Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση έξι προτάσεων ψηφίσματος σχετικά με το Ιράκ – συγκεκριμένα σχετικά με τη θανατική ποινή (συμπεριλαμβανομένης της περίπτωσης του Tariq Aziz) και τις επιθέσεις εις βάρος χριστιανικών κοινοτήτων⁽¹⁾.

  Bastiaan Belder, συντάκτης. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, στις 12 Νοεμβρίου, το πρωτοσέλιδο μιας γερμανικής εφημερίδας είχε τον τίτλο «Ιρακινοί χριστιανοί καταδιώκονται μέχρι θανάτου». Η φωτογραφία που συνόδευε το άρθρο έδειχνε μια οικογένεια χριστιανών που είχε καταφύγει σε εκκλησία της ιρακινής πρωτεύουσας, της Βαγδάτης. Η οικογένεια αναζήτησε καταφύγιο σε αυτόν τον τόπο λατρείας, επειδή ισλαμιστές τρομοκράτες είχαν ξεκινήσει να πραγματοποιούν βίαιες εφόδους στα σπίτια χριστιανών. Επομένως, το αποτρόπαιο λουτρό αίματος της 31ης Οκτωβρίου κατά τη διάρκεια λειτουργίας στη συριακή καθολική εκκλησία σίγουρα δεν αποτέλεσε μεμονωμένο περιστατικό. Η χριστιανική μειονότητα της Μεσοποταμίας υφίσταται απροκάλυπτες θρησκευτικές διώξεις επί σειρά ετών. Αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα στο Ιράκ. Διαπιστώνεται μαζική έξοδος ιρακινών χριστιανών. Από το 2003 και εξής, ο πληθυσμός τους στο Ιράκ έχει μειωθεί από 850.000 σε 350.000 χριστιανούς, εκ των οποίων οι 150.000 έχουν εκτοπισθεί στο εσωτερικό της χώρας. Τι μπορούν να περιμένουν από την Ευρώπη αυτοί οι θαρραλέοι «παρείσακτοι» – εντός εισαγωγικών, διότι το Ιράκ είναι η χώρα τους; Άλλωστε, πρόκειται για μία χριστιανική μειονότητα της οποίας οι ιστορικές ρίζες στο Ιράκ ανάγονται στον 1ο αιώνα μ.Χ. και περιλαμβάνουν τις παλαιότερες εκκλησίες και μοναστήρια του κόσμου. Θα ήθελα να απευθύνω έκκληση για τρεις συγκεκριμένες ευρωπαϊκές προσπάθειες αρωγής προς τους ιρακινούς χριστιανούς. Καταρχάς, παροχή στήριξης προς τους ιρακινούς χριστιανούς που έχουν διαφύγει στην κουρδική περιοχή για να ξεκινήσουν μια νέα ζωή. Ας τους χαρίσουμε ένα μέλλον στην πατρίδα τους. Το ίδιο ισχύει και για τη χριστιανική μειονότητα στην πεδιάδα της Νινευή. Ευρωπαϊκή βοήθεια για επαγγελματική κατάρτιση, θέσεις εργασίας για νέους ανθρώπους και χορήγηση δανείων για νέες επιχειρήσεις. Δεύτερον, τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα πρέπει να ζητήσουν μετ’ επιτάσεως από την ιρακινή κυβέρνηση –και πρόκειται για εξαιρετικά επείγον ζήτημα– να αφαιρέσει την αναγραφή του θρησκεύματος από τα δελτία ταυτότητας, δεδομένου ότι η μη αναγραφή του θρησκεύματος αναμένεται να ενισχύσει σημαντικά την ατομική ασφάλεια των θρησκευτικών μειονοτήτων, ιδίως των χριστιανών. Επιπλέον, η ισχύουσα πρακτική της αναγραφής του θρησκεύματος στα δελτία ταυτότητας συνεπάγεται σήμερα, μεταξύ άλλων, την εισαγωγή διακρίσεων στην αγορά εργασίας και τον προσηλυτισμό ανθρώπων σε άλλες θρησκείες. Τρίτον, σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, θα ήθελα να ζητήσω από την αντιπροσωπεία για τις σχέσεις με το Ιράκ να εκφράσει στους πέντε χριστιανούς βουλευτές του ιρακινού κοινοβουλίου την προθυμία μας να τους βοηθήσουμε με λόγια και έργα σε αυτήν την αβέβαιη περίοδο. Εν πάση περιπτώσει, κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, επικροτώ, ασφαλώς, κάθε κοινοβουλευτική επαφή μεταξύ της Ευρώπης και του Ιράκ που αποβλέπει στη στήριξη αυτής της νεοσύστατης δημοκρατίας, και είμαι επίσης ιδιαίτερα ευτυχής που ο συνάδελφος βουλευτής, κ. Mauro, θα υποβάλει σύντομα στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων έκθεση σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ιράκ. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Τέλος, απευθυνόμενος στο Συμβούλιο και την Επιτροπή –το Συμβούλιο, βέβαια, δεν εκπροσωπείται στην παρούσα Αίθουσα, αλλά δεν πειράζει–, θα ήθελα να δηλώσω ότι υπολογίζω στις εντατικές προσπάθειες που θα συνεχίσετε να καταβάλλετε ώστε να πείσετε τις ιρακινές αρχές να κάνουν ό,τι μπορούν για να διασφαλίσουν τουλάχιστον τη στοιχειώδη επιβίωση των χριστιανικών κοινοτήτων και εκκλησιών στην ιστορική γη της Μεσοποταμίας.

  Véronique De Keyser, συντάκτρια. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, μετά τον πόλεμο του Ιράκ, η εν λόγω χώρα όχι μόνο δεν απελευθερώθηκε από έναν στρατιωτικό δικτάτορα, αλλά, αντιθέτως, βυθίζεται στη βία. Το θέαμα του απαγχονισμού του Saddam Hussein δεν αποτέλεσε σε καμία περίπτωση μέσο περιορισμού αυτής της βίας. Απεναντίας, επιδείνωσε τις εντάσεις στη χώρα.

Γνωρίζετε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μάχεται ακατάπαυστα κατά της θανατικής ποινής. Εκτιμούμε ότι με την κατάργηση της θανατικής ποινής στην Ευρώπη κάναμε ένα βήμα προόδου για την ανθρωπότητα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θεωρούμε απαράδεκτο τον ενδεχόμενο απαγχονισμό του Tariq Aziz, ο οποίος συνεργάστηκε με τον Saddam Hussein, και δύο βοηθών του. Και τούτο όχι λόγω της προσωπικότητας του Tariq Aziz, ο οποίος, όπως γνωρίζω πολύ καλά, ήταν όντως μία αξιόλογη προσωπικότητα που συμμετείχε, δυστυχώς. σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς. Ωστόσο, θεωρώ –και πρόκειται για προσωπική μου άποψη– ότι, ειδικά το τελευταίο διάστημα, κατέβαλε μείζονες προσπάθειες για το άνοιγμα της χώρας του στον κόσμο.

