PROJEKT REZOLUCJI w sprawie wkładu Wspólnej Polityki Rybołówstwa na rzecz wytwarzania dóbr publicznych
9.11.2011
złożony zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Ulrike Rodust, Josefa Andrés Barea, Ole Christensen, Iliana Malinova Iotova, Guido Milana, Catherine Trautmann w imieniu grupy politycznej S&D
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0579/2011
B7‑0584/2011
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie wkładu Wspólnej Polityki Rybołówstwa na rzecz wytwarzania dóbr publicznych
Parlament Europejski,
– uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa,
– uwzględniając komunikat Komisji COM (2011) 244 wersja ostateczna „Nasze ubezpieczenie na życie i nasz kapitał naturalny: unijna strategia ochrony różnorodności biologicznej na okres do 2020 r.”,
– uwzględniając komunikat Komisji (COM(2011)363 „Rio+20: w kierunku gospodarki ekologicznej i lepszego zarządzania”,
– uwzględniając komunikat Komisji COM (2010)2020 dotyczący strategii „Europa 2020”,
– uwzględniając dyrektywę ramową w sprawie strategii morskiej (2008/56/WE),
– uwzględniając pakiet reform WPRyb przedstawionych przez Komisję w dniu 13 lipca 2011 r.,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że rybołówstwo jest jednym z najstarszych rodzajów działalności człowieka, a ryby są istotnym i nieodzownym składnikiem ludzkiego pożywienia, który powinien być zagwarantowany – poprzez zachowanie i utrzymywanie zdrowych zasobów rybnych – nie tylko dla obecnych, ale także przyszłych pokoleń;
B. mając na uwadze, że sektor rybołówstwa od dawna pełni rolę dostawcy żywności dla ludzi;
C. mając na uwadze, że owoce morza są istotnym źródłem białek dla prawie trzech miliardów ludzi na świecie, a także zapewniają utrzymanie ponad 540 milionom ludzi;
D. mając na uwadze, że działalność w sektorze rybołówstwa, w tym w sektorze dzikich ryb i akwakultury, przyczynia się do produkcji niezbędnych dóbr wspólnych w trzech głównych obszarach, takich jak rybołówstwo, przetwórstwo i obrót produktami rybołówstwa;
E. mając na uwadze, że akwakultura – morska i słodkowodna, przybrzeżna i dalekomorska – jest ważną i coraz ważniejszą, uzupełniającą i inherentną częścią sektora rybołówstwa;
F. mając na uwadze, że zdrowe zasoby rybne, zdrowe ekosystemy morskie oraz zachowanie morskiej różnorodności biologicznej stanowi istotne dobro wspólne, które należy chronić;
G. mając na uwadze, że zreformowana WPRyb powinna zapewniać zrównoważoną eksploatację zasobów rybnych, będącą podstawą zagwarantowania równowagi ekologicznej, społecznej i gospodarczej sektora rybołówstwa w różnych basenach hydrograficznych, a także w strefach przybrzeżnych, w których taka działalność ma miejsce;
H. mając na uwadze, że zrównoważony i nowoczesny sektor rybołówstwa niezbędny do zapewnienia możliwości trwałego zatrudnienia oraz do zatrzymania młodych ludzi na obszarach słabo rozwiniętych wymaga wykorzystywania nowoczesnych narzędzi odpowiadających na zmiany rynku i spełniających jego wymogi;
I. mając na uwadze, że nowoczesny sektor rybołówstwa będzie musiał zróżnicować swoje działania, aby zapewnić zrównoważone zarządzanie środowiskiem i ekosystemami, a także zapewnić trwałe dochody oraz sprostać wymogom rynku;
J. mając na uwadze, że działalność połowowa rozszerza swój zakres głównie na obszary przybrzeżne oraz wyspy, przyczyniając się do lepszego zarządzania nimi oraz do ich rozwoju społecznego i gospodarczego, który jest niezwykle istotny dla społeczności zamieszkujących te tereny, często znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, charakteryzującej się niedostatkiem miejsc pracy i słabością gospodarki;
