Der Präsident. − Als nächster Punkt folgt die Aussprache über sechs Entschließungsanträge zur Lage in der Demokratischen Republik Kongo⁽¹⁾

  Mariya Gabriel, auteur. − Monsieur le Président je salue tout d'abord cette résolution, car c'est un témoignage de plus de l'engagement de l'Union européenne et, en particulier, du Parlement européen envers la RDC. En même temps, cette nouvelle résolution d'urgence montre que, malheureusement, les progrès sont lents et difficiles et que la violence continue de hanter la société congolaise.

Je voudrais insister sur plusieurs points. Il faudrait aller plus vite dans la mise en place d'une justice crédible. Il faut que les auteurs des crimes, notamment des crimes sexuels, soient traduits en justice. J'insiste sur la mise en œuvre des accords d'Addis-Abeba, afin que la RDC et les États voisins respectent leurs engagements et trouvent rapidement une solution politique complète mais aussi sincère. Sans ces éléments, les violences à l'Est du Congo ne cesseront pas.

La volonté politique de mettre fin à ces violences doit rester de mise. En même temps, il faut veiller à une bonne coordination des efforts internationaux, régionaux et nationaux, notamment dans la réforme du secteur de la sécurité en RDC. Cela concerne l'Union européenne, la Monusco, les États voisins, mais, par-dessus tout, nous devons veiller à ce que l'État congolais s'approprie ces réformes et que ce soit la société ...

(Le Président coupe le micro de l'orateur)

  Liisa Jaakonsaari, laatija. − Arvoisa puhemies, on erittäin tärkeää, että Euroopan parlamentti reagoi Kongon demokraattisen tasavallan viimeaikaisiin tapahtumiin. Siellähän väkivalta on laajentumassa, ja niin tässä kuin muissakin kriiseissä eniten kärsivät naiset ja lapset. Tuhansia siviilejä on jo kuollut, rauhanturvaajia on kuollut, ja miljoonia ihmisiä on joutunut jättämään kotinsa. Tämä on mitä räikein ihmisoikeusloukkaus. Kyllä kansainvälisen yhteisön täytyy toimia.

Euroopan unionin, Afrikan unionin ja Yhdistyneiden kansakuntien täytyy tehdä kaikki mahdollinen, jotta tämä humanitäärinen ongelma voitaisiin ratkaista. Samaan aikaan kaikki pitää tehdä, jotta voitaisiin yhdessä edistää rauhaa, vakautta ja turvallisuutta. Tässä suhteessa viimeaikaiset Kampalan neuvottelut olivat erittäin rohkaisevia, ja meidän täytyy puolustaa näitä ihmisoikeuksien ajajia.

  Kristiina Ojuland, author. − Mr President, the recent escalation of violence in the eastern Democratic Republic of Congo has severe humanitarian, political and economic consequences in the region, which is already extremely unstable. It is regrettable that there is still external support to the rebel forces, which is prolonging the conflict. These supporters must understand that they are actually creating more problems than they solve.

The European Parliament calls on all stakeholders to participate in the dialogue with the country’s communities and go ahead with the peace talks that continued last week. One of the most important issues is to find a clear solution to the equal and fair distribution of the state budget, as well as providing equal access to the vast natural resources. I would like to stress the recommendation of this House to the 24th UN Human Rights Council, which is taking place at the moment, to adopt a strong resolution re-establishing the monitoring mechanism concerning the human rights situation in the Democratic Republic of Congo.

  Marie-Christine Vergiat, auteur. − Monsieur le Président, nous sommes sur le point d'adopter la septième résolution sur la République démocratique du Congo depuis le début de la présente législature. En soi, c'est un aveu d'impuissance.

La situation dans ce pays est dramatique, et ce depuis longtemps. Selon Caritas, les conflits au Congo ont fait plus de sept millions de morts depuis 1998. Les premières victimes en sont toujours les femmes, utilisées comme armes de guerre, et les enfants, enrôlés de force par tous les camps.

