President. − The next item is the debate on six motions for resolutions on Iraq – in particular the death penalty (including the case of Tariq Aziz) and attacks against Christian communities⁽¹⁾.

  Bastiaan Belder, Auteur. − Voorzitter, commissaris, geachte collega's, een Duits dagblad kopte op 12 november "Dodelijke jacht op Iraakse christenen". De foto bij het artikel toonde een christelijke familie in een kerk in de hoofdstad Bagdad, in een kerk als onderkomen. Het gezin had zijn toevlucht gezocht tot het bedehuis nadat islamitische terroristen doelbewust de woonhuizen van christenen waren begonnen aan te vallen. Het weerzinwekkende bloedbad van 31 oktober tijdens de eredienst in de Syrisch-katholieke bisschopskerk vormt derhalve bepaald geen incident. De christelijke minderheid in het tweestromenland staat al jaren aan regelrechte geloofsvervolging bloot. Dat is de droeve realiteit in Irak. Zie de massale exodus van Iraakse christenen. Sinds 2003 daalde hun aantal in Irak van 850.000 naar 350.000, waarvan 115.000 binnenlands ontheemden. Wat mogen de moedige "achterblijvers" - tussen aanhalingstekens, want ze horen daar - verwachten van Europa? Let wel, een christelijke minderheid waarvan de historische wortels in Irak teruggaan tot de eerste eeuw, inclusief 's werelds oudste kerken en kloosters. Drie concrete Europese hulpacties voor Iraakse christenen zou ik willen bepleiten. Ten eerste: steun Iraakse christenen, die naar de Koerdische regio zijn gevlucht, om een nieuw bestaan op te bouwen. Geef ze een toekomst binnen eigen land. Datzelfde geldt voor de christelijke minderheid in de vlakte van Ninevé. Europese hulp bij beroepsopleidingen, banen voor jongeren, leningen voor startende ondernemers. Ten tweede: de Europese instellingen moeten de Iraakse regering dringend verzoeken - dat is heel urgent - de religievermelding op persoonsbewijzen te schrappen, want zo'n schrapping zou de persoonlijke veiligheid van religieuze minderheden, in het bijzonder christenen, aanzienlijk verhogen. Daarenboven leidt de bestaande religievermelding op identiteitsbewijzen op het ogenblik tot discriminatie bij onder meer sollicitaties en verandering van religie. Ten derde: op parlementair niveau zou ik onze Delegatie voor de betrekkingen met Irak willen verzoeken de vijf christelijke parlementariërs van het Iraakse parlement onze bereidheid te tonen hen met raad en daad bij te staan in deze precaire periode. En vanzelfsprekend, Voorzitter, commissaris, juich ik sowieso alle parlementaire contacten toe tussen Europa en Irak om de jonge democratie te steunen, en ik ben ook erg blij dat collega Mauro binnenkort een verslag over de Europese Unie en Irak voor de Commissie buitenlandse zaken zal voorleggen. Heel belangrijk. Tenslotte, Raad en Commissie, ik reken op uw - de Raad is er niet, maar goed, dat maakt niet uit - krachtige inspanning in de richting van de Iraakse autoriteiten voor het naakte voortbestaan van christelijke gemeenschappen en kerken in het legendarische tweestromenland.

  Véronique De Keyser, auteur. − Madame la Présidente, depuis la guerre d'Iraq, ce pays, au lieu d'être libéré d'une dictature militaire, sombre dans la violence. Le spectacle de la pendaison de Saddam Hussein n'a en rien été un moyen d'atténuer cette violence. Au contraire, il a exacerbé les tensions dans ce pays.

Vous savez que le combat de l'Union européenne contre la peine de mort est un combat incessant. Nous pensons, en ayant aboli la peine de mort en Europe, avoir contribué à faire un pas en avant dans le progrès de l'humanité. C'est pourquoi l'idée d'une exécution possible par pendaison de Tarek Aziz, qui a travaillé avec Saddam Hussein, et de deux de ses adjoints, nous semble une indignité. Non pas à cause de la personnalité de Tarek Aziz, qui était pourtant, et je l'ai très bien connu, une personnalité remarquable, embarqué hélas dans un système totalitaire. Mais je pense – et je le dis à titre personnel – qu'il a fait, spécialement au dernier moment, des efforts majeurs pour tenter d'ouvrir son pays.

