President. − The next item is the debate on seven motions for resolution on Iran – recent cases of human rights violations⁽¹⁾.

  Bastiaan Belder, Auteur. − Voorzitter, op dit ogenblik ligt het leven van de Iraanse predikant Yousef Nadarkhani in handen van Ayatollah Khamenei, de opperste leider van de Islamitische Republiek. Tegen Nadarkhani is de doodstraf uitgesproken wegens geloofsafval, afval van de islam. Een rechterlijk vonnis dat rechtstreeks indruist tegen de Iraanse grondwet, 's lands strafwetgeving en ook nog eens internationale verdragsverplichtingen die Teheran is aangegaan.

Een verlossende uitspraak van Khamenei zou redelijkerwijs voor de hand liggen. Die blijft echter al zo lang uit dat kringen rond Nadarkhani, de veroordeelde predikant, vrezen voor een dramatische afloop van zijn strafzaak in de doorgaans stille kerstdagen van 2011.

Collega's, Raad, Commissie, laat Nadarkhani niet in de steek! Verhef uw stem! Bepleit vrijspraak bij de Iraanse autoriteiten!

Een Iraanse journaliste belde mij gisterenavond laat op. Ik hoor nog haar stem: "Waarom houdt Europa zich zo stil, nu Nadarkhani's leven op het spel staat?" Het is aan ons, aan de Europese instellingen om op deze prangende vraag een overtuigend, menswaardig antwoord te geven. Natuurlijk geldt dat dan evenzeer voor alle schendingen van elementaire burgerrechten in Iran die vanmiddag aan de orde komen.

  Marie-Christine Vergiat, auteure. − Monsieur le Président, nous examinons aujourd'hui une résolution sur l'Iran dans le cadre des résolutions d'urgence pour la sixième fois depuis le début de la législature et pour la troisième fois depuis le début de l'année. Je m'associerai à cette résolution dont je partage bien évidemment les termes. Mais je vais, une fois de plus, m'insurger sur la vision de "deux poids, deux mesures" qui prévaut dans cet hémicycle en matière de droits de l'homme.

Partout dans le monde, des hommes, des femmes, des enfants sont arrêtés, torturés, exécutés, mais dans de nombreux pays, cela se fait dans un silence oppressant, y compris du Parlement européen.

Je voudrais citer un exemple: ce matin, un jeune Tunisien de 27 ans a été exécuté en Iraq. Jusqu'au bout, il a clamé son innocence et son père dit que ses aveux ont été extorqués sous la torture. Ils sont 52 autres à avoir été condamnés en même temps que lui et à attendre la mort du jour au lendemain en Iraq puisque le Président iraquien a validé leur condamnation. Sur l'Iraq, le Parlement européen n'a pas voté une seule résolution depuis juillet 2009.

Mes chers collègues, je vous laisse juges.

  Corina Creţu, Autor. − Discutăm iarăşi despre situaţia drepturilor omului în Iran, fapt care confirmă temerile noastre privind practica guvernului de la Teheran de a răspunde nemulțumirilor legitime ale cetăţenilor prin măsuri de forţă, abuzive şi în dispreţul opiniei publice internaţionale. Abuzurile autorităţilor iraniene privesc, în special, grupurile minoritare, fie că este vorba despre grupuri religioase, despre jurnalişti, femei sau apărători ai drepturilor omului. Orice încercare de a structura o societate civilă responsabilă, orice formă de respingere a metodelor de guvernare ale puterii din Iran sunt drastic reprimate.

Iranul are de dat nişte răspunsuri obiecţiilor şi îngrijorărilor legitime exprimate de comunitatea internaţională faţă de situaţia drepturilor omului. A ales să o facă întărind represiunea internă, restrângând şi mai mult libertatea de exprimare, alte drepturi şi libertăţi cetăţeneşti. Această atitudine justifică pe deplin sancţiunile impuse de comunitatea internaţională. Puterea de la Teheran trebuie să dea dovadă de raţiune şi să pună capăt practicilor abuzive de până acum.

