SPRAWOZDANIE w sprawie uwalniania potencjału przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej

13.4.2011 - (2010/2156 (INI))

Komisja Kultury i Edukacji
Sprawozdawczyni: Marie-Thérèse Sanchez-Schmid

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie uwalniania potencjału przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej

(2010/2156 (INI))

Parlament Europejski,

–      uwzględniając art. 167 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–      uwzględniając Konwencję Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO) z dnia 20 października 2005 r. w sprawie ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego[1],

–      uwzględniając decyzję Rady 2006/515/WE z dnia 18 maja 2006 r. w sprawie zawarcia Konwencji w sprawie ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego[2],

–      uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/13/UE z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących świadczenia audiowizualnych usług medialnych (dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych)[3],

–      uwzględniając decyzję nr 1855/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiającą program Kultura (2007-2013)[4],

–      uwzględniając decyzję nr 1718/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie wprowadzenia w życie programu wspierającego europejski sektor audiowizualny (MEDIA 2007)[5],

–      uwzględniając komunikat Komisji dla Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów w sprawie kreatywnych treści online na jednolitym rynku (COM(2007)0836),

–      uwzględniając swoją rezolucję z dnia 5 maja 2010 r. zatytułowaną „Europeana – kolejne kroki”[6],

–      uwzględniając swoją rezolucję z dnia 19 lutego 2009 r. w sprawie gospodarki społecznej[7],

–      uwzględniając swoją rezolucję z dnia 10 kwietnia 2008 r. w sprawie europejskiej agendy w zakresie kultury w dobie globalizacji[8],

–      uwzględniając swoją rezolucję z dnia 10 kwietnia 2008 r. w sprawie przemysłu kulturalnego w Europie[9],

–      uwzględniając swoją rezolucję z dnia 7 czerwca 2007 r. w sprawie społecznego statusu artystów[10],

–      uwzględniając konkluzje Rady z dnia 12 maja 2009 r. w sprawie kultury jako katalizatora kreatywności i innowacji[11],

–      uwzględniając komunikat Komisji z dnia 3 marca 2010 r. zatytułowany „Europa 2020: Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu” (COM(2010)2020),

–      uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów z dnia 30 czerwca 2010 r. zatytułowany „Europa – najpopularniejszy kierunek turystyczny na świecie – nowe ramy polityczne dla europejskiego sektora turystycznego” (COM(2010)0352),

–      uwzględniając komunikat Komisji z dnia 26 sierpnia 2010 r. dla Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów, zatytułowany „Europejska agenda cyfrowa”(COM(2010)0245/2),

–      uwzględniając komunikat Komisji z dnia 19 października 2009 r. zatytułowany „Prawa autorskie w gospodarce opartej na wiedzy” (COM(2009)0532),

–      uwzględniając zieloną księgę Komisji z dnia 27 kwietnia 2010 r. zatytułowaną „Uwalnianie potencjału sektora kulturalnego i kreatywnego” (COM(2010)0183),

–      uwzględniając art. 48 Regulaminu,

–      uwzględniając sprawozdanie Komisji Kultury i Edukacji oraz opinie Komisji Handlu Międzynarodowego, Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych, Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, Komisji Rozwoju Regionalnego i Komisji Prawnej (A7 0143/2011),

A.    mając na uwadze, że przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej mają podwójną naturę: ekonomiczną, jako że przyczyniają się do rozwoju gospodarczego pod względem zatrudnienia, wzrostu gospodarczego i tworzenia bogactwa, lecz również kulturalną dzięki działaniom na rzecz integracji społecznej i kulturowej członków społeczeństwa oraz dzięki zaangażowaniu we wspieranie wartości i tożsamości kulturowych, a także w rozwój europejskiego dziedzictwa kulturowego,

B.    mając na uwadze, że ta podwójna natura wyróżnia tę branżę spośród pozostałych rodzajów branż, znaczenie podstawowe ma uwzględnienie wdrożenia polityki i szczególnych środków,

C.    mając na uwadze, że ta specyfika jest uznana i promowana na szczeblu międzynarodowym przez Unię Europejską, która przyjęła politykę ochrony współpracy kulturalnej w ramach WTO i ratyfikowała konwencję UNESCO,

D.    mając na uwadze, że układ ogólny w sprawie handlu usługami (GATS) przewiduje prawo do wdrożenia polityki, której celem jest ochrona różnorodności kulturowej, z którego systematycznie korzystają UE oraz jej państwa członkowskie,

E.    mając na uwadze, że konieczne jest – zgodnie z art. 167 ust. 4 TFUE – włączenie kultury do innych obszarów polityki europejskiej, zarówno wewnętrznej, jak i zewnętrznej, oraz zachowanie szczególnej czujności – w kontekście obecnej globalizacji – jeżeli chodzi o ochronę i promowanie różnorodności form wyrazu kulturowego,

F.    mając na uwadze, że konwencja UNESCO uznaje ważną rolę przedsiębiorstw z branży kultury w produkcji, rozprzestrzenianiu i zapewnieniu dostępu do szerokiego wachlarza dóbr i usług kulturalnych i zachęca do współpracy międzynarodowej,

G.    mając na uwadze wsparcie, które państwa członkowskie powinny zapewnić kulturze i twórczości jako czynnikom o podstawowym znaczeniu dla zachowania dziedzictwa kulturowego i krajobrazowego oraz dla podnoszenia ich wartości – czynnikom, które należy chronić i zachować, sprzyjając powstaniu poczucia tożsamości i zwiększając świadomość kulturową obywateli,

H.    mając na uwadze, że przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej odgrywają w UE zasadniczą rolę w propagowaniu różnorodności kulturowej i językowej, pluralizmu, spójności społecznej i terytorialnej oraz w demokratyzacji dostępu do kultury i promowaniu dialogu międzykulturowego w obrębie UE,

I.     mając na uwadze, że różnorodność kulturowa Europy, a w szczególności jej bogate dziedzictwo regionalnych języków i kultur, stanowią niezastąpiony surowiec dla branży kultury i branży twórczej,

J.     mając na uwadze, że w czasie debaty nad stworzeniem jednolitego rynku w sektorze twórczym należy zwrócić szczególną uwagę na specyficzne aspekty kulturalne i językowe,

K.    mając na uwadze, że przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej to laboratoria innowacji artystycznej, technicznej i innowacji w zakresie zarządzania oraz że pozwalają na dużo większy obieg dzieł i wymianę artystów na szczeblu europejskim i międzynarodowym;

L.    mając na uwadze, że sektor przedsiębiorstw kulturalnych i twórczych ma większe znaczenie, a jego widoczność zapewniona jest dzięki różnorodnym inicjatywom Parlamentu Europejskiego i Rady Europy, takim jak nagroda Europa, nagroda LUX oraz „Szlaki Kulturowe”,

M.   mając na uwadze rolę, jaką odgrywają przedsiębiorstwa z branży kulturalnej i twórczej w zachowaniu szczególnych, bezcennych i wyjątkowych umiejętności i zdolności dzięki połączeniu współczesnej twórczości z wieloletnim doświadczeniem, oraz mając na uwadze, że w szczególności w niektórych branżach takich jak moda, zegarmistrzostwo i jubilerstwo reputacja oraz światowy sukces przedsiębiorstw europejskich z tych branż opiera się na zdolnościach manualnych i doświadczeniu pracowników – rzemieślników i twórców,

N.    mając na uwadze, że artyści nie mają obecnie statusu prawnego na poziomie UE, który uwzględniałby szczególny charakter ich pracy i kariery w szczególności w zakresie mobilności, warunków pracy i zabezpieczenia społecznego,

O.    mając na uwadze, że przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej, które zapewniają 5 mln miejsc pracy i 2,6% PKB UE, są jedną z głównych sił napędowych wzrostu w UE tworzącą miejsca pracy, odgrywającą istotną rolę w globalnych łańcuchach wartości, pobudzającą innowacje, stanowiącą wartość dodaną jako czynnik spójności społecznej i skuteczne narzędzie przeciwdziałania obecnej recesji,

P.    mając na uwadze wpływ, jaki wywierają przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej na prawie wszystkie pozostałe sektory gospodarki, którym dostarczają innowacje o decydującym znaczeniu dla konkurencyjności, w szczególności w przypadku wspólnych inicjatyw technologicznych,

Q.    mając na uwadze, że branże te są siłą napędową dla gospodarki w erze cyfrowej, przyczyniając się w dużej mierze do innowacji i rozwoju nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych (TIK) oraz że uczestniczą w realizacji celów strategii UE 2020,

R.    mając na uwadze, że przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej mogą przyczynić się do dobrobytu i tworzyć miejsca pracy, jeżeli zapewnione zostaną im warunki konkurencyjności z przedsiębiorstwami z branży kultury i branży twórczej z krajów spoza Unii Europejskiej w ramach europejskiej strategii konkurencyjności międzynarodowej,

S.    mając na uwadze, że niektóre osoby działające w branży kultury i branży twórczej pracują na własny rachunek,

T.    mając na uwadze, że przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej stanowią rozwijający się rynek w UE i obszar, w którym istnieją możliwości stania się liderem na światowym rynku,

U.    mając na uwadze, że rozwój handlu towarami i usługami z branży kultury i branży twórczej jest podstawą kultury, rozwoju i demokracji,

V.    mając na uwadze, że kreatywność zależy od dostępu do istniejących umiejętności, dzieł i treści twórczych,

W.   mając na uwadze, że rola treści kulturalnych w gospodarce cyfrowej ma podstawowe znaczenie, a cyfrowy rozwój Europy będzie w przyszłości zależał od oferty zróżnicowanych treści kulturalnych wysokiej jakości,

X.    mając na uwadze, że era cyfrowa stwarza tym branżom nowe perspektywy, wprowadzając nowe modele ekonomiczne umożliwiające konsumentom dostęp do zróżnicowanej oferty wysokiej jakości,

Y.    mając na uwadze, że przedsiębiorstwa wytwarzające treści wkładają duży wysiłek w rozwój legalnej oferty treści kulturalnych online, wszystkie zainteresowane strony powinny połączyć wysiłki w celu podniesienia świadomości w zakresie istniejących legalnych ofert treści online,

Z.    mając na uwadze, że gazety i czasopisma są elementami branży kultury oraz pluralistycznego i zróżnicowanego europejskiego sektora mediów,

AA. mając na uwadze, że doba cyfrowa stanowi również wyzwanie dla stabilności tradycyjnych sektorów tego przemysłu, takich jak wydawnictwa książek, księgarnie i prasa,

AB. mając na uwadze, że aby mogła się rozwijać, europejska branża kultury i branża twórcza potrzebują nowoczesnego, przystępnego i pewnego pod względem prawnym systemu ochrony praw własności intelektualnej,

AC. mając na uwadze, że ponieważ dla rozwoju kreatywności, znajomości sztuki, kultury, dziedzictwa kulturowego i różnorodności kulturowej Unii zasadnicze znaczenie ma zapewnienie edukacji artystycznej i kulturalnej obywateli, a także poszanowanie procesu twórczego, edukacja powinna obejmować, oprócz wiedzy o cyfrowych prawach autorskich, również wiedzę o zobowiązaniach, aby przyczynić się do lepszego zrozumienia i poszanowania utworów chronionych prawami własności intelektualnej,

AD. mając na uwadze, że technologiczne osiągnięcia w zakresie TIK w żaden sposób nie zmieniają podstawowej potrzeby ochrony praw własności intelektualnej,

AE.  mając na uwadze, że lepsze przestrzeganie istniejących ram prawnych chroniących takie prawa oraz reformy związane m.in. z uproszczeniem procedur licencjonowania w sektorach przemysłu kultury są wymagane, aby w pełni wykorzystać możliwości, jakie oferują nowe rozwiązania, gwarantując jednocześnie zrównoważony systemy ochrony praw, który uwzględnia interesy zarówno twórców, jak i konsumentów,

AF.  mając na uwadze, że nowoczesny system znaków towarowych UE jest niezbędny, by chronić wartość, jaką stanowią poczynione przez przedsiębiorstwa europejskie inwestycje w dziedzinie projektowania, twórczości i innowacyjności,

AG. mając na uwadze, że należy zagwarantować inwestycje strategiczne w przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej, na przykład przez dostęp do finansowania dostosowanego do ich specyfiki oraz potrzeb, żeby mogły one w pełni odgrywać rolę w dynamizowaniu gospodarki europejskiej,

AH. mając na uwadze podstawową rolę przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej w rozwoju ośrodków kreatywności na szczeblach lokalnym i regionalnym, które pozwalają podnieść atrakcyjność regionów, ułatwiają tworzenie i rozwój przedsiębiorstw i miejsc pracy zakotwiczonych w lokalnej i regionalnej tkance ekonomicznej, zwiększają atrakcyjność regionów dla turystów, sprzyjają powstawaniu nowych przedsiębiorstw i rozkwitowi tych obszarów oraz promują sektor działalności kulturalnej i artystycznej, jak również ochronę, promowanie i waloryzację europejskiego dziedzictwa kulturowego dzięki wielu agencjom i władzom lokalnym i regionalnym,

AI.   mając na uwadze w szczególności Europejski Instrument Sąsiedztwa i Partnerstwa (ENPI) oraz jego regionalny plan działania (RIP), zatwierdzony i sfinansowany na lata 2011-2013,

AJ.  mając na uwadze możliwość zwiększenia roli Europejskiego stowarzyszenia branż twórczych,

Przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej jako siła napędowa w Unii Europejskiej

1.     podkreśla, że konieczne jest przeprowadzenie analizy – identyfikując, określając i opisując każdą z branż z osobna – przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej oraz wpływu ich działalności na gospodarkę europejską, w celu podkreślenia ich cech charakterystycznych, lepszego zrozumienia celów i trudności oraz wdrożenia skuteczniejszych środków;

2.     wzywa Komisję do dalszych wysiłków na rzecz lepszego zdefiniowania przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej w celu dogłębnego przeanalizowania ich wpływu na długoterminowy wzrost i konkurencyjność międzynarodową, a także by jeszcze bardziej zachęcać do uznania specyfiki tego sektora;

3.     wzywa państwa członkowskiego do silnego zaangażowania się w ochronę i wspieranie własnego dziedzictwa kulturowego, przez uznanie, że warunkiem rozwoju branży kulturalnej i twórczej jest gospodarka o dwoistym charakterze, w której współistnieją inwestycje publiczne i prywatne;

4.     uważa, że przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej powinny znaleźć się w centrum nowej europejskiej strategii politycznej zgodnie z potrzebami gospodarczymi sektora i w kontekście cyfryzacji, oraz uważa, że przyszły program Kultura powinien odzwierciedlać potrzeby sektora kultury i środowiska twórczego ery cyfrowej za pomocą bardziej pragmatycznego i globalnego podejścia;

5.     przyznaje, że przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej posiadają duży potencjał synergii i stanowią źródło innowacji gospodarczych i społecznych w wielu innych sektorach gospodarki;

6.     wzywa Komisję do kontynuacji wysiłków służących wspieraniu, propagowaniu i ułatwianiu rozwoju kultury i twórczości przez propagowanie lepiej rozwiniętego systemu współpracy między państwami członkowskimi i instytucjami UE, którego podstawą będzie wymiana dobrych praktyk; zaleca, by Komisja włączyła organy lokalne i regionalne w działania następcze związane z zieloną księgą, zgodnie z zasadą pomocniczości;

