La Présidente. – L'ordre du jour appelle le rapport de Tatjana Ždanoka et Vilija Blinkevičiūtė, au nom de la commission de l’emploi et des affaires sociales et de la commission des droits de la femme et de l’égalité des genres, sur la mise en place, sur le marché du travail, de conditions favorisant l'équilibre entre la vie professionnelle et la vie privée (2016/2017(INI)) (A8-0253/2016).

  Tatjana Ždanoka, rapporteur. – Madam President, the report points to the need to makes changes to society. Having achieved the situation where women and men are equal earners and equal carers, there is a need for strong action at European, local and national levels for legislative measures, combined with non—legislative measures, in order to allow men and women to better reconcile work, caring for and spending time with family and friends and time for leisure and personal development. A labour market unable to provide flexible working arrangements and adequate-level schemes is a matter of everyday concern for a very high proportion of the population.

The EU has to urgently adopt work-life balance policies – today’s reality – by taking into account the needs of an increasingly diverse society. In the report we call on the Commission to put forward a number of legislative proposals on family and care—related types of leave, namely a revised maternity leave directive, a paternity leave directive and a carers’ leave directive. Furthermore, Member States are in particular called upon to provide for accessible, available and affordable, high-quality care services for children, older relatives, family members with disabilities or those with illnesses.

A specific part of the report is dedicated to the quality of employment. The crisis has also led to an increase in the numbers of the working poor throughout Europe, causing people to have to work more and longer hours, even combining several jobs, in order to earn a decent income.

It is therefore important to ensure an inadequate wage for all workers and provide worker-oriented flexible working arrangements that do not cause an additional burden for the personal and family situation of both women and men.

Finally, labour market conditions favourable for work-life balance can only be created if quality of life is supported within and outside work. This means ensuring people have enough time outside work for personal development and leisure, and combating inequalities in society as a whole.

We the co-rapporteurs are very satisfied with the outcome of the vote on the draft report by the Committee on Employment and Social Affairs and the Committee on Women’s Rights and Gender Equality. We regret, and are extremely anxious about, the large number of requests for split votes. We have all received the joint statement of 11 networks of NGOs – that is the text – who have been working together since 2012 in order to raise awareness about the daily challenges faced by women and men across the EU in reconciling their work, family and private life. These 11 networks of NGOs are calling on us to adopt this report in full to avoid undermining its comprehensive and coherent nature. I very much hope that colleagues will not ignore this request.

  Vilija Blinkevičiūtė, pranešėja. – Ačiū, ponia Pirmininke. Pirmiausia aš dėkoju bendrapranešėjai Tatjanai Ždanokai ir visiems šešėliniams pranešėjams už mūsų bendrą darbą, nes iš tikrųjų šis mūsų pranešimas – tai Europos Parlamento indėlis, reakcija į Komisijos 2015 m. vasarą paskelbtą veiksmų planą dėl sprendimų siekiant suderinti asmeninį gyvenimą ir darbą, ypač toms šeimoms, kurios augina vaikus, ir tai kartu yra indėlis į Komisijos paskelbtą viešą konsultaciją bei konsultacijas su socialiniais partneriais.

Klausimas iš tikrųjų yra labai svarbus, todėl tikimės sulaukti teisėkūros pasiūlymų iš Komisijos, nes tai labai aktuali tema ir valstybėse narėse, kadangi paliečia kiekvieną mūsų pilietį. Šių metų birželio mėnesį Taryba priėmė išvadas dėl lyčių lygybės, kuriose pabrėžė, jog būtina priimti ir stiprinti teisines priemones, kurios realiai suteiktų sąlygas ir vienodas galimybes moterims ir vyrams suderinti darbą, asmeninį ir šeiminį gyvenimą. Džiugu, kad visi norime ir siekiame bendro tikslo šioje srityje. Taigi pranešime mes raginame Komisiją kuo skubiau pateikti naują ambicingą Motinystės atostogų direktyvos pasiūlymą, taip pat Prižiūrinčių asmenų atostogų direktyvą, kuri sudarytų sąlygas šeimos nariams prižiūrėti priklausomus savo šeimos narius, neįgaliuosius ar senyvo amžiaus šeimos narius ir užtikrinti jiems tam tikrą socialinę apsaugą.