  Adam Bielan, autor. − Panie Przewodniczący! Prześladowania wobec opozycji, a także represje za tzw. przestępstwa religijne wymagają naszej zdecydowanej i potępiającej reakcji. Bulwersująca jest ostatnio sprawa aktorki Marzieh Vafamehr skazanej na rok więzienia i 90 batów za udział w filmie ukazującym ograniczenia wolności artystów. Wyrok tym bardziej niedorzeczny, że nie określono dokładnego powodu oskarżenia, a także nie przedstawiono uzasadnienia tego wyroku.

Absolutnym priorytetem, od którego kraje Unii powinny uzależnić kontakty gospodarcze z Iranem, musi być jednak przede wszystkim zwolnienie więźniów sumienia, w tym skazanego na karę śmierci za apostazję pastora Youcefa Nadarkhaniego. Apeluję zatem do Rady o powstrzymanie europejskich firm przed ułatwianiem represji wobec obywateli Iranu oraz rozważenie nacisku poprzez skoordynowane sankcje. Tylko w taki sposób możliwe będzie nakłonienie władz w Teheranie do współpracy z ONZ i umożliwienie specjalnemu wysłannikowi nieskrępowanej kontroli we wszystkich częściach kraju.

  Cristian Dan Preda, Autor. − Un minut e mult prea puţin pentru a evoca şirul de încălcări ale drepturilor omului din Iran. E vorba, cum se ştie, despre arestări şi detenţii arbitrare, despre procese incorecte, despre tortură şi tratament degradant, despre discriminarea diverselor minorităţi, despre pedeapsa cu moartea. Mă voi concentra asupra acesteia din urmă. După cum se ştie, tendinţa la nivel mondial este de a aboli pedeapsa cu moartea. Mai multe rezoluţii ale ONU cer introducerea unui moratoriu internaţional. În ciuda acestor fapte, Iranul rămâne statul cu cea mai mare proporţie de pedepse capitale, raportată la numărul de cetăţeni. De multe ori, aceste execuţii au loc, de altfel, în secret. Diverse rapoarte indică mai mult de 300 de execuţii secrete pentru anul trecut. Uneori, minorii sunt victime ale acestor execuţii.

Doresc să mă asociez, de altfel, colegului meu care cerea eliberarea imediată a pastorului Youcef Nadarkhani, acuzat de apostazie, deoarece a trecut la creştinism la 19 ani. În încheiere, cred că dialogul despre drepturile omului dintre Uniunea Europeană şi Iran trebuie reluat pentru a putea aborda chestiunea pedepsei cu moartea, dar şi celelalte încălcări ale drepturilor omului.

  Marietje Schaake, author. − Mr President, where to start? The nuclear dossier dominates our political agendas and campaign rhetoric, but let us never forget the ongoing human rights violations in Iran. These are always important, but especially with regard to the upcoming elections in spring of next year. With opposition candidates in de facto imprisonment, the ongoing crackdown on citizens, women’s rights, free speech, media online and offline, torture and rape in prisons and the execution rate higher than it has ever been – higher than in China – including juveniles, the situation is very, very dire.

In light of all these atrocities, we may wonder what we can do to help the brave Iranians. The future of Iran lies in the hands of the Iranian people and I am confident that they will prevail, but even with EU and UN sanctions in place, EU-based ICT companies continue to provide spyware, surveillance, monitoring, tracking and tracing technologies and know-how to those in power in Iran.

We must end the facilitation of censorship, the hampering of press freedom and access to information, and the crackdown on people facilitated by EU-based companies. Dual use regulations are not enough: we need EU-wide standards, licensing before trade and, most importantly, mechanisms to forge transparency and accountability to ensure that EU-based ICT companies do not undermine the EU’s strategic interests and, most importantly, the human rights of Iranian people.

  Barbara Lochbihler, Verfasserin. − Herr Präsident! Ja, die Schlagzeilen dieser Tage in den internationalen Medien konzentrieren sich erneut auf den Atomstreit mit Iran. Da ist es gut, dass wir im Europäischen Parlament einen Fokus darauf legen, die weiterhin gravierende Menschenrechtslage ins Zentrum zu stellen und nicht in Vergessenheit geraten zu lassen.

Unsere Entschließung zählt im Einzelnen die schwerwiegenden Menschenrechtsverletzungen auf, denen viele Bürgerinnen und Bürger in Iran ausgesetzt sind. Es ist eine schreckliche, eine grausame, eine sehr lange Auflistung. Beispielhaft sei nur auf die entwürdigende Auspeitschung von Studenten hingewiesen. Wir fordern hier, das iranische Strafgesetzbuch zu ändern und Körperstrafen zu verhindern.

