PROJEKT REZOLUCJI
1.9.2008
zgodnie z art. 103 ust. 2 Regulaminu
złożyli Colm Burke, John Bowis, Carlo Casini, Nirj Deva, Filip Kaczmarek
w imieniu grupy politycznej PPE-DE
w sprawie milenijnego celu rozwoju 5 (zdrowie macierzyńskie)
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B6-0377/2008
B6‑0385/2008
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie milenijnego celu rozwoju nr 5 (zdrowie macierzyńskie)
Parlament Europejski,
– uwzględniając milenijny cel rozwoju (MCR) nr 5 dotyczący zdrowia macierzyńskiego, który zakłada „zmniejszenie o trzy czwarte, w latach 1990-2015, wskaźnika śmiertelności okołoporodowej matek” oraz „zapewnienie powszechnego dostępu do opieki nad zdrowiem reprodukcyjnym”,
– uwzględniając europejski program przeciwdziałania HIV/AIDS, malarii i gruźlicy poprzez działania zewnętrzne[1],
– uwzględniając Deklarację praw dziecka ONZ z dnia 20 listopada 1959 r., zgodnie z którą „należy zapewnić szczególną ochronę zarówno dziecku, jak i matce, łącznie z odpowiednią opieką, tak przed urodzeniem, jak i po urodzeniu”, oraz Konwencję o prawach dziecka ONZ z dnia 20 listopada 1989 r., której sygnatariusze zobowiązali się do „zapewnienia matkom właściwej opieki zdrowotnej w okresie przed i po urodzeniu dziecka”,
– uwzględniając europejski konsensus w sprawie rozwoju z dnia 22 listopada 2005 r.[2], zgodnie z którym „podstawowym i nadrzędnym celem współpracy UE na rzecz rozwoju jest likwidacja ubóstwa w kontekście trwałego rozwoju, w tym realizacja milenijnych celów rozwoju”,
– uwzględniając spotkanie wysokiego szczebla poświęcone MCR, które odbędzie się w siedzibie ONZ w Nowym Jorku w dniu 25 września 2008 r.,
– uwzględniając art. 103 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że spośród wszystkich MCR zdrowie macierzyńskie jest tą dziedziną, w której poczyniono najmniejsze postępy; mając na uwadze, że w związku z tym MCR nr 5 należy do celów, których osiągnięcie do 2015 r. jest najmniej prawdopodobne, w szczególności w Afryce Subsaharyjskiej,
B. mając na uwadze, że komplikacje ciąży i porodu – w wyniku których każdego roku życie traci ponad pół miliona kobiet – są główną przyczyną śmierci i niepełnosprawności kobiet w krajach rozwijających się, w szczególności w Afryce Subsaharyjskiej i Azji,
C. mając na uwadze, że większości z tych śmierci można by zapobiec przez interwencje medyczne (według Funduszu Ludnościowego NZ główne czynniki sprzyjające zmniejszeniu śmiertelności okołoporodowej matek to obecność wykwalifikowanych położnych oraz dostęp do pogotowia położniczego), jednak ze względu na odległości i ubóstwo wiele kobiet w krajach rozwijających się posiada ograniczony dostęp do opieki nad zdrowiem macierzyńskim,
D. mając na uwadze, że śmierć i niepełnosprawność kobiet powodują spadek dochodów rodzin, sieroctwo wielu dzieci, które stają się szczególnie zagrożone chorobami i ubóstwem, oraz porzucanie nauki przez dziewczęta zmuszone do opieki nad rodzeństwem,
E. mając na uwadze, że 60% dorosłych nosicieli wirusa HIV stanowią kobiety, a HIV/AIDS i malaria należą do głównych przyczyn śmiertelności okołoporodowej matek; mając na uwadze, że wirus HIV przenosi się z matki na dziecko w czasie ciąży, porodu i połogu lub laktacji,
F. mając na uwadze, że HIV/AIDS jest też bardzo groźny w skutkach dla sektora zdrowotnego krajów rozwijających się – nie tylko z uwagi na zakażenia wśród pracowników służby zdrowia, lecz również dlatego, że zaspokajanie rosnącego zapotrzebowania na opiekę związaną z HIV/AIDS prowadzi do braku personelu i środków finansowych w innych istotnych dziedzinach opieki zdrowotnej,
G. mając na uwadze, że stworzenie kobietom nowych możliwości działania poprzez zapewnienie im pełnego dostępu do informacji i produktów związanych ze zdrowiem seksualnym i reprodukcyjnym ułatwia im negocjowanie bezpiecznego seksu i ochronę przed chorobami przenoszonymi drogą płciową, w tym HIV; mając na uwadze, że środki proponowane przez Komisję w celu ochrony kobiet przed chorobami przekazywanymi drogą płciową – szczególnie finansowe wspieranie rozwoju mikrobicydów i szczepionek oraz proponowane środki związane ze zdrowiem reprodukcyjnym – zasługują na poparcie;
H. mając na uwadze szczególny problem kobiet, często młodych i posiadających ograniczony dostęp do opieki nad zdrowiem reprodukcyjnym, chorujących na przetokę położniczą powstałą wskutek ciężkiego niewspomaganego porodu, które to schorzenie – jeżeli nie jest leczone – powoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu oraz stygmatyzację społeczną,
I. mając na uwadze, że przetoka położnicza i inne schorzenia układu rozrodczego stanowią poważny problem zdrowotny w wielu krajach rozwijających się,
