SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady (Euratom) ustanawiającej wspólnotowe ramy bezpieczeństwa jądrowego

3.4.2009 - (COM(2008)0790 – C6‑0026/2009 – 2008/0231(CNS)) - *

Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii
Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Gunnar Hökmark

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady (Euratom) ustanawiającej wspólnotowe ramy bezpieczeństwa jądrowego

(COM(2008)0790 – C6‑0026/2009 – 2008/0231(CNS))

(Procedura konsultacji)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2008)0790),

–   uwzględniając art. 31 i 32 Traktatu Euratom, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6-0026/2009),

–   uwzględniając opinię Komisji Prawnej w sprawie proponowanej podstawy prawnej,

–   uwzględniając art. 51 i art. 35 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz opinię Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A6-0236/2009),

1.  zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.  zwraca się do Komisji do odpowiednią zmianę jej wniosku, zgodnie z art. 119 ust. 2 traktatu Euratom, oraz do zadbania o przestrzeganie wymogów prawnych dotyczących przyjęcia niniejszego wniosku, przewidzianych w traktacie Euratom, a w szczególności konsultacji z grupą ekspertów na mocy art. 31 traktatu;

3.  zwraca się do Rady o poinformowanie go w przypadku uznania za stosowne odejścia od tekstu przyjętego przez Parlament;

4.  zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem, jeżeli uzna ona za stosowne wprowadzić znaczące zmiany do wniosku Komisji;