Der UN-Sonderberichterstatter zu Iran hat in seinem Zwischenbericht von einer sich verschlechternden Menschenrechtssituation gesprochen, von einem „systematischen Muster von Gewalt“. Wir fordern die iranische Regierung auf, diesen Bericht ernst zu nehmen und unverzüglich den UN-Sonderberichterstatter ins Land reisen zu lassen.

Unsere Entschließung richtet sich aber auch an Unternehmen, die ihren Sitz in der EU haben. Unternehmen, die technisches Know-how und Ausrüstung nach Iran liefern. Technologie, die dem Regime geholfen hat, Menschenrechtsverteidiger zu verfolgen und zivilen Protest zu unterbinden.

Die iranische Regierung hat verlautbaren lassen, dass sie an einem Internetsystem arbeitet, das es parallel oder ersatzweise zum weltweiten offenen Internetsystem geben soll. Es soll den islamischen Prinzipien entsprechen, ein sogenanntes Halal-Netzwerk. Betrachtet man das genauer, dann sieht man, dass es ein Instrument sein wird, um die breite Bevölkerung zu kontrollieren und zu regulieren, dass es aber sehr wohl für Banken und Händler Ausnahmen zulässt.

Ich kritisiere aufs schärfste, dass von Europa aus Zensur-, Filter- und Beobachtungstechnologien nach Iran geliefert werden. Die Unternehmen sind aufgefordert, dies zu unterlassen, ansonsten tragen sie Mitverantwortung an den damit begangenen Menschenrechtsverletzungen.

Ich bitte Sie alle, Kolleginnen und Kollegen, die von uns angeregten Änderungsanträge in diesem Sinne zu unterzeichnen.

  Monica Luisa Macovei, în numele grupului PPE. – Iranul este una dintre puţinele ţări în care, în secolul XXI, cetăţenii sunt aduşi în faţa tribunalului şi obligaţi să aleagă între credinţa lor şi viaţă. Aceasta este afirmaţia făcută de Human Rights Watch în legătură cu pastorul Nadarkhani, condamnat la moarte prin spânzurătoare. Raportul din 4 noiembrie al Comisiei pentru Drepturile Omului a Naţiunilor Unite spune: numărul mare de execuţii, inclusiv în public şi prin lapidare, folosirea torturii, cruzimea unor pedepse, precum amputarea membrelor, arestările arbitrare, procesele neechitabile, discriminarea, limitarea drastică a libertăţii de exprimare şi asociere, toate acestea sunt atenţionări de care trebuie urgent să ţinem seama. Regret decizia de luni a Consiliului pentru Afaceri Externe, prin care s-a amânat înăsprirea sancţiunilor asupra Iranului. Trebuie mai mult curaj, un mesaj clar şi consecvent. Nu negociem respectarea drepturilor omului.

  Ana Gomes, em nome do Grupo S&D. – Senhor Presidente, esta resolução do Parlamento Europeu documenta em detalhe o cortejo de bárbaras violações de direitos humanos, incluindo tortura, violação e execuções, que de forma sistemática são cometidas contra os cidadãos iranianos pelo actual regime.

Eu admiro a sofisticação cosmopolita e a riqueza cultural e política da civilização iraniana, e sei que a repressão e a prepotência do regime só reflectem, no fundo, a insegurança, o medo, a fraqueza e o sentimento de ilegitimidade daqueles que hoje detêm o poder no Irão e oprimem o povo iraniano. A prova disso é a recusa do regime em cooperar com o relator das Nações Unidas e em deixá-lo ter acesso às vítimas destas barbaridades.

Sou de opinião que a União Europeia tem de tudo fazer para, de forma imaginativa, apoiar aqueles que corajosamente se batem pelos direitos humanos e liberdades fundamentais no Irão.

E é neste contexto que é particularmente preocupante e inaceitável que empresas europeias possam estar a fornecer às autoridades iranianas tecnologia para lhes permitir refinar a censura. Estas empresas serão expostas. Tudo faremos neste Parlamento para punir exemplarmente e adequadamente essas empresas.

