WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI w sprawie strategii „Europa 2020”
15.2.2011
zastępujący projekty rezolucji złożone przez następujące grupy polityczne:
ECR (B7‑0097/2011)
PPE (B7‑0098/2011)
Verts/ALE (B7‑0102/2011)
S&D (B7‑0105/2011)
ALDE (B7‑0109/2011)
Joseph Daul, Corien Wortmann-Kool w imieniu grupy politycznej PPE
Martin Schulz, Stephen Hughes w imieniu grupy politycznej S&D
Guy Verhofstadt, Lena Ek w imieniu grupy politycznej ALDE
Rebecca Harms, Philippe Lamberts w imieniu grupy politycznej Verts/ALE
Malcolm Harbour w imieniu grupy politycznej ECR
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie strategii „Europa 2020”
Parlament Europejski,
– uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany „Europa 2020: Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu”,
– uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany „Roczna wizja wzrostu gospodarczego: wsparcie całościowej odpowiedzi UE na kryzys”,
– uwzględniając konkluzje prezydencji z posiedzenia Rady Europejskiej w dniach 17-18 czerwca 2010 r.,
– uwzględniając konkluzje prezydencji po posiedzeniach Rady Europejskiej w marcu 2000 r., w 2001 r., 2005 r., 2006 r., 2007 r. i w grudniu 2009 r.,
– uwzględniając swą rezolucję z dnia 16 czerwca 2010 r. w sprawie zarządzania gospodarką[1],
– uwzględniając swą rezolucję z dnia 20 października 2010 r. w sprawie kryzysu finansowego, gospodarczego i społecznego: zalecenia dotyczące działań i inicjatyw do podjęcia (sprawozdanie śródokresowe)[2],
– uwzględniając swą rezolucję z dnia 16 grudnia 2010 r. w sprawie utworzenia stałego mechanizmu kryzysowego służącego ochronie stabilności finansowej strefy euro[3],
– uwzględniając art. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając zalecenie Rady w sprawie ogólnych wytycznych dotyczących polityki gospodarczej państw członkowskich i Unii przyjęte dnia 7 lipca 2010 r.,
– uwzględniając decyzję Rady w sprawie wytycznych dotyczących polityki zatrudnienia państw członkowskich,
– uwzględniając art. 110 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że strategia „Europa 2020” powinna pomóc Europie wyjść z kryzysu i wzmocnić się dzięki tworzeniu nowych miejsc pracy oraz inteligentnemu, trwałemu i sprzyjającemu integracji społecznej rozwojowi, który opiera się na pięciu głównych celach UE dotyczących propagowania zatrudnienia, poprawy warunków sprzyjających innowacjom, badaniom naukowym i rozwojowi, realizacji naszych dążeń w zakresie zmiany klimatu i energii, poprawy poziomu edukacji i propagowania integracji społecznej, w szczególności poprzez ograniczanie ubóstwa,
Należy poprawić zarządzanie strategią „Europa 2020”
1. podkreśla, że działania w ramach strategii Europa 2020 mają podstawowe znaczenie dla perspektyw na przyszłość wszystkich obywateli UE gwarantując trwałe miejsca pracy, długotrwały wzrost gospodarczy oraz postęp społeczny; obawia się, że strategia „Europa 2020” nie przyniesie zamierzonych efektów z powodu słabej struktury zarządzania i w związku z tym wzywa Radę do wzmocnienia metody wspólnotowej; przypomina o znaczeniu uwzględnienia celów strategii EU 2020 w ramach zarządzania gospodarczego i domaga się włączenia semestru europejskiego do pakietu zarządzania legislacyjnego, a także angażowania na wczesnym etapie parlamentów narodowych i partnerów społecznych w celu wspierania demokratycznej odpowiedzialności i legalności; podkreśla, że realizacja strategii „Europa 2020” jest sprawą podstawowej wagi i nie jest kwestią wyboru;