5.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Poprawka  1 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 6 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(6) O ile każde państwo członkowskie ma prawo do swobodnego decydowania o swoim koszyku energetycznym, to po okresie refleksji wzrosło zainteresowanie budową nowych obiektów i niektóre państwa członkowskie postanowiły wydać stosowne zezwolenia. Co więcej, oczekuje się, że w nadchodzących latach posiadacze zezwoleń będą składać wnioski o przedłużenie okresu istnienia elektrowni jądrowych.	(6) Każde państwo członkowskie ma prawo do swobodnego decydowania o swoim koszyku energetycznym.
Uzasadnienie
Ważne jest utrzymanie zasady, zgodnie z którą każde państwo członkowskie ma prawo do swobodnego decydowania o swoim koszyku energetycznym. Ponadto należy podkreślić, że zachęcanie państw członkowskich do włączania energii jądrowej do ich koszyka energetycznego nie jest zamierzeniem niniejszej dyrektywy. Dlatego zasadniczą część fragmentów usuniętych z punktu 6 preambuły należy przesunąć do punktu 7, aby wprowadzić to rozróżnienie.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 7 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(7) W związku z tym należy opracować najlepsze praktyki, które będą służyły organom regulacyjnym za wskazówki w procesie podejmowania decyzji dotyczących przedłużenia okresu istnienia obiektów jądrowych.	(7) Bezpieczeństwo jądrowe leży w interesie Wspólnoty, co należy wziąć pod uwagę w przypadku decyzji o zezwoleniu na budowę nowych obiektów lub przedłużeniu działania instalacji jądrowych. W związku z tym należy opracować najlepsze praktyki, które będą służyły organom regulacyjnym oraz państwom członkowskim za wskazówki w procesie podejmowania decyzji dotyczących zezwolenia na nowe obiekty, jak również przedłużenia okresu istnienia obiektów jądrowych.
Uzasadnienie
Bezpieczeństwo jądrowe leży we wspólnym interesie Wspólnoty, a zatem powinno uzasadniać rozwijanie najlepszych praktyk, a nie fakt, że niektóre państwa członkowskie pragną zezwolić na budowę nowych obiektów. Należy ponadto wspomnieć, że takie najlepsze praktyki powinny stanowić również wytyczne dla państw członkowskich, a nie tylko dla organów regulacyjnych.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 9 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(9) Zasada ciągłej poprawy bezpieczeństwa jądrowego wymaga, aby ustanowione systemy zarządzania oraz posiadacze zezwoleń zapewniali wysoki poziom bezpieczeństwa ludności.	(9) Zasada ciągłej poprawy bezpieczeństwa jądrowego wymaga, aby ustanowione systemy zarządzania oraz posiadacze zezwoleń i podmioty gospodarujące odpadami zapewniali możliwie najwyższy poziom bezpieczeństwa ludności.
Uzasadnienie
Normy bezpieczeństwa potencjalnych nowych, jak i istniejących obiektów jądrowych muszą mieć najwyższy poziom, zgodny z najnowszym unijnym stanem wiedzy w dziedzinie technologii, prawa i eksploatacji. Ta sama podstawowa zasada powinna obowiązywać w procesie gospodarowania odpadami jądrowymi.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 10 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(10) Podstawy i wymogi określone przez Międzynarodową Agencję Bezpieczeństwa Atomowego (MAEA) stanowią ramy dla praktyk, na których powinny opierać się krajowe wymogi dotyczące bezpieczeństwa. Państwa członkowskie w znacznym stopniu przyczyniły się do udoskonalenia tych podstaw i wymogów.	(10) Podstawy, wymogi i wytyczne określone przez Międzynarodową Agencję Bezpieczeństwa Atomowego (MAEA) stanowią zestaw przepisów oraz ramy dla praktyk, na których powinny opierać się krajowe wymogi dotyczące bezpieczeństwa. Państwa członkowskie w znacznym stopniu przyczyniły się do udoskonalenia tych podstaw, wymogów i wytycznych. Przepisy te powinny odzwierciedlać najlepsze praktyki międzynarodowe w zakresie wymogów bezpieczeństwa, dlatego stanowią właściwą podstawę prawodawstwa wspólnotowego. Nie można ich wprowadzić do prawa wspólnotowego przez zwykłe odniesienie do serii norm bezpieczeństwa MAEA nr SF-1 (2006) w niniejszej dyrektywie. W związku z tym do niniejszej dyrektywy należy dodać załącznik zawierający Podstawowe zasady bezpieczeństwa.
Uzasadnienie
Nie można wprowadzić do prawa wspólnotowego serii norm bezpieczeństwa MAEA jako takich, będących jedynie zaleceniem pozbawionym wiążącego statusu, przez zwykłe odniesienie do serii norm bezpieczeństwa MAEA w niniejszej dyrektywie. Do niniejszej dyrektywy należy dodać załącznik zawierający Podstawowe zasady bezpieczeństwa. Podejście to pokazuje jasno korzyści płynące z większej pewności regulacji na szczeblu wspólnotowym i stworzyłoby podstawę prawną dla wprowadzenia tych zasad.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 13 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(13) Odpowiednie i terminowe informowanie ludności o ważnych aspektach dotyczących bezpieczeństwa jądrowego powinno opierać się na wysokim poziomie przejrzystości aspektów związanych z bezpieczeństwem obiektów jądrowych.	(13) Odpowiednie i terminowe informowanie pracowników sektora jądrowego i ludności o ważnych aspektach dotyczących bezpieczeństwa jądrowego powinno opierać się na wysokim poziomie przejrzystości aspektów związanych z bezpieczeństwem obiektów jądrowych.
Uzasadnienie
Poprawka zgodna z art. 30 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, który przewiduje, że na obszarze Wspólnoty należy ustanowić podstawowe normy ochrony zdrowia pracowników i ludności przed niebezpieczeństwem promieniowania jonizującego, jak również z dyrektywami UE w sprawie informowania i konsultacji z pracownikami.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 13a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(13a) Aby zapewnić dostęp do informacji, udział społeczeństwa i przejrzystość, państwa członkowskie powinny podjąć wszelkie odpowiednie środki w celu realizacji zobowiązań określonych w konwencjach międzynarodowych, które już ustanawiają niezbędne wymogi w kontekście krajowym, międzynarodowym lub transgranicznym, np. w Konwencji o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska (Konwencja z Aarhus z dnia 25 czerwca 1998 r.)1.
	---------------------------------------------------------------1 Dz.U. L 124 z 17.5.2005, s. 1; Dz.U. L 164 z 16.6.2006, s. 17 i rozporządzenie (WE) 1367/2006, Dz.U. L 264 z 25.9.2006, s. 13.
Uzasadnienie
Poprawka ma związek z przepisami dotyczącymi przejrzystości w art. 5 niniejszego wniosku.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 15 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(15) W celu zapewnienia skutecznego wdrożenia wymogów dotyczących bezpieczeństwa obiektów jądrowych państwa członkowskie powinny ustanowić niezależne organy regulacyjne. Organy regulacyjne należy wyposażyć w odpowiednie kompetencje i środki, by mogły one wypełniać swoje obowiązki.	(15) W celu zapewnienia skutecznej regulacji obiektów jądrowych państwa członkowskie powinny ustanowić organy regulacyjne, niezależne od interesów, które mogłyby zbytnio wpłynąć na decyzje dotyczące bezpieczeństwa jądrowego. Organy regulacyjne należy wyposażyć w odpowiednie kompetencje i środki, by mogły one wypełniać swoje obowiązki.
Uzasadnienie
Poprawka ma związek z poprawką 20 do art. 4 ust. 1, złożoną przez sprawozdawcę w sprawie niezależności organu regulacyjnego.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 19 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(19) Organy regulacyjne, odpowiedzialne za bezpieczeństwo obiektów jądrowych w państwach członkowskich, powinny przede wszystkim współpracować z Europejską Grupą Wysokiego Szczebla ds. Bezpieczeństwa Jądrowego i Gospodarowania Odpadami, która opracowała dziesięć zasad dotyczących regulacji kwestii bezpieczeństwa jądrowego. Europejska Grupa Wysokiego Szczebla ds. Bezpieczeństwa Jądrowego i Gospodarowania Odpadami powinna wnosić swój wkład do wspólnotowych ram bezpieczeństwa jądrowego w celu ciągłej poprawy jego poziomu,	(19) Organy regulacyjne, odpowiedzialne za nadzór nad obiektami jądrowymi w państwach członkowskich, powinny przede wszystkim współpracować z Europejską Grupą Wysokiego Szczebla ds. Bezpieczeństwa Jądrowego i Gospodarowania Odpadami. Grupa Wysokiego Szczebla opracowała dziesięć zasad dotyczących regulacji kwestii bezpieczeństwa jądrowego, które mają znaczenie dla kontekstu niniejszej dyrektywy. Europejska Grupa Wysokiego Szczebla ds. Bezpieczeństwa Jądrowego i Gospodarowania Odpadami powinna wnosić swój wkład do wspólnotowych ram bezpieczeństwa jądrowego w celu ciągłej poprawy jego poziomu,
Poprawka  9 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Celem niniejszej dyrektywy jest osiągnięcie, utrzymanie i ciągła poprawa bezpieczeństwa jądrowego we Wspólnocie oraz zwiększenie roli krajowych organów regulacyjnych.	1. Celem niniejszej dyrektywy jest ustanowienie ram prawnych bezpieczeństwa jądrowego w Unii Europejskiej. Określa ona podstawy środków prawnych i regulacyjnych w państwach członkowskich, dotyczących bezpieczeństwa jądrowego, i ma na celu osiągnięcie, utrzymanie i ciągłą poprawę bezpieczeństwa jądrowego we Wspólnocie oraz zwiększenie roli krajowych organów regulacyjnych.
Uzasadnienie
Cel dyrektywy należy wyraźniej zdefiniować. Celem jest utworzenie jednolitych ram wspólnotowych. Niniejsza poprawka dotyczy bezpośrednio tej kwestii.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do działalności w zakresie projektowania, poszukiwania lokalizacji, budowy, konserwacji, eksploatacji i likwidacji obiektów jądrowych, która wymaga uwzględnienia kwestii bezpieczeństwa zgodnie z ramami legislacyjnymi i regulacyjnymi danego państwa członkowskiego.	Nie dotyczy polskiej wersji językowej.
Uzasadnienie
Poprawka nie dotyczy polskiej wersji językowej.
Poprawka  11 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do działalności w zakresie projektowania, poszukiwania lokalizacji, budowy, konserwacji, eksploatacji i likwidacji obiektów jądrowych, która wymaga uwzględnienia kwestii bezpieczeństwa zgodnie z ramami legislacyjnymi i regulacyjnymi danego państwa członkowskiego.	2. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do działalności w zakresie projektowania, poszukiwania lokalizacji, budowy, konserwacji, rozruchu, eksploatacji i likwidacji obiektów jądrowych oraz do prac wykonywanych przez podwykonawców na zlecenie podmiotów eksploatujących obiekty jądrowe, które wymagają uwzględnienia kwestii bezpieczeństwa zgodnie z ramami legislacyjnymi i regulacyjnymi danego państwa członkowskiego.
Uzasadnienie
Pracownicy zaangażowani w prace związane z naprawą, konserwacją i czyszczeniem obiektów jądrowych stanowią potencjalny czynnik ryzyka oraz są potencjalnie narażeni na zagrożenia dla zdrowia i bezpieczeństwa. Takie prace są często zlecane wykonawcom zewnętrznym oraz podwykonawcom. Ich pracownicy są najgorzej przeszkoleni i najsłabiej poinformowani oraz nie podlegają stosowanym przez podmiot eksploatujący obiekty jądrowe procedurom ochrony zdrowia i bezpieczeństwa. Dyrektywa musi jasno określić, że wszystkie podmioty związane z eksploatacją obiektów jądrowych ponoszą ogromną odpowiedzialność za bezpieczeństwo i kulturę bezpieczeństwa.
Poprawka  12 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(1) „obiekt jądrowy” oznacza zakład produkcji paliwa jądrowego, reaktor badawczy (łącznie z zestawami podkrytycznymi i krytycznymi), elektrownię jądrową, centrum przechowywania wypalonego paliwa, zakład wzbogacania lub zakład przetwarzania;	(1) „obiekt jądrowy” oznacza zakład produkcji paliwa jądrowego, reaktor badawczy (łącznie z zestawami podkrytycznymi i krytycznymi), elektrownię jądrową, centrum przechowywania wypalonego paliwa i odpadów radioaktywnych, zakład wzbogacania lub zakład przetwarzania, w tym zakład obróbki i przerobu substancji radioaktywnych powstających podczas eksploatacji obiektu jądrowego;
Poprawka  13 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(3) „materiał radioaktywny” oznacza każdy materiał zawierający jeden lub więcej nuklidów promieniotwórczych o takiej aktywności lub stężeniu, które nie mogą być pominięte z punktu widzenia ochrony przed promieniowaniem;	(3) „substancja radioaktywna” oznacza każdy materiał zawierający jeden lub więcej nuklidów promieniotwórczych o takiej aktywności lub stężeniu, które nie mogą być pominięte z punktu widzenia ochrony przed promieniowaniem;
