Προφορικές αιτιολογήσεις ψήφου

Σύσταση: Luis Manuel Capoulos Santos (A7-0056/2011)

  Peter Jahr (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ο στόχος της πρότασης είναι να θεσπίσει ένα νέο πρωτόκολλο σχετικά με τον καθορισμό των αλιευτικών δυνατοτήτων και της χρηματικής αντιπαροχής που προβλέπονται στη συμφωνία αλιευτικής σύμπραξης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ένωσης των Κομορών.

Το προτεινόμενο ψήφισμα θα προσδιορίσει τις αλιευτικές δυνατότητες για τα αλιευτικά σκάφη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανάλογα με τα διαθέσιμα πλεονάζοντα ιχθυαποθέματα, και τη χρηματική αντιπαροχή που απαιτείται ως αντάλλαγμα για τα δικαιώματα πρόσβασης και τη στήριξη του αλιευτικού κλάδου.

Καταρχήν, επικροτώ αυτήν τη συμφωνία. Η ελεγχόμενη αλιεία είναι πάντα καλύτερη από την ανεξέλεγκτη αλιεία. Ωστόσο, πρέπει να αξιοποιήσουμε κατάλληλα αυτήν τη συμφωνία και να αξιολογούμε συνεχώς την εκτέλεσή της. Για εμένα, το απλό, αφελές ερώτημα είναι ότι ακόμη και αν υπάρχουν επί του παρόντος πλεονάζοντα ιχθυαποθέματα, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι αυτή η κατάσταση θα παραμείνει αμετάβλητη τα επόμενα χρόνια.

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, όταν διαβάζω τον σημερινό κατάλογο ψηφοφοριών μας, έχω την αίσθηση ότι διαβάζω έναν μακρύ και ακριβό τιμοκατάλογο εστιατορίου. Καθένα από αυτά τα θέματα καταλήγει στην ανακατανομή πόρων από τους ευρωπαίους φορολογούμενους είτε προς το Ταμείο Αλιείας είτε προς το Ταμείο Αλληλεγγύης είτε προς τη διάσωση πλημμυροπαθών περιοχών ή οτιδήποτε άλλο.

Θα ήθελα να επικεντρωθώ ειδικότερα στην κατάχρηση μιας διαδικασίας, στη χρήση του άρθρου 122, παράγραφος 2, για την κινητοποίηση χρημάτων για τη διάσωση οικονομιών που έχουν πληγεί, ιδίως της Πορτογαλίας. Το εν λόγω ταμείο είχε σχεδιαστεί για φυσικές καταστροφές όπως σεισμοί και πλημμύρες. Ερμηνεύεται πλέον διαφορετικά και κινητοποιείται για οικονομίες που έχουν ξεμείνει από χρήματα. Αυτό είναι καταφανώς παράνομο. Όχι μόνο δεν προβλέπεται αυτό από τις Συνθήκες, αλλά και απαγορεύεται ρητά στο πλαίσιο της «ρήτρας μη διάσωσης». Αυτή η Αίθουσα παραβιάζει κατάφωρα τους δικούς της κανόνες. Διασώζοντας αυτές τις χώρες, τις ζημιώνουμε –επειδή δεν βοηθάς έναν καταχρεωμένο φίλο όταν τον αναγκάζεις να πάρει και άλλα δάνεια– και, φυσικά, ζημιώνουμε τους φορολογουμένους μας, παραβιάζοντας επίσης τη νομοθεσία. Είναι παράλογο η Ιρλανδία και η Ελλάδα να συμμετάσχουν στη διάσωση της Πορτογαλίας. Δεν μπορεί κανείς να συνεχίζει να επιβαρύνεται με χρέη επ’ αόριστον. Η ημέρα της κρίσης πλησιάζει.

  Syed Kamall (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, στις χθεσινές ψηφοφορίες, συζητήσαμε το ζήτημα της μετανάστευσης. Ένα από τα ζητήματα που θα έπρεπε να είχε συζητηθεί αναφορικά με τη μετανάστευση είναι το πώς να κάνουμε λιγότερο ελκυστική την εγκατάλειψη της χώρας τους ή περισσότερο ελκυστική την παραμονή στη χώρα τους, και το γιατί επιδιώκουν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους, διαρρηγνύοντας συχνά οικογενειακούς και άλλους τοπικούς συναισθηματικούς δεσμούς;

Ένα από τα πράγματα που πρέπει να εξετάσουμε είναι ο αντίκτυπος των πολιτικών μας στην ΕΕ. Όταν υπογράφουμε τέτοιες αλιευτικές συμφωνίες –συχνά με κυβερνήσεις χωρών οι οποίες επωφελούνται από αυτό– ωφελούν όντως αυτές οι συμφωνίες τους τοπικούς αλιείς;

Ασφαλώς θα πρέπει να επανεξετάζουμε όλες αυτές τις αλιευτικές συμφωνίες και αντί να υπογράφουμε αλιευτικές συμφωνίες, θα πρέπει ίσως να αυξήσουμε την αλιευτική ικανότητα των τοπικών αλιέων προκειμένου να επιμερίσουμε τον πλούτο και να δημιουργήσουμε περισσότερες θέσεις εργασίας σε τοπικό επίπεδο, ώστε οι άνθρωποι να θέλουν να παραμείνουν στις χώρες τους αντί να επιδιώκουν να φύγουν.

Αν δεν αναλογιστούμε προσεκτικά τις επιπτώσεις ορισμένων από αυτές τις συμφωνίες, θα διαπιστώσουμε ότι αυξάνεται η ζήτηση για μετανάστευση και θα καταλήξουμε να συζητούμε για τη μετανάστευση αντί για τα ζητήματα που συζητούμε εν προκειμένω.

Έκθεση: Carmen Fraga Estévez (A7-0057/2011)

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, υπερψήφισα αυτήν τη συμφωνία, επειδή οι εξαγωγές αλιευτικών προϊόντων της Γροιλανδίας αντιπροσωπεύουν το 82% των εξαγωγών τους. Το 87% αυτών των προϊόντων αποστέλλεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κυρίως στη Δανία, συγκεκριμένα το 97%.

Υπάρχει διαφωνία με την Επιτροπή όσον αφορά τη νομική βάση, αλλά συμμερίζομαι τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων, η οποία ενέκρινε ομόφωνα την εφαρμογή του άρθρου 43, παράγραφος 2, και του άρθρου 204 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το μόνο άρθρο του Πρωτοκόλλου (αριθ. 34) σχετικά με το ιδιαίτερο καθεστώς που εφαρμόζεται στη Γροιλανδία.

Τη θέση αυτή στηρίζει επίσης η Νομική Υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Επομένως, σύμφωνα με τη νομοθετική διαδικασία, θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι πρόκειται για την πρώτη ανάγνωση στο Κοινοβούλιο.

Τέλος, εκτιμώ τη θέση της Επιτροπής η οποία αποδέχθηκε τη νομική βάση και έδειξε τη βούλησή της να διευκολύνει μια συμφωνία με το Συμβούλιο και να μην καθυστερήσει περισσότερο μια τόσο σημαντική συμφωνία.

Έκθεση: Sylvie Guillaume (A7-0085/2011)

  Pino Arlacchi (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η Ομάδα μου υπερψήφισε αυτήν την έκθεση. Σημειώνω ότι η συζήτηση στο Κοινοβούλιο σχετικά με το ζήτημα των αιτούντων άσυλο δεν είχε το εμπρηστικό ύφος που συχνά χρησιμοποιείται στα διάφορα κράτη μέλη της ΕΕ.

Αυτό οφείλεται ίσως στο γεγονός ότι, σε αντίθεση με τις διαδεδομένες αντιλήψεις, ο συνολικός αριθμός των αιτούντων άσυλο στη Δύση μειώθηκε κατά 40 και πλέον τοις εκατό την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με στοιχεία που μόλις έδωσαν στη δημοσιότητα τα Ηνωμένα Έθνη.

Συνολικά υποβλήθηκαν 358.000 αιτήσεις ασύλου στις βιομηχανικές χώρες το 2010, σε σύγκριση με 620.000 αιτήσεις που κατατέθηκαν το 2001. Η πτώση αυτή οφείλεται κυρίως στα κίνητρα που υπάρχουν στις χώρες καταγωγής. Αυτό σημαίνει ότι η εικόνα είναι πολύ πιο ενθαρρυντική απ’ ό,τι θεωρείται συνήθως.

  Silvia Costa (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, φυσικά, θέλω να δώσω συγχαρητήρια στην εισηγήτρια αυτής της έκθεσης η οποία σηματοδοτεί πραγματικά ένα σημαντικό βήμα προόδου στις πολιτικές της ΕΕ, καθώς καλεί την Επιτροπή να υποβάλει πρόταση οδηγίας σχετικά με τις διαδικασίες που πρέπει να εγκρίνουν τα κράτη μέλη για να αναγνωρίζουν και, ενδεχομένως, να ανακαλούν το καθεστώς του πρόσφυγα. Πιστεύω ότι τα γεγονότα των τελευταίων ημερών που έλαβαν χώρα ανάμεσα στις αφρικανικές και τις ευρωπαϊκές ακτές καταδεικνύουν ότι η «δέσμη μέτρων για το άσυλο» –όπως πρόκειται να ονομαστεί– πρέπει να καταστεί δεσμευτικός κανόνας.

Ειδικότερα, αναφέρομαι στις θετικές τροπολογίες που εγκρίθηκαν· για παράδειγμα, το όλο ζήτημα των μεγαλύτερων διασφαλίσεων όσον αφορά τους ανηλίκους, καθώς πιστεύω ότι τα παιδιά δεν πρέπει να κρατούνται σε καμία περίπτωση (και αυτό ακριβώς συμβαίνει στη Lampedusa, όπου τα παιδιά αντιμετωπίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με τους ενήλικες, συχνά σε εντελώς απαράδεκτες συνθήκες). Θα ήταν προτιμότερο να είχε τεθεί σε ισχύ η εν λόγω οδηγία προτού σημειωθούν αυτά τα δραματικά γεγονότα στην Ευρώπη και στην Αφρική.

Ένα άλλο πολύ σημαντικό ζήτημα είναι τα ευάλωτα άτομα και τα προβλήματά τους, ιδίως οι γυναίκες, και προβλήματα που σχετίζονται με οικογενειακά ζητήματα και επανενώσεις. Συγχαρητήρια επίσης στην εισηγήτρια.

  Roberta Angelilli (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, επιτρέψτε μου να πω ότι ίσως, προτού κρίνουμε τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται τα παιδιά στη Lampedusa, ο κ. Costa πρέπει να πάει εκεί ο ίδιος. Εγώ πήγα στη Lampedusa και διαπίστωσα ότι όλα τα παιδιά αντιμετωπίζονταν σύμφωνα με τους ιταλικούς και, προπαντός, τους διεθνείς κανόνες.

Τώρα επιστρέφω στο θέμα που, όπως είπαν όλοι, είναι πολύ επίκαιρο. Πιστεύω ότι όλα τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποχρεούνται να τηρούν την αρχή της μη άρνησης και το δικαίωμα στο άσυλο. Η ευθύνη, επομένως, θα πρέπει να επιμερίζεται, κάνοντας χρήση των πόρων του Ευρωπαϊκού Ταμείου για τους Πρόσφυγες και ζητώντας τη σθεναρή στήριξη της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας για να εφαρμοστεί το δικαίωμα ασύλου, συμπεριλαμβανομένης της πρόβλεψης για στήριξη όσον αφορά την κατάρτιση των συνοριακών υπαλλήλων και τη βελτίωση των ευρωπαϊκών μηχανισμών ασύλου.

  Morten Messerschmidt (EFD). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, η έκθεση την οποία εγκρίναμε σήμερα αναφέρει ότι η πρόταση της Επιτροπής είναι ρεαλιστική. Δυσκολεύομαι πολύ να κατανοήσω τι το ρεαλιστικό έχει η στέρηση από τους πολίτες των 27 κρατών μελών της δυνατότητας να αποφασίζουν οι ίδιοι τη σύνθεση του πληθυσμού της ίδιας της χώρας τους.

Η πολιτική ασύλου και η πολιτική για τους αλλοδαπούς είναι τόσο στενά συνδεδεμένες με την ύπαρξη μιας χώρας που είναι τρομακτικό το γεγονός ότι η ΕΕ αρχίζει να επεμβαίνει σε αυτά τα ζητήματα. Γι’ αυτό ακριβώς η Δανία διατήρησε τη ρήτρα εξαίρεσης στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων, έτσι ώστε στο δανικό κοινοβούλιο να έχουμε τη δυνατότητα να αποφασίζουμε εμείς οι ίδιοι γι’ αυτά τα ζητήματα και έτσι ώστε αυτά να μην αφορούν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα άλλα θεσμικά όργανα της ΕΕ.

Επομένως, είναι εξοργιστικό να βλέπουμε πώς το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο προσπαθεί τώρα να υπονομεύσει τη δανική ρήτρα εξαίρεσης στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων, και ακόμη πιο εξοργιστικό είναι το ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορεί να εγκρίνει έκθεση –παρά τη δική μου αντίθετη ψήφο και εκείνη του Δανικού Λαϊκού Κόμματος– χωρίς καν να αντιμετωπίζει αυτό το ζήτημα – το ζήτημα που συνεπάγεται την αφαίρεση του δικαιώματος των πολιτών να αποφασίζουν για τη δική τους πολιτική έναντι των αλλοδαπών και, ειδικότερα, εξαπατώντας και παραπλανώντας όσον αφορά τις υποσχέσεις που είχαν δοθεί αρχικά σε μια χώρα όπως η Δανία.

  Gerard Batten (EFD). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, εγώ και οι συνάδελφοί μου από το Κόμμα της Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου απείχαμε από την ψηφοφορία επί των τροπολογιών στην έκθεση Guillaume σχετικά με τη χορήγηση και την ανάκληση του καθεστώτος του πρόσφυγα, αλλά αυτό δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως αδιαφορία.

Η παρούσα έκθεση αποτελεί εξέλιξη της κοινής μεταναστευτικής πολιτικής και της κοινής πολιτικής ασύλου στο πλαίσιο της Συνθήκης της Λισαβόνας. Δεν επιθυμώ τη Συνθήκη της Λισαβόνας ούτε κάποια κοινή μεταναστευτική πολιτική και κοινή πολιτική ασύλου. Οι λαοί της Ευρώπης δεν επιθυμούν κάποια κοινή μεταναστευτική πολιτική και κοινή πολιτική ασύλου, και γι’ αυτό δεν τους επιτράπηκε η δυνατότητα δημοψηφίσματος για τη Συνθήκη της Λισαβόνας.

Απείχα από την ψηφοφορία επί των τροπολογιών, επειδή αυτό θα σήμαινε υποστήριξη της υφιστάμενης νομοθεσίας της ΕΕ και σχολαστική διαδικασία ώστε να αποφασιστεί ποια κομμάτια είναι χειρότερα από άλλα. Αφήνω τους δωσίλογους βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από τα κόμματα των Συντηρητικών, των Εργατικών, των Φιλελεύθερων Δημοκρατών και των Πρασίνων να παζαρέψουν τους όρους παράδοσης της χώρας τους. Εγώ και οι συνάδελφοί μου από το Κόμμα της Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου ψηφίσαμε «όχι» σε αυτήν την έκθεση και «όχι» σε μια κοινή μεταναστευτική πολιτική και κοινή πολιτική ασύλου.

Έκθεση: Brian Simpson (A7-0329/2010)

  Giommaria Uggias (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, εργάστηκα ως σκιώδης εισηγητής στο πλαίσιο αυτού του φακέλου και, επομένως, δεν θα μπορούσα παρά να ψηφίσω υπέρ, όπως και η Ομάδα μου. Και αυτό επειδή πιστεύω ότι πρόκειται για ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για την ανάπτυξη ενός τομέα ο οποίος θα αποτελέσει κινητήρια δύναμη για την ευρωπαϊκή οικονομία.

Η βιομηχανία φεύγει από την Ευρώπη· η γεωργία πλήττεται από σοβαρές ανεπάρκειες· ενώ ο τουρισμός είναι ένας τομέας ο οποίος μπορεί ασφαλώς να προσφέρει προοπτικές για απασχόληση, οικονομική ανάπτυξη και μια έξυπνη, χωρίς αποκλεισμούς και συμβατή ανάπτυξη. Προς τον σκοπό αυτόν, το μέσο το οποίο εγκρίναμε σήμερα και επιτρέπει τη συλλογή, την επεξεργασία, τη μεταχείριση και τη διαβίβαση πιο σύγχρονων δεδομένων σε σύγκριση με την προηγούμενη κατάσταση θα δώσει ασφαλώς ώθηση σε αυτήν τη δραστηριότητα. Γι’ αυτόν τον λόγο εγώ και η Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη ψηφίσαμε υπέρ.

  Roberta Angelilli (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, από τον Δεκέμβριο του 2009, ο τουρισμός αναγνωρίζεται στη Συνθήκη και, επομένως, διαθέτει τουλάχιστον μια νομική βάση για ανάπτυξη και στήριξη σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Επιπλέον, ο τουρισμός αποτελεί ισχυρή κινητήρια δύναμη της ανάπτυξης στην Ευρώπη. Έχουμε ήδη επισημάνει ότι ο κλάδος του τουρισμού παράγει πάνω από το 5% του ΑΕγχΠ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, περιλαμβάνει σχεδόν δύο εκατομμύρια μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και προσφέρει ποσοστό απασχόλησης άνω του 12%.

Χρειαζόμαστε περισσότερες μελέτες και πιο συγκρίσιμα στατιστικά στοιχεία, επειδή αυτά είναι χρήσιμα για την παρακολούθηση των δραστηριοτήτων, την πραγματοποίηση συγκρίσεων μεταξύ των κρατών μελών, την ανάδειξη του τρόπου με τον οποίο χρησιμοποιούνται τα κονδύλια της ΕΕ, την παροχή βοήθειας για την ανάπτυξη βέλτιστων πρακτικών και, επίσης, την αξιολόγηση και ανάπτυξη τουριστικών προγραμμάτων για ομάδες ατόμων χαμηλής οικονομικής στάθμης.

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, με το 40% των αφίξεων, η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζει να αποτελεί τον πρώτο τουριστικό προορισμό παγκοσμίως. Επομένως, είναι μια οικονομική δύναμη για την απασχόληση η οποία προωθεί επίσης την ενσωμάτωση των αγροτικών περιοχών.

Ωστόσο, η ζήτηση του τουρισμού έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Γι’ αυτό στήριξα τον στόχο της δημιουργίας ενός κοινού πλαισίου για τη συστηματική παραγωγή εναρμονισμένων ευρωπαϊκών στατιστικών σχετικά με την προσφορά και τη ζήτηση στα κράτη μέλη, καθώς και της προσαρμογής, όπως κρίνεται απαραίτητο, του νομικού πλαισίου ώστε να αντικατοπτρίζει τις πρόσφατες τάσεις, όπως οι ημερήσιες επισκέψεις. Η συστηματική συλλογή πληροφοριών είναι ένα αναγκαίο εργαλείο για τη χάραξη αποτελεσματικών πολιτικών και τη διευκόλυνση της λήψης αποφάσεων στον ιδιωτικό τομέα.

Επίσης, στήριξα την κατάρτιση δορυφορικών λογαριασμών, επειδή θα μπορέσουν να καταδείξουν αποτελεσματικότερα τις επιπτώσεις του τουρισμού στην οικονομία και στις θέσεις εργασίας και θα μας επιτρέψουν να χαράξουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια πολιτικές για το μέλλον.

  Seán Kelly (PPE). – (GA) Κύριε Πρόεδρε, η βιομηχανία τουρισμού υπήρξε πολύ σημαντική για την Ευρώπη και θα είναι πιο σημαντική στο μέλλον, πιο συγκεκριμένα αν θέλουμε να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας, ιδίως στις απομακρυσμένες και αγροτικές περιοχές. Ωστόσο, πρέπει να στηρίζεται στον σχεδιασμό, και ειδικότερα στον σχεδιασμό με βάση τα διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία.

(EN) Επομένως, αν θέλουμε να έχουμε κατάλληλο σχεδιασμό και να αναπτύξουμε τον τουρισμό, πρέπει να στηρίζεται σε στατιστικά στοιχεία που δείχνουν τις τάσεις όσον αφορά την ενοικίαση καταλύματος, τους ημερήσιους τουρίστες κ.λπ. Βάσει αυτού, μπορούμε να αναπτύξουμε τον τουρισμό, ιδίως για να θέσουμε τέρμα στην εποχικότητα, να ενθαρρύνουμε έναν γηράσκοντα πληθυσμό να παραθερίζει περισσότερο και, μάλιστα, να ενθαρρύνουμε τους νέους να κάνουν το ίδιο. Κάθε ποδοσφαιρική ομάδα έχει πλέον τουλάχιστον έναν στατιστικολόγο και βασίζει εκεί τα σχέδιά της, και το ίδιο ισχύει επίσης και για την τουριστική βιομηχανία.

(GA) Χαίρομαι που υπερψήφισα αυτήν την έκθεση.

Έκθεση: Estelle Grelier (A7-0024/2011)

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1288/2009 παρατείνει τα μεταβατικά τεχνικά μέτρα, έτσι ώστε να μπορέσουν να εφαρμοστούν έως την έγκριση μόνιμων μέτρων.

Είναι προτιμότερο για όλους να εγκριθούν αυτά τα μέτρα οριστικά και το συντομότερο δυνατόν. Παρ’ όλα αυτά, ενόψει της επικείμενης μεταρρύθμισης της κοινής αλιευτικής πολιτικής, τα μέτρα πρέπει να εγκριθούν αφού τεθεί σε εφαρμογή ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο.

Αυτό το νέο πλαίσιο προβλέπεται για το 2013, και επομένως είναι αναγκαίο να παραταθεί η ισχύς των μεταβατικών τεχνικών μέτρων έως τις 31 Δεκεμβρίου 2012, έχοντας υπόψη ότι ο τρέχων κανονισμός θα παύσει να ισχύει το 2011.

Γι’ αυτόν τον λόγο υπερψήφισα αυτήν την πρωτοβουλία.

  Jim Higgins (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, υπερψήφισα την έκθεση Grelier, αλλά ψήφισα διαφορετικά από την Ομάδα μου σε τέσσερις τροπολογίες – την τροπολογία 4, την τροπολογία 5 ΑΤ, την τροπολογία 6 και την τροπολογία 3.

Η τροπολογία 4 κατατέθηκε από τον συνάδελφό μου, τον Pat the Cope Gallagher, για να επιτραπεί η χρήση διχτυών εμπλοκής, που χρησιμοποιούν οι ιρλανδοί αλιείς σε παράκτια ύδατα. Στην αντίθετη περίπτωση, υπάρχει ο κίνδυνος να αναγκάσουμε τους αλιείς να βγουν στην ανοικτή θάλασσα στον βόρειο Ατλαντικό, πράγμα που δεν είναι ούτε πρακτικό ούτε ασφαλές. Ένα σκάφος 50 μέτρων στον Ατλαντικό δεν είναι το ίδιο με ένα σκάφος 50 μέτρων στη Μεσόγειο.

Υπερψήφισα την τροπολογία 5 ΑΤ σχετικά με τα μεγέθη ματιών. Και πάλι, αυτό προκαλεί σοβαρό πρόβλημα στους δικούς μας αλιείς στη δυτική ακτή οι οποίοι εργάζονται στη μεικτή αλιεία με τη λεπιδωτή γλώσσα, την πεσκαντρίτσα και τη μουρούνα. Αυτό δεν θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις στα αποθέματα γάδου, δεδομένου ότι υπάρχουν ελάχιστα παρεμπίπτοντα αλιεύματα γάδου επί του παρόντος.

Επίσης, υπερψήφισα την τροπολογία 6 του κ. Struan Stevenson σε σχέση με την κατάργηση της σκανδαλώδους πρακτικής της απόρριψης βακαλάου.

Και κάτι τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, υποστήριξα την τροπολογία 3 η οποία προτάθηκε από την πορτογαλίδα συνάδελφό μου, την κ. Patrão Neves, και στηρίζει τους πορτογάλους αλιείς. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτό.

Έκθεση: João Ferreira (A7-0017/011)

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, έκανα ένα λάθος στην προηγούμενη ομιλία μου: μίλησα για λάθος θέμα λόγω ενός μεταφραστικού προβλήματος, επομένως θα αντιστρέψω τις ομιλίες μου και θα πω τώρα αυτό που έπρεπε να είχα διαβάσει προηγουμένως.

Υπερψήφισα τα χρηματοδοτικά μέτρα, επειδή ήταν αναγκαία η τροποποίηση του κανονισμού, προκειμένου να προσαρμοστεί στις τρέχουσες απαιτήσεις και στη λειτουργία της Ένωσης.

Θα ήθελα επίσης να τονίσω ότι ο κανονισμός προβλέπει την επέκταση του καταλόγου των οργανώσεων που είναι επιλέξιμες για χρηματοδοτική ενίσχυση, καθώς και την ενημέρωση του καταλόγου των συμβουλευτικών φορέων. Διασφαλίζει επίσης ενιαίους όρους για την εφαρμογή μέτρων σχετικά με τον έλεγχο και την επιβολή, καθώς και για τις δαπάνες με τις οποίες επιβαρύνονται τα κράτη μέλη κατά την εφαρμογή του συστήματος ελέγχου και την επιβολή που εφαρμόζεται στην κοινή αλιευτική πολιτική, και στον τομέα της συλλογής, της διαχείρισης και της χρήσης βασικών δεδομένων.

Τα χρηματοδοτικά μέτρα περιλαμβάνουν επίσης οικονομικές πτυχές της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας, καθώς και μια αναφορά στη συλλογή δεδομένων σχετικά με τα περιβαλλοντικά μέτρα.

Γι’ αυτόν τον λόγο υπερψήφισα την πρωτοβουλία.

Έκθεση: José Manuel Fernandes (A7-0087/2011)

  Ville Itälä (PPE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, υπερψήφισα την έκθεση, αλλά πρέπει να δώσουμε το παράδειγμα και να είμαστε πολύ σχολαστικοί, ιδίως όσον αφορά τη δημοσιονομική πειθαρχία.

Θα ήθελα να πω ότι ψήφισα διαφορετικά από την Ομάδα μου αναφορικά με την τροπολογία 8, την οποία κατέθεσε η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Σε αυτήν ο εισηγητής αναφέρει τη χρήση των ανεκτέλεστων πιστώσεων για κατασκευαστικά έργα. Αυτό συνηθίζεται εν προκειμένω εδώ και πολλά χρόνια, αλλά η χρηματοδότηση των κατασκευαστικών έργων με αυτόν τον τρόπο δεν είναι ούτε ανοικτή ούτε διαφανής. Πρέπει να αναφέρουμε ποια κατασκευαστικά έργα έχουμε ακριβώς στο στάδιο της κατάρτισης του προϋπολογισμού και δεν θα πρέπει να πραγματοποιούμε μεταφορές πιστώσεων με αυτόν τον τρόπο, ο οποίος είναι αντίθετος με τη δημοσιονομική πειθαρχία. Γι’ αυτόν τον λόγο, σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα, καταψήφισα την πρόταση που κατατέθηκε εξ ονόματος της Ομάδας της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όσον αφορά την τροπολογία 8.

  Morten Messerschmidt (EFD). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα αυτήν την έκθεση σχετικά με τον προϋπολογισμό, αλλά θα ήθελα βασικά να ευχαριστήσω τους πολλούς συναδέλφους βουλευτές –λίγοι περισσότεροι απ’ όσοι θα έπρεπε, δυστυχώς– οι οποίοι ψήφισαν υπέρ, επειδή αυτό μας έδωσε μια θαυμάσια εικόνα σχετικά με τη μεταβολή της αντίληψης της πραγματικότητας εδώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και εδώ στα θεσμικά όργανα της ΕΕ σε σχέση με τον έξω κόσμο όπου βρίσκονται στην πραγματικότητα οι άνθρωποι για τους οποίους εκπονούμε κανονισμούς.

Παρόλο που ζητήσαμε από τα κράτη μέλη και τα άλλα θεσμικά όργανα να κάνουν περικοπές, εμείς διπλασιάσαμε τις δαπάνες σε ορισμένους τομείς για το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και για τα θεσμικά όργανα της ΕΕ γενικότερα. Αυτό συνέβη, για παράδειγμα, με τη νέα πρόθεση να δημιουργηθεί τώρα ένα εντελώς νέο μουσείο που θα εκθειάζει την ευρωπαϊκή ιστορία και τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα κ.λπ.

Πιστεύω ότι πάρα πολλοί άνθρωποι εκεί έξω στα κράτη μέλη, όπου πραγματοποιούνται περικοπές σε εθνικό επίπεδο, αναρωτιούνται πώς οι εκπρόσωποί τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορούν να σπαταλούν χρήματα τόσο απερίσκεπτα, ακόμη και εν μέσω μιας χρηματοπιστωτικής κρίσης.

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, αν μου επιτρέπετε, θα ήθελα να αναφέρω κάτι προτού ολοκληρώσω. Στην προηγούμενη ομιλία μου είπα «λόγω ενός μεταφραστικού προβλήματος», χωρίς να εννοώ τους εξαιρετικούς μεταφραστές που έχουμε εδώ, αλλά ένα λάθος που έκανα εγώ όταν διάβασα το κείμενο. Εγώ η ίδια έκανα το μεταφραστικό λάθος, και ήθελα να το καταστήσω σαφές, επειδή φαίνεται ότι η ευθύνη επιρρίπτεται πάντα στους μεταφραστές.

  Πρόεδρος. – Πράγματι, οι διερμηνείς αξίζουν την εκτίμησή μας για το εξαιρετικό έργο που επιτελούν τόσο σε αυτήν την Αίθουσα όσο και στις επιτροπές.

  Hannu Takkula (ALDE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω δυο λόγια σχετικά με αυτόν τον προϋπολογισμό, τα έσοδα και τις δαπάνες. Πρέπει οπωσδήποτε να διασφαλίσουμε στο πλαίσιο αυτής της οικονομικής κατάστασης και, επιπλέον, εδώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι οι δαπάνες θα τεθούν υπό έλεγχο. Για τον λόγο αυτόν, ψήφισα διαφορετικά απ’ ό,τι είχε προταθεί όσον αφορά ορισμένες πτυχές του ζητήματος.

Κατά την άποψή μου, θα πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι να περικόψουμε τις ταξιδιωτικές δαπάνες, για παράδειγμα, αλλά αν περικόψουμε τον αριθμό των πτήσεων, τα αεροπορικά εισιτήρια των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα πρέπει να είναι ανταλλάξιμα. Ορισμένες φορές, υπάρχει το πρόβλημα ότι αυτά τα φθηνά αεροπορικά εισιτήρια δεν μπορούν να ανταλλαγούν. Εγώ ο ίδιος αναγκάζομαι να πάρω αρκετές πτήσεις για να φθάσω εδώ· για παράδειγμα, για να πάω στο Στρασβούργο πρέπει να πάρω τρεις διαφορετικές πτήσεις. Επομένως, έχει σημασία να είναι ανταλλάξιμα τα αεροπορικά εισιτήρια. Αρκετές φορές, τέτοιου είδους προτάσεις περικοπής δαπανών κοστίζουν στο τέλος περισσότερο, απλά και μόνο επειδή δεν υπάρχει ευελιξία.

Ωστόσο, οφείλουμε να περικόψουμε τις δαπάνες· αυτό είναι απολύτως σαφές. Ορισμένες δαπάνες πρέπει να εκλαμβάνονται ως επενδύσεις, και πιστεύω ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορεί να είναι μια καλή επένδυση η οποία στο μέλλον θα προσφέρει προστιθέμενη αξία, ακόμη και από οικονομική άποψη, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα θεσμικά της όργανα.

  Nicole Sinclaire (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ακούμε συνέχεια για δαπάνες και μόνο για δαπάνες, έτσι δεν είναι; Ακούμε συνεχώς για τα 500 εκατομμύρια πολιτών σε αυτήν την Αίθουσα, αλλά η Αίθουσα διαχωρίζει τη θέση της από αυτούς όσο το δυνατόν περισσότερο.

Η τροπολογία 15 ενέμενε στην άποψη ότι οι μισθοί και οι αποζημιώσεις των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν πρέπει να αναπροσαρμοσθούν το 2012 για να δώσουμε το παράδειγμα, αλλά 391 συνάδελφοί μας την καταψήφισαν, επειδή προφανώς δεν ενδιαφέρονται για τον μέσο πολίτη της ΕΕ, έτσι δεν είναι; Η μέση αμοιβή στην ΕΕ είναι 368 ευρώ την εβδομάδα, αλλά ορισμένοι συνάδελφοί μας –60 έως 70 συνάδελφοί μας– συνεχίζουν να υπογράφουν τις Παρασκευές εδώ στο Στρασβούργο, ενώ δεν διεξάγονται εργασίες, για να διεκδικήσουν 304 ευρώ.

Τι παράδειγμα δίνουμε έτσι; Μία ακόμη σπατάλη: πόσα δισεκατομμύρια πρόκειται να κοστίσει αυτό το Σπίτι της Ιστορίας για να πουλήσει προπαγάνδα και να πει πώς η Ευρωπαϊκή Ένωση «έσωσε τον κόσμο»;

Έκθεση: Cătălin Sorin Ivan (A7-0050/2011)

  Miroslav Mikolášik (PPE). – (SK) Κύριε Πρόεδρε, η εδραίωση της δημοκρατίας στην ΕΕ απαιτεί συνεχή προσπάθεια για τη δημιουργία ενός δίκαιου και διαφανούς περιβάλλοντος τόσο για τη λειτουργία όσο και για τη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι πολίτες της ΕΕ θα πρέπει να συμμετέχουν περισσότερο στην πολιτική ζωή σε επίπεδο ΕΕ, και επομένως είναι αναγκαίο να δημιουργήσουμε ευνοϊκές συνθήκες που παρέχουν κίνητρα για τη λειτουργία των πολιτικών κομμάτων. Αυτό είναι απαραίτητο για να αποφύγουμε καταστάσεις όπου, για παράδειγμα, λιγότερο από το 20% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων συμμετέχει στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπως συνέβη στη χώρα μου.

Συμφωνώ με την ιδέα ότι αυτά τα πολιτικά κόμματα θα πρέπει να έχουν ένα κοινό και ενιαίο νομικό καθεστώς, καθώς και δική τους νομική προσωπικότητα η οποία θα βασίζεται άμεσα στη νομοθεσία και τις Συνθήκες της ΕΕ. Όσον αφορά το σύστημα χρηματοδότησης, η διαφάνεια αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της εφαρμογής των αξιών, και η πρώτη προτεραιότητα πρέπει επομένως να είναι η ύπαρξη σαφών όρων χρηματοδότησης.

  Alfredo Antoniozzi (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, το άρθρο 325 υποχρεώνει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να προστατεύουν τα οικονομικά συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να καταπολεμούν την απάτη σε τομείς όπου η αρμοδιότητα επιμερίζεται μεταξύ της Ένωσης και των κρατών μελών. Σύμφωνα με το άρθρο 325, παράγραφος 5, η Επιτροπή, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, υποβάλλει κατ’ έτος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έκθεση για τα μέτρα που θεσπίστηκαν κατ’ εφαρμογή του παρόντος άρθρου.

Συμφωνώ ότι πρέπει να προσδιορίσουμε λεπτομερέστερα τα επίπεδα ανάκτησης των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών στα κράτη μέλη της ΕΕ μέσω της συγκέντρωσης ειδικών δεδομένων. Ένα άλλο σημαντικό θέμα, το οποίο ορθώς επισημάνθηκε από την κ. Ivan στην έκθεσή της, είναι η χρήση καλύτερων διερευνητικών μεθόδων όσον αφορά τις απάτες που διαπράχθηκαν από τα κράτη μέλη. Έτσι, μπορούμε να τυποποιήσουμε τα αντίμετρα σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση και να διαπιστώσουμε αν έχουν διαπραχθεί παρόμοια είδη απάτης σε άλλες χώρες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στήριξα αυτήν την έκθεση.

  Marian Harkin (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα την τροπολογία 1, η οποία τονίζει ότι θα πρέπει να υπάρχει μηδενική ανοχή όσον αφορά τα σφάλματα. Πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να διαχωρίσουμε την απάτη από το σφάλμα. Ναι, θα πρέπει να υπάρχει μηδενική ανοχή όσον αφορά την απάτη, και μάλιστα ποινική δίωξη, αλλά σε πολλές περιπτώσεις το σφάλμα είναι ακούσιο. Ενώ πρέπει να αποκαλύψουμε όλα τα σφάλματα και να διασφαλίσουμε την ανάκτηση αυτών των χρημάτων, δεν μπορώ να συμφωνήσω με τη μηδενική ανοχή για έναν πολύ απλό λόγο. Επειδή έχω εργαστεί σε πολλές κοινοτικές ομάδες, εθελοντικές ομάδες, εταιρείες με ηγετικό ρόλο και ομόρρυθμες εταιρείες και έχω διαπιστώσει το τεράστιο επίπεδο απογοήτευσης από τις μυριάδες κανόνων, την αναθεώρηση των κανόνων στη μέση του προγράμματος ή λίγο πριν από την ολοκλήρωσή του και τη διαφορετική ερμηνεία των κανόνων σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο – με κάθε παράβαση να θεωρείται σφάλμα. Επομένως, ενώ οφείλουμε να παραμείνουμε σε εγρήγορση όσον αφορά την απάτη, πρέπει επίσης να απλουστεύουμε συνεχώς τους κανόνες.

