapitalización.

La Comisión ha adoptado y publicado unas normas horizontales para explicar cuáles son los criterios que estamos utilizando en este momento excepcional a fin de analizar si esos planes cumplen con las reglas del Tratado y, en todos los supuestos, establecemos desde la Comisión un plazo de seis meses, porque, seis meses después de nuestra autorización inicial de esos planes, debemos y queremos analizar qué ha sucedido.

Si el dinero de los contribuyentes, el dinero de los ciudadanos facilitado a través de esos programas de ayuda está siendo bien utilizado y las circunstancias difíciles de la economía continúan afectando al funcionamiento de los mercados financieros, podremos autorizar la continuación de estos programas. Si la economía ha mejorado −cosa que todos deseamos− o si el dinero no está siendo utilizado para el fin con que ha sido autorizado, obraremos también en consecuencia y adoptaremos las decisiones necesarias.

No estamos dispuestos a que el dinero de los contribuyentes, que está siendo arriesgado para mejorar el funcionamiento de los circuitos financieros y de los mercados y circuitos de crédito, pueda ser malgastado o pueda ser utilizado sin conseguir los resultados adecuados.

En relación con la segunda pregunta, el Banco Europeo de Inversiones, en los programas de ayuda a las pequeñas y medianas empresas, actúa a través de intermediarios en cada uno de los Estados miembros. Por lo tanto, en cada uno de los Estados miembros, el intermediario o los intermediarios son los que transmiten al tejido productivo, a las pequeñas y medianas empresas, los créditos y las facilidades financieras basadas en los programas de apoyo que hemos decidido; son esos intermediarios, esos agentes financieros los que tienen que dar y proporcionar la información adecuada a la que se refería Su Señoría.

 
  
MPphoto
 
 

  President. − Question No 33 by Ryszard Czarnecki (H-0952/08)

Subject: Combating terrorism

The 10 terrorist attacks in Mumbai last week claimed the lives of at least 188 people, and injured hundreds of others. What steps is the Commission taking to force the Pakistani government to stop supporting terrorist groups on its territory?

Question No 34 by Wiesław Stefan Kuc (H-0955/08)

Subject: European Commission action concerning terrorist groups in Pakistan

What kind of measures is the European Commission taking to force the Pakistani authorities to refrain from supporting and facilitating terrorist group activities?

 
  
MPphoto
 

  Ján Figeľ, Member of the Commission. − I think I can say that the Commission shares with many the shock of the recent events in Mumbai, which were also very clearly and strongly condemned by the Council of the European Union on 8 December.

In this connection, the European Union expressed the hope that Pakistan will fully cooperate with the Indian investigation and that both countries will work together in bringing those responsible to justice. Terrorist networks aim at undermining regional peace and stability; they should not be allowed to succeed. The EU has therefore urged that regional cooperation in combating terrorism be stepped up.

Dialogue and cooperation is the way forward, so that gaps in mutual perceptions and approaches can be addressed. There is no alternative to working with Pakistan’s civilian government. President Zardari, as you know, has shown himself committed to reconciliation. The Pakistan authorities have carried out arrests in connection with allegations of involvement by its citizens and organisations in the Mumbai attacks. These are very important steps.

What is required now is the firm commitment by the Government of Pakistan to crack down on terrorist networks so that further attacks can be prevented. The Commission is looking into the possibility of launching projects aimed at reinforcing Pakistan’s counter-terrorism capabilities.

A visit by EU counter-terrorism coordinator Gilles de Kerchove together with the Commission is scheduled for January next. That is all I can say as a response to the two questions.

 
  
MPphoto
 

  Ryszard Czarnecki (UEN). - Pani Przewodnicząca! Panie Komisarzu! Pytania te pisaliśmy razem z panem posłem Kucem trzy tygodnie temu. Przez ten czas - jak sam pan komisarz powiedział - nastąpiły pewne fakty. W związku z tym chciałbym, żeby pan ocenił, skomentował deklarację władz Pakistanu mówiącą, że nie wyobrażają sobie przekazania złapanych terrorystów władzom Indii. Czy tego typu deklaracja może wpłynąć na relacje między New Delhi, Islamabadem i Karachi w tym regionie?

 
  
MPphoto
 

  Wiesław Stefan Kuc (UEN). - (...) uzupełnić moje pytanie. W jaki sposób chcemy skontrolować wykorzystywanie terytorium Pakistanu dla szkolenia talibów, którzy potem mają bardzo duży udział w walkach prowadzonych w Afganistanie, gdzie są zaangażowane środki Europy i Stanów Zjednoczonych.

 
  
MPphoto
 

  Ján Figeľ, Member of the Commission. − As I have said, it is a really difficult, sensitive and important subject. One of the ways in which we can help is to promote democracy, the rule of law, counter-terrorism policies and cooperation in the region and also in this specific country. I think there is a window of opportunity. On the one hand we are trying to help to build trust, but we are also closely monitoring procedures and which steps are being taken. Of course what you said about the decision not to extradite means not following justice but doing what is important with regard to the Pakistani system in Pakistan itself, with the aim of eliminating space for terrorism, whether in this country or in the neighbourhood which affected so tragically the situation in Mumbai in India.

In terms of overall cooperation, I think that the European Union, together with many other partner countries, can build stronger links to governments which are really acting more in a preventive mood and sharing more intelligence actions against networks. I hope that the network crackdown in recent days in Pakistan will be a good example, but we will still need to see how the process is going on in this country. We are there, at least with limited possibilities. We increased the financial envelope for cooperation with Pakistan for the next period, 2007-2010. The envelope contains EUR 200 million. Part of the focus is really strengthening the rule of law, democratic institutions and the capacity to act in this direction.

That is all I can say at the moment. Perhaps we will have not only more information but real results in January after the visit to the country by the Commission and the coordinator from the Council.

 
  
MPphoto
 
 

  President. − Question No 35 by Silvia-Adriana Ticau (H-0966/08)

Subject: Investment in energy infrastructures

The economic and financial crisis is affecting many of the Member States. Each week we hear about new measures affecting thousands of employees in different Member States. Investment in energy infrastructures is one of the means available to Europe for tackling the economic crisis. The construction of such infrastructures (oil and gas pipelines or infrastructures for the production and transport of electricity) calls for large-scale investment, with a time-frame for project implementation of medium to long duration. If there is to be sufficient investment in energy infrastructures, either the Member States will need to be able to draw on a bigger TEN-T budget or their budget deficits will increase for a certain period of time. What measures is the Commission envisaging in order to support Member States, in this period of economic and financial crisis, in their efforts to achieve a significant increase in investment in energy infrastructures?

 
  
MPphoto
 

  Joaquín Almunia, Miembro de la Comisión. − Señora Ţicău, usted pregunta por las inversiones en infraestructuras de energía. La segunda revisión estratégica del sector de la energía, adoptada por la Comisión, señala la necesidad que tiene la Unión Europea de aumentar urgentemente sus inversiones en infraestructuras de energía para facilitar los objetivos de nuestra política energética, como son la seguridad del aprovisionamiento, la sostenibilidad y la competitividad. También el Consejo de Ministros de Energía, reunido la semana pasada, resaltó la importancia de aumentar las inversiones en infraestructuras, y no me voy a referir al acuerdo sobre energía y cambio climático, respaldado el pasado fin de semana por el Consejo Europeo y que ustedes mismos han votado hoy aquí, en esta Cámara.

La Comisión insiste —y creo que contamos también con el apoyo del Consejo y del Parlamento— en que la actual recesión económica no debe ser motivo para retrasar o reducir las inversiones en infraestructuras de energía. Las inversiones en energía y, en particular, en infraestructuras de energía deben actuar como motor para la creación de empleo, como un motor de innovación, deben permitir el desarrollo de nuevas actividades, la utilización de nuevas tecnologías y el fomento de la confianza económica. Y también, por supuesto, deben suponer beneficios en el sentido de que nuestra economía avanzará con esas inversiones más rápidamente para adaptarse a una economía con bajos niveles de emisión de CO2.

En el plan de recuperación económica, aprobado por la Comisión y respaldado por el Consejo, proponemos que, de aquí a 2010, se movilice un importe adicional de 4 000 millones de euros procedentes de recursos no utilizados del presupuesto comunitario para destinarlos a interconexiones transeuropeas de energía e inversiones relacionadas; 4 000 de los 5 000 millones de euros que hemos propuesto en nuestra comunicación, en nuestro plan, para que se utilicen van dirigidos a estos destinos.

El Consejo Europeo, la pasada semana, aprobó los puntos fundamentales de nuestra propuesta en este sentido, aunque queda por ver cuál es el modo en que va a interpretar la autoridad presupuestaria —tanto el Consejo como este Parlamento— las declaraciones generales incluidas en las conclusiones de la Presidencia del Consejo Europeo.

Además, el Banco Europeo de Inversiones ha comprometido aumentos significativos —hasta 6 000 millones de euros al año— para financiar inversiones relacionadas con el cambio climático, la seguridad, el aprovisionamiento energético y las infraestructuras energéticas y, a la vez, ha anunciado también que se compromete a acelerar la utilización del vigente instrumento de garantía de crédito para ayudar la financiación de proyectos de redes transeuropeas a fin de fomentar una mayor participación del sector privado, que es imprescindible. Sólo con recursos públicos no podemos financiar el volumen de inversiones necesarias de aquí al año 2020 o al año 2030, según las diferentes estimaciones.

Por último, un elemento que espero que sea importante, que ha sido también respaldado por el Consejo Europeo y que estaba incluido en nuestras propuestas: la decisión de lanzar el Fondo europeo 2020 para la energía, el cambio climático y las infraestructuras, con el fin de financiar, entre el Banco Europeo de Inversiones, las agencias nacionales de financiación de infraestructuras y otros posibles agentes, proyectos de capital y quasi capital en el área de las infraestructuras en general y, en particular, también en el área de las infraestructuras de energía.

