Προφορικές αιτιολογήσεις ψήφου

- Πρόταση ψηφίσματος: Στρατηγική του 2009 για τη διεύρυνση, η οποία αφορά τα κράτη των Δυτικών Βαλκανίων, την Ισλανδία και την Τουρκία (B7-0185/2009)

  Cristian Dan Preda (PPE). – (RO) Θα ήθελα πρωτίστως να εξάρω την ποιότητα των προσπαθειών που κατέβαλε ο κ. Gabriele Albertini για την εκπόνηση αυτής της πρότασης. Θα ήθελα επίσης να δηλώσω ότι ψήφισα υπέρ της παρούσας πρότασης, δεδομένου ότι η διεύρυνση αποτελεί μια σημαντική πολιτική πράξη για την ΕΕ. Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι ψήφισα διαφορετικά από την πολιτική μου Ομάδα σε αρκετά ζητήματα, τα οποία σχετίζονται κατά βάση με το Κοσσυφοπέδιο, λόγω του ότι έχω διαφορετική άποψη σε σχέση με την πλειονότητα των ευρωπαϊκών χωρών για το Κοσσυφοπέδιο. Ως εκ τούτου, ψήφισα διαφορετικά επί της τροπολογίας 17 στο άρθρο 19, επί της τροπολογίας 22, της τροπολογίας 24 και επίσης μετά την αιτιολογικής αναφοράς 4 στο σημείο 10.

Εξακολουθώ να θεωρώ τη διεύρυνση εξαιρετικά σημαντική, ωστόσο πιστεύω επίσης ότι οι διαφωνίες που εκφράστηκαν από πέντε κράτη μέλη πρέπει να ληφθούν υπόψη.

  María Muñiz De Urquiza (S&D). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, οι ψήφοι της ισπανικής αντιπροσωπείας των Σοσιαλιστών για το Κοσσυφοπέδιο υποστηρίζουν τη διεθνή μη αναγνώριση της μονομερούς ανακήρυξης του Κοσσυφοπεδίου ως αναξάρτητου κράτους.

  Dimitar Stoyanov (NI). – (BG) Καταψήφισα το ψήφισμα για τη στρατηγική της διεύρυνσης, διότι εμπεριέχει πλήθος κολακευτικών σχολίων σχετικά την πρόοδο που έχει σημειώσει η Τουρκία στο πλαίσιο των κριτηρίων της Κοπεγχάγης. Προσωπικά δεν διακρίνω δείγματα αυτής της προόδου. Συνάδελφοι, σας παρακαλώ να αντιληφθείτε, μια για πάντα, ότι η Τουρκία είναι μια χώρα, η οποία, πριν από λιγότερο από 100 χρόνια, διέπραξε γενοκτονία κατά ανθρώπων μέσα στα ίδια της τα σύνορα και κατά ανθρώπων που είχαν πρόσφατα αποτινάξει τον τουρκικό ζυγό. Σήμερα, η Τουρκία συνεχίζει να διαπράττει γενοκτονία. Μάλιστα ο λαός της, αλλά και η πολιτική της τάξη, είναι υπερήφανοι για τις πράξεις αυτές που διαπράττονται από τη χώρα τους. Πριν από είκοσι χρόνια, η Τουρκία χρηματοδοτούσε τρομοκρατικές οργανώσεις και εξήγαγε τρομοκρατία. Ακόμη και σήμερα εξακολουθεί να καλλιεργεί στενούς δεσμούς με τρομοκρατικές οργανώσεις. Εάν θέλουμε εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης μια χώρα, η οποία συνεχίζει να υπερηφανεύεται για τις γενοκτονίες και να χρηματοδοτεί την τρομοκρατία, τότε προχωρήστε και αποδεχθείτε την. Προσωπικά όμως είμαι κατηγορηματικά αντίθετος σε μια τέτοια εξέλιξη.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. WIELAND
Αντιπροέδρου

  Hannu Takkula (ALDE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ της συγκεκριμένης έκθεσης, ωστόσο θα ήθελα να θέσω ένα σημαντικό ζήτημα σχετικά με αυτήν.

Κατά την άποψή μου, πρέπει εμείς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση να διασφαλίσουμε ότι όλες οι χώρες, που επιδιώκουν την ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα αποδείξουν τη συμμόρφωσή τους με τα κριτήρια της Κοπεγχάγης. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να διασφαλίσουμε ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα, η δημοκρατία, η ελευθερία της γνώμης και το κράτος δικαίου μπορούν να εφαρμοστούν.

Σήμερα, ψηφίσαμε επίσης για τα δικαιώματα των γυναικών και για να έχουν οι γυναίκες το δικαίωμα σε μια ζωή, στην οποία δεν θα είναι υποχρεωμένες να ανέχονται τη βία. Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό, στην προκειμένη περίπτωση, να διασφαλίσουμε ότι τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών εφαρμόζονται σε όποια χώρα επιθυμεί να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σε ό,τι αφορά όλα τα παραπάνω, αναφέρομαι κυρίως στην Τουρκία. Η Τουρκία πρέπει να εφαρμόσει ταχύρρυθμες μεταρρυθμίσεις και αλλαγές, εάν θέλει να είναι έτοιμη να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν και δεν συμμερίζομαι την πεποίθηση ότι αυτό θα συμβεί κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Εντούτοις, είναι πάρα πολύ σημαντικό να τηρούμε όλοι μας πιστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση τους κανόνες που έχουν συμφωνηθεί, ήτοι τα κριτήρια της Κοπεγχάγης.

  Martin Kastler (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα και εγώ κατά, διότι είμαι της γνώμης ότι για να είμαστε σε θέση εμείς εδώ να προβούμε σε μια τέτοια θετική δήλωση, η Τουρκία πρέπει πρώτα να εκπληρώσει όλα τα κριτήρια. Θα ήθελα κυρίως να επικεντρωθώ στη διασυνοριακή διαφορά μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας, η οποία δεν διευθετήθηκε ούτε εφέτος, καθώς και στην παράνομη κατοχή της Κύπρου, η οποία δεν έχει ακόμη τερμαστιστεί. Ωστόσο, δεν ήθελα να καταψηφίσω τις υπόλοιπες υποψήφιες προς ένταξη χώρες. Θα έκανα ειδικά μια εξαίρεση στην περίπτωση των βαλκανικών χωρών, τις οποίες θα ήθελα να καλωσορίσω σε αυτό εδώ το Σώμα το συντομότερο δυνατόν.

- Πρόταση ψηφίσματος: Εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών (B7-0139/2009)

  Filip Kaczmarek (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, απείχα από την ψηφοφορία για αυτό το ψήφισμα, μολονότι το εν λόγω ζήτημα είναι σημαντικό, θα έλεγα μάλιστα πολύ σημαντικό. Ωστόσο, δεν αντιλαμβάνομαι για ποιον λόγο το ζήτημα της καταπολέμησης της βίας κατά των γυναικών πρέπει να συνδυαστεί με το ζήτημα της αναπαραγωγικής επιλογής. Κατά τη διάρκεια της χθεσινής συζήτησης επί του συγκεκριμένου θέματος, ορισμένοι εκ των ομιλητών έλεγαν ανοησίες. Η κ. Senyszyn κατηγόρησε την Καθολική Εκκλησία για καταπίεση των γυναικών.

Θα ήταν δύσκολο να πει κανείς κάτι περισσότερο παράλογο από αυτό. Στην Πολωνία, δεν υπάρχουν εγκλήματα τιμής, η γυναικεία περιτομή δεν αποτελεί γενική πρακτική, δεν υπάρχει επιλεκτική άμβλωση, δεν υπάρχουν προσωρινοί γάμοι και οι άνθρωποι δεν λιθοβολούνται για πραγματική ή εικαζόμενη μοιχεία. Οι γυναίκες δεν υφίστανται διακρίσεις διά νόμου καθ’ οιονδήποτε τρόπο και όλα τα κρούσματα βίας κατά των γυναικών τυχγάνουν της καθολικής αποδοκιμασίας, τόσο των πολιτών όσο και της Καθολικής Εκκλησίας. Ευτυχώς, ακραίες δηλώσεις τέτοιου είδους δεν περιλαμβάνονται στο ψήφισμα. Ως εκ τούτου, απλώς απείχα από την ψηφοφορία.

  Tiziano Motti (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος σχετικά με την εξέλειψη της βίας κατά των γυναικών. Αφιερώνω την ψήφο μου στις σχεδόν επτά εκατομμύρια Ιταλίδες, οι οποίες είναι θύματα της βίας των ανδρών κάθε χρόνο. Φυσικά, την αφιερώνω επίσης σε όλες τις γυναίκες στην Ευρώπη που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση.

Κατά καιρούς, τείνουμε να πιστέψουμε ότι πρόκειται για ένα φαινόμενο που συντελείται στο περιθώριο της κοινωνίας μας, ενώ στην πραγματικότητα η βία κατά των γυναικών ασκείται κυρίως εντός σπιτιού. Επομένως, πρόκειται για ένα φαινόμενο που μας θίγει άμεσα.

Οι ηλικιωμένες γυναίκες έχουν μεγαλύτερη δυσκολία να προστατεύσουν τον εαυτό τους. Για αυτόν τον λόγο, δεν επιτρέπεται να τις λησμονούμε, διότι η βία δεν είναι μόνο σωματική, αλλά και πολιτισμική. Μπορεί επίσης να λάβει τη μορφή της στέρησης της ελευθερίας κυκλοφορίας ενός ατόμου.

Επιπλέον, πριν ενηλικιωθούν, οι γυναίκες είναι νεαρά κορίτσια και η βία κατά ενός νεαρού κοριτσιού θα το εμποδίσει να απολαύσει τη ζωή του για πάντα.

Ως εκ τούτου ευελπιστώ ότι, από τούδε και στο εξής, το Κοινοβούλιο θα λάβει συγκεκριμένα μέτρα για να διασφαλίσει ότι όλα αυτά δεν θα μείνουν μόνο σε επίπεδο καλών προθέσεων.

  Lena Ek (ALDE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, η βία κατά των γυναικών είναι ένα ευρέως διαδεδομένο πρόβλημα σε όλη την Ευρώπη και, μάλιστα, σε όλο τον κόσμο. Μόνο στη Σουηδία, με πληθυσμό εννέα εκατομμυρίων, 380 γυναίκες κακοποιούνται καθημερινά. Το ένα πέμπτο του γυναικείου πληθυσμού υφίσταται βία και το 45% όλων των γυναικών ηλικίας μεταξύ 16 και 64 ετών έχουν πέσει, κάποια στιγμή στη ζωή τους, θύματα πράξεων βίας. Αυτό είναι άκρως τρομακτικό. Το να υφίσταται κάποιος πράξεις βίας στο σπίτι αποτελεί κατάφωρη παραβίαση της προσωπικής του ακεραιότητας. Οι άνδρες και οι γυναίκες πρέπει να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες όσον αφορά τη σωματική ακεραιότητα.

Η βία που εκδηλώνεται στην ήπειρό μας φανερώνει ότι το έργο για την προώθηση της ισότητας στην Ευρώπη έχει πολύ δρόμο ακόμα να διανύσει. Η ΕΕ δεν μπορεί να συνεχίσει να αγνοεί αυτά τα γεγονότα. Για αυτόν τον λόγο, καλωσορίζω το ψήφισμα σχετικά με την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και προτρέπω τη νέα Επιτροπή και το Συμβούλιο να αναλάβουν το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί στο συγκεκριμένο ζήτημα. Σκοπός μου είναι να διασφαλίσω ότι η Επιτροπή θα υποχρεωθεί να καταθέσει πρόταση για τη βελτίωση της κατάστασης σε σχέση με τη βία κατά των γυναικών.

  Anna Maria Corazza Bildt (PPE). – Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα ανεπιφύλαχτα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, διότι πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να ενώσουμε τις δυνάμεις μας από όλες τις πολιτικές Ομάδες προς έναν κοινό στόχο – να καταγγείλουμε, να ευαισθητοποιήσουμε και να καταπολεμήσουμε κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών.

Τρέφω ιδιαίτερη ευαισθησία για τις γυναίκες σε καταστάσεις συγκρούσεων, διότι παρακολούθησα, παρείχα βοήθεια και βίωσα όλες τις συγκρούσεις στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη και εν μέρει επίσης με τον Ερυθρό Σταυρό στο Νταρφούρ. Θεωρώ ότι διαθέτουμε πλέον ένα φανταστικό μέσο με το πρόγραμμα της Στοκχόλμης, το οποίο μας δίνει τη δυνατότητα να περάσουμε από τα λόγια στην πράξη. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τη σουηδική Προεδρία που συμπεριέλαβε τη χειραφέτηση των γυναικών και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών στο πρόγραμμα της Στοκχόλμης. Θα εργαστώ οπωσδήποτε προκειμένου να καταστεί προτεραιότητα, κατά την υλοποίηση του προγράμματος της Στοκχόλμης, η καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών.

  Zbigniew Ziobro (ECR). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να τονίσω ότι το θέμα της βίας κατά των γυναικών είναι εξαιρετικά σημαντικό, και είμαι πολύ χαρούμενος που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιλήφθηκε αυτού του προβλήματος. Άξιο ιδιαίτερης προσοχής είναι το πρόβλημα των πιο επιθετικών και στυγνών εγκλημάτων με σεξουαλικά κίνητρα, τα οποία διαπράττονται κατά των γυναικών, αλλά δεν τυγχάνουν πάντοτε της κατάλληλης αντίδρασης από το δικαστικό σύστημα σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες. Οι ποινές που επιβάλλονται από τα δικαστήρια σε ανάλογες περιπτώσεις είναι συχνά εξαιρετικά επιεικείς, γεγονός που σε ορισμένες περιπτώσεις έχει ως αποτέλεσμα να χάνουν οι γυναίκες το κίνητρό τους να καταγγείλουν στις διωκτικές αρχές τα σοβαρά περιστατικά που τους συνέβησαν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ύπαρξη μη ορατών στατιστικών στοιχείων εγκληματικότητας. Γι’ αυτό, στις περιπτώσεις αυτών των πολύ σημαντικών και σοβαρών εγκλημάτων κατά των γυναικών, στις οποίες ασκείται βία και των οποίων τα κίνητρα έχουν σεξουαλικό χαρακτήρα, πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή στις προσπάθειες για τυποποίηση των ποινών, ούτως ώστε να δοθεί η αίσθηση της ασφάλειας και επίσης ένα αίσθημα δικαιοσύνης και ηθικής ικανοποίησης στις γυναίκες που επλήγησαν με τέτοιο βάναυσο τρόπο.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι δεν μπόρεσα να ψηφίσω υπέρ του τελικού κειμένου του ψηφίσματος λόγω της ιδεολογικής και ριζοσπαστικής του στάσης στο ζήτημα της άμβλωσης, μια στάση που αντίκειται στις χριστιανικές αξίες.

  Janusz Wojciechowski (ECR). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να αιτιολογήσω την ψήφο μου στο ζήτημα της καταπολέμησης του καπνίσματος, εάν είναι δυνατόν. Μια πολύ σύντομη δήλωση.

  Πρόεδρος. – Κύριε Wojciechowski, οι κανόνες ορίζουν ότι πρέπει να πραγματευόμαστε το ένα θέμα μετά το άλλο. Μόλις συζητήσαμε το θέμα της εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών και τώρα θα προχωρήσουμε στο θέμα για την πολιτική λύση στο πρόβλημα της πειρατείας στα ανοικτά των ακτών της Σομαλίας. Κάθε πράγμα στην ώρα του!

- Πρόταση ψηφίσματος: Πολιτική λύση στο πρόβλημα της πειρατείας στα ανοικτά των ακτών της Σομαλίας (RC-B7-0158/2009)

  Louis Bontes (NI). – (NL) Το ολλανδικό Κόμμα για την Ελευθερία (PVV) καταψήφισε την πρόταση ψηφίσματος σχετικά με τη Σομαλία και θα ήθελα να εξηγήσω το γιατί.

Το PVV έχει την άποψη ότι η παρακολούθηση των σκαφών ανοικτά των ακτών της Σομαλίας δεν είναι υποχρέωση της ΕΕ. Αντιθέτως, είναι εκατό τοις εκατό υποχρέωση του NATO. Η Ευρώπη δεν διαθέτει στρατό, ούτε έχει καμία δουλειά να βρίσκεται εκεί. Αυτό είναι εκατό τοις εκατό δουλειά του NATO.

Το PVV έχει επίσης την άποψη ότι οι πεζοναύτες πρέπει να βρίσκονται επάνω στα εμπορικά πλοία, ούτως ώστε να μπορούν να αποκρούουν απευθείας τις επιθέσεις των πειρατών. Επαναλαμβάνω λοιπόν, η πειρατεία στη θαλάσσια περιοχή γύρω από τη Σομαλία πρέπει να σταματήσει, όχι όμως με αυτόν τον τρόπο.

- Πρόταση ψηφίσματος: Περιβάλλον χωρίς καπνό (B7-0164/2009)

  Anna Záborská (PPE). – (SK) Οι συστάσεις του Συμβουλίου σχετικά με το απαλλαγμένο από καπνό περιβάλλον έχουν ως στόχο τη στήριξη των κρατών μελών στις προσπάθειες που καταβάλλουν για να προστατεύσουν αποτελεσματικότερα τους ανθρώπους από τον καπνό του τσιγάρου. Αυτό είναι σύμφωνο με τις διεθνείς υποχρεώσεις που απορρέουν από τη σύμβαση πλαίσιο του ΠΟΥ για τον έλεγχο του καπνού .

Τάσσομαι υπέρ αυτής της σύστασης. Το κάπνισμα εξακολουθεί να είναι η πιο συχνή αιτία νοσημάτων που οδηγούν σε πρόωρους θανάτους. Σε αυτά συγκαταλέγονται τα καρδιοαγγειακά νοσήματα, μορφές καρκίνου και χρόνια νοσήματα των αναπνευστικών οδών, καθώς και, σε μικρότερο βαθμό, η μειωμένη γονιμότητα σε νεαρές γυναίκες και άνδρες.

Σε μια εποχή που υπάρχει δημογραφική κρίση και η ανάπτυξη νέων μεθόδων γονιμότητας είναι οικονομικά δαπανηρή, πρέπει να επικεντρωθούμε περισσότερο στο θέμα της ευαισθητοποίησης. Είναι απαραίτητο να ξεκινήσουμε από την οικογένεια, για να προστατεύσουμε τα παιδιά μας από τις αρνητικές συνέπειες του καπνίσματος.

Θα ήθελα να κλείσω την παρέμβασή μου με ένα σημαντικό αίτημα για συνεπή παρακολούθηση, ούτως ώστε να υπάρξουν αντιδράσεις στις δραστηριότητες της καπνοβιομηχανίας που στόχο έχουν να τορπιλίσουν τα αντικαπνιστικά μέτρα.