2. uznaje roczną wizję wzrostu gospodarczego i ramy europejskiego semestru za kluczowe narzędzia wzmocnionej koordynacji polityki gospodarczej; podkreśla jednak, że nie powinny one zastąpić ani umniejszyć znaczenia narzędzi, które przewiduje Traktat, w szczególności ogólnych wytycznych dotyczących polityki gospodarczej oraz zatrudnienia w państwach członkowskich, w opracowanie których Parlament jest szczególnie mocno zaangażowany i w sprawie których zasięga się jego opinii prawnej; podkreśla potrzebę spójności w realizacji pięciu głównych celów strategii „Europa 2020” uzgodnionych przez Radę Europejską i Komisję w celu zagwarantowania jej powodzenia;
Budżet UE oraz budżety krajowe powinny w większym stopniu odzwierciedlać ambicje strategii „Europa 2020”
3. podkreśla, że strategia „Europa 2020” musi zbliżyć do siebie deklarowane cele, dostępne środki i wykorzystywane metody pracy; domaga się, by następne wieloletnie ramy finansowe odzwierciedlały ambicje tej strategii; wzywa Komisję do wyjaśnienia aspektów budżetowych sztandarowych inicjatyw, gdyż te priorytetowe plany działań przenikają wszystkie dziedziny polityki finansowane z budżetu UE; zdecydowanie wzywa Komisję do przedstawienia propozycji dotyczących stworzenia nowych zasobów własnych, tak aby Unia dysponowała prawdziwymi i niezależnymi środkami finansowymi;
4. podkreśla, że strategia „Europa 2020” wymaga reform oraz znaczących i wczesnych inwestycji publicznych i prywatnych w szeroki zakres projektów; zwraca uwagę, że będą one wymagać mobilizacji zarówno już istniejących, jak i nowych instrumentów i dochodów;
5. domaga się, aby Komisja i państwa członkowskie stworzyły wiarygodne ramy finansowe oraz aby Rada Europejska wzięła pod uwagę potrzeby finansowe w ramach przeglądu swego zarządzania gospodarczego; jest zdania, że finansowanie strategii „Europa 2020” wymaga wspólnych inicjatyw politycznych oraz zaangażowania takich instytucji europejskich, jak EBI i EBOR; podkreśla ponadto, że finansowanie z sektora prywatnego będzie nieodzowne i będzie wymagało ram prawnych uwzględniających wynikające z niego ryzyko w długiej perspektywie czasowej;
Silny jednolity rynek i Akt dla drobnej przedsiębiorczości umożliwiające tworzenie miejsc pracy
6. jest zdania, że należy zachęcać państwa członkowskie, aby w krajowych programach reform nadały najwyższy priorytet walce z bezrobociem i zapobieganiu długotrwałemu wykluczeniu z rynku pracy; uważa, że powinny towarzyszyć temu środki zapewniające tworzenie większej liczby miejsc pracy, lepszą ich jakość oraz wysoki odsetek dobrej jakości zatrudnienia w perspektywie średnio- i długoterminowej;
7. podkreśla ważną rolę całościowego podejścia do ożywienia jednolitego rynku, by zapewnić lepsze wyniki gospodarcze i pogłębić wymiar społeczny przy jednoczesnym odbudowywaniu zaufania obywateli poprzez umiejscowienie ich w centrum jednolitego rynku; jest przekonany, że wszechstronne wskazówki pochodzące z najwyższych szczebli politycznych i zaangażowanie ze strony Rady Europejskiej mają zasadnicze znaczenie dla ożywienia jednolitego rynku;
8. zwraca uwagę na rolę, jaką program inteligentnego stanowienia prawa może odegrać w poprawie ram regulacyjnych, w których działają przedsiębiorstwa; uważa, że zawarte w nim propozycje mogą pomóc w stworzeniu silnego otoczenia gospodarczego sprzyjającego wzrostowi i innowacyjności, zauważa jednak, że wszyscy partnerzy w procesie legislacyjnym muszą przyjąć odpowiedzialność za tworzenie skuteczniejszych i mniej obciążających regulacji;