Por lo tanto, en el sentido que manifiesta su pregunta, verá su Señoría que en las últimas semanas hay muchas decisiones importantes que han sido anunciadas o que están siendo puestas en marcha.

 
  
MPphoto
 

  Silvia-Adriana Ţicău (PSE). - Mulţumesc mult pentru răspuns. Aş dori să menţionez faptul că este extrem de important să se realizeze investiţiile în grid-ul energetic. Dacă vrem să promovăm energiile regenerabile sau energia provenită din surse regenerabile, trebuie ca producătorii de acest tip de energie să aibă acces la grid-ul energetic pentru a ajunge la consumatorul final. De aceea sper ca aceste instrumente financiare să devină operaţionale cât mai repede şi într-un mod transparent.

 
  
MPphoto
 

  Joaquín Almunia, Miembro de la Comisión. − Señora Presidenta, voy a contestar muy brevemente.

Estoy totalmente de acuerdo: en ese Consejo de Energía al que se ha hecho referencia, el de los días 8 y 9 de diciembre, se aprobó la Directiva sobre energías renovables y creo que también es un paso en el sentido que indica su Señoría.

Coincido plenamente tanto con su propuesta como con su establecimiento de prioridades en este ámbito.

 
  
 

Part two

 
  
MPphoto
 
 

  President. − Question No 36 by Marie Panayotopoulos-Cassiotou (H-0889/08)

Subject: Education of children of migrants

In a recent communication (COM(2008)0423), the Commission proposed that a consultation should be held on the subject of the education of the children of migrants, referring also to the children of European migrant workers. What financial mechanisms will the Commission make available to the Member States in order to improve the teaching of the mother tongue of such children, particularly when the language in question is an official EU language?

 
  
MPphoto
 

  Ján Figeľ, Member of the Commission. − I should like to thank Marie Panayotopoulos-Cassiotou not only for her question but also for her commitment to better and more cooperation in education.

On this specific issue I can say that the Lifelong Learning Programme is not only a good name but a very strong instrument and the main instrument for making an education-related source of financing available to the Commission. The promotion of language learning and linguistic diversity is part of the specific objectives of the entire programme.

One strand of the programme, called Comenius, supports transnational projects aimed at addressing the specific needs of children with a migrant background, including a linguistic component or language teaching. The so-called Languages Key Activity within Comenius supports the teaching of any world language, including official EU languages. The ICT Key Activity – another part of Comenius – also supports projects developing innovative uses of information and communication technologies applied to language teaching, in particular for special education needs and for the needs of children with a migrant background.

The European Social Fund is the main funding source for special support for the education and training of migrants and other less-privileged population groups. National authorities are mainly responsible for implementation.

Finally, the European Integration Fund, which is targeted at newly-arrived third-country nationals, supports integration policies, including in the area of education and language tuition.

Discussion on the outcome of the public consultation on the Green Paper on Migration and Mobility will be concluded by the end of the year. It is open and relevant to all stakeholders and I again invite all who are interested to respond. There are issues associated with the funding instruments for the education of children with a migrant background. These issues will be included in a policy paper responding to the green paper, next year during the Czech presidency.

 
  
MPphoto
 

  Μαρία Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου (PPE-DE). - Κύρια Πρόεδρε, ευχαριστώ τον Επίτροπο για την απάντησή του! Εκφράζω τα συγχαρητήριά μου, που είναι ανοικτή η διαβούλευση! Είναι μια ευκαιρία να δηλώσω και εγώ δημόσια πως η διατήρηση της μητρικής γλώσσας των παιδιών των Ευρωπαίων μεταναστών είναι ένα ευρωπαϊκό κεφάλαιο, που πρέπει να διαφυλάσσεται. Οι συμπατριώτες του Επιτρόπου από την Ισπανία στη Γερμανία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όταν πήγαν ως μετανάστες μαζί με τους Έλληνες, ήθελαν τα παιδιά τους να μαθαίνουν Ελληνικά και Ισπανικά. Οι καινούργιοι λοιπόν μετανάστες από τις καινούργιες ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει επίσης να διατηρούν τις γλώσσες τους, το ίδιο όμως πρέπει να κάνει και η δεύτερη γενιά, που προέρχεται από τους παλιούς μετανάστες. Είναι κεφάλαιο για την Ευρώπη οι επίσημες ευρωπαϊκές γλώσσες· πρέπει να έχουν το προβάδισμα!

 
  
MPphoto
 

  Ján Figeľ, člen Komisie. − Pani predsedníčka, ctené dámy a páni, práve spolupráca v oblasti vzdelávania a odbornej prípravy má za cieľ podporovať kultúrnu rozmanitosť, ktorá sa výrazne prejavuje aj v kompozícii jazykov, a jeden z krásnych záverov, povedal by som veľmi citlivý a dôležitý politicky, ale aj mentálne pre budúcnosť Únie, bol prijatý v novembri, keď ministri dvadsaťsedmičky potvrdili odhodlanie vytvoriť podmienky pre mobilitu mladých ľudí ako pravidlo, nie ako výnimku.

Dnes je mobilita skôr veľmi limitovaná kvôli nedostatku prostriedkov, ale do budúcnosti to môže byť práve jeden z veľkých nástrojov na podporu aj rozmanitosti, aj otvorenosti, aj komunikácie alebo dialógu medzi kultúrami.

Som rád, že podpora pre takúto spoluprácu rastie, a osobitne aj v Európskom parlamente. Takže z mojej strany skôr poďakovanie za porozumenie a trvalú podporu.

 
  
MPphoto
 

  Justas Vincas Paleckis (PSE). - Klausimas iš švietimo srities, susijęs su migracija, tačiau šį kartą iš naujųjų ES valstybių į senąsias. Kaip žinome, dalis naujųjų ES valstybių susiduria su „braindrain“ (angl. protų nutekėjimo) problema, pvz., mokytojai, baigę aukštąsias mokyklas vienoje šalyje, išvažiuoja į kitą šalį, kur dirba visai ne pagal profesiją, bet gauna didesnę algą. Kaip Komisija vertina šią problemą ir kokių priemonių siūlytų imtis?

 
  
MPphoto
 

  Silvia-Adriana Ţicău (PSE). - Domnule Comisar, mulţumesc pentru informaţiile furnizate. Aş dori, însă, să extind un pic domeniul şi să mă refer atât la copiii care rămân acasă, deşi părinţii lor sunt plecaţi la muncă în străinătate - şi e bine ca aceştia să cunoască şi limba din statul în care lucrează părinţii lor şi să ne preocupăm şi de ocupaţia în ţara lor -, deci la cazurile unde copiii au rămas împreună cu bunicii, cât şi la faptul că este important ca acei copii care au plecat împreună cu familia lor în alte ţări, unde părinţii lor au găsit un loc de muncă, să fie sprijiniţi să cunoască mai bine şi repede limba statului-destinaţie, pentru a-şi putea dovedi capacităţile intelectuale şi pentru a-şi putea însuşi cunoştinţe în cursul educaţiei.

 
  
MPphoto
 

  Ján Figeľ, člen Komisie. − Pani predsedajúca, ja môžem len vyjadriť súhlas s tým, čo zaznelo teraz. Začnem tou druhou otázkou.

Existuje direktíva alebo nariadenie Európskeho spoločenstva ešte z roku 1977, teda už viac než 30 rokov, o vzdelávaní pre deti migrujúcich pracovníkov, teda je to otázka medzi členskými štátmi - staré, nové, menej staré, menej nové - a podmienkach pre vzdelávanie nasledujúcej generácie.

Táto direktíva vlastne ukladá členským štátom poskytovať vzdelanie takýmto deťom v jazyku hosťujúcej krajiny, teda v domácom úradnom jazyku, a zároveň podporovať vzdelávanie v pôvodnom rodnom jazyku a kultúru pôvodnej krajiny v spolupráci s týmito krajinami. Teda v jednom prípade ide o povinnosť poskytovať a v druhom o napomáhanie. V každom prípade je problematika migrujúcich detí súčasťou tohto zeleného dokumentu alebo zelenej správy, ktorá znamená diskusiu a následne možné ďalšie kroky, odporúčania. Takže my sme skôr vo fáze počúvania a následnej prípadnej, konkrétnej aktivity aj vo forme legislatívy, lebo vzdelávanie detí migrantov je veľmi dôležitou súčasťou adaptácie a integrácie. Je evidentné, že v mnohých prípadoch nastávajú problémy práve kvôli nedostatku alebo nekvalite vzdelávania takto poskytovaného.

A čo sa týka prvej otázky o učiteľoch a odlive mozgov - po prvé si myslím, že je veľmi dôležité, aby sa Únia viac venovala téme kvality prípravy učiteľov. Prvýkrát sa tak stalo minulého roku, a táto problematika je veľmi dôležitá, lebo akékoľvek reformy alebo modernizácie vo vzdelávaní sú diskutované alebo realizované, učitelia sú centrálnou súčasťou takéhoto procesu, musia byť jeho subjektom, nie objektom, a samozrejme témy ako je celoživotné vzdelávanie, sa začínajú učiteľmi. On, resp. ona, učiteľ, učiteľka, musí byť prvým pri celoživotnosti, ak to má prejsť aj do mladej generácie - zvládanie mnohých nových tém a záležitostí a technológii vo vyučovacom procese je veľmi dôležité. Starnutie populácie sa týka aj učiteľov. Mnohé krajiny Únie čelia veľkému prichádzajúcemu nedostatku alebo deficitu učiteľského zboru a odhaduje sa, že viac než milión učiteľov bude chýbať v nasledujúcej dekáde, pretože vo viacerých štátoch viac než polovica učiteľov je vo veku nad 50 rokov.