7.     ze względu na coraz większe znaczenie przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej, jak również w celu wzmocnienia tego sektora wzywa Komisję do przygotowania białej księgi, która będzie miała strategiczne znaczenie dla osiągnięcia celów strategii „Europa 2020”;

Edukacja, szkolenie, i podnoszenie świadomości

8.     zachęca państwa członkowskie i Komisję Europejską do propagowania edukacji artystycznej i kulturalnej (ze szczególnym naciskiem na kreatywność) w każdym wieku, od szkoły podstawowej do szkoły wyższej lub zawodowej, a także do rozwijania zdolności do przedsiębiorczości wśród twórców, w tym w ramach kształcenia się przez całe życie, ze względu w szczególności na ich rolę w uwrażliwieniu na kreatywność oraz w uczeniu właściwego korzystania z TIK i poszanowania własności intelektualnej;

9.     podkreśla korzyści, jakie przynosi w przedsiębiorstwach, pracowniach itp. edukacja łącząca z jednej strony teoretyczną znajomość historii cywilizacji i techniki, a z drugiej strony stosowanej twórczości artystycznej i zarządzania dobrami kultury, tak że zwiększa to kwalifikacje w wymiarze teoretycznym i praktycznym;

10.   podkreśla znaczenie programów edukacyjnych, które skupiają się na szkoleniu zawodowym, rozwijaniu pomysłów i historii, umiejętności internetowych, zdolności technicznych, biznesowych i marketingowych, w tym wykorzystywania sieci społecznych i umiejętności robotników;

11.   zwraca uwagę na potencjał ścisłej współpracy i dialogu między przedsiębiorstwami z branży kultury i branży twórczej, uniwersytetami, ośrodkami badawczymi, uczelniami i instytucjami artystycznymi w celu realizacji wspólnych programów szkoleniowych i stworzenia możliwości uczenia się przez całe życie;

12.   przypomina Komisji i państwom członkowskim o pilnej konieczności europejskiego uznawania kwalifikacji zawodowych w branży kultury i w branży twórczej w celu wspierania mobilności studentów i wykładowców oraz rozwijania staży szkoleniowo-zawodowych dla artystów i twórców;

13.   zwraca się do Komisji o wezwanie państw członkowskich do ukończenia opracowywania systemu uznawania kwalifikacji zawodowych i szkoleń także w zakresie nowych umiejętności wymaganych przez branżę kultury i branżę twórczą;

14.   zwraca się do Komisji o wspieranie wspólnych programów badawczych i partnerskich między branżami kultury i twórczymi oraz sektorem edukacji i szkolenia (w tym szkolenia w miejscu pracy), tym samym umożliwiając obywatelom rozwój umiejętności twórczych i międzykulturowych, o ułatwianie stosowania nowych technik i nowych narzędzi twórczych w sektorze nauczania, o usprawnianie systemu uczenia się i szkolenia przez całe życie, w szczególności dzięki Europejskiemu Funduszowi Społecznemu, z uwagi na gwałtowne zmiany technologiczne w tej dziedzinie, a z drugiej strony o odnowę branży kultury i branży twórczej za pośrednictwem badań i edukacji;

15.   wzywa państwa członkowskie do wspierania dostępności szkoleń menedżerskich, biznesowych i na rzecz przedsiębiorczości dostosowanych specjalnie do potrzeb specjalistów z branży kultury oraz branży twórczej i umożliwiających zdobycie umiejętności komunikacyjnych i w zakresie przedsiębiorczości wymaganych w stale zmieniającym się otoczeniu społeczno-ekonomicznym; odnotowuje pozytywne doświadczenia w zakresie szkoleń i zarządzania zdobyte w dziedzinie audiowizualnej w ramach programu MEDIA i ma nadzieję, że program KULTURA będzie dysponował podobnymi narzędziami;

16.   proponuje opracowanie nowych projektów pilotażowych w ramach programów Erasmus i Erasmus dla młodych przedsiębiorców, co pozwoli na lepszą współpracę między uniwersytetami i przedsiębiorstwami w sektorze twórczości kultury;

17.   podkreśla konieczność przekazywania technik i umiejętności, a także użyteczność poszerzenia przyuczania do zawodu, wprowadzenia programów szkoleń zawodowych przeznaczonych dla sektora kultury i twórczości, lepszego wykorzystania istniejących programów nauczania i przez prowadzenie wielodyscyplinarnego kształcenia i położenie nacisku na współpracę i partnerstwo między instytucjami edukacyjnymi, studentami, osobami pracującymi w branży kultury i branży twórczej, przedsiębiorstwami różnej wielkości zarówno z sektora prywatnego jak i publicznego, rzemieślnikami oraz instytucjami finansowymi;

18.   uznaje znaczenie przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej dla umacniania rozwoju treści o europejskim charakterze, przyczyniającego się do zbieżności kulturowej państw członkowskich i zacieśniania więzi między społeczeństwami;

19.   podkreśla, że edukacja i umiejętności międzykulturowe pomagają ludziom rozumieć inne kultury i w ten sposób przyczyniają się do poprawy integracji społecznej;

Warunki pracy i przedsiębiorczość

20.   uznaje wpływ, konkurencyjność i przyszły potencjał przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej, jako ważnego bodźca do zrównoważonego wzrostu w Europie, mogącego odegrać decydującą rolę w ożywieniu gospodarczym UE;

21.   wzywa Komisję do uznania branży kultury i branży twórczej za wydajne części europejskiej gospodarki, przede wszystkim z uwagi na potencjał tych sektorów w zakresie zwiększania konkurencyjności innych sektorów gospodarki;

22.   podkreśla, że konieczne jest rozpoczęcie refleksji nad warunkami pracy oraz aspektami ekonomicznymi, społecznymi, prawnymi i fiskalnymi w obrębie tych sektorów, ze szczególnym uwzględnieniem wymiaru przedsiębiorczości branży kultury i branży twórczej oraz warunków pracy;

23.   kładzie w związku z tym nacisk na konieczność zwalczania dyskryminacji w zakresie wynagrodzeń oraz na konieczność poprawy adekwatności zatrudnienia w stosunku do poziomu kwalifikacji;

24.   dlatego też zwraca się do Komisji o dokonanie analizy skutków działalności branży kultury i branży twórczej dla gospodarki UE oraz o opublikowanie wytycznych w sprawie oceny wyników działalności każdej branży sektora w odniesieniu do zatrudnienia i tworzenia dobrobytu przedsiębiorstw;

25.   podkreśla konieczność rozwijania silnego ducha przedsiębiorczości kulturalnej i twórczej na poziomie lokalnym, regionalnym i krajowym;

26.   kładzie nacisk na konieczność stworzenia optymalnych warunków do zatrudniania młodych absolwentów i osób posiadających przygotowanie zawodowe w tym sektorze i do wspierania możliwości podjęcia przez nich pracy na własny rachunek oraz szkolenia ich w zakresie specyfiki świata kultury i twórczości w aspekcie ekonomicznym, fiskalnym, finansowym i technologicznym, a także w dziedzinach komunikacji i marketingu oraz praw własności intelektualnej i międzypokoleniowego przekazywania wiedzy;

27.   zachęca Komisję Europejską do stworzenia wielojęzycznej platformy umożliwiającej połączenie w sieć na szczeblu europejskim ogółu osób pracujących w sektorze kultury i sektorze twórczym, aby mogły one wymienić się doświadczeniami, najlepszymi praktykami, wiedzą, współpracować w ramach wspólnych projektów lub projektów pilotażowych o wymiarze ponadnarodowym i transgranicznym i zdobyć pełne informacje na temat obowiązujących przepisów prawnych (np. w dziedzinie praw autorskich czy praw socjalnych) i możliwości finansowania;

28.   wzywa Komisję i państwa członkowskie do uznania organizacji niekomercyjnych oraz podmiotów ekonomii społecznej za należące do przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej, zgodnie z definicją zawartą w rezolucji Parlamentu z dnia 19 lutego 2009 r. w sprawie gospodarki społecznej, ponieważ prowadzą one działalność w sektorach mających znaczenie dla przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej, co umożliwi przyznanie ulg podatkowych, łatwy dostęp do pożyczek oraz zapewni ochronę zatrudnienia;

29.   zwraca się do Komisji o poszanowanie i uznanie działań prowadzonych przez służby zajmujące się kulturą i organizacje nienastawione na zysk oraz w ramach inicjatyw prywatnych, które uczestniczą w rozwoju solidarnej gospodarki kreatywnej; wzywa Komisję i państwa członkowskie, żeby zachęcały do wypracowywania i utrwalania sprawdzonych wzorców, które mają na celu ułatwianie dostępu do kultury i treści twórczych młodym ludziom, bez względu na ich status (student, uczeń, stażysta, bezrobotny itp.) i grupom najbardziej narażonym; wśród wzorców tych można wymienić zniżki, abonamenty czy bezpłatną działalność kulturalną;

Status artystów

30.   ponownie stwierdza, że należy utworzyć status artysty europejskiego, tak aby artyści mogli korzystać z zadowalających warunków pracy i odpowiednich środków w zakresie opodatkowania, prawa do pracy, prawa do zabezpieczenia socjalnego i praw autorskich w celu poprawy mobilności w UE;

31.   zwraca się do Komisji i do tych państw członkowskich, które nie rozpoczęły działań w następstwie zalecenia UNESCO w sprawie Statusu Artysty[12];

Zawody twórcze

32.   przypomina, że zawody twórcze są jednym z filarów naszego dziedzictwa kulturowego i naszej gospodarki oraz że w związku z tym należy zapewnić trwałość za pomocą odpowiednich mechanizmów przekazywania umiejętności i kwalifikacji, jak podkreślono w rezolucji Parlamentu Europejskiego z 10 kwietnia 2008 r. w sprawie branży kultury w Europie;

33.   ponownie podkreśla cel zachowania szczególnego charakteru niektórych zawodów i przekazywania wiedzy fachowej, w szczególności w sektorze kultury, twórczości i rzemiosła, oraz zagwarantowania mechanizmów transferu wiedzy; proponuje zachęcać do ustanawiania na poziomie lokalnym, regionalnym i terytorialnym ośrodków przekazywania wiedzy, przeznaczonych w szczególności dla sektora rzemiosła twórczego;

34.   przypomina, że gospodarczy model przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej, w tym w sektorze produktów luksusowych, który jest reprezentacyjny w tym zakresie, opiera się na innowacji, nieustannej kreatywności i zaufaniu konsumentów oraz inwestycjach w miejsca pracy często dla osób wysoko wykwalifikowanych i posiadających szczególną wiedzę; zwraca się do Komisji Europejskiej o promowanie trwałości tego modelu ekonomicznego w swoich wnioskach dotyczących przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej dzięki rozwojowi ram prawnych dostosowanych do specyfiki tych przedsiębiorstw, w szczególności w dziedzinie poszanowania praw własności intelektualnej;

35.   podkreśla niebezpieczeństwo braku siły roboczej w niektórych zawodach wymagających wysokich lub specjalistycznych kwalifikacji, które przyczyniają się do istnienia branży kultury i branży twórczej w UE, i zwraca się do Komisji i państw członkowskich o podjęcie koniecznych kroków wspólnie z przedsiębiorstwami w celu zadbania o zachowanie tych unikalnych umiejętności i ułatwienia szkolenia nowego pokolenia rzemieślników i pracowników specjalizujących się w tych zawodach;

W stronę lepszego rozpowszechniania dzieł sztuki w erze cyfrowej

36.   zachęca państwa członkowskie do wspierania dystrybucji i obiegu dzieł na terytorium UE;

37.   uważa, że propagowanie innowacji musi dotyczyć nie tylko technicznej produkcji, lecz także procesów zarządzania oraz opracowywania samych projektów, ich dystrybucji i sprzedaży;

38.   zwraca się do Komisji o rozważenie możliwości opracowania określonych działań i odpowiednich narzędzi służących wspieraniu i rozwijaniu europejskiej branży kultury i branży twórczej, w szczególności MŚP, w celu poprawy tworzenia, produkcji, promocji i dystrybucji towarów i usług kulturalnych;

39.   podkreśla, że korzystanie z dzieł online może stanowić prawdziwą szansę na lepsze rozpowszechnianie i lepszy obieg dzieł europejskich, w szczególności audiowizualnych, w warunkach rozwoju legalnego udostępniania przy zachowaniu zdrowej konkurencji i skutecznej walce z nielegalnym udostępnianiem dzieł chronionych oraz pojawieniu się nowych form wynagradzania twórców, które zapewnią im udział w finansowym sukcesie ich dzieł;

40.   wzywa Komisję Europejską, aby dopilnowała ścisłego wdrożenia art. 13 dyrektywy w sprawie medialnych usług audiowizualnych[13], który przewiduje, że państwa członkowskie zadbają o to, by dostawcy usług medialnych na żądanie wspierali produkcję i dostęp do utworów europejskich, oraz wzywa Komisję, aby przedstawiła sprawozdanie z wdrażania tego przepisu najpóźniej w 2012 r.;

41.   podkreśla, że w celu lepszego rozpowszechniania i obiegu europejskich dzieł sztuki i europejskiego repertuaru należy realizować inicjatywy zmierzające do poprawy i wspierania tłumaczeń, dubbingu, umieszczania napisów dialogowych filmów, tłumaczeń dialogów inscenizacji na żywo i cyfryzacji w przypadku europejskich dzieł kultury, a także ustanowić specjalne środki w tym zakresie w ramach nowej generacji programów MEDIA i Kultura na okres 2014-2020;

42.   wzywa Komisję do wspierania rozwoju branży kultury i branży twórczej, przede wszystkim online, przez podejmowanie odpowiednich kroków zapewniających odpowiedzialność wszystkich zainteresowanych podmiotów za jednakową ochronę produktów i usług w środowisku cyfrowym, tak aby zwiększać zaufanie konsumentów do internetu;

43.   zwraca się do Komisji o wdrożenie ram prawnych, które zapewnią wysoki poziom zaufania w przestrzeni cyfrowej, zarówno handlowej, jak i niehandlowej, tak aby przedsiębiorstwa w branży kultury i branży twórczej, z jednej strony, oraz konsumenci, z drugiej strony, mogli w pełni wykorzystać kanały przekazu cyfrowego, nie obawiając się, że odstraszą ich wprowadzające w błąd i nieuczciwe praktyki;

44.   apeluje do Komisji i państw członkowskich o zwrócenie szczególnej uwagi na rolę księgarni jako instytucji szerzenia kultury i forum dialogu; uważa, że księgarnie, wraz z sektorem edukacji i kultury, powinny uzyskać środki na przejście na technologię cyfrową i odpowiadać za tę konwersję; przypomina, że jest to naglący proces, ponieważ europejskie księgarnie nawet teraz dysponują jedynie ograniczonymi środkami, by pomyślnie przejść na technologię cyfrową;