Μολαταύτα, το ζητούμενο εν προκειμένω δεν είναι η περίπτωση του Tariq Aziz αυτή καθαυτή. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε αύριο την προβολή του απαγχονισμού του Tariq Aziz στις τηλεοπτικές μας οθόνες ως σύμβολο της απελευθέρωσης του Ιράκ. Για τον λόγο αυτόν, καλώ τους συναδέλφους βουλευτές να εγκρίνουν το παρόν ψήφισμα, το οποίο περιλαμβάνει και μια ενότητα –με την οποία συμφωνώ– σχετικά με τις διώξεις των χριστιανών στο Ιράκ.

  Anneli Jäätteenmäki, συντάκτρια. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η θανατική ποινή καταστρατηγεί το δικαίωμα στη ζωή, το οποίο κατοχυρώνεται στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Πρόκειται για την έσχατη άρνηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ωστόσο, το 2009, 18 χώρες εκτέλεσαν θανατικές ποινές. Το Ιράκ εκτέλεσε περισσότερους από 120 ανθρώπους, ενώ το Ιράν προέβη σε 388 εκτελέσεις. Οι χώρες που χρησιμοποιούν τη θανατική ποινή –συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας, και ο κατάλογος συνεχίζεται– υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι εκτελούνται στο όνομα της δικαιοσύνης. Η θανατική ποινή δεν έχει καμία σχέση με τη δικαιοσύνη.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναλάβει την ισχυρή δέσμευση να εργαστεί για την κατάργηση της θανατικής ποινής σε ολόκληρο τον πλανήτη και πασχίζει να επιτύχει την καθολική αποδοχή αυτής της αρχής. Το παρόν ψήφισμα αποτελεί σημαντική υπενθύμιση του γεγονότος ότι πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα κατά της θανατικής ποινής. Απευθύνουμε έκκληση στην κυβέρνηση του Ιράκ να καταργήσει τη χρήση της θανατικής ποινής.

  Peter van Dalen, συντάκτης. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, τα μαύρα σύννεφα του ισλαμικού εξτρεμισμού απλώνονται σε ολόκληρο τον κόσμο και, ειδικότερα, πάνω από τη Μέση Ανατολή. Στο Πακιστάν, η Asia Bibi δήλωσε ότι, παρά την αναστολή της εκτέλεσης της ποινής της, η ίδια εξακολουθεί να συνιστά απειλή για τους εξτρεμιστές. Δυστυχώς, θα χρειαστεί να μεταναστεύσει σε άλλη χώρα. Χριστιανοί του Ιράκ έχουν επίσης διαφύγει μαζικά από τη χώρα. Αποτελούν, σε συστηματική βάση, θύματα των εξτρεμιστών. Στο Ιράκ, μία θρησκευτική κοινότητα που έχει ζήσει εκεί πολύ περισσότερο από ό,τι οι εξτρεμιστές εκδιώκεται με εξαιρετικά βάναυσο τρόπο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι χριστιανοί αξίζουν την υποστήριξή μας. Πρέπει να τους δοθεί η δυνατότητα να παραμείνουν ενωμένοι, ούτως ώστε να μπορούν να ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Ως εκ τούτου, καλώ την Επιτροπή να δώσει στο ζήτημα αυτό κορυφαία προτεραιότητα. Απαιτείται επειγόντως ισχυρή ευρωπαϊκή στήριξη για τη χαλιναγώγηση των ομάδων στο Ιράκ. Μόνον κατ’ αυτόν τον τρόπο θα κατορθώσουμε ενδεχομένως να αποτρέψουμε διά παντός τους ισλαμιστές εξτρεμιστές από το να κλείνουν και να κλειδώνουν τις πόρτες των εκκλησιών στο Ιράκ.

  Frieda Brepoels, συντάκτρια. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία υποστηρίζει πλήρως δύο σημεία του ψηφίσματος. Καταρχάς, πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα μας κατά της θανατικής ποινής, καθώς και τις εκκλήσεις μας για την άρση της θανατικής ποινής που επιβλήθηκε στον Tariq Aziz και σε δύο άλλους πρώην αξιωματούχους. Δεύτερον, κάθε άνθρωπος στο Ιράκ θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να ασκεί τα θρησκευτικά του καθήκοντα στη χώρα του, και εμείς καταδικάζουμε οιαδήποτε προσβολή κατά αυτής της ελευθερίας. Εκφράζουμε μεν την ικανοποίησή μας για αυτά τα δύο σημεία, αλλά η Ομάδα μου εκφράζει επίσης τη δυσαρέσκειά της για τις ελλείψεις του ψηφίσματος. Κατά τα φαινόμενα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αρνείται να συζητήσει τον μεγάλο αριθμό των παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράκ για τις οποίες εμείς, ως κράτη μέλη της ΕΕ, είμαστε εν μέρει υπεύθυνοι. Στρατεύματα ξένων χωρών επέτρεψαν στις ιρακινές δυνάμεις ασφαλείας να προβούν σε κακομεταχείριση κρατουμένων, ακόμα δε και να τους βασανίσουν και να τους δολοφονήσουν. Τον Μάρτιο του 2010, το Ηνωμένο Βασίλειο καταδικάστηκε για τον λόγο αυτόν από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Οι πρόσφατες αποκαλύψεις του Wikileaks επιβεβαίωσαν αυτές τις πρακτικές, οι οποίες είναι απαράδεκτες. Για τους λόγους αυτούς, θα θέλαμε να είχαν καταδικαστεί οι εν λόγω πρακτικές στις οποίες προέβησαν αμφότερα τα αμερικανικά και τα ευρωπαϊκά στρατεύματα. Εξίσου ενδεδειγμένη στο παρόν ψήφισμα θα ήταν και κάποια αναφορά στην έκκληση της Navi Pillay, της Ύπατης Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, για τη διεξαγωγή ενδελεχούς έρευνας επί των ισχυρισμών, αφενός, περί παράνομων απαγωγών και, αφετέρου, περί κακομεταχείρισης και δολοφονιών στις ιρακινές φυλακές. Η έρευνα για το συγκεκριμένο ζήτημα, την οποία κίνησε πρόσφατα το Ηνωμένο Βασίλειο, θα πρέπει να συνεχιστεί ευρέως, και τα κράτη μέλη που απέστειλαν στρατιωτικές δυνάμεις στην περιοχή πρέπει να καλέσουν τους ανθρώπους τους να λογοδοτήσουν για τις εγκληματικές τους πράξεις. Η Επιτροπή και το Συμβούλιο θα πρέπει να επιμείνουν σε αυτό· η σιωπή δεν αποτελεί πλέον επιλογή.