To hovorím len na margo celkovej problematiky, ale odliv mozgov súvisí aj s tým, nakoľko si mozgy ceníme, nakoľko investujeme do duševného vlastníctva, do talentov, do schopnosti rozvíjať dary doma, a nielen odchádzať za lepším, a práve k tomu má smerovať napríklad podpora oveľa viac kvality a dostupnosti vzdelávania, ale aj relevantnosti vzdelávania, k tomu má smerovať budúci rok, ktorý je vyhlásený za Európsky rok tvorivosti a inovácií, k tomu musí smerovať väčšie úsilie celej Únie, aby bola atraktívna pre mozgy, aby priťahovala talenty, a nie lamentovala nad únikom mozgov. A samozrejme je to aj úloha pre jednotlivé štáty, aby do vzdelania investovali aj teraz, aj z dôvodu krízy, pretože investície do vzdelania sú rozhodujúce, a dokonca aj pre také obdobie ako je toto, sú zásadné, ak máme z krízy vyjsť schopnejší, či už konkurencie, či schopnejší inovácií, jednoducho s posilneným ľudským potenciálom.

Chcem len uzavrieť v tom, že nie je možná dlhodobá vážna a dôveryhodná spolupráca v oblasti vzdelávania, ak sa nebude osobitne dotýkať aj témy učiteľov, kvality prípravy učiteľov a podpory ich kontinuálneho vzdelávania, nielen úvodného, ale aj počas výkonu povolania.

 
  
MPphoto
 
 

  President. − Question No 37 by Seán Ó Neachtain (H-0896/08)

Subject: White paper on sport

What elements of the White Paper on Sport (COM(2007)0391) have been implemented to date and what are the future policy priorities for the Commission in the area of sport over the coming months?

 
  
MPphoto
 

  Ján Figeľ, Member of the Commission. − I think that the White Paper is already a very successful contribution by the European Union, starting with the Commission, and with the very positive reflection from Parliament (Mr Mavrommatis is sitting here as rapporteur on the White Paper), and also from Member States. I remind you that last week the European Council adopted specific conclusions on sport – the first time since the Nice Council in December 2000 – and I think this is also a reflection of the new situation.

Actually, in one year a lot has happened and a lot is going on in this area. For example, 38 out of 53 actions foreseen in the so-called Action Plan named ‘Pierre de Coubertin’ were either started or were already being implemented, and some of them have been already achieved or concluded: two-thirds of the actions. So it speaks about the appetite and quest for delivery, and I am happy to see that. Of course, part of the delivery is from the Commission’s side.

These satisfactory results have been possible because of commitments on the part of Member States, but also that of sports organisations.

I think the White Paper has also allowed or helped to mainstream sport and sport-related projects in existing EU programmes. Sport-related projects have recently received support, for example, from the European Regional Development Fund, the European Social Fund, the Lifelong Learning Programme, the Public Health Programme, and the Youth in Action as well as the Europe for Citizens Programmes.

Progress has been secured in particular areas. I want to mention some of them. Physical Activity Guidelines adopted recently by sports ministers and transferred to health ministers; the fight against doping, a European qualifications framework for lifelong learning and a European credit system for vocational education and training, where sport is one of the first areas used as a pilot area for testing. Locally trained players: I remind you that we adopted a decision in May this year on so-called ‘home-grown’ or locally trained players. The study on volunteering in sport: a very important topic. The fight against racism and xenophobia: many actions, also in the European Parliament. Sport as a tool in the EU’s external relations. A European statistical method for measuring the economic impact of sport. And then, ‘Combat discrimination based on nationality’; the impact assessment on players’ agents, which is starting to be implemented; a conference on licensing systems in football. We are preparing for the next semester and the European social dialogue, which, I believe, started on 1 July in Paris between partners in professional football – UEFA, FIFPro, APFL and ECA. Many abbreviations, but it is about employers and employees, and UEFA as the umbrella body in European football.

I am happy that this social dialogue started. So, while it is not possible on this occasion to provide a detailed progress report on all the actions referred to above, it can now be reasonably well concluded that a large and representative part of the Action Plan has already advanced quite considerably in terms of implementation.

Last but not least, I want to tell you that, at the end of November, we held, organised by the Commission, the first European Sport Forum in Biarritz, where people from sport – 300 participants from different associations, federations, but also the Commission and Member States – met. The meeting was followed by a ministerial conference. I think this was very important as the first such event, but there are a lot of messages for continuity and openness in this area for the next presidencies and the next meeting.

So I am happy that this quest for cooperation between stakeholders in the area of sport is now much more visible and fruitful.

 
  
MPphoto
 

  Seán Ó Neachtain (UEN). - A Uachtaráin, an bhféadfadh an Coimisinéir cur leis an méid a dúirt sé maidir le deonachas nó obair dheonach i spórt agus conas a chuirfidh an Coimisiún é sin chun cinn?

 
  
MPphoto
 

  Ján Figeľ, člen Komisie. − Dobrovoľníctvo v športe je podľa mňa jedna z kľúčových záležitostí alebo aktivít pre fungovanie športu pre všetkých, ale aj celkového usporiadania pyramídy športu alebo európskeho modelu športu, čím chcem povedať, že musí byť priestor a podpora pre dobrovoľníctvo v športe ako veľmi dôležitého predpokladu.

My sme v bielej knihe prisľúbili štúdiu o dobrovoľníctve v športe a tender na túto štúdiu bol odštartovaný, a teda vlastne uzatvorený, a štúdia bude začatá začiatkom budúceho roku 2009. To znamená koncom roku, resp. začiatkom roku 2010 môžeme očakávať výsledky, a práve sociálne, ekonomické a právne aspekty dobrovoľníctva v športe budú súčasťou tejto analýzy tak, aby nám pomohli pripraviť odporúčania pre ďalší proces. Ja by som len rád dodal, že v rámci programu Mládeže európska dobrovoľnícka služba narastá čo do objemu, dobrovoľníctvo má veľkú podporu aj v tomto pléne a existuje idea pre organizovanie európskeho roka dobrovoľníctva.

Myslím, že dobrovoľníctvo nadobúda nový význam aj tým, že sa stáva jednou z foriem neformálneho vzdelávania a v novembri sme prvýkrát v histórii prijali na pôde Rady prvé odporúčanie o dobrovoľníckej službe mladých ľudí v Európskej únii. Je to prvý legislatívny akt v oblasti mládeže za vyše 20 rokov existencie tejto spolupráce a som rád, že sa to výrazne viaže aj na dobrovoľníctvo v športe.

Viaceré projekty v nedávnej dobe zo strany Európskej únie, osobitne Komisie a Parlamentu, smerovali k podpore dobrovoľníkov pri medzinárodných športových podujatiach. Takže táto štúdia nám pomôže pripraviť ďalšie kroky, ale pre dobrovoľníctvo podľa mňa narastá výrazne aj kvalitatívne, aj kvantitatívne väčší priestor.

 
  
MPphoto
 

  Μανώλης Μαυρομμάτης (PPE-DE). - Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα για μια ακόμη φορά να σας συγχαρώ για την πρωτοβουλία της Επιτροπής να φέρει στο Κοινοβούλιο τη Λευκή Βίβλο για τον αθλητισμό και ως εισηγητής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα ήθελα συμπληρωματικά να σας ρωτήσω: Όπως μας είπαν χθες, τόσο ο Νικολά Σαρκοζί όσο και ο Ζοσέ Μπαρόσο, η Μεταρρυθμιστική Συνθήκη θα μπει σε εφαρμογή, εφόσον την εγκρίνει η Ιρλανδία, μέχρι το τέλος του 2009, άρα και ο αθλητισμός είναι πλέον ενεργό σκέλος και μέρος της Μεταρρυθμιστικής Συνθήκης της Λισαβόνας. Ακούσαμε το πρόγραμμά σας. Εγώ θα ήθελα να επικεντρωθώ στο ποια θα είναι η οικονομική γραμμή και ο προϋπολογισμός τον επόμενο χρόνο και τα επόμενα χρόνια αποκλειστικά για τον αθλητισμό, εάν μπορούμε από τώρα να τον υπολογίσουμε.

 
  
MPphoto
 

  Avril Doyle (PPE-DE). - I would like to ask the Commissioner if he could comment on his views on sports in our school curricula, the current childhood obesity epidemic and the serious link between the two, and also if he can indicate whether any Member State was not represented at the Sports Forum in Biarritz in November.

 
  
MPphoto
 

  Ján Figeľ, člen Komisie. − Ja si myslím, že s novou zmluvou máme šancu nielen na športovú politiku, ale aj športový program EÚ, a verím, že jeho popularita a blízkosť občanom Únie bude možno pripomínať Erasmus - program, ktorý sa stal veľmi populárnym, ale aj účinným. To nie je len mobilita jednotlivcov, ktorých počet stúpa, ale aj Bolognský proces, množstvo záležitostí, ktoré vo vzdelávaní po dvadsiatich rokoch vidíme ako európsku cestu k väčšej otvorenosti a relevantnosti vzdelávania, kvalifikácií a atraktívnosti Európy. A to je veľmi dôležité.

Šport je veľmi potrebný, a zároveň aj populárny, takže práve takýto program v súvislosti s článkom 149 by mohol byť úzko spätý s priestorom a agendou vzdelávania a mládeže, lebo to je článok 149, kde pribúda po prvýkrát explicitne šport. Podobné nástroje, podobná formácia Rady ministrov bude etablovaná na základe takéhoto článku.

Ja by som rád vyjadril pripravenosť Komisie podieľať sa na príprave aplikácie takéhoto článku, a práve biela kniha je veľmi dobrým predpokladom alebo krokom týmto smerom, ktorý zároveň neprejudikuje, ale dostáva šport viac do centra spolupráce aj štátov, aj športových organizácií v Európe.