9. wyraża rozczarowanie, że w dwa lata po przyjęciu Aktu dla drobnej przedsiębiorczości Komisja nie podejmuje konkretnych działań i inicjatyw; wzywa Komisję i Radę do wspierania bardziej przyjaznego środowiska dla MŚP; domaga się, by Komisja i państwa członkowskie propagowały przejrzyste stosowanie przedkomercyjnych zamówień publicznych na innowacje i technologie ekologiczne;
10. z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji dotyczący wzmocnionej współpracy w zakresie stworzenia patentu europejskiego oraz domaga się szybkiego przyjęcia go przez Parlament i Radę;
Inicjatywy przewodnie
Uwagi ogólne
11. podkreśla, że obecna treść strategii „Europa 2020”, np. jej główne cele, sztandarowe propozycje, wąskie gardła i wskaźniki, mają nadal bardzo ogólny charakter; podkreśla, że inicjatywy te można zrealizować jedynie dzięki konkretnym zobowiązaniom ze strony państw członkowskich w ich krajowych programach reform, a także konkretnym i spójnym wnioskom prawodawczym;
Inicjatywa „Unia innowacji”
12. z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę „Unia innowacji” mającą być głównym motorem realizacji celów strategii „Europa 2020”, która podejmuje ważne wyzwania społeczne dotyczące energii i gwarancji podaży żywności, zmian klimatu, zdrowia i starzenia się ludności; przypomina, że na docelowe 3% PKB przeznaczone na badania naukowe składać się ma 2% wydatków prywatnych i 1% wydatków publicznych; zauważa, że wciąż jeszcze występują niedociągnięcia w sferze prywatnych wydatków na badania naukowe, które można zlikwidować jedynie przez zaadaptowanie środowiska regulacyjnego do potrzeb przedsiębiorstw, w tym MŚP; z zadowoleniem przyjmuje zatem fakt, że Komisja zamierza udoskonalić ramowe warunki innowacyjności dla przedsiębiorstw, zwłaszcza w odniesieniu do praw własności intelektualnej;
13. podkreśla potrzebę rozszerzania, stymulowania i zapewnienia środków finansowych na badania naukowe, innowacyjność i rozwój w UE w drodze znacznego podwyższenia odnośnych wydatków po 2013 r.; zwraca uwagę na wagę dostępu MŚP do programu ramowego i programu ramowego na rzecz konkurencyjności i innowacji; domaga się rewizji rozporządzenia finansowego w celu ułatwienia składania wniosków przez MŚP; podkreśla brak środków finansowych na podstawowe instrumenty dla badań naukowych, innowacji i rozwoju, które już przyjęto, takie jak strategiczny plan w dziedzinie technologii energetycznych; podkreśla istotny wkład ramowego programu w dziedzinie badań naukowych w walkę ze zmianami klimatu; zaznacza ważny wkład funduszy strukturalnych w stymulowanie badań, rozwoju i innowacyjności na szczeblu krajowym i regionalnym; kładzie nacisk na tworzenie synergii między środkami z funduszy strukturalnych a finansowaniem z ramowego programu badań;
14. jest przekonany, że innowacyjne przedsiębiorstwa europejskie nie potrzebują dotacji, lecz większej swobody i lepszego dostępu do kapitału wysokiego ryzyka; uważa, że Unia Europejska powinna sprostać tej potrzebie rozszerzając stałe produkty opierające się na podziale ryzyka oferowane przez EBI poprzez mechanizm finansowania oparty na podziale ryzyka; jest zdania, że istnieje znaczny, niewykorzystany potencjał w zakresie propagowania innowacji poprzez zamówienia publiczne;
Inicjatywa „Mobilna młodzież”