  Miguel Portas, συντάκτης. – (PT) Κυρία Πρόεδρε, όλοι συμφωνούμε, νομίζω, ότι η απόπειρα εκτέλεσης του Tariq Aziz, πρωθυπουργού του Ιράκ υπό το καθεστώς του Saddam Hussein, αποτελεί σαφώς τραγική παρωδία. Πρόκειται για έναν άνθρωπο ο οποίος εκτίει ήδη ποινή ισόβιας κάθειρξης. Δεν διαφωνούμε με αυτό, αλλά δεν νομίζω ότι μπορούμε να συζητήσουμε και να καταδικάσουμε την εν λόγω απόπειρα εκτέλεσης χωρίς να αναφερθούμε, ταυτόχρονα, στις 900 και πλέον θανατικές ποινές που έχουν ήδη εκτελεστεί από το προεδρικό συμβούλιο του Ιράκ. Οφείλουμε να αποδώσουμε την ίδια βαρύτητα σε όλους, ανεξαρτήτως του βαθμού στον οποίο είναι γνωστοί. Είναι προφανές ότι συμφωνούμε επίσης με την καταδίκη της ισλαμικής τρομοκρατίας εις βάρος χριστιανικών κοινοτήτων, ωστόσο, δεν μπορούμε να αποσιωπήσουμε το γεγονός ότι, λόγω της στρατιωτικής κατοχής, 30.000 άνθρωποι κρατούνται στο Ιράκ χωρίς να τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες, ούτε να αγνοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο αυτό το γεγονός έχει προκαλέσει συγκρούσεις και προβλήματα στους κόλπους της ιρακινής κοινωνίας. Το πρόβλημα με το παρόν ψήφισμα είναι ότι λαμβάνει υπόψη ελάχιστα στοιχεία. Ως εκ τούτου, η Ομάδα μου συνέταξε δικό της ψήφισμα.

  Constance Le Grip, συντάκτρια. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κατά τη διάρκεια της παρούσας συζήτησης σχετικά με την κατάσταση στο Ιράκ, τη θανατική καταδίκη του Tariq Aziz και την κατάσταση των χριστιανών στο Ιράκ, θα ήθελα να επαναλάβω την απόλυτη αντίθεση της Ομάδας μου, της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), στη θανατική ποινή.

Ωστόσο, θα ήθελα, πάνω από όλα, να εκφράσω την αγανάκτηση της Ομάδας μου για τη σφοδρή επιδείνωση της κατάστασης των χριστιανών που διαμένουν στο Ιράκ, και να εκφράσω επίσης τα έντονα συναισθήματά μας για τις πρόσφατες φονικές επιθέσεις που έπληξαν τις χριστιανικές κοινότητες στο Ιράκ, ιδίως δε την άνανδρη έφοδο ομηρείας στη συριακή εκκλησία της Βαγδάτης στις 31 Οκτωβρίου, η οποία οδήγησε στον θάνατο 58 ανθρώπων. Φυσικά, θέλουμε εξίσου να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας προς τα θύματα και τις οικογένειές τους.

Με την ευκαιρία αυτής της συζήτησης, θα θέλαμε να απευθύνουμε επίσημη και σοβαρή έκκληση προς τις ιρακινές αρχές να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να εγγυηθούν την ασφάλεια και την ακεραιότητα των χριστιανών στο Ιράκ· να προστατεύσουν όλους τους τόπους λατρείας, να διασφαλίσουν τη θρησκευτική ελευθερία των ιρακινών χριστιανών, αλλά και όλων των θρησκευτικών κοινοτήτων και όλων των θρησκευτικών μειονοτήτων, και να μεριμνήσουν για τον περιορισμό της βίας μεταξύ των εθνοτικών ομάδων. Στην πραγματικότητα, αυτό που διακυβεύεται εν προκειμένω είναι η ειρήνη, η εθνική συμφιλίωση σε αυτήν τη χώρα και η υπεράσπιση των αξιών της ελευθερίας και της ανεκτικότητας.

  Mario Mauro (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η θανατική ποινή του Tariq Aziz και το δράμα των διωκόμενων χριστιανών συνιστούν ζητήματα τα οποία θα ήταν λογικό, ενδεχομένως, να εξεταστούν ξεχωριστά. Ωστόσο, ίσως είναι θετικό που τα συζητούμε μαζί, διότι αυτό που επιθυμούμε να δηλώσουμε με το παρόν ψήφισμα είναι ότι θέλουμε δικαιοσύνη στο Ιράκ και δικαιοσύνη για το Ιράκ.

Θέλουμε δικαιοσύνη στο Ιράκ, διότι οι χριστιανοί που έπεσαν θύματα των φονταμενταλιστικών στόχων πολλών ομάδων οι οποίες μάχονται για την εξουσία είναι αδιαμφισβήτητα αθώοι. Θέλουμε δικαιοσύνη για το Ιράκ, διότι η διαδικασία αποκατάστασης της σταθερότητας και της δημοκρατίας, η οποία βρίσκεται επί του παρόντος σε εξέλιξη στην εν λόγω χώρα, δεν αξίζει να αμαυρωθεί από την εκτέλεση ενός ανθρώπου που είναι ενδεχομένως ένοχος, αλλά σίγουρα δεν του αξίζει να θανατωθεί.

Επομένως, πιστεύω ότι το παρόν νομοθετικό μέσο υπό τη μορφή ψηφίσματος δύναται να αποφέρει ακόμα πιο πρακτικά αποτελέσματα εάν συμπεριλάβουμε τις συναφείς αποφάσεις και τα σχετικά θέματα και στο περιεχόμενο της συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ και του Ιράκ. Η συμφωνία αυτή μπορεί να προβλέπει, σε πρακτικό επίπεδο, την επιβολή προϋποθέσεων εκ μέρους μας για οικονομικές συμφωνίες, και οι προϋποθέσεις αυτές μπορούν να αφορούν τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τον σεβασμό των ιρακινών χριστιανών.

  Ana Gomes (S&D). – (PT) Κυρία Πρόεδρε, το Ιράκ και οι Ιρακινοί κληρονόμησαν και υπέστησαν μακρύ κατάλογο βασανιστηρίων υπό την ηγεσία του δικτάτορα Saddam Hussein. Έκτοτε, μετά το 2003, η χώρα υφίσταται φρικτές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων συλλήψεις, απαγωγές και εξωδικαστικές εκτελέσεις υπό την ξένη στρατιωτική κατοχή. Τούτο καθιστά ιδιαίτερα σημαντική τη δήλωση του προέδρου Talabani, ο οποίος διαβεβαίωσε ότι, ως σοσιαλιστής και ανθρωπιστής που είναι, προτίθετο να αρνηθεί να υπογράψει την εντολή εκτέλεσης του Tariq Aziz. Νομίζω πως είναι υψίστης σημασίας να δηλώσουμε στο Κοινοβούλιο ότι τασσόμαστε κατά της θανατικής ποινής, ανεξαρτήτως προσώπου και θρησκείας, και ότι δεν αγωνιζόμαστε μόνο για την κατάργηση της θανατικής ποινής που βαρύνει τον Tariq Aziz επειδή είναι χριστιανός. Είναι προφανές ότι εγώ και όλοι οι συνάδελφοι βουλευτές αποδοκιμάζουμε απερίφραστα τις επιθέσεις κατά της χριστιανικής κοινότητας στο Ιράκ, μιας κοινότητας η οποία αποτελεί μέρος της ιρακινής πολιτιστικής κληρονομιάς, και την οποία οι Ιρακινοί, περισσότερο από οιονδήποτε άλλον, εκτιμούν και είναι σε θέση να διατηρήσουν. Ωστόσο, δεν μπορούμε να λησμονήσουμε ότι εκείνοι που έχουν υποφέρει περισσότερο από την τρομοκρατία και τη θρησκευτική βία στο Ιράκ είναι, στην πραγματικότητα, οι μουσουλμάνοι, είτε πρόκειται για σιίτες είτε πρόκειται για σουνίτες ή άλλους. Είναι σημαντικότερο από ποτέ για εμάς, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να επικεντρωθούμε στις σχέσεις μας με το Ιράκ και να συζητήσουμε με τους συναδέλφου βουλευτές του ιρακινού κοινοβουλίου το εν λόγω ζήτημα, ιδιαίτερα δε την ανάγκη κατάργησης της θανατικής ποινής.