Čo sa týka financovania, začiatky bývajú skôr skromné a zároveň aj veľmi potrebné, a predpokladám, že práve osobitná rozpočtová kapitola alebo položka schválená v Parlamente pre budúci rok vo výške vyše šesť miliónov EUR môže napomôcť niektorým aktivitám ako prípravným pre budúce obdobie so športovým programom. Dnes by bolo z mojej strany predčasné hovoriť o rozpočtových konzekvenciách, skôr hovorím o prípravných prácach, ktoré už sú vo forme niektorých námetov schválené aj v Parlamente.

Čo sa týka Biaritz alebo školstva a športu, ja myslím, že Biaritz bol úspešný, už som povedal, že to bolo prvé fórum. Zároveň za dva týždne prišli závery Európskej rady, čo nebýva obvyklé, aby premiéri a prezidenti hovorili o športe, a vo formálnych záveroch veľmi povzbudivé nielen smerom k fóru v Biaritz, ale aj k ďalšej spolupráci a obsahu tejto spolupráce.

Obezita, šport pre všetkých, to sú jednoducho spojivá, pretože pre boj proti obezite je šport jednou z najlepších antidot alebo prostriedkov. Žiaľ v Európe vo všeobecnosti klesá podiel vzdelávania vo forme telesnej výchovy alebo počtu hodín na žiaka počas školského roka, a to je zlý trend, to treba zmeniť. Zároveň kvalita tohto času, kvalita výchovy sa musí zlepšiť a som rád, že sa nám podarilo po prvýkrát vypracovať tzv. usmernenia alebo guidelines pre telesnú výchovu, ktoré boli odobrené práve v Biaritz, sú výsledkom expertízy, a verím, že budú schválené - možno doplnené, ale hlavne schválené a prijaté na úrovni štátov práve ministrami zdravotníctva na rade pre zdravotníctvo. A to len hovorí o tom, že šport potrebuje horizontálny prístup. Potrebuje viac koordinácie a koherencie v jednotlivých oblastiach našich politík, o čo sa Komisia bude usilovať aj s vašou pomocou.

 
  
MPphoto
 

  Christopher Beazley (PPE-DE). - Madam President, on the appropriate point of order, I just wish to say, with Mr Cappato present, that I am very disappointed that Question 38 does not now receive a reply from the European Commission. I understand from your services that Mr Cappato will receive a written reply – or do you envisage taking Question 38 later on?

 
  
MPphoto
 

  President. − Mr Beazley, I was about to say that Question No 38 will be answered in writing.

I too am disappointed that we have not got to it but in fact Question Time is always structured in that we have 20 minutes per Commissioner and Commissioner Figeľ has already gone way past that time. So we now have to move to Commissioner Almunia.

 
  
MPphoto
 

  Christopher Beazley (PPE-DE). - Would it be in order for the Commissioner to send me a copy of his reply to Mr Cappato, because I have an interest in this subject?

You could argue this is not the time to discuss the matter. There should be no flags at the Olympic Games other than the Olympic flag. If we had the European flag, my countrymen and yours might win a few more medals.

 
  
MPphoto
 

  President. − Mr Beazley, I am conscious that we wish to continue with those who have posed questions. I am sure Mr Cappato will be good enough to send you a copy of his answer.

 
  
MPphoto
 
 

  President. − Question No 39 by Manuel Medina Ortega (H-0886/08)

Subject: Euro and inflation

Bearing in mind the inflationary pressures seen at world level in the past year, how has the euro zone reacted and what are the current prospects as regards maintaining the purchasing power of the common currency?

 
  
MPphoto
 

  Joaquín Almunia, Miembro de la Comisión. − Señora Presidenta, señor Medina Ortega, me pregunta sobre la evolución de la inflación en la zona del euro y las consecuencias, cómo la zona del euro ha reaccionado.

Sin duda, en los últimos quince meses hemos vivido dos procesos aparentemente contradictorios, pero que se han dado los dos en nuestras economías. Por un lado, hasta julio de este año 2008, las economías de la zona del euro, todas las economías europeas y también otras muchas, industrializadas o de países emergentes, han sufrido un fuerte shock procedente de la subida de los precios del petróleo y de otras materias primas, alimenticias o no alimenticias.

Esas subidas impresionantes que llevaron el precio del barril de petróleo a cerca de 150 dólares en el mes de julio, o el precio del trigo, del maíz, del arroz y de otras materias primas a niveles extraordinariamente altos, creando problemas sociales evidentes, provocaron una subida de los índices de los precios que llevaron a la zona del euro a tener un índice de precios en junio-julio de este año en torno al 4 %.

A partir del verano, la desaceleración económica muy fuerte y ahora ya en muchos casos la recesión en economías importantes del conjunto de la zona del euro, en Estados Unidos, en Japón, han producido un shock negativo de demanda extraordinariamente fuerte, que también se ve, se observa, en los países emergentes como China o la India u otros, y ahora los precios de las materias primas se han desacelerado de forma extraordinariamente rápida; hoy, el barril de petróleo debe de estar en los 43 o 45 dólares, pero el mismo perfil de caída muy brusca se puede observar en la evolución de otras muchas materias primas. En nuestro índice de precios, esta misma mañana Eurostat ha hecho público el índice de precios correspondiente al mes de noviembre, se muestra que en la zona euro la tasa de inflación interanual es del 2,1 %.

En promedio, este año, el año 2008, la inflación de la zona del euro, teniendo en cuenta que la primera mitad del año ha sido una parte muy alcista, va a estar en torno al 3 %. No sabría decir la cifra exacta, lo veremos dentro de un mes exactamente. Pero en perfil ya podemos anunciar que el año que viene, por primera vez desde que la zona del euro existe como tal, desde 1999, la inflación media de la zona de los 16 países del euro va a estar por debajo del 2 %, por debajo del límite de inflación consistente con la estabilidad de los precios definido por el Banco Central Europeo. Incluso no es descartable que a mitad de año, en junio o julio, la inflación interanual pueda llegar a mostrar algún signo negativo como consecuencia de ese brusco giro en los precios del petróleo y de las materias primas.

Pero esto no quiere decir que no haya problemas de formación de precios. Incluso en un período de inflación baja, consecuencia de la crisis y de la evolución del precio de las materias primas, sigue habiendo problemas microeconómicos de formación de precios. La Comisión acaba de publicar una comunicación sobre los precios de los alimentos y ahí analizamos acciones que estamos poniendo en marcha para eliminar situaciones de abusos, de mal funcionamiento de los mercados minoristas en los precios de la alimentación. Y, en el marco de la revisión del mercado interior, hay toda una serie de acciones anunciadas por parte de la Comisión para proceder al seguimiento de mercados donde la formación de precios no es correcta.

Por lo tanto, actuamos desde el punto de vista macroeconómico en el ámbito de nuestras competencias, además de las del Banco Central, y actuamos en el ámbito microeconómico.

Por último, se refiere usted también a aspectos de poder adquisitivo respecto del exterior. El euro se apreció considerablemente respecto del dólar y de otras monedas. En el mes de julio, el tipo de cambio efectivo real del euro respecto al resto de las monedas de nuestros socios y competidores se situaba en niveles muy altos, con una clara sobreevaluación del tipo de cambio efectivo del euro. Hoy en día, la situación ha vuelto a zonas más normales, que se pueden considerar cercanas a lo que alguien, desde el punto de vista académico o analítico, podría considerar, en algún trabajo de esa naturaleza, como el tipo de cambio de equilibrio del euro.

 
  
MPphoto
 

  Manuel Medina Ortega (PSE). - Gracias al señor Comisario por la respuesta, muy puntual, muy correcta y muy completa.

La siguiente pregunta se la tengo que formular con un poco de cuidado porque la fijación de los tipos de interés no le corresponde a la Comisión sino al Banco Central Europeo, y hay una independencia de los dos órganos, pero parece que hay una interrelación entre inflación y tipos de interés.

Hay, por un lado, quienes piensan que el Banco Central Europeo subió los tipos de interés en un momento determinado en el que quizás no era necesario hacerlo, causando mucho sufrimiento a los consumidores, y ahora estamos presenciando un proceso, una especie de competitividad en torno a la baja de los tipos de interés: en los Estados Unidos, creo que es el 0,25 %, o sea, prácticamente nada.

¿Desde la Comisión se hace alguna evaluación del efecto de las decisiones del Banco Central Europeo sobre la inflación y se hace prospectiva con respecto a esas consecuencias en el futuro?

 
  
MPphoto
 

  Joaquín Almunia, Miembro de la Comisión. − Señora Presidenta, en nuestro informe sobre los diez años de existencia del euro —EMU 10− que he tenido ocasión de presentar ante sus Señorías en este hemiciclo y en la Comisión de Asuntos Económicos de este Parlamento, hacemos un análisis de cuál ha sido la evolución de la inflación y de los instrumentos, entre otros, de la política monetaria.

Lo hacemos de manera cuidadosa para no sembrar la más mínima duda sobre nuestro respeto a la independencia del Banco Central Europeo, pero también podemos decir que, viendo los resultados de la inflación en la zona euro, desde el año 1999 hasta el 2007, en todos ellos la inflación media de la zona al final del año, cuando se puede computar cuál ha sido la cifra media del conjunto del año, se ha situado ligeramente por encima del objetivo de estabilidad de precios del Banco, pero muy cerca de ese objetivo.

Por lo tanto, creo que se puede decir que, en cuanto a los resultados en los años transcurridos hasta ahora de vida del euro y del Banco Central Europeo como banco encargado de la política monetaria del euro, los resultados son claramente positivos, mucho mejores que los de muchas economías, hoy integradas en la zona del euro cuando disponían de su propia política monetaria y de su banco central, por supuesto.