15. z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę „Mobilna młodzież”; podkreśla, że jakość odpowiedniego kształcenia i dostęp do niego stanowią niezmiennie warunek stworzenia trwałej społecznej gospodarki rynkowej; podkreśla w związku z tym, że jeśli państwa członkowskie dążą do osiągnięcia wspólnych celów w zakresie wzrostu gospodarczego oraz kształcenia, podstawowe znaczenie będą miały odpowiednie inwestycje w systemy kształcenia i szkolenia, w tym kształcenia i szkolenia zawodowego; ubolewa jednak nad faktem, że w inicjatywie tej nie uwzględniono kluczowych kwestii, takich jak uczestnictwo w życiu społecznym lub ubóstwo młodzieży; domaga się bardziej zdecydowanych propozycji dotyczących integracji;
16. wzywa Komisję, by nadal przeznaczała odpowiednie środki finansowe na istniejące już programy na rzecz mobilności i młodzieży, takie jak programy uczenia się przez całe życie (Erasmus, Leonardo, Comenius, Grundtwig), program „Młodzież w działaniu” oraz program „Marie Curie”; uważa, że będzie to ważny wkład w walkę z bezrobociem wśród młodych ludzi i w osiąganie 75% stopy zatrudnienia;
17. podkreśla, że sama tylko inicjatywa „Mobilna młodzież” nie zaradzi alarmującemu zjawisku bezrobocia wśród młodych ludzi w całej Europie; wzywa wszystkie państwa członkowskie do stworzenia w ramach krajowych programów reform strategii na rzecz rozwiązania problemu bezrobocia wśród młodzieży i zapewnienia młodym ludziom dostępu do edukacji i szkoleń; podkreśla, że politykę dotyczącą młodzieży należy rozpatrywać w powiązaniu z polityką w dziedzinie oświaty, zatrudnienia i integracji społecznej; zdecydowanie popiera wniosek dotyczący zalecenia Rady w sprawie gwarancji dla młodzieży europejskiej i wzywa Radę do jego jak najszybszego przyjęcia;
Inicjatywa „Strategia cyfrowa dla Europy”
18. przychylnie odnosi się do ambitnych wniosków Komisji dotyczących strategii cyfrowej, jednak wzywa ją do szybszego przyjęcia wniosków dotyczących jednolitego rynku cyfrowego, takich jak handel elektroniczny, własność intelektualna, zaufanie i bezpieczeństwo online, roaming i uwierzytelnianie elektroniczne; wzywa wszystkie strony do urzeczywistnienia pierwszej polityki w zakresie widma radiowego; podkreśla potrzebę stymulowania swobodnego przepływu treści i wiedzy, czyli tzw. „piątej wolności”;
19. podkreśla, że pluralistyczne i niezależne media są filarem demokracji europejskiej; domaga się, by Komisja chroniła pluralizm mediów; uważa, że ochrona prywatności stanowi podstawową wartość i domaga się przystosowania dyrektywy o ochronie danych do obecnego środowiska cyfrowego, by zapewnić wszystkim obywatelom kontrolę nad swymi danymi osobowymi;
Inicjatywa „Europa efektywnie korzystająca z zasobów”
20. przychylnie odnosi się do przewodniej inicjatywy strategii „UE 2020” dotyczącej efektywnego korzystania z zasobów w Europie i wzywa Komisję do kontynuacji prac nad sformułowaniem konkretnych działań pozwalających stworzenie gospodarki, która będzie efektywna pod względem zasobów i niskoemisyjna; wzywa Komisję do opracowania konkretnych wskaźników i do zagwarantowania realizacji uzgodnionych celów, które będzie można monitorować w ramach europejskiego semestru koordynacji polityki „Europy 2020”; podkreśla pilną potrzebę modernizacji i podniesienia standardu europejskiej infrastruktury energetycznej, tworzenia inteligentnych sieci i wzajemnych połączeń, niezbędnych do stworzenia wewnętrznego rynku energii, podniesienia bezpieczeństwa dostaw, realizacji celów energetycznych i klimatycznych oraz przyspieszenia procedur wydawania zezwoleń;