Uzasadnienie
Termin „substancja radioaktywna” został zastosowany w dyrektywie 96/29/Euratom ustanawiającej podstawowe standardy bezpieczeństwa w celu ochrony zdrowia pracowników oraz ogółu społeczeństwa przed niebezpieczeństwami powstałymi w wyniku promieniowania jonizującego.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 8
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(8) „organ regulacyjny” oznacza organ lub organy uprawnione przez państwo członkowskie do wydawania zezwoleń w tym państwie członkowskim oraz do sprawowania nadzoru nad lokalizacją, projektowaniem, budową, rozruchem, eksploatacją lub likwidacją obiektów jądrowych;	(8) „organ regulacyjny” oznacza organ lub system organów powołany przez państwo członkowskie, posiadający prawne kompetencje do prowadzenia procesu regulacyjnego, łącznie z wydawaniem upoważnień, a tym samym do regulacji kwestii bezpieczeństwa odpadów jądrowych, radiacyjnych i promieniotwórczych oraz bezpieczeństwa transportu;
Uzasadnienie
Organ regulacyjny odpowiedzialny za kwestie regulacji i kontroli bezpieczeństwa obiektów jądrowych powinien mieć jasno przypisane obowiązki. Proces ten jest odrębny od samego wydawania zezwoleń, które należy do obowiązków właściwych organów krajowych lub rządowych.
Poprawka  15 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 9
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(9) „zezwolenie” oznacza każde upoważnienie wydane wnioskodawcy przez organ regulacyjny, mające na celu nałożenie na wnioskodawcę odpowiedzialności za lokalizację, projektowanie, budowę, rozruch, eksploatację lub likwidację obiektów jądrowych;	(9) „zezwolenie” oznacza każde upoważnienie wydane wnioskodawcy przez rząd lub organ krajowy zatwierdzony przez ten rząd, mające na celu nałożenie na wnioskodawcę odpowiedzialności za lokalizację, projektowanie, budowę, rozruch, eksploatację lub likwidację obiektów jądrowych;
Uzasadnienie
Zobacz uzasadnienie artykułu 2 punkt 8.
Poprawka  16 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – punkt 10
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(10) „nowe reaktory energetyczne” oznaczają jądrowe reaktory energetyczne, na których eksploatację wydano zezwolenie po wejściu w życie niniejszej dyrektywy.	(10) „nowe reaktory energetyczne” oznaczają jądrowe reaktory energetyczne, na których budowę wydano zezwolenie po wejściu w życie niniejszej dyrektywy.
Uzasadnienie
Ze względu na przepisy art. 6 ust. 2 należy określić, od kiedy można wprowadzić nowe wymogi, zwłaszcza dotyczące projektowania bezpiecznych obiektów. Zezwolenie na eksploatację wydaje się na końcu procesu regulacyjnego, kiedy budowa jest zakończona i nie można spodziewać się zmian w dokumentacji dotyczącej bezpieczeństwa.
Poprawka  17 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – tytuł
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Odpowiedzialność i ramy bezpieczeństwa w zakresie obiektów jądrowych	Ramy prawne bezpieczeństwa obiektów jądrowych
Uzasadnienie
W obecnej wersji zmieniony art. 3 łączy fragmenty art. 3, 4, 8 i 10 wniosku oraz dotyczy zobowiązania państw członkowskich do przyjęcia ram prawnych i regulacyjnych, które zapewnią regulację obiektów jądrowych i nadzór nad nimi. Obejmują one: (i) odpowiednie ramy regulacyjne, obejmujące w szczególności krajowe wymogi bezpieczeństwa, system wydawania zezwoleń i przepisy dotyczące przeprowadzania inspekcji oraz prawo państw członkowskich do nakładania bardziej rygorystycznych środków bezpieczeństwa; (ii) priorytetowe traktowanie kwestii bezpieczeństwa; (iii) wzajemną weryfikację ram regulacyjnych i powołanych organów regulacyjnych.
Poprawka  18 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Zasadnicza odpowiedzialność za bezpieczeństwo obiektów jądrowych spoczywa na posiadaczu zezwolenia podlegającym kontroli organu regulacyjnego. O wyborze środków bezpieczeństwa i kontroli, które zostaną zastosowane w obiekcie jądrowym, decyduje wyłącznie organ regulacyjny, a posiadacz zezwolenia wprowadza je w życie.	skreślony
Zasadnicza odpowiedzialność za bezpieczeństwo spoczywa na posiadaczu zezwolenia przez cały okres istnienia obiektu jądrowego, aż do zwolnienia tego obiektu z kontroli regulacyjnej. Powyższa odpowiedzialność posiadacza licencji nie może być delegowana.
(Zob. przepisy wprowadzone w art. 7 ust. 1 (nowy)).
Poprawka  19 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Państwa członkowskie ustanawiają i utrzymują ramy legislacyjne i regulacyjne w zakresie bezpieczeństwa obiektów jądrowych. Obejmują one krajowe wymogi dotyczące bezpieczeństwa, system wydawania zezwoleń i kontroli obiektów jądrowych oraz zakaz ich eksploatacji bez zezwolenia, a także system sprawowania nadzoru regulacyjnego wraz z niezbędnymi środkami egzekwowania przepisów.	1. Państwa członkowskie ustanawiają i utrzymują ramy legislacyjne i regulacyjne w zakresie bezpieczeństwa obiektów jądrowych, oparte na najlepszych praktykach dostępnych w UE i w skali międzynarodowej. Obejmują one krajowe wymogi dotyczące bezpieczeństwa, system wydawania zezwoleń i kontroli obiektów jądrowych oraz zakaz ich eksploatacji bez zezwolenia, a także system sprawowania nadzoru regulacyjnego poprzez wstrzymanie, modyfikację lub cofnięcie zezwoleń wraz z niezbędnymi środkami egzekwowania przepisów.
Uzasadnienie
Zob. uzasadnienie poprawki 11 do art. 3 tytuł.
Poprawka  20 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 2a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a. Państwa członkowskie zapewniają wdrożenie przepisów prawnych umożliwiających cofnięcie zezwolenia na eksploatację obiektu jądrowego w przypadku poważnych naruszeń warunków zezwolenia.
(Nowa poprawka oparta częściowo na art. 8 ust. 2.)
Uzasadnienie
Zob. uzasadnienie poprawki 11 do art. 3 tytuł.
Poprawka  21 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 2b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2b. Państwa członkowskie dbają o to, aby wszystkie organizacje uczestniczące w działaniach bezpośrednio związanych z obiektami jądrowymi opracowały strategie, które przyznają należne pierwszeństwo bezpieczeństwu jądrowemu.
Uzasadnienie
Zob. uzasadnienie poprawki 11 do art. 3 tytuł.
Poprawka  22 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 2c (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2c. Państwa członkowskie gwarantują, że organ regulacyjny i krajowy system regulacyjny są co najmniej raz na dziesięć lat poddawane wzajemnej weryfikacji międzynarodowej, przeprowadzanej w celu stałego udoskonalania infrastruktury regulacyjnej.
	Państwa członkowskie informują Komisję o wynikach wzajemnej weryfikacji międzynarodowej.
(Nowa poprawka oparta częściowo na art. 4 ust. 5.)
Uzasadnienie
Wzajemne weryfikacje międzynarodowe umożliwiają państwom członkowskim i ich organom regulacyjnym wymianę najlepszych praktyk regulacyjnych oraz wypracowanie wspólnego podejścia do międzynarodowych i wspólnotowych wymogów. Przyczyniłoby się to do większej harmonizacji wymogów bezpieczeństwa na płaszczyźnie wspólnotowej i nieustannej poprawy bezpieczeństwa jądrowego we Wspólnocie. Komisja powinna być na bieżąco informowana o wynikach wzajemnych weryfikacji.
Poprawka  23 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 2d (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2d. Państwa członkowskie mogą ustanowić środki bezpieczeństwa bardziej rygorystyczne od środków określonych w niniejszej dyrektywie.
(Nowa poprawka zaczerpnięta w całości z art. 10.)
Uzasadnienie
Zob. uzasadnienie poprawki 11 do art. 3 tytuł.
Poprawka  24 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – tytuł
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Organy regulacyjne	Powołanie organów regulacyjnych i ich obowiązki
Uzasadnienie
Przeredagowany art. 4 jest poświęcony organom regulacyjnym, ich zadaniom, zasobom i kompetencjom. W szczególności należy w jasny sposób wzmacniać i dalej rozwijać niezależność organów regulacyjnych od organów rządowych i polityki przemysłu jądrowego.
Poprawka  25 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp -1 (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	-1. Państwa członkowskie powołują krajowy organ regulacyjny, odpowiedzialny za regulację, nadzorowanie i ocenę bezpieczeństwa obiektów jądrowych.
Uzasadnienie
Zob. uzasadnienie poprawki 18 do art. 4 tytuł.
Poprawka  26 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Państwa członkowskie gwarantują rzeczywistą niezależność organu regulacyjnego od wszystkich organizacji zajmujących się promocją lub eksploatacją obiektów jądrowych lub wykazywaniem ich korzyści społecznych, a także, by organ ten nie podlegał jakiemukolwiek wpływowi, który może mieć skutki dla bezpieczeństwa.	1. Państwa członkowskie gwarantują rzeczywistą niezależność organu regulacyjnego. W tym celu państwa członkowskie gwarantują, że w czasie wykonywania zadań powierzonych mu na mocy niniejszej dyrektywy:
	(a) organ regulacyjny jest prawnie oddzielony i funkcjonalnie niezależny od jakiegokolwiek innego podmiotu publicznego lub prywatnego, szczególnie od podmiotów zajmujących się promocją lub eksploatacją obiektów jądrowych lub wykazywaniem ich korzyści społecznych, a także, że nie podlega wpływowi, który może mieć skutki dla bezpieczeństwa;
	(b) personel organu regulacyjnego i osoby odpowiedzialne za zarządzanie działają niezależnie od jakichkolwiek interesów rynkowych i przy wykonywaniu powierzonych im obowiązków regulacyjnych nie zwracają się o udzielenie ani nie przyjmują instrukcji ze strony jakichkolwiek organów rządowych ani innych podmiotów publicznych lub prywatnych.
	Wymóg ten nie wyklucza ścisłej współpracy z innymi odpowiednimi organami krajowymi, jeżeli zajdzie taka potrzeba.
Uzasadnienie
Uznając słuszność zamiaru sprawozdawcy co do podkreślenia niezależności organu regulacyjnego, należy ją zapewnić podczas wszystkich jego działań, a nie tylko w ramach wykonywania „zobowiązań regulacyjnych”.
Poprawka  27 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Organ regulacyjny wyposaża się w odpowiednie uprawnienia, kompetencje oraz zasoby finansowe i zasoby ludzkie, niezbędne do przyjęcia odpowiedzialności i wypełnienia swoich obowiązków. Organ ten pełni funkcje nadzorcze i regulacyjne w zakresie bezpieczeństwa obiektów jądrowych, a także zapewnia wdrożenie wymogów, warunków i przepisów dotyczących bezpieczeństwa.	2. Państwa członkowskie gwarantują, że organ regulacyjny posiada odpowiednie uprawnienia, kompetencje oraz zasoby finansowe i zasoby ludzkie, niezbędne do przyjęcia odpowiedzialności i wypełnienia swoich obowiązków. Organ regulacyjny pełni funkcje nadzorcze i regulacyjne w zakresie bezpieczeństwa obiektów jądrowych, a także zapewnia przestrzeganie obowiązujących wymogów bezpieczeństwa oraz warunków zezwolenia.
Uzasadnienie
Zob. uzasadnienie poprawki 18 do art. 4 tytuł.
Poprawka  28 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Organ regulacyjny wydaje zezwolenia i monitoruje ich stosowanie w zakresie poszukiwania lokalizacji, projektowania, budowy, rozruchu, eksploatacji i likwidacji obiektów jądrowych.	skreślony
Uzasadnienie
Zob. uzasadnienie poprawki 8 do art. 2 punkt 8 oraz przepisy wprowadzone poprawką 23 do art. 4 ust. 3a (nowy)
Poprawka  29 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 3a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3a. Państwa członkowskie gwarantują, że organ regulacyjny przeprowadza w obiektach jądrowych oceny, badania i kontrole bezpieczeństwa jądrowego oraz, w razie potrzeby, podejmuje działania związane z egzekwowaniem przepisów w całym okresie istnienia obiektu, w tym podczas jego likwidacji.
(Nowa poprawka oparta częściowo na art. 8 ust. 1.)
Uzasadnienie
Zob. uzasadnienie poprawki 18 do art. 4 tytuł.
Poprawka  30 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 3b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3b. Państwa członkowskie gwarantują, że organ regulacyjny ma prawo do wydania nakazu wstrzymania eksploatacji każdego obiektu jądrowego, jeżeli jego bezpieczeństwo nie zostało zagwarantowane.
(Nowa poprawka oparta częściowo na art. 8 ust. 3.)
Uzasadnienie