El último año, 2008, por las razones que le he expuesto en mi primera respuesta, ha sido mucho más complicado, porque es un año compuesto de dos mitades radicalmente diferentes: la primera, con una subida de los precios, provocada por un shock externo inflacionista, extraordinariamente virulenta, y la segunda, una caída en picado como consecuencia de una serie de razones, pero principalmente a causa de la desaceleración económica y, en nuestro caso, a causa de la recesión en la que desgraciadamente nos vemos inmersos.

En esas condiciones, es muy fácil criticar a un banco central, sea cual sea, tenga su sede en Francfort, en Washington, en Londres o en cualquier otra capital del mundo, pero creo que el Banco Central Europeo, a lo largo de esta crisis, desde agosto de 2007 hasta hoy, ha mostrado ser un banco con solidez en sus análisis, con serenidad en sus decisiones y con acierto en la orientación de sus políticas.

Fue el banco líder en la reacción, en agosto de 2007, a la crisis de las subprime. Creo que ha actuado de forma consistente con el mandato que ha recibido del Tratado, del Consejo, del Parlamento y de la Unión Europea en general y creo que en este momento está haciendo lo que debe hacer un banco, que es, por encima de todo, proporcionar liquidez y evitar que la falta de liquidez genere un credit crunch que puede empeorar todavía más las cosas.

Cuál va a ser la evolución de las decisiones del Banco Central Europeo no se lo puedo decir yo. El señor Trichet, que es habitual compareciente ante sus Señorías, se lo dice con las palabras propias de un banquero central, pero siguiendo desde hace varios años la comunicación del Banco Central Europeo, el jueves de la primera semana de cada mes inmediatamente después de la reunión de su Consejo de Gobierno, creo que se pueden ver muy bien no sólo las decisiones que toma, sino también, sin preanunciarlas, las orientaciones de los mercados y el sentido en que analiza su política monetaria para los próximos meses.

 
  
MPphoto
 

  Gay Mitchell (PPE-DE). - I join with the Commissioner in admiring the actions taken by the European Central Bank. I think they have been very consistent and very restrained. But I have a question for the Commissioner – notwithstanding the independence of the Central Bank, which we all support in this House and he supports. Keeping inflation under control has helped to create something like 16 million jobs in the euro zone in the 10 years in which it has operated. Given that inflation has fallen so low, what does the Commissioner think the European Central Bank’s priorities should now be? The independence of the Central Bank must be protected, but that does not stop us from offering an opinion. So, does the Commissioner feel that the priority for the ECB should now change, given that the inflation rate is so low and that interest rates can no longer bring inflation down?

 
  
MPphoto
 

  Paul Rübig (PPE-DE). - Frau Präsidentin! Inwieweit unterscheiden sich dabei die Eurozone und die Nicht-Eurozone, und in welchen Sektoren erwarten Sie in nächster Zeit die größte Inflationsentwicklung?

 
  
MPphoto
 

  Joaquín Almunia, Miembro de la Comisión. − Señor Mitchell, la estabilidad de los precios está definida en el Tratado como el mandato principal. El primer mandato que tiene el Banco Central Europeo es preservar la estabilidad de los precios. Una vez conseguida o en la medida en que ese mandato, ese objetivo principal, esté conseguido, el mandato es que la política monetaria coopere con el resto de los objetivos de la política económica. A eso tienen que atenerse el propio Banco y el resto de las Instituciones europeas.

¿Qué entiende el Banco por estabilidad de precios? Creo que lo definió muy claramente a partir —si no recuerdo mal— del año 2003: es una inflación por debajo del 2 % pero muy próxima al 2 % en una perspectiva de medio plazo.

Durante todos los años previos —desde el año 1999 hasta ahora— acercarse a ese objetivo de por debajo del 2 % pero cerca del 2 % suponía tender a reducir la inflación. El año que viene —si las previsiones se confirman— por primera vez la estabilidad de precios podrá ser interpretada como acercarse al 2 % sin rebasar el 2 %, porque probablemente vamos a estar viviendo en una situación en la que no sólo la inflación mes tras mes sino quizás las propias expectativas de inflación a medio plazo apunten por debajo del 2 %.

Pero el mandato sigue siendo el mismo. Los instrumentos y la manera de acercarse al objetivo serán diferentes, por supuesto, pero ese va a seguir siendo el objetivo.

La segunda área de actividad o segundo bloque de actuaciones del Banco, extraordinariamente importante en este momento —de todo banco central, pero, desde luego, del Banco Central Europeo—, es proporcionar liquidez.

Creo que el Banco está haciendo lo que debe hacer, pero a nadie se le oculta —y lo dice el Banco con toda claridad— que proporciona liquidez por las mañanas pero, normalmente, antes de cerrar la ventanilla a última hora de la tarde, recibe liquidez de las entidades financieras que no han utilizado esa liquidez para sus funciones de crédito. Y ahí hay una discusión que está abierta: en los periódicos de estos días hay declaraciones del Vicepresidente del Banco, el señor Papademos, y de algunos otros responsables anunciando que el Banco está discutiendo cómo debe utilizar los instrumentos necesarios para que esa provisión de liquidez sea eficaz y no sea simplemente un círculo que acaba por las tardes devolviendo el dinero al lugar de donde el dinero salió por las mañanas.

En cuanto a la segunda pregunta, sobre la diferencia: en algunos de los países miembros de la Unión Europea y no miembros de la zona del euro, la inflación es superior a la de la inmensa mayoría de los países de la zona del euro. Si observa su Señoría la nota que ha distribuido esta mañana Eurostat sobre la inflación al final del mes de noviembre, verá que hay una mayoría de países de la Unión Europea no miembros de la zona del euro que tienen una tasa de inflación superior a la del país que más inflación tiene en la zona del euro.

Por lo tanto, en este momento, fuera de la zona del euro hay más inflación, en buena medida porque fuera de la zona del euro hay países en un proceso de convergencia rápido y donde una serie de efectos de mayor intensidad en el uso de energía, de mayor dependencia exterior de energías que han aumentado de precio o de «efecto Balassa-Samuelson», dicho en jerga técnica, les lleva a una mayor presión inflacionista.

Y, por sectores, la inflación es claramente mayor en el sector de los servicios. A pesar de esa caída de la inflación interanual, muy rápida en los últimos meses, verán ustedes que la inflación en el sector de los servicios se mantiene prácticamente constante (2,5-2,6 %); la inflación de productos alimenticios o productos elaborados de alimentación o bienes industriales ha fluctuado mucho más como consecuencia de las razones que antes he dicho en la respuesta al señor Medina Ortega, pero el sector de los servicios se mantiene en una tasa de inflación que está por encima del objetivo de estabilidad de los precios, que es mantenerse por debajo del 2 %. A pesar de ello, dicha tasa de inflación se encuentra cerca del 2 %.

 
  
MPphoto
 
 

  President. − Question No 40 by Georgios Papastamkos (H-0891/08)

Subject: Organisation of economic governance in the EU

In terms of the intensity and fully binding nature of regulation, an asymmetry exists between full monetary union and an economic union which remains incomplete.

In the Commission's view, what strategic direction should be followed in the organisation of the EU's economic governance in order to remedy this asymmetry?

 
  
MPphoto
 

  Joaquín Almunia, Miembro de la Comisión. − Señora Presidenta, pregunta el señor Papastamkos sobre la gobernanza en la zona del euro.

Acabo de hablar de la gobernanza en el pilar monetario de la Unión Económica y Monetaria, el Banco Central Europeo y el sistema europeo de bancos centrales. Creo que está funcionando, sinceramente, muy bien. Creo que es un éxito.

La gobernanza en el otro pilar, en el pilar económico de la Unión Económica y Monetaria, funciona, pero tiene todavía un camino por recorrer. Funciona la coordinación de políticas fiscales y presupuestarias y creo que, hasta ahora, desde la revisión del 2005, el Pacto de Estabilidad y Crecimiento y la coordinación presupuestaria implícita en la aplicación del Pacto han funcionado muy bien.

Ahora estamos sometidos a un test muy grande porque, como consecuencia de la desaceleración económica y de las medidas de estímulo fiscal, más los paquetes de apoyo al sistema financiero, las finanzas públicas están sometidas a una presión extraordinariamente fuerte y hay que aplicar el Pacto de Estabilidad y Crecimiento en una situación muy difícil.

Hay que aplicarlo con la flexibilidad que tiene, pero preservando y respetando las reglas del Pacto y ahí va a haber un test importante.

Hay un segundo elemento que está analizado también en nuestro informe sobre los diez años de la Unión Económica y Monetaria. Más allá de la coordinación de las políticas fiscales y presupuestarias, creo que es necesario mejorar la coordinación de las políticas macroeconómicas. Hay desequilibrios macroeconómicos muy importantes en algunos países, incluso en un país como Hungría o en un país como Letonia, que están en estos momentos sufriendo dificultades fuertes en sus balanzas de pagos y requieren un apoyo financiero grande por nuestra parte, por parte del fondo monetario. Eso indica que ha habido desequilibrios acumulados que, a través de nuestro sistema de coordinación, no hemos sido capaces de ajustar a tiempo.

Se trata de países de fuera de la Unión Económica y Monetaria, de la tercera fase del euro. Pero también dentro de la zona del euro hay divergencias en los déficits por cuenta corriente, en la evolución de los costes laborales unitarios, que requieren una coordinación, desde mi punto de vista, claramente más eficaz de la que hasta ahora hemos conseguido, a pesar de los esfuerzos del Eurogrupo por conseguirla.

Creo que el Eurogrupo ha mejorado considerablemente su funcionamiento desde que empezó su Presidencia en enero del 2005 −una Presidencia estable− el Primer Ministro de Luxemburgo, Jean-Claude Juncker, pero todavía queda un camino por recorrer en la coordinación interna de políticas macroeconómicas o de algunas reformas estructurales, más allá de la coordinación presupuestaria, y queda un evidente camino por recorrer en la coordinación exterior.

