PROJEKT REZOLUCJI
17.9.2008
zgodnie z art. 108 ust. 5 Regulaminu
złożyli Ryszard Czarnecki, Adam Bielan, Roberts Zīle i Hanna Foltyn-Kubicka
w imieniu grupy politycznej UEN
w sprawie opanowania wzrostu cen energii
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B6-0428/2008
B6‑0445/2008
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie opanowania wzrostu cen energii
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje rezolucje z dnia 29 września 2005 r. w sprawie zależności paliwowej (P6-TA (2005)361) oraz z dnia 19 czerwca 2008 r. w sprawie kryzysu w sektorze rybołówstwa w następstwie rosnących cen paliw (P6-TA (2008)308),
– uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany „Jak przeciwdziałać negatywnym skutkom wyższych cen ropy naftowej?” (COM(2008) 384 wersja ostateczna),
– uwzględniając konkluzje Prezydencji z posiedzenia Rady Europejskiej w dniach 19 i 20 czerwca 2008 r.,
– uwzględniając porozumienie osiągnięte na nieformalnym posiedzeniu Rady Ecofin, które odbyło się w dniach 12 i 13 czerwca 2008 r.,
– uwzględniając art. 108 ust. 5 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w lecie 2008 r. ceny ropy naftowej osiągnęły najwyższy w historii poziom (w wartościach rzeczywistych), ceny innych produktów energetycznych również wzrosły, a płacone przez konsumentów ceny paliw nie uniknęły tendencji wyznaczonej przez ceny ropy naftowej,
B. mając na uwadze, że presję na ceny ropy zwiększała słabość dolara,
C. mając na uwadze, że prognozy wskazują, iż wysokie ceny ropy naftowej mogą się utrzymać w perspektywie średnio- i długoterminowej, co będzie miało negatywny wpływ na inflację i wzrost gospodarczy w UE,
D. mając na uwadze, że wyższy poziom cen osłabia siłę nabywczą obywateli UE, przy czym ten negatywny wpływ jest najbardziej odczuwalny przez gospodarstwa domowe o najniższych dochodach i przez energochłonne sektory przemysłu,
E. mając na uwadze, że na wzrost cen energii ma wpływ szereg złożonych grup czynników: zmiany w strukturze dostaw ropy i zapotrzebowania na nią, spadek liczby i wielkości nowych pól naftowych, ograniczony rozwój produkcji ropy, czynniki geopolityczne, spadek inwestycji w postęp technologiczny, wyższe koszty inwestycji, a także brak wykwalifikowanej siły roboczej w głównych krajach produkujących ropę,
F. mając na uwadze, że większa przejrzystość i wiarygodność oraz częstsza publikacja danych na temat komercyjnych zasobów ropy naftowej są istotne dla skutecznego funkcjonowania rynków ropy,
G. mając na uwadze, że obecny zamęt finansowy popchnął inwestorów do poszukiwania alternatywnych inwestycji i przyczynił się do zwiększenia krótkoterminowych wahań cen,
H. mając na uwadze, że gospodarka UE jest nadal w dużej mierze uzależniona od importu ropy naftowej, a potencjalne nowe pola naftowe to w większości „nietypowe złoża”, co zwiększa koszty inwestycji w ich rozwój,
1. wyraża zaniepokojenie z powodu wzrostu cen energii, zwłaszcza ze względu na jego negatywny wpływ na europejską gospodarkę i konkurencyjność, utrudniający osiągnięcie celów strategii lizbońskiej;
2. podkreśla konieczność podjęcia środków, dzięki którym gospodarka UE będzie mogła utrzymać swoją konkurencyjność i dostosować się do nowych warunków wynikających z cen ropy;
3. podkreśla, że w sprawach polityki energetycznej UE powinna mówić jednym głosem, zwłaszcza w kontekście niedawnych wydarzeń w Gruzji;
4. wzywa do silnego zaangażowania politycznego na rzecz przejścia w UE do gospodarki niskoemisyjnej, promowania odnawialnych źródeł energii, efektywności energetycznej oraz innych niskoemisyjnych źródeł energii, a także na rzecz dążenia do zróżnicowania dostaw energii, ze szczególnym uwzględnieniem projektu rurociągu Odessa-Brody, oraz zmniejszenia zależności od importu paliw kopalnych, ponieważ taka zmiana to najlogiczniejsza reakcja na wyższe ceny ropy naftowej; uznaje potrzebę poparcia tych strategicznych środków poprzez silne zobowiązania finansowe w dziedzinie badań i rozwoju;