Mais ce n'est pas le cas de Tarek Aziz qui est important. Nous ne pouvons pas, demain, avoir sur nos antennes de télévision la pendaison de Tarek Aziz comme symbole de la libération de l'Iraq. C'est pourquoi je demande à mes collègues de voter cette résolution qui comprend aussi une partie sur la persécution des chrétiens d'Iraq, à laquelle je souscris.

  Anneli Jäätteenmäki, author. − Madam President, the death penalty violates the right to life as proclaimed in the Universal Declaration of Human Rights. It is the ultimate denial of human rights.

Nonetheless, in 2009, 18 countries carried out death sentences. Iraq executed more than 120 people and Iran carried out as many as 388 executions. The countries which use the death penalty – including the United States and China, and we can continue the list – say that people are executed in the name of justice. The death penalty has nothing to do with justice.

The European Union is strongly committed to working towards the abolition of the death penalty everywhere and is striving to achieve universal acceptance of this principle. This resolution is an important reminder of the fact that we need to continue the fight against the death penalty. We appeal to the Government of Iraq to abolish the use of the death penalty.

  Peter van Dalen, Auteur. − Voorzitter, donkere wolken van moslimextremisme trekken over de gehele wereld en het Midden-Oosten. In Pakistan heeft Asia Bibi gemerkt dat ze ondanks haar gratie voor de extremisten niet veilig is. Ze zal helaas moeten uitwijken naar een ander land. Christenen in Irak zijn ook al massaal uitgeweken. Ze zijn structureel slachtoffer van die extremisten. In Irak wordt met zeer grof geweld een geloofsgemeenschap verdreven die daar al veel langer zit dan die extremisten. Daarom verdienen de christenen onze steun. Ze moeten bijeen kunnen blijven komen om hun geloof te belijden. Mijn oproep aan de Commissie is dan ook aan dit vraagstuk topprioriteit te geven. Krachtige Europese steun aan gematigde groepen in Irak is hard nodig. Dan kan mogelijk worden voorkomen dat straks een moslimextremist de laatste is die de kerkdeuren in Irak definitief dichttrekt en afsluit.

  Frieda Brepoels, Auteur. − Voorzitter, collega's, de Verts/ALE-Fractie steunt voluit de twee punten in de resolutie. Ten eerste moet de strijd tegen de doodstraf worden voortgezet en ook de oproep om de doodstraf niet uit te voeren op Tariq Aziz en twee andere voormalige officieren. Ten tweede moet iedere persoon in Irak de mogelijkheid hebben om zijn geloof te belijden in het land, en elke aanval hierop veroordelen wij. Tot daar zijn wij opgetogen, maar mijn fractie is minder opgezet met wat er niet in de resolutie staat. Het Europees Parlement weigert blijkbaar te spreken over de vele mensenrechtenschendingen in Irak, waar wij als Europese lidstaten medeverantwoordelijk voor zijn. De buitenlandse troepen hebben toegelaten dat Iraakse veiligheidstroepen gevangenen onmenselijk behandelden, zelfs folterden en vermoordden. Het Verenigd Koninkrijk is hiervoor in maart dit jaar door het Europees Hof voor de rechten van de mens veroordeeld. De recente onthullingen door Wikileaks bevestigen deze praktijken, en deze zijn onaanvaardbaar. Om die reden hadden wij graag een sterke veroordeling gezien van de genoemde praktijken, gepleegd door zowel Amerikaanse als Europese troepen. Een verwijzing naar de oproep van de Hoge commissaris voor de mensenrechten van de VN, Navi Pillay, om de beschuldigingen van illegale ontvoeringen enerzijds en van mishandeling en moord in Iraakse gevangenissen anderzijds, grondig te onderzoeken, zou ook in deze resolutie op zijn plaats zijn. Het onderzoek terzake dat recent door het Verenigd Koninkrijk is gestart moet algemeen navolging krijgen en lidstaten die troepen inzetten, moeten hun mensen voor hun wandaden verantwoordelijk houden. Ook de Commissie en de Raad moeten hierop aandringen; doodzwijgen is geen optie meer.