  Axel Voss (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να θίξω δύο πτυχές του απαλλαγμένου από καπνό περιβάλλοντος. Πρώτον, ψήφισα υπέρ του να δοθεί η αρμοδιότητα στα κράτη μέλη σε αυτόν τον τομέα, αφενός λόγω της αρχής της επικουρικότητας και αφετέρου διότι εμείς δεν έχουμε καμία αρμοδιότητα. Μολονότι τάσσομαι αναφανδόν υπέρ ενός περιβάλλοντος απαλλαγμένου από τον καπνό, πιστεύω ότι στην προκειμένη περίπτωση πρέπει να ενεργήσουμε σύμφωνα με τους κανόνες.

Η δεύτερη πτυχή είναι ότι θεωρώ ενοχλητικό το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση επιδοτεί την καλλιέργεια καπνού. Αυτό θα καταργηθεί σταδιακά και μάλιστα ψήφισα υπέρ αυτού, διότι αδυνατώ να το συνδυάσω με την άλλη ιδέα της πλήρους απαγόρευσης του καπνίσματος. Επομένως, πρέπει να είμαστε συνεπείς. Εάν θέλουμε να καταπολεμήσουμε το κάπνισμα, τότε δεν πρέπει να επιδοτούμε την καλλιέργεια του καπνού.

  Anja Weisgerber (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, το γερμανικό συντηρητικό κόμμα (CSU) θα ήθελε να δει να θεσπίζονται σαφείς και πρακτικοί κανόνες για την προστασία των μη καπνιστών σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ωστόσο, κατά τη γνώμη μου, η διατύπωση «σε ολόκληρη την Ευρώπη» δεν σημαίνει απαραίτητα «εκ των έσω της Ευρώπης». Πολλά κράτη μέλη εφαρμόζουν ήδη κανονισμούς για την προστασία των μη καπνιστών, ενώ άλλα βρίσκονται στη διαδικασία υιοθέτησης παρόμοιων κανονισμών.

Δεν πιστεύω – από κοινού με την πλειονότητα των συναδέλφων μου βουλευτών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κάτι που είναι εξαιρετικά ευχάριστο – ότι εμείς στις Βρυξέλλες πρέπει να επιβάλουμε κανονισμούς για την προστασία των μη καπνιστών ή ότι μπορούμε να πράξουμε κάτι τέτοιο με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει αρμοδιότητα σε αυτόν τον τομέα. Είμαστε υπεύθυνοι μόνο για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία. Εδώ ακριβώς έγκειται το πρόβλημα, διότι κατ’ εμέ το σημαντικότερο ζήτημα είναι η προστασία των παιδιών και των νέων. Αυτή λοιπόν η ομάδα, η οποία έχει ιδιαίτερη ανάγκη προστασίας, δεν καλύπτεται από τους κανονισμούς που αφορούν μόνο την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία.

Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη πρέπει να αναλάβουν δράση στον συγκεκριμένο τομέα. Ψήφισα υπέρ και είμαι χαρούμενη για το γεγονός ότι η παρούσα τροπολογία έγινε αποδεκτή.

  Marian Harkin (ALDE). – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, προέρχομαι από μια χώρα που θέσπισε την απαγόρευση του καπνίσματος στο χώρο εργασίας. Πράγματι, ήμουν μέλος του ιρλανδικού κοινοβουλίου εκείνη την περίοδο και υποστήριξα πλήρως την εν λόγω απαγόρευση.

Ωστόσο, η θέση μας εδώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι ελαφρώς διαφορετική, καθώς είμαστε υποχρεωμένοι να λάβουμε υπόψη μας την αρχή της επικουρικότητας. Ενώ πράγματι ενδέχεται να υπάρχει ένα θέμα όσον αφορά την προστασία της υγείας των εργαζομένων – υπάρχει ήδη νομοθεσία σε ισχύ στον συγκεκριμένο τομέα, όπως για παράδειγμα σχετικά με την έκθεση στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία – δεν μπορούμε να ζητήσουμε, όπως πράξαμε στην παράγραφο 7, από τα κράτη μέλη, στα οποία ισχύει ήδη η απαγόρευση του καπνίσματος, να σεβαστούν την αρχή της ισότητας μεταξύ διαφορετικών ειδών καταστημάτων στον τομέα της φιλοξενίας. Εχθές ψηφίσαμε για τον ρόλο των εθνικών κοινοβουλίων και τις αρμοδιότητες τους επί της προτεινόμενης νομοθεσίας της ΕΕ στον τομέα της επικουρικότητας σύμφωνα με τη νέα Συνθήκη της Λισαβόνας. Επομένως, πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, ώστε να είμαστε συνεπείς με τον τρόπο που ψηφίζουμε.

Τέλος, μιλούσα στην αρχή με τον συνάδελφό μου και έχασα την ψηφοφορία για το Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού. Επιθυμώ να δηλώσω ότι υποστηρίζω πλήρως την πρόταση του Κοινοβουλίου για το εν λόγω Έτος, επειδή ηγήθηκα της εκστρατείας για να διασφαλιστεί ότι το 2011 θα οριζόταν Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού κατά τη διάρκεια της προηγούμενης κοινοβουλευτικής περιόδου.

  Bruno Gollnisch (NI). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, είμαι ελαφρώς συγκινημένος που καλούμαι να εξηγήσω αυτή μου την ψήφο, διότι η μητέρα μου γεννήθηκε στην καπνοβιομηχανία σε αυτήν εδώ την πόλη, το Στρασβούργο, όπου εργαζόταν ο παππούς μου. Αυτό το εργοστάσιο μόλις έκλεισε.

Όταν ο οργανισμός για την παραγωγή καπνού και σπίρτων στη Γαλλία, ο οποίος ήταν δημόσιος εκείνη την περίοδο, μετατράπηκε σε εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, οι υπάλληλοί του έλαβαν τη διαβεβαίωση ότι αυτό δεν επρόκειτο να έχει καμία επίπτωση στις δουλειές τους. Σήμερα, μπορούμε επίσης να κατανοήσουμε την ανησυχία άλλων υπηρεσιών του δημόσιου τομέα που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα.

Στην πραγματικότητα, μπορούμε σίγουρα να κατανοήσουμε και να δικαιολογήσουμε την εκστρατεία κατά του καπνίσματος, λόγω των επιβλαβών επιπτώσεών του στην υγεία των ανθρώπων. Δυστυχώς όμως η γαλλική παραγωγή καπνού έχει αφανιστεί. Η καπνοβιομηχανία στο Στρασβούργο έχει βάλει λουκέτο, αλλά οι άνθρωποι εξακολουθούν να καπνίζουν. Συνεχίζουν να καπνίζουν με καπνό που εισάγεται από το εξωτερικό.

Αυτός είναι και ο λόγος που προσωπικά υποστηρίζω τις τιμές που καθορίστηκαν για τους ευρωπαίους καπνοκαλλιεργητές, τουλάχιστον για όσο διάστημα οι άνθρωποι συνεχίζουν το κάπνισμα στην Ευρώπη. Προτιμώ να βλέπω τον καπνό να καλλιεργείται εδώ, παρά να εισάγεται από αλλού.

  Janusz Wojciechowski (ECR). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ που μου επιτρέψατε να λάβω τον λόγο. Υποστηρίζω τη δράση που έχει αναληφθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη μείωση της κατανάλωσης καπνού, αλλά δεν πιστεύω ότι αυτή η δράση πρέπει να βασίζεται στη μείωση της στήριξης προς τους καπνοπαραγωγούς. Αυτό συμβαίνει, διότι η παραγωγή καπνού δεν συνδέεται με την κατανάλωσή του. Εάν μειώσουμε ή εξαλείψουμε την παραγωγή ή εάν άρουμε τη στήριξη από τις καπνοπαραγωγικές εκμεταλλεύσεις, θα συνεχίσει να υπάρχει κατανάλωση, μόνο που αυτή θα είναι κατανάλωση εισαγόμενου καπνού. Η καταπολέμηση των καπνοπαραγωγών δεν είναι ο σωστός τρόπος για τη μείωση του καπνίσματος. Αυτό θα ήταν σάν να προσπαθούσε κανείς να μειώσει την κατανάλωση μπύρας μεταξύ των νέων, ξεκινώντας έναν αγώνα κατά των παραγωγών λυκίσκου. Για αυτόν τον λόγο, υποστήριξα με την ψήφο μου τη θέση που υποστηρίζει ότι η παραγωγή καπνού δεν επηρεάζει την κατανάλωσή του.

- Πρόταση ψηφίσματος: Παγκόσμια Διάσκεψη του FAO για την επισιτιστική ασφάλεια – Η εξάλειψη της πείνας από τη Γη (RC-B7-0168/2009)

  Anna Záborská (PPE). – (SK) Η επισιτιστική κρίση δεν αποτελεί μόνο οικονομικό και ανθρωπιστικό πρόβλημα, αλλά επίσης ζήτημα της παγκόσμιας ειρήνης και ασφάλειας.

Με ιδιαίτερη χαρά υποστήριξα το ψήφισμα που εγκρίθηκε, μολονότι διατηρώ επιφυλάξεις για τη λύση στο ζήτημα της παγκόσμιας πείνας. Η συνεδρίαση της Παγκόσμιας Διάσκεψης για την επισιτιστική ασφάλεια δεν έλαβε την κατεύθυνση που επιθυμούσαν οι διοργανωτές της. Μολονότι η καταπολέμηση της πείνας αποτελεί πρόβλημα με κοινωνικοοικονομικές, δημοσιονομικές και πολιτιστικές διαστάσεις, οι συζητήσεις στη συνεδρίαση περιορίστηκαν μόνο σε τεχνικό επίπεδο. Ακόμη και ο Γενικός Διευθυντής του FAO, Jacques Diouf, απογοητεύθηκε από τη συνάντηση και από το γεγονός ότι οι εκπρόσωποι των δυτικών χωρών δεν συμμετείχαν στη συνάντηση. Οι εκπρόσωποι του αναπτυσσόμενου κόσμου δεν ανέλαβαν καμία συγκεκριμένη δέσμευση.

Δεν μπορώ να μην θεωρήσω το ζήτημα της επίλυσης του προβλήματος της πείνας και της φτώχειας ως ένα θέμα των μέσων ενημέρωσης και όχι ως ένα συγκεκριμένο πρόβλημα που απαιτεί επείγουσα λύση. Η βάση της αλληλεγγύης είναι η προθυμία να αναλάβει κανείς ουσιαστική ευθύνη, όταν συναντά άλλους που έχουν πραγματική ανάγκη.

Γραπτές αιτιολογήσεις ψήφου

- Έκθεση: Marco Scurria (A7-0077/2009)

  John Stuart Agnew, Marta Andreasen, Gerard Batten, John Bufton, Derek Roland Clark, Trevor Colman, Nigel Farage, Mike Nattrass και Nicole Sinclaire (EFD), γραπτώς. – (ΕΝ) Το UKIP εκτιμά τον εθελοντισμό και αναγνωρίζει τη συνεισφορά του στην κοινωνία. Ωστόσο, η παρούσα έκθεση απαίτησε την απροκάλυπτη πολιτικοποίηση του εθελοντισμού για σκοπούς της ΕΕ, καθώς και τη χρήση χρημάτων των βρετανών φορολογούμενων για την επίτευξη αυτής της πολιτικοποίησης. Κατά συνέπεια, δεν μπορέσαμε να υποστηρίξουμε αυτό το ψήφισμα.

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Η έννοια του εθελοντισμού είναι καίριας σημασίας για τις σύγχρονες κοινωνίες. Είναι κάτι που γίνεται χάρη στην ελεύθερη βούληση ενός συγκεκριμένου προσώπου και μπορεί να έχει απίστευτα θετικό αντίκτυπο στις ζωές πολλών ανθρώπων. Το Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού αποτελεί επομένως μια σημαντική πρωτοβουλία. Προσωπικά συμφωνώ με τον εισηγητή. Για αυτούς τους λόγους, επέλεξα να ψηφίσω υπέρ της έκθεσης.

  Diane Dodds (NI), γραπτώς. – Ψήφισα υπέρ αυτής της πρότασης προς τιμήν των πολλών εθελοντών, οι οποίοι επιτελούν ανεκτίμητο έργο χωρίς να τυγχάνουν της αναγνώρισης που τους αξίζει. Χωρίς τη συμβολή τους στην κοινωνία, για την οποία δεν λαμβάνουν καμία οικονομική αμοιβή, το Ηνωμένο Βασίλειο θα ήταν μια υποδεέστερη χώρα. Ενώ τάσσομαι κατά της συνολικής αρχής της ιθαγένειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναγνωρίζω την αξία των υπηρεσιών που προσφέρουν οι εθελοντές. Ως εκ τούτου, στήριξα την παρούσα πρόταση.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Scurria για το Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού (2011), τασσόμενη υπέρ μιας μεγαλύτερης στήριξης από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ για τον εν λόγω τομέα, ο οποίος αφορά εκατομμύρια ευρωπαίους πολίτες και είναι σημαντικός για την προώθηση της αλληλεγγύης και της κοινωνικής ένταξης. Πιστεύω ότι τόσο ο προϋπολογισμός όσο και ο συντονισμός πρέπει να ενισχυθούν σε κοινοτικό επίπεδο, ούτως ώστε να ενισχυθούν οι πρωτοβουλίες που αποτελούν τμήμα του Ευρωπαϊκού Έτους Εθελοντισμού, όπως οι εκστρατείες ευαισθητοποίησης και οι διακρατικές ανταλλαγές με επίκεντρο τις ιδέες και τις ορθές πρακτικές.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο βασικότερος ορισμός του εθελοντισμού είναι η ενεργός καλή θέληση. Προσφέρεται χωρίς χρέωση και είναι γενναιόδωρη, παρέχεται ελεύθερα και χωρίς περιορισμούς. Αποτελεί επίσης θεμελιώδη πυλώνα οποιασδήποτε κοινωνίας, καθώς η εργασία χιλιάδων εθελοντών, νέων και μεγαλύτερων σε ηλικία, οι οποίοι ενεργούν με την τυπική ή την άτυπη ιδιότητά τους, στους τομείς της υγείας, της πρόνοιας, της εκπαίδευσης, του περιβάλλοντος ή του πολιτισμού, κάνουν καθημερινά τη διαφορά για χιλιάδες ζωές .

Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, πρέπει να επικροτήσουμε την πρωτοβουλία υιοθέτησης ενός Ευρωπαϊκού Έτους Εθελοντισμού, το οποίο θα αναδείξει με τον προσήκοντα τρόπο τα ανώνυμα πρόσωπα αυτών των εθελοντών. Έτσι θα καταστήσει όλους εμάς κοινωνούς του τεράστιου έργου τους και θα επιδιώξει να δημιουργήσει περισσότερο ευνοϊκές συνθήκες για αυτούς, προκειμένου να φέρουν εις πέρας τις δραστηριότητές τους.

Αυτή η ιδέα συνάδει με εκείνες του Δημοκρατικού και Κοινωνικού Κέντρου – Λαϊκού Κόμματος, του πρώτου και μοναδικού πορτογαλικού πολιτικού κόμματος που ασχολήθηκε με το ζήτημα του εθελοντισμού και υπέβαλε πρακτικές προτάσεις για τη βοήθεια προς τους εθελοντές, παρέχοντάς τους την αξιοπρέπεια και την αναγνώριση που τους αρμόζει.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Ψηφίσαμε υπέρ αυτής της έκθεσης, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν συγκεκριμένες αντιφάσεις και μικρά τμήματα με τα οποία διαφωνούμε.

Ο εθελοντισμός διαδραματίζει αναμφίβολα σημαίνοντα ρόλο στην κοινωνία, προωθώντας την αξία της αλληλεγγύης και της αμοιβαίας βοήθειας, συμβάλλοντας στην κοινωνική ένταξη και βοηθώντας, μεταξύ άλλων, στην υπέρβαση διακριτικών αντιλήψεων.

Η έκθεση ασχολείται με βασικές πτυχές, όπως η κοινωνική στήριξη προς τους εθελοντές, εστιάζοντας σε ζητήματα όπως η υγεία, η ασφάλεια και η εκπαίδευση, καθώς και η διαφοροποίηση μεταξύ αμειβόμενης εργασίας και εθελοντικών δραστηριοτήτων.

Παρ’ όλα αυτά, πιστεύουμε ότι πρέπει να διασφαλιστεί ότι ο εθελοντισμός δεν θα υποκαταστήσει τελικά τη δράση των κρατών μελών, καθώς και ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως ένας τρόπος ικανοποίησης των αναγκών που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των κοινωνικών υπηρεσιών. Τασσόμαστε υπέρ της ανάγκης για προώθηση των δραστηριοτήτων μη κερδοσκοπικών οργανώσεων μέσω αποτελεσματικής και επαρκούς στήριξης. Τέτοιες οργανώσεις περιλαμβάνουν: συνεταιριστικές ομάδες, ενώσεις και τοπικές κοινωνίες, τοπικές ενώσεις κατοίκων, οργανώσεις με αντικείμενο τον αθλητισμό, τον ελεύθερο χρόνο, τον πολιτισμό και τους νέους, καθώς και όσες προορίζονται για τα παιδιά.

Πρέπει επίσης να τονίσουμε ότι η εθελοντική εργασία εξαρτάται εξίσου από τον ελεύθερο χρόνο των εργαζομένων και ότι δεν συμβιβάζεται με την εκμετάλλευση, τις μη κανονικές ή τις υπερβολικές ώρες εργασίας, τους χαμηλούς μισθούς και την εργασιακή ανασφάλεια.

  Seán Kelly (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Είμαι ιδιαιτέρως χαρούμενος που ψήφισα υπέρ του ορισμού του 2011 ως Ευρωπαϊκού Έτους Εθελοντισμού. Πρόκειται για ένα θείο δώρο προς τις αμέτρητες οργανώσεις εθελοντών σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Θα ήθελα να επισημάνω ότι οι αθλητικές οργανώσεις διαδραματίζουν κομβικό ρόλο στον εθελοντισμό και, παρά το ότι αυτό δεν προβλέπεται ρητά στο νομοθετικό κείμενο, μολαταύτα πρέπει να αναγνωριστεί. Πράγματι, η μεγαλύτερη ένωση εθελοντών στην Ιρλανδία είναι η Γαελική Αθλητική Ένωση. Οι προσπάθειες όλων των εμπλεκομένων σε αυτόν τον μεγάλο θεσμό πρέπει να αναγνωριστούν και να επαινεθ δεόντως.

