Πρόεδρος. - Το επόμενο σημείο είναι η συζήτηση επί έξι προτάσεων ψηφίσματος σχετικά με τη Ρωσία⁽¹⁾.

  Μάριος Ματσάκης, συντάκτης. − Κυρία Πρόεδρε, η Ρωσία είναι ένας από τους σημαντικότερους εμπορικούς εταίρους της ΕΕ. Μεταξύ άλλων, είναι υπεύθυνη για την κάλυψη μεγάλου ποσοστού των ενεργειακών αναγκών των κρατών μελών της ΕΕ. Επιπλέον, η σημερινή Ρωσία δεν είναι η χώρα που ήταν στο παρελθόν. Ως προς αυτό χαιρόμαστε, επειδή θέλουμε ολόψυχα να είναι η Ρωσία μια σύγχρονη και δημοκρατική χώρα με την οποία θα μπορούμε να συνεργαστούμε για να προωθήσουμε την παγκόσμια ειρήνη και ευημερία. Δυστυχώς, οι επιθυμίες μας –και πλέον η οικοδόμηση εμπιστοσύνης– κλονίζονται από την παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και την έλλειψη σεβασμού για το κράτος δικαίου που εξακολουθούν να λαμβάνουν χώρα στη Ρωσία, αν και σε πολύ μειωμένο βαθμό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο τελείως απαράδεκτος τρόπος με τον οποίο οι ρωσικές αρχές χειρίσθηκαν την όλη υπόθεση που αφορά τη βίαιη δολοφονία της Anna Politkovskaya το 2006.

Με την παρούσα πρόταση ψηφίσματος, καλούμε τη ρωσική κυβέρνηση να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να εξασφαλίσει ότι η πορεία προς τις δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις που ακολουθεί η Ρωσία, και η επακόλουθη συνεργασία της με την ΕΕ, δεν θα διακυβευτούν λόγω των παραβιάσεων των ανθρώπινων δικαιωμάτων που λαμβάνουν ακόμη χώρα στη Ρωσία.

  Józef Pinior , συντάκτης. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η Elena Bonner μίλησε χθες εδώ, στην τελετή απονομής του Βραβείου Ζαχάρωφ, στην οποία παρέστη μαζί με την κόρη της, Tatjana Yankelevich. Τα λόγια της αντηχούν ακόμη στην αίθουσα αυτή σήμερα. Ήταν πραγματικά σημαντικά λόγια – τα οποία μετέφεραν ένα μήνυμα στη σημερινή Ευρώπη, στον σημερινό κόσμο, από κάποιον που επέζησε του ολοκληρωτικού καθεστώτος στη Ρωσία και που εκπροσωπεί την πραγματική φωνή της Ρωσίας στον σημερινό κόσμο.

Εμείς,, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ανησυχούμε με την παρούσα κατάσταση στη μεγάλη αυτή χώρα. Δικηγόροι και υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων διώκονται, εκφοβίζονται, δέχονται βίαιες απειλές και ζουν φοβούμενοι για τη ζωή τους. Όλα αυτά είναι αναπόσπαστα στοιχεία του τρέχοντος πολιτικού συστήματος της Ρωσίας.

Στις 4 Δεκεμβρίου 2008, η αστυνομία ερεύνησε αρχεία, τα οποία βρίσκονται στα γραφεία της οργάνωσης Memorial, ενός διακεκριμένου οργανισμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο οποίος δραστηριοποιείται στον τομέα της καταγραφής των εγκλημάτων του ολοκληρωτισμού. Πρέπει να παραδεχθώ ότι δεν μπορώ να φανταστώ τους λόγους που μπορεί να είχαν οι ρωσικές αρχές για να κατάσχουν εξοπλισμό που ανήκει στην οργάνωση Memorial, τους υπολογιστές ή τα αρχεία της σχετικά με την περίοδο των γκουλάγκ. Δεν μπορώ να σκεφτώ καμία εξήγηση όσον αφορά το γιατί τα αρχεία αυτά μπορεί να συνιστούν απειλή για τη δημόσια τάξη στη σύγχρονη Ρωσία.

Μας προβληματίζει επίσης η δίκη των δολοφόνων της Anna Politkovskaya. Όχι μόνον προσδοκούμε ότι η δίκη θα αποσαφηνίσει ποιος ακριβώς διέπραξε τη δολοφονία αυτή, ποιος είναι υπεύθυνος και τίνος οι εντολές εκτελέσθηκαν, αλλά αναμένουμε επίσης από το δικαστήριο να φωτίσει όλες τις περιστάσεις που αφορούν τη συγκλονιστική αυτή δολοφονία. Για τον λόγο αυτό, η δίκη θα έπρεπε να είναι ανοικτή στους δημοσιογράφους, στα μέσα ενημέρωσης και σε όλους εκείνους που επιθυμούν να παρακολουθήσουν τη διαδικασία.

Πιστεύω επίσης ότι στις θεμελιώδεις συμφωνίες που συνάπτονται μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσίας πρέπει να περιλαμβάνεται ρήτρα σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η πραγματική Ρωσία είναι αυτή που περιέγραψε χθες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η κ. Bonner.

  Erik Meijer, συντάκτης. − (NL) Κυρία Πρόεδρε, μετά το 1991, η Ρωσία υπήρξε για λίγο μια χώρα ανοικτών διαφορών στις πολιτικές απόψεις και πολιτικού διαλόγου με ένα πολυκομματικό σύστημα και διαφορετικές απόψεις σχετικά με το μέλλον. Δυστυχώς, αυτή η πολύ δημοκρατική περίοδος συνοδεύτηκε επίσης από διοικητική ανικανότητα, τυχαίες ιδιωτικοποιήσεις και διαφθορά. Η χαοτική περίοδος υπό τον πρόεδρο Yeltsin κατά τη δεκαετία του 199 δημιούργησε ένα κλίμα για επάνοδο σε μια ισχυρή, κεντρική εξουσία, χωρίς μεγάλα περιθώρια για αντιπολίτευση ή κριτική διερευνητική δημοσιογραφία.