Έκθεση: Μαριέττα Γιαννάκου (A7-0062/2011)

  Ville Itälä (PPE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, υπερψήφισα την παρούσα πρόταση, η οποία είναι ιδιαίτερα αξιέπαινη, διότι αφορά το ζήτημα σχετικά με το κατά πόσον θα πρέπει να χρηματοδοτούμε κόμματα χρησιμοποιώντας τα χρήματα των φορολογουμένων. Σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει προφανώς να υπάρχουν σαφείς κανόνες, οι οποίοι θα είναι κοινοί για όλους.

Κατά τη γνώμη μου, τα κόμματα πρέπει επίσης να διαθέτουν το δικό τους σύστημα συγκέντρωσης πόρων, ακόμη και αν είναι σε μικρή κλίμακα. Στην τροπολογία 2, η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρότεινε να ανέρχεται αυτό το μερίδιο αυτοχρηματοδότησης μόλις σε 5%. Θεωρώ ότι θα πρέπει να ανέρχεται τουλάχιστον σε 10%. Αυτό αποτελεί ένα πολύ μικρό ποσό αν αναλογιστούμε ότι αφορά τα χρήματα των φορολογουμένων, και θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα σχολαστικοί με αυτά τα ζητήματα.

  Andrzej Grzyb (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η έκθεση Γιαννάκου προλειαίνει το έδαφος για την εκπλήρωση των διατάξεων του άρθρου 10, παράγραφος 4, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και του άρθρου 244 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο θα πρέπει να συνεργασθούν προκειμένου να καθορίσουν το καθεστώς των κομμάτων σε ευρωπαϊκό επίπεδο και των ιδρυμάτων τους, και θα πρέπει να θεσπίσουν τους κανόνες χρηματοδότησης τόσο των κομμάτων όσο και των ιδρυμάτων. Ωστόσο, είναι αναγκαίο να δοθεί προσοχή στις διατάξεις των παραγράφων 10 και 11 της έκθεσης, οι οποίες αφορούν το μέλλον των διεθνικών λιστών στις εκλογές του Κοινοβουλίου. Πρόκειται, ομολογουμένως, για απλή πρόταση για το μέλλον, αλλά επί του παρόντος, δεν έχει την έγκριση των πολιτών. Αυτό αφορά, ιδίως, κράτη μέλη τα οποία διαθέτουν εμπειρία στις εθνικές λίστες και τις έχουν καταργήσει. Άλλο ένα σημαντικό ζήτημα είναι η συγκυρία αυτών των προτάσεων – η κρίση και η προτεινόμενη οικονομία συνιστούν επίσης αιτία της απροθυμίας για αύξηση του μεγέθους των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων. Κατά τη γνώμη μας, θεωρώ πιο σημαντικό ζήτημα το ενδεχόμενο αύξησης του μεγέθους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε σχέση με τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την προσχώρηση νέων κρατών μελών παρά το ενδεχόμενο αύξησης του μεγέθους του βάσει νέων λιστών.

  Morten Messerschmidt (EFD). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα και εγώ να θεσπιστούν σαφείς κανόνες για τα ευρωπαϊκά κόμματα, αλλά πρέπει κυρίως να θέσω το ερώτημα ποιο είναι στην πραγματικότητα το νόημα των ευρωπαϊκών κομμάτων.

Η έκθεση αναφέρει ότι θα προαγάγουν την καλύτερη κατανόηση μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών για τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τη διασυνοριακή συνεργασία. Ωστόσο, αυτό που διαπιστώνουμε στην πραγματικότητα είναι ότι, όσο μεγαλώνουν τα ευρωπαϊκά κόμματα, όσο χρησιμοποιούνται συνεχώς περισσότερα χρήματα, τόσο εντός των κομμάτων όσο και σε ταμεία και πάσης φύσεως άλλα θεσμικά όργανα που σχετίζονται με αυτά, σύμφωνα, λοιπόν, με όλα αυτά, η υποστήριξη και η κατανόηση των ευρωπαίων πολιτών για τα θεσμικά όργανα της ΕΕ υποχωρεί.

Η τελευταία έρευνα του Ευρωβαρόμετρου κατέδειξε ότι η υποστήριξη για την ΕΕ μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα όλων των εποχών, επομένως αυτό δεν επιφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Θα έθετα συνεπώς το θεμελιώδες ερώτημα του αν η συνέχιση της σπατάλης δισεκατομμυρίων ευρώ σε αυτά τα ευρωπαϊκά κόμματα έχει πραγματικά κάποιο νόημα. Δεν θεωρώ ότι έχει, και συνεπώς καταψήφισα την παρούσα έκθεση.

  Nicole Sinclaire (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα την παρούσα έκθεση. Μπορείτε να κρατήσετε τα 30 σας αργύρια. Δεν θα συμμετέχω σε κανένα πανευρωπαϊκό κόμμα. Δεν θα ξεπουλήσω τις αρχές μου όπως είναι πρόθυμοι να το πράξουν ορισμένοι σε αυτό το Σώμα.

Δεν είναι δίκαιο που οι πολίτες καλούνται, για μία ακόμα φορά, να διαθέσουν τα χρήματά τους για τη χρηματοδότηση πολιτικών. Οι πολιτικοί θα πρέπει να χρηματοδοτούνται από ιδιωτικούς πόρους μέσω δωρεών κ.λπ., και αυτό θα πρέπει να υπόκειται σε επαχθείς ρυθμίσεις. Το παρόν Σώμα ανακάλυψε μόλις πρόσφατα πώς πρέπει να ελέγχονται οι πολιτικοί, αλλά η χρηματοδότηση πολιτικών κομμάτων για ένα ευρωπαϊκό ιδεώδες δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι ορθή. Δεν θα συμμετάσχω ποτέ σε κάποιο πανευρωπαϊκό κόμμα. Θα υπερασπισθώ τις αρχές μου και αδιαφορώ για όλους σας.

Έκθεση: Sandra Kalniete (A7-0083/2011)

  Roberta Angelilli (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, έχουμε ψηφίσει επί τριών εκθέσεων πρωτοβουλίας σχετικά με την πράξη για την ενιαία αγορά, η οποία αποτελεί έναν σημαντικό μηχανισμό για την ανάπτυξη στην ευρωπαϊκή οικονομία, και προφανώς για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης, με συγκεκριμένα και άμεσα αποτελέσματα τόσο για τους ευρωπαίους πολίτες όσο και για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

Υπάρχουν πολλές προτάσεις που υποβλήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή οι οποίες τείνουν προς την ολοκλήρωση και την απελευθέρωση των ευρωπαϊκών αγορών, που οδήγησαν σε μέτρα στήριξης των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, και πιο συγκεκριμένα, που έχουν αντίκτυπο στην καινοτομία και την προστασία της δημιουργικότητας, βελτιώνοντας την αποτελεσματικότητα και τη βιωσιμότητα τόσο των υλικών όσο και των άυλων δικτύων και των υποδομών.

Αισιοδοξώ ότι θα άρουμε ορισμένα εμπόδια σε αυτό το διαρθρωτικό πλαίσιο στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, όπως την πολυμορφία των εθνικών νομοθεσιών, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων και των φορολογικών συστημάτων που κατακερματίζουν την αγορά, με αποτέλεσμα να επωμίζονται οι επιχειρήσεις υψηλότερο κόστος συμμόρφωσης.

  Emma McClarkin (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ψηφίσαμε σήμερα επί τριών εκθέσεων σχετικά με την πράξη για την ενιαία αγορά και των βασικών τους προτεραιοτήτων· ευελπιστώ η Επιτροπή και το Συμβούλιο να τις έχουν λάβει υπόψη. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι τις τηρούμε για όλους τους πολίτες προκειμένου να επιτραπεί στην ευρωπαϊκή οικονομία να αναπτυχθεί, να παράσχει θέσεις απασχόλησης και να συμμετάσχει στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η νομοθεσία της ΕΕ εφαρμόζεται συνολικά προκειμένου να περιορισθούν τα εμπόδια στο εμπόριο, αλλά και ότι δεν εκπονούμε μια νομοθεσία της ΕΕ που αυξάνει την επιβάρυνση των επιχειρήσεών μας.

Έκθεση: António Fernando Correia De Campos (A7-0072/2011)

  Ville Itälä (PPE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, αυτή ήταν μια πολύ σημαντική έκθεση για την προαγωγή της ενιαίας αγοράς.

Αναφορικά με το ζήτημα της προστασίας των καταναλωτών, ωστόσο, η τροπολογία 3 ήταν σημαντική εν προκειμένω. Πραγματευόταν το γεγονός ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην ελάχιστη εναρμόνιση στον τομέα της νομοθεσίας για τους καταναλωτές έναντι της πλήρους εναρμόνισης. Ψήφισα υπέρ της εν λόγω τροπολογίας και κατά των συστάσεων της Ομάδας μου, διότι θεωρώ ότι τα επίπεδα προστασίας των καταναλωτών στη χώρα μου, για παράδειγμα, είναι εξαιρετικά υψηλά. Εάν τώρα σύντομα περάσουμε σε μια κατάσταση όπου έχουμε πλήρως εναρμονισμένη προστασία των καταναλωτών σε ολόκληρη την ΕΕ, γνωρίζω ότι τα πρότυπα στη χώρα μου θα αποδυναμωθούν. Αυτός είναι ο λόγος που θεωρώ ότι μπορούμε να προσεγγίσουμε αυτό το εναρμονισμένο πρότυπο προστασίας των καταναλωτών μόνο καθορίζοντας πρωτίστως ορισμένα ελάχιστα πρότυπα, και έπειτα, σε αυτή τη βάση, επιλέγοντας την ατραπό ενός πλήρως εναρμονισμένου προτύπου.

  Sergej Kozlík (ALDE). – (SK) Κύριε Πρόεδρε, ο όγκος των αγαθών της εσωτερικής αγοράς της ΕΕ αντιπροσωπεύει το 17% των αγαθών της παγκόσμιας αγοράς. Ο όγκος των υπηρεσιών της εσωτερικής αγοράς της ΕΕ αντιπροσωπεύει το 28% των υπηρεσιών της παγκόσμιας αγοράς. Εάν αυτός ο όγκος κινητοποιηθεί προς τη σωστή κατεύθυνση, θα πρέπει να επιτύχει αποτελέσματα υπό μορφή οικονομικής ανάπτυξης βάσει της δυναμικής των ιδίων πόρων μας. Αυτό θα ισχύσει, ωστόσο, μόνο με την προϋπόθεση ότι η εφαρμογή των προτεινόμενων μέτρων, τα οποία υποστήριξα, οδηγεί στην εξάλειψη κόμβων συμφόρησης στην κυκλοφορία των προσώπων, των κεφαλαίων, των αγαθών και των υπηρεσιών μεταξύ των επιμέρους χωρών της Ένωσης, αυξάνοντας τη διαθεσιμότητα και την αξιοπιστία των δανείων και των τραπεζικών υπηρεσιών, καθώς και του διαδικτυακού εμπορίου.

Θα ισχύσει μόνο εάν μια περισσότερο λειτουργική ενιαία αγορά αναδείξει νέες δυνατότητες για τα προϊόντα και τις δραστηριότητες που προέρχονται από την ΕΕ, και στις αγορές της ΕΕ. Εάν συμβεί αυτό, η συμβολή της τάξης του 4% στην οικονομική ανάπτυξη κατά τις επόμενες δεκαετίες ενδεχομένως να μην είναι ουτοπική.

  Morten Messerschmidt (EFD). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, συμμερίζομαι την άποψη ότι η ενιαία αγορά αποτελεί βασικά μια καλή ιδέα και ότι η χρηστή διακυβέρνηση της ενιαίας αγοράς είναι λογική και προς όφελος των καταναλωτών. Ωστόσο, εκπλήσσομαι που οι έξι τροπολογίες που κατέθεσα για την παρούσα έκθεση καταψηφίσθηκαν με τόσο συντριπτική πλειοψηφία. Τι συμπεραίνεται κατ’ ουσίαν; Λοιπόν, εναπόκειται στο γεγονός ότι θα πρέπει να εφαρμόσουμε την ελάχιστη εναρμόνιση αντί της πλήρους εναρμόνισης και με αυτόν τον τρόπο να διασφαλίσουμε ότι οι χώρες που διαθέτουν ήδη ικανοποιητικούς κανονισμούς για τους καταναλωτές δεν εξαναγκάζονται να μειώσουν το επίπεδό τους προστασίας των καταναλωτών. Αφορούσε επίσης το τελείως μοναδικό μοντέλο αγοράς εργασίας που γνωρίζουμε από τις σκανδιναβικές χώρες, όπου δεν καθορίζουν οι νομοθέτες, αλλά οι κοινωνικοί εταίροι τις αποδοχές και τις συνθήκες για την αγορά εργασίας, το γεγονός ότι είναι αυτοί οι οποίοι ορίζουν τους κανόνες και ότι θα πρέπει να διατηρήσουμε και να προστατεύσουμε το σκανδιναβικό εργασιακό μοντέλο αντί να το υπονομεύσουμε· δύο τελείως ακίνδυνες προτάσεις που είμαι πεπεισμένος ότι θα λάμβαναν τη στήριξη μιας σημαντικής πλειοψηφίας σε ψηφοφορία μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών καταψηφίσθηκαν στο παρόν Σώμα. Αυτό αποκαλύπτει τη μεταστροφή στην αντίληψη της πραγματικότητας που χαρακτηρίζει τους βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Έκθεση: Cristian Silviu Buşoi (A7-0071/2011)

  Alfredo Antoniozzi (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η ενιαία αγορά συνιστά πολύτιμο εργαλείο για την οικονομική ανάκαμψη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδίως για τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης.

Οι εκθέσεις σχετικά με την πράξη για την ενιαία αγορά συνιστούν, σε γενικές γραμμές, τη συμβολή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη διαδικασία διαβουλεύσεων που ξεκίνησε από την Επιτροπή με την ανακοίνωσή της «Προς Μία Πράξη για την Ενιαία Αγορά. Πενήντα προτάσεις για βελτίωση της συνεργασίας, της από κοινού ανάληψης επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και των συναλλαγών για μια κοινωνική οικονομία της αγοράς με υψηλό βαθμό ανταγωνιστικότητας».

Θεωρώ ότι θα έπρεπε να έχουμε δώσει μεγαλύτερη έμφαση στην ανταγωνιστικότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, στην καταπολέμηση της παραποίησης και της πειρατείας, και στην τόνωση της καινοτομίας και της ανταγωνιστικότητας με την άρση των γραφειοκρατικών, διοικητικών και ρυθμιστικών επιβαρύνσεων.

Ωστόσο, συμφωνώ με τη γενική διάρθρωση της έκθεσης και, ιδίως, με τα μέτρα που αναφέρονται τα οποία αποσκοπούν στην ενίσχυση του ηλεκτρονικού εμπορίου και στην απλοποίηση του συστήματος προμηθειών. Για τον λόγο αυτόν, υπερψήφισα την παρούσα έκθεση.

  Licia Ronzulli (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, υπερψήφισα το παρόν ψήφισμα, διότι θεωρώ ότι συνιστά ένα περαιτέρω βήμα προόδου προς τη δημιουργία μιας εύρυθμης, ολοκληρωμένης ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς. Σήμερα, η Ευρώπη αποτελεί μία από τις μείζονες οικονομίες παγκοσμίως, αλλά το δυναμικό της εξακολουθεί να είναι τεράστιο, ιδίως όσον αφορά την οικονομική ανάπτυξη και την απασχόληση.

Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι η κινητήριος δύναμη και οι βασικοί παράγοντες της υφιστάμενης οικονομικής ανάκαμψης. Η Ευρώπη πρέπει να μεριμνήσει για τη μεγαλύτερη προστασία τους, διευκολύνοντας την πρόσβασή τους σε πιστώσεις, μειώνοντας τη γραφειοκρατία και προωθώντας την ανάπτυξη του ηλεκτρονικού εμπορίου. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μια κοινωνική οικονομία που να βασίζεται στην ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα και την αειφορία.

Η εξασφάλιση μιας αποτελεσματικής και καινοτόμου ενιαίας αγοράς για την ΕΕ στον σημερινό παγκοσμιοποιημένο κόσμο σημαίνει ότι την καθιστά τον αδιαμφισβήτητο πρωταγωνιστή της παγκόσμιας οικονομικής σκηνής.

  Pascal Canfin (Verts/ALE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να διευκρινίσω τον λόγο για τον οποίο υπερψηφίσαμε αυτήν την «Πράξη για την ενιαία αγορά». Θεωρώ ότι συνιστά ένα βήμα προόδου. Το Κοινοβούλιο κατάφερε να εξεύρει τους κατάλληλους συμβιβασμούς που δεν απομακρύνουν το κείμενο από το ουσιώδες περιεχόμενό του, αλλά, αντιθέτως, ασκούν πραγματικές πιέσεις στα μέλη της Επιτροπής που επιθυμούν η ενιαία αγορά να συνεχίσει να ακολουθεί μια προσέγγιση που ευνοεί αμιγώς την ελεύθερη αγορά, χωρίς τη συμπερίληψη κοινωνικών, φορολογικών ή περιβαλλοντικών θεμάτων.

Επίσης, θα ήθελα απλώς να διευκρινίσω ότι η παράγραφος 54, η οποία αφορά τις δημόσιες υπηρεσίες, τις υπηρεσίες γενικού συμφέροντος, είναι προβληματική, και συνεπώς καταψηφίσαμε τμήμα της εν λόγω παραγράφου, η οποία εξακολουθεί να ζητεί, ιδεολογικά, αλλά με συγκαλυμμένο τρόπο, περαιτέρω ελευθέρωση. Επιχειρηματολογούμε, αντιθέτως, υπέρ των ευρωπαϊκών δημόσιων υπηρεσιών και της διασφάλισης του ευρωπαϊκού πλαισίου, αφήνοντας σε έκαστο κράτος μέλος την επιλογή να συνεχίσει να οργανώνει τις δημόσιες υπηρεσίες όπως επιθυμεί, ιδίως σε τοπικό επίπεδο.

  Andrzej Grzyb (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, μια ενιαία αγορά χωρίς αποκλεισμούς, είτε πολιτών είτε επιχειρήσεων – αυτή είναι η διατύπωση με την οποία θα μπορούσα να συνοψίσω το κύριο θέμα της σημερινής συζήτησης επί της εγκριθείσας πλέον δέσμης εκθέσεων σχετικά με την πράξη για την ενιαία αγορά. Θα ήθελα να επισημάνω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αλλά και με χαρά, τις προτάσεις οι οποίες αποσκοπούν στη διευκόλυνση της δραστηριοποίησης ιδίως των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Είναι πολύ σημαντικό να διαθέτουν οι ΜΜΕ πρόσβαση στις διαδικασίες δημόσιων συμβάσεων. Η ανακοίνωση ότι οι εν λόγω διαδικασίες πρόκειται να απλοποιηθούν, και, πιο συγκεκριμένα ότι οι οικονομικοί φραγμοί στις δημόσιες συμβάσεις οι οποίοι αποκλείουν τους μικρομεσαίους επαγγελματίες (ΜΜΕ) πρόκειται να μειωθούν, και επίσης ότι τα ειδικά χαρακτηριστικά της τοπικής αγοράς πρόκειται να ληφθούν υπόψη στις συμβάσεις, αξίζει ιδιαίτερης στήριξης.

Ομοίως, θα πρέπει να αναγνωρισθεί ότι οι ΜΜΕ προσδοκούν συνδρομή προκειμένου να αποκτήσουν πρόσβαση στην αγορά, προσδοκούν διοικητικά μέτρα τα οποία θα διευκολύνουν τη δραστηριοποίησή τους και προσδοκούν επίσης μια λύση στον τομέα των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Προσωπικά, αναμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την παρουσίαση των 12 μέσων για την τόνωση της ενιαίας αγοράς που εξήγγειλε ο κ. Barnier. Είναι πάρα πολύ ενθαρρυντική η ανακοίνωση ότι εξίσου σχετικά σύντομη θα είναι και η χρονική περίοδος κατά την οποία θα καταστεί δυνατή η αξιολόγηση ειδικά των καινοτόμων λύσεων που σχετίζονται με τα εν λόγω μέσα.

Γραπτές αιτιολογήσεις ψήφου

Έκθεση: Sidonia Elżbieta Jędrzejewska (A7-0115/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Είμαι υπέρ της παρούσας έκθεσης, καθώς συμφωνώ με το ποσό που προτείνεται για την αποκατάσταση των ζημιών που προκλήθηκαν από τις πλημμύρες στην Πολωνία, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Κροατία και τη Ρουμανία, που ανέρχεται συνολικά στα 182.388.893 ευρώ.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Συμφώνησα με την παρούσα έκθεση η οποία εγκρίνει χωρίς τροποποιήσεις τη θέση του Συμβουλίου επί του σχεδίου διορθωτικού προϋπολογισμού 1/2011. Το εν λόγω σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού αποσκοπεί στην κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ για ποσό 182,4 εκατομμυρίων ευρώ σε πιστώσεις ανάληψης υποχρεώσεων και πιστώσεις πληρωμών, για την άμβλυνση των επιπτώσεων από τις πλημμύρες που προκάλεσαν οι έντονες βροχοπτώσεις στην Πολωνία, τη Σλοβακία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Ουγγαρία, την Κροατία και τη Ρουμανία. Θεωρώ ότι γενικά, το Ταμείο Αλληλεγγύης της ΕΕ θα πρέπει να κινητοποιείται το ταχύτερο δυνατόν μετά από φυσικές καταστροφές, και ότι χρειάζεται ταχύτητα και αποτελεσματικότητα όσον αφορά τις αιτήσεις για οικονομική ενίσχυση, προκειμένου να καταστεί δυνατή η παροχή επείγουσας οικονομικής ενίσχυσης σε χώρες που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές.

  George Becali (NI), γραπτώς. – (RO) Υποστήριξα την έκθεση διότι τα κράτη μέλη τα οποία επλήγησαν από τις πλημμύρες που προκάλεσαν οι καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις προσδοκούν να συμπεριληφθεί το ποσό των 182,4 εκατομμυρίων ευρώ. Αυτά είναι η Πολωνία, η Σλοβακία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Ουγγαρία, η Κροατία και η Ρουμανία. Όπως η εισηγήτρια, θεωρώ ότι θα πρέπει να καθίσταται δυνατόν να κινητοποιούνται οι εισφορές από το Ταμείο Αλληλεγγύης πολύ ταχύτερα και αποτελεσματικότερα απ’ ό,τι συμβαίνει επί του παρόντος.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Συμφωνώ με το προσαρμοσμένο ποσό για κινητοποίηση από το Ταμείο Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUSF), δεδομένου ότι σε αρκετές χώρες, δηλαδή στην Πολωνία, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία και τη Ρουμανία, οι άμεσες ζημίες που προκλήθηκαν από φυσικές καταστροφές υπερβαίνουν το κανονικό κατώφλι του 0,6% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) που απαιτείται για την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ. Θεωρώ επίσης σημαντικό το ότι το Ταμείο Αλληλεγγύης της ΕΕ θα πρέπει να κινητοποιείται το ταχύτερο δυνατόν μετά από φυσικές καταστροφές, και ότι χρειάζεται ταχύτητα και αποτελεσματικότητα όσον αφορά όλες τις σχετικές οργανωτικές, νομοθετικές και εκτελεστικές διαδικασίες. Συμφωνώ συνεπώς με την κοινή θέση του Συμβουλίου όσον αφορά το σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το οικονομικό έτος 2011.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Επιτροπή προτείνει τη διόρθωση του προϋπολογισμού της Επιτροπής για το 2011 προκειμένου να καλυφθεί η ανάγκη κινητοποίησης του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το ποσό των 182,4 εκατομμυρίων ευρώ σε πιστώσεις ανάληψης υποχρεώσεων και πιστώσεις πληρωμών, για την άμβλυνση των επιπτώσεων από τις πλημμύρες που προκάλεσαν οι έντονες βροχοπτώσεις στην Πολωνία, τη Σλοβακία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Ουγγαρία, την Κροατία και τη Ρουμανία. Η εν λόγω πρόταση θα πρέπει να εγκριθεί από το Κοινοβούλιο υπό τους όρους που προτείνει η εισηγήτρια.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η υπό συζήτηση έκθεση αφορά τη θέση του Συμβουλίου όσον αφορά το σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού αριθ. 1/2011 της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το τρέχον έτος. Η Επιτροπή έχει τη δυνατότητα να υποβάλλει σχέδια διορθωτικών προϋπολογισμών «σε περίπτωση αναπόφευκτων, εξαιρετικών ή απρόβλεπτων περιστάσεων». Ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές που έχουν καταστρέψει διάφορες υποδομές, οι ζημίες ανέρχονται συνολικά στα 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ περίπου και υπερβαίνουν το κατώφλι του 0,6% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) σε κάποιες περιπτώσεις. Η κατάσταση αυτή συνιστά δικαιολογία και λόγο κινητοποίησης του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUSF), το οποίο προορίζεται αποκλειστικά για την αποκατάσταση της υποδομής. Εφόσον οι υφιστάμενες πιστώσεις του προϋπολογισμού δεν επαρκούν για την κάλυψη των αιτήσεων, συμφωνώ με αυτόν τον διορθωτικό προϋπολογισμό –η πρώτη πρόταση για κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ που υπέβαλε η Επιτροπή– ο οποίος προτείνει την αύξηση των πιστώσεων κατά 182.388.893 ευρώ σε πιστώσεις ανάληψης υποχρεώσεων και πιστώσεις πληρωμών.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Αυτός ο διορθωτικός προϋπολογισμός αποσκοπεί στο να ανταποκριθεί στο αίτημα για κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUSF) προκειμένου να αποκατασταθούν οι ζημίες που προκάλεσαν οι καταστροφές που έπληξαν πέντε κράτη μέλη καθώς και την Κροατία τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2010. Αυτές ήταν «αναπόφευκτες, εξαιρετικές ή απρόβλεπτες περιστάσεις», όπως ορίζονται στον δημοσιονομικό κανονισμό, και συνεπώς, κατά τη γνώμη μας, η διαδικασία αυτή είναι τόσο δικαιολογημένη όσο και αναγκαία.

Το ποσό που κινητοποιήθηκε για τη στήριξη των χωρών αυτών –182,4 εκατομμύρια ευρώ– αντιπροσωπεύει μόνο το 3% περίπου των συνολικών ζημιών, οι οποίες υπολογίζονται στα 5.512,7 εκατομμύρια ευρώ περίπου. Τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν πληγεί σοβαρά από σημαντικό αριθμό καταστροφών τα τελευταία χρόνια. Τα πρώτα έξι χρόνια λειτουργίας του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ, η Επιτροπή έλαβε 62 αιτήσεις οικονομικής ενίσχυσης από 21 διαφορετικές χώρες. Σχεδόν το ένα τρίτων αυτών χαρακτηρίστηκαν «μείζονες φυσικές καταστροφές», όπως συνέβη με τέσσερις από τις περιπτώσεις που εξετάζουμε εδώ σήμερα. Το Ταμείο Αλληλεγγύης της ΕΕ αποτελεί ένα πολύτιμο μέσο συμβολής στην αποκατάσταση των σχεδόν πάντα σημαντικών και συχνά μακροπρόθεσμων επιπτώσεων των καταστροφών στους ανθρώπους, το περιβάλλον και την οικονομία. Ωστόσο, θα πρέπει επίσης να υπάρξει μια αντίστοιχη δέσμευση για την πρόληψη των καταστροφών, εφαρμόζοντας στην πράξη τις συστάσεις που ενέκρινε πρόσφατα το Κοινοβούλιο εν προκειμένω.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Πρόκειται για μια έκθεση σχετικά με το σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού που στοχεύει να ανταποκριθεί στο αίτημα για κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUSF) προκειμένου να αποκατασταθούν οι ζημίες που προκάλεσαν οι καταστροφές που έπληξαν πέντε κράτη μέλη, καθώς και την Κροατία, τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2010.

Αυτές ήταν «αναπόφευκτες, εξαιρετικές ή απρόβλεπτες περιστάσεις», όπως ορίζονται στον δημοσιονομικό κανονισμό, και συνεπώς, κατά τη γνώμη μας, η διαδικασία αυτή είναι τόσο δικαιολογημένη όσο και αναγκαία. Το ποσό που κινητοποιήθηκε για τη στήριξη των χωρών αυτών –182,4 εκατομμύρια ευρώ– αντιπροσωπεύει μόνο το 3% περίπου των συνολικών ζημιών, οι οποίες υπολογίζονται στα 5.512,7 εκατομμύρια ευρώ περίπου.

Τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν πληγεί σοβαρά από σημαντικό αριθμό καταστροφών τα τελευταία χρόνια. Τα πρώτα έξι χρόνια λειτουργίας του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ, η Επιτροπή έλαβε 62 αιτήσεις οικονομικής ενίσχυσης από 21 διαφορετικές χώρες. Σχεδόν το ένα τρίτων αυτών χαρακτηρίστηκαν «μείζονες φυσικές καταστροφές», όπως συνέβη με τέσσερις από τις περιπτώσεις που εξετάζουμε εδώ σήμερα.

Το Ταμείο Αλληλεγγύης της ΕΕ αποτελεί ένα πολύτιμο μέσο συμβολής στην αποκατάσταση των σχεδόν πάντα σημαντικών και συχνά μακροπρόθεσμων επιπτώσεων των καταστροφών στους ανθρώπους, το περιβάλλον και την οικονομία. Η δέσμευση για πρόληψη είναι επίσης σημαντική.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Συμφώνησα με την έκθεση και την πρόταση της εισηγήτριας να εγκριθεί χωρίς τροποποιήσεις η θέση του Συμβουλίου επί του σχεδίου διορθωτικού προϋπολογισμού 1/2011, διότι η οικονομική ενίσχυση προς αυτές τις χώρες, δηλαδή την Πολωνία, την Τσεχική Δημοκρατία, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία, την Κροατία και τη Ρουμανία, πρέπει να παρασχεθεί και δεν μπορεί να καθυστερήσει περαιτέρω.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα αυτήν την πρόταση της Επιτροπής για κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ η οποία βασίζεται στην παράγραφο 26 της διοργανικής συμφωνίας της 17ης Μαΐου 2006 σχετικά με τη δημοσιονομική πειθαρχία και τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση, που επιτρέπει την κινητοποίηση του Ταμείου έως ένα ετήσιο ανώτατο όριο 1 δισεκατομμυρίου ευρώ. Οι προϋποθέσεις επιλεξιμότητας για χρηματοδότηση από το Ταμείο καθορίζονται λεπτομερώς στον κανονισμό του Συμβουλίου 2012/2002 για τη σύσταση του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι το Ταμείο προορίζεται για την αποκατάσταση της υποδομής και λειτουργεί ως μέσο αναχρηματοδότησης, και όχι ως αποζημίωση για ζημίες ιδιωτών. Η παρούσα πρόταση κινητοποίησης του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ είναι η πρώτη που υποβάλλει η Επιτροπή για το οικονομικό έτος 2011.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Αυτό το σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού είναι εύλογο, λαμβάνοντας υπόψη τον σκοπό των πόρων που κινητοποιούνται μέσω του Ταμείου Αλληλεγγύης για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων από τις κατολισθήσεις και τις σοβαρές πλημμύρες που προκάλεσαν οι έντονες βροχοπτώσεις στην Πολωνία, τη Σλοβακία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Ουγγαρία, την Κροατία και τη Ρουμανία. Έχοντας επαληθεύσει ότι οι αιτήσεις πληρούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2012/2002, η Επιτροπή πρότεινε την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης για το ποσό των 182,4 εκατομμυρίων ευρώ για την αντιμετώπιση των γεγονότων στις εν λόγω χώρες. Ωστόσο, θα ήθελα να επισημάνω την καθυστέρηση στην κινητοποίηση της ενίσχυσης αυτού του είδους. Η διαδικασία πρέπει να καταστεί λιγότερο γραφειοκρατική και περισσότερο εκσυγχρονισμένη προκειμένου να ανταποκριθεί σε μελλοντικές καταστάσεις καταστροφών με έγκαιρο τρόπο.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. – (EN) Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι το σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού 1/2011 στον γενικό προϋπολογισμό του 2011 αποσκοπεί στην κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ για ποσό 182,4 εκατομμυρίων ευρώ σε πιστώσεις ανάληψης υποχρεώσεων και πιστώσεις πληρωμών, για την άμβλυνση των επιπτώσεων από τις πλημμύρες που προκάλεσαν οι έντονες βροχοπτώσεις στην Πολωνία, τη Σλοβακία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Ουγγαρία, την Κροατία και τη Ρουμανία, ψήφισα «υπέρ».

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Οι φυσικές καταστροφές δεν αποτελούν πλέον σπάνιο φαινόμενο στην Ευρώπη. Τα πιο πρόσφατα γεγονότα, όπως οι πλημμύρες το 2010 στην Πολωνία, τη Σλοβακία, τη Ρουμανία, την Τσεχική Δημοκρατία και την Ουγγαρία, αποδεικνύουν ότι το Ταμείο Αλληλεγγύης είναι απαραίτητο. Το εν λόγω ταμείο δεν χρησιμοποιείται ως αποζημίωση προς ιδιώτες για ζημίες στην ακίνητη περιουσία, αλλά πρωτίστως για την αποκατάσταση της υποδομής. Συνεπώς, μπορεί να θεωρηθεί ως ένα κατάλληλο μέσο αναχρηματοδότησης. Πιο συγκεκριμένα, σε χώρες όπως η Πολωνία, η Σλοβακία, η Ουγγαρία και η Ρουμανία, σημειώθηκαν εκτεταμένες καταστροφές και οι άμεσες ζημίες υπερβαίνουν το κανονικό κατώφλι του 0,6% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ). Για τον λόγο αυτόν, υπερψήφισα αυτήν την πρόταση.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Η παρούσα έκθεση αναφέρεται στο σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού 1/2011 στον γενικό προϋπολογισμό του 2011, το οποίο αποσκοπεί στην κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το ποσό των 182,4 εκατομμυρίων ευρώ σε πιστώσεις ανάληψης υποχρεώσεων και πιστώσεις πληρωμών, για την άμβλυνση των επιπτώσεων από τις πλημμύρες που προκάλεσαν οι έντονες βροχοπτώσεις στην Πολωνία, τη Σλοβακία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Ουγγαρία, την Κροατία και τη Ρουμανία. Ο μόνος σκοπός του σχεδίου διορθωτικού προϋπολογισμού αριθ. 1/2011 είναι να ενσωματώσει επίσημα την παρούσα δημοσιονομική διόρθωση στον προϋπολογισμό για το 2011. Η αιτιολόγηση που δόθηκε δικαιολογεί πλήρως αυτόν τον διορθωτικό προϋπολογισμό, και συνεπώς υπερψήφισα την παρούσα έκθεση.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα αυτό το σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού, το οποίο αποσκοπεί στο να ανταποκριθεί στην κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το ποσό των 182,4 εκατομμυρίων ευρώ σε πιστώσεις ανάληψης υποχρεώσεων και πιστώσεις πληρωμών, για την άμβλυνση των επιπτώσεων από τις πλημμύρες που προκάλεσαν οι έντονες βροχοπτώσεις στην Πολωνία, τη Σλοβακία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Ουγγαρία, την Κροατία και τη Ρουμανία.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Απείχαμε. Η έκθεση αφορά τη μεταφορά πληρωμών για την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ για τις πλημμύρες το 2011 στην Πολωνία, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Κροατία και τη Ρουμανία. Συμφωνούμε με την επιτακτική ανάγκη κινητοποίησης των πόρων, αλλά όχι με την προτεινόμενη μέθοδο χρηματοδότησης (μέσω «αρνητικού αποθεματικού»).

Έκθεση: Reimer Böge (A7-0114/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Είμαι υπέρ της παρούσας έκθεσης, η οποία αποσκοπεί στην παροχή ενίσχυσης της ΕΕ από το Ταμείο Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Πολωνία, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Κροατία και τη Ρουμανία, μετά τις πλημμύρες τον Μάιο και Ιούνιο του 2010 που έπληξαν τις εν λόγω περιοχές και τους πληθυσμούς τους. Η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί έναν οργανισμό που επιδεικνύει αλληλεγγύη.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Συμφώνησα με την παρούσα έκθεση σχετικά με τη διάθεση οικονομικής ενίσχυσης από το Ταμείο Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την Πολωνία, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Κροατία και τη Ρουμανία. Η διοργανική συμφωνία επιτρέπει την κινητοποίηση εντός ανωτάτου ετησίου ορίου ενός δισεκατομμυρίου ευρώ. Θεωρώ ότι γενικά, το Ταμείο Αλληλεγγύης της ΕΕ θα πρέπει να κινητοποιείται το ταχύτερο δυνατόν μετά από φυσικές καταστροφές, και ότι χρειάζεται ταχύτητα και αποτελεσματικότητα όσον αφορά τις αιτήσεις για οικονομική ενίσχυση, προκειμένου να καταστεί δυνατή η παροχή επείγουσας οικονομικής ενίσχυσης σε χώρες που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές.