Taip pat raginame Komisiją pateikti pasiūlymą dėl Tėvystės atostogų direktyvos, kurioje būtų numatytos mažiausiai dviejų savaičių visiškai apmokamos atostogos tėvams, ir galiausiai raginame peržiūrėti Vaikų priežiūros atostogų direktyvą ir pailginti minimalią apmokamą atostogų trukmę nuo keturių iki šešių mėnesių, nes iš tikrųjų moterys turi dalyvauti darbo rinkoje, kadangi moterų integravimas į darbo rinką yra pagrindinė kovos su skurdu ir socialine atskirtimi priemonė. Tačiau jeigu moteris skatiname dirbti ir kuo ilgiau likti darbo rinkoje, privalome suteikti ir visas sąlygas darbui ir asmeniniam gyvenimui suderinti.

Be to, svarbu pabrėžti, kad geresnis įvairių atostogų valstybėse narėse koordinavimas, darna ir galimybės jas gauti tikrai padidintų užimtumą. Privalome įvertinti ir tai, jog Europa sparčiai senėja, palankesnės sąlygos derinti darbą ir asmeninį gyvenimą įgalintų tėvus daugiau dėmesio skirti savo šeimai, tuo pačiu ir skatintų gimstamumą. Neretai atsitinka taip, kad, jei šeimoms, ypač moterims, nepavyksta suderinti profesinės veiklos su vaikų priežiūra, tai jos nesiryžta turėti daugiau vaikų arba nusprendžia iš viso jų neturėti. Todėl nenuostabu, kad Europos Sąjunga patiria gimstamumo mažėjimo problemą.

Taigi labai svarbu, kad darbo vietoje būtų sukurta šeimai draugiška aplinka ir kad darbdaviai garantuotų vaikus auginančioms šeimoms lanksčius darbo santykius, suteiktų papildomų socialinių garantijų. Turime užtikrinti lyčių lygybę ir teisingą šeimos pareigų pasiskirstymą. Deja, bet vis dar yra nusistovėjęs požiūris, kad darbo ir šeimos derinimo problema dažniau yra pabrėžiama kaip moterų problema, nes joms tenka didžiausia šeimos priežiūros našta. Taip pat tikrai raginame Komisiją per semestrą pradėti taikyti tam tikrus tikslinius pagyvenusių asmenų ir kitų priklausomų asmenų priežiūros rodiklius, panašius į Barselonos tikslus, ir, kad šis procesas vyktų, raginame Eurostatą ir „Eurofound“ rinkti atitinkamus duomenys ir atlikti tyrimus šioje srityje. Taigi norint suderinti darbą, asmeninį ir šeimos gyvenimą, nėra vieno visiems tinkamo sprendimo ir reikia ieškoti kiekvienam žmogui tinkamos pusiausvyros siekiant patenkinti profesinius, asmeninius ir šeimos poreikius. Mieli kolegos, labai tikiuosi, kad rytoj Europos Parlamente iš visų frakcijų bus supratimas ir pritarimas šiam mūsų pranešimui, ir tikrai mes turime rytoj pasiųsti mūsų Europos Sąjungos piliečiams žinią, kad nesame akli jų problemoms. Labai prašau palaikymo rytoj balsuojant už šį pranešimą.

Interventions à la demande

  Michaela Šojdrová (PPE). – Paní předsedající, děkuji kolegyním za předložení jejich zprávy. Já považuji také za důležité, aby Evropský parlament hovořil o negativním demografickém vývoji v EU a abychom hledali opatření, kterými budeme reagovat na demografický pokles. Souhlasím také s důrazem na rodinnou politiku, s opatřeními, která mají posílit jistotu v zaměstnání a zlepšit obtížné pracovní podmínky. S ohledem na výše uvedené důvody bych očekávala, že Evropský parlament bude povzbuzovat členské státy k prorodinné politice, která ocení rodičovskou péči, podpoří členy rodiny pečující jak o děti, tak o jejich potřebné členy. A bude tak podporovat stabilní rodinné vztahy, protože nejde jen o materiální podmínky, ale také o prostředí jistoty, bezpečí, důvěry a dobrých vztahů, které rodina poskytuje a měla by poskytovat. Místo toho zde EP vyzývá Komisi, aby uznávala a také podporovala všechny různorodé formy vztahů, které tradiční rodinu mají nahradit.