  Miguel Portas, Autor. − Senhora Presidente, creio que concordamos todos que a tentativa de execução de Tarik Aziz, antigo Primeiro-Ministro do regime de Sadam Hussein é, evidentemente, uma farsa trágica. Trata-se de um homem que já se encontra em prisão perpétua, além do mais. Não é nisso que discordamos, o que eu penso é que não podemos falar e condenar esta tentativa de execução sem, ao mesmo tempo, referir as mais de 900 condenações à morte que já foram feitas pelo Conselho Presidencial iraquiano. É a obrigação de atribuirmos o mesmo peso às pessoas mais conhecidas e às menos conhecidas que a isso nos obriga. Também concordamos, evidentemente, com a condenação do terrorismo islâmico contra as comunidades cristãs, mas não podemos calar os 30 000 detidos sem culpa formada no Iraque, em consequência da ocupação militar que foi feita, nem ignorar o modo como esta provocou o litígio e os problemas internos na sociedade iraquiana. O problema desta resolução é que sabe a pouco. Por isso, o meu grupo tem a sua própria resolução.

  Constance Le Grip, auteur. − Madame le Président, je voulais, à l'occasion de ce débat sur la situation en Iraq, sur la condamnation à mort de Tarek Aziz et sur la situation des chrétiens d'Iraq, réitérer la totale opposition de mon groupe PPE à la peine de mort.

Mais je voudrais aussi et surtout clamer l'indignation du groupe auquel j'appartiens face à la brutale dégradation de la situation des chrétiens d'Iraq, dire notre vive émotion devant les récentes attaques meurtrières qui ont frappé les communautés chrétiennes en Iraq, notamment la lâche prise d'otages dans la cathédrale syriaque de Bagdad qui, le 31 octobre dernier, a fait 58 morts. Nous exprimons aussi bien sûr notre solidarité aux victimes et aux familles des victimes.

À l'occasion de ce débat, nous souhaitons appeler solennellement et avec gravité les autorités iraquiennes à tout faire pour assurer la sécurité et l'intégrité des chrétiens d'Iraq: protéger les lieux de culte en Iraq – tous les lieux de culte –, garantir la liberté religieuse des chrétiens d'Iraq, mais également de toutes les communautés religieuses et de toutes les minorités religieuses, et travailler à la réduction des violences interethniques. Il y va vraiment de la paix, de la réconciliation nationale dans ce pays et de la défense de nos valeurs de liberté et de tolérance.

  Mario Mauro (PPE). - Signora Presidente, onorevoli colleghi, la condanna a morte di Tareq Aziz e il dramma dei cristiani perseguitati sono forse temi che andavano tenuti logicamente distinti. Tuttavia, è forse un bene che li discutiamo insieme, perché ciò che vogliamo dire attraverso questa risoluzione è che vogliamo giustizia in Iraq e giustizia per l'Iraq.

Vogliamo giustizia in Iraq perché sono sicuramente innocenti quei cristiani che sono diventati ostaggio dei progetti fondamentalisti di molti gruppi che combattono per il potere. Vogliamo giustizia per l'Iraq perché il processo che è in corso per ridare stabilità e democrazia a questo paese non merita di veder sfregiato il proprio volto dall'uccisione di un uomo, magari colpevole, ma che sicuramente non merita di essere messo a morte.

Credo quindi che lo strumento di una risoluzione possa diventare ulteriormente concreto se riverseremo questi giudizi e questi temi anche nel contenuto dell'accordo tra Unione europea e Iraq, che in modo concreto potrà stabilire che noi poniamo condizioni perché ci siano accordi economici e queste condizioni passano attraverso il rispetto dei diritti umani e il rispetto dei cristiani iracheni.