45.   podkreśla zwłaszcza znaczenie rozbudowywania europejskiej biblioteki cyfrowej i rozwijania jej jako centralnego narzędzia wspierania dziedzictwa kulturowego Europy, europejskiej pamięci zbiorowej i kreatywności, a także jako punktu wyjścia dla działalności edukacyjnej, kulturalnej, innowacyjnej i w zakresie przedsiębiorczości; zwraca uwagę na fakt, że twórcza wymiana jest jednym z filarów naszego dziedzictwa kulturalnego i naszej gospodarki oraz że w związku z tym należy zapewnić jej trwałość za pomocą odpowiednich mechanizmów przekazywania wiedzy i umiejętności;

46.   podkreśla potrzebę należytego uwzględnienia wyzwań, jakie stoją przed tradycyjnymi sektorami branży kultury i branży twórczej, takimi jak wydawanie książek, księgarnie i prasa drukowana;

47.   ze względu na coraz większe zainteresowanie sektora wydawniczego produkcją i dystrybucją treści cyfrowych wzywa Komisję do podejmowania inicjatyw zmierzających do propagowania i upowszechniania kultury informatycznej, a także podkreśla, że wydawcy powinni ściśle angażować się w inicjatywy dotyczące umiejętności korzystania z mediów cyfrowych;

W kierunku rynku wewnętrznego treści kulturalnych i twórczych

48.   zachęca państwa członkowskie i Komisję do wprowadzenia jednolitego rynku cyfrowego oraz mechanizmów technicznego i finansowego wsparcia dla przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej, mających na celu cyfryzację całości dziedzictwa kulturowego, a także do wprowadzenia wspólnych norm europejskich;

49.   podkreśla znaczenie sprawnego wdrożenia i pomyślnej realizacji inicjatywy dotyczącej agendy cyfrowej dla umożliwienia przedsiębiorstwom z branży kultury i branży twórczej pełnego wykorzystywania i pomyślnego dostosowania się do wszystkich możliwości, jakie stwarzają szerokie pasmo o dużym zasięgu i prędkości oraz nowe technologie bezprzewodowe;

50.   zachęca państwa członkowskie i Komisję Europejską do podjęcia niezbędnych działań w celu utworzenia europejskiego rynku wewnętrznego treści kulturalnych i twórczych online i zagwarantowania obywatelom dostępu do tych treści przy jednoczesnym zapewnieniu ochrony i sprawiedliwego wynagrodzenia osobom uprawnionym, a także w celu skonsolidowania wszystkich źródeł finansowania twórczości;

51.   zachęca Komisję Europejską do wspierania nowych modeli ekonomicznych w sektorze twórczym i kulturalnym, dostosowanych do skutków globalizacji i do wyzwań związanych z erą cyfrową, zwłaszcza w odniesieniu do przedsiębiorstw wytwarzających treści;

52.   podkreśla znaczenie interoperacyjności oraz standardów dla tworzenia równych warunków dostępu do nowych platform i narzędzi oraz wzywa Komisję do promowania interoperacyjności platform, do opracowania norm, które przyczynią się do stworzenia rynku sprzyjającego innowacjom, oraz do unikania systemów, które mogłyby ograniczyć dostęp do zróżnicowanych treści;

53.   wzywa Komisję do wspierania stosowania, rozpowszechniania i rozwoju wolnego oprogramowania i otwartych standardów stanowiących potencjał innowacji, kreatywności, upowszechniania umiejętności i tworzenia miejsc pracy;

54.   odnotowuje, że fragmentacja rynku w branży kultury i branży twórczości jest częściowo spowodowana różnorodnością kulturową i preferencjami językowymi użytkowników;

55.   przypomina także, jak ważne jest rozważenie sposobu dostosowania ram regulacyjnych, szczególnie przepisów obowiązujących w zakresie konkurencji, do specyfiki sektora kultury w celu zapewnienia różnorodności kulturowej oraz dostępu konsumentów do zróżnicowanych i wysokiej jakości treści i usług kulturalnych;

56.   zauważa, że handel elektroniczny i Internet rozwijają się w takim tempie, że nowe generacje technologii następują po sobie w postępie geomwtrycznym; uważa w związku z tym, że należy dokładać starań, by normalizacyjne reakcje UE spełniały bieżące wymogi społeczne i handlowe i by nie były bezcelowe, pozostając w tyle i stanowiąc przeszkodę dla pełnego wykorzystania potencjału branży kultury i branży twórczej w państwach członkowskich UE;

57.   podkreśla konieczność zastanowienia się nad optymalnymi warunkami umożliwiającymi rozwój tego jednolitego rynku, zwłaszcza w obszarze podatków, np. w odniesieniu do podatków u źródła mających zastosowanie do dochodów z tytułu praw autorskich i przez zezwolenie na wprowadzenie niższej stawki VAT na dobra i usługi kulturalne rozpowszechniane na nośniku materialnym lub online, w celu sprzyjania ich rozwojowi;

58.   podkreśla, że przepisy dotyczące podatku VAT i brak dostępnych form płatności przy sprzedaży online również stanowią przeszkodę w prawidłowym funkcjonowaniu rynku wewnętrznego oraz że należy pilnie rozpatrzyć te kwestie;

59.   wzywa w związku z tym Komisję do jak najszybszego przedstawienia konkretnych wniosków legislacyjnych na temat tego, jak rozwiązać te kwestie, aby wyeliminować istniejące przeszkody w rozwoju rynku wewnętrznego, w szczególności w środowisku online, przy poszanowaniu zapotrzebowania konsumentów i różnorodności kulturowej;

60.   w odniesieniu do wzorcowej inicjatywy „agenda cyfrowa”, wzywa Komisję do rozważenia potrzeby wspierania dostosowania rynku europejskich publikacji elektronicznych do wyzwań konkurencji, tworząc warunki sprzyjające interoperacyjności systemów, możliwościom przenoszenia z jednego urządzenia do drugiego oraz uczciwej konkurencji;

Prawa własności intelektualnej

61.   podkreśla, że prawa autorskie są podstawowym składnikiem majątku przedsiębiorstw branży twórczej, czynnikiem pobudzającym indywidualną kreatywność i inwestycje w twórczość; apeluje zatem, aby stworzyć systemy pomagające przedsiębiorstwom z branży kultury i branży twórczej w dostosowaniu się do cyfrowej transformacji poprzez usługi internetowe oparte na nowych formach zarządzania prawami, które będą wspierać prawa autorskie; apeluje również o stworzenie racjonalnych ram prawnych regulujących ochronę i egzekwowanie praw własności intelektualnej;

62.   kładzie nacisk na konieczność skutecznego egzekwowania praw własności intelektualnej zarówno w środowisku offline, jak i online oraz podkreśla w związku z tym, że wszelkie środki należy poddać wnikliwej ocenie celem zagwarantowania ich skuteczności, proporcjonalności i zgodności z Kartą Praw Podstawowych Unii Europejskiej;

63.   wzywa Komisję do dostosowania praw autorskich do wymogów ery cyfrowej, umożliwiając branży kultury i branży twórczej czerpanie korzyści z technologii cyfrowych i konwergencji mediów oraz do rozważenia szczególnych sposobów ułatwiania korzystania z treści twórczych i materiałów zarchiwizowanych, a także ułatwiania wdrażania rozszerzonych systemów licencji zbiorowych i prostych systemów opartych na punktach kompleksowej obsługi w zakresie nabywania praw;

64.   podkreśla w tym kontekście niezwykle ważną rolę organizacji zbiorowego zarządzania w rozwoju kreatywności w Europie i rozwoju gospodarki cyfrowej; zwraca się do Komisji Europejskiej, aby w ramach trwających prac nad wnioskiem dyrektywy o zarządzaniu zbiorowym opracowała ramy prawne sprzyjające działalności organizacji zbiorowego zarządzania i gromadzeniu repertorium praw autorskich;

65.   wzywa Komisję do umożliwiania skutecznego funkcjonowania ogólnoeuropejskiego systemu zezwoleń opierającego się na istniejących modelach wieloterytorialnych zezwoleń w zakresie praw indywidualnych i zbiorowych i ułatwiającego uruchamianie usług oferujących szeroki wybór treści i zwiększenie w ten sposób zgodnego z prawem dostępu do treści kulturowych online;

66.   wzywa Komisję i państwa członkowskie do wspierania wymiany najlepszych wzorców w zakresie skutecznych metod w celu podniesienia świadomości na temat skutków naruszania praw własności intelektualnej;

67.   nalega, by Komisja i państwa członkowskie w porozumieniu z zainteresowanymi podmiotami organizowały – na szczeblu europejskim, krajowym i lokalnym, przede wszystkim wśród młodych konsumentów europejskich – kampanie uświadamiające dotyczące potrzeby przestrzegania praw własności intelektualnej;

68.   zwraca się do Komisji Europejskiej i państw członkowskich o zajęcie się nieuczciwymi praktykami handlowymi i łamaniem praw własności intelektualnej, których ofiarami mogą być przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej zarówno w gospodarce realnej, jak i cyfrowej;

69.   zwraca uwagę na potrzebę ostatecznego rozwiązania kwestii niedostatku książek dla osób niedowidzących i innych osób z zaburzeniami odczytu druku; przypomina Komisji i państwom członkowskim o ich obowiązku, zgodnie z konwencją ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, podjęcia wszelkich odpowiednich środków w celu zagwarantowania osobom niepełnosprawnym dostępu do materiałów kulturalnych w dostępnym dla nich formacie, oraz dopilnowania, by prawa chroniące prawa własności intelektualnej nie stanowiły nieuzasadnionej i dyskryminującej przeszkody w dostępie osób niepełnosprawnych do materiałów kulturalnych;

70.   wzywa Komisję do czynnych i konstruktywnych działań w ramach Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO), aby uzgodnić obowiązujące normy prawne w oparciu o propozycję traktatu przygotowaną przez Światowy Związek Osób Niewidomych i złożoną przez WIPO w 2009 r.;

71.   podkreśla potrzebę rozwiązania kwestii dzieł sierocych; z zadowoleniem przyjmuje zamiar Komisji przedstawienia propozycji w tej kwestii; zauważa, że problem dzieł sierocych i „czarnych dziur 20. wieku” nie ogranicza się do produktów drukowanych, takich jak książki i magazyny, lecz dotyczy wszystkich rodzajów utworów, w tym fotografii, muzyki i utworów audiowizualnych;

72.   wzywa Komisję do zachęcania do udzielania wsparcia finansowego dla inicjatyw sektora prywatnego, tak aby utworzyć powszechnie dostępne bazy danych praw autorskich i repertuarów w odniesieniu do repertuarów muzycznych, audiowizualnych i innych; takie bazy danych zwiększą przejrzystość i usprawnią procedury nadawania praw;

73.   wzywa Komisję do wspierania utworzenia sprawiedliwych, bezstronnych i skutecznych alternatywnych metod rozwiązywania sporów dla wszystkich zainteresowanych stron;

74.   uważa, że Komisja powinna wziąć pod uwagę konkretne problemy, których doświadczają MŚP w zakresie dochodzenia praw własności intelektualnej zgodnie z zasadą „Najpierw myśl na małą skalę” zapisaną w programie „Small Business Act” dla Europy, między innymi poprzez stosowanie zasady niedyskryminacji wobec MŚP;

75.   z zadowoleniem przyjmuje przeprowadzony przez Komisję przegląd systemu znaków towarowych UE i zachęca Komisję do dopilnowania, by podjęto właściwe kroki celem zagwarantowania jednakowego stopnia ochrony znaków towarowych w środowisku online i offline;

Finansowanie przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej

76.   przypomina, że wszelkie strategie polityczne i wszystkie środki pomocy i finansowania przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej muszą uwzględniać cechy szczególne poszczególnych dziedzin sektora kultury i twórczości;

77.   wzywa Komisje do przyznania MŚP z branży kultury i branży twórczej odrębnego statusu w zakresie wszystkich kwestii związanych z dostępem do pożyczek, pomocą w założeniu nowego przedsiębiorstwa i ochroną zatrudnienia, który powinien być odpowiednio dostosowany do specyfiki sektora, ze szczególnym uwzględnieniem niskiej kapitalizacji, marki jako zasobu, wysokiego ryzyka na początkowym etapie działalności, silnego wpływu technologii komputerowych, nieregularnego zatrudnienia i potrzeby scentralizowanych usług;

78.   zachęca wszystkie zainteresowane podmioty do refleksji nad wprowadzeniem nowych innowacyjnych instrumentów finansowych, zarównow na szczeblu europejskim, jak i krajowym, takich jak gwarancje bankowe, zaliczki podlegające zwrotowi, fundusze kapitału podwyższonego ryzyka i uwzględniających potrzeby tych przedsiębiorstw, a szczególnie fakt, że często jedyna forma kapitału twórców ma charakter niematerialny;

79.   zachęca do wykorzystywania istniejących funduszy i programów europejskich (np. instrumentu mikrofinansowego) na cele rozwoju małych przedsiębiorstw i mikroprzedsiębiorstw w branży kultury i branży twórczej w celu optymalizacji wsparcia dla przedsiębiorstw, ułatwiając dostęp do informacji dotyczących możliwości finansowania, i uproszczenia procedur składania wniosków;

80.   proponuje wprowadzenie krótkoterminowego mikrofinansowania umożliwiającego eksperymentowanie i rozwijanie innowacyjnych przedsięwzięć kulturalnych i twórczych;

81.   zaleca, by Komisja dokonała oceny roli funduszy strukturalnych oraz obecnych i przyszłych programów w dziedzinie kultury, mediów audiowizualnych, młodzieży i edukacji pod względem ich potencjału w zakresie wspierania sektorów twórczych i wyciągnięcie wniosków w celu sformułowania i realizacji usprawnionej polityki wsparcia;

82.   przyznaje ponadto skuteczność programów UE, takich jak program na rzecz innowacji i konkurencyjności, w zakresie umożliwiania MŚP dostępu do finansowania oraz proponuje, by Komisja oceniła możliwość opracowania podobnych specjalnych programów dla przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej;

83.   wzywa Komisję do rozważenia ustanowienia odrębnej pozycji w budżecie w ramach projektu przewodniego „Agenda cyfrowa” z myślą o wsparciu przechodzenia kin europejskich na technikę cyfrową w celu zagwarantowania wszystkim obywatelom europejskim dostępu do treści odzwierciedlających różne tożsamości Europy oraz w celu zwiększenia konkurencyjności europejskiego sektora kinematograficznego;

84.   kładzie nacisk na celowość istnienia mecenatu i partnerstwa publiczno-prywatnego w finansowaniu i wspieraniu działalności kulturalnej i twórczej, wzywa do poprawy dostępu tych sektorów do kredytów oraz do zbadania alternatywnych form sprzyjających mecenatowi przedsiębiorstw, takich jak na przykład ulgi czy zachęty podatkowe;

85.   podkreśla znaczenie szkolenia pracowników banków w zakresie doradztwa finansowego przy projektach z branży kultury i branży twórczej, tak aby poprawić dostęp do pożyczek z instytucji finansowych;

86.   ponownie zwraca uwagę na znaczenie rozwoju usług konsultacyjnych i doradczych w zakresie finansowania i zarządzania przedsiębiorstwami, aby osoby zawodowo związane z sektorem kultury i środowiskiem twórczym, a w szczególności MŚP i mikroprzedsiębiorstwa, mogły poznać narzędzia konieczne do dobrego zarządzania przedsiębiorstwem w celu poprawy kreatywności, produkcji, promocji i dystrybucji dóbr i usług kulturalnych;

