Przewodniczący. − Przejdźmy do wyjaśnień dotyczących sposobu głosowania.

Sprawozdanie: Jörg Leichtfried (A7-0035/2010)

  Siiri Oviir (ALDE). – (ET) W następstwie powtarzających się żądań Parlamentu Komisja przedstawiła rozporządzenie w sprawie opłat za ochronę lotnictwa. Poparłam przyjęcie przedmiotowego aktu prawnego, ponieważ przestrzeganie zdecydowanych, przejrzystych zasad w określaniu opłat za ochronę ma znaczenie dla wszystkich pasażerów. Konsument musi mieć pewność, że dochód z opłat za ochronę jest wykorzystywany wyłącznie na pokrycie wydatków związanych z bezpieczeństwem.

  Jaroslav Paška (EFD). – (SK) Moim zdaniem Komisja Europejska i Parlament Europejski słusznie angażują się w proces uregulowania opłat za bezpieczeństwo pasażerów i za ochronę w transporcie lotniczym.

Muszę jednak powiedzieć, że moim zdaniem obecne podejście, polegające na powoływaniu organów mających przeprowadzać kontrole jest bezsensowne i niewłaściwe. Tworzenie nowych organów, zajmujących się praktycznie niczym z wyjątkiem sprawowania pewnego nadzoru w czasach, gdy Europa potrzebuje pieniędzy na pomoc dla Grecji, w czasach, gdy Europa potrzebuje pieniędzy na rozwój gospodarczy, jest przejawem beztroskiego traktowania pieniędzy obywateli UE i uważam, że nie przyniesie zadowalających rezultatów.

  Bogusław Liberadzki (S&D). – (PL) Panie przewodniczący! Chciałbym wyrazić zadowolenie, że mogłem głosować za przedłużeniem działania rozporządzenia w zakresie części zamiennych do samochodów, w zakresie dostępu zarówno do części certyfikowanych, jak i niecertyfikowanych przez użytkowników samochodów. Zrobiliśmy to w ostatniej chwili, ale wyszliśmy naprzeciw naszym obywatelom. Gwarantujemy dobrą jakość części za rozsądną cenę.

Sprawozdanie: Brian Simpson (A7-0030/2010)

  Antonio Cancian (PPE). – (IT) Panie przewodniczący! Wczoraj udało się nam zakończyć pierwsze czytanie dokumentacji dotyczącej przekształcenia transeuropejskiej sieci transportowej. Istnieje jednakże bardzo ważny aspekt tego przekształcenia, a mianowicie kodyfikacja, który dotyczy wszystkich restrukturyzacji TEN-T mających miejsce w następnej dekadzie.

Restrukturyzację tę należy w ramach Europy raz jeszcze całkowicie przemyśleć, uprościć i zracjonalizować, tak aby interoperacyjność została naprawdę wdrożona. Następnie, biorąc pod uwagę niekorzystną sytuację gospodarczą, w jakiej się znajdujemy, musimy pomyśleć o rozwoju tej sieci, lub jej części, przy wykorzystaniu nie tylko dostępnych zasobów budżetowych. Musimy znaleźć nową drogę i dążyć do ponownego podźwignięcia gospodarki poprzez stworzenie takich sieci.

W związku z tym, teraz bardziej niż kiedykolwiek musimy oprócz kroków poczynionych wczoraj także dążyć dalej w tym kierunku.

Sprawozdanie: Evgeni Kirilov (A7-0055/2010)

  Siiri Oviir (ALDE). - (ET) Zagłosowałam za przyjęciem poprawki do przedmiotowego aktu prawnego, ponieważ pomoże nam on w zrealizowaniu uzgodnionych założeń w kontekście Europejskiego planu naprawy gospodarczej przyjętego w roku 2008. Moim zdaniem uproszczenie finansowania przyspieszy współfinansowanie inwestycji w państwach członkowskich i regionach oraz zwiększy wpływ tych środków na całą gospodarkę, choć głównie na średnie przedsiębiorstwa i ich pracowników. Uproszczenie zasad, wynikające ze względów praktycznych, w ramach polityki spójności oraz ich wyjaśnienie z pewnością będzie miało pozytywny wpływ na przyspieszenie procesu wdrożenia planu i na rozwiązywanie nowych problemów.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE). – (LT) Obecne pogorszenie koniunktury gospodarczej mocno dotknęło wiele państw, a osłabienie gospodarek w wielu państwach członkowskich Unii Europejskiej przekroczyło 10 %. W związku z tym uwaga poświęcona przez UE tym problemom ma znaczenie nie tylko dla starych państw członkowskich, ale także dla państw, które przystąpiły do Unii Europejskiej niedawno i które korzystają z wsparcia w ramach funduszy strukturalnych i Europejskiego Funduszu Społecznego. Fundusze strukturalne stanowią ważne narzędzie, które może pomóc w odbudowie państwom członkowskim ciężko dotkniętym przez kryzys. Dlatego uważam, że korzystanie z funduszy strukturalnych będzie skuteczniejsze dzięki uproszczeniu wymogów w zakresie otrzymywania wsparcia.

