Index 
 Vorige 
 Volgende 
 Volledige tekst 
Procedure : 2008/0112(CNS)
Stadium plenaire behandeling
Documentencyclus : A6-0206/2009

Ingediende teksten :

A6-0206/2009

Debatten :

PV 21/04/2009 - 23
CRE 21/04/2009 - 23

Stemmingen :

PV 22/04/2009 - 6.40
Stemverklaringen
Stemverklaringen
Stemverklaringen

Aangenomen teksten :

P6_TA(2009)0256

Volledig verslag van de vergaderingen
Dinsdag 21 april 2009 - Straatsburg Uitgave PB

23. Instandhouding van visbestanden via technische maatregelen (debat)
Video van de redevoeringen
PV
MPphoto
 

  De Voorzitter. – Aan de orde is het verslag (A6-0206/2009) van de heer Visser, namens de Commissie visserij, over het voorstel voor een verordening van de Raad betreffende de instandhouding van visbestanden via technische maatregelen (COM(2008)0324 – C6-0282/2008 – 2008/0112(CNS)).

 
  
MPphoto
 

  Carmen Fraga Estévez, plaatsvervangend rapporteur. – (ES) Mijnheer de Voorzitter, ik wil de rapporteur bedanken voor het feit dat hij een aantal van de meest nijpende vragen die het Commissievoorstel oproept, extra belicht heeft.

Een daarvan is de zich aftekenende tendens om per gebied regelingen te treffen voor kwesties die de pijler vormen van een gemeenschappelijk beleid. Ofschoon deze benadering in principe begrijpelijk is als het gaat om technische maatregelen, zullen wij er nauwlettend op moeten toezien dat de regionale verordeningen terzake beperkt blijven tot de toepassing en regulering van de puur technische details.

Ik zeg dit omdat het opstellen van kaderverordeningen met minimummaatregelen die dan gevolgd worden door verschillende wetten voor aparte gebieden, in combinatie met een frequenter gebruik van de comitologie, een van de wegen is die de Commissie bereid is te bewandelen, in het vooruitzicht van een medebeslissingsprocedure op visserijgebied, zoals het Directoraat-generaal Maritieme zaken en visserij zonder omwegen toegeeft in het Groenboek voor de hervorming van het gemeenschappelijk visserijbeleid.

We moeten er rekening mee houden dat het hier niet om gewoon beleid gaat, maar om een gemeenschappelijk beleid, en daarom moeten we heel goed beseffen wat het zou betekenen als bevoegdheden op min of meer verhulde wijze aan de lidstaten werden teruggegeven of als er een extreme territorialisering zou plaatsvinden van wat gemeenschappelijke regels zouden moeten zijn, regels die concurrentieverstoring moeten tegengaan en die discriminatie tussen de vloten moeten voorkomen.

Ofschoon het verstandig kan zijn de minimale afmetingen van uitgesproken lokale soorten vast te leggen in regionale verordeningen, zouden dergelijke gevallen daarom een uitzondering moeten zijn, en de minimumafmetingen in het algemeen moeten voor iedereen gelden en worden goedgekeurd door Raad en Parlement, wat ook geldt voor het bepalen van de maaswijdte en de criteria voor het lossen en de verkoop.

Hierop zijn ook een aantal van de voornaamste wijzigingen gericht die de Visserijcommissie heeft ingebracht in een poging de toepassing van de comitologieprocedure te beperken tot de meest zuiver technische aspecten, waarbij zij erop aandringt dat de regelingen voor het vaststellen van vangstverboden, maaswijdtes of voor het opheffen of beperken van de teruggooi in handen blijven van de Raad, omdat wij vinden dat alle communautaire marktdeelnemers verplicht moeten blijven zich aan een aantal minimumregels te houden die voor iedereen gelijk zijn.

Het enige werkelijk gecommunautariseerde aspect van dit beleid dat we gemeenschappelijk noemen, is de toegang tot de markten, terwijl het beleid voor de instandhouding en het beheer – het gebruik van de term controlebeleid moeten we afzweren – een manoeuvreerruimte overlaat die de lidstaten vaak zonder enige terughoudendheid gebruiken om hun vloot ten koste van andere vloten te bevoordelen.

We hebben net gezien hoezeer de Commissie streeft naar het communautariseren en homogeniseren van de controle, en het zou dan ook onbegrijpelijk zijn als dit beleid door middel van andere regelingen juist gesplitst en gefragmenteerd werd en er verschillende spelregels werden gemaakt voor hetzelfde spel, afhankelijk van waar het gespeeld wordt.

Hiermee wordt de hele geloofwaardigheid van het gemeenschappelijk visserijbeleid in gevaar gebracht, en zijn toekomst als zodanig, iets wat niet aan de orde zou moeten zijn vóór de hervorming van 2012.