  Ana Gomes (S&D). - O Iraque, os iraquianos herdaram e sofreram um cortejo de horrores às mãos do ditador Saddam Hussein. Depois, desde 2003, sob a ocupação militar estrangeira, de uma potência que devia ser um exemplo de direitos humanos, conheceram terríveis violações dos direitos humanos, nomeadamente prisões, raptos, assassinatos extra-judiciais. Foi neste sentido, particularmente importante, que o Presidente Talabani disse que rejeitaria assinar o decreto de execução de Tarik Aziz porque é socialista e humanista. Eu penso que é muito importante que digamos neste Parlamento que somos contra a pena de morte aplicada a quem quer que seja, qualquer que seja a sua religião, e que não estamos apenas a bater-nos pela cessação da pena de morte que foi decretada a Tarik Aziz, por ser cristão. Claro que eu, como todos os colegas, rejeito absolutamente os ataques contra a comunidade cristã no Iraque, uma comunidade que faz parte da tradição cultural iraquiana e que os iraquianos, mais do que ninguém, sabem preservar e conhecem o seu interesse. Mas, não podemos esquecer, que os que mais têm sofrido no Iraque devido à violência terrorista e sectária são de facto os muçulmanos, sejam xiitas, sunitas ou outros. Mais importante do que nunca é que nós, União Europeia, nos empenhemos na relação com o Iraque e discutamos esta questão e, designadamente, a necessidade de abolir a pena de morte, com os nossos colegas do parlamento iraquiano.

  Marietje Schaake, on behalf of the ALDE Group. – Madam President, in Iraq the death penalty was suspended after the US-led invasion in 2003 but reintroduced in August 2004. Since then, hundreds of people have been sentenced to death and many have been executed.

Bringing perpetrators of human rights violations to justice is crucial for a stable future in any country, and that includes Iraq. Politicians and former politicians should be no exception, as they bear ultimate and often direct responsibility for such violations. It is well known that the human rights violations in Iraq, under the responsibility of Saddam Hussein, Tariq Aziz and the like, assumed grave proportions. Fair trials and due process are indispensable in ensuring reconciliation and taking a constructive step towards a better future.

The European Union is a community of values and a unique place in the world, especially when it comes to the death penalty, which we have abolished altogether. In relations with other countries, whether the United States, China, Iran or Iraq, we appeal to them not to deny people the ultimate right – the right to life – as a form of punishment.

Jalal Talabani has stated that he will not sign the order for Tariq Aziz’s execution, and we welcome that sign. It should be part of a society based on the rule of law, in which the human rights of all citizens are respected, and the EU is ready to help the Iraqi Government develop in that direction and ensure the just accountability of human rights perpetrators.

The stability of Iraq is fragile and may well be disturbed by state-endorsed executions. Signing and ratifying the Second Optional Protocol to the International Covenant on Civil and Political Rights, as well as Protocol 13 to the Convention on Human Rights and Fundamental Freedoms would help to solidify Iraq’s stance against human rights violations. It would also be a welcome step towards its inclusion in the international community.

  Marie-Christine Vergiat, au nom du groupe GUE/NGL. – Madame la Présidente, mon groupe, la GUE/NGL, ne s'est pas associé à la résolution commune sur ce sujet, pas plus qu'à celle sur le Tibet. Les séances de ce jeudi après-midi prennent un tour de plus en plus surréaliste dans cet hémicycle tant par le vide que nous constatons que par les sujets abordés et la façon dont ceux-ci sont traités. Les prismes récurrents de certains, ici, sur tel ou tel pays ou sur tel ou tel sujet vont à l'encontre de la conception universaliste et indivisible des droits de l'homme tels qu'ils sont explicités par les textes internationaux que nous prétendons défendre.

Cette façon de voir et de faire nuit à la crédibilité de l'Union européenne en ce domaine et fait le jeu de ceux qui disent que les Européens ont une vision occidentale des droits de l'homme et qu'ils cherchent, là encore, à imposer leur modèle.

Chers collègues, je vous rejoins pour dénoncer les condamnations à mort, dont celle de Tarek Aziz, et les exécutions qui sont très nombreuses en Iraq mais qui touchent y compris des femmes et des enfants, et j'aurais aimé que nous dénoncions de la même façon la situation des milliers de personnes détenues sans motif, sans procès et soumises à la torture. J'aurais aimé que nous dénoncions les exactions commises par les forces iraquiennes et par les forces d'occupation, que nous dénoncions aussi les enfants soldats et, tout particulièrement aujourd'hui, en cette journée internationale des violences à l'égard des femmes, les violences dont sont victimes les femmes en Iraq, dans le cadre de ce conflit. J'aurais aimé aussi que nous dénoncions la façon dont les États-Unis ont abandonné le camp d'Ashraf sans se préoccuper des centaines de personnes qui vivaient dans ce camp.

Pour toutes ces raisons, Madame la Présidente, le groupe GUE/NGL s'abstiendra sur cette résolution tout comme elle le fera sur celle concernant le Tibet.