Zob. uzasadnienie poprawki 18 do art. 4 tytuł.
Poprawka  31 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Organy regulacyjne pilnują, by posiadacze zezwoleń dysponowali odpowiednim pod względem liczebności i kwalifikacji personelem.	skreślony
(Zob. przepisy wprowadzone w art. 7ust. 3).
Poprawka  32 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. Co najmniej raz na dziesięć lat organ regulacyjny poddaje swoją organizację i krajowy system regulacyjny wzajemnej weryfikacji międzynarodowej, przeprowadzanej w celu stałego udoskonalania infrastruktury regulacyjnej.	skreślony
(Zob. przepisy wprowadzone w art. 3 ust. 2c (nowy) w sprawie ram prawnych ustanowionych przez państwa członkowskie).
Poprawka  33 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 5a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	5a. Organy regulacyjne państw członkowskich wymieniają najlepsze praktyki regulacyjne i opracowują wspólną interpretację wymogów dotyczących bezpieczeństwa jądrowego uznanych na skalę międzynarodową.
Uzasadnienie
Powinno to doprowadzić do harmonizacji wymogów bezpieczeństwa oraz ram procesu regulacyjnego w Unii Europejskiej.
Poprawka  34 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Państwa członkowskie informują społeczeństwo o procedurach oraz wynikach nadzoru nad bezpieczeństwem jądrowym. Pilnują one również, by organy regulacyjne skutecznie informowały społeczeństwo o sprawach wchodzących w zakres ich kompetencji. Dostęp do informacji zapewnia się zgodnie z odpowiednimi wymogami krajowymi i międzynarodowymi.	Państwa członkowskie informują społeczeństwo i Komisję o procedurach oraz wynikach nadzoru nad bezpieczeństwem jądrowym, a w razie jakiegokolwiek incydentu bezzwłocznie informują społeczeństwo. Pilnują one również, by organy regulacyjne skutecznie informowały społeczeństwo o sprawach wchodzących w zakres ich kompetencji. Dostęp do informacji zapewnia się zgodnie z odpowiednimi wymogami krajowymi i międzynarodowymi.
Poprawka  35 (Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 1 – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Państwa członkowskie przestrzegają podstaw bezpieczeństwa MAEA (podstawy bezpieczeństwa MAEA: podstawowe zasady bezpieczeństwa, seria norm bezpieczeństwa MAEA nr SF-1 (2006)). Państwa członkowskie przestrzegają obowiązków i wymogów zawartych w Konwencji bezpieczeństwa jądrowego (dokument MAEA INFCIRC 449 z dnia 5 lipca 1994 r.).	1. W odniesieniu do lokalizacji, projektowania, budowy, eksploatacji i likwidacji obiektów jądrowych państwa członkowskie stosują te części podstaw bezpieczeństwa MAEA (Podstawy bezpieczeństwa MAEA: podstawowe zasady bezpieczeństwa, seria norm bezpieczeństwa MAEA nr SF-1 (2006)), które są istotne dla utworzenia wspólnotowych ram bezpieczeństwa jądrowego, określonych w załączniku. Państwa członkowskie stosują obowiązki i wymogi zawarte w Konwencji bezpieczeństwa jądrowego1.
	––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––– 1Dz.U. L 318 z 11.12.1999, s. 20 oraz Dz.U. L 172 z 6.5.2004, s. 7.
Uzasadnienie
Patrz punkt 10 preambuły. Odniesienie do niewiążącego aktu w dyrektywie nie nada mu wiążącego charakteru. Aby treść „Podstawowych zasad bezpieczeństwa” stała się wiążąca, muszą one zostać włączone do wiążącego aktu. Załącznik zawierający przepisy podstaw bezpieczeństwa umożliwiłby: ( i) spójność ze Wspólnym praktycznym przewodnikiem PE, Rady i Komisji dla osób zajmujących się opracowywaniem aktów prawnych w ramach instytucji wspólnotowych; (ii) zagwarantowanie pewności prawnej powyższego tekstu ze „statycznym” odniesieniem do zasad MAEA.
Poprawka  36 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 1 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
W szczególności państwa członkowskie zapewniają wdrożenie obowiązujących zasad, określonych w podstawach bezpieczeństwa MAEA, w celu zagwarantowania wysokiego poziomu bezpieczeństwa obiektów jądrowych, w tym, między innymi, uzgodnień dotyczących przeciwdziałania potencjalnym zagrożeniom radiologicznym, zapobiegania awariom i reagowania w razie ich wystąpienia, zarządzania starzejącymi się obiektami, długookresowego gospodarowania wszystkimi wytwarzanymi materiałami radioaktywnymi oraz informowania ludności i władz państw sąsiadujących.	skreślony
Uzasadnienie
Zob. uzasadnienie poprawki 28 do art. 6 ust. 1 akapit pierwszy.
Poprawka  37 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Zgodnie z zasadą ciągłej poprawy bezpieczeństwa, zachęca się państwa członkowskie do opracowania dodatkowych wymogów dotyczących bezpieczeństwa nowych jądrowych reaktorów energetycznych, na podstawie poziomów bezpieczeństwa określonych przez Stowarzyszenie Zachodnioeuropejskich Organów Nadzoru Instalacji Jądrowych (WENRA) oraz w ścisłej współpracy z Europejską Grupą Wysokiego Szczebla ds. Bezpieczeństwa Jądrowego i Gospodarowania Odpadami.	2. Przy udzielaniu zezwoleń na budowę nowych jądrowych reaktorów energetycznych państwa członkowskie dążą do opracowania dodatkowych wymogów bezpieczeństwa, uwzględniając ciągłe ulepszenia w eksploatacji istniejących reaktorów, uwagi płynące z analiz bezpieczeństwa działających obiektów, stan metodologii i technologii oraz wyniki badań nad bezpieczeństwem.
Uzasadnienie
Wraz z rozwojem technologii i standardów bezpieczeństwa wymogi bezpieczeństwa obiektów jądrowych muszą być coraz wyższe. W celu zagwarantowania w każdym momencie jak największego bezpieczeństwa poziom bezpieczeństwa obiektów jądrowych musi ulegać ciągłej poprawie. Odniesienie do poziomów bezpieczeństwa określonych przez WENRA, dotyczących nowych reaktorów jądrowych, nie może zostać zamieszczone w treści dyrektywy, gdyż wspólne referencyjne poziomy bezpieczeństwa dla przyszłych reaktorów nie są jeszcze dopracowane. Wspólnota nie może zobowiązać państw członkowskich do ich wprowadzenia.
Poprawka  38 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 2a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a. Komisja upewnia się, że wszystkie kraje trzecie zamierzające przystąpić do procesu negocjacji akcesyjnych, lub które już ten proces rozpoczęły, spełniają przynajmniej wymogi określone w niniejszej dyrektywie i zasady przedstawione w załączniku, ustalone przez MAEA.
Uzasadnienie
Ponieważ konsekwencje awarii jądrowych są zawsze transgraniczne, należy zagwarantować, że kraje sąsiadujące z UE spełniają przynajmniej te same standardy bezpieczeństwa jądrowego.
Poprawka  39 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – tytuł
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Obowiązki posiadaczy zezwoleń	Zakres odpowiedzialności posiadaczy zezwoleń
Uzasadnienie
Niniejszy przeredagowany artykuł jest poświęcony odpowiedzialności posiadaczy zezwoleń: państwa członkowskie gwarantują, że zasadnicza odpowiedzialność za bezpieczeństwo obiektu jądrowego spoczywa na posiadaczu zezwolenia oraz że podejmą one właściwe środki w celu zapewnienia, by każdy posiadacz zezwolenia wywiązał się ze swych zobowiązań.
Poprawka  40 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp -1 (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	-1. Państwa członkowskie gwarantują, że zasadnicza odpowiedzialność za bezpieczeństwo obiektów jądrowych spoczywa przez cały okres istnienia obiektu jądrowego na posiadaczu zezwolenia. Powyższa odpowiedzialność posiadacza licencji nie może być delegowana.
(Nowa poprawka oparta częściowo na art. 3 ust. 1 i 2.)
Poprawka  41 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Posiadacze zezwoleń prowadzą działalność w zakresie poszukiwania lokalizacji, projektowania, budowy, eksploatacji i likwidacji ich obiektów jądrowych zgodnie z przepisami określonymi w art. 6 ust. 1 i 2.	1. Państwa członkowskie upewniają się, że posiadacze zezwoleń są odpowiedzialni za projektowanie, budowę, eksploatację i likwidację ich obiektów jądrowych zgodnie z przepisami określonymi w art. 6.
Uzasadnienie
Dyrektywa powinna kierować się do państw członkowskich, a nie do posiadaczy zezwoleń.
Poprawka  42 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Posiadacze zezwoleń ustanawiają i wdrażają systemy zarządzania, które są regularnie weryfikowane przez organ regulacyjny.	2. Państwa członkowskie gwarantują, że posiadacze zezwoleń ustanawiają i wdrażają systemy zarządzania, które są regularnie weryfikowane przez organ regulacyjny.
Poprawka  43 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Posiadacze zezwoleń przeznaczają odpowiednie zasoby finansowe i ludzkie w celu wypełniania swoich obowiązków.	3. Państwa członkowskie gwarantują, że posiadacze zezwoleń przeznaczają odpowiednie zasoby finansowe i ludzkie w celu wypełniania swoich obowiązków. Personel posiadaczy zezwoleń jest odpowiednio wykwalifikowany do prowadzenia wszelkich działań, mających znaczenie dla bezpieczeństwa jądrowego.
Poprawka  44 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 3a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3a. Państwa członkowskie zapewniają regularne przeprowadzanie przez organy regulacyjne ocen wydajności i kwalifikacji personelu posiadacza zezwolenia, które stanowią warunek wstępny zapewnienia bezpieczeństwa jądrowego, na podstawie sprawozdania przedstawionego przez posiadacza zezwolenia, dotyczącego oceny spraw dotyczących zatrudnienia, takich jak zdrowie i bezpieczeństwa oraz kultura bezpieczeństwa, kwalifikacji i szkolenie, liczba zatrudnionych osób i stosowania podwykonawstwa.
Uzasadnienie
Powszechnie uznaje się, że czynnik ludzki jest ważnym ryzykiem działań jądrowych. Podczas gdy odpowiedzialność posiadacza zezwolenia jest jasna, można ulepszyć sprawozdawczość na temat kultury bezpieczeństwa związanej z czynnikiem ludzkim. Regularne sprawozdania pozwolą uzyskać poprawę. Poprawka ta jest spójna z poprawką 35 sprawozdawcy i uzupełnia ją.
Poprawka  45 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 3a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3a. Właściwe organy regulacyjne przedstawiają co trzy lata Komisji Europejskiej i europejskim partnerom społecznym sprawozdanie w sprawie bezpieczeństwa jądrowego i kultury bezpieczeństwa. Komisja, w porozumieniu z europejskimi partnerami społecznymi, może zaproponować ulepszenia w celu zapewnienia bezpieczeństwa jądrowego, w tym ochrony zdrowia na możliwie najwyższym poziomie w UE.
Uzasadnienie
Podstawowe zasady bezpieczeństwa, do których odnosi się Komisja Europejska, i jeśli zostaną przyjęte wraz z poprawką 43 sprawozdawcy, nie określają jak ulepsza się doświadczenie w związku z bezpieczeństwem jądrowym, zwłaszcza zdrowiem i bezpieczeństwem. Państwa członkowskie, organy regulacyjne, Komisja Europejska, podmioty eksploatujące i przedstawiciele pracowników korzystają z regularnej wymiany informacji i doświadczeń pozwalającej na uzyskanie ulepszeń i ustanowienie kultury bezpieczeństwa na poziomie UE. Dotyczy to tych partnerów społecznych, którzy uczestniczą w sektorowym i międzysektorowym dialogu społecznym sektora energii elektrycznej.
Poprawka  46 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 8 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Organ regulacyjny przeprowadza w obiektach jądrowych oceny, badania i kontrole dotyczące bezpieczeństwa jądrowego oraz, w razie potrzeby, podejmuje działania związane z egzekwowaniem przepisów w całym okresie istnienia obiektu, w tym podczas jego likwidacji.	skreślony
(Zob. przepisy wprowadzone w art. 4 ust. 3a (nowy)).
Poprawka  47 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 8 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Organ regulacyjny ma prawo do cofnięcia zezwolenia na eksploatację w przypadku poważnych lub powtarzających się naruszeń zasad bezpieczeństwa w obiekcie jądrowym.	skreślony
(Zob. przepisy wprowadzone w art. 3 ust. 2 a (nowy)).
Poprawka  48 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 8 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Organ regulacyjny ma prawo do wydania nakazu wstrzymania eksploatacji każdej elektrowni jądrowej, jeżeli uzna, że bezpieczeństwo nie zostało w pełni zagwarantowane.	skreślony
(Zob. przepisy wprowadzone w art. 4 ust. 3b (nowy)).