  Barbara Matera (PPE), γραπτώς. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, ο εθελοντισμός αντιπροσωπεύει την έκφραση ευρωπαϊκών κοινωνικών αξιών, όπως της αλληλεγγύης και της μη διακριτικής μεταχείρισης. Ενώ από τη μια μεριά συμβάλλει στην προσωπική εξέλιξη των εθελοντών, από την άλλη δημιουργεί κοινωνική συνοχή. Επομένως, χρειάζεται τη δέουσα αναγνώριση και υποστήριξη εκ μέρους των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, των κρατών μελών, των τοπικών και περιφερειακών αρχών και των διαφόρων μελών της κοινωνίας των πολιτών, ανάλογα με την ατομική εμπειρογνωμοσύνη ενός εκάστου.

Το Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού (2011) θα επιτρέψει να προσλάβουν οι δραστηριότητες που οργανώνονται στο συγκεκριμένο τομέα μια πανευρωπαϊκή διάσταση. Ως εκ τούτου, υπάρχει ελπίδα ότι αυτό θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στην κοινωνία των πολιτών.

Το εκτιμώμενο ποσό των 3 εκατομμυρίων ευρώ για τις προπαρασκευαστικές πρωτοβουλίες το 2010, η αύξηση των πιστώσεων που εγκρίθηκαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε 8 εκατομμύρια ευρώ για το 2011 και ένα υψηλό ποσοστό – 1,8% για να είμαστε ακριβείς – συγχρηματοδότησης για τα προγράμματα, θα διευκολύνει πράγματι την επίτευξη των στόχων που έχουν τεθεί, με τη σύμπραξη των διαφόρων επιπέδων.

Τέλος, αξίζει τον κόπο να μνημονεύσουμε τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει ο εθελοντισμός, εάν υποστηριχθεί σωστά, σε σχέση με τους συνταξιούχους, δεδομένου του αυξανόμενου αριθμού των ηλικιωμένων ανθρώπων στην κοινωνία των πολιτών.

  Iosif Matula (PPE), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ του σχεδίου έκθεσης σχετικά με το Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού για μια σειρά από λόγους. Είναι ευρέως γνωστό ότι οι εθελοντικές δραστηριότητες προσφέρουν διπλό όφελος: για το άτομο και για την κοινωνία. Αφενός, ο εθελοντισμός προσφέρει στους πολίτες την ευκαιρία να μάθουν και να αποκτήσουν νέες δεξιότητες, καθώς και την ευκαιρία για προσωπική ανάπτυξη. Αφετέρου, εκπληρώνει επίσης μια κοινωνική λειτουργία, συμβάλλοντας στη δημιουργία ενός αισθήματος αλληλεγγύης και ένταξης. Λαμβάνοντας υπόψη τη διαρκώς αυξανόμενη ανεξαρτησία των τοπικών κοινωνιών σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο και, ταυτόχρονα, την επιδεινούμενη επέκταση της ατομιστικής συμπεριφοράς, η ενθάρρυνση της κοινωνικής συμμετοχής από τους πολίτες καθίσταται ζωτικής σημασίας . Αναφέρομαι στην προκειμένη περίπτωση σε δραστηριότητες που εμπλέκουν εξίσου νέους και μεγαλύτερους σε ηλικία. Επιπλέον, πιστεύω ότι η ανταλλαγή εμπειριών από πρώτο χέρι μεταξύ εθελοντικών οργανώσεων από τις πιο διαφορετικές γωνιές της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει τεράστιο αντίκτυπο, δεδομένου ότι οι αξίες που κινητοποιούν άπαντες είναι οι ίδιες. Ο στόχος είναι ταυτόσημος: να ανέβει το επίπεδο διαβίωσης και να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής, να διασφαλιστεί ένα υψηλό επίπεδο απασχόλησης, να βελτιωθεί η κοινωνική συνοχή και να καταπολεμηθεί ο αποκλεισμός. Με άλλα λόγια, αυτές ακριβώς είναι οι αξίες επάνω στις οποίες θεμελιώθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Emma McClarkin (ECR), γραπτώς. – (ΕΝ) Παρά το αίτημα για αύξηση του προϋπολογισμού, στο οποίο αντιτάχθηκα και το καταψήφισα κατά τα στάδια της εξέτασης σε επίπεδο επιτροπής, εντούτοις υποστηρίζω πλήρως την έκθεση για το Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού συνολικά. Οι εθελοντές είναι συνήθως οι αφανείς ήρωες. Έχουν τεράστια επίδραση στις κοινωνίες τους και στις ζωές των ανθρώπων. Σε χαλεπούς οικονομικά καιρούς όπως οι τωρινοί, ο εθελοντισμός καθίσταται ολοένα και πιο σημαντικός. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που τόσο εγώ όσο και άλλοι, οι οποίοι παρουσίασαν την εν λόγω έκθεση, αποσκοπούμε όχι μόνο στο να υπάρξει ευαισθητοποίηση για τα οφέλη του εθελοντισμού, αλλά επίσης να δημιουργηθεί ένα Ευρωπαϊκό Έτος, κατά τη διάρκεια του οποίου δεόντως χρηματοδοτούμενες πρωτοβουλίες θα δώσουν στις εθελοντικές οργανώσεις την ευκαιρία να ενθαρρύνουν την εμφάνιση νέων εθελοντών.

Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι το Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού θα χρησιμοποιείται ως μια πλατφόρμα για την αναγνώριση της συμβολής των εθελοντών στις κοινωνίες μας, αλλά και να το αξιοποιήσουμε ως μια δική μας ευκαιρία για να κατανοήσουμε καλύτερα τα εμπόδια στον εθελοντισμό, καθώς και το τι μπορούμε να πράξουμε, ούτως ώστε να συμβάλουμε στην άρση τους και να τον προωθήσουμε. Αυτό είναι ένα παράδειγμα του τι θα πρέπει να πράξει η ΕΕ – να ανταλλάσσει ορθές πρακτικές σε τομείς, όπως ο εθελοντισμός, αντί να δημιουργεί μια ολοένα και περισσότερο περιττή γραφειοκρατία.

  Robert Rochefort (ALDE), γραπτώς. – (FR) Υποστήριξα την έκθεση για το Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού το 2011, η οποία αποσκοπεί στην προώθηση του διαλόγου και στην ανταλλαγή ορθών πρακτικών εθελοντισμού μεταξύ των αρχών και των ενδιαφερομένων μερών στα κράτη μέλη μας. Λόγω της ενίσχυσης τα τελευταία χρόνια της ατομικιστικής συμπεριφοράς, της αναζήτησης νέων τρόπων ατομικής έκφρασης ή ακόμη και της αλλαγής των δημογραφικών τάσεων, η συμμετοχή του πολίτη έχει υποστεί μείζονες αλλαγές.

Ως εκ τούτου, ο εθελοντισμός πρέπει επίσης να προσαρμοστεί, ούτως ώστε να δοθεί σε μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων η δυνατότητα συμμετοχής στον εθελοντισμό με διαφορετικούς τρόπους και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους της ζωής τους. Κάτι τέτοιο συνεπάγεται την αξιοποίηση του δυναμικού που προσφέρεται από τους ηλικιωμένους και τον καθορισμό νέων μορφών εμπλοκής με μεγαλύτερη ευελιξία όσον αφορά τη διάρκεια και τους τρόπους συμμετοχής.

Η Ευρώπη, η οποία έχει μακρά παράδοση στον εθελοντισμό, πρέπει να συμβάλει στην απελευθέρωση του δυναμικού που αυτός προσφέρει. Ο εθελοντισμός προσφέρει σε όσους εμπλέκονται έναν δίαυλο εκμάθησης (είναι προφανές ότι η συμμετοχή σε εθελοντικές δραστηριότητες παρέχει στους πολίτες νέες δεξιότητες, συμβάλλει στην προσωπική τους εξέλιξη και ενισχύει το αίσθημα ένταξής τους στην κοινωνία). Επίσης ενσαρκώνει μια σειρά από ευρωπαϊκές αξίες, όπως η αλληλεγγύη, η συμμετοχή των πολιτών και η μη διακριτική μεταχείριση σε ποικίλους τομείς, όπως η εκπαίδευση, ο πολιτισμός, το περιβάλλον, η κοινωνική πρόνοια ή η υγεία.

  Joanna Senyszyn (S&D), γραπτώς. – (PL) Ενέκρινα την έκθεση για το Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού (2011). Στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρέπει να αποδώσουμε μεγαλύτερη σημασία στο θέμα του εθελοντισμού και οφείλουμε να σχεδιάσουμε την πολιτική δράση, η οποία υποστηρίζει το έργο των εθελοντών. Οι τροπολογίες που προτάθηκαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιφέρουν πολλές σημαντικές αλλαγές στην πρόταση της Επιτροπής και πρέπει να υιοθετηθούν από το Συμβούλιο. Το διαθέσιμο ποσό του προϋπολογισμού για την επίτευξη των στόχων του Ευρωπαϊκού Έτους Εθελοντισμού (2011), το οποίο ανέρχεται στα 6 εκατομμύρια ευρώ, δεν επαρκεί (συγκριτικά ο προϋπολογισμός για το Ευρωπαϊκό Έτος Καταπολέμησης της Φτώχειας και του Κοινωνικού Αποκλεισμού είναι σχεδόν τριπλάσιος).

Ο εθελοντισμός είναι μια δραστηριότητα που παρέχεται δωρεάν και αμισθί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν δημιουργεί έξοδα. Ο εθελοντισμός χρειάζεται οικονομική και πολιτική στήριξη από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη: μη κυβερνητικές οργανώσεις, κυβερνήσεις, διοικητικά όργανα εθνικών και τοπικών κυβερνήσεων, καθώς και επιχειρήσεις. Η πολιτική δέσμευση πρέπει να παίρνει τη μορφή ευνοϊκής πολιτικής, η οποία στηρίζει την ανάπτυξη και την υποδομή του εθελοντισμού. Αυτό το θέμα είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την Πολωνία, η οποία πρόκειται να αναλάβει την Προεδρία της ΕΕ το 2011. Θα ήθελα να ζητήσω από την πολωνική κυβέρνηση να ακολουθήσει το παράδειγμα που υιοθέτησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και να αναλάβει δράση, προκειμένου να αυξήσει την οικονομική στήριξη για το Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού. Τάσσομαι αναφανδόν υπέρ της πρότασης να χορηγηθούν χρηματοδοτικά μέσα για τη δημιουργία μιας διαδραστικής βάσης δεδομένων για εθελοντές και εθελοντικές οργανώσεις, η οποία θα είναι προσβάσιμη σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη και η οποία θα συνεχίσει να λειτουργεί και μετά το 2011.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Το 2011 θα είναι το Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού. Στόχος του είναι να τιμήσει και να αναδείξει τους εθελοντές και τη συμβολή τους στην κοινωνία. Πρόκειται για μια θαυμάσια πρόταση. Ο εθελοντισμός προσλαμβάνει πολλές διαφορετικές μορφές σε όλη την Ευρώπη, αλλά παντού, ανεξαρτήτως τόπου, χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι οι άνθρωποι θέλουν να βοηθήσουν τους άλλους χωρίς να αμείβονται ή είναι πρόθυμοι να εμπλακούν στην προστασία του περιβάλλοντος ή να εργαστούν για να διασφαλίσουν ότι κάθε πολίτης θα μπορεί να ζει αξιοπρεπώς.

Αξίζει τον κόπο να υπογραμμίσει κανείς το γεγονός ότι ο εθελοντισμός έχει αναμφισβήτητα θετική επίδραση στην υπό διαμόρφωση ταυτότητα της Ευρώπης, η οποία έχει τις ρίζες της σε αυτές τις αξίες, και αποτελεί ένα καλό υπόβαθρο για να αναπτυχθεί η κατανόηση μεταξύ των πολιτών από διαφορετικές κοινωνικές ομάδες και χώρες ολόκληρης της ευρωπαϊκής κοινωνίας. Επιπλέον, ο εθελοντισμός είναι σημαντικός για την ολοκλήρωση, την κοινωνική πολιτική και την εκπαίδευση. Πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη ότι έχει τεράστια σημασία για τον διαπολιτισμικό διάλογο και τον διάλογο μεταξύ των γενεών, καθώς και ότι συμβάλλει στην ανάπτυξη της κοινωνικής ευθύνης.

Ο εθελοντισμός έχει επίσης οικονομική αξία και αυτό δεν πρέπει να το λησμονούμε. Πρόκειται πράγματι για μια μη αμοιβόμενη, δωρεάν δραστηριότητα, αλλά αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι δεν συνεπάγεται κάποια οικονομική δαπάνη. Για αυτόν τον λόγο, είναι σημαντικό ο εθελοντισμός να τύχει της στήριξης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Ο εθελοντισμός απαιτεί μια πολιτική βασισμένη στις φιλικές σχέσεις, η οποία θα υποστηρίξει την ανάπτυξη και την υποδομή του. Θεωρώ ότι η υποστήριξη της ανταμοιβής και της αναγνώρισης των εθελοντικών δραστηριοτήτων με τη χρησιμοποίηση συγκεκριμένων οικονομικών μέσων θα αποτελέσει κίνητρο για άτομα, επιχειρήσεις και οργανώσεις.

  Oldřich Vlasák (ECR), γραπτώς. – (CS) Θα ήθελα να εξηγήσω την ψήφο μου για την έκθεση του Marco Scurria σχετικά με την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου που αφορά το Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού. Προσωπικά, θεωρώ ότι οι μη αμοιβόμενες εθελοντικές δραστηριότητες αποτελούν σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας μας. Στη χώρα μου, την Τσεχική Δημοκρατία, οι πιο πολυάριθμες και παραδοσιακές εθελοντικές οργανώσεις είναι οι εθελοντές πυροσβέστες. Οι παραδόσεις τους ανάγονται πολύ πίσω στο παρελθόν, όταν η ανάγκη για την αποτροπή καταστροφών που οφείλονται στα στοιχεία της φύσης, όπως οι πυρκαγιές, συνένωνε πάντοτε μερικές δεκάδες εθελοντών, ο στόχος των οποίων ήταν να προστατεύσουν τις ατομικές τους περιουσίες και τις περιουσίες των γειτόνων τους, καθώς και άλλων ανθρώπων που ζούσαν μαζί. Στις πιο ευρέως διαδεδομένες και παλαιότερες οργανώσεις που εμπλέκονται στην εθελοντική εργασία συγκαταλέγονται επίσης ο Τσεχικός Ερυθρός Σταυρός, ο Τσεχικός Σύλλογος Τουριστών, η γυμναστική ένωση Sokol, η οργάνωση νεότητας Junαk και η εθελοντική οργάνωση ορεινής διάσωσης. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που βοηθούν σε σχολεία, νοσοκομεία και αθλητικούς συλλόγους ή στα βουνά ή που ταξιδεύουν στο εξωτερικό για να παράσχουν βοήθεια, αξίζουν αναγνώρισης. Από αυτήν την άποψη, θα είναι σίγουρα καθόλα ωφέλιμο να αφιερώσουμε το έτος 2011 σε αυτό το θέμα. Για αυτόν τον λόγο, ψήφισα υπέρ της έκθεσης.

- Έκθεση: Herbert Reul (A7-0074/2009)

  Jaromír Kohlíček (GUE/NGL), γραπτώς. – (CS) Γενικά μπορούμε να καλωσορίσουμε οποιαδήποτε συμφωνία βελτιώνει τη συνεργασία με όμορα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εάν συγκρίνουμε τη θέση των όμορων κρατών της ΕΕ, τότε θα διαπιστώσουμε ότι – μετά τη Ρωσία – ο σημαντικότερος εταίρος είναι η Ουκρανία. Η ανταλλαγή πληροφοριών στους τομείς της επιστήμης και της τεχνολογίας, η κοινή υλοποίηση προγραμμάτων, η ανταλλαγή εργαζομένων και εμπειρογνωμοσύνης στον τομέα της διοίκησης επιστημονικών και ερευνητικών ιδρυμάτων είναι στόχοι που μόνο να υποστηριχθούν μπορούν.

Ωστόσο, θα ήθελα να διατυπώσω μια συγκεκριμένη επιφύλαξη σε σχέση με τη μέθοδο αξιολόγησης της συμφωνίας. Εφόσον οι συντάκτες καθιερώνουν δείκτες αποτελεσματικότητας, όπως ο «αριθμός των ταξιδιών και των συναντήσεων εργασίας» είτε ακόμη και ο «αριθμός των διαφορετικών τομέων συνεργατικής προσπάθειας», διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις ως προς την εξοικοίωση του συντάκτη της έκθεσης με το εν λόγω ζήτημα. Η ενότητα 7, «Μέτρα κατά της απάτης», δίνει μάλλον εντύπωση απόγνωσης, ενώ η δήλωση 8.2.2 με κάνει να αμφιβάλλω για τη λογική μου. Στην εποχή των ηλεκτρονικών επικοινωνιών, δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί μια «έκθεση» για μια συμφωνία απαιτεί ταξίδια εργασίας και συμμετοχή σε συναντήσεις εκ μέρους των ειδικών και των υπηρεσιακών υπαλλήλων από την ΕΕ και την Ουκρανία. Εν κατακλείδι, είμαι στην ευχάριστη θέση να υποστηρίξω αυτό το πλαίσιο συμφωνίας, διότι γνωρίζω ότι στο έκτο πρόγραμμα πλαίσιο έχουν ήδη ενσωματωθεί εξελίξεις στην επιστήμη και την έρευνα με πολύ ενεργό τρόπο και με πραγματικά καλά αποτελέσματα. Παρά τις προαναφερθείσες επιφυλάξεις, η Ομάδα GUE/NGL υποστηρίζει την απόφαση του Συμβουλίου.

- Έκθεση: Herbert Reul (A7-0075/2009)

  John Stuart Agnew, Marta Andreasen, Gerard Batten, John Bufton, Derek Roland Clark, Trevor Colman, Nigel Farage, Mike Nattrass και Nicole Sinclaire (EFD), γραπτώς. – (ΕΝ) Το UKIP δεν αντιτίθεται στη συνεργασία στον τομέα της ενεργειακής απόδοσης, αλλά επιμένει ότι μια τέτοια συνεργασία πρέπει να υλοποιηθεί από δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις και όχι από τους μη λογοδοτούντες πληρεξούσιούς τους σε έναν αντιδημοκρατικό υπερεθνικό οργανισμό, όπως η ΕΕ.