  Franz Obermayr (NI). - Frau Präsidentin! Am 10. November wurden bei einem Bombenattentat gegen Christen fünf Menschen getötet, und nur wenige Tage zuvor wurde ein Anschlag gegen eine katholische Kathedrale verübt. 100 Personen wurden als Geiseln genommen, und 40 Tote waren die Folge. In den letzten Jahren flohen 900 000 Christen aus dem Irak. Die Geschehnisse zeichnen ein trauriges Bild der Situation für Christen im Irak, aber nicht nur im Irak, sondern im gesamten Nahen und Mittleren Osten. Es handelt sich hier um keine Einzelfälle, es ist vielmehr ein globaler Trend, der sich nicht irgendwo, sondern an den Grenzen Europas abspielt, wie auch in Ägypten, und ansatzweise auch leider in der Türkei abzeichnet. Die EU hätte genug Druckmittel, Christendiskriminierung zu bekämpfen. Denken wir doch nur an den nördlichen Teil von Zypern, wo seit der türkischen Besetzung ca. 150 Kirchen zerstört bzw. in Moscheen umgewandelt wurden und nur noch eine Kirche besteht, in der nur noch einmal im Jahr eine Messe für die christliche Bevölkerung abgehalten werden darf, und das nicht im Irak, sondern im Mittelmeer, am Rande Europas.

Ich halte daher die Idee eines permanenten Monitoring-Systems für Christenverfolgung weltweit für sehr klug und sinnvoll. Es müssen auch konkrete Aktionen folgen, wie zum Beispiel eine konsequente Aufnahme von Christenverfolgungsklauseln in internationalen Handelsverträgen mit der EU. Es kann nicht sein, dass wir einerseits Geschäfte machen wollen, auf der anderen Seite aber blind sind, wenn Christen verfolgt werden.

Abschließend ein Wort zum ehemaligen Außenminister Aziz: Auch ehemalige Mitglieder des Sadam Hussein-Regimes haben Anspruch auf ein ordentliches Gerichtsverfahren. Rachehinrichtungen haben hier keinen Platz. Auch diese ehemaligen Minister sollen einen fairen Prozess bekommen. Vor allem in einem jungen Staat, der ein demokratischer Staat werden möchte, kann man das nicht akzeptieren, und ich fordere, dass man von Seiten der EU entsprechende Maßnahmen ergreift und klar vorgeht.

  Esther de Lange (PPE). - Voorzitter, in onze veilige Europese Unie zien we geloof en kerkbezoek als een privé-aangelegenheid. Maar in Irak is het uitkomen voor je christelijke geloof bijna een bewijs van uitzonderlijke moed geworden. We veroordelen vandaag natuurlijk de afschuwelijke aanslag van zondag 31 oktober, maar inmiddels zijn er nieuwe aanslagen gevolgd, waarbij ook weer doden zijn gevallen; afgelopen maandag nog twee broers in de stad Mosul. Collega Belder heeft de cijfers genoemd als het gaat om de steeds kleiner wordende groep Iraakse christenen die zich nog in Irak bevinden, waarvan er dan bovendien nog weer eens minstens 100.000 vluchteling in eigen land zijn. Dat lijkt toch op een gerichte strategie van sommige groeperingen om deze bevolkingsgroep te verdrijven. Wij kunnen als EU, commissaris, daar niet bij blijven toekijken. In de eerste plaats zal de Unie natuurlijk de helaas nog steeds zwakke Iraakse autoriteiten moeten aanspreken en ondersteunen om actie te ondernemen. Maar ik wil graag nog een stap verder gaan en inderdaad, zoals collega Mauro zegt, in de partnerschapsovereenkomst met Irak, waar nu over gesproken wordt, een veilige leefomgeving voor Iraakse christenen in Irak als prioriteit opnemen. Als ondervoorzitter van de Delegatie voor de betrekkingen met Irak zal ik daarop blijven toezien en ik hoor graag wat de Commissie hiervan vindt.

  Mitro Repo (S&D). - Arvoisa puhemies, on järkyttävää ja sietämätöntä, kuinka moni viaton on jälleen joutunut kärsimään Irakissa uskontonsa tähden.