  Julie Ward (S&D). – Madam President, I would like to thank my colleague Vilija Blinkevičiūtė for all her work on this report, which I know has taken some time. It is extremely important that the report takes a clear stand against austerity and widening social inequality.

It highlights the sad reality that women are especially affected by precarious labour, zero-hour contracts and cuts in public services. The Commission and national governments must heed the call here and take action. It is an important example of how the EU promotes gender equality and social justice and why it is so important that we stand up for our core values. As Labour MEPs here in the European Parliament, we have a duty to draw attention to the important work done in this House. We must make sure that our constituents in the UK continue to benefit from the social protection enshrined in EU law, in any eventuality.

  Νότης Μαριάς ( ECR). – Κυρία Πρόεδρε, οι πρωτοβουλίες που έχουν αναληφθεί μέχρι στιγμής, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο, για την εξισορρόπηση της επαγγελματικής και προσωπικής ζωής δεν έχουν φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Μάλιστα οι διακρίσεις που παρατηρούνται στους εργασιακούς χώρους ανάμεσα στα δύο φύλα καθιστούν για τις γυναίκες ακόμη πιο δύσκολη την εναρμόνιση αυτή. Οι τύποι αδείας που συνδέονται με οικογενειακούς λόγους εξακολουθούν να επιφέρουν δυσμενείς διακρίσεις παρά την υφιστάμενη νομοθεσία ενώ, σε χώρες όπως η Ελλάδα, οι έντονες μισθολογικές διαφορές και τα ποσοστά ανεργίας που φτάνουν στο 28,7% στις γυναίκες, τις καθιστούν οικονομικά ευάλωτες. Επομένως, είναι αναγκαίο η Ένωση να αναλάβει πολιτικές δράσεις προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι κοινωνικο-οικονομικές προκλήσεις που δημιουργούνται στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, όσο εξακολουθούν να επιβάλλονται πολιτικές λιτότητας στις ευρωπαϊκές χώρες του Νότου η εναρμόνιση προσωπικής και επαγγελματικής ζωής, καθώς και η βιώσιμη ανάπτυξη θα γίνονται ακόμη πιο δύσκολες.

  Ivan Jakovčić (ALDE). – Gospođo predsjednice, moram reći da mi se dopala Vaša reakcija kada ste vidjeli da sam digao papir i zatražio ponovno catch the eye. Ne zato što se često javljam za catch the eye i pokušavam dobiti catch the eye,ali ovom prilikom želim podijeliti moje iskustvo, 25 godina u politici u jednoj konzervativnoj zemlji kao što je Hrvatska i pokušaj da se zaista stvore svi mogući uvjeti ravnopravnosti spolova i antidiskriminacijski pristup na tržištu rada, ali i u samoj politici.

Kada sam kreirao liste stranke koju sam vodio dugo godina, uvijek sam pokušavao da barem jedna žena bude više od muškaraca na listi. To nije jednostavno. I dobro je da muškarci govore upravo o toj temi. Zato vjerujem da su upravo odlične poruke ono što poručuju ovi izvještaji naših kolegica ovdje i naravno ćete u meni uvijek imati saveznika za ovakve poruke.

  João Pimenta Lopes (GUE/NGL). – Senhora Presidente, décadas de políticas neoliberais, a imposição de políticas de austeridade, o empobrecimento e a exploração por governos e pela União Europeia significam graves retrocessos sociais de que resultam hoje 125 milhões de pobres, 30 milhões de desempregados e uma cada vez maior desigualdade na distribuição da riqueza.

Políticas que têm esmagado os direitos dos trabalhadores e conquistas sociais, que atacaram a contratação coletiva, que impuseram a desvalorização de salários, a desregulação dos horários de trabalho, a precariedade e a destruição e privatização da oferta pública de serviços de apoio à família; opções de classe, como o abandono da diretiva de maternidade ou licenças que não são pagas a 100 %, quando existem; e políticas, como o Semestre Europeu, que agora alguns tentam travestir com a capa do social, escamoteando as consequências práticas dos seus objetivos, evidenciam que o combate às desigualdades e a elevação das condições de vida dos trabalhadores só será possível com a necessária rutura com as políticas de direita.