Παρότι τώρα, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε στην κομμουνιστική εποχή, διάφορα κόμματα συμμετέχουν στις εκλογές, η εξουσία ανήκει και πάλι σε ένα μόνο κόμμα, τα άλλα κόμματα υπονομεύονται συστηματικά και ο ηγέτης του κυβερνώντος κόμματος δοξάζεται. Μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης υποστηρίζει τον ηγέτη αυτόν και δεν δέχεται κριτικές, εναλλακτικές δυνατότητες ή αντιπολίτευση. Τα πράγματα θα παραμείνουν έτσι, εφόσον η Ρωσία πλούτισε ξαφνικά και έγινε επιτυχημένη χάρη στις εξαγωγές φυσικού αερίου και πετρελαίου. Ως εκ τούτου, οι δυνατότητες για πραγματική δημοκρατία περιορίστηκαν σημαντικά.

Αυτοί που διαφωνούν με την παρούσα κρατούσα άποψη επισημαίνουν την τεράστια διαφορά μεταξύ πλουσίων και φτωχών, το υψηλό επίπεδο μυστικότητας, μισαλλοδοξίας, τα περιορισμένα δικαιώματα των αυτόνομων περιφερειών, τη μεταχείριση των εθνοτικών μειονοτήτων, τη βίαιη κατάσταση στον Βόρειο Καύκασο, την παραμέληση των οικονομικά αδύναμων περιφερειών, την κακομεταχείριση των στρατευμένων, τις διακρίσεις κατά των ομοφυλοφίλων, την ατιμωρησία ορισμένων δολοφόνων, τη μονομερή κομματική επιλογή των μελών της αστυνομίας και της δικαιοσύνης και τον περιορισμό της ελευθερίας των μη κυβερνητικών οργανώσεων και των μέσων ενημέρωσης.

Πρέπει να δείξουμε τη συμπάθειά μας προς τους επικριτές. Μπορούμε να τους βοηθήσουμε δίνοντας το καλό παράδειγμα και υποστηρίζοντας δραστηριότητες για τα ανθρώπινα δικαιώματα που σχετίζονται με την καταπολέμηση των εξαφανίσεων, των εκφοβισμών, της μυστικότητας και των δολοφονιών. Στην πράξη, χώρες με εύρυθμη κοινοβουλευτική δημοκρατία συμβάλλουν άθελά τους στο αντίθετο.

Δεν βοηθούμε τους επικριτές κατασκευάζοντας πυραυλική ασπίδα ή υποστηρίζοντας τις προσπάθειες της Γεωργίας να καταλάβει την Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία. Αυτές θεωρούνται εχθρικές πράξεις, οι οποίες έχουν ως μοναδικό αποτέλεσμα τη συσπείρωση των πολιτών γύρω από τον κ. Putin. Δεν τους βοηθούμε επίσης ανεχόμενοι τις παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων στη Ρωσία, επειδή χρειαζόμαστε φυσικό αέριο και πετρέλαιο. Το ψήφισμα αναφέρει ορθώς ότι, στις επαφές μας με τη Ρωσία, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στο κράτος δικαίου και στη δημοκρατία.

  Tunne Kelam, συντάκτης. − Κυρία Πρόεδρε, η συζήτηση αυτή έπρεπε να είχε γίνει εδώ και καιρό. Εξακολουθούμε να αναφέρουμε τη λέξη «αλληλεξάρτηση». Η αλληλεξάρτηση αυτή δεν αφορά μόνον την ενέργεια και το εμπόριο. Αφορά επίσης αξίες, τη δικαιοσύνη, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την αλήθεια. Αυτές είναι οι αξίες για τις οποίες δεσμεύτηκε η Ρωσία όταν έγινε μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Η παρούσα συζήτηση πρέπει να μας θυμίσει την κοινή ευθύνη μας για την ανησυχητική καταστολή στον τομέα της δημοκρατίας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων στη Ρωσία.

Στις 3 Δεκεμβρίου 2008, 17 ρωσικές ομάδες για τα ανθρώπινα δικαιώματα απέστειλαν κοινή δήλωση στην ΕΕ. Η αντίδραση της ΕΕ δεν υπήρξε κατάλληλη –μας λένε– σχετικά με τα όσα συμβαίνουν στη Ρωσία και στις σχέσεις της Ρωσίας με τα γειτονικά κράτη της, όπως η Ουκρανία και η Γεωργία. Η ΕΕ δεν επέβαλε στη Μόσχα τα ίδια πρότυπα τα οποία επιμένει να επιβάλλει στους άλλους εταίρους της. Η παράλειψη αυτή –καταλήγουν– επέτρεψε στις ρωσικές αρχές να παραβιάζουν κατάφωρα τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο.

Χθες, η Elena Bonner μας έδωσε την ουσία του μηνύματος του Andrei Sakharov: κάνε αυτό που πρέπει να κάνεις· κάνε αυτό που σου υπαγορεύει η συνείδησή σου. Εάν δεν ενεργήσουμε έτσι, κινδυνεύουμε να μοιραστούμε την ευθύνη για την καταστρατήγηση της δικαιοσύνης και των ανθρώπινων δικαιωμάτων στη γειτονιά μας, ενώ κάνουμε ρεαλιστικές προσπάθειες για να διασφαλίσουμε ενεργειακούς εφοδιασμούς.

Μπορούμε να αλλάξουμε κάτι; Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που γνώρισαν τη βαναυσότητα και τη φαινομενική παντοδυναμία του σοβιετικού ολοκληρωτισμού μπορούν να σας διαβεβαιώσουν ότι μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα, εάν λάβουμε σοβαρά υπόψη τις ίδιες τις αξίες μας. Ο ρωσικός λαός δικαιούται να απολαύει των ίδιων αξιών και της ίδιας δικαιοσύνης με εμάς.