  Marietje Schaake, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η θανατική ποινή ανεστάλη στο Ιράκ μετά την αμερικανική εισβολή το 2003, αλλά τέθηκε εκ νέου σε ισχύ τον Αύγουστο του 2004. Έκτοτε, εκατοντάδες άνθρωποι έχουν καταδικαστεί σε θάνατο και πολλοί έχουν εκτελεστεί.

Η προσαγωγή στη δικαιοσύνη όσων παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι σημαντική για τη μελλοντική σταθερότητα μιας χώρας, κι αυτό ισχύει και για το Ιράκ. Οι πολιτικοί και οι πρώην πολιτικοί δεν θα πρέπει να αποτελούν εξαίρεση, καθόσον φέρουν την τελική και συχνά άμεση ευθύνη για τέτοιου είδους παραβιάσεις. Είναι ευρέως γνωστό ότι οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράκ, με ευθύνη του Saddam Hussein, του Tariq Aziz και των ομοίων τους, έλαβαν σοβαρές διαστάσεις. Οι δίκαιες δίκες και η τήρηση της νομιμότητας είναι απολύτως απαραίτητες για τη διασφάλιση της συμφιλίωσης και των εποικοδομητικών ενεργειών προς ένα καλύτερο μέλλον.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί μια κοινότητα αξιών και κατέχει μοναδική θέση στον κόσμο, ιδίως όσον αφορά τη θανατική ποινή, την οποία έχουμε καταργήσει εξ ολοκλήρου. Στο πλαίσιο των σχέσεών μας με τρίτες χώρες, είτε πρόκειται για τις Ηνωμένες Πολιτείες είτε πρόκειται για την Κίνα, το Ιράν ή το Ιράκ, απευθύνουμε έκκληση να μην στερούν το υπέρτατο δικαίωμα –το δικαίωμα στη ζωή– από τους ανθρώπους ως μορφή τιμωρίας.

Ο Jalal Talabani δήλωσε ότι δεν θα υπογράψει την εντολή εκτέλεσης του Tariq Aziz, και εμείς επικροτούμε αυτήν τη χειρονομία. Θα έπρεπε να αποτελεί μέρος μιας κοινωνίας η οποία βασίζεται στο κράτος δικαίου, και στην οποία τυγχάνουν σεβασμού τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των πολιτών, και η ΕΕ είναι πρόθυμη να συνδράμει την ιρακινή κυβέρνηση ώστε να εξελιχθεί προς αυτήν την κατεύθυνση και να διασφαλίσει τη δίκαιη προσαγωγή στη δικαιοσύνη όσων παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η σταθερότητα του Ιράκ είναι εύθραυστη και μπορεί κάλλιστα να διαταραχθεί εξαιτίας εκτελέσεων που έχει επικυρώσει η κυβέρνηση. Η υπογραφή και η κύρωση του δεύτερου προαιρετικού πρωτόκολλου του Διεθνούς Συμφώνου για τα Αστικά και Πολιτικά Δικαιώματα, καθώς και του πρωτόκολλου αριθ. 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών θα μπορούσε να συμβάλει στην εδραίωση της στάσης του Ιράκ έναντι των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Θα αποτελούσε επίσης ένα ευπρόσδεκτο βήμα προς την ένταξη της χώρας στη διεθνή κοινότητα.

  Marie-Christine Vergiat, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, η Ομάδα μου, η Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστερά των Πρασίνων των Βορείων Χωρών δεν συμμετείχε στο κοινό ψήφισμα σχετικά με το εν λόγω θέμα, ούτε στο ψήφισμα για το Θιβέτ. Αυτές οι απογευματινές συνεδριάσεις της Πέμπτης αποκτούν ολοένα εντονότερη σουρεαλιστική χροιά στην παρούσα Αίθουσα, τόσο ως προς τις απουσίες που παρατηρούνται όσο και ως προς τα θέματα προς συζήτηση και τον τρόπο χειρισμού τους. Το πρίσμα υπό το οποίο ορισμένοι βουλευτές αντιμετωπίζουν τη μία ή την άλλη χώρα και το τάδε ή το δείνα θέμα αντίκειται στην καθολική και αδιαίρετη έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως περιγράφεται λεπτομερώς στα διεθνή κείμενα που διατεινόμαστε ότι υποστηρίζουμε.

Αυτός ο τρόπος θεώρησης και δράσης παραβλάπτει την αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον συγκεκριμένο τομέα, και την καθιστά έρμαιο όσων ισχυρίζονται ότι οι Ευρωπαίοι έχουν ένα δυτικό όραμα για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ότι προσπαθούν για μία ακόμα φορά να επιβάλουν στους άλλους το δικό τους μοντέλο.

Κυρίες και κύριοι, συντάσσομαι μαζί σας και καταδικάζω τις θανατικές ποινές, συμπεριλαμβανομένης και της ποινής του Tariq Aziz, καθώς και τις εκτελέσεις, που είναι εξαιρετικά πολυάριθμες στο Ιράκ και αφορούν εξίσου γυναίκες και παιδιά. Θα ήθελα, όμως, να καταδικάζαμε με τον ίδιο τρόπο και την κατάσταση χιλιάδων ανθρώπων οι οποίοι κρατούνται χωρίς λόγο, απουσία δίκης, και υφίστανται βασανιστήρια. Θα ήθελα να καταδικάζαμε τις καταχρήσεις εξουσίας στις οποίες προβαίνουν οι ιρακινές δυνάμεις και οι δυνάμεις κατοχής, και θα ήθελα επίσης να καταδικάζαμε τη στρατολόγηση ανηλίκων και –ιδίως σήμερα, που είναι η «Παγκόσμια ημέρα κατά της βίας εις βάρος των γυναικών»– τη βία εις βάρος των γυναικών στο Ιράκ, στο πλαίσιο αυτής της σύγκρουσης. Θα ήθελα επίσης να καταδικάζαμε τον τρόπο με τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκατέλειψαν τον καταυλισμό Ashraf χωρίς να ενδιαφερθούν για τους εκατοντάδες ανθρώπους που ζούσαν εκεί.