Poprawka  49 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Państwa członkowskie, indywidualnie oraz w ramach współpracy transgranicznej, udostępniają właściwe programy kształcenia oraz umożliwiają udział w odpowiednich ustawicznych szkoleniach teoretycznych i praktycznych z zakresu bezpieczeństwa jądrowego.	Państwa członkowskie, w celu budowania odpowiednich, krajowych zasobów ludzkich i zachowania wiedzy w dziedzinie energetyki jądrowej, zapewniają odpowiednie możliwości podstawowej edukacji i ustawicznych szkoleń teoretycznych i praktycznych z zakresu bezpieczeństwa jądrowego, łącznie z programami wymian i w ramach współpracy między państwami, jeżeli zajdzie taka potrzeba.
Poprawka  50 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Artykuł 10	skreślony
Priorytet bezpieczeństwa
Państwa członkowskie mogą ustanowić środki bezpieczeństwa bardziej rygorystyczne od środków określonych w niniejszej dyrektywie.
(Zob. przepisy wprowadzone w art. 3 ust. 2d (nowy)).
Poprawka  51 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Państwa członkowskie składają Komisji sprawozdanie z wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej w ciągu [trzech lat od jej wejścia w życie], a następnie co trzy lata. Na podstawie pierwszego sprawozdania Komisja przedstawi Radzie sprawozdanie z postępów w wykonaniu niniejszej dyrektywy, uzupełnione, w stosownych przypadkach, wnioskami legislacyjnymi.	Państwa członkowskie składają Komisji sprawozdanie z wykonania niniejszej dyrektywy w tym samym czasie i z tą samą częstotliwością, co w przypadku sprawozdań krajowych składanych w ramach posiedzeń weryfikacyjnych zgodnie z Konwencją bezpieczeństwa jądrowego. Na podstawie tego sprawozdania Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z postępów w wykonaniu niniejszej dyrektywy, uzupełnione, w stosownych przypadkach, wnioskami legislacyjnymi.
Uzasadnienie
(i) Należy zapewnić właściwą koordynację ze sprawozdaniami składanymi przez państwa członkowskie na mocy odpowiednich przepisów Konwencji bezpieczeństwa jądrowego.(ii) Monitorowanie, składanie sprawozdań i przejrzystość mają decydujące znaczenie dla wdrożenia niniejszej dyrektywy. Jest to niezbędny warunek pozwalający na udział PE w kwestiach podlegających rozdziałowi III traktatu Euratom, a w szczególności na skrupulatne informowanie PE.
Poprawka  52 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Państwa członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej w ciągu [dwóch lat po dacie, o której mowa w art. 13]. Państwa członkowskie niezwłocznie przekażą Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.	Państwa członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej w ciągu [dwóch lat po dacie, o której mowa w art. 13]. Państwa członkowskie niezwłocznie przekażą Komisji tekst tych przepisów.
Poprawka  53 Wniosek dotyczący dyrektywy Załącznik (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Załącznik
	CEL ZAPEWNIENIA BEZPIECZEŃSTWA
	Podstawowy cel zapewnienia bezpieczeństwa to ochrona pracowników i ogółu społeczeństwa przed szkodliwym wpływem promieniowania jonizującego, które mogą powodować obiekty jądrowe.
	1. Aby zapewnić ochronę pracowników i ogółu społeczeństwa, obiekty jądrowe eksploatowane są w sposób pozwalający na osiągnięcie najwyższych standardów bezpieczeństwa, jakie można uzyskać, uwzględniając czynniki ekonomiczne i ludzkie.
	Oprócz środków dotyczących ochrony zdrowia, określonych w podstawowych normach Euratom (dyrektywa 96/92/Euratom), przyjmuje się następujące środki:
	- ograniczenie prawdopodobieństwa zdarzeń mogących prowadzić do utraty kontroli nad rdzeniem reaktora jądrowego, jądrową reakcją łańcuchową, źródłem radioaktywnym oraz
	- złagodzenie konsekwencji takich zdarzeń, gdyby miało do nich dojść.
	2. Należy uwzględniać podstawowy cel zapewnienia bezpieczeństwa we wszystkich obiektach jądrowych, na wszystkich etapach ich istnienia.
	ZASADY BEZPIECZEŃSTWA
	Zasada 1: Odpowiedzialność za bezpieczeństwo
	Każde państwo członkowskie gwarantuje, że zasadnicza odpowiedzialność za bezpieczeństwo obiektu jądrowego spoczywa na posiadaczu stosownego zezwolenia, a także podejmuje właściwe kroki w celu zagwarantowania, że każdy posiadacz zezwolenia wywiązuje się ze swych zobowiązań.
	1.1. Każde państwo członkowskie upewnia się, że posiadacz zezwolenia wdrożył przepisy mające na celu:
	– określenie i utrzymanie koniecznych kompetencji;
	– prowadzenie odpowiednich szkoleń i dostarczanie odpowiednich informacji;
	– ustanowienie procedur i środków w celu utrzymania bezpieczeństwa w każdych warunkach;
	– weryfikację odpowiednich projektów i należytej jakości obiektów jądrowych;
	– zapewnienie bezpiecznej kontroli wszelkich stosowanych, produkowanych lub przechowywanych materiałów radioaktywnych;
	– zapewnienie bezpiecznej kontroli wszelkich wytwarzanych odpadów promieniotwórczych
	aby wywiązać się za swoich obowiązków w zakresie bezpieczeństwa obiektu jądrowego.
	Obowiązki te należy spełnić zgodnie z obowiązującymi celami i wymogami w zakresie bezpieczeństwa, ustanowionymi lub zatwierdzonymi przez organ regulacyjny, a ich spełnienie należy zapewnić przez wdrożenie systemu zarządzania.
	Zasada 2: Kierownictwo i zarządzanie z myślą o bezpieczeństwie
	W organizacjach odpowiedzialnych za bezpieczeństwo jądrowe należy wprowadzić i utrzymać system skutecznego kierownictwa i zarządzania z myślą o bezpieczeństwie.
	2.1. Aspekty związane z bezpieczeństwem muszą być widoczne na najwyższych szczeblach kierowniczych organizacji. Wprowadza się i utrzymuje skuteczny system zarządzania łączący wszystkie elementy zarządzania, tak aby wymogi bezpieczeństwa były opracowywane i stosowane spójnie z innymi wymogami, w tym z wymogami związanymi z wydajnością, jakością i bezpieczeństwem działań ludzkich, a także by inne wymagania lub żądania nie zagrażały bezpieczeństwu.
	System zarządzania zapewnia także wspieranie kultury bezpieczeństwa, regularną ocenę wyników w zakresie bezpieczeństwa oraz wykorzystywanie nabytych doświadczeń.
	2.2. Kultura bezpieczeństwa, kształtująca postawy i zachowania wszystkich zainteresowanych organizacji i jednostek w kwestiach bezpieczeństwa, jest włączona do systemu zarządzania. Kultura bezpieczeństwa obejmuje:
	– indywidualne i zbiorowe zobowiązanie do zapewnienia bezpieczeństwa ze strony kierownictwa, zarządu i personelu na wszystkich poziomach;
	– odpowiedzialność organizacji i jednostek na wszystkich szczeblach za bezpieczeństwo;
	– środki zachęcające do zdobywania informacji i przyswajania wiadomości na temat bezpieczeństwa oraz zwalczające obojętność wobec kwestii bezpieczeństwa.
	2.3. System zarządzania uznaje cały szereg wzajemnych oddziaływań między jednostkami a technologią i organizacjami, na wszystkich poziomach. Aby zapobiec znacznym błędom ludzkim i organizacyjnym związanym z bezpieczeństwem, należy wziąć pod uwagę czynnik ludzki, a także wspierać dobre praktyki i osiągnięcia.
	Zasada 3: Ocena bezpieczeństwa
	Przed przystąpieniem do budowy i rozruchu obiektu jądrowego oraz w czasie jego istnienia przeprowadza się szeroko zakrojone i systematyczne oceny bezpieczeństwa. Wykorzystuje się stopniowe podejście uwzględniające stopień potencjalnego ryzyka wynikającego z działalności obiektów jądrowych.
	3.1. Organ regulacyjny nakłada obowiązek przeprowadzenia oceny bezpieczeństwa jądrowego wszystkich obiektów jądrowych przy zastosowaniu stopniowego podejścia. Ta ocena bezpieczeństwa obejmuje systematyczną analizę normalnej eksploatacji i jej skutków, przyczyn ewentualnych awarii i konsekwencji takich awarii. Oceny bezpieczeństwa obejmują środki bezpieczeństwa niezbędne do kontroli zagrożenia; ocenie podlegają również projektowe i konstrukcyjne elementy bezpieczeństwa w celu wykazania, że spełniają one swoje funkcje związane z bezpieczeństwem. Jeżeli do utrzymania bezpieczeństwa konieczne są środki kontrolne lub działania podmiotu eksploatującego, przeprowadza się wstępną ocenę bezpieczeństwa w celu wykazania, że podjęte środki są stabilne i niezawodne. Państwo członkowskie wydaje pozwolenie na budowę obiektu jądrowego tylko wtedy, gdy organowi regulacyjnemu przedstawione zostaną wystarczające dowody na to, że środki bezpieczeństwa proponowane przez posiadacza zezwolenia są właściwe.
	3.2. Wymaganą ocenę bezpieczeństwa powtarza się w zależności od potrzeb, w całości lub częściowo, na późniejszym etapie eksploatacji w celu uwzględnienia zmienionych warunków (np. zastosowanie nowych standardów lub postęp naukowy i technologiczny), doświadczeń z eksploatacji, modyfikacji i skutków upływu czasu. Przy dłuższych okresach eksploatacji oceny są weryfikowane i powtarzane w miarę konieczności. Kontynuowanie eksploatacji podlega tym ponownym ocenom, które wykazują, że środki bezpieczeństwa pozostają odpowiednie.
	3.3. W ramach wymaganej oceny bezpieczeństwa identyfikuje się i analizuje zwiastuny awarii (początkowe zdarzenie, które może doprowadzić do awarii) oraz podejmuje środki, aby zapobiec awariom.
	3.4. Aby bardziej wzmocnić bezpieczeństwo, wprowadza się proces analizy doświadczeń z eksploatacji we własnym obiekcie i w innych obiektach, w tym początkowych zdarzeń, zwiastunów awarii, sytuacji niebezpiecznych, awarii i niedozwolonych działań, tak aby wyciągnąć z tego wnioski, dzielić się nimi i podejmować działania z ich uwzględnieniem.
	Zasada 4: Optymizacja bezpieczeństwa
	Państwa członkowskie upewniają się, że obiekty jądrowe są zoptymalizowane, aby zapewnić najwyższy praktycznie możliwy poziom bezpieczeństwa bez zbytniego ograniczania ich eksploatacji.
	4.1. Optymalizacja bezpieczeństwa wymaga rozpatrzenia względnego znaczenia różnych czynników, m.in.:
	– prawdopodobieństwa wystąpienia przewidywalnych zdarzeń i ich skutków;
	– wielkości i rozkładu pochłoniętych dawek promieniowania;
	– czynników ekonomicznych, społecznych i związanych z ochroną środowiska, wynikających z ryzyka promieniowania.
	– Optymalizacja bezpieczeństwa oznacza także stosowanie dobrych praktyk i zdrowego rozsądku, o ile jest to praktycznie możliwe w codziennej działalności.
	Zasada 5: Zapobieganie skutkom i ich łagodzenie
	Państwa członkowskie dbają o to, aby dołożono wszelkich możliwych starań w celu uniknięcia incydentów jądrowych i awarii w obiektach jądrowych oraz złagodzenia ich skutków.
	5.1. Każde państwo członkowskie upewnia się, że posiadacze zezwoleń dokładają wszelkich możliwych starań, aby
	– zapobiegać nieprawidłowościom lub incydentom mogącym prowadzić do utraty kontroli;
	– zapobiegać wzmaganiu się powstałych nieprawidłowości lub incydentów oraz
	– złagodzić szkodliwe konsekwencje awarii
	poprzez wdrożenie „obrony głębokiej”.
	5.2. Zastosowanie pojęcia obrony głębokiej stanowi gwarancję, że żaden pojedynczy błąd techniczny, ludzki lub organizacyjny nie może doprowadzić do szkodliwych skutków, a prawdopodobieństwo wystąpienia sekwencji błędów, która mogłaby przynieść znaczne szkodliwe skutki, jest bardzo niskie.
	5.3. Obrona głęboka jest wdrażana poprzez połączenie szeregu następujących po sobie i niezależnych od siebie poziomów ochrony, które musiałyby wszystkie zawieść, aby mogły wystąpić szkodliwe skutki dla pracowników lub ogółu społeczeństwa. Poziomy ochrony głębokiej obejmują:
	– właściwy wybór lokalizacji,
	– odpowiednie zaprojektowanie obiektu jądrowego, polegające na:
	projekcie i budowie wysokiej jakości,
	wysokiej niezawodności składników i wyposażenia,
	systemach kontroli, ograniczania i ochrony, a także elementach nadzorujących;
	– odpowiednią organizację obejmującą
	skuteczny system zarządzania, z silnym zobowiązaniem do przestrzegania kultury bezpieczeństwa,
	kompleksowe procedury i praktyki eksploatacyjne,
	kompleksowe procedury zarządzania w przypadku awarii,
	ustalenia dotyczące gotowości w stanach zagrożenia.
	Zasada 6: Gotowość i reagowanie na awarie
	Państwa członkowskie gwarantują istnienie ustaleń dotyczących gotowości i reagowania w razie awarii w obiektach jądrowych, zgodnie z dyrektywą 96/29/Euratom.
Uzasadnienie
Podstawowe zasady bezpieczeństwa MAEA i KBJ obejmują również inne rodzaje działań/obiektów niż te, których dotyczy proponowana dyrektywa. Niniejszy załącznik zawiera odpowiednie zasady MAEA i KBJ, przystosowane do kontekstu UE, które są objęte niniejszym wnioskiem. W ramach dostosowania podstawowych zasad bezpieczeństwa MAEA i KBJ proponowane w innej poprawce wyjaśnienie art.6 ust.1 powinno być związane z załącznikiem.