  Regina Bastos (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο στόχος του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUSF) είναι να παρέχει ταχεία, αποτελεσματική και ευέλικτη ενίσχυση στον πληθυσμό ενός κράτους μέλους, ή μιας χώρας που διαπραγματεύεται την προσχώρησή της, σε περίπτωση μείζονος φυσικής καταστροφής.

Το εν λόγω Ταμείο συμπληρώνει τους δημόσιους πόρους των κρατών μελών σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, ιδίως για επείγουσες επισκευές υποδομών, προσωρινά καταλύματα και υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης προκειμένου να καλυφθούν οι άμεσες ανάγκες των πολιτών, καθώς και την αποκατάσταση στις περιοχές που επλήγησαν από την καταστροφή. Η Πολωνία, η Σλοβακία, η Ουγγαρία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Κροατία και η Ρουμανία επλήγησαν από καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις το 2010, οι οποίες προκάλεσαν σοβαρές πλημμύρες που οδήγησαν σε τεράστιες απώλειες στις εν λόγω χώρες. Μετά τις καταστροφές, οι χώρες αυτές υπέβαλαν αίτηση ενίσχυσης από το Ταμείο Αλληλεγγύης της ΕΕ. Εφόσον εκπληρώθηκαν τα κριτήρια επιλεξιμότητας που θεσπίζει ο σχετικός κανονισμός, εγκρίθηκε η κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ με στόχο την άμβλυνση του πόνου, της δυστυχίας και των απωλειών των ανθρώπων που επλήγησαν από τις προαναφερθείσες καταστροφές. Για τους ανωτέρω λόγους, υποστήριξα την παρούσα έκθεση.

  Adam Bielan (ECR), γραπτώς. – (PL) Οι πλημμύρες που έπληξαν πέρυσι τις χώρες στο ανατολικό τμήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκάλεσαν τεράστιες υλικές ζημίες σε όλες σχεδόν τις περιοχές. Πολλές από αυτές συνεχίζουν να αγωνίζονται ενάντια στις τραγικές επιπτώσεις των πλημμυρών. Πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να αναμένουν την οικονομική ενίσχυση που τους υποσχέθηκαν οι αρχές. Οι σοβαρές ζημίες αφορούν πρωτίστως τη γεωργία, τις υποδομές, το δίκτυο μεταφορών και τα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς. Πολλοί άνθρωποι επλήγησαν, χάνοντας συχνά όλα τους τα υπάρχοντα. Μόνο στην Πολωνία, οι άμεσες απώλειες εκτιμήθηκαν σε σχεδόν 3 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτές, συνεπώς, υπερβαίνουν σημαντικά το κατώφλι για την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης. Μια παρόμοια κατάσταση επικρατεί στην περίπτωση των άλλων χωρών οι οποίες υποβάλουν αίτηση ενίσχυσης από το Ταμείο. Η παροχή των ευρωπαϊκών πόρων που προβλέπονται στη διοργανική συμφωνία θα επιφέρει σημαντική ανακούφιση στις περιοχές που επλήγησαν περισσότερο από την καταστροφή επιτρέποντας τη διεξαγωγή εργασιών για την άμβλυνση των επιπτώσεων των φυσικών καταστροφών. Τάσσομαι σθεναρά υπέρ της κινητοποίησης του Ταμείου Αλληλεγγύης.

  Jan Březina (PPE), γραπτώς. – (CS) Επικροτώ την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να αποδεσμεύσει πόρους από το Ταμείο Αλληλεγγύης της ΕΕ για τα κράτη της κεντρικής Ευρώπης που επλήγησαν από τις περσινές πλημμύρες. Στην περίπτωση της Τσεχικής Δημοκρατίας, διατίθεται το ποσό των 125 εκατομμυρίων τσεχικών κορόνων προκειμένου να καλυφθούν ορισμένες από τις ζημίες που προκλήθηκαν από τις πλημμύρες στη βόρεια Moravia τον προηγούμενο Μάιο και Ιούνιο. Καθώς το συνολικό ύψος των ζημιών υπολογίστηκε σε 5 δισεκατομμύρια τσεχικές κορόνες, το οποίο είναι μικρότερο από το 0,6% του ΑΕΕ της Τσεχικής Δημοκρατίας, δεν συνιστά «σοβαρή φυσική καταστροφή» δυνάμει του ευρωπαϊκού δικαίου, στην περίπτωση της οποίας η ενίσχυση από το Ταμείο Αλληλεγγύης είναι ουσιαστικά εξασφαλισμένη. Ήταν συνεπώς αναγκαίο να υποβληθεί αίτημα εξαίρεσης για την Τσεχική Δημοκρατία, βάσει του γεγονότος ότι η χώρα μας επλήγη από την ίδια φυσική καταστροφή όπως η γειτονική Πολωνία, όπου οι συνέπειες ήταν περισσότερο καταστρεπτικές. Στο αρχικό σχέδιο ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, μόνο η Πολωνία αναφερόταν ως πληγείσα χώρα, και μόνο αφού επεσήμανα ότι οι πλημμύρες έχουν πλήξει και άλλα κράτη επεκτάθηκε το πεδίο εφαρμογής του σε ολόκληρη την περιοχή της κεντρικής Ευρώπης. Με χαροποιεί το γεγονός ότι η τσεχική κυβέρνηση, μετά την αρχική της ολιγωρία και απροθυμία, επιδόθηκε σε δράση και κατόρθωσε, εντός της καθορισμένης προθεσμίας, να υποβάλει αίτηση οικονομικής ενίσχυσης από το Ταμείο Αλληλεγγύης, το οποίο τώρα θα αποδειχθεί αναμφίβολα πολύ χρήσιμο.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Υπό το πρίσμα των σοβαρών ζημιών που προκλήθηκαν από τις μείζονες φυσικές καταστροφές που έχουν σημειωθεί, ιδίως σε σχέση με τις ιδιωτικές περιουσίες, τα δίκτυα μεταφορών και τα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς, και επίσης καθώς οι εκτιμώμενες συνολικές άμεσες ζημίες σε όλες αυτές τις χώρες υπερβαίνουν το κανονικό κατώφλι για την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης, το οποίο ανέρχεται στο 0,6% του ακαθάριστου εθνικού εισοδήματος (ΑΕΕ), συμφωνώ με την πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλληλεγγύης υπέρ της Πολωνίας, της Σλοβακίας, της Ουγγαρίας, της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Κροατίας και της Ρουμανίας.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της κινητοποίησης του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλληλεγγύης υπέρ της Πολωνίας, της Σλοβακίας, της Ουγγαρίας, της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Κροατίας και της Ρουμανίας μετά τις σοβαρές πλημμύρες που έπληξαν τις εν λόγω χώρες τον Μάιο και Ιούνιο του 2010. Θα ήθελα να επαναλάβω ότι το Συμβούλιο πρέπει επειγόντως να συνεχίσει να επανεξετάζει τον νέο κανονισμό για το Ταμείο Αλληλεγγύης που ενέκρινε το Κοινοβούλιο, προκειμένου να το καταστήσει ταχύτερο και πιο αποτελεσματικό.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλληλεγγύης υπέρ της Πολωνίας, της Σλοβακίας, της Ουγγαρίας, της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Κροατίας και της Ρουμανίας δικαιολογείται δεδομένων των ισχυρών βροχοπτώσεων και των πλημμυρών που έπληξαν τις εν λόγω χώρες και των σοβαρών ζημιών οι οποίες προέκυψαν. Η στήριξη που έλαβε η απόφαση αυτή από τη μεγάλη πλειοψηφία στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή αποδεικνύει το εύρος της στήριξης που απολαμβάνει. Λυπάμαι για τον πόνο που έχουν βιώσει οι πολίτες, και ευελπιστώ ότι η κινητοποίηση του Ταμείου θα τον αμβλύνει και θα συμβάλει στην εξασφάλιση ταχύτερης και πιο αποτελεσματικής ανασυγκρότησης στις περιοχές που επλήγησαν περισσότερο.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Τον Μάιο και Ιούνιο του 2010, η κεντρική και η ανατολική Ευρώπη σαρώθηκαν από μια ισχυρή καταιγίδα η οποία προκάλεσε τεράστιες ζημίες σε ορισμένα κράτη μέλη, ιδίως μέσω της καταστροφής δημόσιων υποδομών, αγροκτημάτων, οδικών και σιδηροδρομικών δικτύων, και δημόσιων και ιδιωτικών περιουσιών. Οι πλημμύρες στην Πολωνία έπληξαν σχεδόν ολόκληρη τη χώρα, προκαλώντας ζημίες που υπερβαίνουν το 0,85% του ακαθάριστου εθνικού εισοδήματος (ΑΕΕ)· στη Σλοβακία, η καταιγίδα κατέκλυσε με νερό ορισμένες περιοχές, προκάλεσε κατολισθήσεις και πλημμύρες, και οδήγησε σε ζημίες της τάξεως του 0,89% του ΑΕΕ· στην Ουγγαρία, οι ζημίες ανέρχονται στο 0,73% του ΑΕΕ· στη Ρουμανία, εκτιμώνται σε περισσότερα από 875 εκατομμύρια ευρώ, ή 0,67% του ΑΕΕ· στην Κροατία, υπερβαίνουν τα 153 εκατομμύρια ευρώ (0,6% του ΑΕΕ)· και στην Τσεχική Δημοκρατία, το ποσό ανέρχεται σε 204 εκατομμύρια ευρώ (0,6% του ΑΕΕ). Η κατάσταση αυτή δικαιολογεί την κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλληλεγγύης και έχει οδηγήσει στην έγκριση του πρώτου διορθωτικού προϋπολογισμού για το 2011. Συνεπώς, καθώς καλύπτεται από το σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού που έχει ήδη εγκριθεί, και δεδομένης της γνωμοδότησης της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης, συμφωνώ με τη θέση του εισηγητή σχετικά με την κινητοποίηση 182.388.893 ευρώ προκειμένου να διευκολυνθεί η αποκατάσταση των δημόσιων υποδομών που καταστράφηκαν από τις καταιγίδες στα προαναφερθέντα κράτη μέλη.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η έκθεση υποστηρίζει την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUSF) προκειμένου να συνδράμει έξι χώρες: την Πολωνία, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Κροατία και τη Ρουμανία. Οι εν λόγω χώρες επλήγησαν από καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις, σε ορισμένες περιπτώσεις, άνευ προηγουμένου, εκτεταμένες πλημμύρες, κατολισθήσεις και κατολισθήσεις λάσπης. Σε τέσσερις χώρες –την Πολωνία, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία και τη Ρουμανία– οι καταστροφές χαρακτηρίζονται «μείζονες φυσικές καταστροφές» σύμφωνα με τον ορισμό που δόθηκε στον κανονισμό για το Ταμείο Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης· με άλλα λόγια, υπολογίζεται ότι οι ζημίες υπερβαίνουν το 0,6% του ακαθάριστου εθνικού τους εισοδήματος (ΑΕΕ). Θεωρούμε σημαντική και αναγκαία την κινητοποίηση αυτής της ενίσχυσης, και συνεπώς υπερψηφίσαμε την έκθεση.

Για μία ακόμα φορά, πρέπει να επισημάνουμε τις υπερβολικές καθυστερήσεις μεταξύ του γεγονότος της καταστροφής, της απόφασης για κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της πραγματικής παροχής της ενίσχυσης της ΕΕ στα κράτη μέλη και τις περιοχές που επλήγησαν. Σε αυτήν την περίπτωση, οι καταστροφές έλαβαν χώρα τον Μάιο και Ιούνιο του 2010. Το Κοινοβούλιο έχει μόλις εγκρίνει την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σχεδόν έναν χρόνο αργότερα. Τώρα, άλλες διαδικαστικές απαιτήσεις θα καθυστερήσουν ακόμη περισσότερο την άφιξη των χρημάτων στον προορισμό τους. Αυτός είναι ο λόγος που έχουμε συνηγορήσει υπέρ της ανάγκης προσαρμογής των κανόνων για την κινητοποίηση αυτού του Ταμείου, προκειμένου να καταστεί η κινητοποίησή του περισσότερο ευέλικτη και έγκαιρη.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Υπερψηφίσαμε την παρούσα έκθεση, η οποία υποστηρίζει την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUSF) προκειμένου να συνδράμει έξι χώρες: την Πολωνία, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Κροατία και τη Ρουμανία.

Οι εν λόγω χώρες επλήγησαν από καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις, σε ορισμένες περιπτώσεις, άνευ προηγουμένου, εκτεταμένες πλημμύρες, κατολισθήσεις και κατολισθήσεις λάσπης. Σε τέσσερις χώρες –την Πολωνία, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία και τη Ρουμανία– οι καταστροφές χαρακτηρίζονται «μείζονες φυσικές καταστροφές» σύμφωνα με τον ορισμό που δόθηκε στον κανονισμό για το Ταμείο Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης· με άλλα λόγια, υπολογίζεται ότι οι ζημίες υπερβαίνουν το 0,6% του ακαθάριστου εθνικού τους εισοδήματος (ΑΕΕ).

Θεωρούμε σημαντική και αναγκαία την κινητοποίηση αυτής της ενίσχυσης, και συνεπώς υπερψηφίσαμε την έκθεση.

Πρέπει, ωστόσο, να επισημάνουμε τις υπερβολικές καθυστερήσεις μεταξύ του γεγονότος της καταστροφής, της απόφασης για κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της πραγματικής παροχής της ενίσχυσης της ΕΕ στα κράτη μέλη και τις περιοχές που επλήγησαν. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι καταστροφές έλαβαν χώρα τον Μάιο και Ιούνιο του 2010. Το Κοινοβούλιο έχει μόλις εγκρίνει την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σχεδόν έναν χρόνο αργότερα. Τώρα, άλλες διαδικαστικές απαιτήσεις θα καθυστερήσουν ακόμη περισσότερο την άφιξη των χρημάτων στον προορισμό τους.

Αυτός είναι ο λόγος που συνηγορούμε υπέρ της ανάγκης προσαρμογής των κανόνων για την κινητοποίηση αυτού του Ταμείου, προκειμένου να καταστεί η κινητοποίησή του περισσότερο ευέλικτη και έγκαιρη.

  Monika Flašíková Beňová (S&D), γραπτώς. – (SK) Οι πλημμύρες του 2010 έπληξαν εκτεταμένες περιοχές σε αρκετές χώρες της κεντρικής Ευρώπης. Η φυσική καταστροφή έπληξε κυρίως την Πολωνία, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Κροατία και τη Ρουμανία. Οι άνθρωποι που διαβιούν στις εν λόγω περιοχές δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν μόνοι τους τις συνέπειες των πλημμυρών. Δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες από τους ιδίους πόρους τους, διότι οι προϋπολογισμοί των μεμονωμένων κρατών επιβαρύνονται από την οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση. Ωστόσο, η Επιτροπή προτείνει την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ προς όφελος των πληγεισών χωρών. Όλες οι προαναφερθείσες χώρες υπέβαλαν αίτηση ενίσχυσης από το Ταμείο αφού επλήγησαν και παρέλυσαν, τους ανοιξιάτικους και θερινούς μήνες του προηγούμενου έτους, από κατολισθήσεις, κύματα πλημμυρών και σχεδόν αδιάλειπτη βροχόπτωση.

Τα φυσικά στοιχεία συνεπώς προκάλεσαν εκτεταμένες ζημίες στις πληγείσες περιοχές τόσο σε δημόσιες όσο και σε ιδιωτικές υποδομές, καθώς και σε οδικά και σιδηροδρομικά δίκτυα, ενώ επλήγη επίσης και η γεωργία. Σημειώθηκαν επίσης σοβαρές ζημίες σε περιουσίες, κατοικίες και πολιτιστικά μνημεία. Είναι επομένως σκόπιμο να παρασχεθεί στα πληγέντα ευρωπαϊκά κράτη η αναγκαία οικονομική ενίσχυση, προκειμένου να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της φυσικής καταστροφής και να κατορθώσουν να επανέλθουν στους φυσιολογικούς ρυθμούς της καθημερινής ζωής το συντομότερο δυνατόν.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Συμφώνησα με το παρόν έγγραφο, διότι η Επιτροπή ενημέρωσε το Κοινοβούλιο στην πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ (COM (2011)0010) ότι, με βάση τις αιτήσεις ενίσχυσης που υπέβαλαν η Πολωνία, η Σλοβακία, η Ουγγαρία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Ρουμανία και η υποψήφια για ένταξη χώρα Κροατία με αφορμή τις καταστροφικές πλημμύρες του Μαΐου, του Ιουνίου και του Ιουλίου 2010, προτείνει την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ. Προκειμένου να αποφευχθεί η αδικαιολόγητη καθυστέρηση στη έγκριση του μέτρου αυτού, το οποίο η Επιτροπή Προϋπολογισμών επιθυμεί να εγκρίνει το ταχύτερο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης δεν έχει αντιρρήσεις για την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ, ώστε να διατεθεί το ποσό των 182.388.893 ευρώ στις ενδιαφερόμενες χώρες, όπως προτείνει η Επιτροπή και σύμφωνα με τους κανόνες που θεσπίζει η διοργανική συμφωνία της 17ης Μαΐου 2006 και ο κανονισμός του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 2012/2002.

  Cătălin Sorin Ivan (S&D), γραπτώς. – (RO) Το Ταμείο Αλληλεγγύης συνιστά ένα μέσο υψίστης σημασίας για την ΕΕ. Εκτός από τον οικονομικό του αντίκτυπο, εκφράζει επίσης την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Ωστόσο, το Συμβούλιο μόλις μας απέδειξε ότι αυτή η αλληλεγγύη αρχίζει προοδευτικά να φθίνει. Επί του παρόντος, προκειμένου να βοηθηθούν οι πολίτες οι οποίοι έχουν ήδη υποφέρει πολύ μετά τις περσινές πλημμύρες, το Συμβούλιο μάς υποχρεώνει να περικόψουμε πόρους από πολύ σημαντικά προγράμματα.

Επιπλέον, εάν εξετάσουμε ποια κράτη μέλη αποκλείουν επί του παρόντος στο Συμβούλιο την ιδέα για «νέα κονδύλια» προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες του Ταμείου, θα διαπιστώσουμε ότι είναι εκείνα τα οποία έχουν επωφεληθεί, με τη σειρά τους, από τη χορήγηση μεγάλων χρηματικών ποσών κατά τα προηγούμενα έτη.

Η Ένωση βασίζεται στην έννοια της αλληλεγγύης. Χωρίς αυτήν, δεν θα μπορούσαμε να διαμορφώσουμε την Ευρώπη που έχουμε σήμερα, ούτε θα κατορθώσουμε να οικοδομήσουμε την Ευρώπη του αύριο.

  Edvard Kožušník (ECR), γραπτώς. – (CS) Σε αντίθεση με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση, θεωρώ ότι το Ταμείο Αλληλεγγύης, οι πόροι του οποίου προορίζονται για την κάλυψη των ζημιών που προκαλούνται από φυσικές καταστροφές, συνιστά πραγματική εκδήλωση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Εκτιμώ ιδιαίτερα το γεγονός ότι η παρούσα έκθεση προτείνει επίσης τη διάθεση πόρων προκειμένου να καλυφθούν ζημίες σε δημόσιες περιουσίες που προέκυψαν από τις πλημμύρες στην Τσεχική Δημοκρατία. Αυτό συνέβη ιδίως στη βόρεια Moravia, η οποία επλήγη πέρυσι τον Μάιο από το ίδιο κύμα πλημμυρών που προκάλεσε ζημίες σε ολόκληρη την περιοχή της κεντρικής Ευρώπης. Εκτιμώ το γεγονός ότι η Τσεχική Δημοκρατία απέσπασε πόρους από το Ταμείο Αλληλεγγύης για την κάλυψη ζημιών κατά μείζονα λόγο για το γεγονός ότι οι γειτονικές χώρες επλήγησαν από το κύμα πλημμυρών περισσότερο από την Τσεχική Δημοκρατία.

Η αποζημίωση για την Τσεχική Δημοκρατία δεν λησμονήθηκε παρ’ όλα αυτά εντός του πλαισίου της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τους κ. Březina και Tošenovský, μαζί με τους οποίους άσκησα επιτυχώς πιέσεις για τη συμπερίληψη της Τσεχικής Δημοκρατίας στην ομάδα των χωρών που θα λάβουν αποζημίωση από το Ταμείο Αλληλεγγύης που σχετίζεται με αυτό το κύμα πλημμυρών. Οφείλω επίσης να εκφράσω τις ιδιαίτερες ευχαριστίες μου στον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου, κ. Buzek, που επισκέφθηκε μαζί μας τις πληγείσες περιοχές της Moravia και υποστήριξε προσωπικά την παροχή ενίσχυσης στην Τσεχική Δημοκρατία.

  Bogusław Liberadzki (S&D), γραπτώς. – (PL) Το έτος 2010 σηματοδοτήθηκε από καταστροφικές πλημμύρες σε πολλές χώρες της Ευρώπης, με την Πολωνία να πλήττεται από δύο πλημμύρες. Θα πρέπει να επικροτήσουμε τις εκφράσεις αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά την άμβλυνση των επιπτώσεων των πλημμυρών και τη δράση που αναλήφθηκε για την ανακούφιση από τα φοβερά δεινά εκείνων που επλήγησαν – άνθρωποι οι οποίοι έχασαν μεγάλο μέρος από και, σε πολλές περιπτώσεις, ολόκληρη την υλική περιουσία τους, υπέστησαν βλάβες στην υγεία τους ή και έχασαν ακόμα τα αγαπημένα τους πρόσωπα.

Στο πλαίσιο της στήριξης της ιδέας της αλληλεγγύης σε περιόδους δυσχερειών και δυστυχίας, απαιτείται σκέψη σχετικά με τον τρόπο πρόληψης των πλημμυρών. Ο τρόπος για να το πράξουμε είναι να αναλάβουμε τη διαχείριση των υδάτων: ρύθμιση της ροής των ποταμών, κατασκευή ταμιευτήρων κ.λπ. Θα πρέπει να κατευθύνουμε ένα πολύ μεγαλύτερο ποσό από τα χρήματα που διατίθενται για περιβαλλοντικούς σκοπούς στο Ταμείο Συνοχής με σκοπό την πρόληψη των πλημμυρών. Όσον αφορά τη στήριξη της έκθεσης Böge, ζητώ υποστήριξη για την πρόταση για περισσότερα κονδύλια στον προϋπολογισμό μετά το 2013.

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE), γραπτώς. – (PL) Με χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι λαμβάνονται τόσο εποικοδομητικές αποφάσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Οι βουλευτές οι οποίοι κατάγονται από περιοχές που επλήγησαν από τις πλημμύρες κατέβαλαν μεγάλες προσπάθειες προκειμένου να χορηγηθεί ενίσχυση από την Ένωση και, όπως γνωρίζουμε, η πορεία προς αυτήν την επιτυχία δεν ήταν εύκολη. Η παροχή 182,4 εκατομμυρίων ευρώ ως αποζημίωση για τις επιπτώσεις των περσινών πλημμυρών είναι εξαιρετικά σημαντική, όχι μόνο για τις περιοχές που επλήγησαν από τη φυσική καταστροφή, αλλά και για τους ανθρώπους οι οποίοι διαβιούν εκεί.

Η Πολωνία και η περιφέρεια Podkarpacie είναι μια περιοχή η οποία έχει πληγεί ιδιαίτερα ως αποτέλεσμα της καταστροφής, και ευελπιστώ ότι οι οικονομικοί πόροι που διατέθηκαν για την ανοικοδόμηση των υποδομών θα χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά. Η σημερινή απόφαση του Κοινοβουλίου είναι τελική και ξεκινά τη διαδικασία για την παροχή χρημάτων από την ΕΕ, και αυτός είναι ο λόγος που υπερψήφισα το ψήφισμα για την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ – πλημμύρες το 2010 στην Πολωνία, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Κροατία και τη Ρουμανία.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υποστηρίζω αυτήν την πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ από την Επιτροπή. Με βάση τις αιτήσεις ενίσχυσης που υπέβαλαν η Πολωνία, η Σλοβακία, η Ουγγαρία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Ρουμανία και η υποψήφια για ένταξη χώρα Κροατία με αφορμή τις καταστροφικές πλημμύρες του Μαΐου, του Ιουνίου και του Ιουλίου 2010, προτείνει την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ.

  Barbara Matera (PPE), γραπτώς. – (IT) Θα ήθελα να εκφράσω την ικανοποίησή μου για τη σημερινή υπερψήφιση της έγκρισης της κινητοποίησης του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλληλεγγύης προκειμένου να παρασχεθεί ενίσχυση στην Πολωνία, τη Σλοβακία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Ουγγαρία, τη Ρουμανία και την Κροατία για τις περσινές πλημμύρες στις περιοχές αυτές.

Παρόλο που εξακολουθεί να υπάρχει διαφωνία μεταξύ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την τεχνική διαδικασία για την προμήθεια 182,4 εκατομμυρίων ευρώ που απαιτούνται προκειμένου να αποζημιωθούν κράτη μέλη για τις ζημίες, η Ευρώπη επέδειξε για μία ακόμη φορά την αλληλεγγύη της προς τους πολίτες της. Συμφωνώ με τη χρησιμοποίηση του πλεονάσματος του προϋπολογισμού του 2010 για την κάλυψη των «αρνητικών αποθεματικών» που χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου να παρασχεθούν οι αναγκαίοι πόροι. Πράγματι, το αποθεματικό αυτό συνιστά μια «λογιστική» μέθοδο η οποία θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί σε οιαδήποτε κατάσταση έκτακτης ανάγκης που μπορεί να ανακύψει κατά τη διάρκεια του τρέχοντος οικονομικού έτους.

  Iosif Matula (PPE), γραπτώς. – (RO) Η αλληλεγγύη αποτελεί το κύριο χαρακτηριστικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στη βάση αυτής της αλληλεγγύης, θεωρώ επίκαιρη και αναγκαία την έκθεση σχετικά την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις πλημμύρες οι οποίες έπληξαν την Πολωνία, τη Σλοβακία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Ουγγαρία, την Κροατία και τη Ρουμανία το 2010. Αυτή η αλληλεγγύη θα καταστεί ολοένα και περισσότερο αναγκαία καθώς η αλλαγή του κλίματος συνεχίζει να προξενεί καταστροφές σε ολόκληρη την Ευρώπη. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να επινοηθούν στρατηγικές κάτι που θα συμβάλει επίσης στη μείωση του επιπέδου των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

Οι προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να διοχετευθούν στην εδραίωση των δράσεων που αναλαμβάνουν τα κράτη μέλη προκειμένου να αποτραπούν και να περιορισθούν οι επιπτώσεις των μειζόνων πλημμυρών στην Ευρώπη, οι οποίες καθίστανται ολοένα συχνότερες. Μία προτεραιότητα σχετικά με αυτό το θέμα πρέπει να είναι η αξιολόγηση από μέρους των κρατών μελών των δραστηριοτήτων οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο πλημμύρας και η αύξηση της ταχύτητας ανταπόκρισης, της κινητικότητας και της ευελιξίας των παρεμβάσεων που πραγματοποιούνται. Τέλος, θα ήθελα να τονίσω πόσο σημαντικό είναι να ενημερώνονται σχετικά οι πολίτες και να συμμετέχουν στις δράσεις και τα σχέδια για τη διαχείριση των πλημμυρών.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Αυτό το μέσο αλληλεγγύης έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν –συγκεκριμένα στη χώρα μου, με την ενίσχυση που στάλθηκε στη Μαδέρα μετά τις ισχυρές βροχοπτώσεις στην περιοχή τον Φεβρουάριο του 2010– και τώρα είναι απολύτως λογικό να κινητοποιηθεί σε μια προσπάθεια άμβλυνσης των επιπτώσεων που πάντα έχουν οι φυσικές καταστροφές στους πληθυσμούς των χωρών που πλήττουν.

  Alajos Mészáros (PPE), γραπτώς. – (HU) Οι περσινές ισχυρές βροχοπτώσεις οδήγησαν σε μια δραματική κατάσταση στις χώρες της κεντρικής Ευρώπης. Οι υπερχειλισμένοι ποταμοί πλημμύρισαν δρόμους και κατοικίες. Άνθρωποι έμειναν άποροι, και πολλοί από αυτούς έχασαν σχεδόν όλα τα υπάρχοντά τους. Αυτός είναι ο λόγος που η ταχεία εκτίμηση της κατάστασης και η άμεση ενίσχυση ήταν ζωτικής σημασίας την περίοδο εκείνη. Η Σλοβακία, η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Κροατία και η Ρουμανία ζήτησαν όλες ενίσχυση από την Ευρωπαϊκή Ένωση προκειμένου να μπορέσουν να συνδράμουν εκείνους που αντιμετωπίζουν δυσχέρειες προσφεύγοντας στο Ταμείο Αλληλεγγύης. Χαίρομαι ιδιαίτερα που διαπιστώνω ότι και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναγνώρισε αυτήν την κατάσταση, και προτίθετο και αυτό να συνδράμει τις χώρες αυτές. Αυτός είναι ο λόγος που θεωρώ πολύ σημαντική την υποστήριξη της παρούσας πρότασης απόφασης, και θα ήθελα να αδράξω αυτήν την ευκαιρία για να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε όλους εκείνους οι οποίοι εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους προς τους συμπολίτες μου στην κεντρική Ευρώπη την περίοδο εκείνη. Σας ευχαριστώ.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Μετά τις ισχυρές βροχοπτώσεις τον Αύγουστο του 2010, οι οποίες προκάλεσαν την υπερχείλιση ποταμών και εξανάγκασαν ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις κατοικίες τους, η Τσεχική Δημοκρατία υπέβαλε αίτηση ενίσχυσης από το Ταμείο Αλληλεγγύης τον Οκτώβριο του 2010. Το κατώφλι του 0,6% του ακαθάριστου εθνικού εισοδήματος (ΑΕΕ) δεν ξεπεράστηκε, αλλά η πλειονότητα του πληθυσμού υπέφερε ως αποτέλεσμα αυτών των βροχοπτώσεων και η οικονομία της περιοχής βρισκόταν στο χείλος της κατάρρευσης. Σημαντικοί τομείς όπως ο τουρισμός και η βιομηχανία υπέστησαν σοβαρό πλήγμα. Η ενίσχυση αυτή θα καλύψει μέρος του κόστους των άμεσων μέτρων που απαιτούνται για την ανακατασκευή των κατεστραμμένων υποδομών. Ως εκ τούτου, υποστηρίζω την παρούσα πρόταση.

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Το προηγούμενο καλοκαίρι, το μείζον τμήμα της ρουμανικής επικράτειας επλήγη από σοβαρές πλημμύρες και κατολισθήσεις. Οι ζημίες εκτιμήθηκαν σε 900 εκατομμύρια ευρώ περίπου, ποσό το οποίο αντιστοιχεί σχεδόν στο 0,7% του ρουμανικού ΑΕΕ. Επικροτώ την ενίσχυση από το Ταμείο Αλληλεγγύης και θα συμβάλει τόσο στην άμβλυνση των επιπτώσεων της καταστροφής όσο και στην αποτροπή της εκδήλωσης παρόμοιων συμβάντων. Το Ταμείο Αλληλεγγύης αποτελεί ένα από τα συγκεκριμένα παραδείγματα τα οποία μπορούν να παρατεθούν στους πολίτες μας που αποδεικνύουν τη σημασία των κοινών δράσεων σε επίπεδο ΕΕ.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Επιτροπή προτείνει την κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλληλεγγύης υπέρ της Πολωνίας, της Σλοβακίας, της Ουγγαρίας, της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Κροατίας και της Ρουμανίας, σύμφωνα με τη διοργανική συμφωνία της 17ης Μαΐου 2006 για δημοσιονομική πειθαρχία και χρηστή δημοσιονομική διαχείριση. Η διοργανική συμφωνία επιτρέπει την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης εντός του ετησίου ανώτατου ορίου 1 δισεκατομμυρίου ευρώ. Εκτός απο αυτήν την πρόταση κινητοποίησης του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλληλεγγύης υπέρ της Πολωνίας, της Σλοβακίας, της Ουγγαρίας, της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Κροατίας και της Ρουμανίας, η Επιτροπή υπέβαλε επίσης σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού (A7-0115/2011). Καθίσταται σαφές από την έκθεση ότι όλες οι αιτήσεις πληρούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας που θεσπίζει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2012/2002. Ψήφισα συνεπώς υπέρ της κινητοποίησης του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ για τα ποσά των 105.567.155 ευρώ για την Πολωνία, 20.430.841 ευρώ για τη Σλοβακία, 22.485.772 ευρώ για την Ουγγαρία, 5.111.401 ευρώ για την Τσεχική Δημοκρατία, 3.825.983 ευρώ για την Κροατία και 24.967.741 ευρώ για τη Ρουμανία, που ανέρχονται συνολικά στα 182.388.893 ευρώ σε πιστώσεις ανάληψης υποχρεώσεων και πιστώσεις πληρωμών.

  Rovana Plumb (S&D), γραπτώς. – (RO) Το άμεσο κόστος των πλημμυρών οι οποίες έπληξαν την Πολωνία, τη Σλοβακία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Ουγγαρία, την Κροατία και τη Ρουμανία το 2010 ανέρχεται στα 5.512.719.662 ευρώ. Υπερψήφισα την παρούσα έκθεση προκειμένου να εγκριθεί η κινητοποίηση 182,4 εκατομμυρίων ευρώ από το Ταμείο Αλληλεγγύης της ΕΕ που προορίζονται για αυτές τις πλημμύρες. Διαφώνησα με την πηγή χρηματοδότησης, το «αρνητικό αποθεματικό» που πρότεινε το Συμβούλιο. Ωστόσο, υπερψήφισα την πρόταση του Συμβουλίου καθώς θεωρώ ότι οι πολίτες οι οποίοι αποτέλεσαν τα θύματα των πλημμυρών δεν μπορούν να καταστούν τα θύματα μιας διοργανικής διαμάχης μεταξύ των κρατών μελών και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Το υπό εξέταση ζήτημα είναι οι αιτήσεις ενίσχυσης που υπέβαλαν η Πολωνία, η Σλοβακία, η Ουγγαρία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Ρουμανία και η Κροατία (ως υποψήφια για ένταξη χώρα) προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις σημαντικές ζημίες που προκάλεσαν οι καταστρεπτικές πλημμύρες στις εν λόγω χώρες τον Μάιο, Ιούνιο και Ιούλιο 2010. Καθώς όλες αυτές οι αιτήσεις πληρούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας που θεσπίζει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2012/2002, υπερψήφισα την παρούσα πρόταση για κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου να διατεθεί το ποσό των 182.388.893 ευρώ στις εν λόγω χώρες, με την προσδοκία ότι η ενίσχυση αυτή μπορεί να συμβάλει στην επιτάχυνση της ανασυγκρότησης των περιοχών που επλήγησαν και στην άμβλυνση της δυστυχίας των πληθυσμών τους.

  Zuzana Roithová (PPE) , γραπτώς. – (CS) Είμαι ευτυχής που υπερψήφισα το σχέδιο απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την αποδέσμευση πόρων από το Ταμείο Αλληλεγγύης της ΕΕ προς την Πολωνία, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Κροατία και τη Ρουμανία. Όλα αυτά τα κράτη επλήγησαν πέρυσι από ισχυρές πλημμύρες, ως αποτέλεσμα καταρρακτωδών βροχοπτώσεων οι οποίες προκάλεσαν κατολισθήσεις και σημαντικές απώλειες ανθρωπίνων ζωών, καθώς και ζημίες σε κατοικίες, επιχειρήσεις, γεωργικές εκτάσεις, οδικά και σιδηροδρομικά δίκτυα και άλλες υποδομές. Παρόλο που το ποσό της προτεινόμενης ενίσχυσης αντιπροσωπεύει μόνο ένα μικρό ποσοστό των συνολικών ποσοτικά προσδιορισμένων ζημιών για τις περισσότερες χώρες, εξακολουθεί να αποτελεί σημαντική ενίσχυση, που ανέρχεται συνολικά σε 182 εκατομμύρια ευρώ. Θα ήθελα να τονίσω ότι η ΕΕ ίδρυσε το Ταμείο Αλληλεγγύης προκειμένου να συνδράμει τους κατοίκους περιοχών που πλήττονται από φυσικές καταστροφές. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους βουλευτές που υποστήριξαν την παρούσα έκθεση.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Υπέρ. Η Επιτροπή προτείνει την κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλληλεγγύης υπέρ της Πολωνίας, της Σλοβακίας, της Ουγγαρίας, της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Κροατίας και της Ρουμανίας με βάση την παράγραφο 26 της διοργανικής συμφωνίας της 17ης Μαΐου 2006 για δημοσιονομική πειθαρχία και χρηστή δημοσιονομική διαχείριση. Η διοργανική συμφωνία επιτρέπει την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης εντός του ετησίου ανώτατου ορίου ενός δισεκατομμυρίου ευρώ. Παράλληλα με την πρόταση κινητοποίησης του Ταμείου Αλληλεγγύης υπέρ της Πολωνίας, της Σλοβακίας, της Ουγγαρίας, της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Κροατίας και της Ρουμανίας, η Επιτροπή έχει υποβάλει σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού (ΣΔΠ αριθ. 1/2011 της 14ης Ιανουαρίου 2011) για να εγγράψει τις αντίστοιχες πιστώσεις ανάληψης υποχρεώσεων και πληρωμών στον προϋπολογισμό 2011, όπως προβλέπεται στο σημείο 26 της διοργανικής συμφωνίας.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα το παρόν κείμενο διότι πρέπει να κινητοποιήσουμε το Ταμείο Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξ ονόματος εκείνων των χωρών στην Κεντρική και την ανατολική Ευρώπη οι οποίες υπέστησαν ζημίες εξαιτίας των πλημμυρών το 2010.