21. przypomina, że efektywność energetyczna jest jednym z najskuteczniejszych sposobów obniżania poziomu emisji, zwiększenia bezpieczeństwa energetycznego i konkurencyjności oraz obniżania kosztów energii ponoszonych przez konsumentów, jak również tworzenia miejsc pracy; podkreśla, że państwa członkowskie nie podejmują wystarczających wysiłków, aby zrealizować cel polegający na zwiększeniu wydajności energetycznej o 20%; w związku z tym wzywa je do zintensyfikowania działań i zrealizowania tego ważnego celu, który wyznaczyły sobie w 2007 r.; zwraca się do Komisji, by wraz z państwami członkowskimi wypracowała środki mające na celu zagwarantowanie realizacji tego celu, czego domagał się Parlament w rezolucji w sprawie przeglądu planu działania na rzecz racjonalizacji zużycia energii (sprawozdanie Bendtsena) oraz w rezolucji zatytułowanej „W kierunku nowej strategii energetycznej dla Europy 2011-2020 (sprawozdanie Kolarskiej-Bobińskiej);
22. wyraża ubolewanie z powodu faktu, że w komunikacie dotyczącym tej inicjatywy nie nadano wystarczającego znaczenia nadrzędnemu priorytetowi politycznemu UE, którym jest efektywne gospodarowanie zasobami; zdecydowanie podkreśla, że UE musi zacząć przechodzić na gospodarkę opartą na recyklingu zapewniającą spadek produkcji odpadów, a także uznać wartość ponownego wykorzystywania zasobów; podkreśla, że trwałość środowiska zależy od ograniczenia wykorzystywania zasobów; wzywa Komisję, by przedstawiła zestaw wskaźników, które można by było monitorować w krajowych programach reform;
Inicjatywa „Polityka przemysłowa w erze globalizacji”
23. domaga się całościowego, wyważonego oraz przyszłościowego podejścia do polityki przemysłowej UE, której celem jest stworzenie silnej, konkurencyjnej, spójnej, wydajnej i zróżnicowanej bazy przemysłowej i w której prowadzi się skoordynowane działania w zakresie polityki innowacji, badań naukowych, konkurencji, jednolitego rynku, handlu i środowiska; uważa, że jej głównym celem powinno być wspieranie tworzenia nowych miejsc pracy, międzynarodowej konkurencyjności przedsiębiorstw europejskich, inteligentnej restrukturyzacji i dialogu z pracownikami, zrównoważonej gospodarki oraz swobodnego wyboru możliwości technologicznych i mobilności kadry naukowej; domaga się natychmiastowego zastosowania zasad inteligentnego stanowienia prawa w niezależnych ocenach wpływu, w tym sprawdzania nowego prawodawstwa pod kątem konkurencyjności, testowania go pod kątem MŚP w celu zapewnienia bardziej sprzyjającego środowiska regulacyjnego dla małych przedsiębiorstw oraz zmniejszenia obciążenia administracyjnego, sprawdzania trwałości zgodnie z unijnymi celami w zakresie klimatu, energii, efektywności wykorzystania zasobów i recyklingu, a także weryfikacji funkcjonowania istniejących przepisów w ramach kontroli ex post;
24. podkreśla, że unijna polityka transportowa i energetyczna obejmująca infrastrukturę i usługi ma kluczowe znaczenie dla realizacji celów strategii „Europa 2020” i domaga się skutecznej europejskiej strategii surowcowej, która przyczyni się do poprawy dostępności i wydajności wykorzystania energii i zasobów przy jednoczesnym zapewnieniu dostępu do kluczowych surowców w drodze zawierania umów o wolnym handlu i tworzenia partnerstw strategicznych; domaga się jeszcze łatwiejszego dostępu do środków finansowych w dziedzinie innowacji i infrastruktury, w szczególności jeżeli chodzi o inteligentne sieci, przyjazne dla środowiska technologie, e-zdrowie, transeuropejskie sieci transportowe (TEN-T) oraz projekty przynoszące widoczne dodatkowe korzyści, które nie mogą zostać sfinansowane przez rynek; w związku z tym domaga się podjęcia działań w kierunku zbadania możliwości, jakie dają obligacje projektowe;