Για όλους αυτούς τους λόγους, κυρία Πρόεδρε, η Ομάδα GUE/NGL θα απέχει από το παρόν ψήφισμα, όπως και από το ψήφισμα σχετικά με το Θιβέτ.

  Franz Obermayr (NI). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, στις 10 Νοεμβρίου, πέντε άνθρωποι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια βομβιστικής επίθεσης εναντίον χριστιανών, ενώ μόλις λίγες ημέρες νωρίτερα έλαβε χώρα επίθεση σε καθολική εκκλησία. Εκατό άνθρωποι κρατήθηκαν όμηροι και 40 σκοτώθηκαν συνεπεία της ομηρείας. Τα τελευταία χρόνια, 900.000 χριστιανοί έχουν εγκαταλείψει το Ιράκ. Τα γεγονότα αυτά αποτελούν θλιβερό παράδειγμα της κατάστασης που αντιμετωπίζουν οι χριστιανοί στο Ιράκ και σε ολόκληρη την περιοχή της Μέσης Ανατολής. Δεν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά, αλλά μάλλον για μια παγκόσμια τάση που διαπιστώνεται στα σύνορα της Ευρώπης, όπως και στην Αίγυπτο, αλλά, περιστασιακά, και στην Τουρκία. Η ΕΕ θα πρέπει να είναι σε θέση να ασκήσει επαρκείς πιέσεις για την καταπολέμηση των διακρίσεων εις βάρος των χριστιανών. Αρκεί μόνο να φέρουμε στον νου μας το βόρειο τμήμα της Κύπρου, όπου, από την τουρκική κατοχή και μετά, περίπου 150 εκκλησίες καταστράφηκαν ή μετατράπηκαν σε τζαμιά και έχει απομείνει πλέον μόνο μία εκκλησία στη οποία επιτρέπεται στον χριστιανικό πληθυσμό να τελεί μία λειτουργία ετησίως. Προσέξτε, δεν αναφέρομαι στο Ιράκ εν προκειμένω, αλλά σε ένα νησί της Μεσογείου, στην άκρη της Ευρώπης.

Φρονώ ότι είναι εύλογο να θεσπίσουμε ένα μόνιμο σύστημα παρακολούθησης των διώξεων των χριστιανών. Θα πρέπει να ακολουθήσουν δε συγκεκριμένες δράσεις, για παράδειγμα, η συστηματική ενσωμάτωση ρητρών περί της απαγόρευσης των διώξεων χριστιανών σε συμφωνίες διεθνούς εμπορίου με την ΕΕ. Δεν είναι δυνατόν να επικρατεί μία κατάσταση στην οποία θέλουμε μεν να διατηρούμε εμπορικές συναλλαγές, αλλά αρκούμαστε να εθελοτυφλούμε όταν διώκονται χριστιανοί.

Θα ήθελα να ολοκληρώσω με λίγα λόγια για τον πρώην πρωθυπουργό κ. Aziz: ακόμα και πρώην μέλη του καθεστώτος του Saddam Hussein έχουν δικαίωμα στην τήρηση της νομιμότητας. Οι εκδικητικές εκτελέσεις δεν έχουν καμία θέση σε αυτήν την περίπτωση. Ακόμα και αυτοί οι πρώην υπουργοί έχουν δικαίωμα σε δίκαιη δίκη. Κάτι τέτοιο είναι απαράδεκτο, ειδικά σε ένα νέο κράτος το οποίο προσβλέπει στον εκδημοκρατισμό του. Για τον λόγο αυτόν, θα ήθελα να ζητήσω από την ΕΕ να προβεί στα κατάλληλα διαβήματα και να είναι σαφής εν προκειμένω.

  Esther de Lange (PPE). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, στο ασφαλές περιβάλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντιμετωπίζουμε την πίστη και τον εκκλησιασμό ως ιδιωτικό ζήτημα. Εντούτοις, η ελεύθερη έκφραση της χριστιανικής πίστης στο Ιράκ τείνει πλέον να αποτελεί ένδειξη εξαιρετικού θάρρους. Ορθώς καταδικάσαμε σήμερα την αποτρόπαιη επίθεση της Κυριακής της 31ης Οκτωβρίου, εντωμεταξύ, όμως, έλαβαν χώρα νέες επιθέσεις που στοίχισαν, για μία ακόμα φορά, ανθρώπινες ζωές. Την προηγούμενη Δευτέρα, δύο αδέλφια σκοτώθηκαν στη Μοσούλη. Ο συνάδελφος βουλευτής κ. Belder σάς ανέφερε τον συνεχώς φθίνοντα πληθυσμό των ιρακινών χριστιανών που παραμένουν στο Ιράκ, εκ των οποίων τουλάχιστον 100.000 έχουν εκτοπιστεί στο εσωτερικό της ίδιας τους της χώρας. Κατά τα φαινόμενα, πρόκειται αναμφίβολα για στοχευμένη στρατηγική ορισμένων ομάδων που αποβλέπουν στην εκδίωξη αυτής της πληθυσμιακής ομάδας από τη χώρα. Κύριε Επίτροπε, εμείς, ως ΕΕ, δεν έχουμε την πολυτέλεια να παρακολουθούμε άπρακτοι. Καταρχάς, η Ένωση θα πρέπει, φυσικά, να προβεί σε διαβήματα προς τις ιρακινές αρχές, οι οποίες, δυστυχώς, βρίσκονται ακόμα σε ανίσχυρη θέση, και να τις συνδράμει στην ανάληψη δράσης. Ωστόσο, θα ήθελα να προχωρήσω περαιτέρω και να προτείνω, όπως είπε πράγματι και ο κ. Mauro, την κατά προτεραιότητα συμπερίληψη στη συμφωνία εταιρικής σχέσης με το Ιράκ, την οποία συζητούμε τώρα, ενός ασφαλούς περιβάλλοντος διαβίωσης για τους ιρακινούς χριστιανούς στο Ιράκ. Ως αντιπρόεδρος της αντιπροσωπείας για τις σχέσεις με το Ιράκ, θα συνεχίσω να παρακολουθώ την κατάσταση και θα χαρώ πολύ να ακούσω την άποψη της Επιτροπής σχετικά με το ζήτημα αυτό.

  Mitro Repo (S&D). – (FI) Κυρία Πρόεδρε, είναι φρικτό και απαράδεκτο το γεγονός ότι, για μία ακόμα φορά, πολλοί αθώοι άνθρωποι επλήγησαν στο Ιράκ λόγω των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων.

Οι επιθέσεις εις βάρος θρησκευτικών κοινοτήτων είναι πάντα αδικαιολόγητες, οπουδήποτε και αν λαμβάνουν χώρα. Το δικαίωμα των θρησκευτικών ομάδων να ασκούν τα λατρευτικά τους καθήκοντα πρέπει να εφαρμόζεται άνευ όρων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν προβληματίζεται μόνο για τους χριστιανούς. Η ελευθερία θρησκείας και συνείδησης πρέπει να ισχύει εξίσου για όλους. Η διασφάλιση αυτού του καθολικού ανθρώπινου δικαιώματος συνιστά επίσης την καλύτερη εγγύηση που έχουμε στη διάθεσή μας για την πρόληψη της εκδήλωσης διενέξεων και την επίλυσή τους.