Χώρες όπως η Πολωνία, η Σλοβακία, η Ουγγαρία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Κροατία και η Ρουμανία επιβαρύνθηκαν με τεράστιες δαπάνες μετά τις ισχυρές βροχοπτώσεις εκείνης της περιόδου, οι οποίες προκάλεσαν μαζικές ζημίες στις υποδομές τους. Μόνο η Πολωνία, για παράδειγμα, επλήγη από δύο διαδοχικές πλημμύρες των κυρίων ποταμών της τον Μάιο και Ιούνιο του 2010, οι οποίες προκάλεσαν σοβαρές ζημίες στη γεωργία, στα δίκτυα μεταφορών και σε μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς, ήτοι συνολικές ζημίες σχεδόν 3 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η προτεραιότητα τώρα είναι η ανοικοδόμηση των περιοχών που επλήγησαν περισσότερο από τα τραγικά γεγονότα του προηγούμενου έτους, επιτρέποντάς τους να θέσουν εκ νέου σε λειτουργία το σύστημα παραγωγής τους χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση.

  Olga Sehnalová (S&D), γραπτώς. – (CS) Οι πλημμύρες του 2010 έπληξαν αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, σε διάφορους βαθμούς. Για παράδειγμα, στην Τσεχική Δημοκρατία, οι πλημμύρες ήταν μικρότερης κλίμακας ως προς τις εκτάσεις που έπληξαν, αλλά οι συνέπειες ήταν πραγματικά ολέθριες για την εν λόγω χώρα, όπως ακριβώς στην Πολωνία. Υποστήριξα συνεπώς την αποδέσμευση πόρων στη βάση της δυνατότητας που παρέχεται δυνάμει του κανονισμού του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 2012/2002 για τέτοιου είδους εξαιρετικές καταστάσεις. Ψήφισα υπέρ της έγκρισης της έκθεσης, συμπεριλαμβανομένης της αποδέσμευσης πόρων για την Τσεχική Δημοκρατία και για την Κροατία, η οποία αποτελεί παρόμοια περίπτωση.

  Joanna Senyszyn (S&D), γραπτώς. – (PL) Υποστήριξα την έκθεση για την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης σύμφωνα με το σημείο 26 της διοργανικής συμφωνίας της 17ης Μαΐου 2006 μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής για δημοσιονομική πειθαρχία και χρηστή δημοσιονομική διαχείριση. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να στηρίξει η ΕΕ εκείνες τις χώρες οι οποίες υπέστησαν ζημίες ως αποτέλεσμα των φυσικών καταστροφών. Οι απώλειες που προκλήθηκαν από αυτήν την καταστροφή υπερβαίνουν τα 2,9 δισεκατομμύρια ευρώ. Η οικονομική ενίσχυση της ΕΕ θα συμβάλει στην ανοικοδόμηση των δημόσιων υποδομών οι οποίες υπέστησαν ζημίες από την καταστροφή: δίκτυα ύδρευσης, αποχετευτικά συστήματα, δρόμοι και γέφυρες. Έχει παρέλθει σχεδόν ένας χρόνος από τις πλημμύρες. Η βοήθεια εξακολουθεί να αποτελεί επιτακτική ανάγκη. Θα πρέπει να κινητοποιηθεί ταχύτερα. Προκειμένου να συμβεί αυτό, οι διαδικασίες για τη χορήγηση οικονομικής ενίσχυσης από το Ταμείο Αλληλεγγύης θα πρέπει να συντομευθούν.

Σύσταση: Luis Manuel Capoulos Santos (A7-0056/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψηφίζω την παρούσα έκθεση, διότι τάσσεται υπέρ της υπεύθυνης αλιείας στην αλιευτική ζώνη των Κομορών, στηριζόμενη στην πολιτική της μη εισαγωγής διακρίσεων μεταξύ των διαφόρων στόλων που αλιεύουν στην εν λόγω ζώνη, ενώ παράλληλα προωθεί τον διάλογο σχετικά με τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Υπερψηφίζω επίσης την έκθεση, διότι συνιστά περαιτέρω εξέλιξη της προηγούμενης συμφωνίας, προβλέποντας την αναστολή της εφαρμογής του πρωτοκόλλου σε περίπτωση παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ωστόσο, δεδομένου ότι ο στόχος του εν λόγω πρωτοκόλλου είναι η ενίσχυση των εταιρικών σχέσεων και της συνεργασίας στον τομέα της αλιείας με τη χρήση όλων των διαθέσιμων μέσων χρηματοδότησης, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή στην άμεση ανάγκη θέσπισης ενός πλαισίου που οποίο θα ευνοεί τις αυξημένες επενδύσεις στον τομέα και τη βελτιστοποίηση της αλιευτικής παραγωγής μικρής κλίμακας του εν λόγω τομέα.

  George Becali (NI), γραπτώς. – (RO) Υποστηρίζω την παρούσα έκθεση, διότι σηματοδοτεί τη δέσμευση για την προαγωγή της υπεύθυνης και βιώσιμης αλιείας οπουδήποτε ενδέχεται να αναπτύξουν δραστηριότητα σκάφη της ΕΕ, βάσει λεπτομερούς αξιολόγησης των διαθέσιμων πόρων και υπό την προϋπόθεση ότι εξασφαλίζεται πως οι αλιευτικές δυνατότητες που πρόκειται να αξιοποιηθούν έχουν αξιολογηθεί με αξιόπιστες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις και αποκλείεται ο κίνδυνος καταστροφής των τοπικών αλιευτικών αποθεμάτων. Η Ένωση των Κομορών θεωρείται μία από τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες, με μια οικονομία που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από ξένες επιδοτήσεις και τεχνική υποστήριξη. Ενώ τα εκμεταλλεύσιμα αλιευτικά αποθέματα στην Ένωση των Κομορών, τα οποία περιλαμβάνουν κυρίως μεγάλα πελαγίσια ψάρια, υπολογίζονται σε 33.000 τόνους ετησίως, τα ετήσια αλιεύματα των τοπικών ψαράδων ανέρχονται σε σχεδόν 16.000 τόνους που απορροφώνται πλήρως από την τοπική αγορά. Κύριος στόχος του νέου πρωτοκόλλου είναι να προσδιοριστούν οι αλιευτικές δυνατότητες που προσφέρονται στα πλοία της ΕΕ όσον αφορά τα δικαιώματα πρόσβασης και την τομεακή στήριξη και να συνεχιστεί η συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ένωσης των Κομορών, με στόχο την επέκταση του πλαισίου σύμπραξης, εντός του οποίου θα αναπτυχθούν μια αειφόρος αλιευτική πολιτική και η υπεύθυνη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στις αλιευτικές ζώνες των Κομορών προς το συμφέρον αμφότερων των μερών.

  Slavi Binev (NI), γραπτώς. – (BG) Η σύναψη διμερών αλιευτικών συμφωνιών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τρίτων χωρών, οι οποίες ονομάζονται «συμφωνίες αλιευτικής σύμπραξης», αποτελεί συνήθη πρακτική της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Ψήφισα υπέρ, διότι θεωρώ ότι το νέο πρωτόκολλο της συμφωνίας αλιευτικής σύμπραξης με την Ένωση των Κομορών εξυπηρετεί επίσης τα συμφέροντα αμφότερων των μερών. Αφενός βελτιώνει τις αλιευτικές δυνατότητες που προσφέρονται στα σκάφη της ΕΕ στην αλιευτική ζώνη των Κομορών, αποκλείοντας τον κίνδυνο καταστροφής των τοπικών αλιευτικών αποθεμάτων, αφετέρου δε, η ΕΕ διαθέτει πόρους για την ανάπτυξη της τομεακής αλιευτικής πολιτικής των Κομορών.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Συμφωνώ με την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου για τη σύναψη του πρωτοκόλλου σχετικά με τον καθορισμό των αλιευτικών δυνατοτήτων και της χρηματικής αντιπαροχής που προβλέπονται στη συμφωνία αλιευτικής σύμπραξης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ένωσης των Κομορών. Θεωρώ θετικό το εν λόγω πρωτόκολλο, διότι προάγει τη βιώσιμη και υπεύθυνη αλιεία στα χωρικά ύδατα των Κομορών και εξυπηρετεί τα συμφέροντα αμφότερων των μερών, προσφέροντας στα σκάφη της ΕΕ αλιευτικές δυνατότητες, με αντάλλαγμα την παροχή σημαντικής τομεακής στήριξης προς την κοινότητα του αρχιπελάγους των Κομορών

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα τη σύσταση σχετικά με την αλιευτική συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και των Κομορών, διότι, αφενός, τα συμβαλλόμενα μέρη δεσμεύονται να προωθήσουν τη βιώσιμη και υπεύθυνη αλιεία στην αλιευτική ζώνη των Κομορών και, αφετέρου, προβλέπεται ρήτρα αναστολής σε περίπτωση παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ένωση των Κομορών.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Το υφιστάμενο πρωτόκολλο της ισχύουσας αλιευτικής συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ένωσης των Κομορών, μίας από τις πολλές αλιευτικές συμφωνίες που έχει συνυπογράψει η Ευρωπαϊκή Ένωση, έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2010. Το νέο πρωτόκολλο θα συναφθεί για περίοδο τριών ετών (2011-2013) και θα εφαρμοστεί αμέσως μετά την έναρξη ισχύος της απόφασης του Συμβουλίου σχετικά με την προσωρινή εφαρμογή του εν λόγω πρωτοκόλλου και μετά τη λήξη ισχύος του υφιστάμενου πρωτοκόλλου. Στόχος της πρότασης απόφασης είναι ο καθορισμός των αλιευτικών δυνατοτήτων των σκαφών της Ευρωπαϊκής Ένωσης βάσει των επιπλέον διαθέσιμων αποθεμάτων, καθώς και της χρηματικής αντιπαροχής που θα καταβάλλεται ξεχωριστά για τα δικαιώματα πρόσβασης και την τομεακή στήριξη.

Το νέο πρωτόκολλο εξυπηρετεί τα συμφέροντα αμφότερων των μερών και αποσκοπεί στην ενίσχυση της αλιευτικής συνεργασίας με τη χρήση των διαθέσιμων χρηματοδοτικών μέσων. Ήταν αναγκαία η δημιουργία ενός πλαισίου που θα ευνοεί την ανάπτυξη των επενδύσεων στον εν λόγω τομέα και τη βελτίωση της αλιευτικής παραγωγής μικρής κλίμακας. Όπως και ο εισηγητής, θεωρώ ότι πρέπει να επιτραπεί στο Κοινοβούλιο να παρακολουθεί στενά τον τρόπο εξέλιξης και τήρησης της συμφωνίας, και εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια της Επιτροπής να εξασφαλίσει αυτήν τη δυνατότητα.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η έκθεση αυτή επικεντρώνεται στην πρόταση απόφασης του Συμβουλίου για τη σύναψη του πρωτοκόλλου σχετικά με τον καθορισμό των όρων βάσει των οποίων τα αλιευτικά σκάφη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) μπορούν να αναπτύσσουν αλιευτικές δραστηριότητες στα ύδατα της Ένωσης των Κομορών. Με την πάροδο των ετών, η ΕΕ έχει συνάψει συμφωνίες αλιευτικής σύμπραξης με αρκετές χώρες, καταβάλλοντας, αντισταθμιστικά, ορισμένα ποσά χρηματικής αντιπαροχής, η οποία προοριζόταν ουσιαστικά για τη στήριξη των εθνικών αλιευτικών πολιτικών, ειδικότερα δε για την προστασία των αποθεμάτων. Με την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, εκχωρήθηκαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αυξημένες εξουσίες, και καλούμαστε τώρα να εγκρίνουμε νέες αλιευτικές συμφωνίες. Δεδομένου ότι το πρωτόκολλο μεταξύ της ΕΕ και της Ένωσης των Κομορών έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2010, χρήζει επειγόντως ανανέωσης. Η εν λόγω πρόταση εξυπηρετεί τα συμφέροντα αμφότερων των μερών, όπως εξηγεί με άριστο τρόπο ο εισηγητής, και, ως εκ τούτου, υπερψήφισα την πρόταση. Κρίμα μόνο που κατατέθηκε με καθυστέρηση.

  João Ferreira και Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η παρούσα έκθεση τάσσεται υπέρ της σύναψης νέου πρωτοκόλλου στο πλαίσιο της συμφωνίας αλιευτικής σύμπραξης μεταξύ της ΕΕ και των Κομορών, με διάρκεια ισχύος τριών ετών, και βασικό στόχο τον καθορισμό των αλιευτικών δυνατοτήτων που προσφέρονται στα σκάφη της ΕΕ, της χρηματικής αντιπαροχής για τα δικαιώματα πρόσβασης και της τομεακής στήριξης. Πρόκειται για μια συμφωνία που αφορά τα δικαιώματα πρόσβασης 70 ευρωπαϊκών σκαφών στα ύδατα των Κομορών έναντι χρηματικής αντιπαροχής ύψους 600.000 ευρώ ετησίως, εκ της οποίας το ήμισυ περίπου προορίζεται για την ανάπτυξη του αλιευτικού τομέα της χώρας. Η τελευταία δεν διαθέτει ουσιαστικά άλλους πόρους· οι 30.000 από τους 800.000 κατοίκους της χώρας εξαρτώνται από τον αλιευτικό τομέα.

Σε αυτό ακριβώς το σημείο έχουν προφανώς αποτύχει οι επονομαζόμενες συμφωνίες σύμπραξης, γεγονός το οποίο θα πρέπει να αποτελέσει αφορμή για προβληματισμό και αλλαγή πολιτικής. Πρόκειται να δοθεί άδεια αλίευσης σε 45 θυνναλιευτικά γρι-γρι –εν των οποίων 22 είναι γαλλικά και άλλα 22 ισπανικά– και σε 25 παραγαδιάρικα επιφανείας: ο αριθμός αυτός είναι μεγαλύτερος από τον προβλεπόμενο στο ισχύον πρωτόκολλο, το οποίο επιτρέπει 40 θυνναλιευτικά γρι-γρι και 17 παραγαδιάρικα επιφανείας. Η Πορτογαλία εξακολουθεί να διατηρεί τα πέντε παραγαδιάρικα επιφανείας που διέθετε και στο παρελθόν. Βασικοί δικαιούχοι παραμένουν η Γαλλία και η Ισπανία.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Συμφωνώ με αυτό το έγγραφο, διότι η σύναψη διμερών αλιευτικών συμφωνιών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και τρίτων χωρών, οι οποίες από το 2004 ονομάζονται «συμφωνίες αλιευτικής σύμπραξης», αποτελεί συνήθη πρακτική της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΚΑΠ) και σημαντικό πυλώνα της εξωτερικής της διάστασης. Στις συμφωνίες με τις χώρες της Αφρικής και του Ειρηνικού σημαντικό τμήμα της οικονομικής αντιστάθμισης της ΕΕ προορίζεται για την υποστήριξη των εθνικών πολιτικών που βασίζονται στην αρχή της βιωσιμότητας και της ορθής διαχείρισης των αλιευτικών πόρων. Οι συμφωνίες εταιρικής σχέσης ισοδυναμούν, επομένως, με δέσμευση για προαγωγή της υπεύθυνης και βιώσιμης αλιείας οπουδήποτε ενδέχεται να αναπτύξουν δραστηριότητα σκάφη της ΕΕ, βάσει λεπτομερούς αξιολόγησης των διαθέσιμων πόρων και υπό την προϋπόθεση ότι εξασφαλίζεται πως οι αλιευτικές δυνατότητες που πρόκειται να αξιοποιηθούν έχουν αξιολογηθεί με αξιόπιστες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις και αποκλείεται ο κίνδυνος καταστροφής των τοπικών αλιευτικών αποθεμάτων. Με την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, εκχωρήθηκαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αυξημένες εξουσίες επί θεμάτων συμφωνιών αλιευτικής σύμπραξης: το άρθρο 218, παράγραφος 6, εδάφιο α), της ΣΛΕΕ, απαιτεί τώρα την προηγούμενη έγκριση του Κοινοβουλίου για την σύναψη της συμφωνίας εις αντικατάστασιν της προηγούμενης απλής διαδικασίας διαβούλευσης. Πιστεύω ότι το προτεινόμενο νέο πρωτόκολλο για τη συμφωνία αλιευτικής σύμπραξης με την Ένωση των Κομορών εξυπηρετεί τα συμφέροντα αμφότερων των μερών.

  Jarosław Kalinowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Ο τομέας της αλιείας στην περιοχή των Κομορών είναι πολύ συγκεκριμένος. Τα αλιεύματα των τοπικών αλιέων μετά βίας επαρκούν για την κάλυψη των αναγκών της τοπικής κοινότητας. Τούτο οφείλεται στην πλημμελή ανάπτυξη ή, για την ακρίβεια, στην παντελή έλλειψη λιμενικών και άλλων υποδομών για τους αλιευτικούς στόλους. Οι κάτοικοι των νήσων της συγκεκριμένης περιοχής του Ινδικού Ωκεανού είναι πολύ φτωχοί, αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της ανεργίας και, όπως αναφέρει και ο ίδιος ο εισηγητής, εξαρτώνται από την παροχή εξωτερικής οικονομικής βοήθειας. Η συμφωνία αλιευτικής σύμπραξης, η οποία επιτρέπει στα πλοία της ΕΕ να αλιεύουν στην επικράτεια των Κομορών με αντάλλαγμα την παροχή οικονομικής ενίσχυσης θα συμβάλει αναμφίβολα στην τόνωση της οικονομίας αυτής της περιοχής. Ωστόσο, θα πρέπει να ελέγχεται ο τρόπος με τον οποίο δαπανώνται οι εν λόγω πόροι, καθώς και κατά πόσον συμβάλλουν πράγματι στη βελτίωση της κατάστασης σε αυτόν τον τομέα.

  Elisabeth Köstinger (PPE), γραπτώς. – (DE) Στόχος του νέου πρωτοκόλλου σχετικά με τον καθορισμό των αλιευτικών δυνατοτήτων και της χρηματικής αντιπαροχής που προβλέπονται στη συμφωνία αλιευτικής σύμπραξης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ένωσης των Κομορών είναι η ενίσχυση της εταιρικής σχέσης και της συνεργασίας στον τομέα της αλιείας, με τη χρήση όλων των διαθέσιμων χρηματοδοτικών μέσων. Το πρωτόκολλο θα δημιουργήσει ένα πλαίσιο, το οποίο θα συμβάλει στην αύξηση των επενδύσεων σε αυτόν τον τομέα και θα συνδράμει στην ανάδειξη των προϊόντων της αλιείας μικρής κλίμακας. Επικροτώ την πρόταση θέσπισης αυτού του νέου πρωτοκόλλου.

  Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Το σχέδιο σύστασης του Συμβουλίου σχετικά με τη σύναψη ενός πρωτοκόλλου στο οποίο θα αναφέρονται οι αλιευτικές ποσοστώσεις και η χρηματική αντιπαροχή, όπως ορίζεται στη συμφωνία αλιευτικής σύμπραξης με την Ένωση των Κομορών, έχει ως στόχο να επισημάνει τον ρόλο που πρέπει να διαδραματίσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στη διαδικασία αναθεώρησης αυτής της συμφωνίας. Η Ευρώπη επεδίωκε ανέκαθεν τη σύναψη συμφωνιών αλιευτικής σύμπραξης, και η σχετική συμφωνία με την Ένωση των Κομορών ισχύει από το 1988. Στόχος αυτού του νέου πρωτοκόλλου είναι ο καθορισμός των αλιευτικών ποσοστώσεων που πρόκειται να παρασχεθούν στα αλιευτικά σκάφη της Ένωσης των Κομορών, προβλέποντας τη βιώσιμη και υπεύθυνη χρήση των αλιευτικών πόρων, αυξάνοντας τις επενδύσεις στην αλιεία μικρής κλίμακας και ενισχύοντας τη δραστηριότητά της. Το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου για το εν λόγω εγχείρημα διασφαλίζει ότι αμφότερα τα μέρη, ήτοι η Ευρώπη και η Ένωση των Κομορών, θα επωφεληθούν από την ανανέωση της συμφωνίας. Ωστόσο, δεδομένου ότι, μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, το Κοινοβούλιο έχει αναλάβει συγκεκριμένο ρόλο όσον αφορά την εφαρμογή των συμφωνιών, θα πρέπει αναπόδραστα να προσδιορίζουμε, σε κάθε στάδιο έως την τελική έγκριση της συμφωνίας, τα μέτρα που θα αφορούν τη συμμετοχή του Κοινοβουλίου.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα την παρούσα έκθεση. H σύναψη διμερών αλιευτικών συμφωνιών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και τρίτων χωρών, οι οποίες από το 2004 ονομάζονται «συμφωνίες αλιευτικής σύμπραξης», αποτελεί συνήθη πρακτική της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΚΑΠ) και σημαντικό πυλώνα της εξωτερικής της διάστασης. Στις συμφωνίες με τις χώρες της Αφρικής και του Ειρηνικού σημαντικό τμήμα της οικονομικής αντιστάθμισης της ΕΕ προορίζεται για την υποστήριξη των εθνικών πολιτικών που βασίζονται στην αρχή της βιωσιμότητας και της ορθής διαχείρισης των αλιευτικών πόρων. Οι συμφωνίες εταιρικής σχέσης ισοδυναμούν, επομένως, με δέσμευση για προαγωγή της υπεύθυνης και βιώσιμης αλιείας οπουδήποτε ενδέχεται να αναπτύξουν δραστηριότητα σκάφη της ΕΕ, βάσει λεπτομερούς αξιολόγησης των διαθέσιμων πόρων και υπό την προϋπόθεση ότι εξασφαλίζεται πως οι αλιευτικές δυνατότητες που πρόκειται να αξιοποιηθούν έχουν αξιολογηθεί με αξιόπιστες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις και αποκλείεται ο κίνδυνος καταστροφής των τοπικών αλιευτικών αποθεμάτων.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η νέα αυτή συμφωνία αντικαθιστά την ισχύουσα μέχρι πρότινος συμφωνία, η οποία έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2010. Η εν λόγω συμφωνία καθιστά δυνατή την πρόσβαση των αλιευτικών σκαφών της ΕΕ στις αλιευτικές ζώνες των Κομορών Νήσων έναντι χρηματικής αντιπαροχής. Το μείζον πλεονέκτημα αυτού του είδους πρωτοκόλλων είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να συνδράμει στην ανάπτυξη των αντίστοιχων χωρών. Στην προκειμένη περίπτωση, θα συνδράμει περισσότερο στον τομέα της αλιείας, δεδομένου ότι ο τελευταίος θα απορροφήσει σχεδός το 50% των χορηγούμενων πόρων. Πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι περίπου 30.000 άνθρωποι στις Κομόρες εξαρτώνται άμεσα από τον αλιευτικό τομέα, στοιχείο που αναδεικνύει, συνεπώς, και τη σημασία της συγκεκριμένης ενίσχυσης.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. – (EN) Η συμφωνία αλιευτικής σύμπραξης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των Κομορών έληξε τον Δεκέμβριο του 2010. Το νέο πρωτόκολλο ισχύει από το 2011 έως το 2013, και πρέπει να εφαρμοστεί προσωρινά, έως ότου ολοκληρωθεί η διαδικασία έγκρισης στο πλαίσιο του Κοινοβουλίου. Βάσει του σχεδίου συμφωνίας, τα συμβαλλόμενα μέρη δεσμεύονται να προωθήσουν την υπεύθυνη αλιεία στην αλιευτική ζώνη των Κομορών, στηριζόμενα στην αρχή της μη εισαγωγής διακρίσεων μεταξύ των διαφόρων στόλων που αλιεύουν στην αλιευτική ζώνη των Κομορών. Όσον αφορά τις αλιευτικές δυνατότητες, θα επιτρέπεται η αλιευτική δραστηριότητα σε 45 θυνναλιευτικά γρι-γρι και σε 25 παραγαδιάρικα επιφανείας. Σε σύγκριση με την προγούμενη συμφωνία, η νέα συμφωνία περιέχει ρήτρα αναστολής της εφαρμογής του πρωτοκόλλου σε περίπτωση παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Θεωρώ απαραίτητη την ενίσχυση της εταιρικής σχέσης και της συνεργασίας στον τομέα της αλιείας με τη χρήση όλων των διαθέσιμων χρηματοδοτικών μέσων. Συνεπώς, ψήφισα υπέρ.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) H σύναψη διμερών αλιευτικών συμφωνιών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και τρίτων χωρών, οι οποίες ονομάζονται «συμφωνίες αλιευτικής σύμπραξης», αποτελεί συνήθη πρακτική της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΚΑΠ) και σημαντικό πυλώνα της εξωτερικής της διάστασης.

Η πρόταση για τη σύναψη νέου πρωτοκόλλου στο πλαίσιο της συμφωνίας αλιευτικής σύμπραξης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Κομορών Νήσων αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της εξωτερικής διάστασης της ΚΑΠ και εξυπηρετεί τα συμφέροντα αμφότερων των μερών.

Η έκθεση αυτή προτείνει τις ακόλουθες ουσιώδεις συστάσεις:

• η Επιτροπή πρέπει να διαβιβάσει στο Κοινοβούλιο τα συμπεράσματα των συνεδριάσεων και των εργασιών της μικτής επιτροπής, η οποία προβλέπεται από το άρθρο 9 της συμφωνίας, καθώς και το τομεακό πρόγραμμα αλιείας που αναφέρεται στο άρθρο 7, παράγραφος γ), του πρωτοκόλλου και τα πορίσματα των αντίστοιχων αιτήσεων αξιολογήσεων·

• να δοθεί στους εκπροσώπους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η δυνατότητα να συμμετέχουν ως παρατηρητές στις συνεδριάσεις και τις εργασίες της μικτής επιτροπής·

• η Επιτροπή πρέπει να παρουσιάσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, προ της επαναδιαπραγμάτευσης της συμφωνίας, έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της·

• να υπάρχει ισότιμη μεταχείριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά το πλήρες και άμεσο δικαίωμα ενημέρωσης, καθώς και την παρακολούθηση και την αξιολόγηση της εκτέλεσης της κάθε διεθνούς συμφωνίας στον τομέα της αλιείας, και την διαπραγμάτευση της αναθεώρησής της.

Για τους λόγους αυτούς, υπερψήφισα την έκθεση.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Το εν λόγω πρωτόκολλο αποσκοπεί στην αντικατάσταση του πρωτοκόλλου που προσαρτάται στη συμφωνία αλιευτικής σύμπραξης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Κομορών Νήσων, η οποία έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2010. Κύριος στόχος του νέου πρωτοκόλλου είναι να προσδιοριστούν οι αλιευτικές δυνατότητες που προσφέρονται στα πλοία της ΕΕ όσον αφορά τα δικαιώματα πρόσβασης και την τομεακή στήριξη, και να συνεχιστεί η συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ένωσης των Κομορών, ούτως ώστε να ενθαρρυνθεί η θέσπιση ενός πλαισίου σύμπραξης, εντός του οποίου θα αναπτυχθούν μια αειφόρος αλιευτική πολιτική και η υπεύθυνη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στις αλιευτικές ζώνες των Κομορών. Με βάση το νέο πρωτόκολλο, η συνολική χρηματική αντιπαροχή συνεισφορά της ΕΕ θα ανέρχεται στο ποσό των 1.845.750 ευρώ για τη συνολική περίοδο των τριών ετών. Προβλέπεται επίσης η ανάπτυξη των επενδύσεων στον τομέα της αλιείας, ούτως ώστε να βελτιστοποιηθούν οι αλιευτικές δραστηριότητες μικρής κλίμακας. Υπερψηφίζω την παρούσα πρόταση για τη σύναψη πρωτοκόλλου που θα προσαρτηθεί στη συμφωνία αλιευτικής σύμπραξης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Κομορών Νήσων, διότι εκτιμώ ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα αμφότερων των μερών.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Ψηφίζω κατά. H σύναψη διμερών αλιευτικών συμφωνιών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και τρίτων χωρών, οι οποίες από το 2004 ονομάζονται «συμφωνίες αλιευτικής σύμπραξης», αποτελεί συνήθη πρακτική της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΚΑΠ) και σημαντικό πυλώνα της εξωτερικής της διάστασης. Στις συμφωνίες με τις χώρες της Αφρικής και του Ειρηνικού σημαντικό τμήμα της οικονομικής αντιστάθμισης της ΕΕ προορίζεται για την υποστήριξη των εθνικών πολιτικών που βασίζονται στην αρχή της βιωσιμότητας και της ορθής διαχείρισης των αλιευτικών πόρων. Οι συμφωνίες εταιρικής σχέσης ισοδυναμούν, επομένως, με δέσμευση για προαγωγή της υπεύθυνης και βιώσιμης αλιείας οπουδήποτε ενδέχεται να αναπτύξουν δραστηριότητα σκάφη της ΕΕ, βάσει λεπτομερούς αξιολόγησης των διαθέσιμων πόρων και υπό την προϋπόθεση ότι εξασφαλίζεται πως οι αλιευτικές δυνατότητες που πρόκειται να αξιοποιηθούν έχουν αξιολογηθεί με αξιόπιστες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις και αποκλείεται ο κίνδυνος καταστροφής των τοπικών αλιευτικών αποθεμάτων.

Με την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας εκχωρήθηκαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αυξημένες εξουσίες επί θεμάτων συμφωνιών αλιευτικής σύμπραξης: το άρθρο 218, παράγραφος 6, εδάφιο α), της ΣΛΕΕ, απαιτεί τώρα την προηγούμενη έγκριση του Κοινοβουλίου για την σύναψη της συμφωνίας εις αντικατάστασιν της προηγούμενης απλής διαδικασίας διαβούλευσης. Οι βουλευτές της Ομάδας των Πρασίνων είμαστε ιδιαίτερα επικριτικοί έναντι του τρόπου με τον οποίο έχουν εφαρμοστεί μέχρι στιγμής οι συμφωνίες αυτού του είδους.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Η σύναψη διμερών αλιευτικών συμφωνιών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και τρίτων χωρών, αποτελούσε ανέκαθεν πρακτική της κοινής αλιευτικής πολιτικής και, ως εκ τούτου, βασική πτυχή της διάστασης της εξωτερικής της πολιτικής.

Στις συμφωνίες με τις χώρες της Αφρικής και του Ειρηνικού προβλέπεται ότι ένα σημαντικό τμήμα της οικονομικής αντιστάθμισης της ΕΕ προορίζεται για την υποστήριξη των εθνικών αλιευτικών πολιτικών που βασίζονται στην αρχή της βιωσιμότητας και της ορθής διαχείρισης των πόρων.

Οι διμερείς σχέσεις στον τομέα της αλιείας μεταξύ της ΕΕ και της Ένωσης των Κομορών ανάγονται χρονικά στο έτος 1988. Το ψήφισμα που εγκρίθηκε σήμερα αποδίδει έμφαση στο γεγονός ότι η καλύτερη ενημέρωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και η άσκηση μεγαλύτερου έλεγχου εκ μέρους του σε όλα τα στάδια των διαπραγματεύσεων θα μπορούσε να ενισχύσει την εταιρική σχέση και να έχει θετικό αντίκτυπο στην ανάπτυξη της αλιείας. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο πρέπει να τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης, είτε πρόκειται για το πλήρες και άμεσο δικαίωμα ενημέρωσής τους είτε πρόκειται για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση της εκτέλεσης της κάθε διεθνούς συμφωνίας στον τομέα της αλιείας, και την διαπραγμάτευση της αναθεώρησής της.

  Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. – (DE) Ο ευρωπαϊκός αλιευτικός στόλος αναπτύσσει δραστηριότητες σε ολόκληρο τον κόσμο. Η σύναψη διμερού εταιρικής σχέσης μεταξύ αυτού που μας είναι γνωστό ως ΕΕ και της Ένωσης των Κομορών χρονολογείται από το 1988. Η υφιστάμενη αναθεώρηση της συμφωνίας αλιευτικής σύμπραξης του 2006 στο πλαίσιο της διαδικασίας επέκτασης οδήγησε εξίσου στη συμπερίληψη στη συμφωνία των βασικών αρχών μιας αειφόρου αλιευτικής πολιτικής, καθώς και της υπεύθυνης εκμετάλλευσης των αλιευτικών πόρων στις αλιευτικές ζώνες των Κομορών. Δεν πρόκειται για ευπρόδεκτη απλώς εξέλιξη, αλλά και για πραγματική ανάγκη, εφόσον επιθυμούμε να διατηρηθεί η αξιοπιστία της ΕΕ και των κοινών πολιτικών της στον τομέα της αλιείας. Σε αυτό το πλαίσιο, η έκκληση του εισηγητή για περισσότερη πληροφόρηση και εποπτεία εκ μέρους του Κοινοβουλίου χρήζουν ένθερμης υποστήριξης. Κατά συνέπεια, υπερψήφισα την έκθεση.

Σύσταση: Emilio Menéndez del Valle (A7-0067/2011)

  Elena Oana Antonescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η βελτίωση των ευρωμεσογειακών συμφωνιών εμπορίου μπορεί να συμβάλει στην οικονομική και πολιτική σταθερότητα της περιοχής, προκειμένου να παγιωθεί ένας ενιαίος χώρος που θα διέπεται από αρχές όπως η ειρήνη, η δικαιοσύνη, η ισότητα, η ελευθερία και η δημοκρατία. Η θέσπιση ενός μηχανισμού επίλυσης διαφορών αποσκοπεί στην καθιέρωση βελτιωμένων και αποτελεσματικών διαδικασιών προσφυγής με αυστηρές χρονικές προθεσμίες, οι οποίες μπορούν να αυξήσουν την ασφάλεια και την προβλεψιμότητα των διμερών εμπορικών σχέσεων και, κατά συνέπεια, να αναβαθμίσουν τη λειτουργία της ευρωμεσογειακής ζώνης ελεύθερων συναλλαγών. Υπερψήφισα το παρόν σχέδιο ψηφίσματος.

  Slavi Binev (NI), γραπτώς. – (BG) Υπερψήφισα το παρόν ψήφισμα, διότι επιβάλλεται η θέσπιση ενός αποτελεσματικού μηχανισμού για την επίλυση των εμπορικών διαφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Χασεμιτικού Βασιλείου της Ιορδανίας. Ο προτεινόμενος μηχανισμός διαμορφώνεται σύμφωνα με τους μηχανισμούς επίλυσης των διαφορών των πιο πρόσφατων συμφωνιών που συνήφθησαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και συμμορφώνονται με τους κανόνες και τις διαδικασίες επίλυσης διαφορών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Αυτός ο μηχανισμός θα στηρίξει μεν τη λειτουργία της ευρωμεσογειακής ζώνης ελεύθερων συναλλαγών, αλλά θα επιφέρει κυρίως σταθερότητα στις διμερείς εμπορικές σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Χασεμιτικού Βασιλείου της Ιορδανίας.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Όλες οι βελτιώσεις στις ευρωμεσογειακές συμφωνίες έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην οικονομική και πολιτική σταθερότητα των χωρών, συμβάλλοντας σε αναρίθμητα κοινωνικά και δημοκρατικά οφέλη που απορρέουν από αυτές. Επικροτώ, επομένως, κάθε προσπάθεια που καταβάλλεται προς αυτήν την κατεύθυνση. Δεδομένης της ατελούς επίλυσης ορισμένων διαφορών στο πλαίσιο των εμπορικών διατάξεων της ευρωμεσογειακής συμφωνίας σύνδεσης μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και του Χασεμιτικού Βασιλείου της Ιορδανίας, αναγνωρίζω ότι η διπλωματική προσέγγιση υπήρξε αναποτελεσματική εν προκειμένω. Συνεπώς, αποδέχομαι την ανάγκη θέσπισης ενός μηχανισμού για την απλή και αποτελεσματική εφαρμογή των πόρων, και συμφωνώ, κατά συνέπεια, με το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου που αφορά τη σύναψη συμφωνίας υπό μορφή πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Χασεμιτικού Βασιλείου της Ιορδανίας. Στόχος αυτού του πρωτοκόλλου είναι η θέσπιση ενός μηχανισμού επίλυσης διαφορών που θα εφαρμόζεται σε διαφορές στο πλαίσιο των εμπορικών διατάξεων της ευρωμεσογειακής συμφωνίας.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι ευρωμεσογειακές συμφωνίες περιλαμβάνουν διατάξεις για την ελευθέρωση του εμπορίου αγαθών, ωστόσο, οι κανόνες για την επίλυση των διαφορών που προκύπτουν από αυτές βασίζονταν κυρίως στη διπλωματία και μπορούσαν εύκολα να μπλοκαριστούν από το συμβαλλόμενο μέρος κατά του οποίου στρεφόταν η καταγγελία. Το Συμβούλιο ανέθεσε στην Επιτροπή να αρχίσει συνομιλίες με τους μεσογειακούς εταίρους το 2006, με στόχο τη θέσπιση μηχανισμών επίλυσης διαφορών, κατά το πρότυπο των μηχανισμών επίλυσης των διαφορών των πιο πρόσφατων συμφωνιών που συνήφθησαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Ένα σχέδιο συμφωνίας με την Ιορδανία μονογραφήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2009.