Le Kivu, doté de richesses naturelles, et notamment des pierres précieuses, est à nouveau à feu et à sang, et les populations civiles ont sont les premières victimes. Il est temps que cela cesse, que la population congolaise puisse enfin bénéficier des richesses du pays.

L'Union européenne a investi des sommes colossales en République démocratique du Congo. Pour quel résultat pour les populations civiles? Il est temps de se poser la question. La communauté internationale doit effectivement peser de tout son poids pour que les processus de paix conduisent enfin à quelque résultat.

L'Union européenne, compte tenu de l'histoire de certains de ses États membres, doit jouer un rôle clé à cet égard.

  Nicole Kiil-Nielsen, auteur. − Monsieur le Président, il n'y a pas de paix sans justice. C'est un point essentiel pour moi qui suis membre de la sous-commission "droits de l'homme". Le droit à la vérité et à la justice contribue à la construction de la paix.

En Afrique, mais aussi en Amérique latine, on choisit, pour faire avancer plus rapidement des négociations de paix, de passer sous silence les pires exactions au nom de la réconciliation nationale. Pourtant, des milliers – voire, en République démocratique du Congo, des millions – de victimes, dont beaucoup de femmes et d'enfants, attendent justice et réparation pour les violences subies.

Choisir d'oublier et d'amnistier les crimes commis, c'est permettre de faire régner l'impunité encore et toujours. C'est maintenir un système qui conservera les mêmes travers et risquera à tout moment de sombrer à nouveau dans le chaos.

Comme l'a déclaré Mary Robinson, envoyée spéciale de l'ONU pour la région des Grands-Lacs, nous ne devons pas répéter les erreurs du passé. C'est pourquoi je tiens à réaffirmer, au sein de cette Assemblée, qu'en RDC comme ailleurs, choisir la voie de l'amnistie serait une grave erreur.

Pour éviter cela, il est indispensable que les femmes participent aux négociations et que le processus de paix associe la société civile, et pas seulement les principaux dirigeants politiques de la région.

Je tiens à ajouter un point essentiel et propre à ce conflit: la question des violences sexuelles, qui doit être incluse dans les critères de référence qui permettront de mesurer les progrès réalisés dans l'application de l'accord de paix d'Addis-Abeba.

Cette problématique des violences sexuelles doit être envisagée dans sa globalité: il faut insister sur les efforts des autorités congolaises et de la communauté internationale, qui se sont jusqu'à présent concentrés sur le renforcement des juridictions et le soutien à l'ouverture d'enquêtes et de poursuites.

Ceci dit, il faut aussi maintenant mettre l'accent sur l'exécution de ces jugements, qui demeurent très lacunaires, favorisant un sentiment d'impunité.

  Filip Kaczmarek, w imieniu grupy PPE. – Panie Przewodniczący! To bardzo smutne, że wschodnia część Demokratycznej Republiki Konga znowu doświadcza eskalacji przemocy i wznowienia walk między wojskami rządowymi a rebeliantami. W konsekwencji sytuacja humanitarna, która i tak była zła, uległa pogorszeniu. Co gorsze, istnieje realna groźba umiędzynarodowienia konfliktu zbrojnego. Eksperci ONZ znaleźli bowiem dowody na to, że Ruanda wspiera rebeliantów. Rząd w Kigali oczywiście zaprzecza, ale jeżeli jednak jest to prawda, to sytuacja jest bardzo poważna. Ruanda chce uchodzić za kraj historycznego sukcesu i jej destrukcyjne zaangażowanie w Kongu może podważyć to, czego prezydent Kagame dokonał w sprawach wewnętrznych. Stabilizacja wymaga wysiłku wszystkich stron. Kongo jest państwem dużym, ale słabym. Jeżeli zatem chcemy ustabilizować sytuację, to Unia Europejska, ONZ i państwa regionu Wielkich Jezior powinny pomóc w umacnianiu władz republiki.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, w imieniu grupy S&D. – Panie Przewodniczący! Starcia militarne pomiędzy Ruchem 23 Marca a wojskami rządowymi zaostrzają kryzys we wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga. Walki pochłonęły tysiące ofiar: cywilów, przedstawicieli misji pokojowej ONZ, dziennikarzy czy organizacji pozarządowych. Prawie 3 miliony osób wysiedlono, ponad 6 milionów pilnie potrzebuje żywności i opieki medycznej. W rejonie Gomy, każdego dnia ludność cywilna pada ofiarą przemocy, gwałtów, a dzieci są porywane i zmuszane do służby wojskowej.