Το παρόν ψήφισμα αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, ένα μήνυμα πως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρέχει ουσιαστική στήριξη στον ιρακινό λαό, προτρέποντάς τον να αντιταχθεί στη βία και την τρομοκρατία και να αγωνιστεί με αποφασιστικότητα για τη δημοκρατία και την πανανθρώπινη αξιοπρέπεια.

  Tunne Kelam (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, περισσότεροι από 50 χριστιανοί δολοφονήθηκαν στο Ιράκ από ομάδες εξτρεμιστών σε χρονικό διάστημα ενός μηνός.

Εναπόκειται στη νέα ιρακινή κυβέρνηση η ειδική ευθύνη να παράσχει εγγυήσεις ασφάλειας, δικαιοσύνης και ίσων δικαιωμάτων για όλες τις θρησκευτικές κοινότητες. Μόνο με τον τρόπο αυτόν μπορεί η Βαγδάτη να κερδίσει τον σεβασμό και να αναπτύξει αίσθημα εμπιστοσύνης, όχι μόνο στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και στις σχέσεις της με την ΕΕ.

Η κατάσταση σε πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής, από τις οποίες αναγκάζονται να διαφύγουν παραδοσιακές χριστιανικές μειονότητες, είναι ανησυχητική. Οι περισσότεροι ιρακινοί Ασσύριοι έχουν πλέον εκτοπιστεί στο εσωτερικό της χώρας. Θεωρώ πως είναι εξαιρετικά σημαντικό, κατά την άσκηση της κοινής εξωτερικής μας πολιτικής, η κ. Ashton να εγείρει τακτικά το πρόβλημα της θρησκευτικής ελευθερίας, και οι μελλοντικές συμφωνίες μεταξύ της ΕΕ και τρίτων χωρών να περιλαμβάνουν ρήτρα περί του σεβασμού της θρησκευτικής ελευθερίας.

  Justas Vincas Paleckis (S&D). – (LT) Κυρία Πρόεδρε, κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους, η χριστιανική κοινότητα στο Ιράκ βίωσε την κλιμάκωση επεισοδίων θρησκευτικής βίας και διωγμών. Οι χριστιανοί εγκαταλείπουν το Ιράκ, τρομοκρατημένοι από τους βομβαρδισμούς και τις σφαγές. Μολονότι καταδικάζω τις φρικτές τρομοκρατικές επιθέσεις, θα ήθελα να επισημάνω, για λόγους φιλαλήθειας, ότι η αμερικανική εισβολή επιδείνωσε την κατάσταση εν προκειμένω, και, επομένως, είναι ευθύνη των ΗΠΑ να την βελτιώσουν. Γενικά, οι θρησκευτικές και εθνικές διχόνοιες και το αμοιβαίο μίσος στο Ιράκ έχουν λάβει τέτοιες διαστάσεις ώστε η χώρα διατρέχει σοβαρότατο κίνδυνο. Ο δημοκρατικός κόσμος αναμένει από την ιρακινή κυβέρνηση να καταργήσει τη θανατική ποινή το συντομότερο δυνατόν. Επικροτώ την απόφαση του ιρακινού προέδρου να μην υπογράψει την εντολή εκτέλεσης του Tariq Aziz, ωστόσο θα παρακολουθούμε εκ του σύνεγγυς τον τρόπο με τον οποίο θα χειριστεί την εν λόγω υπόθεση και το ιρακινό κοινοβούλιο.

  Bernd Posselt (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, είναι σκανδαλώδες το γεγονός ότι, μετά από 2.000 χρόνια παρουσίας των χριστιανικών κοινοτήτων στη γεωγραφική περιοχή που σήμερα είναι γνωστή ως Ιράκ, οι κοινότητες αυτές απειλούνται με εξαφάνιση, ιδίως ενόψει της δυτικής επέμβασης κατά τα τελευταία έτη, καθώς και του γεγονότος ότι τα εν λόγω περιστατικά λαμβάνουν χώρα υπό την ηγεσία μίας δημοκρατικής κυβέρνησης που έχει τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό δεν μπορούμε να το ανεχθούμε. Πέραν των γενικών ζητημάτων της θρησκευτικής ελευθερίας, πρόκειται για αναμφισβήτητο σκάνδαλο, και θεωρώ θετικό το γεγονός ότι ορισμένοι χριστιανοί επίσκοποι από το Ιράκ αναμένεται να μεταβούν στο Στρασβούργο τον Δεκέμβριο, προκειμένου να μας ενημερώσουν λεπτομερώς για την κατάσταση των θρησκευτικών τους κοινοτήτων.

Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν αρκούν τα περιστασιακά κοινότοπα διαβήματα, διότι φέρουμε εν προκειμένω πραγματική ευθύνη. Το ογδόντα τοις εκατό των Ευρωπαίων είναι χριστιανοί. Υπερασπιζόμαστε, φυσικά, τη θρησκευτική ελευθερία εν γένει, ποιος όμως θα προστατεύσει τα συμφέροντα αυτών των ανθρώπων εάν δεν το πράξουμε εμείς; Πρόκειται για ανθρώπους που κατόρθωσαν μεν να επιβιώσουν υπό το άθλιο καθεστώς του Saddam Hussein στη χώρα τους, αλλά τώρα απειλείται η ίδια τους η ύπαρξη.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να επικεντρώσει το έργο του στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη συγκεκριμένη περιοχή. Θα ήθελα να ζητήσω από τη βαρόνη Ashton να κάνει το ίδιο και να μας τηρεί τακτικά ενήμερους σχετικά με την κατάσταση αυτών των χριστιανών.

  Bogusław Sonik (PPE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, οι δολοφονίες χριστιανών δεν έχουν τέλος· σήμερα στο Ιράκ, τη Νιγηρία, την Αίγυπτο και το Αφγανιστάν, εχθές στο Σουδάν, την Ινδία και την Ινδονησία, και αύριο, εάν δεν έχουν ήδη σκοτωθεί, εάν δεν έχουν ήδη πέσει θύματα πογκρόμ, βιαιοπραγιών, βιασμών και επιθέσεων, θα αναγκαστούν να ζουν ως παρίες, κρύβοντας την πίστη τους ακόμα και σε περιοχές όπου οι πολιτιστικές, πολιτικές και οικονομικές τους ρίζες είναι μακράν παλαιότερες από την εμφάνιση του Ισλάμ στις γενέτειρές τους. Παρά τις εκκλήσεις μουσουλμάνων διανοούμενων της Δύσης, δεν διαπιστώνεται καμία εξέλιξη στις χώρες τους η οποία θα μπορούσε να εγγυηθεί την ασφάλειά τους. Το μοναδικό τους «ανόμημα» είναι ότι έχουν το ίδιο θρήσκευμα με τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς.