87.   podkreśla, że niezbędne jest kształcenie pracowników, którzy mogą zapewnić gospodarczą i finansową efektywność projektów kulturalnych i twórczych w celu poprawy dostępu do pożyczek w instytucjach finansowych i bakowych, które zazwyczaj nie znają specyfiki tego sektora;

88.   apeluje do Komisji, w kontekście agendy cyfrowej, o wspieranie MŚP z branży kultury i branży twórczej w dążeniu do rozwoju konkurencyjnych, przyjaznych dla konsumenta i innowacyjnych internetowych modeli działalności opartych na współfinansowaniu i podziale ryzyka między te przedsiębiorstwa i pośredników;

89.   apeluje w związku tym do Komisji i państw członkowskich o dopilnowanie, by procedury zamówień publicznych nie powodowały niepotrzebnych kosztów i biurokracji obciążających MŚP;

90.   w związku z rozpoczęciem w grudniu 2011 r. ósmego programu ramowego w dziedzinie badań naukowych zwraca się do Komisji o przewidzenie funduszy na wdrożenie projektów i nowych działań z zakresu przedsiębiorczości w branży kultury i branży twórczej zaproponowanych przez młodych ludzi w wieku poniżej 35 lat;

91.   wzywa do priorytetowego przyznania z programu Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (ENPI) i internetowych pilotażowych sieci informacyjnych (RIP) na lata 2011-2013 środków na finansowanie przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej, w szczególności w odniesieniu do sektora audiowizualnego oraz produkcji i dystrybucji utworów audiowizualnych w regionie Morza Śródziemnego;

92.   proponuje wykorzystanie ram Europejskiego Stowarzyszenia Branż Twórczych (ECIA) jako platformy dostępu do międzynarodowego doradztwa w zakresie gotowości inwestycyjnej i długoterminowych strategii działalności handlowej, dostępu do pożyczek, funduszy gwarancyjnych, transgranicznych inwestycji prywatnych, oraz apeluje o zbadanie możliwości utworzenia banku branż twórczych;

93.   zachęca państwa członkowskie, jak również władze lokalne i regionalne do stworzenia warunków sprzyjających współpracy przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej z organizacjami, które mają możliwość ich finansowania, i zwraca się do tych władz, aby uczuliły organizacje finansowe na specyfikę przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej i przekonały je do inwestowania w te przedsiębiorstwa, a w szczególności w MŚP i mikroprzedsiębiorstwa, w oparciu o projekty kulturalne o dużym potencjale gospodarczym;

94.   zachęca władze lokalne, terytorialne i regionalne, aby podnosiły poziom wiedzy instytucji finansowych na temat specyfiki przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej, tak aby zachęcić je do inwestowania w te przedsiębiorstwa, a w szczególności w MŚP;

Współpraca lokalna i regionalna

95.   podkreśla, że branża kultury i branża twórcza często przyczyniają się do ożywienia podupadających gospodarek lokalnych, sprzyjając pojawianiu się nowej działalności gospodarczej, tworzeniu nowych trwałych miejsc pracy i zwiększaniu atrakcyjności europejskich regionów i miast, w celu spójności społecznej i terytorialnej;

96.   podkreśla, że kultura ma do odegrania istotną rolę w zakresie zrównoważonego rozwoju terenów transgranicznych, i jest świadomy, że infrastruktura i usługi branży kultury i branży twórczej mogą przyczynić się do osiągnięcia spójności terytorialnej; uważa, że pobudzanie kultury i twórczości stanowi integralną i wymagającą wsparcia część współpracy terytorialnej;

97.   wzywa wszystkie organy zaangażowane na szczeblu lokalnym, aby wykorzystały programy współpracy terytorialnej do wykorzystywania i przekazywania najlepszych praktyk w celu rozwoju branży kultury i branży twórczej;

98.   zaleca, by zintensyfikować ogólnoeuropejskie badania naukowe na temat współzależności pomiędzy ofertą kulturalną a lokalizacją przedsiębiorstw sektora kultury i sektora twórczego oraz znaczenia kultury jako czynnika decyzyjnego przy wyborze swych lokalizacji przez przedsiębiorstwa, jak i badania naukowe na temat wpływu przedsiębiorstw sektora kultury i sektora twórczego na dane lokalizacje;

99.   wzywa Komisję i państwa członkowskie do zidentyfikowania dostępnej wiedzy na temat praktyk, potrzeb i pozytywnych doświadczeń dotyczących transgranicznej i terytorialnej współpracy w zakresie kultury i twórczości, do uzyskania szczególnej wiedzy specjalistycznej w dziedzinie kultury, twórczości i terytoriów transgranicznych (zwłaszcza w mało zbadanych dziedzinach, takich jak związek między kulturą, kreatywnością i gospodarką) oraz do opracowania transgranicznych strategii zarządzania dziedzictwem i zasobami kulturowymi;

100. zachęca władze lokalne i regionalne do tworzenia miejsc spotkań i opracowania podstaw tworzenia lokalnych sieci służących uwrażliwianiu ogółu osób pracujących w tym sektorze za pomocą wymiany wiedzy specjalistycznej, eksperymentów, poprawy kompetencji i za pomocą szkoleń w zakresie innowacyjnych technologii, takich jak technologie cyfrowe, a także uwrażliwianiu ogółu społeczeństwa na kulturę i kreatywność dzięki szkoleniom, debatom i innym wydarzeniom artystycznym i kulturalnym; zachęca także do rozwoju ośrodków twórczych oraz inkubatorów kreatywności, tak aby umożliwić młodym pracownikom oraz przedsiębiorstwom z branży twórczej współpracę w ramach sieci, wspieranie innowacji i zwiększenie widoczności sektora;

101. zwraca się do władz lokalnych, regionalnych i terytorialnych, aby tworzyły sieci w celu wymiany dobrych praktyk i zrealizowania transgranicznych i ponadnarodowych projektów pilotażowych;

102. podkreśla, że władze lokalne i regionalne mogą w znacznej mierze przyczynić się do lepszego upowszechniania i obiegu europejskich dóbr kultury, organizując, wspierając i propagując wydarzenia kulturalne;

103. zauważa, że infrastruktura i usługi branży kultury i branży twórczej odgrywają ważną rolę w rozwoju warunków strukturalnych miast i miasteczek, w tworzeniu otoczenia sprzyjającego inwestycjom, a w szczególności w odnowie i rewitalizacji starych okręgów przemysłowych, ponadto zauważa, że dziedzictwo kulturowe stanowi wartość dodaną oraz umożliwia indywidualny rozwój i odnowę obszarów wiejskich, zwłaszcza dzięki wkładowi w turystykę na tych obszarach oraz zapobieganie ich wyludnianiu się;

104. uważa również, że jest to niezwykle istotny czynnik w kontekście strategii odnowy starych okręgów przemysłowych oraz w polityce określania nowych sektorowych dziedzin turystyki, a także w definiowaniu na nowo tradycyjnej turystyki;

105. w związku z tym uważa, że tworzenie przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej oraz rozwój tych już istniejących należy wspierać za pośrednictwem krajowych, regionalnych i lokalnych strategii rozwoju we współpracy z organami publicznymi reprezentującymi różne obszary polityki, z MŚP i odnośnymi przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego;

106. zachęca w związku z tym państwa członkowskie i regiony do stworzenia możliwości takiej współpracy, do opracowania strategii politycznych, które łączą inwestycje strukturalne z inwestycjami w kapitał ludzki oraz do zbadania programów kuponów innowacyjności, by pomagać MŚP z branży twórczej i branży kultury oraz indywidualnym osobom w zdobywaniu umiejętności zawodowych.

107. uważa, że Komisja mogłaby poświęcać więcej uwagi partnerstwom między miastami, gminami i regionami, które od wielu lat są doskonałym forum współpracy w dziedzinie kultury i twórczości oraz wymiany informacji; wzywa Komisję, aby we współpracy z europejskimi stowarzyszeniami władz lokalnych i regionalnych promowała nowoczesne i wysokiej jakości inicjatywy i wymiany partnerskie z udziałem wszystkich grup społeczeństwa;

108. proponuje, by w ramach Europejskiego Roku Wolontariatu zdefiniować program działania poświęcony wspieraniu i współpracy transgranicznej w dziedzinie kultury;

Europejska Stolica Kultury

109. podkreśla szerokie uznanie dla inicjatywy „Europejska Stolica Kultury” jako „laboratorium” rozwoju miast za sprawą kultury i zwraca się do Komisji o promowanie tej inicjatywy i zapewnienie odpowiednich warunków do przekazywania najlepszych praktyk, współpracy kulturalnej i utworzenia sieci wymiany doświadczeń na temat możliwości przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej, tak aby wykorzystać cały potencjał tych sektorów;

110. zachęca do włączenia w programy uroczystości Europejskich Stolic Kultury debat na temat potencjału przedsiębiorstw z branży twórczej i branży kultury;

Moda i turystyka

111. uważa, że do branż, które zostały określone przez zieloną księgę jako należące do branży kultury i branży twórczej, należy dodać branżę mody oraz turystyki kulturalnej i zrównoważonego rozwoju; podkreśla, że te dwa sektory charakteryzują się wysokim poziomem kreatywności i przedsiębiorczości, istotnych dla gospodarki i dla międzynarodowej konkurencyjności UE;

112. zwraca uwagę na fakt, że turystyka ma istotne znaczenie dla sektora kultury i sektora twórczego i zaleca, by Komisja zachęcała miasta i regiony do większego wykorzystywania kultury jako jedynego w swym rodzaju atutu w promocji turystyki, do współdziałania w zakresie aktywności kulturalno-turystycznej, intensywniejszej współpracy pomiędzy branżą turystyczną i branżą kultury oraz wspierania obu tych branż we wspólnych działaniach marketingowych;

Stosunki międzynarodowe i handel międzynarodowy

113. podkreśla znaczenie wyżej wspomnianej konwencji UNESCO, stanowiącej istotny instrument, który gwarantuje utrzymanie w międzynarodowych ramach WTO wyjątków dla sektora kultury w międzynarodowym handlu towarami i usługami o charakterze kulturowym i twórczym;

114. zauważa, że w dziedzinie promowania wymiany i różnorodności kulturowej dostęp do rynku krajów trzecich jest przedmiotem wielu barier taryfowych i pozataryfowych, które – ze względu na niepewność sieci dystrybucji i eksploatacji – utrudniają prawdziwą obecność kultury europejskiej;

115. podkreśla ogromny potencjał branży kultury i branży twórczej w handlu międzynarodowym i stwierdza, że nie jest on odpowiednio doceniany z uwagi na trudności w gromadzeniu danych;

116. wzywa Komisję, w związku z rosnącą liczbą dwustronnych umów międzynarodowych, do przedstawienia Parlamentowi Europejskiemu jasnej globalnej strategii dotyczącej protokołów w sprawie współpracy kulturalnej załączonych do tych umów mających dostosować ofertę współpracy europejskiej do potrzeb i specyfiki przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej w państwach partnerskich, w poszanowaniu zobowiązań podjętych w WTO i respektując ducha i literę konwencji UNESCO;

117. wzywa państwa członkowskie i Komisję do pobudzania eksportu produktów i usług kulturalnych i kreatywnych oraz do podjęcia działań na rzecz zwiększenia postrzegalności poza UE potencjału europejskiego sektora kultury i sektora twórczego;

o

o         o

118. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, a także rządom i parlamentom państw członkowskich.

• [1]  http://unesdoc.unesco.org/images/0014/001429/142919e.pdf
• [2]  Dz.U. L 201 z 25.7.2006, s. 15.
• [3]  Dz.U. L 95 z 15.4.2010, s. 1.
• [4]  Dz.U. L 372 z 27.12.2006, s. 1.
• [5]  Dz.U. L 327 z 24.11.2006, s. 12.
• [6]  Dz.U. C 81 E z 15.3.2011, s. 16.
• [7]  Dz.U. C 76 E z 25.3.2010, s. 16.
• [8]  Dz.U. C 247 E z 15.10.2009, s. 32.
• [9]  Dz.U. C 247 E z 15.10.2009, s. 25.
• [10]  Dz.U. C 125 E z 22.5.2008, s. 223.
• [11]  http://ec.europa.eu/culture/our-policy-development/doc/CONS_NATIVE_CS_2009_08749_1_EN.pdf
• [12]  http://unesdoc.unesco.org/images/0011/001114/111428mo.pdf
• [13]  Dz.U. L 95 z 15.4.2010, s. 1.

UZASADNIENIE

Zielona księga Komisji Europejskiej w korzystnym momencie rozpoczyna debatę nad „uwalnianiem potencjału przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej” i oficjalnie uznaje znaczenie ekonomiczne i społeczne tego sektora. Od lat 90. w Unii Europejskiej nastąpił lawinowy rozwój przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej pod względem tworzenia miejsc pracy i udziału w PKB.

Wyzwanie, jakim jest globalizacja, a także nadejście ery cyfrowej oferują tym przedsiębiorstwom nowe wielkie możliwości rozwoju i mogą powiększyć ich potencjał udziału we wzroście gospodarczym i tworzeniu nowych miejsc pracy, wciąż niewystarczająco wykorzystywany. Konieczne są strategiczne inwestycje, żeby przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej zdynamizowały różnorodność kulturową, spójność społeczną i terytorialną, wzrost i zatrudnienie. To this end there must be adequate funding, support for CCI to develop in their local and regional environments and a move towards a creative economy by catalysing their spill-over effects on a wide range of economic and social contexts. W istocie, im większa będzie oferta cyfrowa europejskich treści audiowizualnych, tym większe znaczenie dla różnorodności kulturowej będą miały treści o tożsamości europejskiej. Ponadto sektor twórczy znacznie przyczynia się do rozwoju technologii informacyjnych i komunikacyjnych, odgrywając ważną rolę na szczeblach lokalnym, regionalnym i krajowym.

W tym kontekście konieczne jest wspólnotowe działanie zmierzające do stymulowania przedsiębiorstwom z branży kultury i branży twórczej. Z tego powodu przedsiębiorstwa te muszą przybrać innowacyjne formy ekonomiczne i mieć dostęp do nowych legalnych ofert usług online. W związku z tym niezbędne jest stworzenie prawdziwego jednolitego rynku treści i usług online, podejmowanie specjalnych działań zmierzających do zwiększenia roli przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej jako katalizatorów innowacji i zmian strukturalnych, zjednoczenie podmiotów na szczeblach regionalnym, krajowym i europejskim oraz stworzenie nowych produktów i usług generujących wzrost i nowe miejsca pracy.

W Europie sektor kulturalny odgrywa zasadniczą rolę i przyciąga obywateli, przedsiębiorstwa oraz inwestycje. Europa jawi się w ten sposób jako miejsce dynamiczne i stymulujące, w którym przyjemnie jest żyć i pracować. Oczywiste jest, że energiczny i rozwijający się sektor kulturalny ma zasadnicze znaczenie dla sukcesu Europy jako gospodarki kreatywnej i opartej na wiedzy. Sektor kultury przyciąga także wykwalifikowanych i kreatywnych ludzi. CCI are currently also important drivers of economic and social innovation in many other sectors.

At a time when some of our international partners are already tapping into the multifaceted resources of CCI to a broad extent, the EU is yet to develop a strategic approach to make its strong and attractive cultural assets the basis of a powerful creative economy and a cohesive society.