- Πρόταση ψηφίσματος: Στρατηγική για τη διεύρυνση, της Επιτροπής, του 2009, για τα κράτη των Δυτικών Βαλκανίων, την Ισλανδία και την Τουρκία(B7-0185/2009)

  Anne Delvaux (PPE), γραπτώς. – (FR) Δεδομένου ότι έχουμε κατακλυστεί στην ΕΕ από αιτήσεις προσχώρησης, η ψηφοφορία επί αυτού του ψηφίσματος δεν θα μπορούσε να έρθει σε καλύτερη χρονική στιγμή. Η ΕΕ είναι ένας βράχος σταθερότητας σε αυτήν την ήπειρο. Δεν είναι δυνατόν λοιπόν να παραμείνει μια λέσχη κλειστή για άλλα ευρωπαϊκά κράτη, αλλά ούτε μπορεί να έχει τις πύλες της επ’ αόριστον ανοιχτές. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει, πρωτίστως, να συμβάλει στην επιτυχία των διευρύνσεων, στις οποίες έχει ήδη προβεί, για τα νέα κράτη μέλη. Όσον αφορά τα άλλα κράτη που της χτυπούν την πόρτα, προϋπόθεση για την έναρξη οποιωνδήποτε διαπραγματεύσεων προσχώρησης παραμένει η αυστηρή συμμόρφωση με τα κριτήρια της Κοπεγχάγης (δημοκρατία, κράτος δικαίου, ανθρώπινα δικαιώματα, ισότητα των φύλων, οικονομία της αγοράς κ.λπ.), σε συνδυασμό με την απόλυτη τήρηση του διεθνούς δικαίου. Οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με τις υποψήφιες χώρες πρέπει να βασίζονται σε αντικειμενικώς μετρήσιμα κριτήρια, όπως ο σεβασμός των δικαιωμάτων και τα οικονομικά κριτήρια. Επίσης πρέπει να αποφεύγεται κάθε είδους υποκειμενική αναφορά που βασίζεται σε αξίες, τη θρησκεία ή τον πολιτισμό. Κατά την άποψή μου, αυτό που πρέπει επομένως να πράξουμε είναι το εξής: να επιβεβαιώσουμε την καταλληλότητα των Βαλκανίων για προσχώρηση στην ΕΕ, να θυμόμαστε ότι η διεύρυνση και η εμβάθυνση είναι άρρηκτα συνδεδεμένες, να επιμείνουμε, στην περίπτωση της Τουρκίας, στη συμμόρφωση με τα κριτήρια ένταξης και, σε περίπτωση αποτυχίας των διαπραγματεύσεων, να προτείνουμε μια ειδική συμφωνία σύνδεσης.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Παρά τις επικρίσεις που μπορεί να δεχθεί, έχει σαφώς καταδειχθεί ότι πολλές χώρες επιθυμούν σφόδρα την ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η σκληρή και ταραχώδης ιστορία αρκετών από αυτές τις χώρες, ιδίως στα Βαλκάνια, έχει εδραιώσει την πεποίθησή τους ότι θα απαλλάσσονταν από τις επεκτατικές διαθέσεις των γειτόνων τους και από την επιρροή της Ρωσίας, εάν έβρισκαν καταφύγιο υπό τη σκέπη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ρίχνοντας μια ματιά στις χώρες που περιλαμβάνονται στον κατάλογο , είναι σχετικά εύκολο να εντοπίσει κανείς την ανισότητα μεταξύ των διαφόρων χωρών, όσον αφορά τον ενθουσιασμό τους και την αποδοχή των προϋποθέσεων για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατά τη γνώμη μου, η Ισλανδία εξαιρείται από αυτήν την ομάδα, διότι η δημοκρατική της παράδοση, το υψηλό επίπεδο διαβίωσης των πολιτών της και ο σεβασμός της προς το κοινοτικό κεκτημένο, την τοποθετούν στην πρώτη γραμμή της ενταξιακής διαδικασίας.

Γνωρίζοντας την ανάγκη για αυστηρή τήρηση των κριτηρίων που τέθηκαν στην Κοπεγχάγη και για εκπλήρωση των δεσμεύσεων που απορρέουν από αυτά, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει, από στείρα εμμονή, να αρνηθεί να αγκαλιάσει εκείνους που δείχνουν έτοιμοι να πράξουν το ίδιο.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Το παρόν ψήφισμα αποτελεί μία ακόμη περίπτωση κατά την οποία, όσον αφορά τη διεύρυνση και μια δήλωση που δημοσιεύθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με τίτλο «Στρατηγική διεύρυνσης και κυριότερες προκλήσεις για το διάστημα 2009-2010», η πλειοψηφία του Κοινοβουλίου επιθυμεί να αναγνωρίσει το Κοσσυφοπέδιο, δηλώνοντας μάλιστα ότι «επιδοκιμάζει την πρόθεση της Επιτροπής να ενισχύσει τις σχέσεις με το Κοσσυφοπέδιο, περιλαμβανομένης και της διερεύνησης των δυνατοτήτων συμμετοχής του Κοσσυφοπεδίου σε κοινοτικά προγράμματα».

Κάτι τέτοιο ενθαρρύνει τη μελλοντική προσχώρηση μιας εδαφικής επικράτειας, η οποία ανακήρυξε την ανεξαρτησία της παραβιάζοντας κατάφωρα το διεθνές δίκαιο, αγνοώντας το γεγονός ότι πρόκειται για ένα κράτος που είναι το προϊόν ενός παράνομου πολέμου, ένα κράτος που λειτουργεί με βάση ένα παράνομο καταστατικό χάρτη, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ.

Αλλά ούτε και το ζήτημα της Τουρκίας έχει καλυφθεί επαρκώς, δεδομένου ότι η εν λόγω χώρα συνεχίζει τη στρατιωτική κατοχή ενός κράτους μέλους της ΕΕ – της βόρειας Κύπρου – και δεν σέβεται τα δικαιώματα του κουρδικού λαού, ως όφειλε.

Ενόψει όλων αυτών, μολονότι πιστεύουμε ότι το ζήτημα της διεύρυνσης της ΕΕ είναι πρωτίστως απόφαση του λαού κάθε κράτους που επιθυμεί να ενταχθεί, καταψηφίσαμε την έκθεση στην παρούσα μορφή της λόγω των αρνητικών πτυχών της στρατηγικής που επιδιώκει να ακολουθήσει, παρά το ότι δεν έχει νομική αξία.

  Tunne Kelam (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Ψήφισα υπέρ της τροπολογίας 4. Πιστεύω ακράδαντα ότι πρέπει να τονίσουμε ότι με τον όρο μη μουσουλμάνοι, κατά πρώτο και κύριο λόγο, εννοούμε τους χριστιανούς. Επομένως, απαιτείται ρητή αναφορά στους χριστιανούς μαζί με τις άλλες θρησκευτικές κοινότητες. Οι χριστιανοί διώκονται ακόμη στην Τουρκία, γεγονός που εξακολουθεί να είναι μια από τις μεγαλύτερες ανησυχίες μας. Οι χριστιανοί και οι κοινότητές τους δεν είναι ακόμη σε θέση να ασκήσουν την πίστη τους ελεύθερα, όπως πρέπει να γίνεται σε ένα δημοκρατικό κράτος. Είμαι πεπεισμένος ότι η Τουρκία θα είναι έτοιμη να ενταχθεί στην ΕΕ τη στιγμή που θα καταστεί το ίδιο εύκολη η ανέγερση μιας χριστιανικής εκκλησίας στην Τουρκία, όπως είναι εύκολη η ανέγερση ενός τζαμιού στις Βρυξέλλες.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η διαδικασία διεύρυνσης της ΕΕ πρέπει να εξετάζεται πάντοτε προσεκτικά και οποιαδήποτε νέα προσχώρηση πρέπει πάντοτε να σέβεται τα κοινά σημεία αναφοράς μεταξύ των χωρών που απαρτίζουν την ΕΕ.

Κατανοώ ότι η προσχώρηση της Τουρκίας εκλαμβάνεται ως αφορμή προκαταρκτικής συζήτησης, αυτό όμως καταδεικνύει ότι υπάρχουν αμφιβολίες, οι οποίες καθιστούν το λιγότερο δικαιολογημένη την παρούσα συζήτηση. Η συζήτηση θα μπορούσε να περιλαμβάνει ζητήματα όπως κατά πόσον η Τουρκία μπορεί, από γεωγραφική άποψη, να θεωρηθεί τμήμα της Ευρώπης, εάν ο κοσμικός χαρακτήρας της οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στον στρατό που τον ελέγχει, εάν μια ΕΕ με σύνορα που εκτείνονται μέχρι το Κουρδιστάν του Ιράκ θα ήταν μια σοφή κίνηση, καθώς και εάν, λόγω του τεράστιου δημογραφικού της μεγέθους, η προσχώρηση της Τουρκίας θα διατάρασσε την ισορροπία της ΕΕ.

Επιπροσθέτως, υπάρχει μια μη διαπραγματεύσιμη υποχρέωση για σεβασμό των κριτηρίων της Κοπεγχάγης, το πρώτο εκ των οποίων σχετίζεται με τα ανθρώπινα δικαιώματα.

  Francisco José Millán Mon και José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra (PPE), γραπτώς. – (ES) Όσον αφορά το ψήφισμα για το έγγραφο στρατηγικής του 2009 που εκπόνησε η Επιτροπή, θα θέλαμε να καταστήσουμε σαφές, εξ ονόματος της ισπανικής αντιπροσωπείας της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), πως το γεγονός ότι το υποστηρίξαμε συνολικά δεν σημαίνει επ’ ουδενί ότι συμφωνούμε με την αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου ως ανεξάρτητου κράτους. Έχουμε την αίσθηση ότι το Κοσσυφοπέδιο αποτελεί μια εξαιρετική περίπτωση και θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι δεν έχει αναγνωριστεί από την Ισπανία ή από τέσσερα άλλα κράτη μέλη.

Κατά συνέπεια, τόσο στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων όσο και σήμερα στην Ολομέλεια, υποστηρίξαμε τις τροπολογίες με τις οποίες συμφωνούσαμε.

Η ψήφος μας υπέρ του ψηφίσματος οφείλεται στο γεγονός ότι δεν επιθυμούμε η θέση μας για το Κοσσυφοπέδιο να εκληφθεί ως μια αρνητική στάση έναντι της διαδικασίας διεύρυνσης, στην οποία εμπλέκονται σήμερα οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, η Τουρκία και η Ισλανδία.

  Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Αντιτίθεμαι σθεναρά στη στρατηγική διεύρυνσης που εκπόνησε η Επιτροπή όσον αφορά την Τουρκία. Η σαφής πλειονότητα των πολιτών της ΕΕ τάσσεται κατά της προσχώρησης της Τουρκίας στην ΕΕ, παρ’ όλα αυτά είναι όμως υποχρεωμένοι να βοηθήσουν στη χρηματοδότηση πληρωμών δισεκατομμυρίων ευρώ προς την Τουρκία της υπό την ιδιότητά της ως επίσημης υποψήφιας προς ένταξη χώρας. Η Τουρκία δεν είναι ευρωπαϊκή χώρα, ούτε γεωγραφικά ούτε πολιτισμικά, ούτε όσον αφορά την τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Η στρατηγική για τη διεύρυνση δεν λαμβάνει σχεδόν καθόλου υπόψη τις ανησυχίες των ευρωπαίων πολιτών. Αντιθέτως, εκπροσωπεί τα γεωστρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Επιπλέον, οι ανεπίλυτες διαφορές στα σύνορα της Τουρκίας θα καταστούν προβλήματα της ΕΕ σε περίπτωση ένταξής της. Με θλίβει το γεγονός ότι ολόκληρη η στρατηγική για τη διεύρυνση, η οποία περιλαμβάνει την Ισλανδία και τα Δυτικά Βαλκάνια καθώς και την Τουρκία, συζητήθηκε συνολικά, καθιστώντας αδύνατη τη διεξαγωγή μιας ενδεδειγμένης, επιλεκτικής, διαφοροποιημένης συζήτησης. Η αλαζονεία με την οποία αντιμετωπίζεται το θέμα της ένταξης της Τουρκίας αντικατοπτρίζεται σε αυτήν τη διαδικασία. Οι ανεπιθύμητες φωνές όσων αντιτίθενται στην ένταξη αυτής της χώρας, οι οποίες μάλιστα εκπροσωπούν την πλειονότητα του λαού, αγνοούνται σε μεγάλο βαθμό.

  Justas Vincas Paleckis (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με το έγγραφο στρατηγικής του 2009 για τη διεύρυνση, που εκπόνησε η Επιτροπή, το οποίο αφορά τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, της Ισλανδίας και της Τουρκίας, διότι πριν από 6-15 χρόνια, η Λιθουανία, μαζί με τις χώρες της Βαλτικής και άλλες χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, βρισκόταν σε παρόμοια κατάσταση με τις υποψήφιες χώρες. Η προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση προσέφερε στη χώρα μου και στα άλλα νέα μέλη της ΕΕ, όπως και στους πολίτες τους, πλήθος νέων ευκαιριών και τους βοήθησε να τονώσουν την οικονομία και να ενδυναμώσουν τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Με τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα αποκτήσει μια νέα, πολύ πιο ισχυρή μηχανή που θα οδηγήσει το σκάφος μας προς τα εμπρός με μεγαλύτερη επιτυχία και μέσα από τα ύδατα της δημοσιονομικής και οικονομικής κρίσης, οδηγώντας μας σε ένα νέο στάδιο της διεύρυνσης της ΕΕ. Μόνον όταν ενταχθούν στην ΕΕ θα μπορέσουν οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων,η διαβόητη πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης, όπου άναψε η σπίθα των παγκοσμίων πολέμων, να άρουν τους φραγμούς της συνεργασίας μεταξύ των πολιτών, των επιχειρηματικών δομών και των πολιτισμικών και επιστημονικών ειδικών των διαφόρων κρατών, οι οποίοι αναδύθηκαν εκεί τα τελευταία χρόνια. Είναι σημαντικό να μην κλείσουμε την πόρτα στην Τουρκία, για την οποία μπορεί να ειπωθεί ότι αποτελεί το σύνδεσμο της Ευρώπης με τον μουσουλμανικό κόσμο. Η προσέγγιση της Τουρκίας με την ΕΕ αλλάζει αυτήν τη χώρα προς το καλύτερο και τούτο αποδεικνύεται από τα πολλά θετικά βήματα για την ενδυνάμωση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μολονότι δεν συζητούμε ακόμη με συγκεκριμένο τρόπο για την προσχώρηση στην ΕΕ της Ουκρανίας, της Μολδαβίας ή των χωρών του Νοτίου Καυκάσου , μια τέτοια προοπτική στο μέλλον θα μπορούσε να συμβάλει στη σταθερότητα, στην οικονομική ισχυροποίηση, στη μείωση της διαφθοράς και στην εμπέδωση του κράτους δικαίου σε αυτές τις χώρες.

  Rovana Plumb (S&D), γραπτώς. – (RO) Η διαδικασία διεύρυνσης της ΕΕ πραγματοποιείται σε μια χρονική στιγμή με φόντο μια δριμεία, εκτεταμένη ύφεση, η οποία έχει χτυπήσει τόσο την ΕΕ όσο και τις χώρες που εμπλέκονται στη διαδικασία της διεύρυνσης. Χαιρετίζω την πρόοδο που επιτεύχθηκε από την Τουρκία όσον αφορά την εκπλήρωση των κριτηρίων για την ένταξή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ειδικά το γεγονός ότι αυτή η χώρα υπόγραψε τη διακυβερνητική συμφωνία για τον αγωγό Nabucco.

Η εφαρμογή αυτής της συμφωνίας παραμένει μια από τις μεγαλύτερες προτεραιότητες στον τομέα της ασφάλειας του ενεργειακού εφοδιασμού της ΕΕ. Υποστηρίζω τις απαιτήσεις που τέθηκαν προς την τουρκική κυβέρνηση να συνεχίσει τη μεταρρύθμιση των κοινωνικών της πολιτικών, να βελτιώσει τον κοινωνικό διάλογο στην αγορά εργασίας, καθώς και να εντείνει τις προσπάθειές της στον τομέα των δικαιωμάτων των γυναικών και της ισότητας των φύλων, ειδικά σε ό,τι αφορά την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών.

  Νικόλαος Σαλαβράκος (EFD), γραπτώς. – (ΕΝ) Καταψηφίσαμε την πρόταση ψηφίσματος «Το έγγραφο στρατηγικής του 2009 για τη διεύρυνση, που εκπόνησε η Επιτροπή, το οποίο αφορά τα κράτη των Δυτικών Βαλκανίων, την Ισλανδία και την Τουρκία» του Gabriele Albertini, διότι πιστεύουμε ότι ούτε η Τουρκία ούτε η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας εμφανίζουν οποιαδήποτε πρόοδο στην εκπλήρωση των κριτηρίων της Κοπεγχάγης, αλλά ούτε επιδεικνύουν την πολιτική συμπεριφορά εκείνη, που θα τους επέτρεπε να καταστούν μέλη της ΕΕ. Ελπίζουμε να εντείνουν τις προσπάθειές τους, ούτως ώστε να εκπληρώσουν τα κριτήρια ένταξης, κάτι που θα εξεταστεί στο μέλλον. Εν πάση περιπτώσει, δεν επιθυμούμε να ψηφίσουμε υπέρ μιας πρότασης ψηφίσματος που θα καλλιεργήσει φρούδες ελπίδες και θα χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για εσωτερική κατανάλωση.

  Renate Sommer (PPE), γραπτώς. – (DE) Η πρόταση ψηφίσματος σχετικά με την τρέχουσα στρατηγική για τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι εξαιρετικά ισορροπημένη. Ανταμείβει την πρόοδο που έχει επιτευχθεί από τις υποψήφιες προς ένταξη χώρες, αλλά, ταυτοχρόνως, αναγνωρίζει με σαφήνεια τα προβλήματα. Ειδικότερα, η Τουρκία έχει κάνει ένα τεράστιο βήμα προς τα πίσω. Ως εκ τούτου, επικροτώ τη ρητή κριτική των σοβαρών απειλών, καθώς και των πραγματικών περιορισμών της ελευθερίας του λόγου και του Τύπου. Το εντελώς δυσανάλογο φορολογικό πρόστιμο το οποίο επιβλήθηκε στο αντιπολιτευτικό συγκρότημα Dogan Media Group είναι μια στοχευμένη επίθεση εναντίον όσων επικρίνουν την κυβέρνηση. Ορθώς εκφράστηκαν ενστάσεις σχετικά με τις διακρίσεις κατά των θρηκευτικών μειονοτήτων και την άρνηση της Τουρκίας να εφαρμόσει το Πρωτόκολλο της Άγκυρας. Επιπλέον, είναι επίσης σημαντικό να ρίξουμε μια προσεκτική ματιά στην τουρκική εξωτερική πολιτική. Το άνοιγμά της προς την Αρμενία και τους Κούρδους δεν είναι, μέχρι στιγμής, τίποτα περισσότερο από μια πολιτική χειρονομία, στην οποία μάλιστα αντιτάχθηκε το τουρκικό κοινοβούλιο και μεγάλα τμήματα του λαού. Οι δηλώσεις που έγιναν από τον τούρκο Πρωθυπουργό θέτουν εν αμφιβόλω ακόμη και τον επιδιωκόμενο από την Τουρκία ρόλο του διαμεσολαβητή μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Οι κολακείες της Τουρκίας για τον ιρανό Πρόεδρο, η πρόσκλησή της προς τον σουδανό Πρόεδρο, ο οποίος καταζητείται για γενοκτονία, με σκοπό να συμμετάσχει σε συνέδριο και οι συμφωνίες της με το Ισραήλ, φαίνεται να αποτελούν δείγματα αποστασιοποίησής της από τη Δύση. Επομένως, η έκκλησή μας προς την τουρκική κυβέρνηση να συντονίσει την εξωτερική της πολιτική με αυτή της ΕΕ και να άρει τις αντιρρήσεις της για τη συνεργασία μεταξύ του NATO και της ΕΕ είναι απλά συνεπής.