Το 2010, ο ισλαμικός φονταμενταλισμός έπληξε άραβες πιστούς του Χριστού μπροστά στα ίδια μας τα μάτια. Καμία ομάδα ανθρώπων δεν αξίζει τέτοια τύχη. Δέον είναι να επισημανθεί ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως χώρα η οποία θεμελιώνεται στον χριστιανικό πολιτισμό και στην οποία οι μουσουλμάνοι θα αντιμετωπίζονταν τόσο άσχημα όσο οι χριστιανοί που ζουν σε μουσουλμανικά εδάφη. Το Κοινοβούλιο θα πρέπει να εκπονήσει μια έκθεση σχετικά με την κατάσταση των χριστιανών στις μουσουλμανικές χώρες, και τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα θα πρέπει να συμπεριλαμβάνουν στην ημερήσια διάταξή τους το θέμα των διωγμών στο πλαίσιο των συζητήσεων που διεξάγουν με τις εν λόγω χώρες.

  Carl Schlyter (Verts/ALE). – (SV) Κυρία Πρόεδρε, δεν υπάρχει τίποτα πιο παράλογο από τη θανατική ποινή – το να θανατώνεις κάποιον για να αποδείξεις ότι δεν είναι σωστό να διαπράττει φόνο. Ο λαός του Ιράκ έχει υποστεί μέγιστη καταπίεση. Καταρχάς, ο δικτάτορας Saddam Hussein κακοποίησε και καταπίεσε ανθρώπους που είχαν διαφορετικές απόψεις από τις δικές του και ανθρώπους που κατέκριναν το καθεστώς του. Επί του παρόντος, οι άνθρωποι αναγκάζονται να ζουν υπό μία δύναμη κατοχής, η οποία ενδιαφέρεται για την εδραίωση μίας εξουσίας που θα βασίζεται περισσότερο στα όπλα, παρά στη δημοκρατία. Η κακομεταχείριση και η καταπίεση όσων επικρίνουν τις δυνάμεις κατοχής συνεχίζεται.

Πλην όμως, η κακομεταχείριση και η καταπίεση συνεχίζεται πλέον με στόχο τους χριστιανούς. Πρέπει να τεθεί τέλος στην κακομεταχείριση και την καταπίεση στο Ιράκ. Υπέχουμε ευθύνη εν προκειμένω. Η κατάσταση αυτή θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως εθνική εκκαθάριση. Αυτό είναι το θέμα της συζήτησής μας. Άνθρωποι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το Ιράκ. Επομένως, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι δεν θα τους αναγκάσουμε να εγκαταλείψουν και την ΕΕ. Αυτό είναι το καθήκον μας. Δεν πρέπει να στείλουμε τον ιρακινό λαό πίσω στα δεινά και την καταπίεση.

  Konrad Szymański (ECR). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, είμαι βέβαιος ότι η ιρακινή κυβέρνηση έχει τις καλύτερες προθέσεις, αλλά πρέπει όλοι μας να καταβάλουμε μεγαλύτερες προσπάθειες για την προστασία της χριστιανικής κοινότητας στη χώρα. Η κοινότητα αυτή είναι επί του παρόντος θύμα διακρίσεων, επιθέσεων, ακόμα δε και δολοφονιών, για έναν και μοναδικό λόγο: την οριστική εξάλειψή της από τα εδάφη στα οποία ζει επί σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να δράσει εν προκειμένω με μεγαλύτερο σθένος, χωρίς να λάβει υπόψη την αυτολογοκρισία που επιβάλλει η πολιτική ορθότητα, η οποία είναι εμφανής ακόμα και στο κείμενο του ψηφίσματος που πρόκειται σύντομα να εγκρίνουμε. Η προστασία των ιρακινών χριστιανών σήμερα συνεπάγεται, φυσικά, μέριμνα για όσους μετεγκαθίστανται, καθώς και την υποδοχή τους στις χώρες μας, αλλά και πολιτικές αλλαγές στο Ιράκ. Ωστόσο –και αυτή είναι η έκκλησή μου προς την Επιτροπή, προς τη βαρόνη Ashton– αυτό πρέπει να είναι το σύνθημα, το κεντρικό σύνθημα της διπλωματίας μας στο εξωτερικό. Η θρησκευτική ελευθερία, ιδίως των χριστιανικών κοινοτήτων, θα πρέπει να αποτελέσει τη «ναυαρχίδα» της ευρωπαϊκής διπλωματίας.

  Catherine Soullie (PPE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, οι χριστιανοί συγκαταλέγονται, αναμφίβολα, μεταξύ των πλέον διωκόμενων θρησκευτικών ομάδων στον κόσμο. Στη Μέση Ανατολή, θεωρούνται από ορισμένες ομάδες εξτρεμιστών –και παραθέτω αυτολεξεί– ως «νόμιμοι στόχοι», με μοναδικό απώτερο σκοπό την εκδίωξή τους από την εν λόγω περιοχή, μια περιοχή όπου γεννήθηκε ο χριστιανισμός και όπου η ιστορική τους παρουσία είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση ορισμένου βαθμού ισορροπίας. Τα γεγονότα στην εκκλησία της Βαγδάτης αποτελούν απλώς το αποκορύφωμα μίας κατάστασης την οποία παρακολουθούμε παθητικά για υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ως παγκόσμιος παράγοντας και επιχειρηματικός εταίρος διαφόρων χωρών στην περιοχή, η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να εκφράσει εντόνως την αγανάκτησή της έναντι της παρούσας κατάστασης. Δεν μπορεί να ανέχεται διακρίσεις, οιασδήποτε μορφής. Η δημοκρατία θα επικρατήσει θριαμβευτικά σε αυτήν την περιοχή μόνον εφόσον διασφαλισθεί ο σεβασμός των πλέον θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η θρησκευτική ελευθερία.

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο οφείλει να λάβει σαφέστατη θέση έναντι των επιθέσεων εις βάρος χριστιανικών μειονοτήτων στο Ιράκ. Πρόκειται για ολόκληρο κεφάλαιο στη μακρά ιστορία των διακρίσεων και των μαρτυρίων το οποίο διαρκεί επί 2.000 χρόνια, και είναι απίστευτο το γεγονός ότι παραμένει ανοικτό ακόμα και σήμερα που διανύουμε την τρίτη χιλιετία.

Συμφωνώ με την ανάγκη στήριξης των μετριοπαθών ιρακινών ομάδων και των χριστιανών που έχουν καταφύγει στο Κουρδιστάν, καθώς και με την ανάγκη αφαίρεσης των αναφορών σε θρησκευτικές πεποιθήσεις από τα δελτία ταυτότητας. Ωστόσο, εκείνο που θα ήθελα να καταγγείλω σήμερα είναι κάτι το οποίο θεωρώ ως την πλέον παράλογη πτυχή αυτής της θλιβερής υπόθεσης. Το σύμβολο της χριστιανικής πίστης είναι ο σταυρός, ο οποίος εμφανίζεται ως σύμβολο θανάτου, αλλά αποτελεί, στην πραγματικότητα, σύμβολο ελευθερίας, διότι, για τους χριστιανούς, ο θάνατος του Χριστού επάνω στον σταυρό απελευθέρωσε την ανθρωπότητα από την αμαρτία και το σκοτάδι. Είναι πραγματικά απίστευτο το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν είναι ελεύθεροι να λατρεύουν ένα σύμβολο ελευθερίας, καθόσον σφαγιάζονται κατά την έξοδό τους από την εκκλησία, απλώς και μόνον επειδή βρίσκονταν στο εσωτερικό της.