  Alfredo Antoniozzi (PPE). – (IT) Panie przewodniczący, panie i panowie! Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego, Europejski Fundusz Społeczny oraz Fundusz Spójności okazały się ważnymi narzędziami, które są bardzo przydatne w rozwoju terytorialnym oraz w reagowaniu na skutki kryzysu, który od pewnego czasu targa Europą i światem.

W związku z tym z zadowoleniem przyjmuję wniosek w sprawie uproszczenia procedur anulowania finansowania oraz ułatwienia wypłat beneficjentom różnych programów wdrażanych w ramach wspomnianych przeze mnie funduszy. Ponadto jestem za przyznaniem w roku 2010 państwom członkowskim najbardziej dotkniętym kryzysem dodatkowej raty płatności zaliczkowej.

Sprawozdanie: József Szájer (A7-0110/2010)

  Alfredo Antoniozzi (PPE). – (IT) Panie przewodniczący! Zagłosowałem za przyjęciem sprawozdania pana Szájera i chciałbym podziękować mu za świetnie wykonaną pracę analityczną w świetle innowacji wprowadzonych na mocy traktatu lizbońskiego.

Biorąc pod uwagę, że akty delegowane będą miały rozległe i wielorakie konsekwencje w odniesieniu do procedury prawodawczej zgadzam się szczególnie z życzeniem Parlamentu, aby akty delegowane podlegały określonym i wyraźnym warunkom w celu zagwarantowania skutecznej kontroli demokratycznej, przeprowadzanej przez tę Izbę. Uważam, że przede wszystkim konieczne jest sprawdzenie w praktyce jak funkcjonuje nowy system, aby wprowadzić wszelkie niezbędne ulepszenia.

Sprawozdanie: Marit Paulsen (A7-0053/2010)

  Mairead McGuinness (PPE). – Panie przewodniczący! Chciałabym jedynie powiedzieć, że w pełni popieram przedmiotowe sprawozdanie dotyczące dobrostanu zwierząt. Mam jednakże pewne zastrzeżenia w odniesieniu do sposobu w jaki Parlament i UE ustanawiają prawo w tym obszarze.

Wolałabym, abyśmy w odniesieniu do dobrostanu zwierząt zamiast podejścia opartego na emocjach, przyjęli podejście oparte na nauce. Przedłożyliśmy akt prawny, który w wielu przypadkach nie jest poparty naukowo i stwarzamy w ten sposób bardzo niekorzystną sytuację dla europejskich producentów i rolników.

Chciałabym także dodać, że jestem zrozpaczona i oburzona z powodu ponownego rozpoczęcia w tym tygodniu przez Komisję rozmów z krajami Mercosuru. Ta decyzja stanowi zagrożenie dla przyszłości europejskich rolników, zwłaszcza producentów mięsa wołowego, drobiowego oraz wieprzowego. Chciałabym zapytać Komisję, czy wobec produktów importowanych z krajów trzecich zamierza stosować takie same normy w zakresie dobrostanu zwierząt oraz normy produkcyjne, jak te obowiązujące w Unii Europejskiej? Jeśli nie, to będzie hańba.

  Peter Jahr (PPE). – (DE) Panie przewodniczący! Dobrostan zwierząt jest sprawą niepodzielną, wymagającą standaryzacji i dlatego potrzebujemy globalnej definicji tego pojęcia.

W odniesieniu do standaryzacji powinniśmy zaprzestać wprowadzania nowych zasad oraz norm i najpierw upewnić się, że w całej Unii Europejskiej stosujemy już obowiązujące zasady w sposób jednolity.

Jeśli chodzi o globalizację musimy nasilić nasze starania mające na celu zagwarantowanie, że wobec przywozu towarów z krajów trzecich do Unii Europejskiej zastosowanie mają takie same normy i wytyczne, jak te nakładane w Unii.

Konsumenci mają prawo do kupowania nie tylko zdrowej żywności, ale także żywności wyprodukowanej w zdrowy sposób.

Sprawozdanie: Stéphane Le Foll (A7-0060/2010)

  Mairead McGuinness (PPE). – Panie przewodniczący! Aby nie zapomnieć chciałabym powiedzieć, ze w galerii przebywa grupa gości i chciałabym powitać ich w imieniu okręgu wyborczego Irlandia-Wschodnia. Uważam, że dla naszych gości i obywateli bardzo ważna jest możliwość zobaczenia na własne oczy prac Parlamentu, a jak państwo widzą nasi goście są dziś rano obudzeni i żywo zainteresowani!