  Eva-Britt Svensson (GUE/NGL), γραπτώς. – (ΕΝ) Τάσσομαι υπέρ του ανοίγματος της ΕΕ σε χώρες που πληρούν τα κριτήρια ένταξης. Ανησυχώ διότι αυτό το ψήφισμα παρουσιάζει τη διεύρυνση ως κάτι επιβεβλημένο για τις εν λόγω χώρες, αλλά και για την ΕΕ. Δεν εξετάζει καν την πιθανότητα ότι μπορεί να είναι προς το συμφέρον των ενδιαφερόμενων χωρών να μείνουν εκτός ΕΕ για μια σειρά από λόγους κοινωνικής, οικονομικής ή άλλης φύσεως. Η ένταξη στην ΕΕ είναι ένα μεγάλο βήμα για αυτές τις χώρες και αξίζει μια όσο το δυνατόν πληρέστερη συζήτηση και διαβούλευση, που θα εμπλέκει τους πολίτες αυτών των χωρών. Για αυτόν τον λόγο, απείχα από την ψηφοφορία.

- Πρόταση ψηφίσματος: Εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών (B7-0139/2009)

  Regina Bastos (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας Κατά των Γυναικών είναι ένα έναυσμα εκ μέρους του ΟΗΕ και του Συμβουλίου της Ευρώπης, το οποίο αποσκοπεί στο να υπάρξει συζήτηση και μεγαλύτερη προβολή για τα θύματα της οικιακής βίας και των άλλων μορφών κακομεταχείρισης.

Η κατάσταση όσον αφορά αυτό το ζήτημα στην Πορτογαλία προκαλεί ανησυχία. Ο αριθμός των εγκλημάτων οικιακής βίας που έχει καταγραφεί από την πορτογαλική ένωση για την υποστήριξη των θυμάτων (APAV) αυξήθηκε κατά 9% την ίδια περίοδο το 2008. Σύμφωνα με την APAV, η σωματική και ψυχολογική κακοποίηση, οι απειλές και οι σεξουαλικές επιθέσεις αυξήθηκαν θεαματικά σε σύγκριση με τα στοιχεία του 2008. Είκοσι έξι γυναίκες έχουν ήδη πεθάνει εφέτος στην Πορτογαλία, ως θύματα της οικιακής βίας. Παρ’ όλα αυτά, η συντριπτική πλειονότητα των πράξεων βίας δεν καταγγέλλονται εξαιτίας του φόβου και της ντροπής.

Η ΕΕ πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές της προκειμένου να καταπολεμηθεί αυτό το φαινόμενο. Συμφωνώ με την ανάγκη να ενθαρρυνθούν τα κράτη μέλη να εκπονήσουν εθνικά σχέδια δράσης για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών. Υποστηρίζουμε κάθε πρωτοβουλία που θα μπορούσε να συμβάλει στην αλλαγή συμπεριφορών, σε συνδυασμό με την οργάνωση ενός Ευρωπαϊκού Έτους για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, έτσι ώστε το θέμα να προβληθεί και να υπάρξει εγρήγορση της κοινής γνώμης και των αρχών για αυτήν την ανησυχητική κατάσταση.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος σχετικά με την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, διότι πιστεύω ότι η Επιτροπή και το Συμβούλιο πρέπει να ενισχύσουν την κοινοτική δράση στον τομέα αυτόν. Η ΕΕ χρειάζεται επειγόντως μια πιο συγκροτημένη πολιτική όσον αφορά την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, ειδικά μέσω της κατάρτισης από την Επιτροπή μιας πρότασης οδηγίας για τη διασφάλιση μιας σαφούς νομοθετικής βάσης για την καταπολέμηση κάθε μορφής βίας κατά των γυναικών, συμπεριλαμβανομένης της εμπορίας γυναικών. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε και να επικροτήσουμε το γεγονός ότι η ισπανική Προεδρία κατέστησε το θέμα αυτό άμεση προτεραιότηταςστο σχέδιο δράσης της.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Σε μια εβδομάδα που οι τρομακτικοί αριθμοί για τις περιπτώσεις οικιακής βίας έχουν κυριεύσει τους τίτλους των ειδήσεων στην Πορτογαλία, πιστεύω ότι η βία κατά των γυναικών και των παιδιών είναι ένα θέμα που απαιτεί εξέταση και σοβαρή δράση από τις κυβερνήσεις.

Καταδικάζω κάθε μορφή βίας, αλλά κυρίως όταν χρησιμοποιείται εναντίον όσων βρίσκονται σε πιο ευάλωτη θέση – κοινωνικά, οικονονικά και συναισθηματικά – όπως συμβαίνει συχνά με τα παιδιά και τις γυναίκες. Τα κράτη μέλη πρέπει επομένως να επιδιώξουν την εξάλειψη κάθε μορφής βίας κατά των γυναικών και των παιδιών, ειδικά την εμπορία γυναικών για σεξουαλική εκμετάλλευση, τις επιθέσεις με σεξουαλικά κίνητρα και την οικιακή βία.

Ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής και της αξιοπρέπειας δεν συνάδει με εγκλήματα, τα θύματα των οποίων είναι πολλές ευρωπαίες γυναίκες και παιδιά. Αυτός είναι ο λόγος που απαιτούνται αυστηρές πολιτικές για την πρόληψη της βίας και την τιμωρία των υπαιτίων.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Κατά τη Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας Κατά των Γυναικών θέλουμε να αυξήσουμε την εαυσθητοποίηση για αυτό το σοβαρό κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό πρόβλημα, το οποίο υπονομεύει τα δικαιώματα των γυναικών σε πολλούς διαφορετικούς τομείς, και στην εργασία, μεταξύ των οικογενειών τους και στην κοινωνία γενικότερα. Η βία κατά των γυναικών αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εμπόδιο στη συμμετοχή τους στην κοινωνική και πολιτική ζωή, καθώς και στη δημόσια και επαγγελματική ζωή τους, εμποδίζοντάς τες να ενεργούν ως πολίτες με πλήρη δικαιώματα.

Μολονότι πολλές μορφές βίας ποικίλλουν ανάλογα με τον πολιτισμό και τις παραδόσεις, οι οικονομικές και κοινωνικές κρίσεις του καπιταλισμού αυξάνουν την τρωτότητα των γυναικών, τόσο συλλογικά όσο και ατομικά, επιβαρύνοντας τον βαθμό εκμετάλλευσής τους και οδηγώντας τες στη φτώχεια και στην περιθωριοποίηση, γεγονός που τροφοδοτεί επίσης την εμπορία των γυναικών και την πορνεία.

Για αυτόν τον λόγο, είναι καίριας σημασίας να ενισχύσουμε οικονομικά μέτρα και πολιτικές που επικεντρώνονται ουσιαστικά στην ενδυνάμωση του ρόλου των γυναικών στην κοινωνία, προωθώντας ίσα δικαιώματα σε κοινοτικό και εθνικό επίπεδο και εφαρμόζοντας πραγματικά προγράμματα για την καταπολέμηση κάθε μορφής βίας κατά των γυναικών, σε συνδυασμό με την εξάλειψη κατάλοιπων διακρίσεων και με την προστασία και στήριξη των θυμάτων.

  Marine Le Pen (NI), γραπτώς. – (FR) Καθώς εορτάζουμε την 10η επέτειο της Διεθνούς Ημέρας για την Εξάλειψη της Βίας Κατά των Γυναικών, πρέπει να επισημανθεί ότι τα προληπτικά μέτρα που έχουν εφαρμοστεί για αυτόν το σκοπό, δεν έχουν αποφέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε αυτό το φαινόμενο; Κρίνοντας από τις συζητήσεις που έχουν πραγματοποιηθεί σε αυτό το Σώμα, μπορούμε να δώσουμε τον εξής τίτλο: ανισότητα των δύο φύλων.

Εάν αυτή η ανισότητα ήταν η βασική αιτία αυτού του φαινομένου, οι χώρες στη βόρεια Ευρώπη, οι οποίες φημίζονται για την εξαιρετικά προοδευτική πολιτιστική παράδοση και τα έθιμά τους, θα έπρεπε να είχαν τα καλύτερα αποτελέσματα. Ουσιαστικά, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Εάν κάτι ισχύει, είναι το ακριβώς αντίθετο. Σύμφωνα με τη νορβηγική ημερήσια εφημερίδα Aftenposten, το 6% των νεαρών γυναικών στη Σουηδία ηλικίας μεταξύ 15 και 25 έχουν πέσει θύματα βιασμού σε διάστημα ενός έτους.

Χρειάζεται θάρρος για να μπορέσει κάποιος να δηλώσει ότι η αύξηση των πράξεων βίας κατά των γυναικών συνέπεσε με τη μαζική έλευση μεταναστών από χώρες εκτός Ευρώπης, των οποίων η πολιτιστική παράδοση και τα έθιμα είναι εντελώς αντίθετα από τα δικά μας. Η μπούρκα, ο εξαναγκασμός σε γάμο, η πολυγαμία, ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων, τα εγκλήματα τιμής και άλλες μορφές συμπεριφοράς άλλων εποχών είναι απαράδεκτες.

Για αυτόν τον λόγο, είναι εντελώς παράλογο να συνεχίσουμε να ενθαρρύνουμε τη μετανάστευση, τη στιγμή που θέλουμε να καταπολεμήσουμε τη βία κατά των γυναικών.

  Astrid Lulling (PPE), γραπτώς. – (FR) Είναι απολύτως λογικό η Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων να μας υπενθυμίσει, καθώς εορτάζουμε τη Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας Κατά των Γυναικών, ότι, παρά τα αναρίθμητα νομικά μέσα και τις διακηρύξεις του ΟΗΕ, για να μην αναφέρουμε τα πολυάριθμα ψηφίσματα που έχουν υπάρξει σε αυτό το Σώμα επί πολλές δεκαετίες, απέχουμε ακόμη πολύ από μια κατάσταση μηδενικής ανοχής όσον αφορά τη βία κατά των γυναικών. Αναμφίβολα, η βία που ασκούν οι άνδρες κατά των γυναικών αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πρέπει να τιμωρείται ως τέτοια.

Το παρόν Σώμα οφείλει επομένως να υπενθυμίσει στα κράτη μέλη τις υποχρεώσεις τους για την ενίσχυση των νομοθεσιών και των πολιτικών τους, ούτως ώστε να καταστεί δυνατή η αποτελεσματική καταπολέμηση κάθε μορφής βίας κατά των γυναικών.

Δυστυχώς, υπερβάλαμε και πάλι στο ψήφισμα που μας υποβλήθηκε, προσπαθώντας να το βελτιώσουμε, και κυρίως αγνοήσαμε την αρχή της επικουρικότητας.

Η κατάθεση αιτήματος προς το Συμβούλιο και την Επιτροπή για τη δημιουργία μιας νομικής βάσης με σκοπό την καταπολέμηση κάθε μορφής βίας κατά των γυναικών καταδεικνύει τον βαθμό άγνοιας των Συνθηκών. Η δημιουργία νομικής βάσης δεν είναι δυνατή. Αυτή είτε υπάρχει είτε όχι.

Το αίτημα για διοργάνωση μιας ακόμα διάσκεψης υψηλού επιπέδου θα επιφέρει μόνο δαπάνες, οι οποίες θα ήταν καλύτερα να γίνουν για συγκεκριμένα μέτρα.

  Véronique Mathieu (PPE), γραπτώς. – (FR) Χαιρετίζω την ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επί του ψηφίσματος για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών κατά τη Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας Κατά των Γυναικών. Η ανακήρυξη αυτής της ημέρας από τα Ηνωμένα Έθνη το 1999 και η έγκριση αυτού του ψηφίσματος σήμερα αποτελούν πολύτιμα μέσα για να υπενθυμίσει κανείς στις εθνικές κυβερνήσεις τις υποχρεώσεις τους, όπως αυτές απορρέουν από τις διεθνείς συνθήκες, σχετικά με την εξάλειψη κάθε μορφής διακρίσεων κατά των γυναικών. Για αυτόν τον λόγο, υποστηρίζω το παρόν ψήφισμα ζητώντας άμεσα από τα κράτη μέλη να ενισχύσουν τις εθνικές τους νομοθεσίες και πολιτικές σχετικά με την καταπολέμηση κάθε μορφής βίας κατά των γυναικών. Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι θέμα ζωτικής σημασίας να διασφαλιστεί η συνδρομή και η στήριξη όλων των θυμάτων βίας, ειδικά εκείνων που πλήττονται από την εμπορία ανθρώπων, ανεξάρτητα από την εθνικότητά τους, καθώς και να κατοχυρωθεί η προστασία των γυναικών που είναι θύματα της οικιακής βίας, των οποίων το νομικό καθεστώς θα μπορούσε να εξαρτάται από τον σύντροφό τους.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Όταν συζητούμε για τη βία κατά των γυναικών, θίγουμε κάτι που αποτελεί ασφαλώς μια πραγματικότητα σε όλα τα κράτη μέλη, καθώς μία στις τέσσερις γυναίκες έχει πέσει θύμα βίας.

Σε μια ΕΕ που θεωρεί τον εαυτό της ως τον πρωταθλητή των δικαιωμάτων και των ελευθεριών για όλους τους πολίτες της, πρέπει να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια για να θέσουμε ένα τέρμα σε αυτήν τη μάστιγα. Η έγκριση αυτής της πρότασης ψηφίσματος είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα προς την εξεύρεση νέων λύσεων, εξού και η ψήφος μου.

  Rovana Plumb (S&D), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, διότι η βία κατά των γυναικών εξακολουθεί να αποτελεί πρόβλημα, το οποίο είναι εξαιρετικά διαδεδομένο στη Ρουμανία και παγκοσμίως, καθιστώντας απαραίτητη την έγκριση επείγοντων μέτρων για την καταπολέμηση αυτής της μάστιγας. Το πρόβλημα δεν είναι πλέον η νομοθεσία, αλλά η εφαρμογή της σε μια κατάσταση όπου πολλές γυναίκες είναι απρόθυμες να καταγγείλουν στις αρχές τις πράξεις βίας που υφίστανται, προτιμώντας να υπομείνουν τα βάσανά τους σιωπηρά.

Πιστεύω ότι απαιτείται μια δυναμική εκστρατεία σε όλο το φάσμα της κοινωνίας, βασισμένη σε συνεχείς, μακροπρόθεσμες δραστηριότητες που θα αποσκοπούν στον επηρεασμό στάσεων, ούτως ώστε να αντιληφθούν άπαντες ότι η βία κατά των γυναικών δεν επιτρέπεται και δεν συγχωρείται. Συμφωνώ ότι ταυτόχρονα απαιτείται συντονισμένη δράση από τις αρχές και την κοινωνία των πολιτών, προκειμένου να στηριχθούν τα θύματα της οικιακής βίας.

  Peter Skinner (S&D), γραπτώς. – (ΕΝ) Χαιρετίζω τη δέσμευση του Κοινοβουλίου σε αυτόν τον σκοπό. Ειδικότερα, είναι καίριας σημασίας να διασφαλιστεί ότι οι γυναίκες που βιώνουν κάποιες από τις πιο τραυματικές καταστάσεις, όπως στην «εμπορία γυναικών», θα υπάγονται σε αυτήν τη συνδρομή.

Με τρομάζει το γεγονός ότι η Ομάδα ECR, στην οποία ανήκουν οι βρετανοί συντηρητικοί, έχει υποβάλει τροπολογία για αυτήν την πρόταση, η οποία μειώνει την εμβέλειά της. Θα ήθελα να επισημάνω ότι πολλά θύματα είναι αυτά που ζουν σε συνθήκες φτώχειας ή είναι μετανάστριες ή προέρχονται από ομάδες μειονοτήτων εντός του γενικότερου πληθυσμού. Το να στερήσουμε από αυτές τις γυναίκες τη συνδρομή, που έχει ως στόχο να βοηθήσει αυτούς τους πιο ευπαθείς ανθρώπους, είναι παράλογο, αλλά και απάνθρωπο.

Με τρομάζει εξίσου το γεγονός ότι οι Πράσινοι θα διαφωνήσουν και θα επιδιώξουν τη διαγραφή ευαίσθητων διατυπώσεων που καλύπτουν την ανοχή στην πορνεία, όπου είναι σαφές ότι σημειώνονται πολλά κρούσματα βίας κατά των γυναικών.

  Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL), γραπτώς. – Οι γυναίκες, λόγω της ανισότιμης θέσης τους σ' όλες τις ταξικές κοινωνίες, βιώνοντας ταξική και φυλετική καταπίεση, γίνονται εύκολα θύματα κάθε μορφής βίας.

Η σωματική κακοποίηση, ο βιασμός, η διακίνηση, κλπ. είναι μορφές βίας που καταδεικνύουν τη φυλετική διάσταση της ταξικότητας της γυναικείας ανισοτιμίας.

Όμως η βία είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο με συγκεκριμένες οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές αιτίες. Αυτές οι αιτίες που εδράζονται στις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής δεν μπορούν να εξαλειφθούν όσο υπάρχουν αυτές οι σχέσεις. Τα λαϊκά κινήματα πρέπει να διεκδικούν μέτρα πρόληψης του φαινομένου και ανακούφιση των θυμάτων, γυναικών και παιδιών, επιδιώκοντας ριζικότερες αλλαγές σε φιλολαϊκή κατεύθυνση σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.

Διαφωνούμε ριζικά με τη δημιουργία συμβουλευτικών κέντρων και φορέων στήριξης των κακοποιημένων γυναικών από ΜΚΟ και ιδιώτες. Αυτά πρέπει να είναι στην αποκλειστική ευθύνη του κράτους.

Τα μέτρα που προτείνει το ψήφισμα όχι μόνο δεν μπορούν να εξαλείψουν το πρόβλημα, αφού αφήνουν την αιτία άθικτη, αλλά επιδιώκοντας τη διαχείρισή του το διαιωνίζουν.