  Janusz Lewandowski, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συμμερίζεται τις βαθιές ανησυχίες του παρόντος Κοινοβουλίου –τις οποίες εξέφρασαν με απόλυτη σαφήνεια και καθαρότητα οι αξιότιμοι βουλευτές του– όσον αφορά την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράκ. Τη Δευτέρα, το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων καταδίκασε απερίφραστα τις πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις, ιδίως εκείνες που είχαν ως στόχο τους τόπους συνάθροισης πολιτών, συμπεριλαμβανομένων τόπων λατρείας χριστιανών και μουσουλμάνων.

Εγκρίνοντας τα συμπεράσματα που παρουσίασε η Ύπατη Εκπρόσωπος/Αντιπρόεδρος της Επιτροπής κ. Ashton, το Συμβούλιο επεσήμανε εξίσου ότι η νέα κυβέρνηση του Ιράκ θα πρέπει να επικεντρωθεί στην επίτευξη εθνικής συμφιλίωσης. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να εκπροσωπεί τα συμφέροντα και τις ανάγκες όλων των Ιρακινών, ανεξαρτήτως δόγματος και εθνοτικής καταγωγής. Η προστασία και η προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων ατόμων που ανήκουν σε μειονότητες, πρέπει να αποτελέσει κορυφαία προτεραιότητα. Στο πλαίσιο του διάλογου της με το Ιράκ, η Ευρωπαϊκή Ένωση διατυπώνει συχνά τις ανησυχίες της για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ανησυχίες που δεν αφορούν μόνο την ελευθερία της θρησκείας ή των θρησκευτικών πεποιθήσεων, αλλά και τη θανατική ποινή.

Προ δέκα ημερών, η ΕΕ απηύθυνε επείγουσα και άμεση έκκληση στις αρχές, αντιδρώντας στην απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου του Ιράκ να καταδικάσει σε θάνατο πέντε εκπροσώπους του παλαιού καθεστώτος, μεταξύ των οποίων και τον Tariq Aziz. Η ΕΕ υπενθύμισε ότι αντιτίθεται σθεναρά στη χρήση της θανατικής ποινής σε όλες τις περιστάσεις, ζητώντας ως πρώτο βήμα την αναστολή της θανατικής ποινής παγκοσμίως. Τα ανθρώπινα δικαιώματα κατέχουν περίοπτη θέση στη συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας την οποία ελπίζουμε να υπογράψουμε σύντομα με το Ιράκ. Αυτή είναι η άμεση απάντηση στην κ. De Lange.

Από το 2003 και εξής, ένα σημαντικό μέρος της συνεργασίας της ΕΕ με το Ιράκ έχει επικεντρωθεί στην ενίσχυση του κράτους δικαίου και στην προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, για παράδειγμα, μέσω της αποστολής EUJUST LEX και της παροχής συνδρομής από την Κοινότητα. Επίσης, έχουν διατεθεί σημαντικοί χρηματοδοτικοί πόροι για την παροχή προστασίας και έκτακτης βοήθειας στις πλέον ευπαθείς ομάδες Ιρακινών. Πολλοί από αυτούς έχουν εκτοπιστεί, για προφανείς λόγους, στο εσωτερικό της χώρας και ζουν πλέον σε περιοχές με υψηλή συγκέντρωση μειονοτικών πληθυσμών. Το έργο μας καλύπτει ευρύ φάσμα δράσεων, από την προώθηση της ενημέρωσης σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και της εφαρμογής τους μεταξύ των ευάλωτων ομάδων έως την αποκατάσταση σχολείων σε περιοχές που ήδη αναφέρθηκαν στις συζητήσεις, όπως στη Νινευή, ο πληθυσμός της οποίας απαρτίζεται από υψηλό χριστιανικό ποσοστό.

Επιπλέον, ανθρωπιστική βοήθεια εξακολουθεί να φθάνει στις πλέον ευάλωτες ομάδες, τόσο εντός όσο και εκτός του Ιράκ. Η βοήθεια της ΕΕ δεν μπορεί να απευθύνεται άμεσα σε συγκεκριμένες εθνοτικές ή θρησκευτικές κοινότητες, αλλά πρέπει και μπορεί να βοηθήσει τους πιο ευάλωτους Ιρακινούς, ανεξαρτήτως του τόπου διαμονής τους.

Δεν υποτιμούμε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ιρακινή κυβέρνηση. Δεν είναι εύκολο καθήκον η πάταξη των εξτρεμιστών που επιδιώκουν να προκαλέσουν θρησκευτικές εντάσεις μέσα από πράξεις βαρβαρότητας. Η ασφάλεια, η ανάπτυξη και η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνδέονται στενά μεταξύ τους. Η ΕΕ διατηρεί τη δέσμευσή της να συνδράμει το Ιράκ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ώστε να μπορέσει να διασφαλίσει την επίτευξη προόδου και στα τρία ζητήματα. Αυτό είναι το λιγότερο που αξίζει στον ιρακινό λαό.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί σύντομα.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Monica Luisa Macovei (PPE), γραπτώς. – (EN) Συντάσσομαι με τους συναδέλφους βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και καταδικάζω τις συνεχιζόμενες δολοφονίες, εκτελέσεις και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που λαμβάνουν χώρα στο Ιράκ. Η κατάσταση της χριστιανικής μειονότητας του Ιράκ αποτελεί ζήτημα ζωής και θανάτου: στις 31 Οκτωβρίου 2010, σχεδόν 50 ιρακινοί χριστιανοί σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια ανηλεούς σφαγής στον ναό της Θεοτόκου. Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εκτιμά ότι, από το 2003 και εξής, περίπου το ήμισυ του χριστιανικού πληθυσμού του Ιράκ, ήτοι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, αναγκάστηκαν να διαφύγουν από τη χώρα. Πρέπει να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την επιβίωση και την ελευθερία τους. Πρέπει να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα των μειονοτήτων και να συνεχίσουμε να αντιτασσόμαστε στις δολοφονίες, τη βία, τον διαχωρισμό, καθώς και σε κάθε είδους διακρίσεις λόγω εθνοτικής καταγωγής ή θρησκευτικών πεποιθήσεων. Απευθύνω έκκληση στην Επιτροπή και το Συμβούλιο να θίξουν επειγόντως το ζήτημα της ασφάλειας των χριστιανών στο Ιράκ, στο πλαίσιο των περαιτέρω ενεργειών της ΕΕ για στενότερη συνεργασία με την ιρακινή κυβέρνηση.