J. mając na uwadze, że na śmiertelność okołoporodową matek decydująco wpływają czynniki geograficzne, ekonomiczne i edukacyjne, przy czym najwyższy wskaźnik śmiertelności okołoporodowej matek odnotowuje się wśród kobiet zamieszkujących obszary wiejskie, kobiet ubogich i kobiet niewykształconych,
K. mając na uwadze, że Unia Europejska ma do odegrania istotną rolę w zapewnianiu i wspieraniu międzynarodowej reakcji na wyzwania związane ze zdrowiem macierzyńskim,
1. wzywa kraje rozwijające się, aby w swoich strategiach ograniczania ubóstwa priorytetowo traktowały zdrowie macierzyńskie; wzywa UE i wspólnotę międzynarodową, aby kładły nacisk na tę dziedzinę w ramach współpracy z krajami rozwijającymi się oraz aby udzielały wzmożonego ekonomicznego, politycznego i technicznego wsparcia na rzecz odnośnych starań;
2. przypomina i potwierdza, że UE angażuje się i wnosi wkład w realizację MCR, zgodnie z deklaracją zawartą w europejskim konsensusie w sprawie rozwoju;
3. przypomina o zobowiązaniu państw członkowskich UE do osiągnięcia poziomu oficjalnej pomocy rozwojowej równego 0,7% DNB do 2015 r. i wzywa państwa członkowskie, które obecnie zbaczają z wyznaczonego kursu, do wzmożenia wysiłków;
4. apeluje do UE o podtrzymywanie i intensyfikację wysiłków na rzecz poprawy zdrowia macierzyńskiego w krajach rozwijających się, w szczególności o zapewnienie dostępu do bezpiecznej i rzetelnej opieki i usług z zakresu zdrowia macierzyńskiego, o zwalczanie chorób związanych z ubóstwem oraz o rozwiązanie problemów utrudniających funkcjonowanie sektora zdrowotnego, takich jak brak wykwalifikowanych pracowników służby zdrowia;
5. wzywa do poszerzenia krajowych programów zdrowotnych obejmujących badania na obecność wirusa HIV przed ciążą i w czasie ciąży, leczenie antyretrowirusowe ciężarnych nosicielek wirusa HIV oraz działania służące zapobieganiu HIV, takie jak kampanie informacyjne i edukacja;
6. wzywa do dalszego przeciwdziałania malarii, m.in. poprzez szersze stosowanie moskitier owadobójczych;
7. apeluje, aby strategie w dziedzinie zdrowia macierzyńskiego nie ograniczały się do walki z najpowszechniejszymi chorobami związanymi z ubóstwem, ale także należycie uwzględniały trudną sytuację znacznej liczby kobiet cierpiących na przetokę położniczą i inne mniej znane choroby związane z ubóstwem;
8. apeluje do krajów, które nie wprowadziły jeszcze zakazu szkodliwych praktyk i tradycji, takich jak okaleczanie żeńskich narządów płciowych, o podjęcie działań i wspieranie kampanii informacyjnych z myślą o osiągnięciu tego celu;
9. wzywa kraje rozwijające się, aby przy wsparciu społeczności międzynarodowej również przyjęły horyzontalne podejście do problemów związanych ze zdrowiem macierzyńskim, tak by wzmożone wysiłki rozwojowe zaowocowały trwałym wzrostem, a także ulepszeniami w dziedzinie infrastruktury i dostępu do wody i urządzeń sanitarnych oraz w innych dziedzinach, które mają wpływ na powstawanie wspomnianych problemów;
10. wzywa do zwrócenia szczególnej uwagi na działania służące poprawie higieny domowej oraz upowszechnianiu stosowania mydła – według niektórych badań skuteczniej niż poprawa jakości wody ogranicza to ryzyko wystąpienia potencjalnie śmiertelnych chorób biegunkowych, na które szczególnie narażone są kobiety ciężarne i karmiące;
11. wzywa do intensyfikacji działań przeciw chorobom oddechowym, o szczególnie niszczącym wpływie na zdrowie macierzyńskie, których przyczyną jest brak wentylacji przy piecach grzewczych i kuchennych;
12. wzywa kraje rozwijające się, aby w swoich strategiach rozwojowych kładły większy nacisk na szkolnictwo podstawowe, w szczególności ze względu na dziewczęta z obszarów wiejskich, mające najmniejsze szanse na uczęszczanie do szkoły; wzywa UE i wspólnotę międzynarodową do dalszego wspierania takich wysiłków;
13. podkreśla, że potrzebne jest wsparcie UE i społeczności międzynarodowej dla współpracy regionalnej promującej – w dziedzinie opieki nad zdrowiem macierzyńskim – dzielenie się umiejętnościami, szkolenie, budowę potencjału, porównywanie najlepszych wzorców oraz wspólne korzystanie z zasobów; podkreśla, że taka współpraca może być szczególnie pożyteczna przy reagowaniu na trudne sytuacje zdrowotne występujące po konfliktach lub kataklizmach;
14. wzywa Komisję, aby priorytetowo traktowała zwalczanie przemocy seksualnej na obszarach objętych kryzysami i konfliktami, zarówno w fazie działań humanitarnych, jak i podczas odbudowy powojennej;
15. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, państwom członkowskim, rządom i parlamentom wszystkich krajów rozwijających się oraz Sekretarzowi Generalnemu ONZ.