  Anneli Jäätteenmäki, on behalf of the ALDE Group. – Mr President, here we are once again discussing the human rights situation and violations in Iran. This seems to be a never-ending, or at least a recurring, theme of our urgency debates. The people of Iran deserve human rights, democracy and freedom. However, human rights activists and civil rights activist are being detained, judicial processes fall far short of EU and European standards, women’s rights are not respected, and the principle of freedom of expression is violated on a daily basis.

I am particularly appalled by the fact that, to date, 42 lawyers have been arrested and prosecuted for their attempts to provide legal help to political prisoners and activists. The Arab Spring has shown that people’s striving for human rights and true freedom is deeply rooted. Those rights should not be compromised. Eventually, the Iranian people will, I am sure, raise their voice for the human and civil rights they deserve. In the meantime the EU shall – and should – keep the question high on its agenda.

  Peter van Dalen, namens de ECR-Fractie. – Voorzitter, als je in Iran niet meeloopt met het dictatorsduo Khamenei en Ahmadinejad, heb je letterlijk geen leven. Niemand is veilig. Vrouwen worden gestenigd, jongeren worden opgehangen.

Van alle Iraniërs zijn bekeerde christenen, denk ik, wel het meest kwetsbaar. Dit jaar is Ahmadinejad begonnen met een campagne tegen christenen onder het motto: we moeten een eind maken aan de ontwikkeling van het christendom in Iran. Helaas was het geen loos dreigement. Pastor Yousef Nadarkhani zit al twee jaar in de gevangenis en is ter dood veroordeeld omdat hij christen is geworden. Er zijn er inmiddels al meer dan 200 christenen opgepakt.

Ik roep de Hoge Vertegenwoordiger en commissaris Damanaki op: het is tijd voor scherpe sancties tegen Iran. Laat de EU er zich ook voor inspannen dat én Rusland én China mee gaan doen, want daar zit nog de knoop. Die weigeren mee te werken. Maar het is nu tijd voor actie. De tijd van praten is voorbij.

  Paul Murphy, on behalf of the GUE/NGL Group. – Mr President, it is a real testament to the bravery of ordinary people in Iran that, despite the massive oppression they are faced with, despite the executions, despite the torture, despite the jailings, there have still been mass popular movements of discontent over the past years in Iran.

Recently there has been an upsurge in workers’ struggles, as workers have been fighting to form independent trade unions that can really represent their interests.

Massive strike waves amongst the Teheran bus workers, in the sugar cane industry, amongst teachers, in the petrochemical complexes in Bandar have all been met by brutal crackdowns by the regime, including the hanging of a teacher in the last year and the arrest of many many workers.

However, the gross violations of human rights that are perpetrated by the dictatorship in Iran, and this resolution that we will pass today in Parliament, must not be used as a pretext by European leaders to engage in military action or support military action or to impose sanctions that will simply harm the people of Iran.

Instead the trade union and workers’ movement must increase its efforts to highlight the abuses of human rights, the abuses of workers’ rights in Iran, and to support the struggles of working people, young people, poor people, to achieve fundamental change within Iran.

  Jaroslav Paška, za skupinu EFD. – Kritikou iránskeho režimu pre opakované a pretrvávajúce vážne porušovanie ľudských práv sme sa zaoberali už viackrát. Z prebiehajúceho vývoja v krajine je však zrejmé, že uplatňovanie politiky radikálneho islamu v tejto krajine nadobúda čoraz brutálnejšiu podobu. Narastajúce represie voči odporcom režimu, ochrancom ľudských práv, novinárom, študentom, ale aj právnikom, ktorí ich obhajujú, a dokonca aj voči rodinným príslušníkom naberajú na krutosti a intenzite. Vyšetrovacie orgány a iránska justícia sa stali predĺženou rukou politickej vôle fanatického režimu a prenasledujú všetkých, ktorí čo len náznakom zapochybujú o iránskej štátnej moci.

Som presvedčený, že naše úsilie o návrat slobody a ľudskosti do správy iránskeho štátu musí sledovať dve cesty. Prvá je aj naďalej apelovať na oficiálne štátne štruktúry, aby rešpektovali medzinárodne uznávané ľudské hodnoty, vážili si ľudský život, ľudskú dôstojnosť a rešpektovali slobodu názorov a prejavu. Druhá cesta je dokumentovať všetky zistené prípady zločinného správania sa štátnych inštitúcií, justičných orgánov, ako aj bezpečnostných zložiek a postúpiť ich na posúdenie Medzinárodnému súdnemu tribunálu.