W odniesieniu do przedmiotowego sprawozdania, przygotowanego przez pana posła Le Foll’a, pragnę przypomnieć, że niedawno w tej Izbie gościł jeden z Beatlesów, który mówił nam o konieczności spożywania mniejszej ilości mięsa. Cóż, moim zdaniem w odniesieniu do rolnictwa i zmian klimatu powinniśmy zająć się wykorzystaniem najlepszych dostępnych technologii w celu zredukowania emisji zanieczyszczeń spowodowanych przez rolnictwo, ponieważ wszyscy doskonale wiemy, że w skali globalnej raczej musimy produkować więcej, a nie mniej żywności. Musimy to osiągnąć przy mniejszych zasobach, mniejszej ilości ziem uprawnych, mniejszej ilości wody oraz przy pogłębiających się zmianach klimatu, dlatego potrzebujemy najlepszych badań w tym obszarze; moim zdaniem badania te muszą być finansowane z funduszy publicznych przy udziale partnerstwa podmiotów prywatnych, tak aby nasi rolnicy i przemysł spożywczy mogli produkować żywność w sposób przyjazny dla klimatu.

  Przewodniczący. − Pani poseł McGuinness! Dziękuję i pozdrawiam grupę gości.

  Peter Jahr (PPE). – (DE) Panie przewodniczący! Chciałbym przedstawić trzy krótkie uwagi dotyczące przedmiotowego sprawozdania.

Po pierwsze, w przypadku zmian klimatu rolnictwo nie stanowi problemu, a raczej rozwiązanie. Po drugie, obecnie trwają początkowe etapy naszych badań nad zmianami klimatu, chociaż media czasami przekazują odmienne informacje. W toku badań nad klimatem powinniśmy także uwzględnić, a następnie sprawdzić, teorie i wyniki, które nie należą do głównego nurtu przekonań.

Po trzecie, powinniśmy zastosować wszelkie niezbędne i stosowne środki, które nie wymagają dodatkowej biurokracji i powinniśmy upewnić się, że środki te są skuteczne pod względem gospodarczym. Na przykład na tym tle europejska dyrektywa ramowa w sprawie ochrony gleby jest przeszkodą i nie przyniesie potrzebnych wyników.

Sprawozdanie: Herbert Dorfmann (A7-0056/2010)

  Mairead McGuinness (PPE). – Panie przewodniczący! Mam nadzieję, że wszyscy obecni w galerii goście są pod wrażeniem! Muszę przyznać, że zazwyczaj nie otrzymujemy tak długiego czasu na wypowiedzi, ale przedmiotowe sprawozdania mają dla mnie szczególne znaczenie w obszarze rolnictwa i produkcji żywności.

Omawiane sprawozdanie dotyczy sposobu zatrzymywania rolników na obszarach, gdzie ziemia i warunki są niezwykle trudne, ponieważ wiemy, iż rolnicy są najlepszymi zarządcami krajobrazu, ale potrzebują pieniędzy, by móc przetrwać w trudnych obszarach. Obawiam się, że po wprowadzeniu ośmiu kryteriów biofizycznych zaproponowanych przez Komisję może okazać się, że są one zbyt rygorystyczne. Musimy uwzględnić różne warunki glebowe występujące w całej Unii Europejskiej. W mojej ojczystej Irlandii pojawiają się obawy, że zastosowanie przedmiotowych kryteriów w regionie Atlantyku spowoduje problemy dla rolników zamieszkujących te obszary.

Chcę poprosić Komisję o uwzględnienie tych obaw podczas prac nad tekstem ustawodawczym. Komisja powiedziała, że rolnicy zarządzają krajobrazem lepiej i taniej niż ktokolwiek inny, więc zróbmy, co w naszej mocy, aby mogli przetrwać w tych regionach.

Sprawozdanie: Pilar del Castillo Vera (A7-0066/2010)

  Sonia Alfano (ALDE). – (IT) Panie przewodniczący! Zagłosowałam za przyjęciem rezolucji Parlamentu w sprawie nowej agendy cyfrowej dla Europy, ponieważ moim zdaniem zagwarantowanie całemu społeczeństwu łatwego i taniego dostępu do łączy szerokopasmowych stanowi priorytet strategiczny Unii Europejskiej.