Στηρίζω τον μηχανισμό επίλυσης διαφορών και ευελπιστώ να έχει αποτρεπτική και όχι κατασταλτική λειτουργία. Ευελπιστώ επίσης η Ιορδανία να μπορέσει να αντιπαρέλθει την αστάθεια που πλήττει την περιοχή και να διατηρήσει το ίδιο προφίλ του μετρημένου και υπεύθυνου εταίρου που παρουσίαζε υπό τη βασιλεία του Hussein και του Abdullah II.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η παρούσα σύσταση βασίζεται στο σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου που αφορά τη σύναψη συμφωνίας υπό τη μορφή πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ιορδανίας, στόχος της οποίας είναι η εφαρμογή ενός μηχανισμού επίλυσης διαφορών στο πλαίσιο της ευρωμεσογειακής συμφωνίας. Γενικότερα, η επίλυση εμπορικών διαφορών μεταξύ των χωρών διά της διπλωματικής οδού δεν είχε πάντα τα επιθυμητά αποτελέσματα. Συνεπεία τούτου, ξεκίνησαν, στο πλαίσιο της ευρωμεσογειακής περιοχής, διαπραγματεύσεις μεταξύ της ΕΕ και των μεσογειακών της εταίρων, και συγκεκριμένα με την Ιορδανία. Το σχέδιο συμφωνίας υπεγράφη στις 9 Δεκεμβρίου 2009, κατά την Ευρωμεσογειακή Διάσκεψη των Υπουργών Εμπορίου που διεξήχθη στις Βρυξέλλες. Υπερψηφίζω αυτό το σχέδιο νομοθετικού ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, διότι γνωρίζω ότι θα βελτιώσει σημαντικά τις σχέσεις μεταξύ των κρατών στον τομέα του ελεύθερου εμπορίου και θα συμβάλει στην πολιτική και οικονομική σταθερότητα της περιοχής. Επικροτώ, επομένως, τη νέα συμφωνία, και ευελπιστώ ότι, μετά την έναρξη ισχύος της, δεν θα προκύψει κανενός είδους διένεξη μεταξύ της ΕΕ ή των κρατών μελών της και της Ιορδανίας.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση της εν λόγω σύστασης, έως σήμερα, οι προσπάθειες για την επίλυση των διαφορών στο πλαίσιο των ευρωμεσογειακών συμφωνιών ακολουθούσαν αποκλειστικά τη διπλωματική οδό. Το «εναλλακτικό» μοντέλο που μας προτείνεται αρμόζει στη λογική που προωθεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, ο οποίος, επιδιώκοντας την υποτιθέμενη αποδοτικότητα, επιζητεί να παρακάμψει την εθνική κυριαρχία, την επίλυση των διαφορών μέσω του σεβασμού των ιδιαιτεροτήτων κάθε χώρας και το δικαίωμα αυτών των χωρών να υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους, καθώς και τα συμφέροντα των πολιτών τους. Η επίλυση των διαφορών διά της διπλωματικής οδού εγγυάται την ισότιμη μεταχείριση των χωρών. Αντιθέτως, ο παρών μηχανισμός ανατρέπει αυτήν την αρχή, ενθαρρύνοντας την κυκλοφορία των κεφαλαίων και δίδοντας προτεραιότητα στην οικονομική ισχύ έναντι της πολιτικής δύναμης και στα συμφέροντα του κεφαλαίου έναντι των συμφερόντων των χωρών και των πολιτών τους.

Η αντίθεσή μας σε αυτόν τον μηχανισμό και τις επιπτώσεις του είναι απολύτως δικαιολογημένη, διότι πρόκειται για έναν μηχανισμό που διαμορφώνεται σε συνέχεια της σύναψης συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ –της οποίας η νομιμότητα, όπως απορρέει από τη Συνθήκη της Λισαβόνας, είναι αμφισβητούμενη (και, εν πάση περιπτώσει, απαράδεκτη)– και του καθεστώτος του βασιλιά Abdullah, το οποίο εξακολουθεί να προβαίνει στη βίαιη καταστολή των αναδυόμενων, ειρηνικών κινημάτων της νεολαίας που απαιτούν μεταρρυθμίσεις και δημοκρατικές ελευθερίες.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Έως σήμερα, οι προσπάθειες για την επίλυση των διαφορών στο πλαίσιο των ευρωμεσογειακών συμφωνιών ακολουθούσαν αποκλειστικά τη διπλωματική οδό. Το «εναλλακτικό» μοντέλο που μας προτείνεται αρμόζει στη λογική που προωθεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, ο οποίος, επιδιώκοντας την υποτιθέμενη αποδοτικότητα, επιζητεί να παρακάμψει την εθνική κυριαρχία, την επίλυση των διαφορών μέσω του σεβασμού των ιδιαιτεροτήτων κάθε χώρας και το δικαίωμα αυτών των χωρών να υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους, καθώς και τα συμφέροντα των πολιτών τους. Η επίλυση των διαφορών διά της διπλωματικής οδού εγγυάται την ισότιμη μεταχείριση των χωρών. Αντιθέτως, ο παρών μηχανισμός ανατρέπει αυτήν την αρχή, ενθαρρύνοντας την κυκλοφορία των κεφαλαίων και δίδοντας προτεραιότητα στην οικονομική ισχύ έναντι της πολιτικής δύναμης και στα συμφέροντα του κεφαλαίου έναντι των συμφερόντων των χωρών και των πολιτών τους.

Η αντίθεσή μας σε αυτόν τον μηχανισμό και τις επιπτώσεις του είναι απολύτως δικαιολογημένη, διότι πρόκειται για έναν μηχανισμό που διαμορφώνεται σε συνέχεια της σύναψης συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ –της οποίας η νομιμότητα, όπως απορρέει από τη Συνθήκη της Λισαβόνας, είναι αμφισβητούμενη– και του καθεστώτος του βασιλιά Abdullah, το οποίο εξακολουθεί να προβαίνει στη βίαιη καταστολή των αναδυόμενων, ειρηνικών κινημάτων της νεολαίας που απαιτούν μεταρρυθμίσεις και δημοκρατικές ελευθερίες.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα την παρούσα έκθεση. Η θέσπιση ενός κανονικού μηχανισμού επίλυσης διαφορών αποτελεί θετικό βήμα, δεδομένου ότι θα προσφέρει βελτιωμένες και αποτελεσματικές διαδικασίες προσφυγής με αυστηρές χρονικές προθεσμίες. Ο εισηγητής πιστεύει ότι αυτές οι βελτιώσεις στις ευρωμεσογειακές συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου μπορούν να συμβάλουν στην οικονομική και πολιτική σταθερότητα σε αυτήν τη θεμελιώδους σημασίας περιοχή, προκειμένου να παγιωθεί ένας ενιαίος χώρος ειρήνης, ανάπτυξης, δικαιοσύνης, ισότητας, ελευθερίας, πλουραλισμού, δημοκρατίας και σεβασμού. Επιπλέον, η σωστή εφαρμογή του μηχανισμού μπορεί να αυξήσει την ασφάλεια και την προβλεψιμότητα των διμερών εμπορικών μας σχέσεων και να αποτελέσει ένα περαιτέρω βήμα προς τη δημιουργία και τη σωστή λειτουργία μιας ευρωμεσογειακής ζώνης ελεύθερων συναλλαγών.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η εμπειρία του παρελθόντος μάς αποδεικνύει ότι η διπλωματία δεν κατόρθωσε να αποβεί αποτελεσματική ως προς την επίλυση ορισμένων υφιστάμενων διαφορών. Επικροτώ, επομένως, τη θέσπιση ενός κανονικού μηχανισμού επίλυσης διαφορών, δεδομένου ότι θα προσφέρει βελτιωμένες και αποτελεσματικές διαδικασίες προσφυγής με αυστηρές χρονικές προθεσμίες. Συμφωνώ με την άποψη του εισηγητή ότι αυτές οι βελτιώσεις στις ευρωμεσογειακές συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου μπορούν να συμβάλουν στην οικονομική και πολιτική σταθερότητα σε αυτήν τη θεμελιώδους σημασίας περιοχή, προκειμένου να παγιωθεί ένας ενιαίος χώρος ειρήνης, ανάπτυξης, δικαιοσύνης, ισότητας, ελευθερίας, πλουραλισμού, δημοκρατίας και σεβασμού. Επιπλέον, η σωστή εφαρμογή του μηχανισμού μπορεί να αυξήσει την ασφάλεια και την προβλεψιμότητα των διμερών εμπορικών μας σχέσεων και να αποτελέσει ένα περαιτέρω βήμα προς τη δημιουργία και τη σωστή λειτουργία μιας ευρωμεσογειακής ζώνης ελεύθερων συναλλαγών.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. – (EN) Γνωρίζω ότι ο προτεινόμενος μηχανισμός διαμορφώνεται σύμφωνα με τους μηχανισμούς επίλυσης των διαφορών των πιο πρόσφατων συμφωνιών που συνήφθησαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τον ΠΟΕ. Οι διμερείς εμπορικές συμφωνίες οφείλουν πάντα να είναι συμβατές με το πολυμερές εμπορικό σύστημα. Η Επιτροπή πρέπει να εξασφαλίσει την αποτελεσματική εφαρμογή του μηχανισμού. Οι καθυστερήσεις στην επίλυση των διαφορών έχουν αρνητικές συνέπειες για την επιχειρηματική κοινότητα. Ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Με την παρούσα έκθεση, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συναινεί επί της θέσπισης ενός κανονικού μηχανισμού επίλυσης διαφορών, ο οποίος θα προσφέρει βελτιωμένες και αποτελεσματικές διαδικασίες προσφυγής με αυστηρές χρονικές πορθεσμίες, σε περίπτωση ανάγκης επίλυσης διαφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Χασεμιτικού Βασιλείου της Ιορδανίας που ενδέχεται να προκύπτουν στο πλαίσιο των εμπορικών διατάξεων της ευρωμεσογειακής συμφωνίας. Έως σήμερα, οι προσπάθειες για την επίλυση των διαφορών στο πλαίσιο των ευρωμεσογειακών συμφωνιών ακολουθούσαν αποκλειστικά τη διπλωματική οδό. Στην πράξη, η τακτική αυτή δεν είναι αποτελεσματική και έχει οδηγήσει σε καταστάσεις ανεπίλυτων διαφορών, δεδομένου ότι το συμβαλλόμενο μέρος κατά του οποίου στρεφόταν η καταγγελία μπορούσε εύκολα να μπλοκάρει τις διαδικασίες. Αυτές οι βελτιώσεις στις ευρωμεσογειακές συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου μπορούν να συμβάλουν στην οικονομική και πολιτική σταθερότητα σε αυτήν τη θεμελιώδους σημασίας περιοχή, προκειμένου να παγιωθεί ένας ενιαίος χώρος ειρήνης, ανάπτυξης, δικαιοσύνης, ισότητας, ελευθερίας, πλουραλισμού, δημοκρατίας και σεβασμού. Η σωστή εφαρμογή του μηχανισμού μπορεί να αυξήσει την ασφάλεια και την προβλεψιμότητα των διμερών εμπορικών μας σχέσεων και να αποτελέσει ένα περαιτέρω βήμα προς τη δημιουργία και τη σωστή λειτουργία μιας ευρωμεσογειακής ζώνης ελεύθερων συναλλαγών. Η θετική μου ψήφος διαμορφώθηκε βάσει όλων αυτών των στοιχείων.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της σύναψης αυτής της συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ και της Ιορδανίας, η οποία αποβλέπει στη θέσπιση ενός μηχανισμού επίλυσης διαφορών στο πλαίσιο των εμπορικών διατάξεων ευρωμεσογειακών συμφωνιών. Έως σήμερα, οι προσπάθειες για την επίλυση των διαφορών στο πλαίσιο των ευρωμεσογειακών συμφωνιών ακολουθούσαν αποκλειστικά τη διπλωματική οδό. Στην πράξη, η τακτική αυτή δεν είναι αποτελεσματική και έχει οδηγήσει σε καταστάσεις ανεπίλυτων διαφορών ή μπλοκαρισμένων διαδικασιών. Ευελπιστώ η εφαρμογή αυτού του κανονικού μηχανισμού επίλυσης διαφορών να αυξήσει την ασφάλεια και την προβλεψιμότητα των εμπορικών σχέσεων μεταξύ της ΕΕ και της Ιορδανίας.

  Tokia Saïfi (PPE), γραπτώς. – (FR) Στο πλαίσιο των ευρωμεσογειακών συμφωνιών σύνδεσης, οι εμπορικές διαφορές που προκύπουν ενδεχομένως μεταξύ των δύο μερών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης αφενός και της Ιορδανίας αφετέρου, εξακολουθούν να επιλύονται διά της διπλωματικής οδού. Η λύση αυτή δεν είναι ούτε αποτελεσματική ούτε διαφανής, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υπερψήφισα τη θέσπιση ενός κανονικού μηχανισμού επίλυσης διαφορών, διότι ο συγκεκριμένος μηχανισμός θα επιτρέψει στους παράγοντες ένθεν κακείθεν της Μεσογείου να δραστηριοποιούνται σε ασφαλέστερο και πιο προβλέψιμο εμπορικό περιβάλλον. Αυτός ο κανονικός μηχανισμός βασίζεται σε λύσεις που προτείνει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου στο μνημόνιο συμφωνίας του για την επίλυση των διαφορών, καθώς και σε μηχανισμούς που συμπεριλαμβάνονται σε διμερείς εμπορικές συμφωνίες που συνήφθησαν πρόσφατα από την ΕΕ.

Επομένως, η συμπερίληψη ανάλογων μηχανισμών σε ολοένα αυξανόμενο αριθμό συμφωνιών θα δημιουργήσει εντέλει ισότιμους όρους ανταγωνισμού, όχι μόνο για τους οικονομικούς παράγοντες της Ευρώπης, αλλά και για τους εταίρους τους σε τρίτες χώρες.

  Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. – (DE) Οι εν λόγω διαπραγματεύσεις εκπορεύονται από έναν τομέα ο οποίος δεν υπαγόταν, ουσιαστικά, σε καμία νομοθεσία, πράγμα που σήμαινε ότι δεν υπήρχε καμία διαδικασία επίλυσης διαφορών μεταξύ της ΕΕ και των χωρών της Μεσογείου. Ο μηχανισμός επίλυσης διαφορών βασίζεται σε πρότυπες διεθνείς διαδικασίες. Συντάχθηκα με τη σύσταση του εισηγητή, διότι η μέχρι στιγμής εφαρμοζόμενη προσέγγιση έχει οδηγήσει κατά το παρελθόν σε ανεπίλυτα προβλήματα.

Σύσταση: George Sabin Cutaş (A7-0066/2011)

  Slavi Binev (NI), γραπτώς. – (BG) Υπερψήφισα αυτό το ψήφισμα, διότι επιβάλλεται η θέσπιση ενός αποτελεσματικού μηχανισμού για την επίλυση των εμπορικών διαφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Βασιλείου του Μαρόκου. Ο προτεινόμενος μηχανισμός διαμορφώνεται σύμφωνα με τους μηχανισμούς επίλυσης των διαφορών των πιο πρόσφατων συμφωνιών που συνήφθησαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και συμμορφώνονται με τους κανόνες και τις διαδικασίες επίλυσης διαφορών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Ο εν λόγω μηχανισμός θα σταθεροποιήσει τις διμερείς εμπορικές σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Βασιλείου του Μαρόκου.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Όλες οι βελτιώσεις στις ευρωμεσογειακές συμφωνίες έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην οικονομική και πολιτική σταθερότητα των χωρών, συμβάλλοντας σε αναρίθμητα κοινωνικά και δημοκρατικά οφέλη που απορρέουν από αυτές. Επικροτώ, επομένως, κάθε προσπάθεια που καταβάλλεται προς αυτήν την κατεύθυνση. Δεδομένης της ατελούς επίλυσης ορισμένων διαφορών στο πλαίσιο των εμπορικών διατάξεων της ευρωμεσογειακής συμφωνίας σύνδεσης μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και του Βασιλείου του Μαρόκου, αναγνωρίζω την αναποτελεσματικότητα του συστήματος που έχει καθιερωθεί για την εν λόγω περιοχή με τη χρήση διπλωματικών μέσων. Συνεπώς, αποδέχομαι την ανάγκη θέσπισης ενός μηχανισμού για την απλή και αποτελεσματική εφαρμογή αυτών των πόρων, και συμφωνώ, κατά συνέπεια, με το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου για τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Βασιλείου του Μαρόκου για τη θέσπιση ενός μηχανισμού επίλυσης διαφορών.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), γραπτώς. – (RO) Δεδομένου ότι οι ισχύοντες κανονισμοί για την επίλυση των διαφορών βασίζονται στη διπλωματική προσέγγιση, στο πλαίσιο της οποίας το συμβαλλόμενο μέρος που δεν τηρεί τις υποχρεώσεις του μπορεί εύκολα να μπλοκάρει τις διαδικασίες, θεωρώ ότι η έγκριση αυτής της συμφωνίας θα βελτιώσει την ασφάλεια και την προβλεψιμότητα των εμπορικών σχέσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Μαρόκου, καθιστώντας την εν λόγω συμφωνία επωφελή τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τους καταναλωτές. Η έγκριση αυτής της συμφωνίας ακολουθεί τον ευρωμεσογειακό χάρτη πορείας για τις εμπορικές συναλλαγές μετά το 2010.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Όπως και οι άλλες συμφωνίες, η παρούσα συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Βασιλείου του Μαρόκου στερείτο μέτρων για την επίλυση διαφορών, στοιχείο που περιόριζε, ασφαλώς, την αξιοπιστία της, καθώς και τις προσδοκίες των συμβαλλόμενων μερών για τη δυνατότητα δίκαιης επίλυσης σε περίπτωση εμφάνισης διαφορών. Προσβλέπω στην έναρξη ισχύος του προβλεπόμενου μηχανισμού και στη συμβολή του στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης των συμβαλλόμενων μερών, καθώς και στην παροχή της δυνατότητας στο Βασίλειο του Μαρόκου να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις που είχε ήδη ξεκινήσει ο Hassan II και συνέχισε ο Mohammed VI.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η παρούσα σύσταση βασίζεται στο σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου σχετικά με τη σύναψη πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Μαρόκου, στόχος της οποίας είναι η εφαρμογή ενός μηχανισμού επίλυσης διαφορών στο πλαίσιο της ευρωμεσογειακής συμφωνίας. Γενικότερα, η επίλυση εμπορικών εμπορικών διαφορών μεταξύ των χωρών διά της διπλωματικής οδού δεν είχε πάντα τα επιθυμητά αποτελέσματα. Συνεπεία τούτου, ξεκίνησαν, στο πλαίσιο της ευρωμεσογειακής περιοχής, διαπραγματεύσεις μεταξύ της ΕΕ και των μεσογειακών της εταίρων, και συγκεκριμένα με το Μαρόκο. Στην Ευρωμεσογειακή Διάσκεψη των Υπουργών Εμπορίου, που διεξήχθη στις Βρυξέλλες στις 9 Δεκεμβρίου 2009, μονογραφήθηκε ένα σχέδιο συμφωνίας με το Μαρόκο, το οποίο επικυρώθηκε κατά τη διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Μαρόκου στις 7 Μαρτίου 2010. Υπερψηφίζω αυτό το σχέδιο νομοθετικού ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, διότι γνωρίζω ότι θα βελτιώσει σημαντικά τις σχέσεις μεταξύ των κρατών στον τομέα του ελεύθερου εμπορίου και θα συμβάλει στην πολιτική και οικονομική σταθερότητα της περιοχής. Επικροτώ, επομένως, τη νέα συμφωνία, και ευελπιστώ ότι, μετά την έναρξη ισχύος της, δεν θα προκύψει κανενός είδους διένεξη μεταξύ της ΕΕ ή των κρατών μελών της και του Μαρόκου.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση της εν λόγω σύστασης, έως σήμερα, οι προσπάθειες για την επίλυση των διαφορών στο πλαίσιο των ευρωμεσογειακών συμφωνιών ακολουθούσαν αποκλειστικά τη διπλωματική οδό. Το «εναλλακτικό» μοντέλο που μας προτείνεται αρμόζει στη λογική που προωθεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, ο οποίος, επιδιώκοντας την υποτιθέμενη αποδοτικότητα, επιζητεί να παρακάμψει την εθνική κυριαρχία, την επίλυση των διαφορών μέσω του σεβασμού των ιδιαιτεροτήτων κάθε χώρας και το δικαίωμα αυτών των χωρών να υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους, καθώς και τα συμφέροντα των πολιτών τους. Η επίλυση των διαφορών διά της διπλωματικής οδού εγγυάται την ισότιμη μεταχείριση των χωρών. Αντιθέτως, ο παρών μηχανισμός ανατρέπει αυτήν την αρχή, ενθαρρύνοντας την κυκλοφορία των κεφαλαίων και δίδοντας προτεραιότητα στην οικονομική ισχύ έναντι της πολιτικής δύναμης και στα συμφέροντα του κεφαλαίου έναντι των συμφερόντων των χωρών και των πολιτών τους.

Η αντίθεσή μας σε αυτόν τον μηχανισμό και τις επιπτώσεις του είναι απολύτως δικαιολογημένη, διότι πρόκειται για έναν μηχανισμό που διαμορφώνεται σε συνέχεια της σύναψης συμφωνίας ελεύθερων συναλλαγών με το Μαρόκο, μια χώρα η οποία εξακολουθεί να έχει υπό την κατοχή της τα εδάφη της Δυτικής Σαχάρας, αλλά και να χρησιμοποιεί και να εκμεταλλεύεται πόρους που δεν της ανήκουν: παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και στερεί από τον λαό των Σαχραουί το δικαίωμά τους στην αυτοδιάθεση.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η παρούσα σύσταση αποβλέπει στην αλλαγή της υφιστάμενης κατάστασης μέσω της θέσπισης ενός μηχανισμού επίλυσης διαφορών. Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση της εν λόγω σύστασης, έως σήμερα, οι προσπάθειες για την επίλυση των διαφορών στο πλαίσιο των ευρωμεσογειακών συμφωνιών ακολουθούσαν αποκλειστικά τη διπλωματική οδό.

Ωστόσο, η Επιτροπή προτείνει πλέον ένα «εναλλακτικό» μοντέλο, το οποίο αρμόζει στη λογική που προωθεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, ο οποίος, επιδιώκοντας την υποτιθέμενη αποδοτικότητα, επιζητεί να παρακάμψει την εθνική κυριαρχία, την επίλυση των διαφορών μέσω του σεβασμού των ιδιαιτεροτήτων κάθε χώρας και το δικαίωμα αυτών των χωρών να υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους, καθώς και τα συμφέροντα των πολιτών τους.

Η επίλυση των διαφορών διά της διπλωματικής οδού εγγυάται την ισότιμη μεταχείριση των χωρών. Αντιθέτως, ο παρών μηχανισμός ανατρέπει αυτήν την αρχή, ενθαρρύνοντας την κυκλοφορία των κεφαλαίων και δίδοντας προτεραιότητα στην οικονομική ισχύ έναντι της πολιτικής δύναμης και στα συμφέροντα του κεφαλαίου έναντι των συμφερόντων των χωρών και των πολιτών τους.

Η αντίθεσή μας σε αυτόν τον μηχανισμό και τις επιπτώσεις του είναι απολύτως δικαιολογημένη, διότι πρόκειται για έναν μηχανισμό που διαμορφώνεται σε συνέχεια της σύναψης συμφωνίας ελεύθερων συναλλαγών με το Μαρόκο, μια χώρα η οποία εξακολουθεί να έχει υπό την κατοχή της τα εδάφη της Δυτικής Σαχάρας, αλλά και να χρησιμοποιεί και να εκμεταλλεύεται πόρους που δεν της ανήκουν: παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και στερεί από τον λαό των Σαχραουί το δικαίωμά τους στην αυτοδιάθεση. Για τον λόγο αυτόν, η ψήφος μας ήταν αρνητική.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Συντάσσομαι με την άποψη του εισηγητή, ο οποίος προτείνει στο Κοινοβούλιο να εγκρίνει τη σύναψη συμφωνίας. Οι καθυστερήσεις στην επίλυση των διαφορών έχουν αρνητικές συνέπειες τόσο για την επιχειρηματική κοινότητα όσο και για τους τελικούς καταναλωτές εκατέρωθεν της Μεσογείου.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Οι πολιτικές εξεγέρσεις κατά του αραβικού δεσποτισμού άναψαν φωτιές και στην άλλη πλευρά της Μεσογείου. Καθίσταται σαφές ότι αυτός ο λόγος δεν είναι αρκετός για να σταματήσει την ΕΕ από την προώθηση της δημιουργίας ζώνης ελεύθερων συναλλαγών, επί της οποίας συμφώνησε με αυτούς ακριβώς τους δυνάστες. Το μήνυμα που αποστείλαμε είναι ξεκάθαρο: η ΕΕ δεν επιθυμεί να προβεί σε διαπραγματεύσεις με τις αραβικές δημοκρατίες που ενδέχεται να διαμορφωθούν. Αυτό είναι παράλογο. Η ψήφος μου θα είναι αρνητική.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η εμπειρία του παρελθόντος μάς αποδεικνύει ότι η διπλωματία δεν κατόρθωσε να αποβεί αποτελεσματική ως προς την επίλυση ορισμένων υφιστάμενων διαφορών. Επικροτώ, επομένως, τη θέσπιση ενός κανονικού μηχανισμού επίλυσης διαφορών, ο οποίος θα προσφέρει βελτιωμένες και αποτελεσματικές διαδικασίες προσφυγής με αυστηρές χρονικές προθεσμίες. Συμφωνώ με την άποψη του εισηγητή ότι αυτές οι βελτιώσεις στις συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου μεταξύ της ΕΕ και του Μαρόκου μπορούν να συμβάλουν στην οικονομική και πολιτική σταθερότητα σε αυτήν τη θεμελιώδους σημασίας περιοχή, προκειμένου να παγιωθεί ένας ενιαίος χώρος ειρήνης, ανάπτυξης, δικαιοσύνης, ισότητας, ελευθερίας, πλουραλισμού, δημοκρατίας και σεβασμού. Επιπλέον, η σωστή εφαρμογή του μηχανισμού μπορεί να αυξήσει την ασφάλεια και την προβλεψιμότητα των διμερών εμπορικών μας σχέσεων και να αποτελέσει ένα περαιτέρω βήμα προς τη δημιουργία και τη σωστή λειτουργία της ζώνης ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ της ΕΕ και του Μαρόκου.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Έως σήμερα, ένα από τα καθήκοντα των διπλωματικών υπηρεσιών ήταν να ρυθμίζουν τις διαφορές στο πλαίσιο της ευρωμεσογειακής συμφωνίας. Ο νέος στόχος συνίσταται πλέον στη θέσπιση μηχανισμών σε επίπεδο ΕΕ για την επίλυση διαφορών και την παροχή πολιτικής στήριξης στις περιοχές που παρουσιάζουν αστάθεια, όπως το Μαρόκο, συνδράμοντας στη σύσταση ενός ομοιογενούς κράτους, το οποίο θα χαρακτηρίζεται από ειρήνη, ανάπτυξη, δικαιοσύνη, ισότητα, ελευθερία, πλουραλισμό, δημοκρατία και σεβασμό. Απείχα από την ψηφοφορία, διότι ο εισηγητής δεν περιγράφει λεπτομερώς τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να εγγυηθούμε τη συμμόρφωση προς αυτούς τους μηχανισμούς.

  Cristiana Muscardini (PPE), γραπτώς. – (IT) Η συμφωνία ελευθέρωσης μεταξύ της ΕΕ και του Μαρόκου πρέπει να αποτελεί έμβλημα για την ανάπτυξη, τη σταθερότητα και την οικονομική ανάκαμψη ολόκληρης της περιοχής της βορείου Αφρικής. Η Ένωση δεν μπορεί και δεν πρέπει να χάσει την ευκαιρία να διαδραματίσει ρόλο στη δημιουργία μιας ανανεωμένης εμπορικής πολιτικής, ικανής να συνδράμει τις χώρες που έχουν πληγεί βαρύτατα από τις κοινωνικές και πολιτικές αναταραχές, με δραματικές επιπτώσεις για τις εθνικές οικονομίες και, κατά συνέπεια, για τις επενδύσεις μας στις περιοχές αυτές.

Με τη σημερινή ψηφοφορία επί της θέσπισης ενός κανονικού μηχανισμού για την κατάλληλη και αποτελεσματική επίλυση των διαφορών, παρέχουμε περισσότερες εγγυήσεις για τις ευρωπαϊκές επενδύσεις στο Μαρόκο, επενδύσεις οι οποίες αποτελούν καίριο παράγοντα για την οικονομική ευημερία ολόκληρης της περιοχής, και οι οποίες καλύπτουν σχεδόν όλους τους τομείς.

Η σημερινή ψηφοφορία επισημαίνει επίσης την επιθυμία της Ένωσης να αποφύγει την πρόκληση εκ μέρους της αρνητικών επιπτώσεων στις οικονομίες και τους τελικούς καταναλωτές εκατέρωθεν της Μεσογείου, προβλέποντας πολιτικές προστατευτισμού, οι οποίες εξακολουθούν να δίδουν προτεραιότητα σε ειδικά συμφέροντα, καθυστερώντας την επικύρωση των συμφωνιών που είναι θεμελιώδεις για την εξισορρόπηση και τη σταθεροποίηση των οικονομικών επιλογών μιας περιοχής που αρχίζει να αποκτά ενδιαφέρον για τους ανταγωνιστές μας στον τομέα του εμπορίου, όπως η Κίνα και οι χώρες της Μέσης Ανατολής.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Με την παρούσα έκθεση, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εγκρίνει τη θέσπιση ενός κανονικού μηχανισμού επίλυσης διαφορών, ο οποίος θα προσφέρει βελτιωμένες και αποτελεσματικές διαδικασίες προσφυγής με αυστηρές χρονικές προθεσμίες σε διαφορές που προκύπτουν από τις ευρωμεσογειακές συμφωνίες μεταξύ της ΕΕ και του Μαρόκου. Η επίλυση των διαφορών διά της διπλωματικής οδού δεν ήταν αποτελεσματική, και έχει οδηγήσει σε καταστάσεις ανεπίλυτων διαφορών, δεδομένου ότι το συμβαλλόμενο μέρος κατά του οποίου στρεφόταν η καταγγελία μπορούσε εύκολα να μπλοκάρει τις διαδικασίες. Οι καθυστερήσεις στην επίλυση των διαφορών έχουν αρνητικές συνέπειες τόσο για την επιχειρηματική κοινότητα όσο και για τους τελικούς καταναλωτές εκατέρωθεν της Μεσογείου. Αυτές οι βελτιώσεις στις ευρωμεσογειακές συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου μπορούν να συμβάλουν στην οικονομική και πολιτική σταθερότητα σε αυτήν τη θεμελιώδους σημασίας περιοχή, προκειμένου να παγιωθεί ένας ενιαίος χώρος ειρήνης, ανάπτυξης, δικαιοσύνης, ισότητας, ελευθερίας, πλουραλισμού, δημοκρατίας και σεβασμού. Πρότυπο του προτεινόμενου μηχανισμού είναι οι μηχανισμοί επίλυσης των διαφορών των πιο πρόσφατων συμφωνιών που συνήφθησαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και σύμφωνα με το μνημόνιο συμφωνίας για τους κανόνες και τις διαδικασίες της επίλυσης διαφορών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Η Επιτροπή πρέπει να διασφαλίσει την αποτελεσματική και αποδοτική εφαρμογή αυτού του μηχανισμού. Για τους ανωτέρω λόγους, υπερψηφίζω το παρόν ψήφισμα, εγκρίνοντας τη σύναψη της συμφωνίας.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της σύναψης αυτής της συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ και του Βασιλείου του Μαρόκου, η οποία αποβλέπει στη θέσπιση ενός μηχανισμού επίλυσης διαφορών στο πλαίσιο των εμπορικών διατάξεων των ευρωμεσογειακών συμφωνιών. Έως σήμερα, οι προσπάθειες για την επίλυση των διαφορών στο πλαίσιο των ευρωμεσογειακών συμφωνιών ακολουθούσαν αποκλειστικά τη διπλωματική οδό. Στην πράξη, η τακτική αυτή δεν είναι αποτελεσματική και έχει οδηγήσει σε καταστάσεις ανεπίλυτων διαφορών ή μπλοκαρισμένων διαδικασιών. Ευελπιστώ η εφαρμογή αυτού του κανονικού μηχανισμού επίλυσης διαφορών να αυξήσει την ασφάλεια και την προβλεψιμότητα των εμπορικών σχέσεων μεταξύ της ΕΕ και του Βασιλείου του Μαρόκου.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Ψηφίζω υπέρ. Έως σήμερα, οι προσπάθειες για την επίλυση των διαφορών στο πλαίσιο των ευρωμεσογειακών συμφωνιών ακολουθούσαν αποκλειστικά τη διπλωματική οδό. Στην πράξη, η τακτική αυτή δεν είναι αποτελεσματική και έχει οδηγήσει σε καταστάσεις ανεπίλυτων διαφορών, δεδομένου ότι το συμβαλλόμενο μέρος κατά του οποίου στρεφόταν η καταγγελία μπορούσε εύκολα να μπλοκάρει τις διαδικασίες. Το Συμβούλιο ανέθεσε στην Επιτροπή να αρχίσει συνομιλίες με τους μεσογειακούς εταίρους το 2006, με στόχο τη διαπραγμάτευση ενός κανονικού μηχανισμού επίλυσης διαφορών. Στην Ευρωμεσογειακή Διάσκεψη των Υπουργών Εμπορίου, που διεξήχθη στις Βρυξέλλες στις 9 Δεκεμβρίου 2009, μονογραφήθηκε ένα σχέδιο συμφωνίας με το Μαρόκο, το οποίο επικυρώθηκε κατά τη διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Μαρόκου στις 7 Μαρτίου 2010. Η θέσπιση ενός κανονικού μηχανισμού επίλυσης διαφορών αποτελεί θετικό βήμα, δεδομένου ότι θα προσφέρει βελτιωμένες και αποτελεσματικές διαδικασίες προσφυγής με αυστηρές χρονικές προθεσμίες.

Σύσταση: Gianluca Susta (ALDE) (A7-0068/2011)

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE), γραπτώς. – (ES) Υποστηρίζω τη θέσπιση ενός κανονικού μηχανισμού επίλυσης διαφορών με την Αίγυπτο, ο οποίος θα επιτρέψει τη διευθέτηση των αδυναμιών και των αδιεξόδων, καθώς και τη σύναψη σχεδίου συμφωνίας με την εν λόγω χώρα. Η συμφωνία αυτή μπορεί να συμβάλει στην οικονομική και πολιτική σταθερότητα της ευρωμεσογειακής περιοχής, στοιχείο που θα προσφέρει μελλοντικές προοπτικές που θα βασίζονται στην ειρήνη, τη δικαιοσύνη, την ελευθερία, τον πλουραλισμό και τη δημοκρατία.

  Slavi Binev (NI), γραπτώς. – (BG) Υπερψήφισα το παρόν ψήφισμα, διότι επιβάλλεται η θέσπιση ενός αποτελεσματικού μηχανισμού για την επίλυση των εμπορικών διαφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου. Ο προτεινόμενος μηχανισμός διαμορφώνεται σύμφωνα με τους μηχανισμούς επίλυσης των διαφορών των πιο πρόσφατων συμφωνιών που συνήφθησαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και συμμορφώνονται με τους κανόνες και τις διαδικασίες επίλυσης διαφορών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Αυτός ο μηχανισμός θα στηρίξει μεν τη λειτουργία της ευρωμεσογειακής ζώνης ελεύθερων συναλλαγών, αλλά θα επιφέρει κυρίως σταθερότητα στις διμερείς εμπορικές σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου.