Creo que el euro es una moneda lo suficientemente importante para nosotros y para el resto del mundo como para que no nos permitamos el lujo de que los intereses, las posiciones, las prioridades del euro de los países de la zona del euro no estén representados de forma coherente, consistente e integrada en los foros y en las instituciones multilaterales.

 
  
MPphoto
 

  Γεώργιος Παπαστάμκος (PPE-DE). - Κύρια Πρόεδρε, ευχαριστώ τον κ. Επίτροπο για την απάντησή του. Χαίρομαι που αναφέρθηκε στο ότι η οικονομική διακυβέρνηση έχει να διανύσει ακόμη πολύ δρόμο και που επιβεβαιώνει αυτή την ασυμμετρία μεταξύ μιας αυστηρής νομισματικής κατασκευής και μιας χαλαρής, ατελούς, ελλειπτικής οικονομικής διακυβέρνησης. Θέλω να ρωτήσω τον κ. Επίτροπο:

Με το χέρι στην καρδιά, από τη μέχρι τώρα εμπειρία σας και λαμβανομένης υπόψη της πρόσφατης χρηματοπιστωτικής κρίσης και της μετακύλισής της σε οικονομική κρίση, εάν θα αναθεωρούσαμε σήμερα τη Συνθήκη, ποιες προτάσεις θα κάνατε ως προς τα θεσμικά θεμέλια ανάδειξης μιας οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

 
  
MPphoto
 

  Joaquín Almunia, Miembro de la Comisión. − Creo que le puedo responder de forma muy rápida, por no repetir algunos de los elementos de mi respuesta anterior.

Mis ideas sobre lo que hay que hacer están reflejadas en el informe sobre los diez años de la Unión Económica y Monetaria y en la comunicación, más política, que la Comisión Europea adoptó, por iniciativa mía y que hemos venido debatiendo aquí en el Parlamento y en el ámbito del Consejo: una mejor coordinación de las políticas presupuestarias y fiscales, teniendo en cuenta no sólo el corto plazo sino el medio y el largo plazo; una coordinación —hasta ahora muy frágil— de políticas macroeconómicas no fiscales para mejorar la capacidad de ajuste de las economías dentro de la zona del euro y para mejorar la preparación de los candidatos a sumarse a la zona del euro en los próximos años, que los sigue habiendo; una coordinación sobre la base de una estrategia clara, precisa, con prioridades explícitas y con una voz única en el exterior de la zona del euro; y una gobernanza que consiste en seguir mejorando el funcionamiento del Eurogrupo en la línea de lo que lo hemos venido haciendo bajo la Presidencia del señor Juncker, desde el 1 de enero de 2005.

 
  
MPphoto
 

  Armando França (PSE). - Aprecio muito as suas opiniões. Gostaria de ouvir a sua opinião sobre o seguinte: a organização económica e monetária da União, a meu ver, só estará completa com o espaço comum de liberdade, de segurança e de justiça, isto é, temos necessidade de leis comuns iguais para todos e que os tribunais apliquem as leis do mesmo modo no espaço da União. Ora, estamos longe de ter um espaço comum de liberdade, de segurança e, sobretudo, de justiça. O que eu pergunto é o seguinte: se por qualquer razão, que nós não gostaríamos de ter, o Tratado de Lisboa não entrasse em vigor, acha que há perigo para o processo da construção europeia, em especial, para a União Económica e Monetária?

 
  
MPphoto
 

  Joaquín Almunia, Miembro de la Comisión. − Señor França, la respuesta es necesariamente corta, pero la pregunta es muy interesante.

Desde el punto de vista del texto jurídico, de la letra del Tratado, hay que decir que la inmensa mayoría de los preceptos del Derecho primario que necesita la Unión Económica y Monetaria para funcionar como todos queremos que funcione están escritos desde Maastricht, desde el Tratado de Maastricht, y han venido siendo recogidos por los siguientes Tratados: hoy están recogidos en el Tratado de Niza, mañana estarán recogidos en el Tratado de Lisboa.

Hay algunas mejoras adicionales en el Tratado de Lisboa, pero el centro de lo que la Unión Económica y Monetaria necesita desde el punto de vista del Tratado está ya escrito desde Maastricht.

Pero la entrada en vigor del Tratado de Lisboa, junto con decisiones de impulsar la integración europea, como las que se han adoptado la semana pasada en el Consejo Europeo y esta misma mañana han votado ustedes aquí, generan el marco necesario para que la integración económica y monetaria avance por donde debe avanzar. Con la misma letra del Tratado, el avance de la Unión Económica y Monetaria puede ser mayor o menor, puede avanzar en la dirección correcta o en una dirección que no sea la correcta.

Yo creo que el Tratado de Lisboa como objetivo político y la voluntad política demostrada por los líderes y por los Estados miembros, por el Parlamento, por la Comisión para sacar adelante el Tratado de Lisboa, a pesar de las dificultades de sucesivos referendos fallidos, es lo que necesita la Unión Económica y Monetaria como espacio político, como ámbito político, como ambiente político, para avanzar en la buena dirección.

 
  
 

Questions 41, 42 and 43 will be answered in writing.

 
  
MPphoto
 

  Gay Mitchell (PPE-DE). - I will not delay the proceedings. I realise that there are difficulties, but last night Council Question Time was cancelled.

I work in committees like many Members here. There are others who do not participate in the workings of Parliament either in committee or in plenary. The only chance we get to show that we are participating is by speaking in plenary.

I know Members who do not come to Parliament but they draw their salaries. Those of us who come should have some opportunity to put questions to Commissioners. My question is two questions away. Perhaps it is time that we moved to a lottery system and each Commissioner would then have to answer four questions or five questions and the rest would be answered in writing. But it really is unacceptable to continue with the present system.

Thank you for indulging me. I just want to put that on the record because I do think it is very unfair.

 
  
MPphoto
 

  President. − Mr Mitchell, I would have to say that sitting here tonight has made me rather uncomfortable. There are problems, and we have to find a way forward.

Perhaps I could say, in the hearing of Members of the Commission, that perhaps they would understand that we have a queue of Members waiting for answers and, whilst we are very appreciative of detailed answers, sometimes we might appreciate faster answers. It is not for me to criticise, but maybe you would note the comment.

 
  
MPphoto
 
 

  President. − Question No 44 by Emmanouil Angelakas (H-0890/08)

Subject: Pharmaceutical treatment - cross-border healthcare

Article 14 of the proposal for a directive on the application of patients' rights in cross-border healthcare (COM(2008)0414) refers to the recognition of prescriptions issued in another Member State. Bearing in mind that not all proprietary medicines are marketed in all Member States, that the same proprietary medicine may be sold with different packaging or content in different Member States, that in some Member States proprietary medicines may be sold only under a brand name rather than their generic name, and that medicines mentioned in a prescription may be in a language unfamiliar to the doctor or pharmacist providing the healthcare, what is the Commission's view as to whether a product prescribed in a prescription, but not marketed in a given Member State, can be replaced by another medicinal product (princeps or generic), bearing in mind that this practice is outlawed in some Member States?

Will it provide more detailed information on the provisions it intends to adopt (pursuant to Article 14(2)(a) and (b)) to ensure that the authenticity of prescriptions can be verified and the medicines prescribed correctly identified?

 
  
MPphoto
 

  Ανδρούλα Βασιλείου, Μέλος της Επιτροπής. − Κυρία Πρόεδρε, όπως έχει επανειλημμένα σημειωθεί και τονιστεί από την Επιτροπή, ο κανόνας που απαγορεύει στους φαρμακοποιούς οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι σε ένα κράτος μέλος να δεχθούν συνταγή για προσωπική χρήση από γιατρό ο οποίος είναι εγκατεστημένος σε άλλο κράτος μέλος υπερβαίνει τις αναγκαίες ρυθμίσεις που αποσκοπούν στην προστασία της δημόσιας υγείας και κατά συνέπεια αντίκειται στην κοινοτική νομοθεσία και συγκεκριμένα στο άρθρο 49 της Συνθήκης. Επομένως, εάν ένα φαρμακευτικό προϊόν έχει άδεια κυκλοφορίας στην επικράτεια ενός κράτους μέλους σύμφωνα με το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/83, το κράτος μέλος αυτό πρέπει να εξασφαλίσει ότι οι συνταγές που υπογράφονται από εξουσιοδοτημένα πρόσωπα σε άλλα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιούνται στην επικράτειά του. Σύμφωνα με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου οποιοσδήποτε περιορισμός της αναγνώρισης αυτής πρέπει να μη δημιουργεί διακρίσεις, να είναι αιτιολογημένος και να είναι αναλογικός.

Επιπλέον, η Επιτροπή θεωρεί ότι για λόγους δημόσιας υγείας θα είναι αναλογικό για την εθνική νομοθεσία να προβλέπεται ότι ο φαρμακοποιός μπορεί να αρνηθεί να εκτελέσει μια συνταγή, εάν υπάρχουν θεμιτές και αιτιολογημένες αμφιβολίες για τη γνησιότητα της συνταγής, και να εξαιρούνται τα φαρμακευτικά προϊόντα για τα οποία απαιτούνται ειδικές ιατρικές συνταγές όπως προβλέπεται στο άρθρο 71, παράγραφος 2, της οδηγίας 2001/83.