Władze kongijskie muszą dołożyć wszelkich starań na rzecz kompleksowej reformy systemu bezpieczeństwa państwa, przywrócenia rządów prawa i znalezienia trwałego rozwiązania politycznego w celu zapewnienia pełnej ochrony ludności cywilnej. Przed sądem muszą stanąć winni zbrodni wojennych. Licznie działającym w regionie organizacjom humanitarnym należy zagwarantować bezpieczeństwo.

Unia Europejska z Misją Stabilizacyjną Organizacji Narodów Zjednoczonych muszą czym prędzej wspólnie podjąć kroki w celu zapewnienia bardziej skoordynowanej i efektywnej ochrony ludności cywilnej oraz przeprowadzenia pilnych reform, zwłaszcza w zakresie sektora bezpieczeństwa.

  Jaroslav Paška, za skupinu EFD – Obnovenie ozbrojených konfliktov v regióne Kivu na východe Konga nám dokazuje, že armáda Konžskej demokratickej republiky nemá dostatočnú silu na to, aby ochránila civilné obyvateľstvo krajiny pred rozličnými ozbrojenými skupinami drancujúcimi obydlia a rozvracajúcimi miestnu správu v regióne.

Naša pomoc obyvateľstvu a krajine je organizovaná podľa univerzálnych schém, ktoré sú už dlho málo efektívne, pretože napriek značnému množstvu poskytnutých finančných prostriedkov sa kvalita života miestneho obyvateľstva prakticky nemení.

Možno by sme mali opustiť univerzálne schémy pomoci a pre každú rozvojovú krajinu organizovať pomoc podľa konkrétnej situácie a cieľov, ktoré potrebujeme dosiahnuť.

Ak už máme v Kongu, no nazvime to legitímnu vládu, ktorá je obyvateľstvom zatiaľ akceptovaná a má vybudovaná aké-také poriadkové zložky, potom by sme mali efektívne usilovať o stabilizáciu verejnej správy v krajine. Znamená to vytvoriť v krajine takú organizáciu silových a bezpečnostných zložiek, ktoré ochránia obyvateľstvo v každej časti krajiny pred rabujúcimi ozbrojenými bandami.

Z histórie máme bohaté skúsenosti, že keď štát nevedel garantovať bezpečnosť obyvateľstva, obce či mestá sa združovali a vytvárali si vlastnú domobranu ako ochranu pred lúpežnými nájazdmi všelijakých dobrodruhov.

Možno by nielen v Kongu, ale aj v iných afrických krajinách pomohlo, keby oficiálne armádne zložky v spolupráci s mierovými jednotkami OSN priberali do spolupráce pri ochrane územia krajiny aj miestne komunity, ktoré najviac doplácajú na nedostatočnú ochranu a spolu s nimi vybudovali ucelenejší systém krajiny.