5. popiera decyzję Rady Europejskiej o podjęciu krótkoterminowych ukierunkowanych środków mających na celu złagodzenie negatywnych skutków odczuwanych przez najuboższe gospodarstwa domowe; uważa jednak, że należy unikać środków, które wywołują wzrost inflacji, a także zachęt w mniejszym stopniu prowadzących do oszczędności energii, ponieważ mogą one zaszkodzić trwałości finansów publicznych, a także mogą zostać zdeprecjonowane przez wyższe ceny ropy naftowej;
6. zauważa z niepokojem, że konsumenci w dalszym ciągu płacą wysokie ceny, które nie zawsze w pełni oddają spadkowe wahania cen;
7. wzywa Komisję do wzmożenia wysiłków na rzecz poprawy warunków konkurencji w sektorze ropy naftowej oraz do dopilnowania zgodności z obowiązującymi zasadami konkurencji; wyraża przekonanie, że należy poświęcić szczególną uwagę ściganiu i zwalczaniu oligopoli i karteli w sektorze rafinerii i dystrybucji do punktów konsumpcji;
8. uważa, że EBI powinien odgrywać znaczniejszą rolę w finansowaniu efektywności energetycznej, odnawialnych i innych niskoemisyjnych źródeł energii oraz projektów badawczo-rozwojowych, ze szczególnym uwzględnieniem MŚP;
9. zwraca się do Komisji o przedstawienie wniosku dotyczącego rewizji dyrektywy w sprawie podatku energetycznego, po uprzednim uważnym zbadaniu wpływu, jakie środki podatkowe mogą wywrzeć na inflację, na nowe inwestycje w działalność związaną z produkcją i poszukiwaniem ropy naftowej oraz na przejście w UE do gospodarki niskoemisyjnej;
10. podkreśla znaczenie większej przejrzystości i wiarygodności danych dotyczących rynków i zasobów ropy naftowej; uważa, iż jest to istotne dla lepszego zrozumienia ewolucji cen produktów naftowych; wzywa do dokonania we właściwym czasie przeglądu wspólnotowych przepisów w sprawie interwencyjnych zapasów ropy;
11. wzywa UE do poprawy rzeczywistego dialogu z OPEC i z państwami spoza tej organizacji, ukierunkowanego na osiągnięcie większej stabilności cen ropy, większej przewidywalności dostaw gotowych produktów naftowych oraz płacenia za ropę w euro, a nie w dolarach;
12. ponownie podkreśla znaczenie wspólnej polityki energetycznej UE, bezpieczeństwa dostaw energii oraz europejskiej polityki sąsiedztwa; w tym kontekście wyraża przekonanie, że UE powinna objąć wiodącą rolę w dialogu na temat energii z głównymi dostawcami ropy; z zadowoleniem przyjmuje ideę organizacji szczytu państw konsumentów i producentów ropy;
13. zachęca przedsiębiorstwa z UE do przyjęcia bardziej aktywnej postawy, zwłaszcza poprzez dokonywanie znaczniejszych inwestycji, oraz do objęcia wiodącej pozycji w dziedzinie nowych technologii oraz umiejętności inżynieryjnych, aby pozostały one kluczowymi partnerami dla państw będących głównymi producentami ropy;
14. zauważa, że należy podnosić odpowiedzialność społeczną głównych przedsiębiorstw naftowych w celu utorowania drogi dla większej liczby inwestycji prywatnych, finansowanych z bieżących nieoczekiwanych zysków w przemyśle naftowym, na rzecz programów oszczędzania energii, alternatywnych technologii energetycznych i związanej z nimi działalności badawczo-rozwojowej;
15. zwraca się do państw członkowskich o koordynowanie działań politycznych na rzecz rozwiązywania problemu wzrostu cen ropy naftowej; wzywa Komisję do przedłożenia analizy opartej na środkach politycznych państw członkowskich reprezentujących najlepsze wzorce podejmowania wyzwań wynikających z wysokich cen ropy naftowej;
16. wzywa Radę, by zdecydowanie dążyła do osiągnięcia porozumienia w sprawie następnych kluczowych kroków w kierunku realizacji prawdziwie zliberalizowanego wewnętrznego rynku energii;
17. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.