Όσον αφορά το άρθρο 14 της προτεινόμενης οδηγίας σχετικά με την εφαρμογή των δικαιωμάτων των ασθενών στη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη, αυτό αποσκοπεί στην εξασφάλιση της αναγνώρισης των συνταγών που εκδίδονται νόμιμα σε άλλο κράτος μέλος εντός των ορίων που προανέφερα. Σκοπός του άρθρου 14, παράγραφος 2, είναι να διευκολύνει την εφαρμογή της αναγνώρισης των ιατρικών συνταγών που εκδίδονται σε άλλο κράτος μέλος με την έγκριση μέτρων που θα βοηθήσουν τους φαρμακοποιούς να εκτελούν συνταγές οι οποίες έχουν εκδοθεί σε άλλο κράτος μέλος χωρίς την παραμικρή αμφιβολία ούτε για τη γνησιότητα της συνταγής ούτε για την ορθή ταυτοποίηση από μέρους του συνταγογραφούμενου φαρμάκου. Η Επιτροπή δεν μπορεί να δώσει λεπτομερείς πληροφορίες για τα μέτρα που πρόκειται να εγκριθούν δυνάμει του άρθρου 14, επειδή τα μέτρα αυτά θα εγκριθούν φυσικά σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία στα πλαίσια επιτροπής που θα αποτελείται από εκπρόσωπους των κρατών μελών, επομένως η Επιτροπή δεν μπορεί να προεξοφλήσει από τώρα ποια μέτρα θα αποφασιστούν από τους αντιπροσώπους των κρατών μελών. Επίσης η Επιτροπή θέλει να τονίσει ότι το άρθρο 14, παράγραφος 2, αναφέρεται απλώς στα μέτρα που εξασφαλίζουν την ορθή ταυτοποίηση των συνταγογραφούμενων φαρμάκων και δεν προβλέπει κάποια συγκεκριμένη λύση για την επίτευξη του σκοπού αυτού.

Πέραν αυτού η Επιτροπή γνωρίζει το θέμα που ανέφερε το αξιότιμο μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τις διαφορετικές πολιτικές που ακολουθούνται στα διάφορα κράτη μέλη όσον αφορά τη δυνατότητα αντικατάστασης ενός φαρμάκου το οποίο εκδίδεται ίσως στο πρωτότυπο από άλλο φάρμακο το οποίο είναι γενόσημο προϊόν, ωστόσο το θέμα αυτό αντιμετωπίζεται από τα ίδια τα κράτη μέλη. Δεν μπορούμε εμείς ως Επιτροπή να αναγκάσουμε τα κράτη μέλη να αποφασίσουν για το αν θα μπορούν οι φαρμακοποιοί να αντικαταστήσουν το ένα φάρμακο με κάποιο άλλο. Αυτό εναπόκειται φυσικά στα κράτη μέλη.

Κατά συνέπεια θα ήθελα να καταλήξω δηλώνοντας ότι μια ιατρική συνταγή που εκδίδεται από γιατρό εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος παρέχει τις ίδιες εγγυήσεις για τους ασθενείς με μια συνταγή που εκδίδεται από γιατρό που είναι εγκατεστημένος στο οικείο κράτος μέλος και, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Δικαστηρίου της 7ης Μαρτίου στην υπόθεση Schumacher και στην υπόθεση «Επιτροπή κατά της Γερμανίας» το 1990, το ίδιο ισχύει και για τα φάρμακα που αγοράζονται από φαρμακοποιούς σε άλλα κράτη μέλη.

 
  
MPphoto
 

  Εμμανουήλ Αγγελάκας (PPE-DE). - Κυρία Πρόεδρε, κατ' αρχήν θέλω να ευχηθώ καλή επιτυχία στην προσπάθεια που κάνει η Επίτροπος για το νομοθέτημα σχετικά με τη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη. Θέλω να θέσω το εξής ερώτημα:

Mε δεδομένο ότι ο ασθενής που ταξιδεύει στα κράτη μέλη πρέπει να βρίσκει πάντα το φάρμακό του, και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για ασθενείς με χρόνιες παθήσεις όπως οι καρδιοπαθείς, οι έχοντες ψυχικά και άλλα ανάλογα νοσήματα, σκέφτεστε μήπως να δημιουργήσετε μια βάση δεδομένων των κυκλοφορούντων ιδιοσκευασμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτως ώστε ο θεράπων ιατρός να ξέρει ότι ο ασθενής που ταξιδεύει από το άλφα κράτος μέλος στο βήτα κράτος μέλος θα βρει σίγουρα το φάρμακό του; Και, αν ναι, πώς το σκέφτεστε;

 
  
MPphoto
 

  Ανδρούλα Βασιλείου, Μέλος της Επιτροπής. − Κυρία Πρόεδρε, να πληροφορήσω ότι η ΕΜΕΑ, που είναι όπως ξέρετε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων, που εδρεύει στο Λονδίνο, επιτελεί αυτή τη στιγμή ένα πολύ μεγάλο έργο, καταγράφοντας ακριβώς όλα τα φάρμακα τα οποία είναι εξουσιοδοτημένα στα διάφορα κράτη μέλη και τα οποία ίσως έχουν τα ίδια συστατικά, ούτως ώστε να ξέρει ο ένας φαρμακοποιός που λαμβάνει μια συνταγή ποιο άλλο φάρμακο στο κράτος μέλος του αντιστοιχεί στο φάρμακο που αναγράφεται στη συνταγή, εάν φυσικά κυκλοφορεί με διαφορετική ονομασία στα διάφορα κράτη μέλη. Αυτό νομίζω ότι είναι ένα πολύ σημαντικό έργο. Δεν ξέρω πότε ακριβώς θα τελειώσει αλλά είναι στα σκαριά.

 
  
MPphoto
 
 

  President. − Question No 45 by Ioannis Gklavakis (H-0892/08)

Subject: Labelling of foodstuffs

The recent food scandal in China has once again highlighted the need for better labelling of foodstuffs and improved traceability of the ingredients used in their manufacture. Under existing Community legislation governing consumer information on foodstuffs, some indications are compulsory, while others are optional.

Will indication of product origin become compulsory?

Are changes planned in the labelling of processed products of animal origin? Will the place of origin of the animal by-products used have to be indicated? Will this be compulsory for all Member States?

Are specific provisions planned for processed products of animal origin from third countries?

What provisions will be introduced for distance or online selling of foodstuffs?

 
  
MPphoto
 

  Ανδρούλα Βασιλείου, Μέλος της Επιτροπής. − Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να αναφέρω ότι η θεμελιώδης αρχή της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα τρόφιμα είναι ότι μόνο ασφαλή τρόφιμα διατίθενται στην κοινοτική αγορά, και όλα τα τρόφιμα και οι ζωοτροφές που διατίθενται νόμιμα στην αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να είναι ασφαλή ανεξάρτητα από την προέλευσή τους. Στο πλαίσιο της κοινοτικής νομοθεσίας έχει εισαχθεί ευρύ φάσμα μέτρων για την ασφάλεια των τροφίμων και τη διευκόλυνση της απόσυρσης των μη ασφαλών τροφών και ζωοτροφών από την αγορά.

Σύμφωνα με το γενικό κανονισμό για τα τρόφιμα η ιχνηλασιμότητα στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι υποχρεωτική για τις επιχειρήσεις τροφίμων σε όλα τα επίπεδα και τα στάδια της τροφικής αλυσίδας, από τους εισαγωγείς μέχρι τους λιανοπώλες. Όσον αφορά ιδιαίτερα τα προϊόντα ζωικής προέλευσης, συμπεριλαμβανομένων των προϊόντων καταγωγής τρίτων χωρών, η νομοθεσία περί υγιεινής των τροφίμων ενισχύει περισσότερο τους κανόνες ιχνηλασιμότητας για τα προϊόντα ζωικής προέλευσης που καλύπτονται από τον κανονισμό 853/2004 μέσω των ακόλουθων απαιτήσεων:

Οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων τροφίμων πρέπει να διαθέτουν συστήματα και διαδικασίες για την ταυτοποίηση των υπευθύνων επιχειρήσεων τροφίμων από τους οποίους έχουν λάβει και στους οποίους έχουν παραδώσει προϊόντα ζωικής προέλευσης. Τα προϊόντα αυτά επίσης πρέπει να φέρουν σήμα καταλληλότητας ή αναγνωριστικό σήμα. Η Επιτροπή δεν προβλέπει αλλαγές όσον αφορά τους κανόνες ιχνηλασιμότητας και τη σήμανση καταλληλότητας ή την αναγνωριστική σήμανση για τα επεξεργασμένα τρόφιμα ζωικής προέλευσης.

Όσον αφορά την υποχρεωτική αναγραφή του τόπου καταγωγής όλων των τροφίμων γενικά, πρέπει να υπογραμμιστεί ότι η επισήμανση καταγωγής των τροφίμων δεν αποτελεί μέσο για την ασφάλεια των τροφίμων αλλά ένα εργαλείο με το οποίο ο πολίτης γνωρίζει τα χαρακτηριστικά κάθε προϊόντος. Η ένδειξη του τόπου καταγωγής απαιτείται όμως κατ' αρχήν στις περιπτώσεις όπου υπάρχει κίνδυνος παραπλάνησης των καταναλωτών σχετικά με την πραγματική καταγωγή ή την προέλευση των τροφίμων αλλά και κατ' εφαρμογήν ειδικών κανόνων, όπως αυτών που αφορούν τα φρούτα, τα λαχανικά, το βόειο κρέας, το κρασί, το μέλι και τα ψάρια. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι υποχρεωτική η σήμανση καταγωγής. Επίσης, ένδειξη της καταγωγής απαιτείται για το εισαγόμενο κρέας πουλερικών, ενώ από την 1η Ιουλίου 2010 θα πρέπει να δηλώνεται και στα προσυσκευασμένα τρόφιμα που φέρουν επισήμανση ότι είναι βιολογικής παρασκευής. Σε αυτές τις περιπτώσεις η επισήμανση καταγωγής είναι αναγκαία και υποχρεωτική.