UZASADNIENIE

Celem wniosku Komisji dotyczącego dyrektywy jest ponowne rozpoczęcie procesu tworzenia wspólnych ram UE w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego, zapoczątkowanego pierwotnie w 2003 r.

Celem jest utworzenie ram bezpieczeństwa jądrowego UE w oparciu o kilka konkretnych celów, takich jak zwiększenie roli krajowych organów regulacyjnych, wzmocnienie ich niezależności i zapewnienie wysokiego poziomu przejrzystości w kwestiach związanych z bezpieczeństwem obiektów jądrowych. Wniosek obejmuje zasady głównych dostępnych instrumentów międzynarodowych, np. Konwencji bezpieczeństwa jądrowego czy prac dotyczących bezpieczeństwa, prowadzonych przez Międzynarodową Agencję Energii Atomowej.

Sprawozdawca przyjmuje ten wniosek ze szczególnym zadowoleniem, gdyż przyczynia się on do wzmocnienia obecnych europejskich ram prawnych, a także do zwiększenia przejrzystości i poprawy zarządzania działalnością jądrową. PE konsekwentnie wskazywał[1] na pilną potrzebę opracowania solidnego prawodawstwa i przyjęcia konkretnych środków na szczeblu Wspólnoty w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego, gospodarowania odpadami promieniotwórczymi i likwidacji obiektów jądrowych. Jest to sprawa szczególnej wagi, jeżeli uwzględni się znaczenie energii jądrowej, która jest wytwarzana w 15 z 27 państw członkowskich i która pokrywa ok. jednej trzeciej zapotrzebowania na energię elektryczną w UE. Znaczenie energii jądrowej prawdopodobnie jeszcze wzrośnie z uwagi na swoisty „renesans” energii jądrowej – obecnie w budowie znajduje się sześć nowych reaktorów w czterech państwach członkowskich – oraz wydłużenie okresu eksploatacji elektrowni. Energia jądrowa jest także jednym z kluczowych czynników w procesie budowania niezależnej polityki energetycznej UE i realizowania celu zmniejszenia emisji CO2 w walce ze zmianami klimatycznymi.

W związku z tym sprawozdawca pragnie podkreślić, że mimo tego, że decyzja o włączeniu energii jądrowej do koszyka energetycznego leży w gestii państw członkowskich, Unia Europejska odgrywa kluczową rolę, dbając o to, by to źródło energii rozwijało się przy zastosowaniu rygorystycznych zasad i ram prawnych traktatu Euratom. Stwierdza się bezspornie, że Komisja ma uprawnienia w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego na mocy art. 31 i 32 traktatu Euratom, których celem jest ustanowienie „jednolitych norm bezpieczeństwa dla ochrony zdrowia pracowników i ogółu społeczeństwa oraz do zapewnienia ich stosowania”, co potwierdza orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-29/99 Komisja przeciwko Radzie[2].

Ponadto podejście przyjęte przez Komisję otwiera drogę do opracowania zbioru przepisów dotyczących zharmonizowanych norm bezpieczeństwa jądrowego oraz przepisów pochodnych, ustanawiającego ramy dla krajowych przepisów państw członkowskich w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego. Ma to również istotne znaczenie ze względu na porozumienia Euratom o współpracy w zakresie bezpieczeństwa jądrowego, kontroli materiałów jądrowych i pomocy dla krajów trzecich, gwarantując, że wszelkie działania jądrowe są wykonywane zgodnie z najwyższymi standardami bezpieczeństwa. Niniejszy wniosek podnosi więc międzynarodową wiarygodność wkładu Euratom w zapewnienie bezpieczeństwa jądrowego.

ZALECENIA SPRAWOZDAWCY

I – Wariant działania

Wariant działania, jaki przyjęła Komisja, polega na opracowaniu prawodawstwa wspólnotowego ustanawiającego wspólne ramy w oparciu o istniejące przepisy międzynarodowe, opracowane przez MAEA, uzupełnione dodatkowymi wymogami dla nowych obiektów jądrowych, w celu osiągnięcia, utrzymania i ciągłej poprawy bezpieczeństwa jądrowego we Wspólnocie. Ramy te określają zasady bezpieczeństwa oraz nakładają na państwa członkowskie wymóg przyjęcia ram legislacyjnych i regulacyjnych, gwarantujących regulację i nadzorowanie obiektów jądrowych, przede wszystkim przez ustanowienie krajowych wymogów bezpieczeństwa, systemu wydawania zezwoleń dla obiektów jądrowych, niezależnego organu regulacyjnego oraz systemu nadzoru, oceny i kontroli obiektów jądrowych.

(i) Ogólnie rzecz biorąc, sprawozdawca popiera ten wariant: przestrzega on w pełni zasadę pomocniczości w obszarze wspólnych kompetencji z państwami członkowskimi. Ponadto zapewnia wystarczającą elastyczność we wdrażaniu dyrektywy, gwarantując wspólne określenie zasad bezpieczeństwa (o których mowa w dyrektywie) i pozostawiając państwom członkowskim decyzję o przyjęciu koniecznych środków, a także bardziej rygorystycznych przepisów.

Podejście to jest zgodne z zasadą krajowej odpowiedzialności za bezpieczeństwo obiektów jądrowych, według której zasadnicza odpowiedzialność spoczywa na posiadaczu stosownego zezwolenia pod kontrolą niezależnego organu regulacyjnego.

W związku z tym sprawozdawca chciałby zaproponować drobną zmianę struktury projektu wniosku w celu lepszego odzwierciedlenia hierarchii norm i obowiązków przy określaniu krajowych ram regulacyjnych, roli niezależnego organu regulacyjnego, zasad i wymogów, jakie należy wprowadzić, oraz odpowiedzialności posiadacza zezwolenia.

(ii) Sprawozdawca jest przekonany, że dyrektywa ramowa zapewnia równocześnie faktyczną harmonizację zasad bezpieczeństwa: we wniosku wzywa się państwa członkowskie do przestrzegania zasad MAEA oraz obowiązków nałożonych przez Konwencję bezpieczeństwa jądrowego, zawartą pod egidą MAEA. Wyraża to przekonanie Komisji, że niezbędne przepisy istnieją już na szczeblu międzynarodowym i są właściwe opracowane. Przepisy te tworzą odpowiednią podstawę prawodawstwa wspólnotowego, którego celem jest więc zapewnienie ich faktycznego i jednolitego wdrożenia przez państwa członkowskie.

Sprawozdawca podziela również pogląd, że normy, metody i wytyczne MAEA stanowią solidne ramy najlepszych uznanych praktyk na szczeblu międzynarodowym, z których wywodzi się większość krajowych wymogów. Celem ich włączenia do prawodawstwa WE jest zagwarantowanie przestrzegania zobowiązań na szczeblu UE oraz dostarczenie Komisji koniecznych narzędzi kontroli i sankcjonowania przestrzegania tych przepisów, a także zapewnienie zgodności ustawodawstwa krajowego z postanowieniami dyrektywy.

II – Wiarygodność procesu harmonizacji zasad bezpieczeństwa

(i) Zapewnienie faktycznej niezależności organu regulacyjnego jest istotne z punktu widzenia sprawozdawcy.

Podstawową wartością dodaną proponowanej dyrektywy jest zwiększenie roli organu regulacyjnego w ustawodawstwie krajowym. Sprawozdawca jest zdania, że należy lepiej zdefiniować rolę tego organu oraz zwiększyć jego niezależność. Zagwarantowałoby to prawomocność organu, nadając mu uprawnienia do podejmowania wszelkich niezbędnych i pilnych środków, w tym wstrzymania eksploatacji obiektu jądrowego (zob. przeredagowany art. 4).

(ii) Pewność regulacji prawnych na szczeblu UE.

Podstawowe zasady, wymogi i wytyczne ustanowione przez MAEA tworzą zestaw przepisów oraz ramy praktyk, na których powinny opierać się prawodawstwo wspólnotowe i krajowe wymogi bezpieczeństwa. Komisja uznaje w szczególności, że 10 podstawowych zasad opublikowanych przez MAEA w 2006 r. stanowi jednolity zbiór przepisów, na których podstawie należy ustanowić wymogi bezpieczeństwa państw członkowskich. Sprawozdawca uważa jednak, że nie można wprowadzić do prawa wspólnotowego serii norm bezpieczeństwa MAEA jako takich, będących jedynie zaleceniem pozbawionym wiążącego statusu, przez zwykłe odniesienie do nich w niniejszej dyrektywie. Dlatego sprawozdawca opowiada się za włączeniem do dyrektywy załącznika zawierającego podstawowe zasady bezpieczeństwa. Podejście to wyraźnie pokazuje korzyści płynące z większej pewności regulacji na szczeblu wspólnotowym i stworzyłoby podstawę prawną dla wprowadzenia tych zasad, a także umożliwiłoby harmonizację na szczeblu UE.

Jeżeli chodzi o zobowiązania mające swoje źródło w Konwencji bezpieczeństwa jądrowego, sprawozdawca z zadowoleniem przyjmuje bezpośrednie odniesienie w dyrektywie do zobowiązań przyjętych przez państwa członkowskie.

Niejasna jest rola WENRA i Grupy Wysokiego Szczebla w związku z dostosowaniem i dalszym rozwojem dodatkowych wymogów bezpieczeństwa dla „nowych reaktorów”. Status tych doraźnych grup (WENRA jest nieformalnym stowarzyszeniem organów regulacyjnych w dziedzinie jądrowej) stanowi dla sprawozdawcy mniejszy problem niż fakt, że poziomy i normy bezpieczeństwa dla przyszłych technologii nie są jeszcze gotowe. W dyrektywie nie da się przewidzieć skutków tego procesu, ani zobowiązać państw członkowskich do ich wdrożenia. Sprawozdawca postrzega ten proces jako źródło niepewności prawnej. Zgodnie z zasadą pomocniczości sprawozdawca opowiadałby się raczej za zachęcaniem państw członkowskich do starań na rzecz ciągłej poprawy norm bezpieczeństwa. Ponieważ biorą one pod uwagę najlepsze dostępne praktyki i uzyskane doświadczenia, a także uwzględniają postęp technologiczny, harmonizacja będzie stanowić „wyścig na szczyt”, gdyż poziom norm bezpieczeństwa wzrasta, a unowocześnienia są nieustannie wdrażane.

III – Przejrzystość

(i) Należy wzmocnić obowiązujące ramy prawne w celu zwiększenia przejrzystości i akceptacji społecznej.

Sprawozdawca popiera odniesienie do przedmiotowych konwencji międzynarodowych. Również w tej dziedzinie opracowano szereg zaleceń, aby zapewnić dostęp do informacji, udział społeczeństwa i przejrzystość w kontekście krajowym, międzynarodowym i transgranicznym, np. konwencję z Aarhus czy konwencję z Espoo. Wzywając państwa członkowskie do spełnienia swoich obowiązków, dyrektywa daje Komisji narzędzia gwarantujące, że państwa członkowskie skutecznie doprowadzą do przejrzystości procesu decyzyjnego oraz wyników kontroli bezpieczeństwa.

(ii) Sprawozdawca uważa, że monitorowanie, sprawozdawczość i przejrzystość są zasadniczymi elementami dyrektywy ramowej.

Sprawozdawca podkreśla potrzebę zapewnienia udziału PE w kwestiach podlegających postanowieniom traktatu Euratom, a w szczególności wyposażenia PE w narzędzia pozwalające na odpowiednie informowanie Parlamentu oraz śledzenie działalności w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego.

Komisja powinna należycie informować PE przez regularne składanie sprawozdań z wdrożenia dyrektywy, opracowywanych zgodnie z art. 11. Częstotliwość składania sprawozdań powinna odpowiadać wymogom Konwencji bezpieczeństwa jądrowego i procesowi jej przeglądu.

Zarówno sprawozdania, jak i wzajemne weryfikacje przyczyniają się do zidentyfikowania obszarów stosowania najlepszych praktyk i wspierania procesu poprawy bezpieczeństwa jądrowego we Wspólnocie. PE musi brać udział w tym procesie.

Z powyższych powodów sprawozdawca proponuje zmianę wniosku Komisji.