Rozpowszechnienie korzystania z Internetu oznacza poszerzenie oraz rozwój wolności wyrażania opinii przez obywateli, popieranie ich udziału w życiu demokratycznym oraz pozwolenie na rozprzestrzenianie wiedzy i innowacji. Chciałabym podkreślić, że rozwój łączy szerokopasmowych w Europie zapewni większą skalę wolności informacji. Jak zauważa Eurostat nie wolno nam zapominać, że w odniesieniu do zasięgu Internetu w Europie występują dwie lub nawet trzy prędkości. I pod tym względem Włochy, szczególnie w niektórych regionach, a także Grecja, Rumunia, Bułgaria i Portugalia należą do krajów najsłabiej rozwiniętych.

To nie przypadek, że w zestawieniu „Wolność prasy” przygotowanym na rok 2009 przez organizację Freedom House, Włochy znalazły się wśród częściowo wolnych państw, zajmując wraz z Turcją ostatnie miejsce wśród państw Europy, a wraz z Beninem i Indiami 72 miejsce wśród wszystkich państw świata, poprzedzone przez Tonga. Mam również nadzieję, że dzięki przedmiotowym rezolucjom oraz wspomnianym zasadom rząd włoski zdecyduje o jak najszybszym uwolnieniu inwestycji w wysokości 800 milionów euro, która miała na celu likwidację przepaści cyfrowej we Włoszech i która, według oświadczenia pana Gianniego Letty, zastępcy sekretarza włoskiej Rady Ministrów, obecnie nie jest kwestią priorytetową.

Chciałabym podkreślić, że jakość usług świadczonych we Włoszech nie jest odpowiednia do bieżących potrzeb i że przez lata związki konsumenckie skarżyły się, że koszty dostępu do Internetu należą do najmniej konkurencyjnych w Europie.

  Przewodniczący. − Na przyszłość proszę pamiętać, że na wyjaśnienia dotyczące sposobu głosowania każdy ma tylko minutę.

Oddaję głos naszemu najlepszemu mówcy dzisiaj, czyli pani poseł McGuinness.

Sprawozdanie: Jose Ignacio Salafranca Sanchez-Neyra (A7-0111/2010)

  Mairead McGuinness (PPE). – Panie przewodniczący! Dziękuję za aprobatę. Chciałabym poinformować naszych gości, że zazwyczaj prosimy o spokój na sali, ale sądzę, że dziś będziemy wyrozumiali. Dziękuję także panu Higginsowi za pozwolenie mi na wypowiedź.

Poruszałam już tę kwestię i nadal uważam, że Parlament przyjmując wczoraj sprawozdanie posła Salafranci Sancheza-Neyry nie zdawał sobie sprawy ze skutków związanych z tym poparciem. Ja zagłosowałam przeciwko. Najbardziej, i to z dwóch powodów, niepokoi mnie decyzja dotycząca ponownego otwarcia rozmów z krajami Mercosuru.

Po pierwsze, decyzja ta nastąpiła przed potencjalnym ponownym rozpoczęciem rozmów w sprawie handlu światowego i umowa dwustronna może być gorsza niż ta na szczeblu WTO. A po drugie – oba powody są ze sobą powiązane – istnieją realne obawy, że rolnictwo w Unii Europejskiej zostanie sprzedane. Są to nie tylko moje obawy zrodzone z przyczyn emocjonalnych: sama Komisja powiedziała, że dojście do porozumienia w rozmowach z Mercosurem przyniesie liczne konsekwencje dla rolnictwa europejskiego. Powtarzam, że najbardziej odczuje to sektor produkcji wołowiny, drobiu i mięsa wieprzowego. W związku z tym nie mogłam poprzeć przedmiotowego sprawozdania i ostrzegam koleżanki i kolegów o jego skutkach.

Projekty rezolucji: szczyt UE-Kanada (RC-B7-0233/2010)

  Giommaria Uggias (ALDE). – (IT) Panie komisarzu! Woda jest rzeczą wartościową dla każdego i nie może być rzeczą dostępną tylko nielicznym wybranym. My, delegacja IDV (Włochy Wartości) z Grupy Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy właśnie to chcieliśmy potwierdzić w związku z poprawką 10, która zawiera sprzeciw wobec wszelkich prób sprywatyzowania systemów dystrybucji wody, ponieważ jest to część ogólnej umowy gospodarczej i handlowej. Wręcz przeciwnie zadeklarowaliśmy poparcie dla społeczności kanadyjskich, które są zdecydowane na zatrzymanie procesu prywatyzacji wody.

Włoska delegacja IDV postanowiła zagłosować za przyjęciem tekstu, ponieważ reprezentuje on wartości, w które wierzymy, które nakazują nam zapewnienie koniecznego nierozerwalnego publicznego systemu korzystania z wody. Dlatego chciałbym powtórzyć, że niedawno przedłożyliśmy podpisaną petycję w sprawie publicznego referendum przeciwko prywatyzacji wody i mogę powiedzieć, że w naszej ojczyźnie spotkaliśmy się z ogromnym wsparciem.