  Ewa Tomaszewska, συντάκτρια. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, στη Ρωσία, οι δολοφονίες και οι ανθρωποκτονίες εξακολουθούν να αποτελούν μέσο για να φιμωθούν οι υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων και καθένας που σκέφτεται διαφορετικά.

Στη Μόσχα, στις 28 Οκτωβρίου, ο Otto Messmer, ο ιησουίτης επικεφαλής της ρωσικής περιφέρειας, και ο Victor Betancourt από τον Ισημερινό, δολοφονήθηκαν. Στις 31 Αυγούστου, δολοφονήθηκε ο Magomet Yevloyev. Απόπειρες πραγματοποιήθηκαν επίσης κατά της ζωής των Ahmed Kotiev, Zurab Tsetchoev, Dimitri Kraiuchin, Stanisław Dmitriewski και Karina Moskalenko. Στις 4 Δεκεμβρίου, ρώσοι εισαγγελείς οργάνωσαν έφοδο στα γραφεία της οργάνωσης Memorial, κατά τη διάρκεια της οποίας κατασχέθηκε βάση δεδομένων η οποία περιείχε τα στοιχεία χιλιάδων θυμάτων του σταλινικού καθεστώτος.

Οι δίκες σχετικά με τις δολοφονίες της Anna Politkovskaya και του Alexander Litvinienko δείχνουν ότι οι ρωσικές αρχές προσπαθούν να εμποδίσουν μια δίκαιη έκβαση και προσπαθούν να εμποδίσουν να αποκαλυφθεί στον κόσμο ποιος διέταξε τις δολοφονίες. Στη Ρωσία, είναι συνήθης πρακτική η σύλληψη ειρηνικών διαδηλωτών και η κακομεταχείριση στρατευμένων.

Διαμαρτύρομαι έντονα κατά των παραβιάσεων των ανθρώπινων δικαιωμάτων στη Ρωσία. Καλώ τις ρωσικές αρχές να σταματήσουν τις διώξεις κατά των ακτιβιστών στον τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

  Michael Gahler, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, έχουμε εκφράσει επανειλημμένως τη βούλησή μας για συνεργασία με τη Ρωσία. Επιθυμούμε οικονομικές συναλλαγές και πολιτικό διάλογο με τη χώρα αυτή. Η Ευρώπη και η Ρωσία χρειάζονται η μία την άλλη. Ως εκ τούτου, μας ανησυχούν ακόμη περισσότερο οι εξελίξεις όσον αφορά το κράτος δικαίου και τη δημοκρατία στη χώρα αυτή, ο λαός της οποίας υπέφερε ήδη υπό τη σοβιετική δικτατορία για πολλές δεκαετίες.

Όλοι οι δημοκρατικοί δείκτες έχουν καθοδική πορεία από τότε που ο Vladimir Putin ανέλαβε καθήκοντα: η ελευθερία του Τύπου και των μέσων ενημέρωσης, η ελευθερία της έκφρασης, του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι –και όχι μόνον για τα πολιτικά κόμματα– η ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας και ο σεβασμός για τις μειονότητες.

Η επανειλημμένη καταδίκη της Ρωσίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εδώ στο Στρασβούργο είναι λυπηρή απόδειξη της κατάστασης των ατομικών δικαιωμάτων στη χώρα. Ένα από τα πράγματα που μας δείχνει η έφοδος στο Κέντρο Έρευνας και Πληροφοριών «Memorial» στην Αγία Πετρούπολη στις 4 Δεκεμβρίου είναι ότι η παρούσα ηγεσία επιδιώκει προφανώς να απαλλαγεί από το φορτίο της σταλινικής κληρονομιάς της χώρας και να εξωραΐσει την τρομοκρατία του Στάλιν. Αυτή δεν είναι μια καλή βάση για την ανάπτυξη της δημοκρατικής κοινωνίας, από την οποία εξαρτάται η επιτυχημένη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της χώρας ούτε για την καλλιέργεια της εμπιστοσύνης των ευρωπαίων γειτόνων της όσον αφορά την εικόνα της Ρωσίας ως αξιόπιστου και ειρηνικού εταίρου.

Είναι προς το κοινό συμφέρον μας να πιέσουμε για την επάνοδο της Ρωσίας στο κράτος δικαίου και στη δημοκρατία σε όλες τις επαφές μας με την κυβέρνηση, την κοινωνία των πολιτών και την επιχειρηματική κοινότητα.

  Janusz Onyszkiewicz, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η Ρωσία είναι πολύ σημαντική για εμάς ώστε να μην μας απασχολούν τα τεκταινόμενα στη χώρα αυτή. Κατά την κομμουνιστική περίοδο, το πρόβλημα δεν ήταν η ελευθερία του λόγου. Αντίθετα, το πρόβλημα ήταν η ελευθερία κάποιου αφού θα εξέφραζε την άποψή του. Σήμερα, η κατάσταση φαίνεται να είναι ακόμη χειρότερη. Τώρα δεν κινδυνεύει μόνον η ελευθερία, αλλά και η ίδια η ζωή των πολιτών.

Το ψήφισμα τονίζει τις πολυάριθμες και συγκλονιστικές δολοφονίες ακτιβιστών στον τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων ή πολιτών που θεωρούνται ενοχλητικοί από τις εθνικές ή τις τοπικές αρχές για άλλους λόγους. Οι υπεύθυνοι για τις δολοφονίες αυτές μπορούν να εξαφανίζονται από τη χώρα, όπως στην περίπτωση των δολοφόνων της Anna Politkovskaya, ή μπορούν να κρύβονται πίσω από τα κοινοβουλευτικά τους προνόμια, όπως στην περίπτωση των δολοφόνων του Alexander Litvinyenko. Η ανησυχητική αυτή κατάσταση σημαίνει ότι θα είναι δύσκολο για εμάς να μεταχειριστούμε τη Ρωσία ως χώρα που επιθυμεί πραγματικά να τηρήσει τις βασικές αρχές του κράτους δικαίου.