  Vito Bonsignore (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα τη θέσπιση του μηχανισμού επίλυσης διαφορών, όπως πρότεινε ο κ. Susta. Συμφωνώ απολύτως με το γεγονός ότι η σωστή εφαρμογή του κανονικού μηχανισμού επίλυσης διαφορών θα αποτελέσει ένα περαιτέρω βήμα προς τη δημιουργία και τη σωστή λειτουργία της ευρωμεσογειακής ζώνης ελεύθερων συναλλαγών. Έως σήμερα, οι προσπάθειες για την επίλυση των διαφορών στο πλαίσιο των ευρωμεσογειακών συμφωνιών ακολουθούσαν, όπου αυτό ήταν δυνατόν, τη διπλωματική οδό. Αντιθέτως, όμως, χρειαζόμαστε μια αυστηρή διαδικασία, διότι οι καθυστερήσεις στην επίλυση των εμπορικών διαφορών μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις για τους τελικούς καταναλωτές εκατέρωθεν της Μεσογείου. Υπό το πρίσμα των γεγονότων που διαδραματίζονται σε ορισμένες χώρες της βορείου Αφρικής, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η οδός προς την οικονομική και πολιτική σταθερότητα σε αυτές τις περιοχές, διέρχεται, μεταξύ άλλων, και από την ορθή λειτουργία των συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών στη Μεσόγειο.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Όλες οι βελτιώσεις στις ευρωμεσογειακές συμφωνίες έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην οικονομική και πολιτική σταθερότητα των χωρών, συμβάλλοντας σε αναρίθμητα κοινωνικά και δημοκρατικά οφέλη που απορρέουν από αυτές. Επικροτώ, επομένως, κάθε προσπάθεια που καταβάλλεται προς αυτήν την κατεύθυνση. Δεδομένης της ατελούς επίλυσης ορισμένων διαφορών στο πλαίσιο των εμπορικών διατάξεων της ευρωμεσογειακής συμφωνίας σύνδεσης μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου, αναγνωρίζω τις αδυναμίες του συστήματος που έχει καθιερωθεί για την εν λόγω περιοχή με τη χρήση διπλωματικών μέσων. Συνεπώς, αποδέχομαι την ανάγκη θέσπισης ενός μηχανισμού για την απλή και αποτελεσματική εφαρμογή αυτών των πόρων, και συμφωνώ, κατά συνέπεια, με το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου που αφορά τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου για τη θέσπιση μηχανισμού επίλυσης διαφορών.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η υφιστάμενη κατάσταση στην Αίγυπτο επισκιάζει ενδεχομένως την ανάγκη να προχωρήσουμε στην έγκριση συμφωνιών όπως αυτή η παρούσα. Ωστόσο, δεδομένου ότι έχουν πλέον ολοκληρωθεί οι αναταραχές και η αβεβαιότητα που χαρακτήρισαν την περίοδο που βλιωσε πρόσφατα το Κάιρο, το αιγυπτιακό κράτος θα πρέπει να μεριμνήσει για την εκ νέου, πλήρη, ανάληψη των καθηκόντων του. Μεταξύ αυτών των καθηκόντων συγκαταλλέγονται και οι εξωτερικές σχέσεις του, ειδικότερα δε με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία αποτελεί τον εταίρο του στην ευρωμεσογειακή συμφωνία σύνδεσης. Παρότι οι τυχόν μελλοντικές διαφορές με την ΕΕ δεν αποτελούν κατά πάσα πιθανότητα βασικό μέλημα της Αιγύπτου επί του παρόντος, δεν βρίσκω κανένα μειονέκτημα στην έγκριση μηχανισμών που συμβάλλουν στην εύκολη επίλυσή τους, προς όφελος αμφότερων των μερών. Η Αίγυπτος αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της ιστορίας της Ευρώπης και του κόσμου. Εύχομαι δε να έχει ένα μέλλον εξίσου λαμπρό με το παρελθόν της.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η παρούσα σύσταση βασίζεται στο σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου σχετικά με τη σύναψη πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Αιγύπτου, στόχος της οποίας είναι η εφαρμογή ενός μηχανισμού επίλυσης διαφορών. Το εν λόγω πρωτόκολλο αποκτά ιδιαίτερη σημασία σε μια περίοδο κατά την οποία η Αίγυπτος πραγματοποιεί τα πρώτα βήματα της μετάβασής της σε δημοκρατικό καθεστώς. Γενικότερα, η επίλυση εμπορικών διαφορών μεταξύ των χωρών διά της διπλωματικής οδού δεν είχε πάντα τα επιθυμητά αποτελέσματα. Συνεπεία τούτου, ξεκίνησαν, στο πλαίσιο της ευρωμεσογειακής περιοχής, διαπραγματεύσεις μεταξύ της ΕΕ και των μεσογειακών της εταίρων, και συγκεκριμένα με την Αίγυπτο. Στο Συμβούλιο Σύνδεσης ΕΕ-Αιγύπτου που διεξήχθη στο Λουξεμβούργο στις 27 Απριλίου 2010 μονογραφήθηκε συναφές σχέδιο συμφωνίας. Υπερψηφίζω αυτό το σχέδιο νομοθετικού ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, διότι γνωρίζω ότι θα βελτιώσει σημαντικά τις σχέσεις μεταξύ των κρατών στον τομέα του ελεύθερου εμπορίου και θα συμβάλει στην πολιτική και οικονομική σταθερότητα της περιοχής. Επικροτώ, επομένως, τη νέα συμφωνία, και ευελπιστώ ότι, μετά την έναρξη ισχύος της, δεν θα προκύψει κανενός είδους διένεξη μεταξύ της ΕΕ ή των κρατών μελών της και της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση της εν λόγω σύστασης, έως σήμερα, οι προσπάθειες για την επίλυση των διαφορών στο πλαίσιο των ευρωμεσογειακών συμφωνιών ακολουθούσαν αποκλειστικά τη διπλωματική οδό. Το «εναλλακτικό» μοντέλο που μας προτείνεται αρμόζει στη λογική που προωθεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, ο οποίος, επιδιώκοντας την υποτιθέμενη αποδοτικότητα, επιζητεί να παρακάμψει την εθνική κυριαρχία, την επίλυση των διαφορών μέσω του σεβασμού των ιδιαιτεροτήτων κάθε χώρας και το δικαίωμα αυτών των χωρών να υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους, καθώς και τα συμφέροντα των πολιτών τους. Η επίλυση των διαφορών διά της διπλωματικής οδού εγγυάται την ισότιμη μεταχείριση των χωρών. Αντιθέτως, ο παρών μηχανισμός ανατρέπει αυτήν την αρχή, ενθαρρύνοντας την κυκλοφορία των κεφαλαίων και δίδοντας προτεραιότητα στην οικονομική ισχύ έναντι της πολιτικής δύναμης και στα συμφέροντα του κεφαλαίου έναντι των συμφερόντων των χωρών και των πολιτών τους.

Η αντίθεσή μας σε αυτόν τον μηχανισμό και τις επιπτώσεις του είναι απολύτως δικαιολογημένη, διότι πρόκειται για έναν μηχανισμό που διαμορφώνεται σε συνέχεια της σύναψης συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ και του καθεστώτος του δικτάτορα Mubarak. Η επανάσταση των Αιγυπτίων υπέρ της δημοκρατικής αλλαγής, η υπεράσπιση της κυριαρχίας τους έναντι της εξωτερικής παρέμβασης και της σύμπραξης του καθεστώτος με τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού στην περιοχή αποτελούν θετική ένδειξη, η οποία ευελπιστούμε να καταλήξει στην πρακτική της έκφραση σε σχέση με τη συγκεκριμένη συμφωνία, αλλά και με άλλες.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Έως σήμερα, οι προσπάθειες για την επίλυση των διαφορών στο πλαίσιο των ευρωμεσογειακών συμφωνιών ακολουθούσαν αποκλειστικά την διπλωματική οδό. Το «εναλλακτικό» μοντέλο που μας προτείνεται αρμόζει στη λογική που προωθεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, ο οποίος, επιδιώκοντας την υποτιθέμενη αποδοτικότητα, επιζητεί να παρακάμψει την εθνική κυριαρχία, την επίλυση των διαφορών μέσω του σεβασμού των ιδιαιτεροτήτων κάθε χώρας και το δικαίωμα αυτών των χωρών να υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους, καθώς και τα συμφέροντα των πολιτών τους.

Η επίλυση των διαφορών διά της διπλωματικής οδού εγγυάται την ισότιμη μεταχείριση των χωρών. Αντιθέτως, ο παρών μηχανισμός ανατρέπει αυτήν την αρχή, ενθαρρύνοντας την κυκλοφορία των κεφαλαίων και δίδοντας προτεραιότητα στην οικονομική ισχύ έναντι της πολιτικής δύναμης και στα συμφέροντα του κεφαλαίου έναντι των συμφερόντων των χωρών και των πολιτών τους.

Η αντίθεσή μας σε αυτόν τον μηχανισμό και τις επιπτώσεις του είναι απολύτως δικαιολογημένη, διότι πρόκειται για έναν μηχανισμό που διαμορφώνεται σε συνέχεια της σύναψης συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ και του καθεστώτος του δικτάτορα Mubarak. Η επανάσταση των Αιγυπτίων υπέρ της δημοκρατικής αλλαγής, η υπεράσπιση της κυριαρχίας τους έναντι της εξωτερικής παρέμβασης και της σύμπραξης του καθεστώτος με τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού στην περιοχή αποτελούν θετική ένδειξη, η οποία ευελπιστούμε να καταλήξει στην πρακτική της έκφραση σε σχέση με τη συγκεκριμένη συμφωνία, αλλά και με άλλες.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Ανεξαρτήτως της αβέβαιης κατάστασης στην Αίγυπτο, θεωρώ ότι το Κοινοβούλιο ορθώς προωθεί την έγκριση αυτής της συμφωνίας, η οποία αναμένεται να διευκολύνει τις επιχειρήσεις, χωρίς να προβαίνει σε πολιτικές δεσμεύσεις έναντι της υφιστάμενης αιγυπτιακής κυβέρνησης.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η εμπειρία του παρελθόντος μάς αποδεικνύει ότι η διπλωματία δεν κατόρθωσε να αποβεί αποτελεσματική ως προς την επίλυση ορισμένων υφιστάμενων διαφορών. Επικροτώ, επομένως, τη θέσπιση ενός κανονικού μηχανισμού επίλυσης διαφορών, ο οποίος θα προσφέρει βελτιωμένες και αποτελεσματικές διαδικασίες προσφυγής με αυστηρές χρονικές προθεσμίες. Συμφωνώ με την άποψη του εισηγητή ότι αυτές οι βελτιώσεις στις συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου μεταξύ ΕΕ-Αιγύπτου μπορούν να συμβάλουν στην οικονομική και πολιτική σταθερότητα σε αυτήν την θεμελιώδους σημασίας περιοχή, προκειμένου να παγιωθεί ένας ενιαίος χώρος ειρήνης, ανάπτυξης, δικαιοσύνης, ισότητας, ελευθερίας, πλουραλισμού, δημοκρατίας και σεβασμού. Επιπλέον, η σωστή εφαρμογή του μηχανισμού μπορεί να αυξήσει την ασφάλεια και την προβλεψιμότητα των διμερών εμπορικών μας σχέσεων και να αποτελέσει ένα περαιτέρω βήμα προς τη δημιουργία και τη σωστή λειτουργία μιας ζώνης ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ της ΕΕ και της Αιγύπτου.

  Paul Murphy (GUE/NGL), γραπτώς. – (EN) Καταψήφισα αυτήν την έκθεση, διότι ανησχυχώ βαθιά για την οικονομική και πολιτική προσέγγιση έναντι των χωρών που καλύπτονται από την ευρωμεσογειακή συμφωνία. Η θέσπιση ζώνης ελεύθερων συναλλαγών θα είχε δραματικές συνέπειες για τους εργαζόμενους στην περιοχή. Βάσει των αριθμητικών στοιχείων της ίδιας της ΕΕ, η Αίγυπτος αναμένεται να παρουσιάσει απώλεια 1,5 εκατομμυρίου θέσεων απασχόλησης. Οι ζοφερότατες οικονομικές προοπτικές για τους νέους και η οργή τους για τη διαφθορά και τις υπερβολές της περιορισμένης ελίτ του δικτατορικού καθεστώτος βρίσκονται στο επίκεντρο των κινητοποιήσεων και των προσδοκιών του αιγυπτιακού λαού. Η συνέχιση του δόγματος των ελεύθερων συναλλαγών προς το συμφέρον των μεγάλων επιχειρήσεων της Ευρώπης και της εύπορης ελίτ συνιστά την ενίσχυση της ίδιας ακριβώς πρακτικής και πρέπει να απορριφθεί. Οι διαπραγματεύσεις για την εν λόγω συμφωνία πραγματοποιήθηκαν από εκπροσώπους του δικτατορικού καθεστώτος του Mubarak, ο οποίος τέθηκε εκποδών από τις αναταραχές. Ωστόσο, η ανώτερη βαθμίδα του στρατού συνδέεται βαθύτατα με τα οικονομικά συμφέροντα του πρώην καθεστώτος και δεν εκπροσωπεί τις εύλογες απαιτήσεις και προσδοκίες των εργαζομένων. Οι εμπορικές σχέσεις πρέπει να βασίζονται στις ανάγκες της πλειονότητας του πληθυσμού, και όχι στην απληστία της περιορισμένης ελίτ και των εταιρειών.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Με την παρούσα έκθεση, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εγκρίνει τη θέσπιση ενός κανονικού μηχανισμού επίλυσης διαφορών, ο οποίος θα προσφέρει βελτιωμένες και αποτελεσματικές διαδικασίες προσφυγής με αυστηρές χρονικές προθεσμίες σε διαφορές που προκύπτουν από τις ευρωμεσογειακές συμφωνίες μεταξύ της ΕΕ και της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου. Η επίλυση των διαφορών διά της διπλωματικής οδού δεν ήταν αποτελεσματική, και έχει οδηγήσει σε καταστάσεις ανεπίλυτων διαφορών, δεδομένου ότι το συμβαλλόμενο μέρος κατά του οποίου στρεφόταν η καταγγελία μπορούσε εύκολα να μπλοκάρει τις διαδικασίες. Οι καθυστερήσεις στην επίλυση των διαφορών έχουν αρνητικές συνέπειες τόσο για την επιχειρηματική κοινότητα όσο και για τους τελικούς καταναλωτές εκατέρωθεν της Μεσογείου. Αυτές οι βελτιώσεις στις ευρωμεσογειακές συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου μπορούν να συμβάλουν στην οικονομική και πολιτική σταθερότητα σε αυτήν τη θεμελιώδους σημασίας περιοχή, προκειμένου να παγιωθεί ένας ενιαίος χώρος ειρήνης, ανάπτυξης, δικαιοσύνης, ισότητας, ελευθερίας, πλουραλισμού, δημοκρατίας και σεβασμού. Πρότυπο του προτεινόμενου μηχανισμού είναι οι μηχανισμοί επίλυσης των διαφορών των πιο πρόσφατων συμφωνιών που συνήφθησαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και σύμφωνα με το μνημόνιο συμφωνίας για τους κανόνες και τις διαδικασίες της επίλυσης διαφορών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Η Επιτροπή πρέπει να διασφαλίσει την αποτελεσματική και αποδοτική εφαρμογή αυτού του μηχανισμού. Για τους ανωτέρω λόγους, υπερψηφίζω το παρόν ψήφισμα, εγκρίνοντας τη σύναψη της συμφωνίας.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της σύναψης αυτής της συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ και της Αιγύπτου, η οποία αποβλέπει στη θέσπιση ενός μηχανισμού επίλυσης διαφορών στο πλαίσιο των εμπορικών διατάξεων των ευρωμεσογειακών συμφωνιών. Έως σήμερα, οι προσπάθειες για την επίλυση των διαφορών στο πλαίσιο των ευρωμεσογειακών συμφωνιών ακολουθούσαν αποκλειστικά τη διπλωματική οδό. Στην πράξη, η τακτική αυτή δεν είναι αποτελεσματική και έχει οδηγήσει σε καταστάσεις ανεπίλυτων διαφορών ή μπλοκαρισμένων διαδικασιών. Ευελπιστώ η εφαρμογή αυτού του κανονικού μηχανισμού επίλυσης διαφορών να αυξήσει την ασφάλεια και την προβλεψιμότητα των εμπορικών σχέσεων μεταξύ της ΕΕ και της Αιγύπτου.

Συστάσεις: Emilio Menéndez del Valle (A7-0067/2011) - George Sabin Cutaş (A7-0066/2011) - Gianluca Susta (A7-0068/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψηφίζω την παρούσα σύσταση και επικροτώ τη θέσπιση ενός μηχανισμού επίλυσης διαφορών, ο οποίος θα προσφέρει βελτιωμένες και αποτελεσματικές διαδικασίες προσφυγής με αυστηρές χρονικές προθεσμίες. Συμφωνώ επίσης με τη θέση του εισηγητή ότι οι βελτιώσεις στις ευρωμεσογειακές συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου μπορούν να συμβάλουν στην οικονομική και πολιτική σταθερότητα σε αυτήν τη θεμελιώδους σημασίας περιοχή, προκειμένου να παγιωθεί ένας ενιαίος χώρος ειρήνης.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Συμφωνώ με το εν λόγω έγγραφο, διότι, έως σήμερα, οι προσπάθειες για την επίλυση των διαφορών στο πλαίσιο των ευρωμεσογειακών συμφωνιών ακολουθούσαν αποκλειστικά τη διπλωματική οδό. Στην πράξη, η τακτική αυτή δεν είναι αποτελεσματική και έχει οδηγήσει σε καταστάσεις ανεπίλυτων διαφορών, δεδομένου ότι το συμβαλλόμενο μέρος κατά του οποίου στρεφόταν η καταγγελία μπορούσε εύκολα να μπλοκάρει τις διαδικασίες. Οι βελτιώσεις στις ευρωμεσογειακές συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου μπορούν να συμβάλουν στην οικονομική και πολιτική σταθερότητα σε αυτήν την θεμελιώδους σημασίας περιοχή, προκειμένου να παγιωθεί ένας ενιαίος χώρος ειρήνης, ανάπτυξης, δικαιοσύνης, ισότητας, ελευθερίας, πλουραλισμού, δημοκρατίας και σεβασμού. Επιπλέον, η σωστή εφαρμογή του μηχανισμού μπορεί να αυξήσει την ασφάλεια και την προβλεψιμότητα των διμερών εμπορικών μας σχέσεων και να αποτελέσει ένα περαιτέρω βήμα προς τη δημιουργία και τη σωστή λειτουργία μιας ευρωμεσογειακής ζώνης ελεύθερων συναλλαγών. Οι καθυστερήσεις στην επίλυση των διαφορών έχουν αρνητικές συνέπειες τόσο για την επιχειρηματική κοινότητα όσο και για τους τελικούς καταναλωτές εκατέρωθεν της Μεσογείου. Με την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, οι άμεσες ξένες επενδύσεις αποτέλούν πλέον τμήμα της εμπορικής πολιτικής της ΕΕ και, ως εκ τούτου, εμπίπτουν στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Ένωσης. Στη σημερινή εποχή που οι άμεσες ξένες επενδύσεις διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην οικονομική ευημερία των κρατών και των περιφερειών, ένας λειτουργικός και αποτελεσματικός μηχανισμός επίλυσης διαφορών θα μπορούσε να συμβάλει επίσης στην επίλυση των διαφορών στην περιοχή.

  Elisabeth Köstinger (PPE), γραπτώς. – (DE) Δεδομένου ότι οι κανόνες για την επίλυση των διαφορών ακολουθούν αποκλειστικά τη διπλωματική οδό και έχουν οδηγήσει σε καταστάσεις ανεπίλυτων διαφορών που μπορούν εύκολα να μπλοκαριστούν, ο νέος μηχανισμός επίλυσης εμπορικών διαφορών αξίζει την υποστήριξή μας. Ο μηχανισμός αυτός διαμορφώνεται σύμφωνα με τους μηχανισμούς επίλυσης των διαφορών των πιο πρόσφατων συμφωνιών που συνήφθησαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και σύμφωνα με το μνημόνιο συμφωνίας για την επίλυση διαφορών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Σχέδια συμφωνίας με την Ιορδανία, το Μαρόκο και την Αίγυπτο εφαρμόζονται ήδη και καλύπτουν εξίσου το εμπόριο γεωργικών προϊόντων. Επικροτώ την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να στηρίξει αυτές τις συμφωνίες.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψηφίζω αυτό το ψήφισμα, διότι θεωρώ ότι η ΕΕ πρέπει να παράσχει έναν κατάλληλο μηχανισμό επίλυσης των διαφορών που προκύπτουν από την εφαρμογή των ευρωμεσογειακών συμφωνιών. Το 2006, το Συμβούλιο ανέθεσε στην Επιτροπή να αρχίσει συνομιλίες με τους μεσογειακούς εταίρους, και η σχετική συμφωνία υπεγράφη μόλις το 2009.

Η θέσπιση ενός κανονικού μηχανισμού επίλυσης διαφορών θα πρέπει εντέλει να εισαγάγει απλοποιημένες και αποτελεσματικές διαδικασίες επίλυσης διαφορών, με αυστηρές χρονικές προθεσμίες. Συμφωνώ με την άποψη του εισηγητή, ο οποίος θεωρεί απαραίτητη την αναθεώρηση των ευρωμεσογειακών συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου ώστε οι τελευταίες να συμβάλουν στην οικονομική και πολιτική σταθερότητα της περιοχής, καθώς και στην παγίωση ενός χώρου ειρήνης και ανάπτυξης. Η προτεινόμενη μέθοδος διαμορφώνεται βάσει των πλέον επίκαιρων μηχανισμών επίλυσης διαφορών, οι οποίοι περιλαμβάνονται στις συμφωνίες εταιρικής σχέσης που συνήφθησαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τον ΠΟΕ. Στη σημερινή εποχή που οι άμεσες ξένες επενδύσεις διαδραματίζουν καίριο ρόλο στην οικονομική ευημερία των κρατών μελών της Ευρώπης, ευελπιστώ ότι ένας αποτελεσματικός μηχανισμός επίλυσης διαφορών θα συμβάλει επίσης στην επίλυση διαφορών στην περιοχή.

Σύσταση: Ryszard Antoni Legutko (A7-0063/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ της παρούσας έκθεσης, και θα ήθελα να τονίσω ότι πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα στη συνέχιση των διαπραγματεύσεων μεταξύ της ΕΕ και της Ουκρανίας προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος που μπορεί να διευκολύνει την πλήρη προσχώρησή της στην ΕΕ στο μέλλον.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση. Με την εφαρμογή της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας, στις χώρες εταίρους δίνεται σταδιακά η δυνατότητα να συμμετάσχουν σε συγκεκριμένα προγράμματα της Ένωσης και σε δραστηριότητες των οργανισμών. Αυτό είναι ένα από τα πολλά μέτρα που έχουν ως στόχο την προώθηση των μεταρρυθμίσεων, τον εκσυγχρονισμό και τη μετάβαση σε χώρες γειτονικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τον Ιούνιο του 2007, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης τόνισε για άλλη μια φορά την τεράστια σημασία της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας και, συνεπώς, το εν λόγω πρωτόκολλο θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τη συμμετοχή της Ουκρανίας σε σημαντικά προγράμματα της ΕΕ και την αποκόμιση οφελών από τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη δημοκρατικών διαδικασιών.

  George Becali (NI), γραπτώς. – (RO) Υπερψήφισα την πρόταση του εισηγητή μας. Πιστεύω ότι και τα δύο μέρη θα έχουν οφέλη εάν εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις που θα αναλάβουν, σύμφωνα με το παρόν πρωτόκολλο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα αποκτήσει έναν σωστό, σταθερό, δημοκρατικό εταίρο στα ανατολικά σύνορά της, ενώ οι πολίτες της Ουκρανίας θα αποκτήσουν σαφέστερη ευρωπαϊκή προοπτική.

  Adam Bielan (ECR), γραπτώς. – (PL) Από την έναρξη του έργου μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, υπήρξα θερμός υποστηρικτής των φιλοευρωπαϊκών επιδιώξεων της Ουκρανίας. Η Ουκρανία είναι ένας από τους πλέον σημαντικούς εταίρους στην πολιτική της Πολωνίας για την ανατολική Ευρώπη. Επιπλέον, μαζί με την Ουκρανία, η χώρα μου ετοιμάζεται να φιλοξενήσει το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου τον επόμενο χρόνο. Προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της εξωτερικής πολιτικής της Ένωσης, καθώς και για λόγους ασφαλείας, είναι εξαιρετικά σημαντικό για ολόκληρη την ΕΕ να επιταχύνει τη συνεργασία με την Ουκρανία. Θεωρώ μία από τις σημαντικότερες υποχρεώσεις μας τη στήριξη της νέας δημοκρατίας στην Ουκρανία. Στηρίζω, συνεπώς, την επιτάχυνση των διαπραγματεύσεων όσον αφορά τη ζώνη ελεύθερων συναλλαγών και τη μέγιστη δυνατή συμμετοχή της Ουκρανίας στα προγράμματα της Ένωσης. Υπερψήφισα το ψήφισμα, και με αυτή μου την πράξη εξέφρασα την έγκρισή μου για τη σύναψη του πρωτοκόλλου της συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ουκρανίας.

  Slavi Binev (NI), γραπτώς. – (BG) Αυτό το πρωτόκολλο περιέχει τη συμφωνία πλαίσιο για τις γενικές αρχές σχετικά με τη συμμετοχή της Ουκρανίας σε προγράμματα της Ένωσης. Περιλαμβάνει τυποποιημένες ρήτρες που πρόκειται να εφαρμοστούν σε όλες τις χώρες εταιρικής σχέσης στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας, με τις οποίες αναμένεται να συναφθούν παρόμοια πρωτόκολλα. Κατά την άποψή μου, η Ουκρανία καταβάλλει τις αναγκαίες προσπάθειες, και στηρίζω τη σύναψη αυτής της συμφωνίας.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα αυτό το νομοθετικό ψήφισμα για την έγκριση του σχεδίου απόφασης του Συμβουλίου από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, βάσει του οποίου θα υπάρξει ένα συμπληρωματικό πρωτόκολλο στη συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας ΕΕ-Ουκρανίας. Βάσει αυτού του πρωτοκόλλου, θα δοθεί η δυνατότητα στην Ουκρανία να συμμετάσχει σε προγράμματα της ΕΕ σχετικά με τις επιχειρήσεις και την επιχειρηματικότητα, την ενέργεια και τις τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνίας. Σύμφωνα με αυτήν τη συμφωνία, η Ουκρανία θα πρέπει να συνεισφέρει οικονομικά στον γενικό προϋπολογισμό της ΕΕ ανάλογα με τα προγράμματα στα οποία επιθυμεί να συμμετάσχει και η ΕΕ, με τη σειρά της, θα διασφαλίσει ότι τα εν λόγω προγράμματα ρυθμίζονται και ελέγχονται από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Είμαι αντιπρόεδρος της Επιτροπής Κοινοβουλευτικής Συνεργασίας ΕΕ-Ουκρανίας και έχω την πεποίθηση ότι η σύναψη αυτού του πρωτοκόλλου θα παράσχει στην Ουκρανία περισσότερες ευκαιρίες για τη σύγκλιση των πολιτικών της με τις πολιτικές, τα πρότυπα και τους κανόνες που ακολουθεί η ΕΕ στους προαναφερθέντες τομείς.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η σχέση μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ουκρανίας χαρακτηρίζεται από πρόοδο αλλά και από εμπόδια τα οποία κατά καιρούς προέκυπταν από την αυξημένη ή μειωμένη στρατηγική εγγύτητα της χώρας με τη γειτονική της Ρωσία. Στις 18 Ιουνίου 2007, το Συμβούλιο εξέδωσε κατευθυντήριες γραμμές στην Επιτροπή για τη διαπραγμάτευση συμφωνιών πλαισίων με την Αλγερία, την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, την Αίγυπτο, τη Γεωργία, το Ισραήλ, την Ιορδανία, τον Λίβανο, τη Μολδαβία, το Μαρόκο, την Παλαιστινιακή Αρχή, την Τυνησία και την Ουκρανία για τις γενικές γραμμές που διέπουν τη συμμετοχή αυτών των χωρών σε προγράμματα της ΕΕ. Πιστεύω ότι η σύναψη της προαναφερθείσας συμφωνίας είναι θετική λόγω της ανάγκης να καθοριστεί ρητά το πλαίσιο εντός του οποίου η Ουκρανία θα συμμετάσχει σε ευρωπαϊκά προγράμματα, συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στη βελτίωση των σχέσεών της με την Ένωση.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας (ΕΠΓ) προβλέπει το σταδιακό άνοιγμα των προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη συμμετοχή γειτονικών χωρών με στόχο την προώθηση μεταρρυθμίσεων, τον εκσυγχρονισμό και συχνά τον εκδημοκρατισμό τους. Ως εκ τούτου, στις 5 Μαρτίου 2007, το Συμβούλιο ενέκρινε μια γενική προσέγγιση που προοριζόταν «να διευκολύνει τους εταίρους της ΕΠΓ να συμμετάσχουν σε οργανισμούς και προγράμματα της Κοινότητας». Ως αποτέλεσμα αυτής της προσέγγισης, η Επιτροπή ξεκίνησε τη διαπραγμάτευση συμφωνιών πλαισίων με γειτονικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας, των οποίων τα έγγραφα είναι πλήρη και έτοιμα να υποβληθούν για να λάβουν έγκριση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σύμφωνα με τους όρους της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ψηφίζω υπέρ αυτής της συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας για την εγκαθίδρυση εταιρικής σχέσης μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των κρατών μελών τους, αφενός, και της Ουκρανίας, αφετέρου, σχετικά με τις γενικές αρχές που διέπουν τη συμμετοχή της Ουκρανίας στα προγράμματα της Ένωσης, και την επικροτώ, διότι αποτελεί ένα ακόμα βήμα προς την υλοποίηση των στόχων που ενέπνευσαν τη δημιουργία της κοινής αγοράς.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Κατά την άποψή μας, η σύναψη αυτής της συμφωνίας θέτει έναν αριθμό ερωτημάτων, δεδομένης της εξαιρετικά ασαφούς φύσης της υποβληθείσας πρότασης. Γίνεται αναφορά σε προγράμματα, όμως δεν γνωρίζουμε σε ποια προγράμματα θα μπορεί να συμμετάσχει η Ουκρανία, τι μορφή θα πάρει αυτή η συμμετοχή ή ποιες θα είναι οι οικονομικές προϋποθέσεις και επιπτώσεις. Εξαγγέλλονται οφέλη, χωρίς να γίνεται σαφές από πού θα προέρχονται.

Θεωρούμε ότι η θέσπιση συμφωνιών με στόχους όπως αυτοί που αναφέρθηκαν θα πρέπει να βασίζεται στον σεβασμό της κυριαρχίας των χωρών και των λαών τους, σε αμοιβαία συμφέροντα, στην αμοιβαιότητα και στη συνεργασία, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε χώρας· θα πρέπει να αξιολογείται τι συνεισφέρει κάθε μέρος στη συμφωνία από οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική άποψη. Δεν μπορούμε να πούμε περισσότερα για την παρούσα έκθεση εκτός του ότι είναι λυπηρό το γεγονός ότι συμφωνεί στη θέσπιση ενός πρωτοκόλλου του οποίου δεν επιτρέπεται να γνωρίζουμε το ακριβές περιεχόμενο και τις επιπτώσεις.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η θέσπιση αυτής της συμφωνίας θέτει έναν αριθμό ερωτημάτων, δεδομένης της εξαιρετικά ασαφούς φύσης της πρότασης που βρίσκεται ενώπιόν μας. Γίνεται αναφορά σε προγράμματα, όμως δεν γνωρίζουμε σε ποια προγράμματα θα μπορεί να συμμετάσχει η Ουκρανία, τι μορφή θα πάρει αυτή η συμμετοχή ή ποιες θα είναι οι οικονομικές επιπτώσεις. Γίνεται αναφορά στις γενικές αρχές που διέπουν τη συμμετοχή, όμως αυτές δεν προσδιορίζονται. Αναφέρονται οφέλη, χωρίς η έκθεση να καθιστά σαφές από πού θα προέρχονται.

Πιστεύουμε ότι είναι επίσης σημαντικό να αναφερόμαστε στα παρακάτω κατά τη θέσπιση συμφωνιών μεταξύ κυρίαρχων χωρών: σεβασμός της κυριαρχίας της χώρας και του λαού της, αμοιβαία συμφέροντα, αμοιβαιότητα και συνεργασία, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε χώρας· αξιολόγηση του τι συνεισφέρει κάθε μέρος στη συμφωνία από οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική άποψη.

Είναι λυπηρό το ότι ψηφίσαμε υπέρ μιας έκθεσης που συμφωνεί επί της θέσπισης ενός πρωτοκόλλου, διαθέτοντας ελάχιστες πληροφορίες για το περιεχόμενο και τις επιπτώσεις του.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα αυτό το ψήφισμα για την έγκριση του σχεδίου απόφασης του Συμβουλίου από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο βάσει του οποίου θα υπάρξει ένα συμπληρωματικό πρωτόκολλο στη συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας ΕΕ-Ουκρανίας. Στην Ουκρανία θα δοθεί η δυνατότητα να συμμετάσχει σε προγράμματα της ΕΕ σχετικά με τις επιχειρήσεις και την επιχειρηματικότητα, την ενέργεια και τις τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνίας. Η Ουκρανία θα πρέπει να συνεισφέρει οικονομικά στον γενικό προϋπολογισμό της ΕΕ ανάλογα με τα προγράμματα στα οποία επιθυμεί να συμμετάσχει και η ΕΕ, με τη σειρά της, θα διασφαλίσει ότι τα εν λόγω προγράμματα ρυθμίζονται και ελέγχονται από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Αυτή η πολιτική εταιρικής σχέσης και συνεργασίας θα παράσχει στην Ουκρανία περισσότερες ευκαιρίες για τη σύγκλιση των πολιτικών της με τις πολιτικές που ακολουθεί η ΕΕ σε αυτούς τους τομείς.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα αυτήν την τεχνική έκθεση που εγκρίνει τη συμμετοχή της Ουκρανίας σε προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Iosif Matula (PPE), γραπτώς. – (RO) Υπερψήφισα το σχέδιο ψηφίσματος αναφορικά με την απόφαση του Συμβουλίου για μια συμφωνία πλαίσιο μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ουκρανίας σχετικά τις γενικές γραμμές που αφορούν τη συμμετοχή της χώρας σε προγράμματα της Ένωσης. Το έγγραφο αυτό αποτελεί μέρος της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας, αλλά ικανοποιεί και την επιθυμία της Ουκρανίας να συμμετάσχει σε τρέχοντα και μελλοντικά προγράμματα της ΕΕ. Επιπλέον, η Ουκρανία θα μπορέσει να ζητήσει βοήθεια από την Ένωση για να συμμετάσχει σε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού μέσου γειτονίας και εταιρικής σχέσης ή βάσει οποιουδήποτε άλλου παρόμοιου κανονισμού που προβλέπει εξωτερική βοήθεια. Αυτό μπορεί επίσης να δώσει νέα πνοή στις σχέσεις της Ρουμανίας με την Ουκρανία. Πρέπει να αναπτύξουμε αυτούς τους δεσμούς με πραγματιστικό τρόπο ώστε οι πολίτες να ωφεληθούν άμεσα από τις πολιτικές μας αποφάσεις.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Επί μακρόν, οι σχέσεις ΕΕ-Ουκρανίας χαρακτηρίζονταν από καλές και κακές στιγμές. Τον περισσότερο καιρό, το κλίμα αυτό υπαγόρευε η αυξημένη ή μειωμένη εγγύτητα της Ουκρανίας με τη γειτονική της Ρωσία. Το πρωτόκολλο αυτό θα συμβάλλει στη δημιουργία ενός σαφούς πλαισίου για τη συμμετοχή της Ουκρανίας σε διάφορα ευρωπαϊκά προγράμματα ώστε στο μέλλον, οι σχέσεις ΕΕ-Ουκρανίας να μην έχουν τις διακυμάνσεις τις οποίες διήλθαν μέχρι τώρα.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η συμμετοχή της Ουκρανίας σε προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνιστά σημαντικό βήμα τόσο για την Ουκρανία όσο και για την ΕΕ. Αυτό θα βοηθήσει στην προώθηση της ανταλλαγής επιστημονικής γνώσης και έρευνας. Τα φοιτητικά προγράμματα θα επεκταθούν και θα υπάρξουν χρηματοπιστωτικά, οικονομικά και κοινωνικά οφέλη και για τις δύο πλευρές. Η γεωγραφική θέση της Ουκρανίας είναι σημαντικός παράγοντας και αποτελεί επίσης μεγάλο πλεονέκτημα για την ΕΕ, διότι θα διευκολύνει την ΕΕ να βελτιώσει τις επαφές της με τα άλλα κράτη της ανατολικής Ευρώπης. Για τον λόγο αυτόν, τάσσομαι υπέρ του παρόντος σχεδίου.