K. mając na uwadze, że sektor rybołówstwa UE pośrednio i bezpośrednio przyczynia się do wzrostu gospodarczego UE oraz rozwoju społecznego w kilku regionach, strefach przybrzeżnych oraz na wyspach europejskich, które ściśle zależą od działalności połowowej;
L. mając na uwadze, że dzięki zintegrowanej polityce morskiej, której jednym z głównych celów jest ochrona środowiska, sektor rybołówstwa UE może również inicjować i udoskonalać różnego rodzaju badania naukowe, które pogłębiają naszą wiedzę o dynamice morza, ekosystemach oraz biologii gatunków wodnych, pośrednio lub bezpośrednio objętych działalnością połowową;
1. podkreśla, że rybołówstwo to istotny sektor UE, dostarczający obywatelom europejskim wysokiej jakości żywność oraz stanowiący gospodarczą i społeczną wartość dodaną dla obywateli europejskich; w związku z tym zreformowana WPRyb musi zapewnić zrównoważoną eksploatację zasobów rybołówstwa oraz zachowanie i utrzymanie zdrowych zasobów rybnych, aby działalność połowowa mogła być kontynuowana w tradycyjnych obszarach i społecznościach w dłuższej perspektywie;
2. podkreśla, że głównym priorytetem WPRyb powinno być utworzenie sektora rybołówstwa, który działa zgodnie z zasadami równowagi środowiskowej w celu zapewnienia społecznych i gospodarczych korzyści płynących z połowów dla teraźniejszych i przyszłych pokoleń;
3. podkreśla, że istnienie zdrowych zasobów rybnych, zdrowych ekosystemów morskich oraz zachowanie morskiej różnorodności biologicznej są z natury dobrami wspólnymi, które mogą być wytwarzane jedynie w przypadku, gdy zasoby rybne będą zarządzane w zrównoważony sposób, a niepotrzebny negatywny wpływ na środowisko będzie zminimalizowany;
4. podkreśla, że WPRyb przyczynia się do realizacji celów unijnej strategii ochrony różnorodności biologicznej na okres do 2020 r. oraz realizacji zamiarów UE dotyczących zatrzymania utraty różnorodności biologicznej oraz degradacji funkcji ekosystemów do 2020 r. na mocy przyjętego rozporządzenia w celu zabezpieczenia zrównoważonych połowów za pomocą podjętych środków ostrożności dążących do wyeliminowania niszczycielskich praktyk połowowych poprzez zapewnienie odbudowy wyeksploatowanych zasobów rybnych za pomocą podjętych środków w celu ochrony odrzutów niepożądanych gatunków ryb;
5. przypomina, że biorąc pod uwagę aspekt gospodarczy, szacuje się, że sektor rybołówstwa (w tym akwakultura) generuje 34,2 miliarda EUR, natomiast biorąc pod uwagę aspekt społeczny, sektor rybołówstwa, przetwórstwa oraz obrotu produktami rybołówstwa stwarza 350 000 miejsc pracy, w szczególności na obszarach przybrzeżnych, odległych oraz na wyspach;
6. podkreśla, że sektor rybołówstwa poza swoimi trzema obszarami działalności i najbardziej dostrzegalnym wpływem na poziomie gospodarczym i społecznym pełni istotną rolę w innych dziedzinach, takich jak środowisko, kultura, rekreacja i turystyka, nauka, energetyka oraz edukacja;
7. podkreśla, że sektor rybołówstwa (w tym połowy dzikich ryb oraz akwakultura) jest jednym z najistotniejszych filarów bezpieczeństwa żywności UE i w związku z tym jego zrównoważony rozwój i stabilizacja muszą być zapewnione w ramach WPRyb, aby w przyszłości mógł on zapewniać produkty rybołówstwa o jakości oraz ilości wystarczającej do zaspokojenia zaspokoją potrzeb żywnościowych ponad połowy miliarda obywateli europejskich;
8. podkreśla znaczenie potencjału akwakultury morskiej i słodkowodnej, pełniącej uzupełniającą rolę w rybołówstwie, które w dużej mierze odpowiada za bezpieczeństwo żywności w UE;