Inicjatywa „Program na rzecz nowych umiejętności i zatrudnienia”
25. podkreśla fakt, że silne systemy zabezpieczenia społecznego zapobiegają długoterminowej marginalizacji; zwraca uwagę, że inwestycje w aktywną politykę rynku pracy oraz stwarzanie wszystkim możliwości kształcenia się i szkolenia w celu zdobywania nowych umiejętności mają podstawowe znaczenie w kwestii obniżenia stopy bezrobocia; podkreśla w rym zakresie rolę MŚP oraz znaczenie ożywienia jednolitego rynku; szczególnie popiera wdrażanie europejskich ram kwalifikacji oraz planowaną inicjatywę ustawodawczą dotyczącą reformy w zakresie kwalifikacji zawodowych w celu zapewnienia ich wzajemnego uznawania;
26. z zadowoleniem przyjmuje „Program na rzecz nowych umiejętności i zatrudnienia”; zwraca uwagę, że w wielu krajach z powodzeniem wprowadzono model elastycznego rynku pracy i zabezpieczenia socjalnego (flexicurity), jednak ostrzega, że model ten nie ma zastosowania w państwach członkowskich o niskich możliwościach wzmacniania systemów zabezpieczenia społecznego wynikających z ograniczeń budżetowych oraz braku równowagi makroekonomicznej, uważa również, że ograniczenie fragmentaryzacji rynku pracy należy osiągnąć w drodze zapewnienia pracownikom odpowiedniego zabezpieczenia w formie różnego rodzaju umów, dotyczy to zwłaszcza najsłabszych grup; przypomina Komisji o potrzebie zagwarantowania sprawiedliwego społecznie przejścia na bardziej zrównoważony rynek pracy oraz o ogromnym potencjale trwałych miejsc pracy; podkreśla, że wszelkie reformy rynku pracy można pomyślnie wprowadzać dzięki osiągnięciu wysokiego poziomu przyzwolenia społecznego dzięki porozumieniom z partnerami społecznymi;
Inicjatywa „Europejska platforma walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym:
27. przypomina, że strategia „Europa 2020” obejmuje cel pomocy w poprawie sytuacji przynajmniej 20 mln osób cierpiących biedę i pozostających na marginesie społeczeństwa lub mogących znaleźć się w takiej sytuacji; nalega, by Komisja i Rada zagwarantowały pełne przestrzeganie karty praw podstawowych i nowej przekrojowej klauzuli społecznej (art. 9 TFUE) celem zapewnienia, że wszystkie obszary polityki będą przyczyniać się do osiągania celu ograniczenia ubóstwa, zamiast go podważać;
28. wzywa państwa członkowskie do angażowania się w walkę z ubóstwem dzieci za pomocą właściwych środków, by dzieci nie napotykały przeszkód w rozwoju osobistym i nie znajdowały się w gorszej sytuacji u progu życia zawodowego;
29. z zadowoleniem przyjmuje wnioski dotyczące europejskiej platformy walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym, apeluje jednak o konkretniejsze działania, by spełniony został postulat integracji społecznej, w szczególności by wzmocniono społeczną otwartą metodę koordynacji jako zintegrowaną strategię angażowania zainteresowanych stron na szczeblu krajowym i lokalnym, a zwłaszcza osób dotkniętych ubóstwem i wykluczeniem społecznym; ponawia apel o rozszerzenie programu na rzecz wspierania godnej pracy, zapewnienia praw pracowniczych w całej Europie, poprawy warunków pracy, eliminacji nierówności i dyskryminacji oraz walki z ubóstwem pracujących;
30. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie Europejskiej i Komisji.
- [1] Teksty przyjęte, P7_TA(2010)0224.
- [2] Teksty przyjęte, P7_TA(2010)0376.
- [3] Teksty przyjęte, P7_TA(2010)0491.