• [1]  Sprawozdanie E. Maldeikisa w sprawie oceny Euratomu – 50 lat europejskiej polityki w dziedzinie energii jądrowej (A6-0129/2007, z dnia 2.4.2007 r.); sprawozdanie H. Reula w sprawie konwencjonalnych źródeł energii i technologii wytwarzania energii (A6-0348/2007, z dnia 24.10.2007 r.).
• [2]  Sprawa C-29/99, Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Radzie Unii Europejskiej, Zb.Orz. 2002, s. I-11221.

OPINIA Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (18.3.2009)

dla Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady ustanawiającej wspólnotowe ramy bezpieczeństwa jądrowego
(COM(2008)0790 – C6‑0026/2009 – 2008/0231(CNS))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Rebecca Harms

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Celem opublikowanego projektu dyrektywy jest „osiągnięcie, utrzymanie i ciągła poprawa bezpieczeństwa jądrowego we Wspólnocie, a także wzmocnienie roli organów regulacyjnych”. Jednakże wniosek nie ma na celu wprowadzenia uprawnień, które umożliwiłyby osiągnięcie tego celu, i nie przyniesie on wartości dodanej w zakresie bezpieczeństwa.

Wniosek Komisji jest trzecią w ciągu dekady próbą wprowadzenia nowych zasad w zakresie bezpieczeństwa jądrowego. Pierwsza, podjęta w listopadzie 2002 r., została sformułowana następująco:

„W celu osiągnięcia celów Wspólnoty dotyczących (...) ochrony przed promieniowaniem należy w pierwszej kolejności bezwzględnie zdefiniować podstawowe zobowiązania i ogólne zasady dotyczące bezpieczeństwa instalacji jądrowych (...). Na późniejszym etapie zostanie to uzupełnione ustanowieniem wspólnych norm i mechanizmów kontrolnych w celu zagwarantowania wysokiego poziomu bezpieczeństwa (...).”

To, co w 2002 r. uznano za istotne, teraz wydaje się jednak nieważne. W wyniku dokonanych w 2003 r. zmian usunięto wymóg wprowadzenia podstawowych obowiązków i wspólnych norm, zastępując go wspólnotowymi mechanizmami zapewniającymi przestrzeganie wspólnych zasad bezpieczeństwa jądrowego, w tym zwłaszcza wspólnotowego systemu weryfikacji.

Jednak w najnowszym wniosku dotyczącym dyrektywy wyłączono obecnie ten mechanizm i nie będzie wspólnotowej weryfikacji. Na mocy projektu dyrektywy egzekwować się będzie natomiast tylko wymogi Konwencji bezpieczeństwa jądrowego Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej. Wymaga to jedynie publikacji rocznego sprawozdania w sprawie stanu sektora jądrowego i poddania tego sprawozdania wzajemnej weryfikacji przez inne strony omawianej konwencji. Stronami konwencji są już wszystkie państwa członkowskie eksploatujące elektrownie jądrowe. Komisja nie podaje przykładów naruszenia konwencji przez jedno z państw członkowskich UE.

Głównym zarzutem wobec obecnego projektu jest to, że proponuje się w nim przepisy prawne będące tylko sztuką dla sztuki i że nie przyniesie on żadnych dodatkowych wymogów bezpieczeństwa. Pogląd ten wyraziła nawet ustanowiona przez Komisję Rada ds. Oceny Skutków Regulacji, która dwukrotnie zgłosiła obawy w sprawie braku wartości dodanej omawianej dyrektywy.

Istnieją realne i uzasadnione obawy dotyczące norm bezpieczeństwa jądrowego oraz stosowanych w UE praktyk. Wraz ze zbliżaniem się końca czasu życia przewidzianego w projektach instalacji jądrowych występuje ogólna tendencja do zmniejszania się ich marginesów bezpieczeństwa. Jak zauważono, „dla dużej liczby obecnie eksploatowanych w UE obiektów koniec pierwotnie przewidzianego okresu życia nadejdzie przed 2030 r.”.[1] W konsekwencji istnieje realne zapotrzebowanie na środki, które pomogą zmniejszyć zagrożenia jądrowe.

Zamiast wprowadzać wątpliwej wartości mechanizm egzekwowania istniejącej konwencji międzynarodowej w projekcie dyrektywy należy zaproponować mechanizm wprowadzenia i egzekwowania wspólnych norm bezpieczeństwa, które wymagają stosowania aktualnej wiedzy technologicznej lub najlepszych dostępnych technologii, praktyk oraz systemów operacyjnych i regulacyjnych we wszystkich instalacjach jądrowych eksploatowanych w UE. Dopiero wtedy obywatele UE będą mogli mieć pewność, że uczyniono wszystko, co możliwe na rzecz zmniejszenia ryzyka awarii jądrowych. Dyrektywę można będzie przyjąć tylko pod warunkiem zrealizowania tego celu.