  Seán Kelly (PPE). - Mr President, when it comes to Iran one is inclined to despair; human rights and Iran are as far a part as one end of the ocean is from the other. There are hundreds of examples, the Nadarkhani case being the particular one we are highlighting today: a man arrested and in danger of being executed, possibly at any minute, for a charge called apostasy of religion. It seems that in Iran the policy is one state, one religion.

Anybody who does not embrace Islam is in danger of being executed or arrested or whatever at any particular time; whether they are male or female, young or old it does not seem to matter. Iran is up there with China in terms of the number of executions per annum; around 300 and many of them actually taking place in secret. This is despite the fact that Iran is party to international conventions and covenants which guarantee human rights. I think that it is time we took firmer action as an EU institution to highlight this and support the people of Iran in their struggle.

  Mitro Repo (S&D). - Arvoisa puhemies, lista Iranin ihmisoikeuksista on todella pitkä. Viranomaisten vainon hampaisiin ovat joutuneet niin kansalaisaktivistit, poliittiset aktivistit, journalistit, artistit, lakimiehet kuin myös ympäristöä puolustavat kansalaiset.

Samaan aikaan Iranissa poljetaan rutiininomaisesti naisten oikeuksia, kokoontumisvapautta sekä uskonnollisten ja etnisten vähemmistöjen oikeuksia. Kuolemaantuomittujen määrä Iranissa jatkaa vain kasvuaan, jopa lapsia, naisia ja nuoria tiedetään teloitetun epäinhimillisesti. Vankilassa ylipitkiä tuomioita kärsivien kohtalona ovat olleet epäinhimilliset olot, jopa kiduttaminen. Oikeudenkäynnit eivät ole olleet riippumattomia.

Iranin ylimalkainen suhtautuminen kansainvälisiin ihmisoikeusvelvoitteisiinsa tulee tuomita selkein sanoin. Uskonnonvapauden, kidutuksenvastaisen kiellon, vähemmistöjen oikeuksien ja muiden yleismaailmallisten ihmisoikeuksien noudattaminen on näet ainoa kestävä pohja yhteiskunnalliselle tasapainolle. Iran leikkii vaarallista leikkiä, sillä kansan sietokyvyllä on rajansa.

  Tomasz Piotr Poręba (ECR). - Wielokrotnie w tej Izbie wzywaliśmy irańskie władze do poszanowania podstawowych praw człowieka i zaniechania represji wobec własnego społeczeństwa – zarówno wobec tych, którzy aktywnie przeciwstawiają się reżimowi, jak i obrońców praw człowieka, prawników, dziennikarzy czy reżyserów, a także tych, którzy są prześladowani za swój światopogląd. Niestety, jak dotąd przyniosło to znikome rezultaty. Dlatego dziś oprócz słownych deklaracji powinniśmy skorzystać ze wszelkich dostępnych form nacisku na irański reżim tak, aby zmusić go do respektowania praw człowieka oraz ukarania osób odpowiedzialnych za łamanie tych praw.

Na przygotowaną listę przedstawicieli władz, którym zamrożono konta bankowe i wydano zakaz wjazdu do Unii Europejskiej, powinni trafić wszyscy, o których wiadomo, że biorą udział w tym procederze. Należy również dokładnie przyjrzeć się obecnym sankcjom ekonomicznym i odpowiednio je dostosować tak, aby do Iranu z Europy nie trafiały przedmioty i urządzenia, za pomocą których irańskie władze będą mogły śledzić i prześladować swoich obywateli – a takie sytuacje niestety obecnie mają miejsce. Dziękuję.

  Eduard Kukan (PPE). - Dnešný režim v Iráne, ktorý inštrumentalizuje násilie ako nástroj moci používaný na mučenie svojich odporcov, treba odsúdiť a sankcionovať. Popravy, tresty smrti, poškodzovanie práv zatknutých, odsudzovanie obhajcov občianskych práv a nedodržiavanie základných dohôd o občianskych a politických právach nie sú akceptovateľné na základe nijakých štandardov.