  Mikel Irujo Amezaga, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (ES) Ζητώ συγγνώμη για τη σύγχυση που προκλήθηκε προηγουμένως σχετικά με τη σειρά της ομιλίας μου.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα και η ελευθερία είναι οι σημαντικότεροι πυλώνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πρέπει επίσης να αποτελούν τις βάσεις του διαλόγου μας με τη Ρωσία.

Δυστυχώς, ο κατάλογος των παραβιάσεων γίνεται μακρύτερος ημέρα με την ημέρα, και οι δυσκολίες που αντιμετωπίσουν οι ακτιβιστές στο έργο τους στον τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων αυξάνονται επίσης καθημερινά.

Αρκετές παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων έλαβαν χώρα τους τελευταίους μήνες, μεταξύ πολλών άλλων. Πραγματοποιήθηκε επίθεση στο σπίτι του Stanislav Dmitrievsky, συμβούλου του Ιδρύματος για την Προώθηση της Ανεκτικότητας στο Nizhny Novgorod. Ένοπλες δυνάμεις απήγαγαν και βιαιοπράγησαν κατά του Zurab Tsetchoev, υπερασπιστή τον ανθρώπινων δικαιωμάτων στην Ινγκουσετία. Συγγενείς του Ilyas Timishev, δικηγόρου που ασχολείται με θέματα ανθρώπινων δικαιωμάτων, κρατήθηκαν, ανακρίθηκαν και υποβλήθηκαν σε κακομεταχείριση.

Θα ήθελα επίσης να υπενθυμίσω εδώ ότι την περασμένη εβδομάδα, στις 12 Δεκεμβρίου, η ισπανική κυβέρνηση αποφάσισε να εκδώσει τον Murat Gasayev στη Ρωσία. Ο κ. Gasayev, ρώσος πολίτης από την Τσετσενία, κρατήθηκε από τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες το 2004 και υποβλήθηκε σε βασανιστήρια επί τρεις ημέρες, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία.

Ο κ. Gasayev διέφυγε στην Ισπανία, όπου ζήτησε άσυλο το 2005. Η αίτησή του απορρίφθηκε βάσει εμπιστευτικής έκθεσης που εκπόνησαν οι ισπανικές αρχές και στην οποία δεν είχε πρόσβαση ούτε ο ίδιος ούτε ο δικηγόρος του.

Η Ισπανία είναι συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση κατά των βασανιστηρίων και η έκδοση του κ. Gasayev βασίζεται στις διπλωματικές διαβεβαιώσεις που παρέσχον οι ρωσικές αρχές προκειμένου να εγκριθεί.

Αμέτρητες εκθέσεις οργανώσεων για την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων έχουν εγείρει επανειλημμένα προβληματισμούς σχετικά με τη χρήση βασανιστηρίων στη Ρωσική Ομοσπονδία, και ιδίως στις δημοκρατίες του βόρειου Καυκάσου, όπως η Τσετσενία και η Ινγκουσετία.

Εάν ο Murat Gasayev εκδοθεί, υπάρχει πολύ πραγματικός κίνδυνος να υποβληθεί σε βασανιστήρια και άλλες μορφές κακομεταχείρισης όταν βρεθεί υπό ρωσική επιτήρηση.

Θα ολοκληρώσω –χρησιμοποιώ τώρα το επιπλέον λεπτό χρόνου ομιλίας, όπως συμφωνήθηκε– επαναλαμβάνοντας κάτι που είπε ένας συνάδελφος από την ομάδα μου, ο κ. Horáček. Τον περασμένο Ιούλιο υπενθύμισε ότι οι κρατούμενοι στην υπόθεση Yukos, Mikhail Khodorkovsky και Platon Lebedev, κρατούνται σε φυλακή της Chita στη Σιβηρία. Υπάρχουν και άλλοι.

Θα ήθελα επομένως να ζητήσω να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να εξασφαλίσουμε την αποφυλάκισή τους, και να ενθαρρύνουμε επίσης τη Ρωσία να καταστήσει την ελευθερία της γνώμης και την ελευθερία του Τύπου πραγματικότητα και να μην εμποδίζει το έργο των ΜΚΟ. Όλοι αυτοί οι παράγοντες είναι ζωτικής σημασίας για το κοινό μας μέλλον στην Ευρώπη.

  Andrzej Tomasz Zapałowski, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, σήμερα, για άλλη μία φορά, διατυπώθηκαν επικρίσεις κατά της ρωσικής κυβέρνησης, επειδή ανέχεται, ενίοτε ακόμη και υποκινεί, δραστηριότητες οι οποίες απέχουν πολύ από τις αρχές για τη συμμετοχή του πολίτη στα κοινά και οι οποίες είναι θεμελιώδους σημασίας σε οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα. Οι Ρώσοι είναι εξοργισμένοι με τις απαγωγές, τους εκφοβισμούς ή ακόμη και τις δολοφονίες ακτιβιστών στον τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Ταυτόχρονα, ωστόσο, υπάρχει σημαντική στήριξη στη Ρωσία για τη συγκεκριμένη αυτή κυβέρνηση, παρά τον προκλητικό τρόπο με τον οποίο καταστέλλει κάθε αντιπολίτευση.