  Justas Vincas Paleckis (S&D), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα τη σύσταση να επιτραπεί στην Ουκρανία να συμμετάσχει σε τρέχοντα προγράμματα της ΕΕ και σε όσα θα υλοποιηθούν στο μέλλον σε τομείς όπως είναι οι επιχειρήσεις, η ενέργεια, οι τεχνολογίες και οι επικοινωνίες. Αυτή η συμφωνία θα επιταχύνει τη μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης στην Ουκρανία και τη σύγκλιση των διαφόρων τομέων της οικονομίας της χώρας με τη νομοθεσία, τα πρότυπα και τα παραδείγματα καλών πρακτικών της ΕΕ. Σε αντάλλαγμα της οικονομικής συμβολής της στα προγράμματα, η Ουκρανία θα έχει το δικαίωμα να συμμετάσχει ως παρατηρητής στις επιτροπές που συντονίζουν τα προγράμματα της ΕΕ. Οι πρωτοβουλίες για τα προγράμματα που προτείνονται από την Ουκρανία θα ληφθούν υπόψη όπως και αυτές που προτείνονται από τα κράτη μέλη της ΕΕ. Αυτό θα διευκολύνει την Ουκρανία να προσεγγίσει σταδιακά την ΕΕ.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ουκρανίας είχαν τις διακυμάνσεις τους. Στις 18 Ιουνίου 2007, το Συμβούλιο έδωσε εντολή στην Επιτροπή να διαπραγματευτεί συμφωνίες πλαίσια με την Αλγερία, την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, την Αίγυπτο, τη Γεωργία, το Ισραήλ, την Ιορδανία, τον Λίβανο, τη Μολδαβία, το Μαρόκο, την Παλαιστινιακή Αρχή, την Τυνησία και την Ουκρανία για τις γενικές γραμμές που διέπουν τη συμμετοχή αυτών των χωρών σε προγράμματα της ΕΕ. Είναι σημαντικό να θεσπιστεί ένα σαφές και ακριβές νομικό πλαίσιο για τη συμμετοχή της Ουκρανίας σε ευρωπαϊκά προγράμματα, συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στη βελτίωση των σχέσεών της με την Ένωση. Συνεπώς, υπερψήφισα το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου για τη σύναψη του πρωτοκόλλου της συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας για την εγκαθίδρυση εταιρικής σχέσης μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των κρατών μελών τους, αφενός, και της Ουκρανίας, αφετέρου, για συμφωνία πλαίσιο μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ουκρανίας σχετικά με τις γενικές αρχές που διέπουν τη συμμετοχή της Ουκρανίας στα προγράμματα της Ένωσης.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Έχοντας υπόψη το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου (13604/2010), έχοντας υπόψη το σχέδιο πρωτοκόλλου για τη συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας για την εγκαθίδρυση εταιρικής σχέσης μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των κρατών μελών τους, αφενός, και της Ουκρανίας, αφετέρου, η οποία συνήφθη στις 14 Ιουνίου 1994, σχετικά με συμφωνία πλαίσιο μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ουκρανίας όσον αφορά τις γενικές γραμμές για τη συμμετοχή της Ουκρανίας σε προγράμματα της Ένωσης (13962/2010), έχοντας υπόψη την αίτηση έγκρισης που υπέβαλε το Συμβούλιο σύμφωνα με τα άρθρα 114, 168, 169, 172, 173, παράγραφος 3, 188 και 192, και το άρθρο 218, παράγραφος 6, δεύτερο εδάφιο, στοιχείο α), της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (C7-0401/2010), έχοντας υπόψη τα άρθρα 81, 90, παράγραφος 8, και 46, παράγραφος 1, του Κανονισμού του Κοινοβουλίου, και έχοντας υπόψη τη σύσταση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (A7-0063/2011), εγκρίνουμε τη σύναψη του πρωτοκόλλου.

  Rafał Trzaskowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Η συμμετοχή σε ευρωπαϊκά προγράμματα και οργανισμούς χωρών που περιλαμβάνονται στην πολιτική γειτονίας είναι μία από τις πλέον απτές μορφές συνεργασίας αυτών των χωρών με την Ένωση. Θα πρέπει να προσπαθήσουμε να διασφαλίσουμε ότι τα προγράμματα που προσφέρονται παρέχουν τη μεγαλύτερη δυνατή στήριξη στις μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιούνται σε αυτές τις χώρες προκειμένου να προσεγγίσουν την Ένωση.

  Viktor Uspaskich (ALDE), γραπτώς. – (LT) Ο 18ος γύρος των διαπραγματεύσεων Ουκρανίας-ΕΕ για την υπογραφή της συμφωνίας σύνδεσης διεξάξεται αυτήν την εβδομάδα στις Βρυξέλλες. Η διαδικασία διήρκεσε μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι καιρός να υπογραφεί η συμφωνία, διότι είναι προς το συμφέρον τόσο της ΕΕ όσο και της Ουκρανίας. Με πληθυσμό 46 εκατομμύρια κατοίκους, η Ουκρανία χρειάζεται σταθερότητα στην περιοχή. Τα τελευταία χρόνια, η Ουκρανία έχει μετατραπεί σε πολιτική αρένα: δεν πρέπει να αναγκαστεί να επιλέξει μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης. Είναι σημαντικό για τα κράτη της ΕΕ, ιδίως για τη Λιθουανία, να επιδιώξει ενεργά στενότερη συνεργασία με τους γείτονές της στην ανατολική Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι εξακολουθούν να υφίστανται κάποιες διαφορές. Η σύναψη επιτυχούς συμφωνίας σύνδεσης θα ενθάρρυνε τον εκσυγχρονισμό και τις μεταρρυθμίσεις στην Ουκρανία και θα την βοηθούσε να προσεγγίσει τα ευρωπαϊκά πρότυπα.

Όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις για τη ζώνη ελεύθερων συναλλαγών, πρέπει να επιδιώξουμε συμφωνίες σχετικά με προτάσεις για τους δασμούς, τις διαδικασίες για τη φορολόγηση της ενέργειας και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Η απελευθέρωση της κυκλοφορίας των προσώπων είναι επίσης ουσιαστικής σημασίας. Οι Λιθουανοί θυμούνται ακόμα τους ταξιδιωτικούς περιορισμούς που βίωσαν. Γνωρίζουμε τι σημαίνει να ζει κανείς στα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης. Είναι σημαντικό να καταστεί βασική προτεραιότητα το ζήτημα των ταξιδιών χωρίς θεώρηση.

Έκθεση: Carmen Fraga Estévez (A7-0057/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ αυτής της έκθεσης, διότι είναι προς το συμφέρον των ενδιαφερόμενων περιοχών να θεσπιστεί μια νομική βάση για τις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ της ΕΕ και της Γροιλανδίας, σε αυτήν την περίπτωση, που θα τεθούν υπό την αιγίδα των κανόνων της εσωτερικής αγοράς της ΕΕ.

  Vito Bonsignore (PPE), γραπτώς. – (IT) Το 2010, η Επιτροπή υπέβαλε στο Συμβούλιο πρόταση για ευρωπαϊκούς κανόνες όσον αφορά τις εισαγωγές αλιευτικών προϊόντων, χρησιμοποιώντας ως βάση το άρθρο 203 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συμφωνώ με την ερμηνεία ότι αυτή η δραστηριότητα πρέπει να ρυθμίζεται επί της νομοθετικής βάσης του άρθρου 43, σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 204, επιτρέποντας, συνεπώς, να γίνουν αναθεωρήσεις διά της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας.

Το 2007 μόνο, σχεδόν το 87% των αλιευτικών προϊόντων που εξήγαγε η Γροιλανδία κατέληξαν στην ΕΕ. Για τον λόγο αυτόν, η θέσπιση γενικών κανόνων για τις εμπορικές συναλλαγές και τις εισαγωγές αλιευτικών προϊόντων που προέρχονται από τη Γροιλανδία δεν μπορεί να αφεθεί πλήρως στην Επιτροπή και το Συμβούλιο, διότι αυτό θα ερχόταν σε αντίθεση με τις διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας. Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι το Κοινοβούλιο πρέπει να εισακουσθεί σε έναν τόσο σημαντικό τομέα.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα την έκθεση για τις εισαγωγές αλιευτικών προϊόντων από τη Γροιλανδία, η οποία έχει ως στόχο να εφαρμόσει κανόνες εσωτερικής αγοράς στις εν λόγω εισαγωγές μόλις η Γροιλανδία αναλάβει να μεταφέρει την ευρωπαϊκή νομοθεσία, κυρίως τη νομοθεσία για την υγεία των ζώων και την ασφάλεια των τροφίμων. Ωστόσο, πιστεύω ότι η νομική βάση της πρότασης θα πρέπει να προσαρμοστεί ώστε το κείμενο να πάρει τη μορφή κανονισμού παρά απόφασης του Συμβουλίου.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Αυτή η πρόταση προβλέπει γενικούς κανόνες για τις εμπορικές συναλλαγές ΕΕ-Γροιλανδίας σε αλιευτικά προϊόντα, μεταξύ άλλων, ζώντα δίθυρα μαλάκια, εχινόδερμα, χιτωνόζωα, θαλάσσια γαστερόποδα και τα υποπροϊόντα τους. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εγκρίνουν την εισαγωγή προϊόντων που προέρχονται από τη Γροιλανδία, σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ένωσης για το εσωτερικό εμπόριο. Η εισαγωγή προϊόντων στην Ένωση θα υπόκειται σε έναν αριθμό προϋποθέσεων, συμπεριλαμβανομένης της αποτελεσματικής μεταφοράς και εφαρμογής των ισχυόντων κανόνων που καθορίζονται στη νομοθεσία της Ένωσης όσον αφορά την υγεία των ζώων και την ασφάλεια των τροφίμων. Όπως και ο εισηγητής, πιστεύω ότι το προτεινόμενο κείμενο θα πρέπει να εγκριθεί χρησιμοποιώντας τη συνήθη νομοθετική διαδικασία και ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει να ασκήσει τα νομοθετικά του δικαιώματα σε παρόμοιες περιπτώσεις στο μέλλον.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι εξαγωγές αλιευτικών προϊόντων από τη Γροιλανδία αποτελούν το 82% του συνόλου των εξαγωγών της, συνολικού ύψους 255 εκατ. ευρώ το 2007. Η πλειοψηφία –87% – κατευθύνθηκε προς την ΕΕ, ιδίως τη Δανία, σε ποσοστό 97%. Η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων ενέκρινε ομόφωνα μια γνωμοδότηση που στήριζε το αίτημα ότι το άρθρο 43, παράγραφος 2, και το άρθρο 204 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) και το άρθρο μόνο του πρωτοκόλλου (αριθ. 34) σχετικά με το ιδιαίτερο καθεστώς που εφαρμόζεται στη Γροιλανδία πρέπει να αποτελέσουν τη νομική βάση για το προτεινόμενο νομοθετικό κείμενο αντί για τη νομική βάση που επέλεξε η Επιτροπή: δηλαδή το άρθρο 203 της ΣΛΕΕ. Συνεπώς, δεδομένου ότι πρόκειται για ένα νομικό ζήτημα και όχι για το περιεχόμενο της πρότασης ψηφίσματος και δεδομένης της συναίνεσης που επετεύχθη, συμφωνώ με την έγκρισή της.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η μεγάλη αντιπαράθεση σχετικά με την παρούσα έκθεση αποτελεί δευτερεύον ζήτημα όσον αφορά τα κίνητρά της. Συγκεκριμένα, η Επιτροπή Αλιείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εξέφρασε τη διαφωνία της με τη νομική βάση που επέλεξε η Επιτροπή για την υποβολή αυτής της πρότασης: το άρθρο 203 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), το οποίο προβλέπει την εξέταση από το Συμβούλιο «των διατάξεων όσον αφορά τους λεπτομερείς κανόνες και τη διαδικασία για τη σύνδεση των χωρών και επικρατειών με την Ένωση» μετά από διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η Επιτροπή Αλιείας θεώρησε ότι πρέπει να εγκριθούν ως νομική βάση τα άρθρα 43, παράγραφος 2 –που αναφέρεται στη συνήθη νομοθετική διαδικασία ή συν-νομοθεσία–, και 204 της ΣΛΕΕ, καθώς και το άρθρο μόνο του πρωτοκόλλου (αριθ. 34) σχετικά με το ιδιαίτερο καθεστώς που εφαρμόζεται στη Γροιλανδία.

Η θέση αυτή στηρίχθηκε από τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων. Το σημαντικό ζήτημα που θα έπρεπε, στη βάση του, να αποτελεί την ουσία της έκθεσης παραμένει στο περιθώριο αυτής: ο καθορισμός των κανόνων που θα ισχύουν για τις εισαγωγές αλιευτικών προϊόντων από τη Γροιλανδία στην ΕΕ. Οι κύριες αλιευτικές εξαγωγές από τη Γροιλανδία περιλαμβάνουν γαρίδες (59%), ιππόγλωσσα Γροιλανδίας (23%), μπακαλιάρο (9,5%), καβούρια (1,9%), χτένια (1,4%) και αυγά ψαριών (1,3%).

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα την έκθεση της κ. Fraga που επιτρέπει στη Γροιλανδία να εξάγει αλιευτικά προϊόντα στην ΕΕ παρά το ότι δεν είναι μέλος της. Όταν η Γροιλανδία απέκτησε σημαντική τοπική κυβέρνηση και αποφάσισε να αποχωρήσει από την ΕΚ, έπρεπε να διαπραγματευτεί την έξοδό της. Αυτό το προηγούμενο διαψεύδει τους αναληθείς ισχυρισμούς ότι η εσωτερική διεύρυνση της ΕΕ θα απαιτούσε από τα πρόσφατα ανεξάρτητα κράτη της ΕΕ να υποβάλουν εκ νέου αίτηση ένταξης.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση σχετικά με την πρόταση για απόφαση του Συμβουλίου που θα καθορίζει τους κανόνες για τις εισαγωγές στην Ευρωπαϊκή Ένωση από τη Γροιλανδία αλιευτικών προϊόντων, ζώντων δίθυρων μαλακίων, εχινόδερμων, χιτωνόζωων, θαλάσσιων γαστερόποδων και των σχετικών υποπροϊόντων τους. Οι εξαγωγές αλιευτικών προϊόντων της Γροιλανδίας, περίπου το 82% του συνόλου των εξαγωγών της, ανήλθαν σε συνολικό ύψος 255 εκατ. ευρώ το 2007, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων κατευθύνθηκε στην ΕΕ, ιδίως τη Δανία. Οι κύριες αλιευτικές εξαγωγές από τη Γροιλανδία περιλαμβάνουν γαρίδες (59%), ιππόγλωσσα Γροιλανδίας (23%), μπακαλιάρο (9,5%), καβούρια (1,9%), χτένια (1,4%) και αυγά ψαριών (1,3%). Αυτή η απόφαση περιλαμβάνει μια τροπολογία στο νομικό πλαίσιο, από μια απόφαση του Συμβουλίου σε έναν κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

  Elisabeth Köstinger (PPE), γραπτώς. – (DE) Το εμπόριο αλιευτικών προϊόντων, ζώντων δίθυρων μαλακίων, εχινόδερμων, χιτωνόζωων, θαλάσσιων γαστερόποδων και των υποπροϊόντων τους μεταξύ της Γροιλανδίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τους κανόνες που καθορίζονται στη νομοθεσία της Ένωσης και με άλλες προϋποθέσεις, είναι απολύτως αποδεκτό. Συνεπώς, δεν υπάρχει λόγος αντίθεσης στο περιεχόμενο της συμφωνίας. Η εισαγωγή αυτών των προϊόντων συνιστά ευπρόσδεκτη συμβολή στο εμπόριο εντός της Ένωσης.

  Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Η φύση των εμπορικών σχέσεων μεταξύ της ΕΕ και της Γροιλανδίας είναι σημαντική εδώ και αρκετά χρόνια. Μάλιστα, από το 2007, η Γροιλανδία εξάγει το 82% των αλιευτικών προϊόντων της, εκ των οποίων το 87% καταλήγει στην ευρωπαϊκή αγορά. Μπορούμε, συνεπώς, να πούμε ότι πρόκειται για έναν σημαντικό πόρο για τη Γροιλανδία, επιπροσθέτως του τι προσφέρει η Ευρώπη με τη μορφή οικονομικής υποστήριξης ως αντάλλαγμα για τη διατήρηση των αλιευτικών δικαιωμάτων της στα ύδατα της Γροιλανδίας. Στις 26 Απριλίου 2010, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζήτησε από την Επιτροπή Νομικών Θεμάτων να γνωμοδοτήσει ώστε να καθοριστεί μια νομική βάση επί της οποίας θα θεσπιστούν οι συμφωνίες με τη Γροιλανδία. Η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων πρόσφατα στήριξε το Κοινοβούλιο και επιβεβαίωσε ότι η νομική βάση των συμφωνιών μπορεί να βρεθεί, όπως υποστηρίχθηκε, στο άρθρο 43, παράγραφος 2, και στο άρθρο 204 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα αυτήν την πρόταση, η οποία καθορίζει κανόνες αναφορικά με τις εισαγωγές στην ΕΕ από τη Γροιλανδία αλιευτικών προϊόντων και άλλων θαλάσσιων προϊόντων. Η Γροιλανδία και η ΕΕ σκοπεύουν να συνάψουν συμφωνία υγειονομικού περιεχομένου για τα εν λόγω προϊόντα, με στόχο να μπορεί η Γροιλανδία να εμπορεύεται αυτά τα προϊόντα με την ΕΕ βάσει των κανόνων της εσωτερικής αγοράς, υπό την προϋπόθεση ότι η Γροιλανδία θα μεταφέρει τους υγειονομικούς κανόνες και τους κανόνες για την υγεία των ζώων της ΕΕ στα αλιευτικά προϊόντα.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Με τον καθορισμό κανόνων για το εμπόριο μεταξύ ΕΕ-Γροιλανδίας αλιευτικών προϊόντων, ζώντων δίθυρων μαλακίων, εχινόδερμων, χιτωνόζωων, θαλάσσιων γαστερόποδων και των υποπροϊόντων τους, οι εισαγωγές από τη Γροιλανδία συμμορφώνονται με τη νομοθεσία της ΕΕ. Οι εισαγωγές προϊόντων στην Ένωση πρέπει να υπόκεινται σε ισχύοντες κανόνες που καθορίζονται στη νομοθεσία της Ένωσης όσον αφορά τα ζητήματα της υγείας των ζώων και της ασφάλειας των τροφίμων. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο θεωρείται σημαντική η έγκριση της παρούσας έκθεσης.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. – (EN) Είναι γνωστό ότι η Γροιλανδία και η Ευρωπαϊκή Ένωση σκοπεύουν να υπογράψουν συμφωνία υγειονομικού περιεχομένου όσον αφορά τα ψάρια και τα αλιευτικά προϊόντα που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση. Ο στόχος μιας τέτοιας συμφωνίας θα ήταν να μπορεί η Γροιλανδία να εμπορεύεται αυτά τα προϊόντα με την Ένωση βάσει των κανόνων της εσωτερικής αγοράς, υπό την προϋπόθεση ότι η Γροιλανδία θα μεταφέρει τους υγειονομικούς κανόνες και όπου χρειάζεται, τους κανόνες για την υγεία των ζώων της ΕΕ στα αλιευτικά της προϊόντα. Στηρίζω αυτήν τη συμφωνία και ψήφισα «υπέρ».

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Στις 26 Απριλίου 2010, ζητήθηκε η γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την εν λόγω πρόταση από το Συμβούλιο σύμφωνα με τη διαδικασία διαβούλευσης που προβλέπεται στο άρθρο 203 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ). Η Επιτροπή Αλιείας και η Νομική Υπηρεσία του Κοινοβουλίου εξέφρασαν σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με την επιλογή από την Επιτροπή του άρθρου 203 της ΣΛΕΕ ως νομική βάση, προτείνοντας ως ορθή νομική βάση τα άρθρα 43, παράγραφος 2, και 204 της ΣΛΕΕ και το άρθρο μόνο του πρωτοκόλλου (αριθ. 34) σχετικά με το ιδιαίτερο καθεστώς που εφαρμόζεται στη Γροιλανδία.

Το σχέδιο της Επιτροπής τροποποιήθηκε σύμφωνα με την έκθεση που έχει τεθεί επί του παρόντος σε ψηφοφορία, σε συνέχεια των συστάσεων της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων.

Αυτή η έκθεση αξίζει την ψήφο μου, καθώς είναι απολύτως επιθυμητό να εγκριθεί τώρα, σε πρώτη ανάγνωση.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Υπέρ. Οι εξαγωγές αλιευτικών προϊόντων της Γροιλανδίας, περίπου το 82% του συνόλου των εξαγωγών της, ανήλθαν σε συνολικό ύψος 1,9 δισ. δανικές κορόνες (255 εκατ. ευρώ) το 2007, το μεγαλύτερο μέρος (87%) των οποίων κατευθύνθηκε στην ΕΕ, ιδίως τη Δανία (97%). Οι κύριες αλιευτικές εξαγωγές από τη Γροιλανδία περιλαμβάνουν γαρίδες (59%), ιππόγλωσσα Γροιλανδίας (23%), μπακαλιάρο (9,5%), καβούρια (1,9%), χτένια (1,4%) και αυγά ψαριών (1,3%).

Στις 26 Απριλίου 2010, ζητήθηκε η γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την εν λόγω πρόταση από το Συμβούλιο, σύμφωνα με τη διαδικασία διαβούλευσης που προβλέπεται στο άρθρο 203 της ΣΛΕΕ. Η Επιτροπή Αλιείας και η Νομική Υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εξέφρασαν σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με την επιλογή της νομικής βάσης από την Επιτροπή, δηλαδή του άρθρου 203 της ΣΛΕΕ, προτείνοντας, αντ’ αυτού, ως ορθή νομική βάση τα άρθρα 43, παράγραφος 2, και 204 της ΣΛΕΕ, καθώς και το άρθρο μόνο του πρωτοκόλλου (αριθ. 34) σχετικά με το ιδιαίτερο καθεστώς που εφαρμόζεται στη Γροιλανδία.

Αντιστοίχως, η Επιτροπή Αλιείας ζήτησε από την Επιτροπή Νομικών Θεμάτων γνωμοδότηση για την προτεινόμενη νομική βάση. Κατά τη συνεδρίασή της στις 28 Οκτωβρίου 2010, η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων ενέκρινε ομόφωνα μια γνωμοδότηση που στήριζε πλήρως το αίτημα να αποτελέσουν τα άρθρα 43, παράγραφος 2, και 204 της ΣΛΕΕ, καθώς και το άρθρο μόνο του πρωτοκόλλου (αριθ. 34) σχετικά με το ιδιαίτερο καθεστώς που εφαρμόζεται στη Γροιλανδία. τη νομική βάση για την προτεινόμενη νομοθετική πράξη.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Επί του παρόντος, υπάρχει ειδική συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και της Γροιλανδίας, σύμφωνα με την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση διατηρεί τα αλιευτικά της δικαιώματα στα ύδατα της Γροιλανδίας με αντάλλαγμα την οικονομική βοήθεια.

Η Γροιλανδία, πρώην αποικία της Δανίας, απέκτησε πλήρη ανεξαρτησία το 1985, ενώ διατήρησε δεσμούς με την Ευρωπαϊκή Ένωση ως ένα από τα υπερπόντια εδάφη της. Το 2007 μόνο, το 82% των εξαγωγών της Γροιλανδίας ήταν αλιευτικά προϊόντα και από αυτά, το 87% κατέληξε στην ΕΕ.

Στις 26 Απριλίου 2010, η Επιτροπή Αλιείας και η Νομική Υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εξέφρασαν σοβαρές αμφιβολίες για τη νομική βάση που επέλεξε η Επιτροπή για τη σύνταξη της συμφωνίας. Ευελπιστώ ότι η συμφωνία που ψηφίστηκε θα οδηγήσει σε παράταση της εφαρμογής των εσωτερικών κανόνων της ΕΕ αναφορικά με τα αλιευτικά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων αυτών από τη Γροιλανδία. Παράλληλα, πρέπει να γίνονται πάντοτε σεβαστοί οι ισχύοντες κανόνες για την υγεία των ζώων και την ασφάλεια των τροφίμων.

Έκθεση: Sylvie Guillaume (A7-0085/2011)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Συμφωνώ με τη θέση που καθορίζεται στην παρούσα έκθεση, λαμβάνοντας υπόψη τις συστάσεις της συμβουλευτικής ομάδας εργασίας των νομικών υπηρεσιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής και διότι πρόκειται, συνεπώς, για μια απλή και μόνο κωδικοποίηση των ισχυόντων κειμένων, χωρίς τροποποίηση της ουσίας τους.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα αυτό το ψήφισμα σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές για τις διαδικασίες με τις οποίες τα κράτη μέλη χορηγούν και ανακαλούν τη διεθνή προστασία. Η εργασία για τη δημιουργία ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου (ΚΕΣΑ) ξεκίνησε αμέσως μετά τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης του Άμστερνταμ τον Μάιο του 1999, όμως παρά τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν τα τελευταία δέκα χρόνια για την επίτευξη εναρμόνισης στον τομέα του ασύλου, εξακολουθούν να υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ των εθνικών διατάξεων και του τρόπου που εφαρμόζονται. Συμφωνώ με τη γνώμη ότι σε οποιοδήποτε κράτος μέλος υποβάλλουν αίτημα ασύλου οι αιτούντες, πρέπει να απολαμβάνουν υψηλό επίπεδο μεταχείρισης που θα είναι ισότιμο σε ολόκληρη την Ένωση. Μόνο η νομοθετική εναρμόνιση σε αυτόν τον τομέα είναι, συνεπώς, ανεπαρκής και πρέπει να στηριχθεί με ενισχυμένη συνεργασία στην πράξη μεταξύ των κρατών μελών. Είναι σαφές ότι προκειμένου να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, είναι απαραίτητη η έγκριση μεταρρυθμίσεων χωρίς καθυστέρηση, ώστε στους ανθρώπους που ζητούν άσυλο στα κράτη μέλη της ΕΕ να παρέχεται αποτελεσματική προστασία. Υπερψηφίζοντας αυτό το ψήφισμα, εμείς, οι βουλευτές του ΕΚ, συμβάλλουμε στη δημιουργία μιας δίκαιης και αποτελεσματικής ευρωπαϊκής πολιτικής ασύλου.

  Slavi Binev (NI), γραπτώς. – (BG) Θεωρώ ότι οι προτάσεις είναι αντιφατικές. Από τη μία πλευρά, στόχος τους είναι να επιτύχουν μεγαλύτερη εναρμόνιση, να βελτιώσουν τα πρότυπα διεθνούς προστασίας και να ενισχύσουν την ποιότητα και αποτελεσματικότητα των διαδικασιών χορήγησης ασύλου. Από την άλλη πλευρά, θα οδηγήσουν σε αδικαιολόγητο διοικητικό φόρτο, οι απλοποιημένες δικαστικές διαδικασίες θα καταστήσουν πιθανή τη λήψη βιαστικών αποφάσεων, διάφορες ομάδες ανθρώπων μπορεί να αντιμετωπίζονται διαφορετικά χωρίς να υπάρχει λόγος και η κυριαρχία των κρατών μελών μπορεί να περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό. Σταθμίζοντας τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των προτάσεων, καθώς καμία πρόταση δεν στηρίζεται σαφώς από πειστικότερα επιχειρήματα, απείχα από την ψηφοφορία.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ο βασικός στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα του ασύλου περιλαμβάνει τη θέσπιση ενός κοινού χώρου προστασίας και αλληλεγγύης έως το 2012 βάσει μιας κοινής διαδικασίας ασύλου. Παρά τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν τα τελευταία δέκα χρόνια για την επίτευξη εναρμόνισης στον τομέα του ασύλου, εξακολουθούν να υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ των εθνικών διατάξεων και του τρόπου που εφαρμόζονται. Σε οποιοδήποτε κράτος μέλος υποβάλλουν αίτημα ασύλου οι αιτούντες, πρέπει να απολαμβάνουν την ίδια μεταχείριση, λαμβάνοντας υπόψη τα κοινά πρότυπα που ισχύουν σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η έγκριση ενός σταθερού ευρωπαϊκού νομικού πλαισίου είναι εκ των ων ουκ άνευ εάν η Ένωση επιθυμεί να εισάγει ένα κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου με επαρκή και αποτελεσματικό τρόπο. Συνεπώς, μόνο βελτιώνοντας και εναρμονίζοντας τις διαδικασίες και τις σχετικές εγγυήσεις θα καταστεί δυνατή η επίτευξη ενός κοινού συστήματος ασύλου. Επιπλέον, είναι ζωτικής σημασίας η θεμελιώδης αναθεώρηση της οδηγίας που αφορά τις διαδικασίες ασύλου προκειμένου να παρασχεθεί μια προσιτή, δίκαιη και αποτελεσματική διαδικασία προς όφελος τόσο των αιτούντων άσυλο όσο και των κρατών μελών. Θα ήθελα να τονίσω ότι η νέα αναθεωρημένη πρόταση της Επιτροπής για την εν λόγω οδηγία μπορεί πραγματικά να βοηθήσει στην επίτευξη μεγαλύτερης εναρμόνισης, στη βελτίωση των προτύπων διεθνούς προστασίας και στην ενίσχυση της ποιότητας και αποτελεσματικότητας των διαδικασιών χορήγησης ασύλου.

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), γραπτώς. – (RO) Παρά τις προσπάθειες που έχουν καταβληθεί τα τελευταία δέκα χρόνια για την επίτευξη εναρμόνισης στον τομέα του ασύλου, εξακολουθούν να υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ των εθνικών διατάξεων και του τρόπου που εφαρμόζονται. Τέτοιου είδους αποκλίσεις δεν είναι συμβατές με ένα κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου και αποτελούν εμπόδιο στην ανάπτυξή του. Έρχονται σε σύγκρουση με έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους του συστήματος του Δουβλίνου, το οποίο βασίζεται στην υπόθεση ότι τα συστήματα ασύλου των κρατών μελών είναι συγκρίσιμα. Σε οποιοδήποτε κράτος μέλος υποβάλλουν αίτημα ασύλου οι αιτούντες, πρέπει να απολαμβάνουν το ίδιο υψηλό επίπεδο προστασίας σε ολόκληρη την Ένωση.

Αν και η νομοθετική εναρμόνιση δεν αρκεί για να μειωθούν αυτές οι διαφορές, και θα πρέπει να συμπληρωθεί με την έμπρκτη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών, η έγκριση ενός σταθερού ευρωπαϊκού νομικού πλαισίου αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την Ένωση, προκειμένου να εφαρμοστεί ένα κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου με ενδεδειγμένο και αποτελεσματικό τρόπο, όπως έχει δεσμευτεί επανειλημμένως να πράξει. Η πρόταση της Επιτροπής θα διορθώσει τα λάθη του παρελθόντος, κατά το οποίο η προηγούμενη προσέγγιση για το άσυλο ενθάρρυνε μια σειρά από ελλείψεις όσον αφορά τις διαδικαστικές εγγυήσεις για τους αιτούντες άσυλο.

  John Bufton, David Campbell Bannerman και Nigel Farage (EFD), γραπτώς. – (EN) Οι βουλευτές του Κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP) απείχαν από την ψηφοφορία των τροπολογιών της παρούσας έκθεσης. Αυτό δεν οφειλόταν σε αδιαφορία εκ μέρους μας· συνέβη επειδή η παρούσα έκθεση αναπτύχθηκε από την κοινή πολιτική μετανάστευσης και ασύλου βάσει της Συνθήκης της Λισαβόνας. Οι λαοί της Ευρώπης δεν επιθυμούν τη Συνθήκη της Λισαβόνας ή μια κοινή πολιτική μετανάστευσης και ασύλου, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν επετράπη η διεξαγωγή δημοψηφίσματος σχετικά με τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Η συμμετοχή μας στην ψηφοφορία επί των τροπολογιών θα σήμαινε ότι εγκρίνουμε την ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία (την οποία δεν εγκρίνουμε), αλλά και μια επουσιώδη πρακτική προκειμένου να αποφασίσουμε ποια «στοιχήματα» ήταν χειρότερα από κάποια άλλα. Συνεπώς, οι βουλευτές του UKIP απείχαν από την ψηφοφορία για τις τροπολογίες, αλλά ψήφισαν ένα ηχηρό «Όχι» στην έκθεση συνολικά.

  Françoise Castex (S&D), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα αυτό το ψήφισμα για την εναρμόνιση των διαφόρων εθνικών συστημάτων, σε συνδυασμό με την καλύτερη προστασία των δικαιωμάτων των αιτούντων άσυλο και τη βελτίωση της ποιότητας των διαδικασιών. Το εν λόγω ψήφισμα παρέχει νομική βοήθεια από την αρχή της διαδικασίας, ενώ λαμβάνει περισσότερο υπόψη την ιδιαιτερότητα των ευάλωτων αιτούντων, όπως οι ασυνόδευτοι ανήλικοι. Ωστόσο, λυπάμαι που για την ψηφοφορία στην Ολομέλεια, η ευρωπαϊκή Δεξιά στοχοποίησε την ενίσχυση των συνοπτικών διαδικασιών βάσει της έννοιας ότι οι αιτούντες άσυλο είναι όλοι πιθανοί απατεώνες. Εκφράζω τη λύπη μου για την έγκριση αυτών των τροπολογιών, διότι η συγκεκριμένη προοπτική για το άσυλο είναι εντελώς δυσανάλογη.

  Derek Roland Clark (EFD), γραπτώς. – (EN) Ως βουλευτής του Κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP), τάσσομαι κατά οιουδήποτε είδους παρέμβασης της ΕΕ στο σύστημα ασύλου του Ηνωμένου Βασιλείου και οιασδήποτε σχετικής οδηγίας, η οποία θα επέβαλε κοινοτικούς κανόνες στο Ηνωμένο Βασίλειο. Συνεπώς, απείχα από την ψηφοφορία για όλες τις τροπολογίες, διότι δεν θα δεχθώ ούτε και αυτές που μπορεί να φαίνονται ωφέλιμες· πρόκειται αποκλειστικά για αρμοδιότητα του Ηνωμένου Βασιλείου. Συνεπώς, καταψήφισα την τροποποιημένη πρόταση και το νομοθετικό ψήφισμα.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Έχει σημειωθεί τεράστια πρόοδος προς τη δημιουργία ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου την προηγούμενη δεκαετία. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ των εθνικών διατάξεων και του τρόπου που εφαρμόζονται, οι οποίες πρέπει να ξεπεραστούν εάν επιθυμούμε να δημιουργηθεί ένας κοινός χώρος προστασίας και αλληλεγγύης έως το 2012 βάσει μεταξύ άλλων μιας κοινής διαδικασίας ασύλου.

Ο βασικός στόχος είναι ανεξαρτήτως του κράτους μέλους στο οποίο υποβάλλουν αίτημα ασύλου οι αιτούντες να απολαμβάνουν υψηλό επίπεδο μεταχείρισης που θα είναι ισότιμο σε ολόκληρη την Ένωση. Για αυτόν τον λόγο είναι σημαντική η θεμελιώδης αναθεώρηση της οδηγίας που αφορά τις διαδικασίες ασύλου προκειμένου να παρασχεθεί μια προσιτή, δίκαιη και αποτελεσματική διαδικασία. Η πρωτοβουλία της Επιτροπής είναι γενικά θετική, επιτρέποντας μεγαλύτερη συνέπεια και εναρμόνιση, βελτιώνοντας τα πρότυπα προστασίας και ενισχύοντας την ποιότητα και αποτελεσματικότητα των διαδικασιών.

Θα ήθελα να συγχαρώ την εισηγήτρια για την εργασία και τη δέσμευσή της, λυπάμαι όμως που ορισμένες από τις προτάσεις της προχώρησαν υπερβολικά, γεγονός το οποίο κατέληξε στο να καταστεί αδύνατη η συμφωνία με το Συμβούλιο για την εν λόγω πρωτοβουλία, η οποία φαίνεται να χρειάζεται επειγόντως προκειμένου να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα της διαδικασίας ασύλου και να αποφευχθούν οι καταχρήσεις.