  Adam Bielan, autor. − Panie Przewodniczący! Region północnego Kiwu ponownie stał się epicentrum krwawego konfliktu. Regularne, coraz bardziej intensywne starcia rebeliantów z siłami rządowymi spowodowały śmierć wielu ludzi. Całe rodziny zmuszono do opuszczenia domostw i szukania schronienia w obozach dla uchodźców. Prowincja pozostaje praktycznie poza kontrolą państwa. Sytuacja humanitarna staje się coraz bardziej dramatyczna. Prawa człowieka są łamane od początku tego konfliktu. Brutalne zbrodnie wojenne, masakry cywilów, masowe gwałty, tortury – to codzienność w Kongu. Szczególnie bulwersujące społeczność międzynarodową są liczne przypadki przemocy wobec dzieci, w tym wcielanie najmłodszych do wojska. Pragnę wyrazić potępienie dla eskalacji przemocy w tym kraju. Apeluję do rebeliantów o zaprzestanie walki i przystąpienie do rozmów pokojowych. Proszę o dalsze zaangażowanie instytucji europejskich na rzecz powstrzymania rozlewu krwi i podjęcia działań w kierunku demokratyzacji. Ogromne uznanie i podziękowania należą się wszystkim niosącym pomoc organizacjom. Szczególną aktywność wykazują towarzystwa chrześcijańskie, jak Caritas, dzięki którym mieszkańcy otrzymują podstawowe środki do życia.

  Sari Essayah (PPE). - Arvoisa puhemies, hyvä komissaari, Kongon demokraattisen tasavallan turvallisuustilanne on jälleen heikentynyt. Itäistä Kongoa kontrolloivat M23-kapinalliset ja tavalliset ihmiset joutuvat elämään pelossa. Perheet pelkäävät, että heidän lapsensa joutuvat eturintamaan taisteluihin, että naiset joutuvat raiskatuiksi ja että miehet tapetaan siksi, että he ovat niin sanotusti väärällä puolella.

Kapinallisia tuetaan Ruandan puolelta, ja muun muassa YK ja Yhdysvallat ovat vedonneet Ruandaan, että maa lakkaisi tukemasta M23-ryhmää. Myös YK:n rauhanturvajoukot ovat joutuneet osaksi selkkausta, viimeksi elokuussa. Parhaillaan suurten järvien alueella vierailee YK:n, Yhdysvaltojen, EU:n ja Afrikan unionin edustajia, ja toivoisinkin komissaarilta tuoreita tietoja siitä, onko kansainvälinen yhteisö päässyt edistämään rauhanneuvotteluita ja päässyt keskusteluyhteyteen paikallisten kanssa.

  Corina Creţu (S&D). - Mă alătur şi eu celor care au subliniat aici că trebuie să transmitem un avertisment ferm că timpul impunităţii a trecut pentru cei care însângerează de atâta timp Congo şi regiunea Marilor Lacuri.

Nu mai este vorba de un război civil, ci de un conflict interafrican pentru controlul resurselor din zonă. Noul val de violenţe, din iulie încoace, dintre rebelii M23 şi trupele guvernamentale a provocat zeci de victime şi a determinat o degradare accelerată a situaţiei umanitare din Republica Democrată Congo. Peste 6 milioane de oameni au nevoie de ajutor de urgenţă, dar, înainte de orice, trebuie să înceteze confruntările.

Condamn în acest sens atacurile împotriva populaţiei civile şi a personalului Naţiunilor Unite şi solicit ţărilor învecinate să se abţină de la intervenţii ce pot duce la destabilizarea totală a regiunii. Sper ca negocierile de pace, reluate săptămâna trecută la Kampala, să ducă la un acord care să permită intervenţia umanitară, într-o ţară în care Uniunea Europeană este principalul donator, graţie mobilizării suplimentare din partea Comisiei şi ţin să salut acest efort.