Στους περισσότερους Ρώσους αρέσει η ισχυρή ηγεσία – ακόμη και η αδίστακτη ηγεσία. Οι Ρώσοι θέλουν να ξαναχτίσουν τη ρωσική αυτοκρατορία, ανεξάρτητα από το πώς θα επιτευχθεί ο στόχος αυτός. Η Ευρώπη προσποιείται ότι δεν το αντιλαμβάνεται, καθώς τα οικονομικά συμφέροντα έχουν, φυσικά, ύψιστη σημασία. Επίσης, μεγάλη μερίδα του ρωσικού πληθυσμού επιθυμεί την επανένωση των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών με τη Ρωσία, ακόμη και εκείνων που ανήκουν σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό δημιουργεί ένα ακόμη πιο σοβαρό πρόβλημα από εκείνο των παραβιάσεων των ανθρώπινων δικαιωμάτων που λαμβάνουν χώρα στη Ρωσία. Και όμως, παρά τον μεγαλύτερο αυτό κίνδυνο, μένουμε σιωπηλοί στο θέμα αυτό.

  Kathy Sinnott, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – Κυρία Πρόεδρε, η Ρωσία είναι ο μεγαλύτερος και ο πιο κοντινός γείτονας της Ευρώπης και, λόγω των εμπορικών σχέσεών μας, είναι επίσης ένας από τους πιο σημαντικούς γείτονες της Ευρώπης. Τα όσα συμβαίνουν στη Ρωσία έχουν μεγάλη σημασία για την Ευρώπη για τους λόγους αυτούς. Επίσης τα όσα συμβαίνουν στη Ρωσία έχουν πολύ μεγάλο αντίκτυπο στην Ευρώπη. Για τους λόγους αυτούς, καθώς και για τις παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων στις οποίες αναφέρεται, το παρόν ψήφισμα είναι πολύ σημαντικό.

Θα ήθελα να τονίσω το γεγονός ότι συναντήθηκα με τον Gary Kasparov, όταν ήταν υποψήφιος για την προεδρία της Ρωσίας, στο παρόν Κοινοβούλιο εδώ στο Στρασβούργο. Ήρθε ως επίτιμος καλεσμένος όταν ήταν υποψήφιος. Ο Kasparov μας κατέστησε σαφές –ακόμη και τότε– ότι η στάση του Κρεμλίνου απέναντι στην πολιτική δραστηριότητα σήμαινε ότι τον μεταχειρίζονταν ως υπονομευτή και εγκληματία –πολλά από τα πράγματα για τα οποία συζητούμε σήμερα– και ότι μπορούσε να υποστεί κακομεταχείριση και τελούσε πάντοτε υπό την απειλή της σύλληψης και της σύλληψης των υποστηρικτών του.

Μερικές φορές αυτό το είδος δραστηριότητας υπερβαίνει τα ρωσικά σύνορα και φτάνει έως την ΕΕ. Σε πρόσφατη επίσκεψη της Επιτροπής Αναφορών στη Βουλγαρία, πληροφορηθήκαμε από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Βουλγαρίας, η οποία υφίσταται σοβαρές διώξεις στη Βουλγαρία, σχετικά με τον ρόλο της Ρωσίας στην κατάστασή της.

Πρέπει να θέσουμε κατά μέρος τις σκέψεις για τον φόβο μας όσον αφορά την ενεργειακή ασφάλεια, οι οποίες καθιστούν πιο ήπια την προσέγγισή μας απέναντι στη Ρωσία και μας κάνουν διστακτικούς απέναντί της, και να μιλήσουμε στη Ρωσία με αποφασιστικότητα και σαφήνεια, υπενθυμίζοντάς της ότι είναι μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης και συμβαλλόμενο μέρος της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Συμφωνίας του Στρασβούργου, και πρέπει να επιμείνουμε να σεβαστεί τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Ρωσία και εκτός αυτής.

  Bernd Posselt (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, τα προβλήματα όσον αφορά το κράτος δικαίου στη Ρωσία δεν είναι τυχαίες εκτροπές, αλλά ένα καρκίνωμα που εξαπλώνεται συστηματικά. Βρισκόμαστε στη δεύτερη φάση της εποχής Putin, με τον κ. Medvedev ως αχυράνθρωπο, και η τρίτη φάση τελεί υπό προετοιμασία επί του παρόντος.

Ο κ. Putin ξεκίνησε την πρώτη φάση του με τον δεύτερο πόλεμο στην Τσετσενία, μια επίθεση κατά μιας μικρής χώρας, η οποία ισοδυναμούσε με γενοκτονία και η οποία υποκινήθηκε από τεράστια αποικιοκρατικά συμφέροντα για τις πρώτες ύλες της. Έκτοτε, η κατάσταση επιδεινώθηκε· το κράτος δικαίου και η ελευθερία του Τύπου έχουν περιορισθεί, οι υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων, όπως η Karinna Moskalenko, καταδιώκονται έως εδώ στην ευρωπαϊκή πρωτεύουσα του Στρασβούργου, και έχουμε παρατηρήσει πλήρη έλλειψη προόδου και, όπως είπα προηγουμένως, όχι απλώς τυχαίες εκτροπές, αλλά τη συστηματική απώλεια της λιγοστής δημοκρατίας και του κράτους δικαίου που απομένουν.

Επομένως, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να επιδείξει πολύ μεγαλύτερη αυστηρότητα. Στις διαπραγματεύσεις μας σχετικά με μια συμφωνία, οφείλουμε κάτι τέτοιο στους ανθρώπους –την Anna Politkovskaya, τον Alexander Litvinenko και πολλούς άλλους– που έχασαν τη ζωή τους επειδή τόλμησαν να ερευνήσουν αυτές τις εκτροπές ή να πουν τα πράγματα με το όνομά τους.

Οποιοσδήποτε συζητά το θέμα αυτό ανοικτά στη Ρωσία θέτει τη ζωή του σε κίνδυνο και κάθε φορά γίνεται λόγος για μια μυστηριώδη, σκοτεινή κατάσταση. Επομένως, εμείς που ζούμε σε συνθήκες ελευθερίας και σχετικής ασφάλειας έχουμε καθήκον να διασφαλίσουμε ότι θα φωτιστούν επιτέλους κάπως οι περιστάσεις, και εμείς τουλάχιστον σε αυτό το Σώμα πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε· δηλαδή, να μιλούμε με ξεκάθαρο και ειλικρινή τρόπο στην εκάστοτε ρωσική εξουσία. Στο κάτω-κάτω είναι η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνει, όπως κατέστησε σαφές η Elena Bonner στη συγκινητική ομιλία της χθες.

Ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα που έδωσαν θαρραλέοι άνθρωποι, όπως η Elena Bonner και ο Andrei Sakharov, και ας σταματήσουμε επιτέλους να είμαστε υποκριτές και να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας. Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Αυτή είναι η καλύτερη χάρη που μπορούμε να κάνουμε στον λαό της Ρωσίας.

  John Bowis (PPE-DE). - Κυρία Πρόεδρε, η Anna Politkovskaya δολοφονήθηκε πριν από δύο χρόνια. Πυροβολήθηκε στο σπίτι της, στον ανελκυστήρα της πολυκατοικίας της. Ένα όπλο αφέθηκε δίπλα της. Ήταν μέρα μεσημέρι. Το ερώτημα τότε ήταν «ποιος πάτησε τη σκανδάλη;». Το ερώτημα έκτοτε έγινε «ποιος κινούσε τα νήματα που κουνούσαν τα χέρια που πάτησαν τη σκανδάλη;». Η δολοφονία φαινόταν να εκτελέστηκε από τη μαφία, αλλά αυτή δεν έγραψε ποτέ για τη μαφία. Έγραφε μόνον για τη ρωσική κυβέρνηση και τις ενέργειές της στην Τσετσενία. Ήταν μια προειδοποίηση – μια προειδοποίηση προς άλλους ελεύθερα σκεπτόμενους δημοσιογράφους να μείνουν μακριά από τον χώρο της εξουσίας.

Η προειδοποίηση αυτή θα πετύχει τον σκοπό της, εάν η παγκόσμια κοινή γνώμη και ένα σαφές μήνυμα από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ δεν αναγκάσουν τη διεξαγωγή δίκαιης δίκης και την κατάλληλη αποκάλυψη εκείνων που έδωσαν τις εντολές. Δεν μπορούμε να ξαναφέρουμε την Anna στη ζωή, αλλά μπορούμε να τη δικαιώσουμε. Μπορούμε να την κάνουμε σύμβολο ελευθερίας και όχι σύμβολο καταστολής. Πρέπει να ενωθούμε για τον σκοπό αυτό.

  Paulo Casaca (PSE). – (PT) Κυρία Πρόεδρε, θα ολοκληρώσουμε σε λίγο μια εξαιρετικά σημαντική συζήτηση, η οποία, όπως ήδη ειπώθηκε, έπρεπε να είχε διεξαχθεί εδώ και καιρό. Η Ρωσία είναι ζωτικής σημασίας για εμάς από κάθε άποψη, αλλά ιδίως ως χώρα στην οποία τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να γίνονται σεβαστά. Τα εν λόγω ανθρώπινα δικαιώματα περιλαμβάνουν αναπόφευκτα την απόρριψη της ξενοφοβίας και της ομοφυλοφοβίας, και θα ήθελα να ζητήσω από όλους τους βουλευτές να εξασφαλίσουν ότι θα υπάρχει ρητή αναφορά στις δύο αυτές μεγάλες πληγές στη Ρωσία, οι οποίες ορθές θεωρούνται ως τέτοιες στην πρόταση ψηφίσματος, και να μην συμφωνήσουν στην κατάργηση των συγκεκριμένων αναφορών.

  Zbigniew Zaleski (PPE-DE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, το ψήφισμα αναφέρεται άμεσα σε καταδικαστέες περιπτώσεις.

Το παρόν ψήφισμα δεν πρέπει να είναι ένα ψήφισμα κατεπείγοντος, αλλά μια συνεχής έκκληση προς τις ρωσικές αρχές, αφού καταδικάζουμε τις μεθόδους διώξεών τους. Το παρόν ψήφισμα είναι μια έκκληση προς τον ρωσικό λαό, τους αγωνιστές και τους ρώσους ήρωες οι οποίοι θα αγωνίζονται για την ελευθερία τους έως ότου κανείς να μην φοβάται ότι θα εκτελεστεί επειδή άσκησε το δικαίωμα του να εκφράζεται ελεύθερα.

Πιστεύω ότι πρέπει να γνωστοποιήσουμε την έκκλησή μας στο πλαίσιο των σχέσεων και των συσκέψεων μεταξύ της ρωσικής κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

  Marcin Libicki (UEN). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, συζητούμε σήμερα παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων, όπως τη δολοφονία της Anna Politkovskaya, καθώς και άλλα συμβάντα που λαμβάνουν χώρα στη Ρωσία και τα οποία είναι ενδεικτικά της πολιτικής τρομοκρατίας που ασκεί το κράτος κατά των ίδιων των πολιτών του.

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι, επιπλέον των παραβιάσεων των ανθρώπινων δικαιωμάτων, η Ρωσία γίνεται επίσης περισσότερο επεκτατική και, ύστερα από ένα σύντομο διάλειμμα στις αρχές της δεκαετίας του 1990, απειλεί και πάλι τους γείτονές της. Η κατάσταση αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι ο κομμουνισμός δεν λογοδότησε και δεν καταδικάστηκε ποτέ επίσημα. Σήμερα, μπορούμε να λέμε ότι η Γερμανία είναι μια δημοκρατική χώρα που σέβεται τον λαό της, επειδή η Γερμανία ξεπέρασε τον Χίτλερ και το ναζιστικό παρελθόν της.

Σήμερα, πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι το κομμουνιστικό παρελθόν αντιμετωπίζεται τόσο εδώ, στο παρόν Σώμα, όσο και οπουδήποτε μπορούμε να ασκήσουμε την επιρροή μας, καθώς αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να αναχαιτίσουμε την πλημμύρα της πολιτικής της τρομοκρατίας της Ρωσίας στη χώρα της και τις επεκτατικές βλέψεις της στο εξωτερικό.