Φυσικά η Επιτροπή γνωρίζει ότι αυτό είναι ένα ζήτημα που απαιτεί περαιτέρω συζητήσεις και ξέρουμε ότι πολλές φορές οι πολίτες ζητούν να γνωρίζουν την προέλευση των προϊόντων. Αυτό όμως δεν είναι επαρκής λόγος για να καταστήσουμε την επισήμανση καταγωγής υποχρεωτική, ακριβώς επειδή θεωρούμε ότι δεν είναι μέσο για την ασφάλεια των τροφίμων αλλά, όπως εξήγησα, ένα εργαλείο για να γνωρίζουν οι πολίτες τα χαρακτηριστικά της προέλευσης των προϊόντων. Η επισήμανση των τροφίμων μπορεί να είναι φυσικά όχι υποχρεωτική αλλά εθελοντική, σε αυτή την περίπτωση όμως πρέπει να ακολουθούμε ορισμένους κοινούς κανόνες, ούτως ώστε να υπάρχει συμμόρφωση από όλα τα κράτη μέλη.

Παρόλα αυτά η πρόταση της Επιτροπής για την πληροφόρηση σχετικά με τα τρόφιμα καλύπτει όλους τους τρόπους προμήθειας τροφίμων στους καταναλωτές, συμπεριλαμβανομένης και της εξ αποστάσεως πώλησης. Στόχος είναι να αποσαφηνιστεί ότι στις περιπτώσεις αυτές οι σχετικές υποχρεωτικές πληροφορίες, όπως π.χ. τα συστατικά και τα αλλεργιογόνα στα τρόφιμα, θα πρέπει και κατά την πώληση εξ αποστάσεως να δίνονται στον αγοραστή· όχι μόνον κατά την παράδοση των προϊόντων αλλά από την πρώτη στιγμή που μπαίνει κανείς στη διαδικασία της παραγγελίας πρέπει να γνωρίζει ακριβώς ποια είναι τα συστατικά και εάν τα προϊόντα τα οποία πρόκειται να παραγγείλει είναι αλλεργιογόνα ή οτιδήποτε άλλο.

 
  
MPphoto
 

  Ιωάννης Γκλαβάκης (PPE-DE). - Κυρία Πρόεδρε, ευχαριστώ την κυρία Επίτροπο. Θα ήθελα όμως να αναφέρω το εξής:

Η Ευρωπαϊκή Ένωση στο δικό της χώρο παίρνει όλα τα γνωστά μέτρα στη γεωργική παραγωγή και στην εμπορία των προϊόντων με στόχο την προστασία και των καταναλωτών και του περιβάλλοντος. Στο συγκεκριμένο θέμα η Επιτροπή σκέφτεται να λάβει εξασφαλισμένα μέτρα όσον αφορά τα προϊόντα των τρίτων χωρών, για να ισχύσουν οι ίδιοι κανόνες επισήμανσης; Διότι, ενώ στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυτές οι ετικέτες που βλέπουμε είναι αξιόπιστες, από τις τρίτες χώρες φοβόμαστε ότι δεν είναι αξιόπιστες.

Εάν δεν κάνετε κάτι γι’ αυτό, ο μεν Ευρωπαίος γεωργός, ο οποίος υφίσταται τα μέτρα, θα έχει οικονομικό κόστος και θα βουλιάξει, τα δε προϊόντα που θα έρχονται από τρίτες χώρες θα είναι αμφιβόλου ποιότητος για τον καταναλωτή, πράγμα που σημαίνει ότι και δεν κάνουμε τίποτα και αποδυναμώνουμε την Ευρώπη.

 
  
MPphoto
 

  Ανδρούλα Βασιλείου, Μέλος της Επιτροπής. − Κυρία Πρόεδρε, να μου επιτρέψετε να πω ότι οι κανονισμοί που ισχύουν για τα προϊόντα που παράγονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση απαιτούμε να υιοθετούνται και από χώρες οι οποίες εξάγουν προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εξάλλου να σας υπενθυμίσω και κάτι ακόμη: Εάν αυτό δεν ίσχυε, τότε δεν θα είμαστε στη θέση να απαγορεύσουμε την εισαγωγή κρέατος από τη Βραζιλία, δεν θα μπορούσαμε να σταματήσουμε την εισαγωγή γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων από την Κίνα κ.ο.κ. Ακριβώς επειδή έχουμε αυτούς τους κανόνες ασφαλείας, πρέπει να νιώθουμε ασφαλείς, ότι τα προϊόντα τα οποία εισάγονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι εξίσου ασφαλή όπως τα προϊόντα που παράγονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Φυσικά να μη μας διαφεύγει το γεγονός ότι δόλος μπορεί να υπάρξει είτε αυτά τα προϊόντα παράγονται μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση είτε εισάγονται! Βρέθηκε π.χ. μια μικρή ποσότητα γαλακτοκομικών προϊόντων στην Ιταλία, τα οποία με δόλιο τρόπο εισήχθησαν από την Κίνα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι εμείς δεν έχουμε σωστούς κανονισμούς. Απλά οι πολίτες πολλές φορές βρίσκουν δόλιους τρόπους να εισαγάγουν τέτοια προϊόντα.

 
  
MPphoto
 

  Jim Allister (NI). - Commissioner, I would suggest that the present arrangements are not working. This is illustrated by recent experience in my own constituency. There has just been a scare on the island of Ireland about dioxin-contaminated feedstuff in the Republic of Ireland, affecting produce circulating throughout the whole island of Ireland.

In my constituency of Northern Ireland, where none of that contaminated foodstuff was consumed, all pork products had to be taken off the shelves. Why? Because we could not adequately tell what was the country of origin of the pork produce.

That is a vivid illustration that the present arrangements are not working. We should not have had to inflict all that damage upon our local pork industry because we did not know where exactly the pork produce on our shelves came from. So in the light of that, will you address the issues and tell us what lessons you have learned from that?

 
  
MPphoto
 

  Marian Harkin (ALDE). - I specifically wanted to ask the Commissioner about processed foods from third countries, particularly chicken fillets that arrive in one-tonne frozen blocks from South America, are defrosted in some EU country, perhaps breadcrumbs or batter are put on them and then they are sold as EU products. How can the Commission stand over that? You were telling us that labelling country of origin is no guarantee of safe food – you are right – and that it is another instrument to help consumers. But it also helps producers, because then consumers can compare like with like.

You said that in 2010 there will be a requirement to indicate where all prepared foods are being sold. Does this specifically mean in restaurants, where they are selling foods etc., that they must indicate the country of origin of animal products?

Finally, Commissioner, I just want to congratulate you on being exceptionally hard-working and innovative.

 
  
MPphoto
 

  Androula Vassiliou, Member of the Commission. − First of all, I think the question of the Irish crisis is proof that we have good systems in place. You do not agree, but I think that, if we did not have good systems in place, the Irish crisis would have gone unnoticed.

It is in fact because we found out that there was this meat with dioxin – because of the traceability of the traders, and of where they buy and where they deliver their meat – that we were immediately able to withdraw it.

(An intervention from the floor)

It was a precautionary measure that the Government of Ireland decided to take. Traceability is possible because they keep records of where they sell their products.

You have your opinion about that. Of course, I am sure my services will reflect on the Irish crisis because it has cost the European Union many millions of euros and another large sum of money to the Irish Government; so it is something which will not remain unnoticed, and we shall study it.

But I believe – this is my personal opinion – that it is thanks to the traceability rules that we were really able to address the crisis.

 
  
MPphoto
 

  President. − I am not sure whether you answered Mrs Harkin's question.

 
  
MPphoto
 

  Androula Vassiliou, Member of the Commission. − What I said about the labelling was with regard to chicken that was imported. When the chicken was imported, it had to be labelled, and I said specifically that compulsory labelling is necessary in the case of poultrymeat.

But if the meat is defrosted and sold in another form, it has to abide by the rules of the European Union. It does not have to abide by the rules of the country of origin. Any meat producer, whether it is the person who produces the poultry or the person who produces the food, has to abide by our very strict food laws. If this is not the case, then he is liable.

 
  
MPphoto
 

  Avril Doyle (PPE-DE). - I received a letter at just 12 o’clock today from the Oral Questions Services which said: ‘Your question is one of the first questions to the Commission. Normally it will be answered orally. If you are not present, the question falls and you will not receive an answer.’

So, because I wanted an answer, as does everyone who tables a question, I have sat here for one hour, on what is probably one of the busiest parliamentary days of my career. I should have been in three other places during this last hour.

Now I am not complaining to you, Madam President, you can only operate the rules you are given. However, if you could take account on your list, when calculating the proportionality of the supplementary questions (and I get more than my fair share), of the length of time Members are in the House – rather than some Members being able to come in and get a supplementary immediately, just because you are balancing the political groups, or whatever – I think we would all be quite happy to comply with your rule of thumb.

As it is, you have an impossible job to do. Please go back to the Conference of Presidents and look at the system as to how questions are ordered. If we do not stay in the House – for an hour in my case, having been invited to be here because mine was one of the questions – we do not get any answer at all, not even a written answer. That is our frustration. Thank you for your patience.

 
  
MPphoto
 

  President. − I understand your frustration, Mrs Doyle, and believe you me the services and I try to do our best – and I know we ought to do better.

Thank you all for your patience and, as it is the last Question Time before Christmas, may I wish you also a happy Christmas and New Year!

Questions which have not been answered for lack of time will be answered in writing (see Annex).

That concludes Question Time.

 
  
  

(The sitting was suspended at 19.55 and resumed at 21.05)

 
  
  

IN THE CHAIR: Edward McMILLAN-SCOTT
Vice-President

 
Rechtlicher Hinweis - Datenschutzbestimmungen