  Harlem Désir (S&D), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση της κ. Guillaume αποτελεί σημαντικό βήμα προς την αναθεώρηση των κανόνων της ΕΕ για το άσυλο και την προστασία των αιτούντων για το 2012. Ενόψει των φοβερών τραγωδιών που έχουν συμβεί, όπως το πρόσφατο ναυάγιο ενός λιβυκού πλοίου κοντά στη Lampedusa, η εν λόγω αναθεώρηση είναι ζωτικής σημασίας, ιδίως λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ευκαιρίες ενός αιτούντος να λάβει άσυλο μπορεί να διαφέρουν σημαντικά ανάλογα με το κράτος μέλος. Με το παρόν κείμενο, καλούμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να συμπεριλάβει στην προτεινόμενη αναθεώρηση το δικαίωμα δωρεάν νομικών συμβουλών από την αρχή της διαδικασίας· καλύτερη εξέταση των ευάλωτων αιτούντων, όπως είναι οι ασυνόδευτοι ανήλικοι· και ένα πλαίσιο για το χρονικό όριο για τις προσφυγές. Λυπάμαι, ωστόσο, που η ευρωπαϊκή δεξιά ενέκρινε πιο αυστηρές συνοπτικές διαδικασίες βάσει της έννοιας ότι οι αιτούντες άσυλο είναι πρωτίστως πιθανοί απατεώνες, περιορίζοντας τα δικαιώματά τους. Ωστόσο, η έγκριση της έκθεσης της κ. Guillaume αποστέλλει σαφές μήνυμα στο Συμβούλιο και την Επιτροπή ότι πρέπει να εργαστούν για να διασφαλίσουν σε όλους τους αιτούντες άσυλο στην Ευρώπη αξιοπρεπείς, δίκαιες συνθήκες και διαδικασίες.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση, διότι υποστηρίζω ότι τα εν λόγω μέτρα συμβάλλουν στη δημιουργία ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου που είναι δίκαιο και αποτελεσματικό. Τα μέτρα αυτά έχουν άμεσο αντίκτυπο σε όσους αναζητούν προστασία καθώς και στην ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αναπτύξει και να δημιουργήσει έναν αυθεντικό χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη εργάζονται προς την εφαρμογή ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου επί μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι εύκολο να κατανοήσουμε την ευαισθησία και πολυπλοκότητα των προσπαθειών προς αυτήν την κατεύθυνση, καθώς το ζήτημα εστιάζει απευθείας στις εξουσίες των κρατών όσον αφορά τους αλλοδαπούς. Η Επιτροπή έχει, ωστόσο, υποβάλει προτάσεις στο Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο με στόχο την παροχή κατάλληλων λύσεων στα προβλήματα που έχουν ανιχνευτεί. Η αναθεώρηση της οδηγίας που αφορά τις διαδικασίες ασύλου, η οποία προτάθηκε από την Επιτροπή στις 21 Οκτωβρίου 2009, είναι μέρος αυτής της διαδικασίας βελτίωσης. Παρά την απόσταση που έχει ήδη διανυθεί, εξακολουθούμε να απέχουμε πολύ από την εναρμόνιση που πολλοί από εμάς επιθυμούμε. Η αύξηση της εναρμόνισης των διαδικασιών και των εγγυήσεων θα συμβάλλουν θετικά στη διασαφήνιση της διαδικασίας, επομένως η προτεινόμενη αναθεώρηση της οδηγίας φαίνεται κατάλληλη.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η εργασία για τη δημιουργία ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου ξεκίνησε αμέσως μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης του Άμστερνταμ το 1999. Τον Δεκέμβριο του 2005, με στόχο την εναρμόνιση των νομικών διαδικασιών των κρατών μελών, εγκρίθηκε η οδηγία 2005/85/ΕΚ του Συμβουλίου για τις διαδιακσίες ασύλου, καθορίζοντας τους κανόνες για τη χορήγηση και ανάκληση του «καθεστώτος του πρόσφυγα». Οι πρόσφατες κοινωνικές και πολιτικές αναταραχές σε έναν αριθμό χωρών, ιδίως στη βόρειο Αφρική και τη Μέση Ανατολή, έφεραν στην ημερήσια διάταξη ζητήματα που σχετίζονται με αιτήσεις ασύλου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην πραγματικότητα, όταν οι πρόσφυγες διασχίζουν τα σύνορα, δεν θα πρέπει να διώκονται ή να αντιμετωπίζονται με δυσπιστία. Επικροτώ, συνεπώς, την έγκριση αυτής της πρότασης, η οποία κατέληξε με μια μανιχαϊκή ερμηνεία αυτού του προβλήματος, αναγνωρίζοντας ότι το δικαίωμα στο άσυλο αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα και πρέπει να αντιμετωπίζεται δίκαια και ισότιμα από τα κράτη μέλη. Επικροτώ τις προτάσεις της εισηγήτριας που στοχεύουν στην ανάπτυξη ενός συστήματος νομικής αρωγής, δεδομένου ότι πρόκειται για ευάλωτους ανθρώπους που δεν έχουν αποτελεσματικές εγγύησεις· στοχεύουν επίσης στη βελτίωση των διαδικασιών· και στην παροχή περισσότερων δικαιωμάτων στους αιτούντες, ιδίως στους ανήλικους.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η πρόταση οδηγίας για τις ελάχιστες προδιαγραφές για τις διαδικασίες με τις οποίες τα κράτη μέλη χορηγούν και ανακαλούν τη διεθνή προστασία κινείται στο ίδιο πλαίσιο με τη δημιουργία ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου. Ωστόσο, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η πρόοδος αυτής της νομικής «εναρμόνισης» συμβαδίζει με τη γενική εξωτερική πολιτική που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και τις υποκριτικές της θέσεις για τη μετανάστευση και τη βοήθεια για τους πρόσφυγες. Η κατάσταση στη Lampedusa, όπου υπάρχουν χιλιάδες πρόσφυγες χωρίς επαρκή προστασία, αποτελεί σαφή απόδειξη αυτού, για να μην αναφέρουμε τις εκατοντάδες χιλιάδες που πεθαίνουν σε πλοία διασχίζοντας τη Μεσόγειο, όπως μόλις συνέβη ξανά, γεγονός επονείδιστο.

Ανησυχούμε εξαιρετικά με την έκταση του τρέχοντος προβλήματος, ιδίως δεδομένου του τι συμβαίνει σε σοβαρές ένοπλες συρράξεις, κυρίως στη Λιβύη. Θα θέλαμε επίσης να τονίσουμε το γεγονός ότι αυτή η πρόταση οδηγίας περιλαμβάνει πτυχές που θα καταλήξουν στον περιορισμό του δικαιώματος του ασύλου και των προϋποθέσεων αίτησης, κυρίως, περιορίζοντας το κυριαρχικό δικαίωμα κάθε κράτους μέλους να κάνει τις δικές του επιλογές και να αποφασίζει το ίδιο για τις δικές του διαδικασίες ασύλου.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η πρόταση οδηγίας που ψηφίζεται σήμερα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τις ελάχιστες προδιαγραφές για τις διαδικασίες με τις οποίες τα κράτη μέλη χορηγούν και ανακαλούν τη διεθνή προστασία κινείται στο ίδιο πλαίσιο με τη δημιουργία ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου. Ωστόσο, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η πρόοδος αυτής της νομικής «εναρμόνισης» συμβαδίζει με τη γενική εξωτερική πολιτική που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και τις υποκριτικές της θέσεις για τη μετανάστευση και τη βοήθεια για τους πρόσφυγες, όπως η κατάσταση στη Lampedusa, όπου υπάρχουν χιλιάδες πρόσφυγες χωρίς επαρκή προστασία, για να μην αναφέρουμε τις εκατοντάδες χιλιάδες που πεθαίνουν σε πλοία διασχίζοντας τη Μεσόγειο.

Ανησυχούμε εξαιρετικά με την έκταση του τρέχοντος προβλήματος, ιδίως δεδομένου του τι συμβαίνει σε σοβαρές ένοπλες συρράξεις, κυρίως στη Λιβύη.

Θα θέλαμε επίσης να τονίσουμε το γεγονός ότι αυτή η πρόταση οδηγίας περιλαμβάνει πτυχές που θα καταλήξουν στον περιορισμό του δικαιώματος του ασύλου και των προϋποθέσεων αίτησης, κυρίως, όσον αφορά το κυριαρχικό δικαίωμα κάθε κράτους μέλους να κάνει τις δικές του επιλογές και να αποφασίζει το ίδιο για τις δικές του διαδικασίες ασύλου. Αυτός είναι και ο λόγος που εξηγεί την κριτική θέση μας όσον αφορά την παρούσα έκθεση.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Η διεθνής προστασία υποτίθεται ότι διευκολύνει ανθρώπους που διώκονται πραγματικά στη χώρα τους να αναζητήσουν καταφύγιο υπό καλύτερες συνθήκες. Ωστόσο, ως έχει, και παρά το ότι ορισμένες τροπολογίες βοήθησαν στη βελτίωσή της, η έκθεση της κ. Guillaume αποτελεί πραγματικό κίνητρο για τους ανθρώπους να καταχραστούν αυτή τη διαδικασία, παρεμποδίζοντας τις σχετικές υπηρεσίες και στερώντας τη δυνατότητα από εκείνους που έχουν πραγματικά ανάγκη να επανεξετασθεί η υπόθεσή τους γρήγορα.

Οι ανήλικοι, ανεξαρτήτως της ηλικίας τους ή της πραγματικής τους κατάστασης, επωφελούνται από απόλυτη καλή θέληση, η οποία είναι εντελώς αδικαιολόγητη· υπάρχουν περιορισμένες ευκαιρίες χρήσης των συνοπτικών διαδικασιών προκειμένου να απορριφθούν ξεκάθαρα αβάσιμες αιτήσεις· οι προσφυγές είναι συστηματικά ανασταλτικής φύσεως· το αίτημα για την επανεξέταση αρνητικών αποφάσεων έχει γίνει δικαίωμα· και σπανίως απαιτείται η αναγκαία συνεργασία του αιτούντος προστασία, ακόμα και αν είναι ζήτημα απόδειξης της ταυτότητας ή της καταγωγής του, το οποίο είναι, ωστόσο, η ελάχιστη προϋπόθεση για την επανεξέταση της υπόθεσης.

Οι αιτήσεις για διεθνή προστασία δεν μπορούν και δεν πρέπει να αποτελούν μέσο καταστρατήγησης περιοριστικών μέσων κατά της ανεπιθύμητης οικονομικής μετανάστευσης. Είναι ντροπή το Κοινοβούλιο να συμβάλλει σε αυτό το είδος καταστρατήγησης, χορηγώντας υπερβολικά δικαιώματα σε δήθεν αιτούντες άσυλο.

  Louis Grech (S&D), γραπτώς. – (EN) Όσον αφορά την έκθεση Guillaume, αν και κατά βάση συνιστά ένα σημαντικό βήμα προς την υλοποίηση ενός κοινού συστήματος πολιτικής ασύλου στην Ευρώπη, ψήφισα κατά της δέσμης διαφόρων ρητρών, διότι είχα την αίσθηση ότι δεν αντανακλούσαν με ρεαλιστικό τρόπο τα σύνθετα προβλήματα που αντιμετωπίζει η γενέτειρά μου, η Μάλτα, η οποία είναι τακτικός αποδέκτης προσφύγων. Τούτου λεχθέντος, ωστόσο, όταν ήρθε η ώρα της τελικής ψηφοφορίας, υπερψήφισα ολόκληρη την έκθεση που τελικά περιελάμβανε μια σειρά από πολύ θετικές ρήτρες που αντιμετωπίζουν τις ανάγκες και ανησυχίες των κρατών μελών. Ένα παράδειγμα είναι το ότι ζητείται άμεση διάθεση οικονομικής, διοικητικής και τεχνικής στήριξης για τα κράτη μέλη που δέχονται δυσανάλογα μεγάλο αριθμό αιτήσεων ασύλου. Μια τέτοια πρωτοβουλία είναι αναγκαία για όλα τα κράτη μέλη, πολύ περισσότερο όμως για χώρες όπως η Μάλτα – που συχνά επιβαρύνονται με ευθύνες και πολύπλοκα ζητήματα λόγω της μεγάλης εισροής προσφύγων, τα οποία δεν μπορούν να επωμιστεί μόνες τους.

  Nathalie Griesbeck (ALDE), γραπτώς. – (FR) Την Τετάρτη 6 Απριλίου 2011, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε την έκθεση για την αποκαλούμενη οδηγία για τις διαδικασίες ασύλου. Αυτή η ψηφοφορία αποτελεί σημαντικό βήμα προς τη δημιουργία μιας αυθεντικής ευρωπαϊκής πολιτικής για το άσυλο, την οποία ζητούμε εδώ και καιρό. Επιπλέον, αυτή η έγκριση είναι ένα σαφές σημάδι ότι η ΕΕ χρειάζεται ένα κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου (ΚΕΣΑ) έως το 2012, ιδίως καθώς τα πρόσφατα γεγονότα στη νότιο Μεσόγειο και οι πρόσφατες μεταναστευτικές ροές από τη βόρειο Αφρική απέδειξαν σαφώς τους περιορισμούς του ισχύοντος ευρωπαϊκού συστήματος. Υπάρχει επιτακτική ανάγκη αναθεώρησης των κοινοτικών οδηγιών για ένα αξιόπιστο και αποτελεσματικό σύστημα. Συγκεκριμένα, έχω την ακράδαντη πεποίθηση ότι οι διατάξεις που σχετίζονται με τις συνοπτικές διαδικασίες και την απόρριψη των ξεκάθαρα αβάσιμων αιτήσεων δεν πρέπει να εφαρμόζονται σε ασυνόδευτους ανήλικους ή αιτούντες άσυλο με ειδικές ανάγκες, επομένως ψήφισα υπέρ των τροπολογιών που όριζαν διαφορετικά. Δεύτερον, η Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη ήταν πλήρως αντίθετη με την προσθήκη περαιτέρω λόγων για να επιτραπεί η συνοπτική επανεξέταση των αιτήσεων ασύλου, δεδομένων των κινδύνων που εγκυμονούν αυτές οι διατάξεις για τους αιτούντες άσυλο και λυπάμαι ιδιαίτερα που οι αντίστοιχες διατάξεις εγκρίθηκαν με τόσο μικρή πλειοψηφία. Τέλος, όσον αφορά την έννοια της «ασφαλούς τρίτης χώρας», επέλεξα να απόσχω.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Πρέπει να εργαστούμε περισσότερο από ποτέ για να δημιουργήσουμε ένα αυθεντικό κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου (ΚΕΣΑ) για το 2012, προστατεύοντας καλύτερα τα δικαιώματα των αιτούντων και βελτιώνοντας την ποιότητα των διαδικασιών. Η έκθεσή μου κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση, κυρίως περιλαμβάνοντας το δικαίωμα δωρεάν νομικών συμβουλών από την αρχή της διαδικασίας· την καλύτερη εξέταση των ευάλωτων αιτούντων, όπως είναι οι ασυνόδευτοι ανήλικοι· και ένα πλαίσιο για το χρονικό όριο για τις προσφυγές. Λυπάμαι που η ευρωπαϊκή δεξιά στοχοποίησε την ενίσχυση των συνοπτικών διαδικασιών βάσει της έννοιας ότι οι αιτούντες άσυλο είναι όλοι πιθανοί απατεώνες, διότι αυτή η προοπτική για το άσυλο είναι εντελώς εκτός ισορροπίας. Κατά τη γνώμη μου, οι πιο αξιόπιστες διαδικασίες και αποφάσεις και η ταχύτερη εξέταση των υποθέσεων θα σημάνει ότι θα υπάρχουν λιγότερες προσφυγές και ότι οι αβάσιμες αιτήσεις θα αναγνωρίζονται πιο εύκολα.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η έκθεση Guillaume καλύπτει σημαντικούς τομείς της νομοθεσίας, και τονίζει την ανάγκη πλήρους σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε σχέση με τους αιτούντες άσυλο. Η γενέτειρά μου, η Σκωτία, εξακολουθεί να μην ασκεί κανέναν απολύτως έλεγχο επί της μετανάστευσης. Ωστόσο, οι πολιτικές που εφάρμοσαν διαδοχικές κυβερνήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου υπήρξαν απάνθρωπες. Είμαι υπερήφανος που ανήκω σε μια ομάδα που εργάστηκε ενεργά κατά της βάρβαρης φυλάκισης νέων παιδιών που αιτούνταν άσυλο.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα αυτό το κείμενο, διότι πιστεύω ότι πρέπει να αδράξουμε αυτήν την ευκαιρία για να δημιουργήσουμε ένα κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου που είναι δίκαιο και αποτελεσματικό. Οι πολιτικές για το άσυλο έχουν άμεσο αντίκτυπο σε όσους αναζητούν προστασία καθώς και στην ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αναπτύξει και να δημιουργήσει έναν αυθεντικό χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης. Είναι αναγκαίο να διασφαλίσουμε εναρμονισμένες, δίκαιες και αποτελεσματικές διαδικασίες βάσει του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου.

  Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Η πρόταση που παραπέμφθηκε στο Κοινοβούλιο για οδηγία αναφορικά με την πιθανή θέσπιση ενιαίας διαδικασία χορήγησης δικαιώματος ασύλου για τα 27 κράτη μέλη της Ένωσης είναι ένα σημαντικό βήμα, όμως η ευαισθησία του ζητήματος απαιτεί προσεκτικό και βαθύ στοχασμό. Ο απώτατος στόχος είναι να διασφαλιστεί η σύγκλιση των νομοθεσιών των κρατών σύμφωνα με τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν βάσει της Συνθήκης της Στοκχόλμης, απλοποιώντας και επιταχύνοντας τις διαδικασίες. Ένας άλλος στόχος είναι να παράσχουμε υψηλό επίπεδο προστασίας για τους αιτούντες άσυλο, διασφαλίζοντας καταρχήν μια γρήγορη ετυμηγορία, δωρεάν νομική αρωγή και άδεια να μείνουν στη χώρα μέχρι την τελική απόφαση. Παρά τις καλές προθέσεις, καταψήφισα αυτό το σχέδιο οδηγίας, καθώς είναι ασαφές σε ορισμένες τεχνικές και διαδικαστικές πτυχές και ορισμένοι από τους ορισμούς είναι διφορούμενοι. Στην πραγματικότητα, είναι διαμορφωμένο με τέτοιο τρόπο που η οδηγία θα προσφερόταν για εύκολη κατάχρηση από την πλευρά των αιτούντων. Για τους λόγους αυτούς, αποφάσισα να μην στηρίξω την παρούσα εκδοχή του κειμένου, διότι δεν συμφωνώ πλήρως με αυτήν.

  Agnès Le Brun (PPE), γραπτώς. – (FR) Ως μέρος του σχεδίου πολιτικής της για το άσυλο, η Ευρωπαϊκή Ένωση σκοπεύει να δημιουργήσει ένα κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου. Μάλιστα, η ελεύθερη κυκλοφορία εντός των κρατών μελών που έχουν υπογράψει τη συμφωνία του Σένγκεν απαιτεί τώρα από εμάς να καταβάλουμε συντονισμένες προσπάθειες προκειμένου να κατανοήσουμε τα ζητήματα μετανάστευσης. Η έκθεση για τη χορήγηση και ανάκληση διεθνούς προστασίας θα μεταρρυθμίσει το σύστημα που υφίσταται με την οδηγία 2005/85/ΕΚ. Οι δημογραφικές πιέσεις στην Ευρώπη σήμερα απαιτούν από εμάς να εξετάσουμε αυτά τα ζητήματα με αυξημένη επαγρύπνηση. Δυστυχώς, η έκθεση της κ. Guillaume δεν αντανακλά αυτούς τους συλλογισμούς, το οποίο με οδήγησε, με την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), να αντιταχθώ σε αυτήν. Μάλιστα, επιτρέπει υπερβολική αοριστία και χαλαρότητα στις διαδικασίες, το οποίο δημιουργεί κίνδυνο κατάχρησης αυτού του ιστορικού δικαιώματος. Για παράδειγμα, η έννοια των «μελών της οικογένειας» είναι υπερβολικά ευρεία και υπάρχει κίνδυνος κατάχρησής της. Μετά από έξι μήνες διαδικασιών, θα εναπόκειται στο εν λόγω κράτος μέλος να αποδείξει ότι ο αιτών δεν διώκεται, καθιστώντας το καθήκον αυτό πολύ πιο περίπλοκο για τις αρμόδιες αρχές. Οι περιορισμοί στη χρήση των συνοπτικών διαδικασιών θα αυξήσουν περαιτέρω όλες αυτές τις δυσκολίες.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση. Οι πρώτες ημέρες μετά την άφιξη των προσφύγων στην Ευρώπη είναι κρίσιμες για τον καθορισμό του καθεστώτος τους και οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει έως το 2012 να βελτιώσουν τις διαδικασίες χορήγησης ασύλου τους σε αυτό το πρώτο στάδιο, σύμφωνα με την έκθεση. Ειδικότερα, η έκθεση που εγκρίθηκε καλεί τις χώρες της ΕΕ να ενισχύσουν τις ελάχιστες διαδικαστικές εγγυήσεις, ιδίως όσον αφορά το δικαίωμα στη δωρεάν νομική αρωγή, το δικαίωμα στην ενημέρωση και το δικαίωμα στην προσωπική συνέντευξη· να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στους ευάλωτους αιτούντες, όπως είναι τα παιδιά, και η έγκριση, σε συναπόφαση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ενός κοινού καταλόγου ασφαλών τρίτων χωρών.

  Véronique Mathieu (PPE), γραπτώς. – (FR) Καταψήφισα την έκθεση της κ. Guillaume, διότι ορίζει κριτήρια για την εναρμόνιση των διαδικασιών χορήγησης ασύλου τα οποία δεν είναι ρεαλιστικά σε σχέση με τις διαδικασίες εκείνες που ισχύουν επί του παρόντος στα κράτη μέλη μας. Επιθυμούμε ασφαλώς ένα κοινό σύστημα ασύλου, όχι όμως σε βάρος μιας ουτοπικής εναρμόνισης. Η ψήφος του Κοινοβουλίου σήμερα καταδεικνύει σαφώς την ανησυχία των βουλευτών του, εκ των οποίων οι μισοί απέρριψαν αυτήν τη δημαγωγική προσέγγιση, προτιμώντας μια πιο υπεύθυνη προσέγγιση υποστηρίζοντας την έγκριση συστημάτων ασύλου πιο αποτελεσματικών και λειτουργικών στην πράξη.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Όλα τα κράτη μέλη του ΟΗΕ έχουν την υποχρέωση να προστατεύουν τους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο. Η ΕΕ κατορθώνει να αγνοεί αυτόν τον νόμο, απαιτώντας από τα κράτη μέλη με σύνορα στην ΕΕ να κρατούν τους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο σε στρατόπεδα αναμένοντας μια απόφαση που είναι ακόμα πιο αβέβαιη, δεδομένου ότι η συνηθισμένη αντιμετώπιση είναι η καχυποψία, έχουν διατηρηθεί οι συνοπτικές διαδικασίες και ο αριθμός των αξιωματούχων που είναι αρμόδιοι για αυτές τις υποθέσεις έχει μειωθεί.

Από την άλλη πλευρά, θα ήθελα να παρατηρήσω ότι το παρόν κείμενο προχωρά σε ορισμένες σημαντικές βελτιώσεις, όπως είναι το τέλος της παράλογης έννοιας της «ασφαλούς χώρας καταγωγής», η απαγόρευση της κράτησης ανηλίκων και η συμπερίληψη της δίωξης λόγω γενετήσιου προσανατολισμού.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Περισσότερα από δέκα χρόνια έχουν ήδη περάσει από την έναρξη των εργασιών για τη δημιουργία ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου (ΚΕΣΑ) αμέσως μετά τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης του Άμστερνταμ τον Μάιο του 1999 βάσει των αρχών που εγκρίθηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Τάμπερε. Κατά την πρώτη φάση του ΚΕΣΑ (1999-2005), ο στόχος ήταν η εναρμόνιση των νομικών πλαισίων των κρατών μελών βάσει ελάχιστων προδιαγραφών. Εξακολουθούμε να έχουμε ακόμα μακρύ δρόμο να διανύσουμε πριν από την επίτευξη πραγματικής εναρμόνισης, όμως πρέπει να έχουμε επίγνωση του γεγονότος ότι μόνο με τη βελτίωση και εναρμόνιση των διαδικασιών και των σχετικών εγγυήσεων θα καταστεί δυνατή η επίτευξη ενός κοινού συστήματος. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι ζωτικής σημασίας η θεμελιώδης αναθεώρηση της οδηγίας που αφορά τις διαδικασίες ασύλου προκειμένου να παρασχεθεί μια προσιτή, δίκαιη και αποτελεσματική διαδικασία προς όφελος τόσο των αιτούντων άσυλο όσο και των κρατών μελών.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. – (EN) Εάν ο στόχος του ψηφίσματος είναι να δημιουργήσει μια προσιτή, ειλικρινή και αποτελεσματική διαδικασία χορήγησης ασύλου στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε αυτήν την περίπτωση, στα άτομα που αναζητούν προστασία θα χορηγηθούν οι συνήθεις εγγυήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα κράτη μέλη θα είναι σε θέση να διακρίνουν τους αιτούντες άσυλο από άλλους πρόσφυγες. Ψήφισα «υπέρ».

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Στις προσπάθειες δημιουργίας ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου, το επίκεντρο είναι στα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο. Ωστόσο, αυτό αγνοεί το γεγονός ότι η πλειοψηφία αυτών των ατόμων δεν είναι αυθεντικοί αιτούντες άσυλο, αλλά οικονομικοί μετανάστες, οι οποίοι δεν έχουν δικαίωμα σε άσυλο βάσει της Συνθήκης της Γενεύης και καταχρώνται τον χρόνο των αρχών παρέχοντας λανθασμένες πληροφορίες και χρησιμοποιώντας μια σειρά από παρελκυστικές τακτικές, προκαλώντας δαπάνες δισεκατομμυρίων ευρώ. Από την άλλη πλευρά, ελάχιστη πρόοδος έχει σημειωθεί όσον αφορά τον επαναπατρισμό.

Ενόψει των ορδών των προσφύγων από τις υπερκατοικημένες περιοχές του πλανήτη, οι περισσότεροι από τους οποίους κινούνται από οικονομικά κίνητρα, οι οποίοι εισάγουν τα προβλήματα και τις συγκρούσεις από περιοχές όλου του κόσμου στην Ευρώπη και οι οποίοι δεν απαιτείται να συνεργαστούν κατά τη διαδικασία, πρέπει να αντιταχθούμε απερίφραστα στη θέσπιση αυστηρότερων μονομερών προτύπων προστασίας που θα προσελκύσουν σαν μαγνήτης αιτούντες άσυλο και οικονομικούς μετανάστες και θα οξύνουν το πρόβλημα.

  Rolandas Paksas (EFD), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα αυτήν την πρόταση, διότι πρέπει να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια για να διασφαλίσουμε την επίτευξη ενός ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου που θα είναι ακόμα πιο αποτελεσματικό και θα έχει θετικό αντίκτυπο στους ανθρώπους. Οι πολιτικές για το άσυλο είναι πολύ σημαντικές, καθώς έχουν τεράστιο αντίκτυπο στην ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αναπτύξει και να δημιουργήσει έναν αυθεντικό χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης. Πάνω απ’ όλα, πρέπει να επιτύχουμε μεγαλύτερη συνέπεια μεταξύ των μέσων παροχής ασύλου. Οι διαδικασίες πρέπει να εναρμονιστούν ώστε να μπορέσουν να προχωρήσουν με έναν δίκαιο και αποτελεσματικό τρόπο. Επιπλέον, πρέπει να ενισχύσουμε τις ελάχιστες διαδικαστικές εγγυήσεις. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι αιτούντες άσυλο απολαμβάνουν το δικαίωμα στην ενημέρωση, το δικαίωμα να ακουστούν και το δικαίωμα στη δωρεάν νομική αρωγή καθώς και ότι δεν θα υπάρχουν περιορισμοί σε αυτά τα δικαιώματα. Όλα τα διαδικαστικά μέσα δεν πρέπει να εισάγουν διακρίσεις και να εφαρμόζονται ομοιόμορφα λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τις ελάχιστες εγγυήσεις δικαιωμάτων και αρχών. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στους ευάλωτους αιτούντες άσυλο. Τα συμφέροντα των παιδιών πρέπει να διασφαλίζονται επαρκώς και να εκπροσωπούνται εφαρμόζοντας τις απαραίτητες διαδικασίες. Συμφωνώ με την πρόταση που προβλέπει τη δυνατότητα άμεσης απέλασης για άτομα που μπορεί να αποτελούν κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια του κράτους μέλους ή που απελάθηκαν δια της βίας από μια χώρα για λόγους δημόσιας ασφάλειας βάσει του εθνικού δικαίου. Μια τέτοια δυνατότητα είναι πολύ σημαντική και αναγκαία, διότι παρέχει στα κράτη μέλη αυξημένες πιθανότητες να σταματήσουν τη λειτουργία τρομοκρατικών δικτύων και να λάβουν κατάλληλα προληπτικά μέτρα.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Ήταν τον Μάιο του 1999, μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης του Άμστερνταμ, όταν ξεκίνησαν οι εργασίες για τη δημιουργία ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου (ΚΕΣΑ) βάσει των αρχών που εγκρίθηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Τάμπερε. Υπήρξε σημαντική πρόοδος προς αυτήν την κατεύθυνση. Η πρόταση που υποβάλλεται τώρα για τη θεμελιώδη αναθεώρηση και αναδιατύπωση της οδηγίας για τις διαδικασίες χορήγησης ασύλου αποτελεί ένα ακόμα σημαντικό βήμα προόδου. Στην πραγματικότητα, οι αποκλίσεις που εξακολουθούν να υπάρχουν μεταξύ των εθνικών διατάξεων και του τρόπου που εφαρμόζονται είναι πλήρως ασυμβίβαστες με το ΚΕΣΑ και είναι ο λόγος για αυτές τις τροπολογίες. Ο στόχος του ΚΕΣΑ είναι ο αιτών να απολαμβάνει υψηλό επίπεδο αντιμετώπισης που θα είναι ισότιμο σε ολόκληρη την Ένωση, ανεξαρτήτως του κράτους μέλους όπου υποβάλλει αίτημα ασύλου. Για τον σκοπό αυτό, συμφωνώ ότι υπάρχει η ανάγκη δημιουργίας ενός ισχυρού ευρωπαϊκού νομικού πλαισίου που διευκολύνει τη δημιουργία ενός επαρκούς και αποτελεσματικού ΚΕΣΑ. Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση, διότι πιστεύω ότι μόνο η βελτίωση και η εναρμόνιση των διαδικασιών και των σχετικών εγγυήσεων θα διευκολύνει τη δημιουργία ενός κοινού συστήματος.

  Vincent Peillon (S&D), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα αυτήν την εξαιρετική έκθεση της συναδέλφου βουλευτού και φίλης κ. Guillaume, για τις διαδικασίες χορήγησης και ανάκλησης ασύλου στην Ευρώπη. Το κείμενο αυτό σηματοδοτεί ένα σημαντικό βήμα προόδου για τη δημιουργία ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου (ΚΕΣΑ) έως το 2012, θέτοντας τέλος κατ’ αυτόν τον τρόπο στην απαράδεκτη κατάσταση, όπου ένας αιτών άσυλο ανάλογα με το κράτος μέλος στο οποίο αιτείται προστασία, έχει πιθανότητες που κυμαίνονται από 1% έως 65% να αναγνωριστεί ως πρόσφυγας. Το Κοινοβούλιο, συνεπώς, εκφράστηκε υπέρ της μεγαλύτερης δικαιοσύνης και αποτελεσματικότητας κατά την επεξεργασία των διαδιακασιών για το άσυλο. Προτείνει κάθε χώρα να ακολουθεί τους ίδιους ενισχυμένους κανόνες για την προστασία των δικαιωμάτων και τον εκσυγχρονισμό των διαδικασιών: δωρεάν νομική αρωγή από την πρώτη μέρα, πλαίσιο για το χρονικό όριο για τις προσφυγές, ειδική βοήθεια για τους ασυνόδευτους ανήλικους και ταχύτερη εξέταση των υποθέσεων. Επίσης, αν και λυπάμαι που η ευρωπαϊκή δεξιά, που έχει την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο, κατάφερε να εγκρίνει τροπολογίες στο κείμενο που εγείρουν ευρείες, υπερβολικές υποψίες για την ειλικρίνεια των αιτούντων άσυλο, επικροτώ θερμά την έγκριση αυτής της έκθεσης. Η υπόθεση βρίσκεται πλέον στα χέρια των κρατών μελών που θα αποφασίσουν αναφορικά με τις προτάσεις μας.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Υπέρ. Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που οι συνάδελφοι βουλευτές της Κεντροδεξιάς συμφώνησαν για την ανάγκη ειδικής προστασίας, ανεξαρτήτως της γενικής θέσης τους για το άσυλο. Λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι και διεμφυλικά άτομα που διαφεύγουν από χώρες όπως το Ιράκ, η Ουγκάντα, η Ονδούρα ή η Ινδονησία, πρέπει να λάβουν ειδική προστασία, λαμβάνοντας υπόψη την πολιτισμική ευαισθησία. Πρόκειται για ένα μεγάλο βήμα προς την πλήρη συμμόρφωση με τις υποχρεώσεις μας βάσει της διεθνούς νομοθεσίας για το άσυλο. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταδεικνύει ότι οι κανόνες για το άσυλο πρέπει να επικαιροποιηθούν για να αντανακλούν την πραγματικότητα: 76 χώρες ποινικοποιούν τις ομοφυλοφυλικές πράξεις και 7 προβλέπουν τη θανατική ποινή (ίσως 8 σύντομα με την Ουγκάντα). Λυπάμαι που δεν εγκρίθηκαν άλλες προοδευτικές διατάξεις, όμως το σημερινό κείμενο θα φέρει τελικά περισσότερη δικαιοσύνη για τα άτομα ΛΟΑΔ που αιτούνται άσυλο. Το κείμενο που εγκρίθηκε σήμερα είναι η επίσημη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε πρώτη ανάγνωση. Οι κανόνες για το άσυλο θα τροποποιηθούν αποτελεσματικά όταν οι κυβερνήσεις της ΕΕ εξετάσουν το κείμενο και συνάψουν συμφωνία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Μετά από χρόνια συζητήσεων και αφού υπεγράφη η Συνθήκη της Λισαβόνας, η επιτροπή υπέβαλε στο Κοινοβούλιο το πρώτο σχέδιο για μια κοινή διαδικασία ασύλου μεταξύ των κρατών μελών.

Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί έως το 2012 ένας κοινός χώρος ασφάλειας και αλληλεγγύης βάσει εναρμονισμένων πολιτικών για το άσυλο μεταξύ των κρατών μελών, παρά τις επίμονες διαφορές μεταξύ των εθνικών κανονισμών. Στην πραγματικότητα, αυτές οι εθνικές διαφορές αντιβαίνουν σε ένα κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου και αποτελούν εμπόδιο για την υλοποίησή του.

Συγκεκριμένα, η νέα νομοθεσία ορίζει ότι στους αιτούντες άσυλο πρέπει να χορηγείται ισότιμο επίπεδο αντιμετώπισης σε ολόκληρη την Ευρώπη, ανεξαρτήτως του κράτους μέλους όπου υποβάλλεται η αίτηση. Είναι σημαντικό να εργαστούμε προς τη σταδιακή βελτίωση και εναρμόνιση των διαδικασιών και αποτελεσματικών εγγυήσεων ασύλου προκειμένου να εφαρμοστεί ένα κοινό ευρωπαϊκό σύστημα. Ευελπιστώ ότι στο πλαίσιο αυτής της αναθεώρησης θα διασφαλίσουμε μια προσιτή, δίκαιη και αποτελεσματική διαδικασία προς όφελος τόσο των αιτούντων άσυλο όσο και για την ανάγκη προστασίας για τα κράτη μέλη.

  Oreste Rossi (EFD), γραπτώς. – (IT) Εκφράσαμε την πειστική μας αντίθεση στην οδηγία του Κοινοβουλίου για την ενιαία διαδικασία ασύλου, διότι, εάν εφαρμοστεί, θα υπερσκελίσει την κυριαρχία των κρατών μελών. Θεωρούμε απαράδεκτο να αποτρέπουμε τα κράτη μέλη από το να αρνούνται άσυλο και ευνοϊκή μεταχείριση σε ανεπιθύμητα άτομα σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση όταν υπάρχουν ευρωπαϊκές οικογένειες που δεν απολαμβάνουν καν το δικαίωμα στη στέγαση. Στους αιτούντες άσυλο παρέχεται επίσης το δικαίωμα νομικών συμβουλών, βοήθειας και εκπροσώπησης εντελώς δωρεάν. Ορίζεται ακόμα ότι οι ΜΚΟ μπορούν να διαδραματίσουν ενεργό ρόλο παρέχοντας υπηρεσίες, δίνοντας πληροφόρηση για τις διαδικασίες χορήγησης προστασίας και προσφέροντας καθοδήγηση και συμβουλές στους αιτούντες άσυλο που θα πρέπει να παρέχονται στις συνοριακές διαβάσεις ή στα κέντρα φιλοξενίας. Πρέπει να έχουμε υπόψη ότι όλα αυτά τα οφέλη θα τα πληρώσουν οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι και θα χορηγηθούν όχι μόνο στους πρόσφυγες αλλά σε όλους τους αιτούντες άσυλο και κατά συνέπεια, σε οποιονδήποτε παράνομο μετανάστη ή λαθρομετανάστη το ζητήσει.

  Thomas Ulmer (PPE), γραπτώς. – (DE) Ψήφισα κατά της παρούσας έκθεσης. Αφορά την εφαρμογή μιας άρτια οργανωμένης, κοινής και ταχείας διαδικασίας ασύλου στην Ευρώπη, βάσει ενιαίων νομικών προτύπων. Ωστόσο, οι τροπολογίες που υποβάλλονται από τους Πράσινους και τους Σοσιαλιστές θα διασφαλίσουν ότι οι αλλοδαποί θα μπορούν να διαμένουν στην ΕΕ, χωρίς να υπάρχει σχεδόν κανένα μέσο για την άσκηση ελέγχου όσον αφορά την κατάστασή τους. Συνεπεία τούτου, θα αδικήσουμε τους πραγματικούς αιτούντες άσυλο που το πράττουν επειδή κινδυνεύει η ζωή τους ή λόγω πολιτικών, θρησκευτικών ή ηθικών λόγων, διότι θα τους εντάσσουμε σε μία ενιαία ομάδα με όλους τους άλλους μετανάστες. Δεν είναι αυτή η δική μου αντίληψη για την πολιτική ασύλου. Η πολιτική ασύλου θα πρέπει να είναι μια πράξη ανθρωπισμού και αλληλεγγύης. Εάν παράσχουμε σε αυτούς τους ανθρώπους μια υπηρεσία, τότε θα πρέπει να προσφέρουν κάτι σε αντάλλαγμα, για παράδειγμα, να αναγνωρίζουν και να σέβονται τις δομές της χώρας υποδοχής τους.

Έκθεση: Brian Simpson (A7-0329/2010)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Τα τελευταία χρόνια, ο τομέας του τουρισμού αποκτά ολοένα μεγαλύτερη σημασία για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και τους ευρωπαίους πολίτες. Ωε εκ τούτου, είναι σημαντικό οι στατιστικές για την ανάπτυξη αποτελεσματικότερων τουριστικών πολιτικών σε ευρωπαϊκό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο αξιόπιστες, δεδομένου ότι αποτελούν εργαλεία για την στήριξη της διαδικασίας λήψης αποφάσεων στις επιχειρήσεις και τον ιδιωτικό τομέα. Πρέπει επίσης να υπογραμμίσω ότι είναι σημαντικό η Επιτροπή να επικροτήσει αυτές τις προτάσεις με τους όρους με τους οποίους αυτές προτείνονται.