Projekt rezolucji - B6-0219/2008Projekt rezolucji
B6-0219/2008

PROJEKT REZOLUCJI

14.5.2008

w odpowiedzi na pytanie wymagające ustnej odpowiedzi B6‑0153/2008 oraz B6‑0154/2008
zgodnie z art. 108 ust. 5 Regulaminu
złożyły Annemie Neyts-Uyttebroeck, Elizabeth Lynne
w imieniu grupy politycznej ALDE
w sprawie broni ze zubożonym uranem i jej wpływu na ludzkie zdrowie oraz środowisko naturalne – dążąc do wprowadzenia światowego zakazu stosowania takiej broni

Procedura : 2008/2570(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B6-0219/2008

B6‑0219/2008

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie broni ze zubożonym uranem i jej wpływu na ludzkie zdrowie oraz środowisko naturalne – dążąc do wprowadzenia światowego zakazu stosowania takiej broni

Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie szkodliwego wpływu wykorzystania uranu (w tym tzw. zubożonego uranu) w broni konwencjonalnej,

–  uwzględniając rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ 62/30 z dnia 5 grudnia 2007 r. zatytułowaną „Skutki wykorzystywania uzbrojenia i amunicji zawierających zubożony uran”, która uwypukliła obawy dotyczące wojskowego zastosowania zubożonego uranu i wezwała państwa członkowskie ONZ do ponownego zbadania zagrożeń dla zdrowia spowodowanych wykorzystywaniem broni uranowej;

–  uwzględniając sprawozdanie końcowe przygotowane dla prokuratora MTKJ przez komitet ds. zbadania nalotów NATO na Federalną Republikę Jugosławii i jego wnioski dotyczące zastosowania pocisków zawierających zubożony uran[1],

–  uwzględniając art. 108 ust. 5 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że (zubożony) uran jest powszechnie wykorzystywany w nowoczesnych działaniach wojennych, zarówno w amunicji przeciwko umocnionym celom na obszarach miejskich i wiejskich, jak i we wzmocnionych, opancerzonych tarczach antyrakietowych i przeciwartyleryjskich;

B.  mając na uwadze, że od czasu wykorzystania uranu przez sojusznicze siły w pierwszej wojnie z Irakiem istnieją poważne obawy związane z radiologiczną i chemiczną toksycznością drobnych cząstek uranu uwalnianych podczas uderzenia pocisku w twardy cel; mając na uwadze, że wyrażono obawy dotyczące skażenia gleby i wód gruntowych przez pociski, które nie trafiają do celu,

C.  mając na uwadze, że pomimo braku rozstrzygających dowodów naukowych na szkodliwe działanie broni z uranem, częściowo przez niechęć władz wojskowych do zezwalania na przeprowadzenie niezależnych i terminowych badań, istnieje wiele obrazowych świadectw szkodliwych i często śmiertelnych skutków zarówno dla personelu wojskowego, jak i cywilów,

D.  mając na uwadze, że w przeciągu ostatnich kilku lat dokonano olbrzymich postępów, jeśli chodzi o zrozumienie zagrożenia dla zdrowia ludzkiego i środowiska stwarzanego przez zubożony uran, oraz mając na uwadze, że najwyższy czas, aby międzynarodowe normy militarne zostały dostosowane w celu uwzględnienia tych postępów,

E.  mając na uwadze, że wykorzystywanie w działaniach wojennych zubożonego uranu jest sprzeczne z podstawowymi przepisami i zasadami zawartymi w pisanym i zwyczajowym międzynarodowym prawie humanitarnym i ochrony środowiska,

F.  mając na uwadze, że wielokrotnie wzywał do:

  • a)zbadania zastosowania uranu w broni konwencjonalnej podczas działań wojskowych    na Bałkanach, w Iraku, Afganistanie i w innych regionach oraz jej wpływu na personel    wojskowy, ludność cywilną i zamieszkiwane przez nią obszary,
  • b)wprowadzenia przez wszystkich członków UE i NATO moratorium w oczekiwaniu na    wyniki tych badań,
  • c)wypracowania ewentualnego całkowitego zakazu stosowania (zubożonego) uranu w    broni konwencjonalnej,

1.  wzywa państwa członkowskie do podjęcia zobowiązań w ramach rezolucji 62/30 Zgromadzenia Ogólnego ONZ przyjętej w dniu 5 grudnia 2007 r. oraz do przedłożenia sprawozdań przedstawiających ich opinie na temat skutków stosowania uzbrojenia i amunicji zawierających zubożony uran;

2.  zaleca, aby Wysoki Przedstawiciel UE zawarł w zmienionej Europejskiej Strategii Bezpieczeństwa odniesienie do potrzeby wprowadzenia zakazu stosowania broni zawierającej zubożony uran;

3.  wzywa Radę i Komisję do przeprowadzenia gruntownych badań nad wykorzystaniem zubożonego uranu we wszystkich regionach, w których rozmieszczono europejski personel wojskowy i cywilny w ramach operacji międzynarodowych; usilnie wzywa zarówno NATO, jak i USA do konstruktywnych działań mających na celu niesienie wsparcia i współpracy przy wspomnianych badaniach;

4.  wzywa państwa członkowskie, Radę i Komisję do dostarczenia przebywającemu na misjach personelowi wojskowemu i cywilnemu kompletnych informacji na temat prawdopodobieństwa wcześniejszego lub przyszłego zastosowania zubożonego uranu w ich regionach operacyjnych; domaga się odpowiednio przedsięwzięcia wystarczających środków ochronnych w przypadku zastosowania niebezpiecznej amunicji;

5.  nalega, by państwa członkowskie nie stosowały broni zawierającej zubożony uran podczas swoich działań w ramach EPBiO;

6.  wzywa państwa członkowskie, Radę i Komisję do przygotowania środowiskowego wykazu obszarów skażonych zubożonym uranem (łącznie z poligonami) oraz do dostarczenia pełnego wsparcia – w tym wsparcia finansowego – dla projektów pomocy ofiarom i ich krewnym oraz operacji odkażania dotkniętych obszarów, jeżeli potwierdzone zostaną negatywne skutki dla zdrowia ludzkiego i środowiska naturalnego;

7.  wzywa wszystkie państwa członkowskie UE i kraje należące do NATO do utrzymania lub dążenia do wprowadzenia zakazu stosowania (zubożonego) uranu w broni konwencjonalnej oraz do systematycznego wstrzymywania produkcji i zakupów tego typu uzbrojenia;

8.  wzywa państwa członkowskie i Radę do objęcia przewodnictwa w pracach nad traktatem międzynarodowym – w ramach ONZ lub koalicji zainteresowanych stron – mającym na celu wprowadzenie zakazu rozwoju, produkcji, składowania, transferu, testowania i stosowania broni uranowej oraz likwidację lub przetwarzanie istniejących zapasów;

9.  zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich UE, NATO i Zgromadzeniu Parlamentarnemu NATO, ONZ, europejskiej organizacji związków żołnierzy Euromil, Międzynarodowemu Czerwonemu Krzyżowi, Światowej Organizacji Zdrowia oraz międzynarodowej koalicji na rzecz zakazu broni uranowej.