Hyökkäykset uskonnollisia yhteisöjä vastaan ovat tuomittavia aina ja kaikkialla. Oikeus kaikkien uskonnollisten ryhmien kokoontumiseen ja uskonnonharjoittamiseen on oltava ehdoton. Euroopan unioni ei kanna huolta vain kristityistä. Uskonnon- ja omantunnonvapauden tulee koskea kaikkia yhtäläisesti. Tämän yleismaailmallisen ihmisoikeuden turvaaminen on myös paras tae ehkäistä konflikteja etukäteen ja ratkaista niitä.

Tämä päätöslauselma on mielestäni Euroopan parlamentilta vahva tuki Irakin kansalle, kehotus toimia väkivaltaa ja terroria vastaan ja taistella päättäväisesti demokratian ja yleisen ihmisarvon puolesta.

  Tunne Kelam (PPE). - Madam President, more than 50 Christians have been murdered in Iraq by extremist groups in one month.

It is a special responsibility of the new Iraqi Government to guarantee safety, justice and equal rights to all religious communities. Only in this way can Baghdad win respect and build trust, not only internally but also in relations with the EU.

The situation in many countries of the Middle East, from where traditional Christian minorities are forced to flee, is alarming. Most Iraqi Assyrians are now internally displaced people. I think it is highly important that, in conducting our common foreign policy, Ms Ashton should regularly raise the problem of religious freedom and that future EU treaties with third countries should include a clause on respect for religious freedom.

  Justas Vincas Paleckis (S&D). - Per pastaruosius metus krikščionių bendruomenė Irake patiria religinio smurto ir persekiojimų eskalaciją. Krikščionys, įbauginti sprogimų ir žudynių, bėga iš Irako. Smerkdamas žiaurius teroristų išpuolius, teisybės dėlei noriu pasakyti, kad amerikiečių invazija šiuo atžvilgiu paaštrino situaciją, todėl ir ant jų pečių gula atsakomybė gerinti padėtį. Apskritai religinis ir nacionalinis susiskaldymas, tarpusavio neapykanta Irake pasiekė tokį laipsnį, kad valstybei kyla rimtas pavojus. Demokratinis pasaulis laukia, kad Irako valdžia kuo greičiau panaikintų mirties bausmės vykdymą. Sveikintinas Irako prezidento sprendimas netaikyti mirties bausmės Tarikui Azizui, tačiau įdėmiai stebėsime, kaip šiuo atveju pasielgs parlamentas.

  Bernd Posselt (PPE). - Frau Präsidentin! Es ist nach 2000 Jahren der Präsenz christlicher Gemeinschaften im heutigen Irak ein Skandal, dass sie ausgerechnet nach einer Intervention des sogenannten Westens und unter einer demokratischen von uns gestützten Regierung, zu verschwinden drohen. Damit können wir uns nicht abfinden. Das ist über die allgemeinen Fragen der Religionsfreiheit hinaus ein himmelschreiender Skandal, und ich bin glücklich, dass im Dezember etliche christliche Bischöfe aus dem Irak nach Straßburg kommen werden, um uns ausgiebig über die Lage ihrer Religionsgemeinschaften zu informieren.

Wir müssen uns darüber im Klaren sein, dass wir nicht nur ab und zu eine müde Geste setzen dürfen, sondern dass wir hauptverantwortlich sind. 80 % der Europäer sind Christen. Natürlich sind wir für die Religionsfreiheit im Allgemeinen, aber wer sollte sich um diese Menschen kümmern, wenn nicht wir. Menschen, die sogar das grauenhafte Saddam Hussein-Regime in ihrer Heimat überlebt haben, aber denen jetzt das Wasser bis zum Hals steht, und die jetzt existenziell bedroht sind.

Deshalb muss das Europäische Parlament hier einen Schwerpunkt seiner Menschenrechtsarbeit setzen, und ich appelliere an Lady Ashton, das Gleiche zu tun und uns regelmäßig über die Lage der Christen zu informieren.