Z tego punktu widzenia zielona księga musi iść jeszcze dalej. In order to be able fully to unlock their dual cultural and economic potential, CCI need to increase their capacity for experimenting and innovating and take advantage of the right mix of skills and access to funding. Dzięki kreatywnej gospodarce osoby z sektora kultury są siłą napędową społeczeństwa opartego na wiedzy i stają się źródłem rozwoju gospodarczego i harmonii społecznej. Ponieważ nasze gospodarki coraz bardziej oparte są na usługach niematerialnych, przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej nadają większy wymiar kreatywnej wartości dodanej. Siła napędowa trwałego rozwoju opiera się na długoterminowych inwestycjach w twórczy potencjał Europy.

Ustanowienie prawdziwego rynku wewnętrznego jest priorytetem mającym na celu umocnienie zatrudnienia i spójności społecznej oraz osiągnięcie trwałego wzrostu gospodarczego, aby uczynić z Unii Europejskiej gospodarkę opartą na wiedzy, najbardziej konkurencyjną i dynamiczną na świecie, czemu towarzyszyć będzie ilościowa i jakościowa poprawa zatrudnienia. Konieczne jest zatem uznanie specyfiki całego sektora kulturalnego i jej uwzględnienie w przepisach europejskich dotyczących handlu międzynarodowego, rynku wewnętrznego, konkurencji oraz podatków.

Przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej mają podwójną naturę (co odróżnia je od wszystkich innych przedsiębiorstw): ekonomiczną – przez ich wkład pod względem zatrudnienia, wzrostu i tworzenia bogactwa – ale przede wszystkim kulturalną, przez swoją działalność przyczyniającą się do rozwoju oraz integracji społecznej i kulturalnej obywateli. Zachęcając do kreatywności i dokonując innowacji w celu ulepszenia procesu dystrybucji i produkcji, przedsiębiorstwa te odgrywają w Unii Europejskiej zasadniczą rolę w propagowaniu różnorodności kulturowej i językowej, pluralizmu, spójności społecznej i terytorialnej oraz w demokratyzacji dostępu do kultury i promowaniu dialogu międzykulturowego. Z tego powodu sprawiedliwe wynagradzanie twórczości dzięki prawom własności intelektualnej stanowi warunek sine qua non dla zachowania europejskiej różnorodności kulturowej.

Należy także zwiększyć mobilność i atrakcyjność. W istocie, propagowanie mobilności artystów, osób pracujących w sektorze kultury oraz dzieł sztuki to sposób na wsparcie europejskich przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej w przechodzeniu ze szczebla lokalnego na szczebel krajowy. Aby tego dokonać, konieczne jest ustanawianie zrównoważonego partnerstwa z europejskimi pracownikami tego sektora w oparciu o mechanizmy regularnych konsultacji, mających na celu śledzenie szybko rozwijającego się sektora, likwidowanie przeszkód dla mobilności i zapewnienie czuwania nad narzędziami rozwijanymi na wszystkich poziomach.

Unia Europejska musi wprowadzić środki pomocy dla sektora twórczego. Pożądane jest, żeby przedmiotowa zielona księga przełożyła się w perspektywie krótko- i średnioterminowej na konkretne zmiany na szczeblu europejskim, np. w postaci podatkowości dostosowanej do dóbr i usług kulturalnych online czy możliwości wykorzystywania ułatwień finansowych oferowanych przez EBI i EFI. Bowiem aby umożliwić przedsiębiorstwom z branży kultury i branży twórczej odgrywanie w całej pełni ich roli stymulującej, należy wprowadzić ułatwienia w finansowaniu, połączone z rzeczywistą oceną ich specyfiki i stosownym systemem podatkowym.

Wreszcie zasadnicze znaczenie dla uwolnienia potencjału przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej ma rozwijanie edukacji artystycznej i kulturalnej wysokiej jakości, terytorializacja, ustanawianie partnerstwa ze szczeblami lokalnymi, twórczość i kreatywność, przekazywanie umiejętności, finansowanie, partnerstwo publiczno-prywatne oraz wymiana dobrych praktyk. We must create competitiveness between CCI whilst bearing in mind the characteristics of each branch and the fact that they require different forms of support.

OPINIA Komisji Handlu Międzynarodowego (26.1.2011)

dla Komisji Kultury i Edukacji

w sprawie uwalniania potencjału przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej
(2010/2156 (INI))

Sprawozdawca: William (The Earl of) Dartmouth

WSKAZÓWKI

Komisja Handlu Międzynarodowego zwraca się do Komisji Kultury i Edukacji, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

1.  podkreśla fakt, że rozwój handlu towarami i usługami z branży kultury i branży twórczej jest podstawą kultury, rozwoju i demokracji, a jednocześnie jest to czynnik pobudzający wzrost gospodarczy i tworzenie miejsc pracy w Europie oraz na świecie; zauważa, że według szacunków światowy handel towarami i usługami z branży kultury i branży twórczej wzrósł niemal dwukrotnie w przeciągu ostatnich dziesięciu lat;

2.  zaznacza, że w rozumieniu strategii UE 2020 zarówno kreatywność, innowacje, wzrost i stałe zatrudnienie w sektorze PKT, jak również współpracę pomiędzy państwami członkowskimi UE i sektorem PKT należy wspierać odpowiednimi przepisami prawa;

3.  podkreśla ogromny potencjał PKT w handlu międzynarodowym i stwierdza, że nie jest on odpowiednio doceniany z uwagi na trudności w gromadzeniu danych;

4.  wyraża stanowcze przekonanie, że otwartość w zakresie handlu w branży kultury i branży twórczej nie jest panaceum i że zasady handlu w tym sektorze powinny różnić się od tych stosowanych w handlu tradycyjnymi towarami; zauważa, że handel światowy towarami i usługami z branży kultury i branży twórczej zdominowany jest nadal przez kraje rozwinięte, jednocześnie wyraża przekonanie, że Komisja winna podejmować nowe inicjatywy pozwalające na rozwiązanie tego problemu; uważa, że branża kultury i branża twórcza może przyczyniać się do ożywienia gospodarczego regionów i miast europejskich, których rynki, oparte na produkcji i handlu tradycyjnymi wyrobami lokalnego rzemiosła, podupadły gospodarczo w wyniku nieuczciwej konkurencji ze strony krajów dynamicznie się rozwijających;

5.  przypomina, że skuteczna ochrona praw własności intelektualnej w międzynarodowych porozumieniach handlowych wymaga ostrożnego zrównoważenia interesów i praw podmiotów prawa własności intelektualnej i całego społeczeństwa, by zapewnić UE wiodącą rolę w gospodarce opartej na wiedzy, oraz przypomina, że ochronę tę należy stosować w odmienny sposób w odniesieniu do krajów najsłabiej rozwiniętych, krajów rozwijających się bądź do konkurencyjnych przedsiębiorstw w krajach rozwiniętych; wyraża przekonanie, że zadowalające osiągnięcia europejskiej branży kultury i branży twórczej zależą od znalezienia odpowiedniej równowagi stanowiącej bodziec dla firm, artystów i twórców, by pójść drogą innowacji; dlatego też UE musi podjąć wyzwanie, jakim jest opracowanie prawodawstwa w dziedzinie praw autorskich w erze nowych technologii, zgodnego z wymogami wolności jednostki; jest zdania, że współpraca międzynarodowa to jedyna możliwa droga zwalczania piractwa, podrabiania i naruszania praw własności intelektualnej;

6.  wyraża przekonanie, że zakres Porozumienia w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (porozumienie TRIPS) należy rozszerzyć na kolejne dziedziny PKT;

7.  oświadcza, że ochrona praw autorskich dotyczy przede wszystkim rzeczywistych autorów i twórców oraz że w ramach ochrony praw autorskich nie wolno naruszać praw podstawowych;

8.  w pełni popiera rozwój ambitniejszych europejskich strategii politycznych, jak również wzajemnie korzystnej i dobrowolnej współpracy pomiędzy państwami członkowskimi UE w zakresie branży kultury i branży twórczej, uwzględniając Konwencję UNESCO z 2005 r. w sprawie ochrony i promowania różnorodności form ekspresji kulturalnej;

9.  zauważa, że handel elektroniczny i Internet rozwijają się w takim tempie, że nowe generacje technologii następują po sobie w coraz krótszych odstępach czasu, i dlatego uważa, że należy dokładać starań, by normalizacyjne reakcje UE spełniały bieżące wymogi społeczne i handlowe i by nie były bezcelowe, pozostając w tyle i stanowiąc przeszkodę dla pełnego wykorzystania potencjału branży kultury i branży twórczej w państwach członkowskich UE;

10. zauważa naturalny rozwój Internetu oraz coraz krótszy „cykl życia” technologii i w związku z tym wyraża przekonanie, że wszelkie inicjatywy mające na celu kontrolowanie rozwoju infrastruktury bez tworzenia alternatywnych modeli prowadzenia działalności gospodarczej będą zawsze spóźnione przynajmniej o jedno pokolenie i będą prawdopodobnie hamować rozwój branży kultury i branży twórczej państw członkowskich UE,

11. podkreśla znaczenie Konwencji UNESCO w sprawie ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego po 2005 r., stanowiącej istotny instrument, który gwarantuje utrzymanie w międzynarodowych ramach WTO wyjątków dla sektora kultury w międzynarodowym handlu towarami i usługami o charakterze kulturowym i twórczym.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia	26.1.2011
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	7 1 19
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	William (The Earl of) Dartmouth, Kader Arif, Daniel Caspary, Christofer Fjellner, Yannick Jadot, Metin Kazak, Bernd Lange, David Martin, Emilio Menéndez del Valle, Vital Moreira, Cristiana Muscardini, Godelieve Quisthoudt-Rowohl, Niccolò Rinaldi, Tokia Saïfi, Helmut Scholz, Peter Šťastný, Robert Sturdy, Gianluca Susta, Keith Taylor, Iuliu Winkler, Jan Zahradil, Pablo Zalba Bidegain, Paweł Zalewski
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	George Sabin Cutaş, Mário David, Jörg Leichtfried, Miloslav Ransdorf, Michael Theurer
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Patrice Tirolien

OPINIA Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (8.12.2010)

dla Komisji Kultury i Edukacji

w sprawie uwalniania potencjału przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej
(2010/2156 (INI))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Karima Delli

WSKAZÓWKI

Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych zwraca się do Komisji Kultury i Edukacji, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

A.     mając na uwadze, że branża kultury i branża twórcza stanowią dużą część gospodarki europejskiej i zatrudniają około pięć milionów osób, a dzięki skutkowi zwielokratniającemu innowacje, jaki zachodzi w tej dziedzinie, posiadają potencjał w zakresie tworzenia nowych miejsc pracy o wysokiej jakości, które nie będą mogły ulec delokalizacji;  mając na uwadze, że przedsiębiorstwa branży kultury i branży twórczej są głównym narzędziem realizacji celów określonych przez Unię Europejską na rzecz zatrudnienia oraz służącym rozwojowi społeczeństwa opartego na wiedzy i innowacji w ramach strategii Europa 2020, szczególnie poprzez inicjatywy na rzecz nowych miejsc pracy i polityki przemysłowej w dobie globalizacji; mając na uwadze, że należy stworzyć w tym celu otoczenie sprzyjające rozwojowi przedsiębiorstw z omawianej branży, które przyczyniają się do promowania tożsamości i różnorodności kultur na szczeblu lokalnym lub regionalnym, do rozwoju zatrudnienia i umiejętności wysokiej jakości, do konkurencyjności, do wykorzystania terenów i dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego oraz do innowacji technologicznej,

B.     mając na uwadze, że dostęp do wiedzy i treści w dziedzinie twórczej jest zasadniczym elementem praw podstawowych, takich jak poszanowanie różnorodności kulturowej, w szczególności dla najbardziej narażonych grup społecznych,

C.     mając na uwadze, że kreatywność zależy od dostępu do istniejących umiejętności, dzieł i treści twórczych,

D.     mając na uwadze, że brak harmonizacji odstępstw od prawa autorskiego hamuje w całej Europie przepływ produktów i usług powstałych na bazie wiedzy oraz zakłóca tworzenie nowych miejsc pracy w innowacyjnych sektorach w otoczeniu technologicznym poddanym stałym zmianom,

E.     mając na uwadze, że duża różnorodność statusu, jaki posiadają podmioty w sektorze kultury i twórczości – amatorzy, wolontariusze, pracownicy, obsługa techniczno-artystyczna pracująca na czas określony, indywidualni przedsiębiorcy itp. – oraz ich sposobów pracy odzwierciedla europejskie bogactwo, które należy zachować, zapewniając jednocześnie brak dyskryminacji podmiotów i ich dostęp do prawa pracy i praw socjalnych, żeby zagwarantować sprawiedliwe i regularne wynagrodzenie oraz zmniejszyć niepewność zatrudnienia,

1.      kładzie nacisk na konieczność zmniejszenia nierówności, jakie napotykają podmioty z branży kultury i branży twórczej, zwalczania coraz częstszych niekorzystnych umów o pracę i dyskryminacji w tych branżach, w szczególności w zakresie wynagrodzenia oraz dostępu do rynku pracy, zabezpieczenia społecznego, zasiłków dla bezrobotnych i urlopów macierzyńskich, a także na konieczność adekwatności zatrudnienia w stosunku do poziomu kwalifikacji; zwraca się do Komisji i do państw członkowskich o zbadanie zmian, które należałoby wprowadzić w celu dostosowania systemów zabezpieczenia społecznego do szczegółowych potrzeb podmiotów z branży kultury i z branży twórczej, zapewniając jednocześnie kryteria odpowiadające wymogom związanym z mobilnością geograficzną, przy uwzględnieniu częstego braku ciągłości, który charakteryzuje stosunki pracy w tym sektorze; zwraca się do Komisji i do państw członkowskich o zacieśnienie współpracy pomiędzy podmiotami z sektora kultury, edukacji i biznesu, aby ułatwiać wchodzenie na rynek pracy młodym osobom, a w szczególności młodym osobom znajdującym się w niekorzystnej sytuacji;

2.      uważa, że przede wszystkim należy skupić się na szczególnych warunkach zatrudnienia pracowników wiedzy, branży twórczej i branży kultury, których znaczenie dla innowacji w gospodarce europejskiej słusznie się podkreśla, nie biorąc jednak w wystarczającym stopniu pod uwagę specyfiki i cech tych zawodów wynikających z mobilności oraz braku ciągłości; w związku z tym zachęca Komisję do dalszej analizy tych aspektów oraz do przedstawienia propozycji w tym zakresie;

3.      podkreśla, że kultura jest podstawowym dobrem publicznym, niezbędnym, aby Europa mogła rozwijać się na wszystkich płaszczyznach oraz zwalczyć nacjonalizm i inne bariery; UE musi wspierać przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej za pomocą programów oraz przeznaczonych na ten cel funduszy gwarancyjnych.