Catch-the-eye-Verfahren

  Jolanta Emilia Hibner (PPE). - Panie Przewodniczący! Sytuacja w Demokratycznej Republice Konga to kolejna odsłona krwawego konfliktu, który trwa od ponad 20 lat. Każdego roku giną tam niewinni ludzie. Społeczność europejska nie może popełnić błędu, jak to miało miejsce w przeszłości, w 1994 r., kiedy cały świat zapomniał o Kongu. Konflikt ten pochłonął wtedy milion ofiar. Dziś znowu rebelianci walczą z siłami rządowymi i zachodzi obawa, że konflikt ten rozprzestrzeni się na cały region. Mieszkańcy Demokratycznej Republiki Konga porzucają swój dobytek, domy, i przenoszą się do obozów uchodźców. Dlatego Parlament Europejski apeluje o dialog pomiędzy rządem i rebeliantami po to, żeby przerwać dalsze walki. Wiemy o tym, że historia tego regionu daje nam odpowiedź. Wojna przynosi tylko cierpienie, śmierć, i nie rozwiązuje żadnych problemów.

  Franz Obermayr (NI). - Herr Präsident! Seit Juli eskaliert wieder einmal die Gewalt im Osten der Demokratischen Republik Kongo. Die blutigen Kämpfe zwischen den Rebellen von M23 und den Regierungstruppen hinterlassen tausende Todesopfer und unzählige Verletzte, dazu kommen Zwangsrekrutierungen von Kindern, brutale Übergriffe auf die Zivilbevölkerung und die UN-Blauhelme sowie barbarische Übergriffe sexueller Art auf Frauen und Kinder.

Mit der jüngsten Mittelaufstockung durch die Kommission ist die EU nun größter Geber humanitärer Hilfe für das Land geworden. Ein Schritt, der aber nur dann einen Sinn ergibt, wenn gleichzeitig effektiv verhindert wird, dass die Rebellen der M23 keine externe Unterstützung – vor allem nicht aus Ruanda – erhalten.

Große Bedeutung kommt daher dem Einsatz und der Verlässlichkeit der afrikanischen UN-Einsatztruppe MONUSCO zu. Sie muss mit den notwendigen und auch robusten Mitteln ihr Mandat – vor allem zum Schutz der Zivilbevölkerung – durchsetzen.

  Eija-Riitta Korhola (PPE). - Arvoisa puhemies, Kongon demokraattisen tasavallan ja kapinallisryhmien väliset neuvottelut ovat olleet jäissä toukokuulta saakka ja väkivallan määrä itäisessä Kongossa on kasvanut entisestään. 2,7 miljoonaa itäkongolaista on joutunut kotimaassaan sisäisiksi pakolaisiksi, ja lähes puoli miljoonaa on paennut naapurimaihin ja elää epäinhimillisissä oloissa. 6,4 miljoonaa tarvitsee pikaisesti ruoka- ja hätäapua. Itäisen Kongon valtavat luonnonvarat ovat olleet järjestään laittomissa käsissä. Niiden kaupalla kapinalliset rahoittavat toimintaansa ja konfliktin jatkumista.

Olemme ilmaisseet ennenkin huolemme erityisesti seksuaalisen väkivallan laajuudesta itäisen Kongon alueella. Raiskaus on sodankäyntiväline. Rankaisemattomuuden käytäntö johtaa ilmapiiriin, jossa seksuaalirikokset toistuvat. Tarvitaan niin kansallisia kuin kansainvälisiä ponnisteluja saattamaan ihmisoikeus- sota- ja seksuaalirikoksiin syyllistyneet lain eteen.

Kongon demokraattisen tasavallan itsensä on saatettava loppuun turvallisuussektorin uudistus ja vahvistettava oikeusvaltioperiaatteitaan.

(Ende des Catch-the-eye-Verfahrens)

  Viviane Reding, Vice-President of the Commission. − Mr President, we welcome the motion for a resolution by the European Parliament regarding the situation in the Democratic Republic of Congo, in particular in eastern Congo.

Now we all know that the situation is of great concern and it merits attention. It has already led to the adoption of the Council conclusion on the Great Lakes Region in July, two EU statements in August and a high-level mission by the Great Lakes envoys to the region, led by Mary Robinson.

A few days before the EU-United Nations General Assembly, during which there will an important side-event among the countries of the region, it is essential that the international community not only speaks up but is seen to work in unison.