Ten slotte, wat betreft de omstreden “éénnetregel” denk ik dat het Parlement de Commissie een redelijk alternatief geboden heeft, en daarbij duidelijk heeft gemaakt in welke gevallen dat onhaalbaar zou kunnen zijn; daarom zou dan moeten worden toegestaan meer dan één type visnet aan boord te hebben.

Ik hoop dan ook dat de Commissie gevoelig zal zijn voor de ernstige zorgen die de visserijsector zich maakt en die ook wij ons maken in de Visserijcommissie.

 
  
MPphoto
 

  Joe Borg, lid van de Commissie. − (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik wil de rapporteur, de heer Visser, mevrouw Fraga en de Commissie visserij bedanken voor het ontwerpverslag over het voorstel van de Commissie voor technische maatregelen voor de Atlantische Oceaan en de Noordzee.

Dit is een zeer technisch dossier, en zoals u weet zijn de technische instandhoudingsmaatregelen in de Atlantische Oceaan en de Noordzee grotendeels gebaseerd op de bestaande regels. In de communautaire wetgeving zijn de maatregelen verspreid over verschillende verordeningen: de verordening tot vaststelling van algemene technische maatregelen voor de Atlantische Oceaan en de Noordzee van 1998, de verordening tot vaststelling van aanvullende technische maatregelen voor het herstel van de kabeljauwbestanden, en de verordening tot vaststelling van de jaarlijkse totale toegestane vangsten en quota, die ook een aantal technische instandhoudingsmaatregelen omvat. Afgezien van deze juridische complexiteit zijn de huidige regels in sommige gevallen buitengewoon ingewikkeld en moeilijk uitvoerbaar en controleerbaar.

De Commissie heeft het voorstel voor een nieuwe verordening tot vaststelling van technische instandhoudingsmaatregelen voor de Atlantische Oceaan op 4 juni vorig jaar aangenomen. Het voorstel is opgesteld na uitgebreide raadpleging van de belanghebbende partijen en de lidstaten in 2006 en 2007. In het voorstel worden alle relevante regels in één enkel wetgevingsbesluit samengebracht, waardoor de juridische samenhang zal toenemen. Bovendien wordt met dit voorstel beoogd de verschillende maatregelen te vereenvoudigen, te verduidelijken en te stroomlijnen. Er is speciale aandacht besteed aan het vereenvoudigen van de inspecties aan boord en het verminderen van de kosten voor vissers. Ook zijn er enkele aanvullende maatregelen om de teruggooi terug te dringen, zoals de totstandbrenging van een wettelijk kader voor realtimesluitingen, dat in de Noordzee al wordt toegepast.

Er wordt een nieuwe besluitvormingsstructuur voorgesteld, waarbij een besluit op het niveau van de Raad wordt gebruikt voor de algemene en essentiële bepalingen en de comitologie voor de meer gedetailleerde en technische regiospecifieke bepalingen, waarbij micromanagement op politiek niveau wordt voorkomen. Deze nieuwe aanpak wordt niet gesteund in uw verslag, waarin in de amendementen 1, 6, 7, 25 en 26 wordt gevraagd om verordeningen van de Raad voor zowel de algemene als de gedetailleerde technische maatregelen. De Commissie wil, met name in het kader van de hervorming van het gemeenschappelijk visserijbeleid, niet verder met micromanagement op politiek niveau. Gelet echter op wat er in het verslag over de comitologie wordt gezegd, is de Commissie bereid om elke procedure te bestuderen die het mogelijk maakt, onder handhaving van de comitologie in het geval van regionale technische maatregelen, om elk probleem dat van essentieel belang lijkt te zijn of dat een politiek karakter lijkt te hebben, op het niveau van de Raad aan de orde te stellen.

De Commissie kan zich gedeeltelijk vinden in de amendementen 2 en 3, over aanvullende illustraties van vistuig, indien nodig, en over bepaalde marktvoorschriften, met name voor de minimumafmetingen van soorten, om de maatregelen te harmoniseren.

In overeenstemming met het beleid inzake teruggooi doet de Commissie voorstellen voor nieuwe regels met betrekking tot realtimesluitingen en de verplichting voor vaartuigen om naar een ander gebied te varen teneinde de teruggooipraktijken terug te dringen. Beide maatregelen worden gezien als efficiënte instrumenten en zijn belangrijk, met het oog op het terugdringen van de teruggooi, om van regels voor aanlandingen te kunnen overschakelen op bepalingen over de werkelijke vangsten. Om die reden kan de Commissie de amendementen 4, 5, 21, 23 en 24 niet aanvaarden. Amendement 20 is echter aanvaardbaar, zij het alleen voor zover het gaat om de wijziging van het woord “hoeveelheid” in “gewicht” om de omvang van de bijvangst vast te stellen. Daarnaast kunnen we het tweede gedeelte van het amendement, over de derogaties in verband met de afstand, absoluut in overweging nemen. De parameters van dergelijke derogaties moeten echter tot in detail worden bestudeerd en zullen worden uiteengezet in de uitvoeringsverordening.