Toto všetko sa v Iráne deje v čase, keď dochádza k zmene autoritárskych režimov v arabskom svete a keď vyjadrujeme našu podporu a solidaritu s bojovníkmi za ľudské práva v tejto časti sveta. Verím, že dodržiavanie základných ľudských práv je základom normálneho fungovania každej spoločnosti bez ohľadu na to, aká v nej prevláda viera, kultúra alebo etnikum. Verím tiež, že donekonečna nemožno tolerovať zvyšujúce sa represie voči tým, ktorí bojujú za svoje základné práva. Plne podporujem rezolúciu, ktorá bola navrhnutá.

  George Sabin Cutaş (S&D). - Eu vreau să atrag astăzi atenţia asupra taberei Ashraf, situată în Irak, care adăposteşte 3 400 de disidenţi iranieni, ce trăiesc în condiţii extrem de dificile. Naţiunile Unite au anunţat recent că aceste persoane trebuie protejate la nivel internaţional din calea persecuţiilor la care sunt supuse în propria ţară şi au cerut respectarea drepturilor lor fundamentale. Cu toate acestea, prim-ministrul irakian a declarat că doreşte închiderea taberei până la sfârşitul acestui an, creând premisele unei situaţii umanitare extrem de grave.

În acest context, numirea unui reprezentant al Uniunii Europene responsabil pentru tabăra Ashraf reprezintă un semnal pozitiv. De aceea, cred că acesta trebuie să se implice pentru a obţine amânarea termenelor de dizolvare a taberei, până ce refugiaţii vor putea fi transferaţi în siguranţă în state terţe. De asemenea, Înaltul Comisariat al Naţiunilor Unite pentru Refugiaţi are datoria de a administra rapid procesul de restabilire a acestor persoane şi de a le garanta protecţie. Singura soluţie posibilă la situaţia solicitanților de azil iranieni din zona Ashraf este una paşnică.

  Romana Jordan Cizelj (PPE). - Včeraj smo lahko tu v Evropskem parlamentu poslušali o trpinčenju in grozotah, ki se dogajajo ljudem v iranskih zaporih, o tem, kaj se jim dogaja na ulici, celo v njihovih domovih in na univerzi. Grozljivo je, kakšno protižensko politiko imajo iranske oblasti!

Tudi sama bi rada opozorila na položaj beguncev v kampu Ašraf, kajti iraška vlada se je odločila, da bo ta kamp, da bo to begunsko taborišče do konca leta zaprla. Smo v hudi časovni stiski, kako poskrbeti za varnost teh ljudi, zato pričakujem bolj odločno ravnanje Evropske unije. Naj baronica Ashton obsodi to dejanje, to odločitev iraške vlade, ki ga tudi sama obsojam, in naj pozove agencijo Združenih narodov za begunce, da hitro opravi intervjuje s temi ljudmi, da se bo poskrbelo za njihovo varnost.

In najslabše, kar se lahko zgodi, je, da ti ljudje ostanejo v Iraku. Nujno moramo poskrbeti za to, da jim bo omogočeno, da bodo preseljeni v tretje države.

  Michael Cashman (S&D). - Mr President, I welcome this resolution but I want to make one correction. Iran is not an Islamic republic: it is a brutal dictatorship that uses and abuses and perverts religion for its own barbaric ends. This dictatorship also targets and persecutes people who are Muslim as well as other religions. We have stood by and we have watched people hung by their neck, young men of 18 hung by their neck solely because they were homosexual. And still they target homosexuals and transgender people, and deny them access to health, goods, services, housing, education. But I am optimistic, because despite these crackdowns, despite this brutality, men and women continually rise up against this regime, and their hope should give us hope and our voices must speak for them.

  Rui Tavares (Verts/ALE). - Senhor Presidente, com os poucos segundos que tenho, vou limitar-me a lembrar um nome e a lançar um apelo. O nome é o do Sr. Abdul-Reza Soudbakhsh, um médico e professor da Universidade de Teerão, que visitou e examinou as vítimas da prisão de Kahrizak, conhecida por ter opositores ao regime iraniano, e não silenciou as suas conclusões de que elas tinham morrido na sequência de actos de tortura.