  Jordi Sebastià (Verts/ALE). – Señora Presidenta, poco hay que decir. Creo que las cosas han quedado bastante claras. Naturalmente, para la compatibilización de la vida laboral y la vida familiar, lo que hay que tomar es —como ha comentado el compañero— medidas claras y decididas, y la política de la Comisión Europea hasta el momento lo que está haciendo es ocultar y dejar a un lado aquello que aquí ya se había consensuado, como la petición de una normativa europea para la baja parental y maternal.

Consideramos, por tanto, que, si no se cambia esa evolución, si no se cambia esa dirección en el trabajo de la Comisión Europea, naturalmente no vamos a tener nunca una real conciliación y una real posibilidad de conciliar esa vida laboral y esa vida familiar, algo que, recordemos, es fundamental para las estrategias de igualdad y que figura en todos los Tratados de esta Unión Europea. No será posible si no se cambia esa dirección política.

  Stanislav Polčák (PPE). – Paní předsedající, já na té zprávě vidím samozřejmě i pozitivní moment, jako je věc, která souvisí s právem na odpočinek, se sladěním otázek opravdu rodinného života s podmínkami pracovního trhu. Je tam celá řada pozitivních momentů, ale chtěl bych zdůraznit i některé negativní. Podle mého názoru už dnes je pracovní právo svázáno celou řadou předpisů. Myslím si, že by se Evropský parlament neměl stát jaksi paternalistou, právě vstupovat z tohoto pohledu do pracovních vztahů, je to otázka kolektivního vyjednávání. Já bych byl velmi nerad, kdyby se EP stal do jisté míry odborovou organizací pro všechny pracovníky na pracovním trhu. Myslím si, že to je věc i zásady ochrany subsidiarity, že by v této věci měly jaksi dokázat i svoji aktivitu samy členské státy. Já mám k té zprávě vážné výhrady.

  Maria Arena (S&D). – Madame la Présidente, quand on parle du Parlement européen, qui ne devrait pas être un syndicat, je voudrais dire que, malgré les demandes incessantes des syndicats nationaux, mais aussi du syndicat européen, la Commission, en 2015, avait décidé d'abandonner la révision de la directive "congé de maternité" sous prétexte que cette directive n'était pas moderne et ne remplissait pas les exigences d'un nouveau monde en matière d'équilibre entre vie privée et vie professionnelle.

Aujourd'hui, ce rapport – et je tiens particulièrement à remercier les deux corapporteures – me semble complet, équilibré et moderne. Il propose effectivement une approche législative en matière de congés parentaux – maternité, paternité et congé parental. Si cela n'est pas moderne sur la nouvelle répartition des rôles, que veut-on de plus moderne?

Il propose une garantie "enfants" pour les enfants qui n'ont pas de structure d'accueil, pour les enfants les plus défavorisés. Là aussi, il s'agit de rompre le cercle vicieux de la pauvreté. Enfin, ce rapport propose également d'inscrire cela en tant que droit fondamental dans le pilier des droits sociaux.

Je pense qu'il s'agit vraiment d'un rapport extrêmement moderne et je remercie les corapporteures.

  Viorica Dăncilă (S&D). – Doamnă președintă, Europa se confruntă cu o mare provocare, respectiv schimbările demografice. Speranța de viață a crescut, natalitatea rămâne la un nivel scăzut, copiii apar la vârste mai avansate ale mamei, structurile familiale se modifică și apar noi forme de construire a relațiilor, la care se adaugă fenomenul migrației.

În plus, criza economică și financiară a dus la reduceri bugetare ale fondurilor publice destinate politicilor de echilibrare a vieții profesionale cu cea privată. Ca atare, este necesară o mai bună cooperare între Comisie și statele membre pentru aplicarea unor politici pozitive și susținerea reînnoirii demografice, încurajarea participării mai mari a bunicilor, precum și menținerea sistemelor de securitate socială.