De Commissie is voornemens, vanwege inspectiedoeleinden, om de éénnetregel te gebruiken, omdat dit op de meeste Europese visserijen van toepassing is. De Commissie is bereid om mogelijke derogaties voor specifieke visserijactiviteiten te bestuderen indien deze gerechtvaardigd en goed gemotiveerd zijn en rekening houden met de in amendement 11 genoemde voorwaarden. Deze derogaties moeten onderdeel uitmaken van de regionale regelingen.

De andere aspecten van het voorstel van de Commissie zijn zeer technisch, waarbij veel details betrekking hebben op de bouw en het gebruik van vistuig op de Atlantische Oceaan. Ik merk op dat de rapporteur en de Commissie visserij ook zijn ingegaan op de zeer technische elementen van het voorstel en een aantal amendementen hebben ingediend om het voorstel verder te verbeteren. Ik moet echter zeggen dat ik bezwaren heb tegen de amendementen 8, 9, 10, 12, 13, 14, 15, 16 en 22. De technische regels die worden voorgesteld op basis van wetenschappelijk advies zijn vereenvoudigd ten opzichte van de huidige wetgeving en zullen de inspecties aan boord gemakkelijker maken en tot lagere kosten voor de vissers leiden. De Commissie kan de amendementen 18 en 19 niet aanvaarden, omdat de bepalingen al in werking zijn getreden nadat er politieke overeenstemming in de Raad is bereikt over een voorstel van de Commissie op basis van wetenschappelijk advies en er geen nieuwe informatie beschikbaar is die wijzigingen rechtvaardigt.

Ik kan het idee achter amendement 27 steunen, en de Commissie zal daarom bij de invoering van nieuwe technische maatregelen de inwerkingtreding van die maatregelen uitstellen om de vissers genoeg tijd te geven om de nodige aanpassingen aan te brengen.

Ik wil nogmaals zeggen dat ik de rapporteur en de Commissie visserij dankbaar ben voor hun werk aan dit voorstel.

 
  
MPphoto
 

  Paulo Casaca, namens de PSE-Fractie. (PT) Mijnheer de Voorzitter, ook ik wil de Commissie gelukwensen met dit wetgevingsinitiatief en de rapporteur, die hier vertegenwoordigd is door mevrouw Fraga, met zijn verslag.

Het klopt dat we hier met een absoluut urgente noodzaak te maken hadden het wettelijk kader op dit gebied te vereenvoudigen. Maar ik ben ook van mening dat we nog een flink stuk verder moeten gaan, met name wat betreft een tweetal fundamentele zaken. Het eerste punt betreft het teruggooien van vis.

Ik meen dat de geplande hervorming simpelweg een principieel verbod moet instellen op teruggooien. Het is absoluut noodzakelijk teruggooien te verbieden. Op de tweede plaats vind ik dat het principe moet worden ingevoerd strengere regels dan de Europese te eerbiedigen voor alle schepen in regio’s waar de regionale of nationale autoriteiten tot dergelijke maatregelen zouden besluiten.

Dat zijn twee fundamentele principes die in de voorstellen ontbreken en waar hopelijk bij de hervorming van het GVB rekening mee zal worden gehouden.

 
  
MPphoto
 

  Avril Doyle (PPE-DE). − (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik verwelkom deze maatregelen, die zijn bedoeld om selectieve visserijpraktijken aan te moedigen. Deze maatregelen zullen de schade aan de complexe ecosystemen waarin de visbestanden worden aangetroffen tot een minimum beperken, terwijl verantwoorde visserijactiviteiten kunnen worden voortgezet, en zullen de opbrengsten maximaliseren terwijl de bijvangsten en de daaropvolgende teruggooi worden geminimaliseerd. We moeten zo snel mogelijk op het punt komen dat we de teruggooi helemaal verbieden, commissaris.

De aanwezigheid van veel verschillende visgronden in de EU is een deel van onze kracht, maar tegelijk ook een complicatie wanneer we adequate, responsieve en coherente wetgeving willen aannemen. Alle zeeën van Europa hebben hun eigen specifieke kenmerken en het is belangrijk dat we de deskundigheid die de belanghebbende partijen in de praktijk kunnen verstrekken erkennen en de verleiding weerstaan om op EU-niveau aan micromanagement te gaan doen.