Entretanto, o próprio Sr. Abdul-Reza Soudbakhsh foi assassinado.

O apelo é o seguinte: o facto de sabermos que há empresas europeias que colaboram com o regime iraniano – quer impedindo a transmissão de emissões televisivas da oposição quer fornecendo software para censura – é uma ofensa à memória de gente corajosa como este homem iraniano.

E nós devemos dizer à Comissão, que está aqui neste debate, que empresas que colaboram na violação de direitos humanos não deveriam receber um centavo de subsídios europeus.

É possível fazer isto com as bases legais que já temos. Aliás, é possível fazer mais. Eu não entendo como é que a Comissão pode multar empresas por violação, por exemplo, de leis de concorrência, mas não pode multar empresas europeias que sujam o nome da Europa, colaborando na violação de direitos humanos.

Eu gostaria de ouvir uma resposta da Comissão a um apelo deste género, e queria que todos nós nos uníssemos para conseguir que estas empresas não recebam mais um centavo dos bolsos dos cidadãos europeus.

  Ryszard Czarnecki (ECR). - Reżim wtedy przykręca śrubę, gdy wie, że albo słabnie, albo ma poczucie całkowitej bezkarności. Być może jest to ten drugi przypadek, być może władze w Teheranie mają poczucie, że nikt z zewnątrz – z Unii, z Ameryki – nie jest w stanie skarcić ich publicznie i wpłynąć na ich decyzje. To tym większa odpowiedzialność dla nas.

Absolutnie zgadzam się z tym, że musimy za wszelką cenę uniknąć hipokryzji i podwójnych standardów. Jeżeli Unia Europejska domaga się przestrzegania praw człowieka, także w Iranie, to nie może być tak, że wspieramy, finansujemy, oferujemy granty firmom, które wspierają reżim w Teheranie. Myślę, że w tej sprawie musimy być bardzo transparentni i jednoznaczni. Pamiętajmy jeszcze jedną rzecz, że my jako Parlament Europejski nie możemy zrobić wszystkiego, ale powinniśmy mieć poczucie, że zrobiliśmy wszystko, co w naszej mocy, aby uratować jak najwięcej niewinnych ludzi.

  Paul Rübig (PPE). - Herr Präsident, Herr Kommissar! Ich glaube, wir sollten uns davor hüten, Pauschalurteile zu fällen. Das iranische Volk hat durchaus ein Recht auf Demokratie. Ich glaube, wir sollten nach Individualschuld suchen und die Menschenrechtsverletzer beim Gerichtshof in Den Haag anklagen, damit klargestellt ist, welche Personen individuell dort für diese Misere verantwortlich sind.

Mit Sanktionen gegen das Volk stärken wir letztlich die bestehenden Rechtsbrecher, und das kann nicht das Interesse der Europäischen Union sein. Wir brauchen nicht die Bestrafung von Unschuldigen und Sanktionen gegen Unschuldige, sondern wir brauchen rechtskräftige Urteile gegen die Rechtsbrecher.

Unsere Frage muss sein: Wie können wir die demokratischen Kräfte im Iran unterstützen? Was können wir machen, um jenen zu helfen, die auf unserer Seite stehen? Hier erwarte ich mir eine Antwort der Kommission!

  Peter Skinner (S&D). - Mr President, we as Europeans have a responsibility to stop the export of any technology which is being used to oppress anyone in the world, but particularly in Iran. Whether it is spyware or other technology or other software, if we can track its source and can track it to Europe, then we must take action to stop it.

We will not see large-scale shootings in the streets like we have seen in Libya or Syria. The regime in Iran is too cunning to expose its brutality in this way. The state security apparatus is one of the most effective and cruel in its abuse of the people. Therefore, allowing any form of assistance, even if it appears neutral – such as technology to track protestors – is simply going to make us all complicit in their repression.

  Maria Damanaki, Member of the Commission. − Mr President, on behalf of the High Representative and the Commission as a whole, I welcome this resolution.

I would like to stress that the human rights situation in the Islamic Republic of Iran is dreadful and is deteriorating. Abuses committed by the Iranian authorities are harming more and more individuals and organisations and worsening the climate of fear and suspicion.

Human rights defenders, lawyers, political leaders, students and journalists are harassed, imprisoned, sometimes tortured. Religious minorities, homosexuals, women’s activists, artists and film-makers are also targeted.