4.      zauważa, że przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej działają w kontekście szybko zmieniającej się rzeczywistości, którą charakteryzuje szybki rozwój i coraz powszechniejsze stosowanie cyfrowych technologii informacyjno- komunikacyjnych na skalę światową;

5.      zwraca się do Komisji i do państw członkowskich o udzielenie odpowiedniego wsparcia małym, średnim i mikro-przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w branży kultury i w branży twórczej w Europie; nalega na wdrożenie strategii politycznych, które przyczyniłyby się do zachowania i tworzenia miejsc pracy w takich przedsiębiorstwach, biorąc pod uwagę fakt, iż stanowią one największą część przedsiębiorstw w branży kultury i w branży twórczej, oraz na ułatwianie im dostępu do finansowania, szczególnie do mikrokredytów;

6.      podkreśla, że PKT często przyczyniają się do ożywienia podupadających gospodarek lokalnych, sprzyjając pojawieniu się nowej działalności gospodarczej oraz tworzeniu nowych miejsc pracy, które wspomagają rozwój całych regionów europejskich;

7.      zwraca się do Komisji o poszanowanie i uznanie działań prowadzonych przez służby zajmujące się kulturą i organizacje nienastawione na zysk oraz w ramach inicjatyw prywatnych, które uczestniczą w rozwoju solidarnej gospodarki kreatywnej; wzywa Komisję i państwa członkowskie, żeby zachęcały do wypracowywania i utrwalania sprawdzonych wzorców, które mają na celu ułatwianie dostępu do kultury i treści twórczych młodym ludziom, bez względu na ich status (student, uczeń, stażysta, bezrobotny itp.) i grupom najbardziej narażonym; wśród wzorców tych można wymienić zniżki, abonamenty czy bezpłatną działalność kulturalną;

8.      uważa, że do branż, które zostały określone przez Zieloną Księgę jako należące do PKT należy dodać branżę mody oraz turystyki kulturalnej i zrównoważonego rozwoju; te dwa sektory charakteryzują się wysokim poziomem kreatywności i przedsiębiorczości, istotnych dla gospodarki i dla międzynarodowej konkurencyjności Europy.

9.      jest zdania, że koniecznie należy polepszyć umiejętności, zdolności i perspektywy zawodowe pracowników zatrudnionych w dziedzinie kultury i twórczości oraz zachęca państwa członkowskie, żeby wspierały programy uczenia się przez całe życie idące w tym kierunku;

10.    podkreśla wpływ sektora twórczego na zatrudnienie w Unii Europejskiej oraz nietypowy charakter stosunków pracy w tym sektorze w porównaniu do pracy etatowej;

11.    zauważa, że duża część pracy w sektorze twórczym odbywa się poza stosunkami pracy: w charakterze pracownika niezależnego albo drobnego przedsiębiorcy, co znacząco wpływa na zabezpieczenie społeczne i ochronę pracowników w tym sektorze;

12.    wzywa Komisję, by wspierała mobilność edukacyjną specjalistów z branży kultury i branży twórczej, w tym mobilność młodych przedsiębiorców; zachęca do inicjatyw Unii Europejskiej i państw członkowskich w zakresie mobilności, w szczególności studentów, uczniów, stażystów i młodych twórców, którzy już posiadają dyplom lub jeszcze się uczą, polegających na zachęcaniu do wymiany pomysłów i dobrych praktyk oraz na poprawie kwalifikacji językowych, a także rozwoju rezydencji i pracowni artystów, a także zwraca się do Unii Europejskiej i państw członkowskich o usunięcie przeszkód w swobodnym przemieszczaniu się osób i w uzyskaniu wiz, w szczególności w ramach wymian między artystami UE, a także o przeanalizowanie możliwości realizacji programów wymiany dla osób z tego sektora między państwami UE i państwami trzecimi w poszanowaniu zarówno prawodawstwa w zakresie dostępu do terytorium, jak i przepisów przeciwdziałających handlowi ludźmi; zwraca się do Komisji o to, by nasiliła walkę z przeszkodami dla swobodnego przemieszczania się w obrębie UE;

13.    wzywa Komisję i państwa członkowskie do przyznania szczególnego statusu zawodowego takim zawodom jak artysta, pisarz, twórca, określając wymogi dotyczące tych zawodów za pomocą odpowiednich instrumentów prawnych w zakresie zabezpieczenia społecznego, wspierania zatrudnienia, dostępu do oficjalnych i nieoficjalnych szkoleń. PTK istnieją dzięki artystom, pisarzom i twórcom, należy im więc pomóc, aby mogli w pełni wyrazić swój potencjał;

14.    wzywa do podjęcia odpowiednich działań w celu zniesienia ogromnych różnic na niekorzyść kobiet, jakie występują w warunkach zawodowych i płacach w PKT.

15.    podkreśla korzyści, jakie przynosi w przedsiębiorstwach, pracowniach itp. edukacja łącząca z jednej strony teoretyczną znajomość historii cywilizacji i techniki, a z drugiej strony stosowanej twórczości artystycznej i zarządzania dobrami kultury, tak że zwiększa to kwalifikacje w wymiarze teoretycznym i praktycznym;

16.    zwraca się do Komisji o wspieranie wspólnych programów badawczych i partnerskich między branżami kultury i twórczymi oraz sektorem edukacji, szkolenia i kształcenia przez całe życie, tym samym umożliwiając obywatelom rozwój umiejętności twórczych i międzykulturowych, ułatwiając stosowanie nowych technik i nowych narzędzi twórczych w sektorze nauczania, usprawniając system uczenia się przez całe życie, w szczególności dzięki Europejskiemu Funduszowi Społecznemu, z uwagi na gwałtowne zmiany technologiczne w tej dziedzinie, a z drugiej strony wspierając innowację w sektorze kultury i branży twórczej za pośrednictwem badań i edukacji; podkreśla, że edukacja i umiejętności międzykulturowe pomagają ludziom rozumieć inne kultury i w ten sposób przyczyniają się do poprawy integracji społecznej;

17.    podkreśla potrzebę wymiany informacji i sprawdzonych wzorców, zwiększenia oferty szkoleń, w szczególności w dziedzinie technologii cyfrowych i zarządzania przedsiębiorstwem, rozwoju nowych umiejętności i sprzyjania uczeniu się przez całe życie, np. poprzez ułatwianie dostępu do istniejących programów i funduszy europejskich, co pozwoli na poprawę dostępu do godnego zatrudnienia, zwiększenie i dostrzeżenie umiejętności twórców i pracowników sektora kultury i twórczości, które w dużym stopniu są dotknięte zmianami gospodarczymi i technologicznymi;

18.    przypomina, że zawody twórcze są jednym z filarów naszego dziedzictwa kulturowego i naszej gospodarki oraz że w związku z tym należy zapewnić trwałość za pomocą odpowiednich mechanizmów przekazywania umiejętności i kwalifikacji, jak podkreślono w rezolucji Parlamentu Europejskiego z 10 kwietnia 2008 r. w sprawie branży kultury w Europie;

19.    wzywa Komisję do wspierania stosowania, rozpowszechniania i rozwoju wolnego oprogramowania i otwartych standardów stanowiących potencjał innowacji, kreatywności, upowszechniania umiejętności i tworzenia miejsc pracy;

20.    podkreśla konieczność określenia polityki szkoleń dla PKT, które powinny brać pod uwagę zarówno aspekt oficjalny jak i nieoficjalny procesu uczenia się oraz rozwijać się jako kształcenie ustawiczne przez całe życie i być realizowane również dzięki wsparciu dla instytucji edukacyjnych działających w tej branży;

21.    zwraca się do Komisji o wezwanie państw członkowskich do ukończenia opracowywania systemu uznawania kwalifikacji zawodowych i szkoleń także w zakresie nowych umiejętności wymaganych przez PKT;

22.    wzywa do większego wsparcia promowania mobilności artystów i innych podmiotów w branży kultury, co pozwoli na stworzenie nowych kierunków i możliwości zatrudnienia;

23.    zachęca do wykorzystywania istniejących funduszy i programów europejskich (np. instrumentu mikrofinansowego) na cele rozwoju małych przedsiębiorstw i mikroprzedsiębiorstw w branży kultury i branży twórczej w celu optymalizacji wsparcia dla przedsiębiorstw, ułatwiając dostęp do informacji dotyczących możliwości finansowania, i uproszczenia procedur składania wniosków;

24.    zwraca się do Komisji o wezwanie państw członkowskich do wspierania kształcenia artystycznego i kreatywności; w szczególności zwraca się do Komisji o uzupełnienie istniejących programów, zwłaszcza programów Erasmus, Comenius i MEDIA, przewidując linie budżetowe przeznaczone na rzecz artystów, studentów i nauczycieli szkół artystycznych i młodych pracowników branży twórczej poprzez różne formy wymiany, opieki, mobilności lub rezydencji;

25.    wzywa Komisję do wspierania inwestycji w programy europejskie skierowane do PKT, w tym non-profit, zarówno w formie środków, jak i poprzez określenie programów szczegółowych, analogicznie do programu MEDIA; zwraca się również do Komisji o zbadanie szczególnych procedur dostępu do istniejących zasobów, w szczególności do Europejskiego Funduszu Społecznego;

26.    wzywa państwa członkowskie do wspierania dostępności szkoleń menedżerskich, biznesowych i na rzecz przedsiębiorczości dostosowanych specjalnie do potrzeb specjalistów z sektora kultury oraz branży twórczej i umożliwiających zdobycie umiejętności komunikacyjnych i w zakresie przedsiębiorczości wymaganych w stale zmieniającym się otoczeniu społeczno-ekonomicznym;

27.    zachęca państwa członkowskie do zapewnienia odpowiedniego poziomu zabezpieczenia społecznego i dostatecznego dochodu minimum, a zwłaszcza ubezpieczenia od utraty pracy, ubezpieczenia zdrowotnego i urlopu macierzyńskiego odpowiadających świadczeniom przyznawanym wszystkim innym pracownikom, oraz do zbadania szczegółowych proaktywnych i aktywnych środków polityki zatrudnienia, które powinny stanowić gwarancję ciągłości dochodu w sytuacjach braku ciągłości zatrudnienia, która charakteryzuje branżę kultury i branżę twórczą, oraz być środkiem emancypacji indywidualnej i zbiorowej; uważa ponadto, że płaca minimalna może być narzędziem pozwalającym na zagwarantowanie takiego poziomu zabezpieczenia społecznego i że można również łączyć ją z rozwojem programów szkoleniowych;

28.    zwraca się do Komisji o wspieranie programu godnej pracy MOP oraz o zapewnienie godnych warunków pracy, żeby zmniejszyć nierówności społeczne, przeciwdziałać dyskryminacji oraz polepszyć zdrowie i bezpieczeństwo w pracy w dziedzinie kultury i twórczości;

29.    podkreśla, że branża kultury i branża twórcza często przyczyniają się do ożywienia podupadających gospodarek lokalnych, sprzyjając pojawianiu się nowej działalności gospodarczej, tworzeniu nowych trwałych miejsc pracy i zwiększaniu atrakcyjności europejskich regionów i miast, w celu spójności społecznej i terytorialnej;

30.    w celu zapewnienia trwałości zatrudnienia w sektorze twórczym zwraca się do Komisji, żeby dopilnowała, by zapewniono wystarczającą ochronę przed piractwem dzieł; w obliczu już utraconych miejsc pracy w sektorze oraz zagrożeń na przyszłość sądzi, że w dziedzinie prawa autorskiego należy przyznać wystarczającą ochronę, która zapewni trwałość zatrudnienia w tym sektorze w Europie;

31.    uznaje znaczenie ochrony praw własności intelektualnej i skutecznego podejścia do naruszeń tych praw; uważa, że takie naruszenia stanowią zagrożenie dla rentowności sektora, mimo że prawa własności intelektualnej są gwarancją dochodu i zatrudnienia w sektorze kultury i branży twórczej;

32.    uznaje znaczenie edukacji dla zdobywania potrzebnych w tym sektorze umiejętności w zakresie przedsiębiorczości.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia	2.12.2010
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	38 5 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Regina Bastos, Jean-Luc Bennahmias, Mara Bizzotto, Milan Cabrnoch, David Casa, Derek Roland Clark, Sergio Gaetano Cofferati, Marije Cornelissen, Frédéric Daerden, Karima Delli, Sari Essayah, Richard Falbr, Ilda Figueiredo, Pascale Gruny, Thomas Händel, Marian Harkin, Roger Helmer, Nadja Hirsch, Vincenzo Iovine, Liisa Jaakonsaari, Danuta Jazłowiecka, Ádám Kósa, Jean Lambert, Veronica Lope Fontagné, Olle Ludvigsson, Elizabeth Lynne, Thomas Mann, Elisabeth Morin-Chartier, Csaba Őry, Elisabeth Schroedter, Joanna Katarzyna Skrzydlewska, Jutta Steinruck, Traian Ungureanu
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Raffaele Baldassarre, Vilija Blinkevičiūtė, Edite Estrela, Julie Girling, Sergio Gutiérrez Prieto, Filiz Hakaeva Hyusmenova, Antigoni Papadopoulou, Evelyn Regner, Birgit Sippel, Csaba Sógor

OPINIA Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (10.2.2011)

dla Komisji Kultury i Edukacji

w sprawie uwalniania potencjału przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej
(2010/2156 (INI))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Ivo Belet

WSKAZÓWKI

Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii zwraca się do Komisji Kultury i Edukacji, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

1.  uznaje przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej, które zapewniają 5 mln miejsc pracy i 2,6% PKB UE, za jedną z głównych sił napędowych wzrostu w UE tworzącą miejsca pracy, odgrywającą istotną rolę w globalnych łańcuchach wartości, pobudzającą innowacje, stanowiącą wartość dodaną jako czynnik spójności społecznej i skuteczne narzędzie przeciwdziałania obecnej recesji;

2.  wzywa Komisję do dalszych wysiłków na rzecz lepszego zdefiniowania przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej w celu dogłębnego przeanalizowania ich wpływu na długoterminowy wzrost i konkurencyjność międzynarodową, a także by jeszcze bardziej zachęcać do uznania specyfiki tego sektora;

3.  podkreśla znaczenie sprawnego wdrożenia i pomyślnej realizacji inicjatywy dotyczącej agendy cyfrowej dla umożliwienia przedsiębiorstwom z branży kultury i branży twórczej pełnego wykorzystywania i pomyślnego dostosowania się do wszystkich możliwości, jakie stwarzają szerokie pasmo o dużym zasięgu i prędkości oraz nowe technologie bezprzewodowe;

4.  wzywa Komisję i państwa członkowskie, by zapewniły przedsiębiorstwom z branży kultury i branży twórczej większe możliwości wykorzystywania rynków internetowych i umożliwiły artystom czerpanie korzyści ze środowiska cyfrowego;

5.  podkreśla znaczenie interoperacyjności oraz standardów tworzenia równych warunków dostępu dla nowych platform i narzędzi oraz znaczenie opracowania norm, które przyczynią się do stworzenia rynku sprzyjającego innowacji oraz unikania systemów, które mogłyby ograniczyć dostęp do zróżnicowanych treści;

6.  apeluje do Komisji, w kontekście agendy cyfrowej, o wspieranie MŚP z branży kultury i branży twórczej w dążeniu do rozwoju konkurencyjnych, przyjaznych dla konsumenta i innowacyjnych internetowych modeli działalności opartych na współfinansowaniu i podziale ryzyka między te przedsiębiorstwa i pośredników;

7.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do pobudzania publicznych i prywatnych inwestycji w branży kultury i branży twórczej celem tworzenia i rozwijania łatwych do powielenia technologii służących poprawie oszczędności energii i wydajności energetycznej;