În final, vreau să felicit cele două raportoare pentru abordarea avută în cadrul acestui raport, care a atins toate punctele esențiale referitoare la echilibrarea vieții de familie cu cea profesională.

  Victor Negrescu (S&D). – Doamnă președintă, astăzi, echilibrul între viața privată și cea profesională este din ce în ce mai greu de găsit. Tinerii sunt nevoiți să dețină mai multe locuri de muncă pentru a asigura un trai decent pentru familiile lor. Riscul șomajului împinge angajații să lucreze peste program, iar concurența generează factori de stres cu risc ridicat pentru sănătate. Am lucrat în domeniul resurselor umane și, deseori, am întâlnit persoane care regretau că nu au avut timp pentru viața privată. Dar, pentru a proteja salariații de astăzi, nu mai vorbim doar de programul de muncă, ci de o serie de factori, uneori folosiți de angajatori, care pun presiune pe angajați și pe viața privată. Avem nevoie de o legislație europeană care să introducă o flexibilitate mai mare pentru a asigura o viață familială echilibrată. Avem nevoie de mecanisme care să combată activ mijloacele folosite pentru a împinge salariații să se dedice mai ales vieții profesionale. Comisia Europeană să vină cu o propunere ambițioasă și, mai ales, familia trebuie să redevină un factor de stabilitate pentru că o viață privată echilibrată conduce la o viață profesională performantă.

(Fin des interventions à la demande)

  Christos Stylianides, Member of the Commission. – Madam President, firstly I would like to thank, on behalf of my dear colleagues Commissioners Marianne Thyssen and Věra Jourová, the two rapporteurs, Ms Ždanoka and Ms Blinkevičiūtė. The Commission shares many of your analyses and conclusions.

Parenting – and caring more generally – is no longer only the role of women. To care is to be human, and anyone can become a carer. In fact, many men would like to spend more time with their families, but do not have the possibility or are somehow discouraged from doing so. But the Commission believes that, if a woman wants to be more active on the labour market, making the most of her high level of educational attainment, she should have the possibility to do so, even when she has children or when relatives get older or ill. And the same is valid for a working man who wants to be more present at home to be with his young children or care for his relatives.

This report comes at the right moment: it supports our ongoing initiative to improve work-life balance for working parents and caregivers. We welcome very much the work and effort of the Committee on Women’s Rights and Gender Equality and the Committee on Employment and Social Affairs to draw attention to these important challenges and to suggest interesting options.

The Commission’s aim now is to present a more holistic approach to addressing the challenges of work-life balance. We have an existing EU legal framework in this field and policy instruments such as policy guidance, benchmarks and monitoring. But these are not enough. Both the legal instruments and the policy measures need to be modernised and updated. First, to enable both women and men to realise their potential in the labour market. Second, to support employers to have the skills they need. Third, to combat discrimination, and fourth, to reduce the gender-based exposure to poverty and achieve gender equality.

We are envisaging a comprehensive package with both legislative and non-legislative elements to support working families and businesses. The challenges for working parents start with the arrival of a new baby and continue into childhood and the teenage years. There needs to be a decent level of childcare and care services infrastructure in place to give people a meaningful choice. And we must not forget the challenges of caring for elderly or infirm dependants faced by today’s ‘sandwich generation’.

We want to propose up-to-date solutions to meet real needs. We are now running the second consultation with social partners, seeking their views on possible avenues for EU legislative action. We also held a broad public consultation which ended in February this year.

The views expressed by experts and key stakeholders point to the need for developing and implementing a range of non-legislative EU measures such as policy guidance, improved monitoring, better utilisation of EU funds and knowledge-sharing activities. Subject to the social partners’ prerogative to negotiate, it is the Commission’s intention to accompany this process.

If the social partners decide not to enter into negotiation, the Commission intends to explore all avenues leading to the establishment of an effective legislative and policy framework. You have seen this commitment in our work programme, and we are pleased to have your support in this endeavour. We will tackle these challenges together, for working men and women across Europe.

  La Présidente. – Le débat est clos.

Le vote aura lieu demain.