9. z zadowoleniem przyjmuje wyrażaną przez Komisję chęć wzmocnienia sektora akwakultury w UE oraz zapewnienia jego odpowiedniego finansowania; wzywa Komisję do ustalenia ogólnych kryteriów jakościowych w odniesieniu do akwakultury, które byłyby przestrzegane w całej UE, a które uwzględniałyby jej wpływ środowiskowy i społeczny; ponadto wzywa Komisję do zapewnienia, że importowane produkty akwakultury zostały wyprodukowane z zachowaniem istotnych europejskich wymogów jakości, czyli wymogów środowiskowych oraz dotyczących dobrostanu zwierząt;
10. podkreśla, że sektor rybołówstwa ma wymiar wielofunkcyjny, dzięki czemu dostarcza społecznościom dodatkowe dobra wspólne, przynoszące korzyści ogólnie obywatelom europejskim, a nie tylko osobom bezpośrednio lub pośrednio związanym z rybołówstwem, co należy zauważyć i docenić; ponadto znaczna liczba obywateli europejskich żyjących w szczególności na obszarach przybrzeżnych korzysta z wielofunkcyjnej działalności połowowej; podkreśla, że wytworzenie tych dodatkowych dóbr publicznych nie powinno być wykorzystywane jako usprawiedliwienie pozwalające opóźnić niezbędne reformy WPRyb oraz sektora rybołówstwa, takie jak uzupełnienie zasobów oraz usunięcie nadmiernej zdolności połowowej floty;
11. podkreśla, że dalsza dywersyfikacja działań pośrednio lub bezpośrednio związanych z rybołówstwem mogłaby pomóc spowolnić odpływ pracowników z przedmiotowego sektora, zachować zwyczaje i tradycje różnych regionów oraz przeciwdziałać wyludnieniu niektórych obszarów przybrzeżnych;
12. podkreśla, że zarządzanie rybołówstwem jest w coraz większym stopniu oparte o naukowe dane, które stymulują badania w tym obszarze, promując wiedzę i sprzyjając postępowi technologicznemu i innowacyjności, zgodnie ze strategią promowania polityki inteligentnego wzrostu „Europa 2020”;
13. podkreśla, że sektor rybołówstwa w pełni zależy od zdrowych zasobów oraz równowagi ekosystemu i dlatego reforma WPRyb będzie ponownie skupiała na tym swoją uwagę, pełniąc rolę stróża i zarządcy zasobami morskimi, realizując bardziej wydajną, przyjazną środowisku i bardziej konkurencyjną gospodarkę zgodną ze strategią promowania polityki inteligentnego wzrostu „Europa 2020”;
14. podkreśla, że działalność połowowa, biorąc pod uwagę jej wszystkie obszary (w tym akwakulturę) oraz pośredni i bezpośredni wpływ, a także wytwarzanie wspólnych dóbr, gwarantuje spójność społeczną i terytorialną, promuje kształcenie zawodowe oraz postęp społeczny i gospodarczy zgodnie ze strategią promowania polityki wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu „Europa 2020”;
15. podkreśla, że sektor rybołówstwa sam w sobie oraz poprzez zintegrowaną politykę morską przyczynia się do wdrażania celów Rio+20 na rzecz otwartej gospodarki oraz tworzenia miejsc pracy i likwidacji ubóstwa;
16. zwraca się do Komisji, aby uznała wielofunkcyjność sektora rybołówstwa oraz wartość szerokiego i zróżnicowanego spektrum wytwarzanych przez niego wspólnych dóbr;
17. zwraca się do Komisji o zadbanie w jej przyszłych wnioskach dotyczących polityki oraz decyzjach, aby WPRyb przyczyniała się do realizacji najważniejszych celów w ramach strategii „Europa 2020”, unijnej strategii różnorodności biologicznej na okres do 2020 r. oraz realizacji celów dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej; zwraca się do Komisji o uwzględnienie podczas opracowywania i wdrażania powyższych strategii politycznych szczególnych cech charakterystycznych sektora rybołówstwa oraz regionów przybrzeżnych;
18. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.