  Jacques Barrot, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. − (FR) Κυρία Πρόεδρε, στις 5 Νοεμβρίου, στην πρώτη επίσημη ομιλία του στο Ομοσπονδιακό Συμβούλιο, ο πρόεδρος Medvedev έκανε σαφή αναφορά στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.

Η συμβολική αναφορά σε αυτό το έτος της επετείου της Οικουμενικής Διακήρυξης των δικαιωμάτων του ανθρώπου δείχνει το ενδιαφέρον του νέου προέδρου για τα θέματα που σχετίζονται με τη μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος και τον αντίκτυπο των εν λόγω μεταρρυθμίσεων στα ανθρώπινα δικαιώματα. Τα λόγια του είναι ενθαρρυντικά, αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να παρακολουθεί τις εξελίξεις στον τομέα αυτό πολύ προσεκτικά. Η πραγματικότητα των τελευταίων εβδομάδων μας θύμισε για άλλη μία φορά τις σημαντικές προκλήσεις που αντιμετωπίσουν οι προασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων στη Ρωσία. Ακούσαμε πολύ προσεκτικά, φυσικά, τους διάφορους ομιλητές, κυρία Πρόεδρε, οι οποίοι τόνισαν τις σοβαρές απειλές για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Ρωσία.

Δύο χρόνια μετά τον θάνατό της, η δίκη για τη δολοφονία της Anna Politkovskaya ξεκίνησε. Αρχικά ήταν ανοικτή στο κοινό, έπειτα συνεχίσθηκε κεκλεισμένων των θυρών, και στη συνέχεια άνοιξε και πάλι στο κοινό. Η δίκη θα παρακολουθηθεί προσεκτικά από όλους εκείνους που προασπίζονται την ελευθερία της έκφρασης.

Όπως μας υπενθυμίζει η δολοφονία του Magomed Yevloyev –ο οποίος δολοφονήθηκε ενώ τελούσε υπό αστυνομική επιτήρηση στα τέλη Αυγούστου–, στη Ρωσία, η δημοσιογραφία γίνεται ένα ολοένα και πιο επικίνδυνο επάγγελμα.

Στις αρχές Δεκεμβρίου, η οργάνωση Memorial, μια από τις παλαιότερες και πιο αξιοσέβαστες ΜΚΟ που εργάζονται σχετικά με το επώδυνο παρελθόν της Ρωσίας του 20ού αιώνα, υποβλήθηκε σε αστυνομική έρευνα. Το αποτέλεσμα της έρευνας αυτής ήταν η κατάσχεση ιστορικών αρχείων σχετικά με τα γκουλάγκ.

Εάν θέλουμε πραγματικά να συνεχίσουμε το έργο που ξεκινήσαμε τον Απρίλιο κατά τη διάρκεια της διάσκεψης για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από ολοκληρωτικά καθεστώτα στην Ευρώπη– μια διάσκεψη της οποίας τις εργασίες ξεκίνησα εγώ ο ίδιος– τότε εξυπακούεται ότι οι ιστορικοί πρέπει οπωσδήποτε να έχουν πρόσβαση στα αρχεία. Η έρευνα της 4ης Δεκεμβρίου είναι ένα ανησυχητικό μήνυμα για εκείνους που πιστεύουν στην αναγκαιότητα συζήτησης, και μάλιστα ειλικρινούς, σχετικά με τα βαθιά τραύματα του παρελθόντος. Η συζήτηση αυτή είναι αναγκαία για να εξασφαλισθούν οι απαραίτητες συμφιλιώσεις στο μέλλον.

Φυσικά, οι διαβουλεύσεις μεταξύ της ΕΕ και των ρωσικών αρχών σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελούν ευκαιρίες για να υπενθυμισθεί η αναγκαιότητα τήρησης των δεσμεύσεων που ανέλαβε η Ρωσία στον τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Η Επιτροπή συνεχίζει το έργο της υποστηρίζοντας τις πρωτοβουλίες της κοινωνίας των πολιτών, μεταξύ άλλων μέσω της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για τον εκδημοκρατισμό και την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου.

Η υποστήριξη της μεταρρύθμισης του δικαστικού συστήματος αποτελεί επίσης προτεραιότητα στα προγράμματα συνεργασίας με τη Ρωσία. Κατά την τελευταία σύσκεψη με τη Ρωσία, ήρθα σε επαφή με τους νέους αξιωματούχους που είναι αρμόδιοι για τη δικαιοσύνη και σκοπεύω να συνεχίσω έναν απαιτητικό διάλογο μαζί τους. Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ρωσία διαπραγματεύονται επί του παρόντος μια νέα συμβατική βάση για την αντικατάσταση της υφιστάμενης συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας.

Προφανώς, ο σεβασμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων πρέπει να αποτελέσει βασικό στοιχείο της νέας αυτής συμφωνίας. Οι δεσμεύσεις που ανέλαβαν τα μέρη στο πλαίσιο του ΟΗΕ, του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη και του Συμβουλίου της Ευρώπης πρέπει να βρουν τη θέση τους· η Επιτροπή παραμένει δραστήρια στον τομέα αυτό. Η κ. Ferrero-Waldner μου ζήτησε να σας ευχαριστήσω που προτείνατε τη συζήτηση αυτή και με διαβεβαίωσε για την προσωπική της δέσμευση. Θα ήθελα να προσθέσω και τη δική μου δέσμευση στο θέμα αυτό, καθώς έχω την ευκαιρία να συζητώ με τις αρχές της Μόσχας θέματα που αφορούν τον τομέα της ασφάλειας και της δικαιοσύνης.