Déclarations écrites (article 162)

  Iratxe García Pérez (S&D), por escrito. – La conciliación entre la vida laboral y familiar sigue siendo una asignatura pendiente en Europa y representa un obstáculo para el logro de una igualdad real entre hombres y mujeres. Queremos enviar un mensaje claro a la Comisión para que actualice y complete la legislación europea. Debe presentar cuanto antes una revisión de la directiva de maternidad, una mejora de la directiva de permiso parental y dos nuevas directivas, una sobre el permiso de paternidad y otra sobre el permiso de los cuidadores. Asimismo, es importante que se mejore la provisión de servicios de calidad a precios asequibles de cuidado de niños y otras personas dependientes, para que las mujeres, que son mayoría entre los cuidadores, puedan participar en el mercado laboral y optar a trabajos a jornada completa, que les permitan generar una pensión digna para el futuro. También hay que racionalizar los horarios laborales e introducir mayor flexibilidad para que todos los trabajadores puedan disfrutar de su vida privada, porque que con ello no solo se mejora el bienestar de las personas, sino que también, se benefician las empresas puesto que las personas con un equilibrio satisfactorio entre vida laboral y privada son más productivas en el trabajo.

  Krzysztof Hetman (PPE), na piśmie. – Przyjęte sprawozdanie jest bardzo złożone i podejmuje wiele wątków, ale to dobrze pokazuje, że powinniśmy mieć całościowe podejście do tematyki równowagi między życiem zawodowym i pracą. Dlatego też głosowałem za tym sprawozdaniem. W sprawozdaniu dużo uwagi poświęcone jest urlopom rodzicielskim i równemu dzieleniu się opieką przez oboje rodziców. Uważam, że to niezwykle ważne i należy promować rozwiązania, które pozwolą mamom i tatom na swobodne korzystanie z prawa do opieki w sposób optymalny nie tylko dla ich kariery i życia prywatnego, ale przede wszystkim dla dobra dziecka.

Cieszę się, że w sprawozdaniu znalazły się też zapisy o innowacyjnych rozwiązaniach, które można wprowadzić w miejscu pracy. Uważam, że należy korzystać z możliwości takich jak teleworking czy praca na część etatu i, tam, gdzie to możliwe, uelastyczniać czas pracy. Oczywiście powinno się to odbywać na zasadzie dwustronnych ustaleń między pracodawcą a pracownikiem i w żadnym wypadku nie może być przymusowe.

  Danuta Jazłowiecka (PPE), na piśmie. – Szanowni Państwo! Temat poruszony w niniejszym sprawozdaniu ma bardzo istotne znaczenie zarówno dla społeczeństw państw członkowskich, jak i dla unijnej gospodarki. Jest on jednak bardzo złożony i dotyka kwestii kulturowych, co wymaga od Unii Europejskiej niezwykłej ostrożności w doborze instrumentów i kształtowania aktów prawnych. Niemniej jednak musimy pamiętać, iż zachodzą obecnie pewne obiektywne procesy, które część specjalistów nazywa drugim przejściem demograficznym. Mamy do czynienia z redefiniowaniem modelu rodziny i radykalnym spadkiem dzietności. Do historii odchodzi tzw. rodzina nuklearna. Unia, aby dalej się rozwijać gospodarczo potrzebuje dostosować się do nowych czasów, a przede wszystkim powstrzymać negatywny trend demograficzny. Jak słusznie jednak zauważają sprawozdawczynie, nie istnieją żadne uniwersalne rozwiązania sprawdzające się we wszystkich państwach członkowskich.

Mimo wszystko potrzebne są zdecydowane działania, w tym przede wszystkim polityka przyjazna rodzinie. Dlatego też, o ile zgadzam się, że potrzebny jest przegląd dyrektywy macierzyńskiej, to uważam, iż niezbędna jest pewna wrażliwość przy przygotowywaniu wniosków legislacyjnych z uwagi na odmienności kulturowe w zakresie urlopów ojcowskich i opiekuńczych. Z pewnością Komisja musi rygorystycznie przestrzegać zasady pomocniczości, inaczej bowiem może się okazać, że wspomniane akty legislacyjne zostaną zablokowane, czy to przez rządy w Radzie, czy też przez parlamenty narodowe.