Aangezien dit ons laatste debat over visserij in deze zittingsperiode is, wil ik u bedanken, commissaris, evenals al uw personeel, voor uw enorme inzet voor en grondige kennis van het terrein waarop u bevoegd bent en voor de tijd en aandacht die u altijd aan de Commissie visserij hebt gegeven. U was altijd beschikbaar voor ons. Het is opgemerkt en het is zeer gewaardeerd, en de vergelijking met de beschikbaarheid van andere commissarissen is snel gemaakt.

 
  
MPphoto
 

  Joe Borg, lid van de Commissie. − (EN) Mijnheer de Voorzitter, in de eerste plaats wil ik mevrouw Davis bedanken voor de vriendelijke woorden die ze zojuist heeft gesproken. Ik wil opmerken dat met betrekking tot deze verordening, zoals ik ook heb gezegd in mijn openingsverklaring, de kwestie van de comitologie bedoeld is om het huidige, al te ingewikkelde systeem voor het nemen van besluiten over technische kwesties te vereenvoudigen.

Ik ben het er echter mee eens dat we een procedure moeten hebben waarmee zaken die een belangrijk politiek element in zich dragen op het niveau van de Raad aan de orde kunnen worden gesteld.

Wat betreft de teruggooi: we zijn al begonnen met het nemen van maatregelen om de teruggooi terug te dringen, in het bijzonder op de Noordzee en in het kader van het herstelplan voor de kabeljauw. We zullen daarmee doorgaan en we zullen in 2010 met verdere voorstellen komen, bijvoorbeeld met betrekking tot het verbieden van de afroming, op een algemene manier. We hopen dat we deze kwestie holistisch zullen kunnen behandelen tijdens de discussies over de hervorming van het gemeenschappelijk visserijbeleid, om hopelijk tot een eindresultaat te komen waarbij de teruggooi volledig wordt uitgebannen.

Ik wil de leden van het Parlement bedanken, en in het bijzonder de leden van de Commissie visserij, voor de voortdurende steun die ze aan de Commissie hebben gegeven bij de behandeling van soms ingewikkelde en politiek gevoelige visserijkwesties.

 
  
MPphoto
 

  Carmen Fraga Estévez, plaatsvervangend rapporteur. – (ES) Mijnheer de Voorzitter, ik wil de commissaris vooral bedanken voor een speciale opmerking die hij gemaakt heeft, namelijk dat hij bereid is om het standpunt van de Commissie inzake de comitologiekwestie opnieuw in overweging te nemen. Ik juich dat toe omdat het Parlement in het debat in de Visserijcommissie duidelijk heeft laten merken niet het enthousiasme te delen van de Commissie – dat ook blijkt uit het ontwerp-Groenboek over de hervorming van het gemeenschappelijk visserijbeleid – om het onderwerp comitologie veelvuldig en overmatig aan te snijden.

De Commissie rechtvaardigt dit bovendien in het groenboek met het argument dat de procedures vertraging kunnen oplopen, nu het Parlement voor het eerst, als het Verdrag van Lissabon van kracht is geworden, de medebeslissingsprocedure zal toepassen op visserijgebied.

volgens mij is dit niet waar, ik denk niet dat wetgevingsprocedures vaak vertraging oplopen door toedoen van het Parlement of door de medebeslissingsprocedure, maar doordat de Commissie er soms langer over doet voor ze met haar voorstellen komt. Daarom lijkt dit me een kwestie waarover gediscussieerd moet worden, en die heel belangwekkend is.

Ik begrijp wat de commissaris zegt, namelijk dat een verordening die zo technisch is als de onderhavige, technische aspecten bevat waarover via comitologie beslist moet worden en dat niet alles in handen moet worden gelegd van de Raad.

Commissaris, ik heb echter het gevoel dat er een zeker verschil bestaat tussen uw interpretatie van het begrip “technisch” en de betekenis die wij in het Parlement daaraan geven. Onze interpretatie is beperkter dan die van u.

Om af te sluiten – want ik wil niet langer ingaan op een onderwerp waarvoor ik niet eens rapporteur ben geweest – nog een opmerking over de regeling voor het aan boord houden van netten met één enkele maaswijdte. Commissaris, in de loop van de debatten die we in de Visserijcommissie hebben gevoerd is duidelijk geworden dat de Commissie dit voorstel vooral verdedigt met het oog op de controle.

Iedereen begrijpt dat het hele controlevraagstuk een stuk eenvoudiger wordt als je een regeling hebt waarbij netten met één enkele maaswijdte aan boord verplicht worden gesteld, maar zoals u heel goed weet, zouden sommige vormen van visserij hierdoor ernstige problemen krijgen.

Laten we ons dus niet altijd verschuilen achter het argument van de controle om een soms wel heel beperkend beleid te voeren, omdat het niet altijd nodig is bepaalde beslissingen te nemen.

 
  
MPphoto
 

  De Voorzitter. – Het debat is gesloten.

De stemming vindt woensdag 22 april 2009 plaats.

 
Juridische mededeling - Privacybeleid