  Marina Yannakoudakis (εξ ονόματος της Ομάδας ECR), γραπτώς. – (ΕΝ) Η Ομάδα ECR υποστηρίζει πλήρως και τονίζει τη μεγάλη ανάγκη να ενισχυθεί η ευαισθητοποίηση και η δράση για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών. Ωστόσο, δεν υποστηρίζουμε τις εκκλήσεις για μια νομική βάση της ΕΕ και περαιτέρω οδηγίες (όπως στις παραγράφους 10, 11 και 27) για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Μολονότι αναγνωρίζουμε ότι χρειάζεται δουλειά σε αυτόν τον τομέα, πιστεύουμε ότι αυτό είναι ένα ζήτημα για το οποίο πρέπει να νομοθετούν τα κράτη. Επιπλέον, η Ομάδα ECR πιστεύει ότι τα ζητήματα της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής επιλογής και των δικαιωμάτων υγείας είναι ζητήματα συνείδησης, για τα οποία πρέπει να αποφασίζει κάθε μέλος και κάθε κράτος μέλος ξεχωριστά. Για αυτούς τους λόγους, η Ομάδα ECR επέλεξε να απέχει από την ψηφοφορία.

- Πρόταση ψηφίσματος: Πολιτική λύση στο πρόβλημα της πειρατείας στα ανοικτά των ακτών της Σομαλίας (RC-B7-0158/2009)

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Σομαλία είναι μια από τις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις ολικής κατάρρευσης της κεντρικής εξουσίας και επιστροφής σε έναν φιλοπόλεμο, φυλετικό τρόπο ζωής, καθώς η χώρα είναι επίκεντρο βίας και αστάθειας που εκτείνεται πολύ πιο πέρα από τα σύνορά της. Οι ακτές της Σομαλίας βρίσκονταν διαρκώς υπό την απειλή ένοπλων ομάδων, οι οποίες δεν πολεμούν μόνο για τον έλεγχο των παράκτιων περιοχών, αλλά διαπράττουν επίσης απαράδεκτες πράξεις πειρατείας κατά άλλων σκαφών, κυρίως εμπορικών, φορτηγών, αλιευτικών, ανθρωπιστικής βοήθειας και ψυχαγωγικών σκαφών.

Η σοβαρότητα και η συχνότητα αυτών των συμβάντων απαιτεί μια σθεναρή αντίδραση εκ μέρους ολόκληρης της διεθνούς κοινότητας, η οποία πρέπει να περιλαμβάνει και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ΕΕ πρέπει να δεσμευθεί ότι θα καταπολεμήσει την πειρατεία και θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να αναλύσει τις αιτίες και τις συνέπειές της, αλλά και για να κινητοποιήσει όλους τους Σομαλούς και τις διεθνείς δυνάμεις που είναι διαθέσιμες και έχουν τα μέσα να την αντιμετωπίσουν.

Οφείλω επίσης να επαινέσω όλο το πλήρωμα της πορτογαλικής φρεγάτας Corte-Real, στο πρόσωπο του κυβερνήτη του, το οποίο διακρίθηκε στον αγώνα κατά της συγκεκριμένης μάστιγας, και τιμήθηκε πρόσφατα από τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Κατά τη συζήτηση του ζητήματος της Σομαλίας, πρέπει να ενθυμούμαστε ότι δεν υπάρχει στρατιωτική λύση για αυτήν την κρίση, καθώς και ότι πρέπει να λάβουμε υπόψη την έλλειψη οικονομικών πόρων της χώρας, η οποία προκλήθηκε σε διεθνές επίπεδο από την κρίση χρέους, η οποία δημιούργησε ένα κενό που έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης από την παράνομη αλιεία στα χωρικά της ύδατα και ήταν ένας από τους κύριους λόγους για το ότι οι Σομαλοί αλιείς έχασαν τα προς το ζην, εφόσον η σομαλική κυβέρνηση αναγκάστηκε να καταργήσει την ακτοφυλακή της χώρας λόγω έλλειψης πόρων.

Επομένως, ένα από τα ουσιαστικά ζητήματα είναι να διασφαλιστεί η παροχή τεχνικής και οικονομικής βοήθειας, συμπεριλαμβανομένης της στήριξης μιας διαδικασίας συμφιλίωσης και διαμεσολάβησης μεταξύ των μερών που εμπλέκονται στον εμφύλιο πόλεμο.

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή και το Συμβούλιο πρέπει να αναθεωρήσουν την πολιτική στρατηγική τους για τη Σομαλία, συμπεριλαμβανομένης της επιχείρησης EUNAVFOR Atalanta. Πρέπει επίσης να επικεντρωθούν επί του παρόντος στη γενικότερη κατάσταση στη χώρα, ιδίως στην ανάγκη να αντιμετωπίσουν την ανθρωπιστική κατάσταση στο έδαφος και να βοηθήσουν να εξαλειφθούν οι υποκείμενες αιτίες αυτής της καταστροφικής κατάστασης, η οποία βασανίζει εκατομμύρια Σομαλούς.

Τέλος, θα θέλαμε να δώσουμε έμφαση στο γεγονός ότι οι πόροι που προορίζονται για βοήθεια και ανάπτυξη ή το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να χρησιμοποιηθούν για στρατιωτικούς σκοπούς.

  Richard Howitt (S&D), γραπτώς. – (ΕΝ) Είμαι βαθιά υπερήφανος που διαπιστώνω ότι το Ηνωμένο Βασίλειο ηγείται των προσπαθειών της πρώτης ναυτικής αποστολής της ΕΠΑΑ της ΕΕ , της επιχείρησης Atalanta, με αρχηγό έναν βρετανό κυβερνήτη και έδρα του επιχειρησιακού επιτελείου στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το έργο της Atalanta για την προστασία των σκαφών που παραδίδουν επισιτιστική βοήθεια σε εκτοπισθέντα άτομα στη Σομαλία καθώς και για την προστασία ευάλωτων σκαφών στα ανοικτά των ακτών της Σομαλίας είναι εξαιρετικά σημαντικό.

Εργατικοί βουλευτές του ΕΚ απευθύνουν εκκλήσεις για την άνευ όρων απελευθέρωση όλων των ομήρων, συμπεριλαμβανομένων των δύο Βρετανών – του Paul και της Rachel Chandler από το Kent – οι οποίοι κρατούνται από Σομαλούς πειρατές. Οι σκέψεις μας εξακολουθούν να βρίσκονται κοντά στις οικογένειές τους και επαινούμε τις συνεχιζόμενες προσπάθειες του βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών, το οποίο αξιοποιεί όλες τις πιθανές διασυνδέσεις στην Ανατολική Αφρική για να διαπραγματευθεί την ταχεία απελευθέρωση του ζεύγους.

Τέλος, όσον αφορά την εμβέλεια της αποστολής Atalanta, διατυπώσαμε εκκλήσεις στο ψήφισμα για να μελετηθεί η επέκτασή της. Ωστόσο, θα ήθελα να καταγραφεί στα πρακτικά η άποψή μας ότι στην παρούσα φάση αυτό δεν αποτελεί προοπτική, και να υπογραμμιστεί ότι πρέπει να εστιάσουμε στη συνέχιση της επιτυχίας της τωρινής αποστολής ως έχει.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η τρέχουσα κατάσταση ανοικτά των ακτών της Σομαλίας είναι εσφαλμένη από κάθε άποψη και έχει αντίκτυπο σε όλες τις χώρες.

Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι είναι κομβικής σημασίας, εν αναμονή μιας πολιτικής λύσης στο πρόβλημα της Σομαλίας, και ενώ συνεχίζει να υπάρχει αστάθεια στην περιοχή, να ακολουθήσουμε μια στρατηγική υψίστης ασφάλειας για την επιχείρηση Atalanta, ακόμη και να την ενισχύσουμε όσον αφορά τα μέσα δράσης που διατίθενται σε δυνάμεις που αναπτύσσονται σε αυτήν την επιχείρηση.

  Willy Meyer (GUE/NGL), γραπτώς. – (ES) Καταψήφισα το ψήφισμα RC-B7-0158/2009, διότι θεωρώ ότι η πειρατεία δεν αποτελεί στρατιωτικό, αλλά αναπτυξιακό πρόβλημα. Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι το πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπιστεί στη ρίζα του, καθώς και ότι η λύση δεν μπορεί να είναι στρατιωτική, ούτε από την ξηρά ούτε από τη θάλασσα. Ο υπεύθυνος αξιωματικός για την επιχείρηση Atalanta δήλωσε ότι μια ναυτιλιή λύση είναι αδύνατη και ότι η κατάσταση στην περιοχή πρέπει να σταθεροποιηθεί. Θεωρώ ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά το πρόβλημα της διακυβέρνησης, της σταθερότητας των θεσμών και της οικονομικής ανάπτυξης στην περιοχή. Όσο και να καλύπτουμε τα προβλήματα, το πρόβλημα παραμένει. Με την καταψήφιση του ψηφίσματος, θέλω επίσης να καταδικάσω την ιδιωτικοποίηση των δράσεων που εμπίπτουν στη δικαιοδοσία των ενόπλων δυνάμεων, όπως στην Ισπανία, όπου επιτρέπεται σε ιδιωτικές εταιρείες ασφάλειας να επιβιβάζονται σε σκάφη με πολεμικά όπλα. Επιπλέον, θεωρώ ότι πρέπει να θέσουμε τέρμα στους πειρατές στη Σομαλία, αλλά επίσης και στους ξένες πειρατές που πραγματοποιούν λεηλασίες στα σομαλικά ύδατα.

  Charles Tannock (ECR), γραπτώς. – (ΕΝ) Η σχετική επιτυχία της επιχείρησης Atalanta, η οποία ανανεώθηκε για ένα έτος, υπογραμμίζει το γεγονός ότι μολονότι η Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας έχει το δυναμικό για να επιτύχει σημαντικά αποτελέσματα για τα κράτη μέλη, είναι ακόμη ασαφές για ποιον λόγο το NATO από μόνο του δεν μπόρεσε να το αντιμετωπίσει και έτσι να αποφευχθούν τυχόν επικαλύψεις. Η πειρατεία όμως παραμένει ένας σαφής και υπαρκτός κίνδυνος στη θαλάσσια περιοχή γύρω από το Κέρας της Αφρικής. Πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για να υπερνικήσουμε αυτήν την απειλή, όχι μόνο για να προστατεύσουμε τη ναυτιλία μας, αλλά και για να στείλουμε ένα σαφές μήνυμα της αποφασιστικότητάς μας προς τους εκπροσώπους της al-Qaeda, οι οποίοι σήμερα απολαμβάνουν ασφάλεια στη Σομαλία.

Η εθνική ασφάλεια δεν τελειώνει στα εθνικά σύνορα. Εάν αφήσουμε τη μάστιγα της πειρατείας ανεξέλεγκτη, αυτό θα πολλαπλασιάσει τις ανησυχίες για την ασφάλεια της ΕΕ μακροπρόθεσμα. Απευθύνω επίσης έκκληση στην Επιτροπή να επανεξετάσει πώς η μεγαλύτερη πολιτική στήριξη για τη σχετικά σταθερή, ευημερούσα και δημοκρατικά αποσχισθείσα πρώην βρετανική επικράτεια της Σομαλιλάνδης μπορεί να συμβάλει στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της απειλής της πειρατείας στην περιοχή.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με μια πολιτική λύση στο πρόβλημα της πειρατείας στα ανοικτά των ακτών της Σομαλίας, διότι η πειρατεία στη θάλασσα είναι ένα πραγματικό πρόβλημα και θα συνεχίσει να είναι πρόβλημα στα ύδατα ανοικτά των ακτών της Σομαλίας. Η ΕΕ πρέπει να προστετεύσει τα ναυτικά σκάφη που διέρχονται από την εν λόγω περιοχή μέσω διεθνών διαπραγματεύσεων και μέτρων προστασίας. Ένα τμήμα της λύσης απαιτεί διεθνή υποστήριξη για την επίτευξη σταθερότητας στη Σομαλία. Το άλλο τμήμα της λύσης είναι η επιχείρηση Atalanta, την οποία δρομολόγησε πρόσφατα η ΕΕ για να σταματήσει την πειρατεία στα ανοικτά των ακτών της Σομαλίας. Έξι φρεγάτες, τρία αεροσκάφη ναυτικής περιπολίας και 1 200 άτομα προσωπικό από το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και την Ελλάδα θα λάβουν μέρος στην επιχείρηση. Άλλα κράτη θα συμβάλουν στην επιχείρηση στο μέλλον. Η επιχείρηση Atalanta έχει επιτύχει να παράσχει προστασία σε φορτία υψηλής επικινδυνότητας συνοδεύοντάς τα. Τριάντα έξι πειρατικά σκάφη έχουν αναχαιτιστεί και 14 απευθείας επιθέσεις έχουν αποτραπεί. Ωστόσο, για να μπορέσει κάποιος τα επωφεληθεί από αυτήν τη συνοδεία, πρέπει οι υπεύθυνοι εθνικοί φορείς και τα θαλάσσια σκάφη να ενημερώσουν την επιχείρηση Atalanta και να απευθύνουν αίτημα προστασίας. Είναι ζωτικής σημασίας τα θαλάσσια σκάφη να αποφύγουν την ανάληψη περιττών κινδύνων και να απευθύνουν αίτημα προστασίας από την επιχείρηση Atalanta επίσημα και έγκαιρα.

  Geoffrey Van Orden (ECR), γραπτώς. – (ΕΝ) Τασσόμαστε υπέρ μιας δυναμικής διεθνούς δράσης για την αντιμετώπιση της πειρατείας και δεν αμφιβάλλουμε ότι το Βασιλικό Ναυτικό και οι συμμαχικές ναυτικές δυνάμεις από τις ΗΠΑ και άλλα ευρωπαϊκά κράτη θα κάνουν εξαίρετη δουλειά. Ωστόσο, θεωρούμε ότι δεν συντρέχει λόγος για την ΕΕ να υψώσει τη σημαία της σε κάποια ναυτική επιχείρηση. Είμαστε αντίθετοι στην ανάμειξη της ΕΕ ως θεσμικού οργάνου σε αμυντικά ζητήματα. Κάτι τέτοιο δεν θα προσέφερε επιπλέον στρατιωτική ικανότητα, αλλά θα επαναλάμβανε ή θα περιέπλεκε τα καλά δοκιμασμένα σχέδια του ΝΑΤΟ. Η επιχείρηση Atalanta σχεδιάστηκε για να αποτελέσει μια πολιτική ευκαιρία να προστεθεί μια ναυτική διάσταση στην ΕΠΑΑ κατά τη διάρκεια της γαλλικής Προεδρίας. Παρά την παρουσία στα ύδατα ακοικτά του Κέρατος της Αφρικής της Συνδυασμένης Κοινής Δύναμης Κρούσης 151, υπό αμερικανική ηγεσία, και μιας νατοϊκής ναυτικής ομάδας, αποφασίστηκε παρ’ όλα αυτά να συγκροτηθεί ακόμα ένας στόλος και μια πρόσθετη διοικητική δομή. Ανησυχούμε επίσης έντονα από τις προτάσεις για μια εκπαιδευτική αποστολή της ΕΠΑΑ στη Σομαλία σε μια χρονική στιγμή, κατά την οποία η αποστολή EUPOL στο Αφγανιστάν έχει αποτύχει και πολλές ευρωπαϊκές χώρες είναι απρόθυμες να διαθέσουν στρατεύματα και αστυνομία για επείγουσες εκπαιδευτικές αποστολές στο Αφγανιστάν. Παρεμπιπτόντως, δεν αναγνωρίζουμε όρους όπως τα «αλιευτικά σκάφη της ΕΕ».

- Πρόταση ψηφίσματος: Περιβάλλον χωρίς καπνό (B7-0164/2009)

  Elena Oana Antonescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Χαιρετίζω αυτό το ψήφισμα, το οποίο δίνει τη δυνατότητα στο Κοινοβούλιο να υποστηρίξει την απολύτως εθελοντική αντικαπνιστική πολιτική της Επιτροπής. Η έκθεση στον καπνό του τσιγάρου είναι η κύρια αιτία θανάτου και πρόκλησης ασθενειών στην Ευρώπη, με το κάπνισμα να αποτελεί επίσης ένα βαρύ φορτίο για τα συστήματα υγείας. Ελπίζω ότι τα μέτρα της Επιτροπής θα προχωρήσουν και ότι τα προσεχή έτη θα έχουμε το δικαίωμα σε ένα υγιές περιβάλλον σε όλους τους κλειστούς χώρους και στον χώρο εργασίας. Δεν μπορώ να μην μνημονεύσω ότι εξακολουθεί να υπάρχει μια υποκριτική πολιτική στην Ευρώπη. Ναι μεν θέλουμε να έχουμε λιγότερα προβλήματα υγείας που προκαλούνται από το κάπνισμα, υποστηρίζουμε όμως τη διατήρηση των επιδοτήσεων προς τις καπνοβιομηχανίες, παρά το γεγονός ότι έχουν αρχίσει σταδιακά να μειώνονται. Πιστεύω ότι η κοινή γεωργική πολιτική πρέπει να προβλέπει την ανταμοιβή των προϊόντων, που βοηθούν στη διατήρηση και στη βελτίωση της κατάστασης της υγείας των ανθρώπων και δεν την θέτουν σε κίνδυνο. Ελπίζω ότι κατά τη συνεδρίαση του Συμβουλίου τον Δεκέμβριο θα συζητηθεί η προστασία των παιδιών, ειδικά σε περιπτώσεις που είναι εκτεθειμένα στο κάπνισμα των ενηλίκων σε ιδιωτικά αυτοκίνητα ή σε άλλους κλειστούς χώρους. Πιστεύω ότι οι ενήλικες φέρουν ευθύνη σε αυτό το θέμα και όπου ο νομοθέτης μπορεί να παρέμβει, πρέπει να το πράξει.

  Anne Delvaux (PPE), γραπτώς. – (FR) Πιστεύω ότι πρέπει να προστατέψουμε τους μη καπνιστές από το παθητικό κάπνισμα, αλλά και να ενημερώσουμε τους καπνιστές για τον αντίκτυπο του εθισμού τους στους εαυτούς τους και στους άλλους. Δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία επ’ αυτού. Στο Βέλγιο, έχουμε επίσης ένα αρχικό πλεονέκτημα σε αυτό το ζήτημα, διότι η χώρα μας έχει ήδη ταχθεί υπέρ της πλήρους απαγόρευσης του καπνίσματος στον τομέα της φιλοξενίας και σε όλους τους χώρους εργασίας μέχρι το 2012.