Iran continues to ignore its international obligations and its people have nowhere to turn. Frequent arrests of human rights defenders and lawyers, the interruptions of Internet and the interceptions of mobile phone communications, the situation of religious minorities, the continued house arrest of political leaders and the extremely high number of executions are sad and striking illustrations of this trend.

A lot of you referred to some special cases, so let me also give you some information.

Referring to the Christian pastor, Youcef Nadarkhani, we are on the same line as Parliament. Iran must live up to its international human rights obligations, also on freedom of religion. The High Representative has publicly called on Iran to release Mr Nadarkhani and drop the apostasy charges against him, and is following this case closely.

We are also on your side and have condemned publicly the detention and sentencing of prominent film-makers and artists you have referred to: Jafar Panahi and Mrs Vafamehr. We welcome the release of Mrs Vafamehr, but remain very concerned at the targeting of the artistic community which threatens the expression of artistic freedom.

We agree with your call on Iran to put a moratorium on the death penalty and to help all pending cases. An issue of particular concern is the execution of juvenile offenders, as happened last September. This is really appalling.

The European Union is therefore actively working on trying to improve the human rights situation in Iran. Let me give you some examples of our actions.

We use public diplomacy: the impressive number of public statements this year on human rights in Iran reflects the gravity of the situation. Nothing more or less than that. In order to reach out to an Iranian public, the statements are translated into Farsi and posted on the web with alerts from the High Representative via Twitter.

In Teheran and in Brussels, EU services continue to demarche Iran on human rights cases, seeking information and conveying our messages strongly.

The United Nations’ General Assembly will this year again consider a resolution on human rights in Iran, which enjoys full EU backing. We also want access to Iran for the United Nations special rapporteur, Dr Shaheed, whose mandate was created at our initiative.

In April and in October this year, EU Foreign Ministers adopted the list of 61 Iranian individuals responsible for great human rights violations. So we are not going against the Iranian people, we are going against Iranian individuals. Their assets in the EU are frozen and they cannot travel here.

In parallel to the sanctions, we have let Iran know that we are open for contacts on human rights.

Let me finish by saying that there is unfortunately no country in the world that receives as much attention on human rights from the EU as Iran does. This House should have no doubt about our determination to do what we can to promote and protect human rights in Iran. I know the European Parliament shares this extreme concern and I thank you for that.

  President. − The debate is closed.

The vote will take place shortly.

Written statements (Rule 149)

  Tadeusz Zwiefka (PPE), na piśmie. – Unia Europejska szanuje autonomię państw trzecich, nie może jednak przymykać oczu na tak palące problemy jak stosowanie kary śmierci. Iran jest państwem o jednym z najwyższych wskaźników egzekucji wykonywanych na obywatelach. Dzięki działalności wielu organizacji pozarządowych udokumentowane zostały niezliczone przypadki łamania praw człowieka przez władze Iranu. W Iranie nie są respektowane podstawowe prawa każdej jednostki ludzkiej. Co więcej, według ONZ skala wykonywanych egzekucji jest jeszcze większa, niż podają oficjalne dane, gdyż wiele egzekucji odbywa się potajemnie. Ostatnie przypadki aresztowań i wyroków śmierci dotyczą głównie obrońców praw człowieka demonstrujących publicznie swoje przekonania oraz politycznych przeciwników władzy. Reżim irański nieustannie wprowadza atmosferę zastraszania, a niepokój obywateli jest potęgowany poprzez ciągłe stosowanie przemocy, aresztowania czy też nękanie przez sądy.

Jako przedstawiciele społeczności europejskiej powinniśmy przemówić w imieniu osób, którym odmawia się przysługujących im praw. Powinniśmy skierować uwagę całej Europy na problemy tych, których prawa są nieustannie łamane. Parlament Europejski, jako strażnik praw człowieka, wolności słowa i demokracji powinien nawoływać władze Iranu do natychmiastowego zniesienia kary śmierci, uwolnienia skazanych osób oraz przestrzegania praw człowieka. Tylko taka droga może zapewnić utrzymanie i dalsze rozwijanie relacji politycznych oraz ekonomicznych pomiędzy Iranem a Unią Europejską.