  Karol Karski (ECR), na piśmie. – Godzenie życia zawodowego z prywatnym jest coraz większym wyzwaniem współczesności. Rosnące koszty życia powodują, że niewiele rodzin może sobie pozwolić na to, aby jedno z rodziców zostało w domu z dziećmi. Z reguły obydwoje zmuszeni są pracować lub poszukiwać pracy. Odbija się to negatywnie na jakości życia rodzin, ale także często na dzietności, gdyż rodziny z trudem podejmują decyzję o potomstwie, co grozi zapaścią demograficzną. Dlatego tak ważne są gwarancje pracownicze, szczególnie dla matek, które po urodzeniu dziecka chcą wrócić do pracy. Cieszy zatem, że sprawozdanie przyjęte przez Komisję Zatrudnienia i Komisję Praw Kobiet zwraca w kilku miejscach uwagę na potrzebę zachowania prawa powrotu na stanowisko pracy, a także innych udogodnień szczególnie ważnych dla młodych matek, tj. np. elastycznych godzin pracy, o ile te wynikają z potrzeb pracownika i są dostosowane do jego możliwości.

Innym ważnym elementem sprawozdania, z którym się zgadzam, jest konieczność zapewnienia, aby rodziny z dziećmi nie były skazane na pogorszenie ich sytuacji finansowej. Dlatego tak ważne są programy wsparcia, których przykładem może być polski program 500+ wspierający rodzicielstwo, jednoznacznie pozytywnie odbierany przez rodziny.

  Dubravka Šuica (PPE), napisan. – Stopa nataliteta u Europskoj uniji smanjila se posljednjih desetljeća te se Unija suočava sa zabrinjavajućim demografskim izazovima. Nesigurnost rada i teški radni uvjeti odražavaju se negativno na planiranje obitelji. Radi toga Europska unija treba usmjerene i proaktivne politike za podržavanje obiteljskog života. Plan kojeg je predstavila Komisija nije konačno rješenje, ali je svakako dobra polazna točka za poticanje pozitivnih demografskih trendova.

Politike usklađivanja poslovnog i privatnog života moraju biti kvalitetno osmišljene, jer su ključne za poboljšanje radnog okruženja koje posljedično generira dobre radne uvjete te društvenu i poslovnu dobrobit. To se između ostalog odnosi na problem rodnih nejednakosti u plaćenom i neplaćenom radu te promicanje jednake podjele odgovornosti, troškova i skrbi za djecu.

Pogotovo brine činjenica što još uvijek postoji znatna razlika u plaćama među spolovima, što ne priliči vrijednostima koje zagovaramo u Europskoj uniji. Smatram da su smjernice navedene u izvješću o stvaranju povoljnih uvjeta na tržištu rada za ostvarivanje ravnoteže između privatnog i poslovnog života dobra polazna točka za usklađivanje poslovnog i obiteljskog života koje treba biti zajamčeno kao temeljno pravo za sve ljude, bez rodne diskriminacije.

  Romana Tomc (PPE), pisno. – Žalosti me dejstvo, da se ženske še vedno prepogosto soočajo z diskriminacijo na trgu dela, kar je v 21. stoletju nedopustno.

Konkretno lahko opazimo, da so pogoji za usklajevanje zasebnega in poklicnega življenja še posebej vidni v večjih mestih, kjer zaradi pomanjkanja prostora v vrtcih, domovih za ostarele predvsem ženske težko usklajujejo kariero z zasebnim življenjem.

V večini evropskih držav moški in ženske še vedno niso enakopravni oskrbovalci. Dober primer in zgled pa je lahko moja država, Slovenija. Naši državljani so poleg porodniškega in materinskega nadomestila ter starševskega dopusta upravičeni tudi do očetovskega dopusta, kar moškim omogoča enakopravno sodelovanje in pomoč ženskam pri skrbi za otroka.

Komisija in države članice morajo oblikovati politike in ukrepe, ki bodo omogočile lažje usklajevanje poklicnega in zasebnega življenja. Bistvenega pomena pa je tudi vlaganje v infrastrukturo in izgradnja novih vrtcev in domov za ostarele.