Τούτου λεχθέντος, θα ήθελα να διατυπώσω ακόμη δύο επιφυλάξεις μου. Πρώτον, μήπως οδηγούμαστε προς μια κοινωνία που θα επιβάλλει καθολικές απαγορεύσεις; Τι προτιθέμεθα να πράξουμε για την ατομική ευθύνη; Αισθάνομαι ότι υπάρχει ένα αίσθημα ανησυχίας για μια κοινωνία που θα μοιάζει με αυτήν που περιγράφεται από τον George Orwell στο μυθιστόρημά του «1984». Δεύτερον, εάν οι καπνιστές πρέπει να διακόψουν αυτήν την επιβλαβή τους συνήθεια για τους εαυτούς τους και τους άλλους, αυτό πρέπει να πραγματοποιηθεί με τον υπέρτατο σεβασμό. Ο καπνός είναι ναρκωτικό. Η καθολική του απαγόρευση θα ισοδυναμούσε με το να αρνείται κανείς ότι οι περισσότεροι καπνιστές βρίσκονται σε κατάσταση εξάρτησης. Η καθολική απαγόρευση μπορεί να εκληφθεί ως μια πράξη αποκλεισμού, η οποία μπορεί να αποδειχθεί αντιπαραγωγική. Επομένως, για ποιον λόγο δεν παρέχουμε την επιλογή των χώρων που προορίζονται ειδικά για αυτούς;

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Παρά το ότι η ψήφος μας κινείται στη γραμμή της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), πρέπει να εκφράσω ορισμένες επιφυλάξεις που διατηρώ σχετικά με την παρούσα πρόταση ψηφίσματος.

Πρώτον, πιστεύω ότι οι πολιτικές απαγόρευσης του καπνίσματος πρέπει να αποφασίζονται από τα κράτη μέλη και ότι ο ρόλος των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, ενώ θα σέβεται την αρχή της επικουρικότητας, πρέπει να παραμείνει σε επίπεδο μη δεσμευτικών συστάσεων. Από την άλλη , πιστεύω επίσης ότι τα κράτη μέλη πρέπει να προωθήσουν πολιτικές απαγόρευσης του καπνίσματος, αλλά αυτές δεν πρέπει να επιβάλουν περιορισμούς στην ελευθερία επιλογής για τους φορείς, ιδιαίτερα στον τομέα της φιλοξενίας, όπου οι ιδιοκτήτες πρέπει να έχουν την επιλογή ενός περιβάλλοντος απαλλαγμένου από τον καπνό ή όχι. Σε αυτό το πλαίσιο, ο νόμος που πέρασε πρόσφατα στην Πορτογαλία ήταν αρκετά ισορροπημένος.

Η δεύτερή μου επιφύλαξη σχετίζεται με τον προτεινόμενο τερματισμό των άμεσων και συνδεδεμένων επιδοτήσεων με την παραγωγή καπνού. Επειδή και η Πορτογαλία είναι μια καπνοπαραγωγός χώρα, θεωρώ ότι αυτού του είδους η πολιτική πρέπει να αναλυθεί πολύ προσεκτικά, διαφορετικά μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά επιβλαβής για τους αγρότες, που δεν θα μπορούν να συνεχίσουν την παραγωγή χωρίς να τους δοθεί μια βιώσιμη εναλλακτική λύση. Αυτή είναι η γνώμη μου επί του σημείου 9 του παρόντος ψηφίσματος.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η προστασία της ανθρώπινης υγείας και της ποιότητας της ζωής των εργαζομένων στους χώρους εργασίας τους και του ευρέως κοινού συνιστά τη βάση του παρόντος ψηφίσματος. Για αυτόν τον λόγο, ψηφίσαμε υπέρ αυτού.

Είναι απαραίτητο να ενισχυθεί η προστασία των μη καπνιστών με την αποτροπή του παθητικού καπνίσματος, αλλά επίσης να δημιουργηθούν οι απαιτούμενες συνθήκες για την παρακολούθηση και την ενθάρρυνση των καπνιστών να εγκαταλείψουν τη συγκεκριμένη συνήθεια. Η πολιτική της απαγόρευσης πρέπει να εφαρμοστεί σε καταστάσεις, στις οποίες φαίνεται ότι είναι απαραίτητο.

Σε ό,τι αφορά τις άμεσες και συνδεδεμένες με την παραγωγή επιδοτήσεις, τασσόμαστε υπέρ των πρωτοβουλιών για την αναμόρφωση των εγκαταστάσεων παραγωγής καπνού. Πιστεύουμε ωστόσο ότι δεν πρέπει να δημιουργήσουμε μια κατάσταση, στην οποία θα είμαστε υποχρεωμένοι να προωθήσουμε την εισαγωγή καπνού από χώρες εκτός της ΕΕ και έτσι να ωφελήσουμε τη μεγάλη επιχειρηματική δραστηριότητα των πολυεθνικών καπνοβιομηχανιών.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της διαγραφής του σημείου 13 από το αρχικό κείμενο, το οποίο έχει ως εξής: «Καλεί την Επιτροπή να υποβάλει πρόταση στο Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο σχετικά με την έγκριση νομοθετήματος για την απαγόρευση του καπνίσματος μέχρι το 2011 σε όλους τους κλειστούς χώρους εργασίας, συμπεριλαμβανομένων όλων των κλειστών δημοσίων κτηρίων και των δημοσίων μεταφορών στην ΕΕ, στον τομέα της προστασίας της υγείας των εργαζομένων». Η διαγραφή εγκρίθηκε, τηρώντας την αρχή της επικουρικότητας σε αυτό το θέμα.

Πιστεύω ότι κάθε κράτος μέλος έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει όσον αφορά τη δημιουργία περιβάλλοντος απαλλαγμένου από τον καπνό, την πραγματοποίηση αποτελεσματικών εκστρατειών ευαισθητοποίησης και την εφαρμογή βέλτιστων πρακτικών για την υλοποίηση του άρθρου 14 (τα μέτρα για τη μείωση της ζήτησης εξαρτώνται από τα επίπεδα εθισμού και από εκείνους που εγκαταλείπουν το κάπνισμα).

Πιστεύω ωστόσο ότι αυτές οι δράσεις πρέπει να εφαρμοστούν καταρχάς από κάθε κράτος μέλος. Στο αρχικό κείμενο του ψηφίσματος περιπλέκεται και συγχέεται η παραγωγή καπνού με την κατανάλωσή του. Ως εκ τούτου, επικροπώ την έγκριση της τροπολογίας που υποβλήθηκε από την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), η οποία απαλείφει τμήμα του σημείου 9 από το αρχικό κείμενο, διαγράφοντας τις αναφορές στην παραγωγή καπνού. Αυτές οι δύο αλλαγές έχουν βελτιώσει την τελική μορφή του ψηφίσματος. Θεωρώ τα υπόλοιπα σημεία θετικά, επομένως ψήφισα υπέρ.

  Robert Goebbels (S&D), γραπτώς. – (FR) Απείχα από την ψηφοφορία σχετικά με το ψήφισμα για το κάπνισμα. Δεν έχω καπνίσει ποτέ στη ζωή μου, αλλά θεωρώ αυτήν τη συνεχή παρενόχληση των καπνιστών εντελώς ενάντια στην ελευθερία. Οι ισχύουσες απαγορεύσεις είναι κάτι παραπάνω από αρκετές.

Αποστασιοποιούμαι από αυτήν τη συνεχή, αντιπαραγωγική παρενόχληση. Η επιθυμία να απαλλαγούμε από τις καπνοκαλλιέργειες στην Ευρώπη θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των εισαγωγών από τρίτες χώρες.

  Elisabeth Jeggle (PPE), γραπτώς. – (DE) Η πολιτική υγείας και, ως εκ τούτου, η προστασία των μη καπνιστών εμπίπτει σαφώς στην αρμοδιότητα κάθε κράτους μέλους και δεν πρέπει να αποτελεί αντικείμενο κανονισμών σε κεντρικό επίπεδο. Τα κράτη μέλη πρέπει να έχουν την ελευθερία να καθορίσουν τον βαθμό στον οποίο θέλουν να προστατέψουν τους μη καπνιστές. Πρέπει να καταστεί σαφές ότι η ΕΕ δεν έχει αρμοδιότητα σε αυτόν τον τομέα. Για αυτόν τον λόγο, ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος του Κοινοβουλίου για τη σύνοδο των Υπουργών Υγείας της ΕΕ την προσεχή εβδομάδα.

  Eija-Riitta Korhola (PPE), γραπτώς. – (FI) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ, μολονότι θα ήθελα το ψήφισμα να είναι πιο αυστηρό. Το κάπνισμα είναι η μεγαλύτερη μόνη αιτία πρόωρων θανάτων στην Ευρώπη. Ο καπνός του τσιγάρου είναι περιβαλλοντικά ρυπογόνος και εμπεριέχει πάνω από εκατό ενώσεις που είναι επιβλαβείς για την υγεία. Παρ’ όλα αυτά, σε ορισμένα τμήματα της Ευρώπης επιτρέπεται όχι μόνο σε χρήστες του καπνού, αλλά σε όσους βρίσκονται γύρω από αυτούς να εκτίθενται σε αυτόν. Το παθητικό κάπνισμα είναι ένα ηθικό πρόβλημα, διότι όσοι το υφίστανται δεν έχουν επιλογή. Είναι απαραίτητο να προστατευθούν κυρίως τα παιδιά.

Μελέτες καταδεικνύουν ότι ένα παιδί, του οποίου οι γονείς καπνίζουν, «καπνίζει» ουσιαστικά κάθε τέταρτο τσιγάρο από αυτά που καπνίζει ο γονέας του. Κάθε χρόνο, το κάπνισμα οδηγεί στον πρόωρο θάνατο σχεδόν 100 000 Ευρωπαίους. Πολλά κράτη μέλη έχουν ήδη εφαρμόσει ορισμένα εξαιρετικά μέτρα. Όταν η Φινλανδία απαγόρευσε τελικά το κάπνισμα σε εστιατόρια και μπαρ, υπήρξε κατακραυγή. Σήμερα, δύο χρόνια μετά, οι άνθρωποι μόνο ευγνώμονες αισθάνονται. Αυτό αντικατοπτρίζει την ουσία της πολιτικής για τη δημόσια υγεία: μόνιμα αποτελέσματα μπορούν να επιτευχθούν μέσω της πρόληψης και της ευαισθητοποίησης, αλλά χρειάζεται και η αποφασιστικότητα του νομοθέτη για να υπερκεραστεί η αντίσταση. Διαφωνώ εδώ με ορισμένα από τα κράτη μέλη ως προς το ότι η Κοινότητα δεν χρειάζεται δεσμευτική νομοθεσία για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία. Πρέπει να αναγνωριστεί ότι οι συστάσεις δεν αποδείχθηκαν επαρκείς παντού. Υποστηρίζω την παράγραφο 13 του ψηφίσματος, στην οποία η Επιτροπή παροτρύνεται να καταθέσει νομοθετική πρόταση προκειμένου να απαγορευθεί το κάπνισμα στους κλειστούς χώρους εργασίας και επίσης στις δημόσιες μεταφορές.

Το κάπνισμα κοστίζει ακριβά στην κοινωνία και, επιπροσθέτως, το 70% των Ευρωπαίων που δεν καπνίζει καταλήγει να πληρώνει τον λογαριασμό. Ως εκ τούτου, συμφωνώ με την άποψη που διατύπωσε το Κοινοβούλιο το 2007 ότι το περιεχόμενο της οδηγίας για τα προϊόντα καπνού πρέπει να καταστεί πιο αυστηρό και να ενσωματώσει την ευθύνη των βιομηχανιών για τις δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης λόγω της κατανάλωσης του τσιγάρου. Η Ένωση πρέπει να βγάλει πρώτα «την δοκό εκ του οφθαλμού» της. Είναι πλέον καιρός να θέσουμε ένα τέρμα στη σταδιακή κατάργηση των επιδοτήσεων προς τις καπνοπαραγωγικές εκμεταλλεύσεις.

  Elisabeth Morin-Chartier (PPE), γραπτώς. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος που υποστηρίζει ένα περιβάλλον απαλλαγμένο από καπνό, διότι πιστεύω ότι είναι ζωτικής σημασίας να παρακολουθούμε την πρόοδο που συντελείται προς μια γενική καθιέρωση ενός περιβάλλοντος απαλλαγμένου από καπνό στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να διευκολύνουμε την ανταλλαγή ορθών πρακτικών μεταξύ των κρατών μελών και τον συντονισμό της πολιτικής που προστατεύει τους πολίτες από τους κινδύνους που εγκυμονεί το κάπνισμα. Επίσης ψήφισα υπέρ της διατήρησης της παραγράφου 9, η οποία εξαγγέλλει τον τερματισμό μέχρι το 2010 των άμεσων και συνδεδεμένων με την παραγωγή επιδοτήσεων της καλλιέργειας καπνού λόγω των συνεπειών της στα θέματα υγείας. Επίσης, στηρίζω τους συναδέλφους μου μέλη της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, οι οποίοι μας υπενθύμισαν ότι το κάπνισμα παραμένει η υπ’ αριθμόν ένα αναγνωρισμένη αιτία θανάτων και ασθενειών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

  Mariya Nedelcheva (PPE), γραπτώς. – (BG) Κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της απάλειψης της ρητής αναφοράς στο έτος 2010 στην παράγραφο 9 της πρότασης ψηφίσματος. Στη χώρα μου, οι καπνοκαλλιέργειες είναι καθοριστικής σημασίας και η καπνοβιομηχανία ζωτικής σπουδαιότητας για ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού σε περιοχές, όπου είναι η μοναδική μορφή βιοπορισμού. Μία από αυτές τις περιοχές, από την οποία άλλωστε προέρχομαι, είναι το Blagoevgrad.

Η χώρα μου ήταν μια από τις οκτώ μεγαλύτερες καπνοπαραγωγικές χώρες στην Ευρώπη, η οποία πριν από έναν χρόνο επιθυμούσε την παράταση των τρεχουσών επιδοτήσεων μέχρι το 2013, παρά τη συμφωνία που προέβλεπε ότι η σύνδεση μεταξύ του ύψους των διατιθέμενων πόρων και του όγκου της παραγωγής έπρεπε να τερματιστεί μέχρι το 2010. Κάθε φορά που συναντιόμαστε με τους καπνοπαραγωγούς, ένα από τα συχνότερα ερωτήματα είναι το εξής: Τι θα γίνει με εμάς;

Δεν μπορώ να τους υποσχεθώ θαύματα, αλλά εργαζόμαστε σε συνεργασία με την κυβέρνησή μας για να καταρτιστούν μέτρα, τα οποία δεν θα τους αφήσουν χωρίς καμία επιλογή, χάνοντας τα βασικά τους μέσα βιοπορισμού. Συνάδελφοι, μπορώ να κατανοήσω τα επιχειρήματα όσων αγωνίζονται κατά του καπνίσματος. Ωστόσο, σας καλώ να διασφαλίσουμε ότι δεν θα συγχέουμε την καταπολέμηση του καπνίσματος με τον κίνδυνο να καταστρέψουμε τις καπνοκαλλιέργειες στην Ευρώπη. Σας ζητώ σε μια εποχή οικονομικής χρήσης να επιβεβαιώσουμε ότι θα παραμείνουμε συνετοί και σώφρονες.

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Συμφωνώ με όλα τα εύλογα μέτρα που αποσκοπούν στην καταπολέμηση του καπνίσματος και στην προστασία των μη καπνιστών. Εξ αυτού του λόγου, ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος. Ωστόσο, πρέπει να εκφράσω ορισμένες αμφιβολίες σχετικά με τα αποτελέσματα που μπορεί να έχουν όποια μέτρα στρέφονται κατά των καπνοπαραγωγών. Στη Ρουμανία υπάρχουν σήμερα περίπου 1 600 εκτάρια καπνοκαλλιεργειών, με παραγωγή σχεδόν 3 000 τόνων. Ωστόσο, στη Ρουμανία καλλιεργείται μια μικρή ποσότητα καπνού, σε σύγκριση με την ποσότητα που απαιτείται για τις ρουμανικές βιομηχανίες μεταποίησης, η οποία υπολογίζεται σε περίπου 30 000 τόνους.

Η διαφορά της ποσότητας, ύψους περίπου 27 000 τόνων, αναπληρώνεται από εισαγωγές, κυρίως από περιοχές στην Αφρική ή στην Ασία. Εάν αποθαρρύνουμε την καπνοπαραγωγή στα κράτη μέλη, το μόνο που θα επιτύχουμε είναι να ενθαρρύνουμε ακόμη περισσότερο τις εισαγωγές από τρίτες χώρες, εις βάρος των ευρωπαίων παραγωγών.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Έχουμε να κάνουμε με ένα προορατικό και φιλόδοξο ψήφισμα. Ωστόσο, είμαι απογοητευμένη από την ψήφο της πλειονότητας των συναδέλφων βουλευτών, ιδιαίτερα των Χριστιανοδημοκρατών, οι οποίοι κατόπιν έντονης άσκησης πίεσης από σχετικές ομάδες πίεσης και ενδιαφερόμενα μέρη, απέρριψαν το άρθρο 13.

Πιστεύουν επομένως ότι η Ευρώπη δεν έχει θέση σε αυτήν τη συζήτηση και δεν προσφέρει προστιθέμενη αξία από άποψη εξασφάλισης υγιεινών χώρων σε όλους τους δημόσιους χώρους, στην εργασία και στις δημόσιες μεταφορές για τους ευρωπαίους πολίτες. Με άλλα λόγια, δεν νοιάζονται καθόλου για τις διακρίσεις που προκαλούνται μεταξύ των εργαζομένων στην Ευρώπη. Για να αναφέρω ένα παράδειγμα, οι άνθρωποι στην Ιρλανδία θα προστατεύονται πολύ καλά από το εθνικό δίκαιο, ενώ αμφιβάλλουμε εάν, κάποια ημέρα, οι άνθρωποι στην Ελλάδα ή στην Τσεχική Δημοκρατία θα έχουν αυτήν την ευκαιρία ή μάλλον αυτό το δικαίωμα.

Μια περαιτέρω απόδειξη της «πλύσης εγκεφάλου» από τις ομάδες πίεσης είναι ότι απέρριψαν το άρθρο 9, το οποίο απλά αναφέρεται σε μια από τις μεταρρυθμίσεις στην κοινή γεωργική πολιτική που έχει ήδη αποφασιστεί, ήτοι τον τερματισμό μέχρι το 2010 των άμεσων και συνδεδεμένων με την παραγωγή επιδοτήσεων της καλλιέργειας καπνού.