8.  wzywa do utworzenia prawdziwego europejskiego jednolitego rynku twórczości, który umożliwi przedsiębiorstwom z branży kultury i branży twórczej rozwijanie działalności i dotarcie do większej liczby potencjalnych klientów, pomoże im w opracowywaniu nowych długoterminowych strategii na rzecz twórczości, rozpowszechniania i wykorzystania, a także wesprze mobilność, wymianę i współpracę osób działających w branży kultury i branży twórczej, w szczególności poprzez stworzenie platform przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej;

9.  podkreśla, że polityka UE w zakresie innowacji ma do odegrania rolę we wspieraniu innowacyjnego, technicznego, gospodarczego i środowiskowego potencjału kreatywnych MŚP i musi uwzględnić ważną rolę, jaką odgrywają branże twórcze w urzeczywistnianiu kreatywnego społeczeństwa przyjaznego innowacjom; apeluje w związku tym do Komisji i państw członkowskich o dopilnowanie, by procedury zamówień publicznych nie powodowały niepotrzebnych kosztów i biurokracji obciążających MŚP;

10. podkreśla, że prawa własności intelektualnej są podstawowym składnikiem majątku przedsiębiorstw branży twórczej oraz czynnikiem pobudzającym indywidualną kreatywność i inwestycje w twórczość; apeluje zatem, aby stworzyć systemy pomagające przedsiębiorstwom z branży kultury i branży twórczej w dostosowaniu się do cyfrowej transformacji poprzez nowe usługi internetowe oparte na nowych formach zarządzania prawami, które będą wspierać prawa autorskie, takie jak rozszerzone systemy licencji zbiorowych i proste systemy oparte na punktach kompleksowej obsługi w zakresie nabywania praw; apeluje również o stworzenie racjonalnych ram prawnych regulujących ochronę i egzekwowanie praw własności intelektualnej;

11. przyznaje, że brak dostępu do źródeł finansowania jest podstawową przeszkodą w rozwoju dla wielu przedsiębiorstw z branż twórczych; podkreśla pilną potrzebę finansowania inicjatyw na rzecz branży twórczej, aby umocnić przedsiębiorstwa tego sektora; skazuje na fakt, że – ze względu na charakter przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej – najodpowiedniejszymi formami finansowania są: inwestycje na niepublicznym rynku kapitałowym, inwestor indywidualny, finansowanie o charakterze mieszanym; podkreśla również w tym kontekście potencjał Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI) i Europejskiego Funduszu Inwestycyjnego (EFI) w zakresie wspierania branży twórczej, głównie poprzez wspieranie MŚP;

12. proponuje wykorzystanie ram Europejskiego Stowarzyszenia Branż Twórczych (ECIA) jako platformy dostępu do międzynarodowego doradztwa w zakresie gotowości inwestycyjnej i długoterminowych strategii działalności handlowej, dostępu do pożyczek, funduszy gwarancyjnych, transgranicznych inwestycji prywatnych, oraz apeluje o zbadanie możliwości utworzenia banku branż twórczych; przyznaje ponadto skuteczność programów UE, takich jak program na rzecz innowacji i konkurencyjności, w zakresie umożliwiania MŚP dostępu do finansowania oraz proponuje, by Komisja oceniła możliwość opracowania podobnych specjalnych programów dla przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej;

13. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w sztandarowej inicjatywie strategii „Europa 2020” Komisja Europejska zobowiązała się do utworzenia europejskiej komisji kierującej ds. wzornictwa (European Design Leadership Board), która zostanie wezwana do przedstawienia w terminie jednego roku propozycji umocnienia roli wzornictwa w polityce innowacyjnej;

14. przypomina, że Fundusz Spójności i fundusze strukturalne oferują ogromne możliwości finansowania w zakresie kultury, kreatywność i innowacji w całej UE; z przykrością stwierdza jednak, że przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej zdawały się korzystać do tej pory z takiego finansowania jedynie w ograniczonym zakresie; wzywa w związku z tym państwa członkowskie i Komisję, by ułatwiały dostęp do finansowania za pośrednictwem tych instrumentów oraz zwiększyły świadomość i lepiej informowały na temat dostępnych możliwości;

15. zwraca uwagę na potrzebę zapewnienia bardziej korzystnego środowiska podatkowego i inwestycyjnego, co wiązałoby się z ponownym rozważeniem obowiązujących przepisów dotyczących podatku VAT (w tym ogromnej rozbieżności między stawkami internetowymi i tradycyjnymi) oraz rozszerzenie zakresu systemów wykorzystywania kombinacji ulg podatkowych;

16. proponuje, by zdefiniować w ramach Europejskiego Roku Wolontariatu program działania poświęcony wspieraniu i współpracy transgranicznej w dziedzinie kultury;

17. wzywa państwa członkowskie i Komisję do podjęcia działań na rzecz zwiększenia świadomości inwestorów odnośnie do wartości gospodarczej i dużego potencjału przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej w celu zwiększenia konkurencyjności europejskiej gospodarki, na przykład poprzez opracowanie wytycznych dotyczących ogólnoeuropejskiego planu operacyjnego dla twórczych i kulturowych projektów/usług/prac oraz szczegółowych wskaźników wykonania, które mogą ułatwić techniczną i ekonomiczną ocenę inwestycji w tym sektorze, unikając niepotrzebnych kosztów i biurokracji obciążających MŚP;

18. podkreśla znaczenie kultury i twórczości kulturalnej dla społeczeństwa i naszej wspólnej europejskiej tożsamości, poprzez umacnianie wartości, które stanowią element naszej zbiorowej pamięci i dziedzictwa;

19. podkreśla znaczenie rozbudowywania europejskiej biblioteki cyfrowej i rozwijania jej jako centralnego narzędzia wspierania dziedzictwa kulturowego Europy, europejskiej pamięci zbiorowej i twórczości, a także jako punktu wyjścia dla działalności edukacyjnej, kulturalnej, innowacyjnej i przedsiębiorczości; zwraca uwagę na fakt, że twórcza wymiana jest jednym z filarów naszego dziedzictwa kulturalnego i naszej gospodarki oraz że w związku z tym należy zapewnić jej trwałość za pomocą odpowiednich mechanizmów przekazywania wiedzy i umiejętności;

20. podkreśla znaczenie programów edukacyjnych, które skupiają się na szkoleniu zawodowym, rozwijaniu pomysłów i historii, umiejętności internetowych, zdolności technicznych, biznesowych i marketingowych, w tym wykorzystywania sieci społecznych i umiejętności robotników; zwraca uwagę na potencjał ścisłej współpracy i dialogu między przedsiębiorstwami z branży kultury i branży twórczej, uniwersytetami, ośrodkami badawczymi, uczelniami i instytucjami artystycznymi w celu realizacji wspólnych programów szkoleniowych i stworzenia możliwości uczenia się przez całe życie; zachęca w związku z tym państwa członkowskie i regiony do umożliwienia takiej współpracy, opracowania strategii politycznych, które łączą inwestycje strukturalne z inwestycjami w kapitał ludzki oraz do zbadania ewentualnych programów kuponów innowacyjności, by pomagać MŚP z branży twórczej i branży kultury oraz indywidualnym osobom w zdobywaniu umiejętności zawodowych.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia	10.2.2011
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	45 4 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Jean-Pierre Audy, Zigmantas Balčytis, Ivo Belet, Bendt Bendtsen, Reinhard Bütikofer, Maria Da Graça Carvalho, Jorgo Chatzimarkakis, Giles Chichester, Pilar del Castillo Vera, Christian Ehler, Lena Ek, Ioan Enciu, Gaston Franco, Adam Gierek, Norbert Glante, Fiona Hall, Romana Jordan Cizelj, Arturs Krišjānis Kariņš, Lena Kolarska-Bobińska, Bogdan Kazimierz Marcinkiewicz, Marisa Matias, Jaroslav Paška, Anni Podimata, Miloslav Ransdorf, Herbert Reul, Teresa Riera Madurell, Michèle Rivasi, Jens Rohde, Paul Rübig, Amalia Sartori, Konrad Szymański, Britta Thomsen, Evžen Tošenovský, Ioannis A. Tsoukalas, Claude Turmes, Vladimir Urutchev, Adina-Ioana Vălean, Kathleen Van Brempt, Alejo Vidal-Quadras
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Maria Badia i Cutchet, Antonio Cancian, Françoise Grossetête, Cristina Gutiérrez-Cortines, Yannick Jadot, Ivailo Kalfin, Bernd Lange, Mario Pirillo, Vladimír Remek, Silvia-Adriana Ţicău

OPINIA Komisji Rozwoju Regionalnego (3.3.2011)

dla Komisji Kultury i Edukacji

w sprawie uwalniania potencjału przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej
(2010/2156 (INI))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Oldřich Vlasák

WSKAZÓWKI

Komisja Rozwoju Regionalnego zwraca się do Komisji Kultury i Edukacji, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

1.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że branża kultury i branża twórcza, które stanowią ważny element lokalnej i regionalnej atrakcyjności oraz wizji rozwoju gospodarczego, społecznego i terytorialnego, zostały uznane w zielonej księdze za instrument rozwoju lokalnego i regionalnego, a ponadto zauważa, że w większości państw członkowskich organy lokalne i regionalne odpowiadają za sektory wymieniane w kontekście tych branż, szczególnie zaś za kulturę, badania, edukację, turystykę i zatrudnienie, w związku z czym należy podkreślić istotną rolę, jaką odgrywają one w tym sektorze;

2.  zauważa, że infrastruktura i usługi branży kultury i branży twórczej odgrywają ważną rolę w rozwoju warunków strukturalnych miast i miasteczek, w tworzeniu otoczenia sprzyjającego inwestycjom, a w szczególności w odnowie i rewitalizacji starych okręgów przemysłowych, ponadto zauważa, że dziedzictwo kulturowe stanowi wartość dodaną oraz umożliwia indywidualny rozwój i odnowę obszarów wiejskich, zwłaszcza dzięki wkładowi w turystykę na tych obszarach oraz zapobieganie ich wyludnianiu się; uważa również, że jest to niezwykle istotny czynnik w kontekście strategii odnowy starych okręgów przemysłowych oraz w polityce określania nowych sektorowych dziedzin turystyki, a także w definiowaniu na nowo tradycyjnej turystyki; w związku z tym uważa, że tworzenie przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej oraz rozwój tych już istniejących należy wspierać za pośrednictwem krajowych, regionalnych i lokalnych strategii rozwoju we współpracy z organami publicznymi reprezentującymi różne obszary polityki, z MŚP i odnośnymi przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego;

3.  uważa, że projekty związane z kulturą i twórczością mogą nie tylko poprawić warunki strukturalne słabiej rozwiniętych regionów, przyczyniając się w ten sposób do poprawy spójności terytorialnej w UE, lecz także bezpośrednio podtrzymywać konkurencyjność i sprzyjać tworzeniu miejsc pracy we wszystkich regionach dzięki temu, że oferują ogromny potencjał nowego wzrostu i miejsc pracy za sprawą innowacji, zwłaszcza dla MŚP; w związku z tym wzywa Komisję, państwa członkowskie, regiony i organy lokalne do jak najszerszego wykorzystywania istniejących programów pomocowych UE, takich jak polityka spójności i polityka strukturalna, rozwój obszarów wiejskich w ramach wspólnej polityki rolnej, ramowy program badań, program ramowy na rzecz konkurencyjności i innowacji itd., a także do opracowywania nowych projektów propagujących różnorodność kulturową i kreatywność (w tym projektów obejmujących języki i kulturę na szczeblu regionalnym), a także konkurencyjność i innowację; zwraca się do Komisji i państw członkowskich o wykorzystanie istniejących mechanizmów pomocy technicznej do propagowania na szczeblu regionalnym i lokalnym wiedzy o problemach związanych z wdrażaniem;

4.  odkreśla, że kultura ma do odegrania istotną rolę w zakresie zrównoważonego rozwoju terenów transgranicznych, i jest świadomy, że infrastruktura i usługi branży kultury i branży twórczej mogą przyczynić się do osiągnięcia spójności terytorialnej; uważa, że pobudzanie kultury i twórczości stanowi integralną i wymagającą wsparcia część współpracy terytorialnej; wzywa wszystkie organy zaangażowane na szczeblu lokalnym, aby wykorzystały programy współpracy terytorialnej do wykorzystywania i przekazywania najlepszych praktyk w celu rozwoju branży kultury i branży twórczej; wzywa Komisję i państwa członkowskie do zidentyfikowania dostępnej wiedzy na temat praktyk, potrzeb i pozytywnych doświadczeń dotyczących transgranicznej i terytorialnej współpracy w zakresie kultury i twórczości, do uzyskania szczególnej wiedzy specjalistycznej w dziedzinie kultury, twórczości i terytoriów transgranicznych (zwłaszcza w mało zbadanych dziedzinach, takich jak związek między kulturą, kreatywnością i gospodarką) oraz do opracowania transgranicznych strategii zarządzania dziedzictwem i zasobami kulturowymi;

5.  zauważa, że infrastruktura sieciowa, taka jak szybkie połączenia szerokopasmowe i internetowe, ma szczególne znaczenie i jest zasadniczym warunkiem rozwoju branży kultury i branży twórczej, ponieważ zmniejsza utrudnienia wynikające z lokalizacji, a ponadto zauważa, że technologia jest podstawową siłą napędową tego sektora; przyjmuje z zadowoleniem planowane działania mające na celu wzmocnienie roli przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej jako katalizatorów innowacji i zmian strukturalnych w ramach inicjatyw przewodnich „Unia innowacji” i „Europejska agenda cyfrowa”; podkreśla znaczenie TIK dla branży kultury i branży twórczej oraz kreatywny związek między inwestycjami, technologią, innowacjami, przedsiębiorczością i handlem, a także zwraca się do Komisji i państw członkowskich o wspieranie dostępu do nowych technologii TIK oraz stosowania ich w branży kultury i branży twórczej, o propagowanie infrastruktury szerokopasmowej, a także – gdy w całej Europie dostępne już będą kompleksowe, podstawowe usługi szerokopasmowe – o zapewnienie również na obszarach wiejskich odpowiednich sieci szybkiego i ultraszybkiego dostępu oraz innych form opłacalnych połączeń internetowych w celu zagwarantowania w perspektywie długofalowej zrównoważonego rozwoju tych obszarów;

6.  wskazuje, że mobilność stanowi kluczowy czynnik rozwoju branży kultury i branży twórczej, umożliwiający im wyjście poza kontekst lokalny i regionalny oraz dostęp do szerszego rynku w UE i na świecie; odnotowuje w związku z tym znaczenie, jakie dla ułatwiania mobilności mają inicjatywy UE, jak na przykład program miast partnerskich i program Leonardo da Vinci; uważa, że Komisja mogłaby poświęcać więcej uwagi partnerstwom między miastami, gminami i regionami, które od wielu lat są doskonałym forum współpracy w dziedzinie kultury i twórczości oraz wymiany informacji; wzywa Komisję, aby we współpracy z europejskimi stowarzyszeniami organów lokalnych i regionalnych wspierała nowoczesne i wysokiej jakości inicjatywy i wymiany partnerskie z udziałem wszystkich grup społeczeństwa, podejmowała działania na rzecz usunięcia przeszkód prawnych i administracyjnych oraz wspierała inicjatywy mające na celu propagowanie i zwiększanie mobilności artystów, dzieł i twórców kultury;