We share the points raised in the motion for a resolution. The humanitarian situation is appalling, the human rights violations are widespread and I would like to add to this specifically the sexual violence. We also share the call to put an end to the activities of the rebel groups and to re-establish the state authority.

We cannot ignore the vital importance of the security sector reform and the need to fight the illegal exploitation of national resources. And we must not be complacent. I am glad to say that the EU is addressing all these points through political dialogue with national and regional actors. As a measure of incentive, the EU is also supporting positive change with both its development and humanitarian instruments.

Respecting the sovereignty and the territorial integrity of the Democratic Republic of Congo is of primary importance. Furthermore, the resolution of the crisis in the east of the country implies support in the region.

We welcome the positive outcome of the summit of the Great Lakes presidents in Uganda under the leadership of President Museveni, which has led to the relaunch of the Kampala talks between the M23 movement and the Government of the Democratic Republic of Congo. We also express our strong interest in the success of the national dialogue in Kinshasa, which was recently opened at the initiative of President Kabila.

The European Union will continue to give its full support to the national, regional and international commitments of the political, security and development framework. Together with international and regional partners, we are determined to find lasting solutions to the root of the causes of the problems at the local, national and regional levels.

  Der Präsident. − Die Aussprache ist geschlossen.

Die Abstimmung findet im Anschluss an die Aussprache statt.

Schriftliche Erklärungen (Artikel 149 GO)

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), în scris. – În ciuda unui acord de pace și formarea unui guvern de tranziție în 2003, cetăţenii care sunt stabiliţi în partea de est a țării, rămân, în continuare, sub teroarea forţelor armate sau a rebelilor. Războiul a luat vieţile la aproximativ trei milioane oameni, fie ca un rezultat direct de luptă sau din cauza bolilor și a malnutriției. Războiul a avut pe langă latura politică şi una economică precum și un punct de vedere politic. Luptele au fost alimentate de resursele minerale ale ţării, de care au profitat ambele părţi. Situaţia privind siguranţa alimentară în Congo rămâne deosebit de gravă, aproximativ 70% din populaţie este considerată subnutrită. Mai mult, Congo are şi una dintre cele mai mare rate de mortalitate infantilă din lume, alături de Afganistan, Ciad, Guinea-Bissau, Mali şi Sierra Leone.

  Tadeusz Zwiefka (PPE), na pismie. – Z wielkim niepokojem przyjęliśmy wiadomość o atakach grupy M23 na ludność cywilną i członków Misji Stabilizacyjnej ONZ w Kongo. Bestialskie zbrodnie przeciwko ludności, wykorzystywanie w wojnie dzieci czy stosowanie przemocy seksualnej wobec kobiet wydają się być w tym regionie na porządku dziennym. Dodatkowo w maju tego roku negocjacje pomiędzy rebeliantami i rządem zostały przerwane, co niestety nie daje nadziei na szybką poprawę sytuacji w państwie.

Jako przedstawiciele krajów demokratycznych, w których życie i godność człowieka stanowią najwyższą wartość, nie możemy pozostawać obojętni wobec ewidentnego łamania praw podstawowych. Zadaniem misji EUSEC RD i EUPOL RD jest kontynuacja próby przywrócenia bezpieczeństwa w Demokratycznej Republice Konga poprzez pomoc finansową i techniczną. Również ONZ powinien podjąć wszelkie możliwe środki, by ustabilizować sytuację polityczno-społeczną w kraju i nie dopuścić do dalszego rozlewu krwi. Dzisiejszą rezolucją chcemy także wyrazić solidarność z ludnością Demokratycznej Republiki Konga, z której aż 2,4 mln osób już zostało przesiedlonych, a 420 tys. uciekło do państw sąsiedzkich. Uważam, że mamy obowiązek zdecydowanie i otwarcie potępić wszelkie przejawy agresji i aktywnie przeciwdziałać eskalacji przemocy w tym kraju.