  Bogusław Sonik (PPE). - Pani Przewodnicząca! Chrześcijanie są mordowani ciągle i zawsze, dzisiaj w Iraku, Nigerii, Egipcie, Afganistanie, wczoraj w Sudanie, Indiach i Indonezji, a jutro, jeśli nie są zabijani, jeśli nie są ofiarami pogromów, przemocy, gwałtów i agresji, muszą żyć jak pariasi, maskując swoją wiarę nawet tam, gdzie ich korzenie kulturowe, polityczne i ekonomiczne są o wiele starsze niż pojawienie się islamu na ich rodzinnej ziemi. Mimo apeli zachodnich intelektualistów muzułmańskich nic się nie robi w ich krajach, by zapewnić im bezpieczeństwo. Ich jedyną winą jest to, że wyznają tę samą religię co Europejczycy i Amerykanie.

W 2010 roku fundamentalizm muzułmański na naszych oczach unicestwia arabskich wyznawców Chrystusa. Żadna wspólnota ludzka nie zasługuje na taki los. Warto powiedzieć, że nie istnieje żaden kraj wywodzący się z kręgu kultury chrześcijańskiej, gdzie muzułmanie byliby traktowani równie źle, jak chrześcijanie żyjący na ziemi muzułmańskiej. Ten Parlament winien opracować sprawozdanie o sytuacji chrześcijan w krajach muzułmańskich, a instytucje europejskie winny sprawę prześladowania stawiać na porządku obrad z tymi państwami.

  Carl Schlyter (Verts/ALE). - Fru talman! Det finns inget mer ologiskt än dödsstraffet – att döda någon för att visa att det är fel att döda. Befolkningen i Irak har drabbats av ett oerhört förtryck. Först var det från diktator Saddam övergrepp och förtryck mot oliktänkande och regimkritiker. Sedan drabbas man av en ockupationsmakt, som är mer intresserad av att bygga upp vapenmakt än demokrati. Övergrepp och förtryck fortsätter mot dem som kritiserar ockupationsmakten.

Nu fortsätter övergreppen och förtrycket mot de kristna. Det måste bli ett slut på övergrepp och förtryck i Irak. Vi har ett ansvar i fråga om det. Man kan kalla detta för etnisk rensning. Det är det vi talar om här. Folk tvingas ut ur Irak. Då måste vi se till att EU inte tvingar ut dem ur EU. Det är en skyldighet vi har. Vi ska inte skicka tillbaka irakier till ett säkert lidande och förtryck.

  Konrad Szymański (ECR). - Pani Przewodnicząca! Zapewne intencje irackiego rządu są jak najlepsze, ale wszyscy musimy robić więcej, aby obronić wspólnotę chrześcijańską w tym kraju. Ta wspólnota jest dzisiaj dyskryminowana, atakowana, w końcu mordowana tylko w jednym celu: aby ją ostatecznie wyeliminować z tej ziemi, na której mieszka prawie dwa tysiące lat.

Unia Europejska powinna bardziej odważnie występować w tej sprawie, nie zważając na autocenzurę politycznej poprawności, która jest widoczna nawet w tekście rezolucji, którą za chwilę przyjmiemy. Obrona chrześcijan irackich wymaga dzisiaj oczywiście opieki nad przesiedleńcami, przyjmowania ich w naszych krajach, zmian ustrojowych w Iraku. Ale na pewno – i to jest mój apel do Komisji, do Catherine Ashton – to na pewno musi być linia przewodnia, główna linia przewodnia naszej dyplomacji na świecie. Wolność religijna, w szczególności wspólnot chrześcijańskich, powinna być „flagowym okrętem” europejskiej dyplomacji.

  Catherine Soullie (PPE). - Madame la Présidente, les chrétiens sont sans doute un des groupes religieux les plus persécutés au monde. Au Moyen-Orient, ils sont perçus par certains groupes extrémistes comme – et je cite – "des cibles légitimes" et l'objectif est leur départ pur et simple de cette région, région qui a vu naître le christianisme et dans laquelle leur présence historique est nécessaire à un certain équilibre. Les événements de la cathédrale de Bagdad ne sont que le point culminant d'une situation que nous avons observée passivement depuis bien trop longtemps.

L'Union européenne, en tant qu'acteur global et partenaire commercial de nombreux pays de cette région, se doit d'exprimer fortement son indignation au vu de la situation. Les discriminations quelles qu'elles soient ne peuvent être tolérées. La démocratie ne sera victorieuse dans cette région que lorsque les droits humains les plus fondamentaux, comme la liberté religieuse, seront respectés.