POPRAWKI

Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności zwraca się do Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka  1 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 12a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(12a) W celu osiągnięcia celów Wspólnoty dotyczących bezpieczeństwa jądrowego, o których mowa w art. 1 ust. 1, należy w pierwszej kolejności zdefiniować podstawowe zobowiązania i zasady ogólne dotyczące bezpieczeństwa instalacji jądrowych w niniejszej dyrektywie ramowej. Powinno to na późniejszym etapie zostać uzupełnione przyjęciem wspólnych norm i mechanizmów kontrolnych, które zostaną opracowane przez Stowarzyszenie Zachodnioeuropejskich Organów Nadzoru Instalacji Jądrowych (WENRA) oraz w ścisłej współpracy z Europejską Grupą Wysokiego Szczebla ds. Bezpieczeństwa Jądrowego i Gospodarowania Odpadami i w porozumieniu z Parlamentem Europejskim, w celu zapewnienia najwyższego poziomu bezpieczeństwa, który uwzględnia najnowsze osiągnięcia technologiczne i określa aktualny „stan wiedzy technicznej”.
Uzasadnienie
Aby osiągnąć najwyższy poziom bezpieczeństwa instalacji jądrowych, niniejsza dyrektywa ramowa ma na celu określenie podstawowych zobowiązań i zasad ogólnych, w oparciu o które – po dokonaniu przeglądu niniejszej dyrektywy w ciągu dwóch lat od jej wejścia w życie – zostaną przyjęte wspólne normy bezpieczeństwa.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Celem niniejszej dyrektywy jest osiągnięcie, utrzymanie i ciągła poprawa bezpieczeństwa jądrowego we Wspólnocie oraz zwiększenie roli krajowych organów regulacyjnych.	1. Celem niniejszej dyrektywy jest osiągnięcie, utrzymanie i ciągła poprawa bezpieczeństwa jądrowego we Wspólnocie oraz zwiększenie roli krajowych organów regulacyjnych poprzez określenie podstawowych obowiązków i ogólnych zasad gwarantujących wysoki poziom bezpieczeństwa instalacji jądrowych, a także stworzenie niezbędnych ram dla przyjęcia wspólnych norm bezpieczeństwa.
Uzasadnienie
Aby osiągnąć najwyższy poziom bezpieczeństwa instalacji jądrowych, niniejsza dyrektywa ramowa ma na celu określenie podstawowych zobowiązań i zasad ogólnych, w oparciu o które – po dokonaniu przeglądu niniejszej dyrektywy w ciągu dwóch lat od jej wejścia w życie – zostaną przyjęte wspólne normy bezpieczeństwa.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do działalności w zakresie projektowania, poszukiwania lokalizacji, budowy, konserwacji, eksploatacji i likwidacji obiektów jądrowych, która wymaga uwzględnienia kwestii bezpieczeństwa zgodnie z ramami legislacyjnymi i regulacyjnymi danego państwa członkowskiego.	2. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do działalności w zakresie projektowania, poszukiwania lokalizacji, budowy, konserwacji, eksploatacji i likwidacji obiektów jądrowych, która wymaga uwzględnienia kwestii bezpieczeństwa zgodnie z ramami legislacyjnymi i regulacyjnymi danego państwa członkowskiego, prawem UE i Konwencją bezpieczeństwa jądrowego.
Uzasadnienie
Rzeczywiste bezpieczeństwo można zapewnić dzięki zharmonizowanym wiążącym środkom i normom bezpieczeństwa.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 1 – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Zasadnicza odpowiedzialność za bezpieczeństwo obiektów jądrowych spoczywa na posiadaczu zezwolenia podlegającym kontroli organu regulacyjnego. O wyborze środków bezpieczeństwa i kontroli, które zostaną zastosowane w obiekcie jądrowym, decyduje wyłącznie organ regulacyjny, a posiadacz zezwolenia wprowadza je w życie.	1. Zasadnicza odpowiedzialność za bezpieczeństwo obiektów jądrowych spoczywa na posiadaczu zezwolenia podlegającym kontroli organu regulacyjnego. O wyborze środków bezpieczeństwa i kontroli, które zostaną zastosowane w obiekcie jądrowym, decyduje w oparciu o normy UE i międzynarodowe oraz najlepsze dostępne rozwiązania technologiczne organ regulacyjny, a posiadacz zezwolenia wprowadza je w życie.
Uzasadnienie
Rzeczywiste bezpieczeństwo można zapewnić dzięki zharmonizowanym wiążącym środkom i normom bezpieczeństwa, a każde państwo członkowskie powinno stosować najlepsze dostępne rozwiązania technologiczne.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Państwa członkowskie ustanawiają i utrzymują ramy legislacyjne i regulacyjne w zakresie bezpieczeństwa obiektów jądrowych. Obejmują one krajowe wymogi dotyczące bezpieczeństwa, system wydawania zezwoleń i kontroli obiektów jądrowych oraz zakaz ich eksploatacji bez zezwolenia, a także system sprawowania nadzoru regulacyjnego wraz z niezbędnymi środkami egzekwowania przepisów.	2. Państwa członkowskie ustanawiają i utrzymują ramy legislacyjne i regulacyjne w zakresie bezpieczeństwa obiektów jądrowych, oparte na najlepszych praktykach dostępnych w UE i na skalę międzynarodową. Obejmują one krajowe wymogi dotyczące bezpieczeństwa, system wydawania zezwoleń i kontroli obiektów jądrowych oraz zakaz ich eksploatacji bez zezwolenia, a także system sprawowania nadzoru regulacyjnego wraz z niezbędnymi środkami egzekwowania przepisów.
Uzasadnienie
W celu zapewnienia rzeczywistego bezpieczeństwa w całej Europie, należy dokonać harmonizacji wymogów i środków w celu ich przestrzegania, a najlepsze dostępne praktyki powinny być stosowane przez wszystkie państwa członkowskie.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Państwa członkowskie gwarantują rzeczywistą niezależność organu regulacyjnego od wszystkich organizacji zajmujących się promocją lub eksploatacją obiektów jądrowych lub wykazywaniem ich korzyści społecznych, a także, by organ ten nie podlegał jakiemukolwiek wpływowi, który może mieć skutki dla bezpieczeństwa.	1. Państwa członkowskie gwarantują rzeczywistą niezależność organu regulacyjnego od wszystkich organizacji zajmujących się promocją, projektowaniem, budową, eksploatacją obiektów jądrowych lub zajmujących się wzbogacaniem paliwa, przechowywaniem zużytego paliwa lub przetwarzaniem; lub wykazywaniem ich korzyści społecznych, a także, by organ ten nie podlegał jakiemukolwiek wpływowi, który może mieć skutki dla bezpieczeństwa.
Uzasadnienie
Należy zapewnić wszystkie wstępne warunki dla podjęcia niezależnej decyzji.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. Co najmniej raz na dziesięć lat organ regulacyjny poddaje swoją organizację i krajowy system regulacyjny wzajemnej weryfikacji międzynarodowej, przeprowadzanej w celu stałego udoskonalania infrastruktury regulacyjnej.	5. Co najmniej raz na pięć lat organ regulacyjny poddaje swoją organizację i krajowy system regulacyjny wzajemnej weryfikacji międzynarodowej, przeprowadzanej w celu stałego udoskonalania infrastruktury regulacyjnej.
Uzasadnienie
Technologia jądrowa rozwija się w szybkim tempie i okres 10 lat jest za długi jeżeli chodzi o zapewnienie bezpieczeństwa jądrowego.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 1 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
W szczególności państwa członkowskie zapewniają wdrożenie obowiązujących zasad, określonych w podstawach bezpieczeństwa MAEA, w celu zagwarantowania wysokiego poziomu bezpieczeństwa obiektów jądrowych, w tym, między innymi, uzgodnień dotyczących przeciwdziałania potencjalnym zagrożeniom radiologicznym, zapobiegania awariom i reagowania w razie ich wystąpienia, zarządzania starzejącymi się obiektami, długookresowego gospodarowania wszystkimi wytwarzanymi materiałami radioaktywnymi oraz informowania ludności i władz państw sąsiadujących.	W szczególności państwa członkowskie zapewniają wdrożenie obowiązujących zasad, określonych w podstawach bezpieczeństwa MAEA, w celu zagwarantowania wysokiego poziomu bezpieczeństwa obiektów jądrowych, w tym, między innymi, uzgodnień dotyczących przeciwdziałania potencjalnym zagrożeniom radiologicznym, zapobiegania awariom i reagowania w razie ich wystąpienia, zarządzania starzejącymi się obiektami, długookresowego gospodarowania wszystkimi wytwarzanymi materiałami radioaktywnymi oraz informowania ludności i władz państw sąsiadujących oraz innych potencjalnie zagrożonych państw.
Uzasadnienie
Państwa, które znajdą się w zasięgu chmury radioaktywnej lub strumienia wodnego wynikających z zagrożenia technologicznego mogą być w większym niebezpieczeństwie (w zależności od warunków meteorologicznych) niż kraje sąsiadujące.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Zgodnie z zasadą ciągłej poprawy bezpieczeństwa, zachęca się państwa członkowskie do opracowania dodatkowych wymogów dotyczących bezpieczeństwa nowych jądrowych reaktorów energetycznych, na podstawie poziomów bezpieczeństwa określonych przez Stowarzyszenie Zachodnioeuropejskich Organów Nadzoru Instalacji Jądrowych (WENRA) oraz w ścisłej współpracy z Europejską Grupą Wysokiego Szczebla ds. Bezpieczeństwa Jądrowego i Gospodarowania Odpadami.	2. Zgodnie z zasadą ciągłej poprawy bezpieczeństwa, zachęca się państwa członkowskie do opracowania dodatkowych wymogów dotyczących bezpieczeństwa działających, o przedłużonym okresie eksploatacji oraz nowych jądrowych reaktorów energetycznych, na podstawie poziomów bezpieczeństwa określonych przez Stowarzyszenie Zachodnioeuropejskich Organów Nadzoru Instalacji Jądrowych (WENRA) oraz w ścisłej współpracy z Europejską Grupą Wysokiego Szczebla ds. Bezpieczeństwa Jądrowego i Gospodarowania Odpadami.
Uzasadnienie
Środki bezpieczeństwa powinny obowiązywać nie tylko nowe elektrownie jądrowe, ale przede wszystkim elektrownie istniejące i elektrownie, którym przedłużono okres eksploatacji, ponieważ zazwyczaj działają one w oparciu o starszą technologię.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 7 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Posiadacze zezwoleń przeznaczają odpowiednie zasoby finansowe i ludzkie w celu wypełniania swoich obowiązków.	3. Posiadacze zezwoleń przeznaczają odpowiednie zasoby finansowe, techniczne i ludzkie w celu wypełniania swoich obowiązków.
Uzasadnienie
Zasoby techniczne mają znaczenie dla zapewnienia rzeczywistego bezpieczeństwa jądrowego.
Poprawka  11 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 8 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Organ regulacyjny ma prawo do cofnięcia zezwolenia na eksploatację w przypadku poważnych lub powtarzających się naruszeń zasad bezpieczeństwa w obiekcie jądrowym.	2. Organ regulacyjny ma prawo do cofnięcia zezwolenia na eksploatację w przypadku poważnych (zgodnie z definicją zawartą w regulacjach MAEA) lub więcej niż trzech powtarzających się naruszeń zasad bezpieczeństwa w obiekcie jądrowym.
Uzasadnienie
W celu zapewnienia rzeczywistego bezpieczeństwa należy ustanowić jasne zasady.
Poprawka  12 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Państwa członkowskie, indywidualnie oraz w ramach współpracy transgranicznej, udostępniają właściwe programy kształcenia oraz umożliwiają udział w odpowiednich ustawicznych szkoleniach teoretycznych i praktycznych z zakresu bezpieczeństwa jądrowego.	Państwa członkowskie, indywidualnie oraz w ramach współpracy transgranicznej, udostępniają właściwe programy kształcenia oraz umożliwiają udział w odpowiednich ustawicznych szkoleniach teoretycznych i praktycznych z zakresu najlepszych dostępnych praktyk w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego oraz nakładają obowiązek ich odbywania na posiadaczy zezwoleń.
Uzasadnienie
Należy wprowadzić odpowiednie środki w celu uniknięcia błędu człowieka.
Poprawka   13 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Państwa członkowskie składają Komisji sprawozdanie z wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej w ciągu [trzech lat od jej wejścia w życie], a następnie co trzy lata. Na podstawie pierwszego sprawozdania Komisja przedstawi Radzie sprawozdanie z postępów w wykonaniu niniejszej dyrektywy, uzupełnione, w stosownych przypadkach, wnioskami legislacyjnymi.	W ciągu jednego roku od wejścia w życie niniejszej dyrektywy, a następnie co rok państwa członkowskie składają Komisji sprawozdanie z przyjętych środków na rzecz wypełnienia ich zobowiązań w ramach niniejszej dyrektywy oraz ze stanu bezpieczeństwa instalacji jądrowych znajdujących się na ich terytorium.
	Co dwa lata Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie – na podstawie sprawozdań przedłożonych przez państwa członkowskie – sprawozdanie w sprawie stosowania niniejszej dyrektywy oraz w sprawie stanu bezpieczeństwa jądrowego we Wspólnocie.
Uzasadnienie
Aby osiągnąć najwyższy poziom bezpieczeństwa instalacji jądrowych, niniejsza dyrektywa ramowa ma na celu określenie podstawowych zobowiązań i zasad ogólnych, w oparciu o które – po dokonaniu przeglądu niniejszej dyrektywy w ciągu dwóch lat od jej wejścia w życie – zostaną przyjęte wspólne normy bezpieczeństwa.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Państwa członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej w ciągu [dwóch lat po dacie, o której mowa w art. 13]. Państwa członkowskie niezwłocznie przekażą Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.	Państwa członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej w ciągu [osiemnastu miesięcy po dacie, o której mowa w art. 13]. Państwa członkowskie niezwłocznie przekażą Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.
Uzasadnienie
Dwa lata na transpozycję i tylko jeden rok na przygotowanie sprawozdania z postępów to niezrównoważony harmonogram, ponieważ nie zapewnia wystarczającego czasu na ocenę postępów przy wdrażaniu tej dyrektywy.

PROCEDURA

Tytuł	Wspólnotowe ramy w obszarze bezpieczeństwa jądrowego
Odsyłacze	COM(2008)0790 – C6-0026/2009 – 2008/0231(CNS)
Komisja przedmiotowo właściwa	ITRE
Opinia wydana przez        Data ogłoszenia na posiedzeniu	ENVI 3.2.2009
Sprawozdawca komisji opiniodawczej        Data powołania	Rebecca Harms 21.1.2009
Rozpatrzenie w komisji	10.2.2009
Data przyjęcia	16.3.2009
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	28 0 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Adamos Adamou, Georgs Andrejevs, Pilar Ayuso, Johannes Blokland, John Bowis, Frieda Brepoels, Martin Callanan, Mojca Drčar Murko, Jill Evans, Anne Ferreira, Elisabetta Gardini, Matthias Groote, Françoise Grossetête, Gyula Hegyi, Marie Anne Isler Béguin, Linda McAvan, Péter Olajos, Miroslav Ouzký, Dagmar Roth-Behrendt, Guido Sacconi, Carl Schlyter, Richard Seeber, María Sornosa Martínez, Thomas Ulmer, Anja Weisgerber
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Jutta Haug, Caroline Lucas, Alojz Peterle

• [1]  Komisja Europejska, 2008 r.; dokument roboczy Komisji, dokument uzupełniający wniosek dotyczący dyrektywy Rady (Euratom) ustanawiającej wspólnotowe ramy bezpieczeństwa jądrowego – ocena skutków, SEC(2008) 2892, 26 stycznia 2008 r.

PROCEDURA

Tytuł	Wspólnotowe ramy w obszarze bezpieczeństwa jądrowego
Odsyłacze	COM(2008)0790 – C6-0026/2009 – 2008/0231(CNS)
Data konsultacji z PE	15.1.2009
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	ITRE 3.2.2009
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii        Data ogłoszenia na posiedzeniu	ENVI 3.2.2009
Sprawozdawca(y)        Data powołania	Gunnar Hökmark 17.12.2008
Zastrzeżenia do podstawy prawnej        Data wydania opinii JURI	JURI 31.3.2009
Rozpatrzenie w komisji	20.1.2009		19.3.2009
Data przyjęcia	31.3.2009
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	39 3 5
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Šarūnas Birutis, Jan Březina, Jerzy Buzek, Jorgo Chatzimarkakis, Giles Chichester, Dragoş Florin David, Pilar del Castillo Vera, Den Dover, Adam Gierek, Fiona Hall, Rebecca Harms, Erna Hennicot-Schoepges, Mary Honeyball, Ján Hudacký, Romana Jordan Cizelj, Werner Langen, Pia Elda Locatelli, Eugenijus Maldeikis, Eluned Morgan, Antonio Mussa, Angelika Niebler, Reino Paasilinna, Atanas Paparizov, Aldo Patriciello, Anni Podimata, Miloslav Ransdorf, Herbert Reul, Teresa Riera Madurell, Mechtild Rothe, Paul Rübig, Andres Tarand, Britta Thomsen, Catherine Trautmann, Claude Turmes, Nikolaos Vakalis, Adina-Ioana Vălean, Alejo Vidal-Quadras
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Ivo Belet, Danutė Budreikaitė, Zdzisław Kazimierz Chmielewski, Juan Fraile Cantón, Robert Goebbels, Edit Herczog, Gunnar Hökmark, Bernhard Rapkay, Esko Seppänen, Lambert van Nistelrooij
Data złożenia	3.4.2009