Αυτά μπορώ να πω επί του θέματος αυτού, κυρία Πρόεδρε. Ελπίζω ότι το 2010 θα είναι μια ευκαιρία για τους ρώσους αξιωματούχους να τηρήσουν καλύτερα τις δεσμεύσεις τους, γιατί δεν έπραξαν κάτι τέτοιο στη διάρκεια του τρέχοντος έτους.

  Πρόεδρος. - Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αμέσως τώρα.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142 του Κανονισμού)

  Urszula Gacek (PPE-DE), γραπτώς. – Σοβαρές παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων συνεχίζονται στην υπό εξέλιξη υπόθεση Yukos. Πέντε χρόνια μετά τη σύλληψη του Mikhail Khodorkovsky, αυτός και άλλοι υπάλληλοι της Yukos παραμένουν φυλακισμένοι υπό αμφισβητήσιμες περιστάσεις. Μεγαλύτερη ανησυχία προκαλεί η περίπτωση του Vasily Alexanyan, πρώην δικηγόρου της Yukos, ο οποίος είναι προφυλακισμένος από το 2006. Στα πρόθυρα του θανάτου πλέον, καθώς πάσχει από AIDS, καρκίνο των λεμφαδένων και φυματίωση, ο Alexanyan δήλωσε ότι αρνήθηκε να υποκύψει στον εκβιασμό και να καταθέσει ψευδώς κατά του Khodorkovsky με αντάλλαγμα ιατρική θεραπεία. Επομένως, η κατάσταση της υγείας του η οποία ήταν προηγουμένως υπό έλεγχο επιδεινώθηκε θανάσιμα. Παρά την εκπνοή της παραγραφής τον Δεκέμβριο του 2008 για τους ισχυρισμούς εναντίον του, οι δικαστικές αρχές δεν πρόκειται να αποφυλακίσουν τον Alexanyan παρά μόνον εάν καταβάλει εγγύηση αδιανόητου ύψους 1,4 εκατομμυρίου ευρώ. Στο μεταξύ, ο Khodorkovsky δεν αποφυλακίστηκε με αναστολή, παρότι είναι επιλέξιμος για αποφυλάκιση βάσει της ρωσικής νομοθεσίας και πρακτικής. Οι ανακριτές κατασκεύασαν νέες απίθανες κατηγορίες κατά του Khodorkovsky, ο οποίος παραμένει προφυλακισμένος εδώ και δύο σχεδόν χρόνια.

Ο χειρισμός αυτών και αρκετών άλλων υποθέσεων αναδεικνύει τις βαθιές αδυναμίες στο σύστημα δικαιοσύνης της Ρωσίας. Η αποφυλάκιση των ανθρώπων αυτών σηματοδοτήσει την επιτυχία της Ρωσίας στην καταπολέμηση του «νομικού μηδενισμού». Η συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας ΕΕ-Ρωσίας πρέπει να εξαρτηθεί από την επίλυση των ζητημάτων που αφορούν το κράτος δικαίου, συμπεριλαμβανομένου του ζητήματος των πολιτικών κρατουμένων.

  Eija-Riitta Korhola (PPE-DE), γραπτώς. – (FI) Η Ρωσία είναι μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), και δεσμεύεται πλήρως, ή τουλάχιστον θα έπρεπε να δεσμεύεται, βάσει της συμμετοχής αυτής, να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ωστόσο, η πραγματική κατάσταση της χώρας στον τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων είναι κακή. Η ξενοφοβία και η ομοφυλοφοβία αυξάνονται, σύμφωνα με το Γραφείο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων της Μόσχας, και το 2008 είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο 100 ατόμων για λόγους φυλής, ιθαγένειας, θρησκείας και γενετήσιου προσανατολισμού. Τον Οκτώβριο, ο Otto Messmer, επικεφαλής του ρωσικού τάγματος των Ιησουιτών, και ο ιερέας Victor Betancourt από τον Ισημερινό δολοφονήθηκαν βίαια στο διαμέρισμά τους στη Μόσχα. Το πρόβλημα είναι ότι οι ρωσικές αρχές δεν καταδικάζουν έμπρακτα τέτοιου είδους εγκλήματα

Επιπλέον, όποιος προασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Ρωσία θέτει τον εαυτό του σε ιδιαίτερα επικίνδυνη θέση. Η κατάσταση των ακτιβιστών στον τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων συνιστά σοβαρή πηγή ανησυχίας, όπως και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ΜΚΟ που προωθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο έχει επιληφθεί πολυάριθμών υποθέσεων που υπέβαλαν ρώσοι πολίτες. Οι αποφάσεις δείχνουν ότι πολλές υποθέσεις αφορούν σοβαρές παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων και καταπίεση εκ μέρους των ρωσικών κρατικών αρχών.

Τώρα πρέπει να εξετάσουμε με σοβαρότητα τα θέματα αυτά, καθώς διαπραγματευόμαστε μια νέα συμφωνία-πλαίσιο, η οποία προβλέπει ένα συνολικό πλαίσιο για τις σχέσεις μεταξύ ΕΕ και Ρωσίας. Οι συνομιλίες που ξεκίνησαν στη σύνοδο κορυφής ΕΕ-Ρωσίας τον Νοέμβριο πρέπει να αναγνωρίσουν το βασικό καθεστώς των ανθρώπινων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας. Πρέπει επίσης να επιμείνουμε ώστε οι ρωσικές αρχές να συμμορφωθούν με όλες τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων χωρίς καθυστέρηση.

Οι δικηγόροι στον τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων, οι οποίοι ασχολούνται με ισχυρισμούς κακομεταχείρισης και αναλαμβάνουν ταυτόχρονα τεράστιους προσωπικούς κινδύνους ερευνώντας τις υποθέσεις αυτές, αξίζουν τον μέγιστο σεβασμό για το πολύτιμο έργο που επιτελούν. Θα έπρεπε να τελούν υπό την προστασία του κράτους και να έχουν κατάλληλη στήριξη από τη διεθνή κοινότητα.