7.  podkreśla szerokie uznanie dla inicjatywy Europejskiej Stolicy Kultury jako „laboratorium” rozwoju miast za pośrednictwem kultury i zwraca się do Komisji o propagowanie tej inicjatywy oraz zapewnienie odpowiednich warunków przekazywania najlepszych praktyk, współpracy kulturalnej i stworzenia sieci wymiany doświadczeń na temat możliwości branży kultury i branży twórczej, aby wykorzystać w pełni potencjał tych sektorów;

8.  zaleca, by Komisja oceniła wpływ funduszy strukturalnych oraz istniejących i przyszłych programów w dziedzinie kultury, badań, turystyki, mediów audiowizualnych, młodzieży, edukacji i szkoleń zawodowych, a także czynników, które uniemożliwiają lub ograniczają wykorzystanie dostępnych środków, i by tym samym wyciągnęła wnioski na podstawie doświadczeń politycznych oraz istniejących projektów i badań w celu opracowania polityki spójności na okres po 2013 r., która pomogłaby wykorzystać pełny potencjał sektora kultury, a zwłaszcza branży twórczej, a ponadto by uznała zalety dynamicznej branży kultury i branży twórczej dla zwiększenia konkurencyjności UE w skali światowej przez stworzenie otoczenia, w którym propaguje się i docenia kreatywność, innowacje i przedsiębiorczość; wzywa państwa członkowskie, aby we wczesnej fazie negocjacji w sprawie przepisów oraz programów korzystających z funduszy strukturalnych zaangażowały organy regionalne i lokalne, tak aby umożliwić odpowiednio wczesne podjęcie rozmów na poszczególnych szczeblach administracji; podkreśla potrzebę prostszej struktury funduszy, funkcjonującej w oparciu zharmonizowane przepisy i stanowiącej ogólną zasadę przyszłej polityki spójności, tak aby zwiększyć zdolności administracyjne odnośnych organów i uniknąć zniechęcania się potencjalnych partnerów do udziału w projektach;

9.  ponownie zwraca uwagę na różnorodność kulturową Europy, a zwłaszcza jej bogate dziedzictwo języków i kultur regionalnych, i zauważa, że branża kultury i branża twórcza mają zasadnicze znaczenie dla priorytetu strategii „Europa 2020” dotyczącego inteligentnego wzrostu; podkreśla w tym kontekście znaczenie „inteligentnej specjalizacji” gmin i regionów; celem pełnego wykorzystania twórczego potencjału Europy i pobudzenia konkurencyjności przedsiębiorstwa branży twórczej powinny tworzyć klastry konkurencyjne w skali międzynarodowej, aby zyskać lepsze możliwości wprowadzania pomysłów na rynek i przekształcania ich w przyjazne dla użytkowników i atrakcyjne produkty w celu uzyskania w tym sektorze względnej przewagi w skali globalnej do roku 2020 i później; zachęca Komisję i państwa członkowskie do wspierania inicjatyw i produkcji w dziedzinie kultury i twórczości, które umożliwiają tworzenie miejsc pracy i rozwój gospodarczy, w skoordynowany sposób i w oparciu o potrzeby lokalne i regionalne w celu uzyskania większej efektywności;

10. przypomina, że istnienie tkanki dynamicznych MŚP jest podstawą zróżnicowanego i wysokiej jakości sektora kultury i rekreacji; wzywa, by w przyszłości sektor MŚP i kapitał prywatny odgrywały większą rolę we wdrażaniu projektów i środków w branży kultury i branży twórczej, szczególnie za pośrednictwem partnerstw publiczno-prywatnych i przez maksymalne wykorzystanie instrumentów finansowych EBI i EFI, gwarancje kredytowe oraz wspieranie udziału kapitału wysokiego ryzyka w innowacyjnych nowych przedsiębiorstwach z branży kultury i branży twórczej; wzywa Komisję do uproszczenia przepisów dotyczących funkcjonowania tych instrumentów, gdyż ich obecna złożoność ogranicza ich wykorzystanie; zwraca się do państw członkowskich o ich szersze wykorzystywanie jako środków podnoszenia jakości projektów i zwiększania uczestnictwa podmiotów prywatnych, zwłaszcza MŚP, w projektach europejskich;

11. uznając wyjątkowy ponadsektorowy charakter branży kultury i branży twórczej, wzywa Komisję, w koordynacji z Eurostatem, do kontynuacji starań na rzecz lepszego zdefiniowania sektora i dokładniejszego odzwierciedlenia go w statystykach (rozwój nowych modeli i metodologii gromadzenia danych jakościowych i ilościowych, poprawa ich porównywalności oraz jakości procesów ich gromadzenia);

12. wzywa Komisję do kontynuacji wysiłków służących wspieraniu, propagowaniu i ułatwianiu rozwoju kultury i twórczości przez propagowanie lepiej rozwiniętego systemu współpracy między państwami członkowskimi i instytucjami UE, którego podstawą będzie wymiana doświadczeń w zakresie sprawdzonych praktyk, a ponadto zaleca, by Komisja włączyła organy lokalne i regionalne w proces działań następczych związanych z zieloną księgą, zgodnie z zasadą pomocniczości.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia	28.2.2011
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	33 1 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	François Alfonsi, Luís Paulo Alves, Charalampos Angourakis, Jean-Paul Besset, Alain Cadec, Salvatore Caronna, Rosa Estaràs Ferragut, Danuta Maria Hübner, Seán Kelly, Evgeni Kirilov, Constanze Angela Krehl, Ramona Nicole Mănescu, Riikka Manner, Iosif Matula, Erminia Mazzoni, Lambert van Nistelrooij, Jan Olbrycht, Wojciech Michał Olejniczak, Markus Pieper, Tomasz Piotr Poręba, Monika Smolková, Georgios Stavrakakis, Nuno Teixeira, Michail Tremopoulos, Oldřich Vlasák, Kerstin Westphal, Hermann Winkler
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Karima Delli, Karin Kadenbach, Andrey Kovatchev, Marie-Thérèse Sanchez-Schmid, Patrice Tirolien, Derek Vaughan
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Stanimir Ilchev

OPINIA Komisji Prawnej (1.3.2011)

dla Komisji Kultury i Edukacji

w sprawie uwalniania potencjału przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej
(2010/2156 (INI))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Cecilia Wikström

WSKAZÓWKI

Komisja Prawna zwraca się do Komisji Kultury i Edukacji, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

A. mając na uwadze, że przedsiębiorstwa z branży kultury i branży twórczej odgrywają kluczową rolę w promowaniu różnorodności kulturalnej i pluralizmu, lecz również przyczyniają się w dużym stopniu do odnowy gospodarczej, do tworzenia nowych miejsc pracy oraz zrównoważonego rozwoju, jak również do konkurencyjności europejskiej gospodarki; mając na uwadze, że małe i średnie przedsiębiorstwa są kluczowymi graczami w tym sektorze,

B.  mając na uwadze, że aby rozwijać się europejska branża kultury i branża twórcza wymagają nowoczesnego, przystępnego i pewnego pod względem prawnym systemu ochrony praw własności intelektualnej,

C. mając na uwadze, że technologiczne osiągnięcia w zakresie technologii informacji i komunikacji w żaden sposób nie zmieniają podstawowej potrzeby ochrony praw własności intelektualnej,

D. mając na uwadze, że lepsze przestrzeganie istniejących ram prawnych chroniących takie prawa oraz reformy związane m.in. z uproszczeniem procedur licencjonowania w sektorach przemysłu kultury są wymagane, aby w pełni wykorzystać możliwości, jakie oferują nowe rozwiązania, gwarantując jednocześnie zrównoważony systemy ochrony praw, który uwzględnia interesy zarówno twórców, jak i konsumentów,

E.  mając na uwadze, że fragmentacja rynku stanowi coraz większą przeszkodę dla rozwoju usług online, gdyż dostawcy treści dążą do oferowania produktów działalności twórczej na rynku w całej UE,

F.  mając na uwadze, że fragmentacja ta oznacza, iż konsumenci zainteresowani transgranicznym dostępem do treści twórczych muszą pokonać znaczne przeszkody lub szukają alternatywnych, aczkolwiek nie zawsze legalnych sposobów dostępu, co przynosi szkodę w procesie wykorzystania treści twórczych i staje na przeszkodzie rzeczywistemu rozwojowi wewnętrznego rynku cyfrowego,

G. mając na uwadze, że nowoczesny system znaków towarowych UE jest niezbędny, by chronić wartość, jaką stanowią poczynione przez przedsiębiorstwa europejskie inwestycje w dziedzinie projektowania, twórczości i innowacyjności,

1.  kładzie nacisk na konieczność skutecznego egzekwowania praw własności intelektualnej zarówno w środowisku offline, jak i online oraz podkreśla w związku z tym, że wszelkie środki należy poddać wnikliwej ocenie celem zagwarantowania ich skuteczności, proporcjonalności i zgodności z Kartą Praw Podstawowych Unii Europejskiej;

2.  podkreśla, że wysiłki na rzecz przeciwdziałania naruszaniu praw autorskich muszą cieszyć się uznaniem społeczeństwa i być lepiej rozumiane przez konsumentów, aby nie zaistniało ryzyko spadku poparcia społeczeństwa dla praw własności intelektualnej;

3.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do wspierania wymiany najlepszych wzorców w zakresie skutecznych metod w celu podniesienia świadomości na temat wpływu naruszania praw własności intelektualnej;

4.  odnotowuje, że fragmentacja rynku w branży kultury i branży twórczości jest częściowo spowodowana różnorodnością kulturową i preferencjami językowymi użytkowników;

5.  podkreśla, że obecne praktyki wydawania licencji przyczyniają się do fragmentacji wewnętrznego rynku UE; zauważa, że chociaż dokonano postępów, nie zajęto się kwestią zapotrzebowania konsumentów na wieloterytorialne i szerokorepertuarowe licencje na wykorzystanie transgraniczne i online;

6.  podkreśla, że skuteczniejszy i tańszy proces licencjonowania dzięki interoperacyjnym platformom technologicznym zagwarantuje szersze rozpowszechnienie treści kulturalnych i twórczych oraz wyższe tantiemy dla twórców, przy jednoczesnych korzyściach dla pośredników i usługodawców;

7.  przypomina, że celem UE jest promowanie branży kultury i branży twórczej, zarówno online, jak i offline; celem powinno być powszechne użycie paneuropejskich licencji zgodnie z zapotrzebowaniem rynku i konsumentów; jeśli nie uda się tego osiągnąć w krótkim czasie, należy przeprowadzić kompleksową ocenę niezbędnych przepisów prawnych w celu zajęcia się wszelkimi potencjalnymi przeszkodami w tworzeniu skutecznego wewnętrznego rynku UE, łącznie z zasadą terytorialności;

8.  podkreśla, że przepisy dotyczące podatku VAT i brak dostępnych form płatności przy sprzedaży online również stanowią przeszkodę w prawidłowym funkcjonowaniu rynku wewnętrznego oraz że należy pilnie rozpatrzyć te kwestie;

9.  wzywa w związku z tym Komisję do jak najszybszego przedstawienia konkretnych wniosków legislacyjnych na temat tego, jak rozwiązać te kwestie, aby wyeliminować istniejące przeszkody w rozwoju rynku wewnętrznego, w szczególności w środowisku online, przy poszanowaniu zapotrzebowania konsumentów i różnorodności kulturowej;

10. zwraca uwagę na potrzebę rozwiązania nareszcie kwestii niedostatku książek dla osób niedowidzących i innych osób z zaburzeniami odczytu druku; przypomina Komisji i państwom członkowskim o ich obowiązku, zgodnie z konwencją ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, podjęcia wszelkich odpowiednich środków w celu zagwarantowania osobom niepełnosprawnym dostępu do materiałów kulturalnych w dostępnym dla nich formacie, oraz dopilnowania, by prawa chroniące prawa własności intelektualnej nie stanowiły nieuzasadnionej i dyskryminującej przeszkody w dostępie osób niepełnosprawnych do materiałów kulturalnych; wzywa Komisję do czynnych i konstruktywnych działań w ramach Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO), aby uzgodnić obowiązujące normy prawne w oparciu o propozycję traktatu przygotowaną przez Światowy Związek Osób Niewidomych i złożoną przez WIPO w 2009 r.;

11. podkreśla potrzebę rozwiązania kwestii dzieł sierocych; z zadowoleniem przyjmuje zamiar Komisji przedstawienia propozycji w tej kwestii; zauważa, że problem dzieł sierocych i „czarnych dziur 20. wieku” nie ogranicza się do produktów drukowanych, takich jak książki i magazyny, lecz dotyczy wszystkich rodzajów utworów, w tym fotografii, muzyki i utworów audiowizualnych;

12. wzywa Komisję do zachęcania do udzielania wsparcia finansowego dla inicjatyw sektora prywatnego, tak aby utworzyć powszechnie dostępne bazy danych praw autorskich i repertuarów w odniesieniu do repertuarów muzycznych, audiowizualnych i innych; takie bazy danych zwiększą przejrzystość i usprawnią procedury nadawania praw;

13. wzywa Komisję do wspierania utworzenia sprawiedliwych, bezstronnych i skutecznych alternatywnych metod rozwiązywania sporów dla wszystkich zainteresowanych stron;

14. z zadowoleniem przyjmuje przeprowadzony przez Komisję przegląd systemu znaków towarowych UE i zachęca Komisję do dopilnowania, by podjęto właściwe kroki celem zagwarantowania jednakowego stopnia ochrony znaków towarowych w środowisku online i offline;

15. uważa, że Komisja powinna wziąć pod uwagę konkretne problemy, których doświadczają MŚP w zakresie dochodzenia praw własności intelektualnej zgodnie z zasadą „Najpierw myśl na małą skalę” zapisaną w programie „Small Business Act” dla Europy, między innymi poprzez stosowanie zasady niedyskryminacji wobec MŚP.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia	28.2.2011
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	18 0 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Raffaele Baldassarre, Sebastian Valentin Bodu, Françoise Castex, Christian Engström, Klaus-Heiner Lehne, Antonio Masip Hidalgo, Alajos Mészáros, Bernhard Rapkay, Evelyn Regner, Francesco Enrico Speroni, Alexandra Thein, Cecilia Wikström, Tadeusz Zwiefka
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Piotr Borys, Sergio Gaetano Cofferati, Sajjad Karim, Eva Lichtenberger, Toine Manders

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia	17.3.2011
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	26 0 2
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Maria Badia i Cutchet, Zoltán Bagó, Malika Benarab-Attou, Lothar Bisky, Piotr Borys, Jean-Marie Cavada, Silvia Costa, Santiago Fisas Ayxela, Mary Honeyball, Cătălin Sorin Ivan, Morten Løkkegaard, Emma McClarkin, Marek Henryk Migalski, Doris Pack, Marie-Thérèse Sanchez-Schmid, Marietje Schaake, Timo Soini, Emil Stoyanov, Hannu Takkula, Marie-Christine Vergiat, Sabine Verheyen, Milan Zver
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Nessa Childers, Oriol Junqueras Vies, Ramona Nicole Mănescu, Hans-Peter Martin, Iosif Matula, Francisco José Millán Mon, Monika Smolková
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Christian Engström, Miguel Angel Martínez Martínez