Projekt rezolucji - B6-0026/2009Projekt rezolucji
B6-0026/2009

PROJEKT REZOLUCJI

7.1.2009

zamykającej debatę nad oświadczeniami Rady i Komisji
zgodnie z art. 103 ust. 2 Regulaminu
złożyli Erik Mejer i André Brie
w imieniu grupy politycznej GUE/NGL
w sprawie ogłoszenia dnia 11 lipca europejskim dniem upamiętniającym ofiary ludobójstwa w Srebrenicy w dniu 11 lipca 1995 r.

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B6-0022/2009

Procedura : 2009/2502(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B6-0026/2009
Teksty złożone :
B6-0026/2009
Teksty przyjęte :

B6‑0026/2009

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie ogłoszenia dnia 11 lipca europejskim dniem upamiętniającym ofiary ludobójstwa w Srebrenicy w dniu 11 lipca 1995 r.

Parlament Europejski

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 7 lipca 2005 r. w sprawie Bałkanów: 10 lat po Srebrenicy,

–  uwzględniając układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Unią Europejską a Bośnią i Hercegowiną podpisany w dniu 16 czerwca 2008 r. oraz perspektywę członkowstwa w UE przedstawioną wszystkim krajom Bałkanów Zachodnich na szczycie UE w Salonikach w 2003 r.,

–  uwzględniając art. 103 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że w lipcu 1995 r. w bośniackim mieście Srebrenica, które wówczas stanowiło odizolowaną i niezdolną do obrony wojskowej enklawę ogłoszoną przez ONZ strefą bezpieczeństwa, wymordowano tysiące ludzi, a blisko 25 000 kobiet, dzieci i osób starszych wywieziono siłą; mając na uwadze, że była to największa masakra i zbrodnia wojenna w Europie od końca drugiej wojny światowej,

B.  mając na uwadze, ze to tragiczne wydarzenie było wynikiem rozpadu Jugosławii, którego kulminacją stały się zbrodnie na tle narodowościowym, wojna i ingerencja z zagranicy w regionie Bałkanów Zachodnich; mając na uwadze, że ówczesne wydarzenia na Bałkanach Zachodnich odzwierciedlały także porażkę UE i jej państw członkowskich oraz ogółu wspólnoty międzynarodowej w ustanowieniu strategii politycznej nakierowanej na zapobieganie sytuacjom kryzysowym,

C.  mając na uwadze, że pokój nie może istnieć bez sprawiedliwości, a zatem ustalenie prawdy, osądzenie wszystkich odpowiedzialnych oraz rozwiązanie problemu uchodźców i osób przesiedlonych jest kwestią najwyższej wagi,

D.  mając na uwadze, że pomimo ogromnych wysiłków czynionych po dzień dzisiejszy w celu odnalezienia i przeprowadzenia ekshumacji grobów zbiorowych i indywidualnych oraz zidentyfikowania ciał ofiar, przeprowadzone do tej pory poszukiwania nie umożliwiają pełnej rekonstrukcji wydarzeń zaszłych w Srebrenicy i jej okolicach,

E.  mając na uwadze, że generał Radislav Krstić z armii Serbów bośniackich jest pierwszą osobą uznaną przez MTKJ za winną pomagania i sprzyjania ludobójstwu w Srebrenicy, chociaż najbardziej prominentna obciążona osoba – Ratko Mladić – pozostaje nadal na wolności w 12 lat po tych tragicznych wydarzeniach,

F.  mając na uwadze, że niezbędne jest uświadomienie tych tragicznych wydarzeń całej Europie oraz doprowadzenie na Bałkanach Zachodnich do uznania przez opinię publiczną odpowiedzialności celem odbudowy wzajemnego zaufania i wznowienia trwałego dialogu między krajami regionu,

1.  jest zdania, że masakra, która miała miejsce 10 lat temu w Srebrenicy ciągle jeszcze stanowi niezabliźnioną ranę w historii Europy oraz że należy ją odpowiednio upamiętnić, aby takie wydarzenia nigdy się nie powtórzyły;

2.  czci pamięć ofiar zbrodni oraz składa im hołd; składa wyrazy współczucia i solidarności z rodzinami ofiar, z których wiele nie ma ostatecznej pewności co do losu swoich ojców, synów, mężów czy braci; uznaje, że nieudane próby pociągnięcia do odpowiedzialności winnych tych czynów jeszcze bardziej potęgują nieustający ból rodzin ofiar;

3.  wzywa Radę i Komisję do należytego upamiętnienia rocznicy aktu ludobójstwa w Srebrenicy-Potočari poprzez poparcie uznania przez Parlament Europejski dnia 11 lipca dniem upamiętnienia ludobójstwa w Srebrenicy w całej UE oraz we wszystkich krajach Bałkanów Zachodnich;

4.  podkreśla, że postawienie przed sądem osób odpowiedzialnych za mordy w Srebrenicy i jej okolicach jest ważnym krokiem w kierunku pokoju i stabilizacji w regionie;

5.  podkreśla potrzebę rozpoczęcia prawdziwego procesu pojednania jako części procesu integracji europejskiej; wzywa wszystkie kraje do podejmowania dalszych wysiłków na rzecz pogodzenia się z trudną i burzliwą przeszłością;

6.  na podstawie porażki, którą wspólnota międzynarodowa poniosła w Srebrenicy uznaje, że konieczne jest umocnienie roli ONZ w zapobieganiu kryzysom i zarządzaniu kryzysowym;

7.  zauważa, że ponad dziesięć lat po podpisaniu układu z Dayton zasadnicze problemy polityczne pozostają nierozwiązane; jest zdania, że pilnie potrzebna jest nowa inicjatywa polityczna służąca rzeczywistemu zakończeniu konfliktów i walki o władzę prowadzonej przez jedną z grup przeciwko innym, poprzez znalezienie pokojowych, realnych i trwałych rozwiązań, które mogą zyskać poparcie każdej z różnych grup na terenie Bośni i Hercegowiny; uważa, że najwyższy czas wycofać obce wojska z Bośni i Hercegowiny;

8.  wyraża poważne zaniepokojenie sytuacją gospodarczą i społeczną; podkreśla, że rozwiązanie tej ważnej kwestii jest kluczem do stabilnego rozwoju w tym regionie; wzywa rządy i UE do uznania rozwoju gospodarczego i społecznego za sprawę nadrzędną dla ludności tego regionu oraz do podjęcia właściwych działań; kładzie nacisk na znaczenie wzmocnienia współpracy regionalnej i transgranicznej oraz pojednania między narodami krajów zachodnich Bałkanów, jak również pomiędzy nimi a ich sąsiadami;

9.  zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom państw członkowskich, rządowi i parlamentowi Bośni i Hercegowiny i jej jednostkom oraz rządom i parlamentom państw Bałkanów Zachodnich.