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, da questo Parlamento forte e decisa deve levarsi la voce contro le aggressioni a danno delle minoranze cristiane in Iraq. È questo il capitolo di una lunga storia di discriminazioni e martiri, che dura da 2.000 anni ed è incredibile che prosegua in pieno terzo millennio.

Sono d'accordo sulla necessità di sostenere i gruppi moderati iracheni e i cristiani rifugiati in Kurdistan come pure sulla necessità di eliminare i riferimenti all'appartenenza religiosa dai documenti di identità. Tuttavia, quello che vorrei denunciare oggi è quello che mi sembra il tratto più assurdo di questa triste vicenda. Per la fede cristiana il simbolo è la croce, che apparentemente è un simbolo di morte ma in realtà è un simbolo di libertà perché, sempre per la fede cristiana, la morte in croce di Cristo ha liberato l'uomo dal peccato e dalle tenebre. È davvero incredibile che ci sia chi non è libero di venerare un simbolo di libertà perché quando esce da una chiesa viene ammazzato solo per la colpa di esservi entrato.

  Janusz Lewandowski, Member of the Commission. − Madam President, the European Commission shares the deep concerns of this Parliament – so explicitly and clearly expressed by the honourable Members – as regards the human rights situation in Iraq. The Foreign Affairs Council on Monday expressed its outright condemnation of the recent terrorist attacks, notably those which targeted places where civilians congregate, including Christian and Muslim places of worship.

The Council, adopting conclusions put forward by High Representative / Vice-President Ashton, also stressed that the new government in Iraq will need to dedicate itself to the pursuit of national reconciliation. This means it should represent the interests and needs of all Iraqis, regardless of creed and ethnicity. The protection and promotion of human rights, including those of persons belonging to minorities, must be a top priority. In its dialogue with Iraq, the European Union frequently voices its human rights concerns, including not only the freedom of religion or belief but also on the death penalty.

Ten days ago the EU made an urgent and direct call on the authorities in reaction to the decision by the Iraqi High Tribunal to sentence to death five representatives of the former regime, including Tariq Aziz. The EU recalled its firm opposition to the use of capital punishment under all circumstances, seeking a global moratorium on the death penalty as a first step. Human rights have a prominent place in the partnership and cooperation agreement which we hope to sign with Iraq soon. That is the direct answer to Mrs de Lange.

Since 2003, an important part of EU cooperation with Iraq has focused on strengthening the rule of law and promoting human rights and fundamental freedoms, for example, through EUJUST LEX and Community assistance. Substantial funds have also been dedicated to providing protection and relief to the most vulnerable Iraqis. Many of them are, for obvious reasons, internally displaced and now live in areas with dense minoritiy group populations. Our work has ranged from promoting awareness and enforcement of human rights among vulnerable groups to the rehabilitation of schools in areas already mentioned in the discussions, such as Nineveh, which has a large Christian population.

Humanitarian assistance also continues to reach the most vulnerable inside and outside Iraq. EU aid cannot directly target specific ethnic or religious communities, but it should and it can, help the most vulnerable Iraqis, wherever they live.

We do not underestimate the challenges facing the Iraqi Government. It is no easy task to root out the extremists who seek to create sectarian tensions through acts of barbarity. Security, development and the preservation of human rights are closely linked. The EU remains committed to helping Iraq as best as it can to secure progress on all three issues. The Iraqi people deserve no less.

  President. − The debate is closed.

The vote will take place shortly.

Written statements (Rule 149)

  Monica Luisa Macovei (PPE), in writing. – I join my colleagues in this Parliament in the condemnation of the ongoing murders, executions and human rights violations occurring in Iraq. The situation for Iraq’s Christian minority is one of life and death: nearly 50 Iraqi Christians were killed in a ruthless massacre in Our Lady of Salvation Church on 31 October 2010. Human Rights Watch estimates that, since 2003, almost half of the Christian population of Iraq, hundreds of thousands of people, have had to flee the country. We must continue to fight for them to stay alive and be free. We must stand for minority rights and continue to oppose murder, violence, segregation, and any discrimination based on ethnicity or religious belief. I call on the Commission and the Council to raise the issue of Christians’ safety in Iraq as a matter of urgency, as the EU continues to move toward closer cooperation with the Iraqi Government.