  Vilja Savisaar (ALDE), γραπτώς. – (ET) Η πρόταση ψηφίσματος που ασχολείται με το απαλλαγμένο από καπνό περιβάλλον προβλέπει μια σημαντική αλλαγή – την επιβολή της απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους οργανισμούς και δημόσιους χώρους πανευρωπαϊκά. Η πρόθεση του ψηφίσματος ήταν να αναθέσει στην Επιτροπή την προετοιμασία της απαραίτητης νομοθετικής πράξης, η οποία θα τεθεί σε ισχύ το 2011. Μολονότι πάρα πολλές αντιπροσωπείες, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μου, ψήφισαν υπέρ της απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους (κυρίως χώρους εργασίας), το Λαϊκό Κόμμα έλαβε δυστυχώς αντίθετη θέση. Η πλειοψηφία του Κοινοβουλίου δεν επέδειξε καθόλου ενδιαφέρον για την προστασία της υγείας κάθε ευρωπαίου πολίτη και, κυρίως, των ανθρώπων εκείνων που δεν καπνίζουν οι ίδιοι, και είναι παρ’ όλα αυτά υποχρεωμένοι να αναπνέουν τον καπνό σε δημόσιους χώρους και, εξαιτίας αυτού, να υποφέρουν οι ίδιοι από προβλήματα υγείας. Ελπίζω ότι αυτό το θέμα δεν θα λησμονηθεί και επίσης θα περιληφθεί και πάλι στην τρέχουσα ημερήσια διάταξη, καθώς πολλά κράτη μέλη δεν έχουν μέχρι τούδε επιβάλλει την απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, μολονότι είχαν την ευκαιρία να το πράξουν.

  Marc Tarabella (S&D), γραπτώς. – (FR) Συμμερίζομαι το ενδιαφέρον να επιτευχθεί, μέσω αυτού του ψηφίσματος, πρόοδος στη μάχη κατά του παθητικού καπνίσματος, που επιβάλλεται σε αυτούς που δεν καπνίζουν. Ωστόσο, ορισμένοι άνθρωποι εκμεταλλεύονται την κατάσταση για να εισάγουν μια διάταξη στο παρόν ψήφισμα, η οποία αντίκειται στις επιδοτήσεις που καταβάλλονται στους καπνοκαλλιεργητές. Προσωπικά τάσσομαι υπέρ της παροχής αυτής της στήριξης σε όσους απασχολούνται με κάτι που αργοπεθαίνει. Πρέπει να έχετε επίγνωση ότι ο καπνός αποτελεί λιγότερο από το 10% αυτού που καταλήγει στα τσιγάρα. Τίθενται τόσο πολλά ερωτήματα και σχετικά με τα πρόσθετα που υπολογίζεται ότι υπερβαίνουν το 90% του περιεχομένου τους, καθώς και σχετικά με τη βλαπτικότητά τους;

- Πρόταση ψηφίσματος: Παγκόσμια Διάσκεψη του FAO για την επισιτιστική ασφάλεια – Η εξάλειψη της πείνας από τη Γη (RC-B7-0168/2009)

  Liam Aylward (ALDE), γραπτώς. – (ΕΝ) Δεδομένου ότι περισσότεροι από 40 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα και τη φτώχεια κάθε χρόνο, συμπεριλαμβανομένου ενός παιδιού κάθε έξι δευτερόλεπτα, και ότι η παγκόσμια επισιτιστική κρίση είναι μια από τις μείζονες απειλές για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια, ψήφισα υπέρ της στήριξης αυτού του επίκαιρου ψηφίσματος. Το ψήφισμα καλεί την Επιτροπή να προβεί σε πλήρη αξιολόγηση των επιπτώσεων των πολιτικών και των προγραμμάτων της ΕΕ στους τομείς της γεωργίας, της ανάπτυξης και του εμπορίου, προκειμένου να διασφαλιστεί μια συνεκτική αειφόρος πολιτική προσέγγιση σε ό, τι αφορά την παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια. Όπως αναφέρεται στο ψήφισμα, ο καθένας έχει δικαίωμα σε ασφαλή και θρεπτική τροφή. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δράσει για να διασφαλίσει ότι αυτές οι πολιτικές μπορούν να παράσχουν αειφόρο επισιτιστική ασφάλεια.

  Ole Christensen, Dan Jørgensen, Christel Schaldemose και Britta Thomsen (S&D), γραπτώς. – (DA) Εμείς οι δανοί Σοσιαλδημοκράτες πιστεύουμε στη σταδιακή κατάργηση των αγροτικών ενισχύσεων της ΕΕ. Σήμερα, παρείχαμε τη στήριξή μας στο ψήφισμα σχετικά με τη «Διάσκεψη κορυφής του FAO για την επισιτιστική ασφάλεια» – ένα ψήφισμα που επικεντρώνεται στις μείζονες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε σε σχέση με την εξάλειψη της πείνας και τη διασφάλιση καλύτερων ευκαιριών για τις αναπτυσσόεμενες χώρες στο μέλλον – απορρίπτουμε όμως αναφανδόν τις ωραιοποιημένες δηλώσεις που αναφέρονται στο ψήφισμα για τη γεωργική πολιτική και τις ενισχύσεις στις παραγράφους 3, 9 και 14, μεταξύ άλλων.

  Corazza Bildt, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark και Anna Ibrisagic (PPE), γραπτώς. – (SV) Οι σουηδοί Συντηρητικοί καταψήφισαν σήμερα το ψήφισμα (B7-0168/2009) σχετικά με τη διάσκεψη κορυφής του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) για την επισιτιστική ασφάλεια. Ανησυχούμε για την πείνα στον κόσμο και πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να εστιάσουμε την προσοχή μας στην επισιτιστική ασφάλεια. Ωστόσο, σε αντίθεση με το ψήφισμα, εμείς οι Σουηδοί Συντηρητικοί πιστεύουμε ότι η κοινή γεωργική πολιτική (ΚΓΠ) είναι μάλλον μέρος του προβλήματος παρά η λύση του, καθώς και ότι πρέπει να μεταρρυθμιστεί.

  Lena Ek, Marit Paulsen, Olle Schmidt και Cecilia Wikström (ALDE), γραπτώς. – (SV) Επικρατεί μια παράξενη κατάσταση στον κόσμο σήμερα: ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι υποφέρουν από παχυσαρκία, ενώ την ίδια στιγμή, ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι πεθαίνουν της πείνας. Αυτή η κατάσταση είναι καταστροφική και απαιτεί αποτελεσματικά μέτρα, ιδίως από την πλευρά της ευημερούσας Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, δεν πιστεύουμε ότι η κοινή γεωργική πολιτική της ΕΕ, ως έχει σήμερα, είναι η λύση. Η γεωργική μας πολιτική υπήρξε επιτυχής κατά το παρελθόν, αλλά δεν έχει πλέον θέση στο μέλλον. Από τη στιγμή που το παρόν ψήφισμα αντιτίθεται στην αναθεώρηση του υφιστάμενου ευρωπαϊκού συστήματος για τις αγροτικές ενισχύσεις (κάτι που θα μπορούσε να ωφελήσει το κλίμα, τους φτωχούς του κόσμου και τους αγρότες της Ευρώπης), δεν είχαμε άλλη εναλλακτική λύση από το να απέχουμε από την ψηφοφορία.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της κοινής πρότασης ψηφίσματος σχετικά με τη διάσκεψη κορυφής του FAO για την επισιτιστική ασφάλεια – Η εξάλειψη της πείνας από τη Γη, διότι πιστεύω ότι απαιτούνται επείγοντα μέτρα για να τερματιστεί αυτή η μάστιγα, η οποία πλήττει το ένα έκτο του παγκόσμιου πληθυσμού. Υπό το πρίσμα του αντίκτυπου της κλιματικής αλλαγής στη γεωργία, ιδίως της μειωμένης παραγωγικότητας λόγω λειψυδρίας, κυρίως σε χώρες που ήδη παλεύουν με αυτά τα προβλήματα, πρέπει να διαβεβαιώσουμε ότι θα χαράξουμε συγκροτημένες γεωργικές πολιτικές που θα συνάδουν με την προστασία του κλίματος και την καταπολέμηση της πείνας.

  Göran Färm (S&D), γραπτώς. – (SV) Εμείς οι σουηδοί Σοσιαλδημοκράτες επιλέξαμε σήμερα να ψηφίσουμε υπέρ της κοινής πρότασης ψηφίσματος σχετικά με τη διάσκεψη κορυφής του FAO για την επισιτιστική ασφάλεια. Περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι υποφέρουν σήμερα από ασιτία. Οι ακραίες διακυμάνσεις στις τιμές και η δραματική αύξηση στις τιμές των τροφίμων στην παγκόσμια αγορά έχουν επίσης προκαλέσει μια παγκόσμια επισιτιστική κρίση, η οποία έχει καταστήσει ακόμη πιο δύσκολη την πρόσβαση στην τροφή στους φτωχούς ανθρώπους του κόσμου.

Ωστόσο, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι δεν συμμεριζόμαστε την άποψη του Κοινοβουλίου ότι δεν πρέπει να περιστείλουμε τα μέτρα στήριξης των αγορών και τις επιδοτήσεις προς τους αγρότες στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής της ΕΕ. Δεν πιστεύουμε ότι αυτά τα μέτρα στήριξης και οι πιστώσεις θα βοηθήσουν στην επίτευξη αυξημένης ασφάλειας στην παροχή τροφίμων προς τις αναπτυσσόμενες χώρες μακροπρόθεσμα. Τουναντίον, τα μέτρα αυτά θα έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα. Τα επιδοτούμενα, φθηνά ευρωπαϊκά τρόφιμα εξάγονται στις αναπτυσσόμενες χώρες και, λόγω των ανταγωνιστικών τιμών τους, εκτοπίζουν συχνά την παραγωγή τροφίμων αυτών των χωρών από την αγορά, στερώντας κατά αυτόν τον τρόπο από αυτές τις χώρες την ευκαιρία μιας πιο μακροχρόνιας αυτάρκειας.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Ουδείς μπορεί να μένει αδιάφορος ενώπιον αυτού του παγκόσμιου προβλήματος, όταν γνωρίζει ότι 40 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασιτία και ότι ένα παιδί πεθαίνει από υποσιτισμό κάθε έξι δευτερόλεπτα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο σημαντικότερος δωρητής αναπτυξιακής και ανθρωπιστικής βοήθειας. Ωστόσο, μόνον ένα μικρό τμήμα της διοχετεύεται στον γεωργικό τομέα, ο οποίος θα μπορούσε να ικανοποιήσει τις επισιτιστικές ανάγκες χιλιάδων ανθρώπων που συνεχίζουν να υποφέρουν από υποσιτισμό. Ως εκ τούτου, η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να αναθεωρήσει επειγόντως τις πολιτικές της για τις ενισχύσεις και την ανάπτυξη και να δώσει μεγαλύτερη προτεραιότητα στη στήριξη της γεωργίας στις αναπτυσσόμενες χώρες, ενός τομέα ο οποίος είναι η πηγή εισοδήματος για περισσότερο από το 70% του εργατικού δυναμικού.

Η κοινή γεωργική πολιτική πρέπει επίσης να προσαρμοστεί εσωτερικά στην υφιστάμενη κρίση, η οποία συνεπάγεται υψηλότερο κόστος παραγωγής για τους ευρωπαίους γεωργούς, αποφεύγοντας την κατάργηση των μέτρων για τη στήριξη της αγοράς ή/και τη μείωση των γεωργικών επιδοτήσεων, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στη στήριξη των μικρομεσαίων αγροτών και στη πρόσβασή τους σε πιστώσεις, ούτως ώστε να καταφέρουν να διατηρήσουν τα επίπεδα της παραγωγής τους, παρά το αυξανόμενο κόστος των υλικών που απαιτούνται για την παραγωγή.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Μολονότι δεν συμφωνούμε με όλα τα σημεία που επισημάνθηκαν, προτιμήσαμε να εγκρίνουμε το παρόν ψήφισμα, διότι δίνει έμφαση στη σπουδαιότητα των αρχών που θεωρούμε θεμελιώδεις για έναν πραγματικό αγώνα κατά της παγκόσμιας πείνας, κυρίως:

– την έμφαση στο ότι «η καταπολέμηση της πείνας πρέπει να βασίζεται στην αναγνώριση του δικαιώματος στην επισιτιστική κυριαρχία»,

– την αναγνώριση ότι «το δικαίωμα του τοπικού πληθυσμού κάθε χώρας να ελέγχει τη γεωργική γη και άλλους φυσικούς πόρους που έχουν ζωτική σημασία για την επισιτιστική του ασφάλεια».

Το ψήφισμα εφιστά επίσης την προσοχή στη σημασία της γεωργίας στην καταπολέμηση της πείνας και τονίζει τη σπουδαιότητα του εισοδήματος των αγροτών. Μένει να διαπιστωθεί εάν, στο μέλλον, το παρόν Σώμα θα τηρήσει όσα ενέκρινε εδώ σήμερα ή εάν, όπως συμβαίνει συχνά, θα επισημάνει αυτά τα σωστά σημεία, αλλά μετά, όταν πρέπει στην ουσία να τα εφαρμόσει, θα αθετήσει τον λόγο του και θα εγκρίνει νομοθετήματα που παραβιάζουν αυτές τις αρχές.

Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι οι αλλεπάλληλες μεταρρυθμίσεις της κοινής γεωργικής πολιτικής, οι οποίες ακολούθησαν την απελευθέρωση των γεωργικών αγορών που πραγματοποιήθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και ταυτίστηκαν μόνο με τα συμφέροντα των μεγάλων αγροτοβιομηχανικών εταιρειών, έχουν συμβάλει στη μείωση του πραγκόσμιου γεωργικού τομέα. Η αγροτική παραγωγή πρέπει να χρησιμοποιείται πρωτίστως για τη διατροφή των ανθρώπων, όχι για να ωφελούνται τα εξαγωγικά μονοπώλια.

  Anne E. Jensen και Jens Rohde (ALDE), γραπτώς. – (DA) Εμείς, οι βουλευτές του δανικού Φιλελεύθερου Κόμματος, ψηφίσαμε υπέρ του ψηφίσματος για την επισιτιστική βοήθεια, διότι θέλουμε να υπογραμμίσουμε τη σημασία της ανάληψης από την ΕΕ της παγκόσμιας ευθύνης στην καταπολέμηση της πείνας και της φτώχειας. Ωστόσο, αντιτιθέμεθα στην παράγραφο 9 του ψηφίσματος, η οποία εγείρει αμφιβολίες για τη συνεχή απελευθέρωση της γεωργικής πολιτικής της ΕΕ. Το δανικό Φιλελεύθερο Κόμμα επιθυμεί να δει τη σταδιακή κατάργηση των γεωργικών ενισχύσεων, η οποία θα συνοδεύεται από τη θέσπιση κοινών κανόνων που θα διασφαλίσουν ίσους όρους ανταγωνισμού για τους ευρωπαίους γεωργούς.

  Elisabeth Köstinger (PPE), γραπτώς. – (DE) Η μακροπρόθεσμη επισιτιστική ασφάλεια είναι μια από τις βασικές προκλήσεις της κοινής γεωργικής πολιτικής. Ειδικότερα, λόγω της έλλειψης τροφίμων, πρέπει να δώσουμε έμφαση στη σημασία μιας ισχυρής ΚΓΠ, η οποία θα αναλάβει στο μέλλον πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντιμετώπιση των παγκόσμιων προκλήσεων. Αυτό σημαίνει ότι απαιτείται επαρκής μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση για την ΚΓΠ. Η ΚΓΠ είναι ένα σημαντικό στοιχείο της πολιτικής της ΕΕ για την επισιτιστική ασφάλεια και μετά το 2013 θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αναπτυξιακή πολιτική και στην πολιτική εξωτερικής επισιτιστικής ασφάλειας.

Για αυτόν τον λόγο, τα τέλεια λειτουργικά οικοσυστήματα, τα γόνιμα εδάφη, οι σταθεροί υδάτινοι πόροι και μια περαιτέρω διαφοροποίηση της αγροτικής οικονομίας αποτελούν τις κύριες προτεραιότητες. Η διεθνής συνεργασία και αλληλεγγύη, μαζί με ισόρροπες εμπορικές συμφωνίες, οι οποίες προωθούν μάλλον παρά θέτουν σε κίνδυνο την επισιτιστική ασφάλεια, αποτελούν βασικό στοιχείο της παγκόσμιας επισιτιστικής ασφάλειας και εδώ ακριβώς είναι που μια ισχυρή ΚΓΠ μπορεί να συμβάλει σημαντικά. Οι χώρες που είναι καθαροί εισαγωγείς τροφίμων πλήττονται περισσότερο από την αύξηση των τιμών των τροφίμων και πολλές από αυτές συγκαταλέγονται στις λιγότερο αναπτυγμένες του κόσμου. Η ΕΕ πρέπει να λάβει μέτρα για να αντιμετωπίσει αυτήν την κατάσταση.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πείνα είναι μια μάστιγα που πλήττει ολοένα και περισσότερους ανθρώπους. Δεδομένου ότι η ΕΕ είναι ένας τόπος αλληλεγγύης, οφείλει να είναι στην πρώτη γραμμή όσον αφορά την καταπολέμηση αυτού του διογκούμενου προβλήματος. Η παγκόσμια επισιτιστική κρίση συνιστά μια από τις μείζονες απειλές για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια, επομένως όλες οι παγκόσμιες και ευρωπαϊκές πολιτικές επισιτιστικής ασφάλειας πρέπει να ενισχυθούν.

  Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL), γραπτώς. – Οι συντάκτες του σχετικού ψηφίσματος, αν και αναγκάζονται να αναδείξουν το πρόβλημα της πείνας και γενικότερα τα προβλήματα που τέθηκαν στη διάσκεψη κορυφής του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO), ωστόσο συγκαλύπτουν την βασική αιτία του προβλήματος, δηλαδή το καπιταλιστικό σύστημα εκμετάλλευσης και τη στρατηγική που πιστά υπηρετεί και η ΕΕ για τη κερδοφορία του κεφαλαίου. Οι πολυεθνικές παραγωγής και διακίνησης τροφίμων ξεριζώνουν τους αγρότες και συγκεντρώνουν τη γη επιφέροντας ισχυρό πλήγμα στους φτωχούς και μεσαίους αγρότες. Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, ακόμα και στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να εξασφαλίσουν υγιεινή και ασφαλή διατροφή, ενώ οι πολυεθνικές των τροφίμων συγκεντρώνουν υπέρογκα κέρδη και αγοράζουν σήμερα τεράστιες εκτάσεις, πρώτα και κύρια στην Αφρική, υπολογίζοντας ότι η παραγωγή τροφίμων πρέπει να διπλασιαστεί μέχρι το 2050. Η ΕΕ πρωταγωνιστεί στην απελευθέρωση και ιδιωτικοποίηση όλων των συντελεστών παραγωγής τροφίμων, του νερού, της ενέργειας, των μεταφορών, της τεχνολογίας και το επιβάλλει και στις τρίτες χώρες μέσω ΠΟΕ και διμερών συμφωνιών.

Η ΚΑΠ αποτελεί στήριγμα αυτής της πολιτικής ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών και στήριξης των μονοπωλίων και των κερδών τους. Οι αγρότες και οι εργαζόμενοι αντιπαλεύουν αυτή την πολιτική, αγωνίζονται για την ανατροπή αυτού του συστήματος εκμετάλλευσης και την εξασφάλιση επάρκειας υγιεινών και ασφαλών τροφίμων για όλον τον πληθυσμό.